|
|
του Κυριάκου Στεφανίδη
Ανέκαθεν ήμουν πεπεισμένος ότι η διοίκηση Μαυρομάτη δεν μπορεί να διαχειριστεί επιτυχώς την καθημερινότητα, αλλά και τις έκτακτες – επείγουσες καταστάσεις, που συνήθως προκύπτουν στην διάρκεια της θητείας μια δημοτικής αρχής. Η διοίκηση στάθηκε ανίκανη να διαχειριστεί τις έκτακτες – επείγουσες καταστάσεις από την πρόσφατη κακοκαιρία, αλλά και από την έντονη νεροποντή που έπληξε την πόλη μας πριν από 5 μήνες. Θεωρώ ότι είμαστε τυχεροί που δεν είχαμε μια νέα νεροποντή για να παρασύρει στην θάλασσα το Κέντρο Υγείας και τα διπλανά σπίτια μας. Μπορεί να είμαστε τυχεροί που ακόμα δεν θρηνήσαμε νέα θύματα από τις παγίδες που δημιούργησε η πλημύρα, όμως υπάρχουν χιλιάδες οδηγοί που ταλαιπωρούνται καθημερινά και καταστρέφουν τα αυτοκίνητα τους στους χαλασμένους δρόμους. Και στην καθημερινότητα η αποτελεσματικότητα της διοίκησης είναι απογοητευτική. Η αποκομιδή των σκουπιδιών είναι πλημμελής, η καθαριότητα απαράδεκτη, οι δημοτικές υποδομές (παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι, σχολεία) δείχνουν εγκαταλελειμμένες, και το μεγαλύτερο αλιευτικό λιμάνι της χώρας μετατράπηκε σε παραλία. Καμία μέριμνα για την ανάπτυξη της περιοχής, για την αξιοποίηση των δημοτικών ακινήτων. Γενικά υπάρχει μια Αδιαφορία, Ανεπάρκεια, Ανικανότητα και Απραξία της δημοτικής Αρχής.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ο πήχης των προσδοκιών των δημοτών προσαρμόστηκε απότομα σ’ αυτήν την κατάντια. Οι ελάχιστοι που ακόμα υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, έχουν απαξιωθεί από την πλειοψηφία των δημοτών, οι οποίοι ζουν μέσα στην άγνοια και αυτό δεν τους ανησυχεί καθόλου: «τι μ’ ενδιαφέρει εμένα για τα πολιτικά. Το μόνο που με νοιάζει είναι να περνάω καλά» Λίγοι είναι αυτοί που αναρωτιούνται: «αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα ήμασταν σήμερα καλύτερα;». Πολλοί κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα και με αθώο ύφος επιρρίπτουν απλά ευθύνες. Αλλά δυστυχώς δεν επιρρίπτουν μόνο ευθύνες στους διοικούντες, αλλά και σ’ αυτούς τους λίγους που έχουν το θάρρος και στηλιτεύουν τα κακώς κείμενα και αναδεικνύουν την ασυνέπεια και την υποκρισία των πολιτικών που μας διοικούν.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ο πήχης των προσδοκιών των δημοτών προσαρμόστηκε απότομα σ’ αυτήν την κατάντια. Οι ελάχιστοι που ακόμα υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, έχουν απαξιωθεί από την πλειοψηφία των δημοτών, οι οποίοι ζουν μέσα στην άγνοια και αυτό δεν τους ανησυχεί καθόλου: «τι μ’ ενδιαφέρει εμένα για τα πολιτικά. Το μόνο που με νοιάζει είναι να περνάω καλά» Λίγοι είναι αυτοί που αναρωτιούνται: «αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα ήμασταν σήμερα καλύτερα;». Πολλοί κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα και με αθώο ύφος επιρρίπτουν απλά ευθύνες. Αλλά δυστυχώς δεν επιρρίπτουν μόνο ευθύνες στους διοικούντες, αλλά και σ’ αυτούς τους λίγους που έχουν το θάρρος και στηλιτεύουν τα κακώς κείμενα και αναδεικνύουν την ασυνέπεια και την υποκρισία των πολιτικών που μας διοικούν.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.