Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος *
"Η σκέψη και μόνο ότι είμαστε υγιείς μειώνει την πιθανότητα πρόωρου θανάτου κατά 71%", σύμφωνα με μεταμελέτη στις ΗΠΑ. Καθόλου παράδοξο! Όπως καθόλου παράδοξο δεν θα ήταν η κατασκευή και οργανωμένη διάδοση θετικών ειδήσεων για την οικονομική πρόοδο της Ελλάδας επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να φέρνει ψήφους στα δύο αυτά κόμματα.
Δεν φέρνει όμως, σύμφωνα τουλάχιστον με τις μετρήσεις διαμόρφωσης της πολιτικής στάσης. Γιατί; Επειδή η εκλογική συμπεριφορά δεν ρυθμίζεται (: επηρεάζεται) απλοϊκά, μονοδιάστατα και με κανόνα τις πρόχειρες εντυπώσεις του ουάου οικονομολόγου, ο οποίος, ο δυστυχής, νομίζει πως μετατράπηκε σε ταχυδακτυλουργό της πολιτικής επικοινωνίας, της ψυχολογίας και της πολιτικής ψυχολογίας.
Αναγνώστη μου, η τέχνη (μου) της πολιτικής επικοινωνίας δεν είναι απλή (πόσο μάλλον απλοϊκή), δεν είναι επίσης επιπόλαιος οικονομικός συμπεριφορισμός και στηρίζεται στην κατανόηση και εκμετάλλευση των παραδόξων και όχι δογμάτων και στερεοτύπων. Η ζωή, όπως και η επιστήμη ή οι τέχνες και οι Τέχνες, προοδεύει αποκλειστικά μέσω της κριτικής διαδικασίας που αναδεικνύει και μελετά τα παράδοξα. Απλώς ήθελα να το λάβεις υπόψιν...
Η πραγματικότητα είναι πως η παραμυθία στη βάση της οικονομικής προόδου και απόδοσης που με ζήλο κατασκευάζει μέσα σε ένα προεκλογικό κλίμα η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, προσφέρει ψήφους στη ΝΔ, ενώ διαμορφώνει πιθανότητες για την είσοδο στη βουλή κόμματος ή ακόμη και κομμάτων που κινούνται στον χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Η θετική σκέψη (: ψευδαίσθηση) για την εξέλιξη στην Ελλάδα μετά το τέλος του παρόντος προγράμματος προσαρμογής (μνημόνιο) - που παράγεται από την κυβέρνηση και αναμεταδίδεται άκριτα από τα περισσότερα μέσα του εσωτερικού και ΜΜΕ του εξωτερικού, που προπαγανδίζουν την στρατηγική της τρόικας ή/και του χρηματοπιστωτικού ολιγοπωλίου - ενδυναμώνει ακριβώς αυτούς που προπαγάνδισαν την χρησιμότητα των συγκεκριμένων μνημονίων και την παραμονή στην ευρωζώνη πάση θυσία. Και αυτοί δεν ήταν πολιτικοί ή/και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ!
Από την άλλη, η συγκεκριμένη κατασκευή αυτής της ίδιας θετικής σκέψης στο ζήτημα ερεθίζει, μάλλον αντιδραστικά, όλους εκείνους που επωμίσθηκαν το μεγάλο ρίσκο υποστηρίζοντας το "ΟΧΙ" στο περίφημο δημοψήφισμα-απάτη της προηγούμενης κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό το 60% θα μπορούσε να "τιθασευτεί" μόνον μέσω μιας "κριτικής" ή ακόμη και "μίζερης" σκέψης και όχι μέσω της "θετικής σκέψης" των ημερών. Άλλωστε δεν ήταν η "θετική", αλλά η "κριτική-αγωνιστική" σκέψη που έφερε ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση μετά την ιλαροτραγωδία του δημοψηφίσματος και των ελεεινών θεατρινισμών που ακολούθησαν για την εισαγωγή και πολιτική νομιμοποίηση του τρίτου μνημονίου εσωτερικής υποτίμησης και απορύθμισης. Στον χώρο αυτό δομείται σήμερα η πιθανότητα κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης με αριστερό προφίλ από νέο κόμμα.
Δυστυχώς για τους υπεύθυνους χάραξης της επικοινωνιακής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, η ζωή, όπως και η αγορά, ενώ έχουν ανάγκη την παραμυθία και την ουτοπική τις περισσότερες φορές αισιοδοξία που γεννά η θετική σκέψη, σπανίως υποστηρίζουν αυτόν ή αυτούς που την παράγουν! Ψηφίζουν αυτόν που την εκμεταλλεύεται καλύτερα. Και ποιος θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα το θετικό κλίμα για την οικονομία που κατασκευάζει η κυβέρνηση; Μα, προφανώς, αυτός που υποστήριξε "θετικά" τα μνημόνια και δικαιωμένος πλέον από τη μνημονιακή στάση και συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αναπτύσσει την δική του παραμυθία για την "επόμενη μέρα", με ελάφρυνση των κοινωνικών συνεπειών για όλους και όχι μόνον για τους πολύ φτωχούς.
Ασφαλώς, αυτά τα ανακουφιστικά παραμύθια δεν έχουν σχέση με την οδυνηρή πραγματικότητα που θα οδηγήσει αναγκαστικά σε μια υβριδική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, μετά το τέλος της χρηματοδότησης από τον λεγόμενο Επίσημο Τομέα, και όχι σε ένα υβριδικό πρόγραμμα, όπως διακινείται αυτές τις ημέρες στο πλαίσιο των θετικών ειδήσεων για την παραγωγή θετικής σκέψης.
Οι επενδύσεις άργησαν και δεν ήρθαν τελικά, ενώ οι κυβερνήσεις των επίσημων δανειστών άλλαξαν και αλλάζουν στην ευρωζώνη, μετατρέποντας ένα δύσκολο πεδίο διαπραγμάτευσης για το χρέος σε ναρκοπέδιο. Ξέρεις, αναγνώστη μου, πόσοι καλοί άντρες με θετική σκέψη εξοντώθηκαν κατά την μαζική αντεπίθεση του κόκκινου στρατού, επειδή δεν αρκούσε η θετική σκέψη τους για να εξουδετερώσουν τα γερμανικά ναρκοπέδια!
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.