Articles by "ΑΠΟΨΕΙΣ"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0


Αν δεν έβλεπα το σημερινό πρωτοσέλιδο της Αυγής (με κύριο άρθρο: Για τα 200 χρόνια του Μαρξ - Επαναστάτης, Οραματιστής, Επίκαιρος) δεν θα είχα σκεφτεί πώς ο μαρξισμός από πολιτικό και κοινωνικό φιλοσόφημα θα μπορούσε να μεταβληθεί 200 χρόνια μετά τον θάνατο αυτού του μεγάλου στοχαστή σε κατεξοχήν νευρωτικό σύμπτωμα και αφήγημα!

«Το σύμπτωμα πρέπει να το ορίσουμε ως κάτι που σηματοδοτείται ως μια γνώση ήδη εκεί, σε ένα υποκείμενο που γνωρίζει ότι το αφορά, αλλά δεν γνωρίζει τι είναι», έλεγε οJacques Lacan, αλλά στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ συμβαίνει το παράδοξο το κόμμα να γνωρίζει τι είναι η ουσία και ίσως η παθολογία του μαρξισμού, αλλά να πιστεύει πως αυτή δεν αφορά στην πολιτική πρακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην συγκυρία των μνημονίων!

Ο Lacan σε μια διάλεξή του στο Yale στα μέσα του 1970, έλεγε για τους νευρωτικούς: «Αυτό που αποκαλείται νευρωτικό σύμπτωμα είναι απλά κάτι που τους επιτρέπει να ζουν. Ζουν μια δύσκολη ζωή και προσπαθούμε να ελαφρύνουμε την δυσχέρειά τους. Μερικές φορές τους δίνουμε την αίσθηση ότι είναι κανονικοί. Ευτυχώς, δεν τους κάνουμε αρκετά κανονικούς για να καταλήξουν ψυχωτικοί». Έ, κάτι αντίστοιχο κάνουμε και εμείς, οι οποίοι από την σκοπιά της κριτικής θεωρίας στην πολιτική ανάλυση προσεγγίζουμε το φαινόμενο «πρώτη φορά αριστερά στην εξουσία» της Ελλάδας και της μεταδιπολικής Ευρώπης: Αντιμετωπίζουμε τους νευρωτικούς του μαρξισμού σαν κανονικούς μαρξιστές για να μην καταλήξουν με δική μας ευθύνη ψυχωτικοί!

Ωστόσο, μάλλον δεν βοηθήσαμε με τον σωστό τρόπο και ιδού σήμερα ο νευρωτικός του μαρξισμού να εμφανίζεται σαν κανονικός μαρξιστής που βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου οικονομικής και πολιτικής ανάγκης!

Πώς όμως τα καταφέρνουν οι μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρούν τους εαυτούς τους κανονικούς αριστερούς; Απλώς βλέπουν την ψυχωτική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από παραισθήσεις και αυταπάτες προοδευτικής, κοινωνικής πολιτικής ως σύμπτωμα του Άλλου που συμβαίνει να είναι ο σύντροφός τους ή ακόμη ο άλλος τους Εαυτός. Και έτσι έχει μάλλον δίκιο ο Alain Miller όταν ισχυρίζεται πως στην ψύχωση το σύμπτωμα είναι πάντα του Άλλου, το σύμπτωμα αποδίδεται στον Άλλο, ο ψυχωτικός γνωρίζει ότι το σύμπτωμα είναι του Άλλου και έτσι αυτός δεν μπορεί παρά να είναι κανονικός εφόσον είναι ο Άλλος που έχει το σύμπτωμα και όχι ο ίδιος!

Υπάρχει θεραπεία; Όχι, δυστυχώς, όσο το σημαινόμενο της λεγόμενης μνημονιακής πολιτικής είναι του Άλλου, ή του «άλλου μας εαυτού» που νομιμοποιείται πολιτικώς και δικαιολογείται υπαρξιακώς από το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης εντός του οποίου ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά.

Μα τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ; Απλώς κατέστρεψε την (προηγούμενη) πολιτική του ρητορεία για να σώσει την χώρα, λένε τα στελέχη του. Είναι κακό αυτό ή τέλος πάντων, αυτό δεν είναι το μικρότερο κακό; Ρωτούν ρητορικώς! Εγώ δεν θα το όριζα καν ως «κακό». Παθολογικό είναι, αποδίδοντας μια μορφή μαρξιστικής νεύρωσης, η οποία μέσα από την εμπειρία της κυβερνητικής οντολογίας και λειτουργίας μπορεί να καταλήξει σε σοβαρή ψύχωση στο πλαίσιο αναφοράς του μαρξισμού, στο βαθμό που χαθεί η εξουσία.

Όταν ο μαρξισμός καταλήγει να είναι ένα αφήγημα της εξουσίας για την εξουσία, αποτελεί μορφή και έκφραση νεύρωσης. Το να κουβεντιάζουμε με τους όρους του ενώ ασκούμε - και ασκούμαστε σε - μια νεοφιλελεύθερη πολιτική, την οποία υποσχόμαστε να αναθεωρήσουμε, στο βαθμό που αυτή ολοκληρωθεί και παράγει το κοινωνικό της αποτέλεσμα σύμφωνα με το πρόγραμμα προσαρμογής της Ελλάδας, προϊδεάζει για την μορφή της ψύχωσης που θα εκδηλωθεί εάν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει την κυβερνητική εξουσία.

Τελικώς, 200 χρόνια μετά τον θάνατο του Μαρξ, ο μαρξισμός από το σοβαρότερο και δυναμικότερο κοινωνικό και πολιτικοοικονομικό αφήγημα του περασμένου αιώνα μέχρι τις μέρες μας, καταλήγει να είναι μια όμορφη ιστορία για ψυχανάλυση και μια αφορμή για ψυχανάλυση των ψυχαναλυτών του, στο βαθμό που αυτοί αναλαμβάνουν την εκτέλεση ή υποστήριξη προγραμμάτων προσαρμογής του καπιταλισμού στο νεοφιλελεύθερο πρότυπο, την ώρα που οι ίδιοι με πάθος συνεχίζουν να το καταδικάζουν ασφαλώς!...

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


του Peter Korzun, Zero Hedge, Strategic Culture, 4-5-18

[Το κατωτέρω άρθρο απαριθμεί διεξοδικά και περιγράφει «τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Ευρώπη και στην Συρία», για τα οποία η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη -επικεντρωμένη σε οικεία τυραννικά προβλήματα- έχει  σποραδική, συγκεχυμένη ή συστηματικά στρεβλωμένη εικόνα και επομένως τελεί σε σχεδόν πλήρη άγνοια για το ότι γύρω της εξελίσσεται μια κατάσταση όπου «και ένας σπινθήρας αρκεί για την ανάφλεξη σύρραξης στην Ευρώπη». 
Σε συμπλήρωση των απόλυτα πειστικών στοιχείων που παραθέτει ο συντάκτης του άρθρου, ήρθαν χθες οι δηλώσεις, από την Σόφια, της Μαργαρίτας Μογκερίνι, αρμόδιας επί των Εξωτερικών της Κομισιόν, ότι συζήτησαν επέκταση του Σένκεν (κατάργηση των συνόρων) για τις στρατιωτικές δυνάμεις και βελτιώσεις υποδομών (διεύρυνση οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και γεφυρών), για την γοργή μετακίνηση τανκς και βαρέων στρατιωτικών οχημάτων, όπως το είχε ζητήσει ο Αμερικανός Διοικητής του ΝΑΤΟ προ μηνός.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο Μάιος  από πολλά χρόνια συνδέεται  με την Ημέρα της Νίκης. Τα αισθήματα του «ποτέ ξανά» ήταν πανίσχυρα πριν 73 χρόνια, το 1945, όταν ιδρύθηκε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Από τότε η Ευρώπη  κατέβαλε πολύ μεγάλες προσπάθειες για την δημιουργία ενός μοναδικού συστήματος ασφάλειας για την αποτροπή ενόπλων συρράξεων. Δεν ήταν ποτέ τέλειο, αλλά λίγο-πολύ λειτούργησε. Άλλες ήπειροι συνήθιζαν να το κοιτούν με φθόνο και προσπαθούσαν να συγκροτήσουν και αυτές το δικό τους σύστημα ασφάλειας.
Πολλαπλές συμφωνίες ισχύουν ακόμη και λειτουργούν για την αποτροπή των χειρότερων ενδεχομένων, αλλά σήμερα μοιάζουν να είναι λησμονημένες και να αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν τον αντικειμενικό στόχο τους. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο Μάιος 2018 θα ήταν ένας μήνας τρικλίσματος στο χείλος του πολέμου, με τους εμπειρογνώμονες να προσπαθούν να μαντέψουν πότε θα αναφλεγεί, πόσο θα επεκταθεί και πόσα κράτη θα εμπλακούν. Η εικόνα τρομάζει, αλλά εκεί βρισκόμαστε. Από τις χειρότερες μέρες του Ψυχρού Πολέμου ποτέ η κατάσταση δεν ήταν τόσο τεταμένη .
Στις 2 Μαΐου άρχισαν στην Εσθονία και στην Λεττονία τα μεγαλύτερα στρατιωτικά γυμνάσια του ΝΑΤΟ που πραγματοποιήθηκαν στις Βαλτικές Χώρες από το 1991, με συμμετοχή 3000 ανδρών από 16 χώρες. Θα διαρκέσουν έως τις 14 Μαΐου. Η Εσθονία και η Λεττονία συνορεύουν με την Ρωσική Ομοσπονδία. Στην Λεττονία θα διεξαχθούν πέντε στρατιωτικά γυμνάσια τον Μάιο και Ιούνιο. ΄Ολη αυτή η δραστηριότητα είναι αρκετά εντατική για να  ερμηνεύεται σαν προετοιμασία πολέμου  από την Μόσχα.
Tον Ιούνιο θα διεξαχθούν δυο μεγάλης κλίμακας στρατιωτικά γυμνάσια BALTOPS  και Sabre Strike 2018 (χτύπημα σπάθης) στις Βαλτικές Χώρες. Η Ευρώπη θα φιλοξενήσει μιαν αμερικανική ταξιαρχία τεθωρακισμένων –μια δύναμη τουλάχιστον 4.000 ανδρών, 90 τανκς Abrams, οχήματα μάχης Bradley, 18 αυτοκινούμενα πυροβόλα Paladin και άλλα οχήματα.
Στην Πολωνία θα πραγματοποιηθούν το καλοκαίρι τα μεγαλύτερα ποτέ γυμνάσια του ΝΑΤΟ Anakonda 2018. Πρόκειται για το μεγαλύτερο γεγονός που οργανώνει η συμμαχία από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και θα συγκεντρώσει περί τους 100.000 στρατιώτες, 5.000 οχήματα, 150 αεροπλάνα και ελικόπτερα και 45 πολεμικά σκάφη. Τόσο τεράστια δύναμη ασφαλώς θα θορυβήσει την Ρωσία. Το ΝΑΤΟ εντατικοποίησε τον περασμένο μήνα την αεροπορική αστυνόμευση. Η Δυτική Συμμαχία θα πραγματοποιήσει  εφέτος στην Ευρώπη 80 μικτές ασκήσεις προετοιμασίας ενός πολέμου με την Ρωσία.
Αυτή η εντατικοποίηση των γυμνασίων συμβαίνει σε περίοδο όπου η σύγκρουση στο Ντομπάς της Ουκρανίας αναζωπυρώνεται. Η κλιμάκωση των εντάσεων ακολουθεί τις αμερικανικές παραδόσεις αντιαρματικών πυραύλων Javelin στον ουκρανικό στρατό. Είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικανοί  τον εφοδιάζουν με φονικά όπλα.
Την  1η Μαΐου το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε ότι η στρατιωτική επιχείρηση τη Συρία περνά σε νέα φάση. Θα συμμετάσχουν ο υπό αμερικανική διοίκηση συνασπισμός δυνάμεων SDF και οι μυστηριώδεις «τοπικοί εταίροι». Αναφέρει ότι θα έχουν ρόλο επίσης η Τουρκία, το Ισραήλ, η Ιορδανία, το Ιράκ και ο Λίβανος. Οι Τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους» δεν υπήρξαν ουσιαστικό πρόβλημα για την Βυρηττό, αλλά τώρα είναι πολύ πιθανό ο Λίβανος να καταστεί νέο πεδίο μάχης, όπου θα εμπλακούν πολλοί δρώντες και ειδικότερα το Ισραήλ και το Ιράν.
Επίσημα η αποστολή είναι να σαρωθούν τα υπολείμματα των Τζιχαντιστών του Ι.Κ., αλλά αυτός ο ισχυρισμός δεν πρέπει να παίρνεται στα σοβαρά. Τα απομεινάρια του Ι.Κ. είναι ασήμαντα και μπορούν να εξουδετερωθούν χωρίς την βοήθεια του αμερικανικού συνασπισμού. Η κατάσταση στη Συρία είναι πλέον πολύ εκρηκτική και οι ΗΠΑ έχουν κορυφώσει τις εντάσεις, αντί να αποσυρθούν από την Συρία, όπως έλεγε πως ήθελε ο πρόεδρος Τραμπ. Μια ευρύτερη σύρραξη φαίνεται να περιμένει στην γωνία. Ο αμερικανικός συνασπισμόςSDF και οι συριακές δυνάμεις ήρθαν πρόσφατα σε άμεση σύγκρουση – εξέλιξη πολύ ανησυχητική που συνέπεσε με ισραηλινούς βομβαρδισμούς εναντίον συριακών και ιρανικών δυνάμεων στο έδαφος της Συρίας.
Αυτές οι πολεμικές προετοιμασίες συμπίπτουν με τις κατηγορίες του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου κατά του Ιράν, ότι δήθεν παραβιάζει την πυρηνική συμφωνία. ( Σημ: Διαψεύστηκαν από τον αρμόδιο οργανισμό του ΟΗΕ). Οι ΗΠΑ έσπευσαν να ισχυριστούν ότι τα στοιχεία (που παρουσίασε ο Νετανιάχου) «δεν επιδέχονται αμφισβήτηση».
Το ισραηλινό κοινοβούλιο ψήφισε εξουσιοδότηση στον πρωθυπουργό να κηρύξει πόλεμο ή να διατάξει μείζονα στρατιωτική επιχείρηση χωρίς προηγούμενη έγκριση του εθνικού συμβουλίου ασφαλείας.
Στις 12 Μαΐου, ο Πρόεδρος Τραμπ αναμένεται να ακυρώσει την αμερικανική  υπογραφή στην πολυμερή συνθήκη για τα πυρηνικά του Ιράν και στις 14 του μηνός  να πραγματοποιήσει μιαν θεαματική επίσκεψη στο Ισραήλ για την μετεγκατάσταση της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ. Η τελετή των εγκαινίων μοιάζει σαν ο κατάλληλος χρόνος και τόπος για να ανακοινώσει νέα μέτρα εναντίον του Ιράν –μιας χώρας που συνεργάζεται στενά με την Ρωσία, στην Συρία και αλλού.
Όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Ευρώπη και στην Συρία έχουν ευθείς αντικτύπους στην ρωσική ασφάλεια και ένας σπινθήρας αρκεί για την ανάφλεξη σύρραξης στην Ευρώπη.
Τα χωρίς τέλος γυμνάσια του ΝΑΤΟ και άλλες επιχειρήσεις που διεξάγονται δίπλα στα σύνορα της Ρωσίας αποτελούν ακραία πρόκληση. ΄Ενας πόλεμος κατά του Ιράν στην Συρία φαίνεται σχεδόν βέβαιος. Και δοθέντος ότι ρωσικές δυνάμεις είναι ανεπτυγμένες κοντά στις ιρανικές, είναι σχεδόν αδύνατο να χτυπηθούν ιρανικές ή συριακές θέσεις χωρίς να εξαναγκαστούν οι Ρώσοι στρατιωτικοί να πάρουν μέτρα αυτοάμυνας. ΄Ένα πλήγμα κατά των ιρανικών δυνάμεων μπορεί να περιοριστεί, αλλά μια στρατιωτική εκστρατεία εναντίον τους θα θέσει αναπόφευκτα σε κίνδυνο το ρωσικό προσωπικό. Οι Ρωσία διαθέτει μερικές πολύ ισχυρές δυνάμεις στην Συρία και αυτός θα πρέπει να είναι ένας πολύ σοβαρός συντελεστής σε οποιοδήποτε σχέδιο πολέμου.
Οι εντάσεις έχουν επιταθεί στην Ευρώπη και μια ευρύτερη σύρραξη μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή την Συρία. Σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι η Ρωσία εκείνη που θα έχει προκαλέσει τις καταστάσεις που απειλούν να οδηγήσουν σε γενική σύρραξη.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου

Τα δύο ογκώδη συλλαλητήρια στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα και άλλα που έγιναν στο εξωτερικό αλλά και δημοσκοπήσεις επιβεβαίωσαν τη συνεχιζόμενη πατριωτική προσήλωση των Ελλήνων στην υπεράσπιση του ονόματος της Μακεδονίας και τη μη εκχώρησή του στα Σκόπια.

Εκφράστηκαν όμως και απόψεις για συμβιβαστικές λύσεις, που επιδιώκουν την αποδοχή από την Ελλάδα ενός σύνθετου γεωγραφικού ονόματος με συμπεριλαμβανόμενη την λέξη Μακεδονία και άλλες ενδεχομένως υποχωρήσεις της χώρας μας. Ώστε στο πλαίσιο ενός «πολιτικού ρεαλισμού», να λήξει η «εκκρεμότητα» αυτή που διαρκεί από το 1991 και να εξομαλυνθούν οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-ΠΓΔΜ, να ενταχθεί η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ, να προχωρήσει η ένταξή της στην ΕΕ και να σταματήσει η παγίωση της διεθνούς χρήσης του σημερινού σφετεριστικού συνταγματικού ονόματος των Σκοπίων.

Ένας σοβαρός εκφραστής αυτών των απόψεων είναι και ο γνωστός δημοσιογράφος, συγγραφέας και πρώην πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών ως το 2015, κ. Νικόλαος Μέρτζος, ο οποίος με αρθρογραφία του στις εφημερίδες Καθημερινή, Real News, κ.α., αλλά και πρόσφατα στις 09.04.2018 σε συνέντευξή του στο Κρατικό Πρακτορείο Ειδήσεων των Σκοπίων (ΜΙΑ), η οποία έλαβε ευρύτατη δημοσιότητα στην γειτονική χώρα, εξέφρασε τις σχετικές απόψεις του.


Ο κύριος τίτλος που προβλήθηκε από τις δηλώσεις του στο ΜΙΑ ήταν «Με μία έντιμη συμφωνία σε 20 χρόνια δεν θα υπάρχουν αμφιβολίες». Δήλωσε: «Είναι ανάγκη να βρεθεί λύση. Όλο αυτό έπρεπε να είχε τελειώσει ήδη από 1992-1993. Πρέπει να σταθεροποιηθεί και η χώρα σας και η χώρα μας. Πρέπει να βρούμε μία λύση, ώστε το ένα Έθνος να μη προσβάλλει το άλλο. Ειδικά το ισχυρότερο να μην προσβάλλει το αδύναμο, αλλά και οι αδύναμοι να δείξουν κατανόηση, να δείξουν αληθινή φιλία. Είμαι πεπεισμένος ότι εάν επιτευχθεί μία έντιμη συμφωνία, δεν θα υπάρχει καμία αμφιβολία σε 20 χρόνια. Η λύση πρέπει να είναι με σύνθετη ονομασία. Εμείς λέμε ότι η Μακεδονία είναι ελληνική. Εσείς θέλετε το μονοπώλιο. Αυτοπροσδιορισθείτε όπως θέλετε, αλλά να υπάρχει διαφορά μεταξύ μας».
Οι προτάσεις Μέρτζου

Αναζητώντας στην πρόσφατη αρθρογραφία του κ. Μέρτζου το πως προδιορίζει την «έντιμη συμφωνία» με τα Σκόπια, βρήκα τους 4 όρους που θέτει γι’ αυτήν, σε άρθρο του της 28.01.2018 στην Εφημερίδα Real News.

Γράφει λοιπόν ότι ένας συμβιβασμός Αθηνών-Σκοπίων προϋποθέτει τους εξής απαράβατους όρους:


1. Το σύνθετο όνομα να ισχύει έναντι όλων, erga omnes, και με αυτό το οριστικό όνομα να εγγραφεί στον ΟΗΕ η χώρα.

2. Να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα. Συνεχίζει όμως εξηγώντας ότι δεν υπάρχει σχετική κοινοβουλευτική πλειοψηφία γι’ αυτό, χωρίς να είναι σαφές αν εξ αυτού αναιρεί αυτόν τον όρο ή αν επιμένει στην επίτευξή του ως προϋπόθεση συμφωνίας.

3. Να καταργηθούν όσα σχολικά βιβλία, νόμοι, μνημεία, μουσεία, κ.α., διδάσκουν τον αλυτρωτισμό σε βάρος της ελληνικής Μακεδονίας.

4. Να δηλώσουν δεσμευτικά τα Σκόπια ότι στην ελληνική Μακεδονία δεν υπάρχει ούτε διεκδικούν «μακεδονική μειονότητα» (όπως έπραξαν ήδη για την Βουλγαρία). Επίσης ο κ. Μέρτζος παραθέτει πολλά στοιχεία για τις οικονομικές δοσοληψίες Ελλάδας-ΠΓΔΜ, καθώς και στοιχεία της εσωτερικής πολιτικο-οικονομικής κατάστασης στα Σκόπια, όπως και γεωπολιτικά στοιχεία για την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Βασική του επισήμανση επίσης είναι ότι όπως γνωρίζουν οι επαΐοντες, «μία έντιμη συμφωνία με τα Σκόπια θίγει τα αισθήματα, αλλά εξυπηρετεί τα Εθνικά Συμφέροντα. Αναβαθμίζει κατακόρυφα τη γεωπολιτική αξία, την ασφάλεια και την ανάπτυξη της Ελλάδος με επίκεντρο την ελληνική Μακεδονία».


Συνεπώς, αν αυτοί οι όροι ικανοποιηθούν ο κ. Μέρτζος φρονεί ότι μπορεί να υπάρξει μία «έντιμη συμφωνία» προφανώς με ένα σύνθετο όνομα.
Ο αντίλογος

Ας δούμε όμως ποιος μπορεί να είναι ο αντίλογος στα παραπάνω και ποιες διευκρινίσεις απαιτούνται για τις θέσεις του.

1. Πως προσδιορίζει την «έντιμη συμφωνία»; Προφανώς, συμβιβαστική με σύνθετη ονομασία. Αυτό όμως που δεν μας λέει είναι ότι π.χ. η «Άνω Μακεδονία», θα είναι όνομα Κράτους και διεθνούς υποκειμένου, με έδρα στους Διεθνείς Οργανισμούς, ενώ η ελληνική Μακεδονία θα αποτελεί μία εσωτερική διοικητική υποδιαίρεση της Ελλάδος χωρίς διεθνή υπόσταση. Αυτό δίνει ακαταμάχητο πλεονέκτημα στα Σκόπια, απέναντι στην Ελλάδα, ώστε να μονοπωλήσουν τελικά τον «Μακεδονισμό» τους διεθνώς, όπως έπραξαν από το 1991 και ιδίως από το 1995 και μετά, έως σήμερα.

2. Γιατί «σε 20 χρόνια δεν θα υπάρχουν αμφιβολίες»; Μήπως μετά το 1995 δεν πέρασαν 22 χρόνια και τα πράγματα όχι μόνο δεν βελτιώθηκαν αλλά χειροτέρεψαν; Τόσο στο κυρίως θέμα, δηλαδή της διαπραγμάτευσης για το όνομα, όσο και στα ειδικότερα που ρύθμιζε η Ενδιάμεση Συμφωνία (όχι αλυτρωτισμός, φιλικές σχέσεις, όχι εχθρική προπαγάνδα, όχι μεροληπτικά σχολικά εγχειρίδια).

Ενώ αντίθετα προωθήθηκαν από τα Σκόπια σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα και τους στόχους της Ενδιάμεσης Συμφωνίας: α) Πάνω από 100 αναγνωρίσεις με το σφετεριστικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», β) Η ένταξή τους σε Διεθνείς Οργανισμούς, με την συναίνεση μάλιστα της Ελλάδος η οποία γινόταν με το όνομα FYROM αλλά μετά εχρησιμοποιείτο το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» που υποτίθεται ήταν υπό αλλαγήν! Έτσι έγινε και με την παροχή στα Σκόπια του καθεστώτος της υπό ένταξιν χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την οποία συναίνεσε η Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2005.
Ο λαός πως θα λέγεται;

3. Γιατί σιγεί ο κ. Μέρτζος για τα θέματα της ονομασίας της εθνότητας, της ιθαγένειας και της γλώσσας; Οι κάτοικοι της αυριανής «Άνω Μακεδονίας» (Gorna Makedonija), που από το 1944 διδάχθηκαν να ονομάζονται «Μακεδόνες», θα πάψουν τώρα να αυτοαποκαλούνται και να προβάλλονται έτσι διεθνώς; Ή θα ονομάζονται Ανω Μακεδόνες; Όταν βέβαια εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες θα ονομαζόμαστε έτσι μόνο εντός της χώρας μας! Το θέμα της ονομασίας του λαού των Σκοπίων που ούτε το αγγίζει ο κ. Μέρτζος και που αρνούνται να εντάξουν στην διαπραγμάτευση τόσο οι ηγέτες των Σκοπίων όσο και ο ίδιος ο διαμεσολαβητής κ. Μάθιου Νίμιτς, είναι σπουδαιότερο ακόμη και από το κρατικό όνομα!

4. Θα υπάρξει συνταγματική αλλαγή του ονόματος των Σκοπίων και άρση των αλυτρωτικών διατάξεων στο Σύνταγμα; Βοήθησε άραγε καθόλου η διμερής-διακρατική (Διεθνής) Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 που προέβλεπε αυθεντική ερμηνεία για τις συγκεκριμένες αλυτρωτικές διατάξεις του Συντάγματος; Βεβαίως και όχι. Ούτε οι χάρτες της ενιαίας Μακεδονίας έφυγαν, ούτε οι θεωρίες περί σκλαβωμένης «Μακεδονίας του Αιγαίου», ούτε η μειονοτική προπαγάνδα, ούτε τα προκλητικά και ανιστόρητα σχολικά εγχειρίδια. Ή μήπως πιστεύει αφελώς ο κ. Μέρτζος ότι 100 (ή ακόμη και 1.000) φοιτητές της ΠΓΔΜ φιλοξενούμενοι στην Ελλάδα, θα μπορέσουν (αν βέβαια πεισθούν…) να ανατρέψουν μία επί δεκαετίες ενορχηστρωμένη κρατική προπαγάνδα για την «μακεδονική» ταυτότητα της γειτονικής χώρας;


5. Θα ισχύσει το όποιο νέο όνομα erga omnes; Δηλαδή και στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ και διεθνώς, τόσο διμερώς με όλα τα Κράτη του κόσμου όσο και πολυμερώς και στους Διεθνείς Οργανισμούς και Συνδιασκέψεις; Ή θα καταλήξει σκέτο Μακεδονία; Οι δηλώσεις της ηγεσίας των Σκοπίων δεν αφήνουν αμφιβολία ότι δεν πρόκειται να ισχύσει στο εσωτερικό της χώρας ούτε για κράτη που τους αναγνώρισαν διμερώς ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

6. Ποιος φταίει που δεν βρέθηκε λύση από το 1992-1993; Εμείς που τότε (κακώς) συζητούσαμε και για σύνθετη ονομασία ή αυτοί που τα ήθελαν όλα (όπως και τώρα); Δηλαδή, μονοπώλιο του Μακεδονισμού διεθνώς.
To κλεψίτυπο «Δημοκρατία της Μακεδονίας»

7. Πως θα αποτρέψουμε τις παρασπονδίες; Ποιες εγγυήσεις θα μας δοθούν; Ήδη η ΕE, και Κράτη της όπως και το ΝΑΤΟ, χρησιμοποιούν συχνά για λόγους απλούστευσης το Δημοκρατία της Μακεδονίας ή σκέτο Μακεδονία, μολονότι υποχρεούνται από τις αποφάσεις του ΟΗΕ αλλά και των ιδίων των Οργανισμών αυτών να χρησιμοποιούν το FYROM. Τι μας διδάσκει αυτό; Να μην τους εμπιστευόμαστε, να αντιδρούμε και να εξασφαλίσουμε εγγυήσεις.

8. Έδειξαν επί 22 χρόνια (μετά το 1995) αληθινή φιλία τα Σκόπια; Τι κάναμε εμείς και τι αυτοί; Εμείς ευρύτατες οικονομικές σχέσεις και επενδύσεις, που δημιούργησαν 18.000 νέες θέσεις εργασίες εκεί, στρατιωτική βοήθεια, οικονομική βοήθεια, ένταξή τους σε Διεθνείς Οργανισμούς. Αυτοί: Διεθνή χρήση του «Δημοκρατία της Μακεδονίας», πάνω από 100 διμερείς αναγνωρίσεις με το όνομα αυτό, που υποτίθεται έπρεπε να αλλάξει, αφαίρεση των πινακίδων FYROM των ΙΧ αυτοκινήτων τους που έρχονταν στην Ελλάδα, επιθετικά και ανιστόρητα εγχειρίδια στα σχολεία τους και μειονοτική προπαγάνδα, την τελευταία δεκαετία δε, αγάλματα Μακεδόνων και μετονομασία οδών-αεροδρομίων στα πλαίσια του «εξαρχαϊσμού».


Ποιος μας λέει άραγε ότι ένας άλλος Γκρούεφσκι δεν θα ανέλθει στο μέλλον στην εξουσία; Η Ελλάδα έδειξε υπερβάλλουσα γενναιοδωρία και καλή θέληση και απέφυγε να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία παρά τις συνεχείς παρασπονδίες των Σκοπιανών. Το πλήρωσε βέβαια με μία καταδικαστική, ήπια ευτυχώς, απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

9. Πως θα διασφαλίσουμε τον «αυτοπροσδιορισμό με διαφορά μεταξύ μας», όπως ζητάει ο κ. Μέρτζος, όταν το Σύνταγμά τους δεν θα αλλάξει (καθώς επιμένουν σε αυτό επικαλούμενοι την ανυπαρξία πλειοψηφίας) και θα τους δίνει το νομικό έρεισμα να λένε ότι είναι Μακεδόνες;

Η αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ με το νέο όνομα του Κράτους και με αφαίρεση των αλυτρωτικών διατάξεων είναι απαραίτητη για το εσωτερικό των Σκοπίων, ώστε να αντιληφθούν οι ίδιοι οι πολίτες τους την ιστορική απάτη και υποκλοπή με την οποία είχαν γαλουχηθεί επί χρόνια και η οποία πρέπει επιτέλους να εγκαταλειφθεί, ώστε να υπάρξει γνήσια, εκούσια και ειλικρινής, διαρκής και επωφελής γειτονία με την Ελλάδα (αλλά και με την Βουλγαρία). Επίσης, θα συμβάλλει καθοριστικά και στην αλλαγή των διμερών αναγνωρίσεων με το κλεψίτυπο «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από όσα Κράτη έχουν προβεί σε αυτήν.

Βεβαίως δεν αποτελεί επαρκή εγγύηση η ενδεχόμενη μελλοντική αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ όταν και εάν (και με απαραίτητη την Ελληνική συναίνεση) θα ενταχθεί η χώρα αυτή στην ΕE, οπότε θα χρειαστούν πολλές συνταγματικές τροποποιήσεις, μαζί με τις οποίες θα μπορούσαν να γίνουν και αυτές για το νέο όνομα της χώρας και τα υπόλοιπα στοιχεία αλυτρωτισμού. Αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις, με τις καλύτερες προϋποθέσεις δεν πρόκειται να γίνει πριν το 2025. Θα τους δεχθούμε λοιπόν από τώρα στο ΝΑΤΟ, θα συνάψουμε νέα συμφωνία μαζί τους και επί τουλάχιστον 7.5 χρόνια θα συνεχίζουν τη σημερινή συνταγματική τους ονομασία και τον αλυτρωτισμό;
Άνθρακες ο θησαυρός

10. Μια και μιλάμε για erga omnes, δηλαδή και διεθνώς, πως οι ξένοι θα διακρίνουν την «Άνω Μακεδονία» (δηλαδή Κράτος) από την Μακεδονία (δηλαδή Περιφέρεια) της Ελλάδος και πως θα αποσυνδέσουν την Άνω Μακεδονία από την ιστορική Μακεδονία που ανήκει πλήρως ιστορικά και πολιτιστικά στην Ελλάδα; Εφόσον δηλαδή θα υπάρχει σύμπτωση ονομάτων θα λειτουργεί υπέρ των Σκοπίων!

11. Γιατί οι συνεχιζόμενες ομαλά από το 1995 και μέχρι τώρα διμερείς οικονομικές σχέσεις Ελλάδας – Σκοπίων, δεν άμβλυναν ή δεν έλυσαν τα προβλήματα, αλλά τα ενέτειναν, οδηγώντας στην μονοπώληση της «Μακεδονίας – Μακεδόνων»; «Άνθρακες ο θησαυρός» λοιπόν από το οικονομικό επιχείρημα που προσπαθεί να αρθρώσει ο κ. Μέρτζος.


12. Η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ δεν βοήθησε τις Ελληνοαλβανικές σχέσεις! Τις επιδείνωσε! Γιατί να είναι διαφορετικά με την ΠΓΔΜ; Αυτό τονίζει σε άρθρο του ο Πρέσβης ε.τ. κος Αλέξανδρος Μαλλιάς. Άλλωστε ο Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ κος Στόλτενμπεργκ πρόσφατα είπε ότι η Συμμαχία δεν ασχολείται με τις διαφορές μετάξύ Κρατών-Μελών της!

13. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται γεωπολιτική αναβάθμιση, πέρα από αυτή που της προσδίδει πληθωρικά η στρατηγική γεωγραφική της θέση. Τα Σκόπια χρειάζονται δραματικά αναβάθμιση και σταθεροποίηση που μόνον η Ελλάδα μπορεί να τους παράσχει όχι όμως με την αποδοχή ενός ψεύδους και μίας πλαστής εθνικής ταυτότητας. Άλλο πράγμα η καλοπιστία και άλλο η άνευ όρων παράδοση.

Όταν μάλιστα τους λέμε (ο κ. Μέρτζος) «αυτοπροσδιοριστείτε όπως θέλετε, αλλά να υπάρχει διαφορά μεταξύ μας», τότε βεβαίως αυτοί θα αυτοπροσδιοριστούν όπως συνήθισαν, ως Μακεδόνες, και θα βρουν κάποια μορφή διαφοροποίησης (π.χ. Έλληνες Μακεδόνες) για τον δικό μας αυτοπροσδιορισμό στην Ελληνική Μακεδονία. Ο όρος Σλαβομακεδόνες έχει υποστηριχθεί ότι ίσως αποτελεί μία λύση. Πώς όμως θα διασφαλίσουμε ότι το συνθετικό – μακεδόνες δεν θα αφορά εθνική ταυτότητα αλλά γεωγραφική εγκατάσταση μόνον; Όταν μάλιστα μόνον ένα μικρό μέρος του εδάφους των Σκοπίων ανήκει στην γεωγραφική Μακεδονία;
Παράνομη «χρησικτησία» της ελληνικής ιστορίας

14. Η ΠΓΔΜ βασίζεται στη διεθνή στήριξη που διαθέτει (ΗΠΑ, χώρες της ΕΕ, Τουρκία, κ.λπ.) και στις πιέσεις που αυτές ασκούν κατά της Ελλάδας, είτε από υποτίμηση της σοβαρότητας του ζητήματος, είτε από τα δικά τους, στρατηγικά και οικονομικά, συμφέροντα στα Σκόπια. Αλλά επίσης και στα τετελεσμένα που (νομίζουν ότι) δημιούργησαν με τις πολλές διμερείς αναγνωρίσεις τους, δηλαδή όπως συνέβη με τα τετελεσμένα της Κατοχής των Τούρκων στη Κύπρο. Άλλωστε στον Τούρκο νεοσουλτάνο έσπευσε για βοήθεια πρόσφατα ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός κ. Ζάεφ! Μήπως πρέπει να αναγνωρίσουμε, με την ίδια λογική, και τα «τετελεσμένα» της Κατοχής στην Κύπρο;

15. Ας μην επιβραβεύσουμε λοιπόν την παράνομη «χρησικτησία» που επιχείρησαν επί της Ελληνικής ιστορίας και του ονόματος της Μακεδονίας, ας μην ενισχύσουμε με αδιανόητες υποχωρήσεις την σαφή εδαφική διεκδίκηση κατά του Ελληνικού Μακεδονικού εδάφους (γης ποτισμένης με αίμα ηρώων) στην οποία βασίζεται η εθνική ιδεολογία των Σκοπίων (που αύριο, υπό νέους συσχετισμούς ίσως, μπορεί να στηρίζεται και από τους Αλβανούς ή και τους Βούλγαρους, όπως ήδη στηρίζεται από τους Τούρκους), ας μην αποκόψουμε τον ένδοξο Μακεδονικό βραχίονα της Ελληνικής ιστορίας μας!

Ας μην εκχωρήσουμε μία πολύτιμη πολιτιστική πτυχή της εθνικής μας αυτοδιάθεσης, που υπάρχει κατοχυρωμένη για περισσότερα από 2.500 χρόνια επειδή οι Σκοπιανοί (αν και Σλάβοι) την διεκδικούν και την σφετερίζονται παράνομα τα τελευταία 27 ή έστω και 73 χρόνια! Ας μην ξεχνάμε και την ομολογία του Προέδρου Γκλιγκόροφ των Σκοπίων για την ανυπαρξία σχέσης των Σκοπιανών-Σλάβων με την προ του 6ου μ.Χ. αιώνος, Μακεδονική Ιστορία!

Τέλος, να υπογραμμίσω ότι η επιδειχθείσα, ιδίως μετά το 1995 αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία των Σκοπίων, απαιτεί για οποιαδήποτε Συμφωνία (ιδίως αν γίνει το τραγικό λάθος να εκχωρηθεί ως σύνθετο το ιερό ελληνικό όνομα της Μακεδονίας), σοβαρότατες διεθνείς εγγυήσεις, μηχανισμούς εποπτείας και επαλήθευσης της εφαρμογής των συμφωνηθέντων και κυρίως κυρώσεις για ενδεχόμενες παραβιάσεις των υποχρεώσεών τους. Ας είμαστε όμως προμηθείς παρά επιμηθείς!

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στο Δ.Σ. της οποίας είχα την τιμή να εκλεγώ πρόσφατα ως μέλος, έπραξε το καθήκον της αυτή την κρίσιμη περίοδο, κι έτσι στις 16.01.2018 με ομόφωνο Ψήφισμα του Διοικητικού Συμβουλίου της, ζήτησε να μην εκχωρηθεί υπό οποιαδήποτε μορφή το ελληνικό όνομα της Μακεδονίας! Αυτή η θέση εκφράζει και καθοδηγεί, είμαι βέβαιος, τους χιλίους και πλέον εταίρους της και σήμερα.

πηγή  
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Οι εντυπώσεις προκαλούνται για να διασκεδάζεται η πραγματικότητα, αγαπητέ αναγνώστη. Και στο βαθμό που η πολιτική σου επιβαρύνει την πραγματική ζωή των πολλών, η στρατηγική των εντυπώσεων και της διασκέδασής τους καταλήγει να είναι κύρια και βασική σου ενασχόληση.

Παράγουμε εντυπώσεις και στη συνέχεια διασκεδάζουμε (: διασκεδάννυμι = διαλύω, καταστρέφω, σκορπίζω) τις εντυπώσεις σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν την τρέχουσα ατζέντα της εσωτερικής, εξωτερικής και οικονομικής μας πολιτικής. Αυτή είναι η βασική μας στρατηγική για την διαχείριση της εξουσίας μας.

Ποιος το κάνει; Μα φυσικά και πρωτίστως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα σε συνεργασία με τα ΜΜΕ (τα δικά της, τα φιλικά της, τα δεξιά της και τα διαπλεκόμενά της).  Έτσι ακόμη και ο Μαρινάκης είναι μήνυμα για δημιουργία εντυπώσεων, οι οποίες στη συνέχεια θα διασκεδαστούν για να μεταβληθεί το μήνυμα σε κάτι γκρίζο και αμφιλεγόμενο από μαύρο και απεχθές!

Το καινούργιο με την κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστερά» είναι ακριβώς αυτό: Αναπτύσσεται μια μορφή στρατηγικής των εντυπώσεων και της διασκέδασης των εντυπώσεων στη συνέχεια, για να σχηματιστεί μια θολή εικόνα της πραγματικότητας στο μυαλό του κάθε πολίτη ή / και κοινωνικών ομάδων. Για να σχηματιστεί μια γκρίζα mental picture που αφορά στο καθετί: στα μακροοικονομικά, στα φορολογικά γενικά, στην υπόθεση του περίφημου χρέους προς τον επίσημο τομέα των δανειστών, στα μνημόνια και την επιτροπεία, στα ελληνοτουρκικά, στο επικαιροποιημένο  «σκοπιανό», στα σκάνδαλα διαφθοράς που προβάλλονται, στα όπλα που αγοράζονται και εκμισθώνονται και δεν αγοράζονται και δεν παραχωρούνται, στους εμβολισμούς και τις ποικίλες επακουμβήσεις ελληνικών και τουρκικών βαποριών, στα ατυχήματα και δυστυχήματα της πολεμικής αεροπορίας, στο ζήτημα των βραχονησίδων υπό τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας, ακόμη και για την κωμικοτραγική υπόθεση των Ελλήνων στρατιωτικών που παραμένουν προφυλακισμένοι στην Τουρκία!    

Δεν γκριζάρει η ΕΕ ή το ΔΝΤ την ελληνική οικονομία ή την προοπτική της προσαρμογής χωρίς άμεσο δανεισμό από τα κράτη τις ευρωζώνης και το ΔΝΤ, αλλά η ίδια η κυβέρνηση. Δεν γκριζάρει ο Ερντογάν το Αιγαίο, αλλά η τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τις τουρκικές στρατιωτικές και διπλωματικές κινήσεις. Το γκριζάρισμα, αναγνώστη μου, σχηματίζεται ακριβώς στον χώρο μεταξύ της πρόκλησης αρχικών εντυπώσεων και της διασκέδασης αυτών των εντυπώσεων που ακολουθεί. Μια διαδικασία στρατηγικού χαρακτήρα από τον παράγοντα ισχύος που προσπαθεί να αποφύγει την έκθεσή του σε ένα συγκρουσιακό περιβάλλον, το οποίο δεν μπορεί να διαχειριστεί με επάρκεια. Κάπως έτσι, ωστόσο, ένα στρατηγικό παίγνιο ισχύος μετατρέπεται σε ένα παιδαριώδες blame game, το οποίο καταλήγει με την «επωδό» του τραγουδιστή «… I'd rather argue with you than to be with someone else»!

Πρόκειται για την στρατηγική του επαναστατημένου εφήβου, ο οποίος προτιμά να τσακώνεται στο σπίτι επιρρίπτοντας ευθύνες για την προστριβή σε άλλο μέλος της οικογένειας, παρά να πλακώνεται στον δρόμο. Όσο υπάρχει σπίτι θα είναι δυνατόν να διασκεδάζονται οι εντυπώσεις, ενώ αν διαλυθεί το σπίτι (: η συμμαχία, η ένωση, ο συνεταιρισμός) το blame game δεν θα έχει έννοια και ασφαλώς σημασία για τον σχηματισμό πολιτικής ταυτότητας.  

Άρα, η στρατηγική των εντυπώσεων και της διασκέδασης των εντυπώσεων, που χαρακτηρίζει θεμελιωδώς την κυβερνητική οντολογία της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, βασίζεται στην ανάπτυξη ενός blame game σε όλα τα επίπεδα άρθρωσης της πολιτικής. Αυτό υποβαθμίζει δραματικά την ίδια την διάσταση της πολιτικής πρακτικής και εκχυδαΐζει τον πολιτικό λόγο. Είναι ένας παιδισμός που ποδοσφαιροποιεί την πολιτική αντίληψη. Σε αυτό όσοι αντιδρούν είναι βέβαιον πως «μπουρδολογούν» κατά την άποψη κάθε ηλίθιου που βλέπει την πολιτική αντιπαράθεση σαν ματς ή σαν τηλεοπτικό survivor! Και αν οι δεξιοί στην Ελλάδα έχουν μεγάλη ευθύνη γι’ αυτή την εξέλιξη υποβάθμισης της πολιτικής και γενικότερα της ανθρώπινης διάνοιας στην ελληνική κοινωνία, οι αριστεροί που διαπράττουν το ίδιο και μάλιστα πιο ολοκληρωμένα ως κυβερνήτες αυτή την περίοδο, ασκούνται στο τέλειο έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Let's play the blame game for sure. Let's call out names, names, names … και δεν συμμαζεύεται!

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


του Αrkady Savitsky, Strategic Culture, 3-5-2018

H Ουάσιγκτον επιβεβαίωσε ότι παρέδωσε συστήματα αντιαρματικών πυραύλων  FGM-148 Javelin στο Κίεβο και ότι ο ουκρανικός στρατός άρχισε στις 2 Μαΐου την εκπαίδευσή του στη χρήση του νέου όπλου.
Το πρόγραμμα βοήθειας που εγκρίθηκε τον Μάιο αναφέρεται σε 210 πυραύλους και 37 εκτοξευτές. Από το 2014 (ανατροπή και αλλαγή καθεστώτος), οι ΗΠΑ διέθεσαν άνω των 850 εκατομμυρίων για την ενίσχυση της ουκρανικής ασφάλειας. Παρά το γεγονός ο αμερικανικός προϋπολογισμός στρατιωτικών δαπανών για το 2018 προβλέπει 350 εκατομμύρια γι’ αυτόν τον σκοπό, αυτή είναι η πρώτη φορά που η Ουκρανία παραλαμβάνει φονικά όπλα από την Ουάσιγκτον. Θα ακολουθήσουν φορτία με τυφέκια M107A1.
Η παράδοση συνέπεσε με τον τερματισμό, στις 30 Απριλίου, στην υπό απόσπαση περιοχή Ντονμπάς στην Ανατολικήν Ουκρανία, της «αντιτρομοκρατικής επιχείρησης» , την οποία θα διαδεχθεί η «επιχείρηση ενοποιημένων δυνάμεων». Ο τακτικός στρατός, οι δυνάμεις ασφαλείας (SBU), η αστυνομία, η εθνοφυλακή και η φρουρά των συνόρων θα ενωθούν υπό ενιαία διοίκηση. Μέχρι της ψήφισης του νέου νόμου περί «επανένωσης» του Ντονμπάς στα τέλη Φεβρουαρίου αρμόδια στον τομέα ήταν η SBU. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την ιδέα να καλέσουν κυανόκρανους του ΟΗΕ, που θα καταλάβουν θέσεις στην γραμμή που επιθυμεί το Κίεβο.
Aπό τώρα οι συνομιλίες  μεταξύ των Βόλκερ και Σουρκώφ θα κρίνονται διαφορετικά, αφού η Ουάσιγκτον δεν είναι πια διαιτητής, αλλά μάλλον συνεργός που εξωθεί στην σύγκρουση. Με τέτοια απροκάλυπτη αμερικανική υποστήριξη, το Κίεβο θα διπλασιάσει την προσπάθεια για μιαν στρατιωτική λύση. Η διαφθορά οργιάζει στην Ουκρανία. Δεν θα προκαλέσει εντύπωση εάν τα όπλα περάσουν σε λάθος χέρια και στραφούν εναντίον Αμερικανών στρατιωτικών, κάπου εκτός της Ευρώπης.
Οι παραδόσεις όπλων ακολουθούνται πάντοτε από την αποστολή στρατιωτικών εκπαιδευτών, που θα παράσχουν τοπικήν εκπαίδευση στην χρήση τους. Και αυτοί βαθμιαία εμπλέκονται σε μιαν ένοπλη σύρραξη που καμιάν σχέση δεν έχει με την αμερικανική εθνική  ασφάλεια. Σε  τελευταία ανάλυση η Ουκρανία είναι ένα πρόβλημα της Ευρώπης. Αλλά το αμερικανικό ναυτικό είναι ήδη παρόν στο Οσάκωφ. Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία τόσο κοντά στα ρωσικά σύνορα δεν μπορεί να περνά απαρατήρητη από την Μόσχα. Η Ουάσιγκτον θα είναι υπεύθυνη για τις συνέπειες. Η Ρωσία δεν έχει αναπτύξει ένοπλη δύναμη κατά μήκος των αμερικανικών συνόρων, ούτε έστειλε όπλα σε κανέναν από τους γείτονες των ΗΠΑ.
Οι αντιαρματικοί πύραυλοι στάλθηκαν σε μια χώρα που πρόσφατα καταγγέλθηκε για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Πολλές διεθνείς οργανώσεις έχουν σημάνει συναγερμό για την κατάχρηση της εξουσίας στην Ουκρανία, η οποία μόλις έγινε δέκτης αμερικανικής στρατιωτικής ενίσχυσης. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι πολύ αρέσκονται να κάνουν σε άλλους κηρύγματα περί ελευθερίας, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά είναι τα λόγια τους. Οι παραδόσεις φονικών όπλων σε μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες είναι οι πράξεις τους. Οι πύραυλοι που στάλθηκαν στην Ουκρανία θα ενισχύσουν την εξουσία των ολιγαρχών, που συσσωρεύουν περιουσίες χάρις στις στενές σχέσεις τους με το κατεστημένο. Η σύγκρουση στο Ντονμπάς χρησιμοποιείται για να αποστρέφει την προσοχή της κοινής γνώμης  από τα εσωτερικά προβλήματα που οξύνονται.
Κάθε κίνηση έχει συνέπειες. Η Ρωσία μπορεί εύκολα να εφοδιάσει τις αυτοκήρυκτες Δημοκρατίες του Ντονμπάς με το αντιαρματικό σύστημα Kornet , που είναι στρατιωτικά ανώτερο του Javelin. Το ρωσικό όπλο απέδειξε την αποτελεσματικότητα του στο πεδίο της μάχης, ακόμη και εναντίον των πιο εξελιγμένων τανκς, όπως το Ισραηλινό Merkava IV. Η Μόσχα μπορεί να εφοδιάσει τις Δημοκρατίες με όπλα και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου σε μεγαλύτερες ποσότητες, για τον απλό λόγο ότι δεν θα έχουν να διασχίσουν τον Ατλαντικό και όλη την Ευρώπη. Και τώρα που η Ουάσιγκτων  ξεπέρασε τα όρια, της Ρωσίας τα χέρια είναι λυμένα.
Θεωρητικά, η Ρωσία θα μπορούσε να προχωρήσει στην αναγνώριση των Δημοκρατιών ως ανεξάρτητων κρατών, αφού οι συμφωνίες του Μινσκ έχουν λησμονηθεί και οι πολεμικές προπαρασκευές έχουν αναπτύξει ταχύτητα. Εάν οι κυβερνήσεις τους  καλέσουν σε βοήθεια τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ως εγγύηση της ασφάλειάς τους, θετική ανταπόκριση της Μόσχας σε τέτοιο αίτημα θα ήταν απόλυτα σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο.
Οι πύραυλοι Javelin (ακόντιο) δεν θα αλλάξουν τίποτα. Αυτά τα οπλικά συστήματα δεν είναι αρκετά ισχυρά για να εξασφαλίσουν στον ουκρανικό στρατό την κρίσιμη υπεροχή που χρειάζεται για να νικήσει. Αλλά η κίνηση ασφαλώς και θα πυροδοτήσει εντάσεις και θα κάνει την ζωή των απλών Ουκρανών πολιτών δυσκολότερη. Αυτό που έχουν ανάγκη είναι πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όχι νέα όπλα. Και το τελευταίο που οι Ευρωπαίοι έχουν ανάγκη είναι ένας νέος πόλεμος στην Ουκρανία. Αλλά τα όπλα βρίσκονται εκεί. Οι προειδοποιήσεις αγνοήθηκαν και δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής. Οι επιπτώσεις θα είναι καταστρεπτικές. Από εδώ και στο εξής, την ευθύνη για ότι κακό συμβεί θα έχει η Ουάσιγκτον.

Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πριν από μια εβδομάδα ακριβώς, φίλος, υπάλληλος των λεγομένων «θεσμών», που προηγουμένως (πριν «μεταρρυθμιστεί» η ορολογία του προγράμματος προσαρμογής, επί ΣΥΡΙΖΑ) αποκαλούντο τρόικα για να μετεξελιχθεί σε κουαρτέτο, με διαβεβαίωνε πως στα τέλη Ιουνίου θα πρέπει να περιμένουμε εκλογικό αιφνιδιασμό από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. 

Τα επιχειρήματά του ήταν σοβαρά και ισχυρά: Οι δεσμεύσεις, που πιέζεται ανελαστικά πλέον να επωμισθεί αυτή η κυβέρνηση για την «μεταμνημονιακή» περίοδο (: νέα συμφωνία πλαίσιο για συνέχιση της προσαρμογής με αυστηρή επιτήρηση, δηλαδή μια Νέα Μορφή Μνημονίου χωρίς χρηματοδότηση από τους λεγόμενους επίσημους δανειστές και το ΔΝΤ), δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν - ούτε επιθυμητό από τους θεσμούς - να αναληφθούν αποκλειστικά από τους κυβερνητικούς εταίρους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χωρίς ευρεία συναίνεση ή έστω οιονεί συναίνεση του ελληνικού πολιτικού συστήματος.  

Στον βαθμό, λοιπόν, που απομακρυνόταν η πιθανότητα ο Αλέξης Τσίπρας να πετύχει συμφωνία των πολιτικών κομμάτων στην Αθήνα παρόμοια με αυτή που «ακύρωσε» στην πράξη το δημοψήφισμα, για να φέρει και ενσωματώσει στην εσωτερική έννομη τάξη το Τρίτο Μνημόνιο, καθίστατο επιβεβλημένη η πρόωρη διάλυση της βουλής και η διεξαγωγή εκλογών πριν από την επίσημη / τυπική λήξη του τρέχοντος προγράμματος και φυσικά πριν από την τελική διευθέτηση της νέας φάσης προσαρμογής και εποπτείας των δημοσιονομικών, της αγοράς και ασφαλώς των χρηματοοικονομικών. Και τα «μπάνια του λαού», είναι μάλλον παρακινδυνευμένο να διαταράσσει κανείς με εκλογές ή οτιδήποτε άλλο! Έτσι, καταλήγουμε σε εκλογές στην Ελλάδα παράλληλα με τις εκλογές στην Τουρκία και λίγο πριν από την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, έστω με μια προσωρινή φόρμουλα μέχρι η νέα κυβέρνηση στην Αθήνα καταλήξει σε συμφωνία με την κυβέρνηση των Σκοπίων, στη βάση των διαπραγματεύσεων Κοτζιά - Ντιμιτρόφ - Νίμιτς. Καθόλου τυχαία και αυτά με την έννοια του πολιτικώς ορθού timing!

Την πληροφορία που έχω εγώ για την (αναγκαστική) απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να στήσει πρόωρες κάλπες φαίνεται να έχει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και η Φώφη Γεννηματά πλέον, μεταξύ άλλων - και μάλιστα ακριβώς την ίδια στιγμή. Την στιγμή κατά την οποία εφημερίδες, οι οποίες στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά και άλλες κεντροδεξιές και δεξιές που εμφανίζονται ως αντιπολιτευτικές, έρχονται με πρωτοσέλιδα να παραπλανήσουν συνειδητά ή ασυνείδητα, μεταφέροντας την δήθεν κυβερνητική απόφαση για εκλογές τον Οκτώβριο του 2019. Δηλαδή, την στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση σχεδιάζει εκλογές «εδώ και τώρα», διαδίδει και περνά το μήνυμα δια των ΜΜΕ που επηρεάζει πως προτίθεται να εξαντλήσει την τετραετία, ασκούμενη σε ένα μάλλον τετριμμένο επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων. Αυτή επιθυμεί να τιμήσει την λαϊκή εντολή, αλλά τι να κάνει μπροστά στην καταστροφική συμπεριφορά του «μαύρου μετώπου» υπό τον Μαρινάκη που πλέον ζητεί εκλογές πριν η κυβέρνηση κλείσει τη συμφωνία για «καθαρή έξοδο» από το τρίτο μνημόνιο!

Τι να σου κάνει και η κυρία Γεννηματά από την στιγμή που βεβαιώνεται πως οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος σκοπεύουν να καταφύγουν σε εκλογικό αιφνιδιασμό; Να περιθωριοποιηθεί, βλέποντας ακόμη και τον κύριο Μητσοτάκη να αντιδρά προεκλογικώς, ενώ εκείνη «καθεύδει», διαβάζοντας τις εφημερίδες; Θα ήταν ασυγχώρητο λάθος! Θα ήταν σαν να μην ήταν κόρη του Γεννηματά! Αντί λοιπόν να παραμείνει άψυχη πολιτικώς στο προεκλογικό σκηνικό, το οποίο μάλιστα τροφοδοτείται από σενάρια επί σεναρίων περί συνεργασιών με τον ΣΥΡΙΖΑ που στην παρούσα φάση δεν είναι καθόλου βέβαιο πως την ωφελούν προσωπικά, εμφανίζεται ξαφνικά ως «επιταχυντής των εξελίξεων», ζητώντας από την κυβέρνηση εκλογές: Να πράξει ο Αλέξης Τσίπρας αυτό που αυτός ο ίδιος έχει ήδη αποφασίσει να πράξει, με άλλα λόγια!


Είναι και αυτό πολιτική, αγαπητέ αναγνώστη! Μόνον που αυτό δεν θα μπορούσε να αποκαλέσει κάποιος αίτημα για εκλογές «εδώ και τώρα», αλλά μάλλον αίτημα για «εκλογές εδώ, μια και έχουν αποφασιστεί για τώρα»! Ο επιταχυντής των εξελίξεων στην Ελλάδα, δυστυχώς για όλους μας, δεν βρίσκεται στην Ελλάδα. Βρίσκεται «εκεί έξω», στην διεθνή και ευρωπαϊκή οικονομία, στην συγκυρία των διακυβερνητικών σχέσεων εντός της ΕΕ, ακόμη και στον … Ερντογάν, ή στις δραματικές αναθεωρήσεις των πολιτικών μεγάλων δυνάμεων που αφορούν στο γεωπολιτικό διακύβευμα της περιοχής μας. 

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Μιχαήλ Στυλιανού

«Ισχυρίζεται»,  «υποστηρίζει», «διατείνεται», «κατά τα λεγόμενά  του»: Με αυτά τα φραστικά γάντια υγιεινής  χειρίζονται τα γερμανικά και γαλλικά εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα τις θεαματικές, από τηλεόρασης -με πίνακες και βιβλιοθήκες- χθεσινοβραδινές αποκαλύψεις του Βενιαμίν Νετανιάχου, πρωθυπουργού του Ισραήλ, ότι το Ιράν έχει εξαπατήσει τη διεθνή εποπτεία και συνεχίζει το πυρηνικό του πρόγραμμα σε υπόγειες κατακόμβες.
΄Ηδη από χθες  την νύκτα μεταδόθηκε η κατάψυκτη δήλωση-σύνθημα της ΄Ανγκελας Μέρκελ, ότι τα στοιχεία του κ. Νετανιάχου θα πρέπει να ερευνηθούν από την αρμόδια (ΙΑΕΑ) διεθνή επιτροπή ελέγχου και εποπτείας του ΟΗΕ. Στις πρωινές  εκπομπές της Ντώϋτσε Βέλε παρέλασαν ανταποκριτές, σχολιαστές και εμπειρογνώμονες για να επιδείξουν, σε σοβαρούς και ελαφρότερους τόνους, την δυσπιστία τους. ΄Ενας εξ αυτών ανέφερε ότι τα στοιχεία  του κ. Νετανιάχου έχουν ξαναεμφανιστεί. ΄Ενας άλλος υπογράμμισε ότι η διεθνής επιτροπή εποπτείας, δεν έπαψε να αντιμετωπίζει το Ιράν με καχυποψία και να ασκεί συχνότατους ελέγχους, ο τελευταίος διεξοδικός των οποίων έγινε τον Μάρτιο !
Τα αβρότερα -στην προσέγγιση των χθεσινών αποκαλύψεων Νετανιάχου- μη ιδιωτικά δίκτυα ήταν το όργανο  προβολής της ΕΕ  Euronews  και το ρωσικό Russia Today -ιδίως το τελευταίο- αποφεύγοντας την τονισμένη επίδειξη δυσπιστίας.                                                                
Αλλά το ρωσικό κανάλι Ρ Τ είναι το μόνο που μεταδίδει καθημερινά ρεπορτάζ για την αιματοχυσία στην Γάζα, όπου οι ειρηνικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των Παλαιστινίων πλησίον του Ισραηλινού τείχους αντιμετωπίζονται με ένσφαιρα πυρά από Ισραηλινούς σκοπευτές.  Ανακοινώσεις επισήμων εγκύρων ανθρωπιστικών οργανώσεων για την έκταση της σκληρότητας και των παραβιάσεων κάθε αρχής Δικαίου και ανθρωπισμού, αγνοούνται από όλα τα άλλα διεθνή ΜΜΕ, των οποίων τις ανθρωπιστικές ευαισθησίες απορροφούν τα εικονικά θύματα των «χημικών επιθέσεων κατ’ αμάχων», που σκηνοθετούν στην Συρία τα συνεργαζόμενα με την Αλ Κάϊντα  «Λευκά Κράνη».
 Εντούτοις κατά τις ανακοινώσεις της  οργάνωσης Ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ ο απολογισμός της ένοπλης στρατιωτικής αντιμετώπισης από το Ισραήλ των συνεχιζόμενων επί 5 εβδομάδες παλαιστινιακών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας για τα απαλλοτριωμένα εδάφη τους, είναι 43 νεκροί, εκ των οποίων 4 παιδιά και 2.000 τραυματίες. Εκπρόσωποι αυτών των οργανώσεων, ιατρικό προσωπικό και ακρωτηριασμένοι Παλαιστίνιοι δηλώνουν στον φακό ότι τελευταία οι ελεύθεροι σκοπευτές στοχεύουν στα πόδια, με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό εκατοντάδων νέων.
Χθεσινό  δημοσίευμα στην διάσημη πλέον αμερικανική Ιστοσελίδα Moon of Alabama, με τίτλο « Ο Νετανιάχου Πάλι Φωνάζει: Λύκος!» γράφει ότι όσα ανακοίνωσε ο Νετανιάχου είναι παλιά ιστορία: « Αναφέρεται σε ένα παλαιό ιρανικό σχέδιο AMAD σαν να ήταν κάποιο νέο απόκτημα της μυστικής υπηρεσίας του. Αλλά η ΙΑΕΑ ( η διεθνής επιτροπή ερεύνης και ελέγχου του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν) είχε μελετήσει και καταγράψει το AMAD και την εξέλιξή του το 2011(PDF, Annex, page 5). Χρησιμοποιεί τα στοιχεία του αρχείου με λεπτομέρειες πολύ γνωστών προηγούμενων προγραμμάτων (παραπομπή:  well known former programs), για να δηλώσει πως το Ιράν εξαπάτησε και δεν είναι αξιόπιστο. Και λέει πως αυτά δικαιώνουν την απόφαση του Τραμπ να αποκηρύξει την συμφωνία που οι ΗΠΑ και άλλοι είχαν υπογράψει με το Ιράν. Αυτά είναι σκουπίδια».
Ο γνωστός οξυδερκής αναλυτής, με το σεληνιακό ψευδώνυμο, διατυπώνει την υποψία ότι τα στοιχεία που παρουσίασε ο  κ. Νετανιάχου προέρχονται όχι από το Ιράν, αλλά από την Βιέννη, όπου η επιτροπή  ΙΑΕΑ είχε αναλύσει το παλαιό ιρανικό πρόγραμμα από φακέλους που της είχε παραδώσει το Ιράν.
Αναφέρει ότι « Ο Νετανιάχου είναι διάσημος ψεύτης και πολεμοκάπηλος. Τον Σεπτέμβριο του 2002 είπε ψέματα στο αμερικανικό κογκρέσο                                   ( παραπομπή σε βίντεο:lied (vid)), λέγοντας ότι δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Σαντάμ εργάζεται και προχωρεί στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων –καμιά απολύτως αμφιβολία.»
Το ΙΑΕΑ δηλώνει ότι το Ιράν τηρεί πλήρως την συμφωνία για τα πυρηνικά. Εάν υπήρχε οποιαδήποτε σοβαρή μυστική πληροφορία παραβίασης, θα παρουσιαζόταν στην ΙΑΕΑ και στις έξη συμβαλλόμενες στην συμφωνία χώρες. Εάν το Ιράν εξαπατούσε, θα υπεβάλλετο και πάλι σε σκληρές κυρώσεις. Το ότι ο Νετανιάχου επέλεξε να παρουσιάσει κάτι δημόσια δείχνει πως δεν έχει τίποτα ουσιαστικό.
Πράγματι η χθεσινή θεαματική ενέργεια του Ισραηλινού πρωθυπουργού φαίνεται να αποβλέπει να ενισχύσει την επιχειρηματολογία δυνάμεων στο εσωτερικό των ΗΠΑ και μεταξύ των συμμάχων τους που κινούνται υπέρ της ανατροπής της συμφωνίας από τον Πρόεδρο Τραμπ και -πέραν αυτού- σε λήψη στρατιωτικών μέτρων εναντίον του Ιράν.                                                              
Η παράταξη αυτή, στην οποία περιλαμβάνονται σημαντικά στοιχεία του στενού προεδρικού περιβάλλοντος, υπάρχουν ενδείξεις ότι συναντά την  τροχοπέδη κυρίως των στρατιωτικών. Προ ημερών είχε επισκεφθεί το  Τελ Αβίβ ο στρατηγός Τζόζεφ Βόντελ, διοικητής του CENTCOM (Αρχηγείου Μέσης Ανατολής).Πρώτη και ασυνήθης επίσκεψη αρχηγού αυτού του στρατηγείου στο Ισραήλ, το οποίο  υπάγεται στην Διοίκηση Μεσογείου. Μεταξύ του Αμερικανού στρατηγού και του πρωθυπουργού Νετανιάχου υπήρξε θορυβώδης διαφωνία, επειδή ο Διοικητής του CENTCOM τάχθηκε υπέρ της αποχώρησης των αμερικανικών δυνάμεων από την Συρία.
Ενδιαφέρουσα ήταν και η αντίδραση του  Αμερικανού υπουργού Αμύνης Τζέϊμς Μάτις, όταν ρωτήθηκε χθες για τις αποκαλύψεις Νετανιάχου, επιφυλάχθηκε να ενημερωθεί από τις αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες.
Στο Ισραήλ  βρισκόταν προχθές και ο νέος υπουργός των Εξωτερικών Πομπέο, πρώην διευθυντής της CIA. Την ίδια μέρα το Ισραήλ βομβάρδισε δυο αποθήκες πυρομαχικών στη Συρία, που κατά το Ισραήλ ανήκαν στο Ιράν. Πιθανή επιδίωξη, η πρόκληση βίαιης αντίδρασης του Ιράν, για την δημιουργία  κλίματος ενισχυτικού των επιθυμητών αποφάσεων στην Ουάσιγκτον.
Στους δηλωμένους αμείλικτους διώκτες του Ιράν στο προεδρικό περιβάλλον εξέχει ο νέος Σύμβουλος Ασφαλείας Τζων Μπόλτον, με πολλαπλές πρόσφατες επισκέψεις στο Ισραήλ. Σε περυσινή ομιλία του σε συγκέντρωση  εβραϊκής οργάνωσης στις ΗΠΑ, κατέληξε με την έκφραση βεβαιότητας ότι «το 2019 θα γιορτάσουμε όλοι μαζί στην Τεχεράνη». Το σχετικό βίντεο μετέδωσε και σήμερα το κανάλι R.T. Η  πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Νίκι Χάλι και ο υπουργός των Εξωτερικών κ. Πομπέο  τρέφουν ανάλογα αισθήματα έναντι του Ιράν –που είναι άλλωστε ευρύτατα διαδεδομένα στις ΗΠΑ, τουλάχιστον από της ανατροπής του Σάχη.
Πάντως, κατά τον ψευδώνυμο  Moon of Alabama, κινούσα στις ΗΠΑ δύναμη στην εκστρατεία εναντίον του Ιράν, είναι ο μεγιστάνας των καζίνων και μαχόμενος σιωνιστής Sheldon Adelson, που έχει χρηματοδοτήσει τις προεκλογικές εκστρατείες τόσο του Τραμπ όσο και του Νετανιάχου όπως και  διάφορες «δεξαμενές σκέψης» που υπηρετούν την συντήρηση της εχθρότητας για το Ιράν.
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)