Articles by "Απόψεις για την Οικονομία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απόψεις για την Οικονομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Το αμερικανικό οικονομικό δελτίο Zero Hedge μετέδωσε τα ακόλουθα:

«Σε ένα περίεργο συμβάν, που είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει ερωτήματα για την εγγύτητα, για να μην αναφέρουμε τη ροή χρημάτων, μεταξύ Ισραήλ και Ισλαμικού Κράτους, ο πρώην υπουργός Αμύνης του Ισραήλ δήλωσε, όπως καταγράφεται στους «Τάϊμς του Ισραήλ», ότι οι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους, τουλάχιστον σε μια περίπτωση, «απολογήθηκαν» στο Ισραήλ επειδή επιτέθηκαν κατά λάθος σε Ισραηλινούς στρατιώτες στα υπό κατάληψη Υψώματα του Γκολάν.

Η αποκάλυψη μπορεί επίσης να διαφωτίζει γιατί, ενώ έχουν επιτεθεί εναντίον κάθε εθνότητας και θρησκείας στην περιοχή, δεν υπάρχουν στοιχεία για επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους εναντίον του Ισραήλ και των πολιτών του.

Συζητώντας για την ευρύτερη ισραηλινή πολιτική «ουδετερότητας» στη Συρία, ο τέως υπουργός Αμύνης Μοσέ Γιααλόν, τυχαία ομολόγησε πως το Ισραήλ έχει μιαν ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με έναν πυρήνα του Ισλαμικού Κράτους, που λειτουργεί στα Υψώματα του Γκολάν.

« Υπήρξε μια περίπτωση πρόσφατα όπου το Νταές (τζιχαντιστές του Ι.Κ.) άνοιξαν πυρ και απολογήθηκαν», δήλωσε ο Γιααλόν , γράφουν οι Τάϊμς του Ισραήλ.

Όταν του ζητήθηκε να επεκταθεί στην επίμαχη δήλωσή του, το γραφείο του Γιααλόν αρνήθηκε. Ο Ισραηλινός στρατός επίσης αρνήθηκε να σχολιάσει. Κατά την ισραηλινή νομοθεσία κάθε επικοινωνία με τρομοκράτες είναι παράνομη -εκτός φυσικά εάν το κράτος του Ισραήλ δεν θεωρεί το Ισλαμικό Κράτος τρομοκράτες.

Ο Γιααλόν διετέλεσε υπουργός Αμύνης από το 2013 έως την παραίτησή του τον Μάιο 2016 και τα σχόλιά του λέγεται πως αναφέρονταν στο πρώτο επεισόδιο μεταξύ Ισραήλ και Ισλαμιστών τρομοκρατών.

Σ’ αυτό το επεισόδιο, που συνέβη τον περασμένο Νοέμβριο, ο πυρήνας Σουχάντα αλ-Γιαρμούκ, που έχει ορκιστεί πίστη στο Ισλαμικό Κράτος, αντάλλαξε πυρά με ισραηλινές δυνάμεις, όταν η ισραηλινή ταξιαρχία του Γκολάν επιχείρησε να περάσει τον φράχτη ασφαλείας των συνόρων με τη Συρία για να διεξαγάγει «μιαν επιχείρηση ενέδρας».

Ο τέως Υπουργός Αμύνης Μοσέ Γιααλόν

Ενώ η επίσημη θέση του Ισραήλ είναι ουδετερότητας στον εμφύλιο της Συρίας, σε αρκετές περιπτώσεις το Τελ Αβίβ επιτέθηκε εναντίον συριακών στρατιωτικών στόχων -πιο πρόσφατα την περασμένη Τετάρτη- συνήθως με το πρόσχημα της παρεμπόδισης υποτιθέμενης μεταφοράς οπλισμού στην Εσμπολά, που το Ισραήλ θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση.

Τον περασμένο μήνα το Τελ Αβίβ επιβεβαίωσε ότι πραγματοποιεί βομβαρδισμούς στη Συρία, όταν η Δαμασκός κινητοποίησε την αντιαεροπορική άμυνα κατά των αεριωθουμένων του Ισραήλ.

Ενώ ο πρωθυπουργός Νετανιάχου δικαιολόγησε τις επανειλημμένες εισβολές, λέγοντας ότι τα ισραηλιτικά βομβαρδιστικά στόχευαν αυτοκινητοπομπές οπλισμού της Εσμπολά, η Δαμασκός δήλωσε ότι οι ισραηλιτικές επιθέσεις εξυπηρετούν το Ισλαμικό Κράτος και τις άλλες τρομοκρατικές ομάδες. Στις αρχές του μηνός ο Σύρος Πρόεδρος ΄Ασαντ κατήγγειλε και πάλι το Ισραήλ ότι βοηθεί τους τρομοκράτες.

«Μπορεί να συμπεράνετε ότι αυτοί οι τρομοκράτες πολεμούν για το Ισραήλ. Αν δεν αποτελούν τμήμα του τακτικού ισραηλινού στρατού, πολεμούν για το Ισραήλ. Το Ισραήλ έχει κοινούς στόχους με την Τουρκία, με τις ΗΠΑ, με τη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλες χώρες,» δήλωσε ο Πρόεδρος ΄Ασαντ, όπως μετέδωσε το Ynet.

«Το Ισραήλ επεμβαίνει σε βοήθεια αυτών των τρομοκρατών κάθε φορά που ο συριακός στρατός προελαύνει. Επιτίθεται, κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για να τους παράσχει βοήθεια και να ανακόψει την ορμή του συριακού στρατού απέναντι στους τρομοκράτες,» πρόσθεσε ο Σύρος ηγέτης.

Υπό το φως των σχολίων του Γιααλόν, ο ΄Ασαντ ίσως να έχει δίκαιο», καταλήγει το δημοσίευμα του αμερικανικού εξω-συστημικού οικονομικού δελτίου.


Μετάφραση: Μιχ. Στυλιανού
Ομάδα βρετανών και αμερικανών επιστημόνων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Γερμανία οφείλει το οικονομικό θαύμα στο κούρεμα χρέους. «Σημασία δεν έχει τόσο αν πληροί μια χώρα τους όρους, αλλά εάν χρειάζεται κούρεμα».

Με αφορμή τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις για να κλείσει η αξιολόγηση η εφημερίδα Handelsblatt επαναφέρει τη συζήτηση στη δυσεπίλυτη διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, διαφωνία που δυσκολεύει την επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στους δανειστές και την Αθήνα. Επικαλούμενη διεθνείς οικονομολόγους, όπως τον γάλλο Τομά Πικετί και τον αμερικανό Τζέφρι Σαξ, η εφημερίδα υπενθυμίζει τη Συμφωνία του Λονδίνου, το 1953, με την οποία διαγράφηκαν τα χρέη της Γερμανίας και υποστηρίζει ότι η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας θυμίζει σε πολλά εκείνη της μεταπολεμικής Γερμανίας, όταν η χώρα δεν μπορούσε να ξεπληρώσει τα χρέη της.

«Η Γερμανία οφείλει το οικονομικό θαύμα στο κούρεμα χρέους»
Υπογραφή της Συμφωνίας του Λονδίνου, το 1953, όπου αποφασίστηκε δραστικό κούρεμα του γερμανικού χρέους
Υπογραφή της Συμφωνίας του Λονδίνου, το 1953, όπου αποφασίστηκε δραστικό κούρεμα του γερμανικού χρέους
«Ιστορικοί της οικονομίας είναι πεπεισμένοι ότι το κούρεμα χρέους συνέβαλε αποφασιστικά στο να ξεπεράσει η οικονομικά γονατισμένη Γερμανία τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες παρά το ότι επωφελήθηκαν περισσότερο από το σχέδιο Μάρσαλ, όπως τονίζει βρετανοαμερικανική ερευνητική ομάδα» σημειώνεται στο άρθρο, που παραπέμπει σε διαπιστώσεις του ΄Αλμπρεχτ Ρίτσι από το London School of Economics ότι η Γερμανία οφείλει το οικονομικό θαύμα, το σταθερό μάρκο και την ευνοϊκή θέση των δημοσιονομικών της στο δραστικό κούρεμα χρέους.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε με ποιο τρόπο η Συμφωνία του Λονδίνου επηρέασε τις δημόσιες δαπάνες και διαπίστωσε ότι με το κούρεμα του χρέους βελτιώθηκε η πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας. Η κυβέρνηση ήταν σε θέση να παίρνει νέα δάνεια με χαμηλά επιτόκια, ενώ από την έναρξη των διαπραγματεύσεων στα μέσα του 1951  μέχρι την κατάληξή τους τα επιτόκια κρατικών ομολόγων δεκαετούς διάρκειας έπεσαν από 3 σε 1,8%. Από αυτήν τη μείωση επωφελήθηκαν επίσης και οι επιχειρήσεις μειώνοντας παράλληλα τα έξοδά τους σε ξένο νόμισμα.
Και ο γερμανός δημοσιογράφος επισημαίνει: «Αυτό που η Γερμανία έπραξε με επιτυχία, δηλαδή να χρησιμοποιήσει την αυξημένη πιστοληπτική αξιοπιστία της για να πάρει νέα δάνεια, χρησιμοποιείται σήμερα από τη γερμανική πλευρά ως ένα από τα βασικά επιχειρήματα εναντίον ενός κουρέματος του ελληνικού χρέους, επειδή δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ότι η Αθήνα θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα επωφελώς. Αλλά και τότε υπήρχαν επικριτές της συμφωνίας που εξέφραζαν τον φόβο ότι το κούρεμα χρέους θα οδηγούσε τη γερμανική κυβέρνηση σε ασταθή δημοσιονομική πολιτική».
«Σημασία έχει εάν χρειάζεται ένα κούρεμα»
Η πρωθυπουργός της Ρηνανίας Βεστφαλίας στο πάρτι με αφορμή της έναρξη της θερμής προεκλογικής περιόδου. Πρωταθλήτρια στα χρέη το κρατίδιο, όπως η Ελλάδα στην ευρωζώνη
Η πρωθυπουργός της Ρηνανίας Βεστφαλίας στο πάρτι με αφορμή της έναρξη της θερμής προεκλογικής περιόδου. Πρωταθλήτρια στα χρέη το κρατίδιο, όπως η Ελλάδα στην ευρωζώνη
Στην έρευνα επισημαίνονται ωστόσο και οι διαφορές ανάμεσα στην μεταπολεμική Γερμανία και τη σημερινή Ελλάδα.  Ότι τότε στο επίκεντρο τέθηκε η αποδοτικότητα της γερμανικής οικονομίας, ενώ σήμερα κυριαρχούν η εξυπηρέτηση του χρέους και η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων. Οι διαφορές οφείλονται επίσης στο ότι τότε η Γερμανία ήταν σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο με τους Σοβιετικούς, ενώ η Ελλάδα δεν είναι τόσο σημαντική χώρα στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία. Ωστόσο, κατά τον οικονομολόγο Τζέφρι Σαξ το αποφασιστικό δεν είναι εάν αξίζει μια χώρα ένα κούρεμα κι αν πληροί του όρους, κάτι δευτερεύον στις διαπραγματεύσεις στην περίπτωση της Γερμανίας, αλλά εάν μια χώρα χρειάζεται ένα κούρεμα, όπως ακριβώς τότε η Γερμανία – και σήμερα η Ελλάδα. 
Γερμανοελληνικές συγκρίσεις κάνει και η εφημερίδα Bild, αυτή τη φορά με αφορμή την έναρξη της θερμής φάσης του προεκλογικού αγώνα στη Ρηνανία Βεστφαλία. Ο αρθρογράφος της επισημαίνει ότι το κρατίδιο με 180 εκ. χρέος είναι ο βασιλιάς του χρέους στη Γερμανία, όπως είναι και η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Και επικαλείται τον επικεφαλής του Ινστιτούτου IFO του Μονάχου Κλέμενς Φουστ που καταλογίζει αδυναμίες στην ανάπτυξη, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ελλάδα.

Τέλος η ελβετική Neue Zürcher Zeitung παρουσιάζει τη ζωή του Αργύρη Σφουντούρη, του τετράχρονου τότε επιζώντα από τη σφαγή του Διστόμου το 1944,  με αφορμή την παρουσίαση αύριο από τον ίδιο του βιβλίου του «Είμαι ακόμη εκείνο το τετράχρονο αγόρι» στο θέατρο Stock της Ζυρίχης.
Ειρήνη Αναστασοπούλου, πηγή: dw.com
Συνέντευξη στην eldiario.es

Ο Κώστας Λαπαβίτσας, καθηγητής Οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, επισκέφθηκε τη Βαρκελώνη προκειμένου να παρουσιάσει την τελευταία μελέτη του ΕΔΕΚΟΠ στην οποία καταδεικνύεται ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ αποτελεί το πρώτο βήμα για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Ιδιαίτερα κριτικός προς τον ΣΥΡΙΖΑ (υπήρξε βουλευτής του μέχρι την υπογραφή του τρίτου μνημονίου) προς τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάννη Βαρουφάκη, ο Λαπαβίτσας γνωρίζει ότι οι θέσεις του σχετικά με την ΕΕ και το ευρώ αποτελούν ακόμα μειοψηφία μεταξύ των ευρωπαίων προοδευτικών/αριστερών. Ωστόσο, πιστεύει ότι «το πρώτο βήμα για την αριστερά είναι να κατανοήσει ότι η νομισματική ένωση πρέπει να διαλυθεί».

Πριν ένα χρόνο βρεθήκατε στην Μαδρίτη στην παρουσίαση του Σχεδίου Β για την Ευρώπη. Πώς νομίζετε ότι έχει εξελιχθεί αυτή η πρωτοβουλία;

Η Διάσκεψη της Μαδρίτης ήταν σημαντική, επειδή συμμετείχαν πολλοί που πραγματικά ανησυχούν για την σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη και το κλίμα που υπήρχε ήταν πραγματικά ενδιαφέρον. Ωστόσο, υπήρχε πολιτική σύγχυση, επειδή παρουσιάστηκαν διάφορες ιδέες χωρίς προσανατολισμό για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Αριστερά την Ευρώπη. Πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Σήμερα, μετά από ένα χρόνο, νομίζω ότι η θέση αυτή έχει χάσει αρκετούς υποστηρικτές. Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι αν θέλουν μια εναλλακτική λύση, ένα δρόμο ή μια διαφορετική στρατηγική θα πρέπει να λάβουν ριζικά μέτρα απέναντι στους θεσμούς και την ΕΕ.

Εσείς, έχετε ένα σχέδιο για την Ελλάδα, το οποίο προτείνει την έξοδο από το ευρώ.

Η έξοδος από το ευρώ αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής. Αυτό που απαιτείται είναι να λάβουμε άμεσα μέτρα για την τόνωση της συνολικής ζήτησης ενισχύοντας αρχικά τις δημόσιες δαπάνες και τις δημόσιες επενδύσεις -υπό τον έλεγχο του δημόσιου τομέα- ώστε να αρχίσει να αναπνέει η οικονομία και ο ιδιωτικός τομέας, κυρίως ο τομέας των υπηρεσιών. Στη συνέχεια ,θα πρέπει να ληφθούν μέτρα βιομηχανικής πολιτικής.

Και αυτό δεν είναι δυνατό εντός του ευρώ;

Το θεμελιώδες θεσμικό όργανο της ΕΕ σήμερα είναι η νομισματική ένωση. Η ΟΝΕ έχει αποτύχει, είναι δυσλειτουργική και δεν έφερε τις μεταρρυθμίσεις, την ευημερία και την αλληλεγγύη, αλλά, αντίθετα, όξυνε την εχθρότητα και τις εντάσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Το πρώτο βήμα για την αριστερά είναι να αποφασίσει ότι η ΟΝΕ πρέπει να διαλυθεί. Το ευρώ έχει αποτύχει και δεν το χρειαζόμαστε.

Η κατάργηση του ευρώ δεν θα δημιουργήσει μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ των χωρών και των νομισμάτων τους αντί να τονώσει την αλληλεγγύη μεταξύ τους;

Δεν είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε σε ένα σύστημα εθνικών νομισμάτων που θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Υπάρχουν ενδιάμεσες εναλλακτικές λύσεις ώστε να μπορέσουν τα ευρωπαϊκά έθνη να οργανώσουν την κίνηση των κεφαλαίων και του εμπορίου. Δεν απαιτείται ένα κοινό νόμισμα όπως το ευρώ ή η σημερινή Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Οι μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται εδώ και χρόνια ευνοούν κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις μεγάλες τράπεζες.

Τελικά, όμως, η αντίθεση της αριστεράς στο ευρώ δεν διευκολύνει το έργο της άκρας δεξιάς;

Αντιθέτως! Κι εδώ είναι μια ακόμα αποτυχία της αριστεράς. Αν η αριστερά δεν είχε αποδεχθεί το ευρώ ή είχε προτείνει την έξοδο από το ευρώ σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, αναδεικνύοντας τις πραγματικές ρίζες του προβλήματος, θα ήταν πιο δύσκολο το έργο για την άκρα δεξιά. Στην Ελλάδα, το ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής έχει βουλευτές, αλλά δεν στάθηκε δυνατό να γίνει διάλογος για το ευρώ διότι υπήρχε μια αριστερά που το ήθελε. Και στη Γαλλία, αντί για την Marine Le Pen, θα έπρεπε η γαλλική αριστερά να συζητάει για το ευρώ.

Παρ 'όλα αυτά η πλειοψηφική θέση της Ευρωπαϊκής αριστεράς δεν είναι η έξοδος από το ευρώ, αλλά η μεταρρύθμιση της ΕΕ. Στην Ισπανία το είδαμε στο κόμμα των Podemos: μόλις οι δημοσκοπήσεις το ευνόησαν, εστίασε εκεί τη ρητορική του.

Είναι αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ευρωπαϊκή αριστερά έχει αποτύχει κατά την τελευταία δεκαετία και η δεξιά, και όπως φαίνεται τώρα και η άκρα δεξιά, τα κατάφεραν καλά. Η αριστερά, ως θεσμικός παράγοντας, υπήρξε ιστορικά ο εγγυητής ευνοϊκών πολιτικών υπέρ της εργατικής τάξης και των πιο αδύνατων στρωμάτων, εναντιωνόταν στα ισχυρά στρώματα και απαιτούσε ριζικές αλλαγές. Να αλλάξει το σύστημα, να αλλάξει τον κόσμο. Πού είναι όλα αυτά; Η αριστερά πληρώνει τον συντηρητικό λόγο της για την ΟΝΕ. Η ακροδεξιά σήμερα εκφέρει ένα ριζοσπαστικό λόγο και έχει κλέψει τις ιδέες, και σε ορισμένες περιπτώσεις και μέρος του εκλογικού σώματος, από την αριστερά.

Η χώρα σας, η Ελλάδα, φαίνεται να έχει μπει σε ένα φαύλο κύκλο σχεδίων διάσωσης και προσαρμογής.

Η Ελλάδα είναι μια ακραία περίπτωση της αποτυχίας της ευρωζώνης. Δεν νομίζω ότι η Ελλάδα θα βγει από την κρίση με αίσιο τρόπο μεσοπρόθεσμα. Ο λόγος είναι ότι όταν ξέσπασε η κρίση, η λύση που επιβλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Βερολίνο κατέστρεψε ουσιαστικά τη συνολική ζήτηση. Είχαμε περικοπή δαπανών, συντάξεων και αύξηση των φόρων. Τα μέτρα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της συνολικής ζήτησης και οι επενδύσεις κατέρρευσαν. Οι επιχειρήσεις έκλεισαν, η ανεργία αυξήθηκε και η ύφεση γιγαντώθηκε.

Ειπώθηκε, ωστόσο, ότι αυτό θα σταθεροποιούσε την οικονομία και ότι η μείωση της συνολικής ζήτησης θα έδινε τη δυνατότητα λήψης πρόσθετων μέτρων, όπως η απελευθέρωση και η απορρύθμιση που θα ήταν ανταγωνιστικά. Αλλά ο σύγχρονος καπιταλισμός δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο. Αυτό που έχει συμβεί είναι ότι η χώρα έχει παραμείνει στάσιμη: η οικονομία αναπτύσσεται λίγο και μετά αρχίζει πάλι συρρικνώνεται. Και η Ισπανία δεν απέχει από αυτή την εικόνα.

Οι πιστωτές δεν φαίνεται να προτείνουν κάτι διαφορετικό από την πορεία που ακολουθείται μέχρι σήμερα.

Αυτός είναι και ο λόγος που η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αναπτυχθεί και θα παραμείνει στάσιμη, ενώ η εγχώρια ζήτηση θα καταστρέφεται εν αναμονή ενός θαύματος. Αυτός ο δρόμος οδηγεί τη χώρα στην περιθωριοποίηση και τον μαρασμό, και αυτό θα συνεχιστεί όσο παραμένει στην ΟΝΕ. Για να υπάρξουν εναλλακτικές πολιτικές ενάντια στη λιτότητα πρέπει να εγκαταλείψουμε το ευρώ.

Σήμερα, η λαϊκή υποστήριξη που έλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο δημοψήφισμα φαίνεται να έχει εξανεμιστεί. Η Ευρώπη των εργαζομένων είναι περισσότερο μύθος παρά πραγματικότητα;

Η Ευρώπη των εργαζομένων δεν υπάρχει. Είναι ένας μύθος που δημιούργησε το μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής αριστεράς. Δεν υπάρχει μία Ευρώπη. Υπάρχουν 28 κράτη, 19 εκ των οποίων συμμετέχουν στη νομισματική ένωση. Η αριστερά θα πρέπει να σκεφτεί περισσότερο το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας και τον επαναπροσδιορισμό της, όχι με εθνικιστικό ή επιθετική τρόπο, αλλά ως λαϊκό αίσθημα/απαίτηση. Νομίζω ότι αυτή είναι η πραγματική προοπτική της Ευρώπης των λαών και των εργαζομένων, και όχι μία οικονομική οντότητα που εδρεύει στις Βρυξέλλες και διευθύνεται από γραφειοκράτες που ζουν στο δικό τους κόσμο.

Εάν η αριστερά πιστεύει ότι μπορεί να μετατρέψει την παρούσα κατάσταση σε Ευρώπη των λαών κάνει λάθος. Η Ευρώπη των εργαζομένων υπάρχει πρώτα εκεί όπου ένας λαός απαιτεί την κυριαρχία και, από αυτή τη βάση, μπορεί να δημιουργήσει την Ευρώπη της αλληλεγγύης.

Ζείτε στο Λονδίνο. Πώς ήταν οι πρώτοι μήνες μετά το Brexit;

Το Brexit έδειξε ότι η βρετανική εργατική τάξη δεν θέλει την ΕΕ, ότι η ΕΕ δεν είναι μια προσφιλής λαϊκή προοπτική και ότι δεν υπήρξε ποτέ προσφιλής στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ΕΕ ήταν ένα σχέδιο της βρετανικής μεσαίας τάξης. Και νομίζω ότι αυτό που συνέβαινε στο Ηνωμένο Βασίλειο ισχύει και για πολλές χώρες: η ΕΕ δεν ήταν ποτέ ένα σχέδιο των λαϊκών τάξεων.

Μήπως οι χειρότερες συνέπειες έρθουν όταν ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός εξόδου από την ΕΕ;

Μετά το δημοψήφισμα είπαν ότι η Brexit θα ήταν το τέλος του κόσμου και θα υπήρχε τεράστια ύφεση, φυγή κεφαλαίων και οικονομικές δυσκολίες. Μέχρι στιγμής, τίποτα από αυτά δεν έχει συμβεί. Προφανώς, όταν ξεκινήσει η διαδικασία της πραγματικής αποσύνδεσης θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, αλλά μέχρι στιγμής έχουν μεγαλοποιηθεί. Η καταστροφή που αναμενόταν δεν συνέβη. Και πολλοί άνθρωποι πραγματικά αναρωτιούνται: «Εάν αυτό συμβαίνει όταν αποφασίσεις να φύγεις, που είναι η καταστροφή;"

Θα υπάρξουν, ωστόσο, πολύπλοκες και αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία. Θα αποδιαρθρωθεί ένα ολόκληρο νομικό σύστημα και θα είναι ένα δύσκολο έργο, διότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία επηρεάζει πολλές πτυχές της ζωής. Οι εμπορικές συμφωνίες και οι χρηματοοικονομικές πράξεις θα επηρεαστούν και δεν γνωρίζουμε ακόμα τον τρόπο.

Ήταν αναμενόμενο να κερδίσει το Brexit;

Η βρετανική άρχουσα τάξη δεν ήθελε το Brexit. Το Σίτυ του Λονδίνου και οι οικονομικά ισχυροί ήθελαν την παραμονή. Ήταν μια έκπληξη και η ελίτ δεν ήταν προετοιμασμένη, διότι το Brexit ήταν μια λαϊκή ψήφος. Πολιτικά όμως, το Brexit τερμάτισε τον διχασμό του Συντηρητικού Κόμματος όσον αφορά την Ευρώπη. Τώρα οι Συντηρητικοί είναι ισχυρότεροι.

Η αριστερά, αντίθετα, φαίνεται εντελώς μπερδεμένη.

Ο κόσμος της εργασίας είναι σε σύγχυση και διαιρείται. Η αριστερά στη Βρετανία είναι σε κρίση, διότι δεν ξέρει τι να απαντήσει για την Ευρώπη. Δεν έχει ριζοσπαστικές προτάσεις για το λαό. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, πράγμα που δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ, και αν περάσει ως ιδέα, θα επιδεινώσει μόνο τις ζωές των εργαζομένων, οι οποίοι ψήφισαν κατά της ΕΕ.

Αυτό καταδεικνύει και ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Ευρωπαϊκής αριστεράς: την απώλεια της εμπιστοσύνης των εργαζομένων. Ένα τμήμα του κόσμου της εργασίας, αντί να προτείνει ένα πρόγραμμα για την πάταξη της λιτότητας, την προώθηση των δημόσιων επενδύσεων και την αναδιανομή του πλούτου, επικεντρώνει τις προσπάθειές του στην επιστροφή σε ένα ευρωπαϊκό θεσμό που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν απορρίψει και προτείνει ένα νέο δημοψήφισμα. Πολιτικά δεν έχει νόημα. Έτσι, η άκρα δεξιά κερδίζει τις βρετανικές εργαζόμενες τάξεις. Αυτό είναι φοβερό και το χειρότερο είναι ότι συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

πηγή

Να σηκώσουν το ανάστημά τους και να σταματήσουν να αφήνουν την Ευρώπη να κάνει… πλιάτσικο στις περιουσίες και κατ’ επέκταση στην ίδια τους τη ζωή καλεί με ανοικτή επιστολή του τους Έλληνες ο Peter Koenig *.

Στην επιστολή του καλεί τους Έλληνες να εγκαταλείψουν τους μηχανισμούς του δυτικού ιμπεριαλισμού, καθώς αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να ανοικοδομηθεί η κατεστραμμένη ελληνική οικονομία. Κίνηση, που κατά τον ίδιο, αποτελεί απαραίτητη πράξη αξιοπρέπειας.
Ο διάσημος οικονομολόγος κάνει λόγο για «σκλαβιά» και «ταπείνωση» του ελληνικού λαού, επισημαίνοντας ότι βιώνει καταστάσεις που παραπέμπουν μόνο σε μια χώρα η οποία έχει ηττηθεί σε πόλεμο και καλείται να πληρώσει το τίμημα της ήττας της. Στην προκειμένη περίπτωση ο δυνάστης της είναι μια οικονομική ελίτ, ένα αρπακτικό -όπως αναφέρει- που αυτοαποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναλυτικά η επιστολή:


Αγαπητέ και σεβαστέ ελληνικέ λαέ,

Σας σκοτώνουν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου και ουδείς λέει κουβέντα, πόσω μάλλον η ελληνική ελίτ ή η κυβέρνηση. Ελάχιστοι αντέδρασαν. Άφησαν να εκτυλίσσεται η σφαγή, διότι προφανώς δεν τους αφορά. Είναι τυφλωμένοι από την ψεύτικη λάμψη του ευρώ και ανήκουν στην ελίτ μιας τάξης Ευρωπαίων ευγενών.

Η τρόικα είναι μια εγκληματική συμμορία που αποτελείται από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Κομισιόν​
Προφανώς, περνούν καλά, συμπεριλαμβανομένων των σοσιαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ που καταναλώνουν χαβιάρι (μεταξύ άλλων). Δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν το αιματοκύλισμα του ελληνικού έθνους, σε ηθικό, κοινωνικό και ψυχολογικό επίπεδο. Η πρόσβαση στο σύστημα υγείας είναι απαγορευτική, καθώς (ο τομέας) έχει ιδιωτικοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να κοστίζει πολύ ακριβά. Στις συντάξεις έχει πέσει «ψαλίδι» για πέμπτη διαδοχική φορά. Πλέον, μοιάζουν σαν ένα πενιχρό βαλιτσάκι επιβίωσης. Μέχρι σήμερα έχουν μειωθεί έως και 50%. Χιλιάδες άνθρωποι επιβιώνουν χάρη στα συσσίτια.

Η πλειονότητα των κοινωνικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένου και ενός σημαντικού μέρους της εκπαίδευσης, έχει ιδιωτικοποιηθεί και ξεπουληθεί. Δεν υπάρχει τίποτα. Εξαφανίστηκαν κατόπιν εντολών του Βερολίνου και διά στόματος των εκπροσώπων της τρόικας -της εγκληματικής συμμορίας που αποτελείται από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Κομισιόν. Ο τελευταίος θεσμός είναι ένα συνονθύλευμα από διεφθαρμένες μαριονέτες, που αποφασίζει για την τύχη και το μέλλον 800 εκατ. Ευρωπαίων. Και εσείς Έλληνες δεχτήκατε τους ξυλοδαρμούς που προέκυψαν από τις αποφάσεις τους.

Δεν ξέρουν τι ψήφισαν

Τον Σεπτέμβριο του 2016, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε ένα νομοσχέδιο άνω των 2.000 σελίδων που συντάχτηκε στις Βρυξέλλες, γραμμένο στα αγγλικά, το οποίο το ελληνικό Κοινοβούλιο θα έπρεπε να ψηφίσει μέσα σε λίγες ημέρες αλλιώς… Το ζήτημα, όμως, είναι ότι ουδείς βρέθηκε να ζητήσει απάντηση στην ερώτηση: «Αλλιώς τι θα γίνει;».

Οι συγγραφείς του συγκεκριμένου νομοσχεδίου δεν μπήκαν καν στον κόπο να μεταφράσουν στα ελληνικά ένα «βουνό» από νομικούς τεχνικούς όρους και λεπτομέρειες, και φυσικά δεν έδωσαν επαρκή χρόνο στους Έλληνες βουλευτές να συζητήσουν για τη νέα φορολογική νομοθεσία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι περισσότεροι βουλευτές δεν μπόρεσαν, λόγω γλώσσας και περιορισμένου χρόνου, να διαβάσουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Παρ’ όλα αυτά, το κείμενο «πέρασε» από τη Βουλή και έγινε νόμος του κράτους.

Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, η Ελλάδα εκχώρησε άνευ όρων για 99 χρόνια όλα τα περιουσιακά της στοιχεία (υποδομές, αεροδρόμια, λιμάνια ακόμα και δημόσιες παραλίες και φυσικές πηγές ενέργειες) στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), ο οποίος θα μπορεί ελεύθερα μέσω του Υπερταμείου να βάζει πωλητήριο (ουσιαστικά να ιδιωτικοποιεί), με απώτερο σκοπό την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους. Αρχικά, υπολόγιζε σε 50 δις ευρώ έσοδα -εκτίμηση που αποδείχθηκε λανθασμένη πολύ γρήγορα.

Εν τω μεταξύ, η αξία των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων υποτιμήθηκε περαιτέρω από την τρόικα σ’ ένα ποσοστό που μεταφράζεται σε 5-15 δις ευρώ, σε σύγκριση μ’ ένα δημόσιο χρέος που ξεπερνά πλέον τα 350 δις ευρώ. Αυτό το Υπερταμείο, λοιπόν, είναι ένας αντιδημοκρατικός, υπερεθνικός μηχανισμός, ο οποίος δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Με αυτό το μνημόνιο, λοιπόν, αγαπητοί Έλληνες, η ελληνική Βουλή, η δική σας Βουλή, παύει να έχει οποιαδήποτε ισχύ. Πρακτικά, έχει ακυρωθεί η ύπαρξή της. Δεν μπορεί να νομοθετεί σε θέματα προϋπολογισμού ή φορολογίας. Τα πάντα έχουν αποφασιστεί στις Βρυξέλλες, με τη συνενοχή του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Την τελευταία φορά που συνέβη κάτι παρόμοιο ήταν το 1933, όταν το Ράιχσταγκ (Νομοθετικό Σώμα της Γερμανίας κατά την περίοδο 1867-1945) μετέφερε όλες τις εξουσίες του στον καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ.

Αυτό, αγαπητοί μου Έλληνες, είναι ένας ξεκάθαρος οικονομικός φασισμός μπροστά στα μάτια τα δικά σας και όλου του πλανήτη. Όμως, ουδείς θέλει να δει κατάματα την αλήθεια. Να παραδεχτεί αυτό που συμβαίνει. Και αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα.

Αυτή η (ξεκάθαρη) αρπαγή των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου επιβεβαιώθηκε, καθώς η τελευταία ελπίδα για μείωση του χρέους έσβησε στα τέλη του Φεβρουαρίου. Μέχρι και το ΔΝΤ συνέστησε -και σε ιδιωτικές συζητήσεις συνεχίζει να το κάνει- μείωση του χρέους.

Ωστόσο, η Γερμανία ανακοίνωσε χωρίς ίχνος οίκτου την τελική λεηλασία της Ελλάδας, απαιτώντας τη μεταφορά στο Υπερταμείο -το οποίο ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από το Βερολίνο- του χρυσού, των κρατικών υπηρεσιών και των ακινήτων του Δημοσίου. Το αντίτιμο για αυτήν τη «διάσωση», εφόσον η Ελλάδα γονατίσει και τα δώσει όλα, ανέρχεται σε 86 δις ευρώ. Και αυτά τα λεφτά θα είναι ΝΕΟ ΧΡΕΟΣ.

Σε αντάλλαγμα για τι; Άλλοι τόκοι, υψηλότερη αναλογία στην εξυπηρέτηση του χρέους και ακόμα χειρότερες προοπτικές σε σχέση με το παρελθόν για το αν όλα αυτά θα έχουν αίσιο τέλος τελικά. Και φυσικά, επαναλαμβάνω, χωρίς ποτέ η χώρα να βγει απ’ όλη αυτήν την ευρω-αμερικανική διαδικασία με τις φασιστικές δολοφονικές επιθέσεις.
Πριν από λίγες ημέρες η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ φέρεται να είπε μετά το τετ α τετ με την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ πως «η θέση του Βερολίνου για το δανειακό πρόγραμμα της Ελλάδας παραμένει ίδια». Ορίστε ορισμένα δεδομένα για το ελληνικό χρέος, όπως αυτά καταγράφτηκαν στις 9 Μαρτίου 2017:

Πληθυσμός:10,8εκατ.
Χρέος:352δις
Τόκοι:19,5δις

  •  Από το 2010 έως τα τέλη του 2016 το σύνολο των δανείων προς την Ελλάδα ξεπέρασε τα 250 δις ευρώ -ούτε ένα λεπτό από αυτά δεν διατέθηκε προς όφελος του ελληνικού λαού, παρά μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους και για την πληρωμή γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.
  • Η σχέση χρέους προς το ετήσιο ΑΕΠ: 181%. Το 2008 ήταν 109%. Στις ΗΠΑ η σχέση χρέους προς το ΑΕΠ αυτήν τη στιγμή είναι 109,63%.
  • Το ελληνικό ΑΕΠ υπολείπεται κατά 2 μονάδων του ευρωπαϊκού. Από το 2008 συρρικνώθηκε κατά 25%.
  • Η ανεργία βρίσκεται στα ύψη, άνω του 26%, και πλησιάζει το 50% στους νέους (18-35 ετών).
  • Το 2008, που ξεκίνησαν όλα, το ελληνικό χρέος θα ήταν πλήρως διαχειρίσιμο εσωτερικά, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις και «bail-outs» -τα οποία δεν είναι σε καμία περίπτωση διάσωση αλλά... συσσώρευση επιβληθέντων χρεών.
Το ελληνικό χρέος δεν ήταν ποτέ απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως μας άφησαν να πιστέψουμε οι τραπεζίτες της Fed, της ΕΚΤ και της Wall Street. Η ελληνική κρίση και κατ’ επέκταση η ευρωπαϊκή χτίστηκε από αυτά τα «αρπακτικά» προς όφελός τους και εις βάρος της Ελλάδας και της Ευρώπης. Δεν είχε να κάνει ποτέ με το ελληνικό ή το ευρωπαϊκό χρέος. Όμως, ουδείς κάνει ερωτήσεις. Η πλειονότητα των Ευρωπαίων και των διεθνών οικονομολόγων και πολιτικών, που φυσικά γνωρίζουν, δεν τολμά να αρθρώσει λέξη. Παράλληλα, η φωνή όσων θέλουν να μιλήσουν έχει «φιμωθεί», την ώρα που τα εκδιδόμενα ΜΜΕ λένε ψέματα σε Ευρωπαίους και Έλληνες πολίτες.

Τον Σεπτέμβριο του 2011, χωρίς καμία προειδοποίηση, η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας (SNB) προχώρησε σε υποτίμηση του φράγκου κατά 12% έναντι του ευρώ, προκειμένου να προστατεύσει την οικονομία της. Ήταν μια κίνηση τουλάχιστον άδικη, καθώς καμία χώρα της Ευρωζώνης δεν έχει την ελευθερία να ανατιμήσει ή να υποτιμήσει το νόμισμά της, σύμφωνα με τις ανάγκες της οικονομίας της. Παρά το γεγονός ότι η Ελβετία δεν είναι μέλος της Ε.Ε., έχει υπογράψει μαζί της περισσότερες από 120 διμερείς συμφωνίες, οι οποίες την καθιστούν -επί της ουσίας- σχεδόν ισοδύναμη μ’ ένα κράτος-μέλος.

Σε χρονικό διάστημα 3 ετών και 3 μηνών από την αλλαγή της συναλλαγματικής ισοτιμίας σε 1,20 ελβετικά φράγκα ανά ευρώ, η SNB έχει συγκεντρώσει μία αξία πάνω από 500 δισεκατομμύρια φράγκα σε ξένο νόμισμα, κυρίως σε ευρώ. Χρήματα που αντιστοιχούν στο 150% του ελληνικού χρέους.

Έλληνες πολίτες ξυπνήστε!

Πάρτε τον έλεγχο της κατάστασης! Μην πιστέψετε πολιτικούς και μίντια! Βγείτε από αυτόν τον εγκληματικό οργανισμό που ονομάζεται Ε.Ε., από αυτό το δυτικό απατηλό νομισματικό σύστημα, πνίγεστε μέχρι θανάτου.
Πάρτε μακριά από αυτούς την κυριαρχία σας και το νόμισμά σας. Δηλώστε αδυναμία να αποπληρώσετε το δημόσιο χρέος σας -ακόμη και σύσσωμη η Δύση δεν μπορεί να σας σταματήσει.

ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΧΕΣΤΕ ό,τι η κυβέρνησή σας, οι Βρυξέλλες και η τρόικα κάνουν σε εσάς και τη χώρα σας
Εάν διοικήσετε τη χώρα σας με τις δημόσιες τράπεζές σας, με τα χρήματά σας, σταδιακά αλλά σίγουρα θα μπορέσετε να ξαναχτίσετε την κατεστραμμένη σας οικονομία. H επιστροφή του χρέους είναι διαπραγματεύσιμη. Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις ανά τον κόσμο. Η Αργεντινή είναι μία από τις τελευταίες αυτές περιπτώσεις. Ακόμη και η Γερμανία είχε επαναδιαπραγματευθεί το χρέος της το 1952 (δείτε τη Συμφωνία του Λονδίνου για το ξένο χρέος της Γερμανίας).

H Γερμανία, η χώρα που ηγήθηκε της οικονομικής δολοφονίας της Ελλάδας, οφείλει ακόμη να επιστρέψει τεράστιες αποζημιώσεις για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 8 Φεβρουαρίου του 2015 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τη Γερμανία να επιστρέψει ένα συνολικό ποσόν ύψους 279 δις ευρώ ως αποζημίωση. Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, η Γερμανία απάντησε πως το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων διευθετήθηκε το 1990 -κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Δεν είναι αποκύημα φαντασίας το γεγονός ότι η ασφυκτική πίεση που ασκεί η Γερμανία στην Ελλάδα σήμερα στοχεύει στο να αποπροσανατολίσει τον κόσμο και να στρέψει το ενδιαφέρον μακριά από το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.

Οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν καλά τι συμβαίνει. ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΧΕΣΤΕ ό,τι η κυβέρνησή σας, οι Βρυξέλλες και η τρόικα κάνουν σε εσάς και τη χώρα σας. Σε αντίθεση, απαιτήστε πλήρη καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων… Αντιθέτως, αξιώστε γερμανικές αποζημιώσεις, αξιώστε το Grexit, ως τη μόνη νόμιμη συνέπεια που προέκυψε από το «Όχι» του δημοψηφίσματος τον Ιούλιο του 2015 κατά των μέτρων λιτότητας που ζητεί η τρόικα, σε αντάλλαγμα για ένα πακέτο «διάσωσης».
Εάν το πράξετε, θα δείτε σύντομα ένα φως στο τέλος του τούνελ - ένα φως που έχει σβήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας της Γερμανίας και των γκάνγκστερ της τρόικας, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησής σας.

Απειλές εξόδου από την Ευρωζώνη

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προσπαθεί ακόμη να μπλοφάρει και να εντυπωσιάσει τον κόσμο απειλώντας την Ελλάδα με έξοδο από το ευρώ. Οποιαδήποτε υγιής κυβέρνηση θα έκανε αυτήν την απειλή σύμμαχό της εγκαταλείποντας αυτό το σάπιο τέρας που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί και το λαθεμένο και απατηλό νόμισμα που ονομάζεται ευρώ. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι αυτό: η Ελλάδα κυβερνάται από την τρέλα.

Ως εκ τούτου, η ελληνική κυβέρνηση απαντά στην τρέλα (τρόικα) με λαϊκή υποταγή, με ήπια παράδοση εξουσίας - εις βάρος των εκατομμυρίων ήδη αδικημένων Ελλήνων συμπατριωτών που υποδουλώνονται.

Πέραν αυτών, υπάρχει ένας πρώην Έλληνας υπουργός Οικονομικών που ασκεί ακόμη επιρροή, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο θρυλικός, γοητευτικός και «ριζοσπαστικός» υπουργός με τη μοτοσικλέτα.
Οι κατηγορίες μου στοχεύουν τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα, όλους αυτούς που ανήκουν στην ελληνική ελίτ, στα μίντια (έχουν στην κυριολεξία όλα πουληθεί όπως και στη Γερμανία από τη CIA;) και στους βουλευτές που κοιτούν με δέος (σ.σ.: τους δανειστές) και φροντίζουν να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Παρόλο που έχει παραιτηθεί σε μία προφανή πράξη διαμαρτυρίας κατά της υποδούλωσης του ΣΥΡΙΖΑ, των απαιτήσεων της τρόικας μετά το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος, ο Βαρουφάκης σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας κομφορμιστής που ζητεί κάποια μεταρρύθμιση στις Βρυξέλλες, οι οποίες δεν θέλουν να φανταστούν το κόστος ενός Grexit, για να μη συμπεριλάβουμε και την κατάρρευση της Ε.Ε. - κατάρρευση η οποία, ωστόσο, βρίσκεται κοντά. Ως υπουργός Οικονομικών δεν έθεσε ποτέ το Grexit ως Plan B.

Δεν υπάρχει κανείς που να φωνάζει, να διαμαρτύρεται, να βγαίνει στους δρόμους, στα μπλόκα, να σταματήσει το ξεπούλημα των γεφυρών, των σιδηροδρόμων, ό,τι έχει απομείνει τέλος πάντων ως δημόσιο αγαθό. Κανείς. Δεν θέλω να κατηγορήσω για αυτό τους Έλληνες, οι οποίοι καθημερινά πρέπει να παλέψουν για την προσωπική τους επιβίωση, να βρουν τρόπους για να ταΐσουν τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Οι κατηγορίες μου στοχεύουν τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα, όλους αυτούς που ανήκουν στην ελληνική ελίτ, στα μίντια (έχουν στην κυριολεξία όλα πουληθεί όπως και στη Γερμανία από τη CIA;) και στους βουλευτές που κοιτούν με δέος (σ.σ.: τους δανειστές) και φροντίζουν να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Καμία δράση. Παρακολουθήστε την Ελλάδα - τη χώρα σας, Έλληνες πολίτες, ενώ αιμορραγεί!

Να είστε προσεκτικοί, διότι όλο αυτό δεν έχει να κάνει με χρέος και διάσωση. Εάν σας πουν ότι η ευθύνη για την κρίση στην Ευρώπη είναι της Ελλάδας και του χρέους της, και ότι η ομαλοποίηση της κατάστασης εξαρτάται από το πόσο η Ελλάδα θα συμμορφωθεί με τους κανόνες του νέου πακέτου διάσωσης, αυτό είναι ένα εξωφρενικό ψέμα.

Αυτή η κρίση δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους Ευρωπαίους, από την ελίτ της Ευρώπης, από την Goldman Sachs - η οποία παρεμπιπτόντως διαφεντεύει την ευρωπαϊκή οικονομία.

Διότι θέλουν να συντρίψουν την Ελλάδα να την πετάξουν στον γκρεμό. Αυτοί, τα αποβράσματα των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον, επιδιώκουν μια Ελλάδα υποταγμένη. Γιατί η Ελλάδα διαθέτει μία υψηλά στρατηγική θέση στο σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η Ελλάδα είναι μία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Ίσως η δεύτερη στη σειρά πιο σημαντική χώρα του ΝΑΤΟ (μετά την Τουρκία) λόγω της στρατηγικής της θέσης. Δεν θέλουν αυτή η Ελλάδα να διοικείται από ένα αριστερό κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από Αριστερά. Είστε νεοφιλελεύθεροι ακριβώς όπως αυτοί. Τα αφεντικά της υφηλίου επιθυμούν «καθεστωτική αλλαγή» - εκείνο το παλιό καλό καθεστώς που απειλεί οτιδήποτε αντίκειται στους νόμους της Δύσης. Αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σκύβει το κεφάλι και υποκλίνεται στα αφεντικά του χρήματος επιτρέποντας την ταπείνωση και την καταστροφή των ίδιων της των πολιτών.

Εάν η Ελλάδα διεξήγαγε τώρα εκλογές και κέρδιζε ένα δεξιό κόμμα, τύπου Νέα Δημοκρατία ή ακόμη και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, ή μία συμμαχία των δύο, το πρόβλημα του χρέους θα εξανεμιζόταν εν μία νυκτί. Αυτό που επιθυμεί η Ουάσινγκτον μαζί με το σκυλάκι της τις Βρυξέλλες, είναι μια Ελλάδα υποταγμένη που δεν θα ζητεί να μάθει τον ακριβή ρόλο του ΝΑΤΟ, που δεν θα διαπραγματεύεται με την Ε.Ε., που δεν θα ζητεί να απαλλαγεί από τα ευρωπαϊκά δεσμά, που δεν θα έχει πρόσβαση στις συζητήσεις με τις ΗΠΑ για τη Μεσόγειο -για τον υποθαλάσσιο πλούτο σε υδρογονάνθρακες και ορυκτά.

Το παράδειγμα, φυσικά, επεκτείνεται και για την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, χώρες που έχουν τις ακτές τους στη Μεσόγειο. Οι κυβερνήσεις τους έχουν ήδη αλλάξει με εξωτερική παρέμβαση (ΗΠΑ/Ε.Ε.) προκειμένου να επιβληθούν υπάκουα κουτάβια της νεοφιλελεύθερης δεξιάς.

Είμαι σίγουρος ότι η Ελλάδα έχει ακόμη τη δυνατότητα και τη σοφία να ξαναχτίσει τη Δημοκρατία
Η αδρανής ελίτ και η ελληνική κυβέρνηση δεν έχουν καμία δικαιολογία. Είναι το λιγότερο η χειρότερη μορφή του Συνδρόμου της Στοκχόλμης: παραμένουν υποταγμένοι στον βασανιστή τους «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος». Και ο θάνατος, με όρους απόλυτης καταστροφής, λεηλάτησης και απόλυτης δουλείας, βρίσκεται κοντά.

Εσείς, Έλληνες πολίτες, εσείς θέλετε να συνεχίσετε σε αυτό το μονοπάτι της υποδούλωσης που σας έχει επιβάλει η αυτοκρατορία των αρπακτικών, η οποία στην τελική θα σας ελέγχει σε κάθε βήμα που θα κάνετε;

Ή θα προτιμούσατε να ανακαταλάβετε την κυριαρχία σας, το νόμισμά σας -απαγκιστρωμένοι από τη δικτατορία των Βρυξελλών- και να αρχίσετε από την αρχή -όπως οι ευγενείς και σοφοί Έλληνες έπραξαν 2.500 χρόνια πριν, φέρνοντας τη Δημοκρατία;

Είμαι σίγουρος ότι η Ελλάδα έχει ακόμη τη δυνατότητα και τη σοφία να ξαναχτίσει τη Δημοκρατία. Θυμηθείτε πως, παρόλο που δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη γεωγραφική μας θέση, το μέλλον μπορεί αναμφίβολα να διαφοροποιηθεί.

Αυτή η Ελλάδα είναι ακόμη ζωντανή!

Zήτω οι Έλληνες!


Ο Peter Koenig είναι οικονομολόγος και γεωπολιτικός αναλυτής. Εργάστηκε στην Παγκόσμια Τράπεζα και  σε όλο τον κόσμο στους τομείς του περιβάλλοντος και των υδάτινων πόρων. Διδάσκει σε πανεπιστήμια στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Γράφει τακτικά για το Global Research, ICH, RT, Sputnik, PressTV, The 4th Media, Telesur, TruePublica, The Vineyard of The Saker Blog και άλλους δικτυακούς τόπους. 



Dearest and Esteemed People of Greece,
You are being slaughtered right in front of the world’s eyes and nobody says beep. Least the Greek elite. Your Government. A few, but a few too many, allow the slaughter because it doesn’t concern them. They are blinded by the false glamour of the euro and of belonging to the ‘elite class’ of the noble Europeans (sic!).
They apparently live well enough, including the caviar socialists of Syriza. They let their country bleed to death literally, morally, socially and psychologically. Medical care is no longer available or privatized and unaffordable. Pensions were reduced five times. They were never more than a survival kit. By now they have been slashed in some cases by over 50%. Hordes of people live on food handouts. Most social services, including to a large extent education have been sold out, privatized. Gone with a flicker. Gone, by order of Germany – and the holy troika – the criminal gang of three, IMF, European Central Bank (EIB) and the European Commission (EU); the latter a mere bunch of unelected corrupt puppets, deciding the fate of some 800 million Europeans – with YOU, the Greek people, accepting carrying the brunt end of the stick.
In September 2016, the unelected European Commission sent Greece a Brussels-drafted legislation of over 2,000 pages, in English, to be ratified by the Greek Parliament within a few days – or else. – Nobody asked: ‘What is else’?
Brussels didn’t even bother translating this unreadable legalistic heap of paper into Greek, nor did they allow the Parliament enough time to read, digest and debate the new fiscal legislation. Most parliamentarians could not read them, either because of language or due to the imposed time limit. The Parliament ratified the legislation anyway.
Under this new law, Greece is transferring all public assets (public infrastructure, airports, ports even public beaches, natural resources, etc.), unconditionally, for 99 years, to the European Stability Mechanism (ESM) which is free to sell (privatize) them at fire sales prices to whomever is interested – supposedly to pay back the Greek debt. The fund was originally estimated, certainly under-estimated – at about 50 billion euros. In the meantime, the value of the Greek assets has been further downgraded by the troika to between 5 and 15 billion euros, as compared to Greece’s debt of more than 350 billion euros. The ESM is a supranational undemocratic apparatus, accountable to no one.
With this legislation, the Greek Parliament – YOUR Parliament, Esteemed People of Greece! – has annulled itself. It is no longer allowed to pass any budget or fiscal (tax) legislation. Everything is decided in Brussels in connivance with the IMF and the ECB. The last time a similar situation happened was in 1933, when the German “Reichstag” (Parliament) transferred all of its legislative power to Chancellor Adolf Hitler.
This, Dear People of Greece – is sheer economic fascism, right in front of your eyes, the world’s eyes, but nobody wants to see it. The worst blind is the one who doesn’t want to see.
This asset seizure was confirmed when the last hope for at least some debt relief was dashed at the end of February this year. Even the IMF initially recommended and today still privately recommends debt relief. However, Germany without mercy announced the final pillage of Greece, requesting Greece to surrender gold, utilities and real estate to the ESM – largely managed by Germany. The next ‘bailout’ amount, if Greece goes to her knees and surrenders everything, might be 86 billion euros, meaning NEW DEBT. In exchange of what? More interest, a higher debt service (interest and debt amortization) — and an even bleaker outlook to ever, and I mean ever, getting out of this US-European fascism imposed process of killing of a nation.
Chancellor Angela Merkel is reported to have said, “Berlin’s stance on Greece’s bailout program remained unchanged”, after she met with IMF chief Christine Lagarde a few days ago (http://russia-insider.com/en/greece-surrender-gold-public-utilities-and-real-estate-exchange-pieces-paper-printed-brussels).
Some facts about Greece’s debt, as of 9 March 2017:

Population 10.8 million.
Debt: 352 billion euros (interest per second: 617 euros; debt per citizen: 32,580 euros).
Interest per year: 19.5 billion euros.
Total Greek bailout funds from 2010 to end 2016: in excess of 250 billion euros – none of which went to Greece for the benefit of the people, but to pay debt service to the troika and pay off mostly German and French private banks.
Debt as a percentage of GDP: 181% (GDP 195 billion euros);
2008 Debt to GDP: 109% (less than today’s US debt to GDP ratio of 109.63%).
Greece’s GDP amounts to less than 2% of EU’s GDP.
Greek GDP has collapsed by more than 25% since 2008.
Unemployment is rampant – with an average of 26% – and close to 50% for young people (18 to 35).
Greece’s debt in 2008 would have been totally manageable internally, without outside interference, or so-called ‘bailouts’ – which are really not bailouts but forced debt accumulation.
Greece’s debt was NEVER a threat to the European Union, as the FED / ECB / WS bankster propaganda made you believe. The Greek and subsequent “European Crisis” was entirely fabricated by the banksters for their benefit, at the detriment of Greece and Europe. It had nothing to do with the Greek or European debt. But nobody questioned it. Those European and international top economists and politicians who knew, didn’t dare to speak out. The voices of those who did dare to speak the truth were muffled. The people of Europe were lied to, including the Greek, as usual by the presstitute media.
Let’s put the Greek debt in perspective.
In September 2011, without warning, the Swiss National Bank (SNB) devalued the Swiss franc by about 12% against the euro to protect its economy. This was an unfair move – to say the least, since none of the euro-zone bound countries has the liberty to re-or devalue its currency, as deemed necessary by their economy, i.e. Greece. While Switzerland is not a direct member of the EU, Switzerland is nevertheless bound to the EU by more than 120 bilateral contracts, thereby de facto a EU member.
During the 3 ¼ years of locking the exchange rate into a fixed rate of at least CHF 1.20 per euro, the SNB amassed more than 500 billion francs in extra foreign currency, mostly in euro. This is about 150% of Greece’s current debt.
Switzerland, a country of 8 million people, in theory, could bail out Greece’s full debt, say, at no interest, by a 50-year loan (World Bank IDA terms) – in solidarity; and to compensate a bit for the SNB’s questionable ethics vis-à-vis EU members. Switzerland would not suffer. To the contrary, such a move would help stem the risk of a Swiss currency inflation, due to the huge amounts of Swiss francs that needed to be ‘printed’ to maintain the artificial exchange rate against the euro. Would Switzerland be prepared to engage in such a solidary rescue action? –Probably not.
People of Greece! – Wake up.
Take things in your own hands! Don’t believe you politicians, your media! Get out of this criminal organization called the European Union, and this fraudulent western monetary system that is strangling you to death. Take back your sovereignty, your own currency. Default on your debt – the west can do nothing about it. Not if you run your country with your own public banks, and your own money, gradually but surely rebuilding a destroyed economy. Debt repayment is negotiable. Cases abound around the world. Argentina is one of the more recent ones. Even Germany renegotiated its foreign debt in 1952 (see London Agreement of German External Debt).

Germany, the leader of this economic massacre of Greece, owes Greece huge WWII reparation payments. On 8 February 2015, PM Tsipras requested Germany to pay up her full reparation debt to Greece of an equivalent of 279 billion euros, in today’s terms. Germany replied in April 2015 that the reparation issue was resolved in 1990 – which, of course, it wasn’t. It cannot be excluded that much of the German pressure on Greece today is a means of deviating the world’s attention of the reparation debt Germany owes to Greece.
People of Greece, be aware of what is going on. Do NOT ACCEPT what your government, Brussels and the troika are doing to YOU and YOUR country. To the contrary, request the full reparation payment from Germany – and demand GREXIT, as a fully legitimate follow-up to YOUR July 2015 overwhelming NO vote to more austerity-imposing troika ‘rescue’ packages. 
If you do, you will soon see the light at the end of the tunnel — a light that has been blacked-out for too long by Germany and the gangsters of the troika and your own government.
Threats of Expulsion from the Euro Zone
German Finance Minister, Wolfgang Schaeuble still is attempting bluffing the Greeks and impressing the rest of the world by threatening Greece with expulsion from the Euro. Any sane government would turn that threat into its own initiative and abandon this putrefied monster called European Union, along with its fake and fraudulent common currency, called euro. But that’s the problem, Greece is reigned by insanity.
So, the Greek Government responds to insanity (from the troika) with insane submissiveness, namely with meek compliance – to the detriment of millions of their already deprived and enslaved compatriots.
Among those (still) influential Greek highflyers is Former Greek Finance Minister Yanis Varoufakis; the legendary and charming, ‘radical’, Motorcycle Minister. Though he resigned in apparent protest of the Syriza compliance with the troika’s requests despite the NO vote, today he is nothing more than a conformist, who is seeking few nominal ‘reforms’ in Brussels, but by no means wants Grexit, let alone the collapse of the EU – which, by the way, is fortunately imminent. As Greek Minister of Finance, Varoufakis never even had the ‘Option Grexit’ as a Plan ‘B’
Nobody screams, yells, revolts, takes to the streets, blocks streets, bridges, railways, for days, weeks, interrupts the still ongoing commerce of the foreign owners of what’s left of YOUR country’s public assets. Nobody. This is not to blame the Greek who have to fight for sheer survival, who have to find ways to feed their kids and families, but the j’accuse goes to the Tsipras- Syriza clan and all those Greek elitists, the media (are they all bought like in Germany by the CIA?) and parliamentarians, who just watch in awe – but stand by. No action. Watching Greece – YOUR country, People of Greece! – bleeding to death.
Be aware, this is in fact not about debt and bailouts. If they tell you that the European ‘debt crisis’ is Greece’s fault, and that a new crisis is brewing, depending on how well Greece will conform to the rules of the next bail out – it is an outrageous lie. This crisis is manufactured by the very European, their elite, the FED-led Goldman Sachse’s of this world, who run the European Central Bank through Mario Draghi, a former GS executive – who de facto runs the European economy.
Why do they want Greece under their boots? – They, the scum of Brussels and ‘swamp’ of Washington (as President Trump used to call the Washington Deep State ‘establishment’), want a submissive Greece. Because Greece is in a highly strategic geographic location, at the cross-roads of west and east. Greece is a NATO country. Maybe the second most important NATO country (after Turkey), because of its strategic position. They don’t want Greece to be run by a ‘left-wing’ government. Syriza, of course, is everything but left-wing. It is as neoliberal as they come. The masters of the universe want ‘Regime Change’ – the good old regime change that threatens all those who do not bend to the rules of the west. Right now, the Syriza government is bending backwards over to please the money masters and to let her people be miserably humiliated and ruined.
Were Greece to hold new elections and let a right-wing party and Prime Minister win, à la New Democracy or even the fascist Golden Dawn, or a coalition of the two – the debt problem would go away, almost overnight. What Washington wants, and Brussels by (puppet) extension, is a compliant Greece that will never ever question its role in NATO, never question the EU, never question its shackles to the euro, and never question the US access to the Mediterranean Sea – rich in deep off-shore minerals and hydrocarbons. The same applies, by the way, also to Italy, Spain and Portugal – also riparian states of the Mediterranean Sea. Their governments have already been changed by outside (US / EU) interference to right-wing neoliberal compliant stooges.
The Greek elite and government inaction is inexcusable. This is Stockholm syndrome at its worst. Submissive to their hangman, until death do us part. And death in the form of total destruction, total pillage, total slavery, is not far away.
Do you, People of Greece, want to continue this path to slavery by a predatory empire, that will eventually call the shots on every move you make?
Or do you want to get your sovereignty back, your own currency – and be unshackled from the dictate of Brussels – and start afresh – as the noble and wise Greek people, who brought Democracy to the world some 2500 years ago? – Surely, Greece still has visionaries and the wisdom to remake Democracy. Remember, while we cannot change our geographic location – the future is irrefutably in the EAST.
Let’s live again Greece!
Long live the People of Greece!
Peter Koenig is an economist and geopolitical analyst. He is also a former World Bank staff and worked extensively around the world in the fields of environment and water resources. He lectures at universities in the US, Europe and South America. He writes regularly for Global Research, ICH, RT, Sputnik, PressTV, The 4th Media, TeleSUR, TruePublica, The Vineyard of The Saker Blog, and other internet sites. He is the author of Implosion – An Economic Thriller about War, Environmental Destruction and Corporate Greed – fiction based on facts and on 30 years of World Bank experience around the globe. He is also a co-author of The World Order and Revolution! – Essays from the Resistance.
του Κώστα Κόλμερ *

O υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης καθ. Δημήτρης Παπαδημητρίου δήλωσε , με άρθρο του στην ΑΥΓΗ: «Η εναλλακτική λύση , ενός καλοσχεδιασμένου προγράμματος «παραλλήλου νομίσματος» (δραχμή) ,εάν υιοθετηθεί με ριζικές προδιαγραφές (πχ. την αξία του έναντι του ευρώ και την διευθέτηση πληρωμής των φόρων ) με αυτό, μπορεί να γίνει κινητήριος δύναμη για την ανάπτυξη της χώρας».

· Οι δηλώσεις αυτές έγιναν προ του ανασχηματισμού της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ του περασμένου Σεπτεμβρίου. Άρα το Animus μιας μορφής Euroexit υπάρχει στις προθέσεις της κυβερνήσεως απομένει το Corpus…

Αν υπήρξε πολιτικός σχεδιασμός -ο μοναδικός του ΣΥΡΙΖΑ στην διετή διακυβέρνηση της Ελλάδος – ήταν εκείνος που μ’ εντολή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ,προς τον πρώην υπουργόν Οικονομικών «Γιάνη» Βαρουφάκη , ο τελευταίος εξεπόνησε το «πλάνο Β΄» ,για την έξοδο της χώρας από το ευρώ .To corpus του euroexit σχεδόν υλοποιήθη τον Ιούλιο του 2015 αλλά δεν ολοκληρώθη ακόμη.

Ακόμη κι’ αν θεωρηθεί πλάνη το Plan Β΄ – όχι ως προς τις δυνατότητες επανόδου στο εθνικό νόμισμα αλλά διά το ποίοι εξουσιάζουν πραγματικά την Ελλάδα – το Σχέδιο Β΄ έχει την ιστορική του σημασία .

Βεβαίως , η «για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση» δεν εξετίμησε ορθώς τον συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ πιστωτών (Ε.Ε) και οφειλέτου (Ελλάδος) μ’ αποτέλεσμα, ο σύντροφος Τσίπρας να υπογράψει το τρίτο μνημόνιο τον Ιούλιο του 2015.

Εν τούτοις την 5η Ιουλίου 2015 ,το Σχέδιο Β΄ ήταν εφικτό κατά 95% .Αν ήταν ανεξάρτητη από ξένες επιρροές η πολιτική εξουσία εν Ελλάδι – που δεν ήταν – , εάν υπήρχε κάποια γνώσι της νομισματικής ιστορίας από τους «αρμοδίους» συμβούλους της Ελληνικής κυβερνήσεως (Γκάλμπραιηθ, Βαρουφάκη ,Λαφαζάνη ) και αν ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ήταν πρόσωπο εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού – κι’ όχι του Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ – τότε η επάνοδος στο εθνικό νόμισμα ήταν απολύτως πραγματοποιήσιμη.

Το λάθος Βαρουφάκη συνίσταται ότι η όλη επιχείρηση έγινε «σαν διαπραγματευτικό όπλο» , ως ομολογεί ο Γκάλμπραιηθ στο σχετικό βιβλίο του και όχι ως μοναδική διέξοδος από την πιστωτική ασφυξία του ευρώ. Δηλ. οι εμπνευστές δεν πίστευαν στο Σχέδιο Β.

Παρά ταύτα , η επάνοδος στο εθνικό νόμισμα είναι σήμερον εφικτή , καθ’ όσον τα τρία τέταρτα της επιχειρήσεως ( η διαρκείας τριών εβδομάδων «Τραπεζική Αργία» ,τα πέραν των 20 μηνών «Κάπιταλ Κοντρόλς» , η απεριόριστη δέσμευση των καταθέσεων , ο «κόφτης» μισθών και συντάξεων και η υποτίμηση του εγχωρίου «Τραπεζικού ευρώ» , εν σχέσει με το κυκλοφορούν) έχουν ήδη συμβεί , χωρίς «να κυλίσουν τα… «τάνκς» στους Αθηναϊκούς δρόμους» , ως εφοβείτο ο καημένος ο Τζέημς.

Απομένουν ,βεβαίως, ορισμένες πρόνοιες διά μία συντεταγμένη έξοδο από την επάρατο ευρωζώνη, με περιορισμένες απώλειες και μεγάλες ωφέλειες διά τον Ελληνικό λαόν, ο οποίος άλλως αντιμετωπίζει πλήρη αφανισμό μέσα στην «λιτότητα» του Οθνείου νομίσματος , που του επέβαλαν ξένοι , σκοτεινοί κύκλοι – άμοιροι βασικών οικονομικών γνώσεων καρεκλοκένταυροι και αδίστακτοι γραικύλοι της εξουσίας.

· Με το ανατραπέν δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 ,το 61% του Ελληνικού λαού ετάχθη κατά της λιτότητος (του ευρώ). Άρα υπάρχει και η σχετική νομιμοποίηση της εξόδου από την ευρωζώνη.

· Η προηγηθείσα φροντίδα των καταθετών ,ν’ αναλάβουν σημαντικό μέρος των αποταμιεύσεων –κάπου 50 δις. ευρώ – επιτρέπει την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς προσωρινώς και παραλλήλως με το ισχύον νόμισμα.

· Η εκτίμηση του καθ. Βαρουφάκη ότι «μέσα στο ευρώ ο πλήρης αφελληνισμός των Τραπεζών είναι βέβαιος» επαλήθευσε μεταγενεστέρως με την πλήρη εξαΰλωση των Τραπεζικών κεφαλαίων και τον διορισμό ξένων διοικήσεων ,κατόπιν της εκχωρήσεως του 45% των Τραπεζικών μετοχών στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής… Ασταθείας (ΤΧΣ) του χέρ Ρέγκλινγκ.

Η απεξάρτηση από του ευρώ δεν είναι διαπραγματευτικό όπλο αλλά συνειδητή πολιτική. Πέραν των αποδεδειγμένων ελαττωμάτων της ευρωζώνης , ως «αρίστου νομισματικής περιοχής» (εκ της υπάρξεως 19 διαφορετικών επιτοκίων- όσων και οι μετέχουσες χώρες στην ευρωζώνη – της εγνωσμένης ανικανότητος της ΕΚΤ να δράσει ως τελευταίος δανειστής των δοκιμαζομένων από αναλήψεις καταθέσεων και μη εξυπηρετουμένων δανείων Τραπεζών , ως και των οκτώ «θανασίμων σφαλμάτων» του ΔΝΤ(***) στην κατ’ εφημισμόν «επιχείρηση διάσωσης» της Ελλάδος από την χρεωκοπία), η επάνοδος στο εθνικό νόμισμα επιβάλλεται διά λόγους οικονομικούς και εθνικούς.

Διά την εξασφάλιση της επάρκειας ρευστού χρήματος και την αποφυγή περαιτέρω οικονομικής συρρικνώσεως της Ελλάδος , κατά τα κελεύσματα των Γερμανών κατακτητών , διά δευτέρα φοράν εις διάστημα των τελευταίων 75 ετών , η επάνοδος στην εθνική νομισματική πολιτική είναι εκ των ών ούκ άνευ. .

Όπως το 1944 , ο Κυριάκος Βαρβαρέσος επανέφερε την δραχμή ,διά ν’ απαλλαγεί η Ελληνική οικονομία από τα κατοχικά μάρκα ,με τα οποία κατεληστεύετο έως τότε ο εθνικός πλούτος και κατεδικάζετο ο Ελληνικός λαός εις εξόντωσιν δια της πείνης και της ανεργίας ,ούτως και σήμερον χρειάζεται μία νέα εθνική προσπάθεια δια ν’ απαλλαγεί η χώρα από τα δεσμά του ευρώ , υπό το βάρος εξυπηρετήσεως των οφειλών προς τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις .

Τα χρέη αυτά εφορτώθησαν στην πλάτη του Ελληνικού λαού κυρίως διά την σωτηρία των Ευρωπαϊκών Τραπεζών (Γαλλικών , Γερμανικών, Ολλανδικών κλπ) αλλ’ είναι ασήκωτα καθ’ ομολογίαν ακόμη και του αναλγήτου ΔΝΤ.

Βεβαίως ,η προσπάθεια απαλλαγής από την «παγίδα του ευρώ» δεν θα είναι εύκολη ούτε απηλλαγμένη κινδύνων. Είναι όμως η μόνη ενδεδειγμένη πολιτική διά την αποφυγή περαιτέρω συρρικνώσεως της οικονομίας , εκποιήσεως του εθνικού πλούτου αντί πινακίου φακής και περαιτέρω αυξήσεως της ανεργίας και της μεταναστεύσεως των νέων Ελλήνων (500.000 μέχρι τούδε).

Ένα σχέδιο εφικτής απεξαρτήσεως από του ευρώ και εξασφαλίσεως επαρκούς χρηματικής ρευστότητος , δια την εκκίνηση της οικονομίας , περιλαμβάνει δύο φάσεις ,ελάχιστα διαφερουσών χρονικώς μεταξύ των.

Η αναγκαστική κυκλοφορία

Πρώτη φάση: Καθιέρωση της αναγκαστικής κυκλοφορίας (fiat money) της νέας δραχμής , ισοτίμου προς ένα ευρώ (1:1) .Όλες οι υποχρεώσεις εις ευρώ , φόροι ,κοινωνικές εισφορές , ασφάλιστρα ,ασφαλίσματα , μισθοί, συντάξεις , καταθέσεις και Τραπεζικές οφειλές ,θα πρέπει να μετατραπούν σε νέες δραχμές ,με ταυτόχρονη ανάληψη της νομισματικής πολιτικής υπό της Τραπέζης της Ελλάδος , της οποίας ο διοικητής πρέπει να είναι πρόσωπο εμπιστοσύνης της κυβερνήσεως και γνώστης της Ελληνικής και διεθνούς οικονομικής πραγματικότητος.

Οι συναλλαγές του δημοσίου θα γίνονται η λ ε κ τ ρ ο ν ι κ ώ ς αποκλειστικά σε νέες δραχμές μέχρις ότου εκτυπωθεί το νέο ,εθνικό νόμισμα (ονομαστικής αξίας 1,2,5,10,20 50 ,100 και 200 ΝΔρχ. εις ενιαίου τύπου χαρτονομίσματα ) και κοπούν κέρματα 5 , 10, 20 και 50 λεπτών της Νδρχ. στο Νομισματοκοπείο του Χολαργού .

Δευτέρα φάση: Αμέσως κατόπιν χρειάζεται μία υποτίμηση 50% των νέων δραχμών δια την ανάκτησι της ανταγωνιστικότητος της Οικονομίας .Δύο προς ένα ευρώ (2:1).Η υποτίμηση θα γίνει υπό της Τραπέζης της Ελλάδος , που θ’ αναλάβει ηλεκτρονικώς τις μετατροπές των κυκλοφορούντων ευρώ εις Νδρχ. και αντιστρόφως.

Το ευρώ θα κυκλοφορεί ως «παράλληλο νόμισμα» στην εγχώρια αγορά. Το δημόσιον θα συναλλάσσεται μόνον με νέες δραχμές ,που σημαίνει ουσιαστική περικοπή των φορολογικών υποχρεώσεων ,εφ’ όσον πληρώνονται με ευρώ. Η εντεύθεν ανακούφιση των οφειλετών θα συνεπιφέρει πακτωλό συναλλάγματος στην Τράπεζα της Ελλάδος ,η οποία θ’ αναλάβει αποκλειστικώς την διαχείριση του.

Τουλάχιστον 50 δις. ευρώ ευρίσκονται στα θυλάκια του συναλλακτικού κοινού και 19 δις. ευρώ αναφέρονται στα θησαυροφυλάκια της ΤτΕ . Ούτως θα σχηματισθούν νέα συναλλαγματικά αποθέματα , πέραν των 6,5 δις. ευρώ που αναγράφει ο ισολογισμός της ΤτΕ – εάν είναι αληθής.

Με την σύγχρονη δραχμοποίηση ,το εξωτερικό χρέος θα καταστεί διαχειρίσιμο , κατόπιν ενός αληθούς Μορατόριουμ.

Τρίτον. Διά την σταθεροποίηση της ισοτιμίας της Νδρχ. στις αγορές συναλλάγματος ,χρειάζονται συναλλαγματικά αποθέματα για εισαγωγές τριών μηνών , ισοσκελισμένος κρατικός προϋπολογισμός και μικρό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ,που μπορεί να καλυφθεί από τις αυτόνομες εισροές κεφαλαίων. Τα επιτόκια θ’ ανέρχονται όσον χρειάζεται το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών. Πάντα ταύτα θα καθορίζει επαναϊδρυομένη η Νομισματική Επιτροπή.

Οι τιμές των αγαθών σε ευρώ στην εγχώριο αγορά θα παραμείνουν αμετάβλητες αλλά οι τιμές εις Νδρχ. θα αναπροσαρμόζονται κατά το ποσοστό εξωτερικού συναλλάγματος που εμπεριέχουν τ’ αγαθά και βεβαίως καθώς υπαγορεύει η συνολική Ζήτηση .Π.χ. στα υγρά καύσιμα ,το κόστος προμηθείας του αργού και διϋλίσεως πετρελαίου είναι 30% της λιανικής τιμής και κατά το υπόλοιπον φόροι. Εάν η κυβέρνηση κρίνει διατηρητέους τους φόρους ,όσοι καταναλωτές πληρώνουν σε νέες δραχμές μέσω πιστωτικών καρτών , θα καταβάλλουν διπλάσιο ποσόν ανά λίτρο καυσίμου, στους σταθμούς ανεφοδιασμού αυτοκινήτων. Όσοι πληρώνουν με ευρώ ,θα τιμολογούνται ως και προηγουμένως.

Το ψωμί θα ανατιμηθεί ελάχιστα και τα οπωρολαχανικά μόνον κατά τα ναύλα μεταφοράς από την παραγωγή στην κατανάλωση. Το εγχωρίως παραγόμενο γάλα θα γίνει οικονομικότερο του εισαγομένου , η ζάχαρη , τα εσπεριδοειδή και τα κρασιά φθηνότερα κοκ. Το εισαγόμενο κρέας ακριβώτερον αλλά το εγχώριο μόνον κατά το κόστος της κτηνοτροφής.

Η τιμολογιακή πολιτική του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού και των τηλεπικοινωνιών θα μπορούσε να είναι ανάλογος της αντοχής των Επιχειρήσεων Κοινής Ωφελείας που τα παρέχουν. Οι τεράστιες χρεώσεις πχ. «παγίων» του ΟΤΕ θα μπορούσαν μειωθούν και κατά 15% του ηλεκτρισμού με εξάλειψη των «φόρων υπέρ τρίτων» αλλά τα έσοδα των μέσων μαζικής Μεταφοράς προσώπων θα μπορούσαν να διατηρηθούν αμετάβλητα εφ΄ όσον θα ελέγχεται πλήρως η επικύρωση των εισιτηρίων , που σήμερα δεν συντρέχει.

Το γενικό επίπεδο των τιμών εις Νδρχ. θα ανέλθη «άπαξ» αλλ’ όχι συνεχώς εφ’ όσον το ποσοστό της υποτιμήσεως διατηρηθεί αμετάβλητο στο 50%. Υπάρχουν εγχώρια αγαθά (πχ. ελαιόλαδον, σίτος, νωπά και ένδυση-υπόδηση) και υπηρεσίες (πχ.ιατρικές , δικηγορικές , εκπαιδευτικές κλπ) που ελάχιστα θα επηρεασθούν εκ της υποτιμήσεως ,λόγω της Μεγάλης Υφέσεως (της εγχωρίου ζητήσεως).Τα ενοίκια των καταστημάτων θα πρέπει ν’ απελευθερωθούν αλλά δεν αναμένεται ν’ αυξηθούν αισθητώς λόγω υπερπροσφοράς στέγης.

Σημειωτέον ότι πληθωρισμός εκ της υποτιμήσεως του 1953 είχεν αυξηθεί μόνον 13% και κατόπιν έμεινε αμετάβλητος παρά την αναπροσαρμογή 50% της δρχ. από 15 εις 30 δρχ. ανά δολλάριον. Η ανάπτυξη εντεύθεν της Ελληνικής οικονομίας επιταχύνθη και διετηρήθη υψηλή παγκοσμίως μέχρις του 1973.

Η διάλυση των πολλών εγχωρίων καρτέλ και των παρανόμων συμπράξεων επιχειρηματιών, από των κατασκευαστικών εταιριών μέχρις του χάρτου , θα συνέβαλε μεγάλως στην χαλιναγώγηση της κερδοσκοπίας από τις ξένες και εγχώριες επιχειρήσεις που απομυζούν την ικμάδα του Ελληνικού αγοραστικού κοινού.

Ζήτημα γεννάται με τις Τραπεζικές καταθέσεις που θα χάσουν αγοραστική δύναμη εις συνάλλαγμα (**).Οίκοθεν νοείται ότι απαξάπασες θα δραχμοποιηθούν αλλά θα απελευθερωθεί η ανάληψη και θ’ αυξηθούν τα επιτόκια των. Το κράτος θα εγγυάται την καταβολή άνευ περιορισμών και θα επαναφέρει το απόρρητο των καταθέσεων.

Όταν το 2002 η ισοτιμία της δρχ. ανετιμήθη , διά λόγους παραπλανήσεως του κοινού ,υπό του αλήστου μνήμης διδύμου Κώστα Σημίτη – Γιάννου Παπαντωνίου , στις 341 δρχ. ανά ένα ευρώ (= 2 Γερμανικά μάρκα ) ενώ όφειλε η πραγματική ισοτιμία του ευρώ να είναι 682 δρχ. , οι καταθέσεις υπερτιμήθησαν κατά 95%.Με την νέα αναπροσαρμογή τα πράγματα θα επανέλθουν στην προτέρα των κατάσταση.

Οι μισθοί του δημοσίου και οι συντάξεις θα χάσουν αγοραστική δύναμη αλλά ολιγώτερον της Υποτιμήσεως .Τα κατώτατα όρια μισθών/συντάξεων θα ημπορούσαν ν’ αναπροσαρμοσθούν 20% , εφ΄ όσον τούτο επιτρέψει ο νέος κρατικός προϋπολογισμός που θα πρέπει να είναι πραγματικά ισοσκελισμένος. Στον ιδιωτικό τομέα ,η μισθολογική πολιτική είναι ζήτημα επιχειρηματικών αποφάσεων και όχι συλλογικών συμβάσεων.

Οι οφειλές του δημοσίου προς τους ιδιώτες θα δραχμοποιηθούν και θα συμψηφίζονται με τις υποχρεώσεις των εις Νδρχ.

Οι Τράπεζες θα ανακεφαλαιωθούν με Νδρχ. διά της επαναγοράς των κρατικών ομολόγων του χαρτοφυλακίου των (1:1). Η ανασύσταση της Νομισματικής Επιτροπής θα ελέγχει την επάρκεια κεφαλαίων των εμπορικών Τραπεζών διά την αποφυγή παραγωγής πληθωρικού χρήματος εκ του μηδενός, μέσω των καταθέσεων. Πιστωτικά έσοδα του δημοσίου θα μπορούσαν να προέλθουν μόνον από αφορολόγητα ομολογιακά δάνεια του εσωτερικού.

Η δυναμική της Αναπροσαρμογής.

Με το ευρώ , η Ελληνική οικονομία ευρίσκεται βαθειά μέσα στην Μαύρη Τρύπα της Κεϋνσιανής «παγίδος ρευστότητος» από την οποία αδυνατεί να ξεφύγει . Το χρήμα σπανίζει και οι συναλλαγές στην αγορά δυσχεραίνονται μεγάλως . Οι Τραπεζικές πιστώσεις ελλείπουν από το εμπόριο και την παραγωγή ενώ η οικοδομή χειμάζεται αγρίως.

Με τα «κάπιταλ κοντρόλς» ,η εισοδηματική ταχύτης του νομίσματος έχει περιορισθεί κάτω του ενός τρίτου. Ως αποτέλεσμα ,εμφανίζεται επίμονος αντιπληθωρισμός , πτώση του εθνικού προϊόντος κατά 1/3 και άνοδος της ανεργίας στο 30% του ενεργού πληθυσμού ,με ταυτόχρονη μείωση της απασχολήσεως – εξ ου και το πραγματικό εθνικό προϊόν υστερεί σημαντικά του δυνητικού. Την αναστροφή του φαινομένου αυτού επιχειρεί η Αναπροσαρμογή.

Η αγορά θα κινηθεί ανέτως με το «παράλληλο νόμισμα» ως σήμερον ,μέχρις ότου κυκλοφορήσουν οι Νδρχ. Κατόπιν το ευρώ θα θεωρηθεί ως ξένο συνάλλαγμα και θ’ αγοράζεται (και πωλείται) μόνον υπό της Τραπέζης της Ελλάδος, διά την εξυπηρέτηση των εισαγωγών και τον σχηματισμό συναλλαγματικών αποθεμάτων , όπως το 1947 και 1953 με τις μεταρρυθμίσεις των Κυριάκου Βαρβαρέσου – Σπύρου Μαρκεζίνη.

Το δημόσιον χρέος θα δραχμοποιηθεί και θα αποπληρωθεί εν ευθέτω χρόνω στις πιστώτριες ξένες κυβερνήσεις , κατόπιν αναδιαρθρώσεως (Μορατόριο) και εφ’ όσον υπάρξει ανάπτυξη στην Ελλάδα και πρωτογενές πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ ετησίως. Η αναδιαπραγμάτευση του χρέους θα πρέπει να μείνει ανυποχώρητος στο ζήτημα αυτό. Οι ΗΠΑ και η Γερμανία αθέτησαν το εξωτερικό των χρέος μεταπολεμικώς. Η Ελλάς είναι πολύ μικρή για να κάμει τοιαύτην ατιμία.

Τα ιδιωτικά δάνεια θα πληρωθούν εις συνάλλαγμα κατά τον χρόνο λήξεως με διπλάσιο ποσόν Νδρχ. που πρέπει να προσκομίσουν οι οφειλέτες οι οποίοι τα συνήψαν εις ευρώ.

Τα επιτόκια των δραχμικών καταθέσεων θα αυξηθούν μέχρις 5% και των χορηγήσεων στο 9% χωρίς άλλην επιβάρυνση. Οι εισροές ξένων κεφαλαίων και η διατήρηση των καταθέσεων εις συνάλλαγμα θα τύχουν «πρίμ» 2% άνω των δεδηλωμένων ισοτιμιών κατά την δραχμοποίηση.

Η επάνοδος της χώρας στο Αμερικανικό δολλάριο και η επαναφορά της κυμαινομένης ισοτιμίας στο +-15% , είναι επιβεβλημένη. Η ισοσκέλιση του ισοζυγίου πληρωμών είναι αναγκαία δια την αποτροπή του ξένου δανεισμού. Ο ΄Ελληνας ψηφοφόρος πρέπει να μάθει να ζει με τις αυξανόμενες παραγωγικές του δυνατότητες και όχι με απατηλές αξιώσεις που υπόσχονται αδίστακτοι «πολιτικοί» για την ψήφο του .

Η μεγάλη Ελληνική εμπορική ναυτιλία θα διατηρήσει τα προνόμια της και θα εξυπηρετείται εξωλογιστικώς από την Τράπεζα της Ελλάδος , ενώ θα αρθούν όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια δια την δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου στον Πειραιά (και Κρουαζιέρας).

Ο εθνικός Τουρισμός θα απελευθερωθεί από τα δημόσια δεσμά και θ’ αναληφθεί από επαγγελματίες του κλάδου με απώτερο σκοπό την επιμήκυνση της Τουριστικής περιόδου και της εισροής πραγματικού συναλλάγματος.

Η συνταγματική προστασία της εισαγωγής ξένων κεφαλαίων θα επανέλθει πλήρως και η απονομή της δικαιοσύνης θα επιταχυνθεί με συνοπτικές διαδικασίες και ιδιωτικές διαμεσολαβήσεις. Η ποινική δίωξη των μνημονιακών ,δια παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν Ελλάδι είναι υπόθεση της Ελληνικής δικαιοσύνης και ζήτημα διεθνούς αξιοπιστίας της.

Το μέλλον ευοίωνο.

Η Ελλάς είναι μία προνομιούχος από την φύση και την ιστορία της χώρα , οποία κακοποιείται συστηματικώς από ξένα και εγχώρια ολιγαρχικά συμφέροντα.

Το φυσικό περιβάλλον δανείζεται η παρούσα γενεά από τις μελλοντικές γενεές και τον πολιτισμό πιστώνεται από τις παρελθούσες.

Δεν θα πρέπει αμφότερα να καταστρέφονται για ευκαιριακά κέρδη της ιθυνούσης τάξεως. Ο εθνικός πλούτος είναι αναπαλλοτρίωτος και μόνον η αποδοτικώτερη διαχείριση είναι επιτρεπτή , εξαιρέσει των ακτών , λιμένων , αεροδρομίων και «φυσικών μονοπωλίων» (πχ. η ΕΥΔΑΠ).

Τελική επιδίωξη της επαναφοράς εθνικής νομισματικής κυριαρχίας είναι η αύξηση της εγχωρίου παραγωγής και η μείωση της ανεργίας. Τούτο μπορεί να επιτευχθή δια της ενισχύσεως των εξαγωγικών εισπράξεων όπως το 1970. Πέραν της διετίας ,το καθήκον αυτό θα πρέπει ν’ αναληφθεί και απ’ τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος ,μ’ έμφαση στη Τεχνική- Επαγγελματική Εκπαίδευση και στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού , που πρέπει να αρχίσει αμέσως. Μόνον εκεί χρειάζεται «Γερμανική βοήθεια»…

Όπως στο παρελθόν , ο συνδυασμός σταθεράς ισοτιμίας και εξυγιάνσεως των δημοσίων οικονομικών συνέβαλε στην πραγματική σταθερότητα του εθνικού νομίσματος , υπό την προϋπόθεση απελευθερώσεως των αγορών εργασίας και αγαθών που κυριαρχούνται σήμερον από τα απειράριθμα «καρτέλ» ,ούτως και σήμερον η Νδρχ. δύναται να εξελιχθή στο ισχυρό νόμισμα της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Έργον , βεβαίως , ταντάλειον αλλά εφικτό με τα θετικά , πραγματικά επιτόκια εις εποχήν αρνητικών διεθνώς και εφ’όσον λήξει η διαβόητος «λιτότης» του χέρ Σόημπλε.

Με την Νδρχ., το άνοιγμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα κλείσει εκ της αυξήσεως των συναλλαγματικών εισπράξεων ( εξαγωγών , ναυτιλιακού και Τουριστικού συναλλάγματος ως και εκ της εισροής επιχειρηματικών κεφαλαίων ) .Την Υποτίμηση της Νδρχ. θα «πληρώσουν» τα ξένα προϊόντα , με την επαναφορά των «περιθωρίων» , καθ’ ον χρόνον η εγχώριος παραγωγή θα ενισχύεται ποικιλοτρόπως (πχ. με εθνικές τιμές ασφαλείας της Γεωργικής παραγωγής και μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος ως προς τους δασμούς των εισαγομένων και μη παραγομένων επιτοπίως αγαθών).

Η Μεγάλη ΄Υφεση της Ελληνικής οικονομίας είναι τόσον βαθεία και παρατεταμένη ώστε αρκεί ένας ισοσκελισμένος Τακτικός Προϋπολογισμός δια να επιτευχθεί ισορροπία στις αγορές ,χωρίς πληθωρισμόν. Ο σχετικός στόχος πραγματικής αυξήσεως του ΑΕΠ δεν θα πρέπει να υπερβαίνει την αύξηση του πληθυσμού , που πρέπει να ενισχυθεί παντιοτρόπως.

Ο προϋπολογισμός δημοσίων επενδύσεων , απαραίτητος διά την πυροδότηση της οικονομικής ανακάμψεως , πρέπει να στηρίζεται στον εσωτερικό δανεισμό. Περιθώρια υπάρχουν μέχρις 3% του ΑΕΠ με ομολογιακά λαχειοφόρα δάνεια.

Ο σθεναρός έλεγχος Τραπεζών υπό της Νομισματικής Επιτροπής θ’ αποτρέψει τυχόν υπερθέρμανση της οικονομίας. Η λελογισμένη πιστοδότηση της Οικοδομής («Μάνας 1000 τεχνών») θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Η άμεση καθιέρωση του Κτηματολογίου –απολύτως εφικτή με την σύγχρονη τεχνολογία και την χρησιμοποίηση της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού – θ’ αποτρέψει την διαιώνιση της καταπάτησης δημοσίας/ δημοτικής περιουσίας και των πραγματικών δασών και όχι των φορομπηχτικών ως επί του παρόντος. Η συνταγματική απαγόρευση της νομιμοποιήσεως της αυθαιρέτου δομήσεως θα περιορίσει ένα διαρκώς επανερχόμενο πρόβλημα προ των εκάστοτε «βο-λευτικών» εκλογών.

Η ανασυγκρότηση του κράτους είναι τελικώς εφικτή μόνον κατόπιν διαγραφής του «πολιτικού κόστους» από το Ελληνικό λεξιλόγιο .Μέσα στο νέον ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον , ο εκσυχρονισμός της δημοσίας διοικήσεως είναι επιτεύξιμος εντός συντόμου χρόνου. Αρκεί να επιδειχθεί η πολιτική βούληση , αυτοσυγκράτηση του λαού και η χρησιμοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας.

Ευκαιρίες και δυνατότητες

Τρία πρόσφατα διεθνή γεγονότα ευνοούν την απελευθέρωση του Ελληνικού κράτους από τα ευρωδεσμά:

Πρώτον , η αποχώρηση της Βρεταννίας από την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση , κατά τρόπον πολιτικώς συντεταγμένο και οικονομικώς βιώσιμο. Οι ΄Αγγλοι – ο λαός των εξαιρέσεων – έδειξαν πάλι την πορεία της ευρωπαϊκής Ιστορίας (****) εγκαταλείψαντες την ψευδεπίγραφη «Ευρωπαϊκή ενοποίηση» υπό το σκήπτρο του Γερμανικού Ράϊχ.

Η υποτίμηση της Βρεταννικής λίρας δρά ως κίνητρον εισροής κεφαλαίων στο Λονδίνο ,ο πληθωρισμός ελάχιστα ανέρχεται και τα Βρεταννικά ομόλογα ανατιμώνται.

Ως απεδείχθη , η απόφαση εξόδου της Βρεταννίας ανήκει στην κυβέρνηση της Δορωθέας Μαίη και όχι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Συνεπώς δεν υπάρχει κίνδυνος απομακρύνσεως της Ελλάδος από την Ε.Ε. εις περίπτωσιν εξόδου από την ευρωζώνη. Έτερον εκάτερον εάν ούτως απεφάσιζεν ο Ελληνικός λαός καταλλήλως ενημερούμενος.

Η νέα ηγεσία στις ΗΠΑ του προέδρου Τράμπ και η μετατόπιση της εξουσίας στην Γερμανία προς τους υποστηρίζοντας την απομάκρυνση των λαθρομεταναστών και την ενίσχυση των ημεδαπών εργαζομένων , θα δημιουργήσει μία νέα αρχιτεκτονική στην παγκόσμιο οικονομία. Οι νότιες χώρες της Ε.Ε. θ’ αποχωρήσουν αργά ή γρήγορα απ’ την ευρωζώνη , ως απέδειξε το δημοψήφισμα της Ιταλίας τον περασμένο Δεκέμβριον και η προεκλογική ζύμωσι στην Γαλλία.

Δεύτερον ευπρόσδεκτο γεγονός είναι ότι ο φόβος εξ Ανατολών απεδείχθη φανταστικός και οι σπερμολογίες διαφόρων «αναλυτών» ,περί της γεωπολιτικής υπεραξίας της γείτονος , κενές περιεχομένου.

Η Ελλάς εξακολουθεί να διαθέτει ισχυρές ΄Ενοπλες Δυνάμεις που είναι πολύτιμος συνεταίρος της Δύσεως ενώ η Τουρκία έχει διχασμένο στρατό τον οποίον μάλιστα ανέτρεψε η… μυστική αστυνομία – όπερ πρωτοφανές στην ιστορία των κινημάτων .

Ο «Τουρκικός λαός» αποτελείται από 44 εθνότητες που αλληλομισούνται ενώ η Τουρκική «δημοκρατία» είναι άλλο ένα παραμύθι της Χαλιμάς!

Η Δύση χρειάζεται περισσότερο την Ελλάδα απ’ ό, τι στο παρελθόν , δια να αναπληρώσει το κενόν που αφήνει ο εμφύλιος πόλεμος στην Ισλαμική Τουρκία και η πρόθεσι δημιουργίας Κουρδικού κράτους. Από του Αμερικανικού ναυστάθμου Νόρφολκ μέχρις του Κατάρ, μόνον η Σούδα ημπορεί να ελλιμενίσει αεροπλανοφόρα τύπου ΤΡΟΥΜΑΝ.

Τρίτον γεγονός είναι η σοβούσα και μη αποκρυπτομένη πλέον Πανευρωπαϊκή Τραπεζική Κρίση , ενώπιον της οποίας η αντίστοιχος Ελληνική φαντάζει ως παιδικό πάρτυ . Οι Ιταλικές Τράπεζες έχουν «ανοίγματα» 350 δις. ευρώ και οι Γερμανικές ,Ντόϋτσε Μπάνκ και «Λάντες-μπάνκεν» έχουν χάσει άνω των 50 δις. ευρώ από «παράγωγα» και θαλασσοδάνεια – κατά κυριολεξίαν.

Το κριτήριο επιτυχίας της Αναπροσαρμογής είναι εν τούτοις μονοσήμαντον: Μόνον όταν ο ρυθμός αύξησης των συναλλαγματικών εσόδων της Ελληνικής οικονομίες υπερβεί το πραγματικό επιτόκιο εξυπηρετήσεως του δημοσίου χρέους (*****) η Αναπροσαρμογή θα έχει συντελεσθή επιτυχώς .

Η προϋπόθεση αυτή απαιτεί εφ’άπαξ σημαντική υποτίμηση του νομίσματος κι’ αυτή ,με την σειρά της θα φέρει την Ελλάδα εκτός του Οθνείου νομίσματος , καθ΄ όσον με το ευρώ η εξωτερική υποτίμηση είναι εξ ορισμού ανέφικτη και η εσωτερική υστερεί , ως προκαλούσα εσωτερική πτώχευσι.

Η επάνοδος στην δραχμή δεν υπακούει εις κάποιο ιδεολογικό δόγμα αλλά αποτελεί νομοτελειακή ανάγκη , που παρέβλεψαν οι δωσίλογοι του ευρώ.

Ο νέος υπουργός Εθνικής οικονομίας και Ανάπτυξης καθ. Δημήτρης Παπαδημητρίου έχει ταχθεί στο παρελθόν υπέρ της επανόδου στο εθνικό νόμισμα , με την χρησιμοποίηση του ευρώ ως ενδιαμέσου , «παραλλήλου» νομίσματος – άποψη που συμμερίζεται και ο πολύς Βόφγκανγκ Σόημπλε. Ο πολιτικός χρόνος συνεπώς επιταχύνεται και δεν πρέπει να χαθή η παρούσα ευκαιρία.

*Οικονομολόγος, Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής

————————–

(*) Αποσπάσματα εκ του νέου βιβλίου μου «Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ» , εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ.

(**) Λαμβανομένης υπ’οψιν της προ του ευρώ ισοτιμίας της δραχμής, η συναλλαγματική τιμή του Οθνείου νομίσματος θα έδει να είναι υπερτέρα κατά 98% ήτοι 675 παλαιές δρχ. είτε 2 Νδρχ. χάριν απλουστεύσεως. Η νυν ισχύουσα τιμή του … «Ελληνικού ευρώ» είναι υπερτιμημένη έναντι της πραγματικής του αξίας ,με σοβαρές συνέπειες για την οικονομία όπως:

1.Επιδότηση των εισαγωγών , επιβάρυνση εξαγωγών.

2.Δυσχέρανση των συναλλαγματικών εισπράξεων.

3.Ανεπάρκεια επενδύσεων και διαρροή κεφαλαίων.

Το κόστος εν Ελλάδι ζωής είναι 35-40% ανώτερο των ανταγωνιστριών χωρών πχ. της Τουρκίας λόγω της αυτόθι ανταγωνιστικότητος λόγω της ελευθέρας διακυμάνσεως του συναλλάγματος και υποτιμήσεως της Τουρκικής λίρας .

(***) Τα οκτώ θανάσιμα αμαρτήματα του ΔΝΤ στην Ελλάδα είναι: Η έλλειψη προετοιμασίας δια την Ελληνική κρίση παρ΄ ότι από του 2009 ήταν προφανής , η μη αναδιάρθρωση του χρέους προ της κατ’εξαίρεσιν χρηματοδοτήσεως της Ελλάδος ,η λανθασμένη στρατηγική προσέγγιση του προβλήματος χρέους-αναπτύξεως, η επίδειξη ανελαστικότητος στις διαπραγματεύσεις , οι ολέθριες σχέσεις του ΔΝΤ με τις Ευρωπαϊκές αρχές , η συνεχής μεταβολή των στόχων του προγράμματος , η άνισος απόδοση του προσωπικού της αποστολής του ΔΝΤ και ο ανθελληνισμός της «Τρώηκα» ,αντί ουδετέρου ορθολογισμού. Επ’ αυτών τηρούν σιγήν ιχθύος οι μίσθαρνοι ευ(ρω)σεβηστές…

(****) Ο Αγγλικός λαός πρώτος έβαλε φραγμό στην επιβολή φόρων (Μάγκνα Κάρτα) , έκοψε το κεφάλι του βασιληά (Καρόλου β΄) , κατετρόπωσε τον Ναπολέοντα , ενίκησε την ολοκληρωτική Γερμανία εις δύο παγκοσμίους πολέμους , έμεινε εκτός ευρωζώνης το 1999 και απέρριψε προσφάτως την υπαγωγή της Τραπέζης της Αγγλίας υπό την αδίστακτη ΕΚΤ. Το BREXIT είναι αναπόδραστο. Ο Κοινοβουλευτισμός στην Βρεταννία χρειάσθη μία χιλιετία και στην Ελλάδα κατεστράφη σε ολιγότερα από 200 χρόνια.

(*****) Βλ. σχ.Tim Congton. THE DEBT THREAT .Basil Blackwell,1988 .Appendix: The Algebra of Debt Growth.σελ. 217 επόμενα .

NP Νέα Πολιτική (Διμηνιαίο περιοδικό) Μάρτιος 13