Articles by "Αραβικές χώρες"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αραβικές χώρες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
του Alastair Crooke, Zero Hedge, Strategic Culture,6-11-18

[Στο πιο κάτω άρθρο του, ο Βρετανός τέως διπλωμάτης και υψηλός αξιωματούχος της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας, ξεναγεί τον αναγνώστη στον σκοτεινό λαβύρινθο  ίντριγκας, μίσους και απληστίας, πλειάδας ξένων  δυνάμεων, καιροσκοπικά  διαπλεκόμενων και αλληλοσυγκρουόμενων, για συμμετοχή στην διανομή πλούτου, επιρροής και εξουσίας στην στρατηγικά και οικονομικά πολύτιμη περιοχή. Στο μόνιμα σεισμικό τοπίο, η πρόσφατη στυγερή δολοφονία του σημαντικού πράκτορα ΗΠΑ , Τουρκίας και Αδελφών Μουσουλμάνων Τζαμάλ Κασόγκι έχει προκαλέσει υποχθόνια «κίνηση πλακών», που φαίνεται να οδηγεί σε αλλαγή της φυσιογνωμίας του τοπίου στην περιοχή και στο διεθνές πολιτικό πεδίο. Από την προκείμενη ανάλυση, χαμένος προκύπτει ο Νετανιάχου και ενισχυμένος ο κερδοσκόπος Ερντογάν, με τις νέο-Οθωμανικές βλέψεις του στην ηγεσία του Σουνιτικού αραβικού κόσμου.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο Ναούμ  Μπαρνεά, κορυφαίος Ισραηλινός σχολιαστής, με άρθρο του στην εφημερίδα Yedioth Ahronoth περιέγραψε τον Μάιο την «συμφωνία» που κρύβεται πίσω από την Μεσανατολική πολιτική του Τραμπ.
Μετά την αμερικανική έξοδο από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν (που έγινε στις 8 Μαΐου) ο Τραμπ- έγραψε ο Μπαρνεά- θα απειλήσει με φωτιά και σίδερο την Τεχεράνη… ενώ ο Πούτιν αναμένεται να συγκρατήσει το Ιράν από του να επιτεθεί στο Ισραήλ από το έδαφος της Συρίας, αφήνοντας έτσι τον Νετανιάχου ελεύθερο να επιβάλει νέους «κανόνες του παιχνιδιού», με τους οποίους το Ισραήλ θα μπορεί να επιτίθεται και να καταστρέφει ιρανικές δυνάμεις οπουδήποτε στην Συρία (και όχι μόνο στην περιοχή των συνόρων, όπως ήταν συμφωνημένο νωρίτερα) οποτεδήποτε θέλει, χωρίς να φοβάται αντίποινα.
Αυτό αντιπροσώπευε το ένα επίπεδο της στρατηγικής του Νετανιάχου: Συγκράτηση τoυ Ιράν συν ρωσική συναίνεση σε συντονισμένους ισραηλινούς  βομβαρδισμούς στην Συρία.                                                                                                       
« Υπάρχει ένα μόνο σημείο που μένει ασαφές (σχετικά με την συμφωνία)», είπε στον  δημοσιογράφο Μπεν Κασπίτ ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος έμπιστος του Νετανιάχου, « και αυτό είναι ποιος δουλεύει για ποιον; Ο Νετανιάχου δουλεύει για τον Τραμπ ή ο Τραμπ είναι στην υπηρεσία του Νετανιάχου… Από έξω… μοιάζει ότι οι δύο τους συμφωνούν απόλυτα. Από μέσα φαίνεται ακόμη περισσότερο έτσι. Αυτού του είδους η συνεργασία… συχνά δίνει την εντύπωση προς πρόκειται για ένα ενιαίο μεγάλο γραφείο.»
Υπήρξε όμως εξ αρχής και ένα δεύτερο επίσης επίπεδο αυτής της στρατηγικής του Νετανιάχου.
Αυτή η όλη «αντεστραμμένη πυραμίδα» της Μεσανατολικής μηχανικής είχε ως το μοναδικό σημείο εκκίνησής της τον Μωχαμέντ Μπιν Σαλμάν  (MbS), διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας.
Ο Τζάρετ Κούσνερ (γαμπρός του Ντόναλντ Τραμπ) ήταν –γράφει η Ουάσιγκτον Ποστ- που « διαφήμιζε τον Μωχαμέντ ως μεταρρυθμιστή, ταγμένον να εισαγάγει την πλούσια σε πετρέλαιο οπισθοδρομική μοναρχία στην νεωτερικότητα. Ο Κούσνερ, επί μήνες επιχειρηματολογούσε πέρυσι, πως ο Μωχαμέντ  θα ήταν το κλειδί για την κατάστρωση ενός σχεδίου ειρήνευσης της Μέσης Ανατολής και ότι με τις ευλογίες του ο αραβικός κόσμος θα ακολουθούσε.» Ο Κούσνερ ήταν , συνέχιζε η Ουάσιγκτον Ποστ, «που έπεισε τον πενθερό του να διαλέξει την Ριάντ για το πρώτο του ταξίδι ως Προέδρου στο εξωτερικό, παρά τις αντιρρήσεις του τότε υπουργού των Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον και τις προειδοποιήσεις του υπουργού Αμύνης Τζέημς Μάτις.»
Τώρα όμως συμβαίνει ο Μωχαμέντ Μπιν Σαλμάν να είναι, κατά το ένα ή τον άλλο τρόπο, μπλεγμένος στην δολοφονία του Κασόγκι. Ο Μπρους Ρίντελ του (Ινστιτούτου) Μπρούκινς, από μακρού παρατηρητής των Σαούντ και πρώην ανώτερος αξιωματούχος της CIA και του υπουργείου Αμύνης, σημειώνει: « Για πρώτη φορά σε πενήντα χρόνια το Βασίλειο έχει καταστεί μια δύναμη αστάθειας» (μάλλον παρά σταθερότητας στην περιοχή) Και παρατηρεί ότι υπάρχει ένα στοιχείο «μεταμέλειας αγοραστού» εμφανές τώρα σε τμήματα της Ουάσιγκτον.
Η «διαδικασία του ενιαίου γραφείου», στην οποία αναφέρθηκε ο Ισραηλινός  αξιωματούχος στην συνομιλία του με τον δημοσιογράφο Κάσπιτ, ονομάζεται και «επικοινωνία από την καπνοδόχο», που συμβαίνει όταν  μια σύσταση για την εξωτερική πολιτική ή μυστική πληροφορία λέγεται απευθείας στο αυτί του Προέδρου –παρακάμπτοντας τους καθιερωμένους διαύλους και  αφαιρώντας από στενούς συνεργάτες και συμβούλους την δυνατότητα να γνωμοδοτήσουν. Αυτό τώρα οδήγησε στην στρατηγική γκάφα (της δολοφονίας) Κασόγκι. Η οποία φυσικά έρχεται μετά από προηγούμενα στρατηγικά «σφάλματα»: τον πόλεμο στην Υεμένη, την πολιορκία του Κατάρ, την απαγωγή του (πρωθυπουργού του Λιβάνου) Χαρίρι και την φυλάκιση των (πολλών δεκάδων) πριγκίπων Σαούντ  στο ξενοδοχείο                            Ριτς-Κάρλτον.
Για την θεραπεία αυτής της ζημιάς, ένας «θείος» (ο πρίγκιπας Αχμάντ μπιν Αμπντέλ Ασίζ) στάλθηκε από την Δυτική εξορία του στην Ριάντ (με εγγυήσεις ασφάλειας από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας) για να βάλει σε τάξη αυτές τις ταραχώδεις υποθέσεις και να εισαγάγει κάποιες ισορροπίες και ελέγχους στον κύκλο των στενών συμβούλων του διαδόχου Μωχαμέντ, ώστε να αποφευχθούν άλλα πρωθόρμητα «λάθη». Φαίνεται επίσης ότι το αμερικανικό Κογκρέσο θέλει τον τερματισμό του πολέμου στην Υεμένη, με τον οποίο πρίγκιπας Αχμάντ διαφωνούσε εξ αρχής, όπως διαφωνούσε με την προαγωγή του Μπιν Σαλμάν σε διάδοχο). Και ο υπουργός Αμύνης, στρατηγός Μάτις συνέστησε  ανακωχή εντός 30 ημερών. Πρόκειται για ένα μέτρο επιδιόρθωσης της εικόνας του Βασιλείου.
Ο Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν παραμένει διάδοχος –προς το παρόν. Ο Πρόεδρος Σίσι (της Αιγύπτου) και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου εξέφρασαν και οι δύο την υποστήριξή τους σε αυτόν και «ενώ αξιωματούχοι των ΗΠΑ σκέπτονται μια πιο σθεναρή αντίδραση (στην δολοφονία Κασόγκι), ο Κουσνέρ ετόνιζε την σπουδαιότητα της συμμαχίας με την Σαουδική Αραβία για την περιοχή, έγραψε η Ουάσιγκτον Ποστ. O θείος του Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν,( που ως γιος του βασιλιά Αμπντέλ Ασίζ θα ήταν ο ίδιος διάδοχος του θρόνου, υπό το παραδοσιακό σύστημα διαδοχής), ελπίζει αναμφίβολα να προσπαθήσει να επανορθώσει μέρος της ζημιάς που υπέστη η οικογένεια των Σαούντ και το Βασίλειο. Θα επιτύχει; Θα συγκατανεύσει τώρα ο Μωχαμέντ στην ακύρωση της υπερσυγκέντρωσης της εξουσίας που η πραγματοποίησή της δημιούργησε τόσους εχθρούς στον διάδοχο; ΄Εχει την αναγκαία αποφασιστικότητα η οικογένεια των αλ-Σαούντ, ή είναι σε πλήρη σύγχυση από τα γεγονότα;
Και μπορεί ο Ερντογάν να ρίξει νέο λάδι στην φωτιά , κατά την λεπτή αυτή διαδικασία, αποκαλύπτοντας νέα στοιχεία από αυτά που διαθέτει η Τουρκία, εάν η Ουάσιγκτον δεν ανταποκριθεί αρκετά στις απαιτήσεις του. Ο Ερντογάν φαίνεται έτοιμος για νέα εξόρμηση για την Οθωμανική ηγεσία του Σουνιτικού κόσμου και δείχνει να διαθέτει ακόμη κάποια δυνατά χαρτιά σε εφεδρεία ( όπως καταγραφές τηλεφωνικών επικοινωνιών μεταξύ του δολοφονικού πυρήνα και της Ριάντ). Ο χρόνος θα δείξει, το θέμα όμως είναι αυτή η εστία αστάθειας στη ν Σαουδική Αραβία για την οποία μιλάει ο Μπρους Ρέϊντελ.
 Το θέμα πάντως που τίθεται εδώ πως αυτά τα γεγονότα  μπορούν να επηρεάσουν τον πόλεμο κατά του Ιράν των Νετανιάχου και Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν. Ο Μάιος 2018 φαίνεται τώρα μια μακρινή εποχή. Ο Τραμπ είναι πάντα ο ίδιος Τραμπ αλλά ο Πούτιν δεν είναι ο ίδιος Πούτιν. Το Ρωσικό Αμυντικό Κατεστημένο άσκησε την ισχύ της επιρροής του στον Πρόεδρο τους να εκφράσει την δυσφορία του για τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στην Συρία  που δικαιολογούνται  ότι στοχεύουν ιρανικές δυνάμεις. Το ρωσικό υπουργείο Αμύνης περιέβαλε επίσης την Συρία σε μια ζώνη πυραύλων και συστημάτων ηλεκτρονικής εξουδετέρωσης στο εναέριο χώρο της. Η κατάσταση έχει επίσης αλλάξει από την πολιτική άποψη. Η Γερμανία και η Γαλλία συντάχτηκαν στην διαδικασία της Αστάνα για την ειρήνευση της Συρίας. Η Ευρώπη θέλει οι πρόσφυγες της Συρίας να επιστρέψουν στις εστίες τους και αυτό σημαίνει πως η Ευρώπη θέλει  σταθερότητα στην Συρία. Κάποια κράτη του Περσικού Κόλπου επίσης έχουν αρχίσει δοκιμαστικά την εξομάλυνση των σχέσεων του με την Δαμασκό.
Αυτά σημαίνουν μεγάλο ξήλωμα του σχεδίου του Νετανιάχου για την Μέση Ανατολή, αλλά ιδιαίτερης σημασίας είναι δυο επιπλέον ανατροπές:                     
Πρώτα η απώλεια για τον Νετανιάχου και τον Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν της «επικοινωνίας καπνοδόχου» στον Τραμπ μέσω Τζάρετ Κούσνερ, παρακάμπτοντας όλο το αμερικανικό σύστημα «ελέγχων και ισορροπιών». Η «καπνοδόχος» Κούσνερ ούτε προειδοποίησε την Ουάσιγκτον για τα ερχόμενα «σφάλματα», ούτε ο Κούσνερ φάνηκε ικανός να τα αποτρέψει. Τόσο το Κογκρέσσο όσο και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και την Βρετανίας σκύβουν τώρα σε αυτές τις υποθέσεις. Και δεν είναι θαυμάστριες του Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν. Δεν είναι μυστικό ότι ευνοούμενός τους ήταν ο πρίγκιπας Μωχαμέντ μπιν Ναγιέφ ( ο οποίος είναι ακόμη κρατούμενος στο παλάτι). Ο Τραμπ θα ελπίζει ακόμη να συνεχίσει στο σχέδιο του για το Ιράν και στην «Συμφωνία του Αιώνα» μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων (υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, με όλο τον Σουνιτικό κόσμο να την ακολουθεί). Ο Τραμπ δεν επιζητεί τον πόλεμο με το Ιράν, αλλά είναι μάλλον πεπεισμένος πως μια λαϊκή εξέγερση στο Ιράν θα ανατρέψει το καθεστώς.
Και η δεύτερη ανατροπή είναι ότι ο σαφής αντικειμενικός στόχος του πρίγκιπα Αχμάντ πρέπει να είναι διαφορετικός από  αυτό –εσωτερική αστάθεια ή πόλεμος με το Ιράν. Δική του αποστολή είναι να αποκαταστήσει το κύρος της οικογένειας και να ανακτήσει  σε κάποιο βαθμό την εκτίμηση του Σουνιτικού κόσμου, η οποία καταρρακώθηκε από τον πόλεμο στην Υεμένη -και τώρα αμφισβητείται απροκάλυπτα από την νέο-Οθωμανική Τουρκία. Η οικογένεια των αλ-Σαούντ, μπορεί να εικάσει κανείς, δεν θα  έχει όρεξη να αντικαταστήσει έναν καταστροφική και πολυδάπανο πόλεμο στην Υεμένη με έναν άλλο – μιαν ακόμη μεγαλύτερη σύρραξη, με έναν μεγάλο και ισχυρό γείτονα, το Ιράν. Κάτι τέτοιο στερείται λογικής. ΄Ισως γι΄αυτό βλέπουμε τώρα σημάδια βιασύνης του Ισραήλ να επισπεύσει την εξομάλυνση σχέσεων με τα αραβικά κράτη –ακόμη και χωρίς την βελτίωση της θέσης των Παλαιστινίων.
Ο Ναούμ Μπαρνεά προφητικά ανέφερε στο άρθρο του τον Μάιο: «Ο Τραμπ θα ανακοίνωνε την αμερικανική απόσυρση από την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και θα σταματούσε εκεί. Αλλά κάτω από την πίεση του Νετανιάχου και της νέας ομάδας συμβούλων του, αποφάσισε να πάει ένα βήμα πιο πέρα. Οι οικονομικές κυρώσεις κατά του Ιράν θα είναι πολύ σκληρότερες, προχωρώντας βαθύτερα από αυτές που ίσχυαν πριν από την υπογραφή της συμφωνίας. «Χτύπα τους στις τσέπες τους», συμβούλεψε τον Τραμπ ο Νετανιάχου: « ΄Αν τους χτυπήσεις στις τσέπες θα πνίγονται και όταν πνίγονται θα πετάξουν έξω τους Αγιατολαχ.»

Αυτή ήταν άλλη μια συμβουλή μέσω «καπνοδόχου», που πέρασε κατευθείαν στον Πρόεδρο. Οι σύμβουλοί του θα μπορούσαν να τον προειδοποιήσουν ότι ήταν προϊόν φαντασίας. Δεν υπάρχει προηγούμενο όπου μόνες οι κυρώσεις ανέτρεψαν ένα κράτος. Και ενώ οι ΗΠΑ μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν την δικαστική ηγεμονία ως μηχανισμό επιβολής, με την επιβολή κυρώσεων πέτυχαν να περιέλθουν σε απομόνωση. Η Ευρώπη δεν θέλει περισσότερη ανασφάλεια. Δεν θέλει πορείες προσφύγων προς την Ευρώπη. ΄Ηταν η σκληρή στάση του Τραμπ που έφερε τον ηγέτη της  Βορείου Κορέας στο τραπέζι των συνομιλιών; ΄Η ίσως αντίθετα, ο Κιμ μπορεί να είδε μια συνάντηση με τον Τραμπ απλά σαν το τίμημα για να προωθήσει την ενοποίηση της Κορέας; Προειδοποιήθηκε ο Τραμπ ότι το Ιράν θα υποστεί οικονομική οδύνη, αλλά θα επιμείνει στις θέσεις του, παρά τις κυρώσεις; Όχι – έ αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις όταν αφουγκράζεσαι κυρίως τις «καπνοδόχους».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Finian Cunningham, Strategic Culture, 18-10-2018
«Ασφαλώς και είναι μετριοπαθής ο διάδοχός μας. Επέτρεψε στις γυναίκες να οδηγούν»

[ Η επιλογή προβολής του πιο κάτω άρθρου, πεπειραμένου παρατηρητή και αναλυτή της τρέχουσας ανθρώπινης ιστορίας, οφείλεται στο ότι μόνος αυτός διέγνωσε την ανάγκη να προσφέρει μια πολύτιμη υπηρεσία αφύπνισης και συνειδητοποίησης ευρύτατου τμήματος του διεθνούς κοινού.  Κοινού το οποίο, σε κατάσταση πνιγμού αναγκών, εθισμού στον περιβάλλοντα εξωφρενισμό και  υπό συνεχή πλύση εγκεφάλου, ακούει και βλέπει εικονογραφημένο το ελεγχόμενο αφήγημα της εξουσίας, με ίσως κάποιον διαφεύγοντα αντίλογο, χωρίς να καταγράφει, να επεξεργάζεται και να διαμορφώνει προσωπική κρίση και στάση απέναντι σε διαφαινόμενα «τέρατα και σημεία». Όπως, από την μια πλευρά, η «ανθρωπιστική» ισοπέδωση της Σερβίας με καρκινογόνες βόμβες με στοιχεία Ουρανίου, οι εκατόμβες πειρατικών «ανθρωπιστικών» πολέμων σε Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Αφγανιστάν, η τριετής γενοκτονία στην Υεμένη, η εβδομαδιαία σφαγή Παλαιστινίων στην Γάζα, οι τηλεκατευθυνόμενες δολοφονίες με «drones” κ.ο.κ . Και από την άλλη, το δακρύβρεκτο προπαγανδιστικό θέατρο πληρωμένων δουλεμπορικών ΜΚΟ του συστήματος Σόρος και Σια, για «πνιγόμενους πρόσφυγες» η για τα  «θύματα χημικών βομβαρδισμών του Άσαντ στην Συρία», ή για την καταπίεση σεξουαλικών μειονοτήτων κ.λ.π. Σημεία και τέρατα προκλητικής εγκληματικότητας και υποκρισίας, που σε προηγούμενες εποχές θα επέφεραν συγκλονισμούς και ανατροπές.                                                                                               Η θεραπευτική προσφορά του άρθρου συνίσταται στην παραστατική ανάδειξη και εντύπωση στην συνείδηση του αναγνώστη της εξελισσόμενης πλήρους ανατροπής πανάρχαιων αξιών, αρχών δικαίου και ηθικής και κανόνων συνύπαρξης των εθνών και του κοινωνικού συμβολαίου συμβίωσης και την βίαιη υποκατάσταση τους, με την επιβολή, ως του αυτονόητου φυσιολογικού πλαισίου ανθρώπινης διαβίωσης, του ενός και μοναδικού κανόνα και νόμου, του  Δικαίου του Ισχυροτέρου, στον νέο κόσμο της Ζούγκλας. Εκ των πραγμάτων, το παρόν κείμενο προβάλλει στον αναγνώστη το προαιώνιο δίλημμα της θεμελιακής επιλογής.]

Παρουσίαση : Μιχαήλ Στυλιανού

Δυο εξαφανίσεις και δυο πολύ διαφορετικές αντιδράσεις από Δυτικές κυβερνήσεις, που εξεικονίζουν το μέτρο της υποκρισίας τους.
Όταν ο πρώην Ρώσος κατάσκοπος Σεργκέι Σκρίπαλ εξαφανίστηκε (μετά την θαυματουργή νοσηλεία του) στην Βρετανία, επιβλήθηκαν αμέσως ποινικά μέτρα σε βάρος της Ρωσίας από την βρετανική κυβέρνηση και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ. Αντίθετα οι Δυτικές κυβερνήσεις εξαντλούνται σε αυτοσυγκράτηση έναντι της Σαουδικής Αραβίας για την αποτρόπαιη και τεκμηριωμένη υπόθεση της δολοφονίας του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι.
Η κατακραυγή των Δυτικών κυβερνήσεων και ΜΜΕ για την υπόθεση Σκρίπαλ ήταν εκκωφαντική και οδήγησε στην απέλαση πολλών δεκάδων Ρώσων διπλωματών από τις ΗΠΑ και 28 άλλες χώρες, στηριζόμενη σε αναπόδεικτους βρετανικούς ισχυρισμούς, ότι το Κρεμλίνο αποπειράθηκε να δηλητηριάσει έναν εξόριστο κατάσκοπο με  ένα θανατηφόρο χημικό παρασκεύασμα. Η κυβέρνηση Τραμπ επιδείνωσε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας επικαλούμενη την υπόθεση Σκρίπαλ.
Οι κατηγορίες του Λονδίνου σε  βάρος της Μόσχας διακρίνονταν για την αχαλίνωτη εικοτολογία (« είναι υψηλά πιθανό ότι…») και τους τραβηγμένους υπαινιγμούς. Κανένα επαληθεύσιμο στοιχείο για το τι συνέβη στον Σεργκέι Σκρίπαλ και την θυγατέρα του  Τζούλια δεν παρουσιάστηκε από τις βρετανικές αρχές. Ο ισχυρισμός τους ότι ο Πρόεδρος Πούτιν ενέκρινε την αποστολή εκτελεστών, εφοδιασμένων με νευροτοξική ουσία, στηρίζεται σε απλή εικασία.
Το μόνο που ξέρουμε με βεβαιότητα είναι ότι οι βρετανικές αρχές εξαφάνισαν τους Σκρίπαλ από την κοινή θέα και επαφή, εδώ και επτά μήνες, μετά το επεισόδιο της υποτιθέμενης δηλητηρίασης στο Σώλσμπερυ στις 4 Μαΐου.
Οι ρωσικές αρχές και συγγενείς της οικογένειας συνάντησαν συστηματική άρνηση  για οποιαδήποτε επαφή στο Λονδίνο με τους Σκρίπαλ, πατέρα και κόρη, σε πείσμα περισσότερων από 60 διαβημάτων της Μόσχας, σύμφωνων με το Διεθνές Δίκαιο και του γεγονότος ότι η Τζούλια Σκρίπαλ είναι υπήκοος της Ρωσικής Ομοσπονδίας με προξενικά δικαιώματα.
Αποτελεί καταισχύνη ότι, στην βάση ενός τόσο ισχνού στρώματος πάγου «στοιχείων», οι Βρετανοί όρθωσαν ένα ποινικό οικοδόμημα  σε βάρος της Μόσχας, επαναπαυόμενοι σε μια διεθνή εκστρατεία κυρώσεων και διπλωματικών απελάσεων.
Συγκρίνετε τώρα αυτήν την βεβιασμένη αντίδραση, την βιαία   υπέρ-αντίδραση μάλιστα, με το πώς οι ΗΠΑ, η Γαλλία, ο Καναδάς και άλλες Δυτικές κυβερνήσεις βραδυπορούν και διστάζουν να αντιδράσουν έναντι της Σαουδικής Αραβίας για την υπόθεση Κασόγκι.
΄Υστερα από δύο σχεδόν εβδομάδες μετά την είσοδο του Τζαμάλ Κασόγκι στο Σαουδικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης, το Σαουδικό καθεστώς τελικά αυτήν την εβδομάδα ομολογεί ότι σκοτώθηκε μέσα στο οίκημα –αλλά, ισχυρίζονται, «σε μιαν ανάκριση που πήγε στραβά».
Τουρκικές και αμερικανικές υπηρεσίες είχαν υποστηρίξει νωρίτερα ότι ο Κασόγκι βασανίστηκε και δολοφονήθηκε μέσα στο Σαουδικό προξενείο από δεκαπενταμελή ομάδα εκτελεστών, σταλμένη από την Ριάντ.
Ακόμη πιο παραστατικά, υποστηρίζεται πως το σώμα του Κασόγκι κατακρεουργήθηκε από τους δολοφόνους με χασαποπρίονο και τα τεμάχια μεταφέρθηκαν, μέσα σε κιβώτια, από το προξενείο στην Σαουδική Αραβία, με δύο ιδιωτικά αεριωθούμενα της Σαουδικής  βασιλικής οικογένειας.
Και επιπλέον, Τούρκοι και Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι το όλο βάρβαρο σχέδιο για την δολοφονία του Κασόγκι είχε καταστρωθεί με διαταγή των κορυφαίων Σαουδαράβων ιθυνόντων, εννοώντας τον Διάδοχο Μωχαμέντ Μπιν Σαλμάν. Η τελευταία επινόηση από την Ριάντ είναι να ενοχοποιήσουν «ανεξέλεγκτους δολοφόνους» και να απαλλάξουν το παλάτι από κάθε ενοχή.
Στο γεγονός ότι ο 59χρονος Κασόγκι ήταν νόμιμος κάτοικος ΗΠΑ και σχολιογράφος της Ουάσιγκτον Ποστ οφείλεται αναμφίβολα το γεγονός ότι η υπόθεσή του έτυχε τόσο ευρείας προβολής στα Δυτικά ΜΜΕ. Χιλιάδες άλλων θυμάτων της Σαουδικής εκδικητικότητας εξαφανίζονται στην ρουτίνα της Δυτικής αδιαφορίας.
Ωστόσο, παρά τη φρικιαστική και καταδικαστική της Σαουδικής Μοναρχίας υπόθεση Κασόγκι, η αντίδραση της αμερικανικής, της βρετανικής και άλλων κυβερνήσεων ήταν επαίσχυντη.
Ο Πρόεδρος Τραμπ εκραύγασε ότι «θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες» για το Σαουδικό καθεστώς εάν αποδειχτεί ένοχο για την δολοφονία του Κασόγκι. Αλλά γρήγορα κατέβασε τους τόνους, λέγοντας ότι τα συμβόλαια δισεκατομμυρίων (110 δις) δολαρίων για όπλα με το πετρελαιοφόρο βασίλειο δεν θα ακυρωθούν. Τώρα ο Τραμπ φαίνεται να πηγαίνει για συγκάλυψη, προβάλλοντας το μύθευμα ότι η δολοφονία του Κασόγκι ήταν έργο «ασύδοτων δολοφόνων».
Βρετανία, Γερμανία και Γαλλία εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση συνιστώντας «μιαν αξιόπιστη έρευνα» της εξαφάνισης Κασόγκι. Αλλά πέραν της σκληρά ηχούσας ρητορικής κανένα από τα ευρωπαϊκά κράτη δεν έκανε νύξη για οποιεσδήποτε συγκεκριμένες κυρώσεις, όπως ακυρώσεις συμβολαίων πώλησης όπλων, ή για απελάσεις διπλωματών.
Ο Καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τρουντώ δήλωσε πως είναι «περίφροντις» για τους φρικτούς ισχυρισμούς  περί τον φόνο του Κασόγκι, αλλά επανέλαβε ότι η κυβέρνησή του δεν θα ακυρώσει το συμβόλαιο 15 δισεκατομμυρίων για την πώληση οχημάτων μάχης στην Ριάντ.
Οι κυβερνώντες στη Σαουδαραβία απείλησαν μάλιστα με  αντίποινα σε κυρώσεις των Δυτικών κυβερνήσεων.
Οι Σαουδικές διαψεύσεις της επίσημης ενοχής εμφανίζονται σαν θρασύτατη περιφρόνηση κάθε λογικής και αποχρωσών ενδείξεων ότι ο Κασόγκι πράγματι δολοφονήθηκε μέσα στο κτίριο του προξενείου με διαταγή κορυφαίων Σαουδαράβων ιθυνόντων.
Μια πολυτελής  διεθνής διάσκεψη επενδυτών στην Ριάντ αυτήν την εβδομάδα μποϋκοτάρεται από κορυφαίες επιχειρηματικές προσωπικότητες, από την Παγκόσμια Τράπεζα, την Τζ. Μπι. Μόργκαν, Βρετανικών Επενδύσεων και παγκόσμιες φίρμες, όπως η Φορντ και η Uber και μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ.
Παρ’ όλα αυτά, ο Τραμπ έχει αποκρούσει συστάσεις για μέτρα τιμωρίας. ΄Εχει δηλώσει πως αμερικανικές θέσεις εργασίας και κέρδη εξαρτώνται από την Σαουδική αγορά όπλων. Περί τα 20% όλων των αμερικανικών πωλήσεων όπλων υπολογίζεται πως πηγαίνουν στον Οίκο των Σαούδ. Τίτλος των Τάϊμς της Νέας Υόρκης διαλαλούσε αυτή την εβδομάδα : «Αυτό που προέχει περήφανα είναι το Σαουδικό παζάρι του Τραμπ».
Ο Λευκός Οίκος του Τραμπ θα εκπροσωπηθεί αυτή την εβδομάδα στην επενδυτική διάσκεψη της Σαουδαραβίας –που βαφτίστηκε «Το Νταβός της Ερήμου»- από τον υπουργό των Οικονομικών Στήβεν Μνούχιν. Εδήλωσε πως συμμετέχει παρά τους βαρείς ισχυρισμούς σε βάρος των ιθυνόντων.
Ασφαλώς το ζήτημα στην προκείμενη περίπτωση είναι η ανοχή των Δυτικών κυβερνήσεων απέναντι στην Σαουδική Αραβία και τον λεγόμενο «μεταρρυθμιστή» διάδοχο του θρόνου της. Είναι εντυπωσιακό πόση ανεξάντλητη ευπιστία η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, το Παρίσι, η Οτάβα και άλλοι διαθέτουν για τους δεσπότες της Σαουδικής Αραβίας, που όπως φαίνεται έχουν συλληφθεί επ’ αυτοφώρω σε μιαν θηριώδη δολοφονία.
Όταν όμως πρόκειται για την Ρωσία και για σουρεαλιστικούς και αναπόδεικτους ισχυρισμούς ότι το Κρεμλίνο ενέχεται για μιαν αλλόκοτη συνωμοσία δολοφονίας με δηλητήριο, όλες οι ίδιες Δυτικές κυβερνήσεις παραμερίζουν κάθε λογική και ευπρέπεια και εξαπολύουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας, βασιζόμενες σε φανταχτερές, κούφιες εικασίες. Η κραυγαλέα υποκρισία αυτής της συμπεριφοράς κατεδαφίζει κάθε προσποίηση ακεραιότητας η προσήλωσης σε αρχές.
Και εδώ έχουμε μιαν άλλη σχέση μεταξύ των υποθέσεων Σκρίπαλ και Κασόγκι: Οι Σαουδάραβες αναμφίβολα έλαβαν υπό σημείωση πως η κυβέρνηση της Βρετανίας έδειξε απόλυτη αδιαφορία και περιφρόνηση για το Διεθνές Δίκαιο  με την ντε φάκτο απαγωγή του Σεργκέι και της Τζούλιας Σκρίπαλ. Εάν οι Εγγλέζοι μπορούν να διαπράττουν ατιμωρητί μιαν τόσο βαριά παρανομία, τότε                              – προφανώς σκέφτηκαν οι Σαουδάραβες- κανείς δεν θα νοιαστεί ιδιαίτερα  εάν εξαφανίσουμε τον Κασόγκι.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Finian Cunningham, Zero Hedge, 10-14-2018

[Στο πιο κάτω άρθρο του, ο παλαιός - και δοκιμασμένος σε εγκυρότατες άλλοτε εφημερίδες του «Ηνωμένου Βασιλείου»-  Ιρλανδός Δημοσιογράφος, προβάλλει μιαν μην αναφερόμενη αλλού  πτυχή του σκοτεινού μυστηρίου της εξαφάνισης του Σαουδάραβα σχολιογράφου της Ουάσιγκτον Ποστ, στο Σαουδικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης. Πρόκειται για μιαν πτυχή που άπτεται ενός άλλου ιστορικού σκοτεινού μυστηρίου, της πτώσης τριών πύργων πολλών δεκάδων ορόφων στην Νέα Υόρκη από την σύγκρουση αεροπλάνων, που κατά τις μελέτες εκατοντάδων Αμερικανών επιστημόνων και κάποιες μαρτυρίες πυροσβεστών δεν ήταν η πραγματική αιτία κατάρρευσής τους και θανάτου 3.000 αθώων Αμερικανών πολιτών, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Η μακάβρια υπόθεση του αγνοουμένου δημοσιογράφου  Τζαμάλ Κασόγκι εγείρει το ερώτημα: Μήπως οι ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας  τον φοβόντουσαν  μην αποκαλύψει πολύ επιζήμιες πληροφορίες για τις απόκρυφες  δοσοληψίες τους; Ειδικώτερα για την πιθανή εμπλοκή τους στην τρομοκρατική επίθεση της 11 Σεπτεμβρίου 2001 στην Νέα Υόρκη;
https://www.zerohedge.com/sites/default/files/inline-images/or-41555.jpg
Ακόμη πιο αινιγματικές είναι οι πληροφορίες που αναδύονται τώρα στα  αμερικανικά  ΜΜΕ  ότι οι μυστικές υπηρεσίες είχαν υποκλέψει και ήσαν ενήμερες,  πριν από την εξαφάνιση του Κασόγκι στο Σαουδικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη, για τα  σχέδια  που κατέστρωναν Σαουδάραβες αξιωματούχοι να τον συλλάβουν. Εάν οι Αμερικανοί ήξεραν πως η ζωή του κινδύνευε, γιατί δεν τον προειδοποίησαν για να αποτραπεί το  στυγερό έγκλημα;
Ο Τζαμάλ Κασόγκι, 59 χρόνων, είχε ξεστρατίσει άσχημα, κατά την εκτίμηση της Σαουδικής ιθύνουσας τάξης. Πρώην αρχισυντάκτης Σαουδικών κρατικών ΜΜΕ και σύμβουλος της βασιλικής αυλής, ήταν στενά συνδεδεμένος και ενήμερος για τις υποθέσεις του Οίκου των Σαούδ. Κατά την απόκρυφη διατύπωση ενός σχολιαστή: «Ήξερε που είναι κρυμμένα όλα τα πτώματα».
Τον περασμένο χρόνο έφυγε σε εθελούσια εξορία και εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, όπου άρχισε να γράφει άρθρα γνώμης για την Ουάσιγκτον Ποστ.
Τα άρθρα του Κασόγκι έδειχναν να παίρνουν έναν αυξητικά επικριτικό τόνο κατά του διαδόχου του Σαουδικού θρόνου, εστεμμένου πρίγκιπα Μωχαμέντ Μπιν Σαλμάν. Ο 33 χρόνων διάδοχος, ή ΜΜΣ όπως είναι γνωστός, είναι ο ντε φάκτο κυβερνήτης του πετρελαιοφόρου βασιλείου στην θέση του γέροντα πατέρα του, Μπιν Σαλμάν.
Ενώ τα Δυτικά ΜΜΕ και ορισμένοι ηγέτες, όπως οι πρόεδροι Τραμπ και Μακρόν κολάκευαν τον ΜΜΣ ως «μεταρρυθμιστή», ο Κασόγκι  χάλαγε αυτή την Σαουδική προσπάθεια δημοσίων σχέσεων, επικρίνοντας τον πόλεμο στην Υεμένη, τον αποκλεισμό του Κατάρ και τον διωγμό των επικριτών στο εσωτερικό.
Ωστόσο αυτό που μπορεί να προκάλεσε μεγαλύτερες ανησυχίες στα Σαουδικά ανάκτορα είναι τα όσα ήξερε ο Κασόγκι για σκοτεινότερες βρώμικες υποθέσεις. Ανησυχίες όχι μόνο στους Σαουδάραβες, αλλά επίσης και σε παράγοντες του αμερικανικού βαθιού κράτους.
Ήταν ο επίσημος σύμβουλος Τύπου του πρίγκιπα Τουρκί  αλ Φεϊζάλ, που είναι μια εξέχουσα γκρίζα φυσιογνωμία της Σαουδικής μυστικής υπηρεσίας, με τις συστηματικές διασυνδέσεις της με τις αντίστοιχες αμερικανικές και βρετανικές. Ο πατέρας του Τουρκί, Φεϊζάλ, ήταν βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, μέχρι την δολοφονία του το 1975 από μιαν ανταγωνιστική οικογένεια. Ο Φεϊζάλ ήταν αδελφός κατά το ήμισυ του σημερινού βασιλιά Σαλμάν και επομένως ο πρίγκιπας Τουρκί είναι εξάδελφος του διαδόχου, μολονότι έχοντας -στα 73 χρόνια του- υπερδιπλάσια ηλικία.
Για περισσότερα από 23 χρόνια, από το 1977 ως το2001, ο πρίγκιπας Τουρκί ήταν  Διευθυντής του Μουχαμπαράτ, του  μηχανισμού μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας. Έπαιξε οργανικό ρόλο στην  αμερικανο-βρετανό-σαουδική οργάνωση των πολεμιστών Μοτζαχεντίν εναντίον των Ρώσων στο Αφγανιστάν. Αυτοί οι πολεμιστές στο Αφγανιστάν εξελίχτηκαν αργότερα στους τρομοκράτες της Αλ Κάϊντα, που χρησίμευσαν σαν νύχια της γάτας σε διάφορους πολέμους των ΗΠΑ  δι’ αντιπροσώπου, σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της Κεντρικής Ασίας, όσο και στην πίσω αυλή της Ρωσίας, στον Καύκασο.
Δέκα μέρες πριν την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στην Νέα Υόρκη, στην οποία κάπου 3000 Αμερικανοί σκοτώθηκαν, ο πρίγκιπας Τουρκί εγκατέλειψε το αξίωμά του ως αρχηγού της Σαουδικής μυστικής υπηρεσίας. ΄Ηταν μια αιφνίδια αποχώρηση, πολύ πριν από την λήξη της θητείας του.
΄Εχουν και στο παρελθόν διατυπωθεί εικασίες στα αμερικανικά ΜΜΕ ότι αυτός ο ανώτερος Σαουδάραβας αξιωματούχος ήξερε από πριν ότι κάτι πολύ σημαντικό θα συνέβαινε στις 11 Σεπτεμβρίου. Τουλάχιστον 15 από τους 19 ΄Αραβες που λέγεται πως κατέλαβαν τρία επιβατικά αεροπλάνα εκείνη την ημέρα ήσαν Σαουδαραβικής εθνικότητας.
Ο πρίγκιπας Τουρκί κατονομάστηκε στην συνέχεια στην ποινική αγωγή που κατέθεσαν οικογένειες των θυμάτων το 2002  . Δεν τέθηκε θέμα ότι ήταν αναμεμιγμένος στην οργάνωση της τρομοκρατικής συνωμοσίας. Μεταγενέστερα σχόλια έδειχναν ότι ο πρίγκιπας Τουρκί αισθάνθηκε φρίκη με την θηριωδία. Αλλά το ερώτημα είναι αν ήξερε για το επικείμενο γεγονός και εάν προειδοποίησε τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες στην συνέχεια δεν έκαναν τίποτα να το αποτρέψουν.
Ο Τζαμάλ  Κασόγκι  υπήρξε για πολύ καιρό ο έμπιστος σύμβουλος Τύπου του πρίγκιπα Τουρκί, προτού αυτός παραιτηθεί από τα δημόσια καθήκοντά του το 2007. Μετά την τρομοκρατική επίθεση στην Νέα Υόρκη, ο Τουρκί διετέλεσε πρεσβευτής στις ΗΠΑ και στην Βρετανία.
Μια σκέψη που γεννάται εδώ είναι ότι στην στενή συνεργασία του με τον πρίγκιπα Τουρκί στην διάρκεια των χρόνων, ο Κασόγκι μπορεί να  σταχυολόγησε εξαιρετικά κρίσιμες μυστικές πληροφορίες για το τι πραγματικά συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. ΄Ησαν οι ΄Αραβες τρομοκράτες απλά ανδρείκελα, που χρησιμοποιήθηκαν από την αμερικανική CIA για να διευκολύνουν ένα συμβάν, το οποίο χρησιμοποιήθηκε έκτοτε από τους στρατιωτικούς σχεδιαστές για την εξαπόλυση ενός «παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας», ως προκαλύμματος για παράνομους πολέμους σε ξένες χώρες;
Υπάρχει ένας τεράστιος όγκος αποδεικτικών στοιχείων ότι οι επιθέσεις της 11 Σεπτεμβρίου ήταν πραγματικά μια «επιχείρηση ψευδούς σημαίας», που καταστρώθηκε από το βαθύ κράτος σαν πρόσχημα για τις ιμπεριαλιστικές επελάσεις του.
Η προφανής απαγωγή και δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι την περασμένη εβδομάδα μοιάζει μια τόσο απίστευτα  απονενοημένη ενέργεια των κυβερνώντων την Σαουδική Αραβία. Περισσότερα στοιχεία από τουρκικές πηγές ανέφεραν ότι πράγματι ο Κασόγκι  δελεάστηκε με δόλωμα στο Σαουδικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης, όπου δολοφονήθηκε από 15μελές εκτελεστικό απόσπασμα και ότι η δολοφονία του διατάχθηκε από υψηλότατη αρχή του Σαουδικού βασιλικού οίκου, που υποδηλώνει τον διάδοχο Μωχαμέντ Μπιν Σαλμάν.
Γιατί οι κυβερνώντες την Σαουδική Αραβία να διατάξουν μια τόσον αποτρόπαια πράξη, που αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε οξύτατα πολιτικά προβλήματα, όπως διαπιστώνουμε στις επιπτώσεις των κυβερνητικών αντιδράσεων και των δημοσιευμάτων διεθνώς;
Σε όλο τον περασμένο χρόνο ο Οίκος των Σαούντ έκανε εκκλήσεις στον Κασόγκι να επιστρέψει στην Ριάντ και να επανέλθει στις υπηρεσίες του  παλατιού, ως σύμβουλος  Τύπου της βασιλικής αυλής. Αρνιόταν, φοβούμενος πως  σκάρωναν κάτι απαίσιο.
Στην Κωνσταντινούπολη πήγε για να παραλάβει ένα έγγραφο διαζυγίου από το Σαουδικό προξενείο στις 28 Σεπτεμβρίου. Φαίνεται πως ο Οίκος των Σαούδ αποφάσισε να τον αρπάξει. Του είπαν να ξανάρθει στις 2 Οκτωβρίου. Τη ίδια μέρα μια δεκαπενταμελής ομάδα έφτασε από την Ριάντ με δύο ιδιωτικά Τζετ, με αποστολή να τον σκοτώσουν. Οι Τούρκοι εμφανίζονται πεπεισμένοι ότι δολοφονήθηκε μέσα στο προξενείο, ότι το πτώμα του διαμελίστηκε και μεταφέρθηκε με διπλωματικά οχήματα. Τα δυο ιδιωτικά τζετ απογειώθηκαν, με τους 15 Σαουδάραβες την ίδια μέρα για την Ριάντ, μέσω Καίρου και Ντουμπάι.
Για να πραγματοποιήσουν μιαν τόσο ριψοκίνδυνη ενέργεια οι Σαουδάραβες θα πρέπει να είχαν πανικοβληθεί από τα επικριτικά σχόλια του Κασόγκι στην Ουάσιγκτον Ποστ. Τα άρθρα του έδειχναν να αποκαλύπτουν συνεχώς περισσότερα επιζήμια στοιχεία από τα εσωτερικά του Σαουδικού καθεστώτος υπό τον διάδοχο Μωχαμέντ. Η Ουάσιγκτον Ποστ  έγραψε αυτήν την εβδομάδα πως αμερικανικές πηγές των μυστικών υπηρεσιών ήξεραν από καταγραφές τηλεπικοινωνιών ότι οι Σαουδάραβες σχεδίαζαν να απαγάγουν τον Κασόγκι. Αυτό ενοχοποιεί τον Οίκο των Σαούντ σε μιαν άνανδρη, προμελετημένη  δολοφονική ενέργεια.
Επιπλέον, όμως, η ίδια αποκάλυψη, θα μπορούσε  αθέλητα να ενοχοποιεί επίσης τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Εάν αυτές γνώριζαν για ένα κακοποιό σχέδιο εναντίον του Κασόγκι, γιατί Αμερικανοί πράκτορες δεν τον προειδοποίησαν να μην πάει στο Σαουδικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης; Ασφαλώς θα μπορούσε να πάρει τα ίδια προσωπικά έγγραφα από την Σαουδική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, στην χώρα διαμονής του, όπου και θα ήταν πιο ασφαλής.
Ο Κασόγκι μπορεί να ήτα κάτοχος πάρα πολύ μεγάλων σκοτεινών μυστικών για την συνέργεια αμερικανικών και Σαουδαραβικών μυστικών οργανώσεων, σχετιζόμενων πρωτίστως με τα τρομοκρατικά συμβάντα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Και με την αυξανόμενη ελευθεροστομία του, ως επικριτικού δημοσιογράφου σε προβεβλημένο αμερικανικό ειδησεογραφικό όργανο, μπορεί να ήταν καιρός να του κλείσουν το στόμα. Οι Σαουδάραβες ήταν οι εκτελεστές, η αμερικανική C I A ήταν η επιμελητεία..

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Προς αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων

Middle East  Monitor 17-9-2018

Iσραηλινοί και Τούρκοι αξιωματούχοι μετέβησαν χθες αεροπορικώς στο Αμπού Ντάμπι (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) για την διεξαγωγή παρασκηνιακών συνομιλιών, με αντικείμενο την αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Ynef στην εβραϊκή,  «ένα ισραηλινό υπηρεσιακό αεροπλάνο  και ένα τουρκικό κυβερνητικών αξιωματούχων απογειώθηκαν  στις 9 ώρα Γκρήνουιτς προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στάθμευσαν εκεί για μικρό χρονικό διάστημα. Τα αεροσκάφη προσγειώθηκαν στο Αμπού Ντάμπι στις 14,30’ και απογειώθηκαν πάλι την Δευτέρα το πρωί.» Οι Τάϊμς του Ισραήλ πρόσθεσαν ότι και τα δυο αεροπλάνα πέταξαν μέσω της ιορδανικής πρωτεύουσας Αμάν, αλλά ενώ «οι πτήσεις πιστεύεται ότι συνδέονται με τις διεξαγόμενες συνομιλίες […] καμία των δύο κυβερνήσεων δεν επιβεβαίωσε το αντικείμενό τους.»
Δεν είναι ακριβώς γνωστό τι συζητείται από τις δύο πλευρές, αλλά εάν οι  μυστικές συνομιλίες αποδειχθούν επιτυχείς αναμένεται οι πρεσβευτές των δύο χωρών να επιστρέψουν στις θέσεις τους στις αρχές Οκτωβρίου, μετά το τέλος των εβραϊκών διακοπών, κατά τους Τάϊμς του Ισραήλ.
Οι σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας είχαν διακοπεί από τον Μάιο, όταν οι δυο χώρες ενεπλάκησαν σε διπλωματική έριδα, μετά την μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ και την ισραηλινή σφαγή των Παλαιστινίων διαδηλωτών κατά την Μεγάλη Πορεία Επιστροφής στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας. Στις 15 Μαΐου η Τουρκία  ζήτησε από τον πρεσβευτή του Ισραήλ Εϊτάν Ναέχ να εγκαταλείψει την χώρα. Σε αντίποινα, ο γενικός πρόξενος της Τουρκίας στην Ιερουσαλήμ Γκουρτσάν Τούρκογλου κλήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ όπου του ζητήθηκε να φύγει.
    Η Τουρκία θα προχωρήσει με το σχέδιο διώρυγας στην Κωνσταντινούπολη*
Οι σχέσεις επιδεινώθηκαν ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν με μήνυμα στο Τουίτερ καταδίκασε τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου. ΄Εγραψε « ο Νετανιάχου είναι πρωθυπουργός ενός κράτους Απαρτχάιντ, που κατέκτησε την γη ενός ανυπεράσπιστου λαού για 60+ χρόνια κατά παραβίαση των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών.  Έχει βάψει τα χέρια του με το αίμα των Παλαιστινίων και δεν μπορεί να καλύψει τα εγκλήματά του κατηγορώντας την Τουρκία»
Ο Νετανιάχου απάντησε στο Τουίτερ: « Ο Ερντογάν είναι από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της Χαμάς και χωρίς αμφιβολία ξέρει καλά από τρομοκρατία και σφαγές. Του συνιστώ να μην κάνει σε μας ηθικά κηρύγματα.»
Η κρίση εντάθηκε στις 17 Μαΐου όταν ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης  Ρετσέπ Ακντάτ υποστήριξε ότι οι κυβερνήσεις του Ισραήλ και της Αιγύπτου εμπόδισαν ένα τουρκικό αεροπλάνο να μεταφέρει Παλαιστινίους, που είχαν τραυματιστεί  στην Μεγάλη Πορεία, από τη ν Γάζα στην Τουρκία. Ο Ακντάτ κάλεσε την Διεθνή Οργάνωση Υγείας να επέμβει, δηλώνοντας ¨Κάλεσα τον επικεφαλής της οργάνωσης σε υποστήριξη, όπως είχαν κάνει στην κρίση του 2014, όταν άσκησαν πίεση στο Ισραήλ».
Το ότι οι συνομιλίες (Ισραήλ Τουρκίας) θα διεξαχθούν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) θα θεωρηθεί επίσης σημαντικό υπό το φως της εξομάλυνσης των σχέσεων των κρατών του Κόλπου με το Ισραήλ. Τον Σεπτέμβριο τα ΗΑΕ επέτρεψαν την ανάκρουση του εθνικού ύμνου του Ισραήλ και την ανάρτηση της ισραηλινής σημαίας στους διεθνείς αγώνες τζούντο που θα διεξαχθούν στο Αμπού Ντάμπι τον προσεχή μήνα.
Οι σχέσεις ΗΑΕ-Ισραήλ έχουν επεκταθεί επίσης στα πεδία της ασφάλειας και της πολιτικής. Τον Αύγουστο έγινε γνωστό ότι τα ΗΑΕ προμηθεύονται τεχνολογία ασφάλειας από την εταιρεία Asia Global Technology, που διευθύνεται από τον Ισραελο-Αμερικανό επιχειρηματία  Mati Kochavi. Τον Ιούνιο, άρθρο στο Νιου Υόρκερ αποκάλυψε ότι ΗΑΕ και Ισραήλ είχαν αρχίσει συνομιλίες για την αποκατάσταση των σχέσεών τους από της υπογραφής των συμφωνιών του Όσλο στα 1990.Στις συζητήσεις αυτές εξετάσθηκε η δυνατότητα αγοράς από τα ΗΑΕ  αμερικανικών μαχητικών αεροπλάνων F-16, που εμπεριέχουν ισραηλινή τεχνολογία. Επίσης, ο διάδοχος του Αμπού Ντάμπι, Μωχαμάντ Μπιν Ζαγιέντ έδωσε την ευλογία του σε αντιπροσωπείες Αμερικανών Εβραίων με ισχυρή επιρροή να κληθούν στο Αμπού Ντάμπι για συναντήσει με αξιωματούχους του εμιράτου και την σύναψη μιας σχέσεως ανταλλαγής μυστικών πληροφοριών.

*Ο υπότιτλος περί της Διώρυγας Κωνσταντινούπολις μένει μετέωρος στο κείμενο του άρθρου.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Εισαγγελέας της Σαουδικής Αραβίας ζήτησε να επιβληθεί η θανατική ποινή σε πέντε πρόσωπα από την Ανατολική Επαρχία του σουνιτικού βασιλείου, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν προσαχθεί ενώπιον ενός ειδικού δικαστηρίου για υποθέσεις τρομοκρατίας, το οποίο περιβάλλεται από άκρα μυστικότητα, κατήγγειλαν μη κυβερνητικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του αμερικανικού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch, HRW).

Ανάμεσα σε αυτά τα πέντε πρόσωπα είναι η σιίτισα Ίσρα αλ Γομγάμ, η πρώτη γυναίκα — σύμφωνα με σαουδάραβες ακτιβιστές — που κινδυνεύει να της επιβληθεί η θανατική ποινή εξαιτίας των πρωτοβουλιών της για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο βασίλειο. Τη βαρύνουν κατηγορίες όπως η υποκίνηση διαδηλώσεων και η ηθική υποστήριξη προς ταραξίες.

«Κάθε εκτέλεση είναι φρικιαστική, αλλά το να ζητείται (να επιβληθεί) η θανατική ποινή σε ακτιβιστές και ακτιβίστριες όπως είναι η Ίσρα αλ Γομγάμ, η οποία δεν κατηγορείται καν για βίαιη συμπεριφορά, είναι τερατώδες», τόνισε η Σάρα Λία Ουίτσον, επικεφαλής της διεύθυνσης της HRW για τη Μέση Ανατολή, σε μια ανακοίνωση της ΜΚΟ που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα.

Η ALQST, μια οργάνωση υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία που εδρεύει στο Λονδίνο (σ.σ. έλκει το όνομά της από έναν όρο του Κορανίου που μεταφράζεται «δικαιοσύνη»), αναφέρθηκε στην υπόθεση της Γομγάμ νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.

Η γραμματεία τύπου και επικοινωνίας της κυβέρνησης της Σαουδικής Αραβίας δεν απάντησε αμέσως όταν το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς της ζήτησε να σχολιάσει τις πληροφορίες αυτές.

Σύμφωνα με ακτιβιστές, η δίκη βρίσκεται σε εξέλιξη και οι αναρτήσεις σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης κατά τις οποίες οι πέντε κατηγορούμενοι έχουν ήδη εκτελεστεί δεν ευσταθούν.

Η Σαουδική Αραβία, απόλυτη μοναρχία όπου οι δημόσιες διαμαρτυρίες, οι διαδηλώσεις και τα πολιτικά κόμματα είναι εκτός νόμου, ανήγγειλε τα τελευταία χρόνια κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αφότου ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν έγινε πρίγκιπας διάδοχος αποκτώντας τεράστια δύναμη. Όμως οι αναγγελίες για μεταρρυθμίσεις συνοδεύτηκαν από μια εκστρατεία πάταξης κάθε διαφωνίας, με δεκάδες ιερωμένους, διανοούμενους και ακτιβιστές να συλλαμβάνονται πέρυσι, ανάμεσά τους γυναίκες που συμμετείχαν σε μια εκστρατεία υπέρ του δικαιώματος των γυναικών να οδηγούν στη βαθιά συντηρητική χώρα.

Εξάλλου, η ομαδική σύλληψη μελών της βασιλικής οικογένειας, υπουργών και επιχειρηματιών τον περασμένο Νοέμβριο με κατηγορίες για διαφθορά προκάλεσαν σοκ στο βασίλειο και άφησαν άναυδους συμμάχους του Ριάντ, όπως και ξένους επενδυτές. Οι περισσότεροι από τους συλληφθέντες αφέθηκαν έκτοτε ελεύθεροι, αφού έκλεισαν συμφωνίες για την καταβολή χρηματικών ποσών — στις περισσότερες περιπτώσεις το ύψος τους δεν έγινε γνωστό — με την κυβέρνηση.

Η Γομγάμ είναι γνωστή σιίτισα ακτιβίστρια, η οποία κατέγραφε τις μαζικές διαδηλώσεις στην Ανατολική Επαρχία, αρχής γενομένης το 2011. Συνελήφθη στο σπίτι της τον Δεκέμβριο του 2015 μαζί με τον σύζυγό της.

Τα περισσότερα μέλη της σιιτικής μειονότητας της Σαουδικής Αραβίας ζουν στην πετρελαιοπαραγωγική Ανατολική Επαρχία. Πολλοί μειονοτικοί καταγγέλλουν ότι τους απαγορεύεται να θρησκεύονται δημόσια ή ότι αντιμετωπίζουν παρεμβάσεις από τις σουνιτικές αρχές, καθώς και το ότι και δεν τους προσφέρονται ευκαιρίες ως προς την απασχόληση ή τη μόρφωση. Το Ριάντ αρνείται αυτές τις κατηγορίες.

Οι αρχές της Σαουδικής Αραβίας έχουν στο παρελθόν εκτελέσει σιίτες ακτιβιστές με κατηγορίες που οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χαρακτήρισαν πολιτικές, ή κατασκευασμένες. Οι αρχές εγγράφουν τις διαδηλώσεις των σιιτών στο πλαίσιο των εντάσεων με το Ιράν, τη σιιτική Ισλαμική Δημοκρατία που αποτελεί τον μεγάλο αντίπαλο του βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας στον αγώνα για επιρροή στη Μέση Ανατολή. Το Ριάντ κατηγορεί την Τεχεράνη ότι προσπαθεί να υποκινήσει αναταραχή.

Οι υπηρεσίες ασφαλείας εξάλλου έχουν διεξαγάγει επανειλημμένα επιχειρήσεις εναντίον ενόπλων σιιτών στην Ανατολική Επαρχία, όπου καταγράφονται βίαια επεισόδια και σποραδικές επιθέσεις εδώ και χρόνια.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Πρίγκιπες, υπουργοί και δισεκατομμυριούχος είναι «φυλακισμένοι» στο Ριτζ-Κάρλτον της Ριάντ, ενώ ο στρατός αναφέρεται σε αναβρασμό.

του Pepe Escobar,Asia Times, November 6,2017

O διάδοχος Μωχαμάντ  Μπιν Σαλμάν. Προληπτικό πραξικόπημα;

[Ενώ διασταυρούμενες πληροφορίες και δημοσιεύματα -που  πυροδοτήθηκαν από τον συνδυασμό της παραίτησης του πρωθυπουργού του Λιβάνου με το ανακτορικό πραξικόπημα στη Ριάντ- προβλέπουν νέαν ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή, με ετοιμαζόμενη από Ισραήλ και Σαουδική Αραβία επιχείρηση -μέσω αντιπροσώπων- εναντίον των δυνάμεων Εσμπολάχ, πιθανότατα στον Λίβανο, ο συνήθως άριστα πληροφορημένος διεθνούς φήμης περιοδεύων ρεπόρτερ/ερευνητής Εσκομπάρ φωτίζει με το ακόλουθο άρθρο του τα προφανή κίνητρα της Σαουδικής εξουσίας  στην απόπειρα εξαγωγής των υπαρξιακών εσωτερικών προβλημάτων της.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο  βασιλιάς Σαλμάν του Οίκου των Σαούντ επινοεί μιαν «επιτροπή αντί-διαφθοράς» με έκτακτες εξουσίες και διορίζει τον γιο του, Διάδοχο Μωχαμάντ Μπιν Σαλμάν (ΜΜΣ) πρόεδρο.
Αμέσως μετά η επιτροπή συλλαμβάνει 11 πρίγκιπες του βασιλείου των Σαούντ, τέσσερεις υπουργούς και δεκάδες πρώην πρίγκιπες/κυβερνητικά στελέχη –όλους με την κατηγορία της διαφθοράς. Παχυλοί τραπεζικοί λογαριασμοί παγώνουν, ιδιωτικά αεροπλάνα τζετ καθηλώνονται στο έδαφος. Το σύνολο των διασημοτήτων «φυλακίζεται» στο πολυτελές ξενοδοχείο Ριτζ-Κάρλτον της Ριάντ.
Πόλεμος εκρήγνυται εντός του Οίκου των Σαούντ, όπως είχαμ προβλέψει οι  Τάϊμς της Ασίας από τον Ιούλιο. Φήμες επί μήνες στροβιλίζονταν για  ένα επικείμενο πραξικόπημα εναντίον του ΜΜΣ. Αντίθετα αυτό που μόλις συνέβη είναι άλλο ένα προληπτικό πραξικόπημα του ΜΜΣ.
Μια κορυφαία πηγή επιχειρηματικών επενδύσεων στην Μέση Ανατολή, που έκανε επί δεκαετίες δουλειές με τον αδιαφανή Οίκο των Σαούντ, προσφέρει τις περιζήτητες πληροφορίες πλαισίου των γεγονότων. « Το πράγμα είναι σοβαρότερο από ότι φαίνεται. Η σύλληψη των δυο γιων του πρώην Βασιλιά  Αμπντουλάχ, των Πριγκίπων Μιτέμπ και Τουρκί, ήταν ένα θανάσιμο λάθος. Αυτό εκθέτει τώρα σε κίνδυνο τον ίδιο τον Βασιλιά. ΄Ηταν μόνο ο σεβασμός προς τον βασιλιά που προστάτευε τον ΜΜΣ.  Στον στρατό έχουν μείνει πολλοί που είναι εναντίον του και είναι εξαγριωμένοι για την σύλληψη των διοικητών τους».
Το να λέγεται πως ο σαουδαραβικός στρατός είναι αναστατωμένος υποτιμά την πραγματικότητα. « θα έπρεπε να συλλάβει το σύνολο του στρατού για να αισθάνεται ασφαλής.» Ο πρίγκιπας Μιτέμπ ήταν μέχρι πρόσφατα ένας σοβαρός δελφίνος του σαουδικού θρόνου. Αλλά το σημαντικότερο πρόσωπο μεταξύ των συλληφθέντων  είναι ο δισεκατομμυριούχος Πρίγκιπας αλ- Βαλίντ Μπιν Ταλάλ, ιδιοκτήτης των  Kingdom Holdings , μείζων μέτοχος τωνTwitter, Citibank, Four Seasons, Lyft  και ως πρόσφατα των δημοσιογραφικών επιχειρήσεων Newscorp τουRupert Merdoch.
Η σύλληψη του Αλ-Βαλίντ δένει το πραξικόπημα μ’ ένα μέτρο-κλειδί: Τον απόλυτο έλεγχο πληροφοριών. Στην Σαουδική Αραβία δεν υπάρχει ελευθερία της πληροφορίας. Ο ΜΜΣ ελέγχει όλα τα εσωτερικά ΜΜΕ (όπως και τους διορισμούς των διευθυντών). Αλλά υπάρχουν τα Σαουδικής ιδιοκτησίας ΜΜΕ στο εξωτερικό. Ο ΜΜΣ θέλει «να κρατά τα κλειδιά όλων αυτοκρατοριών ΜΜΕ και να τα διατηρήσει στη Σαουδική Αραβία».
Αλλά πως φθάσαμε ως εδώ;

Τα μυστικά πίσω από την εκκαθάριση.

Η ιστορία αρχίζει με τις μυστικές διαβουλεύσεις το 2014 για μια δυνατή «απομάκρυνση» του Βασιλιά Αμπντουλάχ. Αλλά «η διάλυση της βασιλικής οικογένειας θα οδηγούσε στην διάρρηξη της νομιμοφροσύνης των διαφόρων φυλών και  στην τριχοτόμηση της χώρας. Θα ήταν πιο δύσκολο να εξασφαλιστεί το πετρέλαιο και οι εξαρθρωμένοι θεσμοί, όπως κι’ αν ήταν, θα  έπρεπε να διατηρηθούν για ν’ αποφευχθεί το χάος.»               
Αντ’ αυτού, αποφασίστηκε να ξεφορτωθούν τον  πρίγκιπα Μπαντάρ Μπιν Σουλτάν –τότε δραστήριο προστάτη-υποστηρικτή των Τζιχαντιστών στη Συρία-  και να αναθέσουν τον έλεγχο του μηχανισμού ασφαλείας στον Μωχαμέντ Μπιν Ναγιέφ.
Η διαδοχή του Αμπντουλάχ έγινε ομαλά. «Η εξουσία μοιράσθηκε ανάμεσα σε τρείς κυρίως φατρίες: Τον Βασιλιά Σαλμάν (και τον αγαπημένο γιο του Πρίγκιπα Μωχαμέντ), το γιο του Πρίγκιπα Ναγιέφ (τον άλλο Πρίγκιπα Μωχαμέντ) και τέλος τον γιο του νεκρού βασιλιά  (Πρίγκιπα Μιτέμπ, διοικητή της Εθνοφρουράς). Στην πράξη ο Βασιλιάς Σαλμάν άφησε την διακυβέρνηση στον γιο του ΜΜΣ. Και στην πράξη ακολούθησαν επίσης οι γκάφες.
Ο Οίκος των Σαούντ έχασε την θανάσιμη επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος στη Συρία και έμπλεξε σ’ έναν πόλεμο με  ανίκητον εχθρό στην Υεμένη, που επιπλέον τον εμποδίζει να εκμεταλλευτεί το «Κενό Τέταρτο» -την έρημη που χωρίζει τα δύο έθνη. Το Σαουδικό  κράτος αναγκάσθηκε να δανειστεί στη διεθνή αγορά. Μέτρα λιτότητας, αλλά και ειδήσεις -ότι ο ΜΜΣ αγοράζει  θαλαμηγό αξίας σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων και τεμπελιάζει στην Κυανή Ακτή- που δεν καταπίνονται με ιδιαίτερη απόλαυση. Σκληρά καταπιεστικά μέτρα, με επιτομή τον αποκεφαλισμό του Σιίτη ηγέτη Σεΐχη Αλ-Νίμρ. Εξεγείρονται όχι μόνο οι Σιίτες  στην ανατολική επαρχία αλλά και οι Σουνιτικές επαρχίες στη Δύση.
Αντιμέτωπος με την κάθετη πτώση δημοτικότητας του καθεστώτος, ο ΜΜΣ επινόησε το ΄Οραμα 2030. Θεωρητικά επρόκειτο για μια στροφή από το πετρέλαιο, πώληση μέρους της Αράμκο και μιαν προσπάθεια προσέλκυσης νέων βιομηχανιών. Ο κατευνασμός της δυσφορίας επιδιώχθηκε με εξαγορά της νομιμοφροσύνης σημαντικών πριγκίπων και αναδρομική καταβολή απλήρωτων μισθών σε αναστατωμένες μάζες. Αλλά το ΄Οραμα 2030 δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί όταν η πλειονότητα των παραγωγικών θέσεων εργασίας στη Σαουδική Αραβία απασχολούν ξένη εργατική δύναμη. Δημιουργώντας νέες θέσεις αντιμετωπίζεις το ερώτημα που θα βρεις και την εξειδικευμένη εργατική δύναμη.
Στην ροή αυτών των εξελίξεων, ποτέ δεν έπαψε να διογκώνεται η αποστροφή κατά του ΜΜΣ. «Υπάρχουν τρείς οικογενειακές ομάδες συνασπισμένες εναντίον των κυβερνώντων σήμερα: Η οικογένεια του πρώην βασιλιά Αμπντουλάχ, η οικογένεια του πρώην βασιλιά Φαντ και η οικογένεια του πρώην διαδόχου Πρίγκιπα Ναγιέφ.
Ο Ναγιέφ, που είχε αντικαταστήσει τον Μπαντάρ, ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στο Λάνγκλεϋ ( σημ: το αρχηγείο της CIA στις ΗΠΑ), λόγω της αντιτρομοκρατικής πολιτικής του. Η σύλληψή του νωρίτερα εφέτος είχε εξοργίσει την CIA και αρκετές φατρίες της δυναστείας των Σαούντ, καθώς ερμηνεύτηκε ως απόδειξη  του θράσους του ΜΜΣ στον ανταγωνισμό για την εξουσία.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες της ίδιας πηγής, «θα μπορούσε να βγει αλώβητος από την σύλληψη του ευνοουμένου της CIA Μωχαμέντ Μπιν Ναγιέφ, εάν προσπαθούσε να κατευνάσει τα πνεύματα, αλλά ο Μωχαμάντ Μπιν Σαλμάν είχε διαβεί τώρα τον Ρουβίκωνα, χωρίς να είναι Καίσαρ. Η CIA τον θεωρεί ως τελείως άχρηστο.»
Κάποιο είδος σταθερότητας θα μπορούσε τελικά να βρεθεί με την επάνοδο στην προηγούμενη κατανομή της εξουσίας  μεταξύ των Σουδαίρις (χωρίς τον ΜΜΣ) και των Χάμαρς (την φυλή του θανόντα βασιλιά Αμπντουλάχ). Μετά τον θάνατο του σημερινού βασιλιά Σαλμάν, η πηγή βλέπει ως εξής την εξέλιξη: « Ο ΜΜΣ απομονωμένος από ντο κέντρο της εξουσίας, που θα έχει ανατεθεί στον άλλο Πρίγκιπα  Μωχαμέντ (τον γιο του Ναγιέφ). Και ο Πρίγκιπας Μιτέμπ θα διατηρήσει την θέση του στην διοίκηση της Εθνοφρουράς.»
Ο σημερινός διάδοχος  ΜΜΣ προέβη στον προχθεσινό αιφνιδιασμό ακριβώς για να ματαιώσει αυτήν την κατάληξη. Ωστόσο η πηγή των πληροφοριών είναι κατηγορηματική: «Θα υπάρξει καθεστωτική μεταβολή στο προσεχές μέλλον. Και ο μόνος λόγος που δεν πραγματοποιήθηκε ήδη είναι επειδή ο γέρος Βασιλιάς έχει  πολλές συμπάθειες μέσα στην οικογένειά του. Είναι δυνατό να υπάρξουν και συγκρούσεις, με προέλευση τους στρατιωτικούς, όπως στις μέρες του βασιλιά Φαρούκ ( της Αιγύπτου) και δεν αποκλείεται να προκύψει κυβερνήτης που δεν θα είναι φιλικός προς τις ΗΠΑ.»

Υπάρχουν κάπου «μετριοπαθείς» Τζιχαντιστές;

Πριν από την εκκαθάριση, η  διαφημιστική προβολή της Σαουδικής δυναστείας εστιαζόταν στην ζώνη των 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που εκτείνεται από την Σαουδική Αραβία, στην Ιορδανία και στην Αίγυπτο, στην ακτή της Ερυθράς Θάλασσας, ένα είδος αντιγράφου του Ντουμπάι, που θα ολοκληρωνόταν θεωρητικά μέχρι το 2025, θα λειτουργούσε αποκλειστικά με ενέργεια από τον ήλιο και τον αέρα και θα χρηματοδοτείτο μόνο από το εθνικό θησαυροφυλάκιο και την πλειοδοτική προσφορά μετοχών της ΑRAMCO.
Παράλληλα, ο ΜΜΣ είχε βγάλει και έναν άλλο λαγό από το καπέλο του, παίρνοντας όρκο ότι το μέλλον της Σαουδικής Αραβίας «είναι απλώς θέμα του να στραφεί προς μια μετριοπαθή εκδοχή  ενός Ισλάμ ανοιχτού στον κόσμο και στις άλλες θρησκείες.»
Κοντολογίς: Ένα κράτος που συμβαίνει να είναι ιδιοκτησία μιας βασιλικής οικογένειας, εχθρικής προς κάθε αρχή ελευθερίας της έκφρασης και του θρησκεύματος, όπως επίσης και το ιδεολογικό καλούπι κάθε μορφής Σαλαφικού Τζιχαντισμού, απλά δεν γίνεται να μετουσιωθεί σε ένα «μετριοπαθές» κράτος επειδή έτσι λέει ο Μωχαμάντ Μπιν Σαλμάν.
Στο μεταξύ, μια συρροή από εκκαθαρίσεις, πραξικοπήματα και αντί-πραξικοπήματα θα απασχολούν την μελλοντική επικαιρότητα.
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)