Articles by "Αστροφυσική-Διάστημα"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αστροφυσική-Διάστημα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο Γιανγκ Λιουέι, ο πρώτος Κινέζος που πραγματοποίησε ποτέ διαστημική πτήση για 21 ώρες, στις 16 Οκτωβρίου του 2003, ακόμη νιώθει τρομοκρατημένος από τους μυστηριώδης ήχους που άκουσε στο διάστημα.

Επρόκειτο για ήχους όπως όταν κάποιος χτυπάει ένα μεταλλικό κουβά με ένα σφυρί, αποκάλυψε ο ίδιος σε μια πρόσφατη συνέντευξή του.

Ο Γιάνγκ Λιουέι άκουσε αυτούς τους ήχους ενώ ήταν στο διαστημόπλοιο Shenzhen 5. Αν και ο ίδιος είπε πως κατά την επιστροφή του στη Γη οι θόρυβοι δεν συνεχίστηκαν, ωστόσο σημείωσε πως και σε άλλες αποστολές στο Shenzhou 6 και στο Shenzhou 7 οι αστροναύτες ανέφεραν παρόμοιους ήχους ενώ βρίσκονταν στο διάστημα.

Ο Γιάνγκ Λιουέι στη συνέντευξη που έδωσε στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Κίνας, το Xinhua, είπε πως επρόκειτο για κάτι πολύ σοβαρό.

«Ο ήχος από το χτύπημα εμφανιζόταν ξαφνικά χωρίς κάποιον συγκεκριμένο ρυθμό ή αιτία. Δεν ερχόταν ούτε από το εσωτερικό του σκάφους, αλλά ούτε και από το εξωτερικό του, αλλά ήταν σαν κάποιος να χτυπούσε το σώμα του διαστημοπλοίου, σαν κάποιος να χτυπούσε έναν μεταλλικό κουβά με ένα ξύλινο σφυρί.

Ο Γιάνγκ αποκάλυψε πως αυτό τον έκανε ιδιαίτερα νευρικό. Όσο και εάν προσπάθησε να εντοπίσει την πηγή του ήχου δεν βρήκε τίποτα.

Όταν επέστρεψε στη Γη ενημέρωσε τους αρμόδιους και στη συνέχεια έκαναν διάφορες δοκιμές για να αναπαράγουν τον ήχο από το χτύπημα χωρίς ωστόσο να τον πετύχουν.



πηγή

Ένα είδος βακτηρίου που βρέθηκε να ζει βαθιά στο υπέδαφος αποκαλύπτεται ότι έχει τη μοναδική ικανότητα να αντλεί ενέργεια από τη ραδιενεργό διάσπαση του ουρανίου. Η ανακάλυψη, λένε αμερικανοί ερευνητές, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ύπαρξης εξωγήινων που τρέφονται με καθαρή ακτινοβολία.

Το μοναδικό βακτήριο, με την ονομασία Desulforudis audaxviator, βρέθηκε να ζει σε ένα παλιό χρυσωρυχείο στη Νότιο Αφρική, σε βάθος 2,8 χιλιομέτρων. «Τράβηξε την προσοχή μου επειδή αντλεί ενέργεια αποκλειστικά από ραδιενεργές ουσίες» λέει στο δικτυακό τόπο του Science ο Ντιμίτρα Άτρι, αστροβιολόγος του Διαστημικού Ινστιτούτου Επιστήμης «Blue Marble» στο Σιάτλ. «Ποιος ξέρει αν συμβαίνει το ίδιο με τη ζωή σε άλλους κόσμους;» εικάζει.

Οι περισσότεροι οργανισμοί στη Γη είτε εκμεταλλεύονται το φως του ήλιου για να φωτοσυνθέσουν την τροφή τους, είτε τρέφονται με φωτοσυνθετικούς οργανισμούς. Το Desulforudis audaxviator ανήκει σε μια διαφορετική, σπάνια κατηγορία οργανισμών, οι οποίοι αντλούν ενέργεια απευθείας από ανόργανες χημικές ουσίες του περιβάλλοντος.

Το ουράνιο και άλλα ραδιενεργά στοιχεία που υπάρχουν σε μικρές ποσότητες στον γήινο φλοιό εκπέμπουν ακτινοβολία, η οποία διασπά άλλα μόρια στο έδαφος. Διασπά για παράδειγμα ενώσεις που περιέχουν οξυγόνο και θείο, παράγοντας έτσι θειικά ιόντα, υπεροξείδιο του υδρογόνου και άλλα προϊόντα που διατηρούν αποθηκευμένη χημική ενέργεια.

Αυτή είναι η ενέργεια που αξιοποιεί για την επιβίωσή του το θαυμαστό βακτήριο: απορροφά τα μόρια και τα ιόντα που προκύπτουν, ρουφά την ενέργειά τους και στη συνέχεια τα φτύνει πίσω στο περιβάλλον.

Ο Άτρι υποψιάζεται ότι η ίδια διαδικασία θα μπορούσε να κρατά ταϊσμένα εξωγήινα μικρόβια ακόμα και σε κόσμους που στερούνται ατμόσφαιρας. Τα μικρόβια αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιούν όχι την ακτινοβολία της ραδιενεργού διάσπασης, αλλά την ενέργεια των λεγόμενων κοσμικών ακτίνων, μιας βροχής από σωματίδια υψηλής ενέργειας που λούζει τα πάντα στο Διάστημα.

Η Γη διαθέτει μαγνητικό πεδίο που λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για την κοσμική ακτινοβολία. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον Άρη ή άλλα «αφιλόξενα» σώματα του Ηλιακού Συστήματος.

Χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα δεδομένα για την κοσμική ακτινοβολία, ο ερευνητές προσομοίωσε τις συνθήκες σε άλλα ουράνια σώματα, και διαπίστωσε ότι, σε όλους τους πλανήτες εκτός από τη Γη, η συνεχής ροή σωματιδίων από το Διάστημα θα προσέφερε αρκετή ενέργεια για την επιβίωση μικρών, σχετικά απλών οργανισμών όπως τα βακτήρια.

Αν ο Άτρι έχει δίκιο, οι προσπάθειες αναζήτησης εξωγήινης ζωής θα πρέπει να διευρυνθούν, και να συμπεριλάβουν κόσμους που δεν διαθέτουν μαγνητικό πεδίο και θεωρούνταν μέχρι σήμερα εχθρικοί για την υποστήριξη ζωντανών οργανισμών.

Ποιος ξέρει; Βαθιά στο υπέδαφος του Άρη ίσως κρύβεται το εξωγήινο ανάλογο του απίθανου Desulforudis audaxviator.

H μελέτη του Ντιμίτρ Άτρι δημοσιεύεται στο Journal of the Royal Society Institute.

πηγή
Ανάμεσα στη Μεγάλη Άρκτο και στον αστερισμό της Παρθένου υπάρχει ένας αστερισμός που ονομάζεται «Η κόμη (τα μαλλιά) της Βερενίκης». 


Η Βερενίκη ήταν κόρη του ηγεμόνα της Κυρήνης της Αφρικής, του Μάγα. Ήταν φημισμένη για την ομορφιά της και ιδιαίτερα για τα πλούσια και μακριά μαλλιά της. Παντρεύτηκε το 246 π.Χ. τον Έλληνα βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πτολεμαίο τον Ευεργέτη. Λίγο μετά το γάμο τους ο Πτολεμαίος έφυγε για μια εκστρατεία στην Συρία. Ο χωρισμός τους στοίχισε πολύ στη Βερενίκη και η αγωνία για την τύχη του άντρα της την βασάνιζε μέρα και νύχτα. Μια μέρα μπήκε στο ναό της Αφροδίτης και ορκίστηκε στη θεά ότι αν βοηθούσε τον άντρα της να γυρίσει πίσω σώος και νικητής από τον πόλεμο, θα έκοβε τα υπέροχα μαλλιά της και θα τα αφιέρωνε στον βωμό της.

Ο Πτολεμαίος γύρισε πράγματι στην Αλεξάνδρεια σώος και νικητής από τον πόλεμο. Η Βερενίκη, συνεπής στην υπόσχεσή της, έκοψε τα μαλλιά της και τα αφιέρωσε στο ναό της Αφροδίτης. Όμως την επόμενη μέρα συνέβη κάτι τρομερό. Τα μαλλιά της Βερενίκης έγιναν άφαντα από το ναό! Ο Πτολεμαίος έγινε έξω φρενών! Απειλούσε να σκοτώσει πολύ κόσμο για να μάθει ποιος έκανε αυτή τη μεγάλη και θρασύτατη ιεροσυλία. Και τότε ένας από τους πιο γνωστούς αστρονόμους της εποχής, ο Κόνων ο Σάμιος, αποφάσισε να μεσολαβήσει για να κατευνάσει την οργή του Πτολεμαίου, που μπορεί να τον οδηγούσε σε πράξεις βίας εναντίον αθώων ανθρώπων. Ζήτησε λοιπόν ακρόαση και ο Πτολεμαίος τον δέχτηκε αμέσως στο παλάτι του.

Ο Πτολεμαίος ήταν γεμάτος θυμό και ισχυριζόταν ότι αυτός που έκλεψε τα μαλλιά της γυναίκας του από το ναό ήταν δύο φορές ιερόσυλος, απέναντι στη θεά Αφροδίτη και απέναντι σε αυτόν και στη Βερενίκη. Ο Κόνων τον καθησύχασε λέγοντάς του ότι δεν τα έκλεψε κάποιος άνθρωπος, αλλά ότι τα πήρε η θεά Αφροδίτη ή κάποιος άλλος από τους θεούς. Ο Πτολεμαίος όπως ήταν αναμενόμενο ,ζήτησε περισσότερες εξηγήσεις από τον Κόνωνα για το συμπέρασμά του αυτό. Ο Κόνων τον πληροφόρησε λοιπόν, ότι πριν λίγες μέρες που μελετούσε τα αστέρια στον ουρανό, όπως έκανε κάθε βράδυ άλλωστε, ανακάλυψε έναν καινούργιο αστερισμό, που για πρώτη φορά φάνηκε στον ουρανό. Ο αστερισμός αυτός δεν ήταν ζωηρός και τα αστέρια του είχαν απαλό χρώμα, σαν το απαλό χρώμα που έχουν τα μαλλιά της Βερενίκης.



Έβγαλε λοιπόν το συμπέρασμα ότι η Αφροδίτη ή ο Δίας πήρε τα πλούσια μαλλιά της όμορφης γυναίκας του Πτολεμαίου από το βωμό και τα ανέβασε στον ουρανό, όπου θα μείνουν για πάντα άφθαρτα και αθάνατα! Ο Πτολεμαίος βρήκε λογικό τον συλλογισμό του Κόνωνα και καταχάρηκε που δεν βεβήλωσε ανθρώπινο χέρι τα μαλλιά της γυναίκας του. Κι έτσι, από τότε ο αστερισμός εκείνος που ανακάλυψε πρώτος ο Κόνων ο Σάμιος, ονομάστηκε «Κόμη της Βερενίκης»
Το διαστημικό σκάφος Juno (Ήρα) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) έστειλε στη Γη τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί ποτέ από το βόρειο πόλο του Δία.

Οι θεαματικές εικόνες αποκαλύπτουν νέφη, καταιγίδες και μετεωρολογικές συνθήκες που δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ σε κανέναν άλλο από τους αέριους γίγαντες πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, από τους οποίους ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος.

Το σκάφος πραγματοποίησε το πρώτο κοντινό πέρασμά του από τον Δία (θα ακολουθήσουν άλλα 35), κατεβαίνοντας σε ύψος περίπου 4.200 χιλιομέτρων πάνω από τα πολύχρωμα πυκνά σύννεφα του πλανήτη.

«Η πρώτη εικόνα που έχουμε από το βόρειο πόλο του Δία, δεν μοιάζει με τίποτε που έχουμε δει ή φανταστεί έως τώρα», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμων της αποστολής Σκοτ Μπόλτον του Νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών στο Σαν Αντόντιο του Τέξας.

«Ο βόρειος πόλος είναι πιο μπλε από τα άλλα μέρη του πλανήτη και μαίνονται εκεί πολλές καταιγίδες. Δεν διακρίνονται καθόλου οι συνήθεις διαμήκεις ζώνες και λωρίδες, έτσι η όλη εικόνα δύσκολα αναγνωρίζεται ως Δίας. Βλέπουμε επίσης ενδείξεις σκιών που δημιουργούν τα νέφη», πρόσθεσε.

Ακόμη, τα υπέρυθρα όργανα του Juno ανίχνευσαν μυστηριώδη θερμά και ψυχρά σημεία τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο πόλο, που δεν έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν. Επίσης, για πρώτη φορά οι επιστήμονες είδαν σε όλο το μεγαλείο του το πολύ φωτεινό σέλας του νοτίου πόλου του Δία.

Το Juno, κόστους 1,1 δισ. δολαρίων, εκτοξεύθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα το 2011 και έφθασε στον Δία στις 4 Ιουλίου 2016.

Το σκάφος διαγράφει πλέον μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον πλανήτη, η οποία ολοκληρώνεται σε 53 μέρες. Η επόμενη στενή προσέγγιση του Δία θα συμβεί στις 19 Οκτωβρίου, οπότε το σκάφος θα τεθεί σε ακόμα πιο κοντινή τροχιά διάρκειας 14 ημερών.

Το Φεβρουάριο του 2018 θα αυτοκαταστραφεί «βουτώντας» στον γιγάντιο πλανήτη.

Έως τότε, οι επιστήμονες ελπίζουν να έχουν δώσει απάντηση στο κεντρικό ερώτημα αν ο Δίας -που έχει διάμετρο 11 φορές και μάζα 300 φορές μεγαλύτερη από τη Γη- διαθέτει ή όχι στερεό πυρήνα κάτω από τη νεφελώδη «πανοπλία» του ή αν απλώς τα αέριά του γίνονται όλο και πιο πυκνά, όσο κανείς κατεβαίνει προς το κέντρο του.

Ο Δίας μοιάζει αρκετά με άστρο, καθώς αποτελείται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, όπως ο Ήλιος.

Λόγω της μεγάλης πίεσης, το υδρογόνο εκτιμάται ότι μετατρέπεται σε ηλεκτρικά αγώγιμο υγρό και αυτό το «μεταλλικό» υδρογόνο γεννά το ισχυρό μαγνητικό πεδίο του.

Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του πλανήτη είναι η "Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα" του, μια γιγάντια θύελλα με πλάτος διπλάσιο της Γης.


Ρώσοι ραδιοαστρονόμοι «έπιασαν» ένα μυστηριώδες σήμα που προερχόταν από την περιοχή του άστρου HD-164595, σε απόσταση 95 ετών φωτός από τη Γη. Το περιστατικό συνέβη πέρυσι τον Μάιο, αλλά μόλις τώρα ενημερώθηκαν οι αστρονόμοι στον υπόλοιπο κόσμο. Αμέσως μετά την είδηση για το σήμα, ξεκίνησαν και οι πρώτες θεωρίες πως ίσως να προήλθε από κάποιο εξωγήινο πολιτισμό. Όμως οι αναζητήσεις που έκαναν τα αμερικανικά ραδιοτηλεσκόπια των προγραμμάτων SETI και Breakthrough, που αναζητούν ίχνη εξωγήινης νοημοσύνης, δεν κατάφεραν να βρουν κάτι - προς το παρόν τουλάχιστον. 

Το άστρο HD-164595 βρίσκεται στον αστερισμό του Ηρακλή και είναι γνωστό ότι έχει τουλάχιστον έναν εξωπλανήτη γύρω του, χωρίς να αποκλείεται η ύπαρξη και άλλων. Το ρωσικό ραδιοτηλεσκόπιο RATAN-600, διαμέτρου 577 μέτρων, που έκανε την ανακάλυψη, βρίσκεται στον βόρειο Καύκασο και στελεχώνεται από επιστήμονες της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. 

Οι Ρώσοι ερευνητές θεωρούνται σοβαροί, παρόλο που αδικαιολόγητα, σύμφωνα με δυτικούς συναδέλφους τους, άργησαν υπερβολικά να ενημερώσουν για το τι παρατήρησαν. Όμως η αδυναμία να ανιχνευθεί κάτι ανάλογο από τα ραδιοτηλεσκόπια στις ΗΠΑ, σημαίνει ότι είτε οι Ρώσοι ήσαν πολύ τυχεροί εκείνη τη στιγμή (παραδέχθηκαν ότι, παρά τις 39 προσπάθειές τους, δεν «έπιασαν» ξανά το σήμα), είτε ότι επρόκειτο για κάποια γήινη παρεμβολή, π.χ. από κάποιο δορυφόρο, που παραπλάνησε τους Ρώσους αστρονόμους. 

Η υπόθεση του ραδιοσήματος θα συζητηθεί τον επόμενο μήνα σε διεθνές αστρονομικό συνέδριο στο Μεξικό, ενώ αναμένεται και σχετική επιστημονική δημοσίευση. Στο μεταξύ διάφορα ραδιοτηλεσκόπια συνεχίζουν να «χτενίζουν» τον ουρανό. Υπενθυμίζεται ότι ανάλογη έξαψη είχε δημιουργήσει ένα μυστηριώδες ραδιοσήμα -γνωστό ως «Ουάου»- που είχε εντοπιστεί το 1977, αλλά και εκείνο δεν είχε ανιχνευθεί ξανά στη συνέχεια. 

Αφού πέρασαν έναν χρόνο απομονωμένοι από τον κόσμο, κλεισμένοι μέσα σε έναν θόλο στην πλαγιά του ηφαιστείου Μάουνα Λόα, οι έξι εθελοντές που είχαν αναλάβει να συγκεντρώσουν δεδομένα για λογαριασμό της Nasa, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε ενδεχόμενη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη, ολοκλήρωσαν την Κυριακή το έργο τους και ξαναβγήκαν στον κόσμο.

Οι τρεις άνδρες και οι τρεις γυναίκεςεθελοντές είχαν κλειστεί από τις 28 Αυγούστου 2015 σε έναν θόλο διαμέτρου 11 μέτρων και ύψους 6 μέτρων στη βόρεια, άνυδρη πλευρά του Μάουνα Λόα, στη Χαβάη. Το "πλήρωμα" αποτελείτο από έναν Γάλλο βιοαστρονόμο, μια Γερμανίδα φυσικό και τέσσερις Αμερικανούς: έναν πιλότο, έναν αρχιτέκτονα, μια γιατρό/δημοσιογράφο και μια εδαφολόγο.

Σε ένα βίντεο εκονίζονται οι έξι να βγαίνουν από τον θόλο και να ποζάρουν για μια σέλφι με τους επισκέπτες. Οι οργανωτές του εγχειρήματος τους πρόσφεραν αμέσωςφρέσκα φρούτα και λαχανικά.

Ο Γάλλος Σιπριάν Βερσέ δήλωσε "ενθουσιασμένος" που του δίνεται ξανά η ευκαιρία "να κάνει βόλτες στον καθαρό αέρα, να συναντά αγνώστους και να τρώει φρέσκα προϊόντα". Το δυσκολότερο πράγμα που αντιμετώπισε στην αποστολή ήταν η "μονοτονία", εξήγησε σε συνέντευξη που παραχώρησε στοPeriscope, προτρέποντας τους επόμενους πιθανούς εθελοντές να πάρουν μαζί τους πολλά βιβλία.

Ο Βερσέ τόνισε πάντως ότι είναι ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα και την εμπειρία που αποκόμισε. "Μια αποστολή στον Άρη είναι ρεαλιστικός στόχος για το εγγύς μέλλον. Τα τεχνολογικά και τα ψυχολογικά προβλήματα μπορούμε να τα υπερβούμε", υποστήριξε.

Ένας άλλος εθελοντής, ο Αμερικανός Τρίσταν Μπασινγκθγουέιτ αφηγήθηκε ότι στον ελεύθερο χρόνο τους διασκέδαζαν χορεύοντας σάλσα ή παίζοντας γιουκαλίλι. "Αν μπορείς να ασχοληθείς με κάτι που συμβάλλει στην προσωπική ανάπτυξή σου, τότε δεν τρελαίνεσαι", συμπέρανε.

Οι συμμετέχοντες δεν βίωσαν καμία αλλαγή των εποχών στο διάστημα αυτό και μπορούσαν να βγουν έξω μόνο αν φορούσαν διαστημική στολή. Ο θόλος βρίσκεται σε μια ζώνη με ελάχιστη βλάστηση και πολύ λίγα ζώα. Οι έξι εθελοντές είχαν στη διάθεσή τους ένα μικρό δωμάτιο ο καθένας που χωρούσε ένα κρεβάτι εκστρατείας και ένα γραφείο. Έτρωγαν τυρί σκόνη και τόννο σε κονσέρβα και είχαν περιορισμένη πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Σκοπός της Nasa ήταν να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για τη συνοχή της ομάδας και την ψυχική κατάσταση των μελών σε τέτοιου είδους αποστολές, αποκομμένες από τον κόσμο. Τα πειράματα απομόνωσης στη Γη εντάσσονται στο πλαίσιο ενός προγράμματος που αποκαλείται HI-SEAS. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ελπίζει ότι θα καταφέρει να στείλει μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη τη δεκαετία του 2030.

Άλλες δύο "αποστολές" του HI-SEAS πρόκειται να γίνουν το 2017 και το 2018 και αναμένεται να διαρκέσουν τουλάχιστον οκτώ μήνες. Οι οργανωτές έχουν ήδη ξεκινήσει την αναζήτηση εθελοντών.


Μία εξαιρετικά σημαντική ανακάλυψη πραγματοποίησαν οι αστρονόμοι που αναζητούν πλανήτες όμοιους με τη Γη, στο πλαίσιο του προγράμματος εντοπισμού εξωγήινης ζωής.

Η εγγύτητα του πλανήτη που ονομάζεται «Proxima b», δίνει στους επιστήμονες την ευκαιρία να λάβουν μια καλύτερης ανάλυσης φωτογραφία.

Το τηλεσκόπιο σάρωσε την περιοχή των λεγόμενων «κατοικήσιμων άστρων», στην οποία περιλαμβάνεται και ο «κόκκινος νάνος» του Κενταύρου.

«Αρχικά εντοπίσαμε το άστρο το 2013, αλλά τότε δεν ήταν δυνατόν να το μελετήσουμε. Προετοιμαστήκαμε δύο χρόνια και καταφέραμε να κάνουμε σημαντικές παρατηρήσεις από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 2016», δήλωσε ο εκπρόσωπος του προγράμματος.

Ο πλανήτης αυτός υπολογίζεται πως διαθέτει μία θερμοκρασία που επιτρέπει την ύπαρξη νερού.

Αν αυτό επιβεβαιωθεί, τότε η πιθανότητα να έχει αναπτυχθεί ζωή, σε άγνωστη μορφή, είναι πολύ μεγάλη. Εντούτοις, η επιφάνειά του δείχνει να επηρεάζεται σημαντικά από την υπεριώδη ακτινοβολία του άστρου του, καθώς, σύμφωνα με την τροχιά του, περνάει σε πολύ κοντινή απόσταση. Η έρευνα θα συνεχιστεί με τη νέα γενιά τηλεσκοπίων, μέσω των οποίων θα γίνει δυνατή πιο αναλυτική παρατήρηση των πλανητών και των εξωπλανητών που έχουν καταγραφεί.

«Το κύριο ερώτημα της πρωτοβουλίας μας ήταν να εξακριβώσουμε την πιθανότητα ύπαρξης πλανητών με ζωή σε τροχιές γύρω από αυτά τα άστρα. Τώρα ξέρουμε ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας πλανήτης με χαρακτηριστικά παρόμοια με της Γης», τονίζει ο Πίτ Ουόρντεν, πρώην διευθυντής της NASA.


Ένα νέο εξωγήινο κόσμο, το μεγαλύτερο που έχει ποτέ ανακαλυφθεί, ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν οι αστρονόμοι.

Πρόκειται για ένα πλανήτη, στο μέγεθος του δικού μας Δία. Ο νέος αυτός κόσμος δεν έχει μόνο έναν, αλλά δύο ήλιους (άστρα), και περιστρέφεται γύρω από αυτούς σε 1,107 γήινες ημέρες.

Ο ονομαζόμενος Kepler-1647b βρίσκεται σε μια απόσταση από τους ήλιους του που θεωρείται κατοικήσιμη, όπου δηλαδή το νερό θα μπορούσε να είναι σε υγρή μορφή και άρα ίσως να φιλοξενεί κάποιου είδους ζωή.

Σημειώνεται ωστόσο ότι ο Kepler-1647b είναι ένας αέριος γίγαντας δηλαδή μη στερεός πλανήτης, που δεν αποτελείται πρωτίστως από πετρώματα ή από κάποια άλλη στερεή ύλη. Παρά το ότι δεν έχει επιφάνεια, οι δορυφόροι που περιστρέφονται γύρω από αυτόν θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή.

Στο δικό μας ηλιακό σύστημα υπάρχουν τέσσερις τέτοιοι αέριοι πλανήτες, ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας.

Ο νέος πλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 3,700 ετών φωτός από τη Γη και έχει μια ηλικία σχεδόν ίση με της Γης, δηλαδή 4.4 δισεκατομμυρίων ετών.

Ανακαλύφθηκε από τον τηλεσκόπιο Κέπλερ της ΝΑΣΑ, το οποίο από το 2009 όταν εκτοξεύθηκε βρίσκεται σε μια αποστολή ανακάλυψης πλανητών όμοιων με την Γη.

Μέχρι σήμερα το Κέπλερ έχει ανακαλύψει 2,327 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες.

Ο συνολικός αριθμός των εξωπλανητών που έχουν ανακαλυφθεί και από άλλα τηλεσκόπια είναι 3.200.

Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι πλανήτες που υπάρχουν στο δικό μας Γαλαξία και έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με τη Γη και άρα είναι πιθανοί κατοικήσιμοι πλανήτες ανέρχονται σε 40 δισεκατομμύρια, με τις στατιστικές πιθανότητες για ύπαρξης κάποιας μορφής ζωής σε αυτούς τους πλανήτες να αυξάνονται.

Το τηλεσκόπιο, το οποίο φωτογράφησε μέχρι στιγμής 150,000 από τα 300 δισεκατομμύρια άστρα που βρίσκονται στο Γαλαξία μας, προσέφερε πολύτιμες πληροφορίες, οι οποίες επέτρεψαν στους επιστήμονες να προβούν σε εκτιμήσεις. Υπολόγισαν ότι πλανήτες όπως η Γη πρέπει να περιστρέφονται γύρω από το 22% των άστρων στον Γαλαξία μας που ομοιάζουν με τον δικό μας Ήλιο.

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 500 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο ορατό και αόρατο σύμπαν.


Ο διάσημος αστροφυσικός και καθηγητής Στίβεν Χόκινγκ προχώρησε στην επέκταση της θεωρίας του για τις μαύρες τρύπες του διαστήματος, υποστηρίζοντας ότι οι μαύρες τρύπες είναι πύλες σε ένα άλλο σύμπαν.


Συγκεκριμένα, ο Χόκινγκ προχώρησε σε περαιτέρω ανάλυση της προηγούμενης θεωρίας του, επισημαίνοντας ότι οι τρύπες αυτές δεν είναι αυτό που νομίζαμε, δεν αποτελούν δηλαδή παγίδες και φυλακές για τα αντικείμενα που χάνονται στο σκοτάδι.

Σύμφωνα με τους νέους ισχυρισμούς του, κάποιος που ταξιδεύει μέσα από μια μαύρη τρύπα θα μπορούσε να επιβιώσει και να βγει από την άλλη πλευρά σε ένα διαφορετικό σύμπαν.



Η νέα επανατοποθέτηση στην θεωρία του, σε συνδυασμό με τις έρευνες των θεωρητικών συναδέλφων του Andrew Strominger του Χάρβαρντ και Malcolm Perry του Πανεπιστημίου του Cambridge, αναφέρει πως κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό. Οι επιστήμονες τονίζουν πως η απάντηση βρίσκεται στα σωματίδια μηδενικής ενέργειας, τα οποία ονομάζονται και διαφορετικά "soft hair" και ρόλος τους είναι να αποθηκεύουν πληροφορίες σχετικά με τον ορίζοντα της μαύρης τρύπας, δηλαδή το αόρατο όριο που είναι το σημείο χωρίς επιστροφή.

Μάλιστα, σε ένα άρθρο τους στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters οι αστροφυσικοί - ερευνητές αναλύουν έναν μηχανισμό διατήρησης των πληροφοριών, που κατά τους ίδιους λειτουργεί ως "έξοδος διαφυγής" στο σύμπαν με τον "θάνατο" της μαύρης τρύπας.



Έτσι, οι επιστήμονες πιστεύουν πως τα σωματίδια "soft hair" θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αντίγραφα ασφαλείας των βασικών νόμων του σύμπαντος που δηλώνουν ότι κάτι που έχει κάποτε υπάρξει διατηρείται μέσω των πληροφοριών αυτών.

Η κβαντική μηχανική θεωρεί ότι οι πληροφορίες αυτές χάνονται γιατί οι μαύρες τρύπες δεν έχουν "τρίχες", ωστόσο ο Χόκινγκ στη νέα θεωρία του αναφέρει ότι αυτά τα "soft hair" υπάρχουν, επομένως υπάρχει ενδεχομένως και ο μηχανισμός που αποθηκεύει τις πληροφορίες και αυτές συνεχίζουν να υπάρχουν.

Παράλληλα, η ομάδα των επιστημόνων αναφέρουν πως με το θάνατο της μαύρης τρύπας εκπέμπεται ακτινοβολία, που έχει πάρει και το όνομα του αστροφυσικού και λέγεται ακτινοβολία Χόκινγκ, με την οποία δημιουργούνται αντίγραφα των πληροφοριών και μεταφέρονται και στο σύμπαν.

Τέλος, επισημαίνεται πως οι "τρίχες" δεν αποκαλύπτουν που ακριβώς καταλήγει η ύλη που χάνεται στις μαύρες τρύπες.

(ΠΗΓΗ: Independent), το είδαμε εδώ

Τί θα τρώνε οι αστροναύτες στις μελλοντικές αποστολές μακράς διάρκειας όπως στον πλανήτη Αρη;

Το ερώτημα αυτό προσπαθούν εδώ και χρόνια να απαντήσουν επιστήμονες σε εργαστήρια ανά τον κόσμο, οι οποίοι προβαίνουν σε σειρά πειραμάτων που σχετίζονται όχι μόνο με την βοτανολογία αλλά και με τη βαρύτητα.

Στα εργαστήρια αυτά παράγονται διάφορα λαχανικά και φρούτα υπό συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Ενεκα του ότι τα διαστημόπλοια δεν θα μπορούν να κουβαλούν τις τεράστιες ποσότητες νερού που θα χρειάζονται οι αστροναύτες για τα μακρινά τους ταξίδια, οι επιστήμονες επιστρατεύουν τα ούρα των αστροναυτών. Σημειώνεται ότι ήδη τα ούρα των αστροναυτών ανακυκλώνονται και φιλτράρονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και χρησιμοποιούνται από τους αστροναύτες τόσο για πόση όσο και για όλες τις καθημερινές τους ανάγκες.

Μέχρι τώρα, στους αστροναύτες που βρίσκονται σε τροχιά δίνουν τρόφιμα που ετοιμάζονται στη Γη και στη συνέχεια στέλλονται με πύραυλο στο διάστημα. Πρόκειται κυρίως για αποξηραμένα τρόφιμα στα οποία οι αστροναύτες προσθέτουν ζεστό νερό για να τα ετοιμάσουν.

Ωστόσο, καθώς η ανθρωπότητα ετοιμάζεται για μακρινές διαστημικές επανδρωμένες αποστολές, θεωρείται λογικό να βρεθούν άλλες λύσεις για να απεξαρτητοποιηθούν οι αστροναύτες από τις προμήθειες από τη Γη.

Οσο μακρύτερη είναι η αποστολή, τόσο πιο αναγκαίες και οι λύσεις.

Δεν είναι εύκολο να παραχθούν τρόφιμα στο διάστημα ωστόσο αυτό έχει γίνει ήδη και οι έρευνες προχωρούν.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ρώσοι κοσμοναύτες ήταν οι πρώτοι που πειραματίστηκαν καταναλώνοντας διαστημικές καλλιέργειες το 2003 ενώ τον περασμένο Αύγουστο Αμερικανοί αστροναύτες δοκίμασαν το πρώτο μαρούλι που καλλιέργησαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Καλλιέργεια ντομάτας εντός δορυφόρου

Την ίδια ώρα οι Γερμανοί αστρομηχανικοί κατασκευάζουν ένα δορυφόρο όπου θα καλλιεργούνται ντομάτες στο διάστημα. Το διαστημόπλοιο CROPIS της Ε.Ε θα εκτοξευτεί το επόμενο καλοκαίρι, και θα περιστρέφεται γύρω από τη Γη, καθώς οι σπόροι θα φυτρώνουν εντός του σκάφους.

Η περιστροφή του διαστημικού σκάφους θα δώσει στους σπόρους μια ιδέα προς τα πού να αναπτυχθούν οι ρίζες ή τα φύλλα.

«Έχουμε ένα θερμοκήπιο που καλλιεργεί ντομάτες στο εξωτερικό περίβλημα του δορυφόρου, και όταν περιστρέψουμε το δορυφόρο, τότε εισάγουμε διάφορα επίπεδα βαρύτητας στο εξωτερικό του δορυφόρου. Ετσι, προσπαθούμε να προσομοιώσουμε τη βαρύτητα στη Σελήνη και στον Άρη», λέει ο Χάρτμουτ Μίλερ,διευθυντής προγράμματος δορυφόρων της Γερμανικής Υπηρεσίας Διαστήματος.

Σειρά έχουν οι βοτανολόγοι του διαστήματος. Προτιμούν τα φυτά με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό και κυρίως τα φρούτα. Επέλεξαν τις ντομάτες για το ευρωπαϊκό CROPIS για έναν απλό λόγο: Το κόκκινο είναι εύκολο να εντοπιστεί στην κάμερα.

«Στο εργαστήριο Eden στη Βρέμη του "Κέντρου Αεροδιαστημικής της Γερμανίας" ερευνούμε τις τεχνικές γύρω από τα φυτά. Ελέγχουμε την υγρασία, τη θερμοκρασία, το διάλυμα λιπάσματος. Πώς να καλλιεργήσουμε φυτά σε διαφορετικούς πλανήτες, για να βοηθήσουμε στην εξερεύνηση του διαστήματος», υπογραμμίζει ο Γιανς Χάουσλατζ, επικεφαλής ερευνητής για το CROPIS της Γερμανικής Υπηρεσίας Διαστήματος.

Στα εργαστήρια έχει καλλιεργηθεί μια ντομάτα που αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς.

«Αυτή είναι η micro-tina, μία γρήγορα αναπτυσσόμενη ντομάτα,με ταχύτατη ανθοφορία και καρποφορία. Με τα πειράματα εδώ, ελέγχουμε το συστατικό των καλλιεργειών για την ανάπτυξη της ντομάτας micro-tina», πρόσθεσε ο Χάουσλατζ.

Αν και ακούγεται παράξενο, οι διαστημικές ντομάτες θα πρέπει να ποτίζονται από ένα φυσικό υπο-προϊόν των αστροναυτών.

«Χρησιμοποιούμε ούρα. Tα ούρα θα είναι ο «κίτρινος χρυσός» για τα φυτά όταν θα παράγεται τροφή για τον άνθρωπο στην Σελήνη και στον Άρη.», πρόσθεσε.

Στο εργαστήριο υπάρχουν διαφορετικές καλλιέργειες, ντομάτα micro-tina, πιπεριά, αγγούρια.

"Μην τα φάτε, γιατί είναι μια επιστημονική καλλιέργεια αγγουριού, αλλά μπορώ να σας πω ότι έχει υπέροχη γεύση” είπε.

Τρόφιμα που καλλιεργούνται στο διάστημα θα μπορούσαν μια ημέρα να αποτελούν το ένα τέταρτο ή ακόμη και το ήμισυ των καθημερινών αναγκών ενός αστροναύτη, ενώ το οξυγόνο και τα ποσοστά ανακύκλωσης του νερού θα είναι αυξημένα.

Οι έρευνες χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος.

πηγή




Αυτός ο ήχος είναι η «ανάσα» του σύμπαντος και αποτελεί την μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη των τελευταίων χρόνων!


Χθες, 11 Φεβρουαρίου 2016, σε μια συναισθηματικά φορτισμένη συνέντευξη τύπου, οι επιστήμονες του ερευνητικού προγράμματος LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory) επιβεβαίωσαν με απτές αποδείξεις την θεωρία του Αϊνστάιν περί βαρυτικών κυμάτων και μεταβολής του χωροχρόνου!

Το 1916, ο Αϊνστάιν μαζί με την Θεωρία της Σχετικότητας ανέφερε την θεωρητική ύπαρξη αυτών των κυμάτων και μάλιστα απέδειξε την ύπαρξή τους χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα. Η θεωρία αναφέρει ότι η βαρύτητα είναι ένα φαινόμενο που προέρχεται από την καμπή του χωροχρόνου. Η καμπή αυτή είναι, με την σειρά της, αποτέλεσμα της μάζας των αντικειμένων που υπάρχουν στο σύμπαν. Όσο μεγαλύτερη μάζα έχει ένα αντικείμενο, τόσο μεγαλύτερη βαρυτική έλξη ασκεί. Όταν αυτά τα αντικείμενα μετακινούνται στο κενό του σύμπαντος, επηρεάζουν την βαρύτητα γύρω τους. Σε εξαιρετικά σπάνιες συνθήκες όμως, απότομες επιταχύνσεις στην τροχιά των αντικειμένων αυτών δημιουργεί αναταράξεις στην καμπύλη του χωροχρόνου – μια ανατάραξη η οποία μεταδίδεται με την μορφή κυμάτων όπως ακριβώς όταν πετάμε ένα βότσαλο σε μια ήρεμη λίμνη.



Αυτήν ακριβώς την σπάνια στιγμή εντόπισαν τα συστήματα του LIGO, στις 14 Σεπτέμβρη 2015, και απέδειξαν την ορθότητα της θεωρίας του Αϊνστάιν. Πιο συγκεκριμένα, πριν 1.3 δισεκατομμύρια χρόνια, στο μακρινό μας σύμπαν, 2 μαύρες τρύπες ήρθαν τόσο κοντά που η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Εν τέλει, οι δυο αυτές τρύπες συγκρούστηκαν και ενώθηκαν σε μια ενιαία μαύρη τρύπα. Η ένωση τους ήταν τόσο «εκκωφαντική» που προκάλεσε μια, σημαντικού μεγέθους, αναταραχή στον χωροχρόνο και εξαπέλυσε βαρυτικά κύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Και τα νούμερα που περιβάλλουν αυτό το συμβάν είναι από μόνα τους «εκκωφαντικά»! Κάθε μαύρη τρύπα είχε διάμετρο 150 χιλιόμετρα και μάζα ίση με το άθροισμα της μάζας του ήλιου μας, επί 30! Συγκρούστηκαν με ταχύτητα που πλησίαζε αυτή του φωτός και η διατάραξη του χωροχρόνου που «γέννησε» τα κύματα είχε δύναμη ίση με το άθροισμα όλων των πλανητών, αστεριών και γαλαξιών του σύμπαντος, επί 50!! Είναι αδύνατο να μην εντυπωσιαστεί κανείς από την απίθανη δύναμη του σύμπαντος και να μην νοιώσει δέος γνωρίζοντας πως και εμείς είμαστε ένα κομμάτι αυτής της εκπληκτικής «μηχανής»!


Είναι επίσης αδύνατο να μην εντυπωσιαστεί κανείς και από την τεχνολογία που κατέχει πλέον η ανθρωπότητα και που της δίνει την δυνατότητα να μπορεί να ανιχνεύσει τέτοιες σημαντικές αλλαγές στο σύμπαν. Τα συστήματα μέτρησης που διαθέτει το LIGO είναι τόσο ευαίσθητα και καινοτόμα που κατάφεραν και μέτρησαν μεταβολή μεγέθους 1/1000 του πρωτονίου!! Και μιλάμε για ένα γεγονός που συνέβη πριν 1.3 δισεκατομμύρια χρόνια!!

Το LIGO είναι ένα ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτείται με 1 δισεκατομμύριο δολάρια από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης των Η.Π.Α (National Science Foundation) και αυτή τη στιγμή έχει πάνω από 1000 επιστήμονες από όλο τον κόσμο στην ομάδα του. Το πείραμα για την εύρεση των κυμμάτων ξεκίνησε το 2002 αλλά σταμάτησε το 2010 προκειμένου οι ανιχνευτές να λάβουν μια εντυπωσιακή αναβάθμιση μιας και αποφασίστηκε ότι δεν ήταν αρκετά ευαίσθητοι για να συλλάβουν τέτοιες αλλαγές στον χωροχρόνο. Το νέο LIGO πήρε την ονομασία Advanced LIGO και είναι 3 φορές πιο ισχυρό από το προηγούμενο. Αναμένεται μάλιστα να γίνει 10 φορές πιο ισχυρό στα επόμενα χρόνια. Η αρχή λειτουργίας του είναι αρκετά απλή: κάθε βάση LIGO αποτελείται από δυο ανιχνευτές σε σχήμα L. Ο κάθε βραχίονας έχει μήκος 4 χιλιόμετρα και μέσα στον καθένα μια πηγή laser στέλνει ένα φως από την μια μεριά στην άλλη, ασταμάτητα. Όταν το σύστημα δουλεύει χωρίς διαταραχές, το φως κάνει τον ίδιο χρόνο να ταξιδέψει από το ένα άκρο του σωλήνα στο άλλο. Ένας υπερσύγχρονος υπολογιστής μετράει τον χρόνο που κάνει το φως να ταξιδέψι από την μια μεριά στην άλλη και επιβεβαίωνει ότι και οι δυο σωλήνες έχουν τον ίδιο χρόνο. Όταν υπάρξει διαταραχή στον χωροχρόνο όμως, ένας από τους σωλήνες διαστέλλεται ή συστέλλεται και αυτό προκαλεί διαταραχή του συγχρονισμού. Ξαφνικά, το φως κάνει λιγότερο ή περισσότερο χρόνο να ταξιδέψει στον ένα σωλήνα σε σχέση με τον άλλο και αυτό είναι η ένδειξη του βαρυτικού κύμματος! Φυσικά, ιδαίτερα εξελιγμένοι υπολογισμοί πραγματοποιούνται ώστε να αποφευχθεί κάθε πιθανότητα η μεταβολή αυτή να έχει προκληθεί από κάποιον άλλο παράγοντα και επίσης ο LIGO δεν αποτελείται από ένα μόνο μετρητή αλλά από δυο στρατηγικά τοποθετημένους έτσι ώστε όχι μόνο να μπορούν να επιβεβαιώνουν ο ένας τις μετρήσεις του άλλου αλλά και να μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή πηγή της διαταραχής χρησιμοποιόντας εξελιγμένες μεθόδους τριγωνομετρίας.





Τι σημαίνει όμως αυτή η ανακάλυψη για την επιστημονική κοινότητα; Τέτοιες καινοτόμες ανακαλύψεις γίνονται μια φορά στα 30 χρόνια (και αν!) και η συγκεκριμένη ανοίγει ένα ακόμα παράθυρο στην εξερεύνηση του σύμπαντος. Όταν ο Γαλιλαίος έστρεψε το πρώτο τηλεσκόπιο στον ουρανό μπόρεσε να παρατηρήσει κάποιος πλανήτες και αστέρια. Μετά, ήρθαν τα ραδιοτηλεσκόπια και οι ακτίνες Χ και μας έδωσαν ακόμα καλύτερη εικόνα του σύμπαντος. Τώρα, με τα βαρυτικά κύμματα ανοίγουμε ένα ακόμα παράθυρο και μπορούμε να πάμε ακόμα πιο μακρυά και να δούμε ακόμα πιο εντυπωσιακά πράματα.

Για την ανθρωπότητα, πρακτικά, ίσως αυτό να μην σημαίνει τίποτα. Σίγουρα δεν πρόκειται να θεραπεύσει τον καρκίνο, ούτε να φέρει παγκόσμια ειρήνη, ούτε να λύσει το πρόβλημα της σίτησης του πληθυσμού. Και αυτό, ίσως, να κάνει αρκετούς να την αγνοήσουν την ανακάλυψη αυτή ή ακόμα περισσότερο να την μειώσουν. Ξεχνάμε όμως ότι ένα από τα κεφαλαιώδη ερωτήματα της ανθρωπότητας, κάτι που βασανίζει τα μυαλά όλων μας από τότε που περπατήσαμε για πρώτη φορά στην Γη, κάτι που δεν έχει σχέση με θρησκείες, πολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες είναι το: «Ποιοί είμαστε; Από πού προερχόμαστε; Τι υπάρχει εκεί έξω;». Αυτή η ανακάλυψη μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην απάντηση!!

Σημείωση 1: Το άρθρο αυτό γράφτηκε για να τονίσει την σημαντική σχέση της τεχνολογίας με τα επιστημονικά επιτεύγματα. Μπορεί να μην είναι καθαρά «Επιστήμη της τεχνολογίας», αλλά χωρίς την τεχνολογία δεν θα είχαμεLIGO.

Σημείωση 2: Γράφτηκε επίσης λόγω του προσωπικού μου πάθους με αυτό το κομμάτι της επιστήμης και με την κρυφή ελπίδα ότι μια τέτοια ανακάλυψη θα μας βοηθήσει να δούμε μέσα σε μια μαύρη τρύπα ή ακόμα καλύτερα θα μας επιτρέψει να κάνουμε πλάνα για ταξίδια στον χρόνο. Δυστυχώς, όπως επιβεβαίωσε ο Kip Thorne, ένας από τους επιστήμονες του προγράμματος LIGO, τίποτα από τα δυο δεν πρόκειται να βοηθηθεί από την ανακάλυψη αυτή.

Σημείωση 3: Όποιος θέλει να ακούσει το απόσπασμα ήχου την στιγμή ακριβώς που οι δυο τρύπες συγκρούστηκαν μπορεί να ακολουθήσει αυτόν τον σύνδεσμο: http://www.ligo.org/science/GW-Overview/sounds/chirp40-1300Hz.wav

Ένα είναι σίγουρο όμως: νομίζω ότι γνωρίζω ήδη ποιος θα πάρει το Νόμπελ Φυσικής φέτος...

+Vassilis Anastasiadis

αναδημοσίευση από yannidakis.net

Μια νέα απόπειρα χρονολόγησης των Ομηρικών Επών, η ακριβέστερη μέχρι στιγμής, συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης.

Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.

Την ημερομηνία κατά την οποία ο μυθικός Οδυσσέας σκότωσε τους μνηστήρες της Πηνελόπης εντόπισε μία ομάδα αστροφυσικών. Σύμφωνα με την kathimerini.gr, η νέα αυτή απόπειρα χρονολόγησης των Ομηρικών Επών,συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης. Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.

«Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα», λέει ευθέως η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους.

«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική. Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ.

«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Αλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα. Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια.

Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες: «Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια• ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!».

«Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα.

Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό.

«Υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο»

Το βασανιστικό ερώτημα είναι αν τα γεγονότα που περιγράφονται στα έπη είναι μεταφορικά ή κυριολεκτικά. Την απάντηση για την κ. Πρέκα-Παπαδήμα τη δίνει ο Πλούταρχος, ο οποίος εξηγεί ότι Φυσική Επιστήμη, Θεολογία και Μυθολογία ταυτίζονται στην Αρχαία Ελλάδα. «Το φαινόμενο στην Οδύσσεια το δημιουργεί η Αθηνά και στην Ιλιάδα ο Απόλλωνας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο», λέει η ίδια.

Προς επίρρωσιν, αναφέρει την εμφάνιση μιας βροχής πεφταστεριών που περιγράφεται ως εξής: «Ως άρα οι ειπόντι επέπτατο δεξιός όρνις, κίρκος, Απόλλωνος ταχύς άγγελος• εν δε πόδεσσι τίλλε πέλειαν έχων, κατά δε πτερά χεύεν έραζε μεσσηγύς νηός τε και αυτού Τηλεμάχοιο».

«Το γεράκι που περιγράφει ο Ομηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη. Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού», εξηγεί η ίδια.

Ανατρέχοντας στους χάρτες της NASA, οι επιστήμονες βρήκαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη. Ο Κόρακας, όμως, είναι απεσταλμένος του Απόλλωνα και καλός οιωνός για τον Τηλέμαχο, που αναζητάει τον πατέρα του.

Η 30ή Οκτωβρίου ήταν ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα, κατά την οποία μάλιστα λάμβανε χώρα εκατόμβη (θυσία εκατό βοδιών), πράγμα που σημαίνει ότι όλο το νησί είχε πάει να την παρακολουθήσει. Οι μνηστήρες βρέθηκαν στην τέλεια παγίδα και φονεύθηκαν με τη βοήθεια των δύο θεών, της Αθηνάς και του Απόλλωνα. Κατά τους επιστήμονες, δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις, όπως η δολοφονία όλων των διαδόχων στην Ιθάκη και η έκλειψη, δεν μπορεί παρά να διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα ως ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός.


πηγή

Κάτι απίστευτα περίπλοκο θα τολμήσουν να κάνουν στο κέντρο Cern και σε περίπτωση που πετύχει θα ξαναγραφτούν όχι μόνο τα βιβλία της Φυσικής αλλά και της Φιλοσοφίας.

Στη Γενεύη, λοιπόν, υπάρχει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) με τους επιστήμονες να ετοιμάζονται να εκτοξεύσουν τα επίπεδα ενέργειας σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσουν μαύρες τρύπες, σημάδι πολυσύμπαντος.

Είναι πιθανό να υπάρξει διαρροή βαρύτητας του δικού μας σύμπαντος σε κάποιο παράλληλο, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Το πείραμα είναι βέβαιο πως θα πυροδοτήσει σενάρια κινδυνολογίας από τους επικριτές του LHC, με πολλούς να προειδοποιούν πως ο επιταχυντής σωματιδίων υψηλής ενέργειας θα σημάνει το τέλος του σύμπαντός μας με τη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας.

Το πείραμα μπορεί να δώσει ενδείξεις διαστάσεων πέρα από το μήκος, το πλάτος, το βάθος και τον χρόνο. Σύμφωνα με τους θεωρητικούς του Cern, μόνο η βαρύτητα μπορεί να περάσει από το ένα σύμπαν σε άλλες διαστάσεις. Αν αυτές υπάρχουν τότε οι επιστήμονες πιστεύουν πως θα μείωναν την ενέργεια παραγωγής μαύρων τρυπών.

Ο Αχμέντ Φαράγκ Αλι τονίζει πως αν ανιχνευθούν μαύρες τρύπες στο LHC με τα προβλεπόμενα επίπεδα ενέργειες, τότε θα αποδειχθεί πως η ύπαρξη παράλληλων συμπάντων.

«Αν οι μαύρες τρύπες δεν ανιχνευτούν στα προβλεπόμενα επίπεδα ενέργειας, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει τρία πράγματα. Είτε ότι δεν υπάρχουν επιπλέον διαστάσεις, είτε ότι είναι μικρότερες από ότι περιμέναμε, είτε ότι οι παράμετροι πρέπει να τροποποιηθούν», αναφέρει.


πηγή  
Στο σύμπαν μπορεί να υπάρχουν δισεκατομμύρια πλανήτες όπως η Γη, δυνητικά φιλόξενοι για τη ζωή, όμως δεν αποτελουν παρά το 8% των κατοικήσιμων πλανητών, αφού το υπόλοιπο 92% δεν έχουν ακόμη «γεννηθεί». Αυτό, τουλάχιστον, δείχνουν νέες εκτιμήσεις Αμερικανών αστρονόμων, σύμφωνα με τις οποίες φαίνεται πως η Γη ήλθε μάλλον νωρίς στο κοσμικό «πάρτι» της ζωής.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πίτερ Μπεχρούζι του διαστημικού ινστιτούτου Space Telescope Science Institute στη Βαλτιμόρη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Monthly Notices" της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Αστρονομίας, προχώρησαν στις θεωρητικές εκτιμήσεις τους με βάση τα στοιχεία των διαστημικών τηλεσκοπίων «Χαμπλ» και «Κέπλερ» της NASA.

Σύμφωνα με το νέο «σενάριο», όταν η Γη δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, μόνο ένα μικρό ποσοστό (8%) των δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών είχαν αρχίσει να σχηματίζονται. Ακόμη και όταν ο Ήλιος μας «σβήσει» μετά από περίπου έξι δισεκατομμύρια χρόνια, το «πάρτι» της ζωής θα συνεχίζεται, αφού σήμερα η μεγάλη πλειονότητα αυτών των φιλόξενων πλανητών (το 92%) δεν έχουν ακόμη σχηματισθει.

«Σε σχέση με όλους τους πλανήτες που θα σχηματισθούν ποτέ στο σύμπαν, η Γη στην πραγματικότητα ήταν πολύ πρώιμη», δήλωσε ο Μπεχρούζι. Το σύμπαν έχει ηλικία 13,8 δισεκατομμυρίων ετών.

Καθώς το «Χαμπλ» μπορεί να κοιτάξει μακριά στον χώρο και άρα πολύ πίσω στον χρόνο, μπορεί να δώσει στους επιστήμονες ένα είδος «οικογενειακού άλμπουμ» με διαδοχικές φωτογραφίες των γαλαξιών και των άστρων τους στις διάφορες εξελικτικές φάσεις του σύμπαντος. Στη νεανική ηλικία του το σύμπαν γεννούσε άστρα με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό από ό,τι τώρα. Παρόλα αυτά, η διαδικασία σχηματισμού άστρων (άρα και δυνητικά κατοικήσιμων άστρων) θα συνεχισθεί για πολύ-πολύ ακόμη καιρό, τόσο στον δικό μας γαλαξία, όσο και σε άλλους.


Το «Κέπλερ» έχει δείξει ότι οι δυνητικά φιλόξενοι πλανήτες (ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά από το άστρο τους) είναι άφθονοι στον γαλαξία μας. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι μόνο στον δικό μας γαλαξία μπορεί να υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο εξωπλανήτες με μέγεθος περίπου όσο η Γη. Από αυτούς πολλοί -άγνωστο πόσοι- είναι βραχώδεις και από αυτούς ένα μικρότερο αλλά καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό είναι κατοικήσιμοι. Αν σκεφθεί κανείς ότι στο ορατό σύμπαν μπορεί να υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες, αντιλαμβάνεται πόσοι κόσμοι υπάρχουν που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή.

Το τελευταίο άστρο του σύμπαντος δεν αναμένεται να «σβήσει» προτού περάσουν 100 τρισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, οπότε η ζωή έχει μέλλον μπροστά της να δημιουργήσει ουκ ολίγους εξωγήινους πολιτισμούς.
Πριν από κάποια χρόνια ο γνωστός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ είχε προειδοποιήσει πως σε βάθος 100 χρόνων η τεχνητή νοημοσύνη θα μετατραπεί σε θανάσιμη απειλή για την ανθρωπότητα. Πλέον όμως, οι κίνδυνοι σύμφωνα με τον Βρετανό δεν περιορίζονται στα… ρομπότ.
Ο πασίγνωστος θεωρητικός φυσικός που πριν λίγο καιρό ανέλαβε να ηγηθεί μιας τεράστιας προσπάθειας εύρεσης εξωγήινων μορφών ζωής, παραδέχτηκε πως αυτό που ψάχνει δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ακόμα μεγάλος εχθρός της ανθρωπότητας.
«Αν μας επισκεφτούν εξωγήινοι, τότε θα συμβεί πάνω κάτω αυτό που συνέβη όταν ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική, το οποίο δεν ήταν καθόλου καλό για τους ντόπιους κατοίκους» είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξη του.
Η ανακάλυψη νερού στον Αρη ήταν ένα γεγονός που φυσικά δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο τον Βρετανό φυσικό, αφού έδωσε νέα πνοή στο ερευνητικό του έργο. Η ισπανική εφημερίδα «El Pais» έσπευσε να ακούσει την άποψη του Χόκινκ, ο οποίος για μια ακόμα φορά φρόντισε να εντυπωσιάσει με άλλη μια τρομακτική πρόβλεψη.
«Εξελιγμένες εξωγήινες μορφές ζωής μπορεί να ταξιδεύουν ώστε να κατακτήσουν και να εποικίσουν όποιους πλανήτες μπορούν να φτάσουν. Το μαθηματικό μου μυαλό δεν μπορεί να δεχτεί ότι δεν υπάρχουν εξωγήινοι. Το μόνο ερώτημα είναι το ποια είναι η μορφή τους» ήταν ένα απόσπασμα από όσα είπε στην ισπανική εφημερίδα.
Σύμφωνα λοιπόν με όσα υποστηρίζει ο κ. Χόκινγκ, η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από μόλις λίγους μήνες είναι ουσιαστικά μια ανίχνευση… πιθανών εχθρών της ανθρωπότητας. Παρόλα αυτά, η άποψη του χαρισματικού φυσικού δεν είναι από μόνη της ικανή να ανησυχήσει, αφού η ύπαρξη εξωγήινων μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, αν υπάρχει, δεν μπορεί παρά να περιορίζεται σε πρωτόγονες μορφές ζωής.



Μια σημαντική ανακάλυψη που αφορά τον Κόκκινο Πλανήτη θα αποκαλύψει την Δευτέρα σε ειδική συνέντευξη Τύπου, η NASA.

Η συνέντευξη Τύπου θα μεταδοθεί ζωντανά σε όλο των πλανήτη μέσω διαδικτύου ενώ εκτός από τους δημοσιογράφους που θα παρευρίσκονται ερωτήσεις θα μπορούν να κάνουν και οι πολίτες μέσα από το hashtag #AskNasa στο Twitter.

«Λύθηκε το μυστήριο του Αρη; Ανακαλύψτε τη Δευτέρα», αναφέρεται στην ανάρτηση της διαστημικής υπηρεσίας, που εξερευνά τον «κόκκινο πλανήτη» από τη δεκαετία του 60.
Λίγες ώρες μετά νέα ανάρτηση στο κοινωνικό δίκτυο αναφέρει ότι «ο Άρης είναι ένας μυστήριος κόσμος, συντονιστείτε στη NASA TV καθώς θα ανακοινώσουμε ένα μεγάλο επιστημονικό εύρημα».

Τα ευρήματα θα παρουσιάσουν ο Michael Meyer που είναι επικεφαλής του εξερευνητικού προγράμματος στον Άρη, ο Jim Green επιστήμονας της NASA και ο Lujendra Ojha απόφοιτος του Πανεπιστημίου Georgia Tech.

Ο τελευταίος είναι ο άνθρωπος που εντόπισε ροές αλμυρού νερού στον Κόκκινο πλανήτη κι αυτό έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι η ανακοίνωση έχει να κάνει με την ύπαρξη νερού κι άρα ζωής στον Άρη.

Παρακολουθήστε ζωντανά

Όλοι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν τη συνέντευξη Τύπου ζωντανά ΕΔΩ

πηγή

Εκατό `αστέρια` την ώρα θα πέφτουν απόψε δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό φαινόμενο που θα είναι ορατό με γυμνό οφθαλμό κυρίως σε σκοτεινές περιοχές με βορειοανατολική κατεύθυνση μεταξύ των ωρών 9μμ - 5 πμ (της Πέμπτης).

Σύμφωνα με την ΝΑΣΑ, αυτή η χρονιά θα είναι μια από τις καλύτερες εδώ και χρόνια για παρατήρηση του φαινομένου των Περσείδων καθώς φέτος η βροχή διαττόντων αστέρων δεν θα επηρεάζεται από το φως της Σελήνης.

Το φαινόμενο των Περσείδων άρχισε από τις 17 Ιουλίου 2015 και θα διαρκέσει μέχρι και τις 24 Αυγούστου 2015.

Οι Περσείδες παρατηρούνται εδώ και 2,000 χρόνια και σχετίζονται με τον κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε 133 χρόνια. Ο κομήτης αυτός θεωρείται τόσο μεγάλος, όσο και εκείνος που προσέκρουσε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια στη Γη και, σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, ήταν υπεύθυνος για τον αφανισμό των δεινοσαύρων.

Κάθε χρόνο τον Αύγουστο, η Γη περνά από ένα σύννεφο της τροχιάς του κομήτη που αποτελείται από πάγο και σκόνη ηλικίας πέραν των 1,000 ετών. Αυτά τα σωματίδια που συνήθως έχουν μέγεθος ίσο με τον κόκκο ενός ρυζιού και βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, ``καίγονται`` στην ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν ένα από τα ομορφότερα φαινόμενα διαττόντων αστέρων.

Ονομάζονται ``πεφταστέρια`` γιατί δίνουν την εντύπωση ότι πέφτουν από τον ουρανό. Επίσης, τους δόθηκε η ονομασία Περσείδες γιατί φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα.

Πάντως ανεξάρτητα από τις επιστημονικές εξηγήσεις του φαινομένου θα σας συνιστούσαμε να βγείτε στις αυλές και τα μπαλκόνια μαζί με τα αγαπημένα σας πρόσωπα σήμερα το βράδυ, να κλείσετε τα φώτα και να κάνετε μια αστροπαρατήρηση που σίγουρα θα σας χαρίσει ευχαρίστηση και θα δημιουργήσει μια πολύ καλή ατμόσφαιρα :)


Η NASA ανακοίνωσε πως το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ ανακάλυψε ένα πλανήτη παρόμοιο με τη Γη. Όπως σημειώνεται επίσημα από τη NASA είναι ό,τι πιο παραπλήσιο στη Γη έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα.

Ο εν λόγω πλανήτης, στον οποίο δόθηκε το όνομα Kepler 452b, βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου και περιφέρεται γύρω από ένα άστρο αντίστοιχο του δικού μας Ήλιου, σε απόσταση περίπου ίδια με αυτήν που έχει η Γη από το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατό να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή, κάτι που θα επέτρεπε την ύπαρξη ζωής, όπως τη γνωρίζουμε.

Ο Kepler 452b είναι κατά 60% μεγαλύτερος από τη Γη και απέχει 1.400 έτη φωτός. Το άστρο γύρω από το οποίο περιφέρεται ο Kepler 452b είναι μόλις 4% μεγαλύτερο από τον Ήλιο, ωστόσο είναι 1,5 δις. χρόνια γηραιότερο από αυτόν. Η περιφορά του Kepler 452b γύρω από τον «Ήλιο» του διαρκεί 385 ημέρες.

Ο Kepler 452b εντάσσεται στη λίστα με τους δώδεκα νέους εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί από το τηλεσκόπιο Κέπλερ και βρίσκονται σε τροχιά εντός της «κατοικήσιμης ζώνης» ενός αστεριού, ώστε να μην είναι ούτε πολύ θερμοί, ούτε πολύ ψυχροί για να διαθέτουν ενδεχομένως νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά τους.

Επιπλέον οι επιστήμονες αναφέρουν πως καθώς το αστέρι γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο Kepler 452b είναι 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από τον Ήλιο μας, θα μπορούσε να μας δώσει μια εικόνα για το μέλλον της Γης. «Ο Kepler 452b μπορεί να υφίσταται σήμερα αυτό που θα πάθει η Γη σε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, όταν ο Ήλιος μας θα γεράσει και θα γίνει πιο φωτεινός», εξήγησε ο αστρονόμος του SETI Νταγκ Κάλντγουελ.



Μπλε φεγγάρι αποκαλείται μια πανσέληνος που συμβαίνει σε ασυνήθιστη χρονική στιγμή. Τα περισσότερα έτη έχουν δώδεκα πανσελήνους, τις περισσότερες φορές μια κάθε μήνα. Ωστόσο κάθε ημερολογιακό έτος περιλαμβάνει δώδεκα σεληνιακούς κύκλους και έντεκα ημέρες ακόμη. Αυτές αθροίζονται και ως αποτέλεσμα κάθε δύο ή τρια χρόνια έχουμε ένα επιπλέον φεγγάρι, φαινόμενο που συμβαίνει κάθε 2,72 χρόνια. Διαφορετικές ερμηνείες τοποθετούν το έξτρα φεγγάρι σε διάφορες περιόδους, ωστόσο αυτή η πρόσθετη πανσέληνος αποκαλείται σε κάθε περίπτωση «μπλε φεγγάρι».

Ο όρος έχει και μεταφορική σημασία, η οποία τονίζει τη σπανιότητα ενός φαινομένου. Χαρακατηριστική είναι η αγγλική έκφραση «once in a blue moon», που σημαίνει πως κάτι συμβαίνει πολύ σπάνια. Στο άλλο άκρο υπάρχει και μια πολύ κυριολεκτική σημασία καθώς ένα φεγγάρι μπορεί πράγματι να έχει χρώμα μπλε, εξαιτίας ατμοσφαιρικών διαταραχών. Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο κατά το οποίο το φεγγάρι (όχι απαραίτητα πανσέληνος) φαίνεται στα μάτια του παρατηρητή γαλαζωπό, εξαιτίας της ύπαρξης καπνού ή μορίων σκόνης στην ατμόσφαιρα. Κάτι τέτοιο παρατηρήθηκε μετά τις δασικές πυρκαγιές στη Σουηδία και τον Καναδά το 1950 και, αξιοσημείωτα, μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883, που είχε ως επακόλουθο να εμφανίζεται το φεγγάρι μπλε για μια περίοδο δύο ετών.

Ανάμεσα στα έτη 2005 και 2015 πραγματοποιήθηκαν (ή αναμένονται να πραγματοποιηθούν) τα παρακάτω μπλε φεγγάρια:

Α. Θεωρώντας μπλε φεγγάρι την τρίτη πανσέληνο σε μια εποχή τεσσάρων πανσελήνων:

19 Αυγούστου 2005
19 Μαΐου 2008
21 Νοεμβρίου 2010
21 Αυγούστου 2013

Β. Θεωρώντας μπλε φεγγάρι μια δεύτερη πανσέληνο σε οποιοδήποτε μήνα:

30 Ιουνίου 2007
31 Δεκεμβρίου 2009
31 Αυγούστου 2012
31 Ιουλίου 2015

Σημειώνεται πως το έτος 2018 (καθώς επίσης τα έτη 2037, 1961, 1942, 1999) αναμένεται μαύρο φεγγάρι (καθόλου πανσέληνος το μήνα Φεβρουάριο που είναι συντομότερος), και ως αποτέλεσμα θα υπάρξουν δυο μπλε φεγγάρια μες την ίδια χρονιά, τον Ιανουάριο και το Μάρτη.

Και επειδή ξέρουμε ότι οι περισσότεροι από τους φίλους του ακτιβιστή θα ρομαντζάρουν απόψε, τους χαρίζουμε τη μουσική επένδυση της σημερινής βραδιάς από την αξέχαστη Billie Holiday:

Στο φως για πρώτη φορά με τόση λεπτομέρεια φέρνει τα μυστικά του Πλούτωνα το σκάφος New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της NASA, το οποίο χθες και σήμερα πραγματοποιεί ένα ιστορικό πέρασμα από τον πλανήτη-νάνο, προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες στην επιστημονική κοινότητα και ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην εξερεύνηση του Διαστήματος.

<p>Καλλιτεχνική απεικόνιση της διέλευσης του New Horizons της NASA από τον Πλούτωνα και τον δορυφόρο του, Χάρο.</p>
Καλλιτεχνική απεικόνιση της διέλευσης του New Horizons της NASA 
από τον Πλούτωνα και τον δορυφόρο του, Χάρο.
Ηδη το σκάφος κατάφερε μέσω φωτογραφιών και μετρήσεων να προσδιορίσει το ακριβές μέγεθος του Πλούτωνα, ένα στοιχείο εξαιρετικά σημαντικό καθώς αυτό ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για να υποβιβαστεί ο πλανήτης σε πλανήτη-νάνο και να μη θεωρείται πλέον επίσημα «μέλος» του πλανητικού μας συστήματος.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις, λοιπόν, του New Horizons, ο Πλούτωνας είναι μεγαλύτερος απ' ό,τι είχε εκτιμηθεί από τις παρατηρήσεις που γίνονται από τη Γη, καθώς η ακτίνα του είναι 1.185 χιλιόμετρα. Παρά την προς τα πάνω αναθεώρηση του μεγέθους του, οι επιστήμονες υπογράμμισαν πως σε σύγκριση με άλλους πλανήτες ο Πλούτωνας είναι μικροσκοπικός, καθώς μαζί με τον μεγαλύτερο δορυφόρο του, τον Χάροντα, καταλαμβάνουν έκταση ίση σχεδόν με αυτήν που καταλαμβάνουν οι ΗΠΑ.
Ο δορυφόρος του
Από την άλλη, βέβαια, οι ειδικοί αναφέρουν ότι σε σχέση με τα υπόλοιπα σώματα της ζώνης Κουίπερ, όπου και βρίσκεται ο πλανήτης-νάνος, ο Πλούτωνας είναι μακράν το μεγαλύτερο. Ενα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που ήδη έχουν εντοπίσει οι επιστήμονες του προγράμματος είναι ότι ο Χάρος, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Πλούτωνα, έχει τεράστια φαράγγια και κρατήρες στην επιφάνειά του, ενώ στις φωτογραφίες φαίνεται επίσης καθαρά ο «σκοτεινός» πόλος του, που μέχρι τώρα δεν έχει εξηγηθεί γιατί είναι σκοτεινός.
Φωτογραφία του Πλούτωνα, που έστειλε στη Γη το διαστημικό σκάφος των Αμερικανών
Φωτογραφία του Πλούτωνα, που έστειλε στη Γη το διαστημικό σκάφος των Αμερικανών
Επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι ο Χάρος και ο Πλούτωνας έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, κάτι που δεν ήταν αναμενόμενο δεδομένου ότι οι περισσότερες θεωρίες για τον σχηματισμό τους υποστηρίζουν ότι τα δύο σώματα χωρίστηκαν από μια αρχαία σύγκρουση με άλλο σώμα.
Οπως αναφέρουν οι άνθρωποι που χειρίζονται το σκάφος, το New Horizons χθες πλησίαζε με τεράστια ταχύτητα (επί 9 χρόνια τώρα ταξιδεύει με περίπου 49.600 χιλιόμετρα την ώρα) τον Πλούτωνα τραβώντας συνεχώς φωτογραφίες και κάνοντας μετρήσεις που στέλνει πίσω στη Γη. Εξαιτίας της μεγάλης απόστασης, που ανέρχεται σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, τα δεδομένα κάνουν αρκετές ώρες να φτάσουν στα γραφεία της NASA.
Αυτό σημαίνει ότι το σκάφος δεν μπορεί να ελεγχθεί σε πραγματικό χρόνο και γι' αυτό, όταν σήμερα το σκάφος θα είναι στην πιο κοντινή απόσταση από την επιφάνεια του πλανήτη-νάνου (12.500 χιλιόμετρα από αυτήν), θα λειτουργεί στον αυτόματο και χωρίς να έχει επαφή με τη Γη και συγκεκριμένα με το κέντρο επιχειρήσεων που βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς.
Επίσης αυτό σημαίνει ότι τα λεπτομερή στοιχεία που θα συλλέξει όταν θα περάσει ξυστά από τον Πλούτωνα θα κάνουν αρκετές ώρες να φτάσουν στα χέρια των ειδικών, ενώ κανείς δεν θα γνωρίζει για ώρες εάν όλα πήγαν καλά ή υπήρξε κάποιο ατυχές περιστατικό. Το σκάφος θα συλλέξει μεταξύ άλλων στοιχεία και για τα υπόλοιπα «φεγγάρια» του Πλούτωνα πέραν του Χάροντα, δηλαδή για τη Στύγα, τον Κέρβερο, την Υδρα και τη Νύχτα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

πηγή