Articles by "Αυτοκτονίες"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αυτοκτονίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η αυτοκτονία στο Ηράκλειο προκαλεί συγκίνηση και έντονο προβληματισμό. Συγγενείς του αυτόχειρα περιγράφουν τις τελευταίες μέρες του 72χρονου και εξηγούν πώς έφτασε στην αυτοχειρία…

Ανάστατο το Ηράκλειο από την αυτοκτονία και τις καταγγελίες στενών συγγενών του αυτόχειρα. Όπως λένε ο 72χρονος οδηγήθηκε στον θάνατο, αφού για μήνες δεν μπορούσε να ξεκινήσει χημειοθεραπείες. Αποτέλεσμα όπως αναφέρει ξάδερφός του, ήταν ο καρκίνος στον πνεύμονα να επεκταθεί και ο άτυχος ασθενής να υποφέρει από αφόρητους πόνους. «Αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του για να γλιτώσει» συμπληρώνει ο ίδιος και εξηγεί πως ο καρκινοπαθής συγγενής του, άφησε σημείωμα μέσα από το οποίο ζητούσε συγγνώμη και την κατανόηση για την απόφαση που πήρε.

Σοκ στην τοπική κοινωνία του Ηρακλείου έχει προκαλέσει ο θάνατος του καρκινοπαθούς που έδωσε τέλος στη ζωή του την Κυριακή 10 Μαρτίου, μην αντέχοντας τους πόνους όπως λένε φίλοι και συγγενείς του, περιμένοντας φάρμακο για να κάνει την χημειοθεραπεία του.

Το θέμα είχε αναδείξει πριν από λίγες ημέρες το Ράδιο Κρήτη και είχε ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να βρεθεί το φάρμακο που έπρεπε να πάρει ο 72χρονος για τον καρκίνο του πνεύμονα καθώς δεν υπήρχε στην Ελλάδα.

Δυστυχώς ο άτυχος 72χρονος που οι Ηρακλειώτες τον γνώριζαν καθώς ήταν πωλητής βιβλίων σε λαϊκές, δεν άντεξε να υποφέρει από τους πόνους και με μια θηλιά στο λαιμό του έδωσε τέλος στη ζωή του αφήνοντας ένα συγκλονιστικό σημείωμα στην οικογένειά του με το οποίο τους αποχαιρετούσε ζητώντας τους συγγνώμη και εξηγώντας τους λόγους που τον οδήγησαν στην αυτοχειρία.

Συγκινημένος μίλησε στο Ράδιο Κρήτη, ξάδελφός του, που είχε αναδείξει το θέμα για να βρεθεί το φάρμακο και να έρθει από το εξωτερικό. «Μιλήσαμε τελευταία φορά την Κυριακή και ουσιαστικά ήταν σαν να μας αποχαιρετούσε το ίδιο έκανε με όλους ευχαριστώντας τους για όλα. Τρέξαμε εμείς και τα παιδιά του αλλά δυστυχώς δεν τον προλάβαμε» ανέφερε.

Τραγική ειρωνεία ότι μετά την ανάδειξη του προβλήματος, το φάρμακο ήρθε και μάλιστα η πρώτη χημειοθεραπεία ήταν να γίνει σήμερα Τρίτη.

Ο ξάδερφος του αυτόχειρα ανέφερε επίσης στο ekriti.gr ότι στο σημείωμα που άφησε αποχαιρετούσε παιδιά, εγγόνια και τους άλλους συγγενείς, γράφοντας μεταξύ άλλων ότι δεν άντεχε τους πόνους και ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Παράλληλα επεσήμανε την μεγάλη ταλαιπωρία που είχε υποστεί καθώς δεν μπορούσε να κάνει ούτε την εξέταση με το ειδικό ακτινολογικό μηχάνημα PET SCAN που υπάρχει στο ΠΑΓΝΗ για να διαπιστωθεί εάν είχε εξαπλωθεί ο καρκίνος.

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Το 2023 μας αφήνει με μια σοκαριστική είδηση.
Ίσως η συγκλονιστικότερη είδηση των τελευταίων ημερών που "θάφτηκε" από τα πουλημένα ΜΜΕ.
Σχεδόν με πανομοιότυπο τρόπο  παρουσιάστηκε η είδηση από τα περισσότερα πετσοταϊσμένα ειδησεογραφικά σάιτ:
Νεκρός εντοπίστηκε ένας άνδρας 57 ετών μετά από φωτιά που ξέσπασε σε διώροφη πολυκατοικία στην Ελευσίνα επί της οδού Αθανασίου Διάκου.
Στο σημείο επιχείρησαν 12 πυροσβέστες με 3 οχήματα.
Κάποια άλλα μόνο που δεν χαρακτήρισαν παρανοϊκό τον αυτόχειρα που πυρπόλησε το σπίτι του και αυτοπυροβολήθηκε. 

Δεν έδωσαν την είδηση, ή καλύτερα την ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ, ότι ο άνθρωπος είχε χάσει το μοναδικό του σπίτι σε πλειστηριασμό από fund που δεν του έδωσε καν την ευκαιρία να διαπραγματευτεί, αντιθέτως τον πίεζε και τον υποχρέωνε να το εγκαταλείψει.
Το εγκατέλειψε βέβαια, αλλά αφού προηγουμένως το πυρπόλησε για να μην συναινέσει στην παράδοση. 
Και αυτοπυροβολήθηκε και κατέληξε.
Σε ηλικία 57 ετών.

Καθίκια καταλαβαίνετε που οδηγείτε την κοινωνία προκειμένου να πάρετε από μεροκαματιάρηδες ανθρώπους την περιουσία τους;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η σημερινή Είδηση:

«Βουτιά θανάτου» έκανε νωρίς το πρωί της Τρίτης (4/7) ένας ηλικιωμένος άνδρας στο λιμάνι της Ραφήνας.

Θα μπορούσε να είναι μια ακόμη συνηθισμένη, καθημερινή ειδησούλα που θα περνούσε απαρατήρητη. Ας δούμε όμως κάποιες λεπτομέρειες που καταγράφηκαν από τοπικό ιστολόγιο (irafina.GR) που μας οδηγούν σε σκέψεις για τη ζοφερότητα των καιρών που βιώνει η ελληνική κοινωνία τα τελευταία μνημονιακά χρόνια.

Δεν γνωρίζουμε τον αυτόχειρα. Μάθαμε πως πρόκειται για έναν 89χρονο κολοβωματία.

Ο ηλικιωμένος, γεννημένος το 1934, είχε αφήσει ένα τσαντάκι στην άκρη της προβλήτας μέσα στο οποίο υπήρχε η ταυτότητα του και ένα σημείωμα στο οποίο εξηγούσε τους λόγους που προχώρησε σε αυτή του την ενέργεια, ενώ στο σημείο βρέθηκε και μία πατερίτσα. Είχε δεθεί στο αναπηρικό του αμαξίδιο και φούνταρε στο λιμάνι της Ραφήνας, μαζί με το τενητό του μέλος.

«Παρακαλώ να φερθείτε με την δέουσα προσοχή στο νεκρό σώμα μου. Φεύγω γιατί δεν θέλω να είμαι βάρος στα παιδιά μου», έγραφε το σημείωμα.

Αυτό που δεν περιείχε το σημείωμα του ηλικιωμένου συμπολίτη μας είναι οι λέξεις ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΑΝΑΛΓΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

Μια απέραντη θλίψη και σήμερα .....





Σύμφωνα με πληροφορίες, τον ηλικιωμένο εντόπισαν μέσα στην θάλασσα άνδρες του πληρώματος του Andros Queen που είναι δεμένο στην προβλήτα 9 στο λιμάνι της Ραφήνας.

Άμεσα ειδοποίησαν το λιμενικό το οποίο με την σειρά του ενημέρωσε δύτη ο οποίος βούτηξε περίπου στις 7:30 για να ανασύρει την σορό του.

Η σορός του άνδρα παραδόθηκε σε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ για την μεταφορά στο νεκροτομείο όπου και θα γίνει η νεκροψία - νεκροτομή.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Νεκρή εντοπίστηκε νωρίς το βράδυ της Δευτέρας η 31χρονη Μαριάννα. Εξαφανίστηκε την περασμένη Παρασκευή από το χωριό Γαλαρινός, στη Χαλκιδική.

Τη σορό της 31χρονης Μαριάννας που είχε εξαφανιστεί από την Παρασκευή (18/11) ανακάλυψαν απανθρακωμένη, μέλη του ΟΦΚΑΘ που είχαν πάρει μέρος στις έρευνες για τον εντοπισμό της από το βράδυ της Κυριακής.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες του ThessToday.gr, η σορός εντοπίστηκε σε εγκαταλελειμμένη οικοδομή στο χωριό Γαλαρινό Χαλκιδικής, δίπλα στο σπίτι της φίλης της όπου φιλοξενούνταν το προηγούμενο διάστημα.

Στο σημείο κατέφθασαν δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας όπου και προχώρησαν στον αποκλεισμό του σημείου.

Υπενθυμίζεται ότι η 31χρονη σταμάτησε να δίνει σημάδια ζωής από την περασμένη Παρασκευή, όταν έφυγε από το σπίτι της φίλης της, αφήνοντας ένα σημείωμα πίσω στο οποίο εξηγούσε τους λόγους της εξαφάνισης.

Η ομάδα του ΟΦΚΑΘ είχε ανακοινώσει πως αναλαμβάνει τις έρευνες για τον εντοπισμό της 30χρονης.
Οι αρχές από την πρώτη στιγμή «κύκλωσαν» το σενάριο ερωτικής απογοήτευσης, καθώς στο σημείωμα αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, με το οποίο το προηγούμενο διάστημα η 31χρονη φέρεται να είχε αναπτύξει προσωπική σχέση.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ασύλληπτη τραγωδία για μια οικογένεια στην θεσσαλική πόλη, με τη δίδυμη αδερφή να βρίσκει χωρίς τις αισθήσεις του τον αδερφό της μέσα στο παιδικό δωμάτιο, κρεμασμένο από τη ζώνη του καράτε, το μεσημέρι της Τετάρτης.

Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των γονιών, των διασωστών του ΕΚΑΒ που έσπευσαν άμεσα, αλλά και των γιατρών στο νοσοκομείο όπου διακομίστηκε ο άτυχος 12χρονος, για την ανάνηψή του, το παιδί δεν τα κατάφερε.

Οι αστυνομικοί που πήγαν στο διαμέρισμα της οικογένειας κατέσχεσαν τους υπολογιστές και τα λάπτοπ που υπήρχαν στο σπίτι. Ο μαθητής της Α' Γυμνασίου ήταν ένα ήσυχο παιδί και όπως λένε καθηγητές στο σχολείο του, δεν είχε απασχολήσει ποτέ με τη συμπεριφορά του. Ήταν επιμελής και δεν είχαν παρατηρηθεί φαινόμενα bullying. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν έδειχνε να αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα και δεν είχε εκδηλώσει ποτέ την πρόθεση να βάλει τέλος στη ζωή του, κάνουν τους αστυνομικούς να εστιάζουν στο ενδεχόμενο πίσω από την αυτοχειρία να κρύβεται ένα διαδικτυακό παιχνίδι θανάτου.

Στο σπίτι της οικογένειας έσπευσε από την πρώτη στιγμή ψυχολόγος για να στηρίξει τη 12χρονη που ήταν εκείνη που είδε πρώτη τις ανατριχιαστικές εικόνες. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά, το αγόρι είπε σε εκείνη και στους γονείς ότι θα πάει να διαβάσει στο δωμάτιό του. Κάποια στιγμή η αδερφή του αποφάσισε να πάει στο δωμάτιο κι εκεί βρήκε τον αδερφό της κρεμασμένο.

Στα χέρια της αστυνομίας βρίσκονται και τα κινητά τηλέφωνα των γονέων και εντός της ημέρας αναμένονται νέα στοιχεία για την τραγική υπόθεση.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Νεκρός βρέθηκε την Κυριακή (28/8) 64χρονος άνδρας στην αυλή του σπιτιού του στην Άνω Περαία Θεσσαλονίκης.

Η Ελληνική Αστυνομία βρίσκεται στο σημείο προκειμένου να εξετάσει όλα τα ενδεχόμενα για το τραγικό αυτό περιστατικό, με τον άνδρα να φέρει τραύμα από όπλο.

Για την ώρα παραμένει ανοιχτό το εάν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια ή για αυτοκτονία.


πηγή

Η κοπέλα είχε έρθει με την οικογένειά της σε ηλικία 5 ετών από την Αλβανία και είχε καταφέρει να σπουδάσει αφού ήταν πολύ καλή μαθήτρια και να πάρει πτυχίο Φιλολογίας.
Ο πατέρας και η μητέρα της δούλεψαν σκληρά στην Ελλάδα για να μη λείψει τίποτα από τα δύο κορίτσια τους και κατάφεραν να τα μεγαλώσουν.
Πριν από μερικά χρόνια όμως, ήρθε το πρώτο χτύπημα, όταν ξαφνικά έφυγε από το ζωή από παθολογικά αίτια, ο πατέρας της κοπέλας. Η μητέρα βρέθηκε τον Οκτώβριο του 2020 πνιγμένη στο λιμάνι των Ραχών!
Το δεύτερο απανωτό χτύπημα της
Σύμφωνα με το LamiaReport η κοπέλα έκανε μαθήματα σε παιδάκια για τα προς το ζειν, ενώ για ένα διάστημα δούλεψε και στη Δομή Προσφύγων και Μεταναστών στις Θερμοπύλες.
Το πρόγραμμα όμως τελείωσε, η καραντίνα έκοψε τα μαθήματα και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες δεν μπορούσε να βρει δουλειά.
Από όσους την γνώριζαν, το μόνο που ζητούσε ήταν δουλειά! Δεν ήθελε ούτε ελεημοσύνη, ούτε δανεικά, μόνο δουλειά!
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα ένα νεαρό εργατικό κορίτσι, δεν αδυνατεί απλώς να κάνει τα όνειρά του πράξη, αλλά ακόμα και να ζήσει με αξιοπρέπεια από την δουλειά και τις σπουδές της.
Σε λίγες ημέρες θα έκλεινε τα 29 της χρόνια…

πηγή: ROSA 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η τραγωδία είχε ξεκινήσει δύο χρόνια πριν και ο επίλογος γράφτηκε σήμερα το μεσημέρι στις 3 μμ.
Η είδηση ανέφερε πτώση αυτοκινήτου στο αλιευτικό καταφύγιο του μπαξέ. Μάλιστα αυτόπτες μάρτυρες μιλούσαν για εκούσια ενέργεια.

Την αποκάλυψη της τραγικής κατάληξης όμως έδωσε ο πρώτος δύτης που προσέγγισε το αυτοκίνητο στον βυθό όταν βρήκε τους δύο αυτόχειρες δεμένους με χειροπέδες μεταξύ τους, αλλά και στο τιμόνι του αυτοκινήτου. Μάλιστα στο αυτοκίνητο τοποθέτησαν και σακιά με άμμο.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της ιατροδικαστικής εξέτασης, οι σοροί των δύο ατόμων δεν φέρουν ίχνη πάλης.

Στελέχη του Λιμενικού, της ΕΜΑΚ, της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής που έφτασαν στο σημείο, έστησαν επιχείρηση απεγκλωβισμού των ατόμων και ανάσυρσης του αυτοκινήτου από τον βυθό της θάλασσας.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η μητέρα (72 ετών) και ο γιος( 50 ετών) είχαν βιώσει μια οικογενειακή τραγωδία, αφού πριν από δύο χρόνια ο αδερφός του 50χρονου, είχε δώσει τέλος στη ζωή του. Μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα από το τραγικό αυτό συμβάν, ο πατέρας της οικογένειας έφυγε από τη ζωή.

Το αυτοκίνητο φέρει πινακίδες από το νομό Κιλκίς και τα θύματα δεν διέμεναν στην περιοχή των Νέων Επιβατών.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Βρισκόμαστε στα χρόνια της αντίστασης, στα χρόνια των πλατειών, στα χρόνια των ξενόδουλων κυβερνήσεων (που φευ δεν λένε να τελειώσουν, συνεχίζονται...) στα χρόνια που τα μνημόνια καταπίνουν συντάξεις, ξεπουλάνε δημόσια περιουσία και καταρακώνουν αξιοπρέπειες. Βρισκόμαστε στα χρόνια που η ανέχεια αλλά και η απόγνωση οδηγούν πολλούς συνανθρώπους μας σε απονενοημένα διαβήματα *.

Ήταν 4 Απριλίου του 2012 όταν ο Δημήτρης Χριστούλας αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από το ελληνικό Κοινοβούλιο, στην περίοδο της δημοσιονομικής βαρβαρότητας, που συνεχίζεται αδιάλλειπτα, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, μέχρι σήμερα. Ο Δημήτρης Χριστούλας ένας έντονα πολιτικοποιημένος συναγωνιστής, άνθρωπος πράος, καλλιεργημένος και ευγενής, συνταξιούχος φαρμακοποιός στάθηκε απέναντι στη Βουλή των "αχρήστων", ακούμπησε σ'ένα δέντρο έστρεψε το πιστόλι του στο κεφάλι του και αυτοκτόνησε.

Υπήρξε μια αυτοκτονία σύμβολο πολιτικής πράξης, ισάξια ίσως της αυτοπυρπόλησης του φοιτητή Κώστα Γεωργάκη, στην πλατεία της Γένοβας, ως αντίδραση στην Χούντα των Συνταγματαρχών.

Στο σημείωμα, που είχε στην τσέπη του σακακιού του, έγραφε:
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσης που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα».

«Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για την διατροφή μου»
«Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους Εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι. (Πιάτσα Λορέτο του Μιλάνο)

Σήμερα 10 χρόνια μετά, ως ένα πολιτικό μνημόσυνο, η κόρη του Έμμυ Χριστούλα γράφει το παρακάτω συγκλονιστικό κείμενο

Για σένα πατέρα

Που είναι τάφε η νίκη σου;

“Αυτοκτόνησε συνταξιούχος στην πλατεία Συντάγματος”, ενημέρωνε το ραδιόφωνο, ενώ πήγαινα με τη Νίκη στο σπίτι του, στους Αμπελόκηπους. Το ραντεβού με τον Κώστα και τη Σοφία, τους οποίους ειδοποίησα αμέσως μετά το μήνυμά του, ήταν στο μετρό της Πανόρμου.
—Σοφία, μου έστειλε ένα μήνυμα που έγραφε: “Τέλος Έμμυ μου”. Τον παίρνω στο σταθερό δεν απαντά. Το κινητό του είναι κλειστό.
—Ξεκινάμε αμέσως, κάτι σοβαρό συμβαίνει. Ραντεβού έξω από το σπίτι του.


Το τιμόνι γλιστρούσε μέσα στα ιδρωμένα χέρια μου, ραδιόφωνο δεν άκουγα πια.
Τέλος; Tι είναι το τέλος;
Φτάνουμε. Παίρνω ανάσα βαθιά, ανάβω τσιγάρο, κατεβαίνω από το αυτοκίνητο.
—Έμμυ, δεν ξέρω αν άκουσες. Ένας άνθρωπος αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα, μου λέει ο Κώστας και…
—Και;
—Λέω ότι… “τέλος” στο μήνυμά του, ίσως σημαίνει αυτό. Ο Δημήτρης θα μπορούσε να το κάνει.
—Ο πατέρας μου δε θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο, τον ξέρω.
Μπήκαμε στο σπίτι. Πάνω στο γραφείο το ιδιόχειρο σημείωμα: H κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου…..


Πόσο θύμωσα. Ναι, ο θυμός ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα.
Θυμός που δε σε ήξερα τόσο καλά. Θυμός που με άφησες απέξω. Ήταν η πρώτη φορά που με άφηνες απ’ έξω, ανυποψίαστη και μετέωρη.
Όλοι όσοι ήταν μαζί μου μιλούν για πολιτική πράξη.
Τι να τους πω;
Η πολιτική σου σκέψη, οι πολιτικές πράξεις σου, η απογοήτευσή σου, οι ματαιώσεις σου πάντα με συμπεριλάμβαναν. Συζητήσεις, διαφωνίες, παραδοχές, ιδέες έξυπνες, ηλίθιες ήττες, τσακίσματα, σηκώματα, ήμουν εκεί, ήμασταν μαζί.


Τότε που περπάτησες τα ναρκοθετημένα χρόνια, τις πτήσεις και τις πτώσεις της γενιάς σου, ήμουν εκεί.
Τότε που ξόδευες το πεπαιδευμένο μυαλό σου σε ιδέες ευγενικές για ουράνια ανέφελα και έρχονταν οι καταιγίδες, ήμουν εκεί.
Τότε που κατάλαβες πως αυτό που πίστευες δεν ήταν τελικά πραγματωμένο και ανθεκτικό, αλλά με ημερομηνία λήξης λίγο πάνω από τα 70 χρόνια, ήμουν εκεί.
Τότε που είδες τους ποιητές να τους σκοτώνουν οι ΜΕΓΑλες ΑΝΤένες, που είδες επίσημα βολέματα και πολλών αργυρίων συναλλαγές, ήμουν εκεί.
Τότε που αφουγκραζόσουν την πονεμένη ανθρωπότητα, που άκουγες θορύβους και προετοιμασίες πολυπόθητων πράξεων και μετά σιωπή, ήμουν εκεί.

Ακόμη και τότε που πλήρως συνειδητοποίησες, όπως οι περισσότεροι, ότι το όραμά μας θα παρέμενε απραγματοποίητο στο παρόν ή θα μετατίθετο σε χρόνους επόμενους, σίγουρα αρκετά μακρινούς, ήμουν εκεί.


Εκείνο το πρωινό όμως αποφάσισες μόνος σου…
“Ψωμί Παιδεία Ελευθερία!”, τριγύρω κανείς. Τριγύρω σιωπή, η σιωπή της δικής μας γενικευμένης κοινωνικής αυτοχειρίας.
Ένας κρότος ταράζει το “νοικοκυρεμένο ύπνος μας”.
Η Μαρίνα δεν ξέρω εάν είχε διαβάσει χημεία πριν γράψει την κατάσταση πολιορκίας. Για εκείνο το πείραμα που πραγματοποίησε ο Ράδερφορντ. Βομβάρδισε ένα λεπτό φύλλο χρυσού με σωματίδια πολύ μεγάλης ταχύτητας. Ενώ λοιπόν τα περισσότερα από αυτά διαπερνούσαν το φύλλο με πολύ μικρές αποκλίσεις, μερικά "γύριζαν" προς τα πίσω.
Σφαίρες αμέτρητες, πατέρα, θα πέφτουν στους αδιάφορους διαβάτες μέχρι….


Είχαν περάσει δύο ώρες και ήμουν ακόμη θυμωμένη και πελαγωμένη.
Έπρεπε να πάω στη μαμά. Τι να της πω; Πώς να το πω; Έχω στείλει εδώ και ώρα τη Νίκη στο σπίτι της, ώστε να την απασχολήσει, να μην ανοίξει τηλεόραση, ούτε ραδιόφωνο. Εγώ θα ήμουν ο αγγελιοφόρος: “Εσείς οι δυο, Κράτος και Βία μαζί, τη διαταγή του Κυρίου τη φέρατε σε πέρας. Εμπόδιο δεν υπάρχει πια’’.
—Ναι μάνα αυτός που αυτοκτόνησε είναι ο πατέρας.
Ήταν η πρώτη φορά που το είπα. Αυ-το-κτο-νη-σε.
Πολλές οι αυτοκτονίες τα δύο τελευταία χρόνια. Περί τις 1500 μόνον οι επίσημες. Όλες στην αδιέξοδη απελπισία κάποιου ιδιωτικού χώρου. Τούτη εδώ δημόσια.
Αυ το κτο νη σε. Όταν ξεστόμισα για πρώτη φορά τη λέξη, είμαι σίγουρη ότι κοκκίνισα. Ντράπηκα;
Εκτός από το θυμό, πρέπει να ντράπηκα.
“Ο πατέρας μου αυτοκτόνησε “. “Ο πατέρας της αυτοκτόνησε”.
Όταν περνούσε στις ειδήσεις το super με την είδηση μιας αυτοκτονίας, μιας άλλης αυτοκτονίας, ήταν πολύ τακτοποιημένα τα πράγματα στο μυαλό μου. Το κράτος που αποκλείει, που μετατρέπει σε απόβλητα, εκείνο το μέρος των δυνάμεων που καταστρέφει η κρίση, ο καπιταλισμός που τελικά δολοφονεί. Δεν είχα ποτέ σκεφτεί, πώς ένιωσε η γυναίκα του Κ που τον είδε κρεμασμένο ή η κόρη του Π που έριξε το αυτοκίνητο στη θάλασσα. Ντροπή, προδοσία, οργή;
Τον έβρισαν άραγε εκείνη τη στιγμή ;
—Μαλάκα τι έκανες;
—Που με αφήνεις;
—Τι θα πω στον κόσμο; Πως δεν άντεξες; Πως δεν ήμουν ικανή να σε κρατήσω στη ζωή; Πως μ αγάπησες αλλά με εγκατέλειψες ή μήπως ότι με εγκατέλειψες επειδή δε με αγάπησες τόσο πολύ, όσο τουλάχιστον τον εαυτό σου;


΄΄Έμμυ μου είσαι η ζωή μου !΄΄


Όχι δεν ήμουν, τελικά. Ευτυχώς δεν ήμουν εγώ ολάκερη η ζωή σου. Είχες και αυτή που σου ανήκε. Αυτή που αποφάσιζες μόνον εσύ τι να την κάνεις. Το κατάλαβα καλά αυτό πατέρα, όταν μου έφεραν ένα από τα πρώτα σημειώματα : ΄΄Παππού σ΄ευχαριστώ΄΄, σε μια κόλα σχολικού τετραδίου.
Είναι αυτή, η δική σου ζωή πατέρα, που αφήνει τα υποκοριστικά της αγάπης και προσχωρεί στις άκλιτες προθέσεις της ζωής : ανά, όπως αναπαλλοτρίωτος, αντί όπως αντίσταση, συν, όπως σύντροφος, υπέρ, όπως υπέρ αδυνάτου, επί, όπως επανάσταση.


Ο Νίκος Γεωργάκης, ο φοιτητής που αυτοπυρπολήθηκε στην Ιταλία διαλύοντας τη συμβουλευτική του κυρ Παντελή ΄΄ κάνε σα να μη συμβαίνει τίποτα΄΄.
Εκείνο το κείμενο του Ραφαηλίδη για το αυτοκτονικό πείσμα του Βελουχιώτη, που ξέρασε το χυλό του φόβου και της ΄΄ νομιμότητας΄΄ .
Ο Μπόμπι Σανς που η αξιοπρέπεια κατάφαγε τις σάρκες του. ΄΄ Κάποιος θα πρέπει να γράψει ένα ποίημα για τα βάσανα των απεργών πείνας. Θα 'θελα να το γράψω εγώ, αλλά πώς να το τελειώσω; ΄΄ έγραφε από το κελί του.
Αυτοί που δε συνθηκολόγησαν με την ιστορία, δεν έκαναν ανακωχή με τη συνήθεια και επέλεξαν θάνατο για να υπερασπιστούν τη ζωή.
Όλοι τους άνθρωποι και ανθρώπινοι, με πάθη, λάθη, πείσμα, δύναμη κι αδυναμία. Εκείνη τη στιγμή, ένα δευτερόλεπτο πριν, στην πλατεία Ματεότι, ή στη Μεσούντα, ή στην Καισαριανή ή στο κελί, δραπέτευσαν από τις ιλουστρασιόν αφίσες, απαρνήθηκαν το ρόλο του απρόσιτου ήρωα στο ιερατείο της επανάστασης, σύλησαν το άβατο των ηρώων και έγιναν Ισμήνη, Ευρύαλος και σεφερικός Οδυσσέας.
΄΄ Γκρεμιστήκατε από ένα μόνο φθινόπωρο΄΄ θα γράψει ο Νερούντα αποδίδοντας στους νεκρούς το φυσικό τους μέγεθος και από – συμβολοποιημένοι πια περνούν μέσα από τις ρωγμές της ανθρώπινης ύπαρξης και γίνονται σαν κι εμάς.


Στον Ευαγγελισμό έφτασα μεσημέρι για ΄΄ μια τυπική αναγνώριση΄΄.
Στόχευσες εντυπωσιακά σταθερά, μου εξήγησε ο γιατρός.
Φυσικά τόσο σταθερά γιατρέ. Σταθερά, απαρέγκλιτα, αποφασιστικά ‘’ δι αυτόν και ο θάνατος ακόμη δεν είναι πάσχειν, είναι πράττειν΄΄
Όλο το κορμί μου ήταν παγωμένο, μέχρι τα ριζά του λαιμού, ενώ το κεφάλι μου έκαιγε, πονούσε, αντιδρούσε σε αυτήν την τελευταία μας συνάντηση.


Εσύ κι εγώ. Ήσουν ήρεμος, γλυκός, γαλήνιος, με το καθήκον συντελεσμένο.
Πολλές φορές είχα ακούσει την ιστορία για την προγιαγιά μου τη Λίτσα, που της έφεραν τον γιο της τον Νικάκη το 1946 πάνω σε ένα κάρο. Ήταν από αυτούς που δεν παράδωσαν τα όπλα. Τους τελευταίους μήνες είχε αποκοπεί από την ομάδα του και τριγυρνούσε μέσα στον κάμπο, αργοπέθαινε λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, ηττημένος αλλά όχι νικημένος.
Τον πρόδωσε ένας συγχωριανός του και η Λίτσα τον αντίκρυσε με μια τεράστια ματωμένη τρύπα στην καρδιά.


Ιστορικό παράδοξο η τρύπα στο κεφάλι σου πατέρα. Ελλάδα στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, κοινοβουλευτική Δημοκρατία, Ολυμπιακοί Αγώνες πριν ακριβώς 8 χρόνια, αλλαγή χιλιετίας και λίγο μετά το πρώτο ευρώ δια χειρός Σημίτη κι εσύ πάνω σε ένα φορείο, με μια μικρή κόκκινη τρύπα.
Σε φίλησα ακριβώς εκεί και σου ψιθύρισα στο αυτί ΄΄Ε πατέρα, πες μου πότε θα γίνει η επανάσταση;΄΄


Δέκα χρόνια έχουν περάσει από την τελευταία μας συνάντηση.
Πηγαίνω συχνά στο δέντρο. Συνήθως επιλέγω ο καιρός να είναι βροχερός. Νιώθω ότι τα σύννεφα στάζουν επειδή τα βομβάρδισε το δέντρο σου, σαν προμήνυμα επερχόμενων κεραυνών, που τόσο επιθυμούσες.


Στέκομαι, σκέφτομαι και συλλέγω μνήμες, πατέρα, για να αντέχω την ιστορία που γράφουμε. Ξέρεις αυτά τα χρόνια που λείπεις μας πήραν πολλά!
Η πολιτική δεν είναι πια η οντολογική έννοια που ενυπάρχει, που συγκρούεται, που συστήνει αδιάκοπα και δυναμικά κάθε κοινωνική πρακτική, αλλά ένα διαχειριστικό υποσύστημα που φροντίζει να υπογράφει ασφαλιστικά συμβόλαια έναντι των ρίσκων που αναλαμβάνει.
Η έφοδος στον ουρανό μετατράπηκε σε μια εμπειρία που δομεί το ιστορικό περιβάλλον του αναπόδραστου, μη επιτρέποντας ούτε ένα ανεξάρτητο, ένα ελεύθερο όνειρο, από αυτά που σήμερα εγγράφονται στη σφαίρα της ουτοπίας για να επιδιώξουν κάποτε την ιστορική τους επικύρωση.


Για αυτό σου λέω, παρότι εσύ εξακολουθείς να διαστέλλεσαι στις πιο πολικές κοσμικές θερμοκρασίες, δεν σου πρέπει να ανήκεις στο δικό μας κόσμο. Στον κόσμο των ΄΄ ζωντανών΄΄ που ζουν εκτός πεδίου ζωής.
Μείνε εκεί, ΄΄κάθετο λάβαρο΄΄ αξιοπρέπειας, εδώ είναι ατελείωτες οι οικειοθελείς προσβολές.
Μείνε εκεί, να αναλίσκεσαι περήφανος, εδώ παραδίδουμε ψευδαισθήσεις ανοίξεως και διαβήματα επαναστατικής γυμναστικής.
Μείνε στη δυνατότητα και τη δικαιοδοσία της φαντασίας μου και θα κατεβαίνω εγώ, κάθε φορά που θα έχω την ανάγκη να νιώθω ότι η ζωή ζει. Θα αποστάζω την ουσία σου, που όσο παράδοξο κι αν φαίνεται στους άλλους, ήταν γεμάτη από τη φούρια του ερωτευμένου.
Όταν χαμογελούσες εκείνη την Κυριακή στο Σύνταγμα ανάμεσα στο πλήθος των αντιστεκόμενων πολιτών , ήσουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με το αυθόρμητο .
Όταν σχεδίαζες ταξίδια με το σκαραβαίο, ήσουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με το Άλλο.
Όταν μου χάρισες εκείνο το εισιτήριο στα 17 μου για να πάω στη Μόσχα και στο Λένιγκραντ, ήσουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με την αλήθεια.
Όταν με αγκάλιασες και μου είπες ΄΄ τρέξε ΄΄ στην πορεία του 1981, που η εξωκοινοβουλευτική αριστερά έσπασε την απαγόρευση της πορείας προς την Αμερικάνικη πρεσβεία, ήσουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με τις γόνιμες αιρέσεις .
Όταν αγωνιούσες για τη μαμά που γύρισε ξημερώματα, γιατί μετά τη δολοφονία του Κουμή και της Κανελλοπούλου κόπηκε η Αθήνα στα δύο, ήσουν ερωτευμένος.
Ερωτευμένος με την Αγάπη .΄΄ Ne li occhi porta la mia donna Amore…’’
Όταν μου χάρισες το πρώτο μου ποδήλατο, σπαστό Peugeot – τρία χρόνια έκανα για να πατήσω τα πόδια μου κάτω- ήσουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με την ποίηση.
Όταν βρήκες δουλειά στην Εύα και την Εβελίνα από τη Βουλγαρία, όταν βοηθούσες τους μετανάστες φίλους σου στην αστυνομία, όταν κάναμε Χριστούγεννα μαζί τους, ήσουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με τους Φαίακες... ΄΄ να παραπέμπωσιν ακινδύνως εις την πατρίδα των πάντας τους προς αυτούς πλέοντας»….
Όταν έγραφες ότι ελπίζεις πως οι νέοι αυτού του τόπου θα κρεμάσουν τους προδότες, ήσουν ερωτευμένος. Ερωτευμένος με την εξέγερση.
Όταν ύψωσες το πιστόλι, κουρασμένος να αναβαπτίζεις το χρόνο σε στιγμές που δε θυσιάστηκαν ακόμη, ήσουν ερωτευμένος.
Ερωτευμένος με τα παιδιά.


Μόνον ο έρωτας άλλωστε νικάει το φόβο.
Στις 8.30 πατέρα, που κατέβηκες από το μετρό, ξέρω πως το μόνον που ένιωθες ήταν αγωνία. ΄΄ Ο φόβος προκαλείται από τα όντα του κόσμου, ενώ η αγωνία από το εγώ ΄΄, θα πει ο Σαρτρ.
Στόχευσες και ανακαταλαμβάνοντας την ιδιότητα του πολίτη, νίκησες και την αγωνία, επιλέγοντας να αναλάβεις τον κίνδυνο και την ευθύνη να καθορίσεις ο ίδιος τις επιδιώξεις σου. Ήταν ήδη 9 παρά, όταν δρασκέλισες από τον ΄΄ υποστασιακό, στον αυθεντικά υπαρκτικό άνθρωπο΄΄, από τον ανώνυμο αυτόχειρα στον Χριστούλα της πλατείας Συντάγματος.
Ο Κανένας έγινε ο Οδυσσέας, με τα ΄΄ κοκκινεμένα μάτια΄΄.



*Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2014 καταγράφηκαν 459 αυτοκτονίες ανδρών και 115 γυναικών, το 2013 οι αντίστοιχοι αριθμοί ηταν 425 άνδρες και 91 γυναίκες, το 2012 ο απολογισμός ηταν 373 άνδρες και 94 γυναίκες. Συνολικά, για το διάστημα απο το 2000 έως το 2014 καταγράφηκαν 6.121 αυτοκτονίες.Το 25% αυτών συνέβησαν στην τριετία 2012-14.
«Έπεσε» από την οροφή του νοσοκομείου. Αυτοκτονία ή φόνος;


Peter Koenig*.Reseau International ,5-12-21
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Κατ’ αρχήν ένα γεγονός τέτοιου -υπό τις παρούσες συνθήκες- παγκόσμιου ενδιαφέροντος έφθασε στην διεθνή δημοσιότητα, με άρθρο Ελβετού ερευνητή δημοσιολόγου, σε άγγλο-γαλλόγλωση ηλεκτρονική ιστοσελίδα, με καθυστέρηση ενός μηνός από την ημερομηνία του γεγονότος!

Το γεγονός συνέβη την Πέμπτη 2Νοεβρίου και γνωστοποιήθηκε την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου, με άρθρο του διεθνώς γνωστού δημοσιολόγου Peter Koenig στην έγκυρη ιστοσελίδα Global Research/ Mondialisation CA.

Την δημοσίευση ακολούθησε θόρυβος και καταιγισμός διαψεύσεων.

«Πηγές» την κατήγγειλαν με τον νεωστί καθιερωμένο απαγορευτικό στιγματισμό «Fake News» (ψευδής είδηση), άλλες διαβεβαίωναν ότι ο ο Πρόεδρος/Διευθυντής μεγάλου γερμανικού νοσοκομείου Δρ.Thomas Jendges δεν είχε αυτοκτονήσει. ΄Οτι δεν βρέθηκε αποχαιρετιστήρια επιστολή του. Ότι άλλος τον υποδύθηκε στην δημόσια καταγγελία του στο You Tube (ότι: Covid 19/εμβολιασμοί αποτελούν μεταμφιεσμένη πολυεθνή δικτατορία). Ότι η εγγραφή της σχετικής ομιλίας στο Υou Tube είχε γίνει πολύ νωρίτερα και άλλα παρόμοια.

Ενώπιον της ομοβροντίας των «διαψεύσεων» και της ανάγκης ανατροπής τους, η ιστοσελίδα global Research- Mondialisation CA απέσυρε προληπτικά το άρθρο και επικεντρώθηκε στην συλλογή αδιάψευστων τεκμηρίων. Και προέκυψαν τα ακόλουθα -και αναδημοσίευση του άρθρου:

Την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2021, αστυνομία και πυροσβεστική υπηρεσία στάλθηκαν επειγόντως στο νοσοκομείο του Chemnitz, (φωτογραφίες πιο κάτω).

Τα μεγάλα γερμανικά ΜΜΕ επιβεβαίωσαν χωρίς επιφύλαξη ότι ο αρχίατρος είχε αυτοκτονήσει


Σύμφωνα με την. Bild ( 3 Νοεμβρίου 2021) που είναι από τα μεγαλύτερα γερμανικά ΜΜΕ «οι συνθήκες του δυστυχήματος δεν είναι ακόμη σαφείς. ΄Εως τώρα ωστόσο όλα δείχνουν μια τραγική αυτοκτονία.»


«Ο Δήμαρχος Sven Schulze εξήγησε ότι η κλινική του Chemnitz,, παρά τον τραγικό θάνατο του δρα Thomas Jendges, είναι πάντοτε σε θέση να λειτουργεί. «Η διευρυμένη ομάδα διεύθυνσης θα επιληφθεί των θεμάτων τις προσεχείς ημέρες.»

Η Bild πρόσθεσε μιαν παράγραφο μάλλον ασυνήθιστη στο τέλος του άρθρου: «Κατά γενικό κανόνα η BILD δεν δημοσιεύει τις αυτοκτονίες για να μην υποκινήσει σε μιμήσεις –εκτός αν οι συνθήκες δεν παρακινούν σε ιδιαίτερη προσοχή».


Μια ανακοίνωση Τύπου του δημάρχου του Chemnitz αναφέρει τα ακόλουθα:

«Με μεγάλη κατάθλιψη μόλις πληροφορήθηκα τον τραγικό θάνατο του δρα Thomas Jendges, Προέδρου Γενικού Διευθυντού του νοσοκομείου μας.

Χθες ακόμη είχαμε μια μακρά συζήτηση για την δύσκολη κατάσταση με τον ιό Κορώνα.

Είμαι βαθύτατα λυπημένος και οι σκέψεις μου και η βαθύτερη συμπάθειά μου στρέφονται αυτή την στιγμή στην οικογένεια και στους φίλους του. Θα πάμε τώρα να μιλήσουμε με όλους τους υπευθύνους του νοσοκομείου για να μην τους αφήσουμε μόνους σε μιαν ήδη δύσκολη κατάσταση.


Συνιστούμε να απόσχουμε από κάθε περαιτέρω έρευνα. Η πόλη του Chemnitz θα σχολιάσει εκ νέου το απόγευμα.


Πόλις του Chemnitz :

«Θλιμμένος βαθύτατα για τον αιφνίδιο θάνατο του γενικού διευθυντή του νοσοκομείου του Chemnitz Δρα Thomas Jendges, ο δήμαρχος Sven Schulze συνομίλησε ήδη με πολλούς εκπροσώπους του νοσοκομείου.

Εξέφρασε την συμπάθεια και τα συλλυπητήρια του στους υπαλλήλους και ως πρόεδρος του συμβουλίου εποπτείας τους διαβεβαίωσε για την πλήρη υποστήριξη της πόλης σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση. Παρά τον τραγικό θάνατο του Δρα Thomas Jendges, το νοσοκομείο είναι πάντοτε ικανό να λειτουργήσει. Η διευρυμένη ομάδα διεύθυνσης θα αναλάβει τον ρόλο της στις προσεχείς ημέρες.



Η συνέχεια των ενεργειών θα συζητηθεί σήμερα σε έκτακτη σύνοδο του συμβουλίου εποπτείας.

Εν αναμονή μιας πραγματικής αστυνομικής έρευνας (πράγμα ελάχιστα πιθανό), μένει ανοικτό το ερώτημα εάν ο θάνατος του δρα Thomas Jendges ήταν ατύχημα, αυτοκτονία, ή ακόμη και φόνος, δεδομένων όσων είπε στο βίντεο –και του γεγονότος ότι δεν άφησε κανένα σημείωμα στην οικογένειά του; Η πηγή του βίντεο έχει πλήρως επαληθευτεί.



Ούτε ο δήμαρχος, ούτε η ανωτέρω σύντομη ανακοίνωση της πόλης του Chemnitz δεν αναφέρθηκαν στα αίτια θανάτου του δρα Jendges.



Το αρχικό άρθρο του δημοσιολόγου Peter Koenig, περιελάμβανε τα ακόλουθα:

Σήμερα, οι σκέψεις μας είναι με τον αείμνηστο Δρ Τόμας Τζένγκες και την οικογένειά του.


Ο επικεφαλής γιατρός του κεντρικού νοσοκομείου στο Chemnitz – την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Σαξονίας – «μίλησε» (δείτε το βίντεο διάρκειας 2 λεπτών παρακάτω*) και στη συνέχεια «έπεσε» από την οροφή του νοσοκομείου και πέθανε. Αυτοκτονία ή φόνος;



Τα ΜΜΕ, φυσικά, μιλούν για αυτοκτονία. Ωστόσο, ο Δρ Thomas Jendges (55), αφήνει πίσω του μια σύζυγο και ένα γιο, και δεν είχε ιστορικό κατάθλιψης ή τάσεις αυτοκτονίας. Δείτε το βίντεο εδώ .

Ο Δρ Jengdes διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος του μεγαλύτερου δημοτικού νοσοκομείου της Ανατολικής Γερμανίας τον Απρίλιο του 2021. Ήταν ο μοναδικός Διευθύνων Σύμβουλος από την 1η Οκτωβρίου 2021. Είπε σε ένα σύντομο βιαστικά ηχογραφημένο βίντεο: «Δεν υπάρχει ιός, είναι μια δικτατορία μεταμφιεσμένη.. »

Διευκρίνισε στο σύντομο βίντεό του ότι αυτό που συμβαίνει στην Γερμανία και στον κόσμο δεν έχει καμιά σχέση με έναν ιό.

«Αυτή είναι η επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας. Πρέπει να ειπωθεί. Δυστυχώς, δεν υπάρχει τρόπος να παρακάμψουμε το πρόβλημα. »

Παρακαλώ ακούστε αυτή τη σύντομη και συγκινητική μαρτυρία.

Δεν είναι πλέον εκεί για να υπερασπιστεί την ανθρωπότητα από αυτό το έγκλημα βιβλικών διαστάσεων. Αλλά εμείς, ο λαός, πρέπει να σηκωθούμε και, από αλληλεγγύη, να "σκαρφαλώσουμε στα οδοφράγματα" ενάντια σε αυτή την όλο και πιο βάναυση, πιο σκληρή τυραννία.Και θα νικήσουμε.

Σας ευχαριστώ που είστε μέρος αυτής της εκστρατείας και ξυπνήσατε άλλους.

Το σύντομο βίντεοCliquez ici pour regarder la vidéo



*Στο σύντομο βίντεό του, ο αυτόχειρας (;) διευθυντής του γερμανικού νοσοκομείου, σε αυτοσχέδια δήλωση και με διακοπές εμφανούς συγκίνησης είπε τα εξής επί λέξει:

«Τι συμβαίνει και αυτή την στιγμή στην Γερμανία; Δεν μπορώ εντίμως να το χαρακτηρίσω ως εμβολιασμό .Ως γιατρός που ενοσήλευσε ανθρώπους με λοιμώξεις αυτιών, μύτης, λάρυγγος όλη μου την ζωή, μπορώ μόνο να επαναλάβω ότι αυτό που συμβαίνει εδώ δεν έχει απολύτως τίποτα να κάνει με έναν ιό. Είναι διεθνώς η εισαγωγή σε μια παγκόσμια δικτατορία και δυστυχώς πρέπει να λεχθεί.

Τον τελευταίο μήνα πέρασα 1500 ώρες μελετώντας την κατάσταση., επειδή δεν είχε οποιαδήποτε σχέση με οτιδήποτε στην ιατρική. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Υπάρχουν όσες αλληλένδετες επιδιώξεις και την περασμένη βδομάδα στο Speyer με ρώτησαν. Μίλησα μπροστά σε 1.000 ανθρώπους –μολονότι ποτέ δεν είχα μιλήσει μπροστά σε κόσμο προηγουμένως. Ποτέ δεν τόλμησα, ποτέ δεν είχα το κουράγιο, αλλά το πράγμα έχει φθάσει στο σημείο όπου είναι ακατανόητο αυτό που συμβαίνει και όλοι χορεύετε με τον ίδιο σκοπό, ο ένας με τον άλλο. Και εάν… και όποιος ακόμη δεν μπορεί να το πιστέψει ότι έχουμε μια δικτατορία, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να λεχθεί. Φυσικά είναι μεταμφιεσμένη, φυσικά επιβάλλεται βαθμιαία, αλλά ο λαός θα πρέπει… λόγω των εντελώς δυσανάλογων μέτρων, κυριολεκτικά, να βγει στους δρόμους για την αποκατάσταση των βασικών δικαιωμάτων του.

Οι πρόγονοί μας έγραψαν αυτό ακριβώς το δικαίωμα στους νόμους τους και αυτό που δεν κάνουν αυτοί, πολλοί άνθρωπο δεν το καταλαβαίνουν- Και θα ρωτήσουν: Γιατί όλη αυτή η φασαρία; Το μόνο που εγώ μπορώ να πω είναι κουράγιο, οργή και μεγάλη καρδιά… αυτό».



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Με σφαίρα στο κεφάλι βρήκαν τον Αστυνομικό Διοικητή – Τα ερωτήματα, ο γάμος και η υπόθεση Βαλυράκη!

Ρεπορτάζ Παναγιώτης Φάκος

Νεκρός στην Ερέτρια στην Εύβοια εντοπίστηκε ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος μέσα στο αυτοκίνητό του, έχοντας ίχνη από σφαίρα στο κεφάλι.

Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή και την ιατροδικαστική εξέταση, αυτοπυροβολήθηκε με το όπλο του.

Αν όντως ήταν έτσι η υπόθεση θα είχε κλείσει ή θα είχε πάρει το δρόμο της για να κλείσει…

Η ΕΛΑΣ την κρατά ανοιχτή για πολλούς λόγος.

Αλλά ένας είναι το βασικό «κλειδί» που θα λύσει το μυστήριο αν ήταν όντως αυτοκτονία ή δολοφονία.

Το «κλειδί» είναι η υπόθεση Βαλυράκη την οποία χειριζόταν τελευταία ο 30χρονος.

Η υπόθεση Βαλυράκη είχε περάσει στην τελική ευθεία της δικαιοσύνης

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες αστυνομικές πηγές του eretikos.gr αστυνομικοί που έχουν αναλάβει την έρευνα θα εξετάσουν και άλλες υποθέσεις που είχε χειριστεί τελευταία ο 30χρονος αλλά στο πάνω ράφι είναι η υπόθεση Βαλυράκη.

Τα ερωτήματα είναι πολλά και μένουν ακόμα αναπάντητα όπως:
  • Γιατί να το δώσει τέλος στη ζωή του μιας και είχε παντρευτεί πριν από δέκα μέρες είχε φέρει στο κόσμο ένα παιδί και ήταν ενθουσιασμένος;
  • Γιατί να επιλέξει να τερματίσει την ζωή του 50 μέτρα από το τμήμα και μάλιστα δίπλα σε πάρκο που έπαιζαν παιδιά εκείνη την ώρα;
  • Γιατί το σημείωμα δεν δείχνει σημάδια αυτοκτονίας αλλά σκόρπιες σκέψεις του αστυνομικού;
  • Γιατί είχε ζητούσε μετάθεση στην Αθήνα ενώ ζούσε την τέλεια ζωή με την οικογένεια του στην Εύβοια όπως λένε και οι κοντινοί άνθρωποι;
  • Γιατί δεν άκουσε κανείς τον πυροβολισμό;
  • Που ήταν από τις 15:00 μέχρι τις 21:00 που εντοπίστηκε νεκρός;

Ο νεαρός αξιωματικός ήταν υπαστυνόμος Α’ στον βαθμό.

Είχε προϋπηρεσία στο Τμήμα Διαρρηκτών της Ασφάλειας Αττικής.

Τα τελευταία δυο χρόνια διατελούσε χρέη Διοικητή στην Ερέτρια.

Δεν είχε εκδηλώσει περίεργη ή ανησυχητική συμπεριφορά ενώ συνάδελφοι του κάνουν λόγο για ένα άτομο που δεν δημιουργούσε προβλήματα!

Μάλιστα μέχρι και λίγο πριν φύγει από το γραφείο, το μεσημέρι της Πέμπτης, τηλεφωνούσε σε συναδέλφους για τον συντονισμό της αστυνομίας για μια μεγάλη εκδήλωση πολιτιστικού συλλόγου που θα γινόταν το ερχόμενο Σάββατο.

Αυτά δεν δείχνουν συμπεριφορά αυτόχειρα!

Βέβαια εμείς δεν είμαστε ούτε δικαστές, ούτε αστυνομικοί απλά θέτουμε τα γεγονότα όπως έχουν! Μένει να δούμε τελικά στο τέλος αν θα υπάρξει ανατροπή στα αίτια θανάτου του

Πηγή: eretikos.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Σε κατάσταση σοκ οι αυτόπτες μάρτυρες στην Περαία. 
Ο θάνατος του άντρα ήταν ακαριαίος…

Ένας άντρας έχασε τη ζωή του, όταν σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, έπεσε από την ταράτσα της οικοδομής όπου διέμενε στην παραλία της Περαίας, στη Θεσσαλονίκη.

Άμεσα σήμανε συναγερμός στις αρχές, με το ΕΚΑΒ να φτάνει στο σημείο, αλλά το πλήρωμα να μην μπορεί να βοηθήσει, αφού δυστυχώς ήταν ήδη αργά.

Όπως αναφέρει το seleo.gr, που δημοσιεύει τη σχετική φωτογραφία, από τις αρχές ο θάνατος αποδόθηκε σε αυτοκτονία.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Την αφορμή για τη σημερινή μου Άποψη μου την έδωσαν οι πρόσφατες αναφορές για την αύξηση των αυτοκτονιών στην Ελλάδα εξαιτίας και της δραματικής διόγκωσης των οικονομικών προβλημάτων που συσσώρευσε η πανδημία covid-19 και οδήγησαν στην καταστροφή αμέτρητους Έλληνες και Ελληνίδες επιχειρηματίες.

Ο θάνατος βρίσκεται αναμφίβολα στο τραγικότερο σημείο στο ευρύ φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Ο θάνατος, όμως, από αυτοκτονία, πέρα από την εγγενή τραγικότητά του εμπεριέχει και τα καταθλιπτικά στοιχεία που δημιουργούν οι υποκειμενικές ενοχές συγγενών και φίλων για την αδυναμία τους και να προβλέψουν και να αποτρέψουν το γεγονός!

Επιπρόσθετα στην ευρύτερη κοινή γνώμη γεννάται και το φαινομενικά απλό, αλλά και φοβερά δύσκολο να απαντηθεί, μονολεκτικό ερώτημα του «γιατί;»

Στην εποχή μας τα άτομα που αυτοκτονούν δεν το κάνουν μόνο για τους κλασικά γνωστούς λόγους της ερωτικής απογοήτευσης ή της οικονομικής καταστροφής (στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμισθεί με έμφαση το γεγονός ότι καθώςέχουμε βουλιάξει στην οικονομική δυσπραγία και ύφεση φοβάμαι ότι θα βιώσουμε και στη χώρα και διεθνώς μεγάλη αύξηση στα κρούσματα αυτό-αναίρεσης) αλλά επειδή αδυνατούν να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις της στρατιωτικής ζωής ή επειδή απέτυχαν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις...

Μέσα στα πλαίσια του παρόντος προβληματισμού, ακριβώς επειδή η προσπάθεια απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα και ευαισθησία στην προσέγγισή της για να αποφευχθούν τυχόν παρερμηνείες, χρειάζεται να επισημάνω εμφαντικά ότι το άτομο που αποπειράται να αυτοκτονήσει, άσχετα εάν το κατορθώνει ή όχι σε τελική ανάλυση, πιστεύει ότι βρίσκεται αντιμέτωπο με δύο μόνο επιλογέςδηλαδή:

  • να συνεχίσει την υπαρξιακή του πορεία όπως έχει, ή
  • να την αναστείλει τελεσίδικα.
Ο/η αυτόχειρας πριν πραγματοποιήσει την τελική επιλογή του δίνει πολλά μηνύματα, προειδοποιεί τους γύρω του αναφορικά με τον περιορισμό των επιλογών του σε ότι αφορά την επικείμενη πράξη του.

Δυστυχώς, μέσα στην πολύβουη, αγχωτική, καθημερινή μας ζωή όπου οι αντιξοότητες που είχαν πολλαπλασσιασθεί μετά την άφιξη του ΔΝΤ και την επιβολή των Μνημονίως τώρα έφτασαν στο κρεσέντο με την πανδημία covid-19, οι πιο πολλοί από εμάς, γονείς, συγγενείς και φίλοι, ή αδυνατούμε να συλλάβουμε «τις κραυγές απόγνωσης του ατόμου» ή, ακόμη χειρότερα, όταν τις συλλαμβάνουμε τις εκτιμούμε περισσότερο ως «κενές απειλές» ή ακόμη ως παρατραβηγμένους θεμελιωμένους σε σκοπιμότητα «θεατρινισμούς»...

Σε γενικές γραμμές, γιατί η κάθε περίπτωση αυτοχειρίας είναι αυτοτελής, μπορούμε να προσδιορίσουμε τα ακόλουθα ως ερμηνευτικά ψυχοκοινωνικά στοιχεία:

1) Χρόνια επώδυνη μοναξιά και νευρωσική κατάθλιψη ή μελαγχολία. Το άτομο χωρίς βοήθεια από τον ειδικευμένο ψυχολόγο ή χωρίς φαρμακευτική αγωγή που θα του προσφέρει ο νευρολόγος-ψυχίατρος (σε συνδυασμό πάντοτε με την ψυχοθεραπευτική υποστήριξη) δεν βλέπει πλέον τον λόγο να δώσει συνέχεια στην άδεια του υπαρξιακή οντότητα.

2) Το άτομο διακατέχεται από υποκειμενικό, ακατανίκητο συναίσθημα «ντροπής» ή και από υπερβολικό «φόβο» ότι θα τιμωρηθεί επειδή απέτυχε σε κάποιες σημαντικές του επιδιώξεις ή σε κάποιους στόχους που είχε θέσει.

3) Υπάρχουν έντονα συναισθήματα «ενοχών» για πράξεις που το άτομο ποτέ δεν εκμυστηρεύθηκε σε οικείους του ή σε κάποιον φίλο, σε κάποιον ιερέα ή σε κάποιον ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή.

4) Το άτομο διακατέχεται από την αδήριτη ανάγκη της φυγής από ένα περιβάλλον που αντιλαμβάνεται ως καταπιεστικό, ή από πρόσωπα που καθημερινά το πληγώνουν και έτσι η πραγματικά οδυνηρή «φυγή με την αυτοκτονία»  αποτελεί πράξη επιβολής συναισθηματικής «τιμωρίας» σε κάποιον ή κάποιους από τους οποίους το άτομο θέλει να...ξεφύγει!

Είναι καθιερωμένες από τον Ιανουάριο του 2003 σε 24ωρη βάση οι γραμμές SOS στις Ένοπλες Δυνάμεις μας και τα άτομα που απασχολούνται εκεί έχουν επιτελέσει εκπληκτικά χρήσιμο έργο, και αυτό παρά το γεγονός ότι στο μεταξύ χρονικό διάστημα κάποια παιδιά καθώς υπηρετόυσαν τη θητεία τους πραγματοποίησαν την κακή-μεγάλη απόφαση της αυτοαναίρεσης.

Θεωρώ απαραίτητο να δημιουργηθούν ΑΜΕΣΑ, με δεδομένες τις οικονομικές δυσκολίες που ήδη αντιμετωπίζουν και θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν όχι μόνο επιχειρηματίες αλλά και μεμονωμένα άτομα και οικογένειες που θα στερηθούν εισοδήματα ή θα βρεθούν στις ουρές των ανέργων, και στις μεγαλουπόλεις μας ειδικοί συμβουλευτικοί σταθμοί βοήθειας για περιπτώσεις ψυχολογικών κρίσεων (οι γνωστές στο εξωτερικό ως SOS ή crisislines ή και hotlines) που να λειτουργούν σε 24ωρη βάση παρέχοντας στον ή στην πιθανή αυτόχειρα την έγκαιρη κάλυψη των έντονων στιγμιαίων συναισθηματικών του αναγκών ή των ψυχικών του κρίσεων με ανθρωπιά αλλά και με επιστημονική αρτιότητα ώστε να αποτραπεί το μοιραίο.

Επιπρόσθετα είναι απαραίτητο οι γονείς, οι συγγενείς και οι φίλοι να ζητήσουν άμεσα τη βοήθεια του οικογενειακού τους γιατρού ή κάποιου ειδικού μόλις γίνουν αντιληπτά τα πρώτα σημάδια ή αμέσως μετά την πρώτη «ανεπιτυχή» απόπειρα. Η μέχρι σήμερα προσφερόμενη υγειονομική βοήθεια δεν εξαντλεί το πλήρες, το απαιτούμενο φάσμα ψυχοκοινωνικής αρωγής στο άτομο και τα μέλη της οικογενείας του.

Επαναλαμβάνω, έστω και εάν γίνω κουραστικός, ότι το κάθε άτομο πολύ πριν την τελική του πράξη δίνει σημαντικά σήματα «έκκλησης για βοήθεια...»

Εάν τα πάρουμε σοβαρά και τα δούμε με αγάπη και κατανόηση οπωσδήποτε θα προλάβουμε την μετέπειτα ανείπωτη ψυχική οδύνη των συγγενών και φίλων του κάθε αυτόχειρα που κλείνει βίαια την «παρένθεση της εφήμερης προσωπικής του ύπαρξης...»



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο θάνατος του 23χρονου που έπεσε με το αυτοκίνητό του ση θάλασσα στην Κεφαλονιά δεν ήταν ατύχημα, υποστηρίζει ο πατέρας του άτυχου νεαρού.

Όπως καταγγέλλει ο πατέρας του Κυριάκου Ευαγγελάτου στο kefaloniapress.gr, ο γιος του αυτοκτόνησε εξαιτίας της ψυχολογικής βίας που υπέστη στο στρατό.

«Ο Κυριάκος δυστυχώς δεν πέθανε από ατύχημα . Ο γιος μου έθεσε τέρμα στη ζωή του. Τον έστειλα να υπηρετήσει την πατρίδα, τον προέτρεπα να υπηρετήσει την πατρίδα γιατί πίστευα ότι αυτό ήταν το σωστό. Δυστυχώς, όμως, εκεί που πήγε του ασκήθηκε ψυχολογική βία από φαντάρους και υψηλόβαθμούς αξιωματικούς» καταγγέλλει ο πατέρας του 23χρονου και υπόσχεται να πληρώσουν οι υπεύθυνοι.

Ο άτυχος Κυριάκος, που υπηρετούσε στην Πάτρα «ήταν ένα παιδί μορφωμένο, δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν και ήταν με τον καλό το λόγο» λέει ξεσπώντας σε δάκρυα ο πατέρας του.

«Ξέρω πως ό,τι και να κάνω δεν θα γυρίσει πίσω όμως σας δίνω τον λόγο της τιμής ότι όλοι αυτοί θα πληρώσουν όχι για κατί άλλο αλλά για να μην θρηνήσουμε άλλα παιδιά, κανένας γονέας δεν αξίζει αυτό το πράγμα» συγκλονίζει ο τραγικός πατέρας.

«Η πατρίδα μας δεν αξίζει αυτή την κατάντια, τη σαπίλα. Μια πατρίδα που δεν έχουμε ούτε λεφτά ούτε μέλλον αλλά να μην έχουμε ούτε αξιοπρέπεια;» διερωτάται ξεσπώντας.

Δείτε το βίντεο ΕΔΩ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια τραγική είδηση συντάραξε την κοινωνία του Λουτρακίου σήμερα 26 Δεκεμβρίου 2020. Σύμφωνα με πληροφορίες πασίγνωστος επιχειρηματίας έβαλε τέλος στη ζωή του.


Ο 36χρονος έφυγε το βράδυ των Χριστουγέννων από το σπίτι του, προαναγγέλλοντας το θάνατό του στην οικογένειά του, που δεν μπόρεσαν να τον σταματήσουν.

Εξαφανίστηκε με την μοτοσικλέτα του προς άγνωστη κατεύθυνση, ενώ αμέσως άρχισε να τον αναζητά η Αστυνομία, αφού ειδοποιήθηκε από την οικογένεια.

Βρέθηκε από τους αστυνομικούς, νεκρός, περίπου στις 7 το πρωί σήμερα, κοντά στο Κλειστό Γυμναστήριο του Λουτρακίου.

Ο 36χρονος επιχειρηματίας έβαλε τέλος στη ζωή του με όπλο… αφήνοντας σύμφωνα με πληροφορίες του loutrakiblog.gr ιδιόχειρο σημείωμα, με οδηγίες για την κηδεία του και που αφήνει την περιουσία του κ.α

Η ώρα θανάτου του, εικάζεται γύρω στη 1.00 - 2.00 τα ξημερώματα.

Ο 36χρονος επιχειρηματίας ήταν πολύ αγαπητός, πολύ επιτυχημένος, πάντα γελαστός. Τίποτα δεν προμήνυε το απονενοημένο διάβημά του. Ηταν πατέρας δύο ανήλικων παιδιών…


https://www.loutrakiblog.gr/
το είδαμε εδώ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο 62χρονος επιχειρηματίας Γιώργος Καλλέργης βρέθηκε απαγχονισμένος μέσα στην καφετέρια Novel, ιδιοκτησίας του στο κέντρο του Βόλου. 
Οι αιτίες που τον οδήγησαν στο απονενοημένο διάβημα του αυτόχειρα εξετάζονται από την αστυνομία του Βόλου.
Πιθανότερη εκδοχή η πίεση που δεχόταν από την πολύμηνη διακοπή των εργασιών λόγω των lockdown.

Ο Γ. Καλέργης υπήρξε επιχειρηματίας με έντονη δραστηριότητα, αφού διατηρούσε μεγάλη βιοτεχνία παραγωγής παιδικών ενδυμάτων στη Βιομηχανική Περιοχή Βόλου, ενώ πριν την έναρξη του πολέμου στη Συρία λειτουργούσε εργοστάσιο παραγωγής παιδικών ρούχων στη χώρα της Μέσης Ανατολής με ιδιαίτερη επιτυχία και μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Τέλος στη ζωή της αποφάσισε να δώσει μία στρατιώτης της Εθνικής Φρουράς των ΗΠΑ που δέχθηκε σεξουαλική επίθεση από συναδέλφους της εν ώρα υπηρεσίας, ενώ η μητέρα της καταγγέλλει ότι ο στρατός δεν έκανε τίποτα για να την βοηθήσει.

Ο εφιάλτης για την Μόργκαν Ρόμπινσον, όπως αναφέρει δημοσίευμα της New York Post, ξεκίνησε δύο χρόνια πριν την αυτοκτονία της, όταν ένας εκ των ανωτέρων της, της επιτέθηκε σεξουαλικά ενώ βρισκόταν στο Κουβέιτ. Ωστόσο, όπως καταγγέλλει η μητέρα της όταν η νεαρή στρατιώτης κατήγγειλε τις επιθέσεις, οι ανώτεροι αξιωματικοί δεν έκαναν κάτι για να την βοηθήσουν. Στη συνέχεια η Μόργκαν Ρόμπινσον στάλθηκε στο Αφγανιστάν όπου έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού από συναδέλφους της. Αυτή τη φορά ήταν αρκετά τρομοκρατημένη και απογοητευμένη από το σύστημα και μετά από τέσσερις μήνες αυτοκτόνησε.

«Αυτός ήταν ο λόγος που έχασε τη ζωή της. Αυτό ήταν το πράγμα που τη λύγισε» δήλωσε η Ντέμπι Ρόμπινσον, μητέρα της εθνοφρουρού Μόργκαν Ρόμπινσον μιλώντας στο CBS Evening News. Όπως λέει χαρακτηριστικά, οι άνδρες που τη βίασαν «ήθελαν το κορμί της, και τελικά πήραν την ψυχή της».


Ο στρατός, σύμφωνα με το CBS, ξεκίνησε έρευνα για τις συνθήκες του θανάτου της νεαρής και έδωσε έναν φάκελο στη Ντέμπι, ο οποίος όμως σε μεγάλο βαθμό απέκρυπτε πληροφορίες. Στα σημεία, όπου διακρινόταν τι έγραφαν τα έγγραφα, αναφερόταν: «η λοχίας Ρόμπινσον υπέφερε από σεξουαλικό, φυσικό και ψυχολογικό τραύμα κατά την παραμονή της σε μονάδα στο εξωτερικό. Οι συνέπειες του τραύματός της, συνετέλεσαν στο θάνατο της».

«Δεν κατάλαβα πώς μπορούσαν να κάθονται, να με κοιτάζουν στα μάτια και να μου δώσουν αυτόν τον φάκελο», προσέθεσε η μητέρα της Μόργκαν Ρόμπινσον.
Δείτε βίντεο:

Η Ντέμπι Ρόμπινσον πιστεύει ότι ο στρατός είναι υπεύθυνος για το θάνατο της κόρης της επειδή απέτυχε να ερευνήσει σωστά την πρώτη καταγγελία για σεξουαλική επίθεση και να χειριστεί με ορθό τρόπο αυτό που συνέβαινε. «Δεν μπορείς να είσαι αστυνομία του εαυτού σου. Πώς μπορούν να ερευνούν τους ίδιους; Δεν μπορούν», προσέθεσε, συμπληρώνοντας ότι θα έπρεπε να υπάρχει μία εξωτερική υπηρεσία, η οποία θα εξετάζει τις σεξουαλικές επιθέσεις εντός του σώματος.

Οκτώ μήνες μετά το θάνατο της Μόργκαν, ο αξιωματικός τον οποίο κατηγόρησε για τη σεξουαλική επίθεση στο Κουβέιτ, έλαβε μία γραπτή επίπληξη, την οποία όμως η Ντέμπι θεωρεί αργοπορημένη και ποινή «χάδι».

«Ήταν αυτό που αγαπούσε να κάνει, το έκανε για την πατρίδα της», είπε ακόμα η μητέρα για την κόρη της, η οποία εντάχθηκε στον στρατό το 2010. Η Ντέμπι εξακολουθεί να βασανίζεται από τη σκέψη μήπως της διέφυγε κάτι ή εάν μπορούσε να κάνει κάτι για σώσει τη Μόργκαν.

Σε ερώτηση του CBS, o στρατός ανέφερε ότι οι αξιωματικοί που διεξήγαγαν την έρευνα για τη σεξουαλική επίθεση προέβησαν στις κατάλληλες ενέργειες εναντίον του εμπλεκόμενου αξιωματικού.

«Παραμένουμε αφοσιωμένοι στο στόχο μας να βάλουμε ένα τέλος στις σεξουαλικές επιθέσεις εντός του στρατεύματος, παρέχοντας την καλύτερη αντίδραση στις καταγγελίες και τιμωρώντας τους υπεύθυνους κατάλληλα», δήλωσε η σύμβουλος σε θέματα πολιτικών του Στρατού Ελίζαμπεθ Βαν Γουινκλ.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Γηροκομείων στο ΘΕΜΑ 104,6: Είχε λατρεία με τους ηλικιωμένους και υπερβολικό αίσθημα ευθύνης - Η αγάπη για την γιαγιά του και το γηροκομείο στον Άγιο Στέφανο.

Πολλά «γιατί» και αναπάντητα ερωτήματα. «Φεύγω χαρούμενος. Ένα μικρό πραγματάκι με κέρδισε. Οκ μπράβο του, αλλά δεν θα με πιάσουν και τύψεις».

Ο Δημήτρης Καμπανάρος, ιδρυτής της μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων «Νέα Θάλπη» στον Άγιο Στέφανο, αποφάσισε χθες το πρωί να δώσει τέλος στη ζωή του με μια καραμπίνα, μέσα στο ίδιο του το σπίτι!

Όσοι τον γνώριζαν κάνουν λόγο για έναν «δυνατό» άνθρωπο, ο οποίος λύγισε από την πίεση του κορωνοϊού. Ο ίδιος ήταν ορκισμένος «εχθρός» του. Είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να μην παρεισφρήσει ο ιός μέσα στη δομή του. Μια μονάδα που δημιούργησε στο όνομα της «μούσας» του, της γιαγιάς του, Άρτεμις.

Το βράδυ της Δευτέρας, λίγες ημέρες μετά την εμφάνιση κρουσμάτων στη «Νέα Θάλπη», σε δυο εργαζόμενους και μια ηλικιωμένη, ο Δημήτρης Καμπανάρος αποφασίζει να διενεργήσει και πάλι «γρήγορα τεστ» σε όλους.

Υποβάλλει τον εαυτό του για ακόμη μια φορά στην ίδια διαδικασία. Μια διαδικασία που ακολουθούσε σχεδόν μια φορά την εβδομάδα σεβόμενος τους πάνω από 100 ηλικιωμένους που βιώνουν εδώ και πολλά χρόνια στιγμές πραγματικής φροντίδας και αγάπης τόσο από τον ίδιο όσο και από τους εργαζόμενους του. Όταν ενημερώθηκε από το εξειδικευμένο προσωπικό πως είναι θετικός «πάγωσε».

«Ο Δημήτρης δεν μπορούσε να δεχτεί την πίεση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τι θα έλεγαν για αυτόν. Ότι δηλαδή έχει μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων και κόλλησε κορωνοϊό. Ότι δεν έλαβε μέτρα. Η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική. Όχι μόνο εφάρμοζε όλα τα προβλεπόμενα μέτρα από τον ΕΟΔΥ, αλλά φρόντιζε να κάνει τεστ σχεδόν κάθε εβδομάδα. Με δίκη του πρωτοβουλία. Κάτι το οποίο δεν κάνουν πολλοί ιδιοκτήτες γηροκομείων», εκμυστηρεύτηκε στο «protothema.gr» αρκετά στενός του άνθρωπος.

Το πρωί της Τετάρτης κλιμάκια του ΕΟΔΥ επρόκειτο να μεταβούν στη «Νέα Θάλπη» για να διενεργήσουν νέα επαναληπτικά τεστ. Ο ίδιος ήταν θετικός και έσπασε. Πάνω σε ένα χαρτί από το σημειωματάριο του στη μονάδα του έγραψε το τελευταίο αντίο καθώς είχε πάρει την απόφαση να δώσει τέλος στη ζωή του. «Κουράστηκα. Και μάλλον δεν ήμουν καλός καπετάνιος. Λάτρεψα τη δουλειά μου. Έκανα λάθος, κόλλησα κορωνοϊό μετά από όλα αυτά...» αναφέρει στο σημείωμα ο αυτόχειρας, ενώ προσθέτει «Τίτλος: μέσα από το τζάμι (και ήταν μάταιο) θα με πουν αδύναμο. Οκ. Ήμουν. Θα ζήσω με αυτό».

«Η μάνα μου και η αδερφή μου, ας μη με κλάψουν πάνω από ένα χρόνο. Εύχομαι να ηρεμήσω όπου πάω, αν πάω κάπου», επισήμανε σε άλλο κομμάτι στο σημείωμα του. Στην 3η σελίδα αναφέρει «Αν παρ’ελπίδα ζήσω (ανίκανος και να πεθάνω) φευ! Μη με έχετε φυτό να με ποτίζετε». Και τέλος αναφέρει για το όπλο «για την οπλοκατοχή, ήταν του μπαμπά μου. Ίσως τον βρω. Εκτός αν πάω πακέτο για την κόλαση...».

Μετά πήρε την καραμπίνα του πατέρα του και αυτοκτόνησε.

Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Μονάδων Φροντίδας ηλικιωμένων: Είχε λατρεία με τους ηλικιωμένους

Είχε λατρεία με τους ηλικιωμένους και υπερβολικό αίσθημα ευθύνης, είπε στον ΘΕΜΑ 104,6 ο Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Μονάδων Φροντίδας ηλικιωμένων, Στέλιος Προσαλίκας.

«Αισθανόταν ότι προδωσε τους ηλικιωμένους. Ήθελε τον σεβασμό και την επιβράβευση. Αντί για όλα αυτά να ασχολείσαι με ανούσια πράγματα. Δέκα μήνες πάει αυτή η ιστορία, δεν μπορείς να βάζεις σε μια κρεατομηχανή νόμιμα και παράνομα».

«Από την περασμένη Πεμπτη είχα καταλάβει ότι κάτι τρέχει» συμπλήρωσε ο κ. Προσαλίκας «και την παραμονή το βράδυμου έλεγε πράγματα υπερβολικά».

«Δεν άντεχε ότι την άλλη ημέρα θα ήταν η μοναδική περίπτωση του διευθυντή να έχει κορωνοϊό καθώς είχε βγει θετικός. Έλεγε ότι είναι δυνατόν να πηγαίνουν τα κανάλια σε έναν θετικο υπάλληλο;».

«Αισθανόταν οτι έκανε μονομαχία με τον κορωνοϊό, έχασε την μάχη» κατέληξε ο κ. Προσαλίκας.


Ποιος ήταν ο Δημήτρης Καμπανάρος

Ένα από τα δικά του αποφθέγματα που μετατράπηκε σε «Μότο» της Αγίας Θάλπης ήταν πως «η ψυχή δεν γερνάει ποτέ!». Αυτή ήταν και η στάση ζωής που είχε επιλέξει. Η αγάπη του για τη γιαγιά του Άρτεμη τον έκανε πριν από 14 χρόνια να αφιερώσει τη ζωή του αποκλειστικά στη φροντίδα των ηλικιωμένων. Ήταν μια «εσωτερική παρότρυνση» και αγάπη του προς τη «Μούσα» του, όπως συνήθιζε να την αποκαλεί.

Στην Ιστοσελίδα της Νέας Θάλπης βρίσκει κανείς με μια γρήγορη αναζήτησή και τους λόγους που αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη φροντίδα των ηλικιωμένων. Όπως εξηγούσε ο ίδιος η επιλογή του προέκυψε από την αγάπη στη γιαγιά του.

Ο Δημήτρης Καμπανάρος όταν έφτιαξε τη Νέα Θάλπη στον Άγιο Στέφανο να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ηλικιωμένους. Τους θεωρούσε «παιδιά του» Φιλοξενούσε στη δομή πάνω από 100 άτομα.

Ο ίδιος είχε προχωρήσει σε αναφορά στο βιογραφικό του. Ένα μεγάλο βιογραφικό με αρκετά επιτεύγματα.

«Αφού ολοκλήρωσα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών το Τμήμα Παιδαγωγικής - Φιλοσοφίας - Ψυχολογίας (κατεύθυνση Ψυχολογίας) το 2001 συνέχισα τις σπουδές μου στον κλάδο της Γεροντολογίας, στη Γερμανία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, αποκτώντας Μεταπτυχιακό (2001-2003) και Διδακτορικό τίτλο σπουδών (2003-2006 – υποτροφία του Κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης).

Το 2002 έλαβα το βραβείο DAAD για τον αλλοδαπό φοιτητή με την καλύτερη ακαδημαϊκή επίδοση σε συνδυασμό με κοινωνική προσφορά στους ηλικιωμένους στο Δήμο της Χαϊδελβέργης.Πάντα ήθελα να προσφέρω τις γνώσεις μου και τον εαυτό μου στο να βελτιώνω τη ζωή των ηλικιωμένων, έμπρακτα και όχι θεωρητικά.

Έτσι επέστρεψα στην Ελλάδα το 2006 και δημιούργησα τη Μονάδα Φροντίδας και Αποθεραπείας «Νέα Θάλπη» στον Άγιο Στέφανο Αττικής.», έγραφε σχετικά με τη μονάδα που δημιούργησε αλλά και την προσωπική του πορεία.

«Για πρώτη φορά στην Ελλάδα εφάρμοσα προγράμματα εργοθεραπείας, νοητικής ενδυνάμωσης και δημιουργικής απασχόλησης προσπαθώντας να αλλάξω το αρνητικό στερεότυπο αδυναμίας και ανικανότητας που κυριαρχεί στην κοινή γνώμη για την Τρίτη και Τέταρτη Ηλικία.

Από το 2010 μέχρι το 2014 κατείχα τη θέση του Ειδικού Συμβούλου κοινωνικής πολιτικής στο Δήμο Ηλιούπολης.

Το 2012 ο Δήμος Ηλιούπολης απέσπασε το Πανελλήνιο Βραβείο Ενεργού Γήρανσης και Διαγενεακής Αλληλεγγύης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Από το 2012 μέχρι σήμερα υλοποιώ μαζί με την Μ.Κ.Ο. «50και Ελλάς» με στρατηγικό συνεργάτη την εταιρεία τηλεπικοινωνιών COSMOTE το καινοτόμο Πρόγραμμα «Πρόσβαση στον Ψηφιακό Κόσμο», στο πλαίσιο του οποίου πάνω από 6.000 συμπολίτες μας άνω των 50 ετών έχουν διδαχθεί βασικές γνώσεις χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών και tablet. Από το 2014 εργάζομαι ως ειδικός σύμβουλος στο Κοινωφελές Ίδρυμα «ΤΙΜΑ», το οποίο χρηματοδοτεί προγράμματα που αφορούν στην κάλυψη πρωτογενών αναγκών για ηλικιωμένους, πάντα με γνώμονα την αρχή της ουσιαστικότητας και της βιωσιμότητας. Από το 2014 διατελώ Ταμίας της Πανελλήνιας Ένωσης των Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων.

Το 2020 ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο City College, Διεθνές Παράρτημα του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ στην Αγγλία, αποκτώντας τον τίτλο Executive MBA στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας.

Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σας», συνέχιζε στο μήνυμα του στην ιστοσελίδα.

«Είχε βγει θετικός στον κορωνοϊο και δεν άντεχε την πίεση», δήλωσε χθες στο «protothema.gr» ο Στέλιος Προσαλίκας, Προεδρος της Ένωσης Γηροκομείων στην Ελλάδα και στενός φίλος του Δημήτρη Καμπανάρου. Ο Δημήτρης Καμπανάρος, αυτοκτόνησε καθώς φαίνεται πως «λύγισε» από την πίεση.

«Ήταν να πάει σήμερα ο ΕΟΔΥ να του κάνει τεστ. Είχε βγει και ο ίδιος θετικός από το τεστ που έκανε στον εαυτό του. Θα του έκανε επαναληπτικό έλεγχο ο ΕΟΔΥ. Δεν άντεχε αυτά που θα έγραφαν για εκείνον πως είναι επικεφαλής δομής και είναι θετικός», συνεχίζει στο θέμα ο κ. Προσαλίκας.

Η ψυχή του «δεν γέρασε» στις 24 Μαρτίου του φετινού δύσκολου χειμώνα όταν ο ίδιος πήρε μια κρίσιμη απόφαση, τη στιγμή που ο κορωνοιος είχε φτάσει στην Ελλάδα: να κλειστεί μέσα στο γηροκομείο μαζί με το προσωπικό του για 65(!) μέρες. 65 μέρες καραντίνας δίπλα στους ηλικιωμένους και στους συναδέλφους του. Ο στόχος του τότε; Να μην προκύψουν επαφές που θα έθεταν σε κίνδυνο τους διαμένοντες στη δομή.


«Εμείς από την πρώτη στιγμή είχαμε θέση σε καραντίνα τη δομή φιλοξενίας. Στις 24 Μαρτίου πήρα την απόφαση να κλειστούμε μαζί με το προσωπικό μέσα στη δομή για 65 μέρες για λόγους ασφαλείας», δήλωσε πριν λίγες ημέρες σε δημοσιογράφους ο Δημήτρης Καμπαναρος.


«Καταλαβαίνετε ποσό γενναίος ήταν. Να κλειστεί μαζί με τους ανθρώπους του μέσα στη μονάδα για να μην πάθει κανείς το παραμικρό», μας είπε άνθρωπος που τον συνάντησε πριν από λίγες ημέρες.



Μίλτος Σακελλάρης
https://www.protothema.gr/



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Και δεύτερη αυτοκτονία δι' απαγχονισμού σημειώνεται λίγες ώρες μετά την απώλεια του 24χρονου νεαρού Μηχανιώτη που έθεσε τέλος στη ζωή του, αφού κρεμάστηκε στο υπόγειο της οικίας του.

Σήμερα μεσημέρι Τετάρτης, 53χρονος άνδρας βρέθηκε κρεμασμένος από μπασκέτα στο γήπεδο του Βυζαντινού Αθλητικού Ομίλου στις Συκιές.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο άνθρωπος που προχώρησε στο απονενοημένο διάβημα ήταν ένας από τους ανθρώπους που προσέφεραν στην ομάδα του ΒΑΟ.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Σοκ επικρατεί στην κοινωνία της Μηχανιώνας, αφού πριν λίγες ώρες βρέθηκε κρεμασμένος στο υπόγειο της οικίας του νεαρός 24 ετών.

Ήδη η σορός του αυτόχειρα μεταφέρθηκε σε νεκροθάλαμο του εφημερεύοντος νοσοκομείου στη Θεσσαλονίκη όπου θα πραγματοποιηθεί νεκροτομή.

Τα αίτια του απονενοημένου διαβήματος του συμπολίτη μας διερευνώνται από τις αστυνομικές αρχές.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου