Articles by "Βιβλίο"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βιβλίο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Και μία ωραία εκδήλωση για παιδιά

Το Σάββατο το απόγευμα στις 7 στον "Αλλοτρόπο", Χαλκιδικής 77
“Περιπλανώμενα Προσφυγικά Παραμύθια”

Μια πριγκίπισσα που εύχεται να ταξιδέψει στον κόσμο, ένας βασιλιάς που μαθαίνει να σέβεται όλα τα ζώα του δάσους, ατρόμητες κότες που παλεύουν με εξωγήινους εισβολείς...

Ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους που αφηγείται τις περιπέτειες της Μαμάς Πάπιας και άλλων ηρώων όπως τις φαντάστηκαν τα μικρά προσφυγόπουλα που ζουν στη Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για ένα συλλογικό εγχείρημα στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι από διάφορα μέρη του κόσμου. Ιστορίες βγαλμένες από τη φαντασία 17 παιδιών, αγοριών και κοριτσιών 4-14 χρονών, προσφυγόπουλων από διαφορετικές χώρες που βρίσκονται στην Ελλάδα και περιμένουν πότε θα συνεχίσουν το ταξίδι τους στην Ευρώπη.
Τις ιστορίες εικονογράφησαν καλλιτέχνες από Πορτογαλία, Ιταλία και Ελλάδα. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο online στα ελληνικά, αγγλικά, ισπανικά, καταλανικά, ιταλικά, γερμανικά και ολλανδικά. Τα χρήματα από τις πωλήσεις του βιβλίου έχουν σκοπό να ενισχύσουν προγράμματα τα οποία προτείνουν εναλλακτικές μορφές φιλοξενίας των προσφύγων, αμφισβητώντας την άποψη ότι μόνη εφικτή λύση είναι τα στρατιωτικά camps ή αλλιώς κέντρα “φιλοξενίας”...

Ο ΑΛΛΟΣΤΡΟΠΟΣ σας προσκαλεί το Σάββατο στις 7 το απόγευμα σε μια διαδραστική περιπλάνηση στις ιστορίες της Μαμάς Πάπιας.!!!

Η συμμετοχή είναι ελεύθερη, χωρίς κόστος



Πολύς κόσμος, στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του συνδημότη μας Σπύρου Κουζινόπουλου «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης», που έγινε στο περίπτερο 13 της ΔΕΘ, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, η οποία μετά από επιτυχή πορεία τεσσάρων ημερών, κλείνει τις πύλες της σήμερα Κυριακή το βράδυ.

Είχε τόσο ενδιαφέρον το 11ο κατά σειρά βιβλίο του Σπ.Κουζινόπουλου, ώστε οι όρθιοι που παρακολούθησαν την παρουσίαση να είναι άλλοι τόσοι από τους «τυχερούς» οι οποίοι βρήκαν καρέκλα να καθίσουν.

«Σας ευχαριστώ θερμά που με την παρουσία σας, διαψεύσατε την πρόβλεψή μου ότι αυτή τη «δύσκολη» ώρα, 10 το πρωί του Σαββάτου, ο μόνος που θα παρακολουθούσε την παρουσίαση, θα ήταν ο … γαλατάς της γειτονιάς», είπε χαριτολογώντας ο συγγραφέας του Βιβλίου.

Ο Σπ.Κουζινόπουλος υπογράφει, έχοντας δίπλα καθήμενο τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΜΘ, Νίκο Καρρά 
και έτοιμο να παραλάβει το βιβλίο τον γνωστό συλλέκτη και δημοπράτη έργων τέχνης, Θάνο Ευαγγελινό 
και δίπλα του τον δάσκαλο Επανομής, Γιάννη Γκούτα

Να πούμε ότι με τα πιο θερμά λόγια μίλησαν για το βιβλίο οι τρεις κυρίες που είχαν αναλάβει την παρουσίαση, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τεχνών του δήμου Θεσσαλονίκης, Έλλη Χρυσίδου, η ιστορικός Μαρία Καβάλα και η Καίτη Τσαρουχά, αλλά και ο πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης, Νίκος Καρράς που είχε το συντονισμό της εκδήλωσης.

Σε δηλώσεις που μας έκανε ο κ. Κουζινόπουλος, ανέφερε ότι η επόμενη παρουσίαση των «Μελανών κηλίδων στην ιστορία της Θεσσαλονίκης» θα γίνει στην Αθήνα στις 22 Ιουνίου, ενώ κατά πάσα πιθανότητα θα προηγηθεί και μία παρουσίαση στο δημοτικό θέατρο Επανομής, στις 9 ή 10 Ιουνίου, δεδομένου ότι ένα κεφάλαιο του βιβλίου του αναφέρεται στη συμμετοχή των Επανομιτών στην Επανάσταση του 1821 στη Μακεδονία, υπό τον Σερράιο οπλαρχηγό Εμμανουήλ Παπά. Τέλος ο συγγραφέας του βιβλίου ευχαρίστησε δημόσια τον εκδότη του ΙΑΝΟΥ κ. Νίκο Καρατζά για την πολύτιμη βοήθειά του, καθώς με τις καθοριστικές παρεμβάσεις συνέβαλε ώστε οι «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης» νε προλάβουν να εκδοθούν έγκαιρα για να συμμετάσχουν στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.




Εκτενή αναφορά στο νέο βιβλίο του Σπύρου Κουζινόπουλου «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης», κάνει σε τηλεγράφημά του το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και επικεντρώνεται σε μία από τις επτά ιστορίες που αναλύονται στο βιβλίο, με βάση ντοκουμέντα, μαρτυρίες και αρχειακό υλικό, το κάψιμο 10.000 βιβλίων από τη δικτατορία Μεταξά μπροστά στο Λευκό Πύργο, τον Αύγουστο του 1936.
Tο βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΝΟS, θα παρουσιαστεί αυτό το Σάββατο 13 Μαίου 2017, ώρα 10 π.μ., στην αίθουσα «Νότος» του περιπτέρου 13 της ΔΕΘ, στο πλαίσιο της 14ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τεχνών του Δήμου Θεσσαλονίκης, Έλλη Χρυσίδου, η διδάσκουσα ιστορία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Μαρία Καβάλα και η Καίτη Τσαρουχά, κόρη του δολοφονημένου από τη χούντα βουλευτή της ΕΔΑ, Γιώργου Τσαρουχά. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΜΘ, Νίκος Καρράς.

Αναλυτικά το τηλεγράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:
Φως στις μαύρες πλευρές της ιστορίας της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας εν γένει, που είναι εν πολλοίς άγνωστες στο ευρύ κοινό, επιχειρεί να ρίξει με το νέο του βιβλίο, με τίτλο "Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης", ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Σπύρος Κουζινόπουλος.
Στο 11ο κατά σειρά βιβλίο του, που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες (εκδ. Ιανός), ο Σπύρος Κουζινόπουλος "ξεκλειδώνει" τη μνήμη και αναδεικνύει μελανά στίγματα της ιστορίας, όπως η πυρπόληση χιλιάδων βιβλίων μπροστά στο Λευκό Πύργο από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 του δικτάτορα Μεταξά.
Μία από τις πρώτες ενέργειες της δικτατορίας, δώδεκα ημέρες μετά την κατάλυση της δημοκρατίας, ήταν να προχωρήσει στο κάψιμο βιβλίων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Σε μίμηση του παραδείγματος αντίστοιχων ενεργειών του ναζιστικού καθεστώτος, χιλιάδες βιβλία με προοδευτικό και δημοκρατικό περιεχόμενο, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, ρίχτηκαν στην πυρά σ? εκείνες τις μεσαιωνικού χαρακτήρα "τελετές".
Η "πρόβα τζενεράλε" σημειώνεται στην Αθήνα, στις 8 Αυγούστου, τέσσερις μόλις ημέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Την πρωτοβουλία, σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, είχε ομάδα "εθνικοφρόνων φοιτητών". Το μαζικό όμως κάψιμο "αντεθνικών", αριστερών και κομμουνιστικών βιβλίων, λαμβάνει χώρα οργανωμένα σε διάφορες πόλεις της χώρας, στις 16 Αυγούστου του 1936. Στην Αθήνα, η "γιορτή" γίνεται μπροστά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός και στα Προπύλαια, ενώ στον Πειραιά, τα βιβλία παραδίδονται στην πυρά στο Πασαλιμάνι, και μάλιστα με προσκλήσεις προς τους νέους της εποχής να συμμετάσχουν στην ..."τελετή". Έλεγε η σχετική ανακοίνωση: «Η Εθνική Φοιτητική Νεολαία Πειραιώς προβαίνουσα εις την εξαφάνισιν δια πυράς ολοκλήρου σειράς κομμουνιστικών εντύπων την προσεχή Κυριακήν και ώραν 8 μ.μ. και εν τη πλατεία Πασαλιμανίου Πειραιώς, προσκαλεί άπαντας τους εθνικόφρονας νέους, όπως προσέλθουν εν τη πλατεία Τερψιθέας 7μμ ίνα εν σώματι μεταβούν και συμμετέχουν εις την τελετήν».
Η «φιέστα» της Θεσσαλονίκης
Η μεγαλύτερη «φιέστα» θα στηθεί στη Θεσσαλονίκη, δίπλα στο Λευκό Πύργο. Από την προηγούμενη ημέρα, οι ελεγχόμενες πλέον από το καθεστώς εφημερίδες δημοσιεύουν σχετική προαναγγελία και μάλιστα πρωτοσέλιδα: «Τεράστια πυρά θα εξαγνίσει αύριον την πόλιν από το μίασμα των ερυθρών εντύπων», διατυμπανίζει στην κορυφή της πρώτης σελίδας, στις 15 Αυγούστου του 1936, η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης Το Φως. Η ίδια εφημερίδα δημοσίευε ανακοίνωση της Αστυνομικής  Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία «κατόπιν διαταγής του Γ΄ Σώματος Στρατού, την 16ην τρέχοντος, ημέραν Κυριακήν και ώραν 19ην, θέλει λάβει χώραν καταστροφή δια πυρός κατασχεθέντων κομμουνιστικών βιβλίων και εντύπων εις την πλατείαν του Λευκού Πύργου, εις ήν εκλήθησαν να παραβρεθώσι αι εθνικιστικαί οργανώσεις […]».

Τα βιβλία που επρόκειτο να καούν, όπως έγραφε το πρωί εκείνης της μέρας η εφημερίδα Νέα Αλήθεια, είχαν κατασχεθεί από τα βιβλιοπωλεία της πόλης, δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες και άλλους χώρους. Επίσης, στις εφημερίδες δημοσιευόταν και ανακοίνωση της φασιστικής οργάνωσης ΕΕΕ, σύμφωνα με την οποία καλούνταν οι ακροδεξιοί φοιτητές να πάρουν μέρος στην τελετή «προκειμένου να παρακολουθήσωσι την καύσιν των κομμουνιστικών βιβλίων και εντύπων με τα οποία εδηλητηρίαζαν την ελληνικήν ψυχήν, χρησιμοποιούντες τας εις αυτά αναπτυσσομένας αντιεπιστημονικάς θεωρίας των Μάρξ, Λένιν και των λοιπών ανατροπέων και καταστροφέων της ανθρωπότητος».  
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της επόμενης ημέρας, μετά την ομιλία του τριεψιλίτη φοιτητή Παναγιωτόπουλου, που κραυγάζει, «[…] ρίχνομεν εις τας φλόγας το μίασμα αυτό της σκέψεως και της ψυχής του Έθνους, γεγονός που θα σημάνει την ανύψωσιν του Έθνους από την ηθική σκλαβιά εις την οποία συνέτειναν και τα βιβλία αυτά», τη φωτιά ανάβει ένας άλλος ακροδεξιός φοιτητής, ο Σαρρής. Και τότε «[…] ένα πύρινο φίδι σχηματίζεται και ακαριαίως το πυρ μεταδίδεται εις τα κομμουνιστικά έντυπα».
Πρωτοσέλιδη φωτογραφία από την αποτρόπαιη αυτή εκδήλωση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, που σ’ ό,τι αφορά τη δίωξη των ιδεών αντέγραφε επακριβώς τα χιτλερικά πρότυπα, δημοσίευσε και η εφημερίδα Μακεδονία. Στο σχετικό ρεπορτάζ της ανέφερε ότι ο αριθμός των βιβλίων που κάηκαν εκείνη την ημέρα μπροστά στον Λευκό Πύργο, ξεπερνούσε τα 10.000.
Η έννοια του «κομμουνιστικού εντύπου» ερμηνευόταν από το καθεστώς κατά το δοκούν. Συμπεριλαμβάνονταν σ’ αυτά ακόμα και σχολικά βιβλία, όπως Τα ψηλά βουνά του Ζαχαρία Παπαντωνίου, καθώς και βιβλία των οποίων είχε απαγορευτεί επίσημα η σχολική διδασκαλία: η Αντιγόνη του Σοφοκλή, ο Επιτάφιος του Περικλή, η Πολιτεία του Πλάτωνα, και έργα του Θουκυδίδη και του Ξενοφώντα.  Γενικά, από το καθεστώς είχαν απαγορευτεί περισσότεροι από 445 τίτλοι βιβλίων.
Στην πυρά παραδόθηκαν επίσης πολλά έργα νέων τότε Ελλήνων συγγραφέων, όπως η Ζωή εν τάφω του Στρατή Μυριβήλη,  έργα του Ανδρέα Καρκαβίτσα, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, αλλά και πολλοί τίτλοι ξένων συγγραφέων:  το συνολικό έργο του Καρλ Μαρξ, η Καταγωγή των ειδών του Δαρβίνου, έργα του Σίγκμουντ Φρόιντ, του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, του Ανατόλ Φρανς, του Χάινριχ Χάινε, του Μαξίμ Γκόρκι, του Λέον Τολστόι, του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, του Γκαίτε κ.ά.
Tο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Σπύρου Κουζινόπουλου, «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης», που κυκλοφορεί τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις ΙΑΝΟS, θα παρουσιαστεί το Σάββατο 13 Μαίου 2017, ώρα 10 π.μ., στην αίθουσα «Νότος» του περιπτέρου 13 της ΔΕΘ, στο πλαίσιο της 14ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τεχνών του Δήμου Θεσσαλονίκης, Έλλη Χρυσίδου, η διδάσκουσα ιστορία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Μαρία Καβάλα και η Καίτη Τσαρουχά-Κομψοπούλου, κόρη του δολοφονημένου από τη χούντα βουλευτή της ΕΔΑ, Γιώργου Τσαρουχά. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΜΘ, Νίκος Καρράς.

Οι «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης» αναφέρονται σπονδυλωτά σε επτά διαφορετικά γεγονότα τα οποία στο διάβα των δύο τελευταίων αιώνων σημάδεψαν αρνητικά τη νεότερη ιστορία της πρωτεύουσας του ελληνικού βορρά και άφησαν με αίμα το αρνητικό αποτύπωμά τους όχι μονάχα στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στον κορμό της Ελλάδας γενικότερα.

Στο βιβλίο του Σπύρου Κουζινόπουλου, μέσα από πλούσιο υλικό, μαρτυρίες και ντοκουμέντα, που αποτελούν καρπό μακροχρόνιας ιστορικής έρευνας, μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τις σφαγές στην περιοχή Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή της στην Επανάσταση του 1821, την «κόντρα» Βενιζέλου-Κωνσταντίνου εξ αιτίας της οποίας κινδύνεψε να χαθεί η Θεσσαλονίκη το 1912, τη δράση της οργάνωσης ΕΕΕ και τον εμπρησμό του συνοικισμού Κάμπελ, τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936 και την πυρπόληση χιλιάδων βιβλίων μπροστά στο Λευκό Πύργο, το ναυάγιο του «Χειμάρα» τον Ιανουάριο του 1947 που αποτέλεσε τον «Τιτανικό» της ελληνικής ακτοπλοϊας, τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961 και τέλος την πρώτη ημέρα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 στη Θεσσαλονίκη, τις συλλήψεις, τα βασανιστήρια, τις δολοφονίας και την εκτόπιση χιλιάδων πολιτών στο ξερονήσι της Γυάρου.
Ένας δικτάτορας διαμένει στη βίλα του Ωνάση με την «ευγενική χορηγία» ... της ΔΕΗ. Ένα «ιερό» Ταμείο αφήνει εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμών να «αναληφθούν εις τους ουρανούς», ή μάλλον να παραληφθούν από «εθνοσωτήρες» κολλητούς. Μια αμερικανική εταιρεία καμαρώνει επειδή εισπράττει άφθονα χρήματα του ελληνικού κράτους, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε.

Ελληνικές τράπεζες χρηματοδοτούν την «κατασκευή» τρακτέρ στη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτά εισάγονται από την Αυστρία! Μαύρα κρέατα κατακλύζουν για δυο - και πλέον- χρόνια την αγορά. Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα τετραπλασιάζονται, τα βιομηχανικά κέρδη πολλαπλασιάζονται, η φορολογία των πλοιοκτητών σχεδόν εκμηδενίζεται. Η «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», γράφει, όντως, ιστορία...

Την οικονομική, εισοδηματική και κοινωνική πολιτική της χούντας, από την «επίπλαστη ευημερία» του 1967-71 έως την πλήρη απομυθοποίηση του 1973-74, εξετάζει ο Διονύσης Ελευθεράτος στο νέο του βιβλίο. Σε αυτό «παρελαύνουν», όχι μόνο εύγλωττα στατιστικά στοιχεία, αλλά και σκάνδαλα όλων των ειδών, ιλιγγιώδη «θαλασσοδάνεια», κερδισμένοι και χαμένοι, «τζάκια» και «καμένοι». Συμβάσεις που κάνουν τη λέξη «χαριστική» να ηχεί ανεπαρκέστατη. Nομοθετήματα και εξαγγελίες που θαρρείς πως αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης της εργασιακής «τάξης πραγμάτων» την οποία γνώρισε - δεκαετίες αργότερα- η Ελλάδα των Μνημονίων.

«Παρελαύνουν», επίσης, λόγια και γραπτά των ίδιων των κορυφαίων στελεχών του καθεστώτος. Βιτριολικές επιστολές προς τον Γ. Παπαδόπουλο, «αλληλομαχαιρώματα» και καταγγελίες, εκθέσεις της ΚΥΠ που «φακέλωνε» τους πρωταγωνιστές του ατελείωτου γλεντιού των «δανεικών κι αγύριστων» - τόσο τους δότες, όσο και τους παραλήπτες. Κι ακόμη, διενέξεις των οικονομικών «εγκεφάλων» της δικτατορίας, για το τι έφταιξε που θρυμματίστηκε το πολυδιαφημισμένο - από τους ίδιους- «θαύμα», προτού καν καταφθάσει στην Ελλάδα το μεγάλο ωστικό κύμα της διεθνούς κρίσης του 1973.

Μια έρευνα με έντονο άρωμα εποχής και συγκρίσεις των «αμέσως πριν» με τα «αμέσως μετά», μια διεισδυτική ματιά στα οικονομικά της δικτατορίας, με τρόπο που λαμβάνει υπόψη τις «συντεταγμένες» της σύγχρονης εποχής, αλλά και πολλούς από τους «πάγιους» ακροδεξιούς μύθους για την περίοδο εκείνη. 

Λαμόγια στο χακί

Διονύσης Ελευθεράτος : Οικονομικά ''θαύματα'' και θύματα της χούντας, εκδόσεις Τόπος, Σελ.: 336, Σχήμα: 17 x 24, ISBN: 978-960-499-130-3
tsekouas3
Ο Δρ. Σαμ Τσέκουας είναι ο Νιγηριανός που νιώθει Έλληνας και αγαπάει την πατρίδα μας σαν να έχει γεννηθεί εδώ. Η ελληνική κυβέρνηση τον έχει βραβεύσει ως πρεσβευτή του ελληνισμού. Ο άνθρωπος αυτός που ζει μόνιμα στην Αμερική και είναι ιδιοκτήτης του μοναδικού ελληνικού βιβλιοπωλείου στη Νέα Υόρκη, μιλώντας στην Popaganda, εξηγεί πως γνώρισε και αγάπησε την πατρίδα μας. Μία ιστορία που κρατά πολλά χρόνια και συγκινεί…
tsekouas2
Έχετε το μοναδικό ελληνικό βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη. Από πού προέκυψε η αγάπη που τρέφετε για την χώρα μας; Η αγάπη μου για την Ελλάδα ξεκίνησε όταν ήμουν πολύ μικρός. Κατά τύχη, έπεσε στο χέρι μου το βιβλίο Η Αντιγόνη του Σοφοκλή φυσικά σε μετάφραση στα αγγλικά, τότε, στην επαρχία της Νιγηρίας, όπου ήμουν στο κολέγιο. Αφού το διάβασα, ήθελα να διαβάσω περισσότερα. Κατά καιρούς άκουγα για την Ελλάδα και τις δημιουργίες της και για την ιστορία της. Μου άρεσε πάρα πολύ και γι’ αυτό ήθελα να ανακαλύψω την Ελλάδα. Τελικά, μετά μπήκα στο πανεπιστήμιο, σπούδασα ελληνική φιλολογία. Αργότερα, σπούδασα οδοντιατρική, ξανά στη Θεσσαλονίκη. Μόλις τελείωσα τις σπουδές μου, έφυγα στην Αμερική. Στη Νέα Υόρκη διαπίστωσα ότι στην περιοχή Αστόρια δεν υπήρχε ελληνικό βιβλιοπωλείο. Αυτό με παραξένεψε και γι’ αυτό αποφάσισα να το ανοίξω για να προσφέρω τον πολιτισμό της χώρας σας στα ελληνόπουλα. Συγχρόνως, είχαμε ξεκινήσει και τον εκδοτικό οίκο και κάνουμε και εκδόσεις μέχρι σήμερα.
Έχετε γεννηθεί στη Νιγηρία, ζείτε στην Αμερική και έχετε γράψει για το «Θαύμα να νιώθεις Έλληνας». Πώς συνδυάζονται όλα αυτά; Εσείς νιώθετε περισσότερο Έλληνας; Πάντοτε μου άρεσε να διαβάζω. Συνδυάζω αυτά τα τρία στοιχεία γιατί ήθελα να ενθαρρύνω τα Ελληνόπουλα να αγαπήσουν την ελληνική γλώσσα, που θεωρώ ιερή καθώς επίσης και μια γλώσσα που πρέπει να διατηρείται. Γι’ αυτό και στην πορεία έγραψα το βιβλίο που αναφέρετε. Αλλά, έχω γράψει και άλλα βιβλία. Εγώ νιώθω Έλληνας επειδή πήρα τη μορφωτική διαδρομή μου από την Ελλάδα. Νομίζω ότι όποιος γνωρίζει τον ελληνισμό, δεν πρόκειται ποτέ να τον αποχωριστεί. Θα επιστρέψω στην Ελλάδα το Νοέμβριο για να κάνω μία παρουσίαση στο Αριστοτέλειο. Αλήθεια σας λέω, βλέπω αυτό το πανεπιστήμιο ως το όνειρο που κατάφερα να πραγματοποιήσω. Είναι χαρά και τιμή μου που σπούδασα εκεί. Τόσο πολύ αγάπησα την Ελλάδα. Είναι η χώρα του πολιτισμού, η χώρα που ο άνθρωπος μπορεί να ξαναβρεί το δρόμο του.
Σπουδάσατε οδοντιατρική στη Θεσσαλονίκη αλλά αποφασίσατε να μεταναστεύσετε. Σκεφθήκατε ποτέ να μείνετε μόνιμα στη χώρα μας; Από την Ελλάδα δεν έφυγα ποτέ. Η ψυχή μου είναι ακόμη εκεί. Μάλιστα, από τα δέκα τηλέφωνα που κάνω την ημέρα, τα δύο τουλάχιστον είναι πάντοτε από την Ελλάδα. Για μένα είναι μια πατρίδα που αξίζει να αγαπάει κανείς και να δουλεύει για να την κάνει καλύτερη. Όχι να την εγκαταλείπει. Αν μπορούσα, θα έκανα καριέρα στην Ελλάδα αλλά η Ελλάδα έχει τη μανία να διώχνει τα παιδιά της. Το αποτέλεσμα είναι να πηγαίνουμε σε όλο τον κόσμο για να γίνει γνωστός ο πολιτισμός της χώρας. Η πατρίδα σας δεν φεύγει ποτέ από το μυαλό μου, από το είναι μου. Οι φίλοι που έχω κάνει εδώ τα 8 χρόνια, είναι οι καλύτεροι φίλοι στη ζωή μου.
Διδάσκετε την ελληνική γλώσσα στη Νέα Υόρκη αλλά και σε Έλληνες ομογενείς. Περιγράψτε μας πως οι ξένοι βλέπουν τον πολιτισμό μας; Δεν έχω συναντήσει άνθρωπο που να μην αγαπάει την πατρίδα. Αυτοί που γνωρίζουν τη χώρα καλύτερα, είναι παθιασμένοι με την Ελλάδα. Η πατρίδα μας είναι η χώρα που μας έδωσε τις επιστήμες και όλος ο ακαδημαϊκός κόσμος μιλά για τη χώρα και διδάσκει τον ελληνικό πολιτισμό σε διάφορες χώρες παγκοσμίως.
tsekouas
Τι είναι αυτό που σας κάνει να «κλαίτε» για την πατρίδα μας; «Κλαίω» πάρα πολύ για την κατάσταση της χώρας. Στεναχωριέμαι που βλέπω ανθρώπους να μην έχουν να πληρώσουν τους φόρους και κλαίω γιατί κάθε νέος που συναντώ στην Ελλάδα, θέλει να μεταναστεύσει. Το καταλαβαίνω αλλά αυτή δεν είναι λύση. Όταν έρχομαι στην Ελλάδα εγώ, βρίσκω ευκαιρίες. Βρίσκω πράγματα με τα οποία θα μπορούσε να ασχοληθεί ένας νέος. Υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να μην έχει το καλύτερο πανεπιστήμιο της φιλοσοφικής σχολής ή της ιατρικής; Αποκλείεται, αυτά είναι μαθήματα που θα πρέπει να μπουν ριζικά σε ένα πρόγραμμα με μέθοδο και στρατηγική. Έτσι, σε χρονικό διάστημα πέντε με δέκα ετών θα αρχίσουμε να παράγουμε και στο χώρο της Παιδείας. Πιστεύω ότι σε αυτό τον τομέα δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε από τους ξένους. Μπορούμε να προσφέρουμε κι εμείς λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν. Μπορώ να το αποδείξω αν μου δοθεί ευκαιρία. Απλώς, υπάρχει θέμα με τη γραφειοκρατία που πρέπει να εξαλειφθεί. Εμείς από το εξωτερικό ξέρουμε τα προβλήματα αλλά τα λέμε και δεν μας ακούν. Γι’ αυτό λέω στα ελληνόπουλα να μην απογοητεύονται. Η χώρα έχει τα πλούτη της και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει. Εμείς θα βοηθήσουμε να συνεχίσει να είναι γνωστός ο πολιτισμός της. Και μπορεί οι Γερμανοί να λένε ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες αλλά εγώ διαφωνώ. Οι Έλληνες δουλεύουν οπουδήποτε κι αν βρίσκονται. Οπότε, ας σταματήσουν αυτά τα σχόλια».
Προωθείτε τον ελληνισμό και στη Νιγηρία; Φυσικά και το κάνω. Γιατί, ξέρετε, η Νιγηρία θα βγει κερδισμένη αν ελληνοποιηθεί. Πρέπει να αρχίσουν να διαβάζουν ελληνικά και να μάθουν τη γλώσσα. Η Νιγηρία θα κερδίσει αν αγκαλιάσει την Ελλάδα και τον πολιτισμό της.
Το βιβλιοπωλείο βρίσκεται στον αριθμό 33-18 της οδού Μπρόντγουεϊ στη Νέα Υόρκη

Ήταν ένας από τους ικανότερους στρατιωτικούς ηγέτες της γνωστής ιστορίας, και θεωρείται από πολλούς ως ο μεγαλύτερος Έλληνας που έζησε ποτέ: Ο Μέγας Αλέξανδρος άφησε το αποτύπωμά του στην ιστορία με την εκστρατεία του στην Περσία, φέρνοντας τον ελληνικό πολιτισμό στα βάθη της Ασίας, ιδρύοντας πόλεις που στέκονται και σήμερα (με κορυφαίο παράδειγμα την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου) και σημαίνοντας το έναυσμα της Ελληνιστικής Περιόδου και της κυριαρχίας του ελληνικού πολιτισμού και του ελληνικού τρόπου σκέψης στον γνωστό κόσμο- γεγονός που, με τη σειρά του, επηρέασε και διαμόρφωσε την πορεία της ιστορίας για αιώνες μετά: Η επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό και τη σε μεγάλο βαθμό εξελληνισμένη Ανατολή επηρέασε βαθύτατα τη Ρώμη, ενώ είναι αμφίβολο κατά πόσον θα ήταν δυνατή η εξάπλωση του Χριστιανισμού εάν δεν υπήρχε η Ελληνιστική Κοινή.
Ωστόσο, παρά τη λάμψη της, η Ελληνιστική Περίοδος ήταν και μια ταραγμένη πολιτικά και στρατιωτικά περίοδος, ειδικά στην αρχή της: Ο αιφνίδιος θάνατός του Αλέξανδρου δημιούργησε κενό εξουσίας, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν άμεσα συγκρούσεις μεταξύ των στρατηγών του, οι οποίες συγκλόνισαν τον ελληνιστικό κόσμο και είχαν τελικό αποτέλεσμα τον διαμελισμό της αυτοκρατορίας στα ελληνιστικά βασίλεια των Διαδόχων. Ο νόμιμος διάδοχός του, Αλέξανδρος Δ’ (από τη Ρωξάνη) δεν πρόλαβε να γίνει βασιλιάς, καθώς δηλητηριάστηκε, μαζί με τη μητέρα του, με εντολή του Κασσάνδρου, ενώ η Στατείρα, κόρη του Δαρείου και δεύτερη σύζυγος του Αλέξανδρου δεν πρόλαβε να γεννήσει το παιδί που κυοφορούσε, καθώς είχε νωρίτερα δολοφονηθεί κατόπιν εντολής τη Ρωξάνης (που ήθελε να διασφαλίσει πως ο γιος της θα αναλάμβανε την αυτοκρατορία). Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως, λέγεται ότι ενώ ο Αλέξανδρος ψυχορραγούσε, τον ρώτησαν σε ποιον αφήνει την αυτοκρατορία, και αυτός απάντησε «τω κρατίστω» (στον δυνατότερο), με αποτέλεσμα να ξεσπάσει η σύγκρουση μόλις πέθανε- αν και λέγεται επίσης πως στην πραγματικότητα αναφέρθηκε στον Κρατερό, κάτι που (πολύ βολικά) αμφισβήτησαν οι άλλοι διεκδικητές.
Σε κάθε περίπτωση, το σε ποιον ήθελε να αφήσει τον θρόνο του ο Αλέξανδρος είναι ένα ιστορικό μυστήριο αντάξιο αυτό της τοποθεσίας του τάφου του- ωστόσο, Βρετανός ερευνητής υποστηρίζει σε βιβλίο του πως έχει βρει την πραγματική διαθήκη του Μακεδόνα βασιλιά, η οποία- σύμφωνα με τον ίδιο- κρυβόταν σε κοινή θέα, σε κείμενο το οποίο είναι γνωστό εδώ και αιώνες.
alexander the great conquest
Η «πηγή» στην οποία αναφέρεται ο Ντέιβιντ Γκραντ (συγγραφέας του «In Search of the Lost Testament of Alexander the Great) είναι το «Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου»: Μια συλλογή από μύθους και θρύλους σχετικά με τα επικά κατορθώματα του μεγάλου στρατηλάτη, η πρώτη έκδοση της οποίας ανάγεται στον 2o -3ο αιώνα μ.Χ (αιώνες μετά τον θάνατό του). Στο «Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου» περιέχονται κυρίως «λαϊκοί θρύλοι», με τον Μακεδόνα βασιλιά να αποκτά διαστάσεις μυθικού ήρωα. Αρκετοί από αυτούς τους θρύλους δημιουργήθηκαν λίγο μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, και όπως φαίνεται κυκλοφορούσαν για αιώνες και αποτέλεσαν τη βάση για το «Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου». Υποτίθεται πως με τη σειρά τους βασίζονται στα έργα του Καλλισθένη, ιστορικό του Αλέξανδρου, αλλά θεωρείται ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο, καθώς ο Καλλισθένης πέθανε πριν τον Αλέξανδρο, οπότε συχνά οι βάσεις του «Μυθιστορήματος» αποδίδονται στον «ψευδο-Καλλισθένη».
Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, χρόνια μετά τον θάνατο του Μακεδόνα βασιλιά, ένας άλλος ιστορικός, ο Ονησίκριτος, διάβασε στον Λυσίμαχο (στρατηγό του Αλέξανδρου, που έγινε αργότερα βασιλιάς και αυτός) μια ιστορία περί ερωτικού δεσμού ανάμεσα στον Αλέξανδρου και τη βασίλισσα των μυθικών Αμαζόνων (Θάληστρις), με αποτέλεσμα ο Λυσίμαχος να σχολιάσει «αναρωτιέμαι εγώ πού ήμουν τότε»- οπότε γίνεται εύκολα κατανοητό το τι ιστορίες και θρύλοι κυκλοφορούσαν για χρόνια μετά.
Οπότε, όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, το «Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου» δεν θεωρείται «ιστορική πηγή», αλλά συλλογή μύθων – προϊόντων φαντασίας. Παρόλα αυτά, πρόκειται για ένα έργο το οποίο παρέμεινε δημοφιλές για αιώνες, περνώντας από τον Μεσαίωνα και φτάνοντας μέχρι τις ημέρες μας, έχοντας μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες και σαφώς επηρεάζοντας την εικόνα του Αλέξανδρου για πάρα πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του.
Στο τελευταίο κεφάλαιο του «Μυθιστορήματος»,  ο Αλέξανδρος παρουσιάζεται να υπαγορεύει τη διαθήκη του, λίγο πριν πεθάνει. Στο κείμενο αυτό ο βασιλιάς, εμφανίζεται να χρίζει βασιλιά του βασιλείου της Μακεδονίας τον ετεροθαλή αδελφό του, Φίλιππο Αρριδαίο (διανοητικά καθυστερημένος γιος του Φιλίππου του Β’), με προοπτική όμως να αναλάβει ο γιος του, εάν η Ρωξάνη γεννούσε αγόρι. Εάν η Ρωξάνη έκανε κορίτσι, επαφιόταν στους Μακεδόνες να επιλέξουν ποιον ήθελαν βασιλιά. Στη συνέχεια ορίζει κυβερνήτες των διαφόρων περιοχών τους στρατηγούς του, να διατάζει τη δημιουργία ενός χρυσού θρόνου για τη θεά Αθηνά στην πόλη των Αθηνών και να στέλνει την πανοπλία του στο Άργος ως δώρο στον Ηρακλή. Ακόμη, παρουσιάζεται, μεταξύ άλλων, να στέλνει θησαυρούς στους Δελφούς.
alexander the great conquest
Το κομμάτι αυτό γενικά θεωρείται προϊόν φαντασίας, αλλά ο Γκραντ, κατόπιν έρευνας 10 ετών, υποστηρίζει πως είναι αυθεντικό – και πως στην πραγματικότητα η διαθήκη αυτή «θάφτηκε» από τους στρατηγούς του, καθώς κατονόμαζε ξεκάθαρα τον αγέννητο γιο του, Αλέξανδρο Δ’, ως διάδοχό του: Σημειώνεται πως πολλοί υψηλόβαθμοι Μακεδόνες δεν ήταν πρόθυμοι να αποδεχτούν ως βασιλιά τον γιο του Αλέξανδρου και μιας «βάρβαρης»- υπενθυμίζεται πως πολλοί είχαν αντιδράσει στις πολιτικές του που προωθούσαν ζύμωση μεταξύ των δύο κουλτουρών, με μεικτούς γάμους, ένταξη νεαρών Περσών στον μακεδονικό στρατό, παροχή ελληνικής παιδείας στους κατακτημένους λαούς κ.α.
Ο Γκραντ εκτιμά πως η διαθήκη αυτή, παρά το «θάψιμό» της, διασώθηκε και διέρρευσε από έναν από τους στρατηγούς- διεκδικητές, ως «ντοκουμέντο» – πολιτικό/ προπαγανδιστικό όπλο εναντίον των αντιπάλων του, με αποτέλεσμα να κυκλοφορεί για χρόνια μετά και να περάσει κάποια στιγμή στο «Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου» – και εκεί να θεωρηθεί αντίστοιχο του υπόλοιπου υλικού του έργου, δηλαδή όχι πραγματικό ιστορικό ντοκουμέντο, αλλά μύθος. Όπως υποστηρίζει ακριβώς επειδή χρησιμοποιήθηκε ως «μανιφέστο»/ μέσο προπαγάνδας στο πλαίσιο των συγκρούσεων των Διαδόχων, η αυθεντικότητά του αμφισβητήθηκε, με αποτέλεσμα να ενταχθεί στην κατηγορία των «μύθων» περισσότερο. Επίσης, ο Γκραντ επισημαίνει ότι ήταν πολύ «βολικό» για τους διεκδικητές του θρόνου να μην αφήσει σαφή διάδοχο ο Αλέξανδρος, καθώς έτσι άνοιγε το «παιχνίδι του στέμματος», όπου ο καθένας ήταν ελεύθερος (και «δικαιολογημένος») να προσπαθήσει να καταλάβει την εξουσία- κάτι που ενισχύει την άποψη περί «θαψίματος» οποιασδήποτε διαθήκης ή δήλωσης του Αλέξανδρου κατά τις τελευταίες του ημέρες.

Μια τρυφερή και συγκινητική ιστορία…που περιγράφει με ζωηρό και κινηματογραφικό τρόπο, την περιπέτεια μιας άστεγης γυναίκας και την στενή φιλία της με έναν άστεγο και αδέσποτο σκύλο τον 'Αλεξ.
“Συνέχισαν μαζί μέχρι το πάρκο, μέχρι το χαρτόκουτο, μέχρι το επόμενο ξημέρωμα… Χωρίς να το καταλάβουν είχαν γίνει φίλοι. Αχώριστοι σύντροφοι. Μοιραζόταν τις μπουκιές τους.
Τον ονόμασε Άλεξ. Της άρεσε πολύ αυτό το όνομα. Της θύμιζε έναν μποέμ τύπο, παλιό της εραστή. Ήταν μουσικός και έπαιζε σαξόφωνο σε μια μπουάτ της πόλης. Της έπαιζε καμιά φορά νοσταλγικά τραγούδια από την πατρίδα του την Καταλονία.”


Ένα διήγημα της συμπολίτισσας και φίλης Έλενας Πάταγα.
Μπορείτε να το προμηθευτείτε, για σας ή για δώρο, και διαδικτυακά στη διεύθυνση:

Η διαχρονική αγάπη για την ομάδα τους, οι συναισθηματικοί δεσμοί της μεγάλης "παρέας" παλαιότερων γενιών Θεσσαλονικέων με την ιστορική πλατεία Διοικητηρίου και προφανώς οι αναμνήσεις κυριάρχησαν σε μια παρουσίαση βιβλίου που έγινε το μεσημέρι του Σαββάτου που μας πέρασε στην αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης, στην Έκθεση.


Τίτλος του βιβλίου "Η Πλατεία Διοικητηρίου και ο Αθλητικός Σύλλογος ΠΑΟΔ" (Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ)
Συγγραφείς οι κκ Γιώργος Λυσαρίδης και Βασίλης Προυσαλίδης που μετά από σημαντική δουλειά κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα ιδιαίτερα επιμελημένο λεύκωμα για μια "γειτονιά" της Σαλονίκης που κουβαλάει μια τεράστια ιστορία της πόλης αλλά και για μια πλήρη διαδρομή της ομάδας του ΠΑΟΔ που άνδρωσε πολλές γενιές συμπολιτών μας.


Σε μια αίθουσα που ήταν γεμάτη από ασπρομάλληδες αλλά και από νεώτερης ηλικίας Διοικητηριώτες αλλά κυρίως φορτισμένη από πολύ συναίσθημα αφού συνευρέθησαν αρκετά από τα "παιδιά" που μεγάλωσαν παίζοντας μπάλα στα μάρμαρα της πλατείας. Μιας πλατείας που σήμερα δεν υπάρχει αλλά ζει στις καρδιές όσων από το Διοικητήριο, το τσινάρι, το κουλέ-καφέ, την Ολυμπιάδα, τους Συκιώτες αλλά και τους Νεαπολίτες την έζησαν ή την γνώρισαν μέσα από τις διηγήσεις τους σε συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα.


Για το βιβλίο αλλά και για τις "εικόνες" του ΠΑΟΔ και της πλατείας μίλησαν εκτός από τους συγγραφείς οι κκ Τζίκας Τάσος, Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων πλατείας Διοικητηρίου, Μάκης Βοϊτσίδης, δημοσιογράφος, Κώστας Μπλιάτκας, δημοσιογράφος και Λεωνίδας Ναρ Δρ Φιλολογίας συγγραφέας.

Γεννημένος λίγο πιο πάνω από την πλατεία και με τον πατέρα μου να έχει παίξει μπάλα και στα μάρμαρα αλλά και στην ομάδα του ΠΑΟΔ, αισθάνθηκα ιδιαίτερη συγκίνηση παριστάμενος στην εκδήλωση. Συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλλαν στην πρωτοβουλία, στην συγγραφή και στην έκδοση του βιβλίου.


Πέθανε το βράδυ της Τετάρτης 5 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη ο πεζογράφος Αντώνης Σουρούνης, έπειτα από χρόνια ασθένεια. Ήταν 74 ετών.

Γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε εκεί. To 1960, με την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών, εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει συγγενείς του. Σπούδασε κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στα πανεπιστήμια της Κολωνίας, του Σααρμπρύκεν και του Ίνσμπρουκ στην Αυστρία. Στη συνέχεια εργάστηκε σε ποικίλα επαγγέλματα: από τραπεζικός υπάλληλος μέχρι ναυτικός και από hotel boy μέχρι επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας. Έζησε στη Φρανκφούρτη έως το 1970 όταν επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη, ενώ από το 1987 ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών και βιοποριζόταν ως συγγραφέας. Τα τελευταία χρόνια είχε επιστρέψει στη γενέτειρά του.

Έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα, εμπνευσμένα από μια ζωή πλούσια σε εμπειρίες, από τα χρόνια που έζησε ως μετανάστης στη Γερμανία, από τα ποικίλα επαγγέλματα που άσκησε και από τον ιδιαίτερο τρόπο του να βλέπει τα πράγματα. Μυθιστορήματα: Ένα αγόρι γελάει και κλαίει (1969), Οι συμπαίχτες (1977), Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι (1985), Πάσχα στο χωριό (1991), Ο χορός των ρόδων (1994), Γκας ο γκάνγκστερ (2000), Το μονοπάτι στη θάλασσα (2006). Παραμύθι: Το μπαστούνι (1983). Διηγήματα: Μερόνυχτα Φραγκφούρτης (1982),Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου (1983), Υπ' όψιν της Λίτσας (1992),Μισόν αιώνα άνθρωπος (1996), Κυριακάτικες ιστορίες (2002), Νύχτες με ουρά(2010). Επίσης, συμμετείχε μαζί με τους Κ. Μουρσελά, Γ. Σκούρτη, Π. Τατσόπουλο στο συλλογικό μυθιστόρημα Το παιχνίδι των τεσσάρων (1998), καθώς και σε συλλογικές εκδόσεις διηγημάτων.

Στα πρώτα βιβλία του πρωταγωνιστούν άνθρωποι της νύχτας, άτομα λαϊκά ή άλλα, άντρες και γυναίκες, που ζουν ασκώντας τα πιο ετερόκλητα και απίθανα επαγγέλματα, σε συνθήκες δύσκολες και βρίσκονται γενικά στο περιθώριο της κοινωνικής αποδοχής: χαρτοπαίκτες, άνεργοι ναυτικοί, μαστρωποί, ναρκομανείς, πόρνες, βιομηχανικοί εργάτες, τυχοδιώκτες και μικροαπατεώνες. Μετά το 1990 και το Πάσχα στο χωριό, αρχίζουν να επικρατούν οι μυθιστορηματικές συνθέσεις με θέμα τα βιώματα ενός ταξιδιώτη ή μετανάστη που έχει επαναπατριστεί στην Ελλάδα.

Το 1995 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο Ο χορός των ρόδων. Το 2006 βραβεύτηκε από την εξαμηνιαία λογοτεχνική επιθεώρηση του περιοδικού να ένα μήλο και έναν χρόνο αργότερα από το περιοδικό Διαβάζωμε το «Βραβείο μυθιστορήματος» για το έργο του Το μονοπάτι στη θάλασσα.

Η έκφραση του είναι λιτή, η γλώσσα του σκωπτική, ιδιωματική λαϊκή, μεταφορική. Σε συνέντευξή του στην Αναστασία Λαμπρία, που δημοσιεύτηκε στο protagon.gr το 2009, είχε πει για τον τρόπο της γραφής του: «Οι λέξεις: Όταν κάθομαι να γράψω γράφω λέξεις που δεν τις ξέρω. Δεν τις έχω ακούσει ποτέ. Κι ανοίγω το λεξικό να δω, είν’ αυτή η σωστή λέξη; Κι είναι αυτή η λέξη. Καμία άλλη, μόνο αυτή. Είναι σαν να τις έχω ξαναπεί κάποτε στη ζωή μου, σε άλλη ζωή ίσως. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου λες ότι λείπουν τα επίθετα, δεν ξέρω τι είναι αυτό. Γράφω κατεβατά ολόκληρα, τελειώνει η φράση, η εικόνα, έρχεται η εικόνα και οι λέξεις βγαίνουν μετά, κατευθείαν (…) Δεν στήνω εγώ τα πρόσωπα, δεν στήνω τίποτα. Μόνοι τους παίρνουν θέση. Αλήθεια σου λέω. Εγώ είμαι ο δούλος, ο μπάτλερ τους που σερβίρω, δεν ξέρω τι γίνεται, ποτέ δεν ξέρω τι γίνεται».

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Εταιρείας Συγγραφέων, που ενημέρωσε για τον θάνατό του, η κηδεία του θα γίνει σήμερα Πέμπτη 6 Οκτωβρίου στις 4.00 το απόγευμα, στην Αγία Αναστασία Θεσσαλονίκης (κάτω από τα κοιμητήρια).

Το φιλικό ζευγάρι και συμπολίτες μας,  ο Γιώργος Στάμκος (αρθρογράφησε πολλές φορές στον ακτιβιστή) και η Μίλιτσα Κοσάνοβιτς υπόσχονται να μας ξεναγήσουν στην γειτονική και αγαπητή μας "ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ". Έτσι τιτλοφορείται το φρεσκοεκτυπωμένο  βιβλίο των δύο Βαλκάνιων συγγραφέων που ζουν στην χώρα μας. Ένα πόνημα που " δεν αντιλαμβάνεται τη Σερβία ασπρόμαυρα και αποσπασματικά, αλλά πολύχρωμα και συνθετικά. Στις σελίδες του παρελαύνουν θέματα άγνωστης ιστορίας, ανθρωπογεωγραφίας, επιστήμης, ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, λαογραφίας, μεταφυσικής, παραδοξολογίας, θρύλοι και παραδόσεις της Σερβίας".
Αδημονούμε να το πάρουμε στα χέρια μας....


«Οι γέφυρές μας έχουν ψυχή. Εσείς δεν έχετε»
Σύνθημα γραμμένο σε γέφυρα του Βελιγραδίου κατά τη διάρκεια των Νατοϊκών βομβαρδισμών την άνοιξη του 1999
Εξερευνήστε τα μυστικά της Άγνωστης Σερβίας
Βαθιά μέσα στη βαλκανική ενδοχώρα, μακριά από τους καταπραϋντικούς ανέμους του Αιγαίου, υπάρχει μια χώρα που λέγεται Σερβία και είναι ίσως η πιο παράξενη και η πιο ενδιαφέρουσα για τους Έλληνες. Δεν είναι μόνον το γεγονός ότι υπάρχουν ισχυροί ιστορικοί, γεωπολιτικοί, θρησκευτικοί, πολιτιστικοί και συναισθηματικοί δεσμοί, ανάμεσα στους Έλληνες και στους Σέρβους, ομόδοξους και παραδοσιακά συμμάχους. Το σημαντικότερο είναι ότι αυτές οι δυο βαλκανικές χώρες είναι εκ φύσεως τόσο διαφορετικές, που γι’ αυτό το λόγο έλκονται ακαταμάχητα!
Η Σερβία είναι ηπειρωτική χώρα, ενώ η Ελλάδα μεσογειακή, με διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες. Η Ελλάδα είναι φιλοδυτική χώρα, στραμμένη προς τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, ενώ η Σερβία φιλορωσική, κοιτώντας μονίμως προς τη Μόσχα. Οι Σέρβοι παραδοσιακά είναι κυρίως αγρότες, κτηνοτρόφοι, βιομηχανικοί εργάτες και πολεμιστές, ενώ οι Έλληνες ναυτικοί, έμποροι, επιχειρηματίες και λόγιοι. Οι Σέρβοι διαπρέπουν συνήθως στα σπορ και στις τέχνες, ενώ οι Έλληνες στην επιχειρηματικότητα και στις επιστήμες.
Οι Σέρβοι είναι σχετικά νέος λαός στα Βαλκάνια, ενώ οι Έλληνες είναι κληρονόμοι ενός πανάρχαιου πολιτισμού. Οι Σέρβοι ανήκουν στη σλαβική οικογένεια κι έχουν τουλάχιστον δέκα συγγενικά έθνη, ενώ οι Έλληνες είναι “έθνος ανάδελφον”. Οι Σέρβοι δεν έχουν μεγάλη εμπειρία δημοκρατίας και επί μισό αιώνα ζούσαν υπό το καθεστώς ενός “αιρετικού” κομμουνισμού, ενώ οι Έλληνες γέννησαν τη Δημοκρατία και από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους ο ελληνικός λαός έδωσε πολλούς αγώνες για να υπερασπιστεί τις δημοκρατικές του αξίες.
Η Σερβία αποτελεί, λοιπόν, το βαλκανικό αντίστροφο της Ελλάδας και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος, που πολλαπλασιάζει την περιέργεια μας γι’ αυτήν. Επιπλέον, αυτή η βαλκανική χώρα είχε γίνει κατά τη δεκαετία του 1990 η “αγαπημένη” των δελτίων ειδήσεων, εξαιτίας των πολέμων στην πρώην Γιουγκοσλαβία, όταν οι Σέρβοι δαιμονοποιήθηκαν από τα Δυτικά μέσα μαζικής επικοινωνίας ως οι “Κακοί” της ιστορίας.
Αντίστοιχα μετά το 2010 και την Κρίση του ελληνικού χρέους η Ελλάδα ήταν αυτή που έγινε η “αγαπημένη” των παγκόσμιων δελτίων ειδήσεων, απειλούμενη συνεχώς από χρεοκοπία και Grexit, ενώ ο ελληνικός λαός δυσφημίστηκε ως “τεμπέλης”, ανοργάνωτος και ανεπίδεκτος μαθήσεως. Οι συγκρίσεις της πρόσφατης ιστορίας των δύο χωρών και των λαών τους είναι χρήσιμες από κάθε άποψη για να καταλάβει κανείς το πως τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας αντιμετωπίζουν δύο βαλκανικούς λαούς, δηλαδή ως εξιλαστήρια θύματα και πειραματόζωα. Βέβαια η Ελλάδα δεν βομβαρδίστηκε, όπως η Σερβία, αλλά υπέστη μια τέτοιας κλίμακας οικονομική καταστροφή, λόγω της εφαρμογής αδιέξοδων προγραμμάτων υπερλιτότητας, που συνήθως είναι αποτέλεσμα πολεμικών συγκρούσεων.
H ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο που φιλοδοξεί να συμβάλει μ’ έναν δικό του, μοναδικό κι “αιρετικό” τρόπο, στην ελληνική Βαλκανολογία και Σερβολογία. Αποτελεί έναν ιδιάζοντα “διανοητικό χάρτη”, κατασκευασμένο από δύο Βαλκάνιους συγγραφείς με διαφορετική εθνική καταγωγή αλλά και κοσμοθέαση, που ταξιδεύει τον αναγνώστη, ορθολογικά και μεταφυσικά, στο πολυσύνθετο σύμπαν της Σερβίας. Εκφράζει την “αρσενική” και τη “θηλυκή” όψη των Βαλκανίων. Δεν αντιλαμβάνεται τη Σερβία ασπρόμαυρα και αποσπασματικά, αλλά πολύχρωμα και συνθετικά. Στις σελίδες του παρελαύνουν θέματα άγνωστης ιστορίας, ανθρωπογεωγραφίας, επιστήμης, ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, λαογραφίας, μεταφυσικής, παραδοξολογίας, θρύλοι και παραδόσεις της Σερβίας.
Ιστορίες για βρυκόλακες και θαύματα, μυστήρια και παράξενες παραδόσεις, μαζί με Ιερή Γεωγραφία, τόπους δύναμης και αστικούς θρύλους (Urban Legends). Η ιστορία και η γεωπολιτική μαζί με τη μεταφυσική και την παραδοξολογία. Το ορθολογικό μαζί με το φαντασιακό. Κοντολογίς είναι ένας εξερευνητικός έντυπος οδηγός για την πραγματική και την ονειρική Σερβία. Αποτελεί απόσταγμα πολύχρονης μελέτης και βιωμάτων των δύο συγγραφέων του πάνω στα βαλκανικά, γιουγκοσλαβικά και σερβικά ζητήματα.
Οι συγγραφείς του δεν ταξίδεψαν μονάχα βιβλιογραφικά, μέσα από τις έρευνες και τις σκέψεις άλλων συγγραφέων. Δεν κατέφυγαν στην “ξενοδοχειακή δημοσιογραφία”, αλλά ταξίδεψαν πάρα πολλά χρόνια και συνεχώς στο χώρο αλλά και στο εσωτερικό σύμπαν της Σερβίας. Διέσχισαν μεγάλα τμήματα της χώρας και βίωσαν τις εμπειρίες, τις αγωνίες αλλά και τα όνειρα των κατοίκων της. Έζησαν στις πόλεις και στα χωριά της Σερβίας. Ειδικά στη σέρβικη ύπαιθρο, που είναι ένα αληθινό “Ποίημα Ανάμεσα στις Δαμασκηνιές”.

ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ
(ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ)
Γιώργος Στάμκος, Μίλιτσα Κοσάνοβιτς

Περιεχόμενα:
ΙΕΡΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ # ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ # ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΒΟΣΝΙΑΣ # ΥΠΟΓΕΙΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ # Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ LEPENSKI VIR # ΦΕΣΤΙΒΑΛ GUCA # ТО ПАРАΞΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΥΣΤΟΥΡΙΤΣΑ # ΚΡΑΪΠΟΥΤΑΣΙ # Η ΚΡΥΦΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΖΙΤΣ # ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ # ΜΙΛΕΒΑ ΜΑΡΙΤΣ-ΑΪΝΣΤΑΪΝ # ΜΙΛΟΥΤΙΝ ΜΙΛΑΝΚΟΒΙΤΣ # ΑΡΤΑΝ (RTANJ): ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΒΟΥΝΟ # LIBERLAND: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΝΗΣΙ-ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΟΥΝΑΒΗ # ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΚΡΕΜΝΑ # ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ # ΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ “ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ” # ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΚΟΣΟΒΟ # ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ ΣΕΡΒΙΑ (ΝEBESKA SRBIJA) # ΒΑΜΠΙΡ, ΒΟΥΚΟΝΤΛΑΚ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ # ΜΟΡΑ # ΣΛΑΒΙΚΟΣ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ # ΒΕΝΤΕΤΕΣ ΣΤΟ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ # ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΒΟΪΝΟΝΤΙΝΑ # ΝΟΒΙ ΣΑΝΤ: Η ΣΕΡΒΙΚΗ “ΑΘΗΝΑ” # ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΒΟΪΒΟΝΤΙΝΑ # Ο “ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΝΙΩΝ” ΣΤΗ ΝΙΣ # ΣΟΥΜΑΝΤΙΑ: Η “ΤΟΣΚΑΝΗ” ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ # ΤΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΡΑΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ # ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΣΕΡΒΙΑΣ # ΣΛΙΒΟΒΙΤΣΑ ΚΑΙ ΣΑΪΚΑΤΣΑ # ΚΡΑΓΚΟΥΓΙΕΒΑΤΣ: ΤΟ “ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ” ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ # ΣΕΡΒΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ # ΣΕΡΒΙΚΗ ΝΕΚΡΟΦΙΛΙΑ # ΒΑΜΠΙΡ-ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ # ΒΛΑΧΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ # ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ # ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ # ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ # Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ “ΣΕΡΒΟΣ ΝΤΑΛΙ” # ΙΒΟ ΑΝΤΡΙΤΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΟΥ ΔΡΙΝΟΥ # ΒΟΓΟΜΙΛΙΚΕΣ ΝΕΚΡΟΠΟΛΕΙΣ # ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΣΕΡΒΟΙ # YUGONOSTALGIA # ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΣΕΡΒΙΑ



ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩ AMEΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ»;

Το βιβλίο (320 σελίδες και δεκάδες φωτογραφίες) κοστίζει 20 ευρώ, και σας κάνουμε ΔΩΡΟ τα έξοδα αποστολής και αντικαταβολής μέσω ΕΛΤΑ, για να έρθει Άμεσα στο σπίτι σας !
Τηλεφωνείστε ΤΩΡΑ στο 2392.110215  ή στο 6945522050 ή στείλτε στον ίδιο αριθμό μήνυμα (SMS) με τα στοιχεία σας (Ονοματεπώνυμο, Διεύθυνση, Ταχυδρομικός Κώδικας και Τηλέφωνο) γράφοντας “Άγνωστη Σερβία”. Μπορείτε επίσης να δώσετε την παραγγελία σας και τα στοιχεία σας στο mail:stamkos@post.com
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ – ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΝΤΙΤΥΠΑ!

Κυκλοφόρησε σε ηλεκτρονική μορφή (pdf) στην αγγλική γλώσσα καθώς απευθύνεται στο διεθνές αναγνωστικό κοινό, από τις εκδόσεις Bookboon.com, το νέο βιβλίο του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου με τίτλο:
     «Control Your Stress & Manage your Time» 
       Πρόκειται για μια ​​καινοτόμο δημιουργία – παράκαμψη από παραδοσιακές «πώς-να-το-κάνετε» προσεγγίσεις που αφορούν στον έλεγχο του άγχους και στην διαχείριση χρόνου.
       Το βιβλίο απευθύνεται σε στελέχη επιχειρήσεων, φοιτητές και στο ευρύτερο κοινό, που ταλανίζονται από υπέρμετρο-ανεξέλεγκτο στρες και άγχος και διαπιστώνουν καθημερινά ότι «τους λείπει χρόνος…»
     Το βιβλίο του καθηγητή κ Πιπερόπουλου προσφέρει μια νέα, επιστημονικά τεκμηριωμένη και πρωτοποριακά μοναδική προσέγγιση και καθώς χρησιμοποιεί την αγγλική γλώσσα θα βοηθήσει τους αναγνώστες σε παγκόσμιο επίπεδο να κατανοήσουν πλήρως τη φύση του στρες και άγχους και την έννοια του χρόνου.
     Στην πρακτική συνεισφορά του το βιβλίο παρέχει μια ποικιλία στρατηγικών και μεθόδων που είναι εύκολο να τις μάθουν και να τις εφαρμόσουν οι αναγνώστες ώστε να μπορέσουν να ελέγξουν με επιτυχία το άγχος τους και να διαχειριστούν αποτελεσματικά και παραγωγικά τον χρόνο τους.
      Η τιμή του βιβλίου καθορίστηκε διεθνώς στα 8.99 ευρώ,
      Με προτροπή του Συγγραφέα ο Εκδοτικός οίκος αποφάσισε οι φίλες/φίλοι αναγνώστες μας να μπορούν να το «κατεβάσουν» από σήμερα, για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ΔΩΡΕΑΝ από τον παρακάτω σύνδεσμο:

http://bookboon.com/en/control-your-stress-manage-your-time-ebook

Ο γνωστός εκδοτικός οίκος Getty Publications γιορτάζοντας 45 χρόνια προσφοράς στο χώρο του βιβλίου τέχνης μας δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε on line, δωρεάν, 250 τίτλους εξαιρετικών βιβλίων τέχνης και βέβαια για όσους το επιθυμούν να τους κατεβάσουν και στον υπολογιστή τους.

Επισκεφτείτε την ψηφιακή συλλογή του εκδοτικού οίκου εδώ.


Μνημονεύουμε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη για να ξεθολώσει ο νους και για να ξορκιστεί το «κακό» που μας βρήκε, γιατί έχουμε χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς, γιατί ακούμε τις ξένες σειρήνες, γιατί υποκλινόμαστε αβασάνιστα σαν ανδρείκελα σε ο,τι ξενόφερτο μας προσφερθεί, γιατί αποποιηθήκαμε κάθε τι ελληνικό και κάθε ρίζα μας την ξεριζώσαμε.
Και όμως αυτός ο γνήσιος Ρωμιός δεν υποκλίθηκε σε τίποτα από όλα αυτά. Η μεγάλη τέχνη, η ανυπέρβλητη, του Παπαδιαμάντη, είναι, αφενός, ο τρόπος που βλέπει, ακροάται, οσμίζεται, αισθάνεται τον αστικό βίο· αφετέρου, ο τρόπος που καταγράφει και φορμάρει: χωρίς μυθοπλασία, χωρίς ηθικό δίδαγμα, χωρίς κρίσεις επί των ανθρώπων, χωρίς να σκαρώνει χαρακτήρες. Ο κυρ – Αλέξανδρος χωρίς να είναι επαναστάτης, επαναστατεί όταν η κοινωνία γίνεται εχθρικός τόπος για τον άνθρωπο.  Τα διηγήματα του είναι λυρικό μοντάζ σκηνών, αποσπάσματα που συναρμόζονται οργανικά. (απόσπασμα από το άρθρα της Σοφίας Κανταράκη. Η συνέχεια εδώ)
Α. Παπαδιαμάντης: α. Πάσχα Ρωμέικο, β. χωρίς στεφάνι, γ. ο αλιβάνιστος
Δείτε τη συλλογή των έργων και των μελετών του Παπαδιαμάντη κλικ εδώ

Περιγραφή: Πασχαλινά διηγήματα
Συγγραφέας: Α. Παπαδιαμάντης
Γλώσσα: Ελληνικά
Σελίδες: 15
Μέγεθος αρχείου: 0,25Mb

Ένα καινούριο βιβλίο παρουσιάζεται την Δευτέρα 11 Απριλίου στις 11.30 το πρωί στο Αμφιθέατρο του Αστυνομικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης.
Τίτλος του: "Στην Σκιά της Σιωπής" από τις εκδόσεις "Πηγή".
Συγγραφέας, μια νέα και όμορφη γυναίκα, Αστυνόμος Α', που ξεκινά τα πρώτα της δειλά βήματα στο συγγραφικό της έργο χωρίς όμως να παραμελεί την απαιτητική εργασία της.

Λίγα λόγια ...

Το μυθιστόρημα της κ. Καραγιάννη ξεκινά από το Μόναχο τον Δεκέμβρη του 1997 και η εξέλιξη του είναι στην περιοχή της Τριφυλίας αναζητώντας ο ήρωας της την αλήθεια για την Ζωή του.
Ο Έκτορας -ο ήρωας του Βιβλίου-, απόγονος της Φαίδρας Πινιέ και του Ραϊνάτ Γκράμελ, ενός πρώην Γερμανού λοχαγού κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έχει επισκεφτεί τους γονείς του για τις ημέρες των Χριστουγέννων. Έπειτα από έναν καβγά, η μητέρα του λίγο πριν το θάνατό της, του αποκαλύπτει ένα μυστικό που βαραίνει τη συνείδησή της σαν κατάρα πενήντα τρία ολόκληρα χρόνια.
Από το παγωμένο Μόναχο, ο Έκτορας θα βρεθεί στο νοτιοδυτικό άκρο της Μεσσηνιακής γης, αναζητώντας την αλήθεια γύρω από τη ζωή και το παρελθόν της οικογένειάς του....

Βιογραφικό

H Μαρία Καραγιάννη γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην όμορφη πόλη της Καλαμάτας. Το 2003 αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, και πολύ σύντομα πέρασε τις πύλες της Νομικής Σχολής Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της στα Οικονομικά. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και σε κάθε ευκαιρία στριμώχνει όνειρα και προσδοκίες σε μια μικρή βαλίτσα και ταξιδεύει στις πόλεις του κόσμου… Η αγάπη της για τη θάλασσα την έκανε να επιστρέψει τα τελευταία χρόνια στη γενέτειρά της, όπου εργάζεται ως διοικήτρια του Αστυνομικού Τμήματος Κοπανακίου.