Articles by "Γενικές Ειδήσεις Επιστήμης"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γενικές Ειδήσεις Επιστήμης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρεις Βρετανοί επιστήμονες, οι Ντέιβιντ Τάλες, Ντάνκαν Χόλντεϊν και Τζ. Μάικλ Κόστερλιτς, βραβεύονται με το Νόμπελ Φυσικής για τις έρευνές τους επί της εξωτικής ύλης.

«Οι ανακαλύψεις τους επέτρεψαν την καταγραφή προόδου στη θεωρητική κατανόηση των μυστηρίων της ύλης και στη δημιουργία νέων προοπτικών για την ανάπτυξη καινοτόμων υλικών», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Ιδρύματος Νόμπελ.

Ο Ντέιβιντ Τάλες (David Thouless) είναι 82 ετών, έχει γεννηθεί στη Σκωτία και είναι επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Washington στο Σιάτλ. Λαμβάνει το ήμισυ του βραβείου.

Το δεύτερο ήμισυ μοιράζονται οι Ντάνκαν Χόλντεϊν (Duncan Haldane), 65 ετών, γεννημένος στο Λονδίνο, καθηγητής στο Princeton και Μάικλ Κόστερλιτς (Michael Kosterlitz), γεννημένος στη Σκωτία το 1942 και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Brown του Πρόβιντενς (Ρόουντ Άιλαντ).

Βραβεύονται «για τις θεωρητικές ανακαλύψεις των μεταβάσεων της τοπολογικής φάσης και των τοπολογικών φάσεων της ύλης», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή.

«Οι βραβευόμενοι αυτή τη χρονιά άνοιξαν τον δρόμο σε έναν άγνωστο κόσμο όπου η ύλη μπορεί να λάβει ασυνήθιστες μορφές. Χρησιμοποίησαν εξελιγμένες μαθηματικές μεθόδους για να μελετήσουν φάσεις ή ασυνήθιστες καταστάσεις της ύλης, όπως οι υπεραγωγοί, τα υπερρευστά και/ή οι λεπτές μαγνητικές μεμβράνες».

Οι εφαρμογές των ερευνών τους αναμένονται στους τομείς της επιστήμης των υλικών και στην ηλεκτρονική.



πηγή

Σύμφωνα με τον Nikola Tesla, την ημέρα που η επιστήμη θα αρχίσει να μελετά τα μη φυσικά φαινόμενα θα έχει μεγαλύτερη πρόοδο μέσα σε μια δεκαετία από αυτή που σημείωσε σε όλους τους προηγούμενους αιώνες της ύπαρξής της. Προκειμένου να κατανοήσουμε την αληθινή φύση του σύμπαντος, πρέπει να σκεφτόμαστε με τους όρους της ενέργειας, της συχνότητας και των δονήσεων.
Η επιστήμη έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση. Με αυτά τα δύο μαζί ενωμένα, έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε τεχνολογικές γνώσεις που μπορούν να βγουν στην επιφάνεια μόνο όταν η συλλογική συνείδηση είναι έτοιμη να τις αγκαλιάσει.
Η συνειδητότητα αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα επίτευξης της αλλαγής στον πλανήτη. Οι θετικές σκέψεις που στέλνουμε, όπως η αγάπη, η ίαση, η προσευχή, η καλή πρόθεση, έχουν ισχυρή επιρροή σε αυτό προς το οποίο τις κατευθύνουμε. Οι έννοιες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μαζική κλίμακα, όπως για παράδειγμα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα που έχει έναν κοινό στόχο για να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα, αλλά και σε μεμονωμένες καταστάσεις όπως συμβαίνει στην καθημερινή μας ζωή.
Εδώ και αρκετό διάστημα, οι φυσικοί έχουν διερευνήσει τη σύνδεση ανάμεσα στην ανθρώπινη συνειδητότητα και τη σχέση της με τη δομή της ύλης. Παλαιότερα πίστευαν ότι το Νευτώνειο υλικό σύμπαν ήταν το θεμέλιο της φυσικής υλικής μας πραγματικότητας. Όλα αυτά άλλαξαν όταν άρχισαν να αναγνωρίζουν ότι τα πάντα στο σύμπαν αποτελούνται από ενέργεια. Οι επιστήμονες της κβαντικής φυσικής ανακάλυψαν ότι τα άτομα αποτελούνται από δίνες ενέργειας που συνεχώς περιστρέφονται και δονούνται. Αυτό αποτελεί ένα σοβαρό θέμα, καθώς η ενέργεια είναι το πιο μικροσκοπικό επίπεδο που μπορεί να παρατηρηθεί και η ανθρώπινη συνειδητότητα όχι μόνο συνδέεται με αυτή αλλά μπορεί να επηρεάσει τις αντιδράσεις της, ακόμη και να την ανακατασκευάσει.
Ο Δανός φυσικός Niels Bohr αναφέρει πως ό,τι ονομάζουμε πραγματικό αποτελείται από πράγματα που δεν μπορούν να θεωρηθούν πραγματικά.
Ο Ινδός επιστήμονας Paramahamsa Tewari λέει ότι η σύγχρονη επιστήμη θεωρεί την ύλη ως τη βασική πραγματικότητα πιστεύοντας ότι το διάστημα αποτελεί επέκταση του κενού. Επομένως, το φαινόμενο της δημιουργίας σταθερής κοσμικής ύλης υπερβαίνει το πεδίο έρευνας της παρούσας επιστήμης. Επίσης, η θεωρία ούτε εντοπίζει την πηγή της κοσμικής ενέργειας που βρίσκεται στη δομή της ύλης, ούτε μπορεί ή δεν θέλει να εξηγήσει την αιτία των ιδιοτήτων της ύλης οι οποίες προέρχονται από την αντίδρασή της. Εν συντομία αυτοί είναι οι περιορισμοί των σύγχρονων επιστημονικών θεωριών στο βασικό επίπεδο των φυσικών φαινομένων της φύσης. Όταν μια επιστημονική θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει το ζήτημα της ίδιας της προέλευσης της συμπαντικής ύλης και της ενέργειας, πώς θα μπορούσε ποτέ να συλλάβει και να εξηγήσει το φαινόμενο της συνειδητότητας, η οποία είναι εμφανής στα έμβια όντα;
Η αποκάλυψη ότι το σύμπαν δεν είναι η συγκέντρωση φυσικών μερών, αλλά αντίθετα προέρχεται από την ανάμιξη κυμάτων άυλης ενέργειας προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το έργο του Albert Einstein, του Max Planck και του Werner Heisenberg.
1. Κβαντική φυσική: το πείραμα της διπλής σχισμής
Το πείραμα της διπλής σχισμής είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τρόπου που είναι αλληλένδετα η συνειδητότητα και ο φυσικός υλικός μας κόσμος. Μια πιθανή αποκάλυψη αυτού του πειράματος είναι ότι «ο παρατηρητής δημιουργεί την πραγματικότητα». Σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε κατόπιν ομότιμης αξιολόγησης στο περιοδικό «Physics Essays» εξηγείται ο τρόπος που αυτό το πείραμα χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για τη διερεύνηση του ρόλου της συνειδητότητας στη διαμόρφωση της φυσικής πραγματικότητας.
Σε αυτό το πείραμα, χρησιμοποιήθηκε ένα οπτικό σύστημα διπλής σχισμής για να ελεγχθεί ο πιθανός ρόλος της συνειδητότητας στην κατάρρευση της κβαντικής κυματοσυνάρτησης. Στο πείραμα, τα σωματίδια αναγκάζονται να περάσουν μέσα από μια διάταξη με δύο λεπτές παράλληλες σχισμές που είναι πολύ κοντά η μία στην άλλη. Διαπιστώθηκε ότι όταν ο παρατηρητής προσπαθούσε να δει από ποιά σχισμή περνούσαν τα σωματίδια, η συμπεριφορά τους αλλοιωνόταν ενώ αυτό δεν συνέβαινε όταν δεν τα παρατηρούσε. Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι παράγοντες που συνδέονται με τη συνειδητότητα σχετίζονται σε σημαντικό βαθμό με την αλλοίωση της συμπεριφοράς των σωματιδίων στη διπλή σχισμή.
Η παρατήρηση όχι μόνο διαταράσσει αυτό που πρόκειται να μετρηθεί, το προκαλεί κιόλας. Εμείς οι ίδιοι δηλαδή υποχρεώνουμε το ηλεκτρόνιο να πάρει μια συγκεκριμένη θέση. Συνεπώς εμείς οι ίδιοι παράγουμε τα αποτελέσματα της μέτρησης.
Το βασικό συμπέρασμα της νέας φυσικής αναγνωρίζει επίσης ότι ο παρατηρητής είναι εκείνος που δημιουργεί την πραγματικότητα. Ως παρατηρητές, όλοι μας έχουμε εμπλακεί προσωπικά στη δημιουργία της δικής μας πραγματικότητας. Οι φυσικοί αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το σύμπαν είναι μια «ψυχική» κατασκευή. Ο πρωτοπόρος Βρετανός φυσικός Sir James Jeans έγραψε ότι το ποτάμι της γνώσης οδεύει προς μια μη μηχανική πραγματικότητα. Το σύμπαν αρχίζει να φαίνεται περισσότερο σαν μια τεράστια σκέψη παρά σαν μια τεράστια μηχανή. Η σκέψη δεν φαίνεται πλέον ως μια τυχαία εισβολή στη σφαίρα της ύλης αλλά θα πρέπει μάλλον να την αναγνωρίσουμε ως δημιουργό και κυβερνήτη του βασιλείου της ύλης. Ας ξεχάσουμε λοιπόν παλαιότερες θεωρίες και ας αποδεχτούμε το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα. Το σύμπαν είναι άυλο, ψυχικό και πνευματικό (R.C. Henry, «Το ψυχικό σύμπαν», η Φύση, 436:29, 2005).
Μπορείτε να δείτε εδώ σε βίντεο το πείραμα της διπλής σχισμής.
2. Πειράματα ψυχοκίνησης με τη χρηματοδότηση κυβερνήσεων
Η ψυχοκίνηση, γνωστή επίσης ως ΨΚ είναι η πιθανή επίδραση της ανθρώπινης συνειδητότητας στη συμπεριφορά των φυσικών ή βιολογικών συστημάτων ή διαδικασιών και περιλαμβάνει διάφορες κατηγορίες επίδρασης που χαρακτηρίζονται από διαφορετικές κλίμακες ενέργειας, μορφές εκδήλωσης, αναπαράστασης και στατιστικής συμπεριφοράς.
Το 2004, ένα ερευνητικό πρόγραμμα της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ έκανε ευρέως γνωστό ένα έγγραφο με τίτλο «Τηλεμεταφορά – Μελέτη Φυσικής» (Teleportation Physics Study) του συγγραφέα και δρος Φιλοσοφίας Eric Davis, αποδεικνύοντας ότι η ψυχοκίνηση και άλλα παραψυχολογικά φαινόμενα έχουν περάσει από αυστηρή έρευνα και τεκμηρίωση από διάφορους ερευνητές και ιδρύματα.
Συγκεκριμένο παράδειγμα αποτελεί το έργο του Jack Houck, ενός επαγγελματία μηχανικού αεροδιαστημικής και του συνταγματάρχη του στρατού J.B. Alexander. Οι δυο τους ήταν υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή συνεδριών ψυχοκίνησης, στις οποίες οι συμμετέχοντες διδάχθηκαν τη διαδικασία καθώς και τον τρόπο να την εφαρμόζουν μόνοι τους χρησιμοποιώντας διάφορα μεταλλικά αντικείμενα, όπως πιρούνια και κουτάλια. Οι συμμετέχοντες ήταν σε θέση να λυγίσουν εντελώς ή να συστρέφουν τα μεταλλικά αντικείμενα χωρίς να χρησιμοποιούν καμία φυσική δύναμη.
Τα πειράματα έγιναν από κυβερνητικούς επιστημονικούς συμβούλους και ανώτερους στρατιωτικούς αξιωματούχους και πραγματοποιήθηκαν στο Πεντάγωνο, στα σπίτια αξιωματικών και επιστημόνων και σε τοποθεσίες της Διοίκησης Πληροφοριών και Ασφάλειας των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε όλο τον κόσμο. Διοικητές στρατηγοί, συνταγματάρχες και άλλοι, ήταν πάντοτε παρόντες. Αυτό που είδαν όλοι ήταν η παραμόρφωση των μεταλλικών αντικειμένων, γεγονός που προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό ανάμεσα στους παρευρισκομένους.
Είναι λοιπόν απαραίτητη η δημιουργία μιας θεωρίας για τη συνειδητότητα και την ψυχοτρονική (αλληλεπίδραση του νου με την ύλη) σε συνδυασμό με περισσότερα πειραματικά αποτελέσματα, καθώς και η ανακάλυψη των φυσικών μηχανισμών που βρίσκονται πίσω από τον ψυχοτρονικό χειρισμό της ύλης.
3. Το πείραμα της παγκόσμιας συνειδητότητας / Γεννήτριες τυχαίων αριθμών
Το πείραμα της παγκόσμιας συνειδητότητας είναι ένα διεθνές, διεπιστημονικό πρόγραμμα ανάμεσα σε πολλούς επιστήμονες και μηχανικούς. Έχει τις ρίζες του στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και το Ινστιτούτο Νοητικών Επιστημών. Συλλέγει συνεχώς νέα δεδομένα από ένα παγκόσμιο δίκτυο φυσικών γεννητριών τυχαίων αριθμών που βρίσκονται σε όλο τον πλανήτη. Τα δεδομένα μεταδίδονται σε μια βάση που βρίσκεται σε σπίτι, το οποίο πλέον διαθέτει δεδομένα άνω των 15 χρόνων.
Σκοπός είναι η εξέταση των λεπτών συσχετισμών που μπορεί να αντανακλούν την παρουσία και τη δραστηριότητα της συνειδητότητας στον κόσμο. Εικάζουμε ότι υπάρχει δομή σε ό,τι θα έπρεπε να αποτελεί τυχαίο δεδομένο, το οποίο σχετίζεται με μείζονα παγκόσμια γεγονότα που προκαλούνται από το μυαλό και την ψυχή μας.
Οι γεννήτριες τυχαίων αριθμών είναι συστήματα που δημιουργήθηκαν από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, τα οποία αντιδρούν στις σκέψεις των ατόμων, δηλαδή με άλλα λόγια στην επίδραση της συνειδητότητας. Αντιδρούν επίσης σε συγκεκριμένες αλλαγές που σημειώνονται στο περιβάλλον τους. Έντονες αντιδράσεις καταγράφονται συνήθως κατά τη διάρκεια κοινών συναισθημάτων. Οι υψηλότερες καταγραφές που εμφανίστηκαν ποτέ στο Σχέδιο Παγκόσμιας Συνειδητότητας ήταν κατά τη διάρκεια σημαντικών γεγονότων που επηρέασαν ολόκληρο τον κόσμο, όπως συνέβη με την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στις 9/11. Άλλες υψηλές καταγραφές σημειώθηκαν σε προεδρικές ορκωμοσίες, σε τσουνάμι αλλά και σε θανάτους επώνυμων προσώπων. Τα ευρήματα αυτά γέννησαν κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με τη φύση της συνειδητότητας και τη σύνδεση με τη φυσική υλική πραγματικότητα.
4. Πειράματα παρακολούθησης εξ αποστάσεως από τις NSA / CIA σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ
Η παρακολούθηση εξ αποστάσεως είναι η ικανότητα κάποιων ατόμων να περιγράψουν απομακρυσμένες γεωγραφικές περιοχές από απόσταση αρκετών εκατοντάδων χιλιάδες χιλιόμετρων (κι ακόμη περισσότερο). Το γεγονός αυτό έχει αποδειχθεί, δοκιμαστεί και τεκμηριωθεί αρκετές φορές.
Το 1995, η CIA ενέκρινε και γνωστοποίησε έγγραφα που αποκάλυπταν τη συμμετοχή της στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο διήρκεσε περισσότερο από 25 χρόνια.
Ο Ingo Swann, ένας από τους συμμετέχοντες σε αυτό το πείραμα, μπορούσε να δει συγκεκριμένους δακτυλίους γύρω από τον πλανήτη Δία πριν καν η NASA καταφέρει να τραβήξει φωτογραφίες με το σκάφος Pioneer 10. Το γεγονός αυτό τεκμηριώθηκε ύστερα από έρευνα. Επίσης, υπάρχουν άτομα που είχαν τη δυνατότητα να δουν αντικείμενα και ανθρώπους που βρίσκονταν σε άλλα δωμάτια και χωρίς καμία οπτική επαφή με τη θέση τους. Το γεγονός ότι ορισμένοι έχουν ή είχαν τη δυνατότητα να προβάλλουν τη συνειδητότητά τους σε διαφορετικό σημείο από τη παρούσα φυσική τους θέση είναι κάτι το εκπληκτικό.
Τα πειράματα αυτά έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες, κι ενώ μέρος του κόσμου συνέχισε να τα χαρακτηρίζει «ψευδοεπιστήμη», το Υπουργείο Άμυνας τα θεωρεί πολύ σοβαρά και τα διατηρεί μυστικά. Τα πειράματα αποτελούσαν μέρος ενός προγράμματος με την ονομασία «STARGATE» και το οποίο τερματίστηκε αναπάντεχα.
5. Οι σκέψεις και προθέσεις μπορούν να αλλάξουν τη φυσική δομή του νερού
Σε πειράματα που πραγματοποιήθηκαν κατά τις τελευταίες 4 δεκαετίες, διερευνήθηκε το αν η ανθρώπινη πρόθεση και μόνο μπορεί να επηρεάσει τις ιδιότητες του νερού.
Αυτό το ερώτημα απασχολούσε για ένα χρονικό διάστημα την κοινότητα της εναλλακτικής ιατρικής, μια και το ανθρώπινο σώμα αποτελείται περίπου κατά 70% από νερό. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Νοητικών Επιστημών, οι ερευνητές ανέφεραν ότι μπορεί να ανιχνευθεί η αλλαγή του νερού με την εξέταση των κρυστάλλων πάγου που σχηματίζονται στα συγκεκριμένα δείγματα. Τα αποτελέσματα συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι θετικές προθέσεις παράγουν συμμετρικούς, καλοσχηματισμένους και όμορφους κρυστάλλους, ενώ οι αρνητικές τείνουν να παράγουν ασύμμετρους και άσχημους κρυστάλλους.
Αν λοιπόν οι σκέψεις και τα συναισθήματα μπορεί να επιφέρουν τέτοιες αλλαγές στο νερό, φανταστείτε τι μπορούν να κάνουν σε εμάς τους ίδιους.
Πολλοί άνθρωποι επισημαίνουν ότι το πείραμα αυτό ήταν απάτη, αλλά έχει πραγματοποιηθεί πολλές φορές και επαναλήφθηκε από ορισμένες εξέχουσες προσωπικότητες στον τομέα της επιστήμης. Τα στοιχεία που παραθέτονται εδώ προέρχονται από τον ερευνητή και παραψυχολόγο Dean Radin, ο οποίος έχει δημοσιεύσει πολλές έρευνες κατόπιν ομότιμης αξιολόγησης σε διεθνή περιοδικά. Το πείραμα διεξήχθη στο Ινστιτούτο Νοητικών Επιστημών και Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Σόνομα στην Καλιφόρνια.
Κατά τον ίδιο τρόπο, πραγματοποιήθηκε έρευνα στην οποία εξετάστηκε ο βαθμός που θα μπορούσε να επηρεαστεί η διάθεση κάποιου που κατανάλωσε τσάι «επηρεασμένο» από τις καλές προθέσεις και την πίστη των μοναχών, συγκριτικά με το συνηθισμένο τσάι. Η μελέτη έγινε υπό διπλά-τυφλές, τυχαιοποιημένες συνθήκες και τα αποτελέσματα ήταν θετικά.
Δείτε εδώ τα σχετικά βίντεο με τους κρυστάλλους του νερού.
6. Το Φαινόμενο Πλασέμπο
Είναι τεκμηριωμένο ότι μπορούμε να αλλάξουμε τη λειτουργία του οργανισμού μας απλά και μόνο με αυτό που πιστεύουμε ότι είναι αληθινό. Το Φαινόμενο Πλασέμπο είναι η μετρήσιμη, ορατή ή αισθητή βελτίωση της υγείας ή συμπεριφοράς που δεν οφείλεται σε φαρμακευτική αγωγή ή επεμβατική θεραπεία. Σύμφωνα με αυτό, μπορεί κάποιος να θεραπευτεί από διάφορες παθήσεις χρησιμοποιώντας τη σκέψη του. Πολλές έρευνες έδειξαν ότι η επίδραση του Φαινομένου (η δύναμη της συνειδητότητας) είναι πραγματική και άκρως αποτελεσματική.
Σε μια μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Μπέιλορ που δημοσιεύθηκε το 2002 στο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» το θέμα έρευνας ήταν οι χειρουργικές επεμβάσεις ασθενών που υπέφεραν από σοβαρό κι εξουθενωτικό πόνο στο γόνατο. Πολλοί χειρούργοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει Φαινόμενο Πλασέμπο στις χειρουργικές επεμβάσεις ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Στη μια ομάδα οι χειρούργοι έκοψαν τον κατεστραμμένο χόνδρο στο γόνατο. Στη δεύτερη ομάδα καθάρισαν την άρθρωση του γόνατος αφαιρώντας οτιδήποτε θεωρούσαν ότι προκαλούσε φλεγμονή. Και οι δύο διαδικασίες είναι οι συνήθεις χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υποβάλλονται όσοι πάσχουν από σοβαρή αρθρίτιδα. Η τρίτη ομάδα υποβλήθηκε σε μια «ψεύτικη» χειρουργική επέμβαση, δηλαδή οι ασθενείς ναρκώθηκαν πιστεύοντας όμως ότι είχαν πράγματι κάνει επέμβαση στο γόνατο. Σε αυτούς, οι γιατροί έκαναν τομές και έριξαν αλατούχο διάλυμα στο γόνατο, όπως θα έκαναν και στο κανονικό χειρουργείο. Στη συνέχεια έραψαν τις τομές και η διαδικασία ολοκληρώθηκε. Και οι τρεις ομάδες είχαν την ίδια διαδικασία αποκατάστασης και τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Η ομάδα που δεν υποβλήθηκε σε πραγματική επέμβαση παρουσίασε βελτίωση όπως ακριβώς και οι άλλες δύο ομάδες.
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα του Φαινομένου Πλασέμπο προήλθε από το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ το 1999. Η έκθεση αποκάλυψε ότι οι μισοί από τους ασθενείς που έπασχαν από σοβαρή κατάθλιψη και λάμβαναν φάρμακα παρουσίασαν βελτίωση, ενώ το ίδιο συνέβη και στο 32% των ασθενών που λάμβαναν εικονικό φάρμακο. Και ας μην ξεχνάμε και όλες τις παρενέργειες και τους κινδύνους που σχετίζονται με τη λήψη αντικαταθλιπτικών κάθε χρόνο. Ας έχουμε επίσης υπόψη ότι η «βιομηχανία της κατάθλιψης» από μόνη της είναι μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το 2002, ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ Irving Kirsch δημοσίευσε ένα άρθρο για την πρόληψη και τη θεραπεία στην Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση με τίτλο «Τα καινούρια φάρμακα του αυτοκράτορα» (The Emperor’s New Drugs), στο οποίο έκανε γνωστές μερικές ακόμα πιο συγκλονιστικές ανακαλύψεις. Βρήκε ότι το 80% της επίδρασης των αντικαταθλιπτικών, όπως μετρήθηκε σε κλινικές δοκιμές, θα μπορούσε να αποδοθεί στην επίδραση του Φαινομένου Πλασέμπο. Ο καθηγητής έπρεπε να καταθέσει αίτηση Νόμου περί ελευθερίας της πληροφόρησης προκειμένου να πάρει πληροφορίες σχετικά με τις κλινικές δοκιμές των γνωστότερων αντικαταθλιπτικών.
7. Τηλεμεταφορά
«Συνειδητοποίησα, όπως και αρκετοί άλλοι συνάδελφοί μου τόσο εντός όσο και εκτός της κυβέρνησης, ότι η υπερφυσική τηλεμεταφορά έχει ερευνηθεί επιστημονικά και τεκμηριωθεί ιδιαιτέρως από το Υπουργείο Άμυνας».
Ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας τον Σεπτέμβριο του 1981 στο περιοδικό Ziran Zazhi (περιοδικό Nature) με τίτλο «Μερικά πειράματα για τη μετακίνηση αντικειμένων διενεργούνται από ασυνήθιστες ικανότητες του ανθρώπινου σώματος» (Shuhuang et al., 198) ανέφερε ότι «χαρισματικά παιδιά» ήταν σε θέση να προκαλέσουν την τηλεμεταφορά μικρών, φυσικών αντικείμενων από το ένα μέρος στο άλλο. Στα αντικείμενα περιλαμβάνονταν ρολόγια, αλογόμυγες κι άλλα έντομα, ραδιοφωνικοί μικροπομποί, φωτοευαίσθητο χαρτί και άλλα. Οι συμμετέχοντες ποτέ δεν άγγιξαν τα αντικείμενα εκ των προτέρων. Τα πειράματα έγιναν στο πλαίσιο τυφλών και διπλά – τυφλών συνθηκών και οι ερευνητές που συμμετείχαν προέρχονταν από διάφορα κολέγια και τομείς του υπουργείου Άμυνας. Επρόκειτο για μια εξαιρετική περίπτωση, διότι κρίθηκε απαραίτητο να προετοιμαστεί μια αναφορά πληροφοριών για δημόσια προβολή.
Περισσότερες έρευνες έγιναν από το Ινστιτούτο Αεροδιαστημικής Μηχανικής του Πεκίνου τον Ιούλιο του 1990, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο κινεζικό περιοδικό «Σωματική επιστήμη» (Somatic Science, Kongzhi et al., 1990: Jinggen et al., 1990, Banghui, 1990). Οι έρευνες αυτές ανέφεραν διάφορα πειράματα κατά τα οποία έγινε βιντεοσκόπηση της φωτογράφησης υψηλής ταχύτητας, η οποία ήταν σε θέση να συλλάβει τη μετατόπιση των αντικειμένων που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα, όπως ξηροί καρποί, σπίρτα, νύχια, χάπια και άλλα μέσα σε σφραγισμένους χάρτινους φακέλους, σφραγισμένα γυάλινα μπουκάλια και σωλήνες, σφραγισμένα πλαστικά καρούλια φιλμ και άλλα τα οποία διατηρούνταν κλειστά. Όλα αυτά τα πειράματα ανέφεραν ότι έγιναν με τη συμμετοχή προικισμένων παιδιών και ενηλίκων που προκάλεσαν την τηλεμεταφορά των διαφόρων υλικών.

8. Η επιστήμη της καρδιάς
Η καρδιά παράγει το μεγαλύτερο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο στο σώμα. Ερευνητές εξέτασαν την ανάλυση του φάσματος του μαγνητικού πεδίου που παράγεται από την καρδιά και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι πληροφορίες για τα συναισθήματα κωδικοποιούνται σε αυτό το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Έτσι, με την αλλαγή των συναισθημάτων μας αλλάζουμε και τις πληροφορίες που είναι κωδικοποιημένες στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που εκπέμπεται από την καρδιά. Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να επηρεάσει τους γύρω μας. Όταν νιώθουμε συμπόνια, αγάπη, ευγνωμοσύνη και κατανόηση, η καρδιά εκπέμπει ένα πολύ διαφορετικό μήνυμα.

Πηγή,  το είδαμε εδώ

Έχουμε γράψει αρκετές φορές εδώ ότι, η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελεί πλέον πραγματικότητα. Η Ρομποτική, ειδικά, έχει προχωρήσει σε αρκετά εντυπωσιακό βαθμό και πλέον, βρίσκουμε εφαρμογές σε πολλές εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Τα ρομπότ δημιουργούνται για να βοηθήσουν τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα γενικότερα. Δεν είναι μόνο για να κάνουν τις βαριές, χειρωνακτικές εργασίες, ούτε τις απλές εργασίες που έχουν ένα αρκετά μεγάλο βαθμό επανάληψης. Έχουν δημιουργηθεί για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα όπου και όποτε κριθεί απαραίτητη η χρήση τους. Που μας οδηγεί στο ερώτημα: υπάρχει ηθική στη Τεχνητή Νοημοσύνη;

Την ιδέα για αυτό το άρθρο μου την έδωσαν δυο δημοσιεύματα σε τεχνολογικά websites που παρακολουθώ σε καθημερινή βάση.

Το πρώτο άρθρο μιλούσε για τον Άτλα, το ρομπότ που έχει κατασκευάσει η Boston Dynamics και το οποίο χρησιμοποιείται για την μεταφορά φορτίων μεγάλων διαστάσεων ή μεγάλου βάρους. Η πιο εκπληκτική του δυνατότητα όμως είναι ότι καταφέρνει και διατηρεί την ισορροπία του όσο και αν προσπαθήσει κάποιος να το ανατρέψει. Ο Άτλας είναι μια εκπληκτική μηχανή! Μπορεί να περπατήσει σε ανισόπεδο τερέν, να σκύψει για να σηκώσει κάτι αλλά και να σηκωθεί εφόσον πέσει! Η τεχνολογία η οποία τροφοδοτεί το ρομπότ αυτό είναι επαναστατική και οι εφαρμογές του πρακτικά άπειρες! Και όμως, το ενδιαφέρον του κοινού περιορίστηκε σε ένα κομμάτι της επίδειξης – στο ότι κάποιος έσπρωχνε τον Άτλα με ένα ραβδί ώστε να τον ανατρέψει. Ο κόσμος που είδε το βίντεο ένοιωσε άσχημα, ένοιωσε ότι ο άνθρωπος ταπεινώνει τον Άτλα και ότι όλα αυτό ήταν μια μορφή bullying.


Το δεύτερο άρθρο μιλάει για πειράματα που εκτελούν Γερμανοί επιστήμονες όπου και προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα ρομποτικό νευρικό σύστημα το όποιο νοιώθει και αντιδρά στον πόνο και τον φόβο. Πάλι, η αντίδραση του κόσμου ήταν αρνητική και επιφυλακτική. Γιατί πρέπει να κάνουμε τα ρομπότ να νοιώθουν πόνο σαν τους ανθρώπους όταν τα κατασκευάζουμε για να εκτελούν επικίνδυνες και ενδεχομένως απάνθρωπες και θανατηφόρες αποστολές που, αναπόφευκτα, θα τους προκαλέσουν πόνο; Είμαστε τόσο σαδιστές τελικά σαν είδος;
Ο προβληματισμός είναι σύνθετος και έχει πολλές προεκτάσεις, συνοψίζεται όμως στην απλή ερώτηση – υπάρχει ηθική στην Τεχνητή Νοημοσύνη; Οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε σαν «ανώτερο είδος» στις μηχανές;

Οι μηχανές, τα ρομπότ και η Τεχνητή Νοημοσύνη, δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο προκειμένου να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να προοδεύσει. Όπως υπάρχει χρήση για τα ρομπότ στο να συναρμολογούν αυτοκίνητα, να κουβαλάνε κιβώτια και να αφοπλίζουν βόμβες, άλλο τόσο μπορούν να βοηθήσουν σε τομείς της επιστήμης που έχουν να κάνουν με την ιατρική, κλπ.

Ο φόβος είναι αυτός που μας προστατεύει από το να κάνουμε λανθασμένες κινήσεις και ο πόνος είναι αυτός που όταν κάνουμε την λάθος κίνηση μας μαθαίνει να προστατεύουμε τον εαυτό μας και να μην επαναλάβουμε το λάθος αυτό. Αν ένα ρομπότ βιώνει φόβο και πόνο τότε, οι αποφάσεις του θα επηρεάζονται από αυτούς τους δυο παράγοντες. Θα μπορεί να αποφύγει επικίνδυνες καταστάσεις αλλά και να αντιδρά αυτόματα σε άλλες σαν να έχει δικά του αντανακλαστικά. Και φυσικά, δεν θα έχουν όλες οι μηχανές αυτή τη δυνατότητα παρά μόνο όσες την χρειάζονται και επωφελούνται από αυτήν. Επίσης, μελετώντας τον πόνο και τον φόβο στα ρομπότ, μπορούμε να κατανοήσουμε σε μεγαλύτερο βαθμό τον ανθρώπινο εγκέφαλο, χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να πειραματιστούμε σε ανθρώπους (ή άλλους ζωντανούς οργανισμούς).

Στην περίπτωση του Άτλα, τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά. Οι δοκιμές ισορροπίας και ευελιξίας πρέπει να γίνουν με κάποιο τρόπο. Είτε σπρώχνει το ρομπότ άνθρωπος, είτε του βάζουμε εμπόδια στον δρόμο του, όλα αυτά γίνονται για την βελτίωση της τεχνολογίας. Το ότι η μηχανή μοιάζει με άνθρωπο, δεν μειώνει την πράξη, ούτε την κάνει σαδιστική ή μαζοχιστική. Όλοι θυμόμαστε εξάλλου τις δοκιμές σύγκρουσης αυτοκινήτων με αερόσακο όπου χρησιμοποιούσαμε τις καλωδιωμένες κούκλες.

Οφείλουμε να αποστασιοποιηθούμε από αυτή τη λογική που μας θέλει να είμαστε το κυρίαρχο είδος που αρέσκεται στο να επιβεβαιώνει την κυριαρχία του στα άλλα είδη. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μια ακόμα τεχνολογία και ασχέτως αν κάποιες εφαρμογές της έχουν ανθρώπινη μορφή, δεν παύει να είναι μια τεχνολογία που βασίζεται σε κυκλώματα και μικροτσίπ και όχι σε ζωντανά κύτταρα και οργανισμούς.

Δεν επιχειρώ σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσω τους επιστήμονες ή τις εταιρίες που κάνουν αυτά τα πειράματα. Η ηθική πρέπει πάντα να παίζει μεγάλο και ουσιαστικό ρόλο στην επιστήμη, την τεχνολογία, την ιατρική, κλπ. αλλά πρέπει να ορίσουμε τι είναι ηθικό και ανήθικο πρώτα και να μην μπαίνουμε σε ανούσιες συζητήσεις που το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας αποπροσανατολίσουν από τον στόχο μας που είναι η βελτίωση της καθημερινότητάς μας.
Πιστεύω ότι η ηθική στην τεχνολογία και την Τεχνητή Νοημοσύνη θα γίνει αντικείμενο πολλών συζητήσεων και ερευνών και θα επηρεάσει πολύ το μέλλον της επιστήμης και πιστεύω ότι αξίζει να παρακολουθήσουμε όλοι μας την πορεία των συζητήσεων αυτών. Είμαστε τυχεροί γιατί ζούμε σε μια εποχή που η τεχνολογία μπλέκεται με τις κοινωνικές επιστήμες, την ηθική και την θρησκεία ακόμα και δημιουργεί ένα περιβάλλον που θα γεννήσει πολλές ενδιαφέροντες ιδέες!

ΥΓ. Και μην πει κανείς ότι δεν έχει κλωτσήσει ούτε μια φορά την τηλεόραση ή τον υπολογιστή του για να τα κάνει να δουλέψουν...  


Αναδημοσίευση από το φιλικό ιστολόγιο http://www.yannidakis.net

Ο διάσημος αστροφυσικός και καθηγητής Στίβεν Χόκινγκ προχώρησε στην επέκταση της θεωρίας του για τις μαύρες τρύπες του διαστήματος, υποστηρίζοντας ότι οι μαύρες τρύπες είναι πύλες σε ένα άλλο σύμπαν.


Συγκεκριμένα, ο Χόκινγκ προχώρησε σε περαιτέρω ανάλυση της προηγούμενης θεωρίας του, επισημαίνοντας ότι οι τρύπες αυτές δεν είναι αυτό που νομίζαμε, δεν αποτελούν δηλαδή παγίδες και φυλακές για τα αντικείμενα που χάνονται στο σκοτάδι.

Σύμφωνα με τους νέους ισχυρισμούς του, κάποιος που ταξιδεύει μέσα από μια μαύρη τρύπα θα μπορούσε να επιβιώσει και να βγει από την άλλη πλευρά σε ένα διαφορετικό σύμπαν.



Η νέα επανατοποθέτηση στην θεωρία του, σε συνδυασμό με τις έρευνες των θεωρητικών συναδέλφων του Andrew Strominger του Χάρβαρντ και Malcolm Perry του Πανεπιστημίου του Cambridge, αναφέρει πως κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό. Οι επιστήμονες τονίζουν πως η απάντηση βρίσκεται στα σωματίδια μηδενικής ενέργειας, τα οποία ονομάζονται και διαφορετικά "soft hair" και ρόλος τους είναι να αποθηκεύουν πληροφορίες σχετικά με τον ορίζοντα της μαύρης τρύπας, δηλαδή το αόρατο όριο που είναι το σημείο χωρίς επιστροφή.

Μάλιστα, σε ένα άρθρο τους στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters οι αστροφυσικοί - ερευνητές αναλύουν έναν μηχανισμό διατήρησης των πληροφοριών, που κατά τους ίδιους λειτουργεί ως "έξοδος διαφυγής" στο σύμπαν με τον "θάνατο" της μαύρης τρύπας.



Έτσι, οι επιστήμονες πιστεύουν πως τα σωματίδια "soft hair" θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αντίγραφα ασφαλείας των βασικών νόμων του σύμπαντος που δηλώνουν ότι κάτι που έχει κάποτε υπάρξει διατηρείται μέσω των πληροφοριών αυτών.

Η κβαντική μηχανική θεωρεί ότι οι πληροφορίες αυτές χάνονται γιατί οι μαύρες τρύπες δεν έχουν "τρίχες", ωστόσο ο Χόκινγκ στη νέα θεωρία του αναφέρει ότι αυτά τα "soft hair" υπάρχουν, επομένως υπάρχει ενδεχομένως και ο μηχανισμός που αποθηκεύει τις πληροφορίες και αυτές συνεχίζουν να υπάρχουν.

Παράλληλα, η ομάδα των επιστημόνων αναφέρουν πως με το θάνατο της μαύρης τρύπας εκπέμπεται ακτινοβολία, που έχει πάρει και το όνομα του αστροφυσικού και λέγεται ακτινοβολία Χόκινγκ, με την οποία δημιουργούνται αντίγραφα των πληροφοριών και μεταφέρονται και στο σύμπαν.

Τέλος, επισημαίνεται πως οι "τρίχες" δεν αποκαλύπτουν που ακριβώς καταλήγει η ύλη που χάνεται στις μαύρες τρύπες.

(ΠΗΓΗ: Independent), το είδαμε εδώ

Η 33χρονη Δωροθέα Πινότση από την Καισαριανή, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ, άνοιξε τον δρόμο για την πρόληψηΜία (ακόμη) ελληνική υπογραφή προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των επιστημόνων που με επιμονή και υπομονή φωτίζουν τα σκοτεινά πεδία των νευροεκφυλιστικών παθήσεων.

Ανήκει στην 33χρονη Δωροθέα Πινότση, την επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε από το Τμήμα Χημικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ και η οποία κατέγραψε πώς εκδηλώνεται η νόσος Πάρκινσον – πρόκειται για μια σοβαρή νευροεκφυλιστική ασθένεια που «κλέβει» ποιότητα αλλά και χρόνια ζωής από τουλάχιστον 8 εκατ. εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο προκαλώντας τρέμουλο (συνήθως στα χέρια), ακαμψία, δυσκολία βάδισης και, σε κατοπινό στάδιο, άνοια.

Η ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύτηκε την περασμένη Τρίτη στην έγκριτη επιθεώρηση «PNAS», ανοίγει σημαντική δίοδο στην ιατρική κοινότητα σε ό,τι αφορά τα «πως» και «γιατί» εκδηλώνεται η συγκεκριμένη νευροεκφυλιστική πάθηση αλλά και στην αναζήτηση και τη χορήγηση νέων θεραπειών.

«Φωτίζοντας τους μηχανισμούς πίσω από την εξέλιξη σοβαρών ασθενειών όπως αυτές του εγκεφάλου, στοχεύουμε στην εξέλιξη νέων μεθόδων τόσο για την έγκαιρη διάγνωσή τους όσο και για την αντιμετώπισή τους. Αυτό είναι και το πάθος και ο στόχος μου. Να συμβάλλω στην εξέλιξη τεχνικών που μπορούν να φωτίσουν ασθένειες» λέει στο «ΘΕΜΑ» η κυρία Πινότση. Η δική της ερευνητική διαδρομή για την αποκωδικοποίηση των ασθενειών του εγκεφάλου ξεκίνησε το 2006. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές της στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, έφυγε για την Ελβετία με υποτροφία από το ίδρυμα Ωνάση για να κάνει Διδακτορικό στην εφαρμοσμένη Φυσική στο τμήμα Φυσικής στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ΕΤΗ).

«Ασχολήθηκα με τη μελέτη κβαντικών φωτονικών φαινομένων και τις αλληλεπιδράσεις φωτονίων με την ύλη, με την προοπτική εξέλιξης των λεγόμενων κβαντικών υπολογιστών. Ασχολήθηκα επίσης εκτενώς με διάφορες οπτικές τεχνικές με τις οποίες μπορούσαμε να μελετήσουμε νανοδομές και τις αλληλεπιδρασεις τους με το φως» περιγράφει με όσο πιο…απλά λόγια γίνεται την απαρχή της διαδρομής της, δηλαδή το αντικείμενο του διδακτορικού της η κυρία Πινότση.

Η ολοκλήρωση του διδακτορικού – και πιθανότατα η οικογενειακή επιρροή καθώς η μητέρα της είναι γιατρός, ο πατέρας της καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο αδελφός της ερευνητής Νευροεπιστημών στο ΜΙΤ της Βοστώνης- την οδήγησαν από τη φυσική σε μια άλλη επιστήμη, την ιατρική: «άρχισα να μελετώ τις ιδιότητες βιολογικών συστημάτων και οργανισμών αλλά και κάποιες λειτουργίες ή δυσλειτουργίες που συσχετίζονται με παθήσεις όπως οι νευροεκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου. Γνωρίζουμε τόσο λίγα για τους μηχανισμούς αυτών των παθήσεων: πώς εμπλέκονται στη ''γέννηση'' της ασθένειας, ποια είναι τα ενδιάμεσα στάδια και τι σκοτώνει τελικά τους νευρώνες. Αυτή η περιορισμένη γνώση εμποδίζει όμως την εξέλιξη τρόπων αντιμετώπισης και έγκαιρης διάγνωσης».

Η επιθυμία της να βαδίσει στο δύσβατο δρόμο Βιοφυσικής, της επιστήμης δηλαδή που αξιοποιεί τις φυσικές μεθόδους για την ιατρική επιστήμη, έγινε πραγματικότητα το 2012, οπότε η Ελληνίδα ερευνήτρια έλαβε υποτροφία από τον Εθνικό Οργανισμό Έρευνας της Ελβετίας (Swiss National Science Foundation, SNF)) για να συμμετάσχει σε επιστημονική ομάδα του βρετανικού πανεπιστημίου Cambridge με αντικείμενο τις νευροεκφυλιστικές νόσους, Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ, μέσα από την εξέλιξη νέων τεχνικών οπτικής μικροσκοπίας. «Έτσι, με τις γνώσεις που είχα αποκτήσει και τις τεχνικές που είχα αναπτύξει στο Διδακτορικό μου, άρχισα να μελετώ βασικές φωτοφυσικές ιδιότητες βιολογικών συστημάτων, και τους μοριακούς μηχανισμούς σε επίπεδο πρωτεϊνών που σχετίζονται με τα πρωταρχικά στάδια εξέλιξης της νόσου Πάρκινσον» εξηγεί.
Η νόσος Πάρκινσον προκαλείται, όταν πρωτεΐνες παίρνουν αφύσικα σχήματα και, προσκολλώμενες μεταξύ τους, σχηματίζουν τελικά ινίδια αμυλοειδούς, γνωστά και ως σωμάτια Lewy, το «σήμα κατατεθέν» της πάθησης.

Χρησιμοποιώντας ένα οπτικό μικροσκόπιο υπερ-υψηλής ανάλυσης, η ομάδα κατάφερε να μελετήσει σε πραγματικό χρόνο σε νευρώνες αρουραίων τη συμπεριφορά των διαφορετικών μορφών μιας πρωτεϊνης, της άλφα-συνουκλεΐνης, η οποία έχει καταλυτικό ρόλο στην νόσο Πάρκινσον. Από την παρατήρηση σε νανοκλίμακα διαπιστώθηκε ότι η πρωτεΐνη, η άλφα-συνουκλεΐνη, ανάλογα με την τρισδιάστατη δομή που παίρνει κάθε φορά, μπορεί να λειτουργεί είτε προστατευτικά είτε τοξικά στα κύτταρα.

«Τα ευρήματά μας αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τη νόσο, επειδή δείχνουν ότι η ζημιά στους νευρώνες μπορεί να συμβεί, όταν απλώς υπάρχει έξτρα αφύσικη πρωτεΐνη άλφα-συνουκλεϊνη στο κύτταρο. Είναι αυτή η πρόσθετη ποσότητα της εν λόγω πρωτεϊνης που φαίνεται να προκαλεί τις τοξικές επιδράσεις, που έχουν ως συνέπεια τον θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων» εξηγεί η ερευνήτρια, και προσθέτει ότι «με αυτές τις οπτικές τεχνικές μπορούμε πραγματικά να δούμε λεπτομέρειες που δεν ήμασταν σε θέση να δούμε πριν, έτσι πιθανώς θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε την τοξική δράση σε πρώιμο στάδιο».

Όσο ενθουσιασμένη είναι για την όχι μακρινή προοπτική της έγκαιρης διάγνωσης ή και αντιμετώπισης της νόσου Πάρκινσον η 33χρονη φυσικός από την Καισαριανή, τόσο συγκρατημένη γίνεται όταν η συζήτηση περιστρέφεται στην Ελλάδα και στην σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι συνομήλικοι και οι συνάδελφοί της. «Με λύπη βλέπω τη σημερινή κρίση στην Ελλάδα και το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού δυναμικού μας και κυρίως των νέων επιστημόνων ωθείται στο εξωτερικό» λέει. Άλλωστε και η ίδια το 2006 που έφυγε για την Ελβετία πίστευε ότι η διαμονή της θα ήταν προσωρινή και βραχεία στην αλλοδαπή. Πλέον θεωρεί ότι βρίσκεται σε δρόμο χωρίς (άμεση) επιστροφή: «τώρα όμως αισθάνομαι ότι οι προοπτικές επιστροφής είναι πολύ δύσκολες. Και είναι κρίμα γιατί αξίζει η χώρα μας να συμβαδίσει με τις άλλες χώρες στις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις που συντελούνται. 'Έχουμε το δυναμικό, έχουμε τους νέους με ενθουσιασμό, όνειρα, παιδεία και βάσεις. Δεν έχουμε όμως την ευκαιρία να έρθουμε πίσω και να δημιουργήσουμε κάτι νέο, κάτι σημαντικό».


Με τo Βραβείο «Επιστήμης & Έρευνας 2016» θα βραβευτεί από τα Διεθνή Βραβεία G. Sciacca η Ελληνίδα Βιολόγος Ελένη Αντωνιάδου. Το 2011 έκανε πραγματικότητα την πρώτη επιτυχή μεταμόσχευση τεχνητού οργάνου στον κόσμο, δημιουργώντας μια τεχνητή τραχεία για 36χρονη -στο τελικό στάδιο- καρκινοπαθή. Η Ελένη Αντωνιάδου, 27 ετών, γεννημένη το 1987 στη Θεσσαλονίκη με καταγωγή από την Οξυά Ιωαννίνων και το Λιπαρό Πέλλας, είναι μια εξαιρετική επιστήμονας, ερευνήτρια Βιολόγος και συν-ιδρύτρια της start up «Μεταμόσχευση χωρίς Δωρητές (Transplants Without Donors), με στόχο την  από βιοϋλικά και βιοκύτταρα.
Η Γενική Γραμματέας των Διεθνών Βραβείων G.Sciacca, Αρχαιολόγος –Επικοινωνιολόγος, Βίκυ Μπαφατάκη, δήλωσε: «Είναι μεγάλη τιμή για όλους τους Έλληνες που για 2η χρονιά το Βραβείο Επιστήμης πηγαίνει σε ελληνικά χέρια, στην εξαιρετική επιστήμονα, στη Βιολόγο της NASA, Ελένη Αντωνιάδου. Επίσης, είναι συγκινητική στιγμή για μένα και για τους συνεργάτες μου, όταν ηχηρά ονόματα Ελλήνων επιστημόνων επιβραβεύονται για την τεράστια προσφορά τους στην Επιστήμη και στην ανθρωπότητα. Είναι τα λαμπερά στολίδια που δίνουν ελπίδα σε μια ραγισμένη Ελλάδα».
eleantoniadou
Η Ελένη Αντωνιάδου σπούδασε στην Ελλάδα πληροφορική με εφαρμογές στη Βιοϊατρική, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στα αντικείμενα «Βιομηχανική», «Νανοτεχνολογία και Αναγεννητική Ιατρική» και στη «Διοίκηση Επιχειρήσεων για Βιοεπιστήμονες» στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Ασχολείται επισταμένα με την διερεύνηση της δυνατότητας αποκατάστασης της λειτουργίας των οργάνων και των ιστών, με τη βοήθεια των βλαστικών κυττάρων, η οποία γνωρίζει μεγάλη άνθιση τα τελευταία χρόνια.
 
Η NASA επέλεξε την Ελένη το 2012 μεταξύ 1.200 φοιτητών για να φοιτήσει στη NASA Academy.
Σήμερα, εργάζεται στον «Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Αρη» στη Σίλικον Βάλεϊ στον τομέα της νανοτεχνολογίας και της συνθετικής βιολογίας, όπως επίσης και στο τμήμα εκπαίδευσης αστροναυτών για βιοϊατρικά πειράματα. Το επίκεντρο του ενδιαφέροντός της, όμως, είναι ο άνθρωπος και μέλημά της, η επούλωση του ανθρώπινου πόνου. Η νεαρή ερευνήτρια τιμήθηκε για το ερευνητικό της έργο σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο, στο πλαίσιο της διοργάνωσης «2013 FDM Everywoman in Technology Awards».
Το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής της όμως, παραδέχεται ότι είναι ο εθελοντισμός. Η ζωή της άλλαξε ριζικά στο πρώτο εθελοντικό ταξίδι που έκανε, ως επικεφαλής της ιατρικής αποστολής σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Ανακούφισης του Πόνου των Παιδιών, στη Λατινική Αμερική.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων ΑΠΘ σε συνεργασία με την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου και το Τμήμα Φυσικής, πραγματοποιούν εκδήλωση με αφορμή την πειραματική επιβεβαίωση της ύπαρξης βαρυτικών κυμάτων, τα οποία προέβλεψε ο Αϊνστάιν με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου στο Κτήριο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων (Κόκκινο Κτήριο) επί της 3ης Σεπτεμβρίου, δίπλα από τη Φοιτητική Λέσχη. Θα αρχίσει στις 6.30 μμ.
Ομιλητής θα είναι ο κ. Κωνσταντίνος Κόκκοτας*, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν της Γερμανίας και του Georgia Institute of Technology των ΗΠΑ.

Η Θεωρία της Γενικής Σχετικότητας διατυπώθηκε, ακριβώς, 100 χρόνια πριν, το 1916.

Επισυνάπτονται βιογραφικό του ομιλητή, η πρόσκληση και η αφίσα της εκδήλωσης.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1.- ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΙ ΜΕΣΩ SKYPE Η ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΒΙΚΥ ΚΑΛΟΓΕΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ LIGO.

2.-LIVE STREAMING: Όσοι βρίσκονται εκτός Θεσσαλονίκης μπορούν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση από τη διεύθυνση:

http://www.auth.gr/video/19884
&
http://www.auth.gr/news/audiovisual

3.- Μετά την εκδήλωση ο καθηγητής Νίκος Στεργιούλας, θα ανοίξει το τηλεσκόπιο να παρακολουθήσουμε τον Ουρανό.



* Κώστας Κόκκοτας

Κατέχει την `Εδρα “Θεωρητικής Αστροφυσικής” στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν της Γερμανίας από το 2007. Υπήρξε καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσ/νίκης (ΑΠΘ) με αντικείμενο τη “Θεωρία Σχετικότητας απ’ όπου παραιτήθηκε το 2014. Από το 2010 είναι Καθηγητής (Adjunct) και στο Georgia Institute of Technology των ΗΠΑ.
Γεννήθηκε το 1959 στη Θεσ/νίκη  και έλαβε πτυχίο στα Μαθηματικά από το ΑΠΘ, στη συνέχεια Μάστερ στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Αστρονομία από το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας και Διδακτορικό απο το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Υπηρέτησε από το 1982 το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ διαδοχικά σ’ όλες τις βαθμίδες (Επιστ. Συνεργάτης, Λέκτορας, Επίκουρος Καθηγητής, Αναπληρωτής Καθηγητής και Καθηγητής). Εξελέγη το 2006 καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν, Γερμανίας και το 2007 στη Θεσ/νίκη.
Είναι εκλεγμένο μέλος στο ΔΣ της Παγκόσμιας Επιστημονικής Εταιρείας για Βαρύτητα, Σχετικότητα και Κοσμολογία, Πρόεδρος (2010-14) της «Ελληνικής Εταιρείας για την Βαρύτητα, Σχετικότητα και Κοσμολογία», αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας» (2004-6) και μέλος σε πολλές εθνικές και διεθνείς επιστημονικές ενώσεις.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με την εφαρμογή της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας στη μελέτη της δυναμικής των αστέρων νετρονίων και των μελανών οπών αλλά και τις διαδικασίες παραγωγής βαρυτικών κυμάτων.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ
190 δημοσιευμένες εργασίες
5700 αναφορές
87 ομιλίες σε διεθνή συνέδρια ως προσκεκλημένος ομιλητής
46 ομιλίες σε Πανεπιστήμια/Ινστιτούτα
50+ οργάνωση εθνικών και διεθνών συνεδρίων
34 επιστημονικά περιοδικά – κριτής
8 διδακτορικές διατριβές (επίβλεψη)
25 μετα-διδακτορικοί ερευνητές (επίβλεψη)


3.200.000 ευρώ επιχορήγηση έρευνας (ΕΕ, Γερμανία)
·         Επιστημονικός υπεύθυνος για την Ελλάδα Ευρωπαϊκού δικτύου για έρευνα στα «Βαρυτικά Κύματα» (1999-2003).
·         Επιστημονικός υπεύθυνος (για όλη την Ευρώπη) στον τομέα της «Θεωρίας Βαρυτικών Κυμάτων» το δικτύου ILIAS (2004-9).
·         Αναπληρωτής υπεύθυνος του Γερμανικού δικτύου «Πηγές Βαρυτικών Κυμάτων» (2008-14).

Επιστημονικός εκδότης του περιοδικού Journal of Modern Physics D (από το 2009)
Βραβείο/έπαθλο Ιδρύματος Εμπειρίκου 1997 για την καλύτερη επιστημονική εργασία στις Θετικές Επιστήμες




Αυτός ο ήχος είναι η «ανάσα» του σύμπαντος και αποτελεί την μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη των τελευταίων χρόνων!


Χθες, 11 Φεβρουαρίου 2016, σε μια συναισθηματικά φορτισμένη συνέντευξη τύπου, οι επιστήμονες του ερευνητικού προγράμματος LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory) επιβεβαίωσαν με απτές αποδείξεις την θεωρία του Αϊνστάιν περί βαρυτικών κυμάτων και μεταβολής του χωροχρόνου!

Το 1916, ο Αϊνστάιν μαζί με την Θεωρία της Σχετικότητας ανέφερε την θεωρητική ύπαρξη αυτών των κυμάτων και μάλιστα απέδειξε την ύπαρξή τους χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα. Η θεωρία αναφέρει ότι η βαρύτητα είναι ένα φαινόμενο που προέρχεται από την καμπή του χωροχρόνου. Η καμπή αυτή είναι, με την σειρά της, αποτέλεσμα της μάζας των αντικειμένων που υπάρχουν στο σύμπαν. Όσο μεγαλύτερη μάζα έχει ένα αντικείμενο, τόσο μεγαλύτερη βαρυτική έλξη ασκεί. Όταν αυτά τα αντικείμενα μετακινούνται στο κενό του σύμπαντος, επηρεάζουν την βαρύτητα γύρω τους. Σε εξαιρετικά σπάνιες συνθήκες όμως, απότομες επιταχύνσεις στην τροχιά των αντικειμένων αυτών δημιουργεί αναταράξεις στην καμπύλη του χωροχρόνου – μια ανατάραξη η οποία μεταδίδεται με την μορφή κυμάτων όπως ακριβώς όταν πετάμε ένα βότσαλο σε μια ήρεμη λίμνη.



Αυτήν ακριβώς την σπάνια στιγμή εντόπισαν τα συστήματα του LIGO, στις 14 Σεπτέμβρη 2015, και απέδειξαν την ορθότητα της θεωρίας του Αϊνστάιν. Πιο συγκεκριμένα, πριν 1.3 δισεκατομμύρια χρόνια, στο μακρινό μας σύμπαν, 2 μαύρες τρύπες ήρθαν τόσο κοντά που η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Εν τέλει, οι δυο αυτές τρύπες συγκρούστηκαν και ενώθηκαν σε μια ενιαία μαύρη τρύπα. Η ένωση τους ήταν τόσο «εκκωφαντική» που προκάλεσε μια, σημαντικού μεγέθους, αναταραχή στον χωροχρόνο και εξαπέλυσε βαρυτικά κύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Και τα νούμερα που περιβάλλουν αυτό το συμβάν είναι από μόνα τους «εκκωφαντικά»! Κάθε μαύρη τρύπα είχε διάμετρο 150 χιλιόμετρα και μάζα ίση με το άθροισμα της μάζας του ήλιου μας, επί 30! Συγκρούστηκαν με ταχύτητα που πλησίαζε αυτή του φωτός και η διατάραξη του χωροχρόνου που «γέννησε» τα κύματα είχε δύναμη ίση με το άθροισμα όλων των πλανητών, αστεριών και γαλαξιών του σύμπαντος, επί 50!! Είναι αδύνατο να μην εντυπωσιαστεί κανείς από την απίθανη δύναμη του σύμπαντος και να μην νοιώσει δέος γνωρίζοντας πως και εμείς είμαστε ένα κομμάτι αυτής της εκπληκτικής «μηχανής»!


Είναι επίσης αδύνατο να μην εντυπωσιαστεί κανείς και από την τεχνολογία που κατέχει πλέον η ανθρωπότητα και που της δίνει την δυνατότητα να μπορεί να ανιχνεύσει τέτοιες σημαντικές αλλαγές στο σύμπαν. Τα συστήματα μέτρησης που διαθέτει το LIGO είναι τόσο ευαίσθητα και καινοτόμα που κατάφεραν και μέτρησαν μεταβολή μεγέθους 1/1000 του πρωτονίου!! Και μιλάμε για ένα γεγονός που συνέβη πριν 1.3 δισεκατομμύρια χρόνια!!

Το LIGO είναι ένα ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτείται με 1 δισεκατομμύριο δολάρια από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης των Η.Π.Α (National Science Foundation) και αυτή τη στιγμή έχει πάνω από 1000 επιστήμονες από όλο τον κόσμο στην ομάδα του. Το πείραμα για την εύρεση των κυμμάτων ξεκίνησε το 2002 αλλά σταμάτησε το 2010 προκειμένου οι ανιχνευτές να λάβουν μια εντυπωσιακή αναβάθμιση μιας και αποφασίστηκε ότι δεν ήταν αρκετά ευαίσθητοι για να συλλάβουν τέτοιες αλλαγές στον χωροχρόνο. Το νέο LIGO πήρε την ονομασία Advanced LIGO και είναι 3 φορές πιο ισχυρό από το προηγούμενο. Αναμένεται μάλιστα να γίνει 10 φορές πιο ισχυρό στα επόμενα χρόνια. Η αρχή λειτουργίας του είναι αρκετά απλή: κάθε βάση LIGO αποτελείται από δυο ανιχνευτές σε σχήμα L. Ο κάθε βραχίονας έχει μήκος 4 χιλιόμετρα και μέσα στον καθένα μια πηγή laser στέλνει ένα φως από την μια μεριά στην άλλη, ασταμάτητα. Όταν το σύστημα δουλεύει χωρίς διαταραχές, το φως κάνει τον ίδιο χρόνο να ταξιδέψει από το ένα άκρο του σωλήνα στο άλλο. Ένας υπερσύγχρονος υπολογιστής μετράει τον χρόνο που κάνει το φως να ταξιδέψι από την μια μεριά στην άλλη και επιβεβαίωνει ότι και οι δυο σωλήνες έχουν τον ίδιο χρόνο. Όταν υπάρξει διαταραχή στον χωροχρόνο όμως, ένας από τους σωλήνες διαστέλλεται ή συστέλλεται και αυτό προκαλεί διαταραχή του συγχρονισμού. Ξαφνικά, το φως κάνει λιγότερο ή περισσότερο χρόνο να ταξιδέψει στον ένα σωλήνα σε σχέση με τον άλλο και αυτό είναι η ένδειξη του βαρυτικού κύμματος! Φυσικά, ιδαίτερα εξελιγμένοι υπολογισμοί πραγματοποιούνται ώστε να αποφευχθεί κάθε πιθανότητα η μεταβολή αυτή να έχει προκληθεί από κάποιον άλλο παράγοντα και επίσης ο LIGO δεν αποτελείται από ένα μόνο μετρητή αλλά από δυο στρατηγικά τοποθετημένους έτσι ώστε όχι μόνο να μπορούν να επιβεβαιώνουν ο ένας τις μετρήσεις του άλλου αλλά και να μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή πηγή της διαταραχής χρησιμοποιόντας εξελιγμένες μεθόδους τριγωνομετρίας.





Τι σημαίνει όμως αυτή η ανακάλυψη για την επιστημονική κοινότητα; Τέτοιες καινοτόμες ανακαλύψεις γίνονται μια φορά στα 30 χρόνια (και αν!) και η συγκεκριμένη ανοίγει ένα ακόμα παράθυρο στην εξερεύνηση του σύμπαντος. Όταν ο Γαλιλαίος έστρεψε το πρώτο τηλεσκόπιο στον ουρανό μπόρεσε να παρατηρήσει κάποιος πλανήτες και αστέρια. Μετά, ήρθαν τα ραδιοτηλεσκόπια και οι ακτίνες Χ και μας έδωσαν ακόμα καλύτερη εικόνα του σύμπαντος. Τώρα, με τα βαρυτικά κύμματα ανοίγουμε ένα ακόμα παράθυρο και μπορούμε να πάμε ακόμα πιο μακρυά και να δούμε ακόμα πιο εντυπωσιακά πράματα.

Για την ανθρωπότητα, πρακτικά, ίσως αυτό να μην σημαίνει τίποτα. Σίγουρα δεν πρόκειται να θεραπεύσει τον καρκίνο, ούτε να φέρει παγκόσμια ειρήνη, ούτε να λύσει το πρόβλημα της σίτησης του πληθυσμού. Και αυτό, ίσως, να κάνει αρκετούς να την αγνοήσουν την ανακάλυψη αυτή ή ακόμα περισσότερο να την μειώσουν. Ξεχνάμε όμως ότι ένα από τα κεφαλαιώδη ερωτήματα της ανθρωπότητας, κάτι που βασανίζει τα μυαλά όλων μας από τότε που περπατήσαμε για πρώτη φορά στην Γη, κάτι που δεν έχει σχέση με θρησκείες, πολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες είναι το: «Ποιοί είμαστε; Από πού προερχόμαστε; Τι υπάρχει εκεί έξω;». Αυτή η ανακάλυψη μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην απάντηση!!

Σημείωση 1: Το άρθρο αυτό γράφτηκε για να τονίσει την σημαντική σχέση της τεχνολογίας με τα επιστημονικά επιτεύγματα. Μπορεί να μην είναι καθαρά «Επιστήμη της τεχνολογίας», αλλά χωρίς την τεχνολογία δεν θα είχαμεLIGO.

Σημείωση 2: Γράφτηκε επίσης λόγω του προσωπικού μου πάθους με αυτό το κομμάτι της επιστήμης και με την κρυφή ελπίδα ότι μια τέτοια ανακάλυψη θα μας βοηθήσει να δούμε μέσα σε μια μαύρη τρύπα ή ακόμα καλύτερα θα μας επιτρέψει να κάνουμε πλάνα για ταξίδια στον χρόνο. Δυστυχώς, όπως επιβεβαίωσε ο Kip Thorne, ένας από τους επιστήμονες του προγράμματος LIGO, τίποτα από τα δυο δεν πρόκειται να βοηθηθεί από την ανακάλυψη αυτή.

Σημείωση 3: Όποιος θέλει να ακούσει το απόσπασμα ήχου την στιγμή ακριβώς που οι δυο τρύπες συγκρούστηκαν μπορεί να ακολουθήσει αυτόν τον σύνδεσμο: http://www.ligo.org/science/GW-Overview/sounds/chirp40-1300Hz.wav

Ένα είναι σίγουρο όμως: νομίζω ότι γνωρίζω ήδη ποιος θα πάρει το Νόμπελ Φυσικής φέτος...

+Vassilis Anastasiadis

αναδημοσίευση από yannidakis.net

Κάτι απίστευτα περίπλοκο θα τολμήσουν να κάνουν στο κέντρο Cern και σε περίπτωση που πετύχει θα ξαναγραφτούν όχι μόνο τα βιβλία της Φυσικής αλλά και της Φιλοσοφίας.

Στη Γενεύη, λοιπόν, υπάρχει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) με τους επιστήμονες να ετοιμάζονται να εκτοξεύσουν τα επίπεδα ενέργειας σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσουν μαύρες τρύπες, σημάδι πολυσύμπαντος.

Είναι πιθανό να υπάρξει διαρροή βαρύτητας του δικού μας σύμπαντος σε κάποιο παράλληλο, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Το πείραμα είναι βέβαιο πως θα πυροδοτήσει σενάρια κινδυνολογίας από τους επικριτές του LHC, με πολλούς να προειδοποιούν πως ο επιταχυντής σωματιδίων υψηλής ενέργειας θα σημάνει το τέλος του σύμπαντός μας με τη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας.

Το πείραμα μπορεί να δώσει ενδείξεις διαστάσεων πέρα από το μήκος, το πλάτος, το βάθος και τον χρόνο. Σύμφωνα με τους θεωρητικούς του Cern, μόνο η βαρύτητα μπορεί να περάσει από το ένα σύμπαν σε άλλες διαστάσεις. Αν αυτές υπάρχουν τότε οι επιστήμονες πιστεύουν πως θα μείωναν την ενέργεια παραγωγής μαύρων τρυπών.

Ο Αχμέντ Φαράγκ Αλι τονίζει πως αν ανιχνευθούν μαύρες τρύπες στο LHC με τα προβλεπόμενα επίπεδα ενέργειες, τότε θα αποδειχθεί πως η ύπαρξη παράλληλων συμπάντων.

«Αν οι μαύρες τρύπες δεν ανιχνευτούν στα προβλεπόμενα επίπεδα ενέργειας, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει τρία πράγματα. Είτε ότι δεν υπάρχουν επιπλέον διαστάσεις, είτε ότι είναι μικρότερες από ότι περιμέναμε, είτε ότι οι παράμετροι πρέπει να τροποποιηθούν», αναφέρει.


πηγή  

Αν ένα βακτήριο 3,5 αιώνων εξασφάλιζε τη νιότη και την υγεία σε κάποιον, θα έκανε ένεση με αυτό στον εαυτό του; Ο Ανατόλι Μπρουτσκόφ δεν αναρωτιέται πια. Το έκανε.
Ο Ρώσος επιστήμονας του πανεπιστημίου της Μόσχας αποφάσισε να γίνει πειραματόζωο, αναζητώντας το κλειδί για την αιώνια νιότη. Ετσι, αποφάσισε να δοκιμάσει το βακτήριο που ενδεχομένως να κρύβει το μυστικό της μακροζωίας.
Το βακτήριο, με το όνομα βάκιλος F, έχει παραμείνει ζωντανό σε μόνιμα παγωμένο υπέδαφος για εκατομμύρια χρόνια. Οι επιστήμονες το δοκίμασαν σε ποντίκια και ανθρώπινα κύτταρα, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για τον Μπρουτσκόφ, ο οποίος αποφάσισε να το εισάγει με ένεση στον οργανισμό του.
«Αρχισα να δουλεύω περισσότερο, δεν έχω αρρωστήσει με γρίπη τα τελευταία δύο χρόνια», είπε για τις συνέπειες αυτής της απόφασής του, μιλώντας στην εφημερίδα The Siberian Times. «Μετά από επιτυχή πειράματα σε ποντίκια και μύγες, σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να δοκιμάσω την αδρανοποιημένη βακτηριακή καλλιέργεια», πρόσθεσε. Οπως εξήγησε, δεν φοβήθηκε ότι κινδύνευε, καθώς ίχνη του βακτηρίου υπάρχουν στο νερό της περιοχής του Γιακούτ, οι κάτοικοι του οποίου- όπως είπε- φαίνεται να ζουν περισσότερο σε σύγκριση με άλλους ανθρώπους.
Αν και δεν πρόκειται για κανονικό επιστημονικό πείραμα, κάτι που παραδέχθηκε και ο ίδιος, ο Μπρουτσκόφ δηλώνει ότι κατά τα φαινόμενα το βακτήριο είχε θετική επίδραση σε εκείνον. «Ισως να υπάρχουν κάποιες παρενέργειες, αλλά θα πρέπει να υπάρξει ειδική ιατρική έρευνα για να τις εντοπίσουμε. Βέβαια τέτοια πειράματα πρέπει να είναι κλινικά, με ειδικό εξοπλισμό και στατιστικά. Μετά θα μπορούμε να μιλήσουμε ξεκάθαρα για όλες τις συνέπειες», δήλωσε.
Ακόμη δεν έχει διαπιστώσει πάντως ούτε ο ίδιος πώς λειτουργεί το βακτήριο και με ποιο τρόπο εμποδίζει τη γήρανση. Το ίδιο βακτήριο ενδέχεται να κρατά το κλειδί και της γονιμότητας, καθώς επιτρέπει σε γηραιότερα θηλυκά ποντίκια να αναπαράγουν ακόμη και μετά όταν πλέον δεν είναι ικανά να κάνουν κάτι τέτοιο.

πηγή

Η Αγγελική Ασημάκη είναι ερευνήτρια παθολογοανατόμος στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ  και στο Νοσοκομείο «Beth Israel Deaconess» της Βοστώνης. Ως μέλος ερευνητικής ομάδας βοήθησε στην ανακάλυψη ένος νέου φαρμάκου για όσους πάσχουν από απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες της καρδιάς. Το ενδιαφέρον της  για την εν λόγω πάθηση ξεκίνησε από νεανική ηλικία, καθώς η ίδια διαγνώστηκε με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα και χρειάστηκε να παραμείνει για αρκετό καιρό στο Ωνάσειο.  Έζησε στην Ελλάδα μέχρι την ηλικία των 18 ετών. «Διάβαζα από πολύ μικρή ηλικία με στρατιωτική θα έλεγα πειθαρχία. Θυμάμαι πως μάθαινα 3 ξένες γλώσσες. Ο πατέρας μου μας έμαθε ότι το μεγαλύτερο όπλο στη ζωή είναι το τι ξέρεις και όχι το τι έχεις» δήλωσε στο ellines.com Στη συνέχεια, μετακομίζει στο Λονδίνο, όπου σπούδασε στο University College του Λονδίνου και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ. «Δεν μετανιώνω που έφυγα από την Ελλάδα. Όσο δύσκολη κι αν ήταν και είναι η ξενιτιά, μου επέτρεψε να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα» συμπληρώνει στη συνέντευξη που μας παραχώρησε. Η Ασημάκη και οι συνεργάτες της, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», ανακάλυψαν ένα φάρμακο που φαίνεται να στοχεύει άμεσα στο μηχανισμό γένεσης της αρρυθμίας, αν και ακόμη παραμένει ασαφές ποιός ακριβώς είναι αυτός ο μηχανισμός. Η πρωτοτυπία της ανακάλυψης έγκειται στο ότι οι ερευνητές βάσισαν την ανακάλυψη τους στη μελέτη όχι ενός ζώου, αλλά ενός ψαριού (του λεγόμενου «ψαριού-ζέβρας»), το οποίο τροποποίησαν γενετικά, έτσι ώστε να εμφανίζει μία σχετικά σπάνια κληρονομική πάθηση, την αρρυθμογενική καρδιομυοπάθεια δεξιάς κοιλίας. Οι άνθρωποι με αυτή τη νόσο εμφανίζουν αρρυθμία, δυσκολία της καρδιάς να λειτουργήσει ως αντλία αίματος και βλάβες στον καρδιακό μυϊκό ιστό. Η έρευνα της τα τελευταία χρόνια επικεντρώνεται στις καρδιομυοπάθειες και στις αρρυθμίες. Το 2009, έγινε ευρύτερα γνωστή με την ανακάλυψη και τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» μιας μη επεμβατικής διαγνωστικής εξέτασης για την αρρυθμογενική καρδιομυοπάθεια δεξιάς κοιλίας. «Έχω αφιερώσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου μελετώντας τους μηχανισμούς παθογένεσης ενός νοσήματος που ονομάζεται αρρυθμογενική καρδιομυοπάθεια της δεξιάς κοιλίας. Το νόσημα μπορεί να μην επηρεάζει πολύ μεγάλο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά ξεχωρίζει ανάμεσα στις άλλες καρδιομυοπάθειες γιατί χαρακτηρίζεται από πολλές αρρυθμίες ακόμα και στα πρώτα στάδια του, όταν η καρδιά ακόμα καρασκευαστικά είναι φυσιολογική.»  

Διαβάστε τη συνέντευξη της Αγγελικής Ασημάκη στην ομάδα του ellines.com