Articles by "Γερμανία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γερμανία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

΄Εχοντας κατηγορηθεί και κριθεί ένοχη για νόθευση και χειραγώγηση σχεδόν κάθε κατηγορίας αξιογράφου, ήταν ίσως αναπόφευκτο ότι η Ντώυτσε Μπανκ θα αντιμετώπιζε και τη κατηγορία ότι διευθύνει μιαν διεθνή εγκληματικήν οργάνωση. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει σε δικαστήριο του Μιλάνου, όπου δικάζεται με την κατηγορία της «χειραγώγησης της αγοράς και δημιουργίας ψευδών λογαριασμών», βοηθώντας την τράπεζα Monte dei Paschi να αποκρύψει ζημίες.

Σε μια στενά παρακολουθούμενη δικαστική δίωξη, οι εισαγγελείς χρησιμοποίησαν εσωτερικά έγραφα της Ντώυτσε Μπανκ και ηλεκτρονική αλληλογραφία για να πείσουν τριμελές δικαστήριο να αποφανθεί ότι υπάρχουν περισσότερο επιβαρυντικές συνθήκες στις κατηγορίες που ήδη αντιμετωπίζει η γερμανική τράπεζα, οι οποίες έχουν σχέση με δοσοληψίες διαφόρων παραγώγων. Όπως μετέδωσε το πρακτορείο Μπλούμπεργκ τη νύχτα, τα στοιχεία περιλάμβαναν το μήνυμα «καλά τα κατάφερες» ενός χρηματιστή του Λονδίνου στον υπόδικο τραπεζίτη.

Ο λόγος για τον οποίο οι εισαγγελείς ζήτησαν συμπλήρωση της κατηγορίας σε βάρος του γερμανικού τραπεζικού γίγαντα είναι ότι θα παρείχετο στη κατηγορούσα αρχή η δυνατότητα να εκθέσει ότι τα εγκλήματα χειραγώγησης της αγοράς διαπράττονταν από εγκληματική οργάνωση με πολυεθνική δράση, συνθήκη που επισύρει βαρύτερες ποινές σε περίπτωση καταδίκης.

Ο συνήγορος της Ντώϋτσε Μπανκ, Γκιουζέπε Ιανακόνε, προσπάθησε, όπως προβλεπόταν, να εμποδίσει αυτή την τροπή στη συνεδρίαση της Τρίτης, λέγοντας ότι δεν υπάρχει ευθεία συνάφεια μεταξύ της αρχικής κατηγορίας για χειραγώγηση της αγοράς και των προβαλλομένων επιβαρυντικών συνθηκών. «Η δίκη θα γίνει πιο προβληματική για τους διευθυντές της Ντώυτσε Μπανκ μετά την απόφαση του δικαστηρίου», είπε Ο Τζιανπέρο Μπιανκολέλα, δικηγόρος ειδικός του οικονομικού εγκλήματος, που δεν μετέχει στην υπόθεση.» Εάν αποδειχθούν οι επιβαρυντικές συνθήκες η καταδίκη φυλάκισης για την χειραγώγηση της αγοράς μπορεί να αυξηθεί έως τα εννέα χρόνια.»

Πρέπει να υπομνησθεί ότι η Ντώυτσε Μπανκ και η ιαπωνική Νομούρα παραπέμφθηκαν και οι δύο τον Νοέμβριο με την κατηγορία της συνέργειας με την ιταλική Μόντε Πάτσι για τη συγκάλυψη ζημιών που σχεδόν χρεοκόπησαν την Ιταλική προ της κινητοποίησης για διάσωσή της. Σε δεκατρείς πρώην διευθυντές της Ντώυτσε Μπανκ, της Νομούρα και της Μόντε Πάτσι απαγγέλθηκε κατηγορία για ψευδείς λογαριασμούς και χειραγώγηση της αγοράς.

Ειδικά στην περίπτωση της γερμανικής πλευράς, έξη σημερινοί και τέως διευθυντές της Ντώϋτσε Μπανκ, μεταξύ των οποίων ο Μικέλε Φαϊσόλα, Μικέλε Φορέστι και ΄Ιβορ Ντανμπάρ, συνελήφθησαν πέρυσι στο Μιλάνο με την κατηγορία της συνέργειας στην πλαστογράφηση των λογαριασμών της Μόντε Πάτσι (τόσο χρεοκοπημένης ώστε πρόσφατα έτυχε τρίτης κρατικής ανακεφαλαίωσης) και χειραγώγησης της αγοράς.

Ας υπομνησθεί ακόμη ότι ο Μικέλε Φαϊσόλα είναι ο τραπεζίτης της Ντώυτσε που εμπλέκεται στον θάνατο του Γουίλιαμ Μπρόεκσμιτ, διευθυντού του τμήματος ρίσκου της γερμανικής τράπεζας, που βρέθηκε νεκρός το 2014, μετά μιαν ανεξήγητη αυτοκτονία.

Η κατηγορία ότι η Ντώυτσε Μπανκ είναι ένα διεθνές καρτέλ του εγκλήματος διασυνδέεται με γεγονότα που συνέβησαν σε άλλα σημεία της γης, μεταξύ των οποίων και οι απατηλοί χαρακτηρισμοί σε βαθμολογία αξιών κεφαλαίου, που δεν είναι στο κατηγορητήριο της δίκης του Μιλάνου. Συγκεκριμένα, όπως είχε μεταδώσει το Μπλούμπεργκ, το 2014 μια εμπιστευτική έκθεση ελέγχου, με εντολή του γερμανικού εποπτικού οργανισμού Bafin, ανέφερε ότι οι υπάλληλοι της Ντώυτσε Μπανκ ( D.B. ) μπορεί να τροποποίησαν εσωτερικούς δείκτες αξιολόγησης προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιτυχία της συναλλαγής. Η έκθεση ανέφερε «ανωμαλίες» στους δείκτες αξιολόγησης των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιήθηκαν στον καθορισμό της τιμής στη συμφωνία για την Μόντε Πάτσι τον Δεκέμβριο του 2008.

Τμήμα της έκθεσης, που επικαλείται η κατηγορία, αναφέρει ότι «οι χρηματιστικοί χειρισμοί της ίδιας της Ντώυτσε Μπανκ αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα στην παρατηρηθείσα εκτίναξη των τιμών και των μεγεθών».

Το απόγευμα της 5-12-2008, σχεδόν δύο λεπτά μετά την εκτίναξη των δεικτών στο αναγκαίο επίπεδο για την επίτευξη της συναλλαγής, ένας χρηματιστής του Λονδίνου έστειλε το ηλεκτρονικό μήνυμα «καλά τα καταφέρατε» στον κατηγορούμενο τώρα Μικέλε Φορέστι, τότε διευθυντή Ευρωπαϊκού Σταθερού Εισοδήματος της τράπεζας.

Εάν ο δικαστής του Μιλάνου βρει την Ντώϋτσε Μπανκ ένοχη για τη «διεύθυνση μιας διεθνούς εγκληματικής οργάνωσης» η ετυμηγορία του θα σημειώσει ένα νέο βαθύ επίπεδο κατάπτωσης για μια τράπεζα της οποίας οι πράξεις τα τελευταία αρκετά χρόνια επέσυραν την διεθνή προσοχή εξ αιτίας της εγκληματικής παραβίασης νόμων και κανονισμών σε κάθε αγορά όπου συμμετέσχε.

Κατάσταση που την οδήγησε σε περιοδικές και δραματικές αλλαγές διευθυντικών στελεχών όπως και την μη καταβολή δώρων σε σχεδόν όλους τους υπαλλήλους της το 2016, καθώς το κεφάλαιο της τράπεζας κατέρρευσε για λίγο σε χωρίς προηγούμενο χαμηλό επίπεδο, πέρυσι το καλοκαίρι.


Zero Hedge 18-5-2017

Του Μιχαήλ Στυλιανού 17-5-2017

Ποια μυστική υπηρεσία «συμμάχου χώρας» τροφοδοτεί με πυρομαχικά τις αντίστοιχες αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και αμερικανικά ΜΜΕ, στην συνεχιζόμενη επιχείρηση εναντίον κάθε απόπειρας του Προέδρου Τραμπ να τηρήσει τις προεκλογικές εξαγγελίες του για διεθνή ύφεση και συνεργασία με τη Ρωσία εναντίον της ισλαμιστικής τρομοκρατίας και άλλων διεθνών προβλημάτων;

Και ο χθεσινός ακροατής των δελτίων ειδήσεων της Ντώϋτσε Βέλλε θα ήταν δύσκολο να μην υποπτευθεί ως δράστη τη γερμανική πλευρά.

Κάποια «μυστική υπηρεσία συμμάχου χώρας» εμπλέκεται στο τελευταίο επεισόδιο της σκανδαλοθηρίας αντι-Τραμπ, επειδή φέρεται -στο δημοσίευμα της Ουάσιγκτων Ποστ και από τους αναμεταδότες του- ότι είναι η «πληγείσα», ως η προμηθεύτρια των πληροφοριών υψηλού απορρήτου, από τα άδυτα του «Ισλαμικού Κράτους» των τζιχαντιστών της Συρίας, πληροφοριών που ο Πρόεδρος Τραμπ κατηγορείται ότι γνωστοποίησε στους Ρώσους Υπουργό των Εξωτερικών και πρεσβευτή στην Ουάσιγκτων κ. κ. Λαβρώφ και Κισλιάκ, που δέχτηκε πρόσφατα στον Λευκό Οίκο.

Οι υπεύθυνοι των χθεσινών δελτίων της Ντώυτσε Βέλλε δεν μπορούσαν παρά να κινήσουν την υποψία, για κάποιο κρυφό κίνητρο προπαγανδιστικής εκμετάλλευσης αυτής της κάκοσμης ιστορίας, με τον ακόλουθο, κραυγαλέα ασύμβατο και παραβατικό χειρισμό της:

1.-Με την απροκάλυπτη σφραγίδα αξιοπιστίας που προσέδωσαν στην αδέσποτη «πληροφορία» της Ουάσιγκτων Ποστ, προβάλλοντάς την με τυμπανοκρουσίες στη θέση πρώτης, δηλαδή σπουδαιότερης είδησης, παρά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις τριών παρόντων στη συνομιλία κορυφαίων Αμερικανών αξιωματούχων, του υπουργού των Εξωτερικών, Ρεξ Τίλλερσον, της προεδρικής Συμβούλου Στρατηγικής, Ντάϊνας Πάουελ και του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας στρατηγού Μακ Μάστερ, γνωστού «σκληροπυρηνικού» και ευνοουμένου των «νεοσυντηρητικών».

2.- Αποδίδοντας προτεραιότητα και μείζονα σημασία σε μιαν επίμαχη, αδέσποτη πληροφορία από την εσωτερική πολιτική διαμάχη των ΗΠΑ, έναντι του φυσιολογικά σημαντικότερου γεγονότος της γάλλο-γερμανικής συνάντησης κορυφής στο Βερολίνο.

Το διεθνές φερέφωνο της Γερμανίας αξιολόγησε σαν παρακατιανής σημασίας τη συμβολική επιλογή του νέου Γάλλου προέδρου, να επιφυλάξει στο Βερολίνο και στη Γερμανίδα Καγκελάριο την πρώτη επίσκεψη του στο εξωτερικό, όσο και τις συνομιλίες τους για την συνεργασία των δύο χωρών και για το μέλλον της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Διακινδύνευσε δηλαδή να τραυματίσει τις γαλλικές ευαισθησίες, προ του μείζονος στόχου να συμβάλει σε διεθνοποίηση της σκανδαλολογικής υπονόμευσης του Αμερικανού Προέδρου, βάναυσα καταπατώντας κάθε κώδικα και δημοσιογραφικής –πέραν της διπλωματικής- δεοντολογίας απέναντι συμμάχου και ευεργέτιδος χώρας.

Δεν μπορεί δε να επικαλεσθεί ως ελαφρυντικό ότι στο δεύτερο και αναμφισβήτητο γεγονός αφιέρωσε περισσότερο χρόνο και προσοχή από ότι στο κατά τεκμήριο υπόπτου προελεύσεως και κινήτρων δημοσίευμα της Ουάσινγκτον Ποστ. Η διάρκεια που αφιερώθηκε στο ρεπορτάζ από τους εναγκαλισμούς Μέρκελ-Μακρόν και την αερολογία του δεύτερου περί ρεαλιστικής αναπροσαρμογής τη ΕΕ στην ευρωπαϊκή οικονομικό-κοινωνική πραγματικότητα, ήταν επτά λεπτά, ακριβώς όση και στην αμερικανική σκανδαλολογία.

3.- Η παταγώδης παρουσίαση της πρώτης αυτής γερμανικής «είδησης» κάρφωνε τον ακροατή: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ κατηγορείται… Ο Λευκός Οίκος διαψεύδει, αλλά η Ουάσιγκτων Ποστ επιμένει! Ο παρουσιαστής κ. Τέρυ Μάρτιν δεν αφήνει περιθώρια επιφύλαξης ή έκπληξης. Ξεχειλίζει από βεβαιότητα. Δίνει κάθε λεπτομέρεια της ιστορίας της αμερικανικής εφημερίδας-μαγνήτη τέτοιων πληροφοριών-τορπιλών, «αυστηρά απόρρητης» πατρότητας και προέλευσης.

Καλεί σε ενίσχυση και τον εμπειρογνώμονα υπηρεσίας, Αμερικανό καθηγητή … της Οικονομίας στο πανεπιστήμιο του Ιδρύματος Κένεντυ του Βερολίνου, κ. ΄Ιρβιν Κόλλιερ και του θέτει ερωτήματα που διαβάζει από το σενάριο της εκπομπής. Ο κ. Κόλλιερ ικανοποιεί, προσέχοντας να μην εκτίθεται υπέρμετρα: Το ζήτημα είναι πράγματι πολύ σοβαρό, Δημοκρατικοί κοινοβουλευτικοί ασφαλώς θα ζητήσουν έρευνα. Το δημοσίευμα περιέχει φράσεις σε εισαγωγικά και αυτό πρέπει να σημαίνει διαρροή πρακτικών της συνομιλίας. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες θα πρέπει να ζητήσουν αυτά τα πρακτικά…

-Όμως το ερωτηματολόγιο που συμβουλεύεται ο παρουσιαστής έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις: Θα οδηγήσει η υπόθεση αυτή στην ανατροπή του Τραμπ; Ο εμπειρογνώμων απογοητεύει: Γι’ αυτό απαιτείται δόλια πρόθεση. Ο Τραμπ είναι προχειρολόγος και επιπόλαιος…

-Ναι, αλλά δοθέντος ότι οι Ρώσοι είναι σε θέση να ανιχνεύσουν την πηγή των πληροφοριών από το εσωτερικό των Τζιχαντιστών, η βλάβη της συμμαχικής μυστικής υπηρεσίας, που τις εμπιστεύθηκε στις αμερικανικές, δεν θα υποσκάψει τις σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ συμμαχικών μυστικών υπηρεσιών;

Αυτή η ερώτηση είναι μια βολίδα με γόμωση δηλητηρίου και εκρηκτικού και με πολλαπλούς στόχους, επιπλέον της Ουάσιγκτων.

Εδώ ο κ. Κόλλιερ συμφωνεί. Εξηγεί ότι ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι επιχειρηματίας που κέρδιζε παίζοντας με τα λεφτά των άλλων. Επομένως μπορεί να παίζει και με τα μυστικά των άλλων…

Και το τελευταίο βέλος από την προετοιμασμένη φαρέτρα: Ο Τραμπ είχε προεκλογικά κατηγορήσει την κ. Κλίντον για ανευθυνότητα στη χρήση των εθνικών μυστικών, το γεγονός δεν επιστρέφει τώρα βαρύτερο εναντίον του;

Ο τηλεθεατής αναρωτιόταν αν βλέπει και ακούει την Ντώυτσε Βέλλε, επίσημη κρατική φωνή τη Γερμανίας, ή το CNN ή κάποιο άλλο αμερικανικό ιδιωτικό κανάλι, στην έξαψη μιας εσωτερικής πολιτικής διαμάχης. Και μπορεί να έκανε τον σταυρό του…

Για επιδόρπιο σερβιρίστηκαν επιλεγμένα μηνύματα στο Τουϊτερ κορυφαίων μονομάχων του Τραμπ, της Νάνσυ Πελόζι, επικεφαλής των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο, του Τζων Μακέην Ρεπουμπλικανού Γερουσιαστή και διάσημου εξορκιστή ρωσικών δαιμονίων και του ΄Αλαν Ντέρσοβιτς, ομιλούσας και γράφουσας κεφαλής των νεοσυντηρητικών.

Τα επόμενα δελτία της ημέρας δεν παρουσίασαν κόπωση η κορεσμό, αντίθετα εμπλουτίζονταν συνεχώς με πρόσθετη συγκομιδή σχολίων και «αντιδράσεων», ad vomitem, μέχρι τα μεσάνυχτα.

Στις 11,40 τη νύχτα ο παρουσιαστής της βάρδιας έθετε ξανά στον Αμερικανό αναλυτή θεμάτων άμυνας και ασφάλειας Κρίστοφερ Πρέμπλε το πρωινό πυρετικό ερώτημα αν αυτή η υπόθεση θα οδηγήσει σε καθαίρεση του Προέδρου Τραμπ. Νηφάλιος ο ερωτώμενος του απάντησε πως δεν υπάρχει τέτοια προοπτική όσο ο μισός πληθυσμός των ΗΠΑ προσδοκά από τον Πρόεδρο να εφαρμόσει το οικονομικό-κοινωνικό του πρόγραμμα.

Αποτολμήθηκαν και ερωτήσεις για τις «επιπτώσεις από τις αντιδράσεις των συμμάχων»(!)και για «την διεθνή αίσθηση για πτώση του κύρους και της ισχύος των ΗΠΑ». Αλλά ασυγκίνητος ο Αμερικανός αναλυτής παρατήρησε πως αυτά τα φαινόμενα είχαν αρχίσει πολύ νωρίτερα, με την εισβολή Μπους στο Ιράκ και την διαρκή εικόνα ανεπάρκειας και ασχετοσύνης της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας ως προς τα ουσιαστικά προβλήματα του αμερικανικού έθνους. Και πρόσθεσε ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ θα πρέπει να συμφιλιωθούν με τη νέα πραγματικότητα και την ανάγκη να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις.

Ως επιδόρπιο εδώ προσφέρθηκαν τα καταδικαστικά βέβαια για τον Πρόεδρο Τραμπ μηνύματα στο Τουίτερ της αλησμόνητης Μαντλέν Ωλμπράϊτ, των βομβαρδισμών της Σερβίας, του κ. Ρίτσαρντ Χάας, επικεφαλής τώρα του Council of Foreign Affairs, εργαστήριο σχεδιασμού εξωτερικής πολιτικής και ενός τέως αρχηγού της Ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Μοσσάντ, που έγραψε ότι ο Πρόεδρος Τραμπ διέπραξε παρανομία προδίδοντας μυστικά ξένης υπηρεσίας και πρέπει να διωχθεί!

Στη σημερινή πρωινή συνέχεια προπαγανδιστικού βομβαρδισμού του Λευκού Οίκου, από το ίδιο γερμανικό πυροβολείο, με τα «σκάνδαλα Τραμπ» πρώτη πάντοτε είδηση και εικοσάλεπτης διάρκειας, καλεσμένος του Τέρυ Μάρτιν ήταν ο Αμερικανός πρώην πρεσβευτής στο ΝΑΤΟ Κουρτ Βόλκερ, του Ινστιτούτου Μακέϊν, που δεν πρέπει να ικανοποίησε, παρά τις πιεστικές και υπαγορευτικές ερωτήσεις του οικοδεσπότη.

Για την καινούργια ιστορία των Νιου Υόρκ Τάϊμς, περί παρέμβασης Τραμπ στην ανάκριση του Εφ Μπι Αϊ κατά του στρατηγού Φλιντ για σχέσεις με την Ρωσία, απάντησε ότι αυτές οι ιστορίες απαιτούν έλεγχο προτού να διατυπώνονται κρίσεις. Και στο ερώτημα περί την προχθεσινή κατηγορία, εάν ο Πρόεδρος αποκάλυψε στους Ρώσους άκρως απόρρητες πληροφορίες, ο πρώην πρέσβης απάντησε ότι ο χαρακτηρισμός του άκρως απορρήτου είναι προεδρικό προνόμιο, και ο Πρόεδρος είναι ο υπέρτατος κριτής του χειρισμού σχετικών στοιχείων.

Ενδιαφέρουσες όμως ήταν και οι απαντήσεις του για τις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις, σε ερωτήσεις για την επίσκεψη Ερντογάν. Περιέγραψε τον συμμαχικό δεσμό με την Τουρκία ως απαρέγκλιτο και υποχρεωτικό και για τις δύο πλευρές, αλλά ότι και η στρατιωτική συνεργασία των Κούρδων της Συρίας, για την καταπολέμηση των τζιχαντιστών εξτρεμιστών, είναι αναγκαία σε αυτή τη φάση. Η Τουρκία-είπε-είναι απαραίτητη για τον έλεγχο του Ιράν, τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή και την περιχάραξη της Ρωσίας. «Με την Τουρκία οι σχέσεις απαιτούν νέα ρύθμιση (reset), όχι με την Ρωσία»)

* * * * * *

Το δισύλλαβο ερώτημα που φυσικά αναδύεται από αυτές τις αφύσικες, καθαρά παθολογικού χαρακτήρα, επαναληπτικές εκρήξεις ενός συνήθως πειθαρχημένου γερμανικού θυμικού, είναι: Γιατί;

Είναι η εικόνα εγκαρδιότητας που μεταφέρουν οι φωτογραφίες του πρακτορείου Τας από την πρόσφατη Αμερικανο-ρωσική συνάντηση στον Λευκό Οίκο, συγκρινόμενες, ιδιαίτερα στη γερμανική μνήμη, με τις αντίστοιχες από την επίσκεψη της Καγκελαρίου της Γερμανίας; Προφανώς είναι ανεπαρκής αυτή η εξήγηση.

Τους βαθύτερους λόγους αποκαλύπτουν –κατά τον γράφοντα- προχθεσινές δηλώσεις του υπουργού Αμύνης των ΗΠΑ, του σκληροτράχηλου στρατηγού Τζιμ Μάτις κατά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Δανίας Ρασμούσσεν, με τον οποίο συζήτησαν για το ΝΑΤΟ και για τις «φροντίδες από την Ανατολή και τις απειλές από τον Νότο.»

Ο Αμερικανός Υπουργός Αμύνης αυτή τη φορά και στρατηγός του Αφγανιστάν και Ιράκ –όχι ο των Εξωτερικών- δήλωσε στον Δανό πρωθυπουργό ότι κατευθύνεται στη Λιθουανία, «όπου θα επιθεωρήσω τα εκεί στρατεύματα του ΝΑΤΟ, υπό το γερμανικό εθνικό πλαίσιο εκεί, καθώς καθιστούμε απολύτως σαφές ότι αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν ανάμεσα σε εμάς και τη Ρωσία θα λυθούν από τους διπλωμάτες και όχι με άλλο τρόπο.»
Για την ερμηνεία των συναισθημάτων που προκαλούν στη σημερινή γερμανική ηγεσία τέτοιες δηλώσεις και φωτογραφίες, ως ενδείξεις προθέσεων, θα απαιτηθεί ένα άλλο δοκίμιο ανάλυσης.
Όταν ένα «Δελτίο Ειδήσεων» γίνεται το ίδιο μια «αποκαλυπτική είδηση» …

Του Μιχαήλ Στυλιανού

Η Γερμανία της κ. Μέρκελ δεν ανέκτησε ακόμη την ψυχική ηρεμία της, τέσσερεις σχεδόν μήνες μετά την εκλογή του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και δυο μήνες μετά το προσκύνημα της καγκελαρίου στον Λευκό Οίκο.

Αντίθετα ο περαστικός πρωινός τηλεθεατής της Ντώϋτσε Βέλλε, του ραδιοτηλεοπτικού πομπού του γερμανικού μηνύματος στον κόσμο, έμενε κατάπληκτος διαπιστώνοντας πως το «Γερμανικό Κύμα» (Deutsche Welle) ήταν σήμερα, κυριολεκτικά και αποκλειστικά, ένα «τσουνάμι» εχθρότητας και πολεμικής εναντίον του Προέδρου Τραμπ.

Στους Γερμανούς και άλλους τακτικούς επισκέπτες του δικτύου το φαινόμενο ίσως δεν προξένησε την ίδια εντύπωση, λόγω εθισμού τους από την φανατική συμμετοχή του εθνικού σταθμού –όπως και των άλλων γερμανικών ΜΜΕ- στην προεκλογική εκστρατεία αντι-Τραμπ. Αλλά για πάντα τρίτον και οποιονδήποτε και επιπόλαια γνώστη των κανόνων εσωτερικής ισορροπίας και οικονομίας ραδιοτηλεοπτικού χρόνου, το σημερινό δελτίο ειδήσεων κραύγαζε πολιτική επίθεση με κυβερνητική υπαγόρευση.

Στο σύνηθες εικοσάλεπτο του δελτίου ειδήσεων των 9 π.μ υπήρξε Μία, η αναγγελθείσα ως «κορυφαία είδηση» της ημέρας και η τελικά μοναδική στο γερμανικό δελτίο, στην οποία αφιερώθηκαν δεκαπέντε λεπτά. Το υπόλοιπο του δελτίου αφιερώθηκε στην προβολή φυλλαδίου που εξέδωσε η Ε.Ε., σε υπεράσπιση της παγκοσμιοποίησης από τους κατηγόρους της στις χώρες μέλη.

Και ποια νομίζετε πως ήταν η είδηση που κρίθηκε «κορυφαία» για τον κόσμο από τον διευθυντή, αρχισυντάκτη του σταθμού; Όχι, δεν ήταν -όπως κακώς φανταστήκατε- η συνάντηση του Προέδρου Τραμπ με τον Ρώσο υπουργό των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ στον Λευκό Οίκο, μετά τις συνομιλίες του Ρώσου με τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών Ρεξ Τίλλερσον.

Η συνταρακτική είδηση ήταν η απόλυση του διοικητή του Εφ Μπι Αϊ Τζέϊμς Κόμυ, από τον αρχηγό του αμερικανικού κράτους…

Συντάραξε φαίνεται αυτή η ενέργεια του Προέδρου Τραμπ την γερμανική ψυχή, για την άδικη αυθαιρεσία. Όσο και αν η Χίλαρυ Κλίντον -ευνοούμενη του σταθμού, της κ. Μέρκελ και του όλου γερμανικού Συστήματος- κατηγορούσε τον Κόμυ μέχρι προχθές ότι της στοίχισε τις εκλογές με τις έρευνες και τις αντιφατικές δηλώσεις του.

΄Ετσι ο παρουσιαστής του δελτίου, σε υπερθετικόν έξαψης, επέμεινε να δώσει κάθε ψίχουλο λεπτομέρειας γύρω από την ψίχα της είδησης, να τονίσει πως η απόλυση έγινε ενώ ο Κόμυ διενεργούσε έρευνα για την πιθανή ρωσική ηλεκτρονική παρέμβαση στην εκλογική διαδικασία, να ζητήσει επανάληψη των ίδιων λεχθέντων από ανταποκριτή στην Ουάσιγκτων. Να παραθέσει τις δηλώσεις Δημοκρατικών εκπροσώπων και λυσσαλέων αντιπάλων του Τραμπ, όπως ο διαβόητος Σούστερ, που είχε προαναγγείλει τον πόλεμο των μυστικών υπηρεσιών εναντίον του νέου προέδρου, με όλα τα μέσα που διαθέτουν...

Κλήθηκε στο στούντιο του Σταθμού, προφανώς ως εμπειρογνώμων, ο καθηγητής της οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κένεντυ του Βερολίνου κ. ΄Ιρβινγκ Κόλλιερ, για να αποτιμήσει το βάθος και τις προεκτάσεις της κρίσης που προκάλεσε η απόλυση Κόμυ. Ρωτήθηκε για συσχετισμούς α) με την έρευνα των υποψιών ρωσικής ανάμειξης προς προεκλογικό επηρεασμό των ψηφοφόρων και β) με τις αμερικανο-ρωσικές συνομιλίες στην Ουάσιγκτων. Ο ερωτώμενος προσπάθησε να μην εκτεθεί ιδιαίτερα. Ρωτήθηκε ξανά και ξανά ποιες είναι οι δυνατότητες να καρποφορήσει το αίτημα βουλευτών για την σύσταση εξεταστικής επιτροπής εναντίον του Προέδρου. Έμμεσα αλλά ξεκάθαρα διαφαινόταν ότι του εζητείτο να αποφανθεί αν μπορεί η ερωτώσα πλευρά να προσβλέπει/ελπίζει σε ένα νέο «Γουώτεργκέϊτ» ανατροπής του Προέδρου Τραμπ. Οι απαντήσεις του κ. καθηγητή άφησαν ένα παράθυρο ελπίδας, «εφ’ όσον δύο Ρεπουμπλικανοί αντιπρόσωποι πεισθούν να συνταχτούν με τους Δημοκρατικούς» εχθρούς του Τραμπ.

Αλλά το «Κύμα», δεν είχε ακόμη εξαντλήσει τα όριά του. Το μικρόφωνα δόθηκαν στους συγκεντρωμένους διαδηλωτές αντι-Τραμπ έξω από τον Λευκό Οίκο (δεν ήταν δα κοσμοπλημμύρα) για να πουν τον καημό τους για την απόλυση του αρχηγού του Εφ Μπι ΄Αϊ και τις φοβερές υποψίες τους για ρωσική υποκίνηση ή ηθική αυτουργία. Δυο απαντήσεις γυναικών ανταποκρίθηκαν ικανοποιητικά στις προσδοκίες του μικροφώνου, ένας τρίτος δεν θα πρέπει να έδωσε πλήρη ικανοποίηση.

Είχε όμως συμπληρωθεί ένα τέταρτο της ώρας και απέμενε προς παρουσίαση και το νεότευκτο δελτίο της Ε.Ε. για την αποστόμωση όσων λένε κακά για την παγκοσμιοποίηση. Για το «Γερμανικό Κύμα», στον κόσμο χθες, τίποτε άλλο δεν είχε συμβεί το άξιο αναφοράς στις ειδήσεις.

Είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου το ίδιο το Δελτίο Ειδήσεων, περιώνυμου μάλιστα σταθμού, επιβάλλεται ως αξιοσημείωτη είδηση. Και που γεννά εύλογα ερωτήματα.

Όπως το ερώτημα που εξ αρχής αναπήδησε στον νου του αναγνώστη:

Γιατί αυτή η τόσο χαρακτηριστικά γερμανική -ασυγκράτητη και βίαιη- αντίδραση με την υποψία και μόνο, ή έστω την ένδειξη, τάσεων αμερικανο-ρωσικής ύφεσης και γεφύρωσης των διαφορών μεταξύ των δύο μεγάλων δυνάμεων; Γιατί μια τέτοια προοπτική τρομοκρατεί του Σύστημα του 4ου Ράιχ και ποιών σχεδίων φοβούνται την ανατροπή;
Επέλεξε συμβολικά μηνύματα ριζικών αναθεωρήσεων. Η Καγκελάριος σε αναζήτηση παρηγορίας στη Μόσχα.


Του Μιχαήλ Στυλιανού

Η αμερικανο-γερμανική συνάντηση κορυφής στον Λευκό Οίκο την περασμένη Παρασκευή σημειώνει ιστορικό σταθμό στις μεταπολεμικές σχέσεις των δύο χωρών και σηματοδοτεί ριζικές αναθεωρήσεις με σοβαρούς αντικτύπους και ανατροπές στα ευρωπαϊκά δεδομένα και στην διεθνή σκηνή.

Βιντεοσκοπήσεις, φωτογραφίες και αμακιγιάριστες περιγραφές της πρώτης συνάντησης της Γερμανίδας καγκελαρίου με τον Πρόεδρο Τραμπ δικαίωσαν τον τίτλο του άρθρου «Προσκύνημα Συντριβής της ΄Ανγκελα Μέρκελ στον Λευκό Οίκο», με το οποίο ο γράφων προανήγγελλε το γεγονός.

Τα αδιάψευστα αυτά τεκμήρια έδειξαν ότι η καγκελάριος μάταια αγωνίστηκε, με χαμόγελα θεατρικής άνεσης, να μεταδώσει στην Ευρώπη την εικόνα συμμαχικού ειδυλλίου. Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αρνήθηκε να της κάνει έστω αυτή την. . . προεκλογική χάρη. Αντίθετα, επέλεξε συμβολικές χειρονομίες, εκτός πρωτοκόλλου και χωρίς ιστορικό προηγούμενο, για να καταστήσει πασίδηλο ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών τοποθετούνται τώρα επί εντελώς νέας βάσεως:

1-Της αρνήθηκε την κλασσική χειραψία για τις κάμερες, κωφεύοντας και στη δική της παράκληση, μετά από την αίτηση των φωτογράφων, μένοντας παγερός, με το βλέμμα στυλωμένο μπροστά, στις ενωμένες παλάμες του. (Οι επί τόπου ρεπόρτερ την άκουσαν και το δημοσίευσαν, ενώ οι τηλεθεατές την είδαν σε όλες τις κινήσεις και τις εκφράσεις του προσώπου που σκύβει και ερωτά -αν θέλει ο οικοδεσπότης να ανταλλάξουν την χειραψία- και στη συνέχεια επανέρχεται στην πρότερη στάση, με χαμόγελο αμηχανίας).

2-Στην κοινή συνέντευξη αργότερα, ο Πρόεδρος Τραμπ , προφανώς προμελετημένα, αναφέρθηκε στις υποκλοπές/συνακροάσεις της CIA, με νέο δηλητηριώδες καρφί για τη σχέση της με τον υπεύθυνο προκάτοχό του -που κατασκόπευε και αυτήν- για να δηλώσει στο παγκόσμιο ακροατήριο ότι το μόνο κοινό που έχει με την κ. Μέρκελ είναι ότι και οι δυο τους υπήρξαν στόχοι της προηγούμενης κυβέρνησης…
Το κρατικό γερμανικό κανάλι Ντώϋτσε Βέλλε αναζήτησε σωσίβιο κύρους σε μεταγενέστερο μήνυμα Τραμπ στο Τουίτερ, ότι «Σε πείσμα όσων μετέδωσαν τα ψευδόμενα ΜΜΕ, είχα μια ΣΠΟΥΔΑΙΑ (“GREAT”) συνάντηση με την Γερμανίδα Καγκελάριο ΄Ανγκελα Μέρκελ. Ωστ…

3- « Ωστόσο ( πρόσθετε αμέσως) η Γερμανία χρωστάει τεράστια ποσά στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ και πρέπει να πληρώσει για την ισχυρή και πολύ δαπανηρή άμυνα που προσφέρει στη Γερμανία».

Το γερμανικό κρατικό κανάλι κράτησε από το μήνυμα το πρώτο μισό (που προσφέρεται και σε ειρωνική ανάγνωση) και παρέλειψε το υπόλοιπο -της εκκρεμότητας του «τεράστιου χρέους της Γερμανίας».

Την ερμηνεία της «ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ» συνάντησης, πρέπει να αναζητήσει κανείς και στα μηνύματα της διάσκεψης των υπουργών Οικονομικών των G-20, που διεξαγόταν στο Μπάντεν-Μπάντεν, βασικά για την καταδίκη και τον εξορκισμό κάθε ιδέας προστατευτισμού, όπου η Γερμανία θέλησε αυτή τη φορά να παίξει τον ρόλο μεσολαβητή μεταξύ ΗΠΑ και Ε Ε, Κίνας και υπολοίπων, με συμβιβαστικές προτάσεις που απορρίφθηκαν από τις ΗΠΑ και από την Ε.Ε.!

Μετά από ώρες εντάσεως και συγκρούσεων, στη διάσκεψη επιβλήθηκε η αμερικανική άρνηση. Και μια διάσκεψη, που αντικείμενο είχε την κοινή δέσμευση «αποφυγής κάθε μορφής προστατευτισμού», κατέληξε στην ανώδυνη υπόσχεση να εργασθούν «για την ενίσχυση της συνδρομής του εμπορίου» στην ανάπτυξη.

Προσφυγή στη «διπλωματία» Ερντογάν
Χρήσιμο επίσης, για την αξιολόγηση του βάθους αυτής της εικόνας και των προεκτάσεών της στο μέλλον, είναι να αναφερθεί ότι η «σιδηρά καγκελάριος» και επίτροπος των ευρωπαϊκών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, προτού αναχωρήσει για την Ουάσιγκτων, προνόησε και έστειλε τον υπουργό των εξωτερικών Σίγκμαρ Γκάμπριελ και τον Υπουργό-Πρόεδρο τη Βαυαρίας Χορστ Σηχόφερ στη Μόσχα , με τους θερμούς προσωπικούς χαιρετισμούς της στον πρόεδρο Πούτιν και πρόταση για συνάντησή τους τον Μάιο.

Το ότι προέβλεψε την ανάγκη προσφυγής στην « διπλωματία» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αποτελεί πρόσθετο βοήθημα ερμηνείας των αιχμηρών μηνυμάτων του Προέδρου Τραμπ ότι γνωρίζει και ότι είναι αποφασισμένος να αποκαταστήσει την τάξη.

Η αποκατάσταση της τάξεως στις αμερικανο-γερμανικές σχέσεις αναφέρεται βασικά σε δύο τομείς γερμανικής κερδοσκοπίας σε βάρος της αμερικανικής γαλαντομίας απέναντι στη σύμμαχο ηγέτιδα της Ευρώπης: α) Στο εμπορικό ισοζύγιο, με έλλειμμα 68 δισεκατομμυρίων για τις ΗΠΑ, έναντι διπλάσιων γερμανικών εξαγωγών. Και β) στην ισχνή συμβολή της οικονομικά ισχυρής Γερμανίας στις ανάγκες της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, όπου μόνο οι ΗΠΑ και η Ελλάδα σέβονται την υποχρέωση συμβολής κατά 2% του ΑΕΠ.

Η γερμανική απάντηση για το εμπορικό ισοζύγιο επικαλείται, σε αντιστάθμισμα του αμερικανικού ελλείμματος, τις γερμανικές επενδύσεις στις ΗΠΑ και την απασχόληση που εξασφαλίζουν οι εκεί γερμανικές βιομηχανίες και επιχειρήσεις – ψαλμούς εκτός ψαλτηρίου στο θρήσκευμα Τραμπ, για τον επαναπατρισμό της αμερικανικής βιομηχανίας, στην υπηρεσία του στόχου «πρώτα η Αμερική».

Για το ΝΑΤΟ, η κ. Ούρσουλα Φον Λέυεν, δυναμική Γερμανίδα υπουργός Αμύνης, απαντά στον Πρόεδρο Τραμπ, με μία σαλάτα δαπανών για ειρηνευτικές αποστολές, για ευρωπαϊκές αποστολές, για δαπάνες του ΟΗΕ και για συμβολή στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που πρέπει- δήλωσε- να συνυπολογίζονται στη συμβολή στις δαπάνες του ΝΑΤΟ. Ενδιαφέρουσα δήλωση!

Μέχρι προεδρίας Τραμπ γινόταν, στο θέμα του ΝΑΤΟ, σιωπηρά αποδεκτή η άυλη αναπλήρωση του κενού με την ειδική βαρύτητα της Γερμανίας ως συμμάχου ηγέτιδας της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και με τις στενές σχέσεις εμπιστοσύνης της κ. Μέρκελ με τους προκατόχους του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ, ιδίως τους κυρίους Μπους και Ομπάμα.

Η ανατροπή του ορισμού του Λόρδου Ισμέη


Η Γερμανία – λόγω της «ήπιας δύναμης που πρόσθετε έτσι στη συμμαχία- είχε βαθμιαία ουσιαστικά υποκαταστήσει τη Βρετανία στην θέση βασικού μοχλού της ευρωπαϊκής πολιτικής της Ουάσιγκτων στην αντίληψη των τότε ηγεσιών της Αμερικής: ΄Ηταν η υποδειγματική σύμμαχος, πρόθυμα ανταποκρινόμενη και στις διαφαινόμενες επιθυμίες της υπερατλαντικής ηγεσίας, ιδίως κατά την τελευταία περίοδο της βαθμιαίας αναζωπύρωσης του ψυχρού πολέμου.

Με καγκελάριο Μέρκελ και υπουργό Εξωτερικών Στάϊνμάγιερ, η σχέση Ουάσιγκτων-Βερολίνου έφθασε να θυμίζει την ταινία «Ο Υπηρέτης» του Τζόζεφ Λόζι, με το ΝΑΤΟ να αξιοποιείται σαν θερμοκήπιο για την καλλιέργεια του «Drang nach Osten», του παλαιού γερμανικού οράματος και σχεδίου «εξόρμησης στην Ανατολή» για την κατάκτηση ζωτικού χώρου προς τη Ρωσία, τα Βαλκάνια και επέκεινα…

Την. . . προέλαση ανέκοψε αιφνίδια η κ. Βικτώρια Νούλαντ, με εκείνο το αλησμόνητο « Fuck E.U.» στον πρέσβη της στο Κίεβο, παράγγελμα που σκότωσε το σχέδιο ανάθεσης της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης της Ουκρανίας στον γερμανικής υπηκοότητας, υπόδειξης και προπαρασκευής μποξέρ και στέλεχος της Πλατείας Μεϊντάν. Επισκέπτης της οποίας πλατείας σε εξέγερση ήταν και ο Γερμανός τότε υπουργός των Εξωτερικών, σήμερα Πρόεδρος Φρανκ Βάλτερ Στάϊνμάγιερ, όπως και η κ. Βικτώρια Νούλαντ και ο Αμερικανός γερουσιαστές Μακέιν, διάσημος πρόμαχος της ασφάλειας της ανατολικής Ευρώπης.

- - - - - - - - - -

Ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Βρετανός Λόρδος Χέιστινγκς Ισμέη, στρατηγός στον 2ο Π.Π., σε ερώτηση για την χρησιμότητα της Συμμαχίας του Βορείου Ατλαντικού είχε δώσει την ακόλουθη, κλασσικής λιτότητας και πληρότητας, απάντηση: «To keep the Americans In, the Soviets Out and the Germans Down», τουτέστιν: Να κρατάει τους Αμερικανούς Μέσα (στην Ευρώπη), τους Σοβιετικούς Έξω και του Γερμανούς Κάτω».

Με την περιλάλητη πειθαρχία, εργατικότητα και μεθοδικότητα που τους χαρακτηρίζει, οι Γερμανοί έφθασαν στο όριο να αναποδογυρίσουν το σχήμα Ισμέη. Τους συνοδεύει όμως κάποιο κληρονομικό στίγμα, στο τέλος ακράτητοι, με μια κλωτσιά, να χύνουν το γάλα.

Στο ανθολόγιο των σχετικών ιστορικών ρήσεων υπάρχει και εκείνη του ιδιοφυούς Τσώρτσιλ, που είχε μεγάλη πέραση στην περίοδο του πολέμου: «Τους Γερμανούς -έλεγε- πρέπει να τους βομβαρδίζεις κάθε πενήντα χρόνια. Δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις γιατί. Αυτοί ξέρουν.»

Να θύμισε άραγε κάποιος τα λόγια του Τσώρτσιλ στον Πρόεδρο Τραμπ, με αφορμή το εναντίον του προπαγανδιστικό όργιο από τα γερμανικά και δορυφορικά ΜΜΕ και τις απαξιωτικές δηλώσεις Γερμανών και δορυφόρων τιτλούχων και αξιωματούχων των Βρυξελλών;

Στην μνήμη του υπογράφοντος πάντως ξανάφερε τη σύσταση του Τσώρτσιλ η δήλωση, σε τηλεοπτικό συνεργείο, μαινόμενης Γερμανίδας καθηγήτριας, οδηγού ομάδας τουριστριών που βρήκαν την Ακρόπολη κλειστή λόγω απεργίας των φυλάκων για λόγους κατοχικής εξαθλίωσης. Κραύγαζε, με έκφραση μίσους, πως «αυτό δεν είναι ανεκτό, επειδή τούτο εδώ είναι ένα διεθνές μνημείο».

Και δεν το έλεγε με την έννοια που δίνουν οι ΄Ελληνες στη φράση, αλλά με τη γερμανική έννοια, του αναγνώστη της Βild Zeitung.
Σύντομη είδηση που θα συνοψίζει την αξιολόγηση της συνάντησης Τραμπ-Μέρκελ στον Λευκό Οίκο:

Στο ερώτημα των φωτορεπόρτερ εάν μπορούν να έχουν φωτογραφία χειραψίας, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έδωσε απάντηση...
Το ερώτημα επανέλαβε η καγκελάριος Μέρκελ: "Θέλετε μια χειραψία; ; ; "
Ο κ.Τραμπ και πάλι δεν απάντησε. Κατέφυγε σε υπομειδίαμα.
Ο υπεύθυνος στον Λευκό Οίκο κάλεσε τους φωτορεπόρτερ να αποχωρήσουν .

Δεν προέκυψε έτσι φωτογραφία χειραψίας από τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο, παρά και την προσπάθεια της Γερμανίδας Καγκελαρίου - προφανώς σκεπτόμενης και τους Ευρωπαίους τηλεθεατές (ηγεσίες και υπηκόους) και τους μεθαυριανούς Γερμανούς ψηφοφόρους.

Μιχαήλ Στυλιανού

Στo αμερικανικό οικονομικό δελτίο Zero Hedge δημοσιεύεται σήμερα άρθρο με τίτλο « η Τζιχάντ* της Γερμανίας κατά της ελευθερίας του λόγου», που θα έλεγε κανείς πως γράφτηκε για να συμπέσει με την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στο Βερολίνο και για να κόψει τη φόρα της Φράου Μέρκελ στις «δημοκρατικές» νουθεσίες της στον Ταγίπ Ερντογάν.

Το άρθρο, της Jijeta Uniyal του Gatestown Institute, γράφει τα ακόλουθα, που δεν περιλαμβάνονται στα δελτία της Ντώϋτσε Βέλλε:


Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού.

«Η αστυνομία και τα νομικά συστήματα της Γερμανίας, πού χρειάστηκαν βδομάδες για να ασκήσουν δίωξη σε οποιονδήποτε στη πόλη της Κολωνίας για τις μαζικές σεξουαλικές επιθέσεις της παραμονής των Χριστουγέννων και έπειτα από ένα χρόνο ανακρίσεις έκλεισαν τους περισσότερους από τους φακέλους, αμέσως μετά όρμησαν σε δράση εναντίον των εορταστών του καρναβαλιού μιας μικρής πόλης.

Στη Γερμανία της κ. Μέρκελ μπορεί να σε αφήνουν ελεύθερο μετά την πυρπόληση μιας συναγωγής, αλλά όχι και αν έχεις διακωμωδήσει την «ιερή» πολιτική της Καγκελαρίου στο προσφυγικό.

Ενώ η γερμανική αστυνομία ασχολείται στο να εισβάλει στα σπίτια σε όλη τη Γερμανία, με στόχο πολίτες πού ανέγραψαν στο Φέϊσμπουκ φράσεις «μίσους» ή «προσβλητικές», τα τζαμιά στη Γερμανία διδάσκουν απροκάλυπτα τρομοκρατικό τζιχαντισμό και αντισημιτισμό.

Στη Γερμανία το καρναβάλι είναι μια περίοδος ελαφρόκαρδης διασκέδασης, ευφάνταστων κουστουμιών και πολιτικής σάτιρας. Φέτος στη Γερμανία, την Rosenmontag, ή Δευτέρα των τριαντάφυλλων, σε πολλές πόλεις έγιναν οι παραδοσιακές παρελάσεις «γελοιογραφικών πανώ», πολλά από τα οποία είχαν πολιτικά θέματα. Ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ δέσποζε στις περισσότερες από αυτές, σε μερικές μάλιστα με το κομμένο κεφάλι του να το κρατάει ψηλά το Άγαλμα της Ελευθερίας, στο στυλ των αποκεφαλισμών από τους τζιχαντιστές τρομοκράτες.

Άλλες τέτοιες γίγαντο-γελοιογραφίες είχαν στόχο εθνικιστές Ευρωπαίους ηγέτες και δεξιά κόμματα. Στο Ντίσελντορφ παρουσίασαν τον Πρόεδρο Τραμπ πλάι σε ένα ξανθό Χίτλερ, την Μαρίν Λε Πεν και τον Ολλανδό Γκέερ Γουίλντερς.

Η Γερμανία κομπάζει για την παραδοσιακή της Narrenfreiheit (ελευθερία του γελωτοποιού) να σαρκάζει τους ισχυρούς και τους άρχοντες. Φέτος, το κρατικό όργανο ενημέρωσης Ντώϋτσε Βέλλε διακήρυσσε υπερήφανα: « Οι Γερμανοί γελωτοποιοί τα βάζουν με βασιλείς στο καρναβάλι του 2017.» Γι’ αυτούς που αντέδρασαν για τις τόσο προσβλητικές απεικονίσεις του Προέδρου Τραμπ, ο εξέχων Γερμανός δημοσιογράφος Christian Thiels υπενθύμισε στο γερμανικό κοινό ότι «αυτό λέγεται ’ελευθερία της σάτιρας’. Μπορεί να μη σ’ αρέσει, αλλά αποτελεί μέρος της ελευθερίας του λόγου.»

Μ’ αυτό το πνεύμα της «ελευθερίας», κάποιοι κάτοικοι της νυσταλέας γερμανικής πόλης Μπαντ Μπέργκζάμπερν νόμισαν πως μπορούσαν να επικρίνουν την καγκελάριο Μέρκελ και την πολιτική της στο «προσφυγικό».

Μια τοπική, μη πολιτική, παρέα εμφανίστηκε μ’ ένα μαύρο πανώ, που έδειχνε την καγκελάριο Μέρκελ πίσω από τα κάγκελα φυλακής, με τη λεζάντα: «Να πως τελειώνουν οι προδότες». ΄Ηταν το γερμανικό αντίστοιχο του συνθήματος που χρησιμοποίησαν στις αμερικανικές εκλογές οπαδοί του Τραμπ για την αντίπαλό του Χίλλαρυ Κλίντον: «Κλειδαμπαρώστε τη!»

Την επομένη στην αστυνομία έγιναν διαμαρτυρίες. Την μεθεπόμενη κινητοποιήθηκαν οι διωκτικές αρχές και ο κρατικός εισαγγελέας του Λαντάου άσκησε δίωξη και έναρξη ανακρίσεων σε βάρος των ανατρεπτικών κακοποιών.

Ο σχολιαστής του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού της Νότιο-Δυτικής Γερμανίας έγραψε:

«Το πανώ έδειχνε την κεφαλή της καγκελαρίου πίσω από τα σίδερα φυλακής. Σύμφωνα με την αστυνομία, μέχρι τη Τρίτη πολλοί κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν και ασκήθηκε δίωξη. Ο Γενικός εισαγγελέας του Λαντάου εξετάζει εάν η εξεικόνιση έτσι της καγκελαρίου συνιστά ποινικά κολάσιμο αδίκημα.

«Το πανώ είχε υποβληθεί σε καταγραφή από μια ιδιωτική ομάδα από το Νότιο Παλατινάτο Καπέλεν-Ντρουσβάϊλερ. Οι φορείς του κατέθεσαν ότι δεν ανήκουν σε καμιά δεξιά ομάδα και ότι το πανώ προοριζόταν απλώς να αποτελέσει ερέθισμα για σκέψεις.»

Προτού οι δικαστικές αρχές γνωμοδοτήσουν, το Γραφείο του Δημάρχου εξέδωσε ανακοίνωση ότι στο εξής όλα τα πανώ του καρναβαλιού θα πρέπει να κάνουν αίτηση για την έγκριση του Δημάρχου.

Στο μεταξύ, τον περασμένο Γενάρη, το περιφερειακό δικαστήριο του Βούπερταλ απήλλαξε ΄Αραβες εμπρηστές που είχαν βάλει φωτιά σε τοπική συναγωγή το 2014, κρίνοντας ότι επρόκειτο για

θεμιτή πολιτική διαμαρτυρία που απέβλεπε να επισύρει την προσοχή στη σύρραξη της Γάζας με το Ισραήλ και ότι «η επίθεση δεν κινήθηκε από αντισημιτισμό.»

Η Γερμανία της Μέρκελ αστυνομεύει τα πανώ του καρναβαλιού και τα μηνύματα στο Φέϊσμπουκ, όταν θα μπορούσε να ξοδέψει παραγωγικότερα τον χρόνο της και τα λεφτά των φορολογουμένων προστατεύοντας τα σύνορά της και πατάσσοντας την στρατολόγηση εκτελεστών της τζιχάντ», καταλήγει το άρθρο.



*Τζιχάντ= Ιερός πόλεμος εναντίον των απίστων (στον εξτρεμιστικό ισλαμισμό των Σαλαφιστών).

του Ray McGovern, (Βετεράνος επιτελής CIA), 17-2-17

[Το επιχείρημα περί ρωσικής παρέμβασης στις αμερικανικές εκλογές υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, που υψώθηκε ως σημαία αντεπανάστασης του Υπερκράτους για την αμφισβήτηση και ανατροπή της εκλογής του νέου Προέδρου, υιοθετήθηκε και κραδαίνεται στην Ευρώπη ως ρόπαλο εναντίον των αντιπάλων των εκλεκτών του Συστήματος, στις επερχόμενες εκλογές στη Γαλλία, Ολλανδία και Γερμανία, και ως χρήσιμο φόβητρο για την ενίσχυση της χρησιμότητας του ΝΑΤΟ. Μετά την κ. Μέρκελ, ο κ. Μανουέλ Μακρόν στη Γαλλία, καλεί κραυγαλέα το χρήσιμο αυτό φόβητρο σε βοήθεια των δημοσκοπικών ποσοστών του. Αρμόδιο αντίλογο σ’ αυτό το φαινόμενο επιδημικής υστερίας, απότοκης πανικού, παρέχει άρθρο του διακεκριμένου και με παράσημο της CIA επικεφαλής άλλοτε των αναλύσεών της και εντεταλμένου για την ενημέρωση σειράς προέδρων των ΗΠΑ κ. Ρέυ Μακγκόβερν, του οποίου παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία, με τις δικές του υπογραμμίσεις:]

Απόδοση: Μιχαήλ Στυλιανού


«Κατόπιν πολύμηνων ερευνών και υπό πιεστική πολιτική ατμόσφαιρα, οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες δεν μπόρεσαν να βρουν στοιχεία ηλεκτρονικών υποκλοπών ή εκστρατείας παραπληροφόρησης κατευθυνόμενων από τη Μόσχα με στόχο τον επηρεασμό της εκλογικής διαδικασίας στη Γερμανία.

Η κοινή έρευνα των δύο βασικών γερμανικών υπηρεσιών, της BND και της VfV (εξωτερικών πληροφοριών-κατασκοπείας και εσωτερικών-αντικατασκοπείας) ξεκίνησε πέρυσι για την τεκμηρίωση καταγγελιών ότι η Ρωσία αναμειγνύεται στις γερμανικές πολιτικές υποθέσεις και επιχειρεί να διαμορφώσει το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών του προσεχούς Σεπτεμβρίου.

΄Όπως η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών που παραπληροφορούνται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, οι περισσότεροι Γερμανοί είχαν παραπεισθεί ότι το Κρεμλίνο είχε επέμβει με υποκλοπές επικοινωνιών και «προπαγάνδα» στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές και βοήθησε τον Ντόναλντ Τραμπ να εκλεγεί πρόεδρος.

Οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες σπανίως δαγκώνουν το χέρι που τις ταΐζει και γνωρίζουν πως η πιο μεγάλη γαβάθα είναι ο σταθμός της CIA στο Βερολίνο, με τις κορυφαίες οδηγίες να έρχονται από το αρχηγείο της υπηρεσίας στο Λάνγκλεϋ της Βιρτζίνια. Αλλά αυτή τη φορά, σε μια ασυνήθη εξαίρεση από τις προηγούμενες πρακτικές, οι αναλυτές της BND και της MfV αποφάσισαν να λειτουργήσουν ως υπεύθυνοι άνδρες.

Ενώ ο τέως Διευθυντής της CIA Τζων Μπρένερ επέβαλε στους αναλυτές της υπηρεσίας του να προσφύγουν σε αναιμικές «εκτιμήσεις» ότι η Ρωσία προσπάθησε να επηρεάσει τις αμερικανικές εκλογές υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, οι μυστικές υπηρεσίες του Βερολίνου διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς και έκλεισαν την έρευνά τους.

΄Εκαναν όμως και κάτι σημαντικότερο, κοινοποίησαν τα συμπεράσματά τους σε μια συστημική εφημερίδα, την Sueddeutsche Zeitung, κινούμενοι από την πατριωτική σκέψη ότι και ο γερμανικός λαός θα έπρεπε να γνωρίζει την αλήθεια.»

Όχι τρωκτικά πλέον.

Υπό τον ανωτέρω χαρακτηριστικό υπότιτλο ο βετεράνος των μυστικών υπηρεσιών αρθρογράφος τονίζει τα ακόλουθα –σε συντομία- για την επιλογή των δύο υπηρεσιών υπέρ της αλήθειας:

« Ο πρόεδρος της ΒΝD Bruno Κahl, ακολουθώντας στ’ αχνάρια του διευθυντή της CIA, σε μια σπάνια συνέντευξη στην Sueddeutsche Zeitung, δήλωσε πως συμφωνεί με τις εκτιμήσεις της CIA για την παρέμβαση των Ρώσων στις αμερικανικές εκλογές και πρόσθεσε:

«Η Ευρώπη και η Γερμανία ειδικότερα είναι τώρα η εστία αυτών των πειραμάτων απονομιμοποίησης της δημοκρατίας. Η πίεση στη δημόσια συζήτηση και επί της Δημοκρατίας είναι απαράδεκτη.»

( Σημείωση μετφ: ΄Οπως μας πληροφόρησε ο κ. Ρωμανός Γεροδήμος στο εικοσασέλιδο (επίσημο;) δελτίον πληροφοριών που δημοσίευσε υπό τον τίτλο «Η Ρωσία Επιτίθεται στη Δύση», και «η Καγκελάριος Μέρκελ δήλωσε τον Νοέμβριο ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις και εκστρατεία παραπληροφόρησης σε καθημερινή βάση και ότι υπάρχει προσπάθεια επηρεασμού της προεκλογικής εκστρατείας».)

«΄Ετσι- συνεχίζει ο βετεράνος αρμόδιος για την ενημέρωση Αμερικανών προέδρων Ρέϋ Μακγκόβερν- θα πρέπει ν’ αποτέλεσε ανεπιθύμητη έκπληξη για τον κ. Bruno Κahl , πρόεδρο της ΒΝD, η ανακάλυψη ότι οι αναλυτές της υπηρεσίας του πήραν θέση υπέρ του σεβασμού της ακρίβειας των πληροφοριών και δεν επέλεξαν την ευλυγισία των Αμερικανών συναδέλφων τους.

Οι αναλυτές του δεν βρήκαν αποδεικτικά στοιχεία ότι το Κρεμλίνο εργαζόταν για να υπονομεύσει τη δημοκρατική διαδικασία στη Γερμανία και το εδήλωσαν. Ακόμη χειρότερο, από την αμερικανική άποψη, οι δύο γερμανικές μυστικές υπηρεσίες αντιστάθηκαν στη συνηθισμένη πίεση ηγετικών παραγόντων στο Βερολίνο να συσκευάσουν οποιεσδήποτε ανώδυνες πληροφορίες μπορούν σε ένα αντιρωσικό μωσαϊκό κατά το αμερικανικό πρότυπο, ένα είδος σουρεαλιστικού πίνακα της πραγματικότητας.

Αλλά τι κάνουν οι πανίσχυροι κυβερνητικοί παράγοντες όταν οι υφιστάμενοί τους επιστρέφουν με «όχι ορθά» συμπεράσματα; Ελλείψει στοιχείων για υποκλοπές από το Κρεμλίνο, οι Γερμανοί επέλεξαν τώρα μια μέθοδο με την οποία οι πληροφορίες μπορούν να «ζυμωθούν» ευκολότερα.

Όπως έγραψε η Sueddeutsche Zeitung, « Το γραφείο της ΄Ανγκελας Μέρκελ διέταξε τώρα μια νέα έρευνα. Ειδικότερα «μια ομάδα ψυχολογικών επιχειρήσεων», μαζί με τις BND και MfV, θα εξετάσουν την ειδησεογραφία των ρωσικών πρακτορείων ειδήσεων για την Γερμανία.» Μπορούμε να περιμένουμε ότι οποιαδήποτε άρθρα δεν εμφανίζουν τον Πούτιν με αμφίεση διαβόλου θα κριθούν «ρωσική προπαγάνδα».

Την επομένη της δημοσίευσης των συμπερασμάτων της έρευνας από την Sueddeutsche, κάποια άλλα έντυπα έκαναν μια σύντομη αναφορά στην εντυπωσιακή είδηση. Το Νιούσγουηκ και το Πολίτικο της αφιέρωσαν τρεις παραγράφους. Εάν οι Αμερικανοί πληροφορήθηκαν την είδηση αυτό πιθανώς είναι χάρις στην RΤ (Russia Today), τον αποδιοπομπαίο τράγο της έκθεσης των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που καταγγέλλει την ρωσική «προπαγάνδα».

Πολλοί Αμερικανοί αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως δεν μπορούν να εμπιστεύονται την Αμερικανική Τηλεόραση για ακριβείς ειδήσεις και στρέφονται προς την RΤ για να ακούσουν τουλάχιστον και την άλλην πλευρά των σημαντικών ειδήσεων.»



Raymond McGovern .[1] McGovern was a CIA analyst from 1963 to 1990, and in the 1980s chaired National Intelligence Estimates and prepared the President's Daily Brief. He received the Intelligence Commendation Medal at his retirement, returning it in 2006 to protest the CIA's involvement in torture.[2] McGovern's post-retirement work includes commentating on intelligence issues and in 2003 co-founding Veteran Intelligence Professionals for Sanity.

Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στο συγκεντρωμένο πλήθος στο χριστουγεννιάτικο παζάρι στο Βερολίνο με εννέα νεκρούς και τουλάχιστον 50 τραυματίες. Σύμφωνα με διεθνή Μέσα ενημέρωσης σχεδόν τρεις ώρες μετά την επίθεση το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη ενώ στα χέρια των γερμανικών αστυνομικών αρχών βρίσκεται και ένας ύποπτος για συμμετοχή στην επίθεση.

Νωρίτερα το φορτηγό του δράστη ή των δραστών, καθώς υπήρχαν πληροφορίες ότι επέβαιναν περισσότεροι από ένας, έπεσε πάνω σε πλήθος κόσμου που βρισκόταν στο κέντρο του Βερολίνου και συγκεκριμένα στο χριστουγεννιάτικο παζάρι που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Breitscheidplatz κοντά στη λεωφόρο Kurfuerstendamm.

Η επίθεση στο Βερολίνο θυμίζει έντονα το τρομοκρατικό χτύπημα που σημειώθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας τον περασμένο Ιούλιο, με ακριβώς τον ίδιο τρόπο.

Μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι εκπρόσωπος της Αστυνομίας δήλωσε ότι "πιθανότατα πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια".

Σύμφωνα με όσα δήλωσε αυτόπτης μάρτυρας στο CNNi "δεν είμαι ειδικός, αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι ότι το φορτηγό κινείτο με περίπου 40 μίλια την ώρα (64 χλμ.) και δεν φάνηκε να φρενάρει καθόλου".

Όπως τόνισε επίσης μιλώντας στο CNNi ο αρχισυντάκτης της Bild, Julian Reichelt: «αυτή η αγορά είναι πάντα γεμάτη τέτοιες ημέρες του χρόνου. Έτσι συνέβαινε και σήμερα. Θα ήταν ιδανικός στόχος για μια επίθεση, αν κάποιος επέλεγε να χτυπήσει το Βερολίνο. Όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες, πρόκειται για περιστατικό που παραπέμπει στην επίθεση που σημειώθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας».

Συνελήφθη ο οδηγός, νεκρός ο συνεπιβάτης

Σύμφωνα με τη Bild, ο οδηγός του φορτηγού δράστης κατάφερε να ξεφύγει εκμεταλλευόμενος τον πανικό που ακολούθησε, ωστόσο συνελήφθη περίπου μία ώρα μετά το χτύπημα, όπως δήλωσε εκπρόσωπος της αστυνομίας στο τηλεοπτικό δίκτυο Ν24. Ο ίδιος αποκάλυψε ότι στο φορτηγό επέβαινε και δεύτερο άτομο το οποίο σκοτώθηκε κατά την επίθεση.

Τεράστιο σκάνδαλο και νεκρική σιγή

Του Μιχαήλ Στυλιανού
Στην πρόσφατη συναρπαστική συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό της Λαμίας, για τη τρέχουσα κρίση μισελληνικής υστερίας του Ταγίπ Ερντογάν, τα αίτια και τα όρια επικινδυνότητάς της, ο στρατηγικός αναλυτής και συγγραφέας κ. Σάββας Καλεντερίδης, απάντησε και σε μιαν ερώτηση για τα ενδεχόμενα «αυτενέργειας» ορισμένων μυστικών υπηρεσιών. Η απάντησή του ήταν κατηγορηματική. Οι κρατικές μυστικές υπηρεσίες ενεργούν πάντοτε κατά τις εντολές των οικείων κυβερνήσεων, εβεβαίωσε.

Την επομένη της συνεντεύξεως, από το θησαυροφυλάκιο παραβιασμένων αποκρύφων της Γουϊκιλήκς διοχετεύοντο στην διεθνή δημοσιότητα στοιχεία που σε εποχές ομαλής λειτουργίας του υποθετικού δημοκρατικού πολιτεύματος θα προκαλούσαν στη Γερμανία δημοσιογραφικό πάταγο και πολιτικό σεισμό, αφού απεκάλυπταν ότι η γερμανική υπηρεσία μυστικών πληροφοριών BND κατασκόπευε Γερμανούς πολίτες , επιχειρήσεις και κυβέρνηση για λογαριασμό της CIA !

Η είδηση ότι η εθνική μυστική υπηρεσία της Γερμανίας ενεργούσε ως πράκτορας ξένης δυνάμεως, στην οποία μετέδιδε μυστικά του κράτους, των επιχειρήσεων και Γερμανών πολιτών, διέπραττε δηλαδή εκ συστήματος το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας , περιέργως δεν συνετάραξε τις τρείς εξουσίες στη Γερμανία ούτε τις πειθαρχημένες ευαισθησίες των λειτουργών της λεγόμενης « 4ης Εξουσίας», των ΜΜΕ. Είναι αμφίβολο αν η είδηση δημοσιεύθηκε καν, οι ΄Ελληνες ανταποκριτές στην Γερμανία δεν μετέδωσαν την δημοσίευσή της, ούτε και η Ντώϋτσε Βέλλε την ανέφερε στα δελτία της.

Ο συγκλονισμός από τις αλλεπάλληλες τρομερές εκπλήξεις, το βρετανικό Brexit, το αμερικανικό «εκτόπλασμα» Τραμπ, η στροφή προς τη γαλλική εθνική χειραφέτηση, και η απειλή νέων ντόμινο σε Ιταλία και Αυστρία προφανώς επέβαλαν την αφύσικη γερμανική διακριτικότητα για τη κατά το δυνατό συγκάλυψη του τεράστιου εθνικού σκανδάλου, που αλλιώς κινδύνευε να ενισχύσει την τρομερή επιδημία του «λαϊκισμού»*, που απλωνόταν στη Δύση στις αρχές της τρίτης χιλιετίας, όπως η χολέρα στον Μεσαίωνα, απειλώντας τώρα ειδικώτερα τους φεουδάρχες, τους πρίγκιπες και το παγκόσμιο κονκλάβιο υπερεξουσίας

Η απάντηση του κ. Καλεντερίδη στην ερώτηση που του υποβλήθηκε, εν αγνοία των 2.000 εκρηκτικών κειμένων που αποκάλυπταν οι Γουϊκιλήκς, στηριζόταν στη θεμελιώδη αρχή λειτουργίας μιας εθνικής μυστικής υπηρεσίας και επαναλήφθηκε από τον Ελληνο-Αμερικανό Τζων Κυριακού, πρώην αναλυτή και πράκτορα της CIA, σε συνέντευξή του στο ρωσικό δίκτυο Ρ.Τ.για την γερμανική εκτροπή από τον ιερό κανόνα.

Ο κ. Κυριακού, συνεργάτης τώρα του Αμερικανικού Ιδρύματος Πολιτικών Μελετών και της ηλεκτρονικής εφημερίδας Huffington Post, είχε καταδικαστεί και εξέτισε διετή φυλάκιση (2013-2015) επειδή έδωσε σε δημοσιογράφο την πληροφορία ότι τα βασανιστήρια με την μέθοδο του πνιγμού (wateboarding) συνεχίζονται.

Ο δημοσιογράφος που του πήρε τη συνέντευξη, υπενθύμισε πόσο έξαλλη αναφέρθηκε να είναι η Φράου Μέρκελ όταν είχε αποκαλυφθεί ότι η αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας υπέκλεπτε τις τηλεφωνικές συνομιλίες της και ρώτησε τον κ. Κυριακού πόσο ζημιογόνες είναι οι νέες αποκαλύψεις.

Τζων Κυριακού: Μια υπηρεσία κατασκοπείας – αδιάφορο ποιας χώρας- δεν θα πρέπει ποτέ, μα ποτέ να παρακάμπτει την εκλεγμένη ηγεσία της. Αυτό είναι σκάνδαλο και νομίζω καθ’ εαυτό επιζήμιο.Ο δημοσιογράφος ρώτησε τι υποδηλώνει για το σύνολο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και για το διεθνές κύρος της το γεγονός ότι η μυστική υπηρεσία της Γερμανίας, μιας ισχυρής χώρας που θεωρείται ηγέτιδα της Ευρώπης, παίρνει τις διαταγές της από την Ουάσιγκτων.

Ο κ. Κυριακού παρέκαμψε την ουσία της ερώτησης με διπλωματικό πλατειασμό για την μεγαλύτερη σημασία των αμερικανο-γερμανικών σχέσεων από την δράση της αμερικανικής κατασκοπείας, για να καταλήξει στη γνωμάτευση πως « όταν μια υπηρεσία κατασκοπείας παρακάμπτει την εκλεγμένη ηγεσία, τότε μπορεί να βασιλέψει το χάος.»|

Ο δημοσιογράφος επέμεινε: Είναι ευνόητο να θέλουν οι ΗΠΑ να κατασκοπεύουν εχθρικές χώρες, αλλά η Γερμανία είναι στενός σύμμαχος. Τι έχει να κερδίσει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (των ΗΠΑ) κατασκοπεύοντας Αμερικανούς Πολίτες;

Τζων Κυριακού : Αυτό είναι το βρώμικο μικρό μυστικό αυτής της υπηρεσίας. Και βέβαια δεν είναι αποκλειστικότητα των ΗΠΑ, κάθε χώρα κατασκοπεύει κάθε άλλη χώρα. Αυτό πάει πίσω στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ΗΠΑ κατασκοπεύει τους συμμάχους της, οι σύμμαχοι κατασκοπεύουν τις ΗΠΑ, η Σοβιετική ΄Ενωση κατασκόπευε τους συμμάχους της και το αντίστροφο. Είναι κάτι που γίνεται, στη σκιά, δεν είναι πολύ ωραίο να μιλάμε γι’ αυτό, αλλά είναι μια πραγματικότητα του βίου.

Καταληκτική ερώτηση του δημοσιογράφου, εάν ο ερωτώμενος νομίζει ότι από το αποκαλυπτόμενο σκάνδαλο θα επωφεληθούν οι εθνικιστές, Ευρωσκεπτικιστές και ¨Εναλλακτικοί» αντίπαλοι της Μέρκελ.

Τζων Κυριακού: Το νομίζω. Νομίζω πως είναι κάτι που πραγματικά προσφέρεται στις εθνικές οργανώσεις ή τα λαϊκιστικά * κινήματα –όχι μόνο στη Γερμανία αλλά ολούθε στην Ευρώπη. Βλέπουμε την άκρα δεξιά ενισχυόμενη σε μέρη όπως η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ιταλία, βεβαίως και η Γερμανία, ακόμη και οι Κάτω Χώρες. Είναι η ισχύουσα τάση αυτή την εποχή. Το είδαμε στις ΗΠΑ με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι έτσι απλά μια περαστική φαντασιοπληξία που καταλαμβάνει τους ψηφοφόρους: είναι ένα κίνημα που διασχίζει τα σύνορα…
--------

*Σημείωση Συντάκτη: «Λαϊκισμός», «Λαϊκιστικό»: Λέξεις του Οργουελιανού μετανεωτερικού λεξικού πολιτικών και δημοσιογραφικών θεραπόντων της παγκοσμιοποίησης, τροφίμων της Σχολής Σόρος. Προφανώς δάνειες από το γλωσσάριο της Μαρίας Αντουανέτας.
Με την χρήση τους, ο πολιτικός ή μέλος των κλαμπ της «ελίτ», από την περιωπή Λουδοβίκειας κοινωνικής και πνευματικής ευγένειας , προσδίδει στον αντίπαλο χαρακτηριστικά πρωτογονισμού, αμορφωσιάς, κακογουστιάς και χυδαιότητας -που θεωρεί ταυτιζόμενα με το λαϊκό στοιχείο. Η παλαιά διεθνής/ελληνική λέξη «Δημαγωγία», «Δημαγωγός», έχει εξορκισθεί με τον απήγανο, επειδή ακριβώς υποδηλοί την μεταμφιεσμένη με τον Οργουελιανό νεολογισμό των Σόρος, πραγματικότητα, του πολιτικού ή «διανοούμενου» σαλτιμπάγκου, εκμαυλιστή και υποκλοπέα της λαϊκής ψήφου.

Το ερώτημα δεν είναι αν, το ερώτημα είναι πότε η Deutsche Bank θα καταρρεύσει καταγράφοντας την μεγαλύτερη ιδιωτική χρεοκοπία της γηραιάς ηπείρου. Ακόμη δε, μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εμάς παρουσιάζει ένα άλλο ερώτημα: ποιός θα πληρώσει τα σπασμένα της άγριας κερδοσκοπίας των Γερμανών κερδοσκόπων. Γιατί, αν κάτι μας δίδαξε το πείραμα της κατάρρευσης της Lehman Brothers είναι ότι αργά ή γρήγορα και με έναν τρόπο που κανείς δεν μπορεί εκ των προτέρων να προβλέψει ο λογαριασμός θα μεταβιβασθεί. Δε θα μείνει στους ισολογισμούς του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο θα επιστρατεύσει όλη την επινοητικότητα και καινοτομία του για να μεταβιβάσει στο δημόσιο τις ζημιές του.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Οι καμπάνες για τη Deutsche Bank χτύπησαν πένθιμα για μια ακόμη φορά, μετά την ανησυχία που είχε εκφράσει το ΔΝΤ τον Ιούνιο δηλώνοντας ότι αποτελεί συστημικό κίνδυνο για το παγκόσμιο τραπεζικό κλάδο και μετά την πτώση της μετοχής της το χειμώνα όταν έγιναν γνωστές οι επενδύσεις σε τοξικά ομόλογα περιλαμβανομένων πετρελαϊκών εταιρειών, ύψους 55 τρις. ευρώ! Τώρα, αφορμή στάθηκε μια αυξανόμενη φημολογία για το ύψος που ενδέχεται να φτάσει το πρόστιμο από τις αμερικανικές αρχές με αφορμή τη δικαστική διερεύνηση που σχετίζεται με τις αγοραπωλησίες ενυπόθηκων τίτλων. Ο λογαριασμός ξεπερνάει ακόμη και τις πιο μαύρες προβλέψεις (που το εκτιμούσαν στα 5,5 δισ. δολ.) κι αναμένεται να φτάσει τα 14 δισ. δολ., δίνοντας αφορμή σε πολλούς να χαρακτηρίσουν την κίνηση των αμερικανικών αρχών ως εκδικητική και απάντηση στην εντολή των Βρυξελλών προς την κυβέρνηση της Ιρλανδίας να εισπράξει από την Apple 13 δισ. ευρώ, τα οποία γλίτωσε λόγω φοροαποφυγής. Το ποσό είναι τόσο υψηλό ώστε συγκρίνεται ευθέως με την κεφαλαιοποίηση του γερμανικού κολοσσού που κυμαίνεται γύρω στα 16 δις. ευρώ , μετά την νέα μείωση της μετοχής της, που είχε ως αποτέλεσμα να καταγράψει πτώση φέτος μόνο της τάξης του 50%.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι, αντίθετα με τις Βρυξέλλες που έχουν αποδειχθεί πολύ επιλεκτικές στα πρόστιμα τα οποία ανακοινώνουν, ρίχνοντας στα μαλακά τις ευρωπαϊκές εταιρείες, η Ουάσιγκτον έχει επιβάλει ιλιγγιώδη πρόστιμα στο παρελθόν ακόμη και στους «δικούς της» χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς. Για παράδειγμα στην Bank of America στο πλαίσιο της διερεύνησης της ίδιας υπόθεσης (ενυπόθηκους τίτλους) επέβαλε πρόστιμο ύψους 17 δισ. δολ. Στην Goldman Sachs, μόλις μάλιστα τον περασμένο Απρίλιο, την εποχή δηλαδή που ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο, διαπραγματευόταν την μετεγγραφή του στην περιβόητη Τράπεζα, οι αμερικανικές αρχές επέβαλαν πρόστιμο 5,06 δισ. δολ. Δεν είναι εύκολο επομένως να κατηγορηθούν για μεροληψία οι αμερικανικές αρχές. Πολύ περισσότερο που ο γερμανικός «εθνικός πρωταθλητής» του χρηματοπιστωτικού τομέα έχει αποτύχει κατ’ επανάληψη να περάσει τα τεστ αντοχής που διενεργούνται στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, κατ’ εφαρμογήν του νόμου Ντοντ – Φρανκ, ο οποίος ψηφίστηκε το 2010 φιλοδοξώντας να χαλιναγωγήσει την ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού τομέα. Η Deutsche Bank , και για την ακρίβεια η θυγατρική της στις ΗΠΑ, κόπηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά τον Ιούνιο (μαζί με την αμερικανική Morgan Stanley και την επίσης ευρωπαϊκή Santander) αποτυγχάνοντας να περάσει στα τεστ που υποβάλλονται όλες οι τράπεζες με ενεργητικό άνω των 50 δισ. δολ. καλούμενες να αποδείξουν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε καταστροφικά σενάρια που περιλαμβάνουν απότομη άνοδο των επιτοκίων και της ανεργίας, πτώση των τιμών των μετοχών, κ.α. Κανείς επομένως δε θα πέσει από τα σύννεφα αν ακόμη και μετά από οκτώ χρόνια η Deutsche Bank αποδειχθεί το μεγαλύτερο ίσως τραπεζικό θύμα της κρίσης του 2008 και αναγκαστεί να κατεβάσει ρολά, με την παραδοχή των εμπλεκομένων μερών πώς απέτυχαν όλα τα μέσα που επιστράτευσαν για να τη διατηρήσουν στη ζωή.

Ωστόσο, η διοίκηση της Deutsche Bank δηλώνει την αισιοδοξία της πώς μπορεί να ξεπεράσει την κρίση ακόμη και μετά την άρνηση της κυβέρνησης να τη στηρίξει λόγω των επικείμενων εκλογών, ακόμη και χωρίς την έκδοση νέων μετόχων – γεγονός απευκταίο για τους νυν μετόχους καθώς θα οδηγούσε σε περαιτέρω πτώση την τιμή των μετοχών. Θυμίζει έτσι τον διευθύνοντα σύμβουλο της Lehman Brothers που τον Απρίλιο του 2008 διαβεβαίωνε ότι «οι χειρότερες συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης βρίσκονται πίσω μας». Η κυβέρνηση της Γερμανίας αποκλείει κάθε ενδεχόμενο διάσωσης της αγαπημένης τράπεζας του Χίτλερ γιατί ξέρει ότι αν δώσει το πράσινο φως αμέσως μετά οι Βρυξέλλες θα κατακλυσθούν από αντίστοιχα αιτήματα εκ μέρους της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, τουλάχιστον. Δεν αποκλείεται ωστόσο η Deutsche Bank να παραμείνει διασωληνωμένη μέχρι τον Οκτώβριο του 2017 και οι δυσάρεστες για το εκλογικό σώμα της Γερμανίας αποφάσεις να ληφθούν μετά.

Ως τότε στο τραπέζι υπάρχουν πολλές λύσεις που δεν αποκλείεται τον αντίκτυπό τους να νιώσουν οι πολίτες όλης της Ευρώπης, από την μια άκρη της γηραιάς ηπείρου ως την άλλη. Η σημαντικότερη εξ αυτών είναι η συγχώνευση. Το δήλωσε χωρίς περιστροφές ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank πριν λίγες μέρες όταν επισήμαινε ότι στη Γερμανία υπάρχουν υπερβολικά πολλές τράπεζες. Επίσης ότι απαιτούνται περισσότερες εξαγορές τόσο σε εθνικό, όσο και διεθνές επίπεδο. Δεν αποκλείεται δηλαδή μέχρι η καγκελαρία να ανοίξει τους κρουνούς η Deutsche Bank να σταθεί στα πόδια της εξαγοράζοντας μικρές και υγιείς τράπεζες, βελτιώνοντας με αυτό τον τρόπο τη ρευστότητά της κι άλλα κρίσιμα μεγέθη. Η μέθοδος πέτυχε σε μικρότερες χώρες από λιγότερο έμπειρες διοικήσεις, γιατί να μην πετύχει στη Γερμανία;

Το ενδεχόμενο είναι κάθε άλλο παρά θεωρητικό. Δεν αποκλείεται δε η πρώτη τράπεζα που θα αφαιμάξει η Deutsche Bank (τα περιουσιακά στοιχεία της οποίας πέρυσι ισούνταν με 1,8 τρις. ευρώ αντιστοιχώντας στο 50% της γερμανικής οικονομίας) να είναι η Commerzbank, ο έτερος εκ των διδύμων πύργος του γερμανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος που έχει αφεθεί στη μοίρα του, δηλαδή να καταρρεύσει, καθώς όλες οι προσπάθειες επικεντρώνονται στην Deutsche Bank , την τράπεζα του Τρίτου Ράιχ. Μάρτυρας της δεινής θέσης στην οποία βρίσκεται η Commerzbank, η μετοχή της οποίας έχει πέσει κατά 40% τον τελευταίο χρόνο, είναι η πρόσφατη ανακοίνωση της για περικοπή τα επόμενα τέσσερα χρόνια 9.000 θέσεων εργασίας, από 51.300 άτομα που απασχολούσε στο τέλος του 2015.

Οι πρωτοφανείς πιέσεις που δέχεται ο ευρωπαϊκός τραπεζικός τομέας οφείλονται, πέραν όλων των άλλων (ύφεση της οικονομίας, μείωση της καταναλωτικής ζήτησης, κ.α.π.) και στα αρνητικά επιτόκια που επέβαλε πρώτη φορά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον Ιούνιο του 2014. Δύο χρόνια μετά, και αφού το παράδειγμά της το ακολούθησαν πολλές ακόμη κεντρικές τράπεζες (Δανία, Ελβετία, Σουηδία και πρόσφατα η Ιαπωνία) ο απολογισμός είναι αρνητικός. Η ανάπτυξη της οικονομίας που αναμένεται για φέτος είναι 1,6%, όσο ήταν και το 2015. Δεν επήλθε επομένως η πολυαναμενόμενη αύξηση των επενδύσεων, επιβεβαιώνοντας ότι δεν αρκεί να πας το άλογο στο ποτάμι για να πιεί νερό. Επιβεβαιώθηκαν αντίθετα πολλές από τις ανησυχίες που είχαν συνοδεύσει την ανακοίνωση του Μάριο Ντράγκι. Ότι για παράδειγμα θα δημιουργηθούν φούσκες στις αγορές μετοχών και ακινήτων επειδή τα κεφάλαια θα μεταφερθούν από τις τράπεζες σε άλλα περιουσιακά στοιχεία. Ταυτόχρονα η φυγή των καταθέσεων, από τη στιγμή που θα έχει πρόστιμο η διατήρηση τραπεζικών λογαριασμών, θα αδυνατίσει περαιτέρω τις κλυδωνιζόμενες τράπεζες.

Κι ενώ όλα αυτά τα μέτρα που επιστρατεύει ο Ντράγκι σαν μαθητευόμενος μάγος αποτυγχάνουν, παραμένουν απαγορευμένες δοκιμασμένες μέθοδοι όπως οι αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις που θα τονώσουν την ενεργό ζήτηση ή έστω ένα μαζικό κύμα κρατικών επενδύσεων σε δημόσιες υποδομές που θα βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο των Ευρωπαίων και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας!

28 Σεπτεμβρίου 2016

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Επίκαιρα στις 30 Σεπτεμβρίου 2016

Με ένα σκληρό δελτίο τύπου η ευροβουλευτής Σοφία Σακοράφα στηλιτεύει την ένοχη σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης στην προκλητική δήλωση του Στέφεν Ζάιμπερτ, κυβερνητικό εκπρόσωπο της γερμανικής κυβέρνησης σχετικά με το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων.

Το δελτίο τύπο της μαχήτριας ευρωβουλευτού :

“Την ώρα που η μισή κυβέρνηση επιδίδεται σε αναρτήσεις φωτογραφιών, ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ έκλεισε από την πλευρά του το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα, αφού όπως χαρακτηριστικά τόνισε “το θέμα έχει ρυθμιστεί οριστικά νομικά και πολιτικά”.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει άμεσα να διαψεύσει τη γερμανική κυβέρνηση, με τρόπο ρητό και κατηγορηματικό. Το μείζoν αυτό ζήτημα για το λαό μας είναι ανοικτό, πολιτικά, νομικά, ηθικά και ιστορικά.

Η σιωπή ή κάθε άλλη επικοινωνιακού τύπου διαχείριση, υποδηλώνει είτε υπόγεια συναλλαγή της σημερινής κυβέρνησης, είτε των παλαιοτέρων με τη γερμανική κυβέρνηση.”

Η Γερμανία θα μπορούσε να στείλει πίσω στην Ελλάδα πρόσφυγες, δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας, Τόμας ντε Μεζιέρ.

Τονίζοντας ότι ήδη έχουν γίνει πολλά για να βοηθηθεί η Ελλάδα, ο ντε Μεζιέρ, μιλώντας στην Welt, πρόσθεσε ότι συνέπεια αυτού θα πρέπει να είναι να επαναπροωθηθούν πρόσφυγες στην Ελλάδα.

«Εχουμε κάνει πολλά στην Ευρώπη προκειμένου να βελτιώσουμε την κατάσταση με τους πρόσφυγες στην Ελλάδα», είπε ο Γερμανός υπουργός στην Welt. «Αυτό πρέπει να έχει συνέπειες που θα επιτρέψει να σταλούν πίσω στην Ελλάδα πρόσφυγες, με βάση τη Συνθήκη του Δουβλίνου», πρόσθεσε.

Ο Ντε Μεζιέρ όμως αναγνώρισε ότι θα πρέπει πρώτα η ΕΕ να αναπτύξει μία κοινή προσέγγιση για τους πρόσφυγες και σχολίασε ότι η Γερμανία δεν μπορεί να εφαρμόσει μία τέτοια πολιτική μόνη της. «Αν αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα μόνοι, τότε υπάρχει ο κίνδυνος σε μικρό χρονικό διάστημα τα διοικητικά δικαστήρια να μπλοκάρουν τις απελάσεις», είπε ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών.

Παράλληλα όμως κατηγόρησε την Ελλάδα για τον μεγάλο αριθμό προσφύγων τα περασμένα χρόνια: «Εκεί, στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έπρεπε να γίνεται η καταγραφή και να τελειώνει το (προσφυγικό) κύμα. Τότε η Ουγγαρία δεν θα είχε υψώσει φράχτη», είπε.

Σχεδόν 60.000 πρόσφυγες στην Ελλάδα

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τα νεότερα επίσημα στοιχεία, στη χώρα μας βρίσκονται 59.548 πρόσφυγες.

Στην τελευταία καταμέτρηση, έως σήμερα το πρωί είχαν σημειωθεί 64 νέες αφίξεις στα νησιά του Αιγαίου, όπου βρίσκονται συνολικά 12.429 πρόσφυγες.



πηγή 
 Στη σχετική διδακτική ανταπόκριση το αμερικανικό πρακτορείο Zero Hedge  βάζει υπότιτλο:

Η επανάσταση είναι πιο κοντά απ’ όσο νομίζετε…


Μετάφραση Μιχ.Στυλιανού

Και ιδού η είδηση:
Μετά την προτροπή της ΄Ανγκελας Μέρκελ στους Γερμανούς εργοστασιάρχες να προσλαμβάνουν πρόσφυγες, η Γερμανία ελήστεψε τα ταμεία υγείας της χώρας για να αντιμετωπίσει την προσφυγική κρίση.
Η κυβέρνηση πέρασε νόμο που της επιτρέπει να αφαιρέσει ενάμισι δισεκατομμύριο ευρώ από τα ρευστά αποθέματα του δημόσιου οργανισμού υγείας ( συνολικού κεφαλαίου 10 δις, από κρατήσεις όλων των μελών, συμπληρωμένες από τους φορολογουμένους) και να μοιράσει τα χρήματα σε πρόσφυγες.
Πως θα το χαρακτηρίζατε αυτό; Παράκρουση;
Εμείς σκεφθήκαμε υπόμνηση των εντάσεων που κοχλάζουν κάτω από την επιφάνεια στη Γερμανία.
Όπως σωστά σημείωσε η Vox Day, η ελίτ της Γερμανίας σύντομα θα εισπράξει μια (σφαλιάρα) που της αξίζει, όπως ο Γερμανός Πρόεδρος Ζοακίμ Γκωκ υπέστη άγριες αποδοκιμασίες και επίθεση στους δρόμους του Σέμπνιτς της Σαξονίας, όταν ξεστόμισε αυτή την απίστευτη δήλωση:
« Οι ελίτ (αριστοκρατίες) δεν είναι το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι ο λαός»
Η κρατική γερμανική τηλεόραση και το κρατικό ραδιόφωνο ανέφεραν πως «ελάχιστοι δεξιοί εξτρεμιστές» επιτέθηκαν στον  πρόεδρο και διατάραξαν μια κατά τα άλλα ειρηνική υποδοχή του». Αυτό απλά δεν είναι η αλήθεια, όπως φωνάζει… στο βίντεο.




Ο κόσμος κραυγάζει συνεχώς «Προδότη», «Φύγε από εδώ», «Δεν θέλουμε γουρούνια της Στάζι» και «Είμαστε ο λαός!»
΄Ενας άνδρας, που σηκώνει στους ώμους του τον μικρό γιό του, φαίνεται νάχει φτύσει επάνω στον πρόεδρο, φωνάζοντας ύβρεις,. ΄Αλλοι πολίτες ακούσθηκαν να φωνάζουν «Σκοτώσατε τα παιδιά μας» και «Τι έχετε κάνει για εμάς;» .Αναχαιτίσθηκαν από αστυνομικούς με εξάρτυση ταραχών, στους οποίους το πλήθος κραύγαζε «Ντροπή σας! Προστατεύετε πολεμοκάπηλους.»
Η ένταση κλιμακώθηκε και τα ΜΑΤ αναγκάσθηκαν να χρησιμοποιήσουν ψεκασμό πιπεριού
Ο Γερμανός υπουργός Δικαιοσύνης χαρακτήρισε τους διαδηλωτές «δειλούς που προσέβαλαν τον πρόεδρο λόγω των προσωπικών τους απωθημένων». Ο ίδιος είχε αναγκασθεί να κατέβει από το βήμα σε συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, υπό τις κραυγές «προδότη!» εκατοντάδων Γερμανών. Είχε δηλώσει ότι «θα προσαχθούν σε δίκη αμέσως, επειδή δεν μπορεί να επιτραπεί σε μια μικρή μειοψηφία να επηρεάσει το πολιτικό κλίμα στη Γερμανία.»
Η Πέγκυ Νούμαν, υπήρξε πλήρως κατατοπιστική σε άρθρο της στην Γουώλ Στρητ Τζέρναλ: « Η ευρύτερη εικόνα είναι κάτι που παρατηρούμε παντού: Οι «επάνω» διαχωρίζουν εαυτούς από τους «κάτω», αισθάνονται  ελάχιστη υποχρέωση ή σχέση με αυτούς.»
Είναι ένα φαινόμενοι που παρατηρώ να εκτείνεται σε όλα τα κέντρα εξουσίας της Δύσης.

Στο πυρήνα του βρίσκεται όχι μόνο ο διαχωρισμός από, αλλά η έλλειψη ενδιαφέροντος για τη ζωή των συμπατριωτών σου, γι’ αυτούς που δεν κάθονται στο τραπέζι και που αντιλαμβάνονται πως εγκαταλείφθηκαν από τους ηγέτες τους με τον εγωισμό και την ανισσόροπη εκδοχή τους για το δίκαιο.

Η Τουρκία ανακαλεί για διαβουλεύσεις τονπρεσβευτή της στη Γερμανία μετά την απόφαση της γερμανικής βουλής που αναγνωρίζει την αρμενική γενοκτονία, ανακοίνωσε ο τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ.

Σε ομιλία του στην Άγκυρα, δήλωσε πως ένα "ρατσιστικό αρμενικό λόμπι" ευθύνεται για την απόφαση της γερμανικής βουλής, για την οποία υποστήριξε πως ήταν εσφαλμένη.

Η Τουρκία επέκρινε την έγκριση του ψηφίσματος, εκτιμώντας πως αποτελεί "ιστορικό λάθος" και είναι "άκυρο και κενό περιεχομένου".

"Η αναγνώριση από τη Γερμανία ορισμένων αστήρικτων και διαστρεβλωμένων ισχυρισμών αποτελεί ιστορικό λάθος", ανέφερε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και κυβερνητικός εκπρόσωπος Νουμάν Κουρτουλμούς, προσθέτοντας πως "για την Τουρκία, το ψήφισμα αυτό είναι άκυρο και κενό περιεχομένου".

Εκτίμησε, εξάλλου, πως η έγκριση του κειμένου "δεν είναι αντάξια των φιλικών σχέσεων" που έχουν εγκαθιδρυθεί μεταξύ των δύο χωρών, διαβεβαιώνοντας πως η Τουρκία θα απαντήσει με κατάλληλο τρόπο, χωρίς να δώσει άλλες διευκρινίσεις.

Το γερμανικό ψήφισμα

Νωρίτερα, το γερμανικό ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο αναγνώρισε σχεδόν ομόφωνα (με μία ψήφο κατά και μία αποχή) ως γενοκτονία την σφαγή των Αρμενίων το 1915 από τις δυνάμεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και ότι παραδέχεται τον «άδοξο» ρόλο του Γερμανικού Ράιχ, το οποίο, αν και διέθετε επαρκή πληροφόρηση, δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να την σταματήσει.

Εισηγητές του ψηφίσματος ήταν τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού (CDU/CSU/SPD), η συνεδρίαση ωστόσο πραγματοποιήθηκε χωρίς την παρουσία της Καγκελαρίου Μέρκελ, η οποία επικαλέστηκε συμμετοχή της σε συνέδριο για την Ψηφιακή Οικονομία, του Αντικαγκελάριου Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος μιλάει σε συνέδριο του κλάδου των κατασκευών και του υπουργού ΕξωτερικώνΦρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, ο οποίος πραγματοποιεί επίσκεψη στη Λατινική Αμερική.

Είναι προφανές ότι ακόμη και για τους εισηγητές, η συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε σε μάλλον δύσκολη συγκυρία, με την Τουρκία να αξιοποιεί τον κομβικό της ρόλο στην προσφυγική κρίση, απειλώντας ακόμη και να «παγώσει» την συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, εάν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά της για απελευθέρωση του καθεστώτος της βίας για την Ζώνη Σένγκεν.

Σε αυτές τις απειλές ήρθαν να προστεθούν και οι αυστηρές προειδοποιήσεις για επιδείνωση των γερμανοτουρκικών σχέσεων, για διπλωματική κρίση, ακόμη και για απόσυρση του τούρκου πρέσβη από το Βερολίνο.

"Γελοίο" χαρακτήρισε το ψήφισμα ο νέος Πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ, ενώ ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν μετέφερε ο ίδιος τηλεφωνικά τις απόψεις και τις απειλές του στην κ. Μέρκελ.

Τον όρο "γενοκτονία" χρησιμοποίησε πάντως πέρυσι πρώτος ο ομοσπονδιακός Πρόεδρος της ΓερμανίαςΓιοάχιμ Γκάουκ, ένα αντίστοιχο ψήφισμα όμως αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή το 2015, προκειμένου να μην διαταραχθούν οι διμερείς σχέσεις.

Η Αρμενία χαιρετίζει την αναγνώριση

Η Αρμενία χαιρέτισε την έγκριση του ψηφίσματος που αναγνωρίζει την αρμενική γενοκτονία στα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

"Είναι μια εκτιμητέα συμβολή της Γερμανίας στην αναγνώριση και στη διεθνή καταδίκη της αρμενικής γενοκτονίας, αλλά και στην παγκόσμια μάχη για την αποτροπή γενοκτονιών και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας", ανέφερε σε ανακοίνωσή του το αρμενικό υπουργείο Εξωτερικών.

Του Μιχαήλ Στυλιανού

Η εφημερίδα Μπιλντ ( BILD) , η οποία διακρίθηκε στη κατασυκοφάντηση και τη διασπορά αντιπάθειας και περιφρόνησης κατά του ελληνικού λαού -για να προβάλλει την μεθοδευμένη υποδούλωση και εξόντωσή του ως τον αναγκαίο εγκλεισμό σε γερμανικό αναμορφωτήριο- είναι το όργανο προπαγάνδας της γερμανικής εξουσίας.
Αυτό αποκαλύπτει ο τέως αρχισυντάκτης της Peter Bartel, σε πολύκροτο βιβλίο του που  εκυκλοφόρησε πρόσφατα, με τον μονοσύλλαβο τίτλο «BIL
Στο βιβλίο, που φυσικά προβάλλεται σε κορυφαίους τίτλους άλλων γερμανικών εφημερίδων αλλά βεβαίως «θάβεται» στην αφάνεια από την  εφημερίδα-θέμα του αναγνώσματος, ο Πέτερ Μπαρτέλ αποκαλύπτει την αλήθεια για τα αίτια της πτώσης μιας άλλοτε μεγάλης λαϊκής εφημερίδας, η οποία εκφυλίσθηκε «σε προπαγανδιστικό φερέφωνο μιας ελίτ εξουσίας.»
Σχετικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο συγγραφέας του Βιβλίου  αποκαλύπτει τι συμβαίνει στα παρασκήνια αυτής της εφημερίδας και γιατί έχασε τρία εκατομμύρια αναγνώστες της, από τα πέντε εκατομμύρια που είχε επί χρόνια.
Κατά  τον Πέτερ Μπαρτέλ, αυτό που ήταν μια εφημερίδα μαζικής κυκλοφορίας και «συνήγορος του λαού», εξελίχθηκε σε ένα              « ιδιωτικό ομοσπονδιακό όργανο πληροφοριών». Ο διευθυντής της «Kai Diekmann  είναι μέλος της  Γέφυρας-Ατλαντικού ( που προπαγανδίζει τον διατλαντικό συνεταιρισμό ΗΠΑ-Γερμανίας ) και ένθερμος υποστηρικτής της πολιτικής  «ανοιχτής αγκάλης». Δεν φαίνεται να νοιάζεται για τον θάνατο της εφημερίδας.
«Υπό την διεύθυνσή του, η άλλοτε ισχυρή Μπιλτ, που την έτρεμαν μεγάλοι και τρανοί, μεταμορφώθηκε σε μια έξωθεν αρδευόμενη εφημερίδα λαϊκής εκπαίδευσης  υπέρ της ΄Ανγκελα Μέρκελ και σε μια μηχανή προπαγάνδας, σχεδιασμένη να υπηρετεί την ελίτ εξουσίας».
Αυτά τα περί «Γέφυρας-Ατλαντικού» , « άρδευσης έξωθεν» και  «ανοιχτής αγκάλης»  παραπέμπουν στο άλλο πολύκροτο βιβλίο αποκαλύψεων «Αγορασμένοι Δημοσιογράφοι», του Ούντο Ουλφκότε, πρώην αρχισυντάκτη της «εγκυρότατης» Φρανφούρτερ Αλγκεμάϊνε, που διακήρυξε πως ήταν πράκτορας και πως όλοι οι επώνυμοι δημοσιογράφοι στη Γερμανία δουλεύουν για την  CIA και για την «θυγατρική της» γερμανική υπηρεσία  BND.
Ο Μπάρτελ αναφέρει, σε απόδειξη των καταγγελιών του, πολλά παραδείγματα τοποθετήσεων της Μπιλτ σε μείζονα θέματα, από την κοινωνική πολιτική ως την ευρωπαϊκή κρίση και τώρα το προσφυγικό ζήτημα. Καταδεικνύει ότι αντί κριτικής για τις επιλογές των κυβερνώντων, επέλεξε την ακριβώς αντίθετη στάση: ευθυγραμμίσθηκε και υποστήριξε, όπως μπορούσε, την κυβερνητική πολιτική.