Articles by "Διαπλοκή-Διαφθορά"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διαπλοκή-Διαφθορά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


Εντονες αντιδράσεις και ερωτήματα προκαλεί δημοσίευμα του «Ελεύθερου Τύπου», σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση πληρώνει 12.000 ευρώ για το ενοίκιο του σπιτιού της Ράνιας Αντωνοπούλου.

Σε δήλωσή του, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Θεόδωρος Καράογλου, τονίζει:

«Με νόμο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το Κράτος πληρώνει τα ενοίκια ακόμη και των πλουσιότερων Υπουργών. Πιο συγκεκριμένα, με διάταξη του ν. 4336/15 καλύπτονται από το Δημόσιο τα έξοδα διαμονής στην Αθήνα, όχι μόνο των βουλευτών της επαρχίας -κάτι που ίσχυε έως τότε- αλλά και των εξωκοινοβουλευτικών Υπουργών. Και μάλιστα με αναδρομική ισχύ από τον πρώτο μήνα διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, και χωρίς κανένα εισοδηματικό κριτήριο ή χωρίς περιορισμό στο ύψος του μισθώματος!

Όπως, λοιπόν, προκύπτει από δημοσίευμα στο χθεσινό Τύπο, η -εξωκοινοβουλευτική- αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου, ζητά και εισπράττει από το Κράτος 12.000 ευρώ ετησίως για το ενοίκιο στο σπίτι της στην Αθήνα, παρ’ όλο που, μαζί με τον επίσης Υπουργό σύζυγό της αποτελούν την πλουσιότερη οικογένεια της ελληνικής Κυβέρνησης, με ακίνητα, μεταξύ άλλων, στη Νέα Υόρκη και τη Σύρο.

Δεν αποτελεί έκπληξη για εμάς ότι αυτοί που έχτισαν πολιτικές καριέρες παριστάνοντας τους προστάτες των αδυνάτων, τελικά εκμεταλλεύονται μέχρι και την τελευταία δυνατότητα που τους δίνει ο νόμος για να επωφεληθούν οικονομικά από τα χρήματα των φορολογουμένων. Αν, μάλιστα, ο νόμος δεν είναι αρκετά επωφελής, τον τροποποιούν αναλόγως.

Όμως, τη στιγμή που χάνονται σπίτια λόγω της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών και περικόπτεται το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, οι παραπάνω συμπεριφορές αποτελούν τεράστια πρόκληση, για την οποία πρέπει να δοθούν εξηγήσεις.

Καλούμε την Κυβέρνηση να τροποποιήσει άμεσα την επίμαχη διάταξη, θέτοντας αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια για τους εξωκοινοβουλευτικούς Υπουργούς που δικαιούνται την επιδότηση και να βάλει όριο στο ύψος του μισθώματος που καλύπτει ο κρατικός προϋπολογισμός».

Κι όλα αυτά τη στιγμή που η κ. Αντωνοπούλου και ο σύζυγός της, υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου, διαθέτουν μεγάλη περιουσία.

Ο υπουργός έχει χαρτοφυλάκιο με μετοχές και επενδυτικά προϊόντα που ξεπερνά τα δύο εκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένα, το χαρτοφυλάκιο του κ. Παπαδημητρίου ανέρχεται στα 2.725.881 δολάρια, σύμφωνα με το πόθεν έσχες του. Το χαρτοφυλάκιο αυτό, το κατείχε το 2015, όταν δεν είχε ακόμα υπουργοποιηθεί. Την ίδια χρονιά, δήλωσε εισοδήματα 453.429 δολάρια.

Η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας και σύζυγος του κ. Παπαδημητρίου, Ράνια Αντωνοπούλου, κατείχε μετοχές 340.000 δολαρίων σε χρηματιστήρια και καταθέσεις ύψους 11.400 ευρώ σε ελληνικές τράπεζες. Άραγε, έχει τόσο μεγάλη ανάγκη την ενίσχυση του κράτους;

Το ζευγάρι υπουργών, έχει από κοινού καταθέσεις σε τραπεζικά ιδρύματα του εξωτερικού 480.154 δολάρια.

Το υπουργικό ζεύγος διαθέτει διαμέρισμα 110 τ.μ. στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και μία βίλα στη Σύρο 300 τ.μ. με 180 τ.μ. βοηθητικούς χώρους σε οικόπεδο 4.950 τ.μ. Η βίλα διαθέτει και μία πισίνα 80 τ.μ.


του Νίκου Μπογιόπουλου
Τα πιάνανε πολιτικοί για να διευκολύνουν τις δουλειές της NOVARTIS; Δεν το ξέρουμε. Αυτή την… λεπτομέρεια ας την απαντήσει η καθαρτήρια Βουλή και η εξίσου καθαρτήρια Δικαιοσύνη. Πάμε σε αυτά που ξέρουμε.
 Πρώτον: Στην Ελλάδα (και στον καπιταλιστικό κόσμο) το φάρμακο είναι εμπόρευμα, πουλιέται και αγοράζεται, που σημαίνει ότι θεωρείται νόμιμο και ηθικό κάποιοι να βγάζουν κέρδη από την αρρώστια, από τον πόνο των ανθρώπων.
    Δεύτερον: Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο αυτής της κερδοφορίας πάνω στον ανθρώπινο πόνο, οι φαρμακευτικές εταιρείες μόνο την πενταετία 1997-2001 σημείωσαν αύξηση κερδών ύψους 2.842%!!! (ΙΟΒΕ – Ριζοσπάστης 23/7/2004)
    Τρίτον: Την δεκαετία του ’90 η μεσοσταθμική φαρμακευτική δαπάνη αύξανε στην Ελλάδα με ρυθμούς 27%-30% κατ’ έτος ενώ την δεκαετία του 2000 η φαρμακευτική δαπάνη αύξανε με ρυθμούς άνω του 20% κατ’ έτος (ο.π). 
    Τέταρτον: Ενώ το 2000 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ήταν 1,278 δισ. ευρώ και ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 0,90%, το 2009 υπερδιπλασιαστηκε και εκτινάχτηκε στα 5,090 δισ. ευρώ και στο 2,2% του ΑΕΠ παραμένοντας σε υψηλότατα επίπεδα (1,5% – 3,215 δις. ευρώ) ακόμα και το 2012, δηλαδή επί Μνημονίων (Ετήσια Εκθεση αγοράς φαρμάκων ΙΟΒΕ 2012, σελ. 30) – σύμφωνα με τα συνδυαστικά στοιχεία ΙΟΒΕ, ΕΟΠΥΥ, ΕΣΔΥ η δημόσια δαπάνη κυμάνθηκε ως εξής: 2009: 5,108 δις, 2010: 4,522 δις, 2011: 3,750 δις, 2012: 2,845 δις, 2013: 2,371 δις, 2014: 2,019 δις, 2015: 2 δις, 2016-2018: 1,945 δις κατ’ έτος)  
    Πέμπτον:  Παρά τα όσα λένε οι φίλοι της τρόικας περί μείωσης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης ένεκα των Μνημονίων, η αλήθεια είναι πως ό,τι κόπηκε ως δαπάνη από το δημόσιο ταμείο, με τις αποφάσεις των μνημονιακών σωτήρων μεταφέρθηκε απευθείας στις τσέπες του λαού ως ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη. Ετσι ενώ το 2009 η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη ήταν το 19,2% της συνολικής, το 2015 είχε εκτιναχθεί στο 33,7%. Με άλλα λόγια το 2015 οι συνολικές πωλήσεις φαρμάκων ανήλθαν στα 4,2 δις. ευρώ που σημαίνει ότι τα περίπου 2,5 δις. ευρώ που κόπηκαν από την δημόσια δαπάνη μετακυλήθηκαν στην ιδιωτική δαπάνη (έκθεση ΙΟΒΕ 2016).
    Εκτον: Ένα ακόμα στοιχείο της «θεραπευτικής» ιδιότητας των Μνημονίων είναι ότι το 2009 η φαρμακευτική δαπάνη ως ποσοστό της δαπάνης υγείας ήταν στην Ελλάδα 28,3% ενώ στον ΟΟΣΑ 16,9%. Το 2013 – μετά από 3 χρόνια Μνημονίων – η δαπάνη στην Ελλάδα είχε αυξηθεί στο 30,5% της δαπάνης υγείας όταν στον ΟΟΣΑ είχε πέσει στο 15,9% (Πηγή: ΟΟΣΑ Health Statistics 2014 – «Φαρμακευτική πολιτική: Η υφιστάμενη κατάσταση και οι προτεραιότητες» Γιάννης Μπασκόζος, ΓΓ. Δημόσιας Υγείας, Υπουργείο Υγείας)         
    Εβδομον: Η κατά κεφαλήν δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα το 2009 ήταν 460 ευρώ όταν στην ΕΕ ήταν 291 ευρώ ενώ ακόμα και το 2012 η σχέση ήταν Ελλάδα: 272 ευρώ – ΕΕ: 260 ευρώ. Το 2014 η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα ήταν 166 ευρώ  ενώ στην ΕΕ ήταν 131 ευρώ (Εκθεση ΣΦΕΕ 2015-2016).
    Επαναλαμβάνουμε: Τα πιάνανε πολιτικοί για να γίνονται αυτές οι υπέρ φαρμακοβιομηχανιών «δουλίτσες» στην Ελλάδα; Επαναλαμβάνουμε: Δεν το ξέρουμε. Πάμε σε αυτά που ξέρουμε.
    Η NOVARTIS εμπλέκεται σε υποθέσεις διαφθοράς από ΗΠΑ και Ιαπωνία μέχρι Κορέα, Κίνα και Ιταλία. Αλλά είναι μόνο η NOVARTIS;
    Ας δούμε πως δουλεύει το «συστηματάκι»: Οι φαρμακευτικές λαδώνουν, κερδίζουν με αυτό τον τρόπο δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, μετά έρχονται οι αρχές, τους επιβάλουν ένα πρόστιμο που κινείται συνήθως στο 10% των όσων κέρδισαν δια του λαδώματος, οι φαρμακευτικές το πληρώνουν και η «δουλίτσα» συνεχίζεται μέχρι το επόμενο λάδωμα που θα φέρει τα επόμενα υπερκέρδη που θα κουκουλωθούν με το επόμενο πρόστιμο κοκ.
    Χαρακτηριστικά στοιχεία ότι αυτή η τακτική ακολουθείται με την μορφή «σκοινί – κορδόνι» και ότι κάθε άλλο παρά «κάθαρση» συνιστούν τα πρόστιμα και οι «καθάρσεις» (αντίθετα λειτουργούν σαν διαδικαστική κολυμπήθρα ώστε να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο) είναι τα στοιχεία που προέρχονται από τις ΗΠΑ.
    Στις ΗΠΑ ο κατάλογος των προστίμων προς φαρμακευτικές είναι μακρύς. Αλλά αυτό ουδέποτε σταμάτησε το λάδωμα και την κομπίνα που αποφέρουν τεράστια κέρδη.
    Ενδεικτικά:
2001 – εταιρεία TAP- 875 εκατ.δολάρια
2002 – εταιρεία Schering- 500 εκατ.δολάρια
2003 – εταιρεία AstraZeneca – 365 εκατ.δολάρια
2004 – εταιρεία Schering- 345 εκατ.δολάρια
2004 – εταιρεία Pfizer – 430  εκατ.δολάρια
2005 – εταιρεία Serono – 704 εκατ.δολάρια
2006 – εταιρεία Mylan –  465 εκατ.δολάρια
2006 –  εταιρεία Schering – 435 εκατ.δολάρια
2007 – εταιρεία Pharma –  601 εκατ.δολάρια
2007 – εταιρεία Bristol – 515 εκατ.δολάρια
2008 – εταιρεία Merc – 650 εκατ.δολάρια
2008 – εταιρεία Cephalon – 425 εκατ.δολάρια
2009 – εταιρεία Pfizer –  2,3 δισ. δολάρια
2009 – εταιρεία Eli Lilly – 1,4 δισ. δολάρια
2010 – εταιρεία GlaxoSmithKline –  750 εκατ.δολάρια
2010 – εταιρεία Allergan –  600 εκατ.δολάρια
2010 – εταιρεία AstraZeneca –  520 εκατ.δολάρια
2012 – εταιρεία Amgen –   762 εκατ.δολάρια
2012 – εταιρεία Abbott – 1,5 δισ. δολάρια
2012 – εταιρεία GlaxoSmithKlin – 3 δισ. δολάρια
2013 – εταιρεία Johnson & Johnson – 2,2 δισ. δολάρια
    Αυτά στην Αμερική. Τα πρόστιμα – πρόστιμα, η «κάθαρση» – «κάθαρση» και η λοβιτούρα – λοβιτούρα!
    Αλλά πως το λέει εκείνη η φράση που αποδίδεται στον Ρούσβελτ; Α, ναι: «Οταν παίρνονται παρουσίες στη Βουλή, είναι πολλοί βουλευτές που δεν ξέρουν τι πρέπει να απαντήσουν: «Παρών» ή «αθώος»…» .
    Υπογραμμίζουμε ότι πρόκειται για φράση που αποδίδεται στον Ρούσβελτ. Όχι σε Έλληνα αξιωματούχο. Συνεπώς τη δράση της πολιτικής «βιομηχανίας» που λειτουργεί με όρους προσωπικής ιδιοτέλειας ή υπό την κατεύθυνση ισχυρών ταξικών συμφερόντων, που προωθεί διατάξεις εξυπηρέτησης «φίλων» και «ημετέρων», θα πρέπει να την αναζητήσουμε αλλού. Στην Αμερική ενδεχομένως. Στην Ελλάδα, όχι…
    Στην Ελλάδα,  από την άλλη, δεν χρειάζεται να το έχει πει ο Ρούσβελτ. Το λέει ο θυμόσοφος λαός: «Η  ψείρα έχει βγει στο γιακά». Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις από κάτω κρύβεται μια προστυχιά, μια λαμογιά. Όσο πιο δυσώδης είναι η εκάστοτε υπόθεση, τόσο πιο βαθιά το πολιτικό κατεστημένο φέρεται βουτηγμένο σ’ αυτήν.
    Ουδείς, πλέον, εκπλήσσεται: Τσοχατζόπουλοι, Μαντέληδες, «κότερα», χρηματιστηριακές φούσκες, δομημένα ομόλογα, Βαβύληδες, Βατοπέδια, υποβρύχια που γέρνουν, γερμανικές εταιρείες που «λαδώνουν» κατά το δοκούν, εξοπλιστικά, «λίστες Λαγκάρντ», λεηλασία του δημόσιου χρήματος.
    Ένα απίστευτο φαγοπότι. Μαζί με εκείνη τη διαρκή αίσθηση ότι «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του». Που εξελίσσεται πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού. Κι όμως κάθε φορά που η μπόχα ξεχειλίζει δεν χάνουν ευκαιρία να δώσουν το «παρών» κι εκείνοι οι πρόθυμοι κλόουν, οι έτοιμοι να υποδυθούν ότι… «πέφτουν από τα σύννεφα».
    Τι υποκρισία! Αλήθεια, δεν τους έχει ενημερώσει κανείς ότι ζουν στη χώρα που η κυβέρνηση έκανε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη «Ζήμενς»; Εξωδικαστικό συμβιβασμό σύμφωνα με τον οποίο η «Ζήμενς έχει αναλάβει να χρηματοδοτήσει πρόγραμμα υπέρ της… διαφάνειας. Η «Ζήμενς»!  (σσ: αλήθεια με εκείνο το πόρισμα του ΣΔΟΕ από το 2012 για αθέμιτες πρακτικές της Bayer στην Ελλάδα, τι γίνεται;)…   
    Λέξεις καθημερινής χρήσης και έννοιες αειθαλείς: «Λάδωμα», μίζα, ρουσφέτι. διαφθορά, διαπλοκή, ο «γνωστός», η αδιαφάνεια, η συναλλαγή, η κομπίνα, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, η αξιοποίηση της πολιτικής εξουσίας ως εφαλτήριο ατομικού πλουτισμού.
    Αλλά: Όλα αυτά είναι «φυσικά φαινόμενα»; Αν ήταν έτσι, τότε θα έπρεπε να ασχολούνται μαζί τους οι …μετεωρολόγοι. Όλα αυτά είναι προϊόν της «κακής ανθρώπινης φύσης»; Τότε δεν θα ζητούσαμε τα ρέστα από την πολιτική εξουσία, μα από τους ψυχολόγους, άντε και από μερικούς …ψυχιάτρους.
    Προφανώς η σαπίλα που περιβάλλει το δημόσιο βίο συνιστά ένα εξόχως πολιτικό ζήτημα. Που μετά από τόσες απόπειρες… κάθαρσης, η βρωμιά της αποδεικνύεται απείρως ανθεκτικότερη από όλες μαζί τις διακηρύξεις περί «εξυγίανσης».
    Πού οφείλεται, επομένως, αυτή η διαχρονικότητα του προβλήματος αν όχι στο γεγονός ότι η ρίζα του προβλήματος (άρα και της λύσης του) ξεκινάει από τα σπάργανα του πολιτικο-οικονομικού συστήματος, των δομών του, της λειτουργίας του;
    Ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς – ό,τι κι αν λένε οι «αντιδογματικοί» και «ανοιχτόμυαλοι» εξορκιστές τέτοιων αναλύσεων – έχει ένα βασικό προστάτη, τροφοδότη, «νονό»: Είναι η ταξική διάρθρωση του συστήματος της «ελεύθερης αγοράς». Εκεί γεννιέται και αναπαράγεται ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς. Μιας και, τελικά, η πολιτική διαφθορά, η πολιτική της διαφθοράς, και η διαφθορά της πολιτικής, δεν αποτελούν παρά έκφραση (και αποτέλεσμα) της καταχρηστικής άσκησης εξουσίας εκ μέρους του ισχυρού εις βάρος του αδύναμου.
    Θεμέλιος λίθος αυτού του συστήματος, που οι διαχειριστές του έχουν καθίσει πάνω στο σβέρκο της κοινωνίας, είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Από κει ξεκινάνε όλα τα υπόλοιπα, τα απόβλητα, τα παράγωγα: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», το «δούναι και λαβείν», το «κλέψε για να έχεις», ο «μπάρμπας στην Κορώνη», το «μέσο», οι «άκρες» στους «υψηλά ιστάμενους». Αυτά είναι τα «δόγματα» της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής λειτουργίας του συστήματός τους.
    Στο διεφθαρμένο τους σύστημα δεν έπαψε ποτέ «το ψάρι (να) βρωμάει από το κεφάλι». Αλλά φυσικά, όσο πιο διεφθαρμένος είσαι, τόσο περισσότερο έχεις ανάγκη για «συνενόχους» και «συνυπεύθυνους». Όσο περισσότερο αφήνεις νηστικούς τους πολλούς, τόσο περισσότερο διατείνεσαι ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»…
    Ως εκ τούτου προσπαθείς να «λαδώνεις» το σύστημα μέχρι το τελευταίο του γρανάζι και να «νομιμοποιήσεις» την αθλιότητά σου με την κλασική συνταγή: Διαχέοντας σε όλη την κοινωνία το φαινόμενο της διαφθοράς. Ταξικά πάντα: Στα «ανώτερα κλιμάκια», η διαφθορά (όταν δεν είναι θεσμοθετημένη με νόμους και χοτζέτια) περιγράφεται με μαύρες συναλλαγές κάτω από τραπέζια στρωμένα με χαβιάρια. Στο επίπεδο του «κοσμάκη» εκδηλώνεται με το «φακελάκι».
    Ισχύουν αυτά στην υπόθεση της NOVARTIS; Δεν το ξέρουμε. Πάμε σε αυτό που ξέρουμε.
    Ξέρουμε, δεδομένου ότι η διαφθορά δεν μπορεί να κρυφτεί οι εναλλασσόμενοι στον κυβερνητικό θώκο ήταν ανέκαθεν αναγκασμένοι να την ομολογούν, αλλά, ταυτόχρονα, να αγκομαχούν να την ερμηνεύσουν με βολικό, για την ιδεολογία, την κοσμοθεωρία και, εν τέλει, το πολιτικό τους σύστημα, τρόπο: Δεν φταίει το κοινωνικο-πολιτικό μας σύστημα, λένε. Φταίνε οι άλλοι, φταίει η «αδυναμία» του κράτους, η κομματοκρατία, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί…
    Πέραν του ότι όλα τα παραπάνω είναι πλευρές εκείνου ακριβώς που προσπαθούν να αθωώσουν, δηλαδή, του κοινωνικο-πολιτικού τους συστήματος, είναι και αστείο να καμώνονται ότι μέρος της «δουλειάς» τους είναι η πάταξη της διαφθοράς. Η «δουλειά» τους είναι άλλη:
  • Να δίνουν «θαλασσοδάνεια» στους κεφαλαιοκράτες.
  • Να ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία.
  • Να κάνουν πλάτες στη φοροδιαφυγή και στην αισχροκέρδεια.
  • Να «μοιράζουν» έργα.
  • Να κατανέμουν την «πίτα».
  • Να κάνουν «κολεγιές» με τους ισχυρούς και να διαμορφώνουν, αντικειμενικά, το εύφορο έδαφος για τα κάθε λογής «μπουμπούκια» και «λαμόγια».
    Έτσι «δουλεύει» το σύστημα. Ανεξαρτήτως ποιος ταγός το υπηρετεί, ανεξάρτητα ποιο κόμμα το διαχειρίζεται. Κι όταν, από καιρό σε καιρό, μέσα στο «γενικό χαμό» σπάσει κανένα απόστημα, αρχίζει το πανηγύρι! Με εναλλασσόμενους ρόλους:
    Όταν κυβερνούσαν οι Βένετοι και οι Πράσινοι κατηγορούνταν αναμετάξυ τους για τις «ακαθαρσίες» εναλλάσσοντας τους ρόλους «τιμωρών» και «εισαγγελέων». Τώρα, στο ίδιο έργο έχει ενταχθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ.
    Το έργο παίζεται συνήθως προεκλογικά και κρατάει από  βδομάδες μέχρι μήνες. Κατά τη διάρκειά του, όλοι οι εμπλεκόμενοι στην παράσταση, διώκτες και διωκόμενοι, κυβερνώντες και πρώην κυβερνώντες, εμφανίζονται να δηλώνουν: «Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο»!
    Βέβαια, το μόνο μαχαίρι που βλέπει ο λαός είναι εκείνο της ρήσης που λέει: «Όποιος έχει μαχαίρι, τρώει πεπόνι»! Και τι μένει από όλη αυτή τη λάσπη; Μα ο βούρκος! Διότι ο βούρκος είναι δεδομένος. Αδιαμφισβήτητος. Μιλάμε για τον βούρκο ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που είτε με λαδώματα είτε χωρίς λαδώματα, κουμάντο κάνουν οι «NOVARTIS».
     Και αυτό είναι το μέγα σκάνδαλο, είτε κάποιοι τα πιάσανε, είτε δεν τα πιάσανε. Γιατί, τελικά, η ηθική στην πολιτική δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ μέγεθος ανεξάρτητο από την πολιτική ηθική που το βασικό προσδιοριστικό της στοιχείο είναι τούτο: Το είδος των συμφερόντων που η εκάστοτε πολιτική υπηρετεί.
    Άλλη ηθική παράγεται από την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού κι άλλη ηθική από την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων που κερδοσκοπούν (νομίμως) πάνω στις στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες για φάρμακο, για στέγη, για παιδεία, για δουλειά.
    Λέτε αυτή η κερδοσκοπία που περιγράφηκε παραπάνω να διευκολύνεται προς όφελος των μονοπωλίων και δια του λαδώματος πολιτικών; Τι να σας πούμε κι εμείς… Δεν ξέρουμε. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι αν το φάρμακο δεν ήταν εμπόρευμα, αντικείμενο κέρδους δηλαδή για κάποιους, τότε κανείς δεν θα είχε λόγο να λαδώνει κανέναν για την προώθησή του.  
    Αυτό, φυσικά, ότι δηλαδή το σκάνδαλο είναι τελικά σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα, δεν απαλλάσσει τα τρωκτικά και τα λαμόγια όταν είναι τρωκτικά και λαμόγια. Ούτε τους λασπητζήδες των πολιτικών αντιπάλων τους, όταν είναι λασπητζήδες.
    Όμως: Το εύλογο και απολύτως δικαιολογηµένο αίτηµα της αμείλικτης τιµωρίας των αποδεδειγμένα ενόχων για σκάνδαλα ή της καταισχύνης των αποδεδειγμένα συκοφαντών, δεν πρέπει να συσκοτίζει και να θολώνει την κριτική ικανότητα εντοπισµού της πηγής των σκανδάλων ή της σκανδαλολογίας.
    Και η πηγή των σκανδάλων ή της αξιοποίησης «σκανδάλων» σαν πολιτικό αντιπερισπασμό, θα εντοπίζεται και θα διεξάγεται πάντα στο έδαφος του υπαρκτού βούρκου, θα ξεκινάει από τη βάση, από την ταξική και εκμεταλλευτική φύση ενός συστήματος που – μιας και μιλάμε για το φάρμακο – «κερδοσκοπεί (και) πάνω στην ασθένεια».

από ημεροδρόμος

Όταν η άρχουσα αναρχία θέλει να κάμει κάποια μεγάλη ατιμία σε βάρος του λαού, βρίσκει κάποιο-εντός ή εκτός εισαγωγικών- σκάνδαλο και το πετάει στη μέση. Το γαρνίρει και με διάφορες ροζ ή άλλου είδους προκλητικές περιπέτειες και το πόπολο σαν χάνοι δεν χάνουν ούτε τσόντα απ’ τις τσόντες των περιγραφών. Και ακούγονται-σχετικά με το σκάνδαλο- ένθεν κακείθεν κάποιοι βρυχηθμοί του είδους «θα φτάσει το μαχαίρι ως το κόκαλο» ή «θα ριχτεί άπλετο φως» ή «θα τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι όσο ψηλά κι αν βρίσκονται»…
Για να δουλεύουν έτσι απλά και μόνο τον αφελή λαό. Αφού, όπως λέει το Ευαγγέλιο, από το ένα μέρος «διυλίζουν τα κουνούπια», ενώ από το άλλο «καταπίνουν τις γκαμήλες». Όταν την ίδια στιγμή εκατομμύρια μαχαίρια και βαριοπούλες του ληστοκαθεστώτος, όχι μόνο ξεψαχνίζουν, αλλά και σπάζουν κυριολεκτικά τα κόκαλα του λαού. Για να παρελαύνει και προελαύνει η «μέχρι το κόκαλο» δική τους ασωτία. Όπου οι συνδαιτυμόνες της αλητείας αυτής, εν μέσω ομηρικών γελώτων, τρώνε τις σάρκες και ρουφάνε ακόμη και το μεδούλι του λαού.
Και ασφαλώς όσο αφορά στην εξιχνίαση των σκανδάλων, αντί για άπλετο, ρίχνουν άπλυτο φως. Αφού επιστρατεύουν όλους τους μηχανισμούς, που διαθέτουν για την συγκάλυψη και συσκότιση της πραγματικότητας. Μέχρις ότου ο πανδαμάτωρ χρόνος και η παρεμβολή κάποιων άλλων φρεσκότερων ή περισσότερο πιπεράτων σκανδάλων, κάμει να απαμβλυνθούν οι εντυπώσεις για τα προηγούμενα και να ξεχαστούν: Όπως, για παράδειγμα, η χρηματιστηριάδα (χρηματιστήριο), η κουμπαριάδα (κουμπάροι), η ομολογιάδα (ομόλογα) και στις μέρες μας οι διαδεχόμενες η μία την άλλη ένδοξες μνηνονιάδες, κλπ.
Κι έπειτα έρχεται η σκούπα των παραγραφών, στο όνομα των οποίων αμνηστεύονται, μετά από παρέλευση ορισμένου χρόνου, τα πάσης φύσεως κακουργήματα. Με αποτέλεσμα οι μακρυχέρηδες και οι εφιάλτες να αποδίδονται στην κοινωνία, όχι μόνο λευκοί, αλλά και πολλαπλά κερδισμένοι. Ενώ οι «υψηλά ιστάμενοι» εκατόγχειρες προστάτες τους παραμένουν στο απυρόβλητο και να μπορούν να συντονίζουν και να διαιωνίζουν το καθεστώς της ρεμούλας και της απάτης.
Βέβαια στην τωρινή συγκυρία οι λήσταρχοι δεν αποβλέπουν μόνο στην οικονομική καταλήστευση αλλά στην εδαφική κατακρεούργηση της πατρίδας μας. Την οποία προωθούν εσπευσμένα τα δικά μας ξεφτέρια σε διαμετρική αντίθεση με την συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, τον οποίο φτύνουν κατάμουτρα, χαρακτηρίζοντάς τον «ετερόκλητο όχλο». Σάμπως οι αγέλες των τυφλών κομματικών οπαδών να είναι αυθεντικός λαός. Και βρίσκουν πολλές και διάφορες προφάσεις και αιτιολογίες για την ολοκλήρωση της προδοσίας: Όπως ότι ειδικοί για την εξωτερική πολιτική είναι κάποιοι εγκάθετοι διπλωμάτες και όχι βέβαια ο λαός. Γιατί ο λαός, που χύνει το αίμα του για την απελευθέρωση της πατρίδας δεν έχει το το δικαίωμα να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της, όταν απροκάλυπτα απειλείται. Κι ακόμη ότι το σκοπιανό κρατίδιο αναγνωρίστηκε ως Μακεδονία τουλάχιστο από 14ο χώρες. Σάμπως δεν προωθείται αυτή η ξεδιάντροπη πολιτισμική και ιστορική καταλήστευση απ’ την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ (=μέσων μαζικής εξαπάτησης ), που παγκοσμίως βρίσκονται στα χέρια του όπισθεν των Αμερικάνων ελλοχεύοντος «περιούσιου» λαού. Κι ύστερα αναρωτιούνται κάποιοι γιατί οι δικοί μας πνευματικοί άνθρωποι, σε αντίθεση με τους Σκοπιανούς, που έχουν γεμίσει τις παγκόσμιες βιβλιοθήκες με σχετικά «συγγράμματα», έχουν συγκριτικά κάμει πολύ λίγα πράγματα. Και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι οι πληρωμένοι «πνευματικοί» δολοφόνοι της πατρίδας μας εισπράττουν απ’ τους «παριούσιους» ανθέλληνες «χρήμα με ουρά». Κι ακόμη δεν θέλουν να καταλάβουν ότι τόσο η ιστορική όσο και η πολιτισμική λαθροχειρία, όπως και η προδοσία δεν μπορεί παρά να έχει πολύ κοντά ποδαράκια. Αυτό όμως που ενδόμυχα αισθάνονται είναι ο διακαής πόθος τους να ολοκληρώσουν την προδοσία, προκειμένου να ευαρεστήσουν στ’ αρπακτικά αφεντικά τους, για να εισπράξουν τ’ αργύρια της προδοσίας.
Και επειδή αισθάνονται καυτή την ανάσα των έτοιμων να εκραγούν εκατομμυρίων Ελλήνων, που είναι άκρως εξοργισμένοι με τα καμώματά τους πέταξαν στη μέση τα σκάνδαλα της Νοβάρτις, προκειμένου, κατά κοινή ομολογία, να αποπροσανατολίσουν το λαό. Και ασφαλώς δεν ισχυρίζεται κανείς ότι η δημόσια και ιδιωτική χρεοκοπία των Ελλήνων δεν οφείλεται στις λαμογιές κάποιων εφιαλτών, που σκηνοθέτησαν και πατρονάρησαν την καταλήστευση των Ελλήνων για όφελος των πατρώνων τους και ιδικό τους. Και ότι αυτά τα καθάρματα σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να επιστρέψουν τα κλοπιμαία και να πάψουν να παριστάνουν αενάως τους πάναγνους «σωτήρες» μας. Γιατί πέρα απ’ όλα τ’ άλλα προκαλούν και τη ναυτία του λαού, ο οποίος de profundis (=εκ βαθέων) τους έχει σιχαθεί. Αλλά από το άλλο μέρος γνωρίζει ότι οι κλέφτες και λήσταρχοι αυτοί έχουν φροντίσει εκ προϋποθέσεως να αμνηστεύσουν τις λαθροχειρίες τους με νομοθετικά τερατουργήματα περί παραγραφής των υπουργικών κακουργημάτων. Και ασφαλώς ο λαός ακούει βερεσέ όλους αυτούς τους βρυχηθμούς περί του «άπλετου φωτός», που θα πέσει στα κακουργήματά των πρωταθλητών της λαμογιάς και τον πέλεκυ που δήθεν θα επιπέσει επί τον τράχηλό τους ή «το μαχαίρι που θα φτάσει μέχρι το μεδούλι». Ή από το άλλο μέρος τους λεονταρισμούς των κατηγορουμένων ότι «θα κάμουν και θα ράνουν» εναντίον των «κατηγόρων» τους. Προκειμένου όλοι μαζί ν’ αποκοιμίζουν το λαό, που γνωρίζει πολύ καλά με ποια κουμάσια έχει να κάμει.
Και είναι σίγουρος για το άπλυτο φώς, που μεθοδεύουν για μια ακόμη φορά σε βάρος της πατρίδας μας. Που θέλουν να την χτυπήσουν κατάκαρδα, λεηλατώντας την ψυχή μας, που στην τωρινή συγκυρία είναι η ελληνικότητα της ελληνικότατης Μακεδονίας μας.

Ατέλειωτο "πανηγύρι" έστησαν οι χρήστες του διαδικτύου μετά το απίθανο τουιτάρισμα που φέρει την υπογραφή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σ' αυτό τίθεται "ένα αυτονόητο ερώτημα που έχουν όλοι οι πολίτες".

Και μπορεί ο Κ. Μητσοτάκης να θέτει αυτό το γελοίο ερώτημα, οι χρήστες όμως του twitter ζητούν απαντήσεις σε ποιο καίρια ερωτήματα. Οπως πχ αν ο αρχηγός της Ν.Δ είναι "τόσο χαζός ή το παίζει"; 'Η αν έχουν χακάρει τον λογαριασμό του, αδυνατώντας να πιστέψουν ότι ένας πολιτικός που παρουσιάζεται εν δυνάμει πρωθυπουργός γράφει τέτοιες ανοησίες.

Αλλοι χρήστες πάντως δεν έχουν απορίες σχετικά με το τουιτάρισμα του Μητσοτάκη και εκτιμούν ότι γράφει αυτές τις αστειότητες "γιατί τον πληρώνει ο Τσίπρας". 

Πάρτε μια ελάχιστη γεύση για το πως έγινε δεκτό το σχετικό μήνυμα που φέρει την υπογραφή του Κ. Μητσοράκη.















του Μένιου Τασιόπουλου

Το σκάνδαλο Novartis εισέβαλε δυναμικά στο κέντρο της δημοσιότητας. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού “ακουμπά” κορυφαίους πολιτικούς, πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς, οι οποίοι ανήκουν στον χώρο των επονομαζόμενων “παλαιών κομμάτων”. Τα κακουργήματα περί απιστίας και δωροδοκίας, για τα οποία οι μάρτυρες έχουν καταθέσει, έχουν παραγραφεί. Τουλάχιστον αυτό λένε πολλοί νομικοί.

Όπως προκύπτει, όμως, από δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Δικαιοσύνης, το εάν ισχύει ή όχι η παραγραφή θα το αποφασίσει η προανακριτική. Αν ισχύσει, πάντως, δεν θα μπορούν να ερευνηθούν επί της ουσίας οι όποιες ενδείξεις ούτε από την τακτική Δικαιοσύνη, ούτε από το Κοινοβούλιο. Όι εμπλεκόμενοι θα διαφύγουν της τιμωρίας ακόμη και αν έχουν διαπράξει αυτά τα τόσο σημαντικά αδικήματα σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.

Από την άλλη πλευρά, τα ίδια αυτά πολιτικά πρόσωπα καθίστανται όμηροι αυτού του σκανδαλώδους νόμου που έχουν ψηφίσει μαζί με όλους τους βουλευτές σε διαφορετικές εποχές. Γιατί ναι μεν δεν θα δικασθούν για τα τυχόν εγκλήματά τους, αλλά και ποτέ δεν θα αθωωθούν γι’ αυτά οριστικά.

Ακριβώς, μάλιστα, επειδή είναι πολιτικά πρόσωπα το στίγμα θα μείνει πάνω τους και θα τους συνοδεύει ό,τι και να επιλέξουν να κάνουν στο μέλλον. Τα πράγματα θα πάρουν άλλη τροπή, εάν –όπως διαφαίνεται από την κυβερνητική πλευρά– η προανακριτική αποφασίσει πως δεν υφίσταται παραγραφή. Ή εάν προκύψουν στοιχεία που οδηγήσουν στην κατηγόρια για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, οπότε η ασυλία δεν καλύπτει όλους ή κάποιους από τους εμπλεκόμενους. Σε μία τέτοια περίπτωση η υπόθεση θα καταλήξει στη Δικαιοσύνη.
Ο αρχιτέκτονας του νόμου περί ευθύνης υπουργών

Ή υπόθεση Novartis έρχεται να προστεθεί σε άλλες όπου οι εμπλεκόμενοι έχουν διαφύγει των ευθυνών τους. Τελευταία τέτοια περίπτωση ήταν η απαλλαγή των μεγάλης κλίμακας φοροφυγάδων που συμπεριλαμβάνονται στις διάφορες λίστες προσώπων με καταθέσεις στο εξωτερικό. Είναι ειρωνεία της τύχης ότι η υπόθεση Novartis “ακουμπά” και τον αρχιτέκτονα του νόμου περί ευθύνης υπουργών Ευάγγελο Βενιζέλο. Το συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα έχει θεσμικά μετατραπεί σε έρμαιο συμφερόντων των εγχώριων ολιγοπωλιακών ελίτ της εξουσίας, οι οποίες έχουν νομοθετήσει για τον εαυτό τους το ακαταδίωκτο.

Ουσιαστικά το ακαταδίωκτο δεν περιορίζεται μόνο στους πολιτικούς. Επεκτείνεται και στους τραπεζίτες και βεβαίως όσους στελεχώνουν τους μηχανισμούς της Τρόικας. Ως εθνική-κρατική οντότητα, η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα. Ή απουσία ενός αποτελεσματικού νομοθετικού πλαισίου, που λειτουργεί αποτρεπτικά σε θέματα διαπλοκής, διαφθοράς, αλλά και σπατάλης του δημοσίου χρήματος ήταν ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησε στη χρεοκοπία.

Είναι δεδομένο πως με τη συγκρότηση και την έναρξη των εργασιών της προανακριτικής θα ακολουθήσει ένα κύμα μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων. Στο τέλος του δρόμου, πάντως, είναι πιθανόν να προκύψει ανατροπή των πολιτικών, θεσμικών και οικονομικών ισορροπιών της μεταπολίτευσης, αν όχι του μεταπολέμου. Ή “επανεκκίνηση” της Ελλάδας, άλλωστε, είναι ζωτική προϋπόθεση για να συνεχίσει η Ελλάδα να επιβιώνει.

ΚΟΛΛΗΣΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ και αξίζει να το προσέξουμε: Είναι γνωστό πως η Τράπεζα Πειραιώς πούλησε δάνεια 1,2 δισ. ευρώ στον Όμιλο Libra, του Λογοθέτη, έναντι τιμήματος μόλις 300 εκατομμυρίων. 

Για να αξιολογήσει κάποιος αν τα δάνεια αυτού του ύψους δόθηκαν φθηνά ή σε λογική τιμή θα πρέπει να γνωρίζει ΤΙ εξασφαλίσεις είχαν δοθεί απο τους δανειολήπτες, τι οικονομικές προοπτικές έχουν οι επιχειρήσεις τους (τα περισσότερα ήταν επιχειρηματικά) κλπ. Δεν έχουμε αυτές τις πληροφορίες, άρα... δεν μπορούμε να σχολιάσουμε.

Και μαθαίνουμε (δημοσίευμα Οκτωβρίου) πως γι αυτή τη δοσοληψία...παραιτήθηκαν ΔΕΚΑ μεγαλοστελέχη της Τράπεζας! Με αποζημίωση. Και διερωτώμαι γιατί. Βρέθηκε πως είχαν κάποιο... προσωπικό όφελος απ' αυτή την πώληση; Και διαβάζω το δημοσίευμα. Και ΤΙ βλέπω;
Μεταξύ των δανείων που πούλησαν στη Libra τα στελέχη αυτά ήταν και... ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΑ!!! Και ΤΙ ΥΨΟΥΣ ήταν τα δάνεια αυτά; ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ!!! Δηλαδή, κατά μέσον όρο και στο βαθμό που το δημοσίευμα είναι ακριβές, ΤΡΙΑ εκατομμύρια αντιστοιχούσαν κατά μέσον όρο στο κάθε στέλεχος που εμπλέκεται στην πώληση!!! 

Ανακεφαλαιώνω:
1. Τραπεζικοί ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ είχαν πάρει δάνεια... ΤΡΙΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ο καθένας!!! Πώς θα τα πλήρωναν; ΠΩΣ τους τα έδωσε η Τράπεζα; Προφανώς τα έδωσαν στον εαυτό τους!
2. Τα ίδια αυτά στελέχη παρέδωσαν στη Libra ως... αμφισβητούμενης αποπληρωμής ή ήδη μη εξυπηρετούμενα δάνεια των... εαυτών τους!!!
3. Ολοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση είχαν πάρει τέτοια ποσά! Όλοι οι εμπλεκόμενοι "θεώρησαν" πως δεν... θα τα αποπληρώσουν!!!! χαχαχα Αυτό δηλαδή που ακόμα και ο ταμίας στο γκισέ ξέρει, το ανακάλυψαν ΑΦΟΥ τσέπωσαν το χρήμα!
4. Προκαλούν ευλόγως την υποψία πως είχαν ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΟ προσωπικό όφελος απο την πώληση των δανείων στη Libra: ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΣΕΠΩΣΕΙ!!!
5. Τα υπερβολικά και πέρα απο κάθε τραπεζική λογική δάνεια (3 εκατ. σε υπάλληλο!) τα είχαν πάρει μεθοδευμένα και έχοντας ήδη προσχεδιάσει την κομπίνα! Και όλα αυτά αν το δημοσίευμα είναι ακριβές.
Εισαγγελέας δεν θα παρέμβει; Απλά απολύθηκαν τσεπώνοντας ΚΑΙ τις αποζημιώσεις και δεν τρέχει μία;


Ποτέ άλλοτε το ξέπλυμα δεν ήταν τόσο της μόδας. Ξέπλυμα μαύρου χρήματος, μαύρων ιδεολογιών, μαύρων συμπεριφορών, «μαύρων κι άραχνων» γενικώς και επιτηδείων σε κάθε χώρο όπου τέμνεται το δημόσιο με το ιδιωτικό συμφέρον.

Δεν είναι πλέον της μόδας η πολιτική νομιμοποίηση εγκλημάτων και εγκληματιών να επιχειρείται αμέσως μέσω της νομοθετικής λειτουργίας και της άμεσης επιρροής στα Όργανα του Κράτους, τις τράπεζες και Διεθνείς Διακυβερνητικούς Οργανισμούς. Όσοι επιμένουν ακόμη σε αυτά είναι «ξεπερασμένοι» ιστορικώς. Είναι ανίκανοι να παρακολουθήσουν την εξέλιξη στην στρατηγική πολιτικής νομιμοποίησης ανήθικων και εκτός του αναφερόμενου καθεστώτος νομιμότητας ενεργειών. Είναι λούζερς! Είναι παρωχημένες υπάρξεις! Είναι ίσως ιδεοληπτικοί. Και είναι σίγουρα άσχετοι με την μεταμοντέρνα πολιτική, μεταμοντέρνα νομική και μεταμοντέρνα οικονομία, ως επιστήμες της καθημερινής ζωής.

Οι φιλόδοξοι άνθρωποι που επιδιώκουν να κινούν τα νήματα σε όλες τις εκφάνσεις της πραγματικής ζωής (οι νικητές, όπως τους αρέσει να αυτοπροσδιορίζονται) και να κερδίζουν βαθύτερη ικανοποίηση, πλούτο και προνόμια από την δράση τους στη καθημερινότητα, δεν ασχολούνται με τους παραδοσιακούς τρόπους δόμησης πολιτικής νομιμοποίησης, αν και αυτούς επικαλούνται όταν βρεθούν ενώπιον του ανακριτή και του εισαγγελέα ή του «λαού»: Ό, τι είναι νόμιμο ως διαδικασία είναι ηθικό ως οντολογία και ό, τι είναι παράνομο ως διαδικασία είναι ηθικό ως λειτουργία (στο πλαίσιο της ανταγωνιστικής αγοράς, ασφαλώς).

Τι είναι αυτό που αποδίδει καλύτερα το κεντρικό μήνυμα του λεγόμενου παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού (σύγχρονη παγκοσμιοποίηση): «η γη είναι επίπεδη» / «το τέλος της ιστορίας»; Η μεθοδολογία του ξεπλύματος χρήματος, ιδεολογιών και συμπεριφορών καταδικασμένων στη συνείδηση μας σύμφωνα με το κυρίαρχο αφήγημα της ύστερης νεωτερικότητας και του μοντερνισμού. Και αυτά τα τρία πάνε μαζί. Δεν γίνεται να ξεπλύνεις το ένα χωρίς να ξεπλύνεις ταυτόχρονα και παράλληλα τα άλλα. Ας μην αναφερθώ σε παραδείγματα. Θα στεναχωρούσα πολλούς και δεν είναι αυτός ο σκοπός μου! Τις Ιερές Αγελάδες του ξεπλύματος δεν έχει νόημα να τις αποκαλύπτεις. Σχεδόν όλοι πλέον τις γνωρίζουν, αλλά όλοι αρκούνται στο κουτσομπολιό, ανεχόμενοι ένα φαινόμενο που στην πραγματικότητα αποτελεί σύγχρονη επανάσταση εναντίον όλων των γνωστών πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών μεθοδολογιών. Είναι επαναστάτης ο κάθε παράγοντας στα κυκλώματα ξεπλύματος. Έτσι νοιώθει και μπορεί έτσι να είναι. Ο πλέον χυδαίος επαναστάτης όλων των εποχών!

Και ασφαλώς το ξέπλυμα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί γνώση, χαρακτήρα, καινοτομία, τεχνογνωσία, εφευρετικότητα και τεράστια αποθέματα θράσους! Οι καλύτεροι παράγοντες του είδους είναι τα πλέον κακομαθημένα και μάλλον συμπλεγματικά «παιδιά» του δημόσιου χώρου ή επιμέρους χώρων μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού. Ξεπλένει, ωστόσο, καλά αυτός που εκμεταλλεύεται την μπουγάδα άλλου. Άμα όλη την δουλειά στην αλυσίδα του ξεπλύματος την κάνει ένας/μία για μεγαλύτερη θεωρητικά ασφάλεια της μηχανής, κάπου θα στραβώσει η δουλειά και θα παρέμβουν οι αρχές παρακινούμενες ή πιεζόμενες από ανταγωνιστές (πολιτικούς, εμπορικούς, ή ακόμη και απλώς μεσολαβητικούς που κάνουν την ίδια δουλειά με τον χειριστή στο συγκεκριμένο πλυντήριο).   

Γίνεται ξέπλυμα χωρίς προμήθεια ή /και πολιτική σκοπιμότητα / ωφέλεια; Γίνεται ξέπλυμα χωρίς «ώσμωση» του πολιτικού με το οικονομικό στοιχείο; Μα, δεν παρακολουθείς τι γράφω! Ασφαλώς και όχι. Το ξέπλυμα είναι η κορυφαία πολιτικοοικονομική δραστηριότητα της εποχής μας. Η απομυθοποίηση του νομικού και ηθικού πολιτισμού μας. Η κανονικότητα της αγοράς που χλευάζει την υποκριτική κανονικότητα των μεταμοντέρνων κοινωνιών μας.

Το ξέπλυμα είναι ο μοναδικός ρεαλισμός που δεν απαιτεί θεωρία για να αποκτήσει διάσταση πολιτικού νομιμοποιητή. Αποτελεί από μόνο του τη κεντρική θεωρία της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. Και όσοι δεν το καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν είναι εν τέλει (εμμέσως) ηθικοί αυτουργοί των καθημερινών εγκλημάτων εναντίον του δημοσίου συμφέροντος και κάμποσων άλλων που έχουν συνήθως θύματα εργαζόμενους, μετανάστες, δημοκράτες, φιλότιμους δημόσιους λειτουργούς και συντηρητικούς επιχειρηματίες.

του Βαγγέλη Γεωργίου 

Το ζήτημα του Μακεδονικού είναι το τελευταίο από τα πολλά γεγονότα που μεσολάβησαν από πέρυσι ώστε να ξεχαστεί ένα σκάνδαλο που σήμερα απειλεί να ανατρέψει το πολιτικό τοπίο. Τέτοιες μέρες πέρυσι, η Εισαγγελία Αθηνών «ξεσκόνιζε» τα αρχεία της Novartis, της ελβετικής φαρμακευτικής εταιρείας-μαμούθ στην Αθήνα. Αιτία στάθηκε η απειλή του μάνατζερ της εταιρείας να αυτοκτονήσει κατά την διάρκεια έρευνας για υπόθεση δωροδοκίας εκ μέρους της εταιρείας.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Απρίλιο, η αρμόδια εισαγγελέας Ελένη Ράικου αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά από δημοσίευμα εναντίον της. Η ίδια έκανε λόγο για προσπάθεια διεφθαρμένων κρατικών αξιωματούχων να την εξολοθρεύσουν ηθικά. Η υπόθεση προσέλαβε νέα διάσταση, όταν στις 7 Απριλίου 2017 ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής δήλωσε στο ότι η Novartis πιθανώς δωροδόκησε «χιλιάδες» κυβερνητικούς αξιωματούχους και γιατρούς για να προωθήσουν τα φάρμακά της.

H εταιρεία βρέθηκε σε θέση άμυνας. Ανακοίνωσε πως «δεσμεύεται από τα υψηλότερα πρότυπα δεοντολογικής επιχειρηματικής συμπεριφοράς και κανονιστικής συμμόρφωσης σε όλες τις πτυχές της δραστηριότητάς της και παίρνει εξαιρετικά σοβαρά κάθε ισχυρισμό περί παραπτώματος». Δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς καθώς ο φαρμακευτικός κολοσσός, που έχει έδρα τις ΗΠΑ, έχει ανοιχτά μέτωπα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Εδώ και χρόνια βρίσκεται στο στόχαστρο των αμερικανικών αρχών για υποθέσεις δωροδοκίας. Στο πλαίσιο αυτών των εκεί ερευνών για την ποινική αξιολόγηση των συγκεκριμένων στοιχείων που έχουν συλλέξει για τη Novartis, εντοπίστηκε και η ελληνική παράμετρος. Οι αμερικανικές αρχές ειδοποίησαν τις ελληνικές για τα ευρήματα. Μετά το σήμα, στα μέσα Δεκεμβρίου του 2016, ξεκινά η έρευνα των Εισαγγελέων Διαφθοράς, κατόπιν εντολής της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου. Ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής της είχε διαβιβάσει φάκελο με καταγγελίες και σχετικά δημοσιεύματα.
Η έρευνα στην Ελλάδα

Η στενή συνεργασία των ελληνικών και αμερικανικών αρχών είχε ως αποτέλεσμα την συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων που προκύπτουν από τις καταθέσεις δύο υπό προστασία μαρτύρων, οι οποίοι θεωρούνται «κλειδιά». Οι δύο μάρτυρες, που είναι στελέχη της εταιρίας στα τμήματα Πωλήσεων και Επικοινωνίας-Εταιρικής Ευθύνης, παρέδωσαν εκατοντάδες σελίδες με τα αρχεία των δωροδοκιών που πραγματοποίησε η Novartis στην ελληνική αγορά.

Στα έγγραφα περιέχονται στοιχεία για πολιτικά πρόσωπα, για στελέχη του κρατικού μηχανισμού, για γιατρούς και στελέχη νοσοκομείων. Αναφέρουν καταβολές χρηματικών ποσών σε 4.000 γιατρούς του δημόσιου τομέα αλλά και σε ιδιώτες, ώστε να συνταγογραφούν φάρμακα της εταιρείας και ευρύτερα να προωθούν αποφάσεις που ευνοούν τις πωλήσεις της Novartis. Στις 5 Φεβρουαρίου 2018, η εισαγγελέας κατά της διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη και οι επίκουροι εισαγγελείς Χρήστος Ντζούρας και Γιάννης Μανώλης παρέδωσαν μέρος της δικογραφίας στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου.

Το μεσημέρι της επομένης (Τρίτη) διαβιβάστηκε στη Βουλή η δικογραφία που εμπλέκει συνολικά 30 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και 10 Έλληνες πολιτικούς, δύο πρώην πρωθυπουργούς (Αντώνης Σαμαράς και Παναγιώτης Πικραμένος) και οκτώ πρώην υπουργούς (Γιάννης Στουρνάρας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Άδωνις Γεωργιάδης, Ευάγγελος Βενιζέλος, Ανδρέας Λυκουρέντζος, Μάριος Σαλμάς, Ανδρέας Λοβέρδος και Γιώργος Κουτρουμάνης).
Στοιχεία με αμερικανική σφραγίδα

Παράλληλα, στη Βουλή αποστέλλονται για διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών και αναφορές σε βάρος του νυν Παναγιώτη Κουρουμπλή, επειδή είχε διατελέσει υπουργός Υγείας το πρώτο διάστημα διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, έχει ασκηθεί δίωξη και εναντίον ανώτατου στελέχους της Novartis για το αδίκημα της δωροδοκίας. Του έχει, μάλιστα, απαγορευθεί η έξοδος από τη χώρα. Κάποια από τα ονόματα που εμπλέκονται δηλώνουν ότι πρόκειται για πολιτική σκευωρία που εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης.

Ο Αντώνης Σαμαράς επέρριψε ευθύνες στον πρωθυπουργό, ανακοινώνοντας μάλιστα ότι θα του υποβάλει μήνυση. Ωστόσο, τα στοιχεία που έχουν οι ελληνικές εισαγγελικές αρχές έχουν προέλευση και τη «σφραγίδα» των αμερικανικών αρχών, που σημαίνει ότι δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν και ως εκ τούτου να τεκμηριωθεί η κατηγορία ότι πρόκειται για κυβερνητική σκευωρία.

Για το μόνο που δικαιολογημένα μπορεί κανείς να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση είναι ότι επέλεξε να πυροδοτήσει τη «βόμβα», όταν τη βόλευε πολιτικά. Επεδίωξε να βγει από τη δύσκολη θέση που είχε περιέλθει λόγω συλλαλητηρίου στο Μακεδονικό και τα κατάφερε, με την έννοια ότι επέτυχε να αλλάξει ριζικά την ατζέντα της επικαιρότητας.
Τα «ονοράρια»

Σύμφωνα με κύκλους από τον χώρο της υγείας, τα χρήματα που φέρονται να πήραν οι 4.000 γιατροί δεν είναι τίποτα άλλο από τα συνηθισμένα «ονοράρια» (honorum). Πρόκειται για μικροποσά, που είναι μια τιμητική αποζημίωση για τη συμμετοχή ενός γιατρού σε διαλέξεις, χωρίς –όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι κύκλοι– να έχουν αιτιώδη συνάφεια με τη συνταγογράφηση. Θεωρείται από μεγάλο μέρος του κλάδου ως μια νόμιμη και διαφανής πρακτική που την υιοθετούν όλες οι φαρμακευτικές εταιρείες το κόσμου, χωρίς να υπάρχει κάτι το επιλήψιμο. Τα «ονοράρια» αυτά μπορεί να κυμαίνονται από 1000 ευρώ μέχρι 3.000-4.000, εξαρτάται από το στάτους του ομιλητή.

Στο πλαίσιο αυτής της πρακτικής τυπικά κανένας γιατρός δεν κάνει προώθηση συγκεκριμένου ιατρικού προϊόντος. Μιλάει για την αναγκαιότητα μιας θεραπευτικής αγωγής και τον τρόπο που αυτή γίνεται. Αυτό βέβαια βοηθάει την εταιρεία, μέσω της πώλησης φαρμακευτικών σκευασμάτων που προτείνονται ως απαραίτητα για τη θεραπεία. Η φαρμακευτική εταιρεία, άλλωστε, αναγράφεται πάνω στο πρόγραμμα της εκάστοτε εκδήλωσης ως διοργανώτρια.

Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, οι περιπτώσεις γιατρών που παίρνουν χρήματα ή δώρα για να γράφουνε συγκεκριμένα φάρμακα, εντάσσονται σε μια πρακτική που κυριαρχούσε πριν 20-25 χρόνια και αφορούσε κυρίως εταιρείες που δεν είχαν φάρμακα κύρους. Έτσι επιδίδονταν σε τέτοιου είδους περιθωριακή προώθηση. Κατά τα λεγόμενα των ίδιων κύκλων, είναι σπάνια περιστατικά που γιατροί παίρνουν χρήματα για να συνταγογραφήσουν ένα φάρμακο.
Το πράσινο φως για τις διώξεις

Αξιοσημείωτο είναι επίσης, ότι στο πλαίσιο της συνεργασίας της Εισαγγελίας Διαφθοράς με τις ΗΠΑ, πριν λίγες ημέρες βρέθηκε στη χώρας μας κλιμάκιο από στελέχη του FBI και των αμερικανικών εισαγγελικών αρχών, προκειμένου να έχουν συνεργασία με τις ελληνικές αρχές επί των νέων στοιχείων που έχουν βρεθεί στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα. Θεωρείται πως η ενημέρωση από το κλιμάκιο του FBI άναψε το πράσινο φως για τις διώξεις, χωρίς βέβαια να υποτιμάται η πολιτική σκοπιμότητα όσον αφορά το τάιμιν.

«Πριν ένα χρόνο είχα αναφέρει ότι το σκάνδαλο NOVARTIS τόσο από οικονομικής όσο και από ηθικής πλευράς θα συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία πολύ περισσότερο από το σκάνδαλο της Siemens» δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, συμπληρώνοντας: «το σκάνδαλο με το φάρμακο είναι τεράστιο διότι, σε μία περίοδο κρίσης, υπήρχαν φαρμακευτικές εταιρείες που λειτουργούσαν με παράνομο τρόπο και με υπερκοστολογήσεις. Γι’ αυτό τον λόγο εκτοξεύτηκε η φαρμακευτική δαπάνη σε ποσοστά διπλάσιας φαρμακευτικής δαπάνης της ΕΕ».

Ο κ. Κοντονής ενημέρωσε ότι η εντολή του πρωθυπουργού είναι να κινηθούν και να ολοκληρωθούν άμεσα οι διαδικασίες που προβλέπονται από τον νόμο και τον κανονισμό της Βουλής. Ήδη ενημερώνονται τα πολιτικά κόμματα για να λάβουν θέση. Τέλος ερωτηθείς για τον πρόεδρο της NΟVARTIS Hellas, ενημέρωσε ότι δεν διώκεται, αλλά του έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα. Εξέφρασε, μάλιστα, την ελπίδα να μείνει και να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες.
Στόχος το μαύρο χρήμα

Σύμφωνα με την εισαγγελική έρευνα, η ζημιά του δημοσίου από τις φερόμενες ως παράνομες πρακτικές της πολυεθνικής εταιρίας υπολογίζεται ότι φτάνει τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Να τρέξουν να βρουν λαγούμι να κρυφτούν, προειδοποιεί τους εμπλεκόμενους ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας κ. Πολάκης, επισημαίνοντας ότι το ξέπλυμα μαύρου χρήματος δεν παραγράφεται.

Οι αρχές προσπαθούν να διερευνήσουν και να «κουμπώσουν» την κατηγορία για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, καθώς σε ότι αφορά τους πολιτικούς τα αδικήματα της απιστίας και της δωροδοκίας έχουν ήδη παραγραφεί με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Στο πλαίσιο αυτό ξεσκονίζονται τραπεζικοί λογαριασμοί των ίδιων και των συγγενικών τους προσώπων στην Ελλάδα, αλλά κυρίως στο εξωτερικό, προκειμένου να βρουν μαύρο χρήμα, που μπορεί να είναι προϊόν δωροδοκίας. Στην περίπτωση που δεν βρεθεί μαύρο χρήμα, ακόμη και αν υπάρχουν αποδεδειγμένα αδικήματα, οι εμπλεκόμενοι δύσκολα θα καταδικαστούν.

Για τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας κ. Πολάκη, το άνοιγμα της υπόθεσης Novartis από τη Δικαιοσύνη, «παρά τα χιλιάδες εμπόδια που μπήκαν από τους μηχανισμούς του προηγούμενου συστήματος» συνιστά τη ρήξη του αποστήματος. «Το γλέντι τώρα αρχίζει. Η Νέμεσις έφτασε» καταλήγει σε ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.

Με μία έκθεση-καταπέλτη, για το ποιοί ευθύνονται, κυρίως, για την διαφθορά στην Ελλάδα, η Ομάδα Κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης (GRECO), υποστηρίζει κατηγορηματικά ότι, στο επίκεντρο της εκτεταμένης διαφθοράς στην Ελλάδα, βρίσκονται οι βουλευτές, οι δικαστές και οι εισαγγελείς.

Η διαφθορά λέει η έκθεση, πού πρόκειται να δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα, αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους που η Ελλάδα οδηγήθηκε στην οικονομική κρίση και στην συγκάλυψη και επέκταση της, συνέβαλλαν τα μέγιστα εκπρόσωποι του ελληνικού κοινοβουλίου, υπερψηφίζοντας παράνομες αποφάσεις απαλλαγής και διαγραφής ευθυνών καθώς και δικαστές και εισαγγελείς, με αδιαφανείς νομοθετικές διαδικασίες.

Καλώντας την Ελλάδα, «να διασφαλίσει την ακεραιότητα στο κοινοβούλιο και στο δικαστικό σώμα», η έκθεση της GRECO, υπογραμμίζει ιδιαίτερα ότι, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα κανόνες που να διασφαλίζουν τον έλεγχο της παράλληλης δραστηριότητας βουλευτών, των δωρεών που λαμβάνουν από «αγνώστους» επιχειρηματικούς κύκλους για την προώθηση των συμφερόντων τους καθώς και για τον έλεγχο των σχέσεων τους με «ομάδες συμφερόντων».

Η Ελλάδα βρίσκεται «σε πολύ πρώιμο στάδιο», στο θέμα του ελέγχου της ακεραιότητας των βουλευτών, τονίζεται στην έκθεση.

Η έκθεση καλεί επίσης την Ελλάδα να επανεξετάσει το σύστημα των βουλευτικών ασυλιών και να θεσπίσει κανόνες δεοντολογίας για τους βουλευτές, προκειμένου οι τελευταίοι να μην καμώνονται πως δεν γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους.

Παρά το γεγονός ότι δικαστές και εισαγγελείς υπόκεινται σε μηχανισμούς που σχετίζονται με την καριέρα και τους διαδικαστικούς κανόνες που προστατεύουν την ακεραιότητά τους, η Ελλάδα επιβάλλεται να κωδικοποιήσει τους κανόνες δεοντολογίας και να εξορθολογίσει τη γενική εποπτεία επί των δικαστών και των εισαγγελέων, επισημαίνεται στην έκθεση.

Οι σοβαρές καθυστερήσεις στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων είναι εκ του πονηρού, υπονοείται, εμμέσως πλην σαφώς, στην έκθεση, στην οποία τονίζεται ότι πρέπει, επιτέλους, το δικαστικό σύστημα να αξιολογηθεί συνολικά για την λειτουργία του και να καταστεί υπόλογο για τις εκάστοτε αποφάσεις του.

Πρέπει ακόμη να επανεξετασθεί, η διαδικασία επιλογής δικαστών, για τις ανώτερες θέσεις του Δικαστικού και Εισαγγελικού Σώματος, προκειμένου να εξασφαλισθεί η ανεξαρτησία τους από την εκτελεστική εξουσία.

Με την έκθεση απευθύνονται, ούτε μία ούτε δύο αλλά δεκαεννέα (19) συστάσεις προς την Ελλάδα, προκειμένου να καταστεί εφικτή η πάταξη της διαφθοράς σε βουλευτές, δικαστές και εισαγγελείς.

πηγή