Articles by "Δικαιοσύνη"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δικαιοσύνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Στο πλευρό όλων των Ελλήνων πολιτών, για άλλη μια εβδομάδα
Την Τετάρτη 11 Απρίλη, η Πλεύση Ελευθερίας βρέθηκε στο Νοσοκομείο Φυλακών Κορυδαλλού, όπου η Ζωή Κωνσταντοπούλου συνάντησε τον απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη, και ανέλαβε την υπεράσπισή του στο αίτημα του, μαζί με την ήδη συνήγορό του Ηλέκτρα Λύδα Κούτρα.

Ο Βασίλης έχει περάσει όλη την ενήλικη ζωή του στη φυλακή και κατέκτησε το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Τελείωσε το Λύκειο με βαθμό 19,9, πέρασε δεύτερος στο Πολιτικό της Νομικής και πέρασε με άριστα τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου που έδωσε από τη φυλακή. Το Υπουργείο με εκδικητικό τρόπο αρνείτο την χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών με βραχιολάκι στο Βασίλη εξωθώντας τον στο θάνατο.

Ο Βασίλης Δημάκης έφτασε στο σημείο να μην διστάσει να θυσιάσει ακόμα και την ίδια του τη ζωή στον τον αγώνα του και στο παράδειγμά του για εκπαίδευση. Βρισκόταν επί 30 ημέρες σε απεργία πείνας και επί 8 ημέρες σε απεργία δίψας, γεγονός που αποδεικνύει τη θέληση αυτού του ανθρώπου να ζήσει με αξιοπρέπεια.

Την Παρασκευή 13 Απριλίου η αίτηση θεραπείας που είχε υποβάλει ο Βασίλης Δημάκης, απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Φυλακών Κορυδαλλού, με εντολή του Κοντονή. Αποδεδειγμένα ο Εισαγγελέας των φυλακών είχε επισκεφθεί την προηγούμενη ημέρα το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Την Παρασκευή στις 8μ.μ. η Πλεύση Ελευθερίας ήταν  έξω από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, προκειμένου οι συνήγοροί του Ζωή Κωνσταντοπούλου και Ηλέκτρα Λήδα Κούτρα να ζητήσουν από τον Κοντονή να δώσει τέλος στην αργή δολοφονία του Βασίλη Δημάκη, που συνεχιζόταν εν γνώσει του και με προσωπική του ευθύνη και συμμετοχή. Ωστόσο, ο Κοντονής ήταν άφαντος, ενώ μας ενημέρωσε η ασφάλεια του κτιρίου ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης ήταν άδειο (Παρασκευή απόγευμα!!) και πως δεν υπήρχε κανείς να δεχθεί το αίτημα. Η αστυνομική παρουσία ήταν ασφυκτική και εκείνο το απόγευμα, για να φυλάει ένα «άδειο κτίριο» από φοιτητές και πολίτες αλληλέγγυους στο Βασίλη.

Τελικά, το Σάββατο 14 Απριλίου, το Υπουργείο δέχθηκε να δοθούν άδειες στον Βασίλη Δημάκη για να παρακολουθήσει τη Σχολή του. Η σχετική διαβεβαίωση δόθηκε επίσημα στον ίδιο τον Βασίλη από τον εκπρόσωπο του Υπουργείου κ. Δουλάμη που τον επισκέφθηκε, την ώρα που ο Βασίλης ήταν ετοιμοθάνατος. Ο Βασίλης σταμάτησε την απεργία δίψας και μεταφέρθηκε σε κανονικό Νοσοκομείο.


"Είμαστε περήφανοι που στηρίξαμε τον Βασίλη, τόσο κινηματικά όσο και νομικά με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ως συνήγορό του. Ο Βασίλης διεκδίκησε με σθένος και αξιοπρέπεια, με όπλο τη ζωή του και το δίκιο του, το αναφαίρετο δικαίωμά του στην μόρφωση και στην εξέλιξη".
Λίγο πριν την απόφαση της διαιτησίας, η Eldorado ομολογεί την παραβίαση της Σύμβασης


Με την «Τεχνική Έκθεση Σκουριών» της Eldorado Gold που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, μόνο στο εξωτερικό, η εταιρεία ομολογεί ευθέως οτι εφαρμόσιμη μελέτη μεταλλουργίας δεν υπάρχει και ότι εγκαταλείπει την παραγωγή καθαρών μετάλλων στην Ελλάδα που είναι συμβατική της υποχρέωση.

Η έκθεση έχει ημερομηνία 1/1 αλλά η εταιρεία περίμενε για να την ανακοινώσει στις 29/3, ελάχιστες μέρες πριν την ανακοίνωση της διαιτητικής απόφασης που κατά πάσα πιθανότητα έχει ήδη ληφθεί. Η επιλογή της ημερομηνίας ήταν, κατά την άποψή μας, δόλια από την πλευρά της εταιρείας, με στόχο να μην μπορεί η ξεκάθαρη ομολογία παραβίασης της σύμβασης να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο ενώπιον του διαιτητικού δικαστηρίου. Επειδή η διαιτητική απόφαση θα είναι μη-εφέσιμη, θεωρουμε οτι το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει την ολιγοήμερη επιμήκυνση της διαδικασίας της διαιτησίας προκειμένου η επίσημη αυτή ανακοίνωση της Eldorado Gold να τεθεί υπ’οψιν του δικαστηρίου
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί κρατείται από το πρωί της Τρίτης. Σύμφωνα με γαλλικά ΜΜΕ ο Σαρκοζί συνελήφθη έξω από το αστυνομικό τμήμα της πόλης Ναντέρ όπου είχε κληθεί να καταθέσει στο πλαίσιο της έρευνας για τη χρηματοδότηση από τη Λιβύη της προεκλογικής προεδρικής του εκστρατείας το 2007.

Η έρευνα για την υπόθεση αυτή έχει ξεκινήσει από το 2013 με γαλλικά ΜΜΕ να μεταδίδουν ότι η κράτησή του μπορεί να διαρκέσει έως 48 ώρες.

Τον Ιανουάριο 2013 ο γαλλολιβανέζος επιχειρηματίας Ζίαντ Τακιεντίν διαβεβαίωσε ενώπιον ενός δικαστή ότι κατέχει αποδεικτικά στοιχεία για τη χρηματοδότηση, εκ μέρους της κυβέρνησης της Λιβύης, υποστηρίζοντας ότι το ποσό της βοήθειας αυτής ξεπερνούσε τα 50 εκατομμύρια ευρώ.

Ο ίδιος είχε καταθέσει σε δικαστή ότι έγιναν αρκετές συναντήσεις πριν από τις εκλογές του 2007 ανάμεσα στον Μπασίρ Σάλεχ, τότε ειδικό γραμματέα του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι, και τον Κλοντ Γκεάν, διευθυντή του γραφείου του Νικολά Σαρκοζί όταν ήταν υπουργός Εσωτερικών, πριν από την εκλογή του στη γαλλική Προεδρία.

Οι πρώτες καταγγελίες περί χρηματοδότησης της προεκλογικής εκστρατείας του Σαρκοζί έγιναν από το γιο του Καντάφι, Σαϊφ αλ Ισλάμ τον Μάρτιο του 2011 ενώ η Γαλλία ετοιμαζόταν να επέμβει στη Λιβύη.

Ο ίδιος ο Σαρκοζί τόσο το 2012 όσο και στη συνέχεια έχει απορρίψει τους ισχυρισμούς αυτούς κάνοντας λόγο για ψέματα.




πηγή
Οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το κλίμα στην Τουρκία διαψεύδουν την αισιοδοξία. Ο Ερντογάν δείχνει να επιλέγει άλλο δρόμο. Οι δυο Έλληνες μεταφέρθηκαν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας και το δικαστήριο απέρριψε το αίτημά τους.


Γράφει η Νεφέλη Λυγερού 

Η δικαστική προσφυγή για παύση της προφυλάκισης των δυο Ελλήνων στρατιωτικών εξετάσθηκε σήμερα στο πρωτοδικείο της Ανδριανούπολης. Παρόντες ήταν οι δικηγόροι τους Selin Özel και Hakan Yalçıntuğ και οι γονείς τους. Ο 25χρονος ανθυπολοχαγός του Μηχανικού Άγγελος Μητρετώδης και ο ΕΠΟΠ λοχίας Δημήτρης Κουκλατζής, παρέμειναν στις φυλακές και δεν μεταφέρθηκαν στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Η απόφαση του δικαστηρίου θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες. Εκτιμάται ότι μπορεί να ανακοινωθεί από την ερχόμενη Τετάρτη έως και την μια εβδομάδα αργότερα. Ενδεικτική πάντως των προθέσεων της Τουρκίας είναι η κράτησή τους στις φυλακές υψίστης ασφαλείας τύπου F, στις οποίες κρατείται και ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του HDP (κουρδικό κόμμα) Σελαχεντίν Ντεμιρτάς, όπως αναφέρεισημερινό τουρκικό δημοσίευμα.

Σύμφωνα με τα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης οι εισαγγελείς που χειρίζονται την υπόθεση εξετάζουν ακόμα τα κινητά τηλέφωνα που βρέθηκαν στην κατοχή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Σύμφωνα με διαρροές κάνουν λόγο για «αντιφάσεις στις καταθέσεις των στρατιωτικών». Διαψεύδεται, όμως, από τα περισσότερα δημοσιεύματα, η οποιαδήποτε σύνδεση της υπόθεσης αυτής με τους οκτώ Τούρκους που κατηγορούνται ως συμμέτοχοι στο πραξικόπημα κατά του Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας βρει άσυλο στην Ελλάδα.

Ό,τι και αν ισχυρίζονται τα τουρκικά Μίντια, η πραγματικότητα είναι ότι η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της τουρκικής κυβέρνησης και βεβαίως όχι της Δικαιοσύνης. Ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν είναι που θα έχει τον τελευταίο λόγο ως προς τη μεταχείριση που θα έχουν οι δύο συλληφθέντες. Τα επικρατέστερα σενάρια είναι τρία:
Τα τρία σενάρια

Το πρώτο και δυσμενέστερο θέλει τον Ερντογάν να προχωράει σε επίδειξη ισχύος, υιοθετώντας μία άτεγκτη στάση. Αυτό σημαίνει ότι το κατηγορητήριο, με το οποίο θα βρεθούν αντιμέτωποι οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν θα περιορίζεται στην «παραβίαση πρώτου βαθμού απαγορευμένης στρατιωτικής περιοχής». Σε αυτή ίσως προστεθεί και η κατηγορία για κατασκοπεία.

Με τον τρόπο αυτό οι Τούρκοι θα τραβήξουν το σχοινί, θα επεκτείνουν το κατηγορητήριο και θα σέρνουν την Ελλάδα σε μία μακρά και ψυχοφθόρα διαπραγμάτευση που κανείς δεν θα είναι σε θέση να προβλέψει πως και πότε θα τελειώσει. Στην περίπτωση αυτή, είναι προφανές ότι πρόκειται για κάποιου είδους διπλωματικού εκβιασμού εκ μέρους της Άγκυρας.

Σ’ αυτή την περίπτωση είναι πιθανό να τεθεί ατύπως στο τραπέζι και το ζήτημα της επιστροφής των οκτώ Τούρκων που τους έχει δοθεί άσυλο στην Ελλάδα. Από αυτό το σενάριο ο Ερντογάν θα επιτύχει να κλείσει το στόμα της αντιπολίτευσης που τον κατηγορεί για μαλθακότητα ως προς την Ελλάδα. Επίσης, επιθυμεί να αποπροσανατολίσει και την τουρκική κοινή γνώμη από την έλλειψη σημαντικής στρατιωτικής προόδου στις επιχειρήσεις στο μέτωπο του Αφρίν.

Το δεύτερο σενάριο είναι και το ευτυχέστερο. Το κατηγορητήριο δεν θα επεκταθεί. Θα ισχύσει μονάχα η «παραβίαση πρωτοβάθμιας απαγορευμένης στρατιωτικής ζώνης και υποψία καταστροφής αποδεικτικών στοιχείων». Στην περίπτωση αυτή, η περιπέτεια των στρατιωτών θα λάβει τέλος. Θα τιμωρηθούν με κάποιους μήνες φυλακή με αναστολή και θα επιστρέψουν άμεσα στην Ελλάδα.

Ο Ερντογάν θα έχει αποφύγει να καταπατήσει τις κόκκινες γραμμές, προκαλώντας έτσι και δυσφορία στη Δύση. Σύμφωνα με βάσιμες πληροφορίες, άλλωστε, έχουν ήδη ασκηθεί πιέσεις και από τους Αμερικανούς να λήξει το θέμα εδώ. Προς το παρόν, πάντως, το εν λόγω σενάριο φαίνεται το λιγότερο πιθανό.

Υπάρχει και ένα τρίτο σενάριο. Παρ’ ότι δεν θα προστεθεί η κατηγορία της κατασκοπίας, η Άγκυρα θα χρησιμοποιήσει κάθε δικονομικό και γραφειοκρατικό εργαλείο, έτσι ώστε να καθυστερήσει όσο περισσότερο γίνεται την επιστροφή των δύο στρατιωτικών στην Ελλάδα. Όλα δείχνουν πως τα πράγματα βαδίζουν σ’ αυτό τον δρόμο.
Το γενικότερο κλίμα στις διμερείς σχέσεις

Τη στιγμή που η Αθήνα αναμένει με εύλογη αγωνία να κλείσει το θέμα με τους δύο στρατιωτικούς, αποκλείοντας περαιτέρω περιπλοκές, η Άγκυρα συντηρεί και κλιμακώνει την ένταση. Αποδεικνύει ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αλλάξει οριστικά και αμετάκλητα επίπεδο. Ακόμα και διεθνείς παράγοντες επιβεβαιώνουν ότι δεν υπήρξε άλλη στιγμή στο παρελθόν, κατά την οποία η Τουρκία να ήταν τόσο μακριά από τη Δύση και την ΕΕ.

Η κυπριακή ΑΟΖ αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αγκάθια. Μέσα στο Σαββατοκύριακο ο Ταγίπ Ερντογάν διεμήνυσε ότι καμία γεώτρηση δεν μπορεί να γίνει στις θαλάσσιες περιοχές της Κύπρου, χωρίς τουρκική συγκατάθεση. Συνεχίζοντας το κρεσέντο απειλών, ο σύμβουλός του Γιγίτ Μπουλούτ προειδοποίησε τις πετρελαϊκές εταιρείες να μην επιχειρήσουν έρευνες στα «οικόπεδα» για τα οποία έλαβαν άδειες από την Κυπριακή Δημοκρατία: «Εάν έχετε το θάρρος μπείτε! Δεν θα διστάσουμε να χτυπήσουμε».

Ο εμβολισμός του περιπολικού ανοιχτής θαλάσσης «Γαύδος 090» από την τουρκική ακταιωρό «Ουμούτ» στην περιοχή των Ιμίων σηματοδότησε την αρχή μίας ιδιαίτερα ανησυχητικής περιόδου, κατά την οποία η τουρκική Ακτοφυλακή έχει σαφείς εντολές για αυξημένα επίπεδα επιθετικότητας. Είναι εμφανές ότι η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει γκρίζες ζώνες, τόσο στην Κύπρο όσο και στο Αιγαίο, καθιστώντας πιθανό ακόμα και ένα θερμό επεισόδιο.


Το θανατηφόρο δυστύχημα έλαβε χώρα στην πρωινή βάρδια της Δευτέρας 29-2-2016. Ο άτυχος εργαζόμενος καταπλακώθηκε από όγκο μεταλλεύματος βάρους περίπου 6 τόνων που κατέπεσε από ύψος 4 περίπου μέτρων. Σύμφωνα με το κείμενο της αγωγής, ο θάνατος του 53χρονου προκλήθηκε από «αμέλεια, παραλείψεις και παραβάσεις της νομοθεσίας». Ο συγκεκριμένος όγκος μεταλλεύματος διαμορφώθηκε από τις ανατινάξεις της προηγούμενης Πέμπτης 25-2-2016 και παρέμεινε να προεξέχει της ευρύτερης επιφάνειας του μετώπου μετά και τις εργασίες αποκόλλησης και κατάρριψης επισφαλών όγκων που έγιναν την Παρασκευή 26.02.2016. Οι αρμόδιοι καθ’ ύλη εκπρόσωποι της εταιρίας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε., δεν επισκέφθηκαν τη στοά προκειμένου να εκτιμήσουν τη κατάσταση όπως διαμορφώθηκε μετά την ανατίναξη και να διαπιστώσουν αν οι συνθήκες εργασίας κάτω από αυτόν τον προεξέχοντα όγκο ήταν ασφαλείς.

«Ο δυναμικός χαρακτήρας της κατάστασης και οι αστάθμητοι παράγοντες που προκαλούνται από μία ανατίναξη, αλλά και η γνώση από την εναγομένη εταιρία της σαθρότητας του μεταλλεύματος, της παρουσίας σε πολλές θέσεις ρηγμάτων και καολίνη, ενός ορυκτού που διαρρέει συνολικά και απροειδοποίητα και η πρόκληση προηγούμενων δυστυχημάτων, υποχρέωνε την εναγομένη να ελέγξει επισταμένα και με τους ειδικούς και καθ’ ύλη αρμοδίους εκπροσώπους της, επιβλέποντα του Γραφείου Ασφαλείας και Υγιεινής της Εργασίας, Τμηματάρχη του μεταλλείου και επιβλέποντα μηχανικό παραγωγής και, ενδεχομένως, γεωλόγο, για την σταθερότητα ή επισφάλεια του προεξέχοντος όγκου.»

Ωστόσο δεν έγινε ο παραμικρός έλεγχος αλλά από τη δικογραφία προκύπτει οτι ο εργοδηγός βάρδιας προέβη μόνος του στην εκτίμηση για τη σταθερότητα του προεξέχοντος όγκου μεταλλεύματος και αποφάνθηκε οτι το μετάλλευμα ήταν σταθερό και οτι μπορούσαν να εκτελεστούν εργασίες κάτω από αυτό με ασφάλεια.

Την ημέρα εκείνη, κάτω από τον όγκο του μεταλλεύματος που κατέπεσε εργαζόταν τρεις άνθρωποι και ένας τέταρτος χειριζόταν το ανυψωτικό μηχάνημα. Σύμφωνα με δημοσίευμα της 11.03.2016, ο Τμηματάρχης της υπηρεσίας Επιθεώρησης Μεταλλείων Βορείου Ελλάδος κ. Σαρρής, δήλωσε: «Εκείνη τη στιγμή θα μπορούσαν να σκοτωθούν τρεις άνθρωποι. Από τύχη δεν βρίσκονταν στη θέση τους».

Σοβαρή παραβίαση των κανόνων ασφαλείας είναι οτι πρώτα ολοκληρώθηκε η όρυξη των διατρημάτων και η γόμωση του μετώπου με εκρηκτικά, εργασία που εκτέλεσαν οι τρεις εργαζόμενοι ευρισκόμενοι σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα κάτω από τον επισφαλή όγκο του μεταλλεύματος, και έπειτα ξεκίνησαν οι εργασίες σταθεροποίησης της οροφής στη διάρκεια της οποίας συνέβη το θανατηφόρο δυστύχημα. Όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των μαρτύρων-εργαζομένων, αυτή η πρωθύστερη διαδικασία που επισημαίνεται και από την Έκθεση Αυτοψίας Δυστυχήματος, ήταν τυπική και η συνήθης πρακτική της εταιρείας.

Το μεταλλείο Μαύρων Πετρών έχει χαρακτηρισθεί ως «μεταλλείο-φονιάς» λόγω της σαθρότητας του μεταλλεύματος και της παρουσίας σε πολλές θέσεις σεισμικών ρηγμάτων και καολίνη, ενός ορυκτού που διαρρέει συνολικά και απροειδοποίητα.

Στις 14 Οκτωβρίου 2009 υποχώρησε η οροφή στοάς εξόρυξης και καταπλάκωσε τρεις μεταλλωρύχους. Ο ένας εξ αυτών ανασύρθηκε νεκρός, ο άλλος υπέστη ακρωτηριασμό των δακτύλων του αριστερού χεριού, ενώ ο τρίτος υπέστη ελαφρότερο τραυματισμό.

Σοβαρό δυστύχημα σημειώθηκε επίσης στο μεταλλείο Μαύρων Πετρών στις 19 Ιουνίου 2015, κατά το οποίο ένας εργαζόμενος καταπλακώθηκε από κατάρρευση μέρους της στοάς στην οποία εργαζόταν και τραυματίστηκε σοβαρότατα στο κεφάλι και στην σπονδυλική στήλη, υποβλήθηκε σε πολύωρη νευροχειρουργική επέμβαση σε Κλινική και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε Κέντρο Αποκατάστασης. Ακόμη και σήμερα υποφέρει από τα προβλήματα που προκλήθηκαν. (Σχετικό άρθρο εδώ).

Παρόλο που και τότε επισημάνθηκε από διάφορους φορείς και έτυχε ευρείας δημοσίευσης ότι τα μεταλλεία και ειδικότερα το μεταλλείο Μαύρων Πετρών είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, και παρόλο που υπήρχε προηγούμενο δυστυχημάτων και μάλιστα θανατηφόρων, εν τούτοις η εναγομένη εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε., παρέλειψε να λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα ασφαλείας.

πηγή

Ασχολίαστη...
A buon intenditor poche parole...


Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Μαρία - Ελένη Βαργιά, Πρωτοδίκη, που ορίσθηκε κατόπιν κληρώσεως, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3327/2005.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 2-8-2016, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέως, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των αιτούντων: 1) Της Ενώσεως Προσώπων, χωρίς νομική προσωπικότητα, υπό την επωνυμία «ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 33ου ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΎΠΟΥ (Α.Α.Σ.Τ.), που εδρεύει στην Αθήνα, και εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξουσίους της δικηγόρους ..., 2) ΝικολάουΚιλάκου, κατοίκου Αθηνών, που παραστάθηκε μετά των πληρεξουσίων του δικηγόρων ...,
Των καθ'ών η αίτηση: Της φερόμενης ως Ενώσεως Προσώπων, χωρίς νομική προσωπικότητα, με την επωνυμία "Ύπατο Συμβούλιο του 33ου", όπως νόμιμα εκπροσωπείται, και εδρεύει στην Αθήνα, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου..., 2) Ραφαήλ (Ραούλ) Ντε Σιγούρα, κατοίκου Κηφισιάς, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου...
Η αιτούσα ζητά να γίνει δεκτή η από 14.7.2016 αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό καταθέσεως ...2016 και προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο της 2-8-2016. Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως
οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
...

Εν προκειμένω, με την κρινόμενη αίτηση το πρώτο των αιτούντων, που αποτελεί Ένωση Προσώπων, χωρίς Νομική Προσωπικότητα, και απαρτίζεται από περισσότερα του ενός άτομα, επιδιώκει ορισμένο σκοπό και έχει σωματειακή οργάνωση και η λειτουργία του διέπεται από Γενικό Κανονισμό. Ότι σύμφωνα με το άρθρο 5 του Γενικού Κανονισμού Το Μεγάλο Συμβούλιο του 33ου και τελευταίου βαθμού για την Ελλάδα του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου ιδρύθηκε την 12/24 Ιουλίου 1872 υπό την ονομασία «ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ», και αποτελεί το μόνο στην Ελλάδα κανονικώς συγκροτημένο και λειτουργούν Μέγα Συμβούλιο και συνιστά την Ανώτατη Διοικητική και Εκτελεστική Αρχή του Ελληνικού Φιλοσοφικού Τεκτονισμού, με έδρα την Αθήνα, και αποτελούμενο από κατ'ανώτατο όριο 18 ενεργά μέλη. Ο δεύτερος εκ των αιτούντων, Νικόλαος Κιλάκος, εξελέγη Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης του ΥΠΑΤΟΥ ΣΥΜΟΥΛΙΟΥ του Μεγάλου Συμβουλίου του Α.Α.Σ.Τ., κατά την συνεδρία της 15ης Ιουνίου 2016, μετά την παραίτηση από την θέση αυτή του μέχρι πρότινος Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη, Σπυρίδωνος Καμαλάκη, και επακολούθησε ανασύνθεση αυτού και συγκρότησή του από τα αναφερόμενα στην αίτηση πρόσωπα. Ότι ο δεύτερος των καθ'ών, Ραούλ ντε Σιγούρα, που εισήλθε στον Τεκτονισμό στις 18-3-1954, παρότι κατά την συνεδρίαση της 5ης Δεκεμβρίου 2007, που συνήλθαν τα μέλη του Υπάτου Συμβουλίου, εξελέγη Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης από το Συμβούλιο του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου για την τριετία Δεκέμβριος 2007-Δεκέμβριος 2010, στη συνέχεια διαπιστώθηκε από τα μέλη του ανωτέρω Συμβουλίου ότι, λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του, αλλά και των προβλημάτων υγείας του, δεν θα ηδύνατο να φέρει ευχερώς σε πέρας τόσο την θέση του Υπάτου, όσο και την οργάνωση του 49ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Υπάτων Μεγάλων Ταξιαρχών, που θα πραγματοποιείτο τον Μάϊο του 2009. Ότι το τότε Ύπατο Συμβούλιο, που τον εξέλεξε, κατά την συνεδρίαση της 10-11-2008 αποφάσισε την αντικατάστασή του από το Χρήστο Μανέα και την τοποθέτηση του δεύτερου καθ'ών, Ραφαήλ Ντε Σιγούρα, στη θέση του Μεγάλου Θησαυροφύλακος, θέση την οποία, ενώ αρχικά εφαίνετο ότι απεδέχθη, στη συνέχεια δεν συναίνεσε και γι'αυτό τον λόγο μειοψήφησε. Ότι την επομένη της συνεδρίας επενέβησαν τέκτονες, που είτε τελούσαν υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς και του Υπάτου Συμβουλίου, είτε εκτός αυτών, εκμεταλλευόμενοι την ηλικία του καθ'ού και τον εύκολο επηρεασμό του, σε συνδυασμό με το ευμετάβλητο των θέσεών του, προκαλώντας σύγχυση στα μέλη του Ύπατου Συμβουλίου. Ότι επί της από 14-2-2008 (αριθμ. καταθ. ...2008) αγωγής του δεύτερου των καθ'ών εξεδόθη η υπ' αριθμ. 4875/2009 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία έχει καταστεί πλέον αμετάκλητη, στην οποία συμμορφώθηκε το ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, και επανέφερε τα πράγματα στην προτέρα, προ του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2008, κατάσταση, επαναφέροντας, μεταξύ άλλων, και τον δεύτερο των καθ'ών στο αξίωμα του Ύπατου Μεγάλου Ταξιάρχη. Ότι κατόπιν της δημιουργηθείσης -από τις τέσσερις συνεχείς συνεδρίες, μη δικαιολογηθείσες επίμονες και πεισματικές απουσίες τουΡαφαήλ ντε Σιγούρα (Υπάτου Ταξιάρχη)- κατάστασης και της δυσλειτουργίας της διοίκησης, με την από 12-01-2010 πρόσκληση συγκλήθηκε το ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, με την προ Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2008 σύνθεσή του, και στις 13-01-2010 με σχετική απόφασή του επιβεβαίωσε την αυτοδίκαιη μετάθεση του Ραφαήλ Ντε Σιγούρα στην τάξη των παρέδρων μελών. Ότι κατά την συνεδρίαση του Ύπατου Συμβουλίου του 33ου και τελευταίου βαθμού για τηνΕλλάδα του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, που συνήλθε ως Πειθαρχικό Συμβούλιο του 33ου βαθμού, επέβαλε στον δεύτερο των καθ'ών τηνπειθαρχική κύρωση του οριστικού αποκλεισμού από το Τάγμα του ΑΡΧΑΙΟΥ και ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ. Οτι ο δεύτερος των καθ'ών, ενεργώντας παράνομα, στελέχωσε το ιδρυθέν από εκείνον νέο Ύπατο Συμβούλιο, το οποίο λειτούργησε σε κτίριο της οδού Βρεσθένους, αρ. 49, διορίζοντας ως αξιωματικούς τα αναφερόμενα στην αίτηση πρόσωπα. Ότι σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την παράνομη πράξη των καθ'ών οι αιτούντεςάσκησαν την από 22-2-2016 αριθ. καταθ. ... 24-6-2016 αγωγή τους. Ότι οι καθ'ών με τις εκτιθέμενες στην αίτηση ενέργειές τους αντιποιούνται τους αιτούντες ως «ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 33ου ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ Α.Α.Σ.Τ.», όσο και ως "ΜΕΓΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 33ου ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ Α.Α.Σ.Τ.", και δημιουργούν έριδες μεταξύ των τεκτόνων και γεννούν αμφιβολίες ως προς την νομιμότητα λειτουργίας του πρώτου των αιτούντων. Ότι οι καθ'ών, διά του Εμμανουήλ Γερακιού, που φέρεται ως ανθύπατος Μέγας Ταξιάρχης, έχει αναρτήσει στο FACEBOOK δύο (2) κρεμάλες, με τις οποίες επιχειρεί να κρεμάσει όλα τα πρόσωπα που συγκροτούν τη Διοίκηση του πρώτου αιτούντος. Ότι οι καθ'ών ισχυρίζονται ότι δυνάμει της υπ'αριθμ. 590/2015 απόφασης του Αρείου Πάγου ανέλαβαν τη διοίκηση του ΥΠΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, με το υπ'αυτών παρανόμως συγκροτηθέν Συμβούλιο, και απειλούν να εισέλθουν παρανόμως και να καταλάβουν τα επί της οδού Αχαρνών, αριθμ. 19, στον 2° όροφο, γραφεία με τους εντεύθεν απρόβλεπτους να προέλθουν κινδύνους διαπληκτισμών και ερίδων. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό, οι αιτούντες, επικαλούμενοι επικείμενο κίνδυνο και επείγουσα περίπτωση, αιτούνται : Α) να απαγορευτεί στους καθ'ών από τούδε και μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της από 01-12-2015 αγωγής του δεύτερου των καθ'ών ( αριθμ. καταθ. ... 2015), α) να διαδίδουν οι καθ'ών ότι οι αιτούντες λειτουργούν παράνομα, β) ότι η υπό τον Νικόλαο Κιλάκο, ως Ύπατο Μέγα Ταξιάρχη, και κατά την από 15-6-2016 εκλεγείσα Διοίκηση των Ενώσεων των αιτούντων, που τα ονόματά τους αναφέρονται στο ιστορικό της παρούσας, λειτουργεί κατά τρόπο παράνομο, Β) να απαγορευτεί στον δεύτερο των καθ'ών η παρούσα αίτηση Ραφαήλ (Ραούλ) Ντε Σιγούρα να εμφανίζεται ως Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης του Α.Α.Σ.Τ., και να επικαλείται συνάμα κατά τρόπο προδήλως αβάσιμο ότι δικαιώθηκε και αναγνωρίστηκε ως τέτοιος δυνάμει της υπ'αριθμ. 590/2015 απόφασης του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, Γ) να απαγορευτεί στους καθ'ών να χρησιμοποιούν τον τίτλο και την επωνυμία των Ενώσεων των αιτούντων, και ειδικότερα τον τίτλο «ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 33ου ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ», έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της από 22 Φεβρουαρίου 2016 (αριθμ. καταθ. ...) αγωγής, Δ) να απειληθεί κατ'αυτών και ειδικότερα σε έκαστο των μελών της ως άνω εμφανιζόμενης Ένωσης Προσώπων, και τον επίσης εμφανιζόμενο ως εκπρόσωπο αυτής, Ραφαήλ (Ραούλ) Ντε Σιγούρα, χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ για κάθε παράβαση των διατάξεων της εκδοθησόμενης απόφασης και τέλος να επιβληθεί σε βάρος των καθ'ών η αίτηση η δικαστική δαπάνη των αιτούντων. Με αυτό το περιεχόμενο, η υπό κρίση αίτηση, αρμοδίως καθ'ύλην και κατά τόπο εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. Κ.Πολ.Δ. - Μον.Πρ.Θεσσαλονίκης 5731/2011,Μον.Πρ.Κορ. 8/2009, Μον.Πρ.Λαρ. 3345/2004, ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2004.550, Μον.Πρ.Θηβ. 278/2004, ΕλλΔνη 2005,934, Μον.Πρ.Ροδ. 271/2004), αφού γίνεται δεκτό ότι το δικαστήριο, στο πλαίσιο της προσωρινής ρυθμίσεως της καταστάσεως, έχει την εξουσία να διατάξει την προσωρινή παράλειψη πράξεων, που προσβάλλουν απόλυτο δικαίωμα, όπως αυτό της προσωπικότητας (Μον.Πρ.Ροδ. 1842/2004, Μον.Πρ.Αθ. 15611/1989, Δ 1990.874, Κ. Φουντεδάκη στη Σύντομη Ερμηνεία Αστικού Κώδικα (ΣΕΑΚ), I (2010), άρθρο 57, αρ. 51, σελ. 146, όπου και περαιτέρω παραπομπές), είναι δε ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57 Α.Κ. (στο δικαίωμα της κάθε επί μέρους στοιχείου της σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ατομικότητας-προσωπικότητας, κατά τα προεκτεθέντα στη μείζονα σκέψη - Κ. Σούρλας στην Ερμ.Α.Κ., άρθρο 57, αρ. 40), 731, 732, 947, 106, 176, 189 παρ. 1 και 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.. Σημειωτέον, εν προκειμένω, ότι ναι μεν κατά τη διάταξη του άρθρου 692 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ. τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει νασυνίσταται στην ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή η διατήρηση, πλην όμως σε περίπτωση προσβολής απολύτων δικαιωμάτων, όπως είναι το δικαίωμα προσωπικότητας του αιτούντος, δεν αποκλείεται η καταδίκη του καθ'ου προς προσωρινή άρση της προσβολής, δίχως να παραβιάζεται η ανωτέρω διάταξη, αφού η προστασία της προσωπικότητας φέρει χαρακτήρα διαρκούς εννόμου σχέσεως, η οποία, όταν υπάρξει ανάγκη, μπορεί να τεθεί προσωρινά σε λειτουργία (Μον.Πρ.Θεσσαλονίκης 5731/2011, Μον.Πρ.Ροδ. 1842/2004, Μον.Πρ.Κοζ. 363/1998, Μον.ΠρΧαλκ. 585/1991, Μον.Πρ.Χαλκ. 203/1991, Μον.Πρ.Αθ. 16255/1989, ΕλλΔνη 31.1546, Κ. Μπέης, Πολιτική Δικονομία, ΑσφαλιστικάΜέτρα, σελ. 147). Πρέπει, επομένως, η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων ..., που εξετάστηκαν στο ακροατήριο, και των εγγράφων που νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται τα διάδικα μέρη, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το πρώτο των αιτούντων, που αποτελεί Ένωση Προσώπων, χωρίς Νομική Προσωπικότητα, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Γενικού Κανονισμού, Το Μεγάλο Συμβούλιο του 33ου και τελευταίου βαθμού για την Ελλάδα του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, ιδρύθηκε την 12/24 Ιουλίου 1872, υπό την ονομασία « ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ», και αποτελεί το μόνο στην Ελλάδα κανονικώς συγκροτημένο και λειτουργούν Μέγα Συμβούλιο και συνιστά την Ανώτατη Διοικητική και Εκτελεστική Αρχή του Ελληνικού Φιλοσοφικού Τεκτονισμού με έδρα την Αθήνα και αποτελούμενο από κατ'ανώτατο όριο 18 ενεργά μέλη. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι στις 5-12-2007 συνήλθαν νομίμως τα μέλη του ΥΠΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, και διά φανερής ψηφοφορίας εξέλεξαν για μία τριετία και συγκεκριμένα από το Δεκέμβριο του 2007 έως και το Δεκέμβριο του 2010, αφενός τον δεύτερο των καθ'ών, Ραούλ ντε Σιγούρα, που εισήλθε στον Τεκτονισμό στις 18-3-1954 ως Ύπατο Μέγα Ταξιάρχη, και αφετέρου τους αξιωματικούς αυτού. Όμως, στη συνέχεια διαπιστώθηκε από τα μέλη του ανωτέρω Συμβουλίου, ότι λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του αλλά και των προβλημάτων υγείας του δεν θα ηδύνατο να φέρει ευχερώς σε πέρας τόσο τη θέση του Υπάτου όσο και την οργάνωση του 49ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Υπάτων Μεγάλων Ταξιαρχών που θα πραγματοποιείτο τον Μάϊο του 2009. Περαιτέρω προέκυψε ότι το Ύπατο Συμβούλιο κατά τη συνεδρίασή της 10-11-2008 αποφάσισε την αντικατάστασή του από το Χρήστο Μανέα και την τοποθέτηση του δεύτερου καθ'ών Ραφαήλ Ντε Σιγούρα στη θέση του Μεγάλου Θησαυροφύλακος, θέση την οποία ενώ αρχικά εφαίνετο ότι απεδέχθη, στη συνέχεια δεν συναίνεσε και γι'αυτό τον λόγο μειοψήφησε. Προέκυψε περαιτέρω ότι κατά την ανωτέρω ημερομηνία της 10-11-2008, που συνήλθε το Ύπατο Συμβούλιο, ελήφθησαν οι κάτωθι αποφάσεις: α) η από 10-11-2008 απόφαση περί μετατάξεως του Ραφαήλ Ντε Σιγούρα από την θέση του Ύπατου ΜεγάλουΤαξιάρχη στην θέση του Μεγάλου Θησαυροφύλακος και του Χρήστου Μανέα από την θέση του Μεγάλου Θησαυροφύλακα στην θέση του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη, β) η από 12-11-2008 απόφαση περί εκλογής οκτώ (8) νέων μελών του Υπάτου Συμβουλίου, ήτοι των 1) Κομνηνού Γαμβρούλη, 2) Εμμανουήλ Γρύλλη, 3) Εμμανουήλ Γερακιού, 4) Σπυρίδωνος Θεοδοσόπουλου, 5) Νικολάου Κιλάκου, 6) Νικολάου Κουρή, 7) Ευάγγελου Μπινιάρη και 8) Δημητρίου Παπαχαρίση και γ) την από 15-12-2008 απόφαση της Ολομέλειας του Υπάτου Συμβουλίου περί διαγραφής του Ραούλ Ντε Σιγούρα. Ο δεύτερος των καθ'ών, με τον οποίο πιθανολογήθηκε ότι μετά την αντικατάστασή του από την θέση του Υπάτου συνεργάσθηκαν μέλη της Εθνικής Μεγάλης Στοάς, άσκησε την από 14-2-2009 (αριθμ.εκθ. ...2009) αγωγή του, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά του ΥΠΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, και του ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, με την οποία ζητούσε, μεταξύ άλλων, να ακυρωθούν οι από 10-11-2008, 12-11-2008 και 15-12-2008 αποφάσεις, επί της οποίας εξεδόθη η υπ'αριθμ. 4875/2009 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία : α) ακυρώθηκε η από 10-11-2008 εκλογή του Χρήστου Μανέα στο Αξίωμα του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη, που σημαίνει ότι το Δικαστήριο δέχθηκε ότι Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης για μία τριετία παρέμεινε ο Ραούλ Ντε Σιγούρα, β) ακύρωσε την από 12-11-2008 απόφαση του Ύπατου Συμβουλίου περί εκλογής των οκτώ νέων μελών του Υπάτου Συμβουλίου, και τέλος ακύρωσε την από 15-12-2008 απόφαση της ολομέλειας του Ύπατου Συμβουλίου περί οριστικής διαγραφής του Ραούλ Ντε Σιγούρα. Η ως άνω απόφαση κοινοποιήθηκε στις 25-11-2009 στο πρώτο εκ των αιτούντων και το τελευταίο, παρότι συμμορφώθηκε αμέσως στο περιεχόμενό της, ο δεύτερος των καθ'ών δεν προσήλθε να αναλάβει το αξίωμά του. Κατά της ως άνω απόφασης οι αιτούντες άσκησαν έφεση, επί της οποίας εξεδόθη η υπ'αριθμ. 5886/2013 απόφαση, η οποία απέρριψε την έφεση, και κατόπιν ασκήσεως αναιρέσεως εκ μέρους των αιτούντων κατά της ως άνω εφετειακής απόφασης, εξεδόθη η υπ'αριθμ. 590/2015 απόφαση του Αρείου Πάγου (με την οποία απορρίφθηκε η αναίρεση). Ο δεύτερος των καθ'ών πιθανολογήθηκε ότι, ενεργώντας κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 5 παρ. 1, 6 εδ.α΄, και εδ. β΄, 40 επ., και 62 του Κανονισμού, συνέστησε και λειτούργησε ίδιο Ύπατο Συμβούλιο, το οποίο στεγάστηκε στην οδό Βρεσθένους, έχρησε δε και χρήζει μέλη αυτού, απένειμε και εξακολουθεί να απονέμει βαθμούς και ίδρυσε και ιδρύει Φιλοσοφικά Εργαστήρια στην Αθήνα, την Κέρκυρα, την Πάτρα και τη Ρόδο. Όλες δε οι ανωτέρω ενέργειες του δεύτερου των καθ'ών έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις του Γενικού Κανονισμού, που διέπουν το πρώτο ενάγον. Η αναγνώριση του δεύτερου των καθ'ών ως Ύπατου Μεγάλου Ταξιάρχη στερείται οποιουδήποτε νομικού ερείσματος. Περαιτέρω προέκυψε ότι ο νομίμως αναπληρών, κατά το άρθρο 16 του Γενικού Κανονισμού, τον απέχοντα Ύπατο Μεγάλο Ταξιάρχη Ντε Σιγούρα, Ανθύπατος Μέγας Ταξιάρχης, Σπυρίδων Καμαλάκης, συμμορφούμενος με το διατακτικό της υπ'αριθμ. 4875/2009 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, που έχει καταστεί πλέον αμετάκλητη, αφού προηγήθηκαν οι σχετικές προσκλήσεις προς τον δεύτερο των καθ'ων, συγκάλεσε, κατ'εφαρμογή του άρθρου 15 του Γενικού Κανονισμού, για τις συνεδρίες της 2.12.2009, 23.12.2009, 5.1.2010 και 12.1.2010, τα μέλη του Υπάτου Συμβουλίου με την προ των ακυρωθεισών αποφάσεων σύνθεσή του (ήτοι τον δεύτερο των καθ'ών ως Ύπατο Μέγα Ταξιάρχη, τον Χρήστο Μανέα, ως Μεγάλο Θησαυροφύλακα, και τα λοιπά πέντε μέλη με τα αντίστοιχα αξιώματά τους κατά τον προ Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2008 χρόνο. Από τα προσκομισθέντα έγγραφα προέκυψε ότι, αν και κλήθηκε ο δεύτερος εκ των καθ'ων να παραστεί κατά τις ανωτέρω συνεδριάσεις, ως Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης, ούτε παρέστη υπό την ανωτέρω ιδιότητά του, ούτε δικαιολόγησε ως όφειλε τις απουσίες του βάσει των διατάξεων του Γενικού Κανονισμού. Κατ'ακολουθία το Ύπατο Συμβούλιο κατά την συνεδρίασή του που έλαβε χώρα κατά την 13η Ιανουαρίου 2010, κατ' εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 13 του Γενικού Κανονισμού, μετέθεσε τον δεύτερο των καθ'ών στην τάξη των παρέδρων μελών, θεωρώντας την πέραν των τριών συνεχών συνεδριών απουσία του, ως παραίτησή εκ του αξιώματός του. Ο δεύτερος των καθ'ών δεν προσέφυγε κατά των πέντε (5) αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένης και εκείνηςτης 13ης Ιανουαρίου 2010, ασκώντας ακυρωτική αγωγή εντός της εξάμηνης αποκλειστικής προθεσμίας. Οι ανωτέρω αποφάσεις (πέντε) θεωρούνται ισχυρές έναντι πάντων και παράγουν όλα τα αποτελέσματά τους και κατά την συνεδρίαση της 21ης Ιανουαρίου 2010 το Υπατο Συμβούλιο έλαβε την απόφασηπληρώσεως των κενών θέσεων αξιωματικών, συμπεριλαμβανομένης καιεκείνης του Ύπατου Μεγάλου Ταξιάρχη, στην οποία αναδείχθηκε ο Χρήστος Μανέας για το υπόλοιπο της τριετίας χρονικό διάστημα από το Δεκέμβριο του 2007 έως και το Δεκέμβριο του 2010, και επακολούθησε η απόφαση του Υπάτου Συμβουλίου της 20ης Δεκεμβρίου 2010, με την οποία εξελέγησαν οι αξιωματικοί αυτού για την τριετία από το Δεκέμβριο του 2010 έως και το Δεκέμβριο του 2013, συμπεριλαμβανομένου του Χρήστου Μανέα για το αξίωμα του Ύπατου Μεγάλου Ταξιάρχη. Κατά την συνεδρίαση της 6ης Μαρτίου 2013, κατά την οποία παραιτηθέντος του Χρήστου Μανέα από το αξίωμα του Ύπατου Μεγάλου Ταξιάρχη εξελέγη στην κενωθείσα θέση ο μέχρι τότε Ανθύπατος Σπυρίδων Καμαλάκης για το υπόλοιπο τριετίας (Δεκέμβριος 2010 έως Δεκέμβριο2013). Ούτε τις άνω αποφάσεις προσέβαλε δικαστικά ο δεύτερος εκ των καθ'ών και ως εκ τούτου επήλθαν όλα τα έννομα αποτελέσματά τους. Ληξάσης της τριετίας συγκλήθηκε το Ύπατο Συμβούλιο στις 10 Δεκεμβρίου 2013, και σύμφωνα με σχετική απόφαση που έλαβε εξελέγη στο αξίωμα του Ύπατου Μεγάλου Ταξιάρχη ο Σπυρίδων Καμαλάκης, και μετά την κατά την 15-6-2016παραίτηση του Σπυρίδωνος Καμαλάκη από την θέση του Ύπατου Μεγάλου Ταξιάρχη, εξελέγη σε αυτή ως Ύπατος ο Νικόλαος Κιλάκος. Συνεπώς, η σύνθεση του παρόντος Υπάτου Συμβουλίου πιθανολογήθηκε ότι είναι καθ'όλα νόμιμη, γεγονός που ενισχύεται και από την κατάθεση του μάρτυρος των αιτούντων, ενώ δεν αναιρείται από εκείνη του μάρτυρος των καθ'ών η αίτηση. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι πιθανολογήθηκε, όπως άλλωστε προελέχθη, ότι ο δεύτερος των καθ'ών, ενεργώντας παράνομα, στελέχωσε το ιδρυθέν από εκείνον νέο Ύπατο Συμβούλιο, το οποίο λειτούργησε σε κτίριο της οδού Βρεσθένους αρ. 49, ενσπείροντας ταυτόχρονα αντιπαλότητα μεταξύ των τεκτόνων μελών του πρώτου αιτούντος δημιουργώντας έριδες και προστριβές. Ειδικότερα πιθανολογήθηκε ότι οι καθ'ών με το από 12-6-2016 e-mail της πρώτης εκ των καθ'ών που απευθύνεται προς τα μέλη της πρώτης αιτούσας, που μυήθηκαν από την -1-2008, ζητάει να υποβάλουν προς αυτήν αίτηση τακτοποιήσεως, καθώς και με την υπ'αριθμ.πρωτ. ...2016 από 26-5-2016ενημερωτική Δέλτο, που υπογράφηκε από τον φερόμενο ως ανθύπατο, Εμμανουήλ Γερακιό, θεωρεί ως ανυπόστατους τους τεκτονικούς βαθμούς 32°και 33° που εδόθησαν σε μέλη του από 11-11-2008, γεγονότα που δημιουργούν αντιπαλότητες και προστριβές που εγκυμονούν κινδύνους μέχρι συρράξεως μεταξύ των μελών. Ότι σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την παράνομη πράξη των καθ'ών οι αιτούντες άσκησαν την από 22-2-2016 (αριθμ. καταθ. ...24-06-2016) αγωγή τους. Αναφορικά με τις προβαλλόμενες εκ μέρους των καθ'ών ενστάσεις περί ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποίησης και παθητικής νομιμοποίησης πρέπει να απορριφθούν, ιδίως ως προς το θέμα της ταυτοπροσωπίας των αιτούντων και των καθ'ών, η οποία προήλθε από την σύγχυση που επήλθε εκ μέρους των καθ'ών, αντιποιούμενοι την επωνυμία και τα σύμβολά τους.
Κατ' ακολουθίαν, πιθανολογηθείσης επειγούσης περιπτώσεως, πρέπει η αίτηση να γίνει δεκτή ως και κατ'ουσίαν βάσιμη και να ρυθμιστεί προσωρινώς η κατάσταση με την λήψη των κατάλληλων ασφαλιστικών μέτρων, τα οποία κατά την κρίση του Δικαστηρίου, συνίστανται Α) στην επιβολή προς τους καθ'ών της υποχρεώσεως από τούδε και μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της από 1-12-2015 αγωγής του δεύτερου των καθ'ών (αριθμ. καταθ. ... 2015) να παύσουν να διαδίδουν οι καθ'ών : α) ότι οι αιτούντες λειτουργούν παράνομα, β) ότι η υπό τον Νικόλαο Κιλάκο, ως Ύπατο Μέγα Ταξιάρχη, και κατά την από 15-6-2016 εκλεγείσα Διοίκηση των Ενώσεων των αιτούντων, λειτουργεί κατά τρόπο παράνομο, Β) Απαγορεύει στον δεύτερο των καθ'ών η παρούσα αίτηση, Ραφαήλ (Ραούλ) Ντε Σιγούρα, να εμφανίζεται ως Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης του Α.Α.Σ.Τ., και να επικαλείται κατά τρόπο προδήλως αβάσιμο ότι δικαιώθηκε και αναγνωρίστηκε ως τέτοιος δυνάμει της υπ'αριθμ. 590/2015 απόφασης του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, Γ) Απαγορεύει στους καθ'ών να χρησιμοποιούν τον τίτλο και την επωνυμία των Ενώσεων των αιτούντων, και ειδικότερα τον τίτλο «ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 33ου ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ», έως την έκδοση τελεσίδικηςαπόφασης επί της από 22 Φεβρουαρίου 2016 (αριθμ. καταθ. ...2016) αγωγής,Δ) Απειλεί κατά εκάστου των μελών της ως άνω εμφανιζόμενης Ένωσης Προσώπων και τον επίσης εμφανιζόμενο ως εκπρόσωπο αυτής, Ραφαήλ (Ραούλ) Ντε Σιγούρα, χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της παρούσας αποφάσεως. Πρέπει, επίσης, να απειληθεί κατά ενός εκάστου των μελών της Ένωσης Προσώπων, αλλά και κατά του δεύτερου καθ'ού η αίτηση χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε παράβαση της παρούσας αποφάσεως. Τέλος, ως προς τα δικαστικά έξοδα των αιτούντων για την επιδίκαση των οποίων έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα από τους τελευταίους, πρέπει να επιβληθούν εις βάρος των καθ'ών η αίτηση, λόγω της ήττας τους (άρθρα 106, 176, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
...
πηγή: http://apachejones-zone.blogspot.gr/2017/12/blog-post_59.html
Για τη βεβαιωμένη ρύπανση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος από την Ελληνικός Χρυσός, το αρμόδιο Υπουργείο αρκέστηκε σε απλά διοικητικά πρόστιμα χωρίς να λάβει άλλα μέτρα για να αναγκάσει την εταιρεία-παραβάτη σε συμμόρφωση. Δύο χρόνια μετά, τα πρόστιμα ακυρώνονται από το Διοικητικό Πρωτοδικείο για τυπικούς λόγους. Με την προκλητική απροθυμία του Υπουργείου να δράσει για να προστατεύσει τον τόπο και τις προκλητικές δικαστικές αποφάσεις υπέρ της πολυεθνικής, η καταστροφή της Χαλκιδικής συνεχίζεται.

Με σειρά ελέγχων που πραγματοποίησαν τα έτη 2013 και 2014 οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, μια υπηρεσία με κρίσιμο ρόλο αλλά τραγικά υποστελεχωμένη, κατέγραψαν 21 σοβαρές παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων από την Ελληνικός Χρυσός στα υποέργα Ολυμπιάδας και Μαύρων Πετρών/Στρατωνίου. Ο περιβαλλοντικός έλεγχος προχώρησε με τη νόμιμη διαδικασία (απολογητικό υπόμνημα της εταιρείας, εξέτασή του από τους Επιθεωρητές, έκδοση Πράξεων Βεβαίωσης Παράβασης) αλλά με μεγάλα χρονικά κενά και κατέληξε στην επιβολή προστίμων συνολικού ύψους 1.734.000 ευρώ, τον Ιανουάριο 2016.
Το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών στο οποίο προσέφυγε η Ελληνικός Χρυσός έκρινε οτι το διάστημα των 33 μηνών που μεσολάβησε από την έναρξη των ελέγχων μέχρι την την επιβολή του προστίμου «υπερβαίνει τον εύλογο χρόνο εντός του οποίου όφειλε η Διοίκηση να ολοκληρώσει την περιβαλλοντική επιθεώρηση» και ακύρωσε τις πράξεις επιβολής προστίμων. Εάν η απόφαση αυτή τελεσιδικήσει, αφού εκδικαστεί και η έφεση του ΥΠΕΝ, τα 1.734.000 ευρώ θα πρέπει να επιστραφεί στην εταιρεία, με τόκο φυσικά. Αλλά και αν κερδηθεί η υπόθεση στο δεύτερο βαθμό, είναι φανερό οτι το ποσό αυτό δεν είναι παρά μια «ασπιρίνη» μπροστά στην τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται στη Χαλκιδική, την οποία το ΥΠΕΝ παρακολουθεί χωρίς να επεμβαίνει.
Δεν πρόκειται για ασήμαντες παραβάσεις: 9 από αυτές προκάλεσαν αποδεδειγμένα «ρύπανση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος», ενώ άλλες 11 προκάλεσαν «κίνδυνο ρύπανσης και υποβάθμισης του περιβάλλοντος» (εδώ και εδώ). Οι περισσότερες δεν αφορούν μεμονωμένα περιστατικά ρύπανσης αλλά παράνομες πρακτικές της εταιρείας που συνεχίζουν, μέχρι σήμερα, να προκαλούν ρύπανση ή κίνδυνο ρύπανσης. Ενδεικτικά: διάθεση ανεπαρκώς επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων στη θάλασσα, απόκρυψη επικινδυνοτητας στερεών αποβλήτων, απόθεση επικίνδυνων αποβλήτων σε ακαταλληλους χώρους, κατασκευαστικές παραβάσεις στο χώρο απόθεσης επικινδύνων αποβλήτων Κοκκινόλακκα κ.λ.π.
Το διοικητικό δικαστήριο δεν αμφισβήτησε την ουσία των παραβάσεων, οι οποίες άλλωστε είχαν στέρεα τεκμηριωθεί από τους Επιθεωρητές, αλλά στάθηκε μόνο στην υπέρβαση του «εύλογου χρόνου»… Όμως η αόριστη έννοια του «εύλογου χρόνου» είναι στην απόλυτη κρίση του δικαστηρίου: Κατά κανόνα, ο εύλογος χρόνος που παρέχεται στη Διοίκηση για τη διαπίστωση, επιβολή και ταμειακή βεβαίωση διοικητικού προστίμου είναι μία πενταετία από την τέλεση της παράβασης. Η πενταετία είναι ο κανόνας για την επιβολή προστίμων τόσο στη φορολογική νομοθεσία, όσο και στην ασφαλιστική, την τελωνειακή, την πολεοδομική και τη χρηματιστηριακή.
Η υπόθεση της Ελληνικός Χρυσός, όπου έχουμε βεβαιωμένη και μη αμφισβητούμενη ρύπανση και διακινδύνευση μιας περιοχής και των κατοίκων της, φαίνεται να είναι η πρώτη περίπτωση που ο «εύλογος χρόνος» ερμηνεύθηκε τόσο στενά – αφού, όπως φαίνεται οι δικαστές δεν βρήκαν κανένα λόγο ουσίας για να ακυρώσουν τα πρόστιμα. Το διοικητικό δικαστήριο έφτασε μέχρι το σημείο να ψέξει τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος επειδή αντιμετώπισαν το κάθε υποέργο συνολικά και σε βάθος χρόνου – συγκέντρωσαν δηλαδή σε δύο μεγάλες εκθέσεις όλες τις παραβάσεις της νομοθεσίας που προέκυψαν από τις 7 αυτοψίες και τις 4 επιπλέον δειγματοληψίες που πραγματοποίησαν, ελέγχοντας στο μεταξύ την εξέλιξη των έργων και τη συμμόρφωση της εταιρείας. Αυτό, κατά την άποψη του δικαστηρίου, αύξησε αδικαιολόγητα (;) το χρόνο της περιβαλλοντικής επιθεώρησηςΗ δικαστική απόφαση ζύγισε-σύγκρινε την προκληθείσα περιβαλλοντική βλάβη και τον χρόνο που χρειαζόταν απαραίτητα να δράσει η Διοίκηση και έκρινε ότι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, κλείνοντας έτσι το μάτι στην εταιρεία-παραβάτη.
Οι δικαστικές αποφάσεις κρίνονται, όπως κρίνονται όλοι και όλα, με κριτήρια όχι μόνο καθαρά νομικά αλλά και με «το κοινό περί δικαίου αίσθημα». Η στενή ερμηνεία της νομοθεσίας που αφήνει ατιμωρητους τους κατά συρροήν παραβάτες ούτε τον στόχο της προστασίας του περιβάλλοντος και του κοινωνικού συνόλου υπηρετεί, ούτε το αίσθημα των πολιτών περί δικαιοσύνης ικανοποιεί. Τουναντίον δημιουργεί την βεβαιότητα προειλημμένης απόφασης με προσχηματική αιτιολογία. Επιπλέον, το δεδικασμένο αυτής της απόφασης δημιουργεί αμφιβολίες και για την τύχη των επόμενων περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων στα έργα της Ελληνικός Χρυσός, π.χ. του 2015 και του 2016, για τις οποίες δεν έχουν εκδοθεί ακόμα πράξεις καταλογισμού.
Πέρα από τον καταλογισμό του προστίμου που είναι η ηπιότερη δυνατή διοικητική κύρωση, το Υπουργείο δεν έκανε τίποτα για να υποχρεώσει την εταιρεία σε συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία και τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους. Κατά το νόμο 1650/1986 μπορούν να επιβληθούν και άλλες  κυρώσεις ανάλογα με την έκταση και τη βαρύτητα της παράβασης, όπως η προσωρινή ή οριστική διακοπή της ρυπογόνου δραστηριότητας. Το ΥΠΕΝ αρκέστηκε σε ένα απλό πρόστιμο, επιτρέποντας να συνεχίζεται η ρύπανση και η διακινδύνευση του περιβάλλοντος από τη δράση της Ελληνικός Χρυσός.
Τώρα που το πρόστιμο για τυπικούς λόγους ακυρώθηκε, η διαπίστωση των παραβάσεων, με όλη τη σχετική τεκμηρίωση έμεινε μετέωρη και ουσιαστικά «εξουδετερώθηκε». Οι παραβάσεις υπάρχουν και συνεχίζονται, αλλά πλέον δεν μπορεί να ληφθεί κανένα άλλο διοικητικό μέτρο κατά της εταιρείας αφού θα ήταν εκ προοιμίου εκπρόθεσμο. Ερωτηματικά ωστόσο δημιουργούνται για το περιθώριο κινήσεων της Διοίκησης, όταν υπάρχει μια τόσο «φιλική» προς την εταιρεία δικαιοσύνη.
Υπάρχει επίσης και η «ποινική προστασία του περιβάλλοντος», δηλαδή η απόδοση ποινικών ευθυνών στους παραβάτες της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που είναι ανεξάρτητη από τις διοικητικές κυρώσεις. Αλλά ούτε αυτή φαίνεται να λειτουργεί στην περίπτωση της Ελληνικός Χρυσός. Οι Πράξεις Βεβαίωσης Παράβασης των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος διαβιβάστηκαν στον αρμόδιο Εισαγγελέα, αλλά καμμία ποινική δίωξη δεν ασκήθηκε για τη διαπιστωμένη, πολλαπλή και κατά συρροή υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Για τους πολίτες που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, το συμπέρασμα είναι σαφές: Η «Δικαιοσύνη» έχει πάρει υπό την προστασία της την Ελληνικός Χρυσός που, έχοντας εξασφαλισμένη την ατιμωρησία, έχει αποθρασυνθεί.
Που δεν του επέτρεψε την εγχείρηση καρδιάς και του χορηγούσε επικίνδυνο φάρμακο.

του Αndy Wilcoxson, Journal Strategic Culture. 7-12-17
Μετάφραση: Μιχ. Στυλιανού

΄Υστερα από 11 και πλέον χρόνια από τον θάνατό του, ένα δεύτερο τμήμα του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στην Χάγη αποφάνθηκε ότι ο πρώην Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν ήταν υπεύθυνος για τα εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν στην Βοσνία, όπου σημειώθηκαν οι χειρότερες αγριότητες κατά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Αλλά η ετυμηγορία είναι θαμμένη σε μιαν υποσημείωση του τέταρτου τόμου της απόφασης καταδίκης του Βόσνιου-Σέρβου  στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς σε ισόβια. Στην υποσημείωση (!) αναφέρεται πως οι δικαστές ομόφωνα αποφάνθηκαν ότι: « Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο δεν αποδεικνύουν ότι οι Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, Γιόβικα Στάνισιτς, Φράνκο Σιμάτοβιτς, Ζέλικο Ραζνάτοβις ή Βότζισλαβ Σέσελιτζ συμμετείχαν στην κοινή εγκληματική επιδίωξη», να δημιουργήσουν μια εθνικά ομοιογενή βόσνιο-σερβική οντότητα με την εκτέλεση των εγκλημάτων που επικαλείται το κατηγορητήριο.
Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ομολογία, επειδή το σύνολο ουσιαστικά του Δυτικού Τύπου και όλοι πολιτικοί ηγέτες σε όλες της Δυτικές χώρες δεν έπαψαν να μας λένε τα τελευταία 25 χρόνια πως ο Μιλόσεβιτς ήταν ένα γενοκτόνο τέρας, κομμένο  στα ίδια μέτρα με τον Αδόλφο Χίτλερ. Μας έλεγαν πως πρόκειται για τον «Χασάπη των Βαλκανίων», αλλά δεν παρουσίασαν ποτέ κάποιο στοιχείο σε στήριξη αυτών των κατηγοριών. Μας βομβάρδιζαν με ψέματα για να δικαιολογήσουν τις οικονομικές κυρώσεις και την στρατιωτική επιδρομή του ΝΑΤΟ εναντίον του λαού της Σερβίας –ακριβώς όπως μας έλεγαν ψέματα για να δικαιολογήσουν τον πόλεμο εναντίον του Ιράκ.
Αυτό είναι το δεύτερο στη σειρά τμήμα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) που αποφαίνεται υπέρ της αθωότητας του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Πέρυσι το τμήμα εκδίκασης του Ράντοβαν Κάραζιτς εξέδωσε πανομοιότυπη απόφαση.
Το δικαστήριο δεν έκανε τίποτα για να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό αυτά τα συμπεράσματά του, παρά το γεγονός ότι ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς αντιμετώπιζε 66 κατηγορίες, για γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου και  εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, από το ίδιο δικαστήριο.
Ο Μιλόσεβιτς πέθανε κατά την προφυλάκισή του, προ της περάτωσης της δίκης του. Βρέθηκε νεκρός στο κελί του, μετά από καρδιακή προσβολή στο κρατητήριο του ΟΗΕ, δυο βδομάδες μετά την απόρριψη από το δικαστήριο αίτησης του για προσωρινή αποφυλάκιση, προκειμένου να υποβληθεί στην εγχείρηση της καρδιάς που θα έσωζε τη ζωή του.*
Ο δρ. Λέο Μποκερία, ειδικός της στεφανιαίας, που θα επόπτευε την θεραπεία του Μιλόσεβιτς στο Ιατρικό Κέντρο Μπακούλεφ, δήλωσε: «Εάν ο Μιλόσεβιτς μεταφερόταν σε οποιοδήποτε ειδικό ρωσικό νοσοκομείο και πολύ περισσότερο σε τέτοιο θεραπευτικό ίδρυμα όπως το δικό μας, θα υποβαλλόταν σε στεφανιογραφία, θα του τοποθετούσαμε δύο «στεν» και θα ζούσε για πολλά ακόμη χρόνια. Πέθανε ένας άνθρωπος στην εποχή μας, όταν υπάρχουν όλες οι μέθοδοι θεραπείας -και  οι προτάσεις της χώρας μας και η φήμη της ιατρικής μας περιφρονήθηκαν. ΄Ετσι κατάφεραν να κάνουν αυτό που επιδίωκαν.»
Λιγότερο από 72 ώρες πριν τον θάνατο του Μιλόσεβιτς, ο δικηγόρος του επέδωσε μιαν επιστολή στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, στην οποία ο κρατούμενος εξέφραζε τον φόβο πως τον δηλητηριάζουν.
Η έρευνα του δικαστηρίου για τα αίτια θανάτου επιβεβαίωσε ότι σε μια των εξετάσεων αίματος διαπιστώθηκε η παρουσία του φαρμάκου Rifampicin (του οποίου η μη συνταγολογούμενη χορήγηση θα μπορούσε να είχε ακυρώσει την αποτελεσματικότητα των  φαρμάκων που έπαιρνε ο Μιλόσεβιτς κατά της υψηλής πίεσης), αλλά ότι ο ίδιος δεν ενημερώθηκε για το εύρημα παρά μετά παρέλευση μηνών, «λόγω της δύσκολης θέσης στην οποία βρέθηκε ο επικεφαλής  της ιατρικής υπηρεσίας του δικαστηρίου, εξ αιτίας των ολλανδικών νομικών κανονισμών σχετικά με το ιατρικό απόρρητο.»
Ωστόσο δεν υπάρχουν ολλανδικοί κανονισμοί που απαγορεύουν την γνωστοποίηση στον ασθενή των αποτελεσμάτων  εξέτασης του δικού του αίματος και αμερικανικά διπλωματικά τηλεγραφήματα που αποκάλυψε η  Γουίκυληκς  αποδεικνύουν πως το δικαστήριο δεν έδινε δεκάρα για το ιατρικό απόρρητο, αφού έδινε λεπτομερείς αναφορές για την υγεία του Μιλόσεβιτς και για τις ιατρικές εξετάσεις του στο προσωπικό της αμερικανικής πρεσβείας στη Χάγη -χωρίς την συγκατάθεση του κρατουμένου ασθενούς Μιλόσεβιτς.
Η δίκη του Μιλόσεβιτς εξελισσόταν άσχημα για την κατηγορία. Ήταν πασιφανές  για κάθε αντικειμενικό παρατηρητή ότι ήταν αθώος των εγκλημάτων που του καταλόγιζαν. Ο Τζέιμς Μπισέ, Καναδός πρώην πρεσβευτής στη Γιουγκοσλαβία , δήλωσε πως η δίκη Μιλόσεβιτς «είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας σταλινικής θεατρικής δίκης». Ο Τζωρτζ Κένυ, που διηύθυνε το τμήμα Γιουγκοσλαβίας στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, επίσης κατήγγειλε την διεξαγωγή της δίκης Μιλόσεβιτς ως  «ενδογενώς άδικη, ισοδυναμούσα με τίποτα περισσότερο από μια θεαματική πολιτική δίκη.»
Η δίκη ήταν μια καταστροφή για το κύρος του δικαστηρίου. Στη μέση της παρουσίασης των επιχειρημάτων της κατηγορίας οι Τάϊμς του Λονδίνου δημοσίευσαν ένα άρθρο που συκοφαντούσε την σύζυγο του Μιλόσεβιτς και θρηνούσε για το γεγονός ότι «μια από τις ειρωνείες της δίκης του Μιλόσεβιτς είναι ότι ενίσχυσε την δημοτικότητα του. ΄Ωρες  άμεσης τηλεοπτικής αναμετάδοσης της δίκης έκαναν πολλούς Σέρβους να τον αγαπήσουν ξανά.»
Ενώ η δίκη αύξησε την δημοτικότητα του Μιλόσεβιτς, καταρράκωσε την αξιοπιστία του δικαστηρίου στο σερβικό κοινό. Οι Σέρβοι παρακολουθούσαν τη δίκη στη τηλεόραση και όταν στον τρίτο χρόνο της δίκης το σερβικό υπουργείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διεξήγαγε μια δημοσκόπηση διαπιστώθηκε ότι « τα τρία τέταρτα των Σέρβων πολιτών πίστευαν ότι το Δικαστήριο της Χάγης είναι ένα πολιτικό όργανο αντί για νομικός θεσμός.»
Στο τέλος του 2005 οι κατήγοροι του Μιλόσεβιτς ζητούσαν να διακοπεί η τηλεοπτική μετάδοση της δίκης γιατί είχε τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο Τιμ Γιούντα, πολύ γνωστός αντί-Μιλόσεβιτς δημοσιογράφος και συγγραφέας έγραψε πως «η δίκη της Χάγης πηγαίνει απαίσια, μετατρέποντας τον Μιλόσεβιτς στα μάτια του κοινού από ένοχο εγκλημάτων πολέμου σε Σέρβο ήρωα».
Οι οπαδοί του Μιλόσεβιτς, από την άλλη πλευρά, επέμεναν να συνεχιστεί η μετάδοση των συνεδριάσεων του δικαστηρίου, επειδή ήξεραν πως ήταν αθώος και ήθελαν να το δει και το κοινό με τα μάτια του.
Η αθώωση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από το ίδιο δικαστήριο που τον σκότωσε πριν έντεκα χρόνια δεν αποτελεί παρηγοριά για τον λαό της Σερβίας. Ο σερβικός λαός υποβλήθηκε σε χρόνια οικονομικών κυρώσεων και σε εκστρατεία Νατοϊκών βομβαρδισμών με ψευδείς κατηγορίες  εναντίον του προέδρου του.
Μολονότι το δικαστήριο τελικά ομολόγησε ότι δεν είχε στοιχεία σε βάρος του Σλόμπονταν  Μιλόσεβιτς η κακόφημη λειτουργία του καθιστά διαβλητή κάθε του απόφαση.
Σημείωση Μτφ: Την μεθεπομένη της αυτοκτονίας του Κροάτη στρατηγού Σλόμπονταν Πράλζτζακ μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, στις 29 Νοεμβρίου, η γαλλική ιστοσελίδα «Διεθνές Δίκτυο» έγραψε σε σχετικό άρθρο της πως με τον αριθμό των θανάτων στο παθητικό του, το Δικαστήριο της Χάγης για την Γιουγκοσλαβία μοιάζει περισσότερο με γραφείο κηδειών παρά με δικαστικό ίδρυμα. Ο στρατηγός Πράλζτζακ –γράφει- ήταν ο 13ος πελάτης του. Στο ιστορικό του, το ΤΡΙΥ φαίνεται να «χάνει» κάθε χρόνο από έναν κατηγορούμενο ή καταδικασμένο, χωρίς να υπολογίζουμε τους μάρτυρες που τελευτούσαν υπό περίεργες συνθήκες.» Στο άρθρο απαριθμούνται και κατονομάζονται τα ονόματα υπουργών, δημάρχων, στρατηγών και στελεχών μυστικών υπηρεσιών -όλων Σέρβων.                       Αμερικανική ιστοσελίδα σε αντίστοιχο άρθρο της έγραψε ότι αυτό το «Νατοϊκό δικαστήριο εφαρμόζει τον Νόμο του Λυντς για να δικαιολογήσει την επιδρομή στη Σερβία.» 

Εννέα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής της οικογένειας, Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου, κάνουν λόγο σε δήλωσή τους για πλήρη παρασιώπηση της δίκης.
Η δήλωση των συνηγόρων πολιτικής αγωγής:
Εννέα χρόνια μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τους Ειδικούς Φρουρούς Ε. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη, η ψυχή του Αλέξανδρου αναζητεί δικαίωση.
Όχι μόνο με την επικύρωση της πρωτόδικης καταδίκης των ενόχων, την οποία αξιώνει η οικογένεια του Αλέξανδρου στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας, σε μια δίκη που εδώ και ένα χρόνο γίνεται σε καθεστώς πλήρους παρασιώπησης, με επόμενη δικάσιμο την Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017.
Αλλά και με τη διασφάλιση της ζωής και της υγείας όλων των πολιτών απέναντι στην αστυνομική βία, με την παραδειγματική τιμωρία όλων των υπαιτίων για πράξεις αστυνομικής βίας, όσο υψηλόβαθμοι κι αν είναι.
Ένα αίτημα επίκαιρο σήμερα όσο ποτέ.
Το χέρι του Κορκονέα όπλισε και η προηγούμενη ατιμωρησία.
Κι αυτό, καλό είναι να μην το ξεχνάει κανείς.

Νίκος Κωνσταντόπουλος
Ζωή Κωνσταντοπούλου

Συνεχίστηκε την Παρασκευή 1/12 στην Ευελπίδων η δίκη των 18 αστυνομικών που κατηγορούνται για εκτεταμένη χρήση βίας και χημικών που προκάλεσαν σωματικές βλάβες σε εκατοντάδες πολίτες στη διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων των αγανακτισμένων ενάντια στα μνημόνια και το μεσοπρόθεσμο τον Ιούνιο του 2011.
Ως πολιτική αγωγή παρίσταται η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Κώστας Ζηκογιάννης.
Εξετάστηκαν τρεις μάρτυρες κατηγορίας οι οποίοι περιέγραψαν την ειρηνική κατάσταση που επικρατούσε στην πλατεία, όταν δόθηκε η εντολή "γαμήστε τους" από επικεφαλής διμοιρίας των ΥΑΤ, ο οποίος και αναγνωρίστηκε και κατονομάστηκε. Πρόκειται για τον Σπύρο Τσίρο, υπ' αριθ. 2 σήμερα στην ηγεσία των ΜΑΤ. Μάλιστα εκτός του ότι ως σήμερα δεν υπήρξαν  συνέπειες για την καταστολή και αστυνομική βία, ο συγκεκριμένος (όπως και πολλοί άλλοι) προήχθη, με τελευταία προαγωγή του  από την κυβέρνηση της "πρώτης φοράς αριστερά".
Η δίκη αυτή θα πρέπει να σημειωθεί πως γίνεται σε συνθήκες παρασιώπησης και συγκάλυψης, ενώ Δικαιοσύνη και κυβέρνηση απέχουν προκλητικά από τις οφειλόμενες ενέργειες για την αποκάλυψη της αλήθειας και την συνολική απόδοση ευθυνών, σε όλους τους υπαιτίους  για τα κακουργήματα που διέπραξαν.

Παρακολουθήσαμε την εκδίκαση της Παρασκευής και διαπιστώσαμε την προσβλητική από παράγοντες του δικαστηρίου συμπεριφορά απέναντι σε μάρτυρες κατηγορίας που κατέθεσαν για την αστυνομική βαρβαρότητα. Και φυσικά αυτές οι απαράδεκτες και κατά περίπτωση ασφαλίτικες πρακτικές που επιδείχθηκαν στην αίθουσα, καταγγέλθηκαν από την πολιτική αγωγή που έδωσε έναν αγώνα κατάδειξης της εγκληματικής αγριότητας των αστυνομικών δυνάμεων στις δολοφονικές επιθέσεις τους ενάντια στα πλήθη των πολιτών που είχαν κατακλύσει την πλατεία Συντάγματος τις μέρες εκείνες για να σταματήσουν το μεσοπρόθεσμο.
Αυτό που αποκόμισε όποιος παρακολούθησε τη δικαστική διαδικασία είναι η βεβαιότητα πως η προχθεσινή καταστολή με παράλληλη χρήσης χημικών στον κλειστό χώρο του Ειρηνοδικείου Αθηνών σε βάρος πολιτών που διαμαρτύρονταν για την αρπαγή με πλειστηριασμούς της ακίνητης περιουσίας οφειλετών, αποτελεί την έμπρακτη απόδειξη της συνέχισης του ρόλου των ΜΑΤ ως οπλισμένο χέρι καταστολής της κάθε κυβέρνησης (δεξιάς ή ντεμέκ αριστερής). Και αυτό φυσικά οφείλεται στην ατιμωρησία που απολαμβάνουν τα οπλισμένα χέρια της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας της χώρας.

Η εκδίκαση διεκόπη στις 2μμ και θα συνεχιστεί την Τετάρτη στις 20 Δεκεμβρίου.

Πραγματοποιήθηκε πριν λίγη ώρα η συνέντευξη τύπου στην ΠΟΕ - ΟΤΑ, στα γραφεία της Ομοσπονδίας.
Πρόκειται για ενημέρωση εν' όψει της αυριανής εκδίκασης της υπόθεσης άγριου τραυματισμού εργαζομένων με ρόπαλα και εκτεταμένη χρήση χημικών τον Ιούνιο του 2011. Αποτελούσε μια από τις βαρβαρότερες επιθέσεις του καθεστώτος στη μεγαλύτερη κινητοποίηση αντίστασης του  κινήματος των πλατειών και των αγανακτισμένων. Στα πλαίσια της αποθάρρυνσης των πολιτών είχαν πραγματοποιηθεί εγκληματικές πράξεις βίας εναντίον πολιτών, γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων. Δεκάδες είχαν μεταφερθεί με τραύματα και αναπνευστικά προβλήματα στα νοσοκομεία, έγινε εκτεταμένη ρίψη χημικών στο σταθμό του Συντάγματος και σε όλο το χώρο στην πλατεία και τις γύρω περιοχές.
Δικάζονται αστυνομικοί που είχαν τραυματίσει πολίτες που βρισκόταν  σε προσυγκέντρωση πριν τη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα ενάντια στη ψήφιση των μνημονίων και του μεσοπρόθεσμου. Μεταξύ των τραυματιών συμπεριλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι της ΠΟΕ-ΟΤΑ Γιώργος Χαρίσης, Γρηγόρης Καλομοίρης και Λευτέρης Πανάρετου.
Παρόντες στη συνέντευξη τύπου η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Κώστας Ζηκογιάννης που θα παραστούν ως νομικοί στην αυριανή δίκη, ο πρώην πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ Θέμης Μπαλασόπουλος και ο Νίκος Αδαμόπουλος που θα εξεταστούν  ως μάρτυρες κατηγορίας  καθώς και ο τραυματισθείς Γιώργος Χαρίσης αλλά και μέλη της διοίκησης. 

Με γλαφυρό τρόπο περιέγραψαν οι παθόντες την άγρια επίθεση των υπηρετών του καθεστώτος συσχετίζοντάς της με την χθεσινή άθλια επίθεση των ΜΑΤ στο Ειρηνοδικείο καθώς και την επιχείρηση συγκάλυψης των ενόχων αστυνομικών που από τύχη δεν καταγράφηκαν ως δολοφόνοι των τραυματιών εργαζομένων στα βίαια τότε επεισόδια, που στόχο είχαν να καθυποτάξουν το πλέον ανεξάρτητο και δυναμικότερο κίνημα της αντιπολίτευσης.





του ακτιβιστή

Προσφυγή κατέθεσε σήμερα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, εκπροσωπώντας τη συμβολαιογράφο κα Ελένη Καραγεωργοπούλου, για ακύρωση της συνέλευσης του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου με την απόφαση της οποίας   ανεστάλη η αποχή των συμβολαιογράφων και έτσι άνοιξε διάπλατος ο δρόμος για σημερινούς ηλεκτρονικούς κι άλλους πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. 
Στους λόγους ακυρότητας που προέβαλε η Ζωή και ζήτησε ως συνέπεια το σταμάτημα των πλειστηριασμών, το Πρωτοδικείο Αθηνών κάλεσε να καταθέσει ο Πρόεδρος των Συμβολαιογράφων κ. Ρούσκας. Εκείνος παρ'ότι όλη τη μέρα είχε συνεργασίες με τους υπουργούς οικονομικών και ΠΡΟΠΟ για την διασφάλιση της διενέργειας των πλειστηριασμών, και γύριζε από κανάλι σε κανάλι, δεν έκρινε σκόπιμο να παρουσιαστεί αυτοπροσώπως αλλά παρέστη  δια δικηγόρου που εξουσιοδότησε.
Εκείνος ομολόγησε πως ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος δεν έχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει τη νομιμότητα της προχθεσινής "Γενικής Συνέλευσης" (ατομικές ειδοποιήσεις μελών για τη συνέλευση).
Το Δικαστήριο θα αποφανθεί αύριο και θα ορίσει ημερομηνία εκδίκασης της αίτησης αναστολής.

Την ίδια ώρα που δινόταν αυτή η νομική μάχη στην Ευελπίδων, λίγο μακρύτερα, στο Ειρηνοδικείο τα ΜΑΤ σε μια επίδειξη άγριας βίας και καταστολής, μετά από οδηγίες που έλαβαν από την κυβέρνηση απέκλεισαν την πρόσβαση  πολιτών και κινημάτων προς την αίθουσα των πλειστηριασμών.
Έτσι προσέφεραν υπηρεσίες στους τοκογλύφους και στα κοράκια  ώστε να μπορέσουν απερίσπαστοι και χωρίς παρουσία ακόμη και των ίδιων των οφειλετών-ιδιοκτητών να προφέρουν ως δώρα τα ακίνητα.
Οι Ματατζήδες αφού κακοποίησαν πολίτες, κλείστηκαν μέσα στο κτίριο του Ειρηνοδικείο αποκλείοντας την είσοδο σε όλους, με πρωτοφανή αγριότητα.
Πάνω από οκτώ (8) σπίτια, πρώτης κατοικίας εκπλειστηριάστηκαν σήμερα και των οποίων η οφειλή ήταν μικρότεροτων 200.000 ευρώ. 

Φωτογραφίες από τη σημερινή μέρα και δηλώσεις από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου από το Ειρηνοδικείο:
















Παραμένουν υπόδικοι μέχρι τις 26 Απριλίου του '18, μετά τη σημερινή αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης "παρακώλησης αθλητικού αγώνα", οι 7 συμπολίτες μας από την Επανομή.

Ως γνωστόν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην εγκατάσταση γιγαντιαίας κεραίας εντός του γηπέδου της Αναγέννησης Επανομής, πραγματοποιήθηκε ανάρτηση πανό και καθυστέρησε να αρχίσει το ποδοσφαιρικό ματς. Έτσι συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν.

Δυστυχώς και σήμερα στο "τέταρτο ημίχρονο της ταλαιπωρίας τους και του χαμένου χρόνου από τις ζωές τους" η ελληνική δικαιοσύνη δεν μπόρεσε να κάνει το αυτονόητο.

Παρέπεμψε την υπόθεση για τον Απρίλη.