Articles by "ΕΠΙΣΤΗΜΗ"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

του Dr Κωνσταντίνου Μουρούτη

Κάθε χρόνο καινούργιες ανακαλύψεις γίνονται σχετικά με το μαγικό φρούτο, το Λεμόνι.
Μια νέα Βιταμίνη-Βιταμίνη P-έχει προστεθεί στην πολύτιμη Βιταμίνη C που βρίσκεται στο φρέσκο ορεκτικό της κουζίνας, στο εργαστήρι διατροφής, ακόμη και στο μπουντουάρ.
Το Λεμόνι έχει πολλά κόλπα
Όπως η μετατροπή του νερού σε κρασί, το Λεμόνι με την κιτρική του οξύτητά, γρήγορα μετατρέπεται σε αλκαλικό. Με την μεγάλη του περιεκτικότητα σε ασβέστιο, προμηθεύει τα οστά, τα δόντια και το νευρικό σύστημα με την βασική τροφή. Επίσης Περιέχει φώσφορο, και μια από τις μεγαλύτερες του ιδιότητες του είναι να χωνεύει τις πρωτεΐνες όταν χρησιμοποιείται στο κρέας, στο ψάρι, στα οστά και στα αυγά.
Το Λεμόνι ένας Θεραπευτής, και Αντισηπτικό.
Ο Δρ. Gerald Stahl. αναφέρει αμέτρητες περιπτώσεις καταρράκτη που έχουν εξαλειφθεί, χρησιμοποιώντας σταγόνες από χυμό λεμονιού και αποσταγμένο νερό (μισό-μισό), μέσα στο μάτι τρείς φορές ημερησίως. Για την μυκητίαση των ποδιών δεν χρειάζονται ακριβές αλοιφές για την καταστολή. Ο χυμός Λεμονιού σε συνδυασμό με χυμό Παπάγιας αναφέρεται επίσης εδώ σαν κατασταλτικό.
Αρκετοί διάσημοι οδοντίατροι συνταγογραφούν το χυμό του Λεμονιού με αλάτι για την επίμονη Πυόρροια.
Το λεμόνι είναι ένας από τους γρηγορότερους εχθρούς ενάντια στα μικρόβια. Οι χειρούργοι των Βιομηχανιών έχουν χρησιμοποιήσει το λεμόνι σε μολύνσεις προερχόμενες από τραυματισμό, με εξαιρετική επιτυχία. Ο Harley Street σπεσιαλίστας στο Λονδίνο δίνει στα παιδιά της βασιλικής οικογένειας, λεμόνι με μέλι για τον πονόλαιμο. Πολλοί άνθρωποι που έχουν ξοδέψει μεγάλα ποσά και περιουσίες για το επίμονο έκζεμα, και όταν όλα τους τα λεφτά ξοδευτήκαν, ανακάλυψαν ότι η κατάσταση αυτή εξαφανίζεται και δεν επανέρχεται όταν οδηγηθήκαν στη χρήση λεμονιού.
Το λεμόνι διώχνει την δυσοσμία του στόματος
Το λεμόνι δεν είναι μόνο ένα τοπικό αντισηπτικό για την δυσάρεστη αναπνοή, αλλά και σαν εσωτερικό αλκαλικό, προστατεύει από το να δημιουργείται δυσάρεστη αναπνοή. Ηθοποιοί και αστέρες του θεάτρου πίνουν χυμό λεμονιού με λίγο μέλι, δύο με τρείς φορές την ημέρα για εξασφάλιση της γλυκύτητας της αναπνοής τους.
Γιατί να έχεις άσθμα όταν υπάρχει πληθώρα λεμονιών;
Ο Δρ. Jοseph H. Green δεν φοβάται κατάλοιπα άσθματος στους ασθενείς του. Συμπληρωματικά μετά από γενική τροφικ αποτοξίνωση, τους δίνει 2 κουταλιές χυμό λεμονιού πριν από κάθε γεύμα και πριν την κατάκλιση.
Βήχας και κρύωμα
Ψημένα λεμόνια – ψημένα μέχρι να ανοίξουν-δίνονται για το βήχα και το κρύωμα σε πάσχοντες όλων των ηλικιών, με αξιοσημείωτη επιτυχία. Όταν το λεμόνι σπάσει και ανοίξει, δίνουμε στον ασθενή τον χυμό του λεμονιού, με φρέσκο χυμό ανανά που ανακουφίζει αμέσως. Ο χυμός του ανανά προσθέτει τα δυνατά του χωνευτικά ένζυμα στο λεμόνι, που
διαλύουν τα φλέματα στον λαιμό.
Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν το λεμόνι σαν φάρμακο
Όταν οι Κινέζοι ιατροί αποκαλύπτουν τα (remedies) φάρμακά τους, πάντα υπάρχει κάτι που αξίζει τον κόπο να διαβαστεί. Η έξυπνη θεραπεία για την πυώδη λοίμωξη της ράγας της άπω φάλαγγας ενός δακτύλου, πραγματοποιείται με αυτή την μέθοδο: κόβουμε το πάνω μέρος του λεμονιού, και εισάγουμε το δάκτυλο στο λεμόνι και το δένουμε. Το πρωί η
παρανυχίδα είναι έτοιμη να καθαριστεί.
Σύμπλεγμα συμπτωμάτων και το λεμόνι (Βiliousness)
Υπάρχουν γιατροί που απαγορεύουν όλα τα άλλα φάρμακα σε χολικές περιπτώσεις, καθοδηγώντας τους ασθενείς τους να αποφύγουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το χυμό λεμονιού για τουλάχιστον μία ημέρα.
Το λεμόνι είναι ο φοβερός εχθρός σε αυτές τις περιπτώσεις: Πόσοι άνθρωποι τρομοκρατούνται όταν δουν την λοιμώδη Ερυσίπελα! κατάπλασμα από χυμό λεμονιού παράγει μαγική ανακούφιση μετά που τα άλλα δυνατά φάρμακα υποδεικνύονται άχρηστα.
Πυρετός Οστρακιάς
Ο Δρ. George W. Wood κάνει αυτή την δήλωση για την Οστρακιά:
Μπορώ να θεραπεύσω 49 από τις 50 περιπτώσεις της Οστρακιάς με λεμόνι και αραβική μαστίχα. Στην αρχή της ασθένειας βάλτε το παιδί στο κρεβάτι, δώστε του να πιεί ένα ποτήρι λεμονάδα με Αραβική μαστίχα, μισό κουταλάκι μαστίχα σε ένα ποτήρι λεμονάδα.
Καλύψτε την κοιλιά με στεγνή φανέλα και τυλίξτε τον με άσπρη υγρή κουβέρτα, στραγγισμένη από ζεστό νερό, και από πάνω μια στεγνή κουβέρτα, μετά αρκετά σκεπάσματα για να προκληθεί ιδρώτας. Σε μερικές περιπτώσεις είναι γρηγορότερο να τοποθετήσετε θερμοφόρα στην επάνω κουβέρτα. Μετά μία ώρα εφίδρωσης κατά την οποία δίνεται στο παιδί απεριόριστη ποσότητα λεμονάδας με Αραβική μαστίχα, σκουπίζεται και στεγνώνεται το παιδί και βάζετε ικανοποιητικό ρουχισμό. Ο χυμός του λεμονιού συντελεί στο να αφαιρεθεί το κατακάθι-ίζημα που δημιουργείται στο εσωτερικό του στόματος.
Διφθερίτιδα
Στην Διφθερίτιδα επίσης, η θεραπεία με τον χυμό του λεμονιού αποδεικνύει την δύναμη της αντισηπτικής και χωνευτικής ιδιότητας του φρούτου. “Πρέπει να κάνουμε γαργάρες στο λαιμό” λέει ο Δρ. Wood, “με τον χυμό κάθε μία ή δύο ώρες” και την ίδια στιγμή να καταπίνουμε μισό με ένα κουταλάκι χυμό λεμονιού. Αυτό κόβει την ψευδομεμβράνη
στον λάρυγγα και της επιτρέπει να βγει.
Υδρωπικία: “Αφαιρέστε την φλούδα από ένα λεμόνι, κόψτε το φρούτο σε μικρές φέτες και καλύψτε το με μέλι. Για να ξεκινήσετε, πάρτε το χυμό από ένα λεμόνι την ημέρα, αυξάνοντας βαθμιαία μέχρι τους 8 ή 10 χυμούς λεμονιών ημερησίως”.
Κρυώματα και πυρετός μπορεί να προκληθούν από διάφορες αιτίες, Όμως το λεμόνι είναι πάντα ένα βοηθητικό φάρμακο. Ισπανοί ιατροί το θεωρούν σαν ένα αλάνθαστο φίλο. Ιδού η Ισπανική μέθοδος που εκθέτει ο Δρ. Wood:
“Ο χυμός ενός λεμονιού προστίθεται σ’ ένα φλιτζάνι με καφέ, πίνεται με μια ρουφηξιά χωρίς γάλα ή ζάχαρη, δύο φορές την ημέρα. Αντί για καφέ, συστήνεται τσάι τριφύλλι ή άλφα-άλφα, φαίνεται να είναι πιο ισχυρό και εύγευστο.
Ρευματισμοί
Παίρνετε το χυμό από μισό λεμόνι πριν από κάθε γεύμα, και πριν την κατάκλιση κάθε βράδυ. Μπορεί να διαλυθεί με αποσταγμένο νερό πριν το πάρετε, ή σαν δυνατή λεμονάδα, και ταυτόχρονα τοποθετήστε τον εξωτερικά δύο φορές την ημέρα. Οι περισσότεροι ιατροί δηλώνουν ότι μετά την πάροδο τριών ημερών η σίγουρη αλλά αργή δύναμη του λεμονιού δείχνει τις καθαριστικές και παυσίπονες ιδιότητές του.
Σκορβούτο
Ο κόσμος γνωρίζει καλά σήμερα ότι η θεραπεία για το σκορβούτο με το χυμό του λεμονιού είναι αποτελεσματική.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις παρόμοιες με το σκορβούτο, εν τούτοις, φαίνεται η έλλειψη των ισχυρών βιταμινών του λεμονιού που δίνει γρηγορότερη ανακούφιση στην εντερική δραστηριότητα, θεραπεία στις στοματικές καταστάσεις με δυνατότερη ανοσοποιητική ανοσία στις μολύνσεις όταν ακολουθείται μία δίαιτα πλούσια σε βιταμίνη C που αφθονεί στα
λεμόνια.
Πονοκέφαλος
Μερικά κουταλάκια χυμό του λεμονιού σε ζεστό τσάι (τριφύλλι ή άλφα-άλφα είναι καλύτερα) είναι η θεραπεία ενός έξυπνου μπάρμαν στην Νέα Υόρκη, γ’ αυτούς που έχουν πονοκεφάλους (επακόλουθο μέθης) και από πονοκεφάλους που προέρχονται από άλλες αιτίες. Με αυτό το σύστημα κερδίζει τους πελάτες του, ξεκόβουν, και τους οδηγεί μακριά από τα φάρμακα τελείως.
Διαλυτικό της πέτρας (των δοντιών)
Ο χυμός του λεμονιού είναι από μόνος του μια ευχάριστη και νόστιμη οδοντόπαστα. Κρατήστε τις οδοντόβουρτσες βυθισμένες σε διαλυμένο χυμό λεμονιού, τις βοηθάει να είναι καθαρές όπως και τα δόντια.
Το λεμόνι της αντοχής
Πολλές γυναίκες, άντρες και παιδιά που τους λείπει η δύναμη, παίρνουν χαμηλό ασβέστιο. Τότε είναι που το κοκτέιλ του λεμονιού, παίρνοντας το δύο φορές την ημέρα για 30 ημέρες αλλάζει την χημεία του σώματος, δίνει περισσότερη δύναμη, βελτιώνει τη μνήμη και την αντοχή, όπως επίσης και την εμφάνιση του δέρματος του προσώπου. Το κοκτέιλ
λεμονιού συνίσταται από χυμό λεμονιού, σκόνη γάλακτος με μέλι χτυπημένο σε μπολ του κοκτέιλ.
Το ξύσμα του λεμονιού μια μεγάλη νοστιμιά
Μεγάλοι καλοφαγάδες επιμένουν στην ελεύθερη χρήση της φλούδας του λεμονιού ξυσμένη, για όλα τα γλυκά. Προσδίδει μια απροσδιόριστη πολυτέλεια σε οποιοδήποτε κέικ, οποιαδήποτε γεύση, και δεν έρχεται σε αντίθεση με άλλες γεύσεις ούτε στο κέικ, ή στο γλάσο του κέικ. Κανείς ο οποίος δεν έχει γευτεί ακόμη χάμπουργκερ πολυτελείας δεν μπορεί να αντιληφθεί τι του επιφυλάσσει. Τριμμένο κρεμμύδι με τριμμένη φλούδα λεμονιού προστίθενται στο βοδινό κρέας πριν από το ψήσιμο ή το τηγάνισμα, είναι η μεγαλύτερη απόλαυση και από τα πιο ακριβά κομμάτια κρέατος.
Η πιο ακριβή από τις σοκολάτες στο Παρίσι περιέχει λεπτά τριμμένη φλούδα λεμονιού. Τριμμένη φλούδα λεμονιού προστίθεται και στις καλύτερες φρουτοσαλάτες, και σαλάτες λαχανικών στην Ευρώπη. Στο Βερολίνο, το Παρίσι και σε όλη την Ιταλία οι ασύγκριτες σούπες τους περιέχουν τριμμένη φλούδα λεμονιού.
Μαρμελάδα φλούδας Λεμονιού κοσμεί τα τραπέζια του πρωινού στα continental resorts. Έχουν δει πολλούς καλοφαγάδες να χρησιμοποιούν τριμμένη φλούδα λεμονιού στα αυγά του πρωινού τους.
Λεμόνι ένα καλό καρύκευμα
“Αλλά όσο αφορά τα υλικά για τα χόρτα μην ανησυχείτε, . . . . είμαι σε θέση να πάρω τα φύλλα του λάπαθου, την νεαρή πικραλίδα, και την μουστάρδα. . .
Το γαϊδουράγκαθο ωραία ψημένο και καρυκευμένο με κρέμα και χυμό λεμονιού, είναι πολύ ορεκτικά.”- Counsels on Diet and Foods, σελ.. 324.
Λεμόνι αντί ξύδι είναι πιο εύγευστο ως καρύκευμα για όλα τα χόρτα ειδικά στις φρέσκες μικρές κορυφές των τεύτλων. Στην κατασκευή μαγιονέζας το λεμόνι είναι προτιμότερο
αντί του ξυδιού.
Λεμόνι προληπτικά για το σκώρο
Ένα γοητευτικό Γαλλικό έθιμο για ντουλάπες είναι να πάρετε ώριμα λεμόνια, και να τα καρφώσετε με γαρίφαλα γύρω-γύρω σε όλη την φλούδα του λεμονιού. Τα λεμόνια κατάσπαρτα στεγνώσουν σιγά-σιγά με τα γαρίφαλά τους, αφήνοντας μια υπέροχη μυρωδιά σε όλες τις ντουλάπες και τα δωμάτια.
Λεμόνια και Κόπωση
Μεγάλης απόστασης περιπατητές και ταξιδιώτες στον κόσμο, καθώς και εξερευνητές, θεωρούν το λεμόνι ως θεόσταλτο. Όταν αρχίζει η κόπωση το λεμόνι απορροφάται μέσα από μια τρύπα στην κορυφή. Είναι γρήγορης δράσης φάρμακο, δίνοντας σχεδόν απίστευτη δροσιά. Εξερευνητές χρησιμοποιούν το λεμόνι για την προστασία από πολλές μολύνσεις των τροπικών χωρών. Μια μικρή ποσότητα χυμού λεμονιού θα ξεδιψάσει πιο αποτελεσματικά από ότι π πολύ μεγαλύτερες ποσότητες νερού. Οι έμπειροι ταξιδιώτες δηλώνουν ότι όταν προσθέστε χυμό λεμονιού σε σύνηθες πόσιμο νερό, σε διάφορες περιοχές, δρα ως αντισηπτικό και αποτρέπει την ασθένεια που οφείλεται σε αλλεργία προς τα διαφορετικά αποθέματα νερού.
Το Εκλεπτυσμένο Λεμόνι
Αυτό το τέχνασμα είχε μαθευτεί από σπουδαίους ανθρώπους των επιχειρήσεων και της επαγγελματικής ζωής, όταν θα έπρεπε να είναι στα πόδια τους το πρωί, μετά από μια νύχτα κατάποσης και γλεντιού. Κόβετε ένα το λεμόνι στα τέσσερα. Στη συνέχεια πασπαλίζονται με αλάτι, και τρώγονται όλα εκτός από το δέρμα, πριν από το πρωινό. Δημόσιοι ομιλητές λένε ότι αυτό το τέχνασμα είναι ένα σημαντικό τονωτικό για αυτούς, πριν πάνε στην πλατφόρμα.
Κολπική Υγιεινή
Ο αραιωμένος χυμός λεμονιού είναι ένας ασφαλής και υγιεινός τρόπο για κολπική πλύση. Αν και αυτό είναι ένα ισχυρό αντισηπτικό, παρ ‘όλα αυτά είναι ελεύθερο από τα ερεθιστικά φάρμακα που περιέχουν οι κολπικές πλύσεις και τα υπόθετα.
Αυθεντία Υγείας του Λονδίνου έχει εμπιστοσύνη στα Λεμόνια
Ο Reddie Mallett, στο Λονδίνου, αυθεντία στην υγεία, έχει ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα που βασίζεται στις θεραπευτικές ιδιότητες του λεμονιού, συνδυαζόμενο με διάφορα άλλα φυσικά βοηθήματα. Στην κλινική του, ο ασθενής που του δίνεται για πρώτη φορά θεραπεία, τοποθετείται ανάμεσα σε δύο εστίες φωτιάς που βρίσκονται στις αντίθετες
πλευρές του δωματίου. Ολόκληρο το σώμα του τρίβεται με λάδι και λεμόνι. Ο θερμός αέρας με αυτό το συνδυασμό προκαλεί γρήγορη αφομοίωση, και μακράς διάρκειας ευεξία. Τα αυτιά, η μύτη και ο λαιμός έχουν την ιδιαίτερη φροντίδα για την θεραπεία τους με το χυμό λεμονιού. Ο Δρ Mallett φροντίζει για τις επίμονες περιπτώσεις καταρροής
με τον ακόλουθο τρόπο: Ένα κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο με ένα κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμονιού και ένα σταγονόμετρο, στάζετε σταδιακά μέσα σε κάθε ρουθούνι. Επίσης τίθεται στα αυτιά κάθε εβδομάδα για καθαρισμό και για τις τονωτικές του ιδιότητες.
Μικρές ποσότητες από χυμό λεμονιού και ελαιόλαδου προστίθενται στο φαί του μωρού, κατά τον απογαλακτισμό, και αυξάνεται σταδιακά με την ηλικία του παιδιού. Αυτή η μέθοδος, είπαν οι ασθενείς του Dr. Mallett αποτρέπει τις κοινές ασθένειες των παιδιών μέσα από τις ιδιότητες της ιδιόμορφης ανοσίας που δίνει.
Η δυσκοιλιότητα αντιμετωπίζεται με εσωτερική και εξωτερική παροχή χυμού λεμονιού με ελαιόλαδο. Λήψη ελαιόλαδου με χυμό λεμονιού, τέσσερις φορές την ημέρα, (ποσότητα αντίστοιχη μίας αυγοθήκης). Κάνουμε μασάζ στο σώμα τρείς φορές την εβδομάδα με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού. Αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια στην μύτη) αντιμετωπίζονται με αραιωμένο χυμό λεμονιού που χρησιμοποιείται με ρινική σύριγγα, με ήπιο και απαλό τρόπο στάλαξης.
Στην αρθρίτιδα, κάνουμε απαλό μασάζ στις αρθρώσεις με χυμό λεμονιού και λάδι μετά που ο ασθενής έχει ζεσταθεί αφού κάνει ζεστό μπάνιο σ’ ένα λουτρό ή με ζεστή κουβέρτα στο κρεβάτι.
Το κατάπλασμα πολτού χρησιμοποιείται ελεύθερα για εκφύματα (καλόγερους), αποστήματα, και δερματικά εξανθήματα γενικά. Ο χυμός φυσικά, χρησιμοποιείται και εσωτερικά. Για την βρογχίτιδα το λεμόνι και το λάδι χρησιμοποιούνται ως γαργάρα, και επίσης ως ένα μασάζ εξωτερικό για το λαιμό και το στήθος.
Για την κίρρωση του ήπατος, μέχρι και μια δωδεκάδα λεμόνια χρησιμοποιούνται καθημερινά στην κλινική του Δρ. Mallett, με διατροφή χωρίς άμυλο, και με πολλά φρούτα όπως πορτοκάλια, σταφίδες ανανάδες κλπ. Εντυπωσιακά αποτελέσματα, δήλωσε ότι έχουν βιωθεί από τους πάσχοντες από κολίτιδα, με μασάζ στην κοιλιά δύο φορές την ημέρα (ενώ βρίσκεται κλινήρης) με χυμό λεμονιού και ελαιόλαδο.
Για την διάρροια, ο Δρ Mallett χρησιμοποιεί πολτό μήλου με χυμό λεμονιού για μικρούς και μεγάλους. Για το έκζεμα, χυμός λεμονιού και φρέσκου ανανά εφαρμόζονται κάθε ώρα, και με μία δίαιτα χωρίς άμυλο, μέχρι η κατάσταση να θεραπευτεί. Η γρίπη, ο πονοκέφαλος, και η δυσπεψία αντιμετωπίζονται με αυξανόμενες ποσότητες χυμού λεμονιού εσωτερικά και εξωτερικά. Για την αντιμετώπιση του ίκτερου, ο χυμός λεμονιού συνδυάζεται με χυμό καρότου.
Ο Δρ Mallett είχε ασυνήθιστα αποτελέσματα στη θεραπεία της νευρασθένειας με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού. Το ευεργετικό ασβέστιο, συνήθως χαμηλό στις νευρασθένειες, παρέχεται μέσα από τη λήψη ελαιόλαδου που έχει θρεπτικές ιδιότητες για τα νεύρα και δίνει απόλαυση στην διατροφή του ασθενούς. Το καθημερινό μασάζ με χυμό λεμονιού και ελαιόλαδο πρέπει να τηρείται σταθερά.
Η θεραπεία των αιμορροΐδων σ’ αυτή την κλινική υγείας με το λεμόνι είναι εξαιρετικά επιτυχής. Η διατροφή είναι στεγνή. Δεν χρησιμοποιείται νερό μόνο φρούτα και λαχανικά. Το βράδυ ένα μικρό φλιτζάνι τσαγιού με ζεστό ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού, σε ίσα μέρη, εισάγεται απαλά από το ορθό (κλύσμα)-και παραμένει.
Καλλυντικά και λεμόνι
Με την άφιξη του νέου αφυδατωμένου χυμού λεμονιού σε μορφή σκόνης, η γυναίκα που ενδιαφέρεται για τη ομορφιά της μπορεί να έχει ένα βολικό δοχείο καθαρού λεμονιού μπροστά της για άμεση χρήση ανά πάσα στιγμή χωρίς το αντιαισθητικό φρέσκο μισό λεμόνι στο τραπέζι του μπουντουάρ της.
Το λεμόνι είναι ένα πολύτιμο λευκαντικό για τα χέρια και τα νύχια. Το νεώτερο ξέβγαλμα για ανταύγειες μαλλιών περιέχει λεμόνι. Η πόρο-αναγωγική θεραπεία στα υπερσύγχρονα κατάστημα ομορφιάς περιέχει φυσικό χυμό λεμονιού, και ένα από τα συστατικά του σε ένα αποτελεσματικό μειωτήρα-μαστού είναι από χυμό λεμονιού.
Μια νέα υγρή πούδρα έχει κατασκευαστεί για θεραπεία και καλλωπισμό, περιέχει φυσικό χυμό λεμονιού για την αφαίρεση της γυαλάδας στην μύτη και το πρόσωπο, και για τις ιδιότητές της για λεύκανση των φακίδων στο πρόσωπο.
Οδοντική σκόνη από Λεμόνι και φράουλα είναι ένα νέο μέσο λεύκανσης δοντιών για τις σκούρες μεμβράνες και τις αλκαλικές αποθέσεις.
Μια δασκάλα χορού στην Νέα Υόρκη κρατά τα πόδια και τις αρθρώσεις των μαθητών της «εύκαμπτα» με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού, κάνοντας μασάζ πριν και μετά τα μαθήματα, ειδικοί στην φυσική παιδεία και τον πολιτισμό χρησιμοποιούν τώρα μια εξαιρετική κρέμα μασάζ που γίνεται από τον κρόκο του αυγού, το λεμόνι και το ελαιόλαδο.
Ηθοποιοί στο Παρίσι αποτρέπουν τους μαύρους κύκλους γύρω στα μάτια εφαρμόζοντας δύο φορές την ημέρα χυμό λεμονιού. Χρησιμοποιείται για την πρόληψη της κίτρινης εμφάνισης στο λαιμού. Μία έξυπνη ηθοποιός μεταφέρει μαζί της ανά πάσα στιγμή τα καινούργια επιθέματα καθαρισμού για την αφαίρεση του μακιγιάζ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Προσθέτει χυμό λεμονιού στο βάζο με τα επιθέματα, έτσι ώστε για κάθε εφαρμογή να εξασφαλίζει λεύκανση, καθώς και μια θεραπεία καθαρισμού του δέρματος πριν από την εφαρμογή περισσότερου μακιγιάζ.
Το λεμόνι προσφέρει πληθώρα χρήσεων για τα μαλλιά και το τριχωτό της κεφαλής. Ένα μασάζ του τριχωτού της κεφαλής με λεμόνι μπορεί να γίνει στο σπίτι κάποιου με τη χρήση της νέας αφυδατωμένης σκόνης λεμονιού, η οποία αφήνεται να παραμείνει κατά τη διάρκεια της νύχτας για τις ισχυρές τονωτικές ιδιότητες της, καθώς και την ικανότητά της να καταπολεμά πολλές μολύνσεις στο τριχωτό της κεφαλής.
Λεμόνι, μια καλή θεραπεία για τη συνήθεια του καπνίσματος
Αν κάποιος επιθυμεί πραγματικά να σταματήσει τη συνήθεια του καπνίσματος , από οποιαδήποτε μορφή, έχει βρεθεί ότι, όταν προκύπτει η επιθυμία, είτε για καπνό ή να μασήσει, τότε μια κατευθείαν γουλιά με χυμό λεμονιού μειώνει αυτή την επιθυμία. Σε περίπου τριάντα (30) ημέρες από αυτή τη θεραπεία όλη η επιθυμία για τη χρήση του καπνού θα έχει εξαφανιστεί. Ένας βολικός τρόπος για τη χρήση του λεμονιού είναι να μεταφέρει κάποιος ένα λεμόνι μαζί του, με μία τρύπα στην κορυφή του, τυλιγμένο σε λαδόκολλα, τότε ρουφάει μια γουλιά κάθε φορά που εμφανίζεται η επιθυμία. Μπορεί να χρειαστεί αρκετά λεμόνια την ημέρα για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πρέπει επίσης κάποιος να σταματήσει να χρησιμοποιεί στα τρόφιμα καρυκεύματα πιπεριού και αλατιού, το πιπέρι και το αλάτι φαίνεται να αυξάνουν την επιθυμία για καπνό.
Το λεμόνι βοηθά στην αντιμετώπιση του αλκοολισμού
Θα πρέπει να υποδείξουν στους ασθενείς, το κακό των οινοπνευματωδών ποτών, και την ευλογία της πλήρους αποχής. Θα πρέπει να τους ζητηθεί να απομακρύνουν τα πράγματα που έχουν καταστρέψει την υγεία τους, και να τα αντικαταστήσουν με μια πληθώρα φρούτων.
Μπορούν να λαμβάνονται πορτοκάλια, λεμόνια, δαμάσκηνα, ροδάκινα, και πολλές άλλες ποικιλίες?
Γιατί ο κόσμος του Κυρίου είναι παραγωγικός, εάν ασκηθεί επίμονη και επίπονη προσπάθεια.
“for the Lord’s world is productive, if painstaking effort is put forth.” Counsels on Diet and Foods, p. 311.
Έχει διαπιστωθεί ότι όσο περισσότερα φρούτα περιέχονται στην διατροφή, κυρίως λεμόνια, τόσο λιγότερη επιθυμία υπάρχει για αλκοολούχα ποτά.
Πηγή , 1 , 2
Ο πιο σημαντικός θάνατος του 2016 και ιδέα δεν έχετε 
Η χρονιά-δρεπάνι 2016 ήταν ίσως η χρονιά που περισσότερο από κάθε άλλη είδε τα social media να γεμίζουν από κλαψουρίσματα και νοσταλγίες για μια σειρά από διάσημα ονόματα που «έφυγαν».
Και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το κακό σε αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα το κακό στο να αναπολείς τα τραγούδια του George Michael ή του Prince αλλά είναι απολύτως προβληματικό και ενδεικτικό των αξιών μας το ότι η κλάψα περιορίζεται σε ανθρώπους της εμπορικής λαϊκής διασκέδασης (ξέρω ότι δε θα αρέσει αυτός ο χαρακτηρισμός) και ούτε καν σε καλλιτέχνες, πολύ δε περισσότερο δε θα περιλάβει εκείνους που προσέφεραν πραγματικά στην ανθρωπότητα.
Το όνομά του ήταν Donald Henderson και γεννήθηκε το 1928 στο Λέικγουντ, στο Οχάιο. Πέθανε στις 19 Αυγούστου 2016 σε ηλικία 87 ετών στη Βαλτιμόρη. Προφανώς κανείς δεν τον έχει ακούσει, δεν ξέρει καν για το έργο του και φυσικά ούτε συζήτηση για το θάνατό του.
Στη δεκαετία 1967-77 ήταν επικεφαλής μιας μικρής ομάδας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας* με την ονομασία Μονάδα Εκρίζωσης της Ευλογιάς (Smallpox Eradication Unit) και τη χρηματοδότηση της USAID.
Την εποχή εκείνη περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαιναν κάθε χρόνο από τη νόσο αυτή, κυρίως στη Βραζιλία και σε χώρες της Αφρικής. Ο *ΠΟΥ βρέθηκε στην ευτυχή θέση να ανακοινώσει ότι από το 1979 δε σημειωνόταν πλέον κανένας θάνατος παγκοσμίως και η ευλογιά είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης.
o Henderson (πρώτος στ αριστερά) σαν μέλος της ομάδας εξάλειψης της ευλογιάς του CDC το 1966.
o Henderson (πρώτος στ αριστερά) σαν μέλος της ομάδας εξάλειψης της ευλογιάς του CDC το 1966.
Αυτό είχε συμβεί λόγω της επιτυχημένης στρατηγικής της ομάδας αυτής. Είχε αποδειχτεί ότι ένα επιτυχημένο πρόγραμμα εμβολιασμών δεν ήταν αρκετό για να κερδηθεί η μάχη. Η επιτυχία ήρθε με την εγκατάσταση μηχανισμών «Παρακολούθησης και περιορισμού» (surveillance-containment) χάρη στους οποίους καταγραφόταν ταχύτατα όλα τα νέα κρούσματα και εμβολιαζόταν τάχιστα όλοι οι συγγενείς και κοντινοί κάτοικοι στη γύρω περιοχή. Η προσπάθεια ήταν γιγάντια, πήραν μέρος 73 χώρες και το τελευταίο κρούσμα αναφέρθηκε στη Σομαλία στις 26 Οκτωβρίου 1977.
Η ευλογιά ήταν η πρώτη νόσος από εκείνες που ταλαιπωρούν το ανθρώπινο είδος επί αιώνες η οποία εξαλείφθηκε. Η επιτυχία αυτή οδήγησε στην εκπόνηση παρόμοιων προγραμμάτων που έχουν φέρει στο όριο της εξάλειψης την πολιομυελίτιδα και άλλες ασθένειες, και σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία αυτή οφείλεται στον Henderson.
Τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία και ακαδημαϊκές θέσεις συμπεριλαμβανομένου του Albert Schweitzer International Prize for Medicine, Health for All Medal of the World Health Organization και του US Presidential Medal of Freedom.
Το 2002 τιμήθηκε με το Προεδρικό Παράσημο της Ελευθερίας, την υψηλότερη διάκριση που μπορούν να λάβουν οι απλοί πολίτες στις ΗΠΑ.
Το 2002 τιμήθηκε με το Προεδρικό Παράσημο της Ελευθερίας, την υψηλότερη διάκριση που μπορούν να λάβουν οι απλοί πολίτες στις ΗΠΑ.
Κανένα Nobel δε δόθηκε γι’ αυτό το επίτευγμα, τα Nobel πήγαν σε τρεις προέδρους των ΗΠΑ,  κανένα δάκρυ δε χύθηκε, όλη η κλάψα πήγε στον Johan Cruyff και τον David Bowie. Τυχαίο που σε όλους τους απολογισμούς των σημαντικών θανάτων για το 2016 έχει μόνο τραγουδιστές, ηθοποιούς και δευτεροκλασάτους συγγραφείς;
Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού δυσκολεύεται να βρει την Αγγλία και τη Γαλλία στο χάρτη και αμφιβάλω αν ξέρει με ποιους πολέμησε ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες. Ξέρει όμως πολύ καλά τα latest hits. Είναι δυνατόν να έχει κανείς την απαίτηση να ξέρει τι είναι ο ΠΟΥ, τι η ευλογιά και από τι αιτίες θανάτου έχουμε γλυτώσει την τελευταία δεκαετία;
Από το 1979 που αναφέρθηκε ο τελευταίος θάνατος από ευλογιά, έχουν περάσει 37 χρόνια και έχουν σωθεί 74 εκατομμύρια ζωές. Τόσοι πέθαναν και στους δυο παγκόσμιους πολέμους μαζί.
Δε χρειάζονται δάκρυα για τον Henderson. Δεν τα έχει ανάγκη, σε αντίθεση με τα δημοφιλή λαϊκά είδωλα.

************

Του Κωνσταντίνου Ν. Φουντουλάκη (Aναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής ΑΠΘ)


Μια από τις αξιοσημείωτες συνέπειες της ανθρώπινης ρύπανσης και της υπεραλίευσης στους ωκεανούς του κόσμου είναι η άνοδος του πληθυσμού των μεδουσών. Ο ραγδαία αυξανόμενος αριθμός των μεδουσών είναι σημαντικός παράγοντας του αφανισμού της αλιείας, οδηγεί στο κλείσιμο των παράκτιων σταθμών,  βλάπτει τον τουρισμό, αλλά δημιουργικοί επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί και μια χούφτα άλλα εργαστήρια μπορεί να έχουν βρει έναν εκπληκτικό τρόπο για να χρησιμοποιήσουν τις μέδουσες για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας από την δημιουργία βιώσιμων ηλιακών κυττάρων από τσούχτρες goo. Όσο τρελό κι αν ακούγεται, το πεδίο της τεχνολογίας biosolar, που χρησιμοποιεί βιολογικό υλικό για να παγιδεύεται  η  ηλιακή ενέργεια, υπόσχεται να φέρει επανάσταση στην ηλιακή ενέργεια με τα συμβατικά ηλιακά κύτταρα. Συχνά δε είναι πολύ φιλικά προς το περιβάλλον για την παραγωγή παρά την ραγδαία μείωση του κόστους τους. Αν και το πεδίο της ηλιακής ενέργειας έχει κυριαρχήσει για χρόνια από φωτοβολταϊκά κύτταρα, η προσφυγή της αξιοποίησης των φωτοσυνθετικών συστατικά των ζωντανών οργανισμών είναι προφανής, δεδομένου ότι έχουν ήδη τελειοποιηθεί για πάνω από χιλιετίες.

Ο Bruce, ένας καθηγητής της βιοχημείας, και της κυτταρικής και μοριακής βιολογίας έχει πειραματιστεί με τη χρήση της πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης (GFP) που βρίσκεται στις μέδουσες. Η GFP, η ουσία που κάνει μέδουσες να λάμπουν, παράγει ένα ηλεκτρικό ρεύμα, όταν τοποθετείται σε ένα ηλεκτρόδιο αλουμινίου και εκτεθεί σε υπεριώδες φως, μια ανακάλυψη που έγινε πριν από έξι χρόνια από τον Σουηδό επιστήμονα  Zackary Chiragwandi. Τώρα ο Bruce, μέσω της "Bruce Lab" στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί, ψάχνει τρόπους για να εξαγάγει τις ακριβείς ενώσεις όπου η φωτοσύνθεση συμβαίνει στα κύτταρα των μεδουσών, όπως επίσης και στα φυτά. Ο Bruce ελπίζει να ανακαλύψει πώς να εξαγάγει αυτά τα  "κέντρα αντίδρασης» της  φωτοσύνθεσης αποτελεσματικά και με μικρό κόστος ώστε να καταστεί δυνατή η κατασκευή biosolar πάνελ  μαζικά. Ο Bruce, όπως αναφέρει το Salon, θεωρεί ότι μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μιας εμπλουτισμένης πράσινης πάστας που θα μπορούσε να επαλείφει (βάψει) διαφανή και αγώγιμα πάνελ ως μέρος ενός χαμηλού κόστους ηλιακού κιτ. Σε αντίθεση με τους σημερινούς ηλιακούς συλλέκτες, οι συσκευές αυτές θα μπορούσαν απλά να καθαρίζονται και με εκ νέου επικαλυμμένη στρώση με φωτοσυνθετικό φυτικό υλικό όποτε η απόδοσή τους αρχίζει να μειώνεται, καθιστώντας το μια πολύ πιο βιώσιμη εναλλακτική λύση.

Η έρευνα Biosolar δεν είναι καθόλου διαδεδομένη - αυτό είναι ένα πεδίο που εξετάζουν όχι περισσότερα από 20 εργαστήρια σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, οι πρόσφατες ανακαλύψεις μπορεί σύντομα να το αλλάξουν αυτό. Την περασμένη άνοιξη, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Binghamton δημιούργησαν με επιτυχία ένα ηλιακό πάνελ με τη χρήση ηλιακών κυψελών που τροφοδοτείται από κυανοβακτήρια. Στο πάνελ τα βακτήρια που κινούνται αναπτύσσουν 5,59 microwatts - περισσότερο από κάθε άλλη υπάρχουσα biosolar πάνελ μικρής κλίμακας. Αν και αυτό ωχριά σε σύγκριση με τα παραδοσιακά ηλιακά πάνελ, τα biosolar πάνελ μπορούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια τη νύχτα ή σε συννεφιασμένες ημέρες, καθώς η βακτηριακή αναπνοή παράγει ενέργεια ακόμα και με την απουσία του φωτός του ήλιου. Σε συνέχεια,  Ιρανοί ερευνητές κατασκεύασαν με επιτυχία ένα ηλιακό κύτταρο που συνδυάζει μια φθορίζουσα ένωση που βρίσκεται σε μέδουσες με το φως που ενεργοποιείται από πρωτεΐνες που συλλέγονται από τα βακτήρια, παράγοντας ένα πιο αποδοτικό ηλιακό κύτταρο. Σύμφωνα με το MEHRS πρακτορείο ειδήσεων, με περαιτέρω βελτιστοποίηση της ενεργειακής μετατροπής, αυτά τα κύτταρα μπορούν να αντικαταστήσουν τις παλαιότερες γενιές των ηλιακών κυψελών στο εγγύς μέλλον. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Bruce, η έρευνα biosolar χρειάζεται περισσότερη χρηματοδότηση προκειμένου να προχωρήσει αυτή η τεχνολογία σε μαζική παραγωγή.

πηγή  

Τα όρια της ανθρωπότητας δοκιμάστηκαν για μια ακόμη χρονιά, και το διάστημα δείχνει να συναρπάζει όλο και περισσότερο την επιστημονική κοινότητα.

Η χρονιά που περνά επέδειξε μια σειρά από επιστημονικές ανακαλύψεις και τεχνολογικά επιτεύγματα που επέκτειναν τα σύνορα της ανθρωπότητας στο χρόνο και στο σύμπαν, δίνοντάς μας απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματα που αφορούν το παρελθόν αλλά και το μέλλον μας.

Από την πιθανότητα να έρθουμε κοντά σε έναν άγνωστο εξωγήινο κόσμο, το άνοιγμα των διαστημικών ταξιδιών σε νέα επίπεδα, τη γνώση για την προέλευση της ζωής όπως την ξέρουμε και τη μορφή των δεινοσαύρων όπως δεν την είχαμε φανταστεί ποτέ, ιδού μερικές από τις ανακαλύψεις της χρονιάς που θα μείνουν αξέχαστες:


ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ

100 χρόνια μετά την πρόβλεψη του Αϊνστάιν για την ύπαρξη τους, οι αμυδροί κυματισμοί της δομής του σύμπαντος έκαναν την εμφάνισή τους στα μάτια των επιστημόνων. Ονομάζονται βαρυτικά κύματα και στην ουσία αποτελούν κυματισμούς που δημιουργήθηκαν από εξαιρετικά βίαια γεγονότα στο σύμπαν – όπως για παράδειγμα την ένωση δύο μαύρων τρυπών μέσα σε ένα θανατηφόρο σπιράλ. Παρότι η παρουσία τους θεωρείται ανεπαίσθητη, επιστήμονες από τη Λουιζιάνα και την Ουάισνγκτον κατάφεραν με τη βοήθεια εξαιρετικά ευαίσθητων αισθητήρων να εντοπίσουν βαρυτικά κύματα που περνούσαν από τη Γη τον περασμένο Φεβρουάριο. Η σημασία της ανακάλυψής τους είναι μεγάλη, καθώς αποτελούν έναν νέο τρόπο παρατήρησης κοσμικών αντικειμένων τα οποία μέχρι τώρα θεωρούνταν αόρατα.


ΦΤΕΡΩΤΗ ΟΥΡΑ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΥ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ ΣΕ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ

Παραλίγο να είχε χρησιμοποιηθεί για να γίνει κόσμημα, όμως ένα μικρό κομμάτι κεχριμπαριού που βρέθηκε σε αγορά της Βιρμανίας έμελλε να κρύβει μέσα του ένα τεράστιο μυστικό. Καταλήγοντας μετά από λίγη τύχη σε χέρια παλαιοντολόγων, ανακαλύφθηκε ότι μέσα του υπήρχαν απομεινάρια ουράς δεινοσαύρου όπου πάνω της είχε ιστό και λεπτά φτερά! Ο συγκεκριμένος «φτερωτός» δεινόσαυρος έζησε πριν από περίπου 99 εκατ. χρόνια και αποτελεί έναν τύπο δίποδου δεινόσαυρου που έμοιαζε με πουλί και που ανήκει στην κατηγορία maniraptora, μία από αρκετές κατηγορίες δεινοσαύρων με φτερά. Τα πουλιά εμφανίστηκαν στη Γη πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια, κατά την Ιουράσια γεωλογική περίοδο, και εξελίχθηκαν από μικρούς, φτερωτούς δεινόσαυρους. Η ουρά αποτελείται από οκτώ σπονδύλους, μαλακούς ιστούς, και φτερά που είναι άπταιστα διατηρημένα σε τρεις διαστάσεις.


ΚΑΤΟΙΚΗΣΙΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΑΣ;

Τον περασμένο Αύγουστο η ανθρωπότητα έφτασε πιο κοντά στην ελπίδα να βρει έναν πλανήτη ο οποίος μπορεί να συντηρήσει ζωή όπως η Γη. Επιστήμονες ανακάλυψαν στοιχεία για έναν κόσμο που περιστρέφεται γύρω από τον δικό του Ήλιο σε απόσταση «μόλις» 4,24 ετών φωτός μακριά μας. Βρίσκεται στον αστερισμό του Κενταύρου· ενός συστήματος το οποίο εδώ και χρόνια προκαλεί τη φαντασία επιστημόνων αλλά και συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας. Το άστρο ονομάστηκε Proxima b και έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με τη Γη. Η τροχιά του γύρω από τον δικό του Ήλιο πραγματοποιείται σε τέτοια απόσταση η οποία θεωρητικά επιτρέπει την ύπαρξη υδάτων σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του. Μπορεί ακόμη να μην υπάρχει η δυνατότητα να διαπιστωθεί εάν όντως έχει τις κατάλληλες συνθήκες διατήρησης ζωής, όμως ήδη αποτελεί τεράστια πρόκληση για τους αστρο-βιολόγους όλου του κόσμου.


ΕΝΑΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ

Τον Ιανουάριο επιστήμονες αποκάλυψαν τα ευρήματα ενός κροκόδειλου ο οποίος πραγματικά σόκαρε με το μέγεθός του. Αποτελεί το μεγαλύτερο θαλάσσιο είδος του συγκεκριμένου ερπετού που βρέθηκε ποτέ, με μήκος μεγαλύτερο από 9 μέτρα και βάρος τουλάχιστον 3 τόνους. Ονομάστηκε Machimosaurus rex και υπολογίζεται ότι έζησε πριν από 120 εκατ. χρόνια. Η ανακάλυψη απολιθωμένων οστών του στην έρημο της Τυνησίας προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά το τέλος της Ιουράσιας Περιόδου, και συγκεκριμένα τη διάψευση ότι ένα βίαιο περιστατικό πριν από 145 εκατ. χρόνια στάθηκε η αιτία της πλήρους εξαφάνισης των ερπετών της συγκεκριμένης κατηγορίας.


ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΝΑΣΑ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟΝ ΔΙΑ

Χρειάστηκαν 5 χρόνια και 1,7 δισ. μίλια για το διαστημόπλοιο Juno της ΝΑΣΑ για να ολοκληρώσει μια εξαιρετικά επικίνδυνη μανούβρα και να μπει σε τροχιά γύρω από τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος. Το διαστημόπλοιο αυτό αποτελεί το πρώτο ανθρώπινο κατασκεύασμα που μπήκε σε τροχιά γύρω από τον Δία μετά το τέλος της αποστολής του Galileo το 2003, κι έχει κατασκευαστεί για να μελετήσει τη δομή του γιγαντιαίου πλανήτη και το ισχυρό μαγνητικό του πεδίο, ανοίγοντας πιθανότατα το δρόμο για τη μελέτη του παγωμένου φεγγαριού του με την ονομασία Europa.


Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΞΕΡΟΥΜΕ

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι το μόριο με την ονομασία GK-PID αποτελεί το λόγο για τον οποίο οι μονοκύτταροι οργανισμοί ξεκίνησαν να εξελίσσονται σε τέτοιο βαθμό ώστε να μετατραπούν σε πολυκύτταρους πριν από περίπου 800 εκατ. χρόνια. Αυτό το «θαύμα» της εξέλιξης λειτούργησε σαν «μοριακός γάντζος» ο οποίος στάθηκε ικανός να τραβήξει χρωμοσώματα το ένα κοντά στο άλλο και τα έσυρε στο εσωτερικό μέρος του τείχους μιας κυτταρικής μεμβράνης κατά τη διαδικασία της μίτωσης. Αυτό επιτρέπει στα κύτταρα να διαχωριστούν σωστά και να μην εξελιχθούν σε καρκινικά. Αυτή η συναρπαστική ανακάλυψη έδειξε ότι η αρχαία μορφή του GK-PID δεν συμπεριφερόταν όπως σήμερα. Ο μόνος λόγος που κατάφερε να μετατραπεί στον μοριακό αυτό «γάντζο» ήταν μια και μόνο μετάλλαξη η οποία επέτρεψε την αντιγραφή του εαυτού του. Κάτι το οποίο πιθανότατα καταδεικνύει ότι η πολυκυτταρική ζωή είναι το αποτέλεσμα μιας μοναδικής, ταυτοποιημένης, μετάλλαξης.


Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ

Ο μεγαλύτερος πρώτος αριθμός ανακαλύφθηκε στις αρχές του 2016 από έναν υπολογιστή του Πανεπιστημίου του Μιζούρι στις ΗΠΑ. Οι πρώτοι αριθμοί -όπως το 2, 3, 5 και 7- είναι οι αριθμοί που διαιρούνται μόνο με τον εαυτό τους και τη μονάδα και παίζουν σημαντικό ρόλο στην κρυπτογράφηση στους υπολογιστές. Πρόκειται για τον 2^74,207,281 – 1 και απαρτίζεται συνολικά από τουλάχιστον 22 εκατομμύρια ψηφία, δηλαδή είναι 5 εκατομμύρια ψηφία μακρύτερος από τον προηγούμενο γνωστό πρώτο αριθμό. Οι μεγάλοι πρώτοι αριθμοί αποτελούν σημαντικό κομμάτι στον τομέα της κρυπτογράφησης στους υπολογιστές, καθώς βοηθούν στο να είναι αδύνατη η ανάγνωση δεδομένων από οποιονδήποτε δεν κατέχει κάποια συγκεκριμένη πληροφορία (password). Αυτό έχει εφαρμογή ιδιαίτερα στις ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές και αγορές καθώς και στην ανταλλαγή ηλεκτρονικών προσωπικών μηνυμάτων.


ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΕΝΑΤΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ;

Από την ανακάλυψη του Πλούτωνα τον 20ο αιώνα, η ανθρωπότητα απασχολείται διαρκώς με το μύθο του λεγόμενου Πλανήτη Χ. Ενός ακόμη πλανήτη ο οποίος δεν έχει ανακαλυφθεί αλλά βρίσκεται κάπου εκεί έξω, κι αν όντως είναι υπαρκτός τότε θα αποτελέσει τον ένατο κατά σειρά πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια παρουσίασαν δεδομένα τα οποία εξηγούν ότι ο λεγόμενος “ένατος πλανήτης” όντως υπάρχει, και η ολοκληρωμένη περιστροφή του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί 15.000 χρόνια. Σύμφωνα, μάλιστα, με τους συγκεκριμένους επιστήμονες, η πιθανότητα να έκαναν λάθος υπολογισμούς είναι μόλις 0,007%. Η ανακάλυψή τους δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί, όμως εάν υπήρχε αυτό το ουράνιο σώμα, τότε υπολογίζεται ότι το μέγεθός του θα ήταν 2-15 φορές μεγαλύτερο της Γης, και θα βρισκόταν σε τροχιά 200-1600 Αστρονομικών Μονάδων μακριά από τον Ήλιο. Η Αστρονομική Μονάδα (α.μ.) είναι μονάδα μέτρησης αποστάσεων και ισούται με 149.597.870.700 μέτρα.


Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Τα πάντα κάποια στιγμή καταστρέφονται, κι αυτό συμβαίνει και με τους σκληρούς δίσκους και κάθε είδους συσκευής αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων. Αυτό ήρθε να διαψεύσει μια ανακάλυψη του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον. Επιστήμονες κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν γυαλί από νανο-υλικό το οποίο εκτέλεσε μια κανονική διαδικασία καταγραφής και ανάκτησης δεδομένων. Αυτή η περίεργη συσκευή αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων με το μέγεθος ενός κέρματος, έχει χωρητικότητα 360ΤΒ και μένει ανέπαφη ακόμη και σε θερμοκρασία 1.000 βαθμών Κελσίου. Υπολογίζεται ότι ο μέσος χρόνος ζωής της, εάν διατηρηθεί σε θερμοκρασία δωματίου, φτάνει τα 13,8 δισ. χρόνια. Όσο περίπου και η ηλικία του σύμπαντος!


Η SPACEX ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΕΙ ΚΑΘΕΤΑ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΠΥΡΑΥΛΟ

Σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας ή κομικς, είναι συνηθισμένο να βλέπουμε διαστημόπλοια να εκτοξεύονται στο διάστημα και να προσγειώνονται σε άλλους πλανήτες χωρίς κανένα πρόβλημα. Στην πραγματικότητα είμαστε ακόμη αρκετά μακριά από αυτού του είδους την τεχνολογία. ΝΑΣΑ και Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχουν αναπτύξει διαστημικούς πυραύλους οι οποίοι είτε προσθαλασσώνονται είτε καταστρέφονται στην ατμόσφαιρα. Όμως η εταιρεία του Έλον Μασκ, η SpaceX, κατάφερε στις 8 Απριλίου να προσγειώσει κάθετα έναν πύραυλο. Μια διαδικασία η οποία γλιτώνει πάρα πολλά χρήματα και χρόνο μεταξύ των εκτοξεύσεων. Όπως είπε ο Μασκ, η συγκεκριμένη τεχνολογία, παρότι αποτελεί κτήμα μιας ιδιωτικής εταιρείας, θα περάσει και στα χέρια της ΝΑΣΑ για περαιτέρω ανάπτυξη.


πηγή
Από τα παιδικά μας χρόνια, πολλές φορές, η κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε και αποκτούμε εμπειρίες, δημιουργεί μέσα μας ένα πλήθος εννοιών και πεποιθήσεων τις οποίες δεν μπορούμε να ορίσουμε επακριβώς και να αποδείξουμε με ένα χειροπιαστό και πρακτικό τρόπο αλλά απλά τις καταλαβαίνουμε διαισθητικά.
Κάποια από τα διαισθητικά αυτά υπονοούμενα αφορούν τον τρόπο με τον οποίο ένας πολιτισμός αντιλαμβάνεται κάποιες θεμελιώδεις επιστημονικές έννοιες.
Μέσα σ’ αυτές τις έννοιες συγκαταλέγεται και η έννοια της ύλης η οποία ναι μεν είναι διαισθητικά παρούσα παντού γύρω μας, αλλά ωστόσο κανένας μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να της δώσει έναν επιστημονικά αντικειμενικό ορισμό.
Όπως λέει και ο καθηγητής φιλοσοφίας Ευτύχης Μπιτσάκης: «H έννοια της ύλης είναι ένα φιλοσοφικό κατηγόρημα και όχι κάτι χειροπιαστό και αντικειμενικά προσδιορισμένο».
Και όμως πάνω σ’ αυτή την μη αντικειμενικά προσδιορισμένη έννοια δομήθηκαν οι θετικές επιστήμες.
Όπως είναι φυσικό λοιπόν αν οι απόψεις μας για το τι είναι ύλη αλλάξουν, θα αλλάξει συγχρόνως ολόκληρο το οικοδόμημα των θετικών επιστημών.
Αυτή η μεγάλη αλλαγή της επιστημονικής άποψης μας για το τι είναι ύλη έχει συντελεστεί και πάνω σ’ αυτή τη νέα αντίληψη για το τι είναι ύλη έχει στηριχτεί η μεγάλη επιστημονική επανάσταση του 20ου αιώνα. Μια επανάσταση που όταν γίνει γνωστή στο ευρύτερο κοινό είναι σίγουρο ότι θα ανατρέψει την σημερινή κλασική «Ανθρώπινη κοινή λογική».
Ας δούμε λοιπόν τι είναι αυτό που η ψευδαίσθηση των ανθρώπινων αισθήσεών μας ονομάζει και αντιλαμβάνεται ως ύλη.

Η Κλασσική Έννοια της Ύλης

Αρχικά η αντίληψη μας για το τι είναι ύλη υπήρξε πολύ πρακτική, εφόσον με τον όρο αυτόν περιγράφονταν τα φυσικά αντικείμενα τα οποία είχαν την δυνατότητα να τα επεξεργάζονται οι τεχνίτες και οι καλλιτέχνες.
Ύλη ήταν αυτό που μπορούσα να βλέπω, να ακουμπάω, να σμιλεύω και να χρησιμοποιώ για τις καθημερινές μου ανάγκες.
Ύλη ήταν ένα βουνό, ένα λουλούδι, ένα τραπέζι, ένα σύννεφο, το σώμα ενός ανθρώπου, το νερό που κυλάει στο ποτάμι.
Μπορούσαμε να υποδείξουμε άπειρα υλικά αντικείμενα και να συμφωνήσουμε όλοι για την υλικότητά τους όμως λίγοι συνειδητοποιούσαν ότι κανένας δεν μπορούσε να δώσει έναν αντικειμενικό ορισμό του τι είναι ύλη.
Η ύλη είχε γνωστές και υπολογιζόμενες ιδιότητες, είχε όρια καθορισμένα, χρώμα, βάρος, σκληρότητα δεν είχε όμως έναν επιστημονικά αντικειμενικό ορισμό. Οριζόταν μόνο έμμεσα μέσω των ιδιοτήτων που γίνονταν αντιληπτές από τις ανθρώπινες αισθήσεις και τα όργανα μέτρησης.
Με βάση αυτές τις αντιλήψεις συγκροτήθηκε το οικοδόμημα των θετικών επιστημών στη δύση αλλά και ένα σύνολο φιλοσοφικών ρευμάτων τα οποία με ένα κοινό όνομα ονομάζουμε υλιστικά.
Ολόκληρο δηλαδή το οικοδόμημα της επιστήμης και της τεχνολογίας στηρίχθηκε πάνω σε ένα φιλοσοφικό κατηγόρημα και όχι σε κάτι πρακτικά καθορισμένο.
Έτσι η ύλη αποτέλεσε μία από τις πιο θεμελιώδεις έννοιες του Διαλεκτικού Yλισμού, του φιλοσοφικού συστήματος που θεμελίωσε ο Kάρολος Mαρξ.
H ύλη στον Mαρξισμό αντιπροσωπεύει την αντικειμενική πραγματικότητα, η οποία είναι διάφορη και ανεξάρτητη από την ανθρώπινη συνείδηση.

Η Ύλη της Ατομικής Φυσικής και των Στοιχειωδών Σωματιδίων

Οι ιδέες για το τι είναι ύλη άλλαξαν ριζικά τον εικοστό αιώνα μετά την ανάπτυξη της ατομικής φυσικής και της φυσικής των στοιχειωδών σωματιδίων.
Ήταν η εποχή που μάθαμε ότι αυτό που ονομάζαμε ύλη, δεν είναι συνεχές, αλλά αποτελείται από επιμέρους δομικά συστατικά, τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια και τα νετρόνια.
Mε την πάροδο όμως του χρόνου ανακαλύφθηκε ότι οι δομικοί λίθοι του υλικού κόσμου δεν ήταν τα πρωτόνια ή τα νετρόνια.
Ως βάση της δημιουργίας των υποατομικών συστατικών μπορούσαμε να διακρίνουμε νέες ομάδες μικρότερων σωματιδίων, που ονομάστηκαν στοιχειώδη σωμάτια.
Τα στοιχειώδη αυτά σωμάτια ονομάστηκαν φερμιόνια και χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες τα κουάρκς και τα λεπτόνια.
Tα κουάρκς είναι έξι τον αριθμό και φέρουν τις ονομασίες: «επάνω, κάτω, γοητευτικό ή μαγευτικό, παράξενο (ή παράδοξο), κορυφή ή αληθινό, πυθμένας ή όμορφο».
Tα έξι λεπτόνια φέρουν τις ονομασίες ηλεκτρόνιο, νετρίνο ηλεκτρονίου ή ηλεκτρονικό νετρίνο, μιόνιο, νετρίνο μιονίου ή μιονικό νετρίνο, ταυ ή τ-λεπτόνιο και τ-νετρίνο ή νετρίνο ταυ.
Σήμερα πλέον διατυπώνεται η άποψη ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα στην ουσιαστική δομική ρίζα της ύλης και ότι και τα στοιχειώδη σωμάτια θα πρέπει και αυτά να δημιουργούνται από ένα άγνωστο ακόμα πρωταρχικό και μοναδικό δομικό συστατικό, το οποίο ίσως είναι η βάση της συμπαντικής δημιουργίας,
Αυτό το οποίο θα πρέπει να σημειώσουμε είναι το γεγονός ότι τελικά τα στοιχειώδη σωμάτια δεν είναι τίποτα άλλο από ρεύματα ενέργειας τα οποία ξεχύνονται έξω και πέρα από αυτό που ονομάζουμε αισθητό όριο των αντικειμένων.

Η Ύλη στη Θεωρία της Σχετικότητας

Η Θεωρία της Σχετικότητας έφερε μιαν επανάσταση στις ιδέες μας για το τι είναι ύλη.
H ύλη πλέον σύμφωνα με πολλούς ερευνητές είναι ένα πύκνωμα κάποιου ενεργειακού ρεύματος, ως εκ τούτου αποτελεί μια μορφή ενέργειας.
Στο πλαίσιο του χωρόχρονου του Aϊνστάιν η ύλη δεν αποτελεί μια ξεχωριστή οντότητα, αλλά είναι απλώς μια ιδιομορφία του πεδίου. Ειδικότερα η πυκνότητα κάθε υλικού ταυτίζεται ως έννοια με μια καμπυλότητα του μαθηματικού χώρου, και εκφράζεται με έναν καθαρό αριθμό, έναν αριθμό δηλαδή χωρίς μονάδες μέτρησης.
Έτσι το στοιχειώδες σωμάτιο για τον σπουδαίο φυσικό είναι ένα είδος στροβίλου, που μεταδίδεται μέσα στο πεδίο και έχει την ιδιότητα κάτω από κάποιες συνθήκες να αυξάνει η να μειώνει την ταχύτητα στροβιλισμού του. Επειδή όμως η έννοια της ταχύτητας συνδέεται άμεσα με την έννοια της καμπυλότητας, η μεταβολή του στροβιλισμού δεν αποτελεί παρα μια μεταβολή της καμπυλότητας του χώρου.
Το σωματίδιο στρόβιλος θα πρέπει να παρουσιάζει σφαιρική συμμετρία. Ουσιαστικά μιλάμε για έναν τετραδιάστατο μη Ευκλείδειο άρα και μη αισθητό σφαιρικό στρόβιλο. Η ανθρώπινη πρακτική λογική θα μπορούσε να αντιληφθεί έναν τέτοιο περίεργο σφαιρικό στρόβιλο σαν μια απειρία κλασικών κωνικών στροβίλων, προσανατολισμένων προς όλες τις διευθύνσεις, με κοινή όμως κορυφή.
Έτσι αυτό το οποίο εμείς ανιχνεύουμε μέσω των οργάνων μας σαν στοιχειώδες σωμάτιο δεν είναι παρά η προβολική σκιά αυτού του μη αισθητού σφαιρικού στροβίλου πάνω στον τρισδιάστατο Ευκλείδειο χώρο (χώρος Μινκόφσκι) που μπορεί να γίνεται αντιληπτός από τις αισθήσεις μας.
Τελικά σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας το Σύμπαν, είναι μια ενιαία μη αισθητή οντότητα η οποία διατρέχεται από μη αισθητούς σφαιρικούς στροβίλους πυκνότητας (καμπυλότητας). Οι προβολές αυτών των στροβίλων στον τρισδιάστατο Ευκλείδειο χώρο των αισθήσεών μας γίνεται αντιληπτή από τις ανθρώπινες αισθήσεις ως υλική αντικειμενική πραγματικότητα.
Αυτή την νέα άποψη για το τι είναι ύλη εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο οTσάρλς Mιούζες στο βιβλίο του «Συνείδηση και πραγματικότητα». Όπως αναφέρει: «…ένα δέντρο, ένα τραπέζι, ένα σύννεφο, μια πέτρα. Όλα αυτά διαλύονται από την επιστήμη του εικοστού αιώνα σε κάτι που συνίσταται από το ίδιο υλικό. Aυτό το κάτι είναι ένα συνονθύλευμα στροβιλιζόμενων σωματιδίων που υπακούουν στους νόμους της κβαντικής φυσικής. Tούτο σημαίνει ότι όλα τα αντικείμενα που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι τρισδιάστατες εικόνες που σχηματίζονται από κύματα, στάσιμα ή κινούμενα κάτω από την επίδραση ηλεκτρομαγνητικών και πυρηνικών διαδικασιών».
Ενδιαφέρουσες όμως είναι οι απόψεις του Gaston Bachelard περί της ουσίας της έννοιας «ύλη» όπως αυτές παρουσιάζονται στο έργο του «Το νέο Επιστημονικό Πνεύμα». Γράφει ο πολύ γνωστός αυτός Φυσικός:
Ποια από τα φαινομενικά γνωρίσματα της ύλης θα θεωρηθούν σημαντικότερα; Μα βέβαια αυτά που αφορούν την ενέργειά της. Η ύλη πρέπει πριν από όλα να αντιμετωπίζεται ως ένας ενεργειακός μετασχηματιστής, ως μία πηγή ενέργειας.
Μια ολόκληρη επιστημονική σχολή ισχυρίζεται άλλωστε πως η έννοια ύλη της είναι περιττή. …Έτσι η μελέτη της ενέργειας προκαλεί, πιστεύω, μίαν κατάργηση του υλισμού. Θα έλθει η ώρα όταν θα μπορούμε να μιλάμε αντί για ύλη για αφηρημένη διάταξη ενέργειας, για ένα σχηματισμό χωρίς σχήμα.

Η Ανακάλυψη της Αντιύλης

Ο Φυσικός Κόσμος φαινόταν αρκετά τακτικά φτιαγμένος από λεπτόνια καικουάρκς όταν το 1929 ο Άγγλος θεωρητικός φυσικός P. A. Dirac, λύνοντας τις μαθηματικές εξισώσεις του πρόβλεψε την ύπαρξη ενός αγνώστου μέχρι τότε σωματιδίου το οποίο ήταν σαν κατοπτρικό είδωλο του ηλεκτρονίου. Ενώ δηλαδή το ηλεκτρόνιο ήταν αρνητικά φορτισμένο, το νέο αυτό σωμάτιο ήταν θετικά φορτισμένο.
Tο σωμάτιο αυτό ονομάστηκε ποζιτρόνιο (ή θετικό ηλεκτρόνιο), μολονότι θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε αντιηλεκτρόνιο.
Βέβαια ήταν πάρα πολλοί οι διαπρεπείς επιστήμονες εκείνης της εποχής που χλεύασαν τον Dirac.
Όμως το 1932, ο C. Anderson, μπόρεσε να επιβεβαιώσει και πειραματικά την ύπαρξη ποζιτρονίων που θεμελίωσε την έννοια της αντιύλης.
Από εδώ και πέρα οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές αφού το 1955 ανακαλύφθηκε το αντιπρωτόνιο και το φθινόπωρο του 1956 το αντινετρόνιο.
Από τότε, είναι κοινή η πεποίθηση μεταξύ των θεωρητικών φυσικών ότι για κάθε σωμάτιο της ύλης που υπήρχε στο Σύμπαν ή παραγόταν τεχνητά, υπήρχε και το αντισωμάτιό του, συνεπώς στην ύλη αντιστοιχούσε μια άλλη κατοπτρική ύλη με περίεργες ιδιότητες, η αντιύλη.
H ανακάλυψη του ποζιτρονίου, αντιπρωτονίου και αντινετρονίου δημιούργησε στην επιστημονική κοινότητα μια σειρά ερωτημάτων.
H βασική ερώτηση ήταν: «Εφόσον υπάρχουν τα αντίστοιχα αντισωμάτια, γιατί να μην είναι δυνατή η συγκρότηση αντιστοιχείων, όπως αντιυδρογόνου, αντιηλίου κ.ά., και γενικότερα αντιύλης;».
Bεβαίως εξαρχής ήταν γνωστό ότι δεν μπορεί να συνυπάρχει ύλη και αντιύλη, αφού η σύγκρουση σωματίου με το αντισωμάτιό του επιφέρει τον εκμηδενισμό της μάζας τους και τη μετατροπή της σε τεράστια ποσά ενέργειας.
Και στο πρόβλημα αυτό δόθηκε απάντηση όταν το 1995, ο καθηγητής Walter Oelert και οι συνεργάτες του κατόρθωσαν να παρασκευάσουν για πρώτη φορά αντιυδρογόνο. Ήταν η πειραματική επιβεβαίωση της αντίστοιχης θεωρίας.
Για ιστορικούς λόγους, αναφέρουμε την άποψη του M. Goldhaber γύρω από το πώς δημιουργήθηκαν αρχικά τα σύμπαντα ύλης και αντιύλης.
O Goldhaber, αντί του αρχικού υπερατόμου τού Lemaitre υποστήριξε την άποψη ότι πρωταρχικά υπήρχε ένα μοναδικό υπερσωμάτιο, το universon. To υπερσωμάτιο αυτό διαιρέθηκε αμέσως σε δύο σωματίδια, το cosmon και τοanticosmon. Από τα δύο σωματίδια ξεπήδησε αντίστοιχα ο γνωστός μας αισθητός κόσμος της αισθητής ύλης και ο αντικόσμος της αντιύλης, που είναι μη αισθητός και παρατηρήσιμος.
Για το θέμα της αντιύλης, ο αείμνηστος καθηγητής Aστρονομίας του Πανεπιστημίου Aθηνών Δημήτριος Kωτσάκης έγραφε σε άρθρο του το 1963:
O κόσμος της αντιύλης θα πρέπει να έχει τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του δικού μας κόσμου. Aν υπάρχουν λογικά όντα, υλικώς θα αποτελούνται από αντιύλη, η μορφή όμως του κόσμου και η έρευνά της από αυτά θα ακολουθεί την πορεία την οποία ακολουθούν οι πειραματικοί και θεωρητικοί επιστήμονες του δικού μας κόσμου, εφόσον θα βρίσκονται στο αυτό σημείο προόδου και πολιτισμού.

Η Ύλη στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία

Όμως το ότι η έννοια της ύλης δεν είναι κάτι το απτό και αντικειμενικά ορισμένο αλλά έξω από την εποπτεία των ανθρώπινων αισθήσεων, το διατύπωσαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες της κλασικής περιόδου.
Ο Αναξίμανδρος θεωρεί ότι αρχικά υπήρχε μια πρωταρχική υλική ουσία, έξω από την εποπτεία των ανθρώπινων αισθήσεων η οποία ήταν αθάνατη, και ανώλεθρη. Από την ουσία αυτή δημιουργείται η υλική αντικειμενική πραγματικότητα η οποία αφού διατρέξει έναν κύκλο ζωής επιστρέφει σ’ αυτήν. Την πρωταρχική αυτή ουσία την ταύτισε με την έννοια του απείρου.
Ο Πλάτωνας δίδασκε ότι αρχικά υπήρχε μια πρωταρχική αγαθοποιός ουσία η οποία δεν ήταν δυνατόν να γίνει αντιληπτή από τις ανθρώπινες αισθήσεις παρά μόνο από τον Νου. Την ουσία αυτή την ονόμασε Πρώτη Ιδέα η οποία εκδηλώνεται πρωτογενώς μέσα σε έναν μη αισθητό αλλά νοητικά προσεγγίσιμο Κόσμο των Ιδεών.
Από αυτήν την Πρώτη Ιδέα μέσω κάποιων αιτίων γεννήθηκε η εμπειρική και αντικειμενικά προσεγγίσιμη από τις ανθρώπινες αισθήσεις ύλη.
Τέλος η ύλη κατά τον Αριστοτέλη ήταν κάτι διάφορο από την πραγματωμένη και αισθητή μορφή του κάθε αντικειμένου και αποτελούσε το ακαθόριστο και μη αισθητό στοιχείο που ενυπάρχει δυνάμει μέσα του.
Τι είναι λοιπόν αυτό που οι αισθήσεις μας αντιλαμβάνονται σαν υλική πραγματικότητα;
Κάθε τι γύρω μας το οποίο ονομάζουμε υλικό αντικείμενο δεν είναι τίποτα άλλο από έναν ωκεανό στροβιλιζόμενης μη αισθητής ενέργειας η οποία ξεχύνεται πέρα από τα όρια του σχήματός του μέχρι το άπειρο.
Η ενέργεια αυτή ενώνεται και μπλέκεται με την ενέργεια όλων των σωμάτων του σύμπαντος δημιουργώντας μια ενιαία και αδιάσπαστη ενότητα.
Τα όρια των υλικών αντικειμένων που τα διακρίνουν μεταξύ τους, το χρώμα τους, η σκληρότητά τους, η γεύση τους δεν είναι παρά κατασκευάσματα των ατελών αισθήσεών μας. Μια πλάνη των αισθήσεων.
Το Σύμπαν κι εμείς είμαστε ένα.
Ευτυχισμένες οι γενιές που θα νιώσουν με την Ψυχή και το Νου αυτή την ενότητα. Μια ενότητα Ειρήνης, Γαλήνης και συμπαντικής Αγάπης.

Δρ Μάνος Δανέζης
Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής
Τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Από τα βιβλία των Μ. Δανέζη και Σ. Θεοδοσίου: «Το Σύμπαν που Αγάπησα», «Η Κοσμολογία της Νόησης» και «Έτσι βλέπω τον Κόσμο», Εκδόσεις Δίαυλος).


πηγή, το είδαμε εδώ εδώ