Articles by "ΕΠΙΣΤΗΜΗ"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρία στα τέσσερα δείγματα μελιού (75%) από όλες τις ηπείρους της Γης βρέθηκαν να περιέχουν νεοκοτινοειδή φυτοφάρμακα, αν και σε ποσότητες εντός των ορίων ασφαλείας για τη διατροφή των ανθρώπων. Όμως το πρόβλημα φαίνεται να είναι πιο σοβαρό για τις μέλισσες.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, τα εν λόγω ευρέως χρησιμοποιούμενα παρασιτοκτόνα, που θεωρούνται πιο φιλικά στο περιβάλλον σε σχέση με αντίστοιχα παλαιότερης γενιάς αγροχημικά προϊόντα, έχουν κατηγορηθεί ότι κάνουν κακό στις μέλισσες. Η νέα διεθνής επιστημονική έρευνα βρήκε ότι στο ένα τρίτο των μελιών (34%) η ποσότητα των νεοκοτινοειδών είναι αρκετή για να βλάψει τις μέλισσες.

Στο 30% των μελιών βρέθηκε ένα νεοκοτινοειδές, ενώ σχεδόν στα μισά μέλια (45%) ανιχνεύθηκε ένα «κοκτέιλ» από δύο ή περισσότερα διαφορετικά νεοκοτινοειδή. Το 10% των μελιών περιείχαν τέσσερις ή πέντε τέτοιες ουσίες. Τα νεοκοτινοειδή εμφανίσθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και σήμερα αποτελούν το ένα τρίτο περίπου της παγκόσμιας αγοράς παρασιτοκτόνων φυτοφαρμάκων. Ονομάσθηκαν έτσι, επειδή βασίζονται στη χημική δομή της νικοτίνης, ενώ η προστατευτική δράση τους οφείλεται στο ότι επιτίθενται στο κεντρικό νευρικό σύστημα των καταστροφικών για τα φυτά εντόμων και άλλων παρασίτων, προκαλώντας τους παράλυση και θάνατο. Οι μέλισσες απορροφούν τα νεοκοτινοειδή μαζί με τη γύρη και το νέκταρ των φυτών.

Η χρόνια επίπτωση των νεοκοτινοειδών στις μέλισσες και στα άλλα έντομα που κάνουν την πολύτιμη εργασία της επικονίασης των φυτών, αποτελεί θέμα επιστημονικής έρευνας και διαμάχης εδώ και χρόνια. Ορισμένες μελέτες έχουν συσχετίσει τα εν λόγω φυτοφάρμακα με τη μείωση του πληθυσμού και την επιδείνωση της υγείας των μελισσών. Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας Έντουαρντ Μίτσελ του ελβετικού Πανεπιστημίου του Νοϊσατέλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", ανέλυσαν 198 τυχαία επιλεγμένα δείγματα μελιού από τοπικούς παραγωγούς σε όλες τις ηπείρους πλην της Ανταρκτικής… όπου δεν υπάρχουν μελίσσια.

πηγή
Υπήρξε μια περίοδος στην παιδική ηλικία σχεδόν όλων μας που θέλαμε να γίνουμε αστροναύτες. Δεν γνωρίζαμε το γιατί. Ίσως ήταν η πρώτη μας επαφή με κάτι τόσο άγνωστο, όπως είναι το σύμπαν, που μας εξίταρε την περιέργεια.
Μετά από λίγους μήνες ή χρόνια, ο 'επαγγελματικός' μας προσανατολισμός άρχιζε να στρέφεται προς πιο συμβατικά επαγγέλματα, όπως είναι αυτά του δασκάλου, του τραγουδιστή και του ποδοσφαιριστή. Οτιδήποτε, όμως, είχε σχέση με το σύμπαν δεν έπαυε να μας σαγηνεύει. Είτε αυτό λεγόταν 'X-Files' είτε μια εκδρομή με το σχολείο στο Πλανητάριο.
Ακόμα και από όταν ενηλικιωθήκαμε, το γεγονός πως 'η αλήθεια βρίσκεται εκεί έξω', δεν σταμάτησενα μας απασχολεί. Κάθε νέα ανακάλυψη, κάθε νέα θεωρία, κάθε νέα πρόταση σχετικά με το σύμπαν (είτε πρόκειται για μύθο είτε για πραγματικότητα) μας εξάπτει το ενδιαφέρον. Εδώ, όμως, θα βάλουμε στην άκρη τους μύθους και θα μιλήσουμε για 21 μεγάλες αλήθειες που αφορούν στο σύμπαν που μας φιλοξενεί.
1. Το σύμπαν είναι περίπου 15 δισ. ετών.
2. Ένα βασικό πρόβλημα σχετικά με τον υπολογισμό της ηλικίας του σύμπαντος είναι πως υπάρχουν άστρα στο γαλαξία μας με ηλικία που υπολογίζεται μεταξύ 14 δισ. και 18 δισ. ετών. Οπότε ή τα άστρα είναι νεώτερα ή το σύμπαν γηραιότερο από τους αρχικούς υπολογισμούς.
3. Μία μέρα στον Ερμή διαρκεί όσο περίπου 59 μέρες στη Γη.
4. Η ατμόσφαιρα της Γης έχει δημιουργηθεί από αέρια που προήλθαν από ηφαίστεια.
5. Το καλοκαίρι στον πλανήτη Ουρανό ο ήλιος δεν δύει για 20 χρόνια. Το χειμώνα, το σκοτάδι διαρκεί για 20 χρόνια. Το φθινόπωρο ο ήλιος ανατέλλει και δύει κάθε 9 ώρες.
6. Οι αστροναύτες κάνουν μαθήματα scuba diving, τα οποία τους βοηθούν στους 'περιπάτους' στο διάστημα.
7. Η καρδιά ενός αστεριού φτάνει μέχρι και τους 16.000.000 βαθμούς κελσίου. Ένας κόκκος άμμου με τέτοια θερμοκρασία θα μπορούσε να σκοτώσει άνθρωπο σε απόσταση 150 χιλιομέτρων.
8. Ο ήλιος είναι 300.000 φορές πιο βαρύς από τη Γη, παρόλο που το μεγαλύτερος μέρος του είναι φτιαγμένο από υδρογόνο και ήλιο, δύο από τα πιο ελαφριά αέρια στο σύμπαν.
9. Η βαρύτητα της Σελήνης είναι ίση με το 17% της βαρύτητας της Γης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι αστροναύτες στο φεγγάρι να μπορούν να κάνουν άλματα μέχρι και 4 μέτρα ύψος.
10. Στην επιφάνεια του φεγγαριού υπάρχουν μεγάλες μαύρες κηλίδες που ονομάζονται 'θάλασσες' γιατί αυτό νομίζαμε ότι ήταν παλιότερα. Πρόκειται, όμως, για λάβα προερχόμενη από αρχαία ηφαίστεια.
11. Τα φωτεινότερα αστέρια του ουρανού δεν είναι στα αλήθεια αστέρια, αλλά πλανήτες. Είναι ο Δίας, η Αφροδίτη, ο Άρης και ο Ερμής.
12. Υπάρχουν πάνω από 20 τρις γαλαξίες στο σύμπαν.
13. Λέμε ότι το ηλιακό μας σύστημα αποτελείται από 9 πλανήτες μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνουμε και τον Πλούτωνα. Ο Πλούτωνας, όμως, δεν είναι πλανήτης. Είτε πρόκειται για φεγγάρι που έχει φύγει από την αρχική του τροχιά είτε για αστεροειδή.
14. Ένας δορυφόρος ή ένα διαστημόπλοιο το οποίο θέλει να μπει σε τροχιά 200 χλμ από τη Γη, θα πρέπει να πετάξει με 8 χλμ/δευτερόλεπτο.
15. Ο ήλιος μας χρειάζεται 225.000.000 χρόνια για να κάνει το γύρο του γαλαξία.
16. Το μεγαλύτερο βουνό του ηλιακού μας συστήματος βρίσκεται στον Άρη και λέγεται 'Όλυμπος'. Αποτελείται από βράχια και κόκκινη σκόνη. Το πλάτωμα της κορυφής του βρίσκεται σε υψόμετρο 27 χιλιομέτρων, παραπάνω από 3 φορές από το αντίστοιχο υψόμετρο του Έβερεστ (8.848 μέτρα).
17. Αν συμπυκνώναμε χρονικά την ηλικία του σύμπαντος σε 1 ημερολογιακό έτος, τότε συγκριτικά η ιστορία της ανθρωπότητας θα ανερχόταν στα 14 δευτερόλεπτα.
18. Τα βραδύπορα είναι ίσως το μοναδικό έμβιο ον που έχει επιβιώσει από τις πέντε μαζικές εξαφανίσεις της ζωής από τη Γη. Τα βραδύπορα έχουν οχτώ πόδια και το μέγεθος τους κυμαίνεται από 1,5 μέχρι 0,1 χιλιοστά. Επιβιώνουν σε θερμοκρασίες ως και 151, αλλά και -272 βαθμών Κελσίου.
19. Ένα χρόνος στην Αφροδίτη διαρκεί λιγότερο από μία μέρα στον ίδιο πλανήτη. Όλως περιέργως, η Αφροδίτη ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον 'Ηλιο πιο γρήγορα από ότι γύρω από τον εαυτό της.
20. Υπάρχουν πάνω από 8.000 αντικείμενα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Τα περισσότερα είναι διαστημικά σκουπίδια ή συντρίμμια διαστημοπλοίων ή παλιότερων διαστημικών αποστολών.
21. Δεν υπάρχει μόνο ένα, αλλά πάρα πολλά σύμπαντα – συγκεκριμένα δέκα εις την πεντακοσιοστή- και δεν αποκλείεται στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο, ενώ δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις. Αυτή είναι μία νέα επιστημονική ιδέα που ανέπτυξε ο Δημήτρης Νανόπουλος, διακεκριμένος καθηγητής Φυσικής Υψηλών Ενεργειών του πανεπιστημίου του Τέξας A&M και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Πηγή..., το είδαμε εδώ

Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ συνέχισε την οργισμένη ρητορική του εναντίον της Βόρειας Κορέας την Παρασκευή, τουιτάροντας ότι ο αμερικανικός στρατός ήταν "έτοιμος και οπλισμένος" και αργότερα λέγοντας στους δημοσιογράφους ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν θα πρέπει να απευθύνει "ανοικτές απειλές" στις Ηνωμένες Πολιτείες.

"Αυτός ο άνθρωπος δεν θα ξεφύγει με αυτό που κάνει", δήλωσε ο Trump σε δημοσιογράφους από το ιδιωτικό του γήπεδο γκολφ στο Νιου Τζέρσεϋ, προσθέτοντας ότι εάν ο Κιμ κάνει μια κίνηση εναντίον των ΗΠΑ ή των συμμάχων τους "θα λυπηθεί αληθινά και θα το μετανιώσει γρήγορα ".

Μέσα από αυτή την όξυνση της έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βόρειας Κορέας, μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων πυραύλων δημοσίευσε μια εργασία - έρευνα την Παρασκευή ισχυριζόμενοι, ότι οι δύο εκτοξεύσεις της Βόρειας Κορέας με υποτιθέμενους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM) ήταν στην πραγματικότητα " μια προσεκτικά χορογραφημένη εξαπάτηση από τη Βόρειο Κορέα για να δημιουργήσει μια ψευδή εντύπωση "ότι η χώρα έχει πυραύλους ικανούς να χτυπήσουν τις ηπειρωτικές περιοχές των ΗΠΑ.

Με άλλα λόγια, ήταν "μια φάρσα", όπως εξήγησε ένας από τους ειδικούς στο Newsweek.

Η ομάδα αυτή απαρτίζεται από τον Theodore Postol, καθηγητή της πολιτικής επιστήμης, τεχνολογίας και εθνικής ασφάλειας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) και των Γερμανών μηχανικών πυραύλων Markus Schiller και Robert Schmucker της Schmucker Technologie. Ο Postol είχε αμφισβητήσει, σε προηγούμενο χρόνο, επίσημες εκθέσεις για τα μέρη που ήταν υπεύθυνα για επιθέσεις με χημικά όπλα στη Συρία.

Γνωστοποίησαν τις έρευνά τους, που δημοσιεύτηκε στο Ενημερωτικό Δελτίο των Ατομικών Επιστημόνων και με τίτλο "Το "σχεδόν " ICBM της Βόρειας Κορέας δεν μπορεί να χτυπήσει τις κατώτερες 48 πολιτείες", υπογράμμισαν ότι ανάλογοι τίτλοι της 3ης Ιουλίου στα μέινστριμ ΜΜΕ της Αμερικής χρησιμοποιήθηκαν για να διατυμπανίσουν σαν απόδειξη, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ευάλωτες σε μια ενδεχόμενη επίθεση από τη Βόρεια Κορέα.

Αλλά ο Δυτικός Τύπος αγνόησαν το όπλο, όπως υποστηρίζει η ομάδα στην εργασία της:

«Ο πύραυλος είχε μειωμένο ωφέλιμο φορτίο και κατά συνέπεια ήταν σε θέση να φτάσει σε πολύ μεγαλύτερο υψόμετρο από ό, τι θα ήταν εφικτό αν είχε μεταφέρει το βάρος που συνδέεται με τον τύπο πρώτης γενιάς ατομική βόμβα, που θα μπορούσε να έχει η Βόρεια Κορέα. Οι εμπειρογνώμονες που αναφέρθηκαν στον τύπο προφανώς υποθέτουν ότι ο πυραύλος είχε μεταφέρει ένα φορτίο αρκετά μεγάλο ώστε να προσομοιώνει στο βάρος μιας τέτοιας ατομικής βόμβας, ενώ η διαδικασία αναθέτει λανθασμένα μια σχεδόν ICBM κατάσταση σε έναν πυραύλο που στην πραγματικότητα ήταν πολύ λιγότερο ικανός.

Όλες αυτές οι υποθέσεις ήταν υπολογισμένες από το καθεστώς Κιμ, γράφουν οι ερευνητές :

"Από την πλευρά της βορειοκορεατικής πολιτικής ηγεσίας, η γενική αντίδραση στις εκτοξεύσεις της 4ης Ιουλίου και της 28ης Ιουλίου δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Ο κόσμος ξαφνικά πίστεψε ότι οι Βορειοκορεάτες είχαν ένα ICBM που θα μπορούσε να φθάσει στη Δυτική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και πέραν αυτής. "

Αλλά αυτές οι πεποιθήσεις δεν βασίζονται στην αλήθεια, όπως αναφέρουν ο Postol και οι συνάδελφοί του:

"Στην πραγματικότητα, ο πυραύλος της Βόρειας Κορέας που πυροδοτήθηκε δύο φορές τον περασμένο μήνα - το Hwasong-14 - είναι ένα "κατωτέρου επιπέδου" ICBM, που δεν θα είναι σε θέση να ρίξει πυρηνικές κεφαλές στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες".

Οι αναλυτές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Βόρεια Κορέα είναι πιθανόν "μακριά από την ολοκλήρωση" ενός πυραύλου με πυρηνική απόληξη που θα μπορούσε να φθάσει στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες.

Η πλήρης έκθεση της ομάδας, η οποία περιέχει τις λεπτομέρειες των επιστημονικών μεθόδων της, μπορεί να βρεθεί εδώ.


πηγή, απόδοση- μετάφραση ακτιβιστής

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος  διαρκώς μας καταπλήσσει με τις μέχρι πρόσφατα ανεξερεύνητες λειτουργίες του. Πρόσφατα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, αντίθετα από την κοινή πεποίθηση, το ξεχνά κανείς σημαίνει πραγματικά ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί σωστά. Τώρα, τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι επίσης δυνατό να αποκτούμε νέες πληροφορίες ενώ κοιμόμαστε.
Η μελέτη που ονομάζεται "Σχηματισμός και καταστολή ακουστικών αναμνήσεων κατά τον ύπνο του ανθρώπου", δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, καθοδηγείται από τον Thomas Andrillon, φοιτητή στο Ecole Normale Supérieure στο Παρίσι. Η μελέτη διασαφηνίζει τη σχέση μεταξύ ύπνου και μνήμης και δηλώνει ότι "τα ίχνη μνήμης μπορούν να σχηματιστούν ή να κατασταλούν κατά τη διάρκεια του ύπνου, ανάλογα με τη φάση ύπνου".

Για να επιδείξουν αυτά τα αποτελέσματα, οι ερευνητές μελέτησαν 20 άτομα ηλικίας 20-31 ετών, χωρίς προηγούμενο ιστορικό διαταραχών ύπνου. Οι ερευνητές έπαιξαν λευκό θόρυβο κατά τη διάρκεια μιας αρχικής φάσης προ-ύπνου, διάσπαρτης με άλλους ήχους. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να προσδιορίσουν τυχόν ηχητικά μοτίβα. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες κοιμούνται ενώ τα ίδια ερεθίσματα επαναλαμβάνονται καθ 'όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Όταν οι συμμετέχοντες ξυπνούσαν, έπαιζαν για άλλη μια φορά τα ηχητικά μοτίβα. Μετά από αυτό, υπεβλήθησαν σε ένα τεστ μνήμης. "Υπολογίσαμε χωριστά τον δείκτη της αντιληπτικής μάθησης για τα τέσσερα διαφορετικά σύνολα RefRN (δηλαδή, pre-sleep, NREM και REM σύνολα, συν τη νέα λίστα μετά τον ύπνο)".
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες ήταν σε καλύτερη θέση να προσδιορίσουν τα ηχητικά μοτίβα που έπαιξαν κατά τη διάρκεια της φάσης REM του ύπνου. Αντίστροφα, τα σχέδια που είχαν παιχτεί στο ελαφρύτερο στάδιο δεν ανακλήθηκαν από τους συμμετέχοντες. Αυτό αποδεικνύει ότι "τα ίχνη μνήμης μπορούν να σχηματιστούν ή να κατασταλούν κατά τη διάρκεια του ύπνου, ανάλογα με τη φάση ύπνου".

Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση, καθώς οι συγγραφείς της μελέτης δεν μπορούν ακόμη να δώσουν ακριβή εξήγηση γι 'αυτό το φαινόμενο. Τέλος, το ερώτημα για το πώς γενικεύονται τα αποτελέσματά μας σε άλλες μορφές μάθησης ή συνοπτική πλαστικότητα (synaptic plasticity* ) παραμένει προς περαιτέρω διερεύνηση. Πράγματι, οι μηχανισμοί στους οποίους βασίζεται η αντιληπτική εκμάθηση του ακουστικού θορύβου είναι ακόμη ασαφείς ".


* Στη νευροεπιστήμη, η συναπτική πλαστικότητα (synaptic plasticity) είναι η ικανότητα των συνάψεων να ενισχύουν ή να εξασθενίζουν με την πάροδο του χρόνου, ανταποκρινόμενοι σε αυξήσεις ή μειώσεις της δραστηριότητάς τους.

Ποιες είναι οι σκέψεις σου;  Σχολίασε παρακάτω και μοιράδου τα νέα!

πηγή Nature
το είδαμε εδώ
Ναι καλά διαβάσατε: Τα κουνούπια της Google έχουν κατασκευαστεί για να προσπαθήσουν να μειώσουν τον πληθυσμό και να σταματήσουν τις κάθε νόσους που μεταφέρουν τα έντομα.

Αν και ακούγεται σαν ιστορία hoax, είναι πραγματικότητα. Το βιοτεχνολογικό τμήμα της Alphabet (Verily), που στο παρελθόν ήταν γνωστό και σαν Google Life Sciences, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι το πρόγραμμα Debug, μια πρωτοβουλία για τη μείωση του όγκου των κουνουπιών που μεταφέρουν ασθένειες σε όλο τον κόσμο, είναι τώρα έτοιμο για δοκιμές.

Το πεδίο δοκιμών του Debug Fresno, θα πραγματοποιείται στην Καλιφόρνια, σε συνεργασία με το τοπικό Consolidated Mosquito Abatement(CMAD) της Κομητείας Fresno. Η δοκιμή, ξεκινώντας από τώρα, στοχεύει στη δοκιμή μεθόδων για τη μείωση του πληθυσμού του κουνουπιού Aedes aegypti, το οποίο μεταφέρει ασθένειες όπως το Zika, τον δάγκειο πυρετό και το chikungunya.

Τα επιθετικά είδη κουνουπιών εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο Fresno το 2013, αλλά δεν έχουν αναφερθεί ακόμη περιπτώσεις των προαναφερθέντων ασθενειών.

Για να αντιμετωπίσει το ζήτημα, η Verily θα απελευθερώνει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο στείρα αρσενικά κουνούπια κάθε εβδομάδα στο Fresno. Τα έντομα έχουν υποστεί “επεξεργασία” με Wolbachia, ένα φυσικό βακτήριο που εμποδίζει την παραγωγή αυγών στα αρσενικά και στα θηλυκά την ανάπτυξη και την εκκόλαψη.

Τα αρσενικά κουνούπια Aedes aegypti που είναι μολυσμένα με Wolbachia κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στη χώρα το 2016 λόγω των προσπαθειών της CMAD και του MosquitoMate, αλλά η Verily αναφέρει ότι με την προσθήκη της αυτοματοποιημένης παραγωγής κουνουπιών, λόγω των αλγόριθμων και του λογισμικού που ανέπτυξε, κατάφερε να αυξήσει τον όγκο των αρσενικών κουνουπιών κατά 25 φορές περισσότερο από ό, τι πριν.

Σύμφωνα με την εταιρεία οι “αυτοματοποιημένες διαδικασίες μαζικής εκτροφής και διαλογής φύλου” που αναπτύχθηκαν κάνουν δυνατή την απελευθέρωση ενός εκατομμυρίου εντόμων την εβδομάδα.

Επιπλέον, οι συσκευές επίγειας απελευθέρωσης επιτρέπουν την απελευθέρωση των κουνούπια με ένα “ομοιόμορφο και στοχευμένο τρόπο” κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής.

Μόλις ολοκληρωθεί η απελευθέρωση, η ομάδα της Verily θα συγκρίνει τον πληθυσμό των ενηλίκων και την εκκόλαψη αυγών στις περιοχές των δοκιμών με τις γειτονικές περιοχές.

Όσο για τους κατοίκους που ανησυχούν για κάποια ξαφνική αύξηση των κουνουπιών κατά τη διάρκεια των δοκιμών, αξίζει να σημειωθεί ότι τα αρσενικά δεν “δαγκώνουν” και δεν μεταδίδουν ασθένειες στους ανθρώπους.


Πηγή: SecNews.gr, το είδαμε εδώ

της Αναστασίας Χρυσαφίδου *

Το piercing της γλώσσας και των περιστοματικών περιοχών εξελίσσεται σε μία δημοφιλή τέχνης σώματος.
Η απόφαση είναι συχνά μια προσωπική δήλωση που αντιπροσωπεύει τη μόδα, την τόλμη, τον κίνδυνο.
Οι στοματικές και περιστοματικές περιοχές για την τοποθέτηση του κοσμήματος περιλαμβάνουν :

· Γλώσσα
· Χείλια
· Παρειές ( μάγουλα )
· Χαλινός κάτω χείλους
· Χαλινός γλώσσας ( σπανιότερα )
· Γλωττίδα ( σταφυλή )

Τύποι του στοματικού piercing

Υπάρχουν διάφοροι τύποι του στοματικού piercing εντούτοις το piercing της γλώσσας είναι το πιο κοινό .

Υπάρχουν δύο τύποι του piercing της γλώσσας πιο κοινός και ασφαλέστερος από εμπρός προς τα πίσω και στις πλαγιοπίσθιες περιοχές της γλώσσας.


Στο piercing της προσθιοπίσθιας περιοχής της γλώσσας το κόσμημα διέρχεται από την οπίσθια προς την πρόσθια επιφάνεια της γλώσσας και τοποθετείται στο μέσο της γλώσσας και κατά την διαδικασία θα πρέπει να αποφθεχθούν να τρωθούν σημαντικά αγγεία της γλώσσας



Η πλαγιοπίσθια τοποθέτηση του κοσμήματος δεν είναι ασφαλής διαδικασία λόγω της αγγειοβρίθειας της γλώσσας .

Ένας άλλος τύπος στοματικού piercing αρκετά δημοφιλής είναι αυτό που διαπερνά τις περιοχές του κάτω χείλους .

Ένας τύπος είναι αυτός που τοποθετείται πάνω από γενειακή αύλακα και κεντράρεται κάτω από το ερυθρό κράσπεδο του κάτω χείλους.


Το κόσμημα σ’ αυτή την θέση μπορεί να συμβάλλει στην υποχώρηση των ούλων στην πρόσθια επιφάνεια της κάτω φατνιακής ακρολοφίας (οστό της κάτω γνάθου ) λόγω του τραύματος των ιστών.

Το χειλικό piercing μπορεί να τοποθετηθεί οπουδήποτε γύρω από το ερυθρό κράσπεδο των χειλέων. Η πιο κοινή περιοχή είναι στη μία περιοχή του κάτω χείλους κοντά στην ένωση των χειλέων.


Το piercing των παρειών είναι γνωστό ως και dimples ( λακκάκια ) δεδομένου ότι η διμερής τοποθέτηση αντιστοιχεί στις συνηθισμένες θέσεις των λακακκιών.

Η ενδοστοματική τοποθέτηση της σφαίρας του κοσμήματος μπορεί να οδηγήσει στην υποχώρηση των ούλων ή την αποτριβή του οδοντικού φραγμού ( δοντιών ).


ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΟΜΑΤΙΚΟ PIERCING?
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ : ΝΑΙ


ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ: η γλώσσα αιματώνεται από σημαντικά αγγειακά στελέχη τα οποία ίσως να τρωθούν κατά την διαδικασία και να υπάρξει σημαντική αιμορραγία η οποία πρέπει να ελεγχθεί άμεσα και γίνεται μόνο από γιατρό /οδοντίατρο.

ΖΗΜΙΑ ΤΩΝ ΝΕΥΡΩΝ: η γλώσσα νευρώνεται από σημαντικά νευρικά τραυματισθεί κάποιο νεύρο. Ανάλογα με το νεύρο που θα τραυματισθεί μπορεί να έχουμε αισθητηριακά ή μηχανικά προβλήματα της γλώσσας . περισσότερο κινδυνεύει η πλαγιοπίσθια τοποθέτηση του κοσμήματος στη γλώσσα.

AIDS, ΗΠΑΤΙΤΙΔΕΣ Β,C κτλ, ΤΕΤΑΝΟΣ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ: μπορούν να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα μη ικανοποιητικής αποστείρωσης και απολύμανσης εξοπλισμού επιφανειών και υλικών.


ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΤΟΠΙΚΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ: μια πρησμένη γλώσσα μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ομιλία , μάσηση, στην κατάποση. Τα επακόλουθα αυτά μπορεί να διαρκέσουν 15-20 ημέρες ( ανάλογα την περίπτωση ).

ΤΟΠΙΚΗ ΜΟΛΥΝΣΗ: η μόλυνση μπορεί κατά ένα μεγάλο μέρος να προληφθεί με την παρακολούθηση. Εάν εμφανισθεί στοματοπλύσεις με δ/μα χλωρεξιδίνης ή συστηματικά αντιβιοτικά κατά περίπτωση επιταχύνουν την επούλωση και κατά περίπτωση. Οποιαδήποτε μόλυνση που δεν ανταποκρίνεται σε λίγες μέρες πρέπει να λάβει την προσοχή οδοντιάτρου

ΤΡΑΥΜΑ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΙΚΩΝ ΟΥΛΩΝ: η ερυθρότητα και το οίδημα ( πρήξιμο ) των γλωσσικών ούλων προκαλούνται από την τάση να « παίζουν» με την σφαίρα του κοσμήματος τρίβοντας την στα γλωσσικά ούλα.

ΒΑΚΤΗΡΑΙΜΙΑ: μια συστηματική μόλυνση μπορεί να εμφανιστεί σαν αποτέλεσμα εισαγωγής βακτηριδίων στην αιματική κυκλοφορία κατά την διαδικασία του piercing ή λόγω επέκτασης μιας τοπικής μόλυνσης. Αν εμφανιστούν συμπτώματα όπως πυρετός , ρίγος ή μια ιδιαίτερη εικόνα της περιοχής του piercing χρειάζεται αντιμετώπιση από γιατρό/οδοντίατρο.

ΛΟΥΔΟΒΙΚΕΙΟ ΚΥΝΑΓΧΗ: πρόκειται για φλεγμονή που εξαπλώνεται γρήγορα και περιλαμβάνει τα υπογνάθια, υπογλώσσια και υπογενείδια διαστήματα. τα συμπτώματα μπορεί να είναι επίπονη διόγκωση της γλώσσας ,δυσκολία στην κατάποση , στην ομιλία κίνδυνος από απόφραξη αεροφόρου οδού. Αυτή είναι μια σοβαρή εξέλιξη που απαιτεί άμεση παρέμβαση οδοντίατρου / ιατρού ή και μετάβαση του ατόμου στο νοσοκομείο. Η απόφραξη της αεροφόρου οδού μπορεί να αποβεί μοιραία για την ζωή .


ΜΑΚΡΟΠΡΟΣΘΕΣΜΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ


ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΙΣΤΩΝ: με συμπτώματα όπως πόνος και οίδημα ( πρήξιμο ). Μια τέτοια περίπτωση χρήζει οδοντιατρικής αντιμετώπισης.

ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΟΠΗΣ Η΄ΣΧΙΣΜΗΣ: που έχει ως συνέπεια την διάνοιξη λόγω τριβής μέρος του κοσμήματος στην πρόσθια φατνιακά ούλα.

ΡΑΓΙΣΜΕΝΑ / ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΔΟΝΤΙΑ: εξ’ αιτίας βίαιων χειρισμών στην περιοχή του κοσμήματος να έχουμε ραγισμένα ή σπασμένα δόντια τα συμπτώματα είναι ευαισθησία στο κρύο, ζεστό, στο γλυκό καθώς και πόνο στην πίεση δοντιών ( μάσηση, δάγκωμα, σύγκλειση ).


ΟΥΛΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ: η τάση να πιέζεται επανειλημμένα το κόσμημα της γλώσσας στα ούλα της κάτω γνάθου γλωσσικά οδηγούν σε μικρή , μέτρια και σοβαρή υποχώρηση των μαλακών ιστών. Το χειλικό piercing μπορεί να προκαλέσει υποχώρηση των ούλων της κάτω γνάθου προστομιακά. Όμοια μπορεί και οδοντικός φραγμός ( δόντια ) να αποτριβεί από το κόσμημα. Η αισθητική και λειτουργική αποκατάσταση μπορεί να γίνει από τον οδοντίατρο.


ΕΙΣΠΝΟΗ Η’ ΚΑΤΑΠΟΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ: σε περίπτωση που η σφαίρα του κοσμήματος χαλαρώσει είναι δυνατόν να καταποθεί ή εισρροθηθεί .


ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΟΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ PIERCING

Συνήθως το άτομο που φέρει στοματικό και περιστοματικό piercing δεν απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή κατά την διάρκεια οδοντιατρικής περίθαλψης . Εντούτοις όταν απαιτούνται οδοντιατρικές ακτινογραφίες είναι απαραίτητο να γίνεται αφαίρεση του κοσμήματος. Για πανοραμική ακτινογραφία όλα τα κοσμήματα από τον λαιμό και πάνω πρέπει να αφαιρούνται. Το κόσμημα των παρειών και των χειλέων αφαιρούνται στις ενδοστοματικές ακτινογραφίες και στις δήξεως.


ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ

Μια σημαντική πτυχή είναι η επιλογή του κατάλληλου κοσμήματος το οποίο πρέπει να είναι κατασκευασμένο από αδρανείς ουσίες. Τα άτομα που επιλέγουν το κόσμημα πολλές φορές αποφασίζουν με γνώμονα το κόστος και τοποθετούν ευτελούς αξίας κοσμήματα αυτό ελλοχεύει τον κίνδυνο μολύνσεων , αλλεργιών ,κτλ.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Στο άτομο που επιλέγει το στοματικό ή το περιστοματικό piercing θα πρέπει να γίνει πλήρης ενημέρωση τόσο της διαδικασίας όσων και των αυστηρών οδηγιών επούλωσης. Οι επαγγελματίες που θα πραγματοποιήσουν το piercing θα πρέπει να είναι άριστα ενημερωμένοι και να δίνουν έμφαση στην αποστείρωση του εξοπλισμού . οι παραπάνω επιπλοκές δεν αποτελούν κανόνα της όλης διαδικασίας αλλά δεν είναι απίθανο να συμβούν.


ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ!


* Η κα Χρυσαφίδου Αναστασία είναι Διευθύντρια Οδοντίατρος Κ.Υ Μηχανιώνας

Καλά τα νέα για τους άντρες που  αυτοϊκανοποιούνται... με τα χέρια τους. Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που δημοσιεύθηκε στην Ευρωπαϊκή Ουρολογία, οι άνδρες που κορυφώνονται 21 φορές και περισσότερο ανά μήνα μπορεί να έχουν μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πιθανότητα των ανδρών να συρρικνώσουν την ασθένεια μειώθηκε κατά ένα τρίτο!
Για τη μελέτη, 31.925 άνδρες σε περίοδο 18 ετών έλαβαν ερωτηματολόγια για τη λήψη πληροφοριών σχετικά με τη συχνότητα εκσπερμάτωσης κατά τη διάρκεια του έτους που ερευνήθηκαν.Το δείγμα αποτελούσαν άντρες μεταξύ των ηλικιών 20-29 και 40-49 .
Οι ερευνητές βρήκαν μια συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των χρόνων που ο άνθρωπος αυνανίζεται και της συχνότητας εμφάνισης περιπτώσεων καρκίνου του προστάτη. Όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα της IFLScience, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι μια υγιής σεξουαλική ζωή αποτρέπει τον καρκίνο, αλλά αυτές οι νέες πληροφορίες υποδηλώνουν ότι υπάρχει ένας "χρυσός αριθμός" για το πόσες φορές ένας άνθρωπος πρέπει να κλιμακωθεί ανά μήνα. Αν και δεν είναι επιβεβαιωμένο, ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι ο οργασμός εξαλείφει τις τοξίνες που καθορίζουν τον καρκίνο και οι οποίες μπορεί να δημιουργηθούν στον προστάτη.

Αν και χρειάζεται να διεξαχθεί περισσότερη έρευνα, η εξέλιξη αυτή είναι  ενδιαφέρουσα, δεδομένου ότι ένας στους επτά άντρες στις Η.Π.Α. αναμένεται να αναπτύξει καρκίνο στη ζωή του. Αν και αυτή η στατιστική είναι χαμηλότερη από πολλούς άλλους καρκίνους, εξακολουθεί να είναι μια σοβαρή διάγνωση που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο αν αφεθεί χωρίς θεραπεία.
Εάν ένας άνθρωπος επιδιώκει να μειώσει τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη, μπορεί να επιλέξει να τρώει περισσότερα πλούσια σε χρώματα, βιολογικά φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς,σπόρους, όσπρια και φύτρα και να διατηρήσει την κατανάλωσή του σε χορτοφάγα κρέατα και αυγά στο ελάχιστο . Επιπλέον, οι ασκήσεις νοημοσύνης και η άσκηση   έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου μακροπρόθεσμα.
Φυσικά, οι κύριοι τώρα έχουν το πράσινο φως για να αυνανίζονται - για λόγους υγείας, φυσικά.

+ European Urology


πηγή
Ο 15χρονος, σήμερα, Max Loughan είναι φυσικός, εφευρέτης, επιχειρηματίας και δημιουργός αλλαγών… μάλλον, όπως λέει ο ίδιος. Απολαύστε τη συνέντευξή του στην οποία μιλάει για το Θεό, τον Τέσλα αλλά και για παράλληλα σύμπαντα όταν ήταν 13 ετών.

Λίγα λόγια για τον Max Loughan

Ο Max Loughan γεννήθηκε  στις 14 Νοεμβρίου 2002 και ξεκίνησε μαθήματα επιπέδου κολλεγίου (on-line) στο MIT στην ηλικία των 14 ετών.  Πρόκειται για έναν Αμερικανικής καταγωγής έφηβο επιστήμονα, χορευτή και ομιλητή που δημιούργησε ένα κρυστάλλινο ραδιόφωνο από αντικείμενα που βρέθηκαν γύρω από την οικία της οικογένειάς του στο Incline Village της Νεβάδα. Η συσκευή, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, χρησιμοποιεί ενέργεια από ραδιοκύματα και ενσωματώνει μερικές από τις αρχές που ανέπτυξε ο Nikola Tesla στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Max επιμένει ότι πρόκειται  για μια πηγή ελεύθερης ενέργειας.
Ο Loughan έχει συμμετάσχει σε πολλές εκδηλώσεις και διεπιστημονικές ημερίδες, ενώ τον Φεβρουάριο του 2017  ήταν o βασικός ομιλητής στο πανεπιστήμιο Global Green και Flaunt Magazine Academy στο TAO στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνιας, μαζί με τους Orlando Bloom, Jeff Bridges και Oliver Stone. Τον Μάρτιο του 2017, ο Loughan ήταν μέλος πάνελ του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Επιστήμης στο Μπρίσμπεϊν που φιλοξένησε ο βραβευμένος με το Νόμπελ καθηγητής Brian Schmidt.


πηγή
Φανταστείτε ένα μέλλον όπου κάθε σπίτι θα διαθέτει μια συσκευή με την οποία θα «τραβά» από τον αέρα όλο το νερό που χρειάζεται ένα νοικοκυριό, ακόμη και αν το κλίμα είναι πολύ ξηρό ή ακόμη και έρημος. Και αυτό θα επιτυγχάνεται μόνο με τη βοήθεια της ενέργειας από τον ήλιο.

Το μέλλον αυτό ίσως δεν είναι τόσο μακρινό, χάρη σε έναν καινοτόμο ηλιακό συλλέκτη νερού που δημιούργησαν ερευνητές στις ΗΠΑ. Η συσκευή μπορεί να «αντλήσει» από τον αέρα του περιβάλλοντος αρκετά λίτρα νερού κάθε μέρα, ακόμη και αν η υγρασία δεν ξεπερνά το 20%.

Οι επιστήμονες των πανεπιστημίων ΜΙΤ (Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών) και Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ (Τμήμα Χημείας), με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Ομάρ Γιαγκί, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", χρησιμοποίησαν ένα ειδικό υλικό, που αποκαλείται «μεταλλο-οργανικό πλαίσιο» (metal--organic framework - MOF).

Με υγρασία 20% έως 30% στο περιβάλλον, η συσκευή παράγει σχεδόν τρία λίτρα νερού από τον αέρα σε διάστημα 12 ωρών, χρησιμοποιώντας ένα κιλό από το υλικό MOF. Δοκιμές που έγιναν στις στέγες κτιρίων, επιβεβαίωσαν ότι η συσκευή δουλεύει σε πραγματικές συνθήκες. Μέχρι σήμερα, οι συλλέκτες νερού μπορούσαν να δουλέψουν είτε μόνο σε συνθήκες μεγάλης υγρασίας, είτε με μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρισμού.

«Το όραμά μας για το μέλλον είναι να έχουμε νερό εκτός δικτύου ύδρευσης, με μια οικιακή συσκευή που θα το αντλεί από τον αέρα για να καλύψει τις ανάγκες ενός νοικοκυριού. Είναι κάτι που, όπως δείχνει το πείραμά μας, είναι εφικτό και θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε εξατομικευμένο νερό», δήλωσε ο Γιαγκί.

Ο Αμερικανός χημικός εφηύρε τα μεταλλο-οργανικά πλαίσια πριν από περίπου 20 χρόνια, συνδυάζοντας μέταλλα όπως το μαγνήσιο ή το αλουμίνιο με οργανικά μόρια, με τέτοιο τρόπο που να δημιουργούνται πορώδεις δομές ιδανικές για αποθήκευση αερίων και υγρών. Από τότε, πάνω από 20.000 διαφορετικά υλικά MOF έχουν δημιουργεί διεθνώς και μερικά ήδη δοκιμάζονται από εταιρείες-κολοσσούς όπως η γερμανική BASF για την αποθήκευση και μεταφορά χημικών όπως το μεθάνιο ή το υδρογόνο.

Το 2014 οι ερευνητές του ΜΙΤ και του Μπέρκλεϊ συνέθεσαν το πρώτο υλικό από μέταλλο ζιρκόνιο και αδιπικό οξύ, με την ονομασία MOF-801, που δεσμεύει χημικά τους υδρατμούς. Αμέσως προχώρησαν να το αναπτύξουν σε ένα κανονικό σύστημα συλλογής νερού από την ατμόσφαιρα. Η νέα συσκευή χρησιμοποιεί περίπου ένα κιλό κρυστάλλους MOF, μεγέθους σκόνης ο καθένας, που είναι συμπιεσμένοι ανάμεσα σε έναν συλλέκτη ηλιακής ενέργειας και σε μια πλακέτα συμπύκνωσης των υδρατμών σε νερό.


Καθώς ο αέρας εισχωρεί στο πορώδες υλικό MOF, τα μόρια του νερού δεσμεύονται στην εσωτερική επιφάνειά του. Στη συνέχεια, το φως του ήλιου θερμαίνει το υλικό και οδηγεί τους δεσμευμένους υδρατμούς στην πλάκα συμπύκνωσης, όπου μετατρέπονται σε υγρό νερό, το οποίο τελικά συλλέγεται σταγόνα-σταγόνα σε ένα ξεχωριστό θάλαμο.

Η τεχνολογία έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Σήμερα το χρησιμοποιούμενο υλικό MOF μπορεί να απορροφήσει μόνο το 20% του βάρους του σε νερό, αλλά με χρήση άλλων υλικών το ποσοστό θα μπορούσε πιθανώς να αυξηθεί στο 40% ή και παραπάνω.

«Για να έχει κανείς τρεχούμενο νερό συνεχώς, θα μπορούσε να σχεδιάσει ένα σύστημα που απορροφά την υγρασία στη διάρκεια της νύχτας και την μετατρέπει σε υγρό νερό στη διάρκεια της μέρας με το φως του ήλιου», δήλωσε ο Γιαγκί. «Ακόμη κι αν κανείς βρίσκεται αποκομμένος κάπου στην έρημο, θα μπορεί να επιβιώσει χάρη σε αυτή τη συσκευή. Ένας άνθρωπος χρειάζεται τουλάχιστον ένα μπουκαλάκι νερού τη μέρα, κάτι που με αυτό το σύστημα μπορεί να το συλλέξει μέσα σε λιγότερο από μια ώρα», πρόσθεσε.

Όμως μάλλον θα πρέπει να αντικατασταθεί το χρησιμοποιούμενο μέταλλο ζιρκόνιο, επειδή κοστίζει 150 δολάρια το κιλό, με συνέπεια το σύστημα συλλογής νερού να είναι ακόμη ακριβό. Ήδη οι ερευνητές δοκιμάζουν τη χρήση αλουμινίου, που είναι 100 φορές φθηνότερο.

Με δεδομένο ότι σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες ή μικρότερες ελλείψεις νερού μέσα στο έτος, ενώ ταυτόχρονα ο αέρας γύρω μας διαθέτει τεράστιες ποσότητες νερού σε μορφή υδρατμών (γύρω στα 13 τρισεκατομμύρια λίτρα παγκοσμίως, ισοδύναμα με το 10% όλου του γλυκού νερού της Γης), γίνεται αντιληπτή η σημασία της νέας τεχνολογίας, που -αν εφαρμοσθεί σε μαζική κλίμακα- μπορεί να φέρει μια επανάσταση στον τομέα της ύδρευσης.



Επιστήμονες στη Γερμανία κατασκεύασαν τον μεγαλύτερο στον κόσμο, τεχνητό ήλιο – μια συσκευή που ελπίζουμε ότι θα ρίξει φως στην προσπάθεια ανακάλυψης καυσίμων, ώστε να είναι φιλικά προς το περιβάλλον.
Η γιγαντιαία κηρήθρα 149 προβολέων – επισήμως γνωστό ως Synlight – στο Juelich, περίπου 20 μίλια δυτικά της Κολωνίας, χρησιμοποιεί xenon λαμπτήρες μικρού τόξου που συνήθως βρίσκονται σε κινηματογράφους για την προσομοίωση του φυσικού φωτός του ήλιου. 
Με την εστίαση ολόκληρης της συστοιχίας σε ένα σημείο, επιστήμονες από το Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής (DLR) θα είναι σε θέση να παράγουν 10.000 φορές την ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας η οποία θα έπεφτε στην επιφάνεια της Γης από τον Ήλιο στο ίδιο σημείο.
Η δημιουργία τέτοιων συσκευών, που παράγουν θερμοκρασίες έως 3,000C (5,432F) είναι το κλειδί για τη δοκιμή νέων τρόπων παρασκευής υδρογόνου, σύμφωνα με τον Bernhard Hoffschmidt, τον διευθυντή του ινστιτούτου DLR για την ηλιακή έρευνα.
Πολλοί θεωρούν το υδρογόνο ως καύσιμο του μέλλοντος, διότι δεν παράγει εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά την καύση, που σημαίνει ότι δεν επιβαρύνει, στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Το υδρογόνο είναι το πιο κοινό στοιχείο στο σύμπαν, αλλά το πλεονάζον αέριο υδρογόνο είναι σχετικά σπάνιο στη γη. Ένας τρόπος για την κατασκευή του υδρογόνου είναι να χωριστεί το νερό στα δύο του στοιχεία με την χρήση ηλεκτρικής ενέργειας σε μια διαδικασία που ονομάζεται ηλεκτρόλυση.
Ο κ. Hoffschmidt είπε ότι το πείραμα θα πραγματοποιηθεί σε μικρότερα εργαστήρια στο επόμενο επίπεδο, προσθέτοντας ότι μόλις οι ερευνητές έχουν εξοικειωθεί με τις τεχνικές για την παραγωγή υδρογόνου, η διαδικασία θα μπορούσε να κλιμακωθεί, έως και δέκα φορές, στο δρόμο για την επίτευξη ενός επιπέδου κατάλληλο για τη βιομηχανία.
Ο στόχος είναι να χρησιμοποιήσουν τελικά πραγματικό φως και όχι το τεχνητό φως που παράγεται στο πείραμα Juelich, το οποίο κόστισε 3,5 εκατομμύρια ευρώ (3 £ εκατομμύρια ευρώ) για την κατασκευή και απαιτεί τόση ηλεκτρική ενέργεια σε τέσσερις ώρες όσο θα χρησιμοποιούσε ένα τετραμελές νοικοκυριό σε ένα χρόνο .
Ο κ Hoffschmidt παραδέχθηκε ότι το υδρογόνο δεν έχει μόνο θετικά. Για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά ασταθές αέριο – αλλά συνδυάζοντας το με το μονοξείδιο του άνθρακα που παράγεται από τις ανανεώσιμες πηγές, οι επιστήμονες θα, για παράδειγμα, να είναι σε θέση να κάνουν ένα καύσιμο φιλικό προς το περιβάλλον για τον κλάδο των αερομεταφορών .
http://www.mirror.co.uk/, το είδαμε εδώ
Οι επιστήμονες του πειράματος LHCb (Large Hadron Collider beauty) του μεγάλου επιταχυντή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) ανακάλυψαν πέντε νέα υποατομικά σωματίδια.

Τα σωματίδια «κρύβονταν σε κοινή θέα εδώ και χρόνια», σύμφωνα με μία ερευνήτρια.

Η ανακάλυψη -αν και όχι ανάλογης σημασίας με την εύρεση του σωματιδίου του Χιγκς το 2012- ρίχνει περισσότερο φως σε μία από τις θεμελιώδεις δυνάμεις του σύμπαντος, την ισχυρή πυρηνική δύναμη στο εσωτερικό των ατόμων.

Και τα πέντε σωματίδια είναι βαρυόνια, που δημιουργούνται από τους συνδυασμούς τριών κιουάρκ. Συγκεκριμένα, πρόκειται για πέντε νέες μορφές του βαρυόνιου Ωμέγα-c, η ύπαρξη του οποίου είχε επιβεβαιωθεί πειραματικά το 1994.

Από τότε που ανακαλύφθηκε το πρώτο βαρυόνιο Ωμέγα-c, οι φυσικοί υποπτεύονταν ότι υπήρχαν βαρύτερα «αδελφάκια» του, κάτι που επιβεβαιώνεται τώρα με τη νέα ανακάλυψη.

Τα νέα βαρυόνια αποτελούνται από δύο "γοητευτικά" (charm) και ένα 'παράξενο' (strange) κουάρκ. Τα κουάρκ συγκρατούνται μεταξύ τους από την ισχυρή πυρηνική δύναμη και ο τρόπος που δουλεύει αυτή, περιγράφεται από τη θεωρία της κβαντικής χρωμοδυναμικής.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ, το είδαμε εδώ


Ο Έρβιν Σρόντινγκερ γεννήθηκε στη Βιέννη στις 12 Αυγούστου 1887 και του απονεμήθηκε το νόμπελ φυσικής το 1933. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τη δουλειά του πάνω στη κβαντική θεωρία και πιο συγκεκριμένα για το περίφημο πείραμα σκέψης που σκέφτηκε για να εξηγήσει την προβληματική ερμηνεία της κβαντικής υπέρθεσης, χρησιμοποιώντας μια γάτα.
Η ερμηνεία της σχολής της Κοπεγχαγης για την κβαντομηχανική ουσιαστικά δηλώνει ότι ένα αντικείμενο σε ένα φυσικό σύστημα, μπορεί ταυτόχρονα να υπάρχει σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς του, αλλά παρατηρώντας το σύστημα το εξαναγκάζουμε να «καταρρεύσει» και οδηγούμε το αντικείμενο αυτό σε μία και μοναδική κατάσταση. Ο Σρόντινγκερ διαφώνησε με αυτήν την ερμηνεία.
Τι έχει όμως να κάνει αυτή η ιδέα με μια γάτα; Ο Σρόντινγκερ ήθελε να φανταστούμε μια γάτα, ένα δηλητήριο, ένα μετρητή ραδιενέργειας, ένα ραδιενεργό υλικό και ένα σφυρί μέσα σε ένα σφραγισμένο μπαούλο. Η ποσότητα της ραδιενεργής ουσίας θα ήταν τόσο μικρή που θα είχε 50 τοις εκατό πιθανότητα να εντοπιστεί μετά από μία ωρα. Άν ο μετρητής ραδιενέργειας λοιπόν εντόπιζε ραδιενέργεια, τότε το σφυρί μέσω ενός μηχανισμού θα έσπαζε το δοχείο του δηλητηρίου, σκοτώνοντας τη γάτα. Μέχρι κάποιος όμως να άνοιγε το μπαούλο για να παρατηρήσει το σύστημα, θα ήταν αδύνατο να προβλέψουμε αν η γάτα ζούσε ή όχι.Έτσι μέχρι το σύστημα να «καταρρεύσει» σε μία μόνο κατάσταση, η γάτα θα υπήρχε σε μία κατάσταση υπέρθεσης όντας νεκρή και ζωντανή ταυτόχρονα.
Φυσικά ο Σρόντινγκερ ισχυρίστηκε ότι αυτό ήταν γελοίο. Το φαινόμενο της κβαντικής υπέρθεσης δεν θα μπορούσε να δουλέψει με μεγάλα αντικείμενα όπως μια γάτα, γιατι είναι αδύνατον για έναν οργανισμό να είναι νεκρός και ζωντανός ταυτόχρονα. Έτσι ο Σρόντινγκερ κατέληξε στο ότι η ερμηνεία της σχολής της Κοπεγχάγης για την κβαντομηχανική είναι λανθασμένη .Ενώ πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι ο Σρόντινγκερ υποστήριζε το συμπέρασμα αυτού του πειράματος σκέψης, η αλήθεια ήταν διαφορετική. Αντιθέτως το νόημα του πειράματος ήταν να δείξει ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον.
Στη πορεία βέβαια μεταγενέστερα πειράματα απέδειξαν ότι το φαινόμενο της κβαντικής υπέρθεσης ισχύει για μικροσκοπικά σωματίδια όπως τα ηλεκτρόνια, ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο και για μεγαλύτερα μακροσκοπικά αντικείμενα.
Το παρακάτω βίντεο του καναλιού TED-Ed περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο το παράδοξο της γάτας του Σρόντινγκερ.
πηγή

Ερευνητές στην Αυστραλία μετέτρεψαν το κοινό σογιέλαιο του μαγειρέματος σε γραφένιο, το «υλικό-θαύμα» με τις πολλές δυνητικές εφαρμογές στα ηλεκτρονικά, στη βιοϊατρική κ.α.

Το επίτευγμα μπορεί να οδηγήσει στη μαζική παραγωγή γραφένιου με χαμηλότερο κόστος από ό,τι με άλλες μεθόδους δημιουργίας του. Η έως τώρα αξιοποίησή του γραφένιου καθυστερεί λόγω της υψηλής τιμής του σε σχέση με άλλα ανταγωνιστικά υλικά.

Το γραφένιο, που ανακαλύφθηκε το 2004 στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, αποτελείται από ένα φύλλο άνθρακα με πάχος μόνο ενός ατόμου. Μεταξύ άλλων, είναι πολύ ανθεκτικό (200 φορές πιο ισχυρό από τον χάλυβα) και πολύ καλός αγωγός του ηλεκτρισμού (καλύτερος και από τον χαλκό).

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Σίδνεϊ και της Κουίνσλαντ, καθώς και του ερευνητικού οργανισμού CSIRO της Αυστραλίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», σύμφωνα με το BBC.

Η τεχνική, κατά τους ερευνητές, είναι απλούστερη και ασφαλέστερη από τις υπάρχουσες. Σήμερα ένα φιλμ γραφένιου υψηλής ποιότητας και με διάμετρο δέκα εκατοστών κοστίζει περίπου 750 δολάρια, ενώ με τη νέα μέθοδο το κόστος του θα είναι σημαντικά μικρότερο.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι σκοπεύουν να δοκιμάσουν το γραφένιο από σογιέλαιο σε διάφορες εφαρμογές, όπως φίλτρα νερού, ηλιακά πάνελ, μπαταρίες κ.α.


πηγή
«Να έχετε όνειρο και να προσπαθήσετε να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Και θα γίνει», λέει με αφοπλιστική βεβαιότητα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, απευθυνόμενος στους νέους και τις νέες της Ελλάδας, ο Έλληνας πειραματικός φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων Μανώλης Τσεσμελής, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε τα μποζόνια W και Ζ.
Η λέξη «όνειρο» δεν είναι από ό,τι φαίνεται τυχαία, αφού υπάρχει στις αναφορές πολλών ακόμη Ελλήνων και Ελληνίδων επιστημόνων του CERN: μιας ελληνικής κοινότητας, η «καρδιά» της οποίας χτυπά δυνατά στα άδυτα του ερευνητικού κέντρου και όχι ...λόγω του επιταχυντή.
Σε αυτόν τον δημιουργικό χώρο ζουν, αναπνέουν και δημιουργούν άνθρωποι που είδαν τα όνειρά τους να εκπληρώνονται στη Γενεύη. Είναι οι ίδιοι που συμμετέχουν στο μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα του κόσμου και πιστοποιούν ότι οι Έλληνες επιστήμονες βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης και εκπαίδευσης. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ τους συνάντησε στην έδρα του CERN κατά τη διάρκεια δημοσιογραφικής αποστολής για τη σύναψη πρωτοκόλλου συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του ερευνητικού οργανισμού.

Η ελληνική παρουσία
"Εδώ στο CERN υπάρχουν περίπου 100 Έλληνες και Ελληνίδες επιστήμονες μόνιμοι εργαζόμενοι. Υπάρχουν ακόμη 150 φυσικοί και μηχανικοί από ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, που έχουν εξ αποστάσεως συνεργασία με τον οργανισμό. Επιπλέον είναι πολλοί οι νέοι Έλληνες φοιτητές: φυσικοί, αλλά και μηχανικοί, πληροφορικοί και τεχνικοί και διοικητικοί. Είμαστε διεθνής οργανισμός που διαθέτει νομική υπηρεσία και τμήμα οικονομικών, η στελέχωση των οποίων γίνεται από τα κράτη-μέλη όπως η Ελλάδα" αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τσεσμελής.
Για τους επιστήμονες από την Ελλάδα λέει ότι "επιλέγονται πολλοί νέοι Έλληνες, επειδή όταν έρχονται σε συναγωνισμό με άλλες αιτήσεις είναι πάρα πολύ καλοί, έχουν πάρα πολύ καλή κατάρτιση και εκπαίδευση".
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει και ο διδάκτορας πληροφορικής Εδουάρδος Καραβάκης, εργαζόμενος στο CERN με συμβόλαιο μέχρι το 2018. "Τουλάχιστον στην πληροφορική, στον τομέα μου, σχεδόν ένα 40% με 50% των αιτήσεων για πρακτική κατατίθεται από Έλληνες" σχολιάζει. Βέβαια αναγνωρίζει ότι μετά την πρακτική είναι δύσκολο να επιστρέψει κάποιος στην Ελλάδα και αναφέρει ότι οι περισσότεροι είτε μένουν κάποια χρόνια ακόμη είτε μαζεύουν χρήματα για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό.
"Είμαστε μια μικρή χώρα αλλά νομίζω ότι έχουμε παρουσία που φαίνεται στα μεγάλα πειράματα του μεγάλου επιταχυντή. Από την Ελλάδα υπάρχουν πολλές ερευνητικές ομάδες: από τα πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων, της Αθήνας, το Μετσόβειο Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο της Πάτρας, από το Δημόκριτο από το πανεπιστήμια της Κρήτης και του Αιγαίου", λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η γενική πειραματική φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων, Δέσποινα Χατζηφωτιάδου. Μεταξύ άλλων αναφέρει τον Ελληνα ερευνητή Κωνσταντίνο Ζιούτα, επικεφαλής στο πείραμα χωρίς επιταχυντές, το οποίο αναζητά υποθετικά σωματίδια που έρχονται από τον ήλιο.

ελληνική συμμετοχή στα πειράματα
Σε ερευνητικό επίπεδο δεν είναι λίγα τα πειράματα με ελληνική συμμετοχή. Ο Μανώλης Τσεσμελής, Έλληνας που γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, ήρθε για πρώτη φορά στο CERN ως φοιτητής εκείνη την εποχή, δουλεύοντας στα πειράματα της δεκαετίας του '80, στο υπερσύγχροτρο πρωτονίων (Super Proton Synchrotron, SPS). "Τότε ανακαλύψαμε τα μποζόνια w και z" λέει, αναφερόμενος στην ανακάλυψη, που θεωρήθηκε σπουδαία επιτυχία του καθιερωμένου μοντέλου της σωματιδιακής φυσικής, το οποίο περιγράφει τα δομικά συστατικά της ύλης. Πριν από επτά χρόνια ο Μανώλης Τσεσμελής ανέλαβε τη θέση του επιστημονικού συμβούλου του Γενικού Διευθυντή, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε πρωτοβουλίες για τις διεθνείς σχέσεις.

Καταλαβαίνοντας το σωματίδιο Higgs
Για την ουσία των πειραμάτων στα οποία συμμετέχει, διευκρινίζει: "το LHC είναι σήμερα ο μεγαλύτερος επιταχυντής του κόσμου και αυτό θα εξακολουθήσει να ισχύει για τις επόμενες δεκαετίες πιστεύω. Η ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs τo 2012 ήταν μια μεγάλη ανακάλυψη για τη φυσική αλλά επίσης για να καταλάβουμε τις πρώτες στιγμές μετά τη μεγάλη έκρηξη, τι ακριβώς έγινε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά τη μεγάλη έκρηξη πριν 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, από την οποία δημιουργήθηκε το σύμπαν. Αυτό που απομένει τώρα είναι να καταλάβουμε αυτό το σωματίδιο Higgs και επίσης να δούμε τι υπάρχει πέρα από το λεγόμενο καθιερωμένο πρότυπο που είναι η θεωρία της ύλης όπως τη βλέπουμε. Δηλαδή θέλουμε να δούμε αυτό που δεν καταλαβαίνουμε σήμερα, πώς γίνεται δηλαδή να βλέπουμε μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της ενέργειας στο σύμπαν. Δεν καταλαβαίνουμε από πού προέρχεται και ποια είναι η δομή της. Έχουμε κάποιες ενδείξεις αλλά πρέπει να τις εξηγήσουμε μέσα από τα πειράματα που κάνουμε στο LHC" τονίζει και προσθέτει ότι αυτό μπορεί να είναι το αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας τα επόμενα 20 χρόνια.

Ε. Καραβάκης - Δ. Χατζηφωτιάδου
Τι έγινε στην αρχή του κόσμου;
Τριάντα χρόνια κλείνει φέτος στο Cern η γενική πειραματική φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων Δέσποινα Χατζηφωτιάδου, που έχει μόνιμο συμβόλαιο με τον οργανισμό. Μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ για την επιστημονική της πορεία, σημειώνει ότι ήρθε πρώτη φορά στην Ελβετία το καλοκαίρι του 1981 ως φοιτήτρια. Από τότε μέχρι το 1987 πηγαινοερχόταν συχνά καθώς ήταν επιστημονικός συνεργάτης στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και έκανε το διδακτορικό της στο πείραμα LEAR (Low Energy Antiproton Ring) στο οποίο συνεργαζόταν το Εργαστήριο Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής. Στη συνέχεια συμμετείχε στο πείραμα Large Electron Positron Collider και τώρα στο πλαίσιο του μεγάλου επιταχυντή LHC μετέχει από το 2000 στο πείραμα βαριών ιόντων ALICE, που μελετά τις συγκρούσεις πυρήνων μολύβδου σε πολύ υψηλή ενέργεια.
Όπως εξηγεί η ίδια "το ενδιαφέρον αυτών των συγκρούσεων είναι ότι έτσι αναδημιουργείται στο εργαστήριο μια κατάσταση της ύλης που ονομάζεται πλάσμα quark και γλουονίων και υποθέτουμε ότι υπήρχε στην αρχή του σύμπαντος μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου μετά το big bang. Το συγκεκριμένο πείραμα μας βοηθά να καταλάβουμε λίγο τι έγινε στην αρχή του κόσμου [...] Επιπλέον, όλη η τεχνολογία που αναπτύσσεται για να γίνει όλη αυτή η έρευνα βρίσκει πολλές εφαρμογές, συνεπώς έτσι έχουμε και άμεσο πρακτικό όφελος".

Ένα ελληνικό κομμάτι στην καρδιά του Atlas
Μια ελληνική ομάδα από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης βρίσκεται, άλλωστε, πίσω από την κατασκευή μέρους των ανιχνευτών μυονίων στον ανιχνευτή "Atlas", όπου "αιχμαλωτίζονται" τα σωματίδια που προκύπτουν από τις συγκρούσεις πρωτονίων στον μεγάλο επιταχυντή. Η συμμετοχή του εργαστηρίου Ατομικής και Πυρηνικής Φυσικής του ΑΠΘ σε πειράματα του Cern ξεκίνησε τη δεκαετία του '70, εντατικοποιήθηκε όμως ακόμη περισσότερο με το εγχείρημα του ανιχνευτή Atlas. "Έχω ξεκινήσει από τα πρώτα βήματα της κατασκευής του ανιχνευτή Atlas, το 2005, από το ΑΠΘ. Δεν ήμουν στην ομάδα που τα συναρμολόγησε στη Θεσσαλονίκη αλλά ήμουν αυτός που είχε την ευθύνη της εγκατάστασης όσων κατασκευαστήκαν στη Θεσσαλονίκη" επισημαίνει ο ηλεκτρονικός Δημήτρης Δαμιανόγλου.
Δημήτρης Δαμιανόγλου
Σήμερα προετοιμάζεται για τα logistics που αφορούν τη συναρμολόγηση ενός καινούριου συστήματος με την ονομασία "small wheel". "Το Cern παραγγέλνει όλα τα υλικά με τα οποία θα κατασκευαστεί και θα πρέπει να τα στείλει σε διάφορα ινστιτούτα για να συναρμολογηθούν. Ένα από τα ινστιτούτα που θα κατασκευάσει κομμάτια του small wheel είναι το ΑΠΘ. Στη συνέχεια το τμήμα αυτό θα ολοκληρωθεί από ένα ρωσικό ινστιτούτο" προσθέτει.
Στον ανιχνευτή Atlas δουλεύει αποκλειστικά και η φυσικός ανιχνευτών με εξειδίκευση στα ηλεκτρονικά, Ραχήλ Μαρία Αβραμίδου. "Έχω δουλέψει στο Cern τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ξεκίνησα ως φοιτήτρια, έκανα εδώ, στα project του Cern, κομμάτι του διδακτορικού μου και τα δύο master μου και μετά συνέχισα τη συνεργασία μου. Και ποιά είναι η αίσθηση; Το περιβάλλον είναι πολύ ανταγωνιστικό είναι η αλήθεια, αλλά είναι κάτι το μοναδικό" σημειώνει χαρακτηριστικά.

Χάρης Κουζινόπουλος
Και η ελληνική πληροφορική στο Cern
Ο Χάρης Κουζινόπουλος, διδάκτορας πληροφορικής στην παράλληλη επεξεργασία, εργάστηκε επί τρία χρόνια στο πείραμα ALICE και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όπου συνεργάζεται από απόσταση με τον ερευνητικό οργανισμό, ως χρήστης του Cern. "Το αντικείμενο όσων ασχολούνται με τον κλάδο της πληροφορικής είναι η δημιουργία αλγορίθμων οι οποίοι, με βάση παραμέτρους που θέτουν οι φυσικοί, είναι σε θέση να ξεχωρίζουν τα χρήσιμα δεδομένα από έναν τεράστιο όγκο δεδομένων που παράγονται κατά τη διαδικασία των συγκρούσεων σωματιδίων. Στη συνέχεια τα χρήσιμα δεδομένα αποθηκεύονται και πρέπει να μπορεί κάποιος να τα ξαναβρίσκει εύκολα, προκειμένου να αξιολογηθούν από τους φυσικούς" διευκρινίζει. Τονίζει, μάλιστα, ότι πρόκειται μια διαδικασία πολύ μεγάλης σημασίας καθώς μετά τη μεγάλη αναβάθμιση του συστήματος που θα γίνει στο τέλος του 2018, τα δεδομένα που θα παράγονται θα εκατονταπλασιαστούν, συνεπώς η αξιολόγησή τους θα δυσκολέψει περισσότερο.

Μια παγκόσμια συνεργασία
Μπορεί, πάντως, ο ανυποψίαστος επισκέπτης του Cern να εκπλήσσεται ευχάριστα όταν ακούει ελληνικά σε κάθε γωνιά του ερευνητικού κέντρου, όμως όλοι οι επιστήμονες από την Ελλάδα χαρακτηρίζουν συναρπαστικό το γεγονός ότι πρόκειται για μια παγκόσμια συνεργασία.
"Μου αρέσει το γεγονός ότι είναι μια παγκόσμια συνεργασία, ότι συνεργάζεται κάποιος με ανθρώπους που έρχονται από όλο τον κόσμο, που έχουν διαφορετικό ενδεχομένως επιστημονικό και κοινωνικό background αλλά παρόλα αυτά πρέπει να συνεργαστούν και να παράγουν όλοι μαζί αποτελέσματα" λέει η Ραχήλ Μαρία Αβραμίδου για να τη συμπληρώσει ο Δημήτρης Δαμιανόγλου με νόημα: ''είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα εδώ. Ακόμη και οι Έλληνες αλλάζουμε, αποκτάμε άλλη νοοτροπία, άλλες συμπεριφορές. Είναι ένας χώρος που είναι δημιουργικός΄΄.
"Σε επίπεδο έρευνας το πιο σημαντικό είναι να μπορούμε να συνεργαζόμαστε όλοι μαζί, χωρίς να υπάρχει διάκριση σε εθνικότητες και θρησκείες. Εδώ βρίσκονται άνθρωποι από περισσότερες από 80 εθνικότητες και συνεργαζόμαστε όλοι μαζί" τονίζει ο Εδουάρδος Καραβάκης. "Στην ομάδα που συμμετείχα ο καθένας ήταν από διαφορετικό μέρος της Ευρώπης. Έλληνες, Ισπανοί, Βούλγαροι Ρουμάνοι, Σέρβοι μιλούσαμε μια κοινή γλώσσα, τα αγγλικά και τη γλώσσα της επιστήμης και η συνεργασία ήταν άψογη" σημειώνει ο Χάρης Κουζινόπουλος. Όσο για την αίσθηση της πατρίδας αναφέρει ότι από όπου και αν κατάγεται κανείς, πάντα του λείπει η χώρα του.
Κλείνοντας τον κύκλο των συνεντεύξεων στη Γενεύη η Δέσποινα Χατζηφωτιάδου και η Ραχήλ Μαρία Αβραμίδου στέλνουν το ίδιο μήνυμα στους νέους με εκείνο που έστειλε στην αρχή ο Μανώλης Τσεσμελής: να κυνηγούν τα όνειρά τους και να φροντίζουν να είναι όσο το δυνατόν πιο παραγωγικοί. Να κάνουν αυτό που τους αρέσει, κι ας κοιτάξουν και λίγο στο εξωτερικό. Άλλωστε, η μάθηση είναι μια διαδικασία που διαρκεί μία ζωή και για την Ελλάδα όλοι ελπίζουμε πάντα ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν....


Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ, ρεπορτάζ της Πέπης Γιούλτση

του Αθανάσιου Τσαυτάρη *

Τα καταφέρνουμε να παραβλέπουμε πλέον τη νύχτα με τον ηλεκτροφωτισμό τα τελευταία 50 χρόνια, κάναμε τη νύχτα, μέρα. Παραβλέψαμε όμως παράλληλα ότι καταστρέψαμε έτσι τους βιολογικούς μας ρυθμούς. Απορρυθμίσαμε τα βιολογικά ρολόγια που για δισεκατομμύρια χρόνια, πριν από τον ηλεκτροφωτισμό της νύχτας, προσάρμοζαν τον οργανισμό να είναι ξύπνιος την ημέρα και να κοιμάται τη νύχτα. Ο φωτισμός της νύχτας είναι η πιο μεγάλη «μόλυνση» του πλανήτη μας και κύρια πηγή σημαντικών προβλημάτων της υγείας μας.
«Μολύναμε» τη νύχτα μας με φως. Κάτι αδιανόητο για τον οργανισμό μας, για τα αναρίθμητα χρόνια εξέλιξης των οργανισμών και του ανθρώπου έως και 50 χρόνια πριν. Δουλεύουμε νυχθημερόν, μια εβδομάδα μέρα και την επόμενη νύχτα σε τρένα, μετρό, λεωφορεία, φορτηγά, πλοία, ταξί, αεροδρόμια, αστυνομικά τμήματα, στρατό, εργοστάσια, μεταλλεία κ.α. Ταξιδεύουμε μέρα από την Ελλάδα και φτάνουμε στα πέρατα της γης και είναι ακόμη μεσημέρι ή και αντίστροφα. Στα νοσοκομεία τα φώτα δεν σβήνουν ποτέ. Στους θαλάμους νεογνών για μέρες (ή σε περίπτωση πρόωρου τοκετού για εβδομάδες ή μήνες) τα νεογνά δεν γνωρίζουν ακόμη τη νύχτα! Και φυσικά στα σπίτια μας λάμπες, λαμπάκια σε δωμάτια, κρεβατοκάμαρες, τηλεοράσεις, υπολογιστές, τηλέφωνα, κινητά, φορτιστές, συναγερμούς. Ακόμη και στο τελευταίο χωριό στο βουνό, τα φώτα στις κολόνες, τα πάρκα κ.α. κάνουν τη νύχτα μέρα.

Μα, όλα αυτά, θα μου πείτε, θεωρήθηκαν στοιχείο του σύγχρονου πολιτισμού μας. Ετσι είναι. Ακόμη και εγώ θυμάμαι όταν ήρθε ο ηλεκτρισμός στο χωριό μου και ειδικά όταν φωτίστηκαν οι δρόμοι το 1965 , το αναφώνημα της γειτονιάς «επιτέλους, έφτασε ο πολιτισμός στο χωριό μας». Και έτσι είναι αν αναλογιστεί κανείς τι αντικατέστησε. Το βαθύ σκοτάδι στους λασπωμένους τότε δρόμους και τις αυλές. Τα καντήλια του λαδιού, του γκαζιού ή και αργότερα του δυσεύρετου πετρελαίου.

Ολα καλώς καμωμένα και καλοδεχούμενα λοιπόν; Δυστυχώς όχι. Ο άνθρωπος και τα ζώα αλλά και τα φυτά για δισεκατομμύρια χρόνια έχουν μάθει αλλιώς. Εχουν εξελιχθεί και προσαρμόσει τους οργανισμούς τους να ξυπνούν με το φυσικό φως του ήλιου το πρωί, να δουλεύουν με το φως του ήλιου, καμιά φορά να κάνουν μεσημβρινά διαλείμματα για λίγη σωματική ξεκούραση ή και μια σιέστα για να ξεκουραστούν το σώμα και ο νους, να μεταβολιστούν οι υπερβολικές τοξικές ρίζες από τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας των κυττάρων (τα μιτοχόνδρια) και με την έλευση της σκοτεινής νύχτας να υπολειτουργούν πλέον όλα σχεδόν τα όργανα: χέρια, πόδια, σώμα, καρδιά, στομάχι, κυρίως όμως ο λογικός νους μας, ο κυρίαρχος εγκεφαλικός φλοιός μας, ο σιγανός αλλά ικανός για λογικές, συνειρμικές ή αφαιρετικές πράξεις, να σταματήσει τον ασφυκτικό του έλεγχο και να δώσει τη σκυτάλη στον δεύτερο αλλά συγκριτικά ταχύτερο στη λειτουργία, δεύτερο, παλαιότερο και βαθύτερο εγκέφαλο των αισθήσεων, της φαντασίας και των ονείρων και όλων των μη λογικών απερίσκεπτων πράξεων. Ετσι φαντασιωνόμαστε και ονειρευόμαστε στον ύπνο μας.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ο μεταβολισμός των κυττάρων τη μέρα και τη νύχτα. Τα κύτταρά μας φιλοξενούν και συμβιούν έχοντας μέσα τους ένα είδος πρωτόγονων προβιοτικών βακτηρίων που σήμερα ονομάζονται μιτοχόνδρια. Πριν από την έλευσή τους τα ευκαριωτικά κύτταρα μεταβόλιζαν ένα κύτταρο σακχάρου (γλυκόζη) με τον μηχανισμό της γλυκόλυσης και χρησιμοποιούσαν δύο μονάδες ενέργειας ενώ παράλληλα δημιουργούσαν αρκετά τοξικά υποπροϊόντα. Το μιτοχονδριακό βακτήριο, που μπήκε στο κύτταρο να ανακυκλώσει αυτά τα «σκουπίδια», επιστρέφοντας πίσω στον ξενιστή του μετέφερε πολλούς μεταβολίτες και καμιά τριανταριά έξτρα μονάδες ενέργειας! Ετσι κλείστηκε γρήγορα το σύμφωνο συμβίωσής τους, γιατί είχαν και τα δύο μέρη όφελος. Ομως και αυτός ο γάμος είχε τα δικά του προβλήματα. Το μιτοχόνδριο ως ένα εργοστάσιο καύσης και παραγωγής ενέργειας παράγει συχνά μεγάλες ποσότητες τοξικών οξειδωτικών ριζών οξυγόνου και υδροξυλίου αντί του κανονικού νερού. Οι ουσίες αυτές πρέπει να εξουδετερώνονται γρήγορα. Δεν επιτρέπεται να συσσωρεύονται γιατί είναι καταστροφικές των πάντων, ειδικά του DNA, στο οποίο δημιουργούν μεταλλάξεις. Γι’ αυτό γίνεται τόση συζήτηση για την παρουσία αντιοξειδωτικών ουσιών στις τροφές μας που εξουδετερώνουν τις οξειδωτικές αυτές ρίζες. Δουλεύοντας λοιπόν σκληρά όλη την ημέρα, καταναλώνοντας πολλή ενέργεια, τα μιτοχόνδρια δουλεύουν με φουλ τις μηχανές για να παραχθεί η απαιτούμενη ενέργεια – φουλάρουν όμως τα κύτταρα και με τις τοξικές και επικίνδυνες ρίζες. Χρειάζονται λοιπόν ανάπαυλες, διαλείμματα, μεσημβρινή σιέστα και φυσικά αντίστοιχες ώρες νυχτερινού ύπνου για να απαλλαγούμε πλήρως από τις τοξικές ρίζες. Εκεί στοχεύουν και οι ασκήσεις συγκέντρωσης – γιόγκα, κράτημα της αναπνοής (δηλ. περιορισμός του οξυγόνου της αναπνοής για να επιβραδυνθεί ο ρυθμός καύσης των μιτοχονδρίων μας, που ναι μεν περιορίζει την ενέργεια, κυρίως όμως τις οξειδωτικές ρίζες).

Για να πετύχουν όλον αυτόν τον συντονισμό οι οργανισμοί (άνθρωπος, ζώα και φυτά) δημιούργησαν ένα βιολογικό ρολόι απλό στη σύλληψή του αλλά πολύ αποτελεσματικό στο να προσαρμόζει όλες τις λειτουργίες του σε έναν 24ωρο κύκλο ζωής. Η λειτουργία είναι απλή: όσο διαρκεί το φως, ένα-δύο γονίδια δουλεύουν στη διάρκεια της μέρας και συνθέτουν κάτι που ρυθμίζει όλες τις ημερήσιες λειτουργίες μας. Μόλις βραδιάσει, με την απουσία φωτός, τα γονίδια της μέρας παύουν και αρχίζουν να λειτουργούν τα γονίδια της νύχτας, τα προϊόντα των οποίων ρυθμίζουν όλες τις νυχτερινές λειτουργίες ενώ ταυτόχρονα αποδομούν και το προϊόν των 1-2 γονιδίων της ημέρας κ.ο.κ. Οσο βέβαια η μέρα διαρκεί 12 ώρες και άλλες 12 η νύχτα, δηλαδή κοντά στα Χριστούγεννα και την αρχή του έτους. Την άνοιξη βέβαια, όταν η μέρα φτάνει τις 16 ώρες και η νύχτα τις 8, τα γονίδια της μέρας κάνουν π.χ. 16 μόρια ενώ τα γονίδια της νύχτας προλαβαίνουν να μεταβολίσουν τα 8, αφού τόσο έχουν διαθέσιμο για την ενεργότητά τους, τα υπόλοιπα μένουν και σιγά-σιγά μέρα με τη μέρα συσσωρεύονται.

Σκεφτείτε τώρα την αναστάτωση σε έναν οργανισμό όταν τα γονίδια της ημέρας δεν σταματούν ποτέ σχεδόν γιατί η μέρα δεν σταμάτησε ποτέ με τη φωτισμένη νύχτα. Σκεφτείτε τους οργανισμούς που δουλεύουν νυχτερινή βάρδια στο φως και την άλλη μέρα πάλι με φως είναι πρωινή βάρδια. Αυτούς που ξεκινούν από την Ελλάδα μέρα με το αεροπλάνο για την Αμερική και όταν φτάνουν εκεί είναι συχνά ίδια η ώρα της ημέρας. Φεύγουμε από Αθήνα 12 το μεσημέρι και πηγαίνουμε-πηγαίνουμε και φτάνουμε στη Β. Καρολίνα στις 12 το μεσημέρι! Στην Ελλάδα είχε γίνει ήδη περασμένα μεσάνυχτα. Πότε θα δουλέψουν επιτέλους τα γονίδια της νύχτας; Πότε να μεταβολιστούν οι υπερσυσσωρευμένες οξειδωτικές ρίζες που γεμίζουν τα κύτταρά μας με καρκίνους; Πότε η κονεξίνη 43, που ξέρουμε σήμερα ότι αδειάζει την ουροδόχο κύστη στα μωρά και στους γέρους τη νύχτα (γι’ αυτό τα μωρά και οι γέροι κατουρούν τη νύχτα), θα μας αδειάσει την κύστη αφού δεν βραδιάζει ποτέ για να δουλέψει τη νύχτα;

Το ξεκούρδισμα λοιπόν των ρολογιών μας έγινε η κύρια αιτία πολλών προβλημάτων υγείας στην κοινωνία μας. Οι έρευνες ξεκίνησαν με την προτροπή και πληρωμή της Ομοσπονδίας Νοσοκόμων Γυναικών του Καναδά που δουλεύοντας με βάρδιες στα νοσοκομεία έβλεπαν με έκπληξη τις πολύ ψηλές συχνότητες θανάτου από καρκίνους. Δυστυχώς η άγνοια της κοινωνίας μας και της ιατρικής κοινότητάς μας οδηγεί ακόμη και σήμερα σε τρομερά λάθη. Παρά τις κραυγές ορισμένων επιστημόνων. Φανταστείτε και τα καημένα τα νεογέννητα. Οσο ήταν κυοφορούμενα στην κοιλιά της μάνας τους χωρίς φως δεν υπήρχε το ρολόι τους που αρχίζει να κουρδίζεται από τη στιγμή της γέννησης και την έκθεσή τους στο φως της ημέρας και των αντίστοιχων γονιδίων της νύχτας που προανέφερα. Πώς θα γίνει όμως αυτό το αναγκαίο κούρδισμα αν το νεογέννητο μείνει σε θαλάμους νεογνών που τα φώτα δεν σβήνουν ποτέ; Πρέπει να αλλάξουμε συνήθειες γρήγορα προτού καταλήξουμε όλοι στα νοσοκομεία και στα ψυχιατρεία.



* Ο κ. Αθανάσιος Τσαυτάρης είναι καθηγητής Γενετικής στη Γεωπονική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης