Articles by "Εθνικά θέματα"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εθνικά θέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος δήλωσε την Κυριακή ότι η Τουρκία σχεδιάζει «πλήρη κατοχή της Κύπρου».

Μιλώντας σε μνημόσυνο για τον αγωνιστή της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου, ο οποίος σκοτώθηκε στις 3 Μαρτίου 1957, είπε ότι «τα σχέδια των Τούρκων είναι πολύ ξεκάθαρα. Ζητούν όχι την κατοχύρωση των όσων έχουν γίνει, αλλά την πλήρη κατοχή της Κύπρου».

Αναλυτικότερα σύμφωνα με το ΚΥΠΕ ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, σε δηλώσεις του μετά το ετήσιο μνημόσυνο του Γρηγόρη Αυξεντίου, στον Μαχαιρά είπε: «Είναι πολύ φανερά τα σχέδια των Τούρκων που ζητούν όχι εμπέδωση των τετελεσμένων, αλλά πλήρη κατάληψη της Κύπρου».
Έκκληση του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου στην ελληνική κυβέρνηση

Παράλληλα έκανε έκκληση προς την ελληνική Κυβέρνηση και τον Ελληνισμό γενικότερα να μην αφήσουν την Κύπρο έρμαιο στα χέρια της Τουρκίας, σημειώνοντας πως «αν πέσει το τελευταίο αυτό προπύργιο του Ελληνισμού θα αρχίσει η αποδόμηση ολόκληρης της Ελλάδας».

«Εξήντα επτά χρόνια από την ηρωική θυσία του, χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε σήμερα να παραδειγματιστούμε από τον ηρωισμό του. Γιατί σήμερα κινδυνεύουμε περισσότερο από τότε. Είναι πολύ φανερά τα σχέδια των Τούρκων που ζητούν όχι εμπέδωση των τετελεσμένων, αλλά πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Θέλουμε να πάρουμε θάρρος από το θάρρος του, ηρωισμό από τον ηρωισμό του, και να μπορέσουμε να ματαιώσουμε τους στόχους των Τούρκων», ανέφερε.

«Και πρέπει», συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος, «να αγωνιστούμε πάση θυσία όλος ο Ελληνισμός μαζί, και αυτή την στιγμή από την θέση μου ως προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου κάνω έκκληση και προς τον Ελληνισμό ολόκληρο, προς την ελληνική Κυβέρνηση, να μην εγκαταλείψουν την Κύπρο , να μην την αφήσουν έρμαιο στα χέρια της Τουρκίας».

«Μαζί πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον τουρκικό επεκτατισμό, γιατί αν πέσει το τελευταίο αυτό προπύργιο του Ελληνισμού θα αρχίσει η αποδόμηση ολόκληρης της Ελλάδας», κατέληξε.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η κρίση των Ιμίων, όπως αποκαλούνται τα πολιτικά και τα Στρατιωτικά γεγονότα του Ιανουαρίου 1996, τα οποία έφεραν την Ελλάδα και την Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου, θα αποτελέσει για τους Ιστορικούς του μέλλοντος θέμα προς διερεύνηση, όταν συγκεντρωθεί το απαιτούμενο αρχειακό υλικό και οι μαρτυρίες των εμπλεκομένων αποφορτισμένες απο πολιτικές και στρατιωτικές σκοπιμότητες, που βαραίνουν ακόμη στο Ελληνικό, Τουρκικό και Διεθνές πολιτικό σκηνικό. 

Κρίση υφίσταται, όταν καταβάλλεται προσπάθεια να διαφοροποιηθούν αρχές, κανόνες και συμφωνίες που έχουν αποτυπωθεί σε συνθήκες μεταξύ κρατών και βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο. 

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ. 

Μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, η Τουρκία επεδίωκε την αναθεώρηση της, ιδίως μετά το 1974. Στο παρασκήνιο γίνονταν συζητήσεις από την Αγκυρα για νησίδες και βραχονησίδες, που δεν κατονομαζονταν τόσο στην Συνθήκη της Λωζάννης, όσο και στην Συνθήκη των Παρισίων, που καθορίζουν το ισχύον νομικό καθεστώς του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων. 

Μετά τον τερματισμό της διεθνούς διάσκεψης για το Δίκαιο της θαλάσσης στο Montego Bay το 1982, το νέο δίκαιο τέθηκε σε ισχύ το 1994 και το επόμενο έτος επικυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή. 
Τον Νοέμβριο του 1995 η Ελληνική Κυβέρνηση μελετούσε ένα πρόγραμμα εποικισμού βραχονησίδων με κρατική επιδότηση στο Αιγαίο αλλά και εκτός αυτού, καθώς σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν τα Αντικύθηρα, η Γαυδοπούλα κ.α. Είχε ανακοινωθεί ότι το πρόγραμμα στόχευε στην ανάπτυξη μιας μορφής αγροτικού τουρισμού. Στη πραγματικότητα βασιζόμενο στο Δίκαιο της θαλάσσης και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ( ΑΟΖ), αποσκοπούσε με τον εποικισμό στη διασφάλιση των Εθνικών μας συμφερόντων. 

Από πλευράς της Τουρκίας σε αντίδραση προς τις ενέργειες της Ελλάδος, το Πολεμικό Ναυτικό της θα χαρτογραφούσε βραχονησίδες που βρίσκονταν κοντά στις ακτές της. 
Στις 26 Δεκεμβρίου 1995 το Τουρκικό εμπορικό FIGEN AGAT προσάραξε στις βραχονησίδες Ιμια. Η άρνηση του πλοιάρχου να δεχτεί τις υπηρεσίες των ρυμουλκών της Ελλάδος και ο ισχυρισμός του ότι το ναυάγιο έγινε σε Τουρκικό νησί, ανάγκασε το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας μας, να γνωστοποιήσει το θέμα στο Υπουργείο Εξωτερικών. Με αφορμή την αποκόλληση του FIGEN ACAT, ήλθε στην επιφάνεια το θέμα διεκδίκησης από την Τουρκία των βραχονησίδων Ίμια. 
Την 28 Δεκεμβρίου 1995, μετά από τηλεφωνικές επικοινωνίες των δύο Υπουργείων Εξωτερικών, το ρυμουλκό αποκόλλησε το πλοίο. Στις 29 Δεκεμβρίου 1995, το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, έστειλε στη πρεσβεία της Ελλάδος στην Άγκυρα ρηματική διακοίνωση στην οποία αναγράφονταν πως  οι βραχονησίδες Ίμια, αποτελούν εσωτερικό τμήμα της Τουρκικής επικράτειας υπαγόμενες διοικητικά στη Νομαρχία της Αλικαρνασσού( Μποντρούμ). 
Την 9 Ιανουαρίου 1996 επιδόθηκε η απάντηση της Ελλάδος στην ρηματική διακοίνωση της Τουρκίας, με την οποία απορρίπτεται ο ισχυρισμός της περί κυριαρχίας στα Ίμια. 
Στις 18 Ιανουαρίου 1996, μετά από αίτηση του Υπουργείου Εξωτερικών, με εντολή του ΓΕΕΘΑ, λήφθηκαν από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στη περιοχή. Στις 25 Ιανουαρίου 1996, τέσσερις κάτοικοι της Καλύμνου με επικεφαλής τον Δήμαρχο Διακομιχαλη Δημητριο πήγαν στην μικρή Ίμια (Ανατολική) και τοποθέτησαν σε έναν πρόχειρο Ιστό την Ελληνική Σημαία. 
Στις 27 Ιανουαρίου 1996, ελικόπτερο με Τούρκους δημοσιογράφους προσγειώθηκε στην Ανατολική βραχονησίδα των Ιμίων, οι οποίοι απέσυραν την Ελληνική Σημαία και τοποθέτησαν την Τουρκική. 
Στις 28 Ιανουαρίου 1996, ώρα 10.30, άνδρες περιπολικού του Πολεμικού Ναυτικού αφαίρεσαν την Τουρκική σημαία και τοποθέτησαν την Ελληνική Σημαία στην Ανατολική βραχονησίδα των Ιμίων. Η τοποθέτηση της Ελληνικής Σημαίας στον ιστό, έγινε κατόπιν διαταγής του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. 
Στις 29 Ιανουαρίου 1996, συγκλήθηκε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλειας( ΚΥΣΕΑ) της Τουρκίας, με ειδική σύνθεση υπό την Προεδρία της Πρωθυπουργού Τ.Τσιλλερ. Συζητήθηκαν όλες οι διπλωματικές διαδικασίες και τα σενάρια σε περίπτωση στρατιωτικης δράσης. Αποφασίστηκε σε νέα σύσκεψη στο Τουρκικό ΓΕΕΘΑ την επόμενη διπλωματικές ενέργειες, στρατιωτικές προπαρασκευές. Αύξηση της παρουσίας των πολεμικών πλοίων στην περιοχή, ετοιμότητα Αεροπορικών Μονάδων και ειδικών δυνάμεων και την κατάληψη από ένοπλο τμήμα της Δυτικής βραχονησίδας των Ιμίων, στην οποία δεν είχε αποβιβασθεί ένοπλο τμήμα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εφόσον δεν απομακρυνθεί από την Ανατολική βραχονησίδα το ένοπλο τμήμα του Πολεμικού Ναυτικού, δημιουργώντας κατ' αυτόν τον τρόπο ισοδύναμο τακτικό αποτέλεσμα,.που διαδραμάτισε σοβαρότατο ρόλο υπέρ της Τουρκίας. 

Από πλευράς Ελλάδος. 

Στις 28 Ιανουαρίου 1996, τις μεσημβρινες ώρες σε σύσκεψη της πολιτικής και στρατιωτικης ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αποφασίστηκε:

α) Η παραμονή της Ελληνικής Σημαιας στην Ανατολική Βραχονησίδα των Ιμιων και η αποβίβαση μιας ομάδας βατραχανθρωπων για την φύλαξη της. Για την Δυτική Ίμια, όπου δεν υπήρχε Ελληνική Σημαία, δεν αποφασίστηκε κανένα μέτρο. 

β) Η έκδοση προς τους Έλληνες βατραχανθρώπους εντολών για παρεμπόδιση αποβίβαση ξένων, χρησιμοποίηση βίας σε περίπτωση αυτοάμυνας και μη συμμόρφωσης αυτών, οι οποίοι τυχόν θα επιδιώξουν αποβίβαση, αποτροπή της προσγείωσης Τουρκικού ελικοπτέρου και χρήση προειδοποιητικων βολών. 

γ) Εγκρίθηκαν, αν και ήταν αρμοδιότητας του ΚΥΣΕΑ, κανόνες εμπλοκής για ρίψη προειδοποιητικών βολών και ίσης ανταπόδοση σε προκλήσεις των Τούρκων. 

Το πρωί της 30 Ιανουαρίου 1996, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ενέκρινε την ανάληψη από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ της επιχειρησιακής διοίκησης, την συνέχιση της ναυτικής παρουσίας στην περιοχή και την αύξηση της ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων για την αντιμετώπιση στρατιωτικής ενέργειας. 
Την ίδια ημέρα 30 Ιανουαρίου 1996 και ώρα 11.30, απέπλευσε από τον Ναύσταθμο και αναπτύχθηκαν στο Αιγαίο 3 φρεγάτες, 1 αντιτορπιλικό, 4 πυραυλάκατοι, 2 υποβρύχια, 4 αρματαγωγά και άλλα 3 πλοία γενικής υποστηρίξεως. 
Τα ΜΜΕ αδικαιολόγητα πρόβαλαν τον απόπλου των πλοίων. 
Από αυτή την ώρα, είχαν εμπλακεί οι ΗΠΑ, μεταφέροντας αργότερα την θέση της Τουρκίας για απομάκρυνση των πολεμικών πλοίων από την περιοχή, των ανδρών και της Ελληνικής Σημαίας, προκειμένου να λήξη η κρίση στη περιοχή των Ιμίων. 
Στις 31 Ιανουαρίου 1996 και ώρα 00.30,συγκλήθηκε σύσκεψη Κυβερνητικής Επιτροπής στο γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή (αντί να συνεδριάσει το ΚΥΣΕΑ), απουσία του Υπουργού Εξωτερικών Θ.Παγκαλου, ο οποίος εκείνη την ώρα συμμετείχε σε συζήτηση σε τηλεοπτικό σταθμό. 
Την ίδια ημέρα 31 Ιανουαρίου 1996 και ώρα 03.35, έγινε γνωστή η αποβίβαση στη Δυτική Βραχονησίδα των Ιμίων Τούρκων βατραχανθρώπων και η τοποθέτηση Τουρκικής σημαίας. 

Παρά το ότι το γεγονός επιβεβαίωσε στον Πάγκαλο ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρ.Χολμπρουκ, κρίθηκε σκόπιμο να επιβεβαιωθεί και από την Ελληνική πλευρά. 
Πράγματι το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, διατάχθηκε να ερευνήσει με ελικόπτερο την Δυτική βραχονησίδα των Ιμίων, αν υπάρχουν εχθρικά τμήματα. Από την έρευνα επιβεβαιώθηκε ότι ώρα, 04.50 ύπαρξη Τούρκων Στρατιωτικων και Τουρκικής σημαιας. 
Την ίδια ημέρα 31 Ιανουαρίου 1996, συγκλήθηκε το ΚΥΣΕΑ, το οποίο αφού απέρριψε την πρόταση για εφαρμογή υφιστάμενων στρατιωτικών σχεδίων, κατέληξε σε συμφωνία απεμπλοκής: 

" Όχι πλοία, όχι άνδρες, όχι σημαίες". 

Η απόφαση επισφραγίστηκε με το τραγικό γεγονός της πτώσης του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού της φρεγάτας και τον θάνατο των τριών μελών της φρεγάτας. 

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. 

1) Το ΚΥΣΕΑ,αρμόδιο όργανο χειρισμού κρίσεων δεν συνεδρίασε παρά μόνο μια φορά, στο τέλος της κρίσης, προκειμένου να αποφασίσει για την απεμπλοκή από αυτήν. 
2) Κηρύχθηκε η εφαρμογή Ειδικών Κανόνων Εμπλοκής και Μέτρων Εθνικού Συστήματος Συναγερμού από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, ενώ η κήρυξη του ήταν αρμοδιότητας ΚΥΣΕΑ.
3) ΔΕΝ έγινε προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε σε κανένα Διεθνή Οργανισμό.Η Κυβέρνηση αρκέστηκε στη διαμεσολαβηση των ΗΠΑ και μάλιστα με επιπόλαιο τρόπο.
4) Δεν δόθηκαν σαφείς εντολές προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και δεν τηρήθηκε υψηλό επίπεδο πολιτικού ελέγχου στις στρατιωτικές επιλογές, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει σταδιακή εφαρμογή των στρατιωτικών ενεργειών. 
5) Απουσίαζε η συνεργασία και ο συντονισμόςτων διπλωματικών και στρατιωτικών ενεργειών. Ως εκ τούτου, υπήρξε ανακολουθία των ενεργειών της Κυβέρνησης που επεδίωκε την επίλυση με διαπραγματεύσεις, προς εκείνες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που επεδίωκε δυναμικότερες διαδικασίες. 
6) Η παράλειψη της αποβίβασης προσωπικού στην πλησίον Δυτική βραχονησίδα των Ιμίων για την φρουρησή της ήταν αδικαιολόγητη, γιατί έδωσε την δυνατότητα στην Τουρκία να την ανακαταλάβει και να δημιουργήσει ισοδύναμο τακτικό αποτέλεσμα, που επηρέασε σε βάρος μας τις διαπραγματεύσεις. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ. 

Άμεση συνέπεια της κρίσης των Ιμίων, είναι η εμφάνιση της θεωρίας των Γκρίζων Ζωνών, την οποία καθημερινά η Τουρκία με τις προκλητικές ενέργειες της διατηρεί. 
Η Τουρκία επέτυχε κατά την σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη στις 8 Ιουλίου 1977 και την υπογραφή από τους Πρωθυπουργούς Κ. Σημίτη και Σ.Ντεμιρελ ενός κειμένου αρχών στο οποίο: 

1) Γίνεται αναφορά για σεβασμό στη κυριαρχία των δύο κρατών, χωρίς να διευκρινίζει εάν η Τουρκία αποδέχεται τα υφιστάμενα θαλάσσια σύνορα, γεγονός που αποδεικνύει την εμμονή της στην θεωρία των Γκρίζων Ζωνών.. 
2) Δηλώνεται από τα δύο κράτη σεβασμός προς τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών, χωρίς να διευκρινίζεται ότι τα δύο κράτη δέχονται να επιλυθούν οι διαφορές στο Αιγαίο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της θαλάσσης, τη στιγμή που η Τουρκία επιμένει στη λύση των διαφόρων με βάση την αρχή της ευθυδικίας. 
3) Δεσμεύεται κάθε κράτος να σεβαστεί τα θεμιτά ζωτικά συμφέροντα του άλλου κράτους. 

Από τότε η Τουρκία για τα ζωτικά συμφέροντα της επικαλείται γεωπολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά κριτήρια. 
Αυτό το κείμενο αρχή δεν είναι Διεθνής Συνθήκη, δεν είναι δεσμευτικό, είναι μια πολιτική Διακήρυξη αρχών που πρέπει να διέπουν τα δύο κράτη. 
Αποτελεί όμως πολιτικό κεκτημένο πάνω στο οποίο η Αγκυρα στηρίζει τις παραλλαγές και αυθαίρετες επιδιώξεις της στο Αιγαίο και στα Δωδεκάνησα.



* Το άρθρο βασίστηκε σε στρατιωτικές πηγές.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Πέμπτη εκδικάζονταν στα Τίρανα η έφεση του υπό κράτηση δημάρχου Χιμάρας, για την χορήγηση ειδικής άδειας ώστε να ορκιστεί, όπως ορίζει η νομοθεσία. Ενώ προσέρχονταν να μετάσχει, όπως σε όλες τις προηγούμενες συνεδρίες, ο Πρόεδρος της Ένωσης για Ανθρώπινα Δικαιώματα-ΚΕΑΔ, Βαγγέλης Ντούλες (επί πολλά έτη μέλος του Κοινοβουλίου και βασικός εκπρόσωπος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού) δέχθηκε επίθεση με αυγά από άτομο, που μέχρι στιγμής διαφεύγει των αστυνομικών αρχών.

Πέρα από το γεγονός ότι η εν λόγω τραμπούκικη επίθεση έχει συμβολικό χαρακτήρα, είναι και άλλοι παράμετροι που την καθιστούν ιδιαίτερα επικίνδυνη και δείχνουν πως λειτουργεί το παρακράτος του Ράμα. Ενδεικτικά, ας αναφερθεί ότι ο – κατά τ’ άλλα πολύ ψύχραιμος ομογενής, Νομικός Σύμβουλος του Δημοκρατικού Κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ι. Κάσο – προχώρησε σε πολύ σκληρή δήλωση καταδίκης του επεισοδίου.

Πέραν τούτο, αξίζει να εστιάσουμε στο γεγονός ότι ενώ ο δράστης του επεισοδίου πετούσε τα αυγά – μπροστά στις κάμερες όλων των μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών και σε ένα χώρο υψίστης ασφαλείας, όπως εν προκειμένω το Ειδικό Δικαστήριο κατά της Διαφθοράς και Οργανωμένου Εγκλήματος – φώναξε ότι «Θα το πάθετε όπως οι Σέρβοι». Προφανώς, εννοούσε τους διωγμούς του 2001-2002 που οδήγησαν χιλιάδες Σέρβους σε εγκατάλειψη των πατρογονικών τους εστιών στο Κοσσυφοπέδιο!

Ωστόσο, το πρόσωπο αυτό τελεί υπό την προστασία στελέχους των υπηρεσιών πληροφοριών της Αλβανίας (Jonan Marini) που έχει έντονη παρουσία στην περιοχή της Χιμάρας. Ενδεικτικά, να αναφερθεί ότι υπάρχει φωτογραφικό υλικό που τον εκθέτει, παρέα με τον “βασικό μάρτυρα” στην υπόθεση του Δημάρχου Χιμάρας, Φρέντη Μπελέρη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τον στρατολόγο του “ψαρά” Αρσέν Ράμα, που πληρώθηκε απ’ τις αλβανικές υπηρεσίες με το ποσό των 7.000 Ευρώ, για να καταθέσει τις ψευδείς καταγγελίες περί της υποτιθεμένης εξαγοράς ψήφων από το επιτελείο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ στη Χιμάρα.


O Jonad Marini (με το καπέλο) με τον ψαρά Arsen Rama στην Χιμάρα.

Το άτομο αυτό που πέταξε αυγά κατά του προέδρου του ΚΕΑΔ κ. Ντούλε, είχε προβεί σε ανάλογη χειρονομία, στις 18 Σεπτεμβρίου του 2023, στον ίδιο ακριβώς χώρο, εις βάρος της πρέσβειρας της Ελλάδας, Κωνσταντίνας Καμίτση, με το σύνθημα «Προστατεύετε έναν δολοφόνο και θα πληρώσετε…».

Ο υβριστής της Ελληνίδας πρέσβειρας πίσω από τον πράκτορα των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών, Jonad Marini.


Πέραν των λεπτομερειών του επεισοδίου, δεν πρέπει να διαφύγει η προσοχή απ’ την ουσία της υπόθεσης. Οι υπηρεσίες του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα, έχοντας ο ίδιος προλειάνει πολιτικά το έδαφος, προβαίνουν ανοιχτά σε πράξεις βίαιης τρομοκράτησης εις βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Η συγκεκριμένη ενέργεια κατά του βουλευτή της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι η υπόθεση δύναται να προσλάβει άλλες διαστάσεις. Κύκλοι του εθνικιστικού-ισλαμικού παρακράτους κλιμακώνουν την επιθετικότητα τους, καθώς η πολιτεία τους δίνει τα κατάλληλα προσχήματα, διατηρώντας τεχνητά την εκκρεμότητα με την κράτηση του δημάρχου Χιμάρας.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Έχουν σκεφτεί πού μπλέκουν τη χώρα και τις δυνάμεις της ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών και οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
22 Δεκεμβρίου 2023

Η κυβέρνηση επιδεικνύει εθνική ευαισθησία κατεβάζοντας τον πίνακα με τη σημαία από το ελληνικό προξενείο στη Νέα Υόρκη. Την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται ότι έχει πάρει, εν κρυπτώ, πυραύλους Stinger, πανάκριβα και απολύτως απαραίτητα όπλα, από το ανατολικό Αιγαίο και τα έχει δώσει στην Ουκρανία.

Απορώ γιατί εξακολουθεί να επιμένει η Τουρκία στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Τι χρειάζονται οι διαρκείς δηλώσεις της για το θέμα; Την κάνει μόνη της την αποστρατιωτικοποίηση η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η πρώτη μετά το 1974 που αφοπλίζει πρακτικά την πρώτη γραμμή της ελληνικής άμυνας και αναδεικνύεται, με όσα πράττει σε όλους τους τομείς, στην πιο επικίνδυνη που είχε η χώρα μετά την κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου-Ιωαννίδη. Ούτε στον καιρό του εμφυλίου πολέμου, η Ελλάδα δεν ήταν τόσο πλήρες προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών και (τώρα) και του Ισραήλ.

Την ίδια στιγμή που απομακρύνει απολύτως χρήσιμα όπλα ετοιμάζεται να βυθίσει την ελληνική οικονομία αγοράζοντας F35, κατάλληλα για να πολεμήσει η Αμερική το Ιράν και τη Ρωσία, όχι όμως για να αμυνθούμε από την Τουρκία! Ασφαλώς πρόκειται για πολύ πατριωτική πολιτική, αν ως πατρίδα μας όμως θεωρηθούν οι αμερικανικές πολιτικές βιομηχανίες. (Ίσως γι’ αυτό την υποστηρίζει και ο κ. Κασσελάκης, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σήμερα, πρώην συνεργάτης του CSIS, κέντρου που χρηματοδοτούν αυτές οι βιομηχανίες και συνδέεται στενά με τη CIA και το Πεντάγωνο.

Όσο για τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τη δημοσιονομική πειθαρχία, έχουν μάλλον να κάνουν με το ότι οι υπουργοί της ΝΔ θα γίνουν πιο ευχάριστοι στους Αμερικανούς, αγοράζοντας ενδεχομένως ακόμα και τα σαπάκια τους (ενδεικτικά εδώ).

Περαιτέρω αμερικανικής προέλευσης εξοπλισμοί βαθαίνουν την εξάρτηση της χώρας, με όπλα που λειτουργούν μόνο αν θέλουν οι Αμερικανοί να λειτουργήσουν και ταυτοχρόνως αυξάνουν το («εξαιρετικά μη βιώσιμο») εξωτερικό χρέος της χώρας. Μας έδωσαν την άδεια να αγοράσουμε όπλα από τις ευρωπαϊκές και κυρίως αμερικανικές βιομηχανίες, δεν τα παίρνουμε όμως τζάμπα, αυξάνουν το χρέος της χώρας για το οποίο ουδείς σήμερα συζητά.

Ξοδεύουμε υποτίθεται για την άμυνά μας, ταυτόχρονα όμως η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για να αποδιοργανώσει το σύστημα αεράμυνας της χώρας που στηρίζεται κυρίως στα ρωσικά όπλα. Το ίδιο κάνουν και οι Κύπριοι, που συναγωνίζονται με την Ελλάδα στο ποιο από τα δύο κράτη θα γίνει πλήρες προτεκτοράτο των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Πούλησαν στη Σερβία χωρίς να τα αντικαταστήσουν τα ρωσικής προέλευσης ελικόπτερα και ετοιμάζονται να ξεμπερδεύουν και με την αεράμυνά τους και με τα ρωσικά τανκς που έχουν αντικαθιστώντας τα με ισραηλινά Merkava (που σημειωτέον δεν αποδείχθηκαν και πολύ αποτελεσματικά απέναντι στους ελαφρά οπλισμένους μαχητές της Χαμάς). Η ασθένεια της ασυναρτησίας άλλωστε, που πλήττει, όπως εξηγήσαμε την ελληνική εξωτερική πολιτική, πλήττει ομοίως και την κυπριακή αμυντική πολιτική.

Μας προϊδέασε άλλωστε ο Νίκος Δένδιας λέγοντας ότι η άμυνα θα πρέπει να μην είναι μόνο επικεντρωμένη στην Τουρκία! Όπερ μεθερμηνευόμενο να γίνουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μισθοφορικός στρατός της «συλλογικής Δύσης», του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ δηλαδή. Το κάναμε και στο παρελθόν αυτό. Μέχρι την Κορέα φτάσαμε και μας αντάμειψαν οργανώνοντας τους διωγμούς των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, τη δικτατορία και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο (για να μη μιλήσουμε για τα μνημόνια). Φαίνεται ότι μας άρεσε και θέλουμε να το επαναλάβουμε.
Μέση Ανατολή: Παίζουν εν ου παικτοίς Μητσοτάκης και Δένδιας

Αμ’ έπος, αμ’ έργον. Η κυβέρνηση αποφάσισε τώρα να στείλει μια φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, εμπλεκόμενη άμεσα στην κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Λένε ότι το κάνουν για να πολεμήσουν τους πειρατές Χούθι και να προστατεύσουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Το να παρουσιάζουν τους Χούθι ως «πειρατές» είναι ένα μεγάλο ψέμα. Οι Χούθι ανακοίνωσαν ότι πλήττουν σκάφη ισραηλινών συμφερόντων και σκάφη που πηγαίνουν προς ή από ισραηλινά λιμάνια. Το κάνουν αντιδρώντας στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και ζητώντας την άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Σημειωτέον ότι όσες μεγάλες τηλεοράσεις παρακολούθησα αποφεύγουν να εξηγήσουν γιατί επιτίθενται οι Χούθι και τι ζητάνε, ενώ προσπαθούν να ενσπείρουν σύγχυση, να συνδέσουν το θέμα της Υεμένης με τους Σομαλούς πειρατές και να το αποσυνδέσουν από τη συνεχιζόμενη σφαγή των Παλαιστινίων.

Υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να σταματήσουν οι επιθέσεις στα καράβια. Να σταματήσει το Ισραήλ τη σφαγή, όπως ζήτησε πρόσφατα, με συντριπτική πλειοψηφία, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Υπό τις σημερινές συνθήκες η συμμετοχή της Ελλάδας στη διεθνή δύναμη σημαίνει έμμεση, πλην σαφή υποστήριξη στη διεξαγόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων, ντροπιάζει την Ελλάδα και την εκθέτει σε μεγάλους κινδύνους. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό ότι στη δύναμη αρνήθηκαν να συμμετάσχουν όλα τα σύμμαχα των ΗΠΑ αραβικά κράτη, όπως η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία με μοναδική εξαίρεση το μικρό νησιωτικό Μπαχρέιν. Δηλαδή πιο έξυπνοι είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Δένδιας; Ξέρουν κάτι που αγνοεί ο Σίσι (που πλήττεται κατ’ εξοχήν από τα προβλήματα της ναυσιπλοΐας) ή ο Μπιν Σαλμάν, ή οι ηγέτες του Κατάρ και των Εμιράτων;

Για να σταματήσει (αν τα καταφέρει) τις επιθέσεις των Χούθι στα πλοία, η ναυτική δύναμη θα πρέπει να βομβαρδίσει την Υεμένη. Θα βομβαρδίσουμε ένα κράτος που δεν μας έκανε ποτέ τίποτα;

Και είναι τόσο σίγουρη η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων για τις επιδόσεις της φρεγάτας και την ικανότητά της να αμυνθεί αν δεχθεί επίθεση; Γιατί εμείς άλλα ακούμε. Για ποιον ακριβώς λόγο και με ποιο ακριβώς δικαίωμα, η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων θα διακινδυνεύσουν τη ζωή των Ελλήνων αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατευσίμων, για σκοπούς που έχουν σχέση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ και όχι της Ελλάδας και διευκολύνουν τη διάπραξη σοβαρότατων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από αυτές τις δύο δυνάμεις;

Μερικοί εν Ελλάδι χαρακτηρίζουν «ισλαμοφασιστικό» το τουρκικό καθεστώς. Τυχαίνει όμως αυτό το «ισλαμοφασιστικό καθεστώς», κάθε φορά που στέλνει έστω και 10 στρατιώτες στο εξωτερικό να παίρνει την άδεια της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και συχνά μετά από ταραχώδεις συζητήσεις. Εδώ η κυβέρνηση αποφασίζει χωρίς όχι συζήτηση στη Βουλή, ούτε καν ενημέρωση της αξιωματικής και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευση. (Την απόφαση για αποστολή φρεγάτας επέκριναν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση, αν και μάλλον υποτονικά, αν σκεφτούμε τη σοβαρότητα του θέματος και την ανευθυνότητα της κυβέρνησης. Ελπίζουμε και τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση, ιδίως τα κόμματα και οι πολιτικοί που τονίζουν πόσο «πατριώτες» και «εθνικόφρονες» είναι).

Η αποστολή αυτής της ναυτικής δύναμης γίνεται σε μια περίοδο που ο σκληρός πυρήνας του ισραηλινού βαθέος κράτους πιέζει για γενίκευση του πολέμου σε Λίβανο και Ιράν και αυξάνονται οι προειδοποιήσεις από όλες τις πλευρές για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η παράταση της σύγκρουσης στην Παλαιστίνη αυξάνει διαρκώς την πιθανότητα και στο τέλος –προειδοποιούν Ιρανοί και Χεζμπολά– θα καταστήσει αναπόφευκτο έναν ευρύτερο περιφερειακό πόλεμο, που, όπως μας έχει προειδοποιήσει από την δεκαετία του 2010 ο Σέιμουρ Χερς, μπορεί να οδηγήσει στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. ‘Όλα αυτά γίνονται πιθανότερα γιατί ο Νετανιάχου ξέρει ότι αν διακόψει τον πόλεμο θα χάσει πιθανώς τη θέση του, μπορεί και να διωχθεί ποινικά.

Έχουνε σκεφτεί άραγε πού μπλέκουν τη χώρα και τις δυνάμεις της ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών και οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, εφαρμόζοντας χωρίς αντίρρηση κάθε επιθυμία των ΗΠΑ και του Ισραήλ;


Πηγή: kosmodromio.gr




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Αφοπλίστηκαν τα νησιά μας με 60 FIM-92 Stinger παραγωγής του 1988 τα οποία στάλθηκαν στην Ουκρανία το Φεβ-2022;  
Η φωτογραφία αποτελεί τη 19 σελίδα του ημερολογίου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας για το Δεκέμβριο του 2023.
Αυτά ήταν τα προαπαιτούμενα της "Διακήρυξη των Αθηνών", που προηγήθηκαν ;
Δεν ήταν μόνο η βαθιά υπόκλιση Γεραπετρίτη στον Ερντογάν;

 Καλά Χριστούγεννα !!!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σε ομιλία του στην Αλεξανδρούπολη, σε εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη με τίτλο «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή», ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα ελληνουτουρκικά, δηλώνοντας ότι «δεν χωρούν εκπτώσεις σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας».

Παράλληλα, αναφερόμενος - χωρίς να το διευκρινίσει - στην πρόσφατη Διακήρυξη των Αθηνών που συνυπέγραψαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ταγίπ Ερντογάν, ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε για «γκρίζες ρυθμίσεις», οι οποίες, όπως είπε, «έχουν ως στόχο, με αυθαίρετη ερμηνεία των συνομιλητών μας, να παγώσουν ή να αναστείλουν την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, εκεί που κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές».

Στην ομιλία του, ο Κώστας Καραμανλής είπε, μεταξύ άλλων:

«Η ειρήνη δεν εξαγοράζεται με παραχώρηση κυριαρχίας. Ούτε με ασαφείς διατυπώσεις που επιδέχονται ποικίλες ερμηνείες, ικανές να ενθαρρύνουν την Τουρκία – ή οποιονδήποτε σύμμαχο, εταίρο ή τρίτο – να νομίσει ότι, με αντίτιμο την μείωση της έντασης, είμαστε πρόθυμοι να ενδώσουμε σε αξιώσεις ή πιέσεις εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ούτε, βέβαια, του αυτονόητου δικαιώματος άμυνας και αποτροπής για κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους.

Δεν χωρά καμιά έκπτωση σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Γκρίζες ρυθμίσεις,οι οποίες έχουν ως στόχο, με αυθαίρετη ερμηνεία των συνομιλητών μας, να παγώσουν ή να αναστείλουν την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, εκεί που κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Πολύ δε περισσότερο εάν ο στόχος τρίτων είναι η συνδιαχείρισητου αρχιπελάγους του Αιγαίου. Εμείς οι Έλληνες επιζητούμε την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας με όλους τους γείτονές μας, αλλά πάντοτε είμαστε σε επιφυλακή για να διακρίνουμε τυχόν κινδύνους που ελλοχεύουν εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.Είναι χρέος όλων μας να ορθώσουμε ενιαίο εθνικό μέτωπο για να αποκρούσουμε τυχόν απαιτήσεις που θα οδηγήσουν στην διχοτόμηση του Αιγαίου και στην εγκατάλειψη της Κύπρου».


πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Κείμενο μειοδοσίας υπεγράφη από την Ελλάδα αφού απεμπολήθηκαν πάγιες διαχρονικές θέσεις μας.


Κατ' εντολή των Αμερικανών συνετελέσθη η εγκατάλειψη των πάγιων διεθνών θέσεων της χώρας μας σύμφωνα με την "Διακήρυξη των Αθηνών" που υπέγραψε ο Μητσοτάκης με τον Ερντογάν.

Και φυσικά δεν θα υπάρξουν αποδείξεις για την εμπλοκή των Αμερικανών που μεταχειρίζονται την πατρίδα μας σαν προτεκτοράτο και πιόνι έναντι του τουρκικού παζαριού για πλείστα όσα ζητήματα, όπως είσοδος Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αγορά F16 κ.ά.
Το ότι όμως από την προηγούμενη της επίσκεψης Ερντογάν προϊδέαζε το Στέητ Ντιπάρτμεντ για την αίσια εξέλιξη των συνομιλιών που θα ακολουθούσαν έχει την σημασία του.
Βέβαια την ευθύνη για άλλη μια φορά φέρουν οι ελληνικές κυβερνήσεις και όχι οι υποδεικνύοντες "προστάτες" ΗΠΑ.


ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ

Είχε προηγηθεί η ιταμή πρόκληση του Ερντογάν για την ύπαρξη Τουρκικής μειονότητας. Ουδέποτε άλλοτε είχε αναφερθεί ενώπιον Έλληνα πρωθυπουργού από Τούρκο αξιωματούχο η μειονότητα με εθνικό προσδιορισμό.
Μπορεί ο Μητσοτάκης να ανταπάντησε με επίκληση της συμφωνίας της Λωζάνης που μιλάει για μουσουλμανική και όχι Τουρκική μειονότητα αλλά και το ότι επετράπη (και αυτό όφειλαν να το διασφαλίσουν κατά την προετοιμασία της συνάντησης) να τεθεί ωσάν να πρόκειται για διμερές ζήτημα και όχι ως καθαρά εσωτερικό Ελληνικό ζήτημα (αφού αφορά Έλληνες μουσουλμάνους υπήκοους) αποτελεί μια τεράστια ήττα μας.


ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ


Γκολ από τα αποδυτήρια έβαλε ο Ερντογάν με δήλωση στη συνέντευξη του δύο μέρες πριν στην "Καθημερινή". Εκεί ο Ερντογάν τύλιγε τις Τουρκικές διεκδικήσεις σε ένα πακέτο όταν σημείωνε χαρακτηριστικά ότι «υπάρχουν πολλά αλληλένδετα θέματα που πρέπει να λυθούν εκτός από την υφαλοκρηπίδα. Πρέπει να τα εξετάσουμε ως ένα σύνολο. Δεν είναι σωστή η επιλεκτική προσέγγιση».
Και ενώ η πάγια θέση της χώρας μας πως ένα μόνο θέμα υπάρχει για διευθέτηση και αυτό είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, δηλ υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, με την διακήρυξη υπαγορεύεται έμμεσα η δέσμευσή μας α) να μην έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας να επεκτείνουμε σε 12 μίλια την αιγιαλίτιδα ζώνη μας, όπως σαφώς από το διεθνές δίκαιο μπορούμε.
Γιατί σύμφωνα όπως αναφέρεται στη διακήρυξη:

"Τα Μέρη θα προσπαθήσουν να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ τους με φιλικό τρόπο, μέσω απευθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής, όπως προβλέπεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών" (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης παράγραφος 3).

Και είναι στον αέρα η αμυντική ικανότητα της χώρας στα νησιά για τον ίδιο λόγο. Καθώς ενδεχόμενη μεταφορά μονάδων κι αμυντικού οπλισμού θα θεωρηθεί πως ενδεχόμενα προσβάλει την (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης παράγραφος 2):

"Τα Μέρη δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή τους".



Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη;

Χαιρόμαστε με την νέα υποχωρητικότητα ;
Και δεν θέλουμε να σχολιάσουμε την άκρως δουλική υπόκλιση του Υπουργού Εξωτερικών  Γεραπετρίτη στον Τούρκο Πρόεδρο.
Τα γραπτά είναι σημαντικότερα.
Ίσως θα μπορούσαμε να σταθούμε όμως στο χαιρετισμό στην Τουρκική γλώσσα της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου προς τον Ερντογάν, καθώς ο Τούρκος καταργεί ακόμα και Ελληνικές λέξεις από το Τουρκικό λεξιλόγιο και μετονομάζει το Αιγαίο πέλαγος σε Θάλασσα των νησιών.


Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας, η Α.E. κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, η Α.E. κ. Recep Tayyip Erdoğan, εκπροσωπώντας τις αντίστοιχες Κυβερνήσεις τους (που αποκαλούνται από κοινού «τα Μέρη»), έχοντας προεδρεύσει της 5ης συνάντησης του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας την 7η Δεκεμβρίου 2023, στην Αθήνα, σε πνεύμα καλής θέλησης και συνεργασίας,

PP1. Αναγνωρίζοντας την ανανεωμένη βούληση για συνεργασία μεταξύ των Κυβερνήσεων των δύο χωρών,

PP2. Υπογραμμίζοντας ότι οι δεσμοί μεταξύ των δύο γειτονικών εθνών έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν σημαντικά την ευημερία και τη δυναμική της περιοχής,

PP3. Δίνοντας έμφαση στην ανάγκη να συνεχίσουν να εργάζονται από κοινού προς όφελος και των δύο κοινωνιών σε κλίμα φιλίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης,

PP4. Επιδιώκοντας ενίσχυση των διμερών σχέσεων μέσω των υφιστάμενων θεσμικών μηχανισμών,

PP5. Τονίζοντας ότι, προκειμένου να ενισχυθούν οι σχέσεις καλής γειτονίας, αμφότερα τα Μέρη, χωρίς να θίγονται οι εκατέρωθεν νομικές θέσεις τους, θα καλλιεργούν πνεύμα αλληλεγγύης απέναντι στις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις,

PP6. Υπογραμμίζοντας ότι για την προώθηση της εν λόγω θετικής ατμόσφαιρας και ατζέντας, αμφότερα τα Μέρη θα ενθαρρύνουν την ανταλλαγή επισκέψεων σε κάθε επίπεδο με προσέγγιση προσανατολισμένη στην επίτευξη αποτελεσμάτων,

PP7. Υπενθυμίζοντας ότι μεταξύ των θεμελιωδών σκοπών του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και των παγκοσμίως αναγνωρισμένων αρχών του διεθνούς δικαίου είναι η διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και η φιλική συνεργασία μεταξύ των κρατών,

PP8. Έχοντας αποφασίσει να καλλιεργούν φιλικές σχέσεις, αμοιβαίο σεβασμό, ειρηνική συνύπαρξη και κατανόηση και να επιλύουν κάθε διαφορά μεταξύ τους με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο,

PP9. Υπογραμμίζοντας τη σημασία των αποτελεσματικών διαύλων και μηχανισμών επικοινωνίας σε κάθε επίπεδο για την επιτυχή διαχείριση των διμερών τους σχέσεων, με ιδιαίτερη έμφαση στην αποφυγή συγκρουσιακών καταστάσεων και δυνητικής κλιμάκωσης,

PP10 Τονίζοντας ότι και τα δύο Μέρη θα προσεγγίσουν τις σχέσεις τους με στόχο την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας και την εμβάθυνση των δεσμών μεταξύ των λαών, συνεισφέροντας με αυτόν τον τρόπο στην ευημερία και την ειρηνική συνύπαρξη των δύο γειτονικών λαών τους, τονίζοντας περαιτέρω ότι προς τούτο, υπό το φως της επιτευχθείσας σημαντικής προόδου σχετικά με την προώθηση της θετικής ατζέντας σε οικονομικά και εμπορικά θέματα μέσω του Κοινού Σχεδίου Δράσης, οι δύο πλευρές θα διερευνήσουν επιπρόσθετα θέματα συνεργασίας,

Συμφώνησαν στα κάτωθι:

OP1. Τα Μέρη συμφωνούν να συμμετέχουν σε συνεχείς εποικοδομητικές και ουσιαστικές διαβουλεύσεις με βάση τους ακόλουθους πυλώνες:

(α) Πολιτικός Διάλογος:

– σε θέματα αμοιβαίου συμφέροντος

– Διερευνητικές/ Διαβουλευτικές συνομιλίες

(β) Θετική Ατζέντα, στο πλαίσιο του ενισχυμένου Κοινού Σχεδίου Δράσης, που περιλαμβάνει μέτρα κοινού ενδιαφέροντος στους τομείς της επιχειρηματικότητας-οικονομίας, τουρισμού, μεταφορών, ενέργειας, καινοτομίας, επιστήμης και τεχνολογίας, γεωργίας, περιβαλλοντικής προστασίας, κοινωνικής ασφάλισης και υγείας, νεολαίας, εκπαίδευσης και αθλητισμού και όποιον άλλο τομέα συμφωνηθεί από κοινού, με στόχο την επίτευξη σημαντικών και συγκεκριμένων παραδοτέων, εξορθολογίζοντας και επικαιροποιώντας συνεχώς την ατζέντα, με δομημένο τρόπο και νέα θέματα.

(γ) Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που περιλαμβάνουν μέτρα στον στρατιωτικό τομέα που θα συνέβαλλαν στην εξάλειψη αδικαιολόγητων πηγών έντασης, καθώς και των κινδύνων που απορρέουν από αυτές,

OP2. Τα Μέρη δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή τους.

OP3. Τα Μέρη θα προσπαθήσουν να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ τους με φιλικό τρόπο, μέσω απευθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής, όπως προβλέπεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Αυτή η Διακήρυξη δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία, δεσμευτική για τα Μέρη κατά το διεθνές δίκαιο. Καμία πρόνοια της Διακήρυξης αυτής δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα Μέρη.

Έγινε στην Αθήνα, την 7η Δεκεμβρίου 2023, σε δύο αντίγραφα, καθένα στην Ελληνική, Τουρκική και Αγγλική γλώσσα με όλα τα κείμενα να θεωρούνται εξίσου αυθεντικά. Σε περίπτωση διαφοράς ως προς την ερμηνεία, υπερισχύει το αγγλικό κείμενο.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Χρόνια πολλά στις Ελληνίδες και στους Έλληνες!
Σήμερα τιμάμε εκείνες κι εκείνους που αρνήθηκαν να υποταχθούν, πολέμησαν, αντιστάθηκαν, θυσιάστηκαν, για να είμαστε εμείς ελεύθεροι!
Το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού συμπυκνώνει το Μεγαλείο της Ιστορίας μας: τις δύσκολες αποφάσεις, με γνώμονα όχι το συμφέρον, αλλά τις αρχές, τις αξίες και τον Άνθρωπο, με όποιο κόστος.
Το Έπος των προγόνων μας, μας γεμίζει περηφάνεια και μας δίνει δύναμη να αγωνιζόμαστε, να παλεύουμε για την Ελευθερία.

Πλεύση Ελευθερίας-Ζωή Κωνσταντοπούλου


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




28 Οκτωβρίου 1940. Ημέρα μνήμης και εθνικής υπερηφάνειας. Η Επέτειος του «Όχι» θυμίζει την άρνηση των Ελλήνων στις ιταλικές αξιώσεις. Είναι η ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά, με αποτέλεσμα την «είσοδο» της χώρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου.

Το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου 1940 βρίσκει την Αθήνα να ξυπνά με τις σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας και όλους τους Έλληνες να ζητωκραυγάζουν το ηχηρό «Όχι» του Ι. Μεταξά στη φασιστική Ιταλία.

Η απόφαση για την επίθεση κατά της Ελλάδας ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου 1940 από το Ιταλικό Πολεμικό Συμβούλιο, παρουσία του Μουσολίνι και παρά τις αντιρρήσεις πολλών από τους παρισταμένους για την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπιζόταν η επιχείρηση. Ο «Ντούτσε» ήθελε μία νίκη για να μπει στο μάτι του Χίτλερ, που είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις για μία επίθεση κατά της Ελλάδας. Πίστευε ότι η χώρα μας ήταν ο εύκολος στόχος. «Το μόνο μας εμπόδιο είναι οι λασπωμένοι δρόμοι» τον είχαν διαβεβαιώσει οι επιτελείς του. Ως ημέρα της επίθεσης ορίσθηκε η 26η Οκτωβρίου, αλλά ο Μουσολίνι τη μετέθεσε για τις 28 Οκτωβρίου, προκειμένου να συμπέσει με τη 18η επέτειο της Πορείας προς τη Ρώμη, που έφερε τους φασίστες στην εξουσία.



Στην Αθήνα έφθαναν σωρηδόν οι πληροφορίες για επικείμενη ιταλική επίθεση. Στο Υπουργικό Συμβούλιο της 25ης Οκτωβρίου ο Μεταξάς ενημέρωσε τους υπουργούς του για την κατάσταση και τους διαβεβαίωσε ότι η στρατιωτική προπαρασκευή της χώρας είχε προχωρήσει ικανοποιητικά. Η αλήθεια ήταν ότι η χώρα μας ήταν σχεδόν ανοχύρωτη προς την πλευρά της Αλβανίας και με ελλιπείς στρατιωτικές δυνάμεις, καθώς το βάρος είχε δοθεί στα σύνορα με τη Βουλγαρία.

Η ζωή, εν τω μεταξύ, στην πρωτεύουσα κυλούσε στους δικούς της ρυθμούς. Το κοσμικό και πολιτιστικό γεγονός των ημερών ήταν η πρεμιέρα της όπερας του Τζάκομο Πουτσίνι «Μαντάμ Μπατερφλάι» από τη νεοσύστατη Λυρική Σκηνή. Την παράσταση θα τιμούσε ο γιος του συνθέτη, γεγονός που είχε κινητοποιήσει την κοσμική Αθήνα. Ο πρεσβευτής της Ιταλίας Εμμανουέλε Γκράτσι είχε καλέσει τον Μεταξά σε γεύμα μετά την παράσταση. Ο δικτάτορας αρνήθηκε («είναι δυσάρεστο για τον καθένα μας να δεχθεί το φιλί του Ιούδα» σημείωνε στο ημερολόγιό του») και έδωσε την εντολή σε μόνο δύο υπουργούς να παρακολουθήσουν την παράσταση.

Αναχώρηση για το μέτωπο το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου

Το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου το Ιταλικό Πρακτορείο Ειδήσεων «Στέφανι» εξαπολύει επίθεση εναντίον της Ελλάδας, στην οποία απαντά το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η ελληνική ηγεσία πιστεύει ότι η ιταλική επίθεση είναι ζήτημα ωρών. Ο αρχηγός του ΓΕΣ Αλέξανδρος Παπάγος επικοινωνεί με τα ελληνοαλβανικά σύνορα, ενώ ενημερώνεται και ο Μεταξάς.

Τα άσχημα μαντάτα δεν θα αργήσουν. Στις 3 τα ξημερώματα της Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Γκράτσι θα συναντηθεί τελικά με τον Μεταξά, αλλά για να του επιδώσει στο σπίτι του στην Κηφισιά τελεσίγραφο, με το οποίο ο Μουσολίνι απαιτούσε από την Ελλάδα να μην εμποδίσει τον στρατό του να καταλάβει ορισμένες στρατηγικές θέσεις στη χώρα μας. Η κυβέρνηση των Αθηνών είχε διορία τρεις ώρες για να δώσει την απάντησή της. Ωστόσο, αυτή ήταν αυτονόητη για τον δικτάτορα: «Donc, Monsieur c’est la guerre» («Λοιπόν, Κύριέ μου έχουμε πόλεμο!»). Με αυτές τις φράσεις στα Γαλλικά ειπώθηκε το ΟΧΙ από τον Μεταξά, που απηχούσε τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Αμέσως μετά, ο Μεταξάς ενημέρωσε τον Άγγλο πρέσβη Πάλερετ και ζήτησε τη βοήθεια του Ηνωμένου Βασιλείου.

Οι Ιταλοί δεν περίμεναν την εκπνοή του τελεσιγράφου. Ο αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα έδωσε την εντολή για προσβολή των ελληνικών θέσεων από τις 5 το πρωί. Την ώρα αυτή σημειώθηκε και η πρώτη ελληνική απώλεια. Ο 27χρονος πεζικάριος Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από τα Τρίκαλα, που υπηρετούσε σε φυλάκιο της ελληνοαλβανικής μεθορίου, σκοτώθηκε από θραύσμα ιταλικού όλμου. Η ιταλική επίθεση εκδηλώθηκε με εισβολή ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στους τομείς της Πίνδου και της Ηπείρου (από το Γράμμο μέχρι το Ιόνιο) και με τοπικές συμπλοκές στην περιοχή της ΒΔ Μακεδονίας. Ο Ιταλός αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα είχε στη διάθεσή του 135.000 άνδρες και ο Έλληνας ομόλογός του Αλέξανδρος Παπάγος μόλις 35.000.



Στις 9:30 το πρωί πραγματοποιούνται και οι πρώτοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί στον Πειραιά και το Τατόι δίχως συνέπειες, ενώ στην Πάτρα θα υπάρξουν νεκροί. Βομβαρδίστηκαν, ακόμη, η Διώρυγα της Κορίνθου και η ναυτική βάση της Πρέβεζας. Το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου ο Μουσολίνι γεμάτος καμάρι ανακοίνωνε στο Χίτλερ, με τον οποίον συναντήθηκε στη Φλωρεντία, την επίθεση κατά της Ελλάδας.

Ελληνοαλβανικά σύνορα


Το Όχι γίνεται δεκτό με πρωτοφανή ενθουσιασμό απ’ όλο τον ελληνικό λαό, που ξυπνά στις 6 το πρωί από τους συριγμούς των σειρήνων και ξεχύνεται στους δρόμους, κρατώντας τη γαλανόλευκη. Οι στρατεύσιμοι ετοιμάζονταν για το μέτωπο «με το χαμόγελο στα χείλη» και το ραδιόφωνο μετέδιδε διαρκώς το περίφημο πρώτο ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου: «Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από της 5:30 πρωινής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».

Η απόφαση της Ελλάδας να αντισταθεί προκαλεί αυθημερόν εκδηλώσεις θαυμασμού, κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας. Σταδιακά αρχίζουν να καταφθάνουν δεκάδες μηνύματα συμπαράστασης, με πρώτο αυτό του βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιου ΣΤ’, που τονίζει: «Η υπόθεσίς σας είναι και ιδική μας υπόθεσις». Στο ίδιο μήκος κύματος και το τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ: «Θα σας παράσχομεν όλην την δυνατήν βοήθειαν μαχόμενοι εναντίον του κοινού εχθρού και θα μοιρασθώμεν την κοινήν νίκην».

Οι ΗΠΑ, που ήταν εκτός πολέμου, εξέφρασαν απλώς τη λύπη τους δια του Προέδρου Ρούζβελτ, ενώ η Σοβιετική Ένωση παρέμεινε «άφωνη», αφού δεσμευόταν από το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ. Σε αντίθεση, ο Τουρκικός Τύπος δεν φείσθηκε διθυραμβικών επαίνων για το «ΟΧΙ». Η «Ικδάμ» έγραφε στις 29 Οκτωβρίου «Ζήτω η Ελλάς! Είμαστε υπερήφανοι, που έχουμε σύμμαχο ένα τέτοιο έθνος», ενώ η «Βακίτ» ανέφερε την Ελλάδα ως «αλησμόνητο για όλο τον κόσμο παράδειγμα γενναιότητας».

Η επέτειος του «Όχι» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτήριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Στη δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Επίσημα η επέτειος γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου στις 26 Οκτωβρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, με την ελληνική σημαία να δεσπόζει σε δημόσια και ιδιωτικά κτήρια.
 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο πρώην πρωθυπουργός, στηλίτευσε την Γερμανία για τις πολεμικές αποζημιώσεις, κατήγγειλε την στάση της ΕΕ και των συμμάχων στα Ελληνοτουρκικά, και μίλησε για την ανάγκη να σταματήσουν οι ισραηλινοί εποικισμοί και να τεθεί σοβαρά το θέμα της ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους.

«Οι καθαρές εξηγήσεις και η αποφασιστικότητα είναι προς την Τουρκία η μόνη ενδεδειγμένη απάντηση, αλλα και προς όσους ευνοούν μια συμβιβαστική λύση – πακέτο επί όλων των θεμάτων που μονομερώς έχει αυτή εγείρει» τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, κατά την ομιλία του την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια», στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.

«Μια και μοναδική είναι η διαφορά της Ελλάδας με την Τουρκία, η οριοθέτηση της ΑΟΖ και συνακόλουθα της υφαλοκρηπίδας, που επιλύεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και ειδικότερα το ισχύον Δίκαιο της Θάλασσας. Ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας, μονομερή δικαιώματα κυριαρχίας ερειδόμενα στο Διεθνές Δίκαιο και το αυτονόητο δικαίωμα αμυντικής θωράκισης των νησιών έναντι εμφανούς απειλής δεν είναι αντικείμενα διαπραγμάτευσης, συμβιβασμού ή υποχώρησης. Υποχωρήσεις σε ηγεμονικές βλέψεις και παροτρύνσεις τρίτων ή ασαφή μηνύματα που ενδέχεται να εκληφθούν ως διάθεση ενδοτικότητας, απλώς θαμπώνουν την πραγματικότητα και οδηγούν σε μεγαλύτερη ένταση ή και ανοιχτή κρίση. Ο κατευνασμός υπήρξε κατά κανόνα ο προθάλαμος των συγκρούσεων» προειδοποίησε ο πρωην πρωθυπουργος.

Αναφορικά . με τη νέα μεγάλη κρίση στην Μέση Ανατολή, ο Κώστας Καραμανλής τόνισε: Προφανώς και όλοι καταδικάζουμε απερίφραστα τις τρομοκρατικές και βάναυσες πρακτικές της Hamas. Το δικαίωμα του Ισραήλ στην νόμιμη άμυνα έναντι τέτοιων ωμοτήτων και την υπεράσπιση της ακεραιότητας και των πολιτών του είναι αυτονόητο. Όπως βέβαια είναι αυτονόητο ότι κάθε πόλεμος έχει κανόνες που αφορούν τους ευάλωτους και αμάχουςπου πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Και βέβαια μην λησμονούμε, άλλο Hamas και άλλο Παλαιστινιακός λαός. Παράλληλα όμως η Ευρώπη και η Δύση συνολικά έρχονται ξανά αντιμέτωπες με το επιτακτικό και χρονίζον ζήτημα της ειρήνευσης και της σταθερότητας στην περιοχή. Δεν θα την φέρει η όποια επιχείρηση του Ισραήλ στην Γάζα. Το Παλαιστινιακό είναι για πάρα πολλά χρόνια μια χαίνουσα πληγή που κακοφορμίζει συνεχώς. Είναι ανάγκη όσο ποτέ το φλέγον ζήτημα της επίλυσης του Παλαιστινιακού να καταστεί άμεση προτεραιότητα. Πρώτο βήμα η διακοπή των ισραηλινών εποικισμών, κύριος στόχος η ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Δεν είναι απλό, αλλά επείγει, αν δεν θέλουμε να δούμε στην ευρύτερη γειτονιά της Ευρώπης και ένα δεύτερο γενικευμένο πόλεμο»

«Οι γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο» δεν παραγράφηκαν ποτέ

Ο Κώστας Καραμανλής, αρχικά, αναφερόμενος στο βιβλίο και στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων στο οποίοεξάλλου αναφέρεται ανέφερ εται τόνισε: «Το βιβλίο του Γιώργου Χαρβαλιά συνιστά μια πραγματική αναγνωστική πρόκληση. Από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία απορροφά τον αναγνώστη, κεντρίζει το ενδιαφέρον του, εξάπτει την περιέργειά του, του αποκαλύπτει άγνωστες αλλά καίριες πτυχές της Ευρωπαϊκής ιστορίας των δύο τελευταίων αιώνων. Με ματιά διεισδυτική και γλώσσα – λεπίδι απλώνει στο χαρτί στοιχεία και πληροφορίες που σχολαστικά και με πολύ κόπο συνέλεξε από πηγές γνωστές και, ακόμα σπουδαιότερο, αδημοσίευτες ή λησμονημένες. Ο Χαρβαλιάς δεν παριστάνει τον επιτήδειο ουδέτερο, δεν συμβιβάζεται με στρογγυλεμένες διατυπώσεις, απορρίπτει τους διπλωματικούς εξωραϊσμούς. Παραθέτει το προϊόν της έρευνας και του μόχθου του, παίρνει θέση, λέει τα πράγματα όπως τα πιστεύει. Κατά τούτο, άσχετα αν συμφωνεί ή όχι κανείς με τις απόψεις του, σίγουρα βγαίνει σοφότερος και πιο προβληματισμένος.

Ένα από τα μεγάλα θέματα που εγείρονται στο βιβλίο, κρισιμότατο από ελληνική ειδικά σκοπιά, είναι το ζήτημα του κατοχικού δανείου και των οφειλόμενων αποζημιώσεων από την ναζιστική κατοχή και θηριωδία. Η Ελλάδα και στα δύο σκέλη έχει αξιώσεις όχι μόνο με ηθικό έρεισμα, αλλά πρωτίστως με ξεκάθαρη νομική τεκμηρίωση. Η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου, που συνήφθη αναγκαστικώς, δεν παραγράφηκε ποτέ και η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε ποτέ από αυτήν. Αλλά και οι αποζημιώσεις για τα ανθρώπινα θύματα και τις υλικές καταστροφές από τα στρατεύματα κατοχής ούτε παρεγράφησαν ούτε χαρίσθηκαν.

«Και οι Γερμανοί παραδέχονται ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησης ή παραγραφής»

Μετατέθηκαν μόνο για την εποχή που η Γερμανία θα διέθετε την πολιτειακή υπόσταση που θα της επέτρεπε την ανάληψη αυτών των υποχρεώσεων, κάτι που έγινε με την ενοποίησή της το 1990. Κανένα νομικό κείμενο δεν την απάλλαξε από αυτές τις υποχρεώσεις της, τις οποίες άλλωστε είχε αναγνωρίσει ήδη από το 1965 επισήμως ο τότε Καγκελάριος Ludwig Erhart. Και πολύ πρόσφατα το 2019 με γνωμοδότησή της η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εμπειρογνωμόνων του Γερμανικού Κοινοβουλίου αναγνώρισε ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησης ή παραγραφής των ελληνικών αξιώσεων και προέτρεψε την Γερμανία να αποδεχθεί την προσφυγή Ελλάδας και Γερμανίας στο αρμόδιο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όπως έχει υπογραμμίσει ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος «οι ελληνικές αξιώσεις, από τις οποίες ουδέποτε και καθ’ οιονδήποτε τρόπο έχουμε παραιτηθεί, είναι πάντα νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Η θέση αυτή είναι, κυριολεκτικώς, εθνική και κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη».

«Η ΕΕ σε ρόλο κομπάρσου»

Στη συνέχεια ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στον ρόλο της Ευρώπης, που όπως σημείωσε «περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου».

«Η εποχή που διανύουμε χαρακτηρίζεται από ολοένα αυξανόμενη αστάθεια και ρευστότητα. Οι διεθνείς ανταγωνισμοί οξύνονται, πολεμικές συγκρούσεις ξεσπούν στην ευρύτερη γειτονιά μας, η ένταση στην διεθνή σκηνή αυξάνεται, οι σταθερές του ψυχροπολεμικού διπολισμού, αλλά και μετά της αδιαφιλονίκητης ηγεμονίας των ΗΠΑ έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Αντίθετα βλέπουμε όλο και περισσότερα κράτη να προβάλλουν απαιτήσεις, ακόμα και εδαφικές, να διεκδικούν μεγαλύτερο ρόλο, να αμφισβητούν συνθήκες και συμφωνίες» τόνισε και υπογράμμισε

Σε αυτή την δύσκολη και μάλλον διαρκώς επιδεινούμενη συγκυρία, ο ρόλος της Ευρώπης θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι κομβικός. Δυστυχώς, όμως, άλλη είναι η οδυνηρή πραγματικότητα. Η Ευρώπη, παρά τις δυνατότητες και την δυνητική επιρροή της περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου. Δυσκολεύεται ή και αποφεύγει δυστυχώς, να πάρει αποφάσεις, η παρέμβασή της στο διεθνές στερέωμα είναι αναιμική, η προοπτική της ενοποίησής της, που με ενθουσιασμό προσδοκούσαμε πολλοί, μοιάζει χαμένο όνειρο».

«Διευρύνσεις, άκαιρες και χωρίς την απαραίτητη θεσμική εμβάθυνση»

Ο πρώην πρωθυπουργός στηλίτευσε τις άκαιρες, διαδοχικές, και χωρίς την απαραίτητη προηγούμενη θεσμική εμβάθυνση διευρύνσεις της ΕΕ με διαρκώς νέα μέλη διάβρωσαν την ομοιογένειά της.»

«Αντί συνόλου με κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική και σφριγηλή παρουσία στην διεθνή σκηνή, την οδήγησαν σε εικόνα μωσαϊκού ετερόκλητων στοχεύσεων και συμφερόντων. Ακόμα και το μεγάλο ευρωπαϊκό επίτευγμα των περασμένων δεκαετιών της κοινωνικής συνοχής, της βελτίωσης του επιπέδου ζωής των πολιτών της, συνεπώς και της πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας »έχουν τεθεί σε αμφιβολία» πρόσθεσε.

«Προέταξαν το στενό εθνικό συμφέρον»

Και συμπλήρωσε: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε από το 2008 και μετά. Αντί η ΕΕ να αναζητήσει κοινή πολιτική διαχείρισης της παγκόσμιας κρίσης, πολιτική που θα επέτρεπε την αμοιβαιοποίηση των κινδύνων μέσω κοινού δανεισμού αλλά και την άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων με την μεταφορά πόρων από τον πλεονασματικό Βορρά στον ελλειμματικό Νότο, έγινε ακριβώς το αντίθετο. Οι εύρωστες οικονομίες του βορρά, με προεξάρχουσα την Γερμανία επέβαλαν μια άκρως αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, προτάσσοντας το στενό άμεσο εθνικό συμφέρον έναντι του πραγματικού ορθολογισμού των κοινών ευρωπαϊκών συμφερόντων και αναγκών, εμπλέκοντας μάλιστα το ΔΝΤ στα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

Με ειδική ενεργειακή σχέση με την Ρωσία, προνομιακή εμπορική σχέση με την Κίνα και ελάχιστες στρατιωτικές δαπάνες, η Γερμανία και οι συν αυτή εξυπηρέτησαν το συμφέρον τους, επωφελήθηκαν από την κρίση αλλά υπονόμευσαν την κοινή ευρωπαϊκή προοπτική.

Ας σημειωθεί ότι η Ελλάδα, λόγω της υπαρκτής εξ Ανατολών απειλής, έχει συχνά τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες στην Ευρώπη που ενίοτε προσεγγίζουν έως το 4% του ΑΕΠ! Και ας σημειωθεί επίσης ότι η εξ εθνικής ανάγκης αυτή ιδιαιτερότητα δεν ελήφθη ολωσδιόλου υπ΄ όψιν εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων στις μνημονιακές δημοσιονομικές αποτιμήσεις!

«Η χώρα μας στοχοποιήθηκε και συκοφαντήθηκε»

«Το τίμημα αυτών των επιλογών ήταν βαρύτερο από όλους για τη χώρα μας. Προφανώς και η χώρα είχε χρόνιες αδυναμίες και θα έπρεπε με ευθύνη όλων μας να έχει προχωρήσει στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και την ταχύτερη δημοσιονομική εξυγίανση. Είναι όμως γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι στοχοποιήθηκε, συκοφαντήθηκε συστηματικά, χρησιμοποιήθηκε προς παραδειγματισμό άλλων που λόγω μεγέθους ήταν λιγότερο ευάλωτοι, της επιβλήθηκαν προγράμματα κυρίως τιμωρητικού περιεχομένου. Και όλα αυτά με τεράστιο κοινωνικό κόστος και την απώλεια σχεδόν του 30% του ΑΕΠ, πράγμα που μόνο σε παρατεταμένο πόλεμο μπορεί να συμβεί. Διαφωτιστικό περί όλων αυτών το δηκτικό σχόλιο του Χαρβαλιά στο βιβλίο: «το χρεοστάσιο κηρύχθηκε από τις λεγόμενες «αγορές» που αποφάσισαν ότι το 2010 η Ελλάδα, με δημόσιο χρέος 120% επί του ΑΕΠ, δεν είναι σε θέση να εξυπηρετεί τα δάνεια της, αλλά μια δεκαετία αργότερα, όταν αυτό το χρέος είχε ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ, δάνειζαν τη «διασωθείσα» Ελλάδα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια!»

«Σύμμαχοι και εταίροι υποχωρούν στις απαιτήσεις της Τουρκίας»

Στην συνέχεια ο Κ. Καραμανλής, αναφέρθηκε εκτενώς στα Ελληνοτουρκικά

«Ορθώς καταδικάζουμε όλοι την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.είπε Το αυτό βέβαια ισχύει, και πρέπει να ισχύει, έναντι οιασδήποτε επιθετικής συμπεριφοράς η ακόμα και πρόθεσης αναθεώρησης των διεθνών Συνθηκών και παράβασης του Διεθνούς Δικαίου. Η Τουρκία έχει εδώ και μισό αιώνα εισβάλει και παρανόμως κατέχει σχεδόν το ήμισυ του εδάφους Ευρωπαϊκής χώρας. Ταυτόχρονα απειλεί με πόλεμο άλλη ευρωπαϊκή χώρα σε περίπτωση που η τελευταία ασκήσει τα από το Διεθνές Δίκαιο απορρέοντα δικαιώματά της. Και ακόμα αυξάνει διαρκώς τις αξιώσεις, μεταξύ άλλων και εδαφικές έναντι αυτής. Έχουμε δηλαδή κλασσικό παράδειγμα επιθετικής και αναθεωρητικής συμπεριφοράς».

«Συμπεριφορά που απορρέει όχι από τρέχουσες συγκυρίες ή τις εκκεντρικότητες της εκάστοτε ηγεσίας της, αλλά από την βαθιά ριζωμένη κοσμοαντίληψη του τουρκικού κράτους, συνέχισε ο πρώην πρωθυπουργός. Αποδεικνύεται αυτό, όχι μόνο από την στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου αλλά και από την πολυσχιδή ανάμειξή της, ενίοτε και στρατιωτική, στον Καύκασο, την Συρία, την Λιβύη, στον ευρύτερο ισλαμικό κόσμο και τα Βαλκάνια. Η επιδίωξή της δηλαδή δεν είναι η δια των διεθνώς παραδεκτών μέσων διευθέτηση τυχόν υπαρχουσών διαφορών με άλλες χώρες, αλλά η ριζική ανατροπή του status quo και η διασφάλιση ηγεμονικού ρόλου στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιανατολικής Ευρώπης, της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής».

«Σφάλλουν λοιπόν σύμμαχοι και εταίροι, ή ακόμα χειρότερα εν επιγνώσει τους υποκρίνονται, όταν στο όνομα της συγκράτησης της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, υποχωρούν στις απαιτήσεις της. Ειδικά μάλιστα όταν αυτό παίρνει την μορφή συστάσεων και πιέσεων προς την Ελλάδα και την Κύπρο να υποκύψουν στις αξιώσεις της. Ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού με την στάση τους αυτή βάναυσα παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο, το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και την αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

«Πλάνες και αυταπάτες στα εθνικά θέματα ούτε επιτρέπονται ούτε συγχωρούνται»

«Πλάνες και αυταπάτες στα εθνικά θέματα ούτε επιτρέπονται ούτε συγχωρούνται, τόνισε. Προς την Τουρκία, αλλά και όσους ευνοούν μια συμβιβαστική λύση – πακέτο επί όλων των θεμάτων που μονομερώς έχει αυτή εγείρει, οι καθαρές εξηγήσεις και η αποφασιστικότητα είναι η μόνη ενδεδειγμένη απάντηση. Μια και μοναδική είναι η διαφορά της Ελλάδας με την Τουρκία, η οριοθέτηση της ΑΟΖ και συνακόλουθα της υφαλοκρηπίδας, που επιλύεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και ειδικότερα το ισχύον Δίκαιο της Θάλασσας. Ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας, μονομερή δικαιώματα κυριαρχίας ερειδόμενα στο Διεθνές Δίκαιο και το αυτονόητο δικαίωμα αμυντικής θωράκισης των νησιών έναντι εμφανούς απειλής δεν είναι αντικείμενα διαπραγμάτευσης, συμβιβασμού ή υποχώρησης. Υποχωρήσεις σε ηγεμονικές βλέψεις και παροτρύνσεις τρίτων ή ασαφή μηνύματα που ενδέχεται να εκληφθούν ως διάθεση ενδοτικότητας, απλώς θαμπώνουν την πραγματικότητα και οδηγούν σε μεγαλύτερη ένταση ή και ανοιχτή κρίση. Ο κατευνασμός υπήρξε κατά κανόνα ο προθάλαμος των συγκρούσεων.

«Διακοπή των ισραηλινών εποικισμών -Στόχος η ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους»

Ο Κώστας Καραμανλής δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή.

«Αισθάνομαι την ανάγκη να αναφερθώ με λίγα λόγια και στην νέα μεγάλη κρίση στην Μέση Ανατολή, σημείωσε και συνέχισε. Προφανώς και όλοι καταδικάζουμε απερίφραστα τις τρομοκρατικές και βάναυσες πρακτικές της Hamas. Το δικαίωμα του Ισραήλ στην νόμιμη άμυνα έναντι τέτοιων ωμοτήτων και την υπεράσπιση της ακεραιότητας και των πολιτών του είναι αυτονόητο. Όπως βέβαια είναι αυτονόητο ότι κάθε πόλεμος έχει κανόνες που αφορούν τους ευάλωτους και αμάχους που πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Και βέβαια μην λησμονούμε, άλλο Hamas και άλλο Παλαιστινιακός λαός».

«Παράλληλα όμως η Ευρώπη και η Δύση συνολικά έρχονται ξανά αντιμέτωπες με το επιτακτικό και χρονίζον ζήτημα της ειρήνευσης και της σταθερότητας στην περιοχή. Δεν θα την φέρει η όποια επιχείρηση του Ισραήλ στην Γάζα. Το Παλαιστινιακό είναι για πάρα πολλά χρόνια μια χαίνουσα πληγή που κακοφορμίζει συνεχώς. Είναι ανάγκη όσο ποτέ το φλέγον ζήτημα της επίλυσης του Παλαιστινιακού να καταστεί άμεση προτεραιότητα. Πρώτο βήμα η διακοπή των ισραηλινών εποικισμών, κύριος στόχος η ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Δεν είναι απλό, αλλά επείγει, αν δεν θέλουμε να δούμε στην ευρύτερη γειτονιά της Ευρώπης και ένα δεύτερο γενικευμένο πόλεμο.

«Το παράδειγμα της άτακτης διάλυσης την πρώην Γουγκοσλαβίας»

«Αν μάλιστα ληφθεί υπ’ όψιν ότι και τα Δυτικά Βαλκάνια διολισθαίνουν σε κρίση, αφού και στο Κόσοβο και στην Βοσνία η εικόνα καθίσταται ιδιαίτερα ανησυχητική. Όσοι με ενθουσιασμό ενθάρρυναν την βεβιασμένη και άτακτη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την μεροληπτική στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή και την επιβολή τεχνητών λύσεων δεν έλυσαν το πρόβλημα. Το περιέπλεξαν και το μετέθεσαν στο μέλλον. Το μέλλον όμως ήρθε και μαζί του η επιτακτική ανάγκη, κυρίως η Ευρωπαϊκή Ένωση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να πάρει τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα οδηγήσουν στην άμβλυνση των εντάσεων και την σταδιακή ομαλοποίηση της περιοχής. Τώρα, πριν οι ελλοχεύοντες εθνικισμοί και αναθεωρητισμοί επιχειρήσουν να δοκιμάσουν την τύχη τους επί του πεδίου» κατέληξε ο πρώην πρωθυπουργός.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Κ. Μητσοτάκης στη Ν. Υόρκη ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης και του διεθνούς πλαισίου της 78ης Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ καθώς και στο κοινό Ανακοινωθέν Ελλάδας – Τουρκίας, δέχθηκε ένα μεγάλο ψέμα και μία πικρή αλήθεια, δηλαδή: 1. ότι υπάρχει θετικό κλίμα - εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, και 2. ότι συζητά για εδαφικά ζητήματα, για την ελληνική εδαφική κυριαρχία.

Σύμφωνα με δηλώσεις του ιδίου «θα πρέπει να οικοδομήσουμε πάνω στο θετικό momentum. Έχουμε ικανοποιητική πρόοδο τους τελευταίους μήνες όσον αφορά την εξομάλυνση των σχέσεων μας».

Οι παραπάνω δηλώσεις δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά γεγονότα των τελευταίων μηνών. Διότι η Τουρκία συνεχίζει διαρκώς την κρατική πολιτική προσβολής της ελληνικής και κυπριακής εδαφικής κυριαρχίας από την επομένη της ημερομηνίας των τουρκικών σεισμών.

Προς επίρρωση της θέσης αυτής σταχυολογούμε από τα γεγονότα των τελευταίων μηνών:
- τις τουρκικές παραβιάσεις συνόρων του εθνικού εναερίου χώρου με αεροπλάνα και drones,
- τις αυξημένες παραβιάσεις χερσαίων (Έβρος) και νησιωτικών συνόρων (Κάλυμνος, Σάμος, Λέσβος, Αμοργός) τον Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο 2023 από παράνομους μετανάστες που διακινούνται, μεταφέρονται από Τουρκία και συνοδεύονται από Τούρκους,
- τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων (17-5-2023) ότι τα νησιά Σάμος και Χίος παραβιάζουν καθεστώς αποστρατικοποίησης της Συνθ. Λωζάνης,
- τις δηλώσεις Ερντογάν και του Τούρκου ΥΠΕΞ (Ιούλιος 2023) ότι θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν «τον δίκαιο αγώνα των ομογενών μας που ηγήθηκε ο γιατρός Σαδίκ Αχμέτ» και ότι θα υπερασπίζονται όλα τα νόμιμα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη,
- τη σημειολογική επίσκεψη Ερντογάν στην κατεχόμενη Κύπρο στην επέτειο της εισβολής και τις σχετικές δηλώσεις του τον Ιούλιο 2023,
- την απαίτηση να μην επισκέπτονται εκπρόσωποι της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας τα νησιά του Αιγαίου κατά τις εορτές του Πάσχα,
- την απαίτηση να μην εκτελούνται ελληνικές στρατιωτικές ή ελληνοαμερικανικές ασκήσεις στο Αιγαίο, ενώ θα πρέπει αδιαμαρτύρητα να δεχόμαστε να εκτελούνται αντίστοιχες ασκήσεις από Τουρκία και από ΗΠΑ-Τουρκία (21-24/8/2023, τουρκική άσκηση KARARLILIK-2023 σε Μαύρη Θάλασσα και Αιγαίο Πέλαγος μεταξύ 18-22 Σεπτεμβρίου 2023),
- την έκδοση της Αγγελίας NAVTEX 0816/23 από τις τουρκικές Αρχές για τη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών με σκοπό τη χάραξη διαδρομής πόντισης καλωδίου από το ερευνητικό σκάφος ARCTIC από 12-20 Σεπτεμβρίου 2023 μέσα στην περιοχή της «τουρκικής υφαλοκρηπίδας», που ευρίσκεται στις περιοχές των μεσημβρινών των νησιών και νησίδων Ρόδου, Κάσου, Καρπάθου, Καλύμνου, συμπλέγματος Καστελλόριζου και Κρήτης, δηλαδή εντός περιοχών Τουρκολυβικού Μνημονίου και Ελληνο-Αιγυπτιακής μερικής οριοθέτησης,
- το Αίτημα Ερντογάν στη 78η ΓΣ/ΟΗΕ να αναγνωρισθεί ως ανεξάρτητο κράτος της διεθνούς κοινότητας η «ΤΔΒΚ», δηλαδή η κατάκτηση με τη χρήση βίας τμήματος εδάφους ανεξάρτητου κυρίαρχου κράτους, μέλους του ΟΗΕ από το 1960. Έτσι επιχειρεί τη νομιμοποίηση της κατοχής εδάφους με τη μεταβολή με ειρηνικά μέσα από τη διεθνή κοινωνία της κυριαρχίας του κυπριακού κράτους του 1960 αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ.

Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα «θετικό κλίμα» στις ελληνοτουρκικές διακρατικές σχέσεις, με δεδομένα τέτοια που να μπορούν «να οικοδομήσουν τη συνεργασία Ελλάδας - Τουρκίας».

Η ύπαρξη ή οικοδόμηση ή διατήρηση «καλού κλίματος» στις διακρατικές ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν μπορεί να θεμελιώνεται στις αυθαίρετες ενέργειες του φέροντος την ιδιότητα του Έλληνα πρωθυπουργού, όταν μάλιστα ο ίδιος έχει προσωπικά αποφασίσει:

1. Να μην ομολογεί ενώπιον της διεθνούς κοινότητας και της κοινής γνώμης τη συνεχιζόμενη επί του πεδίου τουρκική παραβίαση και διεκδίκηση της ελληνικής και κυπριακής εδαφικής κυριαρχίας. 2. Την μονομερή ελληνική κυβερνητική επιλογή επιβολής σε στρατιωτικούς και δικαστικούς φορείς, συμπεριφοράς «χαμηλών τόνων», δηλαδή έλλειψη διαμαρτυρίας ή παθητική συμπεριφορά ή άσκηση εξωτερικής αμυντικής πολιτικής ανοχής/σιωπής έναντι συνεχών πράξεων προσβολής εθνικών συμφερόντων ή εδαφικής κυριαρχίας από τρίτο κράτος, δηλαδή την Τουρκία, διότι κατά το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή νομολογία, τέτοια συμπεριφορά αποτελεί τεκμήριο συναίνεσης.

Ο Πρωθυπουργός της χώρας και ο ΥΠΕΞ δεν νομιμοποιούνται στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής ανοχής/σιωπής, έναντι πράξεων προσβολής εθνικών συμφερόντων ή ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας από την Τουρκία, δηλαδή συστηματικής παραβίασης διατάξεων του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς δικαίου.

Αντίθετα είχαν νόμιμο δικαίωμα και υποχρέωση για καταγγελία της Τουρκίας στη 78η ΓΣ/ΟΗΕ και στην διεθνή κοινή γνώμη –που έχασαν κι αυτή την ευκαιρία μέσω του CNN- για παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ, διότι η Τουρκία συνεχίζει την κρατική πολιτική διαρκούς απειλής χρήσης βίας και προσβολής ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας με την εφαρμογή πολιτικής casus belli, της «Γαλάζιας Πατρίδας», του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου, της διαρκούς παραβίασης ελληνικών χερσαίων, θαλασσίων και εναέριων συνόρων, του Χάρτη Ερντογάν, τους Χάρτες Ακάρ κλπ. Επίσης όφειλαν να καταγγείλουν προσωπικά τον Ερντογάν για έγκλημα κατά της ειρήνης, για εξανδραποδισμό και ομηρία των παράνομων μεταναστών.

Ο κ. Μητσοτάκης θέλησε να καταγγείλει, επιλεκτικά, μόνο τη παραβίαση των συνόρων της Ουκρανίας και τη χρήση βίας κατά της Ουκρανίας από τη Ρωσία. Θα υπενθυμίσουμε στον κ. Μητσοτάκη ότι ο Χάρτης των ΗΕ και η διεθνής αρχή του απαραβίαστου των συνόρων, δεν ισχύει και δεν εφαρμόζεται μόνο για την Ουκρανία αλλά και για την Ελλάδα καθώς και για τη Κύπρο! Επίσης ότι θα προτιμούσαμε να είχε δηλώσει στην ΓΣ του ΟΗΕ ότι δε θα φύγουμε ποτέ από τη Κύπρο, όπως ακριβώς δήλωσε για την Ουκρανία όταν είπε: «Δεν θα φύγουμε ποτέ από την Ουκρανία, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι εγκαταλείπουμε τις ίδιες τις αρχές της ειρήνης, της δημοκρατίας και της τήρησης του Διεθνούς Δικαίου που τόσοι πολλοί σε αυτήν την αίθουσα θεωρούν πολύτιμες». Για τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, η Ουκρανία κρίνεται πολυτιμότερη από την Κύπρο!

Ο κ. Μητσοτάκης έχασε την ευκαιρία να καταγγείλει την Τουρκία αλλά και τον Ερντογάν, προσωπικά, για το οργανωμένο έγκλημα της παράνομης διακίνησης και παράνομης μεταφοράς με ανασφαλή μέσα παράνομων μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα, τη στιγμή που υφίσταται και ισχύει η Συμφωνία Ελλάδας - Τουρκίας περί συνεργασίας Υπουργείων Δημόσιας Τάξης των δύο χωρών για την καταπολέμηση του εγκλήματος, ιδιαίτερα τρομοκρατίας, οργανωμένου εγκλήματος, παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και λαθρομετανάστευσης που υπέγραψαν ΓΑΠ και Ισμαήλ Τζέμ (Ν.2926/2001 ΦΕΚ Α 139/2001).

Είναι πρόδηλο ότι η επιδίωξη του κ. Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη ήταν να νομιμοποιήσει την Τουρκία και τον Ερντογάν για τη συστηματική, διαχρονική και διαρκή αποφυγή κανόνων διεθνούς δικαίου, στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής του πλαστού και επιλεκτικού «καλού κλίματος» που ευνοεί μόνο την Τουρκία.

Έτσι χαρίζει διπλωματικό χρόνο στην γείτονα, προκειμένου να πείσει η Τουρκία τη διεθνή διπλωματία -κυρίως την αμερικανική και ευρωπαϊκή- όπως και την διεθνή κοινή γνώμη για τη «νομιμότητα» των πρόδηλα παράνομων μονομερών εδαφικών διεκδικήσεών της σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, που τα βαφτίζει «νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας και της Τουρκοκυπριακής Δημοκρατίας».

Επίσης είναι προφανές ότι μόνο με αυτή τη νομιμοποίηση που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης προσέφερε, δικαιολογείται κατά το διεθνές δίκαιο η ανάπτυξη συνεργασίας μεταξύ κρατών. Διότι εάν ομολογούσε την αλήθεια, ότι δηλαδή συνεχίζει να υπάρχει μέχρι της συνομιλίας στη Ν. Υόρκη διαρκής προσβολή ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας, δε θα νομιμοποιούνταν κατά το εθνικό και διεθνές δίκαιο να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις συνεργασίας με την Τουρκία.

Κατά τους κανόνες του διεθνούς δίκαιου, για να υπάρξει ή να οικοδομηθεί συνεργασία, φιλία, καλή γειτονία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προϋποτίθεται (α) ο σεβασμός της ελληνικής κυριαρχίας, ότι δηλαδή ασκεί εξουσία χωρίς περιορισμούς ή επεμβάσεις σε ζητήματα αποκλειστικής εσωτερικής δικαιοδοσίας όπως το ελληνικό εδαφικό καθεστώς στο Αιγαίο, (β) η μη προσβολή ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και (γ) η θέληση του κυρίαρχου ελληνικού λαού. Η ειρηνική συνύπαρξη Ελλάδας - Τουρκίας είναι έννοια του διεθνούς δικαίου με καθορισμένο περιεχόμενο από κανόνες -συμβατικούς και εθιμικούς- του διεθνούς δικαίου.

Η προσωπική προσέγγιση του πρωθυπουργού περί ύπαρξης θετικού μομέντουμ για ανάπτυξη ελληνοτουρκικής συνεργασίας, άσχετα μάλιστα από την εφαρμοζόμενη τουρκική επεκτατική πολιτική, είναι μία απολυταρχικού χαρακτήρα προσέγγιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων από τον Κυρ. Μητσοτάκη, που δεν ισχύει πλέον στις διεθνείς σχέσεις, διότι οι διακρατικές σχέσεις μεταπολεμικά διέπονται από διεθνείς κανόνες που περιλαμβάνουν τις προϋποθέσεις σύναψης φιλικών διακρατικών σχέσεων.

Σε αντίθεση με το βάρος, την ευθύνη και το ηθικό εκτόπισμα που θα έπρεπε να φέρει η ιδιότητα του Έλληνα πρωθυπουργού, ο κ. Μητσοτάκης έκανε το ατόπημα να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο συζήτησης για εδαφικά ζητήματα, ομολογώντας στη συνέντευξή του στο CNN ότι «Ακόμα και αν συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε σε συγκεκριμένα θέματα που έχουν να κάνουν με την εδαφική κυριαρχία μπορούμε να αφήσουμε την πόρτα ανοικτή»! Ακόμη χειρότερα, δέχθηκε (για άλλη μια φορά) ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, είναι ένα μόνο εκ των πολλών θεμάτων συζήτησης με την Τουρκία, λέγοντας κατά την προσφώνησή του από το βήμα της 78ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ότι «η βασική μας διαφορά είναι σχετικά με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο»!

Η επαναλαμβανόμενη αυτή επωδός, κάνει φανερό πλέον στον καθέναν ότι συζητά:
(α) Αποστρατικοποίηση νησιών του Αιγαίου, που συνιστά, κατά το διεθνές δίκαιο, περιορισμό ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας.
(β) Έκταση και οριοθέτηση ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης, που αποτελεί ελληνικό έδαφος και εφαρμόζεται αποκλειστικό μονομερές κυριαρχικό δικαίωμα επέκτασης και οριοθέτησης ελληνικού εδάφους. Στο πλαίσιο αυτό συζητά - διαπραγματεύεται πόσο θα περιορίσει το ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα των 12 ναυτικών μιλίων και από ποια νησιά, νησίδες και βράχους του Αιγαίου θα μετρήσει αυτή την έκταση. Διότι η Τουρκία αμφισβητεί τους ελληνικούς τίτλους κυριότητας εκατοντάδων ελληνικών νησιών, νησίδων και βράχων καθώς και έχει μεταγράψει στο τουρκικό κτηματολόγιο ελληνικές νησίδες όπως τα Λιμνιά!
(γ) Τα θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα, που αμφισβητεί η Τουρκία Νοτίως του Έβρου, στα Δωδεκάνησα και στο σύμπλεγμα Καστελλορίζου - ακτής Ανατολίας.
(δ) Την οριοθέτηση ελληνικής ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο για κοινό όριο. Η οριοθέτηση ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπως περιλαμβάνει η απόφαση του ΔΔΧ στην υπόθεση για την υφαλοκρηπίδα Αιγαίου (1976-1978), έχει σχέση με τον καθορισμό του ελληνικού εδαφικού καθεστώτος και τους τίτλους εδαφικής κυριαρχίας.
(ε) Διασπά παράνομα το αδιαίρετο ελληνικό έδαφος και την ενιαία ελληνική εδαφική κυριαρχία, διακρίνοντας την οριοθέτηση των ελληνικών θαλασσίων ζωνών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Τα θαλάσσια όρια της Ελλάδας αντιμετωπίζονται ενιαία από τον Έβρο έως το Καστελλόριζο και την Κρήτη. Τα Νησιά του Αιγαίου αποτελούν ενιαίο σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Η υιοθέτηση της τουρκικής διάκρισης σε «Νησιά Αιγαίου» και «Νησιά Α. Μεσογείου» (Κάσος, Κάρπαθος, Ρόδος, Σύμπλεγμα Καστελλορίζου, Κρήτη) είναι νομικά απαράδεκτη, αβάσιμη και διασπά παράνομα το αδιαίρετο ελληνικό έδαφος. Ενισχύει την ισχύουσα τουρκική αναθεωρητική πολιτική του διεθνούς εδαφικού καθεστώτος του Αιγαίου.

Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ο φέρων σήμερα την ιδιότητα του Έλληνα πρωθυπουργού και ο ΥΠΕΞ του, δε νομιμοποιούνται στην άσκηση της παραπάνω εξαγγελθείσας εθνοκτόνου πολιτικής.

Όσο γρηγορότερα γίνει κατανοητό αυτό από τον ελληνικό λαό και τις δυνάμεις που μάχονται για μια κυρίαρχη και ανεξάρτητη Ελλάδα, τόσο πιο γρήγορα θα τεθεί σε κίνηση η αντίστροφη μέτρηση για το σταμάτημα της πορείας κατοχής, εκποίησης και διαμελισμού της χώρας.


Αθήνα, 25 Σεπτεμβρίου 2023
Τομέας Διεθνών Σχέσεων του ΕΠΑΜ




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η «ουκρανοποίηση» του Έβρου


Μανώλης Κοττάκης

Η κυβέρνηση και η κυρίαρχη ελίτ στην Αθήνα υποκρίνονται μέχρι στιγμής ότι δεν καταλαβαίνουν ποια είναι τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν ταυτόχρονα σε στρατηγικά σημεία όλης της επικράτειας. Και ας αποδεικνύεται από τις εκ των υστέρων αποφάσεις τους ότι γνωρίζουν. Εάν οι πυρκαγιές οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί μετέβη στον ακριτικό νομό Εβρου ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Κωνσταντίνος Φλώρος; Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής έπρεπε να πάει. Εάν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί, όπως και στη Ρόδο, ανατέθηκε σε κλιμάκια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να διερευνήσουν την πιθανότητα προβοκάτσιας;

Εάν οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, γιατί άριστα η δυναμική νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ζητά από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών Αλεξανδρουπόλεως να διερευνήσει την πιθανότητα για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης; Είναι η κλιματική αλλαγή «εγκληματική οργάνωση»; Κι όμως! Επειδή κάποιοι έχουν αμηχανία να παραδεχτούν δημοσίως αυτό που έχει καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας και το συζητά δυνατά στα καφενεία, στον δημόσιο λόγο μέχρι στιγμής επικρατεί η θεωρία της… κλιματικής αλλαγής. Και στο πλαίσιο αυτής της θεωρίας αναζητούνται και πολιτικά εξιλαστήρια θύματα υπουργοί, επειδή τάχα δεν είχε οργανωμένη παρουσία η Πολιτεία στις πυρκαγιές.

Πρόκειται για γεγονός αξιοθρήνητο. Να σου βάζουν φωτιές έξω απ’ το Στεφανοβίκειο, να σου ανατινάζουν αποθήκες πυρομαχικών στην 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο, να σου βάζουν φωτιές στους Αβαντες του Εβρου, όπου είναι στους παροικούντες γνωστό ότι βρίσκονται αποθήκες με πυρομαχικά των Ενόπλων Δυνάμεων, να σου βάζουν φωτιές στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα κι εσύ (όπως λέει και η νεολαία μας) να πετάς χαρταετό αναζητώντας ευθύνες στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και στην κλιματική αλλαγή! Τον κακό σου τον καιρό! Δυστυχώς, η αλήθεια είναι αγαθό προς εξαφάνιση στις ημέρες πολέμου που ζούμε και θα εξαφανιστεί ακόμα περισσότερο στο προσεχές μέλλον. Καθώς, όπως φαίνεται, η απόφαση της Δύσης να δώσει στον Ζελένσκι μαχητικά αεροσκάφη F-16 αποδεικνύει τη βούλησή της για πενταετή παράταση του πολέμου με επικίνδυνες παρενέργειες για την επικράτειά μας. Στον οποίο πόλεμο η Ελλάδα θα μπει πιο βαθιά, διακηρύσσοντας από του βήματος της Βουλής -βάζω στοίχημα γι’ αυτό- ότι «δεν εκβιάζεται και δεν τρομοκρατείται». (Μην ξεχάσετε να το διανθίσετε με… Καζαντζάκη, κύριοι της κυβέρνησης!)

Πολεμική ενέργεια

Αυτό που επισημαίναμε εμείς με ένταση για τις φωτιές από την αρχή της κρίσης έχει καταστεί πλέον συνείδηση και στον τελευταίο Ελληνα. Αυτό που επισημάναμε από τις 16 Οκτωβρίου 2022 για τους κινδύνους που διατρέχει η Αλεξανδρούπολη και ουδείς τόλμησε να το αναπαραγάγει (ήταν η εποχή που κάποιοι πανηγύριζαν για τα οφέλη της τοπικής οικονομίας από τους ναύτες που έβγαιναν εξόδου) τώρα γίνεται κοινή πεποίθηση.

Καιρός είναι να πούμε κάτι περισσότερο, όσο δύσκολο κι αν μας είναι αυτό: η πατρίδα μας είναι πλέον στόχος. Στόχος σταθερός, όχι θερινός. Στόχος λόγω της άκριτης εμπλοκής της στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Οι πυρκαγιές δεν ήταν προειδοποιήσεις απλώς. Ούτε έκφραση δυσαρέσκειας απλώς. Είναι προετοιμασία για το επόμενο στάδιο. Εγκυροι αναλυτές, οι οποίοι συνομιλούν με στρατιωτικές πηγές και έχουν άριστη εικόνα της μορφολογίας του εδάφους στο ακριτικό νόμο Εβρου, μας επισημαίνουν ότι, πρώτον, οι πυρκαγιές στον Εβρο όπως και στην Νέα Αγχίαλο ήταν πολεμική ενέργεια. Στόχος ήταν, μεταξύ άλλων, το αεροδρόμιο και αποθήκες πυρομαχικών.


Κλασικός αντιπερισπασμός

Δεύτερον, οι φωτιές που μπήκαν στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν κλασικός αντιπερισπασμός, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ρόδου και της Αγχιάλου, όταν ξέσπασαν πυρκαγιές σε άλλες κατοικημένες περιοχές (π.χ. Λαμία) προκειμένου να απασχοληθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία για την κατάσβεσή τους και να τους αφήσουν ανενόχλητα να επιτελέσουν το έργο τους.

Τρίτον, όταν θα σβήσουν οι φωτιές, θα καταστεί φανερό ότι μεγάλο κομμάτι του εδάφους του νομού Εβρου είναι πλέον φαλακρό. Εχει καταστεί στην ουσία πεδιάδα ορατή από τους δορυφόρους. Πεδιάδα στην οποία μπορεί να γίνονται ορατές ανά πάσα στιγμή στρατιωτικές κινήσεις της Δύσεως και να απαντώνται με αντίμετρα από μακριά. Ο βομβαρδισμός περιοχών με χρήση drone είναι ήδη μία διαδεδομένη τακτική στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η χρήση drone με πτήσεις πάνω από τα νησιά του Αιγαίου (για όσους θυμούνται τι μας έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα) χωρίς αυτά να καταρριφθούν είναι επίσης μια διαδεδομένη τακτική στο Αρχιπέλαγός μας. Η πτήση μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας από την Καβάλα έως τον Εβρο και η αεροφωτογράφιση της περιοχής στην κρίση του 2020 είναι επίσης μία τακτική. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, όχι μόνο σε αυτό.


Είναι ώρα να ειπωθεί ξεκάθαρα: Η γεωπολιτική αναβάθμιση του λιμένος, του αεροδρομίου και της σιδηροδρομικής γραμμής της Αλεξανδρουπόλεως συνεπάγεται και κινδύνους. Σε μία στρατιωτική κλιμάκωση η Αλεξανδρούπολη μπορεί να καταστεί στόχος. Δεν ζούμε κανονικές μέρες. Ζούμε σε περίοδο πολέμου. Στον οποίο δεν είμαστε ουδέτεροι. Ούτε καν μετριοπαθείς.

Ηλιθιωδώς μπροστά

Είμαστε οι ηρακλειδείς του στέμματος. Μπαίνουμε ηλιθιωδώς μπροστά. Η απόφαση της κυβέρνησης να εκπαιδεύσει Ουκρανούς πιλότους για να βομβαρδίζουν ρωσικά εδάφη εντάσσει την πατρίδα μας βαθιά στο κάδρο της σύρραξης που θα διαρκέσει. Στην πραγματικότητα, μιλούμε πλέον για την «ουκρανοποίηση του εδάφους της Θράκης» και ιδιαιτέρως του νομού Εβρου. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και με αυτό πρέπει να ασχοληθεί η γνωστού πολιτικού αναστήματος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ωραίες οι δηλώσεις για τη ρατσιστική βία και για τους παράνομους μετανάστες, αλλά εδώ φαίνεται ότι στο μέλλον θα κριθεί μία ολόκληρη περιοχή. Σε μια εποχή όπου ο γείτονας αθόρυβα κήρυξε στην τελευταία συνεδρίαση του συμβουλίου εθνικής ασφάλειάς του το τέλος της Συνθήκης της Λωζάννης και την αποχώρηση της χώρας του από αυτήν!

Αν δεν το έχουμε καταλάβει, η Αμερική πήρε ό,τι ήθελε να πάρει από τον πόλεμο αυτόν, καθώς διέλυσε τον άξονα Γερμανίας – Κίνας που θα αύξανε εντυπωσιακά την ισχύ του Πεκίνου, καθυστερεί κι άλλο την ήττα της και τώρα σταδιακά, όπως κάνει σε κάθε πόλεμο (Ιράκ, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν), αποσύρεται και αφήνει τη διεξαγωγή του στους υπεργολάβους κορόιδα. Στην Ευρώπη, στην οποία ανήκουμε μεταξύ άλλων κι εμείς.

Θεμιτό το ανθρωπιστικό ενδιαφέρον της κυρίας Προέδρου, λοιπόν, για 18 μετανάστες που έγιναν κάρβουνο στο Δάσος της Δαδιάς, αλλά εδώ γίνεται κάρβουνο ολόκληρη χώρα. Αξίζει ένα δάκρυ κι αυτή. Θα το γράψω όπως το νιώθω: Ξυπνάτε, κυρία μου! Είστε η αρχηγός του κράτους, αν δεν το έχετε καταλάβει. Ξυπνάτε γιατί εσείς, ο νέος Ελευθέριος Βενιζέλος και ο νέος Χατζηανέστης φέρετε στις πλάτες σας τεράστιο ιστορικό βάρος. Πιο πολύ απ’ όλους εσείς που κατάγεστε από τη Θράκη.


Υστερόγραφο: Για ψάξτε λίγο ποιοι αλλοδαποί κινούνται ελεύθερα στη χώρα έχοντας στην κατοχή τους διαβατήρια Σύρων προσφύγων με πλαστά ενδεχομένως στοιχεία αλλά και γνήσια αλβανικά διαβατήρια… Failed State γίναμε.


Πηγή: i-epikaira.blogspot.com



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου