Articles by "Εκλογικά"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκλογικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 1
Όπως είχαμε προβλέψει έχει ανοίξει αρκετά νωρίς ο προεκλογικός αγώνας για τις επόμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης στο Δήμο Θερμαϊκού. Μπορεί οι εκλογές να είναι καθορισμένες για το φθινόπωρο του 2019 ( δεκαπέντε μήνες μετά), αλλά αρκετοί διεκδικητές παίρνουν θέση στην αφετηρία, εκδηλώνοντας την πρόθεσή τους.
Ήδη με προσωπικό του μήνυμα στο fb, αλλά και προσωπικές επαφές, ο επιχειρηματίας Συμεών Καψάλας, έκανε γνωστή την επιθυμία του για την δημαρχία.
Ο Γιώργος Τσαμασλής ήδη ξεκαθάρισε πως θα είναι ο υποψήφιος της δεξιάς παράταξης στο Δήμο, όπως ανακοίνωσε στη σύναξη που πραγματοποίησε μερικές μέρες πριν.
Ο Νίκος Παράσχου, χωρίς να προχωρήσει σε ανακοίνωση, με δημοσκόπηση που δημιούργησε στο fb, ο γιος του Πάνος και α' Αντιπρόεδρος της διοικούσας επιτροπής της Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης της Ν.Δ. δείχνει πρόθεση συμμετοχής στην κούρσα. Μάλιστα τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα (με ονομαστικές συμμετοχές στην ψηφοφορία) δίνουν προβάδισμα στο Νίκο. Η δημοσκόπηση εδώ: https://www.facebook.com/groups/2052076895074179/permalink/2119456145002920/
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι λοιπές υποψηφιότητες στη δημοσκόπηση που περιλαμβάνουν τον Δήμαρχο Γιάννη Μαυρομάτη, τον επικεφαλής της Συμπολιτείας Σπύρο Κουζινόπουλο, την εκπρόσωπο της Λαϊκής Συσπείρωσης κα Ντίνα Μόραλη αλλά και τον Κώστα Κούτουκα,
Να σημειώσουμε πως άσχετα αν είναι ή όχι στις βλέψεις των προαναφερομένων η συμμετοχή τους σε ένα εκλογικό αγώνα, δεν έχει  γίνει, έως τώρα τουλάχιστον, κάποια ανακοίνωση από μέρους τους.
Φυσικά θεωρείται βέβαια η εκ νέου υποψηφιότητα του σημερινού δημάρχου Γιάννη Μαυρομάτη, που θα είναι και πάλι το πρώτο φαβορί.

Πάντως όλα μας δίνουν την εντύπωση για έναν ιδιαίτερα ζωντανό προεκλογικό αγώνα στον Θερμαϊκό, όποτε προκηρυχθεί η αυτοδιοικητική μάχη.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 3
του ακτιβιστή

Σύναξη σε παραλιακό εξοχικό κέντρο της Μηχανιώνας πραγματοποίησε ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Τσαμασλής χθες, με την ευκαιρία των γενεθλίων του και με καλεσμένα στελέχη του συνδυασμού του (εκλεγμένα και μη) αλλά και τα μέλη της Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης της Ν. Δημοκρατίας.
Σκοπός της συνάντησης ήταν η γνωστοποίηση της πρόθεσης του να διεκδικήσει την δημαρχία στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, όποτε αυτές γίνουν.
Φροντίσαμε να έχουμε τις απόψεις του αυτοδιοικητικού στελέχους σχετικά με την κατάσταση  στον Δήμο Θερμαϊκού αλλά και τις προοπτικές της υποψηφιότητάς του.
Ο κ. Τσαμασλής θεωρεί τραγικό για τον Θερμαϊκό το ύψος των δημοτικών τελών, που είναι όπως λέει από τα υψηλότερα σε όλο το νομό Θεσσαλονίκης, σε αντιστοιχία με τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τον πολίτη. Κατηγορεί τη διοίκηση για την χείριστη αποκομιδή που κατατάσσει τον δήμο στους πλέον βρώμικους δήμους της χώρας, μέμφεται τη διοίκηση για τους υποφωτισμένους δρόμους, για το οδικό δίκτυο αλλά και για την υδροδότηση που γίνεται, όπως καταγγέλει, από αρδευτικές γεωτρήσεις.
Είναι βέβαιος πως η οικονομική κατάσταση του δήμου δεν είναι τόσο εύρωστη, όπως από τη διοίκηση περιγράφεται, καθώς θεωρεί πως τα 12,5 εκατομμύρια πλεόνασμα είναι καθαρά λογιστικό και όχι πραγματικό.
Πιστεύει πως απέδωσε η ακολουθούμενη από τον ίδιο τακτική  της δημιουργικής αντιπολίτευσης που ακολούθησε πιστά τα προηγούμενα χρόνια έναντι της διοίκησης. Η δημιουργική αλλά άτονη αντιπολίτευση, για την οποία έχει κατηγορηθεί ακόμα κι από στελέχη της παράταξής του, πιστεύει πως απέδωσε καρπούς καθώς βλέπει να χάνει φίλους, κι υποστηρικτές στην τοπική κοινωνία, ο αντίπαλός του δήμαρχος κ. Γιάννης Μαυρομάτης.
Προβλέπει ότι θα κερδίσει τις εκλογές και προσβλέπει κυρίως σε νέους συνεργάτες, που μπορεί να μην διαθέτουν αυτοδιοικητική ενασχόληση αλλά έχουν επγγελματικό background και επιθυμία για βελτίωση του τόπου. Επικαλείται αποτελέσματα πρόσφατης δημοσκόπησης που του δημιουργεί αισιοδοξία αλλά και την αποδοχή που διαπιστώνει πως έχει στους δημότες του Θερμαϊκού.
Ως ιδιαίτερα σημαντικά στοιχεία της αισιοδοξίας του αξιολογεί την προσάρτηση στελεχών  (όπως ισχυρίζεται)   που προέρχονται από την παράταξη Μαυρομάτη, την διαφορετική πολιτική συγκυρία (άνοδος των ποσοστών της δεξιάς σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις), την αποδυνάμωση των αντιπάλων του, λόγω παραιτήσεων αλλά και τα δύο μεγάλα προβλήματα (LED και Σύμβαση καθαριότητας με ιδιώτη) που είναι βέβαιος πως θα ταλαιπωρήσουν τη διοίκηση Μαυρομάτη έως και τις εκλογές.
Για το πρώτο μας πληροφόρησε πως υπάρχει σε εξέλιξη κατάθεση για την υπόθεση, από τον ίδιο αλλά και από τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεως στον εισαγγελέα, σχετικά με τον διαγωνισμό που "πελαγοδρομεί" και αναμένει την τελική απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Για το δεύτερο πιθανολογεί πως δεν θα επιλυθεί το ζήτημα γιατί και η απόκτηση των απορριμματοφόρων καθυστερεί αλλά γιατί και η σύμβαση με τον ιδιώτη δεν έχει διευθετηθεί αλλά και γιατί η ανάθεση τμήματος της καθαριότητας σε ιδιώτη με διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση προϋπολογισμού 454.449,09€ (με ΦΠΑ) δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που κλήθηκε να επιλύσει καθώς ελέγχεται η νομιμότητά της από του Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης.
Στα άμεσα σχέδιά του είναι και διανείμει τις επόμενες μέρες, ενημερωτικό έντυπο στα σπίτια με το οποίο θα ενημερώνει για τα δημοτικά τέλη και την κακή ανταπόδωση δημοτικών υπηρεσιών.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 5

Τρεις κάλπες στήθηκαν την Κυριακή που μας πέρασε σε όλους του δήμους της χώρας, για τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας.

Η πρώτη αφορούσε την εκλογή των συμβούλων της εκάστοτε Νομαρχιακής Επιτροπής, η δεύτερη ανέδειξε τους αντιπροσώπους για τα επόμενα δύο συνέδρια της ΝΔ και η τρίτη εξέλεξε την τοπική ηγεσία του κάθε δήμου.

Τα αποτελέσματα που εξήχθησαν από τις κάλπες στη ΝΟΔΕ της Β' Θεσσαλονίκης, στην οποία υπάγεται και ο Θερμαϊκός ανέδειξαν πρώτο σε ψήφους τον συνδημότη μας Αντώνη Ζαβέρκο, τόσο για σύμβουλο της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας στην Β΄ Θεσσαλονίκης όσο και για εκπρόσωπο στα επόμενα Συνέδρια της παράταξης.

Πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία του Αντώνη Ζαβέρκου, που
κατάφερε να συγκεντρώσει 730 σταυρούς προτίμησης για μέλος της ΝΟΔΕ, υπερισχύοντας των 9 συνυποψηφίων του με διαφορά μεγαλύτερη των 190 ψήφων.

Αλλά η πρωτιά δευτέρωσε για τον Επανομίτη Αντώνη αφού πρώτευσε και στη μάχη των υποψηφίων Συνέδρων συγκεντρώνοντας 861 σταυρούς προτίμησης.
Πρώτος λοιπόν σε 8 Δήμους και 172 Κοινότητες της Β'Θεσσαλονίκης αλλά και πρώτος σε ψήφους όλο τον νομό Θεσσαλονίκης μεταξύ των 43 υποψηφίων συνέδρων της Β΄και 65 της Α' Θεσσαλονίκης και αυτό εκτός της αναγνώρισης που έτυχε ο ίδιος.

Για την ιστορία να πούμε πως θα είναι για 2η φορά σύνεδρος και μάλιστα με τριπλασιασμό των ψήφων του σε σχέση με την προηγούμενη φορά.

Για το συνέδριο εκλέχτηκαν από τον Δήμο Θερμαϊκού οι Καίτη Μπότη (σύζυγος Α.Ζαβέρκου), ο Αντώνιος Καζάκης, η Όλγα Δημητριάδου, ο Νίκος Τσαμασλής και ο Αστέριος Μαλάμης.
Πρόεδρος της ΝΟΔΕ Β' Θεσσαλονίκης εκλέχθηκε ο Βράνος Θωμάς.


Είναι επόμενο η επιτυχία του συνδημότη μας να εντυπωσίασε"εχθρούς και φίλους" και από χθες ο Αντώνης  δέχεται συγχαρητήρια κι ευχές και δίνει συνεντεύξεις σε τοπικά ραδιόφωνα. Σε ερώτηση μάλιστα που του έθεσαν από το ράδιο - Θεσσαλονίκη αν στα σχέδιά του είναι η διεκδίκηση βουλευτικής έδρας στη Β' Θεσσαλονίκης εκείνος σεμνός και μετρημένος απάντησε πως είναι στρατιώτης του κόμματος αλλά τον ενδιαφέρει κύρια η τοπική αυτοδικοίηση.
Καλή συνέχεια Αντώνη !!


Ξαναεκλέχτηκε Πρόεδρος της ΤΟ ΝΔ Θερμαϊκού ο Σταύρος Αλεξιάδης

Η τρίτη κάλπη της Κυριακής 14/5, στους Ν. Επιβάτες, όπου έγινε η εκλογική διαδικασία, ανέδειξε για δεύτερη συνεχή φορά Πρόεδρο της Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας Θερμαϊκού τον Σταύρο Αλεξιάδη, ο οποίος έλαβε 211 ψήφους έναντι 67 που έλαβε ο  συνυποψήφιός του Εμμανουήλ Εγγλέζος.

Πρώτος σε ψήφους από τα μέλη ήρθε ο Πάνος Παράσχου (για πρώτη φορά κατέβαινε σε εσωκομματικές εκλογές υποψήφιος) συγκεντρώνοντας 143 ψήφους με δεύτερη την Καίτη Μπότη (σύζυγο του Αντώνη Ζαβέρκου) που έλαβε 104 ψήφους.
Ακολουθούν οι Τζίνας Χρήστος με 89 ψήφους, Καράμπαλης Γεώργιος με 81 ψήφους, Αλεξανδρής Μιχαήλ με 71 ψήφους, Κοριτσίδης Ιωάννης με 62 ψήφους, Καραπουλουτίδης Κωνσταντίνος με 53 ψήφους, Κουτσουράδης Ιωάννης με 40 ψήφους και Κεραμιδάκης Ιωάννης με 34 ψήφους.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης*

Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες πως στην Τουρκία, στις 24 Ιουνίου 2018,  πρόκειται να διενεργηθεί μια δυτικού τύπου εκλογική διαδικασία με αποτέλεσμα το οποίο θα  εκφράζει πραγματικά την βούληση του Τουρκικού λαού.
Οι Τουρκικές «εκλογές» θα είναι μια θεατρική υπερπαραγωγή με όλο τον θίασο του καθεστώτος επί σκηνής: Τον Γκαιμπελίσκο, σύσσωμη την «Φαμίλια» Ερντογάν που έχει διευρυνθεί με την προσθήκη ενός χαρακτηριστικού εκφραστή του Τουρκικού πολιτικού υπόκοσμου – του Ντεβλέτ Μπαχτσελή.  Θέμα της, μπόλικη δόση Τουρκικής υστερίας και ένας ποταμός υποσχέσεων για «νέες κατακτήσεις», απλόχερες οικονομικές «παροχές»  και οθωμανικά μεγαλεία που μαγεύουν τους αμόρφωτους πληθυσμούς της ανατολής.
Το αποτέλεσμα των εκλογών της 24ης Ιουνίου 2018 στην Τουρκία είναι προκαθορισμένο. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Ο ψευτο-σουλτάνος θα σφραγίσει τυπικά την κυριαρχία του για άλλα πέντε χρόνια και βλέπουμε. Αν δεν το καταφέρει από τον πρώτο γύρο (πρέπει να συγκεντρώσει ποσοστό 50,01%), θα το κάνει στον δεύτερο. Δεν θέλει ποσοστά 90% ή 98% όπως ο Κιμ Γιογκ Ούν στην Βόρεια Κορέα γιατί απλά θα προκαλέσει «πρακτικές» αντιδράσεις που δεν θα είναι δυνατόν να ελεγχθούν. Ένα ελάχιστο 50,01% είναι αρκετό και έχει λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να το πετύχει:
Η Τουρκία από τον Ιούνιο του 2016 βρίσκεται σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης». Αυτό σημαίνει πως η χώρα διοικείται με προεδρικά διατάγματα του ψευτο – σουλτάνου της Άγκυρας ο οποίος μπορεί να κάνει ότι επιθυμεί– π.χ. να απαγορεύσει την κυκλοφορία στους δρόμους, την συγκέντρωση πλήθους, την εκτύπωση και διανομή εφημερίδων ακόμα και την προβολή «ενοχλητικών» κινηματογραφικών ταινιών! «Εκλογές», βουλευτικές και προεδρικές, κάτω από κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» αποτελεί κακόγουστο αστείο ακόμα και με τα πλέον στοιχειώδη πρότυπα δημοκρατίας. 
Η Τουρκία την τελευταία διετία, σύμφωνα με την έκθεση της αμερικανικής CPJ (πρόκειται για την μη κυβερνητική οργάνωση «Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων») βρίσκεται στην κορυφή των χωρών με τον μεγαλύτερο αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων και σύμφωνα με την οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» κατέχει την 149η θέση στην κατάταξη της ελευθερίας του Τύπου. Φυσικά, δεν υπολογίζονται οι απολυμένοι «αντιφρονούντες» δημοσιογράφοι, που δεν είναι δυνατόν να καταμετρηθούν. 
Από τα τέσσερα πολιτικά κόμματα του σημερινού Τουρκικού κοινοβουλίου, το τρίτο σε δύναμη Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (Halkların Demokratik Partisi – HDP), είναι το μοναδικό που διαφωνεί και αγωνίζεται εναντίον της νέο – οθωμανικής φαντασίωσης της Τουρκικής ελίτ. Οι δύο συμπρόεδροι του κόμματος, ο χαρισματικός Σελαχατίν Ντεμιρτάς (υποψήφιος του κόμματος για την προεδρία) και η Φιγκέν Γιουκσεκντάγκ βρίσκονται στις φυλακές (όπως και οι μισοί βουλευτές του κόμματος καθώς και χιλιάδες στελέχη του) με την «κατηγορία» της τρομοκρατίας. Το HDP βρίσκεται υπό ανελέητο διωγμό ώστε το ποσοστό του να μην ξεπεράσει το όριο του 10% που απαιτείται προκειμένου να μπει αυτόνομα στο Τουρκικό κοινοβούλιο κατά τις βουλευτικές  «εκλογές» του Ιουνίου 2018.
Σύμφωνα με ανακοίνωση (Μάρτιος 2018) του γραφείου του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του ανθρώπου, οι Τουρκικές αρχές έχουν θέσει υπό κράτηση 160.000 πολίτες και έχουν απολύσει άλλους τόσους! Στους 160.000 συλληφθέντες περιλαμβάνονται δημοσιογράφοι, στρατιωτικοί, δικαστικοί, πανεπιστημιακοί, δημόσιοι υπάλληλοι, επιχειρηματίες, κληρικοί, ακτιβιστές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι κ.ο.κ.ε. 
Στο «δημοψήφισμα» για την αλλαγή του Τουρκικού συντάγματος της 16ης Απριλίου 2017, η ελεγχόμενη από το καθεστώς Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή (YSK), θεώρησε «έγκυρους» 2,5 εκατομμύρια μη σφραγισμένους φακέλους ψηφοδελτίων, κατά παράβαση του εκλογικού νόμου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και του Τουρκικού δικηγορικού συλλόγου που χαρακτήρισε παράνομη την καταμέτρηση των μη σφραγισμένων φακέλων. Το «ΝΑΙ» στην συνταγματική αλλαγή επικράτησε με διαφορά 1,2 εκατομμυρίων ψήφων αποκλειστικά και μόνο με την «προσθήκη» 2,5 εκατομμυρίων άκυρων ψηφοδελτίων! 
Επειδή το πάθημα φαίνεται να έγινε μάθημα, ο δικτάτορας της Άγκυρας έσπευσε να περάσει από το Τουρκικό κοινοβούλιο ένα νέο εκλογικό νόμο (15 Μαρτίου 2018) «νομιμοποιώντας» όλες τις πράξεις βίας και νοθείας που πρόκειται να εφαρμόσει στις 24 Ιουνίου 2018:  Επιτρέπονται πλέον οι συμμαχίες μεταξύ των κομμάτων ακόμη και αν αυτά βρίσκονται κάτω από το ποσοστό του 10% (απαραίτητο για να εξασφαλίσει την αναιμική αλλά «δραστήρια» υποστήριξη των γκρίζων λύκων), οι Τουρκικές αρχές μπορούν να διορίζουν κυβερνητικούς αξιωματούχους ως υπευθύνους για την επίβλεψη των εκλογικών τμημάτων οι οποίοι μπορούν να καλούν «υπηρεσίες ασφαλείας» ώστε να παρακολουθούν την ψηφοφορία (βάζουνε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα), επιτρέπεται η μεταφορά εκλογικών κέντρων την ημέρα των εκλογών (δήθεν για λόγους ασφαλείας) και -το κυριότερο- επιτρέπεται επίσημα πλέον και η καταμέτρηση των μη σφραγισμένων ψηφοδελτίων!
Είναι απόλυτα αναμενόμενο, το επιτελείο του ψευτο – σουλτάνου να προχωράει ήδη στην «βιομηχανική παραγωγή» ασφράγιστων φακέλων με μπόλικα ψηφοδέλτια που θα «ψηφίζουν» ΑΚΡ και Ρ. Τ. Ερντογάν! Όλοι οι «αντίθετοι» ψήφοι θα παρακολουθούνται συστηματικά από «κυβερνητικούς αξιωματούχους», «υπηρεσίες ασφαλείας» και όλο το επιτελείο της αυλής του ψευτο-σουλτάνου!
Ταυτόχρονα, η απροκάλυπτη πλέον Δικτατορία Ερντογάν  σπεύδει να «εξουδετερώσει» αμέσως ένα πιθανό, επικίνδυνο αντίπαλο του προεδρικού αξιώματος: Τον συνιδρυτή του ΑΚΡ, πρώην «αδελφό» και πρώην πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Αμπτουλάχ Γκιούλ: Έστειλε στο σπίτι του τον αρχηγό ΓΕΣ Χουλουσί Ακάρ και το έμπιστο «εξαπτέρυγό» του Ιμπραήμ Καλίν να τον «συνετίσουν», μέσα σε ένα όργιο ανεπιβεβαίωτων φημών ότι ήδη βρίσκεται σε ένα ιδιότυπο «κατ΄ οίκον περιορισμό». Ο ίδιος πάντως έσπευσε να δηλώσει πως «δεν θα είναι υποψήφιος», θεωρώντας (όχι άδικα) τον εαυτό του σαν την «χρυσή εφεδρεία» σε περίπτωση που υπάρξουν άσχημες εξελίξεις μέσα στην Τουρκία.  
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α : Η Τουρκική κοινωνία είναι βαθειά διχασμένη και η πολιτική υποστήριξη προς τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μειώνεται καθημερινά. Η οικονομία που αποτελούσε το βαρύ πυροβολικό των επιχειρημάτων του και συντηρούσε πλατιά εκλογική «πελατεία» καταρρέει. «Άνθρακες ο θησαυρός» αποδεικνύονται οι μεγάλοι «θρίαμβοι» στην Συρία και στο Ιράκ. Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις απέναντι όλων των «κακών ξένων» πείθουν πλέον ολοένα και λιγότερους. 
Η αιφνιδιαστική «κήρυξη εκλογών», ένα περίπου χρόνο μετά το νοθευμένο δημοψήφισμα, είναι αποτέλεσμα πανικού. Η ολοένα και περισσότερο αυξανόμενη αντίθεση της Τουρκικής κοινωνίας προς τον Ερντογάν, σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα είναι τελείως αδύνατο να γεφυρωθεί ακόμα και με πολλούς τόνους «ασφράγιστων φακέλων» ψηφοδελτίων ώστε να τον κηρύξουν και πάλι νικητή.  
Ο φόβος του είναι τόσο μεγάλος ώστε, σύμφωνα με καταγγελίες της Τουρκικής αντιπολίτευσης, μοιράζει όπλα σε απόλυτα πιστές παραστρατιωτικές οργανώσεις που έχει σκορπίσει σε ολόκληρη την Τουρκία:
Η SADAT του ταξίαρχου ε.α. Adnan Tanrıverdi έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό ιδιωτικό στρατό για λογαριασμό του Ερντογάν. Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτή. Ο γραφικός Ντογού Περιντσέκ και η οργάνωση του, οι «Λαϊκές Ειδικές Δυνάμεις», οι «Οθωμανικές Εστίες», η οργάνωση «Μείνε Αδελφωμένη Τουρκία» του πεθερού του γιού του, Μπιλάλ Ερντογάν, η «Σέχτα Menzil» που δραστηριοποιείται στην καρδιά του Τουρκικού στρατού και «οι φρουροί των χωριών» που δραστηριοποιούνται με παχυλές αμοιβές  στις περιοχές με κουρδικό πληθυσμό, είναι μερικές μόνο από αυτές.
Όλα αυτά δημιουργούν τις προϋποθέσεις ενός ανοικτού εμφύλιου σπαραγμού που ήδη υπάρχει μεταξύ του Τουρκικού κράτους και των Κούρδων, κυρίως της νοτιοανατολικής Τουρκίας.
Οι εξελίξεις μέσα στην Τουρκία κρύβουν πολλές εκπλήξεις για τις οποίες η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται σε επίπεδο ενός διαρκούς «κόκκινου συναγερμού». 

Σκίτσο: Payam (Iran), Cartoon Movement
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πριν από μια εβδομάδα ακριβώς, φίλος, υπάλληλος των λεγομένων «θεσμών», που προηγουμένως (πριν «μεταρρυθμιστεί» η ορολογία του προγράμματος προσαρμογής, επί ΣΥΡΙΖΑ) αποκαλούντο τρόικα για να μετεξελιχθεί σε κουαρτέτο, με διαβεβαίωνε πως στα τέλη Ιουνίου θα πρέπει να περιμένουμε εκλογικό αιφνιδιασμό από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. 

Τα επιχειρήματά του ήταν σοβαρά και ισχυρά: Οι δεσμεύσεις, που πιέζεται ανελαστικά πλέον να επωμισθεί αυτή η κυβέρνηση για την «μεταμνημονιακή» περίοδο (: νέα συμφωνία πλαίσιο για συνέχιση της προσαρμογής με αυστηρή επιτήρηση, δηλαδή μια Νέα Μορφή Μνημονίου χωρίς χρηματοδότηση από τους λεγόμενους επίσημους δανειστές και το ΔΝΤ), δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν - ούτε επιθυμητό από τους θεσμούς - να αναληφθούν αποκλειστικά από τους κυβερνητικούς εταίρους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χωρίς ευρεία συναίνεση ή έστω οιονεί συναίνεση του ελληνικού πολιτικού συστήματος.  

Στον βαθμό, λοιπόν, που απομακρυνόταν η πιθανότητα ο Αλέξης Τσίπρας να πετύχει συμφωνία των πολιτικών κομμάτων στην Αθήνα παρόμοια με αυτή που «ακύρωσε» στην πράξη το δημοψήφισμα, για να φέρει και ενσωματώσει στην εσωτερική έννομη τάξη το Τρίτο Μνημόνιο, καθίστατο επιβεβλημένη η πρόωρη διάλυση της βουλής και η διεξαγωγή εκλογών πριν από την επίσημη / τυπική λήξη του τρέχοντος προγράμματος και φυσικά πριν από την τελική διευθέτηση της νέας φάσης προσαρμογής και εποπτείας των δημοσιονομικών, της αγοράς και ασφαλώς των χρηματοοικονομικών. Και τα «μπάνια του λαού», είναι μάλλον παρακινδυνευμένο να διαταράσσει κανείς με εκλογές ή οτιδήποτε άλλο! Έτσι, καταλήγουμε σε εκλογές στην Ελλάδα παράλληλα με τις εκλογές στην Τουρκία και λίγο πριν από την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, έστω με μια προσωρινή φόρμουλα μέχρι η νέα κυβέρνηση στην Αθήνα καταλήξει σε συμφωνία με την κυβέρνηση των Σκοπίων, στη βάση των διαπραγματεύσεων Κοτζιά - Ντιμιτρόφ - Νίμιτς. Καθόλου τυχαία και αυτά με την έννοια του πολιτικώς ορθού timing!

Την πληροφορία που έχω εγώ για την (αναγκαστική) απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να στήσει πρόωρες κάλπες φαίνεται να έχει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και η Φώφη Γεννηματά πλέον, μεταξύ άλλων - και μάλιστα ακριβώς την ίδια στιγμή. Την στιγμή κατά την οποία εφημερίδες, οι οποίες στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά και άλλες κεντροδεξιές και δεξιές που εμφανίζονται ως αντιπολιτευτικές, έρχονται με πρωτοσέλιδα να παραπλανήσουν συνειδητά ή ασυνείδητα, μεταφέροντας την δήθεν κυβερνητική απόφαση για εκλογές τον Οκτώβριο του 2019. Δηλαδή, την στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση σχεδιάζει εκλογές «εδώ και τώρα», διαδίδει και περνά το μήνυμα δια των ΜΜΕ που επηρεάζει πως προτίθεται να εξαντλήσει την τετραετία, ασκούμενη σε ένα μάλλον τετριμμένο επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων. Αυτή επιθυμεί να τιμήσει την λαϊκή εντολή, αλλά τι να κάνει μπροστά στην καταστροφική συμπεριφορά του «μαύρου μετώπου» υπό τον Μαρινάκη που πλέον ζητεί εκλογές πριν η κυβέρνηση κλείσει τη συμφωνία για «καθαρή έξοδο» από το τρίτο μνημόνιο!

Τι να σου κάνει και η κυρία Γεννηματά από την στιγμή που βεβαιώνεται πως οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος σκοπεύουν να καταφύγουν σε εκλογικό αιφνιδιασμό; Να περιθωριοποιηθεί, βλέποντας ακόμη και τον κύριο Μητσοτάκη να αντιδρά προεκλογικώς, ενώ εκείνη «καθεύδει», διαβάζοντας τις εφημερίδες; Θα ήταν ασυγχώρητο λάθος! Θα ήταν σαν να μην ήταν κόρη του Γεννηματά! Αντί λοιπόν να παραμείνει άψυχη πολιτικώς στο προεκλογικό σκηνικό, το οποίο μάλιστα τροφοδοτείται από σενάρια επί σεναρίων περί συνεργασιών με τον ΣΥΡΙΖΑ που στην παρούσα φάση δεν είναι καθόλου βέβαιο πως την ωφελούν προσωπικά, εμφανίζεται ξαφνικά ως «επιταχυντής των εξελίξεων», ζητώντας από την κυβέρνηση εκλογές: Να πράξει ο Αλέξης Τσίπρας αυτό που αυτός ο ίδιος έχει ήδη αποφασίσει να πράξει, με άλλα λόγια!


Είναι και αυτό πολιτική, αγαπητέ αναγνώστη! Μόνον που αυτό δεν θα μπορούσε να αποκαλέσει κάποιος αίτημα για εκλογές «εδώ και τώρα», αλλά μάλλον αίτημα για «εκλογές εδώ, μια και έχουν αποφασιστεί για τώρα»! Ο επιταχυντής των εξελίξεων στην Ελλάδα, δυστυχώς για όλους μας, δεν βρίσκεται στην Ελλάδα. Βρίσκεται «εκεί έξω», στην διεθνή και ευρωπαϊκή οικονομία, στην συγκυρία των διακυβερνητικών σχέσεων εντός της ΕΕ, ακόμη και στον … Ερντογάν, ή στις δραματικές αναθεωρήσεις των πολιτικών μεγάλων δυνάμεων που αφορούν στο γεωπολιτικό διακύβευμα της περιοχής μας. 

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του ακτιβιστή

Γύρω στα μέσα Μαρτίου έκανε την εμφάνισή της, με ανακοίνωση σε διάφορες ομάδες στο facebook, μια νέα δημοτική κίνηση πολιτών. Παγκόσμια Πόλη το όνομά της. Χωρίς όμως να εμφανίζονται ονόματα και υποστηρικτές της.
Μετά από λίγες μέρες όταν την αναζήτησα προκειμένου να ενημερώσω τους φίλους και αναγνώστες του "ακτιβιστή" δεν την βρήκα.
Σκέφτηκα πως μάλλον οι ιδρυτές της ή θα το είχαν μετανοιώσει ή θα επανέφεραν με κάποιες τροποποιήσεις το εκλογικό πρότζεκτ.

Να όμως που σήμερα το μυστήριο λύθηκε ...
Με μια ανάρτηση ο Καψάλας Συμεών Σίμος, στον προσωπικό του λογαριασμό, αυτοαποκαλύπτεται ως ο ιδρυτής και επικεφαλής της δημοτικής κίνησης πολιτών.

Το μήνυμα με το οποίο κάνει γνωστή την κίνηση Παγκόσμια Πόλη και την πρόθεσή του να ηγηθεί
του φιλόδοξου εγχειρήματος ενασχόλησης με τα κοινά:

Καλημέρα σας!!

Είμαι ο Καψάλας Συμεών (Σίμος) και ηγούμαι μιάς νέας ομάδας πολιτών του Δήμου Θερμαικού.

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας για έναν καλύτερο, σύγχρονο και αποτελεσματικό Δήμο.

Τεχνοκράτες στην πλειοψηφία μας και μακριά από κομματικές επιρροές πιστεύουμε ότι μπορούμε να δώσουμε νέα πνοή, νέες ιδέες, σύγχρονες αντιλήψεις, να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία Δήμων από άλλες χώρες για να φτιάξουμε ένα "καθαρό" Δήμο, τεχνολογικά σύγχρονο, με κοινωνικές ευαισθησίες και προτεραιότητα τον πολίτη.

Σας καλώ όλους να συμμετάσχετε σε αυτή την προσπάθεια! Γίνετε μέλη της ομάδας "Παγκόσμια Πόλη" για να ενημερώνεστε για τα νέα μας, την φιλοσοφία μας και τις δράσεις μας !!

Το logo της Παγκόσμιας Πόλης:
Σχετικά με το ποιός είναι ο νέος υποψήφιος δήμαρχος (φανταζόμαστε πως κάπου εκεί στοχεύει με τη σημερινή ανακοίνωσή του) προκύπτει από στοιχεία που υπάρχουν στην προσωπική του σελίδα:

Είναι επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης επιχείρησης Tennis Club.
Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και Operations-Management στο Harvard Extension School
Κατάγεται από τη Μηχανιώνα και έζησε στη Βοστώνη.
Διετέλεσε υψηλόβαθμο στέλεχος σε διάφορες τράπεζες και διευθυντής σε κατάστημα της Eurobank.

ΥΓ Μέχρι σήμερα περίπου δέκα (10) φλερτάρουν με την ιδέα της κατάληψης του δημαρχιακού θώκου στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν μέσα στο 2019. Άλλοι το επιθυμούν χωρίς να το ανακοινώνουν ακόμη. Άλλοι έχουν εκδηλώσει την πρόθεσή τους, όπως και ο κ. Καψάλας.
Εκτενές ρεπορτάζ για την προ- προεκλογική κατάσταση προσεχώς από τον ακτιβιστή.





Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
"Η σκέψη και μόνο ότι είμαστε υγιείς μειώνει την πιθανότητα πρόωρου θανάτου κατά 71%", σύμφωνα με μεταμελέτη στις ΗΠΑ. Καθόλου παράδοξο! Όπως καθόλου παράδοξο δεν θα ήταν η κατασκευή και οργανωμένη διάδοση θετικών ειδήσεων για την οικονομική πρόοδο της Ελλάδας επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να φέρνει ψήφους στα δύο αυτά κόμματα.
Δεν φέρνει όμως, σύμφωνα τουλάχιστον με τις μετρήσεις διαμόρφωσης της πολιτικής στάσης. Γιατί; Επειδή η εκλογική συμπεριφορά δεν ρυθμίζεται (: επηρεάζεται) απλοϊκά, μονοδιάστατα και με κανόνα τις πρόχειρες εντυπώσεις του ουάου οικονομολόγου, ο οποίος, ο δυστυχής, νομίζει πως μετατράπηκε σε ταχυδακτυλουργό της πολιτικής επικοινωνίας, της ψυχολογίας και της πολιτικής ψυχολογίας.
Αναγνώστη μου, η τέχνη (μου) της πολιτικής επικοινωνίας δεν είναι απλή (πόσο μάλλον απλοϊκή), δεν είναι επίσης επιπόλαιος οικονομικός συμπεριφορισμός και στηρίζεται στην κατανόηση και εκμετάλλευση των παραδόξων και όχι δογμάτων και στερεοτύπων. Η ζωή, όπως και η επιστήμη ή οι τέχνες και οι Τέχνες, προοδεύει αποκλειστικά μέσω της κριτικής διαδικασίας που αναδεικνύει και μελετά τα παράδοξα. Απλώς ήθελα να το λάβεις υπόψιν...
Η πραγματικότητα είναι πως η παραμυθία στη βάση της οικονομικής προόδου και απόδοσης που με ζήλο κατασκευάζει μέσα σε ένα προεκλογικό κλίμα η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, προσφέρει ψήφους στη ΝΔ, ενώ διαμορφώνει πιθανότητες για την είσοδο στη βουλή κόμματος ή ακόμη και κομμάτων που κινούνται στον χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Η θετική σκέψη (: ψευδαίσθηση) για την εξέλιξη στην Ελλάδα μετά το τέλος του παρόντος προγράμματος προσαρμογής (μνημόνιο) - που παράγεται από την κυβέρνηση και αναμεταδίδεται άκριτα από τα περισσότερα μέσα του εσωτερικού και ΜΜΕ του εξωτερικού, που προπαγανδίζουν την στρατηγική της τρόικας ή/και του χρηματοπιστωτικού ολιγοπωλίου - ενδυναμώνει ακριβώς αυτούς που προπαγάνδισαν την χρησιμότητα των συγκεκριμένων μνημονίων και την παραμονή στην ευρωζώνη πάση θυσία. Και αυτοί δεν ήταν πολιτικοί ή/και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ!
Από την άλλη, η συγκεκριμένη κατασκευή αυτής της ίδιας θετικής σκέψης στο ζήτημα ερεθίζει, μάλλον αντιδραστικά, όλους εκείνους που επωμίσθηκαν το μεγάλο ρίσκο υποστηρίζοντας το "ΟΧΙ" στο περίφημο δημοψήφισμα-απάτη της προηγούμενης κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό το 60% θα μπορούσε να "τιθασευτεί" μόνον μέσω μιας "κριτικής" ή ακόμη και "μίζερης" σκέψης και όχι μέσω της "θετικής σκέψης" των ημερών. Άλλωστε δεν ήταν η "θετική", αλλά η "κριτική-αγωνιστική" σκέψη που έφερε ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση μετά την ιλαροτραγωδία του δημοψηφίσματος και των ελεεινών θεατρινισμών που ακολούθησαν για την εισαγωγή και πολιτική νομιμοποίηση του τρίτου μνημονίου εσωτερικής υποτίμησης και απορύθμισης. Στον χώρο αυτό δομείται σήμερα η πιθανότητα κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης με αριστερό προφίλ από νέο κόμμα. 
Δυστυχώς για τους υπεύθυνους χάραξης της επικοινωνιακής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, η ζωή, όπως και η αγορά, ενώ έχουν ανάγκη την παραμυθία και την ουτοπική τις περισσότερες φορές αισιοδοξία που γεννά η θετική σκέψη, σπανίως υποστηρίζουν αυτόν ή αυτούς που την παράγουν! Ψηφίζουν αυτόν που την εκμεταλλεύεται καλύτερα. Και ποιος θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα το θετικό κλίμα για την οικονομία που κατασκευάζει η κυβέρνηση; Μα, προφανώς, αυτός που υποστήριξε "θετικά" τα μνημόνια και δικαιωμένος πλέον από τη μνημονιακή στάση και συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αναπτύσσει την δική του παραμυθία για την "επόμενη μέρα", με ελάφρυνση των κοινωνικών συνεπειών για όλους και όχι μόνον για τους πολύ φτωχούς.
Ασφαλώς, αυτά τα ανακουφιστικά παραμύθια δεν έχουν σχέση με την οδυνηρή πραγματικότητα που θα οδηγήσει αναγκαστικά σε μια υβριδική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, μετά το τέλος της χρηματοδότησης από τον λεγόμενο Επίσημο Τομέα, και όχι σε ένα υβριδικό πρόγραμμα, όπως διακινείται αυτές τις ημέρες στο πλαίσιο των θετικών ειδήσεων για την παραγωγή θετικής σκέψης.

Οι επενδύσεις άργησαν και δεν ήρθαν τελικά, ενώ οι κυβερνήσεις των επίσημων δανειστών άλλαξαν και αλλάζουν στην ευρωζώνη, μετατρέποντας ένα δύσκολο πεδίο διαπραγμάτευσης για το χρέος σε ναρκοπέδιο. Ξέρεις, αναγνώστη μου, πόσοι καλοί άντρες με θετική σκέψη εξοντώθηκαν κατά την μαζική αντεπίθεση του κόκκινου στρατού, επειδή δεν αρκούσε η θετική σκέψη τους για να εξουδετερώσουν τα γερμανικά ναρκοπέδια! 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 2
του ακτιβιστή

Είκοσι μήνες απομένουν μέχρι τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και οι προθέσεις διεκδίκησης της δημαρχείας Θερμαϊκού ήδη έρχονται στο φως. Βέβαια από μήνες συγκροτούνται ομάδες, γίνονται συσκέψεις και ανιχνεύονται διαθέσεις φίλων και υποστηρικτών.
Δεν θα αναφερθούμε στο σκηνικό που διαμορφώνεται και που είναι σε πλήρη γνώση μας. Θα το πράξουμε σε προσεχή ανάρτησή μας.
Σκοπός του σημερινού ποστ είναι η πληροφόρηση που είχαμε σχετικά με  υποψηφιότητα ενός παλιού γνωστού, που ενώ συνειδητά έμεινε εκτός από τις προηγούμενες εκλογές, ενώ είχε δεχθεί (φορτικά θα λέγαμε) προτάσεις να ενταχθεί σε περισσότερους του ενός συνδιασμούς το απέφυγε και ασχολήθηκε με καθήκοντα στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.
Πρόκειται για τον Παναγιώτη Τροκάνα. Ένα νέο άνδρα με εμπειρία στα αυτοδιοικητικά (υπήρξε βασικό στέλεχος της διοίκησης Αλεξανδρή και διετέλεσε Πρόεδρος του ΔΗΠΠΑΚΥΘ) και όρεξη να προσφέρει στον τόπο. Με οικογένεια ντόπιων Περαιωτών, που έχουν συνεχή παρουσία ως εκλεγμένοι στα δημοτικά συμβούλια και με στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον θεωρείται πως μπορεί να διεκδικήσει τον δημαρχιακό θώκο.
Το σημαντικότερο όμως προσόν του, όπως λένε φίλοι του, είναι πως δεν είναι χρεωμένος με  κομματική ένταξη πουθενά.
Μένει να δούμε την εξέλιξη της θεμιτής αυτής φιλόδοξης διεκδίκησης και κυρίως την υποστήριξη που θα μπορέσει να έχει.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Λεωφορεία για φοιτητές βγάζει στους δρόμους το ΑΠΘ για την ημέρα της διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών, αυτή την Τετάρτη (24/5).
Πιο αναλυτικά, ανακοινώνεται πως, με απόφαση των Πρυτανικών Αρχών, για τη διευκόλυνση των φοιτητών την Τετάρτη 24 Μαΐου 2017, ημέρα διεξαγωγής φοιτητικών εκλογών, θα πραγματοποιηθούν τα παρακάτω δρομολόγια των δύο (2) λεωφορείων που διαθέτει το ΑΠΘ, ως εξής:
Τα δρομολόγια θα πραγματοποιούνται από Γιαννιτσών προς Βούλγαρη και αντίστροφα με μοναδική ενδιάμεση στάση το ΑΠΘ (δεν θα πραγματοποιούνται ενδιάμεσες επιβιβάσεις).
Η επιβίβαση θα γίνεται μόνο με την επίδειξη του Φοιτητικού Δελτίου (πάσο) και μόνο για καθήμενους επιβάτες (για όσους δηλαδή επιτρέπει η χωρητικότητα των λεωφορείων) σύμφωνα με τη νομοθεσία.
Αφετηρίες:
Γιαννιτσών 30 & Αναγεννήσεως γωνία (επί της Γιαννιτσών, έναντι Νέου Σιδηροδρομικού Σταθμού)
Βούλγαρη με Στρωμνίτσης γωνία (επί της Στρωμνίτσης, τέρμα λεωφορείων ΟΑΣΘ)
Εξετάζεται η δυνατότητα επέκτασης αυτής της λειτουργίας και τις επόμενες μέρες, σε περίπτωση συνέχισης των κινητοποιήσεων του ΟΑΣΘ. Θα εκδοθεί σχετική ανακοίνωση.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Μιχαήλ Στυλιανού 9.5-17

Νικητής των χθεσινών γαλλικών εκλογών είναι ασφαλώς η κ. Μέρκελ -ακριβώς όπως το έθεσε η Μαρίν Λε Πεν στην προηγηθείσα τηλεμαχία. Αλλά, πέραν του 4ου Ράιχ, αδιαμφισβήτητος -πλην αθέατος νικητής-  είναι αυτό που ενσαρκώνει ο κ. Εντουάρντ ντε Ροτσίλντ, ιδιοκτήτης της ομώνυμης γαλλικής τράπεζας , παλαιός πάτρωνας του Μανουέλ Μακρόν και μεγαλύτερος μέτοχος της Λιμπερασιόν, στης οποίας την πρωτοσέλιδη,  ρυθμικά εκτινασσόμενη εντολή (που είδαμε και σε ελληνικές ιστοσελίδες) συνεμορφώθη πειθήνια το 64% των Γάλλων ψηφοφόρων:
«Κάνε ότι θέλεις          Αλλά. . .  Ψήφισε Μακρόν!»
Ο μεγάλος νικητής των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία είναι τελικά ο «Μεγάλος Αδελφός» της προφητείας του ΄Οργουελ: μια μικρή διεθνής σκοτεινή κλίκα ελέγχου του χρήματος και της εξουσίας, ένας των εκπροσώπων της οποίας στην Ε. Ε. είναι ο κ. ντε Ροτσίλντ.
Ο Μεγάλος Χαμένος των γαλλικών προεδρικών εκλογών είναι  βέβαια η Δημοκρατία σε όλη την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, αλλά και ευρύτερα στην Δύση, εφ’ όσον το σύνθημα/εντολή της Λιμπερασιόν απλώς  υπενθύμιζε στους Γάλλους τα όρια επιλογής που διαθέτουν στην επικράτεια και τη Γλώσσα (΄Οργουελ) της «Δημοκρατίας» της  Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.
Πιο ξεκάθαρα το είχε δηλώσει σε εμάς, ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ, Πρόεδρος της Κομισιόν, στις 25 Ιανουαρίου 2015: « Il ne peut y avoir de choix démocratique contre les traitès européens», « Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική επιλογή εναντίον των ευρωπαϊκών συνθηκών».
Φράση που αποτελεί παραλλαγή της επιγραφής που είχε βάλει ο Δάντης Αλιγκέρι στην είσοδο της κολάσεως: «Ο εισερχόμενος, εδώ αφήνει κάθε ελπίδα.» (Εάν στην διατύπωση δεν με απατά η μνήμη εφηβικών αναγνωσμάτων.)
Τα 65% των 75% των Γάλλων ψηφισάντων συμφώνησαν χθες με την Λιμπερασιόν. Όπως στις 20 Φεβρουαρίου 2015 συμφώνησε με τον Γιούνκερ, χωρίς δισταγμό, ο κ. Βαρουφάκης, νομιμοποιώντας με την υπογραφή του το χρέος και τις δεσμεύσεις των προηγουμένων μνημονίων. Πριν μια βδομάδα (;), στη τηλεόραση, ξαφνικά ανακάλυψε πως αυτό ήταν «το λάθος» της θητείας του με τον Τσίπρα. Αλλά προχτές, διακήρυξε την υποστήριξή του στον Μανουέλ Μακρόν, απογυμνώνοντας και από εσώρουχα και μακιγιάζ την μετάνοια για το «λάθος».
(Δεν θα ήταν λάθος –παρενθετικά- να δούμε στον κ. Βαρουφάκη μιαν ελληνική έκδοση Εμμανουέλ Μακρόν, με ντόπια, βέβαια, φυσιολογικά  χαρακτηριστικά, αλλά με σύμπλεγμα στέρησης της προστασίας ενός Ρότσιλντ και των 70.000 άρθρων, φωτογραφικών εξωφύλλων και, δεκάδων ωρών τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού χρόνου προεκλογικής προπαγάνδας που αυτή συνεπάγεται. Και που αποδείχτηκε τόσο θαυματουργή, ώστε να καθίσει τον άγνωστο προ τριετίας Μακρόν, ούτε καν καθηγητή πανεπιστημίου, στην έδρα των Ηλυσίων.)

                            Η επομένης της μέθης

Θαυματουργή και φαντασμαγορική η νίκη αυτού του νέου 39 ετών, του νεώτερου Γάλλου προέδρου -«νεώτερου και από τον Ναπολέοντα» εκστασιάζονταν χθες οι σχολιαστές των μίντια.               Αλλά γιατί τα σχόλια του Παρισιού μοιάζαν κάπως βεβιασμένα και οι τόνοι της ορχήστρας των Βρυξελλών  όχι αντίστοιχοι με το όργιο της προπαγανδιστικής παρέμβασης που είχε προηγηθεί, με απροκάλυπτες δηλώσεις υπέρ του Μακρόν και εναντίον της Μαρίν Λε Πεν, από την αφρόκρεμα της ευρωπαϊκής ηγεσίας : κ. κ. Μέρκελ, Σούλτς, Γιούνκερ. (Τους ίδιους που εξέφραζαν υποψίες για ρωσική προεκλογική ανάμιξη, αλλά καταγγέλθηκαν απροκάλυπτα από την βρετανική ηγεσία για προεκλογικό «bulling” (τραμπουκισμό) σε βάρος του βρετανικού λαού!)
Η κάθετη πτώση του ενθουσιασμού, μετά την απομάκρυνση του εφιάλτη μιας νίκης της δυναμιτίστριας του ευρωπαϊκού  προπυργίου της παγκοσμιοποίησης, οφείλεται στην σκεπασμένη με αδιαπέραστα νέφη πολιτική, κοινωνική και οικονομική επαύριο.
Μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, η Μαρίν Λε Πεν, σε σύντομη ομιλία της, ευχήθηκε στον αντίπαλό της επιτυχία, χάριν της Γαλλίας, ανήγγειλε την εκ βάθρων αναμόρφωση της πατριωτικής παράταξής της και κάλεσε τον κόσμο που την ακολουθεί στη συνέχιση του αγώνα για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, ανόρθωσης και της  θέσης διεθνούς  σεβασμού που δικαιούται η Γαλλία. Ευτυχής ότι διπλασίασε την δύναμή της από τις εκλογές του 2012, ότι την αύξησε κατά το 1/3 από τον πρώτο γύρο και ότι έσπασε το φράγμα της πατρικής αρνητικής κληρονομιάς, παρά τον τρομακτικό πανευρωπαϊκό πόλεμο διαπόμπευσης, χόρεψε μέχρι αργά, με φίλους και  συμμαχητές της, σε μπρασσερί της Βενσαίν.
Σε ένα μήνα ακολουθεί ένας τρίτος γύρος της ίδιας κρίσιμης αναμέτρησης, για τις εκλογές της νέας Εθνοσυνέλευσης, που θα κληθεί να ψηφίσει το άγνωστο πάντοτε πρόγραμμα του νέου Προέδρου.
 Ο κ. Μακρόν είναι πρόεδρος χωρίς κόμμα. Πριν ένα χρόνο και κάτι δήλωνε ακόμη σοσιαλιστής, μετά την θεατρική του παραίτηση δήλωσε πως δεν ανήκε σε κανένα κόμμα. Στον πρώτο γύρο των εκλογών επέμεινε στις αποστάσεις του και από τις δυο πολιτικές παρατάξεις που κυβερνούσαν μεταπολεμικά τη Γαλλία  -οι υποψήφιοι των οποίων τον κατήγγελλαν σ’ όλη τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, για να συνταχθούν τελικά πίσω του, ενώπιον του «φασιστικού κινδύνου». Όλοι εκτός του Μελανσόν, που αρνήθηκε να καθοδηγήσει τους «ανυπότακτους» αριστερούς οπαδούς του (19,5%)να μην ψηφίσουν Μαρίν λε Πεν. Και του Ντυπόν-Αιϊνιάν, που συντάχθηκε μαζί της.
Στην νέαν εθνοσυνέλευση, ο Πρόεδρος Μακρόν θα πρέπει ν’ αναζητήσει πρωθυπουργό και κοινοβουλευτική στήριξη μεταξύ των εκπροσώπων των δύο μεγάλων κομμάτων που -ως Ρεπουμπλικανοί και Σοσιαλιστές- τού αντιτάχθηκαν βίαια στον πρώτο γύρο. Δηλαδή ενός πολιτικού μίγματος  με ιστορικό εχθρότητας, τμήμα του οποίου τελικά ή απέσχε ή αποσκίρτησε στο στρατόπεδο Λε Πεν -όπως σε μείζονα λόγο συνέβη με τους «ανυπότακτους» της αριστεράς του Μελανσόν.

                         Πίσω από το σκοτεινό νέφος

Την κοινοβουλευτική βάση στήριξης του προγράμματος του νέου προέδρου θα αποτελέσουν πολιτικά φέουδα με ανεξόφλητους τίτλους εκλογικής στήριξης  στον δεύτερο γύρο και καιροφυλακτούσες αντιμαχόμενες φιλοδοξίες φεουδαρχών, για πρωθυπουργικό, υπουργικά και λοιπά πόστα εξουσίας και πολιτικής επένδυσης. Που και αυτοί θα λειτουργούν αναγκαστικά υπό την εποπτεία της προσωπικής εκλογικής πελατείας τους όσο και των δημοσκόπων. Η σαθρότητα αυτής της βάσεως, από την οποία  Ευρωπαίοι και μη πάτρωνες  βλέπουν εξαρτώμενη την αποτελεσματικότητά του κ. Μακρόν,  είναι φυσικό να μετριάζει τον ενθουσιασμό για τη νίκη του.
Απέναντι στην παράταξη των «συμμάχων», η αντιπολίτευση με επικεφαλής τους εκπροσώπους του 35% του «Πατριωτικού Μετώπου» της Μαρίν Λε Πεν, του 9,5% των «Ανυπότακτων» της αριστεράς του Μελανσόν και των οπαδών πιθανώς  και άλλων υποψηφίων του 1ου Γύρου, που δεν συντάχθηκαν με τον εκλεγέντα πρόεδρο, προβλέπεται ν’ αποτελέσουν μιαν αντιθέτως συμπαγή, αποφασισμένη και καθόλου αμελητέα αντιπολίτευση. Δεύτερος λόγος μετριασμού των απανταχού ενθουσιασμών για την χθεσινή νίκη.
Αλλά υπάρχει και η -πέρα των σταθμητών πολιτικών συντελεστών- μελλοντική πραγματικότητα, πίσω από το  σκοτεινό αδιαπέραστο νέφος που κρύβει την αύριο της Μακρονικής Γαλλίας και του ευρωπαϊκού εργαστηρίου των αλχημιστών της Παγκοσμιοποίησης -με την «Δημοκρατία» ΄Οργουελ:
 Η  πραγματικότητα μιας Γαλλίας ταραγμένης, ανήσυχης, βαθειά πληγωμένης, και εύφλεκτης.  Μιας Γαλλίας με παράδοση κοινωνικών αγώνων, οδοφραγμάτων, ηρωικών και ενδόξων πολέμων με επίδοξους κατακτητές και μεγάλων μνημείων πολιτισμού. Αυτή η Γαλλία είναι σήμερα διχασμένη, μετά  την πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί σειρά γενεών, από ξένους και παρείσακτους  εισαγωγείς εκμαυλιστικών δαιμονίων μετα-νεωτερικού ευδαιμονικού εκφυλισμού.
Λένε μερικοί και εδώ παντογνώστες ότι από αυτές τις εκλογές η Γαλλία αποκαλύφτηκε «μοιρασμένη στα τέσσερα». Η πραγματική Γαλλία είναι διχασμένη στα δύο: Στο Πατριωτικό Στρατόπεδο και στους αλλοτριωμένους (από προπαγάνδα, ιδιοτέλεια ή φόβο) υπνοβάτες της Παγκοσμιοποίησης.

Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών και το τείχος της αμείλικτης αντικειμενικής πραγματικότητας, προς το οποίο επωμίσθηκε να οδηγήσει το γαλλικό φορτηγό εκρηκτικών ο νεαρός νέος οδηγός της Γαλλίας, δεν προοιωνίζεται θρίαμβο των σχεδιαστών του παράτολμου εγχειρήματος. Και είναι βέβαιο πως οδηγεί σε βίαιη αφύπνιση – και όχι μόνο των υπνωτισμένων στη Γαλλία βουλήσεων.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του James Petras, Unz Review, May I,2017

[ O  αρθρογράφος είναι Ελληνο-Αμερικανός, τέως διπλωμάτης, διεθνώς σεβαστός δημοσιολόγος ευρείας παιδείας και φιλοσοφικής θεώρησης. Στο προκείμενο εκθέτει το επιμελώς αποκρυπτόμενο πρόγραμμα της υποψήφιας για την Προεδρία της Γαλλίας Μαρίν Λε Πεν, προς γνώσιν και κρίσιν -παντός ανθρώπου καλής πίστεως- της ίδιας και της πολυσύνθετης χορωδίας των υβριστών της. ΄Εχει ακόμη πρακτική χρησιμότητα για τους παρεπιδημούντες Γάλλους ψηφοφόρους, αλλά διαρκή και διαφωτιστική(;) για πολλούς παρ ημίν Σόρο-αριστερούς]

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Εισαγωγή: Κάθε μέρα, με απίθανους τρόπους, ηγετικές μορφές από τη δεξιά και την αριστερά, από τον τραπεζικό κόσμο και παριζιάνους διανοουμένους, κατασκευάζουν ιστορίες και προωθούν συνθήματα κατασυκοφάντησης της προεδρικής υποψήφιας Μαρίν Λε Πεν.
Διαστρέφουν το πρόγραμμά της, κολλώντας την ετικέτα «εξτρεμιστική» στη δέσμευσή της υπέρ της τάξης των εργαζομένων και εναντίον του ιμπεριαλισμού. Φόβος και φθόνος για το γεγονός ότι η νέα γυναίκα ηγείται ενός λαϊκού κινήματος έχει εισρεύσει στα αφρίζοντα από σαμπάνια δείπνα των καλεσμένων του Εμμάνουελ «Μάννυ» Μακρόν. Και έχει πολλούς λόγους να ανησυχεί. Η Λε Πεν απευθύνεται στα στοιχειώδη συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των Γάλλων εργατών, αγροτών, δημοσίων υπαλλήλων, ανέργων και υπο-απασχολούμενων νέων και εργατών σε ηλικία που πλησιάζουν τη συνταξιοδότηση.
Τα ΜΜΕ, η πολιτική τάξη,  δικαστικοί αλλά και προβοκάτορες ταραχών επιτίθενται άγρια κατά της Λε Πεν, διαστρέφοντας την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της. Τους εξαγριώνει ότι η Λε Πεν υπόσχεται να αποσύρει τη Γαλλία από την ενιαία διοίκηση του ΝΑΤΟ –τερματίζοντας ουσιαστικά την δέσμευσή της στους αμερικανικούς πολέμους ανά τον κόσμο. Η Λε Πεν απορρίπτει την ολιγαρχική δυναστεία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και τα προγράμματα λιτότητας που επιβάλλει, από τα οποία θησαύρισαν Ολιγάρχες και Πολυεθνικές επιχειρήσεις. Υπόσχεται να υποβάλει την γαλλική υποταγή στην ΕΕ σε λαϊκό δημοψήφισμα. Η Λε Πεν υπόσχεται να τερματίσει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και αντίθετα να αυξήσει τις εμπορικές συναλλαγές. Θα θέσει τέρμα στην γαλλική εμπλοκή στη Συρία και θα καθιερώσει σχέσεις με το Ιράν και την Παλαιστίνη.
Η Λε Πεν έχει ταχθεί υπέρ μιας Κεϋνσιανής αναζωογόνησης της βιομηχανίας, με έμφαση στη ζήτηση, αντίθετα με το ακραία νεοφιλελεύθερο  πρόγραμμα –οικονομία της προσφοράς- του Εμμανουέλ Μακρόν.
Το πρόγραμμα της Λε Πεν αυξάνει τους φόρους στις τράπεζες και στις τραπεζικές συναλλαγές, ενώ επιβάλλει πρόστιμα στη φυγή κεφαλαίων, για να συνεχίσει την χρηματοδότηση συνταξιοδότησης των γυναικών στα 62 χρόνια και των ανδρών στα 65, να διατηρήσει την εβδομαδιαία απασχόληση στις 35 ώρες και να απαλλάξει φορολογίας τις υπερωρίες. Υπόσχεται άμεση κρατική παρέμβαση για την παρεμπόδιση μετανάστευσης βιομηχανιών σε χώρες της Ε.Ε. με χαμηλά ημερομίσθια  και την απόλυση Γάλλων εργατών.
Η Λε Πεν έχει δεσμευτεί για την αύξηση των δημοσίων δαπανών για την προστασία των παιδιών, των απόρων και των αναπήρων. ΄Εχει υποσχεθεί να προστατεύσει τους Γάλλους αγρότες από τις επιδοτούμενες φτηνές εισαγωγές. Υπόσχεται περικοπή φόρων κατά 10% για εργαζόμενους με χαμηλές αποδοχές. ΄Εχει δεσμευθεί να αγωνισθεί κατά του σεξισμού και για μισθολογική εξίσωση των γυναικών. Υποστηρίζει το δικαίωμα στην έκτρωση και τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων.
Η Μαρίν Λε Πεν θα μειώσει την εισδοχή μεταναστών σε 10.000 τον χρόνο και θα πλήξει τους σχετιζόμενους με τρομοκράτες.

Εμμανουέλ Μακρόν: Μακρο-Δισεκατομμυριούχος και Μικρό-νοιαζόμενος για τον εργαζόμενο.

Ο Μακρόν ήταν ένας τραπεζίτης επενδύσεων στη Τράπεζα Ρότσιλντ & Σια, τράπεζα ολιγαρχία, που πλουτίζει από κερδοσκοπία και από την λεηλασία του Δημοσίου Ταμείου.                           Ο Μακρόν   υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομίας του Φρανσουά Ολάντ από το 2014 ως το 2016. ΄Ηταν τότε που ο Πρόεδρος Ολάντ επέβαλε ένα πρόγραμμα εύνοιας στις επιχειρήσεις, το οποίο περιλάμβανε μια περικοπή φόρων 40 δις. ευρώ για τους πλουσίους.
Ο Μακρόν έχει δεσμούς με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και τις συνδεόμενες με αυτό συνομοσπονδίες Τραπεζών και επιχειρήσεων, των οποίων οι αξιώσεις περιλαμβάνουν: Αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπή των κοινωνικών δαπανών, απόλυση δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και διευκόλυνση της εξόδου του κεφαλαίου και της εισόδου φθηνών εισαγωγών.
 O Mακρόν είναι  θερμός υποστηρικτής του ΝΑΤΟ και του Πενταγώνου και ανεπιφύλακτος υποστηρικτής της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Από την πλευρά τους οι Ολιγάρχες είναι ενθουσιώδεις με τον εναγκαλισμό του Μακρόν στην μεγαλύτερη λιτότητα για τους Γάλλους εργαζομένους, ενώ οι στρατηγοί μπορούν να αναμένουν πλήρη οικονομική υποστήριξη για τους διεξαγόμενους και τους μέλλοντες αμερικανό-Νατοϊκούς πολέμους σε τρεις ηπείρους.

Προπαγάνδα-ρετσινιές και ψέματα

Η φιλοπολεμική, αντιεργατική και οικονομίας-προσφοράς πολιτικές του Μακρόν μας επιτρέπουν ένα μόνο συμπέρασμα: Η Μαρίν Λε Πεν είναι η μόνη υποψήφια της αριστεράς.  Το πρόγραμμα και οι δεσμεύσεις της είναι υπέρ των εργαζομένων -όχι της «σκληρής» ή «άκρας» δεξιάς και ασφαλώς όχι «φασιστικές».
Ο Μακρόν από την άλλη πλευρά είναι κηρυγμένος δεξιός εξτρεμιστής –ασφαλώς όχι «κεντρώος», όπως ισχυρίζονται τα μίντια και η πολιτική «ελίτ». Δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς το τραπεζικό ιστορικό του, τους σημερινούς υποστηρικτές του στον κύκλο των ολιγαρχών και τις πολιτικές της υπουργίας του στην κυβέρνηση Ολάντ.
Οι Μακρονιστές κατηγόρησαν την Μαρίν Λε Πεν για ακραίο «εθνικισμό», «φασισμό», «αντισημιτισμό» και «αντιμεταναστευτικό ρατσισμό». Η «γαλλική αριστερά», ή ότι έμεινε από αυτή, έχαψε τυφλά την προπαγάνδα των ολιγαρχών εναντίον της Λε Πεν, παρά την δύσοσμη προέλευση αυτών των συκοφαντιών.
Η Λε Πεν είναι προπάντων η σημαιοφόρος της εθνικής κυριαρχίας: «Πρώτα η Γαλλία! Ο  αγώνας της είναι εναντίον των Βρυξελλών και για την κυριαρχία του γαλλικού λαού. Υπάρχει μια ουρανομήκης ειρωνεία στο να στιγματίζεται ως «άκρα δεξιά» ο αγώνας κατά της αυτοκρατορικής πολιτικής εξουσίας. Είναι ύβρις να ευτελίζονται λαϊκά αιτήματα για εθνική δημοκρατική εξουσία επί της βασικής οικονομικής πολιτικής, επί των δημοσίων δαπανών, της πολιτικής εισοδήματος και τιμών, του προϋπολογισμού και των ελλειμμάτων, ως «εξτρεμιστικά και ακροδεξιά».
Η Μαρίν Λε Πεν μεταμόρφωσε συστηματικά την ηγεσία, το κοινωνικό και οικονομικό πρόγραμμα και την κατεύθυνση του κόμματος Εθνικό Μέτωπο. Απέβαλε τους αντισημίτες, περιλαμβανομένου του πατέρα της! Μεταμόρφωσε την πολιτική του για τα δικαιώματα της γυναίκας, την έκτρωση, τους ομοφυλόφιλους και τη φυλή. Κέρδισε την υποστήριξη των νέων ανέργων και των βιομηχανικών εργατών, των δημοσίων υπαλλήλων και των αγροτών.
Τρείς φορές περισσότεροι νέοι εργάτες  υποστηρίζουν το πρόγραμμά της για την αναζωογόνηση της εθνικής βιομηχανίας, από το δόγμα «Ελεύθερη Αγορά» του Μακρόν. Η Λε Πεν άντλησε υποστήριξη από τους Γάλλους αγρότες όσο και από την πληττόμενη ρευστή επαρχιακή μεσαία τάξη, καταστηματάρχες, υπαλλήλους και εργαζομένους στον τουρισμό και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων.
Παρά τα ρεύματα μεταξύ των γαλλικών μαζών εναντίον των ολιγαρχών, διανοούμενοι και πολιτικοί δημοσιογράφοι πιθηκίζουν την συκοφαντική δυσφήμηση της Λε Πεν επειδή δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τα περιώνυμα μίντια και τις διοικήσεις των πανεπιστημίων. Δεν θα αναγνωρίσουν τις βαθειές αλλαγές που επισυνέβησαν στο εσωτερικό του Εθνικού Μετώπου υπό την ηγεσία της Μαρίν Λεπέν. Είναι οι προφέσορες της αμφιλογίας –μιλούν αριστερά, ενώ πράττουν δεξιά.*
Εάν ο Μακρόν κερδίσει αυτή την εκλογή (και τίποτα δεν είναι εγγυημένο), θα εφαρμόσει βεβαίως το «σκληρό» και ακραία νέο-φιλελεύθερο πρόγραμμά του. Όταν οι Γάλλοι εργάτες κατέβουν σε απεργία και οι διαδηλωτές στήσουν οδοφράγματα κατά της λιτότητας του Μακρόν, η πλαστογραφημένη «αριστερά» θα κλαψουρίζει την άσφαιρη κριτική της περί «νόθου λογικής». Θα ισχυρίζονται ότι αυτοί είχαν δίκιο εξ αρχής.
Εάν η Λε Πεν δεν εκλεγεί, ο Μακρόν θα επιβάλει το πρόγραμμά του και θα πυροδοτήσει τη λαϊκή μανία. Η Μαρίν Λε Πεν θα είναι ισχυρότερη υποψήφια στις επόμενες εκλογές… εάν οι δικαστές της Ολιγαρχίας δεν την φυλακίσουν για το έγκλημα υποστήριξης της εθνικής κυριαρχίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.


*Ομολογία: Στη φράση μιλούν αριστερά και πράττουν δεξιά, ο μεταφραστής ομολογεί ότι  βρέθηκε σε μεγάλο πειρασμό να προσθέσει στο πράττουν την πρόθεση εισ-, έτσι για λόγους κυριολεξίας. Επικράτησε όμως τελικά η υποχρέωση σεβασμού του κειμένου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)