Articles by "Ζωοφιλία"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ζωοφιλία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Και άλλο δελφίνι νεκρό στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο μετά τις ψεύτικες υποσχέσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος Ιωάννη Τσιρώνη να βάλει τέλος στην κακοποίησή τους


Η άρνηση της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Υπουργού Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων, Ιωάννη Τσιρώνη, να βάλουν ένα τέλος στην κακοποίηση των δελφινιών με την απαγόρευση της αιχμαλωσίας τους στα δελφινάρια, στιγματίστηκε από έναν ακόμη θάνατο δελφινιού στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Υπενθυμίζουμε ότι από τα έντεκα (11) δελφίνια που είχαν φτάσει στη χώρα μας το 2010, γεννήθηκαν- σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες μας- έξι (6), από τα οποία τα τέσσερα (4) απεβίωσαν πρόωρα μαζί με ένα ενήλικο αλλά νεαρό θηλυκό (μητέρα), ανεβάζοντας τον αριθμό των θανάτων σε πέντε.


Η Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσία των Κητωδών (ΠΚΑΚ) από την αρχή σχεδόν της λειτουργίας του δελφιναρίου, με επιστολές και δελτία τύπου, έχει ενημερώσει το υπουργείο και τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες για τις επιπτώσεις τέτοιων επιχειρήσεων στα κητώδη και έχει καταθέσει, από το 2014, τεκμηριωμένη πρόταση απαγόρευσης της διατήρησης των ειδών αυτών στην αιχμαλωσία. Σήμερα πλέον, η κατάργηση των δελφιναρίων, αποτελεί παγκόσμιο αίτημα που προκύπτει από την επιστημονική γνώση και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Στην Ελλάδα, όμως, τόσο ο τέως Υπουργός Περιβάλλοντος Ιωάννης Μανιάτης όσο και ο νυν,Ιωάννης Τσιρώνης, δεν έδειξαν καμία διάθεση να τροποποιήσουν και να προσαρμόσουν την υπάρχουσα νομοθεσία παρά τις υποσχέσεις με τις οποίες έχουν εκτεθεί δημόσια. Αντιθέτως, για "ανεξήγητους λόγους", συνεχίζουν να δείχνουν ανοχή στη λειτουργία αυτής της αναχρονιστικής και βάρβαρης επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Καταγγέλλουμε την ολιγωρία ή/ και την αδιαφορία της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Υπουργού Περιβάλλοντος Ιωάννη Τσιρώνη που, ως προς τα δελφίνια, δεν διαφοροποιείται σε τίποτα από τον προκάτοχό του, Ιωάννη Μανιάτη. Καταγγέλλουμε επίσης, μέλη πολιτικών κομμάτων που από ενδεχόμενη ιδιοτέλεια διασπείρουν ψευδή πληροφόρηση, επιστήμονες μη ειδικούς που, αν και απληροφόρητοι, επιλέγουν να μιλούν αυθαίρετα καθώς επίσης και ειδικούς που, αν και ενημερωμένοι, επιλέγουν να σιωπούν. Καταγγέλλουμε, ακόμα, οργανώσεις οι οποίες, για δικό τους όφελος, στηρίζουν την κακοποίηση των κητωδών, διαδίδοντας ανακρίβειες και όχι μόνο, και επιφυλασσόμαστε να προβούμε σε σχετικές ανακοινώσεις.


Τέλος καταγγέλλουμε τις  μέχρι πρότινος όχι μόνο ψευδείς, αλλά και δόλιες διαδόσεις  και τους ισχυρισμούς περί του τάχα μου δήθεν κινδύνου ευθανασίας των δελφινιών σε περίπτωση που κλείσει το δελφινάριο του Αττικού Πάρκου.  Όπως αποδείχθηκε όσα δελφίνια επέζησαν μεταφέρθηκαν στο δημόσιο δελφινάριο της Λιθουανίας, όπου προφανώς θα επιστρέψουν και τα δύο εναπομείναντα (Ιάσωνας και Ερμής).

Μέχρι σήμερα, όταν ένα δελφινάριο κλείνει, τα δελφίνια μεταφέρονται σε ένα άλλο δελφινάριο. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα, ότι ποτέ και πουθενά κανένα δελφίνι σε αιχμαλωσία δεν έχει θανατωθεί ως πλεόνασμα (surplus), σε αντίθεση με άλλα είδη για τα οποία η πρόεδρος της EAZA (Ευρωπαϊκή Ένωση Ζωολογικών Πάρκων και Ενυδρείων), έχει παραδεχτεί δημοσίως ότι θανατώνονται κατά χιλιάδες ετησίως, μόνο και μόνο επειδή περισσεύουν. Η τεράστια δυσκολία της αναπαραγωγής των αιχμάλωτων δελφινιών και της απόκτησης από αυτά απογόνων βιώσιμων και ικανών να προσεγγίσουν το προσδόκιμο ζωής του είδους τους, καθώς επίσης και η πολυτιμότητα ειδικά των καλά εκπαιδευμένων ατόμων, καθιστούν τη θανάτωσή τους απαγορευτική.  Από τούδε και στο εξής όμως, διαγράφεται μία καλύτερη προοπτική απελευθέρωσης σε ελεγχόμενα καταφύγια.  Για παράδειγμα, από το δελφινάριο της Βαλτιμόρης που έκλεισε μετά από απόφαση του ιδιοκτήτη να εγκαταλείψει αυτή την αναχρονιστική και απάνθρωπη δραστηριότητα, τα δελφίνια θα απελευθερωθούν με τον τρόπο αυτό (σε ελεγχόμενο καταφύγιο) μέχρι το 2020. Κάτι ανάλογο προβλέπεται και για τα δελφίνια του μοναδικού δελφιναρίου της Φιλανδίας που έκλεισε τον Οκτώβριο του 2015, με πρωτοβουλία του Δήμου της πόλης Tampere, που υιοθετήθηκε πλήρως από τον Υπουργό Περιβάλλοντος.


Η αιχμαλωσία σκοτώνει τα δελφίνια. Και η διαπλοκή. Και η διαφθορά επίσης. Σε ολόκληρο τον κόσμο τα υπέροχα αυτά θηλαστικά αγοράζονται, δανείζονται, πωλούνται, ταξιδεύουν με αεροπλάνα, ανταλλάσσονται, νοικιάζονται, υποφέρουν.  Toανυποψίαστο κοινό πληρώνει εισιτήρια για να τα δει και να τα θαυμάσει, ζητά να τα αγγίξει και όταν κάποια στιγμή εξαφανιστούν από το προσκήνιο δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για την τύχη τους. Και όταν πεθάνουν τα κομματιάζουν και τα ταΐζουν στις τίγρεις και τα λιοντάρια. Στη θέση τους βάζουν άλλα, καινούργια και κανένας δεν καταλαβαίνει τη διαφορά.

Όταν το πείραμα της αναπαραγωγής στην αιχμαλωσία έχει αποτύχει παγκοσμίως εδώ και πολλές δεκαετίες. Όταν η θνησιμότητα, πάντοτε και παντού, είναι τόσο υψηλή. Όταν ο εμπλουτισμός της δεξαμενής των γονιδίων με άγριους γεννήτορες είναι πάντα και παντού αναγκαίος και αναπόφευκτος και αποτελεί μεγάλο πλήγμα για τους άγριους πληθυσμούς. Όταν οι δρόμοι της εμπορικής διακίνησης των δελφινιών (trafficking) έχουν πλήρως εξιχνιαστεί.  Όταν το "ξέπλυμα" της παράνομης προέλευσης οδηγεί με συγκεκριμένους τρόπους και μέσα από συγκεκριμένες διαδρομές σε νομιμοφανή πιστοποιητικά. Όταν ο ισχυρισμός πως τα δελφίνια που γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία υποφέρουν λιγότερο έχει καταρριφθεί. Όταν ο μύθος της δελφινοθεραπείας έχει καταρρεύσει. Όταν μετά και τον τελευταίο θάνατο του μικρού δελφινιού και την επιστροφή άλλων τριών στο Θαλάσσιο Μουσείο της Λιθουανίας, τα δελφίνια που έχουν απομείνει στο Αττικό πάρκο είναι πλέον μόνο δύο. Τι περιμένετε κ.κ. αρμόδιοι του Υπουργείου; Νέες εισαγωγές και νέους θανάτους; "Να ξαναδούμε δηλαδή το ίδιο έργο από την αρχή"; Γι’ αυτό μας εμπαίζετε?

Ενημερώνουμε ότι η Π.Κ.Α.Κ. έχει καταθέσει στο υπουργείο όλα τα απαραίτητα έγγραφα και αναμένει την σχετική τροπολογία. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία πλέον...


Επικοινωνίαfreedolphinsgr@gmail.com



Γράφει ο mitsos175.

Οργή έχει προκαλέσει ο θάνατος του γορίλα Χαράμπε στο ζωολογικό κήπο του Σινσινάτι στις ΗΠΑ, έπειτα από πυροβολισμό από τους φύλακες. Η αρμόδια ομάδα "πήρε μία σκληρή απόφαση και ήταν η σωστή απόφαση, γιατί σώθηκε η ζωή ενός μικρού αγοριού" υποστήριξε ο διευθυντής. Όπως είναι γνωστό ένα αγοράκι βρέθηκε μέσα στον χώρο του γορίλα και οι φύλακες εκτίμησαν ότι το παιδί κινδύνευε. Μάρτυρες βέβαια υποστηρίζουν ότι το ζώο δεν έκανε καμιά επιθετική κίνηση.

Άλλοι κατηγορούν τη μητέρα για παραμέληση, άλλοι τους φύλακες. Σκόπιμα μάλλον αποσιωπούν τα ΜΜΕ τις ευθύνες του ίδιου ζωολογικού κήπου όσον αφορά την ασφάλεια. Τα κλουβιά έχουν σκοπό να μην δραπετεύουν τα αιχμάλωτα ζώα, αλλά θα έπρεπε να είναι και σχεδιασμένα ώστε να μην μπαίνουν μέσα τα παιδιά.

Η συμπάθεια για το γορίλα είναι δικαιολογημένη, αφού καταστρέφουμε το φυσικό τους περιβάλλον, τους αιχμαλωτίζουμε - όταν δεν τους σκοτώνουμε, δεν παίρνουμε μέλη τους ως τρόπαια - κάνουμε πειράματα πάνω τους κλπ. Με την παραμικρή αφορμή τους εκτελούμε, καθόσον "οι γορίλες είναι επικίνδυνοι". Οι γορίλες, όχι εμείς, που "πηδήξαμε" τον πλανήτη.

Κυρίως όμως η συμπάθια είναι, διότι ο γορίλας πλήρωσε τις αμαρτίες άλλων και την ατυχία του. Ατυχία ήταν η στιγμιαία απροσεξία της μητέρας, η έμφυτη περιέργεια του μικρού, κι ο φόβος των φυλάκων, ότι αν συμβεί κάτι κακό στο παιδί, θα είχαν σοβαρά μπλεξίματα. Αμαρτία είναι η ίδια η λογική της αιχμαλωσίας κι ο τρόπος που γίνεται με σκοπό πάντα το κέρδος. "Πληρώστε να δείτε τον επικίνδυνο γορίλα κι είναι επικίνδυνος αφού τον σκοτώνουμε"! Να ξεκαθαρίσω όμως ότι, αν ο γορίλας επιτίθονταν στο παιδί, θα προείχε η ασφάλεια του μικρού. Αλλά, αν πράγματι έκανε επίθεση, που μάλλον δεν έκανε. Επίσης καλό είναι να προλαβαίνεις τέτοια διλήμματα, πράγμα που η διεύθυνση (κι όχι οι φύλακες) ΔΕΝ έκανε.

Αν υπήρχε τρόπος επικοινωνίας με το Χαράμπε θα του έλεγα:
Αγαπητέ γορίλα, κι εμείς εδώ στην Ελλάδα φυλακισμένοι είμαστε. Αιχμάλωτοι, θύματα. Εσύ ηλιθίων, εμείς σαδιστών τοκογλύφων. Λυπάμαι που σε σκότωσαν τσάμπα και βερεσέ. Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Εμάς μας σκοτώνουν για τις Τράπεζες. Μάλιστα μας βασανίζουν πρώτα, όχι "μια κι έξω". Βλέπεις, αν σε παρηγορεί, δεν είμαστε πια εμείς οι άνθρωποι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Πάνω από μας υπάρχουν τα λεφτά. Δεν είναι ζώα, κτήνη όμως είναι όσοι τα προσκυνούν. Αιμοβόρα κι αδίστακτα αρπακτικά που κάνουν και τα πιο τρομερά θηρία του πλανήτη, να μοιάζουν αγγελούδια μπροστά τους. Άλλωστε τα ζώα ζουν αρμονικά με το Περιβάλλον, ενώ οι πλούσιοι έχουν πόλεμο με αυτό. Το λεηλατούν, το καταστρέφουν για να κάνουν χρήμα. Κάτι σαν αρρώστια.

Ο θάνατος κι ο δικός σου κι ο δικός μας είναι σίγουρος. Δεν έχει σημασία, αν έχουμε δεχθεί μοιρολατρικά τη φυλακή μας, αν φοβόμαστε την αποτυχία μιας απόπειρας δραπέτευσης κι Ελευθερίας, είμαστε απειλή. Γιατί υπάρχουμε. Κερδίζουν βέβαια από μας, εις βάρος μας. Αλλά μας φοβούνται, μας μισούν. Γιατί αυτό που κάνουν είναι έγκλημα και το γνωρίζουν. Ξέρουν ότι ένα ζώο ποτέ δεν επιτίθεται, αν δεν νιώσει απειλή, αν δεν είναι άρρωστο ή πεινασμένο. Τα παιδιά δεν αποτελούν το μενού του γορίλα... Όπως ξέρουν επίσης, ότι εμείς οι εργαζόμενοι δεν φταίμε για τα δικά τους εγκλήματα ή λάθη, αλλά εμείς τα πληρώνουμε πανάκριβα.

Το λάθος σου και το δικό σου και το δικό μας είναι πως δεν τολμάμε να φύγουμε, να Αντισταθούμε, κι ας πεθάνουμε. Θα πεθάνουμε όμως Ελεύθεροι. Είσαι πιο συμπαθής από πολλούς ανθρώπους, διότι δεν έχεις την ανθρώπινη νοημοσύνη. Ευτυχώς! Αλλιώς τι δικαιολογία θα είχες, που μένεις σκλάβος; 




πηγή

Στο ετήσιο φεστιβάλ σκυλίσιου κρέατος της πόλης Γιούλιν, κλέβουν σκυλάκια από τους ιδιοκτήτες τους και τα σφάζουν ή τα ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου. Στη συνέχεια τα κρεμούν σε τσιγκέλια, τα σκίζουν από τον πρωκτό μέχρι πάνω, τα γδέρνουν και τα τρώνε. 

Η φρίκη πρέπει να είναι αβάσταχτή: νέα έρευνα βρήκε πως ο εγκέφαλος των σκύλων είναι παρόμοιος με των ανθρώπων όσον αφορά στα συναισθήματα. Όσοι έχουν ζήσει με σκύλους το νιώθουν αυτό. Αν αναλογιστούμε πως οι σκύλοι είναι ζωντανά όντα με σκέψεις και συναισθήματα, το μαρτύριο που περνάνε σε αυτό το «φεστιβάλ» είναι εξωφρενικό. 

Χιλιάδες κινέζοι πολίτες έχουν διαδηλώσει ενάντια στο φεστιβάλ. Αλλά οι αρχές θα αναγκαστούν να το σταματήσουν μόνο αν δουν ότι βλάπτει σοβαρά τη διεθνή εικόνα της Κίνας που τόσο πασχίζουν να βελτιώσουν. Γι’ αυτό μπορούμε να παίξουμε καθοριστικό ρόλο. Ας δείξουμε στην κυβέρνηση της Κίνας ότι όλος ο κόσμος καταδικάζει τη σφαγή των σκύλων και απαιτεί την άμεση απαγόρευσή της! 

Όταν πιάσουμε το στόχο των υπογραφών μας, θα δημοσιεύσουμε ολοσέλιδες ανακοινώσεις σε κινέζικες εφημερίδες, θα συνεργαστούμε με διάσημες προσωπικότητες, θα διεξάγουμε δημοσκόπηση στην Κίνα για την κατανάλωση σκυλίσιου κρέατος και θα κάνουμε το θέμα πρώτη είδηση στη χώρα μέχρι να κινηθούν οι αρχές. Υπόγραψε το παρακάτω ψήφισμα με ένα κλικ και διάδωσέ το παντού: 

https://secure.avaaz.org/el/stop_the_puppy_slaughter_loc/?bFLBcfb&v=76539&cl=9998260533

Προς τον πρόεδρο της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, τον περιφερειάρχη της επαρχίας Γκουάνξι, Τσεν Γιού, και τα μέλη της Κεντρικής Κυβέρνησης της Κίνας:
Ως πολίτες από όλη την υφήλιο, νιώθουμε αποστροφή για την κακοποίηση και κατανάλωση σκύλων στο φεστιβάλ της Γιούλιν και σας καλούμε να το απαγορεύσετε αμέσως. Ενώνουμε τη φωνή μας με τα εκατομμύρια κινέζων πολιτών που απαιτούν μέτρα για να σταματήσει το βάρβαρο εμπόριο σκυλίσιου κρέατος.

https://secure.avaaz.org/el/stop_the_puppy_slaughter_loc/?bFLBcfb&v=76539&cl=9998260533

Χάρη στους γενναίους κινέζους ακτιβιστές, το φεστιβάλ συρρικνώνεται κάθε χρόνο και οι αρχές της Γιούλιν σταμάτησαν επιτέλους να το χρηματοδοτούν, απαγορεύοντας μάλιστα στους εργαζομένους τους να συμμετέχουν. Είμαστε σε καλό δρόμο. Αν τώρα εκατομμύρια πολίτες ενώσουμε τις φωνές μας, μπορούμε να σώσουμε χιλιάδες σκυλάκια από τα αποτρόπαια βασανιστήρια.

Το φεστιβάλ της Γιούλιν δεν πρόκειται για κάποια παλιά παράδοση – ξεκίνησε το 2010! Και πολλοί ισχυρίζονται πως δημιουργήθηκε κυρίως για να αυξήσει τα έσοδα της βιομηχανίας κρέατος. 

Δεν έχουμε πολύ χρόνο – το φεστιβάλ ξεκινάει σε λίγες εβδομάδες. Υπόγραψε το παραπάνω ψήφισμα με ένα κλικ και προώθησέ το σε φίλους και γνωστούς -- ας το κάνουμε τεράστιο! 

https://secure.avaaz.org/el/stop_the_puppy_slaughter_loc/?bFLBcfb&v=76539&cl=9998260533

Το κίνημά μας έχει αγωνιστεί εναντίων του πιο βάρβαρου φεστιβάλ ταυρομαχίας της Ισπανίας, της πολτοποίησης των νεογέννητων αρσενικών κοτόπουλων από τη Γερμανική βιομηχανία και των άθλιων συνθηκών των κτηνοτροφικών μονάδων της Ισπανίας και της Γαλλίας. Τώρα ήρθε η ώρα να ενώσουμε τις φωνές μας για τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου και να δώσουμε τέλος στη σφαγή των σκύλων. 
Ανάρτηση στη σελίδα του Προέδρου Κυνηγετικού Συλλόγου στην οποία απεικονίζοντα τουλάχιστον 8 παρανόμως θηρευμένα και απειλούμενα με εξαφάνιση είδη  (αριθμημένα με κίτρινο 1-2: Καστανόπαπιες, αριθμημένα με κόκκινο 3-8: Βαρβάρες).
Πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου παρανομεί… υποδειγματικά, με ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης νεκρών προστατευόμενων πουλιών. Εις βάρος του εν λόγω Προέδρου έχει σχηματιστεί δικογραφία και η υπόθεση βρίσκεται πλέον στον Εισαγγελέα.
Στις φωτογραφίες που αναρτήθηκαν και έχουν πλέον αφαιρεθεί από τον προσωπικό λογαριασμό του Προέδρου στο Facebook, διαφημιζόταν οργανωμένο κυνήγι υδροβίων, με παράλληλη επίδειξη της κάρπωσης του ίδιου και της παρέας του. Συγκεκριμένα, εικονίζονταν πλήθος νεκρών πουλιών τα οποία ανήκουν στα είδη Βαρβάρα (Tadorna tadorna) και Καστανόπαπια (Tadorna ferruginea). Το κυνήγι αυτών των ειδών απαγορεύεται στη χώρα μας βάσει της εθνικής νομοθεσίας, ενώ και τα δύο είδη χαρακτηρίζονται ως «Τρωτά» στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας [1]. Η Καστανόπαπια μάλιστα, περιλαμβάνεται και στο Παράρτημα Ι της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τα Πουλιά, δηλαδή πρόκειται για είδος που χρήζει ιδιαίτερης προστασίας και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τονίζεται ότι η αναγνώριση των συγκεκριμένων ειδών δεν απαιτεί ιδιαίτερη ειδίκευση, πόσο μάλλον για έναν “κυνηγό” που εκπροσωπεί και θεσμικά τον Κυνηγετικό Σύλλογο στον οποίο ανήκει, καθώς πρόκειται για είδη απαραγνώριστα, μεγάλου μεγέθους, με χαρακτηριστικό πτέρωμα και σχεδόν ίδιας μορφολογίας μεταξύ αρσενικών και θηλυκών ατόμων, σε αντίθεση με τα συνήθη θηρεύσιμα είδη πάπιας στη χώρα μας.

Θηρευμένα υδρόβια είδη, αναρτημένα στον διαδικτυακό χώρο μέσου κοινωνικής δικτύωσης του Προέδρου Κυνηγετικού Συλλόγου. Κυκλωμένα με κόκκινο χρώμα είναι δύο άτομα Καστανόπαπιας, είδος απειλούμενο με εξαφάνιση, η θήρα του οποίου απαγορεύεται βάσει νομοθεσίας.

«Οι σχετικές αναρτήσεις είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές όχι μόνο επειδή διαφημίζουν τόσο απροκάλυπτα μια παράνομη πράξη αλλά και επειδή ο δράστης , τουλάχιστον την περίοδο της σχετικής ανάρτησης, ήταν Πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου. Πρόκειται δηλαδή για αναγνωρισμένο φορέα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εποπτευόμενο από το τοπικό Δασαρχείο, ο οποίος διοικητικά υπάγεται στη σχετική Κυνηγετική Ομοσπονδία. Θα περίμενε κανείς ότι οι Πρόεδροι των Κυνηγετικών Συλλόγων, σεβόμενοι και τον θεσμικό τους ρόλο, θα αποτελούσαν λαμπρά παραδείγματα πάταξης της λαθροθηρίας. Αντίθετα, ο εν λόγω Πρόεδρος όχι μόνο παρανόμησε θανατώνοντας προστατευόμενα είδη και ανερυθρίαστα προέβη σε δημόσια έκθεση της πράξης του, αλλά έκτοτε έθεσε και εκ νέου υποψηφιότητα στις πρόσφατες εκλογές  του εν λόγω Συλλόγου! Θα περιμέναμε από την κυνηγετική ηγεσία να καταδικάσει το συγκεκριμένο συμβάν και να επιδείξει μηδενική ανοχή, απομακρύνοντας τους λαθροθήρες από τον κύκλο της. Τον λόγο πλέον έχει η δικαιοσύνη», δηλώνει η Κωνσταντίνα Ντεμίρη, Υπεύθυνη Πολιτικής της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.

Ανάρτηση φωτογραφίας στην προσωπική σελίδα του Προέδρου Κυνηγετικού Συλλόγου (Φεβρουάριος 2014) στην οποία διαφημίζει οργανωμένο κυνήγι, επιδεικνύοντας παρανόμως θηρευμένα είδη πουλιών (Βαρβάρα Tadorna tadorna, και Καστανόπαπια Tadorna ferruginea).
Εικ.1. Ανάρτηση εικόνας στην προσωπική σελίδα του Προέδρου Κυνηγετικού Συλλόγου (Φεβρουάριος 2014) στην οποία διαφημίζει οργανωμένο κυνήγι, επιδεικνύοντας παρανόμως θηρευμένα είδη πουλιών (Βαρβάρα Tadorna tadorna, και ΚαστανόπαπιαTadorna ferruginea).

Ο Προέδρος Κυνηγετικού Συλλόγου με άτομο (δεξιά) που κρατά μια Καστανόπαπια, είδος του οποίου η θήρα απαγορεύεται βάσει νομοθεσίας.
Εικ.2. Ο Πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου με άτομο (δεξιά) που κρατά μια Καστανόπαπια, είδος του οποίου η θήρα απαγορεύεται βάσει νομοθεσίας. Η σχετική ανάρτηση συνοδεύεται από διάφορα επιδοκιμαστικά σχόλια.

 
Ανάρτηση στη σελίδα του Προέδρου Κυνηγετικού Συλλόγου, ατόμου με παρανόμως θηρευμένα είδη: Βαρβάρα (1,2,3,6,7,8) και Καστανόπαπια (4,5).
Εικ.3. Ανάρτηση στη σελίδα του Προέδρου Κυνηγετικού Συλλόγου, ατόμου με παρανόμως θηρευμένα είδη: Βαρβάρα (1,2,3,6,7,8) και Καστανόπαπια (4,5).\

[1]  Ως ΤΡΩΤΟ - VULNERABLE (VU) χαρακτηρίζεται ένα είδος που αντιμετωπίζει υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Πρόκειται για μία εκ των 3 κατηγοριών κινδύνου.
Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας περιλαμβάνει τα είδη που διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης στο φυσικό τους περιβάλλον. Επικαιροποιήθηκε και επανεκδόθηκε το 2009 (ύστερα από 17 χρόνια από την αρχική του έκδοση) και περιλαμβάνει στοιχεία για σπονδυλόζωα (ψάρια, αμφίβια, ερπετά, πουλιά και θηλαστικά) αλλά και για θαλάσσια και χερσαία ασπόνδυλα είδη.
 
Η εκστρατεία κατά της λαθροθηρίας στους υγρότοπους της Β. Ελλάδας υλοποιείται από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο πλαίσιο του Προγράμματος LIFE+ Φύση «Διαφύλαξη του φιννοσκανδικού πληθυσμού της Νανόχηνας σε σημαντικές περιοχές διαχείμασης και στάθμευσης κατά μήκος της Ευρωπαϊκής μεταναστευτικής διαδρομής» (LIFE10 NAT/GR/000638).
Στο Πρόγραμμα ενώνουν τις δυνάμεις τους 8 φορείς από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Φινλανδία και τη Νορβηγία κατά την περίοδο 2011-2016, με κοινό στόχο την ανάσχεση της μείωσης του Κρισίμως Κινδυνεύον ευρωπαϊκού πληθυσμού της Νανόχηνας. Το Πρόγραμμα υλοποιείται με τη συνεισφορά του χρηματοδοτικού μέσου LIFE+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη συγχρηματοδότηση του Οργανισμού Περιβάλλοντος της Νορβηγίας.


Λίγο μετά τα μεσάνυχτα (00:03:48) στις 21.03.2016, έφτασε, μετά από ένα μεγάλο ταξίδι 10.000 χιλιομέτρων περίπου, στην ανακαινισμένη του φωλιά, ο πελαργός της Εγνατίας !!
Η άφιξη του πανέμορφου πτηνού, καταγράφηκε από κάμερα κυκλοφορίας της Εγνατίας Οδού.
Φανερά εξουθενωμένος από το ταξίδι του "επιθεώρησε" αρχικά τη φωλιά του και αμέσως μετά ξεκουράστηκε σ'αυτή.
Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι όλοι οι πελαργοί προτιμούν να επιστρέφουν στις ίδιες φωλιές που “άφησαν” την περασμένη χρονιά και τις οποίες ο αρσενικός επισκευάζει πρώτος, καθώς περιμένει το ταίρι του (που έρχεται λίγες μέρες αργότερα) για να ζευγαρώσει.
Το Περιφερειακό Γραφείο Ιωαννίνων - Τμήμα Συντήρησης της Εγνατίας ΑΕ, παρέδωσε το ολιγόλεπτο οπτικό υλικό στον Φορέα Διαχείρισης Καλαμά κι Αχέροντα, ο οποίος και το ανήρτησε στην ιστοσελίδα του, στις 5 Απριλίου 2016.
Θα πρέπει να θυμίσω πως ο “ένοικος” πελαργός της φωλιάς στον ανισόπεδο κόμβο Παραμυθιάς της Εγνατίας Οδού, έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από την Εγνατία Οδό και αποτελεί και το έμβλημα του αυτοκινητόδρομου.
Παράλληλα, ο Φορέας Διαχείρισης Καλαμά κι Αχέροντα παρακολουθούσε συστηματικά την κατάσταση της φωλιάς, η οποία είχε υποστεί σημαντικές φθορές λόγω των κακών καιρικών συνθηκών του χειμώνα, που οδήγησαν τελικά και στην πτώση της στο οδόστρωμα, στις αρχές του 2016.
Τη Δευτέρα 1η Φεβρουαρίου 2016 πραγματοποιήθηκε η επισκευή της μοναδικής ενεργής φωλιάς πελαργού επί της Εγνατίας Οδού.
Το συντονισμό των εργασιών ανέλαβε ο Φορέας Διαχείρισης Καλαμά και Αχέροντα, με τη συνεργασία των αντίστοιχων τμημάτων συντήρησης της ΔΕΗ και της Εγνατίας Οδού Α.Ε.
Κατασκευάστηκε μεταλλική πλατφόρμα με δακτυλίους στήριξης στον στύλο της ΔΕΗ και περιμετρικό κιγκλίδωμα ύψους 20 εκ. 

Έγινε επανατοποθέτηση του υλικού από την καταστραμμένη φωλιά, ώστε να δημιουργηθεί μέρος της στρωμνής που αποτελείται από νεκρά φύλλα, ξερά χόρτα και λεπτά κλαδιά.
Παράλληλα έγινε και προστασία-συντήρηση του δικτύου από μελλοντικές βλάβες και απομακρύνθηκαν επικίνδυνα καλώδια που υπήρχαν στο πάνω μέρος της φωλιάς, αφού πολλές φορές τα πουλιά χτυπιούνται από ρεύμα υψηλής τάσης και βρίσκουν ακαριαία το θάνατο, προκαλώντας και ζημιές στο ηλεκτρικό δίκτυο.
Τέτοιου είδους παρεμβάσεις για επισκευές σε φωλιές πελαργών έχουν γίνει και από το Δήμο Ιωαννιτών, αλλά και άλλους Δήμους της Ηπείρου με σκοπό να στηρίξουν την παρουσία των πελαργών στην περιοχή μας και ειδικότερα στο λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων, στον κάμπο της Παραμυθιάς και στον κάμπο της Άρτας, που βρίσκονται δίπλα σε σημαντικούς υδροβιότοπους, όπως η λίμνη των Ιωαννίνων, το δέλτα του Καλαμά και το δέλτα του Αχέροντα στο Ιόνιο και οι εκβολές του Λούρου στον Αμβρακικό και οι οποίοι αποτελούν σημαντικές περιοχές τροφοληψίας για όλη την ορνιθοπανίδα.
Οι φωτογραφίες επισκευής της φωλιάς στην Εγνατία είναι από τον Φορέα Διαχείρισης 
Στενών και Εκβολών ποταμών Αχέροντα και Καλαμά.

Αξίζει να επισημανθεί το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός των πελαργών στην Ήπειρο παρουσιάζει ανοδική τάση και αυτό οφείλεται και στην ευαισθητοποίηση των Δήμων, των Φορέων Διαχείρισης Λίμνης Ιωαννίνων, Αμβρακικού και Καλαμά & Αχέροντα, καθώς και της ΔΕΗ αλλά και της Εγνατίας Οδού.
Θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι ο Πελαργός ήταν γνωστός από την αρχαιότητα. Ο άνθρωπος του έδειχνε πάντα σεβασμό και αγάπη.
Τον θεωρούσε ωφέλιμο πουλί για τη γεωργία, γιατί εξολόθρευε τα επιβλαβή έντομα, τις σαύρες, τα ποντίκια των αγρών και τα φίδια.
Ο Αριστοτέλης, στο βιβλίο του Ιστορία των Ζώων, αναφέρει ότι τα φίδια στη Θεσσαλία πολλαπλασιάστηκαν κάποτε πάρα πολύ, ώστε υπήρχε κίνδυνος οι άνθρωποι να αναγκασθούν να φύγουν από εκεί, αν δεν ερχόταν ένας μεγάλος αριθμός Πελαργών, οι οποίοι μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατόρθωσαν να ξεκαθαρίσουν τον τόπο από τα ερπετά. Οι Θεσσαλοί, για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους στους Πελαργούς, ψήφισαν ειδικό προστατευτικό νόμο για τα πουλιά αυτά, σύμφωνα με τον οποίο ετιμωρείτο με θάνατο όποιος τολμούσε να τα σκοτώσει.
Οι Πελαργοί είναι από τα πιο όμορφα πουλιά της ευρωπαϊκής Ορνιθοπανίδας. Ανήκουν στην τάξη των Πελαργιδών, που περιλαμβάνει πουλιά με πολύ μεγάλες διαστάσεις.
Έχουν ύψος ένα μέτρο περίπου και το άνοιγμα των φτερούγων τους είναι πάνω από δύο μέτρα. Ζυγίζουν 2,7 - 4,5 κιλά.
Οι Πελαργοί, αφού περάσουν το χειμώνα στην Αφρική, σε χώρες όπως η Σενεγάλη, η Ουγκάντα και η Ζάμπια, αρχίζουν την άνοιξη το ταξίδι της επιστροφής για τις περιοχές καταγωγής τους στην Ευρώπη.
Οι Πελαργοί που καταφθάνουν στους υδροβιότοπους των Ιωαννίνων, της Θεσπρωτίας και της Άρτας, υπολογίζεται ότι προέρχονται από τους υδροβιότοπους της λίμνης Βικτώρια στην Ουγκάντα και το Μπουρούντι και διανύοντας την απίστευτη απόσταση των 9.350 χιλιομέτρων (!!) φτάνουν στην περιοχή μας.
Για την απόσταση αυτή ένα Airbus A300 χρειάζεται 15 ώρες συνεχούς πτήσης !!
Οι πρώτοι Πελαργοί φθάνουν στον τόπο μας στις αρχές Μαρτίου και φεύγουν συνήθως το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, μπορεί να φύγουν νωρίτερα ή και αργότερα.
Οι Πελαργοί, κατά κανόνα, ταξιδεύουν την νύχτα, για πολλούς λόγους :
Η χαμηλή θερμοκρασία του αέρα σε συνδυασμό με χαμηλή υγρασία είναι άμεσα συνδεμένα με τη μείωση της απώλειας νερού από το σώμα των πουλιών μέσω της εξάτμισης. Τις δροσερές νύχτες ο αέρας είναι πυκνότερος και έτσι τα πουλιά μπορούν να πετάνε ευκολότερα αφού η άνωση είναι μεγαλύτερη και για το ίδιο ταξίδι απαιτείται λιγότερη ενέργεια. Επίσης δεν υπάρχει ήλιος που προκαλεί μεγάλα προβλήματα στον προσανατολισμό και δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τα πουλιά όταν προσπαθούν να περάσουν πάνω από υδάτινες επιφάνειες, με την αντανάκλαση που δημιουργεί. Επίσης η νύχτα παρέχει ασφάλεια ιδιαίτερα από τα ημερόβια αρπακτικά. Ακόμη τη νύχτα είναι πολύ πιο εύκολο να προσανατολιστούν αφού τα ουράνια σώματα, άστρα και φεγγάρι, είναι πολύ πιο ευδιάκριτα και επομένως τα πουλιά μπορούν με μεγαλύτερη ακρίβεια να καθορίσουν την πορεία τους. Εχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι τα αποδημητικά πτηνά χρησιμοποιούν τα φωτεινά σημεία του ουρανίου στερεώματος για τον προσανατολισμό τους.
Όλα τα αποδημητικά πτηνά ακολουθούν το γεωγραφικό ανάγλυφο κατά μήκος της πορείας τους και προσανατολίζονται από αυτό.
Σ'αυτό το σημείο πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η διαύγεια της ατμόσφαιρας και η φωτεινότητα του εδάφους. Αυτός είναι και ο λόγος που τα πουλιά δεν ταξιδεύουν όταν έχει πολλή ομίχλη ή χαμηλή νέφωση που τα εμποδίζει να προσανατολιστούν.
Κατά το ταξίδι τους σταματούν σε σταθμούς ανάπαυσης.
Αυτοί οι σταθμοί μπορεί να είναι είτε νησάκια μέσα στη θάλασσα, είτε μεγάλα πλοία, είτε περιοχές που παρουσιάζουν κάτι το πολύ χαρακτηριστικό που τα κάνει ευδιάκριτα μέσα στο σκοτάδι.
Ξεκινούν συνήθως το ταξίδι τους μέσα στην πρώτη ώρα μετά τη δύση του ηλίου και μπορεί να συνεχίσουν να πετούν και λίγο πριν την ανατολή του ήλιου αλλά αφού έχει χαράξει.
Οι Πελαργοί αποτελούν δείκτες υγείας των υγροτοπικών και αγροτικών οικοσυστημάτων. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, αυτά τα οικοσυστήματα έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές και αλλοιώσεις, με αποτέλεσμα οι Πελαργοί, πουλιά στενά δεμένα με αυτά τα οικοσυστήματα, να τείνουν προς εξαφάνιση.
Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, οι πελαργοί έχουν εξαφανισθεί εντελώς, ενώ σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία, έχουν απομείνει μόνο λίγες δεκάδες.
Οι Πελαργοί είναι πουλιά με πολύ ανεπτυγμένη την ανθρωποφιλία κι αισθάνονται μεγάλη ασφάλεια όταν οι φωλιές τους βρίσκονται κοντά στον άνθρωπο (μέσα σε πόλεις και χωριά) και έτσι δεν κινδυνεύουν οι νεοσσοί τους να θηρευτούν από διάφορα αρπακτικά πουλιά ή άλλα ζώα.
Στην πόλη των Ιωαννίνων τα τελευταία χρόνια έρχονται μερικές δεκάδες ζευγάρια πελαργών, αριθμός σαφώς πολύ μικρός, σε σχέση με τον αντίστοιχο αριθμό πριν δύο δεκαετίες, που ο πληθυσμός τους ξεπερνούσε τα 200 πουλιά.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν περιοχές της Ηπείρου, όπως η Φιλιππιάδα, στις οποίες ο πληθυσμός των πελαργών όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά εμφανίζεται και σχετικά αυξημένος.
Η Φιλιππιάδα, μια όμορφή πόλη στο νομό Πρεβέζης, δικαιούται να ονομάζεται "η Πρωτεύουσα των Πελαργών", όλης της Ευρώπης. Εκεί καταφθάνουν κάθε χρόνο, πάνω από 200 ζευγάρια πελαργών, τα οποία απολαμβάνουν εκεί την αμέριστη αγάπη και σεβασμό τόσο από τους κατοίκους όσο και από τους Φορείς της περιοχής..
Αλλά και στον Αμβρακικό Κόλπο, στο χωριό της Ανέζας, που βρίσκεται κοντά στην Άρτα, υπάρχει κάθε χρόνο αυξημένη συγκέντρωση Πελαργών.
Είναι βέβαιο πάντως ότι κάθε φορά που έρχονται ή φεύγουν οι Πελαργοί, αρχίζει μία καινούρια εποχή για τους ανθρώπους.

Στα "πράσσα" πιάστηκε επιτέλους η γυναίκα, που επανειλημμένα έβαζε φόλες στο Ελληνικό και οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Ελληνικού, αναφέρει δημοσίευση στο Facebook από το ΣΠΑΖ (Σύλλογος Προστασίας Αδέσποτων Ζώων).

Οι φόλες (σ.σ.: κεφτεδάκια με ευδιάκριτες χημικές ουσίες) βρέθηκαν δίπλα και κάτω από το όχημά της, στο πεζοδρόμιο οικοπεδικού χώρου.

"Πόντου και Πλαπούτα 10Α, βρέθηκαν φόλες δίπλα και κάτω από το αμάξι της γυναίκας. Ήταν παρκαρισμένο πάνω στο πεζοδρόμιο επί της Πλαπούτα στο νο.10. Στο πεζοδρόμιο οικοπεδικού χώρου. Βρέθηκαν κεφτεδάκια με διάφανο υγρό μέσα και έξω από τον κεφτέ, άσπρα σαν τυρί. Η γυναίκα οδηγήθηκε στο αυτόφορο του αστυνομικό τμήμα Ελληνικού.

Είχαμε δεχτεί καταγγελία για την συγκεκριμένη γυναίκα, από άνθρωπο που φροντίζει εκεί τα ζώα, ότι απεχθάνεται τις γάτες και έχουν φολιαστεί/εξαφανιστεί ένας μεγάλος αριθμός αυτών. Πριν λίγες μέρες δεσποζόμενος σκύλος που έφαγε απο εκεί… δηλητηριάστηκε και πήγε κτηνίατρο, όπου διαγνώστηκε δηλητήριο φόλας.

Ο ιδιοκτήτης του σκύλου είναι ένας απο τους μάρτυρες επίσης. Με την καθοδήγηση μας και τη βοήθεια των ανθρώπων που νοιάζονται για τα ζώα,επιτέλους πιάστηκε επ’αυτοφώρω! Τώρα πλέον ευχόμαστε να αποδωθεί δικαιοσύνη!” αναφέρεται στη δημοσίευση του ΣΠΑΖ.

Το φιλοζωικό σωματείο είχε δεχθεί καταγγελίες από εθελοντή, που φροντίζει τα ζώα της περιοχής, για την συγκεκριμένη γυναίκα, η οποία κατά δήλωσή της απεχθάνεται τα αδέσποτα.

Να σημειωθεί ότι αρκετά ζώα -αδέσποτα αλλά και δεσποζόμενα- έχουν δηλητηριαστεί στην περιοχή.

Με την καθοδήγηση και την κινητοποίηση ανθρώπων που νοιάζονται για τα ζώα η γυναίκα είναι πλέον αντιμέτωπη με τη δικαιοσύνη.


Οι παραλίες της Αργεντινής είναι ένας τουριστικός προορισμός, γνωστός ως ένα εξαιρετικό μέρος για να χαλαρώσει κανείς και να απολαύσει τον ήλιο, αυτή την εποχή. 

Να όμως, που ένα πλήθος τουριστών, την περασμένη εβδομάδα, επιχειρώντας με υπερβάλλοντα ζήλο (κτηνώδη θα λέγαμε με τη βεβαιότητα πως αδικούμε τους φίλους μας τα ζώα) να βγάλουν selfies με ένα δελφίνι - μωρό, οδηγήθηκε σε βαρβαρότητα. 

Το μωρό μαζί με ένα μεγαλύτερο που τα έβγαλαν από τον ωκεανό κακοποιήθηκαν για να ικανοποιήσουν την ανθρώπινη ματαιοδοξία των τουριστών με αποτέλεσμα το δελφινάκι να υποστεί αφυδάτωση και να πεθάνει.




Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο…. Δεν φθάνουν οι χιλιάδες Έλληνες κυνηγοί που ξαμολιούνται στην ύπαιθρο και ότι βρεθεί μπροστά τους το πυροβολούν, έχουμε και τους μεγάλους αριθμούς Ιταλών κυνηγών, που κάνουν πραγματική απόβαση αυτή την περίοδο στην Ήπειρο, για μπεκάτσες, ορτύκια κι οτιδήποτε πετάει. Ανενόχλητοι, εφοδιασμένοι με ψυγεία, ειδικούς κράχτες πουλιών και επαναληπτικά κυνηγετικά όπλα, «σαρώνουν» χωρίς κανένα όριο στους κυνηγότοπους αρχικά της Πρέβεζας και της Θεσπρωτίας, και στη συνέχεια σταδιακά προς το εσωτερικό της Ηπείρου.
Η ελληνική νομοθεσία δεν τους το απαγορεύει, Αλλά οπωσδήποτε κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι κάθε χρόνο από τους Ιταλούς κυνηγούς, θα γίνονταν τέτοια «σφαγή» πουλιών, δηλ. στην κυριολεξία απογυμνώνουν την ύπαιθρο από οτιδήποτε πετάει.
Από τα μέχρι τώρα στοιχεία, δεν πρόκειται για ερασιτέχνες – χομπίστες κυνηγούς.
Είναι καθαρά επαγγελματίες κυνηγοί, που εφοδιάζουν τα καλά ιταλικά εστιατόρια με τα πουλιά σε ακριβές τιμές.
Μάλιστα είναι τόσο καλά οργανωμένοι, που έχουν τους ανιχνευτές των κυνηγότοπων, οι οποίοι ειδοποιούν τους «εκτελεστές» που όπου φθάνουν δεν αφήνουν ούτε ένα πουλί ζωντανό. Στη συνέχεια είναι οι μεταφορείς, που μεταφέρουν στην Ιταλία τα ψυγεία με τα πουλιά , τα παραδίδουν εκεί σε συνεργάτες τους που τα προωθούν στα εστιατόρια και οι ίδιοι επιστρέφουν για να παραλάβουν τα νέα.
Η Κοινοτική νομοθεσία δεν απαγορεύει το κυνήγι στις χώρες της ΕΕ ακόμη και από κατοίκους διαφορετικών χωρών από αυτές που τους δέχονται, αλλά παντού υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των θηραμάτων. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην Ελλάδα. Επίσης συνήθως οι κυνηγοί μιας χώρας αποφεύγει να πηγαίνει σε κυνήγι σε άλλη χώρα. Αυτά βέβαια δεν ισχύουν για τους Ιταλούς, που εκμεταλλεύονται τα κενά της ελληνικής νομοθεσίας και «αποβιβάζονται¨ εδώ καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα τους.
Το ίδιο κάνουν και στην Αλβανία, αλλά εκεί πλέον απαγορεύτηκε το κυνήγι και τους «έκλεισαν την πόρτα» οπότε στράφηκαν προς την Ελλάδα και κυρίως στην Ήπειρο. Μάλιστα η αλβανική κυβέρνηση για να προστατέψει το περιβάλλον και τα πουλιά , πολλές κατηγορίες τω οποίων κινδύνευαν με εξαφάνιση, η απαγόρευση του κυνηγιού στην Αλβανία θα συνεχιστεί τουλάχιστον για μια τριετία ακόμη…
Έλληνες κυνηγοί και κάτοικοι των περιοχών Θεσπρωτίας και Πρέβεζας, που έκαναν τις καταγγελίες στοAll News Epirus μας διευκρίνησαν ότι οι Ιταλοί εκδίδουν κανονικά τις κυνηγετικές άδειες στην Ελλάδα, χωρίς κανένα περιορισμό ούτε καν στον αριθμό των θηραμάτων. Το τελευταίο θα τους απέτρεπε να έλθουν στην Ελλάδα, αν είχε τεθεί σαν όρος,
Το όλο θέμα έχει πλέον πάρει διαστάσεις και θα οξυνθεί ιδιαίτερα όσο διαρκεί το κυνήγι στην Ελλάδα,. Αν δε παρθούν άμεσα σοβαρά μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, σε λίγο δεν θα βλέπουμε ούτε… σπουργίτια στον ουρανό της Ηπείρου.


φοτο-FB

της Ιόλης Χριστοπούλου 
Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τη φύση. Αυτή τη φορά, η υπόθεση αφορά την υποβάθμιση της παραλίας του Κυπαρισσιακού, τη δεύτερη σημαντικότερη παραλία ωοτοκίας θαλάσσιας χελώνας στη Μεσόγειο, από ανεξέλεγκτες δραστηριότητες (διάνοιξη δρόμων, εκχέρσωση φυσικής βλάστησης, ισοπέδωση αμμοθινών, κτλ) που πραγματοποιηθήκαν το 2011 και 2012 με τελικό στόχο την ανέγερση περίπου 50 εξοχικών κατοικιών.

Οι κατοικίες, προς το παρόν, δεν έχουν προχωρήσει ως αποτέλεσμα της κινητοποίησης των περιβαλλοντικών οργανώσεων και της πρώτης προειδοποίησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2012, η οποία πραγματοποίησε σχετική αυτοψία, καθώς και της παρέμβασης της Σύμβασης της Βέρνης και της δικής της αυτοψίας αμέσως μετά. Για να αποφύγει τα χειρότερα, το υπουργείο Περιβάλλοντος αναγκάστηκε να εκδώσειπροσωρινό μέτρο αναστολής οικοδομικών εργασιών και αδειών στην εν λόγω περιοχή και κίνησε, με πολλές καθυστερήσεις, τη διαδικασία χαρακτηρισμού της περιοχής ως Εθνικό Πάρκο.

Ωστόσο η απόφαση αναστολής από επαναλαμβανόμενες παρατάσεις, λήγει στις 28 Ιουνίου 2016. Όσον αφορά το προτεινόμενο διάταγμα, το Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν το έκανε αποδεκτό καθώς, αν και έκρινε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει, τόσο η διαδικασία που ακολουθήθηκε όσο και το περιεχόμενο του δεν ήταν σύννομες. Ως εκ τούτου, το ΥΠΕΝ θα πρέπει να ετοιμάσει νέο σχέδιο.

Από τον Απρίλιο 2014 που δημοσιεύτηκε το πρακτικό επεξεργασίας του ανώτατου δικαστηρίου, έχουν περάσει οκτώ μήνες. Ακόμα νέο σχέδιο δεν έχει βγει.

Τα χρονικά περιθώρια πια στενεύουν και το μέλλον του Κυπαρισσιακού Κόλπου γίνεται όλο και πιο αμφίβολο.

Η αδράνεια του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και οι επιδιώξεις όλων όσοι τάσσονται κατά του χαρακτηρισμού της περιοχής ως εθνικό πάρκο είναι εγκληματικές, τόσο για την προστασία της καρέτα-καρέτα όσο και για τη διατήρηση της μοναδικής φυσικής ομορφιάς της περιοχής.

Σε πρόσφατη επιστολή του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος σχετικά με την αξιολόγηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τη φύση συμπορεύτηκε με ακόμα εννέα ευρωπαϊκές χώρες και τάχθηκε υπέρ της διατήρησης των σχετικών Οδηγιών. Με την ίδια θετική προσέγγιση, ο Υπουργός συμφώνησε με τους ομολόγους ότι το βασικό ζητούμενο για την προστασία της φύσης είναι η εφαρμογή της νομοθεσίας.

Η περίπτωση του Κυπαρισσιακού αποτελεί μία πρώτης τάξης ευκαιρία τα λόγια να γίνουν πράξη.

*(Η Ιόλη Χριστοπούλου είναι υπεύθυνη πολιτικής για το φυσικό περιβάλλον του WWF Ελλάς).

—Πάλι στο εδώλιο για περιβαλλοντικές παραβάσεις

Σημειώνεται ότι την Τετάρτη 13 Ιανουαρίου η Ελλάδα σύρθηκε για ακόμα μια φορά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αυτή τη φορά ως κατηγορούμενη για την απουσία μέτρων προστασίας των περιοχών ωοτοκίας της καρέτα-καρέτα στον Κυπαρισσιακό Κόλπο.

Παρότι η εξέλιξη αυτή ήταν γνωστή από μήνες, το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν κατάφερε να προωθήσει έγκαιρα τη μετατροπή της περιοχής σε εθνικό πάρκο. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα στον χαρακτηρισμό της περιοχής σε Εθνικό Πάρκο αντιτάσσονται οι τοπικοί«μαυρογιαλούροι» της Μεσσηνίας που αντιμετωπίζουν την προστασία του περιβάλλοντος ως «κατάρα» απέναντι στην μόνη ανάπτυξη που γνωρίζουν, αυτή τηςτσιμεντοποίησης.

Και μια προτροπή: οι μεσσήνιοι πολιτευτές και κατ” επέκταση η τοπική κοινωνία και αυτοδιοίκηση ας λάβουν μέτρα για να καθαρίσουν από τα σκουπίδια τους επαρχιακούς δρόμους της Μεσσηνίας οι οποίοι μοιάζουν λιγότερο με δρόμους και περισσότερο με υπαίθριες χωματερές και μετά ας ασχοληθούν με τον χαρακτηρισμό του Κυπαρισσιακού Κόλπου.

πηγή
Με απόφαση του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, επιτρέπεται η μεταφορά ζώου με το ΚΤΕΛ υποχρεωτικά εντός του χώρου επιβατών.

Διαβάστε την απόφαση:

Προς διευκρίνιση και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων για τη μεταφορά ζώων με λεωφορεία των ΚΤΕΛ Α.Ε., σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:

1. Προκειμένου να επιτραπεί η μεταφορά μικρών κατοικίδιων ζώων, αυτά θα πρέπει να συνοδεύονται υποχρεωτικά από τον ιδιοκτήτη ή κάτοχο τους. Ο ιδιοκτήτης ή κάτοχος θα πρέπει να επιδεικνύει το διαβατήριο του ζώου ή το βιβλιάριο υγείας, το οποίο να είναι ενημερωμένο τουλάχιστον κατά την τελευταία διετία.

2. Οι ειδικότερες ρυθμίσεις της μεταφοράς των ζώων συνοδείας αναπήρων (ουσιαστικά σκύλων συνοδείας τυφλών) καθώς και των μικρών κατοικίδιων, ανάλογα με τον τύπο του
λεωφορείου, έχουν ως ακολούθως:

Α.Ζώα σε Λεωφορεία Αστικών ΚΤΕΛ:
Τα ζώα συνοδείας αναπήρων ανεξαρτήτως μεγέθους καθώς και τα μικρά κατοικίδια ζώα μεταφέρονται εντός ειδικού καλαθιού μεταφοράς με μέγιστες διαστάσεις 50Χ40Χ70 εκατοστά, κατ’ αναλογία με τα ισχύοντα στους συγκοινωνιακούς φορείς αστικών
συγκοινωνιών Αθήνας και Θεσσαλονίκης και τοποθετούνται υποχρεωτικά εντός του χώρου επιβατών. Τα ζώα συνοδείας αναπήρων δεν τοποθετούνται σε καλάθι αλλά φέρουν υποχρεωτικά φίμωτρο κατά τη διάρκεια της μεταφοράς.

Β. Ζώα σε Λεωφορεία Υπεραστικών ΚΤΕΛ:
Στα λεωφορεία που εξυπηρετούν υπεραστικές συγκοινωνίες λόγω του μικρότερου διαθέσιμου χώρου, περιορίζονται οι μέγιστες διαστάσεις του ειδικού καλαθιού μεταφοράς.

Έτσι, τα ζώα συνοδείας αναπήρων ανεξαρτήτως μεγέθους και τα μικρά κατοικίδια ζώα, βάρους έως επτά (7) κιλών, που μεταφέρονται εντός ειδικού καλαθιού μεταφοράς διαστάσεων 50Χ40X35 εκατοστά είναι επιτρεπτό να μεταφέρονται με τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ & ΚΤΕΛ Α.Ε. που εξυπηρετούν υπεραστικές συγκοινωνίες και τοποθετούνται υποχρεωτικά εντός του χώρου επιβατών. Τα ζώα αυτά θα τοποθετούνται είτε στο διάδρομο είτε στα κλιμακοστάσια των λεωφορείων, πλησίον σε κάθε περίπτωση του ιδιοκτήτη τους. Τα ζώα συνοδείας αναπήρων, όπως προαναφέρθηκε, δεν τοποθετούνται σε καλάθι αλλά φέρουν υποχρεωτικά φίμωτρο κατά τη διάρκεια της μεταφοράς.

Για λόγους καλύτερης εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού, τα υπεραστικά ΚΤΕΛ & ΚΤΕΛ Α.Ε. είναι επιτρεπτό να περιορίζουν τη μεταφορά των κατοικίδιων ζώων,
(α) σε ότι αφορά στον αριθμό σε δύο κατοικίδια ανά λεωφορείο και

(β) σε ορισμένα μόνο από τα εξυπηρετούμενα δρομολόγια τα οποία πάντως θα αποτελούν το 30% τουλάχιστον των δρομολογίων κάθε γραμμής (και κατ’ ελάχιστο ένα δρομολόγιο ανά ημέρα), κατανεμημένα σε όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Εφόσον αποφασιστεί από το οικείο υπεραστικό ΚΤΕΛ Α.Ε. ή ΚΤΕΛ να γίνει χρήση του ως άνω (β) περιορισμού, θα πρέπει η πληροφορία αυτή να παρέχεται σε κάθε ενδιαφερόμενο ενώ θα πρέπει να έχει αναρτηθεί εμφανώς σχετική ανακοίνωση στους σταθμούς και πρακτορεία του ΚΤΕΛ. Ο περιορισμός των δρομολογίων θα δύναται να εξυπηρετήσει και τις ανάγκες αλλεργικών κ.λπ. ατόμων που ευλόγως αποφεύγουν το συγχρωτισμό με κατοικίδια ζώα. Σε κάθε περίπτωση βέβαια είναι ενδεδειγμένη η
κατάλληλη διευθέτηση των επιβατών εντός του λεωφορείου.

Για την περίπτωση αστικών λεωφορείων που είναι ενταγμένα και δρομολογούνται από Υπεραστικά ΚΤΕΛ & ΚΤΕΛ Α.Ε. εφαρμόζονται τα προαναφερθέντα για τα λεωφορεία των Αστικών ΚΤΕΛ.
3. Τα προαναφερόμενα αφορούν, αδιακρίτως, και στα λεωφορεία ιδιοκτησίας των ΚΤΕΛ Α.Ε. και στα λεωφορεία ιδιοκτησίας μετόχων των ΚΤΕΛ Α.Ε. που εξυπηρετούν τις αστικές & υπεραστικές συγκοινωνίες. Σε καμία περίπτωση η μεταφορά των μικρών κατοικίδιων ή κατά μείζονα λόγο αυτών που συνοδεύουν αναπήρους δεν τελεί υπό την κρίση του οδηγού ή / και του ιδιοκτήτη του λεωφορείου ή τη συναίνεση των λοιπών επιβατών.

4. Τονίζεται ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις ρυθμίσεις της εγκυκλίου αυτής, επιβάλλονται, από το οικείο Πειθαρχικό Συμβούλιο του π.δ. 170/2003 (Α’ 140), στις ΚΤΕΛ Α.Ε. οι προβλεπόμενες κυρώσεις της παρ. 3(η) του άρθρου 2 του ίδιου π.δ. και σε περίπτωση υποτροπής αυτές της παρ. 5 του ίδιου άρθρου. Οι οδηγοί των λεωφορείων που δε συμμορφώνονται με τις ως άνω ρυθμίσεις, υπόκεινται στις πειθαρχικές κυρώσεις του άρθρου 18 του π.δ. 246/2006 (Α’ 261) που επιβάλλονται από τα αρμόδια όργανα των ΚΤΕΛ Α.Ε. & ΚΤΕΛ.

Τα συλλογικά όργανα των ΚΤΕΛ Α.Ε. παρακαλούνται για την ενημέρωση των μελών τους ενώ οι ΚΤΕΛ Α.Ε. για την ενημέρωση του προσωπικού και των μετόχων τους.

Η απόφαση στη Διαύγεια: http://static.diavgeia.gov.gr/doc/4%CE%91861-%CE%92%CE%A9%CE%9F
«Συμπολιτεία»: Σε μάστιγα εξελίσσεται το ανεξέλεγκτο πρόβλημα με τα αδέσποτα στο Δήμο Θερμαϊκού
 

Το τεράστιο πρόβλημα με τις αγέλες των αδέσποτων που έχουν κατακλύσει δρόμους, πλατείες και πάρκα στην περιοχή, επαναφέρει με επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε προς τη διοίκηση του δήμου Θερμαϊκού η «Συμπολιτεία». Και για να επισημάνει το μέγεθος του προβλήματος, αναφέρει ότι μόνο σε μία ημέρα, παρουσιάστηκαν στο Κέντρο Υγείας Ν.Μηχανιώνας τρεις πολίτες με δαγκώματα σκύλων.
Με την ίδια ερώτηση η «Συμπολιτεία Θερμαϊκού» επαναφέρει το αίτημα της αποχώρησης του δήμου Θερμαϊκού από το ΣΥΠΠΑΖΑΘ, στο οποίο καταβάλει ετησίως πάνω από 110.000 ευρώ και τη δημιουργία δημοτικής υπηρεσίας περίθαλψης των αδέσποτων ζώων με πολύ λιγότερα χρήματα.
Αναλυτικά η ερώτηση της «Συμπολιτείας Θερμαϊκού» για τα αδέσποτα έχει ως εξής:

                                                Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η
ΠΡΟΣ
Τον δήμαρχο Θερμαϊκού Γιάννη Μαυρομάτη

Αξιότιμε κύριε δήμαρχε,
Σε μάστιγα, εξελίσσεται στην περιοχή μας το πρόβλημα με τα αδέσποτα σκυλιά, ένα ζήτημα που τείνει να προσλάβει επικίνδυνες διαστάσεις με τεράστιες συνέπειες για την υγεία και την ίδια τη ζωή των κατοίκων του δήμου Θερμαϊκού.
Ήδη, όπως αναφέρουν γιατροί του Κέντρου Υγείας Νέας Μηχανιώνας, σε μία μόνο ημέρα εμφανίστηκαν εκεί για τις πρώτες βοήθειες τουλάχιστον τρεις συνδημότες μας με δαγκώματα μετά από επιθέσεις αδέσποτων σκύλων κατά ανυποψίαστων πολιτών.
Όπως διαπιστώνουν καθημερινά οι δημότες του Θερμαϊκού, η περιοχή μας έχει κατακλυστεί από αγέλες αδέσποτων, ενώ την ίδια ώρα ο Σύνδεσμος Προστασίας και Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων (ΣΥΠΠΑΖΑΘ) στον οποίο μετέχουμε μαζί με τους δήμους Θέρμης και Καλαμαριάς, παρά το γεγονός ότι τον χρυσοπληρώνουμε, κάνει ελάχιστα για τον περιορισμό των αδέσποτων και την αποτροπή της αναπαραγωγής τους.
Και βέβαια, όπως κατ’ επανάληψη αναφέραμε στο δημοτικό συμβούλιο, αντί των 110.000 ευρώ που εισέπραξε φέτος το 2015 ο ΣΥΠΠΑΖΑΘ από το δήμο Θερμαϊκού, θα μπορούσε να δημιουργήσει δική του υπηρεσία περίθαλψης των αδέσποτων, με τα μισά περίπου χρήματα, ακολουθώντας  το δρόμο που επέλεξε προ καιρού ο δήμος Πυλαίας-Πανοράματος, οποίος, αποχωρώντας από το ΣΥΠΠΑΖΑΘ, λειτουργεί αυτοτελώς δικό του κέντρο περίθαλψης αδέσποτων ζώων. 
Θεωρούμε κύριε δήμαρχε απαράδεκτο το γεγονός να καταβάλει ο δήμος μας στο ΣΥΠΠΑΖΑΘ, το ποσό των 2,20 ευρώ για κάθε κάτοικο του Θερμαϊκού, και συνολικά 110.580,80 ευρώ ετησίως, καθώς με τα ίδια χρήματα θα μπορούσαμε να περιθάλπουμε μόνοι μας, σαν δήμος Θερμαϊκού, τα αδέσποτα ζώα, συμβάλλοντας στον περιορισμό και την αποτροπή της αναπαραγωγής τους, με τη λειτουργία ενός δικού μας αυτοτελούς κέντρου περίθαλψης αδέσποτων ζώων.
Με βάση όλα αυτά, ζητούμε να έλθει το θέμα αμέσως για συζήτηση και λήψη απόφασης στο δημοτικό συμβούλιο και από τον πρόεδρο του σώματος να το θέσει ως έκτακτο στη μεθαυριανή συνεδρίαση του Δ.Σ., προκειμένου να ληφθούν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την περιφρούρηση της υγείας των συνδημοτών μας αλλά και την αποτροπή της άθλιας εικόνας με τις αγέλες των αδέσποτων να περιφέρονται στους δρόμους, τις πλατείες, τα πάρκα και κάθε ακάλυπτο χώρο.

                                                                        Περαία 14 Δεκεμβρίου 2014
                                                                       
Για τη «Συμπολιτεία Θερμαϊκού»

Σπύρος Κουζινόπουλος
Όταν περπατάς στις ακτές του κόλπου της Θεσσαλονίκης και συναντάς μια νεκρή ξεβρασμένη θαλάσσια χελώνα -ένα είδος σπάνιο και απειλούμενο με εξαφάνιση- και μετά από ένα περίπου χιλιόμετρο συναντάς άλλη μια νεκρή θαλάσσια χελώνα, ανάμεσα σε πλαστικά μπουκάλια και σκουπίδια, αναρωτιέσαι γιατί η τουριστική μας χώρα, που ούτως ή άλλως έχει συνηθίσει να πνίγονται κάθε μέρα πρόσφυγες στα νερά της, θεωρεί φυσικό να χάνονται και οι υπό εξαφάνιση χελώνες. Ο βασικός λόγος είναι η αδιαφορία. 

Τα σπάνια αυτά πλάσματα, που κανονικά ζούνε εκατό και βάλε χρόνια, πεθαίνουν πριν την ώρα τους και μαζικά τρώγοντας, χωρίς να το γνωρίζουν, πλαστικά σκουπίδια στη θάλασσα τα οποία παίρνουν ατυχώς για τροφή. 


Τα πλαστικά αυτά, που χρειάζονται 1.000 χρόνια για να διαλυθούν, στοιβάζονται στον εντερικό τους σύστημα, το βουλώνουν και τα άτυχα ζώα πεθαίνουν είτε από ασιτία είτε από δηλητηρίαση. Γι' αυτό, την επόμενη φορά που θα πετάξετε οτιδήποτε πλαστικό στο περιβάλλον, να θυμάστε πως είστε συνένοχοι σε μια μαζική δολοφονία αθώων πλασμάτων, όπως αυτές οι χελώνες. 

Προσωπικά είμαι υπέρ της απαγόρευσης κάθε πλαστικού υλικού -μια πραγματική μάστιγα για την υγεία μας και το περιβάλλον- και την αντικατάσταση του από βιοδιασπώμενα οικολογικά, υλικά. Το Σαν Φραντσίσκο το έκανε ήδη. Γιατί όχι και η τουριστική Ελλάδα; 


Υ.Γ. Ντροπή στις Δημοτικές Αρχές του Δήμου Θερμαϊκού, που έχει και "Γαλάζια Σημαία", να μην κάνει τίποτε γι' αυτό το "φεστιβάλ πλαστικούρας" που κάνει πάρτι καθημερινά στις ακτές του, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης!