Articles by "Κουζινόπουλος"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κουζινόπουλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Το ξεπούλημα της καθαριότητας του δήμου Θερμαϊκού σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα για άλλα δύο χρόνια, επιχειρεί εκ νέου η διοίκηση Μαυρομάτη και μάλιστα έναντι του εξωφρενικού ποσού των 3.043.158,40 €. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η διαχείριση των σκουπιδιών στην περιοχή, την τριετία που πέρασε ήταν οικτρή από τον εργολάβο που είχε αναλάβει την αποκομιδή των απορριμμάτων. Με συνέπεια ο δήμος Θερμαϊκού να έχει μετατραπεί σε πραγματική «σκουπιδούπολη».

Το θέμα για την ανάθεση και πάλι της συγκέντρωσης των σκουπιδιών σε ιδιώτη, το φέρνει η δημοτική αρχή του Δήμου Θερμαϊκού στο δημοτικό συμβούλιο την προσεχή Τετάρτη 26 Ιουλίου, υπό τον παραπλανητικό τίτλο «Έγκριση ανάθεσης λόγω αδυναμίας εκτέλεσης μέρους της υπηρεσίας καθαριότητος με τίτλο «Υπηρεσίες αποκομιδής, μεταφοράς και διάθεσης απορριμμάτων δήμου Θερμαϊκού για εικοσιτέσσερις (24) μήνες σε ιδιώτη».
Το εξωφρενικό στην περίπτωση είναι ότι την ίδια πρόταση απόφασης, για την εκχώρηση της υπηρεσίας καθαριότητας στους εργολάβους, το είχε ξαναφέρει η διοίκηση Μαυρομάτη να συζητηθεί στο δημοτικό συμβούλιο και πριν ένα ακριβώς μήνα, συγκεκριμένα στις 20 Ιουνίου 2017. Και την ώρα ακριβώς που ήταν να συζητηθεί το θέμα, αυτό αποσύρθηκε με το δικαιολογητικό ότι «έπρεπε να γίνουν κάποιες βελτιώσεις»
Μόνο που αυτές οι … «βελτιώσεις» θα στοιχίσουν στο Δήμο και τους αγρίως φορολογούμενους με τα ακριβότερα σε όλη τη χώρα δημοτικά τέλη δημότες, με πάνω από ενάμιση εκατομμύριο ευρώ. Καθώς η αρχική εισήγηση και της δημοτικής αρχής και της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, ήταν για το ποσό των 1.489.239,53 ευρώ. Και μάλιστα εκεί η δημοτική αρχή πανηγύριζε για το γεγονός ότι ο Δήμος θα είχε ένα οικονομικό όφελος 174.570,47 ευρώ, έναντι της ισχύουσας σήμερα σύμβασης με τον εργολάβο που λήγει 31-8-2017 και ανέρχονταν αυτή τη διετία στο ποσό των 1.663.810 ευρώ. Γεγονός που σύμφωνα με εκείνη, την προ μηνός εισήγηση, θα απέφερε «μία σημαντική ανακούφιση για τα οικονομικά του Δήμου».

Τι άλλαξε λοιπόν μέσα σ’ αυτό τον ένα μήνα και η εισήγηση για τον εργολάβο καθαριότητας «φορτώθηκε» με ένα επιπλέον ενάμιση εκατομμύριο; Δεδομένου ότι η εισήγηση στο σκεπτικό της είναι σχεδόν ακριβώς ίδια, όπως ίδια είναι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται, αλλά είναι ίδιοι και οι συντάκτες τω ν δύο εισηγήσεων, της προηγούμενης και της νέας; Και άντε καλά, οι δύο αντιδήμαρχοι καθαριότητας που υπογράφουν και τις δύο εισηγήσεις μπορεί να έπεσαν έξω στους υπολογισμούς που έκαναν, ενδεχομένως από άγνοια των οικονομικών μεγεθών. Όμως, μπορεί να υπάρξει πλάνη για τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Καθαριότητας και τέτοια απόσταση στους υπολογισμούς του; Και μία ακόμη απορία: Γιατί τη δεύτερη εισήγηση δεν την υπέγραψε η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Καθαριότητας-Ανακύκλωσης;

Πάντως η μόνιμη «καραμέλα» των δύο εισηγήσεων για να δικαιολογηθεί η προσφυγή στους εργολάβους, είναι η έλλειψη προσωπικού και ο πεπαλαιωμένος εξοπλισμός. Αφού φυσικά αυτή η διοίκηση στα τρία χρόνια που βρίσκεται στη διοίκηση του Δήμου δεν φρόντισε από τα ανταποδοτικά τέλη να προσλάβει προσωπικό και παρά τις κατ’ έτος αποφάσεις της για την αγορά νέων, ελαφρώς μεταχειρισμένων απορριμματοφόρων, τα κατάφερε έτσι ώστε να μην αγοραστεί μέχρι σήμερα ούτε καν μία βίδα!

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα από τις δύο εισηγήσεις της δημοτικής αρχής για το ξεπούλημα της καθαριότητας, αυτής με ημερομηνία 20-6-2017 και της νέας με ημερομηνία 21-7-2017. Κι εκεί στη δημοτική αρχή ας ψάξουν να δουν το αν… «χάθηκε στη μετάφραση» αυτό το ενάμιση εκατομμύριο.

Η εισήγηση της 20ης Ιουνίου 2017


Η εισήγηση της 21ης Ιουλίου 2017




του Σπύρου Κουζινόπουλου
Από αφορμή την απεργία των συμβασιούχων στους Δήμους και τα «βουνά» των σκουπιδιών στους δρόμους όλων σχεδόν των πόλεων της χώρας, παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες να εμφανίζονται διάφοροι απολογητές του νεοφιλελευθερισμού και να προσπαθούν να «πείσουν» τους πολίτες ότι τάχα, η καλύτερη λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων, θα ήταν το ξεπούλημα της υπηρεσίας καθαριότητας όλων των Δήμων σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Πολύ πρόσφατα, ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στις 11 Μαίου 2017 στον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών και απαντώντας σε ερώτηση του προέδρου του ΣΕΒ, Θεόδωρου Φέσσα, είπε ευθέως ότι τομείς του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα έπρεπε να παραχωρηθούν στους εργολάβους. «Η καθαριότητα και τα καθήκοντα των σχολικών φυλάκων θα μπορούσαν να δοθούν στον ιδιωτικό τομέα», είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ.Μητσοτάκης.
Ειδικά το τελευταίο  διάστημα, όσο μεγαλώνουν η μπόχα και το άθλιο θέαμα από τα αμάζευτα σκουπίδια, τόσο και εντείνεται η προσπάθεια κάποιων (πολιτικών, δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων) να διαμορφώσουν στην κοινή γνώμη κλίμα υπέρ της ιδιωτικοποίησης των δημοτικών υπηρεσιών καθαριότητας, με την εκχώρηση αυτής της αρμοδιότητας στους ιδιώτες. Και μάλιστα διατείνονται ότι, εάν την αποκομιδή των απορριμμάτων την είχαν ιδιώτες εργολάβοι, δεν θα δημιουργούνταν αυτό το αδιέξοδο με τα απορρίμματα.
Σε όλους αυτούς, μπορεί να απαντήσει κανείς φέρνοντας το παράδειγμα του Δήμου Θερμαϊκού στον οποίο μετέχω ως δημοτικός σύμβουλος, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Συμπολιτεία Θερμαϊκού». Και να τους πει ότι αυτά τα τρία ακριβώς χρόνια που ξεπουλήθηκε η δημοτική υπηρεσία καθαριότητας σε μία ιδιωτική εταιρία και μάλιστα με πανάκριβο τίμημα, όχι μόνο δεν βελτιώθηκε έστω κατ’ ελάχιστο ο τομέας της καθαριότητας στην περιοχή, αλλά απεναντίας, η κατάσταση έγινε πολύ-πολύ πιο άσχημη από ότι πριν από αυτή την τριετία. Όσον αφορά δε την απεργία των συμβασιούχων των Δήμων που γίνεται αυτές τις μέρες, ο εργολάβος, που πληρώνεται αδρά, δεν έβαλε ούτε το δαχτυλάκι του για να απομακρυνθεί έστω μία σακούλα σκουπιδιών από τους πλημμυρισμένους κάδους.
Κι όμως ο εργολάβος έχει εισπράξει μέχρι στιγμής από το Δήμο Θερμαϊκού:
-Το ποσό του 1.084.921 ευρώ από 1ης Σεπτεμβρίου 2014 που ανέλαβε την καθαριότητα μέχρι και τις 31 Αυγούστου 2015 που έληξε η αρχική μονοετής σύμβαση
-Το ποσό των 1.663.810 ευρώ για τη διετία από 1-9-2015 έως 31-8-2017
-Θα εισπράξει δε το ποσό των 1.489.239,53 ευρώ για την επόμενη διετία και μέχρι τον Αύγουστο του 2019, καθώς είναι στα σκαριά η ανανέωση της σύμβασης του δήμου Θερμαϊκού με τον συγκεκριμένο ιδιώτη.
Το ευτράπελο βέβαια στην περίπτωση είναι ότι η δημοτική αρχή του Θερμαϊκού ανανεώνει «σαν πουκάμισα» τις συμβάσεις με τον εργολάβο καθαριότητας, παρότι αυτός δεν είναι συνεπής στις συμβατικές του υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα ενώ είναι υποχρεωμένος να μαζεύει τα σκουπίδια 5 φορές την εβδομάδα το χειμώνα και 6 φορές την εβδομάδα το καλοκαίρι, περνάει ολόκληρη εβδομάδα χωρίς να εμφανιστούν τα σκουπιδιάρικα του ιδιώτη και οι κάδοι να είναι πλημμυρισμένοι. Είναι ο ίδιος ο δήμαρχος κ. Μαυρομάτης που όσο ήταν στην αντιπολίτευση διαβεβαίωνε το σωματείο των εργαζομένων ότι καμία υπηρεσία του Δήμου εφόσον εκλέγει Δήμαρχος δεν θα ανατεθεί σε ιδιώτες !!.
Σε μία συζήτηση για την καθαριότητα που είχε γίνει στο δημοτικό συμβούλιο Θερμαϊκού στις 15 Μαρτίου 2017, διαπιστώναμε τότε ότι «το πείραμα με τους εργολάβους καθαριότητας, απέτυχε παταγωδώς, καθώς η κατάσταση με την αποκομιδή των απορριμμάτων έφτασε στο πιο άσχημο σημείο, με συνέπεια οι κάτοικοι να αντιμετωπίζουν φοβερό πρόβλημα με τα σκουπίδια και να δυσφημίζεται ανεπανόρθωτα η κατά τα άλλα τουριστική περιοχή μας». Δυστυχώς, τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες, επιβεβαιώνουν πλήρως εκείνη μας την εκτίμηση.
Το εξωφρενικό είναι ότι η διοίκηση του δήμου Θερμαϊκού μεθοδεύει την εκ νέου εκχώρηση της καθαριότητας στον εργολάβο με το αιτιολογικό πως «ο Δήμος αδυνατεί να ανταποκριθεί με την υφιστάμενη υλικοτεχνική υποδομή και το υφιστάμενο προσωπικό στην εξυπηρέτηση αυτών των αναγκών». Αποφεύγοντας όμως να αναφέρει ότι αυτά τα τρία χρόνια που ξεπουλήθηκε η δημοτική υπηρεσία καθαριότητας σε ιδιωτικά συμφέροντα, δεν έγινε η παραμικρή κίνηση για την επισκευή και συντήρηση των απορριμματοφόρων του Δήμου, με συνέπεια τα έξι από τα εννέα απορριμματοφόρα να είναι σε αχρηστία. Ενώ επίσης δεν έγινε η παραμικρή κίνηση από πλευράς Δήμου για την προμήθεια νέων απορριμματοφόρων αλλά και την πρόσληψη προσωπικού για την καθαριότητα, που μπορούσε κάλλιστα να γίνει καθώς αφορά τα ανταποδοτικά δημοτικά τέλη.
Η δημοτική μας κίνηση «Συμπολιτεία Θερμαϊκού» εκπόνησε εδώ και δύο χρόνια εμπεριστατωμένη μελέτη, μετά από μακροχρόνια έρευνα, για το θέμα της αποκομιδής των απορριμμάτων στην περιοχή του Θερμαϊκού. Και απέδειξε τεκμηριωμένα ότι αν ο Δήμος λειτουργούσε ο ίδιος την υπηρεσία καθαριότητας, αντί να την εκχωρεί στους εργολάβους, θα είχε σε βάθος οκταετίας κέρδος άνω των τριών εκατομμυρίων ευρώ.
Δυστυχώς αυτή μας η πρόταση, όπως και πολλές άλλες, έδειξαν ότι απευθύνονται σε «ώτα μη ακουόντων» μιας δημοτικής αρχής η οποία έχει ως σημαία της την ιδιωτικοποίηση όλων των υπηρεσιών του Δήμου.


Για την πρόταση διαβάστε:  http://farosthermaikou.blogspot.gr/2015/06/blog-post_27.html

Πολύς κόσμος, στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του συνδημότη μας Σπύρου Κουζινόπουλου «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης», που έγινε στο περίπτερο 13 της ΔΕΘ, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, η οποία μετά από επιτυχή πορεία τεσσάρων ημερών, κλείνει τις πύλες της σήμερα Κυριακή το βράδυ.

Είχε τόσο ενδιαφέρον το 11ο κατά σειρά βιβλίο του Σπ.Κουζινόπουλου, ώστε οι όρθιοι που παρακολούθησαν την παρουσίαση να είναι άλλοι τόσοι από τους «τυχερούς» οι οποίοι βρήκαν καρέκλα να καθίσουν.

«Σας ευχαριστώ θερμά που με την παρουσία σας, διαψεύσατε την πρόβλεψή μου ότι αυτή τη «δύσκολη» ώρα, 10 το πρωί του Σαββάτου, ο μόνος που θα παρακολουθούσε την παρουσίαση, θα ήταν ο … γαλατάς της γειτονιάς», είπε χαριτολογώντας ο συγγραφέας του Βιβλίου.

Ο Σπ.Κουζινόπουλος υπογράφει, έχοντας δίπλα καθήμενο τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΜΘ, Νίκο Καρρά 
και έτοιμο να παραλάβει το βιβλίο τον γνωστό συλλέκτη και δημοπράτη έργων τέχνης, Θάνο Ευαγγελινό 
και δίπλα του τον δάσκαλο Επανομής, Γιάννη Γκούτα

Να πούμε ότι με τα πιο θερμά λόγια μίλησαν για το βιβλίο οι τρεις κυρίες που είχαν αναλάβει την παρουσίαση, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τεχνών του δήμου Θεσσαλονίκης, Έλλη Χρυσίδου, η ιστορικός Μαρία Καβάλα και η Καίτη Τσαρουχά, αλλά και ο πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης, Νίκος Καρράς που είχε το συντονισμό της εκδήλωσης.

Σε δηλώσεις που μας έκανε ο κ. Κουζινόπουλος, ανέφερε ότι η επόμενη παρουσίαση των «Μελανών κηλίδων στην ιστορία της Θεσσαλονίκης» θα γίνει στην Αθήνα στις 22 Ιουνίου, ενώ κατά πάσα πιθανότητα θα προηγηθεί και μία παρουσίαση στο δημοτικό θέατρο Επανομής, στις 9 ή 10 Ιουνίου, δεδομένου ότι ένα κεφάλαιο του βιβλίου του αναφέρεται στη συμμετοχή των Επανομιτών στην Επανάσταση του 1821 στη Μακεδονία, υπό τον Σερράιο οπλαρχηγό Εμμανουήλ Παπά. Τέλος ο συγγραφέας του βιβλίου ευχαρίστησε δημόσια τον εκδότη του ΙΑΝΟΥ κ. Νίκο Καρατζά για την πολύτιμη βοήθειά του, καθώς με τις καθοριστικές παρεμβάσεις συνέβαλε ώστε οι «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης» νε προλάβουν να εκδοθούν έγκαιρα για να συμμετάσχουν στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.




Εκτενή αναφορά στο νέο βιβλίο του Σπύρου Κουζινόπουλου «Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης», κάνει σε τηλεγράφημά του το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και επικεντρώνεται σε μία από τις επτά ιστορίες που αναλύονται στο βιβλίο, με βάση ντοκουμέντα, μαρτυρίες και αρχειακό υλικό, το κάψιμο 10.000 βιβλίων από τη δικτατορία Μεταξά μπροστά στο Λευκό Πύργο, τον Αύγουστο του 1936.
Tο βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΝΟS, θα παρουσιαστεί αυτό το Σάββατο 13 Μαίου 2017, ώρα 10 π.μ., στην αίθουσα «Νότος» του περιπτέρου 13 της ΔΕΘ, στο πλαίσιο της 14ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τεχνών του Δήμου Θεσσαλονίκης, Έλλη Χρυσίδου, η διδάσκουσα ιστορία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Μαρία Καβάλα και η Καίτη Τσαρουχά, κόρη του δολοφονημένου από τη χούντα βουλευτή της ΕΔΑ, Γιώργου Τσαρουχά. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΜΘ, Νίκος Καρράς.

Αναλυτικά το τηλεγράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:
Φως στις μαύρες πλευρές της ιστορίας της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας εν γένει, που είναι εν πολλοίς άγνωστες στο ευρύ κοινό, επιχειρεί να ρίξει με το νέο του βιβλίο, με τίτλο "Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης", ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Σπύρος Κουζινόπουλος.
Στο 11ο κατά σειρά βιβλίο του, που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες (εκδ. Ιανός), ο Σπύρος Κουζινόπουλος "ξεκλειδώνει" τη μνήμη και αναδεικνύει μελανά στίγματα της ιστορίας, όπως η πυρπόληση χιλιάδων βιβλίων μπροστά στο Λευκό Πύργο από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 του δικτάτορα Μεταξά.
Μία από τις πρώτες ενέργειες της δικτατορίας, δώδεκα ημέρες μετά την κατάλυση της δημοκρατίας, ήταν να προχωρήσει στο κάψιμο βιβλίων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Σε μίμηση του παραδείγματος αντίστοιχων ενεργειών του ναζιστικού καθεστώτος, χιλιάδες βιβλία με προοδευτικό και δημοκρατικό περιεχόμενο, Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, ρίχτηκαν στην πυρά σ? εκείνες τις μεσαιωνικού χαρακτήρα "τελετές".
Η "πρόβα τζενεράλε" σημειώνεται στην Αθήνα, στις 8 Αυγούστου, τέσσερις μόλις ημέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Την πρωτοβουλία, σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, είχε ομάδα "εθνικοφρόνων φοιτητών". Το μαζικό όμως κάψιμο "αντεθνικών", αριστερών και κομμουνιστικών βιβλίων, λαμβάνει χώρα οργανωμένα σε διάφορες πόλεις της χώρας, στις 16 Αυγούστου του 1936. Στην Αθήνα, η "γιορτή" γίνεται μπροστά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός και στα Προπύλαια, ενώ στον Πειραιά, τα βιβλία παραδίδονται στην πυρά στο Πασαλιμάνι, και μάλιστα με προσκλήσεις προς τους νέους της εποχής να συμμετάσχουν στην ..."τελετή". Έλεγε η σχετική ανακοίνωση: «Η Εθνική Φοιτητική Νεολαία Πειραιώς προβαίνουσα εις την εξαφάνισιν δια πυράς ολοκλήρου σειράς κομμουνιστικών εντύπων την προσεχή Κυριακήν και ώραν 8 μ.μ. και εν τη πλατεία Πασαλιμανίου Πειραιώς, προσκαλεί άπαντας τους εθνικόφρονας νέους, όπως προσέλθουν εν τη πλατεία Τερψιθέας 7μμ ίνα εν σώματι μεταβούν και συμμετέχουν εις την τελετήν».
Η «φιέστα» της Θεσσαλονίκης
Η μεγαλύτερη «φιέστα» θα στηθεί στη Θεσσαλονίκη, δίπλα στο Λευκό Πύργο. Από την προηγούμενη ημέρα, οι ελεγχόμενες πλέον από το καθεστώς εφημερίδες δημοσιεύουν σχετική προαναγγελία και μάλιστα πρωτοσέλιδα: «Τεράστια πυρά θα εξαγνίσει αύριον την πόλιν από το μίασμα των ερυθρών εντύπων», διατυμπανίζει στην κορυφή της πρώτης σελίδας, στις 15 Αυγούστου του 1936, η εφημερίδα της Θεσσαλονίκης Το Φως. Η ίδια εφημερίδα δημοσίευε ανακοίνωση της Αστυνομικής  Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία «κατόπιν διαταγής του Γ΄ Σώματος Στρατού, την 16ην τρέχοντος, ημέραν Κυριακήν και ώραν 19ην, θέλει λάβει χώραν καταστροφή δια πυρός κατασχεθέντων κομμουνιστικών βιβλίων και εντύπων εις την πλατείαν του Λευκού Πύργου, εις ήν εκλήθησαν να παραβρεθώσι αι εθνικιστικαί οργανώσεις […]».

Τα βιβλία που επρόκειτο να καούν, όπως έγραφε το πρωί εκείνης της μέρας η εφημερίδα Νέα Αλήθεια, είχαν κατασχεθεί από τα βιβλιοπωλεία της πόλης, δημόσιες και ιδιωτικές βιβλιοθήκες και άλλους χώρους. Επίσης, στις εφημερίδες δημοσιευόταν και ανακοίνωση της φασιστικής οργάνωσης ΕΕΕ, σύμφωνα με την οποία καλούνταν οι ακροδεξιοί φοιτητές να πάρουν μέρος στην τελετή «προκειμένου να παρακολουθήσωσι την καύσιν των κομμουνιστικών βιβλίων και εντύπων με τα οποία εδηλητηρίαζαν την ελληνικήν ψυχήν, χρησιμοποιούντες τας εις αυτά αναπτυσσομένας αντιεπιστημονικάς θεωρίας των Μάρξ, Λένιν και των λοιπών ανατροπέων και καταστροφέων της ανθρωπότητος».  
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της επόμενης ημέρας, μετά την ομιλία του τριεψιλίτη φοιτητή Παναγιωτόπουλου, που κραυγάζει, «[…] ρίχνομεν εις τας φλόγας το μίασμα αυτό της σκέψεως και της ψυχής του Έθνους, γεγονός που θα σημάνει την ανύψωσιν του Έθνους από την ηθική σκλαβιά εις την οποία συνέτειναν και τα βιβλία αυτά», τη φωτιά ανάβει ένας άλλος ακροδεξιός φοιτητής, ο Σαρρής. Και τότε «[…] ένα πύρινο φίδι σχηματίζεται και ακαριαίως το πυρ μεταδίδεται εις τα κομμουνιστικά έντυπα».
Πρωτοσέλιδη φωτογραφία από την αποτρόπαιη αυτή εκδήλωση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, που σ’ ό,τι αφορά τη δίωξη των ιδεών αντέγραφε επακριβώς τα χιτλερικά πρότυπα, δημοσίευσε και η εφημερίδα Μακεδονία. Στο σχετικό ρεπορτάζ της ανέφερε ότι ο αριθμός των βιβλίων που κάηκαν εκείνη την ημέρα μπροστά στον Λευκό Πύργο, ξεπερνούσε τα 10.000.
Η έννοια του «κομμουνιστικού εντύπου» ερμηνευόταν από το καθεστώς κατά το δοκούν. Συμπεριλαμβάνονταν σ’ αυτά ακόμα και σχολικά βιβλία, όπως Τα ψηλά βουνά του Ζαχαρία Παπαντωνίου, καθώς και βιβλία των οποίων είχε απαγορευτεί επίσημα η σχολική διδασκαλία: η Αντιγόνη του Σοφοκλή, ο Επιτάφιος του Περικλή, η Πολιτεία του Πλάτωνα, και έργα του Θουκυδίδη και του Ξενοφώντα.  Γενικά, από το καθεστώς είχαν απαγορευτεί περισσότεροι από 445 τίτλοι βιβλίων.
Στην πυρά παραδόθηκαν επίσης πολλά έργα νέων τότε Ελλήνων συγγραφέων, όπως η Ζωή εν τάφω του Στρατή Μυριβήλη,  έργα του Ανδρέα Καρκαβίτσα, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, αλλά και πολλοί τίτλοι ξένων συγγραφέων:  το συνολικό έργο του Καρλ Μαρξ, η Καταγωγή των ειδών του Δαρβίνου, έργα του Σίγκμουντ Φρόιντ, του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, του Ανατόλ Φρανς, του Χάινριχ Χάινε, του Μαξίμ Γκόρκι, του Λέον Τολστόι, του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, του Γκαίτε κ.ά.

To γνωστό πολύ καλό free-press περιοδικό της Θεσσαλονίκης Parallaxi, ζήτησε από πέντε Θεσσαλονικείς να θυμηθούν τη μέρα που 50 χρόνια πριν η Δικτατορία επιβλήθηκε στη χώρα. Η Αλέκα Γερόλυμπου, ο Σπύρος Κουζινόπουλος, η Όλγα Τριαρίδου, η Ελένη Χοντολίδου και ο Απόστολος Παπαγιαννόπουλος θυμούνται όσα έζησαν στη Θεσσαλονίκη εκείνη τη μέρα που το ημερολόγιο έγραφε 21 Απριλίου 1967.


Τον Απρίλη του 1967

της Όλγας Τριαρίδου, δικηγόρου, συζύγου του Ντίνου Τριαρίδη

Τον Απρίλη του 1967 τον χαρακτήριζε ο έντονος προεκλογικός αγώνας για τις επερχόμενες εκλογές και η επίσης έντονη φημολογία για επιβολή δικτατορίας από τους στρατιωτικούς.

Εκείνη την εποχή μια ομάδα φίλων, με σφυρηλατημένη την φιλία μας στους φοιτητικούς αγώνες του 114 και του 15% για την παιδεία, καθώς και στους δύο ανένδοτους αγώνες του Γέρου της Δημοκρατίας, βγάζαμε, με εμπνευστή της προσπάθειας τον Ντίνο Τριαρίδη, την εφημερίδα «Νέα Γενιά», όπου με αλλαγή των εσωτερικών σελίδων για τα τοπικά νέα, κυκλοφορούσε στο Κιλκίς, την Πέλλα, την Πιερία, την Ημαθία, με υπεύθυνους αντίστοιχα τον Ντίνο Τριαρίδη, τον Γιώργο Σιδηρόπουλο, τον Τάσο Τερζή, τον Γ. Μπρουσκέλη.

Μακρακώμη 1971 

Η «Νέα Γενιά», εξαιρετικά αξιόλογη για τοπική εφημερίδα, έβγαινε με ελάχιστα οικονομικά, ατελείωτες ώρες δουλειάς από όλους μας και απέραντο ενθουσιασμό. Στο τύπωμα μας βοηθούσε ο φίλος Βαγγέλης Παγανός, λινοτύπης στην εφημερίδα «Μακεδονία».

Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, βγαίνοντας ο Βαγγέλης από το τυπογραφείο της «Μακεδονίας» στην Τσιμισκή, βρέθηκε μπροστά στα τανκς με τον φοβερό θόρυβο των ερπυστριών μέσα στην ησυχία της νύχτας. Έντρομος, μπήκε ξανά στην εφημερίδα και μας τηλεφώνησε. Σηκώνοντας το ακουστικό, ο Ντίνος τον άκουσε να λέει «Ντίνο, 4η Αυγούστου, 4η Αυγούστου» και έκλεισε.

Λίγες στιγμές σιωπής μέχρι να συλλάβει το νόημα του τηλεφωνήματος και μετά –σαν να τον βλέπω ακόμη τώρα– χτυπώντας με την παλάμη το μέτωπο «το κάνανε το πραξικόπημα».

Φουρνάς 

Πόσο δύσκολο η φήμη να γίνεται πραγματικότητα.

Ανταλλάξαμε πέντε κουβέντες και εγώ μεν έμεινα στο σπίτι, άμαχος πληθυσμός πλέον –ο Θανάσης βρέφος δέκα μηνών και ο Στέφανος κυοφορούμενος στον έβδομο μήνα– ο δε Ντίνος έφυγε με άγνωστη κατεύθυνση για να ενωθεί με τον λαό που θα αντιδρούσε στο πραξικόπημα βγαίνοντας στους δρόμους κατά χιλιάδες όπως ήλπιζε ο Ανδρέας. Τέτοια αντίδραση εκείνο το βράδυ δεν υπήρξε, ούτε τα επόμενα.

Ο κόσμος μουδιασμένος και σοκαρισμένος περίμενε. Έτσι, ύστερα από τρεις μέρες άκαρπης αναμονής για ευρύτερο ξεσήκωμα και αφού πολλά εσωτερικά θέματα βρήκαν λύση – διασφάλιση των αρχείων της ΕΔΗΝ, φυγάδευση του Αντώνη Λιβάνη στην Αθήνα, αποστολή του πρώτου αντιστασιακού μηνύματος στην εφημερίδα «Δημοκρατία» στη Γερμανία, δημιουργία της ΣΕΑΔΑ (Συντονιστική Επιτροπή Αντιδικτατορικού Αγώνα) κλπ κλπ, επέστρεψε στο σπίτι μας και αρχίσαμε να ζούμε το βαρύ κλίμα της επταετίας.




Από τις σημειώσεις μιας φοιτήτριας της αρχιτεκτονικής, αρχές Μαίου 1967

της Αλέκας Καραδήμου-Γερόλυμπου, Αρχιτέκτονα πολεοδόμο, Καθηγήτριας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων,. Α.Π.Θ.

Πέμπτη 20 Απριλίου 1967, ετοιμάζομαι για το μάθημα της Παρασκευής, τελευταίο πριν από το Πάσχα. Δεν είμαι ευτυχής, δεν συνεννοούμαι καλά με τον διδάσκοντα και δεν θέλω να πάω στο Πολυτεχνείο. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα μου τηλεφωνεί η φίλη μου η Νίνα. Ήταν έξω με παρέα και επιστρέφει με τα πόδια στο σπίτι της στο κέντρο. Πολλή φασαρία στους δρόμους από στρατιωτικά JMC. Τι να συμβαίνει άραγε; Λες να ήρθε αυτό που τόσον καιρό φοβόμασταν;


Από τα πολλά που άλλαξαν, μια ανάμνηση πάντοτε μου έρχεται στο μυαλό όταν μιλούμε για την χούντα. Με την επιστροφή στα μαθήματα μετά από την Δευτέρα του Θωμά, η οικειότητα με τους χώρους των σπουδών μας έχει εξαφανιστεί. Πριν, μπορούσες να μπαίνεις μέσα στα φωτισμένα κτίρια όποια ώρα της μέρας ή της νύχτας, από ορθάνοιχτες πόρτες και παράθυρα, και να δουλεύεις μόνος ή με παρέα, σωπαίνοντας, μιλώντας, τραγουδώντας…

Όπως στο σπίτι σου

Τώρα τα φώτα σβήνουν, τα παράθυρα του ισογείου κλειδώθηκαν, οι πόρτες έχουν κλείσει και μια μόνον είναι ανοιχτή, η κεντρική. Οι χώροι έχουν γεμίσει θυρωρούς γνωστούς και άγνωστους , που στέκουν αμίλητοι σε κάθε γωνία, πέρασμα, ασανσέρ. Στο κάποτε θορυβώδες κυλικείο με τις έντονες συζητήσεις, επικρατεί σιγή. Λιγοστοί φοιτητές παίρνουν βιαστικά τα σάντουιτς από τους τρεις αναπήρους πολέμου διαχειριστές του και απομακρύνονται. Μάταια αυτοί αγωνίζονται να ανοίξουν κουβέντα.

Αλλά το σημαντικότερο ζήτημα είναι ότι ο χώρος δεν είναι οικείος, δεν βοηθάει τις συναντήσεις, τις συνεργασίες, την συναδελφικότητα. Στην τάξη πολλά σχεδιαστήρια είναι άδεια και θα μείνουν έτσι. Οι συμφοιτητές μας έχουν εξαφανιστεί. Κρύβονται; Συνελήφθησαν; Τους έστειλαν στα νησιά; Η έγνοια και ο φόβος για την τύχη τους μας γεμίζουν αγωνία. Κυρίως όταν θυμόμαστε ότι ο συμφοιτητής μας και μόλις διορισμένος από την χούντα πρόεδρος της τάξης, χασκογελούσε δείχνοντάς μας ένα περίστροφο κάτω από το σακάκι του.



Πώς έζησα την πρώτη ημέρα της δικτατορίας

του Σπύρου Κουζινόπουλου, δημοσιογράφου-συγγραφέα

Πενήντα χρόνια από το πραξικόπημα της χούντας των συνταγματαρχών, στις 21 Απριλίου 1967. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από μία μαύρη ημέρα που τον σημάδεψε βαθιά για όλη την υπόλοιπη ζωή του!!

Ξυπνάω έντρομος από τα παρατεταμένα κουδουνίσματα, τα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα και τη φωνή «Σπύρο ξύπνα, Σπύρο ξύπνα». Με την τσίμπλα ακόμη στα μάτια, διαπιστώνω ότι η ώρα είναι γύρω στις 5:30 το πρωί και έξω είναι ακόμη σκοτάδι. Ανοίγοντας την εξώπορτα της γκαρσονιέρας στην οποία διέμενα, στην οδό Κύπρου, περιοχή Σχολής Τυφλών, βλέπω έκπληκτος τον εξάδελφο μου Μόρφη Στεφούδη, να με προτρέπει κουνώντας το δεξί χέρι: «Ντύσου γρήγορα και πάμε να φύγουμε, έγινε πραξικόπημα».

Με τον Μίκη Θεοδωράκη στις Σέρρες, δυόμισι χρόνια πριν το πραξικόπημα της χούντας, 
Β΄ Γραμματέας της Νεολαίας Λαμπράκη Σερρών, αν και μαθητής γυμνασίου ακόμη 

Ήταν λίγους μήνες πριν που είχα έρθει στη Θεσσαλονίκη από τις Σέρρες και εργαζόμουν στην εβδομαδιαία εφημερίδα της αριστεράς «Μακεδονική Ώρα», κάνοντας ελεύθερο ρεπορτάζ ενώ παράλληλα είχα συνδεθεί με τη Νεολαία Λαμπράκη, της οποίας ήμουν στέλεχός της στο νομό Σερρών, από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας της.

Όση ώρα προσπαθούσα να φορέσω ρούχα και παπούτσια, άρχισε να μου εξηγεί ότι είχε πάει γύρω στις 4,30 το πρωί, όπως κάθε μέρα, στο Σιδηροδρομικό Σταθμό για να πάρει το αστικό λεωφορείο προκειμένου να μεταβεί στην περιοχή «151», στις εγκαταστάσεις της εφημερίδας «Νέα Αλήθεια» όπου εργαζόταν ως πιεστής. Κι όταν στο Σταθμό είδε να είναι περικυκλωμένος από τανκς και πάνοπλους στρατιώτες, κατάλαβε ότι κηρύχτηκε δικτατορία. Κάνοντας δε οτοστόπ, κατάφερε να έρθει ως εμένα.

«Κάνε όσο πιο γρήγορα μπορείς, γίνονται σε όλη την πόλη συλλήψεις, μπορεί να έρθουν κι’ εδώ». Είναι αλήθεια ότι άργησαν. Και όπως με πληροφόρησε αργότερα ο θυρωρός της πολυκατοικίας, είχαν πάει και με ζητούσαν γύρω στις 10 το πρωί

Σε λίγα λεπτά, ήμασταν μεν στο δρόμο, άρχιζε όμως το μεγάλο βάσανο σχετικά που θα πάμε να κρυφτούμε. Θυμήθηκα ότι σε κοντινή απόσταση, έμενε μία συμπατριώτισσά μου φοιτήτρια του Οικονομικού. Όταν της χτύπησα την πόρτα, προθυμοποιήθηκε να μας φιλοξενήσει για δύο εβδομάδες, καθώς την ίδια ημέρα, τόσο η ίδια, όσο και οι άλλες δύο συγκάτοικοί της θα έφευγαν για τα σπίτια τους για να κάνουν Πάσχα, καθώς η μέρα που επιβλήθηκε η δικτατορία, ήταν Παρασκευή, παραμονή του Λαζάρου και έκλεινε το Πανεπιστήμιο.

Περιττό να πω ότι εκείνο το συμπαθητικό διαμέρισμα φιλοξένησε από το ίδιο βράδυ πάνω από δώδεκα καταζητούμενους από την Ασφάλεια του καθεστώτος αγωνιστές. Ενώ απερίγραπτος ήταν ο πόνος, όταν καταφέρνοντας κάποια στιγμή να μιλήσω στο τηλέφωνο με τον πατέρα μου, με πληροφόρησε ότι είχαν συλλάβει τη μητέρα μου την οποία στη συνέχεια εξόρισαν στη Γυάρο επί εννέα μήνες, κι αυτό εξαιτίας ενός… τυπολάτρη διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Σερρών: Είχε ο άνθρωπος στα χέρια του μία λίστα με 283 ονόματα αριστερών του νομού που έπρεπε να συλλάβει με βάση το σχέδιο «Προμηθεύς». Και όταν πήγαν όργανά του στο σπίτι μου για να με συλλάβουν και η μάνα μου τους είπε ότι διαμένω πλέον στη Θεσσαλονίκη, για να μη μείνει η λίστα τους λειψή, συνέλαβαν και εξόρισαν την πολυβασανισμένη στη ζωή της κυρά-Μεταξία.

Αυτά για την εμπειρία μου από την πρώτη μέρα της δικτατορίας στη Θεσσαλονίκη. Τα υπόλοιπα για τα εφτά μαύρα χρόνια που ακολούθησαν, την παρανομία, τη σύλληψη κάποια στιγμή, τον εγκλεισμό στα κρατητήρια της Εθνικής Ασφάλειας, στην οδό Βαλαωρίτου, τη φάλαγγα, τις παρακολουθήσεις και τον κατατρεγμό, ίσως μια άλλη φορά.



Αναμνήσεις από τη δικτατορία

της Ελένης Χοντολίδου, Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Σχολικής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης στη Φιλοσοφική του ΑΠΘ




Εδώ τα τρυκάκια της Εριφύλης. Περήφανη για την αδελφούλα μου. 

Είμαι στην Ε΄ Γυμνασίου. Η αδελφή μου έρχεται στο σπίτι να πάρει ρούχα. Είναι στην κατάληψη της Πολυτεχνικής. Ο πατέρας μου της απαγορεύει να επιστρέψει με πλήρη αποτυχία. Αφού φύγει με κοιτάει με μάτια που δεν θα ξεχάσω ποτέ και μου λέει: «ήμουν υποχρεωμένος να το κάνω, αλλά είμαι περήφανος που το κάνει».


Η Εριφύλη ήταν στην Επιτροπή Επικοινωνίας. ΄Εγραφε τρυκάκια με τα καθαρά γράμματά της και μίλησε με τον Θεοδωράκη. Γύρισε χαράματα μετά την εκκένωση. Τρίτη πρωί ήρθαν δύο «κύριοι» να την πάρουν. Νομίζω ότι είναι ο υδραυλικός που περιμένουμε! Η Εριφύλη μάζεψε τα πράγματά της και πολύ ψύχραιμα άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Εγώ αισθάνομαι έναν πόνο στην καρδιά. Της είπαν να κατεβεί περπατώντας να μη δει η γειτονιά ότι τη μάζεψε η ασφάλεια!

Δεν το είπα στους γονείς μου. Πήγα στο σχολείο όπου η συμμαθήτριά μου Σοφία Γιαννούση μου εξηγούσε πώς θα της κάνουν φάλαγγα εκείνη την ώρα. Η Σοφία λόγω Νάκου τα ήξερε αυτά… Δεν νομίζω ότι παρακολούθησα μάθημα.

Η Εριφύλη δεν βασανίστηκε σωματικά, ευτυχώς. Της έδειξαν πρησμένα πόδια παιδιών από το Πολυτεχνείο, κατάλαβαν ότι δεν είναι οργανωμένη, της πήραν το διαβατήριο.

Γυρνώντας από το σχολείο τη βρήκα σπίτι. Ο πατέρας μου που ειδοποιήθηκε να την παραλάβει (όπου του διάβασαν και τον δικό του μικρό φάκελο) με μάλωσε που δεν τους ειδοποίησα.



…. Ένα μπουρίνι και οι λεύκες έσωσαν τη Νέα παραλία

του Απόστoλου Παπαγιαννόπουλου ιστορικού – συγγραφέα

Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1969 και στο Διοικητήριο πραγματοποιείται μία από τις γνωστές «συσκέψεις» των τοπικών φορέων της Θεσσαλονίκης υπό την προεδρία του Στυλιανού Παττακού, αντιπροέδρου τότε και υπουργού Εσωτερικών της κυβέρνησης Γ. Παπαδόπουλου. Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν η πορεία του έργου της κυβέρνησης της «Εθνοσωτηρίου Επανάστασης της 21ηςΑπριλίου». Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ήταν τότε ο Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης, συνταξιούχος υπάλληλος του Δήμου διορισμένος από την κυβέρνηση των συνταγματαρχών. Τον δήμαρχο συνόδευε και ο υποφαινόμενος προϊστάμενος τότε στις Τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου αρμόδιος για πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά θέματα στην πόλη και ο τότε προϊστάμενος των Κήπων. Μόλις τελείωσε η σύσκεψη, όπου βέβαια όλα ο Παττακός τα βρήκε … θαυμάσια, με εντολή του μία πομπή από καμιά εικοσαριά μαύρες λιμουζίνες με επικεφαλής αυτή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κατευθύνεται και φτάνει στο ανεγειρόμενο τότε ξενοδοχείο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ» στη μπαζωμένη επέκταση της Νέας παραλίας για αυτοψία.


Η περιοχή λίγο προτού ξεκινήσει η ανέγερση του ξενοδοχείου «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ» 

Η πέριξ του ξενοδοχείου έκταση προοριζόταν από την Εφορία Δημοσίων Κτημάτων ως τα «κοτόπουλα» και τον Ιστιοπλοϊκό όμιλο να μετατραπεί σε οικόπεδα και να πουληθεί παρά τις αντιδράσεις του Δήμου που ήθελε να παραμείνει ακάλυπτος χώρος πρασίνου. Μόλις φτάσαμε εκεί ξεσπά ένα ισχυρό καλοκαιρινό μπουρίνι το οποίο κάνει τη μέρα νύχτα από τη σκόνη που σηκώθηκε από τις εκτάσεις των δημοσίων οικοπέδων . Ο Παττακός φωνάζει τότε το δήμαρχο και του κάνει αυστηρές παρατηρήσεις δίνοντας εντολή όλες αυτές οι εκτάσεις να ‘πρασινίσουν» ως την επόμενη επίσκεψή του στην πόλη. Ο δήμαρχος τα χρειάστηκε αλλά τον καθησυχάσαμε λέγοντας πως είναι ευκαιρία να πρασινίσουμε την περιοχή χωρίς μάλιστα να περιέλθουν οι εκτάσεις του δημοσίου στο Δήμο. Συντάχθηκε τότε εν τάχει μία μελέτη πρασίνου και τις επόμενες μέρες αρχίσαμε με την υπηρεσία Κήπων να διαμορφώνουμε την περιοχή σε πράσινο. Τότε ήταν που αποφασίσαμε να φυτέψουμε λεύκες που μεγαλώνουν γρήγορα ώστε να παγιωθεί η κατάσταση και στο μέλλον. Και αυτό γιατί άλλο είναι να καταστρέφουν ένα γκαζόν και άλλο να κόβουν δέντρα. Και αυτό ήταν μαζί με το μπουρίνι που έσωσε τη Νέα παραλία τελικά όταν θέλησε το Δημόσιο να πάρει τα οικόπεδα της παραλίας πίσω για να τα κτίσει…»

του Σπύρου Κουζινόπουλου *

Είναι γνωστή η άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται η καθαριότητα στο Δήμο Θερμαϊκού. Την βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι και οι επισκέπτες με τα βουνά των σκουπιδιών, τους ξεχειλισμένους κάδους απορριμμάτων αλλά και τη ρύπανση που μόνιμα υπάρχει γύρω από τους κάδους εξαιτίας της δράσης αδέσποτων και τρωκτικών.

Κι’ όμως η δημοτική αρχή του κ.Μαυρομάτη, αντί να «τραβήξει από το αυτί» τον εργολάβο που ανέλαβε την καθαριότητα στο Δήμο, αντί να τον πιέσει με κάθε τρόπο, ακόμη και νομικά, για τη τήρηση των συμβατικών του υποχρεώσεων, φέρνει θέμα την Τετάρτη στο δημοτικό συμβούλιο, προκειμένου να του καταβληθεί επιπλέον ένα ποσό της τάξεως των 38.829,48 ευρώ, συν ΦΠΑ, μέχρι τις 30-11-2017 που λήγει η σύμβασή του με τον Δήμο.
Ο λόγος; Μετά το κλείσιμο, με εισαγγελική παρέμβαση, της παράνομης χωματερής που είχε δημιουργηθεί στον προσωρινό ΣΜΑ της Ν.Μηχανιώνας, τα απορριμματοφόρα του ιδιώτη μεταφορτώνουν τα σκουπίδια σε κοντέϊνερ, στον ΣΜΑ του δήμου Θεσσαλονίκης, απέναντι από το MAKRO, προκειμένου στη συνέχεια να μεταφερθούν στη χωματερή της Μαυροράχης Λαγκαδά. Και γιαυτή την επιπλέον διαδρομή, ο ιδιώτης αξίωσε από το Δήμο Θερμαϊκού το επιπλέον ποσό των 38.829,48 ευρώ, χώρια το ΦΠΑ, υπολογίζοντας ότι τα πέντε απορριμματοφόρα του, θα κινούνται επί 25 ημέρες το μήνα.
Για ποια όμως απορριμματοφόρα γίνεται λόγος; Όπως κατήγγειλε επίσημα ο Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Θερμαϊκού πριν μερικές ημέρες, στη διάρκεια της κατάληψης του Δημαρχείου που πραγματοποίησαν τα μέλη του για να κάνουν γνωστά τα άλυτα εδώ και χρόνια προβλήματά τους, «ο ιδιώτης, με εντολή της δημοτικής αρχής τους τρεις μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο, λειτούργησε αντίθετα με τη συμβατική του υποχρέωση, διαθέτοντας τέσσερα απορριμματοφόρα αντί για πέντε και τώρα, μετά την περίοδο του χιονιού, που έβαλε το πέμπτο απορριμματοφόρο, πάλι δεν πληρούνται οι συμβατικές του υποχρεώσεις, διότι η αποκομιδή στους Νέους Επιβάτες και την Περαία, για τα σπίτια που βρίσκονται εκτός οικισμών, γίνονται από το Δήμο».
Από την άλλη πάλι, η αξίωση να καταβάλλονται στον εργολάβο τα καύσιμα και η φθορά των απορριμματοφόρων του για 25 ημέρες το μήνα, ακούγεται μάλλον ως κακόγουστο αστείο, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι η αποκομιδή των σκουπιδιών θα γίνονταν επί έξι ημέρες κάθε εβδομάδα. Το πόσο συχνά αδειάζουν τους κάδους τα σκουπιδιάρικα του ιδιώτη, δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς, το ζουν καθημερινά οι συμπολίτες μας στο δήμο Θερμαϊκού, αλλά και όλοι όσοι τον επισκέπτονται, σχηματίζοντας μία κάθε άλλο παρά κολακευτική εικόνα για την περιοχή μας.
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Το δρόμο τον δείχνουν και πάλι οι εργαζόμενοι στο δήμο Θερμαϊκού, που συνεχίζουν αδιαπραγμάτευτα να ζητούν την αποπομπή των εργολάβων από την αποκομιδή των σκουπιδιών και την εξ ολοκλήρου ανάληψή της από την υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου.
Όμως, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει η δημοτική αρχή του κ. Μαυρομάτη, αντί να ξοδεύει τα πανάκριβα δημοτικά τέλη που εισπράττει από τους δημότες στην πληρωμή των εργολάβων, θα έπρεπε να προμηθευτεί τον κατάλληλο εξοπλισμό και να φροντίσει για το απαραίτητο προσωπικό, προκειμένου η καθαριότητα να επιστρέψει και πάλι στο Δήμο. Τι κάνει περί αυτού η διοίκηση του Δήμου; Την απάντηση τη δίνουν και πάλι οι εργαζόμενοι του δήμου Θερμαϊκού, σύμφωνα με τα όσα ανέφεραν στην πρόσφατη κινητοποίησή τους. Καθώς, όπως είπε ο πρόεδρός τους κ. Πέτρος Πετρίδης:
«Εμείς τον ιδιώτη δεν τον θέλουμε. Κάναμε τόσους αγώνες. Η δημοτική αρχή τρία χρόνια μονίμως βάζει στον προϋπολογισμό προμήθεια απορριμματοφόρων και όλως τυχαίως, κανένας διαγωνισμός δεν έχει ευοδωθεί. Και αν όπως λέει ο δήμαρχος, είναι στα σκαριά η προμήθεια των απορριμματοφόρων, ας προμηθευτεί τα 7-8 απορριμματοφόρα που χρειάζεται για να μην υπάρχει ο ιδιώτης […] Θέλουμε στους δήμους να απελευθερωθούν οι προσλήψεις. Όπως ξέρετε, στο δικό μας το δήμο μπορούμε να προσλάβουμε 29 εργαζόμενους για την καθαριότητα. Και παρόλο που η διεύθυνση της καθαριότητας, μετά από παρέμβαση του συλλόγου, έκανε εισήγηση από τις 20 Ιανουαρίου για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, η δημοτική αρχή βρίσκοντας διάφορες προφάσεις ως προς την ειδικότητα και τις πιστώσεις, κωλυσιεργεί και δεν φέρνει το θέμα προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο».
Και πράγματι: Εάν η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος κ. Μαυρομάτης θέλουν να υπάρξει μία σωστή καθαριότητα στην περιοχή μας, έχουν όλο το χρόνο μέχρι τις 30 Νοεμβρίου που λήγει η σύμβαση με τον ιδιώτη, να οργανώσουν εκ νέου την δημοτική υπηρεσία καθαριότητας. Προκειμένου και με την προμήθεια των απαραίτητων απορριμματοφόρων, να γίνεται σωστά η αποκομιδή των σκουπιδιών και να ξεβρομίσει επιτέλους ο Δήμος μας. Αν δεν κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, θα φέρει ακέραιη την ευθύνη. Εξάλλου τους εργολάβους τους δοκιμάσαμε και η γεύση που μας άφησαν ήταν πικρή...


* Ο Σπύρος Κουζινόπουλος είναι επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Συμπολιτεία Θερμαϊκού»

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Μία εύλογη ερώτηση, διατυπώσαμε εκ μέρους της «Συμπολιτείας Θερμαϊκού», σε ερώτηση που απευθύναμε πρόσφατα προς τη διοίκηση του δήμου Θερμαϊκού: Σε ποιες ενέργειες προέβησαν η δημοτική αρχή του κ.Μαυρομάτη και η τουριστική της επιχείρηση (ΤΕΘ Α.Ε.) για τη συμμετοχή στις διεθνείς τουριστικές εκθέσεις που αυτό το μήνα πραγματοποιούνται σε ισάριθμες πρωτεύουσες χωρών, των οποίων μας ενδιαφέρει η τουριστική αγορά; 
Το πρόβλημα, όπως το επισημάναμε με την ερώτησή μας, είναι μόνιμο εδώ και αρκετά χρόνια: Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στο πλαίσιο του ετήσιουπρογράμματος τουριστικής προβολής της περιοχής, συμμετέχει κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, σε διάφορες τουριστικές εκθέσεις, για να προβάλει τα τουριστικά πλεονεκτήματα της Μακεδονίας και με τελικό στόχο, την προσέλκυση τουριστών. Διεθνείς τουριστικές εκθέσεις που ενδιαφέρουν την περιοχή μας, γίνονται αυτό το διάστημα  στο Τελ Αβίβ, τη  Σόφια (Holiday & spa expo), το Μιλάνο (BIT), τηΣτοκχόλμη (Grekland Panorama) και το Βελιγράδι (ITTFA).

Κι ενώ, μέσω της συμμετοχής της Περιφέρειας στις εκθέσεις αυτές, υπερπροβάλλονται -και δικαίως- οι ομορφιές και οι τουριστικές δυνατότητες της Χαλκιδικής, απουσιάζει κάθε φορά η παραμικρή έστω αναφορά στις ανατολικές ακτές του Θερμαϊκού. Στα πλεονεκτήματά τους. Στο γεγονός ότι οι πανέμορφες παραλίες της Περαίας, των Νέων Επιβατών, της Αγίας Τριάδας, της Επανομής και της Μηχανιώνας, βρίσκονται ελάχιστα χιλιόμετρα μακριά από την «καρδιά» της Θεσσαλονίκης. Και ότι, οι τουρίστες που θα επισκεφθούν την πρωτεύουσα της ελληνικής Μακεδονίας, θα μπορούν άριστα να συνδυάσουν τις επισκέψεις στους αρχαιολογικούς χώρους, τις ομορφιές της  και τα μουσεία της, με μία ολοήμερη απόδραση στις παραλίες του Θερμαϊκού, με φαγητό στα μαγαζιά της περιοχής, ενδεχομένως και με διαμονή τους στα ξενοδοχεία της.

Τι κάνουν όμως στην κατεύθυνση αυτή η δημοτική αρχή και η ΤΕΘ; Αντί να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τους στην προσπάθεια αυτή, αντί να πιέσουν φορτικά την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για την προβολή και των ακτών του Θερμαϊκού στις διεθνείς τουριστικές εκθέσεις που λαμβάνει μέρος κι αντί να οργανώσουν την παρουσίαση των τουριστικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας στις γειτονικές βαλκανικές χώρες αλλά και μεγάλα κέντρα του εσωτερικού (Αθήνα, Πάτρα, Κρήτη, Γιάννενα, Λάρισα κλπ), νομίζουν ότι εκπληρώνουν το καθήκον τους με σπασμωδικές ενέργειες (συμπόσια κλπ), εξ αιτίοας των οποίων βέβαια, δεν προέκυψε ούτε ένας ξένος τουρίστας!

Απαιτείται λοιπόν επειγόντως να σταματήσουν αυτή η μιζέρια κι αυτή η κακομοιριά που διακρίνουν τη διοίκηση του δήμου Θερμαϊκού και να υπάρξει αναπροσανατολισμός των στόχων της. Προκειμένου, να ρίξει όλο το βάρος της στην προβολή και αξιοποίηση των τουριστικών δυνατοτήτων της περιοχής μας. Σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να επικεντρωθούν όλοι, σηκώνοντας τα μανίκια και αφήνοντας κατά μέρος τις κούφιες μεγαλοστομίες περί «ανάπτυξης» γενικά, αόριστα και αφηρημένα.


Αυτή την προβολή των πλεονεκτημάτων της, την έχει όσο τίποτα ανάγκη ηπεριοχή μας, ώστε να καταστεί ένας από τους ανταγωνιστικούς τουριστικούς προορισμούς. Και απορούμε που δεν καταλαβαίνουν κάποιοι ότι μόνο με την προβολή των ακτών του Θερμαϊκού και την προσέλκυση τουριστών και επισκεπτών, θα  μπορέσουν να δουλέψουν οι τουριστικές επιχειρήσεις του Θερμαϊκού, να ανοίξουν οι δουλειές για τους επαγγελματίες μας, να τονωθεί η οικονομία της περιοχής και να βρουν δουλειά οι άνεργοι νέοι μας.

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Είναι άχαρο, να διαψεύδεις έναν κοτζάμ δήμαρχο για τις ανακρίβειες και τις υπερβολές που κάθε τόσο ξεφουρνίζει. Από την άλλη όμως, δεν μπορείς να αφήνεις αναπάντητους προκλητικούς ισχυρισμούς που διατυπώνονται και οι οποίοι, αν μη τι άλλο, υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.

Τα λέμε αυτά με αφορμή τα όσα ακούστηκαν από τον δήμαρχο Θερμαϊκού κ. Μαυρομάτη σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ3 για την αποχέτευση και τον βιολογικό του Μεσημερίου. Και όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, συνέχισε να προβάλει τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι δήθεν, η κατασκευή βιολογικού καθαρισμού και εργοστασίου λυματολάσπης, είναι η… μόνη λύση για τη λειτουργία ενός δικτύου αποχέτευσης στον οικισμό.

Τι ισχυρίστηκε ο δήμαρχος Θερμαϊκού;

-Ισχυρισμός 1ος: «Είναι ασύμφορη η δυνατότητα σύνδεσης του αποχετευτικού δικτύου Μεσημερίου με τον αποχετευτικό αγωγό της Επανομής, γιατί θα απαιτούσε την κατασκευή οκτώ έως εννέα αντλιοστασίων»
- Ισχυρισμός 2ος: «Η υψομετρική διαφορά είναι 100 μέτρα στο σημείο μηδέν για να φτάσουμε από το Μεσημέρι στο Αγγελοχώρι και χρειάζονται αυτά τα 8-9 αντλιοστάσια που σας είπα για να γίνει ένας αγωγός».
- Ισχυρισμός 3ος: «Ακόμη και σήμερα υπάρχει πρόβλημα με τον αγωγό της Επανομής που πάει στον Αινεία».
- Ισχυρισμός 4ος: «Αν πούμε ότι θα κουμπώσουμε στο υπάρχον δίκτυο της Επανομής, εξετάστηκε ότι όλη αυτή η μελέτη που είχε γίνει για τον αποχετευτικό αγωγό της Επανομής, δεν μπορεί να το σηκώσει το δίκτυο. Το ελάχιστο κόστος για μία τέτοια περίπτωση, είναι οκτώ με δέκα εκατομμύρια».

Η απάντηση σ’ αυτούς τους αστήρικτους και ανυπόστατους ισχυρισμούς, είναι μία και μοναδική: Από πού τα συμπεραίνουν όλα αυτά ο κ. Μαυρομάτης και οι συνεργάτες του;
Ας δούμε όμως πως έχουν στην πραγματικότητα τα πράγματα:
-Πρώτη ανακρίβεια: Τα περί «οκτώ έως εννέα αντλιοστασίων» είναι μύθος, καθώς η διαδρομή Μεσημέρι-Επανομή είναι οδικώς μόλις 10,3 χλμ και σε ευθεία γραμμή λιγότερο από 8 χλμ, τη στιγμή που ο καταθλιπτικός αγωγός της Επανομής για να φτάσει από την Επανομή στη Νέα Μηχανιώνα ακολουθεί μία διαδρομή 10,1 χιλιομέτρων και από τη Μηχανιώνα μέχρι τον Βιολογικό Σταθμό «Αινείας» στο Αγγελοχώρι άλλα 5,4 χλμ, δηλαδή συνολικά 15,5 χιλιόμετρα. Κι όλα αυτή η απόσταση καλύπτεται με μόλις τρία αντλιοστάσια!
-Δεύτερη ανακρίβεια: Μύθος είναι τα περί «υψομετρικής διαφοράς 100 μέτρων για να φτάσουμε από το Μεσημέρι στην Επανομή», καθώς σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού και το Εθνικό Κέντρο Χαρτών και Χαρτογραφικής Κληρονομιάς, το υψόμετρο του Μεσημερίου είναι 102 μέτρα από τη θάλασσα και το υψόμετρο της Επανομής είναι μόλις 37 μέτρα. Και φυσικά, δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείςμεγάλη επιστημονική κατάρτιση για να αντιληφθεί κανείς πως λόγω αυτής της υψομετρικής διαφοράς τα λύματα μπορούν να φτάσουν στην Επανομή ακόμη και χωρίς ή με 1-2 το πολύ αντλιοστάσια. Και κάτι ακόμη: Τα λύματα από την Περαία, τους Νέους Επιβάτες αλλά και του Πλαγιαρίου και του Τριλόφου ανηφορίζουν μία χαρά, εδώ και 20 χρόνια, την τεράστια ανηφόρα της Αγίας Τριάδας για να προωθηθούν στον «Αινεία» και δεν θα μπορούσαν να κατηφορίσουν από το Μεσημέρι προς την Επανομή;
-Τρίτη ανακρίβεια: Το πρόβλημα, αν όντως υπάρχει πρόβλημα «με τον αγωγό της Επανομής» οφείλεται στις επιλογές της διοίκησης του κ. Μαυρομάτη και στην κακή διαχείριση του δικτύου αποχέτευσης της Επανομής. Στο οποίο, αν και λειτουργεί εδώ και δύο περίπου χρόνια, έχουν γίνει μόνο 150 συνδέσεις, οι μισές των οποίων αφορούν δημόσια κτήρια και άλλες 150 συνδέσεις βρίσκονται εδώ και πολύ καιρό σε αναμονή, καθώς η δημοτική αρχή δεν διέθεσε στη ΔΕΥΑΘ το απαιτούμενο προσωπικό. Κι όλα αυτά για ένα αποχετευτικό δίκτυο κι’ έναν αγωγό που κατασκευάστηκαν με προδιαγραφές για να εξυπηρετούν μία πόλη 10.000 κατοίκων, όπως είναι η Επανομή.
-Τέταρτη ανακρίβεια: «Η μελέτη που έγινε για τον αποχετευτικό αγωγό της Επανομής, βρήκε ότι δεν μπορεί να το σηκώσει το δίκτυο». Σε ποια μελέτη-φάντασμα αναφέρεται ο δήμαρχος Θερμαϊκού, δεδομένου ότι, όπως οι πάντες γνωρίζουν, δεν συντάχθηκε καμία απολύτως μελέτη για τη δυνατότητα σύνδεσης του δικτύου αποχέτευσης του Μεσημερίου με τον αγωγό της Επανομής, αλλά από την πρώτη κιόλας στιγμή επιλέχθηκε η λύση του Βιολογικού και του εργοστασίου λυματολάσπης, χωρίς να μελετηθεί καμία άλλη εναλλακτική λύση;
Επομένως, θα θέλαμε να συστήσουμε στη δημοτική αρχή, να φροντίσει μέσω της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης για την άμεση ένταξη κατασκευής του δικτύου αποχέτευσης Μεσημερίου σε κάποιο πρόγραμμα εθνικό ή ευρωπαϊκό και παράλληλα τη σύνταξη μιας αξιόπιστης μελέτης για τη σύνδεση του δικτύου αυτού με τον αγωγό της Επανομής που αποτελεί τη μόνη ενδεδειγμένη λύση. Για να σταματήσουν να εμπαίζονται και να διχάζονται οι κάτοικοι του Μεσημερίου με το πλαστό ερώτημα «αν θέλουν την αποχέτευση». Όσο για το δήθεν κόστος οκτώ με δέκα εκατομμύρια, αυτό μπορεί να εκληφθεί μόνο ως «έπεα πτερόεντα», δηλαδή, λόγια του αέρα.

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Η τελευταία χιονόπτωση, που έκανε να παραλύσει ο δήμος Θερμαϊκού σε όλη του την έκταση, το διήμερο 10 και 11 Ιανουαρίου 2017, κατέδειξε για μία ακόμη φορά το πόσο άχρηστη και επιζήμια για το Δήμο και τους συνδημότες μας, είναι η σύμβαση «Διαβαθμικής Συνεργασίας» που υπέγραψε η διοίκηση Μαυρομάτη με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας πριν από 20 μήνες.

Τι έγινε με βάση αυτή την περίφημη σύμβαση; Τα αποχιονιστικά μηχανήματα της Περιφέρειας δεν πλησίασαν καν στα όρια του δήμου Θερμαϊκού για να καθαρίσουν τους δύο οδικούς άξονες, που είναι οι δρόμοι Θεσσαλονίκης-Περαίας-Μηχανιώνας και Μηχανιώνας-Πλαγιαρίου, κατά τις τις κρίσιμες ώρες, το πρωϊνό της 10ης Ιανουαρίου, όταν άρχισε να χιονίζει. Με συνέπεια, λόγω και της απρονοησίας της διοίκησης Μαυρομάτη να προμηθευτεί έγκαιρα τις κατάλληλες ποσότητες αλατιού αλλά και να έχει σε ετοιμότητα βυτιοφόρα με θαλασσινό νερό, να γίνει αδιάβατο όλο το οδικό δίκτυο της περιοχής μας.

Τα αποτελέσματα, τα βίωσαν στο πετσί τους οι κάτοικοι του δήμου Θερμαϊκού: Να παραλύσει, με λιγότερο από 10 πόντους χιόνι ολόκληρο το οδικό δίκτυο, να σταματήσει για δύο σχεδόν ημέρες η συγκοινωνία, να ταλαιπωρηθούν αφάνταστα εκατοντάδες συνδημότες μας και να παραλύσει κάθε δραστηριότητα σε όλες τις περιοχές του Θερμαϊκού, λες και βρισκόμασταν στα … κατσάβραχα.

Τα γεγονότα αυτά, κατέδειξαν για μία ακόμη φορά το πόσο δίκαιο είχε η «Συμπολιτεία Θερμαϊκού» όταν στις 27 Μαίου 2015 καταψήφιζε στο δημοτικό συμβούλιο την ετεροβαρή «Διαβαθμική Συνεργασία». Μία σύμβαση, που όπως καταγγείλαμε τότε οι τρεις δημοτικοί σύμβουλοι της «Συμπολιτείας», αποβαίνει εις βάρος των συμφερόντων του Δήμου μας, καθώς η διοίκηση Μαυρομάτη, ενεργώντας πρόχειρα και αψυχολόγητα, όπως σε πάρα πολλές άλλες περιπτώσεις, ανέλαβε ένα δύσκολο και δαπανηρό έργο, που ήταν υποχρεωμένη, λόγω των αρμοδιοτήτων της, να διεκπεραιώνει η Περιφέρεια.

Με βάση λοιπόν τη σύμβαση αυτή, που θεωρώντας την ασύμφορη, την καταψήφισαν τότε ακόμη και στελέχη της παράταξης Μαυρομάτη, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας «φόρτωσε» στις πλάτες του δήμου Θερμαϊκού, την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων που υπάρχουν στη συντήρηση του επαρχιακού οδικού δικτύου, αρμοδιότητάς της, και γεωγραφικά βρίσκεται στα όρια του Δήμου Θερμαϊκού. Καθώς επίσης, στη συγκέντρωση και αποκομιδή απορριμμάτων στο επαρχιακό οδικό δίκτυο αρμοδιότητας Π.Κ.Μ., στον καθαρισμό ρεμάτων και όλων των υφισταμένων αντιπλημμυρικών έργων, στον αποχιονισμό των νομαρχιακών δρόμων της περιοχής αλλά και σε άλλες δομές περιβάλλοντος.

Όπως είχαμε την ευκαιρία να επισημάνουμε στο δημοτικό συμβούλιο, σ’ εκείνη τη συνεδρίαση, οι συμβατικές υποχρεώσεις που αναλαμβάνει ο δήμος Θερμαϊκού είναι ασύμφορες, αν συγκριθούν με το αμφίβολης ποιότητας αντάλλαγμα που μας παρέχει η Περιφέρεια και είναι κάποια ξεχαρβαλωμένα μηχανήματα.

«Όταν ξεπουλήσατε την καθαριότητα στους εργολάβους με το επιχείρημα ότι ο δήμος δεν διαθέτει προσωπικό, είναι εξωφρενικό να υπογράφετε σύμβαση για τη διάθεση προσωπικού αλλά και να αναλαμβάνετε ένα δυσβάστακτο για τα οικονομικά του δήμου μας έργο», είχαμε τονίσει τότε. Και δυστυχώς, επιβεβαιωθήκαμε.

Μετά και από αυτή τη νέα οδυνηρή εμπειρία, θέλουμε να πιστεύουμε ότι η διοίκηση του δήμου Θερμαϊκού θα αντιλήφθηκε επιτέλους το πόσο επιζήμια για το Δήμο μας ήταν αυτή η ανισοβαρής σύμβαση, αλλά και οι άλλες δημοτικές παρατάξεις «Θερμαγικός» και «Λαϊκή Συσπείρωση» να κατάλαβαν ότι έκαναν τότε λάθος που δεν συντάχθηκαν με την «Συμπολιτεία» και δεν την καταψήφισαν.

Καλούμε λοιπόν τη δημοτική αρχή να καταγγείλει έγκαιρα τη συμφωνία με την Περιφέρεια και να απαλλαγεί, όσο είναι καιρός από τις δυσβάστακτες υποχρεώσεις που ανέλαβε για λογαριασμό της. Μετά από 2,5 χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι του δήμου Θερμαϊκού η διοίκηση Μαυρομάτη, θα πρέπει να αντιληφθεί επιτέλους ότι τέτοιου είδους πειραματισμοί, κάθε άλλο παρά ευνοούν το Δήμο και τους δημότες του.
Ήταν 13 οι θαρραλέοι βουτηχτές, που αψηφώντας το ανυπόφορο κρύο και τον μανιασμένο αέρα που φυσούσε, έπεσαν στη θάλασσα, στην παραλία της Νέας Μηχανιώνας, κολυμπώντας αρκετή απόσταση στην παγωμένη θάλασσα, για να πιάσουν τον Τίμιο Σταυρό.

Για μία ακόμη χρονιά, τηρήθηκε με ευλάβεια το έθιμο που έφεραν πριν κοντά ένα αιώνα οι παλιοί ξεριζωμένοι Μηχανιώτες από τις πατρίδες τους, που θέλει η κατάδυση του Σταυρού και ο αγιασμός των υδάτων να γίνεται όχι από την προκυμαία ή κάποια εξέδρα, αλλά από καϊκι που ανοίγεται στο θαλάσσιο χώρο και από εκεί ρίχνεται ο Σταυρός, ενώ οι βουτηχτές, όλοι νεαροί σε ηλικία, πέφτουν από την παλιά προκυμαία και κολυμπούν μέχρι το σημείο της κατάδυσης του Σταυρού.
Τον Σταυρό, έριξε ο Μητροπολίτης Νέας  Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος ο οποίος χοροστάτησε και στην ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού των Θεοφανείων, που τελέστηκε νωρίτερα με ευλάβεια και θρησκευτική κατάνυξη στον Ιερό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης της Μηχανιώτισσας.
Και τις δύο τελετές, παρακολούθησαν ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος, ο βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης, Γιώργος Αρβανιτίδης, ο δήμαρχος Θερμαϊκού, Γιάννης Μαυρομάτης, ο αντιδήμαρχος καθαριότητας, Φώτης Τζάκης, ο επικεφαλής της «Συμπολιτείας Θερμαϊκού», Σπύρος Κουζινόπουλος κ.α.
Τον Τίμιο Σταυρό, ανέσυρε πρώτος από τη θάλασσα ο νέος Γιώργος Καρανικόλας του Χριστόδουλου, ενώ αμέσως μετά και οι 13 βουτηχτές πανηγύρισαν το κατόρθωμα να βουτήξουν στα παγωμένα νερά, γεγονός για το οποίο απέσπασαν τον έπαινο του Μητροπολίτη και των επισήμων.

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ του "Φάρου του Θερμαϊκού" από την τελετή

Οι επίσημοι στο καϊκι, λίγο πριν ρίξει τον Σταυρό ο Μητροπολίτης Ιουστίνος
Ετοιμάζονται οι βουτηχτές ενώ δίπλα... τουρτουρίζουν τα παιδιά της Φιλαρμονικής, οι αστυνομικοί και οι λιμενικοί
   
Οι 13 γενναίοι νέοι, παραταγμένοι στην παλιά προκυμαία της Νέας Μηχανιώνας
Έτοιμοι να πέσουν στα παγωμένα νερά του Θερμαϊκού ενώ ο κόσμος που παρακολουθεί, λιγότερος λόγω του ψύχους

Η ώρα της βουτιάς στην παγωμένη θάλασσα

Υπερπροσπάθεια για το ποιος θα φτάσει πρώτος τον Σταυρό


Η στιγμή που ο πρώτος κολυμβητής φτάνει στο σημείο της κατάδυσης του Σταυρού.


Οι βουτηχτές ασπάζονται ένας-ένας τον Σταυρό πριν επιβιβαστούν στην ψαρόβαρκα "Κατερίνα" που τους περιμαζεύει

Ο βουτηχτής που έπιασε το Σταυρό δέχεται τα συγχαρητήρια του Μητροπολίτη