Articles by "Κόσμος"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κόσμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Χιλιάδες απλοί πολίτες συνόδεψαν σήμερα στην τελευταία του κατοικία τον μεγαλύτερο επιστήμονα της εποχής, Στίβεν Χόκινγκ.

Η κηδεία του έγινε στις 16:00 ώρα Ελλάδος στην εκκλησία St Mary the Great στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στη Βρετανία, στο πανεπιστήμιο δηλαδή όπου εργάστηκε επί 50 χρόνια.

Εξι άτομα από το πανεπιστήμιο μετέφεραν το φέρετρο του Στίβεν Χόκινγκ.

Στις 15 Ιουνίου, εντωμεταξύ, θα αποτιθεί εκ νέου φόρος τιμής στον μεγάλο επιστήμονα, κατά τη διάρκεια του ενταφιασμού της τέφρας του στο Αβαείο του Γουέστμιστερ στο Λονδίνο, κοντά στους τάφους του Νεύτωνα και του Δαρβίνου.

«Αρμόζει απόλυτα τα λείψανα του καθηγητή Στίβεν Χόκινγκ να ενταφιαστούν στο Αβαείο, κοντά στους επιφανείς συναδέλφους του», ανέφερε ο επικεφαλής του Γουεστμίνστερ, ιερέας Τζον Χολ σε ανακοίνωση που εξέδωσε.

Ο ενταφιασμός μέσα στο Αβαείο είναι μια σπάνια τιμή. Οι πιο πρόσφατες ταφές επιστημόνων εκεί ήταν εκείνες του Έρνεστ Ράδερφορντ, του πρωτοπόρου της πυρηνικής φυσικής, το 1937, και του Τζόζεφ Τζον Τόμσον, που ανακάλυψε τα ηλεκτρόνια.

«Ήταν αναπόσπαστο και ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο κομμάτι του πανεπιστημίου και της πόλης. Για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε να τελέσουμε την κηδεία του στην πόλη που αγαπούσε τόσο πολύ και η οποία τον αγαπούσε. Η ζωή και το έργο του πατέρα μας σημαίνει τόσα πράγματα για τόσους πολλούς ανθρώπους, πιστούς και άθεους. Γι’ αυτό τον λόγο η τελετή θα είναι περιεκτική και παραδοσιακή, αντικατοπτρίζοντας το εύρος και την ποικιλομορφία της ζωής του», ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους τα παιδιά του Λούσι, Ρόμπερτ και Τιμ.




Η κόρη του Στίβεν Χόκινγκ Λούσι


Η πρώτη σύζυγός του Στίβεν Χόκινγκ, Τζέιν
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Σε κατάσταση σοκ βρίσκεται από το πρωί της Παρασκευής η Άγκυρα, μετά την επίσημη ανακοίνωση της γαλλικής προεδρίας πως το Παρίσι δεσμεύεται να στηρίξει στρατιωτικά τους Κούρδους στη Συρία και πιο συγκεκριμένα στον υπό τουρκική απειλή θύλακα του Manbij.

Μέχρι σήμερα το σημαντικότερο εμπόδιο στα σχέδια της Τουρκίας είναι η παρουσία αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης που εδρεύει στο ManbijH απόφαση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν ελήφθη μετά τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο των Ηλυσίων με πολιτική και στρατιωτική αντιπροσωπεία των Κούρδων της Συρίας αλλά και της αραβο-κουρδικής συμμαχίας.

Σύμφωνα με τη γαλλική «Le Monde», αυτή η απόφαση της γαλλικής προεδρίας «αποτελεί κομβική κίνηση και αποφασιστική στροφή στην εμπλοκή του γαλλικού παράγοντα στο συριακό μέτωπο στο πλευρό των Κούρδων». 

Κύκλοι του ΝΑΤΟ από τις Βρυξέλλες επιβεβαίωσαν στο zougla.gr πως η απόφαση της Γαλλίας για άμεση παρέμβαση στο μέτωπο της Β. Συρίας είναι μια πολύ σημαντική στρατηγικά και πολιτικά εξέλιξη, και συμπλήρωσαν διατηρώντας την ανωνυμία τους πως η γαλλική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή, σε συνδυασμό με την αμερικανική δύναμη που ήδη είναι εγκατεστημένη, συνιστά «κεκαλυμμένη επιχείρηση της Συμμαχίας, η οποία δεσμεύεται αφενός υπέρ των Κούρδων και άρα εκ των πραγμάτων θα έρθει αντιμέτωπη με τους στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας στην περιοχή αυτή».

Η αντίδραση ήταν άμεση και από τα πρωτοσέλιδα των τουρκικών εφημερίδων εκφράστηκε η οργή της Άγκυρας με τίτλους όπως «Κίνηση - σκάνδαλο» στη «Hürriyet» ή «Κρίση: Η Γαλλία στέλνει στρατό στο Manbij» της «Milliyet». 

Ούτε δύο εικοσιτετράωρα δεν πέρασαν από την επίσημη ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου της Τουρκίας, με την οποία η Άγκυρα επιβεβαίωνε με κατηγορηματικό τρόπο πως στα άμεσα σχέδιά της είναι η διαμόρφωση εκτεταμένης ζώνης υπό τουρκικό έλεγχο εντός της Συρίας και δυτικά του Ευφράτη στις κουρδικές περιοχές και στον θύλακα Manbij.

Μέχρι σήμερα το σημαντικότερο εμπόδιο στα σχέδια της Τουρκίας είναι η παρουσία αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης που εδρεύει στο Manbij.

Η Ουάσινγκτον έχει ξεκαθαρίσει πως το αμερικανικό αυτό στρατιωτικό σώμα δεν πρόκειται να μετακινηθεί και πως θα παραμείνει στις θέσεις του. 

Συμπληρωματικά λοιπόν και με μια αιφνιδιαστική κίνηση ο Εμανουέλ Μακρόν αποφασίζει να αποστείλει και η Γαλλία εκστρατευτική δύναμη στη Συρία.

Πρόκειται για κίνηση που κλιμακώνει γεωμετρικά την ένταση στην περιοχή από τη στιγμή που σε μια απόσταση ούτε 300 χλμ. βρίσκονται αντιμέτωπες οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας, της Αμερικής, της Γαλλίας, της Τουρκίας, ο στρατός του προέδρου Άσαντ, οι Κούρδοι της Συρίας, καθώς και μια σειρά από σώματα ατάκτων που συνεργάζονται με όσες δυνάμεις προαναφέρθηκαν.

Η προσεχής παρουσία γαλλικής στρατιωτικής δύναμης στο Manbij, σε συνδυασμό με το αμερικανικό στρατιωτικό σώμα που βρίσκεται εκεί, αποτελεί πλέον στρατηγικό εμπόδιο στα σχέδια της Άγκυρας για νέα στρατιωτική εισβολή στη Συρία.

Οι Κούρδοι της Συρίας και το PKK κατάφεραν μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα να διαμορφώσουν μια νέα πολιτικο-στρατιωτική πραγματικότητα στις περιοχές δυτικά του Ευφράτη και μάλιστα κάτω από τη μύτη της ρωσικής στρατιωτικής αποστολής, η βάση της οποίας βρίσκεται στη γειτονική Λαττάκεια κοντά στις μεσογειακές ακτές.

Επισημαίνεται πως εδώ και δύο εβδομάδες στις εσχατιές της ανατολικής Μεσογείου και νοτιοανατολικά της Κύπρου πλέει ισχυρή αρμάδα του έκτου αμερικανικού στόλου με το ειδικό για αμφίβιες αποστολές αεροπλανοφόρο «Iwo Jima», το οποίο μεταφέρει 7.500 Αμερικανούς πεζοναύτες και τον βαρύ εξοπλισμό που είναι αναγκαίος για τέτοιες επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές, η αμερικανική αρμάδα είναι σε θέση να εξαπολύσει εναντίον επιλεγμένων στόχων στη Συρία τουλάχιστον 400 πυραύλους τύπου Τόμαχοκ.

Το Παρίσι δεν ξεκαθάρισε το ακριβές μέγεθος της στρατιωτικής δύναμης που σχεδιάζει να αποστείλει στη Συρία, ούτε έχει γίνει γνωστή η σύνθεση αυτού του Σώματος καθώς και η «ομπρέλα» οπλικής κάλυψής του. Είναι, ωστόσο, σίγουρο πως το Παρίσι δεν πρόκειται να αναπτύξει στρατιωτική δύναμη στη Συρία χωρίς ναυτική και αεροπορική κάλυψη καθώς και με ειδικά συστήματα ηλεκτρονικής αποτροπής, δεδομένου ότι η Ρωσία έχει ήδη εγκαταστήσει τέτοια συστήματα αλλά και αντιαεροπορικά μέσα μεγάλης εμβέλειας στη βόρεια Συρία. 

Έχοντας γνώση όλων των ανωτέρω, η τουρκική πλευρά προφανώς και ανησυχεί, αντιλαμβανόμενη πως η ακολουθούμενη στρατηγική που έχει υιοθετήσει δεν διευκολύνει τους στόχους της Άγκυρας, αλλά αντιθέτως προκαλεί ακολουθία αλυσιδωτών αντιδράσεων, οι οποίες κατά τα φαινόμενα μπορούν να μπλοκάρουν τους τουρκικούς σχεδιασμούς. 

Tα δημοσιεύματα των τουρκικών εφημερίδων:







Οργή στην Άγκυρα
Σε επίσημη ανακοίνωση προέβη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Άγκυρα Ντεκίρ Μποστντάγκ, ο οποίος δήλωσε πως από τη στιγμή που η Γαλλία με μια σκανδαλώδη απόφασή της υποστηρίζει τις οργανώσεις PKK - ΥPG και YPJ, δηλαδή την κουρδική πολιτοφυλακή και την αραβο-κουρδική συμμαχία, σημαίνει πως εναγκαλίζεται την τρομοκρατία. 

«Όποιος στηρίζει την τρομοκρατία χάνει τη φιλία της Τουρκίας». Αυτή είναι μέχρι στιγμής η επίσημη ανακοίνωση της τουρκικής κυβέρνησης μετά την απόφαση της γαλλικής προεδρίας να αποστείλει στρατιωτική δύναμη στη Β. Συρία για να στηρίξει τις κουρδικές πολιτοφυλακές στο Manbij.

H φωτογραφία που εξόργισε και προκάλεσε τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Στην είσοδο του Μεγάρου των Ηλυσίων φωτογραφίζονται Τούρκοι αξιωματούχοι που συναντήθηκαν με τον Εμανουέλ Μακρόν
H φωτογραφία που εξόργισε και προκάλεσε τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Στην είσοδο του Μεγάρου των Ηλυσίων φωτογραφίζονται Τούρκοι αξιωματούχοι που συναντήθηκαν με τον Εμανουέλ Μακρόν



Συνάντηση του 2015 μεταξύ του τότε προέδρου Φρανσουά Ολάντ και κουρδικής αντιπροσωπείας
Συνάντηση του 2015 μεταξύ του τότε προέδρου Φρανσουά Ολάντ και κουρδικής αντιπροσωπείας


Δήλωση Ερντογάν για PKK και Γαλλία
Η Τουρκία έχει αρχίσει τις προετοιμασίες για να εκδιώξει τους μαχητές από τις περιοχές της βόρειας Συρίας Αΐν αλ-Άραμπ, Ρας αλ-Αΐν και Τελ Αμπιάντ και μέχρι τα ιρακινά σύνορα, δήλωσε σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προσθέτοντας ότι θα εκδιώξει τους μαχητές και από το Ιράκ.

Ο Ερντογάν τόνισε πως η Τουρκία δεν έχει πρόθεση να βλάψει στρατιώτες συμμαχικών χωρών που είναι ανεπτυγμένοι στην περιοχή, όμως δεν μπορεί να επιτρέψει σε μαχητές να περιφέρονται ελεύθεροι.

Στη συριακή πόλη Manbij, αμερικανικά στρατεύματα είναι ανεπτυγμένα δίπλα σε μαχητές της πολιτοφυλακής YPG των Κούρδων της Συρίας.

Ο Ερντογάν είπε ακόμη ότι τον «λύπησε πάρα πολύ» η «πλήρως εσφαλμένη» τοποθέτηση της Γαλλίας, η οποία πρότεινε μια μεσολάβηση ανάμεσα στην Άγκυρα και την YPG στη βόρεια Συρία.

«Θα ήθελα να υπογραμμίσω πως με λύπησε πάρα πολύ η πλήρως εσφαλμένη προσέγγιση της Γαλλίας στο ζήτημα αυτό» δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος. «Ποιοι είστε εσείς που μιλάτε για μεσολάβηση ανάμεσα στην Τουρκία και μια τρομοκρατική οργάνωση;» διερωτήθηκε.

Απευθυνόμενος στον Εμανουέλ Μακρόν ο Ερντογάν ανέφερε: «Ποιος σου ανέθεσε αυτό το καθήκον; Ποιος σου είπε να ανακατεύεσαι σε αυτά τα πράγματα που είναι μεγαλύτερα από το μπόι σου», όπως επισημαίνουν τα πρωτοσέλιδα των μεγάλων τουρκικών εφημερίδων, στις ηλεκτρονικές τους εκδόσεις.

Ωστόσο, στο Παρίσι ανακοινώθηκε σήμερα από την προεδρία της Δημοκρατίας πως η Γαλλία δεν προβλέπει να πραγματοποιήσει στρατιωτική επιχείρηση στη βόρεια Συρία έξω από τον διεθνή συνασπισμό που πολεμά την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος.

Η διευκρίνιση αυτή έγινε την επομένη δηλώσεων που έκαναν Κούρδοι αξιωματούχοι έπειτα από συνάντησή τους με τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, σύμφωνα με τις οποίες το Παρίσι πρόκειται να στείλει «νέα στρατεύματα» στη βόρεια Συρία. 

«Η Γαλλία δεν προβλέπει νέα στρατιωτική επιχείρηση επί του πεδίου στη βόρεια Συρία εκτός του διεθνούς συνασπισμού κατά του Ισλαμικού Κράτους» υπογράμμισε η γαλλική προεδρία.

Λίγο πριν από την έκδοση της ανακοίνωσης αυτής από το Μέγαρο των Ηλυσίων, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης είχε δηλώσει πως η προσφορά υποστήριξης από τη Γαλλία στην πολιτοφυλακή YPG των Κούρδων της Συρίας ισοδυναμεί με υποστήριξη τρομοκρατών.

Η Γαλλία από την έναρξη των επιχειρήσεων κατά του ISIS συμμετέχει στη διεθνή συμμαχία με τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, την Ιορδανία κι άλλες χώρες οι οποίες κατά καιρούς έχουν στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή κατά του Iσλαμικού Κράτους. 

Η παρουσία άλλων χωρών δεν είναι συνεχής ούτε διαρκής αλλά κατά περίπτωση. 

Μέχρι πρότινος τα γερμανικά αεροσκάφη επιχειρούσαν από τη στρατιωτική βάση στην Τουρκία Ιντσιρλίκ, αλλά μετά τις εντάσεις με την Άγκυρα μεταφέρθηκαν στην Ιορδανία. Και το Βέλγιο έχει συμμετάσχει κατά καιρούς σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Τα βρετανικά αεροσκάφη επιχειρούν από τις βάσεις της Μ. Βρετανίας στην Κύπρο.

 πηγή
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Jim Jatras, Zero Hedge, 28-3-2018
[Η ακόλουθη ιδιαίτερης βαρύτητας ανάλυση της οξυνόμενης πολεμικής μεταξύ Δύσεως και Ρωσίας, των πραγματικών κινήτρων που καλύπτουν οι περιοδικά προβαλλόμενες προφάσεις και των πολύ σκοτεινών προοπτικών για την εξέλιξή της -σε συνεχή επιδείνωση, οφείλεται στον υπογράφοντα ελληνικής καταγωγής Αμερικανό, τέως πρεσβευτή, τέως σύμβουλο εξωτερικών σχέσεων της ρεπουμπλικανικής ομάδας στο Κογκρέσο, δημοσιολόγο μεγάλης υποδοχής στα αμερικανικά και διεθνή ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. Η ανάγνωσή της δεν θα ήταν απώλεια χρόνου ούτε για τους πιο βεβαρημένους με την διαχείριση εθνικών υποθέσεων…]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού
Η απέλαση 60 Ρώσων διπλωματών από τις ΗΠΑ και 50 άλλων από διάφορες άλλες χώρες, θα έπρεπε να ήταν μια στιγμή περισυλλογής για όλη την ανθρωπότητα. Είναι μια ένδειξη του πόσο κοντά έχει φτάσει ο κόσμος στο χείλος ενός μεγάλου πολέμου.

https://www.zerohedge.com/sites/default/files/inline-images/5aba2c7edda4c8c24b8b45b8.jpg

Καταρχήν αυτό το τωρινό επεισόδιο δεν μπορεί να συγκριθεί με τους 55 σοβιετικούς που απελάθηκαν από τον Ρόναλντ Ρέϊγκαν το 1986, ή τους 50 που απέλασε ο Τζωρτζ Μπους το 2001. Εκείνες οι ενέργειες είχαν άμεση σχέση με κατασκοπευτική δράση, στην οποία όλες οι χώρες επιδίδονται, εναντίον φίλων όσο και εχθρών. Οι Ρώσοι το κάνουν, οι Αμερικανοί το κάνουν, όλοι το κάνουν. Δεν υπάρχει τίποτα το εξαιρετικό στην περικοπή της αριθμητικής δύναμης από καιρού σε καιρό.

Αλλά αυτές οι τελευταίες απελάσεις δεν έχουν καμιά σχέση με το πόσοι από τους Ρώσους μπορεί να είναι πράγματι κατάσκοποι. Ούτε με τις ανόητες κατηγορίες περί ρωσικής ανάμειξης στις εκλογές για να «προκληθεί διχόνοια» και να «δυσφημιστεί η αμερικανική δημοκρατία». Στην πραγματικότητα δεν έχουν σχεδόν καμιά σχέση με τον αναπόδεικτο ισχυρισμό του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ ότι «η Ρωσία χρησιμοποίησε ένα στρατιωτικής κατηγορίας νευροτοξικό παρασκεύασμα σε απόπειρα να δολοφονήσει έναν Βρετανό υπήκοο και την κόρη του, στο Σώλσμπερυ.»

Η απουσία αποδεικτικών στοιχείων ότι οι Ρώσοι βρίσκονται πίσω από την απόπειρα επίσης δεν έχει καμιά σχέση με την ουσία της κρίσεως. Χωρίς αποδεικτική τεκμηρίωση δεν ήταν και οι κατηγορίες σε βάρος της κυβέρνησης της Συρίας για βομβαρδισμούς με χημικά; Οτιδήποτε και αν συνέβη στους Σκρίπαλ και οποιοσδήποτε και αν είναι ο δράστης, η όλη υπόθεση του Σώλσμπερυ δεν είναι παρά απλό πρόσχημα.

Όχι, ο πραγματικός αντικειμενικός σκοπός είναι πολύ απλούστερος. Καταγγέλλοντας την αμερικανική ενέργεια, ο Ρώσος πρεσβευτής στον ΟΗΕ Ανατόλι Αντόνωφ δήλωσε πως είπε στους Αμερικανούς συνομιλητές του (Στέϊτ Ντιπάρτμεντ) ότι « Οι ΗΠΑ έκαναν ένα πολύ κακό βήμα, κόβοντας ότι πολύ λίγο είχε απομείνει από τις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις».

Αλλά κόβοντας τα τελευταία υπολείμματα αυτών των σχέσεων είναι ακριβώς αυτό στο οποίο στόχευαν οι απελάσεις. Η διακοπή των Αμερικανο-Ρωσικών σχέσεων δεν είναι το μέσο για ένα σκοπό –είναι ο σκοπός.

Για αρκετά χρόνια πολλοί σχολιαστές και αναλυτές αναρωτιούνταν εάν οι ΗΠΑ και η Ρωσία βρίσκονταν ήδη σε έναν Ψυχρό Πόλεμο και σε καταφατική απάντηση, εάν τα πράγματα θα καλυτερέψουν. Η προσφυγή στο Μαντείο μπορεί τώρα να σταματήσει. Η απάντηση είναι πια ολοφάνερη. Ναι βρισκόμαστε σε Ψυχρό Πόλεμο και μάλιστα από αρκετό καιρό. Στην πραγματικότητα είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι από αμερικανικής πλευράς ο πρώτος Ψυχρός Πόλεμος είχε ποτέ σταματήσει. ΄Οσον καιρό είχαμε στην Μόσχα μια κυβέρνηση ανδρεικέλων, υπό τον Γέλτσιν στα 1990,μπορούσαμε να κάνουμε όπως μας ευχαριστούσε. Να λεηλατούμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ρωσίας, με την βοήθεια διεφθαρμένων ολιγαρχών, εγκατεστημένων από Δυτικούς «εμπειρογνώμονες» (σε ρωσικά υπουργεία, κρατικές επιχειρήσεις και τράπεζες). Να επεκτείνουμε το ΝΑΤΟ ανατολικά, έχοντας υποσχεθεί «ούτε μια ίντσα». Να βομβαρδίζουμε την Σερβία. Να εισβάλουμε στο Ιράκ. Να επεκτείνουμε και άλλο το ΝΑΤΟ. Να στήνουμε επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτος εν ονόματι της «δημοκρατίας». Να αναγγέλλουμε ότι Ουκρανία και Γεωργία θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ.

΄Οσο για την δεύτερη ερώτηση –όχι, τα πράγματα δεν θα πάνε προς το καλύτερο. Και ίσως ποτέ. Καλά και τι γίνεται με τον Πρόεδρο Τραμπ, τον άνθρωπο που είναι υποτίθεται ο ηγέτης του αναχρονιστικά αποκαλούμενου «Ελεύθερου Κόσμου»; Αυτός δεν είναι που έχει δηλώσει πως θέλει καλύτερες σχέσεις με την Ρωσία;

Την απάντηση έδωσε ο τέως εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην κυβέρνηση Ομπάμα, ναύαρχος Τζων Κίρμπι, που δήλωσε οι απελάσεις «υιοθετήθηκαν από τους Ευρωπαίους συμμάχους μας επειδή ήταν ανήσυχοι ότι μερικά πράγματα που άκουσαν ή δεν άκουσαν από τον Πρόεδρό μας για τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν μπορεί να σημαίνουν ότι θα είναι ήπιος με την Μόσχα. Αλλά αυτά (που τώρα συμβαίνουν) τους λένε ότι οι επαγγελματίες της εθνικής ασφάλειας, με τους οποίους συνομιλούσαν ιδιαιτέρως με κλειστές πόρτες, επέβαλαν την άποψή τους και η αμερικανική πολιτική ακολουθεί αυτό που πάντοτε υποσχόντουσαν, που είναι το μαστίγιο.»

Ίσως ο Κίρμπι να υπερβάλλει πόσο μερικοί από τους Ευρωπαίους δορυφόρους μας θέλουν πράγματι μιαν αναμέτρηση με την Μόσχα, αλλά έχει απόλυτα δίκιο για τον ρόλο των «επαγγελματιών της εθνικής ασφάλειας» που «ενεργούν πίσω από κλειστές πόρτες». Μην γελιέστε, από όλες τις αιρετικές εκλογικές εξαγγελίες του Τραμπ το 2016 κατά του δικομματικού κατεστημένου στην Ουάσιγκτον καμιά δεν προκάλεσε μεγαλύτερη ανησυχία από αυτό που φαίνεται να ήταν η γνήσια επιθυμία του για μιαν νέαν ύφεση με την Μόσχα.

Η πολιτική τάξη της χώρας μισεί τον Τραμπ για πολλούς λόγους. Οι θέσεις του για την μετανάστευση και το εμπόριο βρίσκονται στην κορυφή της λίστας. Αλλά για το βαθύ κράτος και τον δημοσιογραφικό βραχίονά του η δαιμονοποίηση της Ρωσίας και του Βλαντιμίρ Πούτιν προσωπικά είναι μια επικίνδυνη μονομανία –και ο Τραμπ αντιπροσώπευε μιαν απειλή. Σε αυτό οφείλεται η υστερική εκστρατεία περί ρωσικής παρέμβασης στις εκλογές και Ρώσων πρακτόρων που εξαπολύθηκε από τον Φάκελο Steele,( Βρετανού πρώην κατασκόπου στη Ρωσία) με «στοιχεία» που υποτίθεται εξέθεταν τον Τραμπ σε ρωσικό εκβιασμό -φάκελο που είναι και εδώ γεμάτος βρετανικά (ειδικά της ΜΙ6) αποτυπώματα.

Κύριος στόχος της επιχείρησης ήταν πάντοτε να εγκιβωτίσουν τον Τραμπ και να τον εμποδίσουν να ακολουθήσει οποιανδήποτε άλλο οδό πλην εκείνης, της καταστροφικής, πού ακολούθησαν οι Μπιλ Κλίντον, Τζωρτζ Μπους και Μπάρακ Ομπάμα. Τελευταία ένας Δημοκρατικός γερουσιαστής εξέφρασε την ανησυχία του για τον διορισμό του πολεμοχαρούς Τζων Μπόλτον ως νέου συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Προέδρου, επιλογή που υποδηλώνει ότι ο Τραμπ σχηματίζει «μια κυβέρνηση πολέμου που , από γκάφα, μπορεί να μας οδηγήσει σε μιαν νέα τρομακτική σύρραξη.»

Αλλά που ήταν ο καλός γερουσιαστής και οι αριστεροί συνάδελφοί του στην αυτό-αποκαλούμενη «αντίσταση» κατά του Τραμπ, όταν επέμεναν για νέες νομοθετημένες κυρώσεις, αξίωναν και έστελναν υψηλής φονικότητας όπλα στην Ουκρανία, ζητούσαν βομβαρδισμό της Συρίας και γενικά κατηγορούσαν τον Τραμπ ότι είναι προδότης σε συνέργεια με τον Πούτιν;

Ορίστε τώρα, οι κατήγοροι του Τραμπ πέτυχαν ότι ζητούσαν. Η Δημοκρατική αριστερά, μαζί με τους νεοσυντηρητικούς Ρεπουμπλικανούς συμμάχους της, κέρδισαν και ο Τραμπ έχασε. Στα πεδία της εξωτερικής πολιτικής και της εσωτερικής ασφάλειας είναι σαν Πρόεδρος να μην είναι ο Τραμπ.

Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος που απέχει όσο η δολοφονία του Σεράγεβο από ένα νέο (πυρηνικό) 1914, αλλά όχι επειδή ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος, παραλογιζόμενος τρελός, που είναι ανάγκη να ελέγχεται από «ενηλίκους στο δωμάτιο». Αυτή η αντίληψη βλέπει ανάποδα, όπως αποδεικνύεται ότι οι ίδιοι «επαγγελματίες της ασφάλειας» έμειναν έντρομοι με την συμφωνία του να συναντηθεί με τον Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας. ( Κατά την εκτίμησή μου οι πιθανότητες να πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση είναι 50% και λιγοστεύουν γρήγορα με τον διορισμό του Μπόλτον (σαν σύμβουλο εθνικής ασφάλειας). Περιμένετε για μια «πρόκληση» της Πιονγκγιάνγκ, που θα ματαιώσει την συνάντηση κορυφής. ΄Η εάν η συνάντηση πραγματοποιηθεί, περιμένετε έναν Τραμπ φορτωμένο από την κουστωδία του με τέτοιες μη διαπραγματεύσιμες αξιώσεις που να εγγυώνται την αποτυχία της.

Η Μόσχα μελετά τώρα την ανταπόδοση των απελάσεων διπλωματών της, αλλά πρόκειται για κατάσταση που δεν δίνει νίκη. Εάν, σύμφωνα με τα προηγούμενα, οι Ρώσοι απαντήσουν με «ανάλογη» αυτοσυγκράτηση ώστε να μην αποκοπούν οριστικά από τους Δυτικούς (όπως τους λένε) «εταίρους» τους, μπορεί να είναι βέβαιοι πως θα εισπράξουν περισσότερα από τα ίδια –και χειρότερα. Από την άλλη πλευρά, αν επιστρέψουν το χτύπημα ασύμμετρα και σκληρά –για παράδειγμα ακυρώνοντας τις υπερπτήσεις εταιρειών των χωρών που τους επέβαλαν κυρώσεις- τα ουρλιαχτά για «ρωσική παρανομία» θα ενταθούν, οδηγώντας σε νέες και σκληρότερες κυρώσεις, όπως η αποκοπή από το SWIFT (ηλεκτρονικές διατραπεζικές συναλλαγές). Περιμένετε εντατικοποίηση της εκστρατείας μποϋκοτάζ του φετινού διεθνούς ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος στη Ρωσία, των κραυγών για την ακύρωση του ρωσικού βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ή μια νέα επίθεση πλαστής σημαίας με χημικά τη Συρία. ΄Η μιαν επίθεση του Κιέβου εναντίον των αυτονομημένων επαρχιών του Ντομπάς στην Ουκρανία –με την προσδοκία ότι ο Πούτιν θα αποχωρήσει, όπως έκανε ο Μιλόσεβιτς.

Αυτοί που κινούν την παγκόσμια εκστρατεία νομίζουν πως μπορεί να χειριστούν την Ρωσία σαν να ήταν μια υποδεέστερη δύναμη, τύπου Σερβίας, Ιράκ, Λιβύης ή Συρίας, ή έστω Ιράν. Νομίζουν ότι εάν συνεχίσουμε να σπρώχνουμε, σπρώχνουμε, σπρώχνουμε, οι Ρώσοι θα καταρρεύσουν ή θα παραδοθούν. Δεν βλέπουν καμιά άλλη αποδεκτή έκβαση από την ανατροπή του Πούτιν και την επαναφορά της Ρωσίας στην κατάσταση του υποτελούς κράτους της εποχή Γέλτσιν –όρο που ο Πούτιν χρησιμοποίησε στη συνέντευξη στον Όλιβερ Στόουν- ή , ακόμη καλύτερα, στον εδαφικό διαμελισμό της Ρωσίας στις γραμμές που υποδείκνυε ο μακαρίτης Ζμπίγκνιου Μπρζενζίνσκυ.

Τα πράγματα θα πάνε χειρότερα. Μπορεί πολύ χειρότερα.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του  Patrick J. Buchanan, 27-3-2018
 [Στο πιο κάτω άρθρο του ο «παλαιό-συντηρητικός» πολιτικός συγγραφέας,  δημοσιολόγος, πρώην σύμβουλος και λογογράφος δύο Αμερικανών προέδρων, μια φορά προεδρικός υποψήφιος ως ανεξάρτητος και θερμός υποστηρικτής του εκλογικού προγράμματος Τραμπ, καταβάλλει μιαν απέλπιδα προσπάθεια να μεταπείσει και αποσοβήσει την «φυγή στον πόλεμο», που φαίνεται να επέλεξε ο Τραμπ, υπο την ασφυκτική πίεση ενός  αμείλικτου βαθέως κράτους, απειλούμενου από την επιταχυνόμενη ροπή ανατροπής  του  συσχετισμού δυνάμεων στον πλανήτη –την οποίαν αναγνωρίζουν και κορυφαίοι Αμερικανοί Επιτελικοί. ]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού

Ο τελευταίος άνδρας που στέκεται ανάμεσα στις ΗΠΑ και στον πόλεμο με το Ιράν μπορεί να είναι ένας στρατηγός τεσσάρων αστέρων, γνωστός χαϊδευτικά στους πεζοναύτες ως «Λυσσασμένος Σκύλος».
Ο στρατηγός Τζέιμς Μάτις, υπουργός Αμύνης, φαίνεται να είναι ο τελευταίος άνθρωπος στην Αίθουσα Κρίσεων (λευκός Οίκος) που πιστεύει ότι η πυρηνική συμφωνία με το Ιράν μπορεί να αξίζει να διαφυλαχθεί και ότι ο πόλεμος με το Ιράν είναι μια απαίσια ιδέα.
Εντούτοις, εκτός του Μάτις, ο Πρόεδρος Τραμπ φαίνεται να συγκροτεί μια κυβέρνηση πολέμου.
Ο ίδιος ο Τραμπ υποσχέθηκε να εγκαταλείψει την συμφωνία με το Ιράν –«την χειρότερη συμφωνία που έγινε ποτέ»- και να ξαναεπιβάλει κυρώσεις τον Μάιο.
Ο νέος σύμβουλός του Εθνικής Ασφάλειας, Τζων Μπόλτον -που έγραψε ένα άρθρο με τίτλο :«Για να σταματήσεις την βόμβα του Ιράν, Βομβάρδισε το Ιράν»- έχει συστήσει προληπτικούς βομβαρδισμούς και «αλλαγή καθεστώτος».
Ο επιλεγμένος Υπουργός των Εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο αποκαλεί το Ιράν « κτηνώδες αστυνομικό κράτος», « δεσποτική θεοκρατία» και «εμπροσθοφυλακή μιας ολέθριας αυτοκρατορίας,που επεκτείνει την ισχύ και επιρροή της στην Μέση Ανατολή».
Ο ευνοούμενος του Τραμπ ΄Αραβας ηγέτης, ο 32 χρόνων πρίγκιπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας, αποκαλεί τον θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν Αγιατολαχ Χαμενέϊ «Χίτλερ της Μέσης Ανατολής».
Ο Μπίμπι Νετανιάχου (πρωθυπουργός του Ισραήλ) πάσχει από μονομανία με το Ιράν, χαρακτηρίζει την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν απειλή για την επιβίωση του Ισραήλ και αποκαλεί το Ιράν «μεγαλύτερη απειλή για τον κόσμο μας».
Η πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Ηνωμένα ΄Εθνη λειτουργεί ως ηχείο όλων αυτών.
Παρά ταύτα το Ιράν φαίνεται να μην θέλει ένα πόλεμο. Επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών κάθε τόσο επιβεβαιώνουν ότι το Ιράν τηρεί αυστηρά τους όρους της πυρηνικής συμφωνίας.
Ενώ τα αμερικανικά πολεμικά στον Περσικό Κόλπο από τον Ιανουάριο 2016 μέχρι τον Αύγουστο 2017 συχνά βρίσκονταν απέναντι σε ιρανικά σκάφη ταχείας επίθεσης και αεροπλάνα-ρομπότ, αυτό σταμάτησε. Σκάφη και των δύο εθνών κινούνται ουσιαστικά χωρίς επεισόδιο.
Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της αχρήστευσης της πυρηνικής συμφωνίας από τον Τραμπ;
Πρώτο θα ήταν η απομόνωση των ΗΠΑ.
Η Κίνα και η Ρωσία δεν θα ακύρωναν την συμφωνία, αλλά θα υποδέχονταν το Ιράν στο στρατόπεδό τους. Η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία θα είχαν να διαλέξουν ανάμεσα στην συμφωνία και στις ΗΠΑ. Και εάν η Airbus βρισκόταν στην ανάγκη να περιφρονήσει τις παραγγελίες του Ιράν για εκατοντάδες νέα αεροπλάνα, πως θα το δέχονταν αυτό οι Ευρωπαίοι;
Ποια θα ήταν η αντίδραση της Βόρειας Κορέας εάν οι ΗΠΑ ακύρωναν μια συμφωνία, έτσι που το Ιράν, αφού δέχτηκε αυστηρούς περιορισμούς στο πυρηνικό πρόγραμμά του και επέτρεψε αδιάκριτες έρευνες, εξαπατήθηκε για τα οφέλη που του είχαν υποσχεθεί οι Αμερικανοί;
΄Οταν μας έχει δει να πραγματοποιούμε επίθεση στο Ιράκ, που δεν είχε Όπλα Μαζικής Καταστροφής, και στην Λιβύη, που εγκατέλειψε τα δικά της για να μας εξευμενίσει,  γιατί η Πιονγκγιάνγκ και να διανοηθεί έστω να εγκαταλείψει  τα πυρηνικά της όπλα –ιδιαίτερα έχοντας δει τους ηγέτες των πάρα πάνω χωρών να εκτελούνται;
Και σε περίπτωση που οι άλλοι πέντε συμβαλλόμενοι στην πυρηνική συμφωνία εξακολουθήσουν να την τηρούν, χωρίς εμάς, τι κάνουμε τότε;
Θα ψάξουμε για αιτία πολέμου με το Ιράν; Πως μας απειλεί το Ιράν;
΄Ενας πόλεμος, που περιλαμβάνει αμερικανικά πολεμικά απέναντι σε σμήνη ιρανικών τορπιλακάτων θα έκλεινε τον Περσικό Κόλπο στην διακίνηση πετρελαίου και θα προκαλούσε παγκόσμια οικονομική κρίση. Αντιαμερικανοί Σιίτες Τζιχαντιστές στην Βυρηττό, στην Βαγδάτη, στο Μπαχρέϊν θα επιτίθεντο  σε Αμερικανούς πολίτες και στρατιωτικούς.
Καθώς το πεζικό και οι πεζοναύτες δεν διαθέτουν τους αριθμούς ενόπλων για την εισβολή και κατοχή του Ιράν, θα πρέπει να επαναφέρουμε την υποχρεωτική στρατολογία;
Και αν αποφασίζαμε να αποκλείσουμε και να βομβαρδίσουμε το Ιράν, θα πρέπει να εξουδετερώσουμε όλους τους πυραύλους του εναντίον πλοίων, τα υποβρύχια, τα πολεμικά επιφάνειας, την αεροπορία, τους βαλλιστικούς πυραύλους και το αντι-αεροπορικό σύστημά του.
Και ένα προληπτικό πλήγμα εναντίον του Ιράν δεν θα ένωνε όλον τον λαό του σε  συμπαγές μίσος εναντίον μας, ακριβώς όπως το προληπτικό πλήγμα της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ ένωσε όλους εμάς σε κοινή αποφασιστικότητα να συντρίψουμε την Αυτοκρατορία της;
Τι θα έμοιαζε ο χρηματιστηριακός δείκτης Dow Jones, μετά μιαν επίθεση στο Ιράν;
Ο Τραμπ εκλέχθηκε επειδή υποσχέθηκε να μας κρατήσει έξω από ηλίθιους πολέμους σαν αυτούς στους οποίους μας βύθισαν τύποι σαν τον Τζων Μπόλτον και τους ρεπουμπλικανούς του Μπους.
Μετά 17 χρόνια είμαστε ακόμη βαλτωμένοι στο Αφγανιστάν, προσπαθώντας να εμποδίσουμε τους Ταλιμπάν, που ανατρέψαμε το 2001, να επιστρέψουν στην Καμπούλ. Μετά την εισβολή μας, το 2003, το Ιράκ, άλλοτε προστατευτικό τείχος κατά του Ιράν, έγινε Σιϊτικός σύμμαχος του Ιράν.
Οι αντάρτες που υποστηρίζαμε στην Συρία έχουν κατατροπωθεί. Και ο Μπάσαρ Αλ Άσαντ –χάρις στην υποστήριξη από την Ρωσία, το Ιράν, το Εσμπολά, και τις Σιϊτικές πολιτοφυλακές από την Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία- έχει στερεωθεί στην εξουσία.
Οι Κούρδοι, που μας εμπιστεύονταν, σφυροκοπούνται από την, σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ, Τουρκία στη Συρία και από τον ιρακινό στρατό που εκπαιδεύσαμε, στο Ιράκ.
Ο Τραμπ, που μας διαβεβαίωνε ότι δεν θα υπάρξουν άλλοι βλακώδεις πόλεμοι, τι σκέφτεται; Ο Τρούμαν και ο Λύντον Τζόνσον, μας έβαλαν σε πολέμους που δεν μπορούσαν να τελειώσουν, και έχασαν και οι δύο την προεδρία.  Οι Αϊζενχάουερ και Νίξον τερμάτισαν αυτούς τους πολέμους και ανταμείφθηκαν με εκλογικούς θριάμβους.
Μετά την συντριπτική νίκη του στην Θύελλα της Ερήμου, ο Μπους Ι  σκόνταψε σε άρνηση για δεύτερη θητεία. Μετά την εισβολή στο Ιράκ, ο Μπους ΙΙ έχασε και τα δύο σώματα του Κογκρέσου το 2006 και το κόμμα του έχασε την προεδρία το 2008, υπέρ του αντιπάλου του πολέμου, Μπαράκ Ομπάμα.
Κάποτε ο Τραμπ έδειχνε να καταλαβαίνει αυτήν την ιστορία.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
by Tyler Durden,Tue, 03/27/2018   974w

 [Με αυτόν τον τίτλο άρχισε την ροή της ειδησεογραφίας του το δημοφιλέστερο ανεξάρτητο αμερικανικό πρακτορείο Zero Hedge, με το άρθρο του διεθνώς διάσημου από τα βιβλία, την πολιτική και επιστημονική του ιστορία και την αγωνιστική αρθρογραφία του για την παλινόρθωση της Δημοκρατίας, της Εντιμότητας και του Ορθολογισμού στην αμερικανική πατρίδα του, καθηγητή Paul Craig Roberts, την  Τρίτη 27 Μαρτίου, επαύριο της απόφασης απελάσεων υπερεκατό Ρώσων διπλωματών, (δεκάδων ως «κατασκόπων), από περίπου είκοσι χώρες της Δύσης,--κατόπιν συμμαχικών παραινέσεων της Ουάσιγκτων, όπως ανέφεραν ανταποκριτές ευρωπαϊκών τηλεοπτικών δικτύων. Ιδού το ιστορικό άρθρο:]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού

Μεταξύ των Δυτικών πολιτικών ηγετών δεν υπάρχει ούτε ίχνος ακεραιότητας ή εντιμότητας. Ο Δυτικός Τύπος και τα τηλεοπτικά Μέσα είναι ανέντιμα και διεφθαρμένα  σε βαθμό που δεν επιδέχεται επανόρθωση. Ωστόσο η ρωσική κυβέρνηση επιμένει να φαντασιώνεται «συνεργασία με του Δυτικούς εταίρους της». Ο μόνος τρόπος για την Ρωσία να συνεργαστεί με απατεώνες είναι να γίνει απατεώνας. Αυτό είναι που θέλει η ρωσική κυβέρνηση;
Ο Φίνιαν Κάνινγκαμ επισημαίνει τον παραλογισμό της πολιτικής και δημοσιογραφικής θύελλας για το (καθυστερημένο) συγχαρητήριο τηλεφώνημα του Τραμπ στον Πούτιν, για την επανεκλογή του με 77% των ψήφων, μια επίδειξη δημόσιας αποδοχής που κανένας Δυτικός ηγέτης δεν θα μπορούσε να επιτύχει. Εξωφρενικός Αμερικανός γερουσιαστής της Αριζόνας αποκάλεσε «δικτάτορα», τον άνθρωπο με την μεγαλύτερη εκλογική πλειοψηφία της εποχής μας. Ωστόσο  ένας πραγματικός αιμοσταγής δικτάτορας της Σαουδικής Αραβίας γίνεται δεκτός με τιμές στον Λευκό Οίκο και περιβάλλεται με κολακείες από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι Δυτικοί πολιτικοί και τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ τελούν σε ψυχική εξέγερση για την αποδιδόμενη δηλητηρίαση, που δεν αποδεικνύεται από κανένα στοιχείο, ενός άλλοτε κατασκόπου χωρίς καμιά σημασία, με διαταγές του ίδιου του Προέδρου της Ρωσίας. Αυτού του είδους οι εξωφρενικές ύβρεις, που εκτοξεύονται εναντίον του ηγέτη του στρατιωτικά ισχυρότερου έθνους –και η Ρωσία είναι ένα έθνος, αντίθετα από τις χώρες-συνονθυλεύματα της Δύσης- ανεβάζει τις πιθανότητες ενός πυρηνικού  Αρμαγεδδώνα, πολύ περισσότερο από τους κινδύνους στον Ψυχρό Πόλεμο του 20ου Αιώνα. Οι παράφρονες που εκτοξεύουν αυτές τις αστήρικτες κατηγορίες δείχνουν πλήρη αδιαφορία για κάθε ζωή στον πλανήτη. Εντούτοις θεωρούν τους εαυτούς τους ως το άλας της Γης και ως «μοναδικό και αναντικατάστατο λαό».
Σκεφτείτε γι΄αυτήν την λεγόμενη δηλητηρίαση Σκρίπαλ από τη Ρωσία. Τι άλλο μπορεί να είναι από μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια για την δαιμονοποίηση του Προέδρου της Ρωσίας; Πως μπορεί η Δύση να είναι τόσο εξαγριωμένη για τον θάνατο ενός πρώην διπλού πράκτορα, δηλαδή ενός απατηλού ατόμου και να είναι τελείως αδιάφορη για τα εκατομμύρια ανθρώπους που καταστράφηκαν από την Δύση, μόνο μέσα στον 21ο Αιώνα; Που είναι η εξαγρίωση των λαών της Δύσης για τους μαζικούς θανάτους, για τους οποίους η Δύση ευθύνεται, ενεργώντας μέσω του Σαουδίτη πράκτορά της, στην Υεμένη; Που είναι η αγανάκτηση των λαών της Δύσης για τους θανάτους στην Συρία; Για τους θανάτους στην Λιβύη, στην Σομαλία, στο Πακιστάν, στην Ουκρανία, στο Αφγανιστάν; Που είναι η ηθική εξέγερση στη Δύση για τις συνεχείς Δυτικές επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών; Πόσες φορές η Ουάσιγκτον ανέτρεψε μιαν δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση στην Ονδούρα, για να εγκαταστήσει ένα δικό της ανδρείκελο;
Η διαφθορά στην Δύση εκτείνεται πέρα από πολιτικούς, δημοσιογραφική πορνεία και ένα αμέριμνο κοινό στους ειδικούς/εμπειρογνώμονες. Όταν η γελοία Κοντολίζα Ράις, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Τζωρτζ Μπους, υποστήριζε πως τα ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσείν απειλούν να στείλουν ένα πυρηνικό νέφος πάνω από μια αμερικανική πόλη, οι ειδικοί εμπειρογνώμονες δεν την έκαναν, με χάχανα, να πάει να κρυφτεί. Η πιθανότητα να συνέβαινε κάτι σαν αυτό πού έλεγε ήταν ακριβώς μηδενική και κάθε ειδικός το ήξερε. Αλλά οι διεφθαρμένοι ειδικοί εμπειρογνώμονες κράτησαν το στόμα τους κλειστό. ΄Ηξεραν ότι, αν έλεγαν την αλήθεια, δεν θα τους παρουσίαζε πια η τηλεόραση, δεν θα έπαιρναν κρατική επιδότηση, θα βρίσκονταν εκτός λίστας υποψηφίων για κρατικό διορισμό. ΄Ετσι δέχτηκαν το εξωφρενικό ψεύδος, που απέβλεπε να δικαιολογήσει μιαν εισβολή και την καταστροφή μιας χώρας.
Αυτή είναι η Δύση. Δεν είναι παρά ψέματα και αδιαφορία για τους θανάτους των άλλων. Η μόνη αγανάκτηση για την οποία προσφέρεται είναι η ενορχηστρωμένη και κατευθυνόμενη εναντίον ενός στόχου: Των Ταλιμπάν, του Σαντάμ Χουσείν, του Καντάφι, του Ιράν, του ΄Ασαντ, της Ρωσίας και του Πούτιν και εναντίον των αναθεωρητών ηγετών της Λατινικής Αμερικής. Οι στόχοι της Δυτικής ηθικής εξέγερσης είναι πάντοτε αυτοί που ενεργούν ανεξάρτητα από την Ουάσιγκτον ή που έπαψαν να είναι χρήσιμοι στις επιδιώξεις της Ουάσιγκτον.
Η ποιότητα των προσώπων στις Δυτικές κυβερνήσεις έχει βυθιστεί στον πάτο του βαρελιού.  Οι Βρετανοί έχουν τώρα, ως υπουργό των Εξωτερικών, ένα άτομο, τον Μπόρις Τζόνσον, τον οποίον πρώην πρεσβευτής αποκαλεί αντιπροσωπευτικό τύπο του  Ψεύτη. Το βρετανικό εργαστήριο ερευνών (χημικών όπλων) στο Porton Down, αντίθετα προς τους ισχυρισμούς του Τζόνσον, δεν ταυτοποίησε ως ένα ρωσικό παρασκεύασμα  Νόβιτσοκ την ουσία που συνδέεται  με την προσβολή του Σκρίπαλ.
Σημειώστε επίσης ότι εάν το βρετανικό εργαστήριο είναι σε θέση να ταυτοποιήσει ένα τέτοιο παρασκεύασμα, τότε είναι επίσης σε θέσει να το παράγει, ικανότητα που έχουν πολλές χώρες επίσης, αφού η σύνθεσή του δημοσιεύτηκε πριν από χρόνια σε ένα βιβλίο στις ΗΠΑ.
Το ότι η δηλητηρίαση του Σκρίπαλ με Νόβιτσοκ αποτελεί μια ενορχηστρωμένη σκευωρία είναι εξόφθαλμο. Μόλις συνέβη το γεγονός, το αφήγημα ήταν έτοιμο. Χωρίς στοιχεία στο χέρι, η βρετανική κυβέρνηση και τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ  ξεφώνιζαν «οι Ρώσοι το έκαναν». Μη ικανοποιημένος με αυτό, ο Μπόρις Τζόνσον ούρλιαξε, «ο Πούτιν το έκανε». Για να εμπεδώσουν τον φόβο και το μίσος της Ρωσίας στην βρετανική συνείδηση, τα παιδιά στο σχολείο διδάσκονται ότι ο Πούτιν είναι σαν τον Χίτλερ.
Τόσο  απροκάλυπτες σκευωρίες αποδεικνύουν ότι οι Δυτικές κυβερνήσεις δεν έχουν σε υπόληψη την ευφυΐα των λαών τους. Το ότι οι Δυτικές κυβερνήσεις δεν αντιμετωπίζουν συνέπειες για τόσο τερατώδη ψέματα δείχνει ότι οι κυβερνήσεις αυτές απολαμβάνουν ασυλίας από υποχρέωση λογοδοσίας. Αλλά και εάν η υποχρέωση λογοδοσίας ήταν υπαρκτή, δεν υπάρχει ένδειξη ότι οι Δυτικοί λαοί είναι ικανοί να υποχρεώσουν τους ηγέτες τους να λογοδοτήσουν.                                                                                        
Ενώ η Ουάσιγκτον σύρει τον κόσμο σε πυρηνικό πόλεμο, που είναι οι διαμαρτυρίες;  Η μόνη διαδήλωση είναι εγκεφαλοπλυμένοι μαθητές, που διαμαρτύρονται εναντίον της Εθνικής ΄Ενωσης  Οπλοφορίας και της Δεύτερης Τροπολογίας του Συντάγματος, που την προστατεύει.
Η Δυτική Δημοκρατία είναι μια απάτη. Κοιτάξτε την Καταλονία. Ο κόσμος ψήφισε για ανεξαρτησία και καταγγέλθηκε γι΄αυτό από Ευρωπαίους πολιτικούς. Η ισπανική κυβέρνηση εισέβαλε στην Καταλονία, ισχυριζόμενη ότι το λαϊκό δημοψήφισμα,  στο οποίο ο λαός εξέφρασε την επιθυμία του για το μέλλον του, ήταν παράνομο. Καταλανοί ηγέτες είναι στην φυλακή και αναμένουν δίκη, εκτός του Σαρλ Πουϊτζεμόντ, που κατέφυγε στο Βέλγιο. Τώρα η Γερμανία τον συνέλαβε κατά την επιστροφή του στο Βέλγιο από την Φινλανδία, όπου είχε κάνει διάλεξη στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και τον κρατά στην φυλακή, για μια ισπανική κυβέρνηση που μοιάζει περισσότερο με του Φραντσίσκο Φράνκο παρά με δημοκρατία. Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι η ίδια μια συνωμοσία κατά της Δημοκρατίας
Η επιτυχία της Δυτικής Προπαγάνδας στο να κατασκευάζει ανύπαρκτες αρετές για τον εαυτό της αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία της τεχνικής των δημοσίων σχέσεων στην Ιστορία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του M.K. BHADRAKUMAR, Asia Times, 23-3-2018

Η Τουρκία έπαιζε μέχρι τώρα την Ουάσιγκτον εναντίον της Μόσχας και αντίστροφα στη Συρία, ποντάροντας την σημασία της σαν βάρους στην πλάστιγγα, ως γεωγραφίας και συμμετοχής στο ΝΑΤΟ.

Αυτές είναι μέρες μέθης για τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν. Διαψεύδοντας τους περισσότερους Δυτικούς αναλυτές, ο τουρκικός στρατός ολοκλήρωσε την επιχείρησή του να αποσπάσει τον έλεγχο του Αφρίν από τους Κούρδους σε διάστημα 74 ημερών. Η εσωτερική δημοτικότητα του Ερντογάν ξεχειλίζει, καθώς ο άνθρωπος ίπταται επί πτερύγων τουρκικού εθνικισμού.

Μπορεί να φαίνεται πως ξεγέλασε και τους Αμερικανούς και του Ρώσους. Η Ουάσιγκτον υποκρινόταν ότι δεν έχει σχέση με την σύρραξη για τον έλεγχο του Αφρίν (όσο και αν οι Κούρδοι πολεμούσαν με όπλα εφοδιασμένα από τις ΗΠΑ), ενώ η Μόσχα (της οποίας οι παλαιές δοσοληψίες με τους Κούρδους αποτελούν ανοικτό μυστικό) επέλεξε να μην εμποδίσει την τουρκική επιχείρηση, επιτρέποντας στις σοβούσες αμερικανο-τουρκικές εντάσεις να κλιμακωθούν στην εξέλιξη. Σ’ αυτή τη διαδικασία ο Ερντογάν απεχώρησε θριαμβευτής.

Ωστόσο μια ανάποδη εικόνα αναδύεται βαθμιαία. Ο Ερντογάν ίσως να μην αντιλαμβάνεται ότι Ουάσιγκτον και Μόσχα μπορεί να έχουν παγιδεύσει την Τουρκία στην πραγματικότητα. Στα μισά της τουρκικής επιχείρησης, η Ουάσιγκτων έκανε ένα άνοιγμα στον Ερντογάν, με την επίσκεψη στην ΄Αγκυρα του τότε υπουργού των Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, στις 15 Φεβρουαρίου. Εκεί αποφασίστηκε η σύσταση ομάδων εργασίας για την συζήτηση των διαφορών τους στη Συρία.

Η πρώτη σύνοδος της ομάδας πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτων στις 8-9 Μαρτίου, αλλά κατέληξε σε μεγαλύτερη όξυνση. Μονομερώς η Τουρκία ανακοίνωσε πως επιτεύχθηκε «συνεννόηση» οι Αμερικανοί να απομακρύνουν την κουρδική πολιτοφυλακή από το Μαντζίμπ (ανατολικά το Αφρίν) έτσι ώστε να ακυρωθεί η ανάγκη για μιαν εκτεταμένη τουρκική στρατιωτική επιχείρηση σε όλη τη βόρεια Συρία για την εξάλειψη του κουρδικού ελέγχου.

Αλλά η Ουάσιγκτον διαψεύδει μια τέτοια «συνεννόηση» με αγανάκτηση και επιμένει πως δεν έχει καμιά πρόθεση να εκκενώσει το Μαντσίμπ. Στο μεταξύ ο Τίλερσον αντικαταστάθηκε και η σύνοδος σε υπουργικό επίπεδο που είχε οριστεί για τις 18 Μαρτίου μένει σε αναβολή. Οι Τούρκοι αφέθηκαν μετέωροι.

«Η Τουρκία δεν κέρδισε τίποτα. Τελικά, αν καταστρώνεις την πολιτική σου σύμφωνα με τα συμφέροντα των ηγεμονικών δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, να πως απομένεις».

΄Όπως ήταν επόμενο, ο Ερντογάν «έκλινε» προς το ρωσικό στρατόπεδο. Μια τριμερής, Ρωσο-Τουρκο-Ιρανική προεδρική διάσκεψη πρόκειται να συνέλθει στην Κωνσταντινούπολη στις 4 Απριλίου. Οι Ρώσοι θα προσπαθήσουν να καθηλώσουν τον γλιστερό Τούρκο ηγέτη σταθερά στην δική τους πλευρά.

Η Τουρκία δεν έχει τώρα τα περιθώρια να δυσαρεστήσει τη Ρωσία, επειδή η δεύτερη διατηρεί ανοιχτά μια γραμμή επαφής με τους Κούρδους στο Αφρίν, οι οποίοι απειλούν να εξαπολύσουν ανταρτοπόλεμο εναντίον των «στρατευμάτων κατοχής». Η Τουρκία έχει απόλυτη ανάγκη από αεροπορική υποστήριξη για να μην βαλτώσει στο Αφρίν και η Ρωσία ελέγχει τον εναέριο χώρο στην Συρία. Από την αμερικανική άποψη, δεν θα ήταν κακό να εμπλακούν οι Τούρκοι σε έναν παρατεταμένο ανταρτοπόλεμο στη Συρία, που θα έκοβε την όρεξη του Ερντογάν να ξεκινήσει επέκταση των επιχειρήσεων στην βόρεια Συρία. Η Ουάσιγκτον παίζει για χρόνο στο διπλωματικό γήπεδο.

Η ουσία του ζητήματος είναι ότι, σε πείσμα των συμπτωμάτων του Ψυχρού Πολέμου, η Μόσχα εξακολουθεί να επιθυμεί έναν ανθεκτικό διακανονισμό στην Συρία σαν αποτέλεσμα κοινής Ρωσο-Αμερικανικής προσπάθειας. Σε άλλη διατύπωση, η προοπτική μιας συνάντησης κορυφής μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν «στο όχι απώτερο μέλλον» -όπως το έθεσε ο Τραμπ προ ημερών- σημαίνει ότι η ικανότητα της Τουρκίας να εκμεταλλεύεται τις αμερικανο-ρωσικές εντάσεις προορίζεται να μειωθεί.

Εάν οι συνομιλίες με τις ΗΠΑ προωθηθούν, η Μόσχα είναι απίθανο να ενθαρρύνει τις άγριες διαθέσεις της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων. Η Τουρκία μπορεί τότε να βρεθεί στην ανάγκη να πάρει μιαν απόφαση υπαρξιακής σημασίας σχετικά με το μέλλον των επιχειρήσεών της στη βόρεια Συρία. Εάν θα επιτεθεί στην πραγματικότητα εναντίον Νατοϊκού συμμάχου της στο Μαντζίμπ.

Επίσης εάν οι αμερικανο-ρωσικές συνομιλίες επαναληφθούν για έναν διακανονισμό στην Συρία, η Τουρκία μπορεί να αναγκαστεί σε κάποια φάση να δεχτεί την συμμετοχή των Κούρδων της Συρίας σε οποιαδήποτε διαδικασία ειρήνευσης –κάτι που τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Μόσχα υποστήριξαν στο παρελθόν.

Ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Δημοκρατικού Κόμματος της τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, είπε μιαν αλήθεια, όταν ανέφερε την περασμένη εβδομάδα «η Τουρκία σύρθηκε στον βάλτο της Μέσης Ανατολής». Επί λέξει ο Κιλιντσάρογλου δήλωσε: «Οι Αμερικανοί εγκαταστάθηκαν γύρω από τις πετρελαιοπηγές και τις πηγές αερίου της Συρίας, ενώ οι Ρώσοι επέκτειναν τις στρατιωτικές βάσεις τους και το Ιράν και η Κίνα δέχονται πολυκερδείς προσφορές από την κυβέρνηση της Δαμασκού για την ανοικοδόμηση της Συρίας. Η Τουρκία, στο μεταξύ, δεν κέρδισε τίποτα. Τελικά, αν ευθυγραμμίσεις την πολιτική σου με τα συμφέροντα των ηγεμονικών δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, να τι σου μένει.»

Κατά την γνώμη του Κιλιντσάρογλου, η Τουρκία θα έπρεπε να συγκαλέσει μια περιφερειακή διάσκεψη κορυφής με το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία, αφού αυτές είναι οι χώρες με ένα «κοινό συμφέρον να προστατεύσουν την εδαφική τους ακεραιότητα και να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία.» Πράγματι όλες αυτές οι τέσσερεις χώρες διατρέχουν επίσης τον κίνδυνο να πεταχτούν έξω από το τραίνο σε κάποια στροφή, εάν ο πόλεμος μέσω αντιπροσώπων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας εξελιχτεί σε διαδικασία ειρήνευσης.


* Ο M.K. BHADRAKUMAR, είναι διεθνούς φήμης δημοσιολόγος, υπηρέτησε επί μακρόν στην διπλωματική υπηρεσία της Ινδίας, μεταξύ άλλων και ως πρεσβευτής στην ΄Αγκυρα και αρθρογραφεί στην Ιστοσελίδα Indian Punch line και στους Asia Times.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


του ArkadySavitsky,StrategicCultureFoundation,reseauinternational,22-3-18

[Πολλαπλασιάζονται μηνύματα συναγερμού, σε συγκλίνοντα άρθρα, πληροφορίες και δηλώσεις περί επικείμενης μεγάλης επίδειξης «συντριπτικής δυνάμεως» των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με καταιγιστικό βομβαρδισμό της Συρίας , που ενώ φαίνονται να  αντιφάσκουν και  διαψεύδονται (;) από το συγχαρητήριο μήνυμα Τραμπ στον Πούτιν και την ανακοίνωση περί μελλοντικής συνάντησης, εντούτοις ενισχύονται από αντίρροπα στοιχεία: Το μήνυμα Τραμπ εστάλη κατά παράβαση εισηγήσεων των στρατιωτικών  «συμβούλων» του Προέδρου, των οποίων λακωνική «οδηγία», να μη στείλει συγχαρητήρια, διέρρευσε στον αμερικανικό Τύπο. Ο Τραμπ επέμενε προχθές στο Τουίτερ, προ της κατακραυγής, ότι « να τα έχουμε καλά με την Ρωσία (και με άλλους) είναι καλό, δεν είναι κακό». Αλλά η κλιμακούμενη αντιρωσική υστερία, τροφοδοτούμενη από τις κραυγές του Λονδίνου, τείνει να καταπνίξει την φευγαλέα αισιοδοξία για ύφεση. Το κατωτέρω άρθρο αποτελεί την συνοπτικότερη παρουσίαση των ενδείξεων για την αναμενόμενη καταιγίδα. Πολύ εκτενέστερο σχετικό άρθρο του Fredrico Pieraccini, υπενθυμίζει ότι ο Αρχηγός του Ρωσικού Επιτελείου στρατηγός Βαλέρι Γκερασίμωφ και άλλοι Ρώσοι στρατιωτικοί εκπρόσωποι προειδοποίησαν ότι η Ρωσία θα εφαρμόσει αντίποινα σε περίπτωση ρωσικών θυμάτων, πλήττοντας βομβαρδιστικά και πυραύλους αλλά και τις βάσεις εκτόξευσής τους (πλωτές ή χερσαίες).Συγκέντρωση στόλων στην Ανατολική Μεσόγειο σε συνδυασμό με τις συγκλίνουσες πληροφορίες επιβαρύνουν τους οιωνούς για τις εξελίξεις στην περιοχή μας.]  
                                            
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Στις 17 Μαρτίου το ρωσικό Γενικό Στρατηγείο προειδοποίησε για μιαν επικείμενη επίθεση εναντίον της Συρίας, χωρίς να δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες. Ορισμένες πληροφορίες μένουν φυσικά μυστικές, αλλά η αμερόληπτη ανάλυση των διαθέσιμων πληροφοριών οδηγεί στο ίδιο συμπέρασμα. Ας εξετάσουμε τα γεγονότα.
Το αμερικανικό ναυτικό έχει αναπτύξει πολεμικά σκάφη στην Ερυθρά Θάλασσα, στην Μεσόγειο και στον Περσικό Κόλπο. Είναι έτοιμα σε δεδομένη στιγμή να εκτοξεύσουν 400 πυραύλους Τόμαχωκ, μεγάλου βεληνεκούς, εναντίον στόχου στην Μέση Ανατολή. Πύραυλοι Κρουζ από θαλάσσης έπληξαν την Συρία τον Απρίλιο. Οι στρατιωτικές δραστηριότητες στη νήσο Ντιέγκο Γκαρσία, στον Ινδικό Ωκεανό, καλύπτονται από άκρα μυστικότητα, αλλά είναι γνωστό ότι τα 5 στρατηγικά βομβαρδιστικά στην εκεί βάση μπορούν να εκτοξεύσουν τουλάχιστον 100 πυραύλους Κρούζ και άλλα βλήματα ακριβείας για να παρατείνουν την επίθεση. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 500 πύραυλοι Κρουζ μπορούν να εκτοξευθούν την τελευταία στιγμή.
Στις 17 Μαρτίου, ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ αποκάλυψε ότι η Βρετανία, η Γαλλία και μερικές άλλες χώρες επιπλέον των ΗΠΑ έχουν σε δράση στη Συρία ειδικές δυνάμεις που επιτίθενται απροκάλυπτα εναντίον του συριακού στρατού. Αλλά δεν είναι απλώς οι κομάντος Στις 16 Μαρτίου ανακοινώθηκε ότι η Βρετανία έχει μεταφέρει ένα μεγάλο αριθμό στρατιωτών στην αμερικανική βάση του Αλ-Τανφ, κοντά στα σύνορα του Ιράκ. Αυτή η εξαιρετικής σημασίας βάση χρησιμοποιείται για τον σχεδιασμό του ΝΑΤΟϊκού πολέμου στην Συρία. Κλείνει τον διάδρομο που συνδέει τον Λίβανο με το Ιράν, μέσω Συρίας και Ιράκ. Ο όγκος της εκεί στρατιωτικής δύναμης, 2.300 στρατιωτών με τανκς και ελικόπτερα, είναι πολύ μεγάλος για να προορίζεται μόνο για την καταπολέμηση των ήδη σε πανωλεθρία τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτους.
Πριν την συγκέντρωση αυτών των δυνάμεων, οι ΗΠΑ είχαν ήδη εγκαταστήσει σε αυτή τη βάση 600 άνδρες με τεθωρακισμένα οχήματα. Αμερικανικές ενισχύσεις έχουν επίσης σταλεί στις πετρελαιοπηγές του Ομάρ.
Στις 12 Μαρτίου, η Νίκι Χάλι, πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, απείλησε με στρατιωτική επίθεση εναντίον της Συρίας. Η πείρα έχει δείξει ότι οι ΗΠΑ πρώτα χτυπούν και έπειτα σκέφτονται για εξηγήσεις. Σίγουρα θα επινοήσουν κάποιο πρόσχημα για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους.
Η ένταση ανεβαίνει από την περασμένη εβδομάδα. Για παράδειγμα τα μεγάλα ΜΜΕ δημιουργούν μέγα σκάνδαλο για μια μυστηριώδη υπόγεια βάση της Βόρειας Κορέας στη Συρία ! Αυτή η ιστορία του Πιονγκγιάνγκ να βοηθά την Συρία για την αναδημιουργία του χημικού οπλοστασίου της και άλλα τέτοια παραμύθια οργιάζουν στη δημοσιότητα
Η κλιμάκωση συνέπεσε με την συνάντηση, στις16 Μαρτίου στην Αστάνα, των υπουργών των Εξωτερικών της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας. Απομένουν σχεδόν δύο εβδομάδες για την συνάντηση κορυφής των τριών, από την οποία μπορούν να προκύψουν αποφάσεις ικανές να ανατρέψουν τα Δυτικά σχέδια για την Συρία. Οι προθεσμίες στενεύουν. Κατά την αμερικανική άποψη, η παρεμπόδιση μιας τέτοιας εξέλιξης επιβάλλει επείγουσα δράση.
Τα σχέδια της Ουάσιγκτων περιλαμβάνουν τον διαμελισμό της Συρίας, έτσι ώστε ένα μεγάλο τμήμα της να μείνει υπό τον έλεγχο του Δυτικού Συνασπισμού υπό την αμερικανική διοίκηση. Οι Αμερικανοί συγκαλούν ήδη τα δημοτικά συμβούλια των περιοχών ανατολικά του Ευφράτη. Για να εξασφαλίσουν ότι η Ουάσιγκτον θα έχει λόγο στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις για το μέλλον της κατασπαραγμένης από τον πόλεμο χώρας, οι Αμερικανοί πρέπει να διατηρήσουν αυτή την περιοχή με κάθε θυσία. Αλλιώς όλη η μέχρι τώρα δουλειά τους θα γίνει καπνός, η φήμη των ΗΠΑ στον κόσμο θα έχει εκτεθεί και η επιρροή τους στην Μέση Ανατολή θα έχει εξασθενίσει. Το να χάσουν στη Συρία θα σήμαινε μεγάλη ήττα στην αναμέτρησή τους με το Ιράν, τον ορκισμένο εχθρό τους. Τα σχέδια προβλέπουν την εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων. Η Συρία είναι το ιδεώδες πεδίο να το πετύχουν.
Εάν οι Ρώσοι καθιστούν απροκάλυπτα τον κόσμο ενήμερο για την αναμενόμενη επικείμενη επίθεση, είναι γιατί η απειλή είναι πράγματι πολύ σοβαρή. Και δεν φαίνεται να πρόκειται για μιαν επιχείρηση ενός απλού πλήγματος. Αυτό θα είναι κάτι πολύ σοβαρό –μια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας, στοχεύουσας να «μαζέψει» την Ρωσία, να απωθήσει το Ιράν, να κερδίσει την υποστήριξη των πλουσίων πετρελαιοπαραγωγών αραβικών χωρών, να τις κάνει να πληρώσουν τεράστια ποσά για αμερικανικά όπλα και να αποδείξει στον κόσμο πως οι ΗΠΑ είναι πανταχού παρούσες και αδιάλλακτες την υπαγόρευση κάθε θέλησής τους.

Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)