Articles by "Οι Bloggers σχολιάζουν"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οι Bloggers σχολιάζουν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
by Paul Craig Roberts, Zero Hedge, 18/12/2018

 Πως τα καταφέρνει η Δύση να την γλυτώνει παριστάνοντας πως είναι μια συμμαχία μεγάλων δημοκρατιών, στις οποίες  η κυβέρνηση είναι υπηρέτης του λαού;

Πουθενά στην Δύση, εκτός ίσως στην Ουγγαρία και στην Αυστρία, η κυβέρνηση δεν υπηρετεί τον λαό.
«Να υπακούς»

Ποιον υπηρετούν οι Δυτικές κυβερνήσεις; Η Ουάσιγκτον υπηρετεί το Ισραήλ, το Σύμπλεγμα Συμφερόντων Στρατιωτικών και Ασφάλειας, το Χρηματιστήριο, τις μεγάλες τράπεζες και τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων.

Το σύνολο της υπόλοιπης Δύσης υπηρετεί την Ουάσιγκτον.
Πουθενά στην Δύση δεν λογαριάζεται ο λαός. Η αμερικανική εργατική τάξη, προδομένη από τους Δημοκρατικούς, που έστειλαν τις δουλειές της στην Ασία, εξέλεξε τον Ντόναλντ Τραμπ και ο αμερικανικός λαός αμέσως στιγματίστηκε από την Δημοκρατική υποψήφια Χίλαρυ Κλίντον ως «οι αξιοθρήνητοι του Τραμπ».
Οι Δημοκρατικοί, όπως και οι Ρεπουμπλικάνοι, υπηρετούν την εξουσία –όχι τον λαό.

Στην Ευρώπη βλέπουμε την συντριβή της δημοκρατίας παντού.
Η πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι μετέτρεψε την λαϊκή ψήφο εξόδου από την Ε Ε σε υποταγή στην Ε Ε. Επρόδωσε τον βρετανικό λαό και δεν την έχουν ακόμη κρεμάσει από έναν φανοστάτη, πράγμα που δείχνει τον βαθμό αποδοχής της προδοσίας από τον βρετανικό λαό. Ο Βρετανοί έχουν μάθει πως δεν λογαριάζονται. Είναι σαν ένα τίποτα.

Οι ΄Ελληνες ψήφισαν για μιαν αριστερή κυβέρνηση που είχε υποσχεθεί να τους προστατεύσει από την Ε.Ε., το ΔΝΤ και τις μεγάλες τράπεζες, αλλά αμέσως τους ξεπούλησε με συμφωνίες λιτότητας που συνέτριψαν ότι απέμενε από ελληνική κυριαρχία και  το ελληνικό βιοτικό επίπεδο. Σήμερα η Ε.Ε. έχει καταντήσει την Ελλάδα  μια τριτοκοσμική χώρα.

Οι Γάλλοι είναι στους δρόμους σε εξέγερση, επί εβδομάδες εναντίον του Γάλλου προέδρου, που υπηρετεί τον καθένα εκτός από τον γαλλικό λαό. Μαζικές διαδηλώσεις και στις Βρυξέλλες, όπου η μισή (πρώτα) κυβέρνηση παραιτήθηκε (και τελικά και ο πρωθυπουργός), επειδή πήγε στο Μαρακές και υπέγραψε συμφωνία (για την μετανάστευση), η οποία θα αντικαταστήσει τον βελγικό λαό με μετανάστες από την Αφρική, την Μέση Ανατολή και την Ασία. Οι διεφθαρμένες και πρόστυχες κυβερνήσεις που υπέγραψαν αυτήν την συνθήκη αντιπροσωπεύουν ξένους και τα λεφτά του Σόρος, όχι τους ψηφοφόρους τους.

Γιατί οι πολίτες είναι τόσο ανίσχυροι ώστε οι κυβερνήσεις τους να μπορούν να βάζουν τα συμφέροντα ξένων πιο πάνω από τα συμφέροντα των πολιτών τους;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι. Ο κυριότερος είναι ότι ο λαός είναι άοπλος και έχει υποστεί πλύση προπαγάνδας να δέχεται την βία του κράτους εναντίον του, αλλά να μην την ανταποδίδει με την σειρά του εναντίον της παράνομης χρήσης βίας από την κυβέρνηση στους πολίτες.

Εν ολίγοις, μέχρις ότου οι κατακτημένοι λαοί της Ευρώπης μάθουν να αντιστέκονται και να απαντούν  στην βία διεφθαρμένων πολιτικών που τους έχουν πουλήσει, οι λαοί της Ευρώπης θα μείνουν κατακτημένοι και καταπιεσμένοι.

Πριν λίγο καιρό, ο Chris Hedges, ένας από απομένοντες πραγματικούς δημοσιογράφους, ξεκαθάρισε ότι χωρίς  επαναστατική βία για την εξαγωγή του καρκινώματος της κυβερνητικής υπεροχής απέναντι στον λαό, η ελευθερία είναι ένα πτώμα σε όλη την Δύση.
Το ερώτημα  μπροστά μας είναι κατά πόσο οι Δυτικοί λαοί  έχουν υποστεί τέτοιαν πλύση εγκεφάλου , είναι τόσο  σφραγιδοκλειδωμένοι στο γύψινο καλούπι, τόσο εξαντλημένοι  και ανήμποροι  να σηκωθούν και να υπερασπιστούν την ελευθερία τους.  Αντίσταση συμβαίνει στην Γαλλία και στο Βέλγιο, αλλά η κυβέρνηση που ξεπούλησε την Ελλάδα παραμένει ατιμώρητη. Οι Αμερικανοί έχουν υποστεί τέτοιαν πλύση εγκεφάλου που να πιστεύουν πως η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν, η Συρία, η Βόρειος Κορέα και η Βενεζουέλα είναι οι εχθροί τους, όταν είναι εξόφθαλμο ότι ο Εχθρός  τους είναι η «δική τους» κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον.

Με την εξαίρεση των αναγνωστών μου, οι Αμερικανοί είναι κλεισμένοι στο Καλούπι. Και ικανοί να σκοτώσουν για να μείνουν  μέσα στο Καλούπι, όπου οι ελεγχόμενες εξηγήσεις είναι καθησυχαστικές. Όποιος ψάχνει στην Ουάσιγκτον για ηγεσία είναι ηλίθιος.

Η Ουάσιγκτον είναι μάστορας  στην προπαγάνδα. Η προπαγάνδα της Ουάσιγκτων έχει μολύνει ακόμη και την ρωσική κυβέρνηση, η οποία, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, βλακωδώς πιστεύει ότι ο διακανονισμός με την Ουάσιγκτον είναι το μυστικό που θα εξασφαλίσει την επιτυχία στην Ρωσία.


 Μια κυβέρνηση τόσο χαζή δεν έχει πιθανότητες επιβίωσης.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Εντυπώσεις εξοικειωμένου με την Γαλλία παρατηρητή από συστηματική παρακολούθηση της εξέλιξης των πέντε ως σήμερα «πράξεων» της εξέγερσης «Κίτρινα Γιλέκα», όπως παρουσιάστηκαν σε συνεχή απ’ ευθείας μετάδοση, από τους ρεπόρτερ και ανταποκριτές του γαλλικού ειδησεογραφικού καναλιού  L.C.I. ( La Chaine Info) σε δεκάδες , αλληλοδιάδοχα, μεγάλες και μικρές πόλεις της Γαλλίας.

Του Μιχαήλ Στυλιανού

Ο απλός άνθρωπος στην Γαλλία δεν είναι  τελικά ένα veau (μοσχάρι), όπως τον είπε ο Ντε Γκωλ  -σε ώρα απόγνωσης-  και όπως τον έδειχναν τα αποτελέσματα  αρκετών ψηφοφοριών -μετά το δημοψήφισμα του 2005 για την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.
Μπροστά στο μικρόφωνο του ρεπόρτερ της τηλεόρασης, κοντά στην υπαίθρια φωτιά ,που έχουν ανάψει για να ζεσταθούν, άνδρες και  γυναίκες   με κίτρινα γιλέκα, στο στρατηγικό σταυροδρόμι της πόλης ή του χωριού, στα λόγια μιας άγαμης μητέρας δυο παιδιών, βοηθού νοσοκόμου, ανακαλύπτεις: Σαφήνεια, γνώση, λογικό ειρμό και  κόσμια διατύπωση στην παρουσίαση του ευρύτατου κοινωνικού εφιάλτη που ζουν εκατομμύρια γαλλικές οικογένειες, με εισόδημα που δεν φτάνει ως τα τέλη του μήνα, ψαλλιδίζεται συνεχώς από φόρους και αυξήσεις και τελεί υπό την συνεχή απειλή της  απόλυσης.                                                                                         
Και  ακούς να διατυπώνονται  συγκεκριμένες, νόμιμες και  λογικές προτάσεις για την αντιμετώπιση του οικονομικού και κοινωνικού προβλήματος της χώρας για την ικανοποίηση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων στην ζωή και στην αξιοπρέπεια και για την αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού στην χάραξη των κρατικών επιλογών και της πορείας του έθνους.  
                                                                          
΄Ανθρωποι κάθε ηλικίας, ταξικής προέλευσης και βαθμού εκπαίδευσης, αγρότες, εργάτες, μικροί επιχειρηματίες, υπάλληλοι, φοιτητές, με κοινά χαρακτηριστικά λόγου - την ευθύτητα, την σαφήνεια, την λιτότητα και την ήρεμη αποφασιστικότητα. Στο βάθος της εικόνας που μεταφέρει η κάμερα:  Η γαλλική σημαία  και μάζες συγκεντρωμένων «κίτρινων γιλέκων» να κραυγάζουν το σύνθημα «Μακρόν Παραιτήσου», η  να τραγουδούν την Μασσαλιώτιδα, τον Εθνικό ΄Υμνο της χώρας. Κάποιοι να φορούν τον φρυγικό σκούφο, εθνικό σύμβολο. Και πλήθος συνθήματα σε πλακάτ και στην ράχη των κίτρινων γιλέκων κατά του «προέδρου των πλουσίων».
Αλλαγή εικόνας στο στούντιο και στο πάνελ των σχολιαστών και σύγκριση με τον λόγο της εξουσίας: άκαμπτο, αξιωματικό, «παιδαγωγικό», στην ερμητική γλώσσα της ΕΝΑ και της Εκόλ Πολυτεκνίκ, της στατιστικής, των αριθμών, των ευρω-ενωσιακών ορίων αναπνοής που όρισε το Μάαστριχ για τους κοινωνικά αδύνατους.
Αλλαγή πόλης ή συνοικίας του Παρισιού, απαράλλακτος πίνακας. Εντυπωσιάζει η απουσία ανορθογραφίας, με ακρότητες, βαναυσότητα, φλύαρο ναρκισσισμό. Επίσης –στις πόλεις της επαρχίας κυρίως-  ένα διαφαινόμενο κλίμα κρυφής συναδέλφωσης εξεγερμένων πολιτών και οργάνων της τάξεως, το οποίο θα παραδεχτούν και θα εξηγήσουν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι αστυφυλάκων και ΜΑΤ, στα πλατό της τηλεόρασης  .
Είναι οι εικόνες της αρχής, ως λαϊκού  κινήματος,  μιας εξέγερσης που αρχικά αντιμετωπίστηκε από το σύστημα της δημοσιότητας ως γραφικότητα και έτσι διέσπασε το φράγμα της αποσιώπησης και απομόνωσης, που αντιμετωπίζει κάθε φωνή και χειρονομία εξερχόμενη από τα πλαίσια της «ορθής σκέψης».                       
Στην εξέλιξη η εικόνα αλλάζει, μετά την αλλαγή στην στάση του συστήματος εξουσίας, αρχικά προς την περιφρόνηση και την αγριάδα, κατόπιν στην μαλαγανιά,  και έπειτα  στα κάθε είδους «στρατηγήματα» εξαπάτησης, διαβολής, διαίρεσης και τρομοκράτησης του κινητοποιημένου πλήθους.

* * * * * *

Την σταγόνα, που ξεχείλισε ένα ανθρώπινο καζάνι σε κατάσταση μοναχικού και ανήμπορου βρασμού, την πρόσθεσε η αύξηση του φόρου των καυσίμων, στην αμείλικτη διαδικασία εφαρμογής  του Μακρονικού προγράμματος «οικονομικής μεταρρύθμισης», δηλαδή  αποστράγγισης των ασθενέστερων και μεσαίων τάξεων, για την μείωση του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού στα 3% του ΑΕΠ, κατά τις επιταγές της  Συνθήκης του Μάαστριχ –χωρίς να θιγούν τα τερατώδη έσοδα των πολύ πλουσίων και των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Εκλεγμένος, με ταχυδακτυλουργίες, από το 20% του εκλογικού σώματος και υιοθετώντας  αυτοκρατορικό  λόγο, τρόπους και ύφος, επικεφαλής  κυβέρνησης  από  πρόθυμους τεχνοκράτες, χωρίς πολιτική ή κοινωνική πείρα, ο Μανουέλ Μακρόν όρμησε ακάθεκτος στην κατεδάφιση των προεκλογικών επαγγελιών του και  όποιων κοινωνικών κατακτήσεων και δημοσίων υπηρεσιών είχαν αφήσει όρθιες οι προκάτοχοί του, οι οποίες αποτελούσαν το καύχημα της Γαλλίας. Το ίδιο ακάθεκτος  συνεχίζει το ξεπούλημα όσων μεγάλων εθνικών επιχειρήσεων  δεν έχουν ακόμη αρπαγεί  ληστρικά – όπως  η Alsthom- από τις ΗΠΑ.
 Τα αποτελέσματα για τις υπηρεσίες υγείας, τις συγκοινωνίες την παιδεία την κοινωνική πρόνοια είναι δραματικά,  με την πρόσθετη επιβάρυνση της  φιλελεύθερης μεταναστευτικής πολιτικής  που υπερασπίζεται ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας, διεκδικητής της ηγεσίας της Ε.Ε. και  σημαιοφόρος της παγκοσμιοποίησης, ο οποίος έχει διακηρύξει ότι  «Ο εθνικισμός είναι λέπρα» και ότι «Δεν υπάρχει γαλλική κουλτούρα».

.* * * * *                                                                                                                               
Για την κατανόηση της  σημερινής  κοινωνικής πραγματικότητας στην Γαλλία ιδού μερικά στοιχεία –από πρόσφατο  άρθρο στο όργανο των Ντεγκωλλικών «Comité Valmy»:
-.Σχεδόν 6 εκατομμύρια εγγεγραμμένοι στο ταμείο ανεργίας.   Άνεργος ένας στους τέσσερεις νέους.
-.Τα 30% των Γάλλων  εργάζονται με συμβάσεις ορισμένης διάρκειας.
-.΄Ένα εκατομμύριο  εργαζομένων εισπράττουν λιγότερα των 800 ευρώ τον μήνα.
-. Τουλάχιστον 180.000 άστεγοι αυτόν τον χειμώνα.
-. Κατακλύζονται από πλήθη τα «εστιατόρια της καρδιάς» (λαϊκά   συσσίτια).
- Μια αυτοκτονία αγρότη κάθε δυο μέρες. Δεκάδες αυτοκτονίες αστυνομικών και χωροφυλάκων κάθε χρόνο.


* * * * *                                                                                                                       

Με την αναγγελία του φόρου στα καύσιμα, κάποιος είχε την ιδέα, φόρεσε το κίτρινο γιλέκο κινδύνου των αυτοκινητιστών και μετέδωσε από το Ιντερνέτ το πολλαπλασιαστικό κάλεσμα σε λαϊκό συναγερμό, πού σύντομα έβγαλε αθροιζόμενες χιλιάδες ανθρώπων με κίτρινα γιλέκα  στον δρόμο. Γειτόνων, συμπολιτών, άγνωστων μεταξύ τους, διαφορετικής ή καμιάς κομματικής προέλευσης, πολλών που είχαν ψηφίσει τον «νεαρό τραπεζίτη» Μακρόν, από απέχθεια προς τα δοκιμασμένα, φθαρμένα/ διεφθαρμένα  ή συκοφαντημένα αδοκίμαστα κόμματα, περισσότερων που είχαν ψηφίσει λευκό και άλλων που είχαν ψηφίσει Μελανσόν, ή Μαρίν Λε Πεν.                                                                                                                    
Το τελευταίο χτύπημα στο άδειο οικογενειακό πορτοφόλι τούς  απέσπασε από την μοναχική παράλυση αδυναμίας , την εξάρτηση από την ψυχοτροπική τηλε-οθόνη του « Μεγάλου Αδελφού» και την αποχαυνωτική  καταφυγή στο «Σμάρτφον» και στο «κινητό».
 Βγήκαν στον δρόμο και γνωρίστηκαν με τους γείτονες της πολυκατοικίας και της γειτονιάς και τους συμπολίτες στον Δήμο. Ξαναβρήκαν συνομιλητές , αντάλλαξαν εμπειρίες, γνώσεις, ιδέες και δημιούργησαν σχέσεις οικειότητας και φιλίας. Χτίστηκε συντροφικότητα, σμιλεύτηκε και προέκυψε πειθαρχημένη ενότητα θέσεων, προσαρμοζόμενη εξελικτικά απέναντι στην στάση της εξουσίας. Γεννήθηκε έτσι μια αυθόρμητη, τελείως πρωτότυπη και ασύμβατη κοινωνική-πολιτιστική επανάσταση, απεριόριστων ανατρεπτικών δυνατοτήτων, που προκαλεί ρίγη πανικού στο σύστημα εξουσίας, όχι μοναχά της Γαλλίας. Αυτό που ξεκίνησε σαν αντιφορολογική έκρηξη εξελίχθηκε σε κοινωνική εξέγερση   – επανάσταση νέας μορφής.

* * * * *                                                                                                   

Στο κανάλι της συνεχούς ενημέρωσης, τα Σάββατα εξόρμησης των «κίτρινων γιλέκων», η συνεχής ροή μοιράζεται μεταξύ της μετάδοσης εικόνων από τα μέτωπα γεγονότων στο Παρίσι και στην επαρχία και του σχολιασμού τους από εναλλασσόμενες ομάδες σχολιαστών, από ένα εκπρόσωπο της κυβέρνησης, ένα γνωστό δημοσιογράφο, ένα  βουλευτή της αντιπολίτευσης, έναν εκπρόσωπο  των αστυνομικών οργάνων και έναν διαφορετικό κάθε φορά πολίτη με κίτρινο γιλέκο –ο οποίος  τονίζει πάντοτε πως δεν εκπροσωπεί παρά  μόνο τον εαυτό του.  Αλλά το κίτρινο κυριαρχεί στα προγράμματα συζητήσεων και ανάλυσης όλη την εβδομάδα.
Οι ομάδες των συζητητών στο τηλεοπτικό στούντιο αντικαθρεφτίζουν τον εθνικό διχασμό σε δύο στρατόπεδα. Τους εκπροσώπους του  κλειστού συστήματος εξουσίας, την λεγόμενη «ελίτ»: Υφυπουργό ή  βουλευτή/βουλευτίνα,  αρθρογράφο εφημερίδας, ή συστημικό παπαγάλο τύπου Δανιήλ Κοέν Μπεντίτ και  συνήθως τον παρουσιαστή του προγράμματος. Και από την άλλη, έναν ή  δυο βουλευτές της αντιπολίτευσης, κάποιον κοινωνιολόγο αναλυτή, έναν συνδικαλιστή των αστυνομικών σωμάτων και ένα  κίτρινο γιλέκο, τον «λαϊκιστή», η εκπρόσωπο των «αξιοθρήνητων» κατά την έκφραση της Χίλαρυ Κλίντον.                    
Οι εκπρόσωποι της «ελίτ» αγανακτούν  για τα απειλή της αναρχίας, την αμφισβήτηση των θεσμών της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας και του σχετικά πρόσφατου αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών, υπερασπίζονται το έργο της κυβέρνησης και συμβουλεύουν υπομονή για την καρποφορία του… Μαχητικοί συνήγοροι της εξουσίας ή συγκαταβατικοί παιδαγωγοί του  πόπολου. Βουλευτές των  δεξιών εθνικιστικών κομμάτων της Μαρίν Λε Πεν και του Ντυπόν-Αινιάν και της ριζοσπαστικής αριστεράς, του Μελανσόν, καλούνται προφανώς με την ελπίδα πως θα συμβάλουν στον χρωματισμό του κινήματος κατά τις κυβερνητικές επιδιώξεις –παγίδα που επιδέξια αποφεύγουν, μαστιγώνοντας παράλληλα και ανεξάρτητα το καθεστώς Μακρόν. Το εκάστοτε κίτρινο γιλέκο –γυναίκα ή άνδρας- όταν του δίνεται ο λόγος απέχει από πολιτική πολεμική, περιορίζεται στην υποστήριξη των κοινωνικών διεκδικήσεων του κινήματος,  στην ανατροπή παραπλανητικών εικονικών παραχωρήσεων της εξουσίας, όπως η «αύξηση του κατώτερου μισθού κατά 100 ευρώ.» και συχνά στην επισήμανση της  έλλειψης αντιπροσωπευτικότητας του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Η εμφάνιση μεγαλοδημοσιογράφων και παρουσιαστών των τηλεοπτικών προγραμμάτων δικαιολογεί την κατάταξή τους από  τους πολίτες με κίτρινο γιλέκο στο  αντιλαϊκό σύστημα εξουσίας και το αίσθημα αποστροφής, που εκφράστηκε  και βίαια εναντίον τους σε κάποια επεισόδια στο Παρίσι. Ο παρατηρητής διαπιστώνει ωστόσο μια διάσταση μεταξύ  «επώνυμων δημοσιογράφων», συνηγόρων του συστήματος, και των ρεπόρτερ πεδίου, με την έντιμη περιγραφή «σε ζωντανή μετάδοση» γεγονότων και  παρουσίασης θέσεων -στάση που  βλέπουμε και στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των φρουρών της τάξεως, των οποίων οι αριθμοί  για τον όγκο των διαδηλώσεων ήταν σημαντικά υψηλότεροι  από τις εκτιμήσεις  του  υπουργείου.

* * * * *       
                                                                                                            
Στις επόμενες «πράξεις» του δράματος παρατάχτηκαν και τα τεθωρακισμένα της GENTFOR, (της ευρωπαϊκής μισθοφορικής  δύναμης καταστολής, που κάποτε ετοιμαζόταν για την Ελλάδα) και οι δυνάμεις της τάξεως διατάχθηκαν να «δράσουν προληπτικά», ενώ τα ΜΜΕ τρομοκρατούσαν με προαναγγελίες αιματοχυσίας στο Παρίσι. Σαν σε αποκορύφωμα  συνέβη και η δολοφονική επιδρομή στο Στρασβούργο , από σεσημασμένο και με ογκώδη ποινικό φάκελο τρομοκράτη, του οποίου η σύλληψη/εκτέλεση καθυστέρησε 36 ώρες τουλάχιστον, μολονότι, ο γνωστός  ως εν δυνάμει φονιάς, κρυβόταν στο σπίτι του…
Παρά αυτό το πολύμορφο ναρκοπέδιο, ο άυλος, απρόσωπος, συλλογικός εγκέφαλος ενός διάσπαρτου σε ολόκληρη την Γαλλία κινήματος απέδειξε δυνατότητες τακτικής προσαρμογής.  Η κίτρινη συρροή στο Παρίσι μειώθηκε, τα γιλέκα απέφυγαν τις προκλήσεις, μπαχαλοποιοί και πλιατσικολόγοι δεν βρήκαν περιθώρια δράσεως. Τα παπαγαλάκια υπηρεσίας στα στούντιο διατυμπάνιζαν «κάμψη του κινήματος των κίτρινων γιλέκων», επικαλούμενα τους αριθμούς του υπουργείου Δημοσίας Τάξης. Αλλά οι ανταποκριτές στις πόλεις της επαρχίας ανέφεραν  διόγκωση των κινητοποιήσεων.                                                                   
Πειραματικές δοκιμές μεθόδων  καταστολής  όλης της κλίμακας απλά συνέβαλαν σε συνεχή σκλήρυνση των συνθημάτων και των διεκδικήσεων –από την τιμή της βενζίνης στην αλλαγή του Συντάγματος.

* * * * *          
                                                                                                     
Από την παρακολούθηση της εξέλιξης  αυτού του σημαντικού κοινωνικού φαινομένου στα μέτωπα της αγωνιστικής παρουσίας του και στα μετόπισθεν των  συζητήσεων, αναλύσεων και διαφαινόμενων αντιδράσεων  προέκυψαν  οι εξής κυρίαρχες εντυπώσεις:
1.- Τα χωρίς προηγούμενο, εντελώς πρωτοφανέρωτα , ρευστά χαρακτηριστικά αυτού του κινήματος των κίτρινων γιλέκων έχει αποσταθεροποιήσει συθέμελα το πολιτικο-κοινωνικό σύστημα της Γαλλίας ( Βαθύ Κράτος- Πρόεδρο- κυβέρνηση- κοινοβουλευτική βάση, ελεγχόμενα ΜΜΕ), λόγω αδυναμίας «αναγνώρισης», κατάταξης, «ακτινογραφίας», «ψυχανάλυσης» και εξεύρεσης του  αντίδοτου για την αντιμετώπισή του.                                                                                     
΄Αρχισαν με την καταφρόνηση,  την διαβολή, με απόπειρες στιγματισμού ως «ακροδεξιάς» και «ακροαριστεράς» και με απειλές, αλλά η δημοτικότητα του κινήματος στις δημοσκοπήσεις δεν έπαυε να ανεβαίνει. Μετά τις σοβαρές ταραχές της 1ης Δεκεμβρίου, όταν οι διαδηλωτές έφθασαν στο προεδρικό μέγαρο, το καθεστώς αυτοταπεινώθηκε με προεδρική και κυβερνητική mea culpa, παραδεχόμενο ότι έσφαλλε να αντιμετωπίσει με περιφρόνηση τον λαό και να μην κατανοήσει  τις πιεστικές ανάγκες του. Αλλά τα μέτρα «επανόρθωσης» που εξήγγειλε  χαρακτηρίστηκαν «στάχτη στα μάτια» και «στραγάλια», από ηλικιωμένες γυναίκες με κίτρινα γιλέκα στα σταυροδρόμια της λαϊκής κινητοποίησης.  
Επί τεσσερισήμισι  τώρα εβδομάδες κυβέρνηση, βουλευτές της, ΚονΠεντίδες , τηλεοπτικές περσόνες και λοιποί αβανταδόροι της εξουσίας προκαλούν, εισηγούνται, πιέζουν, εκλιπαρούν  τον παρόντα γιλεκοφόρο πολίτη να «οργανωθούν», να «συγκροτηθούν σε επίσημο κίνημα, κόμμα», να εκλέξουν αντιπροσώπους, να προσέλθουν σε «δημοκρατική συζήτηση», να « σεβασθούν τους δημοκρατικούς θεσμούς». Μέχρι τώρα η απάντηση ήταν πως οι αποφάσεις  διαμορφώνονται στις τοπικές συνελεύσεις και  ζυμώνονται σε εθνική κλίμακα.              
Αυτό το «άπιαστο», το ρευστό, το χωρίς σαφείς διαστάσεις, το χωρίς επίσημη εκπροσώπηση, το ακέφαλο, του κινήματος (με την συνακόλουθη αδυναμία της χειραγώγησης, του εκβιασμού, της εξαγοράς) τρελαίνει κυριολεκτικά τους υποβολείς, τους φορείς και τους υπηρέτες  της εξουσίας.

2.- Στο γαλλικό σύστημα εξουσίας αυτό που φαίνεται να προκαλεί κρίσεις αμηχανίας και πανικού είναι η έλλειψη πείρας για την διάγνωση, αξιολόγηση και αντιμετώπιση αυτού του λαϊκού κινήματος. Αυτά τα στοιχεία του αυθόρμητου, του παρθένου, του απορριπτικού φθαρμένων, στιγματισμένων και διεφθαρμένων κομμάτων και συνδικάτων, ενός  πολιτικά και ηθικά  ελεγχόμενου και χρεωκοπημένου συστήματος εξουσίας, με την δύναμη έλξης που εμφανίζουν - ιδίως όταν  προτάσσουν την πατριωτική τους ταυτότητα με την εθνική σημαία και τον βηματισμό στον ρυθμό του εθνικού ύμνου-  δείχνουν να εγκυμονούν μιαν εκρηκτική δυνατότητα τρομακτικών διαστάσεων –καθιστώντας αβέβαιη έως και επικίνδυνη την κατάχρηση αστυνομικών και την χρήση στρατιωτικών δυνάμεων. Είναι αξιοσημείωτο ότι απόστρατοι στρατηγοί κύρους αρθρογράφησαν υπέρ του κινήματος και ένας τέως στρατηγός Σώματος Στρατού, πρώην επικεφαλής της Λεγεώνας των Ξένων και της Ταξιαρχίας αλεξιπτωτιστών, με βιντεοσκοπημένο μήνυμά του, κάλεσε «τον Λαό τη Γαλλίας» να συμμετάσχει ειρηνικά στις  κινητοποιήσεις των κίτρινων γιλέκων, «για την ανάκτηση της Εθνικής Κυριαρχίας». Και η συνδικαλιστική οργάνωση της Αστυνομίας ανακοινώνει τώρα «αργίες Τετάρτης» στα αστυνομικά τμήματα  της χώρας, μέχρις ότου εξοφληθούν υπερωρίες ενός  εκατομμυρίου και πλέον ωρών…

* * * * * *

Επίσημο κείμενο των  στόχων της εξέγερσης δεν υπάρχει, μόνο σχέδια διαφόρων τοπικών λαϊκών συνελεύσεων, με σειρά διεκδικήσεων, των οποίων η επίτευξη θα συνεπήγετο την αλλαγή του πολιτικο-κοινωνικού συστήματος και την αποδέσμευση από την Ε.Ε.
Κορυφαία πάντως διεκδίκηση και σύνθημα υψωμένο παντού  στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις  των κίτρινων γιλέκων είναι « R.I.CReferendum Initiative Citoyen  Δημοψήφισμα με Πρωτοβουλία  των Πολιτών, με ποικιλία εξειδικεύσεων  για τον απαιτούμενο αριθμό των  συμφωνούντων και την κλίμακα των θεμάτων προς κρίση. Σ’ αυτά περιλαμβάνουν την υπογραφή διεθνών συνθηκών και  την λήψη κρίσιμων αποφάσεων εξωτερικής πολιτικής.
Άλλες διεκδικήσεις σε δημοσιευμένες προτάσεις:
-Αναθεώρηση του Συντάγματος, θητείας Προέδρου, εκλογικού έτους και ανακλητό της βουλευτικής εντολής.
- Τέλος της ισόβιας προεδρικής αποζημίωσης
-Απαγόρευση της πώλησης αγαθών εθνικής ιδιοκτησίας (φραγμάτων, αεροδρομίων κ.λ.π)
-Προστασία της εθνικής βιομηχανίας. Απαγόρευση της  «μετανάστευσής» της , για την προστασία της τεχνογνωσίας μας και των θέσεων εργασίας.
-Επανεθνικοποίηση των εταιρειών ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου για την επαναφορά των τιμών σε ανεκτά επίπεδα.
- Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, με κατάργηση της εύνοιας στα πολύ μεγάλα εισοδήματα και στις πολυεθνικές και στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις και προστασία των μικρών και οικογενειακών επιχειρήσεων για την ενίσχυση της  απασχόλησης.
-Κανένας μισθός υψηλότερος των 15.000 ευρώ.
-Κανένας άστεγος στην Γαλλία
-Κατώτερος μισθός 1300 ευρώ.
΄Ενας δημοσιευμένος  κατάλογος περιλαμβάνει 42 διεκδικήσεις.
Με πάντοτε κορυφαίο το σύνθημα /διεκδίκηση, αυτής της  γαλλικής λαϊκής εξέγερσης, την αποκατάσταση της αποφασιστικής συμμετοχής του λαού στην διαμόρφωση των σημαντικών αποφάσεων για την ζωή και το μέλλον του έθνους του.                                                                                 
΄Ετσι, αυθόρμητα, υποσυνείδητα, χωρίς να το υποπτεύονται, τα «κίτρινα γιλέκα» της Γαλλίας ζητούν την ανάσταση και υιοθέτηση των θεσμών της Αθηναϊκής Αγοράς και της Εκκλησίας του Δήμου.

Αίτημα καθόλου ανέφικτο, άλλωστε, με την σημερινή ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση, υπό την άγρυπνη όμως εγγύηση μιας γνήσιας Δημοκρατίας.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Στέφανου Σταμέλλου

Το σύστημα στη φύση - δυστυχώς - θεωρείται ανθρωποκεντρικό∙  και έτσι λειτουργεί Κι αυτό αποδεικνύεται καθημερινά. Οι δε νόμοι προσαρμόζονται διαρκώς στα δεδομένα του ανθρωποκεντρισμού... Με αυτή την έννοια η επικήρυξη των αδέσποτων σε όλη την χώρα φοβάμαι ότι θα γίνει σύντομα. Είναι θέμα χρόνου πια! Αν δεν γίνει άμεσα με νόμο, θα εφαρμοστεί πιο ανοιχτά η έμμεση «επικήρυξη» κάνοντας τα στραβά μάτια και δείχνοντας ανοχή προς τους αυθαίρετα παρανομούντες, ιδιώτες, δήμους κλπ με το επιχείρημα της «αποτελεσματικής διαχείρισης του προβλήματος των αδέσποτων».

Η έμμεση «επικήρυξη» σε ένα βαθμό ισχύει και γίνεται, κυρίως στην περιφέρεια, με την ευθανασία χωρίς πολλές αναστολές, είτε από τους φερόμενους «ιδιοκτήτες», κυνηγούς, βοσκούς κλπ, είτε στους δρόμους από τα αυτοκίνητα με κίνδυνο σοβαρών ατυχημάτων, είτε στους κάδους των σκουπιδιών που είναι επίσης ένα σύνηθες φαινόμενο. Οι ρεματιές και οι όχθες των ποταμών κοντά στους οικισμούς είναι γεμάτα πτώματα σκύλων. Είναι μια τραγική πραγματικότητα. Ας μην εντοπίζουμε το κακό μόνο στα λεγόμενα κυνοκομεία. Όμως το θέμα είναι: τι πρέπει να γίνει;

Πρέπει να γίνει μια οργανωμένη προσπάθεια για τη σταδιακή μείωση του αριθμού των αδέσποτων - μέχρι να μηδενιστεί ο αριθμός! Να γίνει με οργανωμένο τρόπο, με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και των φιλοζωικών οργανώσεων, επιβάλλοντας την εφαρμογή του νόμου και καλλιεργώντας την κουλτούρα της πραγματικής αγάπης και του σεβασμού στα δικαιώματα των ζώων. Όλων των ζώων. Τέτοια μέτρα, όπως ο έλεγχος με την πλήρη σήμανση και καταγραφή των ζώων συντροφιάς, το Μητρώο των Ζώων συντροφιάς σε κάθε δήμο, η στείρωση, προβλέπονται από τη νομοθεσία. Γιατί δεν απαιτείται και γιατί δεν τηρείται η εφαρμογή τους;;

Έχω την άποψη ότι οι φιλοζωικές οργανώσεις πρέπει να αλλάξουν τη ρητορική τους και να επιμείνουν στη ρίζα του φαινομένου, με όρους πρόληψης και όχι καταστολής. Το βασικό πρόβλημα σήμερα είναι ο πολλαπλασιασμός των αδέσποτων και όχι τόσο η διαχείριση των αδέσποτων. Τα αδέσποτα πολλαπλασιάζονται καθημερινά. Αναφέρεται ενδεικτικά ότι ένα θηλυκό σκυλί κατά μέσο όρο γεννά 4 κουτάβια κάθε 6 μήνες. Αν το συντηρούμε με λίγο φαγητό, μπορεί, μαζί με τους απογόνους του, να παράγει περισσότερα από 5.000 σκυλιά μέσα σε 5 χρόνια ζωής.

Το βάρος αυτής της υπόθεσης καλούνται να το σηκώσουν οι δήμοι. Θα έλεγα όμως ότι το βάρος ανήκει πρωτίστως στον εισαγγελέα και στην αστυνομία, που καλούνται να εποπτεύσουν την εφαρμογή του νόμου. Αποδείχτηκε επίσης ότι δεν αρκεί η στείρωση μόνο των αδέσποτων. Πρέπει να επιμείνουμε στη στείρωση και των δεσποζόμενων. Επειδή πολλοί επικαλούνται το κόστος στείρωσης - και πράγματι είναι σημαντικό για πολλές οικογένειες - θα μπορούσε οι δήμοι με κάποια προγράμματα να επιδοτήσουν αυτή την καμπάνια στείρωσης ελαφρύνοντας με κάποιον τρόπο το κόστος για τους ιδιώτες. Ίσως θα μπορούσε να το κάνει η ίδια η πολιτεία και το υπουργείο.

Στη βάση αυτή θα μπορούσε να γίνει ένας ήπιος και ειλικρινής οργανωμένος διάλογος, χωρίς ακρότητες, να μπουν οι στόχοι και να εφαρμοστούν προγράμματα μετρώντας τα αποτελέσματα. Και να μην στήνουμε στον τοίχο τον δήμαρχο της Κοζάνης ή τον αντιδήμαρχο της Σπάρτης, διότι σε όλη την Ελλάδα παρατηρείται η ίδια περίπου εικόνα.

Τέλος, η ενημέρωση των πολιτών και των νέων ανθρώπων δεν πρέπει να σταματάει μόνο στην αγάπη για τα ζώα συντροφιάς, αλλά να επεκτείνεται κατά προτεραιότητα στο τι σημαίνει υιοθεσία, τι ευθύνες έχει όποιος υιοθετεί ένα ζώο συντροφιάς και τι λέει ο νόμος. Είναι απαραίτητο να γίνονται ημερίδες και συνέδρια με το θέμα αυτό, ανάλυση της νομοθεσίας και των μέτρων για μια ολοκληρωμένη αντίληψη, σεβασμό και σωστή αντιμετώπιση των δικαιωμάτων των ζώων.

Ενημέρωση, ενημέρωση και πρόληψη, αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας με ήπιο και ειλικρινή οργανωμένο διάλογο, χωρίς ακρότητες.
Λαμία, 15.11.2018




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Paul Antonopoulos, Fort-Russ, 11-12-2018

[ Πολύ ενδιαφέρουσα η κατωτέρω είδηση, ιδίως για τους αναγνώστες της στο ρωσικό υπουργείο των Εξωτερικών, που θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα την                                   -ανύποπτα αποκαλυπτική- διπλωματική μαεστρία των Τούρκων ναυάρχων. Την ώρα που ο διοικητής της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν ενημερώνει επιτροπή του Κογκρέσου, ο Τούρκος Ναύαρχος Τζεμ Γκουντενίζ διακηρύσσει ότι η νέα ναυτική βάση που δημιουργεί η Τουρκία στην Μαύρη Θάλασσα, θα είναι άσχετη με το ΝΑΤΟ, άσχετη με το πρόσφατο ρωσο-ουκρανικό επεισόδιο στην Αζοφική, δεν προορίζεται κατά της Ρωσίας, αλλά, αντίθετα, για να ενισχύσει την ρωσο-τουρκική συνεργασία και για να καλύψει μιαν έλλειψη στις ανάγκες της Τουρκίας ως ναυτικής δύναμης. Μετά τις σχετικές –υπογραμμισμένες στην μετάφραση- διαβεβαιώσεις του λαμπρού ναυάρχου, η ρωσική ηγεσία σίγουρα θα επιστρέψει στα μακάρια όνειρά της, λησμονώντας και το πολύ νωπό διάβημα του Ερντογάν στον Πούτιν για τους «διωγμούς των Τατάρων της Κριμαίας», των οποίων η Τουρκία έχει αυτοανακηρυχτεί προστάτιδα. ΄Ετσι τουλάχιστον το φαντάστηκε ο Τούρκος ναύαρχος…]

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Τραπεζούντα, Τουρκία. Η τουρκική ναυτική βάση που οικοδομείται στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας δεν θα στρέφεται εναντίον της Ρωσίας, αλλά αντίθετα θα μπορούσε να ενισχύσει την ρωσο-τουρκική συνεργασία σε αυτή την περιοχή, δήλωσε ο Ναύαρχος του τουρκικού στόλου Τζεμ Γκουντενίζ.
Σύμφωνα με προηγούμενα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, το τουρκικό υπουργείο Αμύνης άρχισε την εγκατάσταση μιας νέας ναυτικής βάσης στην Μαύρη Θάλασσα, στην βόρειο-ανατολική επαρχίας της Τραπεζούντας.
Η υπό κατασκευή υποδομή θα αποτελέσει την ένατη ναυτική βάση της Τουρκίας. Η χώρα έχει τώρα δύο ναυτικές βάσεις στην Μεσόγειο, δύο στην Μαύρη Θάλασσα, δύο στο Αιγαίο, μία στο Γκολτσούκ, μια στην θάλασσα του Μαρμαρά, μια στο Ερεγλί στην Μαύρη Θάλασσα, μια στην Κωνσταντινούπολη και μια στο Τσανάκαλε στα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων.
«Η εγκατάσταση της βάσης στην Τραπεζούντα δεν συνδέεται ούτε στο ελάχιστο σε μια υποθετική αντίθεση στην Ρωσία. Οι σχέσεις μας με την Ρωσία είναι τώρα οι κάλλιστες, ίσως από τις ημέρες του Ατατούρκ», είπε ο ναύαρχος Γκουντενίζ.
Η οικοδόμηση αυτής της βάσης είναι πολύ σημαντική όχι μόνο για την Τουρκία αλλά και για τις ρωσο-τουρκικές σχέσεις, επειδή οι δύο χώρες διεξήγαγαν κοινές ασκήσεις στην Μαύρη Θάλασσα από το 2004, και η εμφάνιση μας νέας βάσης θα υποστηρίξει αυτή την συνεργασία, πρόσθεσε ο ναύαρχος.
Κατά τον Ναύαρχο Γκουντενίζ, η κατασκευή της νέας βάσης του τουρκικού στόλου δεν θα  σχετίζεται  με το ΝΑΤΟ…
« Αποτελεί ανάγκη για το τουρκικό ναυτικό, που ήταν αισθητή για πολλά χρόνια. ΄Ένα παρόμοιο σχέδιο είχε προταθεί ακόμη και την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Ρωσία και η Τουρκία ανήκαν σε διαφορετικά στρατόπεδα», επιχειρηματολόγησε ο Τούρκος ναύαρχος, προσθέτοντας ότι η έλλειψη των απαραίτητων κεφαλαίων και άλλες προτεραιότητες εμπόδισαν την πραγματοποίηση του προγράμματος.
Ωστόσο αυτό το σχέδιο έπρεπε να εφαρμοστεί αρά η γρήγορα επειδή στην Μαύρη Θάλασσα, όπου η Τουρκία έχει την μακρύτερη ακτογραμμή, υπήρχε μια μόνο βάση στα δυτικά της χώρας, συνέχισε.
Κατά τον Γκουντενίζ  η Τουρκία δεν έχει βάση στην ανατολική Μαύρη Θάλασσα για να περιπολεί και εξασφαλίζει την εθνική της ασφάλεια, υπάρχουν μόνο μικρά σκάφη και κορβέτες της ακτοφυλακής, κατάσταση απαράδεκτη για μια ναυτική δύναμη όπως η Τουρκία.

Ο Ναύαρχος πρόσθεσε ότι η δημιουργία τη βάση δεν έχει σχέση με το ρωσο-ουκρανικό ναυτικό επεισόδιο το Κερτς, όπου καταλήφθηκαν τρία ουκρανικά πολεμικά που παραβίασαν τα ρωσικά χωρικά ύδατα. Εάν η Τουρκία ήθελε να δημιουργήσει μια βάση λαμβάνοντας υπόψη  την κατάσταση στην περιοχή θα το είχε κάνει πριν δέκα χρόνια, μετά την ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας το 2008, τόνισε ο Τούρκος Ναύαρχος.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Manlio Dinucci, Comité Valmy, mardi 11 décembre 2018

Η αμερικανική πολιτική σχεδιάζει την προληπτική χρήση του πυρηνικού όπλου.
Σε πρώτη ματιά θα νόμιζε κανείς πως πρόκειται για σκηνοθεσία μιας χολυγουντιανής ταινίας καταστροφής. Ωστόσο είναι ένα από τα σενάρια που περιγράφονται στην επίσημη έκθεση 2018 της Επιτροπής στην οποία το Κογκρέσο των ΗΠΑ ανέθεσε να μελετήσει την εθνική άμυνα: «Το 2019, κατόπιν ψευδών ειδήσεων περί ωμοτήτων εναντίον των ρωσικών πληθυσμών στην Λετονία, Λιθουανία και Εσθονία, η Ρωσία εισβάλλει σε αυτές τις χώρες. Ενώ οι δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ετοιμάζονται να αντιδράσουν, η Ρωσία δηλώνει ότι μια επίθεση εναντίον των δυνάμεών της στις χώρες αυτές θα θεωρηθεί ως επίθεση εναντίον της ίδιας της Ρωσίας, και θα αντιμετώπιζε μιαν πυρηνική απάντηση. Ρωσικά υποβρύχια επιτίθενται στα διατλαντικά καλώδια οπτικών ινών και Ρώσοι χάκερ παραλύουν τα ηλεκτρικά δίκτυα στις ΗΠΑ, ενώ οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις καταστρέφουν τους αμερικανικούς στρατιωτικούς και εμπορικούς δορυφόρους. Οι μεγαλύτερες αμερικανικές πόλεις έχουν παραλύσει. Ιντερνέτ κι κινητά τηλέφωνα έχουν αχρηστευτεί.»

Η δικομματική επιτροπή του Κογκρέσου, απαρτιζόμενη από έξη Ρεπουμπλικανούς και έξη Δημοκρατικούς, αντιμετωπίζει ένα ανάλογο σενάριο στην Ασία: «Το 2024, η Κίνα πραγματοποιεί μιαν αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον της Ταϊβάν, την καταλαμβάνει  και οι ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να επέμβουν με ένα υποφερτό κόστος επειδή οι κινεζικές στρατιωτικές δυνατότητες είχαν εξακολουθήσει να αυξάνονται, ενώ των ΗΠΑ είχαν μείνει στάσιμες λόγω ανεπαρκών στρατιωτικών δαπανών.»

Αυτά τα σενάρια- εξηγεί η επιτροπή- εξεικονίζουν το γεγονός ότι «η ασφάλεια και η ευημερία των ΗΠΑ βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο από όσον στις τελευταίες δεκαετίες». Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο «οι ΗΠΑ ηγήθηκαν ενός κόσμου ασυνήθιστης ευημερίας, ελευθερίας και ασφάλειας. Αυτό το επίτευγμα, από το οποίο επωφελήθηκαν σημαντικά, κατέστη δυνατό χάρις στην ασύγκριτη στρατιωτική δύναμη των ΗΠΑ.»

Σήμερα, ωστόσο, η στρατιωτική τους δύναμη, «σπονδυλική στήλη της διεθνούς επιρροής και της αμερικανικής ασφάλειας» έχει διαβρωθεί σε επικίνδυνο βαθμό. Αυτό οφείλεται στο ότι «αυταρχικοί ανταγωνιστές –και ειδικά η Κίνα και η Ρωσία- επιδιώκουν τώρα την περιφερειακή ηγεμονία και τα μέσα προβολής της ισχύος τους σε παγκόσμια κλίμακα.» Θα είναι μια τραγωδία απρόβλεπτων αλλά πιθανότατα τρομερών διαστάσεων –προειδοποιεί η επιτροπή- εάν οι ΗΠΑ επιτρέψουν να απειληθούν τα συμφέροντά τους από έλλειψη βούλησης για να γίνουν «οι σκληρές επιλογές και οι απαραίτητες επενδύσεις».

Η Επιτροπή του Κογκρέσου προτείνει έτσι την περαιτέρω αύξηση των αμερικανικών στρατιωτικών δαπανών -σήμερα ανερχόμενων στο ένα τέταρτο των κρατικών δαπανών (716 δις δολ)- κατά 3-5 % ετησίως: κυρίως για την ενίσχυση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων (υποβρυχίων, στρατηγικών βομβαρδιστικών, πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς) στην περιοχή Ειρηνικού-Ινδιών, «όπου δραστηριοποιούνται τέσσερεις από τους πέντε ανταγωνιστές μας (ο 5ος είναι το Ιράν)η Κίνα, η Βόρειος Κορέα, η Ρωσία και τρομοκρατικές ομάδες.»

Η στρατηγική εικόνα που προκύπτει από την έκθεση του Κογκρέσου –πιο ανησυχητική ακόμη όταν ληφθεί υπόψη ότι απαρτίζεται ισοδύναμα από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς- δεν επιτρέπει αμφιβολίες.
Οι ΗΠΑ –που από το 1945 έχουν προκαλέσει με τους πολέμους τους 20-30 εκατομμύρια νεκρούς (και επιπλέον εκατοντάδες εκατομμύρια θανάτους που προκλήθηκαν από τα έμμεσα αποτελέσματα των πολέμων), για να «οικοδομήσουν ένα κόσμο ασυνήθιστης ευημερίας, ελευθερίας και ασφάλειας, από τον οποίο επωφελήθηκαν σημαντικά» - είναι έτοιμες για όλα, προκειμένου να διατηρήσουν την «ασύγκριτη στρατιωτική υπεροχή τους», στην οποία στηρίζεται η αυτοκρατορία τους, που τείνει να κονιορτοποιηθεί με την ανάδυση ενός πολυκεντρικού κόσμου.
Η επιτροπή του Κογκρέσου οραματίζεται προς τούτο σενάρια επιθέσεων εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά υποθετικά αντικαθρεπτίσματα της δική τους επιθετικής στρατηγικής, που απειλεί να οδηγήσει τον κόσμο στην καταστροφή



Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
«Μπορεί και να συμφέρει την Μόσχα να ενισχύσει την δύναμη αποτροπής της, στοχεύοντας την Δυτικήν Ευρώπη με πυρηνικούς πυραύλους, όταν το ΝΑΤΟ συνεχίζει να επεκτείνεται απειλητικά και να περικυκλώνει την Ρωσία»

MK Bhadrakumar, Indian Punchline Fri, Dec 7,2018 

[Eίναι κρίσιμου ενδιαφέροντος  και για τον πληθυσμό της ελλαδικής επικράτειας και της Κύπρου η κατωτέρω ανάλυση και επισημάνσεις του Ινδού , πρώην πρεσβευτή σε Τουρκία και Πακιστάν και επικεφαλής του τμήματος Νοτιοανατολικής Ασίας του Ινδικού ΥπΕξ, οξυδερκέστατου γεωπολιτικού αναλυτή, για τις ολοένα απειλητικότερες εξελίξεις στην περιβάλλουσα την Ελλάδα εύφλεκτη περιοχή, από την Μαύρη Θάλασσα και τα Βαλκάνια στην Ανατολική Μεσόγειο και την Εγγύς Ανατολή και αξίζουν τον χρόνο ανάγνωσης και την προσπάθεια λογικής επεξεργασίας.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Η ανακοίνωση του ΝΑΤΟ της 4 Δεκεμβρίου σχετικά με τη Συνθήκη Πυρηνικών  Δυνάμεων Ενδιάμεσου Βεληνεκούς ((INF) μετά την σύνοδο των υπουργών των εξωτερικών στις Βρυξέλλες επισφραγίζει την  απόφαση αποχώρησης των ΗΠΑ από την Συνθήκη.
Η Ουάσιγκτον πέτυχε την συσπείρωση των Ευρωπαίων συμμάχων της.* Εξοπλισμένος με την αλληλεγγύη του ΝΑΤΟ, ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο έδωσε στην Ρωσία τελεσίγραφο 60 ημερών να αποκαταστήσει την τήρηση της Συνθήκης. Ο Πομπέο ελπίζει έτσι να προβάλει την Ρωσία ως τον υπαίτιο της  αμερικανικής ακύρωσης της.
Ωστόσο οι ΗΠΑ είχαν αποφασίσει εδώ και κάμποσο καιρό να καταργήσουν την Συνθήκη. Το Κογκρέσο είχε μάλιστα προβλέψει στον προϋπολογισμό του Πενταγώνου δαπάνη για ΄Ερευνα και Ανάπτυξη πυρηνικών πυραύλων ενδιάμεσου βεληνεκούς. Αλλά είχαν ανάγκη ενός άλλοθι.                                                  
Το 2002  οι ΗΠΑ είχαν αποχωρήσει μονομερώς από την Συνθήκη ΑΒΜ (Αντι-Βαλλιστικώνν Πυραύλων), καταφέροντας ένα βαρύ πλήγμα στην διεθνή ασφάλεια, χωρίς να μπουν στον κόπο να δώσουν εξηγήσεις. Αλλά στην προκείμενη περίπτωση η Συνθήκη Ενδιαμέσων Πυραύλων (INF) είναι υπαρξιακής σημασίας για την Ευρώπη και ένα άλλοθι τους ήταν απαραίτητο. *
Η Μόσχα αντέδρασε ήρεμα. Χαρακτήρισε την αμερικανική απόφαση ριψοκίνδυνη και απέρριψε τον ισχυρισμό περί μη τήρησης της Συνθήκης. Ακόμη μια φορά η Μόσχα προκάλεσε την Ουάσιγκτον να παρουσιάσει τα αποδεικτικά στοιχεία για οποιαδήποτε ρωσική παραβίαση. Αλλά η Μόσχα διαγιγνώσκει ένα τετελεσμένο. Ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε: «Τα  επιχειρήματα που διατυπώθηκαν είναι καθαρά. Η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι οι μόνες χώρες που δεν παράγουν όπλα αυτού του είδους. Αυτό είναι πράγματι αλήθεια. Πολλές άλλες χώρες –ίσως περί τις δώδεκα ήδη- κατασκευάζουν τέτοια όπλα, ενώ η Ρωσία και οι ΗΠΑ αυτοπεριορίστηκαν διμερώς. Τώρα, προφανώς οι Αμερικανοί εταίροι μας αποφάσισαν ότι η κατάσταση έχει αλλάξει τόσο πολύ ώστε οι ΗΠΑ πρέπει επίσης να έχουν τέτοια όπλα. Ποια θα είναι η δική μας αντίδραση; Απλά, τότε θα κάνουμε και εμείς το ίδιο.»


Μπορεί πράγματι να βολεύει την Μόσχα να ενισχύσει την αποτρεπτική ικανότητά της στοχοποιώντας την Δυτική Ευρώπη με πυρηνικούς πυραύλους σε εποχή όπου το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να επεκτείνεται απειλητικά προς τα ανατολικά και να απειλεί την Ρωσία. Εάν οι ΗΠΑ καταργήσουν την Συνθήκη  INF, χαμένη θα είναι η Ευρώπη. Η Ρωσία θα εξοπλιστεί για να ξεδοντιάσει το ΝΑΤΟ.
Ας σημειωθεί ότι μια σημαντική διάσταση της ουκρανικής κρίσης είναι η αυξανόμενη προβολή ισχύος από το ΝΑΤΟ. Αμερικανοί, Καναδοί και Βρετανοί εκπαιδευτές γυμνάζουν τους αερομεταφερόμενους κομάντο και τις μηχανοκίνητες μεραρχίες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων σε εκτάσεις των περιοχών Ζυτομύρ και Λβόφ, προετοιμάζοντάς τες για να αναπτυχθούν στην εμπόλεμη ζώνη του Ντόνμπας.
Ο βρετανικός Τύπος ανέφερε πρόσφατα ότι η 77η ταξιαρχία των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων είναι ανεπτυγμένη στην Ουκρανία για την διεξαγωγή ηλεκτρονικών επιχειρήσεων και ψυχολογικού και πληροφοριακού πολέμου. Επίσης Δυτικοί μισθοφόροι επισημάνθηκαν στην παραμεθόριο ζώνη του Ντόνμπας, να εκπαιδεύουν Ουκρανούς καταδρομείς ειδικών επιχειρήσεων για την ανάληψη επιθετικών αποστολών. Τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο η Ουκρανία πραγματοποίησε τα ετήσια στρατιωτικά της κοινά γυμνάσια, που ακολουθήθηκαν από σειρά μεγάλων αεροπορικών ασκήσεων, με συμμετοχή των ΗΠΑ και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ.
Εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου των Εξωτερικών αποκάλυψε σε ένα μπρίφιγκ της Τετάρτη ότι οι ΗΠΑ «εξετάζουν τις δυνατότητες  μιας ενίσχυσης στρατιωτικών δυνάμεων στην Κύπρο προκειμένου να δημιουργήσουν μια προωθημένη βάση ανάπτυξης των αμερικα νικών ενόπλων δυνάμεων», εν όψει της  αναπτυσσόμενης ρωσικής ικανότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το CNN μετέδωσε στις 5 Δεκεμβρίου ότι οι ΗΠΑ ετοιμάζουν να στείλουν ένα πολεμικό πλοίο στην Μαύρη Θάλασσα για να αμφισβητήσει την υπερέχουσα ρωσική παρουσία.
Αναμφίβολα η σταθερή μεγέθυνση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας παρέχει το πλαίσιο ερμηνείας της εγκατάλειψης της Συνθήκης Ενδιαμέσων Πυρηνικών Πυραύλων ΙΝF. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ανατρέψουν την στρατηγική ισορροπία προς όφελός τους. Και αποτινάσσουν όλους τους περιορισμούς ενίσχυσης των εξοπλισμών.

Περιέργως την Τετάρτη, σε μια απροκάλυπτη πρόκληση, το Αμερικανικό Ναυτικό έστειλε  το αντιτορπιλικό  McCampbell κατευθυνομένων πυραύλων στην περιοχή του Κόλπου  Μεγάλου Πέτρου, για «να αμφισβητήσει τις υπερβολικές διεκδικήσεις της Ρωσίας και να υποστηρίξει τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις νόμιμες χρήσεις της θάλασσας από τις ΗΠΑ και τα άλλα έθνη.»
Αυτή είναι η πρώτη φορά σε 35 χρόνια (από το 1987) που οι ΗΠΑ διεξήγαγαν μιαν («Επιχείρηση Ελεύθερης Ναυσιπλοΐας») σε αυτά τα ύδατα που διεκδικεί ως χωρικά της η Ρωσία. Ο μεγάλος κόλπος Μεγάλου Πέτρου (όπου βρίσκεται το λιμάνι του Βλαδιβοστόκ) δεν είναι ούτε αμφισβητούμενο έδαφος ούτε διεθνής υδάτινος διάδρομος και δεν υπήρχε καμιά λογική δικαιολογία για την εκεί πραγματοποίηση μια «επιχείρηση ελεύθερης ναυσιπλοΐας». Αλλά σε απλή λαϊκή γλώσσα οι ΗΠΑ απλώς αποφάσισαν να προκαλέσουν την Ρωσία στέλνοντας  το McCampbell να ουρήσει στον κόλπο για να μαρκάρει (όπως σκύλοι και γάτοι) την επικράτειά του.



*Σημ: Για την ανθεκτικότητα της συσπείρωσης των Ευρωπαίων και τις συνέπειες για το ΝΑΤΟ σε περίπτωση κρίσης, ισχυρές αμφιβολίες δικαιολογούν οι πρόσφατες  σχετικές δηλώσεις και αρθρογραφία του Γερμανού υπουργού Αμύνης κ. Μάας.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου