Articles by "Ρωσία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

του Alexander Marcouris, The Duran, 10-3-2014

[ Πολλαπλά ενδιαφέρουσα η κατωτέρω λεπτομερειακή καταγραφή των βάσεων που έχουν εγκαταστήσει οι Ρώσοι στη Συρία και του εξοπλισμού για την θωράκισή τους, από τον ελληνικής καταγωγής δημοσιολόγο Alexander Mercouris,στο κατωτέρω άρθρο του. Το οποίο καθιστούν αξιοπρόσεκτο και αφετηρία πολιτικο-στρατηγικού προβληματισμού -όχι αποκλειστικά των επαγγελματιών- οι συμπερασματικές διαπιστώσεις στις οποίες καταλήγει, για τις συνέπειες του πολέμου της Συρίας στο γεωστρατηγικό τοπίο της Μεσογείου. Ο κ. Μερκούρης είναι εγκατεστημένος στο Λονδίνο, είναι αρχισυντάκτης της ηλεκτρονικής εφημερίδας The Duran, που εκδίδεται στην Κύπρο και σχολιαστής του τηλεοπτικού δικτύου Russia Today.]

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Σε συνέπεια του πολέμου στη Συρία η Ρωσία εγκαθιστά ένα συγκρότημα βάσεων στη χώρα αυτή, το οποίο για πρώτη φορά συγκρίνεται με των αμερικανικών βάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο.

΄Ενας λόγος που συχνά επικαλούνται Δυτικοί σχολιαστές για την ρωσική υποστήριξη στον πρόεδρο ΄Ασαντ είναι η υποτιθέμενη θέληση τη Ρωσίας να προστατεύσει τη ναυτική βάση της στην Ταρτούς της Συρίας. Ορισμένοι σχολιαστές υποστήριξαν άλλωστε ότι ένα από τα κίνητρα του όλου συριακού πολέμου ήταν να εξώσουν τους Ρώσους από τη Συρία.

Κατά τη γνώμη μου κανένας από τους ισχυρισμούς αυτούς δεν ευσταθεί, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μία συνέπεια του πολέμου είναι ότι αύξησε τεράστια την κλίμακα της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία, πέραν κάθε πρόβλεψης δυνατής το 2011 κατά την έναρξη του πολέμου.

Η Ρωσία λειτουργεί τώρα δύο γενικά γνωστές μεγάλες βάσεις στη Συρία και μια Τρίτη, για την ύπαρξη της οποίας γίνονται κάποτε υπαινιγμοί αλλά ποτέ δεν υπήρξε επιβεβαίωση.

1)Ναυτική Βάση Ταρτούς

Ο ρωσικός στόλος διατηρούσε μια βάση στο συριακό λιμάνι της Συρίας στη Μεσόγειο από τη δεκαετία του ’70 (κάποιες πληροφορίες λένε από το 1971, άλλες τοποθετούν την έναρξη αργότερα).

Μολονότι οι διευκολύνσεις στην Ταρτούς αποκαλούντο συχνά βάση, μέχρι πρόσφατα εχαρακτηρίζοντο σωστότερα ως μικρή επιμελητειακή εγκατάσταση, προορισμένη να εξασφαλίζει υποστήριξη στις αναπτυσσόμενες στη Μεσόγειο ναυτικές μονάδες. Η εγκατάσταση εστερείτο της χωρητικότητας ελλιμενισμού περισσότερων από ολιγάριθμα σκάφη και κανενός μεγαλύτερου του εκτοπίσματος κορβέτας. ΄Ηταν προφανώς επανδρωμένη κυρίως από πολιτικό τεχνικό προσωπικό. Στην αρχή του πολέμου στη Συρία το 2011 είχε φαίνεται περιπέσει σε αποσάθρωση και εχρησιμοποιείτο ελάχιστα.

Η Ρωσία έχει συνάψει τώρα 49ετή σύμβαση χρήσεως της βάσης, η οποία προορίζεται για τεράστια επέκταση. Το σχέδιο είναι να διευρυνθεί έτσι ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει ταυτοχρόνως 11 πολεμικά σκάφη, ορισμένα των οποίων πυρηνοκίνητα. Το έργο φαίνεται πως έχει αρχίσει.

Στην περίπτωση που το σχέδιο εφαρμοσθεί στην πληρότητά του, θα μεταβάλει την σημερινή εγκατάσταση σε μια ναυτική βάση συγκρινόμενη σε κλίμακα με αυτές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε άλλα σημεία της Μεσογείου.

2) Αεροπορική Βάση Χμεϊμίμ

Αυτή δεν υπήρχε προ του Σεπτεμβρίου 2015 και αποτελεί εσπευσμένη προσαρμογή μέρους του πολιτικού αεροδρομίου Μπάσελ Αλ-΄Ασαντ. Αποτελείται από έναν ασφαλτοστρωμένο διάδρομο 2.979 μέτρων, για την εκτέλεση των επιχειρήσεων εναντίον των τζιχαντιστών τρομοκρατών στη Συρία.

Η Ρωσία έχει συνάψει τώρα 49ετή σύμβαση για τη βάση. Λέγεται ότι και αυτή θα επεκταθεί, με την δημιουργία ενός δεύτερου διαδρόμου προσγείωσης-απογείωσης από μπετόν, καταλληλότερου για αεροσκάφη υψηλής απόδοσης, όπως αεριωθούμενα μαχητικά και βομβαρδιστικά.

Και αυτό επίσης θα μεταβάλει την εγκατάσταση σε αεροπορική βάση περισσότερο συγκρίσιμη με τις αμερικανικές βάσεις στη περιοχή, όπως του Ιντσιρλίκ στη Τουρκία.

Παράλληλα με τον δεύτερο διάδρομο, θα υπάρξουν προφανώς μόνιμες εγκαταστάσεις για το προσωπικό λειτουργίας της βάσης και ο υπόλοιπος απαραίτητος εξοπλισμός.

3) Βάση Ακροάσεων στη Λαττάκεια

Από καιρού εις καιρόν διαρρέουν πληροφορίες περί μιας μεγάλης ρωσικής βάσεως ακροάσεων (SIGINT) στην επαρχία Λαττάκεια της Συρίας, μολονότι στοιχεία επιβεβαίωσης της ύπαρξής της είναι δυσεύρετα.

Τον Οκτώβριο του 2014 οι Τζιχαντιστές κατέλαβαν ένα σταθμό ακροάσεων στην Αλ-Χάρα, στη νότιο-δυτική Συρία, κοντά στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Υψώματα του Γκολάν. Επρόκειτο για ένα μικρό σταθμό, υπό τον υποτιθέμενο κωδικό «Κέντρο S». Επρόκειτο προφανώς για κλάδο πολύ μεγαλύτερου συμπλέγματος, εγκατεστημένου βαθύτερα στη Συρία, στην επαρχία Λαττάκεια, όπως το θέλει η φήμη.

Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει αυτή η βάση, ασφαλώς θα έχει επηρεασθεί από την επανάσταση που έχει σημειωθεί στην ηλεκτρονική και στη μυστική παρακολούθηση σημάτων μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Αυτή η επανάσταση κατέστησε ευκολότερη την παρακολούθηση από το εσωτερικό της Ρωσίας της διακίνησης σημάτων στο εξωτερικό, μειώνοντας την ανάγκη βάσεων ακρόασης όπως αυτή που υποτίθεται λειτουργεί στη Λαττάκεια. Τούτου λεχθέντος, είναι πιθανό ότι η βάση αυτή πράγματι υπάρχει και ότι είναι πάντοτε σε λειτουργία.

Ρωσικές πληροφορίες δίνουν κατά καιρούς την εντύπωση ότι η κυκλοφορία σημάτων στη Συρία παρακολουθείται από εξοπλισμό εγκατεστημένο μέσα στην αεροπορική βάση Χμεϊμίμ. Θα πρόκειται είτε για μετεγκατάστασή της είτε για πληροφορίες συσκότισης της πραγματικής θέσης της.

Αυτές οι τρείς εγκαταστάσεις προστατεύονται τώρα από μια σύνθετη ζώνη κλειδωνόμενων διασταυρωμένων αμυντικών συστημάτων, που περιλαμβάνουν τα πολύ ισχυρά S-400 και S-300VM Antey 2500 αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, που εγκαταστάθηκαν πέρυσι στη Συρία, το μικρότερου βεληνεκούς Pantsir S1 σύστημα πυραυλοβόλου που έφθασε στη Συρία με την αρχική ρωσική δύναμη τον Σεπτέμβριο 2015, το πολύ προηγμένο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Krasukha 4 (που θεωρείται ικανό να αχρηστεύει αεροσκάφη AWAKS και δορυφόρους) και τις συστοιχίες των υπερηχητικών αντιπυραύλων Bastion, που αναδιατάχθηκαν κατά μήκος των ακτών της Συρίας πέρυσι το φθινόπωρο από την Κριμαία. Υπάρχουν πληροφορίες ότι η Ρωσία στέλνει τώρα επίσης συστοιχίες βαλλιστικών πυραύλων Tochka-U, μικρού βεληνεκούς στη Συρία, αλλά το Κρεμλίνο αρνείται να επιβεβαιώσει την πληροφορία.

Επιπλέον, δοθέντος ότι όλα αυτά τα συστήματα είναι εγκατεστημένα σε μια περιορισμένη περιοχή, στην επαρχία Λαττάκεια, μπορούν να λειτουργούν μαζί, σαν ένα γιγάντιο συγκρότημα αεροναυτικής βάσης, ακόμη και υπό τον έλεγχο ενός και μόνου αξιωματικού βάσεως.

Το κατά πόσον η αμερικανική υποστήριξη στους τζιχαντιστές της Συρίας είχε ως κίνητρο την εκδίωξη της Ρωσίας είναι αμφίβολο. Εάν ωστόσο ήταν πράγματι αυτός ο σκοπός, το συμπέρασμα πρέπει να είναι ότι όχι μόνον απέτυχε, αλλά επέτυχε το αντίθετο από αυτό που επιδίωκε.

Όχι μόνο η Συρία συνδέεται τώρα με τη Ρωσία στενότερα από ποτέ στο παρελθόν, αλλά σε άμεση συνέπεια του συριακού πολέμου οι Ρώσοι συγκροτούν τώρα στη Συρία ένα σύμπλεγμα ναυτικής και αεροπορικής βάσεων παρόμοιο του οποίου ουδέποτε είχαν κατά το παρελθόν στη Μεσόγειο, καθιστώντας για πρώτη φορά δυνατό για την αεροπορία τους να περιπολεί στον ουρανό της Ανατολικής Μεσογείου και για τα πολεμικά τους να ενεργούν στην περιοχή, χωρίς να έχουν ανάγκη υποστήριξης εξ αποστάσεως, από τους ρωσικούς λιμένες τους.

Επιπλέον πρόκειται εδώ για το πρώτο συγκρότημα ναυτικής και αεροπορικής βάσης τέτοιας κλίμακας στην περιοχή από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο που δεν ελέγχεται από τις ΗΠΑ ή έναν από τους συμμάχους τους, αλλά από έναν από τους ανταγωνιστές των ΗΠΑ.



Δεν είναι η ελάχιστη συνέπεια του πολέμου στη Συρία ότι όχι μόνο εξασθένισε τη θέση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, αλλά ότι επίσης, για πρώτη φορά από τον 2ο Π.Π. κλόνισε τoν μέχρι τώρα απόλυτο έλεγχο των ΗΠΑ στη Μεσόγειο.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
«Λόγω κακού συντονισμού» - Συλλυπητήρια Πούτιν στο Ερντογάν


Του Μ. Στυλιανού

Τρεις Τούρκοι στρατιωτικοί σκοτώθηκαν και 11 τραυματίστηκαν, από λάθος, σε ρωσικό βομβαρδισμό στην περιοχή του αλ- Μπαμπ στη βόρειο Συρία, σήμερα το πρωί, ανέφερε τουρκική ανακοίνωση και επιβεβαίωσε η Μόσχα.

Το αμερικανικό πρακτορείο ΖeroHedge, συνεχίζει ιοβόλα : Πόσο πραγματικό ατύχημα και πόσο ανταπόδοση για την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου τον Νοέμβριο του 2015 είναι αβέβαιο, αλλά σύμφωνα με τον Γραμματέα Τύπου του Κρεμλίνου Δημήτρη Πεσκώφ, ο Πρόεδρος Πούτιν εξέφρασε τα συλλυπητήρια του σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ταγίπ Ερντογάν.

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Δημήτρη Πεσκώφ δήλωσε πως Ρωσία και Τουρκία θα ερευνήσουν από κοινού τις συνθήκες του ατυχήματος. Ο Πεσκώφ δήλωσε στο πρακτορείο Σπούτνικ ότι ο Πούτιν είπε στον Ερντογάν ότι οι Τούρκοι στρατιωτικοί σκοτώθηκαν λόγω μη συντονισμού των συντεταγμένων κατά τους βομβαρδισμούς των ρωσικών αεριωθουμένων στη Συρία. Συμφώνησαν να επεκτείνουν τον στρατιωτικό συντονισμό στις επιχειρήσεις εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και άλλων τρομοκρατικών ομάδων τη Συρία.

Το Ρωσικό Υπουργείο Αμύνης είχε επίσης επιβεβαιώσει το χωρίς πρόθεση πλήγμα. Ανέφερε πως ρωσικά βομβαρδιστικά εκτελούσαν αποστολή καταστροφής θέσεων τζιχαντιστών πλησίον του αλ-Μπαμπ, όταν Τούρκοι στρατιώτες επλήγησαν εκ λάθους. Οι αρχηγοί των δύο γενικών επιτελείων συμφώνησαν να συντονίσουν στενότερα τις κοινές ενέργειές τους και να ανταλλάσσουν πληροφορίες για την κατάσταση επί του εδάφους…
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, οι απόπειρες να καταλυθεί ήταν «ψωμοτύρι» στη ζωή αυτού του κράτους, για έναν κυρίως λόγο: τη δεσπόζουσα θέση του νησιού στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πρώτη από αυτές ήταν το 1964, όταν η Τουρκία του Ινονού, πιθανώς με την παρότρυνση ή πάντως με την ανοχή, τότε, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας, ετοιμάστηκε να εισβάλει στο νησί.

Μέχρι τώρα, η κυρίαρχη ερμηνεία στους ασχολούμενους με το Κυπριακό, ήταν ότι η εισβολή απετράπη λόγω της επιστολής με την οποία ο Πρόεδρος Τζόνσον ειδοποιούσε τον Ινονού να μην εισβάλει. Η επιστολή δόθηκε από τους ίδιους τους Αμερικανούς σχετικά σύντομα στη δημοσιότητα, ίσως σε μία προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι όχι μόνο δεν ενθάρρυναν, αλλά και απέτρεψαν την Τουρκία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων στην Κύπρο και προσωπικός γιατρός του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Δρ. Βάσσος Λυσσαρίδης, αμφισβητεί αυτή την εκδοχή και καταθέτει τη δική του μαρτυρία για το ταξίδι του στο Σότσι και τη συνάντησή του με τον τότε σοβιετικό ηγέτη Νικήτα Χρουστσώφ.

Ο «Γιατρός» Βάσσος Λυσσαρίδης, ιδρυτής και επίτιμος Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, του σοσιαλιστικού κόμματος της Κύπρου, είναι μια εμβληματική μορφή των εθνικών και κοινωνικών αγώνων στο νησί, αλλά, επίσης, και ένα σύμβολο των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων σε όλο τον αποικιοκρατούμενο κόσμο, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρξε φίλος με τον Μαντέλα, τον Νάσσερ, τον Αραφάτ, τον Καντάφι, τον Άσαντ, τον Κάστρο μεταξύ πολλών άλλων.

Άνθρωπος-γέφυρα ανάμεσα στην ΕΑΜική εθνική αντίσταση και την ΕΟΚΑ, όπως και ανάμεσα στους κοινωνικούς και τους εθνικούς αγώνες του κυπριακού λαού, ο Βάσσος Λυσσαρίδης εκπροσώπησε, μαζί με τον Τάσσο Παπαδόπουλο, την ΕΟΚΑ στη διάσκεψη του Λονδίνου, που αποφάσισε την ίδρυση του κυπριακού κράτους. Διαφώνησε όμως με τις συμφωνίες που υπεγράφησαν εκεί από την τότε ελληνική κυβέρνηση και τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Η διαφυγή του από την εναντίον του δολοφονική απόπειρα, στις 30 Αυγούστου 1974, στην οποία σκοτώθηκε ο οργανωτικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος ποιητής Δώρος Λοΐζου, υπήρξε καθοριστική για να γίνει δυνατή η επιστροφή του Μακαρίου στην Κύπρο. Γιατί παραμένει αμφίβολο ότι θα μπορούσε τελικά ο Αρχιεπίσκοπος να επιστρέψει στο νησί, χωρίς την υπό τον Λυσσαρίδη αντίσταση τόσο προς το χουντικό πραξικόπημα, όσο και προς το «μεταπραξικόπημα» που ακολούθησε. Έτσι έγινε δυνατή η σωτηρία του κυπριακού κράτους, έστω και ακρωτηριασμένου, από τη δεύτερη μείζονα απόπειρα κατάλυσής του, το 1974, που ακολούθησε εκείνη του 1964 (διάφορες άλλες μικρότερης σημασίας σχεδιάστηκαν και άρχισαν να εκτελούνται στο ενδιάμεσο).


Η συνάντηση Λυσσαρίδη – Χρουστσώφ

Το 1964, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έστειλε στη Σοβιετική Ένωση τον Βάσσο Λυσσαρίδη για να ζητήσει βοήθεια. Να πως μας περιέγραψε ο τελευταίος τη συνάντησή του με τον Νικήτα Χρουστσώφ στη θερινή κατοικία του στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας:

«Με είχε στείλει ο Μακάριος να δω τον Χρουστσώφ, μαζί με τον υπουργό Εμπορίου τον Ανδρέα τον Αραούζο για προκάλυμμα. Πήγαμε στη Μαύρη Θάλασσα, στο Σότσι, με ειδική πτήση από την Μόσχα. Τον είδαμε, ήταν στην αρχή στο γυμναστήριο, μετά προγευμάτιζε. Μίλησε ο υπουργός για τα δικά του, ανέπτυξα κι εγώ ότι αναμένουμε μια επίθεση από τη Τουρκία και τι μπορούμε να περιμένουμε από τη Σοβιετική Ένωση».

Ο Χρουστσώφ με άκουσε και με το χαρακτηριστικό του ύφος μου λέει: «βλέπεις τι τρώω; Τρώω ελιές από την πατρίδα σου!». Του λέω: «κυπριακές;». «Όχι!» μου λέει «ελληνικές!».

Δεν νομίζω να ήταν τυχαίο. Αλλά δεν μπορώ να ξέρω και με βεβαιότητα. «Ε», του λέω, «το βλέπω». «Ξέρεις τι είναι εκεί πέρα μακριά;» μου λέει δείχνοντας προς νότο τον ορίζοντα και συνεχίζει: «είναι η Τουρκία. Ωραία. Μια μεγάλη χώρα σαν εμάς δεν μπορεί να επιτρέψει σε αυτή τη μικρή δύναμη να κάνει εισβολή στη χώρα σου».

Επειδή ήξερα ότι ο Αραούζος ήταν ένας θαυμάσιος άνθρωπος, αλλά ήταν πολιτικά κάπως αφελής, ρωτάω τον Χρουστσώφ: «καλά, κι αν καταληφθείτε εξ απροόπτου;». Γέλασε και μου λέει: «τότε δεν θα είμαστε μεγάλη δύναμη».

Λέω: «να μεταφέρω αυτά εις τον Μακάριο;». Βάζει κάτι γέλια χωριάτικα και μου λέει: «δεν μου λες, για τουρισμό ήρθες εδώ πέρα;».

Και ήταν τότε που έγραψε την επιστολή προς τον Τζόνσον, με την οποία προειδοποιούσε ότι αν η Τουρκία εισβάλει στη Κύπρο, η Σοβιετική Ένωση δεν έχει παρά να πάρει μέτρα εναντίον της Τουρκίας, και εννοούσε στρατιωτικά. Και αναγκάζεται τότε ο Τζόνσον να γράψει την περιβόητη επιστολή προς τους Τούρκους, προς τον πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού, στις 5 Ιουνίου του 1964. Και μετά όλοι ευγνωμονούν τον Τζόνσον ότι δήθεν ματαίωσε την εισβολή της Τουρκίας τότε στην Κύπρο, ενώ η ματαίωση έγινε από τον Χρουστσώφ, με προσωπική μου μαρτυρία και προσωπική μου εμπειρία. Για εμάς η Σοβιετική Ένωση, με μικρές εξαιρέσεις στο τέλος, και μέχρι σήμερα ακόμα η Ρωσία για νάμαστε δίκαιοι, εξακολουθεί να είναι μια θετική δύναμη?.


 Η στάση των Βρετανών το 1964

Την άποψη ότι οι Σοβιετικοί και όχι οι Αμερικανοί απέτρεψαν την εισβολή του 1964 υιοθετεί, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο William Mallinson, Βρετανός διπλωμάτης και ιστορικός, συγγραφέας πολλών βιβλίων για την Κύπρο και την Ελλάδα, μερικά από τα οποία μεταφράστηκαν και ελληνικά (το τελευταίο, Πικρές Εληές κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εστία, ενώ ένα προηγούμενο, Κύπρος, μια Ιστορική Προοπτική, από τις εκδόσεις Παπαζήση). Ο Μάλλινσον έχει ερευνήσει συστηματικά τα αρχεία του Φόρειν Όφις και μας παρουσίασε ένα τηλεγράφημα από την βρετανική πρεσβεία προς το Λονδίνο, όπου οι Βρετανοί ενημερώνουν τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ότι όχι μόνο δεν προτίθενται να κάνουν τίποτα με τα στρατεύματά τους για να εμποδίσουν την εισβολή, αλλά δεν θέλουν να κάνει ούτε και η δύναμη του ΟΗΕ στο νησί. Σε σχετικό τηλεγράφημα, με ημερομηνία 7 Ιουλίου 1964, αναφέρεται σχετικά, σύμφωνα πάντα με τον κ. Μάλλινσον:

«Καταστήσαμε σαφές στα Ηνωμένα Έθνη, ότι δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε στη χρήση της UNFICYP (σ.σ. Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο) για να αποκρούσει εξωτερική επέμβαση και ότι οι πάγιες διαταγές στα στρατεύματά μας εκτός UNFICYP, είναι να αποσυρθούν στις Περιοχές Κυριάρχων Βάσεων αμέσως μόλις συμβεί τέτοια επέμβαση? [British Embassy, Washington to Foreign Office, 7 July 1964, telegram 8541, NA FO 371/174766, file C1205/2/G]

«Ο αρχηγός των ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων Πιπιλής», μας λέει ο Μάλλινσον, «είχε την αφελή πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ θα εμπόδιζαν διά της βίας μια περιορισμένη τουρκική επέμβαση. Στο φως της εμπειρίας του τι συνέβη δέκα χρόνια αργότερα, η ιδέα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επέτρεπαν μια περιορισμένη τουρκική επέμβαση, ώστε να επιβάλλουν το σχέδιο Μπωλ-Άτσεσον, μοιάζει αρκετά πιθανή».

Γι’ αυτό, συνεχίζει ο Μάλλινσον, η σταθερή σοβιετική στάση μοιάζει να απέτρεψε το 1964 την τουρκική εισβολή και τον διαμοιρασμό της Κύπρου σε δύο χώρες του ΝΑΤΟ, άποψη που ενστερνίζονται και άλλοι μελετητές της περιόδου [Dodd, Clement, The Cyprus Issue, Eothen Press, Huntingdon, 1995, p. 33; Celik, Yasemin, Contemporary Turkish Foreign Policy, Praeger, Westpoint, 1999, p. 49. και Joseph, Joseph S., Cyprus: Ethnic Conflict and International Politics, St. Martin’s Press, London and New York, 1997]

Η Ουάσιγκτων φαίνεται ότι ανέκρουσε πρύμνα σε ότι αφορά μια εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, όταν η Μόσχα την προειδοποίησε ότι «αν υπάρξει μια ένοπλη ξένη εισβολή της κυπριακής επικράτειας», τότε «η Σοβιετική Ένωση θα βοηθήσει την Κυπριακή Δημοκρατία να υπερασπιστεί την ελευθερία και ανεξαρτησία της εναντίον της ξένης επέμβασης». Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησύχησαν όχι μόνο για άμεση συνδρομή στην κυπριακή άμυνα, αλλά και για την πιθανότητα σοβιετικής επέμβασης εναντίον της ίδιας της Τουρκίας, αν αυτή εισέβαλε στην Κύπρο.

Αλλαγή των μέσων, όχι των σκοπών- το περιστατικό με τον Μπωλ και η μαρτυρία Πάκαρντ

Αν ο Πρόεδρος Τζόνσον ανέκρουσε πρύμνα ως προς την υποστήριξη ή ανοχή μιας τουρκικής εισβολής, δεν παραιτήθηκε από τις κεντρικές επιδιώξεις της τότε πολιτικής των ΗΠΑ, μέσω άλλων μεθόδων και «διόδων».

Όταν το 1964, επεσκέφθη την Κύπρο ο εκτελών χρέη Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπωλ, ο αξιωματικός της υπηρεσίας πληροφοριών του βρετανικού βασιλικού ναυτικού Μάρτιν Πάκαρντ τον πήρε με ελικόπτερο να του δείξει την πράσινη γραμμή. Ο Πάκαρντ, όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είχε πάρει εντολή από τον Βρετανό στρατηγό Young, διοικητή των βρετανικών δυνάμεων στην Κύπρο, να φροντίσει όχι μόνο να σταματήσουν οι διενέξεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, αλλά και να τους επανασυμφιλιώσει, κάτι που έκανε σε αγαστή συνεργασία τόσο με τον Μακάριο, όσο και με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Κιουτσούκ. Μετά το πέρας της πτήσης πάνω από την πράσινη γραμμή, ο Μπωλ, όπως μας λέει ο Πάκαρντ, τον χτύπησε στην πλάτη και του είπε

«Φανταστική δουλειά γιε μου. Αλλά τα κατάλαβες όλα λάθος. Δεν σου έχει πει κανείς ότι η δουλειά μας εδώ είναι να χωρίσουμε, όχι να ενώσουμε;». (Όλη η ιστορία υπάρχει στο βιβλίο του Getting It wrong: Fragments from a Cyprus Diary 1964).

Ο Πάκαρντ δεν ήταν ο μόνος δυτικός αξιωματούχος που είχε μπερδευτεί με την βρετανική και με την αμερικανική πολιτική στο Κυπριακό, ιδίως πότε και γιατί ήθελαν να χωρίσουν, πότε και γιατί ήθελαν να ενώσουν. Ο ίδιος ο Υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας Χάρολντ Μακμίλαν χρειάστηκε να εξηγήσει στο υπουργικό συμβούλιο τι έκανε στις διαπραγματεύσεις λέγοντας: «Ο σκοπός μας είναι να αντιτάξουμε στους Έλληνες την τουρκική άρνηση να δεχθούν τη διχοτόμηση και να τους εξαναγκάσουμε να δεχτούν τη δική μας κυριαρχία».

Όπως το έθεσε, με … εγελιανούς όρους (!), ένας θεωρητικός της αγγλικής αποικιοκρατίας «η θέση είναι η Ένωση, το δικαίωμα των Ελλήνων στην αυτοδιάθεση, η αντίθεση είναι η τουρκική διεκδίκηση για Διχοτόμηση, η σύνθεση είναι η δική μας κυριαρχία».


Ο Λύντον Τζόνσον σε ρόλο Προφήτη

Ιστορική έχει άλλωστε μείνει η φράση του Προέδρου Λύντον Τζόνσον το 1964, προς τον Έλληνα Πρέσβη στην Ουάσιγκτον, όπως την αναφέρει ο Richard Clogg στο βιβλίο του Α Concise History of Greece από τις εκδόσεις Cambridge University Press. Όταν ο Πρέσβης προσπάθησε να του εξηγήσει ότι το ελληνικό κοινοβούλιο δεν θα επέτρεπε να παραχωρηθεί στην Τουρκία το Καστελόριζο, όπως προέβλεπε το σχέδιο Άτσεσον-Μπωλ, ο Πρόεδρος του είπε επί λέξει: «Γαμώ το κοινοβούλιό σας. Γαμώ το Σύνταγμά σας».

Ένα χρόνο μετά, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος εξανάγκασε σε παραίτηση τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τρία χρόνια μετά επεβλήθη στην Ελλάδα δικτατορία. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος απέσυρε την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο και ο διάδοχός του Δημήτριος Ιωαννίδης οργάνωσε το πραξικόπημα και την απόπειρα δολοφονίας του Μακαρίου. Η ΕΟΚΑ Β’ προσπάθησε λίγο αργότερα να δολοφονήσει τον Βάσσο Λυσσαρίδη και δολοφόνησε τελικά τον Δώρο Λοΐζου. Πολύ αργότερα ο Πρόεδρος Κλίντον και ο αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ ζήτησαν συγγνώμη για αυτά τα γεγονότα.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Daniel Mcadams, Ron Paul Institute org *

[Το κατωτέρω άρθρο, έγκυρης Αμερικανικής πηγής, παρέχει χρήσιμη πληροφόρηση που εδώ παρακάμπτεται από τον καθημερινό καταιγιστικό ειδησεογραφικό βομβαρδισμό περί τις τελευταίες σαδιστικές επινοήσεις των κ.κ. Σόϊμπλε και Ερντογάν σε βάρος του πειθήνιου και καρτερικού υποζυγίου -καρυκευμένες με μερικά αναμασήματα του CNN, παραγωγού –κατά Τραμπ- ψευδών ειδήσεων. Αφορά διεθνείς εξελίξεις των οποίων η κρισιμότητα και οι προεκτάσεις δεν αποκλείεται να παραμερίσουν μεσοπρόθεσμα τους σημερινούς τοπικούς εφιάλτες.]

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Τι εβδομάδα κι’ αυτή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική! Πρώτον, ο Πρόεδρος Τραμπ εγκρίνει μιαν επιδρομή κομάντο στην Υεμένη που οδηγεί σε πλήρες φιάσκο με τον σκοτωμό ενός Αμερικανού στρατιώτη και εικοσάδων αθώων παιδιών και γυναικών. ΄Επειτα ο μονομανής με το Ιράν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Προέδρου, στρατηγός Μάϊκλ Φλιν, υφαρπάζει μια πρες-κόνφερενς του Λευκού Οίκου για να θέσει το Ιράν υπό «προειδοποίηση» για την νόμιμη δοκιμή ενός πυραύλου και τον ψευδή ισχυρισμό ότι είναι αναμεμιγμένο στον πόλεμο της Υεμένης.

Αλλά η Πέμπτη κατέγραψε ένα θεαματικό αυτο-γκόλ: Η πρέσβης του Προέδρου Τραμπ στα Ηνωμένα ΄Εθνη, τέως κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας Νίκη Χάλι χρησιμοποίησε την πρώτη της εμφάνιση ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας για να καταδικάσει τη Ρωσία για την ανάφλεξη της βίας στην Ανατολικήν Ουκρανία.

Η Χάλι είπε στο Συμβούλιο Ασφαλείας:

«Θεωρώ ατυχές ότι με την πρώτη εμφάνισή μου θα πρέπει να καταδικάσω τις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας. Είναι ατυχές επειδή πρόκειται για την επανάληψη περιπτώσεων για πάρα πολλά χρόνια στις οποίες οι αντιπρόσωποι των ΗΠΑ βρέθηκαν στην ανάγκη να κάνουν το ίδιο.»

Ποιες ήταν οι επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας; Δεν είπε. Κατηγορεί άραγε τη Ρωσία για μια άλλη «εισβολή» στην Ουκρανία. όπως το φερέφωνο του Ομπάμα επαναλάμβανε ατέλειωτα, χωρίς απόδειξη; Τι εννοούσε ακριβώς;

Aλλά έγινε κάτι ακόμη πιο περίεργο.

Η Χάλι συνέχισε λέγοντας στο Συμβούλιο ότι οι αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας δεν θα αρθούν μέχρις ότου η Κριμαία επιστραφεί στην Ουκρανία:

«ΟΙ Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να καταδικάζουν και να ζητούν τον άμεσο τερματισμό της ρωσικής κατοχής της Κριμαίας. Η Κριμαία είναι τμήμα της Ουκρανίας. Οι σχετιζόμενες με την Κριμαία κυρώσεις μας θα παραμείνουν σε ισχύ μέχρις ότου επιστρέψει τον έλεγχο της χερσονήσου στην Κριμαία.»

Αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό από ότι έλεγε ο πρόεδρος Τραμπ. Ερωτηθείς τον Ιούλιο εάν οι ΗΠΑ θα θέσουν τέρμα στις κυρώσεις στη Ρωσία και θα αναγνωρίσουν ότι η Κριμαία είναι ρωσική, ο πρόεδρος Τραμπ –εργοδότης της Χάλι- είπε: «Ναι. Θα ασχοληθούμε με αυτό»

΄Εχουμε εδώ μια νέα πολιτική; Δεν θα έπρεπε να μάθουμε για μια τόσο δραματική αλλαγή από τον Τραμπ; ΄Η, τουλάχιστον, από τον υπουργό του των Εξωτερικών Ρεξ Τίλλερσον, τώρα θρονιασμένο στο Στέητ Ντηπάρτμεντ;

Ενώ η πρεσβευτίνα Χάλι κατηγορεί τους Ρώσους για την επανέναρξη των μαχών στην Ανατολικήν Ουκρανία, η πραγματική αιτία μπορεί να είναι κάπως πλησιέστερα στην Ουάσιγκτων. Η βία στην Ανατολικήν Ουκρανία ξανάρχισε να φουντώνει όχι πολύ μετά την πρωτοχρονιάτικη επίσκεψη των γερουσιαστών Τζων Μακέην και Λίντσεϋ Γκράχαμ, που προέτρεψαν τις δυνάμεις του Κιέβου να ξαναρχίσουν τις επιθέσεις τους κατά των αυτονομιστών της Ανατολής.

Ο Γκράχαμ δήλωσε προς τη 36η ταξιαρχία πεζοναυτών: « Θαυμάζω τη θέλησή σας να πολεμήσετε για την πατρίδα σας. Ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας. Το 2017 θα είναι ο χρόνος της επίθεσης. ΄Ολοι εμείς θα γυρίσουμε στην Ουάσιγκτων και θα ωθήσουμε την υπόθεση εναντίον της Ρωσίας. Τέρμα στη ρωσική επιθετικότητα. Είναι καιρός να πληρώσουν ένα βαρύ τίμημα. Η διαμάχη μας δεν είναι με τον ρωσικό λαό αλλά με τον Πούτιν. Η υπόσχεσή μας σε σας είναι να φέρουμε την υπόθεσή σας στην Ουάσιγκτων, να ενημερώσουμε τον αμερικανικό λαό για την γενναιότητά σας και να καταγγείλουμε τον Πούτιν σε όλον τον κόσμο.»

Για να μην υστερήσει, ο Μακέην παρότρυνε τον στρατό και τον Ουκρανό πρόεδρο να ξαναρχίσουν τον πόλεμο:

«Πιστεύω πως θα νικήσετε. Είμαι πεπεισμένος πως θα νικήσετε και θα κάνουμε ότι μπορούμε να σας εξασφαλίσουμε ότι χρειάζεστε για να νικήσετε. Επιτύχαμεόχι λόγω του εξοπλισμού αλλά εξ αιτίας του θάρρους σας. ΄Ετσι σας ευχαριστώ και ο κόσμος παρακολουθεί και παρακολουθεί επειδή δεν μπορεί να επιτρέψουμε στον Βλαντιμίρ Πούτιν να πετύχει εδώ, επειδή εάν επιτύχει εδώ θα πετύχει και σε άλλες χώρες.»

Οι Μακέην και Γκράχαμ εμφανίσθηκαν μάλιστα και σε βίντεο, το οποίο διένειμε ο Ουκρανός πρόεδρος Ποροσένκο στις μονάδες, με τις παροτρύνσεις τους να επιτεθούν. Παρακολουθήστε αυτό το προκλητικό τεκμήριο εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=5Eds-8P0VfA&feature=youtu.be

Οι περιοχές πέριξ της Αβντίβκα στην Ανατολικήν Ουκρανία βομβαρδίζονταν από το στρατό του Κιέβου επί αρκετές ημέρες και πύραυλοι Γκραντ έπεφταν βροχή σε άλλα σημεία του Ντονιέτσκ. Ακόμη και το RFE-RL, φερέφωνο της αμερικανικής προπαγάνδας παραδέχθηκε ότι η βία στην Ουκρανία είναι το αποτέλεσμα της «συγκαλυμμένης επίθεσης» («creeping offensive”) που έχουν αναπτύξει οι δυνάμεις του Κιέβου στην Ανατολική Ουκρανία –σε κατάφωρη παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ.

Ωστόσο η πρεσβευτίνα του Τραμπ τον ΟΗΕ χρησιμοποίησε την πρώτη εμφάνισή της στον Οργανισμό για να επιρρίψει όλη της ευθύνη στη Μόσχα. Εναντίον όλων των στοιχείων περί του αντιθέτου. Ακριβώς όπως η προκάτοχός της, η πολεμοχαρής Σαμάνθα Πάουερ.

΄Αν ο Πρόεδρος Τραμπ σοβαρολογεί πως επιθυμεί να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Ρωσία, αυτός είναι ένας περίεργος τρόπος να το επιδιώξει. Αν οι συνεργάτες που διόρισε δεν υπηρετούν σωστά τον πολιτικό σχεδιασμό του, δεν είναι και πολύ νωρίς να προβεί σε κάποιες αναπροσαρμογές. ΄Εχει γίνει διάσημος με τη χρήση της λέξης «Απολύεσαι!» ΄Ισως είναι καιρός ν’ αρχίσει να την ξεσκονίζει. Μπορούμε να του παρουσιάσουμε έναν κατάλογο.

Αρχίζοντας μια Προεδρία με απειλή πολέμου κατά του Ιράν και με καταδίκη της Ρωσίας για μιαν επίθεση στην οποία δεν ενέχεται δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να καθησυχάσεις τους απαυδισμένους από πολέμους Αμερικανούς που προτίμησαν τον Τραμπ από την πολεμοκάπηλη Χίλλαρυ.

Τι εβδομάδα κι’ αυτή; Και ποιος ξέρει τι έπεται…



* Το Ινστιτούτο Ρον Πωλ για Ειρήνη και Ευημερία είναι ένα παράρτημα του Ιδρύματος Δρ.Πωλ για Ορθολογική Οικονομία και Εκπαίδευση, που συγκροτήθηκε ως εκπαιδευτική οργάνωση στη δεκαετία του ΄70. Το Ινστιτούτο συνεχίζει και επεκτείνει τον ισόβιο πολιτικό και κοινωνικό αγώνα του Δρα Ρον για μια φιλειρηνική εξωτερική πολιτική και για την προστασία των πολιτικών ελευθεριών στο εσωτερικό της χώρας. Ο Δρ. Ρον Πωλ υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για την υποψηφιότητα στην Προεδρία των ΗΠΑ, την πρώτη με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και τη δεύτερη ως ανεξάρτητος ελευθερόφρων. Οι θέσεις του προσέκρουσαν στην αντίθεση πανίσχυρου κατεστημένου, αλλά του εξασφάλισαν ακλόνητο κύρος και σεβασμό μεταξύ των καλλιεργημένων και προβληματιζόμενων Αμερικανών.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Daniel McAdams, Ron Paul Institute, 9-1-17

[Η κατωτέρω ανάλυση με θειικό οξύ (βιτριόλι) της ΄Εκθεσης των Αμερικανικών Μυστικών Υπηρεσιών για την «ρωσική υποκλοπή των αμερικανικών εκλογών» και τις «πλαστές ειδήσεις», δεν αφορά αποκλειστικά τους Αμερικανούς, οι οποίοι εξακολουθούν να υπόκεινται σε αμείωτο προπαγανδιστικό  βομβαρδισμό από τα συστημικά ΜΜΕ. Το μικρόβιο εξαπλώνεται απειλητικά στην Ευρώπη,  ευπρόσδεκτο και αναπαραγόμενο από τη καγκελαρία του 4ου Ράϊχ και τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους της, σαν πολύτιμο εργαλείο για τις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις.
Η παρούσα  συνοπτική μελέτη, του αξιοσέβαστου αμερικανικού Ινστιτούτου Ρον Πωλ, αποτελεί γι’ αυτό  πολύτιμη προσφορά ενημέρωσης και προστασίας του πολίτη της Ε.Ε., δοθέντος  ότι η Φράου Μέρκελ και το κονκλάβιο των Βρυξελλών μαγειρεύουν μέτρα λογοκρισίας των οργάνων ελεύθερης ηλεκτρονικής ενημέρωσης, προκειμένου να  αποκλεισθεί  κάθε αντίλογος στο εγκεκριμένο αφήγημα της εξουσίας. Η απειλούμενη  στις φθινοπωρινές εκλογές αυτοκράτειρα έχει ήδη προαναγγείλει μέτρα λογοκρισίας σε βάρος «ψευδών ειδήσεων» στο ΄Ιντερνετ.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

«Μετά μακρά αναμονή, δημοσιεύθηκε τελικά η έκθεση υποστήριξης των ισχυρισμών των μυστικών υπηρεσιών ότι οι Ρώσοι υπέκλεψαν τις εκλογές τον Νοέμβριο. Με τίτλο «Αποχαρακτηρισμένη Εκτίμηση της Κοινότητας Μυστικών Υπηρεσιών για τις Ρωσικές Δραστηριότητες και Προθέσεις στις Πρόσφατες Αμερικανικές Εκλογές», η έκθεση είναι πλούσια σε εικασίες και πενιχρή σε τεκμήρια των ισχυρισμών που προοριζόταν να αποδείξει.
Εκδόθηκε μάλιστα με μια προειδοποιητική κεφαλίδα που ανακοινώνει  ότι μολονότι  (η κοινότητα των υπηρεσιών) κατέληξε στα συμπεράσματά της «με υψηλό βαθμό εμπιστοσύνης», αυτό «δεν σημαίνει ότι η εκτίμηση αποτελεί γεγονός ή βεβαιότητα –αυτές οι κρίσεις ενδέχεται να είναι εσφαλμένες.» ΄Οσοι ζήσαμε κατά το 2002 την «υψηλή εμπιστοσύνη» για τα Όπλα Μαζικής Καταστροφής του Ιράκ  έχουμε ισχυρή ανάμνηση αυτού του ενδεχομένου.
Σύμφωνα με την έκθεση οι Ρώσοι διεξήγαγαν «ηλεκτρονικές επιχειρήσεις» σε βάρος και των δύο πολιτικών κομμάτων, χρησιμοποίησαν έναν Ρουμάνο χάκερ, γνωστό ως Guccifer 2.0, 0 οποίος –ισχυρίζονται- είναι «πιθανώς» Ρώσος, «διατήρησαν πρόσβαση» σε τοπικούς εκλογικούς καταλόγους αλλά «δεν αναμείχθηκαν» στην καταμέτρηση των ψήφων και χρησιμοποίησαν ρωσικά ΜΜΕ υπό κρατική διεύθυνση για να επηρεάσουν ψηφοφόρους να ψηφήσουν τον Ντόναλντ Τραμπ αντί της Χίλλαρυ Κλίντον.
Η εκτίμηση της Κοινότητας Μυστικών Υπηρεσιών (ΚΜΠ) δεν παρουσιάζει κανένα στοιχείο ρωσικής ηλεκτρονικής διείσδυσης στην αλληλογραφία του Δημοκρατικού Κόμματος και επομένως δεν παρέχει τίποτα νέο σε στήριξη των ισχυρισμών της. Και αντί να εξηγήσει με ποια μέσα οι Ρώσοι «υπέκλεψαν» τις αμερικανικές εκλογές, η Εκτίμηση αναλίσκεται στο μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης σε υποθέσεις για τα πιθανά κίνητρα που είχαν οι Ρώσοι να το κάνουν. Εμφανίζεται έτσι σαν  ένας ελιγμός παραδρομής σε αναπλήρωση της απουσίας οποιουδήποτε συγκεκριμένου στοιχείου.
Το εκπληκτικό ίσως χαρακτηριστικό της έκθεσης –και πιθανώς το αποτέλεσμα της έλλειψης αποδείξεων του ισχυρισμού περί υποκλοπής- είναι ότι το ένα τρίτο του κειμένου αφιερώνεται σε μια αρκετά χονδροειδή κριτική  του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου  RT.
Ποιος είναι ο μεγάλος καημός με την RT της -κοστίζουσας 80 και πλέον δισεκατομμύρια τον χρόνο- Κοινότητας Μυστικών Υπηρεσιών; ΄Ένα από τα μεγάλα παράπονά της είναι πως η RT υπονόμευε την αμερικανική δημοκρατία όταν « αναμετέδιδε, φιλοξενούσε και διαφήμιζε συζητήσεις υποψηφίων τρίτων κομμάτων…» Θα πρέπει να πιστέψουμε πως η Ρωσία υπονόμευε το πολιτικό μας σύστημα  προσφέροντας την δυνατότητα να ακουστούν και  στα  επίσημα αν και μικρότερα αμερικανικά πολιτικά κόμματα; Η Δημοκρατία υπονομεύεται όταν φωτίζεται η δημοκρατική διαδικασία;
Η έκθεση της ΚΜΥ κατηγορεί επίσης δύο προγράμματα της RΤ,  « Χαλώντας το Σκηνικό» και «Ανιχνευτής της Αλήθειας», ότι υπονομεύουν την εμπιστοσύνη των Αμερικανών στην εκλογική διαδικασία. Αλλά εδώ υπάρχει πρόβλημα: Αυτά τα προγράμματα έχουν πάψει να μεταδίδονται για περισσότερο από ένα χρόνο.
Η ΡΤ είναι ένοχη για υπονόμευση της αμερικανικής δημοκρατίας, αποφαίνεται η έκθεση, επειδή ένας ρεπόρτερ του δικτύου  επισκέφθηκε την  πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο και πήρε συνέντευξη από τον αρχισυντάκτη του Γουίκιληκς, Τζούλιαν ΄Ασανζ, ο οποίος έχει βρει άσυλο εκεί από το 2012. ΄Αραγε  η έκθεση συντάχθηκε προτού ο Σην Χάνιτι, περσόνα του συντηρητικού αμερικανικού δικτύου Φοξ Νιούς, διέπραξε ακριβώς το ίδιο… ή ο Χάνιτι θα έχει τώρα να δώσει εξηγήσεις;
Το Κρεμλίνο χρηματοδοτεί την  RΤ με 190 εκ. δολάρια τον χρόνο, καταγγέλλει η έκθεση, και η ακροαματικότητά της μεγαλώνει. Δεν αναφέρει φυσικά ότι η αμερικανική κυβέρνηση ξοδεύει πολλαπλάσια  -780 εκ. δολάρια για το 2017- για την παγκόσμια προπαγανδιστική της προσπάθεια μέσω  του  χρηματοδοτούμενου από το κράτος Συμβουλίου Διοικητών Ραδιοτηλεόρασης. Να κάνετε ότι λέμε, και όχι ότι κάνουμε. Αλλά όπως είπε χθες στη Γερουσία ο Διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, Τζέημς Κλάπερ, το να αποδείχνεις την υποκρισία της αμερικανικής κυβέρνησης είναι καθ’ αυτό απόδειξη ρωσικής επιχείρησης επηρεασμού.
΄Ενα  άλλο πρόβλημα που έχουν οι υπηρεσίες κατασκοπείας με την RΤ είναι πως αναφέρεται στο κράτος-παρακολούθησης των πολιτών που δημιούργησαν αυτές οι υπηρεσίες. Η ΄Εκθεση γράφει: « Τα ρεπορτάζ της RΤ  συχνά χαρακτηρίζουν τις ΗΠΑ ως ‘κράτος επιτήρησης’ και  διατυπώνει ισχυρισμούς για συχνές παραβιάσεις των πολιτικών ελευθεριών». Ώστε η RΤ  αποτελεί όργανο του Κρεμλίνου για την υπονόμευση της ελευθερίας μας, επειδή επισημαίνει ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει ήδη υπονομεύσει την ελευθερία μας;
Η  RΤ είναι στα μαύρα κατάστιχα της Κοινότητας Μυστικών Υπηρεσιών και επειδή « Ορισμένοι από τους φιλοξενούμενους της RΤ έχουν συγκρίνει τις ΗΠΑ  με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία». Και προκαλεί αυτό μεγάλο σοκ για τον Αμερικανό τηλεθεατή; Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Κοτς, η πλειονότητα των Αμερικανών  αντιτίθενται στην  αμερικανική  επεμβατική εξωτερική πολιτική. Είναι και οι Κοτς επίσης  στην υπηρεσία του Κρεμλίνου;
Αλλά η RΤ είναι καταδικαστέα επίσης επειδή αναδεικνύει ότι το σχέδιο των νεοσυντηρητικών να χρησιμοποιήσουν τους τζιχαντιστές για να ανατρέψουν την κοσμική κυβέρνηση της Συρίας δεν ήταν σπουδαία έμπνευση. Η ΄Εκθεση μυστικής πληροφόρησης γράφει: «‘Η RΤ είναι η ηγούμενη στα μίντια φωνή που αντιτίθεται στην Δυτική επέμβαση στη σύρραξη της Συρίας.»
Και πως κατέληξε η αμερικανική βιομηχανία  κατασκοπείας             -ετήσιου προϋπολογισμού 80 δις. δολαρίων- σ’ αυτή τη λαμπρή επαλήθευση των εγκλημάτων της Ρωσίας γενικά και της RΤ ιδιαίτερα; ΄Όπως σημειώνει η Γουίκιληκς στο Τουίτερ, « η αποχαρακτηρισμένη  έκθεση της κυβέρνησης προτάσσει την περίεργη προειδοποίηση ότι βασίζεται στην παρακολούθηση της τηλεόρασης και στην ανάγνωση των Τουίτς».
Η χαρακτηρισμένη απόρρητη έκδοση αυτής της ΄Εκθεσης  πρέπει να είναι εξ ίσου απίστευτη  με  αυτήν που δόθηκε στη δημοσιότητα, αφού μετά την ειδική ενημέρωσή του ο εκλεγείς πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε ανακοίνωση  στην οποία  πουθενά δεν αναφέρεται  σε ρωσική υποκλοπή των εκλογών. Το περισσότερο που μπόρεσε να πει ο Τραμπ ήταν ότι «Ρωσία, Κίνα, άλλες χώρες, εξωτερικές ομάδες και άτομα προσπαθούν συστηματικά να διαρρήξουν την ηλεκτρονική υποδομή των κυβερνητικών  υπηρεσιών, των επιχειρήσεων και των οργανώσεών μας» -μια εκτίμηση που δεν θα καταπλήξει κανέναν, δεδομένου ότι πρόκειται για τις ίδιες ακριβώς δραστηριότητες στις οποίες επιδίδονται οι μυστικές υπηρεσίες όλου του κόσμου.
Είναι επομένως νεκρή και τελειωμένη η ιστορία «Η Ρωσία υπέκλεψε τις Εκλογές»; Μην το νομίσετε.


Σημείωση : Το Ινστιτούτο Ρον Πωλ, ιδρύθηκε και προεδρεύεται από τον πρώην ρεπουμπλικανό Κόγκρεσμαν και  τέως υποψήφιο ( ως  Ελευθερόφρονα) Πρόεδρο των ΗΠΑ, ιατρό το επάγγελμα, Ρον Πωλ. Μια γενικώς σεβαστή στις ΗΠΑ φωνή νηφαλιότητας, αλήθειας και σωφροσύνης.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

[Στην αμείωτα μαινόμενη σύγκρουση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και των ΜΜΕ, ως δυνάμεων κρούσεως του Υπερκράτους, με τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο Τραμπ αναφέρεται και ο Δρ. Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς με το ακόλουθο άρθρο του, το οποίο επισημαίνει ότι η έκβαση αυτής της αναμέτρησης μπορεί όχι μόνο να είναι αιματηρή αλλά και να οδηγήσει σε θερμοπυρηνικό Αρμαγεδδώνα. Η διακηρυγμένη πρόθεση του ερχομένου προέδρου να αναστρέψει την εθνική στόχευση, από τις κοσμοκρατορικές εξορμήσεις στην εθνική οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση, ισχυροποίηση και διεθνή ακτινοβολία, αντιμετωπίζεται με θανάσιμο μίσος από το σύμπλεγμα των κυρίαρχων συμφερόντων, τα οποία καρπούνται πλούτο και ισχύ από συνθήκες εσωτερικής και διεθνούς ανασφάλειας και πολεμικών συρράξεων. Το άρθρο έκδηλα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τη διεθνή κοινότητα και ιδιαίτερα για χώρες μικρές και με ελκυστικά γεωπολιτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Υπέροχος ο σαρκασμός του Τζον Ραποπόρ για τα εκπορνευόμενα αμερικανικά ΜΜΕ:

«Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο μυστικός Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής» «Μάλιστα . Αυτό είναι. Οι ΗΠΑ είναι τώρα η ΕΣΣΔ. Πίσω ξανά. Ο Τραμπ είναι ένας κομμουνιστής που παίρνει διαταγές από τον Πούτιν. Ο Τραμπ είναι κομμούνα. Αυτό ήταν εξ αρχής το παιχνίδι του. Είναι ένας κουκουές δισεκατομμυριούχος.»

Το γελοίο σκοτώνει και σε κανέναν δεν αξίζει η γελοιοποίηση περισσότερο από την Ουάσιγκτων Ποστ, τους Νιου Υόρκ Τάϊμς, το CNN και τις υπόλοιπες πρέστιτιουτς (από το press/Τύπος και prostitutes/πόρνες) που παριστάνουν τους αληθινούς δημοσιογράφους. Αλλά όπως εγώ και άλλοι γνήσιοι δημοσιογράφοι έχουμε τονίσει, όπως λόγου χάριν ο Γκλεν Γκρήνγουολντ υπονοεί ( δείτε για παράδειγμα, https://theintercept.com/2017/01/04/washpost-is-richly-rewarded-for-false-news-about-russia-threat-while-public-is-deceived/ and https://theintercept.com/2016/11/26/washington-post-disgracefully-promotes-a-mccarthyite-blacklist-from-a-new-hidden-and-very-shady-group/) οι πλαστές ειδήσεις, άφρονα προωθούμενες από τα πορνομήντια κουβαλούν μαζί τους την απειλή θερμοπυρηνικού πολέμου.

Από αρκετά χρόνια η Ρωσία και ο Πρόεδρός της υπόκεινται σε αδιάκοπη δαιμονοποίηση. Οι Ρώσοι ξέρουν ότι η εισβολή της Γεωργίας στη Νότια Οσετία (που έγινε όταν ο Πούτιν βρισκόταν στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου) ήταν μια πρόκληση της Ουάσιγκτων. Οι Ρώσοι ξέρουν ότι το πραξικόπημα της Ουάσιγκτων στην Ουκρανία ( που έγινε όταν ο Πούτιν βρισκόταν στους Ολυμπιακούς του Σότσι) ήταν μια πρόκληση που απέβλεπε στην αρπαγή της ρωσικής ναυτικής βάσης στην Κριμαία και στην αποκοπή της Ρωσίας από τη Μεσόγειο. Οι Ρώσοι ξέρουν πως η Ουάσιγκτων ξέρει πως οι κατηγορίες ότι η Ρωσία υπέκλεψε τα e-mail της Χίλλαρυ και τις αμερικανικές εκλογές είναι ψέματα. Οι Ρώσοι ξέρουν ότι η «ρωσική απειλή» που κατασκεύασε η Ουάσιγκτων είναι ψέμα, μαζί με όλες τις παραλλαγές της, όπως μια επικείμενη ρωσική εισβολή στη Πολωνία ή στις Βαλτικές Χώρες. Οι Ρώσοι καταλαβαίνουν πως οι αμερικανικές βάσεις αντιβαλλιστικών πυραύλων στα σύνορα της Ρωσίας είναι προκλήσεις, όπως και τα στρατιωτικά γυμνάσια του ΝΑΤΟ στα σύνορά τους και στη Μαύρη Θάλασσα. Μπορείτε να προσθέσετε σ’ αυτά τον δικό σας κατάλογο.

Τα ψέματα είναι παντού παρόντα, εξελίχθηκαν σε χονδροειδή και απίθανα και είναι τώρα θεσμοποιημένα στη κυβέρνηση, στη CIA, στις εκτελεστικές υπηρεσίες και μεταξύ πολλών γερουσιαστών και βουλευτών. Ότι αυτά τα ψέματα επικυρώνονται από ατέλειωτες επαναλήψεις στα ΜΜΕ σε όλο τον Δυτικό Κόσμο αντιμετωπίζεται στη Ρωσία ως ένδειξη προετοιμασίας των λαών της Δύσης για μια στρατιωτική επίθεση εναντίον της Ρωσίας. Ο Πούτιν προειδοποίησε σε πολλές περιπτώσεις ότι η Δυτική προπαγάνδα προκαλεί επικίνδυνη αποσταθεροποίηση. Αλλά, όπως και ο ίδιος παρατήρησε, κανείς δεν ακούει τις προειδοποιήσεις του.

Η Ουάσιγκτων έχει τέτοιαν εμμονή στην αντιρωσική προπαγάνδα, ώστε το Κογκρέσο ψήφισε και ο Ομπάμα είχε υπογράψει ένα νόμο για μυστικές υπηρεσίες που περιλαμβάνει μια διάταξη (Μέρος 5ο) που εξουσιοδοτεί τη λήψη μέτρων δράσεως εναντίον των φορέων πλαστών ειδήσεων. Αυτοί οι φορείς είναι εναλλακτικά ειδησεογραφικά δίκτυα –όπως αυτό που διαβάζετε- τα οποία αμφισβητούν τα επίσημα ψεύδη. Τα υποστηρικτικά της αλήθειας εναλλακτικά δίκτυα κατηγορούνται ότι τελούν υπό τη ρωσική επιρροή.

Το περασμένο καλοκαίρι δημιουργήθηκε μια ιστοσελίδα τυλιγμένη σε μυστικότητα, που δημοσίευσε πρόσφατα μια λίστα με 200 «πόρταλ», που υποτίθεται τελούν υπό τη ρωσική επιρροή, άμεσα ή έμμεσα. Η Ουάσιγκτων Ποστ δημοσίευσε ανεύθυνα ένα μακροσκελές άρθρο υιοθετώντας την πλαστή είδηση για 200 ιστοσελίδες που υπηρετούν τη ρωσική κυβέρνηση.

Με άλλα λόγια, ο πνιγμός της αλήθειας είναι η τελευταία γραμμή αμύνης του διεφθαρμένου αμερικανικού κατεστημένου. Στα τελευταία 24 χρόνια τρία καθεστώτα της Ουάσιγκτων δολοφόνησαν εκατομμύρια ανθρώπους σε εννέα ή περισσότερες χώρες μαζί με την πολιτική ελευθερία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για να συγκαλύψουν αυτά τα χωρίς ιστορικό προηγούμενο απέραντα εγκλήματα οι εκπορνευόμενες πέννες εψεύσθησαν, συκοφάντησαν και διέσυραν.

Και το εγκληματικό καθεστώς της Ουάσιγκτων προβάλλεται στον κόσμο σαν ο αναντικατάστατος προστάτης της Δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αλήθειας και της Δικαιοσύνης. Όπως είπε πρόσφατα η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου των Εξωτερικών, αυτό που κάνει τις ΗΠΑ μια χώρα «εξαιρετική» είναι η χρήση της Δύναμης στην υπηρεσία του Κακού.

Η Ουάσιγκτων στιγματίζει όχι μόνο τους αντιπάλους της αλλά όλους όσους λένε την αλήθεια ως «πράκτορες της Μόσχας», ελπίζοντας πως η δαιμονοποίηση της Ρωσίας έχει τρομάξει αρκετά τον πληθυσμό ώστε οι Αμερικανοί να γυρίσουν τη ράχη σε αυτούς που μιλούν τη γλώσσα της ειλικρίνειας.

Θα φαινόταν φανερό, ακόμη και στον ανύποπτο, πως ένα καθεστώς που έφθασε να έχει εκτεθεί σε σημείο ο διευθυντής της CIA να αποδίδει δημόσια την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ σε επέμβαση της Ρωσίας αλλά να μη μπορεί να παρουσιάσει το ελάχιστο αποδεικτικό στοιχείο -στην πραγματικότητα απέναντι σε πειστικά στοιχεία για το αντίθετο- αυτό το καθεστώς είναι αποφασισμένο να μείνει γαντζωμένο στην εξουσία με κάθε κόστος.

Η απροκάλυπτη, προκλητική και χωρίς προηγούμενο προπαγανδιστική επίθεση της CIA εναντίον ενός νεοεκλεγμένου Προέδρου ανάγκασε τον Τραμπ να ρίξει το γάντι στον διευθυντής της CIA Τζων Μπρέναν. Υπάρχουν πληροφορίες ότι ο Τραμπ σχεδιάζει να ανακαινίσει την υπηρεσία μυστικών πληροφοριών. Ο τελευταίος πρόεδρος που είπε αυτό, ο Τζων Κένεντυ, δολοφονήθηκε από την CIA προτού μπορέσει να την χτυπήσει. Ο Κένεντυ πίστευε πως δεν μπορούσε να καταπιαστεί με την CIA μέχρι να επανεκλεγεί. Η καθυστέρηση έδωσε στη CIA τον χρόνο να οργανώσει τη δολοφονία του.

Ο Τραμπ μοιάζει να αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο. Ανακοίνωσε πως προτίθεται να συμπληρώσει την προστασία του από την επίσημη Μυστική Υπηρεσία ( η οποία στράφηκε εναντίον του Κένεντυ) με ιδιωτική σωματοφυλακή.


Δεν είναι εντυπωσιακό; Ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας δηλώνει δημόσια ότι η Ουάσιγκτων σύρει τον κόσμο σε θερμοπυρηνικό πόλεμο και ότι οι προειδοποιήσεις του αγνοούνται; Ο εκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ υφίσταται ολομέτωπη επίθεση από την CIA και γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εμπιστευθεί την επίσημη δύναμη της προεδρικής ασφαλείας . Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί πως αυτά τα απίστευτα πράγματα θα ήταν το μόνο θέμα συζήτησης. Αλλά θα βρείτε τέτοια συζήτηση μόνο σε μερικά εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης –όπως αυτό εδώ- που στιγματίζονται από τη (μυστηριώδη) ιστοσελίδα PropOrNot και από την Ουάσιγκτων Ποστ ως «υπό την επιρροή της Ρωσίας».
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Πάτρικ Μπιουκάναν

[Και νέο σημαντικότατο άρθρο του πολύπειρου πολιτικού σχολιαστή και πολιτικού συμβούλου προέδρων Πάτρικ Μπιουκάναν, στην είσοδο ενός ιδιαίτερα κρίσιμου χρόνου για την ανθρωπότητα και λίγες μέρες πριν ένας νέος Πρόεδρος αναλάβει το πηδάλιο της μεγαλύτερης Δυτικής Δύναμης.
Μια σεβαστή αμερικανική φωνή της αλήθειας, της λογικής και της σωφροσύνης, επισημαίνει εδώ τις αμερικανικές ενοχές για την υποτροπή ενός απειλητικού για την ανθρωπότητα ψυχρού πολέμου, ανατρέπει φράση προς φράση το κατηγορητήριο κατά της Ρωσίας και συνιστά στον νέο πρόεδρο Τραμπ να κωφεύσει στις σάλπιγγες των πολεμοκαπήλων. Η ανάγνωση του άρθρου διαλύει το τοξικό νέφος της προπαγάνδας του CNN, της Ουάσιγκτων Ποστ, του BBC, και άλλων συστημικών ΜΜΕ, το οποίο εισάγουν τα ιθαγενή όργανα ως διεθνή ειδησεογραφία. Και επιπλέον αποκαλύπτει τον βαθύτερο χαρακτήρα της «σύγκρουσης των δύο κόσμων»]

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ως αντίποινα για υποκλοπές των mail του Ποντέστα (επιτελάρχη της Κλίντον) και του Δημοκρατικού Κόμματος, ο Μπάρακ Ομπάμα απέλασε 35 Ρώσους διπλωμάτες και διέταξε το κλείσιμο και την απαλλοτρίωση των εξοχικών κατοικιών τους στο Λονγκ Άιλαντ και στην Ανατολική Ακτή του Μέρυλαντ.

Ο υπουργός των Εξωτερικών Λαβρώφ προειδοποίησε ότι 35 Αμερικανοί διπλωμάτες θα απελαθούν. Αλλά επενέβη ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αρνήθηκε την λήψη οποιωνδήποτε αντιποίνων και προσκάλεσε του Αμερικανούς διπλωμάτες στη Μόσχα και τα παιδιά τους στα πάρτυ των Χριστουγέννων και του Νέου ΄Ετους στο Κρεμλίνο.

«Μια ήπια απάντηση κατευνάζει την οργή, αλλά οι τραυματίζουσες λέξεις την εξάπτουν », διαβάζουμε στις Παροιμίες. « Θαυμάσια κίνηση», έγραψε στο Τουίτερ ο εκλεγείς πρόεδρος Τραμπ, «Εγώ πάντοτε ήξερα ότι είναι πολύ έξυπνος.»

Μεταξύ των ρωσοφοβικών θα μπορούσε κανείς να ακούσει τριξίματα οδόντων..

Είναι σαφές πως ο Πούτιν πιστεύει ότι η προεδρία Τραμπ προσφέρει την προοπτική καλύτερων σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Φαίνεται να το επιθυμεί ο ίδιος και πλείστοι Αμερικανοί το επιθυμούν επίσης. ΄Αλλωστε η Χίλλαρυ Κλίντον, που αποκαλούσε τον Τραμπ «μαριονέτα του Πούτιν», έχασε τις εκλογές.

Είναι, επομένως, δυνατόν να αποφευχθεί ένας 2ος Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ;

Αυτό το ερώτημα εγείρει αρκετά άλλα.

Ποιος είναι περισσότερο υπεύθυνος για το ότι οι δύο μεγάλες δυνάμεις έφθασαν σ’ αυτό το επίπεδο εχθροπάθειας και οξύτητας, 25 χρόνια από τότε που ο Ρόναλντ Ρέϊγκαν διέσχισε την Κόκκινη Πλατεία κρατώντας από το χέρι τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ; Και ποιες είναι οι αιτίες για την αναδυόμενο Ψυχρό Πόλεμο Νο:2 ;

Σου απαντούν: Ο Πούτιν εγκατέστησε πυραύλους εν δυνάμει πυρηνικούς στον θύλακα του Καλίνινγκραντ, μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας.

Γεγονός. Αλλά ποιος άρχισε αυτή τη κλιμάκωση;

Ο Τζωρτζ Μπους ο νεότερος ήταν αυτός που πέταξε στα σκουπίδια τη Συνθήκη του Ρίτσαρντ Νίξον για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους και ο Ομπάμα εγκατέστησε Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους στη Πολωνία. Αφού εισέβαλε στο Ιράκ, ο Τζωρτζ Μπους προώθησε το ΝΑΤΟ στις Βαλτικές Χώρες, παραβιάζοντας τη δέσμευση που είχε αναλάβει ο πατέρας του στον Γκορμπατσώφ να μην προχωρήσει το ΝΑΤΟ στην Ανατολικήν Ευρώπη εάν αποσυρόταν ο Κόκκινος Στρατός.

-Η Ρωσία εισέβαλε στη Γεωργία το 2008, λέει ο γερουσιαστής Μακαίην.

-Η Ρωσία το έκανε όταν η Γεωργία εισέβαλε στην αποσχισθείσα επαρχία της Νότιας Οσετίας και σκότωσε Ρώσους της ειρηνευτικής δύναμης. Ο Πούτιν πέταξε έξω τους Γεωργιανούς, κατέλαβε μέρος της Γεωργίας και έπειτα αποσύρθηκε.

- Η Ρωσία, σου λένε, υποστήριξε τον Μπάσαρ ΄Ασαντ της Συρίας, βομβάρδισε τους αντάρτες που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ και συμμετέσχε στη σφαγή του Χαλεπιού…

- Αλλά ποιος άρχισε αυτόν τον φοβερό εμφύλιο πόλεμο στη Συρία;

Δεν ήταν οι σύμμαχοί μας του (Περσικού) Κόλπου, η Τουρκία και εμείς οι ίδιοι, υποστηρίζοντας μιαν εξέγερση εναντίον ενός καθεστώτος που ήταν σύμμαχος της Ρωσίας επί δεκαετίες και φιλοξενεί τη μοναδική ναυτική βάση της Ρωσίας στη Μεσόγειο; Δεν ασκήσαμε και εμείς το ίδιο δικαίωμα βοήθειας σε σύμμαχό μας υφιστάμενο επίθεση, όταν στείλαμε 500.000 στρατό στο Νότιο Βιετνάμ, εναντίον της εξέγερσης των Βιετ Κόγκ, που υποστηρίζονταν από το Ανόϊ, το Πεκίνο και τη Μόσχα; Αυτό κάνουν οι σύμμαχοι.

Και το αναπάντητο ερώτημα: Γιατί υποστηρίζουμε την ανατροπή του ΄Ασαντ, όταν το υποψήφιο για τη διαδοχή του καθεστώς θα ήταν Ισλαμιστές δολοφονικά εχθρικοί προς τους Χριστιανούς της Συρίας;

-Μας λένε πως η Ρωσία διέπραξε εχθρική επίθεση κατά της Ουκρανίας, εισβάλοντας στην Κριμαία.
Αλλά η Ρωσία δεν εισέβαλε στην Κριμαία. Για να εξασφαλίσει τη ναυτική βάση της στη Μαύρη Θάλασσα, η Ρωσία πραγματοποίησε ένα αναίμακτο πραξικόπημα, αλλά μόνο όταν οι ΗΠΑ υποστήριξαν την ανατροπή την εκλεγμένης φιλορωσικής κυβέρνησης στο Κίεβο.
Η Κριμαία ανήκε στη Ρωσία από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης στον 18ο Αιώνα και η Ρωσο-Ουκρανική σχέση ανάγεται στην εποχή των Σταυροφοριών. Από πότε έγινε αυτό ζωτικό συμφέρον των ΗΠΑ;
΄Οσο για την υποστήριξη του Πούτιν στους αυτονομιστές του Ντονέτς και του Λουχάνσκ, ο Πούτιν παραστέκεται σε συμπατριώτες του που ξέμειναν εκεί όταν η πατρίδα του διασπάστηκε. Ρώσοι ζουν σε πολλές από τις 14 άλλοτε σοβιετικές Δημοκρατίες που είναι τώρα ανεξάρτητα έθνη.

Δεν έχει ο Πούτιν το δικαίωμα να νοιάζεται για τους χαμένους συμπατριώτες του;
Σε αντίθεση με τις αμερικανικές ελίτ, ο Πούτιν είναι ένας εθνοκεντρικός ηγέτης, σε μιαν εποχή που το φυλετικό ένστικτο σαρώνει εκτός πεδίου την διεθνικότητα ως δύναμη του μέλλοντος.
Η Ρωσία-λέγεται- υποστηρίζει δεξιά και αντιτιθέμενα στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση κόμματα. Αλλά το δικό μας Εθνικό Ίδρυμα για την Δημοκρατία ( Σημ: το περιβόητο NED) δεν ενίσχυσε καθεστωτικές αλλαγές στα Βαλκάνια αλλά και σε πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίας;
Εμφανιζόμαστε να κατηγορούμε τον Πούτιν για ό,τι επράξαμε πρώτοι εμείς.
Επιπλέον, τα λαϊκά, εθνικιστικά, αντί-ευρωενωσιακά και χωριστικά κινήματα στην Ευρώπη είναι αυτοφυή, ξεπετάχτηκαν από μόνα τους και επεκτείνονται μέσω ελευθέρων εκλογών.

Εθνική κυριαρχία, ανεξαρτησία, αποκατάσταση της εθνικής ταυτότητας, όλα αυτά μοιάζουν να είναι σημαντικότερα γι’ αυτά τα κόμματα από αυτό που θεωρούν σαν μια υπερβολικά αστυνομευόμενη ύπαρξη υπό την «σοφτ» δικτατορία της Ε.Ε.
Στο Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Κομμουνισμού και καπιταλισμού, της μονοκομματικής δικτατορίας και της ελεύθερης κοινωνίας, επικρατήσαμε εμείς.
Αλλά στον νέον αγώνα που έχουμε εμπλακεί το εθνοκεντρικό κράτος φαίνεται να επιβάλλεται στο πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό, πολυφυλετικό, πολύγλωσσο «παγκόσμιο έθνος» που ενσαρκώνει ο Μπάρακ Ομπάμα.

Ο Πούτιν δεν επιδιώκει να καταστρέψει ούτε εμάς ούτε την Ευρώπη. Θέλει η Ρωσία και τα συμφέροντά της και τα δικαιώματά της ως μεγάλης δύναμης να αντιμετωπίζονται με σεβασμό.
Δεν βρωμίζει μπροστά την αυλή μας, εμείς το κάνουμε στη δική του.
Το χειρότερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει ο Πρόεδρος Τραμπ θα ήταν να επιτρέψει στους Ρωσοφοβικούς ν’ αρπάξουν το πηδάλιο και να μας οδηγήσουν σ’ έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, που θα μπορούσε να είναι εξ ίσου δαπανηρός με τον πρώτο και που μπορεί να μη τελειώσει εξ ίσου ειρηνικά.
Το απλωμένο χέρι του Ρέιγκαν στον Γκορμπατσώφ έφερε αποτέλεσμα. Ο Τραμπ δεν έχει τίποτα να χάσει τείνοντας το δικό του στον Βλαντιμίρ Πούτιν και ίσως πολλά να κερδίσει.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Αlexander Mercouris, The Duran, 29-12-16

Κοινή έκθεση του FBI και του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας για τις λεγόμενες ρωσικές υποκλοπές χαρακτηρίζεται καταγέλαστη από ειδικούς της πληροφορικής τεχνολογίας, αποτυγχάνοντας να αποδείξει ότι οι Ρώσοι είναι πίσω από τις υποκλοπές των ηλεκτρονικών μηνυμάτων της Κλίντον και επιτελών της.*

Σε συντονισμό με την ανακοίνωση του προέδρου Ομπάμα περί νέων κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, το Εφ Μπι Αι και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας δημοσίευσαν μιαν έκθεση επί των ισχυρισμών για τις ρωσικές υποκλοπές (που υποτίθεται αιτιολογούν τις κυρώσεις).

Νομίζω ότι μπορεί να λεχθεί με ασφάλεια ότι ώδυνεν όρος και έττεκεν μυν. Για να αντιληφθείτε την έκταση του παραλογισμού σημειώστε ότι η έκθεση αρχίζει πράγματι με μιαν αποποίηση ευθύνης, των δύο υπηρεσιών που την εξέδωσαν, για το περιεχόμενό της !

ΑΠΟΚΗΡΥΞΗ: Αυτή η έκθεση παρέχεται «ως έχει» μόνο για ενημερωτικούς λόγους. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας δεν παρέχει εγγυήσεις οιουδήποτε είδους για όποια πληροφορία αναφέρεται σε αυτήν. Το ΥΕΑ δεν προσυπογράφει κανένα εμπορικό προϊόν ή υπηρεσία που αναφέρεται σ’ αυτό το βοήθημα. Αυτό το έντυπο διανέμεται χωρίς υπηρεσιακή διαβάθμιση και υπόκειται στους κοινούς κανόνες του κόπυράϊτ. Αδιαβάθμητες πληροφορίες μπορεί να διανέμονται χωρίς περιορισμούς. Για περισσότερες πληροφορίες για το πρωτόκολλο των αδιαβάθμητων εγγράφων απευθυνθείτε…


Μετά από αυτή την χωρίς υποσχέσεις εισαγωγή, η έκθεση υπό τον περίεργο τίτλο «Αμερικάνικη Αρκούδα»- παρουσιάζει μια σύνοψη που αναφέρει τα ακόλουθα:

Προηγούμενα (ηλεκτρονικά) αρχεία JAR δεν απέδιδαν κακοποιό δραστηριότητα σε συγκεκριμένες χώρες η απειλητικούς δράστες. Ωστόσο, η δημόσια απόδοση τέτοιας δραστηριότητας στη RIS (ρωσική μυστική υπηρεσία) υποστηρίζεται από τεχνικούς δείκτες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, του ΥΕΑ, του FBI, του ιδιωτικού τομέα και άλλων οντοτήτων. Αυτό το συμπέρασμα αναπτύσσεται στην κοινή ανακοίνωση που εκδόθηκε στις 7 Οκτωβρίου από το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας και τον Εθνικό Διευθυντή Μυστικών Υπηρεσιών για την Ασφάλεια των Εκλογών. Αυτή η δράση της RIS είναι μέρος μιας συνεχούς εκστρατείας επιχειρήσεων στον κυβερνοχώρο κατευθυνόμενων στην αμερικανική κυβέρνηση και τους πολίτες της. Αυτές οι επιχειρήσεις περιελάμβαναν spearphishing campaigns (ενέργειες εξαπάτησης χρηστών διαδικτύου;) κατά κυβερνητικών οργανισμών, κρίσιμων μονάδων υποδομής, δεξαμενών σκέψης, πανεπιστημίων, πολιτικών οργανώσεων και εταιρειών, που κατέτειναν στην κλοπή πληροφοριών. Σε ξένες χώρες λειτουργοί της RIS διεξήγαγαν ζημιογόνες/βλαπτικές κυβερνοεπιθέσεις, μεταξύ των οποίων και εναντίον κρίσιμων δικτύων υποδομής. Σε μερικές περιπτώσεις λειτουργοί της RIS μεταμφιέζονταν ως τρίτα πρόσωπα, καλυπτόμενοι πίσω από πρόσωπα δικτυακής αλληλογραφίας, για να οδηγήσουν το θύμα σε εσφαλμένο καταλογισμό της επίθεσης. Αυτή η JAR (δέσμη αρχείων;) παρέχει τεχνικούς δείκτες σχετιζόμενους με πολλές τέτοιες επιχειρήσεις, εισηγήσεις για ανάληψη ενεργειών ενώπιον των παρεχομένων στοιχείων και του τρόπου αναφοράς τέτοιων κρουσμάτων στην αμερικανική κυβέρνηση.

Σημειώστε ότι η έκθεση ασχολείται αποκλειστικά με υποκλοπές. Δεν εξετάζει ποιος έδωσε το αποκαλυπτικό υλικό από το αρχείο της Εθνικής Δημοκρατικής Επιτροπής ή του (επιτελάρχη της Κλίντον) Ποντέστα στη Γουίκιληκς, δεν υποστηρίζει ότι η ρωσική μυστική υπηρεσία επραγματοποίησε τις υποκλοπές για να επηρεάσει τις εκλογές υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ –όλους τους ισχυρισμούς για τους οποίους είναι γνωστό ότι το Εφ Μπι Αϊ έχει αμφιβολίες. Αντίθετα, φροντίζει να δηλώσει ότι είναι η αμερικανική κυβέρνηση (δηλαδή η κυβέρνηση Ομπάμα) και όχι οι μυστικές υπηρεσίες, ή το Εφ Μπι Αϊ, ή η Εσωτερική Ασφάλεια που εκτιμά πως είναι οι Ρώσοι που έδωσαν το ανωτέρω υλικό στη Γουίκιληκς για να προωθηθεί στη δημοσιότητα.

«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκτιμά ότι πληροφορίες διοχετεύθηκαν στον τύπο και αποκαλύφτηκαν δημόσια.»

Η έκθεση δεν παρουσιάζει καμιάν απόδειξη ότι η υποκλοπή ήταν έργο των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Απλώς το αναφέρει ως γεγονός.

Η αμερικανική κυβέρνηση βεβαιώνει ότι δύο διαφορετικοί δράστες της RIS ενέχονται για την εισβολή σε ένα αμερικανικό κόμμα.

Οι δύο εν λόγω «δράστες» είναι δύο ομάδες με τις επωνυμίες Βολική Αρκούδα και Φανταστική Αρκούδα. ΄Όπως έχω γράψει και άλλοτε ο ισχυρισμός ότι αυτές οι δυο ομάδες των χάκερς ενεργούν για λογαριασμό της ρωσικής υπηρεσίας βασίζεται μέχρι τώρα σε απλές υποθέσεις, χωρίς οποιοδήποτε σοβαρό υπόβαθρο.

Τίποτα σ’ αυτή την έκθεση δεν αλλάζει αυτό το γεγονός, ή ισχυροποιεί αυτό τον ισχυρισμό με αποδείξεις, και τίποτα στην έκθεση δεν παρομοιάζει καν με αδιαμφισβήτητο στοιχείο σε τεκμηρίωσή της. Αντίθετα, όπως δείχνει η παράγραφος που επικαλέσθηκα πάρα πάνω, ο ισχυρισμός βασίζεται αποκλειστικά σε «συμπερασμό». Ότι ο ισχυρισμός είναι αποκλειστικά εκ συναγωγής και μπορεί να στηρίζεται σε απολύτως λαθεμένη συλλογιστική συμβαίνει να είναι και η γνώμη ενός εμπειρογνώμονα αυτού του τομέα.

Το υπόλοιπο της έκθεσης –δηλαδή σχεδόν το σύνολό της- καταλαμβάνουν τεχνικές πληροφορίες που αποβλέπουν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη υποκλοπών –κάτι που κανείς δεν αμφισβητεί- και διάφορες προτάσεις για την αντιμετώπιση του «χάκιγκ» στο μέλλον. Κάτι αναμφίβολα χρήσιμο, αλλά καθόλου το θέμα υπό εξέταση. Ειλικρινά μοιάζει με παραγέμισμα, φτιαγμένο για να μοιάζει η έκθεση εκτενέστερη και ουσιαστικότερη από ότι είναι πραγματικά.

Ακόμη και η Γκάρντιαν αναγκάσθηκε να παραδεχθεί ότι πρόκειται για ισχνό φάκελο.

Εμπειρογνώμονες ασφάλειας του ΄Ιντερνετ επέκριναν στο Τουίτερ την κυβερνητική έκθεση σαν πολύ στοιχειώδη. Ο Τζόναθαν Ζτιάσκι, ένας υψηλού κύρους ερευνητής προβλημάτων ασφάλειας, παρομοίασε την κοινή έκθεση των κρατικών υπηρεσιών με παιδική χαρά.

Ο Τομ Κιλαλέα, τέως αντιπρόεδρος ασφαλείας στην Amazon και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Capital One, έγραψε: «Ρωσική επίθεση στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών, σαν τις άλλες της προηγούμενης 15ετίας; Μεγάλο ερωτηματικό. Γιατί τέτοια απάντηση σε ασήμαντο επεισόδιο;

Εάν αυτό είναι το συνολικό βάρος των στοιχείων βάσει των οποίων η κυβέρνηση Ομπάμα ισχυρίζεται πως οι Ρώσοι ευθύνονται για την διαρροή των ηλεκτρονικών μηνυμάτων της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος και του Ποντέστα και ότι το έκαναν για να κερδίσει τις εκλογές ο Τραμπ, τότε αυτά τα «στοιχεία» δεν τα καταφέρνουν. Στην πραγματικότητα εάν αυτή η έκθεση αποδεικνύει κάτι, αυτό είναι το πόσο «μονταρισμένο» είναι αυτό το σκάνδαλο.

Θα πρόσθετα πως σε όλη τη διαδρομή της έκθεσης λάμπει η πλήρης απουσία ενθουσιασμού του Εφ Μπι Αι και της Εσωτερικής Ασφάλειας για τις προσπάθειες της κυβέρνησης Ομπάμα να χρησιμοποιήσει τους ισχυρισμούς περί ρωσικών υποκλοπών για τους δικούς της πολιτικούς στόχους. Οποιοσδήποτε με κάποια πείρα αυτών των εκθέσεων το βλέπει αμέσως. Αυτή είναι εξόφθαλμα μια έκθεση συνταχθείσα κατά διαταγήν, που δίνει το ελάχιστο με το οποίο μπορεί ο συντάκτης να διαφύγει, μοιάζοντας ότι εκτέλεσε την διαταγή που του δόθηκε.

Είναι ενδιαφέρον ότι η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας NSA, ο κλάδος των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με την κατά τεκμήριο μεγαλύτερη ειδίκευση σ’ αυτόν τον τομέα και η οποία διαθέτει τις περισσότερες σχετικές πληροφορίες, δεν συμμετέσχε στην σύνταξη αυτής της έκθεσης. Και διερωτώμαι γιατί;

*Παρόμοια αντιμετώπιση επεφύλαξε στην έκθεση το σχετικό μ’ αυτήν άρθρο του αμερικανικού οικονομικού πρακτορείου Ζero Hedge. (σημ.Μτφ)

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Σε προβοκάτσια αποδίδουν οι Πούτιν και Ερντογάν τη δολοφονία τουπρεσβευτή της Ρωσίας στην Άγκυρα.
Μετά από τηλεφωνική επικοινωνία των δύο προέδρων που έγινε αμέσως μετά την δολοφονία φαίνεται ότι βρίσκονται σε ίδια γραμμή που μάλλον  φέρνει πλησιέστερα τις ηγεσίες των δύο χωρών.

Στόχος της δολοφονίας, όπως εξήγησε σε μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του ο Ερντογάν, ήταν να πληγεί η εξομάλυνση των διμερών σχέσεων, και πρόσθεσε ότι συμφώνησαν με τον Πούτιν πως η συνεργασία της Άγκυρας με τη Μόσχα και η αμοιβαία αλληλεγγύη αντίθετα θα ενισχυθούν στο πλαίσιο των κοινών προσπαθειών αντιμετώπισης της τρομοκρατίας.

Για τον αρχηγό του τουρκικού κράτους, η συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες όσον αφορά την απομάκρυνση των αμάχων από το Χαλέπι της Συρίας αποδεικνύει την αμοιβαία αλληλεγγύη.

Η σχέση Τουρκίας-Ρωσίας είναι σημαντική τόσο για την τουρκική κυβέρνηση όσο και για την περιοχή, συμπλήρωσε και τόνισε προς όσους θέλουν να την πλήξουν πως δεν θα το επιτύχουν.

Ο Ρώσος πρόεδρος  Βλαντιμίρ Πούτιν επίσης χαρακτήρισε τη δολοφονία «ανοικτή προβοκάτσια» κατά της συνεργασίας με τη Μόσχα τονίζοντας ότι η επίθεση κατά του Ρώσου πρέσβη αποτελεί ταυτόχρονα και επίθεση κατά του τουρκικού λαού.

Άρα μετά βεβαιότητας μπορούμε να εικάσουμε πως η δολοφονία μάλλον αντικειμενικά αναβαθμίζει το ρόλο της Τουρκίας στο Συριακό ζήτημα και δημιουργεί συνθήκες καλύτερης συνεργασίας με τη Ρωσία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Απουσία εμπιστοσύνης. Η Μόσχα αναμένει πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές παραχωρήσεις για κάθε άρση κυρώσεων.


Του Zulfikar Dogan*, Al Monitor, 20-11-16

Η κατωτέρω κατατοπιστική ακτινογραφία των ρωσο-τουρκικών σχέσεων, (που ο λαβύρινθος των εχθροπραξιών της Συρίας καθιστά δυσδιάκριτες), οφείλεται στον έμπειρο πρώην αρχισυντάκτη της Μιλλιέτ, νυν αρχισυντάκτη του Korhaber News site και σχολιαστή του έγκυρου Μηνύτορα της Μέσης Ανατολής. Λόγω της έκδηλης χρησιμότητάς της, μεταφράζεται αυτούσια.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

«Mετά την τουρκική κατάρριψη ρωσικού αεροπλάνου στις 24 Νοεμβρίου 2015, στα σύνορα της Συρίας ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε για «σοβαρές συνέπειες» στις σχέσεις με την Τουρκία. Χαρακτήρισε το επεισόδιο σαν «μαχαιριά στη ράχη», μηνώντας στον Ταγίπ Ερντογάν ότι θεωρεί την κατάρριψη του αεροπλάνου ως προδοσία. Η Ρωσία επέβαλε σύντομα οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία και οι οικονομικές ανταλλαγές ύψους 38 δις δολαρίων μεταξύ των δύο χωρών άρχισαν να συρρικνώνονται. Η Τουρκία επλήγη σοβαρά καθώς πολλοί τομείς της οικονομίας της βρέθηκαν σε αδιέξοδο.

Επτά μήνες αργότερα, στις 27 Ιουνίου 2016, ο Ερντογάν έστειλε μιαν επιστολή συγγνώμης στον Πούτιν, θέτοντας σε κίνηση μια διαδικασία εξομάλυνσης που θα έφερνε τις δυο χώρες μαζί στην Αγία Πετρούπολη, στις 9 Αυγούστου. Ο τρόπος που οι δυο ηγέτες συμπεριφέρθηκαν προς αλλήλους έγινε γενικά αντιληπτός σαν το άνοιγμα νέου κεφαλαίου στις σχέσεις των δύο χωρών. Ενώ ο Ερντογάν αποκαλούσε συνεχώς τον Πούτιν «αγαπητέ μου φίλε» και «αξιότιμε πολιτικέ ηγέτη» (“esteemed statesman”, ο Πούτιν αποκρινόταν μόνο με το «κύριε Ερντογάν». Επίσης , ο Τούρκος πρωθυπουργός υποσχόταν «τάχιστα να επαναφέρει τις σχέσεις στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν τις 24 Νοεμβρίου 2015 και ακόμη ψηλότερα», ενώ ο Πούτιν δήλωνε ότι η αποκατάσταση των σχέσεων στο προ της κρίσεως επίπεδο «θα απαιτήσει χρόνο».

Σε δηλώσεις του στο γερμανικό κανάλι ARD, ο Σεργκέϊ Στεπάσιν, τέως διοικητής της ρωσικής υπηρεσίας ασφαλείας και έμπιστος του Πούτιν, περιέγραψε τον Ρώσο πρόεδρο σαν κάποιον που «ποτέ δεν συγχωρεί αυτούς που τον εξαπατούν, τον προδίδουν ή τον προσβάλλουν έστω και μία φορά». Επιπλέον, σύμφωνα με τον τέως διοικητή της τουρκικής Σχολής Δοκίμων, ναύαρχο Τουρκέρ Ερτούρκ, ο Πούτιν εξακολουθεί να μην εμπιστεύεται τον Ερντογάν. «Αυτοί που εύκολα απολογούνται και εύκολα προδίδουν. Ο Πούτιν αυτό το ξαίρει.» έγραψε ο Ερτούρκ, σε άρθρο του στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Μετά την απολογία της Τουρκίας, οι Ερντογάν και Πούτιν είχαν τρεις συναντήσεις και υπέγραψαν συμφωνίες για την αποκατάσταση των οικονομικών σχέσεων. Παρά ταύτα, λίγα έχουν αλλάξει.

Σαν χειρονομία προς τη Μόσχα, η ΄Αγκυρα προσέδωσε «καθεστώς στρατηγικής επενδύσεως» στο πυρηνικό εργοστάσιο αξίας 22 δις δολαρίων, που οι Ρώσοι εγκαθιστούν στην Τουρκία, προνόμιο που εξασφαλίζει στο πρόγραμμα κίνητρα και οικονομικές ενισχύσεις αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων. Στη συνέχεια, παρουσία των Πούτιν και Ερντογάν, στα περιθώρια του Διεθνούς Συνεδρίου Ενέργειας στη Κωνσταντινούπολη, οι υπουργοί ενεργείας των δύο χωρών υπέγραψαν συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού αερίου Τουρκικό Ρεύμα, αξίας 12,5 δις δολαρίων.

Η Τουρκία επιτάχυνε τις διαδικασίες για τον αγωγό και εξέδωσε όλες τις απαραίτητες άδειες, που έδωσαν στην Γκαζπρόμ την δυνατότητα να αναγγείλει ότι το πρώτο σκέλος του σχεδίου, για τον εφοδιασμό της Τουρκίας με αέριο, θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει το 2019. Η τύχη του δεύτερου σκέλους – αυτού που θα μεταφέρει αέριο στην Ευρώπη και από το οποίο η Τουρκία θα κερδίζει xρήματα - παραμένει αβέβαιο. Ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών, Σεργκέϊ Λαβρώφ, δήλωσε ότι η κατασκευή του δεύτερου σκέλους θα μπορέσει ν’ αρχίσει μόνον αφού η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση δώσει εγγυήσεις αγοράς αερίου.

΄Εχοντας υποστεί βαριές οικονομικές απώλειες, η Τουρκία ήλπιζε σε μια γοργή αποκατάσταση των οικονομικών ανταλλαγών της με την Ρωσία, αλλά η Ρωσία κινείται αργά, ένα βήμα κάθε τόσο. Τούρκοι κατασκευαστές έργων, που υπέστησαν τις μεγαλύτερες ζημιές από τις κυρώσεις, δήλωσαν στα τέλη Ιουνίου ότι προγράμματα κατασκευών αξίας 2 δις ήταν έτοιμα να υπογραφούν, αλλά ελάχιστη πρόοδος έχει σημειωθεί.

Αναφορικά προς τα νωπά φρούτα και λαχανικά, κορυφαία εξαγωγικά προϊόντα προς τη Ρωσία, μόνο τα εσπεριδοειδή πήραν άδεια επανεισόδου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΄Ενωσης Εξαγωγέων Τουρκίας, η Ρωσία, κορυφαίος εισαγωγέας το 2015, έπεσε στην 18η θέση τον Οκτώβριο του 2016, με τις εξαγωγές να έχουν μειωθεί κατά 99%.

Κατά τα στοιχεία Οκτωβρίου της Συνέλευσης Τούρκων Εξαγωγέων, το σύνολο των εξαγωγών ήταν κάτω 5% σε σύγκριση με το 2015. Ο πρόεδρος της οργάνωσης, Μεχμέτ Μπουγούκεκτσι δήλωσε πως η βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία δεν είχε ακόμη αντίκτυπο στις εξαγωγές.

Η απογοήτευση περισφίγγει επίσης και τον τουριστικό τομέα, μετά την αρχική αισιοδοξία περί την συνάντηση Ερντογάν-Πούτιν τον Αύγουστο. Η Ρωσία καθυστέρησε την επανάληψη των πτήσεων Τσάρτερ μέχρι τον Οκτώβριο, όταν τελειώνει η τουριστική σαιζόν. Σύμφωνα με τους αριθμούς του Οκτωβρίου, οι μεγαλύτερες απώλειες του τουριστικού τομέα αφορούν στους Ρώσους επισκέπτες. Στην μεσογειακή Αττάλεια, θέρετρο που προτιμούν οι Ρώσοι παραθεριστές, ο αριθμός των Ρώσων επισκεπτών μειώθηκε περισσότερο του 60% από το 2015 και η απώλεια εσόδων ξεπέρασε τα 5 δις δολάρια.

Ούτε το πρώιμο κλείσιμο δωματίων για το 2017 ενθαρρύνει την αισιοδοξία. Αντιπρόσωποι του τομέα αναφέρουν ότι δεν υπάρχουν αιτήσεις και ήδη θεωρούν το 2017 σαν χαμένη χρονιά. Ο αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Δημοκρατικού Κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης, Οσμάν Σετίν Μπουτάκ, προειδοποίησε για επιτεινόμενη κρίση στον τουριστικό τομέα, υπογραμμίζοντας ότι η εικόνα της Τουρκίας στο εξωτερικό –με τον στρατιωτικό νόμο, τις συλλήψεις δημοσιογράφων και πολιτικών και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις- τρομάζουν όχι μόνο τους Ρώσους αλλά και τους Δυτικούς πιθανούς επισκέπτες.

Η Τουρκία σκέπτεται τώρα μια νέα συγνώμη προς τη Ρωσία για να επιτύχει μιαν επιτάχυνση της προόδου. Σε συνέντευξή του στη ρωσική τηλεόραση ο υπουργός των Εξωτερικών Μεβλούτ Γιαβούσογλου δήλωσε ότι είναι διατεθειμένος να διατυπώσει ο ίδιος την συγνώμη του στη χήρα του Ρώσου πιλότου και πρότεινε την χρηματική αποζημίωση της οικογένειάς του. *

Για τη βαθειά απογοήτευση της Τουρκίας για την βραδύτητα αποκατάστασης των σχέσεων, χαρακτηριστικά είναι όσα είπε στις αρχές του μηνός ο υπουργός των Οικονομικών Νιχάτ Ζεϊμπεκσί. Τονίζοντας ότι είχε πολυάριθμες τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Ρώσο ομόλογό του, ο Ζεϊμπεκσί πρόσθεσε: « Αν πάει έτσι, δεν μπορούμε να πούμε ότι όλα είναι ρόδινα στις σχέσεις μας με τη Ρωσία. Αυτό θα μπορούσε να μας οδηγήσει να πάρουμε μέτρα ο ένας εναντίον του άλλου στο οικονομικό πεδίο και εμείς επίσης θα κάνουμε ό,τι είναι αναγκαίο.»

Παρουσιάζοντας στη Βουλή την σημερινή κατάσταση των τουρκο-ρωσικών σχέσεων την περασμένη εβδομάδα, ο Ζεϊμπεκσί απαρίθμησε τους εξής περιορισμούς: Παραμένουν σε αναστολή τα ταξίδια χωρίς βίζα, οι εξαγωγές φρούτων και λαχανικών, έξη τομείς δραστηριότητας τουρκικών εταιρειών, η απασχόληση Τούρκων εργατών στη Ρωσία και ο αριθμός των αδειών τράνζιτ σε τουρκικά φορτηγά αυτοκίνητα μειώθηκε από 9.000 σε 2.000.

Συνοπτικά: Η Ρωσία εξακολουθεί να κινείται αργά και προσεκτικά στη διαδικασία πού ξεκίνησε η συγνώμη του Ερντογάν, ενώ τα βήματα της Τουρκίας ήταν ουσιαστικά και ταχύτερα. Η Μόσχα περιμένει πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές παραχωρήσεις για κάθε κύρωση που αποσύρει. Καθώς πλησιάζει η πρώτη επέτειος της κατάρριψης του αεροπλάνου, φαίνεται πως τίποτα δεν θα είναι όπως ήταν πριν.»

*Σημ.Μτφρ: Προφανώς σαν πρόσθετο δέλεαρ προς τη Ρωσία, η Τουρκία πρόβαλε χθες την πιθανότητα αγοράς του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Ο Τούρκος υπουργός Αμύνης. Φικρί Ισί, απαντώντας σε ερώτηση (βαλτή;) για την ενίσχυση της τουρκικής αεράμυνας, είπε ότι γίνονται συνομιλίες για τους S-400 και η στάση της Ρωσίας είναι θετική. Πρόσθεσε όμως ότι προχωρούν σε επαφές και με άλλες χώρες και ότι «οι συνομιλίες αυτές θα ενθαρρύνουν το ΝΑΤΟ να προχωρήσει σε σοβαρότερη πρωτοβουλία, ώστε η Τουρκία να αποκτήσει σύστημα συμβατό με τις ανάγκες της συμμαχίας.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ο υπουργός Οικονομίας, Αλεξέι Ουλουκάγιεφ, ήταν υπεύθυνος για το τεράστιο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της ρωσικής κυβέρνησης και είναι ο πιο υψηλόβαθμος κυβερνητικός που έχει συλληφθεί στη Ρωσία μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα το 1991.
Υπό κράτηση βρίσκεται ο Ρώσος υπουργός Οικονομίας Αλεξέι Ουλουκάγιεφ, διότι φέρεται να δωροδοκήθηκε με 2 εκατομμύρια δολάρια για να δώσει μια θετική εκτίμηση στην εξαγορά από την πετρελαιοπαραγωγό Rosneft του 50% των μετοχών της Bashneft, όπως ανακοίνωσε η Επιτροπή Ερευνών της χώρας στη Μόσχα.
Σύμφωνα με την Επιτροπή Έρευνας, η έρευνα αφορά «την παραλαβή από τον υπουργό Οικονομίας Αλεξέι Ουλουκάγιεφ στις 14 Νοεμβρίου 2015, 2 εκατ. δολ. για την θετική εκτίμηση που δόθηκε από το υπουργείο Οικονομίας, η οποία επέτρεψε στην Rosneft να αγοράσει το 50% των μετοχών της Bashneft».
Η Επιτροπή, που υπάγεται άμεσα στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν πρόσθεσε ότι οι κατηγορίες θα απαγγελθούν σύντομα.
Ο υπουργός ήταν υπεύθυνος για το τεράστιο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της ρωσικής κυβέρνησης και είναι ο πιο υψηλόβαθμος κυβερνητικός που έχει συλληφθεί στη Ρωσία μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα το 1991.
 
EURONEWS
Ρωσία: Υπό κράτηση ο υπουργός Οικονομίας - Ύποπτος για υπόθεση δωροδοκίας
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πέσκοφ δήλωσε στο πρακτορείο TASS ότι «αυτή είναι μια σοβαρή κατηγορία» ενώ πρόσθεσε ότι «μόνο ένα δικαστήριο είναι ικανό να αποφανθεί οτιδήποτε».
Η Rosneft, που ελέγχεται από το Κρεμλίνο, πλήρωσε 300 δισεκατομμύρια ρούβλια (5 δισ. δολάρια/4,64 δισ. ευρώ) τον Οκτώβριο για την συναλλαγή. Η συμφωνία έκλεισε στις 12 Οκτωβρίου, σύμφωνα με το πρακτορείο Sputnik. Η Rosneft εξαγόρασε το τμήμα μετοχών της Bashneft που ανήκει στο ρωσικό δημόσιο, και μετέφερε περίπου 5,2 δισ. δολάρια στον προϋπολογισμό του ρωσικού κράτους. Ο Ουλουκάγιεφ είχε δηλώσει τότε ότι υπήρξε άλλος ένας ενδιαφερόμενος αγοραστής ο οποίος απέτυχε να πλειοδοτήσει της Rosneft.
Σύμφωνα με πηγή της Υπηρεσίας που επικαλέστηκε το πρακτορείο Sputnik, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας της Ρωσίας παρακολουθούσε τον υπουργό για πάνω από ένα χρόνο, χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες.
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)