Articles by "Ρωσία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
Ο Πούτιν δήλωσε πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων αφού πήρε                           περισσότερα από ό,τι έδωσε.      
                                   
 
του Marko Marjanović , Russia Insider, 4-5-17

[ Από όλα τα σχετικά διεθνή ρεπορτάζ, υπ’ όψιν του μεταφραστή, αυτό το άρθρο, ρωσικού οργάνου, κρίθηκε το πληρέστερο, καλύτερα πληροφορημένο και πιο αξιόπιστο]

Μετά τις συνομιλίες με τον Ερντογάν στο Σότσι, ο Πούτιν δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι οι ρώσο-τουρκικές σχέσεις έχουν τώρα αποκατασταθεί πλήρως.
Ασφαλώς και οι δύο συνομιλητές εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην καθιέρωση «ζωνών αποκλιμάκωσης» (των συγκρούσεων στη Συρία), που σχεδιάζεται να καλύψουν τους τέσσερεις μείζονες θυλάκους ελέγχου των ανταρτών (Ιντλίμπ, Χομς, Γκούτα, Νταράγια), κάτι που μοιάζει με τις «ζώνες ασφαλείας», για τις οποίες μιλούσε ο Ερντογάν ένα καιρό. Μόνο πως υπό την καλύπτρα αυτών των «ζωνών αποκλιμάκωσης» βρίσκεται η συμφωνία κάτω από την οποία οι Ρώσοι ήθελαν εξ’ αρχής να θέσουν τους αντάρτες και τους υποστηρικτές τους.
Η πρόταση λέει επίσης ότι οι ανταρτικές ομάδες (που θα συμβληθούν) οφείλουν να πολεμήσουν εναντίον του Ισλαμικού κράτους και του Μετώπου Αλ Νούσρα, η Ταχρίρ αλ-Σαμ, παραφυάδα της Αλ-Κάϊντα, που δεν περιλαμβάνονται στην διαδικασία ειρήνευσης.
Οι αντάρτες αποκτούν ζώνη-μη-πτήσεων και αναγνωρίζονται ως νόμιμη αντιπολίτευση, αλλά μόνον αν πολεμήσουν εναντίον της Αλ- Κάϊντα, η τουλάχιστον μείνουν αδρανείς, όταν οι συριακές δυνάμεις και η ρωσική αεροπορία επιχειρούν εναντίον της.
Είναι η ίδια συμφωνία την οποία, με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ και της Τουρκίας, είχαν απορρίψει πολλές φορές στο παρελθόν. Μοιάζει σαν φάντασμα με τη Συμφωνία Λαβρώφ-Κέρυ, του Σεπτεμβρίου 2016, την οποία το Πεντάγωνο σαμποτάρισε τότε, σκοτώνοντας με βομβαρδισμό 100 Σύρους στρατιώτες, στην περικυκλωμένη από τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. πόλη Ντέιρ εζ-Ζορ.
Είναι σπουδαία συμφωνία για τη Δαμασκό, που έσπευσε να δηλώσει την υποστήριξη της. Σημαίνει πως οι αντάρτες πρέπει να αδρανήσουν και να σεβαστούν την ανακωχή, ενώ  οι κυβερνητικές  δυνάμεις εκριζώνουν την Ταχρίρ αλ-Σαμ, που αντιπροσωπεύει τη μισή πολεμική ισχύ της ανταρσίας. Μόλις επιτευχθεί αυτό, τότε εξασφαλίζουν τελικές διαπραγματεύσεις ειρήνης, αλλά μέχρι τότε η ισχύ πίεσης τους θα είναι ακόμη μικρότερη από σήμερα.
Είναι μεγάλο κέρδος για τη Ρωσία ότι ο Ερντογάν συμφωνεί τώρα πως η Αλ-Κάϊντα θα πρέπει να ηττηθεί, ιδιαίτερα αν αυτός τηρήσει τον λόγο του (κάτι για το οποίο δεν είναι γνωστός). ΄Ετσι είναι κατανοητό ότι, σε ανταπόδοση, ο Πούτιν ισχυρίζεται πως οι σχέσεις είναι όσο καλές ήσαν προηγουμένως. Αυτό δεν είναι απαραίτητα ένας τόσο υψηλός πήχυς.
Πράγματι, ο Ερντογάν ίσως να εγκατέλειψε το Σότσι σε διάθεση κάτι λιγότερο του ενθουσιασμού. Λίγες μόνο μέρες πριν, Ρώσοι στρατιώτες σταμάτησαν τις δοκιμαστικές επιθέσεις του εναντίον Κούρδων της Συρίας στον θύλακα  Αφρίν. Ο Ερντογάν εσκεμμένα ανέφερε στα ΜΜΕ πως έδειξε στον Πούτιν φωτογραφίες συναδέλφωσης Ρώσων στρατιωτών με Κούρδους πολιτοφύλακες του YPG, τους οποίους η Τουρκία δαιμονοποιεί ως τρομοκράτες. (Τις φωτογραφίες τράβηξαν επίτηδες Ρώσοι στρατιώτες και τις δημοσίευσαν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης την Τρίτη.)
Σαφώς δεν ήταν ευτυχής ο Ερντογάν ότι οι Ρώσοι μπήκαν ανάμεσα  σ’ αυτόν και τους Κούρδους πολιτοφύλακες, αλλά είναι επίσης σαφές ότι η Μόσχα δεν νοιάζεται ιδιαίτερα, αλλιώς δεν θα είχε διατάξει την κίνηση λίγες μέρες πριν την αναμενόμενη άφιξη του Ερντογάν.
Σε αντάλλαγμα για την πισώπλατη μαχαιριά στη προστατευόμενη του Α-Κάϊντα, ο Ερντογάν αναμφίβολα θέλει διαβεβαιώσεις ότι οι Κούρδοι της Συρίας θα πάρουν όσα λιγότερα γίνεται στον μεταπολεμικό  διακανονισμό, αλλά οι Ρώσοι δεν θα πάνε μέχρι να του επιτρέψουν να πάρει το θέμα στα χέρια του. Δεν τον θέλουν να αποσταθεροποιήσει  μια δύσκολη κατάσταση περισσότερο, ούτε θέλουν έναν απροκάλυπτο ανατροπέα καθεστώτος να εισχωρήσει περισσότερο στη Συρία -με οποιοδήποτε πρόσχημα.
Τις παραμονές της συνάντησης κορυφής, η τουρκική πλευρά ισχυριζόταν πως προσδοκούσε την ολοκλήρωση μιας συμφωνίας για την τουρκική αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Eίχαμε γράψει ότι αυτό είναι άκρως απίθανο. Πράγματι η ρωσική πλευρά μόλις έκανε την ασθενέστερη μνεία ότι το θέμα αυτό εθίγη, αλλά δεν ανέφερε καμιά πρόοδο.
«Οι παραδόσεις των ρωσικών προηγμένων πυραυλικών συστημάτων εδάφους-αέρος S-400 στην Τουρκία συζητήθηκε σε συνάντηση των Ρώσου και Τούρκου Προέδρων, Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν. Το θέμα αυτό εθίγη, όπως άλλα θέματα σχετιζόμενα με τη στρατιωτική και τεχνική συνεργασία», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντιμίτρι Πεσκώφ.«Η στρατιωτική και τεχνική συνεργασία συζητήθηκε σε θετικό τόνο», πρόσθεσε.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Alexander Mercouris, The Duran, 25-4-2017

Πληροφορίες της ρωσικής εφημερίδας Ιζβέστια από πηγή του υπουργείου των Εξωτερικών αναφέρει ότι, ανταποκρινόμενη σε παρακλήσεις των ΗΠΑ, η Ρωσία επανασύνδεσε σιωπηρά την «θερμή γραμμή» επικοινωνίας μεταξύ Ρώσων και Αμερικανών στρατιωτικών στη Συρία.

Η Ρωσία είχε διακόψει αυτή την γραμμή επικοινωνίας σε αντίδραση της αμερικανικής πυραυλικής επίθεσης εναντίον της αεροπορικής βάσεως Αλ-Σαρυάτ της Συρίας στις 6 Απριλίου. ΄Αμεση συνέπεια του μέτρου ήταν η εντυπωσιακή διακοπή των αμερικανικών αεροπορικών επιχειρήσεων, για την αποφυγή του κινδύνου τυχαίας συγκρούσεως με την ρωσική αεροπορία στη Συρία, όπου η Ρωσία –λόγω της παρουσίας των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 και S-300VM Antey- ελέγχει τον εναέριο χώρο.

Αυτή η πτυχή της διακοπής λειτουργίας της «θερμής γραμμής ασφαλείας πτήσεων» ελάχιστα και επιπόλαια αναφέρθηκε από την συστημική ενημέρωση στη Δύση όπως επίσης διέφυγε ανάδειξης και σχολιασμού η δραματική συνέπεια που είχε για τις αμερικανικές αεροπορικές επιχειρήσεις στη Συρία.

Ωστόσο, σε συνδυασμό με την παρουσία των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων στη Συρία, παρέσχε στους Ρώσους την δυνατότητα να αντιδράσουν στον αμερικανικό βομβαρδισμό κατά τρόπο αποφασιστικό και ταυτόχρονα διακριτικό, που απέφευγε την επικίνδυνη κλιμάκωση αλλά καθιστούσε σαφές και δυνατό το ρωσικό μήνυμα.

Αυτό που έκαναν οι Ρώσοι με την αποκατάσταση της «θερμής γραμμής», αφού την είχαν διακόψει επί αρκετές εβδομάδες, ήταν να καταστήσουν σαφές στους Αμερικανούς ότι η ανεμπόδιστη αεροπορική δράση τους στη Συρία εξαρτάται από τη ρωσική συμφωνία και ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να συμφωνήσει εάν οι Αμερικανοί ξαναχτυπήσουν τις συριακές ένοπλες δυνάμεις.

Οι ΗΠΑ επείγοντο να ξαναρχίσουν τις πλήρεις αεροπορικές επιχειρήσεις τους εναντίον των τζιχαντιστών του ΙΚ και γι’ αυτό ήθελαν την ταχύτερη δυνατή επαναλειτουργία του «κόκκινου τηλεφώνου». Οι Ρώσοι, από την πλευρά τους, ήξεραν ότι εάν επέμεναν να κρατούν τη γραμμή κλειστή επί πολύ, σε κάποιο σημείο οι Αμερικανοί θα ήταν αναγκασμένοι –ακόμη και για λόγους γοήτρου- να επαναρχίσουν πλήρεις επιχειρήσεις, ακόμη και με τον κίνδυνο ένοπλης σύγκρουσης με τους Ρώσους.

Και οι δύο πλευρές επομένως είχαν ισχυρό κίνητρο για αποκλιμάκωση.

Είναι βέβαιο ότι οι ΗΠΑ έδωσαν στους Ρώσους την διαβεβαίωση που ζητούσαν –και πράγματι ο Τραμπ, ο ΥΠΕΞ Τίλλερσον και ο Σύμβουλος Ασφαλείας ΜακΜάστερ το έκαναν δημόσια. Είναι ωστόσο απίθανο ότι οι Ρώσοι αποδέχονται οποιεσδήποτε αμερικανικές υποσχέσεις με εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία τους. Γι’ αυτό, κατά τις προσεχείς εβδομάδες θα αρχίσουν διακριτικά να ενισχύουν την αεροπορική άμυνα της Συρίας για να αυξήσουν τους κινδύνους για τους Αμερικανούς οποιασδήποτε νέας επίθεσης εναντίον της. Το είπαν ήδη άλλωστε και θα το κάνουν.

Σε σχέση μάλιστα με τα ανωτέρω, τις τελευταίες μέρες κυκλοφορούν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι οι Ρώσοι σχεδιάζουν να εφοδιάσουν τη Συρία με αντιαεροπορικά συστήματα BUK, Tor και Pantsir, για την αύξηση δραστικότητας της συριακής αεράμυνας.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η γραμμή στρατιωτικής επικοινωνίας αποκαταστάθηκε κατόπιν προσωπικού αιτήματος του υπουργού των Εξωτερικών Ρεξ Τίλλερσον στο Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρώφ. Αυτό θα πρέπει να έγινε στην τηλεφωνική επικοινωνία των δύο ανδρών στις 21 Απριλίου. Και η «θερμή γραμμή» θα αποκαταστάθηκε την επομένη.

Πολιτικοί και εμπειρογνώμονες στη Ρωσία πιστεύουν πως η Ουάσιγκτων αναγκάσθηκε να κάνει αυτό το βήμα, επειδή η έλλειψη συντονισμού με τη Ρωσία θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες.

«Η πολιτική της Ουάσιγκτων είναι πραγματιστική», είπε ο Ιγκόρ Μορόσωφ, μέλος της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της ρωσικής ΄Ανω Βουλής. «Το Στέητ Ντηπάρτμεντ ξέρει καλά ότι η στρατηγική πρωτοβουλία στον εναέριο χώρο της Συρίας είναι στα χέρια των ρωσικών αερο-διαστημικών δυνάμεων. ΄Ετσι, για την αποφυγή οποιωνδήποτε απρόβλεπτων καταστάσεων στο αέρα, οι ΗΠΑ υπέβαλαν αυτό το αίτημα».

Ο Γιούρι Ζίνιν, κορυφαίος ερευνητής στο Κέντρο Συνεργασίας Πολιτισμών, στο Πανεπιστήμιο MGIMO στη Μόσχα, είπε: «Η Ουάσιγκτων υποκίνησε την αντίδρασή μας. Δεδομένου ότι παραβιάστηκε η εθνική κυριαρχία της Συρίας, οι ενέργειές μας μπορούν να χαρακτηριστούν μάλλον μετριοπαθείς. Ιδιαίτερα αυτό θα μπορούσε να είχε οδηγήσει στον θάνατο Αμερικανών συμβούλων και στρατιωτών στη Συρία.»

Με την αναστολή του μηχανισμού ασφαλείας πτήσεων, η Ρωσία σηματοδότησε ότι δεν θα αφήσει τις ΗΠΑ να παίρνουν ασυντόνιστες και μονομερείς αποφάσεις στη Συρία. Προφανώς οι ΗΠΑ έπιασαν το μήνυμα.

Απόδοση: Μιχ. Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Adam Garrie, The Duran, 25-4-2017

Με τον ανωτέρω τίτλο η διαδικτυακή εφημερίδα The Duran, δημοσιεύει το κατωτέρω άρθρο του συνεργάτη της Αdam Garrie, το ενδιαφέρον του οποίου έγκειται στο ότι εκφράζει σαφώς τις ρωσικές απόψεις για το διαμορφούμενο σκηνικό πολεμικής κρίσεως στα Βαλκάνια –της οποίας επιπλέον παρουσιάζει το ιστορικό πλαίσιο.

Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού

Το ΝΑΤΟ και όχι η Ρωσία είναι που ανοίγει ιστορικές πληγές στην πιο ταραγμένη περιοχή της Ευρώπης. Της Ρωσίας η σύγχρονη ανάμειξη στα Βαλκάνια είναι συγκριτικά ελάχιστη. Η Ρωσία κάνει συναλλαγές με την Σερβία, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών, αλλά οι συναλλαγές αυτές δεν έχουν κανένα πιεστικό χαρακτήρα, από τη μια ή την άλλη πλευρά.

Όπως με τον υπόλοιπο κόσμο, η Ρωσία θα ήθελε να έχει καλές εμπορικές σχέσεις με όλες τις βαλκανικές χώρες και όχι μόνο με τα πρώην γιουγκοσλαβικά κράτη. Δεν υπάρχει τίποτε το ασύνηθες σε αυτό ούτε κάτι το ιδιαίτερο σ’ αυτή την επιθυμία. Η Ρωσία ειλικρινά είναι περισσότερο εστιασμένη στην Κεντρικήν Ασία, στην Ανατολικήν Ασία και ακόμη στη Μέση Ανατολή, παρά στα Βαλκάνια.

Οι σχέσεις της Ρωσίας με την περιοχή αυτή είναι κατ’ αρχήν ιστορικές περισσότερο, παρά σύγχρονες.

Από την ιστορική άποψη, οι περισσότερες των Βαλκανικών χωρών χρωστούν την ανεξαρτησία και την σύγχρονη κρατική υπόστασή τους στη Ρωσία.

Η Σερβία ήταν η πρώτη βαλκανική χώρα που εξεγέρθηκε κατά του τουρκικού οθωμανικού ιμπεριαλισμού. Η εξέγερση άρχισε το 1804 και είχε σαν αποτέλεσμα την περιορισμένη αυτονομία της Σερβίας.

Οι ΄Ελληνες ακολούθησαν το 1821. Και το 1829 η Πρώτη Ελληνική Δημοκρατία κατέστη πλήρως ανεξάρτητη από την ιμπεριαλιστική Οθωμανική διοίκηση. Στην αρνητική όψη, πολλές Δυτικές χώρες άρχισαν να ασκούν ένα είδος οικονομικής και ήπιας πολιτικής αποικιοκρατίας επί ενός νεαρού έθνους σε πανάρχαια γη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τον ελληνικό αγώνα της ανεξαρτησίας Ρωσία και Βρετανία συμμάχησαν υπέρ του ελληνικού λαού. Αυτός ήταν ο μοναδικός μεγάλος πόλεμος, μεταξύ 1815 και 1914 στον οποίο η Βρετανία συντάχθηκε με τη Ρωσία εναντίον του υποθετικού Οθωμανού συμμάχου της.

Το 1878 ήταν για τα Βαλκάνια η στιγμή της αλήθειας. Η Ρωσία συνέτριψε τις τουρκικές δυνάμεις στον πόλεμο που κράτησε μεταξύ 1877 και 1878.

Η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, που τερμάτισε τον πόλεμο, αναγνώριζε την πλήρη ανεξαρτησία της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Ρουμανίας. Η Βουλγαρία κατέστη εκ των πραγμάτων ανεξάρτητη, ύστερα από χρόνια κτηνώδους οθωμανικής καταπίεσης και οι περιοχές που τώρα ονομάσθηκαν Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Τέως Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας απολάκτισαν όλες τον οθωμανικό ζυγό.

Ορισμένες από τις διατάξεις της Συνθήκης του Αγ. Στεφάνου τροποποιήθηκαν (σ.μ. Συνέδριο του Βερολίνου,13-6/7-1878) με τη Συνθήκη του Βερολίνου, επειδή Βρετανία και Γαλλία ανησυχούσαν για την αύξηση της ρωσικής επιρροής στη νότια Ευρώπη. Ωστόσο η οθωμανική παρουσία στα Βαλκάνια περιορίστηκε δραστικά και η οθωμανική εξουσία συνέχισε να φθίνει στις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Στη περίπτωση της Βοσνίας και των βορείων Βαλκανίων. Η Αυστρο-Ουγγαρία έγινε δύναμη κατοχής, προκαλώντας την δυσφορία στις αρχές του 20ού Αιώνα, κατάσταση που ώθησε σε εξελίξεις που προκάλεσαν τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όλα αυτά έδωσαν στο αθροιστικό αποτέλεσμα το νόημα ότι η Ρωσία άλλαξε την φορά της ιστορίας στα Βαλκάνια. Επέτρεψε σε μια κατά συντριπτική πλειοψηφία ορθόδοξη περιοχή να ελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό και τελικά και από τη Δυτική κυριαρχία. Πολλοί στην Ευρώπη και στην ευρύτερη Δύση δεν έχουν ακόμη συγχωρήσει τη Ρωσία γι’ αυτό.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί ακόμη λαοί των Βαλκανίων εξακολουθούν να βλέπουν τη Ρωσία με θαυμασμό. Αντιστρόφως, οποτεδήποτε αντιρωσικές κυβερνήσεις εκλέγονται σε βαλκανικά κράτη, πολλοί Ρώσοι αισθάνονται πως οι ιστορικές θυσίες τους ανταμείβονται με αχαριστία. Επιβάλλεται όμως να γίνει αντιληπτό πως ουδέποτε ρωσική κυβέρνηση συμμερίσθηκε αυτή την άποψη, η οποία όμως εκφράσθηκε από αντιπολιτευόμενα κόμματα, όπως το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Ρωσίας.

Αντίθετα με ό,τι λένε τα συστημικά ΜΜΕ, είναι το ΝΑΤΟ και όχι η Ρωσία που βλέπει τα Βαλκάνια υπό το πρίσμα της Ιστορίας, αντί της σημερινής πραγματικότητας. Στα Βαλκάνια, το «Μεγάλο Παιχνίδι» δεν παίζεται σήμερα με τη Ρωσία εναντίον της Τουρκίας. Αυτή τη φορά αφορά τις ανεξάρτητες χώρες, με πληθυσμούς κατά πλειοψηφία ορθοδόξων χριστιανών, που υφίστανται τον ανταγωνισμό του αλβανικού κράτους αλλά και αλβανικής εθνότητας τρομοκρατών, που έχουν αποθρασυνθεί από τον παράνομο πόλεμο του ΝΑΤΟ, το 1999, κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Ρίχνοντας το βάρος του υπέρ των Αλβανών τρομοκρατών, των οργανωμένων εγκληματιών και του διεφθαρμένου αλβανικού κράτους –τόσο διεφθαρμένου ώστε και οι Αλβανοί να διαμαρτύρονται εναντίον του- το ΝΑΤΟ αντιμάχεται την ανεξαρτησία χωρών που μπορεί να οφείλουν την αρχική ανεξαρτησία τους στη Ρωσία αλλά που έχουν σήμερα πολιτικά λιγότερα κοινά σημεία με τη Ρωσία από οποτεδήποτε μετά τις μέρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η ρωσική στήριξη στο Διεθνές Δίκαιο και οι συμπάθειες σε αδελφά έθνη δεν θα έπρεπε να συγχέονται με ανάμειξη. Οι μόνοι ξένοι που ανακατεύονται στα Βαλκάνια είναι τα κράτη του ΝΑΤΟ, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης της Γερμανίας όσο και της Τουρκίας, που θέλει να βάλει πόδι στην πρώην κυριαρχία της, αρχίζοντας από τη σουνιτική μουσουλμανική Βοσνία.

Ο αμερικανικός πόλεμος μέσω πληρεξουσίου εναντίον της Ρωσίας, σε περιοχή όπου η Ρωσία δεν είναι παρούσα, είναι στην πραγματικότητα άλλος ένας πόλεμος για εδάφη, πολιτική επιρροή και πολύ σημαντικότερο για οικονομική επιρροή. Ωστόσο αποτελεί έναν διαφανώς μεταμφιεσμένο πόλεμο εναντίον του Χριστιανισμού, στον οποίο χρησιμοποιείται ένας πλειοψηφικά μουσουλμανικός αλβανικός πληθυσμός, που έχει ριζοσπαστικοποιηθεί θρησκευτικά και πολιτικά.

Το ΝΑΤΟ παίζει με τη φωτιά στα Βαλκάνια. Το κατά πόσο θα κατέβει η Ρωσία μ’ ένα πυροσβεστήρα, είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Το ΝΑΤΟ προσπαθήσει να τραβήξει τη Ρωσία πίσω στα Βαλκάνια. Μέχρι τώρα η ρωσική αρκούδα αντιστέκεται.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

by Jonathan Roth of RiskHedge, 22-4-2017
Μετάφραση.Μ. Στυλιανού

Σε μια αποκλειστική βίντεο-συνέντευξη στο RiskHedge, ένας παλαιός γεωπολιτικός εμπειρογνώμων δηλώνει πως  στις ΗΠΑ κυκλοφορεί ευρύτατα μια εναλλακτική εξιστόρηση της αμερικανικής πυραυλικής επίθεσης της 7 Απριλίου στην αεροπορική βάση Σαϋράτ της Συρίας, σε αντίποινα της υποτιθέμενης χρήσης αερίου Σαρίν από το καθεστώς εναντίον του λαού της Συρίας.
«Δεν έπεσαν όλοι οι πύραυλοι στον στόχο», δηλώνει ο Δρ. Θέοντορ Κάρασικ, ανώτερος σύμβουλος στη Gulf State Analytics. «Οι πύραυλοι υποτίθεται πως ήταν 60. ΄Ενας έπαθε βλάβη σε ένα από τα σκάφη. 36 έφθασαν στον στόχο (*), οι υπόλοιποι όχι. Και εγείρεται το ερώτημα που επήγαν;»
Ο Δρ. Κάρασικ, τέως ανώτερος πολιτικός επιστήμων της Ομάδας Διεθνούς Πολιτικής και Ασφαλείας της RΑΝD Corporation (*),πέρασε την τελευταία δεκαετία τη Μέση Ανατολή και διαθέτει ευρύτατο δίκτυο στην περιοχή.
«Οι απόντες πύραυλοι είτε καταρρίφθηκαν από συστοιχία S-300, ή περιήλθαν σε ρωσικό ηλεκτρονικό έλεγχο και ρίφθηκαν στη θάλασσα.», εξηγεί ο Δρ. Κάρασικ. «Τώρα αυτή η εναλλακτική θεωρία σημαίνει ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν ήδη συγκρουστεί αν θέλετε –τεχνικά- με την χρήση των πυραύλων Τόμαχωκ που αποκρούστηκαν και τέθηκαν υπό ρωσικό έλεγχο.»
Εάν αυτό αληθεύει, σημαίνει ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία είχαν μιαν άμεση στρατιωτική σύγκρουση για πρώτη φορά σε δεκαετίες.
«Αυτό είναι πολύ σημαντικό», λέγει ο Δρ. Κάρασικ, «επειδή εξεικονίζει ότι είχαμε την πρώτη μας αναμέτρηση με τους Ρώσους και τούτο δημιουργεί προηγούμενο για εν δυνάμει μελλοντικές συγκρούσεις μεταξύ της Ουάσιγκτων και της Ρωσίας στο μέτωπο της Συρίας.»
Επιπλέον, η κατ’ αρχήν αιτιολογία την πυραυλικής επίθεσης – βομβαρδισμός με αέριο Σαρίν του λαού της Συρίας από τον Μπάσαρ Αλ- ΄Ασαντ- μπορεί να βασίζεται σε σφάλμα των μυστικών υπηρεσιών.
«Προφανώς η ίδια η επίθεση έγινε σε μια βιομηχανική περιοχή όπου είναι αποθηκευμένα πολλά τοξικά χημικά», είπε ο Δρ. Κάρασικ. «Η επίθεση σ’ αυτό τον χώρο δημιούργησε ένα δηλητηριώδες νέφος, σαφώς ικανό να σκοτώσει και να τραυματίσει εκατοντάδες. Το ζήτημα εδώ  είναι πως, σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση που έχουμε ελευθέρωση βιομηχανικών αερίων, δεν υπάρχει κανενός είδους σχέση με επίθεση τύπου Σαρίν.»
Ο Δρ. Κάρασικ δηλώνει πως το σαρίν είναι ένα άοσμο αέριο, ενώ τα θύματα παραπονούνταν για μια έντονη μυρουδιά. Εξηγεί επίσης ότι το ιατρικό προσωπικό των πρώτων βοηθειών δεν φορούσε γάντια και μάσκες, όπως επιβάλλεται όταν πρόκειται για το δηλητηριώδες σαρίν.
«Ναι, ήταν βιομηχανικά τοξικά αέρια που σκότωσαν και έπληξαν τον κόσμο», δηλώνει ο Δρ. Κάρασικ. «Το αν υπήρχε σαρίν ή όχι δεν έχει αποδειχτεί».
Αυτή η εναλλακτική εκδοχή πηγάζει από διάφορες πλευρές, σύμφωνα με τον Δρα Κάρασικ, και από πηγές στην Ουάσιγκτων, τις χώρες του Κόλπου και τη Ρωσία.
ΤοRiskHedge επικοινώνησε με τον Λευκό Οίκο, το Πεντάγωνο και τη ρωσική πρεσβεία για να σχολιάσουν. Λευκός Οίκος και Πρεσβεία στην ώρα της πρες-κόνφερενς δεν σχολίασαν ακόμη. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου παρέπεμψε στο μπρίφιγκ της 11 Απριλίου, όπου ο στρατηγός Βότελ είχε δηλώσει ότι οι ΗΠΑ στόχευσαν 59 θέσεις στο αεροδρόμιο και έπληξαν τις 57.


Σημειώσεις:

*1: Ο εκπρόσωπος του ρωσικού στρατηγείου είχε δηλώσει πως 23 μόνο πύραυλοι έπεσαν στην αεροπορική βάση.
*2:RAND Corporation: Μια από τις κορυφαίες «δεξαμενές σκέψεων» εξωτερικής πολιτικής
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Μ.Κ. Bhadrakumar*, Indian Punchline, 19-4-17

O Κινέζος υπουργός των Εξωτερικών  ανακοίνωσε σήμερα πως ο Διευθυντής του Γενικού Γραφείου του Κ.Κ.Κ. Λι Ζανσού θα επισκεφθεί τη Ρωσία στις 25-27 Απριλίου, με πρόσκληση του ομολόγου του, επικεφαλής της προεδρικής διοίκησης στο Κρεμλίνο Αντόν Βάϊνο. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών στο Πεκίνο δήλωσε πως οι δυο άνδρες θα συζητήσουν για τις σχέσεις  Κίνας και Ρωσίας «όπως είχε προηγουμένως αποφασιστεί από τους ηγέτες των δύο χωρών» και ότι η κινεζική πλευρά αναμένει με εμπιστοσύνη ότι η συνάντηση θα γαλβανίσει ακόμη περισσότερο τους σινο-ρωσικούς δεσμούς.
Του Λι Ζανσού θα είναι η δεύτερη, τον Απρίλιο, επίσκεψη κορυφαίου Κινέζου αξιωματούχου στη Μόσχα. Ο πρόεδρος  Βλαντιμίρ Πούτιν είχε δεχτεί τον Πρώτο Αντιπρόεδρο της Κίνας, Ζανγκ Γκαολί ( μέλος επίσης της Εκτελεστικής Επιτροπής του  Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΚ) στο Κρεμλίνο στις 13 Απριλίου, ημέρα της επίσκεψης του Αμερικανού υπουργού των Εξωτερικών, Ρεξ Τίλλερσον στη Μόσχα.
Ο Ζανγκ είναι ένας από τους οικονομικούς τσάρους του κινεζικού συστήματος και οι συνομιλίες του με τους Ρώσους αξιωματούχους εστιάσθηκαν στις κινεζικές επενδύσεις στη Ρωσία και στην ενεργειακή συνεργασία. Αλλά μέρος της αποστολή του ήταν και η προετοιμασία της «επίσκεψης εργασίας» που θα πραγματοποιήσει ο Πρόεδρος Πούτιν, στις 14-15 Μαΐου στο Πεκίνο, στα πλαίσια της συνόδου κορυφής, για τα εγκαίνια από τον Πρόεδρο Ξι Ζινπινγκ του έργου «Μια Ζώνη, Μια Οδός».
Οι προσεχείς συνομιλίες του Λι Ζανσού στο Κρεμλίνο θα είναι εξαιρετικής σπουδαιότητας. Το κορυφαίο όργανο της κεντρικής επιτροπής του κινεζικού Κ.Κ. (που στην κρατική ιεραρχία έρχεται αμέσως μετά τον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος και Πρόεδρο  Ξι Ζινπίνγκ) μόνο με την Ρωσία έχει τέτοια θεσμική αποστολή ετήσιων διαβουλεύσεων, παρόλο που η Ρωσία δεν είναι μια κομμουνιστική χώρα.
Ο Λι Ζανσού είναι ο κυριότερος συνεργάτης του Κινέζου Προέδρου. Και ο ομόλογός του Αντόν Βάϊνο αναφέρει κατ’ ευθείαν στον Πρόεδρο Πούτιν. Ο συμβολισμός γίνεται αμέσως αντιληπτός. Σε λειτουργικό επίπεδο, αυτή η μοναδική διευθέτηση εξασφαλίζει στη δυναμική και τον παλμό των σινο-ρωσικών σχέσεων να έχουν παρούσα την προσωπική φροντίδα των Ξι Ζινπίνγκ και Πούτιν. Κοντολογίς, υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι δυο χώρες αποδίδουν στη σχέση τους την πρώτη προτεραιότητα.
Ιδιαίτερης σημασίας είναι η επιλογή του χρόνου επίσκεψης του Λι Ζανσού. Η αμερικανική κυβέρνηση εκόμπαζε απροκάλυπτα την περασμένη εβδομάδα ότι μεταξύ του Προέδρου Τραμπ και του Ξι Ζινπίνγκ είχε αναπτυχθεί μια ειδική χημεία, μετά τη συνάντησή τους στη Φλώριδα στις 7-8 Απριλίου και ότι τώρα η Κίνα βοηθούσε δραστήρια τις ΗΠΑ στον χειρισμό του Κορεατικού προβλήματος.
Επιπλέον, τόσο ο Τραμπ όσο και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Μακ Μάστερ  καυχόντουσαν ανοικτά ότι  η αποχή της Κίνας στη ψηφοφορία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Συρία ήταν καρπός της θαυμάσιας προσωπικής χημείας μεταξύ των δύο προέδρων.
΄Οσο κι’ αν είναι απίστευτο, ο Μακ Μάστερ προχώρησε στους κομπασμούς σε τηλεοπτική συνέντευξη στο ABC, τη Κυριακή, λέγοντας πως ο Τραμπ πέτυχε να δημιουργήσει αποστάσεις μεταξύ Ρωσίας και Κίνας στο Θέμα της Συρίας και ότι η Ρωσία βρέθηκε απομονωμένη στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Πρόκειται βέβαια για ανόητον ισχυρισμό, όπως αποδεικνύεται και από το κοινό ανακοινωθέν των χωρών BRICS για τη Συρία της 12 Απριλίου, που ουσιαστικά στηρίζει τη θέση της Ρωσίας.
Προφανώς ο Μακ Μάστερ είναι νεοσσός στη διεθνή διπλωματία και η έλλειψη πείρας του φάνηκε στη συνέντευξη. Αλλά πάντως συμβαίνει να είναι Σύμβουλος Ασφαλείας του Τραμπ και όσο κι’ αν είναι ένας δυσλεξικός υποστράτηγος με γλώσσα μωρού στον κόσμο της πολιτικής, η φωνή του εκφράζει εξουσία. Ιδού τι είπε:
«Αυτό που ξέρουμε είναι ότι, εν μέσω της απάντησής του στη μαζική δολοφονία του συριακού καθεστώτος, ο πρόεδρος και η πρώτη κυρία, παρέθεσαν μιαν εξαιρετικά επιτυχημένη διάσκεψη, κορυφής, με τον Πρόεδρο Ξι και την ομάδα του. Και όχι μόνο δημιούργησαν μια πάρα πολύ θερμή σχέση. . .αλλά συνεργάστηκαν τόσο καλά σε σχέση με τη μαζική δολοφονία από το καθεστώς ΄Ασαντ, σε σχέση με την ψηφοφορία στον ΟΗΕ.
«Πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ξι ήταν θαρραλέος διαχωρίζοντας τη θέση του από τους Ρώσους, απομονώνοντας πράγματι τους Ρώσους και τους Βολιβιανούς… Και πιστεύω πως ο κόσμος είδε και ότι αυτοί (οι Κινέζοι) είδαν καλά, σε ποια λέσχη θέλεις να συμμετέχεις. Στη ρωσο-βολιβιανή λέσχη; ΄Η στη λέσχη με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δουλεύοντας μαζί για τα αμοιβαία συμφέροντα και τα συμφέροντα της ειρήνης και ασφάλειας;»
Ο Μακ Μάστερ προφανώς σκέφθηκε, έτσι από σκέτη αφέλεια, ότι μ’ αυτές τις σκληρές φράσεις έδινε μια γροθιά και έβγαζε τους Ρώσους νοκ-άουτ. ΄Οποιο κι’ αν ήταν το παιχνίδι του Τραμπ για να βάλει μια σφήνα στις σινο-ρωσικές σχέσεις, εκμεταλλευόμενος το ενδιαφέρον του Ξι  για «μια νέα σχέση μεταξύ μεγάλων δυνάμεων», είναι παραλογισμός να πιστεύει ότι το Πεκίνο θα δεχόταν οποιαδήποτε διάβρωση της σινο-ρωσικής συνεννόησης.
Το ζήτημα είναι πως, τόσο για την Κίνα όσο και για τη Ρωσία, η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα στη διεθνή πολιτική είναι να απωθήσουν μακριά την αμερικανική ηγεμονία και εδώ δεν χωρεί ούτε τσιγαρόχαρτο μεταξύ τους για το προβλεπτό μέλλον. Σε απλή διατύπωση, η σχέση αυτή εξασφάλισε και στις δυο χώρες «στρατηγικό βάθος» για την προστασία των θεμελιωδών συμφερόντων τους, ενώ  παράλληλα  μπορούν να διαχειρίζονται ειδικά θέματα  στις σχέσεις τους  με τις ΗΠΑ.
Ποτέ δεν θα μάθουμε αν η επίσκεψη του Λι Ζανσού είναι επίσκεψη ρουτίνας, ή αποφασίσθηκε σε συσχετισμό με  την πονηρή επιχείρηση Τραμπ, για την εισαγωγή δαιμονίων στις σινο-ρωσικές σχέσεις. Σε κάθε περίπτωση το Πεκίνο δείχνει να καταβάλλει τη μέγιστη προσπάθεια να  αποδείξει την υψηλότατη προτεραιότητα που αποδίδει στην διαφύλαξη της απόλυτης αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τη Ρωσία.

Η επίσκεψη του Λι Ζανσού στη Μόσχα και οι διαβουλεύσεις του στο Κρεμλίνο σίγουρα θα κάνουν τους Τραμπ και Μακ Μάστερ να μοιάζουν με δυο κολοκύθες της επαρχίας που έχασαν τον δρόμο τους για την πρωτεύουσα.

*Ο Μ.Κ. Bhadrakumar*είναι  Ινδός τέως διπλωμάτης, πρέσβης μεταξύ πολλών χωρών και στη Τουρκία και οξυδερκής αναλυτής της διεθνούς πολιτικής. Τα άρθρα του αναδημοσιεύονται σε πολλά σοβαρά όργανα της διεθνούς δημοσιότητας.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Τσετσενία φυλακίζει γκέι ανθρώπους σε στρατόπεδα βασανιστηρίων. Είναι τόσο απάνθρωπο, όσο ακούγεται. Όμως μια τεράστια παγκόσμια κατακραυγή μπορεί να τους πιέσει να τα κλείσουν. Λάβε μέρος στην επείγουσα εκστρατεία με ένα κλικ και διάδωσέ το παντού. Ας κάνουμε την έκκληση τεράστια!
ΥΠΟΓΡΑΦΩ

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες,

Η Τσετσενία φυλακίζει γκέι ανθρώπους σε στρατόπεδα βασανιστηρίων, και είναι τόσο φρικτά όσο δεν φαντάζεσαι. Tους κάνουν ηλεκτροσόκ και τους βασανίζουν μέχρι να αποκαλύψουν ονόματα άλλων γκέι αντρών. Κάποιοι ήδη πέθαναν απ’ το πολύ ξύλο. 

Η απαγωγή και φυλάκιση ομοφυλόφιλων σε στρατόπεδα είναι κάτι που θα έκαναν οι Ναζί. Είναι απάνθρωπο και εξοργιστικό, αλλά υπάρχει σχέδιο για να τους σταματήσουμε.

Το Avaaz θα δυναμώσει τη φωνή των γενναίων ακτιβιστών της Τσετσενίας στα ΜΜΕ και θα χρησιμοποιήσει την τεράστια παγκόσμια κατακραυγή μας για να σταματήσουν οι διώξεις. Υπόγραψε το παρακάτω ψήφισμα με ένα κλικ και διάδωσέ το παντού. Ας φτάσουμε το 1 εκατ. υπογραφές:

Κλείστε τα στρατόπεδα βασανισμού γκέι ανθρώπων

Προς τον πρόεδρο Πούτιν και τις ρωσικές αρχές:

Ως πολίτες από όλο τον κόσμο, σας ζητάμε να σταματήσετε επειγόντως τις διώξεις ομοφυλόφιλων στην Τσετσενία και να σεβαστείτε τις αξίες της δικαιοσύνης και της ανεκτικότητας.

Κλείστε τα στρατόπεδα βασανισμού γκέι ανθρώπων

Είναι πολύ απάνθρωπο για να το χωρέσει ο νους. Αλλά η Τσετσενία κυβερνιέται εδώ και χρόνια από έναν πρόεδρο που καταπατά ασύστολα τα ανθρώπινα δικαιώματα με την υποστήριξη της Ρωσίας. Οι αξιωματούχοι του, όταν ρωτήθηκαν για τα στρατόπεδα βασανιστηρίων, αρνήθηκαν ακόμη και την ύπαρξη ομοφυλόφιλων στη χώρα. Συγκεκριμένα δήλωσαν: «Αν υπήρχαν τέτοια άτομα στην Τσετσενία, δε θα χρειαζόταν να ασχοληθούν μαζί τους οι αρχές, αφού οι συγγενείς τους θα τους είχαν ήδη στείλει στον αγύριστο».

Η αξιόλογη οργάνωση International Crisis Group δημοσίευσε μαρτυρίες ανθρώπων που δραπέτευσαν από αυτά τα στρατόπεδα για να τραβήξει την παγκόσμια προσοχή.

Ας αδράξουμε αυτήν την ευκαιρία για να δημιουργήσουμε μια τεράστια κατακραυγή και να βγάλουμε στη φόρα τις βάρβαρες πρακτικές της Ρωσίας και της Τσετσενίας. Λάβε μέρος στην εκστρατεία πατώντας παρακάτω και διάδωσέ την παντού:

Κλείστε τα στρατόπεδα βασανισμού γκέι ανθρώπων
Πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα μοιάζουν να είναι εκτός ελέγχου. Όμως κάθε μέρα έχουμε δύο επιλογές: να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στη φρίκη που ξεδιπλώνεται ή να κάνουμε κάτι για να τη σταματήσουμε. Ας επιλέξουμε όλοι μαζί τη δράση, την αγάπη και την αλληλεγγύη για να σταθούμε στο πλευρό των τρομοκρατημένων οικογενειών της Τσετσενίας που κινδυνεύουν να χάσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Με ελπίδα και αποφασιστικότητα,
Rewan, Emma, Fatima, Sarah και όλη η ομάδα του Avaaz 

Περισσότερες πληροφορίες: Φρίκη στην Τσετσενία: Στρατόπεδα συγκέντρωσης για ομοφυλόφιλους – Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες όσων απέδρασαν – Documento
http://www.documentonews.gr/article/frikh-sthn-tsetsenia-stratopeda-sygkentrwshs-gia-omofylofiloys-sygklonizoyn-oi-martyries-oswn-apedrasanΑπαγωγές, ξυλοδαρμοί και βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ: Συγκλονιστικές μαρτυρίες από τις διώξεις κατά των ομοφυλοφίλων στην Τσετσενία – LiFO
http://www.lifo.gr/now/world/141047Τσετσενία: Στην κόλαση του Καντίροφ «δεν υπάρχουν γκέι» – Protagon
http://www.protagon.gr/epikairotita/tsetsenia-stin-kolasi-tou-kantirof-den-yparxoun-gkei-44341391654Ρεπορτάζ: Ομοφυλόφιλοι άνδρες συλλαμβάνονται και θανατώνονται στην Τσετσενία (στα Αγγλικά) – The World Post
http://www.huffingtonpost.com/entry/chechen-gays-arrested-killed-reports-say_us_58e12a65e4b0b3918c843db6

Σύμφωνα με αναφορές, γκέι άνδρες εξαφανίζονται στην Τσετσενία (στα Αγγλικά) – CNN
http://www.cnn.com/2017/04/04/europe/chechnya-gay-men-reported-missing/Μετά τον Χίτλερ τη δεκαετία του '30 η Τσετσενία ανοίγει το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης για ομοφυλοφίλους, όπου σύμφωνα με ακτιβιστές οι γκέι βασανίζονται με ηλεκτροσόκ και ξυλοκοπούνται μέχρι θανάτου (στα Αγγλικά) – Mail Online
http://www.dailymail.co.uk/news/article-4397118/Chechnya-opens-concentration-camp-homosexuals.html 
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Ricky Twisdale, Τhe Duran, 15-4-17

Η Ουάσιγκτων μόλις έριξε την « Μητέρα Όλων των Βομβών» στο Αφγανιστάν. Αλλά η Μόσχα έχει κατασκευάσει τον «Πατέρα Όλων των Βομβών», προ δεκαετίας.

Τα Δυτικά ΜΜΕ μπορεί να φλυαρούν για την ρίψη της ΜΟΤΒ στο υπόγειο οχυρό στο Αφγανιστάν (που είχαν διανοίξει οι Αμερικανοί), αλλά δεν είναι αυτή η μεγαλύτερη συμβατική βόμβα που κατασκευάσθηκε ποτέ.

Αυτή η διάκριση ανήκει στον ΠΟΤΒ (πατέρα Όλων Των Βομβών), με τετραπλή ισχύ, που κατασκευάστηκε στη Ρωσία προ δεκαετίας.

Μπορείτε να δείτε εδώ τη δράση του:



Τις λεπτομέρειες μετέδωσε το R. T.:

Μπορεί να έχει απόδοση 44 τόνων κατά την πυροδότηση, σε σύγκριση με τους 11 τόνους απόδοσης της «Μητέρας». Και σε αντίθεση με την αμερικανική έκδοση, είναι μικρότερη και ζυγίζει 7,100 κιλά, αντί των 8,200.

Η ρωσική βόμβα εκρήγνυται στον αέρα, χρησιμοποιώντας και το οξυγόνο της ατμοσφαίρας για να διευρύνει την δραστική εμβέλεια, καθώς εξαερώνει στόχους και συντρίβει τεχνικά συγκροτήματα. Τα αέρια καίγονται στην ακτίνα της εκρήξεως δημιουργώντας κενό, το οποίο απορροφά τα αντικείμενα προς το κέντρο της.

Μετά την δοκιμή της το 2007, σε απροσδιόριστη τοποθεσία, το αποτέλεσμα περιγράφεται ως μια έκταση καμένης γης, που έμοιαζε με σεληνιακό τοπίο.

Ο υπαρχηγός των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων Αλεξάντερ Ρούσκιν, είχε δηλώσει ότι η βόμβα έδειξε ότι « η αποτελεσματικότητα και οι ικανότητές της είναι συγκρίσιμες με των πυρηνικών όπλων, ενώ η χρήση αυτού του όπλου δεν μολύνει και δεν καταστρέφει το περιβάλλον όπως τα πυρηνικά όπλα.»

Ωστόσο, η Ουάσιγκτων δεν έχει λόγους να ζηλεύει. Οι Αμερικανοί διαθέτουν πάντοτε το παγκόσμιο ρεκόρ στον εξοπλισμό και στην εκπαίδευση των πιο θανάσιμων ισλαμιστών τρομοκρατών.

Mετάφραση: Μ.Σ.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς 6-4-17

Θα ξενίσει η ιδιότυπη προσωπική ερμηνεία των τελευταίων δραματικών ανατροπών στην Ουάσιγκτων και στη Συρία, από τον πολύπειρο και ερεθιστικά αθυρόστομο συντάκτη αυτού του άρθρου. Συμβαίνει όμως ο σοφός καθηγητής Ρόμπερτς να έχει πρώτος, προ διμήνου και πλέον, αναγγείλει την πανωλεθρία του Τραμπ από το Βαθύ κράτος, με τον εξαναγκασμό του στρατηγού Φλιν σε παραίτηση από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας -απ’ όπου προχθές αποβλήθηκε και ο Στηβ Μπάνον, στρατηγικός εγκέφαλος του νέου προέδρου. Επιβεβαίωση ιδιαίτερης οξυδέρκειας, που συνιστά την προσοχή στις επισημάνσεις του Δρα Ρόμπερτς:

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού

Η Ουάσιγκτων ξανάνοιξε τη σύρραξη με την επίθεση πυραύλων Τόμαχωκ στις αεροπορικές βάσεις της Συρίας. Τα ρώσο- συριακά αντιαεροπορικά συστήματα δεν εμπόδισαν την επίθεση.

Το Κατεστημένο της Ουάσικτων επαναδιακήρυξε τον έλεγχό του. Πρώτα ο Φλιν και τώρα ο Μπάνον. Ό,τι έμεινε στην κυβέρνηση Τραμπ είναι οι Σιωνιστές και οι παράφρονες στρατηγοί που θέλουν πόλεμο με τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν, τη Συρία και τη Βόρειο Κορέα.

Δεν υπάρχει κανείς στον Λευκό Οίκο να τους σταματήσει. Πείτε αντίο στις ομαλές σχέσεις με τη Ρωσία.

Η επανέναρξη της σύρραξης στη Συρία έχει στηθεί. Αυτό είναι το νόημα της επίθεσης με χημικά, για την οποία η Ουάσιγκτων κατηγορεί τη Συρία παρά την έλλειψη αποδείξεων. Είναι απολύτως φανερό ότι η χημική επίθεση έχει οργανωθεί από την Ουάσιγκτων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο υπουργός των Εξωτερικών Ρεξ Τίλλερσον είχε προειδοποιήσει τη Ρωσία ότι είναι σε εξέλιξη μέτρα για την απομάκρυνση του προέδρου ΄Ασαντ και ότι ο Τραμπ συμφωνεί.

Η απομάκρυνση του ΄Ασαντ επιτρέπει στην Ουάσιγκτων να επιβάλει άλλη μια μαριονέτα της σε μουσουλμανικούς λαούς, να ανατρέψει άλλη μια κυβέρνηση που αντιτίθεται στην κλοπή της Παλαιστίνης από το Ισραήλ και που δίνει στον Τίλλερσον της Exxon και στους νεοσυντηρητικούς ηγεμονιστές τη δυνατότητα να αποκλείσουν το ρωσικό φυσικό αέριο από την Ευρώπη. Με τον ελεγχόμενο από την Ουάσιγκτων αγωγό αερίου, από το Κατάρ στην Ευρώπη μέσω Συρίας.

Αγνοώντας όλα αυτά τα αμερικανικά πλεονεκτήματα, η ρωσική κυβέρνηση δίσταζε να τελειώσει την απελευθέρωση της Συρίας από το προστατευόμενο της Ουάσιγκτων Ισλαμικό Κράτος. Οι Ρώσοι δίσταζαν και χρονοτριβούσαν επειδή έτρεφαν τελείως φρούδες ελπίδες πως θα πετύχαιναν μιαν εταιρική σχέση με την Ουάσιγκτων μέσω μια κοινής προσπάθειας κατά της τρομοκρατίας.

Αυτή ήταν μια γελοία ιδέα, αφού η τρομοκρατία είναι όπλο της Ουάσιγκτων. Εάν η Ουάσιγκτων μπορέσει να βγάλει τη Ρωσία από τη μέση, με απειλές ή και νέες ανεδαφικές ρωσικές ελπίδες για «συνεργασία», η τρομοκρατία θα στραφεί στη συνέχεια εναντίον του Ιράν σε μεγάλη κλίμακα. Και όταν πέσει το Ιράν, η τρομοκρατία θ’ αρχίσει να δουλεύει στη Ρωσική Ομοσπονδία και στη κινεζική επαρχία που συνορεύει με το Καζακστάν. Η Ουάσιγκτων έχει ήδη δώσει μια γεύση της με αμερικανικής στήριξη τρομοκρατίας στην Τσετσενία. Περισσότερη θα ακολουθήσει.

΄Αν η ρωσική κυβέρνηση δεν είχε διστάσει να καθαρίσει το Ισλαμικό Κράτος από τη Συρία όταν η Ρωσία πήρε απροσδόκητα την πρωτοβουλία από τη Δύση, η Συρία δεν θα αντιμετώπιζε τώρα τη διαίρεση ή τη νέα αμερικανική απόφαση να ανατρέψει τον ΄Ασαντ για τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Αλλά οι Ρώσοι, βαυκαλιζόμενοι από όνειρα συνεργασίας με την Ουάσιγκτων, έφεραν και τη Συρία και αυτούς τους ίδιους σε δυσχερή θέση.

Οι Ρώσοι έδραξαν την ευκαιρία και κατέπληξαν τον κόσμο όταν δέχθηκαν την πρόσκληση της συριακής κυβέρνησης και μπήκαν στον πόλεμο. Η Ουάσιγκτων ήταν ανήμπορη. Η ρωσική επέμβαση αμέσως έστρεψε την εξέλιξη εναντίον των τζιχαντιστών. Τότε ξαφνικά ο Πούτιν ανακοίνωσε πως η Ρωσία αποσύρεται, ισχυριζόμενος, όπως ο Μπους στο αεροπλανοφόρο, «η αποστολή εκτελέστηκε».

Αλλά η αποστολή δεν είχε εκτελεστεί και η Ρωσία ξαναγύρισε, διατηρώντας την πρωτοβουλία αλλά έχοντας χάσει έδαφος από την παράλογη αποχώρηση. ΄Αν η μνήμη δεν με απατά, αυτή η ιστορία τους μπες-βγες παίχτηκε δύο φορές. ΄Επειτα, όταν η Ρωσία είχε ουσιαστικά κερδίσει τον πόλεμο, σταμάτησε πριν από το τέρμα με την μάταιη προσδοκία ότι τώρα η Ουάσιγκτων τελικά θα συνεργαστεί με τη Ρωσία για ν’ αποτελειώσει το τελευταίο οχυρό του Ισλαμικού Κράτους. Αντ’ αυτού, οι ΗΠΑ έστειλαν στρατιωτικές δυνάμεις να εμποδίσουν τις ρώσο-συριακές προελάσεις. Ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών διαμαρτυρήθηκε, αλλά η Ρωσία δεν χρησιμοποίησε την στρατιωτική υπεροχή της στο πεδίο για να παραμερίσει τις συμβολικές αμερικανικές δυνάμεις και να φέρει σε τέλος τη σύρραξη.

Τώρα η Ουάσιγκτων απευθύνει «προειδοποιήσεις» στη Ρωσία να μη σταθεί το δρόμο της Ουάσιγκτων. Θα μάθει ποτέ η ρωσική κυβέρνηση ότι συνεργασία με την Ουάσιγκτων σημαίνει μόνο: Υπόγραψε πως θα με υπηρετείς.

Τώρα για τη Ρωσία μόνη εναλλακτική επιλογή είναι να πει στην Ουάσιγκτων να πάει στον διάολο, ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να της επιτρέψει να διώξει τον ΄Ασαντ. Αλλά η ρωσική Πέμπτη Φάλαγγα, που είναι σύμμαχος με τη Δύση, θα επιμείνει πως η Ρωσία θα μπορέσει τελικά να κερδίσει τη συνεργασία της Ουάσιγκτων αν θυσιάσει τον ΄Ασαντ. Φυσικά η συγκατάθεση της Ρωσίας θα καταστρέψει την εικόνα της ρωσικής δύναμης και θα χρησιμοποιηθεί για να στερήσει τη Ρωσία του ξένου συναλλάγματος από την πώληση φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Ο Πούτιν είχε πει πως η Ρωσία δεν μπορεί να εμπιστευτεί την Ουάσιγκτων. Αυτό είναι το σωστό συμπέρασμα από τα γεγονότα. Αλλά τότε γιατί η Ρωσία επιμένει να εγκλωβίζεται σε διλήμματα, επιζητώντας τη συνεργασία με την Ουάσιγκτων;

«Συνεργασία με την Ουάσιγκτων» έχει μόνο μιαν έννοια. Σημαίνει υποταγή στην Ουάσιγκτων.

Ο Πούτιν έχει καθαρίσει τη Ρωσία μόνο εν μέρει. Η χώρα παραμένει γεμάτη Αμερικανούς πράκτορες. Θα πέσει και ο Πούτιν στο Κατεστημένο της Ουάσιγκτων όπως έπεσε και ο Τραμπ;

Είναι απίστευτο πόσο λίγο τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που ζώνει τη Ρωσία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Τουλάχιστον 10 άνθρωποι σκοτώθηκαν από έκρηξη στο μετρό της Αγίας Πετρούπολης, ενώ πάνω από 50 είναι οι τραυματίες.

Σύμφωνα με πηγή στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, δεν επρόκειτο για δύο - όπως μεταδόθηκε νωρίτερα από ρωσικά ΜΜΕ - αλλά για μία έκρηξη που σημειώθηκε μεταξύ δύο σταθμών.

Νωρίτερα, πηγή που επικαλέστηκε το πρακτορείο RIA, ανέφερε πως εκρήξεις σημειώθηκαν σε δύο διαδοχικούς σταθμούςτου μετρό της ρωσικής πόλης, την Σέναγια Πλόσαντ και την Τεκνολογκίσεσκι Ινστιτούτ.

Το πρακτορείο Interfax μετέδωσε πως ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν γεμάτος με σφαιρίδια ώστε να προκληθούν περισσότερα θύματα.Πληροφορίες αναφέρουν ότι εντοπίστηκε και τρίτος εκρηκτικός μηχανισμός που δεν εξερράγη.
Αυτόπτες μάρτυρες κατέγραψαν σκηνές πανικού.



Φωτογραφίες δείχνουν πυκνό καπνό σε αποβάθρες και άλλους χώρους και ένα βαγόνι τρένου να έχει σχεδόν καταστραφεί.

Ο δημοσιογραφικός ιστότοπος Life News δημοσιοποίησε φωτογραφίες όπου φαίνεται να έχει ανατιναχθεί η πόρτα ενός βαγονιού, καθώς και τραυματιών που κείτονται στην αποβάθρα.


πηγή
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πληροφορίες του Ρώυτερ αναφέρουν ότι ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Ρεξ Τίλλερσον προτίθεται να μη συμμετάσχει στην ετήσια σύνοδο των υπουργών εξωτερικών των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στις 5 και 6 Απριλίου, προκειμένου να βρίσκεται στην Ουάσιγκτων κατά την εκεί πρώτη επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας και μετά μία εβδομάδα θα επισκεφθεί τη Μόσχα

Το Ρώυτερ προσθέτει ότι δύο πρώην αξιωματούχοι της προηγούμενης αμερικανικής κυβέρνησης δήλωσαν στο πρακτορείο ότι «η απόφαση να μην πάει στη σύνοδο του ΝΑΤΟ και να επισκεφθεί τη Μόσχα απειλεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ο Τραμπ δίνει την προτεραιότητα στις συναλλαγές με τα μεγαλύτερα έθνη από τα μικρότερα που έχουν ανάγκη την Ουάσιγκτων για την ασφάλειά τους.»

Οι πληροφορίες αυτές του βρετανικού πρακτορείου, που δεν έχει φανεί σπάταλο σε αντικειμενική παρουσίαση του νέου Προέδρου, μεταδίδονται την επομένη εντυπωσιακών δηλώσεων του διευθυντή του Εφ Μπι Άϊ Τζέϊμς Κόμυ στην εξεταστική επιτροπή του Κογκρέσου, πού 1ον κατέθεσε ότι δεν διαπιστώθηκε κατασκόπευση του προεκλογικού επιτελείου Τραμπ από τον Ομπάμα και 2ον ότι όντως οι ρωσικές υπηρεσίες αναμείχθηκαν με επιχειρήσεις υποκλοπών στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές, σε βάρος της υποψηφιότητας Κλίντον. Αρνήθηκε όμως πεισματικά να γίνει σαφέστερος.

Ο εκπρόσωπος του Στέητ Ντηπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ, σε σχετικήν ερώτηση, απάντησε ότι δεν έχει σχόλιο επί του παρόντος, εάν ο κ. Τίλλερσον δεν θα συμμετάσχει στο ΝΑΤΟ αλλά θα μεταβεί στη Μόσχα.

Πρώην διπλωμάτης του ΝΑΤΟ δήλωσε στο Ρώυτερ πως ελπίζει ότι ο κ.Τίλλερσον θα βρει τρόπο να παραστεί και στις δυο συναντήσεις, ενδεχομένως με αλλαγή της ημερομηνίας συνόδου του ΝΑΤΟ. «Μπροστά στην πρόκληση που αντιπροσωπεύει η Ρωσία, δεν είναι -είπε- μόνο υπόθεση των ΗΠΑ αλλά και της Ευρώπης. Είναι ζωτική ανάγκη να παρουσιάσουμε ένα μέτωπο ενότητας απέναντι στη Μόσχα.»

Αμερικανικά μέσα ελεύθερης πληροφόρησης, σχολιάζοντας την εντυπωσιακή πληροφορία του Ρώυτερ, σημειώνουν πως με τη διαρροή του προγράμματος του υπουργού των Εξωτερικών την επομένη των εντυπωσιακών καταθέσεων των επικεφαλής των υπηρεσιών FBI και NSA κ.κ. Κόμυ και Ρότζερς στην εξεταστική επιτροπή, ο Πρόεδρος Τραμπ μπορεί να θέλει να δείξει στην αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη ότι ελάχιστα τον απασχολούν τα λεχθέντα των αξιωματούχων της πρώην κυβέρνησης Ομπάμα και ότι οι προτεραιότητές του μένουν αναλλοίωτες, η διευκρίνιση των σχέσεων με τη Ρωσία και η υποχρέωση των χωρών του ΝΑΤΟ να πληρώσουν το δίκαιο μερίδιό τους στις δαπάνες της συμμαχίας.

Μ.Σ.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ανακοίνωση του Ρωσικού ΥΠΕΞ Καταγγέλλει Δυτικές Επεμβάσεις 
στην Εσωτερική Πολιτική της ΠΓΔΜ



Του Μιχαήλ Στυλιανού

Το ρωσικό υπουργείο των Εξωτερικών ανακοίνωσε χθες την ανησυχία του για την πολιτική κρίση στα Σκόπια, «την οποία προκάλεσε η χονδροειδής εξωτερική επέμβαση στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της χώρας», αναφέρει δημοσίευμα της Ευρασιατικής Επιθεώρησης.

Στην ανακοίνωσή του το ρωσικό ΥΠΕΞ αναφέρει ότι « με την ενεργό υποστήριξη ηγετών της Ε Ε και του ΝΑΤΟ, γίνονται απόπειρες να αναγκάσουν τους «Μακεδόνες» να δεχθούν την «Αλβανική Πλατφόρμα», που σχεδιάστηκε στα Τίρανα, βασισμένη στον χάρτη, που είναι κρεμασμένος στο γραφείο του πρωθυπουργού, της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας» και εξεικονίζει τις εδαφικές διεκδικήσεις της σε μεγάλες εκτάσεις των γειτονικών χωρών Μαυροβουνίου, Σερβίας, Μακεδονίας και Ελλάδος».

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει ότι ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η εμπλοκή του Κοσσόβου, «το οποίο ανακήρυξε την ανεξαρτησία του μονομερώς, σ΄ αυτή τη στημένη απάτη.»

« Πιστεύουμε ότι αυτή η τακτική είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, επειδή μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή της κρατικής οντότητας της Μακεδονίας και την αποσταθεροποίηση όλων των Βαλκανίων», τονίζει η ρωσική ανακοίνωση.

Το υπουργείο σημείωσε ότι οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, που διεξάχθηκαν στα Σκόπια στις 11 Δεκεμβρίου 2016, κατόπιν επιμονής των ΗΠΑ και της ΕΕ, κερδήθηκαν από το κυβερνών κόμμα του Νικόλα Γκρουέφσκι και συνεχίζει:

«Τώρα η Δύση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την αλβανική μειονότητα για να φέρει στην εξουσία την αντιπολίτευση, η οποία είχε αποδεχθεί τις απαιτήσεις των Αλβανών που μοιάζουν με τελεσίγραφο και οδηγούν στην υπονόμευση της συνταγματικής βάσης του κράτους

Καταλήγοντας η ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ τονίζει: «Οι συνεχιζόμενες καταστρεπτικές απόπειρες να επιβληθούν έξωθεν σχέδια αντίθετα προς τη βούληση των Μακεδόνων ψηφοφόρων δεν μπορούν παρά να επιδεινώσουν την κατάσταση. Η εξωτερική επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Μακεδονίας πρέπει να σταματήσει και να γίνει σεβαστό το δικαίωμα του λαού της να αποφασίσει για το μέλλον του μόνος του και σύμφωνα με τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές.»
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Alexander Mercouris,The Duran, 24-2-17

[Σοβαρό μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες, που προφανώς αντλείται από αρμόδιες πηγές, είναι το κατωτέρω άρθρο τακτικού συνεργάτη ρωσικών μέσων διεθνούς ενημέρωσης, που εξηγεί τα στρατιωτικά δεδομένα που υπαγόρευσαν την ρωσική ανοχή στη τουρκική εισβολή στη Συρία και προεικάζει (;) τον τελεσιγραφικό χαρακτήρα που πρόκειται να προσλάβουν οι συνομιλίες Πούτιν και Ρώσων επιτελών με τον Ερντογάν τον Μάρτιο. Η διεξοδική ανάλυσή του είναι απολύτως διαφωτιστική και χρησιμότατη για κατανόηση, πρόβλεψη ,διερεύνηση και ενδεχομένως σχεδιασμούς.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν θα συναντηθεί στη Μόσχα , στις 9 και 10 Μαρτίου, με τον Πρόεδρο Πούτιν και κορυφαία στελέχη της ρωσικής κυβέρνησης για σκληρές, όπως αναμένεται, συζητήσεις για τις διμερείς σχέσεις και για τον πόλεμο στη Συρία, μετά την τουρκική κατάληψη της πόλης Αλ-Μπάμπ.

Τα τουρκικά ΜΜΕ έγραψαν ότι θα συζητηθεί το πλήρες φάσμα των τούρκο-ρωσικών σχέσεων, οικονομικών και στρατιωτικών – συμπεριλαμβανομένου αναμφίβολα και του αιωρούμενου θέματος της πώλησης των προηγμένων αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 στη Τουρκία- και φυσικά του πολέμου στη Συρία.

Στο θέμα των πυραύλων, δεδομένου ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και ότι η αποτελεσματικότητα των S-400 συνίσταται στο ότι οι ΗΠΑ ελάχιστα ξέρουν γι’ αυτούς, υποπτεύομαι πως οι Ρώσοι θα είναι πολύ επιφυλακτικοί να τους πωλήσουν στους Τούρκους, με κίνδυνο να υπονομευθεί το σύστημα και να κοινοποιηθεί στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ.

Πέραν των οικονομικών σχέσεων, οι συζητήσεις Πούτιν και Ερντογάν θα εστιαστούν στη Συρία. Οι δύο χώρες συμφώνησαν μιαν ανακωχή μεταξύ του συριακού στρατού και των τζιχαντιστών ανταρτών που υποστηρίζει η Τουρκία και η ανακωχή αυτή σε μεγάλο βαθμό γίνεται σεβαστή. Η Τουρκία είναι επίσης συνοργανώτρια με τη Ρωσία της ειρηνευτικής διάσκεψης της Αστάνα (πρωτεύουσας του Καζακστάν).

Λαμβανομένης υπόψη της εξάχρονης πεισματικής προσπάθειας της Τουρκίας να ανατρέψει τη κυβέρνηση της Συρίας, η παράδοση με διαπραγματεύσεις της πόλης Αλ-Παμπ από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στον τουρκικό στρατό είναι ευνόητο ότι προκαλεί ανησυχίες.

Ωστόσο αξίζει να θυμηθούμε ότι η ρωσική αεροπορία βοήθησε τους Τούρκους να καταλάβουν τη πόλη, παρέχοντας στον τουρκικό στρατό αεροπορική υποστήριξη, γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν την Αλ Μπαμπ με τη συγκατάθεση των Ρώσων.

Υπάρχει επομένως σήμερα ένας βαθμός συνεργασίας μεταξύ Ρώσων και Τούρκων στη Συρία, αν και είναι πιθανόν ότι ο βαθμός της συνεργασίας αυτής είναι περιορισμένος και ότι μπορεί να δει κανείς και αυτό γρήγορα μπορεί να καταρρέει.

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ποιοι είναι οι λόγοι της συνεργασίας των Ρώσων με τους Τούρκους στη Συρία. Το βασικό κίνητρο για τους Ρώσους είναι ότι έχουν ανάγκη τους Τούρκους για να διατηρήσουν σε λειτουργία τόσο τις ειρηνευτικές συνομιλίες όσο και την ανακωχή. Κρίσιμος παράγων είναι και οι περιορισμένες δυνάμεις του συριακού στρατού. Τα γεγονότα μετά την κατάληψη του Χαλεπιού εξεικονίζουν τα συνεχή προβλήματα που καλείται ν’ αντιμετωπίσει .

Ο στρατός της Συρίας αναγκάσθηκε να στείλει ενισχύσεις για ν’ αποκρούσει επιθέσεις του Ι.Κ. στις περιοχές της Παλμύρας και του Ντέιρ Εζόρ και να εξουδετερώσει μιαν απόπειρα των τζιχαντιστών να αποκόψουν τον δρόμο Χανάσερ, που συνδέει το Χαλέπι με περιοχές της ενδοχώρας υπό κυβερνητικόν έλεγχο, στην κεντρική και νότιο Συρία.

Ταυτόχρονα ο συριακός στρατός θα έπρεπε να βρει άνδρες να προστατέψει και το ίδιο το Χαλέπι, όσο προήλαυνε προς τη στρατηγική πόλη αλ Μπαμπ, βόρεια του Χαλεπιού. Παράλληλα έχει να ανασχέσει μια μεγάλη και επικίνδυνη συγκέντρωση πολεμιστών της Αλ Κάϊντα στη βόρεια επαρχία Χάμα, ενώ διατηρεί υπό πίεση το βασικό οχυρό της Αλ Κάϊντα, που είναι η επαρχία Ιντλίμπ.

Τέλος, αναγκάσθηκε να διαθέσει δυνάμεις για την εκκαθάριση της υπαίθρου πέριξ της Δαμασκού και να ανακτήσει τον έλεγχο του Ουαντί Μπαραντά, προκειμένου να αποκαταστήσει τον εφοδιασμό με νερό της πρωτεύουσας, παράλληλα διατηρώντας την ασφάλεια σ’ αυτήν και στις άλλες πόλεις υπό τον κυβερνητικό έλεγχο.

Τόσο πολλές επιχειρήσεις σε τόσα ευρύτατα διεσπαρμένα μέτωπα διαστέλλουν στο έπακρο τις περιορισμένες δυνάμεις του συριακού στρατού και θέτουν τους άνδρες του υπό σοβαρή πίεση, όσο και εάν αισθάνονται ότι έχουν τώρα τον αέρα της νίκης.

Πολύ απλά ο συριακός στρατός δεν μπορεί να έχει παντού και ταυτόχρονα την συντριπτική υπεροχή, γι’ αυτό κάποτε είναι υποχρεωμένος να αναδιπλωθεί και γι’ αυτό οι προωθήσεις του –αντίθετα προς των αντιπάλων του, όταν συμβαίνουν- είναι σταδιακές.

Οι επικρίσεις των διαφόρων ανακωχών που διαπραγματεύθηκαν οι Ρώσοι παραβλέπουν τη σημασία αυτού του παράγοντα: Ακριβώς επειδή είναι περιορισμένα τα μέσα του συριακού στρατού και τόσο άκρως εκτεταμένες οι υποχρεώσεις του, περισσότερο ωφελημένος από τις εκεχειρίες είναι ο στρατός της Συρίας και όχι οι αντίπαλοί του, εφ’ όσον οι ανακωχές του δίνουν τον απαραίτητο χρόνο και χώρο να αναπαυθεί και ανεφοδιασθεί και να συγκεντρώσει δυνάμεις εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.

Ο πόλεμος στη Συρία είναι ένας εξαντλητικός πόλεμος φθοράς. Οι περιορισμένες δυνατότητες του συριακού στρατού σημαίνουν ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Οι εκεχειρίες είναι αναγκαίο στοιχείο του είδους πολέμου που έχει να διεξαγάγει ο στρατός της Συρίας. Η ουσία είναι πως τον κερδίζει.

Αφού ο συριακός στρατός δεν έχει αρκετές δυνάμεις για να είναι παντού ισχυρός, έχει ανάγκη την ανακωχή με τους ενόπλους που υποστηρίζει η Τουρκία για να επικεντρώσει την επίθεσή του στους δυο πιο επίφοβους εχθρούς του: την Αλ Κάϊντα στα δυτικά της Συρίας και το Ι.Κ. στα ανατολικά. Αυτή είναι η στρατιωτική πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από τη συμφωνία των Ρώσων, για την εκεχειρία και τις συνομιλίες της Αστάνα, με τον Ερντογάν και τη Τουρκία και το γιατί, εφ’ όσον είναι στο χέρι των Τούρκων ν’ αποφασίσουν αν θα υπάρξει εκεχειρία, οι Ρώσοι είναι αναγκασμένοι να συνεργαστούν με τους Τούρκους και να συγκατανεύσουν στην κατάληψη του Αλ-Μπαμπ από αυτούς.

Οι Ρώσοι σίγουρα δεν άναψαν τον Αύγουστο στον Ερντογάν το πράσινο φως να εξαπολύσει την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη και να στείλει στρατεύματα στο εσωτερικό της Συρίας. Αντίθετα αιφνιδιάστηκαν άσχημα όταν το έκανε ο Ερντογάν. Δεδομένης όμως της πραγματικής ανάγκης να εξασφαλιστεί η τουρκική υποστήριξη για την διατήρηση της εκεχειρίας, οι Ρώσοι υποχρεώθηκαν να κρύψουν την οργή τους και να συνεργαστούν με τους Τούρκους στη Συρία, αν και σε περιορισμένο βαθμό μόνο και χωρίς επίσημη δήλωση στήριξης στην επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» ή στην εκεί τουρκική παρουσία.

Στο θέμα του Αλ-Μπαμπ, με δεδομένο τον μεγάλο βαθμό στον οποίο συνδέθηκε το προσωπικό κύρος του προέδρου Ερντογάν με την κατάληψη της πόλης από τον τουρκικό στρατό, οι Ρώσοι – με την ανάγκη που έχουν της συνεργασίας του Ερντογάν για την διατήρηση της εκεχειρίας- δεν είχαν άλλη επιλογή από το να βοηθήσουν τον Ερντογάν να καταλάβει την Αλ-Μπαμπ.

Μια απόπειρα του συριακού στρατού να καταλάβει την πόλη θα διακινδύνευε άμεση σύγκρουσή του με τον τουρκικό στρατό, ενώ η άλλη ολέθρια επιλογή θα ήταν να αφεθεί η Αλ-Μπαμπ στον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους. Οποιαδήποτε από τις δύο αυτές επιλογές θα κινδύνευε να οδηγήσει σε κατάρρευση τη ρώσο-τουρκική συνεργασία στη Συρία, με τον Ερντογάν να πιστεύει πως οι Ρώσοι εργάζονται εναντίον του. Ευνόητο ότι η εκεχειρία μπορούσε να καταρρεύσει, ανανεώνοντας τις συγκρούσεις των φιλοτουρκικών ομάδων ενόπλων με τον στρατό της Συρίας και πολλαπλασιάζοντας τα προβλήματά του.

Εάν τα πραγματικά δεδομένα στη Συρία ανάγκασαν τους Ρώσους να συνεργασθούν με τον Ερντογάν και να συγκατατεθούν στην τουρκική κατάληψη του Αλ Μπαμπ, θα χρησιμοποιήσουν ωστόσο κατά βεβαιότητα τις συνομιλίες της Μόσχας για να καθορίσουν τα όρια κινδύνου, προειδοποιώντας τον Ερντογάν για το μέχρι που θα του επιτρέψουν να πάει. Αναμφίβολα θα του αποκλείσουν οποιαδήποτε περαιτέρω προώθηση προς το Χαλέπι και πιθανότατα θα τον προειδοποιήσουν εναντίον τουρκικής επέκτασης προς την Ράκα, η οποία θα προκαλούσε σύγκρουση με τους Κούρδους.

Υπάρχουν αντικειμενικά σοβαροί λόγοι γιατί ο πρόεδρος Ερντογάν μπορεί να δεχτεί αυτές τις κόκκινες γραμμές. Ο συνάδελφός μου ΄Ανταμ Γκάρι περιέγραψε τη συνθηκολόγηση του Ι.Κ. στο Αλ- Μπαμπ ως αντικατάσταση μιας «σχετικά ασθενούς δυνάμεως κατοχής» με μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις του κόσμου.»

Αμφισβητώ ότι ο τουρκικός στρατός είναι «μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις του κόσμου». Μολονότι ο τουρκικός στρατός είναι πράγματι στα χαρτιά ο δεύτερος μεγαλύτερος στο ΝΑΤΟ, αποδείχτηκε κάτ’ επανάληψη χειρότερος από τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. σε σειρά μαχών γύρω και μέσα στη Αλ-Μπαμπ. Σε κάποιο βαθμό αυτό μπορεί να οφείλεται στην αποδιοργάνωση του με τις μαζικές εκκαθαρίσεις αξιωματικών, που ακολούθησαν την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου. Είναι όμως κυρίως συνέπεια της απροθυμίας του προέδρου Ερντογάν να αντιμετωπίσει τους τεράστιους πολιτικούς κινδύνους της αποστολής μεγάλων αριθμών στρατευσίμων τουρκικού πεζικού στη Συρία.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι τουρκικές δυνάμεις τη Συρία είναι ισχνές στο πεδίο και ευάλωτες σε επιθέσεις είτε από το Ι.Κ. είτε από την καλά οργανωμένη κουρδική πολιτοφυλακή, το YPG.

Μέχρι τώρα η αμερικανική και η ρωσική διπλωματία εμπόδισαν μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας μεταξύ των τούρκων στρατιωτικών τη Συρία και του YPG. Δοθέντος ωστόσο ότι και οι δυο θεωρούν αλλήλους θανάσιμους εχθρούς, εύκολα φαντάζεται κανείς τι θα συνέβαινε και πως σε τέτοια περίπτωση θα πολλαπλασιάζονταν τα προβλήματα του Ερντογάν στη Συρία.

Η επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» είναι πράγματι ένα καλό παράδειγμα των επαναληπτικών διπλωματικών σφαλμάτων του Ερντογάν. Τον Αύγουστο, την επαύριο της πραξικοπηματικής απόπειρας και παράλληλα με τις προσπάθειες να τα φτιάξει με τη Μόσχα, βρήκε και άρπαξε μιαν ευκαιρία για να αιφνιδιάσει τους Ρώσους, εξαπολύοντας την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» και να στείλει στρατεύματα μέσα στη Συρία. ΄Όπως πάντα, ωστόσο, δεν καλοεξέτασε τους κινδύνους και τις τελευταίες βδομάδες βρέθηκε πολύ κοντά στην επικίνδυνη θέση να βλέπει το στρατό του καθηλωμένο και υποκείμενο σε βαριές απώλειες. Για να αποφύγει την καταστροφή, πρώτα αναγκάσθηκε να φωνάξει τους Ρώσους σε βοήθεια και τελικά υποχρεώθηκε να κλείσει συμφωνία με τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. για να δεχτούν να αποχωρήσουν από τα Αλ-Μπαμπ.

΄Εχοντας τώρα πάρει το Αλ Μπαμπ –και διασώζοντας έτσι το κύρος του- η λογική επιλογή για τον Ερντογάν θα ήταν να φύγει όσο βρίσκεται επάνω και να αξιοποιήσει τα κέρδη του με την «Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη» για να βελτιώσει τη θέση του στις συνομιλίες ειρήνευσης της Αστάνα για το μέλλον της Συρίας. Σε τέτοια περίπτωση δεν θα του ήταν δύσκολο να δεχτεί τις κόκκινες γραμμές της Μόσχας.

Το πρόβλημα όμως με τον πρόεδρο Ερντογάν είναι ότι δεν είναι καθόλου το είδος του ανθρώπου που μπορεί κανείς να εμπιστευτεί ότι θα ακολουθήσει τη λογική. Υπάρχει δυστυχώς πραγματικός κίνδυνος ότι, έχοντας καταλάβει το Αλ Μπαμπ, η «επιτυχία» θα του ανέβει στο κεφάλι και –ξεχνώντας πόσο κοντά βρέθηκε εκεί στην καταστροφή- θα ορμήσει πάρα πέρα και θα ποντάρει για περισσότερα. Ακούγεται ήδη μια παρανοϊκή κουβέντα για τη σύσταση ενός «προτεκτοράτου» της Τουρκίας στη Βόρειο Συρία, μια περιπέτεια που με τον χρόνο μπορεί να εμπλέξει τη Τουρκία σε περισσότερες συρράξεις επί συριακού εδάφους με τη κυβέρνηση της Συρίας, τους Κούρδους, το Ιράν και τη Ρωσία, που η Τουρκία δεν είναι σε θέση να επωμισθεί και πού απλά θα εξαντλήσουν τους πόρους της.

Ο Πρόεδρος Πούτιν και οι Ρώσοι θα προσπαθήσουν αναμφίβολα να εξηγήσουν όλα αυτά στον Πρόεδρο Ερντογάν όταν έρθει στη Μόσχα τον Μάρτιο.

Υπήρξαν στιγμές στη διάρκεια του περασμένου χρόνου όπου ο Πρόεδρος Ερντογάν έδειχνε αναλαμπές κατανόησης αυτής της πραγματικότητας και των ορίων μέσα στα οποία θα πρέπει να περιορίζονται οι ενέργειες της Τουρκίας. Ωστόσο ουδέποτε φάνηκε ικανός να το κάνει επί πολύ και δείχνει από ιδιοσυγκρασία ανήμπορος να εγκαταλείψει τις υπερφίαλες φιλοδοξίες του για τον εαυτό του και για την Τουρκία. Η επιτυχία ή αποτυχία των συνομιλιών της Μόσχας θα εξαρτηθεί τελικά από το κατά πόσο και μέχρι ποιου βαθμού θα σταθεί ικανός να επιτρέψει στους υπολογισμούς του προσωπικού του συμφέροντος να τιθασεύσουν τα αισθήματά του. Αλλά δυστυχώς κανένας που παρακολούθησε προσεκτικά την σταδιοδρομία του Ερντογάν δεν θα πόνταρε σ’ αυτό το παραμικρό ποσό.
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)