Articles by "Ρωσία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρωσία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


του Αrkady Savitsky, Strategic Culture, 3-5-2018

H Ουάσιγκτον επιβεβαίωσε ότι παρέδωσε συστήματα αντιαρματικών πυραύλων  FGM-148 Javelin στο Κίεβο και ότι ο ουκρανικός στρατός άρχισε στις 2 Μαΐου την εκπαίδευσή του στη χρήση του νέου όπλου.
Το πρόγραμμα βοήθειας που εγκρίθηκε τον Μάιο αναφέρεται σε 210 πυραύλους και 37 εκτοξευτές. Από το 2014 (ανατροπή και αλλαγή καθεστώτος), οι ΗΠΑ διέθεσαν άνω των 850 εκατομμυρίων για την ενίσχυση της ουκρανικής ασφάλειας. Παρά το γεγονός ο αμερικανικός προϋπολογισμός στρατιωτικών δαπανών για το 2018 προβλέπει 350 εκατομμύρια γι’ αυτόν τον σκοπό, αυτή είναι η πρώτη φορά που η Ουκρανία παραλαμβάνει φονικά όπλα από την Ουάσιγκτον. Θα ακολουθήσουν φορτία με τυφέκια M107A1.
Η παράδοση συνέπεσε με τον τερματισμό, στις 30 Απριλίου, στην υπό απόσπαση περιοχή Ντονμπάς στην Ανατολικήν Ουκρανία, της «αντιτρομοκρατικής επιχείρησης» , την οποία θα διαδεχθεί η «επιχείρηση ενοποιημένων δυνάμεων». Ο τακτικός στρατός, οι δυνάμεις ασφαλείας (SBU), η αστυνομία, η εθνοφυλακή και η φρουρά των συνόρων θα ενωθούν υπό ενιαία διοίκηση. Μέχρι της ψήφισης του νέου νόμου περί «επανένωσης» του Ντονμπάς στα τέλη Φεβρουαρίου αρμόδια στον τομέα ήταν η SBU. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την ιδέα να καλέσουν κυανόκρανους του ΟΗΕ, που θα καταλάβουν θέσεις στην γραμμή που επιθυμεί το Κίεβο.
Aπό τώρα οι συνομιλίες  μεταξύ των Βόλκερ και Σουρκώφ θα κρίνονται διαφορετικά, αφού η Ουάσιγκτον δεν είναι πια διαιτητής, αλλά μάλλον συνεργός που εξωθεί στην σύγκρουση. Με τέτοια απροκάλυπτη αμερικανική υποστήριξη, το Κίεβο θα διπλασιάσει την προσπάθεια για μιαν στρατιωτική λύση. Η διαφθορά οργιάζει στην Ουκρανία. Δεν θα προκαλέσει εντύπωση εάν τα όπλα περάσουν σε λάθος χέρια και στραφούν εναντίον Αμερικανών στρατιωτικών, κάπου εκτός της Ευρώπης.
Οι παραδόσεις όπλων ακολουθούνται πάντοτε από την αποστολή στρατιωτικών εκπαιδευτών, που θα παράσχουν τοπικήν εκπαίδευση στην χρήση τους. Και αυτοί βαθμιαία εμπλέκονται σε μιαν ένοπλη σύρραξη που καμιάν σχέση δεν έχει με την αμερικανική εθνική  ασφάλεια. Σε  τελευταία ανάλυση η Ουκρανία είναι ένα πρόβλημα της Ευρώπης. Αλλά το αμερικανικό ναυτικό είναι ήδη παρόν στο Οσάκωφ. Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία τόσο κοντά στα ρωσικά σύνορα δεν μπορεί να περνά απαρατήρητη από την Μόσχα. Η Ουάσιγκτον θα είναι υπεύθυνη για τις συνέπειες. Η Ρωσία δεν έχει αναπτύξει ένοπλη δύναμη κατά μήκος των αμερικανικών συνόρων, ούτε έστειλε όπλα σε κανέναν από τους γείτονες των ΗΠΑ.
Οι αντιαρματικοί πύραυλοι στάλθηκαν σε μια χώρα που πρόσφατα καταγγέλθηκε για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Πολλές διεθνείς οργανώσεις έχουν σημάνει συναγερμό για την κατάχρηση της εξουσίας στην Ουκρανία, η οποία μόλις έγινε δέκτης αμερικανικής στρατιωτικής ενίσχυσης. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι πολύ αρέσκονται να κάνουν σε άλλους κηρύγματα περί ελευθερίας, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά είναι τα λόγια τους. Οι παραδόσεις φονικών όπλων σε μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες είναι οι πράξεις τους. Οι πύραυλοι που στάλθηκαν στην Ουκρανία θα ενισχύσουν την εξουσία των ολιγαρχών, που συσσωρεύουν περιουσίες χάρις στις στενές σχέσεις τους με το κατεστημένο. Η σύγκρουση στο Ντονμπάς χρησιμοποιείται για να αποστρέφει την προσοχή της κοινής γνώμης  από τα εσωτερικά προβλήματα που οξύνονται.
Κάθε κίνηση έχει συνέπειες. Η Ρωσία μπορεί εύκολα να εφοδιάσει τις αυτοκήρυκτες Δημοκρατίες του Ντονμπάς με το αντιαρματικό σύστημα Kornet , που είναι στρατιωτικά ανώτερο του Javelin. Το ρωσικό όπλο απέδειξε την αποτελεσματικότητα του στο πεδίο της μάχης, ακόμη και εναντίον των πιο εξελιγμένων τανκς, όπως το Ισραηλινό Merkava IV. Η Μόσχα μπορεί να εφοδιάσει τις Δημοκρατίες με όπλα και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου σε μεγαλύτερες ποσότητες, για τον απλό λόγο ότι δεν θα έχουν να διασχίσουν τον Ατλαντικό και όλη την Ευρώπη. Και τώρα που η Ουάσιγκτων  ξεπέρασε τα όρια, της Ρωσίας τα χέρια είναι λυμένα.
Θεωρητικά, η Ρωσία θα μπορούσε να προχωρήσει στην αναγνώριση των Δημοκρατιών ως ανεξάρτητων κρατών, αφού οι συμφωνίες του Μινσκ έχουν λησμονηθεί και οι πολεμικές προπαρασκευές έχουν αναπτύξει ταχύτητα. Εάν οι κυβερνήσεις τους  καλέσουν σε βοήθεια τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ως εγγύηση της ασφάλειάς τους, θετική ανταπόκριση της Μόσχας σε τέτοιο αίτημα θα ήταν απόλυτα σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο.
Οι πύραυλοι Javelin (ακόντιο) δεν θα αλλάξουν τίποτα. Αυτά τα οπλικά συστήματα δεν είναι αρκετά ισχυρά για να εξασφαλίσουν στον ουκρανικό στρατό την κρίσιμη υπεροχή που χρειάζεται για να νικήσει. Αλλά η κίνηση ασφαλώς και θα πυροδοτήσει εντάσεις και θα κάνει την ζωή των απλών Ουκρανών πολιτών δυσκολότερη. Αυτό που έχουν ανάγκη είναι πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όχι νέα όπλα. Και το τελευταίο που οι Ευρωπαίοι έχουν ανάγκη είναι ένας νέος πόλεμος στην Ουκρανία. Αλλά τα όπλα βρίσκονται εκεί. Οι προειδοποιήσεις αγνοήθηκαν και δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής. Οι επιπτώσεις θα είναι καταστρεπτικές. Από εδώ και στο εξής, την ευθύνη για ότι κακό συμβεί θα έχει η Ουάσιγκτον.

Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

« Όταν το Κράτος Δικαίου καταλύθηκε στο Σώλσμπερυ, στο Λονδίνο και στην Χάγη και στην Ουάσιγκτον ανακηρύχτηκε το Κράτος της Απάτης, αυτό που μένει στον κόσμο δεν είναι παρά μόνο το Κράτος της Βίας»


του Paul Craig Roberts, Zero Hedge, 11-4-18
Ως Αμερικανοί οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το ενδεχόμενο να έχουμε μιαν εγκληματικά παράφρονα κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον, που οδηγεί τον κόσμο στην καταστροφή.

Ανακοίνωση Τύπου της Ρωσικής Κυβέρνησης:

«Ψευδής πληροφόρηση διασπείρεται περί δήθεν χρήσης χλωρίνης και άλλων τοξικών ουσιών από τις κυβερνητικές δυνάμεις της Συρίας. Οι τελευταίες ψευδείς ειδήσεις περί χημικής επίθεσης στην Ντούμα μεταδόθηκαν χτες. Αυτές οι πληροφορίες αποδίδονται και πάλι στους περιβόητους «Λευκά Κράνη», που έχουν αποδειχτεί, περισσότερες από μια φορές, στενοί συνεργάτες των τρομοκρατών, όπως και άλλες ψευδό-ανθρωπιστικές οργανώσεις, που έχουν το στρατηγείο τους στην Βρετανία και στις ΗΠΑ.
Προειδοποιήσαμε πρόσφατα για το ενδεχόμενο τέτοιων επικίνδυνων προκλήσεων. Ο σκοπός αυτών των τελείως αναπόδεικτων ψευδών είναι να προστατέψουν τους τρομοκράτες και την ασυμβίβαστη ριζοσπαστική αντιπολίτευση που απέρριψε έναν πολιτικό συμβιβασμό , όπως επίσης να δικαιολογήσουν την πιθανή χρήσης βίας από εξωτερικούς παράγοντες.
Οφείλουμε να πούμε και πάλι ότι στρατιωτική ανάμειξη στη Συρία, όπου ρωσικές δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί κατόπιν προσκλήσεως της νόμιμης κυβέρνησης, υπό επινοημένες ή ψευδείς προφάσεις, είναι απολύτως απαράδεκτη και μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σοβαρές συνέπειες.»

 Ιδού και η ερμηνεία αυτής της προειδοποίησης από τον John Helmer (Αμερικανό Δημοσιογράφο στην Μόσχα) :

« Όταν το Κράτος Δικαίου καταλύθηκε στο Σώλσμπερυ, στο Λονδίνο και στην Χάγη και στην Ουάσιγκτον ανακηρύχτηκε το Κράτος της Απάτης, αυτό που μένει στον κόσμο δεν είναι παρά μόνο το Κράτος της Βίας»
Η Στάβκα  ( το ανώτατο αρχηγείο των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων) συνήλθε στην Μόσχα, στις 6 Απριλίου και βρίσκεται σε ετοιμότητα. Το υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε την Κυριακή για  τις  «πιο σοβαρές  συνέπειες».
Αυτό σημαίνει ένας Αμερικανός πυροβολεί ένα Ρώσο στρατιώτη και είμαστε σε πόλεμο. Όχι πόλεμο πληροφοριών, όχι κυβερνο-πόλεμο, όχι οικονομικό πόλεμο, όχι πόλεμο εντολοδόχων –Παγκόσμιο Πόλεμο»

Ελπίζω πως η κατάσταση δεν είναι τόσο κρίσιμη

Στον ιστότοπο Russia Insider, ο Saker : (Ρωσικής καταγωγής αναλυτής, πρώην των ελβετικών μυστικών υπηρεσιών, εκδότης στις ΗΠΑ διεθνώς διάσημης ιστοσελίδας .)

« Η ρωσική άποψη είναι απλή: Η Δύση κυβερνάται από μια συμμορία ληστών, υποστηριζόμενη από ανενδοίαστα ψευδόμενα και υποκριτικά ΜΜΕ, με το πλατύ κοινό στη Δύση απελπιστικά ζόμπι-ποιημένο».

Στον ιστότοπο Russia Insider, ο Gilbert Doctorow ( Διεθνολόγος, σχολιαστής στις Βρυξέλλες):

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

«Οι Αμερικανοί στρατηγοί, αντίθετα από τους Αμερικανούς πολιτικούς, τα ΜΜΕ και την Διοίκηση, αντιτίθενται σε ριψοκίνδυνα εγχειρήματα εάν το αποτέλεσμα μπορεί να είναι καταστρεπτικό.»

Οι πάρα πάνω είναι δύο από τους τρεις ευφυέστερους και αξιόπιστους εμπειρογνώμονες για την Ρωσία. Ο τρίτος είναι ο καθηγητής Στέφεν Κόεν, που ανησυχεί, όπως και εγώ, ότι μια αλαζονική Ουάσιγκτον, πνιγόμενη στην ύβρη της υπεροψίας, προκαλεί τη Ρωσία σε πόλεμο.

Ο Σέϊκερ κατέληξε στο ότι οι Ρώσοι έχουν συμπεράνει πως ήταν λάθος να ανέχονται τα ψέματα, τις προσβολές και τα χαλκευμένα περιστατικά της Ουάσιγκτον και αποφάσισαν πως εάν οι ουτιδανοί Αμερικάνοι επιτεθούν στην Συρία, η Ρωσία θα εξαλείψει τις δυνάμεις που συμμετέχουν.

Ο Ντοκτόρωφ συμπέρανε ότι όσο και αν είναι ηλίθιοι στην Ουάσιγκτον, στο αμερικανικό Γενικό Επιτελείο έχουν περισσότερο μυαλό και δεν θα συμφωνήσουν σε μιαν επίθεση εναντίον συμμάχου της Ρωσίας.

Ελπίζω να έχει δίκιο ο Ντοκτόρωφ. Ωστόσο, με αυτόν τον παράφρονα υστερικό πολεμοκάπηλο Τζων Μπόλτον, στον Λευκό Οίκο, πλάι στον Τραμπ, ο οποίος απολαμβάνει τον ρόλο του σκληρού άντρα, με τρομοκρατεί η ερμηνεία του Σέϊκερ περισσότερο από όσο με καθησυχάζει η του Ντοκτόρωφ.

Υπάρχουν πληροφορίες, την εγκυρότητα των οποίων δεν είμαι τώρα σε θέση να βεβαιώσω, ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν τεθεί σε υψηλή επιφυλακή και όχι μόνο στην Συρία: Russia suddenly puts troops on full combat alert - Defense Blog

Οι σημερινές απειλές της Νίκι Χάλι (εκπροσώπου ΗΠΑ στον ΟΗΕ) κατά της Ρωσίας δεν υποστηρίζουν τις ελπίδες του Ντοκτόρωφ, ότι η λογική θα επιβληθεί στην Ουάσιγκτον. Αυτή η τρελλή γυναίκα είπε ότι οι ΗΠΑ θα δράσουν εναντίον του «τέρατος» ΄Ασαντ με ή χωρίς τα Ηνωμένα ΄Εθνη.

Ο σκληρός άντρας Τραμπ, καθισμένος δίπλα στον πολεμοκαπηλο Μπόλτον, διακήρυξε ότι η δήθεν χημική επίθεση στη Συρία «θα αντιμετωπιστεί και θα αντιμετωπιστεί δυναμικά. Δεν μπορούμε να αφήσουμε θηριωδίες, των οποίων όλοι υπήρξαμε μάρτυρες… δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτά να συμβαίνουν στον κόσμο μας, ειδικότερα επειδή λόγω της δύναμης των ΗΠΑ, μπορούμε να τα σταματήσουμε.»

Δεν υπήρξε χημική επίθεση στη Συρία.

Το πιστεύω ως την 100% αληθινή πραγματικότητα. Θα στοιχημάτιζα και την ζωή μου γι΄αυτό. Ωστόσο έχουμε εδώ τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να ανακηρύσσει ένα τελείως μη-γεγονός ως κάτι του οποίου «όλοι υπήρξαμε μάρτυρες.» Καθόλου περίεργο επομένως ότι οι Ρώσοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Δύση κυβερνάται από μια συμμορία ληστών, υποστηριζόμενη από ανενδοίαστα ψευδόμενα και υποκριτικά ΜΜΕ, με το πλατύ κοινό στη Δύση απελπιστικά ζόμπι-ποιημένο.

Εάν ο Ντοκτόρωφ κάνει λάθος ότι ένα φρόνιμο αμερικανικό γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων θα επιβληθεί του Προέδρου και του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας, τότε πάμε για πόλεμο.
Zero Hedge, 7-4-18
Οι επιπτώσεις της νευροτοξικής επίθεσης στο Σώλσμπερυ θυμίζουν την δολοφονία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου, που υπήρξε ο αμεσότερος καταλύτης –πολλών παράλληλων αφηγημάτων και σειράς γεγονότων- που τελικά  οδήγησαν στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν είμαστε μόνοι σε αυτόν τον συλλογισμό, αφού ένας υψηλής  βαθμίδας Ρώσος στρατηγός εν αποστρατεία προειδοποιεί ότι η δηλητηρίαση στο Σώλσμπερυ θα μπορούσε να οδηγήσει στον «τελευταίο πόλεμο στην ιστορία της ανθρωπότητας».
Ο  Αντιστράτηγος Γεβγένι Μπουζίνσκυ –που υπηρέτησε στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις για περισσότερα από σαράντα χρόνια- δήλωσε πως οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ μπορούν να καταστούν χειρότερες από το αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου και  «να έχουν μια πολύ, πάρα πολύ κακή κατάληξη», μετά την επίθεση με τοξικό αέριο στη Βρετανία.
Περισσότεροι από 150 Ρώσοι διπλωμάτες έχουν απελαθεί από 25 χώρες -23 από την Βρετανία- αφότου δυτικά κράτη κατηγόρησαν την Ρωσία ως μόνη υπεύθυνη για την χρήση χημικών όπλων κατά του Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του, στην κατοικία τους στο Σώλσμπερυ.
Ο Στρατηγός Μπουζίνσκυ, που τώρα είναι πρώτος αντιπρόεδρος τους Ρωσικού Κέντρου Μελετών Πολιτικής, δήλωσε στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα «Σήμερα» του BBC:
«Παρακαλώ, όταν λέτε «ο κόσμος», εννοείται την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση , τις ΗΠΑ και κάποιες άλλες χώρες… βλέπετε πρόκειται για ψυχρό πόλεμο, και είναι χειρότερος από τον Ψυχρό Πόλεμο, επειδή εάν η κατάσταση εξελιχθεί όπως πηγαίνει σήμερα, φοβούμαι πως θα έχει μια πολύ, πολύ κακή κατάληξη»
Ο παρουσιαστής του προγράμματος «Σήμερα» του BBC, Νίκολας Ρόμπινσον πίεσε τον Γεβγένι Μπουζίνσκυ να εξηγήσει τι εννοεί «χειρότερος από έναν ψυχρό πόλεμο». Εκεί ο Ρώσος στρατηγός  έδωσε την απάντηση-βόμβα: Η σημερινή κατάσταση κλιμακώνεται εκτός ελέγχου και θα μπορούσε να αναπτυχτεί σε έναν πραγματικό πόλεμο.
Και πρόσθεσε: «Χειρότερος από ένα ψυχρό πόλεμο είναι ένας πραγματικός πόλεμος. Θα είναι ο τελευταίος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας»
«Όχι η δηλητηρίαση στο Σώλσμπερυ, αλλά όλα τα δρώμενα»
«Βλέπετε η πίεση από τις ΗΠΑ, που λέτε ότι η πίεση θα συνεχιστεί, τι πρόκειται να πετύχετε; Θα πετύχετε αλλαγή καθεστώτος; Είναι άχρηστη. Δεν ξέρετε τους Ρώσους. Όσο μεγαλύτερη η εξωτερική πίεση, τόσο μεγαλύτερη η συσπείρωση της κοινωνίας γύρω από τον Πρόεδρο.»
Όταν ρωτήθηκε πως η διαμάχη θα μπορούσε να οδηγήσει σε πραγματικό πόλεμο, ο στρατηγός Μπουζίνσκυ κατήγγειλε την Βρετανία ότι δεν θέλει να συζητήσει την απόπειρα στο Σώλσμπερυ.
«Ας το συζητήσουμε», είπε. «Δεν θέλετε όμως να συζητήσετε. Λέτε ότι η Ρωσία θα πρέπει να αλλάξει συμπεριφορά. Δεν είναι τέτοιες κουβέντες, ή συμβιβασμούς, που χρειαζόμαστε.»
«Εντάξει, απελάσατε  διπλωμάτες. Απελάσαμε διπλωμάτες. Απελαύνετε πάρα πέρα, ποιο είναι το επόμενο βήμα; Η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων.»
«Αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Στην πραγματικότητα σπρώχνετε τη Ρωσία στην γωνία. Στην γωνία η Ρωσία είναι κάτι πολύ επικίνδυνο.»
Ο κ. Μπουζίνσκυ δήλωσε πως είναι ανοησία ότι η Ρωσία ευθύνεται για την επίθεση στους Σκρίπαλ, αφού ο Πρόεδρος Πούτιν δεν είχε τίποτα να ωφεληθεί από  αυτό που διαπράχθηκε τις παραμονές των ρωσικών εκλογών.
Λαβρώφ: « Καταφεύγουν σε απροκάλυπτα ψέματα, σε ωμή ψευδοπληροφόρηση.»
Η συνέντευξη του στρατηγού Μπουζίνσκυ έγινε μετά από δηλώσεις του Ρώσου υπουργού των Εξωτερικών, ο οποίος κατηγόρησε την Τερέζα Μέϊ ότι «καταφεύγει διαφανή ψεύδη».
Ο  Σεργκέι Λαβρώφ εδήλωσε: « Πιστεύω ότι οι Δυτικοί εταίροι μας, και εννοώ κυρίως την Βρετανία, τις ΗΠΑ και ορισμένες χώρες που τις ακολουθούν τυφλά, έχουν αποβάλει κάθε ευπρέπεια, καταφεύγουν σε απροκάλυπτα ψέματα, σε ωμή ψευδοπληροφόρηση».
Μεταξύ ψυχρού, εμπορικού και πολέμου μέσω αντιπροσώπων, καθώς ο  χρόνος προχωρεί στην εποχή Τραμπ, φαίνεται ότι ο κόσμος έχει παραφρονήσει. Ενώ η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται μεν, αλλά τείνει να ομοιοκαταληκτεί – η μοιρολατρική  διάγνωση ενός βετεράνου Ρώσου εμπειρογνώμονα και παρατηρητή σαν τον στρατηγό Μπουζίνσκυ θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Μόνο να ελπίσουμε μπορούμε, ότι στην πρόβλεψή του για «τον τελευταίο πόλεμο» κάνει λάθος.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
του Paul Craig Roberts 1.4.18
MΣΣ
[ Ο τίτλος και το αυτολεξεί περιεχόμενο  του άρθρου ανήκει (και ως ευθύνη) στον συντάκτη. Ο συντάκτης δεν είναι Ρώσος, Κουβανός , Ιρανός, Βορειοκορεάτης ή κομμουνιστής. Είναι Αμερικανός συγγραφέας, απόφοιτος των κορυφαίων αμερικανικών και αγγλικών πανεπιστημίων και εν συνεχεία καθηγητής, πρώην αρχισυντάκτης της Wall Street Journal, (οργάνου του μεγάλου κεφαλαίου), και πρώην υπουργός στην κυβέρνηση Ρέϊγκαν, η οποία κορύφωσε αλλά και έκλεισε τον Ψυχρό Πόλεμο. Τα άρθρα του αναπαράγονται σε όλο τον κόσμο, ως η φωνή μιας άλλης Αμερικής, επειδή η κατηγορία του αντιαμερικανισμού στην περίπτωσή του αυτογελοιοποιείται.  Από την ελληνική οπτική γωνία το άρθρο του περιέχει  διδάγματα μεγάλης εσωτερικής  χρησιμότητας.]


Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Σήμερα είναι Πάσχα, μια μεγάλη χριστιανική γιορτή. Αλλά δεν αναφέρεται στο ημερολόγιο του λογισμικού του επιτραπέζιου υπολογιστή  μου της (κορυφαίας αμερικανικής εταιρείας) Apple. Σήμερα είναι επίσης πρωταπριλιά, ημέρα του ελαφρόμυαλου και αυτή αναφέρεται στο ημερολόγιο του υπολογιστή μου. Η Πρωταπριλιά παραγκωνίζει το Πάσχα.

--Πως γίνεται μια αμερικανική εταιρεία, η Apple, να μπορεί να θυμάται να επισημάνει στο ημερολόγιο  την Cinco de Mayo (5η Μαΐου), την μεξικανική  επέτειο της νίκης του μεξικανικού στρατού εναντίον των Γάλλων στην μάχη της Πουέμπλα το 1862, αλλά να μην θυμάται το Πάσχα;

--Να  επισημαίνει την εβραϊκή Χανούκα, στις 13 Δεκεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;                                                                                                         

(Hanukkah) - Σαν σήμερα Εβραϊκή γιορτή, σε ανάμνηση της επανάκτησης του Ναού του Σολομώντος, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μακκαβαίων εναντίον του ελληνιστικού βασιλείου των Σελευκιδών τον 2ο π.Χ. αιώνα)

 

--Την  kwanzaa, στις 26 Δεκεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;                 (kwanzaa: Κόκκινος Ουρανός, «Πόλεμος Κατά των Χριστουγέννων':Εορτή Αφρό-Αμερικανών εθνικιστών)

                                                                                                                                                            

--Την (Groundhog Day), στις 2 Φεβρουαρίου, (ημέρα της μαρμότας), αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Την εορτή του Αγίου Πατρικίου (προστάτη της Ιρλανδίας), στις 17 Μαρτίου, αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Την Ημέρα της Γης, στις 22 Απριλίου, αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Την πρώτη μέρα του Ραμαζανιού, στις 15 Μαΐου, αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Την Έϊντ αλ Φιτρ, τελευταία μέρα του Ραμαζανιού, 15-17 Ιουνίου, αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Την Εϊντ αλ Άντα, μουσουλμανική γιορτή της θυσίας, στις 20 Αυγούστου,αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Το Yom Kippur, εβραϊκή γιορτή στις 19 Σεπτεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Την Ασούρα, μουσουλμανική γιορτή, στις 20 Σεπτεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;

 

--Το Ντιβαλί, ινδουιστική γιορτή των φώτων, στις 7 Νοεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;

 

Να πως η εθνική μας παράδοση έχει κλαπεί και οι αναμνήσεις μας έχουν θολώσει. Στις μέρες μου η γιορτή της άνοιξης ήταν γνωστή ως Γιορτή του Πάσχα. Σήμερα την λένε Ανοιξιάτικες Διακοπές,  ένα χρονικό διάστημα οργίου μέθης και σεξ στις ακτές της Φλωρίδας.

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεμελιώθηκαν ως ένα Χριστιανικό έθνος. Αυτό δεν σήμαινε ότι ένας πολίτης έπρεπε να είναι Χριστιανός ή να στέλνεται σε εξορία εάν δεν ήταν. Απλά εσήμαινε ότι πρέπει να λογαριάζεις και τους άλλους και να μπορείς να κοιταχτείς στον καθρέφτη το πρωί. Ο Χριστιανισμός έδωσε στην αμερικανική πολιτιστική παράδοση έναν ηθικό τόνο. Ναι, ξέρω, υπήρξαν πολλοί υποκριτές και έχουν διαπραχθεί πολλές κακοπραγίες, αλλά υπήρχε ένας κανόνας, ένα ηθικό μέτρο κρίσης.

 

Που είναι σήμερα το μέτρο για να κρίνεις την καταστροφή πολυάριθμων χωρών και εκατομμυρίων ανθρώπων τον 21ο Αιώνα από την Ουάσιγκτων, πάνω στη βάση του ψεύδους; Εκτός από μια δράκα ανθρώπων, κανείς δεν μιλάει επικριτικά για τα μαζικά εγκλήματα πολέμου της Ουάσιγκτων.

 

Σήμερα, ένας Αμερικανός, ή μια από τις σημαντικές πόλεις, δεν μπορεί να κοιταχτεί στον καθρέφτη, εκτός εάν έχει ξεκάνει κάποιον εύπιστο ή αδύναμο άνθρωπο ή ανθρώπους. Κρίνοντας από την σφαγή που διέπραξαν οι Αμερικανοί μόνο στον 21ο Αιώνα , με θύματα Αφγανούς, Ιρακινούς, Λίβυους, Σύρους, Πακιστανούς, Σομαλούς, Σέρβους και –υποστηρίζοντας το Ισραήλ και την Σαουδική Αραβία- Παλαιστινίους και Υεμενίτες, οι Αμερικανοί έχουν πάψει να λογαριάζουν τους άλλους παρά μόνο ως μη-«μοναδικούς» και ως αναλώσιμους ανθρώπους, που μπορούν να θαφτούν χωρίς να διαταραχθεί η αμερικανική αντίληψη περί καλού και κακού.

 

 Και όντως, Αμερικανοί «διπλωμάτες» λένε σε άλλες κυβερνήσεις, «κάνε ότι σου λέω, αλλιώς θα σας γυρίσουμε, με βόμβες, πίσω στην λίθινη εποχή».

 

Καθόλου περίεργο, λοιπόν, ότι η δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης –το Πάσχα- εξαφανίστηκε από το ημερολόγιο του υπολογιστή της Apple και ότι ένας- δυο άθεοι και μια δράκα Εβραίων κατόρθωσαν να  εμποδίσουν τον δημόσιο εορτασμό των Χριστουγέννων. Σήμερα τα Χριστούγεννα δεν είναι παρά μια εξόρμηση για ψώνια.

 

Μια χώρα χωρίς ενωτική ηθική παράδοση δεν είναι πια χώρα. Ωστόσο, αυτή που υποκρίνεται πως είναι χώρα, οι ΗΠΑ, σύρεται σε έναν πόλεμο με την Ρωσία, μια πραγματική χώρα. Δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να επικρατήσουν οι ΗΠΑ στον επερχόμενο πόλεμο.

 

Πηγή: PaulCraigRoberts.org
Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης

Αν και εκδόθηκε το 1972, το βιβλίο του Ντέιβιντ Χόφμαν «Οι Τούρκοι» έχει ορισμένες επίκαιρες διαπιστώσεις για τις σχέσεις Τουρκίας-ΕΣΣΔ. Συγκεκριμένα σημειώνει πως η Άγκυρα δεν μπορεί να κρατήσει στάση «επιτήδειου ουδέτερου» έναντι της Μόσχας. Είτε θα επιλέξει να είναι θανάσιμος εχθρός της, είτε στρατηγικός της εταίρος. Το συμπέρασμα αυτό του Χόφμαν επιβεβαιώνεται ακόμα και στις μέρες μας.

Αρκεί να θυμηθούμε την όξυνση στις σχέσεις Άγκυρας-Μόσχας που σημειώθηκε από τον Νοέμβριο του 2015, όταν η Τουρκία αποφάσισε να αντιπαρατεθεί με την Ρωσία στο μέτωπο της Συρίας. Προηγουμένως η Άγκυρα είχε διαπιστώσει ότι η στρατηγική της στην Συρία είχε αποτύχει παταγωδώς.

Δεν επιβεβαιώθηκαν οι εκτιμήσεις του πρώην πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου για γρήγορη κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ, ο οποίος διατηρούσε την εξουσία χάρη στην ρωσική υποστήριξη. Η Μόσχα και η Δύση είχαν αφήσει προσωρινά τις μεταξύ τους αντιπαλότητες, εστιάζοντας στην συντριβή του ISIS. Πολύτιμοι εγχώριοι σύμμαχοι τους οι Κούρδοι της οργάνωσης YPG, την οποία η Άγκυρα παγίως θεωρεί «τρομοκρατική οργάνωση».

Ο Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε τότε να προχωρήσει σε μία κίνηση υψηλού ρίσκου, με σκοπό να φέρει σε τροχιά σύγκρουσης το ΝΑΤΟ με την Ρωσία. Διέταξε την κατάρριψη ενός ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους στον συριακό εναέριο χώρο, μία ενέργεια που ο Πούτιν χαρακτήρισε «πισώπλατη μαχαιριά». Όμως ακόμα μία φορά ο Ερντογάν έσφαλε στις εκτιμήσεις του. Με εξαίρεση τις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία, καμία άλλη χώρα του ΝΑΤΟ δεν ήταν πρόθυμη να συνταχθεί μαζί του.

Ακολούθησε η σκληρή αντίδραση της Ρωσίας που σόκαρε τον Τούρκο πρόεδρο. Τα ρωσικά ΜΜΕ παρουσίαζαν τον Ερντογάν ως «ψυχοπαθή», με την κυβέρνηση Πούτιν να τον κατηγορεί ανοιχτά για συμπόρευση με τους τζιχαντιστές. Ξεκίνησαν οικονομικά αντίποινα από την Μόσχα, τα οποία θα οδηγούσαν μακροπρόθεσμα την τουρκική οικονομία σε κατάρρευση. Χωρίς να έχει την στήριξη της Δύσης όπως προσδοκούσε, ο Ταγίπ Ερντογάν βρέθηκε σε πρωτοφανή απομόνωση. Συνειδητοποίησε πως δεν έχει τελικά την πολυτέλεια να είναι εχθρός με την Ρωσία του Πούτιν.

Φταίει ο Γκιουλέν

Για να απαγκιστρωθεί από το αδιέξοδο της πολιτικής του ο Τούρκος Πρόεδρος έστειλε την περιβόητη επιστολή συγνώμης στον Ρώσο Πρόεδρο τον Ιούνιο του 2016. Ο Ερντογάν υπολόγιζε στην αποκατάσταση των σχέσεων Μόσχας-Άγκυρας και τελικά επιβεβαιώθηκε. Η Ρωσία υποστήριξε τον Ερντογάν κατά την διάρκεια του ιουλιανού πραξικοπήματος που ακολούθησε. Ακόμα και όταν δολοφονήθηκε ο Ρώσος πρέσβης στην Τουρκία, ο πρόεδρος Πούτιν μίλησε για «προβοκάτσια». Δεν απέδωσε την παραμικρή ευθύνη στο ισλαμικό παρακράτος του Ερντογάν.

Οι Ρώσοι αποδέχτηκαν τελικά τον ισχυρισμό του Τούρκου Προέδρου, ότι ο πιλότος που κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό στην Συρία άνηκε στο δίκτυο του ιμάμη Γκιουλέν. Λίγες ώρες μετά την άφιξη του Πούτιν στην Τουρκία, οι εισαγγελικές αρχές της γείτονος κατηγόρησαν επισήμως τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ ιμάμη ως υποκινητή της δολοφονίας του Ρώσου πρέσβη. Τελικά αποδείχτηκε πως η «πισώπλατη μαχαιριά» ήταν μία παρεξήγηση δύο καλών φίλων. Ο Ερντογάν αποδίδει μονίμως στον Γκιουλέν ότι κακό έχει συμβεί στην Τουρκία, ακόμα και την σύγκρουση με την Μόσχα των προηγούμενων μηνών.

Οι σχέσεις Πούτιν και Ερντογάν ήταν στενές πριν το επεισόδιο με το μαχητικό στην Συρία. Δεν αναφερόμαστε μόνο στο πεδίο της ενέργειας ή της οικονομίας. Ο Τούρκος πρόεδρος έβλεπε στην ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας, ένα παράδειγμα που θα μπορούσε να επαναλάβει η Τουρκία στην Κατεχόμενη Κύπρο ακόμα και στο Ιράκ. Εμφανίζονταν ως ο υπερασπιστής των μουσουλμάνων σε όλα τα μήκη της Γης, από τους Παλαιστινίους στην Γάζα, μέχρι τους Ροχίνγκια στην Μιανμάρ. Όχι όμως αντίστοιχα για τους μουσουλμάνους της Τσετσενίας στην Ρωσία, γεγονός που σίγουρα εκτίμησε ο Ρώσος ομόλογος του.

Θα «τελειώσουν την δουλειά»

Η Τουρκία έχει πλέον νευραλγικό ρόλο στην Συρία χάρη στην συνεισφορά του Βλαντιμίρ Πούτιν, παρόλο που οι δύο χώρες υποστήριξαν διαφορετικά στρατόπεδα στον εμφύλιο της χώρας. Ήταν η Μόσχα που έδωσε το πράσινο φως στην Άγκυρα για τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων στο καντόνι του Αφρίν. Ήταν ο Πούτιν που απέτρεψε τον Μπασάρ αλ Άσαντ από την αποστολή συριακών στρατιωτικών δυνάμεων στο Αφρίν, για να μην ενισχυθούν εμμέσως οι Κούρδοι του YPG.

Οι Κούρδοι μίλησαν πικραμένα για «συμπαιγνία Ρωσίας-Τουρκίας» στην Συρία. Δεν έχουν άδικο και σίγουρα προβληματίζονται ιδιαίτερα από την στάση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Ο πιο πολύτιμος σύμμαχος των Κούρδων ανακοίνωσε την πρόθεση του να ξεκινήσει η αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία. Ο βασικός στόχος της Ουάσιγκτον, η συντριβή του Ισλαμικού κράτους, στέφθηκε με επιτυχία. «Άλλοι θα τελειώσουν την δουλειά στην Συρία», είπε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός Πρόεδρος.

Μπορεί οι βάσεις των Αμερικανών να ενισχύονται στην κουρδική πόλη Μανπίτζ αλλά οι εξελίξεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ είναι ενδεικτικές των μελλοντικών προθέσεων του Τραμπ. Ο οικονομικός πόλεμος με την Κίνα, οι απειλές του Τραμπ για αποστολή πεζοναυτών στα σύνορα ΗΠΑ- Μεξικού, είναι μερικές ενδείξεις ότι πλέον προτεραιότητα του Αμερικανού προέδρου είναι η εσωτερική ατζέντα και όχι η Μέση Ανατολή. Το κενό από τον απομονωτισμό των ΗΠΑ θα καλυφθεί από την Ρωσία, την Τουρκία, το Ιράν και την Γαλλία του Μακρόν. Η συμπόρευση της Μόσχας με την Άγκυρα δεν αφορά όμως μόνο την Συρία.

Ο Πούτιν γνώρισε αποθεωτική υποδοχή στην Τουρκία επισημοποιώντας τις άριστες σχέσεις των δύο χωρών. Ο Ρώσος Πρόεδρος μίλησε για επίσπευση της παράδοσης των πυραύλων S-400 στην Τουρκία, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην Ουάσιγκτον. Μέσω της Τουρκίας ο Πούτιν επιδιώκει έναν πάγιο γεωπολιτικό στόχο της Μόσχας από τα χρόνια της ΕΣΣΔ, την υπονόμευση του ΝΑΤΟ. Δεν υπάρχει καλύτερος υπονομευτής από την Τουρκία, η οποία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό της Συμμαχίας.

Όπως ο Λένιν με τον Κεμάλ

Αξίζει όμως να σταθούμε ιδιαίτερα σε μία άλλη αναφορά του Ρώσου Προέδρου που χαροποίησε ιδιαίτερα τον Ταγίπ Ερντογάν. Αφορά την συνδρομή της εταιρείας Rosatom για την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου, της επαρχίας της Μερσίνης. Ο Πούτιν σημείωσε πως το εργοστάσιο μπορεί να τεθεί σε λειτουργία το 2023 με σκοπό να συμπέσει «με τα 100 χρόνια της τουρκικής ανεξαρτησίας».

Ότι ακριβώς ήθελε να ακούσει ο Ερντογάν, ο οποίος έχει τον φιλόδοξο στόχο να καταφέρει να υποσκελίσει τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον «πατέρα των Τούρκων». Ο ίδιος ο Ερντογάν ανακοίνωσε την πτώση του Αφρίν στις 18 Μαρτίου για να συμπέσει με τα 103 χρόνια από την μάχη στην Καλλίπολη. Στην κρίσιμη αυτή μάχη του Α Παγκοσμίου Πολέμου είχε αναδειχθεί ο Μουσταφά Κεμάλ ως αξιωματικός του οθωμανικού στρατού. Ο Ερντογάν εμφανίζεται ως ο γνησιότερος κληρονόμος του από το ανυπόληπτο κεμαλικό κατεστημένο.

Ο Ερντογάν συχνά κατηγορεί την Δύση ότι μέσω των Κούρδων επιδιώκει τον διαμελισμό της Τουρκίας. Γίνεται ευθέως παραλληρισμός με την στήριξη που είχε από τους Άγγλους ο ελληνικός στρατός στην αρχή των επιχειρήσεων στην Μικρά Ασία το 1919. Να θυμίσουμε πως η στάση των Ρώσων μπολσεβίκων ήταν καθοριστική για να επικρατήσουν τα κεμαλικά στρατεύματα στο μικρασιατικό μέτωπο. Σήμερα η συμβολή της Ρωσίας του Πούτιν υπήρξε καθοριστική για την κατάληψη του Αφρίν από τα τουρκικά στρατεύματα.

Ο Ρώσος Πρόεδρος παίζει άριστα το παιχνίδι της προπαγάνδας και αρέσκεται σε ιστορικούς παραλληρισμούς, όπως και ο Τούρκος ομόλογος του. Είναι σίγουρο πως γνώριζε την ιστορική βαρύτητα που είχε η αναφορά του. Ένα πυρηνικό εργοστάσιο το 2023 θα είναι το ωραιότερο δώρο στον Ερντογάν για την επέτειο της ανεξαρτησίας της Τουρκίας. Ακόμα μία φορά στην ιστορία βλέπουμε την Ρωσία να εμφανίζεται ως εγγυητής της ανεξαρτησίας του τουρκικού έθνους.

Ο Πούτιν δεν είναι βέβαια μπολσεβίκος όπως ήταν ο Λένιν, για να θεωρηθεί απειλή για την κοινωνική ειρήνη στην Τουρκία. Είναι ο βασικός λόγος που η συμμαχία της Ρωσίας με την Τουρκία μοιάζει να είναι πολύ ευρύτερη από αυτήν του Κεμάλ με τον Ρώσο κομμουνιστή επαναστάτη.


του Μιχαήλ Στυλιανού

Ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ, σε σημερινές δηλώσεις του  χαρακτήρισε για πρώτη φορά απερίφραστα ως βρετανική «προβοκάτσια» (σκευωρία)την υπόθεση της δηλητηρίασης του πρώην διπλού πράκτορα Σκρίπαλ και της Κόρης του, που αποτέλεσε το έναυσμα του νέου κύματος  αντιρωσικής πολεμικής στο ατλαντικό στρατόπεδο και σαρωτικές απελάσεις Ρώσων διπλωματών από χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Ο Σεργκέι Λαβρώφ είπε πως απόδειξη ότι πρόκειται για προβοκάτσια αποτελεί η αδυναμία της Βρετανίας να απαντήσει στα ερωτήματα που της έχουμε θέσει γι’ αυτήν την υπόθεση. «Τελικά όμως θα υποχρεωθεί να απαντήσει», προειδοποίησε αινιγματικά ο Ρώσος υπουργός, σε δηλώσεις που μεταδίδει στα δελτία του το διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο Russia Today.
Προηγουμένως το αμερικανικό ανεξάρτητο οικονομικό πρακτορείο Zero Hedge μετέδιδε τα ακόλουθα στοιχεία ανάπτυξης της ρωσικής αντεπίθεσης στον καταιγισμό βρετανικών ισχυρισμών κατηγορίας, σε εναλλασσόμενες εκδοχές:
Zero Hedge, Newsweek, 4-2-18 Ο Ρώσος Πρεσβευτής στο Λονδίνο Αλεξάντερ Γιακοβένκο δήλωσε ότι η άρνηση της Βρετανίας να ενημερώσει τις ρωσικές αρχές για την δηλητηρίαση του πρώην διπλού πράκτορα Σκριπάλ στις 4 Μαρτίου οδήγησε την Μόσχα στην θέση ότι το έγκλημα διέπραξαν οι ίδιες οι βρετανικές αρχές.


«΄Εχουμε πολύ σοβαρές υπόνοιες ότι αυτή η «προβοκάτσια» διαπράχθηκε από την Ιντέλιτζενς Σέρβις», δήλωσε ο Γιακοβένκο στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο ΝΤΒ, προσθέτοντας ωστόσο ότι η Μόσχα δεν έχει απτές αποδείξεις, αλλά η στάση της Βρετανίας αποτελεί ισχυρή αποχρώσα ένδειξη  σε στήριξη αυτής της υπόνοιας.
Ο Γιακοβένκο δήλωσε επίσης ότι Η Βρετανία αποκόμισε αρκετά κέρδη από την δηλητηρίαση –βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα- με την εκμετάλλευση του γεγονότος από την κυβέρνηση,για να ενισχύσει την δημοτικότητά της στο εσωτερικό και να θάψει τους επικριτικούς τίτλους περί την αποτυχία των διαπραγματεύσεών της για καλύτερους όρους  βρετανικής εξόδου από την Ε Ε. Το μακροπρόθεσμο κέρδος                    –είπε ο Ρώσος πρέσβης-  είναι ότι το Λονδίνο σκαρφάλωσε σε θέση κορυφής στην τρέχουσα σύγκρουση της Δύσης με την Ρωσία.
«Οι Βρετανοί διεκδικούν ηγετικό ρόλο στον λεγόμενο «περιορισμό της Ρωσίας». Για να εξασφαλίσει την υποστήριξη της κοινής γνώμης και της Βουλής σε αυτόν τον περιορισμό της Ρωσίας, χρειαζόταν μια σοβαρή πρόκληση. Και οι Βρετανοί ήταν ικανοί να κάνουν μια πραγματικά άγρια πρόκληση για το επιτύχουν», δήλωσε ο Γιακοβένκο.
Ο Σκρίπαλ και η κόρη του δηλητηριάστηκαν στο Σώλσμπερυ με αυτό που κατά την δήλωση των Βρετανών ήταν ένα στρατιωτικής χρήσεως νευροτοξικό παρασκεύασμα, της κατηγορίας τοξινών τύπου Νόβιτσοκ, που επινοήθηκε στην Ρωσία. Ωστόσο ο Ρώσος αντιπρόσωπος στην Οργάνωση για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων δήλωσε στην κρατική τηλεόραση στα μέσα Μαρτίου ότι το στρατιωτικής κατηγορίας νεύρο-τοξικό παρασκεύασμα, που χρησιμοποιήθηκε στην δολοφονική απόπειρα, παρήγαγαν οι ΗΠΑ και η Βρετανία.
«Δεν υπήρξε ποτέ ένα ερευνητικό πρόγραμμα Νόβιτσοκ στη Ρωσία, δήλωσε ο Σούλγκιν στο τηλεοπτικό κανάλι Ρωσία 1, όπως έγραψαν οι Τάϊμς της Μόσχας.» Αλλά στην Δύση ορισμένες χώρες έκαναν μιαν τέτοια έρευνα, που την ονόμασαν Νόβιτσοκ για κάποιο λόγο.»
Μιλώντας στην 87η σύνοδο του Οργανισμού Απαγόρευσης Χημικών Όπλων την Παρασκευή, ο Σούλγκιν υπέδειξε πως πρέπει να αναστραφούν οι αθεμελίωτες κατηγορίες από την Δύση, σε βάρος τηςίδιας. «Μπορεί θαυμάσια η ουσία που χρησιμοποιήθηκε στην δηλητηρίαση των Σκρίπαλ να προήλθε από τα δικά τους αποθέματα», των Βρετανών και των ΗΠΑ, είπε ο Ρώσος Αντιπρόσωπος.

Η Ρωσία Προβάλλει 14 ερωτήματα

Η ρωσική πρεσβεία στο Λονδίνο απέστειλε στο βρετανικό υπουργείο των Εξωτερικών 14 ερωτήματα για την υπόθεση, μεταξύ των οποίων το αίτημα να δηλωθεί εάν δείγματα του νεύρο-τοξικού παρασκευάσματος Νόβιτσοκ είχαν ποτέ παραχθεί στην Βρετανία.
Η Ανακοίνωση της ρωσικής πρεσβείας χαρακτηρίζει το γεγονός που πυροδότησε την τρέχουσα διπλωματική διαμάχη ως «σκευωρία εναντίον της Ρωσίας».
Τα ερωτήματα, στα οποία αναφέρθηκε και ο Σεργκί Λαβρώφ είναι τα εξής.
n  Γιατί η βρετανική άρνηση στις προξενικές αρχές της Ρωσίας του δικαιώματός τους να επισκεφθούν τους δύο Ρώσους πολίτες που υπέστησαν σωματικές βλάβες στην βρετανική επικράτεια;
n  Ποια συγκεκριμένα αντίδοτα και σε ποια μορφή χορηγήθηκαν με ενέσεις στα θύματα; Πως αυτά τα αντίδοτα περιήλθαν στην κατοχή των Βρετανών γιατρών στην σκηνή του εγκλήματος;
n    Με ποια δικαιολογία επελέγη η τεχνική συνεργασία της Γαλλίας στην έρευνα του επεισοδίου, στο οποίο Ρώσοι υπήκοοι ήσαν τα θύματα; Ενημέρωσε η Βρετανία τον Διεθνή Οργανισμό Απαγόρευσης των Χημικών Όπλων για την γαλλική συμμετοχή στην έρευνα; Και ποια σχέση έχει η Γαλλία με περιστατικό που αφορά σε δύο Ρώσους πολίτες στην Βρετανία;
n  ΄Ησαν παρόντες οι Γάλλοι εμπειρογνώμονες κατά την λήψη δειγμάτων βιολογικής ύλης από τους Σεργκέι και Γιούλια Σκρίπαλ; Έγινε από τους Γάλλους εμπειρογνώμονες η μελέτη αυτών των δειγμάτων και εάν ναι σε ποια συγκεκριμένα εργαστήρια; Ποια αποδεικτικά στοιχεία δόθηκαν στους Γάλλους για την διεξαγωγή της έρευνας; Δόθηκαν τα αποτελέσματα της γαλλικής έρευνας στην Γραμματεία του Οργανισμού Απαγόρευσης Χημικών Όπλων;
n  Επί τη βάσει ποιών χαρακτηριστικών διαπιστώθηκε η λεγόμενη «ρωσική προέλευση» της χημικής ουσίας που χρησιμοποιήθηκε στο Σώλσμπερυ;
n  ΄Εχει η Βρετανία δείγματα σύγκρισης και ελέγχου της ουσίας χημικού πολέμου που οι Βρετανοί αποκαλούν Νόβιτσοκ;
n  ΄Εχουν παραχθεί στην Βρετανία αυτά τα δείγματα νευρο-τοξικού όπλου χημικού πολέμου, του ίδιου τύπου με το «Νόβιτσοκ» (κατά την βρετανική ορολογία);
Στα ρωσικά αυτά ερωτήματα, στα οποία, ο Λαβρώφ είπε πως « η Βρετανία θα αναγκασθεί να δώσει απαντήσεις» το Δελτίο του Zero Hedge προσθέτει τις ακόλουθες παρατηρήσεις από την ρωσική ιστοσελίδα Ντουράν:
Οι Βρετανοί που –αντίθετα με τους Ρώσους-έχουν τον έλεγχο του τόπου του εγκλήματος παρουσίασαν σειρά από διαφορετικές θεωρίες όσον αφορά τον τόπο και τρόπο τη «τοξικής επίθεσης».
Γράφτηκε και μεταδόθηκε αλληλοδιάδοχα ότι η τοξική ουσία 1) πετάχτηκε με σπρέϊ στα θύματα από περαστικό, 2) ρίχτηκε επάνω τους από ιπτάμενο ρομπότ, 3) είχε ραντιστεί με αυτό η βαλίτσα που έφερε  η κόρη του Σκρίπαλ από την Ρωσία, 4) είχε ραντιστεί το εσωτερικό του αυτοκινήτου του Σκρίπαλ κα 5) Είχε ραντιστεί η εξώθυρα της κατοικίας του.
Αυτή η τελευταία και τρέχουσα εκδοχή προσφέρεται σε άνετη εκδορά, με πλειάδα ερωτημάτων, με πρώτο και φονικότερο: Πώς ένα θανάσιμο χημικό όπλο ακαριαίας πολιτικής δολοφονίας έδρασε επτά ώρες μετά την επαφή των θυμάτων με την εξώθυρα του σπιτιού τους και μάλιστα αναποτελεσματικά;

του Jim Jatras, Zero Hedge, 28-3-2018
[Η ακόλουθη ιδιαίτερης βαρύτητας ανάλυση της οξυνόμενης πολεμικής μεταξύ Δύσεως και Ρωσίας, των πραγματικών κινήτρων που καλύπτουν οι περιοδικά προβαλλόμενες προφάσεις και των πολύ σκοτεινών προοπτικών για την εξέλιξή της -σε συνεχή επιδείνωση, οφείλεται στον υπογράφοντα ελληνικής καταγωγής Αμερικανό, τέως πρεσβευτή, τέως σύμβουλο εξωτερικών σχέσεων της ρεπουμπλικανικής ομάδας στο Κογκρέσο, δημοσιολόγο μεγάλης υποδοχής στα αμερικανικά και διεθνή ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. Η ανάγνωσή της δεν θα ήταν απώλεια χρόνου ούτε για τους πιο βεβαρημένους με την διαχείριση εθνικών υποθέσεων…]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού
Η απέλαση 60 Ρώσων διπλωματών από τις ΗΠΑ και 50 άλλων από διάφορες άλλες χώρες, θα έπρεπε να ήταν μια στιγμή περισυλλογής για όλη την ανθρωπότητα. Είναι μια ένδειξη του πόσο κοντά έχει φτάσει ο κόσμος στο χείλος ενός μεγάλου πολέμου.

https://www.zerohedge.com/sites/default/files/inline-images/5aba2c7edda4c8c24b8b45b8.jpg

Καταρχήν αυτό το τωρινό επεισόδιο δεν μπορεί να συγκριθεί με τους 55 σοβιετικούς που απελάθηκαν από τον Ρόναλντ Ρέϊγκαν το 1986, ή τους 50 που απέλασε ο Τζωρτζ Μπους το 2001. Εκείνες οι ενέργειες είχαν άμεση σχέση με κατασκοπευτική δράση, στην οποία όλες οι χώρες επιδίδονται, εναντίον φίλων όσο και εχθρών. Οι Ρώσοι το κάνουν, οι Αμερικανοί το κάνουν, όλοι το κάνουν. Δεν υπάρχει τίποτα το εξαιρετικό στην περικοπή της αριθμητικής δύναμης από καιρού σε καιρό.

Αλλά αυτές οι τελευταίες απελάσεις δεν έχουν καμιά σχέση με το πόσοι από τους Ρώσους μπορεί να είναι πράγματι κατάσκοποι. Ούτε με τις ανόητες κατηγορίες περί ρωσικής ανάμειξης στις εκλογές για να «προκληθεί διχόνοια» και να «δυσφημιστεί η αμερικανική δημοκρατία». Στην πραγματικότητα δεν έχουν σχεδόν καμιά σχέση με τον αναπόδεικτο ισχυρισμό του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ ότι «η Ρωσία χρησιμοποίησε ένα στρατιωτικής κατηγορίας νευροτοξικό παρασκεύασμα σε απόπειρα να δολοφονήσει έναν Βρετανό υπήκοο και την κόρη του, στο Σώλσμπερυ.»

Η απουσία αποδεικτικών στοιχείων ότι οι Ρώσοι βρίσκονται πίσω από την απόπειρα επίσης δεν έχει καμιά σχέση με την ουσία της κρίσεως. Χωρίς αποδεικτική τεκμηρίωση δεν ήταν και οι κατηγορίες σε βάρος της κυβέρνησης της Συρίας για βομβαρδισμούς με χημικά; Οτιδήποτε και αν συνέβη στους Σκρίπαλ και οποιοσδήποτε και αν είναι ο δράστης, η όλη υπόθεση του Σώλσμπερυ δεν είναι παρά απλό πρόσχημα.

Όχι, ο πραγματικός αντικειμενικός σκοπός είναι πολύ απλούστερος. Καταγγέλλοντας την αμερικανική ενέργεια, ο Ρώσος πρεσβευτής στον ΟΗΕ Ανατόλι Αντόνωφ δήλωσε πως είπε στους Αμερικανούς συνομιλητές του (Στέϊτ Ντιπάρτμεντ) ότι « Οι ΗΠΑ έκαναν ένα πολύ κακό βήμα, κόβοντας ότι πολύ λίγο είχε απομείνει από τις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις».

Αλλά κόβοντας τα τελευταία υπολείμματα αυτών των σχέσεων είναι ακριβώς αυτό στο οποίο στόχευαν οι απελάσεις. Η διακοπή των Αμερικανο-Ρωσικών σχέσεων δεν είναι το μέσο για ένα σκοπό –είναι ο σκοπός.

Για αρκετά χρόνια πολλοί σχολιαστές και αναλυτές αναρωτιούνταν εάν οι ΗΠΑ και η Ρωσία βρίσκονταν ήδη σε έναν Ψυχρό Πόλεμο και σε καταφατική απάντηση, εάν τα πράγματα θα καλυτερέψουν. Η προσφυγή στο Μαντείο μπορεί τώρα να σταματήσει. Η απάντηση είναι πια ολοφάνερη. Ναι βρισκόμαστε σε Ψυχρό Πόλεμο και μάλιστα από αρκετό καιρό. Στην πραγματικότητα είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι από αμερικανικής πλευράς ο πρώτος Ψυχρός Πόλεμος είχε ποτέ σταματήσει. ΄Οσον καιρό είχαμε στην Μόσχα μια κυβέρνηση ανδρεικέλων, υπό τον Γέλτσιν στα 1990,μπορούσαμε να κάνουμε όπως μας ευχαριστούσε. Να λεηλατούμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ρωσίας, με την βοήθεια διεφθαρμένων ολιγαρχών, εγκατεστημένων από Δυτικούς «εμπειρογνώμονες» (σε ρωσικά υπουργεία, κρατικές επιχειρήσεις και τράπεζες). Να επεκτείνουμε το ΝΑΤΟ ανατολικά, έχοντας υποσχεθεί «ούτε μια ίντσα». Να βομβαρδίζουμε την Σερβία. Να εισβάλουμε στο Ιράκ. Να επεκτείνουμε και άλλο το ΝΑΤΟ. Να στήνουμε επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτος εν ονόματι της «δημοκρατίας». Να αναγγέλλουμε ότι Ουκρανία και Γεωργία θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ.

΄Οσο για την δεύτερη ερώτηση –όχι, τα πράγματα δεν θα πάνε προς το καλύτερο. Και ίσως ποτέ. Καλά και τι γίνεται με τον Πρόεδρο Τραμπ, τον άνθρωπο που είναι υποτίθεται ο ηγέτης του αναχρονιστικά αποκαλούμενου «Ελεύθερου Κόσμου»; Αυτός δεν είναι που έχει δηλώσει πως θέλει καλύτερες σχέσεις με την Ρωσία;

Την απάντηση έδωσε ο τέως εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην κυβέρνηση Ομπάμα, ναύαρχος Τζων Κίρμπι, που δήλωσε οι απελάσεις «υιοθετήθηκαν από τους Ευρωπαίους συμμάχους μας επειδή ήταν ανήσυχοι ότι μερικά πράγματα που άκουσαν ή δεν άκουσαν από τον Πρόεδρό μας για τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν μπορεί να σημαίνουν ότι θα είναι ήπιος με την Μόσχα. Αλλά αυτά (που τώρα συμβαίνουν) τους λένε ότι οι επαγγελματίες της εθνικής ασφάλειας, με τους οποίους συνομιλούσαν ιδιαιτέρως με κλειστές πόρτες, επέβαλαν την άποψή τους και η αμερικανική πολιτική ακολουθεί αυτό που πάντοτε υποσχόντουσαν, που είναι το μαστίγιο.»

Ίσως ο Κίρμπι να υπερβάλλει πόσο μερικοί από τους Ευρωπαίους δορυφόρους μας θέλουν πράγματι μιαν αναμέτρηση με την Μόσχα, αλλά έχει απόλυτα δίκιο για τον ρόλο των «επαγγελματιών της εθνικής ασφάλειας» που «ενεργούν πίσω από κλειστές πόρτες». Μην γελιέστε, από όλες τις αιρετικές εκλογικές εξαγγελίες του Τραμπ το 2016 κατά του δικομματικού κατεστημένου στην Ουάσιγκτον καμιά δεν προκάλεσε μεγαλύτερη ανησυχία από αυτό που φαίνεται να ήταν η γνήσια επιθυμία του για μιαν νέαν ύφεση με την Μόσχα.

Η πολιτική τάξη της χώρας μισεί τον Τραμπ για πολλούς λόγους. Οι θέσεις του για την μετανάστευση και το εμπόριο βρίσκονται στην κορυφή της λίστας. Αλλά για το βαθύ κράτος και τον δημοσιογραφικό βραχίονά του η δαιμονοποίηση της Ρωσίας και του Βλαντιμίρ Πούτιν προσωπικά είναι μια επικίνδυνη μονομανία –και ο Τραμπ αντιπροσώπευε μιαν απειλή. Σε αυτό οφείλεται η υστερική εκστρατεία περί ρωσικής παρέμβασης στις εκλογές και Ρώσων πρακτόρων που εξαπολύθηκε από τον Φάκελο Steele,( Βρετανού πρώην κατασκόπου στη Ρωσία) με «στοιχεία» που υποτίθεται εξέθεταν τον Τραμπ σε ρωσικό εκβιασμό -φάκελο που είναι και εδώ γεμάτος βρετανικά (ειδικά της ΜΙ6) αποτυπώματα.

Κύριος στόχος της επιχείρησης ήταν πάντοτε να εγκιβωτίσουν τον Τραμπ και να τον εμποδίσουν να ακολουθήσει οποιανδήποτε άλλο οδό πλην εκείνης, της καταστροφικής, πού ακολούθησαν οι Μπιλ Κλίντον, Τζωρτζ Μπους και Μπάρακ Ομπάμα. Τελευταία ένας Δημοκρατικός γερουσιαστής εξέφρασε την ανησυχία του για τον διορισμό του πολεμοχαρούς Τζων Μπόλτον ως νέου συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Προέδρου, επιλογή που υποδηλώνει ότι ο Τραμπ σχηματίζει «μια κυβέρνηση πολέμου που , από γκάφα, μπορεί να μας οδηγήσει σε μιαν νέα τρομακτική σύρραξη.»

Αλλά που ήταν ο καλός γερουσιαστής και οι αριστεροί συνάδελφοί του στην αυτό-αποκαλούμενη «αντίσταση» κατά του Τραμπ, όταν επέμεναν για νέες νομοθετημένες κυρώσεις, αξίωναν και έστελναν υψηλής φονικότητας όπλα στην Ουκρανία, ζητούσαν βομβαρδισμό της Συρίας και γενικά κατηγορούσαν τον Τραμπ ότι είναι προδότης σε συνέργεια με τον Πούτιν;

Ορίστε τώρα, οι κατήγοροι του Τραμπ πέτυχαν ότι ζητούσαν. Η Δημοκρατική αριστερά, μαζί με τους νεοσυντηρητικούς Ρεπουμπλικανούς συμμάχους της, κέρδισαν και ο Τραμπ έχασε. Στα πεδία της εξωτερικής πολιτικής και της εσωτερικής ασφάλειας είναι σαν Πρόεδρος να μην είναι ο Τραμπ.

Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος που απέχει όσο η δολοφονία του Σεράγεβο από ένα νέο (πυρηνικό) 1914, αλλά όχι επειδή ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος, παραλογιζόμενος τρελός, που είναι ανάγκη να ελέγχεται από «ενηλίκους στο δωμάτιο». Αυτή η αντίληψη βλέπει ανάποδα, όπως αποδεικνύεται ότι οι ίδιοι «επαγγελματίες της ασφάλειας» έμειναν έντρομοι με την συμφωνία του να συναντηθεί με τον Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας. ( Κατά την εκτίμησή μου οι πιθανότητες να πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση είναι 50% και λιγοστεύουν γρήγορα με τον διορισμό του Μπόλτον (σαν σύμβουλο εθνικής ασφάλειας). Περιμένετε για μια «πρόκληση» της Πιονγκγιάνγκ, που θα ματαιώσει την συνάντηση κορυφής. ΄Η εάν η συνάντηση πραγματοποιηθεί, περιμένετε έναν Τραμπ φορτωμένο από την κουστωδία του με τέτοιες μη διαπραγματεύσιμες αξιώσεις που να εγγυώνται την αποτυχία της.

Η Μόσχα μελετά τώρα την ανταπόδοση των απελάσεων διπλωματών της, αλλά πρόκειται για κατάσταση που δεν δίνει νίκη. Εάν, σύμφωνα με τα προηγούμενα, οι Ρώσοι απαντήσουν με «ανάλογη» αυτοσυγκράτηση ώστε να μην αποκοπούν οριστικά από τους Δυτικούς (όπως τους λένε) «εταίρους» τους, μπορεί να είναι βέβαιοι πως θα εισπράξουν περισσότερα από τα ίδια –και χειρότερα. Από την άλλη πλευρά, αν επιστρέψουν το χτύπημα ασύμμετρα και σκληρά –για παράδειγμα ακυρώνοντας τις υπερπτήσεις εταιρειών των χωρών που τους επέβαλαν κυρώσεις- τα ουρλιαχτά για «ρωσική παρανομία» θα ενταθούν, οδηγώντας σε νέες και σκληρότερες κυρώσεις, όπως η αποκοπή από το SWIFT (ηλεκτρονικές διατραπεζικές συναλλαγές). Περιμένετε εντατικοποίηση της εκστρατείας μποϋκοτάζ του φετινού διεθνούς ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος στη Ρωσία, των κραυγών για την ακύρωση του ρωσικού βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ή μια νέα επίθεση πλαστής σημαίας με χημικά τη Συρία. ΄Η μιαν επίθεση του Κιέβου εναντίον των αυτονομημένων επαρχιών του Ντομπάς στην Ουκρανία –με την προσδοκία ότι ο Πούτιν θα αποχωρήσει, όπως έκανε ο Μιλόσεβιτς.

Αυτοί που κινούν την παγκόσμια εκστρατεία νομίζουν πως μπορεί να χειριστούν την Ρωσία σαν να ήταν μια υποδεέστερη δύναμη, τύπου Σερβίας, Ιράκ, Λιβύης ή Συρίας, ή έστω Ιράν. Νομίζουν ότι εάν συνεχίσουμε να σπρώχνουμε, σπρώχνουμε, σπρώχνουμε, οι Ρώσοι θα καταρρεύσουν ή θα παραδοθούν. Δεν βλέπουν καμιά άλλη αποδεκτή έκβαση από την ανατροπή του Πούτιν και την επαναφορά της Ρωσίας στην κατάσταση του υποτελούς κράτους της εποχή Γέλτσιν –όρο που ο Πούτιν χρησιμοποίησε στη συνέντευξη στον Όλιβερ Στόουν- ή , ακόμη καλύτερα, στον εδαφικό διαμελισμό της Ρωσίας στις γραμμές που υποδείκνυε ο μακαρίτης Ζμπίγκνιου Μπρζενζίνσκυ.

Τα πράγματα θα πάνε χειρότερα. Μπορεί πολύ χειρότερα.