Articles by "ΣΥΡΙΖΑ"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΥΡΙΖΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0
Κάθε φορά που ακούς εκκλήσεις για εθνική ενότητα θα πρέπει να κάνεις μαύρες σκέψεις για την ποιότητα της δημοκρατίας και την ευημερία στην Ελλάδα!
Η "εθνική ενότητα" ως master point ενός πολιτικού αφηγήματος (Political discourse) γεμίζει με σημασία για δράση (ενέργεια) - αποκτά συγκεκριμένη έννοια, δηλαδή - στο πλαίσιο της πολιτικοοικονομικής και πολιτισμικής δομής που ορίζει την ανάγκη άρθρωσής του. Άρα, ποτέ με τον όρο "εθνική ενότητα" δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα σε διαφορετική ιστορικώς στιγμή / συγκυρία. Η "εθνική ενότητα" αποσκοπεί στη διαμόρφωση πολιτικής κοινότητας με διαφορετικό τρόπο και διαφορετική οντολογία κάθε φορά που εκφράζεται ως εθνική ανάγκη ενώπιον κάποιας αναφερόμενης κρίσης (: υπαρκτής, ανύπαρκτης, περισσότερο ή λιγότερο κατασκευασμένης).
Θα είμαι σύντομος και άρα κυνικός, αναγνώστη μου, επιχειρώντας να προσεγγίσω τη σημερινή σημασία της "εθνικής ενότητας", καθώς παρατηρώ την επαναφορά του όρου στα πρωτοσέλιδα και την εκφορά του από παράγοντες υψηλής πολιτικής και οικονομικής επιρροής.
Γιατί, λοιπόν, ακούμε και μιλάμε αυτή την στιγμή για εθνική ενότητα;
Επειδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει στην ουσία (αφηγηματικώς και διοικητικώς) καταρρεύσει, ενώ πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί άμεση προσφυγή σε εκλογές με σοβαρή πιθανότητα να σχηματίσει ισχυρή κυβέρνηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όσοι μιλούν για εθνική ενότητα δεν θα ήθελαν, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, να δουν τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό. Θα έχουν τους λόγους τους! Αν ζούσε λίγο ακόμη ο Κ. Μητσοτάκης ίσως τα πράγματα για τον Κυριάκο να ήταν λίγο ευνοϊκότερα. Ίσως! Τώρα, δεν φαίνεται να έχει τύχη, καθώς οι παράγοντες που διαμορφώνουν τη κοινή γνώμη γενικά στην Ελλάδα και ειδικότερα στη ΝΔ, δεν μοιάζει αυτή τη στιγμή να επιθυμούν να του δώσουν την ευκαιρία. Δεν τον θέλουν και προσβλέπουν σε μια κυβέρνηση " εθνικής ενότητας" μέχρι το πέρας της θητείας της παρούσης βουλής. Στο μεταξύ θα έχει γίνει προσπάθεια να ρευστοποιηθεί ο Μητσοτάκης και να είναι άλλος ο ηγέτης της κεντροδεξιάς που θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία στη συνέχεια. 
Από την άλλη, η κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα μπορεί να έχει αποτύχει αφηγηματικώς και διοικητικώς και να έχει υπονομεύσει παγκοσμίως την ευρωπαϊκή προοπτική μιας σύγχρονης μη-λενινιστικής αριστεράς, διακριτής από την παραδοσιακή και μεταμοντέρνα κεντροαριστερά, αλλά έχει κάνει κυριολεκτικώς θαύματα στον τομέα υποστήριξης των ισχυρών οικονομικών παραγόντων της χώρας και μάλιστα εντός ενός εχθρικού έως πολύ εχθρικού διεθνούς περιβάλλοντος για τους περισσότερους από αυτούς. Και όχι μόνον αυτό. Τα έχει πάει καλά και ως προς την εξισορρόπηση των συμφερόντων τους.
Τελικώς, δεν είναι κακός στο μάνατζμεντ της διαπλοκής ο κ. Τσίπρας! Μάλλον είναι από τους ικανότερους πρωθυπουργούς της μεταπολίτευσης στο ζήτημα. Και δεν το λέω ειρωνικά! Έχει προσόντα σε αυτό το κρίσιμο θέμα για κάθε ελληνική κυβέρνηση - και αυτός ο ίδιος και η ομάδα που τον υποστηρίζει σε αυτό του το έργο.
Δεν πρέπει λοιπόν να χτυπηθεί - και να ακυρωθεί για το μέλλον - ο Τσίπρας, είναι πολύτιμο κεφάλαιο για το "κεφάλαιο" , όπως θα έλεγε και ο ίδιος σε μια στιγμή αυτογνωσίας. Είναι πολύτιμος ακόμη και ως προς το νέο κοινωνικό μοντέλο, το οποίο στην ουσία ολοκληρώνει και το οποίο βασίζεται στην (ανα)διανομή της συνολικής φτώχειας και όχι ασφαλώς του συνολικού πλούτου.
Δεν πρέπει, λοιπόν, να καταρρεύσει αυτή η κυβέρνηση υπό το βάρος των δραματικών της αντιφάσεων και ανακολουθιών στο ζήτημα της περίφημης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Αυτό θα ήταν κακό για την αναδιαρθρούμενη διαπλοκή, ακόμη και για εμπόρους όπλων, όπως πληροφορούμαστε από εξειδικευμένους στο μιλιταριστικό και πατριδοκάπηλο "άθλημα" δημιουργούς. Τι πρέπει; Ομαλά να γεφυρωθεί το αντικειμενικά υφιστάμενο αυτή τη στιγμή πολιτικό κενό από μια κυβέρνηση "Εθνικής Ενότητας", με μια πατριωτική έως αλτρουισμού κίνηση του κυρίου Τσίπρα και πρωτοβουλία του ΠτΔ, ασφαλώς! Έτσι σώζεται μια από χέρι χαμένη παρτίδα πόκερ για τον ίδιο και για όσους επένδυσαν σε αυτό το σικέ παιχνίδι με την τρόικα, όπου τελικώς το μόνο που είχε σημασία ήταν - και είναι - πώς θα πουλήσουμε την εθνική μας αποτυχία σαν ευρωπαϊκή (άρα και δική μας) επιτυχία και το εθνικό μας, πολιτικό ναυάγιο σαν σανίδα σωτηρίας για τη χώρα!

Δεν λέω εκ πεποιθήσεως,πως θα είναι κακό πράγμα μια Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας σήμερα. Ούτε ισχυρίζομαι πως είναι επιζήμιο για την χώρα το "φάγωμα" Μητσοτάκη. Η μεθόδευση με ενοχλεί. Ο τρόπος δεν μου αρέσει, επειδή δεν είναι δημοκρατικός. Επειδή "βραχυκυκλώνει" την ουσιαστική, πολιτική διάσταση του πλουραλισμού. Επειδή μια υποκριτική και "από πάνω" "εθνική συναίνεση" θα έρθει να υποκαταστήσει παραμορφωτικά τον υγιή πολιτικό αγωνισμό και ανταγωνισμό: Τον γνήσιο πολιτικό φιλελευθερισμό, που αποτελεί την βασική προϋπόθεση για δημιουργία περιβάλλοντος ισότητας μέσω της ριζοσπαστικοποίησης των δημοκρατικών θεσμών. 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 2

Τρεις έως τέσσερις εβδομάδες χρόνος προσφέρεται στη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, σε κάθε φάση της λεγόμενης αξιολόγησης, για να πετύχει να προσαρμόσει το αφήγημά της στις νέες οδυνηρές, αναθεωρητικές πραγματικότητες του ατομικού προγράμματος προσαρμογής - όπως ορίζουν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις με τους εταίρους της Ελλάδας στην ευρωζώνη και το ΔΝΤ, καθώς και η πολιτική συγκυρία στην ΕΕ και στο ΔΝΤ. Αυτός είναι ο κανόνας.
Τρεις με τέσσερις εβδομάδες χρόνος δίδεται από τους δανειστές για να κατασκευάσει η κυβέρνηση το νέο σύμπαν της πολιτικής νομιμοποίησης στο εσωτερικό μιας πολιτικής πραγματικότητας συνήθως αντίθετης στις διακηρύξεις, προβλέψεις και προσβλέψεις της. Τρεις με τέσσερις εβδομάδες για να ανατρέψει για άλλη μια φορά τον εαυτό της.
Μα, δεν ανατρέπει τον εαυτό της - ίσως παρατηρήσεις - την πολιτική της ρητορεία μεταβάλλει διαρκώς για να την προσαρμόσει στις νέες αποφάσεις που λαμβάνονται "out there". Εγκαταλείπει το προηγούμενο αφήγημα που αποδείχθηκε σύνθεση από "έπεα πτερόεντα" για να υιοθετήσει ένα νέο της ίδιας πολιτικής και υφολογικής μορφής, αλλά ικανού πιθανώς να νομιμοποιήσει πολιτικώς στο εσωτερικό τις νέες αποφάσεις του Eurogroup. Άρα, δεν ανατρέπει τον εαυτό της, αλλά απλώς το προηγούμενο είδωλό της. Δεν ανατρέπει το "είμαι" της αλλά απλώς το "υπάρχειν" της, αν προτιμάς.
Άλλωστε, όπως πληροφορηθήκαμε από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκ των υστέρων ασφαλώς, η κυβέρνηση αυτή δεν ήρθε για να σεβαστεί την ρητορεία της και να υπηρετήσει την πολιτική της άποψη, αλλά για να σώσει τον τόπο - όπως ακριβώς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Συνεπώς, "το υπάρχειν" της συνδέεται με την σωτηρία του τόπου και με το "το μη χείρον βέλτιστον", όπου "το χείρον" κατασκευάζεται πάντα άνετα και κυρίως εύλογα με συνδικαλιστική μαεστρία: μια μείωση της τάξης του 20% στο εισόδημα είναι το "μη χείρον" ενώπιον μιας άλλης 30% ή 40%, δεν είναι έτσι;  Έτσι είναι και έτσι λέει ο αγωνιστής συνδικαλιστής. Πετύχαμε με στρατηγική υποχώρηση μια νίκη, συνάδελφοι! Κερδίσαμε 10 με 20%. Εκτός του ότι ρεζιλέψαμε τον ταξικό αντίπαλο!
Να είσαι βέβαιος μετά το προσεχές Eurogroup η κυβέρνηση θα ανακοινώσει περιχαρής πως πέτυχε, με στρατηγική υποχώρηση στο ζήτημα του χρέους, μεγάλη νίκη στα μέτρα και ακόμη μεγαλύτερη με την (ψυχική) διάσπαση των δανειστών. Αυτό σημαίνει πως είτε (στο μέλλον) θα ρυθμιστεί το ελληνικό χρέος, είτε αυτό θα απορρυθμίσει την ευρωζώνη! Ουάου! Άρα, πες πως ρυθμίστηκε ήδη, πες πως είναι βιώσιμο, πες πως αναδιαρθρώθηκε, πες πως λύθηκε το ζήτημα του χρέους, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα κλονιζόταν η ευρωζώνη!

Το ΔΝΤ μπορεί να είναι αντίπαλος, αλλά είναι και σύμμαχος εκεί όπου είναι αντίπαλος ο Σόιμπλε και αντίστροφα! Κεντάει στρατηγικώς η ομάδα των "political flexitarians"! Έτσι νομίζει. Δεν πρόκειται για "ποσοτική χαλάρωση" της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, αναγνώστη μου, για ποιοτικό ξεχείλωμα σε σημείο απολύτως αντιαισθητικό, πρόκειται. Είναι αντιαισθητική η πολιτική επικοινωνία των ανθρώπων αυτών και όχι απλώς παράδοξη έως γελοιότητας η πολιτική τους συμπεριφορά. Ως ύφος πέτυχαν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να υιοθετήσουν τα χειρότερα πρότυπα της μεταπολίτευσης. Αυτό τους εξομοιώνει, δυστυχώς, με το ήθος εκείνων που, όπως ισχυρίστηκαν, ήρθαν για να ανατρέψουν.

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωσή που εξέδωσε επισημαίνει πως δεν πρέπει να υπάρξει τιμή προς τον Νίκο Μέρτζο. Να σημειωθεί πως ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και το υπουργείο εξωτερικών θα τιμήσουν τον εν λόγω δημοσιογράφο.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ:
“Καμία τιμή στο Νίκο Μέρτζο
Να ακυρωθεί η απόφαση
Έναν από τους; πιο γνωστούς εκφραστές της εθνικιστικής δεξιάς στη Θεσσαλονίκη επέλεξε να τιμήσει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και το υπουργείο εξωτερικών.
Πρόκειται για το δημοσιογράφο και εκδότη της εφημερίδας Ελληνικός Βορράς, Νίκο Μέρτζο, στον οποίο θα απονεμηθεί το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
Βέβαια ο Νίκος Μέρτζος διετέλεσε, εκτός των άλλων, και διορισμένο από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής στην κυβέρνηση των συνταγματαρχών το 1970. Παρέμεινε στην επιτροπή και τα επόμενα χρόνια ως γραμματέας και β΄ αντιπρόεδρος.
Ως ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης θεωρούμε την απόφαση του προέδρου της Δημοκρατίας και του υπουργού Εξωτερικών, τουλάχιστον άστοχη και προκλητική
Στη μνήμη των αγωνιστών της αντιδικτατορικής αντίστασης, των χιλιάδων ανθρώπων που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και κάποιοι έχασαν τη ζωή τους, ζητάμε την ακύρωση της απόφασης.
Δεν είναι δυνατόν η Δημοκρατία να απονέμει συγχωροχάρτια σε εκείνους οι οποίοι επιβουλεύτηκαν την ελευθερία του ελληνικού λαού, ανάμεσα στους οποίους εξέχουσα θέση κατέχει ο Νϊκος Μέρτζος¨”.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Στον βαθμό που ο άνθρωπος από στερεά μορφή μετατρέπεται σε υγρή και ρευστοποιείται για να χωρέσει στις νέες πραγματικότητες, μέσω νέων λέξεων που αντικαθιστούν άρρητα τις βασικές έννοιες της οντολογίας του, χάνει την ηθική του υπόσταση και υποβαθμίζεται πολιτικά στο επίπεδο της καρικατούρας.   
Αυτό πιστεύω. Και αυτό απαντώ σε όσους με ρωτούν: Δεν μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος; Δεν μπορεί να μεταβάλει στάση και άποψη; Πώς, τα πάντα μπορεί και δικαιούται, αλλά έντιμα και καθαρά...στερεά και όχι ρευστοποιούμενος για να περάσει από την "αναδιάρθρωση του χρέους" και  από το "κούρεμα" - για παράδειγμα - στην "απομείωση", στην "αναμόρφωση" και στη συνέχεια στη "βιωσιμότητα"! Για να περάσει κατόπιν στη "διευθέτηση" και μετά στη συνολική "ρύθμιση"! Για να καταλήξει στην ικανοποίηση από την εκταμίευση της δόσης και την μερική έστω ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ!
Και ασφαλώς η ρευστοποίηση του ανθρώπου στην οποία αναφέρομαι δεν αφορά αποκλειστικά στο αφήγημα του χρέους, ούτε μόνον στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά σε ολόκληρη τη δομή που υποστηρίζει άμεσα ή έμμεσα τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ως ρευστά ανθρωπάκια πολιτεύονται σε όλα τα ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, για να καταλήξουν σαν αέρια πλέον (παραπλανητικά) στο "αέριο", καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία και η πίεση του οικονομικού και γεωπολιτικού περιβάλλοντος!
Και έρχεται μετά ο ευφυής, έντιμος και ικανός "Στάθης στον Ενικό" και σου λέει πως για τη μεταβολή του σχήματος και του μεγέθους του Αλέξη και του ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται η άτιμη η παγκοσμιοποίηση, ενώ ο άλλος ο περίεργος (νεοφιλελεύθερος) δεξιός επιμένει πως φταίει ο διπλοπρόσωπος, ρευστός Λένιν, που νομιμοποίησε πολιτικώς αυτή τη κουλτούρα! Σε λίγο θα βγει και ο μηχανικός-οικονομολόγος του ΣΥΡΙΖΑ για να υποστηρίξει, χαμογελώντας κάτω από τα μουστάκια του, πως αυτή είναι η μηχανική της αριστερής πολιτικής, που βασίζεται σε συμπεριφορικές και ασφαλώς ρητορικές προσαρμογές στη βάση της φυσικής που ορίζεται από τη κατάσταση της ύλης!
Σαχλαμάρες! Παράγοντας, αναγνώστη μου, είναι ο άνθρωπος και όχι η δομή ή το περιβάλλον. Παιδαγωγός είναι ο άνθρωπος και όχι η δομή ή το περιβάλλον, όπως αντιθέτως υποστηρίζουν νεοφιλελεύθεροι και δογματικοί του μαρξιστικού στρουκτουραλισμού. Η απόλυτη ευθύνη για την πολιτισμική και πολιτειακή αποσάθρωση που συνεχίζεται και εμβαθύνεται στις μέρες μας μέσω της πολιτικής της τρόικας στα ελληνικά πράγματα, βαρύνει την παρούσα κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα, δηλαδή τους ανθρώπους που λειτουργούν σε αυτά.
Συμφωνώ απολύτως με τον Στάθη πως "η πολιτειακή αποσάθρωση διευκολύνει την κοινωνική διάλυση και την πολιτική απίσχναση της πατρίδας". Μόνον που εγώ αναζητώ και εντοπίζω πολιτικώς την αιτία στο ρευστό ανθρωπάκι που κυβερνά, αντιπολιτεύεται ή αναλύει και σχολιάζει. Αυτό παντρεύει τον Φουκώ με τον Μπουρντιέ για να προσδώσει στην ιστορικά διαμορφούμενη "τάξη πραγμάτων" ανθρώπινη, δηλαδή πολιτική, ουσία.

Αν ξεφύγεις από τον άνθρωπο ως παράγοντα ισχύος, τότε η ηθική συνδέεται με την πολιτική με έναν υπερβατικό, πρόστυχο και καιροσκοπικό τρόπο. Δηλαδή, στην ουσία η πολιτική απελευθερώνεται από την ηθική και τον άνθρωπο και μεταβάλλεται σε μηχανή που σαρώνει, υπό το σλόγκαν "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Αγιάζει την ίδια τη μηχανή, τα μνημόνια, τη μετανεωτερική αποικιοκρατία μας και τελικά το κάθε ρευστό ανθρωπάκι που καμώνεται τον σημαντικό ηγέτη...

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Αναζητώ την είδηση από τη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup και δεν την βρίσκω στο κείμενο της επίσημης ανακοίνωσης αυτού του άτυπου Οργάνου της ΕΕ, το οποίο έχει αποκτήσει παραμορφωτικά αποφασιστικό ρόλο στην διακυβέρνηση της Ελλάδας - και ασφαλώς μόνον και ειδικά επ' αυτής.
Δεν εννοώ πως δεν υπάρχουν διαψεύσεις σε όλα σχεδόν τα ζητήματα, επί των οποίων τοποθετήθηκε η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός την αμέσως προηγούμενη περίοδο, κατά την οποία κτιζόταν κοινή γνώμη για να προνομοθετηθούν οι αθλιότητες του πολυνομοσχεδίου που αφορούν στην επέκταση του Τρίτου μνημονίου και στην θέσπιση ενός Τετάρτου. Εννοώ πως για όλα αυτά που περιέχει η ανακοίνωση σου έχω μιλήσει ξεκάθαρα αναγνώστη μου, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως διαφορά στο πνεύμα, στο χρονοδιάγραμμα ή έστω στις λεπτομέρειες των κατευθύνσεων.
Δεν υπήρξαν εκπλήξεις και δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις μέχρι το 2018. Στη συνέχεια, αν δεν υπάρξουν εκπλήξεις, δεν θα υπάρξει επιβίωση της Ελλάδας εντός του Ευρώ! Αν δεν υπάρξει ένας πακτωλός επενδύσεων (: πάνω από 150 δις ευρώ) μέσα σε ενάμιση χρόνο, το πρόγραμμα θα σκάσει σαν φούσκα, επειδή είναι φούσκα και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι συμμετέχοντες στο Eurogroup και ασφαλώς η ελληνική κυβέρνηση των μασκαρανθρώπων που υποδύονται τους αριστερούς κυβερνήτες. Δυστυχώς το γνωρίζουν και οι επενδυτές...
Αν, ωστόσο, επιμένεις να αναζητείς "είδηση", εστίασε στην μεθοδολογία του Eurogroup. Εκεί θα διακρίνεις τον εκφυλισμό του. Χθες είδαμε να μεταβάλλεται η φύση του Οργάνου και από ψευδοπολιτικό να συμπεριφέρεται σαν ψευδοτεχνικό, με αποτέλεσμα να διασύρεται απολύτως ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του, καθώς η σχέση χρέους- πλεονάσματος-μέτρων, οδηγεί σε μια διαφορετική συμφωνία από αυτή που παρουσίασαν ως γενικό πλαίσιο στη βουλή κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου. Σε τεχνικό επίπεδο δεν υπήρχε μια συμφωνία πακέτο, όπως ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός και προδήλωνε ο υπουργός οικονομικών, αλλά απλώς μια "προκαταρκτική συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των θεσμών στο νέο «πακέτο» μεταρρυθμίσεων" - όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση τουEurogroup.
Με μια κουβέντα, είναι πλέον πασιφανές πως η ελληνική κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται ούτε το ζήτημα του χρέους, ούτε αυτό των ανεδαφικών πλεονασμάτων (: θα πάρει ό,τι της δώσουν) και έχει περιοριστεί απλώς στην διαπραγμάτευση της διαδικασίας νομοθέτησης και εφαρμογής των μέτρων προσαρμογής και ασφαλώς εσωτερικής υποτίμησης.
Μόνον που έτσι δεν είσαι κυβέρνηση. Δεν ασκείς δική σου πολιτική. Δεν διαπραγματεύεσαι πολιτικά. Ασκείς μικροπολιτική, για πολιτική νομιμοποίηση του εαυτού σου ως "σωτήρα της χώρας", αν και στην πραγματικότητα λειτουργείς ως ντίλερ της τρόικας, ενώ εφαρμόζεις την πολιτική της τρόικας στο πλαίσιο ενός καθεστώτος ανάγκης. 

Χθες το βράδυ στο  Eurogroup εξαφανίστηκε ο παράγων ελληνική κυβέρνηση. Ο ρόλος της είχε ολοκληρωθεί προσωρινώς την προηγούμενη εβδομάδα. Θα συνεχιστεί σε λίγο, όταν πλέον από τη σχέση χρέους-πλεονασμάτων προκύψει λογιστικώς η ανάγκη για νέα μέτρα. Αν δεν προκύψει ο Αλέξης Τσίπρας θα βάλει γραβάτα, αλλά θα πρέπει να βγάλει τη μάσκα του διαπραγματευτή, λέγοντας απλά και ασφαλώς στη γλώσσα της “ευθύνης και του καλού σερβις”, που έχει προσφάτως υιοθετήσει: you asked and we’ve delivered!Τώρα, είναι να μην του ρίξει φάσκελο ο Αντώνης Σαμαράς;

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Με μπροσούρα που ήδη διανέμει στους πολίτες του Θερμαϊκού, η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Θερμαϊκού, ενημερώνει για τις νέες μειώσεις που υπόγραψε με το νέο μνημόνιο 4 η κυβέρνηση της ψευτοαριστεράς και καταγγέλει την ενδοτική πολιτική της προθυμίας προς τους δανειστές. Μια πολιτική που εξουθενώνει και φέρνει σε κατάσταση απόγνωσης τα χαμηλά και μεσαία στρώματα των Ελλήνων. Μια πολιτική που μπορεί και πρέπει να ανατραπεί με την πτώση της κυβέρνησης "σούργελο".

Όλη η ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας:

ΝΕΟΙ ΦΟΡΟΙ - ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ
ΠΑΨΕ ΠΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΣ – ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΑΣ


Η κυβέρνηση του “μεγάλου αριστερού” ηγέτη Αλέξη κωλοτούμπα με τη συμφωνία της Μάλτας, που ολοκληρώθηκε την πρωτομαγιά, και στη συνέχεια των 200 μνημονιακών μέτρων που ψήφισε και εφαρμόζει την τελευταία διετία κατέληξε μετά από 6 μήνες “σκληρών διαπραγματεύσεων” σε πακέτο νέων μέτρων.

Τα κυριότερα απ’ αυτά είναι η νέα περικοπή των κουτσουρεμένων συντάξεων από 1/1/19 σε ποσοστό 18%   πράγμα που σημαίνει μια σύνταξη των 900 ευρώ να πέσει στα 720, η περικοπή του αφορολόγητου από τις  9.000 στις 5681 ευρώ, που στην πράξη σημαίνει ότι όσοι παίρνουν μισθό πάνω από 400 ευρώ θα πληρώνουν φόρο το ίδιο με τους συνταξιούχους των 500 ευρώ καθώς και με τους ανέργους που είχαν την ατυχία να έχουν ένα σπίτι ή ένα αυτοκίνητο και θα πληρώνουν φόρο λόγω τεκμηρίου εισοδήματος.
Αυτή είναι η κυβέρνηση της υποτιθέμενης αριστεράς που θα πήγαινε το αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ!

Παράλληλα όμως η κυβέρνηση επειδή έχει ως προτεραιότητα τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, θα ψηφίσει και αντίμετρα όπως παροχή 300.000 μερίδων φαγητού από το 2019 στην πρωτοβάθμια εκκπαίδευση, δηλαδή εκτιμά η  «αριστερή» κυβέρνηση της απάτης ότι το 2019 ο μισός σχολικός πληθυσμός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης θα είναι εξαθλιωμένος και θα έχει ανάγκη συσιτίου. Λαμπρές προοπτικές για το μέλλονΕπίσης  προβλέπεται η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης για τους συνταξιούχους οι οποίοι θα χάσουν 2000 – 3000 € ετησίως από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και τη μείωση του αφορολόγητου.

Βγαίνουν λοιπόν στις τηλεοράσεις οι κυβερνητικοί βουλευτές,  που παίρνουν 7000 μισθό το μήνα, να μας λένε παραμύθια για ισοδύναμα μέτρα. Αφού λοιπόν τα μέτρα θα είναι ισοδύναμα και θα έχουν μηδενικό κόστος γιατί τα παίρνετε, είναι μάλλον κι αυτά σαν το παράλληλο πρόγραμμα με το οποίο κέρδισε η ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τις εκλογές το Σεπτέμβριο του ’15.

Η Ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από ονόματα ηρώων και αγωνιστών για τη λεφτεριά και την προκοπή του τόπου, έχει όμως αρκετούς προδότες όπως ο Εφιάλτης, οι Νενέκοι, οι ταγματασφαλίτες της κατοχής, οι Τσιριμώκοι.  Δίπλα σ’ αυτά τα ονόματα  θα γραφτούν σε λίγο και τα ονόματα Τσίπρα Καμμένου και της παρέας που πούλησε το όχι του ελληνικού λαού για τις καρέκλες μιας πρόσκαιρης εξουσίας, υποτασσόμενη στους ξένους δανειστές και στους ντόπιους συνεργάτες τους, μεγαλοπαράγοντες  του ποδοσφαίρου που παράλληλα είναι έμποροι ναρκωτικών, λαθρέμποροι πετρελαίου και  πολυεθνικές που καταστρέφουν το περιβάλλον βλέπε Σκουριές Χαλκιδικής.

Παράλληλα η παρούσα κυβέρνηση προσφέρει  γη και ύδωρ στους Αμερικάνους προτείνοντας επέκταση της βάσης της Σούδας για να έχουν ορμητήριο για την παραπέρα διάλυση της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Δείχνει κατανόηση, μαζί με  τους υπόλοιπους ψοφοδεείς αρχηγούς του Νότου,  στον παρανοϊκό  ΤΡΑΜΠ που βομβάρδισε τη  Συρία.  Δεν παίρνει θέση ενάντια στους παγκόσμιους εμπρηστές του νέου μεγάλου πολέμου που ετοιμάζεται από Αμερικανούς και  Νατοϊκούς.

Αφήνει τους Τούρκους να αλωνίζουν στο Αιγαίο και να ανοιγοκλείνουν τη στρόφιγγα με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες μεταβάλλοντας σε ένα απέραντο hot spot  τα νησιά του Αιγαίου,  για να οικονομάνε ανεξέλεγκτα οι κάθε λογής ΜΚΟ και οι πράκτορες του Σόρος καθώς και διάφοροι λογής λογής εγκληματίες που έχουν έρθει μαζί με τους πρόσφυγες.


Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει τώρα όπως έπεσαν και οι προηγούμενες, ο λαός να βγει στους δρόμους και να διεκδικήσει την αξιοπρέπειά του, την επιβίωσή του, την εθνική ανεξαρτησία,  γιατί τη λύση δεν θα δώσει ούτε ο Κούλης ούτε η Φώφη, ούτε ο Λεβέντης, ούτε οι ναζιστές  αλλά μόνο ο αγώνας της πλειοψηφίας του 90% του ελληνικού λαού που βλέπει τη ζωή του να καταστρέφεται και τη χώρα του να ξεπουλιέται.


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η μορφολογία του ψέματος του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως αυτό εκφράζεται ως ολοκληρωμένο αφήγημα από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον πολιτικό επιστήμονα και θα έπρεπε να έχει για τον δημοσιογράφο.
Αν δεν μελετήσεις προσεκτικά και απροκατάληπτα αυτό το φαινόμενο πολιτικής επικοινωνίας δεν πρόκειται να καταλάβεις τη σύγχρονη διάσταση της πολιτικής εξουσίας και ηγεμονίας στην Ελλάδα, ούτε ασφαλώς τον κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα της εξέλιξης των μνημονίων με την τρόικα.
Είναι σαχλαμάρα να ισχυρίζεσαι πως η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε προς το δυσμενέστερο για την ελληνική κοινωνία τον χαρακτήρα των μνημονίων. Πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το "κακό", ενώ οι πολιτικοί του αντίπαλοι το "καλό"! Ωστόσο, δεν είναι καθόλου σαχλαμάρα η διαπίστωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ δομεί μια μεγαλύτερη απάτη από τους προηγούμενους κυβερνήτες της κρίσης: ολοκληρώνοντας την απάτη διάσωσης διά της συγκεκριμένης μεθοδολογίας της τρόικας. Πρόκειται για τον ήρωα, ο οποίος εμφανίζεται πλέον ως σωτήρας του εαυτού του, καθώς δεν μπόρεσε να επιβληθεί στην τρόικα και να αλλάξει τις παραμέτρους λιτότητας, εσωτερικής υποτίμησης και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας που αποτελούσαν από την αρχή των μνημονίων την στρατηγική της τρόικας για συντεταγμένη πτώχευση.
Η μορφολογία του ψέματος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει πλέον μια επιχείρηση διάσωσης του ιδίου και όχι του ελληνικού λαού - όπως εμφανίσθηκε στην αρχή. Τώρα η συνάρτηση διαμορφώνεται: ο ήρωας οφείλει πάση θυσία να σώσει τον εαυτό του στην πολιτική σκακιέρα για να μπορεί να ισχυρίζεται πως θα σώσει και τον λαό (του) στο μέλλον. Ενώ κατά την "διαπραγμάτευση" του Τρίτου Μνημονίου ο ήρωας εμφανίσθηκε έτοιμος να θυσιαστεί για τον λαό του. 
Από την πλευρά μου, σχολίασα αρνητικά το ύφος του ΣΥΡΙΖΑ κατά το Τρίτο Μνημόνιο, ενώ σήμερα που μπαίνουν οι βάσεις για το Τέταρτο, θα ήμουν μάλλον ακριβής αν μιλούσα για το ευτελές φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα αντιμετωπίζω κυριολεκτικώς αποκρουστικά το ύφος ΣΥΡΙΖΑ, καθώς είναι αυτό που εκχυδαΐζει έναν πολιτισμό, που το κόμμα αυτό της αριστεράς δήλωσε πως ήρθε στα πράγματα για να ανατρέψει. Αν αυτό είναι αριστερά, τότε η σύγχρονη αριστερά είναι απλώς μορφή πολιτικής απάτης για να εφαρμοστούν νεοφιλελεύθερες πολιτικές με μικρότερη κοινωνική αντίδραση. Εξαπάτηση με όλα τα μέσα... και τίποτε περισσότερο.
Αυτό πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ με το ύφος που καλλιεργεί: Να καταστεί μια θλιβερή μορφή πολιτικής απάτης, η οποία καθημερινά προσβάλει τις διανοητικές του ρίζες, στην προσπάθεια να σώσει το "τομάρι" του.
Αν η σημερινή αριστερά δεν είναι μια έντιμη και ώριμη δύναμη σοσιαλιστικού προσανατολισμού, τότε είναι μια φάρσα της ιστορίας του διπολισμού. Μια φάρσα ενός πολιτισμικού προτύπου που κατέρρευσε εξευτελιστικά, μαζί με την κατάρρευση ενός άκρως προβληματικού οικονομικού μοντέλου (κρατικού καπιταλισμού).
Αν αριστερά σημαίνει μαγκιά και κυνισμός στην απάτη, τότε παύει να έχει σημασία ο ιδεολογικός προσανατολισμός και οι κατηγορίες «αριστερός-δεξιός».  
Φοβάμαι πως αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ επιφέρει πολύ μεγαλύτερη πολιτισμική ζημιά στην Ελλάδα, από ότι οικονομική. Στον οικονομικό τομέα κάνει αυτά που θα έκανε οποιοσδήποτε άλλος ακολουθούσε την στρατηγική της τρόικας, η οποία με έναν σταλινικό τρόπο νεοφιλελευθεροποιεί τις οικονομικές σχέσεις, ισοπεδώνοντας ασφαλώς την μεσαία τάξη.
Λες οι σταλινικοί του ΣΥΡΙΖΑ να ανακάλυψαν το "σοσιαλιστικό" μεγαλείο του νεοφιλελευθερισμού και απλώς η μορφολογία του ψέματός τους δεν μας επιτρέπει να το αντιληφθούμε; Δεν αποκλείεται! Πράγματι, ο ολοκληρωτικός νεοφιλελευθερισμός κατατείνει στη δημιουργία δύο τάξεων, όπως αντίστοιχα ο σταλινισμός. Στο ένα τρίτο των προνομιούχων της κοινωνίας που ασκεί την ηγεμονία του στα δύο τρίτα, τα οποία βιώνουν μια μορφή "σοσιαλισμού" στο όριο της φτώχειας. Αυτό κατασκευάζει η τρόικα και σε αυτό συμφωνεί  - αν και δεν θα συμφωνούσε, αν δεν συμφωνούσε η τρόικα στα μέτρα της απάτης του ΣΥΡΙΖΑ  - ο κυβερνητικός συνασπισμός αριστερών-δεξιών. Δηλώνουν πολύ ικανοποιημένοι και λιγότερο ικανοποιημένοι, αλλά πάντως ικανοποιημένοι από το προσχέδιο των νέων μέτρων, τα οποία αυτή τη φορά καταλύουν υφολογικώς κάθε έννοια νομιμότητας, δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα - όπως ακριβώς εξήγησε εγκαίρως ο ΠτΔ και συμφώνησε ο πρωθυπουργός!

Να, αναγνώστη μου, σε τι υπερέχει ο αριστερός από τον δεξιό απατεώνα. Ο πρώτος είναι μεγαλύτερος υποκριτής. Ένα ακόμη πιο ευτελές υποκείμενο ενός πολιτισμού που προσβάλει αυτό καθ' εαυτό το ανθρώπινο είδος εκτός από τη διάνοια και την αξιοπρέπεια. 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του ακτιβιστή

Περιχαρής εξήλθε υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος τα χαράματα (αφού (συν)εργάστηκε σκληρά για νέες περικοπές και αφαιμάξεις του ελληνικού λαού στις υποτιθένες διαπραγματεύσεις με την τρόικα.
«Ολοκληρώθηκε η διαπραγμάτευση, υπάρχει άσπρος καπνός», δήλωσε και διευκρινίστηκε πως ο «άσπρος καπνός» αφορά προκαταρκτική συμφωνία (preliminary agreement) χωρίς να περιλαμβάνεται σ' αυτή καμία ρύθμιση για το χρέος ούτε και το ύψος των πλεονασμάτων που θα πρέπει να επιτευχθούν για μετά το 2018. Μάλιστα μετά από αυτά δήλωσε βέβαιος πως τώρα θα προχωρήσει και η συμφωνία για το χρέος διότι δεν θα υπάρχει η δικαιολογία της απουσίας συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση.

Τι περιλαμβάνει η συμφωνία

Οι συνήθεις ύποπτοι, οι συνταξιούχοι, θα υποστούν παρέα με τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους το βάρος των μεγαλύτερωνπερικοπών. Σύμφωνα με   τη συμφωνία θα υπάρξουν μειώσεις έως και 18% στις κύριες, αλλά και στις επικουρικές συντάξεις, όπου χρειαστεί. Βάσει της συμφωνίας, οι κύριες συντάξεις θα επανϋπολογιστούν και όπου υπάρχουν προσωπικές διαφορές αυτές θα κοπούν κατά τέτοιο βαθμό, με οροφή το 18%. Το ίδιο  θα εφαρμοστεί και στις προσωπικές διαφορές των επικουρικών συντάξεων, για τις οποίες άλλωστε ο επανϋπολογισμός έχει ολοκληρωθεί από το καλοκαίρι του 2016.

Η μεσοσταθμική μείωση των κύριων συντάξεων θα είναι γύρω στο 10%, όπως διέρευσε από πηγές του Υπουργείου Εργασίας.

Το νέο μαχαίρι στις επικουρικές συντάξεις κρίθηκε αναγκαίο από τους "Φρέντυ Κρούγκερ" της κυβέρνησης,  ώστε να "φανεί" ότι προστατεύονται  οι κύριες συντάξεις.
μετά το ύψος του 18%.

Με το νέο αφορολόγητο πληρώνουν και οι χαμηλοσυνταξιούχοι των 500 €

Από 1.1.2020 (ή το 2019 αν δεν πιαστούν οι στόχοι) η μείωση του αφορολόγητου από 8.636 ευρώ στα 5.681 ευρώ θα φέρει επιβάρυνση από 650 ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι φόρο, λόγω της μείωσης του αφορολόγητου, θα πληρώσουν ακόμη και χαμηλοσυνταξιούχοι των 500 ευρώ.

Εργασιακά

Στο πλαίσιο της συμφωνίας έγινε γνωστό πως θα νομοθετηθεί η επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερες ρύθμισης και της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων μετα το τέλος του προγράμματος, δηλαδή απο τον Σεπτέμβριο του 2018.

Στο πεδίο των ομαδικών απολύσεων δεν θα υπάρξει αλλαγή στο όριο και δεν θα θεσμοθετηθεί η επαναφορά του λοκ άουτ.

Επίσης στις ομαδικές απολύσεις, θα καταργηθεί η προέγκριση και θα ηρθεί ο έλεγχος της διαδικασίας απο το ανώτατο συμβούλιο εργασίας.

Αντίμετρα για το 2019

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, τα αντίμετρα που θα μπορεί η κυβέρνηση να ενεργοποιήσει, εφόσον επιτευχθεί ο στόχος του πλεονάσματος, για το 2019 θα είναι:

- Επιδότηση ενοικίου μεσοσταθμικό 1000 το χρονο σε 600.000 οικογένειες.

- Ενίσχυση επιδότησης 1ου και 2 ου παιδιού 260 εκατ. ευρώ

- Ενίσχυση σχολικών γευμάτων ώστε ο μισός πληθυσμός δημοτικού γυμνασίου να λαμβάνει γεύματα

- Αύξηση των δικαιούχων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς

- Μείωση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη με εισοδηματικά κριτήρια για όλο τον πληθυσμό. Για εισοδήματα έως 700 ευρώ μηδέν συμμετοχή. Απο 701 έως 1200 μείον 50%

- 250 εκατ. ευρώ για νέες θέσεις εργασίας

- 250 εκατ. αναπτυξιακά μετρα μέσω ΠΔΕ

Με πληροφορίες από εδώ
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ένας κανονικός-ψεύτης άνθρωπος άλλα έχει κρυμμένα στο μυαλό του και άλλα λέει ("Ανήρ δ’ άλλα κέκευθεν ενί φρεσίν, άλλα δε βάζει" :  Φωκυλίδης). Τι συμβαίνει, ωστόσο, όταν δεν υπάρχουν τα "άλλα κρυμμένα στο μυαλό", απλώς ο άνδρας λέει διαρκώς "άλλα" με τη μορφή παιδαριωδών ψεμάτων, σύμφωνα με το διαρκώς αναθεωρούμενο σενάριο της πρωθυπουργίας του; 
Παύει να είναι κανονικός άνθρωπος, αναγνώστη μου, είναι αποκλειστικά ρόλος και υπάρχει μόνον για το σόου! Δεν είδα έναν κανονικό-ψεύτη χθες, απέναντι στον Νίκο - όπως είδαν μάλλον οι περισσότεροι - είδα κάτι ψεύτικο. Και δεν χάρηκα, ψυχοπλακώθηκα! Κρίμα στον άνθρωπο σκέφτηκα, που δεν θα μπορέσει πλέον να γίνει ξανά ένας κανονικός-ψεύτης. Διότι, στο βαθμό που περνάς σε αυτό το στάδιο στην παράστασή σου, δεν υπάρχει γυρισμός.
Δεν πρόκειται να σχολιάσω κάτι από τη συνέντευξη, καθώς τρόμαξα, παρατηρώντας τα όρια της γλώσσας σε αυτήν να βρίσκονται έξω από το μυαλό ενός ώριμου ανθρώπου. Να είναι ψεύτικα και όχι απλώς συμβατικά πλαίσια Ψεμάτων.
Είχε ασφαλώς δίκιο ο Ludwig Wittgenstein όταν παρατηρούσε πως οι σκέψεις πέφτουν καμιά φορά από το δέντρο πριν ωριμάσουν, μόνον που εγώ χθες είδα να πέφτει ολόκληρο το δέντρο πάνω στις σκέψεις ενός ανθρώπου πριν αυτός προλάβει να ωριμάσει. Το δένδρο μιας αφάνταστα ιδιόμορφης εξουσίας πλάκωσε έναν πρωθυπουργό, ο οποίος για να γλιτώσει ως άνθρωπος-πρωθυπουργός μεταβλήθηκε απολύτως σε ρόλο. Και οι ρόλοι δεν λένε ψέματα. Οι ρόλοι αναπτύσσονται στο πλαίσιο ενός μύθου. Και δυστυχώς στην περίπτωσή μας εξανεμίστηκε και ο μύθος!

Τι απέμεινε; Μια κουρελιασμένη, αδέσποτη αλήθεια που ζητεί απεγνωσμένα έναν ώριμο άνθρωπο για να εκφραστεί, έστω και σαν ένα ακόμη κανονικό-ψέμα για την επίλυση της ελληνικής κρίσης.

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Είναι παθολογικώς ψεύτες όσοι μετά τις συζητήσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης στο περιθώριο των εργασιών της εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ανακοινώνουν το "τέλος της επιτήρησης".
Περί του αντιθέτου ακριβώς πρόκειται, όπως μαθαίνω από ευρωπαϊκή "πηγή", η οποία συμμετέχει στις συζητήσεις και ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει διαψευστεί από τα γεγονότα.
Αυτό που έχουν ήδη συμφωνήσει όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στο ελληνικό πρόγραμμα, είναι μια σημαντική αλλαγή στο αφήγημα της συντεταγμένης χρεοκοπίας και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Από το master point"μεγάλα και διαρκή πρωτογενή πλεονάσματα" περνούμε στο "βιώσιμοι προϋπολογισμοί".
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σύμφωνα με αυτά στα οποία καταλήγουν σε επίπεδο (νέων) αρχών οι παράγοντες του προγράμματος, ένα Τέταρτο Μνημόνιο με την ελληνική πλευρά - και όχι αποκλειστικά με την ελληνική κυβέρνηση - δεκαετούς διάρκειας με συμμετοχή χωρίς επιπλέον κεφάλαια του ΔΝΤ και των υπολοίπων κρατών-δανειστών, διά του οποίου θα καθορίζονται οι παράμετροι αναμόρφωσης του επίσημου χρέους και των λεγόμενων μέτρων λιτότητας ως προς μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων της διοίκησης και της αγοράς, στο νεοφιλελεύθερο πρότυπο ασφαλώς.
Δηλαδή, η νέα τάση στην τρόικα είναι η διαμόρφωση ενός νέου προγράμματος για την Ελλάδα - μετά το επίσημο τέλος του τρέχοντος - με την μορφή ενός δεκαετούς ατομικού μηχανισμού προσαρμογής, όπου τα περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα και η αναμόρφωση χρέους θα αναδιαμορφώνονται σταδιακώς στη βάση της αξιολόγησης προόδου δομικών μεταρρυθμίσεων που θα ορισθούν στο πλαίσιο χρονοδιαγράμματος. Μεταρρυθμίσεις ως αντιστάθμισμα (compensation) μέτρων λιτότητας, μεγέθυνσης εσωτερικής υποτίμησης, καθώς και ευνοϊκότερο καθεστώς αποπληρωμής του επίσημου χρέους (σημαντικά μικρότερη επιβάρυνση ώστε να είναι βιώσιμοι οι προϋπολογισμοί και όχι γενικά και συνολικά το χρέος) είναι τώρα το νέο concept της τρόικας (: κουαρτέτου), επί του οποίου συγκλίνουν αυτή την στιγμή όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στην διαμόρφωση και την επιτήρηση των ελληνικών οικονομικών πολιτικών.

Ποια είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης ενώπιον αυτής της κρίσιμης για τις ελληνικές πολιτικές, την κοινωνία και την αγορά μεταβολές στην προσέγγιση από την τρόικα, δεν γνωρίζω. Αυτό που παρατηρώ είναι το ζήτημα να αντιμετωπίζεται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την αντιπολίτευση αποσπασματικά και άρα παραπλανητικά. Υπάρχει ασφαλώς ερμηνεία γι' αυτό, που δείχνει τη στάση και τις μικροπολιτικές προθέσεις του κάθε παράγοντα του ελληνικού πολιτικού συστήματος ξεχωριστά, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα αυτού του σημειώματος. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως συνολικά το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, στον βαθμό που γνωρίζει τη νέα τάση της τρόικας, διαπράττει το ίδιο λάθος που έκανε όταν γνώριζε το πλαίσιο και την πραγματική σημασία του Πρώτου Μνημονίου και αντί να πει στον λαό την αλήθεια, τον τρομοκρατούσε και του έλεγε παραμύθια τα οποία αλλοίωναν ουσιωδώς την πολιτική σημασία της παρέμβασης της τρόικας, ενώ συσκότιζε τις συνέπειες από την εφαρμογή του.
Το Τέταρτο Μνημόνιο, που δεν είναι σε καμία περίπτωση μία απλή νομοθετική υπόθεση, είναι πολιτική χυδαιότητα αν επιχειρηθεί να εισαχθεί στις ελληνικές πολιτικές "κατατεμαχισμένο" και χωρίς την κρίσιμη πολιτική του διάσταση στο σύνολό του. Δεν πρόκειται για μια ουδέτερη, τεχνοκρατική και αντικειμενική συνέχιση και διόρθωση των τριών προηγουμένων Μνημονίων. Είναι ένα άλλο concept πολιτικής και μια διαφορετική ιδέα που στηρίζεται στην αρχή της διεθνούς οικονομικής και γεωπολιτικής σταθερότητας και όχι σε αυτήν της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ή οικονομικής και θεσμικής υποστήριξης υπό πτώχευση ή υπό κοινωνική καταστροφή, κρατών.

Στην πραγματικότητα, μέσω αυτής της νέας προσέγγισης έρχεται το ΔΝΤ να νομιμοποιήσει πολιτικά όχι απλώς την συμμετοχή του στη συνέχεια του ελληνικού προγράμματος, αλλά κυρίως το μεγάλο άνοιγμα που έχει ήδη κάνει σε αυτό και για το οποίο κατηγορείται από ορισμένους διεθνείς παράγοντες που έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη συμμετοχή σε αυτό. Η κυρία Λαγκάρντ ζήτησε την βοήθεια της κυρίας Μέρκελ και η τελευταία της την πρόσφερε μέσω της πρόνοιας που από δω και πέρα θα συσχετίζει άμεσα δομικές μεταρρυθμίσεις με ελάφρυνση βαρών από τον επίσημο δανεισμό της χώρας. Και ασφαλώς δεν πρόκειται για μεταρρυθμίσεις χωρίς σαφή πολιτική απόχρωση. Και έχει ενδιαφέρον πώς αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα υποστηριχθούν στο εσωτερικό από πολιτικές δυνάμεις που έχτισαν το κομματικό τους προφίλ και διαμόρφωσαν την κομματική τους πελατεία σε απόλυτη αντίθεση με αυτές.

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)