Articles by "Σινεμά και θέατρο"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σινεμά και θέατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Λήξη συναγερμού, που λάθος ήταν και ευτυχώς διήρκεσε ελάχιστα.

Ο λόγος για την έντονη ανησυχία που επικράτησε σε κατοίκους και επισκέπτες όταν αντελήφθησαν ανάρτηση τουρκικών σημαιών στο χώρο της εισόδου του κάμπινγκ Επανομής. Μάλιστα γρήγορα κυκλοφόρησε η παραποιημένη πληροφορία πως πρόσφυγες που μένουν στον Πάλιουρα ανύψωσαν τουρκικές σημαίες και "δούλεψαν" τα ιδιαίτερα οξυμένα αντανακλαστικά μερίδας συνδημοτών μας.

Ούτε οι σημαίες όμως αλλά ούτε η κοκκινοβαμμένη μετόπη της εισόδου οφείλεται σε "αντεθνική δράση" των ταλαιπωρημένων προσφύγων που φιλοξενούνται στις πολυκατοικίες "Γαρουφαλάκια".

Όπως ήταν από αρκετά πριν γνωστό, υπήρξε ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Θερμαϊκού για χορήγηση άδειας σε σκηνοθέτη για εξωτερικά γυρίσματα ντοκιμαντέρ στον χώρο του κάμπινγκ και της δημοτικής πλαζ Πάλιουρας.

Την ταινία σκηνοθετεί ο κ. Μορτέζα Τζαφαρί και θα προβληθεί μάλιστα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και τα γυρίσματα που θα διαρκέσουν από τις 5 έως και τις 25 Αυγούστου θα πραγματοποιηθούν σε χώρους εκτός της παραλίας.

Ο Μορτέζα Τζαφαρί, είναι κινηματογραφιστής από το Ιράν, πρόσφυγας και ο ίδιος, ο οποίος βρίσκεται εδώ και επτά χρόνια στην Ελλάδα, όπου ζήτησε και πήρε πολιτικό άσυλο.

Η προηγούμενη δουλειά του, που άφησε άριστες εντυπώσεις, προβλήθηκε στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με τίτλο «Dreaming of Life» και περιέγραφε τη θλίψη και την απόγνωση προσφύγων που συρρέουν στην Ελλάδα προκειμένου να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την κεντρική Ευρώπη.

O Μορτέζα Τζαφαρί γεννήθηκε στην Τεχεράνη, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και δούλεψε 12 χρόνια ως δημοσιογράφος στο IRNA & ISNA, στο Ιράν και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Κάλυψε τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν (2001), την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ (2003), τη στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ στο Λίβανο (2006). Έκανε ντοκιμαντέρ για την αφγανική τηλεόραση, το Al Jazeera και το BBC. Δίδαξε επίσης στη Σχολή Καλών Τεχνών της Τεχεράνης και η φιλμογραφία του περιλαμβάνει περισσότερες από 30 μικρού μήκους ταινίες και ντοκιμαντέρ και 3 μεγάλου μήκους ταινίες.

* η φωτο από το thestival.gr
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
ΘΕΡΙΝΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Θερινό Σινεμά 2017 Ώρα Έναρξης 21.00 | Είσοδος Ελεύθερη



Τρεις εξαιρετικές ταινίες από τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο παρουσιάζει  την επόμενη εβδομάδα το cine Θερμαΐς.Την Κυριακή 6 Αυγούστου ξεκινά με την προβολή ενός ισπανικού ντοκυμαντέρ με θέμα το Φλαμέγκο και τους ανθρώπους του. Τη Δευτέρα 7 Αυγούστου προβάλλεται η παλιά γνωστή ταινία French Cancan του Jean Renoir με τους Jean Gabin και Francoise Arnoul.. Η Τετάρτη 8 Αυγούστου είναι αφιερωμένη στη μεγάλη κυρία του κινηματογράφου, τη γερμανίδα σκηνοθέτιδα Lotte Reiniger με την animation ταινία του 1923 “Οι περιπέτειες του πρίγκιπα Άχμεντ”. Οι προβολές ξεκινούν στις 21:00 και η είσοδος είναι ελεύθερη. Καλή διασκέδαση.


ΚΥΡΙΑΚΗ 6 Αυγούστου 2017

Sacromonte, los sabios de la tribu / Σακρομόντε. Οι σοφοί της φυλής
(Ισπανία, 2014, 94’) Ντοκυμαντέρ της Chus Gutiérrez
Με τους: Curro Albaicín, María Altea Moya, Antonio Carmona

Το Σακρομόντε και οι σπηλιές του υπήρξαν πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες όπως ο Ντεμπυσύ, ο Γκλίνκα, και ο Λόρκα και εξακολουθούν να αποτελούν πόλο έλξης για τουρίστες και εκλεκτούς επισκέπτες της Ισπανίας. Το ντοκυμαντέρ αναβιώνει τη μνήμη της πιο φλαμένκο γειτονιάς στη Γη: του Σακρομόντε. Δια των επιζώντων της χρυσής του εποχής που χάθηκε, των ηλικιωμένων ανδρών και γυναικών που ασχολήθηκαν με το φλαμένκο, θα διανύσουμε το παρελθόν για να ξαναβρούμε τις ρίζες τους και τις αναμνήσεις τους. Επί 200 χρόνια, στο Σακρομόντε, στις σπηλιές που βρίσκονταν στις πλαγιές του, κατοικούσαν οι τσιγγάνοι, οι οποίοι το προτίμησαν επειδή πήγαιναν πολύ προσκυνητές στο Αβαείο του Σακρομόντε, που αποτελούσαν πηγή εσόδων γι’ αυτούς. Το φλαμένκο δεν έγινε απλώς μέσο διασκέδασης των προσκυνητών και για να κερδίζουν τα προς το ζην, αλλά μια τέχνη που μεταδίδεται από τους γονείς στα παιδιά. Στην δεκαετία του 60 η γειτονιά έφτασε στο αποκορύφωμά της, με 4.000 κατοίκους που ασχολούνταν όλοι με το φλαμένκο, όλοι ήξεραν να παίζουν κιθάρα, να τραγουδούν ή να χορεύουν. Οι πλημμύρες του 1963 προκάλεσαν την μετεγκατάσταση όλων των κατοίκων της γειτονιάς και η οικογένεια του φλαμένκο διασκορπίστηκε σε άλλες περιοχές της Γρανάδας, με αποτέλεσμα να μην ξαναϋπάρξει αυτό το κλίμα του συλλογικού χορού και του τραγουδιού που μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά.
Κατάλληλο για όλους.



ΔΕΥΤΕΡΑ 7 Αυγούστου 2017

French Cancan (Γαλλία,1954, 102’)
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Jean Renoir
Με τους: Jean Gabin, Francoise Arnoul, Maria Felix
Στο Παρίσι του 1890, ο θεατρικός παραγωγός Ανρί Ντανγκλάρ διευθύνει το Κινέζικο Παραβάν, ένα δημοφιλές αλλά χρεοκοπημένο καμπαρέ της Μονμάρτης. Έχει τη φιλοδοξία, όμως, να φτιάξει ένα πιο εντυπωσιακό καμπαρέ, που θα προσελκύσει εύπορους αστούς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να γλεντήσουν μαζί με λαϊκούς ανθρώπους. Ανακαλύπτει μια ταπεινή νεαρή πλύστρα, τη Νινή, η οποία χορεύει υπέροχα. Σύντομα επιχειρεί να την κάνει βασίλισσα του νέου του υπερθεάματος, στο καινούριο του καμπαρέ, που ονομάζεται Μουλέν Ρουζ. Εκεί αναβιώνει έναν παλιό κακόφημο χορό, το Κανκάν, τον οποίο και μετονομάζει σε Φρεντς Κανκάν.




ΤΡΙΤΗ 8 Αυγούστου 2017

Die Abenteuer des Prinzen Achmed / Οι περιπέτειες του πρίγκιπα Άχμεντ (Γερμανία,1923-1926, 66‘) Animation: Lotte Reiniger

Η Lotte Reiniger (1899-1981) είναι η μεγάλη κυρία του πρωτοποριακού κινηματογράφου. Η γοητεία, η χάρη, η λεπτότητα, η κομψότητα, η έμπνευση, η ευθυμία, το χιούμορ, το κέφι, η φαντασία, πάνω απ’ όλα όμως η μαγεία είναι η λέξη που θα μπορούσε να περιγράψει το σινεμά της κινούμενης σιλουέτας της Lotte Reiniger.

«Οι περιπέτειες του πρίγκιπα Άχμεντ» θεωρείται το πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ κινουμένων σχεδίων στην ιστορία του κινηματογράφου.
Με πολλή φαντασία και ποιητικό διάκοσμο αφηγείται η ταινία τη διαμάχη Καλού και Κακού, βασιζόμενο σε ιστορίες από τις Χίλιες και Μία Νύχτες.

«Ένα αριστούργημα. Η Lotte Reiniger γεννήθηκε με μαγικά χέρια» Jean Renoir
………………………………………………………………………………………………..

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Με τη γαλλική ταινία Week-ends ( 2014, 90’ ) ξεκινούν στις 23 Ιουλίου οι προβολές του Cine «Θερμαΐς». 

  Στο όμορφο αμφιθέατρο του δημοτικού θερινού κινηματογράφου της Θέρμης μπορείτε να απολαύσετε καλό, ποιοτικό σινεμα με ελευθερη είσοδο. Αυτή τη χρονιά, μάλιστα, η δράση το Cine “Θερμαΐς” επεκτείνεται στα Βασιλικά και συγκεκριμένα στο σινέ «Άλσος – Φώφης Πατίκα» στις 16, 23 και 30 Αυγούστου.

Φέτος, ξεχωρίζει η συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας, το Γαλλικό Ινστιτούτο (IFG) και την πρεσβεία της Γαλλίας, το Goethe-Institut, το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, την Πρεσβεία της Ισπανίας, το Ινστιτούτο Θερβάντες και την Πρεσβεία της Αργεντινής στην Αθήνα.
Η ώρα έναρξης είναι στις 21:00 με ελεύθερη είσοδο.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
24 Ιουλίου
Ein Geschenk der Gotter / Δώρο των Θεών (Γερμανία, 2014, 102‘) σε σενάριο και σκηνοθεσία: Oliver Haffner. Με τους: Katharina Marie Schubert και Αδάμ Μπουσδούκος.
Η ταινία κέρδισε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μονάχου 2014 το Βραβείο Κοινού και της Καλύτερης Παραγωγής, ενώ η Katharina Marie Schubert ήταν υποψήφια για το Γερμανικό Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Α’ Γυναικείου Ρόλου 2015.

25 Ιουλίου
Le Dernier Diamant / Τελευταίο Διαμάντι (Γαλλιά, 2014, 108’) σε σκηνοθεσία: Eric Barbier. Με τους: Bérénice Bejo, Yvan Attal

6 Αυγούστου
Sacromonte, los sabios de la tribu /Σακρομόντε. Οι σοφοί της φυλής (Ισπανία, 2014, 94’) Ντοκυμαντέρ της Chus Gutiérrez, με τους: Curro Albaicín, María Altea Moya, Antonio Carmona

7 Αυγούστου
French Cancan (Γαλλία,1954, 102’), σε σενάριο -σκηνοθεσία: Jean Renoir
Με τους: Jean Gabin, Francoise Arnoul, Maria Felix

8 Αυγούστου 2017
Die Abenteuer des Prinzen Achmed / Οι περιπέτειες του πρίγκιπα Άχμεντ (Γερμανία,1923-1926, 66‘) με Animation: Lotte Reiniger

16 Αυγούστου -Βασιλικά
Nessuno mi Puo Giudicare/ Κανείς δεν Μπορεί να Με Κρίνει (Ιταλία, 2011, 95′) σε σκηνοθεσία: Massimiliano Bruno, σενάριο: Massimiliano Bruno, Edoardo Maria Falcone. Με τους: Paola Cortellesi, Raoul Bova, Rocco Papaleo, Anna Foglietta

20 Αυγούστου
Unter dir die Stadt / Κάτω από σένα η πόλη (Γερμανία, 2010, 109‘) σε σκηνοθεσία: Christoph Hochhäusler. Με τους: Robert Hunger-Bühler, Nicolette Krebitz, Mark Waschke u.a.
Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Κανών το 2010 και τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ του Μονάχου.

21 Αυγούστου
Las ovejas no pierden el tren /Τα πρόβατα δεν χάνουν το τραίνο (Ισπανία, 2014, 103’), σε σκηνοθεσία – σενάριο: Álvaro Fernández Armero
Με τους: Raúl Arévalo, Inma Cuesta, Alberto San Jua, Candela Peña, Jorge Bosch, Kiti Mánver, Irene Escolar, Pepo Oliva, Miguel Rellán, Pilar Castro, Petra Martínez

22 Αυγούστου
Scialla! /Ηρέμησε! (Ιταλία, 2011, 95’), σε σκηνοθεσία- σενάριο: Francesco Bruni: Francesco Bruni
Με τους: Barbora Bobulova , Fabrizio Benitivoglio , Filippo Scicchitano
Βραβεία: Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας 68 (1), Silver Κορδέλες (6), David di Donatello (8), Βραβείο νεανικού κινηματογράφου

23 Αυγούστου -Βασιλικά
È stato il figlio / O Γιός το έκανε (Ιταλία, 2012, 93’), σε σενάριο: Daniele Ciprì, Massimo Gaudioso και σκηνοθεσία: Daniele Ciprì
Με τους: Toni Servillo, Giselda Volodi, Alfredo Castro, Aurora Quattrocchi
Η ταινία συμμετείχε στα: Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, Φεστιβάλ Ιταλικού Κινηματογράφου Villerupt, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Les Arcs, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μαϊάμι, Festival del Cinema Italiano Τόκιο

27 Αυγούστου
La kryptonite nella borsa/ Ο κρυπτονίτης στην τσάντα (Ιταλία, 2011, 98′), σε σκηνοθεσία: Ivan Cotroneo και σενάριο: Ivan Cotroneo, Monica Rametta
Με τους: Valeria Golino, Cristiana Capotondi, Luca Zingaretti, Libero De Rienzo

28 Αυγούστου
Victoria /Βικτόρια (Γερμανία, 2014/15, 140’), σε σκηνοθεσία: Sebastian Schipper. Με τους: Laïa Costa, Frederik Lau, Franz Rogowski, Burak Yigit, Max Mauff, André M. Hennicke
Βραβεία : Αργυρή Άρκτος –Φεστιβάλ Βερολίνου 2015, μεγάλο βραβείο – Beaune, Festival International du Film Policier 2015, France, Βραβείο Σκηνοθεσίας – Santiago IFF 2015, Chile και βραβείο των Νορβηγών κριτικών κινηματογράφου.

29 Αυγούστου
Hippocrate / Ιπποκράτης (Γαλλία, 2014, 102’), σε σκηνοθεσία: Thomas Lilti
Με τους: Vincent Lacoste, Reda Kateb, Jacques Gamblin, Marianne Denicourt

30 Αυγούστου – Βασιλικά
Phantom Boy (Γαλλία, 2015, 84’), σε σκηνοθεσία: Alain Gagnol και Jean-Loup Felicioli

3 Σεπτεμβρίου
Baal/Μπάαλ (Γερμανία, 1969, 84´), σε σκηνοθεσία: Volker Schlöndorff
Με τους: Rainer Werner Fassbinder, Sigi Graue, Margarethe von Trotta, Günther Neutze, Miriam Spoerri, Marian Seydowski, Irmgard Paulis, Hanna Shygulla κ.ά.

4 Σεπτεμβρίου
Rey Milo / Ο βασιλιάς Μίλο (Αργεντινή, 2013, 90΄), σε σκηνοθεσία: Federico Bareiro

5 Σεπτεμβρίου
Beatbox και αερόφωνα -Νίκος Δημηνάκης (Ελλάδα, 2016, 53′), σε σκηνοθεσία -σενάριο: Τζίνα Γεωργιάδου

10 Σεπτεμβρίου
Το Φεστιβάλ της Δράμας, ταξιδεύει… με «μικρές» αποσκευές

11 Σεπτεμβρίου
Το Φεστιβάλ της Δράμας, ταξιδεύει… με «μικρές» αποσκευές

12 Σεπτεμβρίου
Doñana, cuatro estaciones /Ντονιάνα, τέσσερις εποχές (Ισπανία, 2014, 90’)
Ντοκυμαντέρ του Javier Molina Lamothe

13 Σεπτεμβρίου
Il était une forêt / Κάποτε υπήρχε ένα δάσος (Γαλλία, 2014, 75′), σε σκηνοθεσία: Luc Jacquet
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
«Εσύ τι έκανες σήμερα για να κάνεις τον κόσμο καλύτερο; Τι έκανες; Τι θα κάνεις;»
Δυο νοσοκόμες, τρεις ασθενείς, ένας διευθυντής, μία υπουργός, τρεις γραμματείς.
Ένα έγκλημα.
Μονομάχοι σε μια μάχη αμφίβολη, σε έναν αγώνα εξουσίας με διαφορετικό έπαθλο για τον καθένα. Ποιος θα κερδίσει;
...και η γάζα ξετυλίγεται...
«Η ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ»
Μια μαύρη, νοσηρή, αιματηρή κωμωδία του Αλέξη Βενιέρη
από την πάντα ανατρεπτική θεατρική ομάδα «Φύρδην Μίγδην»
Μια παράσταση υπό την αιγίδα του δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη
Παρασκευή 5 και Σάββατο 6 Μαΐου 2017
Ώρα 9 μ.μ.
Αμφιθέατρο «Σταύρος Κουγιουμτζής»
Πολιτιστικό Κέντρο Πανοράματος
Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη
Διανομή
ΡΕΝΑ ΠΑΡΙΣΗ: Χαρά Μαζίδη
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΡΑΠΤΗ: Χαρίκλεια Ζαγοριανού
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣ: Βασίλης Παναγιωτίδης
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΜΥΡΝΙΩΤΗΣ: Μάνος Κανταλάς
ΣΤΕΛΛΑ: Σωτηρία Κατούνα
ΙΩΝΑΣ ΒΕΡΓΙΔΗΣ / ΚΑΜΕΡΑΜΑΝ: Χρήστος Σπυρίδης
ΔΡ. ΜΑΞΙΜΟΣ ΜΕΡΑΚΛΗΣ: Αντώνης Καστρινός
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αντιγόνη Μαυρίδου
ΝΑΤΑΛΙΑ ΔΕΛΛΗ: Ιωάννα Κυριμίδου
ΝΙΝΑ ΜΑΚΡΗ: Ελένα Γεωργιάδου
Συντελεστές
Πρωτότυπη μουσική: Ιφιγένεια Σταμπουλή
Κοστούμια: Θεατρική Ομάδα «Φύρδην Μίγδην», Μιλένα Πετογιάν
Χορογραφία και εκτέλεση χορογραφίας: Έλενα Γκαγκαμάνη
Φωτογραφίες: Ντίνα Κυριάκου
Υπεύθυνος ηλεκτρονικού υλικού: Μάνος Κανταλάς
Σχεδιασμός αφίσας/προγράμματος: Θωμάς Μοσχοτόγλου, TIEM ADV
Υλικός εξοπλισμός /σκηνικά: Κλινική «Άγιος Λουκάς»
Επιμέλεια/σκηνοθεσία: Γιώτα Αλεξοπούλου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
«Μπροστά σ’ αυτή την εμπειρία το «Εξπρές του μεσονυχτίου» μοιάζει με βόλτα»
«Αυτό που γνωρίζω είναι πως αυτοί είναι κακοί άνθρωποι», αναγγέλλει με στόμφο ο Μπους στα πρώτα πλάνα της ταινίας, ενώ στη συνέχεια οι σκηνοθέτες μάς συστήνουν τους τέσσερις νεαρούς μουσουλμάνους (ο τέταρτος θα χαθεί για πάντα στο Αφγανιστάν), που βέβαια είναι παιδιά ίδια όπως όλα τα άλλα. Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Ο Δρόμος για το Γκουαντάναμο» ,Μάικλ Γουιντερμπότομ καταγράφει με λεπτομέρεια, τόλμη και ρεαλισμό τα δεινά που αντιμετωπίζουν οι αιχμάλωτοι των Αμερικανών: το κούρεμα, τη μεταφορά σε κλειστά ασφυκτικά «κοντέινερ» όπου αρκετοί πεθαίνουν, το κλείσιμό τους σε κελιά που μοιάζουν με κλουβιά για ζώα, τις καθημερινές ταλαιπωρίες, τα βασανιστήρια και τον εξευτελισμό, σε μια φυλακή που είναι ντροπή για την ανθρωπότητα και όπου, όπως μας πληροφορεί στο φινάλε η ταινία, φυλακίστηκαν μέχρι σήμερα, απλώς με απλή υποψία και χωρίς καμία δίκη, περισσότερα από 750 άτομα, ενώ μόνο σε 10 από αυτά απαγγέλθηκαν κατηγορίες για τρομοκρατία
Το φθινόπωρο του 2001, τέσσερις νέοι Βρετανοί αραβικής καταγωγής ταξίδεψαν στο Πακιστάν. Ο ένας από αυτούς πήγε με σκοπό να παντρευτεί και οι τρεις φίλοι του για να γιορτάσουν το γεγονός. Τις ημέρες πριν από το γάμο, αποφάσισαν να περάσουν στο Αφγανιστάν, έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Η άφιξή τους στην Κανταχάρ συνέπεσε με την έναρξη του πολέμου ενάντια στο Αφγανιστάν που είχαν κηρύξει οι ΗΠΑ και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Για ν’ αποφύγουν τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς, οι τέσσερις νέοι ταξίδεψαν στην Καμπούλ, με σκοπό να βρουν τρόπο να γυρίσουν στο Πακιστάν. Σε μία από τις αεροπορικές επιθέσεις, ο ένας από τους τέσσερις χάθηκε (και αγνοείται μέχρι σήμερα) και οι υπόλοιποι τρεις κατέληξαν σ’ ένα κομβόι των Ταλιμπάν. Σύντομα, τους συνέλαβαν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ και τους κράτησαν στη στρατιωτική βάση ‘X-Ray’ για μήνες χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες. Από εκεί τους μετέφεραν στη βάση ‘Delta’ του Γκουαντάναμο, στην Κούβα, όπου και κρατήθηκαν για αρκετούς μήνες, μέχρι την απελευθέρωσή τους δύο χρόνια μετά τη σύλληψή τους στο Αφγανιστάν και χωρίς ποτέ να αντικρίσουν επίσημες κατηγορίες. Αντιμετωπίστηκαν ως τρομοκράτες και συνεργάτες του Μπιν Λάντεν και υπέστησαν απάνθρωπες ανακρίσεις και βασανιστήρια για δύο χρόνια και δύο μήνες, πριν τελικά αφεθούν ελεύθεροι όταν αποκαλύφθηκε ότι την περίοδο που τους κατηγορούσαν πως δρούσαν στο Αφγανιστάν, αυτοί βρίσκονταν στην Αγγλία.
Ο   βρετανός σκηνοθέτης Michael Winterbottom ενδιαφέρθηκε για την ιστορία των τριών νεαρών μουσουλμάνων από τις  εφημερίδες και αποφάσισε να σκηνοθετήσει αυτή την ταινία-καταγγελία μαζί με το μοντέρ Mat Whitecross. Οι Ruhal Ahmad, Asif Iqbal and Shafiq Rasul, γνωστοί και ως το ‘Τρίο του Τίπτον’ αφηγήθηκαν την ιστορία τους στους δύο δημιουργούς και οι συνεντεύξεις αυτές αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της ταινίας. Tο «The Road to Guantanamo» είναι γυρισμένο σαν ψευδο-ντοκιμαντέρ με ηθοποιούς, και με παρεμβαλλόμενα αποσπάσματα από δελτία ειδήσεων. Η φυσιογνωμική ομοιότητα των τριών ερασιτεχνών ηθοποιών με τους αληθινούς ‘ήρωες’, οι πραγματικές τοποθεσίες γυρισμάτων σε Πακιστάν και Αφγανιστάν, και η επιτηδευμένα ερασιτεχνική υφή στην κάμερα στο χέρι συντελούν στην ολοκλήρωση της ψευδαίσθησης ότι ο θεατής παρακολουθεί τα γεγονότα όπως ακριβώς έγιναν.
Ο 45χρονος Winterbottom παρουσιάζει, μέσα από τα μάτια των τριών άτυχων παιδιών,   την απελπιστική κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή στο Αφγανιστάν, αλλά και τις ανείπωτες φρικαλεότητες που το Τρίο υπέστη στις φυλακές. Η ταινία είναι πολύ σκληρή σε ορισμένες σκηνές όπου  η ψυχολογική βία που ασκείται από τους ανακριτές και τους δεσμοφύλακες είναι αφόρητη και ταυτόχρονα εξοργιστική, όταν αναλογίζεται κανείς την αθωότητα των τριών και το πόσο εύκολο ήταν να παρανοήσουν και να λυγίσουν τελικά, παραδεχόμενοι πράγματα που ποτέ δεν έκαναν. Με τις αφηγήσεις των τριών να διαφωτίζουν το ψυχολογικό υπόβαθρο και τις ενδότερες σκέψεις τους στις πιο σκοτεινές ώρες, το «The Road to Guantanamo» αποτελεί ταυτόχρονα και έναν ύμνο στην ανθρώπινη θέληση και αντοχή. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι μια γροθιά, είτε υψωμένη, είτε στο στομάχι μας, είτε στα μούτρα των αναίσθητων κυβερνήσεων που διεξάγουν τον ‘ιερό’ τους πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
The Road to Guantanamo. Βρετανία, 2006. Σκηνοθεσία-σενάριο: Μάικλ Γουιντερμπότομ (δημιουργός της βραβευμένης με τη Χρυσή Αρκτο του Βερολίνου ταινίας «Από άλλον κόσμο», που αναφερόταν στο δράμα των Πακιστανών λαθρομεταναστών), Ματ Γουάιτκρος. Ηθοποιοί: Ριζ Αχμέντ, Φαρχάντ Χαρούν, Βαγκάσρ Σιντίκι, Αρφάν Ουσμάν. 91 λεπτά.


πηγή felestina
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η εκδήλωση παρουσιάζεται από την θεατρική μας ομάδα"Φύρδην Μιγδην" , σε συνεργασία με την βραβευμένη χορωδία της Επανομής . Θέλοντας να βιώσουνε όσο πιο πολλοί άνθρωποι το πνεύμα των Αγίων Ημερών του Πάσχα και ταυτόχρονα να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στον χώρο του πολιτισμού, παρουσιάζουμε για δεύτερη φορά το δρώμενο αυτό που αφορά στον πόνο της μάνας που χάνει τον μονάκριβό της. 

Η μάνα Παναγιά μέσα από την θρησκευτική μας παράδοση και η κάθε μάνα , όπως παρουσιάζεται στον επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου. Το δρώμενο περιλαμβάνει τα Εγκώμια του Πάσχα ερμηνευμένα από ιεροψαλτες , τραγουδια από τον "Επιταφιο" του Γιαννη Ριτσου ερμηνευμενα απο την χορωδία Επανομής και απαγγελίες ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου, του Κώστα Βάρναλη καθώς και δημοτικών που αναφέρονται στις Άγιες αυτές ημέρες.

Σας περιμένουμε!
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ήταν η πρώτη παρουσία της νεοσύσταστης ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας "Θεατράλε" στα πολιτιστικά δρώμενα του Θερμαϊκού. Κάτοικοι της περιοχής μας και με όρεξη για δουλειά έδωσαν την πρεμιέρα τους στους θεατρόφιλους της περιοχής με την κωμωδία καταστάσεων του Rick Abbott "Play on !" που έχει παιχτεί στην Ελλάδα με τον τίτλο "Η παράσταση ... συνεχίζεται" και οι συντοπίτες μας την ανέβασαν με τον τίτλο "Πάμε πρεμιέρα ή Τι απέγινε ο Σερ Πέρσιβαλ".
Ήταν η έκτη παράστασή τους η χθεσινοβραδινή στο ΚΑΠΠΑ που παρακολουθήσαμε  - καθώς είχαν προηγηθεί τρεις στη Μηχανιώνα μια στην Επανομή  και μια στον Αλέξανδρο - και πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Οικολογικού Συλλόγου Περαίας.


Μας άρεσε το στήσιμο της παράστασης από τον Κορνήλιο Ρουσάκη που υπογράφει την σκηνοθεσία, μας διασκέδασαν και μας έκαναν να γελάσουμε  οι ευρηματικές και ανατρεπτικές καταστάσεις που οφείλονται στον συγγραφέα  και  τις απέδωσαν με πολύ κέφι στους ρόλους  οι ηθοποιοί της θεατρικής ομάδας.

Οι συντελεστές της παράστασης:

Διασκευή-σκηνοθεσία-μουσική επιμέλεια: Κορνήλιος Ρουσάκης
Κοστούμια: Ομάδα Τέχνης Θεατράλε
Σκηνικά: Σωτήρης Ρουσάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Βιργινία Καλλιοντζή
Οργάνωση παραγωγής: Καίτη Αναγνώστου, Σταύρος Καλόστος.

Έπαιξαν: Καίτη Αναγνώστου, Γιώργος Ελευθέρογλου, Βιργινία Καλλιοντζή, Σταύρος Καλόστος, Χρήστος Καπράλος, Μαρία Λευκοπούλου, Μέλλω Νταβράνη, Βασιλική Παπασπύρου, Νίκη Σακκά.
 Να ευχηθούμε καλή συνέχεια με νέες παραστάσεις.




Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η Ομάδα «Θεάτρου Όραμα» της Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ ανεβάζει για τρεις παραστάσεις το θεατρικό έργο «Οίκος ευγηρίας» του Μανώλη Κορρέ στο Δημοτικό Θέατρο Θέρμης.

Οι παραστάσεις θα δοθούν Παρασκευή 07, Σάββατο 08, και Κυριακή 09 Απριλίου 2017 με ώρα έναρξης 20:30

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Θεόφιλος Λάλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Κυρμπάση
Σκηνογραφική-ενδυματολογική επιμέ­λεια: Σοφία Ιεροδιακόνου
Μουσική επιμέλεια: Ντίνα Ντισλή
Φωτισμοί: Γρηγόρης Μόσχου
Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Σοφία Ιεροδιακόνου

Σκηνοθετικό σημείωμα:
Ο «Οίκος ευγηρίας» του Μανόλη Κορρέ καταγράφει λεπτομερώς και με ακρίβεια όλα όσα συμβαίνουν σε πολλά γηροκο­μεία στη χώρα μας και όχι μόνο.
Εγκατά­λειψη ανήμπορων ψυχών, από τα παιδιά τους, γιατί όταν γεράσει ο άνθρωπος δυστυχώς συνήθως είναι βάρος για τις οικογένειές τους.
Λες και νομίζουν οι νέοι ότι ποτέ δε θα περάσουν και οι ίδιοι το κατώφλι της τρίτης ηλικίας.
Επίσης το έργο πραγματεύεται την εκμετάλλευση στο έπακρο αυτών των ανθρώπων από τις διοικήσεις των ευαγών δήθεν ιδρυ­μάτων.
 «Συνεργός» σ’ αυτό το στημένο παιχνίδι τα μέσα ενημέρωσης που στο όνομα της τηλεθέασης παρουσιάζουν, πολλές φορές, μια εικονική πραγματικό­τητα αντί να υπηρετούν την αλήθεια και να ξεμπροστιάζουν τα κακώς κείμενα.
Κι όλα αυτά διαποτισμένα με γερές δόσεις χιούμορ, με εστίες αντίστασης κάποιων ασυμβίβαστων χαρακτήρων, που δια­τηρούν αναμμένη την ελπίδα ότι όλα μπορούν να αλλάξουν, αν δεν μένουμε σιωπηλοί, απαθείς και αντιστεκόμαστε ενάντια σε κάθε τι σάπιο.
 Η σκηνοθετική ματιά είδε το έργο, σήμερα εν έτει 2017, από μια άλλη οπτική γωνία όπου όλη η Ελλάδα κοντεύει να καταντήσει, ένα απέ­ραντο γηροκομείο με το φευγιό των νέων ανθρώπων στο εξωτερικό για την αναζή­τηση της όποιας ελπίδας.
Το στοίχημα της διαχρονικότητας του κειμένου θα κερδηθεί όταν θα δείτε, αγαπητοί φίλοι θεατές, την παράσταση και φύγετε από το θέατρο συγκινημένοι, αποφορτισμένοι αλλά και με τη σπίθα στα μάτια σας ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο, αρκεί να το θέ­λουμε εμείς οι ίδιοι πραγματικά.

Παίζουν :
Βάντα Ερμείδου, Ηλίας Μπερμπέρης, Σοφία Ιεροδιακόνου, Νίκος Μαλούδης, Δημήτρης Δήμου, Βαγγέλης Καρα­μπάσογλου, Γιάννης Λάσκος, Τάνια Βρατσκίδου, Τζένη Σταθοπούλου, Σμαρώ Τσιφουτίδου, Ελευθερία Νά­κου, Παναγιώτης Παπαντωνίου, Ντίνα Ντισλή, Γρηγόρης Σούγγαρης, Ηλιάνα Αγρογιάννη, Δανάη Γεωργιάδου, Θο­δωρής Κουστολίδης, Κέλλυ Κυρμπάση, Ζωή Ταυλαρίδου, Χριστίνα Τσοντίλη, Θεόφιλος Λάλος.


Προπώληση εισιτηρίων: 4€
Τιμή εισιτηρίου στην είσοδο: 6€
**Τα προπωλημένα εισιτήρια οφείλουν να κλείσουν θέση, το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 07/04 & ώρα 19:00.

Καλλιτεχνική διεύθυνση θεάτρου: Θεόφιλος Λάλος
Επιμέλεια έντυπου υλικού: Σοφία Ιεροδιακόνου

Πληροφορίες  στη Γραμματεία του Π.Κ.Θ. 

Τηλ:  2310 461 655  |  2310 463 423


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η θεατρική ομάδα «Φύρδην Μίγδην», πάντα πιστή στο πνεύμα των ημερών, για φέτος το Πάσχα παρουσιάζει το αφιέρωμα «Ω γλυκύ μου έαρ, μέρα Μαγιού σε χάνω...», το οποίο αγαπήθηκε στην πρώτη του εκδοχή τον Απρίλιο του 2015 και επανέρχεται εμπλουτισμένο, σε μια σύμπραξη με την πολυβραβευμένη Μεικτή Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Επανομής και τη χορωδία Ιεροψαλτών του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Επανομής.
Ημερομηνίες παραστάσεων:
- Σάββατο 1 Απριλίου, ώρα 8 μ.μ., Δημοτικό Θέατρο Επανομής
- Παρασκευή 7 Απριλίου, ώρα 8 μ.μ., Κινηματοθέατρο «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ», έναντι Λευκού Πύργου, υπό την αιγίδα του Κέντρου Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας
- Σάββατο 8 Απριλίου, ώρα 8 μ.μ., Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο
Τα μέλη της θεατρικής ομάδας «Φύρδην Μίγδην» θα αποδόσουν αποσπάσματα από το σπαρακτικό κείμενο «Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου σε συνδυασμό με ποίηση του Κώστα Βάρναλη και κείμενα από τη δημοτική μας παράδοση που αναφέρονται στα Θεία Πάθη, ενώ η Μεικτή Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Επανομής και η χορωδία Ιεροψαλτών του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου θα ερμηνεύσουν τραγούδια από το μελοποιημένο «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη καθώς και επιλογές από τα Εγκώμια του Επιταφίου Θρήνου.
Ένα μικρό αφιέρωμα σε μία από τις πιο σπουδαίες Βυζαντινές υμνογραφικές συνθέσεις, τα Εγκώμια, αλλά και σε ένα από τα μεγαλύτερα ποιήματα του Ρίτσου το οποίο γράφτηκε στη γλώσσα του δημοτικού μοιρολογιού και μελοποιήθηκε αψεγάδιαστα από το Μίκη Θεοδωράκη, ένα συνταίριασμα του ανθρώπινου πόνου, του σπαραγμού της μάνας μπροστά στο νεκρό παιδί της, με το τραγικό πρόσωπο της Πανανθρώπινης Μάνας, της Παναγίας μας, η οποία θρηνολογεί και λέει:
«Ὢ γλυκύ μου ἔαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, ποῦ ἔδυ σου τὸ κάλλος;»
Διδασκαλία κειμένων - Επιμέλεια: Γιώτα Αλεξοπούλου
Διεύθυνση Χορωδίας: Ευτυχία Βογιατζή
Διεύθυνση Χορωδίας Ιεροψαλτών: Νίκος Τσεπίσης

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η ομάδα τέχνης Θεατράλε αφού έδωσε παραστάσεις με το έργο "Πάμε πρεμιέρα ή Τι απέγινε ο Σερ Πέρσιβαλ" στη Μηχανιώνα και στην Επανομή ανεβάζει το θεατρικό της έργο στην Περαία, στο θέατρο ΚΑΠΠΑ. 

Η νέα θεατρική ομάδα του Θερμαϊκού με την κωμωδία του Rick Abbott, που βγάζει πολύ γέλιο όπως μας είπαν όσοι φίλοι την παρακολούθησαν, καλούν τους θεατρόφιλους του Θερμαϊκού την Κυριακή 2 Απριλίου στις 7.30 μμ στο ΚΑΠΠΑ.
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του ΠΟΣΠ.

Προπωληση εισητηριων στα γραφεια του Πολιτιστικου Συλλογου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Να που μια από τις αγαπημένες μας θεατρικές ομάδες του Θερμαϊκού δεν αρκείται στις πρόβες και στις σημαντικές παραστάσεις που ανεβάζει. Να που οργανώνουν ομαδικές μεταβάσεις σε θεατρικά δρώμενα της ευρύτερης περιοχής μας. Έτσι πριν λίγες μέρες ναύλωσαν λεωφορείο και ...πήγανε Θέατρο.
Όπως διαβάζουμε στη σελίδα τους ....
Σε εφαρμογή της επιδίωξης της θεατρικής ομάδας «Φύρδην Μίγδην» να οργανώνει πολιτιστικές εξορμήσεις και να αποκτά πληρέστερη αντίληψη και άποψη για τα πολιτιστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης, τα μέλη και οι φίλοι της ομάδας παρακολούθησαν το Σάββατο 11 Μαρτίου στις 20:30 στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την παράσταση «Ανεμοδαρμένα Ύψη», το μοναδικό λογοτεχνικό έργο της Έμιλυ Μπροντέ, μια ιστορία γεμάτη θυελλώδεις έρωτες, εμμονές, πάθη και εκδίκηση, σε μια παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού.
Ευχαριστούμε όλους τους φίλους που μας συνόδευσαν στην θεατρική αυτή εξόρμηση και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη. Για το τέλος, σας χαρίζουμε μια αναμνηστική φωτογραφία και ένα μικρό απόσπασμα από τα λόγια της Κάθριν Έρνσω, ίσως της πιο ατίθασης ψυχής που κατοικούσε στα «Ανεμοδαρμένα Ύψη»:
«Η αγάπη μου για τον Χήθκλιφ είναι σαν τα αιώνια βράχια από κάτω: λίγη ευχαρίστηση μου δίνει αλλά αναγκαία. Νέλλυ, ΕΙΜΑΙ ο Χήθκλιφ. Είναι πάντα, πάντα στο νου μου. Δε μου δίνει χαρά, όπως δε μου δίνει χαρά ο εαυτός μου, αλλά είναι μέσα μου, σαν τον ίδιο τον εαυτό μου.»
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Το σημερινό άρθρο της Ευάννας Βενάρδου που επιλέξαμε ως αφιέρωμα στη γιορτή της γυναίκας, γράφτηκε το 2011, μπορεί να αποτελεί κριτική φιλμογραφίας αλλά είναι κυρίως ιστορική αναφορά (μέσω αυτής) σε έναν απεργιακό αγώνα μια ομάδας Αγγλίδων εργατριών που το 1968 κατάφεραν να αλλάξουν τις εργασιακές συνθήκες και τις αμοιβές για εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο.

«Γυναίκες έτοιμες για όλα». Αυτός είναι ο ελληνικός τίτλος του αγγλικού φιλμ «We want sex» και, όχι, δεν πρόκειται για κάποια ροζ ταινία. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και περιγράφει την ιστορία μιας ομάδας εργατριών που τα έβαλαν με μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο, τη Ford Motors.

Ο σκηνοθέτης, ο Νάιτζελ Κόουλ, πριν χρόνια μας έδωσε το σπαρταριστό φιλμ «Του Θεού το χόρτο», με την Μπρέντα Μπλέθιν στον ρόλο μιας ηλικιωμένης που αρχίζει να καλλιεργεί μαριχουάνα. Τώρα επιστρατεύει την πρωταγωνίστρια του Μάικ Λι, Σάλι Χόκινς («Τυχερή κι ευτυχισμένη»), που ενσαρκώνει τη δυναμική εργάτρια Ρίτα Ο' Γκρέιντι. Στην πραγματικότητα ο χαρακτήρας αυτός βασίστηκε σε 2-3 γυναίκες που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ιστορική απεργία «Φορντ Ντάγκενχαμ» το 1968. Η απεργία αυτή, στην οποία συμμετείχαν 187 ράφτρες, είχε ως αποτέλεσμα την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ισότητα στις αμοιβές και άλλαξε το εργασιακό καθεστώς για εκατομμύρια γυναίκες.

Το 1968 η Ford Motors, η βιομηχανική καρδιά του Εσεξ, που είχε την έδρα της στο Ντάγκενχαμ, απασχολούσε 55.000 άτομα και παρήγαγε 500.000 αυτοκίνητα ετησίως. Την ώρα που οι άντρες εργάζονταν σε σύγχρονες εγκαταστάσεις, οι γυναίκες έραβαν τις ταπετσαρίες των αυτοκινήτων στα γεμάτα υγρασία κτίρια του '20, με τη βροχή να διαπερνά τις οροφές το χειμώνα και σε ατμόσφαιρα θερμοκηπίου το καλοκαίρι. Οι εργάτριες έχασαν την υπομονή τους όταν η Φορντ τις χαρακτήρισε «ανειδίκευτες». Οπλισμένες με κουράγιο, κοινή λογική, αλλά και χιούμορ, τα έβαλαν με τους εργοδότες τους, την τοπική κοινωνία και τελικά με την κυβέρνηση. Στην πορεία βρήκαν έναν αναπάντεχο σύμμαχο: την πολιτικό Μπάρμπαρα Καστλ, που έδωσε τη δική της μάχη στη Βουλή των Κοινοτήτων.

Στο φιλμ η Ρίτα και οι συνάδελφοί της αντιμετωπίζουν με χιούμορ τις συνθήκες δουλειάς τους. Ομως βλέποντας τις αποδοχές τους να μειώνονται και τη δουλειά τους να υποτιμάται, εξοργίζονται και αποφασίζουν να οργανωθούν. Τις υποστηρίζει ενεργά ο Μπομπ Χόσκινς, εκπρόσωπος του συνδικάτου (υπήρξε όντως ένα τέτοιο πρόσωπο, ο 91χρονος σήμερα Φρέντερικ Μπλέικ).

Οι 187 εργάτριες ξεκινούν απεργία διαρκείας και διαδηλώνουν με αίτημα ίση αμοιβή με αυτή των ανδρών συναδέλφων. Φτάνουν μέχρι τη Βουλή των Κοινοτήτων. Κάποια στιγμή, έκπληκτες, βλέπουν τους οδηγούς να κορνάρουν και να τους σφυρίζουν επιδοκιμαστικά. Τι είχε συμβεί; Από λάθος, δεν είχαν ξεδιπλώσει εντελώς τα πανό τους, με αποτέλεσμα το σλόγκαν τους «We want sex equality!» να διαβάζεται «We want sex»! Η Μπάρμπαρα Καστλ, από τις λιγοστές γυναίκες πολιτικούς τότε, αρχίζει να συμμερίζεται τις διεκδικήσεις τους, πιέζοντας τον πρωθυπουργό Χάρολντ Γουίλσον να της αναθέσει την υπόθεση των συνδικάτων.

Εν τω μεταξύ οι άντρες των απεργών αρχίζουν να δυσανασχετούν. Ενώ αρχικά μοιάζουν να το διασκεδάζουν (τότε η γυναικεία εργασία θεωρούνταν υποδεέστερη, ενώ ήταν πρωτοφανές γυναίκα να απεργεί), αρχίζουν να τις πιέζουν να επιστρέψουν στη δουλειά. Η Ford αρχίζει να ζορίζεται: το στοκ σε καθίσματα αυτοκινήτων σχεδόν τελειώνει και η εταιρεία αδυνατεί να παραγάγει νέα αυτοκίνητα! Ως αποτέλεσμα 5.000 άντρες χάνουν τη δουλειά τους. Το θέμα παίρνει εθνικές διαστάσεις και οι εργάτες πλέον έχουν κάθε λόγο να είναι εναντίον των γυναικών συναδέλφων τους.

Η Ρίτα καταφέρνει τελικά να τους πάρει με το μέρος της. Τελικά, στη Βουλή, η Καστλ διαπραγματεύεται με τον εκπρόσωπο της Φορντ και καταφέρνει να τον πείσει να δώσει στις εργάτριες το 92% του μισθού των αντρών. Το 1970 η νίκη γίνεται και επίσημη με την ψήφιση του Equal Pay Act...

Είναι πάντως χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με έρευνες, ακόμα και εν έτει 2010 οι γυναίκες στη Βρετανία αμείβονται κατά 16,4% λιγότερο την ώρα, από τους άνδρες συναδέλφους τους...

Ο παραγωγός της ταινίας Στίβεν Γούλι άκουσε τις γυναίκες αυτές σε μια ραδιοφωνική εκπομπή: «Με εντυπωσίασε το πόσο αθώες και απολιτικές ήταν. Το μόνο που ήθελαν ήταν μια δίκαιη συμφωνία. Αποφασίσαμε να μην εστιάσουμε σε μια από αυτές - κι έτσι δημιουργήσαμε τη Ρίτα. Ομως η απεργία έγινε όπως ακριβώς περιγράφουμε και οι γυναίκες όντως συνάντησαν την Μπάρμπαρα Καστλ».

Ο σκηνοθέτης Νάιτζελ Κόουλ, που βασίστηκε σε πλούσιο αρχειακό υλικό, είχε μεγαλώσει στο Ντάγκενχαμ την εποχή της απεργίας. Τα γυρίσματα ωστόσο δεν έγιναν εκεί. Τα κτίρια αυτά δεν υπάρχουν πια. «Θυμίζει πόλη φάντασμα», λέει η Σάλι Χόκινς, που έκανε έρευνα στην περιοχή.

Γύρισαν το φιλμ σε ένα εργοστάσιο στην Ουαλία που έκλεισε πριν από λίγους μήνες, αφήνοντας στο δρόμο 5.000 ανθρώπους... «Ολο αυτό το κλίμα ενδυνάμωσε την επιθυμία μας να κάνουμε την ταινία. Και χρησιμοποιήσαμε πολλούς ντόπιους».

«Οι γυναίκες της Φορντ», λέει ο Στ. Γούλι, «δεν είχαν ιδέα πόσο σημαντικό ήταν αυτό που πέτυχαν». Πράγματι, τα γεγονότα στο Ντάγκενχαμ (που συνέπεσαν με τον Μάη του '68 στο Παρίσι) τάραξαν τις μεγάλες εταιρείες διεθνώς, που καθόλου δεν ενθουσιάστηκαν στην ιδέα να πληρώνουν τις γυναίκες το ίδιο με τους άντρες.

Ολ' αυτά θυμίζουν στο σύγχρονο θεατή τους αγώνες που δόθηκαν και στην Ελλάδα για τη διασφάλιση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων. Μέχρι σήμερα δηλαδή. Γιατί, πλέον, καταστρατηγούνται όλα...

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Τρία Όσκαρ κέρδισε το «Moonlight» του Μπάρι Τζένκινς στην 89η τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας, όπου το μεγάλο φαβορί La La Land των 14 υποψηφιοτήτων απέσπασε έξι βραβεία, θυμίζοντας σε πολλούς την αντίστοιχη ανατροπή με το Crash το 2006.
Το τραγικό λάθος της χθεσινής βραδιάς στο Λος Άντζελες ήταν ότι αρχικά ανακοινώθηκε ότι το La La Land πήρε το βραβείο προκαλώντας σύγχυση. Στη συνέχεια ο παρουσιαστής Γουόρεν Μπίτι είπε ότι του έδωσαν να ανοίξει άλλο φάκελο, ενώ στο μεταξύ δύο παραγωγοί του μιούζικαλ ευχαριστούσαν την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου για την τιμή.
Μπάρι Τζένκινς | AP Photo
Το «Moonlight», ένα φιλμ αληθινής και ανυψωτικής ποίησης, πήρε το βραβείο Διασκευασμένου σεναρίου (Μπάρι Τζένκινς και Τάρελ Άλβιν Μακράνι), ενώ ο Μαχέρσαλα Αλί απέσπασε το Όσκαρα δεύτερου ανδρικού ρόλου.
Ο Αλί, που υποδύεται έναν διακινητή ναρκωτικών που μετατρέπεται σε μέντορα ενός φτωχού αγοριού, έγινε ο πρώτος μουσουλμάνος αμερικανός ηθοποιός που έλαβε Όσκαρ.
Απέτισε φόρο τιμής στους δασκάλους του, που τον προέτρεπαν να μπει «στην υπηρεσία των ιστοριών, των ρόλων», να βάλει σε δεύτερο πλάνο τον εαυτό του, παραλαμβάνοντας το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου.
Η ιστορία της ταινίας παρακολουθεί ένα μαύρο αγόρι που προσπαθεί να μεγαλώσει και να καταλάβει τη δική του ταυτότητα στο σκληρό περιβάλλον του γκέτο του Μαϊάμι στις αρχές του ‘90, όταν μεσουρανούσε το κρακ κι η ζωή άξιζε λιγότερο από ένα φιξ.
Έμα Στόουν | AP Photo
Το χρυσό αγαλματίδιο σκηνοθεσίας έλαβε ο Ντέιμιεν Σαζέλ για το La La Land και έγινε στα 32 του χρόνια ο νεότερος σκηνοθέτης που το έχει επιτύχει ποτέ, ενώ η 'Εμα Στόουν το 'Οσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της, όπως αναμενόταν.
Η μόλις 28 ετών Στόουν διεκδικούσε το βραβείο αυτό μαζί με τις Ιζαμπέλ Ιπέρ στην ταινία Εκείνη» (Elle), Ρουθ Νέγκ στην ταινία "Loving", Νάταλι Πόρτμαν στην ταινία "Jackie" και Μέριλ Στριπ στην ταινία "Florence: Φάλτσο Σοπράνο" (Florence Foster Jenkins).
Στον Κέισι 'Αφλεκ πήγε το 'Οσκαρ α΄ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία "Manchester by the Sea". Ήταν συνυποψήφιος με τους με τους 'Αντριου Γκάρφιλντ ("Αντιρρησίας συνείδησης"), Ράιαν Γκόσλινγκ ("La La Land"), Βίγκο Μόρτενσεν ("Captain Fantastic") και Ντένζελ Ουάσινγκτον ("Fences").
Το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου κέρδισε η Βαϊόλα Ντέιβις, η οποία ήταν φαβορί στην κατηγορία. Με δάκρυα στα μάτια για το Fences του Ντένζελ Ουάσινγκτον, στον οποίο απευθύνθηκε με τη φράση «oh captain, my captain», προκαλώντας ζωηρές επευφημίες.
Βαιόλα Ντέιβς | AP Photo
Ο «Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου μπορεί να ήταν ψηλά στα γραφεία στοιχημάτων για το καλύτερο πρωτότυπο σενάριο, αλλά δεν κέρδισε καθώς ήταν αντιμέτωπός με Μια πόλη δίπλα στη Θάλασσα (Manchester by the Sea) του Κένεθ Λόνεργκαν, που έλαβε το βραβείο.
Το χρυσό αγλαματίδιο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας έλαβε «Ο εμποράκος» του Ιρανού σκηνοθέτη Ασγκάρ Φαρχάντι, ο οποίος ήταν απών σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το αντιμεταναστευτικό διάταγμα του Ντόναλντ Τραμπ.
Η ιρανοαμερικανή Ανουσέχ Ανσάρι διάβασε μια ανακοίνωση εξ ονόματος του σπουδαίου δημιουργού, με την οποία εξήγησε ότι απουσίασε σε ένδειξη «σεβασμού προς τους συμπολίτες μου και τους πολίτες άλλων έξι χωρών» αλλά και μετά το «απάνθρωπο (μέτρο) που απαγορεύει την είσοδο μεταναστών στις ΗΠΑ».
Η ταινία που είναι αφιερωμένη στον έκπτωτο αστέρα του αμερικάνικου φούτμπολ Όου Τζέι Σίμσον, το O.J.: Made in America του σκηνοθέτη Έζρα Έντελμαν, έλαβε το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ.
Το ντοκιμαντέρ αυτό έχει μεγάλη διάρκεια (7 ώρες και 47 λεπτά) και είναι χωρισμένο σε πέντε επεισόδια. Κάτι επίσης περίεργο είναι ότι είχε παραγγελθεί από το αθλητικό τηλεοπτικό δίκτυο ESPN (θυγατρική της Disney), για τη σειρά ντοκιμαντέρ "30 for 30" που προβάλλει.
Η Ζωούπολη (Zootopia) σε σκηνοθεσία των Ριτς Μουρ και Μπάιρον Χάουαρντ, μια αλληγορία για τις προκαταλήψεις και τον ρατσισμό, έλαβε Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, επιστέφοντας μια χρονιά ρεκόρ για τον κολοσσό της Disney, στην οποία το συγκεκριμένο φιλμ είχε ρόλο, αφού τα έσοδα της εταιρείας από τα εισιτήρια ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια παγκοσμίως.
Τζάστιν Χόρβιτς | AP Photo
Ο Τζάστιν Χόρβιτς έλαβε δύο βραβεία Όσκαρ, του καλύτερου σάουντρακ και του καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού, όπως αναμενόταν από πολλούς ότι θα κατάφερνε ο συνθέτης της μουσικής μιας ταινίας που θεωρείται πως αναγεννά το είδος των μιούζικαλ, του La La Land.
Ο συνθέτης ευχαρίστησε παραλαμβάνοντας τα αγαλματίδια τον «υπέροχο φίλο του Ντέιμιεν» Σαζέλ, τον σκηνοθέτη της ταινίας, καθώς και «όλους τους μουσικούς του Λος Άντζελες» που συμμετείχαν στην εκτέλεση της δουλειάς του.
Κατά τη διάρκεια της τελετής ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η παρουσίαση των τραγουδιών, ενώ πολύ συγκινητικό ήταν το βίντεο με τους καλλιτέχνες που έφυγαν από τη ζωή τη χρονιά που πέρασε.

Πολιτικά σχόλια κατά του Τραμπ

Ο παρουσιαστής Τζίμι Κίμελ άρχισε την τελετή κάνοντας μια σειρά χιουμοριστικά, πάντως ιδιαίτερα καυστικά σχόλια, βάζοντας στο στόχαστρο τον πρόεδρο των ΗΠΑ: «αυτό το πρόγραμμα το παρακολουθούν απευθείας εκατομμύρια άνθρωποι, Αμερικανοί και πολίτες 225 και πλέον χωρών σε όλο τον κόσμο, που τώρα μας μισούν», είπε ήδη στην εναρκτήρια φράση του.
Σημειώνοντας πως θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από την τελετή των Όσκαρ για να ενωθεί μια διχασμένη χώρα, ο Κίμελ κάλεσε τους αμερικανούς τηλεθεατές να προσπαθήσουν να συμφιλιωθούν με τους πολιτικούς τους αντιπάλους που γνωρίζουν προσωπικά, να προσπαθήσουν να κάνουν μια πολιτισμένη, ανθρώπινη συζήτηση. «Αν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό, ίσως κάναμε την Αμερική σπουδαία ξανά», συμπλήρωσε, παραπέμποντας στο κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του Τραμπ.
Αφού αστειεύτηκε λίγο για τη δήθεν κόντρα του με τον Ματ Ντέιμον, ο Κίμελ έστρεψε ξανά τα χιουμοριστικά του βέλη προς τον Τραμπ: «Θέλω να πω "Σας ευχαριστώ, πρόεδρε Τραμπ"», είπε και απηύθυνε στο κοινό τη ρητορική ερώτηση «εννοώ, θυμάστε πέρσι που φαινόταν σαν τα Όσκαρ να είναι ρατσιστικά;», προκαλώντας θυμηδία και χειροκροτήματα.
Ματ Ντέιμον και Μπεν Άφλεκ | AP Photo
Ο Κίμελ συνέχισε τις αιχμές προς τον Τραμπ παρουσιάζοντας τη Μέριλ Στριπ: «από την πολύ μέτρια πρώιμη δουλειά της στον Ελαφοκυνηγό και το Πέρα από την Αφρική ως τις διόλου εντυπωσιακές ερμηνείες της στο Κράμερ εναντίον Κράμερ και την Εκλογή της Σόφι, η Μέριλ Στριπ κατάφερε με τα τηλεφωνήματα να εξασφαλίσει ρόλους σε πάνω από πενήντα ταινίες στην πορεία της ατυχούς της καριέρας».
Πρόσθεσε ότι η ηθοποιός είναι υποψήφια για Όσκαρ για 20ή φορά στην καριέρα της, πριν της ζητήσει να σηκωθεί όρθια για να υποκλιθεί στις οργισμένες επευφημίες όλης της αίθουσας, απευθύνοντάς της την προσφώνηση «η εντελώς υπερτιμημένη Μέριλ Στριπ»—άλλη μια νύξη στον Τραμπ.
Ο Κίμελ συνέχισε τις αιχμές για τον Τραμπ, αναφερόμενος στην σπουδαία Γαλλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλ Ιπέρ, που ήταν πρώτη φορά υποψήφια για Όσκαρ: «Δεν έχουμε δει την ταινία σας», είπε, καθώς η γλώσσα της είναι τα γαλλικά, αλλά «σας λατρεύουμε και είμαστε χαρούμενοι που η υπηρεσία εθνικής ασφαλείας σας άφησε να μπείτε στη χώρα».
Ιζαμπέν Ιπέρ | AP Photo

πηγή Εφημερίδα των Συντακτών
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)