Articles by "Σκουριές"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σκουριές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Οι Επιτροπές Αγώνα Θεσσαλονίκης και Μεγάλης Παναγιάς και η πρωτοβουλία Μας σκάβουν τον λάκκο διοργανώνουν ένα 4ήμερο συζητήσεων, εκδηλώσεων και δράσεων, από τις 2 μέχρι
τις 5 Δεκέμβρη.

Συναγωνιστές/τριες από περιβαλλοντικά κινήματα της Τουρκίας και της Ρουμανίας θα ταξιδέψουν σε Θεσσαλονίκη και Μεγάλη Παναγιά, σε ένα καραβάνι ενάντια στις εξορύξεις και
τον πόλεμο.

Διανύουμε μία περίοδο που η κουβέντα για την κλιματική κρίση βρίσκεται στο επίκεντρο. Η φύση καταστρέφεται καθημερινά, η βιοποικιλότητα και τα νερά απειλούνται ενώ οι ανάγκες των
τοπικών κοινωνιών μπαίνουν στο περιθώριο. Σε μία περίοδο που οι εξορύξεις τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων πλασάρονται ως μέρος της λύσης, εμείς τονίζουμε ότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του προβλήματος, με καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και
τον άνθρωπο.

Ταυτόχρονα, η απειλή του πολέμου βρίσκεται παντού γύρω μας. Στα πλαίσια των γεωπολιτικών ανταγωνισμών και της μάχης για κυριαρχία πάνω στα ενεργειακά αποθέματα αυξάνονται οι
εξοπλισμοί, εντείνονται οι εθνικιστικές αντιπαραθέσεις και όλο και περισσότερες περιοχές βιώνουν τη φρίκη του πολέμου. Οι λαοί που μοιραζόμαστε τη γη, τη θάλασσα και τον αέρα στην περιοχή μας δεν είμαστε εχθροί, δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, ούτε θέλουμε να
πολεμήσουμε για τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων τους.

Στα πλαίσια αυτά συζητάμε με ανθρώπους που συμμετείχαν σε κινήματα που επέβαλλαν το σταμάτημα των εξορύξεων κόντρα στα κέρδη των εταιρειών. Ανταλλάσσουμε εμπειρίες με αγωνιστές των περιβαλλοντικών κινημάτων και διερευνούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να συνδέσουμε τους αγώνες μας. Ανοίγουμε την συζήτηση για το πώς τα κινήματα μπορούν να σταθούν κόντρα στις απειλές πολέμου.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του 4ημέρου:

Σάββατο 2 Δεκέμβρη

6μμ, ΕΝΕΚΕΝ (Πρ. Κορομηλά 37)

Οι αγώνες ενάντια στη μεταλλευτική δραστηριότητα σε Ελλάδα - Τουρκία - Ρουμανία
Ομιλητές/τριες:
-Reyhan Erdem (Kazdağları Defense- Τουρκία)
-Mehmet Horus (Ekoloji Politik- Τουρκία)
-Roxana Pencea Bradatan (Mining Watch- Ρουμανία)
-Νίκος Αναστασιάδης (Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης)

Θα ακολουθήσει συζήτηση

10μμ, στέκι Ίσκρα (Αμύντα 12)
Γνωρίζουμε τους συναγωνιστές από το καραβάνι


Κυριακή 3 Δεκέμβρη
11πμ Μεγάλη Παναγιά- Πλατεία Χοροστάσι

Πεζοπορία μέσα από το δάσος του Κακάβου στα τοπία της καταστροφής

3μμ Καφέ Στυλ
Φαγητό και ανοιχτή συζήτηση των περιβαλλοντικών κινημάτων με την Επιτροπή Αγώνα Μεγάλης Παναγιάς


Δευτέρα 4 Δεκέμβρη

12μμ Αγ. Βενιζέλου
Μια ματιά στους λαϊκούς αγώνες και τους διαφορετικούς πολιτισμούς της Θεσ/κης. Περιήγηση στο δυτικό κομμάτι του κέντρου της πόλης με τον Γιάννη Γκλαρνετατζη (στα αγγλικά)

6μμ ΤΑΚΙΜ (Κατούνη 25)
Τα κινήματα συζητάνε: ανταλλαγή εμπειριών για τους περιβαλλοντικούς αγώνες και το
θέμα του πολέμου

10μμ [ΤΑΚΙΜ] Ρακί και μεζέ


Τρίτη 5 Δεκέμβρη

8μμ ΕΚΧ Σχολείο (Βασιλέως Γεωργίου και Μπιζανίου)
Γλέντι Ελληνοτουρκικής Φιλίας
Με το μουσικό σχήμα Bayanlar
Με τις κοινές μας μουσικές, χορούς, ποτά και μεζέδες


Σύνδεσμος εκδήλωσης: https://fb.me/e/4chWrtumy


Διοργάνωση: Επιτροπές Αγώνα Θεσσαλονίκης και Μεγάλης Παναγιάς, Μας σκάβουν τον λάκκο


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 Konstantinos Tsakalidis / SOOC

Πριν από ένα χρόνο, στις 28 Φεβρουαρίου του 2020 το Συμβούλιο της Επικρατείας έβγαλε μια απόφαση που δημιούργησε ένα μεγάλο εμπόδιο για την Ελληνικός Χρυσός. Ένα εμπόδιο που φαινόταν ανυπέρβλητο: Το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο έκρινε ότι η εταιρεία ήταν αυτή που ευθυνόταν για την μη κατασκευή εργοστασίου μεταλλουργίας.

της Μαρίνας Δεμερτζιάν


Γιατί ανυπέρβλητο θα ρωτήσει κανείς και θα έχει δίκιο δεδομένης της έκβασης των πραγμάτων. Γιατί η παραγωγή καθαρών μετάλλων, χρυσού, αργύρου και χαλκού αποτελούσε δικαιοπρακτικό θεμέλιο της σύμβασης παραχώρησης των μεταλλείων της Χαλκιδικής.

Η απόφαση του ΣτΕ έδινε στο ελληνικό δημόσιο το δικαίωμα να καταγγείλει την σύμβαση και να ζητήσει αποζημιώσεις. Η κυβέρνηση επέλεξε να παραιτηθεί από οποιαδήποτε διεκδίκηση αποζημίωσης και να αλλάξει τη σύμβαση. Στη νέα καταστατική συμφωνία μεταξύ ελληνικού δημοσίου και ελληνικός χρυσός, που συζητείται αυτές τις ημέρες στη βουλή, το αν θα προχωρήσει η εταιρεία σε μεταλλουργία είναι πια προαιρετικό. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι το κράτος δεν παραιτήθηκε μόνο από τις αποζημιώσεις αλλά και από τα μελλοντικά του φορολογικά έσοδα.

Γιατί είναι σημαντική η μεταλλουργία

Κι όμως,18 χρόνια πριν, μια ανάλογης σημασίας απόφαση από το ΣτΕ είχε οδηγήσει στην καταγγελία της σύμβασης με την TVX, την εταιρεία που εκμεταλλευόταν μέχρι τότε τα μεταλλεία της Χαλκιδικής. Το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο είχε κρίνει ότι η μέθοδος μεταλλουργίας που είχε προτείνει η ΤVX, η λεγόμενη κυάνωση, έπρεπε να απορριφθεί γιατί ήταν επιβλαβής για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Θα μπορούσε και η TVX να μην προχωρήσει στην κατασκευή του εργοστασίου μεταλλουργίας και να συνεχίσει να εξάγει συμπυκνώματα μετάλλων σε τρίτες χώρες όπως κάνει σήμερα η θυγατρική της Eldorado Gold, αλλά η τότε κυβέρνηση έκρινε ότι η παραγωγή καθαρών μετάλλων ήταν «μείζονος εθνικής και κοινωνικής σημασίας». Το 2003, η τότε ελληνική κυβέρνηση κατήγγειλε την σύμβαση με την TVX και πούλησε τα μεταλλεία στην ελληνικός χρυσός που υποσχόταν ότι θα επεξεργαστεί το μετάλλευμα με μια πιο ασφαλή μέθοδο, την λεγόμενη ακαριαία τήξη.

Με την επίκληση λοιπόν της μείζονος εθνικής και κοινωνικής σημασίας της μεταλλουργίας, που αποτυπώθηκε και στο κείμενο της σύμβασης παραχωρήθηκαν στην Ελληνικός Χρυσός 317.000 στρέμματα για μόλις 11 εκατομμύρια ευρώ. Η αγοραπωλησία χαρακτηρίστηκε σκανδαλώδης, ακόμα κι από την ευρωπαϊκή επιτροπή που επιδίκασε άλλα 15 εκατομμύρια στο ελληνικό δημόσιο. Η τότε κυβέρνηση όμως υπερασπίστηκε την απόφαση της υποστηρίζοντας ότι με την μεταλλουργία, η χώρα θα αποκτούσα τεχνογνωσία υψηλού επιπέδου και το παραγόμενο προϊόν θα έπαιρνε προστιθέμενη αξία που θα έφερνε πολλά εκατομμύρια φόρων στο κρατικό ταμείο.

Τα εκατομμύρια αυτά δεν ήρθαν ποτέ.
Παρότι η υποχρέωση για την υλοποίηση μεταλλουργίας αποτυπώνεται και στη σύμβαση και στην ΑΕΠΟ του έργου (η έγκριση της κεντρικής περιβαλλοντικής μελέτης) και χαρακτηρίστηκε ως «δικαιοπρακτικό θεμέλιο» της σύμβασης από την απόφαση της Διαιτησίας το 2018, η Ελληνικός Χρυσός το μόνο που παράγει μέχρι σήμερα είναι συμπυκνώματα μετάλλων που εξάγονται σε τρίτες χώρες ως ακαθάριστη πρώτη ύλη. Τα μόνα φορολογικά έσοδα που έχει το κράτος είναι περίπου 2 εκ. ευρώ το χρόνο από τα μεταλλευτικά δικαιώματα και ό,τι παίρνει από την φορολόγηση των μισθών των εργαζομένων. Η εταιρεία δεν έχει εμφανίσει ποτέ κέρδη και ως εκ τούτου δεν πληρώνει φόρο επί των κερδών.

Τι προβλέπει η νέα σύμβαση


Η νέα σύμβαση δίνει χρονική διορία 2 ετών στην εταιρεία για να υποβάλλει νέα μελέτη μεταλλουργίας. Εκεί τελειώνουν και οι υποχρεώσεις της. Αν η μελέτη εγκριθεί έχει καλώς, αν όχι, η εταιρεία δεν έχει καμία άλλη υποχρέωση. Μπορεί να συνεχίσει και να επεκτείνει τις εξορύξεις για 25+ 25 χρόνια.

Στη σύμβαση επίσης προβλέπεται ότι και το δημόσιο και η Ελληνικός Χρυσός παραιτούνται από διεκδικήσεις αποζημιώσεων για ό,τι είχε συμβεί μέχρι τώρα. Από την πλευρά της ΕΧ αυτό που υπήρχε ήταν ένα εξώδικο του 2018, με το οποίο η εταιρεία ζητούσε αποζημίωση 800 εκ. ευρώ για τις καθυστερήσεις στην αδειοδότηση. Πέραν του ότι το εξώδικο ποτέ δεν μετατράπηκε σε αγωγή, μετά την απόφαση του ΣτΕ, η αξίωση αυτή ήταν πλέον άνευ ουσίας και αντικειμένου. Το μόνο μέρος που πρακτικά παραιτείται από αποζημιώσεις είναι το ελληνικό δημόσιο.

Tα ανταλλάγματα


Το βασικό αντάλλαγμα είναι η αύξηση του κύκλου εργασιών. Η εταιρεία υπόσχεται τον διπλασιασμό της επένδυσης και των θέσεων εργασίας, ωστόσο η υποχρέωση αυτή δεν αναγράφεται στην ίδια την σύμβαση, αλλά στο επενδυτικό σχέδιο που τη συνοδεύει.

Τα μεταλλευτικά τέλη αυξάνονται κατά 10%. Τι σημαίνει αυτό; Ότι από 2 εκ. το χρόνο, τα μεταλλευτικά τέλη θα αυξηθούν σε 2,2 εκ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε έσοδα 5 ημερών από τα πρόστιμα για την μη τήρηση των μέτρων για τον covid. Ακόμα κι αν διπλασιαστούν όταν ξεκινήσει η εξόρυξη στις Σκουριές, το ετήσιο έσοδο θα είναι αμελητέο δεδομένης της έκτασης της εκμετάλλευσης.

Όσον αφορά τα περιβαλλοντικά μέτρα, οι περισσότερες προβλέψεις υπήρχαν και στο προηγούμενο επενδυτικό σχέδιο. Το μόνο νέο, είναι η εφαρμογή της τεχνολογίας της ξηρής απόθεσης για τα μεταλλευτικά κατάλοιπα στις Σκουριές, όπου οι δύο χώροι απόθεσης θα γίνουν ένας.

Ωστόσο η δυνατότητα περιβαλλοντικής εποπτείας και ελέγχου του έργου από την πλευρά του κράτους περιορίζεται σημαντικά. Ο έλεγχος της τήρησης των περιβαλλοντικών όρων φεύγει από την Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του υπουργείου και πάει σε «ανεξάρτητο περιβαλλοντικό επιθεωρητή» που επιλέγεται και πληρώνεται από την εταιρεία. Οι κρατικοί επιθεωρητές περιβάλλοντος δεν θα μπορούν να κάνουν αιφνιδιαστικούς ελέγχους, παρά μόνο αν έχουν ειδοποιήσει την εταιρεία «σε εύλογο προηγούμενο διάστημα» και αν δεν είναι παρών στους ελέγχους ο «ανεξάρτητος επιθεωρητής» οι διοικητικές τους πράξεις θα κρίνονται άκυρες.

Και κάπου εκεί τα ανταλλάγματα αντιστρέφονται υπέρ της Ελληνικός Χρυσός. Προβλέπεται ειδικό φορολογικό καθεστώς για την εταιρεία (προστασία κεφαλαίων εξωτερικού), το δημόσιο δεσμεύεται σε πολύ σφικτές προθεσμίες για την αδειοδότηση των επιμέρους έργων, ενώ η ΕΧ θα μπορεί να πωλήσει μέρος ή το σύνολο της εκμετάλλευσης σε όποιον επενδυτή πληρεί τα τυπικά κριτήρια χωρίς να απαιτείται σύμφωνη γνώμη του δημοσίου.

Η ζυγαριά κόστους/οφέλους και οι Σκουριές

Το ότι η κυβέρνηση επέλεξε να μην καταγγείλει την σύμβαση και να την επαναδιαπραγματευθεί δεν ήταν ούτε έκπληξη, ούτε εκ προοιμίου λάθος. Αφενός γιατί τα μεταλλεία Κασσάνδρας απασχολούν 1.650 εργαζόμενους, οι μισθοί των οποίων είναι πολύ σημαντικοί για το οικονομικό οικοσύστημα της περιοχής, αφετέρου γιατί τα δύο λειτουργούντα μεταλλεία, της Ολυμπιάδας και των Μαύρων Πετρών απαιτούν συνεχή και κοστοβόρα συντήρηση, προκειμένου να μην γίνει διαρροή επικίνδυνων υλικών στο περιβάλλον.

Δεδομένου όμως το ότι η μεταλλουργία είχε προβληθεί ως το οικονομικό αντιστάθμισμα για την σημαντική περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής (και αυτό έχει αποτυπωθεί σε πολλαπλές αποφάσεις του ΣτΕ), θα περίμενε κανείς ότι για να ισορροπήσει η ζυγαριά κόστους/οφέλους θα έπρεπε να ληφθούν αντίστοιχα μέτρα μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, όπως η διάσωση των Σκουριών. Μεγάλο μέρος από το πανέμορφο αυτό δάσος έχει ήδη αποψιλωθεί, όμως η υπόγεια εκσκαφή δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Έτσι κι αλλιώς, ο λόγος που επιτράπηκε εξ’ αρχής η εκμετάλλευση του δάσους των Σκουριών, ήταν επειδή το υπέδαφος τους περιέχει θειούχο χαλκό που ήταν απαραίτητος για την ακαριαία τήξη που θα εφαρμοζόταν στην μεταλλουργία. Αυτό είχε επικαλεστεί και το ΣτΕ σε παλαιότερη απόφαση του το 2015.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Χωρίς δημοσίευση του περιεχομένου της «αναθεώρησης» έπεσαν οι υπογραφές της «τροποποιημένης» σύμβασης μεταξύ του υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) και της «Ελληνικός Χρυσός» για τα Μεταλλεία της Κασσάνδρας.

Η συμφωνία δεν προβλέπει νέα έγκριση περιβαλλοντικών όρων και προαναγγέλλει μηχανισμό παραπομπής των μελλοντικών διαφορών στα διεθνή δικαστήρια γεγονός που «αποτελεί ένα βήμα προς τα πίσω για το κράτος δικαίου, το περιβάλλον και το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην Ελλάδα» όπως αναφέρουν σε κείμενο που συνυπογράφουν από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οι Σ. Φάμελλος, Π. Πέρκα και  Κ. Μάλαμα.

«Καθαρή» εικόνα για τη σύμβαση θα προκύψει όταν δημοσιευτεί ενώ στο ενημερωτικό σημείωμα δεν διευκρινίζεται το πότε θα έρθει στη Βουλή προς κύρωση.

Η σύμβαση, μεταξύ άλλων, προβλέπει πως οι διαφορές θα κρίνονται στη διαιτησία από τα διεθνή δικαστήρια και όχι τα ελληνικά όπως ίσχυε έως τώρα.

«Η επιστροφή της χώρας σε λογικές μπανανίας και κράτους της ΕΡΕ του 1960, με αδιαφανή, ανισότιμη και εις βάρος των συμφερόντων της πολιτείας και του περιβάλλοντος, εξυπηρέτηση των συμφερόντων μιας εταιρείας κλονίζει το κράτος δικαίου και τη διαφάνεια απέναντι στην επιχειρηματική κοινότητα και αμαυρώνει τη φήμη της χώρας μας, αποτρέποντας τελικά επενδύσεις, εφόσον γίνεται γνωστό ότι οι κανόνες στην Ελλάδα υπάρχουν για να παραβιάζονται», σχολιάζουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

ΣΥΡΙΖΑ

«Προκλητική παραχώρηση δικαιωμάτων της χώρας στην Ελληνικός Χρυσός από την κυβέρνηση Μητσοτάκη»

Η σημερινή παράσταση στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) με την υπογραφή της «τροποποιημένης» σύμβασης με την Ελληνικός Χρυσός δίνει συγχωροχάρτι στην εταιρεία για τη μη υλοποίηση υποχρεώσεών της και της εκχωρεί επιπλέον δικαιώματα της ελληνικής πολιτείας. Αποτελεί ένα βήμα προς τα πίσω για το κράτος δικαίου, το περιβάλλον και το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην Ελλάδα. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεπληρώνει, εν μέσω πανδημίας, ένα ακόμα γραμμάτιο στα συμφέροντα που την έκαναν κυβέρνηση. Επιβεβαιώνει το αίτημα της Ελληνικός Χρυσός που ήθελε να αλλάξει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και να έρθει μια άλλη, πιο «βολική» για τα συμφέροντά της.

Οι μέχρι τώρα γνωστές αλλαγές της σύμβασης με την Ελληνικός Χρυσός αποδεικνύουν την ορθότητα των επιλογών και της στάσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και εκθέτουν ανεπανόρθωτα προσωπικά τον κύριο Μητσοτάκη και τους Υπουργούς του. Αποδεικνύεται ότι η τάχατες ώριμη τεχνικά και οικονομικά μελέτη της μεταλλουργίας χρυσού του 2016, για την καθυστέρηση της οποίας μάς κατήγγειλαν τότε όλα τα στελέχη της ΝΔ και ο κύριος Σκρέκας, καλώς είχε κριθεί ως ελλιπής και ανεφάρμοστη από το ΥΠΕΝ, όπως εξάλλου έχει επιβεβαιώσει και το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Σήμερα, η ίδια η εταιρεία επιβεβαιώνει την αδυναμία της μεταλλουργίας χρυσού, καθώς δεν είναι εφικτή, και πετυχαίνει αυτή η υποχρέωση να παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες.

Φαίνεται όμως ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχωράει και σε περαιτέρω αλλαγές που θίγουν δικαιώματα του ελληνικού δημοσίου. Ο χαρακτηρισμός αποικιοκρατική για τη νέα σύμβαση είναι ήπιος αφού, δεσμεύουν τη χώρα και κάθε κυβέρνηση να πληρώνει ρήτρες από εδώ και μπρος όποτε θέλει να εφαρμόσει το ελληνικό και ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο για τον έλεγχο της εταιρείας, εκχωρώντας το δικαίωμα του ελληνικού δημοσίου να έχει διαφορετική άποψη από την εταιρεία.

Ο νέος Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κύριος Σκρέκας από δικηγόρος της Ελληνικός Χρυσός, ως Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Νέας Δημοκρατίας, όπως είχε επισημάνει ο τότε Υπουργός ΠΕΝ, Γιώργος Σταθάκης, σήμερα προάγεται ουσιαστικά σε υπάλληλο που εξυπηρετεί πλήρως τα χατίρια της εταιρείας και όχι της χώρας που εκπροσωπεί.

Σήμερα, ως Υπουργός πλέον, εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα μίας εταιρείας που είχε αποστείλει εξώδικα σε Υπουργούς και εκλεγμένους αντιπροσώπους του ελληνικού λαού που, όπως αποδεικνύεται, υπηρετούσαν το δημόσιο συμφέρον και το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο και διεκδικούσαν την τήρηση των όρων μιας σύμβασης, που σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλάζει προς όφελος της εταιρείας.

Σήμερα, καταρρέει οριστικά ο «μύθος» της πιο μεγάλης επένδυσης και αποδεικνύεται τελικά ότι η Ελληνικός Χρυσός είναι απρόθυμη να προχωρήσει στις υποχρεώσεις της και στερεί από το κράτος δικαιώματα με τη συναίνεση πλέον του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Αποδεικνύεται ακόμη ότι ορθώς οι υπηρεσίες και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, με ευθύνη του Πάνου Σκουρλέτη, πέντε χρόνια πριν, είχαν εντοπίσει τις ελλείψεις και τις ασυνέπειες των μελετών μεταλλουργίας, που σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η εταιρεία παραδέχεται ότι αδυνατεί και τεχνικά και οικονομικά να προχωρήσει.

Η αφαίρεση και παραπομπή στις καλένδες της μεταλλουργίας αποτελεί ανεπίτρεπτη ενέργεια που μεταβάλλει τα συμφωνηθέντα μεταξύ των δύο μερών και παράβαση των διατάξεων του άρθρου 3 της Σύμβασης και, άρα, ματαίωση του αντικειμένου και του σκοπού της, σύμφωνα και με την Απόφαση της Διαιτησίας 9/2018. Οι Υπουργοί της Ελληνικής Κυβέρνησης όφειλαν να έχουν προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του Δημοσίου, εφόσον η εταιρεία έθεσε πρόταση αφαίρεσης ή παράτασης και αναβολής της μεταλλουργίας. Και αυτές οι ευθύνες παράβασης καθήκοντος των Υπουργών δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητες.

Και όλα αυτά ενώ, από ελέγχους και δικαστικές αποφάσεις, έχει διαπιστωθεί η πολλαπλή παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός και άρα η αδυναμία ή άρνησή της να τηρήσει τις περιβαλλοντικές της υποχρεώσεις. Ενώ από δημοσιεύματα, που δεν έχουν διαψευσθεί, προκύπτει αδυναμία χρηματοδότησης του επενδυτικού σχεδίου της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός και αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή. Φαίνεται ότι η Ελληνικός Χρυσός βρήκε τους πρόθυμους συνομιλητές για να βελτιώσουν την επιχειρηματική/χρηματιστηριακή της εικόνα και για να παράγουν υπεραξίες εις βάρος της ελληνικής πολιτείας, του ελληνικού περιβάλλοντος και των πολιτών της Χαλκιδικής.

Η επιστροφή της χώρας σε λογικές μπανανίας και κράτους της ΕΡΕ του 1960, με αδιαφανή, ανισότιμη και εις βάρος των συμφερόντων της πολιτείας και του περιβάλλοντος, εξυπηρέτηση των συμφερόντων μιας εταιρείας κλονίζει το κράτος δικαίου και τη διαφάνεια απέναντι στην επιχειρηματική κοινότητα και αμαυρώνει τη φήμη της χώρας μας, αποτρέποντας τελικά επενδύσεις, εφόσον γίνεται γνωστό ότι οι κανόνες στην Ελλάδα υπάρχουν για να παραβιάζονται.

Είναι πλέον προφανές γιατί το ΥΠΕΝ εδώ και δυόμιση μήνες κωλυσιεργεί να συζητήσει στη Βουλή την Επίκαιρη Επερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που αποκάλυπτε όλα τα παραπάνω.

Καταγγέλλουμε τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις και καλούμε την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε αυτό το εγκληματικό σχέδιο, αναλογιζόμενη την ευθύνη που αναλαμβάνει έναντι του ελληνικού λαού και του περιβάλλοντος της χώρας μας. Όμως, και η επιλογή της χρονικής στιγμής κρίνεται απαράδεκτη. Η Χαλκιδική βρίσκεται σε κόκκινο συναγερμό λόγω της υγειονομικής κρίσης. Είναι προφανής η στόχευση να φιμωθούν όλες οι δημοκρατικές φωνές και το περιβαλλοντικό κίνημα. Τους προειδοποιούμε: Δεν θα τους περάσει. Η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση της χώρας θα ακυρώσει τα αποικιοκρατικά και αντιπεριβαλλοντικά τους σχέδια.

Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σ. Φάμελλος

Αναπληρώτρια Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Πέρκα

Αναπληρώτρια Τομεάρχης Εσωτερικών / Μακεδονίας Θράκης, Κ. Μάλαμα





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Για δεύτερη φορά μέσα σε τέσσερις μέρες, η Ολυμπιάδα Χαλκιδικής πνίγηκε στη λάσπη από την υπερχείλιση του ρέματος Μπασδέκη που διασχίζει τον οικισμό. Παρ’οτι είναι νωρίς ακόμη για να εκτιμηθεί η επίπτωση του δεύτερου κύματος κακοκαιρίας, του Γηρυόνη, που χτύπησε την περιοχή το βράδυ της Δευτέρας 25/11, η μεγαλύτερη καταστροφή είχε ήδη γίνει την Παρασκευή 22/11, από ένα μάλλον ηπιότερο φαινόμενο. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου στην Ολυμπιάδα έπεσαν περίπου 100 τόνοι νερού ανά στρέμμα, δηλαδή 100 χιλιοστά βροχής. Ένα καιρικό φαινόμενο ισχυρό αλλά όχι ακραίο, με ακραία επίπτωση. Πρόσφατη διδακτορική διατριβή τεκμηριώνει ότι η έκταση του οικισμού που πλημμύρισε αντιστοιχούσε σε πλημμυρικό φαινόμενο με περίοδο επαναφοράς 1000 χρόνια. Τμήμα του ρέματος είχε εκτραπεί δύο χρόνια νωρίτερα από την Ελληνικός Χρυσός.


Η εκτροπή του ρέματος Μπασδέκη

«Έσπασαν τα αντιστηρίγματα του ρέματος Μπασδέκη στην Ολυμπιάδα» ακούμε και ξανακούμε στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ – μια περίεργη και εκτός πραγματικότητας έκφραση γιατί το ρέμα Μπασδέκη δεν έχει «αντιστηρίγματα». Αυτό που έχει είναι μεταλλεία και μεταλλευτικές εγκαταστάσεις που σήμερα ανήκουν στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. O Mπασδέκης είναι ένα έντονα τροποποιημένο ρέμα. Από κάτω του υπάρχει το υπόγειο μεταλλείο μικτών θειούχων μεταλλευμάτων της Ολυμπιάδας, το οποίο εκμεταλλεύτηκε μεταξύ 1974-1995 η ΑΕΕΧΠΛ του Μποδοσάκη και ξανάβαλε σε πλήρη λειτουργία η Ελληνικός Χρυσός το 2017. Στην περιοχή των παλαιών εκμεταλλεύσεων έχουν σημειωθεί καθιζήσεις του εδάφους, με αποτέλεσμα να εισέρχεται το επιφανειακό νερό στο υπόγειο μεταλλείο και να εμποδίζει τις εργασίες εκμετάλλευσης. Το 2017-2018, η Ελληνικός Χρυσός κατασκεύασε έργο εκτροπής του άνω ρου του ρέματος Μπασδέκη με σύστημα τσιμεντένιων καναλιών μήκους 850 μέτρων, για να εκτρέψει το νερό μακριά από την περιοχή των καθιζήσεων και το μεταλλείο. Λίγο πιο κοντά στο χωριό, ακριβώς δίπλα στο ρέμα, βρίσκεται μέρος των επιφανειακών εγκαταστάσεων του μεταλλείου όπου μάλιστα η εταιρεία είχε πρόσφατα δημιουργήσει και χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.


Το έργο της εκτροπής βρίσκεται δυόμιση χιλιόμετρα μακριά από τη διασταύρωση της Ολυμπιάδας, σε περιοχή με ιδιαίτερα έντονο ανάγλυφο. Δεν γνωρίζουμε αν ήταν αυτά τα τσιμεντένια κανάλια που «έσπασαν», φαίνεται όμως ότι η υπερχείλιση του ρέματος ξεκίνησε από εκεί ψηλά, γιατί στην πορεία του παρέσυρε και δύο κοντέινερ της εταιρείας που ήταν εγκατεστημένα σε ασφαλές, υποτίθεται, μέρος.



Μήπως η εκτροπή του ρέματος Μπασδέκη ήταν ένα έργο «με καλό σκοπό» – την προστασία των επιφανειακών υδάτων και των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων – αλλά τραγικά αποτελέσματα; Μήπως απλά ένας τέτοιος όγκος νερού δεν ήταν δυνατόν να περιοριστεί από τα τσιμεντένια κανάλια μέσα στα οποία έβαλε το ρέμα η εταιρεία;

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό για την Ολυμπιάδα είναι ότι όλο το σύστημα των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων της έχει τροποποιηθεί από τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Προκειμένου να δημιουργηθεί στεγνό περιβάλλον για να λειτουργήσει η εξόρυξη, τα υπόγεια νερά αντλούνται και ο υδροφόρος ορίζοντας ταπεινώνεται κατά εκατοντάδες μέτρα. Αυτό συμβαίνει εδώ και 45 χρόνια. Σήμερα, τα νερά που αντλούνται από το μεταλλείο Ολυμπιάδας ξεπερνούν τα 350 κ.μ./ώρα (εξαιρούνται οι μεγάλες βροχοπτώσεις) ενώ στην πλήρη ανάπτυξη του μεταλλείου αναμένεται ότι θα φτάσουν την τεράστια ποσότητα των 580 κ.μ./ώρα. Τα νερά αυτά απορρίπτονται στο ρέμα Μαυρόλακκα που λόγω της επιπλέον ποσότητας υδάτων έχει μετατραπεί σε κανονικό ποτάμι.

Παρότι δεν αναφέρθηκε από τα μέσα ενημέρωσης, υπερχείλισε και ο Μαυρόλακκας την Παρασκευή 22 Νοέμβρη, περνώντας πάνω από τον επαρχιακό δρόμο Σταυρού-Ολυμπιάδας ρίχνοντας ένα κομμάτι μικρότερου δρόμου που βρήκε στην πορεία του και, πολύ πιθανόν, μεταφέροντας επικίνδυνα τοξικά υλικά από τις εγκαταστάσεις της Ελληνικός Χρυσός στη θάλασσα.


Προβλέψιμη η καταστροφή

Ήταν μη αναμενόμενη η καταστροφή στην Ολυμπιάδα; Κάθε άλλο. Τα ρέματα της Ολυμπιάδας, Μαυρόλακκας, Μπασδέκης και Μπαξίνα έχουν ιστορικό σοβαρών πλημμυρικών επεισοδίων: Οκτώβριος 2000, Οκτώβριος 2006, Φεβρουάριος 2010, Σεπτέμβριος 2011, Οκτώβριος 2014, Δεκέμβριος 2014. Ωστόσο, τα ρέματα αυτά καθώς και πλήθος άλλων χειμαρρικών ρεμάτων, γνωστών για την καταστροφική τους δράση, έμειναν εκτός του Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Λεκανών Απορροής (ΣΔΚΠΛΑ) Κεντρικής Μακεδονίας (EL10). Το γεγονός αυτό επισήμαναν και τοπικοί φορείς της Βόρειας Χαλκιδικής κατά τη διάρκεια της σύσκεψης για τη δημόσια διαβούλευση του ΣΔΚΠΛΑ που έλαβε χώρα στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, στις 19 Σεπτεμβρίου 2017. Εξήγηση δεν δόθηκε. Έτσι, ενώ είναι γνωστό από το πρόσφατο παρελθόν ότι η Χαλκιδική είναι ιδιαίτερα ευπαθής στις πλημμύρες, απουσιάζουν από το ΣΔΚΠΛΑ τα ρέματα/χείμαρροι που διέρχονται από τους οικισμούς: Σταυρός, Ολυμπιάδα, Στρατώνι, Μεγάλη Παναγία, Νέα Μάδυτος, Ιερισσός, Γομάτι. Είναι λοιπόν κροκοδείλια τα δάκρυα των εκπρόσωπων της Περιφέρειας γιατί ο κίνδυνος – από το Μπασδέκη και από άλλα ρέματα – ήταν και είναι γνωστός.

Σε διδακτορική διατριβή με τίτλο «Η πλημμυρογένεση των λεκανών απορροής του ορεινού όγκου Χολομώντα Χαλκιδικής» (2019) του Αριστείδη Καστρίδη, δασολόγου-περιβαλλοντολόγου M.Sc., εξετάστηκαν 15 από αυτά τα, ήδη γνωστά για την καταστροφική τους δράση, ρέματα/χείμαρρους της ΒΑ Χαλκιδικής που αγνοήθηκαν από το ΣΔΚΠΛΑ. Το παρακάτω σχήμα από τη διατριβή απεικονίζει τις περιοχές του οικισμού Ολυμπιάδας με αυξημένη πλημμυρική επικινδυνότητα για τα επόμενα 50, 100 και χίλια έτη.



Όλες οι χρωματισμένες περιοχές της ανωτέρω εικόνας, ακόμα και αυτές που αντιστοιχούν στη βροχόπτωση «χιλιετίας», κατακλύστηκαν από λάσπη στις 22 Νοέμβρη – και όχι μόνο αυτές αλλά και ακόμα περισσότερες (εικόνα κάτω). Όμως η βροχόπτωση που έπληξε την Ολυμπιάδα δεν ήταν σε καμία περίπτωση φαινόμενο που συμβαίνει «μια φορά στα 1000 χρόνια»



Εκτίμηση της περιοχής που πλημμύρισε στις 22-11-2019

Η συγκεκριμένη διδακτορική διατριβή έκανε εκτίμηση του πλημμυρικού κινδύνου εξετάζοντας παράγοντες όπως τη μορφολογία και το ανάγλυφο της λεκάνης απορροής των ρεμάτων, τις χρήσεις γης, τη φυτοκάλυψη και τις διαστάσεις των διατομών των τεχνικών έργων που υπάρχουν στην πορεία των ρεμάτων. Δεν ελήφθη υπ’οψιν το μήκους 850 μέτρων έργο εκτροπής στον άνω ρου του ρέματος Μπασδέκη, μερικά χιλιόμετρα ψηλότερα, που μάλλον δεν ήταν γνωστό στον ερευνητή. Τα πλάνα από το ελικόπτερο που πετούσε πάνω από την Ολυμπιάδα την επομένη της καταστροφής θα φανέρωναν τι πραγματικά συνέβη αλλά δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Η εταιρεία υπόσχεται ότι τα έργα της στη Χαλκιδική είναι ικανά να αντέξουν πλημμυρικά φαινόμενα που συμβαίνουν μία φορά στα 200 χρόνια. Αλλά αφ’ενός αυτά είναι πλέον πολύ συχνά, καθώς η κλιματική αλλαγή μας δείχνει τα δόντια της και αφ’ετέρου οι επιπτώσεις τους συχνά μεγεθύνονται από διάφορους άλλους παράγοντες. Επίσης ναι, το δασικό κάλυμμα είναι μια ασπίδα προστασίας για την περιοχή γιατί συγκρατεί τα νερά. Η αφαίρεσή του, είτε λόγω φωτιάς είτε για να ανοίξει ο δρόμος για μεταλλευτική εκμετάλλευση όπως στις Σκουριές, θα έχει αναπόφευκτα καταστροφικές συνέπειες. Ένα είναι βέβαιο. Τα έργα αυτά που κατασκευάστηκαν και λειτουργούν με σωρεία παραβάσεων, έργα μεγάλης κλίμακας και υψηλής επικινδυνότητας, είναι ωρολογιακές βόμβες που μπορεί να σκάσουν ανά πάσα στιγμή.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο καναδικός όμιλος εξασφάλισε από το υπουργείο Περιβάλλοντος τις άδειες για εγκατάσταση μηχανολογικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού στο εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές και αναβαθμισμένου υποσταθμού ρεύματος στην Ολυμπιάδα.

Τις άδειες για τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό στις Σκουριές Χαλκιδικής και για το μεταλλείο στην Ολυμπιάδα εξασφάλισε η Eldorado Gold από το υπουργείο Περιβάλλοντος, σύμφωνα με ανακοίνωσή που εξέδωσε αργά το βράδυ της Τρίτης η εταιρεία.

Στις Σκουριές οι άδειες επιτρέπουν την εγκατάσταση του μηχανολογικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού στο εργοστάσιο εμπλουτισμού, το οποίο θα αποπερατωθεί, ενώ θα τοποθετηθούν επιπρόσθετες εγκαταστάσεις.

Στην Ολυμπιάδα η άδεια επιτρέπει την εγκατάσταση ενός αναβαθμισμένου υποσταθμού ρεύματος, όπως και την υλοποίηση των απαιτούμενων υποστηρικτικών εγκαταστάσεων, που αποτελούν τμήμα των ετήσιων, προγραμματισμένων εργασιών της Eldorado.

Ο πρόεδρος και CEO της Eldorado Gold, George Burns, εξέφρασε την ικανοποίηση του για την ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ ανέφερε πως η συνεργασία τους θα αποφέρει σημαντικά οφέλη στις τοπικές κοινότητες και την ελληνική οικονομία.

Όπως σημείωσε στην ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του καναδικού ομίλου:

"Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με την παραλαβή των πολυαναμενόμενων αδειών που θα μας επιτρέψουν να προστατέψουμε την επένδυση μας. Μας ενθαρρύνει ιδιαίτερα η συνεργασία που έχουμε μέχρι σήμερα με την ελληνική κυβέρνηση και προσβλέπουμε σε μια εποικοδομητική συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία. Πιστεύουμε ότι το έργο στις Σκουριές προσφέρει σημαντική αξία στους επενδυτές μας παρέχοντας οφέλη για τις τοπικές κοινότητες και την ελληνική οικονομία, ενώ συμμορφώνεται με τα υψηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα".

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση παρακάτω:

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Eldorado Gold, Τζορτζ Μπερνς, είχε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με την κυβέρνηση να δίνει ξανά δέσμευση στην εταιρεία ότι η «επένδυσή» της στην Χαλκιδική θα προχωρήσει κανονικά.

Όπως αναφέρει το Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, «η κυβέρνηση επαναβεβαίωσε τη δέσμευσή της να προχωρήσει η επένδυση της εταιρείας στην Ελλάδα» υποσχόμενη «πλήρη τήρηση των όρων σεβασμού του περιβάλλοντος και δημιουργίας θέσεων εργασίας». Η εταιρεία από την πλευρά της, σύμφωνα με την κυβέρνηση, δεσμεύτηκε να συνεργαστεί με την ελληνική κυβέρνηση πάνω σε αυτούς τους όρους.

Παρόντες στη συνάντηση ήταν ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, Άκης Σκέρτσος, και ο αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής Ελλάδας της Eldorado Gold, Χρήστος Μπαλάσκας.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ.Χατζηδάκης έχει χαρακτηρίσει την «επένδυση» της Eldorado ως «εμβληματική», ενώ προ ολίγων ημερών ο Μπερνς τόνισε ότι η καναδική εταιρεία είναι «ενθουσιασμένη» με την «αλλαγή κλίματος στην Ελλάδα»
«Η απόφαση για σύσταση κοινής επιτροπής μεταξύ του υπουργείου και της εταιρείας φανερώνει την προθυμία για συνεργασία, σε ένα αμοιβαία αποδεκτό δρόμο. «Είμαστε αφοσιωμένοι στη δημιουργία μίας ασφαλούς, σύγχρονης και παγκόσμιας κλάσης επένδυσης στην Ελλάδα. Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή των καλύτερων διαθέσιμων τεχνολογιών, όπως η μέθοδος της απόθεσης ξηρών τελμάτων (dry stack tailings) στις Σκουριές που μειώνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα κατά 40%. Οι επενδύσεις μας θα δημιουργήσουν καλά πληρωμένες θέσεις εργασίας για τις οικογένειες και τις τοπικές επιχειρήσεις, θα οδηγήσουν στην υλοποίηση δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, στην πληρωμή σημαντικών φόρων και στην ύπαρξη εσόδων από εξαγωγές για γενιές. Τους στόχους αυτούς μοιράζεται μαζί μας η κυβέρνηση»» ανέφερε συγκεκριμένα ο επικεφαλής της Eldorado Gold.

«Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι από την αλλαγή κλίματος» τόνισε κατά την τοποθέτησή του ο Μπερνς.

Υπενθυμίζεται ωστόσο ότι η καναδική εταιρεία χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια θυγατρικές εταιρείες offshore, για να αποφεύγει την φορολογία μέσω Ολλανδίας και με κατάληξη τα Νησιά Μπαρμπέιντος. Η πρακτική αυτή έχει αποκαλυφθεί από το 2014 με την έρευνα της ολλανδικής ΜΚΟ, SOMO, ενώ τα έγγραφα των Paradise Papers επιβεβαίωσαν ότι οι εταιρείες αυτές παρέμεναν ενεργές, τουλάχιστον έως το 2016.
πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σε άρθρο τους πριν μερικά χρόνια, τα ellinikahoaxes ανέλαβαν να ξεπλύνουν τη βρωμιά των μεταλλείων του Στρατωνίου, χαρακτηριζοντας "απάτη" τις φωτογραφίες με την κόκκινη θάλασσα του Στρατωνίου το Φεβρουάριο 2010. Το δήθεν "έγκυρο" site (που είναι το ίδιο μια σταθερή πηγή fake news) απεφάνθη ότι δεν είναι ρύπανση από τα μεταλλεία αυτό που δείχνουν οι φωτογραφίες αλλά απλώς λάσπη μετά από καταιγίδα. Παρά το ότι υπάρχουν πολλές φωτογραφίες που δείχνουν ότι δεν ήταν κοινή λάσπη... Παρά το ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι του Στρατωνίου εκείνες τις δραματικές μέρες μιλούσαν για "νερά που έκαιγαν και βρωμούσαν θειάφι".

Τα hoaxes που πλέον είναι ξεκάθαρα εργαλείο προπαγάνδας της ΝΔ ασχολήθηκαν φυσικά με το θέμα επειδή μια τέτοια φωτό είχε ανεβάσει ο Καρανίκας... Παρόμοιο "ξέπλυμα" είχε επιχειρήσει αρκετά νωρίτερα η δημοσιογράφος της Θεσσαλονίκης, Χριστίνα Ταχιάου - τότε ΠΟΤΑΜΙ. Αυτό το άρθρο είναι η απάντησή μας στην κα Ταχιάου και το αναρτούμε ξανά γιατί η κουβέντα περί "απάτης" επανέρχεται και ανακυκλώνεται ανά τακτά διαστήματα στα κοινωνικά δίκτυα. Από χθες "παίζει" στο twitter.


Μια οφειλόμενη απάντηση στην κ. Χριστίνα Ταχιάου

Χαμός έγινε στο διαδίκτυο με την παρακάτω φωτογραφία από το Στρατώνι… Η φωτογραφία κυκλοφόρησε στο Τwitter με το hashtag #skouries ως απεικόνιση της ρύπανσης της περιοχής από τα μεταλλεία.



Ακολούθησαν ποικίλες κατηγορίες για «απάτη» και «προπαγάνδα», με πλέον αξιοσημείωτο το άρθρο της Χριστίνας Ταχιάου «Η λάσπη και ο γύρος του κόσμου», που δημοσιεύτηκε στο protagon.gr. Η κ. Ταχιάου έσπευσε να κάνει τη φοβερή «αποκάλυψη» ότι οι Σκουριές δεν είναι παραθαλάσσιες (!) για να καταλήξει ότι …το Στρατώνι είναι πεντακάθαρο και να πάμε για μπάνιο!

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η συγγραφέας του άρθρου που καταγγέλει «προπαγάνδα» παρασύρθηκε απλώς από τον τουιτερικό της αναλφαβητισμό και δεν είχε άλλα κίνητρα. Γιατί μεταξύ μας, κυρία Χριστίνα, λίγο να ξέρεις από Twitter καταλαβαίνεις αμέσως ότι το #skouries δεν είναι τοπωνύμιο, αλλά μια λέξη-κλειδί που αφορά τα μεταλλεία και την επένδυση χρυσού στη Χαλκιδική ΓΕΝΙΚΩΣ. Δηλαδή #skouries είναι οι Σκουριές, αλλά είναι και το Στρατώνι και η Ολυμπιάδα και η Μ.Παναγία και η Φισώκα και η Τσικάρα κλπ. Το #skouries μπορεί επίσης να μπει – και μπαίνει, κατά κόρον – και σε tweets που αφορούν την Ινδονησία, τον Αμαζόνιο ή την Παπούα Νέα Γουινέα που έχουν παρόμοια προβλήματα.

Ας ξαναπούμε λοιπόν τα γνωστά και αυτονόητα: Οι Σκουριές είναι στο βουνό και όχι στη θάλασσα! Στις Σκουριές δεν υπάρχει ακόμα μεταλλείο. Άρα η περίφημη φωτογραφία δεν δείχνει ρύπανση από το Επενδυτικό Σχέδιο της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, αφού αυτό δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί.

ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΜΩΣ, το σοβαρό πρόβλημα ρύπανσης που έχει δημιουργήσει στην περιοχή μας η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ μεταλλευτική δραστηριότητα. Η ρύπανση της ευρύτερης περιοχής Στρατωνίου-Στρατονίκης από μεταλλευτικά απόβλητα και όξινη απορροή είναι τεκμηριωμένη από πλήθος μελετών που είναι στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου και αδιάψευστη.

Η φωτογραφία είναι από μια θεομηνία που έπληξε το Στρατώνι στις 10 Φεβρουαρίου 2010. Σωστό. Το Στρατώνι απέχει 5 χλμ από τις Σκουριές. Κι αυτό σωστό. Τη θεομηνία δεν την προκάλεσε ούτε η εταιρεία ούτε το μεταλλείο και κανείς δεν το ισχυριστηκε, ούτε τώρα ούτε τότε. Για του λόγου το αληθές δείτε τις αναρτήσεις μας εκείνων των ημερών εδώ κι εδώ. Η Ομάδα εργασίας του ΤΕΕ που ήρθε στην περιοχή έβγαλε ένα πόρισμα σχετικά με τα ΑΙΤΙΑ της φυσικής καταστροφής, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Όπως όμως θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες, το ΤΕΕ απέφυγε να ανοίξει το θέμα του του χημισμού των υλικών που οι ορμητικοί χείμμαροι κατέβασαν στο Στρατώνι.
Ήταν κοινή λάσπη αυτό που πλημμύρισε το Στρατώνι;

Άποψη του όρμου Στρατωνίου από το Κλεισούρι, Φεβρουάριος 2010

Κατηγορηματικά όχι! Σε ολόκληρη την περιμετρική ζώνη του Στρατωνίου υπάρχουν από την εποχή της Α.Ε.Ε.Χ.Π.&Λ. διάσπαρτοι σωροί θειούχων μεταλλευμάτων, μεταλλευτικών αποβλήτων και «στείρων» που από τότε δρουν σαν μόνιμες πηγές ρύπανσης των υδάτων και των εδαφών. Ένας τέτοιος σωρός θειούχων «στείρων» υπήρχε στην κοίτη του ρέματος «Αργυρώ» που προκάλεσε τη μεγάλη καταστροφή του Φεβρουαρίου 2010. Μαζί λοιπόν με την κοινή λάσπη και τα συνήθη φερτά υλικά που κουβαλάνε τα ρέματα στη διάρκεια παρόμοιων πλημμυρικών φαινομένων, το ρέμα της «Αργυρώς» έφερε μαζί του στείρα μεταλλείου που έχουν χαρακτηριστική εμφάνιση, γνωστή σε όλους τους κατοίκους της περιοχής:



Παράλληλα, το διπλανό ρέμα της «Καρβουνόσκαλας» κουβαλούσε τα δικά του απόβλητα, από τις αποθέσεις της «πλατείας Καρρά» και της «στοάς 53». Τις αποθέσεις αυτές υποτίθεται ότι τις είχε «καθαρίσει» η προηγούμενη εταιρεία TVX, και το ίδιο ισχυριζόταν και η European Goldfields. Στην πραγματικότητα δεν έγινε τίποτα.



Επίσης μέσα στο χωριό κυλούσαν τα όξινα νερά του μεταλλείου από τη στοά «53», αφού η μονάδα επεξεργασίας των νερών/υγρών αποβλήτων είχε τεθεί εκτός λειτουργίας. Οι μαρτυρίες των κατοίκων και επισκεπτών του Στρατωνίου κατά τις πρώτες 1-2 μέρες έκαναν λόγο για νερά «που έκαιγαν και βρωμούσαν θειάφι». Τα κίτρινα νερά της φωτογραφίας δεν είναι «λάσπη» κ. Χριστίνα!



Και επειδή η κοινή λάσπη είναι βαριά και δεν μπορεί να μεταφερθεί σε μεγάλη απόσταση μέσα στη θάλασσα, σε αντιθεση με τα κοκκινοκίτρινα νερά του μεταλλείου, η εικόνα του όρμου του Στρατωνίου όπως την κατέγραψε εκείνη τη μέρα (10/2/2010) η Αερολέσχη Θεσσαλονίκης ήταν η εξής:



Επίσης, η κοινή λάσπη δεν «βάφει» κατά τον τρόπο που δείχνει η επόμενη φωτογραφία, τραβηγμένη αρκετές μέρες μετά τη θεομηνία:



Τα «κόκκινα» όξινα νερά δημιουργούνται μέσα στο δίκτυο των υπόγειων στοών των μεταλλείων Μαντέμ Λάκκου- Μαύρων Πετρών από το φαινόμενο της όξινης απορροής, της οξείδωσης δηλαδή των θειούχων ορυκτών υπό την επίδραση του νερού και του αέρα. Η οξείδωση δημιουργεί θειϊκό οξύ το οποίο απελευθερώνει μέσα στο νερό μέταλλα από τα πολυμεταλλικά ορυκτά της περιοχής. Τα κίτρινα και κόκκινα οξείδια του σιδήρου «φαίνονται» λόγω χρώματος, όμως τα κόκκινα νερά έχουν σημαντικές συγκεντρώσεις διαφόρων βαρέων τοξικών μετάλλων που διαλυτοποιούνται από τα οξέα.

Γι’αυτό θεωρούνται υγρά βιομηχανικά απόβλητα και πρέπει να περάσουν από χημική επεξεργασία για να γίνουν κατάλληλα για απόρριψη στη θάλασσα. Στο Στρατώνι υπάρχει μονάδα επεξεργασίας αυτών των νερών η οποία όμως, αφ’ενός δεν καταφέρνει να συλλέξει όλα τα νερά των υπογείων και αφ’ετέρου από καιρό σε καιρό παύει να λειτουργεί. Το να κυλάνε τα κόκκινα νερά μέσα στο χωριό δεν είναι δυστυχώς και τόσο σπάνιο φαινόμενο. Η παρακάτω φωτογραφία είναι περσινή:Ιούνιος 2012.



Επιπλέον οξύτητα (άρα ρύπανση) δημιουργείται από τις διάσπαρτες αποθέσεις εξορυκτικών υλικών και κυρίως από τους χώρους απόθεσης Καρακόλι και Σεβαλιέ, μεταξύ Στρατωνίου και Στρατονίκης, όπου βρίσκονται περίπου 3 εκατ τόνοι τοξικών αποβλήτων.



Υποτίθεται ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ θα «απορρυπάνει» το Στρατώνι και θα «σταματήσει» την όξινη απορροή. Αυτό που αποκρύπτει όλη αυτή η φιλολογία περί της «απορρύπανσης» που θα κάνει η εταιρεία είναι ότι στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται το Καρακόλι θα δημιουργηθεί ένας νέος χώρος απόθεσης ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ αποβλήτων για 20 εκατ. τόνους! Αυτά τα νέα απόβλητα που θα μας φορτώσει η εταιρεία θα προέλθουν από τις νέες μεταλλευτικές δραστηριότητες που προγραμματίζονται, δηλαδή από το ξεκοίλιασμα του Κάκαβου.

Δείτε τη συμβολή του Κοκκινόλακκα με τον καθαρό Ασπρόλακκα, μεταξύ Στρατωνίου και Ιερισσού. Όλα τα νερά της λεκάνης απορροής του Κοκκινόλακα είναι επιβαρυμένα από την όξινη απορροή και είναι ακατάλληλα για ύδρευση, άρδευση.



Οι φωτογραφίες από το Δούναβη και το …Γιανγκτσέ στις οποίες μας παραπέμπει «για να χαλαρώσουμε» η κ. Χριστίνα είναι εντυπωσιακές μεν, άσχετες δε και ως εκ τούτου παραπλανητικές – για να μη χρησιμοποιήσω κι εγώ τη λέξη «προπαγάνδα» που θα ταίριαζε ίσως καλύτερα.

Στο τέλος του άρθρου της η κ. Χριστίνα μας συστήνει για βουτιές το Στρατώνι που «βραβεύτηκε με γαλάζια σημαία από την Ελληνική Επιτροπή Προστασίας της Φύσης». Ας πάει.

Εμείς έχουμε ξαναγράψει με ποιο τρόπο πήρε τη γαλάζια σημαία η παραλία του Στρατωνίου, αλλά θα τα ξαναγράψουμε γιατί οφείλουμε να ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας για τους κινδύνους στην υγεία τους. Αντιγράφουμε πιο κάτω τμήμα της παλαιότερης ανάρτησής μας με τίτλο το Ιστορικό της “Γαλάζιας Σημαίας” του Στρατωνίου και, όπως πάντα, ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ τον οποιονδήποτε να μας διαψεύσει. Προτρέπουμε επίσης τους αναγνώστες μας να διαβάσουν τα ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ της μελέτης “Ρύπανση από βαρέα μέταλλα του Στρυμονικού και του κόλπου της Ιερισσού, βόρειο Αιγαίο”, 2001 (στα αγγλικά εδώ), που υποδεικνύει σαφώς και τον ΕΝΟΧΟ της ρύπανσης. Και μετά όποιος θέλει ας πάει για μπάνιο στο Στρατώνι.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

«H περιοχή με την υψηλότερη ρύπανση από μόλυβδο, ψευδάργυρο και χαλκό είναι ο βυθός κοντά στις εγκαταστάσεις φόρτωσης της μεταλλευτικής δραστηριότητας(εργοστάσιο επίπλευσης) στον όρμο του Στρατωνίου. Συγκεκριμένα η βορειοδυτική πλευρά του κόλπου της Ιερισσού είναι ένα από τα πλέον ρυπασμένα σε μόλυβδο και ψευδάργυρο παράκτια οικοσυστήματα στην ανατολική Μεσόγειο».

Η «Γαλάζια Σημαία» του Στρατωνίου

…Δεν είναι εχθρός του Στρατωνίου αυτός που λέει την αλήθεια. Εχθρός του Στρατωνίου είναι αυτός που αποσιωπά τους πραγματικούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία που έχουν καταγραφεί σε επίσημα έγγραφα. Αυτός που κρύβει “τα σκουπίδια κάτω από το χαλί”, αυτός που κουκουλώνει το πρόβλημα αντί να το αντιμετωπίσει στην πραγματική του διάσταση. Δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες, ούτε στο Στρατώνι ούτε στο Δήμο, ένας Δήμαρχος (Χρήστος Πάχτας) που κατάφερε να αποσπάσει μια πλαστή περγαμηνή ποιότητας παρέχοντας ψευδή στοιχεία, όσο κι αν κάποιοι θα πουν “μαγκιά του και μπράβο του”. Δεν είναι “μαγκιά του”, έγκλημα είναι, που κινδυνεύει να γυρίσει μπούμερανγκ και να την πληρώσει ολόκληρος ο Δήμος Αριστοτέλη.

Προκειμένου να προστατεύσουμε κατοίκους και επισκέπτες του τόπου μας, αλλά και τις υπόλοιπες, πραγματικά καθαρές παραλίες του Δήμου μας που δικαίως έχουνε λάβει τη Γαλάζια Σημαία, οφείλουμε να πούμε την αλήθεια για την παραλία του Στρατωνίου. Παραθέτουμε αυτολεξί τα σχετικά με τη θαλάσσια περιοχή Στρατωνίου αποσπάσματα από τις ΜΠΕ της TVX (1999) και της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ (2010), καθώς επίσης και την απαγόρευση αλιείας από το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας (πρώην ΥΕΝ). Κι ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΕΚΘΕΣΗ ΑΥΤΟΨΊΑΣ του Τμήματος Επιθεώρησης Μεταλλείων του Σώματος Επιθεώρησης Βορείου Ελλάδος (ΤΕΜ/ΣΕΒΕ) με ημερομηνία 21.05.2019 αποκαλύπτει την τραγική κατάσταση του δομημένου οικισμού της Στρατονίκης, κάτω από τον οποίο από το 2005 πραγματοποιεί εξόρυξη με εκρηκτικά η Ελληνικός Χρυσός. Στις πέντε σελίδες της καταγράφονται οι επικίνδυνες ρωγμές και άλλες εκτεταμένες ζημίες σε σπίτια, κοινόχρηστους χώρους, εγκαταστάσεις και υποδομές της Στρατονίκης, αλλά και οι φόβοι των κατοίκων που αισθάνονται τις ανατινάξεις και ακούνε τα σπίτια τους να τρίζουν. Η ΕΚΘΕΣΗ ΑΥΤΟΨΙΑΣ απευθύνεται στην Υπηρεσία Δόμησης Δήμου Αριστοτέλη και κοινοποιείται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Χαλκιδικής, ζητώντας ζητείται «να ληφθούν άμεσα προσωρινά μέτρα ασφαλείας, μέχρι την τελική άρση της ενδεχόμενης επικινδυνότητας». Όμως η «άρση της επικινδυνότητας» δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα αφού η εξορυκτική δραστηριότητα συνεχίζεται.

Η ΕΚΘΕΣΗ ΑΥΤΟΨΙΑΣ είναι το πόρισμα των αυτοψιών που πραγματοποίησαν κλιμάκια του ΤΕΜ μετά την από 18.03.2019 ΑΝΑΦΟΡΑ που κατέθεσε το ΠΜΔ στο Σώμα Επιθεώρησης Βορείου Ελλάδος και στον Ειδικό Γραμματέα Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών ΥΠΕΝ, κ. Δερματά. Στην ΑΝΑΦΟΡΑ είχαμε επισημάνει ότι σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 86 ΚΜΛΕ, το ΤΕΜ/ΣΕΒΕ πρέπει να διατάξει άμεσα διακοπή εργασιών στη Στρατονίκη επειδή:
στην εξέλιξη του έργου, άρχισαν να δημιουργούνται επιπτώσεις στην επιφάνεια που δεν είχαν προβλεφθεί στη μελέτη ΚΑΙ
ο τρόπος αντιμετώπισης των επιπτώσεων στην επιφάνεια δεν αποδείχτηκε αποτελεσματικός.

Κατά τον ΚΜΛΕ, η διακοπή εργασιών είναι ανεξάρτητη από το αν, εκτός από τη μεταλλευτική δραστηριότητα κάτω από τον οικισμό υπάρχουν και άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης στη Στρατονίκη. Τα γενεσιουργά αίτια μπορεί να προϋπήρχαν σε λανθάνουσα κατάσταση, αλλά εκδηλώθηκαν με την έναρξη των εργασιών εκμετάλλευσης κάτω από τον οικισμό, με την χρήση εκρηκτικών.

Όπως αναφέρει η ΕΚΘΕΣΗ ΑΥΤΟΨΙΑΣ:

“Ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Στρατονίκης μας ενημέρωσε για τα προβλήματα ρωγματώσεων σε κτίσματα (οικίες, Δημοτικό Σχολείο, Ι.Ν. Αγίου Νικολάου) και των ζημιών σε δημόσιες υποδομές (δίκτυο ύδρευσης, πλακόστρωτους δρόμους, ξύλινες κολώνες στήριξης καλωδίων της ΔΕΗ) του οικισμού, καθώς και για τη χρονική εξέλιξη των παραπάνω φαινομένων στον οικισμό, από το έτος 2005 έως σήμερα. Στη συνέχεια, μεταβήκαμε σε οικίες που βρίσκονται στη νότια περιοχή του οικισμού (βλ. επισυναπτόμενο τοπογραφικό διάγραμμα), στην οποία τα προβλήματα ρωγματώσεων των οικιών εμφανίστηκαν και εξελίσσονται τα δύο τελευταία έτη περίπου, με ένταση της εξέλιξής τους να παρατηρείται το χρονικό διάστημα των τελευταίων 6-7 μηνών”.
Στις οικίες του νότιου τμήματος του οικισμού που επισκέφθηκαν, οι Επιθεωρητές διαπίστωσανπλήθος ρωγμών μεγάλου μήκους και εύρους στους εσωτερικούς και εξωτερικούς τοίχους και τις οροφές, αποκόλληση τμημάτων τοιχοποιίας, ζημιές στον περιβάλλοντα χώρο των οικιών, ανυψώσεις και καταβυθίσεις των πλακοστρώσεων και τσιμεντοστρώσεων, ρωγμές στα πεζούλια και τις περιτοιχίσεις των οικοπέδων. Στο κεντρικό και βόρειο τμήμα παρατηρήθηκαν από μικρές, μέτριες έως και μεγάλες ρωγμές στα υπόγεια και στις ανωδομές. Στους κοινόχρηστους χώρους παρατηρήθηκαν εκτεταμένες βλάβες στο οδόστρωμα με επιφανειακές εδαφικές παραμορφώσεις, συνεχείς ρωγμές και παραμορφώσεις σε περιφράξεις από οπλισμένο σκυρόδεμα, μαντρότοιχους, τοιχία αντιστήριξης γαιών και μεταλλικές καγκελόπορτες οικοπέδων.
“Σύμφωνα με μαρτυρίες όλων των κατοίκων, με τους οποίους συνομιλήσαμε και επισκεφθήκαμε τις οικίες τους, καθημερινά στις 13:00 και στις 21:00 περίπου, ακούνε τον θόρυβο και αισθάνονται τη δόνηση των ανατινάξεων, ενώ πολλοί κάτοικοι μας ανέφεραν ότι ακούνε το τρίξιμο των ρωγμών και αντικειμένων στις οικίες τους”.
Και καταλήγει :
“Επειδή υπάρχουν επικίνδυνες ρωγμές, οι οποίες είναι ενδεικτικές απώλειας αντοχής των υφιστάμενων στατικών συστημάτων, προτείνεται ο άμεσος έλεγχος από δευτεροβάθμια επιτροπή ή ανάθεση διερεύνησης σε ειδικευμένους μελετητές για την αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας των κατοικιών αυτών. Ταυτόχρονα δε, η Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου θα πρέπει να απευθυνθεί στην Επιτροπή Επικινδύνων για τις κατά νόμο ενέργειές τους. Σε κάθε περίπτωση προτείνεται να ληφθούν άμεσα προσωρινά μέτρα ασφαλείας, μέχρι την τελική άρση της ενδεχόμενης επικινδυνότητας και ανεξαρτήτως της αιτίας, καθώς προέχει η ασφάλεια των κατοίκων.”

Άμεσο τέλος δεν φαίνεται στο δράμα της Στρατονίκης αφού οι Επιθεωρητές Μεταλλείων διαπιστώνουν αφ’ενός μεν τη συνέχιση της εκμετάλλευσης και αφ’ετέρου ότι από τα δύο ερευνητικά προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη και αποσκοπούν – υποτίθεται – στη διαπίστωση των αιτίων των ρωγματώσεων «δεν προκύπτει ότι θα υπάρξουν άμεσα αποτελέσματα και συμπεράσματα αξιοποιήσιμα στη λήψη μέτρων ασφαλείας για τον οικισμό».

Το ΠΜΔ παρακολουθεί στενά την υπόθεση της Στρατονίκης από το έτος 2000 που ξεκίνησε η εξόρυξη κάτω από το δομημένο οικισμό από την TVX και παράλληλα εμφανίστηκαν οι πρώτες ρωγματώσεις και καθιζήσεις. Επειδή θεωρούμε το ζήτημα αυτό ύψιστης σημασίας και οι εξελίξεις είναι πολλές και πυκνές, θα αφιερώσουμε μια σειρά αναρτήσεων με παρουσίαση σχετικών εγγράφων. Και θα ενημερώνουμε για κάθε εξέλιξη.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Όπως αναφέρει το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων σε συνέχεια της χθεσινής τους ΑΝΑΦΟΡΑΣ σχετικά με τη σοβαρή ρύπανση της παραλίας Στρατωνίου λόγω της μεταλλευτικής δραστηριότητας, επικοινώνησαν με την υπεύθυνη του προγράμματος «Γαλάζια Σημαία» στην Ελλάδα, κυρία Δαρεία-Νεφέλη Βουρδουμπά.

Η κ. Βουρδουμπά τους ενημέρωσε οτι τώρα που είναι διαθέσιμα τα επίσημα στοιχεία για τη ρύπανση από το ΕΛΚΕΘΕ, η παραλία Στρατωνίου αποσύρθηκε από το πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία» εδώ. Η ακτή έχει ήδη αφαιρεθεί από τους καταλόγους των βραβευμένων ακτών της ιστοσελίδας του Διεθνούς Προγράμματος (www.blueflag.global)και της ΕΕΠΦ (www.eepf.gr) και έχουν ενημερωθεί σχετικά οι αρμόδιοι του Δήμου Αριστοτέλη.


Επί επτά χρόνια, από το 2010, η παραλία Στρατωνίου βραβευόταν με τη «Γαλάζια Σημαία», το πλέον αναγνωρισμένο διεθνές σύμβολο ποιότητας και καθαρότητας των υδάτων κολύμβησης.
Επί επτά χρόνια Δήμος, τοπικοί σύλλογοι, ιστολόγια και στελέχη της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός προσκαλούσαν τον κόσμο να απλώσει την πετσέτα του επάνω στα επικίνδυνα απόβλητα και να βουτήξει στη θάλασσα.

Για πολλά περισσότερα χρόνια, όποιος τολμούσε να πει την αλήθεια για τη θάλασσα του Στρατωνίου και, κυρίως, για την πηγή της ρύπανσής της που είναι το εργοστάσιο της Ελληνικός Χρυσός, δεχόταν χυδαίες ύβρεις, συκοφαντίες και απειλές (δείτε ένα λαμπρό δείγμα εδώ). Το ίδιο έγινε ακόμα και χθες:



Ήρθε ο καιρός αυτή η επικίνδυνη φάρσα να παρει ένα τέλος.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του ακτιβιστή

Μια κουραστική αλλά ελπιδοφόρα και σίγουρα ιδιαίτερα αποδοτική μέρα ζήσαμε χθες, ως κλιμάκιο στελεχών της Πλεύσης Ελευθερίας που συνοδεύσαμε την Ζωή Κωνσταντοπούλου  με τις πολλαπλές δραστηριότητες συζήτησης, ανταλλαγής απόψεων  κι ενημέρωσης   με απλούς καθημερινούς πολίτες, εργαζομένους και κινήματα. 
Η μέρα ξεκίνησε με επίσκεψη το Λιμάνι όπου η υποδοχή κι αποδοχή της Ζωής από τους εργαζόμενους ήταν θερμή, και ιδιαίτερα εποικοδομητική υπήρξε η συζήτηση για τα πολλά ζητήματα που απασχολούν τα συνδικάτα, την κατάσταση στο λιμάνι αλλά και τις ευρωεκλογές που έχουμε μπροστά μας. 



Γενική ήταν η αίσθηση της θετικής απήχησης των πεντακάθαρων θέσεων  της Πλεύσης όπως αναλύθηκαν στη συνέντευξη που δόθηκε στην Αίθουσα Μανώλης Αναγνωστάκης του Δημοτικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης, το μεσημέρι. Την Ζωή Κωνσταντοπούλου συνόδευαν  οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές από Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική,  Γερακίνα  Ευσταθίου,  Χρήστος Ιβάνοβιτς,   Νίκος Παπαδόπουλος και   Μιχάλης Χουρδάκης. 



Έγινε ολοκληρωμένη ανάλυση των αρχών αλλά και των στόχων που έχουμε, όπως και αναφορά σε πλήθος κορυφαίων ζητημάτων και φυσικά στην τρέχουσα επικαιρότητα όπως διαμορφώνεται με την επιδοματική παροχολογία δίκην ψηφοθηρικού κινήτρου από την Συριζέικη κυβερνητική παρωδία και με την επιτηδευμένη και καθοδηγούμενη επιχείρηση δικομματισμού από κοινού με την Μητσοτακέϊκη Νέα Δημοκρατία. 
Αναλύθηκε διεξοδικά ο ρόλος της ΕΕ και το χρέος που έχουμε ως πολίτες για την ανατροπή της. Τονίσθηκε η υποχρέωση της επαναφοράς στο προσκήνιο της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών που αισθάνεται προδομένη από την φαλκίδευση του περήφανου αποτελέσματος του δημοψηφίσματος του '15 και επαναβεβαιώθηκε η θέση μας για ακύρωση της κατάπτυστης συμφωνίας των Πρεσπών, που εφαρμόστηκε ενάντια στη θέληση και διάθεση των πολιτών και υπαγορεύτηκε  πειθαναγκαστικά από το ΝΑΤΟ προς την πρόθυμη κυβέρνηση εντολοδόχων υποτακτικών.

Ακολούθησε μια ακόμα συνέντευξη τύπου σε τοπικό κανάλι της πόλης  και ακολούθησε η μετάβαση στη Βόρεια Χαλκιδική. 


Πρώτη στάση και μια σημαντική συζήτηση στην Ιερισσό, με ανασκόπηση της πορείας του αγώνα του κινήματος κατά των εξορύξεων και την κατάσταση που διαμορφώνεται αυτή τη χρονική στιγμή με τις πολλαπλές αδειοδοτήσεις της κυβέρνησης. Θετική αποτίμηση της συγκυρίας, με υψηλό το αίσθημα αγωνιστικότητας  παρά την απογοήτευση από την κυβερνητική στάση.

Λίγο πριν τις 10 το βράδυ παραβρεθήκαμε στη συνέλευση της Επιτροπής Αγώνα της Μεγάλης Παναγιάς, όπου ανταλλάξαμε απόψεις για την φάση του αγώνα και την επιφυλακή του κινήματος μετά τον πολύχρονο αγώνα, τις πρωτοφανείς διώξεις και δικαστήρια αλλά και την προς ώρας μη ενεργοποίησης της εξόρυξης στις Σκουριές, που βρίσκεται σε δύο μόλις χιλιόμετρα από το χωριό. Μιας εξόρυξης που οι συνέπειές  της αν πραγματοποιηθεί θα είναι εφιαλτικές όχι μόνο για την περιοχή αλλά και για μια τεράστια έκταση δημιουργώντας υγειονομική καταστροφή σε κατοίκους και περιβαλλοντικό όλεθρο.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αφού εξέφρασε τον θαυμασμό και την πλήρη στήριξη στον αγώνα  έθεσε στη διάθεση του κινήματος τόσο τις νομικές υπηρεσίες της ίδιας όπως και της Δικαιοσύνης για Όλους, ενός φορέα που δραστηριοποιείται στα πλαίσια της Πλεύσης Ελευθερίας και έτοιμου να συνδράμει και να υπερασπιστεί εργαζόμενους, πολίτες και κινήματα απέναντι στην επέλαση κεφαλαίου, εργοδοσίας και κράτους.

Η θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν οι αγωνιστές της Βόρειας Χαλκιδικής και η ανοιχτή και ειλικρινής ανταλλαγή απόψεων για την τρέχουσα συγκυρία τόσο στον πολύπαθο χώρο των μεταλλείων αλλά και στη χώρα γενικότερα με τις πολλές ομοιότητες δημιούργησαν ένα όμορφο αίσθημα συντροφικότητας αλλά και προσδοκίας για ακόμα συχνότερη και διαρκή επικοινωνία.
Διανείμαμε εκλογικό υλικό της Πλεύσης Ελευθερίας, έχοντας την βεβαιότητα ότι πήγε στα κατάλληλα χέρια αγωνιστών που ξέρουν να δίνουν τις μάχες και να τις κερδίζουν.

Έτσι επιβεβαιώνονται οι δεσμοί των καθημερινών ανθρώπων, των εργαζομένων, των κινημάτων  και ενισχύεται  το όραμα για ανατροπή της τόσο όμοιας πολιτικής των όλων των υποτακτικών κυβερνήσεων της μνημονιακής περιόδου που εξαθλίωσε τους Έλληνες και μετέτρεψε την πατρίδα μας σε προτεκτοράτο.




Στις 28 Μαρτίου θέσαμε από αυτό το ιστολόγιο το ερώτημα «Γιατί πληρώνουμε 571.000 τόκους στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ», με αφορμή την τυχαία ανακάλυψη μιας τέτοιας απόφασης στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ. Τα παρακάτω είναι η οφειλόμενη απάντηση. Και έρχονται να προστεθούν στον αυξανόμενο όγκο στοιχείων που αποκαλύπτουν την ιλαροτραγωδία της λεγόμενης “Χρυσής Επένδυσης” στη Χαλκιδική.

Με μία σειρά οκτώ αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας από το 2017 έως και το 2019, κατόπιν αντίστοιχων προσφυγών της εταιρείας, το Δημόσιο καλείται να πληρώσει στην Ελληνικός Χρυσός / Eldorado συνολικά περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ, συν τους τόκους. Οι υποθέσεις αφορούν τις οικονομικές χρήσεις 2009-2011 και είναι τριών κατηγοριών:

Α) Με τρεις αποφάσεις το Δημόσιο «καταδικάζεται» να επιστρέψει στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΦΠΑ ύψους 6.524.694 ευρώ. Αυτός είναι ο ΦΠΑ που κατέβαλε η εταιρεία για την αγορά του εξοπλισμού του εργοστασίου Εμπλουτισμού Σκουριών από τη Φινλανδική Οutotec Minerals OU, καθώς και για την ανάθεση τεχνικών μελετών σε μελετητικές εταιρείες για την αδειοδότηση, κατασκευή και λειτουργία του εν λόγω εργοστασίου. Το δικαστήριο δέχθηκε τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι δεν υποχρεούται σε διακανονισμό του ΦΠΑ, αντίθετα αυτός πρέπει να της επιστραφεί εντόκως από την ημερομηνία άσκησης της προσφυγής επειδή το εργοστάσιο δεν τέθηκε σε λειτουργία εντός πενταετίας από την αγορά του εξοπλισμού. Ισχυρίστηκε δε η εταιρεία και έγινε επικουρικά δεκτό από το δικαστήριο ότι για την καθυστέρηση αυτή ευθύνεται αποκλειστικά το Δημόσιο που με παράνομες πράξεις και παραλείψεις του παρεμπόδισε τη λειτουργία του εργοστασίου. Σχολιασμός των αποφάσεων αυτών θα γίνει στη συνέχεια.

Β) Με άλλες δύο αποφάσεις του Διοικητικού εφετείου ακυρώνονται και επιστρέφονται εντόκως στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ εταιρεία οι πρόσθετοι φόροι ύψους περίπου 2,5 εκατ. ευρώ που της είχαν καταλογιστεί για τα οικονομικά έτη 2009 -2010 – 2011. Οι πρόσθετοι φόροι επιβλήθηκαν διότι διαπιστώθηκε ότι η εταιρεία πωλούσε άργυρο στην εταιρεία SILVER WHEATON (CAYMANS) σε τιμή ίση περίπου με το μισό της τιμής του στα διεθνή χρηματιστήρια. Οι φορολογικές αρχές θεώρησαν ότι επρόκειτο για ενδο-ομιλικές συναλλαγές με κράτος χαμηλής φορολογίας και ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ όφειλε να τιμολογήσει τον άργυρο με βάση τις τρέχουσες τιμές της αγοράς. Ωστόσο το Δημόσιο δεν απέδειξε ότι υφίσταται πράγματι εταιρική σύνδεση της SILVER WHEATON με την ELDORADO GOLD με αποτέλεσμα οι φόροι να ακυρωθούν.

Γ) Τέλος, τρεις αποφάσεις αφορούν την επιστροφή στην εταιρεία των προστίμων ύψους 2.805.157που της επιβλήθηκαν για τις, κατά την άποψη των φορολογικών αρχών, ανακριβείς φορολογικές δηλώσεις της προηγούμενης περίπτωσης. Εντόκως φυσικά.

Συνολικά επιστράφηκαν στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ, εντόκως από της κατάθεσης της κάθε προσφυγής (διάφορες ημερομηνίες από το 2015 μέχρι το 2018).

Αρχικά ας μη βιαστεί η αντιπολίτευση να κραυγάσει ότι είναι η τωρινή κυβέρνηση που δήθεν «κάνει πόλεμο» στην εταιρεία και της επιβάλλει παράνομους φόρους. Οι πρώτοι επιπλέον φόροι και πρόστιμα είναι αποτέλεσμα των φορολογικών ελέγχων που έγιναν το 2014, επί κυβέρνησης Σαμαρά. Και δικαιολογημένα οι φορολογικές αρχές υποψιάστηκαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν είδαν τον άργυρο των Μαύρων Πετρών να πωλείται στη μισή τιμή από όσο θα πωλούνταν στα διεθνή χρηματιστήρια.

Οι πωλήσεις αυτές έγιναν βάση συμφωνίας που είχε συνάψει το 2007 η EUROPEAN GOLDFIELDS (τότε ιδιοκτήτρια κατά 95% των Μεταλλείων Κασσάνδρας που μετέπειτα απορροφήθηκε από την ELDORADO GOLD) με την εταιρεία SILVER WHEATON: η EG πήρε ως προκαταβολή 57 εκατ. δολάρια και συμφώνησε να πουλήσει στην SW το σύνολο της μελλοντικής παραγωγής αργύρου του Μεταλλείου Μαύρων Πετρών σε τιμή πολύ χαμηλότερη της χρηματιστηριακής του αξίας, αναπροσαρμοζόμενη ετησίως κατά 1%. Για τη συμφωνία αυτή το antigoldgr.org είχε ενημερώσει τους αναγνώστες του ήδη από το 2008. Στο δικαστήριο δεν απεδείχθη ότι επρόκειτο για ενδο-ομιλική συναλλαγή και οι πρόσθετοι φόροι που καταλογίστηκαν ακυρώθηκαν.

Ωστόσο η υπόθεση αυτή αναδεικνύει το σκάνδαλο της υποτιθέμενης «αξιοποίησης» του ορυκτού μας πλούτου προς όφελος αποκλειστικά των δήθεν επενδυτών. Ο άργυρος είναι το πιο πολύτιμο προϊόν του μεταλλείου των Μαύρων Πετρών από το οποίο το Δημόσιο προσδοκά φορολογικά έσοδα. Αλλά ΟΛΗ η παραγωγή αργύρου του μεταλλείου, δηλαδή περίπου 15.000.000 ουγγιές ή 465 τόνοι, πωλήθηκε σε εξευτελιστικά χαμηλή τιμή σε μια άλλη εταιρεία που ασφαλώς στη συνέχεια θα τον πουλήσει στην κανονική (χρηματιστηριακή) του τιμή. Το αποτέλεσμα είναι τεράστια απώλεια εσόδων για το Ελληνικό Δημόσιο από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που όλα αυτά τα χρόνια εμφανίζει στους ισολογισμούς της σταθερά ζημίες. Είναι φανερό ότι αν η εταιρεία για τους δικούς της λόγους επιλέγει να πουλήσει κοψοχρονιά τα «Ελληνικά» πολύτιμα μέταλλα, το προσδοκώμενο και πολυθρύλητο «Δημόσιο Όφελος» από τη μεταλλευτική δραστηριότητα εξανεμίζεται και χάνεται μεταξύ του «μεγάλου επενδυτή» και των διαφόρων μεσαζόντων. Και κάθε προσπάθεια του Δημοσίου να ανακτήσει με τη μορφή φόρων ένα εύλογο ποσοστό της αξίας των μετάλλων που εξάγονται πέφτει στο κενό.

Σε ό,τι αφορά τον ΦΠΑ, η πλευρά του Δημοσίου όχι μόνο δεν αντέκρουσε, όπως όφειλε, τον ισχυρισμό της εταιρείας περί δήθεν «υπαιτιότητας» του Δημοσίου στη μη ολοκλήρωση του εργοστασίου των Σκουριών αλλά, αντίθετα, τον απεδέχθη πλήρως! Απεδέχθη και συνομολόγησε τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι το Επενδυτικό της Σχέδιο ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ το 2006, πράγμα που είναι απολύτως ΨΕΥΔΕΣ διότι το Επενδυτικό Σχέδιο δεν έχει εγκριθεί μέχρι σήμερα. Οι δικηγόροι του Δημοσίου δέχθηκαν χωρίς καμμία αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί «αναιτιολόγητης καθυστέρησης» αδειών, χωρίς να καταθέσουν στο δικαστήριο την πραγματικότητα – ότι δηλαδή επρόκειτο είτε για σύννομες επιστροφές μελετών είτε για εγκρίσεις που προσβλήθηκαν στο ΣτΕ. Σε αυτήν την περίπτωση οι διοικητικές προθεσμίες ανανεώνονται μετά τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ, εφ’όσον γίνει επανυποβολή της μελέτης. Η αποδοχή της «υπαιτιότητας» του Δημοσίου από τους δικηγόρους του έχει τεράστια σημασία και μπορεί να θεωρηθεί σκάνδαλο. Υπενθυμίζουμε ότι εκκρεμεί αίτημα της εταιρείας για αποζημίωση ύψους πάνω από 750 εκατ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο για τις ζημίες που υπέστη και για διαφυγόντα κέρδη λόγω των «καθυστερήσεων». Διερωτώμαστε: έτσι θα υπερασπιστεί το Δημόσιο τα συμφέροντά του αν αυτή η υπόθεση φτάσει στο δικαστήριο;

Aς προστεθεί στα ανωτέρω και η «Ολλανδική φορολογική τεχνογνωσία» δηλαδή οι λογιστικές πρακτικές που χρησιμοποιεί η Εldorado για να αποφεύγει να πληρώνει φόρους στην Ελλάδα. Η SOMO αποκάλυψε μία μόνο από αυτές τις πρακτικές. Αν το Υπουργείο Οικονομικών θέλει πραγματικά να ψάξει τις ενδο-ομιλικές συναλλαγές της Εldorado, με τις θυγατρικές στην Ολλανδία και Μπαρμπάντος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βγάλει πολλά «λαυράκια». Εν τέλει όχι μόνο «δημόσιον όφελος» δεν υπάρχει από τη λεγόμενη «Χρυσή Επένδυση» αλλά υπάρχει μόνο μια αβάσταχτη «δημόσια ζημία».

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Το ότι η μεταλλευτική βιομηχανία – Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), Ελληνικός Χρυσός κ.λπ – παραφουσκώνει τα μεγέθη της συνεισφοράς της στην εθνική οικονομία και την απασχόληση προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα της το γνωρίζαμε. Αλλά ακόμα και εμείς δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ΠΟΣΟ τα παραφουσκώνουν. Μέχρι που κάναμε μια μικρή έρευνα στα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας… Που να φανταστούμε ότι οι αθεόφοβοι δεν αύξησαν απλά τον αριθμό των εργαζομένων στη μεταλλευτική βιομηχανία αλλά τον ΥΠΕΡΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑΣΑΝ!

Λένε λοιπόν:
«Ο μεταλλευτικός κλάδος στην Ελλάδα αντιστοιχεί στο 3% του ΑΕΠ και εμφανίζει μια δυναμική της τάξεως του 7%. Στο κομμάτι της απασχόλησης, η εξορυκτική βιομηχανία απασχολεί το 3,7% στο σύνολο της βιομηχανίας με πάνω από 100 χιλιάδες θέσεις πλήρους απασχόλησης».
Αυτή είναι η τυπική παραπληροφόρηση που διαδίδει τελευταία η Ελληνικός Χρυσός στα πλαίσια της νέας διαφημιστικής της καμπάνιας και βρίσκεται σε πλήθος πανομοιότυπων – πληρωμένων – «άρθρων» στο διαδίκτυο π.χ. εδώ.
Ας ξεκινήσουμε από αυτά που είναι προφανή ακόμα και σε ένα μαθητή του Δημοτικού:

Μύθος 1ος. ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Απλή μέθοδος των τριών: ΑΝ ο μεταλλευτικός κλάδος απασχολεί πάνω από 100 χιλιάδες άτομα (και μάλιστα με θέσεις πλήρους απασχόλησης!) και ΑΝ αυτό είναι το 3,7% του συνόλου της βιομηχανίας, έπεται ότι οι συνολικές θέσεις εργασίας στο βιομηχανικό τομέα είναι 2.702.702. Αυτό φαίνεται λιγάκι (!) παράλογο δεδομένου ότι κατά την ΕΛ.ΣΤΑΤ. ο αριθμός των  απασχολούμενων στην Ελλάδα είναι 3.833.745 άτομα.
Αν δεχθούμε τα νούμερα που δίνουν ο ΣΜΕ και η Ελληνικός Χρυσός, θα πρέπει να πιστέψουμε ότι ζούμε σε μια σούπερ-βιομηχανοποιημένη χώρα όπου πάνω από τα 2/3 του εργατικού δυναμικού της απασχολείται στη βιομηχανία! Δηλαδή τρέμουν και ωχριούν μπροστά μας βιομηχανικές υπερδυνάμεις όπως η Γερμανία (29,7%), η Σουηδία (28,2%) ή η Κίνα (27,8%). Πηγή: List of countries by sector composition of the labor force.
Και αφού τα παραπάνω δεν είναι δυνατόν να ισχύουν, πάμε να δούμε πού είναι το ψέμμα. Κατά τηνΕΛ.ΣΤΑΤ., Έρευνα εργατικού δυναμικού Δ’ τρίμηνο 2018 Πίνακας 3: «Απασχολούμενοι κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας»οι απασχολούμενοι σε ορυχεία και λατομεία είναι 11.700 άτομα, ποσοστό 0,3% επί του συνόλου. Όπως είναι φανερό από τον πίνακα, η εξόρυξη είναι από τους πιο μικρούς κλάδους σε ό,τι αφορά την απασχόληση.
Ακόμα πιο μακριά από τα επίσημα νούμερα της ΕΛ.ΣΤΑΤ. είναι αυτά που περιέχονται σε μελέτη του ΙΟΒΕ, που έγινε με τη συνδρομή του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) και έχουν διαδοθεί ευρύτατα μέσω ημερίδων, συνεντεύξεων στελεχών του ΣΜΕ και αρθρογραφίας, π.χ. εδώ:
«Σε όρους απασχόλησης, η συμβολή της εξορυκτικής βιομηχανίας εκτιμάται αντίστοιχα σε 84.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης που αντιστοιχούν στο 2,2% της εγχώριας απασχόλησης και σε 118.000 θέσεις εργασίας ή το 3,4% της εγχώριας απασχόλησης, εάν ληφθεί υπόψη και η ηλεκτροπαραγωγή με λιγνίτη»
Το 84.000 είναι ήδη 7 φορές μεγαλύτερο από το 11.700. Αλλά στο ήδη εξωπραγματικό αυτό νούμερο προστέθηκαν και άλλες 34.000 θέσεις εργασίας, που δήθεν αντιστοιχούν στην ηλεκτροπαραγωγή με λιγνίτη και φτάσαμε στις 118.000! Πέρα από την προφανή αυθαιρεσία να θεωρείται «εξορυκτική δραστηριότητα» η ηλεκτροπαραγωγή, είναι απορίας άξιον πού βρέθηκε ο αριθμός 34.000, όταν η ίδια η ΔΕΗ Α.Ε. δηλώνει ότι το 2017 στο σύνολο της επικράτειας μισθοδοτούσε 17.519 άτομα!
Επιτέλους, λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει: Η Σουηδία, μια χώρα υπερτριπλάσιου μεγέθους από την Ελλάδα έχει τη μεταλύτερη μεταλλευτική βιομηχανία στην Ευρώπη που μάλιστα είναι πλήρως καθετοποιημένη. Είναι δυνατόν στη Σουηδία ο κλάδος της εξόρυξης να απασχολεί 9.000 ανθρώπουςκαι στη μικρή Ελλάδα, όπου ακούμε διαρκή γκρίνια ότι «δεν αξιοποιούμε τον ορυκτό μας πλούτο», να απασχολεί 118.000, δηλαδή 13 φορές περισσότερους;;;
Πολύ απλά, ο ΣΜΕ και το ΙΟΒΕ …πρόσθεσαν ένα μηδενικό (και κάτι) και οι 11.700 υπαρκτές θέσεις εργασίας έγιναν 118.000 φανταστικές θέσεις εργασίας!
Και μετά από αυτά, καταλαβαίνετε πόσο σοβαρά πρέπει να πάρουμε τους ισχυρισμούς της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ότι στην “Χρυσή Επένδυση” που σήμερα λειτουργεί ουσιαστικά μόνο σε Ολυμπιάδα-Μαύρες Πέτρες, απασχολούνται (δήθεν) 2.000 άτομα,  και στην πλήρη ανάπτυξη της θα απασχοληθούν… 5.000.

Μύθος 2ος: ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΣΤΟ ΑΕΠ

3%-3,4% του ΑΕΠ λέει ο μύθος ότι παράγει ο μεταλλευτικός κλάδος στην Ελλάδα. Ποια είναι η πηγή; Η γνωστή μελέτη ΙΟΒΕ-ΣΜΕ. Μάλιστα. Το μέγεθος αναλύεται ως εξής:
Η συνολική συμβολή της εξορυκτικής βιομηχανίας στο ελληνικό ΑΕΠ ανέρχεται σε 4,1 δισ. ευρώ (2,7 δισ. ευρώ από εξορυκτικές δραστηριότητες και το υπόλοιπο 1,4 δισ. ευρώ από τη μεταποίηση βασικών μετάλλων και τσιμέντου με εγχώριες ορυκτές πρώτες ύλες) που αντιστοιχεί στο 2,2% του ΑΕΠ. Εάν ληφθεί υπόψη και η ηλεκτροπαραγωγή με καύση λιγνίτη, η οποία δεν θα ήταν εφικτή χωρίς τη στήριξη του εξορυκτικού τομέα, η συμβολή στο ΑΕΠ ανέρχεται σε 6,2 δισ. ευρώ ή 3,4% του ΑΕΠ.
Όπως βλέπουμε, η καθαρή συνεισφορά της εξορυκτικής βιομηχανίας στο ΑΕΠ είναι 2,7 δις που αντιστοιχεί περίπου στο 1,4%. Αλλά όπως και προηγουμένως, στην «εξόρυξη» προστίθενται αυθαίρετα και μεγάλοι κλάδοι μεταποίησης:
  • η βασική μεταλλουργία (μαγνησιακά προϊόντα, αλουμίνα-αλουμίνιο, σιδηρονικέλιο)
  • η τσιμεντοβιομηχανία!
  • η ηλεκτροπαραγωγή!!!
Η πονηρή δικαιολογία είναι ότι οι κλάδοι αυτοί χρησιμοποιούν εγχώριες ορυκτές πρώτες ύλες, άρα πιθανότατα δεν θα υπήρχαν χωρίς την εξόρυξη. Αλλά με την ίδια λογική, η Σουηδία που έχει πλήρως καθετοποιημένη βιομηχανία και παράγει όλων των ειδών τα μηχανήματα, αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές κ.λπ χρησιμοποιώντας τις δικές της ορυκτές πρώτες ύλες (κυρίως σιδηρομετάλλευμα και χαλκό), θα έπρεπε μήπως να προσμετρήσει και την παραγωγή αυτών των κλάδων ως άμεσο οικονομικό αποτέλεσμα της εξόρυξης;
Για να προσγειωθούμε πάλι στην πραγματικότητα, η Wikipedia δίνει μια κατάταξη χωρών σύμφωνα το ποσοστό συμμετοχής των φυσικών πόρων στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (List of countries by GDP sector composition). Οι φυσικοί πόροι χωρίζονται σε 5 κατηγορίες: Πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακας (λιγνίτης), ορυκτά, δασικά προϊόντα – και φυσικά δεν περιλαμβάνεται η μεταποίησηαυτών. Ως βάση της λίστας χρησιμοποιήθηκαν τα CIA World Factbook και World Development Indicators: Contribution of natural resources to gross domestic product. Απομονώσαμε την Ελλάδα και τη Σουηδία. Ακόμα και αν δεν είναι απόλυτα σωστά τα νούμερα είναι σίγουρα πιο κοντά στην πραγματικότα από αυτά των ΙΟΒΕ-ΣΜΕ!
Έχει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ενδιαφέρον ο πίνακας γιατί καταδεικνύει ότι το μεγάλο ποσοστό συμμετοχής της εξορυκτικής βιομηχανίας στο ΑΕΠ μιας χώρας (υδρογονάνθρακες, μέταλλα) συνδέεται άμεσα με υπανάπτυξη, οπισθοδρόμηση και τρομακτικές ανισότητες:
Δοκιμάστε π.χ. κατάταξη με βάση την εκμετάλλευση ορυκτών πόρων (minerals) ως ποσοστό του ΑΕΠ:
Στις πρώτες  θέσεις έρχονται Mαυριτανία, Παπούα Νέα Γουινέα, Ζάμπια, Κονγκό, Χιλή, Μονγκολία, Γουινέα, Λάος, Γουιάνα, Μάλι, Κιργιστάν,  Σουρινάμ, Περού, Γκάνα, Ουζμπεκιστάν, Μπουρκίνα Φάσο κ.λπ.
Στην κατάταξη με βάση το σύνολο των φυσικών πόρων (total natural resources) κυριαρχούν οι υδρογονάνθρακες αλλά η κατάσταση είναι το ίδιο μαύρη κι άραχνη:
Ιράκ, Κονγκό, Σαουδική Αραβία, Μαυριτανία, Κουβέιτ, Γκαμπόν, Ανγκόλα, Μογγολία, Ομάν, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν, Ισημερινή Γουινέα, Μπρουνέι, Τσάντ, Τρινιδάδ και Τομπάγκο, Παπούα Νέα Γουινέα, Κονγκό κ.λπ. Να συνεχίσουμε;
Θέλουμε αλήθεια να μοιάσουμε σε κάποια από αυτές τις χώρες;
πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου