Ακτιβιστής: Στυλιανού

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στυλιανού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο Πόλεμος Που Έρχεται Να Θέσει Τέρμα Σε Όλους Τους Πολέμους

Ακτιβιστής στις 28.2.18 0

by Edward Curtin,*. Greanville Post, Zero Hedge

Οι κυβερνήσεις Τραμπ και Νετανιάχου έχουν ένα πρόβλημα: Πως να αρχίσουν έναν πολύ διευρυμένο πόλεμο στην Μέση Ανατολή χωρίς πειστική δικαιολογία. Χωρίς αμφιβολία θα δουλεύουν σκληρά για να λύσουν αυτό το επείγον πρόβλημα. Εάν δεν μπορούν να βρουν μια δικαιολογία (που δεν μπορούν), θα πρέπει να δημιουργήσουν μία (επειδή το θέλουν). ΄Η, ίσως, θα βρουν αυτήν που έχουν ήδη δημιουργήσει. Όποια και να είναι η λύση, μπορεί να είμαστε σίγουροι πως δεν κάθονται άπραγοι. Η ιστορία διδάσκει αυτούς που νοιάζονται να μάθουν πώς όταν οι ληστές κρεμούν ένα τουφέκι στον τοίχο στην αρχή της παράστασης, στο τέλος της θα υπάρξει πυροβολισμός.

Αυτοί οι δόλιοι παίκτες μας έδειξαν πολύ καθαρά που το πάνε. Όλα τα σημάδια δείχνουν προς μιαν ερχόμενη αμερικανο-ισραηλινή επίθεση μεγάλης κλίμακας στον Λίβανο και στην Συρία και όλα τα συστημικά ΜΜΕ της υπηρεσίας δουλεύουν στην κουζίνα ετοιμάζοντας το συμπόσιο. Η Ρωσία και το Ιράν είναι το κύριο πιάτο, με τον Λίβανο και την Συρία, που θα φαγωθούν πρώτα, να είναι τα ορεκτικά. Ως συνήθως τα μίντια σεγκοντάρουν, αν δεν ξέρουν ακόμη τι έρχεται. Όλοι που ξέρουν, ξέρουν τι, απλώς δεν ξέρουν ακριβώς το πότε. Και τα μίντια περιμένουν με κρατημένη την ανάσα, μετρώντας αφαιρετικά μέχρι τη δραματική στιγμή που θα μπορέσουν να δημοσιεύσουν το «επεισόδιο» που θα αναγκάσει τους «αθώους» να επιτεθούν στους «ενόχους».

Οποιοσδήποτε με μισό μυαλό διακρίνει την μεγάλη αύξηση της αντιρωσικής προπαγάνδας αυτές τις τελευταίας εβδομάδες. Και αυτό συνέβη ενώ οι ισχυρισμοί για «Ράσιαγκέϊτ», (σκάνδαλο ρωσικής ανάμειξης στις προεδρικές εκλογές), κατέρρευσαν σε θρύψαλα, όπως τεκμηριώθηκε σχολαστικά από τον πρώην αναλυτή της CIA, Raymond McGovern, τον αείμνηστο δημοσιογράφο Robert Parry, τον Paul Craig Roberts και άλλους. Σε όλο τα φάσμα των ΜΜΕ, από τα μεγάλα φερέφωνα του οικονομικού κατεστημένου, όπως τα New York Times, CNN, National Public Radio, The Washington Post , μέχρι τα περιοδικά The Atlantic και Nation και άλλες «αριστερές» δήθεν εκδόσεις, όπως τα Mother Jones και Who What Why, η περιύβριση της Ρωσίας και του Πούτιν έχει ανέβει σε επίπεδα υστερίας. Και συνδυάζεται με την ψύχωση εναντίον του Τραμπ, ωσάν ο Τραμπ να ήταν φίλος της Ρωσίας και του Πούτιν και όχι στενός σύμμαχος της κυβέρνησης Νετανιάχου και των σχεδίων της για την Μέση Ανατολή. Και ωσάν ο Τραμπ να κρατούσε πράγματι τα ηνία της εξουσίας:

«Η Ρωσία Βλέπει τις (προσεχείς) Κοινοβουλευτικές Εκλογές σαν Ευκαιρία να Σπείρει Νέα Διχόνοια» (NY Times, 13/2), « Ο Πούτιν Εκτέλεσε Μια από Τις Μεγαλύτερες Ενέργειες Πολιτικού Σαμποτάζ στην Σύγχρονη Ιστορία» (The Atlantic, Jan. /Feb. 2018), «Η Τελευταία Απόφαση του (ανακριτή) Μούλερ Δείχνει ότι ο Τραμπ Βοήθησε τον Πούτιν στην Συγκάλυψη Εγκλήματος» (Mother Jones, 2/16/18), «Μια Ρωσική Περιοδεία για Ρεαλιστές» (whowhatwhy.com, 2/7/18), κ.λ.π.

Μόνο κάποιος τελείως στερημένος της αίσθησης του γελοίου και τυφλός μπροστά στην προπαγάνδα δεν θα ξεκαρδιζόταν στα γέλια με τις σημερινές βλακείες των μίντια για την Ρωσία. Αλλά ένα τέτοιο γέλιο θα σκίαζε η σκέψη πως καθώς πάει να εκραγεί η Μέση Ανατολή και ο ουκρανικός στρατός με την υποστήριξη ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ετοιμάζεται να επιτεθεί στις επαρχίες του Ντονμπάς, ο κόσμος μπαίνει σε μιαν πολύ επικίνδυνη περίοδο. Και φυσικά ο Τραμπ είπε. «Οι ΗΠΑ έχουν μεγάλη δύναμη και υπομονή, αλλά αν αναγκαστεί να υπερασπίσει τον εαυτό της ή τους συμμάχους της, δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να καταστρέψει ολοκληρωτικά της Βόρειο Κορέα»

Να καταστρέψει ολοκληρωτικά 26 εκατομμύρια ανθρώπους. Eνώ ο φίλος του, Ισραηλινός τραμπούκος Νετανιάχου, δήλωνε πρόσφατα στην Διάσκεψη Ασφάλειας του Μονάχου ότι «το Ιράν είναι η μεγαλύτερη απειλή κατά του κόσμου» , συγκρίνοντάς το με την ναζιστική Γερμανία και ότι κατασκευάζει βαλλιστικούς πυραύλους για να χτυπήσει στην καρδιά των ΗΠΑ. «Το Ιράν –είπε- επιδιώκει να κυριαρχήσει στην περιοχή μας, στην Μέση Ανατολή και να επιβληθεί σε ολόκληρο τον κόσμο με την επιθετικότητα και την βία». Και δεσμεύτηκε να δράσει εναντίον του Ιράν και οποιουδήποτε υποστηρικτή του –δηλαδή Λιβάνου και Συρίας.

Και ο Πούτιν επίσης, όπως όλα τα μυθικά τέρατα τρόμου, προβάλλεται σαν νέος Χίτλερ, που σχεδιάζει να κατακτήσει τον κόσμο. Εάν το αμερικανικό κοινό ήταν λιγότερο εξελιγμένο, θα βλέπαμε πάλι κάτι αφίσες του Πρώτου Παγκόσμιου πολέμου, με Ρώσους στρατιώτες, με εμφάνιση κτηνώδη γορίλα, με αστραφτερά δόντια, να κρατούν στα θηριώδη τριχωτά μπράτσα τους πανικόβλητες Αμερικανίδες, έτοιμοι να τις σκοτώσουν ή να τις βιάσουν.

Πέρυσι, όταν ΄Ολιβερ Στόουν πρόσφερε στον κόσμο μια μεγάλη υπηρεσία παρουσιάζοντας την τετράωρη συνέντευξη του με τον Πούτιν, φυσικά καθυβρίστηκε. Ακριβώς όπως συνέβη και με την ταινία του για τον Πρόεδρο Κένεντυ, την μόνη ταινία στην ιστορία για την οποία γράφτηκε δολοφονική κριτική ένα χρόνο πριν προβληθεί στις οθόνες, από έναν κινηματογραφικό κριτικό της Ουάσιγκτον Ποστ, που δεν είχε δει την ταινία αλλά είχε υποκλέψει ένα προσχέδιο του σεναρίου. Η Ουάσιγκτον Ποστ, αγαπημένη φίλη της CIA.

Στις τέσσερεις συνεντεύξεις του Πούτιν, ο ΄Ολιβερ Στόουν, λειτουργός της αλήθειας και της τιμής, δίνει την ευκαιρία στον θεατή να αποκομίσει μιαν εικόνα του πραγματικού Βλαντίμιρ Πούτιν. Φυσικά ο Πούτιν είναι ένας πολιτικός και ηγέτης ενός μεγάλου και ισχυρού έθνους και κάποιος θα πρέπει να ακούει τα λόγια του με κάποιαν επιφύλαξη. Αλλά παρακολουθώντας τον Στόουν να εξετάζει τον Πούτιν επί τέσσερεις ώρες –αν και αμφιβάλλω ότι και λίγοι είδαν τις τέσσερεις ώρες- ο θεατής φεύγει έχοντας σχηματίσει μια λογικά σωστή ιδέα για τον άνθρωπο.

Και παραμερίζοντας τις εντυπώσεις κάποιου γι’ αυτόν, επισημαίνει συγκεκριμένα γεγονότα που θα έπρεπε να δεσπόζουν στην κρίση οποιουδήποτε σκέπτεται και κρίνει με τα πραγματικά στοιχεία.

Πρώτο: Ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται έναν εξωτερικόν εχθρό («Αυτό το ξέρω, το αισθάνομαι»)

Δεύτερο: Οι ΗΠΑ παρασκεύασαν το πραξικόπημα στην Ουκρανία, στα σύνορα της Ρωσίας.

Τρίτο: Οι ΗΠΑ περικύκλωσαν τη Ρωσία με αμερικανο-Νατοϊκά στρατεύματα και βάσεις, εξοπλισμένες με αντιβαλλιστικούς πυραύλους, που μπορούν –όπως σωστά λέει ο Πούτιν στον Στόουν- να μεταποιηθούν εντός ωρών σε κανονικούς επιθετικούς πυρηνικούς πυραύλους, με στόχευση την Ρωσία.

Αυτή είναι μια δήλωση ειλικρινής, που στηρίζεται στην πραγματικότητα και που θα πρέπει να κάνει οποιονδήποτε τίμια σκεπτόμενο άνθρωπο να αναπηδήσει με φρίκη. Εάν η Ρωσία είχε περικυκλώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες με τέτοιους πυραύλους από την Κούβα, το Μεξικό κι τον Καναδά, ποιος Αμερικανός θα θεωρούσε ανεκτή μια τέτοια κατάσταση; Τι θα είχαν να πουν το CNN και οι New York Times ; Ωστόσο αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζονται ανίκανοι να δουν το δίκαιο στις θέσεις της Ρωσίας και καταφεύγουν σε υβριστικούς χαρακτηρισμούς και σε παράλογη ρητορική.

Η Ρωσία είναι περικυκλωμένη από πυραύλους των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και παρά ταύτα απειλή και επιδρομέας είναι η Ρωσία. Το ίδιο και το Ιράν, που είναι επίσης περικυκλωμένο. Επειδή αυτά τα ΜΜΕ είναι όργανα προπαγάνδας. Να γιατί. Πουλάνε πόλεμο, όπως πάντοτε έκαναν. Σπρώχνουν για πόλεμο με τη Ρωσία, μέσω Συρίας, Λιβάνου, Ιράν και Ουκρανίας. Και δαιμονοποιούν την Βόρειο Κορέα ( σε εφαρμογή του Σχεδίου Ομπάμα για την Ασία και την περικύκλωση της Κίνας, όπως πειστικά τεκμηρίωσε ο John Pilger στην ταινία του The Coming War on China (Ο Ερχόμενος Πόλεμος με την Κίνα), σε αυτό που αποτελεί μια συνωμοσία για την τέλεση γενοκτονίας, όπως οι Dr. Graeme MacQueen και Christopher Black αναπτύσσουν στην Open Letter to the International Criminal Court (Ανοικτή Επιστολή Προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο).

Βαίνουμε προς έναν παγκόσμιο πόλεμο, που θα γίνει πυρηνικός εάν ένα διεθνές αντιπολεμικό κίνημα δεν ξεσηκωθεί γρήγορα για να τον σταματήσει. Οι περισσότεροι άνθρωποι θρηνούν στην σκέψη ενός τέτοιου πολέμου που θα βάλει τέλος σε όλους τους πολέμους, αλλά αρνούνται να αναλύσουν τους παράγοντες που οδηγούν σ΄αυτόν. ΄Ερχεται βήμα προς βήμα, πολλά βήματα έγιναν ήδη και άλλα έρχονται σύντομα. Είναι τόσο προφανές που πολλοί δεν το βλέπουν, ή δεν θέλουν να το δουν. Τα συστημικά ΜΜΕ είναι εχθροί της Αλήθειας, Αποτελούν συνέχεια της επιχείρησης Operation Mockingbird της CIA, (Σημ: Για την στρατολόγηση δημοσιογράφων, εφημερίδων, οργανώσεων και φοιτητών, από τη δεκαετία του 1950). Και όσοι εξακολουθούν να τα εμπιστεύονται είναι χαμένοι.

Ο Douglas Valentine, στο βιβλίο του «Η CIA Ως Οργανωμένο ΄Εγκλημα», γράφει ότι από πολλού η CIA στόχευσε να προσεταιριστεί την «Συμβατή Αριστερά», που στην Αμερική σημαίνει φιλελεύθερους και ψευτο-διανοούμενους αριβιστές, που είναι εύκολα αλιεύματα». Προσθέτει όμως ότι προπαγάνδα παράγει όχι μόνο η CIA, αλλά και οι στρατιωτικοί, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και οι διαφημιστικές εταιρείες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τις αποκαλύψεις στις ακροάσεις της Επιτροπής Church, στην δεκαετία του 1970.

Όλα αυτά συνεχίζονται, παρά τις αποκαλύψεις, την τεχνολογική εξέλιξη στον τομέα της πληροφορίας, το παγκόσμια διαδίκτυο και πολύς κόσμος ούτε το υποπτεύεται ότι παπαγαλίζει το προπαγανδιστικό τροπάριο της «Εταιρείας»:

« Ο ΄Ασαντ είναι σφαγέας», «ο Πούτιν σκοτώνει δημοσιογράφους» …

* Edward Curtin is a writer whose work has appeared widely. He teaches sociology at Massachusetts College of Liberal Arts. Educated in the classics, philosophy, literature, theology, and sociology, he teaches sociology at Massachusetts College of Liberal Arts.

Αρθρογραφία Διαπλοκή-Διαφθορά Ισραήλ Κόσμος Πολιτική άποψη ΡΟΗ Στυλιανού slider1

Aπειλή η Διαφθορά Για Το Ισραήλ

Ακτιβιστής στις 27.2.18 0

Αλλά και Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί Συλλαμβάνονται, Δικάζονται, Καταδικάζονται και Φυλακίζονται

του Akiva Eldar , ISRAEL PULSE, Al Monitor,

Αφίσα διαδηλωτών που καλούν τον πρωθυπουργό Νετανιάχου να παραιτηθεί, στο Τελ Αβίβ,

προ εβδομάδος. Οι διαδηλώσεις επαναλαμβάνονται κάθε εβδομάδα.

[ Στο πιο κάτω άρθρο για άγνωστες στην Ελλάδα καταστάσεις στην εσωτερική πολιτική σκηνή του Ισραήλ, ο εδώ αναγνώστης θα εκπλαγεί όχι για τα κρούσματα διαφθοράς, που είναι το θέμα του και που μάλλον θα του φανούν… αμελητέα. Aίσθημα έκπληξης και φθόνου αλλά και αηδίας και απέχθειας για τους εδώ υπεύθυνους συνταγματολόγο και νομοθέτες θα του γεννήσει η πληροφόρηση για το θαυμαστό και απαραβίαστο σύστημα θωράκισης του κράτους δικαίου και ισονομίας, που λειτουργεί στο Ισραήλ (για τους Ισραηλινούς πολίτες), που οδηγεί ταχύτατα προέδρους και πρωθυπουργούς στην αποκαθήλωση και στην φυλακή και σκιαγραφείται, με ανύποπτη λακωνικότητα, δευτερευόντως, από τον αρθρογράφο, ως κάτι το αυτονόητο και το απόλυτα φυσικό.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Κάθε μέρα που περνά προσθέτει και νέο λιθάρι στο τείχος του εφιάλτη της διαφθοράς που υψώνεται γύρω από τον πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου. Κάθε δελτίο ειδήσεων αναφέρει και νέα ρωγμή στο προστατευτικό οχυρό των βοηθών και των εμπίστων που ο Νετανιάχου έστησε γύρω του. Ο Νετανιάχου καταφεύγει στην ύστατη γραμμή αμύνης, το γνωστό «όλοι το κάνουν» και την κατηγορία πως ΜΜΕ και αντιπολίτευση θέλουν να εξοντώσουν τον ίδιο και την οικογένειά του.

Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι αυτοί οι ισχυρισμοί δεν θα αντέξουν τον νομικό έλεγχο των ερευνητών της αστυνομίας, του εισαγγελέα και του δικαστηρίου. Αλλά ζητείται πράγματι από τον Νετανιάχου να πληρώσει ακριβότερο τίμημα για αδικήματα, για τα οποία ένοχοι, προκάτοχοί του στην εξουσία, είχαν απαλλαγεί; ΄Αλλαξαν ξαφνικά οι κανόνες στην μέση του παιχνιδιού, όπως ισχυρίστηκε ο αντιπρόεδρος Σπύρος ΄Αγκνιου στην υπόθεση του Γουώτεργκέϊτ;

Το Αλ Μόνιτορ έθεσε αυτές τις ερωτήσεις στον απόστρατο υποστράτηγο Γιακόβ Ορ, που υπηρέτησε ως υποδιευθυντής του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του επίσημου κρατικού Κερβέρου, για την επιτήρηση των κρατικών οργάνων και υπηρεσιών ασφαλείας. « Ενήργησα εκατοντάδες έρευνες και επιθεωρήσεις και είδα από κοντά αυτούς που παρεκτράπηκαν, την ζημιά που προκάλεσαν και τα ολισθήματα τους», είπε ο Ορ. « Ο αριθμός των εκλεγμένων και των ανωτέρων αξιωματούχων που παρέλασαν μπροστά μας, οδεύοντας προς τις ανακρίσεις, τις δίκες, τις φυλακές ή την κοινωνική υπηρεσία (σημ: ελαφρότερη ποινή) δεν έπαψε να διογκώνεται με τα χρόνια.»

Στον Ορ δεν είναι άγνωστες οι πιέσεις για την παράκαμψη του νόμου. «Ήμουν εκεί. Όχι μόνο μια φορά, δυστυχώς, είδα ξεδιάντροπους εκλεγμένους αξιωματούχους και την πίεση από την κυβέρνηση στους φύλακες των πυλών. Περισσότερες από μια φορές υποπτεύθηκα πως οι αρχές προσπαθούσαν να με εξαγοράσουν, να τραβήξουν σε μάκρος τις επιθεωρήσεις και τις έρευνες για χρόνια, μέχρι που να μπορούν να ισχυριστούν πως δεν ενδιαφέρεται πια κανείς για την υπόθεση αυτή,» είπε ο Ορ. Και όχι αυτό μόνο. « Μερικές φορές είχα την υποψία πως εσωτερικές πληροφορίες για την πορεία των ερευνών διοχετεύονταν στους ερευνώμενους», πρόσθεσε ο Ορ, ο οποίος τώρα προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του σε διάφορα προγράμματα που αποβλέπουν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κοινού στην κυβέρνηση και στις αρχές εφαρμογής του νόμου.

Ο ετήσιος Δείκτης Εκτιμήσεων Διαφθοράς, που εκδίδει η Διεθνής Διαφάνεια, επί χρόνια κατατάσσει συστηματικά το Ισραήλ στην χειρότερη σειρά των χωρών του ΟΟΣΑ. ΤΟ 2017 μάλιστα, το Ισραήλ έπεσε τέσσερεις θέσεις πιο κάτω από τον προηγούμενο χρόνο. Και αυτό συνέβη βέβαια προτού η Ισραηλινή Αστυνομία συστήσει, στις αρχές του μηνός, την παραπομπή του Νετανιάχου σε δίκη, με τις κατηγορίες της παθητικής δωροδοκίας (δωροληψίας) από μεγιστάνες και της συνωμοσίας με τον μεγαλοεκδότη Arnon Mozes για την εξασφάλιση ευνοϊκής μεταχείρισης από την εφημερίδα του (σημ: με αντάλλαγμα την υπονόμευση άλλης εφημερίδας, που διανέμεται δωρεάν).

Ακολούθησαν οι πρόσφατες συλλήψεις κορυφαίων συνεργατών του Νετανιάχου και των επικεφαλής του τηλεπικοινωνιακού γίγαντα Bezeq, ως υπόπτων διαφθοράς. Αυτές οι εξελίξεις είναι πιθανώς ενδεικτικές για τα χαρακτηριστικά του δείκτη διαφθοράς του προσεχούς έτους.

Ο Doron Navot του πανεπιστημίου της Χάιφας, που μελετά το φαινόμενο της διαφθοράς, έχει διαπιστώσει ότι ο αριθμός των πολιτικών που εμπλέκονται στην διαφθορά αυξάνεται με τρομακτικό ρυθμό. Ο αριθμός των μελών της Κνεσέτ (βουλής), των οποίων έχει αρθεί η ασυλία με την υποψία ποινικού αδικήματος, χαρακτηριζόμενου ως διαφθορά, διπλασιάζεται –είπε- κάθε εικοσαετία περίπου. Ο Ναβότ αναφέρει ως έτη καμπής τα 2008-2010, με τις καταδίκες του Υπουργού ΠρόνοιαςShlomo Benizri, του Υπουργού Οικονομικών Avraham Hircshson και του βουλευτή του Λικούντ (κόμμα του Νετανιάχου) Tzachi Hanegbi.

Ο Ναβότ, που υπηρέτησε σε επιτροπή συσταθείσα από τον Κρατικό Ελεγκτή για να ερευνήσει τις σχέσεις κυβέρνησης και μεγάλου κεφαλαίου, δήλωσε ότι δίκη και καταδίκη εκλεγμένων πολιτικών για αδικήματα που διέπραξαν δεν οδηγεί σε πολιτική αλλαγή ή σε νέα πολιτικά ήθη. Απλά σημαίνει ότι αυτοί οι πολιτικοί ξεπέρασαν τα εσκαμμένα, ακόμη και με τα χαμηλά στο Ισραήλ κριτήρια ηθικής.

Στο βιβλίο του «Πολιτική Διαφθορά στο Ισραήλ», το οποίο τιμήθηκε από την Ισραηλινή ΄Ενωση Πολιτικών Επιστημών για ακαδημαϊκή αρτιότητα, ο Ναβότ υπογραμμίζει τρείς περιόδους. Στην δεκαετία του 1950, σημαντικό μέρος της διαφθοράς αφορούσε σε προσπάθειες για την ενίσχυση του κυβερνώντος κόμματος. Στις δεκαετίες του !980-!990 μέρος της διαφθοράς έγκειτο σε απόπειρες κατάκτησης της εξουσίας με καταστρατήγηση των νόμων για την χρηματοδότηση των κομμάτων και για τους διορισμούς. Στα τελευταία χρόνια κυρίαρχος παράγων στα πλείστα σκάνδαλα διαφθοράς ήταν το υλικό και χρηματικό κέρδος: Δωροδοκία, κλοπή δημοσίου χρήματος, διπλές χρεώσεις του δημοσίου, πλύσιμο χρήματος κ.λ.π. – για προσωπικό όφελος κατά το πλείστον.

Ο Ναβότ υποστηρίζει στο βιβλίο του ότι ενώ το αμερικανικό πολιτικό σύστημα είναι από τα πιο διεφθαρμένα στον ανεπτυγμένο κόσμο, ελεγχόμενο από μεγιστάνες και πολυεθνικές εταιρείες, η μεγίστη πλειοψηφία των Ισραηλινών, περιλαμβανομένης της ηγεσίας και των διαμορφωτών κοινής γνώμης, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τις ΗΠΑ ως πρότυπο συμπεριφοράς. Επιπλέον η ισραηλινή διαφθορά έχει μιαν αποκλειστικά δική της πλευρά, που αφορά στην επιχείρηση εποικισμού της Δυτικής Όχθης (σημ: παλαιστινιακές γαίες), η οποία περιλαμβάνει εκτεταμένους πολιτικούς διορισμούς, απόπειρες υπονόμευσης του Ανωτάτου Δικαστηρίου και υποστήριξη σε πολιτικούς που θεωρούνται ως ισχυροί και αποφασισμένοι να υπηρετήσουν το επιθετικό/αρπακτικό πρόγραμμα.

Από την άλλη πλευρά –υποστηρίζει ο Ναβότ- τα πολιτικά στελέχη της χώρας κατέβαλαν όλα αυτά τα χρόνια προσπάθειες χωρίς καμιάν δημοκρατική νομιμοποίηση για να επιφέρουν μεγάλες αλλαγές στις σχέσεις του Ισραήλ με τους Παλαιστινίους. Το έκαναν εξασθενίζοντας το πολιτικό κομματικό σύστημα –για παράδειγμα, διασπώντας το Λικούντ για να δημιουργήσουν το κόμμα Καντίμα του πρώην πρωθυπουργού ΄Αριελ Σαρόν- και προστατεύοντας σκληρούς ηγέτες όπως ο Σαρόν ή ο Άριγιε Ντέρι, πού ήταν ύποπτοι διαφθοράς αλλά θεωρούνταν ικανοί να φέρουν αλλαγή με τους Παλαιστινίους και ασφάλεια για το κράτος, σύμφωνα με την Γίντις (εβραϊκή) παροιμία «όταν χρειάζεσαι έναν κλέφτη, κατέβασέ τον από το ικρίωμα».

Οι Ισραηλινοί πολιτικοί πάντοτε απέφυγαν να μιλήσουν καθαρά και χωρίς περιστροφές για την διεφθαρμένη πολιτεία συναδέλφων του. Πολλοί από αυτούς υποστήριξαν τους κατά καιρούς υπόπτους για διαφθορά. Ο Ναβότ σημειώνει ότι από το 1990, δεν υπήρξε ευρεία διαμαρτυρία εναντίον της πολιτικής ηθικής εκλεγμένων αξιωματούχων.

Ο Υποστράτηγος Ορ δήλωσε ότι οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι και οι συνεργάτες τους, που υπονομεύουν το κράτος δικαίου, βασίζονται στην αδιαφορία ή την ανοχή του κοινού και στην εσφαλμένη αντίληψη πως είναι καλύτερα να τους αφήσουν στην εξουσία. «έχουμε παραπλανηθεί από προπαγάνδα εκφοβισμού και από εμφυτευμένη ανησυχία ότι ενέργειες εναντίον του καθεστώτος θα διωχθούν ως προδοσία και ιεροσυλία. Ανατρέφουμε ένα τέρας διαφθοράς που μας σύρει στην υιοθέτηση κριτηρίων υποανάπτυκτης χώρας,» τόνισε ο Ορ. ‘Εάν η διαφθορά δεν εκριζωθεί με ένα χαλύβδινο χέρι, μεταλλάσσεται σε κακοήθη αρρώστια, που διατρέχει ασύλληπτη τον όλο οργανισμό.

Η κραυγή «κάτω η διαφθορά» εναντίον του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος στην δεκαετία του 1970, πριν από την πτώση του το 1977, είναι εξ ίσου θεμελιωμένη και επίκαιρη σήμερα, όπως και τότε, είπε ο Ορ, συμπεραίνοντας. «Αλλά σήμερα ο κίνδυνος έγκειται όχι μόνο στην δράση των διεφθαρμένων αλλά επίσης στην διαφθορά του κοινού και την δηλητηρίαση της ισραηλινής κοινωνίας με αντιδημοκρατικά σταθμά κρίσεως.» Γι΄αυτό ο ε.α. στρατηγός συνιστά την επικαιροποίηση του συνθήματος «Κάτω η Διαφθορά» των διαδηλώσεων της δεκαετίας του 1970, με τεράστιες πινακίδες στους δρόμους με την κραυγή «Κάτω οι Διαφθορείς».