Articles by "Στυλιανού"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στυλιανού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Θέλει να αποχωρήσει, αφού δεν θάχε λόγο να μείνει μετά την πτώση του Ιντλίμπ. Είναι η τελευταία ευκαιρία των Τζιχαντιστών και των Νέο-συντηρητικών να τον κρατήσουν μπλεγμένο στη Συρία.


Tom Luongo, R. Insider, Aug 31,2018

[Στην κατωτέρω διεισδυτική ανάλυση των τελευταίων σημάτων επαπειλούμενης διεθνούς εκρηκτικής υποτροπής κατά την επικείμενη τελευταία μάχη στον απελευθερωτικό πόλεμο της Συρίας, ο Τομ Λουόνγκο, Αμερικανός συνεργάτης πολλών οργάνων της αμερικανικής και διεθνούς ελεύθερης ηλεκτρονικής ενημέρωσης, αποκαλύπτει με άγνωστα στοιχεία την προσπάθεια του Τραμπ για μιαν εύσχημη απαγκίστρωση από την Συρία και τις καταχθόνιες προσπάθειες, για την καθήλωσή του εκεί και την συνέχιση της πολεμικής πυρκαγιάς στην Μέση Ανατολή, από δυνάμεις που υπεκφεύγει να προσδιορίσει (με τον θολό χαρακτηρισμό νέο-συντηρητικοί) αλλά οι οποίες αποτελούν το κυρίαρχο υπερκράτος, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στην Βρετανία και στην Γαλλία, χώρες που συμπορεύονται στην ανατρεπτικήν επιχείρηση.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του Joachim Flores στο Fort Russ News, οι ΗΠΑ πρότειναν στον Μπάσαρ αλ-Άσαντ της Συρίας ένα σχέδιο αποχώρησης τους από την χώρα του υπό τρεις όρους. Αυτό που προκύπτει αυτόματα είναι ότι οι ΗΠΑ πρότειναν την συνάντηση και άνοιξαν την συζήτηση.
Αυτό αποτελεί θετική απόδειξη ότι η θέση των ΗΠΑ στην Συρία δεν είναι βιώσιμη και ότι η Ουάσιγκτον  αναζητεί μια διέξοδο με την διάσωση κάποιου κύρους.
Ουάσιγκτον: Αποχωρούμε από το Αλ-Τνέφ και τον ανατολικό Ευφράτη υπό τρείς όρους, που περιλαμβάνουν το να μας δώσετε μερίδιο του πετρελαίου.
Πρώτον: Πλήρης αποχώρηση του Ιράν από την Νότια Συρία.
Δεύτερο: Να έχουμε γραπτές διαβεβαιώσεις ότι αμερικανικές εταιρείες θα έχουν συμμετοχή στον πετρελαϊκό τομέα της ανατολικής Συρίας.
Τρίτον: Η συριακή πλευρά να παράσχει στους Αμερικανούς πλήρη στοιχεία για τις τρομοκρατικές ομάδες και τα μέλη τους, τους αριθμούς των ξένων θυμάτων αυτών των ομάδων, αυτούς που επέζησαν και που έχουν την δυνατότητα να επιστρέψουν σε δυτικές χώρες, «λαμβανομένου υπόψη ότι η τρομοκρατική απειλή είναι διαπλανητική και ότι μπορεί να πληγούμε στην υπηρεσία της διεθνούς ασφάλειας».
Η συριακή απάντηση σε αυτήν την γενναιόδωρη προσφορά θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως απορριπτική. Ο ΄Ασαντ δεν έχει λόγο να εγγυηθεί τίποτα στις ΗΠΑ, μετά την επαίσχυντη  συμπεριφορά τους όλα τα τελευταία εφτά χρόνια.*
Αντίθετα, η Συρία θα έπρεπε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο διεκδικώντας από τις ΗΠΑ να πληρώσουν για την ανοικοδόμηση της χώρας, απέναντι σ’ αυτήν την ωμή απόπειρα αρπακτικού εκβιασμού.
Επειδή, περί αυτού ακριβώς πρόκειται: Ενός ωμού εκβιασμού με χρήση βίας.
Μπορεί αυτή να ήταν άλλη μια εφαρμογή της «Τέχνης της Συμφωνίας» του Τραμπ, με γελοίες εισαγωγικές προτάσεις για την στάθμιση της αντοχής του αντιπάλου. Και το μέρος της πρότασης για μερίδιο στην παραγωγή των ανατολικών πετρελαιοπηγών, σαν αντάλλαγμα για την αμερικανική αποχώρηση, είναι γνήσιος Τραμπ.
Κατά κάποιο τρόπο θα πρέπει να σκέφτεται πως δικαιούται αμοιβής επειδή «έστειλε στον διάολο με κλωτσιές  τους Τζιχαντιστές έξω από την Συρία». Είναι άραγε ο μόνος άνθρωπος που μένει στο κόσμο να πιστεύει ότι οι Αμερικανοί είναι ανεύθυνοι γι’ αυτήν την καταστροφή;
Το να είσαι μια αυτοκρατορία σημαίνει ότι ποτέ δεν έχεις την υποχρέωση να πεις συγνώμη. Πράγματι ισχύει το αντίθετο. Μια υπερχειλίζουσα αλαζονεία ισχύος χαρακτηρίζει κάθε συζήτηση, κάθε διαπραγμάτευση.
Ο Τραμπ περιβάλλεται από φίδια και νεοσυντηρητικούς, οι οποίοι, παρά τα καλύτερα ένστικτα του, τον φουσκώνουν με ανοησίες, με βάση τις οποίες αργότερα αντιδρά, χωρίς πολύ σκέψη.
Ακόμη πιστεύω ότι ο Πούτιν του παρουσίασε κάποιες πολύ διαφωτιστικές πληροφορίες στην ιδιαίτερη συνομιλία που είχαν στο Ελσίνκι και γι’ αυτό οι μυστικές υπηρεσίες έπαθαν αργότερα υστερική  κρίση. Αλλά αυτή η προσφορά αποχώρησης από την Συρία είναι και πάλι ο Τραμπ, με τα δυο βήματα μπρος, ένα βήμα πίσω.
Μπροστά το μεγάλο καρότο, στρατιωτική αποχώρηση, αλλά ακολουθείται από δυο φλεγόμενα ραβδιά, συνεχιζόμενη αμερικανική παρουσία, αποχώρηση του Ιράν και απορρόφηση όλου του κέρδους από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Συρίας.
Ε, τουλάχιστον τώρα είμαστε ειλικρινείς για τις προθέσεις μας εκεί. Πρόκειται για την εξασφάλιση εκχώρησης δικαιωμάτων εξόρυξης πετρελαίου στην Exxon-Mobil.Προσέξτε πως δεν γίνεται λόγος για βοήθεια στην ανοικοδόμηση ή για την εξασφάλιση εμπορίου με την Συρία. Εν ολίγοις, αυτή η συζήτηση μεταξύ ΗΠΑ και Συρίας μας λέει ότι ο ΄Ασαντ δεν πρόκειται να διευκολύνει τις ΗΠΑ περισσότερο του δέοντος.

Τέλος του Συριακού ή Νέα Αρχή;

Αυτά συνέβησαν με πλαίσιο την μετακίνηση αμερικανικών πολεμικών πίσω στην Μεσόγειο, όπως κάναμε με την Βόρειο Κορέα, για επίδειξη δύναμης και «νταηλίκι», ώστε να δημιουργήσουμε την εντύπωση κυριάρχου, ενώ στο παρασκήνιο διαπραγματευόμαστε διακανονισμό.
Οι Ρώσοι κάνουν το ίδιο. Υπάρχει πραγματική ένταση στην ατμόσφαιρα και γρήγορα τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχτούν άσκημα.
Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζων Μπόλτον και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν βάζουν τα θεμέλια για μια νέα «χημική επίθεση» ψευδούς σημαίας στην έναρξη της εκστρατείας των συριακών και συμμαχικών της δυνάμεων για την απελευθέρωση του Ιντλίμπ.

Προς επανάληψη των συμβάντων Μαρτίου και Απριλίου.

Αλλά ποιος είναι που οδηγεί το λεωφορείο προς τον γκρεμνό; Μετά την περίοδο ηρεμίας στα Νότια της Δαμασκού με την ανακατάληψη της Ντάραα, θα πίστευε κανείς ότι όλες αυτές οι ιστορίες με τις ψευδούς σημαίας επιθέσεις με χημικά όπλα θα είχαν τελειώσει.
Πράγματι η, ομαλή διεξαγωγή αυτής της επιχείρησης και η εγκατάλειψη από τις ΗΠΑ των «ήπιων ανταρτών» τους με έκαναν να πιστεύω πως επρόκειτο για περίπου τελειωμένη συμφωνία. Το πρόβλημα τώρα είναι πως φτάσαμε στο τέλος της ιστορίας.
Αυτό είναι. Μόλις ελευθερωθεί το Ιντλίμπ η μόνη εναπομένουσα περιοχή θα είναι τα υπό αμερικανική κατοχή εδάφη ανατολικά του Ευφράτη Ποταμού και η συνοριακή διάβαση στο αλ-Τανφ. Κανένα από τα δύο σημεία δεν είναι οχυρά των Τζιχαντιστών και επομένως η δικαιολογία για την παρουσία των ΗΠΑ στην Συρία θα έχει λήξει.
Εάν ο στόχος του Τραμπ είναι η ειρήνευση στην περιοχή, τότε θα πρέπει η επιχείρηση να διεκπεραιωθεί ομαλά και αυτό θα γίνει εάν το επιτρέψουν. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα. Μόλις η Συρία τελειώσει με το Ιντλίμπ  θα είναι εύκολο στον Τραμπ να διακηρύξει « Η Αποστολή Εξετελέσθη.»
Εάν δεν το κάνει, θα πρέπει να επιστρέψει στην εκλογική του βάση και να τους πει πως πρέπει να μείνουμε εκεί για να αντιμετωπίσουμε το Ιράν; Μιαν χώρα για τη οποία δεν παύει να μας λέει πως είναι στο χείλος της κατάρρευσης λόγω των κυρώσεων που της επιβάλλει;
Αυτά δεν πρόκειται να έχουν πέραση στην εκλογική του βάση, που θέλει το ξήλωμα της αυτοκρατορίας. ΄Ετσι το σχέδιο με την προβοκάτσια πλαστής σημαίας λογικά εξηγείται ως παγίδα για τον εξαναγκασμό του Τραμπ να μείνει στην Συρία, για την ανατροπή του ΄Ασαντ και για να ζημιωθεί πολιτικά και ο ίδιος ο Τραμπ (με την παράταση του πολέμου) στις προσεχείς αμερικανικές κοινοβουλευτικές εκλογές .
Αυτή είναι η παγίδα που στήνεται ακριβώς τώρα, επειδή δεν θέλουν να επιτρέψουν την αποκατάσταση της ειρήνης στην Μέση Ανατολή.

*Την απόρριψη των αμερικανικών όρων η Συρία «εκλείδωσε» θεαματικά με την προ ημερών σύναψη στρατιωτικής συμμαχίας με το Ιράν. (σημ. μεταφραστού.)


Προβλέπεται να «συμπέσουν» με την επιχείρηση στο Ιντλίμπ

Το ρωσικό Υπουργείο Αμύνης προειδοποιεί για διακοπές σε ναυσιπλοΐα και πτήσεις, ενώ 25 πολεμικά και 30 αεροσκάφη συγκεντρώνονται για τα γυμνάσια.

ALISON TAHMIZIAN MEUSE, Asιαn Times , AUGUST 31, 2018


Ρωσικό πολεμικό σκάφος εκτοξεύει πύραυλο Καλίμπρ κατά Ισλαμιστών στην Συρία από την Μεσόγειο. Φωτο: ρωσικού ΥΠΕΘΑ
Εικοσιπέντε ρωσικά πολεμικά και 30 αεροπλάνα συγκεντρώνονται στην Μεσόγειο εν όψει «μεγάλης κλίμακας»  ναυτικών γυμνασίων που αρχίζουν το Σάββατο, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Τass.
Στα γυμνάσια, προγραμματισμένα να διαρκέσουν ολόκληρη εβδομάδα, θα συμμετάσχουν πολεμικά των ρωσικών στόλων Βόρειας, Βαλτικής και Μαύρης Θάλασσας, ο Στολίσκος της Κασπίας καθώς και πυραυλοφόρα βομβαρδιστικά αεροπλάνα Tu-160 και μαχητικά αεριωθούμενα Su-33, κατά την ανακοίνωση του υπουργείου Αμύνης.
Το υπουργείο ανέφερε ότι οι περιοχές εκτέλεσης των γυμνασίων «θα κηρυχτούν εκ των προτέρων επικίνδυνες για την ναυσιπλοΐα και για τις αεροπορικές πτήσεις.» Ο Λίβανος  είχε ήδη υποχρεωθεί να κλείσει τον εναέριο χώρο του για να διευκολύνει τα ρωσικά γυμνάσια.
Τα ρωσικά σκάφη συγκεντρώνονταν ανοικτά της Συρίας όλη την περασμένη εβδομάδα, πριν από την αναμενόμενη στρατιωτική επίθεση της συμμάχου της Μόσχας Συρίας εναντίον του τελευταίου οχυρού των Τζιχαντιστών τρομοκρατών στο Ιντλίμπ.
Ο Σύρος υπουργός των εξωτερικών προειδοποίησε από την Μόσχα την Πέμπτη ότι « η συριακή κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εξουδετερώσει την Ζαμπχάτ Αλ-Νούσρα (μετονομασία της Αλ-Κάϊντα) στο Ιντλίμπ με οποιεσδήποτε θυσίες.»                                                                                                      
Η Ρωσία συνεχίζει της συνομιλίες της με την Τουρκία –εγγυήτρια της ζώνης αποκλιμάκωσης στο Ιντλίμπ- για την αποφυγή ολοκληρωτικής μάχης.
Ο Τσεμ Ντεβρίμ Γιαλαλί, που παρακολουθεί τον διάπλου πολεμικών από τα στενά, δηλώνει πως τις τελευταίες μέρες πέρασαν 11 ρωσικά πολεμικά στην Μεσόγειο, διπλασιάζοντας σχεδόν την ρωσική ναυτική παρουσία στην Μεσόγειο.
« Οι Ρώσοι αναπτύσσουν αυτές τις δυνάμεις επειδή το πρόβλημα του Ιντλίμπ θα λυθεί κατά κάποιο τρόπο. Και κατά την άποψή μου, οι Ρώσοι προτίθενται να ασκήσουν πίεση για να επιβάλουν την άποψή τους,» δήλωσε Γιαλαλί στους Τάϊμς της Ασίας.
Το συριακό λιμάνι της Ταρτούς είναι κρίσιμης σημασίας για την ρωσική επιχείρηση.
«Αυτή η ναυτική βάση και ο λιμένας είναι σημαντική για τους Ρώσους, επειδή  έτσι μόνο μπορούν να αναπτύξουν ναυτικές δυνάμεις για μιαν εκτεταμένη χρονική περίοδο. Δεν μπορώ να εκτιμήσω πόσο χρόνο μπορούν να μείνουν οι ρωσικές μονάδες στην Μεσόγειο, αλλά έχω παρατηρήσει μερικά μικρότερα σκάφη, όπως ναρκαλιευτικά, να παραμένουν στην Μεσόγειο για  μακρές περιόδους, τριμήνου ή και εξαμήνου», εδήλωσε.

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Σημείωση: Η είδηση του Τας συμπίπτει με δηλώσεις του Ρώσου υπουργού των Εξωτερικών που προειδοποιεί εναντίον αμερικανικής και συμμάχων (Βρετανών και Γάλλων)επίθεσης βομβαρδισμού της Συρίας  σε ενίσχυση των Τζιχαντιστών στο Ιντλίμπ, με το πρόσχημα «τιμωρίας» για δήθεν χρήση χημικών όπλων από τις συριακές δυνάμεις.
Συμπίπτει επίσης με αποκάλυψη του Ρώυτερ ότι εκπρόσωποι των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών είχαν προ ημερών μυστική συνάντηση με Αμερικανούς ομολόγους τους, στους οποίους παρέδωσαν συγκεκριμένα στοιχεία για την οργάνωση νέας προβοκατορικής ενέργειας με χρήση χημικών.
Ανακοινώσεις του ρωσικού υπουργείου Αμύνης από ημερών αναφέρουν πληροφορίες μυστικών υπηρεσιών για την  οργάνωση της «επίθεσης ψευδούς σημαίας» από Βρετανούς πράκτορες, την μεταφορά -με τανκς- δοχείων με την χημική ουσία στο Βόρειο τμήμα του Ιντλίμπ, την χρησιμοποίηση ομάδας απαχθέντων παιδιών που θα κινηματογραφηθούν ως « θύματα  του χημικού βομβαρδισμού» και των περιβόητων  μισθοφόρων «Λευκά Κράνη», για να παίξουν τον ρόλο τους ως τραυματιοφορέων.


Réseau International, Sputnik, 10 août 2018 
Αλίευμα Μιχαήλ Στυλιανού
Από πολύ καιρό προβλέπεται ένας νέος πόλεμος στα Βαλκάνια , αλλά τις τελευταίες μέρες ήταν πλησιέστερος από ποτέ, έγραφε την Πέμπτη το ηλεκτρονικό ειδησεογραφικό δελτίο  Vzgliad.
Πρόκειται για μια διεθνή σύρραξη και ειδικώτερα για ένα νέο πόλεμο για το Κόσσοβο, με την συμμετοχή αμερικανικών δυνάμεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μιαν νέα διαίρεση της Σερβίας, κατά τον εκδότη του Δελτίου. Το Βελιγράδι έχει συνείδηση του σχεδίου και ετοιμάζει την απάντηση.
Η προθεσμία των 1930 ημερών, εντός της οποίας οι αλβανικές αρχές του Κοσσόβου όφειλαν να δημιουργήσουν τους αυτόνομους Δήμους των σερβικών κοινοτήτων στα βόρεια της επικράτειας, έχει εξαντληθεί. Αυτός ήταν ο απαραίτητος όρος για την συνέχιση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας, μολονότι ήταν φανερό πως οι Αλβανοί δεν θα έκαναν τίποτα –και όλος ο κόσμος ήταν τώρα ψυχολογικά προετοιμασμένος. Ωστόσο, η κατάσταση πήρε μια στροφή πραγματικά επικίνδυνη.
Την παραμονή της εκπνοής του «σερβικού τελεσιγράφου», φήμες άρχισαν να κυκλοφορούν περί μιας κλιμάκωσης της βίας στο βόρειο Κόσσοβο και μάλιστα έως και επανάληψης των στρατιωτικών συγκρούσεων. Για παράδειγμα, μια εφημερίδα του Βελιγραδίου ανέφερε πως η Μόσχα μετέδωσε στο Βελιγράδι πληροφορίες ότι οι Αλβανοί σχεδίαζαν να επιτεθούν στους σερβικού θυλάκους με τον «στρατό του Κοσσόβου», για να επαναλάβουν τα γεγονότα του 2004.
Ορισμένοι ανέφεραν ότι η στρατιωτική επιχείρηση των Αλβανών, με την επωνυμία «Χρυσή Σπάθη», θα περιλάμβανε επίσης και την κατάληψη ορισμένων περιοχών της Νότιας Σερβίας που διεκδικεί η Πρίστινα, υπό το προκάλυμμα της Δύναμης για το Κόσσοβο (KFOR) του ΝΑΤΟ. Μετά από αυτά οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να σημαίνουν συναγερμό και η πολιτοφυλακή τέθηκε σε κατάσταση πολέμου.
Κατά το διάστημα αυτό ο Πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς συνεκάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας σε επείγουσα σύσκεψη στο Βελιγράδι, μετά την οποία απευθύνθηκε στον σερβικό λαό και ειδικώτερα στους κατοίκους του Βορείου Κοσσόβου. Συνέστησε σε όλους νηφαλιότητα και τους κάλεσε να μην αντιδράσουν σε προκλήσεις, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι η ασφάλεια όλων των Σέρβων αποτελεί «εθνική προτεραιότητα» Κατά τον Αλεξάνταρ Βούτσιτς, όλος ο κόσμος θέλει την ειρήνη, αλλά «κακοί άνθρωποι» οργανώνουν «πολυεπίπεδες προκλήσεις» κατά διαταγήν  ξένων μυστικών υπηρεσιών.
Η δύναμη του ΝΑΤΟ (KFOR), ενεργοποιήθηκε πράγματι στο Βόρειο Κόσσοβο, οργανώνοντας εντατικά γυμνάσια. Η επιλογή του χρόνου δεν μπορούσε να είναι χειρότερη, τόσο μάλλον όσο τα γυμνάσια πρόβλεπαν μια μαζική προώθηση πολωνικών και αμερικανικών ταγμάτων στις κρίσιμες ζώνες των σερβικών περιοχών. Και όταν η φάλαγγα των αμερικανικών τεθωρακισμένων δύναμης πεζοναυτών ξεκίνησε προς την βόρεια Μιτρόβιτσα, η νευρικότητα εξελίχτηκε σε ανοιχτή σύγκρουση.
Ιδού τι ακριβώς συνέβη: Νωρίς το πρωί, οι Αμερικανοί έφθασαν ως τον στόχο τους – το μεγαλύτερο φράγμα στην περιοχή του Γκάζιβόντε, που τροφοδοτεί με ηλεκτρισμό το μισό Κόσσοβο και την Νότια Σερβία. Πρόκειται για στρατηγική θέση, κρίσιμης σημασίας για την σερβική ζώνη και γι’ αυτό οι επιφορτισμένες με την προστασία της σερβικές δυνάμεις απέκλεισαν την πρόσβασή της με αντιαρματικούς «αχινούς» και κατέλαβαν θέσεις περιμένοντας τους Αμερικανούς πεζοναύτες. Σύντομα τα                  αμερικανικά ελικόπτερα εμφανίστηκαν πάνω από την λίμνη. Για μερικές ώρες, η κατάσταση βρισκόταν στο κατώφλι ενός μεγάλου πολέμου.
Στο μεταξύ, το πολωνικό τάγμα έφθασε λαθραία στο χωριό Βαλάκ για να καταλάβει –χωρίς να συναντήσει αντίσταση- τον σταθμό διανομής ρεύματος, που συνδέεται με το φράγμα.
Είναι ντροπή τέτοιες επιχειρήσεις να χαρακτηρίζονται γυμνάσια. Πρόκειται σαφέστατα για μια στρατιωτική πρόκληση, κατέληγε η εφημερίδα.


του Finian Cunningham, Strategic Culture, Zero Hedge, 30-7-2018        
                          
[Η κατωτέρω διεξοδική ανάλυση των λόγων που κινούν τον μαινόμενο παροξυσμό υστερίας του πολιτικού κατεστημένου και των εξαρτημένων ΜΜΕ, στις ΗΠΑ και σε χώρες της στενής επιρροής τους, εναντίον των προέδρων Πούτιν και Τραμπ, ιδιαίτερα μετά την συνάντηση του Ελσίνκι, και των αιτίων υπαρξιακής κρίσης του συστήματος,  η οποία  προκαλεί αυτήν την υστερία, δεν έχει γραφτεί από Ρώσο σχολιαστή η Δυτικό αναρχικό και εχθρό του καπιταλιστικού συστήματος.                                
Ο Finian Cunningham, που για σχεδόν 20 χρόνια διακρίθηκε ως συντάκτης και αρθρογράφος σε μεγάλες βρετανικές εφημερίδες, όπως The Mirror, Irish Times και Independent και που άρθρα του για τις διεθνείς εξελίξεις δημοσιεύονται σήμερα σε διάφορες γλώσσες, από όργανα ενημέρωσης διαφόρων χωρών, φέρει όνομα και επίθετο που απαντάται συχνά στην ιστορία της βρετανικής αυτοκρατορίας, από την εποχή της πειρατείας έως των Λόρδων του Ναυαρχείου. Μπορεί επομένως να διαβαστεί χωρίς ανησυχία για την έλλειψη αντικειμενικότητας.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
O Αμερικανός τέως πρόεδρος Ομπάμα ήταν προ ημερών στην Νότιο Αφρική για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την γέννηση του Νέλσον Μαντέλα. Σε λόγο που εξεφώνησε, προειδοποιούσε για τον αυξανόμενο αυταρχισμό μεταξύ των εθνών και την «άνοδο της πολιτικής της πυγμής».
Ερχόμενη μετά την συνάντηση κορυφής Τραμπ και Πούτιν στο Ελσίνκι, η ομιλία αυτή ερμηνεύτηκε από τα ΜΜΕ ως «μπηχτή» του Ομπάμα εναντίον των δύο ηγετών για τον αυξανόμενο αυταρχισμό. 
    
Η παρουσίαση του «ισχυρού άνδρα» ως επερχόμενου κινδύνου για την  δημοκρατία  αποτελεί μια παραλλαγή της υποτιθέμενης απειλής του «λαϊκισμού», για την οποία φαίνεται επίσης να ανησυχεί το Δυτικό πολιτικό κατεστημένο.
Τραμπ, Πούτιν, Ιταλός Σαλβίνι, Ούγγρος Βίκτωρ ΄Ορμπαν, Αυστριακός Σεμπάστιαν Κουρζ και Τούρκος Ερντογάν πακετάρονται όλοι μαζί και με άλλους, με την ετικέτα «πολιτική πυγμής», «λαϊκιστές» και «αυταρχισμός».
Εδώ, δεν επιχειρούμε την υπεράσπιση των προαναφερόμενων πολιτικών ηγετών   ή να ισχυριστούμε ότι είναι όλοι τους ενάρετοι δημοκράτες. Το ζήτημα είναι η απογύμνωση της απατηλής θεωρίας ότι στην σύγχρονη πολιτική  έχει προκύψει ένα είδος διχοτόμησης σε δύο στρατόπεδα, αυτών που είναι υποτίθεται ενάρετοι, φιλελεύθεροι, δημοκρατικοί, πλουραλιστές  και  των άλλων που είναι «καταχθόνιοι πολιτικοί πυγμής», «αυταρχικοί» , «λαϊκιστές». 

Στην πομπώδη περιγραφή του Ομπάμα  για τις διεθνείς πολιτικές τάσεις, άνθρωποι σαν αυτόν αποτελούν υποτίθεται την επιτομή της πολιτισμένης δημοκρατικής παράδοσης, που απειλείται τώρα από νεοφασίστες αναδυόμενους από το σκότος για να καταστρέψουν μιαν ιδεώδη διεθνή τάξη. Αυτή η διεθνής τάξη θεωρείται ότι ως τώρα καθοδηγείτο από την λαμπρότητα της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας. Κοντολογίς πρόκειται για τηνPax Americana”, που επικρατούσε για σχεδόν επτά δεκαετίες, μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μετά την συνάντηση κορυφής του Ελσίνκι, τα Δυτικά ΜΜΕ έσπασαν  κάθε φραγμό υστερίας και υπερβολής.
Ο Τραμπ προπηλακίστηκε για τον «εναγκαλισμό ενός δικτάτορα» και την αποκήρυξη των Δυτικών δημοκρατικών συμμάχων.
Σε ένα άρθρο της Ουάσιγκτον Ποστ, ο τίτλος ξεφώνιζε «κήρυξε πόλεμο στην Δύση ο Τραμπ;» Και μια φωτογραφία του Τραμπ με τον Πούτιν είχε για λεζάντα την φράση «Το Νέο Μέτωπο»
Κύριο άρθρο στους Τάϊμς της Ν. Υόρκης διασάλπιζε ότι «ο εναγκαλισμός του Τραμπ με τον Πούτιν είναι ένας επινίκιος χορός επάνω στον ευρω-αμερικανικό τάφο» ΄Ενα άλλο άρθρο στην ίδια εφημερίδα έγραφε: «Τραμπ και Πούτιν εναντίον Αμερικής.»
Το Δυτικό πολιτικό κατεστημένο και τα σχόλια των ΜΜΕ διακηρύσσουν την θέση ότι η υπό αμερικανική ηγεσία Δυτική τάξη καταρρέει εξαιτίας του «λαϊκιστή» και «βάναυσου» Τραμπ. Στην υποτιθέμενη επίθεσή του κατά των πυλώνων της δημοκρατίας και της κυριαρχίας του Νόμου, ο Τραμπ βοηθείται και ενθαρρύνεται από απεχθείς, ομοειδείς αυταρχικούς τύπους, όπως ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν και άλλοι εθνικιστές πολιτικοί.
Η υποθετική βάση αυτού του αφηγήματος του πολιτικού κατεστημένου είναι πως όλα ήταν υγιεινά και χαρούμενα στην αμερικανικής διαχείρισης τάξη πραγμάτων, μέχρι την εμφάνιση διάφορων πολιτικών αποστατών, όπως ο Τραμπ και ο Πούτιν.
Αυτή η βασική υπόθεση δεν είναι παρά  σκέτη έπαρση και απάτη. ΄Αν κοιτάξει και μόνο του Ομπάμα την  προεδρία βλέπει κανείς πως οι υποτιθέμενοι φύλακες της δημοκρατίας και της διεθνούς τάξεως είναι αυτοί οι ίδιοι που στην πραγματικότητα έκαναν το παν για να κατασπαράξουν την έννομη τάξη.
Θα θυμάστε πως ο Ομπάμα ήταν ο Αμερικανός πρόεδρος που κλιμάκωσε επτά ταυτοχρόνως υπερπόντιους πολέμους, διεξαγόμενους από Αμερικανούς στρατιωτικούς χωρίς ίχνος νόμιμης διεθνούς εντολής. Υπό το Διεθνές Δίκαιο, ο Ομπάμα και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι της κυβέρνησής του θα έπρεπε να διωχθούν για εγκλήματα πολέμου. Ο ίδιος επεξέτεινε σε μεγάλο βαθμό τις δι’ απλού διατάγματος δολοφονίες με ιπτάμενα ρομπότ, που υπολογίζεται πως σκότωσαν χιλιάδες ανθρώπους σε διάφορες χώρες ,μεταξύ των οποίων το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Υεμένη και η Σομαλία, απλά και μόνο με την υποψία ότι ήσαν τρομοκράτες.
Ο Ομπάμα ήταν που αναβάθμισε του προκατόχου του Μπους την πολιτική υποχθόνιου πολέμου στην Συρία, εξοπλίζοντας και καθοδηγώντας εντολοδόχους στην αποτυχημένη απόπειρα να ανατρέψουν την εκλεγμένη κυβέρνηση του Προέδρου ΄Ασαντ. Αυτός, ο με αμερικανική στήριξη, υποχθόνιος πόλεμος στην Συρία, παράλληλα με τον απροκάλυπτο πόλεμο του Ομπάμα για την αλλαγή του καθεστώτος στην Λιβύη, συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στη προσφυγική κρίση που προκάλεσε την πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.
΄Ετσι βρισκόμαστε τώρα εδώ, μπροστά στην έσχατη ειρωνεία. Ο Ομπάμα  να κάνει κήρυγμα στα πλήθη με θεατρική ανησυχία για το φάσμα «πολιτικής της πυγμής» και ξενοφοβικού λαϊκισμού, όταν στην  πραγματικότητα ο ίδιος και πολιτικοί σαν και αυτόν δημιούργησαν κατά μέγα μέρος τα προσφυγικά προβλήματα που υποκινούν την αντιμεταναστευτική αντίδραση στην Ευρώπη.
Αποτελεί πράγματι μια αλαζονική παραίσθηση Αμερικανών και Ευρωπαίων πολιτικών του κατεστημένου, υποτιθέμενων «ειδημόνων» και ΜΜΕ, ότι η κάποτε ενάρετη και νομιμόφρων, υπό αμερικανική καθοδήγηση, Δυτική Τάξη διαβρώθηκε από υποκινητές όχλων, όπως ο Τραμπ, ο Σαλβίνι, ο ΄Ορμπαν κλπ, όλοι ενορχηστρωμένοι από έναν «σκληρό δικτάτορα» στο Κρεμλίνο.
Για την Ιστορία, ο Πούτιν, ο υποτιθέμενος «Νταής» στο Κρεμλίνο, είχε προειδοποιήσει πριν μια δεκαετία, με μιαν προφητική ομιλία του στο Μόναχο, ότι η διεθνής τάξη διαρρηγνύεται από ασυγκράτητη αμερικανική ιδιοτέλεια και περιφρόνηση του Δικαίου στην διεξαγωγή παράνομων πολέμων για την αμερικανικήν ηγεμονία. Αυτό ήταν  στο αποκορύφωμα των αμερικανικών πολέμων στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, πού σκότωσαν πάνω από ένα εκατομμύριο αμάχους και έφεραν εκατομμύρια άλλους σε κόλαση δυστυχίας.
Στην πραγματικότητα η «Αμερικανική Ειρήνη» που υποτίθεται πως επικράτησε τα τελευταία εβδομήντα χρόνια δεν ήταν ποτέ για τάξη, ειρήνη ή δικαιοσύνη στον κόσμο. Η άποψη ότι οι ΗΠΑ ηγούντο του κόσμου με το «ηθικό κύρος τους» αποτελεί μιαν από τις πιο μωρές αυταπάτες της σύγχρονης ιστορίας.
Από το ατομικό ολοκαύτωμα της Ιαπωνίας και στην διάρκεια των επομένων δεκαετιών, οι ΗΠΑ διεξήγαγαν πολέμους ασταμάτητα, σχεδόν κάθε χρόνο -από υποχθόνιες επιχειρήσεις στην Λατινική Αμερική και την Αφρική μέχρι ολοκληρωτικούς γενοκτόνους πολέμους στην Ινδοκίνα. Το τελευταίο τέταρτο του αιώνα είδε μιαν επιτάχυνση και επέκταση αυτών των αμερικανικών πολέμων, κάποτε με την βοήθεια του στρατιωτικού άξονα των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, κυρίως επειδή η Ουάσιγκτον έκρινε ότι η άδειά της για την εκτέλεση μαζικών σκοτωμών ήταν απεριόριστη μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ΄Ενωσης.
Αυτή είναι η πραγματική δυναμική που οδηγεί στην σημερινή κατάρρευση της Δυτικής Τάξης Πραγμάτων. Οι ΗΠΑ και οι ευνοούμενοι υποτακτικοί  τους μεταξύ των Ευρωπαίων συμμάχων κατέστρεψαν όλα τα θεμέλια της διεθνούς τάξης με τους ακατάπαυστους πολέμους και τις εκστρατείες των μαζικών φόνων. Η μεγάλο-επιχειρηματική καπιταλιστική λεηλασία τους έχει κατακρεουργήσει τον πλανήτη.
Το χάος από αυτούς τους πολέμους και οι οικονομικές συνέπειες των φαραωνικών πολεμικών δαπανών για τους Δυτικούς πληθυσμούς, είναι που έχουν προκαλέσει τις κοινωνικές συνθήκες που υποκινούν κινήματα διαμαρτυρίας, εναντίον του κατεστημένου, κατά της λιτότητας, κατά των πολέμων, αντιμεταναστευτικά και ούτω καθεξής.
Εάν η υποτιθέμενη «τάξη» σείεται για την κυριαρχούσα πολιτική τάξη και τους λακέδες της, όπως ο Μπάρακ Ομπάμα, αυτό οφείλεται στις εγκληματικές ληστρικές διαρπαγές τους, που διεξάγονταν επί δεκαετίες, υπό το προκάλυμμα της Pax Americana.
Οι συντάκτες της Monthly Review το είχαν σοφά προσδιορίσει πριν από χρόνια, όταν αναλύοντας την παρούσα Δυτική Τάξη την αποκάλεσαν Pox Americana”, Αμερικανική Πανώλη.
Αυτό είναι το ιστορικό πλαίσιο που εξηγεί γιατί οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές κατεστημένες εξουσίες καταγγέλλουν τους αντιδρώντες «αυταρχικούς» και «λαϊκιστές». Καθιστούν άλλους τους αποδιοπομπαίους τράγους για το ιστορικό ναυάγιο της θεσμοποιημένης εγκληματικότητας, υπό την ηγεσία κυρίως των «δημοκρατικών» καθεστώτων της Ουάσιγκτον.
Ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν εξέχει ως ο διεθνής ηγέτης που έβαλε φρένο στην, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, εγκληματική επιδρομή κατά της παγκόσμιας ειρήνης. Η θέση αυτή του Πούτιν πρώτο-εκδηλώθηκε με την ομιλία-σταθμό που εκφώνησε στο Μόναχο το 2007 και έπειτα προσέλαβε την ουσιαστική έκφρασή της όταν βοήθησε στον τερματισμό του υπό αμερικανική ηγεσία υποχθόνιου εγκληματικού πολέμου στην Συρία.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν καθυβρίζεται και δαιμονοποιείται σε τέτοιο βαθμό από τις Δυτικές κατεστημένες εξουσίες. Οι πειρατές εμποδίζονται να λεηλατούν τον κόσμο και στην απελπισία τους εξακοντίζουν κάθε είδους συκοφαντικά επίθετα όπως «δικτάτορας» και «αυταρχικός».
Κανένας δεν άσκησε περισσότερη εγκληματικότητα φασιστικής μορφής και βαρβαρότητα σε βάρος του νόμου και της ειρήνης όσο οι γλυκομίλητοι ψευτο-δημοκράτες που κυβέρνησαν για 70 χρόνια τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Το Δυτικό πολιτικό κατεστημένο και ο καπιταλισμός της «ελίτ» του είναι σαπισμένος ως το κόκκαλο. Πάντα ήταν. Η δική του σήψη και η όζουσα διαφθορά είναι η πηγή της αηδιαστικής οσμής που επιχειρεί να αποδιώξει κατηγορώντας  άλλους.



Zero Hedge, Wed, 08/01/2018

Κατά ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Αμύνης, ρωσικά μαχητικά αεροπλάνα Su-34 , Su-30SM, Su-24, Su-34 and Su-25 συμμετέσχον προ εβδομάδος σε σειρά ασκήσεων στην Κασπία Θάλασσα μαζί με στολίσκο του ρωσικού ναυτικού.

Συνολικά, περί τα δέκα σκάφη του στόλου της Κασπίας και περίπου 50 αεροσκάφη έλαβαν μέρος στα πολεμικά γυμνάσια.
Μετά παρέλευση ημερών στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης εμφανίστηκε βίντεο που παρουσιάζει επιτυχή εκτόξευση ρωσικού υπερηχητικού πυραύλου Kh-31 ( Х-31; AS-17 ‘Krypton’) από μαχητικό αεροπλάνο Su-34.
Το Kh-31 είναι ένας υπερηχητικός πύραυλος αέρος-επιφανείας εναντίον πλωτών στόχων, που μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα Mach 3.5  (2.685 mph, που καθιστά εξαιρετικά δυσχερή την προστασία των Δυτικών πολεμικών από την δράση του.
Ο πύραυλος χρησιμοποιεί τα ραδιοφωνικά σήματα του στόχου και αναλόγως του τύπου, μπορεί να πλήξει σκάφη σε αποστάσεις από 15 έως 110 χιλιομέτρων ( για το βασικό μοντέλο Kh-31A), η 7,5 έως 160 χλμ (για το Kh-31AD).



Το δίλεπτο βίντεο δείχνει την διαδικασία εκτόξευσης του υπερηχητικού πυραύλου.
Το βίντεο αρχίζει  με το προσωπικό υποστήριξης να καθοδηγεί το αεροσκάφος  Su-34 για το εικονικό εχθρικό σκάφος-στόχο. Σε 25 δευτερόλεπτα εκτοξεύεται ο πύραυλος. Στα 42 δευτερόλεπτα, βλέπουμε  τον  Kh-31,ιπτάμενο με ταχύτητα Kh-31,να πλήττει τον στόχο, συντρίμμια του να τινάζονται στον αέρα και το υπόλοιπο να βυθίζεται.
Ο αξιωματικός εκπρόσωπος-τύπου του Νότιου Στρατιωτικού Τομέα,(ΝΣΤ) Βαντίμ Αστάφιεφ δήλωσε πως το ρωσικό ναυτικό χρησιμοποίησε για την άσκηση παλαιό σκάφος του στολίσκου της Κασπίας. Ο ΝΣΤ είναι ένας από τους πέντε τομείς των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, και στην δικαιοδοσία του περιλαμβάνει κυρίως την περιοχή του Βορείου Καυκάσου και ρωσικές βάσεις σε μετά-σοβιετικά κράτη του Νοτίου Καυκάσου.

Πρέπει να ρωτήσει κάποιος: Γιατί η Ρωσία εκτοξεύει πυραύλους στην Κασπία;… Προφανώς η Ρωσία ενισχύει την ναυτική αποτρεπτική της δύναμη απέναντι στην αμερικανική πολιτική ελίτ, που επιχειρεί να αποτρέψει την οικονομική ενοποίηση της Ευρασίας. Με άλλα λόγια, η Ουάσιγκτον έχει βαλθεί να ανατρέψει την ολοκληρωμένη στρατηγική της Ρωσίας και της Κίνας Μια Ζώνη-Ένας Δρόμος, και η Ρωσία φαίνεται τώρα να λέει φτάνει, ως εδώ.