Articles by "Media-blogs"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Media-blogs. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Για τον Σαββόπουλο μου συμβαίνει κάτι ανάλογο με αυτό πολλών πρώην ένθερμων ακροατών των τραγουδιών του. Μου δημιουργεί αποστροφή πλέον κι η ανάφορά του ονόματός του.

Θεωρώ, ίσως να μην δικαιούμαι μου λένε μερικοί πράοι και καλόβολοι φίλοι μου, ότι η κοινωνική και πολιτική του πορεία αποτελεί καθαρό παράδειγμα ακραίου καιροσκοπισμού, οπορτουνισμού και κορυφαία ταύτιση με την διαγωγή και συμπεριφορά της "κονόμας".
Ίσως να ταιριάζει κάπου εδώ η παράφραση ή νέα έμπνευση για το σύρμα με "σαββοπουλάκια'μ ισίς τρώτι κι πίνιτι κι μένα μι τρώει η αρκούδα".

Για τα τραγούδια του που γουστάριζα από την εφηβεία μου θα παραπέμψω σε μια ανάρτηση του
Yannis Androulidakis, που έχει πολύ ενδιαφέρον και που σύμφωνα με την οποία χαρακτηρίζεται ως τραγουδοκλέφτης, στιχοκλέφτης αλλά και αντιγραφέας λάιφ στάιλ (για τους ενδιαφερόμενους η ανάρτηση εδώ).


Αλλά ο λόγος της σημερινής μου ανάρτησης είναι η αλγεινή εντύπωση που μου έκανε η απροκάλυπτη λογοκριτική του παρέμβαση και διακοπή live στον Γιάννη Ζουγανέλη που ήταν προσκεκλημένος του στην αμφιλεγόμενης σκοπιμότητας συναυλία του Σκάι και του Αλαφούζου για το "όλοι μαζί μπορούμε" που μεταδόθηκε προχθές από το Καλλιμάρμαρο.

Την παρακολούθησα, χωρίς να βλέπω την οθόνη, ενώ δούλευα νέες αναρτήσεις του ακτιβιστή. Θεωρούσα σχετικά αδιάφορα, πως θα έπαιζε την χιλιοειπωμένη ταινία με διασκευές τραγουδιών του από καλλιτέχνες που έχουν το κοινό τους και ίσως και την ψευδαίσθηση ότι βοηθούν εξαθλιωμένους συμπολίτες μας ενώ θα πρωταγωνιστούσαν σε άλλη μια σκάιμούβι με κουμανταδόρο τον Σαββό.

Έτσι δεν πήρα είδηση την είσοδο και την διασκευή που έκανε ο Γιάννης Ζουγανέλης με σαφή αντιμνημονιακή κριτική στο τραγούδι "τον χειμώνα ετούτο". ( Είπαν θα μας σώσουν κι όμως μας πηδήξανε... / Κάντε κάτι αδέρφια, μας γαμούν αλύπητα..).

Ο Σαββό οργισμένος δεν επέτρεψε τον Ζουγανέλη να τελειώσει και παρεμβαίνοντας σταμάτησε τους μουσικούς. Μάλιστα χαρακτηριστική είναι οι αναφορές του πως "αγνώριστο μου το έκανες το τραγούδι..." και η στηλίτευση πως η πράξη του Ζούγα «του θυμίζει τον συμμαθητή που παίρνει το μικρόφωνο στο πούλμαν». Και μετά προλογίζοντας τον επόμενο καλλιτέχνη είπε οτι «τώρα θα έρθει ένας σοβαρός άνθρωπος».

Χίλια μπράβο από μας στον Γιάννη Ζουγανέλη και μια ακόμα φορά που εισπράξαμε την συστημική στάση και υποταγή του άλλοτε αντικονφορμιστή Νιόνιου που έγινε Σαββόπουλος.

Δείτε το βίντεο και σχολιάστε ελεύθερα :



update 14/7, 23:00

Με επιχείριση εξαπάτησης για "καλό σκοπό" ο Γιάννης Ζουγανέλης δηλώνει στο TheTOC: «Αποδέχτηκα την πρόταση του Διονύση Σαββόπουλου να συμμετάσχω στη συναυλία γιατί τη θεώρησα πολύ τιμητική. Κι εκείνος αποδέχτηκε τη δική μου να φτιάξω ένα κείμενο και να διασκευάσω το κομμάτι του "Τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε" στο "Το χειμώνα ετούτο ... μας ξαναπηδήξανε...." κάνοντας σάτιρα σ' αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα με τις "εισαγόμενες" πολιτικές. Κι ήταν προσχεδιασμένο αφού ολοκληρώσω το κείμενο και το διασκευασμένο τραγούδι, να έρθει στη σκηνή και να πει: "Πω πω, μου το χάλασες το κομμάτι..." Ηταν προβαρισμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Δεν υπήρχε τίποτα που δεν είχε προετοιμαστεί» αναφέρει ο κ. Ζουγανέλης.

Και ως δείγμα των καλών σχέσεων και του παραμυθιάσματος (κατά την άποψή μας) φωτογραφίζονται οι δυο τους με κοστούμια ως άλλοι παλιάτσοι σε παράσταση, και ο Σαββό ανεβάζει την φωτο στον τοίχο του με το σχόλιο: "Να φορέσαμε κουστούμια με τον Γιάννη για να δείξουμε πως είναι όταν είμαστε σοβαροί γιατί πληροφορηθήκαμε οτι κάποιοι δεν κατάλαβαν την πλάκα μας στο Καλλιμάρμαρο".
 
Εδώ να πούμε πως κατανοούμε τις προθέσεις. Ας μας συγχωρέσουν που δεν πειθόμαστε.
Είναι κακή εξέλιξη το θέατρο να συνεχίζεται αναζητώντας αφελείς θεατές.
 


Έχει δίκιο ο “MrRecordman”, οι πρόσφυγες και κάθε μορφή από ταλαιπωρημένους μετανάστες είναι πιο τυχεροί από τους παίκτες του "Survivor"! Tουλάχιστον οι πρώτοι αγωνίζονται για να διατηρήσουν λίγα δράμια αξιοπρέπειας.
Έχει δίκιο η κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά, και οι πολιτικοί της αντίπαλοι "έπαιξαν" με τους δικαστές και με το σύστημα της δικαιοσύνης και τότε οι πρώτοι υπήρξαν λιγότερο επικριτικοί στο ζήτημα από ό, τι σήμερα οι δεύτεροι. Πάντα η καταγόμενη από τον λενινισμό αριστερά (σε αντίθεση με την άλλη) πίστευε πως η αυστηρή διάκριση των εξουσιών και η συμβολική της αναπαράσταση αποτελούσαν μια αστική υποκρισία, έναν φερετζέ δημοκρατίας στον καπιταλισμό. Γιατί να δείξει λοιπόν αξιοπρέπεια; Δεν είναι απαραίτητο το μουστάκι στον πούστη, αν και είναι απαραίτητο το γένι στον αποτριχωμένο διασωθέντα. Η κυβερνώσα αριστερά στην Ελλάδα απαλλάσσεται από το μουστάκι, ενώ η κυβερνώσα δεξιά καλά θα έκανε να αφήσει γένια, μια και μόλις μπαίνει στο νέο - πολιτικό αυτή τη φορά - παιχνίδι "Survivor"! Ένας και εδώ κερδίζει από αυτούς. Οι υπόλοιποι θα καούν... θα είναι οι καμένοι!
Και οι θεατές; Αυτοί λιγοστεύουν επικίνδυνα! Μετά και από την επιστολή δεσμεύσεων Τσίπρα προς το ΔΝΤ δεν βλέπω πώς τα ψηφοδέλτια θα μπορούσαν να αποτελέσουν χώρο για αυτόγραφα! Και δίχως την προοπτική αυτόγραφων, πώς ο θεατής να κινητοποιηθεί, να πλησιάσει τον πολιτικό και να ψηφίσει σήμερα; Η επιστολή αυτή βάλλει ευθέως εναντίον της αξιοπρέπειας ακόμα και εκείνων των θεατών που δομούν την ταυτότητά τους στο πλαίσιο αυτόγραφων και βολεμάτων κάθε είδους.

Τελικώς οι μοναδικοί τυχεροί είναι αυτοί που δεν έχουν ανάγκη να βλαστημούν καθημερινά την ατυχία τους και να παρακολουθούν ένα θέαμα που αφορά σε έναν ανταγωνισμό αναξιοπρέπειας με έπαθλο μία ή περισσότερες τηλεοπτικές εμφανίσεις και ένα ουάου από την αργυρώνητη πένα! 

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Συμπεράσματα από το παράδειγμα του Δήμου Θερμαϊκού

Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που, ακολουθώντας τις μνημονιακές επιταγές που προσυπέγραψαν όλες οι πρόθυμες και πειθήνιες ελληνικές κυβερνήσεις, έδειξε τον δρόμο των απολύσεων σε συμβασιούχους υπαλλήλων καθαριότητας των δήμων, θεωρώντας την παράταση των συμβάσεων ως αντισυνταγματική πράξη και κάλεσε μάλιστα να μην γίνει η καταβολή των δεδουλευμένων τους, δημιούργησε την δικαιολογημένη αντίδραση της ΠΟΕ–ΟΤΑ.
Αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων και της απεργίας των εργαζόμενων ήταν η φοβερή εικόνα των βρώμικων πόλεων που είδαμε, αισθανθήκαμε και οσμισθήκαμε όλοι μας. Με αφορμή λοιπόν τα παραπάνω παρακολουθήσαμε την προσπάθεια διαφόρων απολογητών του νεοφιλελευθερισμού να «πείσουν» τους πολίτες ότι τάχα, η καλύτερη λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων, θα ήταν το ξεπούλημα της υπηρεσίας καθαριότητας όλων των δήμων σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Μπροστάρης στο ξεπούλημα της καθαριότητας στους εργολάβους ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που δεν έκρυψε τις προθέσεις του δηλώνοντας ευθέως ότι τομείς του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα πρέπει να παραχωρηθούν στους εργολάβους. «Η καθαριότητα και τα καθήκοντα των σχολικών φυλάκων θα μπορούσαν να δοθούν στον ιδιωτικό τομέα», είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ.
Ας δούμε όμως, πόσο αποδοτικό είναι το εγχείρημα του Δήμου Θερμαϊκού, που παρέδωσε σε ιδιώτη εργολάβο σημαντικότατο μέρος της καθαριότητας από το 2014.
Πριν φτάσουμε στο κόστος και στα οικονομικά στοιχεία οφείλουμε να τονίσουμε ότι η καθαριότητα των πόλεων που έχουν δοθεί σε εργολάβο έχει χειροτερέψει δραματικά τα τρία τελευταία χρόνια. Και η αθλιότητα στον τομέα καθαριότητας ήταν ο κανόνας πολύ πριν την απεργία των συμβασιούχων.
Σήμερα δε, που γράφεται το παρόν σημείωμα, δεκαπέντε ημέρες μετά και έχοντας μόνο δύο μέρες που μπορεί να επικαλεστεί ο ιδιώτης εργολάβος τον αποκλεισμό των απορριμματοφόρων του στα αμαξοστάσια, δεν έχει καταφέρει να ξεβρωμίσει ούτε την Περαία, ούτε τους Νέους Επιβάτες, περιοχές στις οποίες ευθύνεται αποκλειστικά για την αποκομιδή.
Σύμφωνα λοιπόν με τη σύμβαση, ο εργολάβος, (ο ίδιος που είχε αναλάβει μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου Σεπτέμβρη να απομακρύνει τα φερτά και ογκώδη υλικά, εισπράττοντας από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας το υπέρογκο ποσό των 1.659.066,41 ευρώ με απευθείας ανάθεση), είναι υποχρεωμένος να διαθέτει 5 απορριμματοφόρα που πρέπει να πραγματοποιούν αποκομιδή 5 φορές την εβδομάδα τον χειμώνα και έξι το καλοκαίρι, εξαιτίας της αύξησης του πληθυσμού τους θερινούς μήνες λόγω τουριστών, λουομένων κι επισκεπτών.
Υπάρχουν παράπονα από κατοίκους πως οι επισκέψεις των απορριμματοφόρων είναι λιγότερες σε μόνιμη βάση.
Ο εργολάβος όμως έχει εισπράξει μέχρι στιγμής από το Δήμο Θερμαϊκού: 1.084.921 ευρώ από 1 Σεπτεμβρίου 2014 που ανέλαβε την καθαριότητα μέχρι και τις 31 Αυγούστου 2015 που έληξε η αρχική μονοετής σύμβαση, 1.663.810 ευρώ για τη διετία από 1 Σεπτεμβρίου 2015 έως 31 Αυγούστου 2017, και θα εισπράξει το ποσό των 1.489.239,53 ευρώ για την επόμενη διετία και μέχρι τον Αύγουστο του 2019, καθώς αναμένεται η ανανέωση της σύμβασης του δήμου Θερμαϊκού με τον συγκεκριμένο ιδιώτη.
Αξίζει να σημειωθεί πως την υπόλοιπη αχανή έκταση του Δήμου Θερμαϊκού καλύπτουν εργαζόμενοι του δήμου με τρία απορριμματοφόρα, ενώ θα μπορούσαν να καταστούν αξιόμαχα τα επιπλέον έξι που βρίσκονται παροπλισμένα, αφού δεν επιδιορθώνονται – με μικρό κόστος ή τη σύσταση δημοτικού συνεργείου – προκαλώντας εύλογες απορίες σε εργαζόμενους και δημότες.
Ως κατακλείδα να αναφέρουμε πως υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως οικονομικότερη αλλά και ουσιαστικότερη αποκομιδή μπορεί να γίνει με μόνιμο προσωπικό και μια καλά οργανωμένη υπηρεσία καθαριότητας.

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον "Δρόμο της Αριστεράς" στο Φύλλο 367 - 8/7/2017


Το να περιαυτολογεί κανείς (πόσο περισσότερο να κομπάζει) είναι ιδιαίτερα κακό ελάττωμμα, που δεν είχα, δεν έχω και δεν θέλω να αποκτήσω ποτέ.
Γι' αυτό αγαπητοί μου διαδικτυακοί φίλοι και αναγνώστες του "ακτιβιστή" θα σας παρακαλούσα να λάβετε σαν καθαρά ενημερωτικού χαρακτήρα την σημερινή μου ανάρτηση.
Πολύ δε περισσότερο σαν εκδήλωση ευχαριστίας προς εσάς που έχετε κάνει (αυτό τουλάχιστον τα νούμερα αλλά η διαδραστική ζωντάνια της ιστοσελίδας φανερώνει) τον "ακτιβιστή" την κύρια και αποκλειστική σχεδόν πηγή πληροφόρησης στον Θερμαϊκό και την Θέρμη για ότι συμβαίνει στην περιοχή της ανατολικής Θεσσαλονίκης.
Και φυσικά δεν υποβαθμίζουμε την παρέμβαση που έχουμε με ενημέρωση για τα γενικότερα γεγονότα αλλά και τις αξιοσημείωτη και πολύπλευρη κατάθεση απόψεων από προικισμένους αρθρογράφους - φίλους της σελίδας, που με την ευκαιρία θα θέλαμε για άλλη μια φορά να ευχαριστήσουμε.

Κλείνοντας την "κουραστική" αυτή εισαγωγή, ας φτάσουμε στο προκείμενο....

1ον να αναφέρουμε πως ξεπεράσαμε προ πολλού τις 17.000 αναρτήσεις, 4.000 σχόλια αναγνωστών και τις πέντε εκατομμύρια (5.000.000) αναγνώσεις και αυτό μας κάνει ευτυχείς μετά από επτά χρόνια συνεχούς καθημερινής παρουσίας.















2ο έχουμε "σπάσει" πολλάκις το   όριο - στόχο, που είχαμε θέσει παλαιότερα, των 150.000 views το μήνα και ήδη ξεπερνάμε και το όριο των 300.000.



3ο Μας αρέσει που η ανά ώρα επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας του "ακτιβιστή" διακυμαίνεται μεταξύ εκατοντάδων και χιλιάδων επισκέψεων ενεργών αναγνωστών.


4ο Νομίζουμε ότι είναι πολύ σημαντικό ανά λεπτό να μπαίνουν στην ιστοσελίδα πάνω από 50 νέοι αναγνώστες και 


5ο Αισθανόμαστε μεγάλη ευθύνη για το τι γράφουμε και σας κάνουμε κοινωνούς όταν από το τελευταίο σκαρίφημα στατιστικών της Google  διαπιστώνουμε πως από το εναρκτήριο  0 αναγνώστες του Μαρτίου του 2011 φτάσαμε στο 306.000 του Ιουνίου του 2017.


Εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας τους αναγνώστες μας, που μας δυναμώνουν με την συνεχή παρουσία τους και τη στήριξή τους, να υποσχεθούμε πως θα συνεχίσουμε να γινόμαστε ακόμα καλύτεροι, προσφέροντάς τους την εγκυρότερη, εγκαιρότερη, αδέσμευτη και ανεξάρτητη ενημέρωση που επιθυμούν από τους μπλόγκερς (και όχι από τα συγκροτήματα δημοσιογραφίας ή  τις αμφιβόλου ανεξαρτησίας πολυπρόσωπες δημοσιογραφικές διαδικτυακές πλατφόρμες).


Πάλι προκαλείται θόρυβος για το σχέδιο Χ του Βαρουφάκη, ενώ όλοι όσοι το προσεγγίζουν εκ νέου (ερευνητικά ή σκωπτικά, ως επιστημονική υπόθεση ή προπαγανδιστικώς) θα έπρεπε να γνωρίζουν πως το μόνο ολοκληρωμένο σχέδιο για την λειτουργία παράλληλου νομίσματος (: διπλό νομισματικό σύστημα) ήταν και είναι εκείνο του κυρίου Σόιμπλε και της ομάδας από νομικούς και οικονομολόγους που σύστησε ο ίδιος για το ζήτημα από την αρχή της κρίσης. Πρόκειται για το σχέδιο Χ, Ψ, Ω,  το οποίο αφορούσε τόσο το εσωτερικό της Ελλάδας, όσο και τις εξωτερικές συναλλαγές αυτής και την προστασία του ευρώ-και-διεθνούς συστήματος από την πιθανότητα εφαρμογής μιας άλλης μεθοδολογίας συντεταγμένης χρεοκοπίας.
Το σχέδιο αυτό γνώριζαν ευθύς εξαρχής στελέχη της ΕΚΤ, τα οποία συνεργάστηκαν με την ομάδα Σόιμπλε, ενώ τουλάχιστον μια ιδέα περί αυτού είχε τότε η ηγεσία του ΔΝΤ και η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Αν ισχυρίζεσαι πως κάνεις ερευνητική δημοσιογραφία, ψάξε να βρεις και να αποκαλύψεις στο σύνολό του αυτό το σχέδιο (πράγμα πολύ ενδιαφέρον την συγκεκριμένη περίοδο πριν από τις γερμανικές εκλογές), αντί να σπεκουλάρεις πάνω στην μάλλον πρόχειρη και περιορισμένη άσκηση του Γιάνη και της παρέας του στο ζήτημα, που είχε την έννοια του απαραίτητου εναλλακτικού σχεδίου, το οποίο θα ήταν αδιανόητο να μην υφίσταται στο πλαίσιο της πολιτικής διαπραγμάτευσης για την οποία ήρθε στα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ (: υπέρ της οποίας ψήφισε ο ελληνικός λαός και υπέρ της οποίας δέσμευε την πολιτική ηγεσία το δημοψήφισμα).
Αλήθεια, ο Έλληνας δημοσιογράφος μόνον από τις σχετικές διηγήσεις- εκμυστηρεύσεις" των Γκλεν Κιμ και  Τζέιμι Γκάλμπρεϊθ προκαλείται και όχι από την διαβεβαίωση του κυρίου Σόιμπλε πως είχε έτοιμο από νωρίς ένα εναλλακτικό σχέδιο (Β), το οποίο μάλιστα πρότεινε επανειλημμένως και διαδοχικά σε αρμόδιους παράγοντες των ελληνικών κυβερνήσεων της κρίσης;
Γνωρίζοντας πως έχει εκπονηθεί ένα σχέδιο Χ, Ψ, Ω από την ομάδα Σόιμπλε που αφορά σε μία διαφορετική (συνολική) στρατηγική χρηματοπιστωτικής διαχείρισης της συντεταγμένης χρεοκοπίας της Ελλάδας - και όχι ασφαλώς μίας μη-συντεταγμένης πτώχευσης - δεν θα έπρεπε ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος να θεωρεί πως ήταν υποχρέωση των ελληνικών κυβερνήσεων να εξετάσουν ένα αντίστοιχο σχέδιο, προσαρμοσμένο στο ελληνικό εθνικό και κοινωνικό συμφέρον; Θα μπορούσε να γίνει η οποιαδήποτε ελληνική διαπραγμάτευση χωρίς αυτό;
Είναι προφανώς άλλης τάξεως ζήτημα εάν θα έπρεπε να γίνει αποδεκτή η πρόταση Σόιμπλε, ή η χώρα να επιλέξει να προχωρήσει με παράλληλο νόμισμα και μία σειρά άλλων χρηματοπιστωτικών διευθετήσεων που θα συνδέονταν με αυτό. Προσωπικά γνωρίζεις, αναγνώστη μου, πως ήμουν αντίθετος στην ιδέα του διπλού νομισματικού. Όπως ήμουν αντίθετος στην καντίνα της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης και της μεθοδολογίας εσωτερικής υποτίμησης που ακολουθήθηκε και ακολουθείται. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν αντιλαμβάνομαι ότι αν συζητούσες αποκλειστικά στο πλαίσιο παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη με περιοριστικούς σε κάθε περίπτωση όρους και ανταλλάγματα που ορίζονται σε "Μνημόνια", δεν θα ήταν απαραίτητο να υπάρχει και ένα εναλλακτικό σχέδιο χρηματοπιστωτικής διευθέτησης προς διαπραγμάτευση με τους εταίρους της χώρας στην ευρωζώνη. Αν δεν υπήρχε αυτό - όπως δεν υπήρξε στην πραγματικότητα διαπραγματευτικώς - οι εύλογες λύσεις θα ήταν δύο: ή άτακτη χρεοκοπία με έξοδο από την ευρωζώνη και περιοριστικά μέτρα εντός της ΕΕ, ή απόλυτη συμμόρφωση στην στρατηγική και την μεθοδολογία διάσωσης της τρόικας - πράγμα που εν τέλει συνέβη και συμβαίνει. Και ασφαλώς ακόμη και στην πρώτη εκ των δύο αυτών περιπτώσεων θα είχες ανάγκη από ένα εναλλακτικό σχέδιο διπλού νομισματικού, διαφορετικό φυσικά από εκείνο που θα υπηρετούσε μία διαφορετική μεθοδολογία για την παραμονή στην ευρωζώνη.
Άρα, γιατί τόση σπέκουλα για άλλη μια φορά σε ένα ζήτημα πολιτικής που αντιμετωπίζεται απολύτως μικροπολιτικά, όχι μόνον από την αντιπολίτευση, αλλά και από την ίδια την σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα;
Αν ήθελες να ασκήσεις απροκατάληπτη κριτική στο περίφημο σχέδιο Χ που ετοίμαζε ο Γιάνης Βαρουφάκης, δεν θα τον κατηγορούσες για την πρωτοβουλία του αυτή, αλλά για πάμπολλα άλλα ζητήματα που αφορούν στην διαδικασία και γενικότερα στην μεθοδολογία ανάπτυξης αυτού του σχεδίου. Πράγμα που αφορά, ωστόσο, και στην πολιτική οντολογία και λειτουργία της πρώτης κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να ξεχάσεις ότι η ιδέα του παράλληλου νομίσματος είχε ενσωματωθεί αρκετά πριν στο ολοκληρωμένο, εναλλακτικό σχέδιο Χ, Ψ, Ω του Σόιμπλε, που αφορούσε σε μία μορφή αυστηρότερης καραντίνας εντός της ευρωζώνης, με προσωρινή έξοδο από αυτήν.

Αυτοί οι οποίοι με χαρακτηριστική ευκολία καταδικάζουν την συγκεκριμένη πρωτοβουλία Βαρουφάκη, προφανώς δεν επιθυμούσαν και δεν επιθυμούν οποιαδήποτε μορφή πολιτικής διαπραγμάτευσης για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Πιστεύουν πως είναι ένα ζήτημα που επιλύεται τεχνοκρατικώς, όπως εμφανίζονται να πιστεύουν πως το πραγματικό δίλημμα της χώρας ήταν και είναι Μνημόνια υποτέλειας και εξαθλίωσης, ή τανκς με ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση. Αν στοχάζεσαι έτσι, είναι προφανές πως δεν ασκείσαι στην δημοσιογραφική κριτική, αλλά στην μικροπολιτική σπέκουλα. Και το απολύτως φαιδρό της υπόθεσης είναι πως ταυτόχρονα ορίζεις τον εαυτό σου σαν ρεαλιστή και ορθολογιστή! Ρεαλιστές στην περίπτωσή μας υπήρξαν οι κύριοι Σόιμπλε και Βαρουφάκης. Ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε ως σουρεαλιστής για να καταλήξει απόλυτος υποκριτής.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Και όμως, αναγνώστη μου, εδώ και δυο δεκαετίες στην Ελλάδα η ελευθερία έκφρασης αποτελεί το αντιστάθμισμα για την έλλειψη αισθητικής, γνώσης, αίσθησης και ποιοτικής δημοσιογραφίας.
Η περίπτωση Μπογδάνου αφορά ακριβώς σε αυτό. Ο άνθρωπος αυτός υπάρχει και “μεγαλουργεί” στην μικρή οθόνη ακριβώς για να προσβάλει αισθητικώς και γνωσιολογικώς την λειτουργία της δημοσιογραφίας και την οντολογία στον δημόσιο λόγο. Προφανώς για αυτό αμείβεται επί τόσο μεγάλο διάστημα! Και δεν είναι ο πρώτος. Είναι ένα ακόμη προϊόν στην αλυσίδα παραγωγής δημοσιογραφικού εκχυδαϊσμού, ο οποίος εμφανίζεται σαν κάτι πολύτιμο για την ελληνική κοινωνία. Σαν ελευθερία έκφρασης!
Στην πραγματικότητα ο τύπος αυτός είναι ένα φτηνιάρικο προϊόν μάρκετινγκ, που αποσκοπεί στην διαμόρφωση ενός ακραίως αντι-δημοσιογραφικού λόγου, με την μορφή της ελευθέριας δημοσιογραφίας. Μιας αντιδραστικής δημοσιογραφίας από δεξιά, που αποτελεί την άλλη όψη της αντιδραστικής δημοσιογραφίας από αριστερά, η οποία προϋπήρξε στο τηλεοπτικό στερέωμα της χώρας μας, θέτοντας τις διαλογικές βάσεις της δημοσιογραφικής απορρύθμισης. Με την μορφή της δημοσιογραφικής αλητείας ασφαλώς.
Κάπως έτσι έγινε "ζούγκλα" ένας κρίσιμος για τον πολιτισμό και την ενημέρωση χώρος. Και σε αυτή την τηλεοπτική ζούγκλα ευδοκίμησαν και ευδοκιμούν οι πιο θρασείς, πονηροί, αδίστακτοι, ακαλλιέργητοι και απλοϊκοί οργανισμοί, επειδή αυτό εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί συγκυριακά όχι την λειτουργία των Μέσων, αλλά την λειτουργία των ιδιοκτητών των καναλιών και της ελευθέριας αγοράς. Εδώ το δικαίωμα της ελεύθερης οικονομίας υπερισχύει όλων των άλλων δικαιωμάτων και αντίστοιχα η ελευθερία της έκφρασης υπερισχύει κάθε κανόνα έκφρασης, που προνοεί για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και την καλλιέργεια του λόγου, της ποιότητας στο ύφος και της απροκατάληπτης, ώριμης, κριτικής αναπαράστασης της πραγματικότητας.
Για να καταλάβεις τι εννοώ: Η Μαλβίνα παρήγαγε ποιοτικό ύφος, συνεισφέροντας στην ανάπτυξη του δημοσιογραφικού, κριτικού λόγου. Ήταν κεφάλαιο πολιτισμού στην ελληνική τηλεόραση, ενώ ο κύριος Μπογδάνος είναι ένα χυδαίο υποπροϊόν της δημοσιογραφικής ελευθεριότητας - όπως και μπόλικοι άλλοι ασφαλώς.

Το ζήτημα, λοιπόν, κοινωνικού και πολιτικού ενδιαφέροντος δεν προκύπτει από την σχέση "Σκάι-Μπογδάνος-Τσίπρας", αλλά από την σχέση του συγκεκριμένου σταθμού - όπως και αντίστοιχων περιπτώσεων στα άλλα κανάλια - με το δημοσιογραφικό ύφος και την τηλεοπτική αισθητική. Είναι κρίμα γιατί την περίοδο που συνεργάστηκα με τον ραδιοφωνικό του σταθμό είχα αποκομίσει την εντύπωση πως ο Γιάννης Αλαφούζος ήταν ο ίδιος καλλιεργημένος άνθρωπος, τον οποίο απασχολούσε η σχέση αισθητικής - πλουραλισμού και εκφραστικής ποιότητας. Να συμπεράνω ότι τα 25 περίπου χρόνια που ακολούθησαν εκχυδάισαν σε τέτοιο βαθμό την κρίση του Γιάννη Αλαφούζου, ή πως είχα σχηματίσει εσφαλμένη εντύπωση τότε; 

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Με ένα κείμενο-φωτιά κατά του Νίκου Χατζηνικολάου και του δημοσιογραφικού του ομίλου, οι εργαζόμενοι του Real Group βάλλουν εναντίον του γνωστού δημοσιογράφου και καταγγέλλουν τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας που βιώνουν υπογραμμίζοντας πως μολονότι «έχουν βάλει πλάτη» για να καταφέρει η επιχείρηση την οικονομική της εξομάλυνση, βρίσκονται στον κίνδυνο να μην τους καταβληθούν δεδουλευμένα τεσσάρων μηνών.

Αναλυτικά, το κείμενο – καταγγελία των εργαζομένων του Real Group:

«Τον μισθό του Δεκεμβρίου του 2016 έλαβαν σήμερα οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους του ομίλου Real Groupκαι σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση της διοίκησης οι υπόλοιποι θα λάβουν αύριο τα δεδουλευμένα τους. Τη στιγμή που η οικονομική κατάσταση αρκετών υπαλλήλων, όλων των ειδικοτήτων είναι δραματική κυριολεκτικά, το λογιστήριο είναι εξαφανισμένο αφού δεν απαντάει σε email και τηλέφωνα. Μάλιστα σε ελάχιστες περιπτώσεις και αφού έχουν προηγηθεί συνεχείς οχλήσεις, έχουν τελικά δοθεί κάποια μικροποσά από τους οφειλόμενους μισθούς.

Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο η διοίκηση των επιχειρήσεων του πολύ γνωστού Νίκου Χατζηνικολάου ζήτησε από τους εργαζόμενους στις εφημερίδες, το ραδιόφωνο και τα 
site του Real Group “να βάλουν πλάτη” για να καταφέρει η επιχείρηση να εξομαλύνει έως την άνοιξη του 2017 τις μισθοδοσίες και να οφείλονται μόνο τα δεδουλευμένα ενός μήνα. Οι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν θετικά και αντί τελικά για εξομάλυνση όλο και πλησιάζουν στο να τους οφείλεται και τέταρτος μήνας από τα δεδουλευμένα του.

Η “πλάτη” είναι πλέον συνήθης τακτική στον όμιλο (
real.gr, ραδιόφωνο Real FM, εφημερίδα Real News, εφημερίδα Αληθινές Ειδήσεις, enikos.gr) του Νίκου Χατζηνικολάου και άλλες φορές ζητείται ενώ άλλες ουσιαστικά επιβάλλεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο περασμένος δεκαπενταύγουστος κατά τον οποίο το προσωπικό απλώς ενημερώθηκε μέσω email για μια τρίτη μείωση στις αποδοχές του κατά 10%.

Με την ίδια μέθοδο, ο 
Real Group άνοιξε τη νέα, καθημερινή εφημερίδα Αληθινές Ειδήσεις με μηδενικό εργατικό κόστος, καθώς την “τρέχουν” οι υπάρχοντες εργαζόμενοι από τα εβδομαδιαία φύλλα ενώ όσοι δεν δέχτηκαν να δουλέψουν αναγκαστικά και δωρεάν και εκεί αποχώρησαν… ησύχως.

Ίσως οι εργαζόμενοι θα πρέπει να εξετάσουν ξανά τη στάση τους με δεδομένο ότι και που βάζουν αυτή την έρμη την πλάτη, συνεχώς λυγίζουν μόνο οι ίδιοι και φως στο τούνελ της αποπληρωμής των μισθών δεν φαίνεται. Φυσικά για όλα αυτά που γίνονται εκεί σπανίως θα ακούσετε ή θα πληροφορηθείτε κάτι από άλλα ΜΜΕ ή τον ίδιο τον λαλίστατο κατά τα άλλα Νίκο Χατζηνικολάου…».

Του Γ. Γ.

Μεγάλο ταράκουλο πρέπει να έχει πάθει όλο το αστικό υπηρετικό προσωπικό των αστών βλέποντας τον τρόπο που υποδέχτηκε ο κόσμος το σκάσιμο της στρακαστρούκας στα χέρια του Παπαδήμου.
Αυτό πρέπει να συμπεράνουμε ακούγοντας τις δημοσιογραφικές ντουντούκες του - οι οποίες πιάνουν στον αέρα τις επιθυμίες των αφεντικών τους- και οι όπως φαίνεται πρέπει να έχουν χάσει εντελώς την ψυχραιμία τους αιφνιδιαζόμενοι από τις αντιδράσεις του κόσμου που δέχτηκε με αδιαφορία, αν όχι με χαμόγελα τον ψιλοτραυματισμό του πρώην πρωθυπουργού.

Κάποιοι απ’ αυτούς ξεπέρασαν εντελώς το μέτρο - όπως ο Ευαγγελάτος που παρομοίασε το τρομοκρατικό χτύπημα στο Μάντσεστερ με την επίθεση στον Παπαδήμο και ο Πορτοσάλτε με βρήκε ομοιότητες με την ενέργεια της δολοφονίας Καποδίστρια- γι’ αυτό και έγιναν καταγέλαστοι από τους χρήστες του διαδικτύου.

Αυτός πάντως που έδωσε ρεσιτάλ όλες αυτές τις μέρες είναι η ενσάρκωση της βλακείας και της αγραμματοσύνης, που ονομάζεται Κωνσταντίνος Μπογδάνος.
Και τι δεν ακούσαμε απ’ τα χείλη του αυτές τις μέρες! Και δεν μιλάμε απλώς ότι μας είπε το γνωστό ανέκδοτο με το μπουζούκι και τον μπάτσο, σε δική του απόδοση:
«Αν βάλεις Παπαδήμος ίσον προδότης, προδότης ίσον κρεμάλα, σημαίνει ίσον Παπαδήμος ίσον κρεμάλα. Οποιος έχει χρησιμοποιήσει το "ο Παπαδήμος είναι προδότης" και έχει χρησιμοποιήσει και το "τους προδότες τους κρεμάν" ή "κρεμάλα στους προδότες", έχει οπλίσει το χέρι εκείνων που χτες σκέφτηκαν "και τι έγινε; Θα γουστάρουν κι όλας", όπως φάνηκε από τους μισούς χρήστες του ελληνικού τουίτερ και του ελληνικού φέιμπουκ». (Που τους βρήκε τους μισούς χρήστες του διαδικτύου να αποδοκιμάζουν την ενέργεια που είχε στόχο τον πρώην πρωθυπουργό; Εμείς μόνο κάτι κραγμένους τύπους, του φυράματος του συναντήσαμε μόνο).

Αναφερόμαστε κύρια στην συγχορδία που έκανε μαζί με τον ομόσταβλο του, Γιάννη Πιτταρά (είναι ο δημοσιοκάφρος που σύμφωνα με δημοσιεύματα φιλοδοξεί να πολιτευτεί με την Ν.Δ) και ζητούσαν να ποινικοποιηθεί ο διάλογος -πράγμα φυσικά αδύνατο- στο διαδίκτυο.
Δείχνει όμως την «λογική» που κουβαλούν τα τσιράκια του Αλαφούζου.


Στην ίδια ρότα και η φυλλάδα του Βαγγέλη Μαρινάκη «Ελευθερία του τύπου» η οποία ανακαλύπτει «άκρως επικίνδυνο διχασμό, για την δολοφονική επίθεση κατά του Παπαδήμου» και διαπιστώνει πρωτοσέλιδα «Εκρήξεις παράνοιας στα social media υπέρ της τρομοκρατίας».(Αρχική φωτογραφία).

Το έχουμε ξαναγράψει. Αυτό που πραγματικά τρομοκρατεί τους αστούς και τους κολαούζους τους, είναι ότι για πρώτη φορά, τις τελευταίες δεκαετίες, στην συνείδηση μεγάλου μέρους του κόσμου η στοχευμένη βία οργανώσεων ένοπλης πάλης δείχνει να είναι νομιμοποιημένη.
Κι' όλοι μπορεί να υποθέσουμε τι σημαίνει αυτό και για την ψυχολογία των μελών των οργανώσεων ένοπλης μειοψηφικής βίας, αλλά και για τους κρατικούς μηχανισμούς που βλέπουν πια κάθε προσπάθεια δημιουργίας κλίματος τρομοϋστερίας να πέφτει στο κενό.

Είναι και ένα άλλο στοιχείο που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση βλέπουμε μια πολιτική οργάνωση με το πρόσημο της αναρχίας και με κύριο χαρακτηριστικό δράσης της την μη αποδοχή της αστικής νομιμότητας να μαζικοποιείται τόσο πολύ και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μιλάμε για τον «Ρουβίκωνα» φυσικά.

Πριν πάμε να ρίξουμε μια ματιά τι λένε οι χρήστες του διαδικτύου για την ψιλοπεριπέτεια που πέρασε ο Παπαδήμος ας θυμηθούμε απόσπασμα περασμένης ανάρτησής μας:


Καμιά εκτίμηση δεν έχουμε στον Μάκη Κουρή και στην βδομαδιάτικη φυλλάδα του «Το Παρόν». Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν του αναγνωρίζουμε ότι κάποιες φορές δεν έχει πρόβλημα να γράψει τα πράγματα όπως είναι και να προβεί σε αποκαλύψεις.
Όπως το συγκεκριμένο σημερινό του δημοσίευμα που αναφέρει ότι ο Παπαδήμος πλήρωσε 511 ευρώ φόρο για αποδοχές 2.238.484 ευρώ!

«Για τους .. σωτήρες μας, τις περιλάλητες προσωπικότητες που θέλουν, δια διορισμού, όχι με την ψήφο του λαού να μας κυβερνήσουν, δεν ισχύει ό,τι οι νόμοι προβλέπουν για τους κοινούς θνητούς, τον λαουτζίκο, τον φτωχοσυνταξιούχο, τον περιπτερά, εκείνον που έχει ένα ψιλικατζίδικο. Για τους κυρίους αυτούς δεν υπάρχουν φόροι ούτε περικοπές ούτε μειώσεις ούτε απολύσεις ούτε ανεργία, φτώχεια και πείνα. Ο διορισμένος πρωθυπουργός μας, που την άλλη Κυριακή λήγει η θητεία του ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Ο,τι βγάζει ο Κ. Παπαδήμος είναι όλα αφορολόγητα», γράφει ανάμεσα στα άλλα.

Ας πάρουμε και μια ακόμα γεύση (η πρώτη είναι εδώ) για τις αντιδράσεις των χρηστών του διαδικτύου όταν έγινε γνωστή η έκρηξη της στρακαστρούκας στα χέρια του δοτού πρώην πρωθυπουργού:










πηγή

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
  
   Σε άλλες εποχές, στην Πατρίδα μας όπου σήμερα κατοικούν 11 εκατομμύρια ανδρών, γυναικών και παιδιών (Έλληνες και… αλλοδαποί) αλλά παραμένει άγνωστος ο αριθμός των… φιλελλήνων, οι ρόλοι ήταν ευκόλως διακριτοί καθώς η Νομοθετική εξουσία νομοθετούσε, η Εκτελεστική εφάρμοζε, η Δικαστική ήλεγχε και ο ΤΥΠΟΣ μέσω των ΡΕΠΟΡΤΕΡ κάθε φορά που εντόπιζε πρόβλημα, απεκάλυπτε πτυχές και ιδιαιτερότητες που θα έμεναν κρυμμένες επιτήδεια, ξεσκέπαζε πρωταγωνιστές και λεπτομέρειες ανατριχιαστικές ή… γαργαλιστικές δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό υλικό για στοχασμό, σχολιασμό και μαθησιακές εμπειρίες!…
     Όμως ο κόσμος άλλαξε, αλλάξανε οι καιροί, είναι ΟΛΑ ψέματα και ας φαίνονται για… αλήθεια!
     Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια ΔΕΝ διαβάζουμε, κοιτάμε ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ η οποία δεν προσπερνά, αλλά μένει στην  επιδερμίδα στην οποία έμειναν και όσοι πριν μερικά χρόνια «θεωρούσαμε ανόητες και εφήμερες» τις επιδράσεις του BIG BROTHER, του μπαρ, της ΦΑΡΜΑΣ…
     Τότε λίγοι είχαμε αναλάβει την ΕΥΘΥΝΗ που οφείλουμε να έχουμε οι  «Αντικειμενικοί» επιστήμονες της συμπεριφοράς απέναντι στην κοινή γνώμη …
     Δεν μπορεί να αποτελέσει ξεπερασμένη ηθικολογία ούτε όμως και να βαπτισθεί ως  οπισθοδρομική  η θέση ότι ως ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και μέλη της κοινωνίας στην οποία ζούμε και λειτουργούμε οφείλουμε να έρθουμε αρωγοί στην τηλεοπτική κοινή γνώμη που μάταια αναζητά ένα σημείο αναφοράς για να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές…
     Τουτέστιν, ότι προφανώς, έστω σε επίπεδο αντιγραφής, κάποιοι τηλεοπτικοί παραγωγοί έχουν εμπλέξει και το ελληνικό τηλεοπτικό φιλοθεάμων κοινό σε διαδικασία σύγχρονου Μιθριδατισμού!
     Καθότι το πρόβλημα με τις κάμερες που εισέβαλαν βάναυσα, βίαια και αδηφάγα στον προσωπικό μας χώρο εξαγοράζοντας την χυδαιότητα με το τίμημα της αναγνώρισης, της καθιέρωσης και της εισπρακτικής μας δυναμικής είναι ότι στο στυλ του αρχαίου μυθικού ηγεμόνα Μιθριδάτη μας οδηγούν σε ολοένα και δελεαστικότερες, ολοένα και περισσότερο καταστάσεις απαξίωσης.
     Είναι αλήθεια επιστημονικά δεδομένη ότι τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα δεν μπορεί να αναλυθούν, να αξιολογηθούν ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη επειδή η απαιτούμενη αντικειμενικότητα που θεμελιώνεται στην πλήρη  αποστασιοποίηση από αυτά δεν είναι φοβερά δύσκολη αλλά σχεδόν ακατόρθωτη να την  επιτύχει ακόμη και ο πλέον έμπειρος και αντικειμενικός ερευνητής. Ζούμε τέτοια φαινόμενα στα ελληνικά  ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα εδώ και μερικά χρόνια.  Όσο αρνητικό και εάν ακουσθεί αυτό, τα πράγματα στο ελληνικό τηλεοπτικό πεδίο είναι ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ!
     Καταθέτω σήμερα τον προβληματισμό γιατί αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να ειπωθούν με το όνομά τους. Εάν, όμως, δεν είστε έτοιμοι να δείτε το πραγματικό πρόσωπο της ελληνικής τηλεοπτικής πραγματικότητας διαπερνώντας την επιδερμική γοητεία της, μην συνεχίζετε, ΣΤΟΠ, σταματήστε την ανάγνωση του κειμένου μου εδώ!
     Εάν έχετε την τάση να υποβαθμίζετε τη δύναμη της τηλεόρασης, της τηλεοπτικής εικόνας ως παιδαγωγικού εργαλείου «διαμόρφωσης της κοινής γνώμης», σας ικετεύω, ΣΤΟΠ μη συνεχίζεται να διαβάζετε το κείμενό μου, διακόψτε εδώ!  
     Και τελικά, εάν νομίζετε ότι επειδή είμαι από τα πρόσωπα που συχνά  φιλοξενούσαν τα τηλεοπτικά παράθυρα και τα ραδιοφωνικά μπαλκόνια ΔΕΝ έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κρίνω καλόπιστα αλλά και πολύ αυστηρά το ελληνικό ραδιοτηλεοπτικό πεδίο, κάντε μου μία προσωπική χάρη, μη συνεχίσετε το διάβασμα, ΣΤΟΠ εδώ! 
     Θυμίζω σε αυτούς που το ξέχασαν και πληροφορώ όσους δεν το συνειδητοποίησαν ότι ΑΠΕΧΩ από τα ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα εδώ και 5 Χρόνια..
    Όλοι εμείς που ασχολούμεθα με τις επιστήμες της συμπεριφοράς και μαζί μας κατά κύριο λόγο όσοι θεραπεύουμε την ειδικότητα της επικοινωνιολογίας χρειάζεται να αποδώσουμε ΟΡΘΑ για την επιμόρφωση του κοινού την εκπληκτική δύναμη της σύγχρονης τηλεόρασης στην άσκηση όχι  της συνειδητής αλλά κυρίως της υποδόριας, της υποσυνείδητης  επίδρασής της στην καθιέρωση προτύπων συμπεριφοράς προς μίμηση και ταύτιση για  τα παιδιά που στέκονται ευάλωτα και εύπλαστα μπροστά στους δέκτες και για μας τους μεγάλους που έχουμε σχεδόν συστηματικά οδηγηθεί στην αποδοχή της ψεύτικης «εικονικής πραγματικότητας» με την αποκρυστάλλωση μιας πολύ στρεβλής αντίληψης της… πραγματικότητας!
     Για τις υπερβολές στην παντοδύναμη τηλεόραση σε ΟΛΕΣ τις χώρες έχει συσταθεί η αρμόδια ελεγκτική αρχή για να τις ανακόπτει και να προστατεύει το τηλεοπτικό κοινό και τις ευπαθείς ομάδες. Τέτοια ΑΡΧΗ είναι στην Ελλάδα το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο…
     Όσο θυμάστε και θυμάμαι ΠΟΤΕ επενέβη το ΕΣΡ με τέτοιον τρόπο ώστε να αποκαταστήσει βλάβες και προσβολές τιμωρώντας παραδειγματικά τους παραβάτες και επιτυγχάνοντας έτσι την αποτροπή μελλοντικών παραπτωμάτων;
     Στη μεταπολεμική περίοδο και με απίστευτα υψηλούς ρυθμούς στις τελευταίες δύο δεκαετίες από τα τρία επικοινωνιακά μέσα μεταφοράς μηνυμάτων, τον Τύπο, το Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση η τελευταία έχει πάρει την αδιαμφισβήτητη πρωτιά και μέσα από αυτήν περνούν και σε συνειδητό αλλά και σε υποσυνείδητο επίπεδο μηνύματα που καθιερώνουν εταιρίες και προϊόντα, που προάγουν αντιλήψεις και διαμορφώνουν απόψεις που καθιερώνουν στην κοινή γνώμη ως αναγνωρίσιμα πρόσωπα τα οποία στη συνέχεια και διεκδικούν και επιτυγχάνουν την εκλογή τους στα ύψιστα αξιώματα – όχι μόνο στην Ελλάδα μας – αλλά και σε κάθε δημοκρατική κοινωνία από το επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού μέχρι και εκείνο των Εθνικών Αντιπροσωπειών ως Βουλευτές και γερουσιαστές.  
     Η ουσία το περιεχόμενο και ο «λόγος» όχι μόνο στην ελληνική αλλά στην παγκοσμιοποιημένη «τηλεοπτική δημοκρατία» δίνουν τη θέση τους στο περίβλημα, στο επιδερμικό, στην εικόνα.
     Ίσως άλλοι λαοί να μην νοιάζονται για αυτές τις μεταλλάξεις, αλλά εμάς εδώ στην χώρα-κοιτίδα του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της λογικής δεν θα έπρεπε να μας… πειράζει όταν διαπιστώνουμε τη διάβρωση της δημοκρατίας από το  σύγχρονο ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ την ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ που λέγεται τηλεόραση;
     Πριν μερικές δεκαετίες στην Αμερική «ψαχνόμασταν» επιστήμονες, καλλιτέχνες και διανοούμενοι όλων των μεγεθών διαπιστώνοντας ότι τις επιλογές σε «πιλοτικά επεισόδια» για τα τηλεοπτικά σήριαλ που θα έβλεπε ΟΛΗ η ΑΜΕΡΙΚΗ στην επόμενη σεζόν ΔΕΝ τις έκαναν κάτοικοι γνωστών κοσμοπολίτικων κέντρων όπως η Νέα Υόρκη,  Βοστόνη, Σικάγο ή Σαν Φρανσίσκο αλλά κάποιων κωμοπόλεων του Κάνσας ή της Μινεσότα  ( όπου τα  στατιστικά κατέγραφαν… βούβαλοι 18,000, αγελάδες 108,000, αιγοπρόβατα 208,000, και κάτοικοι 8,000 εκ των οποίων οι 800 απόφοιτοι… Λυκείου!)
     Η τηλεόραση ως το Μέσο Επικοινωνίας που έχει αναδείξει τα ΜΜΕ ως «πρώτη εξουσία» με τη βοήθεια ψυχολογικών τεχνικών και ανεπίτρεπτης χρήσης στρατηγικών προπαγάνδας, ανελέητα και μεθοδικά μας αποβλακώνει!..
     Την ώρα που εκατομμύρια Ελλήνων βυθίζονται στην φτώχεια με ανεργία, μειωμένους μισθούς, μειωμένες συντάξεις ενώ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ σε τιμές ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ Εθνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές κοιτάμε… SURVIVOR!!!
     Νεολαίοι δέρνονται στα γήπεδα, λιάζονται στις καφετέριες, ΔΕΝ διαδηλώνουν για  άνεργους γονείς… κοιτάνε SURVIVOR
     Αντιλαμβάνεστε πως μας… «καθοδηγεί» η TV;