Articles by "slider1"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα slider1. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 1

Ένας θησαυρός εκατοντάδων χρυσών και αργυρών νομισμάτων που χρονολογούνται στη βικτωριανή εποχή ανακαλύφθηκε από έναν χορδιστή κάτω από τα πλήκτρα ενός όρθιου πιάνου, το οποίο έγινε πρόσφατα δωρεά σε σχολείο, ενώ μυστήριο πλανάται όσον αφορά τους πρώτους του ιδιοκτήτες.

Σύμφωνα με το Βρετανικό Μουσείο, που είναι αρμόδιο να εκτιμήσει τον θησαυρό, η ανακάλυψη έγινε τον περασμένο Νοέμβριο, όταν ο Μάρτιν Ρίκχαουζ, 61 ετών, κλήθηκε να κουρδίσει ένα πιάνο ηλικίας 110 ετών που δόθηκε στο γυμνάσιο του Μπίσοπς Κασλ, στην κεντροδυτική Αγγλία.

Ο Ρίκχαουζ έβρισκε τα πλήκτρα κάπως βαριά και ψάχνοντας κάτω από το κλαβιέ ανακάλυψε περίπου 10 υφασμάτινα πακετάκια, ραμμένα επιμελώς, και ένα δερμάτινο πορτοφόλι που αποδείχτηκε ότι περιείχαν 900 χρυσά και αργυρά νομίσματα.

Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, η αξία της ανακάλυψης κυμαίνεται μεταξύ 300.000 και 500.000 στερλινών (330.000 και 550.000 ευρώ).

Τα νομίσματα, που κόπηκαν μεταξύ 1847 και 1915, είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός αυτού του είδους που έχει ανακαλυφθεί στη χώρα, σύμφωνα με το Μουσείο.

Πρέπει να φυλάχθηκαν μέσα στο πιάνο το νωρίτερο στα τέλη της δεκαετίας του 1920, όπως δηλώνει ένα διαφημιστικό χαρτί της εταιρείας Shredded Wheat, με το οποίο είχε τυλιχθεί το ένα πακέτο, ίσως σε αντίδραση στη Μεγάλη Ύφεση ή και στις εξελίξεις που οδήγησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όλες οι προσπάθειες για να βρεθούν οι αρχικοί ιδιοκτήτες του πιάνου απέβησαν άκαρπες. Ο θησαυρός ανήκει τώρα στο Στέμμα, το οποίο θα ανταμείψει τον σημερινό ιδιοκτήτη και αυτόν που ανακάλυψε τον θησαυρό, αφού τον εκτιμήσει.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Τουλάχιστον 11 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στο Καράκας κατά τη διάρκεια των ταραχών που ξέσπασαν τη νύχτα της Πέμπτης προς Παρασκευή, ανακοίνωσε η εισαγγελία της Βενεζουέλας, με αποτέλεσμα να αυξηθεί στους 20 ο αριθμός των νεκρών στο κύμα διαδηλώσεων που ξεκίνησαν πριν από 3 εβδομάδες, στις αρχές Απριλίου, εναντίον του προέδρου Νικολάς Μαδούρο.

Σε ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε, η εισαγγελία γνωστοποίησε «τον θάνατο 11 ανθρώπων», ορισμένων εξ αυτών από ηλεκτροπληξία, ενώ άλλοι σκοτώθηκαν από σφαίρες.

Στην ίδια ανακοίνωση συμπληρώνεται ότι επίσης 6 άνθρωποι τραυματίστηκαν «κατά τη διάρκεια των βίαιων επεισοδίων που εκτυλίχθηκαν» στη συνοικία Ελ Βάγιε, στο νοτιοδυτικό τμήμα της πρωτεύουσας της Βενεζουέλας.

Σύμφωνα με έναν πυροσβέστη, ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους από ηλεκτροπληξία ανέρχεται σε 8. Το περιστατικό συνέβη όταν μια ομάδα προσώπων εισέβαλε σε ένα αρτοποιείο με στόχο να το λεηλατήσει, στη συνοικία Ελ Βάγιε, σύμφωνα με τον πυροσβέστη, που δεν θέλησε να κατονομαστεί.

Άλλοι εννέα άνθρωποι σκοτώθηκαν στις ταραχές που ξέσπασαν στο περιθώριο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, όπου οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας.

«Χθες γύρω στις 9 ή το 10 το βράδυ τοπική ώρα η κατάσταση επιδεινώθηκε ανησυχητικά, μια ομάδα ανθρώπων που ήταν οπλισμένοι ήρθαν... και άρχισαν τις λεηλασίες» δήλωσε ο Χάνε Μουσταφά, ιδιοκτήτης ενός μικρού σούπερ μάρκετ στο Ελ Βάγιε.

«Η κατάσταση ασφαλείας δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Χάσαμε τα πάντα εδώ» συμπλήρωσε ο ίδιος.

Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης υπόσχονται να συνεχίσουν τις διαδηλώσεις αξιώνοντας η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο να προκηρύξει νομαρχιακές εκλογές, μια διαδικασία που έχει καθυστερήσει από τον περασμένο χρόνο, να αποφυλακίσει σχεδόν 100 ακτιβιστές της αντιπολίτευσης και να σεβαστεί την αυτονομία του Κογκρέσου, όπου ηγείται η αντιπολίτευση.

Aπηύθυναν κάλεσμα στους διαδηλωτές να βγουν στους δρόμους των κοινοτήτων σε ολόκληρη την χώρα, αλλά και για αύριο Σάββατο να πραγματοποιήσουν μια «σιωπηρή» πορεία διαμαρτυρίας στο Καράκας για να αποτίσουν φόρο τιμής σε όσους σκοτώθηκαν στις ταραχές. Επιπλέον, για τη Δευτέρα η αντιπολίτευση κάλεσε τους διαδηλωτές να πραγματοποιήσουν μια «καθιστική» διαμαρτυρία και να αποκλείσουν τους κεντρικούς δρόμους της Βενεζουέλας.

Η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο προς το παρόν αντιστέκεται στις πιέσεις που ασκούνται από τις σοβαρότερες διαδηλώσεις εδώ και τρία χρόνια. Οι ηγέτες του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος περιγράφουν τους διαδηλωτές ως βίαιους τραμπούκους που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία και διαταράσσουν τη δημόσια τάξη με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης έχοντας τη στήριξη της Ουάσιγκτον.

«Αυτή η πληγωμένη και αποτυχημένη αντιπολίτευση επιδιώκει να προκαλέσει το χάος σε περιοχές κλειδιά της πόλης και να πείσει τον κόσμο ότι βρισκόμαστε σε κάποιου είδους εμφύλιο, το ίδιο θεατρικό έργο που παίχτηκε στη Συρία, τη Λιβύη και το Ιράκ» επισήμανε ο εκπρόσωπος τύπου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Φρέντι Μπερνάλ σε ένα μήνυμα που μεταδόθηκε στο Διαδίκτυο στη 1.00 το πρωί τοπική ώρα.

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η ιστορική άγνοια αποτελεί λίπασμα για την πολιτική αφασία. Ο φασισμός γίνεται «ελκυστικός» έτσι: Πατώντας πάντα στο έδαφος της αφασίας και της άγνοιας.
Το κράτος μας με τους θύλακες της αέναης και μηδέποτε συντελούμενης «αποχουντοποίησης», συμπεριλαμβανομένης μερίδας της «τέταρτης εξουσίας» που υπηρετεί τον βούρκο, έχει κάθε λόγο να καλλιεργεί την αφασία και την άγνοια, ώστε έτσι να κρατά πάντα ζεστό τον κόρφο που επωάζει τα «φίδια» του.
Πάνω σε αυτό το έδαφος, της καλλιεργούμενης άγνοιας και της αφασίας, της ιστορικής παραχάραξης και της μαζικού τύπου πολιτικής λοβοτομής, αναπτύσσονται σήμερα (…) οι γνωστές θεωρίες για το «πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα επί χούντας»…
***
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει χούντα – στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον κόσμο – που να μην είναι κυλισμένη στο αίμα της τρομοκρατίας, των δολοφονιών, στην αγριότητα των ανά τον κόσμο «ΕΑΤ – ΕΣΑ», στην ταξική βαρβαρότητα και στο βούρκο της διαφθοράς.
Όσον αφορά στο τελευταίο, στο ζήτημα της διαφθοράς, της βρωμιάς και της δυσωδίας, με τους «ημέτερους» συνταγματάρχες είχαμε εκείνη ακριβώς τη διαφθορά και εκείνη την «τιμιότητα» που άρμοζε στη γελοιότητά τους:
  • Ήταν τόσο γελοίοι όσο και οι κομπίνες τους στην υπόθεση με τα «κρέατα του Μπαλόπουλου».Ήταν τόσο αντιφαυλοκράτες όσο και οι «τακτοποιήσεις» των γαμπρών του Παττακού, των αδερφών του Παπαδόπουλου και των ίδιων των πραξικοπηματιών που «νομοθέτησαν» τον… διπλασιασμό των μισθών τους
Σημειώστε: Μια από τις πρώτες πράξεις των χουνταίων ήταν να δώσουν αυξήσεις στον… εαυτό τους. Με τον Αναγκαστικό Νόμο 5/1967, οι «Παπαδόπουλοι» φρόντισαν να υπερδιπλασιάσουν τον μισθό του πρωθυπουργού από τις 23.600 στις 45.000 δραχμές και των υπουργών και υφυπουργών από τις 22.400 στις 35.000 δραχμές. Αυτοί ήταν που κατέβασαν τα τανκς για να σώσουν την Ελλάδα από την «φαυλοκρατία»…
  • Ήταν τόσο «τίμιοι» και αντικομφορμιστές όσο και οι τρεις βίλες του Παπαδόπουλου: Μια στο Ψυχικό, μία την Πάρνηθα και μια Τρίτη το Λαγονήσι (η τελευταία ήταν προσφορά του Ωνάση).
  • Ήταν τόσο «πατριώτες» που – εκτός του μέγιστου εγκλήματος κατά της Κύπρου – το βοούν και οι ληστρικές συμβάσεις με «Litton», «Μακντόναλντ», «Τομ Πάππας» και «Ζήμενς» – πάντα η… «Ζήμενς».
  • Ήταν τόσο θεομπαίχτες που έφτασαν να βουτάνε λεφτά ακόμα και από το… παγκάρι! Γνωστή η ιστορία με την ανέγερση του «θαυματουργού» (καθότι… αόρατος) Ναού του Σωτήρως. Μόνο από εκεί, από έναν προϋπολογισμό ύψους 450 εκατομμυρίων, φαγώθηκαν τα 400…).
***
Εντούτοις, στο σημερινό σημείωμα θα εστιάσουμε ειδικότερα σε ένα μόνο από τα «καλά» της δικτατορίας, όπως το διακινούν τα φασιστοειδή: Σ’ αυτό το τόσο γελοίο όσο και «προσφιλές» τροπάρι περί του δήθεν «οικονομικού θαύματος» της χούντας των συνταγματαρχών.
1ο) Το δημόσιο χρέος από 32 δισ. δραχμές το 1966 εκτινάχτηκε στα 87,5 δισεκατομμύρια δραχμές τον Ιανουάριο του 1973 ενώ το 1974 απογειώθηκε στα 114 δισ. δραχμές. Δηλαδή ήταν τέτοιο το έγκλημα που συντελέστηκε στην ελληνική οικονομία επί χούντας ώστε το δημόσιο χρέος υπερτριπλασιάστηκε! Το επίτευγμα της χούντας ήταν τέτοιο που δεν μπορούσε να κρυφτεί ούτε επί των ημερών της. Στο «Βήµα» της 20/10/1973, καταγράφεται ότι στην εξαετία της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε όσο δεν είχε αυξηθεί από την γέννηση του ελληνικού κράτους το 1821! Σε έξι χρόνια οι χουντικοί έκαναν το χρέος 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε αυξηθεί σε διάστηµα 145 χρόνων!
2ο) Το εμπορικό έλλειμμα το 1973 έγινε τέσσερις και πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό του 1968. Παρά τη λογοκρισία που ασκείτο στον Τύπο, ήταν τέτοια η κατρακύλα που δεν κρυβόταν με τίποτα: «Η δεύτερη µεγάλη θυσία της ελληνικής οικονοµίας κατά την περίοδο αυτήν (έγραφε το «Βήμα» στο ίδιο άρθρο) υπήρξε η θεαµατική διόγκωση του εµπορικού ισοζυγίου. Το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή περίπου θα τετραπλασιασθεί»…
3ο) Στην Ελλάδα, που 1961-71 είχε το χαμηλότερο ποσοστό πληθωρισμού μεταξύ όλων των χωρών του ΟΟΣΑ (2,2%), ο δείκτης καταναλωτικών τιμών αυξήθηκε κατά 15,3% από το 1972 έως το 1973 και κατά 37,8% από τον Απρίλη του 1973 μέχρι τον Απρίλη του επόμενου έτους, και μάλιστα σε τομείς όπως τα είδη πρώτης ανάγκης και η υγεία. Το 1973 το ποσοστό του πληθωρισμού είχε επιφέρει μειώσεις των πραγματικών μισθών κατά 4%. Με δυο λόγια επί χούντας οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι. Πράγμα που επίσης δεν κρυβόταν με τίποτα. Ο Τύπος έγραφε (στο ίδιο): «Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονοµίας περιορίστηκε. Τα συµπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σηµειωθεί ένταση στην ανισοκατανοµή µε την αύξηση της µερίδας των κερδών έναντι της µερίδας των µισθών στο εθνικό εισόδηµα. Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής».
4ο) Το ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση στο σύνολο των γενικών κρατικών δαπανών μειώθηκε από 11,6% σε 10%, όταν οι δαπάνες για την «άμυνα» και «δημόσια ασφάλεια» του αστυνομοκρατικού καθεστώτος μέσα σε μια πενταετία σχεδόν διπλασιάστηκαν.
5ο) Οι προσωπικές καταθέσεις μειώθηκαν ως αποτέλεσμα της οικονομικής δυσχέρειας των λαϊκών στρωμάτων από 34,2 δισεκατομμύρια δραχμές το 1972 σε 19,6 δισεκατομμύρια δραχμές το 1973.
6ο) Στον αγροτικό τομέα, όπου απασχολείτο το 44% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, αντί της πενταετούς πρόβλεψης του καθεστώτος για ανάπτυξη 5,2%, η αγροτική οικονομία αναπτύχθηκε κατά μόλις 1,8% στην περίοδο 1967 – 1974, σε αντίθεση με το 4,2% κατά την περίοδο 1963 – 1966. Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των εξαγωγών το 1968 στο 48% το 1972. Το αποτέλεσμα ήταν το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα να πέσει από το 55% στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος.
7ο) Οι φόροι που επιβάρυναν τα λαϊκά στρώματα ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος τα οποία αυξάνονταν σταθερά: Τα φορολογικά έσοδα από 27,4% του ΑΕΠ το 1966, επί συνταγματαρχών και μέχρι το 1972 αυξήθηκαν στο 29,2%. Αυτά για τα λαϊκά στρώματα. Από την άλλη:
  • Οι φόροι επί των επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 10,9% την περίοδο 1972 – 73.
  • Η φορολογική «μεταρρύθμιση» του 1968 μετέφερε το φορολογικό φορτίο στους ώμους της εργατικής τάξης με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουτοκράτες να απολαμβάνουν μεγαλύτερα φορολογικά προνόμια. Συνέπεια: Οι φοροαπαλλαγές 464 μεγάλων επιχειρήσεων το 1971 ήταν κατά τρεις φορές υψηλότερες από τους φόρους που οι ίδιες εταιρείες είχαν καταβάλει!
  • Τα φορολογικά έσοδα από τις ναυτιλιακές εταιρείες μειώθηκαν από 109 εκατομμύρια δραχμές το 1968 σε 29 εκατομμύρια το 1972 (μείωση 73%!), περίοδος κατά την οποία ο ελληνικός στόλος αυξήθηκε κατά 16,7 εκατομμύρια τόνους.
8ο) Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά οχτώ φορές, μεταξύ του 1967 και 1972. Το ισοζύγιο πληρωμών από μέσο πλεόνασμα 14,6 εκατ. δολαρίων την περίοδο 1960 – 66, εμφάνισε μέσο έλλειμμα την περίοδο 1967-73 ύψους 117 εκατομμυρίων δολαρίων.
9ο) Οσο για την «ανάπτυξη» που σημειώθηκε επί συνταγματαρχών, το άρθρο του οικονομολόγου Αδαμάντιου Πεπελάση στις 2/8/1974, είναι αποκαλυπτικό και για το χαρακτήρα της «ανάπτυξης» και για το ξεπούληµα της Ελλάδας στο ξένο κεφάλαιο. Γράφει:
«Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η µεγάλη µάζα δηλαδή επωµίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήµατα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και συγκυριακών µέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονοµίας σε σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12 µηνών ήταν εξοντωτικά για τα µικρά εισοδήµατα. Η άνοδος των τιµών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάµηνο του 1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδηµάτων ενώ το αγροτικό εισόδηµα άρχισε να συρρικνώνεται σηµαντικά. Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις µειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγµατικά το µισό περίπου της προηγούµενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόµοια».
***
Από τη μια, λοιπόν, χούντα σήμαινε φορολογικά και κάθε λογής προνόμια σε ντόπια και ξένα μονοπώλια, χαριστικές πράξεις στους φιλικά προσκείμενους στη χούντα Ωνάσηδες και Τομ Πάπες, φτηνό και φιμωμένο εργατικό δυναμικό, απαλλαγές από δασμούς και πακτωλός επιχορηγήσεων («νόμοι» 89/1967 και 378/1968) σε εργολάβους, βιομήχανους, μεγαλεμπόρους, μεγαλοξενοδόχους, επιβολή 300 ειδικών μέτρων παροχής πλήρους ελευθερίας στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο να κερδοσποπεί χωρίς κανέναν έλεγχο.
Από την άλλη «ξεχαρβάλωμα» όλων των οικονομικών δεικτών, αποσάθρωση της εγχώριας παραγωγής, βάρη στο λαό και μια πλασματική «ανάπτυξη» που πίσω της έκρυβε αθρόες εισαγωγές, επιμήκυνση πιστώσεων και τεχνητή κυκλοφορία χρήματος, που προέκυπτε από αναγκαστικό δανεισμό κι άλλες τέτοιες υψηλού επιπέδου δημοσιονομικές αλχημείες.
Αυτό ήταν το οικονομικό… «θαύμα» του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Αυτά είναι και τα παραμύθια της Χαλιμάς από τους γεμπελίσκους επιγόνους τους και από τους «τακτοποιημένους» εκείνης της μαύρης για τον τόπο περιόδου.
*
– Τα παραπάνω στοιχεία είδαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας το 1975. Πηγή: Journal of the Hellenic Diaspora Vol 2 -1975-, Permanent URL:http://hdl.handle.net/10066/4929. Για αναλυτικότερη ενημέρωση στην επισκόπηση του Βασίλη Καρίφη, «Η ελληνική οικονομία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967 – 1974)», στο «greekjunda.blogspot.com».
– Κυκλοφορεί (εκδόσεις «Τόπος») ένα εξαιρετικό βιβλίο, μια σπουδαία μελέτη του φίλου και συναδέλφου δημοσιογράφου Διονύση Ελευθεράτου που διαλύει με στοιχεία και ντοκουμέντα όλες τις αλχημείες και τις αθλιότητες της προπαγάνδας γύρω από τα… «καλά» της απριλιανής χούντας. Τίτλος εύγλωττος: «Λαμόγια στο χακί». Διαβάστε το!

Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Με παραλλαγή του παραπάνω τίτλου, που προσθέτει την λέξη «οικονομική» πριν την εξαφάνιση, το οικονομικό δελτίο ZeroHedge αναδημοσιεύει από τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης τα ακόλουθα:

Οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν έχουν τα μέσα να συντηρήσουν περισσότερα από ένα παιδί και πολλοί διαλέγουν να μην κάνουν κανένα.
Ο γιατρός γονιμότητας Μηνάς Μαστρογιάννης δήλωσε στους Τάϊμς ότι ορισμένες γυναίκες αποφάσισαν να μη συλλάβουν και γονείς ενός παιδιού του ζητούν να καταστρέψει τα ακόλουθα έμβρυα.
Είπε: Μετά οκτώ χρόνια οικονομικής στασιμότητας, οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα όνειρά τους.
Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που υποφέρει από υπογεννητικότητα. Στην πραγματικότητα η τάση εξαπλώνεται στη περισσότερη Ευρώπη, με την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία να αναφέρουν επίσης επικίνδυνα χαμηλή γεννητικότητα.


  
Γιατί  συμβαίνει αυτό;
Η ανεργία εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα στην Ελλάδα. Τα ποσοστά είναι λίγο χαμηλότερα από το 2016, όταν ήταν23,9 %, αλλά ακόμη πολύ υψηλά, με 23,5%.
Η ανεργία έπληξε περισσότερο τις γυναίκες, με ποσοστά 27%, έναντι 20% των ανδρών.
(Σημ.μτφρ: Πρόκειται εξόφθαλμα για τα ποσοστά Γεωργίου, Μέρκελ, Τσίπρα)
Φορολογικές μειώσεις και επιδόματα σε πολυμελείς οικογένειες μειώθηκαν και η Ελλάδα βρίσκεται με τον χαμηλότερο στην Ε Ε  προϋπολογισμό επιδομάτων για την οικογένεια και το παιδί.


Εργαζόμενες γυναίκες.
Στο κορύφωμα της κρίσης γυναίκες ανέβαλαν την μητρότητα χάριν της απασχόλησης. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, ο βαθμός γονιμότητας έπεφτε, κάνοντας δυσκολότερη τη σύλληψη. Επίσης η ισότητα των φύλων ατόνησε και πολλές γυναίκες σε ηλικία μητρότητας συναντούσαν άρνηση πρόσληψης, ή υφίσταντο αναγκαστική αλλαγή του συμβολαίου τους σε προσωρινής απασχόλησης  με την έναρξη της εγκυμοσύνης.
Ποιες οι επιπτώσεις της υπογεννητικότητας;
΄Ενας από τους σημαντικότερα πληττόμενους τομείς είναι οι συντάξεις και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Επιπλέον, σύμφωνα με την Eurostat, τόσο χαμηλή γεννητικότητα   -κάτω του 2,1%- μπορεί να προκαλέσει δημογραφική καταστροφή.
Αυτό θα δώσει τη χαριστική βολή στις συντάξεις, καθώς λιγότεροι νέοι θα εργάζονται.

Μειωμένες συντάξεις για τους πρεσβύτες, που συνήθως φροντίζουν για τα παιδιά της οικογένειας, σημαίνει ότι οι γονείς θα έχουν να αντιμετωπίσουν και το οικονομικό πρόβλημα φροντίδας των παιδιών τους.
΄Ολες αυτές οι συνθήκες συνιστούν ένα συνθλιπτικό περιβάλλον για την απόκτηση παιδιών, δημιουργώνας ένα φαύλο κύκλο πτώσεως της γεννητικότητας.


Μετάφραση Μ.Σ.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Άμεσα μέτρα και συντονισμένη παρέμβαση για τις κλοπές μετασχηματιστών και καλωδίων αποφασίστηκαν σε ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στον Τρίλοφο με πρωτοβουλία του αν. Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτη Φάμελλου μετά από αίτημα των δήμων Θέρμης και Θερμαϊκού.


Στη σύσκεψη συμμετείχαν οι δήμαρχοι Θέρμης, Θεόδωρος Παπαδόπουλος και Θερμαϊκού Γιάννης Μαυρομάτης και στελέχη της αυτοδιοίκησης, οι αντιπεριφερειάρχες Βούλα Πατουλίδου και Φάνης Παπάς, ο αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΔΔΗΕ Χρήστος Σπίγγος με στελέχη του φορέα, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής ταξίαρχος Μιλτιάδης Πουρσανίδης, ο διευθυντής ασφάλειας Θεσσαλονίκης με άλλα στελέχη της αστυνομίας, οι πρόεδροι και μέλη των αγροτικών συνεταιρισμών της περιοχής.

Συγκεκριμένα, αποφασίστηκε η αντικατάσταση των κλεμμένων μετασχηματιστών μέσα σε σε δέκα ημέρες και οι τεχνικές τροποποιήσεις για την ενίσχυση της ασφάλειας τους, η δημιουργία online συστήματος με την τοποθέτηση αισθητήρων, έτσι ώστε να ειδοποιείται η αστυνομία την ώρα που γίνεται η κλοπή και να σπεύδει το συντομότερο δυνατόν στο σημείο καθώς και η ενίσχυση των περιπολιών της αστυνομίας ως μέτρο πρόληψης.
Επίσης, αποφασίστηκε να ενταθούν οι συντονισμένοι έλεγχοι των υπηρεσιών της περιφέρειας Κεντ. Μακεδονίας και της αστυνομίας σε μάντρες και επιχειρήσεις που εμπορεύονται και αποθηκεύουν μέταλλα ανακύκλωσης (σκραπ) αλλά και στα οδικά δίκτυα προς τα σύνορα προκειμένου να εντοπίζονται φορτία που μεταφέρουν τον χαλκό σε γειτονικές χώρες, ώστε να περιοριστούν οι παράνομες εξαγωγές.


“Για να λυθεί το πρόβλημα δεν είναι μόνο θέμα αστυνόμευσης αλλά και διαχείρισης δευτερογενών υλικών και προϊόντων. Το περιβαλλοντικό έγκλημα συνδέεται κατά 80% με το οικονομικό δήλωσε ο αν. Υπουργός Ενέργειας και Ανακύκλωσης, Σωκράτης Φάμελλος ανακοινώνοντας τη σύσταση και λειτουργία του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων για τις για τις επιχειρήσεις του χώρου προκειμένου να εντοπίζεται αν γίνονται παραλήπτες παράνομων προϊόντων υποκλοπής. Παράλληλα, τόνισε την πρόθεση και δέσμευση του υπουργείου για άμεση επίλυση του προβλήματος.

Ο Δήμαρχος Θέρμης δήλωσε ότι παρά τις πρωτοβουλίες και τα μέτρα που έχουν ληφθεί κατά καιρούς το πρόβλημα επιδεινώνεται. Ο δήμος Θέρμης ζήτησε αυτή τη σύσκεψη όχι μόνο για να αναδειχτεί το πρόβλημα, αλλά για να δοθούν λύσεις και να υπάρξουν δεσμεύσεις από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.” Παρόλο που δεν δηλώνει μεγάλη αισιοδοξία ο Θεόδωρος Παπαδόπουλος θεωρεί ότι οι συνθήκες θα καλυτερέψουν και τονίζει ότι ο δήμος θα σταθεί δίπλα στους αγρότες ακόμη και στο ενδεχόμενο μαζικών δικαστικών προσφυγών αν καταστραφούν καλλιέργειες από την αδυναμία άρδευσης στην περίπτωση μη αντικατάστασης συστημάτων από τη ΔΕΔΔΗΕ.

Ο Δήμαρχος Θερμαϊκού Γιάννης Μαυρομάτης ανέφερε ότι το κόστος των κλοπών σε περιοχή του δήμου Θερμαϊκού ανέρχεται σε 450.000ευρώ και ζήτησε σκληρότερη στάση από την πολιτεία με θέσπιση νόμων, ενίσχυση των ελέγχων από την αστυνομία αλλά και τη λήψη μέτρω από τη ΔΕΔΔΗΕ


Οι αγρότες από Θέρμη, Τρίλοφο, Σχολάρι, Πλαγιάρι, Ν. Ραιδεστό, Αγ. Παρασκευή, Μεσημέρι, Επανωμή και άλλες περιοχές της ανατολικής Θεσσαλονίκης δήλωσαν ότι το πρόβλημα υπάρχει, είναι γνωστό εδώ και χρόνια και ότι μέχρι σήμερα δεν έχει αντιμετωπιστεί τονίζοντας ότι κινδυνεύει η αγροτική παραγωγή και οι περιουσίες τους, Ανέφεραν ότι εξετάζουν να καταθέσουν μαζικές πρόσφυγες κατά της ΔΕΗ, προκειμένου να αποζημιωθούν για ζημιές που ήδη έχουν σημειωθεί στις παραγωγές τους.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Υπ' ατμόν είναι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, όχι για αυτό που νομίζεις, αλλά για αυτό που δεν φανταζόσουν πως θα συμβεί. Χάνει τη μάχη της διαπλοκής.
Όχι επειδή η διαπλοκή νίκησε την κυβέρνηση, αλλά επειδή ο Αλέξης Τσίπρας δεν φαίνεται να μπορεί πλέον να προστατέψει την κορυφή της διαπλεκόμενης πυραμίδας στην Ελλάδα.
Η δικαιοσύνη ακουμπά πλέον τις "ιερές αγελάδες" της διαπλοκής και αυτό είναι επιλογή της τρόικας και όχι της κυβέρνησης, η οποία από την αρχή επέλεξε τη δημιουργική ώσμωση με αυτήν.
Είναι η τρόικα που θα "εξυγιάνει" το αστικό καθεστώς στην Ελλάδα και όχι η κυβέρνηση και η βουλή. Δηλαδή, είναι η τρόικα που θα αναδιαρθρώσει τη διαπλοκή. Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, παρά τις κορώνες εναντίον της διαπλοκής, συνθηκολόγησε με ένα σημαντικό μέρος της, από το οποίο έλαβε έμμεση και σε πολλές περιπτώσεις άμεση υποστήριξη.
Θα την χάσει σε λίγο, στο βαθμό που φαίνεται ανήμπορη να προστατέψει τους ανθρώπους κλειδιά του καθεστώτος κορυφαίας διαπλοκής και διαφθοράς από διώξεις και πιθανές καταδίκες.
Στον βαθμό που η κυβέρνηση χάσει τον έλεγχο στην προστασία τουλάχιστον του πυρήνα της διαπλοκής θα πέσει επειδή θα κριθεί ανίκανη να προστατεύσει τον κεντρικό μύθο της διαπλοκής στην Ελλάδα και τους φορείς του. Θα πέσει καθώς δεν θα έχει πλέον έννοια η ανταλλαγή μεταξύ κυβέρνησης και κορυφαίων οικονομικών παραγόντων του εσωτερικού.
Οι σημαντικοί εσωτερικοί παράγοντες που λειτούργησαν ως ρυθμιστές και κόμβοι του πολιτικοοικονομικού καθεστώτος που πτώχευσε και στη συνέχεια εντάχθηκε - με γενική ανακούφιση της διαπλοκής - στον ατομικό μηχανισμό (πρόγραμμα της τρόικας) συντεταγμένης χρεοκοπίας με εσωτερική υποτίμηση, στον βαθμό που δεν πέτυχαν οι ίδιοι μια καλή συμφωνία με τους εξωτερικούς παράγοντες που προωθεί στην Ελλάδα η τρόικα, υφίστανται "κόφτη". Δηλαδή σταδιακό αποκλεισμό και "κούρεμα" βασικών παιχτών τους. Είδες ο "κόφτης" που δεν αφορά μόνον σε μισθούς, συντάξεις και ευρύτερα στο κοινωνικό κράτος και σε ανελαστικές πλέον δαπάνες του δημοσίου;
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν πέφτουν, λοιπόν, επειδή διαφωνεί ο Σόιμπλε με το ΔΝΤ. Ούτε επειδή αποδείχθηκαν "αριστερή φάρσα", αλλά επειδή χάνουν τον έλεγχο στην προστασία της διαπλοκής. Μιας, δηλαδή, κρίσιμης μεταρρύθμισης στο καθεστώς ηγεμονίας και αγοράς στην Ελλάδα.
Αυτό, συνειδητά προφανώς, άφησε η τρόικα για το τελικό στάδιο της εμπλοκής της στα ελληνικά πράγματα. Εάν το δοκίμαζε νωρίτερα θα είχε γίνει (εθνικό) πραξικόπημα ή και "επανάσταση" εναντίον των "επικυρίαρχων - δανειστών" μας. Βλέπεις, σπανίως γίνονται "επαναστάσεις" όταν θίγονται οι βάσεις της κοινωνικής και ατομικής ύπαρξης, του κοινωνικού κράτους, του πολιτεύματος και της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά αυτές είναι κανόνας όταν θίγονται οι βάσεις οργάνωσης και λειτουργίας των διαπλεκομένων σχέσεων ηγεμονίας.

Λες να γίνει τώρα η "επανάσταση" που δεν έγινε στην Ελλάδα, όταν υπήρχαν "λαϊκοί λόγοι" και σοβαρά /κοινωνικά αίτια; Δεν νομίζω, αλλά κρατώ επιφυλάξεις στο ζήτημα, στον βαθμό που η φάρσα είναι το μοντέλο με το οποίο πραγματοποιείται η πολιτική διαδικασία στις μέρες μας και στην χώρα μας. 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Ένας δικτάτορας διαμένει στη βίλα του Ωνάση με την «ευγενική χορηγία» ... της ΔΕΗ. Ένα «ιερό» Ταμείο αφήνει εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμών να «αναληφθούν εις τους ουρανούς», ή μάλλον να παραληφθούν από «εθνοσωτήρες» κολλητούς. Μια αμερικανική εταιρεία καμαρώνει επειδή εισπράττει άφθονα χρήματα του ελληνικού κράτους, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε.

Ελληνικές τράπεζες χρηματοδοτούν την «κατασκευή» τρακτέρ στη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτά εισάγονται από την Αυστρία! Μαύρα κρέατα κατακλύζουν για δυο - και πλέον- χρόνια την αγορά. Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα τετραπλασιάζονται, τα βιομηχανικά κέρδη πολλαπλασιάζονται, η φορολογία των πλοιοκτητών σχεδόν εκμηδενίζεται. Η «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», γράφει, όντως, ιστορία...

Την οικονομική, εισοδηματική και κοινωνική πολιτική της χούντας, από την «επίπλαστη ευημερία» του 1967-71 έως την πλήρη απομυθοποίηση του 1973-74, εξετάζει ο Διονύσης Ελευθεράτος στο νέο του βιβλίο. Σε αυτό «παρελαύνουν», όχι μόνο εύγλωττα στατιστικά στοιχεία, αλλά και σκάνδαλα όλων των ειδών, ιλιγγιώδη «θαλασσοδάνεια», κερδισμένοι και χαμένοι, «τζάκια» και «καμένοι». Συμβάσεις που κάνουν τη λέξη «χαριστική» να ηχεί ανεπαρκέστατη. Nομοθετήματα και εξαγγελίες που θαρρείς πως αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης της εργασιακής «τάξης πραγμάτων» την οποία γνώρισε - δεκαετίες αργότερα- η Ελλάδα των Μνημονίων.

«Παρελαύνουν», επίσης, λόγια και γραπτά των ίδιων των κορυφαίων στελεχών του καθεστώτος. Βιτριολικές επιστολές προς τον Γ. Παπαδόπουλο, «αλληλομαχαιρώματα» και καταγγελίες, εκθέσεις της ΚΥΠ που «φακέλωνε» τους πρωταγωνιστές του ατελείωτου γλεντιού των «δανεικών κι αγύριστων» - τόσο τους δότες, όσο και τους παραλήπτες. Κι ακόμη, διενέξεις των οικονομικών «εγκεφάλων» της δικτατορίας, για το τι έφταιξε που θρυμματίστηκε το πολυδιαφημισμένο - από τους ίδιους- «θαύμα», προτού καν καταφθάσει στην Ελλάδα το μεγάλο ωστικό κύμα της διεθνούς κρίσης του 1973.

Μια έρευνα με έντονο άρωμα εποχής και συγκρίσεις των «αμέσως πριν» με τα «αμέσως μετά», μια διεισδυτική ματιά στα οικονομικά της δικτατορίας, με τρόπο που λαμβάνει υπόψη τις «συντεταγμένες» της σύγχρονης εποχής, αλλά και πολλούς από τους «πάγιους» ακροδεξιούς μύθους για την περίοδο εκείνη. 

Λαμόγια στο χακί

Διονύσης Ελευθεράτος : Οικονομικά ''θαύματα'' και θύματα της χούντας, εκδόσεις Τόπος, Σελ.: 336, Σχήμα: 17 x 24, ISBN: 978-960-499-130-3
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
του Μ.Κ. Bhadrakumar*, Indian Punchline, 19-4-17

O Κινέζος υπουργός των Εξωτερικών  ανακοίνωσε σήμερα πως ο Διευθυντής του Γενικού Γραφείου του Κ.Κ.Κ. Λι Ζανσού θα επισκεφθεί τη Ρωσία στις 25-27 Απριλίου, με πρόσκληση του ομολόγου του, επικεφαλής της προεδρικής διοίκησης στο Κρεμλίνο Αντόν Βάϊνο. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών στο Πεκίνο δήλωσε πως οι δυο άνδρες θα συζητήσουν για τις σχέσεις  Κίνας και Ρωσίας «όπως είχε προηγουμένως αποφασιστεί από τους ηγέτες των δύο χωρών» και ότι η κινεζική πλευρά αναμένει με εμπιστοσύνη ότι η συνάντηση θα γαλβανίσει ακόμη περισσότερο τους σινο-ρωσικούς δεσμούς.
Του Λι Ζανσού θα είναι η δεύτερη, τον Απρίλιο, επίσκεψη κορυφαίου Κινέζου αξιωματούχου στη Μόσχα. Ο πρόεδρος  Βλαντιμίρ Πούτιν είχε δεχτεί τον Πρώτο Αντιπρόεδρο της Κίνας, Ζανγκ Γκαολί ( μέλος επίσης της Εκτελεστικής Επιτροπής του  Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΚ) στο Κρεμλίνο στις 13 Απριλίου, ημέρα της επίσκεψης του Αμερικανού υπουργού των Εξωτερικών, Ρεξ Τίλλερσον στη Μόσχα.
Ο Ζανγκ είναι ένας από τους οικονομικούς τσάρους του κινεζικού συστήματος και οι συνομιλίες του με τους Ρώσους αξιωματούχους εστιάσθηκαν στις κινεζικές επενδύσεις στη Ρωσία και στην ενεργειακή συνεργασία. Αλλά μέρος της αποστολή του ήταν και η προετοιμασία της «επίσκεψης εργασίας» που θα πραγματοποιήσει ο Πρόεδρος Πούτιν, στις 14-15 Μαΐου στο Πεκίνο, στα πλαίσια της συνόδου κορυφής, για τα εγκαίνια από τον Πρόεδρο Ξι Ζινπινγκ του έργου «Μια Ζώνη, Μια Οδός».
Οι προσεχείς συνομιλίες του Λι Ζανσού στο Κρεμλίνο θα είναι εξαιρετικής σπουδαιότητας. Το κορυφαίο όργανο της κεντρικής επιτροπής του κινεζικού Κ.Κ. (που στην κρατική ιεραρχία έρχεται αμέσως μετά τον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος και Πρόεδρο  Ξι Ζινπίνγκ) μόνο με την Ρωσία έχει τέτοια θεσμική αποστολή ετήσιων διαβουλεύσεων, παρόλο που η Ρωσία δεν είναι μια κομμουνιστική χώρα.
Ο Λι Ζανσού είναι ο κυριότερος συνεργάτης του Κινέζου Προέδρου. Και ο ομόλογός του Αντόν Βάϊνο αναφέρει κατ’ ευθείαν στον Πρόεδρο Πούτιν. Ο συμβολισμός γίνεται αμέσως αντιληπτός. Σε λειτουργικό επίπεδο, αυτή η μοναδική διευθέτηση εξασφαλίζει στη δυναμική και τον παλμό των σινο-ρωσικών σχέσεων να έχουν παρούσα την προσωπική φροντίδα των Ξι Ζινπίνγκ και Πούτιν. Κοντολογίς, υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι δυο χώρες αποδίδουν στη σχέση τους την πρώτη προτεραιότητα.
Ιδιαίτερης σημασίας είναι η επιλογή του χρόνου επίσκεψης του Λι Ζανσού. Η αμερικανική κυβέρνηση εκόμπαζε απροκάλυπτα την περασμένη εβδομάδα ότι μεταξύ του Προέδρου Τραμπ και του Ξι Ζινπίνγκ είχε αναπτυχθεί μια ειδική χημεία, μετά τη συνάντησή τους στη Φλώριδα στις 7-8 Απριλίου και ότι τώρα η Κίνα βοηθούσε δραστήρια τις ΗΠΑ στον χειρισμό του Κορεατικού προβλήματος.
Επιπλέον, τόσο ο Τραμπ όσο και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Μακ Μάστερ  καυχόντουσαν ανοικτά ότι  η αποχή της Κίνας στη ψηφοφορία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Συρία ήταν καρπός της θαυμάσιας προσωπικής χημείας μεταξύ των δύο προέδρων.
΄Οσο κι’ αν είναι απίστευτο, ο Μακ Μάστερ προχώρησε στους κομπασμούς σε τηλεοπτική συνέντευξη στο ABC, τη Κυριακή, λέγοντας πως ο Τραμπ πέτυχε να δημιουργήσει αποστάσεις μεταξύ Ρωσίας και Κίνας στο Θέμα της Συρίας και ότι η Ρωσία βρέθηκε απομονωμένη στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Πρόκειται βέβαια για ανόητον ισχυρισμό, όπως αποδεικνύεται και από το κοινό ανακοινωθέν των χωρών BRICS για τη Συρία της 12 Απριλίου, που ουσιαστικά στηρίζει τη θέση της Ρωσίας.
Προφανώς ο Μακ Μάστερ είναι νεοσσός στη διεθνή διπλωματία και η έλλειψη πείρας του φάνηκε στη συνέντευξη. Αλλά πάντως συμβαίνει να είναι Σύμβουλος Ασφαλείας του Τραμπ και όσο κι’ αν είναι ένας δυσλεξικός υποστράτηγος με γλώσσα μωρού στον κόσμο της πολιτικής, η φωνή του εκφράζει εξουσία. Ιδού τι είπε:
«Αυτό που ξέρουμε είναι ότι, εν μέσω της απάντησής του στη μαζική δολοφονία του συριακού καθεστώτος, ο πρόεδρος και η πρώτη κυρία, παρέθεσαν μιαν εξαιρετικά επιτυχημένη διάσκεψη, κορυφής, με τον Πρόεδρο Ξι και την ομάδα του. Και όχι μόνο δημιούργησαν μια πάρα πολύ θερμή σχέση. . .αλλά συνεργάστηκαν τόσο καλά σε σχέση με τη μαζική δολοφονία από το καθεστώς ΄Ασαντ, σε σχέση με την ψηφοφορία στον ΟΗΕ.
«Πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ξι ήταν θαρραλέος διαχωρίζοντας τη θέση του από τους Ρώσους, απομονώνοντας πράγματι τους Ρώσους και τους Βολιβιανούς… Και πιστεύω πως ο κόσμος είδε και ότι αυτοί (οι Κινέζοι) είδαν καλά, σε ποια λέσχη θέλεις να συμμετέχεις. Στη ρωσο-βολιβιανή λέσχη; ΄Η στη λέσχη με τις Ηνωμένες Πολιτείες, δουλεύοντας μαζί για τα αμοιβαία συμφέροντα και τα συμφέροντα της ειρήνης και ασφάλειας;»
Ο Μακ Μάστερ προφανώς σκέφθηκε, έτσι από σκέτη αφέλεια, ότι μ’ αυτές τις σκληρές φράσεις έδινε μια γροθιά και έβγαζε τους Ρώσους νοκ-άουτ. ΄Οποιο κι’ αν ήταν το παιχνίδι του Τραμπ για να βάλει μια σφήνα στις σινο-ρωσικές σχέσεις, εκμεταλλευόμενος το ενδιαφέρον του Ξι  για «μια νέα σχέση μεταξύ μεγάλων δυνάμεων», είναι παραλογισμός να πιστεύει ότι το Πεκίνο θα δεχόταν οποιαδήποτε διάβρωση της σινο-ρωσικής συνεννόησης.
Το ζήτημα είναι πως, τόσο για την Κίνα όσο και για τη Ρωσία, η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα στη διεθνή πολιτική είναι να απωθήσουν μακριά την αμερικανική ηγεμονία και εδώ δεν χωρεί ούτε τσιγαρόχαρτο μεταξύ τους για το προβλεπτό μέλλον. Σε απλή διατύπωση, η σχέση αυτή εξασφάλισε και στις δυο χώρες «στρατηγικό βάθος» για την προστασία των θεμελιωδών συμφερόντων τους, ενώ  παράλληλα  μπορούν να διαχειρίζονται ειδικά θέματα  στις σχέσεις τους  με τις ΗΠΑ.
Ποτέ δεν θα μάθουμε αν η επίσκεψη του Λι Ζανσού είναι επίσκεψη ρουτίνας, ή αποφασίσθηκε σε συσχετισμό με  την πονηρή επιχείρηση Τραμπ, για την εισαγωγή δαιμονίων στις σινο-ρωσικές σχέσεις. Σε κάθε περίπτωση το Πεκίνο δείχνει να καταβάλλει τη μέγιστη προσπάθεια να  αποδείξει την υψηλότατη προτεραιότητα που αποδίδει στην διαφύλαξη της απόλυτης αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τη Ρωσία.

Η επίσκεψη του Λι Ζανσού στη Μόσχα και οι διαβουλεύσεις του στο Κρεμλίνο σίγουρα θα κάνουν τους Τραμπ και Μακ Μάστερ να μοιάζουν με δυο κολοκύθες της επαρχίας που έχασαν τον δρόμο τους για την πρωτεύουσα.

*Ο Μ.Κ. Bhadrakumar*είναι  Ινδός τέως διπλωμάτης, πρέσβης μεταξύ πολλών χωρών και στη Τουρκία και οξυδερκής αναλυτής της διεθνούς πολιτικής. Τα άρθρα του αναδημοσιεύονται σε πολλά σοβαρά όργανα της διεθνούς δημοσιότητας.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Συριακές δυνάμεις κατέρριψαν την Τετάρτη ένα ιπτάμενο βομβαρδιστικό ρομπότ του Ισλαμικού Κράτους που στόχευε αμάχους πολίτες στην Ανατολική Συρία, όπως αναφέρουν διασταυρωμένης πληροφορίες.

Το Drone μετέφερε, ως αναφέρεται, ένα βλήμα GLV-HEF του ΝΑΤΟ, βουλγαρικής κατασκευής.

Πως οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού κράτους εφοδιάζονται με πυρομαχικά του ΝΑΤΟ;


΄Όπως μετέδωσε το πρακτορείο Masdar News, οι Συριακές δυνάμεις στο χωριό Αμπού Αλ-Αλάια κατέρριψαν ένα επιθετικό ιπτάμενο ρομπότ του Ισλαμικού Κράτους, που πετούσε πάνω από τις θέσεις τους και βομβάρδιζε αμάχους στην περιοχή.

Η βόμβα που μετέφερε το τηλεκατευθυνόμενο ιπτάμενο ρομπότ ταυτοποιήθηκε από τους Σύρους στρατιωτικούς ως εγκεκριμένο από το ΝΑΤΟ βλήμα, που παράγεται στη Βουλγαρία.

Το Ι.Κ.χρησιμοποιεί βόμβες αυτού του τύπου εναντίον αμάχων στο ανατολικό Χομς και στο Ντέϊρ Εζόρ εδώ και αρκετούς μήνες, αναγκάζοντας τις συριακές δυνάμεις να είναι σε συνεχή επιφυλακή προστασίας αυτών των χωριών και πόλεων της Ανατολικής Συρίας.

Προφανώς υπάρχουν πολλά βουλγαρικά πυρομαχικά που «κατέληξαν» στη Συρία:

Την21 Φεβρουαρίου 2016 το Αμπχαζιανό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΝΝΑ News) και το Frontinfo μετέδιδαν φιλμ τραβηγμένο κοντά στο Νάμπι Γιούνες, της επαρχίας Λατάκια, που παρουσίαζε και ένα κάλυκα χρησιμοποιημένου βλήματος των 40χ46SR mm υψηλού εκρηκτικού τεμαχισμού (ΗΕ-FRAG), παραγόμενο στη Βουλγαρία.

Πυρομαχικά αυτού του τύπου χρησιμοποιούνται από εκτοξευτές χειροβομβίδων διαφόρων ποικιλιών, όπως οι Κροατικοί RPG-6, που έχουν επισημανθεί στον εξοπλισμό των ανταρτών στη Συρία.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον στη περίπτωση του κάλυκα είναι η ένδειξη ότι το εν λόγω βλήμα είχε κατασκευασθεί το 2014. Γεγονός που αποδεικνύει την πρόσφατη αποστολή πυρομαχικών του ΝΑΤΟ στο εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.

Μετάφραση : Μ.Σ.
από Russia Insider, 20-4-17
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

To γνωστό πολύ καλό free-press περιοδικό της Θεσσαλονίκης Parallaxi, ζήτησε από πέντε Θεσσαλονικείς να θυμηθούν τη μέρα που 50 χρόνια πριν η Δικτατορία επιβλήθηκε στη χώρα. Η Αλέκα Γερόλυμπου, ο Σπύρος Κουζινόπουλος, η Όλγα Τριαρίδου, η Ελένη Χοντολίδου και ο Απόστολος Παπαγιαννόπουλος θυμούνται όσα έζησαν στη Θεσσαλονίκη εκείνη τη μέρα που το ημερολόγιο έγραφε 21 Απριλίου 1967.


Τον Απρίλη του 1967

της Όλγας Τριαρίδου, δικηγόρου, συζύγου του Ντίνου Τριαρίδη

Τον Απρίλη του 1967 τον χαρακτήριζε ο έντονος προεκλογικός αγώνας για τις επερχόμενες εκλογές και η επίσης έντονη φημολογία για επιβολή δικτατορίας από τους στρατιωτικούς.

Εκείνη την εποχή μια ομάδα φίλων, με σφυρηλατημένη την φιλία μας στους φοιτητικούς αγώνες του 114 και του 15% για την παιδεία, καθώς και στους δύο ανένδοτους αγώνες του Γέρου της Δημοκρατίας, βγάζαμε, με εμπνευστή της προσπάθειας τον Ντίνο Τριαρίδη, την εφημερίδα «Νέα Γενιά», όπου με αλλαγή των εσωτερικών σελίδων για τα τοπικά νέα, κυκλοφορούσε στο Κιλκίς, την Πέλλα, την Πιερία, την Ημαθία, με υπεύθυνους αντίστοιχα τον Ντίνο Τριαρίδη, τον Γιώργο Σιδηρόπουλο, τον Τάσο Τερζή, τον Γ. Μπρουσκέλη.

Μακρακώμη 1971 

Η «Νέα Γενιά», εξαιρετικά αξιόλογη για τοπική εφημερίδα, έβγαινε με ελάχιστα οικονομικά, ατελείωτες ώρες δουλειάς από όλους μας και απέραντο ενθουσιασμό. Στο τύπωμα μας βοηθούσε ο φίλος Βαγγέλης Παγανός, λινοτύπης στην εφημερίδα «Μακεδονία».

Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, βγαίνοντας ο Βαγγέλης από το τυπογραφείο της «Μακεδονίας» στην Τσιμισκή, βρέθηκε μπροστά στα τανκς με τον φοβερό θόρυβο των ερπυστριών μέσα στην ησυχία της νύχτας. Έντρομος, μπήκε ξανά στην εφημερίδα και μας τηλεφώνησε. Σηκώνοντας το ακουστικό, ο Ντίνος τον άκουσε να λέει «Ντίνο, 4η Αυγούστου, 4η Αυγούστου» και έκλεισε.

Λίγες στιγμές σιωπής μέχρι να συλλάβει το νόημα του τηλεφωνήματος και μετά –σαν να τον βλέπω ακόμη τώρα– χτυπώντας με την παλάμη το μέτωπο «το κάνανε το πραξικόπημα».

Φουρνάς 

Πόσο δύσκολο η φήμη να γίνεται πραγματικότητα.

Ανταλλάξαμε πέντε κουβέντες και εγώ μεν έμεινα στο σπίτι, άμαχος πληθυσμός πλέον –ο Θανάσης βρέφος δέκα μηνών και ο Στέφανος κυοφορούμενος στον έβδομο μήνα– ο δε Ντίνος έφυγε με άγνωστη κατεύθυνση για να ενωθεί με τον λαό που θα αντιδρούσε στο πραξικόπημα βγαίνοντας στους δρόμους κατά χιλιάδες όπως ήλπιζε ο Ανδρέας. Τέτοια αντίδραση εκείνο το βράδυ δεν υπήρξε, ούτε τα επόμενα.

Ο κόσμος μουδιασμένος και σοκαρισμένος περίμενε. Έτσι, ύστερα από τρεις μέρες άκαρπης αναμονής για ευρύτερο ξεσήκωμα και αφού πολλά εσωτερικά θέματα βρήκαν λύση – διασφάλιση των αρχείων της ΕΔΗΝ, φυγάδευση του Αντώνη Λιβάνη στην Αθήνα, αποστολή του πρώτου αντιστασιακού μηνύματος στην εφημερίδα «Δημοκρατία» στη Γερμανία, δημιουργία της ΣΕΑΔΑ (Συντονιστική Επιτροπή Αντιδικτατορικού Αγώνα) κλπ κλπ, επέστρεψε στο σπίτι μας και αρχίσαμε να ζούμε το βαρύ κλίμα της επταετίας.




Από τις σημειώσεις μιας φοιτήτριας της αρχιτεκτονικής, αρχές Μαίου 1967

της Αλέκας Καραδήμου-Γερόλυμπου, Αρχιτέκτονα πολεοδόμο, Καθηγήτριας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων,. Α.Π.Θ.

Πέμπτη 20 Απριλίου 1967, ετοιμάζομαι για το μάθημα της Παρασκευής, τελευταίο πριν από το Πάσχα. Δεν είμαι ευτυχής, δεν συνεννοούμαι καλά με τον διδάσκοντα και δεν θέλω να πάω στο Πολυτεχνείο. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα μου τηλεφωνεί η φίλη μου η Νίνα. Ήταν έξω με παρέα και επιστρέφει με τα πόδια στο σπίτι της στο κέντρο. Πολλή φασαρία στους δρόμους από στρατιωτικά JMC. Τι να συμβαίνει άραγε; Λες να ήρθε αυτό που τόσον καιρό φοβόμασταν;


Από τα πολλά που άλλαξαν, μια ανάμνηση πάντοτε μου έρχεται στο μυαλό όταν μιλούμε για την χούντα. Με την επιστροφή στα μαθήματα μετά από την Δευτέρα του Θωμά, η οικειότητα με τους χώρους των σπουδών μας έχει εξαφανιστεί. Πριν, μπορούσες να μπαίνεις μέσα στα φωτισμένα κτίρια όποια ώρα της μέρας ή της νύχτας, από ορθάνοιχτες πόρτες και παράθυρα, και να δουλεύεις μόνος ή με παρέα, σωπαίνοντας, μιλώντας, τραγουδώντας…

Όπως στο σπίτι σου

Τώρα τα φώτα σβήνουν, τα παράθυρα του ισογείου κλειδώθηκαν, οι πόρτες έχουν κλείσει και μια μόνον είναι ανοιχτή, η κεντρική. Οι χώροι έχουν γεμίσει θυρωρούς γνωστούς και άγνωστους , που στέκουν αμίλητοι σε κάθε γωνία, πέρασμα, ασανσέρ. Στο κάποτε θορυβώδες κυλικείο με τις έντονες συζητήσεις, επικρατεί σιγή. Λιγοστοί φοιτητές παίρνουν βιαστικά τα σάντουιτς από τους τρεις αναπήρους πολέμου διαχειριστές του και απομακρύνονται. Μάταια αυτοί αγωνίζονται να ανοίξουν κουβέντα.

Αλλά το σημαντικότερο ζήτημα είναι ότι ο χώρος δεν είναι οικείος, δεν βοηθάει τις συναντήσεις, τις συνεργασίες, την συναδελφικότητα. Στην τάξη πολλά σχεδιαστήρια είναι άδεια και θα μείνουν έτσι. Οι συμφοιτητές μας έχουν εξαφανιστεί. Κρύβονται; Συνελήφθησαν; Τους έστειλαν στα νησιά; Η έγνοια και ο φόβος για την τύχη τους μας γεμίζουν αγωνία. Κυρίως όταν θυμόμαστε ότι ο συμφοιτητής μας και μόλις διορισμένος από την χούντα πρόεδρος της τάξης, χασκογελούσε δείχνοντάς μας ένα περίστροφο κάτω από το σακάκι του.



Πώς έζησα την πρώτη ημέρα της δικτατορίας

του Σπύρου Κουζινόπουλου, δημοσιογράφου-συγγραφέα

Πενήντα χρόνια από το πραξικόπημα της χούντας των συνταγματαρχών, στις 21 Απριλίου 1967. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από μία μαύρη ημέρα που τον σημάδεψε βαθιά για όλη την υπόλοιπη ζωή του!!

Ξυπνάω έντρομος από τα παρατεταμένα κουδουνίσματα, τα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα και τη φωνή «Σπύρο ξύπνα, Σπύρο ξύπνα». Με την τσίμπλα ακόμη στα μάτια, διαπιστώνω ότι η ώρα είναι γύρω στις 5:30 το πρωί και έξω είναι ακόμη σκοτάδι. Ανοίγοντας την εξώπορτα της γκαρσονιέρας στην οποία διέμενα, στην οδό Κύπρου, περιοχή Σχολής Τυφλών, βλέπω έκπληκτος τον εξάδελφο μου Μόρφη Στεφούδη, να με προτρέπει κουνώντας το δεξί χέρι: «Ντύσου γρήγορα και πάμε να φύγουμε, έγινε πραξικόπημα».

Με τον Μίκη Θεοδωράκη στις Σέρρες, δυόμισι χρόνια πριν το πραξικόπημα της χούντας, 
Β΄ Γραμματέας της Νεολαίας Λαμπράκη Σερρών, αν και μαθητής γυμνασίου ακόμη 

Ήταν λίγους μήνες πριν που είχα έρθει στη Θεσσαλονίκη από τις Σέρρες και εργαζόμουν στην εβδομαδιαία εφημερίδα της αριστεράς «Μακεδονική Ώρα», κάνοντας ελεύθερο ρεπορτάζ ενώ παράλληλα είχα συνδεθεί με τη Νεολαία Λαμπράκη, της οποίας ήμουν στέλεχός της στο νομό Σερρών, από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας της.

Όση ώρα προσπαθούσα να φορέσω ρούχα και παπούτσια, άρχισε να μου εξηγεί ότι είχε πάει γύρω στις 4,30 το πρωί, όπως κάθε μέρα, στο Σιδηροδρομικό Σταθμό για να πάρει το αστικό λεωφορείο προκειμένου να μεταβεί στην περιοχή «151», στις εγκαταστάσεις της εφημερίδας «Νέα Αλήθεια» όπου εργαζόταν ως πιεστής. Κι όταν στο Σταθμό είδε να είναι περικυκλωμένος από τανκς και πάνοπλους στρατιώτες, κατάλαβε ότι κηρύχτηκε δικτατορία. Κάνοντας δε οτοστόπ, κατάφερε να έρθει ως εμένα.

«Κάνε όσο πιο γρήγορα μπορείς, γίνονται σε όλη την πόλη συλλήψεις, μπορεί να έρθουν κι’ εδώ». Είναι αλήθεια ότι άργησαν. Και όπως με πληροφόρησε αργότερα ο θυρωρός της πολυκατοικίας, είχαν πάει και με ζητούσαν γύρω στις 10 το πρωί

Σε λίγα λεπτά, ήμασταν μεν στο δρόμο, άρχιζε όμως το μεγάλο βάσανο σχετικά που θα πάμε να κρυφτούμε. Θυμήθηκα ότι σε κοντινή απόσταση, έμενε μία συμπατριώτισσά μου φοιτήτρια του Οικονομικού. Όταν της χτύπησα την πόρτα, προθυμοποιήθηκε να μας φιλοξενήσει για δύο εβδομάδες, καθώς την ίδια ημέρα, τόσο η ίδια, όσο και οι άλλες δύο συγκάτοικοί της θα έφευγαν για τα σπίτια τους για να κάνουν Πάσχα, καθώς η μέρα που επιβλήθηκε η δικτατορία, ήταν Παρασκευή, παραμονή του Λαζάρου και έκλεινε το Πανεπιστήμιο.

Περιττό να πω ότι εκείνο το συμπαθητικό διαμέρισμα φιλοξένησε από το ίδιο βράδυ πάνω από δώδεκα καταζητούμενους από την Ασφάλεια του καθεστώτος αγωνιστές. Ενώ απερίγραπτος ήταν ο πόνος, όταν καταφέρνοντας κάποια στιγμή να μιλήσω στο τηλέφωνο με τον πατέρα μου, με πληροφόρησε ότι είχαν συλλάβει τη μητέρα μου την οποία στη συνέχεια εξόρισαν στη Γυάρο επί εννέα μήνες, κι αυτό εξαιτίας ενός… τυπολάτρη διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Σερρών: Είχε ο άνθρωπος στα χέρια του μία λίστα με 283 ονόματα αριστερών του νομού που έπρεπε να συλλάβει με βάση το σχέδιο «Προμηθεύς». Και όταν πήγαν όργανά του στο σπίτι μου για να με συλλάβουν και η μάνα μου τους είπε ότι διαμένω πλέον στη Θεσσαλονίκη, για να μη μείνει η λίστα τους λειψή, συνέλαβαν και εξόρισαν την πολυβασανισμένη στη ζωή της κυρά-Μεταξία.

Αυτά για την εμπειρία μου από την πρώτη μέρα της δικτατορίας στη Θεσσαλονίκη. Τα υπόλοιπα για τα εφτά μαύρα χρόνια που ακολούθησαν, την παρανομία, τη σύλληψη κάποια στιγμή, τον εγκλεισμό στα κρατητήρια της Εθνικής Ασφάλειας, στην οδό Βαλαωρίτου, τη φάλαγγα, τις παρακολουθήσεις και τον κατατρεγμό, ίσως μια άλλη φορά.



Αναμνήσεις από τη δικτατορία

της Ελένης Χοντολίδου, Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Σχολικής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης στη Φιλοσοφική του ΑΠΘ




Εδώ τα τρυκάκια της Εριφύλης. Περήφανη για την αδελφούλα μου. 

Είμαι στην Ε΄ Γυμνασίου. Η αδελφή μου έρχεται στο σπίτι να πάρει ρούχα. Είναι στην κατάληψη της Πολυτεχνικής. Ο πατέρας μου της απαγορεύει να επιστρέψει με πλήρη αποτυχία. Αφού φύγει με κοιτάει με μάτια που δεν θα ξεχάσω ποτέ και μου λέει: «ήμουν υποχρεωμένος να το κάνω, αλλά είμαι περήφανος που το κάνει».


Η Εριφύλη ήταν στην Επιτροπή Επικοινωνίας. ΄Εγραφε τρυκάκια με τα καθαρά γράμματά της και μίλησε με τον Θεοδωράκη. Γύρισε χαράματα μετά την εκκένωση. Τρίτη πρωί ήρθαν δύο «κύριοι» να την πάρουν. Νομίζω ότι είναι ο υδραυλικός που περιμένουμε! Η Εριφύλη μάζεψε τα πράγματά της και πολύ ψύχραιμα άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Εγώ αισθάνομαι έναν πόνο στην καρδιά. Της είπαν να κατεβεί περπατώντας να μη δει η γειτονιά ότι τη μάζεψε η ασφάλεια!

Δεν το είπα στους γονείς μου. Πήγα στο σχολείο όπου η συμμαθήτριά μου Σοφία Γιαννούση μου εξηγούσε πώς θα της κάνουν φάλαγγα εκείνη την ώρα. Η Σοφία λόγω Νάκου τα ήξερε αυτά… Δεν νομίζω ότι παρακολούθησα μάθημα.

Η Εριφύλη δεν βασανίστηκε σωματικά, ευτυχώς. Της έδειξαν πρησμένα πόδια παιδιών από το Πολυτεχνείο, κατάλαβαν ότι δεν είναι οργανωμένη, της πήραν το διαβατήριο.

Γυρνώντας από το σχολείο τη βρήκα σπίτι. Ο πατέρας μου που ειδοποιήθηκε να την παραλάβει (όπου του διάβασαν και τον δικό του μικρό φάκελο) με μάλωσε που δεν τους ειδοποίησα.



…. Ένα μπουρίνι και οι λεύκες έσωσαν τη Νέα παραλία

του Απόστoλου Παπαγιαννόπουλου ιστορικού – συγγραφέα

Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1969 και στο Διοικητήριο πραγματοποιείται μία από τις γνωστές «συσκέψεις» των τοπικών φορέων της Θεσσαλονίκης υπό την προεδρία του Στυλιανού Παττακού, αντιπροέδρου τότε και υπουργού Εσωτερικών της κυβέρνησης Γ. Παπαδόπουλου. Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν η πορεία του έργου της κυβέρνησης της «Εθνοσωτηρίου Επανάστασης της 21ηςΑπριλίου». Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ήταν τότε ο Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης, συνταξιούχος υπάλληλος του Δήμου διορισμένος από την κυβέρνηση των συνταγματαρχών. Τον δήμαρχο συνόδευε και ο υποφαινόμενος προϊστάμενος τότε στις Τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου αρμόδιος για πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά θέματα στην πόλη και ο τότε προϊστάμενος των Κήπων. Μόλις τελείωσε η σύσκεψη, όπου βέβαια όλα ο Παττακός τα βρήκε … θαυμάσια, με εντολή του μία πομπή από καμιά εικοσαριά μαύρες λιμουζίνες με επικεφαλής αυτή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κατευθύνεται και φτάνει στο ανεγειρόμενο τότε ξενοδοχείο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ» στη μπαζωμένη επέκταση της Νέας παραλίας για αυτοψία.


Η περιοχή λίγο προτού ξεκινήσει η ανέγερση του ξενοδοχείου «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ» 

Η πέριξ του ξενοδοχείου έκταση προοριζόταν από την Εφορία Δημοσίων Κτημάτων ως τα «κοτόπουλα» και τον Ιστιοπλοϊκό όμιλο να μετατραπεί σε οικόπεδα και να πουληθεί παρά τις αντιδράσεις του Δήμου που ήθελε να παραμείνει ακάλυπτος χώρος πρασίνου. Μόλις φτάσαμε εκεί ξεσπά ένα ισχυρό καλοκαιρινό μπουρίνι το οποίο κάνει τη μέρα νύχτα από τη σκόνη που σηκώθηκε από τις εκτάσεις των δημοσίων οικοπέδων . Ο Παττακός φωνάζει τότε το δήμαρχο και του κάνει αυστηρές παρατηρήσεις δίνοντας εντολή όλες αυτές οι εκτάσεις να ‘πρασινίσουν» ως την επόμενη επίσκεψή του στην πόλη. Ο δήμαρχος τα χρειάστηκε αλλά τον καθησυχάσαμε λέγοντας πως είναι ευκαιρία να πρασινίσουμε την περιοχή χωρίς μάλιστα να περιέλθουν οι εκτάσεις του δημοσίου στο Δήμο. Συντάχθηκε τότε εν τάχει μία μελέτη πρασίνου και τις επόμενες μέρες αρχίσαμε με την υπηρεσία Κήπων να διαμορφώνουμε την περιοχή σε πράσινο. Τότε ήταν που αποφασίσαμε να φυτέψουμε λεύκες που μεγαλώνουν γρήγορα ώστε να παγιωθεί η κατάσταση και στο μέλλον. Και αυτό γιατί άλλο είναι να καταστρέφουν ένα γκαζόν και άλλο να κόβουν δέντρα. Και αυτό ήταν μαζί με το μπουρίνι που έσωσε τη Νέα παραλία τελικά όταν θέλησε το Δημόσιο να πάρει τα οικόπεδα της παραλίας πίσω για να τα κτίσει…»
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)