Articles by "slider1"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα slider1. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Με τον ανωτέρω τίτλο, το αμερικανικό ελεύθερο οικονομικό πρακτορείο Ζero Hedge, μετέδιδε χθες το βράδυ τα ακόλουθα:
Λιγότερο της μιας μέρας μετά την συντριπτική πλειοψηφία στη Γερουσία για την επιβολή νέων κυρώσεων εναντίον του Κρεμλίνου, την Πέμπτη η Γερμανία και η Αυστρία – δύο από τους μεγαλύτερους ενεργειακούς πελάτες της Ρωσίας στην Ευρώπη- καταδίκασαν τις τελευταίες αμερικανικές κυρώσεις, δηλώνοντας ότι θα πλήξουν τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που έχουν ως αντικείμενο τους αγωγούς μεταφοράς αερίου από τη Ρωσία.
Λίγο μετά την ψήφο στη Γερουσία την Τετάρτη υπέρ της επιβολής νέων κυρώσεων σε νευραλγικούς τομείς της ρωσικής οικονομίας, λόγω «επεμβάσεως στις αμερικανικές εκλογές του 2016» και επιθέσεων στην Συρία και στην Ουκρανία, ο Αυστριακός Καγκελάριος Κρίστιαν Κερν και ο Γερμανός υπουργός των Εξωτερικών Σίγκμαρ Γκάμπριελ, με κοινή ανακοίνωσή τους εδήλωσαν ότι το νομοσχέδιο της Γερουσίας φαίνεται πως αποβλέπει να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας στον τομέα της ενέργειας και να εκτοπίσει το ρωσικό αέριο από την ευρωπαϊκή αγορά.

Οι Γκάμπριελ και Κερν κατηγόρησαν επίσης τις ΗΠΑ ότι έχουν απώτερα κίνητρα, επιδιώκοντας να επιβάλλουν ενεργειακόν αποκλεισμό, προκειμένου να ευνοήσουν τους Αμερικανούς εξαγωγείς φυσικού αερίου σε βάρος των Ρώσων ανταγωνιστών τους. Και προειδοποίησαν ότι η απειλή επιβολής προστίμων σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του αγωγού Βόρειο Ρεύμα 2  «εισάγει μιαν εντελώς νέα, πολύ αρνητική διάσταση στις σχέσεις μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής.»
Στο πολύ έντονο μήνυμά τους, οι δύο αξιωματούχοι καλούν τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναθεωρήσουν τον συσχετισμό της κατάστασης στην Ουκρανία με το ερώτημα για το ποιος μπορεί να πωλεί αέριο στην Ευρώπη. «Ο ενεργειακός εφοδιασμός της Ευρώπης είναι υπόθεση της Ευρώπης και όχι των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής,» δήλωσαν οι Κερν και Γκάμπριελ.
 Ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Πολωνία και η Ουκρανία φοβούνται την απώλεια των προσόδων από τα δικαιώματα διέλευσης του αερίου από τη χώρα τους, μετά την έναρξη λειτουργίας του νέου αγωγού.
Ενώ οι διπλωμάτες είχαν δηλώσει ότι είναι σημαντικό Ευρώπη και ΗΠΑ να αποτελέσουν ενιαίο μέτωπο στο θέμα της Ουκρανίας, «δεν μπορούμε να ανεχθούμε την απειλή παράνομων και εξωχώριων κυρώσεων εναντίον ευρωπαϊκών επιχειρήσεων», τόνισαν οι δύο αξιωματούχοι, αναφερόμενοι σε άρθρο του νομοσχεδίου που καλεί την κυβέρνηση να συνεχίσει να αντιτίθεται στον Αγωγό Νορθ Στρημ 2, που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Γερμανία δια του βυθού της Βαλτικής Θάλασσας.
Σύμφωνα με το Ασοσιέτετ Πρες, το μισό του κόστους του αγωγού θα επιβαρύνει την γιγαντιαία ρωσική εταιρεία Γκαζ Προμ, ενώ το υπόλοιπο θα επωμισθεί μια ομάδα εταιρειών, μεταξύ των οποίων η αγγλο-ολλανδική  Royal-Dutch Shell, η γαλλική  Engie, η αυστριακή OMV και οι γερμανικές Uniper και  Wintershall.
Ανάλογες ανησυχίες εκφράστηκαν και από τη Ρωσική Γκαζ Προμ, ο βοηθός Γενικός Διευθυντής της οποίας, Αλεξάντερ  Μεντβέντεφ δήλωσε πως οι κυρώσεις της Γερουσίας σε βάρος του Αγωγού Νορθ Στρημ 2  είναι ένα μέσο για την εξασφάλιση εξαγωγών αμερικανικού υγραερίου στην Ευρώπη. Δήλωσε επίσης ότι το έργο προχωρεί σύμφωνα με το πρόγραμμα και ότι έχει ήδη χρηματοδοτηθεί με περισσότερο του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ από τους συνεταίρους στον αγωγό, κυριώτεροι των οποίων είναι η Γερμανία και η Αυστρία.
Υπό το φως της υστερίας των αμερικανικών ΜΜΕ, αμφιβάλλουμε- καταλήγει το πρακτορείο- ότι η Γερουσία θα ακυρώσει την απόφασή της, μπροστά στον κίνδυνο να κατηγορηθεί ότι έχει διαβρωθεί από Ρώσους πράκτορες και συνεργεί με τον Πούτιν.


Μετάφραση: Μ.Σ.

Με λάθος πρότυπα είναι διαπαιδαγωγημένος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Στο τέλος δεν κερδίζουν οι καλοί, όπως νομίζει, αλλά οι πραγματικά σοβαροί. Όχι οι σοβαροφανείς, αλλά οι αυθεντικά σοβαροί, οι έντιμοι και οι υπεύθυνοι που μιλούν όχι για να παραπλανήσουν, όχι για να διασκεδάσουν, όχι για να δεσμεύσουν, αλλά για να δεσμευτούν οι ίδιοι, στο πλαίσιο μιας μικρής αλήθειας που δεν μεταβάλλεται διαρκώς και οβιδιακώς.
Τι να γράψω για το χθεσινό Eurogroup, που δεν έχω ήδη σημειώσει; Όλα εξελίχθηκαν όπως έγραφα πως θα γίνουν, χωρίς καμία απολύτως έκπληξη. Οι "κακοί" - κατά το πολιτικό αφήγημα που κυριαρχεί στην Ελλάδα και αναπαράγεται από μια αριστερά που δεν γνωρίζει πως κάτι τέτοιο είναι ανάρμοστο για την αναφερόμενη παιδαγωγική της και την οντολογία της - κατασκεύασαν έναν λαβύρινθο για την ελληνική κοινωνία και οικονομία χωρίς ορατό τέλος, όπου, ωστόσο, ένας κυριολεκτικώς και μεταφορικώς τσαλακωμένος κύριος Τσακαλώτος (: Τσαλακώτος από σήμερα), διέκρινε "φως στο τούνελ"! Πρόκειται για μια φράση κλισέ κάθε "καλού" που εμφανίζεται σαν αγαθιάρης για να γλιτώσει από την κατακραυγή, μετά από την αποτυχία του να σεβαστεί τα ίδια του τα λόγια: τις προηγούμενες δηλώσεις του και προσεγγίσεις του.
Εγώ είμαι έτοιμος να δεχτώ πως οι κύριοι Τσίπρας και Τσαλακώτος είναι οι "καλοί" της υπόθεσης - αν και στη γλώσσα μου δεν υπάρχουν καλοί και κακοί - μόνον που αν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι είχαν συμφωνήσει σε αυτά που συμφώνησαν οι ίδιοι χθες το απόγευμα στο Eurogroup, θα τους αποκαλούσαν "κακούς" και "άθλιους" και θα τους κατήγγειλαν στον λαό για διπλοπροσωπία, υποκρισία και δραματική αποτυχία που οδηγεί τη χώρα στο απόλυτο αδιέξοδο. Και θα είχαν δίκιο! Το έχουν πράξει άλλωστε σε ανάλογες - της ιδίας μεθοδολογίας - προτάσεις του Οργάνου κατά το παρελθόν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση. Το χειρότερο ήταν η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου πως "η χθεσινή απόφαση του Eurogroup είναι μια παρά πολύ θετική απόφαση, η οποία δίνει στην ελληνική πλευρά αυτά που ζητούσε"!
Αν αυτά ζητούσε, τότε γιατί άλλα συζητούσε και εμφανιζόταν να απαιτεί, απειλώντας μάλιστα με Σύνοδο Κορυφής; Επειδή προφανώς δεν είναι σοβαροί άνθρωποι. Μόνον αυτό; Όχι, δυστυχώς! Εδώ κινούμαστε πλέον στον πολιτικό χώρο της απόλυτης γελοιότητας. Καθαρές δεσμεύσεις - με τη μορφή μάλιστα υποτελούς πολιτείας στο διηνεκές - ανέλαβε αποκλειστικά η κυβέρνηση και μάλιστα πολύ πέρα από την εξουσία της και της συνταγματικής τάξης, ενώ, αντίθετα, καμία απολύτως καθαρή δέσμευση για το χρέος και την ανάπτυξη δεν ανέλαβαν οι εταίροι-δανειστές. Τίποτε καθαρό, εκτός του ό, τι θα πρέπει η κυβέρνηση να ξεχάσει αυτά που δήλωνε για (δοκιμαστική έστω) έξοδο στις αγορές πριν από τη λήξη του προγράμματος και για αναδιάρθρωση του χρέους. Οι "δοκιμές" μετά τις εκλογές! Εάν θεωρείς "καθαρό" το "εάν και εφόσον" τότε ούτε καθαρός είσαι, ούτε ασφαλώς σοβαρός, εκτός του ότι η πίεση για βιωσιμότητα του χρέους περνά από τους δανειστές στην ελληνική πλευρά, προδηλώνοντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο λιτότητας με συνέχιση της εσωτερικής υποτίμησης.

Λένε πως από το σοβαρό στο γελοίο η απόσταση είναι μικρή και έτσι γρήγορα την κάλυψε αυτή η κυβέρνηση - αν δεχθούμε φυσικά πως σοβαρολογούσε ποτέ! Από το γελοίο όμως στο σοβαρό, η απόσταση είναι τεράστια! Μεγάλο, λοιπόν, τεράστιο είναι πλέον το τούνελ που έχει να διασχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να συναντηθεί με το φως της σοβαρότητας στην άκρη του. Και ιστορικώς έχει αποδειχθεί πως στο τέλος κερδίζουν οι σοβαροί και όχι αυτοί που κινούνται σαν να πιστεύουν τον Βοναπάρτη πως "από το γελοίο στο μεγαλείο" είναι ένα μόνο βήμα. Ένα βήμα προς το τέλος των γελοίων είναι που σαν σχιζοφρενείς βιώνουν μέσα σε αυτό (το γελοίο) το "μεγαλείο" τους!...

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Γνωρίστε τις Graffiti Grandmas και την Lata 65! Μια ομάδα που δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας να αλητέψουν και να διασκεδάσουν, συνδέοντας παράλληλα διαφορετικές γενιές μέσω της τέχνης.



Η ομάδα Lata 65 στην Λισαβόνα είναι μια πρωτοβουλία που προσπαθεί να ''γκρεμίσει'' τα στερεότυπα της ηλικίας! Παρέχει σε μεγαλύτερους ανθρώπους μπογιές, μάσκες και τα σχετικά και μαζί "βανδαλίζουν" ένα τοίχο, μέρος του workshop, στους δρόμους της Πορτογαλίας. Όλα όμως ξεκινούν με θεωρητικά εργαστήρια στα οποία οι μαθητές μαθαίνουν, σε χαλαρό περιβάλλον, την ιστορία της τέχνης του δρόμου και τις διάφορες τεχνικές που υπάρχουν. Μετέπειτα αρχίζουν να δημιουργούν τα δικά τους στένσιλ στο πρακτικό μέρος του σεμιναρίου και μαζί βρίσκουν μέρη στην πόλη και χτυπάνε το τάγκ τους!

Ο στόχος της ομάδας είναι να συνδέσει τις διαφορετικές γενιές μέσω της τέχνης, αλλά επίσης να δώσει την δυνατότητα σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, να μάθουν περισσότερα για το νέο αυτό κομμάτι της πόλης της οποίας ζουν, τα γκραφίτι στους δρόμους, και παράλληλα να αλητέψουν και να διασκεδάσουν! Μια ακόμη μικρή κίνηση, ένα εγχείρημα στο εξωτερικό που βάζει το λιθαράκι του στην αλλαγή της οπτικής της κοινωνίας για τα γκραφίτι στους δρόμους, τη σχέση τους με τον βανδαλισμό και την τέχνη, και φυσικά την αντιμετώπιση του κοινωνικού συνόλου και τη σχέση του με τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Πάρτο σπρέι και δώσε το στη γιαγιά!!

Πριν τις φωτογραφίες γνωρίστε την Luísa Cortesão, μία από τις Graffiti Mothers, θα πούμε εμείς, που δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό από την ζωή.

Ωραίο το βιντεάκι

Luísa Cortesão


θεωρητικά και πρακτικά εργαστήρια για την τέχνη του δρόμου - photography Lara Seixo Rodrigues
graffiti grandmas!



η δημιουργία του δικού τους στένσιλ



και tagging!

σε συγκεκριμένα σημεία στην πόλη της Λισαβόνας












μετά από το κάθε εργαστήριο δεν λείπει και το φαγητό /πώς θα μπορούσε άλλωστε με μια ομάδα από γιαγιάδες και παππούδες!



και το λογοτυπάκι

πηγή

Αν  υπάρχει παράδεισος βιβλίων τότε βρίσκεται κάπου στην Κολομβία. Ο δημιουργός αυτού ακούει στο όνομα Χοσέ.
Μπορείτε να χαρίσετε τα βιβλία που έχετε διαβάσει σε κάποιον φίλο σας, να τα δωρίσετε σε μια βιβλιοθήκη ή σε ένα σχολείο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα πετάξετε. Κι όμως... είναι μεγάλος αριθμός των βιβλίων είναι πεταγμένα σε σκουπιδότοπους.
Ευτυχώς όμως, για τα βιβλία που καταλήγουν στους σκουπιδότοπους της Μπογκοτά, της μεγαλύτερης πόλης αλλά και πρωτεύουσας της Κολομβίας, υπάρχει ο Χοσέ.
Ο Χοσέ Αλμπέρτο Γκουτιέρες, είναι 53 χρονών και τα τελευταία χρόνια είναι οδηγός απορριματοφόρου και κάνει πραγματικά απίστευτα πράγματα. Μαζεύει όλα τα βιβλία που βρίσκει στους κάδους απορριμάτων και τους χαρίζει ζωή.
Όλα ξεκίνησαν το 1997.  «Ανακάλυψα για πρώτη φορά ότι οι άνθρωποι πετούν και τα βιβλία στα σκουπίδια και για αυτό άρχισα να τα μαζεύω», δήλωσε ο Χοσέ σε ένα γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.
2-oIXet.jpg
Το πρώτο βιβλίο που βρήκε ήταν ένα απόσπασμα της «Άννας Καρένινα» του Τολστόι. Σύντομα ακολούθησε ο «Μικρός Πρίγκιπας», διάφορα μυθιστορήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αλλά και πολλά μυθιστορήματα, συλλογές ποιημάτων και διαδικτυακά βιβλία. Τα έπαιρνε όλα σπίτι του, στην εργατική συνοικία της Nueva Glori, στη νότια Μπογκοτά.
3-X6lwT.jpg
Σύντομα, πολλοί από τους γείτονές του, του χτυπούσαν την πόρτα και του ζητούσαν βιβλία που θα βοηθήσουν τα παιδιά τους στα μαθήματα. 
4-uQFFu.jpg
Με τα χρόνια ι όγκος των βιβλίων όλο και μεγάλωνε.  Έτσι, το 2000 με τη βοήθεια της συζύγου του Λουζ Μερυ Γκουτιέρεζ και των τριών παιδιών του, μεταμόρφωσε τα 90 τετραγωνικά του ισόγειου σπιτιού του σε μια δωρεάν βιβλιοθήκη και την ονόμασε «Η δύναμη των λέξεων».
Η επιτυχία της πρωτοβουλίας του ξεπέρασε τις προσδοκίες του. Εθελοντές από όλο τον κόσμο ήρθαν σπίτι του για να βοηθήσουν αυτό το ζευγάρι σκουπιδιάρηδων που ήτα ερωτευμένοι με την λογοτεχνία. «Νομίζω ότι είναι η μόνη βιβλιοθήκη στον κόσμο όπου τα βιβλία προσφέρονται σε όσους τα θέλουν πραγματικά», δηλώνει ο ίδιος. 
5-f16sJ.jpg

Το καλύτερο; Επειδή πολλά από τα βιβλία που έφερνε στο σπίτι ο 54χρονος, ήταν σε κακή κατάσταση, αναλάμβανε η σύζυγός του Λουζ Μέρυ, η οποία είναι μοδίστρα, να τα επισκευάσει χάρη στο «νοσοκομείο γραμμάτων» που δημιούργησε.
6-n8VA2.jpg
«Η δύναμη των λέξεων» δεν άργησε να γίνει γνωστή σε όλη την Λατινική Αμερική και ο Χοσέ Αλμπέρτο κλήθηκε να μιλήσει σε Φεστιβάλ Βιβλίων που διοργανώθηκαν στη Χιλή, στο Μεξικό και φυσικά στην χώρα του την Κούβα.
7-U0wau.jpg

Σιγά - σιγά, άρχισαν να έρχονται και οι δωρεές βιβλίων.
8-SXlHK.jpg

«Είναι μια υπέροχη κατάρα. Όσα περισσότερα βιβλία δίνουμε, τόσο περισσότερα βιβλία μας προσφέρουν», λέει χαμογελώντας. 
9.jpg
Σήμερα το σπίτι των Γκουτιέρεζ μοιάζει με λαβύρινθο. Η βιβλιοθήκη τους έχει πλέον πάνω απ 25 000 βιβλία αλά τα παιδιά δεν μπορούν πλέον να έρχονται να διαβάζουν, γιατί δεν υπάρχει χώρος.
10.jpg

Για να μπορέσει να «ξεφορτωθεί» τα χιλιάδες βιβλία, η οικογένεια ταξίδεψε σε όλη την Κολομβία, μοιράζοντας τα σε φτωχές περιοχές της χώρας αλλά και σε σχολεία.
11-2Njzj.jpg
Ο επόμενος στόχος του: Να συνεχίσει το σχολείο που αναγκάστηκε να παρατήσει λόγω φτώχειας και να πάρει το πολυπόθητο απολυτήριο λυκείου.

Το "αντίο σύγκληση" δεν είναι είδηση. Είναι η επτάχρονη πραγματικότητα που αφορά στην ιστορία της Ελλάδας στην ΕΕ.
Κάποιο άλλο αντίο έχει υπόψιν του ο Αλέξης Τσίπρας, το οποίο δεν θα μπορούσε να αρθρώσει στο Eurogroup, ούτε ασφαλώς να δηλώσει σε μια Σύνοδο Κορυφής. Σύνοδος Κορυφής για το ελληνικό ζήτημα θα μπορούσε να γίνει μόνον στην περίπτωση που η κυβέρνηση ήταν έτοιμη να πει "αντίο στην Ευρωζώνη", με ταυτόχρονη αναστολή άρθρων της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό το γνωρίζει ο κ. Τσίπρας από την προηγούμενη εμπειρία του. Τότε που η κυρία Μέρκελ είχε ζητήσει από πρωθυπουργούς χωρών της ΕΕ που βρίσκονταν σε διακοπές (όπως για παράδειγμα ο Σουηδός) να είναι στο τηλέφωνο, μήπως απαιτηθεί να διακόψουν τις διακοπές τους και να πεταχτούν στις Βρυξέλλες για να "καθαρίσουν" με τον Τσίπρα και την Ελληνική υπόθεση.
Αυτό δεν έγινε επειδή ο κ. Τσίπρας μετά από 17 ώρες απίθανου καραγκιοζιλικιού εμφανίστηκε έτοιμος "να τα δώσει όλα" εκτός από το σακάκι του που δεν το ήθελε κανείς. Τα "έδωσε", συμφώνησε με σκληρούς όρους συνθηκολόγησης που έδιναν ακόμη μεγαλύτερη τυπική και ουσιαστική εξουσία στην τρόικα στα ελληνικά πράγματα, μεταθέτοντας το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους σε ένα όργανο που ποτέ δεν θα μπορούσε να προβεί σε αναδιάρθρωσή του, στοEurogroup - καθώς οι υπουργοί που το συνθέτουν δεσμεύονται από το Κοινοβούλιο των χωρών τους και τις σχετικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί για την δανειοδότηση της Ελλάδας. 
Με δύο κουβέντες: Το Eurogroup είναι αναρμόδιο για να προσφέρει λύση στην υπόθεση του ελληνικού χρέους προς τον λεγόμενο επίσημο τομέα. Μια Σύνοδος Κορυφής θα μπορούσε, αλλά αυτό είναι σαφές πως δεν πρόκειται να συμβεί χωρίς η Ελλάδα να πει εκεί "αντίο" ή έστω "auf Wiedersehen" στην Ευρωζώνη.
Και αφού το Eurogroup είναι αναρμόδιο και ανίσχυρο ασφαλώς στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους, γιατί ο κύριος Τσίπρας και το επιτελείο του επιμένουν να δημιουργούν την εντύπωση πως προσδοκούν λύση στο ζήτημα του χρέους από αυτό;
Μα, πλέον δεν επιμένουν! Στο παρά ένα "απειλούν" με Σύνοδο Κορυφής. Ποιόν "απειλούν"; Σίγουρα όχι αυτόν και αυτούς που τους είχαν απειλήσει με Σύνοδο "Εξόδου από την Ευρωζώνη", αν δεν συμφωνούσαν στο Τρίτο και πολιτικώς ισχυρότερο και αυταρχικότερο Μνημόνιο. Μάλλον στον ελληνικό λαό απευθύνονται, όχι ασφαλώς για να τον ρωτήσουν τι προτιμά, αλλά για να υπονοήσουν πως οποιαδήποτε συμφωνία στο Eurogroup, θα αποτελούσε καλύτερη λύση από εκείνη που θα έδινε μια Σύνοδος Κορυφής. Δεν θα πρόκειται για συμφωνία για αναδιάρθρωση του χρέους, ούτε για συμφωνία σύγκλησης και περιορισμού έστω της λιτότητας, αλλά για συμφωνία παραμονής στην Ευρωζώνη με τους όρους και την μεθοδολογία που έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση και η κυβερνητική πλειοψηφία κατά την τρέχουσα φάση της λεγόμενης αξιολόγησης.
Η μεθοδολογία αυτή είναι προφανές πως δεν ευνοεί την ανάπτυξη και την εργασία. Το αντίστροφο είναι το πρακτικό αποτέλεσμά της, για αυτό ο Αλέξης Τσίπρας με άρθρο του που δημοσιεύεται ταυτόχρονα, στη γαλλική Le Monde και τη γερμανική Die Welt λέει πως "πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που ουσιαστικά θα δίνουν το σήμα για την είσοδο στην πορεία σε μια νέα εποχή, μακριά από τα λάθη και τις υπερβολές του παρελθόντος, μια εποχή βιώσιμης ανάπτυξης και ευημερίας για όλους".
Μπορεί το Eurogroup να μεταβάλλει μεθοδολογία, όπως ουσιαστικά ζητεί ο πρωθυπουργός; Όχι, ασφαλώς και το γνωρίζει καλά. Γιατί τότε το λέει ενώ γνωρίζει τι θα σήμαινε μια Σύνοδος Κορυφής αυτή τη στιγμή για την Ελλάδα; Διότι έχει στο μυαλό του ένα "αντίο". Προς ποιόν, ποιους; Όχι βέβαια προς τους εταίρους-δανειστές της χώρας μας και το ΔΝΤ, αλλά προς όσους "παγίδευσε" με την υπόθεση της διαπραγμάτευσης του χρέους, που στην πραγματικότητα ποτέ δεν έκανε, καθώς από την αρχή δεσμεύτηκε σε μια μεθοδολογία που δεν την περιελάμβανε, μέχρι τουλάχιστον το τυπικό τέλος του προγράμματος για την Ελλάδα. Μόνον προς αυτούς; Αν το πει σε αυτούς, σύντομα θα υποχρεωθεί αντικειμενικά να το πει και στο υπουργικό του συμβούλιο και μετά στον ΠτΔ για να το ακούσουμε όλοι μας!
Η ίδια η μεθοδολογία του "κουαρτέτου" με την οποία δουλεύει η κυβέρνηση περιλαμβάνει την σταδιακή αναμόρφωση του χρέους - και όχι ασφαλώς την αναδιάρθρωσή του - έτσι ώστε να μην τιναχτεί στον αέρα το πρόγραμμα λόγω αδυναμίας πληρωμών (μη-συντεταγμένης χρεοκοπίας). Αυτό σημαίνει βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που "προσφέρουν" (: ρυθμιστικά καταφεύγουν σε αυτά για να βγαίνει λογιστικά ο λογαριασμός του προγράμματος) σε συνεννόηση μεταξύ τους οι δανειστές και δεν αποτελούν διαπραγματευτικό πεδίο με την ελληνική κυβέρνηση. Έτσι, εφαρμόζονται ήδη κάποια από τα βραχυπρόθεσμα, ενώ στο Eurogroup θα μπορούσαν να εξειδικευτούν περισσότερο τα μεσοπρόθεσμα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν ή να να λάβουν την μορφή πολιτικών αποφάσεων για το μέλλον. Μόνα αρμόδια για να αποφασίσουν για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος είναι τα κοινοβούλια των δανειστών.

Και αυτό το γνωρίζει ο κύριος Τσίπρας. Τότε για ποιες αποφάσεις μιλά, σε τι ακριβώς αναφέρεται; Ή επιδιώκει ψευδώς να εμφανίσει τις προτάσεις του Eurogroup - για μετά το τέλος του προγράμματος - προς τα κοινοβούλια και το ΔΝΤ ως αποφάσεις, ή σκηνοθετεί την πολιτική νομιμοποίηση του “αντίο” του. Άλλη εξήγηση δεν βρίσκω!

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Όχι ένα, αλλά δυο καραβάκια, αρμενίζουν, από το Σάββατο 10 Ιουνίου, στο Θερμαϊκό κόλπο, συνδέοντας τη Θεσσαλονίκη με τις κοντινές της παραλίες!
Με μότο «Κάθε Μέρα Θάλασσα», τα «Karavakia Thessaloniki Waterbus» με τον «Κωνσταντή» που ξεκίνησε τα δρομολόγιά του το περασμένο Σάββατο και τον «Άγιο Γεώργιο», σας ταξιδεύουν καθημερινά με 20 συνολικά δρομολόγια από/προς τη Θεσσαλονίκη στις κοντινές, και βραβευμένες, με τη «Γαλάζια Σημαία» παραλίες, της Περαίας και των Νέων Επιβατών.
Τα «Karavakia Thessaloniki Waterbus» έχοντας αφετηρία τους το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, και κάνοντας στάση στο Λευκό Πύργο, προσεγγίζουν καθημερινά την Περαία και τους Νέους Επιβάτες, σε λιγότερο από μία ώρα.
Αντίστοιχα, η αναχώρηση από τους Νέους Επιβάτες και την Περαία, μεταφέρουν το επιβατικό κοινό στη Θεσσαλονίκη, άνετα και ευχάριστα, σε 50 λεπτά της ώρας.

Τα δρομολόγια με τον «Κωνσταντή» και τον «Άγιο Γεώργιο»  είναι καθημερινά.
Συγκεκριμένα, από Θεσσαλονίκη, οι ώρες αναχώρησης είναι 10.00, 11.00, 12.30, 14.00, 15.30, 17.00,18.00, 19.30, 20.30, 21.30.
Από Νέους Επιβάτες και Περαία, οι ώρες αναχώρησης είναι 09.30, 11.00, 12.30, 13.30, 15.00, 17.00, 18.00, 19.30, 20.30 και 21.30.
Το εισιτήριο κοστίζει 3,50 ευρώ το άτομο, ανά διαδρομή, και το μειωμένο 2,50 ευρώ/διαδρομή.
Ο χρόνος της διαδρομής υπολογίζεται σε 50 λεπτά της ώρας. 
Σχετικά με τα «Karavakia Thessaloniki Waterbus»
Η κοινοπραξία «Karavakia Thessaloniki Waterbus» αποτελείται από μια ομάδα επιχειρηματιών της Θεσσαλονίκης.
Τα δρομολόγια πραγματοποιούνται από Ιούνιο έως και Σεπτέμβριο.

Σ’ ότι αφορά τα χαρακτηριστικά των πλοίων, ο πλήρως ανακαινισμένος «Κωνσταντής» έχει μήκος 24 μέτρα, και χωρητικότητα 180 επιβάτες.
Διαθέτει εσωτερικό σαλόνι, αναπαυτικά καθίσματα, κλιματισμό και τηλεοράσεις. Για τα παιδιά, υπάρχει ειδική αίθουσα όπου προβάλλονται κινούμενα σχέδια ενώ υπάρχει και ειδικός χώρος θηλασμού.
Λειτουργεί μπαρ σερβίροντας καφέ, αναψυκτικά, χυμούς, αλκοόλ, κρύα και ζεστά σνακ.

Ο «Άγιος Γεώργιος»  με μήκος 18 μέτρα έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει 100 επιβάτες. Είναι ένα αξιόπλοο, καλοτάξιδο, παραδοσιακό σκαρί που διαθέτει δύο µηχανές General Motors Marine. Στο άνετο σαλόνι του με τον κλιματισμό, μπορείτε να απολαύσετε ροφήματα και σνακ, από τα αυτόματα μηχανήματα πώλησης.

Και τα δυο καραβάκια διαθέτουν τουαλέτες ενώ επιτρέπονται τα κατοικίδια ζώα (με λουρί) καθώς και τα ποδήλατα.


Για περισσότερες πληροφορίες, απευθύνεστε στην ιστοσελίδα www.karavakia.com και στο Facebook «Karavakia».


Σε εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθεια κατάσβεσης της φωτιάς που ξέσπασε γύρω στη 01:00 τα ξημερώματα σε πύργο 27 ορόφων στο δυτικό Λονδίνο.

Η φωτιά έχει επεκταθεί από τους κάτω ορόφους προς τα επάνω και κατακαίει τον πύργο, ενώ μία στήλη μαύρη καπνού είναι διακριτή στον ουρανό του Λονδίνου.

Αυτόπτες μάρτυρες δηλώνουν ότι άνθρωποι παγιδεύτηκαν μέσα στον πύργο διαμερισμάτων.

Τουλάχιστον τριάντα ένοικοι από τον πύργο διαμερισμάτων στο δυτικό Λονδίνο που καίγεται, έχουν μεταφερθεί σε πέντε νοσοκομεία, σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία ασθενοφόρων στην Βρετανία.

Οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι εκατοντάδες άνθρωποι πρέπει να βρίσκονταν στον πύργο την ώρα που ξέσπασε η φωτιά, ενώ στην περιοχή έχουν οργανωθεί κέντρα φιλοξενίας προκειμένου να προσφέρουν καταφύγιο στους ενοίκους των διαμερισμάτων του πύργου.



Στο σημείο βρίσκονται 40 οχήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας με 200 πυροσβέστες, προκειμένου να σβήσουν την φωτιά. Δεν έχει γνωστοποιηθεί εάν υπάρχουν θύματα.

Ο πύργος (Grenfell Tower) βρίσκεται στην περιοχή Lancaster West Estate στα δυτικά της βρετανικής πρωτεύουσας.

Η αιτία που προκάλεσε την φωτιά δεν έχει διευκρινιστεί.

Εγκρίθηκε από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με συντριπτική πλειοψηφία (93.5%) το Eυρωμεσογειακό Πρόγραμμα PRIMA (Partnership for Research and Innovation in the Mediterranean Area)  που εισηγήθηκε η ανεξάρτητη ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα.

Το PRIMA προβλέπει συνεργασία της ΕΕ με γειτονικές χώρες της Μεσογείου, αφορά στην έρευνα και την καινοτομία και εστιάζει στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος της έλλειψης τροφής και νερού σε περιοχές της Μεσογείου.

Συνολικά  19 χώρες, 11 κράτη μέλη της ΕΕ και 8 τρίτες μεσογειακές χώρες, μετέχουν από κοινού στην πρωτοβουλία, με συνολικό προϋπολογισμό 440 εκ. (κοινοτική συνεισφορά 220 εκατομμυρίων ευρώ και ισόποση συνεισφορά των συμμετεχόντων) .

Πρόκειται για την πρώτη εταιρική σχέση της ΕΕ που αφορά αποκλειστικά σε συμπράξεις μεταξύ δημοσίων φορέων (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, τεχνολογικά ιδρύματα κλπ) και επικεντρώνεται σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.

Σκοπός του PRIMA είναι η υλοποίηση ενός κοινού προγράμματος για την ανάπτυξη και την υιοθέτηση καινοτόμων και ολοκληρωμένων λύσεων για τη βελτίωση της απόδοσης, της ασφάλειας, της προστασίας και της βιωσιμότητας των συστημάτων γεωργικών προϊόντων διατροφής και της παροχής και διαχείρισης των υδάτων στην περιοχή της Μεσογείου.

Το PRIMA αποτελεί μία από τις σπάνιες προσπάθειες επιστημονικής διπλωματίας της ΕΕ, που μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση του αναγκαστικού εκπατρισμού των κατοίκων της Μεσογείου.

Το τελικό κείμενο που υπερψηφίστηκε, μετά τις διαπραγματεύσεις υπό την ευθύνη της εισηγήτριας, προβλέπει την αποκλειστική εστίαση του PRIMA σε εφαρμογές πολιτικού και μη στρατιωτικού χαρακτήρα, την αναγνώριση του ανθρώπινου δικαιώματος για πρόσβαση σε ασφαλές και καθαρό πόσιμο νερό, το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και την εξασφάλιση διαφανούς διακυβέρνησης, διαχείρισης και εφαρμογής του.

Η κοινοτική χρηματοδότηση προς την Ελλάδα ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια ευρώ. Για την ισόποση εθνική συμμετοχή προβλέπεται και η δυνατότητα εισφοράς σε υπηρεσίες και σε είδος.  

Κλείνοντας την εισήγησή της στην ολομέλεια η κα Σακοράφα υπογράμμισε: «Το PRIMA είναι ίσως μια μικρή ακτίδα φωτός, κατά την άποψή μου μια μικρή νίκη. Ωστόσο δεν μπορώ παρά να υπογραμμίσω το αυτονόητο. Το φαινόμενο της μετανάστευσης λόγω της κατάστασης στην περιοχή έχει τέτοιες διαστάσεις, που τέτοιες πρωτοβουλίες είναι σίγουρα αναγκαίες, πλην όμως σταγόνα στον ωκεανό σε σύγκριση με το μέγεθος του προβλήματος. Χρέος μας είναι να υποστηρίξουμε μια μακροπρόθεσμη, ολοκληρωμένη, συντονισμένη και ανθρωποκεντρική στρατηγική και μια κοινή πολιτική μετανάστευσης».
Ο Wittgenstein πέθανε, οι Foucault και Adorno επίσης και εγώ αναγνώστη μου δεν αισθάνομαι καθόλου καλά τελευταία, στο βαθμό που παρακολουθώ την εξέλιξη του πολιτικού δράματος της Ελλάδας.
Όταν οι νεοφιλελεύθεροι ανακάλυψαν την ομορφιά της εξουσίας διά του οικονομικού ολοκληρωτισμού - τον οποίο είχαν προηγουμένως θεοποιήσει οι κρατιστές αντίπαλοί τους - είχε έρθει η ώρα του ψυχολόγου και σε πολλές περιπτώσεις του ψυχιάτρου. Φυσιολογικώς! Περάσαμε τότε από το "όλα είναι οικονομία" στο "όλα είναι ψυχολογία". 
Δεν είναι έτσι, ρε παιδιά, αν και έτσι ιστορικώς εκφράζεται φωνάζει από τον τάφο ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ρωτήστε και την Piera (Aulagnier) που το έχει ψάξει καλά από την πλευρά της ψυχανάλυσης! Μόνον αν θεωρήσεις πως όλα είναι οικονομία θα καταλήξεις στο όλα είναι ψυχολογία. Μόνον αν σκεφτείς ολοκληρωτικά με όρους αγοράς ή οικονομικού συγκεντρωτισμού θα καταλήξεις στο όλα είναι ψυχολογία, για να διασκεδάσεις το φαινόμενο της ηγεμονίας. Αλλιώς δεν γίνεται! 
Κάνει λάθος, λοιπόν, ο οικονομολόγος μας που πιστεύει πως όλα είναι ψυχολογία στην οικονομική στάση και συμπεριφορά; Όχι βέβαια! Μόνον που έτσι αποκαλύπτει την αντιφατική ιδεολογία του και την προσωπική του δογματική θεώρηση. Την γνωστική του παθολογία, με άλλα λόγια, η οποία απαιτεί θεραπεία από έναν έμπειρο κλινικό ψυχολόγο, έτσι ώστε ο οικονομολόγος να ξαναγίνει οικονομολόγος, εγκαταλείποντας τους ψυχολογισμούς για την πολιτική νομιμοποίηση της δουλειάς του.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τους πολιτικούς επιστήμονες, αλλά και τους πολιτικούς (ας μην συγχέουμε την μια δουλειά με την άλλη - όπως άλλο πράγμα είναι η πολιτική επιστήμη και άλλο η επιστήμη της πολιτικής). Είναι όχι απλώς γνωστικά ανεπαρκής, αλλά μάλλον ψυχικά ασθενής ο πολιτικός ή επιστήμονας που από την μεθοδολογία του "όλα είναι οικονομία" καταλήγει στο "όλα είναι μια καλή διατύπωση" στην ανακοίνωση του Eurogroup.
Ο Pierre Bourdieu έδειξε πως οι γλωσσικές παραγωγές που αποτελούν προϊόν της σχέσης ανάμεσα σε μια γλωσσική αγορά και σε μια γλωσσική έξη (habitus), προσαρμόζονται από τους ομιλητές στα αιτήματα του εκάστοτε πεδίου. Έτσι κάθε γλωσσική διάδραση, όσο προσωπική και ασήμαντη και αν είναι, φέρει τα ίχνη της κοινωνικής δομής την οποία εκφράζει και στην αναπαραγωγή της οποίας συντελεί. Δηλαδή, αγαπητέ αναγνώστη, η "καλή διατύπωση" που αναζητεί και ασφαλώς θα λάβει στο Eurogroup η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να εκφράζει την πραγματικότητα του πεδίου που ορίζει θεσμικά, ηγεμονικά, στενά οικονομικά και κοινωνικά την συγκεκριμένη στρατηγική της τρόικας για την Ελλάδα.
Η "καλή διατύπωση" θα είναι μέρος της "κοινοκτημοσύνης της γλώσσας" του Eurogroup και θα εντάσσει δομικά τον ΣΥΡΙΖΑ στην οικονομική λογική των μνημονίων, η οποία εκφράζει ασφαλώς το ηγεμονικό καθεστώς της Ελλάδας σήμερα, καθώς και την δυναμική επέκτασής του στο μέλλον. Άρα, η "καλή διατύπωση" θα εκφράζει την κακή σχέση και κατάσταση που ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε πως σκόπευε να ανατρέψει.
Η "καλή διατύπωση" υπονοεί την "κακή συμφωνία", όχι γενικά και αντικειμενικά, αλλά ειδικά και έτσι όπως προσδιόριζε αρχικά / προγραμματικά "το καλό και συμφέρον" για την χώρα μεσο-μακροπρόθεσμα ο ίδιος ο πρωθυπουργός και το κόμμα του. Είναι προφανές πως η κυβέρνηση προσβλέπει σε ένα κείμενο όχι απλώς δημιουργικής ασάφειας (: σαν ένα κείμενο συντακτικού νομοθέτη, για παράδειγμα), αλλά σε ένα κείμενο που θα επιτρέπει την εφαρμογή μεγάλης δόσης από  ερμηνευτική βία και συνεπώς αυθαίρετων λογιστικών προσεγγίσεων του τύπου "εάν και εφόσον, σίγουρα τόσο"! Και αυτό "οδηγεί" κατευθείαν στον ψυχίατρο ή στον ψυχολόγο. Ποιόν; Μα, τον παράγοντα που ερμηνεύει την "καλή διατύπωση", ασφαλώς!

Η αναζήτηση "καλών διατυπώσεων" αποτελεί το τέλος της πολιτικής και του πολιτικού που αντιμετώπισε την οικονομία σαν ψυχολογία, καθώς πίστεψε ο φουκαράς πως υπάρχουν γητευτές του λαού και αυτός είναι ένας από αυτούς. Γητευτές χωρίς όπλα και καταστολή δεν υπάρχουν. Μεγάλοι ηγέτες υπάρχουν, οι οποίοι έχουν μάθει, ωστόσο, να διακρίνουν μεταξύ οικονομίας, ψυχολογίας και γλώσσας, που δεν οικονομεί ψυχολογώντας και ψυχολογεί οικονομώντας. Ηγέτες που κατανοούν και σέβονται το "κοινωνικό μυστήριο" και το πολιτικό ελατήριο της γλώσσας και δεν την εξευτελίζουν εκλιπαρώντας για μια "καλή διατύπωση".

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προκαταβολικά θέλω να δηλώσω ότι είμαι εναντίον οποιασδήποτε μορφής βίας. Ακόμη κι αν στρέφεται εναντίον εκείνων, που με την πανουργία κατόρθωσαν να περιβάλλουν την ασημαντότητά τους με την τήβεννο της εξουσίας. Ή βρίσκονται πλάι σε μηδενικά εξουσίας. Όπως οι αυλικοί κάποιων δεσποτάδων, οι οποίοι χαλκεύουν δολοφονικές συκοφαντίες προκειμένου να εξοντώσουν τους συναδέλφους τους. Και τόσοι άλλοι, που σκότωσαν μέσα τους τη συνείδηση και την ανθρωπιά και  αντιμετωπίζουν τους συνανθρώπους τους, ωσάν τις μύγες και τα κουνούπια. Όπως, για παράδειγμα,  εκείνοι, που βομβαρδίζουν σχολεία και ύστερα λένε: «Ήταν λάθος. Πρόκειται για παράπλευρες απώλειες». Ή νοσοκομεία  και ισχυρίζονται: «Ήταν καταφύγιο υπόπτων». Ή δοκιμάζουν τα φονικά τους όπλα σε ξένες χώρες όπου σκοτώνουν πολλούς και ύστερα διατείνονται: «Μα ήταν τρομοκράτες»! Ή εξοντώνουν ολάκερους λαούς, των οποίων καταστρέφουν τις χώρες, βυθίζοντας τες στο χάος και τη δυστυχία και υποκριτικότατα δικαιολογούνται: «ήταν θέμα δημοκρατίας, δικαιοσύνης, ελευθερίας»…  
Πέραν όμως του πολεμικού υπάρχει και το νομικό οπλοστάσιο. Αφού η συντριπτική πλειονότητα των νόμων είναι δομημένη έτσι, ώστε ο λαός να βρίσκεται πολλαπλά παγιδευμένος  και  πολύ δύσκολα να μπορεί να διεκδικήσει κι ακόμη δυσκολότερα να βρει το δίκιο του. Επειδή προφανώς το δίκιο του λαού έρχεται σε σύγκρουση με τα νόμιμα μεν, ανηθικότατα δε, συμφέροντα της ολιγαρχίας.
 Και βέβαια όλα αυτά τα μηδενικά της εξουσίας βρίσκουν και τα «ανήθικα ηθικά τουςστηρίγματα»: Πανεπιστημιακ ούς προφέσορες,  ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους και άλλα παρόμοια μηδενικά. Οι οποίοι, εκτός  των κυκλώπειων πολεμικών συστημάτων και του νομικού λαβυρίνθου, στον οποίο  φρόντισαν να εγκλωβίσουν τους λαούς έχουν  ναρκοθετήσει παράλληλα και την ηθική και πνευματική του άμυνα. Έχοντας στην εξουσία τους τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ. Με τα οποία μπορούν να κάνουν το μαύρο άσπρο και τανάπαλιν. Ασκώντας καταλυτική μετάλλαξη των θεατών, ακροατών και αναγνωστών τους. Όση και χειρότερη από αυτήν, που ασκούν οι ναρκωτικές ουσίες. Επειδή ακριβώς στις ναρκωτικές ουσίες σκλαβώνονται σχετικά λίγοι, ενώ τα ναρκωτικά των ΜΜΕ τα καταναλώνουν άφθονα το σύνολο σχεδόν του λαού.
Με αποτέλεσμα να φτάνουν σετέτοιο απελπιστικό σημείο μετάλλαξης , ώστε η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων να βλέπει αναποδογυρισμένη την πραγματικότητα. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, ώστε να βλέπει τους ειδεχθείς δολοφόνους του σαν ευεργέτες και σωτήρες. Κι αν κάποιος τολμήσει να επισημάνει τις πολυποίκιλες παγίδες τους να μη γίνεται πιστευτός. Όπως ο δραπέτης εκείνος του πλατωνικού σπηλαίου που παιρνιόταν για τρελός, επειδή τόλμησε να τους αποκαλύψει την πραγματικότητα που αντίκρυσε μετά το σπάσιμο των δεσμών του.
Με αποτέλεσμα ν’ ακούμε ανεγκέφαλους πολιτικούς να υποστηρίζουν αναιδώς τα πλέον τερατώδη ψεύδη και τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού να  τους χειροκροτεί και να τους ζητωκραυγάζει. Που σημαίνει ότι ο λαός μας και η συντριπτική πλειονότητα των λαών της Γης ζούμε κάτω από ένα καθεστώς οργανωμένης πολυπρόσωπης τρομοκρατίας. Η οποία μπορεί να αιματοκυλάει τους λαούς και να διεκδικεί για τον εαυτό της δάφνες δημοκρατικότητας φιλελευθερισμού και δικαιοσύνης.
Και μην πει κάποιος ότι ο χώρος του ιντερνέτ είναι πρόσφορος, προκειμένου ο λαός να οργανώσει την ηθική και πνευματική του άμυνα. Δεδομένου ότι και για το χώρο αυτό κάποιοι διαπρεπείς εκπρόσωποι της κατεστημένης τρομοκρατίας καταγγέλλουν ότι επικρατεί ασυδοσία. Και αξιώνουν να εξαφανίσουν τα οποιαδήποτε μέσα «ελεύθερης» έκφρασης.
Με σκοπό να προετοιμάσουν το έδαφος προκειμένου και ο χώρος αυτός να χρησιμοποιηθεί, όχι μόνο για την αποχαύνωση, όπως και τώρα συμβαίνει, αλλά και τη ληστρική εκμετάλλευση και την παραπλάνηση του λαού. Επειδή ακριβώς ο χώρος αυτός φέρνει στο φως κάποια έστω και επουσιώδη στοιχεία που το επίσημο τρομοκρατικό κατεστημένο φροντίζει να αποσιωπά.
Αλλά η πραγματικότητα λέει πως και το χώρο αυτό τον κατευθύνουν οι παντοδύναμες μαφίες, που κατευθύνουν και όλη την άλλη γαλαζοαίματη τρομοκρατία. Και μπορεί ν’ αφήνουν για λίγο  να λέγονται κάποια πράγματα, που φαίνονται τολμηρά, αλλά από ένα σημείο και πέρα θέτουν σε εφαρμογή τα ναζιστικά τους αντίποινα.
Σύμφωνα με τα οποία, όχι μόνο ναρκοθετούν παντοιοτρόπως τις οποιεσδήποτε προσπάθειες αλλά δεν διστάζουν να καταργούν μπλοκ και κανάλια, επειδή θρυμματίζουν τα ανθρωπιστικά προσωπεία τους αποκαλύπτοντας τα ειδεχθή πρόσωπά τους. Χτίζοντας έτσι κάτεργα αναπόδραστα σε όσους αποκαλύπτουν τα κακουργήματά τους και αντιστρατεύονται στα δόλια συμφέροντά τους.  
Και ασφαλώς δεν αισθάνονται την ανάγκη να δώσουν λόγο σε κανένα, δεδομένου ότι δεν έχουν ν’ αντιπαρατάξουν λογικά ή ηθικά επιχειρήματα. Γιατί υποτίθεται ότι αυτοί και μόνο αυτοί είναι οι υπέρτατοι νομοθέτες και κριτές, όχι μόνο της υλικής (οικονομικής, κλπ) αλλά και της ηθικής και πνευματικής δεοντολογίας.
Έτσι ώστε να έχουμε και στην περίπτωσή τους κάτι ανάλογο με το βλακώδες «αλάθητο», του Πάπα που χαρακτηρίζει τον τυφλό  θρησκευτικό μεσαίωνα, που μπορεί διαχρονικά ν’ αλλάζει προσωπεία αλλά ποτέ το καταχθόνιο πρόσωπό του.
Ή εξάλλου εκφράζει το απάνθρωπο νιτσεϊκό ιδεώδες. Που αποτελεί και τη βάση της ιδεολογίας πάνω στην οποία  στηρίχτηκαν τα εγκλήματα του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά και τα τωρινά οικονομικά εγκλήματα της γερμανοκρατούμενης Ε.Ε. Η οποία αποσκοπεί, όχι απλά στην καταπίεση, αλλά και στην καταλήστευση και κατατρομοκράτηση των λαών.  
Και όλα αυτά συμβαίνουν γιατί, όχι μόνο οι μαριονέττες της τρομοκρατικής ολιγαρχίας, αλλά και οι σκηνοθέτες του παρασκηνίου κατατρύχονται-για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα των συνηγόρων τους- από ανίατη βλακεία. Γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι πάνω απ’ όλους και όλα υπάρχει η συμπαντική ηθική νομιμότητα, η οποία αναπόφευκτα λειτουργεί διαλεκτικά απέναντι στη  δική τους νομική βαρβαρότητα. Και γελοιοποιούνται, όταν στην περίπτωσή κάποιας τρομοκρατικής ενέργειας σε βάρος τους θρηνούν και οδύρονται και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους.
Τη στιγμή, που  τις ασύγκριτα απεχθέστερες δικές τους βαρβαρότητες τις περιβάλλουν με την τήβεννο της νομιμότητας. Νομίζοντας έτσι ότι ο νομικός τους στρουθοκαμηλισμός θα εξαπατήσει το νόμο της συμπαντικής διαλεκτικής και δεοντολογίας.