Articles by "slider1"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα slider1. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
του Raja Murthy, Asia Times, 7-11-2018

« Ο μόνος πλούτος που σου μένει είναι αυτός που χάρισες,» είπε ο Μάρκος Αυρήλιος (121-180 μ Χ), ο τελευταίος των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να ξέρει για έναν άλλο Ιταλό, τον Ντον Βίτο Κορλεόνε, (στην ταινία) του Μάριο Πούζο (Ο Νονός) και τον περίφημο ψίθυρό του: «Θα του κάνω μια προσφορά που δεν θα μπορέσει να αρνηθεί.» Το ότι ξεχνιούνται οι κωδικοί του Αυρηλίου και του Νονού επιταχύνει τον μαρασμό και την πτώση της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας.
Ο Τραμπ κάνει προσφορές που ο κόσμος μπορεί να απορρίπτει. Με την αναθεώρηση εμπορικών συμφωνιών, το κόψιμο της δωροδοκίας και τον εξαναγκασμό ισχυρών εταιρειών να επιστρέψουν οίκαδε, οι ΗΠΑ ανακτούν οικονομικό πλούτο αλλά εγκαταλείπουν διεθνή εξουσία. Όπως η Περεστρόικα (αναδιάρθρωση) του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ οδήγησε στον κατακερματισμό της αχανούς, (22 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια), επικράτειάς του. Οι αποτυχημένες πολιτικές του Γκορμπατσώφ οδήγησαν στον κατατεμαχισμό της Σοβιετικής ΄Ενωσης σε Ρωσία και ανεξάρτητα κράτη και στο τέλος της υπερδύναμης. Με ειρωνική νομοτέλεια, οι επιτυχίες των πολιτικών πρωτοβουλιών του Τραμπ θα επιταχύνουν τον θάνατο της αμερικανικής αυτοκρατορίας -με τις ΗΠΑ να ανακτούν την οικονομικήν υγεία τους αλλά να χάνουν τον ύπουλο, επίβουλο έλεγχό τους στον κόσμο.
Αυτή η εξασθένηση της επιρροής καταδείχτηκε όταν η Ινδία και επτά άλλες χώρες ορθώθηκαν για να αντιταχτούν στην απόφαση της Ουάσιγκτον να επανεπιβάλει τις μονομερείς παράνομες κυρώσεις της εναντίον του Ιράν. Η μεταγενέστερη ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ότι εκχωρεί άδεια στις οκτώ χώρες να αγοράζουν πετρέλαιο από το Ιράν, έμοιαζε με την ύψωση της πράσινης σημαίας εκκίνησης του τραίνου που είχε ήδη απομακρυνθεί από τον σταθμό.
Ο Νόμος της δράσης και αντίδρασης λειτουργεί αδυσώπητα. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε μετά από πολέμους απληστίας και όργια καταναλωτισμού. Μια παρόμοια Νέμεσις, το «πνεύμα/δαιμόνιο» Γκορμπατσώφ, στοιχειώνει τη Λεωφόρο Πενσυλβανίας, όπου ο Τραμπ, ανύποπτος, γράφει το τελευταίο κεφάλαιο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου: Τον επίλογο  των δυο ανταγωνιστικών υπερδυνάμεων που αναδύθηκαν από την τρομερότερη σύγκρουση της ανθρωπότητας.
Ο ανοικονόμητος 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να πετύχει να γίνει ένας οικονομικός Μεσσίας για την χώρα του, που είναι φορτωμένη με ένα χρέος 21,6 τρισεκατομμυρίων. Αλλά οι επιπτώσεις θα είναι ο θάνατος της αμερικανικής ηγεμονίας. Αυτές που ζούμε, είναι οι μέρες παρακμής της τελευταίας αυτοκρατορίας.
Αυτοκράτορες και νονοί της Μαφίας ήξεραν ότι η άσκηση μεγάλης επιρροής σημαίνει να εξαγοράζεις . Ο Τραμπ ωστόσο ξεμπερδεύει με τα μπαξίσια -την ψαρόκολλα που συγκρατεί συνεκτική την αμερικανική αυτοκρατορία- και κάνει προτάσεις που αυτός τις θεωρεί «δίκαιες» αλλά που αντίθετα αποδιώχνουν την διεθνή κοινότητα – από τις προσταγές στα μέλη του ΝΑΤΟ και σε άλλες χώρες  να πληρώσουν περισσότερα για την φιλοξενία των αμερικανικών λεγεώνων (800 στρατιωτικές βάσεις σε 80 χώρες) ως τις περικοπές της αμερικανικής βοήθειας.
Η αμερικανική βοήθεια σε διάφορες χώρες μειώθηκε από 50 δις στο οικονομικό έτος 2016, σε 37 δις το 2017 και σε 7,7 δις ως τώρα το 2018. ΄Ενας κόσμος λιγότερο εξαρτημένος από την αμερικανική γαλαντομία και τους  γενναιόδωρους εμπορικούς δασμούς θα απορρίψει πολύ ευκολότερα το τραμπουκικό δόγμα «Είστε με εμάς ή εναντίον μας;» των Αμερικανών προέδρων. Με την τακτική του καρότου και του ροπάλου, που βασικά περνάει ως αμερικανική διπλωματία, το ρόπαλο χάνει την επιβολή του όσο το καρότο εξαφανίζεται.

Ο Ντον Βίτο Κορλεόνε (Μάρλον Μπράντο) στον Νονό. Μεγάλα Μπαξίσια απαιτούνται για μεγάλη επιρροή. Βασικό μάθημα για τον Ντον Τραμπ.

Ηγέτες με μεγαλύτερο αυτοσεβασμό θα έχουν λιγότερη ανοχή για την αμερικανική υποκρισία, όπως το να επιβάλεις κυρώσεις σε άλλες χώρες για πυρηνικά όπλα, ενώ διαθέτεις το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον πλανήτη.
Θα καγχάζουν πιο απροκάλυπτα με την υστερία που περιβάλλει την δήθεν παρέμβαση στις εκλογές του 2016, δείχνοντας το βεβαρημένο μητρώο της Ουάσιγκτον σε βίαιες παρεμβάσεις παντού στον κόσμο. Θα επικαλούνται παραδείγματα της αμερικανικής υποκρισίας όπως  τα υποκινημένα πραξικοπήματα εναντίον εκλεγμένων ηγετών στην Λατινικήν Αμερική, το Σχέδιο Καμελό, του Αμερικανικού Στρατού το 1964, για επέμβαση σε 22 χώρες (μεταξύ των οποίων στην Τουρκία, στο Ιράν, στην Ταϋλάνδη και στην Μαλαισία), την υποστήριξή σε αιμοδιψείς δικτάτορες και την αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, με την καταστροφή του Ιράκ και της Λιβύης.
Μετανάστες τροφή για κανόνια.
Η προσήλωση του Τραμπ στην οικονομία μειώνει τις πιθανότητες να αρχίσει έναν πόλεμο. Τερματίζοντας την μαζική εισροή παράνομων μεταναστών για να σώσει θέσεις δουλειάς για Αμερικανούς πολίτες, αθέλητα μειώνει επίσης την επάνδρωση παρανόμων πολέμων. Μη Αμερικανοί μετανάστες αντιπροσωπεύουν το 5% του αμερικανικού στρατού. Για τους πολέμους του στο Ιράκ και Αφγανιστάν, ο αμερικανικός στρατός υποσχόταν την αμερικανική υπηκοότητα για να δελεάσει  σε κατάταξη μετανάστες, κυρίως από την Λατινική Αμερική.
Από τους πρώτους Αμερικανούς στρατιώτες που σκοτώθηκαν στον πόλεμο του Ιράκ ήταν ο 22χρονος Χοσέ- Αντώνιο Γκουτιέρεζ, ορφανό από τους δρόμους της Πόλης της Γουατεμάλας, που θάφτηκε σε φέρετρο με την αμερικανική σημαία και πήρε την υπηκοότητα νεκρός.
Η πολιτική του Τραμπ για την περιστολή της παράνομης μετανάστευσης περιορίζει παράλληλα την διαθεσιμότητα τροφής κανονιών για τους παράνομους πολέμους που απαιτούνται για την διατήρηση της αμερικανικής ηγεμονίας.
Όλα έχουν ένα τέλος και αυτό ισχύει και για την τελευταία αυτοκρατορία της εποχής μας.
Ο αυτοκρατορικός αμερικανικός αετός που πετά προς την Δύση θα δει την αυγή μιας οικονομικά υγιέστερης Αμερικής, που κοιτάει την δουλειά της και αυξάνει έτσι τις ελπίδες για ένα πιο ίσο και ευτυχέστερο κόσμο –χάρις στον αθέλητα Γκορμπατσώφ 2 στον Λευκό Οίκο. 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Alastair Crooke, Zero Hedge, Strategic Culture,6-11-18

[Στο πιο κάτω άρθρο του, ο Βρετανός τέως διπλωμάτης και υψηλός αξιωματούχος της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας, ξεναγεί τον αναγνώστη στον σκοτεινό λαβύρινθο  ίντριγκας, μίσους και απληστίας, πλειάδας ξένων  δυνάμεων, καιροσκοπικά  διαπλεκόμενων και αλληλοσυγκρουόμενων, για συμμετοχή στην διανομή πλούτου, επιρροής και εξουσίας στην στρατηγικά και οικονομικά πολύτιμη περιοχή. Στο μόνιμα σεισμικό τοπίο, η πρόσφατη στυγερή δολοφονία του σημαντικού πράκτορα ΗΠΑ , Τουρκίας και Αδελφών Μουσουλμάνων Τζαμάλ Κασόγκι έχει προκαλέσει υποχθόνια «κίνηση πλακών», που φαίνεται να οδηγεί σε αλλαγή της φυσιογνωμίας του τοπίου στην περιοχή και στο διεθνές πολιτικό πεδίο. Από την προκείμενη ανάλυση, χαμένος προκύπτει ο Νετανιάχου και ενισχυμένος ο κερδοσκόπος Ερντογάν, με τις νέο-Οθωμανικές βλέψεις του στην ηγεσία του Σουνιτικού αραβικού κόσμου.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο Ναούμ  Μπαρνεά, κορυφαίος Ισραηλινός σχολιαστής, με άρθρο του στην εφημερίδα Yedioth Ahronoth περιέγραψε τον Μάιο την «συμφωνία» που κρύβεται πίσω από την Μεσανατολική πολιτική του Τραμπ.
Μετά την αμερικανική έξοδο από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν (που έγινε στις 8 Μαΐου) ο Τραμπ- έγραψε ο Μπαρνεά- θα απειλήσει με φωτιά και σίδερο την Τεχεράνη… ενώ ο Πούτιν αναμένεται να συγκρατήσει το Ιράν από του να επιτεθεί στο Ισραήλ από το έδαφος της Συρίας, αφήνοντας έτσι τον Νετανιάχου ελεύθερο να επιβάλει νέους «κανόνες του παιχνιδιού», με τους οποίους το Ισραήλ θα μπορεί να επιτίθεται και να καταστρέφει ιρανικές δυνάμεις οπουδήποτε στην Συρία (και όχι μόνο στην περιοχή των συνόρων, όπως ήταν συμφωνημένο νωρίτερα) οποτεδήποτε θέλει, χωρίς να φοβάται αντίποινα.
Αυτό αντιπροσώπευε το ένα επίπεδο της στρατηγικής του Νετανιάχου: Συγκράτηση τoυ Ιράν συν ρωσική συναίνεση σε συντονισμένους ισραηλινούς  βομβαρδισμούς στην Συρία.                                                                                                       
« Υπάρχει ένα μόνο σημείο που μένει ασαφές (σχετικά με την συμφωνία)», είπε στον  δημοσιογράφο Μπεν Κασπίτ ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος έμπιστος του Νετανιάχου, « και αυτό είναι ποιος δουλεύει για ποιον; Ο Νετανιάχου δουλεύει για τον Τραμπ ή ο Τραμπ είναι στην υπηρεσία του Νετανιάχου… Από έξω… μοιάζει ότι οι δύο τους συμφωνούν απόλυτα. Από μέσα φαίνεται ακόμη περισσότερο έτσι. Αυτού του είδους η συνεργασία… συχνά δίνει την εντύπωση προς πρόκειται για ένα ενιαίο μεγάλο γραφείο.»
Υπήρξε όμως εξ αρχής και ένα δεύτερο επίσης επίπεδο αυτής της στρατηγικής του Νετανιάχου.
Αυτή η όλη «αντεστραμμένη πυραμίδα» της Μεσανατολικής μηχανικής είχε ως το μοναδικό σημείο εκκίνησής της τον Μωχαμέντ Μπιν Σαλμάν  (MbS), διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας.
Ο Τζάρετ Κούσνερ (γαμπρός του Ντόναλντ Τραμπ) ήταν –γράφει η Ουάσιγκτον Ποστ- που « διαφήμιζε τον Μωχαμέντ ως μεταρρυθμιστή, ταγμένον να εισαγάγει την πλούσια σε πετρέλαιο οπισθοδρομική μοναρχία στην νεωτερικότητα. Ο Κούσνερ, επί μήνες επιχειρηματολογούσε πέρυσι, πως ο Μωχαμέντ  θα ήταν το κλειδί για την κατάστρωση ενός σχεδίου ειρήνευσης της Μέσης Ανατολής και ότι με τις ευλογίες του ο αραβικός κόσμος θα ακολουθούσε.» Ο Κούσνερ ήταν , συνέχιζε η Ουάσιγκτον Ποστ, «που έπεισε τον πενθερό του να διαλέξει την Ριάντ για το πρώτο του ταξίδι ως Προέδρου στο εξωτερικό, παρά τις αντιρρήσεις του τότε υπουργού των Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον και τις προειδοποιήσεις του υπουργού Αμύνης Τζέημς Μάτις.»
Τώρα όμως συμβαίνει ο Μωχαμέντ Μπιν Σαλμάν να είναι, κατά το ένα ή τον άλλο τρόπο, μπλεγμένος στην δολοφονία του Κασόγκι. Ο Μπρους Ρίντελ του (Ινστιτούτου) Μπρούκινς, από μακρού παρατηρητής των Σαούντ και πρώην ανώτερος αξιωματούχος της CIA και του υπουργείου Αμύνης, σημειώνει: « Για πρώτη φορά σε πενήντα χρόνια το Βασίλειο έχει καταστεί μια δύναμη αστάθειας» (μάλλον παρά σταθερότητας στην περιοχή) Και παρατηρεί ότι υπάρχει ένα στοιχείο «μεταμέλειας αγοραστού» εμφανές τώρα σε τμήματα της Ουάσιγκτον.
Η «διαδικασία του ενιαίου γραφείου», στην οποία αναφέρθηκε ο Ισραηλινός  αξιωματούχος στην συνομιλία του με τον δημοσιογράφο Κάσπιτ, ονομάζεται και «επικοινωνία από την καπνοδόχο», που συμβαίνει όταν  μια σύσταση για την εξωτερική πολιτική ή μυστική πληροφορία λέγεται απευθείας στο αυτί του Προέδρου –παρακάμπτοντας τους καθιερωμένους διαύλους και  αφαιρώντας από στενούς συνεργάτες και συμβούλους την δυνατότητα να γνωμοδοτήσουν. Αυτό τώρα οδήγησε στην στρατηγική γκάφα (της δολοφονίας) Κασόγκι. Η οποία φυσικά έρχεται μετά από προηγούμενα στρατηγικά «σφάλματα»: τον πόλεμο στην Υεμένη, την πολιορκία του Κατάρ, την απαγωγή του (πρωθυπουργού του Λιβάνου) Χαρίρι και την φυλάκιση των (πολλών δεκάδων) πριγκίπων Σαούντ  στο ξενοδοχείο                            Ριτς-Κάρλτον.
Για την θεραπεία αυτής της ζημιάς, ένας «θείος» (ο πρίγκιπας Αχμάντ μπιν Αμπντέλ Ασίζ) στάλθηκε από την Δυτική εξορία του στην Ριάντ (με εγγυήσεις ασφάλειας από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας) για να βάλει σε τάξη αυτές τις ταραχώδεις υποθέσεις και να εισαγάγει κάποιες ισορροπίες και ελέγχους στον κύκλο των στενών συμβούλων του διαδόχου Μωχαμέντ, ώστε να αποφευχθούν άλλα πρωθόρμητα «λάθη». Φαίνεται επίσης ότι το αμερικανικό Κογκρέσο θέλει τον τερματισμό του πολέμου στην Υεμένη, με τον οποίο πρίγκιπας Αχμάντ διαφωνούσε εξ αρχής, όπως διαφωνούσε με την προαγωγή του Μπιν Σαλμάν σε διάδοχο). Και ο υπουργός Αμύνης, στρατηγός Μάτις συνέστησε  ανακωχή εντός 30 ημερών. Πρόκειται για ένα μέτρο επιδιόρθωσης της εικόνας του Βασιλείου.
Ο Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν παραμένει διάδοχος –προς το παρόν. Ο Πρόεδρος Σίσι (της Αιγύπτου) και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου εξέφρασαν και οι δύο την υποστήριξή τους σε αυτόν και «ενώ αξιωματούχοι των ΗΠΑ σκέπτονται μια πιο σθεναρή αντίδραση (στην δολοφονία Κασόγκι), ο Κουσνέρ ετόνιζε την σπουδαιότητα της συμμαχίας με την Σαουδική Αραβία για την περιοχή, έγραψε η Ουάσιγκτον Ποστ. O θείος του Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν,( που ως γιος του βασιλιά Αμπντέλ Ασίζ θα ήταν ο ίδιος διάδοχος του θρόνου, υπό το παραδοσιακό σύστημα διαδοχής), ελπίζει αναμφίβολα να προσπαθήσει να επανορθώσει μέρος της ζημιάς που υπέστη η οικογένεια των Σαούντ και το Βασίλειο. Θα επιτύχει; Θα συγκατανεύσει τώρα ο Μωχαμέντ στην ακύρωση της υπερσυγκέντρωσης της εξουσίας που η πραγματοποίησή της δημιούργησε τόσους εχθρούς στον διάδοχο; ΄Εχει την αναγκαία αποφασιστικότητα η οικογένεια των αλ-Σαούντ, ή είναι σε πλήρη σύγχυση από τα γεγονότα;
Και μπορεί ο Ερντογάν να ρίξει νέο λάδι στην φωτιά , κατά την λεπτή αυτή διαδικασία, αποκαλύπτοντας νέα στοιχεία από αυτά που διαθέτει η Τουρκία, εάν η Ουάσιγκτον δεν ανταποκριθεί αρκετά στις απαιτήσεις του. Ο Ερντογάν φαίνεται έτοιμος για νέα εξόρμηση για την Οθωμανική ηγεσία του Σουνιτικού κόσμου και δείχνει να διαθέτει ακόμη κάποια δυνατά χαρτιά σε εφεδρεία ( όπως καταγραφές τηλεφωνικών επικοινωνιών μεταξύ του δολοφονικού πυρήνα και της Ριάντ). Ο χρόνος θα δείξει, το θέμα όμως είναι αυτή η εστία αστάθειας στη ν Σαουδική Αραβία για την οποία μιλάει ο Μπρους Ρέϊντελ.
 Το θέμα πάντως που τίθεται εδώ πως αυτά τα γεγονότα  μπορούν να επηρεάσουν τον πόλεμο κατά του Ιράν των Νετανιάχου και Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν. Ο Μάιος 2018 φαίνεται τώρα μια μακρινή εποχή. Ο Τραμπ είναι πάντα ο ίδιος Τραμπ αλλά ο Πούτιν δεν είναι ο ίδιος Πούτιν. Το Ρωσικό Αμυντικό Κατεστημένο άσκησε την ισχύ της επιρροής του στον Πρόεδρο τους να εκφράσει την δυσφορία του για τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στην Συρία  που δικαιολογούνται  ότι στοχεύουν ιρανικές δυνάμεις. Το ρωσικό υπουργείο Αμύνης περιέβαλε επίσης την Συρία σε μια ζώνη πυραύλων και συστημάτων ηλεκτρονικής εξουδετέρωσης στο εναέριο χώρο της. Η κατάσταση έχει επίσης αλλάξει από την πολιτική άποψη. Η Γερμανία και η Γαλλία συντάχτηκαν στην διαδικασία της Αστάνα για την ειρήνευση της Συρίας. Η Ευρώπη θέλει οι πρόσφυγες της Συρίας να επιστρέψουν στις εστίες τους και αυτό σημαίνει πως η Ευρώπη θέλει  σταθερότητα στην Συρία. Κάποια κράτη του Περσικού Κόλπου επίσης έχουν αρχίσει δοκιμαστικά την εξομάλυνση των σχέσεων του με την Δαμασκό.
Αυτά σημαίνουν μεγάλο ξήλωμα του σχεδίου του Νετανιάχου για την Μέση Ανατολή, αλλά ιδιαίτερης σημασίας είναι δυο επιπλέον ανατροπές:                     
Πρώτα η απώλεια για τον Νετανιάχου και τον Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν της «επικοινωνίας καπνοδόχου» στον Τραμπ μέσω Τζάρετ Κούσνερ, παρακάμπτοντας όλο το αμερικανικό σύστημα «ελέγχων και ισορροπιών». Η «καπνοδόχος» Κούσνερ ούτε προειδοποίησε την Ουάσιγκτον για τα ερχόμενα «σφάλματα», ούτε ο Κούσνερ φάνηκε ικανός να τα αποτρέψει. Τόσο το Κογκρέσσο όσο και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και την Βρετανίας σκύβουν τώρα σε αυτές τις υποθέσεις. Και δεν είναι θαυμάστριες του Μωχαμέντ μπιν Σαλμάν. Δεν είναι μυστικό ότι ευνοούμενός τους ήταν ο πρίγκιπας Μωχαμέντ μπιν Ναγιέφ ( ο οποίος είναι ακόμη κρατούμενος στο παλάτι). Ο Τραμπ θα ελπίζει ακόμη να συνεχίσει στο σχέδιο του για το Ιράν και στην «Συμφωνία του Αιώνα» μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων (υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, με όλο τον Σουνιτικό κόσμο να την ακολουθεί). Ο Τραμπ δεν επιζητεί τον πόλεμο με το Ιράν, αλλά είναι μάλλον πεπεισμένος πως μια λαϊκή εξέγερση στο Ιράν θα ανατρέψει το καθεστώς.
Και η δεύτερη ανατροπή είναι ότι ο σαφής αντικειμενικός στόχος του πρίγκιπα Αχμάντ πρέπει να είναι διαφορετικός από  αυτό –εσωτερική αστάθεια ή πόλεμος με το Ιράν. Δική του αποστολή είναι να αποκαταστήσει το κύρος της οικογένειας και να ανακτήσει  σε κάποιο βαθμό την εκτίμηση του Σουνιτικού κόσμου, η οποία καταρρακώθηκε από τον πόλεμο στην Υεμένη -και τώρα αμφισβητείται απροκάλυπτα από την νέο-Οθωμανική Τουρκία. Η οικογένεια των αλ-Σαούντ, μπορεί να εικάσει κανείς, δεν θα  έχει όρεξη να αντικαταστήσει έναν καταστροφική και πολυδάπανο πόλεμο στην Υεμένη με έναν άλλο – μιαν ακόμη μεγαλύτερη σύρραξη, με έναν μεγάλο και ισχυρό γείτονα, το Ιράν. Κάτι τέτοιο στερείται λογικής. ΄Ισως γι΄αυτό βλέπουμε τώρα σημάδια βιασύνης του Ισραήλ να επισπεύσει την εξομάλυνση σχέσεων με τα αραβικά κράτη –ακόμη και χωρίς την βελτίωση της θέσης των Παλαιστινίων.
Ο Ναούμ Μπαρνεά προφητικά ανέφερε στο άρθρο του τον Μάιο: «Ο Τραμπ θα ανακοίνωνε την αμερικανική απόσυρση από την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και θα σταματούσε εκεί. Αλλά κάτω από την πίεση του Νετανιάχου και της νέας ομάδας συμβούλων του, αποφάσισε να πάει ένα βήμα πιο πέρα. Οι οικονομικές κυρώσεις κατά του Ιράν θα είναι πολύ σκληρότερες, προχωρώντας βαθύτερα από αυτές που ίσχυαν πριν από την υπογραφή της συμφωνίας. «Χτύπα τους στις τσέπες τους», συμβούλεψε τον Τραμπ ο Νετανιάχου: « ΄Αν τους χτυπήσεις στις τσέπες θα πνίγονται και όταν πνίγονται θα πετάξουν έξω τους Αγιατολαχ.»

Αυτή ήταν άλλη μια συμβουλή μέσω «καπνοδόχου», που πέρασε κατευθείαν στον Πρόεδρο. Οι σύμβουλοί του θα μπορούσαν να τον προειδοποιήσουν ότι ήταν προϊόν φαντασίας. Δεν υπάρχει προηγούμενο όπου μόνες οι κυρώσεις ανέτρεψαν ένα κράτος. Και ενώ οι ΗΠΑ μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν την δικαστική ηγεμονία ως μηχανισμό επιβολής, με την επιβολή κυρώσεων πέτυχαν να περιέλθουν σε απομόνωση. Η Ευρώπη δεν θέλει περισσότερη ανασφάλεια. Δεν θέλει πορείες προσφύγων προς την Ευρώπη. ΄Ηταν η σκληρή στάση του Τραμπ που έφερε τον ηγέτη της  Βορείου Κορέας στο τραπέζι των συνομιλιών; ΄Η ίσως αντίθετα, ο Κιμ μπορεί να είδε μια συνάντηση με τον Τραμπ απλά σαν το τίμημα για να προωθήσει την ενοποίηση της Κορέας; Προειδοποιήθηκε ο Τραμπ ότι το Ιράν θα υποστεί οικονομική οδύνη, αλλά θα επιμείνει στις θέσεις του, παρά τις κυρώσεις; Όχι – έ αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις όταν αφουγκράζεσαι κυρίως τις «καπνοδόχους».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Για άλλη μια φορά τα αστικά λύματα και τα λιπάσματα προκαλούν ένα εύτροφο περιβάλλον, όπου οι μικροοργανισμοί (δινομαστιγωτά), με τη ζέστη και την ηλιοφάνεια των ημερών, αναπτύσσονται στον ρηχό και κλειστό Θερμαϊκό κόλπο και προκαλούν "άνθιση φυτοπλαγκτού". Η αποσύνθεση αυτών των μικροοργανισμών δημιουργεί υποξικές συνθήκες στα νερά του κόλπου και πλήττονται τα ψάρια και οι καλλιέργειες μυδιών στη Χαλάστρα. 
Μετά την κατασκευή του Κεντρικού Αποχετευτικού Αγωγού πολλοί θεώρησαν ότι λύθηκε οριστικά το πρόβλημα ρύπανσης του Θερμαϊκού. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Όχι μόνο παραμένουν άλλες εστίες ρύπανσης, από γεωργικές ουσίες και παράνομες αποθέσεις βυτιοφόρων μέχρι τα απόβλητα / σεντινόνερα πλοίων, αλλά και το ίδιο το αποχετευτικό σύστημα παρουσιάζει πολλά κενά και αδυναμίες που επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη δυτική Θεσσαλονίκη είναι ότι ένα μέρος από τα αστικά λύματα και τα βιομηχανικά απόβλητα καταλήγουν στην κοίτη του Δενδροπόταμου και από εκεί, μέσω των εκβολών του, στα δυτικά του Θερμαϊκού Κόλπου. Μέρος αυτών αποτελεί και μια ποσότητα αστικών λυμάτων που κανονικά θα έπρεπε να καταλήγει στην εγκατάσταση βιολογικού καθαρισμού, αλλά αυτό δεν συμβαίνει γιατί δεν λειτουργεί το αντλιοστάσιο ΑΑ4, με αποτέλεσμα το ΑΑ3 να ρίχνει ανεπεξέργαστα τα απόβλητα στον Δενδροπόταμο.
Επίσης, τα αντλιοστάσια του παραλιακού μετώπου (πχ Βασιλικό θέατρο, Ανάληψη, Χαμόδρακας κτλ), παραμένουν χωρίς σωστή συντήρηση τα τελευταία 4 χρόνια, γιατί αυτή στηρίζεται στο προσωρινό κλείσιμο του αντλιοστασίου, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τη μερική ρύπανση της θάλασσας.
«Δήμοι και περιφέρεια έχουν αποδείξει ότι μπορούν μόνο να παρακολουθούν άπραγοι το φαινόμενο!»  δηλώνει από την Οικολογία Αλληλεγγύη ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Χρειάζονται τολμηρά μέτρα αντιμετώπισης της αστικής και αγροτικής ρύπανσης, ώστε να προστατευτεί η υγεία του περιβάλλοντος και των πολιτών». 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Général Dominique Delawarde, Réseau International (Humour)          7-11-2018

[ Το πιο κάτω δημοσίευμα δεν είναι καν άρθρο ή είδηση του κλασσικού τύπου, αν και ωστόσο μας πληροφορεί – και εκεί βρίσκεται το ειδησεογραφικό του ενδιαφέρον- ότι η Γαλλία δεν είναι μόνο οι Μακρόν, Ολάντ, Σαρκοζί, Μπερνάρ Κουσνέρ, Κον Μπεντί, Μπερνάρ-Ανρί Λεβύ και άλλες μεταστάσεις της αμερικανικής υποκουλτούρας, ή τα συνήθη γλυκομίλητα αρπακτικά, που μας επισκέπτονται για την  «ιδιωτικοποίηση» του νερού και όσων μας απομένουν δημόσιων αγαθών. Υπάρχει και η άλλη, η παραγκωνισμένη ακόμη, παλαιά Γαλλία της υψηλής παιδείας, καλλιέργειας και αρχοντιάς, της δικαιολογημένης εθνικής υπερηφάνειας και της λεπτής ειρωνείας. Δείγμα μερικών από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι αυτό το, διδακτικό και σε πληροφορίες, ευθυμογράφημα του Στρατηγού Ντελαβάρντ, υπό μορφή επιστολής του Πούτιν στον Τραμπ, που δεν στερείται ενδιαφέροντος και για τον καθ’ ημάς αναγνώστη.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Kαλημέρα σε όλους,

Την επομένη της ψηφοφορίας στις αμερικανικές εκλογές μελών του Κογκρέσου και κυβερνητών Πολιτειών, ο Βλαντίμιρ απευθύνει τα συγχαρητήριά του στον Ντόναλντ.
Καλή ανάγνωση                                                                                                              D.D.
Βλαντίμιρ Μόσχα,  7 Νοεμβρίου 
2018-11-07                                 
Κατοικία Κρεμλίνου, Κόκκινη Πλατεία, Μόσχα   
mail: Jamesb007@ Russia.net

Αγαπητέ μου Ντόναλντ,
 Οι υπηρεσίες μου δεν έπεσαν έξω. Οι εκλογές σας του μέσου της θητείας σου καταλήγουν πολύ κοντά στα αποτελέσματα που σου ανακοίνωσα την 1η Νοεμβρίου. Διατηρείτε τον έλεγχο της Γερουσίας, αυξάνοντας  μάλιστα την πλειοψηφία σας (53 έναντι 47), είστε πρώτοι στον αριθμό των κυβερνητών και των κρατικών αξιωματούχων (28-22) και χάνετε, με μικρή διαφορά, τον έλεγχο της Βουλής, με 206 έδρες σε σύνολο 435. Συγχαρητήρια λοιπόν σε σας (και στις υπηρεσίες μου πού πρόβλεψαν σωστά).
Το πακέτο δεν έφτασε βέβαια γεμάτο, αλλά ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ήταν σπάνιο στην ιστορία της χώρας σας για εκλογές μέσης θητείας, που στις  συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις κλίνουν την πλάστιγγα προς μιαν συνδιοίκηση ως το τέλος της προεδρικής τετραετίας. Αυτό το αντίβαρο εξουσίας θα σου περιπλέξει τα πράγματα σχετικά με την υπόθεση του Ιράν. Δεν είμαι αλήθεια θυμωμένος… Περιμένω  από εδώ και πέρα πολλά από τις προσεχείς συναντήσεις μας. Θα βρεθούμε και οι δυο στο Παρίσι στις 11 Νοεμβρίου και θα συναντηθούμε χωρίς αμφιβολία στο Μπουένος Άιρες στις 30 Νοεμβρίου , στα πλαίσια της συνόδου των G20.
Όπως ξέρεις, η χώρα μου, (στην παλαιά φυσιογνωμία της) κατέρρευσε το 1990 για λόγους οικονομικούς. Από τότε που ανέλαβα την ανασυγκρότηση  της σε υγιέστερες βάσεις είμαι λοιπόν πολύ προσεκτικός στις οικονομικές εξελίξεις στον κόσμο για οτιδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει την πλήρη ανάρρωση της πατρίδας μου. Πολλά ανησυχητικά  σημάδια με οδήγησαν τους τελευταίους μήνες να μειώσω τα συναλλαγματικά μου αποθέματα σε δολάρια και να διαθέσω στην αγορά τα 85% των δισεκατομμυρίων σε αμερικανικά χρεόγραφα που διατηρούσε η χώρα μου, για να αγοράσω χρυσό.
Ο Οίκος Αξιολόγησης Dagong των Ασιατών φίλων μου, που είναι συνήθως οξυδερκείς,  χαρακτήρισαν τα χρεόγραφα της χώρας σου τον περασμένο Ιανουάριο ως ριψοκίνδυνη επένδυση, βαθμολογώντας τα ΒΒΒ+ με αρνητικές προοπτικές. Επιπλέον ένας πρώην υπουργός σας των Οικονομικών, ο Λάρυ Σάμερς, έθεσε το εξής ανησυχητικό ερώτημα: «Για πόσον καιρό ο μεγαλύτερος χρεοφειλέτης του κόσμου μπορεί να μείνει η μεγαλύτερη παγκόσμια δύναμη;» Τέλος, κάθε μέρα που περνά βλέπω πάρα πολλές σοβαρές χώρες να ξεφορτώνονται προοδευτικά τα αμερικανικά ομόλογα (Ιαπωνία, Κίνα, Ελβετία, και ακόμη Γερμανία, Ολλανδία, Ινδία, Τουρκία… κλπ.)  Μόνο μια εικοσιπενταριά χώρες, ( μεταξύ των οποίων η Σαουδική Αραβία, η Γαλλία και η Βρετανία) φαίνονται, για λόγους που δεν καταλαβαίνω, να εξακολουθούν να  εμπιστεύονται τυφλά την χώρα σας, να αγοράζουν αμέριμνα τα ομόλογά της και να συνδέουν την τύχη τους με την δική σας  τύχη και την  τύχη αυτού που είναι, κάθε μέρα και πιο πολύ, ένα  είδος που κινδυνεύει: το δολάριο.  
Αυτό που με απασχολεί είναι ότι τα 22 τρισεκατομμύρια δολάρια, όπου το δημόσιο χρέος σας θα φτάσει ως το τέλος του χρόνου  - λόγω αδυναμίας της χώρας σας να ελέγξει τον εθισμό της στον δανεισμό-  απειλούν να προκαλέσουν κάποιες δυσάρεστες εκπλήξεις σε σας και στον υπόλοιπο κόσμο. Μια παλαιά παροιμία της χώρας μου λέει:  « Τρέχει η στάμνα στην βρύση τόσο συχνά, που στο τέλος θα σπάσει.»                                                                                                                                                                  
Η οικονομική κατάρρευση είναι συχνά βίαιη και οδυνηρή. Η χώρα μου το διδάχτηκε πληρώνοντας ακριβά.  Άλλες χώρες μπορεί να το μάθουν (ή να το ξαναμάθουν, μετά τον σεισμό του 1929) στο προσεχές μέλλον.
Για να συμπληρώσω αυτό το σύντομο μήνυμα και προσβλέποντας στις συναντήσεις  μας, που μπορεί ίσως να μας επιτρέψουν να αναπτύξουμε αυτά τα θέματα και να συνεννοηθούμε καλύτερα, θα επιθυμούσα να σου ζητήσω να  σκεφτείς για τον κίνδυνο που μπορεί να προκαλέσει σε ένα κράτος, όποιο και αν είναι,  η υπερβολική σιγουριά της κυβέρνησής του και η ροπή του να επιτίθεται ταυτόχρονα σε ένα  μεγάλο αριθμό αντιπάλων, παράλληλα δυσαρεστώντας τους φίλους του.
Πρόσεχε τον εαυτό σου.
Ο «εταίρος» σου: Βλαντίμιρ.
Αποστολέας:  Στρατηγός Ντομινίκ Ντελαβάρντ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μας έφυγε για πάντα  και ο Χαράλαμπος Μακρίδης από τα ιδρυτικά στελέχη  του ΠΑΣΟΚ αλλά  και πολλά χρόνια δημοτικός σύμβουλος και για μια περίοδο Αντιδήμαρχος του δήμου θεσσαλονίκης επί δημαρχίας Μαναβή .Οδοντίατρος παντρεμένος με την Ελένη και με δυο παιδιά . Ένας καλός μας σύντροφος και ένας κάλος μας φίλος. αύριο Τετάρτη και ώρα 11.30 η νεκρώσιμος ακολουθία στην Μητρόπολη Καλαμαριάς η ταφή του Μπάμπη στο χωριό του Κιλκίς  Θεοδωράκη δίκη του επιθυμία .Αντίο φίλε και σύντροφε  Μπάμπη μας
Ανέστης Αναστασιάδης
ΥΓ.  Ακτιβιστή:  Ένα από τα έντιμα στελέχη του κινήματος. Τον θυμάμαι υπεύθυνο Οικονομικού της Νομαρχιακή πόλης Θεσσαλονίκης γύρω στο, '75 ή '76. Σαν φτωχό φοιτητές τότε εξαρτιότανε η οικονομική κάλυψη της μετάβασή μας στην Αθήνα για συμμετοχή σε κομματικές ή σπουδαστικές διοργανώσεις (Να θυμηθούμε πως πρώτο τότε το ΠΑΣΟΚ είχε εντάξει τη νεολαία στο κόμμα) από την έγκριση του Μπάμπη. Μπορεί τα οδοιπορικά να ήταν ελάχιστα (θυμάμαι ακόμα την πολυτελή διανυκτέρευση στην τοπική του Γκύζη, όπως και την τράκα σκέτες τηγανιτές πατάτες που κερνούσαμε σε κάποια μετέπειτα μεγαλολαμόγια) αλλά βλέπω ακόμα και τώρα τη χαμογελαστή μορφή και τα πειράγματα του Μπάμπη στη διαπραγμάτευσή μας για κανένα 20δραχμο παραπάνω.
Μπάμπη, σύντροφε, καλό παράδεισο!!!! 

Κλειστά θα παραμείνουν τα σχολεία, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας αύριο, Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018, λόγω της διεξαγωγής εκλογών αιρετών εκπροσώπων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού.

Υπενθυμίζεται ότι δικαίωμα του εκλέγειν έχουν τα τακτικά μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΕΠ) και του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (ΕΒΠ) που ανήκουν οργανικά σε Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) και σε Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) της χώρας, καθώς και οι προσωρινοί αναπληρωτές ΕΕΠ και ΕΒΠ και σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι στον πίνακα των εκλογέων. Δικαίωμα του εκλέγεσθαι έχουν μόνο τα τακτικά μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Γνωμοδότηση ΝΣΚ 32/2011).


Παράλληλα στάση εργασίας θα πραγματοποιήσουν οι δάσκαλοι όλης της χώρας την ερχόμενη Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018. Συγκεκριμένα η Διδασκαλική Ομοσπονδία (ΔΟΕ) προχωρά σε 3ωρη στάση εργασίας την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου. Οι συμμετέχοντες θα πραγματοποιήσουν και κινητοποίηση -πορεία στο Υπουργείο Παιδείας, ζητώντας «την άμεση πραγματοποίηση όλων των διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών που έχει ανάγκη η εκπαίδευση, με βάση τις θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και με κυρίαρχο κριτήριο την προϋπηρεσία, καθώς και τη διασφάλιση των ίσων δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών».

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν θα μπορούσαν να γίνουν οι εκλογές κάποιο Σάββατο; Λέμε τώρα ....


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Το Σάββατο 03/11/2018 τελέστηκε ο Αγιασμός της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδος (ΣΟΝΕ) στην Θεσσαλονίκη, στις νέες εγκαταστάσεις του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος στην Καλαμαριά.

Εκπρόσωποι από την Πολιτική, Πολιτειακή, Θρησκευτική & Στρατιωτική ηγεσία τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση.



της Αθανασίας Πέτσα *

Ένα τραγικό γεγονός φούντωσε για άλλη μια φορά τα πάθη και δίχασε την -πάντα έτοιμη να διχαστεί- κοινή γνώμη. Ο φόνος του βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα από τα πυρά της Αλβανικής αστυνομίας. Και τι δεν ακούστηκε, αμέσως μόλις έγινε γνωστό το συμβάν και προτού ακόμα έρθει στο φως η παραμικρή λεπτομέρεια για τις συνθήκες και τον τρόπο με τον οποίο σκοτώθηκε.

Τα δυο στρατόπεδα -όχι «σαν», αλλά πραγματικά- έτοιμα από καιρό, όμως καθόλου «θαρραλέα», σχηματίστηκαν εν ριπή οφθαλμού, κραυγάζοντας: «εθνικιστής!», «φασίστας!», «χρυσαυγίτης!» από τη μια μεριά και «ήρωας!», «παλικάρι!», «θάνατος στους Αλβανούς!» από την άλλη. Οι δυο αυτοί πόλοι που εδώ και πολύ καιρό έχουν καταφέρει να κυριαρχούν σε οποιαδήποτε συζήτηση για οποιοδήποτε εθνικό μας θέμα. Τα δυο -φαινομενικά- αντίθετα στρατόπεδα, που όμως συνεργάζονται τόσο αρμονικά για τη συσκότιση της αλήθειας και την αλλοίωση κάθε εθνικής μας υπόθεσης, κάθε πατριωτικού προτάγματος.

Από τη μια μεριά λοιπόν, οι γνωστοί μας «αριστερούληδες», της συνωμοταξίας των «αντίφα». Η ετυμηγορία βγήκε αμέσως: «ήταν χρυσαυγίτης!». Χαρακτηρισμός που είναι τουλάχιστον αστείος, αν σκεφτεί κανείς το τρόπο δράσης του εν λόγω μορφώματος. Στα σοβαρά, τώρα, έχετε δει ποτέ χρυσαυγίτη να βγαίνει ΜΟΝΟΣ του και να υπερασπίζεται τα -όποια- πιστεύω του μέχρις εσχάτων, και μάλιστα με κίνδυνο της ζωής του; Όσο κι αν ψάξουμε, δεν θα βρούμε ούτε έναν. Όλη τους η «παλικαροσύνη» εξαντλείται στο να μαζεύονται τουλάχιστον καμιά δεκαριά μαζί, για να πλακώσουν στο ξύλο κανέναν δύσμοιρο Πακιστανό! Από πού προέκυψε ο χαρακτηρισμός του χρυσαυγίτη; Μήπως το είχε δηλώσει ο ίδιος ο Κατσίφας; Όχι, απ’ όσο ξέρουμε, δεν φαίνεται πουθενά κάτι τέτοιο. Ο μόνος λόγος για τον οποίο χαρακτηρίστηκε έτσι, είναι επειδή οτιδήποτε φέρει ελληνική σημαία, ή υπερασπίζεται εθνικά προτάγματα, αυτομάτως χαρίζεται από τους λεγόμενους διεθνιστές, στο νεοναζιστικό μόρφωμα.  

Αυτό το «δωράκι», το δέχεται ευχαρίστως η πλευρά των εθνικοφρόνων-φιλοφασιστών-φιλοναζί-φιλοχουντικών (και λοιπών συμπαρομαρτούντων) και φροντίζει να το εκμεταλλεύεται με τον χειρότερο τρόπο. Κραυγές, βρισιές, ρατσιστικό παραλήρημα εναντίον των Αλβανών, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας όπου κυριαρχούν συνθήματα... μεστά πολιτικού νοήματος, όπως «1, 2, 3, γ***ται η Αλβανία!» Πού αποσκοπούν, αλήθεια, όλα αυτά; Μήπως στο να φωτίσουν καλύτερα τις, εν πολλοίς, άγνωστες πτυχές των εθνικών μας ζητημάτων; Μήπως στο να υπερασπιστούν δυναμικά τα δίκια του ελληνισμού, να συσπειρώσουν τον λαό για να αγωνιστεί για την κατάκτησή τους; Ούτε κατά διάνοια.

Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Γιατί, ποιος λογικός άνθρωπος, με δημοκρατικά αισθήματα και με αγάπη γι’ αυτήν τη χώρα θα μπορούσε να ταυτιστεί και να κινητοποιηθεί με αυτόν τον οχετό; Έτσι λοιπόν, το καθένα από αυτά τα δυο στρατόπεδα αυτοδικαιώνεται μέσα από την αντιπαράθεσή του με το άλλο, αλλά και τα δυο μαζί, σε αγαστή συνεργασία, φροντίζουν να κάνουν τόση φασαρία, που να μην μπορεί να ακουστεί καμία άλλη φωνή.

Περίσσια είναι και η υποκρισία και από τις δύο πλευρές. Οι μεν εθνικιστές κόπτονται για τα δεινά της σκλαβωμένης Βόρειας Ηπείρου, αλλά δεν θα τολμήσουν να πουν κουβέντα για τις μεγάλες δυνάμεις που, για τα δικά τους συμφέροντα, πίεσαν ώστε το πρωτόκολλο της Κέρκυρας να μείνει στα χαρτιά και να μην εφαρμοστεί ποτέ. Ούτε βέβαια θα πουν λέξη τώρα, που οι ίδιες αυτές μεγάλες δυνάμεις έχουν θέσει όλη την Ελλάδα υπό κατοχή, σε συνεργασία με τις ντόπιες μαριονέτες τους που παριστάνουν τις ελληνικές κυβερνήσεις. Οι ίδιες αυτές μεγάλες δυνάμεις ανακατεύουν πάλι την τράπουλα στην «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης», τα Βαλκάνια, διαλύοντας τα κράτη είτε με τα όπλα, όπως στη Γιουγκοσλαβία, είτε με οικονομικά μέσα, όπως στην Ελλάδα. Θα τους ακούσετε να ωρύονται με μένος «γουρούνια Αλβανοί», αλλά για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, θα λένε πάντα τα καλύτερα! Κατά τ’ άλλα, «Ζήτω η Ελλάς»!

Οι δε «αγωνιστές της αριστεράς και των δικαιωμάτων» έχουν αναπτύξει μια... υπερφυσική ικανότητα να ανακαλύπτουν τον φασισμό στην κάθε παραμικρή πτυχή της καθημερινότητας, σε κάθε αποστροφή του καθημερινού λόγου και να μάχονται με πάθος για να τον εξοβελίσουν, αλλά είναι εντελώς ανίκανοι να τον δουν όταν ορθώνεται ολοφάνερα μπροστά στα μάτια τους και στρέφεται εναντίον των Ελλήνων. Τότε, όχι μόνο δεν στρέφονται ενάντιά του, αλλά και υιοθετούν άκριτα τη λογική και τα επιχειρήματά του. Έτσι και τώρα, στην περίπτωση του Κατσίφα, δεν διστάζουν να αναπαράγουν την εκδοχή της αλβανικής αστυνομίας, που ενοχοποιεί για τον φόνο το ίδιο το θύμα!

Το πιο ενδιαφέρον στην περίπτωσή τους -και εδώ θα σταθούμε- είναι ότι αυτή η πλευρά εμφανίζεται ως υπέρμαχη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Παλαιστινίων. Φυσικά, αυτό είναι προς τιμήν τους, ο αγώνας των Παλαιστινίων είναι δίκαιος και αξίζει κάθε δυνατή υποστήριξη, αλλά αυτό που εντυπωσιάζει είναι τα δυο μέτρα και δυο σταθμά στις απόψεις που εκφράζουν. Ο Παλαιστίνιος που υψώνει περήφανα τη σημαία του μπροστά στα ισραηλινά πυρά, είναι ήρωας και δοξάζεται. Ο Έλληνας που ύψωσε τη σημαία στους Βουλιαράτες και δέχτηκε τη σφαίρα κατάστηθα, είναι φασίστας και «πήγαινε γυρεύοντας». Ο ισραηλινός στρατός που σκοτώνει τους Παλαιστίνιους διαδηλωτές είναι φασιστικός και απάνθρωπος. Στην περίπτωση όμως του Βορειοηπειρώτη, ο «φασίστας» είναι το θύμα, άρα, προφανώς, το κράτος που τον δολοφόνησε είναι «δημοκρατικό» και «προοδευτικό», άσε που γλίτωσε τον κόσμο από ένα ακόμα «εθνίκι». Και ο κατάλογος των αντιφάσεων δεν έχει τέλος...

Οι Έλληνες φίλοι του Παλαιστινιακού αγώνα γνωρίζουν πολύ καλά την ιστορία πίσω από τις χρονολογίες 1948 και 1967. Δύο χρονιές που σημάδεψαν την τύχη της Παλαιστίνης. Το 1948: η χρονιά της μεγάλης καταστροφής, της «Νάκμπα», του μεγάλου διωγμού και της σφαγής που σηματοδότησε την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Το 1967, μετά τον πόλεμο των 6 ημερών, διαμορφώθηκαν τα λεγόμενα «σύνορα του 1967», ανάμεσα στο κράτος του Ισραήλ και το υπό διαμόρφωση Παλαιστινιακό κράτος. Η απόφαση για ίδρυση δύο κρατών στην περιοχή είχε παρθεί από τον ΟΗΕ ήδη από το 1947 και όριζε ως Παλαιστινιακό κράτος τρεις εδαφικές περιοχές, μεταξύ των οποίων η Λωρίδα της Γάζας και η Δυτική Όχθη, με πρόβλεψη για ανεξαρτητοποίησή τους τον Αύγουστο του 1948. Αλλά ακόμα και αυτό, το «κουτσουρεμένο» κράτος της Παλαιστίνης, δεν ανεξαρτητοποιήθηκε ποτέ, αντίθετα κουτσουρεύτηκε ακόμα περισσότερο, μέχρις εξαφανίσεως. Με τη Νάκμπα του 1948, με τον πόλεμο των 6 ημερών του 1967, με τις συνεχείς επεκτάσεις των Ισραηλινών εποικισμών, με τις κατεδαφίσεις σπιτιών, αλλά και ολόκληρων χωριών, με τη συνεχή, βάναυση καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, έχουμε φτάσει στο σήμερα, όπου από τα λεγόμενα «σύνορα του 1967» δεν έχουν μείνει παρά σκόρπιες κουκίδες στον χάρτη...

Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, όπως και η ζοφερή κατάσταση την οποία βιώνουν καθημερινά οι Παλαιστίνιοι, υπό το φασιστικό καθεστώς του Ισραήλ, και γι’ αυτό δίκαια οι φίλοι του Παλαιστινιακού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα υψώνουν με περηφάνια τη σημαία της Παλαιστίνης.

Ωστόσο, η σημαία της Αυτόνομης Βόρειας Ηπείρου, με την εμβληματική χρονολογία 1914, για πολλούς δεν είναι παρά μια σημαία «που την υπερασπίζονται οι χρυσαυγίτες»!

Στις αρχές του 1914 και, αφού οι μεγάλες δυνάμεις είχαν επιδικάσει τη Βόρεια Ήπειρο στο υπό διαμόρφωση Αλβανικό κράτος, η ελληνική κυβέρνηση -μάλλον μετά από «σκληρή διαπραγμάτευση»- αποδέχθηκε να αποχωρήσει ο ελληνικός στρατός από την περιοχή, με αντάλλαγμα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την ισχυρή αντίδραση των Βορειοηπειρωτών, οι οποίοι οργανώθηκαν και εξεγέρθηκαν για την απελευθέρωσή τους. Μετά από έντονες συγκρούσεις, στις 17 Φεβρουαρίου 1914, ανακηρύχθηκε η αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου και υψώθηκε για πρώτη φορά η σημαία με τον δικέφαλο αετό και τον γαλανόλευκο σταυρό στο Αργυρόκαστρο. Οι μάχες συνεχίστηκαν, μέχρι που τον Μάιο του 1914 υπογράφηκε το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, που αναγνώριζε την Αυτόνομη Βόρεια Ήπειρο, υπό τη διοίκηση του Αλβανικού κράτους, και έγινε αποδεκτό και από τις μεγάλες δυνάμεις τον Ιούλιο του ίδιου έτους.

Βέβαια, τα βάσανα της Βόρειας Ηπείρου δεν τελείωσαν εδώ. Παρότι οι μεγάλες δυνάμεις προέτρεψαν την Ελλάδα να ανακαταλάβει τη Β. Ήπειρο -το οποίο και έγινε στις 17 Οκτωβρίου του 1914- παρότι «έταξαν» τη Βόρεια Ήπειρο στην Ελλάδα αν η τελευταία συμμετείχε στο πλευρό τους στον Α’ΠΠ, παρότι η Ελλάδα συμμετείχε στο πλευρό των «συμμάχων» και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και παρότι απελευθέρωσε για άλλη μια φορά τη Βόρεια Ήπειρο το 1940-41, κατά το Αλβανικό Έπος, η Β. Ήπειρος δεν προσαρτήθηκε ποτέ στην επικράτεια του ελληνικού κράτους, παρά για ένα πολύ σύντομο διάστημα που έληξε άδοξα. Όσο για την «αυτονομία» της και τα δικαιώματα της ελληνικής κοινότητας, καταπατήθηκαν κατάφωρα από το αλβανικό κράτος.

Στην Αλβανία δεν χτίστηκε τείχος γαι να χωρίσει τους Έλληνες από τους Αλβανούς, όπως έγινε στην Παλαιστίνη. Δεν υπάρχουν σε κάθε γωνιά πάνοπλοι στρατιώτες, έτοιμοι να πυροβολήσουν ακόμα και μικρά παιδιά με την παραμικρή αφορμή. Δεν υπάρχουν ακόμη και τα πάμπολλα «σημεία ελέγχου» που εμποδίζουν τους Παλαιστίνιους να μετακινηθούν στην ίδια τους τη χώρα. Ούτε βέβαια υπάρχει περιοχή αντίστοιχη της μαρτυρικής Γάζας, η οποία υφίσταται μια συστηματική γενοκτονία.

Η Αλβανία, η Ήπειρος, όπως και όλη η Ελλάδα υπέφερε τους αιώνες της σκληρής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Ηπειρώτες, από την εποχή του Σκεντέρμπεη μέχρι και το 1821, έκαναν πάνω από 30 ένοπλες εξεγέρσεις, ενώ όταν ξεκίνησε η Επανάσταση, την υποστήριξαν με κάθε τρόπο και πολέμησαν για τη λευτεριά της Ελλάδας. Όμως, η απελευθέρωση της Ελλάδας δεν έφερε και την απελευθέρωση της Ηπείρου, η οποία συνέχισε να πολεμά: Βαλκανικοί Πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος, Β’ Παγκόσμιος... τρεις ελπιδοφόρες απελευθερώσεις από τον ελληνικό στρατό... απανωτές απογοητεύσεις και προδομένες ελπίδες, για να βρεθεί και πάλι, ως μέρος του αλβανικού κράτους απομονωμένη, όχι με πέτρινο τοίχο, αλλά με αγκαθωτό συρματόπλεγμα στα χρόνια του καθεστώτος του Χότζα.

Διώξεις, φυλακές, εξορίες, στέρηση των πολιτικών και θρησκευτικών ελευθεριών, πλήρης αγνόηση του γεγονότος ότι εκεί υπάρχει μια αναγνωρισμένη εθνική μειονότητα, αγνόηση τόσο από το αλβανικό κράτος, όσο και από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Στη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνηθίζουν να πυροβολούν και να εκτελούν επί τόπου τον Παλαιστίνιο «παραβάτη», χωρίς να μπουν στον κόπο να τον συλλάβουν, να σχηματίσουν κατηγορητήριο, να περάσει από μια δίκαιη δίκη, όπως ορίζει το δικαιακό σύστημα κάθε ευνομούμενης πολιτείας. Μια πρακτική, η οποία από τον καιρό του Στάλιν, που τη χρησιμοποιούσε κατά κόρον για την εξόντωση των «εχθρών του λαού», πολιτογραφήθηκε με τον όρο «εξωδικαστική εκτέλεση». Μήπως αυτή η πρακτική μας θυμίζει κάτι από τα πρόσφατα γεγονότα στους Βουλιαράτες της Βόρειας Ηπείρου;

Συνηθίζουν επίσης οι ισραηλινές αρχές να παρακρατούν για πολύ καιρό τη σορό του θύματός τους και να μην την παραδίδουν στους συγγενείς για ταφή. Μήπως και αυτό μας θυμίζει κάτι;

Όχι, η Αλβανία δεν δημιουργήθηκε εκ του μη όντος με εισαγόμενους εποίκους από τις τέσσερις γωνιές της γης, όπως το Ισραήλ, αλλά, είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε ταιριάζει στα ιδεολογήματά μας είτε όχι, στη Δυτική Όχθη των Βαλκανίων υπάρχει μια αναγνωρισμένη εθνική μειονότητα, η οποία στερείται το πιο θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα: το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.          

Στο «χωνευτήρι των φυλών» που υπήρξε για αιώνες η Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι λαοί επιβίωσαν ως διακριτές οντότητες, διαμορφώθηκαν ή εξαφανίστηκαν, με βάση το αν αντιστάθηκαν ή αν συμπορεύτηκαν με τον κατακτητή. Στην εποχή της Επανάστασης, η διάκριση ήταν μία: είτε πολεμούσες για την ελευθερία, ασχέτως εθνικής καταγωγής, είτε «τούρκευες», υποτασσόσουν στον αγά και στρεφόσουν ενάντια στους ίδιους τους συμπατριώτες σου. Οι εθνικές συνειδήσεις διαμορφώθηκαν μέσα από τον αγώνα για την ελευθερία του κάθε έθνους και οι μορφές που ξεχώρισαν ως ηρωικές στην ιστορία του κάθε λαού και συνέβαλαν στην αίσθηση συνοχής της ιστορικής του πορείας,  ήταν αυτές που πρωτοστάτησαν σ’ αυτόν τον αγώνα και όχι αυτές που είχαν την «γνησιότερη» εθνική καταγωγή, ή αιματολογική συγγένεια. Ταυτόχρονα, αυτές οι μορφές λειτουργούν για τον κάθε λαό και ως πρότυπα συμπεριφοράς και στάσης ζωής.

Ασχέτως του τρόπου και των συνθηκών που οδήγησαν στη δημιουργία του αλβανικού κράτους, οι Αλβανοί επέλεξαν ως εθνικό τους ήρωα τον Σκεντέρμπεη και όχι κάποιον άλλο, υπάκουο διοικητή του σουλτάνου, όσο καλός διοικητής και αν υπήρξε. Οι Έλληνες διαμόρφωσαν την εθνική τους συνείδηση, επιλέγοντας ως πρότυπα τον Καραϊσκάκη, τον Μπότσαρη, τον Κολοκοτρώνη και τις άλλες εμβληματικές μορφές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και όχι τον οποιοδήποτε «γνήσια» ελληνικής καταγωγής εκτουρκισμένο γενίτσαρο, όσο γενναία και αν πολέμησε ο τελευταίος στο πλευρό πχ του Ομέρ Βρυώνη. Όσο για την Παλαιστίνη, είναι μάλλον απίθανο να γράψει με χρυσά γράμματα στην ιστορία της το όνομα του Μαχμούτ Αμπάς, παρότι κανείς δεν αμφισβητεί την καταγωγή του.

Ας το θυμόμαστε αυτό, τώρα που η νέα αυτοκρατορία απειλεί να εδραιωθεί, σε παγκόσμιο αυτή τη φορά επίπεδο, καταπίνοντας στο διάβα της, χώρες, λαούς και συνειδήσεις.


* Μέλος του ΕΠΑΜ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του ακτιβιστή

Είναι ένα τεράστιο σταυρόλεξο αυτό που καλούνται να λύσουν οι συνταξιούχοι μετά τις διαδοχικές πρωτόδικες αποφάσεις δικαστηρίων που καλούν σε επιστροφή των αναδρομικών που έχουν παρακρατηθεί με την κατάργηση των δώρων και τις συνεχείς μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις.

Το ερώτημα είναι να καταθέσουν αγωγές ή αρκεί η αίτηση προς τον ΕΦΚΑ και στο ΕΤΕΑΕΠ, με την ηλεκτρονική υποβολή τους;

Για να γίνει κατανοητό το ύψος ή μάλλον το βάθος του οικονομικού μπάτζετ που απαιτείται για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις περισσότερων από 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχων που διεκδικούν ποσά που φτάνουν σε ορισμένες περιπτώσεις ή και ξεπερνούν τις 10.000 € (όπως αποκαλύπτει ρεπορτάζ του Ελεύθερου Τύπου) και ενδεχόμενα δημιουργεί σκέψεις για την έκβαση του επιδιωκόμενου στόχου - διεκδίκησης θα παραθέσουμε δύο διαφορετικών προσεγγίσεων. Και προφανώς ο καθένας θα πρέπει να σταθμίσει την κατάσταση και να προβεί στις ενέργειές του.

1.Να ασκηθεί αγωγή αφού προηγηθεί η κατάθεση αίτησης διακοπής της παραγραφής

Οι διεκδικήσεις όπως λέει το ΣτΕ στην απόφαση 2287/2015, δεν μπορούν να ανατρέχουν πριν από τον Ιούνιο του 2015 που έβγαλε αντισυνταγματικές τις περικοπές, αλλά από τον Ιούνιο του 2015 και μετά, εν προκειμένω για 3,5 έτη ως το τέλος του 2018.

Η γνωμοδότηση-βόμβα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που έκρινε ότι όσες αποφάσεις δίνουν αναδρομικά από Ιούνιο 2015 και μετά δεν μπορούν να προσβληθούν από τα Ταμεία διότι τα δικαστήρια συμμορφώνονται πλήρως με το «γράμμα» του ΣτΕ, έφερε ανατροπή στην υπόθεση. Στην πράξη δεν χωρεί έφεση και τα αναδρομικά πληρώνονται και με πρωτόδικη απόφαση στους συνταξιούχους, για διάστημα διεκδικήσεων από Ιούνιο 2015 και μετά.

Προϋπόθεση είναι να γίνουν αγωγές για να καθοριστούν τα αναδρομικά από τα δικαστήρια.

Οι αιτήσεις μέχρι στιγμής φτάνουν τις 18.000 και οι αγωγές που έρχονται το επόμενο διάστημα είναι χιλιάδες.

Τι ενέργειες χρειάζονται ανάλογα με το ταμείο

Οι συνταξιούχοι ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΝΑΤ, ΔΕΚΟ, ΕΤΑΑ Τραπεζών, πρέπει να υποβάλλουν μέχρι 31/12/2018 την έντυπη αίτηση στον φορέα συνταξιοδότησής τους για διακοπή μειώσεων νόμων 4051 και 4093 και επαναφορά των Δώρων στην κύρια σύνταξη όπως προβλέπεται από τις αποφάσεις ΣτΕ από 01/97/2015. Αντίστοιχη αίτηση κάνουν και στο ΕΤΕΑΕΠ για την επικουρική.

Μέσα σε έξι μήνες από την κατάθεση της αίτησης που διακόπτει την παραγραφή μπορούν να ασκήσουν αγωγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο που ανήκει το Ταμείο που εξέδωσε την απόφαση συνταξιοδότησης. Για το επικουρικό ταμείο ΕΤΕΑΕΠ καταθέτουν αγωγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών. Είναι δυνατή η διεκδίκηση αναδρομικών για μια πενταετία.

Για τους συνταξιούχους του Δημοσίου (πολιτικούς, απόστρατους πανεπιστημιακούς, γιατρούς, δικαστικούς) η αίτηση υποβάλλεται μέχρι 31/12/2018 στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για τη διακοπή των μειώσεων στην κύρια σύνταξη και στο ΕΤΕΑΕΠ – ΤΕΑΔΥ για την επικουρική όπως προβλέπεται από τις αποφάσεις του ΣτΕ ή στην ηλεκτρονική υπηρεσία του ΕΦΚΑ.

Μέσα σε έξι μήνες από την κατάθεση της αίτησης που διακόπτει την παραγραφή, ή και άμεσα χωρίς αίτηση, μπορούν να καταθέσουν αγωγή στο Ελεγκτικό Συνέδριο για την κύρια σύνταξη και στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών κατά του ΤΕΑΔΥ για την επικουρική.

2.Διαβεβαίωση του υφυπουργού πως θα δοθούν τα αναδρομικά,σε όλους, ανεξάρτητα από την κατάθεση αγωγής.

Θεωρούμε υποχρέωσή μας προς τους συνταξιούχους να αναδημοσιεύσουμε τη συνέντευξη του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τάσου Πετρόπουλου στο Νews 24/7
"Σε περίπτωση που το ΣτΕ πει κάτι διαφορετικό από ό,τι είχε ήδη αποφασίσει, θα ικανοποιήσουμε όλες τις σχετικές αξιώσεις ανεξαρτήτως της κατάθεσης αγωγής. Προϋπόθεση είναι βεβαίως, ότι το ΣτΕ θα έχει αποφασίσει ότι επιτρέπουν τα δημοσιονομικά κόστη την ικανοποίηση αιτημάτων τα οποία δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και δημιούργησαν αυτή την τεράστια ύφεση. Σημειώνω, όμως, ότι η χώρα έχει τη δέσμευση να μην ξεπερνά η συνταξιοδοτική δαπάνη το 16,2% του ΑΕΠ. Αν ξεπεράσει το όριο αυτό, θα έχουμε νέα μέτρα, ξανά περικοπές…"
- Ποιοι δικαιούνται έως τώρα αναδρομικά με βάση και τις αποφάσεις των δικαστηρίων κ. υπουργέ;
Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), μετά από πιλοτική δίκη όρισε να δοθούν αναδρομικά μόνο σε αγωγές που είχαν γίνει μέχρι την έκδοση της απόφασής του, δηλαδή μέχρι το 2015. Το ρεύμα άσκησης αγωγών προκλήθηκε επειδή κατώτερα δικαστήρια, παρά αυτή τη δεσμευτική απόφαση του ΣτΕ, έκριναν επιτρεπτή την αναδρομική επιστροφή περικοπών και για την πριν από το 2015. Άρα το ΣτΕ θα πρέπει να κρίνει εκ νέου.
- Η κυβέρνηση, εάν δικαιωθούν, θα εφαρμόσει την απόφαση της Δικαιοσύνης;
Έχω δηλώσει ότι θα εφαρμόσουμε την απόφαση που θα εκδώσει το ΣτΕ μετά την εξέταση και των αντίθετων, αποφάσεων των κατώτερων δικαστηρίων. Δεν μπορώ να υποθέσω ότι η τελική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου θα είναι διαφορετική από αυτήν που ήδη εξέδωσε το έτος 2015. Μετά τη συνολική επανεξέταση της σχετικής διαφοράς που προέκυψε για τις περικοπές των συντάξεων που επέφεραν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όπως αυτή οριοθετείται πλέον και από τις πρόσφατες αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων, στον πυρήνα της σκέψης του Συμβουλίου της Επικρατείας θα κυριαρχήσει προφανώς η προστασία του δημοσίου συμφέροντος που ταυτίζεται με τη βιωσιμότητα και ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης. Γιαυτό θα αναμένουμε την τελική απόφαση του ΣτΕ για όλες τις περιπτώσεις.
- Και οι υπόλοιποι; Αυτοί που έχουν κάνει αιτήσεις στα ταμεία τους;
Σε χρόνο ρεκόρ φτιάξαμε στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΕΦΚΑ σχετική εφαρμογή διευκολύνοντας όσους το επιθυμούν να υποβάλουν στον ΕΦΚΑ και στο ΕΤΕΑΕΠ αιτήσεις. Οι αιτήσεις παίρνουν αριθμό πρωτοκόλλου. Διακόπτουν την παραγραφή. Σε περίπτωση που το ΣτΕ πει κάτι διαφορετικό από ό,τι είχε ήδη αποφασίσει, θα ικανοποιήσουμε όλες τις σχετικές αξιώσεις ανεξαρτήτως της κατάθεσης αγωγής. Προϋπόθεση είναι βεβαίως, ότι το ΣτΕ θα έχει αποφασίσει ότι επιτρέπουν τα δημοσιονομικά κόστη την ικανοποίηση αιτημάτων τα οποία δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και δημιούργησαν αυτή την τεράστια ύφεση. Σημειώνω, όμως, ότι η χώρα έχει τη δέσμευση να μην ξεπερνά η συνταξιοδοτική δαπάνη το 16,2% του ΑΕΠ. Αν ξεπεράσει το όριο αυτό, θα έχουμε νέα μέτρα, ξανά περικοπές… Δεν γνωρίζω πως το Ανώτατο Δικαστήριο θα αποφύγει τις αντιφάσεις που αναδύονται από τις αντίθετες αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων.
- Πόσο είναι το κόστος για το δημόσιο με τις έως τώρα αποφάσεις της δικαιοσύνης; Και σε πόσο θα ανέλθει εάν δικαιωθούν και οι υπόλοιπες προσφυγές των συνταξιούχων; Έχετε έναν κατά προσέγγιση υπολογισμό; Θα το αντέξει το δημόσιο;
Ακριβής αποτίμηση μπορεί να γίνει μόνο επί πραγματικών δεδομένων. Όχι επί των πάσης φύσεως διεκδικούμενων αναδρομικών, όπως κάποιοι παρακινούν τους συνταξιούχους να διεκδικήσουν. Αν επρόκειτο να επεκταθεί σε όλους, η δαπάνη θα ξεπερνούσε στο πολλαπλάσιο το 16,2% του ΑΕΠ. Αυτή η δαπάνη θα ήταν «εκτός» του ορίου που έχει τεθεί από το 2010 και για το οποίο δεσμεύεται η χώρα από το πρώτο μνημόνιο το οποίο έχει κρίνει το ΣτΕ ότι δεν παραβιάζει το Σύνταγμά μας.
- Τι πιστεύετε για την τύχη της προσφυγής του δημοσίου;
Δεν βλέπω με ποιά δικαιολογητική βάση μπορεί να αλλάξει το ΣτΕ θέση. Θα συγκρουστεί με το εαυτό του;
- ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, πάντως, σάς κατηγορούν ότι με την προσφυγή σας δικαιώνετε τις περικοπές συντάξεων του διαστήματος της διακυβέρνησής τους…
Τα κόμματα αυτά θα έπρεπε να απολογούνται για τις περικοπές των 63 δις ευρώ στις συντάξεις που επέβαλαν έως σήμερα με νόμους που είχαν ψηφίσει και, κάποιοι από αυτούς, κρίθηκαν αντισυνταγματικοί. Θα έπρεπε να απολογούνται και για το γεγονός ότι, παρά τις περικοπές συντάξεων που έφτασαν σε ποσοστό έως και 50%, παρέδωσαν ένα βαθιά ελλειμματικό ασφαλιστικό σύστημα. Με ταμειακό «άνοιγμα» 1,1 δις ευρώ και άλλα 2 δις ευρώ απλήρωτες συνταξιοδοτικές παροχές, κύριες, επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ. Εμείς δεν υπερασπιστήκαμε ποτέ αυτούς τους νόμους. Ήμασταν και παραμένουμε αντίθετοι με τις περικοπές. Είναι όμως υποχρεωτικό το Δημόσιο να εξαντλεί τα ένδικα μέσα. Ιδιαίτερα όταν οι αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων παραβιάζουν απόφαση που είχε λάβει το ΣτΕ.
- Πιστεύετε ότι υπάρχουν κάποιοι που εκμεταλλεύονται την αγωνία των συνταξιούχων για τα αναδρομικά τους κ. Πετρόπουλε; Και ποιοι;
Δεν χρειάζεται να τους κατονομάσω. Είναι γνωστοί εκείνοι που συστηματικά καλλιεργούν προσδοκίες και πωλούν ελπίδες. Είτε για πολιτικά οφέλη, είτε για αποκόμιση κέρδους. Ειδικά οι εκπρόσωποι του παλιού πολιτικού συστήματος, επιδεικνύουν μεγάλο πολιτικό θράσος. Συγκρούονται όχι μόνο με τη λογική αλλά και με το παρελθόν τους. Η κυβέρνησή μας κοιτάει μπροστά. Έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια κρατώντας όρθια την κοινωνία. Ξαναστήσαμε σε στέρεη βάση το Ασφαλιστικό πετυχαίνοντας πλεονάσματα ενώ καταβάλλουμε τις συνταξιοδοτικές παροχές που για χρόνια έμεναν απλήρωτες. Αξιοποιούμε το δημοσιονομικό χώρο για συνεχείς βελτιώσεις. Στο πλαίσιο αυτό την επόμενη εβδομάδα καταθέτουμε στη Βουλή και το νομοσχέδιο για τις μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών, αυτοαπασχολούμενων και αγροτών για την κύρια σύνταξη από την 1/1/2019 και για την επικουρική και το εφάπαξ των επιστημόνων αναδρομικά από την 1/1/2017, σύμφωνα και με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Δ.Ε.Θ. Από την αρχή της λειτουργίας του ΕΦΚΑ, την 1/1/ 2017, το 87% των ελεύθερων επαγγελματιών, 1,2 εκατ. άτομα, καταβάλλει ήδη μικρότερη εισφορά, από ό,τι με το προηγούμενο σύστημα.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Kαταστροφικό ήταν το τρίτο τρίμηνο 2018 (Q3) για την Eldorado Gold όπως φαίνεται από το δελτίο τύπου που εξέδωσε στις 25 Οκτωβρίου. Πολύ αρνητικά ήταν τόσο τα οικονομικά αποτελέσματα – ζημίες $128 εκατομμυρίων ή $0,16 ανά μετοχή μόνο σε ένα τρίμηνο – όσο και τα λειτουργικά, με συνεχιζόμενα προβλήματα παραγωγής στο Κισλαντάγ στην Τουρκία, φρέσκα προβλήματα στην Ολυμπιάδα και αύξηση του κόστους ανά ουγγιά χρυσού. Παράλληλα, η Εldorado ανακοίνωσε την απόφασή της να προχωρήσει στην κατασκευή ενός εργοστασίου εμπλουτισμού στο Κισλαντάγ, το οποίο θα στοιχίσει $520 εκατ. που η εταιρεία δεν έχει.
H μετοχή της Eldorado Gold από το 2012 που απέκτησε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας μέχρι σήμερα
Όλα αυτά, μαζί με την έλλειψη προόδου στην Ελλάδα λόγω του γνωστού προβλήματος με την ανέφικτη μέθοδο μεταλλουργίας, οδήγησαν τη μετοχή της εταιρείας να κατρακυλήσει στο $0,66 και τη συνολική κεφαλαιοποίηση σε περίπου $500 εκατ. Το Φεβρουάριο 2012 που η Eldorado αγόρασε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας για $2,5 εκατ., η μετοχή της  διαπραγματευόταν εκείνο το διάστημα στα $14-15. Τον Απρίλιο 2018 έπεσε για πρώτη φορά κάτω από το όριο του $1 και το Σεπτέμβριο ξανάπεσε και δεν ξανασηκώθηκε. Στις 11/9 έλαβε προειδοποιητική επιστολή από τις χρηματιστηριακές αρχές της Ν. Υόρκης ότι δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις καταχώρησης στο NYSEΤο ΔΣ της Εταιρείας έχει ήδη την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της για να υλοποιήσει συνένωση 5 μετοχών σε μία (reverse split) μέχρι το τέλος του 2018 για να αποφύγει τηδιαγραφή (delisting). Όπως εξελίσσονται τα πράγματα πολύ δύσκολα θα το αποφύγει.
Αν αφήσουμε προσωρινά στην άκρη το νομικό και ουσιαστικό αδιέξοδο στην Ελλάδα, το πρόβλημα της Eldorado Gold συνοψίζεται με δύο λέξεις: «ανεπάρκεια κεφαλαίων». Οικονομικοί αναλυτές αμφισβητούν έντονα την απόφαση της εταιρείας να κατασκευάσει καινούριο εργοστάσιο στο Κισλαντάγ το οποίο δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει. Τα κεφαλαιακά της διαθέσιμα είναι $384 εκατ. ρευστό και μια πιστωτική γραμμή $250 εκατ. Έχει όμως και ένα ομολογιακό δάνειο $600 εκατ. που λήγει το Νοέμβριο 2020 και πρέπει να αποπληρωθεί ή να αναχρηματοδοτηθεί. Είναι φανερό ότι η αριθμητική «δεν βγαίνει». Τα κεφάλαια δεν επαρκούν ούτε καν για το βασικό της έργο, το Κισλαντάγ που θα στοιχίσει $520 εκατ. πόσο μάλλον για τα υπόλοιπα έργα που απαιτούν χρηματοδότηση.
Αυτό που είχαμε γράψει εδώ πριν από τρεις μήνες, ότι την Eldorado την βολεύει τώρα η μη έκδοση των αδειών για τις Σκουριές, επιβεβαιώνεται πλέον από όλους τους αναλυτές (π.χ. τρία διαδοχικά άρθρα στο Seeking Alpha). Ακόμα και αν λάβαινε αύριο όλες τις άδειες, η Eldorado δεν θα ήταν σε θέση να προχωρήσει τις Σκουριές που απαιτούν το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των $690 εκατ. Αλλά το «όλες τις άδειες» είναι όνειρο μακρυνό αν όχι άπιαστο για την Eldorado, γιατί θα πρέπει να λυθεί το ζήτημα της μεταλλουργίας – και αυτό με την ισχύουσα ΑΕΠΟ δεν έχει λύση. Παρ’οτι δεν γνωρίζουν τέτοιες λεπτομέρειες οι ξένοι αναλυτές, επισημαίνουν ότι «αυτή τη στιγμή είναι πολύ πιθανό ότι οι Σκουριές θα μετατραπούν σε μια σαπουνόπερα που θα κρατήσει πολλούς μήνες αν όχι χρόνια» (εδώ). Κάτι περισσότερο αντιλαμβάνονται από τους εγχώριους δημοσιογράφους που απλά παπαγαλίζουν τις θέσεις της εταιρείας.
Ούτε λόγος φυσικά για τα άλλα έργα στην Ελλάδα που έχουν εγκριθεί με την ΚΥΑ 201745/2011 αλλά η εταιρεία δεν φαίνεται να έχει στο πρόγραμμά της να κατασκευάσει: το νέο εργοστάσιο εμπλουτισμού Μαντέμ Λάκκου που αδειοδοτήθηκε πρόσφατα από το ΥΠΕΝ (περίπου $250 εκατομ.), τη στοά Μαντέμ Λάκκου-Ολυμπιάδας (~$50 εκατομ.), το νέο λιμένα Στρατωνίου (άλλα ~$50 εκατομ.) και φυσικά το συγκρότημα εργοστασίου Μεταλλουργίας χρυσού-χαλκού και θειϊκού οξέος που θα στοίχιζε περί τα $450 εκατομ.
Ποια μπορεί να είναι η συνέχεια; Σύμφωνα με το δελτίο τύπου η Eldorado εξετάζει διάφορες οδούς χρηματοδότησης (δανειοδότηση, πώληση της εταιρείας, συνεταιρισμό με μεγαλύτερη εταιρεία), αλλά η σημαντική εκκρεμότητα στην Ελλάδα απομακρύνει τους πιθανούς «επενδυτές». Άμεσα ή έμμεσα, το μέλλον της Eldorado εξαρτάται από την Ελλάδα. Ο CEO, Tζωρτζ Μπερνς, δέχεται πυρ ομαδόν από τους μετόχους για έλλειψη σχεδίου, καταστροφή της μετοχικής αξίας και ανικανότητανα βγάλει την εταιρεία από τη δεινή θέση στην οποία την είχε φέρει ο προηγούμενος CEO, Πωλ Ράιτ. Ο Ράιτ έβαλε την εταιρεία σε μια απάτη που τελικά του στοίχισε τη θέση του και συνεχίζει να στοιχίζει τρομακτικά στην εταιρεία.
Στην Ελλάδα το ζήτημα παίζει στο πολιτικό ταμπλό, με αρθρογράφους και πολιτικούς αρχηγούς να διαγωνίζονται σε άγνοια και δουλικότητα. Καμμία αναφορά στα κακά χάλια που βρίσκεται η εταιρεία και στο ότι ουσιαστικά θέλει τις άδειες των Σκουριών για να πουλήσει και να σωθεί. Η εταιρεία φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να πάρει άδειες από αυτή την κυβέρνηση. Όχι επειδή ο κ. Σταθάκης είναι προσηλωμένος στη νομιμότητα – άλλωστε έχει δώσει ήδη πλήθος παράνομων αδειών – αλλά επειδή σε αυτή φάση η νομιμότητα τον βολεύει πολιτικά. Η «επένδυση» είναι ενιαία και ο,τι κι αν λέει η εταιρεία ο κ. Σταθάκης είναι καλυμμένος νομικά που δεν δίνει άδειες, αφού χωρίς μεταλλουργία παραβιάζεται η σύμβαση.
Ο επερχόμενος Μεσσίας για την Eldorado  είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που υπόσχεται χωρίς να έχει ιδέα τι υπόσχεται. Αυτό που υπόσχεται (αλλά δεν το ξέρει ακόμα) είναι να σπάσει το ενιαίο Επενδυτικο Σχέδιο, υπόσχεται δηλαδή Σκουριές χωρίς μεταλλουργία, άρα χωρίς δημόσιο συμφέρον. Και έχουμε να του πούμε ότι αυτό το προσπάθησαν κι άλλοι πριν από κείνον, χωρίς αποτέλεσμα.
Η πορεία της Eldorado και της «επένδυσης» όπως εξελίσσεται θυμίζει πολύ την ιστορία της προκατόχου της, TVX Gold, 15 χρόνια πριν. Η εταιρεία βρέθηκε και εκείνη μπροστά σε σθεναρή αντίσταση από τους κατοίκους και σε ανυπέρβλητα νομικά εμπόδια – τις αποφάσεις του ΣτΕ – και η μετοχή της άρχισε να κατρακυλάει. Μέσα σε ένα χρόνο, το 2002, έκανε δύο διαδοχικά reverse split 5 προς 1 και στη συνέχεια 10 προς 1, αλλά συνέχισε να κατρακυλάει. Η TVX Gold τελικά εξαγοράστηκε κοψοχρονιά από μια μεγαλύτερη εταιρεία (Kinross), η οποία αποφάσισε ότι δεν τη συνέφερε πια η παρουσία της στην Ελλάδα. Έτσι η Καναδική μητρική άφησε την Ελληνική θυγατρική TVX Hellas να κυρήξει πτώχευση, δήθεν για «λόγους ανωτέρας βίας». Κατά την πάγια πρακτική των Καναδικών Μεταλλευτικών Εταιρειών άφησε απλήρωτους εργαζόμενους και χρέη προς τους πάντες: Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία, προμηθευτές. Και περιβαλλοντικές καταστροφές. Και στη συνέχεια οι συνέπειες μεταφερθήκαν από τον “απόλυτο διαχειριστή” των Μεταλλείων Κασσάνδρας Χρήστο Πάχτα στο Ελληνικό Δημόσιο και τους Έλληνες φορολογούμενους.
Ο κ.Σταθάκης συμπεριφέρεται σα να μην τον αφορούν όλα τα ανωτέρω. Περιμένει να έλθει  ο λογαριασμός και ως άλλος Πάχτας, να τον φορτώσει στο Δημόσιο και αυτό στο γνωστό υποζύγιο του Βάρναλη; Αλλά ένας υπουργός μπορεί να μην έχει καταλάβει την απελπιστική οικονομική θέση της ELDORADO και τις συνέπειες της για το Δημόσιο συμφέρον και τη Χαλκιδική. Ο καθηγητής Οικονομικών κ.Σταθάκης όμως; Από τις 3 Νοεμβρίου 2016 ώφειλε να εφαρμόσει τη Σύμβαση. Επέλεξε την a priori αδιέξοδη Διαιτησία. Και οδηγηθήκαμε εδώ. Να μας ζητάει η ELDORADO τα ρέστα. Έστω τώρα, ας δείξει ο κ.Σταθάκης ότι είναι ο αρμόδιος υπουργός. Και εφαρμόζει το Νόμο.
πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου