Articles by "slider1"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα slider1. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ε.Μ.Υ., προβλέπεται επιδείνωση του καιρού από το απόγευμα της Δευτέρας (14-01-2019) και από τα βορειοδυτικά μέχρι τις πρωινές ώρες της Τέταρτης (16-01-2019), με κύρια χαρακτηριστικά :

Α. Τις κατά περιόδους πυκνές χιονοπτώσεις:
Αύριο,Δευτέρα (14-01-2019) από τις απογευματινές ώρες, σε περιοχές της Ηπείρου, της Δυτικής Στερεάς (ενδεικτικό υψόμετρο 400 μέτρα) της Δυτικής και μέχρι το βράδυ της Κεντρικής Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Κεντρικής Στερεάς (ενδεικτικό υψόμετρο στα βόρεια 200 και στα νοτιότερα 400 μέτρα) και της Πελοποννήσου (ενδεικτικό υψόμετρο 600 μέτρα).
Την Τρίτη (15-01-2019) σε περιοχές της Ηπείρου, στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία (τις πρωινέςώρες), τη Θεσσαλία και τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου μέχρι το μεσημέρι, την Εύβοια, τη Στερεά (συμπεριλαμβανομένης της Αττικής κυρίως στα βόρεια, ενδεικτικό υψόμετρο 500 μέτρα), την Πελοπόννησο (ενδεικτικό υψόμετρο 600 μέτρα) και την Κρήτη, με εξασθένηση από τις βραδινές ώρες στα ηπειρωτικά.
Την Τετάρτη (16-01-2019), μέχρι το απόγευμα, στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη.


Β. Τις ισχυρές βροχές και καταιγίδες που θα επηρεάσουν:
Αύριο,Δευτέρα (14-01-2019),από τις βραδινέςώρες, το Ιόνιο και την Πελοπόννησο (κυρίως θαλάσσιες και παραθαλάσσιες περιοχές) και αργά τη νύχτα,πρόσκαιρα, τα νότια τμήματα της Ανατολικής Στερεάς (συμπεριλαμβανομένης της Αττικής) και της Εύβοιας.
Την Τρίτη (15-01-2019),από τις πρώτες πρωινές ώρες, τις Κυκλάδες, την Κρήτη, βαθμιαία τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, που από αργά το απόγευμα θα περιοριστούν στα νοτιοανατολικά.


Γ. Τους θυελλώδειςανέμους 7 με 8 μποφόρ, από τη Δευτέρα (14-01-2019) στο Ιόνιο, οι οποίοι την Τρίτη (15-01-2019) θα φτάσουν και στα Ανατολικά,τοπικά, τα 9 και πιθανώς στο Αιγαίο τα 10 μποφόρ, με σταδιακή εξασθένηση από τις πρωινές ώρες της Τετάρτης (16-01-2019)


Δ. Παγετός θα σημειωθεί το βράδυ της Δευτέρας (14-01-2019), καθώς και την Τρίτη και την Τετάρτη,τοπικά ισχυρός στα κεντρικά και βόρεια ηπειρωτικά, όπου στα βόρεια θα είναι κατά τόπους ολικός.


ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δευτέρα 14 – 01 – 2019

Καιρός: λίγεςνεφώσεις, που βαθμιαία θα αυξηθούν και από το μεσημέρι θα σημειωθούν τοπικές βροχές ή χιονόνερο και στα γύρω ορεινά–ημιορεινά χιονοπτώσεις, που τη νύχτα θα ενταθούν και θα χιονίσει και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο (ενδεικτικά 400 μέτρα).

Άνεμοι: βόρειοιβορειοδυτικοί 3 με 4,από τις βραδινές ώρες 5 με 6 και τη νύχτα στο Θερμαϊκό 7 μποφόρ.

Θερμοκρασία: από -03 (μείον 3) έως 05 βαθμούς κελσίου.


Τρίτη 15 – 01 – 2019

Καιρός:αυξημένες νεφώσεις με χιονόνερο ή χιόνι,κυρίως στα γύρω ορεινά και ημιορεινά τμήματα. Σταδιακή βελτίωση αναμένεται από τις προμεσημβρινέςώρες.

Άνεμοι:βορειοδυτικοί 6 - 7 παροδικάέως 8 μποφόρ.

Θερμοκρασία: σε πτώση.


ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ

Δευτέρα 14 – 01 – 2019

Καιρός: στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία λίγες νεφώσεις, που βαθμιαία θα αυξηθούν και από τις απογευματινές ώρες θα σημειωθούν χιονοπτώσεις στα ορεινά - ημιορεινά, που το βράδυ θα ενταθούν και θα χιονίσει και σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο (ενδεικτικό υψόμετρο 200 μέτρα). Στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη λίγες νεφώσεις, που από τις απογευματινές ώρες βαθμιαία θα αυξηθούν και τη νύχτα θα σημειωθούν τοπικές βροχές ή χιονόνερο και χιόνια στα ορεινά - ημιορεινά.

Άνεμοι: από δυτικές διευθύνσεις 3 με 4 μποφόρ, στρεφόμενοι από αργά το απόγευμα σε βόρειων διευθύνσεων 5 με 6 και το βράδυ, στην Κεντρική Μακεδονία, τοπικά 7 μποφόρ.

Θερμοκρασία: από -03 (μείον 3) έως 05 βαθμούς κελσίου. Στη Δυτική Μακεδονία 4 με 6 βαθμούς χαμηλότερη.

Τρίτη 15 – 01 – 2019


Καιρός: αυξημένες νεφώσεις με χιονόνερο, καθώς και χιονοπτώσεις, κυρίως στα ορεινά - ημιορεινά τμήματα, σταδιακά βελτιούμενος από τις προμεσημβρινές ώρες.

Άνεμοι: βόρειων διευθύνσεων 6 – 7, παροδικά στα κεντρικά θαλάσσια έως 8 μποφόρ.

Θερμοκρασία: σε πτώση.


Περισσότερες λεπτομέρειες στα καθημερινά τακτικά δελτία καιρού της ΕΜΥ και στην ιστοσελίδα της ΕΜΥ www.emy.gr





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με την αποχώρησή του, ο Πάνος Καμμένος, διευκολύνει τον Αλέξη Τσίπρα να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών από τη Βουλή, σημειώνει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, κάνοντας λόγο για μία επιβεβλημένη συμφωνία, την οποία ο Τσίπρας και Καμμένος έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν.
Για «συμπαιγνία σε βάρος του ελληνικού λαού», με στόχο να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, μιλάει στο Sputnik, η επικεφαλής της «Πλεύσης Ελευθερίας», κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, σχολιάζοντας την αποχώρηση του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση.
Η ίδια κάνει λόγο, επίσης, για μια «στημένη διαδικασία, απολύτως υπολογισμένη», προκειμένου ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος να διατηρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις καρέκλες τους, σχολιάζοντας ότι οι «εξελίξεις των τελευταίων ημερών χαράχτηκαν στο πλαίσιο του πολιτικού υπολογισμού, του πολιτικού τυχοδιωκτισμού και της πολιτικής συναλλαγής».
Άλλωστε, όπως παρατηρεί η πρώην πρόεδρος της Βουλής, ο Πάνος Καμμένος, από τη θέση του υπουργού Άμυνας, μπορούσε να μπλοκάρει τη Συμφωνία των Πρεσπών, επισημαίνοντας ότι η αποχώρησή του, επί της ουσίας, «διευκολύνει την εισαγωγή της Συμφωνίας στη Βουλή και δεν την αποτρέπει».
«Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν πληροί καμία συνταγματική ή δημοκρατική προϋπόθεση για να τεθεί σε ψηφοφορία στη Βουλή, δεν έχει υπογραφεί με λαϊκή εντολή, ούτε καν με απόφαση υπουργικού συμβουλίου και δεν βρίσκει σύμφωνη την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αντίθετα είναι μία συμφωνία, την οποία επιδιώκουν λυσσαλέα να επιβάλλουν στους Έλληνες πολίτες, το ΝΑΤΟ, η αμερικανική κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η γερμανική κυβέρνηση. Ουσιαστικά, πρόκειται για μία επιβεβλημένη, κατ'εντολήν συμφωνία, την οποία οι εντολοδόχοι των δανειστών και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Καμμένος έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν», τονίζει η κυρία Κωνσταντοπούλου χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά στην αποχώρηση Καμμένου, σημειώνει ότι «είναι ο τελευταίος ελιγμός σε μία προσυμφωνημένη κοινή πορεία Τσίπρα και Καμμένου με μόνο αντικείμενο την παράταση της θητείας τους στην εξουσία και τη διατήρησή τους σε όποια καρέκλα». Ουσιαστικά, με την κίνησή του αυτή, αναφέρει η ίδια, «εξασφαλίζει στον κ. Τσίπρα αυτό, το οποίο οι δυο τους έχουν συμφωνήσει, δηλαδή την παραμονή του στην εξουσία».
Όπως λέει, «δεν θέτει συνολικά πρόβλημα πολιτικό, ακόμη και για βουλευτές, οι οποίοι θα ψηφίσουν την κυβέρνηση στην ψήφο εμπιστοσύνης και κατά τα άλλα, όπως όλα δείχνουν, ο οδικός χάρτης ακόμη και για τη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης και όλες οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών χαράχτηκαν στο πλαίσιο του πολιτικού υπολογισμού, του πολιτικού τυχοδιωκτισμού και της πολιτικής συναλλαγής, στην οποία επιδίδονται οι δύο συνεταίροι, γιατί περί συνεταίρων πρόκειται».
«Ακόμη και η μετατόπιση της συνάντησής τους, ακόμη και η μετατόπιση της ψήφισης στη Βουλή της τροπολογίας Καμμένου, ακόμη και το γεγονός ότι η παράδοση του υπουργείου θα γίνει την Τρίτη, δηλαδή μετά την προγραμματισμένη ψηφοφορία για τα F-16, ουσιαστικά αποκαλύπτουν μια στημένη διαδικασία, απολύτως υπολογισμένη, για να διατηρήσει και Τσίπρα και Καμμένο, για το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα, στις καρέκλες τους», σημειώνει ακόμη η κα. Κωνσταντοπούλου.
Παράλληλα, όπως λέει, «ο κ. Καμμένος, εάν ήθελε, μπορούσε να μπλοκάρει τη Συμφωνία, διότι ως υπουργός Άμυνας, μπορούσε να δηλώσει ότι δεν την υπογράφει, η Συμφωνία επειδή ακριβώς άπτεται θεμάτων εθνικής άμυνας, έπρεπε οπωσδήποτε να φέρει την υπογραφή του. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι θα μπορούσε να μπλοκάρει τη διαδικασία εισαγωγής της Συμφωνίας στη Βουλή, δηλώνοντας ως υπουργός Άμυνας ότι αρνείται να την υπογράψει».
«Η αναπλήρωσή του δεν θα μπορούσε να γίνει σε αυτήν την περίπτωση, γιατί η αναπλήρωση προβλέπεται σε περιπτώσεις κωλύματος, όχι σε περιπτώσεις αρνήσεως του υπουργού, λόγω διαφωνίας. Θα μπορούσε ο κ. Τσίπρας στη συνέχεια, αλλά και θα έπρεπε, να μπει σε διαδικασία ανασχηματισμού, προκειμένου να δημιουργήσει άλλη κυβέρνηση, προκειμένου να υπογραφεί η Συμφωνία», συμπληρώνει, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι «η αποχώρηση του κ. Καμμένου διευκολύνει την εισαγωγή της Συμφωνίας στη Βουλή και δεν την αποτρέπει».
«Όσο για τον ίδιο, είναι ξεκάθαρο από τις δηλώσεις που έκανε, ότι επιδιώκει να διατηρήσει κοινοβουλευτική ομάδα με τα προνόμια που προβλέπεται για την κοινοβουλευτική ομάδα στον κανονισμό της Βουλής», σημειώνει ακόμη, αναφερόμενη στον Πάνο Καμμένο, εκτιμώντας ότι «κάνοντας αυτόν τον ελιγμό, ουσιαστικά παρατείνει την κοινοβουλευτική του θητεία, παραμένει στην κοινοβουλευτική του καρέκλα και με τον τρόπο αυτό, στην πραγματικότητα, διευκολύνει και τον συνεταίρο του, τον κ. Τσίπρα να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών».
«Μιλάμε για μια συμπαιγνία σε βάρος του ελληνικού λαού. Εάν υπήρχαν λόγοι αρχής και λόγοι ουσίας, θα έπρεπε ο κ. Καμμένος να καταγγέλλει τον κ. Τσίπρα και όχι να του πλέκει το εγκώμιο. Κατά τα λοιπά, αυτό που βρίσκεται εν εξελίξει μπροστά στα μάτια των Ελλήνων πολιτών, είναι μία εναγώνια, μαραθώνια διαδικασία εξαγοράς κοινοβουλευτικών ψήφων, προκειμένου να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών», επισημαίνει παράλληλα.
«Είναι αρκετά αποκαλυπτικό ότι βουλευτές, οι οποίοι δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης κατά την έναρξη της κοινοβουλευτικής θητείας, ετοιμάζονται τώρα να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης και είναι επίσης αποκαλυπτικό ότι βουλευτές βρέθηκαν με υπουργεία, γεγονός που εξασφαλίζει κοινοβουλευτική ανάσα στον κ. Τσίπρα. Αυτά, όμως, τα παιχνίδια δεν έχουν καμία σχέση με δημοκρατική διακυβέρνηση, ούτε με λαϊκή κυριαρχία, είναι παιχνίδια επιρροής και συναλλαγής, για τα οποία ο κ. Τσίπρας είναι υπόλογος και λόγω των οποίων, ακόμη και εάν ψηφιστεί η συμφωνία των Πρεσπών, η ψηφοφορία αυτή θα είναι άκυρη και οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να την ακυρώσει πάραυτα», αναφέρει τέλος η κα. Κωνσταντοπούλου. 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Colonel Jacques Hogard , Geo Strategy, R.Insider, 7-1-19

[Είναι ο τίτλος του βιβλίου του Διοικητή των Γαλλικών Ειδικών Δυνάμεων στην Γιουγκοσλαβία, κατά την εκστρατεία του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας το 1999. Την προσωπική μαρτυρία του για όσα συνέβησαν τότε εναντίον μιας παλαιάς συμμάχου της Γαλλίας συνώψισε σε πρόσφατη ομιλία του στα πλαίσια του Ευρωκοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, με πρόσκληση του Κέντρου Γεωστρατηγικών Μελετών του Βελιγραδίου, που δημοσιεύεται με τίτλο « Η Ευρώπη πέθανε όταν το ΝΑΤΟ παράνομα ξερίζωσε την καρδιά της Σερβίας». Υπενθυμίζουμε ότι και ο τότε αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της Γαλλίας, στρατηγός Γκαλουά, είχε προ του θανάτου του, προ τριετίας, προβεί σε αποκαλυπτική συνέντευξη/εξομολόγηση, στην οποία καταδίκαζε το «σφάλμα» της γαλλική συμμετοχής στο έγκλημα, που συνέβη επί προεδρίας του βραβευμένου από τον Πεταίν, «σοσιαλιστή» Φρανσουά Μιτεράν. Την θρυαλλίδα για το ολοκαύτωμα της Γιουγκοσλαβίας έθεσε βέβαια ο γερμανικός εγκέφαλος, με την υποκίνηση ανεξαρτητοποίησης της Κροατίας.                  Η μαρτυρία του συνταγματάρχη Ζακ Ογκάρντ παρουσιάζει επίκαιρο ενδιαφέρον με τα εξελισσόμενα μαγειρέματα μεταξύ ΝΑΤΟ-Ράμα-Χαραντινάϊ- Ζάεφ-Μέρκελ και Σία… Ιδού τι είπε:]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

«Ως ανώτερος Γάλλος αξιωματικός υπηρέτησα στην «Μακεδονία» και έπειτα στο Κόσσοβο, το πρώτο εξάμηνο του 1999. Όταν μετατέθηκα στην διοίκηση των ειδικών δυνάμεων, τοποθετήθηκα επικεφαλής της ομάδας ειδικών δυνάμεων που επενέβη πριν την γαλλική ταξιαρχία της δύναμης ΚFOR του ΝΑΤΟ.
Όταν μιλάμε για το Κοσσυφοπέδιο, το πλήρες όνομα είναι Κόσσοβο-Μετόχια και δεν μπορείς να αγνοείς το παρελθόν αυτής της περιοχής, το απώτερο παρελθόν, την πολιτισμική και θρησκευτική ιστορία, την ιστορία της Σερβικής και Ορθόδοξης ταυτότητας, πάντοτε παρούσας σε αμέτρητα και πολύ παλαιά μνημεία, εκκλησίες, σερβικά μοναστήρια, που συναντάς σε όλη την επαρχία, αλλά επίσης και στο πρόσφατο παρελθόν της περιοχής  και ιδιαίτερα στα γεγονότα της δεκαετίας 1990, που αποκορυφώθηκαν το 1999, με τον πόλεμο που επιβλήθηκε στην Σερβία, με την υποστήριξη του  ΝΑΤΟ και της  Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης στους Αλβανούς  του Ου Τσε Κα . Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ήταν που βρέθηκα και εγώ στο Κόσσοβο, επικεφαλής γαλλικών ειδικών δυνάμεων, υπό βρετανική διοίκηση.


Αυτό που με εντυπωσίασε στο Κόσσοβο το 1999 ήταν, πρώτα από όλα, η πολύ μεγάλη ψευδόλογη πληροφόρηση που προηγήθηκε και δικαιολόγησε την επιδρομή του ΝΑΤΟ. ΄Ηταν πράγματι η λέξη «γενοκτονία», που εξεστόμισε ο Αμερικανός πρόεδρος Κλίντον
και εξειδίκευσε η υπουργός του των Εξωτερικών Μαντλέν Ωλμπράϊτ – η οποία ανήγγειλε και τον μοιραίο και ψεύτικο αριθμό «100 χιλιάδες νεκροί» στο Κόσσοβο- που  υποτίθεται κίνησε την επίθεση του  ΝΑΤΟ στην Σερβία, τον Μάρτιο του 1999, μετά τις απαράδεκτες απαιτήσεις που διατύπωσαν οι σύμμαχοι στους Σέρβους, στην διάσκεψη στο Ραμπουγιέ, οι οποίες τους ανάγκασαν να απορρίψουν τους όρους (υποδούλωσης) που τους έθεταν.
 Αλλά, όπως αποδείχτηκε μετά τον πόλεμο του 1999, ο αριθμός των θυμάτων κάθε προέλευσης, όλων των εθνικών ομάδων, στρατιωτικών και αμάχων, ήταν μικρότερος από 6.000. Που είναι μεγάλος φυσικά, αλλά που καμιά σχέση δεν έχει με «γενοκτονία».
Το δεύτερο που με εντυπωσίασε ήταν η δυσαναλογία των στρατιωτικών μέσων που χρησιμοποιήθηκαν από τον συμμαχικό συνασπισμό εναντίον της μικρής Σερβίας. Ειδικότερα θυμάμαι τους μαζικούς και ατέλειωτους αεροπορικούς βομβαρδισμούς, ο οποίοι προκάλεσαν πάρα πολλά θύματα, για να μην αναφέρουμε τα φυσικά και ψυχικά τραύματα.


΄Ηταν φανερό ότι σκοπός ήταν η  βίαιη αποκοπή της Σερβίας από την επαρχία της του Κοσσόβου, θα μπορούσε να πει κανείς ο ακρωτηριασμός της χώρας από μια από τις σημαντικότερες εδαφικές εκτάσεις της. Και όχι οποιασδήποτε, επειδή ενώ το Κόσσοβο-Μετόχια κατοικείται σήμερα κυρίως  από Αλβανούς, αυτό δεν ήταν πάντοτε έτσι. Η επαρχία αυτή παραμένει πάντοτε για τους Σέρβους ο ιστορικός, πνευματικός και πολιτιστικός πυρήνας της εθνικής τους ταυτότητας.
Η απόφαση 1244 των Ηνωμένων Εθνών του 1999, ( που δεν ανατράπηκε ποτέ και ισχύει πάντοτε) επέτρεψε μεν έναν «ντε φάκτο» διαχωρισμό, μιαν ξεχωριστή διοίκηση για μιαν απροσδιόριστη περίοδο, αλλά σαφώς θυμίζοντας την συμμετοχή του Κοσσόβου στην Σερβική Δημοκρατία. Παρά ταύτα, ο στόχος είχε επιτευχθεί και μετά τους διωγμούς των Σέρβων του 2004, που απέβλεπαν να συνεχίσουν και να επιταχύνουν την εθνοκάθαρση, το σενάριο που εφαρμόστηκε το 2008 απέβλεπε στην πραγματοποίηση  του στόχου που είχε θέσει η αλβανική εξέγερση του Ου Τσε Κα με την συνενοχή του ΝΑΤΟ: Την μονομερή ανακήρυξη «ανεξαρτησίας», της λεγόμενης «Δημοκρατίας του Κοσσόβου».
Το νέο «κράτος» γεννήθηκε έτσι από έναν άδικο  πόλεμο, που προκλήθηκε στην  ευρωπαϊκή ήπειρο εναντίον ενός ευρωπαϊκού κράτους  από  άλλα ευρωπαϊκά κράτη, ελεγχόμενα εξ αποστάσεως από τις ΗΠΑ, για να «τιμωρήσουν» την Σερβία επειδή θέλησε να διατηρήσει την κυριαρχία της και την εδαφική της ακεραιότητα, αγωνιζόμενη εναντίον μιας ένοπλης εξέγερσης σε μιαν επαρχία της.
Τι θα λέγαμε αύριο στην Γαλλία εάν η περιφέρεια του Seine Saint Denis, που τώρα κατοικείται από Βόρειο-Αφρικανούς, αποφάσιζε να ανακηρυχτεί σε «ανεξάρτητη δημοκρατία»;
Αυτό είναι βασικά το πρόβλημα του Κοσσόβου.
Αυτή η επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας για το Κόσσοβο το 1999 αποτελεί μιαν παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, μια παραβίαση του σεβασμού της κυριαρχίας των κρατών, μια καταπάτηση του απαραβίαστου των συνόρων.
Και αυτό το κράτος μαριονέτα  -χωρίς φανερούς πόρους- μη βιώσιμο καθεαυτό- είναι τώρα μια εστία ισχυρών εντάσεων στα Βαλκάνια. Το βλέπουμε κάθε μέρα, η σχεδόν.
Τα Ηνωμένα Έθνη δεν αναγνωρίζουν την λεγόμενη « Δημοκρατία του Κοσσόβου», η οποία δεν αναγνωρίζεται ακόμη από μεγάλο αριθμό κρατών στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων ευρωπαϊκών κρατών, μελών της ΕΕ. Και σχεδόν 10 κράτη που είχαν αναγνωρίσει την  λεγόμενη «Δημοκρατία του Κοσσόβου» τελικά ακύρωσαν την αναγνώρισή της.
Η  απόφαση 1244 των Ηνωμένων Εθνών, η οποία υπενθύμιζε τις βασικές αρχές  της αναπαλλοτρίωτης  ιδιότητας του Κοσσόβου  ως  εδάφους της Δημοκρατίας της Σερβίας, κληρονόμου της Ομοσπονδιακής  Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και  της εντολής αφοπλισμού του Ου Τσε Κα, βιάσθηκε έτσι δύο φορές:
Πρώτα με την μονομερή ανακήρυξη «ανεξαρτησίας» των Αλβανών ανταρτών του Ου Τσε Κα. Και τώρα με την ενέργειά τους να μετατρέψουν την τοπική αστυνομική δύναμή τους σε πραγματικό στρατό. Αυτό το απαγορεύει αυστηρά η πάντοτε ισχύουσα απόφαση 1244 του ΟΗΕ.
Σήμερα οι αρχές του Κοσσόβου εφαρμόζουν μιαν ύπουλη πολιτική διωγμού σε βάρος των μειονοτήτων, Σερβικής, Ρομά και Γκοράνι, ιδιαίτερα εχθρική κατά της διατήρησης ορθοδόξων μοναστηριών και θρησκευτικών κοινοτήτων. Σε καθημερινή βάση  είναι μαρτύριο να είσαι Σέρβος, Ρομά ή Γκοράνι στην επαρχία του Κοσμέτ σήμερα. Κάθε είδους διωγμοί, ενοχλήσεις, αρπαγές και φυσική βία απειλούνται ανά κάθε στιγμή.
Το είδαμε πολλές φορές τελευταία, όπως κατά την επίσκεψη του Σέρβου επίσημου απεσταλμένου Μάρκο Τζούριτς, ο οποίος συνελήφθη αυθαίρετα από την κοσοβάρικη αστυνομία, κατά την επίσκεψη του σε σερβική κοινότητα, όπως και με την σύλληψη του Γάλλου  Αρνώ Γκουγιόν, προέδρου της γαλλικής ΜΚΟ «Αλληλεγγύη Κοσσόβου» και το ξαναείδαμε προ ημερών με την βίαιη επίθεση, ξημερώματα, της ίδιας «αστυνομίας», εναντίον Σέρβων κατοίκων της Κόσσοβκα Μιτρόβιτσα, των οποίων η τύχη αγνοείται μέχρι σήμερα. Και επιπλέον, οι αρχές του Κοσσόβου εισήγαγαν τελευταία υψηλούς φόρους σε όλα τα εισαγόμενα από την κεντρική Σερβία προϊόντα, ακόμη και φάρμακα και τρόφιμα, θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή πολλών Σέρβων στην επαρχία.
Είναι ολοφάνερο ότι η καλούμενη «Δημοκρατία του Κοσσόβου» είναι κάθε άλλο παρά ένα κράτος δικαίου, η δημοκρατικό κράτος, όπου τα δικαιώματα και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου είναι σεβαστά.
Το γεγονός ότι αυτό το «κράτος-μαριονέτα» συντηρείται με μεγάλα ποσά δημοσίου χρήματος από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι για μένα αιτία ντροπής και αγανάκτησης. Και αληθινά, βλέποντας τον «πρόεδρο» του Κοσσόβου να γίνεται αντικείμενο επίσημης υποδοχής στο Παρίσι, στις τελετές της εκατονταετηρίδας της νίκης του 1918, ήταν λόγος ντροπής για μένα, εγγονό δυο Γάλλων αξιωματικών βαριά πληγωμένων στον Μεγάλο Πόλεμο και μικρανεψιό ενός νέου αξιωματικού που σκοτώθηκε το 1917 στα βόρεια τη Μακεδονίας.
Επιπλέον, έμαθα προχθές ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός ΄Εντι Ράμα παρουσίασε, σε μια συγκέντρωση των κυβερνήσεων της Αλβανίας και του Κοσσόβου στο Πετς την ιδέα ενός «εθνικού σχεδίου ενώσεως της Αλβανίας και του Κοσσόβου». Ο ΄Εντι Ράμα προσκάλεσε τον πρωθυπουργό του Κοσσόβου Ραμούς Χαραντινάι να αρχίσει  την κατάστρωση μιας «κοινής στρατηγικής για την ενοποίηση των Αλβανών μέχρι το 2025». Πάμε για την πραγματοποίηση του παλαιού ονείρου του Πρίζρεν;
Σε κάθε περίπτωση, εγώ προσωπικά ποτέ δεν πίστεψα ότι η «Δημοκρατία του Κοσσόβου» θα έχει μέλλον. Το είπα και το έχω γράψει: Αυτό το κράτος μαριονέτα δεν έχει άλλη διέξοδο, παρά να επανενταχτεί  στην Πατρίδα, Σερβία, ή να συγχωνευτεί με την Αλβανία. Αλλά το δεύτερο θα αποτελούσε μια τόσο  άνομη και απίστευτη  -πραγματική γκανγκστερική αρπαγή (hold-up)- που θα μπορούσε  να γίνει, από τις μαφιόζικες συμμορίες του Κοσσόβου, μόνο με τις ευλογίες των διεθνών οργανισμών. Εάν συμβεί αυτό, τότε θα είναι η αρχή μιας περιόδου μεγάλης αναταραχής σε όλα τα Βαλκάνια.
Εμείς οι Γάλλοι είδαμε τι έγινε το 1871 με την προσάρτηση της Αλσατίας-Λορένης από την Γερμανία. Χρειάστηκαν πενήντα χρόνια, έπειτα ένας πόλεμος και εκατομμύρια νεκρών, για να επιστρέψουν τελικά αυτές οι επαρχίες στην Γαλλία, την πατρίδα τους. Το ίδιο θα γίνει τελικά με το Κόσσοβο. Γι’ αυτό, αν θέλουμε να αποφύγουμε μιαν νέα ανάφλεξη της περιοχής, είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στα θεμελιώδη, που η απόφαση 1244 του ΟΗΕ εκφράζει πολύ καλά με τον τρόπο της.
Το Κόσσοβο-Μετόχια αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Δημοκρατίας της Σερβίας. Το να έχει καθεστώς αυτονομίας είναι απολύτως νοητό, αλλά με σεβασμό της κυριαρχίας του σερβικού κράτους. Το οποίο πρέπει να αποκατασταθεί και η Ε.Ε. θα κερδίσει  σε ανάστημα, βοηθώντας το με όλη την επιρροή της. Αυτό είναι ο μόνος πραγματικός τρόπος να εγγυηθεί μια δίκαιη και ανθεκτική ειρήνη στις μέλλουσες γενεές αυτού του κομματιού της Ευρώπης.

Τέλος, πρέπει να προσθέσω ότι η συμφιλίωση μεταξύ των διαφόρων κοινοτήτων που κατοικούν στο Κόσσοβο θα καταστεί δυνατή μόνο εάν όλη η αλήθεια της ιστορίας αποκατασταθεί και οι ευθύνες του καθενός καταμερισθούν ακριβοδίκαια. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι αναγκαίο, η δικαστική έρευνα που άρχισε το 2013 μέσα στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση για τα εγκλήματα πολέμου του Ου Τσε Κα και ειδικώτερα το αποτρόπαιο εμπόριο οργάνων, που κατήγγειλε η Έκθεση Dick Marti -και η οποία δικαστική έρευνα αναμενόταν να καταλήξει σε συμπεράσματα το  2015- θα πρέπει να αναδραστηριοποιηθεί και να ολοκληρωθεί.*                                                                              
Επειδή διακυβεύεται η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η Σοφία Σακοράφα Ευρωβουλευτής GUE/NGL - ΜέΡΑ25 και ο Γιάνης Βαρουφάκης Γραμματέας του ΜέΡΑ25 και συνιδρυτής του DiEM25, προτείνουν μια Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη. 

Μια Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη των λαών, κοινό αίτημα ελπίδας μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, που μόνο η σωστή οικοδόμησή της μπορεί να αποτρέψει έναν Τρίτο.

Σε συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου, 3 μ.μ., στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αίθουσα DAPHNÉ CARUANA GALIZIA, LOW N-1/201, στο Στρασβούργο. 

Έχει πεθάνει το όνειρο της Ενωμένης Ευρώπης; Κάποιοι θα επιχειρηματολογήσουν ότι συνέβη κάτι χειρότερο: Πραγματοποιήθηκε! Αυτό που πεθαίνει είναι μια Ένωση ισχυρών λόμπι και ολιγαρχικών συμφερόντων, που επιμένει να αποφασίζει για τους πολίτες απαξιώντας τη βούληση τους και περιφρονώντας τις ανάγκες τους. Μια ελίτ, που επειδή αδυνατεί πλέον να πουλήσει έστω και ψεύτικες ελπίδες στους πολίτες, επιχειρεί να τους τρομοκρατήσει με αυτοεκπληρούμενες απειλές μιας Ακροδεξιάς μισάνθρωπης επέλασης που οι ίδιες οι πολιτικές της εξέθρεψαν. Υπάρχει άλλος δρόμος; Υπάρχει! Μια Ευρώπη γι’ αυτούς που τη ζουν. Όχι γι’ αυτούς που την απομυζούν.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Κλειστά αναμένεται να παραμείνουν πολλά σχολεία και τη Δευτέρα καθώς ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, μετά τις κινητοποιήσεις της Παρασκευής, προκήρυξαν και νέες κινητοποιήσεις. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει σχετική κοινή ανακοίνωση των δύο Ομοσπονδιών: «Κηρύσσουμε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019 (24ωρη απεργία για τη Δ.Ο.Ε. και 3ωρη στάση εργασίας 11-2 μ.μ. με τη δυνατότητα επιπλέον κήρυξης 3ωρης από τις ΕΛΜΕ για την Ο.Λ.Μ.Ε. για τη διευκόλυνση της συμμετοχής των συναδέλφων)».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε δυναμικά τον αγώνα!

Τα Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε. καλούν όλους τους εκπαιδευτικούς σε δυναμική συνέχιση του αγώνα μέχρι την απόσυρση του νομοσχεδίου για το σύστημα διορισμών – προσλήψεων μόνιμων και αναπληρωτών που κλέβει την προϋπηρεσία των συναδέλφων που επί σειρά ετών στηρίζουν με τις ζωές τους το δημόσιο σχολείο.

Κηρύσσουμε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019 (24ωρη απεργία για τη Δ.Ο.Ε. και 3ωρη στάση εργασίας 11-2 μ.μ. με τη δυνατότητα επιπλέον κήρυξης 3ωρης από τις ΕΛΜΕ για την Ο.Λ.Μ.Ε. για τη διευκόλυνση της συμμετοχής των συναδέλφων).

Καλούμε όλους τους συναδέλφους σε μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Βουλή τη Δευτέρα 14/1/2019 και ώρα 15:00 με αίτημα την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Για τα ΔΣ ΟΛΜΕ-ΔΟΕ

Ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ Ο Πρόεδρος της ΔΟΕ

Νικηφ. Κωνσταντίνου Θαν. Κικινής

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ενστάσεις-νομικά και συνταγματικά ζητήματα που απορρέουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών

Δεδομένης της πάγιας θέσης μας η οποία είναι η μη αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών και εκφράζοντας την πλήρη αντίθεσή μας στην με οποιοδήποτε τρόπο κύρωση αυτής από τη Βουλή των Ελλήνων και δηλώνοντας σε κάθε τόνο ότι δεν αποδεχόμαστε επ’ ουδενί την με οποιονδήποτε τρόπο χρήση του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από το κράτος των Σκοπίων, παραθέτουμε τις κάτωθι νομικές ενστάσεις μας:
1) Οι αναφορές με τον όρο Μακεδονικός Λαός, με σαφήνεια παραπέμπουν στην έννοια του Έθνους, δεδομένου ότι κανένας άλλος προσδιορισμός του Λαού της γειτονικής χώρας γίνεται παρά μόνο με τον όρο Μακεδονικός και έτσι ο Λαός ταυτίζεται με δήθεν Μακεδονικά “χαρακτηριστικά ομοιογένειας και μοναδικότητας”, στοιχεία που προσδιορίζεται το έθνος.
Για το λόγο αυτό και επειδή ο Λαός που κατοικεί στη Μακεδονία, στην περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, της Δυτικής Μακεδονίας και της Κεντρικής Μακεδονίας, προσδιορίζεται σαφώς ως Ελληνικός Μακεδονικός Λαός, που είναι και ο μόνος Μακεδονικός, που ενυπάρχει στον Ελληνικό Λαό, δημιουργείται σύγχυση πρόδηλη για τους κατοίκους στους οποίους αναφέρεται το σύνταγμα της γειτονικής χώρας υπό τον όρο <Μακεδονικός Λαός>.
Με αυτή την έννοια το σχέδιο συμφωνίας των Πρεσπών και οι συνταγματικές τροποποιήσεις που η γειτονική χώρα πραγματοποίησε, σε υποτιθέμενη εκτέλεση αυτής, εκχωρεί συναρμοδιότητα για άσκηση ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ εν μέρει από το γειτονικό κράτος και ΟΧΙ από το Ελληνικό, όσον αφορά τον ανωτέρω Ελληνικό πληθυσμό.
Τα ανωτέρω, αποτελούν πεδίο, το οποίο σαφώς καλύπτεται από το άρθρο 28 παρ.2 του συντάγματος και για το λόγο αυτό θεωρούμε ότι απαιτείται η αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 του συνόλου των βουλευτών, κατ’ άρθρο 28 παρ.2 Συντάγματος.
2Υφίσταται επίσης κεκαλυμμένη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας . Συγκεκριμένα υφίσταται εκχώρηση σε διάφορες επιτροπές της αρμοδιότητας επίλυσης των θεμάτων που αναφύονται σε σχέση με ζητήματα εμπορικών επωνυμιών και σημάτων, “αλυτρωτικών” εκδηλώσεων από πλευράς Ελληνικού κράτους και ιδιωτών και αναδιατύπωσης σχολικών συγγραμμάτων, ώστε να μην προκύπτουν αλυτρωτικά μηνύματα.
Η χρήση εμπορικών επωνυμιών και σημάτων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, ερειδόμενη στο άρθρο 5 του Συντάγματος περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και η ασάφεια που διέπει τον όρο “αλυτρωτικός” στη συμφωνία αφήνει ανοικτό το πεδίο περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης και η συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία επιστημονικής έρευνας και γνώμης πλήττεται ανεπανόρθωτα.
Τόσο η συνταγματική κατοχύρωση της υποχρέωσης του κράτους για παροχή παιδείας, όσο και για την προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομίας, δεν είναι δυνατόν να εκχωρούνται στις επιτροπές που προβλέπονται από τη Συμφωνία των Πρεσπών, αφού υφίσταται συνταγματικό κώλυμα.
Κατά την άποψή μας η τοιαύτη κεκαλυμμένη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε μη ελεγχόμενες επιτροπές καθιστά τη συγκεκριμένη συμφωνία διεθνή σύμβαση, που θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να κυρωθεί με την αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 3/5 και δεν νοείται να υπάρξουν “εκπτώσεις” στις συγκεκριμένες συνταγματικά επιβαλλόμενες υποχρεώσεις του κράτους. Υπενθυμίζουμε πως την άποψη αυτή, ότι δηλαδή απαιτείται η αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 της όλου αριθμού των βουλευτών, υιοθέτησε με ψήφισμά της και η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών συλλόγων της χώρας μας.
3Ληξη συμφωνίας
Μέρος Πρώτο, άρθρο πρώτο, παράγραφος 4, περίπτωση ε’ Συμφωνίας Πρεσπών: «Το Δεύτερο Μέρος (σ.σ. Σκόπια) θα ολοκληρώσει in toto τις συνταγματικές τροποποιήσεις έως το τέλος του 2018».
Το «Δεύτερο Μέρος», όμως, δηλαδή η γείτονα χώρα δεν ολοκλήρωσε και μάλιστα in toto (= στο σύνολο) τις συνταγματικές αλλαγές.
Η Συμφωνία των Πρεσπών, ως διεθνής συνθήκη, υπάγεται στις διατάξεις της Σύμβασης της Βιέννης του 1969 για το Δίκαιο των Συνθηκών.
Το άρθρο 60 της Συνθήκης της Βιέννης κάνει λόγο για «ουσιώδη παραβίαση». Αυτή η παραβίαση, αναφέρει, δίνει το δικαίωμα στο Κράτος να τερματίσει τη συμφωνία, ή να αναστείλει την εφαρμογή της.
Ειδικότερα Άρθρον 60 - Λήξις ή αναστολή εφαρμογής της συνθήκης συνεπεία παραβιάσεώς της
1. Ουσιώδης παραβίασις διμερούς συνθήκης εκ μέρους, παρέχει το δικαίωμα εις το έτερον μέρος να επικαλεσθεί την παραβίασιν ταύτην ως λόγον λήξεως ή αναστολής εφαρμογής της συνθήκης εν όλω ή εν μέρει.
Οι πολιτικοί λόγοι που καθιστούν ήδη τη Συνθήκη λήξασα είναι γνωστοί σε όλους. Ο κ. Ζάεφ και οι συν αυτώ, με συνεχείς και καθημερινές εμπρηστικές δηλώσεις περί μακεδονισμού, δηλητηριάζουν την όποια πιθανότητα αρμονικής συνύπαρξης, παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτό «ουσιωδώς» τη Συμφωνία.
Πέρα, όμως, από την πολιτική προέκταση του ζητήματος, εδώ αναφύεται και το νομικό ζήτημα της τήρησης του συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος.
Τα Σκόπια δεν ολοκλήρωσαν «in toto» τις συνταγματικές αλλαγές μέχρι το τέλος του 2018, όπως όφειλαν. Κατά γενική αρχή του δικαίου, η μη τήρηση μιας προθεσμίας συνεπάγεται τον τερματισμό της συμφωνίας που την προβλέπει.
4Δοθέντος ότι ολόκληρη η βόρεια Ελλάδα, δηλαδή περίπου το ένα τρίτο της χώρας, ονομάζεται ανέκαθεν Μακεδονία (ανατολική-κεντρική-δυτική), η έναρξη συνομιλιών, με μοναδικό θέμα το ονοματολογικό, προφανώς αποτελεί – ενόψει και των διαρκώς επαναλαμβανόμενων οξύτατων διαμαρτυριών διανοούμενων, συλλόγων και πολυπληθών συλλαλητηρίων που συνεχώς διοργανώνονται σ’ ολόκληρη την Ελλάδα – «εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας», που ουδείς εχέφρων δύναται να αμφισβητήσει.
Ακριβώς, όμως, για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος, που τώρα το πρώτον τέθηκε από την παρούσα Κυβέρνηση – κατ’ ουσίαν πρόκειται περί προσωπικής μειοψηφικής επιλογής του πρωθυπουργού, αφού και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες καταγγέλλουν διαρκώς την αποδοχή του όρου «Μακεδονία» ως απαράδεκτη – το Σύνταγμα ορίζει, στο άρθρο 41 παρ.2, τα εξής: «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαλύει τη Βουλή, με πρόταση της Κυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, για ανανέωση της λαϊκής εντολής, προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. Αποκλείεται η διάλυση της νέας Βουλής για το ίδιο θέμα».
Είναι λοιπόν υποχρεωμένη η Κυβέρνηση να προτείνει στον ΠτΔ – και εδώ η αρμοδιότητα του Προέδρου είναι δεσμευτική και όχι δυνητική όπως ορίζετο στο Σύνταγμα πριν από την αναθεώρηση του 1986 – τη διάλυση της Βουλής, ώστε ενόψει των σχετικών προτάσεων που υποχρεωτικώς έπρεπε να διατυπώσουν προεκλογικά τα διεκδικούντα την εξουσία κόμματα, να υπερψηφισθεί εκείνο που κατά την κρίση του εκλογικού σώματος θα μπορούσε να αντιμετωπίσει, κατά τον καλύτερο για το ελληνικό έθνος τρόπο, το ανακύψαν ζήτημα.
5Επικουρικά, από τις διατάξεις του ως άνω άρθρ. 28 παρ.3Σ προκύπτουν τα εξής: Εφόσον η κυβέρνηση διαπραγματεύθηκε την υπογραφή διεθνούς συνθήκης που εμπίπτει στις διατάξεις αυτές, έπρεπε, προ της υπογραφής, να τεκμαίρεται η εμπιστοσύνη της Βουλής, δηλαδή να είναι εξασφαλισμένη η υπερψήφιση της συνθήκης από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των μελών της Βουλής, ήτοι τουλάχιστον από τους 151 βουλευτές, οι οποίοι άλλωστε στηρίζουν την κυβέρνηση.
Η απαίτηση να υπάρχει τεκμήριο κοινοβουλευτικής εμπιστοσύνης συνάγεται από το άρθρο 28 παρ.3Σ, αφού αυτό αξιώνει εν προκειμένω την αυξημένη πλειοψηφία τουλάχιστον 151 βουλευτών, προϋποθέτει, δηλαδή, ότι τουλάχιστον αυτοί θα υπερψηφίσουν την συνθήκη. Τέτοιο όμως τεκμήριο που το Σύνταγμα το αξιώνει δεν υπάρχει διόλου. Στην περίπτωση αυτή, η μελλοντική εμπιστοσύνη της Βουλής δεν είναι διόλου δεδομένη, άρα σχετικό τεκμήριο δεν υφίσταται. Στην ειδική αυτή περίπτωση δεν υφίσταται καν τεκμήριο ότι η Βουλή θα στηρίξει την κυβέρνηση για το συγκεκριμένο ζήτημα. Άρα, υπάρχει εν προκειμένω παράβαση και του άρθρ.28 παρ.3 του Συντάγματος.
Εφόσον, λοιπόν, εξαρχής ελλείπει το αναγκαίο τεκμήριο της κοινοβουλευτικής εμπιστοσύνης που αξιώνει το Σύνταγμα, η κυβέρνηση δεν μπορούσε να διαπραγματευθεί και πολύ περισσότερο να προχωρήσει για το ονοματολογικό (ζήτημα το οποίο προφανώς υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, βλ. άρθρ.28 παρ.3Σ), στην υπογραφή της συνθήκης, η οποία τυπικά θα δημιουργεί προς τα έξω πρόβλημα για τη χώρα μας, από απόψεως αξιοπιστίας και δέσμευσης, ενώ στο εσωτερικό θα είναι ένα κείμενο χωρίς καμία ισχύ.

Τα ερωτήματα αυτά ζητούμε να υποβληθούν προς απάντηση στην επιστημονική επιτροπή της Βουλής και να ληφθούν υπόψη και να απαντηθούν πριν την έναρξη οποιασδήποτε διαδικασίας επί του συγκεκριμένου θέματος.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ EΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
του Rostislav Ishchenko, Zero Hedge, 10-1-2019

[ Συντάκτης του άρθρου είναι  ο πρόεδρος του  Ρωσικού Κέντρου Συστημάτων Ανάλυσης και Πρόγνωσης και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του  συνίσταται  στο ότι παρουσιάζει την εικόνα της «Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης» όπως ειδικό ρωσικό όργανο έρευνας , ανάλυσης και πρόγνωσης  την εκθέτει -προφανώς  και  στους υπεύθυνους κατάστρωσης της ρωσικής πολιτικής. Για το ιστορικό της γένεσης της ΕΕ  και την διάγνωση της  υπαρξιακής κρίσης που διέρχεται τώρα,  αδέκαστος  Δυτικός ιστορικός ερευνητής  θα δυσκολευτεί να διαφωνήσει. Η  πραγματικότητα , πίσω από το πανηγυρικό σκηνικό περί την κοσμογονία της «Ενωμένης Ευρώπης» είναι όπως εκτίθεται –  διπλωματικά καλλωπισμένη. ΄Οσο για την ρωσική άποψη, για την σωστή πορεία αποφυγής  της επερχόμενης «σύγκρουσης του σκάφους της ΕΕ στα βράχια», αυτή εκτίθεται βέβαια σε συζήτηση και στην κρίση  του αναγνώστη.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

H Ευρωπαϊκή ΄Ενωση μπαίνει στο 2019 με ένα πλήθος άλυτων προβλημάτων, και  επιπλέον σπαρασσόμενη από οξύτατες αντιφάσεις.
To πρώτο και κύριο πρόβλημα είναι ότι η ΕΕ δημιουργήθηκε ως ένας  από τους αμερικανικούς μηχανισμούς  ελέγχου της Δυτικής Ευρώπης. Χωρίς το αμερικανικό Σχέδιο Μάρσαλ χωρίς το άνοιγμα των αμερικανικών αγορών στα ευρωπαϊκά προϊόντα, χωρίς τα αμερικανικά στρατεύματα στην ευρωπαϊκή ήπειρο, χωρίς το ΝΑΤΟ τελικά, η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση δεν θα ήταν δυνατή.
 Είναι αλήθεια αυτό που λέγεται ότι το σχέδιο της ενωμένης Ευρώπης  ήταν, μεταξύ άλλων, στην σκέψη αυτών που το συνέλαβαν, ένας τρόπος  άρσης των γάλλο-γερμανικών αντιθέσεων , προκειμένου να αποτραπούν μελλοντικές συγκρούσεις, σαν αυτές που οδήγησαν στους δύο παγκοσμίους πολέμους. Αλλά θα πρέπει να έχει κανείς στον νου του ότι η γάλλο-γερμανική ενότητα ήταν αναγκαία  και αποκλειστικά εξυπηρετική για τις ΗΠΑ. Η Βρετανία, αντίθετα, , σε όλη την ιστορία της αγωνιζόταν να κρατήσει την Ευρώπη διαιρεμένη και να αποτρέψει κατάσταση  όπου ένα κράτος ή μιας συμμαχία κρατών θα μπορούσε να κυριαρχήσει στην ήπειρο.
Τις ΗΠΑ χώριζε από την Ευρώπη ένας ωκεανός, όχι κάποια στενά. Επιπλέον αυτές ήταν πολύ ισχυρότερες από ότι ήταν η Βρετανία στην ακμή της ισχύος της. Μια ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη ήταν αναγκαία στις ΗΠΑ σαν σύμμαχος στην αναμέτρηση με την Σοβιετική ΄Ενωση. Και αυτή η εκτίμηση εξασφάλιζε εμπορικές προτιμήσεις και στρατιωτική προστασία στην Ευρώπη. Με άλλα λόγια οι ΗΠΑ επέτρεψαν στην ΕΕ να κερδίζει χρήματα στην αγορά τους, μοιράζονταν τα οφέλη από την νεοαποικιακή της πολιτική και σε αντάλλαγμα επωμίζονταν το κύριο βάρος της ένοπλης προστασίας της, απαλλάσσοντας την Ευρώπη από σημαντικό μέρος των αμυντικών δαπανών της.              Από την άλλη πλευρά όμως, η Ευρώπη γινόταν ένα θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων στον πυρηνικό Αρμαγεδδώνα που ετοιμαζόταν, επιτρέποντας στις ΗΠΑ να μείνουν άλλη μια φορά σε ασφαλή απόσταση.. Τουλάχιστον έτσι σκεφτόταν η Ουάσιγκτον.
Στον 21ο Αιώνα η κατάσταση άρχισε να αλλάζει σιγά-σιγά και το 2017, με την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία στις ΗΠΑ, η κατάσταση άλλαξε άμεσα και δραματικά. Οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν ένα έλλειμμα πόρων, το οποίο αρχικά ενόμιζαν πως θα μπορούσε να καλυφτεί με την λεηλασία της Ρωσίας και της Κίνας. Αλλά όταν έγινε φανερό πως αυτό το σχέδιο δεν είναι  εφαρμόσιμο, οι περικοπές των αμερικανικών δαπανών στην Ευρώπη έγιναν ο μόνος τρόπος μείωσης του ελλείμματος. Επιπλέον, από την αρχή της δεκαετίας του 2010, η Ουάσιγκτον άρχισε να θεωρεί τους Ευρωπαίους συμμάχους σαν μιαν νόμιμη λεία. Η λεηλασία της ΕΕ θα μπορούσε επίσης να λύσει, προσωρινά και εν μέρει, το αμερικανικό πρόβλημα του ελλείμματος διαθέσιμων πόρων.
Υπό αυτές τις συνθήκες, άρχισε στην Ευρώπη η αναγέννηση των συντηρητικών δυνάμεων που αμφισβητούν την εξουσία των οπαδών της παγκοσμιοποίησης . Και καθώς αυτοί έκλιναν προς τις ΗΠΑ και ζητούσαν την υποστήριξη της Ουάσιγκτον, οι συντηρητικοί, τουλάχιστον ορισμένοι από αυτούς, άρχισαν να στρέφουν την κεφαλή τους προς την Ρωσία.
Η διάβρωση των θεμελίων της Ευρω-Αμερικανικής ΄Ενωσης, όπως και ο διχασμός των ευρωπαϊκών ηγετικών τάξεων («ελίτ») και ο αναπροσανατολισμός ορισμένων από αυτές προς την Ρωσία, οδήγησε στην (ολική ή μερική) απώλεια από την Ουάσιγκτον των μηχανισμών που της επέτρεπαν να ελέγχει την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Ο κίνδυνος της μεταστροφής της ΕΕ προς μιαν οικονομική και αργότερα στρατιωτικό-πολιτική ένωση με την Ρωσία  επικαιροποίησε για τις ΗΠΑ την παλιά βρετανική ιδέα μιας τεμαχισμένης Ευρώπης. Η Ουάσιγκτον δεν είχε ούτε έχει καμιάν επιθυμία να παραχωρήσει στην Μόσχα έναν τόσο αποτελεσματικό μηχανισμό διαχείρισης της Ευρώπης όσο η ΕΕ. Και με αυτή την οπτική η Ουάσιγκτον άρχισε την αποσυναρμολόγηση  της ΕΕ.
Η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ, η αναταραχή στην Γαλλία και  στην Ουγγαρία και οι απόπειρες να επεκταθεί αυτή η αναστάτωση στην Γερμανία (μέχρι τώρα ανεπιτυχείς), η ενεργοποίηση από την Βαρσοβία των πολωνό-γερμανικών αντιθέσεων, γενικά ή όρθωση της Ανατολικής Ευρώπης κατά της Δυτικής (Πολωνό-Βαλτικό-Ρουμανικό στρατόπεδο εναντίον γερμανό-γαλλικού). Και  σε αυτό το φόντο,  υπάρχουν και οι αντιθέσεις μεταξύ της ομάδας των πλουσίων του Βορρά και των πτωχών του Νότου, οι οποίες  κυριαρχούσαν μέχρι πρόσφατα στην ΕΕ, ξεθώριασαν προσωρινά στο περιθώριο, αλλά θα αναφλεγούν με νέα  ορμή, ανά πάσα στιγμή.
Μπορούμε να ισχυριστούμε με βεβαιότητα ότι οι  ενδο-ευρωπαϊκές αντινομίες είναι πάρα πολύ ισχυρές και ότι οι κεντρομόλες δυνάμεις δεν διαθέτουν αξιόλογη υπεροχή έναντι των κεντρόφυγων δυνάμεων. Και γι’ αυτό η διατηρήσιμη και σταθερή  ανάπτυξη της ΕΕ είναι δυνατή μόνο υπό συνθήκες όπου η ιδέα μιας Ενωμένης Ευρώπης και οι δυνάμεις εφαρμογής της διαθέτουν την πολιτική υποστήριξη ενός ισχυρού εξωτερικού συμμάχου, ενδιαφερόμενου για την ενότητα της Ευρώπης. Σήμερα μόνον η Ρωσία μπορεί να είναι ένας τέτοιος σύμμαχος, ιδιαίτερα όταν η Μόσχα βλέπει τα πλεονεκτήματα μιας συμμαχίας με την ΕΕ όχι στο να πληρώνει την Ευρώπη για μιαν αυτό-καταστρεπτική πολιτική, αλλά για την επίτευξη ενός σωρευτικού αποτελέσματος οικονομικής διαδραστικής συνύπαρξης.
Η Ρωσία άπλωσε το χέρι προς την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση επί περισσότερο της εικοσαετίας. Ωστόσο, παραδόσεις ευρωκεντρισμού, πολιτική αδράνεια, ιδεολογική μυωπία και επίσης μια αρχική έλλειψη εμπιστοσύνης προς την ικανότητα της Ρωσίας να ανακτήσει την θέση της ως παγκόσμιας δύναμης εμπόδισαν την ΕΕ να στραφεί προς την συνεργασία με την Ρωσία. Το αποτέλεσμα είναι ότι  η στιγμή  όπου η Ευρώπη θα μπορούσε μάλλον ανώδυνα, χωρίς  βιασύνη, και αθόρυβα να πραγματοποιήσει μια στρατηγική στροφή, χάθηκε αδέξια από τους ευρω-πολιτικούς και την ευρω-γραφειοκρατία.

Σήμερα η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση υφίσταται τριπλή πίεση
Πρώτα, πρόκειται για την γενική πίεση των λαών, που δεν ανέχονται την αναπόφευκτη μείωση του επιπέδου διαβίωσης. Είχαν συνηθίσει να θεωρούν εαυτούς  ως το «άλας της γης» και είναι πεπεισμένοι ότι δικαιούνται υψηλά κοινωνικά αγαθά.
Δεύτερο, Είναι επίσης η πίεση των εθνικών κρατών, που τραβούν προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
΄Εχοντας χάσει την ευκαιρία να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση σε μιαν πολιτική παγκοσμιοποίησης με δαπάνες των ΗΠΑ, η ευρω-γραφειοκρατία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα για τις εθνικές κυβερνήσεις.  Αλλά βγάζει πολλά βελάσματα, αλλά δεν έχει αρκετό μαλλί. Αντίστοιχα, οι εθνικές αντινομίες, που στο παρελθόν μαλάκωναν με την πανευρωπαϊκή πολιτική, έρχονται ξανά σε  πρώτη γραμμή, σχίζοντας σε  λωρίδες την «Ενωμένη Ευρώπη».
Τρίτο, οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται πια για την διατήρηση ενός υψηλού βιοτικού επιπέδου στην ΕΕ,  της κλείνουν τις αγορές τους και προσπαθούν να στραγγαλίσουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία ως ανταγωνιστική της δικής τους. Η Ουάσιγκτον σχεδιάζει επίσης την αναδιανομή υπέρ της ίδιας των πλουτοπαραγωγικών πηγών που ελέγχει η Ευρώπη. Και τέλος, βλέποντας τον κίνδυνο της εν κινήσει (έστω βραδείας) στροφής της ΕΕ προς την Ρωσία, οι ΗΠΑ δεν θέλουν να αφήσουν στην Μόσχα μιαν  ενιαία Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, η οποία μπορεί να ανορθωθεί μάλλον γρήγορα. Η πολιτική της Ουάσιγκτον τα δυο τελευταία χρόνια αποβλέπει στην καταστροφή της ΕΕ.
Το τι θα συμβεί στην συνέχεια εξαρτάται από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Η σωτηρία της βρίσκεται στην επιτάχυνση του αναπροσανατολισμού της προς την πολιτικο-οικονομική συνεργασία  της με την Ρωσία. Η αμερικανική πίεση δεν μπορεί να διεισδύσει σε ένα ευρω-ρωσικό δεσμό. Σήμερα αυτός ο αναπροσανατολισμός επιβραδύνεται αποφασιστικά από τις «Ευρω-Ατλαντικές δομές», οι οποίες δεν έχουν θέση στον νέο ευρωπαϊκό κόσμο. Και αυτές είναι οι χιλιάδες πολιτικοί  και στρατιωτικοί με επιρροή όπως και οι αντιπρόσωποι της γραφειοκρατίας της παγκοσμιοποίησης. Άτομα που έχτισαν την  καριέρα τους τα τελευταία 20-30 χρόνια στην άνευ όρων υποταγή της Ευρώπης τα συμφέροντα των ΗΠΑ δεν μπορούν να αλλάξουν την πολιτική τους. Αυτό  θα ήταν αντίθετο με το συμφέρον τους και επιπλέον έχουν περάσει από μιαν αρνητική επιλογή και  τα διανοητικά χαρακτηριστικά τους  απλά δεν τους επιτρέπουν να αντιληφθούν τον κίνδυνο που διατρέχει η Ευρώπη.
Η αντικατάσταση των υπερμάχων της παγκοσμιοποίησης από τους υπερασπιστές του έθνους-κράτους  επιταχύνεται στην Ευρώπη. Ακόμη και ο σημαιοφόρος της παγκοσμιοποίησης Μακρόν αναγκάζεται να  εφαρμόσει ιδέες συντηρητικών εθνικιστών. Αλλά δεν είναι ακόμη σαφές εάν η αντικατάσταση των  ελίτ (κατεστημένου) θα έχει τον χρόνο να εδραιωθεί και εάν η νέα πολιτική ηγεσία θα μπορέσει ή όχι να αλλάξει την πορεία του ευρωπαϊκού σκάφους, προτού τελικά συντριβεί στα βράχια.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2019. Εάν οι εθνικιστές επιτύχουν να εξασφαλίσουν μια πλειοψηφία στην Ευρωπαϊκή Βουλή και στην συνέχεια να εξοστρακίσουν τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης από τα υψηλά αξιώματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλες ηγετικές δομές της ΕΕ, τότε η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση μπορεί να έχει ελπίδα. Εάν η σημερινή κατάσταση πραγμάτων συνεχιστεί αμετάβλητη, τότε το πιθανότερο είναι ότι θα αναγκαστούμε να ξεχάσουμε για μιαν ενωμένη Ευρώπη για πολύ καιρό και να αρχίσουμε να οικοδομούμε ένα σύστημα ενώσεων ορισμένων κρατών –ειδικώτερα με την Γερμανία.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Αυτήν την ώρα επισκέπτεται και πάλι την Ελλάδα, προσκεκλημένη του Αλέξη Τσίπρα, η Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, η οποία θα παραμείνει στη χώρα μας και αύριο.
Σήμερα, με εξώδικό που επιδόθηκε πριν λίγη ώρα, η Πλεύση Ελευθερίας και η Δικαιοσύνη για Όλους, με πληρεξούσιο δικηγόρο τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, καλεί τους Προκόπη Παυλόπουλο, Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Αλέξη Τσίπρα, Πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών, και Νίκο Βούτση, Πρόεδρο της Βουλής, οι οποίοι έχει προγραμματισθεί να έχουν επίσημες συναντήσεις με την κα Μέρκελ, να προβούν στις επιβαλλόμενες πράξεις και διατυπώσεις επίσημης διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.  Να κάνουν αυτό που οφείλουν προς τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα. Αυτό που επί 74 χρόνια παραλείπουν να κάνουν οι Ελληνικές Κυβερνήσεις. Αυτό που και οι ίδιοι δηλώνουν ότι ΘΑ κάνουν, αλλά ΔΕΝ κάνουν, επί 4 χρόνια.
Η κα Μέρκελ εκπροσωπεί ένα Κράτος που εξακολουθεί να οφείλει στη χώρα και στον λαό μας αποζημιώσεις και επανορθώσεις που ανέρχονται σε ποσό μεγαλύτερο των 341 δισεκατομμυρίων ευρώ, για τις θηριωδίες που διέπραξαν οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και για τα εγκλήματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η επίσκεψή της παρέχει ευκαιρία επίσημης διεκδίκησης αλλά και ιδρύει υποχρέωση διεκδίκησης.
Δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη.
Το κείμενο του εξωδίκου, που επιδόθηκε πριν λίγη ώρα:

«Κύριοι,
Εν όψει της νέας επίσκεψης της Καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ στη χώρα μας σήμερα 10/1/2019 και αύριο 11/1/2019, στο πλαίσιο της οποίας έχουν προγραμματισθεί συναντήσεις σας μαζί της αλλά και κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά η πλήρης απραξία σας σε σχέση με το εθνικό θέμα της διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα για τις θηριωδίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οφειλών που ανέρχονται σε ποσό που υπερβαίνει τις341.203.213.015 ευρώ.
Ειδικότερα, οι ενεργές αξιώσεις του Ελληνικού Κράτους και του ελληνικού λαού έχουν υπολογισθεί από 4ετίας σύμφωνα με την ειδική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους στο ανωτέρω ποσό, ενώ η διεκδίκησή τους εξακολουθεί να εκκρεμεί, παρά τις υποκριτικές δηλώσεις σας και τις πομπώδεις δεσμεύσεις σας, τις οποίες δεν υλοποιείτε.
Ήδη όταν λάβαμε την πρωτοβουλία για την σύσταση της Δικαιοσύνης για Όλους, τον Σεπτέμβριο 2016, προβλέψαμε με ακρίβεια το παιχνίδι εξαπάτησης που οργανώσατε σε βάρος των ελλήνων, σε σχέση με την ιστορικής σημασίας εθνική υπόθεση. Τότε, διαφημίζατε το Πόρισμα της Ειδικής Επιτροπής της Βουλής για την Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών, που είχε μόλις συνταχθεί, λέγοντας ότι θα το εισαγάγετε στη Βουλή προς ψήφιση και κύρωση τον Οκτώβριο 2016.
Έκτοτε και ενώ παρήλθαν 2,5 χρόνια από την έκδοση του πορίσματος, επαναλάβατε σχετικές υποκριτικές δεσμεύσεις διεκδίκησης με δηλώσεις στο εσωτερικό και σε μαρτυρικούς τόπους, αποφεύγοντας οργανωμένα και εσκεμμένα να προβείτε σε επίσημες ενέργειες διεκδίκησης και υπονομεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις αξιώσεις του λαού μας, που αγωνίστηκε ηρωικά κατά των ναζί και του φασισμού και πλήρωσε με αίμα την ειδεχθή εγκληματική ναζιστική βία καταγράφοντας 1,5 εκατομμύριο θύματα.
Σχετικά με την εγκληματική απραξία σας, έχουμε υποβάλει εναντίον σας την από 22/6/2017 Μηνυτήρια Αναφορά στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η οποία διαβιβάσθηκε στη Βουλή και έκτοτε εκκρεμεί, αφού καλύπτεσθε πίσω από την ασυλία που σας προσφέρουν οι θεσμικές ιδιότητές σας.
Ένα χρόνο αργότερα και με τις από 20/9/2018, 2/10/2018, 26/10/2018 εξωδίκους μας που σας επιδόθηκαν νόμιμως όπως προκύπτει από τις υπ’ αρ. 9093Γ’/25-9-2018, 9127Γ’/2-10-2018 και 9220Γ’/26-10-2018 εκθέσεις επίδοσης και κοινοποιήθηκαν στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών για τις νόμιμες ενέργειές του, σας καλέσαμε να προβείτε στις προβλεπόμενες και επιβαλλόμενες πράξεις διεκδίκησης των ενεργών αξιώσεων της χώρας μας, έναντι της Γερμανίας για τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εντός του μηνός Οκτωβρίου 2018.
Κατά το χρόνο εκείνο άπαντες δεσμευθήκατε δημοσίως ότι θα προβείτε στις ανωτέρω ενέργειες μέχρι το τέλος του έτους (2018).
Όπως ήταν αναμενόμενο και όπως προβλέψαμε, ουδέν πράξατε και έτσι παρήλθε άπρακτο άλλο ένα έτος, το 2018.
Όπως είναι αντιληπτό, και ενώ συμπληρώνετε 4 έτη στην εξουσία, ροκανίσατε το χρόνο υποσχόμενοι, για να πείτε, στο τέλος της θητείας σας «δεν προλάβαμε».
Σε λίγες ώρες ετοιμάζεσθε να υποδεχθείτε στην Αθήνα την Καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, χωρίς, και πάλι, να έχετε προβεί σε οποιαδήποτε επίσημη ενέργεια διεκδίκησης.
Στο πλαίσιο της επίσκεψης αυτής, οφείλετε να θέσετε επισήμως το ζήτημα των ελληνικών αξιώσεων, ώστε να περιληφθεί στα πρακτικά των συναντήσεων και όχι, βέβαια, ατύπως, στη διάρκεια επισήμων γευμάτων χωρίς δεσμευτικότητα, εξαπατώντας τους πολίτες.
Οφείλετε να διατυπώσετε ρητώς την διεκδίκηση, ιδίως εν όψει του γεγονότος ότι, μία εβδομάδα πριν την επίσκεψη, η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης Μαρτίνα Φιτς, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το εάν το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων θα συζητηθεί στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης της καγκελαρίου Μέρκελ στην Ελλάδα, απάντησε ότι «Τα θέματα γερμανικών αποζημιώσεων έχουν νομικά και πολιτικά οριστικά διευθετηθεί».
Επειδή η ανωτέρω δήλωση είναι αναληθής, αφού το θέμα των γερμανικών οφειλών προς τη χώρα και το λαό μας παραμένει ορθάνοιχτο και ουδέποτε διευθετήθηκε ούτε νομικά ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά, πλην όμως αναδεικνύει πολιτική συμπαιγνία σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων
Επειδή με την απραξία και τη διγλωσσία σας ενθαρρύνετε τέτοιες δηλώσεις, αντί να προάγετε το εθνικό συμφέρον
Επειδή αφιερώσατε ένα χρόνο για να προωθήσετε και να υλοποιήσετε μια επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα «συμφωνία», κατ’ εντολήν, μεταξύ άλλων, και της Γερμανικής Κυβέρνησης, δηλαδή την «Συμφωνία των Πρεσπών», την οποία έρχεται να «ευλογήσει» η Γερμανίδα Καγκελάριος, αφού εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Γερμανικού Κράτους
Επειδή, αντιθέτως, δεν έχετε πράξει το παραμικρό για να προωθήσετε τα εθνικά συμφέροντα και την εθνική μας αξίωση έναντι της Γερμανίας
Επειδή υποκριτικά παριστάνετε ότι θα διεκδικήσετε, αλλά παραλείπετε σκοπίμως να το πράξετε
Επειδή, με την πάροδο του 2018 παρήλθε άλλη μια προθεσμία διεκδίκησης που εσείς οι ίδιοι είχατε θέσει, κοροιδεύοντας τους πολίτες
Επειδή τόσο εσείς, υπό τις σημερινές και τις προηγούμενες ιδιότητές σας, όσο και η Γερμανίδα Καγκελάριος έχετε ενεργήσει προς την αντίστροφη κατεύθυνση, δηλαδή προωθώντας την πληρωμή ενός ανύπαρκτου χρέους από την Ελλάδα στη Γερμανία, καταδυναστεύοντας τον Ελληνικό λαό
Επειδή παιχνίδια πολιτικής συμπαιγνίας και προσωπικής-κομματικής σκοπιμότητας σε βάρος της Ιστορίας μας συνιστούν ιταμή προσβολή σε βάρος του λαού μας και της δημοκρατικής του υπόστασης

Για τους λόγους αυτούς
Με την ρητή επιφύλαξη όλων ανεξαιρέτως των δικαιωμάτων μας ως ελλήνων πολιτών και με τις ανωτέρω ιδιότητές μας

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΣΕΩΝ
ΣΤΑΣΗ ΣΑΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΟΥ Β’΄ΚΑΙ ΤΟΥ Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ

ΝΑ ΠΡΑΞΕΤΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙΤΕ ΣΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ 10/1/2019 ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ 11/1/2019 ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΣΑΣ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου