Ένα ύστατο τέχνασμα χειραγώγησης των Βρετανών ψηφοφόρων υπέρ της παραμονής στην ΕΕ αποκαλύπτει το αμερικανικό αντισυστημικό οικονομικό πρακτορείο Zero Hedge, αναλύοντας τα δεδομένα με τά οποία τα γραφεία στοιχημάτων παρουσιάζουν αποφασιστική υπεροχή της προτίμησης στην Παραμονή.

Ενώ τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων εμφανίζουν το κίνημα υπέρ της Εξόδου από την ΕΕνα έχει καλύψει τις απώλειες που υπέστη με τον αντίκτυπο της δολοφονίας της βουλευτού Τζο Κοξ και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα να εμφανίζονται ισόπαλα την προτεραία του δημοψηφίσματος, από τα γραφεία των στοιχημάτων μεταδιδόταν η εικόνα που προκαλούσε την άνοδο της στερλίνας και των χρηματιστηρίων, με την προσδοκία νίκης του «Μένουμε στην ΕΕ».

Πως προκύπτει όμως αυτή η εικόνα;

Με βάση τα στοιχεία του οίκου Ladbroke Politics οι πιθανότητες του Brexit είναι και σήμερα 24%. Αλλά το 62% των στοιχημάτων είναι υπέρ του Brexit !!! Πως εξηγείται αυτή η αντινομία;

Είναι προφανές το συμπέρασμα ότι η ετυμηγορία των «Μπούκις» (γραφείων στοιχημάτων) βασίζεται στη σύγκριση των συνολικών ποσών που ποντάρονται στις δύο αντίπαλες εκδοχές και όχι στον αριθμό των αυριανών ψηφοφόρων που θα κρίνουν το αποτέλεσμα.

Πράγματι το μέσο ποσό που στοιχημάτισαν οι υπέρ της Εξόδου ήταν 72 λίρες, ενώ οι οπαδοί της παραμονής στοιχημάτισαν 376 λίρες κατά μέσον όρο.

Την εικόνα της συντριπτικής υπεροχής υπέρ της παραμονής φιλοτέχνησαν μεγάλα ποσά που έριξαν στο παιχνίδι χειραγώγησης μεγάλες τράπεζες , χρηματιστικές εταιρείες του Σίτυ, πλούσιοι ιδιώτες και ποικίλα άλλα μεγάλα συμφέροντα παραμονής στην ΕΕ.

Με τον υπολογισμό ότι βλέποντας ο κόσμος ότι τα στοιχήματα βγάζουν την ΕΕ νικήτρια στο δημοψήφισμα, θα διστάσει να ψηφίσει με τους χαμένους.

Γι’ αυτό, τονίζει το αμερικανικό αντισυστημικό πρακτορείο, είναι χρήσιμο να μάθει ο Βρετανός πολίτης πως στην πραγματικότητα η αριθμητική αναλογία αυτών που στοιχημάτισαν είναι 62% υπέρ της Εξόδου και μόνο 38% υπέρ της παραμονής. Γεγονός που εξηγεί και την δραματική ισοψηφία στις δημοσκοπήσεις, 24 ώρες πριν την ανακοίνωση του αποτελέσματος.


Μιχαήλ Στυλιανού

Προπομπός των επερχόμενων ανατροπών στα εργασιακά - που προωθείται με τη δεύτερη αξιολόγηση του φθινοπώρου - είναι η ατζέντα της διεθνούς 8μελούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά που επισκέπτεται από χτες τη χώρα μας και έχει επαφές με τους κοινωνικούς εταίρους. Η επιτροπή με βάση ρητή πρόβλεψη του 3ου Μνημονίου έχει αναλάβει να γνωμοδοτήσει τον Σεπτέμβριο υπέρ των απαιτήσεων των δανειστών, για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και του απεργιακού δικαιώματος, χορήγηση δικαιώματος ανταπεργίας στις επιχειρήσεις.
Οσον αφορά τις ομαδικές απολύσεις οι δανειστές ζητούν την πλήρη απελευθέρωσή τους. Σήμερα ομαδικές απολύσεις γίνονται από επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 20 εργαζομένους. Επιτρέπονται έως 6 απολύσεις τον μήνα για επιχειρήσεις με προσωπικό από 20 έως 150 εργαζόμενους. Ποσοστό 5% ή έως 30 εργαζόμενους τον μήνα για επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 150. Παράλληλα οι θεσμοί ζητούν τον δραστικό περιορισμό της εμπλοκής της κεντρικής εξουσίας στη λήψη μιας τέτοιας απόφασης.
Η κυβέρνηση θα επιμείνει στην επαναφορά των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, όπως ισχύει στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών, ζητώντας περιορισμό των ατομικών συμβάσεων μέσω της δημιουργίας ενώσεων προσώπων. Από τις 200 κλαδικές συμβάσεις που υπήρχαν πριν από το 2010 σήμερα διατηρούνται μόλις 16. Στον αντίποδα οι δανειστές ζητούν την ενίσχυση των ευέλικτων μορφών εργασίας και την εισαγωγή νέων. Στο παρελθόν έχουν προτείνει την υιοθέτηση της μικροεργασίας, στην οποία προβλέπονται πολύ χαμηλές αμοιβές χωρίς ασφαλιστική κάλυψη.


Ο κατώτατος μισθός. Οσον αφορά τον κατώτατο μισθό το συμπληρωματικό Μνημόνιο προβλέπει πως δεν πρέπει να υπάρξει καμία αλλαγή στον τρόπο καθορισμού του εθνικού κατώτατου μισθού χωρίς διαβούλευση και συμφωνία με τους θεσμούς. Το υπουργείο Εργασίας σε σχετική του ανακοίνωση, τονίζει ότι δεν αποτελεί προαπαιτούμενο της δεύτερης αξιολόγησης η κατάργηση των τριετών. Εκπρόσωποι των δανειστών έχουν ζητήσει κατά τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις όχι μόνο με την παρούσα κυβέρνηση αλλά και με όλες τις προηγούμενες την κατάργηση των τριετιών και των επιπρόσθετων επιδομάτων. Αλλωστε, με το δεύτερο Μνημόνιο έχουν παγώσει οι τριετίες μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από το 10%. Στην πράξη οι ίδιοι οι δανειστές μέσω εκτιμήσεών τους θεωρούν ότι οι τριετίες θα παραμείνουν παγωμένες έως τουλάχιστον το 2060. Παράλληλα, από τον Φεβρουάριο του 2012 ο κατώτατος μισθός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) έχει υποχωρήσει από τα 751 στα 586 ευρώ μεικτά και ειδικά για τους εργαζομένους κάτω των 25 ετών στα 511 ευρώ (μεικτές αποδοχές). Το δεύτερο Μνημόνιο ορίζει ακόμη πως εντός του 2016 θα πρέπει να καθοριστεί από την κυβέρνηση ο νέος μηχανισμός υπολογισμού του κατώτατου μισθού προκειμένου να θεσμοθετηθεί το νέο ποσό που θα ισχύσει το 2017.

Η ανταπεργία. Οσον αφορά την ανταπεργία το κουαρτέτο ζητά να δοθεί η δυνατότητα στον εργοδότη να μην αποδεχθεί και να μη πληρώσει εργαζομένους μετά την κήρυξη και ολοκλήρωση απεργίας (lock out) όπως ισχύει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα οι εργοδότες μέχρι σήμερα είχαν ταχθεί κατά της εφαρμογής του lock out.
Στο τραπέζι θα τεθεί και η αλλαγή του τρόπου λήψης απόφασης και προειδοποίησης για την πραγματοποίηση απεργίας. Θεωρείται πολύ μικρό το χρονικό διάστημα που ισχύει (24 ώρες στον ιδιωτικό τομέα και 4 ημέρες στον ευρύτερο δημόσιο), αλλά και για το αν αυτοί που λαμβάνουν την απόφαση καλύπτουν το 51% των εργαζομένων του κλάδου.
Στο μικροσκόπιο θα μπουν η χρηματοδότηση και ο τρόπος εκλογής των συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι ημέρες άδειάς τους, η απουσία τους από την εργασία και η άρση απαγόρευσης απόλυσής τους.
Τονίζεται τέλος ότι, σύμφωνα με όσα έχει δηλώσει ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος, οι θεσμοί δεν ζητάνε κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν αποκλείεται να τεθεί το θέμα του επιμερισμού των δύο επιπλέον μισθών σε 12μηνη βάση.


"Για δύο χρόνια ήταν χαρισμένα αλλά από τις αρχές '17 οι κάτοικοι από τις κατοικίες των οποίων διέρχεται ο αποχετευτικός αγωγός θα υποχρεωθούν να καταβάλλουν τέλη αποχέτευσης, ανεξάρτητα αν επιλέξουν να συνδεθούν ή όχι".
Αυτό διεμήνυσε προς τους Επανομίτες ο δήμαρχος κ. Γιάννης Μαυρομάτης.
Αφορμή γι' αυτή την τοποθέτηση στάθηκε το ερώτημα του επικεφαλής της Συμπολιτείας κ. Κουζινόπουλου που θέλησε να μάθει πως προχωρά η διαδικασία των συνδέσεων στον αγωγό και γιατί αποκλείονται περιπτώσεις συνδέσεων κατοικιών που βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο από αυτό της διαδρομής του αγωγού.
Πάντως για την καταγραφή θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι συνδέσεις προχωρούν με ρυθμό χελώνας καθώς δεν έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 150 συνδέσεις.

ακτιβιστής

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος  *
Να παραμείνουμε στην ΕΕ φεύγοντας ή να φύγουμε παραμένοντας, είναι το πραγματικό δίλημμα που προκύπτει αν μελετήσεις στα σοβαρά και απροκατάληπτα την «Brexit -Remain Campaign» στην Βρετανία.
Με άλλα λόγια, αυτό που στην ουσία επιθυμούν οι του «Brexit» είναι διαπραγματεύσεις για την μετατροπή της ΕΕ σε έναν ενισχυμένο πολιτικά Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο για το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ αυτό που υπερασπίζονται οι του «Bremain» είναι διαπραγματεύσεις για ενίσχυση του διακυβερνητικού μοντέλου της ΕΕ, που θα την μετέτρεπαν περισσότερο σε «πολιτικοποιημένη στην κορυφή» ΕΟΚ παρά σε πολιτικοοικονομική ένωση. Και οι δύο πλευρές, δηλαδή, επιθυμούν το ίδιο πολιτικώς πράγμα, αν και το εκφράζουν διαφορετικά, αναζητώντας διαφορετικές λύσεις οικονομικού, διακυβερνητικού και διοικητικού περιεχομένου: την προσαρμογή της ΕΕ στις σύγχρονες πολιτικοοικονομικές ανάγκες του Ηνωμένου Βασιλείου και όχι το αντίστροφο, όπως καλείται σήμερα να πράξει το Λονδίνο, πιεζόμενο από τους νέους και διαρκώς αναθεωρημένους συγκεντρωτικά ευρωπαϊκούς Θεσμούς.  
Είναι, αναγνώστη μου, αυτοί ακριβώς οι Θεσμοί που αποδυναμώνουν διαρκώς την πολιτική ηγεσία της Βρετανίας, κατά την διαδικασία παρέμβασής της στην διαμόρφωση των ευρωπαϊκών πολιτικών και στην επιλογή προσώπων σε κρίσιμες ευρωπαϊκές θέσεις. Και αυτό, κυρίως, επειδή ενισχύεται πολιτικώς ο χώρος της Ευρωζώνης, στον οποίο δεν θα μπορούσαν αντικειμενικά να συμμετέχουν οι βρετανοί. Τους χρηματοπιστωτικούς παράγοντες στο Ηνωμένο Βασίλειο συμφέρει η ύπαρξη και λειτουργία της ευρωζώνης εντός της ΕΕ, πράγμα που δεν συμφέρει, ωστόσο, μεσο-μακροπρόθεσμα το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής του ελίτ.
Για παράδειγμα, εάν είχαμε Grexit και ανεξέλεγκτη κρίση στην ευρωζώνη, δεν θα συζητούσαμε σήμερα για Brexit! Η επιτυχία του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να ενισχύσει πολιτικώς και σε μεγάλο βαθμό ατύπως και αντικανονικώς την ευρωζώνη, εκμεταλλευόμενος και διαχειριζόμενος αποτελεσματικά την ελληνική κρίση και προλαβαίνοντας άλλες, ακόμη μεγαλύτερες κρίσεις, σε χώρες της περιφέρεις της ευρωζώνης, περιθωριοποίησε αντικειμενικά την βρετανική ισχύ στα ευρωπαϊκά πράγματα.   
Είναι απλοϊκό αυτό που θα σημειώσω, αλλά ειλικρινές και αντικειμενικό: Η ευρωπαϊκή πολιτική της Βρετανίας «is Hitting a Wall» στο βαθμό που το Βερολίνο πέτυχε να διευθετήσει επιτυχώς μέχρι τώρα την συντεταγμένη χρεωκοπία της Ελλάδας και να διαχειριστεί πιστοληπτικώς και μεταρρυθμιστικώς επιμέρους κρίσεις στο χώρο της ευρωζώνης, όπως και έντονες τάσεις ύφεσης σε αυτές, με την ίδια τη Γερμανία μάλιστα να απειλείται με κρίση υπερπαραγωγής.
Με μια κουβέντα, το Βερολίνο πέτυχε για άλλη μια φορά στην ιστορία να φέρει σε αδιέξοδο το Λονδίνο και να ανησυχήσει μάλλον σοβαρά «φιλάνθρωπους- μεγαλοεπενδυτές» από όλο τον κόσμο και κυρίως της ΗΠΑ, οι οποίοι πολύ εξυπηρετούνται από την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, αρκεί αυτή να μην είναι και πολιτικώς ισχυρή, λειτουργούσα ατύπως ως πολιτικοοικονομική ένωση και δεσπόζουσα ηγεμονικώς στον Ευρωπαϊκό Χώρο. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έδειξε στους «φιλοευρωπαίους –μεγαλοεπενδυτές» πως δεν θα μπορούσαν να έχουν και «την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο», εκβιάζοντας διαρκώς το Βερολίνο με οικονομικού χαρακτήρα αποσταθεροποίηση.

Τώρα, το «Brexit» θα επηρεάσει πολύ περισσότερο τους πολιτικούς αντιπάλους του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, παρά τον ίδιο. Και το γνωρίζουν, για αυτό προσπαθούν να το ανατρέψουν ως πιθανότητα, ενώ με το περίφημο Grexit θα είχαμε το ακριβώς αντίθετο πολιτικό αποτέλεσμα. Κατάλαβες τώρα αναγνώστη μου τη στάση μου, όλα αυτά τα χρόνια; Δεν υπήρχε στην πραγματικότητα άλλη επιλογή αν δεν ήθελες να παρασυρθείς είτε στο ένα, είτε στο άλλο στρατόπεδο, από τα δυο που εμποδίζουν στην πράξη την μεταμόρφωση της ΕΕ σε έναν εναλλακτικό, δημοκρατικό πόλο ηγεμονίας και σοσιαλ-ευημερίας στον κόσμο της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. 

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ ΑΦΙEΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΠΑΛΙΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016
Είσοδος Ελεύθερη | Ώρα έναρξης 20.00


Τα ΕΑΡΙΝΑ είναι η κορυφαία πολιτιστική εκδήλωση του Κέντρου Πολιτισμού Ταγαράδων, η οποία σηματοδοτεί τη λήξη των πολιτιστικών σχολών και την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου.  Παράλληλα, είναι αφιερωμένη στην προστασία και στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος αλλά και στην διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς!
Στα ΕΑΡΙΝΑ γιορτάζουμε την οριστική απομάκρυνση της χωματερής, γινόμαστε συνεχιστές και υπερασπιστές του Πολιτισμού μας, ανοίγουμε νέους ορίζοντες με δράσεις που  στοχεύουν στην αφύπνιση και στηρίζονται στην ενεργή συμμετοχή όλων των πολιτών στο  πλαίσιο της προσφοράς και της αλληλεγγύης!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
20:00    Καλωσόρισμα
20:10    Χορευτική Παράσταση από το  Παιδικό Τμήμα Παραδοσιακών Χορών του Κέντρο Πολιτισμού Ταγαράδων. Διδασκαλία: Ελένη Γκαρμίρη
20:30  Ομάδα κρουστών του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ταγαράδων. Διδασκαλία: Λευτέρης Αγγουριδάκης
20:50  Επίσημη Έναρξη - Χαιρετισμοί
21:05 Παραδοσιακοί χοροί Θράκης από τον Μορφωτικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ταγαράδων. Διδασκαλία: Στέλιος Ανθόπουλος
21:25  Παραδοσιακοί χοροί Μικράς Ασίας από το Νεανικό Τμήμα του Λαογραφικού Συλλόγου  Ν. Ρυσίου «Η Αρετσού». Διδασκαλία: Αλέξανδρος Πετσής
21:50  Ποντιακοί χοροί από τον Μορφωτικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ταγαράδων. Διδασκαλία: Στέλιος Ανθόπουλος

22:15  Παραδοσιακό – Λαϊκό  γλέντι


Τα μέλη της θεατρικής ομάδας «Φύρδην Μίγδην» σας προσκαλούν στην πιο ανατρεπτική, παρανοϊκή και εύστοχη θεατρική τους εξερεύνηση μέχρι σήμερα!
«Ω, τι κόσμος μπαμπά!»
του Κώστα Μουρσελά
Μια σπονδυλωτή, σαρκαστική και ανθρώπινη σάτιρα που καυτηριάζει την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας με δηκτικό χιούμορ και φαινομενικά ασύνδετα, διασκεδαστικού χαρακτήρα επεισόδια. Γραμμένο σε μια δύσκολη περίοδο της ελληνικής ιστορίας, την περίοδο της Χούντας, το έργο εξακολουθεί να παραμένει διαχρονικό και επίκαιρο, τόσο για το περιεχόμενό του, όσο και για τη μοντέρνα γραφή του. Το όλο κείμενο χαρακτηρίζει μια ειδική αίσθηση του χιούμορ (άλλοτε καυστικό, άλλοτε μελαγχολικό, άλλοτε ευφυές και λαμπερό), καταδεικνύοντας όλους τους τύπους, τα θέματα, τις ροπές και την αντιφάσκουσα πολιτική και κοινωνική ζωή. Η παράσταση πλαισιώνεται από ζωντανή μουσική, πρωτότυπες συνθέσεις και κοστούμια άνευ προηγουμένου!
Φέτος ετοιμαστείτε να τα δείτε όλα!
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
● Τετάρτη 22 Ιουνίου, 7:30 μ.μ., θέατρο ΚΑΠΠΑ 2000, Περαία
για το Σύλλογο Προσφύγων Ανατολικής Θράκης Αγίας Τριάδας
● Κυριακή 26 Ιουνίου, 8:00 μ.μ., θέατρο ΚΑΠΠΑ 2000, Περαία
για το σύλλογο «Επιβάτες στους Αιώνες»
● Τρίτη 28 Ιουνίου, 9:00 μ.μ, κινηματοθέατρο «Αλέξανδρος», Θεσσαλονίκη για τις "Βραδιές Θεάτρου" του Κέντρου Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας
● Παρασκευή 1 Ιουλίου, 8:00 μ.μ, θέατρο ΚΑΠΠΑ 2000, Περαία
για το δήμο Θερμαϊκού υπό την αιγίδα του Δ.Η.Π.Π.Α.Κ.Υ.Θ.
Ευχαριστούμε θερμά όλους τους επίσημους φορείς για τη στήριξη και την εμπιστοσύνη τους και υποσχόμαστε να τους το ανταποδώσουμε!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Επιμέλεια παράστασης: Γιώτα Αλεξοπούλου
Μουσική - Σύνθεση τραγουδιών - Πιάνο: Νόννα Ιωαννίδου
Κοστούμια: Μιλένα Πετογιάν
Σκηνικά: Αντώνης Κωτόπουλος, Αντώνης Καστρινός, «Φύρδην Μίγδην»
Χορογραφίες: Έλενα Γκαγκαμάνη
Μακιγιάζ: Όλγα Κουρουτσαλάκη, Ειρήνη Ραλλίδου, Άννα Τσεβλεκίδου
Φωτογραφίες: Μαρία Ζουμπουρίδου
Ήχος-Φωτισμός: ΗΧΟΡΑΜΑ - Βαγγέλης Βαλάσης
ΠΑΙΖΟΥΝ (με αλφαβητική σειρά)
Ιωαννίδου Τασούλα, Καλέργης Τάσος, Κανταλάς Μάνος, Καστρινός Αντώνης, Κατούνα Ρίτσα, Κουρουτσαλάκης Κωστής, Κυριμίδου Ιωάννα, Μαζίδη Χαρά, Μαυρίδου Αντιγόνη, Παναγιωτίδης Βασίλης, Παπαδημητρίου Αγλαΐα, Παπαευσταθίου Τάσος, Πετρουλάκη Βάνα, Ραλλίδου Ειρήνη, Σιορμανωλάκης Γιάννης, Τσεβλεκίδου Άννα, Τσεβλεκίδου Κατερίνα, Τσουρλή Μαρία, Χατζηπαρτάλη Νίκη
Με το ερώτημα καταπιάνεται ο Αμερικανός Μάρτιν Άρμστρονγκ -μαθηματική διάνοια, πολυεκατομμυριούχος μάγος των οικονομικών προβλέψεων, σύμβουλος επενδύσεων- στην ιστοσελίδα του,« Άρμστρονγκ Οικονόμικς», που έχει εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες. Και ιδού τι γράφει:

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού


Υπάρχει μια ανησυχητική γνώμη που κυκλοφορεί ότι η Κοξ μπορεί να δολοφονήθηκε για να εμποδιστεί μια πλειοψηφία του Βrexit. Πολλοί έχουν αρχίσει να πιστεύουν πως υπάρχει μια συνωμοσία επηρεασμού για την εξασφάλιση μιας ψήφου συμπάθειας για την παραμονή στην ΕΕ. Οι άνθρωποι αναφέρονται στο γνωστό εργαλείο της δολοφονίας, που χρησιμοποιείται συχνά για την πραγμάτωση πολιτικών σχεδίων.

Φυσικά υπάρχει η δολοφονία του Κέννεντυ, που πολλοί πιστεύουν ότι οργανώθηκε για να προκαλέσει κλίμα ευνοϊκό για τον πόλεμο του Βιετνάμ, όταν στην πραγματικότητα ο Κέννεντυ έβαλε βέτο εναντίον αυτού του πολέμου.

Αλλά υπάρχει η πιο πρόσφατη δολοφονία , στις 10 Σεπτεμβρίου 2003, της Άννας Λιντ, βουλευτού του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Σουηδίας. Η Άννα προήχθη σε υπουργό των Εξωτερικών από τον πρωθυπουργό Γκόραν Πέρσον το 1998, εθεωρείτο μελλοντική διάδοχός του επικεφαλής του κόμματος και ελπίζετο ότι θα γινόταν πρωθυπουργός.


Η Λιντ υποστήριζε την ένταξη της Σουηδίας στο Ευρώ. ΄Εγινε η προσωποποίηση της παράταξης υπέρ του ευρώ και επρόκειτο να συμμετάσχει σε μια συζήτηση στη τηλεόραση για το δημοψήφισμα με ερώτημα την ένταξη στο ευρώ, όταν στις 4 μμ της 10ης Σεπτεμβρίου υπέστη επίθεση με μαχαίρι ενώ εψώνιζε στο τμήμα γυναικείων ρούχων πολυκαταστήματος. Την ώρα της επίθεσης η Λιντ δεν προστατευόταν από τους σωματοφύλακες της Σουηδικής Ασφάλειας.

Υπάρχει ακόμη η αδιαλεύκαντη δολοφονία του πρωθυπουργού ‘Ολοφ Πάλμε, το 1986. Ο Πάλμε κατηγορείτο ότι είναι εναντίον της ΕΕ και περισσότερο φιλοσοβιετικός. Η δολοφονία του πράγματι άνοιξε τον δρόμο για να ενταχθεί η Σουηδία στην ΕΕ, που προτάθηκε στο δημοψήφισμα του 1994 και εγκρίθηκε, με πλειοψηφία μόνο 52%.

Ενώ ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι δεν δολοφονήθηκε, η ΕΕ πράγματι έστησε ένα πραξικόπημα εναντίον του, επειδή αυτός ήθελε να βγάλει την Ιταλία από το ευρώ. Έπειτα ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, στον οποίο οι Βρυξέλλες είπαν δεν θα γίνει δημοψήφισμα.

Η πρόσφατες εκλογές στην Αυστρία νοθεύτηκαν, με τον πιο αμφίρροπο αγώνα στην ιστορία να κρίνεται από τις ταχυδρομικές ψήφους. Με το πέρασμα των ημερών, τα αποτελέσματα των αυστριακών εκλογών κατέστησαν πολύ πιο ύποπτα. Τα επίσημα αποτελέσματα παρουσίαζαν τον υποψήφιο της άκρας αριστεράς Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν να έχει νικήσει τον Νόρμπερτ Χόφερ του Κόμματος Ελευθερίας με μόλις 31.000 ψήφους, 50,35% έναντι 49,65%. Και εκεί η τύχη της ΕΕ κρεμόταν από το αποτέλεσμα. Το προβλεπόμενο αποτέλεσμα, από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις προ των εκλογών, έδινε στον Χόφερ μια άνετη πλειοψηφία 53% έναντι 47%.

Η Σκωτική νεολαία είχε αποκαλέσει «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» το δημοψήφισμα για τον αποχωρισμό από την Βρετανία και αισθάνθηκε προδομένη από την άνω των 65 γερουσία, που νοιαζόταν μόνο για τις επιταγές με τη σύνταξη, από το Λονδίνο. Είναι φανερό πως όταν οι άνθρωποι ψηφίζουν με ψηφοδέλτια σε χαρτί, η ψήφος τους εύκολα νοθεύεται. Υπάρχουν αναρίθμητες φωτογραφίες από απροκάλυπτη νοθεία, προκειμένου να αποκλεισθεί ένα αποτέλεσμα υπέρ του ΝΑΙ.

Ο Νταίηβιντ Κάμερον βασικά είπε, διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές «η νέα γενιά έχασε και η τύχη της σφραγίστηκε «για μια γενιά». Αυτός ο βαθμός αλαζονείας δεν θα βοηθήσει. Οι κυβερνήσεις δεν θα συμμορφωθούν και αυτό μας οδηγεί στο σημείο μιας διογκούμενης κοινωνικής αναταραχής, που τελικά θα διαρρήξει τα συστήματα. Κανένας στην εξουσία δεν αντιμετωπίζει τα μακροπρόθεσμα. Όλοι αφοσιώνονται στις επόμενες εκλογές.

Ώστε υπήρξε συνωμοσία; ΄Ισως. Ποτέ δεν θα το ερευνούσαν οι ίδιοι, ώστε ό,τι υπάρχει είναι υποψίες. Αυτό που είναι ξεκάθαρο, ήταν ότι η ΕΕ θα καταρρεύσει εάν επιτραπεί η έξοδος της Βρετανίας. Διακυβεύονται πάρα πολλά, για να επιτραπεί τέτοια ψήφος. Το καυτό ερώτημα είναι πως θα το κρύψουν και με ποιο κόστος;

Ανατροπή του ρεύματος για ΕΞΟΔΟ μετά την δολοφονία.


Ο κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ αγαπάει την Ελλάδα, επειδή νομίζει πως ο Πλάτωνας είναι ποδοσφαιριστής. «Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. Ο Πλάτωνας δεν μπορεί να παίζει στην Β' Εθνική», υποστηρίζει, μιμούμενος έναν πραγματικό αστέρα του συντηρητικού ευρωπαϊσμού, που είδε επίσης την ευρωπαϊκή πολιτική σαν τόπι, τον Ζισκάρ ντ΄Εστέν!
Μόνον που ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, πιστεύει πως ο Πλάτωνας για να μην παίζει  στα γεράματα στη Β’ Εθνική, θα πρέπει να αλλάξει μπάλα και να παίξει με εθνικό νόμισμα: «Η Ελλάδα θα είναι σε καλύτερη θέση με ένα εθνικό νόμισμα όχι τόσο σκληρό όπως το ευρώ»!
Άραγε, τι πιστεύει στην πραγματικότητα ο κύριος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ; Εγώ τυχαίνει να είμαι σε θέση να ξέρω, αλλά δεν λέω (μαρτυράω), γιατί αγαπώ το Λουξεμβούργο και πολύ μου άρεσε μια οικογένεια λουξεμβούργιων, που με φιλοξενούσε τα σαββατοκύριακα, το 1979-80! Τότε που, κοιτώντας τις τιμές στις βιτρίνες εκεί, νόμιζες πως βρίσκεσαι στην Αθήνα, ενώ ο Πλάτωνας έβαζε γκολ στην εστία του Καρλομάγνου, με το πλήθος να επευφημεί στο Άαχεν και οι φωνές τους να ακούγονται μέχρι το Λουξεμβούργο! Προσωπική είναι αυτή η μαρτυρία, αναγνώστη μου!     
Όποιος ευρωπαίος, θεσμικός ηγέτης «αγαπάει» υποτελείς ευρωπαϊκές πολιτείες, δηλαδή έχει σοβαρούς λόγους να αγαπιέται από το πολιτικό σύστημα αυτών των χωρών, αποφεύγει να πει δημοσίως τί πραγματικά σκέφτεται και εξομολογείται στους στενούς του συνεργάτες, σε στιγμές χαλάρωσης και όχι οπωσδήποτε μέθης!
Έχει ιδιαίτερους λόγους να θέλει να αγαπιέται στην Ελλάδα ο κ. Γιούνκερ; Αυτό δεν το γνωρίζω. Σημασία έχει πως στοBrexit δεν ακολούθησε την ίδια επικοινωνιακή στρατηγική με το Grexit, δυσαρεστώντας κάποιους στην Γερμανία που έχουν το ένα πόδι στο Βερολίνο και το άλλο μια στη Νέα Υόρκη και μια στην Ουάσιγκτον. Ασφαλώς και δεν θα μπορούσε να δυσαρεστήσει την  κ. Μέρκελ!
Ο κ. Γιούνκερ εμφανίζεται ως κορυφαίος πλατωνιστής και για αυτό τον εμπιστεύεται η κυρία Μέρκελ στις δημόσιες σχέσεις της – τις οποίες η ίδια μάλλον σιχαίνεται! Είναι ακριβώς ο πλατωνισμός του κ. Γιούνκερ, που οδήγησε σε αυτόν τον απολύτως ιδιόμορφο ερωτισμό με τον κ. Τσίπρα! Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν! Ο εξευτελισμός στην πράξη της εναλλακτικής ευρωπαϊκής πορείας για πολιτικοοικονομική ολοκλήρωση – για την Ενωμένη πολιτικώς Ευρώπη των Λαών;
Ο κ. Γιούνκερ, είναι ο μπαλαντέρ της κ. Μέρκελ. Και στο ελληνικό ζήτημα αποδείχθηκε αρκετά ικανός και χρήσιμος, μέσα από τις αντιφάσεις του και τα «κωμικά» του! Το Brexit είναι μια άλλη, εντελώς διαφορετική υπόθεση, που απαιτεί αυτοσυγκράτηση. Εδώ προσέχουμε πως παίζουμε το τόπι - σε catenaccio κατέληξε - ενώ στο ελληνικό ζήτημα οι ντρίπλες είναι η σωστή στρατηγική. Και ο κ. Γιούνκερ με, ή χωρίς «platonic inspirations» έκανε και κάνει μπόλικες ντρίπλες στο κέντρο του ελληνικού πολιτικού συστήματος  - καί από δεξιά καί από αριστερά!
Έχε μου εμπιστοσύνη, στο τέλος σε εσένα θα δώσω την πάσα για γκολ, λέει ο κ. Γιούνκερ στο εκάστοτε έλληνα πρωθυπουργό …και χαίρεται ο Αλέξης, ο οποίος πριν από λίγο καιρό εμφανιζόταν, ως γνωστόν, ως ηγέτης μιας αντίπαλης προς τον κ. Γιούνκερ ευρωομάδας. Τώρα, ωστόσο, τους ενώνει ο διαχρονικός παιχταράς Πλάτωνας! Ο οποίος, επίσης ως γνωστόν, ενώ αναγνωρίζεται από όλο τον κόσμο, δεν έχει πετύχει να αναγνωριστεί ως σωτήρας και μοναδική επιλογή για το Euro, από την πλειονότητα των ελλήνων. Ή με τα λόγια του ιδίου του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ: «η προσπάθεια που έκανε η Ελλάδα αναγνωρίζεται από όλο τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά όχι από τους Έλληνες»!
Ήρθε η ώρα  - τώρα που ξαναήρθε ο  Γιούνκερ  - καί οι Έλληνες να αναγνωρίσουμε την προσπάθεια που κατέβαλαν  όλες ανεξαιρέτως οι «μνημονιακές κυβερνήσεις» και κυρίως αυτή του Αλέξη Τσίπρα, η οποία πέτυχε μέσα σε χρόνο ρεκόρ να κάνει τόσα, όσα δεν έχουν γίνει στον τόπο αυτό από την εποχή που ο Πλάτωνας έπαιζε χωρίς αντίπαλο στην Ευρώπη! Και όλα αυτά έγιναν, διότι δεν θα μπορούσε ο κ. Γιούνκερ να διανοηθεί ο Πλάτωνας να παίζει στην Β' Εθνική, αν και του πέρασε από το μυαλό πως μάλλον θα έπαιζε καλύτερα με εθνικό τόπι! Αν δεν του πέρασε από το μυαλό και εγώ τον αδικώ - ενώ στενοί του συνεργάτες με παραπληροφορούν - τότε σημαίνει πως ο πλατωνισμός του είναι δημοσιοσχεσίτικος αγαπισμός χωρίς καμία πρακτική κατάληξη!

Τουλάχιστον ο πλατωνιστής Ζισκάρ ντ’ Εστέν μιλούσε πάντα πρακτικά, πολιτικά, ενώ ο κύριος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ μας παροτρύνει να απελευθερώσουμε την ελληνική ψυχή μας από τα δεσμά της ύλης και των αισθήσεων. Αν δεν το κάνουμε, δεν θα είμαστε άξιοι απόγονοι του Πλάτωνα! Αν δεν αναγνωρίσουμε εμπράκτως και ασφαλώς εκλογικώς ως έλληνες την προσπάθεια των «μνημονιακών κυβερνήσεων» να διατηρήσουν τον Πλάτωνα στην Α’ Εθνική, τότε μας αξίζει ο κάθε Επίκουρος, ο οποίος ακόμη παίζει σε ερασιτεχνικό πρωτάθλημα… σαν δεν ντρέπεται ο πτωχευμένος loser!

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.


 Ρεπορτάζ Καλλιόπη Σουφλή

Περίεργα πράγματα συνέβησαν λίγες ώρες πριν, και μόλις ενημερώθηκα από φιλικό πρόσωπο, πως έγινε απόπειρα κατά της Ζωής Γεωργαντά.

Σύμφωνα με κοινό  φίλο, με τον οποίον συνομίλησα πριν λίγο, η κ. Γεωργαντά, μετέβαιε στην Θεσσαλονίκη με το αυτοκίντητό της, όταν διαπίστωσε πως ένα μαύρο τζιπ με φιμέ τζάμια,  την ακολουθούσε για ώρα.


Ξαφνικά, το τζίπ ανέπτυξε ταχύτητα και αφοού κτύπησε το αυτοκίνητο της κ. Γεωργαντά, ανέπτυξε ταχυτητα και χάθηκε στην Εθνική Οδό.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιος πληροφορίες, η κατάσταση της κ. Γεωργαντά, πλην ενός δυνατού σοκ, είναι καλή.

Με παραίνεση φιλικού προσώπου, κάλεσε  το 112 της Τροχαίας και αστυνομικά αυτοκίνητα την συνόδευσαν μέχρι την Θεσσαλονίκη.

Πάντα σύμφωνα με την άποψη του κοινού φίλου, η ενέργεια αυτή κατά της Ζωής Γεωργαντά, μάλλον δείχνει εκφοβισμό και προειδοποίηση, καθώς πρόσφατα εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση κατά του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ  Ανδρέα Γεωργίου μετά από μήνυση που κατέθεσε εναντίον του ο Διευθυντής της ΕΛΣΤΑΤ κ. ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΟΜΠΛΟΣ, για συκοφαντική δυσφήμιση, ενώ στον Άρειο Πάγο, εκκρεμεί αναίρεση, η οποία αφορά στο πλασματικό έλλειμμα  βάσει του οποίου υπογράφτηκε το δεύτερο μνημόνιο.


ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ - ΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ


Υπενθυμίζω, πως τρεις άνθρωποι έχουν δώσει τιτανιους αγώνες για να αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Η ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ, Ο ΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΟΜΠΛΟΣ.

Δεδομένης της σοβαρότητας του θέματος, αποτελεί μείζον ερωτηματικό το γεγονός ότι ενώ αυτοί οι τρεις άνθρωποι έπρεπε να τυγχάνουν αστυνομικής προστασίας από την πρώτη στιγμή, μέχρι σήμερα είναι έρμαια στα ανά πάσαν στιγμή δολοφονικά σχέδια των διεθνών τοκογλύφων.

Μήπως ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και ο υπουργός Δικαιοσύνης, πρέπει να φροντίσουν άμεσα για την παρουσία αστυνομικών στη φύλαξη των κ.κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ, ΛΟΓΟΘΕΤΗ και ΣΤΡΟΜΠΛΟΥ;

Σε διαφορετική περίπτωση, και αν το σημερινό γεγονός αποδειχθεί πως ήταν ένα πρώτο "μήνυμα" προς την κ. ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ, τότε είναι βέβαιο πως θ' ακολουθήσουν κι άλλα...

Και σ' αυτή την περίπτωση, ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΣΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ, ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΧΡΕΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ..


πηγή
ελληνικό χρέος
Δεκάδες διανοούμενοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και συνδικαλιστές από όλο τον κόσμο κάνουν έκκληση στους αρχηγούς των μεγάλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους αρμόδιους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως επίσης και σε όσους διεξάγουν τις διαπραγματεύσεις, να κάνουν στροφή, ώστε να χορηγηθούν στην Ελλάδα οι δόσεις των δανείων, να μη επιβληθούν νέα μέτρα, να δοθεί ανθρωπιστική βοήθεια και να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους φέτος. 
«Πρόκειται για την αποφυγή πρόκλησης ασφυξίας της Ελλάδας και της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησής της υπό την πίεση των μόνιμων απαιτήσεων των διαπραγματευτών για την εξυπηρέτηση τους χρέους», όπως γράφουν χαρακτηριστικά και προσθέτουν: «Η καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση στην Ελλάδα είναι γνωστή από καιρό. Επιπλέον προστίθενται τα ασυνήθιστα βάρη που φέρει ο ελληνικός λαός για την υποδοχή και φροντίδα των προσφύγων. Σε αυτήν την κατάσταση η Ελλάδα χρειάζεται την πραγματική υποστήριξη των ευρωπαίων γειτόνων της και όχι πρόσθετα μέτρα για περικοπές. Μετά από χρόνια στέρησης και οικονομικής κατάρρευσης το να (τα) ζητά κανείς αποτελεί πολιτική τύφλωση ως προς την πραγματικότητα, είναι οικονομικά αδικαιολόγητο και απαράδεκτο να (τα) απαιτούν από τον ελληνικό λαό»... 
Στην επιστολή αναφέρθηκε πρώτο το γερμανικό οικονομικό περιοδικό προβληματισμού oxiblog.de, στην ιστοσελίδα του οποίου υπάρχει ολόκληρο το κείμενό της. «Επειδή ο χρόνος πιέζει», οι υπογράφοντες ζητούν με αυτήν πρωτίστως από τους Ντέιβιντ Κάμερον, Φρανσουά Ολάντ, Ανγκελα Μέρκελ και Ματέο Ρέντσι, αλλά και τους θεσμούς, άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα. 
Συγκεκριμένα ζητούν «να εκταμιευθούν όλες οι συμφωνηθείσες δόσεις του δανείου στην κυβέρνηση της Αθήνας για την εξασφάλιση της εξυπηρέτησης του χρέους όπως προβλεπόταν» και να μην «εγερθούν νέες απαιτήσεις για άλλες περικοπές». Επιπλέον, «η Ελλάδα  πρέπει να λάβει  επιπρόσθετη οικονομική βοήθεια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης του ίδιου του λαού της και των προσφύγων». 
Πέραν τούτων θα πρέπει «ήδη φέτος να κινηθεί η διαδικασία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με έναν τρόπο υποφερτό για τη χώρα». Αυτό μπορεί κατά τη γνώμη τους να γίνει με μακροπρόθεσμα χρεόγραφα με χαμηλό επιτόκιο. Οι υπογράφοντες τάσσονται επίσης υπέρ του περιορισμού των υπερβολικών βραχυ-μακροπρόθεσμων στόχων του ελληνικού προϋπολογισμού.
Η πρωτοβουλία αυτής της ανοικτής επιστολής ανήκει στην Γερμανίδα πολιτική αναλύτρια του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ Γιούντιτ Ντέλχαϊμ και τον καθηγητή φιλοσοφίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Φρίντερ-Οτο Βόλφ. Στους πρώτους οι οποίοι υπέγραψαν την έκκληση συγκαταλέγονται ο Γερμανός οικονομολόγος Ελμαρ Αλτφάτερ, ο Γάλλος φιλόσοφος Ετιέν Μπαλιμπάρ, ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Τίπινγκεν Χανς -Γιούργκεν Μπίλινγκ, οι πολιτικοί του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γκεζίνε Σβαν και Αντρέα Υψηλάντη, όπως επίσης και οι βουλευτές του γερμανικού κόμματος της αριστεράς "Die Linke" Γκάμπι Τσίμερ  και Αξελ Τρόοστ.
Έχουν υπογράψει επίσης ο διακεκριμένος οικονομολόγος Γκούσταφ Χορν, ο πρώην υπουργός οικονομίας της Βάδης-Βυρτεμβέργης Ντίτερ Σπέρι και η πρώην αντιπρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου Αντγε Φόλμερ (Κόμμα των πρασίνων), η Τζούντιθ Μπάτλερ καθηγήτρια του Μπερκλεϋ κ.α.
Ακολουθεί ο πλήρης κατάλογος όσων έχουν υπογράψει την επιστολή μέχρι σήμερα:
Nicola Acocella, Roma, Italia, economist
Elmar Altvater, Berlin, Germany, political economist, member of the scientific council of ATTAC-Germany
Antoine Artous, Paris, France, political scientist
Étienne Balibar, Paris, France, philosopher
Thomas Barth, Ilmmünster/München, Germany, sociologist
Rudolph Bauer, Bremen, Germany, sociologist, publicist
Seyla Benhabib, Yale, USA, philosopher, political scientist
Stefan Bestmann, Berlin, Germany, social research
Jacques Bidet, Paris, France, philosopher
Hans-Jürgen Bieling, Tübingen, Germany, political scientist
Gretchen Binus, Berlin, Germany, economist
Joachim Bischoff, Hamburg, Germany, sociologist and journalist
Heinz – J. Bontrup, Gelsenkirchen, Germany, Wirtschaftswissenschaftler
Andreas.Botsch, Berlin, Germany, economist
Miriam Boyer, Berlin, Germany, sociologist, social scientist
Reiner Braun, Berlin, Germany, Co-President of the International Peace Bureau (IPB)
Michael Brie, Schöneiche, Germany, philosopher
Andrea Brock, Hürth, Germany, international relations
Susan Buck-Morss, New York, USA, philosopher, intellectual historian
Judith Butler, Berkely, Calif., USA, philosopher
Claude Calame, Paris, France, social anthropologist
Mario Candeias, Berlin, Germany, political scientist
Patrice Cohen-Séat, Paris, France, lawyer, honorary president of Espaces-Marx
Laurence Cox, Dublin, Eire, sociologist
Alexis Cukier, Strasbourg, France, philosopher
Rolf Czeskleba-Dupont, Hvalsο, Danmark, geographer
Bo Dahlqvist, Waterloo, Belgium, student
Georgios Daremas, Athens, Hellas, member of the Executive Committee of Attac-Hellas
Nick Dearden, London, Great Britain, campaigner, director of a democratic justice organisation
Judith Dellheim, Berlin, Germany, political economist
Andreas Diers, Bremen, Germany, historian
Stéphane Douailler, Paris, France, philosopher
Sebastian Dullien, Berlin, Germany, economist
Rolf Eckart, München, Germany, social activist
Roland Erne, Dublin, Eire, Senior Lecturer, School of Business, University College Dublin
Trevor Evans, Berlin, Germany, economist
Michael Ewert, München, Germany, Germanist
Jean Louis Fabiani, Budapest, Magyar Hungary, sociologist / social anthropologist
Karl Fischbacher, Wien, Austria, Labournet-Austria
Nancy Fraser, New York, USA, critical theorist,
Hans-Peter Gase, München, Germany, member of “Sozialforum München”
Dorothea Härlin, Berlin, Germany, member of „Berliner Wassertisch“
Peter Herrmann, Roma, Italia, social scientist
Gustav Horn, Düsseldorf, Germany, economist
Claus-Dieter König, Brussel/Bruxelles, Belgium, director of the Brussels office of a foundation
Joachim Klein, Offenbach, Germany, political theory and philosophy
Jürgen Klute, Herne, Ex-MEP, Germany
Sudhir Kumar, Chennai, India, architect
Jeremy Leaman, Loughborough, Great Britain, European Political Economy
Steffen Lehndorff, Duisburg, Germany, social researcher
Jürgen Leibiger, Radebeul, Germany, economist
Brian Leslie, Tunbridge Wells, Great Britain, economist
Jakic Ljubomir, Bruxelles, Belgium, journalist
Camille Louis, Paris, France, philosopher and dramaturgist
Alberto Martínez Sánchez, Valencia, Spain, Vicepresident of ATTAC in the Valencia Region
Angie Mathieu, Paris, France, student/squatter
Sandro Mezzadra, Bologna, Italy, political theorist
Hans Misselwitz, Berlin, Germany
Margret Moenig-Raane, Berlin, Germany, former services trade union leader
Kalypso Nicolaïdis, Oxford, Great Britain, international relations
Norman Paech, Hamburg, Germany, jurist
Dagmar Paternoga, Bonn, Germany, Council Member of ATTAC Germany
Helmut Penschinski, Wuppertal, Germany, economist
Bruce Robbins, New York, NY, USA, English and Comparative Literature
Michelle Riot-Sarcey, Paris, France, historian
Thomas Sablowski, Frankfurt a.M., Germany,political scientist
Pierre Salama, Paris, France, Latin-American studies
Thomas Sauer, Jena, Germany, economist
Patrick Saurin, Paris, France, Spokesperson for the French Union Sud Solidaires BPCE
Gesine Schwan, Berlin, Germany, political scientist
Mechthild Schrooten, Bremen, Germany, economist
Ingo Schulze, Berlin, Germany, writer
Ursel Schumm-Garling, Berlin, Germany, sociologist
Lynne Segal, London, Great Britain, psycho-social Studies
Jai Sen, New Delhi, India, Director of CACIM – India Institute for Critical Action: Centre in Movement
Francis Sitel, France, political analyst
Boaventura de Sousa Santos, Coimbra, Portugal, social scientist
Dieter Spöri, Berlin, Germany, former minister of economics
Elsa Stamatopoulos, New York, NY, USA, jurist, anthropologist
Roland Süß, Birkenau, Germany, member of council of Attac-Germany
Rolf Sukowski, Berlin, Germany, chair of OWUS e.V.
Barbara Spinelli, MdEP, Roma, Italia
Axel Troost, MdB, Leipzig, Germany, economist
Hans-Jürgen Urban, Frankfurt a. M., Germany, Board of the Metalworkers’ Union
Marie-Dominique Vernhes, Hamburg, Germany
Lode Vanoost, Sint-Genesius-Rode, Belgium, former Deputy Speaker of the Belgian House of Representatives
Guido Viale, Milano, Italia, economist
Antje Vollmer, Vizepräsidentin des Deutschen Bundestages a D, Berlin
Immanuel Wallerstein, New Haven, Conecticut, USA, social scientist and social historian
Angela Wigger, Nijmegen, Nederlands, international political economist
Ulrich Wilken, MdL, Germany, Frankfurt a. M.
Frieder Otto Wolf, Berlin, Ex-MEP, Germany, philosopher
Harald Wolf, MdA, Berlin, Germany
Andrea Ypsilanti, MdL, Frankfurt am Main, Germany
Gabi Zimmer, MdEP, Werder, Germany, group president

Επιστολή Συμπαράστασης σε Φραγμό σε Δικτατορία της ΕΕ


Απόδοση Μιχαήλ Στυλιανού

Το αμερικανικό αντισυστημικό οικονομικό πρακτορείο ZeroHedge --μεγάλης εσωτερικής και διεθνούς απήχησης- δημοσιεύει ανοικτή επιστολή, με την οποία ελληνικές δημοκρατικές οργανώσεις και πρόσωπα διακηρύσσουν την αλληλεγγύη τους προς τον βρετανικό λαό, στην ψήφο του υπέρ της δημοκρατίας στο δημοψήφισμα της Πέμπτης, τονίζοντας ότι ο λαός αυτός έχει την ιστορική ευκαιρία να διακηρύξει την εθνική ανεξαρτησία του και να σταματήσει την περαιτέρω μετάλλαξη της ΕΕ σε μια Ευρωπαϊκή Δικτατορία.

Στα κυριότερα σημεία της επιστολής επισημαίνεται ότι : Δυστυχώς διαψεύσθηκαν οι ιδρυτικές επαγγελίες της ΕΕ, περί μιας κοινότητας εθνών εδραζόμενης στις αξίες της φιλίας, της αλληλεγγύης, του αμοιβαίου οφέλους και τη δημοκρατίας. Στην ΕΕ δεν υπάρχει ίχνος αλληλεγγύης και φιλίας. Η ΕΕ απέδειξε ότι ενεργεί στην υπηρεσία των τραπεζών, των πολυεθνικών επιχειρήσεων και σκιωδών συγκροτημάτων, κατά τις συμβουλές επαγγελματικών επιτελείων προγραμματισμού και ομάδων πιέσεως και επηρεασμού (lobby). Είναι συγκροτημένη σαν ένα καρτέλ, χωρίς δημοκρατικές δομές και διαδικασίες.

Η δημοκρατία είναι για την ΕΕ ενόχλημα, εμπόδιο, αντινομία στην ίδια τη φύση της.

Η λαϊκή ψήφος χάθηκε στη γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Η Ε Ε κατευθύνεται από τεχνοκράτες, με δελτίο πορείας που οδηγεί σύντομα σε ομοσπονδία, με εξαφάνιση της εθνικής κυριαρχίας και ταυτότητας των ευρωπαϊκών χωρών. Τα εθνικά κοινοβούλια έχουν ήδη εκχωρήσει σε μεγάλο βαθμό την κυριαρχία και τις αρμοδιότητές τους στα ευρωπαϊκά όργανα και οι εθνικές ψηφοφορίες γίνονται, όλο και περισσότερο, κενές περιεχομένου.

Το Ευρωκοινοβούλιο, μόνος θεσμός για τον οποίο ψηφίζουν οι πολίτες στην ΕΕ, δεν νομοθετεί όπως οι εθνικές βουλές -έχει ένα διακοσμητικό κυρίως ρόλο. Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ουσιαστική κυβέρνηση της ΕΕ, δεν εκλέγεται- συναπαρτίζεται από εκπροσώπους των εθνικών κυβερνήσεων.

Κατά τον εύστοχο ορισμό του πρωθυπουργού της Βαυαρίας Horst Seehofer, για την διακυβέρνηση της ΕΕ: Αυτοί που εκλέγονται δεν αποφασίζουν και αυτοί που αποφασίζουν δεν εκλέγονται.

Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση έχει βεβαρημένο μητρώο περιφρόνησης της λαϊκής ψήφου. Τα δημοψηφίσματα είναι ευπρόσδεκτα εφ’ όσον εγκρίνουν την επίσημη πολιτική της ΕΕ. Εάν οι λαοί δεν ψήφισαν κατά τας υποδείξεις, οι κυβερνήσεις εξαπολύουν εκστρατείες «ενημέρωσης» και επαναλαμβάνουν το δημοψήφισμα, έως ότου το αποτέλεσμα είναι ευνοϊκό – ή διαστρέψιμο.

--Η Δανία ψήφισε σε δημοψήφισμα του Ιουνίου 1992 εναντίον της Συνθήκης του Μάαστριχ. Αναθεωρημένη έκδοσή της υιοθετήθηκε σε δεύτερο δημοψήφισμα τον Μάιο του 1993.

--Το 2001 οι Ιρλανδοί απέρριψαν τη Συνθήκη της Νίκαιας, σε δεύτερο δημοψήφισμα του 2002 την υιοθέτησαν.

-Τον Μάιο του 2005, η Γαλλία ψήφισε εναντίον του προτεινόμενου Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Δημοψηφίσματα επρόκειτο να διεξαχθούν επίσης στη Τσεχία, στην Δανία, στην Ιρλανδία, στην Πολωνία, στην Πορτογαλία και στη Βρετανία. Καθώς ο κίνδυνος απόρριψης ήταν πολύ μεγάλος, η Ε Ε αποφάσισε να αλλάξει το κείμενο σε Συνθήκη, για να υπογραφεί από τις κυβερνήσεις αυτό που έχουμε σήμερα ως Συνθήκη της Λισσαβόνας.

--Εμείς οι ΄Ελληνες, ψηφίσαμε τον Ιούλιο του 2015 εναντίον των πρόσθετων μέτρων λιτότητας που απαιτούσε η Τρόικα και η ψήφος μας αγνοήθηκε. Πριν το δημοψήφισμα και ανώτατοι αξιωματούχοι της ΕΕ προειδοποιούσαν τον ελληνικό λαό να μη ψηφίσει Όχι, επειδή αυτό θα έθετε την Ελλάδα εκτός της ΕΕ -παρά το γεγονός ότι δεν προβλέπουν τέτοια συνέπεια οι ευρωπαϊκές συνθήκες.

--Τον Μάρτιο του 2016 η ΕΕ υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία για την κρίση του μεταναστευτικού. Μέρος της συμφωνίας ήταν ότι η ΕΕ αποδέχεται έναν αριθμό μεταναστών και τους κατανέμει με προκαθορισμένα ποσοστά μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Η Ουγγαρία ανήγγειλε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος με ερώτημα την υποχρεωτική υποδοχή μεταναστών. Η ΕΕ κατήγγειλε το δημοψήφισμα ως αντιδημοκρατικό μέτρο.

- Πριν λίγο καιρό ο ολλανδικός λαός ψήφισε σε δημοψήφισμα εναντίον της συμφωνίας ΕΕ-Ουκρανίας. Αξιωματούχοι της ΕΕ, σε διάφορες συνεντεύξεις τους, υποστήριξαν πως προφανώς τα δημοψηφίσματα είναι επικίνδυνα και αποτελούν απειλή για την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Πράγματι τα δημοψηφίσματα είναι επικίνδυνα για την σημερινή ΕΕ, αλλά σωτήρια για τους λαούς της Ευρώπης. Αλλά στο μεταξύ έχουν αρχίσει σοβαρές συζητήσεις για την γενική απαγόρευση των δημοψηφισμάτων εντός της Ε Ε, προκειμένου να αποφεύγονται περαιτέρω διαμάχες.

-- Η «Ευρωπαϊκή Συμμαχία Στοπ στην ΤΤΙΡ» είναι μια πρωτοβουλία περισσότερων από 500 οργανώσεις σε όλη την Ευρώπη, που συνέλεξαν άνω των 3,4 εκατομμυρίων υπογραφών για την ματαίωση των συμφωνιών ελευθέρου εμπορίου με τις ΗΠΑ και τον Καναδά, ΤΤΙΡ και CETA. Αυτές οι συμφωνίες κρίνονται απειλή για τη δημοκρατία, για το φυσικό περιβάλλον, για τους καταναλωτές και για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αλλά η ΕΕ αγνοεί την αντίθεση τριάμισι εκατομμυρίων πολιτών.

Και η ανοικτή επιστολή των ελληνικών οργανώσεων, καταλήγει ως εξής:

«Αγαπητοί φίλοι της δημοκρατίας στη Βρετανία,

Θέλουμε να σας εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας, ,καθώς πρόκειται να πάρετε μιαν ιστορική απόφαση για τη χώρα σας και τον λαό σας, όπως κάναμε και εμείς πέρυσι το καλοκαίρι.

Στις 23 Ιουνίου θα αποφασίσετε με δημοψήφισμα για τη συμμετοχή της Βρετανίας στην ΕΕ. Το δημοψήφισμα είναι στοιχείο της άμεσης δημοκρατίας, η υψηλότερη έκφραση της λαϊκής θέλησης, ένα προνόμιο και σπάνια ευκαιρία στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. ΄Εχετε τώρα την ιστορική ευκαιρία να αναδείξετε την ημερομηνία της εθνικής ανεξαρτησίας σας και να ορθώσετε φραγμό στην περαιτέρω μεταμόρφωση της ΕΕ σε ευρωπαϊκή δικτατορία.

Η δημοκρατία είναι το κλειδί για την ελευθερία, την ειρήνη και την ευημερία. Προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα και εξασφαλίζει τον σεβασμό και την ανοχή.

Οι σκέψεις μας είναι μαζί σας και σας στέλνουμε τις καλύτερες ευχές μας από την Ελλάδα για μια δημοκρατική ψήφο.»

Την ανοικτή επιστολή υπογράφουν:

1. «΄Αμεση Δημοκρατία»- Ελληνικό Κίνημα ΄Αμεσης Δημοκρατίας

2. Ε.Π.Α.Μ. Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο

3. Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδος ΑΚΚΕΛ. Πρόεδρος Ευάγγελος Τσιομπανίδης

4. Μανώλης Μηλιαράκης, Επίτιμος Πρόεδρος «Χριστιανικής Δημοκρατίας»

5. Μανώλης Πατεράκης. Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Κρητικών Σωματείων.

6. Γεώργιος Σύρπης, Πρόεδρος της πολ. παράταξης «Κίνημα Ελευθερίας»

7. Ιωάννης Κουριαννίδης, επικεφαλής δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική».



Ο κατάλογος θα ενημερωθεί, (σε αναδιανομή της επιστολής στα ΜΜΕ εξωτερικού), με προσθήκες νέων υπογραφών οργανώσεων και προσώπων.

Ο ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ανακοινώνει τη σύναψη σύμβασης μίσθωσης έργου με δεκαεννέα -19- άτομα διαφόρων ειδικοτήτων για την υλοποίηση του χρηματοδοτούμενου έργου «REACT» (Refugee, Assistance, Collaboration, Thessaloniki) της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ με το Δήμο Θεσσαλονίκης
Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να συμπληρώσουν την αίτηση με κωδικό ΕΝΤΥΠΟ ΑΣΕΠ ΣΜΕ.3 και να την υποβάλουν, είτε αυτοπροσώπως, είτε με άλλο εξουσιοδοτημένο από αυτούς πρόσωπο, εφόσον η εξουσιοδότηση φέρει την υπογραφή τους θεωρημένη από δημόσια αρχή, είτε ταχυδρομικά με συστημένη επιστολή,, στα γραφεία της υπηρεσίας μας στην ακόλουθη διεύθυνση: Δήμος Θεσσαλονίκης, Βασ. Γεωργίου Α' 1, Τ.Κ. 54640, Δ/νση Διαχείρισης Ανθρωπίνων Πόρων, Τμήμα Μητρώων και Διαδικασιών Προσωπικού (Γραφείο 326).
Για περαιτέρω διευκρινίσεις οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα 2313317139, 2313317116, 2313317128, 2313317137, 2313317666
Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων ορίζεται από 16/06/2016 έως 25/ 06/2016 (10 ημερολογιακές ημέρες)

Στη τζαζ "ζουμάρει" ο Δήμος Θεσσαλονίκης, επιλέγει από την πλούσια μουσική σκηνή της πόλης τζαζίστες που ήδη διαπρέπουν, αυτοί επιλέγουν με τη σειρά τους τζαζίστες που ήδη διαπρέπουν στη διεθνή μουσική σκηνή, συνδυάζουν σαξόφωνα, ηλεκτρικά μπάσα, τύμπανα, κρουστά, πιάνο, μπάσο και στήνουν έτσι, "έξι συνολικά συναυλίες που συνθέτουν το δεύτερο "Jazz festival" της πόλης.


Οι συνέργιες απλώνονται -και αποδίδουν- όχι μόνο στις μουσικές αλλά και στη διοργάνωση, καθώς ο Δήμος (Διεύθυνση πολιτισμού και τουρισμού) συνεργάζεται εφέτος με το Δημοτικό Κέντρο Μουσικής και Χορού του Δήμου Θεσσαλονίκης αλλά και με το φιλόξενο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης -στο καφέ του οποίου ανάμεσα στα αγάλματα- οι συμμετέχοντες στις συναυλίες μουσικοί θα συνεχίζουν με αυτοσχεδιασμούς.
Οι συναυλίες θα πραγματοποιούνται από την Τετάρτη 22 ως και την Παρασκευή 24 Ιουνίου, στο Θέατρο Κήπου της Θεσσαλονίκης, στις 21:30.
Μετά το πέρας των συναυλιών (στις 23:00) και μετά από κάθε συναυλία, οι μουσικοί που μετέχουν στο φεστιβάλ (σε νέα σχήματα) θα παρουσιάζουν νέες μουσικές συμπράξεις, "Jam sessions" (αυτοσχεδιασμούς), στο δροσερό κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης .

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΔΩ