Ένας κανονικός-ψεύτης άνθρωπος άλλα έχει κρυμμένα στο μυαλό του και άλλα λέει ("Ανήρ δ’ άλλα κέκευθεν ενί φρεσίν, άλλα δε βάζει" :  Φωκυλίδης). Τι συμβαίνει, ωστόσο, όταν δεν υπάρχουν τα "άλλα κρυμμένα στο μυαλό", απλώς ο άνδρας λέει διαρκώς "άλλα" με τη μορφή παιδαριωδών ψεμάτων, σύμφωνα με το διαρκώς αναθεωρούμενο σενάριο της πρωθυπουργίας του; 
Παύει να είναι κανονικός άνθρωπος, αναγνώστη μου, είναι αποκλειστικά ρόλος και υπάρχει μόνον για το σόου! Δεν είδα έναν κανονικό-ψεύτη χθες, απέναντι στον Νίκο - όπως είδαν μάλλον οι περισσότεροι - είδα κάτι ψεύτικο. Και δεν χάρηκα, ψυχοπλακώθηκα! Κρίμα στον άνθρωπο σκέφτηκα, που δεν θα μπορέσει πλέον να γίνει ξανά ένας κανονικός-ψεύτης. Διότι, στο βαθμό που περνάς σε αυτό το στάδιο στην παράστασή σου, δεν υπάρχει γυρισμός.
Δεν πρόκειται να σχολιάσω κάτι από τη συνέντευξη, καθώς τρόμαξα, παρατηρώντας τα όρια της γλώσσας σε αυτήν να βρίσκονται έξω από το μυαλό ενός ώριμου ανθρώπου. Να είναι ψεύτικα και όχι απλώς συμβατικά πλαίσια Ψεμάτων.
Είχε ασφαλώς δίκιο ο Ludwig Wittgenstein όταν παρατηρούσε πως οι σκέψεις πέφτουν καμιά φορά από το δέντρο πριν ωριμάσουν, μόνον που εγώ χθες είδα να πέφτει ολόκληρο το δέντρο πάνω στις σκέψεις ενός ανθρώπου πριν αυτός προλάβει να ωριμάσει. Το δένδρο μιας αφάνταστα ιδιόμορφης εξουσίας πλάκωσε έναν πρωθυπουργό, ο οποίος για να γλιτώσει ως άνθρωπος-πρωθυπουργός μεταβλήθηκε απολύτως σε ρόλο. Και οι ρόλοι δεν λένε ψέματα. Οι ρόλοι αναπτύσσονται στο πλαίσιο ενός μύθου. Και δυστυχώς στην περίπτωσή μας εξανεμίστηκε και ο μύθος!

Τι απέμεινε; Μια κουρελιασμένη, αδέσποτη αλήθεια που ζητεί απεγνωσμένα έναν ώριμο άνθρωπο για να εκφραστεί, έστω και σαν ένα ακόμη κανονικό-ψέμα για την επίλυση της ελληνικής κρίσης.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Του Γ. Γ

Δεν είναι απλώς ότι σου δημιουργήθηκε η αίσθηση, παρακολουθώντας την συνέντευξη Τσίπρα, ότι ζεις σε διαφορετική χώρα απ’ αυτή στην οποία παριστάνει τον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε, αξίζει να αναφερθείς στο ότι έβλεπες έναν συντηρητικό πολιτικάντη, απ’ αυτούς που «τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο», να σου μιλάει «για τις μεγάλες εποχές που θα’ ρθουν», που θα έγραφε και ο Μπρέχτ.

Ανούσιο θα είναι και να σχολιάσεις τις αυτοσυγκρίσεις που έκανε ο Τσίπρας με τον Μητσοτάκη.
Ούτε έχει νόημα να αναφερθείς αναλυτικά στα λεγόμενα ενός προσώπου το οποίο έχει αποφοιτήσει με άριστα στην τέχνη το να παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα, λέγοντας τα μεγαλύτερα ψέματα με την απόλυτη φυσικότητα.

Όπως και να είναι όμως δεν μπορεί να μην θυμώνεις όταν βλέπεις χαμογελαστό έναν πολιτικό απατεώνα, έναν οικονομικό δολοφόνο του λαού μας να σου λέει ότι τα φτωχά λαϊκά μας στρώματα και ειδικά οι απόμαχοι της δουλειάς πρέπει να βρεθούν στην έσχατη ένδεια γιατί σύμφωνα με τον ίδιο είναι μονόδρομος … για να βγούμε απ’ τα μνημόνια, στα οποία μας έβαλε και ο ίδιος.

Πάνω απ’ όλα όμως δεν μπορεί να μην νιώσεις μια θλίψη, ένα σφίξιμο στο στομάχι για τις δικές μας ευθύνες για την κοινωνική αφασία που επικρατεί, κάνοντας τον πολιτικό τσόγλανο να πανηγυρίζει για την «Κατανόηση και ανοχή της κοινωνίας», απέναντι στην κυβέρνηση του.

Αντί να ξεσηκωθούμε και να πάρουμε φαλάγγι όλους αυτούς τους υπαλλήλους ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών, που ρουφάν με το μπουρί της σόμπας το αίμα του εργαζόμενου λαού, ξεπουλώντας ταυτόχρονα όποια δημόσια περιουσία έχει απομείνει και η οποία αποκτήθηκε με τον ιδρώτα των λαϊκών στρωμάτων, παρακολουθούμε απαθείς το υπηρετικό προσωπικό των καπιταλιστών να μας χλευάζει κατάμουτρα. Γιατί ρε γμτ;

Αντί για οποιοδήποτε δικό μας σχόλιο, που σίγουρα δεν θα ήταν κόσμιο, ας αφήσουμε τον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο να σχολιάσει την συνέντευξη του Τσίπρα:


πηγή
Όλη η συνέντευξη του Τσίπρα στον Χατζηνικολάου:

Προχθές γράψαμε στο twitter οτι, σύμφωνα με πληροφορίες, η Εldorado Gold – Ελληνικός Χρυσός έχει κάνει μήνυση σε 5 κατοίκους  της περιοχής που διαμαρτύρονταν για το ερευνητικό γεωτρύπανο που «τρυπάει» την Τσικάρα, τον νέο (και πολύ μεγαλύτερο από τις Σκουριές) στόχο της εταιρείας. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, μήνυση έχει ασκηθεί από την εταιρεία και κατά της Ελληνικής Αστυνομίας, πιθανόν για να δικαιολογηθεί μια σκληρότερη στάση κατά των διαδηλωτών στο μέλλον.
Στη φωτογραφία, το γεωτρύπανο – ιερό τοτέμ της «ανάπτυξης», με τα ΜΑΤ και ΟΠΚΕ σε ρόλο ιδιωτικής security.
Όπως αποδείχθηκε, οι αρχικές μας πληροφορίες ήταν λάθος. Η Ελληνικός Χρυσός δεν έχει κάνει μήνυση σε 5 κατοίκους, έχει κάνει μήνυση σε 38 κατοίκους!
Η μήνυση αφορά τρεις διαφορετικές ημερομηνίες όπου οι κάτοικοι ανέβηκαν στην Τσικάρα για να διαμαρτυρηθούν, χωρίς να σημειωθεί κανένα επεισόδιο. Πρόκειται για την πρώτη φορά που η ίδια η εταιρεία στρέφεται δικαστικά εναντίον όσων αντιδρούν στις δραστηριότητές της στη Χαλκιδική, αφού μέχρι τώρα τη βρώμικη δουλειά την έκανε πάντα η Ελληνική Αστυνομία (η οποία, να μην το ξεχνάμε, παίρνει «δωράκια» από την εταιρεία).
Η πρωτοφανής αυτή κίνηση είναι δείγμα γραφής του νέου διευθύνοντος συμβούλου κ. Δημήτρη Δημητριάδη και το μήνυμα είναι σαφές: όποιος και όποια πλησιάζει στο βουνό – επικράτεια της εταιρείας θα μηνύεται και θα βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Ο κ. Δημητριάδης πιστεύει οτι σπέρνει το φόβο, αλλά θα θερίσει ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Την Πρωτομαγιά, ραντεβού στην Τσικάρα!



Του Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

Αυτό το άρθρο του συντηρητικού καθηγητή της Οικονομίας, τέως υπουργού του Ρέϊγκαν, τέως αρχισυντάκτη της Εφημερίδας της Γουώλ Στρήτ, θα προκαλέσει τη δυσπιστία και θα παραμερισθεί από πολλούς και παρ’ ημίν ως σύμπτωμα προβεβηκυίας ηλικίας… Σκοντάφτει όμως η κρίση αυτή στα ακλόνητα στοιχεία που παραθέτει και στην πυροδότηση των στοχασμών που προκαλεί, για τις τρομακτικές επιπτώσεις που είχε το γεγονός για ολόκληρο τον πλανήτη και τον ανθρώπινο πολιτισμό. Και αυτά το επιβάλλουν στην προσοχή του αναγνώστη.

Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού

Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, άλλαξαν τον κόσμο. Υπήρξαν η πρόφαση για να εξαπολύσει η αμερικανική κυβέρνηση επιθέσεις σε επτά χώρες της Μέσης Ανατολής, προκαλώντας θύματα αμάχων κατά εκατομμύρια και στέλνοντας κύματα προσφύγων στον Δυτικό κόσμο. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπάνησε τρισεκατομμύρια δολάρια καταστρέφοντας χώρες και σκοτώνοντας γυναικόπαιδα, ενώ οι δημόσιες υποδομές στις ΗΠΑ φθείρονταν επικίνδυνα, τα σπίτια των Αμερικανών κατάσχονταν και οι ανάγκες υγείας τους έμεναν ακάλυπτες. Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν επίσης η πρόφαση για την αποδόμηση της προστασίας που παρείχε το Αμερικανικό Σύνταγμα για την εξασφάλιση των ελευθεριών του Αμερικανού πολίτη. Σήμερα κανένας Αμερικανός δεν έχει τις ελευθερίες που εγγυάται το Σύνταγμα: http://www.paulcraigroberts.org/2017/04/20/freedom-democracy-tyranny/

Την 11η Σεπτεμβρίου, όταν ένας γείτονας μου τηλεφώνησε να ανοίξω την τηλεόραση, άφησα ό,τι έκανα και άνοιξα τον δέκτη. Αυτό που είδα ήταν δύο πύργους του World Center να ανατινάζονται. Είχα συχνά απολαύει στο γεύμα μου στο εστιατόριο της ταράτσας του ενός των πύργων, στην άλλη πλευρά της οδού από το γραφείο μου στη Γουώλ Στρητ Τζέρναλ.

Ένα μικροσκοπικό σε σύγκριση επιβατικό αεροπλάνο από αλουμίνιο χτύπησε τον ογκώδη ατσάλινο πύργο και μετά ένα άλλο αλουμινένιο αεροπλάνο χτύπησε τον άλλο. Είδα μερικά φτερά χρώματος πορτοκαλί, έξω από τα κτίρια. ΄Επειτα, σχεδόν μια ώρα αργότερα -λιγώτερο στη μια περίπτωση, περισσότερο στην άλλη- οι δυο πύργοι εξερράγησαν, ο ένας όροφος μετά τον άλλο, καθώς κατέρρεαν στη βάση τους.

Με αυτόν τον τρόπο ακριβώς περιέγραψαν και οι παρουσιαστές των ειδήσεων το τι έβλεπα. «Φαίνεται το ίδιο ακριβώς με ελεγχόμενη κατεδάφιση», ανέφεραν οι δημοσιογράφοι. Και έτσι πράγματι ήταν. Ως φοιτητής στο Georgia Institute of Technology είχα παραστεί σε ελεγχόμενη κατεδάφιση και αυτό ήταν που έβλεπα στην τηλεόραση, αυτό ήταν που έβλεπαν και οι παρουσιαστές των καναλιών της τηλεόρασης.

Αργότερα την ίδια μέρα, ο Σίλβερστάϊν, ιδιοκτήτης, ή μάλλον μακροπρόθεσμος δικαιούχος της χρήσης (lease)του World Trade Center, εξήγησε στην τηλεόραση ότι η ελεύθερη κατάρρευση αργά το απόγευμα του τρίτου ουρανοξύστη, Κτιρίου7, ήταν ηθελημένη απόφαση να «τραβήξουν» το κτίριο. Τραβώ (Pull) είναι ο όρος που χρησιμοποιείται στην ελεγχόμενη κατεδάφιση για την περιγραφή κτιρίου δικτυωμένου με εκρηκτικά για να καταστραφεί. Το Κτίριο 7 δεν είχε χτυπηθεί από αεροπλάνο και είχε υποστεί μόνο μικρές και πολύ περιορισμένες πυρκαγιές γραφείων. Η δήλωση του Σίλβερστάϊν διορθώθηκε αργότερα να σημαίνει ότι οι πυροσβέστες τραβήχτηκαν από το κτίριο. Ωστόσο πολλά βίντεο δείχνουν τους πυροσβέστες να έχουν βγει από το κτίριο και ένα πυροσβέστη να ανακοινώνει ότι το κτίριο θα κατεδαφιστεί.

Καθώς δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το κτίριο ήταν ήδη δικτυωμένο με εκρηκτικά για κατεδάφιση, το ερώτημα είναι γιατί;

Επειδή οι Αμερικανοί είναι ένας αμέριμνος και εύπιστος λαός και έχουν εμπιστοσύνη στην καλοσύνη της χώρας τους, πέρασαν χρόνια προτού ακόμα και εμπειρογνώμονες προσέξουν πως η επίσημη εκδοχή βρισκόταν σε πλήρη σύγκρουση με τους γνωστούς νόμους της φυσικής, σε πλήρη διάσταση με το πώς τα κτίρια καταρρέουν από ασύμμετρη ζημία και πως δεν μπορούσαν να είχαν καταρρεύσει από το χτύπημα αεροπλάνου, αφού τα οικοδομήματα αυτά πληρούσαν όλους τους όρους του κώδικα των προϋποθέσεων για να αντέχουν σε σύγκρουση επιβατικών αεροπλάνων. Πολλοί ούτε ήξεραν ότι ο τρίτος ουρανοξύστης, το Κτίριο7, είχε καταρρεύσει.

Ο καθηγητής Steven E.Jones, καθηγητής Φυσικής στο Brigham Young University, ήταν ο πρώτος που διαπίστωσε πως η επίσημη εκδοχή των γεγονότων ήταν απλή φαντασίωση. Η ανταμοιβή του για την παρρησία του ήταν η εξαγορά του διδακτικού συμβολαίου του από το θρησκευτικό πανεπιστήμιο, πολλοί πιστεύουν υπό την απειλή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ,ότι εάν το πανεπιστήμιο δεν τον απέλυε, θα τερματιζόταν η οικονομική ενίσχυση του των φυσικών επιστημών του εκπαιδευτικού ιδρύματος.

Η Cynthia Mckinney, μαύρη εκπρόσωπος της Γεωργίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ήταν ή πολύ εξυπνότερη ή πολύ γενναιότερη των λευκών συναδέλφων της. ΄Εθεσε τα προφανή ερωτήματα για την 11η Σεπτεμβρίου στην αμερικανική Βουλή, ερωτήματα που απαιτούσαν απάντηση. Και έχασε την έδρα της.

Σχεδόν πέντε χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ο αρχιτέκτων του Σαν Φραντσίσκο, Richard Cage, παρατήρησε ότι οι τρείς πύργοι του World Trade Center δεν κατέρρευσαν καθόλου σύμφωνα με την επίσημη εξήγηση. Δημιούργησε τη οργάνωση «Αρχιτέκτονες & Μηχανικοί για την Αλήθεια της 11ης Σεπτεμβρίου», η οποία έχει τώρα 3.000 μέλη. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει αρχιτέκτονες υψηλών οικοδομημάτων και μηχανικούς με πείρα στην ανέγερση ουρανοξυστών. Με άλλα λόγια πρόκειται για τεχνικούς που ξέρουν τι λένε.

Αυτοί οι 3.000 εμπειρογνώμονες έχουν δηλώσει ότι η επίσημη εξήγηση της κατάρρευσης των τριών ουρανοξυστών έρχεται σε σύγκρουση με τους γνωστούς νόμους της φυσικής, της αρχιτεκτονικής και της δομικής μηχανικής.

Με άλλα λόγια η επίσημη εξήγηση είναι τελείως αδύνατη. Μόνο ένα απαίδευτο και ανίδεο κοινό μπορεί να πιστεύει την επίσημη ιστορία για την 11η Σεπτεμβρίου. Και η περιγραφή αυτή ταιριάζει στο αμερικανικό κοινό.

Η θέση των «Αρχιτεκτόνων και Μηχανικών για την Αλήθεια της 11ης Σεπτεμβρίου» κερδίζει βαθμιαία την υποστήριξη των αρχιτεκτόνων και των μηχανικών. Είναι πολύ δύσκολο για ένα αρχιτέκτονα ή μηχανικό να υποστηρίξει την αλήθεια, επειδή ο αμερικανικός πληθυσμός, που περιλαμβάνει πατριωτικές οικοδομικές εταιρείες, των οποίων οι εργαζόμενοι βάζουν αμερικανικές σημαίες στα φορτηγά τους, δεν θέλουν να προσλάβουν αρχιτέκτονες και μηχανικούς που είναι «εχθροί της Αμερικής, σύμμαχοι των Αράβων τρομοκρατών». Στην Αμερική, αν λες την αλήθεια, διατρέχεις μεγάλο κίνδυνο να χάσεις τους πελάτες σου και ακόμη και τη ζωή σου.

Σκεφτείτε τώρα τους φυσικούς. Πόσες πανεπιστημιακές σχολές φυσικής ξέρετε που δεν εξαρτώνται από κρατικές επιδοτήσεις, συνήθως συνδεόμενες με στρατιωτικές έρευνες; Το ίδιο με τη Χημεία. Οποιοσδήποτε καθηγητής φυσικής που θα αμφισβητούσε την επίσημη εξήγηση για την 11ηΣεπτεμβρίου, για τον προφανή λόγο ότι η αφήγηση αντιβαίνει στους γνωστούς νόμους της φυσικής, θα έθετε σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική του σταδιοδρομία αλλά και τις σταδιοδρομίες όλων των μελών του τμήματός του.

Η Αλήθεια στην Αμερική κοστίζει πολύ να εκστομιστεί. Επιφέρει μεγάλο κόστος που σχεδόν κανείς δεν μπορεί να επωμιστεί.

Οι αυθέντες μας το ξέρουν και έτσι μπορούν να ξεκάνουν την αλήθεια κατά βούληση. Επιπλέον, οποιοσδήποτε εμπειρογνώμονας αρκετά θαρραλέος για να πει την αλήθεια εύκολα στιγματίζεται ως «συνωμοσιολόγος».

Ποιος βγαίνει να τον υπερασπιστεί; Όχι οι συνάδελφοί του. Θέλουν να απαλλαγούν από αυτόν το δυνατόν γρηγορότερα. Η αλήθεια είναι απειλή για τις καριέρες τους. Δεν μπορούν να συνδεθούν με την αλήθεια. Στην Αμερική η αλήθεια είναι μια λέξη-φονιάς της καριέρας.

Στην Αμερική η αλήθεια γίνεται συνώνυμη με το «Πράκτορας της Ρωσίας». Μόνο πράκτορες της Ρωσίας λένε την αλήθεια, κάτι που πρέπει να σημαίνει πως η αλήθεια είναι εχθρός της Αμερικής. Κατάλογοι συντάσσονται ιστοσελίδων του Ιντερνέτ, που λένε την αλήθεια στην εξουσία και είναι έτσι ανατρεπτικές. Στις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες οι άνθρωποι μπορούν να ψεύδονται κατά βούληση χωρίς συνέπειες. Θανάσιμο είναι να λες την αλήθεια.

Υποστηρίξτε τους « Α&Μ για την Αλήθεια της 11ης Σεπτεμβρίου». Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες. Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν η κατασκευασμένη πρόφαση για τα 16 χρόνια εγκλημάτων πολέμου των νεοσυντηρητικών εναντίον εκατομμυρίων μουσουλμανικών λαών, κατάλοιπα των οποίων αναζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη.

Οι νεοσυντηρητικοί είναι ένα πολύ μικρός αριθμός ατόμων. Όχι περισσότεροι από μια ντουζίνα έχουν βαρύτητα. Ωστόσο χρησιμοποίησαν την Αμερική για να δολοφονήσουν εκατομμύρια. Και τώρα υποκινούν πόλεμο με τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρειο Κορέα. Ο κόσμος ποτέ δεν θα επιζούσε ενός τέτοιου πολέμου.

Είναι τόσο αναίσθητοι οι Αμερικανοί ώστε να κάθονται την άκρη ενώ μια ντουζίνα νεοσυντηρητικοί σιωνιστές δυναμιτίζουν τον κόσμο;
Με στόχο της βελτίωση της περιβαλλοντικής προστασίας και της ποιότητας ζωής, ο Δήμος Θερμαϊκού υπέβαλε πρόταση και εγκρίθηκε η συμμετοχή του στο Διασυνοριακό Πρόγραμμα Συνεργασίας ‘’INTEREG IPA GREECE’’ και ακρωνύμιο  ‘’BIOREAL’’, που αποβλέπει στη μείωση του όγκου των παραγόμενων οικιακών απορριμμάτων με την κομποστοποίησή τους.
   Η κομποστοποίηση είναι ο πιο άμεσος και σημαντικός τρόπος ανακύκλωσης. Είναι η διαδικασία κατά την οποία, αντί να πετάμε στα σκουπίδια τα υπολείμματα των φαγητών που τρώμε, τα ξερά φύλλα και τα λουλούδια που μαζεύουμε, ακόμη και τις στάχτες από το τζάκι, όλα αυτά τα ρίχνουμε σε ειδικό κάδο, όπου, χωρίς κόπο, μετά από λίγους μήνες, με τη βοήθεια του οξυγόνου, της θερμοκρασίας που αναπτύσσεται στον κάδο, αλλά και της ύπαρξης μικροοργανισμών, γίνεται η αποσύνθεση των σκουπιδιών, που μετατρέπονται έτσι σε φυσικό λίπασμα έτοιμο προς χρήση.
   Με τον τρόπο αυτό τα οφέλη που προκύπτουν είναι: α) Προστασία της δημόσιας υγείας, β) μείωση των μεταφερομένων αποβλήτων σε χώρους υγειονομικής ταφής, γ) εξοικονόμηση χρημάτων, δ) εμπλουτισμός εδάφους με θρεπτικά συστατικά και οργανικές ουσίες, ε) κοινωνικά οφέλη, στ) οικονομικά οφέλη.
   Παράλληλα, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα δοθούν χρήσιμες πληροφορίες και οδηγίες για  τη σωστή και αποδοτική χρήση του προγράμματος.
   Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανακύκλωσης ο Δήμαρχος Θερμαϊκού κ. Γιάννης Μαυρομάτης δήλωσε: «Οι προκλήσεις των καιρών παρέχουν ευκαιρίες και δημιουργούν κίνητρα για την ανάπτυξη ενός πιο ολοκληρωμένου και βιώσιμου συστήματος διαχείρισης των οικιακών αποβλήτων και απομάκρυνσή μας από παραδοσιακές, μη βιώσιμες προσεγγίσεις που έχουν ως βάση τους την υγειονομική ταφή. Στόχος μας, με την πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος, είναι η ουσιαστική μείωση των παραγόμενων οργανικών απορριμμάτων από συγκεκριμένες περιοχές, με σημαντικά περιβαλλοντικά αλλά και οικονομικά οφέλη».

Άδικη, θεωρεί η «Συμπολιτεία Θερμαϊκού» με ανακοίνωσή της, την παραπομπή σε δίκη επτά κατοίκων της Επανομής, επειδή είχαν σηκώσει πανό στη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα, διαμαρτυρόμενοι κατά της εγκατάστασης «πύργου» κεραιών κινητής τηλεφωνίας στο γήπεδο της Αναγέννησης Επανομής. Καλεί δε τους αρμόδιους να σταματήσει η δίωξή τους.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της «Συμπολιτείας» έχει ως εξής:

Με έκπληξη, πληροφορηθήκαμε ότι τις τελευταίες ημέρες αποστέλλονται κλητήρια θεσπίσματα στους επτά συμπολίτες μας, μέλη της Κίνησης Πολιτών Επανομής, με τα οποία παραπέμπονται να δικαστούν στις 13 Νοεμβρίου 2017 στο Δ΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, με την κατηγορία ότι στις 12 Ιανουαρίου 2014, είχαν αναρτήσει πανό κατά τη διεξαγωγή του ποδοσφαιρικού αγώνα Αναγέννηση Επανομής-Α.Ο. Καρδίας.

Το πανό έγραφε «φυτέψτε δέντρα, όχι κεραίες- πρώτα οι ζωές μας και μετά τα λεφτά σας», και με την ανάρτησή του οι επτά δημότες, μαζί με πολλούς ακόμη κατοίκους της Επανομής διαμαρτύρονταν για την τοποθέτηση στο γήπεδο της Αναγέννησης γιγαντοκεραίας κινητής τηλεφωνίας δίπλα σε σχολικά συγκροτήματα.

Η δημοτική παράταξη «Συμπολιτεία Θερμαϊκού», θεωρεί απαράδεκτη την παραπομπή σε δίκη των επτά Επανομιτών, πολύ περισσότερο που στο εις βάρος τους κατηγορητήριο, αναφέρεται ξεκάθαρα ότι η διαμαρτυρία τους έγινε με απόλυτα ειρηνικό τρόπο. Καλεί δε τις αρμόδιες αρχές να σταματήσει κάθε δίωξη εναντίον τους προκειμένου να μην υποβληθούν σε δικαστική ταλαιπωρία.

Περαία 24 Απριλίου 2017

Η «Συμπολιτεία Θερμαϊκού»

by Jonathan Roth of RiskHedge, 22-4-2017
Μετάφραση.Μ. Στυλιανού

Σε μια αποκλειστική βίντεο-συνέντευξη στο RiskHedge, ένας παλαιός γεωπολιτικός εμπειρογνώμων δηλώνει πως  στις ΗΠΑ κυκλοφορεί ευρύτατα μια εναλλακτική εξιστόρηση της αμερικανικής πυραυλικής επίθεσης της 7 Απριλίου στην αεροπορική βάση Σαϋράτ της Συρίας, σε αντίποινα της υποτιθέμενης χρήσης αερίου Σαρίν από το καθεστώς εναντίον του λαού της Συρίας.
«Δεν έπεσαν όλοι οι πύραυλοι στον στόχο», δηλώνει ο Δρ. Θέοντορ Κάρασικ, ανώτερος σύμβουλος στη Gulf State Analytics. «Οι πύραυλοι υποτίθεται πως ήταν 60. ΄Ενας έπαθε βλάβη σε ένα από τα σκάφη. 36 έφθασαν στον στόχο (*), οι υπόλοιποι όχι. Και εγείρεται το ερώτημα που επήγαν;»
Ο Δρ. Κάρασικ, τέως ανώτερος πολιτικός επιστήμων της Ομάδας Διεθνούς Πολιτικής και Ασφαλείας της RΑΝD Corporation (*),πέρασε την τελευταία δεκαετία τη Μέση Ανατολή και διαθέτει ευρύτατο δίκτυο στην περιοχή.
«Οι απόντες πύραυλοι είτε καταρρίφθηκαν από συστοιχία S-300, ή περιήλθαν σε ρωσικό ηλεκτρονικό έλεγχο και ρίφθηκαν στη θάλασσα.», εξηγεί ο Δρ. Κάρασικ. «Τώρα αυτή η εναλλακτική θεωρία σημαίνει ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν ήδη συγκρουστεί αν θέλετε –τεχνικά- με την χρήση των πυραύλων Τόμαχωκ που αποκρούστηκαν και τέθηκαν υπό ρωσικό έλεγχο.»
Εάν αυτό αληθεύει, σημαίνει ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία είχαν μιαν άμεση στρατιωτική σύγκρουση για πρώτη φορά σε δεκαετίες.
«Αυτό είναι πολύ σημαντικό», λέγει ο Δρ. Κάρασικ, «επειδή εξεικονίζει ότι είχαμε την πρώτη μας αναμέτρηση με τους Ρώσους και τούτο δημιουργεί προηγούμενο για εν δυνάμει μελλοντικές συγκρούσεις μεταξύ της Ουάσιγκτων και της Ρωσίας στο μέτωπο της Συρίας.»
Επιπλέον, η κατ’ αρχήν αιτιολογία την πυραυλικής επίθεσης – βομβαρδισμός με αέριο Σαρίν του λαού της Συρίας από τον Μπάσαρ Αλ- ΄Ασαντ- μπορεί να βασίζεται σε σφάλμα των μυστικών υπηρεσιών.
«Προφανώς η ίδια η επίθεση έγινε σε μια βιομηχανική περιοχή όπου είναι αποθηκευμένα πολλά τοξικά χημικά», είπε ο Δρ. Κάρασικ. «Η επίθεση σ’ αυτό τον χώρο δημιούργησε ένα δηλητηριώδες νέφος, σαφώς ικανό να σκοτώσει και να τραυματίσει εκατοντάδες. Το ζήτημα εδώ  είναι πως, σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση που έχουμε ελευθέρωση βιομηχανικών αερίων, δεν υπάρχει κανενός είδους σχέση με επίθεση τύπου Σαρίν.»
Ο Δρ. Κάρασικ δηλώνει πως το σαρίν είναι ένα άοσμο αέριο, ενώ τα θύματα παραπονούνταν για μια έντονη μυρουδιά. Εξηγεί επίσης ότι το ιατρικό προσωπικό των πρώτων βοηθειών δεν φορούσε γάντια και μάσκες, όπως επιβάλλεται όταν πρόκειται για το δηλητηριώδες σαρίν.
«Ναι, ήταν βιομηχανικά τοξικά αέρια που σκότωσαν και έπληξαν τον κόσμο», δηλώνει ο Δρ. Κάρασικ. «Το αν υπήρχε σαρίν ή όχι δεν έχει αποδειχτεί».
Αυτή η εναλλακτική εκδοχή πηγάζει από διάφορες πλευρές, σύμφωνα με τον Δρα Κάρασικ, και από πηγές στην Ουάσιγκτων, τις χώρες του Κόλπου και τη Ρωσία.
ΤοRiskHedge επικοινώνησε με τον Λευκό Οίκο, το Πεντάγωνο και τη ρωσική πρεσβεία για να σχολιάσουν. Λευκός Οίκος και Πρεσβεία στην ώρα της πρες-κόνφερενς δεν σχολίασαν ακόμη. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου παρέπεμψε στο μπρίφιγκ της 11 Απριλίου, όπου ο στρατηγός Βότελ είχε δηλώσει ότι οι ΗΠΑ στόχευσαν 59 θέσεις στο αεροδρόμιο και έπληξαν τις 57.


Σημειώσεις:

*1: Ο εκπρόσωπος του ρωσικού στρατηγείου είχε δηλώσει πως 23 μόνο πύραυλοι έπεσαν στην αεροπορική βάση.
*2:RAND Corporation: Μια από τις κορυφαίες «δεξαμενές σκέψεων» εξωτερικής πολιτικής

Εάν δεν ήμουν πολιτικός επιστήμονας δεν θα προβληματιζόμουν τόσο πολύ από την διαδικασία και το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών στη Γαλλία για την ανάδειξη νέου προέδρου. Αν δεν καταλάβαινα τα σύγχρονα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης και τη σύγχρονη ανταγωνιστική και ταυτόχρονα υποκριτική σχέση αγοράς-κοινωνίας-κράτους- κόμματος ή εργασίας-κεφαλαίου δεν θα υποψιαζόμουν την κρίση που αφορά στην οργάνωση και λειτουργία της αστικής δημοκρατίας στις ίδιες τις χώρες που παρήγαγαν το φαινόμενο.
Γιατί; Ίσως, επειδή στις σύγχρονες κοινωνίες (μας) του θεάματος η προσοχή μας περιορίζεται (καθοδηγείται) από τη κάμερα και τον προβολέα και έτσι χάνουμε τη γενική εικόνα του σκηνικού, που αποτελεί την πραγματική μορφή και το αντικειμενικό (παιδαγωγικό) περιβάλλον άρθρωσης της πολιτικής διαδικασίας, του κοινωνικού ανταγωνισμού και του αποκλεισμού.
Τι είναι, λοιπόν, αυτό που προβληματίζει αν δεις ολόκληρο - όσο μπορείς πιο απροκατάληπτα - το σκηνικό των εκλογών στην Γαλλία; Η πολιτική του μορφή, είναι η δική μου απάντηση.
Η Μαρίν Λεπέν έρχεται να καταστήσει τις περιθωριοποιημένες μετά τον πόλεμο ακροδεξιές φοβίες και συμπλέγματα κοινό τόπο και φυσιολογικά πράγματα για κάθε Γάλλο πατριώτη, ενώ ο νικητής στον πρώτο γύρο Εμμανουέλ Μακρόν έρχεται να εμφανίσει τα κλισέ της αγοράς και του μάρκετινγκ, όπως και το απλοϊκό και συντηρητικό σαν καινοτόμο, προοδευτικό και μοντέρνο. 
Και έτσι έχουμε μια λιγότερο φιλοσοφημένη από τον Haider πολιτικό του ακροδεξιού - δήθεν αντισυστημικού - λαϊκισμού να βρίσκεται στον δεύτερο γύρο, απέναντι σε έναν απολιτικό τύπο, ο οποίος ενώ ορίζεται από το παλαιό, παρίσταται σαν το απολύτως νέο. Ενώ είναι προϊόν του συστήματος και της πατρωνίας των ελίτ, παρουσιάζεται σαν κάτι αντισυστημικό, αυτοδημιούργητο και αντικομφορμιστικό. Ενώ δεν λέει τίποτε φρέσκο και καινούργιο, προβάλλεται σαν κάτι δροσερό και αναζωογονητικό για τις γαλλικές και ευρωπαϊκές πολιτικές. 
Και να το πρόβλημα! Η μορφή, το σχήμα μέσα από το οποίο οι πολιτικές και οι πολιτικοί αποκτούν γνωστική και συναισθηματική υπόσταση για τον πολίτη. Στην περίπτωση του Μακρόν διαπιστώνουμε την αποθέωση μιας εργαλειακής κουλτούρας της αγοράς, διά της οποίας διασκεδάζεται η σύγχρονη διαπάλη μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου και η σύνθεση που προκύπτει από το αποτέλεσμά της. Από την άλλη, στην περίπτωση της Λεπέν τα στερεότυπα του φασισμού, εμπλουτισμένα με νέες ρατσιστικές κατηγορίες, προσφέρονται με τη μορφή του πατριωτισμού για να διασκεδάσουν το ίδιο δημοκρατικό παράδοξο από το οποίο υπεκφεύγει με έναν παραληρηματικό λόγο ο Μακρόν.
Τι ζημιώνεται μέχρι εξαφανίσεως και από τους δυο; Το ίδιο φαινόμενο, η δημοκρατική επινόηση του αστικού κράτους. Οι δυο τους αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος: εκείνου των ραγδαία αποπολιτικοποιούμενων κοινωνιών. Και οι δυο από έναν εντελώς διαφορετικό και φαινομενικά αντίθετο δρόμο οδηγούν τη δημοκρατία στα όρια της. Έξω από τον κοινωνικό χώρο που προσδίδει νόημα στις πολιτικές. Και οι δυο αναφέρονται σε έναν ρεαλισμό που βρίσκεται έξω από την πραγματικότητα του κοινωνικού ανταγωνισμού και των παραγωγικών σχέσεων, αλλά και των ευρωπαϊκών και διεθνών σχέσεων.

Πρόκειται για δύο ακραία υποκριτικές παραστάσεις, που έρχονται για να διασκεδάσουν τα προβλήματα της καθημερινής ζωής και όχι για να τα επιλύσουν στο πλαίσιο του δημοκρατικού προτύπου, που προϋποθέτει την ανάδειξη των κοινωνικών αντιθέσεων και όχι την ισοπέδωσή τους μέσω της αγοράς ή του εθνικισμού.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
της Φωτεινής Μαστρογιάννη *

Ο καπιταλισμός, όπως τουλάχιστον τον βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες, έχει άμεση σχέση με τη διαφθορά και όχι με κάποια μορφή δίκαιης ελεύθερης αγοράς.

Η σχέση αυτή βασίζεται στην ίδια τη θεωρητική του βάση, όπως την εξέφρασαν οι Ρέηγκαν και Θάτσερ, σύμφωνα με την οποία, σημαντικό είναι το άτομο και όχι η κοινωνία. Κατ’αυτό τον τρόπο η έννοια της οποιαδήποτε συλλογικότητας καταρρίπτεται και σημασία έχει μόνο το τι κάνει το ίδιο το άτομο, ακόμα και παράνομες και εγκληματικές πράξεις αρκεί να ενεργεί προς ίδιον όφελος,αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο. Λόγω του ότι όμως ο «άνθρωπος είναι ον κοινωνικό» («ζώον κοινωνικόν» κατά Αριστοτέλη), η υιοθέτηση του ακραίου ατομισμού είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση (που είναι συλλογική) γιατί εντείνει τον ανταγωνισμό και επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας συνοδεία των αντίστοιχων συλλογικών νευρώσεων (βλ. άρθρα μου για τον ναρκισσισμό).

Η κατάργηση οποιασδήποτε έννοια συλλογικότητας φαίνεται και από τις εργασιακές σχέσεις, όπου πέραν των ατομικών συμβάσεων, αυτό που κυρίως προωθείται για το άμεσο μέλλον είναι ο εργαζόμενος να είναι ο ίδιος επιχειρηματίας ενοικίασης της εργατικής του δύναμης σε μισθό κατώτερο όμως από αυτόν που θα έπαιρνε εάν ήταν μισθωτός με τις προηγούμενες υφιστάμενες εργασιακές σχέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι π.χ. στις ΗΠΑ από το 2007 μέχρι σήμερα ο πλούτος του μέσου αμερικανικού νοικοκυριού μειώθηκε κατά 40% ενώ το 0,1% του πληθυσμού αντίστοιχα αύξησε τον πλούτο του. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι οι σύγχρονοι πλούσιοι δεν είναι οι επιχειρηματίες της παλαιάς μορφής δηλαδή άνθρωποι που δημιουργούσαν επιχειρήσεις της παραγωγικής οικονομίας από τις οποίες πλούτιζαν αλλά τα στελέχη των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων τα οποία αμείβονται με υπέρογκους μισθούς ακόμα και εάν χρεοκοπούν τις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται.

Ο ατομισμός που προωθείται φαίνεται και από τη διάλυση της οικογένειας. Ο σύντροφος θεωρείται αναλώσιμος και υπάρχει η αγωνία για εύρεση καινούριου και καλύτερου. Ως αποτέλεσμα, τα διαζύγια αυξάνονται όπως και οι μονογονεϊκές οικογένειες που είναι αυτές που αποτελούν και τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού.

Ο Κέυνς έλεγε ότι "μακροπρόθεσμα όλοι θα πεθάνουμε", ο σύγχρονος ατομιστής νοιάζεται για τη σύντομη επιβίωσή του αδιαφορώντας για το μέλλον, γνωρίζει ότι δεν θα ζει στο μέλλον αλλά όμως θα ζουν τα παιδιά του, αδιαφορώντας για το μέλλον αδιαφορεί λοιπόν και για τα ίδια του τα παιδιά, κάτι που δυστυχώς βλέπουμε συχνότατα στις μέρες μας. Η αδιαφορία όμως για τα παιδιά δεν αφορά το μέλλον αλλά και το παρόν. Πολλοί σύγχρονοι ατομιστές γονείς ενδιαφέρονται περισσότερο για το ντύσιμό τους, το μοντέλο του κινητού τους, τις εξόδους τους παρά για την ορθή ανατροφή των παιδιών τους. Απαλλάσσονται από τις ευθύνες τους προσφέροντας υλικά αγαθά μόνο, κακοποιώντας τα ψυχολογικά κατ'αυτό τον τρόπο (βλ. κείμενό μου "Έθνη και ναρκισσισμός"). Μεγαλώνει έτσι μία γενιά παιδιών που γίνονται ατομιστές για να επιβιώσουν γιατί δεν τους έχει προσφερθεί άλλος τρόπος.

Τα άτομα ως αντίδραση στους περιορισμούς που τους επιβάλλει το οικονομικό σύστημα αυξάνουν τις πράξεις βίας. Παράλληλα, η βιομηχανία του εγκλήματος αυξάνεται. Όπως είπε και ο Μάικλ Μουκάσεϊ (Michael Mukassey) πρώην γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ, είναι άκρως ανησυχητική η διείσδυση του οργανωμένου εγκλήματος στον τομέα της ενέργειας (!) καθώς και σε άλλους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας (!). Η δε πολυπλοκότητα των νόμων αλλά και η ίδια η πολυνομία διευκολύνει τη διαφθορά και την αποφυγή της τιμωρίας. Ο νόμος προστατεύει τους πλούσιους και τιμωρεί τους πιο αδύναμους ενώ οι πολιτικοί υπερασπίζονται τα συμφέροντα των ισχυρών και όχι των αδυνάμων.

Όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται, όλα έχουν μία τιμή και όπως λέει η Μαφία «ότι δεν αγοράζεται με χρήμα, αγοράζεται με πολύ χρήμα». Τα παιδιά αγοράζονται είτε από παρένθετες μητέρες, είτε απευθείας με στόχο την πώληση οργάνων ή ως σκλάβοι- εργάτες σε εργοστάσια. Στο Ιράκ κατά τη δεκαετία του 1990 τα όργανα παιδιών κόστιζαν $7.000 έναντι των $15.000 που κόστιζαν στην Ινδία.

Ο σύγχρονος καπιταλισμός προωθεί τον ατομισμό και με τη διάδοση του αγοραίου σεξ μέσω του Διαδικτύου και της τηλεόρασης. Η συντροφικότητα είναι "ξεπερασμένη".Ο τζίρος της πορνογραφίας είναι εντυπωσιακός. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, γυρίζονται περίπου 10.000 πορνογραφικές ταινίες ετησίως αποφέροντας 10 δισεκατομμύρια δολάρια. Το πορνογραφικό στυλ προωθείται και από την τηλεόραση μέσω των διαφόρων σειρών και εκπομπών ριάλιτυ αλλά και από τη βιομηχανία μόδας. Το σεξ είναι για γρήγορη ανάλωση με στόχο το κέρδος αλλά και ως τρόπος επιβίωσης γι’αυτό σημειώνεται και σημαντική αύξηση στην πορνεία, στο τράφικινγκ γυναικών αλλά και στα ναρκωτικά. Μάλιστα, το εκπληκτικό του σύγχρονου καπιταλισμού είναι ότι η πορνεία και τα ναρκωτικά θεωρούνται πλέον τομείς που προσμετρώνται στο ΑΕΠ της χώρας, υποδηλώνοντας έτσι την αδυναμία του προσφοράς στην υγιή οικονομική ανάπτυξη αλλά και την έκταση της διαφθοράς που είναι τέτοια έτσι ώστε να έχει καταστεί "επάγγελμα"!

Ο άνθρωπος ενδιαφέρεται μόνο για τη βραχυπρόθεσμη επιβίωση, γίνεται επιφανειακός, ζει για την κατανάλωση, μόνος του. Αποφεύγει τις κοινωνικές επαφές, δεν τηλεφωνεί ούτε βρίσκεται με φίλους, ανταλλάσσει μηνύματα μέσω κινητών ή του Διαδικτύου όταν θέλει κάτι. Αναρτά φωτογραφίες και βίντεο που δείχνουν τον εατό μου στα κοινωνικά μέσα. Παντού επιδεικνύει τον διογκωμένο ναρκισσισμό του. Οι επαφές με τους άλλους περιορίζονται στη "χρησιμότητά" τους, το άτομο θέλει μόνο να παίρνει από τους άλλους - θαυμασμό, χρήματα, χάρες αλλά όχι να δίνει. Έξυπνος θεωρείται όποιος βγάζει πολλά χρήματα ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο τα βγάζει ενώ ο ηθικός και ο ενάρετος θεωρείται γραφικός και ίσως και λίγο βλάκας. Στόχος του εύκολου πλουτισμού δεν είναι η κάλυψη των βασικών αναγκών αλλά του «φαίνεσθαι» που επιτυγχάνεται μέσω του καταναλωτισμού. Ο καπιταλισμός είναι πλέον ο σύγχρονος απολυταρχισμός. Όπως επεσήμανε η φιλόσοφος Χάννα Αρεντ «Ο απολυταρχισμός δεν τείνει να είναι απλά ένα δεσποτικό σύστημα που επιβάλλεται στα άτομα αλλά ένα σύστημα στο οποίο τα άτομα είναι περιττά».

Μπορεί όμως αυτό το οικονομικό σύστημα να αλλάξει; Είναι οι άνθρωποι πρόθυμοι να επανέλθουν στη συλλογικότητα και να αρνηθούν τον ατομισμό ή είναι πλέον αδύνατον; Θα φέρει ο σύγχρονος καπιταλισμός το τέλος της ιστορίας; Διαθέτει ακόμα ο άνθρωπος υπόλοιπο ευθύνης ώστε να τον αλλάξει ή θα αφεθεί να καταστεί περιττός;

Τα ερωτήματα είναι πολλά, οι παγκόσμιες αντιδράσεις όμως είναι και αυτές πολλές, έστω και εάν στη χώρα μας δεν ακούμε πολλά γι’αυτές, παραμένουν ωστόσο ένα ελπιδοφόρο μήνυμα.

* Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ

Προτεινόμενη Βιβλιογραφία

Μαστρογιάννη, Φ. 2017. Εθνη και ναρκισσισμός. Διαθέσιμο στη διεύθυνση: <http://mastroyanni.blogspot.in/2017/04/blog-post_17.html>

Μαστρογιάννη, Φ. 2016. Πορνεία και ναρκωτικά. Η "σκιώδης" πλευρά της οικονομίας. Διαθέσιμο στη διεύθυνση: <http://mastroyanni.blogspot.in/2016/02/blog-post_9.html>

Kempf, H. 2009. Pour sauver la planète, sortez du capitalisme. Éditions du Seuil.
Mauldin, J. 2017. The Median Household's Wealth Has Declined By 40% Since 2007. Διαθέσιμο στη διεύθυνση:
https://seekingalpha.com/article/4064231-median-households-wealth-declined-40-percent-since-2007?app=1&auth_param=adb11:1cfkms9:6da2ce15add49b6bd0e56ba6e0988d22&uprof=29

Ολοκληρώθηκε το φετινό αγωνιστικό πρόγραμμα του Αχιλλέα Περαίας με τον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος. Παρά την ήττα (μάλλον άδικη) με 2 -1 από την ΣΑΝΤΟΣ Πανοράματος στέφτηκε πρωταθλητής και ανέρχεται στην Α' Ερασιτεχνική.
Μάλιστα η άξια διοίκησή του διοργάνωσε και   φιέστα με αφορμή της άνοδο της ομάδας, που τα είχε όλα. Από μαζορέτες μέχρι γρανίτες και σουβλάκια, αλλά και μουσική και μπαλόνια. Και φυσικά με παρόντα όλα τα παιδιά των ακαδημιών.
Βρεθήκαμε κοντά στους ποδοσφαιριστές στους οποίους οφείλεται η άνοδος αλλά και στον  άξιο και σοβαρό προπονητή Χρύσανθο Κασλή που κατάφερε να εμψυχώσει την ομάδα από τη στιγμή που την ανέλαβε ώστε να την οδηγήσει στην κατάληψη της πρώτης θέσης. Σε ερώτησή μας δεν ήταν έτοιμος να μας απαντήσει αν θα είναι στο τιμόνι της ομάδας για τη νέα σεζόν, επιθυμία που ξεκάθαρα αντικατοπτρίζουν τις διαθέσεις της διοίκησης όπως μας εξομολογήθηκε ο Πρόεδρος της ομάδας Χρήστος Γκουζγκούνης. Ας ευχηθούμε την καλύτερη δυνατή πορεία και για τη νέα χρονιά στον αγαπητό μας Αχιλλέα Περαίας.
Με μια υποσημείωση. Δεν θεωρούμε ότι (παρότι οι κερκίδες ήταν σχετικά πλήρεις) αυτή είναι η στήριξη από πλευράς φιλάθλων που δικαιούται μια ομάδα του Θερμαϊκού που έχει αυτή την καλή διαδρομή. Ας ελπίσουμε ότι όλο και περισσότεροι Θερμαϊκιώτες θα σταθούν στο πλάι της τη νέα χρονιά.

ακτιβιστής

 Οι μαζορέτες  με κέφι απέσπασαν το ενδιαφέρον των φιλάθλων

 Προπονητής και Πρόεδρος, αγαστή συνεργασία

 Οι ακαδημίες στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των υπευθύνων


 Θα περιμέναμε περισσότεροι να χειροκροτήσουν  την ομάδα

 όλοι επί το έργον ...

 Από το 2ο ημίχρονο: πολλές ευκαιρίες για τον Αχιλλέα που ήταν καλύτερος στο 2ο μέρος, η ΣΑΝΤΟΣ στο πρώτο που πέτυχε τα δύο τέρματα



 Ο έφορος της ομάδας, Σωτήρης Ντίκας, πάντα κοντά στα παιδιά των ακαδημιών


Θορυβήθηκε ο δήμαρχος Θερμαϊκού κ. Μαυρομάτης από τις αποκαλύψεις της «Συμπολιτείας Θερμαϊκού» ότι τόσο οι προηγούμενες, όσο και η σημερινή διοίκηση του Δήμου, άφησαν εντελώς «γυμνή» την περιοχή από τις αξιόπιστες μετρήσεις που διενεργεί σε ολόκληρη τη χώρα για τον εντοπισμό της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το Εθνικό Παρατηρητήριο Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων. Και με μακροσκελή ανακοίνωσή του, χρησιμοποιώντας τη γνώριμη πλέον τακτική της παραπληροφόρησης, επιχειρεί να απαντήσει δια της μεθόδου του «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».

Αντιλαμβανόμαστε την ταραχή της δημοτικής αρχής για το θέμα αυτό, καθώς είναι στον αέρα οι προεκλογικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις ότι μόλις ο κ. Μαυρομάτης γίνει δήμαρχος, θα απομακρύνει μακριά από κατοικημένα σημεία τις κεραίες των εταιριών κινητής τηλεφωνίας. Αυτό έλεγε κατά την μεγάλη εκδήλωση-συλλαλητήριο που είχε πραγματοποιηθεί στις 6 Απριλίου 2014 στην Επανομή με αίτημα την απομάκρυνση των κεραιών. Και μάλιστα είχε φτάσει στο σημείο να δηλώσει ότι «διακατέχεται από ευαισθησία για αυτά τα θέματα». Βλέπετε, ήταν προεκλογική περίοδος τότε, μετά……

Αλλά και όταν αργότερα, στις 28 Νοεμβρίου 2014, η δημοτική μας παράταξη τον ρωτούσε μέσα στο δημοτικό συμβούλιο αν θα ακολουθήσει το παράδειγμα του δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη, ο οποίος είχε πετύχει με δικαστική απόφαση την απομάκρυνση κεραίας που είχε στηθεί δίπλα σε σχολείο, ο δήμαρχος Θερμαϊκού διαβεβαίωνε και πάλι: «Η διοίκηση του δήμου ανέθεσε στη νομική της υπηρεσία να παραλάβει την απόφαση αυτή και με βάση το σκεπτικό της, ο δήμος θα κινηθεί δικαστικά για τις αντίστοιχες κεραίες που υπάρχουν στο Θερμαϊκό». Πέρασε το 2014, έφυγε το 2015, διανύσαμε και το 2016 και αισίως φτάσαμε στα μισά σχεδόν του 2017, αλλά ακόμη αναμένονται οι … ενέργειες της δημοτικής αρχής.

Την επόμενη χρονιά, σε νέα συζήτηση του θέματος των κεραιών που είχε προκαλέσει η δημοτική μας παράταξη στο δημοτικό συμβούλιο, ο κ. Μαυρομάτης υπερθεμάτιζε και πάλι- στα λόγια- στο θέμα της απομάκρυνσης των κεραιών μακριά από ευαίσθητους χώρους, λέγοντας επί λέξει: «Αυτός ο καρκίνος πρέπει να φύγει μακριά από τα σχολεία, επειδή το πολυτιμότερο σ’ αυτή τη ζωή είναι τα παιδιά», με παράλληλη διαβεβαίωση και πάλι ότι θα τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για το θέμα των κεραιών. Ακόμη οι κάτοικοι του Θερμαϊκού περιμένουν να γίνει πράξη εκείνη του η δέσμευση.

Για να μην τον αδικούμε όμως, πρέπει να πούμε ότι ο Δήμαρχος Θερμαϊκού, κάτω από τις συνεχείς πιέσεις της «Συμπολιτείας», κάλεσε δύο φορές τους εκπροσώπους των εταιριών κινητής τηλεφωνίας για να συζητήσουν για ενδεχόμενη μετακίνηση των κεραιών μακριά τουλάχιστον από τα σχολεία και τα γήπεδα. Η πρώτη φορά ήταν στις 9 Μαρτίου 2015 και η δεύτερη στις 29 Οκτωβρίου 2015. Μάλιστα στη δεύτερη συνάντηση, ο κ. Μαυρομάτης και οι εκπρόσωποι της Cosmote δήλωναν ότι θα αναζητηθούν χώροι για την μετεγκατάσταση των κεραιών, που θα γίνει «πολύ σύντομα». Αυτό το «σύντομα», διαρκεί προς το παρόν 18 μήνες και ένας Θεός ξέρει για πόσο ακόμη διάστημα, καθώς έκτοτε, αγνοείται η συνέχεια της υπόθεσης.

Και τώρα κάποιες συγκεκριμένες επισημάνσεις στα όσα ισχυρίζεται ο κ. Μαυρομάτης στην απάντησή του προς τη «Συμπολιτεία»:

-Επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά νερά, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι «οι θέσεις εγκατάστασης των σταθμών μέτρησης επιλέχθηκαν σε συνεργασία με τους Δήμους μέχρι και τις 20-05-2014 οπότε και η σημερινή διοίκηση δεν είχε αναλάβει ακόμη τα καθήκοντά της». Όντως είναι έτσι. Όμως το «Εθνικό Παρατηρητήριο Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων», στην απάντηση που απέστειλε σε σχετική ερώτηση του επικεφαλής της «Συμπολιτείας» υπογραμμίζει με έμφαση ότι ο δήμος Θερμαϊκού μπορεί ακόμη και σήμερα «να αιτηθεί την εγκατάσταση ενός η περισσοτέρων σταθμών σε δημόσια κτίρια εντός των ορίων του». Γιατί το ξεπερνάει αυτό η δημοτική αρχή; Έχει ή όχι σκοπό να αξιοποιήσει τη δυνατότητα εγκατάστασης σταθμών μέτρησης της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην περιοχή μας; Ή μήπως προσπαθεί για ανεξήγητους λόγους να την αποφύγει;

-Κάτι ακόμη επ’ αυτού: Στη σύσκεψη της 29ης Οκτωβρίου 2015 που προαναφέραμε, οι εκπρόσωποι της Cosmote είχαν αποκαλύψει ότι ο δήμος Θερμαϊκού είχε λάβει εγκαίρως έγγραφο για να συμμετάσχει σε ενημερωτική εκδήλωση σχετικά με την εγκατάσταση των σταθμών μέτρησης του ΕΠΗΠ, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 23 Οκτωβρίου, στο αμφιθέατρο «Βεργίνα» του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ). Όμως κανείς εκπρόσωπος του Δήμου δεν εμφανίστηκε εκεί, αντίθετα με όλους τους άλλους δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης.

-Προβάλει ο κ. Μαυρομάτης τον ισχυρισμό ότι ο Δήμος «έχει κινήσει ήδη τις διαδικασίες για την μετεγκατάσταση κάποιων κεραιών» και ότι η επιλογή των κατάλληλων χώρων «…καθυστερεί εξαιτίας της έντονης διασποράς και του μικρού συγκριτικά αριθμού κεραιών κινητής τηλεφωνίας που είναι εγκατεστημένες στον Δήμο». Για πόσο ακόμη θα εξακολουθήσουν να βομβαρδίζονται οι συνδημότες μας από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, δεδομένου ότι όχι μόνο δεν γίνεται κάτι για τη μετεγκατάστασή τους, αλλά αντιθέτως αυτές πολλαπλασιάζονται, όπως συνέβη με την κεραία που σχετικά πρόσφατα τοποθετήθηκε στην Αγία Τριάδα και για την οποία δεν ακούστηκε ούτε «κιχ» από τη λαλίστατη κατά τα άλλα δημοτική αρχή;

-Να προσθέσουμε επιπλέον: Επιχειρεί ο δήμαρχος Θερμαϊκού να απαξιώσει τους 500 σταθμούς μέτρησης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων, προβάλλοντας τον αντιεπιστημονικό ισχυρισμό ότι …. «ο αριθμός των σταθμών του προγράμματος είναι πεπερασμένος». Μήπως θεωρεί… χαζούς τους δημάρχους των γειτονικών δήμων αλλά και όλου του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ΕΠΗΠ; Και γιατί αποκρύπτει το γεγονός ότι το Παρατηρητήριο δεν είναι ένας τυχαίος οργανισμός, αλλά ο επίσημος φορέας του ελληνικού κράτους για τη μέτρηση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, δεδομένου ότι συναπαρτίζουν το ΕΠΗΠ η Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων του Υπουργείου Υποδομών και πρωτίστως, η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, που είναι και ο φορέας λειτουργίας του δικτύου;

-Κάτι τελευταίο: Για να αποκρούσει τις αποκαλύψεις μας για την αδράνεια της σημερινής, όπως και των προηγούμενων διοικήσεων του δήμου Θερμαϊκού που άφησαν «γυμνό» το Δήμο από μετρήσεις για την ακτινοβολία των κεραιών, ο δήμαρχος κ.Μαυρομάτης θυμίζει ότι ως δήμαρχος Μηχανιώνας είχαν τοποθετηθεί το 2002, πριν δηλαδή 15 και πλέον χρόνια, δύο σταθμοί μέτρησης του προγράμματος ΕΡΜΗΣ. Καλώς μπήκαν τότε. Αποφεύγει όμως να εξηγήσει ότι οι σταθμοί αυτοί, που είναι εγκατεστημένοι στο πρώην δημαρχείο και στο Γυμνάσιο της Μηχανιώνας, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τη Νέα Μηχανιώνα και δεν κάνουν καμία μέτρηση για τα άλλα επτά δημοτικά διαμερίσματα και πρωτίστως για την πρωτεύουσα του δήμου, την Περαία, την Επανομή κλπ. Και βέβαια να προσθέσουμε ότι μπορεί την επιστημονική διαχείριση του προγράμματος να την έχουν αναλάβει το Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όμως αυτό λειτουργεί με τη χορηγία των εταιριών κινητής τηλεφωνίας, όπως προκύπτει και από τον σύνδεσμο: http://hermes.physics.auth.gr/gr/faq#faq3

Είναι παθολογικώς ψεύτες όσοι μετά τις συζητήσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης στο περιθώριο των εργασιών της εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ανακοινώνουν το "τέλος της επιτήρησης".
Περί του αντιθέτου ακριβώς πρόκειται, όπως μαθαίνω από ευρωπαϊκή "πηγή", η οποία συμμετέχει στις συζητήσεις και ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει διαψευστεί από τα γεγονότα.
Αυτό που έχουν ήδη συμφωνήσει όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στο ελληνικό πρόγραμμα, είναι μια σημαντική αλλαγή στο αφήγημα της συντεταγμένης χρεοκοπίας και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Από το master point"μεγάλα και διαρκή πρωτογενή πλεονάσματα" περνούμε στο "βιώσιμοι προϋπολογισμοί".
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σύμφωνα με αυτά στα οποία καταλήγουν σε επίπεδο (νέων) αρχών οι παράγοντες του προγράμματος, ένα Τέταρτο Μνημόνιο με την ελληνική πλευρά - και όχι αποκλειστικά με την ελληνική κυβέρνηση - δεκαετούς διάρκειας με συμμετοχή χωρίς επιπλέον κεφάλαια του ΔΝΤ και των υπολοίπων κρατών-δανειστών, διά του οποίου θα καθορίζονται οι παράμετροι αναμόρφωσης του επίσημου χρέους και των λεγόμενων μέτρων λιτότητας ως προς μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων της διοίκησης και της αγοράς, στο νεοφιλελεύθερο πρότυπο ασφαλώς.
Δηλαδή, η νέα τάση στην τρόικα είναι η διαμόρφωση ενός νέου προγράμματος για την Ελλάδα - μετά το επίσημο τέλος του τρέχοντος - με την μορφή ενός δεκαετούς ατομικού μηχανισμού προσαρμογής, όπου τα περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα και η αναμόρφωση χρέους θα αναδιαμορφώνονται σταδιακώς στη βάση της αξιολόγησης προόδου δομικών μεταρρυθμίσεων που θα ορισθούν στο πλαίσιο χρονοδιαγράμματος. Μεταρρυθμίσεις ως αντιστάθμισμα (compensation) μέτρων λιτότητας, μεγέθυνσης εσωτερικής υποτίμησης, καθώς και ευνοϊκότερο καθεστώς αποπληρωμής του επίσημου χρέους (σημαντικά μικρότερη επιβάρυνση ώστε να είναι βιώσιμοι οι προϋπολογισμοί και όχι γενικά και συνολικά το χρέος) είναι τώρα το νέο concept της τρόικας (: κουαρτέτου), επί του οποίου συγκλίνουν αυτή την στιγμή όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στην διαμόρφωση και την επιτήρηση των ελληνικών οικονομικών πολιτικών.

Ποια είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης ενώπιον αυτής της κρίσιμης για τις ελληνικές πολιτικές, την κοινωνία και την αγορά μεταβολές στην προσέγγιση από την τρόικα, δεν γνωρίζω. Αυτό που παρατηρώ είναι το ζήτημα να αντιμετωπίζεται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την αντιπολίτευση αποσπασματικά και άρα παραπλανητικά. Υπάρχει ασφαλώς ερμηνεία γι' αυτό, που δείχνει τη στάση και τις μικροπολιτικές προθέσεις του κάθε παράγοντα του ελληνικού πολιτικού συστήματος ξεχωριστά, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα αυτού του σημειώματος. Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως συνολικά το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, στον βαθμό που γνωρίζει τη νέα τάση της τρόικας, διαπράττει το ίδιο λάθος που έκανε όταν γνώριζε το πλαίσιο και την πραγματική σημασία του Πρώτου Μνημονίου και αντί να πει στον λαό την αλήθεια, τον τρομοκρατούσε και του έλεγε παραμύθια τα οποία αλλοίωναν ουσιωδώς την πολιτική σημασία της παρέμβασης της τρόικας, ενώ συσκότιζε τις συνέπειες από την εφαρμογή του.
Το Τέταρτο Μνημόνιο, που δεν είναι σε καμία περίπτωση μία απλή νομοθετική υπόθεση, είναι πολιτική χυδαιότητα αν επιχειρηθεί να εισαχθεί στις ελληνικές πολιτικές "κατατεμαχισμένο" και χωρίς την κρίσιμη πολιτική του διάσταση στο σύνολό του. Δεν πρόκειται για μια ουδέτερη, τεχνοκρατική και αντικειμενική συνέχιση και διόρθωση των τριών προηγουμένων Μνημονίων. Είναι ένα άλλο concept πολιτικής και μια διαφορετική ιδέα που στηρίζεται στην αρχή της διεθνούς οικονομικής και γεωπολιτικής σταθερότητας και όχι σε αυτήν της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ή οικονομικής και θεσμικής υποστήριξης υπό πτώχευση ή υπό κοινωνική καταστροφή, κρατών.

Στην πραγματικότητα, μέσω αυτής της νέας προσέγγισης έρχεται το ΔΝΤ να νομιμοποιήσει πολιτικά όχι απλώς την συμμετοχή του στη συνέχεια του ελληνικού προγράμματος, αλλά κυρίως το μεγάλο άνοιγμα που έχει ήδη κάνει σε αυτό και για το οποίο κατηγορείται από ορισμένους διεθνείς παράγοντες που έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη συμμετοχή σε αυτό. Η κυρία Λαγκάρντ ζήτησε την βοήθεια της κυρίας Μέρκελ και η τελευταία της την πρόσφερε μέσω της πρόνοιας που από δω και πέρα θα συσχετίζει άμεσα δομικές μεταρρυθμίσεις με ελάφρυνση βαρών από τον επίσημο δανεισμό της χώρας. Και ασφαλώς δεν πρόκειται για μεταρρυθμίσεις χωρίς σαφή πολιτική απόχρωση. Και έχει ενδιαφέρον πώς αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα υποστηριχθούν στο εσωτερικό από πολιτικές δυνάμεις που έχτισαν το κομματικό τους προφίλ και διαμόρφωσαν την κομματική τους πελατεία σε απόλυτη αντίθεση με αυτές.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.