«Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που ανακάλυψα στη Θεσσαλονίκη; Η ελληνική ευγένεια άνευ όρων»: με αυτή τη φράση η νεαρή Φινλανδή Βίλμα Λέσκινεν (Wilma Leskinen) περιγράφει την εμπειρία της από τη διαμονή της στην πόλη για δουλειά, απαριθμώντας μια σειρά από συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως το κέρασμα ενός καφέ για το «καλώς όρισες», μια αυθόρμητη πρόσκληση για έξοδο για φαγητό ή η προσφορά βοήθειας στον δρόμο, χωρίς να χρειαστεί να τη ζητήσεις. «Μπορείς πραγματικά να δεις το ελληνικό πνεύμα και να νιώσεις τη φροντίδα των άλλων, γιατί απλά είμαστε όλοι άνθρωποι, που ζούμε στον ίδιο κόσμο και περνάμε τα ίδια πράγματα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έμαθα στη Θεσσαλονίκη» καταλήγει.


Για τον Γάλλο Πολ Ντελμότ (Paul Delmotte), που έφτασε πολύ πρόσφατα -τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου- στη Θεσσαλονίκη ως εθελοντής, στο πλαίσιο προγράμματος του νεανικού οργανισμού AIESEC, χρειάστηκε μόλις μια εβδομάδα στην πόλη, για να νιώσει σίγουρος ότι μπορεί να τη συστήσει ως προορισμό και σε άλλους νέους ανθρώπους. «Τη βρίσκω ελκυστική και το να εξερευνώ αρχαία μνημεία, που αντιπροσωπεύουν ολόκληρη τη χώρα, μου ακούγεται εξαιρετικό. Οταν πλησιάζεις στην παραλία, μαγεύεσαι από τη θάλασσα που έχεις μπροστά στα μάτια σου. Μπορείς ν΄ αρχίσεις να περπατάς δίπλα στη θάλασσα και να φωτογραφίζεις το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή τον Λευκό Πύργο (…) Οι Ελληνες φαίνονται κουλ. Μου φάνηκε αστείο ότι οι μισοί δεν φοράνε κράνος, όταν οδηγούν μηχανή. Από μια άποψη το βρίσκω γενναίο, αλλά και επικίνδυνο φυσικά. ‘Οταν αρχίσεις να εξερευνάς, διαπιστώνεις ότι η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη γεμάτη μπαρ και εστιατόρια. Μπορείς να φας κάτι σε τιμή που ξεκινά από 2 ευρώ. ‘Εφαγα τηγανητή φέτα με μέλι, ένα από τα καλύτερα ορεκτικά που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου, ενώ βρίσκω πολύ νόστιμα και το κουλούρι και τη μπουγάτσα με κρέμα. Ανυπομονώ να ταξιδέψω κι άλλο και να φάω περισσότερα τοπικά προϊόντα, αλλά ήδη, παρότι βρίσκομαι μόλις μία εβδομάδα στην πόλη, θα συνιστούσα σε κάποιον να την επισκεφτεί» επισημαίνει.


Για τη νεαρή Ρωσίδα ‘Ολγκα Λι (Olga Ly), που εξακολουθεί να βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη αυτές τις ημέρες, η πόλη είναι ένας παράδεισος για shopping, όπου μπορείς να βρεις ιδιαίτερα αυθεντικά ρούχα και αξεσουάρ. «Μου αρέσουν τα εμπορικά κέντρα για την άνεσή τους και το air conditioning, αλλά και τα αυθεντικά τοπικά brands και οι μικρές μπουτίκ, με τα παράξενα ρούχα, που δεν μπορείς να τα βρεις στη χώρα σου. Η Θεσσαλονίκη διαθέτει και τα δύο!» σημειώνει.






















Εντυπωσιασμένη από το Επταπύργιο ή αλλιώς Γεντί Κουλέ, δηλώνει η Καναδή ‘Αντζελα, η οποία χαρακτηρίζει τα τείχη και τους πύργους του πραγματικά μεγαλοπρεπή.

«Ανεβείτε στα κάστρα με μικρή παρέα, διαλέξτε οποιαδήποτε κατεύθυνση και περπατήστε προς τα εκεί. Μην ακολουθήσετε συγκεκριμένο μονοπάτι ή σχέδιο. Το καλύτερο είναι να χαθείτε ανάμεσα στα τείχη που σας περιτριγυρίζουν (…) Ψάξτε για ένα σημείο σε υπερυψωμένη θέση για να δείτε την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα. Είναι ένα σκηνικό που σού κόβει την ανάσα το να βλέπεις την ημέρα να ανατέλλει ή τη νύχτα να πέφτει πάνω από την πόλη και τη θάλασσα» γράφει η Άντζελα σε ελεύθερη μετάφραση.


Οι εμπειρίες των τεσσάρων νέων από τη διαμονή τους στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πολλών ακόμη νεαρών από διάφορες χώρες, που επισκέπτονται την πόλη ως φοιτητές, εργαζόμενοι ή εθελοντές, καταγράφονται στη νέα ιστοσελίδα του Οργανισμού Τουρισμού Θεσσαλονίκης (ΟΤΘ), η οποία έχει ως αποκλειστικό στόχο να ενώνει και να ενημερώνει τους νέους σε ηλικία τουρίστες. Πρόκειται για μια καινοτομία του Ο.Τ.Θ., καθώς η συγκεκριμένη ιστοσελίδα είναι η πρώτη που διαθέτει Οργανισμός Τουρισμού διεθνώς, η οποία απευθύνεται αποκλειστικά στους νέους.

Η πολυεθνική αφετηρία της ιστοσελίδας

Η προσπάθεια για τη δημιουργία της συγκεκριμένης ιστοσελίδας ξεκίνησε από πέρυσι το καλοκαίρι. Έξι φοιτητές από την Ιταλία, τη Φινλανδία, τον Καναδά, την Πολωνία, την Αμερική και την Τυνησία συνεργάστηκαν σε ένα ιστολόγιο (blog), γράφοντας κείμενα για τη Θεσσαλονίκη στα αγγλικά.


Σταδιακά, το blog αυτό εξελίχθηκε στη νέα ιστοσελίδα, καθώς δύο φοιτήτριες πληροφορικής και γραφιστικής από τη Ρωσία και τη Μολδαβία ανέλαβαν εξ ολοκλήρου τη δημιουργία της. Τους δυο τελευταίους μήνες, η Ολγα Λιαμπίνα (Olga Liabina) από τη Ρωσία και η Σίλβια Στρατάν (Silvia Stratan) από τη Μολδαβία, οι οποίες βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη και το ΑΠΘ μέσω του νεανικού οργανισμού AIESEC για την ανάπτυξη των ηγετικών ικανοτήτων των νέων, αναδόμησαν το blog και με νέο γραφικό σχεδιασμό το μετέτρεψαν σε ιστοσελίδα.

Η Olga Liabina που έχει σπουδάσει Graphic Design (γραφιστική) και η Silvia Stratan, η οποία σπουδάζει πληροφορική, συνεργάστηκαν με τον Ο.Τ.Θ. φροντίζοντας να διατηρήσουν αρκετά από τα χαρακτηριστικά του BlogSpot, ενώ συμπεριέλαβαν νέες κατηγορίες μεταξύ των οποίων και την κατηγορία «#thesStories», στην οποία φοιτητές από το εξωτερικό αφηγούνται εμπειρίες και τα βιώματά τους από τις επισκέψεις και την παραμονή τους στη Θεσσαλονίκη.


«Προχωρήσαμε σε αυτή την προσπάθεια, επειδή διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ανάγκη μιας τέτοιας επικοινωνίας και διασύνδεσης. Η νεολαία και το τουριστικό ενδιαφέρον των φοιτητών και των νέων σε ηλικία ανθρώπων από διάφορες χώρες παρουσιάζεται διαρκώς αυξανόμενο» δηλώνει η αντιπεριφερειάρχης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης και πρόεδρος του Οργανισμού Τουρισμού Θεσσαλονίκης, Βούλα Πατουλίδου.

«Ως Οργανισμός, άλλωστε, έχουμε θέσει ψηλά στο σχεδιασμό μας τα θέματα προβολής, επικοινωνίας και ενημέρωσης για τον τουρισμό της Θεσσαλονίκης που απευθύνονται σε νέους. Εκεί άλλωστε απευθύνονται πολλές από τις δράσεις που υποστηρίζει ο Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης» πρόσθεσε η κ. Πατουλίδου.


Η ιστοσελίδα, με παρουσία στο Facebook και στο Instagram, έχει αναρτηθεί ήδη στον ιστότοπο https://www.youththessaloniki.com, ενώ σύντομα θα συνδέεται και μέσω του portal προορισμού https://thessaloniki.travel/el. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί προς το παρόν μόνο την αγγλική γλώσσα.


του ακτιβιστή

Συνεχίζεται η προβληματική τροφοδοσία με πετρέλαιο των οχημάτων του Δήμου Θερμαϊκού,  χωρίς να διαφαίνεται μέχρι στιγμής διέξοδος.
Όλα δείχνουν πως η ομηρία του Δήμου, στο σημαντικό θέμα των καυσίμων, εξακολουθεί. Η δεύτερη σύμβαση που υπογράφηκε με τον κύριο προμηθευτή δεν υλοποιείται εξαιτίας  οφειλών του Δήμου και την άρνησή του προμηθευτή να τροφοδοτήσει αν δεν εξοφληθεί προηγουμένως.
Η προσωρινή λύση που επιλέχτηκε με απευθείας ανάθεση σε άλλον προμηθευτή - για ένα μήνα - έληξε (άγνωστο αν πληρώθηκε κι αυτός) με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται η παροχή καυσίμων με μπετονάκια που κουβαλάνε  και μοιράζουνε (πόσο αδιάβλητος είναι ο τρόπος αυτός;) οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι Καθαριότητας στους οδηγούς των οχημάτων.
Άρα με απλά λόγια μπορούμε να πούμε πως η καθαριότητα εξαρτάται από την "Τζάκης & Μπίρος OIL company".

Ανοίγει παρένθεση.
Βλέπουμε τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα να κυκλοφορούν αδιαλείπτως (Απογεύματα, βράδια, σαββατοκύριακα κι αργίες) αλλά και παρκαρισμένα έξω από τα σπίτια των αντιδημάρχων, όπως μας καταγγέλλεται. Και αυτά με μπετονάκια εφοδιάζονται; Και επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται αυτά τα οχήματα για τις προσωπικές ή οικογενειακές ανάγκες μετακίνησης των εκλεγμένων;
Ακόμη και απαντήσεις να μην δοθούν στα παραπάνω ερωτήματα, ας ελπίσουμε να περιοριστεί τουλάχιστον η προκλητική αυθαιρεσία ....
Κλείνει η παρένθεση.

Παράλληλα τα ογκώδη και τα κλαδεμένα (κορμοί δέντρων και κλαδιά) εξακολουθούν να καταλαμβάνουν πεζοδρόμια (όπου υπάρχουν) σε όλη την έκταση του Δήμου.
Σε αυτοψία που κάναμε διαπιστώσαμε την μετατροπή του ΣΜΑ Μηχανιώνας σε χώρο απόθεσης ογκωδών. Τεράστιες ποσότητες έχουν μεταφερθεί εκεί καταλαμβάνοντας το χώρο - άγνωστο για πόσο καιρό, αφού δεν υπάρχει αδειοδοτημένος χώρος για ογκώδη σε όλο το νομό Θεσσαλονίκης.
Το πρόβλημα δε που δημοσιοποιήθηκε από συνδημότη μας στα σόσιαλ μίντια αποκάλυψε την έκταση που τείνει να λάβει το "φαινόμενο", με τις παράνομες χωματερές στις οποίες μετατρέπονται ακόμα και εύφορα χωράφια (με ή χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών τους).
Όλα τα παραπάνω δείχνουν λοιπόν, πως συνεχίζεται η ίδια κατάσταση. Και πλησιάζει το φθινόπωρο, που ελπίζουμε να μην μας επιφυλάσσει καταστροφικές νεροποντές και πλημμύρες, όπως τις περσινές.

Αντιδράσεις έχει προκαλέσει ο τρόπος που ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σχολίασε τις συγκρούσεις ανάμεσα σε ακροδεξιούς και αντιδιαδηλωτές στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια.

Οι συγκρούσεις που σημειώθηκαν στο Σάρλοτσβιλ σηματοδοτούν την επανεμφάνιση του κινήματος της υπεροχής των λευκών κάτω από το λάβαρο «alt-right», έπειτα από χρόνια που βρισκόταν στη σκιά στην αμερικανική πολιτική σκηνή.

Ο Τραμπ δήλωσε πως «πολλές πλευρές» εμπλέκονται στα επεισόδια, με αποτέλεσμα να δεχθεί πυρά απ' όλο το πολιτικό φάσμα επειδή δεν κατήγγειλε συγκεκριμένα την άκρα δεξιά.

«Παρακολουθούμε από κοντά τα τρομερά γεγονότα που εκτυλίσσονται στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια» είπε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους, μιλώντας από το γήπεδό γκολφ ιδιοκτησίας του στο Νιου Τζέρσεϊ.

«Καταδικάζουμε με τους εντονότερους δυνατούς όρους αυτή τη φοβερή επίδειξη μίσους, μισαλλοδοξίας και βίας από πολλές πλευρές», πρόσθεσε.

Ο Τραμπ δεν απάντησε σε έναν δημοσιογράφο που τον ρώτησε αν πιστεύει πως μίλησε αρκετά αυστηρά εναντίον των λευκών εθνικιστών.

Εξέχοντες Δημοκρατικοί, ακτιβιστές για τα δικαιώματα των πολιτών και μερικοί Ρεπουμπλικανοί είπαν ότι είναι ασυγχώρητο για τον πρόεδρο το γεγονός ότι δεν κατήγγειλε τους υποστηρικτές της λευκής υπεροχής.

«Κύριε πρόεδρε, πρέπει να αποκαλούμε το κακό με το όνομά του», έγραψε στο Twitter ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Κόρι Γκάρντνερ.

«Αυτοί ήταν λευκοί ρατσιστές και το ζήτημα ήταν εσωτερικό», δήλωσε ο Γκάρντνερ, πρόεδρος της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Επιτροπής της Γερουσίας, η οποία είναι αρμόδια για να βοηθάει ρεπουμπλικανούς να εκλέγονται στη Γερουσία.

Η Νάνσι Πελόζι, η επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων ανέφερε σε μήνυμά της στο Twitter που απευθυνόταν στον πρόεδρο: «Επαναλάβατε μετά από μένα, @realDonaldTrump: η θεωρία της υπεροχής των λευκών είναι μια προσβολή προς τις αμερικανικές αξίες».


Αντιδράσεις από χώρες της Λατινικής Αμερικής για την απειλή του Τραμπ ενάντια σε Βενεζουέλα

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατηγόρησε τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ ότι θέλει να βάλει σε κίνδυνο τη ειρήνη και τη σταθερότητα στη λατινική Αμερική με την απειλή του περί «στρατιωτικής επιλογής»,η οποία προκάλεσε αντιδράσεις και από άλλες χώρες της περιοχής.

Η προειδοποίηση του προέδρου Τραμπ διατυπώθηκε την Παρασκευή έπειτα από ημέρες αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ των δύο χωρών, με τις ΗΠΑ να χάνουν την υπομονή τους έπειτα από τέσσερις μήνες διαδηλώσεων που στοίχισαν τη ζωή σε 125 ανθρώπους και την εκλογή μιας αμφιλεγόμενης Συντακτικής Συνέλευσης.

«Έχουμε πολλές επιλογές για τη Βενεζουέλα, περιλαμβανομένης μιας ενδεχόμενης στρατιωτικής επιλογής, αν είναι απαραίτητο», δήλωσε ο αμερικανός πρόεδρος προς τους δημοσιογράφους στο γκολφ του στο Μπέντμινστερ του Νιού Τζέρσεϊ, όπου κάνει διακοπές.

Η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Βενεζουέλας αντέδρασε έντονα στη δήλωσή αυτή, η οποία φέρνει κακές μνήμες στην περιοχή όπου η τελευταία αμερικανική στρατιωτική επέμβαση χρονολογείται από το 1989, όταν οι ΗΠΑ είχαν καταλάβει τον Παναμά για να ανατρέψουν τον πρόεδρό του, τον Μανουέλ Νοριέγκα.

«Η επιπόλαιη απειλή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει στόχο να παρασύρει τη λατινική Αμερική και την Καραϊβική σε μια σύρραξη που θα διατάρασσε, σε μόνιμη βάση, τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ασφάλεια της περιοχής μας», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας Χόρχε Αρεάσα, διαβάζοντας μια ανακοίνωση εξ ονόματος του προέδρου Νικολάς Μαδούρο.

Η προοπτική μιας νέας αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης στην περιοχή προκάλεσε δυσφορία σε πολλές λατινοαμερικανικές χώρες, ακόμη και σ' αυτές που επικρίνουν ανοικτά την κυβέρνηση του Μαδούρο.

Η Βραζιλία, η Κολομβία, το Περού, η Χιλή, το Μεξικό, ο Ισημερινός και η Νικαράγουα απέρριψαν χθες την προοπτική μιας προσφυγής στη βία.

«Η κρίση στη Βενεζουέλα δεν μπορεί να επιλυθεί με στρατιωτικές ενέργειες προερχόμενες από το εσωτερικό ή από το εξωτερικό», ανέφερε στο Twitter ο μεξικανός υπουργός Εξωτερικών Λουίς Βιντεγκαράι.

«Η απόρριψη της βίας και κάθε επιλογής που περιλαμβάνει χρήση βίας είναι σταθερή και αποτελεί τη θεμελιώδη βάση της δημοκρατικής συγκατοίκησης, σε εσωτερικό επίπεδο όπως και στις διεθνείς σχέσεις», υπενθυμίζει σε ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών της Βραζιλίας.

«Επαναλαμβάνουμε στην κυβέρνηση και τον λαό της Βενεζουέλας την αλληλεγγύη μας και τη φιλία μας, καταδικάζοντας στο όνομα της αξιοπρέπειας και της κυρίαρχης υπερηφάνειας του λαού όλες τις επιθέσεις» εναντίον αυτής της χώρας, δηλώνει σε ανακοίνωσή της η κυβέρνηση της Νικαράγουας.

Επίσης η κυβέρνηση του Ισημερινού «εκφράζει την αλληλεγγύη της» με τη Βενεζουέλα «και απορρίπτει κάθε απειλή για ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στο έδαφός της», σύμφωνα με μια ανακοίνωση.

πηγή
Προσφυγή στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης, ζητώντας να κηρυχθεί άκυρη η πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου Θερμαϊκού για την εκχώρηση για άλλα δύο χρόνια της αποκομιδής των απορριμμάτων σε ιδιωτικά συμφέροντα και μάλιστα έναντι του εξωφρενικά υψηλού ποσού των 3.043.158,40 ευρώ, κατέθεσε η «Συμπολιτεία Θερμαϊκού».

Όπως υπογραμμίζουν στην προσφυγή τους οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Συμπολιτείας», η ενέργεια αυτή αποβαίνει εις βάρος των συμφερόντων του Δήμου και των δημοτών του. Καταλογίζουν δε στη δημοτική αρχή του κ. Μαυρομάτη ότι έσπευσε να προχωρήσει στο εκ νέου ξεπούλημα της καθαριότητας σε εργολάβους, χωρίς να φροντίσει να αξιοποιήσει τη δυνατότητα που δίνει στους ΟΤΑ ο πρόσφατος νόμος του υπουργού Εσωτερικών κ.Σκουρλέτη για προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού στην καθαριότητα, ώστε μετά από τις 31-3-2018 να μπορεί να λειτουργήσει με δικά του μέσα ο Δήμος την αποκομιδή των απορριμμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αντί για την πρόσληψη των 80 εργαζομένων που ζήτησε η αρμόδια υπηρεσία για την κάλυψη των αναγκών της υπηρεσίας καθαριότητας, προκειμένου να λειτουργήσει αυτή αυτοτελώς το επόμενο διάστημα, η δημοτική αρχή προέβη στην πρόσληψη, με βάση το νόμο 4479/2017 μόλις 39 εργαζομένων από τους οποίους οι 22 ήταν για την τακτοποίηση υπαρχόντων συμβασιούχων. Έτσι λοιπόν, με βάση αυτή τη μεθόδευση, η διοίκηση του Δήμου επικαλέστηκε «αδυναμία εκτέλεσης αποκομιδής απορριμμάτων με ίδια μέσα λόγω ελλιπούς προσωπικού».

Την ίδια «αδυναμία» επικαλέστηκε και με βάση την υστέρηση σε υλικοτεχνική υποδομής. Αποφεύγοντας να απαντήσει στις ερωτήσεις της «Συμπολιτείας» γιατί όλα αυτά τα χρόνια, δεν αγοράστηκε ούτε μία βίδα μηχανήματος, αν και κάθε χρόνο εγγράφεται στον προϋπολογισμό κονδύλιο για την αγορά απορριμματοφόρων. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι αν και πριν από πέντε μήνες όταν ομόφωνα το Δ.Σ. αποφάσισε την αγορά 5 ελαφρώς μεταχειρισμένων απορριμματοφόρων, μέχρι σήμερα δεν έγινε ούτε καν η προκήρυξη των όρων προμήθειάς τους, την ώρα που η διοίκηση Μαυρομάτη επικαλείται την «αδυναμία να ανταποκριθεί στην καθαριότητα με ίδια μέσα».

Η «Συμπολιτεία Θερμαϊκού» στην προσφυγή της επισημαίνει ιδιαίτερα και το ανεξήγητο γεγονός, ότι σε εισήγηση που είχε παρουσιάσει στο δημοτικό συμβούλιο η διοίκηση Μαυρομάτη, στις 20 Ιουνίου 2017, αποτιμούσε το συγκεκριμένο έργο της αποκομιδής των απορριμμάτων από ιδιώτες στο ποσό των 1.489.239,53 ευρώ, το ίδιο ακριβώς έργο, με την ίδια ακριβώς χρονική διάρκεια και με τον ίδιο τρόπο αποκομιδής των απορριμμάτων, ψηφίστηκε ένα ακριβώς μήνα αργότερα στο υπερδιπλάσιο της αρχικής μελέτης. «Τι ακριβώς συνέβη και ποιοι παράγοντες υπεισήλθαν ώστε το κόστος του έργου, έναν ακριβώς μήνα μετά να υπερδιπλασιαστεί και να εκτιναχτεί στα 3.043.158,40 ευρώ;», ρωτάει η δημοτική παράταξη.


Καταλήγοντας η «Συμπολιτεία Θερμαϊκού» επισημαίνει την περίεργη επιμονή της δημοτικής αρχής του κ. Μαυρομάτη στην εκχώρηση, για μία ακόμη διετία, της υπηρεσίας καθαριότητας στους εργολάβους, αν και η εμπειρία αυτά τα 3,5 χρόνια από την ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής των απορριμμάτων στο δήμο Θερμαϊκού είναι τελείως αρνητική. Δεδομένου ότι η περιοχή μεταβλήθηκε σε «σκουπιδούπολη» και αποτελεί σήμερα τον πιο βρώμικο Δήμο σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης ,με εξοργιστικές συνέπειες που τις βιώνουν οι κάτοικοι σε όλες τις δημοτικές ενότητες και κοινότητες αλλά και οι δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες της περιοχής.

Η μεταγραφή-ρεκόρ του Νεϊμάρ στην Παρί Σεν Ζερμέν, με αντάλλαγμα 222 εκατ. ευρώ, ανεβάζει σε περίπου 1 δισ. ευρώ τις δαπάνες του γαλλικού συλλόγου για παίκτες από το Μάιο του 2011, όταν ο εμίρης του Κατάρ, Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Τανί, πήρε στα χέρια του την ομάδα της γαλλικής πρωτεύουσας.

Οπως αναφέρει σε σχετική ανάλυσή της η ισπανική εφημερίδα El Pais: τα χρήματα του Κατάρ κλονίζουν το ποδόσφαιρο. Μόνο η Μάντσεστερ Σίτι, ενός άλλου Αραβα σείχη, του Μανσούρ μπιν Ζαγέντ Αλ Ναγιάν από το Αμπού Ντάμπι, έχει εκταμιεύσει περισσότερα χρήματα (1,05 δισ. ευρώ) από ό,τι η Παρί Σ.Ζ σε αυτά τα έξι χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία που έχουν επικυρωθεί από την FIFA, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα Transfermarkt, η οποία ειδικεύεται σε μεταγραφές.

Η Παρί Σεν Ζερμέν έχει ήδη δαπανήσει για την ακρίβεια 940,1 εκατ. ευρώ σε μεταγραφές από τότε που ο Aλ Τανί πήρε τον έλεγχο όλων των μετοχών από την Colony Capital, δείχνοντας εμπιστοσύνη στο φίλο του Νάσερ Αλ Κελαιφί, που συνάντησε σε ένα αγώνα τένις και στον οποίο έδωσε την προεδρία του συλλόγου.

Από το καλοκαίρι του 2012, οπότε και επένδυσε 149,5 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει τους Βραζιλιάνους Τιάγκο Σίλβα (42 εκατ. ευρώ) και τον Σουηδό Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς (21 εκατ. ευρώ), ο αρχηγός του κράτους του Κατάρ, διέθεσε πολλά χρήματα στην αγορά. Ισως, όμως, όχι και τόσα πολλά ακόμη... Ο Νεϊμάρ έφτασε στο Παρίσι μέσω Κατάρ, με τον ίδιο τρόπο που το έκανε στη Βαρκελώνη πριν από τέσσερα χρόνια από την Σάντος, χάρη στον Σάντρο Ροσέλ, πρώην πρόεδρο των Καταλανών (που είχε σχέσεις με το κράτος του Κατάρ) ο οποίος είναι πλέον στη φυλακή. Οταν ο Βραζιλιάνος ντύθηκε με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, οι Καταλανοί έπρεπε να βάλουν την Qatar Airways στη φανέλα τους.

"Με την υπογραφή του Νεϊμάρ -ενός από τους τρεις καλύτερους παίκτες στον κόσμο μαζί με τον Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο- οι Καταριανοί ιδιοκτήτες της Παρί Σεν Ζερμέν θέλουν να αποδείξουν ότι ο αθλητικός στόχος τους στην Ευρώπη είναι πιο ζωντανός από ποτέ και δεν στερούνται οικονομική ισχύ, παρά την κρίση που υπάρχει από το εμπάργκο της Σαουδικής Αραβίας", αναφέρει ο Ζιλέ Ντουμά, πρόεδρος της Sportlab, της κορυφαίας γαλλικής εταιρείας συμβούλων στο αθλητικό μάρκετινγκ, η οποία διατηρεί θυγατρική στη Βαρκελώνη και μεταξύ άλλων συμβουλεύει την Μπαρτσελόνα για την εικόνα της.

"Για το Κατάρ, η Παρί Σ.Ζ είναι μια επένδυση του κράτους, αποτελεί θέμα γοήτρου, είναι το καλύτερο "παράθυρό" του στον κόσμο. Δεν ενδιαφέρει πόσο κοστίζει, όπως άλλωστε και το Μουντιάλ 2022. Γι' αυτούς οι δαπάνες ύψους 222 εκατ. ευρώ για το Νεϊμάρ είναι όπως όταν ο Φραγκίσκος Α', βασιλιάς της Γαλλίας, κάλεσε στη χώρα του τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι για μια έκθεση την εποχή της Αναγέννησης κατά τον δέκατο πέμπτο αιώνα", συμπλήρωσε ο Ντουμά.

Η άφιξη του Βραζιλιάνου αστέρα εντάσσεται σε μια μακρά σειρά μεταγραφών αστέρων του ποδοσφαίρου στην Παρί Σεν Ζερμέν. Το καλοκαίρι του 2011, ο εμίρης του Κατάρ, παρουσίασε την πιο ακριβή μετακίνηση στην ιστορία του γαλλικού ποδοσφαίρου με την απόκτηση του Αργεντινού Παστόρε της Παλέρμο, για 42 εκατ. ευρώ. Το επόμενο έτος, η Παρί Σεν Ζερμέν ήταν η ευρωπαϊκή ομάδα που δαπάνησε τα περισσότερα χρήματα για μεταγραφές: 149,5 εκατ. ευρώ.

Το καλοκαίρι του 2013, ξεπέρασε το ρεκόρ της στη Γαλλία με τον Ουρουγουανό επιθετικό Καβάνι, ο οποίος άφησε την Νάπολι με αντάλλαγμα 64 εκατ. ευρώ. Το 2015, ο Ντι Μαρία εντάχθηκε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αποτελώντας τη δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου με 63 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, ενσωματώθηκαν ταλαντούχοι παίκτες όπως ο Βεράτι και ο Λούκας Μόουρα ή μεγάλης φήμης όπως ο Μπέκαμ, ο οποίος βοήθησε την Παρί Σ.Ζ να αναπτυχθεί εντός και εκτός γηπέδου.

Με τον Νεϊμάρ, το Κατάρ έχει ως στόχο να ενισχύσει περαιτέρω τη φήμη και το κύρος των καλύτερων "προϊόντων του" σε όλον τον κόσμο. Οι ιδιοκτήτες της σκοπεύουν να μετατρέψουν την Παρί Σεν Ζερμέν σε μια παγκόσμια μάρκα και να την φέρουν μεταξύ των δέκα πιο ισχυρών στον κόσμο, όπως είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ferrari ή η εθνική ομάδα ράγκμπι της Νέας Ζηλανδίας, για παράδειγμα.

Από την άφιξη του εμίρη Αλ Τάνι, ο οποίος δεν έχει κατακτήσει το Champions League, η Παρί Σεν Ζερμέν έχει κερδίσει τέσσερις τίτλους πρωταθλήματος, τρία γαλλικά Κύπελλα και τέσσερα Λιγκ Καπ. Επίσης, κατατάσσεται ως η έκτη πλουσιότερη ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο, με ετήσια έσοδα 520,9 εκατ. ευρώ το 2016, σύμφωνα με σχετική έκθεση της εταιρείας συμβούλων Deloitte.


Όταν ήμουν στην Έκτη Δημοτικού έγινε κάτι μαγικό….γνώρισα τον Τάκη!
Ο Τάκης ήταν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, κάποια χρόνια μεγαλύτερος μου. Ήταν η μασκότ της περιοχής με την κακή, κάκιστη έννοια…. Τα παιδιά τον κορόιδευαν…Οι μεγάλοι τον κορόιδευαν, όλοι τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν κι έκαναν πλάκα με τον Τάκη.
Με τον τρόπο που μιλούσε ή προσπαθούσε να μιλήσει, με τις άναρθρες κραυγές του, με τις άτσαλες κινήσεις και τους μανιερισμούς του, με το γέλιο του και το ορθάνοιχτο στόμα του. Κι εκείνος γελούσε ακόμη περισσότερο προκαλώντας ακόμη περισσότερο τις κοροϊδίες και τα πειράγματα.
Ήταν η πρώτη ημέρα στην Έκτη τάξη και θυμάμαι την μαμά του Τάκη, να τον κρατά από το χέρι ολόκληρο άντρα και να μιλά με το δάσκαλο.
Έκλαιγε, έκλαιγε γοερά και θυμάμαι μια φράση που άκουσα στα κλεφτά «Θα γονατίσω εδώ μπροστά σας, να σας φιλήσω τα πόδια. Σας ικετεύω, σας παρακαλώ, σας παρακαλώ»….Δεν το ήξερα τότε, μα έβλεπα μια Ικέτιδα…
Αμέσως μετά ο Τάκης μπήκε στην τάξη με το δάσκαλο κι έγινε χαμός. Γέλια, φωνές, λες κι ήρθε το τσίρκο…Ο δάσκαλος δεν μας μάλωσε, δεν είπε τίποτε…έβαλε τον Τάκη να καθίσει στο πρώτο θρανίο και μας ανακοίνωσε πως κάθε λίγες ημέρες ένα νέο παιδί από όλους εμάς θα καθόταν δίπλα στον Τάκη και θα είχε την ευθύνη του, έτσι ώστε ο Τάκης να μην χάνει τα μαθήματα, να βρίσκει τα μολύβια και να μαζεύει τα πράγματα του, να έχει βοήθεια στο διάβασμα….
Φρίξαμε! Θα καθόμασταν μαζί με τον Τάκη; Μα ο Τάκης έχει σάλια. «Θα του μάθετε να τα σκουπίζει.»
Μα ο Τάκης μας πειράζει, μας χτυπάει, μας ενοχλεί. «Θα σταματήσετε να τον πειράζετε, να τον χτυπάτε, να τον ενοχλείτε.»
Μα ο Τάκης δεν ξέρει να διαβάζει καν…»Θα τον βοηθήσετε εσείς, να μάθει να διαβάζει…»
Κι έτσι εκείνη η τάξη στην Έκτη Δημοτικού εκείνη την αξέχαστη χρονιά…ανέλαβε τον Τάκη. Κάθισα κι εγώ μαζί του σαν ήρθε η σειρά μου και τον θυμάμαι τόσο χαρούμενο και γελαστό, τόσο γενναιόδωρο για τη βοήθεια, τόσο αγωνιστή και τόσο ευτυχισμένο…για πρώτη φορά!
Θυμάμαι να προσπαθώ να τον κάνω να πει το όνομα μου κι όταν τα κατάφερε τι απίθανο ήταν εκείνο το χειροκρότημα και το άναρθρο δυνατό του γέλιο με το λαμπερό πρόσωπο θα μου μείνει αξέχαστο!
Στο τέλος της χρονιάς ο Τάκης είχε μάθει να διαβάζει, μάζευε τα πράγματα του και πάντα ερχόταν προετοιμασμένος για την επόμενη ημέρα και το πιο σημαντικό είχε φίλους. Έπαιζε μαζί με τα αγόρια ποδόσφαιρο και με τα κορίτσια κυνηγητό κι αν και ήταν άτσαλος και αργός πάντα ήταν μαζί μας στα ομαδικά παιχνίδια.
Έκανε για πρώτη φορά παρέλαση, περήφανος κι όλοι τον χειροκροτούσαν παρόλο που έχανε το βήμα του, επιτέλους αποδεκτός μπροστά σε όλους εκείνους που τον είχαν σαν παιχνίδι.
Στο τέλος της χρονιάς ο Τάκης ήταν ο προστατευόμενος μας, κανείς δεν τον πείραζε, κανείς δεν τον ενοχλούσε, δεν ανεχόμασταν λέξη για εκείνον…Ο Τάκης είχε γίνει από ιδιαίτερος ξεχωριστός…Σπάνιος κι ήταν δικός μας και νιώθαμε κι εμείς ξεχωριστοί μαζί του.
Την τελευταία ημέρα στο σχολείο, θυμάμαι την μαμά του Τάκη. Κρατούσε στα χέρια της τα χέρια του δασκάλου, είχε το πρόσωπο της κολλημένο σε εκείνα τα ντροπαλά του χέρια, τα φιλούσε κι έκλαιγε κι έκλαιγε με λυγμούς, ψιθυρίζοντας «ευχαριστώ, ευχαριστώ…».
Ήταν η τελευταία του χρονιά στο σχολείο…η Έκτη Δημοτικού. Δεν πήγε ποτέ στο γυμνάσιο ο Τάκης…Η μαμά μου ακόμη τον θυμάται και κλαίει κι ακόμη θυμόμαστε εκείνον το δάσκαλο, τον καταπληκτικό εκείνο άνθρωπο που μας έκανε το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσε να κάνει ένας δάσκαλος…Μας έκανε υπεύθυνους ανθρώπους. Μας έκανε ανθρώπους!!!
Εκείνον τον απίθανο μπουρλοτιέρη που έβαλε φωτιά στα όνειρα μας…Δραγανίδης ήταν το όνομα του. Δεν έχω γράψει ποτέ μου ονόματα μα θα κάνω μιαν εξαίρεση για αυτόν τον ξεχωριστό παιδαγωγό. Ο κύριος Δραγανίδης…νέος, ξανθός, μουσάτος, ψηλός, αδύνατος κι όμορφος, σαν το Χριστό τον ίδιο. Όπου κι αν είσαι δάσκαλε, καλή σου ώρα και σε ευχαριστώ!
Πριν λίγα χρόνια γεννήθηκαν τα παιδιά μας κι ήμασταν ευτυχισμένοι πολύ….μα για ένα αγαπημένο μας ζευγάρι η ευτυχία είχε πίκρα και πόνο όταν διαπιστώθηκε πως ο πανέμορφος γιος τους μεγαλώνοντας ανέπτυσσε κάποιες ιδιαιτερότητες στην νοητική και κινητική του ανάπτυξη…
Ο δρόμος είναι ατελείωτος για το γονιό…μα όλα τα μπορεί για το παιδί του. Μαθαίνει πως ο δρόμος έχει αγώνα και προχωρά προσπερνώντας εμπόδια…ιδιαίτερα στη χώρα μας κι εκεί που όλα μπαίνουν σε ένα ρυθμό και ο γονιός χαλαρώνει λίγο, έρχεται η ώρα το παιδί να μπει στην Δημόσια Εκπαίδευση…και ο γονιός να γίνει, η μαμά του Τάκη!
Έτσι με φρίκη διαπιστώσαμε εν έτη 2010 και πολύ κάτι…γονείς να μαζεύουν υπογραφές για να φύγει από τα νήπια το ιδιαίτερο παιδί που ρίχνει το επίπεδο Χάρβαρντ των παιδιών τους…Ένα παιδί γελαστό κι ήσυχο, χωρίς ίχνος επιθετικότητας, που το μόνο του έγκλημα ήταν πως ήταν αργό και καθυστερούσε το ρυθμό στην τάξη.
Και ξαφνιαστήκαμε ακόμη περισσότερο, γιατί αυτοί οι γονείς που έβαλαν τις υπογραφές τους…δεν μας ήταν άγνωστοι.
Ζήσαμε τους φίλους μας να αντιστέκονται, να παλεύουν με ένα θηρίο…Το σύστημα και το σύστημα να νικά…ξανά και ξανά!
Ζήσαμε δασκάλους μικρούς, μικρότερους των περιστάσεων, να μην θέλουν να παλέψουν για ένα παιδί που έχει ανάγκη, πολλή μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα νήπια του επιπέδου Χάρβαρντ, που ήξεραν κιόλας να κόβουν, να κολλούν και να λένε βου – α, βα! πολύ πιο γρήγορα από εκείνον…τον μικρό ξεχωριστό γιο των φίλων μας…
Και τα κατάφεραν! Τον έδιωξαν…
Κι οι γονείς συντετριμμένοι σαν τη μαμά του Τάκη έψαχναν να βρουν κάποιον…κάποιον γενναίο, κάποιον με όραμα…κάποιον άνθρωπο…Και βρήκαν. Βρήκαν πολλούς!Γιατί υπάρχουν…
Θυμάμαι τη φίλη μου, τη μαμά, με πόση αξιοπρέπεια να στέκεται μπρος μου με τα μάτια θολά λέγοντας μου » Κάθε αρχή της χρονιάς ο ίδιος αγώνας…Κάθε αρχή της χρονιάς τρέμω…»Τρέμει γιατί στην χώρα αυτή δεν υπάρχει σχέδιο ή πρόγραμμα για τους ιδιαίτερους ανθρώπους.
Ελπίζεις να πέσεις σε καλό δάσκαλο, σε καλό διευθυντή, σε καλό άνθρωπο…Το αγόρι μας τα κατάφερε κι έμαθε να γράφει και να διαβάζει και να μιλάει και να λύνει μαθηματικές ασκήσεις, γιατί έχει για μαμά, «την μαμά του Τάκη»…και για δασκάλους ανθρώπους μα Α κεφαλαίο….
Όμως… όλα αυτά τα έγραψα για άλλο λόγο…γιατί έρχεται η ώρα του θερισμού και μπορεί να γεννήσεις ένα φυσιολογικό υγιέστατο πανέμορφο στα μάτια σου παιδί μα να είσαι προσεκτικός και ταπεινός…γιατί η ζωή έχει γυρίσματα πολλά.
Τα παιδιά βρίσκουν τον τρόπο να περιθωριοποιήσουν, να κοροϊδέψουν, να ταπεινώσουν…και σήμερα μπορεί να είναι διαφορετικός ο Τάκης, μα αύριο ποιος ξέρει ίσως να είναι διαφορετικό το δικό μας παιδί….
Για πολλούς και ασήμαντους λόγους…Δεν χρειάζεται να είναι κάτι σοβαρό, μην νομίζουμε πως μόνο τα σοβαρά μας κάνουν ιδιαίτερους…Στα μάτια των παιδιών, το δικό μας παιδί, μπορεί να είναι διαφορετικό ή ιδιαίτερο γιατί έχει μακριά μαλλιά, γιατί μιλά πολύ αργά ή πολύ γρήγορα, γιατί τσεβδίζει, γιατί κλαίει πολύ ή γιατί είναι φωνακλάδικο, γιατί είναι φαφούτικο, γιατί είναι γκρινιάρικο, γιατί παριστάνει το μάγκα, γιατί είναι κοντύτερο ή ψηλότερο από τα παιδιά της ηλικίας του, γιατί είναι παχουλό, ή πολύ αδύνατο, γιατί δεν μπορεί να τρέξει γρήγορα, γιατί δεν μπορεί να βάλει καλάθι στο μπάσκετ, γιατί το θεωρούν άσχημο, γιατί δεν μπορεί να διαβάσει το ίδιο καλά ή γρήγορα με τα υπόλοιπα παιδιά, γιατί δυσκολεύεται στα μαθήματα, γιατί είναι πιο σκούρο το δέρμα του ή πιο ανοιχτό…ποιος ξέρει;
Τα παιδιά βρίσκουν λόγους για να γίνουν σκληρά με τη διαφορετικότητα και τότε…θα έρθει η σειρά μας να νιώσουμε το περιθώριο μέσω του παιδιού μας….Θα νιώσουμε τον πόνο και την απόγνωση και τότε θα γίνουμε «η μαμά του Τάκη»! κι ίσως αυτό να είναι παροδικό μιας και το παιδί μας μπορεί να αλλάξει, να ψηλώσει, να αδυνατίσει, να κόψει τα μαλλιά του και να μην είναι πια διαφορετικό…όμως ο Τάκης θα είναι για πάντα Τάκης κι η μαμά του θα έχει για πάντα να αντιμετωπίζει γονείς σαν εμάς που θεωρούμε τα παιδιά μας ανώτερα και σημαντικότερα και μπορεί να ξεχάσουμε πως είμαστε άνθρωποι και να γίνουμε…κάτι άλλο. Τότε θα έχει έρθει για εμάς η ώρα του θερισμού…
Όχι, η ζωή δεν εκδικείται, η ζωή εκπαιδεύει και για κάποιους, ήρθε…η ώρα της εκπαίδευσης. Η ζωή θα βρει τρόπο να μας εκπαιδεύσει…κι ας μην χρειαστεί αυτό να γίνει με πόνο. Οπότε ας κάνουμε χρήσιμη μια σκληρή εμπειρία, ας εκπαιδευτούμε κι ας εκπαιδεύσουμε κι εμείς τα παιδιά μας στο να αποδέχονται την διαφορετικότητα. Μόνον έτσι θα μάθουν να αναγνωρίζουν την περιθωριοποίηση για να την αποφεύγουν είτε ως θύτες, είτε ως θύματα, είτε ως απλοί παρατηρητές.
Έχε το νου σου λοιπόν, γιατί όλα στη ζωή αλλάζουν…Να το θυμάσαι κάθε φορά που δεν θέλεις έναν Τάκη να σταθεί δίπλα στο τέλειο πλάσμα σου… Να θυμάσαι πως ίσως έρθει η στιγμή να δοκιμαστείς και να δοκιμαστείς σκληρά, πολύ σκληρότερα από όσο αξίζει σε άνθρωπο και σε γονιό και… τι θα γίνει τότε; Τι θα γίνει αν το πλάσμα σου σταματήσει να είναι «τέλειο»; Τι θα γίνει αν η ζωή θελήσει εσύ αύριο να είσαι η «μαμά του Τάκη»; Ικέτιδα στα πόδια ενός ξένου;
Με τεράστιο σεβασμό στις μαμάδες του κάθε Τάκη και πάνω από όλα σε εσένα…φίλη, γενναία μαμά του γενναίου σου παιδιού….
Γεια σας αγαπημένοι…Αισθάνομαι πελώρια συγκίνηση σήμερα με αυτό το θέμα που ανακίνησε μνήμες και συναισθήματα πολλά…Είμαστε όλοι γονείς του Τάκη…
Κατερίνα
πηγή, το είδαμε εδώ


Όλοι μιλούν για τον υψηλό βαθμό ανεργίας ωστόσο λίγοι αναφέρονται σε όσους έχουν ακόμα εργασία (εάν και οι θέσεις εργασίας θα μειώνονται διαρκώς όπως ανέφερα στο κείμενο μουΤεχνητή Νοημοσύνη και το Τέλος της Εργασίας) και είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται σε ένα παρενοχλητικό, κακοποιητικό και τοξικό επαγγελματικό περιβάλλον. Πλανάται, δε, αλλά και καλλιεργείται ένα ενοχικό συναίσθημα σε συνδυασμό με την υποταγή στην κακοποίηση του τύπου "ε, αφού έχεις δουλειά, μην μιλάς καθόλου, δεν βλέπεις που οι άλλοι πεινάνε;". Το συναίσθημα αυτό βέβαια δεν βασίζεται σε καμία λογική γιατί όσοι εργάζονται παράγουν έργο και δεν τους έχει κάνει χάρη κανένας. Στη χρήση όμως του φόβου ως εργαλείου χειραγώγησης και υποταγής έχω αναφερθεί πολλές φορές.  

Η κρίση έχει εντείνει την ψυχολογική βία στις επιχειρήσεις και στους οργανισμούς. Στην Ελλάδα το φαινόμενο αυτό έχει πλέον μόνιμο χαρακτήρα. Σε έρευνα που έγινε το 2007 από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών μόνο το 1,2% των ατόμων που συμμετείχαν δεν είχαν πέσει ποτέ θύματα εργασιακής ψυχολογικής βίας.



Σε ένα τοξικό επαγγελματικό περιβάλλον, οι ικανοί και ταλαντούχοι εργαζόμενοι στοχοποιούνται από τους ανασφαλείς και είναι προφανές ότι η διοίκηση της επιχείρησης φέρει μεγάλη ευθύνη για τη δημιουργία αυτών των κακοποιητικών συμπεριφορών. Τα προβλήματα που δημιουργούνται για τον οργανισμό είναι μείωση της παραγωγικότητας, προβλήματα υγείας των εργαζόμενων αλλά και νομικά έξοδα.


Αυτός που ασκεί αυτού του τύπου τις συμπεριφορές (ο παρενοχλούντας) εκλαμβάνει ακόμα και τις πιο αθώες πράξεις των συναδέρφων του ως απειλητικές για τον ίδιο/α και προσπαθεί να αμυνθεί ασκώντας τρομοκρατία. Η συμπεριφορά του είναι ναρκισσιστική, φθονερή,  εγωϊστική και αναίσθητη, φοβάται,δε,όπως προαναφέρθηκε τους πιο ικανούς από αυτόν. Όταν γίνει αντιληπτός, προσπαθεί, ως χαμαιλέων, να κρύψει τη συμπεριφορά του προκαλώντας τη συμπάθεια και κατηγορώντας τον άλλο ως υπαίτιο – συμπεριφορά που είναι ιδιαίτερα σύνηθης για τις γυναίκες που παρενοχλούν.



Κάποιοι κατηγοριοποιούν τους παρενοχλούντες ως εξής: Έχουμε αυτόν που ασκεί συνεχή κριτική, είναι αρνητικός και παραπονιέται συνέχεια. Συνήθως οι διευθυντές τον/την αγαπάνε γιατί αναγκάζει τους εργαζόμενους να δουλεύουν πολύ. Οι τακτικές που χρησιμοποιεί είναι οι φωνές, οι προσβολές, οι επιθετικές ματιές, κατηγορεί τους άλλους για λάθη και ποτέ δεν παραδέχεται τα λάθη του.

Ο άλλος τύπος είναι το διπρόσωπο φίδι. Το φίδι είναι κακό και πονηρό. Όταν στοχοποιεί κάποιον φροντίζει να μην του δίνει τους απαραίτητους πόρους και εκπαίδευση για να κάνει τη δουλειά του, του αναθέτει ανούσια και προσβλητικά καθήκοντα για να τον/την τιμωρήσει, είναι αναιδές και κάνει επιθετικές παρατηρήσεις στον στόχο ενώ στους άλλους παρουσιάζεται ως λογικός, μοιράζεται τα προσωπικά στοιχεία του στόχου με τους ανώτερους αλλά και με τους συναδέρφους του, μπορεί να συκοφαντεί τον στόχο με απώτερο σκοπό να καταστρέψει την καριέρα του και θέλει να παίρνει τα εύσημα για τη δουλειά που έχουν κάνει οι άλλοι.

Άλλος τύπος είναι ο φωνακλάς που με τις φωνές και την επιθετική συμπεριφορά προσπαθεί να τρομοκρατήσει ακόμα και να απειλήσει τους άλλους. Ο ελεγκτικός προσπαθεί να ελέγξει τους άλλους με τη δύναμή του και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς να ασκεί έλεγχο. Συνηθισμένες του συμπεριφορές είναι η παντελής έλλειψη ενσυναίσθησης, η διάδοση φημών, η απόκρυψη σημαντικής πληροφορίας, η υπόθαλψη των άλλων πίσω από την πλάτη τους ακόμα και η καταστροφή προσωπικής περιουσίας. 

Ο φύλακας είναι ένας άλλος τύπος που είναι μανιακός με το να ασκεί έλεγχο και μερικές από τις τακτικές που ακολουθεί είναι η απομόνωση του θύματος μέσω της διακοπής της επικοινωνίας (μη αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων, δεν απαντά στα τηλέφωνα κοκ). Οπαρενοχλών κατά λάθος χρησιμοποιεί άστοχα σχόλια συνήθως προσβλητικά προσωπικά ή  σεξιστικά σχόλια και δεν έχει επιμονή. Δεν καταλαβαίνει ότι παρενοχλεί τους άλλους και όταν κάποιος του αναφέρει ότι η συμπεριφορά του είναι προσβλητική τότε ζητά συγνώμη. Ο τύπος αυτός δεν έχει κοινωνικές δεξιότητες, είναι άγαρμπος αλλά μόλις τις μάθει τότε η συμπεριφορά του αυτόματα βελτιώνεται.

Ο χειρότερος τύπος φιδιού – παρενοχλούντα είναι ο χρόνιος. Πάντα στοχοποιεί κάποιον και προσπαθεί να κυριαρχήσει στους άλλους με κάθε τρόπο, όπου και εάν βρίσκεται. Βρίσκει πάντα ελαττώματα στους άλλους αλλά στην ουσία κάνει προβολή των δικών του ελαττωμάτων. Επιτίθεται συνέχεια, κάτι που έχει μάθει να κάνει από την παιδική του ηλικία. Προκαλεί φόβο, υποτιμά, εξευτελίζει, απειλεί με σκοπό τον έλεγχο του στόχου του. Θεωρεί ότι όλοι του επιτίθενται και αναζητά συνέχεια εκδίκηση.  Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και ορισμένοι από αυτούς έχουν σοβαρή διαταραχή της προσωπικότητας.

Ο κατ’εξακολούθηση παρενοχλούντας έχει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και είναι αυτός που έχει παρενοχλήσει, παρενοχλεί και θα παρενοχλήσει στο μέλλον. Για να τον εντοπίσει κάποιος θα πρέπει να δει πόσοι υφιστάμενοί του έχουν φύγει ξαφνικά, είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας, είχαν πειθαρχικά ή νομικά θέματα ή βγήκαν σε πρόωρη συνταξιοδότηση. Συχνά βρίσκεται σε θέσεις εξουσίας που όμως δεν απαιτούν ηγετικές ικανότητες ή ικανότητες ενσυναίσθησης.

Ο ναρκισσιστής παρενοχλεί τους υφισταμένους του, έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και είναι ανήθικος. Η συμπεριφορά του έχει διαμορφωθεί από την παιδική του ηλικία με κύριους υπεύθυνους τους γονείς.

Η συμπεριφορά του παρενοχλούντα, ανεξαρτήτως κατηγορίας, χωρίζεται σε δύο στάδια. Στο πρώτο στάδιο επιλέγει το στόχο και προσπαθεί να ασκήσει έλεγχο. Στο δεύτερο στάδιοαντιλαμβανόμενος ότι δεν μπορεί να ασκήσει ολοκληρωτικό έλεγχοπροσπαθεί να εξοντώσει τον στόχο. Αυτό συμβαίνει όταν ο στόχος αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται ή όταν ο στόχος επαναστατεί και αντεπιτίθεται. Τότε προσπαθεί να εξοντώσει τον συγκεκριμένο στόχο πριν επιλέξει κάποιον άλλο. Αυτού του τύπου η συμπεριφορά δεν γίνεται αντιληπτή από την εργοδοσία γιατί ο στόχος συνήθως βρίσκει μία άλλη θέση εργασίας.

Ο παρενοχλούντας δεν βασανίζει τον οποιονδήποτε αλλά η επιλογή του στόχου του εξαρτάται από το επίπεδο αυτοεκτίμησης που έχει (εάν και κατ’άλλους η αιτία δεν είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά ηεσωτερικευμένη ντροπή), τη θέση του στον οργανισμό, τη δυνατότητα αποφυγής τιμωρίας για τη συμπεριφορά του, την αντίσταση του στόχου και την προσωπικότητα του στόχου.

Ο παρενοχλούντας κατηγορεί ψευδώς τον στόχο ότι είναι αντικοινωνικός, ότι δεν συνεργάζεται καλά με τους άλλους, ότι ήταν λάθος η επιλογή του ως εργαζόμενου κτλ. Συνήθως οι στόχοι είναι άτομα που είναι ικανά, έξυπνα, δημιουργικά, με ακέραιο χαρακτήρα, με ομαδικό πνεύμα, επιτεύγματα και αφοσίωση. Ο παρενοχλούντας τα ζηλεύει γιατί αντιλαμβάνεται τη δική του έλλειψη ικανότητας.

Είναι προφανές ότι οι παρενοχλούντες δεν θα υφίσταντο εάν το εργασιακό περιβάλλον ήταν υγιές. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί οργανισμοί/επιχειρήσεις ανέχονται αυτή τη συμπεριφορά η οποία μετά γίνεται μέρος της οργανωσιακής κουλτούρας δηλαδή η παρενόχληση πλέον γίνεται ανεκτή και θεωρείται σύνηθες φαινόμενο.

Οι συνάδερφοι του θύματος δεν είναι αμέτοχοι όταν παραμένουν σιωπηλοί μάρτυρες αλλά κατ’αυτό τον τρόπο (μέσω της παθητικής σιωπής) υποστηρίζουν τον παρενοχλούντα.  Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και οι ίδιοι οι συνάδερφοι συμμετέχουν πιο ενεργά στην παρενόχληση απομονώνοντας τον στόχο από κοινωνικές συναναστροφές.

Σύμφωνα με έρευνες, οι παρενοχλούντες ευδοκιμούν σε ένα περιβάλλον που χρησιμοποιεί την ιεραρχία ως τρόπο επιβολής της δύναμης και θέτει τα έτη προϋπηρεσίας και όχι την απόδοση ως στοιχείο προαγωγής. Η αυστηρή ιεραρχία ευνοεί και τον αυταρχικό τρόπο συμπεριφοράς. Συνήθως οι παρενοχλούντες  σπέρνουν την καταστροφή αλλά παραμένουν ατιμώρητοι για πολλά χρόνια ενώ μόλις αντιληφθούν ότι μπορεί να αντιμετωπίσουν κάποια τιμωρία αλλάζουν θέση εργασίας και ξαναρχίζουν τα ίδια από την αρχή.


Στο σημείο αυτό είναι άκρως ενδιαφέρουσα η παρατήρηση των Κοϊνη και Σαρίδη που υποστηρίζουν ότι η παρενόχληση στο δημόσιο τομέα μπορεί να είναι χρόνια γιατί τα άτομα που την ασκούν δεν μπορούν να απολυθούν παρά μόνο εάν έχουν υποπέσει σε σοβαρό παράπτωμα και έτσι αδιαφορούν για τη συμπεριφορά και το ήθος τους. Πολλές φορές σημειώνεται και κατάχρηση εξουσίας υπό την έννοια ότι οι διευθυντές αποφασίζουν να αναθέσουν καθήκοντα σε εργαζόμενους χωρίς να γνωρίζουν ούτε τις ικανότητες των εργαζομένων ούτε τον τρόπο που διεκπεραιώνεται μία εργασία. Η ασάφεια επίσης των καθηκόντων στο δημόσιο τομέα δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Τα οργανωτικά προβλήματα δε του δημοσίου τομέα πυροδοτούν συγκρούσεις και την εξεύρεση «μαύρων προβάτων» ήτοι εργαζόμενων που στιγματίζονται και γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα.
 Ως εκ τούτου, οι μέθοδοι της παρενόχλησης στο δημόσιο τομέα είναι περισσότερο ολέθριες και έχουν δραµατικά αποτελέσµατα στην υγεία αλλά και στην προσωπικότητα των θυµάτων» κάτι που ενδυναμώνεται από το γεγονός ότι τα θύματα λόγω της  μονιμότητας της θέσης εργασίας δεν μπορούν εύκολα να αποχωρήσουν.  Στην Ελλάδα, η σωστή εφαρμογή του νόμου της κινητικότητας μπορεί να βοηθήσει στην έστω μερική επίλυση του προβλήματος και έτσι τα θύματα να μπορούν να διαφύγουν. Είναι τελείως όμως λανθασμένη η εντύπωση ότι η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων θα οδηγήσει και στην τιμωρία των παρενοχλούντων γιατί αντίθετα έχει αποδειχτεί ότι αυτοί που φεύγουν είναι τα θύματα και όχι οι θύτες.

Η παρενόχληση στον ιδιωτικό τομέα είναι πιο βίαιη αλλά και πιο σύντομη γιατί το άτομο αποχωρεί, συνήθως μέσω απόλυσης γιατί όπως προαναφέρθηκε αυτοί που φεύγουν είναι τα θύματα.

Η λύση για μείωση αυτής της συμπεριφοράς θα ήταν η δημιουργία ενός ειρηνικού και παραγωγικού περιβάλλοντος όπου τα άτομα θα ήταν ευχαριστημένα από την εργασία τους, τα εργασιακά καθήκοντα θα ήταν ποιοτικά, η γραφειοκρατία λίγη και θα υπήρχε μεγαλύτερη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων. Σημαντική είναι επίσης και η ενημέρωση των εργαζόμενων για το θέμα, η συστηματική παρακολούθηση και συλλογή στοιχείων, η αναδιοργάνωση του καταμερισμού της εργασίας και της κατανομής ευθυνών ειδικότερα στο δημόσιο τομέα όπου η έλλειψη κανόνων και ευθυνών προκαλεί κατάχρηση εξουσίας. Οι εργαζόμενοι, δε, θα πρέπει ομαδικά να καταγγέλλουν τα περιστατικά αυτά και όχι να τα υποθάλπουν μέσω της σιωπής τους, όπως έχω τονίσει και σε άλλα μου κείμενα, μόνο με τη συλλογικότητα επιτυγχάνονται οι αλλαγές προς το καλύτερο.  Νούμερο ένα όμως είναι η πλήρης απαλλαγή του οργανισμού από τα φίδια με κουστούμια


Σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει η νομοθεσία για την παρενόχληση και την ψυχολογική κακομεταχείριση να είναι πιο εκτεταμένη γιατί ενώ οι διακρίσεις στον χώρο εργασίας απαγορεύονται, εν τούτοις η ψυχολογική βία δεν έχει επαρκή νομική αντιμετώπιση.

Η ψυχολογική βία και παρενόχληση στον εργασιακό χώρο είναι όμως ένα κοινωνικό φαινόμενο διαρκείας που προκαλεί σοβαρά ερωτήματα τόσο για τη διαμόρφωση του εργασιακού περιβάλλοντος όσο και της κοινωνίας. Θα μπορέσει ο άνθρωπος να δημιουργήσει ένα ποιοτικότερο εργασιακό περιβάλλον ή είναι πλέον τόσο αλλοτριωμένος που πλέον η βία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητάς του και ως εκ τούτου την αποδέχεται πλήρως; Η πλήρης αποδοχή της βίας όμως θα οδηγήσει και ήδη οδηγεί και σε απόλυτο απολυταρχισμό. Μήπως αυτό τελικά επιθυμεί ο άνθρωπος  ή υπάρχουν ακόμα υγιή κύτταρα που επιζητούν την ελευθερία και μια καλύτερη κοινωνία;

 Προτεινόμενα αναγνώσματα

Γιαννοπούλου Εύα. 2016. Εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση. Είστε και εσείς θύματα; Διαθέσιμο στο:
<http://www.dikigorosergatologos.gr/index.php/psychologia/item/1051-ergasiaki-psixologiki-kakometaxeirisi-eiste-kai-eseis-thimata/1051-ergasiaki-psixologiki-kakometaxeirisi-eiste-kai-eseis-thimata.html>

Ζιγρικά Ευαγγελία. 2013. Η ηθική παρενόχληση των δημοσίων υπαλλήλων στον εργασιακό χώρο και η σημασία της συναισθηματικής νοημοσύνης στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Διαθέσιμο στο:
https://dspace.lib.uom.gr/bitstream/2159/16082/6/ZigrikaEuangeliaMsc2013.pdf>

Μαστρογιάννη Φωτεινή. 2017. Τεχνητή νοημοσύνη και το τέλος της εργασίας. Διαθέσιμο στο: <http://mastroyanni.blogspot.gr/2017/03/blog-post_4.html>

Μαστρογιάννη Φωτεινή. 2017. Ανθρώπινο κεφάλαιο. Η κρυμμένη αξία της επιχείρησης. Εκδ. Αρναούτη.

Σαρίδη Μαρία. 2013.Mobbing in the workplace. Effects mobbing in health care systems. Διαθέσιμο στο: 

Ξενόγλωσσα

Babiak, P., Hare, R.D. 2006.Snakes in Suits. When psychopaths go to work. NY: Harper.

Lamia, M. 2017. The psychology of a workplace bully. Διαθέσιμο στο: <https://www.theguardian.com/careers/2017/mar/28/the-psychology-of-a-workplace-bully>

Levine, S.I. 2006. Bosses who bully. Διαθέσιμο στο: 
<http://www.sciencemag.org/careers/2006/09/bosses-who-bully>

Lynn Fisher-Blando, J. 2008. Workplace bullying: Aggressive behavior and its effect on job satisfaction and productivity. 
Διαθέσιμο στο: <http://www.workplaceviolence911.com/docs/20081215.pdf>

Οι Περσείδες -που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. - προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ
Αποτέλεσμα εικόνας για Οι Περσείδες είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του

Όπως συμβαίνει κάθε χρόνο στην καρδιά του καλοκαιριού, το βράδυ του Σαββάτου 12 Αυγούστου προς τα χαράματα της Κυριακής, στο νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου θα κορυφωθεί η πιο θεαματική θερινή βροχή από «πεφταστέρια», οι διάττοντες Περσείδες.
   
Όσοι μείνουν ξύπνιοι, θα έχουν την ευκαιρία -εάν ο ουρανός δεν έχει σύννεφα- να δουν το φαινόμενο. Όμως η λάμψη από το 19 ημερών φεγγάρι, που θα είναι φωτεινό κατά περίπου 80%, θα εμποδίσει σε ένα βαθμό την παρατήρηση των μετεώρων, με συνέπεια να γίνουν ορατά μόνο τα πιο φωτεινά από αυτά.
   
Η NASA διέψευσε φήμες στο διαδίκτυο ότι οι φετινές Περσείδες «θα είναι οι πιο φωτεινές στην ιστορία», ενώ εκτιμά ότι μπορεί να φθάσουν τα 150 μετέωρα την ώρα, αλλά δεν θα είναι όλα ορατά λόγω της λάμψης του φεγγαριού. Ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ Ιωάννης Σειραδάκης δήλωσε προ ημερών στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι αναμένει περίπου έναν ορατό διάττοντα αστέρα κάθε ενάμισι έως δύο λεπτά, άρα 30 έως 40 ανά λεπτό.
   
Οι Περσείδες είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Σύμφωνα με τη NASA, το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα, ενώ και πέρυσι έφθασαν κατά τόπους έως τα 200 μετέωρα την ώρα.
   
Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βόρεια-βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους.
   
Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 17 Ιουλίου περίπου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.
   
Οι Περσείδες -που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. - προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων, πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή με διάμετρο δέκα χιλιομέτρων, ο οποίος έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.
   
Ο κομήτης 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Για τελευταία φορά εισήλθε στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος το Δεκέμβριο του 1992, ενώ χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Σήμερα βρίσκεται σε απόσταση σχεδόν πέντε δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων και το επόμενο κοντινό πέρασμα του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.
   
Τα μετέωρα, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη. 
   
Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς μια βροχή διαττόντων, είναι το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Και ασφαλώς να έχει ελεύθερο χρόνο και υπομονή, καθώς μπορεί να χρειασθεί να περιμένει.
   
Οι διάττοντες είναι δυνατό -με λίγη τύχη- να φωτογραφηθούν. Χρειάζεται μια φωτογραφική μηχανή DSLR με ευρυγώνιο φακό, η οποία θα κάνει διαδοχικές προγραμματισμένες λήψεις μεγάλης διάρκειας.

Στις φλόγες παραδόθηκε ένα φορτηγό πριν από λίγη ώρα στην Περιφερειακή της Θεσσαλονίκης, στο κόμβο Επταπυργίου μέτωπο προς δυτικά.
Στο σημείο επιχείρησε η Πυροσβεστική με 3 οχήματα και 6 άνδρες, οι οποίο και έσβησαν την φωτιά στο φορτηγό. Δεν υπήρξε τραυματισμός.
Στο σημείο σημειώνεται αυτή την ώρα μποτιλιάρισμα με ουρές από ΙΧ.