από την Αντρέα Μαρτσιλιάνο
Ο χλωμός και αόριστος Γερμανός Καγκελάριος Μέρτς μιλάει με δυνατή φωνή.
Θέλει τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας. Για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία του Πούτιν. Και να την εξουδετερώσει.
Αυτό θα ήταν αστείο, μόνο και μόνο για αυτό. Ο Μερτς είναι ο πιο αδύναμος καγκελάριος σε όλη την ιστορία της Γερμανίας.
Ο μόνος από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που εκλέχθηκε οριακά και μόνο στον δεύτερο γύρο.
Και η θέση του στηρίζεται σε μια «πλειοψηφία» που κάνει ήδη τον κόσμο να γελάει μόνο και μόνο επειδή την ονομάζουμε έτσι.
Με «ελεύθερους σκοπευτές» στο εσωτερικό του κόμματός του, έτοιμους να τον καταρρίψουν με την πρώτη ευκαιρία.
Φυσικά, με μυστική ψηφοφορία. Γιατί τέτοια πράγματα γίνονται, αλλά δεν λέγονται.
Και, επιπλέον, δεν έχει καν τη σωματική διάπλαση, την παρουσία ενός υποθετικού Φύρερ. Σίγουρα δεν είναι ένας νέος Μπίσμαρκ, ο οποίος, επιπλέον, θεωρούσε κάθε ιδέα να κάνει πόλεμο στους Ρώσους ως καθαρή τρέλα.
Και δεν είναι καν ένας νέος Χίτλερ, σε αντίθεση με τον ιστορικό Χίτλερ, ο οποίος διεξήγαγε έναν τέτοιο πόλεμο και έχασε τη ζωή του στη διαδικασία.
Σίγουρα, αυτός ο Χίτλερ είχε πολλά ελαττώματα. Αλλά είχε και ένα πολιτικό ανάστημα αρκετά διαφορετικό από αυτό του καημένου του Μερζ.
Και τότε, οι Γερμανοί εκείνης της εποχής ήταν πολύ διαφορετικοί.
Υπήρχαν οι Πρώσοι, οι Γιούνκερ, οι SS... διαλέξτε από τον κατάλογο των γερμανικών αρχαιοτήτων... και συγκρίνετέ τους με τους σημερινούς Γερμανούς. Ειδικά εκείνοι που μεγάλωσαν στην ηπιότητα εκείνης της πολύ άνετης Δυτικής Γερμανίας.
Φανταστείτε να έχουν να αντιμετωπίσουν μια άμεση σύγκρουση με τους Ρώσους.
Με τους Τσετσένους, τους Γιακούτς, τους Σιβηριανούς... και επίσης με τους Βορειοκορεάτες, και ίσως ακόμη και με τους Κινέζους...
Έλα τώρα, ας σοβαρευτούμε... Αυτό είναι αδιανόητο.
Στην πραγματικότητα, είναι απλώς αδιανόητο.
Ίσως υπάρχει ακόμη κάποιο γερμανικό μαχητικό πνεύμα ανάμεσα στους Ανατολικογερμανούς.
Παραδόξως, ωστόσο, ολόκληρη η Ανατολή είναι εναντίον του Merz.
Ψήφισε ομόφωνα υπέρ του AfD και δεν θέλει πόλεμο...
Και ο Μερτς προσπαθεί να παραγκωνίσει το AfD αποκαλώντας το «Ναζί».
Μήπως, λοιπόν, ο άξεστος καγκελάριος είναι αυτός που έχει παραληρήματα;
Ίσως εν μέρει... αλλά, πάνω απ' όλα, είναι μια διαστρεβλωμένη, αλλοιωμένη αντανάκλαση των αληθινών προθέσεων, και επομένως των αληθινών συμφερόντων, του Μερζ και των γύρω του.
Το οποίο δεν μπορεί να συνδεθεί με έναν παλιό γερμανικό εθνικισμό, ούτε καν με μια αναβίωση του εθνικοσοσιαλισμού του Χίτλερ.
Αντίθετα, πρόκειται για τους βαθιούς και άρρηκτους δεσμούς του Καγκελαρίου με τις μεγάλες διεθνείς χρηματοπιστωτικές «τράπεζες». Όπως η BlackRock, από την οποία προέρχεται.
Η προσπάθεια ερμηνείας αυτής της Καγκελαρίας και των (φαινομενικών) πολεμικών της τάσεων είναι βαθιά λανθασμένη αν χρησιμοποιήσουμε τα κριτήρια του παρελθόντος.
Δεν είναι μια Μεγάλη Γερμανία το όνειρό του. Ούτε καν το Τέταρτο Ράιχ. Και ίσως δεν είναι άνθρωπος ικανός να ονειρεύεται.
Απλώς εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα. Τους ίδιους που πάντα υπηρετούσε.
Και χρησιμοποιεί τα συντρίμμια του παλιού γερμανικού εθνικισμού μόνο και μόνο για να συγκαλύψει την πραγματικότητα.
πηγή: Electo Magazine μέσω Euro-Synergies
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Και δεν είναι καν ένας νέος Χίτλερ, σε αντίθεση με τον ιστορικό Χίτλερ, ο οποίος διεξήγαγε έναν τέτοιο πόλεμο και έχασε τη ζωή του στη διαδικασία.
Σίγουρα, αυτός ο Χίτλερ είχε πολλά ελαττώματα. Αλλά είχε και ένα πολιτικό ανάστημα αρκετά διαφορετικό από αυτό του καημένου του Μερζ.
Και τότε, οι Γερμανοί εκείνης της εποχής ήταν πολύ διαφορετικοί.
Υπήρχαν οι Πρώσοι, οι Γιούνκερ, οι SS... διαλέξτε από τον κατάλογο των γερμανικών αρχαιοτήτων... και συγκρίνετέ τους με τους σημερινούς Γερμανούς. Ειδικά εκείνοι που μεγάλωσαν στην ηπιότητα εκείνης της πολύ άνετης Δυτικής Γερμανίας.
Φανταστείτε να έχουν να αντιμετωπίσουν μια άμεση σύγκρουση με τους Ρώσους.
Με τους Τσετσένους, τους Γιακούτς, τους Σιβηριανούς... και επίσης με τους Βορειοκορεάτες, και ίσως ακόμη και με τους Κινέζους...
Έλα τώρα, ας σοβαρευτούμε... Αυτό είναι αδιανόητο.
Στην πραγματικότητα, είναι απλώς αδιανόητο.
Ίσως υπάρχει ακόμη κάποιο γερμανικό μαχητικό πνεύμα ανάμεσα στους Ανατολικογερμανούς.
Παραδόξως, ωστόσο, ολόκληρη η Ανατολή είναι εναντίον του Merz.
Ψήφισε ομόφωνα υπέρ του AfD και δεν θέλει πόλεμο...
Και ο Μερτς προσπαθεί να παραγκωνίσει το AfD αποκαλώντας το «Ναζί».
Μήπως, λοιπόν, ο άξεστος καγκελάριος είναι αυτός που έχει παραληρήματα;
Ίσως εν μέρει... αλλά, πάνω απ' όλα, είναι μια διαστρεβλωμένη, αλλοιωμένη αντανάκλαση των αληθινών προθέσεων, και επομένως των αληθινών συμφερόντων, του Μερζ και των γύρω του.
Το οποίο δεν μπορεί να συνδεθεί με έναν παλιό γερμανικό εθνικισμό, ούτε καν με μια αναβίωση του εθνικοσοσιαλισμού του Χίτλερ.
Αντίθετα, πρόκειται για τους βαθιούς και άρρηκτους δεσμούς του Καγκελαρίου με τις μεγάλες διεθνείς χρηματοπιστωτικές «τράπεζες». Όπως η BlackRock, από την οποία προέρχεται.
Η προσπάθεια ερμηνείας αυτής της Καγκελαρίας και των (φαινομενικών) πολεμικών της τάσεων είναι βαθιά λανθασμένη αν χρησιμοποιήσουμε τα κριτήρια του παρελθόντος.
Δεν είναι μια Μεγάλη Γερμανία το όνειρό του. Ούτε καν το Τέταρτο Ράιχ. Και ίσως δεν είναι άνθρωπος ικανός να ονειρεύεται.
Απλώς εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα. Τους ίδιους που πάντα υπηρετούσε.
Και χρησιμοποιεί τα συντρίμμια του παλιού γερμανικού εθνικισμού μόνο και μόνο για να συγκαλύψει την πραγματικότητα.
πηγή: Electo Magazine μέσω Euro-Synergies
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.