ΚΟΙΝΩΝΙΑ




Έφτασε η ώρα για την Κεντρική μας Ομιλία. 

Χρειάζεται σελίδες για να περιγράψουμε τις δράσεις που καταφέραμε να οργανώσουμε τον τελευταίο 1.5 χρόνο ως μια νεοσύστατη πρωτοβουλία. Θέλουμε να κλείσουμε τόσο όμορφα και αισιόδοξα όπως και ξεκινήσαμε.

Σας περιμένουμε την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου και ώρα 20:00 στην Πλατεία Καρατάσου Νάουσας για τον απολογισμό της έως τώρα προσπάθειας αλλά και για το μήνυμα αισιοδοξίας όσων σχεδιάζουμε και θα πετύχουμε ως η επόμενη διοίκηση του Δήμου μας!

Η παρουσία σας θα είναι μεγάλη τιμή για εμάς.

Με εκτίμηση,
Γρηγόρης Μαρκοβίτης και η ομάδα του Άλματος για το Δήμο Νάουσας



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η γελοιογραφία ως ταυτότητα: το βαρυσήμαντο άρθρο του Νίκου Κωνσταντόπουλου στην Καθημερινή της Κυριακής, δίνει τον τόνο, την ποιότητα και τις απαντήσεις ενός πραγματικού πολιτικού άνδρα που η ζωή του είναι γεμάτη αγώνες, διεκδικήσεις, προσπάθεια, ανυποχώρητη κι ακούραστη υπεράσπιση των αδυνάμων και των ασθενεστέρων, προάσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων των ανθρώπων, με κόστος.

Ενός ανθρώπου που αγωνίστηκε για την ισότητα και τη δημοκρατία, βασανίστηκε και φυλακίστηκε επί 4 χρόνια από τη Χούντα και ποτέ δεν πρόδωσε τους συναγωνιστές του, τους συντρόφους και τις ιδέες του. Ενός ανθρώπου που βγήκε από το φοιτητικό κίνημα κι υπηρέτησε με ήθος, κύρος και αποφασιστικότητα τα κοινωνικά κινήματα, την οικολογία, την Αριστερά, πρωτίστως την κοινωνία, ως δικηγόρος, υπερασπιστής πάμπολλων αγωνιστών και σωματείων, Πρόεδρος επί 11 χρόνια του Συνασπισμού.
Αυτό το υπόδειγμα πολιτικού μπορεί να εμπνεύσει τους πολλούς και σημαντικούς αγώνες που πρέπει να δοθούν σήμερα, τους αγώνες που δίνει κι υπηρετεί η Πλεύση Ελευθερίας, με πράξεις κι όχι «στα λόγια» ή «στα ψέματα».
Καλό μήνα!
ΖΚ
————————————-

Η γελοιογραφία ως ταυτότητα.

Του Νίκου Α. Κωνσταντόπουλου

νομικού, πρώην Προέδρου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ


1. Αυτά που διαδραματίζονται και συντελούνται μπροστά στα μάτια μας, στον δημόσιο βίο, δεν είναι περαστικά και ευκαιριακά γεγονότα, αιφνιδιαστικά κι αναπάντεχα, όσο κι αν ενσκήπτουν ως ακραία φαινόμενα. Όλα έχουν αιτιώδη διαδρομή, αποκαλυπτικές εξηγήσεις και δραματικές διαχρονικές συνέπειες. Η σημερινή πραγματικότητα είναι «η ιστορία εν τω γίγνεσθαι», του παρόντος και του μελλοντικού, συλλογικού και προσωπικού χρόνου και βίου. Αυτή η ζώσα ιστορικότητα της καθημερινότητας, είναι το υπαρκτό πεδίο στο οποίο δοκιμάζονται κοινωνικές αξίες και πολιτικές δράσεις, οι θεσμικές και πολιτισμικές λειτουργίες της συνταγματικής δημοκρατικής πολιτείας μας. Άλλωστε, ουσιαστικό και δυναμικό κριτήριο για την αξιόπιστη και ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος μίας χώρας, είναι η ποιότητα και οι δημιουργικές συνθήκες στο δημόσιο χώρο. Γι’ αυτό και η διεκδίκηση δημόσιου βίου με διαφάνεια, δημοκρατική νομιμότητα, δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, είναι από τα συνταγματικά δικαιώματα αντίστασης στη διαφθορά και την διαπλοκή, στις ανισότητες και αδικίες, στην αυθαιρεσία και ανεπάρκεια. Είναι δικαιώματα πραγματικής άσκησης κι όχι φραστικής διακήρυξης, που ριζοσπαστικοποιούν την πολιτική και κοινωνική παρέμβαση, απέναντι στα κηρύγματα ρεαλιστικού πραγματισμού, που γίνεται πρόσχημα ενός διαβρωτικού αμοραλισμού.


2. Κάθε χρόνο, όλες τις εποχές, τραυματικά γεγονότα και καταστροφικές απώλειες, ματώνουν, μικραίνουν και φτωχαίνουν την Ελλάδα. Το διαρκές χρονολόγιο των κρίσεων, είναι το εξουθενωτικό κοινωνικοπολιτικό μαρτυρολόγιο. Η δημοκρατική Ελλάδα, σε διαρκή κρίση, είναι πια μια προβληματική κι αντιφατική Ελλάδα, με δραματικά περιορισμένη την ενατένιση του ορίζοντα των επόμενων δεκαετιών, με την αυτογνωσία, συνοχή και αισιοδοξία που αξίζει κι έχει τις δυνάμεις να κατακτήσει. Συντελούνται εθνικές τραγωδίες, που αποτελούν ιστορικό συλλογικό τραύμα, έτσι όπως επαναλαμβάνονται, αθροίζοντας απώλειες κοινωνικού και παραγωγικού δυναμικού, συλλογικών αγαθών και πόρων. Πρόσθετη διάσταση αυτής της εθνικής τραγωδίας και του συλλογικού τραύματος, αποτελεί το γεγονός ότι απέναντι στην διαβρωτική πολυκρίση, το θεσμικό-πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης και κρατικής λειτουργίας βρίσκεται διαρκώς αναποτελεσματικό και αναξιόπιστο, διαβρωμένο και στρεβλό, με εντεινόμενη κρίση αντιπροσώπευσης και νομιμοποίησης, σταθερά σε απόσταση από την δοκιμαζόμενη πραγματικότητα. Οι εναλλασσόμενες διακηρύξεις των κομμάτων που άσκησαν κυβερνητική εξουσία, για «δομικές αλλαγές», «εκσυγχρονισμό», «επανίδρυση του κράτους», «αναδιάρθρωση με αριστερό πρόσημο», «επιτελικό κράτος και μεταρρυθμίσεις», αποτελούν δημαγωγική διαχείριση των προβλημάτων από τον πελατειακό κομματικό κυβερνητισμό, χωρίς εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό, για ορθολογική αξιοποίηση δυνάμεων, πόρων, ευκαιριών και χρόνου.


3. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες είναι ανιστόρητο και φαιδρό, έως αποκρουστικό και αυτοκαταστροφικό, να κατακλύζεται ο δημόσιος βίος από συμπτώματα ξεπεσμού και κατάντιας. Οι επικοινωνιακές σκηνοθεσίες προβάλλουν διαθέσιμα προϊόντα ευκαιρίας του νοσηρού δημοσίου βίου, με κουραστικές κοινοτοπίες για νεωτερικά, μοντέρνα και χαρισματικά χαρακτηριστικά. Έτσι ακούγονται οι επιπόλαιες, αν όχι αναιδείς και αισθητικά προκλητικές διακηρύξεις των δρομολογημένων τακτικισμών, που αυτοεκθειάζονται ως «η φωνή της κοινωνίας» και «το φως που νικάει», «το νέο που επικρατεί». Η σημειολογία της παρακμής μετασχηματίζεται επικοινωνιακά σε ρητορεία της αλλαγής. Η λαχτάρα του πολίτη και η αγωνία της κοινωνίας για το συνολικό μετασχηματισμό της συλλογικής μας ζωής, εργαλειοποιείται δημοσκοπικά, μετατρέποντας το δημόσιο βίο σε τσίρκο, προς θέαση και τέρψη. Πέρα, όμως, από τα διαθέσιμα πρόσωπα, που θέλουν προετοιμασμένους ρόλους πολιτικής κι εθνικής ηγεσίας, υπάρχουν οι συλλογικές λειτουργίες, φανερές και παρασκηνιακές, κομματικών και πολιτικών χώρων, που εκτρέφουν, «ανέχονται», δρομολογούν και νομιμοποιούν τέτοιες καταστάσεις. Αυτά που συμβαίνουν, με τρόπο θορυβώδη και καταιγιστικό στο δημόσιο, πολιτικό και κομματικό πεδίο, δεν είναι πολιτική. Είναι ο,τιδήποτε άλλο, εκτός από πολιτική. Δεν είναι ανανεωτικός, ανορθωτικός οραματισμός. Είναι ένας μεταμφιεσμένος «αγοραίος μεσσιανισμός», επιζήμιος κι επικίνδυνος, όταν εκδηλώνεται σε κρίσιμες και μεταβατικές συγκυρίες, σε αναστατωμένες και πληγωμένες κοινωνίες, σε πολίτες ανασφαλείς, πολλαπλά απογοητευμένους και πανταχόθεν βαλλόμενους.


4. Ο «ΣΥΡΙΖΑ» έχει πρόσθετη κι αποκλειστική ευθύνη για όσα αλλοτριωτικά συμβαίνουν και πανηγυρίζονται. Πέρα από την ευθύνη μιας διακυβέρνησης απαράδεκτης και μιας αντιπολίτευσης χωρίς συνέπεια, πέρα από την κομματική του λειτουργία, που μετέτρεψε τις δημοκρατικές διαδικασίες σε αρχηγικές. Έχει την ευθύνη της εκκόλαψης αυτού του εκφυλιστικού φαινομένου, που μεταλλάσσει την ταυτότητα και την υπόσταση, τις ιστορικές και κοινωνικές αναφορές ενός πολιτικού φορέα και τις μετατρέπει σε αγοραίο προϊόν, ενός χωρίς όρια και αιδώ παραγοντισμού. Δεν πρόκειται περί συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών συλλογικοτήτων, αλλά περί συνεταιρισμού μετόχων, που συνυπάρχουν με κοινό δεσμό, πια, την εξουσιοθηρία, κομματική και κυβερνητική. Δεν πρόκειται περί ριζοσπαστικής πολιτικής, αλλά περί τυχοδιωκτικής συναρμογής και προσαρμογής ομαδοποιημένων στελεχών, που συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες του εσωκομματικού κατεστημένου, καθοδηγητές της κοινωνίας κι εντολοδόχοι της ιστορίας. Αυτός ο κομματικός χώρος έτσι όπως πολιτεύτηκε στην διακυβέρνηση και στην αντιπολίτευση, αλλά και τώρα για την αλλαγή ηγεσίας, δεν έχει καμία σχέση με ό,τι η πολιτική κοινωνιολογία, θεωρία και ιστορία κοινωνικών αγώνων και ιδεών, προσδιορίζει ως ριζοσπαστική κι ανανεωτική αριστερά, διακριτή και διαμορφωτική πολιτισμικής, δημοκρατικής και κοινωνικής κουλτούρας.


5. Τα κόμματα δεν πεθαίνουν ούτε δολοφονούνται. Εκφυλίζονται και αυτοκαταστρέφονται. Δεν είναι οι επιδρομείς που αλώνουν ηγεσίες και μηχανισμούς. Είναι εκείνοι, που παριστάνουν τους οπλαρχηγούς του κομματικού κατεστημένου, χωρίς να καταλαβαίνουν που πατούν και που πηγαίνουν, προδίδοντας, για άλλη μία φορά, την κοινωνική και πολιτική βάση, τα απλά μέλη, τις αρχές και αξίες της ριζοσπαστικής αριστεράς, επιβάλλοντάς τους ως καθοδήγηση τον αυτοεξευτελισμό τους. Η Αριστερά δεν τελειώνει διότι διάφοροι λαφυραγωγοί διαμοιράζονται τα ιμάτιά της. Αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα να βρίσκει την φωνή του, ως πρώην Πρωθυπουργός και «χαρισματικός πολιτικός», όχι για τις δολοφονικές φωτιές και πλημμύρες, ούτε για τις ανθρωποκτονίες στο λιμάνι του Πειραιά, στο γήπεδο και στη Λιβύη, αλλά μόνο για να πανηγυρίσει την εκλογή του διαδόχου του και να χαριεντιστεί μαζί του, με κοινοτοπίες περί παρακαταθήκης και κοινωνικούς αγώνες εν αναμονή των παραγγελμάτων τους, βρίσκονται πέραν της μελαγχολίας της Αριστεράς. Στα όρια της γελοιογραφικής συμπεριφοράς. Πέραν του βαθμού μηδέν της πολιτικής, υπάρχει η απύθμενη ηθικοκοινωνική και πολιτικό-ιστορική εξαχρείωση και εξάχνωση.


6. Κι όμως υπάρχουν οι διανοητές κι αγωνιστές για μία Αριστερά του 21ου αιώνα. Δεν είναι μόνο οι κεκράχτες και χειροκροτητές του εκάστοτε αρχηγισμού, οι ντελάληδες και διαμεσολαβητές της όποιας μετάλλαξης πασχίζει να προωθηθεί στην πολιτική αγορά, ως «κύμβαλον αλαλάζον» και «μόσχος σιτευτός». Αυτοί που υπάρχουν, οφείλουν να βγουν και να μιλήσουν στον κόσμο. Η ώρα της κρίσης είναι η ώρα της ευθύνης.


Νίκος Α. Κωνσταντόπουλος

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Οι συνέπειες βροχής 393 χιλιοστών σε 12 ώρες στην πόλη της Θεσσαλονίκης

Το σενάριο βροχής 393 χιλιοστών για 12 ώρες στην πόλη της Θεσσαλονίκης, κατά αναλογία του Daniel που σάρωσε τη Θεσσαλία, εξετάζει μοντέλο που παρουσιάζει σε ανάρτησή του ο Φίλιππος Γκανούλης.

Ο κ. Γκανούλης, επικεφαλής της παράταξης Οικολογία - Πράσινη Λύση στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, πολιτικός μηχανικός, παρουσιάζει τα συμπεράσματα μοντέλου που τρομάζουν για το τι θα μπορούσε να συμβεί.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει, σε σημεία το νερό που θα σκεπάσει σημεία της πόλης θα φτάσει ακόμη και τα 8 μέτρα, βυθίζοντας το Λιμάνι, την πλατεία Αριστοτέλους και τη ΔΕΘ, την ώρα που η εκκλησία της Αγίας Σοφίας θα θυμίζει νησί.

Δείτε την χαρακτηριστική απεικόνιση:



Αναλυτικά στην ανάρτηση αναφέρεται:

Πολλοί μας ρωτάνε τι θα γινόταν αν η βροχή της Θεσσαλίας (Daniel) έπεφτε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης; Ε λοιπόν στην Οικολογία – Πράσινη Λύση το μοντελοποιήσαμε! (ως έναν πρώτο βαθμό).

Με την βοήθεια του φίλου της παράταξης διδάκτορα πολιτικού μηχανικού Χρήστου Ηλιάδη, κάνοντας χρήση ενός ψηφιακού μοντέλου εδάφους, εισάγοντας τα κτίρια, εισάγοντας βροχή 393 χιλιοστών για 12 ώρες σε ένα μοντέλο απορροής έχουμε την ακόλουθη τραγική εικόνα.

Το λιμάνι χάνεται κάτω από το νερό, η εκκλησία της Αγίας Σοφίας γίνεται νησί, Η πλατεία Αριστοτέλους βαθειά πισίνα, ενώ η ΔΕΘ στην υφιστάμενη μορφή της προσφέρεται για καταδυτικό τουρισμό. Τα βάθη νερού απίστευτα, σημειακά ως 8,0 μέτρα! Τα συμπεράσματα δικά σας.

Ας κάνουμε το γκρίζο πράσινο στην Πόλη μας και στην περιφέρεια μας, το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει!

Η όλη προσπάθεια είναι προς εξαγωγή πρώτων μακροσκοπικών συμπερασμάτων και όχι ενδελεχής μελέτη μιας και στοιχεία όπως πχ τα δίκτυα ομβρίων και άλλα δεν λήφθηκαν υπόψη.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
ΧΟΥΡΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ (ΜΑΡΙΛΕΝΑ)
Υπ. Δημοτικός Σύµβουλος Καλαμαριάς
ΓΕΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΔΑΜΑΝΕΛΗΣ Υποψήφιος Δήμαρχος Καλαμαριάς

Η Μαρία Ελένη (Μαριλένα) Χουρδάκη (Marilena Chourdaki) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από τον Κωνσταντίνο Χουρδάκη, ιατρό και καθηγητή Πανεπιστημίου και την Αρετή Παπαϊωάννου, συμβολαιογράφο Θεσσαλονίκης και είναι κάτοικος Καλαμαριάς. Φοίτησε στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς και αποφοίτησε από το 1ο Λύκειο Καλαμαριάς το 1992.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. όπου και αποφοίτησε με λίαν καλώς, ακολούθως εργάστηκε ως δικηγόρος για πέντε έτη και έπειτα κατόπιν εξετάσεων διορίστηκε Συμβολαιογράφος με έδρα το Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, όπου και διατηρεί το γραφείο της από το 2005.
Είναι εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείου Θεσσαλονίκης όπου κατά τη διάρκεια της θητείας της ανέλαβε την φροντίδα ανακαίνισης ακινήτου του συλλόγου, καθώς και τμήμα των δημοσίων σχέσεων. Επίσης, μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων (δημοτικού) των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη, συμμετέχοντας ενεργά σε διάφορες πολιτιστικές και εθελοντικές δράσεις και πρωτοβουλίες, ήδη από τη νεανική της ηλικία. Γνωρίζει άπταιστα την αγγλική και καλά τη γερμανική γλώσσα. Είναι μητέρα δύο παιδιών.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΚΑΪΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Υπ. Δημοτικός Σύµβουλος Βόλου
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΟΛΟ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΣ Υποψήφιος Δήμαρχος Βόλου

Ο Βόλος ανήκει σε όλες και όλους εμάς τούς Πολίτες!
Ανοικτοί χώροι για όλους, πράσινο παντού σε κάθε γειτονιά, καθαριότητα και ανακύκλωση παντού στην πόλη , νερό που να μπορούμε να πίνουμε και να μην το πληρώνουμε χρυσάφι, ασφαλείς δρόμοι για όλους , Δήμος για όλες και όλους, μια Δημοτική αρχή που να είναι προστάτης και φύλακας άγγελος των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων!
Για να αναπνέουμε εμείς και οι επόμενες γενεές καθαρό αέρα!
Ο Βόλος που ονειρευόμαστε δεν είναι μακριά , είναι μία ψήφος μας ακόμα πιο κοντά!

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στην καταγγελία ότι απολύονται 6.000 συμβασιούχοι νοσοκομείων ανάμεσά τους και καθαρίστριες και φέρνουν εργολάβους προχώρησε η ΠΟΕΔΗΝ. 
Από το νοσοκομείο Κοζάνης απολύονται 17 καθαρίστριες με στόχο τη σύναψη σύμβασης με ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού, καταγγέλλει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ). 
Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος επισκέφθηκε την Τρίτη (26/9/23) το νοσοκομείο Κοζάνης, για να συμπαρασταθεί στη διαμαρτυρία που οργανώνουν οι εργαζόμενοι για την απόλυση των καθαριστριών. 

«Οι καθαρίστριες αυτές απολύονται, παρότι έχουν ενεργές συμβάσεις, ενώ 6.000 συμβασιούχοι πρόκειται να απολυθούν από τα νοσοκομεία της χώρας μας, αφήνοντας αστελέχωτη και αθωράκιστη την Δημόσια Υγεία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννάκος. 

Όπως επισημαίνει: «Κάθε εργολαβικός εργαζόμενος στην καθαριότητα, τη φύλαξη και την εστίαση, φέρεται να στοιχίζει από 2.500 ευρώ έως 3.500 ευρώ το μήνα, περισσότερο από τους γιατρούς του ΕΣΥ». 

Στην Κοζάνη, η 8ωρη καθαρίστρια με σύμβαση που απομακρύνεται στοιχίζει στο κράτος 1.300 ευρώ το μήνα, συνυπολογίζοντας ολόκληρο το κόστος για το νοσοκομείο, ενώ η 8ωρη καθαρίστρια του εργολάβου κοστίζει 2.500 ευρώ το μήνα, συνεχίζει ο ίδιος, επισημαίνοντας ότι οι συμβασιούχοι φύλακες στα νοσοκομεία στοιχίζουν 1.500 ευρώ το μήνα, συνυπολογίζοντας όλες τις κρατήσεις, και οι εργολαβικοί φύλακες στοιχίζουν 3.500 ευρώ το μήνα. 

ΠΟΕΔΗΝ: «Εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους και τους απειλούν με μπράβους» 

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ καταγγέλλει πως τα χρήματα αυτά τα λυμαίνονται οι εργολάβοι και δεν είναι μισθός των εργολαβικών εργαζόμενων. 
«Δουλεύουν χωρίς σταματημό, χωρίς να γνωρίζουν ωράρια, ρεπό και άδειες για 400 με 500 ευρώ το μήνα. Βάζουν στη τράπεζα το μηνιάτικο για να ξεφεύγουν από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και μετά με την απειλή μπράβων οι καθαρίστριες επιστρέφουν πίσω ένα μέρος του μηνιάτικου», καταγγέλλει ο κ. Γιαννάκος κάνοντας λόγο για εργασιακό μεσαίωνα. 
Επίσης, αναφέρει ότι χρησιμοποιούν νερωμένα υλικά για μεγαλύτερο κέρδος, με αποτέλεσμα να μην απολυμαίνονται οι χώροι των νοσοκομείων και να εγκυμονεί κίνδυνος για νοσοκομειακές λοιμώξεις. 

Ο κ. Γιαννάκος υπογραμμίζει τέλος πως οι συμβάσεις των 6.000 εργαζόμενων στη καθαριότητα, φύλαξη, εστίαση κρίθηκαν νόμιμες από την ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου και για αυτό ανανεώνονται συνεχώς. 

«Προς τιμήν τους, οι διοικητές των νοσοκομείων δεν προχωράνε τους διαγωνισμούς, αναλογιζόμενοι τη ζημιά για το δημόσιο και την απόλυση εργαζόμενων. Έχουμε θέσει το ζήτημα στον Υπουργό Υγείας. Ελπίζουμε να λυθεί αυτό το μεγάλο διαχρονικό πρόβλημα που στοιχίζει στο δημόσιο και οδηγεί στα νύχια των εργολάβων τις υπηρεσίες στήριξης και στην ανεργία 6.000 συμβασιούχων που εργάζονται άνω της τετραετίας με συνεχείς ανανεώσεις των συμβάσεων», καταλήγει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ. 


πηγή: iatropedia.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αγαπητέ μου φίλε, έχω γίνει κουραστικός -το καταλαβαίνω- να υπερασπίζομαι και να υποστηρίζω τα αυτονόητα για τη διαχείριση των απορριμμάτων στο Δήμο Λαμίας. Έκαστος εφ’ ώ ετάχθη, όμως. Και δεν μπορώ να μην μιλήσω για την σκοπιμότητα της υπονόμευσης της διαχείρισης σε όλα τα επίπεδα. Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια. Οι εκλογές έρχονται -λίγες μέρες έμειναν- και παραμένει ζητούμενο να ακούσουμε προγράμματα και δεσμεύσεις και όχι κοκορομαχίες και λαϊκίστικες κορώνες. Όσοι δε άσκησαν διοίκηση τα τελευταία χρόνια, από οποιοδήποτε πόστο, έχουν δώσει εξετάσεις και δείγματα γραφής. Τα αποτελέσματα της παρουσίας τους στη διοίκηση είναι ορατά, για όσους δεν έχουν παρωπίδες.

Η αλήθεια είναι καθαρή όπως, ότι:

- Καθαριότητα για τον Δήμο και την πόλη δεν σημαίνει να είναι καθαρή η Πλατεία Ελευθερίας και η Ρήγα Φεραίου.

- Οι μικρές παράνομες χωματερές και τα Απόβλητα Εκσκαφών Κατασκευών και Κατεδαφίσεων παραμένουν και είναι εδώ.

- Ο ΧΑΔΑ/ΧΥΤΑ παραμένει μια οικολογική βόμβα. Το μόνο που κάνουν σήμερα είναι να σκεπάζουν με χώμα -αν τα σκεπάζουν- τα σκουπίδια∙ τα δε στραγγίσματα διαχέονται ανεξέλεγκτα. Η κατάσταση αντικειμενικά χειροτερεύει χρόνο με τον χρόνο.

- Κανένα μέτρο για τα οργανικά, έστω κάδους για οικιακή κομποστοποίηση… Τα τέσσερα κοντέινερ της κομποστοποίησης, πληρωμένα αδρά, σαπίζουν καταλαμβάνοντας και πολύτιμους υπαίθριους χώρους.

- Οι κλαδοθρυμματιστές σκουριάζουν στο Φυτώριο και οι νέοι, που είχαν κάποτε υποσχεθεί, μαζί με τα φορτηγά, ακόμα έρχονται. Να θυμηθούμε πως ο ΦΟΔΣΑ εξάγγειλε από τα μέσα του 2017 την προμήθεια 10 φορτηγών αυτοκινήτων, 10 ρυμουλκούμενων κλαδοθρυμματιστών καθώς και 7 φορτηγών με γερανό.

- Η Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ)… άμα δεν βρέξει και άμα δεν χιονίσει, που λένε... Να θυμίσουμε ότι εξαγγέλθηκε πανηγυρικά την 1/12/2017 και αυτά τα περί εξασφάλισης της δημόσιας χρηματοδότησης για την κατασκευή της αποδείχτηκαν «έπεα πτερόεντα» και λόγια να λέμε… Όλες σχεδόν οι Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων γίνονται με ΣΔΙΤ, με δεδομένο ότι για την κοινοτική χρηματοδότησή τους ήδη από το 2017 η Κομισιόν προειδοποιούσε πως ο όρος της Διαλογής στην Πηγή και της χωριστής διαλογής απορριμμάτων λειτουργεί ως αιρεσιμότητα.

- Και αυτή η δημοτική αρχή δεν κατάφερε, αυτά τα τέσσερα χρόνια, όχι να κατασκευάσει, αλλά ούτε καν να χωροθετήσει τα Πράσινα Σημεία.

Και ο χρόνος -η ζωή- το σπουδαιότερο, περνάει αμείλικτος. Ήμουνα νιος και γέρασα. Οι πενταετίες περνάνε και οι στόχοι διαρκώς απομακρύνονται. Είναι ολοφάνερο ότι η σημερινή δημοτική αρχή, όπως και οι προηγούμενες, δεν «καιγόταν» για την ολοκληρωμένη διαχείριση των αποβλήτων. Τα σκουπίδια είναι μόνο μπελάς γι’ αυτούς, γι’ αυτό έκαναν και κάνουν το ελάχιστο δυνατό. Μόνο αποκομιδή κάνουν και αυτή την έχουν δώσει σε ιδιώτες, υπονομεύοντας την Διαλογή στην Πηγή για να εμφανιστεί ως μη εφαρμόσιμη. Να οδηγηθούν έτσι τα πράγματα αναγκαστικά στη μοναδική αποτελεσματική λύση, κατά την άποψή τους, την ΜΕΑ με ΣΔΙΤ και την καύση.


Λαμία, 26/9/2023
Στέφανος Σταμέλλος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου