ZERO Hedge,14-5-21 Authored by Pepe Escobar via The Strategic Culture Foundation,
Μετάφραση:Μιχαήλ Στυλιανού
Ο Χένρυ Κίσινγκερ, 97 χρόνων, ή Χένρυ Κ γι’ αυτούς που τον περιβάλλουν, είναι είτε ένας στρατηγικός διανοούμενος σε στυλ Δελφικής πυθίας, ή ένα εγκληματίας πολέμου γι’ αυτούς που κρατιούνται σε απόσταση.
Τώρα φαίνεται να αποσπά χρόνο από τη συνηθισμένη του επίδοση στο διαίρει και βασίλευε για να μεταδίδει κάποια μαργαριτάρια σοφής realpolitik στον όμιλο εξουσίας πίσω από το αυτί του προέδρου Μπάϊντεν.
Σε ένα πρόσφατο φόρουμ στην Αριζόνα,αναφερόμενος στην πυορροούσα σίνο-αμερικανική σύγκρουση, ο Ερρίκος ο Κ. είπε:
«Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Αμερική. είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον κόσμο. Γιατί αν δεν μπορούμε να το λύσουμε αυτό, τότε ο κίνδυνος είναι ότι σε όλο τον κόσμο θα αναπτυχθεί ένα είδος ψυχρού πολέμου μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών».
Με όρους realpolitik, αυτό το «είδος ψυχρού πολέμου»έχει ήδη προχωρήσει στο σύνολο της αμερικανικής εξουσίας. Η Κίνα θεωρείται ομόφωνα ως η κορυφαία απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Ο Κίσινγκερ πρόσθεσε ότι η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα πρέπει να είναι ένα μείγμα έμφασης στις «αρχές» των ΗΠΑ για να απαιτηθεί από την Κίνα ο σεβασμός και ο διάλογος για την εξεύρεση τομέων συνεργασίας:
«Δεν λέω ότι η διπλωματία θα οδηγεί πάντα σε ευεργετικά αποτελέσματα... Αυτό είναι το πολύπλοκο έργο που έχουμε... Κανείς δεν κατάφερε να το κάνει εντελώς».
Ο Ερρίκος ο Κ. πρέπει να έχασε το – διπλωματικό – σενάριο. Αυτό στο οποίο απασχολούνται τώρα ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Γουάνγκ Γι και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ σε πλήρη απασχόληση, είναι να αποδείξουν – κυρίως στον Παγκόσμιο Νότο – πώς η αμερικανική «διεθνής τάξη βάσει κανόνων» δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το διεθνές δίκαιο και τον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας.
Στην αρχή είχα αρχειοθετήσει αυτές τις κοινοτοπίες του Ερρίκου του Κ. στα εκτός ενδιαφέροντος. Αλλά μετά, κάποιος που κρατούσε μια αστρική θέση στην κορυφή του Βαθέως Κράτους των ΗΠΑ έδειξε ότι έδινε ιδιαίτερη προσοχή.
Αυτή η προσωπικότητα – ας τον πούμε κ. Σ. – είναι μια από τις ανεκτίμητες, αξιόπιστες πηγές μου από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη ήταν πάντα το κλειδί. Τον ρώτησα αν θα μπορούσα να δημοσιεύσω επιλεγμένα αποσπάσματα της ανάλυσης του, όχι ονόματα. Δόθηκε συγκατάθεση – με σκληρές διαδικασίες. Γι' αυτό δέστε τις ζώνες του καθίσματός σας.
Μετάφραση:Μιχαήλ Στυλιανού
Ο Χένρυ Κίσινγκερ, 97 χρόνων, ή Χένρυ Κ γι’ αυτούς που τον περιβάλλουν, είναι είτε ένας στρατηγικός διανοούμενος σε στυλ Δελφικής πυθίας, ή ένα εγκληματίας πολέμου γι’ αυτούς που κρατιούνται σε απόσταση.
Τώρα φαίνεται να αποσπά χρόνο από τη συνηθισμένη του επίδοση στο διαίρει και βασίλευε για να μεταδίδει κάποια μαργαριτάρια σοφής realpolitik στον όμιλο εξουσίας πίσω από το αυτί του προέδρου Μπάϊντεν.
Σε ένα πρόσφατο φόρουμ στην Αριζόνα,αναφερόμενος στην πυορροούσα σίνο-αμερικανική σύγκρουση, ο Ερρίκος ο Κ. είπε:
«Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Αμερική. είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον κόσμο. Γιατί αν δεν μπορούμε να το λύσουμε αυτό, τότε ο κίνδυνος είναι ότι σε όλο τον κόσμο θα αναπτυχθεί ένα είδος ψυχρού πολέμου μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών».
Με όρους realpolitik, αυτό το «είδος ψυχρού πολέμου»έχει ήδη προχωρήσει στο σύνολο της αμερικανικής εξουσίας. Η Κίνα θεωρείται ομόφωνα ως η κορυφαία απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Ο Κίσινγκερ πρόσθεσε ότι η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα πρέπει να είναι ένα μείγμα έμφασης στις «αρχές» των ΗΠΑ για να απαιτηθεί από την Κίνα ο σεβασμός και ο διάλογος για την εξεύρεση τομέων συνεργασίας:
«Δεν λέω ότι η διπλωματία θα οδηγεί πάντα σε ευεργετικά αποτελέσματα... Αυτό είναι το πολύπλοκο έργο που έχουμε... Κανείς δεν κατάφερε να το κάνει εντελώς».
Ο Ερρίκος ο Κ. πρέπει να έχασε το – διπλωματικό – σενάριο. Αυτό στο οποίο απασχολούνται τώρα ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Γουάνγκ Γι και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ σε πλήρη απασχόληση, είναι να αποδείξουν – κυρίως στον Παγκόσμιο Νότο – πώς η αμερικανική «διεθνής τάξη βάσει κανόνων» δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το διεθνές δίκαιο και τον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας.
Στην αρχή είχα αρχειοθετήσει αυτές τις κοινοτοπίες του Ερρίκου του Κ. στα εκτός ενδιαφέροντος. Αλλά μετά, κάποιος που κρατούσε μια αστρική θέση στην κορυφή του Βαθέως Κράτους των ΗΠΑ έδειξε ότι έδινε ιδιαίτερη προσοχή.
Αυτή η προσωπικότητα – ας τον πούμε κ. Σ. – είναι μια από τις ανεκτίμητες, αξιόπιστες πηγές μου από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη ήταν πάντα το κλειδί. Τον ρώτησα αν θα μπορούσα να δημοσιεύσω επιλεγμένα αποσπάσματα της ανάλυσης του, όχι ονόματα. Δόθηκε συγκατάθεση – με σκληρές διαδικασίες. Γι' αυτό δέστε τις ζώνες του καθίσματός σας.
Χορεύοντας με τον κ. Σ.
Ο κ. Σ., με αρκετά αινιγματικό τρόπο, φαίνεται να εκφράζει τις συλλογικές απόψεις αρκετών εξαιρετικά αρμοδίων ανθρώπων. Από την αρχή, επισημαίνει πώς οι παρατηρήσεις του Ερρίκου του Κ. εξηγούν το σημερινό τρίγωνο Ρωσίας-Κίνας-Ιράν.
Το πρώτο σημείο που επισημαίνει είναι ότι δεν ήταν ο Κίσινγκερ που χάραξε την πολιτική για τον Νίξον, αλλά το Βαθύ Κράτος. Ο Κίσινγκερ ήταν απλά ένας μικρός αγγελιοφόρος. Στην κατάσταση του 1972 το βαθύ κράτος ήθελε να βγει από το Βιετνάμ, όπου η εμπλοκή απέβλεπε στην ανάσχεση της κομμουνιστικής Κίνας και της Ρωσίας. Ήμασταν εκεί με βάση τη θεωρία του ντόμινο.
Συνεχίζει:
Το Βαθύ Κράτος ήθελε να επιτύχει ορισμένους στόχους προσεγγίζοντας τον Πρόεδρο Μάο, τον οποίο ανταγωνιζόταν η Ρωσία. Ήθελε να συμμαχήσει το 1972 με την Κίνα εναντίον της Ρωσίας. Αυτό καθιστούσε το Βιετνάμ χωρίς νόημα, γιατί η Κίνα θα γινόταν η δύναμη περιορισμού της Ρωσίας και το Βιετνάμ έπαυε να μας απασχολεί. Θέλαμε να εξισορροπήσουμε την Κίνα με τη Ρωσία. Βέβαια, η Κίνα δεν ήταν μια μεγάλη δύναμη το 1972, αλλά θα μπορούσε να αποστραγγίσει τη Ρωσία, αναγκάζοντάς την να τοποθετήσει 400.000 στρατιώτες στα σύνορά τους. Και η πολιτική για το Βαθύ Κράτος απέδωσε. Εμείς στο Βαθύ Κράτος το είχαμε σκεφτεί καλά, και όχι ο Κίσινγκερ. 400.000 στρατιώτες στα κινεζικά σύνορα ήταν μια διαρροή στον προϋπολογισμό τους, καθώς αργότερα το Αφγανιστάν έγινε με πάνω από 100.000 στρατεύματα, και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε άλλα 600.000 στρατεύματα.
Και αυτό μας φέρνει στο Αφγανιστάν:
Το Βαθύ Κράτος ήθελε να ξεκινήσει ένα Βιετνάμ για τη Ρωσία στο Αφγανιστάν το 1979. Ήμουν μεταξύ εκείνων που ήσαν αντίθετοι, καθώς αυτό θα χρησιμοποιούσε άσκοπα τον αφγανικό λαό ως τροφή κανονιών και αυτό ήταν άδικο. Με υπερψήφισαν. Εδώ ο Μπρζεζίνσκι έπαιζε τον Κίσινγκερ, ένα άλλο υπερεκτιμημένο τίποτα που απλά μετέφερε μηνύματα.
Το Βαθύ Κράτος αποφάσισε επίσης να συντρίψει την τιμή του πετρελαίου, καθώς αυτό θα αποδυνάμωνε οικονομικά τη Ρωσία. Και αυτό λειτούργησε το 1985, οδηγώντας την τιμή στα οκτώ δολάρια το βαρέλι, κάτι που κατέφαγε το ήμισυ του ρωσικού προϋπολογισμού. Στη συνέχεια, ουσιαστικά δώσαμε την άδεια στον Σαντάμ Χουσεΐν να εισβάλει στο Κουβέιτ ως τέχνασμα για να στείλουμε τον προηγμένο στρατό μας για να τον χτυπήσει και να επιδείξει την ανωτερότητά μας στον κόσμο στον τομέα των όπλων, γεγονός που αποθάρρυνε πολύ τους Ρώσους και έβαζε το φόβο του Θεού στο ισλαμικό πετρέλαιο. Μετά δημιουργήσαμε τη μυθοπλασία του Πολέμου των Άστρων. Η Ρωσία προς έκπληξή μας έχασε την ψυχραιμία της και κατέρρευσε.
Ο κ. Σ. ορίζει όλα τα παραπάνω ως «υπέροχα» κατά τη γνώμη του, καθώς «ο κομμουνισμός εκτοπίσθηκε και επέστρεψε ο Χριστιανισμός»:
Στη συνέχεια, θέλαμε να καλωσορίσουμε τη Ρωσία στην κοινότητα των χριστιανικών εθνών, αλλά το Βαθύ Κράτος ήθελε να τη διαμελίσει. Αυτό ήταν ηλίθιο, καθώς θα ισορροπούσαν με την Κίνα τουλάχιστον από την άποψη του Mackinder. Ήταν αφελές εκ μέρους μου να ελπίζω σε μια επιστροφή του Χριστιανισμού, καθώς η Δύση κινούνταν γρήγορα προς την πλήρη ηθική αποσύνθεση.
Εν τω μεταξύ, η σύμμαχός μας Κίνα συνεχίζει να αναπτύσσεται καθώς δεν είχαμε τελειώσει με τον διαμελισμό της Ρωσίας και οι σύμβουλοι που στείλαμε στη Ρωσία κατέστρεψαν ολόκληρη την οικονομία τη δεκαετία του 1990 ενάντια στις αντιρρήσεις μου. Ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου, διάρκειας 78 ημερών, τελικά ξύπνησε τη Ρωσία και ξεκίνησαν μια μαζική επαναστρατιωτικοποίηση, καθώς ήταν προφανές ότι η πρόθεση ήταν τελικά να βομβαρδίσουν τη Μόσχα σε ερείπια. Έτσι οι αμυντικοί πύραυλοι έγιναν απαραίτητοι: Οι S-300, S-400, S-500 και σύντομα οι S-600.
Το Βαθύ Κράτος είχε προειδοποιηθεί από εμένα στις συναντήσεις μας για το πώς ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου το 1999 θα έκανε τη Ρωσία να επανεξοπλιστεί , αλλά δεν ακούστηκα. Το Βελιγράδι βομβαρδίστηκε για 78 ημέρες σε σύγκριση με τον βομβαρδισμού εκδίκησης του Χίτλερ για δύο ημέρες. Και η Κίνα συνεχίζει να μεγαλώνει.
Γιατί η ισορροπία δυνάμεων δεν λειτουργεί
Και αυτό μας φέρνει σε μια νέα εποχή – που ξεκίνησε στην πράξη με την κινεζική αναγγελία των Νέων Δρόμων του Μεταξιού το 2013 και του (του ανατρεπτικού πραξικοπήματος) Meidan στο Κίεβο το 2014:
Η Κίνα αφυπνίζεται μπροστά σε όλα αυτά, καθώς αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι έχουν χρησιμοποιηθεί και ότι ο στόλος των ΗΠΑ ελέγχει τις εμπορικές οδούς τους και το Πεκίνο αποφασίζει να προσεγγίσει τη Ρωσία το 2014, σχεδόν την ώρα που έγιναν μάρτυρες της ανατροπής της Ουκρανίας με το Μεϊντάν. Αυτή η ανατροπή οργανώθηκε από το Βαθύ Κράτος, όταν άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι είχαν χάσει την κούρσα των εξοπλισμών και δεν ήξεραν καν τι συμβαίνει.
Το βαθύ κράτος ήθελε να σύρει τη Ρωσία σε ένα Βιετνάμ στην Ουκρανία για να τους αποστραγγίσει και να συντρίψει ξανά την τιμή του πετρελαίου, κάτι που έκαναν. Το Πεκίνο το μελέτησε και είδε το φως. Εάν η Ρωσία ανατραπεί, η Δύση θα ελέγξει όλους τους φυσικούς πόρους της, τους οποίους θεωρούν ότι χρειάζονται καθώς μεγαλώνουν σε μια γιγαντιαία οικονομία μεγαλύτερη από τις ΗΠΑ. Και το Πεκίνο αρχίζει να ανοίγει μια θερμή σχέση με τη Μόσχα που επιδιώκει να αποκτήσει γήινους φυσικούς πόρους, όπως πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία για να αποφύγει τις θάλασσες για φυσικούς πόρους όσο μπορεί περισσότερο. Εν τω μεταξύ, το Πεκίνο επιταχύνει μαζικά την ναυπήγηση υποβρυχίων που φέρουν πυραύλους ικανούς να καταστρέψουν τους αμερικανικούς στόλους.
Πού κολλάει ο Κίσινγκερ στην Αριζόνα;
Τώρα, ο Κίσινγκερ αντικατοπτρίζει την αγωνία του Βαθέως Κράτους για τη σχέση Ρωσίας-Κίνας και θέλει διακαώς την διάσπασή της. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Κίσινγκερ προσπαθεί εδώ να το συγκαλύψει. Δεν θέλει να πει την αλήθεια για την πραγματικότητα της ισορροπίας δυνάμεων. Προβάλλει «τις αξίες μας», όταν οι ΗΠΑ δεν έχουν άλλες αξίες παρά μόνο αναρχία, λεηλασία και αποτέφρωση εκατοντάδων πόλεων. Ο Μπάιντεν ελπίζει να αγοράσει όλες αυτές τις αποκληρωμένες μάζες καθώς η εκτύπωση χρήματος έχει αποχαλινωθεί.
Έτσι, είμαστε πίσω στον Κίσινγκερ συγκλονισμένο από τη νέα ρώσο-κινεζική συμμαχία. Πρέπει να χωριστούν.
Τώρα, δεν συμφωνώ με τους δολοπλόκους της ισορροπίας δυνάμεων στο ότι η ηθική ή οι ευγενείς αξίες πρέπει να διέπουν τις διεθνείς σχέσεις και όχι η ισχύς. Οι ΗΠΑ ακολουθούν όνειρα ισορροπίας δυνάμεων από το 1900 και τώρα αντιμετωπίζουν οικονομική καταστροφή. Αυτές οι ιδέες δεν λειτουργούν. Δεν υπάρχει λόγος οι ΗΠΑ να μην είναι φίλες της Ρωσίας και της Κίνας και οι διαφορές μπορούν να επιλυθούν. Αλλά δεν μπορείτε να θέσετε ως βασική και κυρίαρχη επί πάντων την ισορροπία δυνάμεων. Αυτή είναι η τραγωδία της εποχής μας.
