Articles by "ΗΠΑ"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Απαντώντας σε ερώτηση Ελλήνων ανταποκριτών, ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Φίλιπ Ρίκερ, έκανε την εξής δήλωση:
“Όπως έχετε ακούσει, οι ΗΠΑ ανησυχούν σημαντικά για τα δηλωμένα σχέδια της Τουρκίας που αφορούν έρευνες για φυσικούς πόρους σε περιοχές όπου η Ελλάδα και η Κύπρος διεκδικούν (assert) την δικαιοδοσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ανησυχούμε για ενέργειες που είναι προκλητικές και αυξάνουν τις εντάσεις στην περιοχή. Η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο είναι κάτι που πρέπει να προωθήσει τη συνεργασία. Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει τα θεμέλια για διαρκή ευημερία στους τομείς της ενέργειας, της ασφάλειας και της οικονομίας σε ολόκληρη την περιοχή. Γνωρίζετε, όπως και εγώ, ότι αυτός είναι ένας πολύπλοκος στρατηγικός χώρος. Θέλουμε οι φίλοι και οι σύμμαχοί μας στην περιοχή – αρκεί να θυμηθούμε ότι η Τουρκία, η Ελλάδα και οι ΗΠΑ είναι όλοι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ – να προσεγγίζουν αυτά τα ζητήματα με πνεύμα συνεργασίας. Θα επαναλάβω το μήνυμα που έχουμε στείλει από την Ουάσιγκτον, καθώς και από αλλού στην Ευρώπη, προτρέποντας τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν επιχειρήσεις που αυξάνουν τις εντάσεις. Θα συνεχίσουμε να στέλνουμε αυτό το μήνυμα. Μπορεί να έχουμε δει σήμερα σχόλια από τον πρέσβη Πάιατ στην Αλεξανδρούπολη. Διατηρούμε, λοιπόν, επαφή με τις πρεσβείες μας στην Αθήνα και στην Άγκυρα, παρακολουθώντας στενά την κατάσταση“.

Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Φίλιπ Ρίκερ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αντικαθιστά με τη δήλωσή του την απαράδεκτη φράση “αμφισβητούμενα” ύδατα, με την εξίσου απαράδεκτη φράση “διεκδικούμενα” ύδατα. Τι Γιάννης, τι Γιαννάκης. Οι ΗΠΑ, δυστυχώς, επιμένουν στην “γκριζοποίηση” της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Απόβαση στον «κόκκινο» πλανήτη εντός του Ιουλίου
Ο πλανήτης Γη ετοιμάζεται να εισβάλλει στον Αρη.

Τρεις χώρες - οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα - στέλνουν μη επανδρωμένα διαστημόπλοια στον κόκκινο πλανήτη η μια μετά την άλλη αυτήν την εβδομάδα, στην πιο σαρωτική προσπάθεια που έχει γίνει ποτέ αναζήτησης αρχαίας μικροσκοπικής ζωής και ταυτόχρονης εξερεύνησης του μέρους για τους μελλοντικούς αστροναύτες.
ASSOCIATED PRESS

Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, αποστέλλουν ένα εξακύλινδρο ρομποτικό όχημα στο μέγεθος ενός αυτοκινήτου, που ονομάζεται Perseverance, για να συλλέξουν δείγματα βράχων που θα επιστραφούν στη Γη για ανάλυση σε μια δεκαετία περίπου.

Κάθε διαστημικό σκάφος θα ταξιδέψει πάνω από 483 εκατομμύρια χιλιόμετρα μέχρι να φτάσει στον Αρη τον επόμενο Φεβρουάριο. Χρειάζονται τουλάχιστον έξι έως επτά μήνες, για βγει ένα διαστημικό σκάφος ​​από την τροχιά της Γης και να συγχρονιστεί με την πιο απομακρυσμένη τροχιά του Αρη γύρω από τον ήλιο.

Οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν πώς ήταν ο Αρης πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, όταν είχε ποτάμια, λίμνες και ωκεανούς που μπορεί να επέτρεπαν την ανάπτυξη απλών, μικροσκοπικών οργανισμών προτού ο πλανήτης μετατραπεί στον άγονο, χειμερινό έρημο κόσμο που είναι σήμερα.

Οι τρεις σχεδόν ταυτόχρονες εκτοξεύσεις δεν είναι σύμπτωση: Ο χρόνος καθορίζεται από το άνοιγμα ενός παραθύρου διάρκειας ενός μήνα, στο οποίο ο Αρης και η Γη βρίσκονται σε ιδανική ευθυγράμμιση στην ίδια πλευρά του ήλιου, που ελαχιστοποιεί το χρόνο ταξιδιού και τη χρήση καυσίμων. Ενα τέτοιο παράθυρο ανοίγει μόνο μία φορά κάθε 26 μήνες.

Ο Αρης έχει από καιρό εξάψει την ανθρώπινη φαντασία αλλά έχει αποδειχθεί ότι είναι το νεκροταφείο για πολλές αποστολές. Διαστημικά σκάφη έχουν εκραγεί, καεί ή συντριβεί, με το ποσοστό των ατυχημάτων ανά τις δεκαετίες να ξεπερνά το 50%. Η τελευταία προσπάθεια της Κίνας, σε συνεργασία με τη Ρωσία το 2011, κατέληξε σε αποτυχία.
ASSOCIATED PRESS

Μόνο οι ΗΠΑ έχουν καταφέρει με επιτυχία να στείλουν στον Αρη διαστημικό σκάφος - το έχουν κάνει οκτώ φορές - από το 1976. Δύο διαστημικά σκάφη της NASA επιχειρούν τώρα εκεί, το InSight και το Curiosity. Εξι άλλα διαστημόπλοια εξερευνούν τον πλανήτη από τροχιά: τρια αμερικανικά, δύο ευρωπαϊκά και ένα από την Ινδία.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Κίνα επιθυμούν τώρα να ενταχθούν σε αυτή την ελίτ λέσχη.
ASSOCIATED PRESS

Το διαστημικό σκάφος των ΗΑΕ, με την ονομασία Amal, το οποίο σημαίνει ελπίδα στα αραβικά, έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί από την Ιαπωνία την Τετάρτη, εκτελώντας την πρώτη διαπλανητική αποστολή του αραβικού κόσμου. Το διαστημικό σκάφος, κατασκευασμένο σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μπόλντερ του Κολοράντο, θα φτάσει στον Αρη το έτος που τα ΗΑΕ θα γιορτάζουν την 50η επέτειο από την ίδρυσή τους.

Με έλεγχο από το Ντουμπάι, ο ουράνιος μετεωρολογικός σταθμός θα προσπαθήσει να μπει σε μια εξαιρετικά υψηλή τροχιά του Αρη, 22.000 - 44.000 χιλιόμετρα, για να μελετήσει την ανώτερη ατμόσφαιρα και να παρακολουθήσει την κλιματική αλλαγή.

Η Κίνα θα ακολουθήσει στη συνέχεια, με την πτήση ενός ρομποτικού οχήματος και γύρω στις 23 Ιουλίου. Κινέζοι αξιωματούχοι δεν αποκαλύπτουν πολλά. Η αποστολή ονομάζεται Tianwen ή Ερωτήσεις για τον Παράδεισο.

Η NASA, εν τω μεταξύ, σκοπεύει για εκτόξευση στις 30 Ιουλίου από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ.
ASSOCIATED PRESS

Το Perseverance φιλοδοξεί να προσγειωθεί σε ένα αρχαίο δέλτα ποταμού και μια λίμνη γνωστή ως κρατήρας Τζέζερο. Το πολύ μικρότερο όχημα της Κίνας θα στοχεύσει σε έναν ευκολότερο και πιο επίπεδο στόχο.

Για να φτάσουν στην επιφάνεια, και τα δύο διαστημόπλοια θα πρέπει να περάσουν μέσα από τον θολό κόκκινο ουρανό του Αρη σε αυτό που έχει χαρακτηριστεί «επτά λεπτά τρόμου» - το πιο δύσκολο και επικίνδυνο μέρος της εισόδου ενός διαστημικού σκάφους στον πλανήτη.

Ο κρατήρας Τζέζερο είναι γεμάτος από ογκόλιθους, βράχους και αμμόλοφους, καθένας από τους οποίους θα μπορούσε να τερματίσει την αποστολή του Perseverance. Ωστόσο, αξίζει το ρίσκο, σύμφωνα με επιστήμονες που επέλεξαν τον συγκεκριμένο κρατήρα έναντι άλλων 60 πιθανών σημείων.
ASSOCIATED PRESS

Εκεί που υπήρχε νερό - και ο Τζέζερο ήταν προφανώς στο ίδιο επίπεδο με αυτό πριν 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια - μπορεί να υπήρχε ζωή, αν και ήταν πιθανώς μόνο απλή μικροβιακή ζωή, που υπήρχε ίσως σε μια λεπτή μεμβράνη στο κάτω μέρος του κρατήρα. Αλλά αυτά τα μικρόβια μπορεί να έχουν αφήσει ενδεικτικά σημάδια στα στρώματα των ιζημάτων.

Το Perseverance θα αναζητήσει πετρώματα που περιέχουν τέτοιες βιολογικές ενδείξεις, εάν υπάρχουν, καθώς και τυχόν υπόγειες δεξαμενές νερού ενώ θα απογειώσει και ένα μακρύ και λεπτό ελικοπτεράκι βάρους μόλις 1,8 κιλών -βτο πρώτο τέτοιο που θα πετάξει ποτέ σε άλλο πλανήτη.

Οι κάμερες του Perseverance θα τραβήξουν έγχρωμο βίντεο της κατάβασής του, παρέχοντας στην ανθρωπότητα τις πρώτες εικόνες ενώ τα μικρόφωνα θα καταγράφουν τους ήχους.

Το όχημα θα προσπαθήσει επίσης να παράγει οξυγόνο από το διοξείδιο του άνθρακα στη λεπτή ατμόσφαιρα του Αρη. Το εξαγώμενο οξυγόνο θα μπορούσε κάποια μέρα να χρησιμοποιηθεί από αστροναύτες στον Αρη για αναπνοή καθώς και για την κατασκευή προωθητικών πυραύλων.

Η NASA θέλει να επιστρέψει με αστροναύτες στο φεγγάρι έως το 2024 και να τους στείλει από εκεί στον Αρη εντός της δεκαετίας του 2030. Για το σκοπό αυτό, η διαστημική υπηρεσία στέλνει μαζί με το Perseverance δείγματα υλικού διαστημικής στολής, για να δει αν αντέχουν στο σκληρό περιβάλλον του Αρη.

Το κόστος της αποστολής του Perseverance, συμπεριλαμβανομένης της πτήσης και τουλάχιστον δύο ετών επιχείρησης στον Αρη, πλησιάζει τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Αντίστοιχα, το πρότζεκτ των ΗΑΕ κοστίζει 200 ​​εκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένης της εκτόξευσης, αλλά όχι των επιχειρήσεων. Η Κίνα δεν έχει αποκαλύψει το κόστος της αποστολής της.

Η Ευρώπη και η Ρωσία εγκατέλειψαν τα σχέδια τους να στείλουν έναν «αναζητητή ζωής» στον Αρη αυτό το καλοκαίρι, αφού έμειναν πίσω στις δοκιμές και έπειτα είχαν να αντιμετωπίσουν περισσότερα εμπόδια λόγω κορονοϊού.


πηγή: huffingtonpost


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Zero Hedge. 30/6/2020
Authored by Jim Bovard via The Libertarian Institute,
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Στον αγαπημένο του Μπιλ Κλίντον μαχητή της ελευθερίας μόλις απαγγέλθηκε κατηγορία για μαζικές δολοφονίες, βασανιστήρια, απαγωγές και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Το 1999, η κυβέρνηση Κλίντον εξαπέλυσε μιαν εκστρατεία 78ήμερων βομβαρδισμών που σκότωσαν 1500 αμάχους στην Σερβία και στο Κόσσοβο, σε αυτό που τα αμερικανικά ΜΜΕ παρουσίαζαν υπερήφανα σαν μιαν σταυροφορία εναντίον της εθνικής καταπίεσης. Αυτός ο πόλεμος, όπως όλες οι προφάσεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ήταν μια απάτη.

Ο πρόεδρος του Κοσσόβου Χασίμ Θάτσι και άλλα εννέα άτομα, κατηγορείται από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για ενοχή σε «εγκλήματα πολέμου, που περιλαμβάνουν δολοφονίες, απαγωγή και εξαφάνιση προσώπων, διωγμούς και βασανιστήρια.» Ο Θάτσι και οι άλλοι εννέα έχουν κατηγορηθεί ως «εγκληματικά υπεύθυνοι για σχεδόν 100 δολοφονίες» και στον κατηγορητήριο διευκρινίζεται ότι ενέχονται για «εκατοντάδες γνωστά θύματα κοσοβάρικης, αλβανικής, σερβικής, ρομά και άλλων εθνοτήτων όπως και πολιτικών αντιπάλων.

Η άθλια σταδιοδρομία του Χασίμ Θάτσι εξεικονίζει πως η αντιτρομοκρατία χρησιμεύει σαν σημαία ευκαιρίας για τους σχεδιαστές πολιτικής της Ουάσιγκτον. Πριν να γίνει πρόεδρος του Κοσσόβου, ο Χασίμ Θάτσι ήταν ο επικεφαλής του Ου Τσε Κα (Στρατού Απελευθέρωσης του Κοσσόβου), που το 1998 το Στέητ Ντιπάρτμεντ είχε καταδικάσει ως τρομοκρατική οργάνωση.

Το Ου Τσε Κα επιδιδόταν σε χονδρικό εμπόριο ναρκωτικών και είχε στενές σχέσεις με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Αλλά ένα χρόνο αργότερα, το 1999, η κυβέρνηση Κλίντον προβίβασε το Ου Τσε Κα σε «μαχητές της ελευθερίας», παρά το εγκληματικό παρελθόν του και του χορήγησε άφθονη βοήθεια.

Αλλά ο εξοπλισμός του Ου Τσε Κα και ο βομβαρδισμός της Σερβίας βοήθησε τον Κλίντον να μεταστρέψει την προσοχή του κοινού από το προσωπικό του Σκάνδαλο Λεβίνσκυ και την διαδικασία της καθαίρεσής του και να τον προβάλει ως σταυροφόρο εναντίον της αδικίας. Σε αυτό βοηθήθηκε από πολλά αδιάντροπα μέλη του κογκρέσου, έτοιμα να εξαγιάσουν τις αμερικανικές σφαγές. Ο γερουσιαστής Τζο Λίμπερμαν κραύγασε ότι ΗΠΑ και Ου Τσε Κα «υπερασπίζονται τις ίδιες αξίες και αρχές. Πολεμώντας με το Ου Τσε Κα πολεμάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αμερικανικές αξίες.» Και αφού οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Κλίντον εξίσωναν τον Σέρβο πρόεδρο Μιλόσεβιτς με τον Χίτλερ, κάθε έντιμος άνθρωπος είχε χρέος να χειροκροτεί τους βομβαρδισμούς της Σερβίας.

Σέρβοι και Αλβανοί διέπραξαν ωμότητες στις σκληρές συγκρούσεις στο Κόσσοβο. Αλλά για να εξαγιάσει την εκστρατεία βομβαρδισμών, η κυβέρνηση Κλίντον ύψωσε το μαγικό ραβδί και έκανε να εξαφανιστούν οι αγριότητες του Ου Τσε Κα. Ο Βρετανός καθηγητής Φίλιπ Χάμοντ σημείωσε ότι ο βομβαρδισμός των 78 ημερών δεν ήταν μια καθαρά στρατιωτική επιχείρηση: Το ΝΑΤΟ κατέστρεψε επίσης στόχους «διπλής χρήσης», όπως εργοστάσια, γέφυρες, και ακόμη το κεντρικό κτίριο της τηλεόρασης στο Βελιγράδι (σημ. μετφ: και την κινεζική πρεσβεία), για να τρομοκρατήσει τον λαό σε συνθηκολόγηση.

Το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε με διασπειρόμενες βόμβες (cluster bombs) λαϊκές αγορές, νοσοκομεία και άλλα κέντρα συρροής αμάχων. Οι βόμβες αυτές είναι σχεδιασμένες να διασπώντα σε βομβίδια που εκτινάσσονται και διασπείρονται σε εχθρικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς. Το ΝΑΤΟ έριξε περισσότερες από 1300 τέτοιες βόμβες, που περιείχαν 208 ξεχωριστά βομβίδια, στην Σερβία και στο Κόσσοβο. Ειδικοί πυροτεχνουργοί υπολόγισαν ότι περισσότερα από 10.000 τέτοια βομβίδια που διασπάρθηκαν στην σερβική ύπαιθρο εξακολούθησαν να ακρωτηριάζουν παιδιά επί πολύ καιρό μετά το τέλος της επιχείρησης.

Στις τελευταίες ημέρες της εκστρατείας βομβαρδισμών η Ουάσιγκτον Ποστ έγραψε ότι «ορισμένοι συνεργάτες και φίλοι του προέδρου περιγράφουν το γεγονός με Τσωρτσίλιους τόνους, ως την ευγενέστερη ώρα της προεδρίας του Κλίντον.»

Λίγο μετά το τέλος της βομβαρδιστικής εκστρατείας του 1999, ο Μπιλ Κλίντον διακήρυξε αυτό που οι συνεργάτες του αποκάλεσαν το Δόγμα Κλίντον: «Εντός ή εκτός των συνόρων μιας χώρας, εάν η διεθνής κοινότητα έχει την ισχύ να επέμβει, οφείλουμε να σταματήσουμε την γενοκτονία και την εθνοκάθαρση.» Στην πραγματικότητα το Δόγμα Κλίντον καθιέρωνε ότι Αμερικανοί πρόεδροι δικαιούνται να αρχίσουν να βομβαρδίζουν ξένες χώρες, επικαλούμενοι οποιοδήποτε θρασύτατο ψεύδος που τα αμερικανικά ΜΜΕ είναι έτοιμα να αναμασούν. Στην πραγματικότητα το δίδαγμα από τον βομβαρδισμό της Σερβίας είναι ότι αρκεί στους Αμερικανούς πολιτικούς να ξεστομίζουν δημόσια την λέξη «γενοκτονία» για να εξασφαλίζουν την άδεια να σκοτώνουν.

Όταν τελείωσαν οι βομβαρδισμοί, ο Κλίντον διαβεβαίωσε τον σερβικό λαό ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συμφώνησαν να είναι φύλακες της ειρήνης «υπό την έννοια ότι θα προστάτευαν τους Σέρβους όσο και του Αλβανούς και ότι θα αποχωρούσαν με την εδραίωση της ειρήνης.» Αλλά στους επόμενους μήνες και χρόνια οι αμερικανικές και Νατοϊκές δυνάμεις στάθηκαν αδρανείς θεατές καθώς το Ου Τσε Κα ξανάρχισε την εθνοκάθαρση, σφάζοντας

Σέρβους πολίτες, καίγοντας εκκλησίες και καταπιέζοντας όλους τους μη μουσουλμάνους. Περί τις 250 χιλιάδες Σέρβοι, Ρομά, Εβραίοι και άλλες εθνότητες εγκατέλειψαν το Κόσσοβο μετά την υπόσχεση του Κλίντον ότι θα τους προστάτευε. Μέχρι το 2003 σχεδόν το 70% των Σέρβων κατοίκων στο Κόσσοβο το 1999 είχαν εκτοπιστεί και ο πληθυσμός ήταν πλέον κατά 95% Αλβανοί.

Αλλά ο Χασίμ Θάτσι παρέμεινε χρήσιμος για τους Αμερικανούς πολιτικούς, παρά την ευρεία διεθνή καταδίκη του για καταπίεση και διαφθορά, μετά την κατάληψη της εξουσίας στο Κόσσοβο. Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάϊντεν (τώρα υποψήφιος των Δημοκρατικών) είχε, το 2010,προσφωνήσει τον Θάτσι ως Τζωρτζ Ουάσιγκτον του Κοσσόβου. Λίγους μήνες αργότερα έκθεση δικαστικής έρευνας του Συμβουλίου της Ευρώπης, από εγκυρότατο Ελβετό Δικαστικό, κατήγγελλε τον Χασίμ Θάτσι και το επιτελείο του στο ΟυΤσε Κα για δολοφονίες αιχμαλώτων, και εξαγωγή και λαθρεμπόριο των σωματικών οργάνων τους. Η βρετανική Γκάρντιαν έγραφε ότι η έκθεση ανέφερε ότι το στενό επιτελείο του Χασίμ Θάτσι «μετέφερε Σέρβους μέσω των συνόρων στην Αλβανία, μετά τον πόλεμο, όπου ένας αριθμός από αυτούς δολοφονήθηκαν για την εξαγωγή των νεφρών τους, που πωλούνταν στην μαύρη αγορά.

Η έκθεση ανέφερε ότι «όταν οι χειρουργοί της μεταμόσχευσης ήσαν έτοιμοι για την επέμβαση, οι Σέρβοι κρατούμενοι οδηγούνταν, ένας –ένας, έξω από το «ασφαλές σπίτι», εκτελούνταν στα γρήγορα από ένοπλο του Ου Τσε Κα και το πτώμα τους μεταφερόταν αμέσως στην Κλινική των εγχειρήσεων.»*

Παρά την κατηγορία για λαθρεμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, ο Θάτσι ήταν προσκεκλημένος αστέρας στις ετήσιες διασκέψεις του Ιδρύματος Κλίντον, το 2011, 2012 και 2013, όπου πόζαρε σε φωτογραφίες με τον Μπιλ Κλίντον.


(Σημ. Μετφ : Αλλά και Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως και πρόσφατα οι Γάλλοι πρόεδροι Σαρκοζί και Μακρόν δεν του στέρησαν την απαθανάτιση των θερμών φιλικών αισθημάτων τους. Στην μεσαία φωτογραφία της κάτω σειράς εμφανίζονται δύο στενοί συνεργάτες της επίδικης εποχής, ο Θάτσι με τον εντολοδόχο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης Επίτροπο του Κοσόβου, Γάλλος πρώην επικεφαλής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Μπερνάρ Κουσνέρ, ο οποίος σε μεταγενέστερη επίσκεψη στο Κόσσοβο υπέστη επίθεση συγκεντρωμένου πλήθους που τον αποκαλούσε συνένοχο στο εμπόριο οργάνων.)

Ο Κλίντον παραμένει ο ήρωας του Κοσσόβου, με ανδριάντα του στην πρωτεύουσα Πρίστινα, με το δεξί χέρι του να κρατά έγγραφα με χαραγμένη την ημερομηνία 24 Μαρτίου 1999, την ημέρα έναρξης των Νατοϊκών βομβαρδισμών της Σερβίας.

Θα ήταν ορθότερη η ιστορική απεικόνιση εάν παρουσίαζε τον Κλίντον στημένο σε ένα σωρό πτωμάτων, γυναικών, παιδιών και γερόντων σκοτωμένων στην αμερικανική βομβαρδιστική επιχείρηση.

Ο πόλεμος του Κλίντον κατά της Σερβίας άνοιξε την πυξίδα της Πανδώρας με τα δεινά τα οποία μαστίζουν ακόμη τον κόσμο. Επειδή πολιτικοί και τα περισσότερα ΜΜΕ παρουσίασαν τον πόλεμο εναντίον της Σερβίας σαν έναν ηθικό θρίαμβο, ήταν ευκολότερο για την κυβέρνηση Μπους να δικαιολογήσει την επίθεση εναντίον του Ιράκ, για την κυβέρνηση του Ομπάμα να βομβαρδίσει την Λιβύη και για την κυβέρνηση Τραμπ να βομβαρδίσει κατ’ επανάληψη την Συρία. ΄Ολες αυτές οι επιθέσεις έσπειραν το χάος που συνεχίζει να καταδιώκει τους υποτιθέμενους
Κερδισμένους.

Ο βομβαρδισμός της Σερβίας από τον Μπιλ Κλίντον ήταν μια μεγάλη απάτη, όπως και η εξαπάτηση του αμερικανικού έθνους από τον Μπους για την επίθεση στο Ιράκ. Το γεγονός ότι ο Κλίντον και άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι εξακολουθούν να εξυμνούν τον Χασίμ Θάτσι, παρά τις δικαστικές κατηγορίες για μαζικές δολοφονίες , βασανιστήρια και λαθρεμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, αποτελούν μιαν υπόμνηση της διαφθοράς μεγάλου μέρους της αμερικανικής πολιτικής ελίτ. Θα είναι οι Αμερικανοί και πάλι το ίδιο εύπιστοι την επόμενη φορά που οι πολιτικοί της Ουάσιγκτον και τα ΜΜΕ τους μηχανευτούν αχρείες προφάσεις για να ισοπεδώσουν κάποιαν δύσμοιρη ξένη χώρα;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Πολλοί από μας το μάθαμε στο σχολείο – από «επίσημα» χείλη καθηγητών μάλιστα – άλλοι στα τελειώματα της εφηβείας και αρκετοί, μικρά παιδιά ακόμα, από τις διηγήσεις πρεσβύτερων. Το βέβαιο είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων έχει ακούσει κάπου, κάποτε στη ζωή τους ότι η ελληνική γλώσσα έχασε μια μεγάλη ιστορική ψηφοφορία για μία μόνο ψήφο.

Και η συντριπτική πλειονότητα όσων τον άκουσαν τον δέχτηκαν άκριτα, πιθανόν διότι τροφοδοτεί το μεγάλο «εγώ» της ελληνικής ράτσας, αυτό το διαποτισμένο αιώνες τώρα με τα επιτεύγματα των αρχαίων ημών προγόνων.

Το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι ο μύθος – διότι περί τέτοιου πρόκειται – απέκτησε τόση αληθοφάνεια που μέσω αυτού προέκυψε και «ανταγωνιστής». Ο αυθεντικός τέτοιος θέλει την ελληνική γλώσσα να χάνει στο νήμα την εκλογή της ως επίσημη του νεοσύστατου Κράτους των ΗΠΑ μετά τη διακήρυξη της αμερικανικής ανεξαρτησίας, το 1776.
Ήταν όμως τέτοιας μορφής η διάδοση του που φαίνεται ότι εξελίχθηκε σε χαλασμένο τηλέφωνο. Πολλοί έχουν ακούσει και πιστέψει ότι αυτή η μία «καταραμένη» ψήφος ευθύνεται που η ελληνική δεν έγινε η διεθνής γλώσσα της υφηλίου, χάνοντας στη σχετική ψηφοφορία από την αγγλική.

Φυσικά και τα δύο σενάρια ανάγονται στη σφαίρα του μύθου και είναι προφανές ότι η… κότα έκανε το αυγό. Μάλιστα το πιο πικάντικο της ιστορίας είναι ότι ο μύθος της μίας ψήφου ευδοκιμεί και σε Γερμανία, Γαλλία, Ισραήλ! Ιδίως στη Γερμανία είναι πολύ διαδεδομένος – γνωστός ως «μύθος του Μούλενμπεργκ». Εξαπλώθηκε στην κοινή γνώμη κυρίως κατά τη δεκαετία του 1930, με την έξαρση της ναζιστικής προπαγάνδας.

Στην Ελλάδα ο μύθος αναφέρει ότι σε μια καθοριστική ψηφοφορία που τοποθετείται χρονικά αμέσως μετά την έγκριση της διακήρυξης της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ από το Κογκρέσο, η νεοσύστατη χώρα καλείται να αποφασίσει την επίσημη γλώσσα του κράτους. Εξαιτίας της θύμησης της αποικιοκρατίας που προκαλούσαν τα αγγλικά για τους Αμερικανούς, υπήρξε η πρόταση να γίνει επίσημη γλώσσα η αρχαία ελληνική, παραπέποντας στην περιοχή που γεννήθηκε το πολίτευμα της δημοκρατίας.


Η εκδοχή αυτή φέρεται να αποδίδεται από κάποιες πηγές στον Ξενοφώντα Ζολώτα, σύμφωνα με τις οποίες δήλωσε γύρω στα μέσα του 20ου αιώνα:

«Ο Ουάσιγκτον, ο Τζέφερσον, ο Άνταμς και άλλοι όταν συνέτασσαν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών στα 1787 – που ισχύει με μερικές νέες παραγράφους, που ψηφίστηκαν για προσαρμογή στις νέες εξελίξεις, μέχρι σήμερα στον αρχικό κορμό του – είχαν προτείνει η γλώσσα του νέου κράτους να είναι η αρχαία ελληνική, προς τιμή της γλώσσας του Έθνους εκείνου, που πρώτο γέννησε και ελίκνισε τη Δημοκρατία και τη διέδωσε στον κόσμο. Για μία ψήφο μόνο προκρίθηκε και υιοθετήθηκε τελικά η αγγλική αντί της αρχαίας ελληνικής».

Η αλήθεια είναι ότι καμιά τέτοια ψηφοφορία δεν έχει γίνει,· ούτε για τα ελληνικά, ούτε για καμιά άλλη γλώσσα. Τα πρακτικά και τα άλλα επίσημα κείμενα του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών υπάρχουν στη διάθεση του καθενός και καμιά ψηφοφορία δεν καταγράφεται για την ανάδειξη επίσημης γλώσσας.

Στην πραγματικότητα, πουθενά στο Σύνταγμα των ΗΠΑ ή σε άλλο θεσμικό ή νομοθετικό κείμενο της χώρας δεν υπάρχει ορισμός επίσημης γλώσσας. Τα αγγλικά είναι η εκ των πραγμάτων επίσημη γλώσσα, αλλά δεν έχουν θεσμική κατοχύρωση. Πιο σωστά: δεν έχουν μέχρι στιγμής, τουλάχιστον, διότι, όπως ίσως θα έχετε ακούσει, στις μέρες μας όντως υπάρχουν προτάσεις να κατοχυρωθούν θεσμικά τα αγγλικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, σαν ανάχωμα στη δημογραφική άνοδο των ισπανόφωνων.
Με το όλο θέμα έχει ασχοληθεί εκτενώς ο συγγραφέας λογοτέχνης και μεταφραστής Νίκος Σαραντάκος, ενώ η ιστορία έχει λάβει πια διαστάσεις μύθου και στην ελληνική Wikipedia.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Σαραντάκος, «ακόμα κι αν μια πλειοψηφία αιθεροβαμόνων φιλελλήνων στο Κογκρέσο ψήφιζε να γίνουν τα ελληνικά επίσημη γλώσσα, θα ήταν εντελώς αδύνατο να επικρατήσει κάτι τέτοιο στην πράξη, αφού τα ελληνικά ήταν πέρα για πέρα άγνωστα σε όλους τους Αμερικανούς πολίτες. Την εποχή εκείνη οι Έλληνες μετανάστες ήταν ελάχιστοι».



Στη Wikipedia αναφέρεται ότι σύμφωνα με τους τοπικούς μύθους «την καθοριστική ψηφοφορία έχουν χάσει και τα γαλλικά και τα εβραϊκά, τα πρώτα προτεινόμενα ως η γλώσσα του “ορθού λόγου”, ενώ τα δεύτερα ως η γλώσσα που δήθεν επιλέχθηκε για την συγγραφή της Παλαιάς Διαθήκης!»

Ομοίως, καμία ψηφοφορία δεν διενεργήθηκε ποτέ για την εκλογή της γλώσσας που θα χρησιμοποιείται διεθνώς.

Η μοναδική ψηφοφορία που έγινε στις ΗΠΑ για γλωσσικό θέμα ήταν αυτή του 1795, όταν μια ομάδα Γερμανών που ζούσαν στην πολιτεία Βιρτζίνια υπέβαλε στο Κογκρέσο αναφορά, ζητώντας να μεταφράζονται οι ομοσπονδιακοί νόμοι στα γερμανικά.

Ο λόγος είναι ότι στις νεοσύστατες Ηνωμένες Πολιτείες, υπήρχαν πολλοί γερμανικής καταγωγής πολίτες που δεν ήξεραν αγγλικά ή ήξεραν ελάχιστα (στην απογραφή του 2000 περίπου 45 εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ δηλώσαν γερμανική καταγωγή).
Η πρόταση αυτή συζητήθηκε στο Κογκρέσο στις 13 Ιανουαρίου 1795 και εν τέλει τέθηκε σε ψηφοφορία η μετάφραση στα γερμανικά του κειμένου των ομοσπονδιακών νόμων για τους πολίτες που δεν καταλάβαιναν αγγλικά. Από εκεί προέκυψε πιθανότατα η περίφημη διαφορά της μίας ψήφου, καθώς το αποτέλεσμα ήταν 42-41 κατά της μετάφρασης των νόμων στα γερμανικά!

Πρόεδρος του Σώματος ήταν ο γερμανικής καταγωγής Φρέντερικ Μούλενμπεργκ, ο οποίος λόγω της ιδιότητας του (ήταν συνηθισμένο να μην ψηφίζει ο Πρόεδρος του Σώματος) αρνήθηκε να ψηφίσει υπέρ. Κι έτσι γεννήθηκε ο μύθος του Μούλενμπεργκ, που κατά πως φαίνεται «παραφράστηκε» σε Ελλάδα, Γαλλία και Ισραήλ…

πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Εκατομμύρια Αμερικανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με μία τεράστια αύξηση στον λογαριασμό παροχής νερού, τον οποίο αδυνατούν να πληρώσουν, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν είτε με διακοπή της ύδρευσης είτε και να χάσουν τα σπίτια τους, σε ορισμένες περιπτώσεις, σύμφωνα με έρευνα της Guardian.

Σύμφωνα με στοιχεία, τα οποία συνέλεξε η βρετανική εφημερίδα από 12 πόλεις των ΗΠΑ, οι λογαριασμοί αυτοί παρουσιάζουν αύξηση της τάξεως του 80% το διάστημα 2010 - 2018, ενώ σε ορισμένες πόλεις περισσότεροι από τα δύο πέμπτα των κατοίκων αντιμετωπίζουν τεράστια δυσκολία να τους πληρώσουν.
Στην πρώτη έρευνα αυτού του είδους στις ΗΠΑ, τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν τον οδυνηρό αντίκτυπο της υδάτινης φτώχειας της Αμερικής, καθώς επίσης τη γήρανση των υποδομών και των περιβαλλοντικών καθαρισμών, αλλά και τις αυξήσεις τιμών καυσίμων έκτακτης ανάγκης σε όλες σχεδόν τις γωνιές της χώρας.
Η αύξηση της τιμής του νερού στις ΗΠΑ συμπίπτει επίσης με την πανδημία του κορωνοϊού, κατά την οποία είναι πολύ σημαντική η πρόσβαση σε καθαρό νερό. Σύμφωνα μάλιστα με την έρευνα της Guardian, η αύξηση των λογαριασμών δεν πλήττει μόνο τους φτωχότερους αλλά επίσης, όλο και περισσότερο, τους εργαζόμενους Αμερικανούς.
«Περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα και οι φτωχότεροι από τους φτωχούς βρίσκονται σε μεγάλο πρόβλημα», επισημαίνει ο ειδικός Ρότζερ Κόλτον, ο οποίος πραγματοποίησε τη συγκεκριμένη ανάλυση για λογιαριασμό της Guardian. «Τα δεδομένα δείχνουν ότι υπάρχει πρόβλημα σε μεγάλο αριθμό πόλεων σε εθνικό επίπεδο, φαινόμενο που δεν υπήρχε πριν από μια δεκαετία, ή ακόμη και πριν από δύο ή τρία χρόνια σε ορισμένες πόλεις», προσθέτει.

Η έκθεση 88 σελίδων του Κόλτον δημοσιεύεται σήμερα κατά την έναρξη ενός μεγάλου ερευνητικού σχεδίου της Guardian, του Consumer Reports και άλλων συνεργατών, για την υδάτινη κατάσταση έκτακτης ανάγκης στις ΗΠΑ. 



πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ, 7 Ιουνίου - RIA Novosti Grigory Dubovitsky. Ο θάνατος του 46 χρονου Αφρο-Αμερικανού George Floyd στη Μινεάπολη στα χέρια της αστυνομίας έχει προκαλέσει ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων και ταραχών στις Ηνωμένες Πολιτείες που δεν έχουν δει στη χώρα από το θάνατο του εμβληματικού υπερασπιστή των μαύρων δικαιωμάτων Martin Luther King το 1968.

Το κύμα του θυμού των ανθρώπων, και μαζί με αυτό πογκρόμ, δεν έχει παρακάμψει την Ουάσιγκτον: αν την περασμένη Παρασκευή, την πρώτη ημέρα των διαδηλώσεων, τα συλλαλητήρια και οι πικετοφορίες (pickets) κοντά στο Λευκό Οίκο ήταν ειρηνική, τότε τις επόμενες δύο ημέρες οι χούλιγκαν άρχισαν να ρίχνουν πυροτεχνήματα και μπουκάλια σε αστυνομικούς, που τα αυτοκίνητα κάηκαν και έσπασαν τα παράθυρα. Ως αποτέλεσμα των ταραχών, εκατοντάδες άνθρωποι τέθηκαν υπό κράτηση, και υπήρχαν θύματα μεταξύ των αστυνομικών.

Το Σάββατο ήταν το πιο ογκώδες και σχεδόν το πιο ήσυχο συλλαλητήριο στην πόλη των τελευταίων ημερών. Παρά το επιθυμητό από τους διοργανωτές να συγκεντρωθούν ένα εκατομμύριο συμμετέχοντες, περίπου 10 χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους. Ο ανταποκριτής του RIA Novosti παρακολουθούσε καθώς τα πογκρόμ αντικαταστάθηκαν από δημοφιλείς εορταστικές εκδηλώσεις.

Στην λιακάδα οι περισσότεροι Αμερικανοί

Η ημέρα είχε υποσχεθεί να είναι ζεστή - 30 βαθμούς, η οποία σίγουρα δεν είναι ασυνήθιστη για την Ουάσιγκτον, αλλά ίσως ήταν ο καιρός που έκανε πολλούς ανθρώπους να πάνε στη φύση, και όχι στο Λευκό Οίκο. Για να μην επιδεινωθεί η κατάσταση, οι ομοσπονδιακές και δημοτικές αρχές, οι σχέσεις των οποίων δεν είναι ιδανικές, αποφάσισαν να ελαχιστοποιήσουν την παρουσία της αστυνομίας και του στρατού στους δρόμους. Η κυκλοφορία εμποδίστηκε μερικά τετράγωνα από το Λευκό Οίκο: απέναντι από το δρόμο τέθηκαν τα «Hummers» της εθνικής φρουράς και τα αυτοκίνητα άλλων πρόσθετων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων της αντιπροσωπείας DEA κατά των ναρκωτικών, η οποία συμμετέχει συνήθως στην πάλη ενάντια στη διακίνηση ναρκωτικών.

Για όλους εκείνους που δεν ταξίδεψαν με τέσσερις τροχούς, αλλά σε δύο, ή με τα πόδια, το μονοπάτι ήταν ανοιχτό. Κάθε συμμετέχων στην διαδήλωση που σεβόταν τον εαυτό του έφερε μια σπιτική αφίσα ή φορούσε ένα t-shirt με την επιγραφή σε αυτό. Οι πιο δημοφιλείς ήταν οι "Ζωές των Μαύρων Matter", "No Justice - No Peace", "Justice for George Floyd". Αλλά υπήρχαν επίσης πρωτότυπες επιγραφές, όπως "Conductor of Truth" ή απλά ένα πορτρέτο του Καρλ Μαρξ. Τα μηνύματα είχαν ένα κοινό στοιχείο: την καταπολέμηση του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας.

Εκείνοι που δεν είχαν το σωστό μπλουζάκι ή μάσκα, θα μπορούσαν να αγοράσουν τα πάντα επί τόπου: μόνο για $ 20. Πριν λίγες μέρες, θα μπορούσες να τα πάρεις με δέκα. Η μεγαλύτερη ζήτηση ήταν για t-shirts που χαρακτηρίζει τον George Floyd, ο οποίος στη συνείδηση του κοινού των φιλελεύθερων Αμερικανών μετατρέπεται γρήγορα σε ένα νέο μάρτυρα που έχει υποστεί λόγω του χρώματος του δέρματος του. Είναι δίκαιο να πούμε ότι t-shirts με τα ονόματα των άλλων νεκρών Αφροαμερικανών εμφανίστηκαν επίσης.

Στην 16η οδό δίπλα στην πλατεία του Λευκού Οίκου, που μετονομάστηκε την παραμονή από τις αρχές της πόλης ως "Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία Plaza", μια ουρά έχει παραταχθεί. Για να είμαστε πιο ακριβείς, υπήρχαν δύο ουρές ταυτόχρονα: μία στους θαλάμους τουαλέτας που έχουν εγκατασταθεί ειδικά για την συγκέντρωση, και η δεύτερη στο κουτί φωτογράφησης , όπου ο καθένας φωτογραφήθηκε με φόντο την νέα πινακίδα με το όνομα του δρόμου. Μια άλλη μικρή ουρά παρατάχθηκε για ένα παγωτό που πουλούσαν σε ένα αυτοκίνητο - είχε αρκετή ζέστη. Τα παιδιά που ήρθαν στο συλλαλητήριο με τους γονείς τους ήταν ευχαριστημένα.

"Πες το όνομά του!"

"Πες το όνομά του!" – αντήχησε πάνω από τα αυτιά μια κραυγή από ένα μεγάφωνο. "George Floyd!" - Εκατοντάδες φωνές απάντησαν στο φράχτη του Λευκού Οίκου. "Δεν μπορώ!" - "Να αναπνεύσω!" - Η ονομαστική κλήση συνεχίστηκε με τα τελευταία λόγια του νεκρού Αφροαμερικανού. Και έτσι δέκα φορές. Αλλά ειρηνικά, χωρίς να πετάνε μπουκάλια ή πυροτεχνήματα. Φαίνεται ότι και αν ακόμα υπήρχαν τέτοιοι θερμοκέφαλοι , θα δροσιζόταν γρήγορα υπό την επήρεια των άλλων διαδηλωτών. Υπήρχαν σαφώς πιο φυσιολογικοί άνθρωποι εδώ από τους ριζοσπάστες που διέλυσαν την πόλη πριν από μία εβδομάδα.

"Λυγίστε τα γόνατά σας!" - Ξαφνικά, ένας σκληρός μαύρος ανέλαβε το μεγάφωνο. Οι άνθρωποι γονάτισαν με σεβασμό στα γόνατα και πάγωσαν στη σιωπή στη μνήμη όλων των θυμάτων του ρατσισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η θέση αυτή ήρθε στο προσκήνιο όταν οι αστυνομικοί άρχισαν να γονατίζουν σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους διαδηλωτές σε αρκετές περιπτώσεις.

Παρεμπιπτόντως, η μέχρι πρότινος γονατιστή θέση ήταν το αντικείμενο έντονων διαφορών μεταξύ του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και των παικτών της Εθνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Στον αρχηγό του κράτους δεν άρεσε το γεγονός ότι οι μαύροι παίκτες, αντί να ακούν τον ύμνο όρθιοι, γονατίζουν για να διαμαρτυρηθούν κατά του ρατσισμού στη χώρα.

Το Σάββατο, κανένας από τους συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο δεν είχε διαφωνία για το θέμα αυτό. Ούτε υπήρχαν αστυνομικοί, στους οποίους απευθύνονταν πολλά συνθήματα. Ωστόσο, η έλλειψη αστυνομικής επιτήρησης δεν απάλλαξε τους διαδηλωτές από τα παράπονά τους. "Δεν υπάρχει σήμα (αστυνομίας) -οι αρχές απουσιάζουν! Κοιτάξτε, στέκονται στις στέγες και μας παρακολουθούν, και στους γειτονικούς δρόμους επίσης, και πολλοί χωρίς διακριτικά,» είπε ένας εξοργισμένος κάτοικος της Βιρτζίνια που ονομάζεται Paul.

Η συμμετοχή στην αστυνόμευση της δημόσιας τάξης χωρίς διακριτικά έχει γίνει ένας από τους λόγους για τη δημόσια δυσαρέσκεια στην Ουάσιγκτον, καθώς περιπλέκει τη δίωξη εκείνων των αστυνομικών που παραβιάζουν το νόμο κατά τη διάλυση διαδηλώσεων. Στο σύνολο της χώρας, έχουν ήδη αναφερθεί αρκετές εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις, γεγονός που επιδεινώνει περαιτέρω τα προβλήματα της αστυνομικής βίας. Προτίμησαν να μην μιλήσουν για το πόσοι αστυνομικοί πέθαναν και υπέφεραν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων.

Μόλις 100 μέτρα μακριά από τους διαδηλωτές, αρκετοί νεαροί άνδρες και κορίτσια κάθονταν στο πεζοδρόμιο στη σκιά των δέντρων. Δίπλα τους, τετράποδα κατοικίδια ζώα υπέφεραν από τη ζέστη. Τα σκυλιά ήταν μικρά και κοντότριχα, αλλά δεν τους βοήθησε πολύ - το καθένα είχε τη γλώσσα του "στον ώμο του.

"Πάντα πηγαίνω σε διαμαρτυρίες με τον σκύλο μου, το έχει συνηθίσει. Και πιστέψτε με, θα μασήσει τον ρατσισμό στη χώρα μας», διαβεβαίωσε με χαμόγελο ένα κορίτσι που ονομάζεται Αλίκη.

Πίσω της, δύο νεαροί άνδρες έπλεξαν κάποια επιγραφή με πολύχρωμες κορδέλες σε ένα φράχτη. Θυμήθηκαν την εποχή των χίπηδων και των αντιπολεμικών διαδηλώσεων που έλαβαν χώρα εδώ κατά την εποχή του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Αυτός ο φράχτης τοποθετήθηκε τη Δευτέρα μετά τις ταραχές και μετά τον περίφημο περίπατο του Τραμπ στην καμένη εκκλησία. Ο πρόεδρος είχε πει για πρώτη φορά στα μέσα ενημέρωσης ότι φέρεται να φοβάται τις διαμαρτυρίες και κρύφτηκε σε ένα καταφύγιο κάτω από το Λευκό Οίκο (λόγω αυτού τώρα οι διαδηλωτές τον πειράζουν με μια έκφραση "Bunker-boy (το παιδί του καταφύγιου"). Και τότε έγραψαν ότι ήταν θυμωμένος με αυτές τις δημοσιεύσεις και αποφάσισε να περπατήσει μέχρι την εκκλησία, για την οποία η αστυνομία διασκόρπισε μια ειρηνική διαμαρτυρία. Τόσο ο Τραμπ όσο και η κυβέρνησή του αρνούνται αυτή την ερμηνεία των γεγονότων, αλλά δεν απαιτεί κανένα αποδεικτικό στοιχείο για τους διαδηλωτές. Τείνουν να πιστεύουν τον φιλελεύθερο Τύπο άνευ όρων.

Ο φράχτης βρίσκεται γύρω από ολόκληρη την κατοικία. Ο φράχτης έχει ενισχυθεί με τσιμεντόλιθους για αξιοπιστία. Και η κύρια είσοδος του Λευκού Οίκου και της γειτονικής της διοίκησης μπλοκαρίστηκαν από πέντε ισχυρά φορτηγά. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν τέτοιες οχυρώσεις στο παρακείμενο σημείο ελέγχου. Υπάρχουν δύο αξιωματικοί των Μυστικών Υπηρεσιών σε υπηρεσία εκεί, ένας από τους οποίους μοιράζει εμφιαλωμένο νερό στους περαστικούς διαδηλωτές με ένα χαμόγελο.

Διαμαρτυρίες και Πούσκιν

Ομάδες διαδηλωτών συνέχισαν να συρρέουν προς τον Λευκό Οίκο, εναλλάσσοντας μεταξύ τους. Μία από τις στήλες βάδισε προς το Μνημείο του Αβραάμ Λίνκολν, Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος έληξε τη δουλεία στη χώρα. Αυτός, παρεμπιπτόντως, έπεσε επίσης θύμα βίας, αν και όχι από αστυνομικούς, αλλά από νότιους συνομοσπονδιακούς, με τους οποίους πολέμησε για τέσσερα χρόνια κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου.

Μερικοί από τους διαδηλωτές πήραν τη διαδρομή προς το Πανεπιστήμιο George Washington . Ένα μνημείο του Αλέξανδρου Πούσκιν ανεγέρθηκε εδώ στη διασταύρωση της 22ης και των «Ν» Δρόμων πριν από 20 χρόνια. Το Σάββατο, την 221η επέτειο των γενεθλίων του Πούσκιν, ο Ρώσος Πρεσβευτής στις Ηνωμένες Πολιτείες Ανατόλι Αντόνοφ έβαλε ένα μπουκέτο κόκκινα γαρίφαλα στο μνημείο.

Μερικοί από τους διαδηλωτές ενδιαφέρθηκαν όταν είδαν φρέσκα λουλούδια και το μνημείο ενός άγνωστου ατόμου και άρχισαν να διαβάζουν την επεξηγηματική πλάκα στα αγγλικά.

"Αυτός είναι ποιητής; Ρώσος;", οι Αμερικανοί ρώτησαν αιφνιδιαστικά και αναστατώθηκαν όταν έμαθαν ότι ο Πούσκιν σκοτώθηκε σε μονομαχία. Ίσως οι άνθρωποι εν αγνοία τους διεξήγαγαν μια σύνδεση με πυροβολισμούς και βία, κάτι που δεν είναι ασυνήθιστο στους δρόμους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ωστόσο, η μεγαλύτερη εντύπωση για τους συμμετέχοντες της δράσης, οι οποίοι κατείχαν μια αφίσα με την επιγραφή "Οι ζωές των μαύρων αξίζουν" ήταν το γεγονός ότι ο προπάππους του μεγάλου Ρώσου ποιητή ήταν ένας Αφρικανός. Εντυπωσιάστηκαν ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι στη Ρωσία απελευθερώθηκε από τη δουλεία και έλαβε την αριστοκρατία, δηλαδή έγινε προνομιούχος κάτοικος της χώρας σε μια εποχή που οι Ηνωμένες Πολιτείες ως χώρα δεν υπήρχαν ακόμη.

https://ria.ru/20200607/1572577624.htmlπηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0



Η απειλή του Τραμπ να κινητοποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις παρουσιάζεται σαν θλιβερή εξαίρεση στην ιστορία μιας δημοκρατικής χώρας. Στην πραγματικότητα το σύγχρονο αμερικανικό κράτος οικοδομήθηκε χάρη στις συνεχείς επεμβάσεις του στρατού εναντίον των ιθαγενών, των εργατών και των μαύρων.

Eνα παλιό ανέκδοτο έλεγε ότι στις ΗΠΑ δεν πραγματοποιούνται πραξικοπήματα γιατί δεν υπάρχει αμερικανική πρεσβεία. Ενα καλύτερο ανέκδοτο θα έλεγε ότι δεν χρειάζονται πραξικοπήματα, καθώς για δεκαετίες η χώρα βρισκόταν υπό τη στρατιωτική κατοχή… του Πενταγώνου.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο πανεπιστημιακός Ντέβιντ Ανταμς υπολόγισε ότι από το 1886 (οπότε υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία) μέχρι το 1990, στο εσωτερικό των ΗΠΑ σημειώνονταν κατά μέσο όρο «18 στρατιωτικές παρεμβάσεις με τη συμμετοχή 12.000 στρατιωτών, τον χρόνο».

Πριν προχωρήσουμε θα πρέπει βέβαια να αναφερθούμε στην τυπική διάκριση μεταξύ της εθνοφρουράς και των ενόπλων δυνάμεων. Λέμε «τυπική», γιατί η εθνοφρουρά, που ενεργεί σε επίπεδο πολιτείας, υπάγεται απευθείας στον στρατό ξηράς και την πολεμική αεροπορία. Στο κείμενο δεν θα ασχοληθούμε επίσης με τις στρατιωτικές παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση ακραίων καιρικών φαινομένων ούτε με τις παρακολουθήσεις πολιτών από τις ένοπλες δυνάμεις. Δεν θα συζητήσουμε επίσης για το γεγονός ότι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας χρησιμοποιούν οπλισμό και τεχνικές που αναπτύχθηκαν για πολεμικές αναμετρήσεις σε χώρες όπως το Ιράκ ή το Αφγανιστάν. Θα ασχοληθούμε με τις παρεμβάσεις του ομοσπονδιακού στρατού των ΗΠΑ σε αυτό που το Πεντάγωνο χαρακτηρίζει «κοινωνική αναταραχή» (civil disturbance).

Ο Ανταμς χρησιμοποιεί τον Αμερικανικό Εμφύλιο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να χωρίσει την ιστορία των στρατιωτικών επεμβάσεων σε τρεις περιόδους. Στην πρώτη ο στρατός αναλάμβανε, ως επί το πλείστον, να καταπνίξει εξεγέρσεις ιθαγενών και σκλάβων, στη δεύτερη απεργών και στην τρίτη ανέργων και φυλετικών μειονοτήτων που εξεγείρονταν.

Στην πρώτη περίοδο, τα όρια μεταξύ του στρατού και των τοπικών ομάδων ενόπλων είναι συχνά δυσδιάκριτα. Το 1835, πάντως, το αμερικανικό κράτος θα χρησιμοποιήσει το σύνολο του στρατού ξηράς, μαζί με 1.000 ναύτες, αρκετούς πεζοναύτες και παραστρατιωτικές δυνάμεις 30.000 ενόπλων, στον λεγόμενο Δεύτερο Πόλεμο του Σέμινολ εναντίον ιθαγενών. Είχε προηγηθεί ανάλογη κινητοποίηση λίγα χρόνια νωρίτερα, στον Πόλεμο του Μαύρου Γερακιού.

Μετά τον εμφύλιο ο ομοσπονδιακός στρατός θα κινητοποιηθεί άλλες 943 φορές εναντίον ιθαγενών. Η τελευταία σχετική παρέμβαση, μάλιστα, γίνεται το 1973, επί προεδρίας Νίξον, όταν ο στρατός συνδράμει το έργο της εθνοφρουράς και του FBI για τον έλεγχο της εξέγερσης των Ινδιάνων Σιού στην περιοχή Wounded Knee (Πληγωμένο Γόνατο). Πρόκειται παρεμπιπτόντως για την ίδια περιοχή όπου το 1890 ο αμερικανικός στρατός είχε σφαγιάσει εκατοντάδες ιθαγενείς – οι μισοί από τους οποίους ήταν γυναίκες και παιδιά.

Στην περίοδο πριν από τον Εμφύλιο ο Ανταμς καταγράφει και τουλάχιστον 250 εξεγέρσεις σκλάβων στον αμερικανικό Νότο, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν από στρατιώτες. Εικάζει μάλιστα ότι η διαρκής άντληση στρατιωτών από τις δυνάμεις των Νοτίων, για τον έλεγχο των σκλάβων, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ήττα που υπέστησαν στον εμφύλιο πόλεμο.

Από το 1877 μάλιστα, δηλαδή 12 χρόνια μετά τον Εμφύλιο, ο αμερικανικός στρατός στρέφεται ανοιχτά εναντίον των εργατών και του συνδικαλιστικού κινήματος που προσπαθεί να οργανωθεί. Με αφορμή τη μεγάλη απεργία των σιδηροδρομικών εκείνης της χρονιάς, η εθνοφρουρά λαμβάνει τα χαρακτηριστικά με τα οποία τη γνωρίζουμε και σήμερα, με στόχο να απαλλάξει τις ένοπλες δυνάμεις από την ανάγκη συνεχούς μεταφοράς δυνάμεων για την αντιμετώπιση απεργιών. Είναι, πάντως, χαρακτηριστικό ότι, ενώ ο στρατηγός ΜακΚλέλαν υποστήριζε τότε ότι «οι μάχες του βιομηχανικού πολέμου πρέπει να δίνονται από τα στρατεύματα των Πολιτειών (εθνοφρουρά)», ο περιβόητος στρατηγός Απτον επέμενε ότι «ο ομοσπονδιακός στρατός είναι το καλύτερο εργαλείο για τους πολέμους των απεργιών».

Τελικά, ο ομοσπονδιακός στρατός θα συνεχίσει να επιχειρεί παράλληλα με την εθνοφρουρά εναντίον απεργών μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η βασική διαφορά των δυο Σωμάτων ήταν ότι η εθνοφρουρά συχνά πληρωνόταν απευθείας από επιχειρηματίες όπως ο Ροκφέλερ, που ήθελαν να διαλύσουν απεργίες στις βιομηχανίες τους. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ήταν η σφαγή του Λάντλοου το 1914, όπου η εθνοφρουρά σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις του Ροκφέλερ άρχισαν να πολυβολούν τις γυναίκες και τα παιδιά απεργών ανθρακωρύχων που είχαν κατασκηνώσει σε περιοχές του Κολοράντο.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι εσωτερικές επεμβάσεις των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στρέφονται ως επί το πλείστον εναντίον κοινωνικών εξεγέρσεων που δεν αφορούν τόσο τους εργάτες όσο τους ανέργους και το αντιπολεμικό κίνημα. Από το 1961 έως το 1968 τουλάχιστον 200.000 στρατιώτες (εθνοφρουρά και ομοσπονδιακός στρατός) χρησιμοποιούνται εναντίον εξεγέρσεων. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον Ντέιβιντ Ανταμς, οι επιχειρήσεις συνεχίζονται με ανάλογους ρυθμούς και τη δεκαετία του 1970, αν και το Πεντάγωνο σταμάτησε να δημοσιεύει σχετικά στατιστικά στοιχεία.

Ο απόηχος αυτών των επεμβάσεων φτάνει μέχρι την εξέγερση του Λος Αντζελες το 1992 – την τελευταία φορά που κινητοποιούνται δυνάμεις του Πενταγώνου στο εσωτερικό της αμερικανικής επικράτειας. Νωρίτερα, πάντως, 30.000 ομοσπονδιακοί στρατιώτες χρησιμοποιήθηκαν σαν απεργοσπάστες τις απεργίες στα ταχυδρομεία, ενώ το 1982 ο Ρόναλντ Ρέιγκαν θα αναθέσει σε 1.248 ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας της Πολεμικής Αεροπορίας να σπάσουν την απεργία των πιλότων και του προσωπικού των αεροδρομίων – το κύκνειο άσμα του μεταπολεμικού συνδικαλισμού στις ΗΠΑ.

Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιος θα κατηγορήσει τον Ντόναλντ Τραμπ ότι υπερέβη τα εσκαμμένα της αστικής δημοκρατίας των ΗΠΑ, μπορούμε να του θυμίσουμε ότι αυτός ο φριχτός πρόεδρος είναι ίσως ο σημαντικότερος υμνητής μιας μακροχρόνιας αμερικανικής παράδοσης. Της παράδοσης επάνω στην οποία οικοδομήθηκε ο καπιταλισμός των ΗΠΑ.

info-war.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Όλα τα 57 μέλη μιας αστυνομικής μονάδας στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης παραιτήθηκαν από την μονάδα τους ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την διαθεσιμότητα που τέθηκαν δύο συνάδερφοί τους οι οποίοι εμφανίζονται σε ένα βίντεο να σπρώξουν έναν 75χρονο άνδρα στο έδαφος, τραυματίζοντας τον, ανέφεραν χθες Παρασκευή τοπικά μέσα ενημέρωσης.

 Δύο αστυνομικοί αυτής της μονάδας αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών του αστυνομικού τμήματος του Μπάφαλο τέθηκαν σε διαθεσιμότητα την Πέμπτη και ερευνούνται μετά την δημοσιοποίηση του περιστατικού.

 Το βίντεο, το οποίο τράβηξε ένας δημοσιογράφος του τοπικού δημόσιου ραδιοσταθμού WBFO και το ανήρτησε στον ιστότοπό του και στον λογαριασμό του στο Twitter, δείχνει έναν άνδρα με λευκά μαλλιά να πλησιάζει γραμμή αστυνομικών με εξοπλισμό για την αντιμετώπιση ταραχών. Ένας από αυτούς τον σπρώχνει με ένα γκλομπ και ένας δεύτερος με το χέρι του. Τότε ακούγεται ο ήχος σπασίματος και αίμα τρέχει από το κεφάλι του 75χρονου. Όπως φαίνεται έπειτα οι περισσότεροι από τους αστυνομικούς προσπερνούν τον άνδρα, μολονότι ο αστυνομικός που τον έσπρωξε με το γκλομπ αρχίζει να σκύβει πάνω του προτού τον απομακρύνει ένας άλλος αστυνομικός. Κάποιος ακούγεται να καλεί ιατρική βοήθεια.

 Τοπικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν δηλώσεις του προέδρου της ένωσης αστυνομικών του Μπάφαλο, του Τζον Έβανς που ανέφερε ότι οι αστυνομικοί έκαναν απλά τη δουλειά τους και ότι οι συνάδελφοί τους στην ομάδα ανταπόκρισης παραιτήθηκαν από την μονάδα για να διαμαρτυρηθούν για τη μεταχείριση τους. Οι 57 παραμένουν αστυνομικοί, ανέφεραν τα μέσα ενημέρωσης.

 Χθες Παρασκευή, μια εκπρόσωπος της εισαγγελίας της τοπικής κομητείας, Κέιτ Μούρο, δήλωσε ότι ξεκίνησε έρευνα για ενδεχόμενη ποινική ευθύνη σε βάρος των δύο αστυνομικών που έσπρωξαν τον 75χρονο διαδηλωτή, έξω από το δημαρχείο της πόλης.

 Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Άντριου Κουόμο τόνισε χθες πως μίλησε με τον τραυματία, τον Μάρτιν Γκουτζίνο, και επιβεβαίωσε πως είναι ζωντανός. Ο Κουόμο είπε πως ο αστυνομικός διευθυντής θα πρέπει να απολύσει τους αστυνομικούς που ενεπλάκησαν στο περιστατικό. «Βλέπεις αυτό το βίντεο και διαταράσσει τη βασική αίσθηση αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς», σημείωσε. «Γιατί, γιατί, γιατί ήταν αυτό αναγκαίο; Πού ήταν η απειλή;».

 Ο δήμαρχος του Μπάφαλο Μπάιρον Μπράουν είπε ότι το περιστατικό εκτυλίχθηκε έπειτα από μια διαμάχη μεταξύ δύο ομάδων διαδηλωτών, που συμμετείχαν σε κινητοποίηση για τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ στη Μινεάπολη, αν και ο Γκουτζίνο διακρίνεται να είναι μόνος, καθώς προσεγγίζει τους αστυνομικούς στο βίντεο.

 Ο Μπράουν τόνισε πως πιστεύει ότι η αστυνομική ένωση άσκησε πίεση στους αξιωματικούς της μονάδας απειλώντας να αποσύρει την υποστήριξη προς αυτούς εάν δεν παραιτηθούν από αυτήν την μονάδα.

 «Δεν νομίζω ότι τα συνδικάτα πρέπει να συμπεριφέρονται έτσι», δήλωσε ο Μπράουν στο CNN. «Αυτό δεν ήταν ενέργεια προστασίας του εργαζομένου. Ήταν μια πράξη εκφοβισμού των αστυνομικών και όχι προστασίας των κατοίκων της κοινότητάς μας».

 Σύμφωνα με έναν διοργανωτή της κοινότητας που γνωρίζει τον Γκουτζίνο εδώ και μια δεκαετία, ο 75χρονος είναι από χρόνια ακτιβιστής, υπέρμαχος της οικονομικά προσιτής στέγασης, της δικαιοσύνης για το κλίμα και της λογοδοσίας της αστυνομίας και διαμαρτύρεται τακτικά έξω από το Erie County Holding Center, μια φυλακή του Μπάφαλο που υπόκειται σε έλεγχο για σειρά θανάτων κρατουμένων.

 «Κάνω αυτή τη δουλειά για περίπου 10 χρόνια και δεν θυμάμαι μια διαμαρτυρία που δεν συμμετείχε ο Μάρτιν», δήλωσε ο Τζον Ουάσινγκτον, διοργανωτής στο People's Action στο Μπάφαλο. «Όποια κι αν ήταν τα ζητήματα δικαιοσύνης, ήταν πάντα εκεί».

 Ο Ουάσινγκτον είπε ότι ο Γκουτζίνο πήγε στη διαδήλωση για να διαμαρτυρηθεί για την αστυνομική βία, αλλά «ξεκάθαρα» δεν έθετε κανέναν κίνδυνο για τους αστυνομικούς. Επιβεβαιώσε ότι η υγεία του 75χρονου είναι σε σταθερή κατάσταση.

 πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Η αμιγώς μπασκετική σύγκριση ανάμεσα σε Λεμπρόν και Τζόρνταν σηκώνει πολλή συζήτηση. Εξωγηπεδικά, ωστόσο, δεν τίθεται αμφιβολία για το ποιος βγαίνει νικητής.

Λίγες ώρες μετά την γνωστοποίηση της άγριας δολοφονίας του Τζορντ Φλόιντ από αστυνομικούς στην Μινεσότα, μιας δολοφονίας με την οποία ασχολείται ολόκληρος ο πλανήτης τα τελευταία 24ωρα, ο Μπεν Κραμπ, μαύρος Αμερικάνος δικηγόρος με έντονη ασχολία αναφορικά με τα κοινωνικά δικαιώματα, τόνισε σε συνέντευξη του: «Υπάρχουν δυο συστήματα δικαιοσύνης σε αυτή τη χώρα. Ένα για την λευκή Αμερική και ένα για την μαύρη Αμερική».

Η φράση αναφορικά με τις «δυο Αμερικές» δεν είναι επινόηση του Κραμπ – αυτός απλά την επανέφερε με αφορμή τη συγκυρία. Αντίθετα, είναι μια φράση που χρησιμοποιείται κάθε φορά που επιβεβαιώνεται η βαθιά φυλετική ανισότητα που διακατέχει τις ΗΠΑ. Οι δολοφονίες μαύρων ανθρώπων άλλωστε από την αστυνομία όχι μόνο δεν είναι μεμονωμένα γεγονότα αλλά αποτελούν ένα φαινόμενο ασύλληπτα διαδεδομένο στην αμερικάνικη πραγματικότητα.

Ανάμεσα σε αυτές τις δυο Αμερικές, την Αμερική των λευκών και την Αμερική των μαύρων, υπάρχουν φυσικά ορισμένες γέφυρες: η κοινωνική ανέλιξη ενός μαύρου μπορεί να τον μεταφέρει από τη μια Αμερική στην άλλη, από τον κόσμο των γκέτο, της φτώχειας και της αστυνομικής βίας και στον κόσμο της χλιδής, της επιτυχίας και της αναγνωρισιμότητας. Οι παίκτες του NBA, μαύροι αθλητές στην συντριπτική πλειονότητά τους, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία: είναι άνθρωποι που πέρασαν από τη μια Αμερική στην άλλη. Όμως, κάποιοι από αυτούς δεν ξέχασαν ποτέ τις ρίζες τους…

Ο Λεμπρόν Τζέιμς για παράδειγμα: ένας αθλητής που πανεύκολα μπορεί να θεωρηθεί μια βιομηχανία μόνος του, το μεγαλύτερο όνομα του σύγχρονου NBA, ένας τύπος που μέσω του μπάσκετ όχι απλά ξέφυγε από την μοίρα του μέσου μαύρου κατοίκου των ΗΠΑ αλλά μετουσιώθηκε σε πολυεκατομμυριούχο. Ο Λεμπρόν δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του ωστόσο, δεν άφησε ποτέ τα βιώματα μέσα του να σωπάσουν. Κάθε φορά που η ανισότητα στις ΗΠΑ ανάμεσα στους λευκούς και τους μαύρους κάνει την εμφάνισή της και μάλιστα, με δολοφονικούς όρους, ο Λεμπρόν παίρνει θέση. Αδιάλλακτη, αντιρατσιστική, ξεκάθαρα πολιτική θέση. Η περίπτωση της δολοφονίας του Τζορντ Φλόιντ δεν υπήρξε εξαίρεση.



Θα έλεγε κανείς πως αυτό είναι «εύκολο» και «ανώδυνο»: όταν ζεις σε βίλα είναι τσάμπα να θυμάσαι το παρελθόν σου, δεν σου κοστίζει κάτι. Ίσως να είναι και έτσι. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι αυτονόητο. Αν ήταν, τότε η πολιτική στάση του Λεμπρόν θα ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένη. Όμως όχι απλά αυτό δεν ισχύει, αλλά υπάρχουν τρανταχτά παραδείγματα περί του αντιθέτου. Ας ρίξει κανείς μια ματιά στις τακτικές του Μάικλ Τζόρνταν όταν εκείνος κλήθηκε να πάρει θέση για αντίστοιχα γεγονότα.

Δεν έχει υπάρξει πιο επιδραστικός μαύρος αθλητής στην ιστορία από τον Μάικλ Τζόρνταν – και φυσικά, τον Μοχάμεντ Άλι. Και αυτό ανεξάρτητα από τη συζήτηση για το αν είναι πράγματι ο καλύτερος των καλύτερων ή όχι. Σε επίπεδο επιδραστικότητας, είναι δεδομένο πως δεν υπάρχει καμία σύγκριση.

Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η διαχρονική πεισματική- και εν πολλοίς στρατηγική- επιλογή του Τζόρνταν να συντηρεί ένα απολίτικο προφίλ παραμένει μέχρι και σήμερα ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα χαρακτηριστικά της ιστορίας του. Το διάσημο «republicans buy snickers too» (υπό οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν ειπώθηκε αυτό) βρίσκεται στην κορυφή μιας No Politica επιχειρηματικής ιδεολογίας που ο Τζόρνταν έκανε οδηγό στην καριέρα του.

Οι συγκρίσεις ανάμεσα στους δυο τους -τον Τζέιμς και τον Τζόρνταν- μπορεί να σηκώνουν άπειρη συζήτηση αναφορικά με τα παικτικά τους προσόντα. Και σε αυτή τη συζήτηση δύσκολα καταρρίπτεται ο ισχυρισμός ότι ο Τζόρνταν υπήρξε μάλλον καλύτερος.

Αλλά όσον αφορά την παρουσία τους εκτός των 4 γραμμών, δεν υπάρχει καμία σύγκριση: ο Λεμπρόν είναι κάποιος που δεν ξέχασε τις ρίζες του, δεν τις πρόδωσε ποτέ, συνεχίζει να τις τιμάει και να εμπλέκεται στην μεγάλη κοινωνική σύγκρουση αναφορικά με τον πόλεμο στον αμερικάνικο ρατσισμό.

Φυσικά, η έκβαση αυτού του πολέμου δεν θα κριθεί από την στάση των εκατομμυριούχων μαύρων αλλά από τους αγώνες εκείνων των μαύρων που συνεχίζουν να βρίσκονται στον πάτο της αμερικάνικης κοινωνίας. Όμως η ώθηση που δίνουν σε αυτή τη μάχη αστέρια του NBA όπως ο Λεμπρόν είναι ένα μικρό, πλην ιδιαιτέρως σημαντικό λιθαράκι. Ο Τζόρνταν αρνήθηκε πεισματικά να τοποθετήσει το δικό του λιθαράκι και, αναφορικά με το περίφημο legacy όσον αφορά τον κόσμο του NBA, αυτό θα τον βαραίνει.

Μια λίγκα τόσο εμπορική όσο το NBA ίσως να μην γουστάρει πολιτικές θέσεις (αν κι αυτό, ειδικά επί Σίλβερ έχει αλλάξει αισθητά): το εμπορικό της όνομα πρέπει να μένει «καθαρό» από αυτές ακριβώς για να είναι όσο πιο εμπορικό γίνεται. Είναι όμως ταυτόχρονα και μια λίγκα που κινείται κυρίαρχα από πάλαι ποτέ παιδιά των γκέτο. Και το να διαρρηγνύουν την κεντρική της γραμμή αυτά τα παιδιά, το να θυμούνται ποιοι είναι πριν γίνουν αστέρια σηματοδοτεί την κρίσιμη εμπλοκή της μνήμης στον αγώνα για την ισότητα.

Και, ναι, δεν τίθεται καμία αμφιβολία: αν πρέπει να διαλέξουμε, είναι ξεκάθαρο πως τον τόνο στον NBA πρέπει να τον δίνουν τύποι όπως ο Λεμπρόν που αρνούνται να σιωπήσουν και όχι τύποι σαν τον Τζόρνταν που με την μετάβασή τους στον κόσμο της «λευκής Αμερικής» πρόδωσαν την Αμερική που τους γέννησε…




πηγή
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Την ώρα που τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας των ΗΠΑ έδειχναν ότι κατατέθηκαν τον Μάρτη 38,6 εκατομμύρια αιτήσεις για επίδομα ανεργίας, μία εκτίναξη σε ύψος – ρεκόρ των Αμερικανών που είναι άνεργοι. Την ώρα που ο αμερικάνικος λαός αντιμετωπίζει την χειρότερη οικονομική κρίση της πρόσφατης ιστορίας και η φτωχοποίηση του αμερικάνικου λαού, και λόγω της πανδημίας και του λοκντάουν είναι ραγδαία. Οι δισεκατομμυριούχοι της Αμερικής είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται κατά 434 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σύμφωνα με την έρευνα το τελευταίο δίμηνο, οι περιουσίες 600 δισεκατομμυριούχων της Αμερικής αυξήθηκαν κατά 15%, από 2,948 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 3,382 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ο Τζεφ Μπέζος της ΑΜΑΖΟΝ και ο Mark Zuckerberg του Facebook είχαν τα μεγαλύτερα κέρδη, με τον Μπέζος να προσθέτει 34.600.000.000 $ στον πλούτο του και τον Zuckerberg $ 25 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με την έκθεση από τους Αμερικανούς για τη Φορολογική Δικαιοσύνη και το Ινστιτούτο Πρόγραμμα Σπουδών Πολιτικής για την ανισότητα (Americans for Tax Fairness and the Institute for Policy Studies’ Program for Inequality). Η έκθεση βασίζεται σε δεδομένα του Forbes για περισσότερους από 600 δισεκατομμυριούχους της Αμερικής μεταξύ της 18ης Μαρτίου, όταν τα περισσότερα κράτη είχαν κλείσει, και στις 19 Μαΐου.

Τα κέρδη των υπερπλούσιων υπογραμμίζουν πώς η πανδημία επιβράβευσε τις μεγαλύτερες και πιο ανεπτυγμένες τεχνολογικά εταιρείες, ακόμη και όταν η οικονομία και το εργατικό δυναμικό αντιμετωπίζουν τη χειρότερη οικονομική κρίση της πρόσφατης ιστορίας.

Τα μεγαλύτερα κέρδη ήταν στην κορυφή της πυραμίδας, με τους πλουσιότερους πέντε δισεκατομμυριούχους – Μπέζος, Μπιλ Γκέιτς, Ζούκερμπεργκ, Γουόρεν Μπάφετ και Λάρι Έλισον – με συνολικά κέρδη 76 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Υπήρξαν μερικοί χαμένοι κατά τη διάρκεια της περιόδου των δύο μηνών, ειδικά για δισεκατομμυριούχους στον τουρισμό-ταξίδια, ξενοδοχέία ή λιανική πώληση που δεν έχουν ακόμη δει τα αποθέματα και τις εταιρείες τους να ανακάμπτουν. Ο Ralph Lauren είδε τον πλούτο του να πέφτει κατά 100 εκατομμύρια $ σε 5,6 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ ο ξενοδόχος John Pritzker είδε τον πλούτο του να πέφτει κατά 34 εκατομμύρια $ σε 2,56 δισεκατομμύρια δολάρια.


ΠΗΓΗ: voicenews.gr, το είδαμε εδώ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του John Ross*  R.T.12 May, 2020    1300w


[Βλάσφημο κείμενο, βάναυσα προκλητικό για τους θεματοφύλακες και τους πιστούς της Δυτικής γεωπολιτικής θεολογίας και αφόρητα περιφρονητικό για τους κανόνες του ορθού πολιτικού λόγου, το κατωτέρω άρθρο, πρωτάκουστων ως τώρα και εφιαλτικών προρρήσεων για τις γεωπολιτικές συνέπειες της μάστιγας του κορωναϊού, αξίζει ωστόσο της ανάγνωσης των επιτελών της πολιτικό-ιατρικής στρατηγικής αλλά και της περιέργειας του απλού πολίτη.]

Μετάφραση/Εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού

Η αποτυχία της κυβέρνησης Τραμπ να αξιολογήσει σοβαρά τον Κορωναϊό όχι μόνο θα προκαλέσει χιλιάδες αδικαιολόγητους θανάτους, αλλά θα μπορούσε να αλλάξει δραστικά τον πολιτικό χάρτη του κόσμου.
Οι ΗΠΑ είναι τώρα μια θανάσιμη απειλή για κάθε άνθρωπο στον πλανήτη – αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της απόφασης της Ουάσιγκτον να άρει τα πολύ περιορισμένα μέτρα εγκλεισμού, παρά το γεγονός ότι ο ιός εξακολουθεί να μαίνεται εντός των αμερικανικών συνόρων.
Στο εσωτερικό αυτό θα σημάνει τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων περισσότερων Αμερικανών, δημιουργώντας έναν απολογισμό θυμάτων συγκρίσιμο μόνο με την επιδημία της ισπανικής γρίπης του 1918 και του Εμφυλίου Πολέμου. Αλλά στις διεθνείς συνέπειες θα δούμε τον κόσμο να διχάζεται σε δύο ζώνες.
 Η πρώτη, με κέντρο την Ασία και τον Δυτικό Ειρηνικό, περιλαμβάνουσα την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία, έχει βασικά θέσει τον κορωναϊό υπό έλεγχο. Αλλά η δεύτερη ζώνη, με επίκεντρο τις ΗΠΑ, με λίγες χώρες όπως η Βραζιλία, η Σουηδία και η Βρετανία ευθυγραμμισμένες, έχει άρει στην ουσία οποιαδήποτε προσπάθεια να  σταματήσει την μετάδοση του κορωναϊού. 
Μολονότι ορισμένες αμερικανικές πολιτείες αντιστέκονται αποφασιστικά στην πολιτική της κυβέρνησης, δεν διαθέτουν την ισχύ της ομοσπονδιακής εξουσίας. Η ομοσπονδιακή πολιτική των ΗΠΑ θα επιτρέψει ουσιαστικά στον κορωναϊό να εξαπλώνεται χωρίς αποτελεσματικόν έλεγχο μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, οι οποίες θα δώσουν την ευκαιρία απομάκρυνσης της παρούσας κυβέρνησης.
Η διεθνής κατάσταση απεικονίζεται πολύ καθαρά με τα κατά κεφαλήν ποσοστά θανάτων. Μέχρι στιγμής, γραφής του παρόντος, οι περισσότερες χώρες της Ασίας/Δυτικού Ειρηνικού πέτυχαν να εκριζώσουν ή να περιορίσουν τον ιό: Ο μέσος αριθμός ημερήσιων θανάτων  στο εκατομμύριο κατοίκων στην Κίνα είναι μηδέν, στην Νότιο Κορέα 0,01, στην Αυστραλία 0,01, στην Νέα Ζηλανδία 0,03. Εντωμεταξύ, στις ΗΠΑ είναι 5,07 στο εκατομμύριο και στην Βρετανία 7,01 θάνατοι στο εκατομμύριο.
Διαφορετικές στρατηγικές, Διαφορετικά αποτελέσματα.
Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι  εφαρμόζονται δύο εντελώς ασυμβίβαστες στρατηγικές για την αντιμετώπιση του κορωναϊού.
Η πρώτη, στην Ασία, τον Δυτικό Ειρηνικό και τμήματα της Ανατολικής Ευρώπης, μπορεί να χαρακτηριστεί «στρατηγική εκρίζωσης» και χρησιμοποιεί αυστηρά μέτρα εγκλεισμού και ελέγχου εισόδων στην χώρα, για να μειώσει τα κρούσματα του ιού στο μηδέν ή κοντά στο μηδέν. Η επιτυχία αυτής της στρατηγικής, που αποδεικνύεται με τα στατιστικά στοιχεία, δείχνει αξιόπιστα ότι, τουλάχιστον σε ανεπτυγμένες χώρες, κάθε απόπειρα να υποστηριχτεί ότι ο κορωνοϊός δεν μπορεί να εξαλειφθεί είναι εσφαλμένη.
 Η δεύτερη προσέγγιση, που ακολουθείται σαφέστερα από την αμερικανική κυβέρνηση, συνίσταται στο να αφήνεται ο κορωναϊός να διασπείρεται στον πληθυσμό, χωρίς αποτελεσματικόν έλεγχο, πράγμα που σημαίνει εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους.

Σχεδόν καμιά κυβέρνηση δεν τολμά να μιλήσει πλέον για την στρατηγική της «ανοσίας του κοπαδιού», που ακολουθήθηκε αρχικά στην Βρετανία, λόγω της αποστροφής που προκαλεί με τον τεράστιο αριθμό θυμάτων που συνεπάγεται.
Αλλά στην πραγματικότητα, αυτή παραμένει η πολιτική που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ και σε λίγες ακόμη χώρες, όπως η Βραζιλία, η Σουηδία και η Βρετανία – αφού δεν εφαρμόζουν γνήσια αποτελεσματικά μέτρα για να θέσουν τον κορωναϊό υπό πλήρη έλεγχο.
΄Ενας Κόσμος Κομμένος στα Δύο
Προκύπτει όμως έτσι, σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα, ένα κόσμος διχασμένος σε  μιαν «καθαρή, υγιεινή ζώνη» της Ασίας/ Δυτικού Ειρηνικού και κάποιων χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, και μια «ανθυγιεινή/μολυσματική ζώνη», στις ΗΠΑ και τμήματα της Δυτικής Ευρώπης..
Κυβερνήσεις μπορεί να βλέπουν διαβατήρια ανοσίας σαν μέσο ανοίγματος των κοινωνιών, αλλά  αυτά αποτελούν μιαν βουτιά στον ολοκληρωτισμό.                                                                

Αυτές οι δύο ζώνες διασυνδέονται φυσικά στον ίδιο πλανήτη. Και αυτό σημαίνει ότι κάθε αεροπλάνο και κάθε πλοίο από τις ΗΠΑ θα αποτελεί θανάσιμη απειλή για τον πληθυσμό οποιασδήποτε χώρας στην  οποία θα φτάνει. Οι χώρες Ασίας/Δυτικού Ειρηνικού αντιμετωπίζουν τώρα ένα πραγματικό ενδεχόμενο μόλυνσης από τον ιό των ΗΠΑ. Και οποιεσδήποτε άλλες περιοχές του κόσμου εκτός αυτών των δύο ζωνών αντιμετωπίζουν μιαν επιλογή μεταξύ ζωής και θανάτου  εντός ολίγων εβδομάδων. Ο κύριος παγκόσμιος μηχανισμός μετάδοσης του κορωναϊού ήταν οι αεροπορικές μεταφορές. Είναι γρήγορες αλλά δαπανηρές, σε συγκριτικά διεθνείς όρους. Κατά συνέπεια οι περισσότερο πληγείσες χώρες ήταν η Κίνα -όπου εκδηλώθηκε η πανδημία και που είναι μια σχετικά προηγμένη αναπτυσσόμενη χώρα- και οι ανεπτυγμένες χώρες –Δυτική Ευρώπη και ΗΠΑ.
Λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες – στην Αφρική, στο μεγαλύτερο μέρος της Λατινικής Αμερικής και σε τμήματα της Ανατολικής Ευρώπης –που δεν είναι σε τόσο εντατική αεροπορική διασύνδεση, μόνο τώρα συνειδητοποιούν τις καταστροφικές δυνατότητες του κορωναϊού. Μέχρι τώρα στις περισσότερες χώρες αυτών περιοχών ο αριθμός των  κρουσμάτων και των θανάτων είναι ακόμη χαμηλός –όχι πολύ μεγαλύτερος από όσο στην Ασία/Δυτικό Ειρηνικό. Θα παραμείνουν τώρα αυτές οι χώρες ευθυγραμμισμένες με τις υγιείς/περιορισμένων θανάτων περιοχές της Ασίας/Δυτικού Ειρηνικού, ή θα συρθούν μέσα στην ανθυγιεινή ζώνη πολλών θανάτων, των ΗΠΑ;
Η επιλογή έχει μείζονες γεωπολιτικές και εσωτερικές πολιτικές συνέπειες. Μέχρι τώρα, χώρες που διεθνώς συντάσσονταν με τις ΗΠΑ, ήταν συνηθισμένες να απειλούνται με οικονομική πίεση. Για παράδειγμα οι ΗΠΑ επιχείρησαν να αναγκάσουν την Γερμανία να εγκαταλείψει τον αγωγό αερίου Nord Stream 2 από την Ρωσία, παρά το γεγονός ότι αυτός προσφέρει τον χαμηλότερου κόστους ενεργειακό εφοδιασμό της χώρας. Οι ΗΠΑ προσπάθησαν επίσης να πείσουν κάθε έθνος να μην χρησιμοποιήσει την κινεζική Huawei στην ανάπτυξη του τηλεπικοινωνιακού συστήματος 5G, με πολύ μικρή επιτυχία ως τώρα.
Οι ΗΠΑ είναι το κέντρο της νόσου
Αλλά τώρα οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν τις ΗΠΑ ως την εστία μιας νόσου που απειλεί την υγεία στην χώρα τους. Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο οι Αμερικανοί να αντιστέκονται σε μέτρα παρεμπόδισης μεταφορών από τις ΗΠΑ που απειλούν την διασπορά του ιού.
Και οι συνέπειες δεν είναι μόνο ιατρικές, αλλά και πολιτικές. Κάθε κυβέρνηση που αποτυγχάνει να ελέγξει τον κορωναϊό λόγω αμερικανικής πίεσης θα αντιμετωπίζει την απειλή να αποσταθεροποιηθεί από τις κοινωνικές συνέπειες. Η προβολή των ΗΠΑ ως της μεγαλύτερης εστίας της νόσου του κορωναϊού στον κόσμο θα έχει έτσι πολιτικές συνέπειες σε κάθε χώρα.
Στο εσωτερικό τους, οι ΗΠΑ θα εκφράσουν την κρίση τους για τον  κυβερνητικό χειρισμό της κρίσης του κορωναϊού στις προεδρικές εκλογές. Η επίδραση του ιού στην αμερικανική πολιτική θα είναι τεράστια. Δεν είναι απλά το θέμα των δεκάδων χιλιάδων Αμερικανών που είναι τώρα βέβαιο πως θα προστεθούν στους νεκρούς. Ο ιός εξαπλώνεται από τις αρχικές του εστίες στις μεγαλουπόλεις στις μικρότερες πόλεις και στις αγροτικές περιοχές. Θα πλήξει εκατομμύρια Αμερικανούς, αφού κάθε μετάβαση σε σουπερμάρκετ θα αποτελεί μια πιθανή θανάσιμη εμπειρία.
Θα υπάρξουν επίσης δεινές συνέπειες για την διεθνή οικονομία. Οι ΗΠΑ ήδη εισέρχονται στην μεγαλύτερη οικονομική ύφεση από την Μεγάλη Οικονομική Κρίση. Αλλά επειδή οι χώρες της Ασίας/Δυτικού Ειρηνικού έχουν θέσει τον ιό υπό έλεγχο, αυτές μπορούν να αρχίσουν την επανεκκίνηση των οικονομιών τους.
Αυτό σημειώθηκε όχι μόνο στην Κίνα, αλλά και από σημαντικούς Δυτικούς οργανισμούς ερεύνης. Η μονάδα Ιντέλιζενς του Εκόνομιστ έγραφε στην τελευταία έκθεσή της για τον κορωναϊό: «Η Κίνα, χάρις στο γεγονός ότι βγήκε πρώτη από την κρίση, θα είναι και η πρώτη στον δρόμο για την ανόρθωση… Η Κίνα και άλλες γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες στην Ασία είναι πιθανότερο να γνωρίσουν μιαν ταχύτερη ανόρθωση, βασιζόμενη στα υποκείμενα πλεονεκτήματα των ισχυρών επενδύσεων, των επινοήσεων και της αύξουσας παραγωγικότητας. Η πανδημία πρόκειται επομένως να επιταχύνει μάλλον την αναπροσαρμογή της ισορροπίας στην διεθνή οικονομική δύναμη, από την Δύση στην Ανατολή, κατά τα προσεχή χρόνια.»
Αυτές οι οικονομικές και γεωπολιτικές αλλαγές που προκαλεί ο κορωναϊός θα είναι βαθειές. Αλλά ακόμη προτού εκτυλιχθούν, κάθε χώρα στις προσεχείς ημέρες και εβδομάδες αντιμετωπίζει μιαν επιλογή που θα επηρεάσει κρίσιμα το μέλλον της.
Η αμερικανική κυβέρνηση ξεκίνησε σε μια πορεία που είναι βέβαιο πως θα επισύρει μαζικούς θανάτους στο εσωτερικό και θα καταστήσει την χώρα σε παγκόσμια κεντρική εστία της πανδημίας. Οι πολίτες της θα αποφασίσουν προς τα τέλη του χρόνου αν αποδέχονται αυτήν την επιλογή. Αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν θα της επιτραπεί να μολύνει όλο τον κόσμο.

*Ο John Ross είναι διακεκριμένος εταίρος του ΙνστιτούτουΤσονγιάγκ Οικονομικών Σπουδών, του Πανεπιστημίου Ρενμίν της Κίνας και πρώην διευθυντής οικονομικής και επιχειρηματικής πολιτικής του Δήμου του Λονδίνου.


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η μοριακή βιολόγος και ερευνήτρια ιατρικής Τζούντι Μάικοβιτς λέει πολλά που πολλοί δε γνωρίζαμε… Υποκλινόμαστε στη γενναιότητα αυτής της γυναίκας και ανεβάζουμε τη συνέντευξη που έδωσε τιμώντας τους αγώνες και την αυταπάρνηση ενάντια σε διώξεις που της ασκήθηκαν από το επιστημονικό και δικαστικό κατεστημένο της δήθεν χώρας  της Ελευθερίας.
Δείτε το πριν το κατεβάσουν και από την πλατφόρμα που το φιλοξενεί. Ήδη το you tube το έχει κατεβάσει από καιρό.
Από τις συστημικές πλατφόρμες δεν περνάει πλέον τίποτα αντίθετο με τις καθιερωμένες νόρμες .....

* Από αυτόν τον ιστότοπο θα περνάνε απόψεις που φαντάζουν αιρετικές για του υπασπιστές της κατεστημένης νομιμότητας και της Παγκόσμια Τάξης Πραγμάτων, όπως έχουμε δεσμευτεί. Ανεξάρτητα αν στοιχειοθετούνται με αποδείξεις.
Η δημοκρατία χρειάζεται όλες τις φωνές .....



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Την οργή της Μόσχας προκάλεσε βίντεο που αναρτήθηκε στη σελίδα του Λευκού Οίκου στο Facebook και στο οποίο ως δυνάμεις που νίκησαν τους Ναζί αναφέρονταν μόνο oι ΗΠΑ και η Βρετανία.

Είμαστε ιδιαίτερα αγανακτισμένοι από τις προσπάθειες διαστρέβλωσης των αποτελεσμάτων (…) της αποφασιστικής συμβολής της χώρας μας» τονίζεται σε ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ με αφορμή τη λεζάντα του βίντεο που δεν έκανε αναφορά στη Ρωσία.

«Οι Αμερικανοί υπεύθυνοι δεν είχαν το θάρρος και τη βούληση να τιμήσουν τον αδιαμφισβήτητο ρόλο του Κόκκινου Στρατού και του σοβιετικού λαού», συνεχίζει η Μόσχα, υπογραμμίζοντας τον «κολοσσιαίο αριθμό θυμάτων» της τότε Σοβιετικής Ένωσης στη μάχη που έδωσε «εξ ονόματος όλης της ανθρωπότητας».

Χαρακτηρίζοντας «ιδιαίτερα μικροπρεπείς» τις αμερικανικές αναφορές, η Ρωσία καλεί την Ουάσινγκτον να μην μετατρέψει την επέτειο της νίκης των Συμμάχων, το 1945, «σε ένα νέο πρόβλημα διμερών σχέσεων, οι οποίες ήδη διανύουν δύσκολες στιγμές».

Το θέμα του ρόλου που έπαιξε η ΕΣΣΔ στη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας –με τίμημα 27 εκατομμύρια νεκρούς Σοβιετικούς– είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στη Ρωσία. Η Μόσχα κατηγορεί επίσης τους Ευρωπαίους, με επικεφαλής τους Πολωνούς και τους Ουκρανούς, ότι υποβαθμίζουν τη δράση της κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το Σάββατο η Ρωσία γιόρτασε τα 75 χρόνια από τη νίκη χωρίς τη συνηθισμένη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, λόγω της πανδημίας της Covid-19.


πηγή
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Το αεροπλανοφόρο Harry S. Truman στον Ατλαντικό ωκεανό

Zero Hedge, 01/05/2020
Μετάφραση Μ. Στυλιανού

Το αμερικανικό ναυτικό κρατεί τα πολεμικά πλοία με πλήρωμα αλώβητο από την επιδημία του κορωναϊού σε παρατεταμένη αποστολή, χωρίς ημερομηνία λήξης και χωρίς προσέγγιση σε λιμένες, εν μέσω επιδεινούμενης κρίσης στα υπόλοιπα σκάφη, όπως αναφέρει το Ρώϋτερ:

Οποιασδήποτε ημέρα της εβδομάδας το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Χάρυ Τρούμαν βρίσκεται ανοιχτά της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ, ίσως μεταξύ της Βιρτζίνια και της Φλωρίδας. Τα μέλη του πληρώματός του λαχταρούν να πάνε στα σπίτια τους και στην οικογένειά τους. Αλλά δεν μπορούν. Είναι απλά πολύ πολύτιμα αυτήν την ώρα.

Και αυτό επειδή το αεροπλανοφόρο Τρούμαν είναι ένα «καθαρό» σκάφος, ελεύθερο από τον κορωναϊό, χάρις σε μιαν μακρύτερη της αναμενόμενης αποστολή, που άρχισε τον Νοέμβριο. Η αποστολή αυτή κράτησε το ετοιμοπόλεμο πλήρωμα των 4.500 ατόμων εκτός βολής της πανδημίας που προκαλεί ορυμαγδό αλλού στο ναυτικό.

Μέχρι σήμερα τουλάχιστον τέσσερα αμερικανικά αεροπλανοφόρα -τα Θέοντορ Ρούζβελτ, Ρόναλντ Ρέιγκαν, Καρλ Βίνσον και Νίμιτς- έχουν αναφέρει κρούσματα κορωναϊού που παραλύουν την λειτουργία τους. Χαρακτηριστικά, το Ρούζβελτ πριν ένα μήνα είχε μετακληθεί από την αρχική αποστολή του στον Δυτικό Ειρηνικό ωκεανό και τώρα αναφέρεται με 1.102 ναύτες φορείς του κορωναϊού.

Το Ρώυτερ αναφέρει επίσης ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν ότι περισσότερα από 24 πολεμικά είναι ελλιμενισμένα με πληρώματα μολυσμένα από τον κορωναϊό.

Και το πυραυλοφόρο USS Kidd, που έφθασε προ ημερών στο Σαν Ντιέγκο, είχε τουλάχιστον 78 αρρώστους μεταξύ των 330 ναυτικών, η περίπου το 25% του πληρώματος, αναφέρει η εφημερίδα San Diego Union-Tribune.

Είχαμε σημειώσει τον περασμένο μήνα ότι τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης έδειχναν να χαίρονται για την ακύρωση των αποστολών αμερικανικών αεροπλανοφόρων και άλλων πολεμικών που έχουν πληγεί από την πανδημία, ενώ το κινεζικό ναυτικό πρόσφατα εκόμπαζε ότι οι δικές του δυνάμεις «δεν έχουν πληγεί».



Το πυραυλοφόρο αντιτορπιλικό USS Kidd καταπλέει στο Σαν Ντιέγκο, στις 28 Απριλίου.

«Αυτή είναι αληθινά μια εξωκοσμική κατάσταση για μας», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη στο Ρώϋτερ ο κυβερνήτης του αεροπλανοφόρου Τρούμαν, Καβόν Χακιμζαντέχ. Το άγχος αυξάνεται μεταξύ του πληρώματος γι’ αυτό που βασικά γίνεται μια αόριστης διάρκειας αποστολή, με αβεβαιότητα για το πότε θα γυρίσουν στο λιμάνι, καθώς οι οικογένειές τους στην πόλη υπόκεινται στις διαταγές του εγκλεισμού στα σπίτια τους.
«Τα μέλη του πληρώματος, που ρωτήθηκαν από το Ρώυτερ, δήλωσαν ότι καταλαβαίνουν πως το αεροπλανοφόρο αναγκάζεται να παραμείνει στο πέλαγος για να διατηρήσει την πολεμική του ετοιμότητα», συνεχίζει το Ρώυτερ. « Ο ιός παρέλυσε ένα άλλο αεροπλανοφόρο, το Θέοντορ Ρούζβελτ, μολύνοντας περισσότερους από 1100 ναύτες του.»

Και επιπλέον, «όντας τόσο κοντά στο σπίτι τους, οι ναύτες σκέφτονται συνεχώς το άγχος που ζουν οι οικογένειές τους στις ΗΠΑ, όπου μέσα σε λίγους μήνες ο αριθμός των νεκρών από τον κορωναϊό –τουλάχιστον 62.000- ξεπερνά τον αριθμό των Αμερικανών που σκοτώθηκαν στον πόλεμο του Βιετνάμ.»

Εάν αυτό το αλλόκοτο σενάριο, ενός ολόκληρου πληρώματος να σέρνεται χωρίς όριο στα κύματα λόγω μιας πανδημίας που ερειπώνει έναν πολιτισμό, θυμίζει κάτι, το ρεπορτάζ περιλαμβάνει αυτήν την κάπως φαντασμιακή υπόμνηση από το Χόλυγουντ.

Ένα τηλεοπτικό φιλμ, πολύ δημοφιλές στο πλήρωμα του αεροπλανοφόρου Τρούμαν, είναι το «Τελευταίο Πλοίο». Παρουσιάζει ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό στην ανοικτή θάλασσα, σε σιγή ραδιοφώνου, ενώ μια τρομακτική πανδημία ερημώνει τον κόσμο

Ο υπαξιωματικός Κέβιν Ντούμπλιν είπε στο Ρώυτερ ότι ένας συνάδελφός του τού παρατήρησε για την κατάστασή τους:

« Ρε φίλε. Αυτό με εμάς είναι σαν την ταινία Το τελευταίο πλοίο».

«Όχι- του είπε ο Ντούμπλιν- δεν είναι, αφού το ναυτικό έχει πολλά πλοία.»

Αναμφίβολα υπάρχουν και άλλα «καθαρά» πολεμικά εκεί έξω, ώστε είναι πολύ πιθανό ότι θα αυξηθεί ο αριθμός αυτών που θα τεθούν σε αποστολή αορίστου χρόνου στις θάλασσες.

Και αυτό κάτω από την εντατική εποπτεία ανταγωνιστών της Αμερικής, ιδιαίτερα της Κίνας και της Ρωσίας, ενδιαφερόμενων να δουν πόσο σοβαρές θα είναι οι συνέπειες για την ετοιμότητα και τις επιχειρήσεις στο ναυτικό και στο υπουργείο Αμύνης.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο γιος του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι ισχυρίζεται ότι ο Δρ Tony Fauci και το Ίδρυμα Γκέιτς προσβλέπουν σε μεγάλο κέρδος από την κατασκευή του εμβολίου COVID-19.

Ο Robert F. Kennedy Jr., γιος του Robert και ανιψιός του John F. Kennedy, δήλωσε ότι το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργικών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID), το πρακτορείο του Δρ. Fauci, θα συλλέξει το 50% όλων των δικαιωμάτων από ένα πιθανό εμβόλιο κοραναϊού.


Μιλώντας στο ακροδεξιό podcast The Gateway Pundit, ο Kennedy Jr είπε ότι ο Δρ Fauci κατέχει μια σειρά διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας εμβολίων, συμπεριλαμβανομένου ενός που δοκιμάζεται για την καταπολέμηση του κοροναϊού από μερικούς από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές εμβολίων της Αμερικής.

Το Ίδρυμα Gates επενδύει στο NIAID του Dr. Fauci στο πλαίσιο του προγράμματος Decade of Vaccines, το οποίο στοχεύει στην εισαγωγή ενός Παγκόσμιου Σχεδίου Δράσης για τα Εμβόλια.

Ο Κένεντι Τζούνιορ είπε ότι ο Δρ Fauci κατέχει ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για έναν συγκεκριμένο τύπο εμβολίου που συσκευάζει έναν ιό σε ένα φύλλο πρωτεΐνης. Ο ιός στη συνέχεια μεταδίδεται στο ανθρώπινο σώμα μέσω του εμβολίου και ο Kennedy Jr είπε ότι φτάνει πολύ γρήγορα στα όργανα που είναι απαραίτητα για να δώσει ένα άτομο ασυλία σε μια συγκεκριμένη ασθένεια.

Είπε επίσης ότι το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας χρησιμοποιείται επί του παρόντος από τουλάχιστον έναν από τους μεγαλύτερους αμερικανούς κατασκευαστές εμβολίων για την παραγωγή εμβολίων για κοροναϊό.

Οι τέσσερις κύριοι κατασκευαστές εμβολίων στις ΗΠΑ είναι οι Pfizer, Merck, GlaxoSmithKline και Sanofi, και εάν μία από αυτές τις τέσσερις εταιρείες αναπτύξει επιτυχώς ένα εμβόλιο Coronavirus, ο Fauci και το NIAID θα συλλέξουν το ήμισυ των δικαιωμάτων, σύμφωνα με τον Kennedy Jr.

Είπε ότι οι εταιρείες που χρησιμοποίησαν αυτό το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας πρέπει να μοιράσουν τα κέρδη 50/50 με το NIAID και ισχυρίστηκε ότι το Ίδρυμα Gates έχει επενδύσει σε αυτό το συγκεκριμένο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.

Είπε ότι δεν υπήρχε όριο για το πόσα χρήματα μπορεί να συγκεντρώσει το NIAID από το εμβόλιο κορανοϊού και είπε ότι πρέπει να υπάρχουν περισσότεροι κυβερνητικοί κανονισμοί για να το αποτρέψουν αυτό.

Ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι νεώτερος είναι πασίγνωστος και αντίθετος στον εμβολιασμό και τα μέλη της οικογένειάς του έγραψαν ένα άρθρο πέρσι στο Politico προκαλώντας την εκστρατεία «παραπληροφόρησης» σχετικά με τον εμβολιασμό.

Ο δισεκατομμυριούχος Μπιλ Γκέιτς, εν τω μεταξύ, υπήρξε στόχος θεωριών συνωμοσίας και παραπληροφόρησης από ακροδεξιούς πολιτικούς ειδικούς κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Η εκστρατεία παραπληροφόρησης εξαπλώθηκε εκθετικά αφού ο Γκέιτς επέκρινε δημόσια τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για τον χειρισμό της πανδημίας.

Ο διαδικτυακός ελεγκτής Politifact δήλωσε ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι το Ίδρυμα Gates έχει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα εμβόλιο Coronavirus. Ο ιστότοπος είπε ότι το Ίδρυμα Gates χρηματοδοτεί επί του παρόντος 70 πιθανά εμβόλια κοροναϊού στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η USA Today απέκλεισε επίσης μια προηγούμενη θεωρία ότι το Ινστιτούτο Pirbright στη Βρετανία, στο οποίο επενδύει το Ίδρυμα Gates, έχει επίσης δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το εμβόλιο Coronavirus. Το άρθρο USA Today ανέφερε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί ήταν αβάσιμοι και ότι το Ίδρυμα Gates χρηματοδοτεί μια πρωτοβουλία για την επιτάχυνση της έρευνας για θεραπείες και εμβόλια COVID-19.

Σύμφωνα με θεωρία συνωμοσίας το Ίδρυμα Gates είχε δημιουργήσει το Coronavirus και το απαραίτητο εμβόλιο για να αποκομίσει κέρδος από το εμβόλιο.

Ο Δρ Tony Fauci, από την άλλη πλευρά, είναι διευθυντής του NIAID από το 1984. Είναι μέλος της Task Force Coronavirus της κυβέρνησης Trump και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο αξιόπιστους ιατρικούς αξιωματούχους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπήρξε σύμβουλος κάθε Προέδρου των ΗΠΑ από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Μια διακεκριμένη γιατρός στην πόλη της Νέας Υόρκης, η οποία βρισκόταν στην πρώτη γραμμή στη μάχη κατά του κορωνοϊού, αυτοκτόνησε, όπως αναφέρει σήμερα στην ιστοσελίδα του το BBC.

Η δρ Λόρνα Μπριν, η οποία ήταν διευθύντρια στο τμήμα επειγόντων περιστατικών στο νοσοκομείο New York-Presbyterian Allen, στο Μανχάταν, κατέληξε από αυτοτραυματισμό την Κυριακή, όπως ανακοίνωσε η αστυνομία.

Ο πατέρας της 49χρονης, δρ. Φίλιπ Μπριν, δήλωσε στην εφημερίδα New York Times: «Προσπάθησε να κάνει την δουλειά της και αυτό την σκότωσε».

Η Νέα Υόρκη έχει καταγράψει 17.500 από τους 56.000 θανάτους στις ΗΠΑ.

Ο δρ Μπριν είπε ακόμη ότι η κόρη του δεν είχε ιστορικό ψυχολογικών προβλημάτων.

Πέθανε στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια, όπου διέμενε με την οικογένειά της.

Στη διάρκεια της εργασίας της η ίδια η Λόρνα Μπριν είχε μολυνθεί από τον κορωνοϊό, αλλά έπειτα από μιάμιση εβδομάδα ανάρρωσης επέστρεψε στη δουλειά της, πρόσθεσε ο πατέρας της.

Το νοσοκομείο την έστειλε πάλι στο σπίτι της, προτού "παρέμβει" η οικογένειά της και την πάρει μαζί της στο Σάρλοτσβιλ, σημείωσε ο ίδιος.

Σύμφωνα με τον ίδιο, την τελευταία φορά που μίλησαν του είχε φανεί "απόμακρη" και του είχε πει ότι ασθενείς με την Covid-19 πέθαιναν πριν ακόμη μεταφερθούν από το ασθενοφόρο στο νοσοκομείο. Δεκάδες ασθενείς με την νόσο έχουν καταλήξει στο νοσοκομείο αυτό του Μανχάταν που διαθέτει 200 κλίνες.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η δρ Λόρνα Μπριν ήταν θρησκευόμενη χριστιανή με στενούς δεσμούς με την οικογένειά της. Δεινή σκιέρ και λάτρης του χορού σάλσα, εργαζόταν εθελοντικά μία φορά την εβδομάδα σε έναν οίκο ευγηρίας.

Η αστυνομία ανέφερε ότι έπειτα από ένα τηλεφώνημα για βοήθεια που δέχτηκε στις 26 Απριλίου η δρ. Μπριν μεταφέρθηκε σε τοπικό νοσοκομείο "όπου αργότερα κατέληξε έπειτα από αυτοτραυματισμό της".

Η επικεφαλής της αστυνομίας Ράσαλ Μπράκνεϊ σε ανακοίνωσή της αναφέρει: "Οι επαγγελματίες πρώτης γραμμής του τομέα υγείας και οι εργαζόμενοι στην υπηρεσία πρώτων βοηθειών δεν έχουν ανοσία στις ψυχικές και σωματικές επιπτώσεις της παρούσας πανδημίας. Σε καθημερινή βάση οι επαγγελματίες αυτοί εργάζονται κάτω από τις πιο στρεσογόνες συνθήκες και ο κορωνοϊός έχει προσθέσει μεγαλύτερο στρες".

Η πολιτεία της Νέας Υόρκης έχει καταγράψει σχεδόν το ένα τρίτο από τα περίπου ένα εκατομμύριο επιβεβαιωμένα κρούσματα του κορωνοϊού.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)