Articles by "ΗΠΑ"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Comité Valmy, 4 février 2020 970w
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Ο επικεφαλής των επιχειρήσεων της CIA για το Ιράκ, το Ιράν και το Αφγανιστάν επέβαινε του βομβαρδιστικού E-11A ? ©AFP

Την περασμένη βδομάδα ορισμένες πηγές πληροφοριών ανέφεραν, χωρίς λεπτομέρειες, ότι ο Μάϊκλ Ανδρέα, επικεφαλής των μυστικών επιχειρήσεων της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) για το Ιράν και αναμεμιγμένος στην δολοφονία του στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί σκοτώθηκε κατά την συντριβή του αμερικανικού αεροσκάφους E-11 A.

Από τις 27 Ιανουαρίου, ημέρα της συντριβής του E-11 στον ουρανό του Γκαζνί, ενώ εκτελούσε την δεκάκις χιλιοστή αποστολή του στα περισσότερα από 17 χρόνια κατοχής του Αφγανιστάν, το Πεντάγωνο αρνείται πεισματικά να παραδεχτεί τα γεγονότα, προτιμώντας να επιμένει στην τελείως αστεία εξήγηση ενός «δυστυχήματος». Αλλά αφγανικές πηγές εισφέρουν νέες διευκρινίσεις στο γεγονός, το οποίο αποτελεί ένα σκληρό πλήγμα στην CIA στην κεντρική και δυτική Ασία.

Ορισμένες αφγανικές πηγές μεταδίδουν πράγματι νέες αποδείξεις για τον θάνατο του Michael D. Andrea, που λέγουν ότι σκοτώθηκε μαζί με τουλάχιστον 17 άλλους Αμερικανού αξιωματικούς και οπλίτες που επέβαιναν στο E-11A, στην επαρχία"Ghazni" .’ «¨Ενας υψηλόβαθμος αξιωματικός ασφαλείας βρισκόταν μεταξύ των επιβαινόντων», αναφέρουν οι πηγές, που αρνούνται ωστόσο να τον κατονομάσουν.

Και προσθέτουν: Λόγω μιας τεχνικής δυσλειτουργίας, το «βομβαρδιστικό Global Express E-11 A » πετούσε σε ύψος μικρότερο του κανονικού, όταν χτυπήθηκε από ένα πύραυλο εκτοξευμένο από "Strella-1, ένα ρωσικό εκτοξευτή που χρησιμοποιούν οι Ταλιμπάν.

Οι παρατηρητές επικεντρώνονται ιδιαίτερα σε αυτήν την μυστηριώδη «τεχνική δυσλειτουργία», που ανάγκασε «το αεροσκάφος να μειώσει το ύψος της πτήσης του» και η οποία «μπορεί να προκλήθηκε από μια κυβερνοεπίθεση» (ηλεκτρονική παρεμβολή)

Η εφημερίδα USA Today αναδημοσίευσε αυτές τις αποκαλύψεις και πρόσθετε: « Το βομβαρδιστικό E-11A » είναι μια στρατιωτική προσαρμογή του BD-700 Global Express, κατασκευασμένου από Καναδική εταιρεία. Χρησιμοποιείται για την μεταφορά διεθνώς διασήμων προσώπων σε μεγάλες αποστάσεις. Η αμερικανική πολεμική αεροπορία άρχισε πρόσφατα να χρησιμοποιεί διασκευασμένα πολιτικά αεροπλάνα για μεταφορά προσωπικού και στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Η διευκόλυνση των επικοινωνιών μεταξύ στρατευμάτων που σταθμεύουν σε περιοχές είναι επίσης τις στρατιωτικές χρήσεις αυτού του αεροσκάφους. Χρησιμεύει ως κέντρο επικοινωνίας μεταξύ χερσαίων και αεροπορικών δυνάμεων.

Ακριβώς όπως έκανε μετά από τον βομβαρδισμό με ιρανικούς πυραύλους ακριβείας της αμερικανικής αεροπορικής βάσης Aïn al-Assad, στο Ιράκ, η κυβέρνηση Τραμπ προτίμησε την συγκάλυψη για τις συνθήκες της συντριβής αυτού του αεροσκάφους και του αριθμού των επιβαινόντων. Και κάποτε προβαίνει σε αντιφατικές δηλώσεις για το θέμα.

Tρεις μέρες νωρίτερα το περιοδικό Τάϊμ έγραφε ότι η αμερικανική κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι δυο πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας είχαν σκοτωθεί με την πτώση του αεροπλάνου. Αλλά η Ουάσιγκτον επέμενε ότι κανένας από τους επιβάτες δεν ήταν μέλος της CIA και ότι η πτώση ήταν αποτέλεσμα τεχνικής δυσλειτουργίας και όχι «εχθρικών βολών». Αυτό που ενισχύει την εντύπωση ότι η αμερικανική κυβέρνηση κρύβει την αλήθεια είναι η αοριστία όσον αφορά τον αριθμό των όσων επέβαιναν στο «Βομβαρδιστικό E-11A ». Οι αμερικανικές αρχές είχαν δηλώσει ότι δύο άτομα σκοτώθηκαν σε αυτό το «δυστύχημα», αλλά κανένα επίσημο ανακοινωθέν δεν αναφέρθηκε στον αριθμό των θυμάτων.

Ενώ πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων το περιοδικό Τάϊμ, η Νταίηλυ Μαίηλ, η Ιντεπέντεντ, η Μίντλ Ηστ, αναφερόμενα σε μια κύρια πηγή, ανήγγειλαν τον θάνατο του Αγιατολαχ Μάϊκ ( του επικεφαλής της CIA) Michael D. Andrea), οι Αμερικανοί υπεύθυνοι αρνήθηκαν να κάνουν σχόλιο. «Η CIA δεν θέλησε να δηλώσει εάν ο Michael D. Andrea ήταν μεταξύ των επιβατών του Βομβαρδιστικού E-11A » έγραψε την Παρασκευή το περιοδικό Τάϊμ στο ρεπορτάζ του.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να άρχισε στο Αφγανιστάν το πιο σκληρό μέρος του παιχνιδιού. Η «πτώση» του E-11 είναι ένας πολύ κακός οιωνός. Ιδίως αφού την συντριβή του ακολούθησε σύντομα επίθεση των Ταλιμπάν εναντίον αμερικανικού ελικοπτέρου στην Πάκτια και ο θάνατος των ανδρών που μετέφερε, κατευθυνόμενο στο Γκαζνί για να προσφέρει βοήθεια στα θύματα της συντριβής του βομβαρδιστικού E-11.

Μέσα σε όλα αυτά οι Αμερικανοί ισχυρίσθηκαν ότι περισυνέλεξαν τα συντρίμμια του Ε-11Α, αλλά οι τοπικές πηγές ανέφεραν ότι το μαύρο κιβώτιο δεν βρέθηκε. 18 χρόνια μετά την στρατιωτική κατοχή του Αφγανιστάν, τα 70% της χώρας είναι υπό τον έλεγχο των Ταλιμπάν. Οι διαπραγματεύσεις ειρήνης μαζί τους πηγαίνουν από αποτυχία σε αποτυχία και η Αμερική βλέπει το φάσμα του Ιράν/Ρωσία/Κίνα να υψώνεται συνεχώς στον ορίζοντα του Ιντο Κούτς.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Βαρύνονται με σωρεία άλλων τεχνικών σφαλμάτων, που τα καθιστούν προβληματικά και κακόφημα


Zero Hedge, Sun, 02/02/2020

[Το αόρατο αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος F35S, το οποίο προτίθεται να αγοράσει η Ελλάδα, όπως δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης σε επισήμους στην Ουάσιγκτον, απασχολεί από αρκετών χρόνων τον αμερικανικό Τύπο, με σωρεία κατασκευαστικών σφαλμάτων και ελλείψεων, που αναβάλλουν συνεχώς την ένταξή του σε υπηρεσία και το περιβάλλουν με βαρύ νέφος διεθνούς δυσπιστίας. Του κατωτέρω δημοσιεύματος έχουν προηγηθεί κατά περιόδους τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον πέντε γλαφυρότερα έως σαρκαστικά, -τα οποία έχουν αφαιρεθεί κατά το συστηματικό άδειασμα των φακέλων του ηλεκτρονικού αρχείου του υπογραφόμενου μεταφραστή, σε περιοδικές εισβολές επιλεκτικά σαρωτικού έντεχνου «χάκερ» ερευνητή και «συλλέκτη» --προφανέστατα όχι ερασιτέχνη ιδιώτη.]

Εισαγωγή/Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Το αμερικανικό αόρατο μαχητικό αεροπλάνο F-35 ( Σημ. Μτφ: το οποίο διαπραγματεύθηκε ο κ. Καραμανλής στις ΗΠΑ) υποφέρει από ένα μακρύ κατάλογο προβλημάτων όπως έχουμε σημειώσει συχνά. Τώρα ένα νέο δημοσίευμα του Bloomberg, επικαλούμενο

μιαν ετήσια αξιολόγηση του Πενταγώνου, εξειδικεύει πως τα αόρατα μαχητικά δεν μπορούν να πυροβολούν εύστοχα.

Το Πεντάγωνο έχει ήδη δαπανήσει άνω των 428 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το πρόγραμμα των F-35, που θα κοστίσει στους φορολογουμένους πολίτες 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια , κατά τον 55-χρονο βίο του.

Έχουν ήδη καταγραφεί πλήθος προβλημάτων με τα αεροπλάνα αυτά, που περιλαμβάνουν περισσότερα από 800 σφάλματα στην ηλεκτρονική υποδομή τους. (more than 800 software errors).

Και το πιο πρόσφατο πρόβλημα: ΄Ενας ισορροπιστής GAU-12/U, ένα πεντάκανο, περιστρεφόμενο πυροβόλο των 25 μ.μ. τοποθετημένο σε ορισμένα F-35s, παρουσιάζει «απαράδεκτη» ευστοχία εναντίον χερσαίων στόχων.

Η νέα έκθεση του Πενταγώνου αναφέρει ότι το αεροπορικό πυροβόλο, εγκατεστημένο στο εσωτερικό του αεροπλάνου, έχει πρόβλημα ευστοχίας εξ αιτίας ελαττωματικών συνδέσεων στο βάθρο του , που δεν ανταποκρίνονταν στις προδιαγραφές.



Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι τα βάθρα των πυροβόλων θραύονται, υποχρεώνοντας την αμερικανική αεροπορία να περιορίσει την χρήση του όπλου. Η Διεύθυνση του Προγράμματος F-35 «πραγματοποίησε προόδους με μεταβολές στην εγκατάσταση του πυροβόλου» για την βελτίωση της ευστοχίας.

Η έκθεση αναφέρει 873 σφάλματα συστημάτων ηλεκτρονικού εξοπλισμού, στο τέλος του 2019. Η καλή είδηση είναι ότι αυτό δείχνει μείωση από 917, στο τέλος του 2018.

«Ωστόσο ενώ η Διεύθυνση του Προγράμματος εργάζεται για την διόρθωση των ελαττωμάτων, νέα ελαττώματα εμφανίζονται, που οδηγούν όχι μόνο σε μιαν ασήμαντη μείωση του συνολικού αριθμού τους» και αφήνει (αθεράπευτα) «πολλά και σημαντικά», αναφέρει η εκτίμηση.

Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι το αόρατο μαχητικό F-35 παρουσιάζει «ευπάθεια» στον τομέα της ασφάλειας των ψηφιακών επικοινωνιών (cybersecurity).

Ιδού ο κατάλογος των τεχνικών προβλημάτων του F-35 που δημοσιεύσαμε πέρυσι (μερικός κατάλογος από το Defense News):

1.- Όταν το F-35B προσγειώνεται κάθετα σε πολύ ζεστές ημέρες, οι παλαιότεροι κινητήρες μπορεί να φανούν ανίκανοι να δώσουν την απαιτούμενη ώθηση για να κρατήσουν το αεροσκάφος στον αέρα, προκαλώντας μιαν ανώμαλη προσγείωση.

2.-Έχοντας κάνει ορισμένους ελιγμούς, οι πιλότοι των F-35B και των F-35C δεν είναι πάντοτε σε θέση να ελέγξουν απόλυτα το αεροσκάφος κατά την ορμητική κάθοδο, την είσοδο στον διάδρομο προσγείωση και την στάθμευση.

3.- Η υπερηχητική πτήση άνω των Mach 1.2 μπορεί να προξενήσει ζημιά και φούσκωμα στην επένδυση που καθιστά το αεροσκάφος αόρατο στα F-35B και F-35C .

4.- Αιχμές ανόδου πίεσης στο πιλοτήριο του F-35 διαπιστώθηκε πως προκαλούν βαροτραύμα, λέξη με την οποία περιγράφουν οξύτατο πόνο των αυτιών και του οιγμορίου.

5.-Η απογραφή ανταλλακτικών που παρουσιάστηκε για το σύστημα υπολογισμού και διοικητικής μέριμνας για το F-35’s δεν συμπίπτει πάντοτε με την πραγματικότητα και προκαλεί κατά περιπτώσεις την ματαίωση αποστολών.

6.- Εάν στο F-35A και στο F-35B σκάσει ένα λάστιχο κατά την προσγείωση, ο αντίκτυπος μπορεί ταυτόχρονα να εκτινάξει και τις δύο υδραυλικές γραμμές και να προκαλέσει κίνδυνο απώλειας του αεροσκάφους.

7.- Πιθανά προβλήματα ελιγμών, όταν το αεροσκάφος κινείται σε γωνία επίθεσης ανώτερη των 20 μοιρών.

8.- Το σύστημα τεχνικού εξοπλισμού των F-35 δεν προβλέπει τρόπο με τον οποίο ξένοι χειριστές του αεροσκάφους να κρατούν μυστικά τα δεδομένα τους και να μην μεταδίδονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παρά τα συνεχιζόμενα προβλήματα ώστε πολλά από τα F-35s να μην είναι ετοιμοπόλεμα και μαστίζονται από πολλά προβλήματα που θέτουν τους Αμερικανούς πιλότους σε σοβαρά μειονεκτική θέση σε μιαν αερομαχία, το Κογκρέσο εξακολουθεί να παραγγέλλει περισσότερα αεροπλάνα.

Μέχρι το φθινόπωρο του 2019, το πρόγραμμα the F-35 είχε 490 αεροπλάνα, πολλά από τα οποία θα μαστίζονταν από ελαττωματικούς υπολογιστές και πυροβόλα που δεν βρίσκουν τους στόχους.


Συμπλήρωμα: Σε προηγούμενο σχετικό δημοσίευμα, το Zero Hedge τηw 13-6-2018 ανέφερε και τα εξής επίσης κατατοπιστικά:

«Δύο από τους τρείς τύπους του βαλλόμενου μαχητικού αεριωθουμένου F-35 υποφέρουν από προβλήματα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως, τα οποία μπορούν να θέσουν το επιθετικό μαχητικό αεροσκάφος σε σοβαρά μειονεκτική θέση σε αερομαχία με ανίπαλο, σύμφωνα με έγγραφα που εξασφάλισε το «Defence News”…

To δημοσίευμα του περασμένου Ιουνίου απαριθμεί τα ανωτέρω ελαττώματα και για το τελευταίο, (τα «πρακτικά» δεδομένα του F-35 και ιδιοκτησίας ξένων χωρών μεταδίδονται αυτομάτως στις ΗΠΑ), σχολιάζει:

«Αυτό σημαίνει ότι με κανένα τρόπο οι έντεκα χώρες που δεσμεύθηκαν να αγοράσουν το F35s δεν θα μπορέσουν να εμποδίσουν τις ΗΠΑ να κατασκοπεύουν τους ελιγμούς τους (συγνώμη Αυστραλία, Βέλγιο, Δανία, Ιταλία, Ισραήλ, Ολλανδία, Νορβηγία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Τουρκία και Βρετανία).»

Σε ερωτήματα του«Defence News” για την αξιολόγηση των ελαττωμάτων του αεροσκάφους, πρόσφατα αποστρατευμένος Αμερικανός πιλότος είπε: «Για στάσου, μου λέτε ότι το τελευταίο, το μεγαλύτερο αεροσκάφος –αεροπλάνο 100 εκατομμυρίων- δεν μπορεί να αποδώσει; ΄Εχει αυθαίρετες ταλαντεύσεις και προβλήματα προσγείωσης άνω των 20 Α;»



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Το κινέζικο ΥΠΕΞ θεωρεί ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να ήταν από τις χώρες που θα έπαιρναν αποφάσεις και θα είχαν αντιδράσεις που θα ήταν λογικές και ψύχραιμες.

Οι ΗΠΑ προκαλούν με τις ενέργειές τους πανικό και διασπείρουν τον φόβο έπειτα από το ξέσπασμα του νέου κορονοϊού στην Κίνα αντί να προσφέρουν σημαντική βοήθεια, ανακοίνωσε σήμερα το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών.

Οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη χώρα που πρότεινε την μερική απομάκρυνση του προσωπικού της πρεσβείας της και η πρώτη που επέβαλε ταξιδιωτική απαγόρευση στους ταξιδιώτες από την Κίνα, δήλωσε η εκπρόσωπος του υπουργείου Χουά Τσουνίνγκ.

"Το μόνο που έκαναν (οι ΗΠΑ) είναι να προκαλέσουν και να διασπείρουν τον φόβο, το οποίο είναι ένα κακό παράδειγμα", είπε η Χουά στη διάρκεια διαδικτυακής ενημέρωσης του Τύπου και πρόσθεσε ότι η Κίνα ήλπιζε ότι οι χώρες θα έπαιρναν αποφάσεις και θα είχαν αντιδράσεις που θα ήταν λογικές, ψύχραιμες και βασισμένες σε επιστημονικά στοιχεία.

Το κινεζικό ΥΠΕΞ ανακοίνωσε ότι οι χώρες θα πρέπει να ενεργήσουν από κοινού και όχι να εκμεταλλεύονται τις επικίνδυνες θέσεις άλλων χωρών.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο δήλωσε νωρίτερα ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα στείλει επιπλέον αεροσκάφη στην Κίνα για να επαναπατρίσουν Αμερικανούς από την επαρχία Χουμπέι, επίκεντρο της επιδημίας ιογενούς πνευμονίας την οποία προκαλεί ο νέος κοροναϊός.

Τα κρούσματα στις ΗΠΑ του 2019-nCoV είναι πλέον 11 μετά τον εντοπισμό τριών νέων, ενός στην κομητεία Σάντα Κλάρα και δύο στην κομητεία Σαν Μπενίτο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αναρωτιέμαι αν γινόταν αύριο ένα γκάλοπ, πόσοι ‘Ελληνες θα αποδεικνυόταν ότι γνωρίζουν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν τη δικτατορία της 21ης Απριλίου ή ότι ήταν πίσω από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο του 1974. Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Πρόεδρος Κλίντον ζήτησε συγνώμη για την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα ή ότι ο Χόλμπρουκ έκανε το ίδιο σχετικά με την αμερικανική πολιτική στο κυπριακό; Πόσοι Έλληνες άραγε γνωρίζουν τον ρόλο της αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs στο ελληνικό ζήτημα, αλλά και των ΗΠΑ στην επιβολή των Μνημονίων και Δανειακών δια του ΔΝΤ το 2010, αλλά και στην επίθεση κατά της Κύπρου και των τραπεζών της το 2013;

 Και τα αναρωτιέμαι αυτά λόγω της έντασης και της μαζικότητας της επιχείρησης συστηματικής αποβλάκωσης και διαστροφής της συλλογικής ιστορικής μνήμης, που δέχεται επί χρόνια ο ελληνικός λαός, δια των μέσων «ενημέρωσης», των υποτιθέμενων «διανοούμενων» και των εκπαιδευτικών του ιδρυμάτων. ‘Οσο φεύγουν οι γενηές που έζησαν τα γεγονότα του 1967 και του 1974, και είναι πιο δύσκολο να τις ξεγελάσεις, τόσο γίνεται πιο εύκολο να θολώσει η ματιά.

 Συζητώντας τις προάλλες με μια ομάδα φοιτητών που ενδιαφέρονται για θέματα εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, διαπίστωσα την έκταση της άγνοιας που έχουν, αλλά και τη δίψα τους να πληροφορηθούν τα πιο βασικά γεγονότα της ιστορίας της χώρας τους.

 Μου ζήτησαν λοιπόν οι φοιτητές και τους ετοίμασα έναν κατάλογο των βασικών σταθμών στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις μετά το 1947, όταν η Ουάσιγκτων διαδέχεται το Λονδίνο ως εποπτεύουσα νεοαποικιακή δύναμη της Ελλάδας. Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων είναι απλώς αδύνατο να γίνει κατανοητή η ελληνική ιστορία. Τον δημοσιεύω προς χρήσιν οποιουδήποτε ενδιαφέρεται για το θέμα.

 Δεν είμαι φυσικά ιστορικός, ούτε επιδιώκω να γράψω μια πραγματεία για τη νεώτερη ιστορία μας. Περιορίζομαι στην καταγραφή των βασικών προσδιοριστικών γεγονότων. Μακάρι νέοι ιστορικοί, που δεν ενδιαφέρονται μόνο να κάνουν καριέρα προδίδοντας την επιστήμη τους, να ασχοληθούν συστηματικά για να προσφέρουν στις νέες γενηές έναν μπούσουλα στην ιστορική αλήθεια και, άρα, στο μέλλον της χώρας τους.

 Απαγορεύοντας την Αλήθεια

 Να κλείσουμε την εισαγωγή αυτή, υπενθυμίζοντας ότι, εδώ και κάμποσα χρόνια, γίνονται δύο πολύ συστηματικές προσπάθειες αναθεώρησης της ιστορικής αλήθειας και βίαιης μεταβολής της μαζικής ιστορικής συνείδησης του ελληνικού λαού, που πάνε παράλληλα με την αποικιοποίηση της χώρας μας. Η μία αντανακλά τις νεοφιλελεύθερες, παγκοσμιοποιητικές ελίτ, τύπου Σόρος και εκδηλώνεται με τις θεωρίες τύπου Ρεπούση για «συνωστισμό» στη Σμύρνη ή με την επιχείρηση κατάργησης κάθε εμφάνισης εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων και ταυτοτήτων.

 Για τον ανερχόμενο ολοκληρωτισμό του παγκόσμιου Χρηματιστικού Κεφαλαίου, οι παραδοσιακές ιδεολογίες και θρησκείες, το εθνικό αίσθημα, η ταξική συνείδηση και κάθε αίσθημα ανήκειν σε κοινωνικές ή εθνικές ομάδες, είναι αντίπαλοι γιατί εμποδίζουν την ανάδυση του ανθρώπου – Δούλου, του Ηomo Economicus.

 Η δεύτερη προσπάθεια αναθεώρησης αντανακλά τις νέο-ολοκληρωτικές, νεοσυντηρητικές, εθνικιστικές και ακροδεξιές τάσεις, που αποβλέπουν να επικρατήσουν όχι δια της επιβολής μιας άμορφης «πολυεθνικότητας» τύπου Σόρος, αλλά με τα μέσα του «Διαίρει και Βασίλευε», τους Πολέμους των Πολιτισμών του Χάντινγκτον, τη στρατηγική του Χάους, την μαζική αποκτήνωση του ανθρώπου, την πολιτική που εκφράζουν σήμερα προπάντων οι Τραμπ και Νετανιάχου.

 Στη χώρα μας η δεύτερη αυτή σχολή αντανακλάται στη μαζική επανεμφάνιση, ιδίως μετά το 2015, όλης της παραφιλολογίας των οπαδών του Μεταξά, της εμφυλιοπολεμικής ακροδεξιάς και των νοσταλγών της Χούντας. (Το ότι μπορεί να υπάρχουν και τίμιοι ή πατριώτες άνθρωποι μεταξύ όσων, παραπλανημένοι, ακολούθησαν τον Γρίβα, τον Παπαδόπουλο ή τον Βασιληά σε μια ορισμένη ιστορική στιγμή, δεν μεταβάλλει τον ιστορικό ρόλο αυτών των ρευμάτων, που υπήρξαν ιστορικά οι κατ’ εξοχήν αποφύσεις των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών).

 Εμφύλιος Πόλεμος

 Ήδη το 1946, οι Αμερικανοί καλούν τον Σοφούλη στην Ουάσιγκτων και του ζητάνε να σχηματίσει «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» από όλα τα αστικά κόμματα και να πάει τον εμφύλιο μέχρι το τέλος, ξεριζώνοντας με τα πιο άγρια μέσα και την τελευταία ΕΑΜική επίδραση στη χώρα, όπερ και γίνεται. Ο εμφύλιος γίνεται υπό την άμεση καθοδήγηση των Αμερικανών, μαζί με τα αποτρόπαια μέσα του, όπως το στρατόπεδο συγκέντρωσης και βασανιστηρίων της Μακρονήσου, το πρώτο που λειτούργησε στην Ευρώπη μετά την ήττα των Ναζί. Στην Ελλάδα δοκιμάζεται για πρώτη φορά και η εμπρηστική βόμβα Ναπάλμ.

 Οι ΗΠΑ ιδρύουν ουσιαστικά και ελέγχουν το ελληνικό κράτος, ιδρύουν και χρηματοδοτούν την ΚΥΠ, που ποτέ δεν ξέφυγε από την επιρροή τους, και δημιουργούν τις διάφορες παρακρατικές οργανώσεις μέσα στον Στρατό όπως τον ΙΔΕΑ για να ελέγχουν ακόμα και τους δικούς τους ανθρώπους.

 Ο κορυφαίος Αμερικανός δημοσιογράφος Τζωρτζ Πολκ δολοφονείται ενώ προσπαθούσε να πάει στο βουνό να συναντήσει τον Βαφειάδη, φιλοδοξώντας να βοηθήσει σε μια ειρηνευτική λύση. Ακόμα και σήμερα, ο ‘Αρειος Πάγος αρνείται πεισματικά να αναθεωρήσει την καταφανώς εσφαλμένη καταδίκη του Στικτόπουλου, που θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο στην αναζήτηση των πραγματικών ενόχων της δολοφονίας Πολκ.

 Με τούτα και με κείνα, η χώρα που έδωσε την ηρωϊκότερη και σχετικά μαζικότερη αντίσταση στον Χίτλερ κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οδηγείται σε μια τρομακτική αλληλοσφαγή, τα καλύτερα παιδιά της οδηγούνται στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στα Μακρονήσια, στην εξορία. Η χώρα παραδίδεται να διοικηθεί, ουσιαστικά μέχρι σήμερα, από τους συνεργάτες των κατακτητών και τους μαυραγορίτες της Κατοχής.

 Αυτό είναι το αόρατο, πλην πολύ υπαρκτό ηθικό κόστος του Εμφυλίου, που πληρώνουμε και σήμερα πάρα πολύ ακριβά. Είναι σε αυτά τα θεμέλια πάνω που χτίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες το απέραντο «Εργολαβιστάν, Λαμογιστάν, Ρουσφετιστάν», αυτό που κατάπιε το ΠΑΣΟΚ, τροφοδότησε τον «ηθικό σχετικισμό» όλων των εκδοχών της ελληνικής αριστεράς και αυτό που ανέδειξε την ηγεσία Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ στον ρόλο μεγάλου Νεκροθάφτη του ελληνικού λαϊκού κινήματος και της ελληνικής και παγκόσμιας αριστεράς.

 Μετεμφυλιακός Αυταρχισμός, Εκτελέσεις και Δολοφονίες

 Η αμερικανική Πρεσβεία διατηρεί την ελληνική «δημοκρατία» υπό την εποπτεία της μετά το 1949. Είναι εκείνη που λαμβάνει τις τελικές αποφάσεις για τις εκτελέσεις, όπως αυτές του Νίκου Μπελογιάννη και του Πλουμπίδη. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν κατηγορηθεί επίσης για ανάμειξη σε αριθμό δολοφονιών, από αυτή του Στέφανου Σαράφη έως αυτή του Αλέκου Παναγούλη.

 Μετά το 1955: Σπρώχνοντας την Τουρκία εναντίον μας

 Από το 1955 και μέχρι σήμερα, κεντρική επιδίωξη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και του Ισραήλ, είναι η άρνηση στους κατοίκους της Κύπρου, ‘Ελληνες και Χριστιανούς Ορθόδοξους κατά 80%, να ασκήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, να γίνουν δηλαδή αφεντικά στην πατρίδα τους, είτε υπό τη μορφή ‘Ενωσης με την Ελλάδα, είτε και υπό τη μορφή ανεξαρτήτου και κυρίαρχου κυπριακού κράτους.

 Αμερικανοί, Βρετανοί και Ισραηλινοί δεν διέθεταν όμως τα πολιτικά και στρατιωτικά μέσα που θα ήταν από μόνα τους επαρκή για να αρνηθούν στον κυπριακό λαό το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Για τον λόγο αυτό κινητοποιούν δύο άλλους παράγοντες:
Τα ελληνικά αστικά κόμματα που κυβερνούν την Ελλάδα για λογαριασμό της Ουάσιγκτων και του Λονδίνου και που μαχαιρώνουν πισώπλατα, σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται, τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου
Την Τουρκία που είχε παραιτηθεί κάθε αξίωσης στην Κύπρο με τη συνθήκη της Λωζάννης και δεν εξεδήλωσε κανένα ενδιαφέρον για το νησί, έως ότου οι Βρετανοί την παρότρυναν αποφασιστικά να το κάνει και την συμπεριέλαβαν στην τριμερή για το κυπριακό του Λονδίνου, το 1955.

 Η ελληνοτουρκική διαμάχη που αρχίζει το 1955 με τον διωγμό των Ελλήνων της Πόλης και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, είναι δευτερογενής διαμάχη, προϊόν της κύριας αποικιακής διαμάχης που αποβλέπει στην διατήρηση της Κύπρου υπό καθεστώς αποικίας, ίσως και της ενδεχόμενης τελικής συμπερίληψής της σε ένα «Μεγάλο Ισραήλ».

 Πογκρόμ των Ελλήνων στην Τουρκία

 ‘Όπως γνωρίζουμε σήμερα, οργανωτές και καθοδηγητές του πογκρόμ των Ελλήνων της Τουρκίας ήταν οι βρετανικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και επιδίωξη η άσκηση πίεσης στην Αθήνα για να «φρενάρει» τις διεκδικήσεις της ΕΟΚΑ.

 Oι Αμερικανοί πίσω από την αποκήρυξη της Ένωσης

 Κατά τον Πλουτή Σέρβα, ιστορικό ηγέτη του κυπριακού ΚΚ, οι Αμερικανοί «έπεισαν» τον Μακάριο να παραιτηθεί της επιδίωξης της ‘Ενωσης με την Ελλάδα. Φυσικά, παραιτούμενος της ‘Ενωσης δεν έλαβε ένα εξασφαλισμένο ανεξάρτητο κράτος, αλλά ένα κράτος πιο τρωτό στις πιέσεις για τη διάλυσή του. Ολόκληρη η κυπριακή ιστορία μετά την επίσημη δημιουργία του κυπριακού κράτους το 1960 και μέχρι σήμερα, δεν είναι παρά η ιστορία των διαρκών προσπαθειών ΗΠΑ και Βρετανίας να το καταλύσουν!

 Αμερικανοί, Βρετανοί και Gladio πίσω και από τον ελληνικό και από τον τουρκικό εθνικισμό

 Οι Βρετανοί προκαλούν την πρώτη σφαγή Ελληνοκυπρίων από Τουρκοκύπριους το 1958, για να εμπεδώσουν και να χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια την εχθρότητα των δύο κοινοτήτων

 Οι Αμερικανοί εγκρίνουν την άνοδο στην εξουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1958, ώστε να πάει, όπως και πήγε, στην επιβολή στον Μακάριο των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, συμφωνιών που ήταν ανεφάρμοστες και οδηγούσαν όπως και οδήγησαν στις συγκρούσεις που ακολούθησαν και στην τελική διχοτόμηση του 1974.

 Το 1963, ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία συνεργάζεται στενά και παροτρύνει τον Μακάριο να ζητήσει αναθεώρηση των Συμφωνιών. Ο Αρχιεπίσκοπος το ζητά, πιστεύοντας ότι έχει την υποστήριξη του Λονδίνου. Ξεσπάνε διακοινοτικές ταραχές και γίνεται η πρώτη Light διχοτόμηση του νησιού. Ο Βρετανός αξιωματικός Μπράμπαντ, σε συνεννόηση με τον Μακάριο και τον αντιπρόεδρο Κιουτσούκ, μεταβαίνει στην Πράσινη Γραμμή και επιχειρεί την επανασυμφιλίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Παρουσιάζει τα αποτελέσματα της εργασίας του στον επισκεπτόμενο την Κύπρο Αμερικανό Υφυπουργό Τζωρτζ Μπωλ, ο οποίος του λέει: “’Εκανες έξοχη δουλειά. Μόνο που το πήρες λάθος. Δεν θέλουμε να ειρηνεύσουν αυτοί”. Οι βρετανικές αρχές «πακετάρουν» την άλλη μέρα τον Μπράμπαντ και τον στέλνουν άρον – άρον στη Μάλτα.

 Πίσω και από τους Έλληνες παραστρατιωτικούς του Γιωρκάτζη και του Σαμψών, πίσω και από τους Τούρκους του Ντενκτάς ήταν η ίδια δύναμη, το περιβόητο δίκτυο Gladio του ΝΑΤΟ. Οι δύο αυτές πλευρές, Σαμψών και Ντενκτάς, ήταν το ίδιο πράγμα, ειδικεύονταν σε ειδεχθή εγκλήματα, ώστε να κάνουν αιωνίως αδύνατη τυχόν συμφιλίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

 Τζόνσον προς Παπανδρέου: Σου γαμώ το Σύνταγμα, σου γαμώ το Κοινοβούλιο!

 Θρυλική έμεινε η παραπάνω απάντηση του Αμερικανού Προέδρου προς τον λαοπρόβλητο Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, το 1964, που εξηγούσε ότι είναι αδύνατο να γίνει δεκτό το σχέδιο ‘Ατσεσον που προέβλεπε την παραχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με το ελληνικό Σύνταγμα και δεν θα γινόταν δεκτό από το ελληνικό Κοινοβούλιο.

 Όπως απεδείχθη δεν ήταν λόγια του αέρα. Με ενορχήστρωση της αμερικανικής Πρεσβείας, ο Βασιληάς ανατρέπει τον Παπανδρέου το 1965 και οι «Αποστάτες» της Ένωσης Κέντρου, με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, οργανώνουν την Αποστασία για να αποφύγουν τις εκλογές. Δύο χρόνια αργότερα, οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και οι Αμερικανοί επιβάλλουν τη δικτατορία των Συνταγματαρχών τον Απρίλιο του 1967. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Παπαδόπουλος αποσύρει την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο.

 Μεταξύ 1967 και 1974, η Χούντα και οι Αμερικανοί εξαπολύουν εμφύλιο πόλεμο στην Κύπρο και επιδιώκουν αρκετές φορές να δολοφονήσουν τον Μακάριο. Τελικά, τον Ιούλιο του 1974, ο Ιωαννίδης διατάσσει πραξικόπημα στην Λευκωσία και τη δολοφονία του Αρχιεπισκόπου. Όμως ο Μακάριος και ο Λυσσαρίδης επιβιώνουν και, μαζί τους, η Κυπριακή Δημοκρατία, έστω και ακρωτηριασμένη.

 Μερικές μέρες μετά το πραξικόπημα του Ιωαννίδη, μπαίνει σε εφαρμογή το δεύτερο μέρος του σχεδίου που είχαν καταρτίσει ο Χένρι Κίσσινγκερ και η CIΑ, με την τουρκική εισβολή στο νησί σε δύο φάσεις. Τα τουρκικά στρατεύματα καταλαμβάνουν σχεδόν του 40% του νησιού, από όπου εκδιώκουν τους κατοίκους.

 Ελλάδα και Τουρκία μπαίνουν σε μια περίοδο έντασης και έντονου εξοπλιστικού ανταγωνισμού που, με τον τρόπο που τον διεξήγαγε η ελληνική πλευρά, συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική καταστροφή της Ελλάδας.

 Πιέσεις στον Ανδρέα Παπανδρέου

 Οι Αμερικανοί ασκούν έντονες πιέσεις στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, εκδίδοντας μάλιστα και ταξιδιωτική οδηγία για να πλήξουν τον ελληνικό τουρισμό.

 Από τα Ίμια στους S300

 Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενθαρρύνουν την Τανσού Τσιλέρ να προκαλέσει το επεισόδιο των Ιμίων, που θα χρησιμεύσει στο να εγκαινιάσει ο Κώστας Σημίτης μια πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας που θα περιλάβει την απαγωγή και παράδοση του Οτσαλάν στην Τουρκία, την αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων στο Αιγαίο στην ‘Αγκυρα με τη συμφωνία της Μαδρίτης και την ακύρωση εγκατάστασης των πυραύλων S300 στην Κύπρο, κάτι που απαιτούσε πολύ έντονα και το Ισραήλ.

 Σχέδιο Ανάν

 Το 2002, Σημίτης και Κληρίδης, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της ΕΕ και του Ισραήλ εμφανίζουν το σχέδιο Ανάν, που επιλύει το κυπριακό πρόβλημα δια της διαλύσεως του κυπριακού κράτους! Οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν τεράστια πίεση στην Ελλάδα και την Κύπρο για να γίνει αποδεκτό το σχέδιο, που απορρίπτει όμως με συντριπτική πλειοψηφία, παρά τις πιέσεις και τις απειλές, ο κυπριακός λαός.

 Τα swaps της Goldman Sachs

 Η κυβέρνηση Σημίτη συνεργάζεται με την αμερικανική μεγα-τράπεζα Goldman Sachs για τη δημιουργία των swaps, με τα οποία θα κατασκευασθεί η φούσκα του ελληνικού χρέους που θα σκάσει το 2009-10, οδηγώντας στην ελληνική κρίση, τα Μνημόνια και τις Δανειακές.

 Πιέσεις στην κυβέρνηση Καραμανλή

 Οι Αμερικανοί ασκούν έντονες πιέσεις στην κυβέρνηση Καραμανλή για να εγκαταλείψει την ρωσική πολιτική της, όπερ και πράττει. Η Ελλάδα και η Κύπρος χαρακτηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ως «Δούρειοι ‘Ίπποι» της Μόσχας στην ΕΕ. Προετοιμάζεται η οικονομική επίθεση κατά των δύο κρατών.

 Μνημόνια και Δανειακές Ελλάδας και Κύπρου

 Άνθρωπος των Αμερικανών ο ίδιος και περιστοιχιζόμενος από ανθρώπους των Αμερικανών, ο Γιώργος Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές του 2009 και οδηγεί την Ελλάδα στα Μνημόνια και τις Δανειακές, προκαλώντας τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην ιστορία του δυτικού αναπτυγμένου καπιταλισμού μετά το 1945 και μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποικία χρέους.

 Κεντρικό ρόλο στα προγράμματα υποδούλωσης και καταστροφής της χώρας παίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο οποίο οι ΗΠΑ διαθέτουν δεσπόζουσα επιρροή και δικαίωμα βέτο.

 Το ΔΝΤ πρωταγωνίστησε επίσης στην επίθεση κατά της Κύπρου και των τραπεζών της το 2013.

 Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ

 Αντί ο Αλέξης Τσίπρας να οργανώσει μαζικό κίνημα, ισχυρό κόμμα και διεθνείς γεωπολιτικές συμμαχίες, ώστε να μπορέσει να θέσει το ζήτημα των Μνημονίων και των Δανειακών, όπως υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό, προτίμησε να τα φτιάξει με την Ουάσιγκτων, ελπίζοντας ότι θα τον βοηθήσουν να εμφανίσει μια «παρουσιάσιμη» λύση στο πρόβλημα.

 Το αποτέλεσμα ήταν το Τρίτο Μνημόνιο, το «ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ» του Δραγασάκη, η συντριπτικότερη, γιατί ηθική, ήττα του ελληνικού λαού και μια από τις μεγαλύτερες ήττες της παγκόσμιας αριστεράς.

 Μακεδονικό και Εξωτερική Πολιτική ΣΥΡΙΖΑ

 Κατ’ εντολήν των Αμερικανών, οι κυβερνήσεις Αναστασιάδη και Τσίπρα – Κοτζιά αναγνωρίζουν δικαιώματα εγγυητριών δυνάμεων στην Τουρκία και τη Βρετανία και συμμετέχουν στις δύο διασκέψεις της Ελβετίας, που έχουν ως επιδίωξη την παράκαμψη της υποχρέωσης έγκρισης οποιασδήποτε λύσης του Κυπριακού με δημοψήφισμα.

 Η κυβέρνηση Τσίπρα συνομολογεί μια συμφωνία με την πΓΔΜ, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, για να εξυπηρετήσει τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ και την ψηφίζει στη Βουλή με μεθοδεύσεις αντίστοιχες αυτών που ακολούθησαν οι Αποστάτες, υπό την καθοδήγηση της αμερικανικής Πρεσβείας, στη δεκαετία του 1960.

 πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η «επέτειος» των Ιμίων «γιορτάστηκε» από τους αμερικανοτσολιάδες με μια νέα συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις. Ο τέλειος συμβολισμός...


Ήταν 30 προς 31 Γενάρη 1996. Το βράδυ των Ιμίων.

Η άθλια καπηλεία καλά κρατεί. Και η υποκρισία, επίσης.

Στην πλευρά της καπηλείας, στην κορυφή των πατριδοκάπηλων, βρίσκονται τα χιτλεροειδή της «Χρυσής Αυγής» και κάθε λογής ακροδεξιό κατακάθι. Που λερώνουν τη μνήμη των τριών παλικαριών που χάθηκαν εκείνο το βράδυ (του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού). Που σπεκουλάρουν πάνω στη θυσία τους και αναζητούν στη μνήμη τους ερείσματα για τον φασιστικό και εθνικιστικό οχετό τους. Οι -κατά δήλωσή τους- σπορά των ηττημένων του ’45. Οι ιδεολογικοί και πολιτικοί απόγονοι των ναζί. Αυτοί που κουβαλάνε τατουάζ με τα εμβλήματα των κατακτητών που ρήμαξαν την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ ακρη. Οι απόγονοι των δοσίλογων. Να παριστάνουν τους «πατριώτες». Και να μιλάνε για προστασία των Ιμίων και των συνόρων. Αυτοί που συνεχίζουν το έργο των προπατόρων τους. Εκείνων που ξεπούλησαν την Ελλάδα ολάκερη. Αυτοί είναι που πιάνουν στο στόμα του τα τρία παιδιά. Ύβρις.

Στην άλλη πλευρά οι υποκριτές. Είναι αυτοί που συνεχίζουν να κινούνται απαρέγκλιτα στις ίδιες εκείνες πολιτικές ράγες που σημαδεύτηκαν από τα γεγονότα της 31 Γενάρη του 1996.

Εξηγούμαστε:

α) Στα Ίμια, το 1996, και ενώ ετίθετο με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο το καθεστώς των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, η ελληνική πολιτική ηγεσία εκστόμισε δια του πρωθυπουργού Σημίτη εκείνο το απίθανο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»…

β) Στη Μαδρίτη, ένα χρόνο αργότερα, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα υπέγραψε μια συμφωνία στην οποία αναγνωρίζονται «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ήταν εκεί που η ελληνική πολιτική ηγεσία είπε, ουσιαστικά, «ευχαριστούμε το ΝΑΤΟ»…

γ) Στο Ελσίνκι, το 1999, η Ελλάδα έβαλε την υπογραφή της κάτω από ένα κείμενο που – κατά παρέκκλιση της θέσης ότι η μόνη διαφορά μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας είναι η διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας – κάνει λόγο για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ήταν εκεί που η ελληνική πολιτική ηγεσία είπε το «ευχαριστούμε την ΕΕ»…

Ρωτάμε: Τι από όλα αυτά έχει αλλάξει έκτοτε; Ποιο από αυτά τα «ευχαριστώ» που ειπώθηκαν στο φόντο των Ιμίων ανακλήθηκε ή αναιρέθηκε ποτέ στην πράξη;
Η ΝΔ και ο κ.Σαμαράς, που είχε υπουργό Εξωτερικών τον κ.Βενιζέλο, συγκυβερνούσε, ναι ή όχι, με το κόμμα του οποίου ο πρώην αρχηγός, για να δικαιολογήσει την πολιτική του στα Ελληνοτουρκικά, δήλωνε: «Θα μου φαινόταν περίεργο να πετάξει μια σοβαρή χώρα μια ολόκληρη πολιτική στον κάλαθο των αχρήστων, δηλαδή να την υποβαθμίσει, για κάποιες βραχονησίδες»! (σσ: Γ. Παπανδρέου, «Τα Νέα», 23/10/2000)…

 Ρωτάμε: Αυτό ήταν κάτι σαν επανάληψη του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»; Ναι ή όχι;

 Ο κ.Γιώργος Παπανδρέου, τέσσερα χρόνια μετά από τα Ίμια δήλωνε ως υπουργός Εξωτερικών (συνέντευξη στους «Ουάσιγκτον Τάιμς», 10/12/2000): «Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ συμμερίζονται κοινές αρχές, κοινούς στόχους ,όπως δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, περιφερειακή σταθερότητα».Ρωτάμε: Αυτό ήταν κάτι σαν επανάληψη του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»; Ναι ή όχι;

Η κυρία Μπακογιάννη της ΝΔ, δέκα χρόνια μετά από τα Ίμια (25/04/2006) δήλωνε ως υπουργός Εξωτερικών για τις σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ: «(…)η μακρά ιστορία και η δυνατή φιλία που συνδέει τις δύο δημοκρατίες μας στηρίζεται σε κοινές αρχές και αξίες,σε κοινούς αγώνες,αλλά και στη συμμετοχή μας στη μεγάλη κοινότητα κρατών του ΝΑΤΟ. Οι στόχοι μας σε μεγάλο βαθμό συμπίπτουν(…)». Ρωτάμε: Αυτό ήταν κάτι σαν επανάληψη του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ»; Ναι ή όχι;

Ο κ.Σαμαράς, ως πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, δεκαεφτά χρόνια μετά από τα Ίμια, δήλωνε στη συνάντησή του με τον Ομπάμα (8/8/2013) στον Λευκό Οίκο:«Κατ’ αρχήν, θέλω να πω ότι οι δύο λαοί μας και οι δύο χώρες μας είναι περισσότερο από σύμμαχοι.Όχι μόνο πάλεψαν ο ένας δίπλα στον άλλο σε όλη την ιστορία, πάντα για μια ευγενή αιτία,αλλά λάτρεψαν και υποστήριξαν τις ίδιες αξίες, όπως την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ανεξαρτησία».Ρωτάμε: Αυτό ήταν κάτι σαν επανάληψη του«ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»; Ναι ή όχι;

Ας έρθουμε στον κύριο Τσίπρα.

α) Υποδεχόμενος τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο στην Αθήνα ο κ.Τσίπρας τον προσφώνησε λέγοντας ότι με τον Ομπάμα «άλλαξε η εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών σε ολόκληρο τον κόσμο» (μάλλον δεν ρώτησε ο κ.Τσίπρας πως φαντάζει η εικόνα των ΗΠΑ στα μάτια των βομβαρδισμένων – επί Ομπάμα – παιδιών της Συρίας, της Λιβύης και όλης της Μέσης Ανατολής ή στα μάτια των λαών σε 130 χώρες του πλανήτη όπου οι ΗΠΑ διατηρούν και επί Ομπάμα στρατιωτικές επιχειρησιακές δυνάμεις).

β) Ακούστηκε ο κ.Τσίπρας να εξυμνεί τις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας και να καταλήγει λέγοντας ότι «η Ελλάδα υποδέχεται έναν Αμερικανό Πρόεδρο που καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του υπερασπίστηκε με σθένος τις αξίες αυτές» (σσ: αυτός είναι ο λόγος, η… χρηματοδότηση των αξιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας, που επί Ομπάμα οι ΗΠΑ δαπάνησαν 900 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα από όσα δαπάνησαν επί Μπους σε πολέμους και για την δημιουργία Φρανκενστάιν τύπου ISIS).

γ) Ακούστηκε, από έναν πρωθυπουργό που θα έδιωχνε το ΝΑΤΟ από την Ελλάδα, να δηλώνει: «Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίσαμε τη σημασία που έχει (…) η συνέχιση της επιχείρησης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο».

δ) Ο κ.Τσίπρας (ο και… «αριστερός») είναι το ίδιο πρόσωπο που προσήλθε στον Λευκό Οίκο για να εξυμνήσει τον «αγγελικό» Τραμπ που μοιάζει διαβολικός αλλά που «ότι κάνει είναι για το καλό».

ε) Ο κύριος Τσίπρας είναι το ίδιο πρόσωπο που ως πρωθυπουργός συνέταξε (αλλά ως αντιπολίτευση… δεν ψήφισε) την νέα συμφωνία για την αναβάθμιση και επέκταση της συμφωνίας για την δράση των στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ στην Ελλάδα στο πλαίσιο της πολιτικής που εξυμνήθηκε από τον Πάιατ και ως μετατροπή της χώρας σε “γεωστρατηγικό μεντεσέ” των ΗΠΑ. Αυτός είναι ο κύριος Τσίπρας, το πρόσωπο που ηγήθηκε μιας κυβέρνησης που για την ιταμότητα της αμερικανοφροσύνης της δεν έχει παρά να διαβάσει κανείς την έκθεση του ίδιου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (imerodromos.gr/ekthesi-steit-dipartment-gia-tin-ellada-sok-aristeris-kataischynis-kai-amerikanofrosynis/)

Μητσοτάκης: “Ευχαριστούμε” από… Ιραν μέχρι στενά του Ορμούζ!

Οσο για τον κύριο Μητσοτάκη, τον πρώτο ηγέτη που τάχθηκε υπέρ της δολοφονίας του Ιρανού στρατηγού στο Ιρακ, τον πρωθυπουργό που στέλνει ελληνικούς Πάτριοτ για να ενισχυθεί η αεράμυνα της… Σαουδικής Αραβίας, τον διαθέσιμο να στείλει στρατιωτικές ελληνικές δυνάμεις από τα στενά του Ορμούζ μέχρι τη Λιβύη, μετά τον ρόλο γλάστρας που εξασφάλισε δίπλα στον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, δεν χρειάζονται πολλά λόγια.

Φρόντισε να “γιορτάσει” την επέτειο των Ιμίων με τον πλέον συμβολικό τρόπο που αρμόζει τους “ευχαριστούμε τις ΗΠΑ”: Μόλις χτες, και ενώ οι ΗΠΑ την ώρα της εντεινόμενης τουρκικής προκλητικότητας μιλούν για “θαλάσσιες διεκδικήσεις” της… Ελλάδας (!) και καλούν τις δυο χώρες να λύσουν τις… “διαφορές” τους “συμμαχικά” και “αγαπημένα”, ψήφισε στη Βουλή την συμφωνία με τους Αμερικάνους για την μετατροπή όλης της Ελλάδας σε αμερικανοΝΑΤΟική βάση και σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο (imerodromos.gr/giortinos-mponamas-stis-ipa-to-nomoschedio-gia-tis-vaseis/)

Ρωτάμε: Αυτά είναι κάτι σαν επανάληψη του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»; Ναι ή όχι;

Μόνο όποιος δεν θέλει να το δει «δεν το βλέπει»: Η πολιτική του «ευχαριστούμε» αποτελεί την μόνιμη πυξίδα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Αυτή είναι η αλήθεια, που φυσικά δεν βρίσκει θέση στους «πάγκους» των πατριδέμπορων της μαύρης επετείου.

Πρόκειται για μια πολιτική που κάθε άλλο παρά «κατευνάζει» την τουρκική συμπεριφορά και συνεπάγεται μια διαρκή απειλή για τον ελληνικό λαό.

Ο ελληνικός λαός δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τον τούρκικο λαό. Και ο ένας λαός και ο άλλος αποτελούν το άθυρμα σε παιχνίδια συμφερόντων των αστικών τάξεων των δυο χωρών που ανταγωνίζονται μεταξύ τους με τακτικές που είτε έχουν ως έμβλημα τον «τσαμπουκά» είτε το πόσο «ευχάριστες» θα είναι απέναντι σε «συμμάχους» και «εταίρους», εγκυμονούν το ίδιο επικίνδυνο αποτέλεσμα.

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά από τα Ίμια (μόνο όποιος δεν θέλει να το δει «δεν το βλέπει»), την ώρα που
η πατρίδα προσφέρεται σε ρόλο «γεωστρατηγικού μεντεσέ» και οι ταγοί της δηλώνουν “προβλέψιμα” βαποράκια του ιμπεριαλισμού,
με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις συμφωνίες των Πρεσπών και των αμερικανικών βάσεων λειτουργεί σαν τσολιαδάκι του ευρωατλαντισμού, οι πολυεθνικές του πετρελαίου και της ενέργειας στρώνουν τους νέους δρόμους του αίματος αλλά βαφτίζονται “οικονομικοί σύμμαχοι”, η Τουρκία απειλεί και προκαλεί, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σφυρίζουν αδιάφορα απέναντι στην Ελλάδα.

Οι καλοί μας «σύμμαχοι» συμπεριφέρονται ωσάν να μην έχουν ακόμα… καταλήξει σε ποιόν ανήκουν τα Ίμια ή σαν η συνθήκη της Λωζάνης (που την έχουν κάνει κουρελόχαρτο στην περίπτωση της Συρίας) να μην αποτελεί τμήμα του Διεθνούς Δικαίου. Όσο για τους καλούς μας «εταίρους», αυτούς της ευρωοικογενείας στην οποία ανήκει η κατεχόμενη και η βαλλόμενη πλέον και στην ΑΟΖ της Κύπρος, παζαρεύουν από την ένταξη της Τουρκίας στις δομές της μέχρι το προσφυγικό.

Αυτοί είναι οι «σύμμαχοι» που εξυμνούνται. Αυτοί είναι οι «εταίροι» που επαινούνται. Που εισπράττουν «ευχαριστώ» – 24 χρόνια μετά τα Ιμια – και από τους υποκριτές και από τους κάπηλους.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μόνο ανησυχία και προβληματισμό προκάλεσε σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο η εκεχειρία που συμφώνησαν ΗΠΑ και Κίνα στον μεταξύ τους εμπορικό πόλεμο, τον οποίο προκάλεσε ο πρόεδρος Τραμπ. Η συμφωνία δεν ακυρώνει τους δασμούς που επιβλήθηκαν και από τις δύο πλευρές και σε ό,τι αφορά τα προϊόντα που εισάγονται από την Κίνα στις ΗΠΑ ξεπερνούν τα 360 δισ. δολ. Ως ποσοστό δε ανέρχονται σε 19,3% από 3% που ήταν όταν ανέλαβε ο Τραμπ.

Η συμφωνία προβλέπει βασικά δύο υποχρεώσεις της Κίνας. Να πάψει να ιδιοποιείται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας όσων εταιρειών επενδύουν στην Κίνα και, το σημαντικότερο, να αυξήσει τις εισαγωγές της από τις ΗΠΑ την επόμενη διετία, μέχρι δηλαδή τις 31/12/2021 κατά 200 δισ. δολ. Πρόκειται για μια αύξηση – μαμούθ που επ’ ουδενί δεν μπορεί να προέλθει από την φυσική διεύρυνση της εσωτερικής κινέζικης αγοράς των 1,4 δισ. ανθρώπων και 5,9 τρισ. δολ., κι ας επεκτείνεται με οικονομικούς όρους κατά 8% ετησίως. Η δέσμευση που ανέλαβε το Πεκίνο είναι πολύ μεγάλη όχι μόνο για να υλοποιηθεί ομαλά, αλλά ακόμη και για να υλοποιηθεί. Αρκεί να λάβουμε υπ’ όψη μας ότι το 2018 οι εξαγωγές των ΗΠΑ στην Κίνα ανέρχονταν σε 179 δισ. δολ. και οι εισαγωγές σε 558 δισ., δημιουργώντας ένα ετήσιο εμπορικό έλλειμμα της τάξης των 379 δισ. δολ. Σωστά εκτιμήθηκε ότι ποτέ άλλοτε δεν έχει συμβεί μια χώρα να υπερδιπλασιάσει τις εισαγωγές της από μια άλλη, εντός δύο ετών, εκτός…

Εκτός κι αν οι νέες εισαγωγές από τις ΗΠΑ προέλθουν από μειωμένες εισαγωγές από άλλους εμπορικούς εταίρους της Κίνας! Η αιτία της ανησυχίας που δημιούργησε η συμφωνία Πεκίνου – Ουάσιγκτον είναι απλή κι αφορά τον κίνδυνο, καλύτερα την προοπτική, η Κίνα να πάψει να εισάγει από τη Νοτιοανατολική Ασία, την Ιαπωνία και την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική και να αρχίσει να εισάγει υποκατάστατα αγαθά από τις ΗΠΑ, πραγματοποιώντας μια θεαματική σε όγκο και ταχύτητα υλοποίησης εκτροπή εμπορίου. Ως αποτέλεσμα τότε, το εμπορικό ισοζύγιο των ΗΠΑ πράγματι μπορεί να βελτιωθεί, της Κίνας να παραμείνει απαράλλαχτο, καθώς ο ίδια όγκος εισαγωγών που θα εισέρχεται στη χώρα απλώς θα αλλάξει λιμάνια αναχώρησης και του υπόλοιπου κόσμου να μετατραπεί σε θεαματικά ελλειμματικό, καθώς το έλλειμμα των ΗΠΑ θα μοιραστεί στον υπόλοιπο κόσμο.

Το αποτέλεσμα της ανακωχής επί του εμπορικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ – Κίνας, που ισοδυναμεί με αποζημίωση των ΗΠΑ για να μην επιβάλουν νέους δασμούς, οξύνει τον παγκόσμιο εμπορικό ανταγωνισμό και τις αντιπαλότητες. Το εμπορικό έλλειμμα της ΕΕ πιθανότατα θα αυξηθεί περαιτέρω από το επίπεδο ρεκόρ 185 δισ. δολ. που ήταν το 2018, ως αποτέλεσμα κινέζικων εισαγωγών προς την Ευρώπη αξίας 395 δισ. δολ. και ευρωπαϊκών εξαγωγών στην Κίνα αξίας 210 δισ. δολ.

Όσο κι αν η απόφαση των ΗΠΑ φαίνεται να εξισορροπεί τις εμπορικές σχέσεις της με την Κίνα στην πράξη επιχειρεί να διαιωνίσει ανισότητες της προηγούμενης περιόδου. Είναι ενδεικτικό πώς για το άνοιγμα στις ξένες άμεσες επενδύσεις δεν λαβαίνει κανένα μέτρο εξισορρόπησης. Χαρακτηριστικά, οι αμερικανικές Ξένες Άμεσες Επενδύσεις στην Κίνα το 2017 (σε όρους αποθέματος) ανέρχονταν σε 108 δισ. δολ. (αυξημένες κατά 11% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο). Αντίθετα, οι κινέζικες Ξένες ‘Άμεσες Επενδύσεις στις ΗΠΑ (επίσης σε όρους αποθέματος) ανέρχονταν σε 39 δισ. δολ. (μειωμένες κατά 2% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο), ενώ οι ΗΠΑ απαγορεύουν τις κινέζικες επενδύσεις σε νευραλγικούς τομείς της αμερικανικής οικονομίας, εφαρμόζοντας έτσι τις πιο πρωτόγονες πολιτικές προστατευτισμού. Είναι προφανές επομένως ότι το μεγαλύτερο μέρος των κινέζικων εξαγωγών στις ΗΠΑ, μόνο κινέζικο δεν είναι. Αμερικανικά προϊόντα αφορά, από τηλέφωνα iphone μέχρι αθλητικά είδη Nike, που παράγονται στην Κίνα, λόγω χαμηλού εργατικού κόστους. Το πάγωμα των δασμών ήρθε να βάλει ένα φρένο στις αυξήσεις τιμών που επήλθαν στα συγκεκριμένα προϊόντα…

Από την άλλη, οι ΗΠΑ που «τιμώρησαν» την Κίνα για το εμπορικό της πλεόνασμα, όπως έκαναν πρόσφατα με την Ευρώπη, το Μεξικό κι άλλες χώρες, δεν έλαβαν κανέναν αντίστοιχο μέτρο συρρίκνωσης του εμπορικού ελλείμματος που προκαλούν λόγω του διακρατικού εμπορίου σε άλλους εταίρους τους, όπως Χονγκ Κογκ, Ολλανδία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Βέλγιο, Αυστραλία, Σιγκαπούρη, Βραζιλία, Αγγλία, Χιλή και Σαουδική Αραβία.

Οι κυρώσεις των ΗΠΑ στην Κίνα υπό την μορφή επιπλέον εισαγωγών αξίας 200 δισ. δολ. αποτελούν επιπλέον την αντίδραση τους απέναντι στην στρατηγική «Made in China 2025» που επιχειρεί να αναβαθμίσει σε μια ποιοτική κατεύθυνση την παραγωγική βάση του ασιατικού οικονομικού γίγαντα. Για να υλοποιηθεί αυτός ο μετασχηματισμός το Πεκίνο θα αφιερώσει 300 δισ. δολ. υπό την μορφή άμεσης οικονομικής επιδότησης κι άλλων μορφών υποστήριξης σε 10 κλάδους προηγμένης τεχνολογίας, περιλαμβανομένων των ημιαγωγών. Η ενδυνάμωση αυτών των κλάδων θα προσδώσει νέα πλεονεκτήματα στον ανταγωνισμό της Κίνας με τις ΗΠΑ οξύνοντας τα πεδία αντιπαράθεσης τους. Μένει να δούμε τότε ποια θα είναι η αμερικανική απάντηση…
Πηγή : Νέα Σελίδα


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Jonas E. Alexis/Réseau International/28 -1-20

Μετά την δολοφονία του στρατηγού Σολεϊμανί, ο Τραμπ δήλωσε στους οικείους του ότι εκβιαζόταν από Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές που απειλούσαν να μην τον στηρίξουν κατά την επικείμενη δίκη για καθαίρεση του στην Γερουσία…

Ο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλυψε το μυστικό ομολογώντας ότι η δολοφονία του στρατηγού Κασέμ ελάχιστη σχέση είχε με την τρομοκρατία, ενώ σχετιζόταν απόλυτα με το άμεσο μέλλον του ίδιου του Ντόναλντ Τραμπ.

Σε ένα πρόσωπο που του είχε μιλήσει στο τηλέφωνο την περασμένη βδομάδα, ο Τραμπ υπογράμμισε ότι εξαναγκάστηκε να υιοθετήσει σκληρότερη γραμμή απέναντι στο Ιράν υπό την πίεση ορισμένων Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών, των οποίων την υποστήριξη είχε ανάγκη στην δίκη του για καθαίρεση. [1].

Η πληροφόρηση συνεχίζει, αποσαφηνίζοντας ότι ο φόνος του Σολεϊμανί «σχεδιάστηκε στα γρήγορα»… Δεν υπήρξε ομοφωνία μεταξύ των συμβούλων του Τραμπ ως προς την «φρόνηση» να στοχοποιήσουν τον Σολεϊμανί, αλλά οι μυστικές υπηρεσίες ισχυρίστηκαν ότι προβλέπουν νέες επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών στρατευμάτων στην περιοχή[2].

Βέβαιο είναι ότι ποτέ δεν υπήρξε ομοφωνία για τους αέναους πολέμους στην Μέση Ανατολή. Ακόμη και ο πόλεμος του Ιράκ ήταν μια σκευωρία εξαπάτησης. Ο ίδιος ο Κόλιν Πάουελ (τότε υπουργός Εξωτερικών) είπε ψέματα , επειδή τον ανάγκασαν να πει βλακείες και τρελά πράγματα που ήξερε πως ήταν σκέτες επινοήσεις.

Ο Πομπέο, ο τύπος που κινείται από μιαν έμμονη προκατάληψη, επέβαλε την ιδέα πως «δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι μια σειρά επικείμενων επιθέσεων σχεδιαζόταν» από τον Σολεϊμανί.. Αλλά το κωμικό ήταν ότι ο Πομπέο πρόσθεσε: «Δεν ξέρουμε ακριβώς το πότε και δεν ξέρουμε ακριβώς το που, αλλά είναι η πραγματικότητα.» [3].

Είναι λοιπόν αυτά μια πειστική απόδειξη για να δολοφονήσεις έναν στρατηγό; Κι’ αν κάποιος έλεγε πως ο Πομπέο σχεδιάζει να επιτεθεί σε χώρες της Μέσης Ανατολής, θα ήταν αρκετό για να καθαρίσεις τον Πομπέο; Θα συμφωνούσε ο ίδιος με αυτήν την διαδικασία;

Βλέπετε ο Πομπέο είναι ένας …αδίστακτος (criminel στο πρωτότυπο). Και ο Τραμπ, το ίδιο. Αλλά πρέπει να τονίσουμε ξανά και ξανά ότι οι νεοσυντηρητικοί, το Ισραήλ και η μηχανή του πολέμου έσπρωξαν επίσης τον Λευκό Οίκο να επιτεθεί στο Ιράν. Μετά την δολοφονία του Σολεϊμανί, ο Jonathan Schanzer, συνεργάτης του κορυφαίου οργάνου των νεοσυντηρητικών «Commentary» δήλωσε:

«Με ένα μόνο κτύπημα, ο Τραμπ εξόντωσε την ιρανική φιγούρα που υπήρξε η σκληρή αιχμή του αιματηρού πολέμου μέσω εντολοδόχων εναντίον της Αμερικής, του Ισραήλ και ορισμένων αραβικών κρατών του Κόλπου από το τέλος της δεκαετίας του 1990»[4].

Τέτοιο είναι το είδος των ανθρώπων που εμείς οι Αμερικανοί οφείλουμε να υποστηρίζουμε. Πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να δολοφονούν όποιον θέλουν, να καταστρέφουν όποια χώρα επιθυμούν και να στέλνουν τον λογαριασμό στους μέσους Αμερικανούς. Αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, ιδού διαβάστε προσεκτικά την φασιστική διακήρυξη του νεοσυντηρητικού Εβραίου Jonah Goldberg, επικαλούμενου εγκωμιαστικά έναν άλλο Εβραίο νεοσυντηρητικό, τον Michael Ledeen :

« Κάθε δέκα χρόνια περίπου, οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να αρπάζουν μια μικρή, ασήμαντη χώρα και να την χτυπούνε στον τοίχο, μόνο και μόνο για να δείχνουν στον κόσμο τι θέλουμε να πούμε όταν μιλάμε σοβαρά» [5].

Αξίζουν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν πολιτική; Αξίζουν ν επηρεάζουν τους προέδρους στον Λευκό Οίκο; Όχι. Θα πρέπει να είναι κλεισμένοι σε κελιά φρενοκομείου για το υπόλοιπο του βίου τους. Είναι ένα ζήτημα κεφαλαιώδες, που ο Τραμπ και οι συνεργάτες του πρέπει να μελετήσουν προσεκτικά: Γιατί ο Τραμπ ξεγέλασε τους Αμερικανούς κατά την εκλογική εκστρατεία του, λέγοντας ότι θα τερματίσει τους αέναους πολέμους στην Μέση Ανατολή;

Γιατί είπε στην Αμερική ότι θα δημοσιεύσει έγγραφα που αποδεικνύουν χωρίς αμφισβήτηση ότι η Σαουδική Αραβία ήταν συνένοχος στην επίθεση στους Πύργους της Νέας Υόρκης στις 11 Σεπτεμβρίου 2011, αλλά άλλαξε γνώμη μόλις ανέβηκε στον σιωνιστικό θρόνο; Γιατί κοιμάται τώρα αγκαλιά με τους Σαουδάραβες;

Vidéo : les satanistes veulent boire le sang iranien

———————————

Notes de Hannibal Genseric

[1] Igor Derysh, “Trump privately admits he killed Soleimani “under pressure” from upcoming impeachment trial: report,” Salon, January 10, 2020.

[2] Ibid.

[3] Ibid.

[4] Jonathan Schanzer, “Ending Iran’s Fictions,” Commentary, February 2020 Issue.

[5] Jonah Goldberg, “Baghdad Delenda Est, Part Two,” National Review, April 23, 2002.

source : Trump on killing Soleimani: I was covering my ass


via:https://numidia-liberum.blogspot.com/2020/01/trump-jai-liquide-soleimani-pour-sauver.html



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ο πρώην πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, ρώτησε μια μέρα έναν στρατιωτικό του σύμβουλο: «Αφού οι Αμερικανοί έχουν τη Σούδα, την Αλεξανδρούπολη τι τη θέλουν;» Ο στρατηγός τον κοίταξε και του απήντησε: «Ίσως γιατί ένας πύραυλος χρειάζεται επτά λεπτά από τη Σούδα για να φτάσει στην Κριμαία, ενώ από την Αλεξανδρούπολη μόνο τρία».

Θα μπορούσε να προσθέσει ότι ένας πύραυλος δεν θα χρειαζόταν επίσης ούτε μισό λεπτό από την Αλεξανδρούπολη για να πλήξει τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας αν δοκίμαζε να περάσει εκείνη τη στιγμή τα Δαρδανέλλια.

Με δύο λόγια, η νέα αμερικανική βάση της Αλεξανδρούπολης θέτει την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή οποιασδήποτε σύγκρουσης στην περιοχή μας. Μια πιθανή ανταλλαγή πληγμάτων από και επί της Αλεξανδρούπολης, είναι η σχεδόν φορσέ (υποχρεωτική) πρώτη κίνηση οποιασδήποτε αναμέτρησης στο σύστημα Βαλκάνια–Μαύρη Θάλασσα, ακόμα κι αν στη συνέχεια η αναμέτρηση ελεγχθεί και σταματήσει.

Η Αλεξανδρούπολη γίνεται εκ των πραγμάτων –δηλαδή της γεωγραφίας της– μια από τις βάσεις πρώτης προτεραιότητας δυνάμενη να εξαπολύσει στρατηγικής σημασίας πλήγμα στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Και είναι μια βάση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης σε στρατηγική πρώτου αιφνιδιαστικού πλήγματος, λόγω του ελάχιστου χρόνου που χρειάζονται οι πύραυλοι από κει για να πλήξουν τις βάσεις του ρωσικού ναυτικού.

Ο εξόχως αποσταθεροποιητικός χαρακτήρας αυτής της βάσης έγκειται στο ότι δεν αφήνει κανένα χρόνο και περιθώριο δεύτερης σκέψης στη ρωσική αεράμυνα. Ακόμα κι αν από λάθος ανιχνεύσει εκτόξευση πυραύλου, έχει κλάσματα δευτερολέπτου για να απαντήσει. Αν δεν απαντήσει, κινδυνεύει να χάσει τη δυνατότητά της να απαντήσει, αλλά και να δώσει ευκαιρίες νέων, πιο εκτεταμένων πληγμάτων. Είδαμε μια τέτοια κατάσταση πρόσφατα στην Τεχεράνη, με αφορμή το ουκρανικό αεροσκάφος. Αλλά η κατάσταση που περιγράφουμε τώρα είναι απείρως πιο περίπλοκη και επικίνδυνη.

Αλεξανδρούπολη και ρωσική απάντηση

Πως μπορεί να απαντήσει η ρωσική αεράμυνα, από τη στιγμή που εκτιμήσει ότι δέχεται επίθεση; Ο απλούστερος τρόπος είναι να εξαπολύσει μια ομάδα τακτικών πυρηνικών όπλων που θα καταστρέψουν τη βάση της Αλεξανδρούπολης και, πιθανότατα, την ίδια την πόλη και τους κατοίκους της. Θα επιφέρουν επίσης, πιθανότατα, ισχυρότατο πλήγμα στην αιχμή του ελληνικού αμυντικού δόρατος, το 4ο Σώμα Στρατού.

Αυτά όλα είναι ήδη φοβερά. Αλλά δεν είναι τίποτα μπροστά στην πιθανή συνέχεια. Και ο τελευταίος ερασιτέχνης μετεωρολόγος γνωρίζει ότι στο Αιγαίο επικρατούν, το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, βορειοανατολικοί άνεμοι. Αν λοιπόν η επίθεση συμπέσει με τέτοιους ανέμους, αυτοί θα πάρουν το ραδιενεργό νέφος από την Αλεξανδρούπολη και θα το μεταφέρουν σε μερικές ώρες στο λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου τυχαίνει να κατοικεί ο μισός ελληνικός πληθυσμός.

Αυτό το πράγμα έχουν διαπραγματευτεί και συμφωνήσει με τους Αμερικανούς η προηγούμενη και η νυν κυβέρνηση της χώρας, αλλά και η στρατιωτική της ηγεσία. Αυτοί οι άνθρωποι διοικούν τη χώρα μας και αυτοί είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια του ελληνικού λαού. Άνθρωποι δηλαδή διατεθειμένοι να παίξουν προ-πο ή ρώσικη ρουλέτα με την ίδια την επιβίωση του ελληνικού λαού, μόνο και μόνο για να γίνουν αρεστοί στον κ. Πάιατ και τον κ. Τραμπ και να έχουν και τα αντίστοιχα οφέλη στην καριέρα τους. Και το λέμε αυτό όχι κάνοντας δίκη προθέσεων, αλλά διότι κανείς δεν έχει περιγράψει, ούτε μπορεί να περιγράψει οποιοδήποτε όφελος για τη χώρα, συγκρίσιμο με τον φοβερό κίνδυνο που αναλαμβάνει.

«Είναι απίθανο να συμβούν αυτά»

Και μια τελευταία παρατήρηση. Μερικοί θα πουν ότι αυτά δεν μπορούν να γίνουν, ότι η πιθανότητα να γίνουν είναι μικρή κλπ. Κατ’ αρχήν η πιθανότητα γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Είδαμε στις αρχές του μήνα, παρολίγον να ξεσπάει δίπλα μας, στο Ιράν, ένας σχεδόν παγκόσμιος πόλεμος. Είδαμε εδώ και χρόνια τις ΗΠΑ να καταγγέλλουν και να αποχωρούν από όλες τις συνθήκες ελέγχου των πυρηνικών εξοπλισμών και να εγκαθιστούν και δοκιμάζουν νέα πυρηνικά όπλα στην Ευρώπη, που μέχρι τώρα απαγορεύονταν.

Αυτά όλα τα κάνουν γιατί αποκλείουν να γίνει πόλεμος, ή γιατί ετοιμάζουν πόλεμο; Την ίδια τη βάση της Αλεξανδρούπολης γιατί τη χρειάζονται και γιατί τη φτιάχνουν; Για να περνάει η ώρα τους και για να ξοδεύουν κάπου τα λεφτά τους; Εν πάσει περιπτώσει, η δουλειά μας δεν είναι να υπολογίζουμε πιθανότητες να καταστραφούμε, αλλά να τις ελαχιστοποιούμε και να τις μηδενίζουμε.

Η δουλειά των Ελλήνων αρμοδίων, αν έχουν ίχνος πατριωτισμού και προσωπικής αξιοπρέπειας, είναι να παίρνουν το μέγιστο των μέτρων για να ελαχιστοποιήσουν τον οποιονδήποτε κίνδυνο για την ασφάλεια και την επιβίωση του ελληνικού λαού, όχι να λένε διαρκώς ναι σε ότι τους ζητάει ο κ. Πάιατ.
Δημοσιεύτηκε στο slpress.gr, πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Zero Hedge, 21-1-20
Authored by Federico Pieraccini via The Strategic Culture Foundation,

[Καθημερινά άρθρα Αμερικανών σχολιαστών αδιαμφισβήτητης εγκυρότητας συμπίπτουν με την κατωτέρω διεξοδική και τεκμηριωμένη ανάλυση του ευρύτατα διαβαζόμενου συντάκτη της, Ιταλού γεωπολιτικού αναλυτή. Η ανάγνωσή της και στην Ελλάδα, ίσως και από κάποιες υπεύθυνες κεφαλές αποκλείεται να ζημιώσει το περιεχόμενό τους και τα εθνικά συμφέροντα. Η γνώση ποτέ κανέναν δεν έβλαψε.]

Μετάφραση/εισαγωγή Μιχαήλ Στυλιανού

Από την Προεδρία του Τζωρτζ Μπους έως αυτήν του Τραμπ οι ΗΠΑ έκαναν κάποια στραβοπατήματα που μείωσαν όχι μόνο την επιρροή τους σε στρατηγικές περιοχές του κόσμου αλλά και την ικανότητα τους να προβάλλουν εικόνα ισχύος και να επιβάλλουν έτσι την θέλησή τους σε όσους δεν είναι πρόθυμοι να γονατίσουν σε συμμόρφωση.

Ορισμένα παραδείγματα από το πρόσφατο παρελθόν αρκούν για να δείξουν πως μια σειρά από στρατηγικά σφάλματα πέτυχαν μόνο να επιταχύνουν την ηγεμονική παρακμή των ΗΠΑ.

ΑΒΝ-ΙΝF = Υπερηχητική Υπεροχή

Μπορεί να λεχθεί ότι απόφαση να εισβάλουν στο Αφγανιστάν, μετά την επίθεση στους πύργους της Νέας Υόρκης, διακηρύσσοντας πως πρέπει να αντιμετωπιστεί ένας «άξονας του κακού» που περιλαμβάνει την πυρηνικά εξοπλισμένη Βόρειο Κορέα και τον αναπτυσσόμενο περιφερειακό ηγεμόνα Ιράν, ήταν η αιτία για πολλά από τα σημαντικότερα στρατηγικά προβλήματα που ταλαιπωρούν τις ΗΠΑ.

Η Ουάσιγκτον συχνά προτιμά να μεταμφιέζει τους μέσους ως μακροπρόθεσμους στόχους της, με το να επικεντρώνεται σε υποτιθέμενες πιο άμεσες και βραχυπρόθεσμες απειλές. Έτσι, η αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους (ΑΒΜ) και η εγκατάσταση του Συστήματος Αίγις (χερσαίου και ναυτικού) ως μέρους του πυραυλικού αμυντικού εξοπλισμού του ΝΑΤΟ, παρουσιάσθηκε ως προορισμένη να προστατεύσει τους Ευρωπαίους συμμάχους από την απειλή των πυραύλων του Ιράν. Αυτό το επιχείρημα είχε ελάχιστη πειστικότητα, αφού το Ιράν δεν είχε ούτε την ικανότητα ούτε την πρόθεση να εκτοξεύσει τέτοιους πυραύλους.

Καθώς ήταν αμέσως φανερό στους περισσότερους ανεξάρτητους αναλυτές, όπως και στον Πρόεδρο Πούτιν, η ανάπτυξη τέτοιων επιθετικών οπλικών συστημάτων απέβλεπε μόνο στο να εκμηδενίσει την δυνατότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας να αποτρέψει μιαν πυρηνική επίθεση. Οι Ομπάμα και Τραμπ ακολούθησαν πιστά τα βήματα του Τζωρτζ Μπους, τοποθετώντας συστήματα αντιβαλλιστικών πυραύλων στα σύνορα της Ρωσίας, περιλαμβανομένης της Ρουμανίας και της Πολωνίας.

Μετά την βαρυσήμαντη απόφαση του Τραμπ να αποχωρήσει και από την Συνθήκη Πυρηνικών Δυνάμεων Μέσου Βεληνεκούς (INF Treaty), είναι επίσης πιθανό ότι η νέα Συνθήκη START (Περιορισμού Στρατηγικών ΄Οπλων) θα εγκαταλειφθεί επίσης, προκαλώντας μεγαλύτερη διεθνή ανασφάλεια, με την διόγκωση της πυρηνικής απειλής.

Η Μόσχα εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις αναστολές της στην ανάπτυξη νέων όπλων για την αποκατάσταση της ισορροπίας και ο Πούτιν, σε ομιλία του τον Μάρτιο του 2018, αποκάλυψε στον κόσμο την ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων και άλλων τεχνολογικών αλμάτων που θα έβγαζαν την Ουάσιγκτον από τις φαντασιώσεις της για πρώτο πυρηνικό πλήγμα.

Όσο και εάν η προπαγάνδα της Ουάσιγκτον αρνείται να παραδεχτεί τις τεκτονικές μετακινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα που επέφεραν αυτά τα ρωσικά τεχνολογικά επιτεύγματα, νηφάλιες στρατιωτικές εκτιμήσεις αναγνωρίζουν ότι το παιχνίδι έχει μεταβληθεί ριζικά.

Δεν υπάρχει άμυνα εναντίον τέτοιων ρωσικών συστημάτων όπως το υπερηχητικό ανεμοπλάνο Avangard, το οποίο αποκαθιστά την ισχύ του αποτρεπτικού δόγματος Εξασφαλισμένη Αμοιβαία Καταστροφή (ΜΑD), το οποίο πάλι εξασφαλίζει ότι δεν μπορούν ποτέ να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα όσο υπάρχει αυτή η «ισορροπία του τρόμου». Η Μόσχα είναι έτσι σε θέση να επιβάλει την ειρήνη δια της ισχύος, δείχνοντας ότι είναι ικανή να καταφέρει ένα εξοντωτικό δεύτερο πυρηνικό χτύπημα, παρά τα πολυθρύλητα συστήματα ΑΒΜ της Ουάσιγκτον.

Επιπλέον, για να εξασφαλίσει την ικανότητά της για την επίτευξη ανταποδοτικού πλήγματος, η Μόσχα υποχρεώθηκε να δημιουργήσει το πιο προηγμένο στον κόσμο σύστημα αντιβαλλιστικών πυραύλων ΑΒΜ, για να αποκρούσει την επίθεση της Ουάσιγκτον.

Αυτό το σύστημα ΑΒΜ είναι ενταγμένο στο αμυντικό δίκτυο που περιλαμβάνει τους πυραύλους Pantsir, Tor, Buk, S-400 και σύντομα τα εξοντωτικά πυραυλικά συστήματα S-500 και A-235. Αυτό το συνδυασμένο σύστημα είναι σχεδιασμένο να καταρρίπτει δι-ηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλουςI (ΙCBM) όπως και όποια μελλοντικά αμερικανικά υπερηχητικά όπλα.

Οι επιδρομικοί πόλεμοι που εξαπέλυσαν ο Τζωρτζ Μπους, ο Ομπάμα και ο Τραμπ κατάφεραν μόνο να φέρουν τις ΗΠΑ σε μια θέση πυρηνικής μειονεκτικότητας απέναντι στην Ρωσία και στην Κίνα. Η Μόσχα προφανώς μοιράστηκε κάποιες από τις τεχνολογικές καινοτομίες της με την στρατηγική της σύμμαχο, επιτρέποντας στο Πεκίνο να διαθέτει επίσης υπερηχητικά όπλα, μαζί με αντιπυραυλικά συστήματα όπως το ρωσικό S-400


Τέλος στην Πυρηνική Συμφωνία; Να που Έρχεται Πυρηνικό το Ιράν.


Επιπλέον της συνεχιζόμενης οικονομικής και στρατιωτικής πίεσης σε βάρος του Ιράν, μια από τις αμεσότερες συνέπειες της αμερικανικής αποχώρησης από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν (να μην κατασκευάσει πυρηνικά όπλα, με αντάλλαγμα να αρθούν οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις εναντίον του) ήταν να αναγκαστεί το Ιράν να επανεξετάσει όλες τις εναλλακτικές επιλογές για την άμυνά του. Μολονότι οι ηγέτες της χώρας και οι πολιτικοί έχουν πάντοτε υποστηρίξει ότι δεν θέλουν να αναπτύξουν ένα πυρηνικό όπλο, λέγοντας ότι απαγορεύεται από τον ισλαμικό νόμο, προσωπικά πιστεύω πως ο καλύτερος δρόμος γι’ αυτούς είναι να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Βορείου Βιετνάμ και να αποκτήσουν ένα πυρηνικό αποτρεπτικό για να προστατευθούν από την αμερικανική επιθετικότητα.

Ενώ αυτή η δική μου εισήγηση μπορεί να μην συμπίπτει με τις προθέσεις των ηγετών της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, η προστασία που έχει εξασφαλίσει η Βόρειος Κορέα από αμερικανική επίθεση, λόγω του πυρηνικού εξοπλισμού της, μπορεί να υποχρεώσει την ιρανική ηγεσία να σταθμίσει προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά υιοθέτησης του Βορειοκορεατικού παραδείγματος, ίσως διαλέγοντας την ισραηλινή μέθοδο της πυρηνικής αμφισημίας ή πυρηνικής αδιαφάνειας, όπου η κατοχή πυρηνικών όπλων ούτε επιβεβαιώνεται, ούτε διαψεύδεται.

Ενώ ένας κόσμος χωρίς πυρηνικά όπλα θα ήταν το ιδεώδες, δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς την αποτρεπτική τους αξία, όπως πιστοποιεί η βορειοκορεατική εμπειρία.

Ενώ το Ιράν δεν θέλει πόλεμο, όποια επιδίωξη πυρηνικού οπλοστασίου μπορεί να προκαλέσει μια σύρραξη στην Μέση Ανατολή. Αλλά, όπως έχω υποστηρίξει από παλιά, ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου δεν υπάρχει (εφ΄ όσον έχουν αποκτηθεί τα πυρηνικά όπλα), επειδή αυτά έχουν μιαν σταθεροποιό και όχι αποσταθεροποιητική επιρροή, ιδιαίτερα σε ένα πολυκεντρικό περιβάλλον.

΄Ετσι, άλλη μια φορά, η Ουάσιγκτον πυροβόλησε το πόδι της με το να ωθήσει απερίσκεπτα έναν από τους γεωπολιτικούς αντιπάλους της να ακολουθήσει την αντίθετη από την επιδιωκόμενη πορεία. Αντί να σταματήσει την πυρηνική εξάπλωση στην περιοχή, οι ΗΠΑ, με την ακύρωση της Πυρηνικής Συμφωνίας του Ιράν, απλά ενίσχυσαν την προοπτική εξάπλωσης των πυρηνικών εξοπλισμών.

Η μυωπία του Τραμπ στην αποχώρηση από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν θυμίζει την αποχώρηση του Τζωρτζ Μπους από την Συνθήκη ΑΒΜ (αντιβαλλιστικών πυραύλων). Προκαλώντας τις αναγκαίες αντιδράσεις από την Μόσχα και την Τεχεράνη, οι ενέργειες της Ουάσιγκτον τελικά κατάφεραν να την φέρουν σε μειονεκτική θέση, σε ορισμένα κρίσιμα πεδία, σε σχέση με τους ανταγωνιστές της.
Ο θάνατος του Σολεϊμανί ξεφουσκώνει τον μύθο του αήττητου των ΗΠΑ.

΄Εχω γράψει κάποια άρθρα μετά τον θάνατο του Σολεϊμανί που εξέταζαν το γεγονός και τις βαθειές προεκτάσεις του στην περιοχή. Αυτό που μοιάζει φανερό είναι ότι η Ουάσιγκτον εμφανίζεται ανίκανη να εκτιμήσει τις συνέπειες των ασύνετων ενεργειών της Ο φόνος του Σολεϊμανί ήταν βέβαιο πως θα προκαλούσε μια ιρανική αντίδραση. Και ακόμη και αν πιστεύουμε ότι ο Τραμπ δεν επιζητεί πόλεμο, ήταν φανερό σε κάθε παρατηρητή ότι θα ακολουθούσε μια αντίδραση του Ιράν στις τρομοκρατικές ενέργειες των ΗΠΑ.

Η απάντηση ήρθε μερικές νύχτες αργότερα, όταν για πρώτη φορά μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο μια αμερικανική στρατιωτική βάση δέχτηκε μια βροχή πυραύλων (22 πυραύλους, με φορτίο 700 κιλών ο καθένας ). Με αυτόν τον τρόπο η Τεχεράνη έδειχνε ότι διέθετε τα αναγκαία τεχνικά, επιχειρησιακά και στρατηγικά μέσα να εξοντώσει χιλιάδες Αμερικανούς στρατιωτικούς και βοηθητικό προσωπικό σε διάστημα λίγων λεπτών εάν το επιθυμούσε και οι ΗΠΑ θα ήταν ανίκανες να το σταματήσουν.

Τα αμερικανικά αντιαεροπορικά συστήματα Πάτριοτ άλλη μια φορά απέτυχαν να κάνουν την δουλειά τους, επαναλαμβάνοντας την αποτυχία τους να προστατεύσουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας από μια πυραυλική επίθεση των ανταρτών Χούθις της Υεμένης, προ ολίγων μηνών.

΄Εχουμε έτσι, σε διάστημα λίγων μηνών, την επιβεβαίωση της ανικανότητας των ΗΠΑ να προστατεύσουν τα στρατεύματά τους ή συμμάχους από πυραύλους των Χούθι, των Εσμπολά ή του Ιράν.

Ο Τραμπ και οι στρατηγοί του θα ήταν απρόθυμοι να απαντήσουν στην ιρανική πυραυλική επίθεση, ξέροντας ότι οποιαδήποτε ιρανική ανταπάντηση θα επέφερε ανεξέλεγκτη περιφερειακή πυρκαγιά, που θα ερήμωνε τις αμερικανικές βάσεις, όπως και πετρελαϊκές υποδομές και πόλεις συμμάχων των ΗΠΑ, όπως το Τελ Αβίβ, η Χάιφα και το Ντουμπάϊ.

Αφού επέδειξε στον κόσμο ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή είναι ανυπεράσπιστοι από πυραυλικές επιθέσεις ακόμη και των Χούθις, το Ιράν υπογράμμισε το μήνυμα ενεργώντας χειρουργικούς βομβαρδισμούς σε δυο αμερικανικές βάσεις, ενέργεια που διατυμπανίζει την διάσταση μεταξύ της ιδέας περί αήττητου των ΗΠΑ και της πραγματικότητας που θα προέκυπτε σε μια πολυεπίπεδη πυραυλική σύρραξη.

Συμπέρασμα

Οι διπλωματικές και στρατιωτικές αποφάσεις της Ουάσιγκτον τα τελευταία χρόνια κατόρθωσαν μόνο να δημιουργήσουν ένα κόσμο που είναι περισσότερο εχθρικός προς τις ΗΠΑ, λιγότερο διατεθειμένος να δεχτεί τις διαταγές τους και συχνά ωθείται, αντίθετα, να αποκτήσει τα στρατιωτικά μέσα για να αντιδράσει στους τραμπουκισμούς της Ουάσιγκτον.

Όσο και αν παραμένουν οι ΗΠΑ η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη, η ανικανότητά τους είχε ως αποτέλεσμα να τις ξεπεράσουν Ρωσία και Κίνα σε ορισμένους κρίσιμους τομείς, έτσι που οι ΗΠΑ να μην έχουν ελπίδα να προστατευτούν από ένα πυρηνικό ανταποδοτικό πλήγμα και με το Ιράν ακόμη να διαθέτει τα μέσα να επιβάλει με επιτυχία αντίποινα κατά των ΗΠΑ την περιοχή.

Όπως το έχω γράψει συχνά, η δύναμη της Ουάσιγκτον στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην τεχνική του εντυπωσιασμού, βοηθούμενην από τον παραπειστικό τεχνητό κόσμο του Χόλυγουντ. Οι πρόσφατες πυραυλικές επιθέσεις των Χούθις στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας και η ιρανική πυραυλική επίθεση προ ημερών σε αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ (που καμιά τους δεν αποτράπηκε) είναι σαν τον Τοτό που τραβάει πίσω την αυλαία για να αποκαλύψει την στρατιωτική ευπάθεια της Ουάσιγκτον. Οι ικεσίες της Ουάσιγκτον στο κοινό να μην δίνει προσοχή σε ότι δείχνει το άνοιγμα της αυλαίας δεν πρόκειται να βοηθήσουν.

Όσο πιο επιθετικές γίνονται οι ΗΠΑ τόσο αποκαλύπτουν τα τακτικά, επιχειρησιακά και στρατηγικά όριά τους, πράγμα που τελικά συμβάλλει μόνο στο να επιταχύνει την απώλεια της ηγεμονίας τους.

Εάν οι ΗΠΑ

Εάν οι ΗΠΑ μπορούσαν να καταφέρουν ένα πρώτο πυρηνικό χτύπημα χωρίς τον φόβο μιας συντριπτικής ανταπόδοσης, χάρις στα αντιβαλλιστικά πυραυλικά τους συστήματα (ΑΒΜ), τότε η επιδίωξή τους για αέναη μονοκρατορία θα μπορούσε να είναι ρεαλιστική. Αλλά οι κύριοι ανταγωνιστές της Ουάσιγκτον έδειξαν ότι έχουν τα μέσα να υπερασπιστούν από ένα πρώτο χτύπημα της Ουάσιγκτον, όντας ικανοί να καταφέρουν έναν ανεμπόδιστο εξοντωτικό πλήγμα ανταπόδοσης, πληροφορώντας έτσι ότι το δόγμα της αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής θα παραμείνει κυρίαρχο. ΄Ετσι εχόντων των πραγμάτων οι προσπάθειες της Ουάσιγκτον να διατηρήσει την θέση της ως του αναμφισβήτητου παγκόσμιου ηγεμόνα είναι μάταιες.

Σε μια περιοχή ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ η Ουάσιγκτον δεν έχει την επιχειρησιακή ικανότητα να εμποδίσει την απελευθέρωση της Συρίας. Όταν επιχείρησε η ίδια να επιβάλει στρατιωτικά την θέλησή της είδε μέχρι και τα 80% των πυραύλων της να καταρρίπτονται ή να εκτρέπονται του στόχου τους, προβάλλοντας άλλη μια φορά την απόσταση ανάμεσα στην χολιγουντιανή προπαγάνδα της Ουάσιγκτον και την σκληρή στρατιωτική πραγματικότητα.

Οι ενέργειες των Τζωρτζ Μπους, Ομπάμα και Τραμπ χρησίμευσαν μόνο στο να επισπεύσουν αθέλητα την μετακίνηση της ανθρωπότητας πέρα από ένα μονοπολικό κόσμο, σε έναν πολυκεντρικό. Καθώς ο Τραμπ ακολουθεί στα βήματα των προκατόχων του με το να είναι επιθετικός εναντίον του Ιράν, το μόνο που πετυχαίνει είναι να εξασθενίζει την διεθνή θέση των ΗΠΑ και να ενισχύει την θέση των αντιπάλων τους.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Paul Graig Roberts, Russia Insider, 20-1-5

[Το πιο κάτω άρθρο του Ρόμπερτς είναι κάποιας ηλικίας αλλά αναδημοσιεύθηκε τώρα από την ρωσική ηλεκτρονική εφημερίδα με την ευκαιρία του νέου χρόνου και σαν τεκμήριο της οξυδέρκειας και της φωτεινής κρίσης του συντάκτη. Υπενθυμίζεται ότι ο Paul Graig Roberts, καθηγητής της Οικονομίας, υπουργός οικονομικών του Ρέιγκαν, πρώην αρχισυντάκτης της Wall Street Journal, συγγραφέας μεταφρασμένος σε πολλές γλώσσες και διεθνώς περιζήτητος σχολιαστής, ανήκει σε μια μικρή οπισθοφυλακή Αμερικανών πατριωτών, αγωνιστών υπεράσπισης του αμερικανικού Συντάγματος και των αξιών που προοριζόταν να διαφυλάξει.]

Μετάφραση/εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού

Aπό το 2016 οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι κλεισμένες στο κελί του Ρωσία-γκέϊτ – μιαν απάτη που μηχανεύτηκε το σύμπλεγμα στρατιωτικοί-μυστικές υπηρεσίες για να εμποδίσουν τον Πρόεδρο Τραμπ να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Ρωσία. Ομαλές σχέσεις θα απογύμνωναν την “ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ”, ένα προπαγανδιστικό φόβητρο που προστατεύει τον ετήσιο προϋπολογισμό 1.000 Δισεκατομμυρίων δολαρίων (ένα Τρισεκατομμύριο προίκα) για το σύμπλεγμα Στρατιωτικοί/Μυστικοί.

Το Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο ασφαλέστατα δεν είναι δημοκρατικό, υποστήριξε την απάτη ελπίζοντας ότι θα ανατρέψει τον Τραμπ, για τους δικούς τους λόγους (την υποψήφια σκύλα-φόνισσα) και έσυρε τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ στην συνωμοσία εναντίον του Τραμπ.

Τώρα που αποδείχτηκαν ψέματα -από την έκθεση της ανακριτικής Επιτροπής Μούλερ- όλες οι διαβεβαιώσεις του Κατεστημένου ότι ο Τραμπ ήταν προδότης και συνωμοτούσε με τον Πούτιν να κλέψει την εκλογή από την σκύλα-φόνισσα, η αμερικανική προσοχή είναι ελεύθερη να καταπιαστεί με μιαν άλλη παρανοϊκή ιστορία. Το σήριαλ αυτών των ιστοριών καταστρέφει το όνομα της Αμερικής.

Είναι γεγονός ότι μερικοί από τους τρελαμένους Δημοκρατικούς και τις πόρνες των Μήντια δεν λένε να αποχωριστούν το Ρωσία-γκέητ.

΄Ενας ή δύο παράφρονες καθηγητές αποφάνθηκαν ότι ο Μούλερ ήταν στην συνωμοσία της «συγκάλυψης του Τραμπ»και θα πρέπει να κληθεί σε ανάκριση. Αλλά αυτοί οι ισχυρισμοί απλά υπογραμμίζουν ότι οι ΗΠΑ σπατάλησαν έτσι τρία χρόνια της ύπαρξής τους.

Στο μεταξύ άλλες χώρες προχώρησαν. Οι Ρώσοι, για παράδειγμα, ανακάλυψαν πως οι αμερικανικές «κυρώσεις» έχουν μιαν ευεργετική πλευρά. Η Ρωσία έγινε οικονομικά περισσότερο αυτάρκης και βγήκε από την μειονεκτική κατηγορία του εξαγωγέα μόνο πρώτων υλών στην Δύση, τάξη στην οποία την είχαν εγκλείσει Αμερικανοί και αμερικανοδίδακτοι Ρώσοι οικονομολόγοι. Οι κατηγορίες και οι απειλές της Ουάσιγκτον εναντίον της Ρωσίας παρήγαγαν νέα ρωσικά οπλικά συστήματα, απέναντι στα οποία οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν ούτε αντίστοιχα ούτε τα μέσα προστασίας τους –όπλα που υποβαθμίζουν τις ΗΠΑ σε δεύτερης κατηγορίας στρατιωτική δύναμη.

Aπό την άλλη πλευρά, η Κίνα έχει την μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και ολοένα και περισσότερο περιφρονεί τις εκρήξεις της Ουάσιγκτον. Το ίδιο κάνει και το Ιράν. Ακόμη και η Βενεζουέλα σηκώνει κεφάλι στην Ουάσιγκτον.

Ο κόσμος συμπεραίνει ότι η Ουάσιγκτον δεν είναι η δύναμη που νομίζει πως είναι.

Η κατάχρηση του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος από την Ουάσιγκτον και οι παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου ενισχύουν ένα κίνημα απομάκρυνσης από την χρήση του δολαρίου στις διεθνείς συναλλαγές. Αυτή είναι ίσως μια ακόμη σοβαρότερη απειλή για την ισχύ της Ουάσιγκτον, από τις ρωσικές στρατιωτικές δυνατότητες.

Ο Πρόεδρος Φράνκλιν Ρούζβελτ ήταν ευχαριστημένος με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή κατάλαβε ότι η Βρετανία θα έβγαινε χρεοκοπημένη και χωρίς αυτοκρατορία. Ο Ρούζβελτ κατάλαβε ότι το κέρδος θα το εισέπραττε η Αμερική, επειδή αυτής το νόμισμα, το δολάριο, θα κληρονομούσε από την στερλίνα τον ρόλο του αποθεματικού νομίσματος. Ο λόγος για τον οποίο αυτό είναι σημαντικό είναι επειδή η χώρα με το αποθεματικό νόμισμα μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς της απλά τυπώνοντας τα νομίσματα που χρειάζεται. ΄Ετσι η κυβέρνησή της δεν έχει προβλήματα προϋπολογισμού.

Για μια χώρα τόσο χρεωμένη όσο η Αμερική, το να χάσει αυτόν τον ρόλο θα αποτελούσε ένα συντριπτικό πλήγμα. Αυτό ακριβώς το πλήγμα αντιμετωπίζει η Ουάσιγκτον λόγω της ηλίθιας πολιτικής των κυρώσεων και της περιφρόνησης του Διεθνούς Δικαίου.

Αλλά υπάρχει και ένα άλλο πλήγμα που δέχεται. Ακριβώς όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αλώθηκε από εισβολείς που πέρασαν τα σύνορά της, έτσι καταρρέει και η αυτοκρατορία της Ουάσιγκτον. Η Ευρώπη, το διαμάντι του στέμματος της αυτοκρατορίας, πλημμυρίζει τώρα από εκατομμύρια μη αφομοιώσιμων μεταναστών, σε βαθμό που να μην είναι πλέον Ευρωπαϊκή. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι μέχρι τώρα ανίσχυρος να υπερασπισθεί τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Δημοκρατικό Κόμμα και τα εκπορνευμένα ΜΜΕ είναι φανατικά αντίθετα σε κάθε αντίσταση. Γιατί μια κυβέρνηση που δεν θέλει να υπερασπίσει τα σύνορά της ξοδεύει ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για την «άμυνα»;

Οι Αμερικανοί νέο-συντηρητικοί σιωνιστές, που ελέγχουν την εξωτερική πολιτική προς όφελος του Ισραήλ από την εποχή του καθεστώτος Κλίντον, εξακολουθούν να δρουν σαν να ζούμε ακόμη σε έναν μονοπολικό κόσμο. Για κάποιο λόγο ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Τραμπ έχει φτωχές πηγές πληροφοριών. Μιλάει σαν να κυβερνάει τον κόσμο, αλλά ούτε οι αξιοθρήνητοι Ευρωπαίοι δούλοι της Ουάσιγκτον δεν ακολούθησαν τον Τραμπ στην δωρεά των Υψωμάτων του Γκολάν της Συρίας στο Ισραήλ.

΄Οσο για την ηθική υπεροχή της Αμερικής, μετά το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Λιβύη, την Σομαλία, την Συρία, την Υεμένη, την Ουκρανία, την Ονδούρα και τώρα την Βενεζουέλα, όλη η ηθική εξουσία έχει μετακομίσει από την Δύση.

Η Ουάσιγκτον δεν χάνει μόνο την οικονομική κι στρατιωτική ισχύ της, αλλά χάνει και την ήπια ισχύ της, που βασιζόταν στην προπαγάνδα της ότι αυτή προστατεύει την δημοκρατία στον κόσμο. Η Δημοκρατία δεν είναι ασφαλής ούτε στις ΗΠΑ, όπου Δημοκρατικοί και τα εκπορνευμένα Μέσα Ενημέρωσης έχουν κάνει τα πάντα για να ανατρέψουν την Δημοκρατία και να ανατρέψουν τον εκλεγμένο Πρόεδρο -ότι ακριβώς το καθεστώς Τραμπ επιχειρεί να κάνει στην Βενεζουέλα.

Όλα τα ψεύδη και η προπαγάνδα που ζωγραφίζουν την Δύση σαν δώρο Θεού στην ανθρωπότητα έχουνε καταρρακωθεί από την ανεύθυνη χρήση της δύναμης από την Ουάσιγκτον, που έχει αφήσει την Δύση ηθικά θεόγυμνη.

Ο κόσμος δεν πιστεύει πια ότι η Δύση είναι κάτι άξιο να το θαυμάζει και να το μιμείται. Αντίθετα την βλέπει σαν το Μεγάλο Κακό, με τα λόγια του Μatt Taibbi,«ένα μεγάλο αιμοδιψές χταπόδι-βρικόλακας, τυλιγμένο στον λαιμό της ανθρωπότητας, αχόρταγα κολλώντας τον αναρροφητήρα του σε οτιδήποτε μυρίζει χρήμα». *

Μια μεγάλη επαγγελία προδόθηκε από αυτούς που είχαν αναλάβει την εκπλήρωσή της. Μια κυβέρνηση υπόλογη στον Νόμο και στον λαό προϋποθέτει έναν ενωμένο λαό, όχι την διχόνοια, τον πολυπολιτισμό και την πολιτική καλλιέργειας των ιδιαιτεροτήτων. Με την γενική επίθεση, σε όλες τις Δυτικές χώρες, εναντίον της εθνικής βάσης ως «λευκών ρατσιστών»,η Δύση δεν μπορεί πια να υπερασπιστεί την πολιτιστική της κληρονομιά από τους μετανάστες που δεν συμμερίζονται αυτήν την παράδοση.

Στην Ευρώπη η κατάσταση είναι τέτοια που η κυβέρνηση της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, και κυβερνήσεις κρατών-μελών όπως της Γερμανίας και της Γαλλίας έχουν πάρει το μέρος των μεταναστών εναντίον του γηγενούς πληθυσμού. Με άλλα λόγια οι κυβερνήσεις της Ευρώπης δεν νοιάζονται για την προστασία της ίδιας της πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Αυτό είναι ένα αλάνθαστο σημάδι του θανάτου ενός πολιτισμού.

Στις ΗΠΑ υπάρχει τέτοια διχόνοια ώστε το να αποκαλούνται Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί διαστροφή της γλώσσας. Οι ψηφοφόροι της Χίλαρυ μισούν τους ψηφοφόρους του Τραμπ και το αντίστροφο. Τα εκπορνευμένα Μίντια και τα πανεπιστήμια είναι ομοιόμορφα εναντίον των λευκών. Χώρες χωρίς ενότητα δεν είναι ισχυρές. Κατά συνέπεια ο Δυτικός κόσμος χάνει την ηγεσία στον πλανήτη.

Φυσικά και ο υπόλοιπος κόσμος δοκιμάζεται από την διχόνοια. Οι Σουνίτες και οι Σιίτες δεν μπορούν να μονιάσουν, με αποτέλεσμα ο μουσουλμανικός κόσμος να είναι αδύνατος. Οι φυλές της Αφρικής δεν μπορούν να ενωθούν. Η Ινδία και το Πακιστάν αλληλομάχονται. Εχθρότητες υπάρχουν και μεταξύ των Ασιατών. Η Κίνα έχει μιαν μουσουλμανική μειονότητα. Αλλά οι διαιρέσεις είναι διαφορετικές από εκείνες της Δύσης. Η Ιαπωνία και η Κίνα έχουν διαφορές, αλλά ο πληθυσμός της Ιαπωνίας είναι ομοιογενής και της Κίνας είναι σε μεγάλο βαθμό. Οι Άραβες είναι ΄Αραβες, είτε είναι Σουνίτες είτε Σιίτες. Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι το κατάλοιπο μιας παλαιάς αυτοκρατορίας, σε μεγάλο βαθμό αφομοιωμένη και όχι το αποτέλεσμα πρόσφατων μεταναστεύσεων.

Η συνέπεια της διαίρεσης αποκλείει ίσως κάθε ηγεσία. Αλλά η κατάρρευση της Δύσης στην ανομοιογένεια και την πολύ-πολιτισμικότητα ασφαλέστατα σημαίνει ότι η Δυτική ηγεσία χάθηκε στην αδυναμία της διαίρεσης.

Είναι το χάος που καραδοκεί;

www.paulgraigroberts.org


*Σημ. Μετφ: Ο Μatt Taibbi, Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος περιέγραψε έτσι (σαν αιμοδιψές χταπόδι-βρικόλακα, τυλιγμένο στον λαιμό της ανθρωπότητας) την γνωστή μας Γκόλντμαν Σακς, φιλτάτη των Σημίτη και συντροφίας, στην οποία ανατέθηκε η επιχείρηση λαθραίας εισόδου μας στο Ευρώ, με αποτέλεσμα την εθνική υποδούλωση.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Του Μιχαήλ Στυλιανού
Την Παρασκευή, 10η ημέρα εισόδου στην 3η δεκαετία του 21ου Αιώνα,συνέβη συγκλονιστικής βαρύτητας γεγονός, που διέφυγε της προσοχής και επισήμανσης των «εγκρίτων» διεθνών μέσων ενημέρωσης, μολονότι σημαδεύει αφάνταστης κρισιμότητας καμπή στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η Ουάσιγκτον, επιτελικός εγκέφαλος των 700 και πλέον αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων σε πολλές δεκάδες χώρες πέντε ηπείρων, εξέπεμψε μήνυμα εξαγγελίας της εισαγωγής ενός «επαναστατικού» νέου δόγματος γεωπολιτικής, που ανατινάσσει εκ θεμελίων το παγκόσμιο νομικό οικοδόμημα του Διεθνούς Δικαίου και θεμελιώδεις αρχές πολιτισμένης συνύπαρξης των εθνών, όπως ο αμοιβαίος σεβασμός της εθνικής κυριαρχίας, ακεραιότητας και ανεξαρτησίας.

Ερχόμενη ως επακόλουθο τής έμπρακτης ανατροπής διεθνούς εθιμικού κανόνα, ότι δεν αποφασίζεται και δεν εκτελείται δολοφονία ηγετικού παράγοντα άλλης χώρας υπό καθεστώς ειρήνης με την πληττόμενη, η απόφαση και ανακοίνωση της Παρασκευής από την εκπρόσωπο του Στέητ Ντιπάρτμεντ ήρθε υπό μορφή απαντήσεως στο αίτημα του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης του Ιράκ για την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το ιρακινό έδαφος.

Το αμερικανικό ειδησεογραφικό δελτίο Zero Hedge μετέδωσε την σχετική είδηση υπό τον ακόλουθο τίτλο:

Οι ΗΠΑ Απορρίπτουν Αίτημα του Ιρακινού Πρωθυπουργού να Συζητήσουν την Αποχώρηση των Αμερικανικών Στρατευμάτων:
«Είναι Δικαίωμά μας να Μείνουμε Ως Δύναμη της Αρετής.»

Το δελτίο αναφέρει ότι την Πέμπτη ο Ιρακινός ηγέτης τηλεφώνησε στον Αμερικανό υπουργό των εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο και του εισηγήθηκε επίμονα την αποστολή στο Ιράκ αντιπροσωπείας για την προετοιμασία μηχανισμού προς εκπλήρωση του ψηφίσματος του κοινοβουλίου της χώρας για την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Σε παράφραση προηγουμένων δηλώσεων του υπουργού Αμύνης Μαρκ ΄Εσπερ, το Στέητ Ντιπάρτμεντ ετόνισε την Παρασκευή ότι « Είναι δικαίωμά μας, ως Δύναμης της Αρετής» στην περιοχή να διατηρήσουμε την «κατάλληλη παρουσία δυνάμεων στην Μέση Ανατολή»,με δήλωση της εκπροσώπου του Μόρταν Όρταγκους. Πρόσθεσε ότι αποχώρηση στρατευμάτων δεν προβλέπεται σε συνομιλίες με αξιωματούχους του Ιράκ.

«Οποιαδήποτε αντιπροσωπεία του Ιράκ θα προορίζεται να συζητήσει πώς να επαναδεσμευθεί στον στρατηγικό δεσμό μας -όχι να συζητήσει αποχώρηση στρατευμάτων , αλλά την κατάλληλη διάταξη στην Μέση Ανατολή», δήλωσε η εκπρόσωπος.

Η φρασεολογία της έδειχνε να απαντά στην δήλωση του Ιρακινού πρωθυπουργού ότι «οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις ενεργούν χωρίς την άδεια του Ιράκ»

Η εκπρόσωπος του Στέητ Ντιπάρτμεντ πρόσθεσε ότι «η Αμερική είναι μια Δύναμη της Αρετής για την Μέση Ανατολή» και όπως δήλωσε ο υπουργός, είμαστε δεσμευμένοι να προστατεύσουμε Αμερικανούς, Ιρακινούς και άλλους συμμάχους μας».

Το Ζero Hedge υπενθυμίζει ότι ο Πρόεδρος Τραμπ είχε πρόσφατα αναγγείλει την ολική εξόντωση του «εδαφικού χαλιφάτου» του Ισλαμικού Κράτους, που επί έτη χρησίμευσε ως η βασική δικαιολογία του Πενταγώνου για την παρουσία του στο Ιράκ.

Σημειώνει επίσης το Ζero Hedge ότι ο πρωθυπουργός του Ιράκ στην σχετική ανακοίνωσή του κατήγγελλε ότι αμερικανικές δυνάμεις μπήκαν στο Ιράκ και αμερικανικά αεροπλάνα ρομπότ περιφέρονται στον εναέριο χώρο του «χωρίς την άδεια των κρατικών αρχών και αυτό αποτελεί παραβίαση των διμερών συμφωνιών».

Το αμερικανικό δελτίο Ζero Hedge, προφανώς λόγω εθνικού εθισμού στις πρωθόρμητες και δεσποτικές καινοτομίες της Ουάσιγκτον στα αιματηρά πλέον πεδία του Διεθνούς, του Ποινικού και του Αστικού Δικαίου, ξεχνά να αναφερθεί στην απρόσκλητη παρουσία των αμερικανικών στρατευμάτων στις πετρέλαιο-παραγωγικές επαρχίες της Συρίας, η να εξετάσει τις βραχυπρόθεσμες προεκτάσεις και συνέπειες της υποχρεωτικής αμερικανικής παρουσίας (σε υπηρεσία της Αρετής) στις πολλές δεκάδες χωρών του κόσμου που «φιλοξενούν» τις αμερικανικές βάσεις (αρχίζοντας από Γερμανία, Ιταλία και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ) αλλά και τις σχετικά μακροπρόθεσμες συνέπειες για τις ίδιες τις ΗΠΑ.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)