Καρντάσια τα έχουμε παίξει.
Πλέον δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή.
Η μεγαλύτερη αρπαχτή, η μεγαλύτερη μ@λ@κία, η μεγαλύτερη τρέλα, η μεγαλύτερη εγκληματικότητα μπορεί να συμβεί αμέσως τώρα, έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο και χωρίς αφορμή.
Βεντέτα στην Κρήτη που κρατάει από το '52 στέλνει στον τάφο 2, στο νοσοκομείο 7, παιδοψυχολόγους στο χωριό και όλους μας στην απορία για την ψυχική μας υγεία.
35άρης ξυλοκοπάει 72χρονο και τον στέλνει στο νοσοκομείο, επειδή τον παρατήρησε που δεν φρόντισε να πάρει έγκαιρα το αυτοκίνητό του. Ο υπεύθυνος λιμενάρχης (σε πλοίο στην Κρήτη το συμβάν) θάβει την υπόθεση. Ο αρμόδιος υπουργός παραπέμπει σε ΕΔΕ τον λιμενάρχη και η Μπακογιάννη αλλά και σύσσωμοι οι βουλευτές Χανίων πάνε να βγάλουν λάδι τον νταή και στον αφρό τον λιμενάρχη που δεν έκανε τη δουλειά του.
Ξαφνικά με μια απόφαση κλείνουν τα καταστήματα των ΕΛΤΑ. Γιατί; Για να δώσουν αβάντα στα ιδιωτικές εταιρείες courier. 50.000.000 € είναι μόνο η σύμβαση των ΕΛΤΑ με το δημόσιο για την ετήσια υπηρεσία τους προς το κράτος.
55χρονος χθες ενοχλήθηκε από παρέα παιδιών, που βρίσκονταν σε γήπεδο κοντά στο σπίτι του, έβγαλε την καραμπίνα και πυροβόλησε με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός δεκαπεντάχρονου, στο χέρι, στα δυο του πόδια και στον θώρακα.
Οι μεγάλες χώρες αναγγέλλουν νέα οπλικά συστήματα, ανακοινώνουν νέες δοκιμές πυρηνικών δοκιμών, εκμηδενίζουν λαούς, σκοτώνουν παιδιά, συντηρούν εμφυλίους, αφήνουν λαούς να λιμοκτονούν. Νοιάζονται για την κυριαρχία του διατήματος και αδιαφορούν για την φτώχεια και την εξαθλίωση της πλειονότητας των ανθρώπων.
Ζούμε στην εποχή της παράνοιας.
Οι σκέψεις τρέχουν γρηγορότερα από την πραγματικότητα,
οι φόβοι μας εκπέμπουν δυνατότερα από την αλήθεια.
Μπλεγμένοι σε ένα αδιάκοπο στροβίλισμα πληροφοριών,
χαμένοι ανάμεσα σε οθόνες και κραυγές,
προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε το πραγματικό από το ψευδαίσθητο.
Κι όσο η λογική μας ξεθωριάζει,
η ψυχή παραμένει ο τελευταίος θύλακας ελπίδας.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Οι σκέψεις τρέχουν γρηγορότερα από την πραγματικότητα,
οι φόβοι μας εκπέμπουν δυνατότερα από την αλήθεια.
Μπλεγμένοι σε ένα αδιάκοπο στροβίλισμα πληροφοριών,
χαμένοι ανάμεσα σε οθόνες και κραυγές,
προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε το πραγματικό από το ψευδαίσθητο.
Κι όσο η λογική μας ξεθωριάζει,
η ψυχή παραμένει ο τελευταίος θύλακας ελπίδας.
.jpg)
