Articles by "Οικονομία"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οικονομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ήρθε με το ταχυδρομείο το έντυπο της βελγικής φορολογικής μου δήλωσης για το 2022. Αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν είναι τόσο το τυποποιημένο σχέδιο, οι απλές οδηγίες και η δυνατότητα εύκολης επικοινωνίας με το Υπουργείο Οικονομικών αλλά η δημόσια δήλωση και λογοδοσία του Υπουργείου για το που πάνε τα χρήματα που δίνουν όλοι μέσω των φορολογικών τους δηλώσεων.
Λέει το Υπουργείο Οικονομικών πως έλαβε 278,7 δις. ευρώ από φυσικά και νομικά πρόσωπα. Και αυτά τα χρήματα τα ξόδεψε με τον παρακάτω τρόπο:
20,1% για συντάξεις (το Βέλγιο όπως και οι περισσότερες χώρες είναι μια χώρα με ιδιαίτερα γερασμένο πληθυσμό)
15,5% για θέματα υγείας (το Βέλγιο είναι μια χώρα με καλό σύστημα υγείας)
11,3% για εκπαίδευση
7,6% για οικονομική πολιτική
7,2% για τη δημόσια διοίκηση
6,7% για υποστήριξη ευπαθών ομάδων
5,8% για ανεργία και κοινωνικό αποκλεισμό
5,1% για μεταφορές (το Βέλγιο δεν έχει διόδια και για όλων των ειδών τις δημόσιες μετακινήσεις υπάρχουν μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις)
4% για οικογένεια και παιδί
3,3% για το δημόσιο χρέος
3,2% για δημόσια τάξη και ασφάλεια
2,4% για το περιβάλλον
2,2% για αναψυχή, πολιτισμό και θρησκευτικά θέματα (το Βέλγιο έχει αναγνωρισμένες 6 θρησκείες - η τελευταία είναι ο Βουδισμός- των οποίων οι λειτουργοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι)
2% για έρευνα (υψηλό ποσοστό)
2% για άλλες δαπάνες
1,6% για άμυνα (τι να λέμε τώρα!!!).
Επίσης το 55% των εσόδων διαχειρίζεται η εθνική κυβέρνηση, το 33% οι κοινότητες και το 12% οι δήμοι.
Και link για παραπάνω πληροφορίες με αναφορά στη Eurostat.
Η διαδικασία της δημόσιας λογοδοσίας είναι μέρος της πολιτικής κουλτούρας της χώρας σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. (Κάποια στιγμή θα σας πω πολλά για το σύστημα αυτό που πατάει στην παράδοση των αρχαίων κρατών πόλεων).
Οι εκλεγμένοι συνεχώς (και όχι κάθε 4 χρόνια κατά τις εκλογές) επιστρέφουν/ επικοινωνούν με τους πολίτες και αναφέρουν τι κάναν και πως διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα.
Αυτά! Και μετά επέστρεψα στις σκέψεις για το ελληνικό σύστημα, τις εκλογές που έρχονται και το πόσο θέλουν όλοι να σώσουν τη χώρα, το που ξοδεύονται τα χρήματα του ελληνικού προϋπολογισμού και το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι εμείς οι πολίτες/ αιμοδότες του συστήματος που ζητάμε καλύτερη διαχείριση και διαφάνεια, απολογισμό από το δήμαρχο, τον περιφερειάρχη, την κυβέρνηση.
Αλλά μάλλον δεν ενδιαφέρει και πολλούς συμπατριώτες η ατζέντα αυτή.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Μετά από τρία μνημόνια. Πετσόκομμα μισθών και συντάξεων. Περικοπές δισεκατομμυρίων σε υγεία και παιδεία. Ξεπούλημα σχεδόν του συνόλου της Δημόσιας Περιούσιας και 13 χρόνων σκληρής λιτότητας, όλα στο όνομα της μείωσης του δημοσίου χρέους, αυτό έχει εκτιναχθεί στα ύψη!
Συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο του 2022 το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας έσπασε το φράγμα των 400 δισ. ευρώ, ξεφεύγοντας κατά περίπου 8 δισ. ευρώ, από το στόχο του υπουργείου Οικονομικών που τέθηκε μόλις τον περασμένο Νοέμβριο.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας, στο τέλος του περασμένου Δεκεμβρίου εκτινάχθηκε στο ποσό των 400,28 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά 11,94 δισ. ευρώ, σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2021 που είχε διαμορφωθεί σε 388,34 δισ. ευρώ.

Με άλλα λόγια το 2022 το δημόσιο χρέος αυξανόταν κατά σχεδόν 1 δισ. ευρώ το μήνα και πλέον ανέρχεται στο 190,5% του ΑΕΠ!!!

Επιπλέον υπάρχουν κρατικές εγγυήσεις προς τράπεζες, επιχειρήσεις, φυσικά πρόσωπα και δημόσιους φορείς το ύψος των οποίων προσεγγίζει τα 30 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 17,91 δισ. ευρώ, αφορούν στις εγγυήσεις που δόθηκαν στις τράπεζες, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ηρακλής», προκειμένου οι τραπεζίτες να διασφαλίσουν την τεράστια κερδοφορία τους και να μην …θιγούν από «προβληματικά» δάνεια.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


«Ξεκάθαρα με τους κερδοσκόπους!», είναι η απάντηση που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο ερώτημα «με τους πολίτες;», που θα ωφεληθούν από ένα πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, «ή με τις αγορές», και δη το ολλανδικό χρηματιστήριο φυσικού αερίου που όπως κάθε αγορά θέλει να δρα ανεξέλεγκτα και στο όνομα της κερδοσκοπίας!

Η πρόταση που κατέθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι ευτυχώς απορρίφθηκε από τους υπουργούς Ενέργειας της ΕΕ ήταν πρόκληση και κοροϊδία. Η Επιτροπή αν κάτι ήθελε να δείξει ήταν ότι πράγματι λαβαίνει υπόψη της την οργή για τις εξωφρενικές αυξήσεις στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου κι επιβάλει πλαφόν στην τιμή του. Η τιμή ωστόσο που επέβαλε ήταν τόσο υψηλή και οι όροι που θα συνόδευαν την παρέμβαση της Επιτροπής στην αγορά τόσο εξωπραγματικοί που δεν θα υλοποιούνταν ποτέ. Και νόμιζε έτσι η Επιτροπή ότι θα ήταν όλοι ικανοποιημένοι: Και οι πολίτες που θα έβλεπαν στα πρωτοσέλιδα την λέξη «πλαφόν» και οι αεριτζήδες που έχουν πλουτίσει από το χρηματιστήριο φυσικού αερίου.

Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την ενεργοποίηση του «κόφτη» αν η τιμή του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο ενέργειας υπερέβαινε τα 275 ευρώ ανά μεγαβατώρα επί 15 συνεχιζόμενες ημέρες. Για να εξασφαλίσει μάλιστα η Επιτροπή ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να ενεργοποιηθεί το «ταβάνι» πρόσθεσε έναν ακόμη όρο: Ότι η εφαρμογή του θα υλοποιούταν αν επίσης, ταυτόχρονα δηλαδή με τον προηγούμενο όρο, η διαφορά της τιμής spot (τρέχουσα τιμή) του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο TFF έναντι της τιμής spot του υγροποιημένου φυσικού αερίου επί 10 συνεχόμενες ημέρες υπερέβαινε τα 58 ευρώ! Η Επιτροπή επίσης, ήθελε να της αναγνωριστεί το δικαίωμα να μπορεί να αναστείλει τον μηχανισμό, αν και όποτε ενεργοποιούταν! Όπως ήταν αναμενόμενο η εσθονή Επίτροπος Ενέργειας, Κάντρι Σίμσον, που στο παρελθόν είχε εργαστεί ως ερευνήτρια στο ΝΑΤΟ, μετά την κατακραυγή απέσυρε την πρόταση…

Το θράσος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποδεικνύεται αν λάβουμε υπόψη μας ότι η τιμή του αερίου κυμαίνεται από 5 ως 35 ευρώ ανά μεγαβατώρα την τελευταία 10ετία, με την πιο φυσιολογική τιμή να κινείται στη ζώνη των μονοψήφιων αριθμών, κάτω δηλαδή από 10 ευρώ. Τις τελευταίες ημέρες πωλείται πάνω από 120 ευρώ (που ισοδυναμεί με μια αύξηση της τάξης του 1.200%), ενώ η τιμή ρεκόρ παρατηρήθηκε στο τέλος του Αυγούστου. Την ίδια ώρα το φυσικό αέριο στις ΗΠΑ εξακολουθεί να πουλιέται στις τιμές που ανέκαθεν πωλούταν, αποδεικνύοντας ότι η ενεργειακή κρίση είναι μια αμιγώς ευρωπαϊκή υπόθεση, όπως και οι επιπτώσεις στην οικονομία…

Οι διαμαρτυρίες στην ΕΕ για την ακριβή τιμή του φυσικού αερίου αγκαλιάζουν πλέον και τμήματα της ευρωπαϊκής ελίτ καθώς μέρα με την ημέρα γίνεται ολοένα και πιο εμφανής η αμερικανική κερδοσκοπία. Μάρτυρας οι τετραπλάσιες τιμές (!) με τις οποίες εισάγεται σταθερά στην Ευρώπη το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο της Cheniere, που το 2022 έστειλε στην από δω μεριά του Ατλαντικού το 70% των εξαγωγών της. Απέναντι σε αυτή την μαυραγορίτικη πρακτική αντέδρασε ακόμη κι ο Γάλλος πρόεδρος που δήλωσε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι παραγωγός φθηνού αερίου που το πουλάνε σε μας σε υψηλή τιμή. Δεν νομίζω ότι είναι φιλική πρακτική»…

Η πληρωμένη απάντηση ωστόσο απέναντι στον Μακρόν ήταν ότι τα συμβόλαια της Cheniere με την Ευρώπη τα έχουν υπογράψει ευρωπαϊκές πολυεθνικές όπως η γαλλική Totalenergies και η ισπανική Naturgy. Όπως το τανγκό έτσι και η κερδοσκοπία θέλουν δύο, που στην περίπτωση του φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι από την μια οι Αμερικάνοι εξαγωγείς κι από την άλλη οι Ευρωπαίοι εισαγωγείς…

Για να γίνει ακόμη πιο εμφανής η μεταφορά πλούτου που συντελείται από τους ευρωπαίους πολίτες προς την διεθνή κερδοσκοπία του συμπλέγματος ενεργειακών – χρηματιστηριακών εταιρειών, να αναφέρουμε ότι το ολλανδικό χρηματιστήριο, όπου πλέον πραγματοποιείται το 80% περίπου του εμπορίου φυσικού αερίου στην ΕΕ, δεν έχει φυσική υπόσταση, αλλά πρόκειται για έναν εικονικό χώρο συναλλαγών. Επίσης την διαχείρισή του έχει μια αμερικανική εταιρεία, η Intercontinental Exchange (ICE), η οποία από κοινού με την ένωση των διαπραγματευτών ενέργειας κίνησε ουρανό και γη για να μην προχωρήσει η «οροφή» στην τιμή του φυσικού αερίου, απειλώντας με χρεοκοπίες, τεράστιες αυξήσεις τιμών, διακοπή των διαπραγματεύσεων, αυξημένες προκαταβολές ακόμη και εκτροπή του αερίου σε άλλες αγορές και «στέγνωμα» της Ευρώπης. Με άλλα λόγια οι χρηματιστές έστειλαν τελεσίγραφο στους Ευρωπαίους λέγοντας πώς αν βάλουν πλαφόν, τότε θα σταματήσει ακόμη κι αυτή η υποδεέστερη της αναγκαίας, ποσότητα αερίου που φτάνει στην Ευρώπη. Το αίτημά τους εισακούστηκε και τα συμφέροντα τους έγιναν σεβαστά από την Γερμανία και την Ολλανδία που τα προώθησαν προς υλοποίηση…

Παρότι η Επιτροπή δεσμεύτηκε να φέρει μια βελτιωμένη πρόταση, μετά την απόρριψη της από τουλάχιστον 15 χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, είναι απολύτως σίγουρο ότι και η νέα πρόταση θα είναι εξ ίσου ανεφάρμοστη με την αρχική. Θα εξυπηρετεί δηλαδή και πάλι τους αεριτζήδες του χρηματιστηρίου και των ενεργειακών εταιρειών. Η ΕΕ, ακόμη κι αν ήθελε, πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με τους δαίμονες που απελευθέρωσε δημιουργώντας την φούσκα του χρηματιστηρίου φυσικού αερίου, μόνο και μόνο για να στήσει μια επιπλέον αγορά, ως μέσο περαιτέρω εμπορευματοποίησης της ενέργειας.

Υπέρ των ακριβών τιμών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Υπάρχουν ωστόσο τρεις ακόμη λόγοι που συνηγορούν στην απραξία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέναντι στο ράλι των τιμών φυσικού αερίου:

Ο πρώτος λόγος είναι ότι το ακριβό φυσικό αέριο συμβάλει στην υλοποίηση του στόχου της ΕΕ για μείωση της κατανάλωσης κατά 15%, ώστε να αποφευχθούν διακοπές στην παροχή τις ώρες αιχμής. Φαίνεται έτσι πεντακάθαρα το τίμημα της συνέχισης της τροφοδοσίας της ευρωπαϊκής αγοράς με φυσικό αέριο: τιμές του φυσικού αερίου στα ύψη που γενικεύουν την ενεργειακή φτώχεια. Και αυτό μάλιστα δεν είναι προσωρινό, όσο κι αν απέτρεψαν τα χειρότερα ως τώρα το ήπιο φθινόπωρο και το γέμισμα των δεξαμενών (99% η Γερμανία στις 22/11 και 95% η ΕΕ) για τον φετινό χειμώνα. Το γέμισμα των δεξαμενών για τον επόμενο χειμώνα θεωρείται σίγουρο ότι θα προκαλέσει ένα νέο ράλι τιμών στην ευρωπαϊκή αγορά αερίου την άνοιξη του 2023. Μένει να δούμε μέχρι ποιου σημείου…

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η ΕΕ και οι κυβερνήσεις επιλέγουν τις υψηλές τιμές σχετίζεται με την Πράσινη Μετάβαση. Τα υπερκέρδη των ενεργειακών εταιρειών σε ένα περιβάλλον έκτακτης ανάγκης επιτρέπουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ελπίζει ότι οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου θα χρηματοδοτήσουν τα έργα δυσθεώρητης αξίας που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί το κλείσιμο των ανθρακικών ή λιγνιτικών μονάδων. Υπάρχουν εκτιμήσεις που υπολογίζουν το κόστος της μετάβασης μέχρι το 2050 στα 5,3 τρισ. δολ!


Ως προς το παρόν πάντως οι ενεργειακές εταιρείες λυμαίνονται εκ τους ασφαλούς κρατικά κι ευρωπαϊκά κονδύλια όπως του Ταμείου Ανάκαμψης και Δίκαιης Μετάβασης, ενώ η ιστορία έχει αποδείξει ότι αν η απουσία κερδών εγγυούταν απουσία επενδύσεων, ποτέ η ύπαρξη κερδών δεν σήμαινε και επενδύσεις…


Ο τρίτος λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βολεύεται με τις σημερινές τιμές φυσικού αερίου είναι επειδή έτσι οι πολίτες εθίζονται στις ακριβές τιμές και ξεχνούν τις τιμές της κιλοβατώρας προ «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας». Ξεχνούν επίσης και τις τιμές προ της Πράσινης Μετάβασης, γιατί το ράλι των τιμών στο φυσικό αέριο και την κιλοβατώρα δεν ξεκίνησε με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2021 όταν ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το πακέτο «προσαρμογή στο 55%» που προβλέπει ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους για την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου: από 40% σε 35% ως το 2030, σε σύγκριση με το 1990. Την επομένη των ανακοινώσεων τα δικαιώματα στο χρηματιστήριο ρύπων πήραν φωτιά από ρυπογόνες μονάδες που έσπευσαν να αγοράσουν και μαζί η τιμή της κιλοβατώρας, ενώ επιταχύνθηκε η στροφή στο φυσικό αέριο που πήρε κι η δική του τιμή φωτιά καθώς η ΕΕ δεν είχε φροντίσει να γεμίσει τις δεξαμενές ώστε να αποφευχθεί το σοκ στην τιμή… Τέτοια προνοητικότητα!

Για όλους λοιπόν τους παραπάνω λόγους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρόκειται να επιβάλει πλαφόν, θα συνεχίσει να λειτουργεί ως όργανο του χρηματιστηρίου και θα αφήσει την ενέργεια στην Ευρώπη να εξελίσσεται σε είδος πολυτελείας!





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου






Ποια θα είναι η χρηματοδότηση για νοικοκυριά, επιχειρήσεις και αγρότες για τον επόμενο μήνα. Συνεχίζεται η παροχή έξτρα επιδότησης για μειωμένες καταναλώσεις. Οι κλίμακες.


Ανακοινώθηκαν οι επιδοτήσεις για τον μήνα Δεκέμβριο:

Ηλεκτρική Ενέργεια - Επιδότηση σε Οικιακά Τιμολόγια

Για όλες τις παροχές κύριας και μη κύριας κατοικίας, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια και ανεξαρτήτως παρόχου. Η κλιμακωτή επιδότηση για τον Δεκέμβριο διαμορφώνεται ως εξής:


  • Για μηνιαίες καταναλώσεις έως 500 kWh, η επιδότηση θα είναι 221 ευρώ/MWh. Αφορά το 90% των νοικοκυριών στην Ελλάδα.
  • Για τη μηνιαία κατανάλωση από 501-1.000 kWh, η επιδότηση είναι 171 ευρώ/MWh. Αν, όμως, ένα νοικοκυριό μειώσει κατά 15% τη μέση ημερήσια κατανάλωσή του σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή, τότε η επιδότηση αυξάνεται κατά 50 ευρώ/MWh.
  • Για τη μηνιαία κατανάλωση πάνω από 1.001 kWh, η επιδότηση ανέρχεται στα 81 ευρώ/MWh.
  • Στα νοικοκυριά που είναι ενταγμένα στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο (ΚΟΤ) απορροφάται σχεδόν το 100% της αύξησης και η επιδότηση ανέρχεται στα 269 ευρώ/MWh.

Η αξία της επιδότησης για τα νοικοκυριά τον Δεκέμβριο ανέρχεται σε 282 εκατ. ευρώ.

Ηλεκτρική Ενέργεια - Επιδότηση σε Επαγγελματικά Τιμολόγια

  • Για τους εμπορικούς καταναλωτές με παροχή ισχύος έως 35 KVa και κατανάλωση έως τις 2.000 kWh, η επιδότηση για τον μήνα Δεκέμβριο ανέρχεται στα 183 ευρώ /ΜWh.
  • Για τους επαγγελματικούς και εμπορικούς καταναλωτές έως 35 KVa που ξεπερνούν τις 2.000 kWh, αλλά και όλα τα υπόλοιπα μη οικιακά τιμολόγια χαμηλής, μέσης και υψηλής τάσης, η επιδότηση ανέρχεται σε 34 ευρώ/MWh.
  • Για τους αγρότες, η επιδότηση είναι οριζόντια και ανέρχεται στα 221 ευρώ/MWh.

Το συνολικό κόστος για νοικοκυριά - επαγγελματίες φτάνει τα 435 εκατ. ευρώ.


Φυσικό Αέριο - Επιδότηση σε Οικιακά Τιμολόγια - Νοικοκυριά

Η ΔΕΠΑ Εμπορίας σε συνεργασία με τους υπόλοιπους παρόχους θα δώσει μια οριζόντια επιδότηση που θα ανέλθει σε 15 ευρώ ανά θερμική MWh για όλους τους οικιακούς καταναλωτές. Το μέτρο αφορά σε 700.000 οικιακούς καταναλωτές ανεξαρτήτως εισοδήματος, μεγέθους κατοικίας ή παρόχου.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων αυξάνονται σε ολόκληρη την ΕΕ, μετά από δύο χρόνια σημαντικής κρατικής στήριξης για τον Covid. Το αυξανόμενο κόστος της ενέργειας, παράλληλα με τις γενικές πληθωριστικές πιέσεις, θέτει σε κίνδυνο την ανάκαμψη ορισμένων ΜμΕ.

Οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων, ιδίως των ΜμΕ, αυξάνονται σταθερά κατά τη διάρκεια του 2022 και αναμένεται να συνεχιστούν το 2023 σε ολόκληρη την ΕΕ, «λόγω των ασθενέστερων οικονομικών προοπτικών με υψηλό πληθωρισμό και υψηλές τιμές ενέργειας, καθώς και της σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής και της λήξης της κρατικής στήριξης», σύμφωνα με την Atradius Collections, μια εταιρεία είσπραξης απαιτήσεων.

Πράγματι, οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 69% στη Γαλλία το τελευταίο έτος, για πρώτη φορά μετά από 25 και πλέον χρόνια, διαπίστωσε νωρίτερα αυτό το μήνα η συμβουλευτική μπουτίκ Altares Dun & Bradstreet.

Ο κίνδυνος αυξημένης πτώχευσης αυξήθηκε επίσης στην Ιταλία από 11,4% σε 16,1%, με σχεδόν 100.000 εταιρείες να διατρέχουν υψηλό κίνδυνο πτώχευσης, σύμφωνα με στοιχεία της έρευνας μάρκετινγκ Osservatorio Rischio Imprese της Cerved. 831.000 άτομα εργάζονται σε ιταλικές εταιρείες που κινδυνεύουν με χρεοκοπία, μια αύξηση σχεδόν 129.000 ατόμων σε σύγκριση με το 2021 (7,2%). 2,1 εκατομμύρια άνθρωποι εργάζονται ευρύτερα σε εταιρείες που θεωρούνται ευάλωτες, για ένα σύνολο άνω των 3 εκατομμυρίων ανθρώπων που απασχολούνται σε ευάλωτες εταιρείες.

Παρόμοια τάση στην Πολωνία: τα στοιχεία του Υπουργείου Ανάπτυξης και Τεχνολογίας σχετικά με το κλείσιμο επιχειρήσεων δείχνουν ότι 104.300 αιτήσεις για κλείσιμο κατατέθηκαν στις αρχές, 25,8% περισσότερες από πέρυσι. Οι αιτήσεις για προσωρινή αναστολή δραστηριοτήτων αυξήθηκαν επίσης κατά 39,4% τους τελευταίους δώδεκα μήνες.

Καμία σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο, ωστόσο: «περισσότερες από μία στις 10 επιχειρήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου ανέφεραν μέτριο έως σοβαρό κίνδυνο αφερεγγυότητας τον Αύγουστο του 2022», σημειώνει σε πολιτικό σημείωμα το υποστηριζόμενο από την κυβέρνηση Γραφείο Εθνικών Στατιστικών (ONS). Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2022, τα επίπεδα αφερεγγυότητας είχαν ξεπεράσει εκείνα της προ-COVID περιόδου, καθιστώντας το Ηνωμένο Βασίλειο μία από τις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο.

Οι τιμές της ενέργειας ανεβαίνουν και η στήριξη του Covid εξαντλείται

Οι αριθμοί αποτελούν, ως επί το πλείστον, επιστροφή στην κανονικότητα μετά από δύο χρόνια κυβερνητικής στήριξης του COVID, η οποία διατήρησε τις αφερεγγυότητες σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.

Τελικά, υψηλά ποσοστά αφερεγγυότητας παρατηρούνται σε αγορές όπου η δημοσιονομική στήριξη σταδιακά έπαψε να ισχύει, διαπίστωσε η Atradius Collections. Η Αυστρία, το Βέλγιο, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονται στην κορυφή της λίστας της ΕΕ.

Οι αναλυτές σπεύδουν επίσης να τονίσουν ότι οι αριθμοί αυξάνονται τεχνητά από τις εταιρείες-ζόμπι: «Οι ασθενείς εταιρείες διατηρούνται στη ζωή με «δωρεάν» χρήμα μέσω εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων και προγραμμάτων αγοράς από τις κεντρικές τράπεζες», περιγράφεται σε σημείωμα της Allianz Trade. Το πόσες από αυτές τις εταιρείες-ζόμπι υπάρχουν στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να προσδιοριστεί: το γαλλικό Ελεγκτικό Συνέδριο έκανε λόγο για όχι περισσότερες από 2,5% σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο.

Για ορισμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ωστόσο, ο αγώνας είναι πραγματικός. «150.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινδυνεύουν με ξαφνική αφερεγγυότητα», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο γενικός γραμματέας του γαλλικού εργοδοτικού συνδικάτου Jean-Eudes du Mesnil στη France inter, καθώς οι συμβάσεις ενέργειας πρόκειται να επαναδιαπραγματευτούν για το επόμενο ημερολογιακό έτος και το κόστος αναμένεται να αυξηθεί έως και 250%. Η EURACTIV Γαλλίας είχε αποκαλύψει τον Αύγουστο ότι το 20 έως 30% των ΜΜΕ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αφερεγγυότητα μέχρι το τέλος του έτους, σύμφωνα με το συνδικάτο SDI.

Τα δάνεια με κρατική εγγύηση, αν και αποτέλεσαν μια ευπρόσδεκτη ανάσα στην καρδιά της πανδημίας, έχουν προσθέσει πρόσθετο βάρος στις γαλλικές εταιρείες, οι οποίες είναι πλέον υποχρεωμένες να αποπληρώσουν μετά από καθυστέρηση δύο ετών. Όλο και περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις με λειτουργικά επιχειρηματικά σχέδια ξεμένουν από μετρητά, ενώ η αναδιάρθρωση του χρέους, αν και αποτελεί επιλογή, δεν χρησιμοποιείται σχεδόν ποτέ, δήλωσε η Γαλλική Κεντρική Τράπεζα στη EURACTIV.

Η πολωνική πλατφόρμα ανταλλαγής οικονομικών πληροφοριών Krajowy Rejestr Długów σκιαγραφεί επίσης μια παρόμοια, αν και όχι τόσο ευρείας κλίμακας, τάση: «οι τιμές της βενζίνης και της ενέργειας επηρεάζουν την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων» και «ορισμένες επιχειρήσεις θα υποφέρουν σίγουρα, αν και είναι δύσκολο να πούμε πόσο», δήλωσε στη EURACTIV Πολωνίας ο Andrzej Kulik, εκπρόσωπος της εταιρείας. Ο πληθωρισμός ανήλθε στο 15,6% τον Σεπτέμβριο του 2022 σε ετήσια βάση, 5 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 10,9%.

Ακόμη και χώρες που δεν έχουν βιώσει σημαντική αύξηση αναμένουν αλλαγή κλίματος καθώς πλησιάζουν οι χειμερινοί μήνες. Η Γερμανία, η οποία είδε μείωση των πτωχεύσεων των επιχειρήσεων κατά σχεδόν 20%, ετοιμάζεται για αύξηση, καθώς η ενεργειακή κρίση πλήττει την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, ιδίως των ενεργοβόρων επιχειρήσεων και των υπηρεσιών Business-to-Consumers, οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την πτώση της κατανάλωσης. Τα αρτοποιεία, τα οποία εντάσσονται και στις δύο κατηγορίες, βρίσκονται στο επίκεντρο της δημόσιας προσοχής.

Σημειωτέον, σε αντίθεση με τους γείτονές της, οι πληρωμές της γερμανικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήρθαν με τη μορφή επιχορηγήσεων και όχι δανείων και δεν προσθέτουν πλέον στις υπάρχουσες οικονομικές πιέσεις.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ζero Hedge, 13-5-22 Mετάφραση: Μ. Στυλιανού

Και οι κυρώσεις συνεχίζουν να έρχονται.

Λίγες εβδομάδες αφότου μάθαμε ότι ο τρέχων λογαριασμός της Ρωσίας έφτασε σε υψηλό όλων των εποχών χάρη στις τιμές των εξαγωγών εμπορευμάτων (ακριβώς όπως το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ εκτινάχθηκε σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα από μόνο του)...

... μάθαμε ότι σε αντίθεση με τις προθέσεις των ευρωπαϊκών χωρών, ένας υπολογισμός από μια γερμανική δεξαμενή σκέψης διαπίστωσε ότι τα έσοδα της Ρωσίας από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έφτασαν σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα τον Απρίλιο, αυξάνοντας σε 1,8 τρισεκατομμύρια ρούβλια σε ένα μήνα, μετά από 1,2 τρισεκατομμύρια τον Μάρτιο, οδηγώντας στα ακόλουθα εκπληκτικά στατιστικά στοιχεία "Μετά από μόλις 4 μήνες, ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός της Ρωσίας έχει ήδη λάβει το 50% των προγραμματισμένων εσόδων πετρελαίου και φυσικού αερίου για το 2022 (9,5 τρισεκατομμύρια)."

Σήμερα, το Bloomberg επιβεβαίωσε αυτό το εκπληκτικό στατιστικό στοιχείο και, επικαλούμενο την τελευταία έκθεση του IEA, γράφει ότι τα έσοδα της Ρωσίας από το πετρέλαιο αυξήθηκαν κατά 50% φέτος «ακόμα και όταν οι εμπορικοί περιορισμοί μετά την εισβολή στην Ουκρανία ώθησαν πολλά διυλιστήρια να αποφεύγουν τις προμήθειες». Προφανώς οι περιορισμοί - οι οποίοι ώθησαν την τιμή του πετρελαίου στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας και αύξησαν τα έσοδα για τους εξαγωγείς πετρελαίου - είναι ακριβώς αυτό που ήλπιζε ο Πούτιν.

Η Μόσχα κέρδιζε περίπου 20 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα το 2022 από συνδυασμένες πωλήσεις αργού και προϊόντων που ανέρχονταν σε περίπου 8 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, ανέφερε ο ΙΕΑ με έδρα το Παρίσι στη μηνιαία έκθεσή του για την αγορά.

Όπως έχουμε καταγράψει συχνά, οι ρωσικές αποστολές συνέχισαν να ρέουν ελεύθερα ακόμη και όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση πλησιάζει προς την απαγόρευση των εισαγωγών, και διεθνείς μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες όπως η Shell και η Total Energies- έχουν δεσμευτεί να σταματήσουν τις αγορές. Αντιμετωπίζοντας αυτές τις αυτοεπιβαλλόμενες κυρώσεις, η Ασία παρέμεινε ένας ευγνώμων και έντονος πελάτης, με την Κίνα και την Ινδία να παραλαμβάνουν φορτία που δεν ζητούνται πλέον στην Ευρώπη, και να το κάνουν με τεράστια έκπτωση.

Παρόλο που η Ρωσία έχει διατηρήσει σταθερή την παραγωγή πετρελαίου, οι μειωμένες ροές ρωσικών διυλισμένων προϊόντων όπως το ντίζελ, το μαζούτ και η νάφθα έχουν επιδεινώσει τη στενότητα στις παγκόσμιες αγορές, σημείωσε ο ΔΟΕ, απηχώντας όσα έχουμε πει σχεδόν καθημερινά τον τελευταίο μήνα. Τα αποθέματα έχουν μειωθεί για επτά συνεχόμενα τρίμηνα, με τα αποθέματα των λεγόμενων μεσαίων αποστάξεων να είναι τα χαμηλότερα από το 2008.

Παρά τις αναταραχές, η Μόσχα συνέχισε να απολαμβάνει απροσδόκητα κέρδη σε σύγκριση με το πρώτο τετράμηνο του 2021. Παρά τη δημόσια μομφή της ΕΕ για την επιθετικότητα του Κρεμλίνου, τα συνολικά έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου αυξήθηκαν κατά 50% φέτος.

Ξεκαρδιστικά, παρά τη στάση και τη ρητορική, το ευρωπαϊκό μπλοκ παρέμεινε η μεγαλύτερη αγορά ρωσικών εξαγωγών τον Απρίλιο, εισάγοντας το 43% των εξαγωγών της Ρωσίας, ανέφερε ο ΙΕΑ.

Υπάρχει ακόμα κάποια ελπίδα ότι οι κυρώσεις της Ευρώπης δεν θα είναι όλες για το τίποτα: οι προμήθειες μειώθηκαν κατά 1 εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα τον περασμένο μήνα, και αυτές οι απώλειες θα μπορούσαν να τριπλασιαστούν το δεύτερο εξάμηνο του έτους, εκτιμά η υπηρεσία. Οι κυρώσεις της ΕΕ εναντίον ρωσικών κρατικών επιχειρήσεων, όπως ο κολοσσός Ροσνεφτ θα τεθούν σε ισχύ στις 15 Μαϊου και η ΕΕ κινείται προς την πλήρη απαγόρευση των εισαγωγών

«Εάν συμφωνηθούν, τα νέα εμπάργκο θα επιταχύνουν τον αναπροσανατολισμό των εμπορικών ροών που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και θα αναγκάσουν ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες να κλείσουν σε περισσότερα φρέατα», ανέφερε ο ΙΕΑ.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σταθερά πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι βρίσκονται οι τιμές του πετρελαίου μετά την απόφαση της Ρωσίας να «παγώσει» τις ροές φυσικού αερίου προς Βουλγαρία και Πολωνία, δύο χώρες που έχουν αρνηθεί να πληρώσουν σε ρούβλια.

Την ίδια στιγμή οι τιμές του φυσικού αερίου έκαναν άλμα πάνω από 20%. Τα ολλανδικά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης φυσικού αερίου αναφοράς αυξήθηκαν 24% στα 127,50 ευρώ ανά μεγαβατώρα, το υψηλότερο επίπεδο από την 1η Απριλίου.

Υπενθυμίζεται ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει απαιτήσει από χώρες, τις οποίες χαρακτηρίζει «μη φιλικές», να συμφωνήσουν στην εφαρμογή ενός σχεδίου βάσει του οποίου θα πρέπει να ανοίξουν λογαριασμούς στην Gazprombank για τις πληρωμές του ρωσικού φυσικού αερίου, με την τελευταία να αναλαμβάνει τη μετατροπή του συναλλάγματος σε ρούβλια.

Δέκα ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν ήδη ανοίξει τους λογαριασμούς στη Gazprombank, όπως αναφέρει το πρακτορείο Bloomberg. Επίσης τέσσερις Ευρωπαίοι αγοραστές φυσικού αερίου έχουν ήδη πληρώσει τη Ρωσία σε ρούβλια, όπως έχει ζητηθεί από τη Μόσχα, σύμφωνα με το ίδιο πρακτορείο. Να σημειωθεί ότι η Ρωσία προμηθεύει φυσικό αέριο μέσω αγωγών σε 23 ευρωπαϊκές χώρες.

Η Ευρώπη από τη μια πλευρά που εμβαθύνει την συμμετοχή της στην σύγκρουση με κυρώσεις κατά της Μόσχας και την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία και από την άλλη η ηγεσία της Ρωσίας που απαντά με αντίποινα δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα τα τραγικά αποτελέσματα του οποίου πληρώνουν αδρά οι λαοί του πλανήτη.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μετά από τη στόχευσή της από τις πρωτοφανείς δυτικές κυρώσεις η Ρωσία κάλεσε τις χώρες της ομάδας BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) να επεκτείνουν τη χρήση των εθνικών νομισμάτων τους και να προχωρήσουν στην ενοποίηση των συστημάτων πληρωμών, δήλωσε το υπουργείο Οικονομικών της χώρας το Σάββατο 9 Απριλίου 2022, σύμφωνα με το Reuters.

Συναλλαγματικά αποθέματα

Οι κυρώσεις έχουν αποκόψει τη Ρωσία από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και από σχεδόν το ήμισυ των αποθεμάτων της σε χρυσό και συνάλλαγμα, τα οποία ανέρχονταν σε 606,5 δισ. δολάρια στις αρχές Απριλίου.
Ο υπουργός Οικονομικών Anton Siluanov δήλωσε σε υπουργική συνάντηση με τις χώρες της BRICS, ότι η παγκόσμια οικονομική κατάσταση έχει επιδεινωθεί σημαντικά λόγω των κυρώσεων, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου.
Οι νέες κυρώσεις καταστρέφουν επίσης τα θεμέλια του υφιστάμενου διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος που βασίζεται στο δολάριο ΗΠΑ, δήλωσε ο Siluanov.


Ανάληψη δράσης

«Αυτό μας ωθεί στην ανάγκη να επιταχύνουμε τις εργασίες στους ακόλουθους τομείς: τη χρήση εθνικών νομισμάτων για εξαγωγές-εισαγωγές, την ενοποίηση των συστημάτων πληρωμών και καρτών, το δικό μας σύστημα χρηματοοικονομικών μηνυμάτων και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργανισμού αξιολόγησης των χωρών της BRICS», δήλωσε ο Siluanov.

Συνεργασία για τη σταθεροποίηση

Το υπουργείο Οικονομικών δήλωσε ότι οι υπουργοί των BRICS επιβεβαίωσαν τη σημασία της συνεργασίας στις προσπάθειες σταθεροποίησης της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης.
«Η τρέχουσα κρίση είναι ανθρωπογενής και οι χώρες της ομάδας BRICS διαθέτουν όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να μετριάσουν τις συνέπειές της για τις οικονομίες τους και την παγκόσμια οικονομία στο σύνολό της», δήλωσε ο Siluanov.

Η συμφωνία με την Κίνα

Την ίδια ώρα Ρωσία και Κίνα συμφώνησαν για συναλλαγές σε γιουάν παρακάμπτοντας τελείως το δολάριο.
Η συμφωνία έχει προκαλέσει σοκ στον Λευκό Οίκο που μάλλον προετοιμάζεται για κυρώσεις στην Κίνα, σύμφωνα με δημοσίευμα του TASS την Παρασκευή 8 Απριλίου 2022
Ταυτόχρονα, η ρωσική κυβέρνηση συμβουλεύει και προτρέπει τους πολίτες της χώρας να ανοίξουν τραπεζικές καταθέσεις σε γιουάν καθώς η Ταϊβάν θα απογειώσει σύντομα το νέο «αποθεματικό νόμισμα» όπως αναφέρουν.

Η ροή πετρελαίου και άνθρακα

Ο ρωσικός άνθρακας και το πετρέλαιο που πληρώνονται σε γουάν πρόκειται να αρχίσουν να ρέουν στην Κίνα καθώς οι δύο χώρες προσπαθούν να διατηρήσουν το ενεργειακό τους εμπόριο ενόψει της αυξανόμενης διεθνούς οργής για την εισβολή στην Ουκρανία
Αρκετές κινεζικές εταιρείες χρησιμοποίησαν τοπικό νόμισμα για να αγοράσουν ρωσικό άνθρακα τον Μάρτιο και τα πρώτα φορτία θα φτάσουν αυτόν τον μήνα, δήλωσε η κινεζική εταιρεία συμβούλων Fenwei Energy Information Service Co..
Οι πρώτες αποστολές

Αυτές θα είναι οι πρώτες αποστολές εμπορευμάτων που πληρώνονται σε γουάν από τότε που οι ΗΠΑ και η Ευρώπη επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία και απέκοψαν αρκετές από τις τράπεζές της από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Εν τω μεταξύ, οι πρώτες αποστολές ρωσικού πετρελαίου που αγοράζονται σε γιουάν θα φτάσουν σε ανεξάρτητα κινεζικά διυλιστήρια τον Μάιο, ανέφεραν πηγές.

Η αποδολαριοποίηση και αλλαγή του status quo

Τέτοιες συμφωνίες συνήθως τιμολογούνται σε δολάρια.
Όμως οι δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία έχουν αποκόψει σε μεγάλο βαθμό τη Μόσχα από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Και ενώ η ρωσική ενέργεια δεν ήταν στόχος στα αρχικά κύματα των κυρώσεων, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη πλήττουν πιο επιθετικά αυτόν τον τομέα καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται.
Οι ειδικοί εικάζουν ότι η Κίνα θα προσπαθήσει να αποδολαριοποιήσει το status quo ωθωντας το γιουάν ακόμη πιο επιθετικά στην παγκόσμια σκηνή.

Τραπεζικές καταθέσεις και τα πλεονεκτήματα του κινεζικού νομίσματος

Ταυτόχρονα η Ρωσία καλεί τους Ρώσους πολίτες να ανοίξουν τραπεζικές καταθέσεις σε γιουάν.
Πρόκειται για επίσημο δημοσίευμα μεγάλου ρωσικού ΜΜΕ που έχει γίνει με εντολή Κρεμλίνου και περιέχει και μία «βόμβα» για την Ταιβάν, όπου περιλαμβάνονται οι εξής διαπιστώσεις.
«Τo γιουάν είναι το πλέον κερδοφόρο και υποσχόμενο νόμισμα για το άνοιγμα τραπεζικών καταθέσεων.
Πόσο κερδοφόρο και πολλά υποσχόμενο είναι αυτό, ο Nikolay Pereslavsky, υπάλληλος του Τμήματος Οικονομικής και Χρηματοοικονομικής Έρευνας στο Ινστιτούτο CMS, επισήμανε τα εξής :
Το βασικό πλεονέκτημα του γιουάν μακροπρόθεσμα έναντι του δολαρίου και του ευρώ είναι η συνεχής ενίσχυσή του.
Σε δύο χρόνια, έχει αυξηθεί έναντι του δολαρίου κατά περισσότερο από 15%.
Και τώρα δεν απέχει πολύ από τα υψηλά του 2018 (περίπου 6,35 γιουάν / δολάριο), δηλαδή μέχρι την έναρξη της οξείας φάσης της σύγκρουσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες.


Αποθεματικό νόμισμα

Η ανοδική πορεία θα συνεχίσει να ενισχύεται καθώς ολοένα και περισσότερες χώρες δεν θέλουν να εξαρτώνται από το δολάριο και ξεκινούν διακρατικούς διακανονισμούς χωρίς να χρησιμοποιούν δολάριο και ευρώ.
Επιπλέον, το γιουάν θα καταστεί σταδιακά το αποθεματικό νόμισμα για όλο και περισσότερες χώρες.
Όσον αφορά τους τόκους των καταθέσεων, πρώτον, τώρα είναι περίπου οι ίδιοι για δολάρια, για ευρώ και για γιουάν.
Εντούτοις μόνο σε ρούβλια είναι δυνατόν να γίνει η πληρωμή τν τόκων.
Επομένως, το γιουάν θα πρέπει να εκληφθεί ως μια νομισματική ιστορία που θα λειτουργήσει μακροπρόθεσμα.
Δεν είναι ένα νόμισμα μεσω του οποίου κάπως απαλλάσσεται από τις πληθωριστικές πιέσεις.

Μέγιστη ασφάλεια

Η ασφάλεια του γιουάν για τους καταθέτες από τη Ρωσία είναι πλέον μέγιστη – οι σχέσεις με την Κίνα, είναι οι πιο θετικές στην πρόσφατη ιστορία.
Η Κίνα δηλώνει ανοιχτά και εμπρακτα ότι δεν θα συμμετάσχει στις κυρώσεις.
Και επισημαίνει ότι θα συνεχίσει να εργάζεται τόσο για την υποκατάσταση εισαγόμενων προϊόντων από την Ευρώπη όσο και για την κατασκευή εργοστασίων, υποδομών, για την πολυαναμενόμενη τεχνολογική ανάκαμψη στη Ρωσία.


Το σενάριο για την Ταιβάν…

Επιπλέον, το μερίδιο της Ρωσίας και της Κίνας στην προμήθεια ενός αριθμού μετάλλων σπάνιων γαιών στην παγκόσμια αγορά, ορισμένες θέσεις φυσικού αερίου φτάνει το 100 τοις εκατό.
Και αν το θέμα της Ταϊβάν επιλυθεί θετικά (σ.σ. πετύχει η εισβολή) για τους Κινέζους, περισσότερο από το 75% της παραγωγής ημιαγωγών θα συγκεντρωθεί στα χέρια μιας χώρας.
Δηλαδή, όσον αφορά τις προοπτικές των σχέσεων της Ρωσιας, η Κίνα είναι πλέον μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία σε σχέση με την προσέγγιση στη Δύσης.
Αυτό υποδηλώνει ότι στο εγγύς μέλλον μπορεί να αναμενει εισροή μετρητών γουάν στις τράπεζες της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Και τα προβλήματα με την απόκτησή τους θα γίνονται όλο και λιγότερα.

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός...

Ύστερα από οκτώ δεκαετίες κυριαρχίας του δολαρίου, το αμερικανικό νόμισμα κινδυνεύει να χάσει τη θέση ως το σημαντικότερο αποθεματικό νόμισμα.
Περίπου το 60% από τα 12,8 τρισεκατομμύρια δολάρια των παγκοσμίων αποθεματικών συναλλάγματος διακρατούνται αυτή τη στιγμή σε δολάρια δίνοντας στις ΗΠΑ ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι άλλων χωρών.


Τα πλεονεκτήματα

Και το πλεονέκτημα είναι το εξής: Καθώς το αμερικανικό δημόσιο χρέος που είναι εκπεφρασμένο σε δολάρια είναι πολύ ελκυστικό για τους επενδυτές, έχει ως αποτέλεσμα τα αμερικανικά ομόλογα να έχουν πολύ χαμηλά επιτόκια.
Έτσι, οι ΗΠΑ δανείζονται από άλλες χώρες στο δικό τους νόμισμα, οπότε αν το δολάριο χάσει την αξία του, το ίδιο θα συμβεί και με τα ομόλογα.
Ταυτόχρονα, οι αμερικανικές επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να κάνουν διεθνείς συναλλαγές χωρίς έξοδα μετατροπής νομίσματος.
Το σημαντικότερο ίσως είναι ότι σε εξαιρετικά κρίσιμες συνθήκες, οι ΗΠΑ μπορούν να διακόψουν την πρόσβαση σε δολάρια σε Κεντρικές Τράπεζες ανά τον κόσμο, απομονώνοντας και προκαλώντας ασφυξία στις οικονομίες τους.
Ο πρώην διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ινδίας είχε αποκαλέσει αυτή τη δυνατότητα των ΗΠΑ «οικονομικό όπλο μαζικής καταστροφής».
Έτσι για να προστατευτούν από μία ενδεχόμενη κοινή μοίρα με τη Ρωσία, ολοένα και περισσότερες χώρες αρχίζουν να διαφοροποιούν τις επενδύσεις τους και να μειώνουν τα αποθεματικά τους σε δολάριο αγοράζοντας άλλα νομίσματα.
Αυτό, φυσικά, θα μπορούσε να πλήξει το καθεστώς του δολαρίου ως του σημαντικότερου αποθεματικού νομίσματος.


Η έρευνα του ΔΝΤ

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που έκανε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το μερίδιο του δολαρίου στα παγκόσμια αποθεματικά συναλλάγματος μειώνεται διαρκώς εδώ και δύο δεκαετίες, ημερομηνία που συμπίπτει με την έναρξη του πολέμου των ΗΠΑ κατά της τρομοκρατίας και τις σχετικές κυρώσεις.
Έκτοτε, το ένα τρίτο των αποθεματικών που έχασε το δολάριο έγιναν γιουάν και τα άλλα τρία τέταρτα μετατράπηκαν σε νομίσματα μικρότερων χωρών.
Την ίδια ώρα όμως επισημαίνεται ότι η εναλλακτική του γιουάν δεν είναι καθόλου ευκολη προε ώρας.
Η Κίνα ακολουθεί εδώ και δεκαετίες μία πολιτική υποτίμησης του νομίσματος της, με αποτέλεσμα μόλις το 3% των παγκόσμιων συναλλαγών να γίνονται σε γουάν σε σύγκριση με το 40% των παγκόσμιων συναλλαγών που γίνονται σε δολάρια.

www.bankingnews.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

By Michael Hudson and posted with the author’s permission Views April 08, 2022

[O συντάκτης του κατωτέρω άρθρου είναι εξέχουσα διεθνώς προσωπικότητα της οικονομικής επιστήμης. Διετέλεσε καθηγητής τεσσάρων πανεπιστημίων στις ΗΠΑ και της οικονομικής σχολής του Βερολίνου, σύμβουλος των κυβερνήσεων ΗΠΑ, Μεξικού, Καναδά και Λετονίας και συγγραφέας δέκα τουλάχιστον βιβλίων μεταφρασμένων στα Ιαπωνικά, Κινεζικά, Γερμανικά Ισπανικά και Ρώσικα, για την πολιτική της διεθνούς χρηματοπιστωτικής εξουσίας, την ιστορία της οικονομικής σκέψης, την οικονομική στρατηγική της αμερικανικής αυτοκρατορίας , κ.α. Χαίρει βαθιάς διεθνούς εκτιμήσεως για την διεισδυτικότητα, διαύγεια, ανεξαρτησία και εντιμότητα στην ανάδειξη, απεικόνιση και πρόβλεψη της εξελισσόμενης οικονομικής πραγματικότητας που τον διακρίνει.

Ο Μάϊκλ Χιούστον πρώτος και μόνος κατήγγειλε τον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας μας για την σωτηρία του Ευρώ, από την γερμανική ηγεσία της ΕΕ, με την συνέργεια του ΔΝΤ και την συνενοχή ελλαδικών πολιτικών υποκειμένων.]

Μετάφραση/ εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού

Είναι πλέον σαφές ότι η σημερινή κλιμάκωση του Νέου Ψυχρού Πολέμου που είχε προγραμματιστεί πριν από ένα χρόνο, με σοβαρή στρατηγική που σχετίζεται με το σχέδιο της Αμερικής να ματαιώσει τον (αγωγό ρωσικού αερίου) Nord Stream 2, ως μέρος του στόχου να εμποδίσει τη Δυτική Ευρώπη («ΝΑΤΟ») να επιδιώξει ευημερία μέσω του αμοιβαίου εμπορίου και των επενδύσεων με την Κίνα και τη Ρωσία.

Όπως ανακοίνωσαν ο Πρόεδρος Μπάιντεν και οι εκθέσεις εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, η Κίνα θεωρήθηκε ως ο μεγαλύτερος εχθρός. Παρά τον χρήσιμο ρόλο της Κίνας στο να επιτρέψει στην εταιρική Αμερική να μειώσει τους μισθούς της εργασίας με την αποβιομηχάνιση της αμερικανικής οικονομίας υπέρ της κινεζικής εκβιομηχάνισης, η ανάπτυξη της Κίνας αναγνωρίστηκε ως ο απόλυτος τρόμος: Ευημερία μέσω του σοσιαλισμού. Η σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση θεωρούνταν πάντα ο μεγάλος εχθρός της οικονομίας των εισοδηματιών (κερδοσκόπων, ραντιέρηδων) που έχει καταλάβει τα περισσότερα έθνη από τότε που τελείωσε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, και ειδικά από τη δεκαετία του 1980. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι μια σύγκρουση οικονομικών συστημάτων – σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση εναντίον νεοφιλελεύθερου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού.

Αυτό καθιστά τον Νέο Ψυχρό Πόλεμο κατά της Κίνας μια σιωπηρή εναρκτήρια πράξη αυτού που απειλεί να είναι ένας μακροχρόνιος Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η στρατηγική των ΗΠΑ είναι να απομακρύνουν τους πιο πιθανούς οικονομικούς συμμάχους της Κίνας, ειδικά τη Ρωσία, την Κεντρική Ασία, τη Νότια Ασία και την Ανατολική Ασία. Το ερώτημα ήταν, από πού να ξεκινήσει η χάραξη και η απομόνωση.

Η Ρωσία θεωρήθηκε ότι παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ευκαιρία για να ξεκινήσει την απομόνωση, τόσο από την Κίνα όσο και από την Ευρωζώνη του ΝΑΤΟ. Μια σειρά όλο και πιο αυστηρών – και ελπίζεται θανατηφόρων – κυρώσεων κατά της Ρωσίας συντάχθηκε για να εμποδίσει το ΝΑΤΟ να συναλλάσσεται μαζί της. Το μόνο που χρειαζόταν για να ανάψει ο γεωπολιτικός σεισμός ήταν ένα casus belli.

Αυτό κανονίστηκε αρκετά εύκολα. Ο κλιμακούμενος Νέος Ψυχρός Πόλεμος θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει στην Εγγύς Ανατολή – λόγω της αντίστασης στην αρπαγή ιρακινών πετρελαιοπηγών από την Αμερική, ή κατά του Ιράν και των χωρών που το βοηθούν να επιβιώσει οικονομικά, ή στην Ανατολική Αφρική. Σχέδια για πραξικοπήματα, έγχρωμες επαναστάσεις και αλλαγή καθεστώτος έχουν καταρτιστεί για όλες αυτές τις περιοχές, και ο αφρικανικός στρατός της Αμερικής έχει δημιουργηθεί ιδιαίτερα γρήγορα τον τελευταίο χρόνο ή δύο. Αλλά η Ουκρανία έχει υποστεί έναν εμφύλιο πόλεμο που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ εδώ και οκτώ χρόνια, από το πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2014, και προσέφερε την ευκαιρία για τη μεγαλύτερη πρώτη νίκη σε αυτή την αντιπαράθεση εναντίον της Κίνας, της Ρωσίας και των συμμάχων τους.

Έτσι, οι ρωσόφωνες περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ βομβαρδίστηκαν με αυξανόμενη ένταση, και όταν η Ρωσία απέφυγε να απαντήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, καταρτίστηκαν σχέδια για μια μεγάλη αναμέτρηση που θα ξεκινούσε στα τέλη Φεβρουαρίου – αρχίζοντας από μια αιφνιδιαστική δυτική ουκρανική επίθεση που διοργανώθηκε από συμβούλους των ΗΠΑ και οπλίστηκε από το ΝΑΤΟ.

Η προληπτική υπεράσπιση των δύο ανατολικών ουκρανικών επαρχιών από τη Ρωσία και η επακόλουθη στρατιωτική καταστροφή του ουκρανικού στρατού, του ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας τους τελευταίους δύο μήνες χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για να αρχίσει να επιβάλλεται το πρόγραμμα κυρώσεων που σχεδίαζαν οι ΗΠΑ και το οποίο βλέπουμε να εκτυλίσσεται σήμερα. Η Δυτική Ευρώπη ακολούθησε ορμητική. Αντί να αγοράσει ρωσικό αέριο, πετρέλαιο και σιτηρά τροφίμων, θα τα αγοράσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με τις σοβαρά αυξημένες εισαγωγές όπλων.

Η μελλοντική πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου

Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εξετάσουμε πώς αυτό ενδέχεται να επηρεάσει το ισοζύγιο πληρωμών της Δυτικής Ευρώπης και, επομένως, τη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου.

Το ευρωπαϊκό εμπόριο και οι επενδύσεις πριν από τον πόλεμο για την επιβολή κυρώσεων προανήγγελλαν μιαν αυξανόμενη αμοιβαία ευημερία μεταξύ της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και την Κίνα . Η Ρωσία παρείχε άφθονη ενέργεια σε ανταγωνιστική τιμή, και αυτή η ενέργεια επρόκειτο να κάνει ένα κβαντικό άλμα με τον Αγωγό Nord Stream 2. Η Ευρώπη επρόκειτο να κερδίσει το συνάλλαγμα για να πληρώσει για αυτό το αυξανόμενο εμπόριο εισαγωγών με ένα συνδυασμό εξαγωγών περισσότερων βιομηχανικών κατασκευών στη Ρωσία και επενδύσεων κεφαλαίου για την ανάπτυξη της ρωσικής οικονομίας, π.χ. από γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες και χρηματοοικονομικές επενδύσεις. Αυτό το διμερές εμπόριο και επενδύσεις έχει πλέον σταματήσει – και θα παραμείνει σταματημένο για πολλά, πολλά χρόνια, δεδομένης της κατάσχεσης από το ΝΑΤΟ των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας που διατηρούνται σε ευρώ και βρετανικές στερλίνες, και της ευρωπαϊκής ρωσοφοβίας που παροξύνεται από τα αμερικανικά μέσα προπαγάνδας.

Στη θέση του ρωσικού αερίου , οι χώρες του ΝΑΤΟ θα αγοράσουν αμερικανικό σχιστολιθικό υγραέριο (ΥΦΑ)– αλλά θα πρέπει να δαπανήσουν δισεκατομμύρια δολάρια για την οικοδόμηση επαρκούς λιμενικής χωρητικότητας, η οποία μπορεί να διαρκέσει μέχρι ίσως το 2024. (Καλή τύχη μέχρι τότε.) Η έλλειψη ενέργειας θα αυξήσει κατακόρυφα την τιμή του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Οι χώρες του ΝΑΤΟ θα εντείνουν παράλληλα τις αγορές όπλων από το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα των ΗΠΑ. Η σχεδόν πανικόβλητη αγορά θα αυξήσει και την τιμή των όπλων. Και οι τιμές των τροφίμων θα αυξηθούν επίσης ως αποτέλεσμα των απελπιστικών ελλείψεων σιτηρών που προκύπτουν από την παύση των εισαγωγών από τη Ρωσία και την Ουκρανία, αφενός, και την έλλειψη λιπάσματος αμμωνίας από φυσικό αέριο.

Και οι τρεις αυτές εμπορικές δυναμικές θα ενισχύσουν το δολάριο έναντι του ευρώ. Το ερώτημα είναι, πώς θα εξισορροπήσει η Ευρώπη τις διεθνείς πληρωμές της με τις Ηνωμένες Πολιτείες; Τι έχει να εξάγει που η αμερικανική οικονομία θα δεχτεί, καθώς τα δικά της συμφέροντα προστατευτισμού αποκτούν επιρροή, τώρα που το παγκόσμιο ελεύθερο εμπόριο πεθαίνει γρήγορα;

Η απάντηση είναι, όχι πολλά. Τι θα κάνει λοιπόν η Ευρώπη;

Θα μπορούσα να κάνω μια μετριοπαθή πρόταση. Τώρα που η Ευρώπη έχει σχεδόν πάψει να είναι ένα πολιτικά ανεξάρτητο κράτος, αρχίζει να μοιάζει περισσότερο με τον Παναμά και τη Λιβερία - υπεράκτια τραπεζικά κέντρα "σημαίας ευκαιρίας" που δεν είναι πραγματικά "κράτη" επειδή δεν εκδίδουν το δικό τους νόμισμα, αλλά χρησιμοποιούν το αμερικανικό δολάριο.

Δεδομένου ότι η ευρωζώνη δημιουργήθηκε με νομισματικές χειροπέδες που περιορίζουν την ικανότητά της να δημιουργεί χρήματα πέρα από το όριο του 3 τοις εκατό του ΑΕΠ για να δαπανήσει στην οικονομία, γιατί να μην σηκώσει απλώς λευκή σημαία και να υιοθετήσει το αμερικανικό δολάριο, όπως ο Ισημερινός, η Σομαλία και τα νησιά Τερκς και Κάικος; Αυτό θα έδινε στους ξένους επενδυτές ασφάλεια έναντι της υποτίμησης του νομίσματος στις αυξανόμενες εμπορικές συναλλαγές τους με την Ευρώπη και τη χρηματοδότηση των εξαγωγών της.

Για την Ευρώπη, η εναλλακτική λύση είναι να εκραγεί το κόστος του εξωτερικού χρέους του δολαρίου που ανέλαβε για τη χρηματοδότηση του διευρυνόμενου εμπορικού ελλείμματος με τις Ηνωμένες Πολιτείες για πετρέλαιο, όπλα και τρόφιμα. Το κόστος σε ευρώ θα είναι ακόμη μεγαλύτερο καθώς το νόμισμα πέφτει έναντι του δολαρίου. Τα επιτόκια θα αυξηθούν, επιβραδύνοντας τις επενδύσεις και καθιστώντας την Ευρώπη ακόμη πιο εξαρτημένη από τις εισαγωγές. Η ευρωζώνη θα μετατραπεί σε οικονομική νεκρή ζώνη.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό είναι η ντοπαρισμένη με στεροειδή ηγεμονία του δολαρίου - τουλάχιστον έναντι της Ευρώπης. Η ήπειρος θα γινόταν μια κάπως μεγαλύτερη εκδοχή του Πουέρτο Ρίκο.

Το δολάριο έναντι των παγκόσμιων νομισμάτων του Νότου

Η πλήρης εκδοχή του Νέου Ψυχρού Πολέμου που προκλήθηκε από τον «Πόλεμο της Ουκρανίας» κινδυνεύει να μετατραπεί σε εναρκτήριο σάλο του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου και είναι πιθανό να διαρκέσει τουλάχιστον μια δεκαετία, ίσως και δύο, καθώς οι ΗΠΑ επεκτείνουν τον αγώνα μεταξύ νεοφιλελευθερισμού και σοσιαλισμού για να συμπεριλάβουν μια παγκόσμια σύγκρουση. Εκτός από την οικονομική κατάκτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ, οι στρατηγοί της επιδιώκουν να κλειδώσουν τις χώρες της Αφρικής, της Νότιας Αμερικής και της Ασίας σύμφωνα με αυτό που έχει προγραμματιστεί για την Ευρώπη.

Η απότομη άνοδος των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων θα πλήξει σκληρά τις οικονομίες με έλλειμμα τροφίμων και έλλειμμα πετρελαίου – την ίδια στιγμή που τα χρέη τους σε ξένο δολάριο προς τους ομολογιούχους και τις τράπεζες γίνονται συντριπτικά και η συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου αυξάνεται έναντι του νομίσματός τους. Πολλές χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής – ειδικά η Βόρεια Αφρική – αντιμετωπίζουν μια επιλογή μεταξύ της πείνας, της μείωσης της χρήσης βενζίνης και ηλεκτρικής ενέργειας ή του δανεισμού των δολαρίων για να καλύψουν την εξάρτησή τους από το εμπόριο σε σχήμα ΗΠΑ.

Έχει γίνει λόγος για ζητήματα του ΔΝΤ για νέα SDRs για τη χρηματοδότηση των αυξανόμενων ελλειμμάτων εμπορίου και πληρωμών. Αλλά τέτοια πίστωση έρχεται πάντα με δεσμεύσεις που συνδέονται. Το ΔΝΤ έχει τη δική του πολιτική επιβολής κυρώσεων σε χώρες που δεν υπακούουν στην πολιτική των ΗΠΑ. Το πρώτο αίτημα των ΗΠΑ θα είναι αυτές οι χώρες να μποϊκοτάρουν τη Ρωσία, την Κίνα και την αναδυόμενη συμμαχία τους για το εμπόριο και το νόμισμα. «Γιατί να σας δώσουμε SDRs ή να σας παραδώσουμε νέα δάνεια σε δολάρια, εάν πρόκειται απλά να τα ξοδέψετε στη Ρωσία, την Κίνα και άλλες χώρες που έχουμε δηλώσει ότι είναι εχθροί», θα ρωτήσουν οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ.

Τουλάχιστον, αυτό είναι το σχέδιο. Δεν θα με εξέπληττε να δω κάποια αφρικανική χώρα να γίνεται η «επόμενη Ουκρανία» με τα αμερικανικά στρατεύματα μεσολάβησης (εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι υποστηρικτές και μισθοφόροι ) να αγωνίζονται ενάντια στους στρατούς και τους πληθυσμούς των χωρών που επιδιώκουν να τραφούν με σιτηρά από ρωσικά αγροκτήματα και να τροφοδοτούν τις οικονομίες τους με πετρέλαιο ή φυσικό αέριο από ρωσικά φρέατα - για να μην μιλήσουμε για συμμετοχή στην Πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας που ήταν, εξάλλου, το έναυσμα για την έναρξη του νέου πολέμου της Αμερικής για την παγκόσμια νεοφιλελεύθερη ηγεμονία.

Η παγκόσμια οικονομία φλέγεται και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προετοιμαστεί για μια στρατιωτική απάντηση και οπλοφορία του δικού τους εμπορίου πετρελαίου και γεωργικών εξαγωγών, εμπορίου όπλων και απαιτήσεων από τις χώρες να επιλέξουν σε ποια πλευρά του Νέου Σιδηρού Παραπετάσματος επιθυμούν να ενταχθούν.

Αλλά τι συνέπειες θα έχει αυτό για την Ευρώπη; Τα ελληνικά εργατικά συνδικάτα ήδη διαδηλώνουν κατά των κυρώσεων που επιβάλλονται. Και στην Ουγγαρία, ο πρωθυπουργός Βίκτωρ Ορμπάν μόλις κέρδισε τις εκλογές για αυτό που είναι βασικά μια αντιευρωπαϊκή και αντιαμερικανική κοσμοθεωρία, ξεκινώντας με την πληρωμή ρωσικού αερίου σε ρούβλια. Πόσες άλλες χώρες θα σπάσουν τις τάξεις – και πόσο καιρό θα πάρει;

Τι σημαίνει αυτό για τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου που συμπιέζονται – όχι μόνο ως «παράπλευρες απώλειες» στις βαθιές ελλείψεις και την αύξηση των τιμών για την ενέργεια και τα τρόφιμα, αλλά ως ο στόχος της στρατηγικής των ΗΠΑ, καθώς εγκαινιάζει τη μεγάλη διάσπαση της παγκόσμιας οικονομίας στα δύο; Η Ινδία έχει ήδη πει στους αμερικανούς διπλωμάτες ότι η οικονομία της είναι φυσικά συνδεδεμένη με εκείνη της Ρωσίας και της Κίνας. Το Πακιστάν βρίσκει την ίδια λογική επιταγή.

Από το πλεονεκτικό σημείο των ΗΠΑ, το μόνο που χρειάζεται να απαντηθεί είναι, «Τι θα κάνουν οι τοπικοί πολιτικοί και οι ολιγαρχίες πελατών που ανταμείβουμε για την παράδοση των χωρών τους;»

Από τα στάδια σχεδιασμού του, οι διπλωματικοί στρατηγοί των ΗΠΑ έβλεπαν τον επικείμενο Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως πόλεμο οικονομικών συστημάτων. Ποια πλευρά θα επιλέξουν οι χώρες: Το δικό τους οικονομικό συμφέρον και κοινωνική συνοχή, ή υποταγή στους τοπικούς πολιτικούς ηγέτες που εγκαθίστανται από τις ΗΠΑ με παρεμβάσεις, όπως με τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια που η υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ καυχήθηκε ότι επένδυσε στα νεοναζιστικά κόμματα της Ουκρανίας πριν από οκτώ χρόνια για να ξεκινήσει τις μάχες που ξέσπασαν στον σημερινό πόλεμο;

Μπροστά σε όλη αυτή την πολιτική ανάμειξη και την προπαγάνδα των Μ Μ Ε, πόσο καιρό θα πάρει στον υπόλοιπο κόσμο να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ένας παγκόσμιος πόλεμος σε εξέλιξη, με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο στον ορίζοντα; Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι μέχρι να καταλάβει ο κόσμος τι συμβαίνει, το παγκόσμιο ρήγμα θα έχει ήδη επιτρέψει στη Ρωσία, την Κίνα και την Ευρασία να δημιουργήσουν μια πραγματική μη νεοφιλελεύθερη Νέα Παγκόσμια Τάξη που δεν χρειάζεται χώρες του ΝΑΤΟ και η οποία έχει χάσει την εμπιστοσύνη και την ελπίδα για αμοιβαία οικονομικά οφέλη μαζί τους. Το στρατιωτικό πεδίο μάχης θα γεμίσει με οικονομικά πτώματα.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η συνεχής άνοδος της τιμής της kWh και μαζί της οι τιμές χρέωσης των παρόχων, έχουν εκτοξεύσει στα ύψη τις τιμές των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος.

Στην άνοδο αυτή σημαντικό ρόλο παίζει η Ρήτρα Αναπροσαρμογής. Ειδικότερα, από τις 5 Αυγούστου 2021 η ΔΕΗ έχει εισάγει έναν νέο τρόπο τιμολόγησης για το ρεύμα που καταναλώνεται από νοικοκυριά αλλά και επαγγελματίες στη χαμηλή τάση.

Η ΔΕΗ αντικατέστησε τη ρήτρα CO2 που ίσχυε μέχρι για τα τιμολόγια ρεύματος χαμηλής τάσης με την Ρήτρα Αναπροσαρμογής που βασίζεται στην τιμή που έχει η χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Η Ρήτρα Αναπροσαρμογής λειτουργεί με τους εξής τρόπους:
Συνδέοντας τα τιμολόγια της ΔΕΗ με την εξέλιξη της αγοράς του Χρηματιστηρίου Ενέργειας.
Αντικαθιστώντας τον αντίστοιχο μηχανισμό που ίσχυε και βασίζονταν στη ρήτρα CO2 δηλαδή στη διακύμανση των τιμών με βάση τα δικαιώματα εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα.
Οι «παγίδες» στα συμβόλαια παροχής ηλεκτρικού ρεύματος

Παρά το ότι υπάρχει απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) που ξεκαθαρίζει το πλαίσιο δραστηριοποίησης των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας, το τοπίο παραμένει θολό είπε στην ΕΡΤ ο πρόεδρος του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών, Νίκος Τσεμπερλίδης.

Στο παρελθόν οι εταιρείες-πάροχοι για να μπουν στην αγορά έκαναν προτάσεις ελκυστικές για να προσελκύσουν πελάτες χωρίς να διασφαλίζουν ότι μπορούν να τους δίνουν την υποσχόμενη ηλεκτρική ενέργεια στην προδιαγεγραμμένη τιμή.

Τώρα που αυξήθηκε κατά πολύ η τιμή του ρεύματος, προσπαθούν να αλλάξουν, και μάλιστα κρυφά, τους όρους στα συμβόλαια με ρήτρα σταθερής τιμής του ρεύματος.

Πώς το κάνουν; Με μια ειδοποίηση στα ψιλά γράμματα μέσα στον λογαριασμό του ρεύματος, εκεί που δεν τα διαβάζει κανένας, τους ενημερώνουν ότι ένας όρος του συμβολαίου πολύ σημαντικός όπως είναι η τιμή, αλλάζει μονομερώς. Αυτό δεν το πήραν είδηση οι καταναλωτές παρά μόνον αργά, όταν τους ήρθε ο αυξημένος λογαριασμός.

Αφού όμως αυτές κάνουν αυτό και ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να σπάσει το συμβόλαιο με τον πάροχο.

Ο καταναλωτής έχει δικαίωμα να μην πληρώσει την αυξημένη τιμή, να καταγγείλει την εταιρεία που το έκανε και να κάνει σύμβαση με μια άλλη εταιρία.
Επίσης η ΡΑΕ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Είναι εποπτεύουσα Αρχή, μπορεί να επιβάλει διοικητικές κυρώσεις και εάν οι εταιρίες δεν επανορθώσουν να τις αποβάλει από την αγορά.

Έχουμε αποφάσεις του Συνηγόρου του Καταναλωτή που δικαίωσαν τους καταναλωτές και οι εταιρίες-πάροχοι πήραν πίσω αυτές τις αποφάσεις.
Έχουμε την απόφαση της ΡΑΕ του 2021, που είναι ευρωπαϊκή νομοθεσία και έπρεπε να έχει εφαρμοστεί. Κανείς δεν θα χάσει τα λεφτά του, αντίθετα με αυτές τις ενέργειες αυτές οι επιχειρήσεις θα οδηγηθούν εκτός αγοράς, είπε.

Επίσης, στους καταναλωτές που έχουν το Κοινωνικό Τιμολόγιο, τους επέβαλαν Ρήτρα Αναπροσαρμογής χωρίς να δικαιούνται οι εταιρίες να κάνουν κάτι τέτοιο.

Η ΡΑΕ πρέπει να είναι πιο αποφασιστική κι εμείς οι καταναλωτές να μην το αφήσουμε να περάσει, έχουμε συνείδηση και φωνή, κατέληξε ο κ. Τσεμπερλίδης.

«Έχουμε δώσει ξεκάθαρη εντολή στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να παρακολουθεί την εμπορική πρακτική των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας, εάν περνούν τις επιδοτήσεις και για το κατά πόσο υπάρχουν υπερκέρδη αυτών των επιχειρήσεων, ώστε αυτά να αξιοποιηθούν προς όφελος των πολιτών» τόνισε σε δηλώσεις του στην ΕΡΤ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας.

Το ΙΝΚΑ για την Ρήτρα Αναπροσαρμογής

Συλλογική αγωγή κατά των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας, αναφορικά με ζήτημα της ρήτρας αναπροσαρμογής ετοιμάζει το ΙΝΚΑ-Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδας.

Όπως αναφέρει το ΙΝΚΑ σε ανακοίνωσή του, μέσα σε συνθήκες ανεξέλεγκτης ακρίβειας και αδυναμίας αποτελεσματικής αντιμετώπισης των στρεβλώσεων της αγοράς, αποφάσισε να ασκήσει συλλογικές αγωγές κατά των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας, αναφορικά με ζήτημα της ρήτρας αναπροσαρμογής.

Για το σκοπό αυτό το ΙΝΚΑ δημιούργησε έναν ολοκληρωτικά νέο και άρτια οργανωμένο μηχανισμό διαρκούς ενημέρωσης, επικοινωνίας και συντονισμού, θέτοντας στο επίκεντρο τον καταναλωτή. Ήδη:
Λειτουργεί Ειδική Γραμματεία Συλλογικής Αγωγής, για την άμεση ενημέρωση και την εξυπηρέτηση των καταναλωτών, που επιθυμούν να συμμετέχουν στη Συλλογική Αγωγή (διεύθυνση: Ηρώδου Αττικού 6, Χαλάνδρι Αττικής), με δικό της τηλεφωνικό κέντρο στο τηλέφωνο 211-0135 199 (λειτουργία σε εργάσιμες ημέρες και ώρες (από Δευτέρα έως και Παρασκευή, 9πμ-5μμ).

Παράλληλα λειτουργεί και η ιστοσελίδα του ΙΝΚΑ στη διεύθυνση https://www.inka.gr/ Λειτουργεί και ειδική ιστοσελίδα για την ενημέρωση και την διευκόλυνση των καταναλωτών που επιθυμούν να συμμετέχουν στη Συλλογική Αγωγή στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://syllogiki-inka.gr
Λειτουργούν 3 θυρίδες ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Οι καταναλωτές μπορούν να απευθύνονται στις διευθύνσεις inka.gr@gmail.com, eggrafi.inka.gr@gmail.com και inka@inka.gr

Το ΙΝΚΑ-Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδας καλεί όλους τους καταναλωτές να συμμετέχουν στην προσπάθεια.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Zero Hedge,APR 03, 2022
By Ronan Manly of Bullionstar.com
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού

Με την κεντρική τράπεζα της Ρωσίας να έχει μόλις αλλάξει ριζικά το διεθνές εμπόριο και το νομισματικό σύστημα συνδέοντας το ρωσικό ρούβλι τόσο με τον χρυσό όσο και με τα εμπορεύματα, οι δημοσιογράφοι στη Μόσχα μου ζήτησαν να γράψω ένα άρθρο σε μορφή ερωταποκρίσεων σχετικά με το τι σημαίνουν αυτές οι εξελίξεις και τις επιπτώσεις αυτών των αλλαγών στο ρωσικό ρούβλι, το δολάριο ΗΠΑ, την τιμή του χρυσού και το παγκόσμιο σύστημα νομισμάτων. Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του RT.com εδώ.

Δεδομένου ότι η RT.com είναι πλέον αποκλεισμένη και λογοκριμένη σε πολλές δυτικές επικράτειες όπως η ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, και δεδομένου ότι πολλοί αναγνώστες ενδέχεται να μην μπορούν να έχουν πρόσβαση στον ιστότοπο RT.com (εκτός αν χρησιμοποιούν VPN), οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις μου δημοσιεύονται τώρα εδώ στο σύνολό τους.

Ποιος θα το φανταζόταν ότι οι πολίτες των δυτικών χωρών «ελευθερίας του λόγου» θα χρειάζονταν ένα VPN για να διαβάσουν έναν ρωσικό ειδησεογραφικό ιστότοπο;

Γιατί είναι σημαντικός ο καθορισμός σταθερής τιμής για χρυσό σε ρούβλια;

Προσφέροντας να αγοράσει χρυσό από ρωσικές τράπεζες σε σταθερή τιμή 5000 ρούβλια ανά γραμμάριο, η Τράπεζα της Ρωσίας έχει συνδέσει το ρούβλι με το χρυσό και, δεδομένου ότι ο χρυσός εμπορεύεται σε δολάρια ΗΠΑ, όρισε μια τιμή δαπέδου για το ρούβλι από την άποψη του δολαρίου ΗΠΑ.

Μπορούμε να δούμε αυτή τη σύνδεση σε δράση από την Παρασκευή 25 Μαρτίου, όταν η Τράπεζα της Ρωσίας έκανε την ανακοίνωση της σταθερής τιμής. Το ρούβλι διαπραγματευόταν περίπου 100 δολάρια ΗΠΑ εκείνη την εποχή, αλλά έκτοτε έχει ενισχυθεί και πλησιάζει τα 80 δολάρια ΗΠΑ. Γιατί? Επειδή ο χρυσός διαπραγματεύεται στις διεθνείς αγορές σε περίπου US $ 62 ανά γραμμάριο που ισοδυναμεί με (5000 / 62) = περίπου 80.5, και οι αγορές και οι έμποροι διαιτησίας έχουν λάβει τώρα υπόψη, οδηγώντας τη συναλλαγματική ισοτιμία RUB / USD υψηλότερα.

Έτσι, το ρούβλι έχει τώρα ένα πάτωμα στα δολάρια ΗΠΑ, από την άποψη του χρυσού. Αλλά ο χρυσός έχει επίσης ένα πάτωμα, ας πούμε, επειδή 5000 ρούβλια ανά γραμμάριο είναι 155.500 ρούβλια ανά ουγγιά χρυσού, και με ένα rub / USD πάτωμα περίπου 80, αυτή είναι μια τιμή χρυσού περίπου δολάριο $ του 1940. Και αν οι δυτικές αγορές χρυσού χαρτιού της LBMA / COMEX προσπαθήσουν να οδηγήσουν την ισοτιμία του χρυσού δολαρίου ΗΠΑ χαμηλότερα, θα πρέπει να προσπαθήσουν να αποδυναμώσουν και το ρούβλι, διαφορετικά οι χειρισμοί χαρτιού θα είναι ανοιχτοί.

Επιπλέον, με τη νέα σύνδεση χρυσού προς ρούβλι, εάν το ρούβλι συνεχίσει να ενισχύεται (για παράδειγμα λόγω της ζήτησης που δημιουργείται από τις υποχρεωτικές ενεργειακές πληρωμές σε ρούβλια), αυτό θα αντικατοπτρίζεται επίσης σε μια ισχυρότερη τιμή χρυσού. 

Gazprom – Εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας φυσικού αερίου και η μεγαλύτερη εταιρεία της Ρωσίας

Τι σημαίνει αυτό για το πετρέλαιο;


Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο και ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο. Βλέπουμε τώρα ότι ο Πούτιν απαιτεί από τους ξένους αγοραστές (εισαγωγείς ρωσικού φυσικού αερίου) να πληρώσουν για αυτό το φυσικό αέριο χρησιμοποιώντας ρούβλια. Αυτό συνδέει αμέσως την τιμή του φυσικού αερίου με τα ρούβλια και (λόγω της σταθερής σύνδεσης με το χρυσό) με την τιμή του χρυσού. Έτσι, το ρωσικό φυσικό αέριο συνδέεται τώρα μέσω του ρούβλίου με το χρυσό.

Το ίδιο μπορεί τώρα να γίνει και με το ρωσικό πετρέλαιο. Εάν η Ρωσία αρχίσει να απαιτεί πληρωμή για εξαγωγές πετρελαίου με ρούβλια, θα υπάρξει άμεση σύνδεση με χρυσό (μέσω της σταθερής τιμής του ρούβλιίου – χρυσή σύνδεση). Στη συνέχεια, η Ρωσία θα μπορούσε να αρχίσει να δέχεται χρυσό απευθείας σε πληρωμή για τις εξαγωγές πετρελαίου της. Στην πραγματικότητα, αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε εμπορεύματα, όχι μόνο στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Τι σημαίνει αυτό για την τιμή του χρυσού;

Παίζοντας και στις δύο πλευρές της εξίσωσης, δηλαδή συνδέοντας το ρούβλι με το χρυσό και συνδέοντας στη συνέχεια τις ενεργειακές πληρωμές με το ρούβλι, η Τράπεζα της Ρωσίας και το Κρεμλίνο αλλάζουν ριζικά το σύνολο των εργασιακών υποθέσεων του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος επιταχύνοντας παράλληλα τις αλλαγές στο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα. Αυτός ο τοίχος των αγοραστών σε αναζήτηση φυσικού χρυσού για να πληρώσει για πραγματικά εμπορεύματα θα μπορούσε σίγουρα να τορπιλίσει και να ανατινάξει τις αγορές χρυσού χαρτιού των LBMA και COMEX.

Ο σταθερός δεσμός ρουβλίου και χρυσού τοποθετεί ένα πάτωμα στην ισοτιμία RUB / USD αλλά και ένα οιονεί πάτωμα στην τιμή του χρυσού σε δολάρια ΗΠΑ. Αλλά πέρα από αυτό, η σύνδεση του χρυσού με τις ενεργειακές πληρωμές είναι το κύριο γεγονός. Ενώ η αυξημένη ζήτηση για ρούβλια θα πρέπει να συνεχίσει να ενισχύει το ποσοστό RUB / USD και να εμφανίζεται ως υψηλότερη τιμή χρυσού, λόγω της σταθερής σύνδεσης ρούβλι - χρυσού, εάν η Ρωσία αρχίσει να δέχεται χρυσό απευθείας ως πληρωμή για το πετρέλαιο, τότε αυτό θα ήταν μια νέα αλλαγή παραδείγματος για την τιμή του χρυσού, καθώς θα συνέδεε την τιμή του πετρελαίου απευθείας με την τιμή του χρυσού.

Για παράδειγμα, η Ρωσία θα μπορούσε να ξεκινήσει διευκρινίζοντας ότι θα δεχτεί τώρα 1 γραμμάριο χρυσού ανά βαρέλι πετρελαίου. Δεν χρειάζεται να είναι 1 γραμμάριο, αλλά θα πρέπει να είναι μια εκπτωτική προσφορά στην τρέχουσα τιμή αναφοράς αργού, ώστε να προωθηθεί η ανάληψη, π.χ. 1,2 γραμμάρια ανά βαρέλι. Στη συνέχεια, οι αγοραστές θα αγωνιστούν να αγοράσουν φυσικό χρυσό για να πληρώσουν για τις ρωσικές εξαγωγές πετρελαίου, γεγονός που με τη σειρά του θα δημιουργούσε τεράστιες πιέσεις στις αγορές χαρτιού (τίτλων) χρυσού του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, όπου ολόκληρη η διαδικασία καθορισμού της «τιμής του χρυσού» βασίζεται σε συνθετικά και κλασματικά υποστηριζόμενα μετρητά που δεν έχουν διακανονιστεί με βάση τον «χρυσό» και την τιμή του χρυσού «παράγωγα».


Ρωσικές ράβδοι χρυσού αποθηκευμένες σε ξύλινα κουτιά στα θησαυροφυλάκια Gokhran, Μόσχα

Τι σημαίνει αυτό για το Ρούβλι;

Η σύνδεση του ρουβλίου με τον χρυσό μέσω της σταθερής τιμής της Τράπεζας της Ρωσίας έχει πλέον βάλει ένα πάτωμα κάτω από το επιτόκιο RUB / USD, και έτσι σταθεροποίησε και ενίσχυσε το ρούβλι. Η απαίτηση να πληρώνονται σε ρούβλια οι εξαγωγές φυσικού αερίου (και ενδεχομένως πετρέλαιο και άλλα εμπορεύματα στην πορεία) θα λειτουργήσει και πάλι ως σταθεροποίηση και στήριξη. Εάν η πλειοψηφία του διεθνούς εμπορικού συστήματος αρχίσει να δέχεται αυτά τα ρούβλια για ρυθμίσεις πληρωμών εμπορευμάτων, αυτό θα μπορούσε να ωθήσει το ρωσικό ρούβλι να γίνει ένα σημαντικό παγκόσμιο νόμισμα. Ταυτόχρονα, οποιαδήποτε κίνηση της Ρωσίας να δεχθεί άμεσα χρυσό για πληρωμές πετρελαίου θα αναγκάσει περισσότερο διεθνή χρυσό να εισρέει στα ρωσικά αποθέματα, γεγονός που θα ενίσχυε επίσης τον ισολογισμό της Τράπεζας της Ρωσίας και με τη σειρά του θα ενίσχυε το ρούβλι.

Η συζήτηση για ένα επίσημο χρυσό πρότυπο για το ρούβλι μπορεί να είναι πρόωρη, αλλά ένα ρούβλι που υποστηρίζεται από χρυσό πρέπει να είναι κάτι που η Τράπεζα της Ρωσίας έχει εξετάσει.

Τι σημαίνει αυτό για άλλα νομίσματα;

Το παγκόσμιο νομισματικό τοπίο αλλάζει ραγδαία και οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο προφανώς το σημειώνουν. Δυτικές κυρώσεις, όπως το πάγωμα της πλειονότητας των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας, ενώ προσπαθούν να επιβάλουν κυρώσεις σε ρωσικό χρυσό, κατέστησαν πλέον προφανές ότι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας σε αποθέματα συναλλάγματος που διατηρούνται στο εξωτερικό ενδέχεται να μην γίνονται σεβαστά, και ομοίως, ότι ο χρυσός της ξένης κεντρικής τράπεζας που διατηρείται σε θησαυροφυλάκια, όπως στην Τράπεζα της Αγγλίας και στη Fed της Νέας Υόρκης, δεν είναι ασφαλής από δήμευση.

Ως εκ τούτου, άλλες μη δυτικές κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες θα ενδιαφερθούν έντονα για τη Ρωσία που θα συνδέσει το ρούβλι με το χρυσό και θα συνδέσει τις πληρωμές εξαγωγών βασικών προϊόντων με το ρούβλι. Με άλλα λόγια, εάν η Ρωσία αρχίσει να δέχεται πληρωμές για πετρέλαιο σε χρυσό, τότε άλλες χώρες μπορεί να αισθάνονται την ανάγκη να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.

Κοιτάξτε ποιοι, εκτός από τις ΗΠΑ, είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο – Ιράν, Κίνα, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ, Κατάρ. Προφανώς, όλες οι χώρες BRICS και οι ευρασιατικές χώρες παρακολουθούν επίσης πολύ στενά όλα αυτά. Εάν πλησιάζει η εξαφάνιση του δολαρίου ΗΠΑ, όλες αυτές οι χώρες θα θέλουν τα νομίσματά τους να είναι δικαιούχοι μιας νέας πολύπλευρης νομισματικής τάξης.


"Κάποτε ειπώθηκε ότι "ο χρυσός και το πετρέλαιο δεν μπορούν ποτέ να ρέουν προς την ίδια κατεύθυνση".



Τι σημαίνει αυτό για το δολάριο ΗΠΑ;

Από το 1971, το παγκόσμιο αποθεματικό καθεστώς του δολαρίου ΗΠΑ υποστηρίζεται από το πετρέλαιο και η εποχή του πετροδολαρίου ήταν δυνατή μόνο λόγω της συνεχιζόμενης χρήσης αμερικανικών δολαρίων από τον κόσμο για το εμπόριο πετρελαίου και της ικανότητας των ΗΠΑ να αποτρέψουν οποιονδήποτε ανταγωνιστή του δολαρίου ΗΠΑ.

Αλλά αυτό που βλέπουμε τώρα μοιάζει με την αρχή του τέλους αυτού του 50ετούς συστήματος και τη γέννηση ενός νέου χρυσού και ενός πολύπλευρου νομισματικού συστήματος που υποστηρίζεται από εμπορεύματα. Το πάγωμα των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας υπήρξε το έναυσμα. Οι γιγαντιαίες ισχυρές χώρες του κόσμου, όπως η Κίνα και τα έθνη εξαγωγής πετρελαίου, μπορεί τώρα να αισθάνονται ότι τώρα είναι η ώρα να προχωρήσουμε σε ένα νέο πιο δίκαιο νομισματικό σύστημα. Δεν είναι έκπληξη, το συζητούν εδώ και χρόνια.

Ενώ είναι ακόμα πολύ νωρίς για να πούμε πώς θα επηρεαστεί το δολάριο ΗΠΑ, από αυτή την περίοδο θα βγει ασθενέστερο και λιγότερο ισχυρό από πριν.

Ποιες είναι οι συνέπειες αυτών των εξελίξεων;

Η κίνηση της Τράπεζας της Ρωσίας να συνδέσει το ρούβλι με το χρυσό και να συνδέσει τις πληρωμές εμπορευμάτων με το ρούβλι είναι μια αλλαγή συστήματος που τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν έχουν ακόμη κατανοήσει. Καθώς πέφτουν τα ντόμινο, αυτά τα γεγονότα θα μπορούσαν να αντηχήσουν με διαφορετικούς τρόπους: Αυξημένη ζήτηση για φυσικό χρυσό. Εκρήξεις στις αγορές χρυσού χαρτιού. Μια αναπροσαρμοσμένη τιμή χρυσού. Μια μετατόπιση μακριά από το δολάριο ΗΠΑ. Αυξημένο διμερές εμπόριο εμπορευμάτων μεταξύ μη δυτικών κρατών σε άλλα νομίσματα εκτός του δολαρίου ΗΠΑ.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


ZeroHedge,ΜΑΡ 15, 2022
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Ένας από τους καίριους συνδετήρες των τελευταίων 40 ετών, και μια άγκυρα που εξασφάλιζε τη σταθερότητα στο αποθεματικό καθεστώς του δολαρίου, ήταν ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα βασισμένο στο πετροδολάριο. Αυτός ήταν ένας κόσμος στον οποίο οι παραγωγοί πετρελαίου πωλούσαν το προϊόν τους στις ΗΠΑ (και στον υπόλοιπο κόσμο) για δολάρια, τα οποία στην συνέχεια θα ανακύκλωναν σε περιουσιακά στοιχεία εκτιμώμενα σε δολάρια και επενδύοντας σε δολαριοκίνητες αγορές ενίσχύοντας κατάφωρα την θέση του αμερικανικού δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και παράλληλα την θέση των ΗΠΑ ως την αδιαμφισβήτητη χρηματοπιστωτική υπερδύναμη του κόσμου.

Αυτές οι μέρες πλησιάζουν στο τέλος τους.

Μία ημέρα αφότου αναφέραμε ότι Η Βρετανία ζητά από τους Σαουδάραβες περισσότερο πετρέλαιο, η Γουώλ Στρητ Τζέρναλ βγαίνει με μια έκθεση υπερπαραγωγής, σημειώνοντας ότι «η Σαουδική Αραβία βρίσκεται σε εργώδεις συνομιλίες με το Πεκίνο για να τιμολογήσει μέρος των πωλήσεών πετρελαίου της στην Κίνα στο κινεζικό νόμισμα γιουάν», μια κίνηση που θα μπορούσε να παραλύσει όχι μόνο την κυριαρχία του πετροδολαρίου στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου - κάτι που ο Ζόλταν Ποζάρ προέβλεψε στο τελευταίο σημείωμά του - αλλά σηματοδοτεί και μια μετατόπιση προς την Ασία του κορυφαίου εξαγωγέα αργού πετρελαίου στον κόσμο, όσο και μια κίνηση που στοχεύει ξεκάθαρα στην καρδιά του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ, το οποίο έχει επωφεληθεί από το αποθεματικό καθεστώς του δολαρίου, τυπώνοντας όσα δολάρια χρειάζεται για τη χρηματοδότηση των κρατικών δαπανών την τελευταία δεκαετία.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι συνομιλίες με την Κίνα για τα συμβόλαια πετρελαίου σε τιμές γιουάν έχουν ξεκινήσει εδώ και έξι χρόνια, αλλά έχουν επιταχυνθεί φέτος, καθώς οι Σαουδάραβες έχουν γίνει όλο και πιο δυσαρεστημένοι με τις δεσμεύσεις ασφαλείας των ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες για την υπεράσπιση του βασιλείου..

Οι Σαουδάραβες είναι οργισμένοι για την έλλειψη στήριξης των ΗΠΑ στην παρέμβασή τους στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης και για την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπάιντεν να επιτύχει συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα του. Σαουδάραβες αξιωματούχοι δήλωσαν ότι συγκλονίστηκαν από την άκαρπη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν πέρυσι.

Η Κίνα αγοράζει περισσότερο από το 25% του πετρελαίου που εξάγει η Σαουδική Αραβία, και αν τιμολογηθεί σε γιουάν, αυτές οι πωλήσεις θα ενισχύσουν τη θέση του νομίσματος της Κίνας και θα θέσουν το κινεζικό νόμισμα σε πορεία να γίνει ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα πετρογιουάν.

Εκ των υστέρων, γνωρίζουμε τώρα τον λόγο για τον οποίο ο Mωχαμέτ Μπιν Σαλμάν δεν λάμβανε τα τηλεφωνήματα του Μπάιντεν...

Εδώ τίποτα νέο για τους τακτικούς αναγνώστες του Zero Hedge (δείτε αυτό από το 2017, "Το νέο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου; Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την PetroYuan"). Η ιδέα ενός νέου παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος εισήχθη εκ νέου την περασμένη εβδομάδα από τον πρώην υπάλληλο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης Zoltan Pozsar, ο οποίος έγραψε ότι «όταν αυτή η κρίση (και ο πόλεμος) τελειώσει, το αμερικανικό δολάριο θα πρέπει να είναι πολύ πιο αδύναμο και, από την άλλη πλευρά, το κινεζικό νόμισμα πολύ ισχυρότερο, υποστηριζόμενο από ένα καλάθι εμπορευμάτων.

Και έτσι τα πιόνια του τελικού αγώνα μπαίνουν στη θέση τους: η Ρωσία στερεί τον δυτικό κόσμο από τους απαραίτητους πόρους, στέλνοντας τις τιμές των βασικών προϊόντων ακόμα υψηλότερα, ενώ, σιωπηλός εταίρος, η Κίνα μαζεύει ήσυχα τα κομμάτια και εκμεταλλεύεται την απομόνωση της Ρωσίας για να προσεγγίσει όλους εκείνους τους άλλους «μη Δυτικούς» πρώην πελάτες πετροδολαρίων για να τους προσφέρει ένα νέο προϊόν, το γιουάν, το οποίο το Πεκίνο ωθεί τώρα ενεργά και επιθετικά να εκθρονίσει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με ένα επικοινωνιακό μήνυμα ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προσπάθησε να δείξει ότι είναι κοντά σε όλους εκείνους που πλήττονται από την ακρίβεια. Δεν κατάφερε, βέβαια, να πείσει ότι είναι… ένας από εμάς, όσο κι αν το επιδίωξε. «Νιώθω τις δυσκολίες γύρω μας. Την αγωνία όταν ανοίγει ο λογαριασμός ρεύματος στο σπίτι, όταν το βλέμμα κοιτά το ράφι του σούπερ μάρκετ ή τον μετρητή της βενζίνη», είπε ο πρωθυπουργός που δεν απέφυγε το ύφος «Μωυσή» που πάλι θα μας σώσει…

Τα πολυαναμενόμενα, από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, μέτρα πρακτικά δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια γενική περιγραφή επιδομάτων κι εξαγγελία εκπτώσεων στο ρεύμα. Αύριο, όπως είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αυτά θα γίνουν πιο συγκεκριμένα από τους αρμόδιους υπουργούς.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το μήνυμα Μητσοτάκη οι ρυθμίσεις, ένα «τρίμηνο πρόγραμμα σημαντικών πρόσθετων ενισχύσεων», αφορούν:

— «Την τόνωση του εισοδήματος με ένα έκτακτο επίδομα στους χαμηλά αμειβόμενους και τους χαμηλοσυνταξιούχους», χωρίς αυτό να προσδιορίζεται.

— «Τη στήριξη των οικογενειών με παιδιά», χωρίς αυτή να προσδιορίζεται.

— «Τη γενναία επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος», χωρίς αυτή να προσδιορίζεται.

– «Τη μερική απορρόφηση των αυξήσεων στα καύσιμα, με την κάλυψη 180 λίτρων για την κίνηση των οχημάτων», χωρίς γίνεται συγκεκριμένο πώς θα γίνεται και με τι κριτήρια.

— «Ειδικές μέριμνες για τους αγρότες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις», χωρίς αυτές να προσδιορίζονται.

Πάντως, ο πρωθυπουργός έδωσε ένα μέτρο για το ύψος των επιδομάτων και των εκπτώσεων που εξήγγειλε. Πέρα από το γεγονός πως θα μπούνε εισοδηματικά κριτήρια θα είναι και πάντα στο πλαίσιο των… αντοχών της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας. «Πρόκειται για μέτρα που απευθύνονται στους πιο αδύναμους και στη μεσαία τάξη. Μελετημένες παρεμβάσεις ύψους 1,1 δισ. που θα ανακουφίσουν 3,2 εκατομμύρια ευάλωτους πολίτες, αλλά και τα νοικοκυριά με εισόδημα έως 30.000 ευρώ το χρόνο», υποστήριξε.

Οι νέες ρυθμίσεις, πρόσθεσε, «είναι ευθυγραμμισμένες με τη συνετή δημοσιονομική πολιτική». Όπως ισχυρίστηκε είναι «μέτρα μετρημένα στο μέτρο της πραγματικότητας». Θα έδινε περισσότερα αν ήταν «σίγουρος ότι αυτό δεν θα έθετε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα». Αλίμονο. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι η έχει απορρίψει μέτρα που θα έδιναν μια πραγματική οικονομική ανακούφιση όπως η κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα καύσιμα, του ΦΠΑ στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, κ.α.

Tο μήνυμα Μητσοτάκη σε βίντεο:




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η πανδημία του COVID-19 είχε τεράστιες επιπτώσεις στις κρατικές και τοπικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ, μειώνοντας τα φορολογικά έσοδα, προκαλώντας εκτεταμένη ανεργία και αυξάνοντας το κόστος υγειονομικής περίθαλψης. 

Εκτός από τη μείωση των δαπανών και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την αύξηση των φόρων, οι κρατικές κυβερνήσεις βασίστηκαν στο χρέος για να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις του προϋπολογισμού τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας. 

Σύμφωνα με στοιχεία από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ, το συνολικό χρέος του κράτους και της τοπικής κυβέρνησης ήταν 3,17 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2019 ή περίπου 9.700 δολάρια ανά άτομο. 

Οι κρατικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν το χρέος για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, των υποδομών και για την κάλυψη των δημοσιονομικών κενών, μεταξύ άλλων. 

Το χρέος του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης μπορεί να παρουσιάζει διακυμάνσεις λόγω των συνηθειών δαπανών ή των αλλαγών στο εισόδημα από φόρους και άλλες πηγές, όπως κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Τις δεκαετίες του 1940 και του 1950, το χρέος του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης ήταν πολύ χαμηλότερο από σήμερα. 

Οι ομοσπονδιακές, πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις αναπτύχθηκαν σημαντικά κατά τον 20ό αιώνα. Οι δαπάνες, τα έσοδα και το χρέος αυξήθηκαν καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν και η κυβέρνηση επένδυσε περισσότερα σε υποδομές, εκπαίδευση και κοινωνικά προγράμματα. 

Μέχρι τη Μεγάλη Ύφεση που ξεκίνησε στα τέλη του 2007, το συνολικό χρέος του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης αυξήθηκε απότομα. Πέφτει από το 2010, αλλά αυξήθηκε μεταξύ 2019 και 2020. 

Στον απόηχο της πανδημίας, τα επόμενα χρόνια πιθανότατα θα δούμε μια συνέχιση αυτής της τάσης. Τα κράτη με αυξανόμενο χρέος ενδέχεται να αυξήσουν τους φόρους ή να μειώσουν τις δαπάνες για να θέσουν υπό έλεγχο τους προϋπολογισμούς τους. 



Το ύψος του χρέους του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον πληθυσμό της πολιτείας, το ύψος των παροχών συνταξιοδότησης των κρατικών υπαλλήλων, το μέγεθος των κοινωνικών προγραμμάτων και τα φορολογικά έσοδα.

Ως αποτέλεσμα, τα κράτη ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς τα ποσά του χρέους τους τόσο σε συνολική όσο και σε κατά κεφαλήν βάση. Ενώ η Νέα Υόρκη ηγείται της χώρας όσον αφορά το κατά κεφαλήν κρατικό χρέος, με 18.411 δολάρια ανά άτομο, η Καλιφόρνια, η πολυπληθέστερη πολιτεία, έχει το μεγαλύτερο ποσό συνολικού χρέους, στα 507 δισεκατομμύρια δολάρια. 
Η Νέα Υόρκη είναι επίσης η υψηλότερη από τις πολιτείες που κατατάσσονται βάσει των δαπανών πρόνοιας, αν και βρίσκεται πιο κάτω στη λίστα των πολιτειών που εξαρτώνται από την ομοσπονδιακή βοήθεια
Αντίθετα, το Wyoming έχει τόσο το χαμηλότερο ποσό συνολικού και κατά κεφαλήν χρέους, περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια ή 3.437 δολάρια ανά άτομο.


Για να βρουν τις πολιτείες με τα περισσότερα κρατικά και τοπικά χρέη, οι ερευνητές στο Commodity.com ανέλυσαν τα τελευταία δεδομένα από το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ και το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης.

Οι ερευνητές κατέταξαν τις πολιτείες σύμφωνα με το συνολικό ποσό του κατά κεφαλήν κρατικού και τοπικού χρέους. Οι ερευνητές υπολόγισαν επίσης το συνολικό κρατικό και τοπικό δημόσιο χρέος, το συνολικό κρατικό δημόσιο χρέος, το συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης και το συνολικό κρατικό και τοπικό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του κρατικού ΑΕΠ.

Εδώ είναι τα κράτη με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν κρατικό και τοπικό χρέος.

Οι ΗΠΑ με το μεγαλύτερο χρέος κατά κεφαλήν

Photo Credit: Jon Bilous / Shutterstock
15. Πενσυλβάνια
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 9.778 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 125.178.460.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 48.958.884.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 76.219.576.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 15,5%

Φωτογραφία: Jon Bilous / Shutterstock


14. Νιου Τζέρσεϊ
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 10.384 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 92.231.421.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 63.926.685.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 28.304.736.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 14,5%
Φωτογραφία: Ryan Conine / Shutterstock


13. Τέξας
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 10.410 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 301.840.025.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 53.794.342.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 248.045.679.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 16,4%

Φωτογραφία: Nicholas Courtney / Shutterstock

12. Κολοράντο
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 11.105 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 63.953.107.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 19.241.118.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 44.711.988.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 16,3%

Φωτογραφία: Richard Cavalleri / Shutterstock

11. Ρόουντ Άιλαντ
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 11.283 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 11.952.946.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 9.275.273.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 2.677.673.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 19,3%

Φωτογραφία: Steven Frame / Shutterstock

10. Κεντάκι
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 11.885 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 53.097.229.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 15.346.875.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 37.750.353.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 24,7%

Φωτογραφία: Jon Bilous / Shutterstock

9. Ουάσιγκτον
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 12.416 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 94.548.994.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 35.584.686.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 58.964.310.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 15,4%

Φωτογραφία: W. Scott McGill / Shutterstock

8. Χαβάη
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 12.512 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 17.715.106.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 10.001.827.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 7.713.279.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 18,5%

Φωτογραφία: Joseph Sohm / Shutterstock

7. Βόρεια Ντακότα
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 12.725 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης: 9.697.010.000 $
Συνολικό κρατικό χρέος: 3.375.270.000 $
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 6.321.740.000 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 17,0%

Φωτογραφία: Feoktistoff / Shutterstock

6. Καλιφόρνια 
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 12.823 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 506.660.567.000 $ 
Συνολικό δημόσιο χρέος: 145.292.660.000 $ 
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 361.367.923.000 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 16.2%
 
Φωτογραφία: Joseph Sohm / Shutterstock

5. Αλάσκα
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 12.994 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 9.505.582.000 $ 
Συνολικό δημόσιο δημόσιο χρέος: 6.060.930.000 $ 
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 3.444.652.000 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 17.5%

Φωτογραφία: Randall Runtsch / Shutterstock

4. Illinois 
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 13.029 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 165.097.105.000 $ 
Συνολικό κρατικό δημόσιο χρέος: 65.272.156.000 $ 
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: $99,824,941,000
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 18,6% 

Φωτογραφία: eskystudio / Shutterstock


3. Μασαχουσέτη 
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 14.263 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 98.310.530.000 $ 
Συνολικό κρατικό δημόσιο χρέος: 78.663.118.000 $ 
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 19.647.413.000 $ 
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 18.6%

Φωτογραφία: Sean Pavone / Shutterstock

2. Connecticut 
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 15.037 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 53.612.594.000 $ 
Συνολικό κρατικό δημόσιο χρέος: 41.822.350.000 $ 
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: 11.790.243 $
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 18,6% 

Φωτογραφία: Wangkun Jia / Shutterstock

1. Νέα Υόρκη 
Συνολικό κατά κεφαλήν χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 18.411 $ 
Συνολικό χρέος πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης: 358.150.378.000 $ 
Συνολικό κρατικό δημόσιο χρέος: 150.744.533.000 $ 
Συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης: $207,405,857,000
Συνολικό χρέος κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης ως ποσοστό του ΑΕΠ: 20,2% 

Λεπτομερή ευρήματα και μεθοδολογία 

Οι πολιτείες με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν χρέος πολιτειών και τοπικής αυτοδιοίκησης είναι κατανεμημένες σε ολόκληρη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων και των πολύ πυκνοκατοικημένων πολιτειών όπως η Καλιφόρνια και το Τέξας καθώς και η αραιοκατοικημένη Αλάσκα. 

Με πάνω από 18.000 $ σε κρατικό και τοπικό χρέος ανά κάτοικο, η Νέα Υόρκη κατατάσσεται πρώτη στο κατά κεφαλήν χρέος. Το τοπικό χρέος στη Νέα Υόρκη είναι πάνω από 50 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερο από το κρατικό χρέος, λόγω σε μεγάλο βαθμό στα υψηλά ποσά του χρέους της σχολικής περιφέρειας. 

Σε εθνικό επίπεδο, το χρέος της πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης ανέρχεται συνολικά σε 3,17 τρισεκατομμύρια δολάρια, με το χρέος της τοπικής αυτοδιοίκησης να αποτελεί το 63% του συνόλου. Ο λόγος του κρατικού και του τοπικού χρέους προς το κρατικό ΑΕΠ δείχνει πόσα οφείλει ένα κράτος σε σύγκριση με το πόσα παράγει. 

Τα κράτη με λιγότερο χρέος ως ποσοστό του κρατικού ΑΕΠ είναι σε καλύτερη θέση να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Ως ποσοστό του κρατικού ΑΕΠ, το χρέος της πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης κυμαίνεται από το χαμηλό του 4,9% στο Ουαϊόμινγκ έως το υψηλό του 24,7% στο Κεντάκι. 

Για να βρουν τις πολιτείες με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης, οι ερευνητές στο Commodity.com ανέλυσαν τα πιο πρόσφατα στοιχεία από την Ετήσια Έρευνα για τα Οικονομικά των Πολιτειών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του 2019 του Γραφείου Απογραφής των ΗΠΑ και το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν του Γραφείου Οικονομικής Ανάλυσης ανά κράτος για το 2019

Οι ερευνητές κατέταξαν τις πολιτείες σύμφωνα με το συνολικό ποσό του κατά κεφαλήν κρατικού και τοπικού χρέους. Οι ερευνητές υπολόγισαν επίσης το συνολικό κρατικό και τοπικό δημόσιο χρέος, το συνολικό κρατικό δημόσιο χρέος, το συνολικό χρέος τοπικής αυτοδιοίκησης και το συνολικό κρατικό και τοπικό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του κρατικού ΑΕΠ. 

Το συνολικό χρέος του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης υπολογίζεται ως το άθροισμα του συνολικού μακροπρόθεσμου ανεξόφλητου και του βραχυπρόθεσμου χρέους στο τέλος του οικονομικού έτους (χρέος πληρωτέο ένα έτος ή λιγότερο από την ημερομηνία έκδοσής του).





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου