Articles by "Εθνικά θέματα"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εθνικά θέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

Γράφει η Φιλόλογος Ευαγγελία Μ. Παναή (*)

Ως τώρα, μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού, αποδέχτηκε κάθε μυθοπλασία που του σέρβιραν οι κυβερνήσεις, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ: «ο αέρας παρέσυρε το Oruc Reis εντός των Ελληνικών υδάτων» όσο και της ΝΔ: «Το Oruc Reis πλέει εντός Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας αλλά δεν ερευνά», που ύστερα έγινε: «Άπλωσε καλώδια, αλλά αυτό δεν μας προκαλεί βλάβη, αφού δεν τρυπάει» κλπ, κλπ.

Και πώς να μην γίνει αυτό, αφού ο μεγάλος συμβιβασμός, έγινε από το 1996, από τους επαίσχυντους χειρισμούς της κυβέρνησης Σημίτη στα Ίμια και στην ακόμη πιο επαίσχυντη και εθνοκτόνα συνθήκη της Μαδρίτης που υπέγραψε ο Σημίτης το 1997, η οποία κυριολεκτικά άνοιξε την κερκόπορτα, για να γκριζάρει το Αιγαίο.
Διότι όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, αποκρύπτουν τεχνηέντως το γεγονός ότι, εδώ και δεκαετίες, η Τουρκία διαρκώς και σταθερά, θεμελιώνει δίκαιο, πάνω σε ανήθικα, παράλογα και παράνομα τετελεσμένα, τα οποία «χτίζει» συστηματικά, βήμα-βήμα, ή καλύτερα, επεισόδιο-επεισόδιο, βάσει καλά προμελετημένου σχεδίου.

Παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο, με πράξεις παράνομες, ανήθικες, επικίνδυνες και επιθετικές, που δεν είναι καθόλου σπασμωδικές και σίγουρα όχι ανεξάρτητες η μία από την άλλη, αλλά αντιθέτως, κάθε μία, αποτελεί έναν κρίκο, μιας μεγάλης αλυσίδας, που τυλίγει γύρω από τον λαιμό της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ελληνισμού και των Ελληνικών Δικαίων και Συμφερόντων!
Η κυβέρνηση, για να διασκεδάσει τις εύλογες ανησυχίες και την αγανάκτηση του Ελληνικού λαού για την φοβική αντιμετώπιση της Τουρκίας, αλλά και για να καλύψει τις λανθασμένες επιλογές της, καλλιεργεί κατά κόρον τρεις τουλάχιστον μύθους:
α) Ό,τι παράνομο και επιθετικό διαπράττουν κατά καιρούς οι ιμπεριαλιστικές τουρκικές κυβερνήσεις εναντίον της Ελλάδας, γίνεται (δήθεν), για τον αντιπερισπασμό της τουρκικής κοινής γνώμης από τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας, γεγονός που ισχύει, μόνον έως ένα ορισμένο βαθμό, αλλά δεν είναι αυτός, ο κύριος λόγος.
β) Ότι είναι «υπόθεση χρόνου» και οσονούπω επίκειται (δήθεν), επιβολή κυρώσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση εναντίον της Τουρκίας, αποσιωπώντας τον διαρκή, μακροχρόνιο, σταθερό και αδιαμφισβήτητα φιλοτουρκικό προσανατολισμό, της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επί μέρους μελών της, με προεξάρχουσα φυσικά την Γερμανία, που ήταν και είναι ο σύμμαχος, ο συναίτερος και ο υποστηρικτής της Τουρκίας, ήδη, από την περίοδο της σφαγής και του ξεριζωμού του Μικρασιατικού Ελληνισμού το 1922.
γ) Ότι η Ελλάδα έχει (δήθεν) να προσδοκά, αλλαγή στάσης -επί το φιλελληνικότερον-, στην πολιτική των ΗΠΑ, με την εναλλαγή Τραμπ-Μπάιντεν, στην κυβέρνηση, διαστρέφοντας την πραγματικότητα δεκαετιών που αποδεικνύει ότι, η πολιτική των ΗΠΑ υπήρξε πάντοτε φιλοτουρκική, είτε κυβερνούσαν οι Ρεπουμπλικάνοι, είτε κυβερνούσαν οι Δημοκρατικοί.
Έτσι, διαστρέφεται η πραγματικότητα και αποκρύπτεται η αλήθεια, ότι:
Έπρεπε προ πάρα πολλού, η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, να χαράσσεται με μοναδικό και αποκλειστικό γνώμονα, τα συμφέροντα της Ελλάδας, του Ελληνικού Λαού και του Ελληνισμού!
Και μόνον!

Και όχι με βάση τα ΝΑΤΟικά και τα Ευρωγερμανικά συμφέροντα, όπως γίνεται δεκαετίες τώρα, με καταστροφικά για την Ελλάδα και την Κύπρο αποτελέσματα!
Η Τουρκία έχει προ πολλού επιλέξει και εφαρμόζει συστηματικά, ανυποχώρητα και με διαρκώς αυξανόμενο θράσος, μια επιθετική, ιμπεριαλιστική πολιτική, γεμάτη με παράνομες πράξεις που καταπατούν το Διεθνές Δίκαιο, πολιτική που δεν θα εγκαταλείψει ποτέ, ώσπου να πετύχει τους στόχους της!
Αντιθέτως, είναι η Ελλάδα που έπρεπε αντί να είναι το υπάκουο παιδί στην εξυπηρέτηση των ΝΑΤΟικών και Ευρωγερμανικών συμφερόντων, να έχει ήδη προ πολλού, αλλάξει την στάση της και προ πάντων την ουσία και το περιεχόμενο της εξωτερικής της πολιτικής, με βάση τα συμφέροντα του Ελληνισμού!
Αυτό, προϋποθέτει να γίνει αμέσως, ό,τι βασικό και απαραίτητο δεν έγινε μέχρι σήμερα:
α) Ελλάδα και Κύπρος να είναι μια ενιαία και αδιαίρετη επιχειρησιακή οντότητα!
Η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου έπρεπε να είχε ήδη υπογραφεί ΧΘΕΣ!
β) Η Ελλάδα να έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα έτσι ώστε να αντιστοιχούν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ με τον εναέριο χώρο της, δηλαδή τα δέκα μίλια, και αυτό έπρεπε να έχει ήδη γίνει ΧΘΕΣ!
γ) Η Ελλάδα να χαράξει την αμυντική της πολιτική και τους εξοπλισμούς της, με βάση την άμυνα και την προστασία του Λαού και της Χώρας μας, αλλά και την προστασία των Εθνικών μας Συμφερόντων, με ό,τι αυτό προϋποθέτει και συνεπάγεται σε εξοπλισμό και αυτό έπρεπε να είχε γίνει ΧΘΕΣ!
δ) Η Ελλάδα να προχωρήσει στην προμήθεια δικού της ερευνητικού σκάφους και στην διενέργεια δικών της θαλασσίων ερευνών για υδρογονάνθρακες και αυτό έπρεπε να είχε γίνει ΧΘΕΣ!

Το Καστελλόριζο, δεν είναι η εσχατιά της Ελλάδας!



Όποιος το πιστεύει, πέφτει στην παγίδα της τουρκικής προπαγάνδας!
Το Καστελλόριζο είναι το κέντρο των συμφερόντων του Ελληνισμού, το κέντρο του τόξου, που ξεκινάει από το τριεθνές του Έβρου, διατρέχει όλα τα Ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, και φτάνει μέχρι και την χερσόνησο της Καρπασίας, στην Κύπρο!


Το Καστελλόριζο, είναι ακριβώς,
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ!

Και ως τέτοιο πρέπει να προστατευθεί και να προστατευθούν και τα δικαιώματα της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ελληνισμού, που απορρέουν με βάση το διεθνές δίκαιο, σε στεριά, θάλασσα και αέρα!


(*) Ευαγγελία Παναή
Φιλόλογος-Επιχειρηματίας, μέλος της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 
Παραδείσι Ρόδος


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Αποστόλου-Κατσαρού Κωνσταντίνου, SLPress,31 Οκτωβρίου 2020

Σε προηγούμενο άρθρο μας έγινε αναφορά σε δημοσίευμα-φωτιά της Μc Clatchy DC που αποκάλυψε ένα χάρτη σχεδιασμένο από χαρτογράφους του Bureau of Energy Resources των ΗΠΑ (υπηρεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπεύθυνη για τη διεθνή ενεργειακή ασφάλεια) "υπό τις οδηγίες του πρώην αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν".

Ο εν λόγω χάρτης (xάρτης 1) παρουσιάστηκε προσωπικά στον Ερντογάν κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό (2015-2017) και χρησιμοποιήθηκε ως δέλεαρ κατευνασμού μετά την ισραηλοτουρκική κρίση του Μαβί Μαρμαρά. Δεν διευκρινίζεται εάν η ελληνική πλευρά έλαβε γνώση επ’ αυτού, αλλά ξεκαθαρίζεται ότι εκτός του Λιβάνου και του Ισραήλ, η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ενήμερη, γεγονός που ενδεχομένως να εξηγεί τις εσπευσμένες ενέργειές της για τη μίσθωση των βυθοτεμαχίων νοτίως του νησιού.
Χάρτης-1: Χάρτης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.


Ο καθηγητής οικονομικών και ειδικός στο Δίκαιο της Θάλασσας, Θεόδωρος Καρυώτης σχολιάζοντας τον χάρτη ξεκαθαρίζει ότι ο εν λόγω χάρτης, παραβιάζει εξόφθαλμα τις προβλέψεις της UNCLOS, αφού παραχωρεί στη Ρόδο, στην Κάρπαθο και στο Καστελόριζο μόνο 6 νμ αιγιαλίτιδα ζώνη και καθόλου υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Μάλιστα εκτιμά ότι με όχημα τον χάρτη, οι Αμερικανοί επαναφέρουν το σενάριο της "συνεκμετάλλευσης", όχι μόνο σε περιοχές όπου οι ΑΟΖ των δύο κρατών συνορεύουν (κάτι που θα ήταν λογικό), αλλά σε ολόκληρη την Αν. Μεσόγειο.

Το 1975 οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά τον όρο "συνεκμετάλλευση", όταν ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να ξεκινήσει συνομιλίες για το Αιγαίο και εκείνος αρνήθηκε. Ομοίως αντέδρασε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, σύμφωνα με τον καθηγητή, ο οποίος επισημαίνει ότι ο χάρτης αποδεικνύει ότι οι σύμμαχοί μας δεν έχουν αλλάξει στάση. Με περαιτέρω ανάλυσή του εξάγονται σημαντικά συμπεράσματα που αφορούν και στον αγωγό EastMed του οποίου η όδευση δεν αποτυπώνεται.
Χάρτης-2: Ο χάρτης που κατατέθηκε στον ΟΗΕ σε συνέχεια του τουρκολιβυκού συμφώνου.

Αντ’ αυτού, προκρίνεται αντιπρόταση ενός αγωγού φυσικού αερίου προς την ενδοχώρα της Τουρκίας μέσω Κύπρου, που αποτελεί πάγιο αίτημα/επιδίωξη της γείτονος. Είναι βέβαια απορίας άξιον, γιατί οι Αμερικανοί "θάβουν" τον EastMed, ενώ μερικά χρόνια αργότερα εμφανίζονται υπέρμαχοι της τριμερούς διακρατικής συμφωνίας κατασκευής του, μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ (2 Ιανουαρίου 2020). Τελικά, ο EastMed σχεδιάστηκε για να γίνει ή μήπως όχι, δεδομένου ότι ο συντάκτης του άρθρου στην Μc Clatchy DC αναφέρει ότι ο χάρτης παρέμενε κρεμασμένος στον τοίχο του Λευκού Οίκου τουλάχιστον μέχρι τις 5 Ιουνίου 2019 (ήτοι, έξι μήνες πριν την υπογραφή της τριμερούς), με ότι αυτό συνεπάγεται...

Χάρτης "προφητικός"
Χάρτης-3: Παρουσίαση του Τούρκου πρέσβη Çagatay Erciyes (Director General for Bilateral Political & Maritime-Aviation-Border Affairs, MFA) στις 26/05/19 

Οι αντιφάσεις του χάρτη όμως δεν περιορίζονται μόνο στα προαναφερθέντα, αφού θα έλεγε κανείς ότι αποτυπώνει και μια σειρά από προφητικές παραδοξότητες. Κατ’ αρχάς, παρότι σχεδιάστηκε από δύο έως τέσσερα χρόνια (περίοδο 2015-2017 ή νωρίτερα σύμφωνα με την Μc Clatchy DC) πριν το τουρκολιβυκό μνημόνιο (27 Νοεμβρίου 2019), εμφανίζει λεπτομερώς τα νοτιοανατολικά όρια της υποτιθέμενης "τουρκικής υφαλοκρηπίδας".

Αυτά κατατέθηκαν στον ΟΗΕ στις 18 Μαρτίου 2020 (χάρτης 2), τμήμα των οποίων δημοσιεύτηκε δέκα μήνες πριν (26 Μαίου 2019) σε παρουσίαση του Τούρκου πρέσβη Çagatay Erciyes (Director General for Bilateral Political & Maritime-Aviation-Border Affairs, MFA) μαζί με τα βυθοτεμάχια έρευνας/εξόρυξης της TPAO (χάρτης 3). Η ταύτιση των ορίων επιβεβαιώνεται στον χάρτη 4 ο οποίος προκύπτει με αντιπαραβολή των χαρτών 3, 2 και 1.
Χάρτης-4: Αντιπαραβολή του χάρτηβ3 (με απαλοιφή όλων των στοιχείων εκτός της υποτιθέμενης "τουρκικής" [κόκκινο] και "τουρκοκυπριακής" [ροζ] υφαλοκρηπίδας για λόγους ευκρίνειας), και των ορίων του Χάρτη 2 (με απαλοιφή των λοιπών στοιχείων), στον χάρτη 1 (με απαλοιφή του υπομνήματος).

Η δεύτερη "παραδοξότητα" αφορά στο σύνολο των παράνομων τουρκικών Navtex για τις έρευνες του Oruc Reis ανατολικά της Ρόδου και νοτίως (και δυτικά) του Συμπλέγματος Μεγίστης (χάρτης 5), οι οποίες εμπίπτουν εντός των δυτικών ορίων των υποτιθέμενων "τουρκικών θαλασσίων ζωνών" του χάρτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αυτό επιβεβαιώνεται στον χάρτη 6 ο οποίος προκύπτει με αντιπαραβολή του χάρτη 1 στον χάρτη 5.
Χάρτης-5: Οι διαδοχικές παράνομες τουρκικές Navtex 0977/20 (ροζ), 1085/20 (κόκκινο), 1093/20 (πράσινο), 1262/20 (κίτρινο), 1314/20 (πορτοκαλί), 1332/20 (λευκό που υπερκαλύπτει τις τέσσερις πρώτες Navtex) για τις έρευνες του Oruc Reis. Η Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ με κίτρινη γραμμή (A,B,D,C,E).

Χάρτης-6: Αντιπαραβολή του χάρτη 1 του Στείτ Ντιπάρτμεντ (με απαλοιφή του υπομνήματος για λόγους ευκρίνειας) στον Χάρτη-5 με τις παράνομες τουρκικές Navtex ερευνών του Oruc Reis και την Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ (A,B,C,D,E).

Η τρίτη "παραδοξότητα" αφορά στην ελληνοαιγυπτιακή μερική οριοθέτηση ΑΟΖ (κίτρινη γραμμή A,B,D,C,E στον χάρτη 6) η οποία υπογράφηκε στις 06 Αυγούστου 2020 και τερματίζει στο σημείο Α, λίγο πριν το δυτικό όριο των υποτιθέμενων "τουρκικών θαλασσίων ζωνών" του χάρτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Ερωτήματα για δυνατούς λύτες

Ως απόρροια των ως άνω παρατηρήσεων, ανακύπτουν τα παρακάτω ερωτήματα για δυνατούς λύτες:

  • Γιατί ο δημοσιευμένος χάρτης 3 του Τούρκου πρέσβη Çagatay Erciyes υιοθετεί τα όρια του χάρτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Χάρτης-1) ο οποίος προηγήθηκε χρονικά;
  • Γιατί οι τουρκικές Navtex για τη διεξαγωγή ερευνών με το Oruc Reis, καίτοι παράνομες, εμπίπτουν αποκλειστικά εντός των ορίων του χάρτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και σέβονται πλήρως την ελληνοαιγυπτιακή μερική οριοθέτηση ΑΟΖ;
  • Γιατί το ανατολικό όριο της Ελληνοαιγυπτιακής μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ εναρμονίζεται με το δυτικό όριο του χάρτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τις Navtex ερευνών του Oruc Reis (Χάρτης-6);
  • Γιατί οι ενέργειες της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν παρεκκλίνουν από τις προβλέψεις του χάρτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, εκτός της "παραφωνίας" των συντεταγμένων που κατατέθηκαν στον ΟΗΕ βάσει του τουρκολιβυκού μνημονίου (σημεία D,E,F,G στον Χάρτη 4) το οποίο εισέρχεται δυτικά του 28ου Μεσημβρινού "κατά παράβαση" του χάρτη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ; Μήπως το εντελώς ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο θεσπίστηκε ως διπλωματικό "αντάλλαγμα" για να παρουσιαστεί ως δήθεν "υποχώρηση" στην τελική ελληνοτουρκική συμφωνία;
  • Έχουν κάποια σχέση όλα αυτά με την ομολογία του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη ότι υπήρξε μυστική συμφωνία στις 13 Ιουλίου 2020 για τις θαλάσσιες ζώνες (σσ. αιγιαλίτιδα ζώνη/συνορεύουσα ζώνη/υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ) με την Τουρκία στο Βερολίνο υπό γερμανική επιδιαιτησία; Υπενθυμίζεται ότι η αποκάλυψη του πρωθυπουργού έγινε σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στις 12 Οκτωβρίου στο primeminister.gr όπου αναφέρεται συγκεκριμένα:

-«Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: «Στο Βερολίνο, συμφωνήθηκε μόνο θαλάσσιες ζώνες;» 

-Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: «Βεβαίως. Βεβαίως έχει συμφωνηθεί».

-Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: «Γιατί τότε δεν δώσατε στη δημοσιότητα τη Συμφωνία του Βερολίνου, αν είναι τόσο υπέρ μας;» 

-Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: «Γιατί εξαρχής είχαμε συμφωνήσει να μην δοθεί. Δεν ήταν άλλωστε συμφωνία, όπως σας είπα κατ’ αρχάς. Είναι τα γραπτά πρακτικά του τι συμφωνήθηκε εκεί».

Ας σημειωθεί επίσης ότι η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία οριοθέτησης υπογράφηκε στις 6 Αυγούστου 2020, περίπου ένα μήνα μετά τη μυστική συμφωνία του Βερολίνου 13 Ιουλίου 2020. Είναι γνωστό ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τις προβλέψεις του χάρτη της Σεβίλλης, η Αμερική όμως που διατείνεται ότι εμμένει στο Διεθνές Δίκαιο, γιατί συνέταξε τον επίμαχο χάρτη (Χάρτης 1); Μήπως η διαπίστωση του καθηγητή Θ. Καρυώτη, σύμφωνα με την οποία η Αμερική προωθεί την ίδια πολιτική από το 1975, τελικώς επιβεβαιώνεται συνεργεία της ελληνικής και της τουρκικής πλευράς;

Δημοσιοποίηση πρακτικών άμεσα

Σε περίπτωση που τα εύλογα αυτά ερωτήματα δημιουργούν αβάσιμες υπόνοιες, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να τις ανατρέψει γνωστοποιώντας στον κυρίαρχο λαό (όπως άλλωστε υποχρεούται) τα πρακτικά του Βερολίνου. Ή ακόμη καλύτερα, μπορεί να προβεί σε σύναψη συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ με την Κύπρο, όπως όφειλε να πράξει την επομένη της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας.

Ούτε λόγος βέβαια για την έτερη χαίνουσα πληγή των αναξιοποίητων προνομιακών ρυθμίσεων της UNCLOS και τη διαχρονική φοβικότητα ως προς την ενιαία επέκταση της χωρικής θάλασσας στα 12 νμ, προς τέρψιν και χάριν υπακοής στα κελεύσματα της "Υψηλής Πύλης". Αλλά είναι μόνο η φοβικότητα των αθηναϊκών ελίτ που λειτουργεί ως αποτρεπτικός παράγων στην διασφάλιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων; Ο Ted Galen Carpenter, Αμερικανός αναλυτής στο CATO Institute, αναφέρει σχετικά με την στρατηγική της Αμερικής τα εξής: «Η Τουρκία ήταν [ανέκαθεν] πολύ πιο σημαντική σύμμαχος από την Ελλάδα όσον αφορά στρατηγικά ζητήματα. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η στάση των ΗΠΑ έχει αλλάξει. Ακόμα κι αν μια κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα συμμεριζόταν τον φαινομενικό θαυμασμό του Ντόναλντ Τραμπ για τον αυταρχικό πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τόσο η ασφάλεια όσο και οι οικονομικοί υπολογισμοί θα ωθούσαν την Ουάσιγκτον προς αυτό το συμπέρασμα».

Από την άλλη, ο καθηγητής γεωπολιτικής Κώστας Γρίβας, συμπληρώνοντας την άποψη του T.G. Carpenter παρατηρεί ότι: «Κατά τα φαινόμενα, η επιδίωξη των ελληνικών ελίτ δεν είναι η αντίσταση. Είναι ο διάλογος με σκοπό τον "συμβιβασμό" μέσω "λελογισμένης" παραχώρησης εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η προοπτική μιας Ελλάδας, η οποία θα στοχεύει σε στρατηγική νίκη επί της Τουρκίας και σε ανάδειξή της σε ισχυρή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και σε σημαντικό παράγοντα στην Ευρώπη είναι κάτι που φαίνεται να τις ξεπερνά. Για να προχωρήσουν στην υλοποίηση μιας τέτοιας στρατηγικής, οι ελληνικές ελίτ πρέπει να "απειθαρχήσουν" έναντι του Βερολίνου και της Ουάσιγκτον. Κι αυτό τους προκαλεί τρόμο». Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων λοιπόν… Τα υπόλοιπα τα αφήνουμε στην κρίση σας.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

«Απαράδεκτη» και «επικίνδυνη» χαρακτηρίζει η ΚΟ Λέρου του ΚΚΕ την τοποθέτηση του δημάρχου, ο οποίος μιλώντας στην ΕΡΤ Νοτίου Αιγαίου δήλωσε «διατεθειμένος» να παραχωρήσει τη ναυτική βάση του νησιού στη Γαλλία.

Ο δήμαρχος Λέρου Μιχάλης Κόλιας , στις 27 Οκτώβρη στην ΕΡΤ Νοτίου Αιγαίου, χαρακτήρισε «Σημαντική» την πρόταση του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Παναγιωτόπουλου για την παραχώρηση της ναυτικής βάσης της Λέρου στη Γαλλία, που έγινε στο πλαίσιο αμυντικής συνεργασίας της Αθήνας με το Παρίσι.

Ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας τάχθηκε υπέρ της στενότερης αμυντικής συνεργασίας της χώρας μας με τη Γαλλία, ακόμη και με τη μόνιμη παρουσία γαλλικών ναυτικών δυνάμεων στη Λέρο, που διαθέτει το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μιλώντας στην ΕΡΤ Νοτίου Αιγαίου ο κ. Κόλιας υπογράμμισε πως «αν πάρει σάρκα και οστά αυτή η πρόταση, εμείς είμαστε διατεθειμένοι να συνεργαστούμε, διότι ήδη κάποιες υποδομές που έχτισαν οι Ιταλοί, την περίοδο της κατοχής των Δωδεκανήσων, χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες του Πολεμικού μας Ναυτικού» και υπογράμμισε: «Θέλουμε επίσημη ενημέρωση».

Η ΚΟ Λέρου του ΚΚΕ επισημαίνει:

«1) Ότι η δημιουργία της ναυτικής βάσης στο νησί θα το μετατρέψει σε πιθανό στόχο σε μία ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση.

2) Ότι κάθε καινούργια βάση που δημιουργείται στην Ελλάδα τη συνδέει περισσότερο με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που αποδεδειγμένα και διαχρονικά, λαμβάνοντας υπόψιν και τα πρόσφατα παραδείγματα της στάσης τους σχετικά με τις προκλήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, όχι μόνο δεν αποτελούν παράγοντες ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή μας, αλλά ενθαρρύνουν την τουρκική προκλητικότητα.

‌3) Ότι το ενδιαφέρον της Γαλλίας για παρουσία στην περιοχή είναι άμεσα συνδεδεμένο με την προσπάθειά της να εξασφαλίσει τα οικονομικά της συμφέροντα και να βγει κερδισμένη από το ματωμένο παζάρι των ΗΠΑ, ΕΕ, Τουρκίας, Ρωσίας για τους υδρογονάνθρακες και τον ορυκτό πλούτο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου – αιτία των πολέμων στην περιοχή και των προσφυγικών ροών που προκύπτουν από αυτούς».

Σχολιάζει επίσης την προσπάθεια της δημοτικής αρχής να παζαρέψει το κονδύλι, ύψους 25 εκατομμυρίων, που θα δοθεί για την κατασκευή του κλειστού ΚΥΤ και τις αποζημιώσεις των κατοίκων του νησιού που έχουν πάθει ζημιές από την ύπαρξη του ΚΥΤ. Όπως αναφέρει, «διευκολύνει αντί να πιέζει την κυβέρνηση αφενός γιατί, τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση προσπαθούν να συνδέσουν τη δημιουργία των ΚΥΤ με ανταποδοτικά οφέλη για τούς δήμους στους οποίους δημιουργήθηκαν (επιλεκτική μείωση του ΦΠΑ μόνο στα νησιά που υπάρχουν πρόσφυγες, αιτήσεις που μοιράστηκαν στους δήμους για ανταποδοτικά οφέλη στο ενδεχόμενο συνεργασίας για τη δημιουργία των νέων κλειστών δομών) και αφετέρου γιατί με αυτό τον τρόπο συσκοτίζει το ότι το κράτος έχει ευθύνη έτσι και αλλιώς να αποζημιώσει τους κατοίκους που έπαθαν ζημιές λόγω της ύπαρξης του ΚΥΤ».

Τέλος καλεί τον λαό του νησιού να βάλει τη σφραγίδα του στις αντιδραστικές εξελίξεις, πιστεύοντας στη δύναμή του και διεκδικώντας:
Καμία αλλαγή συνόρων!
Να σταματήσει τώρα κάθε συμμετοχή, στήριξη και εμπλοκή στις ενέργειες και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, που στηρίζουν την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, τις επεμβάσεις στη Λιβύη, διαιωνίζοντας τον πόλεμο και τις καταστροφές.
Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα και να μη δημιουργηθούν νέες.
Να καταργηθούν οι Κανονισμοί του Δουβλίνου και της Κοινής Δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι ατελέσφορη και έχει καταστεί ανενεργή.
Να κλείσουν όλα τα hot spots στα νησιά του Αιγαίου και να μη δημιουργηθούν νέα, ούτε κλειστά, ούτε ανοιχτά.
Άμεσος απεγκλωβισμός των προσφύγων από τα νησιά και με γρήγορες διαδικασίες να πάνε στις χώρες προορισμού τους.
Τώρα η ΕΕ και ο ΟΗΕ να οργανώσουν διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και απευθείας μετακίνηση στις χώρες προορισμού τους. Αυτό το μέτρο μπορεί να στηρίξει το δικαίωμα των προσφύγων σε προστασία, με βάση τις διεθνείς συμβάσεις.
Αποζημίωση από το κράτος, στο 100%, όλων των κατοίκων των νησιών που έχουν πάθει ζημιές λόγω της ύπαρξης των ΚΥΤ.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Η ακεραιότητα της χώρας μας και των συμφερόντων της δεν μπορεί να είναι σε καμία περίπτωση λιγότερο σημαντικό πρόβλημα από το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού. Η τουρκική επιθετικότητα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από την πανδημία, για όποιον Έλληνα έχει ιστορική συνείδηση.

Μια φαιδρή όσο και απίστευτη δήλωση έκανε λοιπόν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία εντελώς απροσχημάτιστα υποστήριξε ότι θεωρεί πιο σημαντικό το δεύτερο κύμα της πανδημίας από την τουρκική επιθετικότητα, η οποία κατ’ αυτήν είναι απλά δυσάρεστη!

Η εξωφρενική αυτή τοποθέτηση έγινε μάλιστα δημοσίως από την κυρία Σακελλαροπούλου κατά τη συνάντηση που είχε με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στο Προεδρικό Μέγαρο, προκαλώντας δικαιολογημένα σοκ. Είναι ανεπίτρεπτο από κάθε άποψη, την ίδια στιγμή που όλος ο κόσμος καταλαβαίνει ότι η τουρκική προκλητικότητα στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο μπορεί να αποτελέσει θρυαλλίδα εξελίξεων και να οδηγήσει σε ανάφλεξη, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να θεωρεί ότι δεν πρόκειται για κάτι τόσο σημαντικό.

Πέρα από την ουσία της δήλωσής της, η οποία προφανώς και δεν έχει πραγματικό αντίκρισμα, με αυτό το οποίο είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έστειλε εντελώς λάθος μηνύματα, την ώρα που και για λόγους συμβολισμού ακόμη όφειλε να αναδείξει σε προτεραιότητα όλων τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας.

Συγκεκριμένα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθυνόμενη στον πρωθυπουργό είπε ότι «αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι δυσάρεστη και στα Ελληνοτουρκικά και στην ευρύτερη περιοχή, παρόλο που υπάρχουν τριμερείς και πολυμερείς σχέσεις της Ελλάδας με άλλους συμμάχους και γειτονικές χώρες. Νομίζω όμως ότι το μεγάλο μας πρόβλημα είναι το δεύτερο κύμα της πανδημίας!»

Είναι σαφές ότι υπάρχει πρόβλημα με τις προτεραιότητες της κυρίας Προέδρου, καθώς αυτό που είπε δεν ήταν απλά ένα «λάθος», ένα «σαρδάμ». Η ακεραιότητα της χώρας μας και των συμφερόντων της δεν μπορεί να είναι σε καμία περίπτωση λιγότερο σημαντικό πρόβλημα από το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού. Η τουρκική επιθετικότητα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από την πανδημία, για όποιον Έλληνα έχει ιστορική συνείδηση.

Βέβαια το ερώτημα που ανακύπτει είναι, με βάση και όλες τις τελευταίες εξελίξεις και τις υποχωρήσεις που γίνονται, μήπως έχουν την ίδια άποψη με την κυρία Σακελλαροπούλου και στην κυβέρνηση, προς την οποία θεωρείται λίαν πιθανό -και ανησυχητικό- να θέλησε η ανώτατη άρχουσα της χώρας να κάνει μια ευνοϊκή προς τη στρατηγική της δημόσια δήλωση…

πηγή: «δημοκρατία»


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Θα αρχίσει να αναθεωρείται η Συνθήκη της Λωζάννης με απόφαση ανωτάτου ελληνικού δικαστηρίου;


Η έφεση που υπέβαλε η Τουρκική Ένωση της Ξάνθης στο Ανώτατο Δικαστήριο μετά την απόρριψη της αίτησης του Εφετείου Θράκης, στις 22 Ιουνίου 2018, με το αίτημα για επιστροφή της επίσημης νομικής οντότητας του μετά την έκδοση του νόμου 4491/2017, εξετάσθηκε την Παρασκευή στην Αθήνα.

Ως διάδικοι της υπόθεσης, η Τουρκική Ένωση Ξάνθης (ΤΕΞ) και η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης υπέβαλαν τους φακέλους στο ανώτατο δικαστήριο. Το Ανώτατο Εφετείο αναμένεται να ανακοινώσει την απόφασή του εντός τριών μηνών, στην περίπτωση που η Ομοσπονδία των Θράκης, η οποία εμπλέκεται στην υπόθεση, έχει υποβάλει τον φάκελό της στο δικαστήριο.

Όσον αφορά το ζήτημα, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης (ABTTF) Χαλίτ Χαμπίπ Ογλού, δήλωσε: "Ως τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης, περιμένουμε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ εδω και 12 χρόνια. Θέλουμε την επιστροφή της επίσημης νομικής ονομασίας της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης, η οποία αγωνίζεται εδώ και 37 χρόνια". 

Η χώρα μας ισχυρίζεται ότι η μειονότητα είναι μουσουλμανική αναφερόμενη στη Συνθήκη της Λωζάνης.
Ωστόσο, επιτρέπει τις ενώσεις που περιέχουν στα ονόματα τους τις λέξεις Πομάκοι και Ρομά, αλλά κλείνει τις ενώσεις που περιέχουν στο ονομά τους τη λέξη Τουρκικό και δεν επιτρέπει νέες ενώσεις. Ελπίζουμε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο θα λάβει αποφάσεις σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις αποφάσεις και τη Νομολογία του ΕΔΑΔ.

Καθώς τα συμβαλλόμενα κράτη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι υποχρεωμένα να ενεργούν σύμφωνα με τη Νομολογία του ΕΔΑΔ. Η χώρα μας πρέπει να κάνει ένα ουσιαστικό βήμα για να τερματίσει τις διακρίσεις που ξεκίνησαν με το κλείσιμο των ενώσεών μας των οποίων τα ονόματα περιείχαν την λέξη Τουρκική το 1983 και με την άρνηση της ύπαρξης της τουρκικής εθνοτικής μειονότητας».


Το ιστορικό της υπόθεσης

Με το νόμο 4491/2017, επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και υπουργίας Σταύρου Κοντονή, τροποποιήθηκε το άρθρο 758 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και καθιερώθηκε νέος τύπος αιτήσεων αναγνώρισης σωματείων ή διοικητικής επανεξέτασης. Μεταξύ άλλων προβλέπεται επανάληψη διαδικασίας ενώπιον των αρμόδιων ελληνικών δικαστηρίων όταν έχει εκδοθεί απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σε πλήρη συμφωνία με το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο, οι ανωτέρω διατάξεις προβλέπουν ότι το παραδεκτό της αίτησης επανάληψης της διαδικασίας καθορίζεται με βάση τους περιορισμούς του άρθρου 11 παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Δηλαδή τους περιορισμούς που αφορούν πρωτίστως την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, την πρόληψη της εγκληματικότητας, την προστασία της υγείας και των ελευθεριών τρίτων.

Επίσης το παραδεκτό των αιτήσεων επανάληψης της διαδικασίας καθορίζεται με βάση τις υποχρεώσεις που απορρέουν από Διεθνείς Συνθήκες στις οποίες η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος συμπεριλαμβανομένης και της Συνθήκης της Λωζάνης (1923) που αναγνωρίζει την μειονότητα ως «μουσουλμανική».

Ουσιαστικά με βάση τη νέα νομοθεσία , η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου κρίνει τον θρησκευτικό ή εθνικό χαρακτήρας της μειονότητας. Εφόσον γίνει αποδεκτό το αίτημα αναίρεσης της αυτοαποκαλούμενης ««‘‘Τουρκικής’’ Ένωσης Ξάνθης», Ένωσης Ξάνθης», θεωρείται δεδομένο πως συλλογικός αυτοπροσδιορισμός θ’ αξιοποιηθεί σε γενικότερο επίπεδο από την Τουρκία, που μεθοδικά επιδιώκει τους δικούς της σχεδιασμούς στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης, στο πλαίσιο των νέο-οθωμανικών ονειρώξεών της.

Επίσης θα κριθούν και μια σειρά από δευτερεύοντα πλην ουσιαστικά θέματα, αφού τυχόν αναγνώριση της Ένωσης ως «τουρκικής» θα ανοίξει την όρεξη σε κάποιους να θέσουν θέματα τουρκικών επιγραφών στα δημόσια κτίρια, τουρκικής ως επίσημης δεύτερης γλώσσας στην Θράκη κ.ο.κ. Ουσιαστικά καθεστώς «συνδιοίκησης», όπως είναι ο μόνιμος στόχος της Άγκυρας. Ή μήπως και έναρξη για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης;

Μόλις πριν από μερικές μέρες το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, στο περιβόητο non paper κατά της Ελλάδα, έκανε λόγο για στρατιωτικές ασκήσεις Ελλάδας και ΗΠΑ στην Θράκη «όπου ζει η τουρκική μειονότητα» αφήνοντας να εννοηθεί πως αισθάνεται απειλούμενη από τη νόμιμη στρατιωτική δραστηριότητα εντός της ελληνικής επικράτειας.

Επανειλημμένα η Άγκυρα έχει ζητήσει από την Αθήνα να εγγράψει την «‘‘Τουρκική’’ Ένωση Ξάνθης» και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις της «τουρκικής» -όπως τη χαρακτηρίζει- μειονότητας Δυτικής Θράκης στα μητρώα σωματείων.



Η αυτοαποκαλούμενη «‘‘Τουρκική’’ Ένωσης Ξάνθης», είναι ένας από τους συλλόγους της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Ιδρύθηκε το 1927, η οργάνωση απαγορεύτηκε από τις ελληνικές αρχές το 1987 και το 1999. Το 2008, σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι. Οι ελληνικές δικαστικές Αρχές αρνήθηκαν να την νομιμοποιήσουν εκ νέου, στη βάση του καταστατικού της αλλά και των ενεργειών της. Η «‘‘Τουρκική’’ Ένωσης Ξάνθης», διατηρεί ανοιχτούς διαύλους με την Τουρκία, ενώ έχει κατηγορηθεί κι για σχέσεις της και με ακροδεξιούς κύκλους της γειτονικής χώρας.


πληροφορίες από xanthinea.gr  και newsbreak.gr 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ, που αρθρογραφεί στο Militaire.gr μίλησε στην εκπομπή του Kontra Channel με την Αναστασία Γιάμαλη και τον Σπύρο Σουρμελίδη. Όπως και στα άρθρα της ήταν εξαιρετικά αποκαλυπτική για όσα συμβαίνουν στα ελληνοτουρκικά. Με αφορμή το Βατερλό της Συνόδου Κορυφής η Κύρα Αδάμ είπε:

  • Διαλύθηκαν οι αυταπάτες της κυβέρνησης στην Σύνοδο Κορυφής.
  • Η Ευρώπη δεν πρόκειται ποτέ να βάλει κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας.
  • Στην επόμενη σύνοδο του Δεκεμβρίου δεν πρόκειται να συζητηθούν κυρώσεις γιατί τότε θα μπει το καινούργιο πλαίσιο του προσφυγικού προβλήματος.
  • Οι Ευρωπίιοι που είναι έντρομοι στις απειλές Ερντογάν ότι θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες και δεν θα βάλουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
  • Η ελληνική κυβέρνηση συνειδητά δεν έθεσε θέμα κυρώσεων στην Σύνοδο Κορυφής.
  • Η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει έτοιμο φάκελο από την προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής για να απειληθεί η Τουρκία.
  • Το μοναδικό που φοβάται ο Ερντογάν είναι η αναθεώρηση της τελωνειακής ένωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας
  • Η Τουρκία κερδίζει 70 δισεκατομμύρια από τα αδασμολόγητα προϊόντα της ΕΕ λόγω τελωνειακής ένωσης, τα οποία χρησιμοποιεί για υπερ-εξοπλισμούς και απειλές κατά της Ελλάδας



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Μιχάλη Ιγνατίου

Τα πράγματα πρέπει να λέγονται ως έχουν. Και να μην ωραιοποιείται μία πολύ άσχημη, μία πολύ δυσάρεστη κατάσταση, που έχει δημιουργήσει η κατοχική Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το μεγάλο λάθος των Γερμανών, που επαναλαμβάνουν και οι Αμερικανοί, είναι ότι ακόμα εμπιστεύονται τη σημερινή Τουρκία και τον ισλαμιστή ηγέτη της, Ταγίπ Ερντογάν.

Βρίσκονται σε απόλυτη άρνηση. Δεν μπορούν να δεχθούν ότι έχει αλλάξει ήδη στρατόπεδο σε στρατηγικό επίπεδο. Ποια άλλη χώρα θα είχε αγοράσει το ρωσικό σύστημα S-400 και δεν θα είχαν ήδη επιβληθεί κυρώσεις εναντίον της; Καμία…
Προστατεύουν την κατοχική δύναμη και τον Ταγίπ Ερντογάν και θα το πληρώσουν. Ο Ερντογάν είναι κακός και εκδικητικός άνθρωπος. Οι Γερμανοί θα το πληρώσουν και πιο γρήγορα από τους Αμερικανούς. Η Τουρκία είναι η πηγή της νέας γενιάς τρομοκρατών. Οι μυστικές υπηρεσίες στην Ουάσιγκτον και το Βερολίνο το γνωρίζουν.

Δυστυχώς κάθε φορά λέμε τα ίδια και τα ίδια. Αλλά η νέα πραγματικότητα είναι αυτή που ζούμε από τον Φεβρουάριο, με την επίθεση στον Έβρο, μέχρι και σήμερα. Και είτε πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτή ή πρέπει να την αντιμετωπίσουμε στη ρίζα της.

Ας το ξαναπούμε, λοιπόν μήπως και το εμπεδώσουν οι ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία: Δεν πρόκειται να σταματήσει τις απειλές ο Ερντογάν. Ούτε στο Αιγαίο και τον Έβρο, ούτε και στην Κύπρο. Και θα συνεχίσει να προκαλεί προβλήματα και στις άλλες χώρες της περιοχής.

Άρα η Αθήνα πρωτίστως και η Λευκωσία πρέπει να αποφασίσουν πως θα αντιμετωπίσουν αυτή την πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Πρόκειται για υλοποίηση σχεδίων. Δεν τεστάρει τα νερά ο Ερντογάν, όπως λένε στη διπλωματική γλώσσα.

Δυστυχώς, η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να προετοιμαστούν και για πόλεμο -για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους- και για να το πράξουν αυτό πρέπει να εξασφαλίσουν γερές περιφερειακές συμμαχίες.

Βεβαίως, αρκετοί αναλυτές επιμένουν ότι η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα των κυρώσεων. Και στο θέμα αυτό, ιδιαίτερα στην Αμερική, αν και γίνονται ενέργειες πολλές από τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, σταματούν όλες μπροστά στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Όμως, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα, διότι ξαφνικά όλο και περισσότερο συζητείται ότι οι ψήφοι των Αρμενίων και των Ελλήνων, θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά σε αυτές τις εκλογές. Είναι πολλοί οι ψηφοφόροι και από τις δύο αυτές κοινότητες.
Πιστεύω πάντως ότι αν αποφάσιζε ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, θα είχαν επιβληθεί οι κυρώσεις. Γνωρίζει τα θέματα πολύ καλά, και έχει καταλήξει στα συμπεράσματα του.
Άλλωστε πρέπει να είναι κανείς τυφλός -και ο Πομπέο δεν είναι- για να μην βλέπει ότι ο Ερντογάν έθεσε σε κίνδυνο τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα. Μερικοί αναλυτές στην Αμερική είναι βέβαιοι ότι εξυπηρετεί ήδη τα συμφέροντα της Ρωσίας.

Ποια είναι η θέση της Αμερικής; Όχι πόλεμος. Το έχει δηλώσει ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας και δημόσια. Αλλά για να μην γίνει πόλεμος, πρέπει μία μεγάλη δύναμη, όπως είναι η Αμερική, να συνετίσει την Τουρκία. Αυτό είναι το θέμα τούτη τη στιγμή και αυτό λένε στον κ. Τραμπ νομοθέτες και από τα δύο σώματα.

Ο κ. Πομπέο έχει και ένα προσωπικό πρόβλημα, διότι, όπως είπε, προσπάθησε και βρήκε έναν ειρηνικό τρόπο για να επιλύσουν, η Τουρκία και η Ελλάδα, τις διαμάχες για τις θαλάσσιες ζώνες. Εννοεί βεβαίως τις διερευνητικές, που λογικά δεν θα πραγματοποιηθούν. Και αυτή τη συμφωνία την τορπίλισε ο Ερντογάν. Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν ρεζίλεψε μόνο τη κ. Μέρκελ, αλλά και τους Αμερικανούς.

Ο κ. Πομπέο πιστεύει ότι «υπάρχουν μηχανισμοί, υπάρχουν νομικοί μηχανισμοί, το διεθνές δίκαιο, οι οποίοι μπορούν να επιλύσουν τη διαφωνία για τα ύδατα. Ο εξαναγκασμός, ο εκφοβισμός, η στρατιωτική δραστηριότητα δεν αποτελούν τρόπους επίλυσης» αυτής της διαφοράς, δήλωσε μόλις την Παρασκευή.

Με φοβίζει ο χρόνος που επέλεξε ο Ερντογάν να ξεκινήσει τη νέα κρίση. Η Αμερική είναι εν μέσω μίας δύσκολης προεκλογικής περιόδου και ο πρόεδρος Τραμπ ενδιαφέρεται μόνο για την επανεκλογή του. Δεν ασχολείται με τίποτα άλλο, αν και λόγω των εκλογών -για να στείλει μήνυμα στους Αρμένιους και τους ομογενείς ψηφοφόρους- δεν πρέπει να αποκλείσουμε ότι θα τηλεφωνήσει ξανά στην Αθήνα και την Άγκυρα.

Αλλά ένα τηλεφώνημα, δεν σημαίνει τίποτα πια. Απαιτείται σεβασμός στους αμερικανικούς νόμους και επιβολή των κυρώσεων. Έχουν αργήσει πολύ.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


«Στο έδαφός της [Kρήτης] απλώνονται συμμαχικές δυνάμεις και επικοινωνίες μας. Στα νερά της διεξάγονται κοινές ασκήσεις, ενώ πολύ γρήγορα -όπως θα σας πει και ο κύριος υπουργός- εδώ, η Σούδα θα γίνει έδρα ελλιμενισμού του USS Hershel Williams, ενός από τα μεγαλύτερα πλοία των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ στον ουρανό της Σούδας και της Κρήτης θα πετούν πάντα τα αεροσκάφη μας, ελληνικά και αμερικανικά, εγγυητές της σταθερότητας. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι από εδώ επιχειρούν από τη μια πλευρά του διαδρόμου ελληνικά φτερά, από την άλλη πλευρά του διαδρόμου αμερικανικά φτερά, μοιράζονται, όμως, τον ίδιο διάδρομο προσγείωσης και απογείωσης».

Ξεπέρασε και τον πατέρα του στην οσφυοκαμψία μπροστά στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές ο Κούλης. Από την εποχή του «στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας» είχαν να ακουστούν τόσο απροκάλυπτες δηλώσεις προτεκτορατοποίησης της χώρας. Την ίδια πολιτική έχουν υπηρετήσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ας θυμηθούμε μόνο τον… «αριστερό» Τσίπρα), όμως οι πρωθυπουργοί προσπαθούσαν να είναι λίγο «μαζεμένοι» στις δηλώσεις τους, να παριστάνουν τους ηγέτες ανεξάρτητου κράτους. Για τους Μητσοτάκηδες, όμως, δεν υπάρχουν φραγμοί, δεν υπάρχουν ντροπές. Διακηρύσσουν απροκάλυπτα ότι θέλουν τη χώρα υπό την «προστασία» των ΗΠΑ.

Ο Πομπέο δεν ήρθε, βέβαια, στην Ελλάδα για να προσφέρει προστασία (έναντι τίνος, άλλωστε;). Ηρθε για να υπογράψει συμφωνία επέκτασης της βάσης της Σούδας, η οποία κατέχει κεντρική θέση στα επιτελικά σχέδια των Αμερικάνων για μια τεράστια περιοχή (όχι μόνο την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή). Το είπε ο ίδιος ο Πομπέο στην αντιφώνησή του στη δουλική προσφώνηση του Κούλη: «Βρίσκομαι σήμερα στην Κρήτη για να προβάλλω μία από τις ισχυρότερες στρατιωτικές σχέσεις της Αμερικής σε ολόκληρη την Ευρώπη. (…) Εργαζόμαστε για την προώθηση θεμάτων που ξεκίνησαν ήδη από πέρυσι, με τη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας, η οποία λαμβάνει σάρκα και οστά εδώ στην Κρήτη, στη Λάρισα, στο Στεφανοβίκειο και στην Αλεξανδρούπολη. (…) Το πλοίο USS Hershel Woody Williams, η νεότερη θαλάσσια πλωτή βάση επιχειρήσεων των ΗΠΑ, θα ελλιμενιστεί μόνιμα στη Σούδα. Πρόκειται κυριολεκτικά για μια ιδανική επιλογή, δεδομένης της στρατηγικής θέσης των εγκαταστάσεων, και συμβολίζει την αμυντική συνεργασία που θα συνεχίσει να επεκτείνεται και να αναπτύσσεται».

Κι ενώ ο Κούλης, με ικετευτικό ύφος, του είχε ζητήσει να πει δυο λόγια ενάντια στην Τουρκία, να κάνει έναν υπαινιγμό έστω, ο Πομπέο κράτησε αυστηρά ίσες αποστάσεις: «Οι ΗΠΑ έχουν, επίσης, τη βαθιά πεποίθηση ότι για την ανάπτυξη της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να προάγεται η συνεργασία και να δημιουργηθούν τα θεμέλια για τη διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομική ευημερία ολόκληρης της περιοχής. Υποστηρίζουμε έντονα τον διάλογο μεταξύ των συμμάχων στο ΝΑΤΟ, Ελλάδας και Τουρκίας, και τους ενθαρρύνουμε να ξεκινήσουν εκ νέου τις συνομιλίες για τα θέματα αυτά το συντομότερο δυνατό. Μόλις πριν δύο ημέρες μίλησα με τον Γενικό Γραμματέα κ. Στόλτενμπεργκ σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί στο ΝΑΤΟ και ελπίζουμε ότι οι συζητήσεις αυτές θα μπορέσουν να συνεχιστούν σε σοβαρή βάση». Ισες αποστάσεις και διαιτητής στις ελληνοτουρκικές συζητήσεις το ΝΑΤΟ (ένας μηχανισμός απόλυτα ελεγχόμενος από τις ΗΠΑ), όχι η Γερμανία.

Η Σούδα και γενικότερα οι αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα έχουν άλλο προορισμό, όχι την παρέμβαση στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις. Και ο Πομπέο δεν είχε κανένα δισταγμό να τον προσδιορίσει: «Η συνεργασία μας στον τομέα της ασφάλειας σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς η Ρωσία συνεχίζει τον αποσταθεροποιητικό της ρόλο στην περιοχή και ειδικά στη Λιβύη, ενώ οι ΗΠΑ ζητούν την απόσυρση όλων των στρατιωτικών δυνάμεων και τη συμφιλίωση στη χώρα».

Δε θα συζητήσουμε, βέβαια, για τον… ειρηνοποιό και… συμφιλιωτικό ρόλο των ΗΠΑ, που ανάβουν πολεμικές φωτιές σε όλο τον κόσμο και έχουν καταστρέψει τόσες χώρες, αλλά για την άμεση εμπλοκή της χώρας μας στον αμερικανο-ρωσικό ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.

Ο Πομπέο έβαλε και άλλα καθήκοντα στην κυβέρνηση του προτεκτοράτου: «Επίσης, συμφωνήσαμε με τον κ. πρωθυπουργό να διερευνήσουμε δυνατότητες περαιτέρω συνεργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που θέτει η Ρωσία μέσω επιβλαβών ενεργειών επιρροής, όπως η διάδοση παραπληροφόρησης σχετικά με την πανδημία και η προσπάθειά της να εντάξει στα σχέδιά της την Ορθόδοξη Εκκλησία. Στον τομέα της ενέργειας, είχα μια εξαιρετική συζήτηση χθες όπου επαναδιατύπωσα την υποστήριξη των ΗΠΑ στις διαρκείς προσπάθειες της Ελλάδας να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές οδούς και την παροχή ενέργειας σε ολόκληρη την περιοχή. Οι ελεύθερες αγορές είναι αυτές που θα πρέπει να αποφασίζουν σχετικά με τις προμήθειες ενέργειας και όχι η ρωσική Gazprom».

Και βέβαια, το μενού δε θα μπορούσε να μην έχει και ολίγη… κομμουνιστική Κίνα: «Τέλος, έθεσα το θέμα των προσπαθειών του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (σ.σ. προσέξτε, όχι της κινέζικης κυβέρνησης, αλλά του κομμουνιστικού κόμματος, για να υπάρχει και άρωμα αντικομμουνισμού στον αμερικάνικο ιμπεριαλιστικό λόγο) να χρησιμοποιήσει οικονομική ισχύ εδώ και στην ευρύτερη περιφέρεια, προκειμένου να αποκτήσει στρατηγική επιρροή στις Δημοκρατίες της Ευρώπης. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης και η ομάδα του αναπτύσσουν και προωθούν το ψηφιακό μέτωπο της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειών για το 5G».

«Η Ελλάδα είναι ένα λαμπρό φως στην περιοχή, καθώς και ένας εξαιρετικός εταίρος και φίλος των ΗΠΑ», κατέληξε με νόημα ο Πομπέο, ο οποίος μάλλον ονειρεύεται να είναι ο επόμενος υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία των ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας την πολιτική όλων των ελληνικών αστικών κυβερνήσεων, ολοκληρώνει και επεκτείνει την επέκταση των αμερικάνικων πολεμικών βάσεων, που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων. Βάζει τη χώρα πιο βαθιά στους αμερικάνικους πολεμικούς σχεδιασμούς, οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με τη δημοκρατία και την ειρήνη, αλλά με τη συνέχιση της αμερικάνικης ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στον κόσμο. Και βέβαια, δε φέρνουν ασφάλεια, αλλά ανασφάλεια. Στο σκληρό ανταγωνισμό του με τον ρωσικό και τον κινέζικο ιμπεριαλισμό, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως βάση πολεμικής εξόρμησης. Είναι δυνατόν ποτέ αυτό να θεωρείται παράγοντας ασφάλειας;

Δεν υπάρχει τομέας αμερικάνικου ενδιαφέροντος που να μη βαθαίνει η προτεκτορατοποίηση: πολεμικές βάσεις, ενεργειακός ανταγωνισμός με τη Ρωσία, εμπορικός ανταγωνισμός με την Κίνα. Ετσι, η Ελλάδα, ως προτεκτοράτο των ΗΠΑ, μπαίνει στο στόχαστρο των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

ΥΓ1. Οι κουτοπόνηροι συριζαίοι, αντί να μιλήσουν για την ουσία, προτίμησαν να ασχοληθούν με το επίθετο «ιστορική» για τη Συμφωνία των Πρεσπών, που μπήκε και μετά βγήκε από το κοινό ανακοινωθέν των Δένδια-Πομπέο. Λογικό από τη μεριά τους, αφού επί της ουσίας ο Μητσοτάκης τρέχει στην ίδια σκυταλοδρομία, έχοντας παραλάβει τη σκυτάλη από τον Τσίπρα.

ΥΓ2. Ο αστικός Τύπος ασχολούνταν με τα ξεροτήγανα και τα ντολμαδάκια «της Μαρίκας», που θα σερβίρονταν στον Πομπέο και τον Πομπέαινα, όπως είχαν σερβιριστεί στον Μπους και τη Μπούσαινα. Ασορτί στο γενικό κλίμα της δουλοπρέπειας.


Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0



Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η απόφαση της Τουρκίας να αποσύρει το σεισμογραφικό της σκάφος από τη μη οριοθετημένη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, αποκλιμάκωσε προσωρινά την ένταση. Οι παραπλήσιες δηλώσεις Καλίν και Δένδια, για την ανάγκη πολλού χρόνου για τη διαπραγμάτευση, δημιουργούν την εντύπωση ότι υπάρχει ίσως τώρα ένα παράθυρο ευκαιρίας για ένα βήμα πίσω σε μια κρίση που, εν τέλει, δεν είναι προς ώφελος καμίας από τις δύο χώρες. Το ίδιο και τουρκικά δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία δεν βρέθηκαν ενδείξεις ύπαρξης κοιτασμάτων από τις έρευνες στην Αν. Μεσόγειο.

Αλλά βέβαια, η σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων του «‘Αρη» και της «Αφροδίτης» στην Αν. Μεσόγειο δεν έχει ακόμα κριθεί. Παραμένει ο κίνδυνος μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, ή τουλάχιστον μιας παρατεταμένης κρίσης με μεγάλους κινδύνους και καταστροφικό οικονομικό και άλλο κόστος, όπως επίσης και ο κίνδυνος να αχθεί η Αθήνα σε εθνικά απαράδεκτες παραχωρήσεις, όπως αυτές που φημολογούνται για μερική αποστρατικοποίηση των νησιών

Λέγεται ότι τέτοιες ζητούν οι κ.κ. Πομπέο και Μάας τώρα, για τη «μερική αποστρατιωτικοποίηση» νήσων και αυτός ίσως είναι λόγος για τον επίσκεψη του Αμερικανού Υπουργού στην Ελλάδα.Στην έγερση αυτού του θέματος έχει συμβάλλει και η ανόητη φιλολογία περί ανάγκης “πρώτου πλήγματος” διάφορων νεο-εθνικοφρόνων τουρκοφάγων, που αναπτύσσεται στο social media εδώ και δύο χρόνια.

Η Τουρκία είναι σοβαρό κράτος. Μαζεύει όλα τα δημοσιεύματα και μετά τα πάει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ για να πει ιδού, η Ελλάδα είναι που σκέφτεται να μας χτυπήσει και να ζητήσει αφαίρεση των “όπλων πρώτου πλήγματος” από τα νησιά !

‘Εχουμε εξηγήσει αλλού γιατί το πρώτο πλήγμα είναι μια αυτοκτονική πολιτική, από τη στιγμή που δεν μπορείς να εμποδίσεις τον αντίπαλο να επιφέρει καταστρεπτικό ανταποδοτικό πλήγμα. Επιπλέον, αυτή όλη η φιλολογία δημιουργεί κίνητρο στην από κει μεριά, αν πιστέψει ότι όντως ετοιμάζεσαι για πρώτο πλήγμα να το κάνει εκείνη και να το σκηνοθετήσει και ως δικό σου! Προς το παρόν πάντως, οι θεωρίες του πρώτου πλήγματος είχαν ως πρώτο αποτέλεσμα πλήγμα στην ελληνική διπλωματία που καλείται να απολογηθεί και για αυτά.

Τέτοιες παραχωρήσεις πάντως, όπως η αποστρατιωτικοππίηση νήσων, είναι πολιτικά πολύ δύσκολο να κάνει η κυβέρνηση και, αν τις κάνει, θα κινδυνεύσει να πέσει και να μπούμε σε περίοδο αστάθειας. Μεσο-μακροπρόθεσμα θα αυξήσουν, δεν θα μειώσουν τις εντάσεις και την πιθανότητα σύρραξης.

Τα ελληνοτουρκικά δεν καθορίζονται μόνο από τις επιλογές Αθήνας (και Λευκωσίας) και ‘Αγκυρας, καθορίζονται και από διεθνείς παράγοντες που έχουν τις δικές τους στοχεύσεις και χρησιμοποιούν αφενός τον έξαλλο τουρκικό εθνικισμό, αφετέρου τη βαθύτατη εξάρτηση των ελληνικών κυπριακών ελίτ, για να πετύχουν τους σκοπούς τους.

Ενα βασικό στοιχείο που επηρεάζει πολύ έντονα τη διεθνή κατάσταση και την ελληνοτουρκική σύγκρουση, και δεν πρέπει να ξεχνάει η ανάλυση, είναι επίσης η ανελέητη διαμάχη δύο τάσεων μέσα στο ίδιο το δυτικό κατεστημένο.

Από τη μια είναι οι κλασικές νεοφιλελεύθερες ελίτ, στις οποίες περιλαμβάνεται η γερμανική ηγεσία και το αμερικανικό βαθύ κράτος. Δεν τους αρέσουν τα ανοίγματα Ερντογάν προς τους Ρώσους, αλλά δεν είναι έτοιμοι να διακινδυνεύσουν μια σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας για να «τιμωρήσουν» τον Ερντογάν.

Από την άλλη, είναι οι δυνάμεις του Χάους και του Πολέμου των Πολιτισμών (Πομπέο, Τραμπ, Νετανιάχου κλπ.) που θέλουν να πιέζουν την Τουρκία δια της Ελλάδας και της Κύπρου, κατ’ ελάχιστον συντηρώντας μια διαρκή κρίση, κατά μέγιστο προκαλώντας πόλεμο.

Η σύγκρουση των δύο τάσεων εκδηλώθηκε με τον τορπιλισμό από τον κ. Πομπέο του μορατόριουμ Μέρκελ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας 48 ώρες μετά τη συνομολόγησή του.Σημειώνουμε επίσης το κυπριακό βέτο που ετέθη στην ΕΕ λίγο μετά την ξαφνική επίσκεψη Πομπέο στο νησί και τις συναντήσεις του με τον κ. Χριστοδουλίδη και τον κ. Αναστασιάδη (ανεξαρτήτως του αν το βέτο ήταν δικαιολογημένο ή όχι και αν έπρεπε να τεθεί ή όχι τώρα).

Με την ευκαιρία να πούμε ότι μας έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση τα πολλά χαμόγελα του συμπαθέστατου κ. Χριστοδουλίδη κατά τη συνάντηση. Εμείς βέβαια, ως «Κασσάνδρες», θυμηθήκαμε την επίσκεψη Κίσσινγκερ τον Μάιο 1974 στην Κύπρο. Ο Κίσσινγκερ είπε, φεύγοντας, στον Μακάριο «Μακαριώτατε, είστε πολύ μεγάλος ηγέτης για έναν τόσο μικρό τόπο», απέφυγε όμως να του εξηγήσει τι είχε σκαρφιστεί για να λύσει αυτό το πρόβλημα. ‘Ισως συνέβαλε έτσι στην υπέρμετρη αυτοπεποίθηση που επέδειξε ο Αρχιεπίσκοπος με την επιστολή του προς Γκιζίκη.

Και οι δύο πλευρές στη Δύση συγκλίνουν τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, στην άσκηση πιέσεων στην Αθήνα για να συζητήσει θέμα αποστρατιωτικοποίησης νησιών στα πλαίσια ΝΑΤΟϊκών ΜΟΕ, με αντάλλαγμα μετακίνηση στο εσωτερικό της τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου, στα πλαίσια ΝΑΤΟϊκών ΜΟΕ. Η συμφωνία τους όμως υπαγορεύεται από τακτικούς λόγους, ενώ η στρατηγική τους στόχευση παραμένει πιθανότατα διαφορετική.

Τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης

ΜΟΕ θα μπορούσαν ίσως να συζητηθούν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μόνο με δική τους και όχι με πρωτοβουλία ΝΑΤΟ. Θα έπρεπε να ακολουθήσουν τη λογική των αντίστοιχων μέτρων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, δηλαδή την αφαίρεση ισοδύναμης επιθετικής ισχύος από τις δύο χώρες, κυρίως για την αποτροπή αιφνιδιαστικού πρώτου πλήγματος. Θα έπρεπε να μην είναι τοπικά, αλλά να λαμβάνουν υπόψιν τους την πραγματικότητα, ότι δηλ. το μέτωπο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης εκτείνεται από τον ‘Εβρο μέχρι την Αμμόχωστο. Θα έπρεπε να ελέγχονται αποτελεσματικά από σύστημα εθνικών επιθεωρητών και όχι από το ΝΑΤΟ. Τα μέτρα που συζητώνται δεν είναι προϊόν τέτοιας λογικής.

Αμφιβάλλουμε ομοίως ότι το ελληνικό κράτος έχει σήμερα τη δυνατότητα να σχεδιάσει και να διαπραγματευθεί ΜΟΕ όπως αυτά που περιγράψαμε, που θα ήθελαν και μεγάλο χρόνο διαπραγμάτευσης. Καλύτερα επομένως η κυβέρνηση να προτάξει ένα γενικό βέτο σε τέτοια συζήτηση, περιοριζόμενη σε ανώδυνα και χρήσιμα μέτρα όπως οι κόκκινες γραμμές μεταξύ Αθήνας και ‘Αγκυρας, που δεν αντιλαμβανόμαστε ποιός και γιατί σταμάτησε, το 2016, τη λειτουργία τους.

Παραχωρήσεις στην Τουρκία ή στην Αμερική; Που πάει η κυριαρχία

Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ένα σημείο πολύ μεγάλης σημασίας. Οι λεγόμενες παραχωρήσεις προς την Τουρκία δεν συνεπάγονται στην πραγματικότητα τόσο παραχώρηση ελληνικής κυριαρχίας στην Τουρκία, όσο αφαίρεση κυριαρχίας από την Ελλάδα προς όφελος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Αυτό συνέβη με τα Ίμια, που δεν κατέληξαν στην Τουρκία, αλλά «γκριζοποιήθηκαν». Οι Αγγλοαμερικανοί δεν θα αποδεχθούν ποτέ να αποκτήσει η Τουρκία τα δικαιώματα στα ελληνικά νησιά που επιθυμεί, γιατί τότε θα αποκτούσε μονοπωλιακό έλεγχο του Αιγαίου, που είναι η προέκταση των Στενών. Χρησιμοποιούν όμως τις τουρκικές διεκδικήσεις για να αποσπούν ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο προς όφελος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Το ίδιο συνέβη εν μέρει και με το μεταναστευτικό, με ένα σωρό διεθνείς οργανισμούς να μοιράζονται πρακτικά με το ελληνικό κράτος την κυριαρχία στο Αν. Αιγαίο.

Το ίδιο συμβαίνει και με την Κύπρο. Το σχέδιο Ανάν προέβλεπε την παραχώρηση της υπέρτατης νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας σε τρεις δικαστές που θα διόριζε ο ΓΓ του ΟΗΕ (ούτε καν το ΣΑ) και οι οποίοι θα εξέλεγαν τους διαδόχους τους. Δεδομένης της καθοριστικής επιρροής των ΗΠΑ και της Βρετανίας στον ΓΓ του ΟΗΕ και του Ισραήλ στη μεσογειακή πολιτική Ουάσιγκτων και Λονδίνου, τα τρία αυτά κράτη θα αποκτούσαν τον έλεγχο της Κύπρου.

Υποστηρίζοντας το τουρκοκυπριακό αίτημα απόλυτης ισοτιμίας, οι δυτικοί δεν έδιναν την κυριαρχία της Κύπρου στην Τουρκία, την έπαιρναν οι ίδιοι. Γι’ αυτό και ο τουρκικός στρατός αντιτάχθηκε τότε στο σχέδιο Ανάν. Η Δύση δεν θέλει ούτε ελληνική, ούτε τουρκική κυριαρχία στην Κύπρο, θέλει τη δική της.


Συγκλίνουσες τακτικές, αποκλίνουσες στρατηγικές

Αν οι δύο πλευρές που αναφέραμε προηγουμένως συμφωνούν στην ανάγκη ελληνικών παραχωρήσεων το κάνουν πιθανώς για διαφορετικούς λόγους. Οι μεν για να εξομαλύνουν την κατάσταση στα ελληνοτουρκικά και να διευκολύνουν την επαναπροσέγγιση της Δύσης με την ‘Αγκυρα. Οι δε, αφενός για να διασκεδάσουν την μεγάλη γερμανική καχυποψία για τις πραγματικές προθέσεις Πομπέο, κυρίως όμως γιατί αναμένουν ότι τέτοιες παραχωρήσεις, αφού εξασθενήσουν την ελληνική κυριαρχία, θα τροφοδοτήσουν τελικά, μέσω και των αντιδράσεων στο εσωτερικό της Ελλάδας, εξελίξεις που θα οδηγήσουν στην επαναφορά των σεναρίων Ψυχρού ή Θερμού Πολέμου με την Τουρκία.

Στην Ελλάδα, που αντιμετωπίζει και σοβαρότατη οικονομική και άλλες κρίσεις, ενδεχόμενες εθνικές παραχωρήσεις αυτού του τύπου θα μπορούσαν να προκαλέσουν πιθανώς την πτώση της κυβέρνησης, μια γενικευμένη αστάθεια (με ομοιότητες με την περίοδο 1965-67) και την άνοδο ενός «εκτονωτικού εθνικισμού». Τον λέμε εκτονωτικό γιατί θα είναι αντίδραση σε ήδη γενόμενες και ανεπίστρεπτες παραχωρήσεις, όπως το ενωτικό κίνημα που αναπτύχθηκε στην Κύπρο μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου και οδήγησε στα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. ‘Ετσι δεν αποκλείεται, δεδομένου ότι οι εστίες έντασης δεν θα λείψουν, να επιστρέψουν στο τέλος ισχυρότερα, τα σενάρια Ψυχρού ή Θερμού Πολέμου με την Τουρκία, που βολεύουν το παγκόσμιο κόμμα του Χάους. Οι εξελίξεις αυτές μπορούν, στην πιο ακραία περίπτωση, να απειλήσουν μακροχρόνια τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ και το πολίτευμα.

Οι πολιτικές ηγεσίες στην Ελλάδα, την Τουρκία και την ΕΕ δεν συνειδητοποιούν ότι η ελληνοτουρκική σύγκρουση δεν είναι τοπικό φαινόμενο που εμφανίστηκε ξαφνικά, αλλά ότι, παράλληλα με τους τοπικούς παράγοντες όπως ο τουρκικός εθνικισμός, εντάσσεται πιθανότατα και σε υπο-κεφάλαιο της δράσης διεθνών δυνάμεων που επιδιώκουν παγκόσμια πορεία προς πόλεμο και οι οποίες χρησιμοποιούν και τον τουρκικό επεκτατισμό και τις ελλαδικές και κυπριακές εξαρτήσεις. ‘Εχουμε στην αρένα δύο ταύρους, έναν ταυρομάχο (το κόμμα του Χάους) και έναν ταυροδαμαστή (τους “παγκοσμιοποιητές”).

Λευκωσία και Αθήνα ακολούθησαν πολιτικές που τους υπέβαλαν ξένα κέντρα αποφάσεων (παραχώρηση κοιτασμάτων Κύπρου, EastMed, “κατά φαντασίαν συμμαχίες” με το Ισραήλ) χωρίς να διαθέτουν αυτόνομη εθνική στρατηγική και χωρίς να ζητήσουν τουλάχιστο, σε αντάλλαγμα, να λάβουν επαρκείς διεθνοπολιτικές και αμυντικές εγγυήσεις στην απολύτως προβλέψιμη περίπτωση που θα εκδηλώνονταν, όπως και εκδηλώθηκαν, οι τουρκικές αντιδράσεις. ‘Ηδη η κρίση αυξάνει την πίεση για λύση του κυπριακού, τη στιγμή που η μόνη λύση στο τραπέζι είναι το σχέδιο Ανάν, δηλαδή η αυτοδιάλυση του κυπριακού κράτους.

Η Κύπρος έφτασε έτσι στο σημείο να σκέπτεται το βέτο στην ΕΕ για να επιβληθούν συμβολικές κυρώσεις στην Τουρκία και τη συνακόλουθη κρίση που θα προκαλέσει, τη στιγμή που δεν το έβαλε για πολύ πιο κρίσιμα για την υπόστασή της θέματα στο παρελθόν. Την ίδια στιγμή που τα πράττει αυτά, έχει αποδεχθεί, αν είναι δυνατόν, τη σύγκλιση νέας πενταμερούς, δηλαδή την αυτοκατάργησή της. Στην πενταμερή θα συμετάσχει η Βρετανία (αν είναι δυνατόν), αλλά δεν θα συμμετάσχει η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία.

Θα χρειαστεί πολλή τέχνη, στρατηγική ενάργεια και ανεξαρτησία σκέψης για να ξεφύγει η Λευκωσία και η Αθήνα από αυτό το γεμάτο παγίδες περιβάλλον, όπου βρεθήκαμε και εξαιτίας της απουσίας αυτόνομης εθνικής στρατηγικής και των μεγάλων εξαρτήσεων των δύο χωρών.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Υπάρχει πλήρης συγκάλυψη, και τελικά συνενοχή, από όλο τον πολιτικό κόσμο για όσα συμβαίνουν. Και δεν είναι λίγα αυτά, ούτε ασήμαντα για το παρόν και το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας.

Όλοι σχεδόν οι πολιτικοί χώροι μιλούν πλέον για «τριπλή κρίση». Οικονομική, υγειονομική και σχετιζόμενη με την τουρκική απειλή. Αφού τη διαπιστώσουν, βέβαια, η ζωή κυλά περίπου όπως πάντα, με ορισμένα μέτρα προστασίας των διαδικασιών της Βουλής και των κομμάτων. Μάλιστα όλοι θαυμάζουν την πειθαρχία που έχουν οι εκδηλώσεις του ΚΚΕ εν μέσω πανδημίας… Ο Βελόπουλος καταγγέλλει τους πάντες, αλλά με αξιοπιστία πωλητή κηραλοιφών του Αγίου Όρους. Κάνει κι αυτός τη δουλειά του. Όταν ο Βαρουφάκης ρίχνει μια ιδέα για Μεσογειακή Διάσκεψη, σε λίγες μέρες η ίδια πρόταση πλασάρεται κι από κάποιους ισχυρούς. Βέβαια ο Βαρουφάκης προτείνει να γίνει με πρωτοβουλία της Ελλάδας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Οι άλλοι δεν μπαίνουν καν σε λεπτομέρειες.

Τα κόμματα ευθυγραμμίζονται, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, και λένε «ναι στον διάλογο Ελλάδας-Τουρκίας». Τον υπηρέτησαν εδώ και 6-7 χρόνια, και τώρα σύρονται σε έναν νέο γύρο διαβουλεύσεων, με όρους που θέτει ο Ερντογάν και έχουν γίνει δεκτοί από τους «Συμμάχους». Φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν γραπτές συμφωνίες (άρα χαρτιά που έχουν όλες οι πλευρές) και να το μαθαίνουμε μετά από μήνες. Η πίεση ΗΠΑ και Γερμανίας επί της Ελλάδας και της Κύπρου είναι πολύ μεγάλη. Φτάνει στο σημείο να αποδέχονται την αποστρατιωτικοποίηση νησιών, να αμφισβητούν τη συνέχεια ανάμεσα σε Ελλάδα και Κύπρο (άλλωστε θέλουν να τελειώνουν με την Κυπριακή Δημοκρατία) και ναι, αν είναι να μείνει η Τουρκία στον δυτικό χώρο, ας πάρει και το μισό Αιγαίο όπως επιθυμεί!

Το «βαρίδι» Κύπρος…

Το τραγικότερο όλων είναι η εγκατάλειψη της Κύπρου. Σε κρίσιμες στιγμές, κι όταν η πίεση πάνω της είναι ανάλογη με αυτή που δέχθηκε πριν το δημοψήφισμα του 2004 για να μην πει «Όχι» στο σχέδιο Ανάν, το οποίο σήμαινε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τώρα πιέζεται να μην ασκήσει βέτο στις συνεδριάσεις της Ε.Ε. Στην παρούσα φάση, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα «βάρος» για τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, αφού η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει καν. Ο σχεδιασμός, μέσω εκδοχών τύπου «Ανάν», είναι να ιδρυθεί ένα κράτος-συνομοσπονδία δύο κοινοτήτων με ίσα δικαιώματα. Κοινώς, να πάψει να υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία.

Φυσικά ο τουρκικός επεκτατισμός έχει μια πιο ριζοσπαστική λύση: την πλήρη κατάληψη της Κύπρου και την ανακήρυξή της σε επαρχία της Τουρκίας και συστατικό μέρος της Γαλάζιας Πατρίδας. Υπερβολικό; Μόνο για τους ρομαντικούς και εθελοτυφλούντες. Απλώς, τη στιγμή αυτή το νησί για τις Μεγάλες Δυνάμεις πρέπει να γίνει μια ΝΑΤΟϊκή βάση. Κι όσο η Τουρκία είναι αβέβαιη και παιζόμενη, δεν παίρνει το πράσινο φως για πλήρη κατάληψη του χώρου.

Ναι στον διάλογο, ναι στην εγκατάλειψη της Κύπρου, ομόφωνα και χωρίς πολλά-πολλά. Μόλις πρόσφατα ανακάλυψαν όλα τα κόμματα ότι υπάρχει γεωπολιτικό ζήτημα, και ακόμα πιο αργά ότι υπάρχει τουρκική απειλή. Μας είχαν ζαλίσει όλοι, μαζί με τα ΜΜΕ, ότι ο Ερντογάν «δεν θα τολμήσει», «καταρρέει η οικονομία του», «τα κάνει μόνο για εσωτερική κατανάλωση». Τώρα η λύση για όλους είναι η «συμμαχική ομπρέλα». Αυτό φυσικά δεν είναι μόνο έργο Μητσοτάκη…

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεφωνίζει τη Ν.Δ. ότι αποδέχεται τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αλήθεια είναι, έχουν την ίδια γραμμή στο «Μακεδονικό»: τόσο περήφανοι είναι που ταυτίζονται με την «επάρατο Δεξιά»; Δεν λένε βέβαια την υπόλοιπη αλήθεια: ότι οι «Πρέσπες» πάνε πακέτο με ό,τι προωθείται τώρα από τη Θράκη ως την Κύπρο, ότι είναι κομμάτια της ίδιας «εργολαβίας». Ότι όλοι έχουν συμφωνήσει για συμφωνία τύπου Πρεσπών και για το Αιγαίο με την Τουρκία.

Ο γραικυλισμός χτυπά κόκκινο

Οι τοποθετήσεις όλων αρχίζουν με το «είμαστε υπέρ του διαλόγου». Βέβαια υπό προϋποθέσεις, αλλά ο Ερντογάν έχει πει «χωρίς προϋποθέσεις για όλα τα ζητήματα», θέση που επαναλαμβάνουν Αμερικανοί, αξιωματούχοι της Ε.Ε. και εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ, ενώ κι οι Ρώσοι δεν παίρνουν τόσο καθαρή θέση όσο πιστεύουν κάποιοι. Η Τουρκία μετράει και για αυτούς περισσότερο από την Ελλάδα.

Το κύριο πρόβλημα το εντόπισε μια «αλεπού» της δημοσιογραφίας, ο Γιώργος Παπαχρήστου στο Βήμα (20/9). Μας θέτει το εξής ζήτημα: «Αν ο κ. Μητσοτάκης κριθεί ιστορικά για μια πρωτοβουλία η οποία ενέχει τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε Βατερλό, αντιστοίχως θα κριθεί και η αντιπολίτευση για τη στάση που θα τηρήσει. Θα προσφύγει σε λαϊκισμούς που κατατείνουν στην εδραιωμένη –και λανθασμένη κατ’ εμέ– αντίληψη της κοινωνίας ότι “το Αιγαίο είναι ελληνικό” ή ότι “το Αιγαίο είναι μια κλειστή ελληνική λίμνη”; Ή θα αντιμετωπίσει την αλήθεια και την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί και αναλόγως θα καθορίσει την στάση της;».

Εδώ πια, ο γραικυλισμός χτυπά κόκκινο. Το Αιγαίο δεν είναι ελληνικό; Από πότε; Ανήκει μήπως στα ψάρια του, και ίσως περισσότερο στην Τουρκία; Πότε ήταν μια «κλειστή λίμνη»; Και γιατί «ελληνικό» σημαίνει «κλειστή λίμνη»; Όποιος λοιπόν πιστεύει πως το Αιγαίο είναι ελληνικό, διαπράττει έγκλημα «λαϊκισμού». Όποιος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει κυριαρχία επί των νησιών, όπως έχει καθοριστεί από τις διεθνείς συμβάσεις και τα σύνορα όπως έχουν χαραχθεί εδώ και 100 χρόνια, είναι «λαϊκιστής», μάλλον και «εθνολαϊκιστής». Βρίσκεται δε πολύ μακράν από την «πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί»…


Τα κόμματα ευθυγραμμίζονται, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, και λένε «ναι στον διάλογο Ελλάδας-Τουρκίας». Τον υπηρέτησαν εδώ και 6-7 χρόνια, και τώρα σύρονται σε έναν νέο γύρο διαβουλεύσεων, με όρους που θέτει ο Ερντογάν και έχουν γίνει δεκτοί από τους «Συμμάχους»

Εδώ ο δημοσιογράφος-αλεπού κάνει ακόμα μια λαθροχειρία: Αυτή η πραγματικότητα δεν διαμορφώθηκε στον αέρα και χωρίς παρεμβάσεις. Διαμορφώνεται από τη δυναμική του τούρκικου επεκτατισμού με τα τετελεσμένα που δημιουργεί, καθώς και από την πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή. Αν τώρα πρέπει να γίνει ένας κάποιος «αναδασμός», υπάρχουν οι πολιτικοί κι οι γραφιάδες που θα τον διευκολύνουν. Άκου «ελληνικό το Αιγαίο»! Άλλωστε ο πρώην αρχηγός του τουρκικού στόλου έχει ήδη προτείνει να αλλάξει η ονομασία. Να καταργηθεί η ελληνική ονομασία «Αιγαίο», να λέγεται «Θάλασσα των Νήσων» ή «Βόρειος Μεσόγειος» και να υπαχθεί στη διοικητική περιφέρεια της τουρκικής Ανατολίας…

Για τις άλλες πτυχές της κρίσης

Στα οικονομικά και κοινωνικά θέματα, τα πράγματα είναι απλά, όσο κι αν συσκοτίζονται από τη συνθηματολογία. Οι βασικές παρατάξεις του πολιτικού συστήματος θα ακολουθούν κατά γράμμα όλες τις υποχρεώσεις της μνημονιακής λεωφόρου. Μαζί τη χάραξαν και την ακολουθούν εδώ και 10 χρόνια. Με πολλούς συνδυασμούς και «αιμοδοσίες» όποτε χρειάστηκε, με λυσσώδη αγώνα ενάντια στον λαϊκισμό, τον εθνολαϊκισμό και την εχθρότητα που αναπτύχθηκε για τον πολιτικό κόσμο. Μαζί ξανάγραψαν ακόμα και την πρόσφατη ιστορία (μάθαμε π.χ. ότι οι πλατείες ήταν τέκνο της Χρυσής Αυγής και των ακροδεξιών).

Η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντιπολιτευτεί χωρίς παραφωνίες και κορώνες, που όμως ελάχιστα επηρεάζουν. Αφού έστρωσαν τον δρόμο στην αυτοδυναμία Μητσοτάκη, τώρα επιδίδονται στη μικροπολιτική για ό,τι αυτός κάνει. Πόλεμος στον Τσίοδρα (αχ… Πολύφημε, όπως ονομάζει τον εαυτό του ο «σκληρός» Καρτερός), φασαρίες για το άνοιγμα των σχολείων τον Μάιο-Ιούνιο, φωνές για τον απατεώνα πρωθυπουργό. Αλλά και διαφωνίες Τσακαλώτου που έχει απομακρυνθεί από ηγετική ομάδα, και αποτυχία του ανοίγματος προς τη «δημοκρατική παράταξη». Για τις πρεσβείες, τα τηλέφωνα, τις πιέσεις, τον διάλογο κ.λπ., τίποτα ουσιώδες. Εντός κάδρου.

Υπάρχει βέβαια και το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Όλος ο πολιτικός κόσμος έχει αποδεχθεί τον νέο ρόλο της Ελλάδας ως τάφρου της Ε.Ε. Παζαρεύει όμως για λεφτά και για τη διαχείριση αυτών των ανθρώπων στο εσωτερικό της χώρας. Καίγεται η Μόρια; Στήνεται πιο μεγάλος καταυλισμός με πληρωμένα νοίκια έως το 2025. Είπαμε, όλα είναι προσωρινά. Σε λίγο θα εγκατασταθούν και οι γερμανικές αρχές σε όλα τα στρατόπεδα επί των νησιών. Ξέρουν καλά τη δουλειά. Όποιος έχει άλλη γνώμη, είναι «φασίστας» και «εθνικιστής»…

Ναι, σε αυτό το πλαίσιο βρισκόμαστε. Η επίγνωσή των όρων που το διαμορφώνουν, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη προσαρμογή σε αυτό. Δεν οδηγεί ευθύγραμμα στην παράδοση και την υποταγή. Τουλάχιστον έτσι δείχνει η παλιά και πρόσφατη ιστορία του τόπου και του λαού.


πηγή: Δρόμος της Αριστεράς

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


Γράφει ο Ελληνιστής Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Δοθείσης δυστυχώς της εγγενούς ροπής των ελληνικών κυβερνήσεων στην συστηματική αποδοχή των τουρκικών (κι όχι μόνο) αξιώσεων, (βλ. με Γερμανία, με ΗΠΑ, με Ιταλία, με Αίγυπτο, με ΕΕ, με ΝΑΤΟ, με Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, με Ηνωμένο Βασίλειο, κλπ.), τίθενται ορισμένες ερωτήσεις που χρειάζονται, πιστεύουμε, υποχρεωτικά αξιόπιστες αλλά και άμεσες απαντήσεις.

Να ρωτήσουμε λοιπόν:

1) αληθεύει ότι κιόλας απ’ τη μυστική συνάντηση Σουρανή-Καλίν στο Βερολίνο έγινε ελληνική αποδοχή συζήτησης για μερική αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, κάτι το οποίο τώρα, με τις «συζητήσεις» στην Κωνσταντινούπολη που η Ελλάδα κακώς δέχθηκε και στη συνέχεια μάλλον θα τεθεί πιο εκτεταμένα υπό εκτέλεση;!

2) αληθεύει ότι στις προσεχείς «συζητήσεις» με την Τουρκία δήθεν για ΑΟΖ (εσφαλμένα: υφαλοκρηπίδα) και για διάφορα ελληνικά νησιά (ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα!!) υπάρχει σχέδιο ελληνικό ή ελληνο-γερμανο-τουρκικό βάσει του οποίου η ελληνική κυβέρνηση με το πρόσχημα ότι το βασικό θέμα είναι το Καστελλόριζο και ότι δήθεν θα πρέπει να σώσουμε μόνο το Καστελλόριζο, η ίδια Ελλάδα θα γκριζάρει τη Στρογγύλη, θα την κάνει αόρατη(!), σαν να μην υπάρχει Στρογγύλη στον χάρτη, με αυτόν τον τρόπο εκτελώντας την αξίωση των Τούρκων ότι αυτό το νησί δεν έχει κατοίκους, είναι σκέτος βράχος, και έτσι πάνω στη Στρογγύλη θα γίνει ο συμβιβασμός, ο μεγαλύτερος ως τώρα προδοτικός ελληνικός «συμβιβασμός», το αποτέλεσμα του οποίου θα είναι μόνο ΕΝΑ, αλλά απόλυτα καταστροφικό!!: με την αφαίρεση της Στρογγύλης από τον χάρτη – αφαίρεση που θα κάνει η ίδια η Ελλάδα, οι ίδιοι οι Έλληνες κυβερνώντες για χατίρι των γερμανότουρκων – η Ελλάδα δεν θα έχει πια κοινά θαλάσσια σύνορα με τη Κύπρο (!!!) και η Τουρκία θα έχει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο (!!!) έτσι όπως η Τουρκία απαιτεί να είναι;!

3) με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνεται πανηγυρικά το γιατί οι Έλληνες κυβερνώντες υπέγραψαν ΑΟΖ με Αίγυπτο έως τον 28ο μεσημβρινό, κόβοντας τη Ρόδο, κόβοντας τη Κρήτη και προπαντός κόβοντας την τεράστια θαλάσσια περιοχή που συνδέει την Ελλάδα με τη Κύπρο, οπότε:

αληθεύει ότι η Συμφωνία ΑΟΖ με Αίγυπτο έγινε κακή τη πίστη, γνωρίζοντας εξαρχής για τις επόμενες «συζητήσεις» με Τουρκία και για την εξαφάνιση της Στρογγύλης και με αυτόν τον ύπουλο τρόπο κοροϊδεύτηκαν όλοι οι Έλληνες πολίτες όταν στην εν λόγω Συμφωνία δήθεν συμφωνήθηκε πως η ελληνο-αιγυπτιακή ΑΟΖ θα συμπληρωθεί αργότερα για τον υπόλοιπο θαλάσσιο χώρο ανατολικά του 28ου μεσημβρινού;!

4) αληθεύει ότι, εκτός από την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, οι Έλληνες κυβερνώντες είναι πρόθυμοι να συζητήσουν και άλλα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα όπως:

α) το ΦΙΡ Αθηνών, β) τον ελληνικό εναέριο χώρο (τώρα 10 ν.μ.: μήπως και τον πάνε κι αυτόν στα 6 ν.μ.;;;!), γ) τα ελληνικά χωρικά ύδατα (μήπως οριστικοποίηση erga omnes των 6 ν.μ. και κάπου ίσως και 6 ν.μ.;;!), δ) τα ελληνικά νησιά που η Τουρκία «λέει» πως είναι «τουρκικά»;!

5) αληθεύει ότι ύπουλα γι’ αυτόν τον λόγο ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης και όλοι οι παρατρεχάμενοί του μιλούν συνέχεια για κάποιες αόριστες θαλάσσιες ζώνες οι οποίες εκτός από ΑΟΖ σίγουρα περιλαμβάνουν και (ελληνική) αιγιαλίτιδα ζώνη και συνορεύουσα ζώνη, κι’ αυτές ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ;! Αυτό δε σας λέει κάτι;

6) αληθεύει ότι Γερμανοί κοινοβουλευτικοί σύμμαχοι της Μέρκελ, και στην περίπτωση φερέφωνά της, ζήτησαν δημόσια απ’ τη Γαλλία να μη βοηθήσει της Ελλάδα γιατί έτσι θα «πάρουν αέρα» τα μυαλά των Ελλήνων και «θα μειωθεί η προθυμία τους για «συμβιβασμό» (με την Τουρκία), δηλαδή οι Γερμανοί έχουν ΓΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ;!

Και η ελληνική κυβέρνηση βεβαίως(!) σιωπηρά δέχτηκε την «παρατήρηση» των Γερμανών και δεν μερίμνησε, σε συμφωνία με την γαλλική, να τους διαολοστείλουν;!

7) αληθεύει ότι – κάτι που ισχυροποιεί τη τουρκική πολιτική και τις τουρκικές βλέψεις – ναι μεν (θα) αδειάσει η Λέσβος, αλλά θα δοθεί σε όλους εκείνους τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες της ΑΣΥΛΟ για να κυκλοφορούν «ελεύθεροι και ωραίοι» σε όλη την Ελλάδα απαιτώντας και δικαιώματα και παροχές, «κινούμενες νάρκες» μέσα στον ελληνικό κοινωνικό χώρο;!

Και ότι – κάτι το χειρότερο –με ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης ο Δ.Ο.Μ. (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης), που ενεργεί ανεξέλεγκτος σε όλη την Ελλάδα, ζητά να αγοράσει ή να νοικιάσει μεγάλες εκτάσεις σε Θράκη και κατά μήκος του Έβρου για να δημιουργηθούν εκεί κωμοπόλεις λαθρομεταναστών μουσουλμάνων, πολύ πιθανόν με ανεξάρτητο, δικό τους status και ποιος ξέρει ποια προνόμια και «διευκολύνσεις» για τη λειτουργία τους ώστε να ικανοποιηθούν Γερμανία, Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ;!

8) αληθεύει ότι αυτές οι «κωμοπόλεις» λαθρομεταναστών (γερμανική «ιδέα» και ελληνική φυσικά αποδοχή!), μαζί με άλλες ανάλογες που εν μέρει θα ιδρυόταν στην Στερεά Ελλάδα (Θήβα, Λιβαδειά, λ. χ.) ή και αλλού, θα είναι οι πυρήνες για την συγκρότηση των ΕΟΖ, Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, στην Ελλάδα όπως ήδη από το 2005 ο πάλι Γερμανός Martin Schulz, τότε υποψήφιος για τη Καγκελαρία, είχε σκιαγραφήσει, όπου η Ελλάδα, στα σχέδια, θα γινόταν ένα είδος Bantustan σε κοινοτικό έδαφος, με ειδικές περιοχές στις οποίες – και μόνο εκεί – θα μπορούν να ζουν και να κινούνται οι μεταναστευτικοί (κοροϊδευτικά λεγόμενοι «προσφυγικοί») πληθυσμοί υπό την διαχείριση πολυεθνικών, μέσω κοινοτικού σχήματος, με ειδικά εργασιακά, νομικο-διοικητικά και φορολογικά καθεστώτα, ένα είδος «κρατίδια-πόλεις», μέσα στο ελληνικό κράτος;! (βλ. Το ελληνικό πείραμα: η περάτωση ενός σχεδίου ή η προειδοποίηση για το μέλλον, στο \ 29.11.2017).

9) αληθεύει ότι, πάλι προς όφελος της διείσδυσης της Τουρκίας στην Ελλάδα (μετά από ό, τι αποπειράται να γίνει στα Δωδεκάνησα και ελεύθερα πια γίνεται στη Θράκη), μέσω του Σεΐχη του Κατάρ, υποστηρικτή και τροφοδότη του Ερντογάν, η ελληνική κυβέρνηση ευνόησε την εταιρεία Pimana στη προσπάθειά της να αγοράσει 14.500 στρέμματα γύρω από το «ναυάγιο» στη Ζάκυνθο χρησιμοποιώντας πλαστά κληρονομικά χαρτιά, όπως αναγνώρισε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθήνας ακυρώνοντας την «μεταβίβαση»;!

10) αληθεύει ότι ο προαναφερόμενος Σεΐχης του Κατάρ – ενεργός δορυφόρος μιας Τουρκίας θανάσιμος εχθρός της Ελλάδας – Χαμάντ Μπιν Καλίφα αλ-Θανί, δήθεν «λάτρης του Ιονίου»(!), αγόρασε ακριβώς στο Ιόνιο το νησί Οξεία και μαζί άλλα πέντε (5) νησάκια, τα οποία ποιος μας λέει πως δεν θα μπορούν να μεταβληθούν σε κέντρα ηλεκτρονικής ή άλλης κατασκοπείας της Τουρκίας ή και μυστικές τουρκικές ή κάταρο-τουρκικές βάσεις, έχοντας υπόψη πως, λίγο πιο απάνω, στην Αλβανία, ήδη υπάρχει μια ναυτική τουρκική βάση;!

και με αυτό τον τρόπο η περικύκλωση της Ελλάδας να πραγματοποιείται με τη «βούλα» και έγκριση της Ελλάδας;!

11) αληθεύει ότι οι Αμερικανοί «φίλοι και σύμμαχοι» (βλ. τον πολύ Πομπέο που έρχεται πάλι για να επιβάλλει στην υποταγμένη ελληνική κυβέρνηση την αποστρατιωτικοποίηση) απαιτούν να αποσυρθούν απ’ τα ανατολικά ελληνικά νησιά τα αμερικάνικα οπλικά συστήματα (πύραυλοι), γιατί απειλούν – λένε!! – τον απέναντι τουρκικό στρατό, ενώ η Τουρκία συνεχίζει να κρατά ολόκληρη μια Στρατιά (η Στρατιά του Αιγαίου) στα παράλια της Μικράς Ασίας, απ’ τα Δαρδανέλια ως την Αττάλεια, συνέχεια απειλώντας τα απέναντι ελληνικά νησιά;!

12) αληθεύει ότι επομένως με αυτή την απαίτηση των Αμερικανών η Ελλάδα θα προσέλθει στις «συζητήσεις» του «διαλόγου» αφοπλισμένη ακριβώς εκεί όπου χρειάζονται τα ελληνικά όπλα;!

Και τότε σε τί χρειαζόταν η περιβόητη «Αμυντική Συμφωνία» Ελλάδα-ΗΠΑ, για την οποία τόσο «κουράστηκε» ο πολυπράγμων Πάιατ και η οποία υποτίθεται πως συνομολογήθηκε ως ανάχωμα εναντίον του μόνου εχθρού που έχει η Ελλάδα, τη Τουρκία;!

13) αληθεύει ότι όταν ο πρωθυπουργός και άλλοι υπουργοί του μας έλεγαν και διαβεβαίωναν με περίσσια σοβαρότητα πως, όποιοι ελληνο-τουρκικοί διάλογοι και να γινόντουσαν η Ελλάδα ένα μόνο θέμα έχει προς συζήτηση, την ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα, ξεδιάντροπα μας έλεγαν ψέματα, ξεδιάντροπα κορόιδευαν ολόκληρο τον ελληνικό λαό, τον οποίο, για να μην υπάρξει πάλι καμία αντίδραση, πάνε πάλι να «δέσουν» στα δεσμά του κορωνοϊού;!

14) αληθεύει ότι η ελληνική κυβέρνηση πάει να αρχίσει «συνομιλίες» με ενεργό τον εκβιασμό της τουρκικής NAVTEX για αποστρατιωτικοποίηση της Λήμνου και στη συνέχεια τον άλλο της NAVTEX για τη Χίο;!

και η ελληνική κυβέρνηση πέφτει τόσο χαμηλά και το δέχεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα;! δέχεται να «συζητήσει» τα ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ επειδή το θέλουν οι Γερμανοί, και επιπλέον δέχεται η Τουρκία – εντωμεταξύ – να συνεχίζει να παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ;!

15) αληθεύει ότι, εκτός των άλλων (πολλών) τουρκικών απαιτήσεων «συζήτησης» – κι όχι μόνο για (ΑΟΖ)-υφαλοκρηπίδα όπως μας έχουν παραμυθιάσει επανειλημμένως οι κυβερνητικοί – οι Τούρκοι πρόσθεσαν ειδικά και την απαίτηση της απομάκρυνσης από τα ελληνικά ανατολικά νησιά των 116 ρουκετοβολίδων RM -70 τους οποίους φοβούνται σαν το Χάρο;!

16) αληθεύει ότι οι Αμερικανοί «έξυπνοι» πιέζουν ασφυκτικά τους Έλληνες «χαζούς» να μην αγοράσουν τις μοναδικές σε ισχύ και δυνατότητες γαλλικές φρεγάτες Belharra ή FREMM και να αγοράσουν τα δικά τους μεταχειρισμένα πλòiα FREEDOM που το αμερικανικό Ναυτικό αποσύρει επειδή παρουσιάζουν σωρεία τεχνικών προβλημάτων και αστοχιών,

δηλαδή οι Αμερικανοί θέλουν να φορτώσουν στο ελληνικό ΠΝ τα άχρηστα για αυτό πλοία USSFort North (LCS-3) και USS Freedom (LCS-1) τα οποία στην ουσία είναι ένα είδος κανονιοφόροι (με ένα πυροβόλο ΜΚ 110 των 57 χιλιοστών) ή το πολύ-πολύ κορβέτες με τελείως ανεπαρκή οπλισμό που σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της ελληνικής άμυνας/επίθεσης;!

17) και, τέλος, μέσα σε τόσα στρατιωτικο-πολιτικά δεινά, ένα τοπικής αυτοδιοίκησης δεινό με έντονο όμως τουρκικό πρόσημο:

αληθεύει λοιπόν ότι ο κ. Ουτέρ Μουμίν, μειονοτικός δήμαρχος Ιάσμου Ροδόπης εν είδει προβοκάτσιας μετέβη σε πανηγύρι στη Προύσα, οργανωμένο από τον αλυτρωτικό «Σύλλογο Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης»(!!), όπου ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε το όραμά του ο Δήμος που διοικεί «να αγκαλιάσει τη μητέρα πατρίδα Τουρκία» και επίσης πως ο ίδιος «δεν έχασε τίποτα από τον μουσουλανισμό και τουρκισμό του»(!) απαγγέλλοντας μάλιστα και ένα ποίημα αφιερωμένο στον Τούρκο στρατιώτη;!

Πώς συμβαίνει και, μετά απ’ αυτές τις δηλώσεις και πράξεις πίστης στη Τουρκία ενός δημάρχου ελληνικής πόλης που το ελληνικό κράτος χρηματοδοτεί επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση να μένει άπρακτη και βουβή;!

Αλήθεια, πόσοι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν όλα αυτά, τα οποία ναι μεν δεν είναι και μυστικά, αλλά κανένα περιβόητο «κανάλι» δεν τα «λέει»; Και πόσοι θα περιμένουν να δοθεί, αλλά μέσω τηλεόρασης, δημόσια, μια απάντηση ειλικρινή και αληθινή για να μπορούν ή να «ησυχάσουν» ή να αρχίσουν να φοβούνται;!

Δυστυχώς η εντύπωση είναι πώς βαδίζουμε ολοταχώς προς μια για την Ελλάδα αφάνταστα καταστροφική συγκυρία η οποία, με απλά λόγια, σε όλες τις χώρες του κόσμου ονομάζεται όχι μόνο απλά «εθνική μειοδοσία», αλλά ουσιαστικά «εθνική προδοσία» μιας και «εκδίδονται», ούτε καν επί χρήμασι. προσφέρονται, χαρίζονται σε έναν τρίτο ξένο εχθρό ελληνικά δικαιώματα, ελληνικές θάλασσες, ελληνικά εδάφη, ελληνικός εναέριος χώρος, συνοπτικά: ελληνική νόμιμη κυριαρχία.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι σε όλες τις χώρες του πλανήτη ο κυβερνήτης που εκδίδει την χώρα του σε τίποτα άλλο δεν υποπίπτει παρά σε μια εσχάτη προδοσία. Είναι άσχημο να πηγαίνει εκεί ο νους, αλλά με ό, τι φαίνεται πως πάει να γίνει, πού αλλού να πάει;

Ωστόσο, περιμένοντας έναν «σωτήρα» – μακάρι να εμφανιστεί! – ας «το ρίξουμε» για μια στιγμή στο εύθυμο, ίσως να εξορκίσουμε το πυκνό σκοτάδι που απειλεί να πέσει επάνω σε όλη την Ελλάδα.

Θέλετε λοιπόν να μάθετε ποια είναι τα δύο τελευταία ανέκδοτα στην ελληνική πιάτσα;

Το ένα είναι το: «Επιβεβαιώθηκε το αμερικανικό ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Ελλάδα!» (HellasJournal.com 21.9.2020).

Και το άλλο είναι το: «Σακελλαροπούλου σε Αναστασιάδη: ενιαίο αρραγές το διπλωματικό μέτωπο Ελλάδας-Κύπρου!!» (HellasJournal.com 21.9.2020).

Δυστυχώς, όπως λέει και ο λαός, εδώ ξεκαρδίζονται και οι κότες!!

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο, Ελληνιστής

ΥΓ.

Τελικά, το ότι στις «συνομιλίες» δεν θα πραγματευτεί μόνο το θέμα της ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας πάλι οι Τούρκοι το «ξεσκέπασαν» (με αρκετή υποκρισία οι Έλληνες το «κρύβουν» απ’ τους πολίτες τους γνωρίζοντας ίσως πόσο προδοτικό πρόσημο έχει), μιλώντας για «έγγραφο πλαισίου» που θα είναι η βάση για τις επόμενες «διαπραγματεύσεις»!

Όταν λοιπόν μιλάμε για «πλαίσιο», αναμφίβολα σημαίνει πως τα θέματα είναι πολλαπλά, όχι ένα μόνο(!), το μοναδικό θέμα των «θαλάσσιων ζωνών», όπως δηλώνουν πάλι με περίσσια υποκρισία και υπουλότητα, ανερυθρίαστα οι Έλληνες πολιτικοί ευθύς εξαρχής έχοντας συνείδηση πως είναι ψέμα και δολιότητα,

για τον απλούστατο λόγο γιατί, με την γενική έκφραση «θαλάσσιες ζώνες» οι Έλληνες κυβερνώντες δεν εννοούν καθόλου (όπως θέλουν να μας παραπλανήσουν) ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα, αλλά εννοούν ακριβώς εκείνο που εννοούν και οι Τούρκοι, δηλαδή όλα όσα έχουν σχέση με τον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου!!:

– υφαλοκρηπίδα ως τη μέση του Αιγαίου (οι Τούρκοι αγνοούν στην ΑΟΖ γιατί δεν τους συμφέρει)

– ανατολικά ελληνικά νησιά (που δεν είναι ελληνικά και «κάθονται» επάνω στη τουρκική υφαλοκρηπίδα!)

– ελληνικά χωρικά ύδατα (το πολύ 6 ν.μ. στις ελληνικές ηπειρωτικές ακτές, άλλού μόνο 3 ν.μ., και πάλι πολύ είναι!)

– ελληνική συνορεύουσα ζώνη: δεν υπάρχει

– τουρκικές γκρίζες ζώνες και ελληνικά νησιά τυ Αιγαίου

– ελληνικός εναέριος χώρος (κι αυτός στα 6 ν.μ. και μάλλον στα 3 ν.μ.)

– ελληνικές ζώνες διάσωσης: ως τη μέση του Αιγαίου δεν υπάρχουν, απλώς γιατί είναι τουρκικές

– FIR Αθηνών: να μαζευτεί μόνο στις ανατολικές ηπειρωτικές ακτές της Ελλάδας

– θάλασσα ανατολικά του 28ου μεσημβρινού: είναι αποκλειστικά τουρκική

– όλα τα ελληνικά νησιά ανοχύρωτα

– Συνθήκη της Λοζάνης: δεν έχει καμία αξία διότι αντιβαίνει την «Γαλάζια Πατρίδα», γι’ αυτό πρέπει να αναθεωρηθεί με βάση τους «κανόνες» αυτής της «Πατρίδας»

– ό, τι άλλο μπορούν να σκαρφιστούν οι Τούρκοι για να μειώσουν την Ελλάδα και να την κάνουν υποτακτική τους!

Είναι απίστευτο πόσο πολύ μια κυβέρνηση μπορεί να βλάψει τον ίδιο τον λαό της που την έφερε στην εξουσία, την ίδια της τη χώρα!!

Απίστευτο, αλλά αληθινό, δυστυχώς για την Ελλάδα, δυστυχώς για τους πολίτες της που εξακολουθούν να κοιμούνται τον ύπνο του θανατοποινίτη.

Κι ούτε καν τον υποπτεύονται! Απίστευτο, αλλά αληθινό!

Και πολύ θλιβερό είναι να λέγονται όλα ετούτα, αλλά πώς να αποσιωπηθούν αφού είναι θλιβερές αλήθειες αληθινών κινδύνων για την Ελλάδα;

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)