Articles by "Εθνικά θέματα"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εθνικά θέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Όχι, δεν ήταν σκηνικό έντασης με 5 πολεμικά πλοία, που έστησε η Τουρκία νότια της ν. Κάσου, όπως λένε οι πηχιαίοι τίτλοι των συστημικών ΜΜΕ. Ούτε απλά παρεμπόδιση των ελληνικών θαλασσίων ερευνών στα 6 νμ νότια της Κάσου, μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και τη δικαιοδοσία της ελληνικής ΑΟΖ.
Ήταν εισβολή στον σκληρό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας και έμπρακτη δήλωση της Τουρκίας ότι τα ελληνικά νησιά δεν υπάρχουν, απλά αποτελούν προέκταση των τουρκικών ακτών και βρίσκονται υπό την κυριαρχία της. Η άτακτη υποχώρηση της ελληνικής πλευράς με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης της έντασης(!), της επίλυσης δια της διπλωματικής οδού και η απόσυρση του ερευνητικού πλοίου και των 3 ελληνικών πλοίων από την περιοχή, ισοδυναμεί με δήλωση αποδοχής ότι η Τουρκία έχει κυριαρχία στην περιοχή.

Να, γιατί δεν θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία

Όταν ο εχθρός ζητάει εδάφη και η αντίδραση είναι η όπως–όπως αποσυμφόρηση της κατάστασης, άτακτη υποχώρηση και έμπρακτη αποδοχή των τετελεσμένων που επιβάλλει ο εχθρός, τότε δεν γίνεται πόλεμος. Ο εχθρός τα παίρνει αναίμακτα. Ούτε λόγος για επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, ούτε λόγος για καταγγελία της Τουρκίας στα Διεθνή θεσμικά όργανα. Η πολεμική ενέργεια της Τουρκίας κουκουλώθηκε και επιλύθηκε σαν καυγαδάκι μεταξύ γειτόνων. Ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Π. Μαρινάκης, από το οικείο βήμα των TV, περιέγραψε το “συμβάν”, μίλησε για διπλωματικό πυρετό που προηγήθηκε, και μας καθησύχασε ότι επετεύχθη η επίλυση του ζητήματος.

Οι Έλληνες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι στα ήρεμα νερά του Αιγαίου με υπνωτικά την διακήρυξη των Αθηνών, το μύθευμα της ελληνοτουρκικής φιλίας και τα Μ.Ο.Ε. Ήσυχοι, ατενίζοντας τις “τουρκικές ακρογιαλιές” και τα νόμιμα δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο, που απορρέουν από αυτές, σύμφωνα με μια άλλη έποψη του Δικαίου της Θάλασσας, όπως το ερμήνευσε η κ. Ντόρα Μπακογιάννη και εφαρμόζει το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα για να εξυπηρετήσει την Τουρκία.
Στην Κάσο στις 23 Ιουλίου 2024 αποτυπώθηκε επίσημα ο χάρτης της Γαλάζιας Πατρίδας και του Τουρκολυβικού Μνημονίου και “προσυπογράφτηκαν” από την ελληνική πλευρά.
Η δε πρωτοφανής ενέργεια του Τούρκου ΥΠΑΜ να ευχαριστήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη «για τον σεβασμό της στη θαλάσσια δικαιοδοσία μας και τη συνεργασία», δεν αποτελεί παρά ένα σαφές μήνυμα της Τουρκίας προς πάσα κατεύθυνση, ότι η Αθήνα νομιμοποίησε στην πράξη το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, αναγνώρισε τουρκική υφαλοκρηπίδα και εκχώρησε δικαιώματά της από την ΑΟΖ Ελλάδας -Αιγύπτου.
Οι Έλληνες να πάψουν να ελπίζουν ότι οψέποτε θα δουν μια αξιοπρεπή και εθνωφελή εξωτερική πολιτική. Τουρκοπολιτικοεπιστημονικά ιδρύματα κάθε λογής, στρατευμένα από το σύστημα εξουσίας, έχουν φροντίσει να εθίσουν την ελληνική κοινή γνώμη στην αποδοχή της πολιτικής υποχωρήσεων και παραχωρήσεων. Ελληνικά ΜΜΕ που ταΐζονται από το τουρκικό παρακράτος, τιθασεύουν κάθε αντίδραση και αποκλείουν κάθε φωνή που αποκλίνει από το αφήγημα της ελληνουτουρκικής προσέγγισης.
Το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα παίζει τα ρέστα του στην πλάτη της πατρίδας και του λαού, σε όλα τα επίπεδα. Οικονομική εξαθλίωση, κυριαρχία των καρτέλ παντού, κατάντημα του ελληνικού λαού στους πιο φτωχούς του δυτικού κόσμου, ξεπούλημα κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής σε ημετέρους ολιγάρχες, οικονομικά και κάθε λογής εγκλήματα που δεν θα γίνονταν ανεκτά σε καμία χώρα του πλανήτη, εκτόξευση του δημοσίου χρέους, ακραία περιβαλλοντική καταστροφή και τώρα παραχώρηση εθνικών εδαφών. Και όμως! Η ίδια ελληνική κυβέρνηση που κλείνει το μάτι στην Τουρκία και της παραχωρεί ελληνικά εδάφη, είναι η ίδια που βγάζει πολεμικές ιαχές υπέρ της εδαφικής κυριαρχίας της Ουκρανίας!!! Ο Κ. Μητσοτάκης, πιο θιγμένος και από τον ίδιο τον Ζελένσκυ, κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία καταδικάζοντάς την ως εισβολέα, εμπλέκεται ενεργά στον πόλεμο στέλνοντας αναρίθμητες ποσότητες οπλισμού στην Ουκρανία, ενώ, ταυτόχρονα, αφοπλίζει τα ελληνικά νησιά και τα εγκαταλείπει γυμνά στις ορέξεις της Τουρκίας!
Την ίδια στιγμή στην επετειακή παρωδία που εκτυλίσσεται κάθε 24 Ιουλίου στο Προεδρικό Μέγαρο για την «αποκατάσταση της Δημοκρατίας», η Kάσος , η Κάρπαθος, αλλά και η Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου «κείνται μακράν». Ούτε κουβέντα από τους πολιτικούς αρχηγούς για την ντροπή στην Κάσο! Σαν να μην τρέχει τίποτα. Στην αποστροφή δε του Κ. Μητσοτάκη προς τον Αρχηγό ΓΕΝ, «μας ταλαιπώρησαν λίγο οι γείτονες, αλλά όλα καλά», τα χαμόγελα περίσσευαν!
Τι άλλο χρειάζεται ο ελληνικός λαός για να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει να κάνει απλά με ένα σύστημα εξουσίας νενέκων, έμπλεων φοβικών συνδρόμων έναντι της Τουρκίας, ή, με πολιτικές επιλογές υποχωρήσεων, κατευνασμού και προσέγγισης; Η πραγματικότητα βοά ότι το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα πρακτορεύει υπέρ της Τουρκίας.
Ο ελληνικός λαός, αλλά και το κομμάτι του πολιτικού κόσμου που παραμένει ακόμα υγιές και παρακολουθεί άναυδο την εκπόρνευση της πολιτικής, οφείλουν να αντιδράσουν. Κανένας Σύμμαχος ή εταίρος, ή διεθνής θεσμός, δεν πρόκειται ποτέ να μας υπερασπιστεί, όταν οι ίδιες κυβερνήσεις που εκλέγουμε απεμπολούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας και ο λαός της παρακολουθεί αδρανής να παραχωρούνται εδάφη της.

Ας μαζέψουμε τα αποθέματα των δυνάμεών μας, ας ενεργοποιήσουμε το φρόνημα που έχουν αδρανοποιήσει οι ήττες, και ας γίνουμε μπροστάρηδες ενός υπέρ πάντων αγώνα για την ανατροπή τους.

Αθήνα, 25 Ιουλίου 2024
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ για το επεισόδιο στην Κάσο 23/7/2024

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Η νίκη του VMRO στα Σκόπια έφερε δραματικές, αλλά οπωσδήποτε αναμενόμενες ανατροπές. Τώρα, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η Συνθήκη των Πρεσπών, μετά τις πρόσφατες σχετικές εξελίξεις, δεν νοείται να εμφανίζεται με διαφορετικό χαρακτηρισμό, από τον προδοτικό.

Η Συνθήκη αυτή, όπως ήδη ξεσκεπάζεται, ήταν απλώς η εισαγωγή, που θα άνοιγε το δρόμο για την ολοκλήρωση του μακροχρόνιου σχεδίου των Σλάβων περί Μακεδονίας. Η νέα πρόεδρος των Σκοπίων Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα-Ντανκοβα, είναι σοβαρή επιστήμων, που αγαπά και που εξυπηρετεί με κάθε νόμιμο και μη, μέσον την πατρίδα της. Δεν νοείται, συνεπώς, το αβάσιμο επιχείρημα ότι λέει «σαχλαμάρες», όπως ορισμένοι βολεύονται να το υποστηρίζουν, προκειμένου να δικαιολογήσουν έτσι αυτές τις τραγικές εξελίξεις.

Από τις πρώτες, λοιπόν, στιγμές της προεδρίας της έσπευσε να αναφερθεί σε «σκέψη να γίνει συνέδριο» (της σλαβικής Μακεδονίας) στη Θεσσαλονίκη. Ξεδιπλώνει, έτσι, η νέα πρόεδρος, χωρίς περιστροφές, τη συνέχιση του αρχικού σχεδίου περί δήθεν αλυτρωτισμού, το οποίο ουδέποτε, στο διάστημα των τελευταίων δεκαετιών εγκαταλείφθηκε από τα Σκόπια. Και δεν φοβάται η κυρία πρόεδρος να υπερασπιστεί αυτά που νομίζει ότι ευνοούν τη χώρα της, επειδή πρόκειται για μικρή χώρα.

Να προσθέσω, ότι το σχέδιο του «κράτους Μακεδονίας με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη», κάθε άλλο παρά μυστικό ήταν στο διάστημα των τελευταίων δεκαετιών. Αντιθέτως, μια οργιαστική προπαγάνδα δεν έπαψε να κερδίζει συνεχώς έδαφος, παραποιώντας αναίσχυντα την ιστορία. Και στην πατρίδα μας, όποιος είχε τελειώσει, έστω και μόνο το δημοτικό, γνώριζε αυτά τα καταχθόνια σχέδια των Σκοπιανών. Άλλωστε, ο λόγος της δημιουργίας της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και του ΙΜΧΑ, ήταν ακριβώς η επιστημονική διάψευση των παραμυθιών περί Μακεδονίας.

Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, για να τεθεί το ερώτημα του τι ακριβώς επεδίωκαν οι ελληνικές κυβερνήσεις του Σύριζα και της ΝΔ, η πρώτη που υπέγραψε την άθλια αυτή Συνθήκη και η δεύτερη που, παρότι υποσχέθηκε πριν έρθει στην εξουσία ότι θα την καταπολεμήσει, έκανε ότι μπορούσε για να την εμπεδώσει; Μήπως, ήλπιζαν ότι, χάρη στη συνθήκη αυτή των Πρεσπών, οι Σκοπιανοί θα είχαν ικανοποιηθεί, και θα σταματούσαν εκεί τα επεκτατικά τους σχέδια; Δεν θα τολμούσα να αποδώσω τέτοιας έκτασης αφέλεια σε ελληνικές κυβερνήσεις.

Μήπως πίστευαν, ίσως, ότι οι σύμμαχοι, που πίεσαν ασφυκτικά την Ελλάδα, για να ξεπουλήσει το όνομα «Μακεδονία», και όχι μόνο, αλλά και την ανύπαρκτη μακεδονική γλώσσα, παρότι γνώριζαν ότι οι δέκτες ουδεμία σχέση είχαν με αυτά, θα εμπόδιζαν τη συνέχεια των αρχικών σχεδιασμών των Σκοπιανών; Εξαιρετικά, όντως, χλωμό και ένα τέτοιο επιχείρημα, δεδομένου ότι είναι παγκοίνως γνωστό ότι οι σύμμαχοι, αφού ικανοποιηθεί το όποιο αίτημά τους, παύουν στη συνέχεια να απασχολούνται με τις συνέπειές του.

Αλλά, και ποια εξήγηση μπορεί να δοθεί για το αναντίρρητο και εις επήκοον όλων γεγονός, ότι από το 2018 που υπογράφηκε η επαίσχυντη αυτή Συνθήκη των Πρεσπών, οι Σκοπιανοί επιδεικτικά όσο και περιπαιχτικά, έγραφαν τις εξ’ αυτής υποχρεώσεις τους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους; Ενώ οι δικοί μας αρμόδιοι αμέριμνοι, ουδόλως αντιδρούσαν.

Είναι, πιστεύω ξεκάθαρο ότι δεν έχει νόημα, να προχωρήσω στην αναζήτηση και άλλων δικαιολογιών, για το πολύπλευρο έγκλημα που συντελέστηκε στις Πρέσπες, καθώς ανήκει και αυτό στην ατέλειωτη σειρά των γονυπετών υπηρεσιών της εξωτερικής πολιτικής, που θίγουν, εξευτελίζουν και θέτουν σε θανάσιμο κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα.

Στην απελπιστική κατάσταση, που και πάλι βρίσκεται η Ελλάδα, τίθενται ορισμένα αμείλικτα ερωτήματα, που φοβούμαι ότι δεν πρόκειται (και αυτά) να απαντηθούν:

1. Είναι ξεκάθαρο ότι τα Σκόπια, και στο μέλλον, όχι απλώς δεν πρόκειται να τηρήσουν τις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους, που απορρέουν από τη Συνθήκη των Πρεσπών, αλλά και επιπλέον θα συνεχίσουν απτόητα την εφαρμογή των αρχικών τους σχεδίων, όπως άλλωστε το δήλωσε και επίσημα η νεοεκλεγείσα πρόεδρος τους. Ποια θα είναι η στάση των δικών μας αρμοδίων; Θα παρακολουθούν, αδρανείς να ξετυλίγεται το σχέδιο του δήθεν αλυτρωτισμού, μέχρι την ολοκλήρωσή του;

2. Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια συνέντευξη με τους πρωτεργάτες της Συνθήκης των Πρεσπών, προκειμένου να μας πληροφορήσουν, όλους εμάς τους αντίθετους με το ξεπούλημα της Μακεδονίας αν:

*εξακολουθούν να πιστεύουν ότι επρόκειτο για μεγάλη εθνική μας επιτυχία αυτή η Συνθήκη των Πρεσπών, που υπέγραψαν, που υποστήριξαν, και που μερικοί δήλωσαν ότι είναι περήφανοι γι αυτήν και ότι το κλεμμένο όνομα υπήρξε μεγάλη επιτυχία

*εξακολουθούν να θεωρούν ότι σύσσωμος ο ελληνικός λαός, που ξεχύθηκε έξαλλος στους δρόμους για να αποτρέψει αυτό το εθνικό έγκλημα ήταν θύμα ψεκασμών, χαμηλών νοητικών δυνατοτήτων, επρόκειτο για καθυστερημένους, φασίστες και ακροδεξιούς κ.ο.κ;

*αν αισθάνονται ενοχές και μεταμέλεια για τα όσα, σχετικά, έπραξαν, αν αναγνωρίζουν τα τραγικά τους λάθη και αν μετανιώνουν γι αυτά και κυρίως τι προτίθενται να κάνουν από δω και πέρα;

*αν πιστεύουν ότι οι ομολογίες των Σκοπιανών αποτελούν ευκαιρία εγκατάλειψης της προδοτικής Συνθήκης η αν αντιθέτως είναι πεπεισμένοι ότι πρέπει να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να υλοποιηθούν οι υποχρεώσεις, που απορρέουν από αυτήν….έστω και εν γνώσει μας ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστούν.

Και τώρα; Τι πρέπει, και τι μπορεί να προσπαθήσει η πατρίδα μας, ώστε να σταματήσει εδώ το εθνικά δολοφονικό σχέδιο, που ακολουθείται για τη Μακεδονία; Πως πρέπει να λειτουργήσουμε για να αποδειχθεί ως ευκαιρία επανόδου στην κατάσταση πριν από τις Πρέσπες, η άρνηση εφαρμογής των όρων της Συνθήκης των Πρεσπών;

Οπωσδήποτε, το χειρότερο θα είναι η αδρανής συνέχεια των εξελίξεων. Αλλά, αν όχι η αδράνεια, τότε τι; Και από ποιους;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη 

Είναι, όντως, ακατανόητη η διαρκής αδιαφορία, με την οποία αντιμετωπίζεται από τους αρμόδιους η, άψογα οργανωμένη επιχείρηση «γαλάζια πατρίδα». Και είναι, επιπλέον, αδικαιολόγητη, καθώς έχει ήδη προηγηθεί και έχει στεφθεί από επιτυχία η ανάλογη περίπτωση των Σκοπίων.

Η προσπάθεια επέκτασης συνόρων, όταν δεν είναι αποτέλεσμα πολεμικών συρράξεων, είναι μακροχρόνια και εξυπηρετείται με πλήθος μεθοδεύσεων, κατά περίπτωση. Στο αρθρίδιό μου αυτό θα αρκεστώ να υπενθυμίσω την εξαιρετικά αποτελεσματική μεθόδευση, η οποία περνά μέσα παραποίηση της ιστορίας στα βιβλία του δημοτικού.

Παράλληλα με όλες τις γελοιότητες, που επί χρόνια εφαρμόστηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, με τη βοήθεια άνετης χρηματοδότησης, αλλά και με τη χρήση απεριόριστων δόσεων προπαγάνδας, θα αναφερθώ ειδικά εδώ στην πλύση εγκεφάλου, με αφετηρία το δημοτικό, που εφαρμόστηκε στην περίπτωση των Σκοπίων.

Συγκεκριμένα, επί πολλές δεκαετίες, πριν από το δραματικό ξεπούλημα της Μακεδονίας, οι μαθητές του δημοτικού στα Σκόπια, αντί προσευχής το πρωί, μαζεύονταν από τους δασκάλους τους μπροστά σε χάρτη της περιοχής. Σε αυτόν, επάνω στα Σκόπια εμφανιζόταν ένα τεράστιο χέρι. Μάθαιναν, λοιπόν, οι μικροί μαθητές των Σκοπίων, ότι αυτό το μεγάλο χέρι ήταν η Ελλάδα, που παράνομα και καταχρηστικά εμπόδιζε τα Σκόπια να ενωθούν με την υπόλοιπη πατρίδα τους τη Μακεδονία. Οι σχετικές λεπτομέρειες ήταν τόσο συγκινητικές, ώστε συχνά οι μικροί Σκοπιανοί μαθητές έκλαιγαν με λυγμούς, για τη μεγάλη αυτή αδικία, σε βάρος της πατρίδας τους.

Εκτός του ότι, αυτή η μεθόδευση αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματική για την εμπέδωση (ψευδών) πεποιθήσεων, που επεκτείνονται και εκτός της εκάστοτε συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, καμία δύναμη στον κόσμου δεν είναι δυνατή, στη συνέχεια της ζωής των μικρών μαθητών, να μεταβάλλει τις έτσι αποκτηθείσες οιονεί βεβαιότητές τους. Αντιθέτως, θα είναι μονίμως στις επάλξεις, προκειμένου να υπερασπιστούν και να πεθάνουν ακόμη, για να ανατρέψουν την κλοπή και την αδικία που συντελέστηκε στα πάτρια (δήθεν) εδάφη τους. Κανένα αποδεικτικό μέσο, καμία εμπειρία κανένα μετέπειτα εύρημα θα είναι ποτέ σε θέση να μεταβάλει αυτό που σφυρηλατήθηκε στην παιδική τους ηλικία.

Καθώς βιώσαμε, ήδη, τις τραγικές συνέπειες όλων αυτών, στη Μακεδονία, θα έπρεπε να είχαμε αποκτήσει τα απαραίτητα αντανακλαστικά για την περίπτωση που κάτι ανάλογο θα μας συνέβαινε και στη συνέχεια. Δυστυχώς, όμως, δεν οπλιστήκαμε αρκετά από τις εμπειρίες του παρελθόντος. Διότι, ανάμεσα βέβαια και σε πολλές άλλες τραγελαφικές μεθοδεύσεις, που με ανεξήγητη παθητικότητα υφιστάμεθα, σχετικά με την επιχείρηση της γαλάζιας πατρίδας, ήδη τώρα πληροφορούμαστε, ότι αυτές επεκτείνονται και στα σχολικά βιβλία.

Οι μικροί Τούρκοι μαθητές διδάσκονται, μέσω αυτών, ότι οι κακοί, οι φαταούλες Έλληνες, κατακρατούν παράνομα όλο το Αιγαίο για τον εαυτό τους, ενώ γύρω στο μισό, αυτό, είναι τουρκικό. Να το επαναλάβω, λοιπόν, ότι στα επόμενα χρόνια καμία προσπάθεια διασκέδασης αυτής της αναλήθειας θα έχει πιθανότητες να εισακουστεί. Οι Τούρκοι, και όχι μόνο, γιατί μέσω των σχολικών βιβλίων διαχέονται οι πληροφορίες παντού, θα είναι αδύνατον να μεταπειστούν ότι το μισό Αιγαίο δεν τους ανήκει, και θα είναι πρόθυμοι να δώσουν ακόμη και τη ζωή τους για να το εξασφαλίσουν.

Και ενώ η κατάσταση έχει γίνει τόσο σοβαρή, και ενώ απαιτείται η λήψη άμεσων και όσο γίνεται πιο αποτελεσματικών μέτρων, οι δικοί μας αρμόδιοι ισχυρίζονται ακόμη και τώρα, ότι δήθεν «καταγράφεται βελτίωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις», αλλά και ακόμη ότι υπάρχει θετικό έδαφος για «ανταλλαγή φιλικών επισκέψεων». Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι.

Από δικής μας πλευράς, για να υπάρξει ελπίδα ανατροπής στο μέλλον, αυτών των παγιωμένων και άκρως απειλητικών καταστάσεων, το πρώτιστο απαιτούμενο είναι αυτό της εμπέδωσης της ιστορικής αλήθειας, της συστηματικής, και σε διεθνές περιβάλλον απεμπόλησης της παραποίησης της ιστορίας, της ενίσχυσης και της ανύψωσης του πατριωτικού αισθήματος, της σύνδεσης με το ένδοξο παρελθόν μας και της απόρριψης της όποιας υπόθεσης, ότι είμαστε δεδομένοι και γονυκλινείς. Οι σχέσεις μας με τη Δύση είναι, όντως, πολύτιμες, αλλά μέχρι του σημείου που δεν μας εξαφανίζουν από προσώπου Γης. Συγκεκριμένα, ουδέποτε θα έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να απειλούμαστε δακτυλοδεικτούμενοι από τη Ρωσία, σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης, επειδή όντως υπήρξαμε «βασιλικότεροι του Βασιλέως», στην επίδειξη μίσους εναντίον της.

Αλλά, το χειρότερο που μας συμβαίνει, από την άποψη μακροχρόνιων συνεπειών, είναι η συστηματική αφαίρεση, από τα σχολικά μας βιβλία, όλων εκείνων των συμβάντων που δικαιολογημένα μας κάνουν περήφανους και μας εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαγωγή και ενδεδειγμένες, κατά περίπτωση, αντιδράσεις απέναντι σε φίλους, εταίρους και εχθρούς. Τώρα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, επιβάλλεται να διερωτηθούμε, γιατί ακριβώς λειτουργούμε με τόσο ανεγκέφαλο τρόπο. Και αφού έχουμε την απάντηση, να αλλάξουμε ρότα.



πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Πέρασαν 20 χρόνια από το εκκωφαντικό ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο σχέδιο Ανάν. 24 Απριλίου 2004 είχε γίνει το δημοψήφισμα με το οποίο οι Κύπριοι παρά τη λυσσαλέα προπαγάνδα, είπαν ΟΧΙ με το συντριπτικό 76%!

20 χρόνια μετά ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, μας θυμίζει τι είχε γίνει εκείνη την περίοδο, αλλά και ποια είναι η εξέλιξη του Κυπριακού, μέχρι και σήμερα.

Συγγραφέας τριών βιβλίων για το σχέδιο Ανάν και την συντριπτική απόρριψη του, ο κ.Κωνσταντακόπουλος μιλά για όσους πολέμησαν εκείνους τους λίγους που υποστήριζαν το ΟΧΙ στην Αθήνα κι όχι να επιλυθεί δήθεν το Κυπριακό.

«Ευτυχώς επικράτησε η υγιής ανασφάλεια των Κυπρίων», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος, υπενθυμίζοντας ότι το κλίμα άλλαξε υπέρ του ΟΧΙ, τον τελευταίο μήνα πριν από το δημοψήφισμα. Αυτό που θα προέκυπτε αν είχε υπερισχύσει το ΝΑΙ θα ήταν ένα «κράτος» το οποίο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει και τελικά η Κύπρος θα επέστρεφε σε καθεστώς αποικίας. «Το σχέδιο Ανάν εντάσσεται στην τερατώδη ανάπτυξη του ολοκληρωτισμού στη Δύση», υποστηρίζει ο κ.Κωνσταντακόπουλος.

«Αν συμβεί οτιδήποτε στην Κύπρο, όποια ελληνική κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στην εξουσία, θα έχει πρόβλημα. Μεταξύ των πολλών κατορθωμάτων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ότι έχει αποσυνδέσει το Κυπριακό από τις όποιες συζητήσεις κάνει με την Τουρκία», τονίζει.

«Κύπρος και Ελλάδα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν χαθεί η Κύπρος και η Ελλάδα θα χαθεί.Ισχύει και το αντίστροφο… Το 2004 ο κυπριακός λαός έβαλε φρένο στην καταστροφή του κράτους του, που θα είχε φοβερές συνέπειες και στην Ελλάδα…Βέβαια μπορεί το 2004 ο Γιώργος Παπανδρέου να μην κατάφερε να διαλύσει την κυπριακή δημοκρατία, αλλά το 2010, λίγο έλειψε να διαλύσει την ελληνική. Τώρα έχουμε τον κ.Μητσοτάκη που θέλει να βρει λύση για το Αιγαίο. Πως θα βρει λύση με το κυπριακό άλυτο», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος.






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

Η κυρία Θεοδώρα Μπακογιάννη είναι αναμφίβολα μια τραγική πολιτική προσωπικότητα. Ίσως η τραγικότερη της Μεταπολίτευσης. Όχι διότι δεν κατόρθωσε ποτέ, παρά την ακόρεστη επιθυμία της, να ηγηθεί του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε διότι είδε να της «κλέβει» το Πρωθυπουργικό όνειρο ο μικρός αδελφός της.

Ούτε καν διότι ως Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη Θράκη δεν κατόρθωσε, όπως δείχνει η πραγματικότητα στη Θράκη, επί τέσσερα χρόνια κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να υλοποιήσει ουσιαστικές πολιτικές ανάσχεσης της τουρκοποίησης της ευαίσθητης στρατηγικής αυτής ακριτικής καρδιάς της Ελλάδος.

Ούτε ακόμη, διότι κατάφερε, συνειδητά ή ασυνείδητα, να αποστερήσει από το κόμμα της πέντε ολόκληρες μονάδες στη Θράκη, κατά τις επαναληπτικές εθνικές εκλογές του 2023, με την απερίσκεπτη εκείνη «απειλητική» υπενθύμισή της -σε δημόσια θέα και παρουσία του βουλευτή Ροδόπης του κόμματός της, Ευριπίδη Στυλιανίδη- προς τους Έλληνες μουσουλμάνους ψηφοφόρους ότι αν δεν ψηφίσουν το κόμμα της δεν θα έχουν, τρόπον τινά, στον ήλιο μοίρα.

Αλλά διότι είναι η μοναδική ίσως πολιτική προσωπικότητα της Μεταπολίτευσης που κατόρθωσε να στρέψει εναντίον της έναν αρχηγό κράτους φίλιου προς τη χώρα μας και να εισπράξει την πρωτόγνωρη στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία άκρως ντροπιαστική δημόσια στηλίτευσή της, όταν ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς τη διαπόμπευσε διεθνώς, την Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024, με την ιστορική πλέον αποστροφή «Ντόρα, ντροπή σου!».

Επρόκειτο, όντως, για μια μοναδική στην ιστορία των διμερών σχέσεων Ελλάδας-Σερβίας αντίδραση ενάντια στον άκρως επιζήμιο για τις τύχες των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου ρόλο της ιδίας ως Ειδικής Εισηγήτριας υπέρ της ένταξης του ψευδοκρατιδίου, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, προχθές, Τρίτη 16 Απριλίου, αποκαλύφθηκε με τον πλέον τραγικά απροκάλυπτο και κυνικά ωμό τρόπο, η ανίερη σύμπραξη της Ελληνικής Κυβέρνησης, διαμέσου της κ. Μπακογιάννη, με τη Γερμανία και την Τουρκία, στη διαδικασία ψήφισης της υποψηφιότητας ένταξης του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Μια σύμπραξη που αποσκοπεί στο να επιτύχει για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την είσοδο στο Συμβούλιο ενός ψευδοκρατιδίου, με ύπαρξη οφειλόμενη σε μονομερή de facto και όχι de jure απόσχιση από τη Σερβία, το οποίο δεν έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος από σειρά χωρών μελών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Κύπρου!

Πράγματι, με 131 ψήφους υπέρ, 29 κατά, και 11 αποχές, η προχθεσινή ψηφοφορία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο αποφάνθηκε υπέρ της ένταξης του αλβανικού αυτού κρατικού μορφώματος του Κοσόβου στο Συμβούλιο.

Πρόκειται για την προτελευταία πράξη του δράματος της εγκληματικής στάσης της Ελλάδας εναντίον της Σερβίας και κατά του σερβικού λαού του Κοσσυφοπεδίου, στάση που -όπως και ο Μιχάλης Ιγνατίου και εμείς εδώ στην Hellas Journal και στην εφημερίδα Δημοκρατία δείξαμε- φέρει τη σφραγίδα της κ. Μπακογιάννη, βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και της Ελληνικής Κυβέρνησης, κατόπιν επιταγής του διεθνούς παράγοντα και δη της Γερμανίας, γνωστής για την ιστορικά ανελέητη στάση της κατά της Σερβίας.

Κι αν κάποιοι, αφελώς ή δολίως, επιχειρούν -μιμούμενοι τους αποτυχημένους τακτικούς ελιγμούς της κ. Μπακογιάννη, η οποία λόγω της δημόσιας κατακραυγής κατέφυγε προ ημερών μέχρι και στην Κύπρο προσπαθώντας μάταια να καλοπιάσει τους βουλευτές του πολύπαθου νησιού μας να της παρέχουν πολιτική κάλυψη στο ανοσιούργημά της- να ισχυριστούν ότι η καταστροφική ζημία κατά του σερβικού λαού του Κοσσυφοπεδίου είναι έργο και ευθύνη μόνον της Ελληνίδας βουλευτή και πρώην Υπουργού Εξωτερικών και όχι και της Ελληνικής Κυβέρνησης εν συνόλω, η χθεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης τους διαψεύδει πανηγυρικά.

Διότι ήταν εκεί, όπου υπό την προεδρεία του Έλληνα Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και πρώην Υπουργού κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας επί Κώστα Καραμανλή, Θοδωρή Ρουσόπουλου, τέσσερεις βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης της ΝΔ υπερψήφισαν τη θετική εισήγηση Μπακογιάννη, συντασσόμενοι έτσι με τους 18 Τούρκους συναδέλφους τους, αλλά και πολλούς άλλους, Αλβανούς, Γερμανούς, Νορβηγούς, Σουηδούς, Φινλανδούς και ούτω καθεξής, στην επιβράβευση της Πρίστινα για την εξακολουθούμενη εθνοκάθαρση που επιτελεί σε βάρος των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου.

Τί κι αν, όπως μας ενημέρωσαν προ ημερών στρατιωτικές πηγές του ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στις 20 Οκτωβρίου του 2022 ο τότε Υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος είχε -κατά την επίσημη συνάντησή του στο Πεντάγωνο με τον Αρχηγό του Σερβικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, παρουσία και του Έλληνα τότε Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου- εκμυστηρευθεί στον Σέρβο Α/ΓΕΕΝ ότι «στη Θράκη η Τουρκία επιδιώκει να δημιουργήσει το δικό της Κόσοβο»;

Γνώριζε, βλέπετε, πολύ καλά ο Καβαλιώτης βουλευτής της ΝΔ και τότε ΥΠΑΜ τί μεθοδεύει συστηματικά η Τουρκία δίπλα από την εκλογική περιφέρειά του. Αυτό, ωστόσο, φαίνεται να μην το γνωρίζει ή να το αγνοεί σκοπίμως (;) ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης, βουλευτής της ΝΔ στο νομό Ροδόπης, ο οποίος απτόητα υπερψήφισε κι εκείνος, μαζί με την πρώην Υπουργό Εξωτερικών και τους κομματικούς ομόσταυλούς τους Γιώργο Σταμάτη και Άννα Ευθυμίου, την ένταξη του ψευδοκρατιδίου, στέλνοντας δυστυχώς de facto μήνυμα στην Τουρκία ότι μπορεί ελεύθερα να συνεχίζει τις διαδικασίες κοσοβοποίησης της Θράκης, με την ανοχή, αν όχι και τη σιωπηρή συγκατάθεση, της Ελληνικής Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Κι αν κάποιοι νομίζουν ότι ο μεν πρώην Υπουργός Παναγιωτόπουλος είπε αυτό που είπε περί κοσοβοποίησης της Θράκης για λόγους συμπαράστασης στον Σέρβο Α/ΓΕΕΔ, ο δε βουλευτής Ροδόπης της ΝΔ Στυλιανίδης ψήφισε υπέρ του Κοσσυφοπεδίου με «ορθή (γεω)πολιτική κρίση», η Κυριακή των Ευρωεκλογών κοντή γιορτή. Τότε θα φανεί εάν το αυτονομιστικό τουρκικό κόμμα ΚΙΕΦ δαπανά εκατομμύρια δολάρια τουρκικής προελεύσεως απλώς και μόνον για να …ενισχύσει ευγενώς το έργο της Ελληνικής Πολιτείας στη Θράκη.

Το βέβαιον είναι ότι η ανωτέρω τετράδα βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας που υπερψήφισε την πρόταση Μπακογιάννη, ενέγραψε πλέον τα ονόματά της στις δέλτους ντροπής και ονείδους της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, επιβεβαιώνοντας μαζί με τον Θοδωρή Ρουσόπουλο ότι η κυβερνώσα την Ελλάδα πολιτική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας έχει για κάποιο λόγο αποφασίσει να βάλει πλάτες σε ποινικούς εγκληματίες και αποσχιστές των Βαλκανίων και να καταστεί ευεργέτης της μεγάλης Αλβανίας που είναι και το όραμα των Τιράνων, τα οποία ευρίσκονται πίσω από την Πρίστινα και τον Αλβανό Πρωθυπουργό Κούρτι.

Την τιμή των Ελλήνων και της Ελλάδας διέσωσαν προχθές τρεις Έλληνες βουλευτές: η εξ Ελλάδος Νίνα Κασιμάτη (ΣΥΡΙΖΑ), η οποία κατέφθασε στο Στρασβούργο ύστερα από μαραθώνιο ταξίδι από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να προλάβει την ψηφοφορία, και οι εκ Κύπρου Χριστιάνα Ερωτοκρίτου (ΔΗΚΟ) και Γιώργος Λουκαΐδης (ΑΚΕΛ).

Οι τρεις τους καταψήφισαν την εκτρωματική πράξη ένταξης του ψευδοκρατιδίου στο Συμβούλιο, προκαλώντας μάλιστα την μήνιν της αδελφής του Έλληνα Πρωθυπουργού για το ότι δεν υποτάχθηκαν στις ιδιοτελείς μεθοδεύσεις της.

Κι αν η Κύπρος ήταν αυτονόητο ότι θα καταψήφιζε, το γεγονός ότι η Νίνα Κασιμάτη απέρριψε την εισήγηση Μπακογιάννη, επιδεικνύοντας συνεπή πολιτική στάση με γνώση της διεθνούς πραγματικότητας και γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι τη συστημική ανέλιξή της, ήταν κάτι που, όπως πληροφορούμαστε, εξόργισε την εισηγήτρια πρώην Υπουργό Εξωτερικών.

Η χθεσινή συζήτηση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης κατέδειξε πολλά αλγεινά και σκοτεινά σημεία της στάσης της Ελλάδας κατά της Σερβίας και του Σερβικού λαού, τα οποία αποτυπώνονται με σαφήνεια στις τοποθετήσεις βουλευτών κατά τη συζήτηση της ψήφισης της ένταξης του Κοσσυφοπεδίου.

Καταρχήν, είχαν απόλυτο δίκαιο όσοι ισχυρίζονταν ότι η μεθόδευση ένταξης του ψευδοκρατιδίου δεν ήταν ατομική επιδίωξη της κ. Μπακογιάννη αλλά πολιτική θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης. Αυτό προκύπτει τόσο από τις θετικές ψήφους όλων των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, όσο και από τη στάση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, κ. Θοδωρή Ρουσόπουλου. Ο οποίος όχι μόνο φρόντισε επιμελώς να απορριφθούν όλες οι υποβληθείσες από πλευράς Σερβίας τροποποιήσεις που βουλευτές της ενδιαφερόμενης χώρας πρότειναν προκειμένου να αποδεχθεί την απόφαση ένταξης του Κοσσυφοπεδίου. Αλλά και εγκαλούσε με θράσος στην «τάξη» τους Σέρβους βουλευτές που με τις εισηγήσεις τους προσπαθούσαν απέλπιδα μέσα σε μια προκαθορισμένη διαδικασία να κραυγάσουν τα δεινά που πάσχει μέχρι και αυτή την ώρα ο Σερβικός λαός του Κοσσυφοπεδίου. Δεινά που σε θλιβερή αντίθεση με την κ. Μπακογιάννη είχε την τιμιότητα να επισημάνει δημόσια ο Αμερικανός Ειδικός Απεσταλμένος για τα Δυτικά Βαλκάνια Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Ευρωπαϊκών και Ευρασιατικών Υποθέσεων, Γκάμπριελ Εσκομπάρ.
Επιπλέον, έχοντας στην πλάτη της τόσο την κατακραυγή της ελληνικής κοινής γνώμης όσο και τη διεθνή διαπόμπευσή της από τον Σέρβο Πρόεδρο, η κ. Μπακογιάννη τόνισε, σε έναν αποτυχημένο ελιγμό δικαιολόγησης των πεπραγμένων της, ότι κλήθηκε, και της ζητήθηκε (από ποιούς άραγε;), να γνωμοδοτήσει περί της εισόδου του ψευδοκρατιδίου στο Συμβούλιο, και όχι να εκφράσει τη δική της γνώμη ή την ελληνική εθνική γραμμή αναφορικά με την αναγνώριση του ψευδοκρατιδίου. Ομολόγησε δηλαδή μέσα στην ανάγκη της να αυτοπροστατευθεί, ότι ο ρόλος της εν προκειμένω ήταν να διεκπεραιώσει σχέδια τρίτων και όχι θέση της Ελλάδας.
Επιπλέον, απέδειξε ότι στερείται ευρηματικότητας στην προσπάθειά της να παραπλανήσει την κοινή γνώμη προκειμένου να μην γίνει αντιληπτή η στρατηγική του «βατράχου που σιγοβράζει στην κατσαρόλα», με την οποία οι εντολοδότες της οδηγούν σταδιακά το Κοσσυφοπέδιο στην de jure αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος, με πρώτο βήμα την ένταξή του στην ευρωπαϊκή οικογένεια ως το πρώτο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης που εισάγεται δίχως να είναι αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα.
Είναι δε ασύλληπτης έκτασης ο εμπαιγμός της Σερβίας και του Σερβικού λαού του Κοσσυφοπεδίου από την κ. Μπακογιάννη, αφού αφενός η ίδια ομολόγησε εκ νέου προχθές στο Στρασβούργο ότι: «Εντόπισα τρία κύρια εκκρεμή ζητήματα για τα οποία χρειαζόταν επείγουσα δράση. Συγκεκριμένα, η εφαρμογή της απόφασης του συνταγματικού δικαστηρίου του Κοσσυφοπεδίου για το μοναστήρι Visoki Dečani, οι παράνομες απαλλοτριώσεις γης των περιουσιών της σερβικής μειονότητας και η ίδρυση της ένωσης δήμων με σερβική πλειοψηφία». Αφετέρου όμως, επέλεξε σκοπίμως να αποδεχθεί τη λύση μόλις ενός εξ αυτών των ζητημάτων, και μάλιστα μερικώς, με απλή έγγραφη διαβεβαίωση του Κοσοβάρου Πρωθυπουργού Κούρτι, για να παρακάμψει τα ζωτικής σημασίας άλλα δύο, για τα οποία παρέπεμψε τον υπό εθνοκάθαρση Σερβικό πληθυσμό του Κοσσυφοπεδίου στις καλένδες των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων: «…σε περίπτωση που η Επιτροπή Υπουργών αποφασίσει να αποδεχθεί την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου, κάθε περίπτωση παράνομης απαλλοτρίωσης γης θα υπόκειται στον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων»!
Κι ενώ για την περίπτωση των περιουσιακών στοιχείων των Σερβικών Ορθοδόξων Μοναστηριών χρύσωσε το χάπι στους Σέρβους χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την (απλώς υποσχεθείσα ως τώρα) επιστροφή των γαιών ενός μόνο Μοναστηριού, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να πράξει το ίδιο και για το κρισιμότατο ζήτημα της ίδρυσης του Συνδέσμου Σερβικών Δήμων Κοσσυφοπεδίου: «…θεωρώ την ίδρυση του Συνδέσμου ως μονομερές εσωτερικό ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο επηρεάζει μόνο τους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου. Με αυτό κατά νου, καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για την υλοποίησή του. Δυστυχώς, αυτό το θέμα δεν μπόρεσε να διαπραγματευτεί σε κενό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από το 2013 η ίδρυση του Συνδέσμου ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος του διαλόγου που διευκόλυνε η ΕΕ μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινα». Κατανοητή βέβαια η στρατηγική της κ. Μπακογιάννη, καθώς δεν θα ήθελε ασφαλώς να φέρει την Πρίστινα προ εκπλήξεως όταν με τυχόν αναγνώρισή τους οι Σερβικοί Δήμοι των περιοχών όπου το 99% του πληθυσμού είναι Σέρβοι θα αποσχίζονταν ευλόγως για να ενωθούν με το κράτος της Σερβίας…
Επιπλέον, με ανάρτησή της μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας η κ. Μπακογιάννη ομολόγησε ότι το μόνο που κατάφερε να πετύχει μέσα σε 300 ημέρες έντονης προσπάθειας με τους άτεγκτους Κοσοβάρους να της κάνουν τη ζωή δύσκολη, ήταν να επιστραφούν 24 εκτάρια κλεμμένης από την Πρίστινα γης στο Μοναστήρι Βισόκι Ντέτσανι. Οπότε, είναι προφανής ο λόγος για τον οποίο η ίδια εγκατέλειψε εν τέλει στο έλεος του Θεού τους υπό εθνοκάθαρση Σέρβους του Κοσόβου, και πρότεινε την ένταξη του ψευδοκρατιδίου στο Συμβούλιο μετατρέποντας ξαφνικά, με τρόπο αντιδεοντολογικό και ανήθικο, τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα ζωής και θανάτου των Σέρβων σε επιπόλαια ευχολόγια που θα τα πραγματώσει κάποτε στο μέλλον η Ευρώπη!
Θέλετε και το καλύτερο; Τη Δευτέρα 15 Απριλίου, μια μόλις ημέρα προτού η κ. Μπακογιάννη βάλει το Κοσσυφοπέδιο στο Συμβούλιο της Ευρώπης κάνοντας τα στραβά μάτια στην απουσία κράτους δικαίου, την οποία η ίδια ταυτόχρονα και σχιζοφρενικά ομολογεί, η Επιτροπή των Μονίμων Αντιπροσώπων της ΕΕ αποφάσισε να απαιτήσει από τη Σερβία να συμφωνήσει στην «κανονικοποίηση» των σχέσεών της με το μη αναγνωρισμένο Κοσσυφοπέδιο, κάτι που με άλλα λόγια σημαίνει την επίσημη αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος! Αν μάλιστα η Σερβία αρνηθεί αυτήν την αποκαλούμενη «κανονικοποίηση», τότε η ενταξιακή διαδικασία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση κινδυνεύει με επ᾽ αόριστον πάγωμα. Αναγκάζει, δηλαδή, κατ᾽ ουσίαν η κ. Μπακογιάννη τη Σερβία να θυσιάσει τον σερβικό λαό του Κοσσυφοπεδίου στον βωμό της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

Είναι πολλά ακόμη. Αυτά όμως αρκούν, για να δείξουν ότι πρέπει να είσαι πραγματικά άνθρωπος με μεγάλα αποθεματικά πολιτικής κακίας και πολιτικής σχιζοφρένειας για να δέχεσαι να γίνεις πρώτος στον 21ο αιώνα στρατηγικός θεμελιωτής της μεγάλης Αλβανίας και ταυτόχρονα να ανοίγεις τον δρόμο για την κοσοβοποίηση της Θράκης και της Κύπρου, νίπτοντας παράλληλα τας χείρας σου εμπρός στην εν εξελίξει εθνοκάθαρση ενός ομόδοξου Ορθόδοξου λαού. Εθνοκάθαρση την οποία μάλιστα, ω της τραγωδίας, ανέχεσαι επ᾽ ονόματι της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!


πηγή: hellasjournal



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Κίνηση με καταστροφικές συνέπειες για τον Ελληνισμό ήταν η υπερψήφιση από τους εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας της αναγνώρισης του Κοσόβου, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο κάποτε ανήκε στην πρώην Γιουγκοσλαβία και αποσπάστηκε βίαια με τον πόλεμο του 1999 από το σερβικό εθνικό «κορμό» όπως συνέβη το 1974 με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Δύο περιπτώσεις ακριβώς ίδιες.

Γιατί από την ενέργεια αυτή θα ανοίξει ο δρόμος για την αναγνώριση τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους ως «κανονικού» κράτους από την Ευρώπη.

Mονο τυχαία δεν είναι η δήλωση του πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη προσερχόμενου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες, όπου δήλωσε ικανοποιημένος από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Τουρκία, προσθέτοντας ότι «βλέπει πρόοδο στο Κυπριακό» εν μέσω κλιμακούμενων προκλήσεων της Άγκυρας!


Είναι χαρακτηριστικό ότι καμιά ελληνική κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν είχε καν διανοηθεί να προχωρήσει σε έμμεση αναγνώριση της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από το σερβικό εθνικό κορμό για τον απλούστατο λόγο ότι θα αποδεχόμασταν το «νόμιμο» της τουρκικής απαίτησης να αναγνωριστεί το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου ως «Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου».

Οι δύο περιπτώσεις είναι ακριβώς όμοιες. Εισβολή και κατοχή τμήματος ενός ανεξάρτητου κράτους και εν συνεχεία ανακήρυξη του τμήματος αυτού ως ανεξάρτητου, το οποίο κατέχεται δια της στρατιωτικής ισχύος, και εν τέλει αναγνώριση του.

Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της εισβολής της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία με την απόσχιση εθνικού τμήματος της Δημοκρατίας της Σερβίας από ξένες δυνάμεις, εν προκειμένω το ΝΑΤΟ.

Μάλιστα στην περίπτωση της βόρειας Κύπρου υπάρχει και ένα στοιχείο επιπλέον: Η Τουρκία ήταν βάσει της συνθήκης της Ζυρίχης «εγγυήτρια» δύναμη και είχε δυστυχώς την νομική δυνατότητα να εισβάλει οπότε αυτή κρίνει.

Τότε έκρινε ότι απειλούνται οι Τουρκοκύπριοι, το ΝΑΤΟ όμως είχε εισβάλει εντελώς αυθαίρετα (δεν νομιμοποιήθηκε, η επιχείρηση του από τον ΟΗΕ)

Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί και στην δυτική Θράκη.

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην βόρεια Κύπρο ήταν τουρκικής καταγωγής και μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Κοσόβου ήταν αλβανικής καταγωγής.

Αυτό μόνο αρκούσε. Ποια θα είναι η διαφορά με την δυτική Θράκη;




πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



του Σταύρου Λυγερού

“Πισώπλατη μαχαιριά” χαρακτήρισε το Βελιγράδι ουσιαστικά τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης –έτσι όπως την εξέφρασε όχι μόνο η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και οι άλλοι βουλευτές της ΝΔ– στο Συμβούλιο της Ευρώπης σε σχέση με το Κόσοβο. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι και πισώπλατη μαχαιριά στην Κυπριακή Δημοκρατία, επειδή δημιουργεί προηγούμενο, το οποίο η Άγκυρα οραματίζεται να επαναλάβει και στη Θράκη.

Η πολιτική της Δύσης στα Βαλκάνια υπαγορευόταν πάντα από την επιδίωξη να εκτοπιστεί η ρωσική επιρροή από την περιοχή. Μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού, αυτή η επιδίωξη –μεταξύ άλλων– οδήγησε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε μία σειρά κρίσεων στην επικράτειά της. Για την ακρίβεια, οδήγησε το 1995 στη συμφωνία του Ντέιτον (με την οποία ιδρύθηκε το θνησιγενές κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης), στον βομβαρδισμό της Σερβίας και το 1999 στην απόσχιση του Κοσόβου, το 2001 στη συμφωνία της Αχρίδας (μεταξύ του σλαβικού και του αλβανικού στοιχείου της τότε FYROM) και το 2018 στη Συμφωνία των Πρεσπών.

Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται η πίεση των Αμερικανών –με τη σύμπραξη Ευρωπαίων– για διπλωματική αναγνώριση του Κοσόβου από όσα δυτικά και φιλοδυτικά κράτη δεν το έχουν ήδη αναγνωρίσει. Υπενθυμίζουμε ότι –με πράσινο φως από τη Δύση– το Κόσοβο ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος το 2008. Μέχρι τότε, ήταν προτεκτοράτο του ΟΗΕ, στην πραγματικότητα της Δύσης. Το Κόσοβο έχουν αναγνωρίσει τα μισά σχεδόν κράτη-μέλη του ΟΗΕ. Ας σημειωθεί ότι υπάρχει μία μειονότητα κρατών-μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που για διάφορους λόγους δεν έχει αναγνωρίσει το Κόσοβο. Ο βασικός λόγος είναι πως το Κόσοβο ιδρύθηκε ως κράτος-προτεκτοράτο μετά τον ακρωτηριασμό της Σερβίας, ο οποίος προέκυψε από τη στρατιωτική επέμβαση της Δύσης.


Αρκετά κράτη δεν θέλουν να νομιμοποιήσουν μία πράξη, η οποία καταπάτησε ωμά την αρχή για το απαραβίαστο των συνόρων (την έχει υπογράψει η Δύση) κι αναπόφευκτα δημιούργησε προηγούμενο, το οποίο το βρήκε μπροστά της η Δύση όταν η Ρωσία προσάρτησε επαρχίες της Ουκρανίας. Η Ισπανία δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο λόγω Καταλονίας και η Ρουμανία λόγω Υπερδνειστερίας. Είναι προφανής ο λόγος που η Κυπριακή Δημοκρατία δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο.

Αλλά και η Ελλάδα, αν ολοκληρώσει την διπλωματική αναγνώρισή του, με ποιο επιχείρημα θα διαμαρτυρηθεί αύριο αν τεθεί αντίστοιχο θέμα για τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι σήμερα συμμετέχουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης ως εκπρόσωποι του ψευδοκράτους με την ιδιότητα του παρατηρητή; Επιπλέον, είναι κοινός τόπος ότι οι Τούρκοι ονειρεύονται να επαναλάβουν στη Θράκη όσα έπραξαν το 1974 στην Κύπρο.

Δυτικές πιέσεις στην Αθήνα

Αν και το εθνικό συμφέρον επιβάλει ξεκάθαρα η Ελλάδα να μην αναγνωρίσει το Κόσοβο, η Αθήνα πιέζεται και από την Ουάσινγκτον και από την ΕΕ να πράξει εναντίον των εθνικών συμφερόντων της. Και δυστυχώς, σ’ αυτόν τον δρόμο κινείται και μάλιστα χωρίς να εξασφαλίσει το παραμικρό αντάλλαγμα. Αναμφίβολα, στο Κόσοβο έχουν δημιουργηθεί πολιτικά και διπλωματικά τετελεσμένα, τα οποία ωθούν προς την αναγνώριση. Το ίδιο, όμως, ισχύει και για την κατεχόμενη Κύπρο. Και στο Κόσοβο και στα Κατεχόμενα λειτουργεί κρατική δομή. Κατά συνέπεια, αυτό δεν είναι επιχείρημα, το οποίο μπορεί να επικαλεστεί η Αθήνα.

Μπορεί να μην το επικαλείται, αλλά οι πράξεις της μιλάνε καθαρά. Είναι αληθές ότι οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ανοίξει διαύλους με την Πρίστινα και έχουν κάνει βήματα ανάπτυξης των διμερών σχέσεων, χωρίς, όμως, να κάνουν το βήμα της επίσημης αναγνώρισης. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποφασίσει οριστικά να αδιαφορήσει πλήρως για την Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που ισοδυναμεί με εθνικό έγκλημα, για την Ελλάδα το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη σχέση της με ένα –έστω και ημιαναγνωρισμένο διεθνώς– κράτος της περιοχής. Στην πραγματικότητα αφορά και τη σχέση της με την Αλβανία και τη Σερβία, ουσιαστικά σε ποιο σημείο θα ισορροπήσει διπλωματικά μεταξύ τους.

Με τη Σερβία υπάρχουν ιστορικοί δεσμοί, αφού τα δύο έθνη ήταν πάντα στην ίδια πλευρά στους πολέμους. Η Αθήνα έχει κάθε λόγο να διατηρεί καλές σχέσεις με το Βελιγράδι, χωρίς, όμως, συναισθηματικές υπερβολές. Υπενθυμίζουμε πως η Σερβία είχε αναγνωρίσει εξαρχής τα Σκόπια σαν “Μακεδονία”, επειδή έκρινε ότι αυτό υπαγόρευαν τα συμφέροντά της. Κατά συνέπεια, η ελληνική στάση στο ζήτημα του Κοσόβου πρέπει να καθορισθεί από το τι εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα, σταθμίζοντας συνολικά όλους τους παράγοντες.


Οι δύσκολες σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις έχουν αρνητικό ιστορικό, αλλά και σήμερα είναι δύσκολες. Ειδικά με τη φυλάκιση Μπελέρη, ο Ράμα τράβηξε πολύ το σκοινί. Αν δεν έσπασε, αυτό οφείλεται στην υποχωρητικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία την τελευταία στιγμή συμπεριέλαβε τον εκλεγμένο δήμαρχο Χειμάρας στο ευρωψηφοδέλτιο, κυρίως για να αποτρέψει τη μεγάλη εκλογική διαρροή “γαλάζιων” ψηφοφόρων, οι οποίοι μεταξύ των άλλων έχουν αγανακτήσει με την υποχωρητικότητας της επίσημης Αθήνας έναντι των Τιράνων. Με άλλα λόγια, η υποψηφιότητα υπηρετεί πρωτίστως ψηφοθηρικό, παρά εθνικό σκοπό.

Η “μεγάλη ιδέα” των Αλβανών είναι η “Μεγάλη Αλβανία”, η ένωση με το Κόσοβο και η ενσωμάτωση στο κοινό κράτος του αλβανικού στοιχείου αφενός της Βόρειας Μακεδονίας, αφετέρου της νότιας Σερβίας (Πρέσεβο και Μπουγιάνοβατς), ενώ αναφορές γίνονται και για τη Θεσπρωτία, όπου, όμως, δεν υπάρχει αλβανικό στοιχείο. Η Ελλάδα έχει πρόσθετο στόχο να είναι επιφυλακτική με την Αλβανία, παρότι φιλοξενεί τα τελευταία 30 χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς οικονομικούς μετανάστες.

Τα Τίρανα έχουν την τάση –περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με την εκάστοτε κυβέρνηση– να αναπτύσσουν προνομιακές σχέσεις με την Άγκυρα, θεωρώντας ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο εξισορροπούν την ιστορικά υπαρκτή (Βορειοηπειρωτικό), αλλά σήμερα ανύπαρκτη ελληνική πίεση. Στο πλαίσιο αυτό έχει αναβιώσει στην Αλβανία μία σύγχρονη εκδοχή ανθελληνικού “τουρκαλβανισμού”, την οποία ο χριστιανικών καταβολών Ράμα υπηρετεί με φανατισμό.

Για τους Τούρκους, η προνομιακή σχέση με την Αλβανία (διμερής στρατιωτική συνεργασία και τουρκική ναυτική βάση στον Αυλώνα) είναι ένας τρόπος “περικύκλωσης” της Ελλάδας. Προς την ίδια κατεύθυνση –εκτός των άλλων σκοπιμοτήτων– λειτουργεί και η τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από δύο αιώνες ο τουρκικός στόλος πραγματοποιεί ασκήσεις νότια και δυτικά της Ελλάδας.


Το αντάλλαγμα για την αναγνώριση

Αν και 33 χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα, η Αλβανία παραμένει ένα ιδιαιτέρως προβληματικό κράτος, ο αλβανικός παράγοντας είναι σημαντικός για τις ισορροπίες στα Βαλκάνια. Η δε διεθνής αναγνώριση του Κοσόβου είναι βασική προτεραιότητα. Όπως προανέφερα, λόγω Κύπρου, η Ελλάδα έχει ισχυρό λόγο να μην προχωρήσει σε αναγνώριση. Από την άλλη, η πίεση που δέχεται από ΗΠΑ και Ευρωπαίους είναι έντονη. Και όπως γνωρίζουμε ούτε οι προηγούμενες, ούτε η παρούσα ελληνική κυβέρνηση διακρίνονται για την αντίστασή τους σε δυτικές πιέσεις. Εξ’ ου και οι Τσίπρας και Γιώργος Παπανδρέου δεν τόλμησαν να καταψηφίσουν (μόνο η Νίνα Κασιμάτη), προτιμώντας την αποχή.

Ας σημειωθεί ότι αμέσως μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου (2008), η Δύση αναζητούσε κράτη να το αναγνωρίσουν. Τότε, είχα υποστηρίξει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συζητήσει την αναγνώρισή του μόνο εάν εξασφάλιζε κρίσιμα ανταλλάγματα. Ποια μπορούσαν να είναι αυτά; Τα Τίρανα, η Πρίστινα, η αλβανική κοινότητα της τότε FYROM, αλλά και ΗΠΑ και ΕΕ, να ταχθούν επισήμως υπέρ μίας λύσης του Μακεδονικού, η οποία να στηρίζεται σε δύο πυλώνες:

  • Πρώτον, το όνομα του κράτους να είναι κατά προτίμηση Άνω Μακεδονία και κυρίως με την ιθαγένεια ως παράγωγο της κρατικής ονομασίας (ανωμακεδονική).
  • Δεύτερον, οι δύο συνιστώσες εθνότητες να είναι η σλαβομακεδονική (σλαβομακεδονική και η γλώσσα της) και η αλβανική (αλβανική η γλώσσα της).

Εάν ο αλβανικός παράγοντας και η Δύση υιοθετούσαν –όπως ήταν πιθανόν εκείνη την περίοδο– αυτή τη θέση, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους Σλαβομακεδόνες να την αγνοήσουν. Η δε Δύση θα είχε κίνητρο να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση τα Σκόπια και πάντως το πολιτικό της δημιούργημα, τον Ζάεφ. Με άλλα λόγια, πιθανότατα το Μακεδονικό να είχε πάρει άλλη τροπή και να μην είχαμε φθάσει ποτέ στη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η Ελλάδα (Τσίπρας-Κοτζιάς) παρέδωσε στους Σλαβομακεδόνες τη μακεδονική ταυτότητα.

Τώρα, σε διακρατικό επίπεδο, τα Τίρανα και η Πρίστινα δεν έχουν να προσφέρουν στην Αθήνα απτό και μη αντιστρέψιμο αντάλλαγμα που να εξισορροπεί πολιτικά το γεγονός ότι η εκ μέρους της αναγνώριση του Κοσόβου δημιουργεί βαρύ αρνητικό προηγούμενο για την Κύπρο και επιπροσθέτως επιβαρύνει τις σχέσεις με το Βελιγράδι. Το παράθυρο ευκαιρίας για να μετατρέψουμε τον αλβανικό παράγοντα σε σύμμαχο στο Μακεδονικό κράτησε μία δεκαετία (2008-2018), αλλά δυστυχώς η Αθήνα το άφησε ανεκμετάλλευτο. Πλέον, το πουλάκι έχει πετάξει…



πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με εισηγήτρια τη Ντόρα Μπακογιάννη ενορχηστρώθηκε η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Είναι η δεύτερη στη σειρά προδοσία της συμμάχου και παραδοσιακά φίλης χώρας των Σέρβων, μετά αυτή του Σημίτη, το 1999.

Ο Πρόεδρος της Σερβίας Βούτσιτς κατηγορεί την πρώην Υπουργό Εξωτερικών και εισηγήτρια Ντόρα Μπακογιάννη πως μετά από τηλεφώνημα που δέχτηκε άλλαξε άρδην τους όρους στην εισήγησή της για το Κόσοβο.

«Ξαφνικά μετάνιωσε που ήταν πολύ σταθερή και δυνατή. Μετά θυμήθηκε ότι το ZSO (σ.σ. Ένωση Σερβικών Δήμων, με πλειοψηφικό σερβικό πληθυσμό στο Κοσσυφοπέδιο) δεν είναι σημαντικό. Και μετά θυμήθηκε ότι ούτε η απαλλοτρίωση ήταν σημαντική. Ξέρω πολύ καλά ποιος έδωσε την εντολή να εγκαταλείψετε τις αρχές σας και να συμπεριφέρεστε έτσι. Ντροπή σας», είπε ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς αναφερόμενος στην Ντόρα Μπακογιάννη.

«Όσον αφορά την Ντόρα Μπακογιάννη …. Θα το ξαναπώ Ντόρα : Ντροπή σας που είπατε ψέματα και για αυτό που κάνατε. Να ντρέπεστε, εγώ γνωρίζω καλά από ποιόν πήρατε εντολή να ατιμήσετε τις αρχές σας … να ντρέπεστε … μερικοί άνθρωποι είναι άβουλοι». 

Πιο συγκεκριμένα ο κύριος Βούτσιτς κατηγόρησε την πρώην υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας πως ως εισηγήτρια του Ευρωκοινοβουλίου για την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης άλλαξε τους όρους στην εισήγησή της έπειτα από ένα τηλεφώνημα και παραιτήθηκε από τον όρο η Πρίστινα να εφαρμόσει πρώτα την «Ένωση Σερβικών Δήμων» (ZSO). Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε: «Ξαφνικά μετάνιωσε, ενώ ήταν πολύ σταθερή και δυνατή. Θυμήθηκε ότι η ZSO δεν είναι σημαντικό. Και μετά θυμήθηκε ότι ούτε η απαλλοτρίωση είναι σημαντική. Ξέρω πολύ καλά ποιος έδωσε την εντολή να εγκαταλείψετε τις αρχές σας και να συμπεριφέρεστε έτσι. Ντροπή σας».



Αυτή η στάση της Ελλάδας εκφραζόμενη από την αδελφή του πρωθυπουργού της χώρας εκτός του ότι μας εκθέτει στη φίλη χώρα ανοίγει το δρόμο για τη μεγάλη Αλβανία ενισχύοντας τον άξονα Τιράνων - Πρίστινας, αλλά και αφήνει ανοιχτά πλέον ζητήματα ενδοτικότητα στο Κυπριακό αλλά και στο Αιγαίο.

Δεν απέχει από το να χαρακτηριστεί ως πράξη εθνικής μειοδοσίας, ειδικά αν συσχετιστεί και με τη γενικότερη εξωτερική πολιτική και συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης στο μέτωπο της Ουκρανίας.



Η ψηφοφορία στο Συμβούλιο της Ευρώπης

Η έκθεση της Ντόρας Μπακογιάννη για είσοδο του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης υπερψηφίστηκε από 31 μέλη, 4 ψήφισαν κατά (2 Σέρβοι , 1 Σερβοβόσνιος και 1 Μαυροβούνιος) και παρών ψήφισε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Αλέξης Τσίπρας, στην τοποθέτησή του είχε καλωσορίσει την Έκθεση, την προοπτική ένταξης του Κοσόβου και το γεγονός ότι χάρη και στις προσπάθειές της κυρίας Μπακογιάννη, το Κόσοβο αναγνώρισε τη νόμιμη ιδιοκτησία του Μοναστηρίου Decani στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ωστόσο είχε τονίσει ότι αυτό δεν αρκεί ως μοναδική προϋπόθεση (όπως εισηγείται η Έκθεση) και απαιτούνται επιπλέον ενέργειες από την Πρίστινα ειδικά σε σχέση με την καθιέρωση της Ένωσης Σερβικών Δήμων και τον νόμο για την απαλλοτρίωση μειονοτικών ιδιοκτησιών, για την ένταξη του Κοσόβου στον οργανισμό.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος δήλωσε την Κυριακή ότι η Τουρκία σχεδιάζει «πλήρη κατοχή της Κύπρου».

Μιλώντας σε μνημόσυνο για τον αγωνιστή της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου, ο οποίος σκοτώθηκε στις 3 Μαρτίου 1957, είπε ότι «τα σχέδια των Τούρκων είναι πολύ ξεκάθαρα. Ζητούν όχι την κατοχύρωση των όσων έχουν γίνει, αλλά την πλήρη κατοχή της Κύπρου».

Αναλυτικότερα σύμφωνα με το ΚΥΠΕ ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, σε δηλώσεις του μετά το ετήσιο μνημόσυνο του Γρηγόρη Αυξεντίου, στον Μαχαιρά είπε: «Είναι πολύ φανερά τα σχέδια των Τούρκων που ζητούν όχι εμπέδωση των τετελεσμένων, αλλά πλήρη κατάληψη της Κύπρου».
Έκκληση του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου στην ελληνική κυβέρνηση

Παράλληλα έκανε έκκληση προς την ελληνική Κυβέρνηση και τον Ελληνισμό γενικότερα να μην αφήσουν την Κύπρο έρμαιο στα χέρια της Τουρκίας, σημειώνοντας πως «αν πέσει το τελευταίο αυτό προπύργιο του Ελληνισμού θα αρχίσει η αποδόμηση ολόκληρης της Ελλάδας».

«Εξήντα επτά χρόνια από την ηρωική θυσία του, χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε σήμερα να παραδειγματιστούμε από τον ηρωισμό του. Γιατί σήμερα κινδυνεύουμε περισσότερο από τότε. Είναι πολύ φανερά τα σχέδια των Τούρκων που ζητούν όχι εμπέδωση των τετελεσμένων, αλλά πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Θέλουμε να πάρουμε θάρρος από το θάρρος του, ηρωισμό από τον ηρωισμό του, και να μπορέσουμε να ματαιώσουμε τους στόχους των Τούρκων», ανέφερε.

«Και πρέπει», συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος, «να αγωνιστούμε πάση θυσία όλος ο Ελληνισμός μαζί, και αυτή την στιγμή από την θέση μου ως προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου κάνω έκκληση και προς τον Ελληνισμό ολόκληρο, προς την ελληνική Κυβέρνηση, να μην εγκαταλείψουν την Κύπρο , να μην την αφήσουν έρμαιο στα χέρια της Τουρκίας».

«Μαζί πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον τουρκικό επεκτατισμό, γιατί αν πέσει το τελευταίο αυτό προπύργιο του Ελληνισμού θα αρχίσει η αποδόμηση ολόκληρης της Ελλάδας», κατέληξε.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η κρίση των Ιμίων, όπως αποκαλούνται τα πολιτικά και τα Στρατιωτικά γεγονότα του Ιανουαρίου 1996, τα οποία έφεραν την Ελλάδα και την Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου, θα αποτελέσει για τους Ιστορικούς του μέλλοντος θέμα προς διερεύνηση, όταν συγκεντρωθεί το απαιτούμενο αρχειακό υλικό και οι μαρτυρίες των εμπλεκομένων αποφορτισμένες απο πολιτικές και στρατιωτικές σκοπιμότητες, που βαραίνουν ακόμη στο Ελληνικό, Τουρκικό και Διεθνές πολιτικό σκηνικό. 

Κρίση υφίσταται, όταν καταβάλλεται προσπάθεια να διαφοροποιηθούν αρχές, κανόνες και συμφωνίες που έχουν αποτυπωθεί σε συνθήκες μεταξύ κρατών και βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο. 

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ. 

Μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, η Τουρκία επεδίωκε την αναθεώρηση της, ιδίως μετά το 1974. Στο παρασκήνιο γίνονταν συζητήσεις από την Αγκυρα για νησίδες και βραχονησίδες, που δεν κατονομαζονταν τόσο στην Συνθήκη της Λωζάννης, όσο και στην Συνθήκη των Παρισίων, που καθορίζουν το ισχύον νομικό καθεστώς του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων. 

Μετά τον τερματισμό της διεθνούς διάσκεψης για το Δίκαιο της θαλάσσης στο Montego Bay το 1982, το νέο δίκαιο τέθηκε σε ισχύ το 1994 και το επόμενο έτος επικυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή. 
Τον Νοέμβριο του 1995 η Ελληνική Κυβέρνηση μελετούσε ένα πρόγραμμα εποικισμού βραχονησίδων με κρατική επιδότηση στο Αιγαίο αλλά και εκτός αυτού, καθώς σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν τα Αντικύθηρα, η Γαυδοπούλα κ.α. Είχε ανακοινωθεί ότι το πρόγραμμα στόχευε στην ανάπτυξη μιας μορφής αγροτικού τουρισμού. Στη πραγματικότητα βασιζόμενο στο Δίκαιο της θαλάσσης και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ( ΑΟΖ), αποσκοπούσε με τον εποικισμό στη διασφάλιση των Εθνικών μας συμφερόντων. 

Από πλευράς της Τουρκίας σε αντίδραση προς τις ενέργειες της Ελλάδος, το Πολεμικό Ναυτικό της θα χαρτογραφούσε βραχονησίδες που βρίσκονταν κοντά στις ακτές της. 
Στις 26 Δεκεμβρίου 1995 το Τουρκικό εμπορικό FIGEN AGAT προσάραξε στις βραχονησίδες Ιμια. Η άρνηση του πλοιάρχου να δεχτεί τις υπηρεσίες των ρυμουλκών της Ελλάδος και ο ισχυρισμός του ότι το ναυάγιο έγινε σε Τουρκικό νησί, ανάγκασε το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας μας, να γνωστοποιήσει το θέμα στο Υπουργείο Εξωτερικών. Με αφορμή την αποκόλληση του FIGEN ACAT, ήλθε στην επιφάνεια το θέμα διεκδίκησης από την Τουρκία των βραχονησίδων Ίμια. 
Την 28 Δεκεμβρίου 1995, μετά από τηλεφωνικές επικοινωνίες των δύο Υπουργείων Εξωτερικών, το ρυμουλκό αποκόλλησε το πλοίο. Στις 29 Δεκεμβρίου 1995, το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, έστειλε στη πρεσβεία της Ελλάδος στην Άγκυρα ρηματική διακοίνωση στην οποία αναγράφονταν πως  οι βραχονησίδες Ίμια, αποτελούν εσωτερικό τμήμα της Τουρκικής επικράτειας υπαγόμενες διοικητικά στη Νομαρχία της Αλικαρνασσού( Μποντρούμ). 
Την 9 Ιανουαρίου 1996 επιδόθηκε η απάντηση της Ελλάδος στην ρηματική διακοίνωση της Τουρκίας, με την οποία απορρίπτεται ο ισχυρισμός της περί κυριαρχίας στα Ίμια. 
Στις 18 Ιανουαρίου 1996, μετά από αίτηση του Υπουργείου Εξωτερικών, με εντολή του ΓΕΕΘΑ, λήφθηκαν από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στη περιοχή. Στις 25 Ιανουαρίου 1996, τέσσερις κάτοικοι της Καλύμνου με επικεφαλής τον Δήμαρχο Διακομιχαλη Δημητριο πήγαν στην μικρή Ίμια (Ανατολική) και τοποθέτησαν σε έναν πρόχειρο Ιστό την Ελληνική Σημαία. 
Στις 27 Ιανουαρίου 1996, ελικόπτερο με Τούρκους δημοσιογράφους προσγειώθηκε στην Ανατολική βραχονησίδα των Ιμίων, οι οποίοι απέσυραν την Ελληνική Σημαία και τοποθέτησαν την Τουρκική. 
Στις 28 Ιανουαρίου 1996, ώρα 10.30, άνδρες περιπολικού του Πολεμικού Ναυτικού αφαίρεσαν την Τουρκική σημαία και τοποθέτησαν την Ελληνική Σημαία στην Ανατολική βραχονησίδα των Ιμίων. Η τοποθέτηση της Ελληνικής Σημαίας στον ιστό, έγινε κατόπιν διαταγής του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. 
Στις 29 Ιανουαρίου 1996, συγκλήθηκε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλειας( ΚΥΣΕΑ) της Τουρκίας, με ειδική σύνθεση υπό την Προεδρία της Πρωθυπουργού Τ.Τσιλλερ. Συζητήθηκαν όλες οι διπλωματικές διαδικασίες και τα σενάρια σε περίπτωση στρατιωτικης δράσης. Αποφασίστηκε σε νέα σύσκεψη στο Τουρκικό ΓΕΕΘΑ την επόμενη διπλωματικές ενέργειες, στρατιωτικές προπαρασκευές. Αύξηση της παρουσίας των πολεμικών πλοίων στην περιοχή, ετοιμότητα Αεροπορικών Μονάδων και ειδικών δυνάμεων και την κατάληψη από ένοπλο τμήμα της Δυτικής βραχονησίδας των Ιμίων, στην οποία δεν είχε αποβιβασθεί ένοπλο τμήμα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εφόσον δεν απομακρυνθεί από την Ανατολική βραχονησίδα το ένοπλο τμήμα του Πολεμικού Ναυτικού, δημιουργώντας κατ' αυτόν τον τρόπο ισοδύναμο τακτικό αποτέλεσμα,.που διαδραμάτισε σοβαρότατο ρόλο υπέρ της Τουρκίας. 

Από πλευράς Ελλάδος. 

Στις 28 Ιανουαρίου 1996, τις μεσημβρινες ώρες σε σύσκεψη της πολιτικής και στρατιωτικης ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αποφασίστηκε:

α) Η παραμονή της Ελληνικής Σημαιας στην Ανατολική Βραχονησίδα των Ιμιων και η αποβίβαση μιας ομάδας βατραχανθρωπων για την φύλαξη της. Για την Δυτική Ίμια, όπου δεν υπήρχε Ελληνική Σημαία, δεν αποφασίστηκε κανένα μέτρο. 

β) Η έκδοση προς τους Έλληνες βατραχανθρώπους εντολών για παρεμπόδιση αποβίβαση ξένων, χρησιμοποίηση βίας σε περίπτωση αυτοάμυνας και μη συμμόρφωσης αυτών, οι οποίοι τυχόν θα επιδιώξουν αποβίβαση, αποτροπή της προσγείωσης Τουρκικού ελικοπτέρου και χρήση προειδοποιητικων βολών. 

γ) Εγκρίθηκαν, αν και ήταν αρμοδιότητας του ΚΥΣΕΑ, κανόνες εμπλοκής για ρίψη προειδοποιητικών βολών και ίσης ανταπόδοση σε προκλήσεις των Τούρκων. 

Το πρωί της 30 Ιανουαρίου 1996, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ενέκρινε την ανάληψη από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ της επιχειρησιακής διοίκησης, την συνέχιση της ναυτικής παρουσίας στην περιοχή και την αύξηση της ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων για την αντιμετώπιση στρατιωτικής ενέργειας. 
Την ίδια ημέρα 30 Ιανουαρίου 1996 και ώρα 11.30, απέπλευσε από τον Ναύσταθμο και αναπτύχθηκαν στο Αιγαίο 3 φρεγάτες, 1 αντιτορπιλικό, 4 πυραυλάκατοι, 2 υποβρύχια, 4 αρματαγωγά και άλλα 3 πλοία γενικής υποστηρίξεως. 
Τα ΜΜΕ αδικαιολόγητα πρόβαλαν τον απόπλου των πλοίων. 
Από αυτή την ώρα, είχαν εμπλακεί οι ΗΠΑ, μεταφέροντας αργότερα την θέση της Τουρκίας για απομάκρυνση των πολεμικών πλοίων από την περιοχή, των ανδρών και της Ελληνικής Σημαίας, προκειμένου να λήξη η κρίση στη περιοχή των Ιμίων. 
Στις 31 Ιανουαρίου 1996 και ώρα 00.30,συγκλήθηκε σύσκεψη Κυβερνητικής Επιτροπής στο γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή (αντί να συνεδριάσει το ΚΥΣΕΑ), απουσία του Υπουργού Εξωτερικών Θ.Παγκαλου, ο οποίος εκείνη την ώρα συμμετείχε σε συζήτηση σε τηλεοπτικό σταθμό. 
Την ίδια ημέρα 31 Ιανουαρίου 1996 και ώρα 03.35, έγινε γνωστή η αποβίβαση στη Δυτική Βραχονησίδα των Ιμίων Τούρκων βατραχανθρώπων και η τοποθέτηση Τουρκικής σημαίας. 

Παρά το ότι το γεγονός επιβεβαίωσε στον Πάγκαλο ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρ.Χολμπρουκ, κρίθηκε σκόπιμο να επιβεβαιωθεί και από την Ελληνική πλευρά. 
Πράγματι το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, διατάχθηκε να ερευνήσει με ελικόπτερο την Δυτική βραχονησίδα των Ιμίων, αν υπάρχουν εχθρικά τμήματα. Από την έρευνα επιβεβαιώθηκε ότι ώρα, 04.50 ύπαρξη Τούρκων Στρατιωτικων και Τουρκικής σημαιας. 
Την ίδια ημέρα 31 Ιανουαρίου 1996, συγκλήθηκε το ΚΥΣΕΑ, το οποίο αφού απέρριψε την πρόταση για εφαρμογή υφιστάμενων στρατιωτικών σχεδίων, κατέληξε σε συμφωνία απεμπλοκής: 

" Όχι πλοία, όχι άνδρες, όχι σημαίες". 

Η απόφαση επισφραγίστηκε με το τραγικό γεγονός της πτώσης του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού της φρεγάτας και τον θάνατο των τριών μελών της φρεγάτας. 

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. 

1) Το ΚΥΣΕΑ,αρμόδιο όργανο χειρισμού κρίσεων δεν συνεδρίασε παρά μόνο μια φορά, στο τέλος της κρίσης, προκειμένου να αποφασίσει για την απεμπλοκή από αυτήν. 
2) Κηρύχθηκε η εφαρμογή Ειδικών Κανόνων Εμπλοκής και Μέτρων Εθνικού Συστήματος Συναγερμού από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, ενώ η κήρυξη του ήταν αρμοδιότητας ΚΥΣΕΑ.
3) ΔΕΝ έγινε προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε σε κανένα Διεθνή Οργανισμό.Η Κυβέρνηση αρκέστηκε στη διαμεσολαβηση των ΗΠΑ και μάλιστα με επιπόλαιο τρόπο.
4) Δεν δόθηκαν σαφείς εντολές προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και δεν τηρήθηκε υψηλό επίπεδο πολιτικού ελέγχου στις στρατιωτικές επιλογές, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει σταδιακή εφαρμογή των στρατιωτικών ενεργειών. 
5) Απουσίαζε η συνεργασία και ο συντονισμόςτων διπλωματικών και στρατιωτικών ενεργειών. Ως εκ τούτου, υπήρξε ανακολουθία των ενεργειών της Κυβέρνησης που επεδίωκε την επίλυση με διαπραγματεύσεις, προς εκείνες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που επεδίωκε δυναμικότερες διαδικασίες. 
6) Η παράλειψη της αποβίβασης προσωπικού στην πλησίον Δυτική βραχονησίδα των Ιμίων για την φρουρησή της ήταν αδικαιολόγητη, γιατί έδωσε την δυνατότητα στην Τουρκία να την ανακαταλάβει και να δημιουργήσει ισοδύναμο τακτικό αποτέλεσμα, που επηρέασε σε βάρος μας τις διαπραγματεύσεις. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ. 

Άμεση συνέπεια της κρίσης των Ιμίων, είναι η εμφάνιση της θεωρίας των Γκρίζων Ζωνών, την οποία καθημερινά η Τουρκία με τις προκλητικές ενέργειες της διατηρεί. 
Η Τουρκία επέτυχε κατά την σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη στις 8 Ιουλίου 1977 και την υπογραφή από τους Πρωθυπουργούς Κ. Σημίτη και Σ.Ντεμιρελ ενός κειμένου αρχών στο οποίο: 

1) Γίνεται αναφορά για σεβασμό στη κυριαρχία των δύο κρατών, χωρίς να διευκρινίζει εάν η Τουρκία αποδέχεται τα υφιστάμενα θαλάσσια σύνορα, γεγονός που αποδεικνύει την εμμονή της στην θεωρία των Γκρίζων Ζωνών.. 
2) Δηλώνεται από τα δύο κράτη σεβασμός προς τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών, χωρίς να διευκρινίζεται ότι τα δύο κράτη δέχονται να επιλυθούν οι διαφορές στο Αιγαίο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της θαλάσσης, τη στιγμή που η Τουρκία επιμένει στη λύση των διαφόρων με βάση την αρχή της ευθυδικίας. 
3) Δεσμεύεται κάθε κράτος να σεβαστεί τα θεμιτά ζωτικά συμφέροντα του άλλου κράτους. 

Από τότε η Τουρκία για τα ζωτικά συμφέροντα της επικαλείται γεωπολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά κριτήρια. 
Αυτό το κείμενο αρχή δεν είναι Διεθνής Συνθήκη, δεν είναι δεσμευτικό, είναι μια πολιτική Διακήρυξη αρχών που πρέπει να διέπουν τα δύο κράτη. 
Αποτελεί όμως πολιτικό κεκτημένο πάνω στο οποίο η Αγκυρα στηρίζει τις παραλλαγές και αυθαίρετες επιδιώξεις της στο Αιγαίο και στα Δωδεκάνησα.



* Το άρθρο βασίστηκε σε στρατιωτικές πηγές.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Πέμπτη εκδικάζονταν στα Τίρανα η έφεση του υπό κράτηση δημάρχου Χιμάρας, για την χορήγηση ειδικής άδειας ώστε να ορκιστεί, όπως ορίζει η νομοθεσία. Ενώ προσέρχονταν να μετάσχει, όπως σε όλες τις προηγούμενες συνεδρίες, ο Πρόεδρος της Ένωσης για Ανθρώπινα Δικαιώματα-ΚΕΑΔ, Βαγγέλης Ντούλες (επί πολλά έτη μέλος του Κοινοβουλίου και βασικός εκπρόσωπος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού) δέχθηκε επίθεση με αυγά από άτομο, που μέχρι στιγμής διαφεύγει των αστυνομικών αρχών.

Πέρα από το γεγονός ότι η εν λόγω τραμπούκικη επίθεση έχει συμβολικό χαρακτήρα, είναι και άλλοι παράμετροι που την καθιστούν ιδιαίτερα επικίνδυνη και δείχνουν πως λειτουργεί το παρακράτος του Ράμα. Ενδεικτικά, ας αναφερθεί ότι ο – κατά τ’ άλλα πολύ ψύχραιμος ομογενής, Νομικός Σύμβουλος του Δημοκρατικού Κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ι. Κάσο – προχώρησε σε πολύ σκληρή δήλωση καταδίκης του επεισοδίου.

Πέραν τούτο, αξίζει να εστιάσουμε στο γεγονός ότι ενώ ο δράστης του επεισοδίου πετούσε τα αυγά – μπροστά στις κάμερες όλων των μεγάλων τηλεοπτικών σταθμών και σε ένα χώρο υψίστης ασφαλείας, όπως εν προκειμένω το Ειδικό Δικαστήριο κατά της Διαφθοράς και Οργανωμένου Εγκλήματος – φώναξε ότι «Θα το πάθετε όπως οι Σέρβοι». Προφανώς, εννοούσε τους διωγμούς του 2001-2002 που οδήγησαν χιλιάδες Σέρβους σε εγκατάλειψη των πατρογονικών τους εστιών στο Κοσσυφοπέδιο!

Ωστόσο, το πρόσωπο αυτό τελεί υπό την προστασία στελέχους των υπηρεσιών πληροφοριών της Αλβανίας (Jonan Marini) που έχει έντονη παρουσία στην περιοχή της Χιμάρας. Ενδεικτικά, να αναφερθεί ότι υπάρχει φωτογραφικό υλικό που τον εκθέτει, παρέα με τον “βασικό μάρτυρα” στην υπόθεση του Δημάρχου Χιμάρας, Φρέντη Μπελέρη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τον στρατολόγο του “ψαρά” Αρσέν Ράμα, που πληρώθηκε απ’ τις αλβανικές υπηρεσίες με το ποσό των 7.000 Ευρώ, για να καταθέσει τις ψευδείς καταγγελίες περί της υποτιθεμένης εξαγοράς ψήφων από το επιτελείο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ στη Χιμάρα.


O Jonad Marini (με το καπέλο) με τον ψαρά Arsen Rama στην Χιμάρα.

Το άτομο αυτό που πέταξε αυγά κατά του προέδρου του ΚΕΑΔ κ. Ντούλε, είχε προβεί σε ανάλογη χειρονομία, στις 18 Σεπτεμβρίου του 2023, στον ίδιο ακριβώς χώρο, εις βάρος της πρέσβειρας της Ελλάδας, Κωνσταντίνας Καμίτση, με το σύνθημα «Προστατεύετε έναν δολοφόνο και θα πληρώσετε…».

Ο υβριστής της Ελληνίδας πρέσβειρας πίσω από τον πράκτορα των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών, Jonad Marini.


Πέραν των λεπτομερειών του επεισοδίου, δεν πρέπει να διαφύγει η προσοχή απ’ την ουσία της υπόθεσης. Οι υπηρεσίες του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα, έχοντας ο ίδιος προλειάνει πολιτικά το έδαφος, προβαίνουν ανοιχτά σε πράξεις βίαιης τρομοκράτησης εις βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Η συγκεκριμένη ενέργεια κατά του βουλευτή της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι η υπόθεση δύναται να προσλάβει άλλες διαστάσεις. Κύκλοι του εθνικιστικού-ισλαμικού παρακράτους κλιμακώνουν την επιθετικότητα τους, καθώς η πολιτεία τους δίνει τα κατάλληλα προσχήματα, διατηρώντας τεχνητά την εκκρεμότητα με την κράτηση του δημάρχου Χιμάρας.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Έχουν σκεφτεί πού μπλέκουν τη χώρα και τις δυνάμεις της ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών και οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
22 Δεκεμβρίου 2023

Η κυβέρνηση επιδεικνύει εθνική ευαισθησία κατεβάζοντας τον πίνακα με τη σημαία από το ελληνικό προξενείο στη Νέα Υόρκη. Την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται ότι έχει πάρει, εν κρυπτώ, πυραύλους Stinger, πανάκριβα και απολύτως απαραίτητα όπλα, από το ανατολικό Αιγαίο και τα έχει δώσει στην Ουκρανία.

Απορώ γιατί εξακολουθεί να επιμένει η Τουρκία στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Τι χρειάζονται οι διαρκείς δηλώσεις της για το θέμα; Την κάνει μόνη της την αποστρατιωτικοποίηση η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η πρώτη μετά το 1974 που αφοπλίζει πρακτικά την πρώτη γραμμή της ελληνικής άμυνας και αναδεικνύεται, με όσα πράττει σε όλους τους τομείς, στην πιο επικίνδυνη που είχε η χώρα μετά την κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου-Ιωαννίδη. Ούτε στον καιρό του εμφυλίου πολέμου, η Ελλάδα δεν ήταν τόσο πλήρες προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών και (τώρα) και του Ισραήλ.

Την ίδια στιγμή που απομακρύνει απολύτως χρήσιμα όπλα ετοιμάζεται να βυθίσει την ελληνική οικονομία αγοράζοντας F35, κατάλληλα για να πολεμήσει η Αμερική το Ιράν και τη Ρωσία, όχι όμως για να αμυνθούμε από την Τουρκία! Ασφαλώς πρόκειται για πολύ πατριωτική πολιτική, αν ως πατρίδα μας όμως θεωρηθούν οι αμερικανικές πολιτικές βιομηχανίες. (Ίσως γι’ αυτό την υποστηρίζει και ο κ. Κασσελάκης, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σήμερα, πρώην συνεργάτης του CSIS, κέντρου που χρηματοδοτούν αυτές οι βιομηχανίες και συνδέεται στενά με τη CIA και το Πεντάγωνο.

Όσο για τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τη δημοσιονομική πειθαρχία, έχουν μάλλον να κάνουν με το ότι οι υπουργοί της ΝΔ θα γίνουν πιο ευχάριστοι στους Αμερικανούς, αγοράζοντας ενδεχομένως ακόμα και τα σαπάκια τους (ενδεικτικά εδώ).

Περαιτέρω αμερικανικής προέλευσης εξοπλισμοί βαθαίνουν την εξάρτηση της χώρας, με όπλα που λειτουργούν μόνο αν θέλουν οι Αμερικανοί να λειτουργήσουν και ταυτοχρόνως αυξάνουν το («εξαιρετικά μη βιώσιμο») εξωτερικό χρέος της χώρας. Μας έδωσαν την άδεια να αγοράσουμε όπλα από τις ευρωπαϊκές και κυρίως αμερικανικές βιομηχανίες, δεν τα παίρνουμε όμως τζάμπα, αυξάνουν το χρέος της χώρας για το οποίο ουδείς σήμερα συζητά.

Ξοδεύουμε υποτίθεται για την άμυνά μας, ταυτόχρονα όμως η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για να αποδιοργανώσει το σύστημα αεράμυνας της χώρας που στηρίζεται κυρίως στα ρωσικά όπλα. Το ίδιο κάνουν και οι Κύπριοι, που συναγωνίζονται με την Ελλάδα στο ποιο από τα δύο κράτη θα γίνει πλήρες προτεκτοράτο των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Πούλησαν στη Σερβία χωρίς να τα αντικαταστήσουν τα ρωσικής προέλευσης ελικόπτερα και ετοιμάζονται να ξεμπερδεύουν και με την αεράμυνά τους και με τα ρωσικά τανκς που έχουν αντικαθιστώντας τα με ισραηλινά Merkava (που σημειωτέον δεν αποδείχθηκαν και πολύ αποτελεσματικά απέναντι στους ελαφρά οπλισμένους μαχητές της Χαμάς). Η ασθένεια της ασυναρτησίας άλλωστε, που πλήττει, όπως εξηγήσαμε την ελληνική εξωτερική πολιτική, πλήττει ομοίως και την κυπριακή αμυντική πολιτική.

Μας προϊδέασε άλλωστε ο Νίκος Δένδιας λέγοντας ότι η άμυνα θα πρέπει να μην είναι μόνο επικεντρωμένη στην Τουρκία! Όπερ μεθερμηνευόμενο να γίνουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μισθοφορικός στρατός της «συλλογικής Δύσης», του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ δηλαδή. Το κάναμε και στο παρελθόν αυτό. Μέχρι την Κορέα φτάσαμε και μας αντάμειψαν οργανώνοντας τους διωγμούς των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, τη δικτατορία και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο (για να μη μιλήσουμε για τα μνημόνια). Φαίνεται ότι μας άρεσε και θέλουμε να το επαναλάβουμε.
Μέση Ανατολή: Παίζουν εν ου παικτοίς Μητσοτάκης και Δένδιας

Αμ’ έπος, αμ’ έργον. Η κυβέρνηση αποφάσισε τώρα να στείλει μια φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, εμπλεκόμενη άμεσα στην κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Λένε ότι το κάνουν για να πολεμήσουν τους πειρατές Χούθι και να προστατεύσουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Το να παρουσιάζουν τους Χούθι ως «πειρατές» είναι ένα μεγάλο ψέμα. Οι Χούθι ανακοίνωσαν ότι πλήττουν σκάφη ισραηλινών συμφερόντων και σκάφη που πηγαίνουν προς ή από ισραηλινά λιμάνια. Το κάνουν αντιδρώντας στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και ζητώντας την άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Σημειωτέον ότι όσες μεγάλες τηλεοράσεις παρακολούθησα αποφεύγουν να εξηγήσουν γιατί επιτίθενται οι Χούθι και τι ζητάνε, ενώ προσπαθούν να ενσπείρουν σύγχυση, να συνδέσουν το θέμα της Υεμένης με τους Σομαλούς πειρατές και να το αποσυνδέσουν από τη συνεχιζόμενη σφαγή των Παλαιστινίων.

Υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να σταματήσουν οι επιθέσεις στα καράβια. Να σταματήσει το Ισραήλ τη σφαγή, όπως ζήτησε πρόσφατα, με συντριπτική πλειοψηφία, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Υπό τις σημερινές συνθήκες η συμμετοχή της Ελλάδας στη διεθνή δύναμη σημαίνει έμμεση, πλην σαφή υποστήριξη στη διεξαγόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων, ντροπιάζει την Ελλάδα και την εκθέτει σε μεγάλους κινδύνους. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό ότι στη δύναμη αρνήθηκαν να συμμετάσχουν όλα τα σύμμαχα των ΗΠΑ αραβικά κράτη, όπως η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία με μοναδική εξαίρεση το μικρό νησιωτικό Μπαχρέιν. Δηλαδή πιο έξυπνοι είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Δένδιας; Ξέρουν κάτι που αγνοεί ο Σίσι (που πλήττεται κατ’ εξοχήν από τα προβλήματα της ναυσιπλοΐας) ή ο Μπιν Σαλμάν, ή οι ηγέτες του Κατάρ και των Εμιράτων;

Για να σταματήσει (αν τα καταφέρει) τις επιθέσεις των Χούθι στα πλοία, η ναυτική δύναμη θα πρέπει να βομβαρδίσει την Υεμένη. Θα βομβαρδίσουμε ένα κράτος που δεν μας έκανε ποτέ τίποτα;

Και είναι τόσο σίγουρη η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων για τις επιδόσεις της φρεγάτας και την ικανότητά της να αμυνθεί αν δεχθεί επίθεση; Γιατί εμείς άλλα ακούμε. Για ποιον ακριβώς λόγο και με ποιο ακριβώς δικαίωμα, η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων θα διακινδυνεύσουν τη ζωή των Ελλήνων αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατευσίμων, για σκοπούς που έχουν σχέση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ και όχι της Ελλάδας και διευκολύνουν τη διάπραξη σοβαρότατων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από αυτές τις δύο δυνάμεις;

Μερικοί εν Ελλάδι χαρακτηρίζουν «ισλαμοφασιστικό» το τουρκικό καθεστώς. Τυχαίνει όμως αυτό το «ισλαμοφασιστικό καθεστώς», κάθε φορά που στέλνει έστω και 10 στρατιώτες στο εξωτερικό να παίρνει την άδεια της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και συχνά μετά από ταραχώδεις συζητήσεις. Εδώ η κυβέρνηση αποφασίζει χωρίς όχι συζήτηση στη Βουλή, ούτε καν ενημέρωση της αξιωματικής και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευση. (Την απόφαση για αποστολή φρεγάτας επέκριναν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση, αν και μάλλον υποτονικά, αν σκεφτούμε τη σοβαρότητα του θέματος και την ανευθυνότητα της κυβέρνησης. Ελπίζουμε και τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση, ιδίως τα κόμματα και οι πολιτικοί που τονίζουν πόσο «πατριώτες» και «εθνικόφρονες» είναι).

Η αποστολή αυτής της ναυτικής δύναμης γίνεται σε μια περίοδο που ο σκληρός πυρήνας του ισραηλινού βαθέος κράτους πιέζει για γενίκευση του πολέμου σε Λίβανο και Ιράν και αυξάνονται οι προειδοποιήσεις από όλες τις πλευρές για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η παράταση της σύγκρουσης στην Παλαιστίνη αυξάνει διαρκώς την πιθανότητα και στο τέλος –προειδοποιούν Ιρανοί και Χεζμπολά– θα καταστήσει αναπόφευκτο έναν ευρύτερο περιφερειακό πόλεμο, που, όπως μας έχει προειδοποιήσει από την δεκαετία του 2010 ο Σέιμουρ Χερς, μπορεί να οδηγήσει στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. ‘Όλα αυτά γίνονται πιθανότερα γιατί ο Νετανιάχου ξέρει ότι αν διακόψει τον πόλεμο θα χάσει πιθανώς τη θέση του, μπορεί και να διωχθεί ποινικά.

Έχουνε σκεφτεί άραγε πού μπλέκουν τη χώρα και τις δυνάμεις της ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών και οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, εφαρμόζοντας χωρίς αντίρρηση κάθε επιθυμία των ΗΠΑ και του Ισραήλ;


Πηγή: kosmodromio.gr




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Αφοπλίστηκαν τα νησιά μας με 60 FIM-92 Stinger παραγωγής του 1988 τα οποία στάλθηκαν στην Ουκρανία το Φεβ-2022;  
Η φωτογραφία αποτελεί τη 19 σελίδα του ημερολογίου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας για το Δεκέμβριο του 2023.
Αυτά ήταν τα προαπαιτούμενα της "Διακήρυξη των Αθηνών", που προηγήθηκαν ;
Δεν ήταν μόνο η βαθιά υπόκλιση Γεραπετρίτη στον Ερντογάν;

 Καλά Χριστούγεννα !!!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σε ομιλία του στην Αλεξανδρούπολη, σε εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη με τίτλο «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή», ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα ελληνουτουρκικά, δηλώνοντας ότι «δεν χωρούν εκπτώσεις σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας».

Παράλληλα, αναφερόμενος - χωρίς να το διευκρινίσει - στην πρόσφατη Διακήρυξη των Αθηνών που συνυπέγραψαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ταγίπ Ερντογάν, ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε για «γκρίζες ρυθμίσεις», οι οποίες, όπως είπε, «έχουν ως στόχο, με αυθαίρετη ερμηνεία των συνομιλητών μας, να παγώσουν ή να αναστείλουν την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, εκεί που κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές».

Στην ομιλία του, ο Κώστας Καραμανλής είπε, μεταξύ άλλων:

«Η ειρήνη δεν εξαγοράζεται με παραχώρηση κυριαρχίας. Ούτε με ασαφείς διατυπώσεις που επιδέχονται ποικίλες ερμηνείες, ικανές να ενθαρρύνουν την Τουρκία – ή οποιονδήποτε σύμμαχο, εταίρο ή τρίτο – να νομίσει ότι, με αντίτιμο την μείωση της έντασης, είμαστε πρόθυμοι να ενδώσουμε σε αξιώσεις ή πιέσεις εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ούτε, βέβαια, του αυτονόητου δικαιώματος άμυνας και αποτροπής για κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους.

Δεν χωρά καμιά έκπτωση σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Γκρίζες ρυθμίσεις,οι οποίες έχουν ως στόχο, με αυθαίρετη ερμηνεία των συνομιλητών μας, να παγώσουν ή να αναστείλουν την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, εκεί που κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Πολύ δε περισσότερο εάν ο στόχος τρίτων είναι η συνδιαχείρισητου αρχιπελάγους του Αιγαίου. Εμείς οι Έλληνες επιζητούμε την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας με όλους τους γείτονές μας, αλλά πάντοτε είμαστε σε επιφυλακή για να διακρίνουμε τυχόν κινδύνους που ελλοχεύουν εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.Είναι χρέος όλων μας να ορθώσουμε ενιαίο εθνικό μέτωπο για να αποκρούσουμε τυχόν απαιτήσεις που θα οδηγήσουν στην διχοτόμηση του Αιγαίου και στην εγκατάλειψη της Κύπρου».


πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου