Articles by "Εθνικά θέματα"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εθνικά θέματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Χρόνια πολλά στις Ελληνίδες και στους Έλληνες!
Σήμερα τιμάμε εκείνες κι εκείνους που αρνήθηκαν να υποταχθούν, πολέμησαν, αντιστάθηκαν, θυσιάστηκαν, για να είμαστε εμείς ελεύθεροι!
Το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού συμπυκνώνει το Μεγαλείο της Ιστορίας μας: τις δύσκολες αποφάσεις, με γνώμονα όχι το συμφέρον, αλλά τις αρχές, τις αξίες και τον Άνθρωπο, με όποιο κόστος.
Το Έπος των προγόνων μας, μας γεμίζει περηφάνεια και μας δίνει δύναμη να αγωνιζόμαστε, να παλεύουμε για την Ελευθερία.

Πλεύση Ελευθερίας-Ζωή Κωνσταντοπούλου


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




28 Οκτωβρίου 1940. Ημέρα μνήμης και εθνικής υπερηφάνειας. Η Επέτειος του «Όχι» θυμίζει την άρνηση των Ελλήνων στις ιταλικές αξιώσεις. Είναι η ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά, με αποτέλεσμα την «είσοδο» της χώρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου.

Το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου 1940 βρίσκει την Αθήνα να ξυπνά με τις σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας και όλους τους Έλληνες να ζητωκραυγάζουν το ηχηρό «Όχι» του Ι. Μεταξά στη φασιστική Ιταλία.

Η απόφαση για την επίθεση κατά της Ελλάδας ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου 1940 από το Ιταλικό Πολεμικό Συμβούλιο, παρουσία του Μουσολίνι και παρά τις αντιρρήσεις πολλών από τους παρισταμένους για την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπιζόταν η επιχείρηση. Ο «Ντούτσε» ήθελε μία νίκη για να μπει στο μάτι του Χίτλερ, που είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις για μία επίθεση κατά της Ελλάδας. Πίστευε ότι η χώρα μας ήταν ο εύκολος στόχος. «Το μόνο μας εμπόδιο είναι οι λασπωμένοι δρόμοι» τον είχαν διαβεβαιώσει οι επιτελείς του. Ως ημέρα της επίθεσης ορίσθηκε η 26η Οκτωβρίου, αλλά ο Μουσολίνι τη μετέθεσε για τις 28 Οκτωβρίου, προκειμένου να συμπέσει με τη 18η επέτειο της Πορείας προς τη Ρώμη, που έφερε τους φασίστες στην εξουσία.



Στην Αθήνα έφθαναν σωρηδόν οι πληροφορίες για επικείμενη ιταλική επίθεση. Στο Υπουργικό Συμβούλιο της 25ης Οκτωβρίου ο Μεταξάς ενημέρωσε τους υπουργούς του για την κατάσταση και τους διαβεβαίωσε ότι η στρατιωτική προπαρασκευή της χώρας είχε προχωρήσει ικανοποιητικά. Η αλήθεια ήταν ότι η χώρα μας ήταν σχεδόν ανοχύρωτη προς την πλευρά της Αλβανίας και με ελλιπείς στρατιωτικές δυνάμεις, καθώς το βάρος είχε δοθεί στα σύνορα με τη Βουλγαρία.

Η ζωή, εν τω μεταξύ, στην πρωτεύουσα κυλούσε στους δικούς της ρυθμούς. Το κοσμικό και πολιτιστικό γεγονός των ημερών ήταν η πρεμιέρα της όπερας του Τζάκομο Πουτσίνι «Μαντάμ Μπατερφλάι» από τη νεοσύστατη Λυρική Σκηνή. Την παράσταση θα τιμούσε ο γιος του συνθέτη, γεγονός που είχε κινητοποιήσει την κοσμική Αθήνα. Ο πρεσβευτής της Ιταλίας Εμμανουέλε Γκράτσι είχε καλέσει τον Μεταξά σε γεύμα μετά την παράσταση. Ο δικτάτορας αρνήθηκε («είναι δυσάρεστο για τον καθένα μας να δεχθεί το φιλί του Ιούδα» σημείωνε στο ημερολόγιό του») και έδωσε την εντολή σε μόνο δύο υπουργούς να παρακολουθήσουν την παράσταση.

Αναχώρηση για το μέτωπο το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου

Το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου το Ιταλικό Πρακτορείο Ειδήσεων «Στέφανι» εξαπολύει επίθεση εναντίον της Ελλάδας, στην οποία απαντά το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η ελληνική ηγεσία πιστεύει ότι η ιταλική επίθεση είναι ζήτημα ωρών. Ο αρχηγός του ΓΕΣ Αλέξανδρος Παπάγος επικοινωνεί με τα ελληνοαλβανικά σύνορα, ενώ ενημερώνεται και ο Μεταξάς.

Τα άσχημα μαντάτα δεν θα αργήσουν. Στις 3 τα ξημερώματα της Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Γκράτσι θα συναντηθεί τελικά με τον Μεταξά, αλλά για να του επιδώσει στο σπίτι του στην Κηφισιά τελεσίγραφο, με το οποίο ο Μουσολίνι απαιτούσε από την Ελλάδα να μην εμποδίσει τον στρατό του να καταλάβει ορισμένες στρατηγικές θέσεις στη χώρα μας. Η κυβέρνηση των Αθηνών είχε διορία τρεις ώρες για να δώσει την απάντησή της. Ωστόσο, αυτή ήταν αυτονόητη για τον δικτάτορα: «Donc, Monsieur c’est la guerre» («Λοιπόν, Κύριέ μου έχουμε πόλεμο!»). Με αυτές τις φράσεις στα Γαλλικά ειπώθηκε το ΟΧΙ από τον Μεταξά, που απηχούσε τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Αμέσως μετά, ο Μεταξάς ενημέρωσε τον Άγγλο πρέσβη Πάλερετ και ζήτησε τη βοήθεια του Ηνωμένου Βασιλείου.

Οι Ιταλοί δεν περίμεναν την εκπνοή του τελεσιγράφου. Ο αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα έδωσε την εντολή για προσβολή των ελληνικών θέσεων από τις 5 το πρωί. Την ώρα αυτή σημειώθηκε και η πρώτη ελληνική απώλεια. Ο 27χρονος πεζικάριος Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από τα Τρίκαλα, που υπηρετούσε σε φυλάκιο της ελληνοαλβανικής μεθορίου, σκοτώθηκε από θραύσμα ιταλικού όλμου. Η ιταλική επίθεση εκδηλώθηκε με εισβολή ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στους τομείς της Πίνδου και της Ηπείρου (από το Γράμμο μέχρι το Ιόνιο) και με τοπικές συμπλοκές στην περιοχή της ΒΔ Μακεδονίας. Ο Ιταλός αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα είχε στη διάθεσή του 135.000 άνδρες και ο Έλληνας ομόλογός του Αλέξανδρος Παπάγος μόλις 35.000.



Στις 9:30 το πρωί πραγματοποιούνται και οι πρώτοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί στον Πειραιά και το Τατόι δίχως συνέπειες, ενώ στην Πάτρα θα υπάρξουν νεκροί. Βομβαρδίστηκαν, ακόμη, η Διώρυγα της Κορίνθου και η ναυτική βάση της Πρέβεζας. Το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου ο Μουσολίνι γεμάτος καμάρι ανακοίνωνε στο Χίτλερ, με τον οποίον συναντήθηκε στη Φλωρεντία, την επίθεση κατά της Ελλάδας.

Ελληνοαλβανικά σύνορα


Το Όχι γίνεται δεκτό με πρωτοφανή ενθουσιασμό απ’ όλο τον ελληνικό λαό, που ξυπνά στις 6 το πρωί από τους συριγμούς των σειρήνων και ξεχύνεται στους δρόμους, κρατώντας τη γαλανόλευκη. Οι στρατεύσιμοι ετοιμάζονταν για το μέτωπο «με το χαμόγελο στα χείλη» και το ραδιόφωνο μετέδιδε διαρκώς το περίφημο πρώτο ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου: «Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από της 5:30 πρωινής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».

Η απόφαση της Ελλάδας να αντισταθεί προκαλεί αυθημερόν εκδηλώσεις θαυμασμού, κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας. Σταδιακά αρχίζουν να καταφθάνουν δεκάδες μηνύματα συμπαράστασης, με πρώτο αυτό του βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιου ΣΤ’, που τονίζει: «Η υπόθεσίς σας είναι και ιδική μας υπόθεσις». Στο ίδιο μήκος κύματος και το τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ: «Θα σας παράσχομεν όλην την δυνατήν βοήθειαν μαχόμενοι εναντίον του κοινού εχθρού και θα μοιρασθώμεν την κοινήν νίκην».

Οι ΗΠΑ, που ήταν εκτός πολέμου, εξέφρασαν απλώς τη λύπη τους δια του Προέδρου Ρούζβελτ, ενώ η Σοβιετική Ένωση παρέμεινε «άφωνη», αφού δεσμευόταν από το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ. Σε αντίθεση, ο Τουρκικός Τύπος δεν φείσθηκε διθυραμβικών επαίνων για το «ΟΧΙ». Η «Ικδάμ» έγραφε στις 29 Οκτωβρίου «Ζήτω η Ελλάς! Είμαστε υπερήφανοι, που έχουμε σύμμαχο ένα τέτοιο έθνος», ενώ η «Βακίτ» ανέφερε την Ελλάδα ως «αλησμόνητο για όλο τον κόσμο παράδειγμα γενναιότητας».

Η επέτειος του «Όχι» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτήριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Στη δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Επίσημα η επέτειος γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου στις 26 Οκτωβρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, με την ελληνική σημαία να δεσπόζει σε δημόσια και ιδιωτικά κτήρια.
 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο πρώην πρωθυπουργός, στηλίτευσε την Γερμανία για τις πολεμικές αποζημιώσεις, κατήγγειλε την στάση της ΕΕ και των συμμάχων στα Ελληνοτουρκικά, και μίλησε για την ανάγκη να σταματήσουν οι ισραηλινοί εποικισμοί και να τεθεί σοβαρά το θέμα της ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους.

«Οι καθαρές εξηγήσεις και η αποφασιστικότητα είναι προς την Τουρκία η μόνη ενδεδειγμένη απάντηση, αλλα και προς όσους ευνοούν μια συμβιβαστική λύση – πακέτο επί όλων των θεμάτων που μονομερώς έχει αυτή εγείρει» τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, κατά την ομιλία του την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια», στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.

«Μια και μοναδική είναι η διαφορά της Ελλάδας με την Τουρκία, η οριοθέτηση της ΑΟΖ και συνακόλουθα της υφαλοκρηπίδας, που επιλύεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και ειδικότερα το ισχύον Δίκαιο της Θάλασσας. Ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας, μονομερή δικαιώματα κυριαρχίας ερειδόμενα στο Διεθνές Δίκαιο και το αυτονόητο δικαίωμα αμυντικής θωράκισης των νησιών έναντι εμφανούς απειλής δεν είναι αντικείμενα διαπραγμάτευσης, συμβιβασμού ή υποχώρησης. Υποχωρήσεις σε ηγεμονικές βλέψεις και παροτρύνσεις τρίτων ή ασαφή μηνύματα που ενδέχεται να εκληφθούν ως διάθεση ενδοτικότητας, απλώς θαμπώνουν την πραγματικότητα και οδηγούν σε μεγαλύτερη ένταση ή και ανοιχτή κρίση. Ο κατευνασμός υπήρξε κατά κανόνα ο προθάλαμος των συγκρούσεων» προειδοποίησε ο πρωην πρωθυπουργος.

Αναφορικά . με τη νέα μεγάλη κρίση στην Μέση Ανατολή, ο Κώστας Καραμανλής τόνισε: Προφανώς και όλοι καταδικάζουμε απερίφραστα τις τρομοκρατικές και βάναυσες πρακτικές της Hamas. Το δικαίωμα του Ισραήλ στην νόμιμη άμυνα έναντι τέτοιων ωμοτήτων και την υπεράσπιση της ακεραιότητας και των πολιτών του είναι αυτονόητο. Όπως βέβαια είναι αυτονόητο ότι κάθε πόλεμος έχει κανόνες που αφορούν τους ευάλωτους και αμάχουςπου πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Και βέβαια μην λησμονούμε, άλλο Hamas και άλλο Παλαιστινιακός λαός. Παράλληλα όμως η Ευρώπη και η Δύση συνολικά έρχονται ξανά αντιμέτωπες με το επιτακτικό και χρονίζον ζήτημα της ειρήνευσης και της σταθερότητας στην περιοχή. Δεν θα την φέρει η όποια επιχείρηση του Ισραήλ στην Γάζα. Το Παλαιστινιακό είναι για πάρα πολλά χρόνια μια χαίνουσα πληγή που κακοφορμίζει συνεχώς. Είναι ανάγκη όσο ποτέ το φλέγον ζήτημα της επίλυσης του Παλαιστινιακού να καταστεί άμεση προτεραιότητα. Πρώτο βήμα η διακοπή των ισραηλινών εποικισμών, κύριος στόχος η ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Δεν είναι απλό, αλλά επείγει, αν δεν θέλουμε να δούμε στην ευρύτερη γειτονιά της Ευρώπης και ένα δεύτερο γενικευμένο πόλεμο»

«Οι γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο» δεν παραγράφηκαν ποτέ

Ο Κώστας Καραμανλής, αρχικά, αναφερόμενος στο βιβλίο και στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων στο οποίοεξάλλου αναφέρεται ανέφερ εται τόνισε: «Το βιβλίο του Γιώργου Χαρβαλιά συνιστά μια πραγματική αναγνωστική πρόκληση. Από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία απορροφά τον αναγνώστη, κεντρίζει το ενδιαφέρον του, εξάπτει την περιέργειά του, του αποκαλύπτει άγνωστες αλλά καίριες πτυχές της Ευρωπαϊκής ιστορίας των δύο τελευταίων αιώνων. Με ματιά διεισδυτική και γλώσσα – λεπίδι απλώνει στο χαρτί στοιχεία και πληροφορίες που σχολαστικά και με πολύ κόπο συνέλεξε από πηγές γνωστές και, ακόμα σπουδαιότερο, αδημοσίευτες ή λησμονημένες. Ο Χαρβαλιάς δεν παριστάνει τον επιτήδειο ουδέτερο, δεν συμβιβάζεται με στρογγυλεμένες διατυπώσεις, απορρίπτει τους διπλωματικούς εξωραϊσμούς. Παραθέτει το προϊόν της έρευνας και του μόχθου του, παίρνει θέση, λέει τα πράγματα όπως τα πιστεύει. Κατά τούτο, άσχετα αν συμφωνεί ή όχι κανείς με τις απόψεις του, σίγουρα βγαίνει σοφότερος και πιο προβληματισμένος.

Ένα από τα μεγάλα θέματα που εγείρονται στο βιβλίο, κρισιμότατο από ελληνική ειδικά σκοπιά, είναι το ζήτημα του κατοχικού δανείου και των οφειλόμενων αποζημιώσεων από την ναζιστική κατοχή και θηριωδία. Η Ελλάδα και στα δύο σκέλη έχει αξιώσεις όχι μόνο με ηθικό έρεισμα, αλλά πρωτίστως με ξεκάθαρη νομική τεκμηρίωση. Η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου, που συνήφθη αναγκαστικώς, δεν παραγράφηκε ποτέ και η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε ποτέ από αυτήν. Αλλά και οι αποζημιώσεις για τα ανθρώπινα θύματα και τις υλικές καταστροφές από τα στρατεύματα κατοχής ούτε παρεγράφησαν ούτε χαρίσθηκαν.

«Και οι Γερμανοί παραδέχονται ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησης ή παραγραφής»

Μετατέθηκαν μόνο για την εποχή που η Γερμανία θα διέθετε την πολιτειακή υπόσταση που θα της επέτρεπε την ανάληψη αυτών των υποχρεώσεων, κάτι που έγινε με την ενοποίησή της το 1990. Κανένα νομικό κείμενο δεν την απάλλαξε από αυτές τις υποχρεώσεις της, τις οποίες άλλωστε είχε αναγνωρίσει ήδη από το 1965 επισήμως ο τότε Καγκελάριος Ludwig Erhart. Και πολύ πρόσφατα το 2019 με γνωμοδότησή της η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εμπειρογνωμόνων του Γερμανικού Κοινοβουλίου αναγνώρισε ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησης ή παραγραφής των ελληνικών αξιώσεων και προέτρεψε την Γερμανία να αποδεχθεί την προσφυγή Ελλάδας και Γερμανίας στο αρμόδιο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όπως έχει υπογραμμίσει ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος «οι ελληνικές αξιώσεις, από τις οποίες ουδέποτε και καθ’ οιονδήποτε τρόπο έχουμε παραιτηθεί, είναι πάντα νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Η θέση αυτή είναι, κυριολεκτικώς, εθνική και κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη».

«Η ΕΕ σε ρόλο κομπάρσου»

Στη συνέχεια ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στον ρόλο της Ευρώπης, που όπως σημείωσε «περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου».

«Η εποχή που διανύουμε χαρακτηρίζεται από ολοένα αυξανόμενη αστάθεια και ρευστότητα. Οι διεθνείς ανταγωνισμοί οξύνονται, πολεμικές συγκρούσεις ξεσπούν στην ευρύτερη γειτονιά μας, η ένταση στην διεθνή σκηνή αυξάνεται, οι σταθερές του ψυχροπολεμικού διπολισμού, αλλά και μετά της αδιαφιλονίκητης ηγεμονίας των ΗΠΑ έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Αντίθετα βλέπουμε όλο και περισσότερα κράτη να προβάλλουν απαιτήσεις, ακόμα και εδαφικές, να διεκδικούν μεγαλύτερο ρόλο, να αμφισβητούν συνθήκες και συμφωνίες» τόνισε και υπογράμμισε

Σε αυτή την δύσκολη και μάλλον διαρκώς επιδεινούμενη συγκυρία, ο ρόλος της Ευρώπης θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι κομβικός. Δυστυχώς, όμως, άλλη είναι η οδυνηρή πραγματικότητα. Η Ευρώπη, παρά τις δυνατότητες και την δυνητική επιρροή της περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου. Δυσκολεύεται ή και αποφεύγει δυστυχώς, να πάρει αποφάσεις, η παρέμβασή της στο διεθνές στερέωμα είναι αναιμική, η προοπτική της ενοποίησής της, που με ενθουσιασμό προσδοκούσαμε πολλοί, μοιάζει χαμένο όνειρο».

«Διευρύνσεις, άκαιρες και χωρίς την απαραίτητη θεσμική εμβάθυνση»

Ο πρώην πρωθυπουργός στηλίτευσε τις άκαιρες, διαδοχικές, και χωρίς την απαραίτητη προηγούμενη θεσμική εμβάθυνση διευρύνσεις της ΕΕ με διαρκώς νέα μέλη διάβρωσαν την ομοιογένειά της.»

«Αντί συνόλου με κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική και σφριγηλή παρουσία στην διεθνή σκηνή, την οδήγησαν σε εικόνα μωσαϊκού ετερόκλητων στοχεύσεων και συμφερόντων. Ακόμα και το μεγάλο ευρωπαϊκό επίτευγμα των περασμένων δεκαετιών της κοινωνικής συνοχής, της βελτίωσης του επιπέδου ζωής των πολιτών της, συνεπώς και της πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας »έχουν τεθεί σε αμφιβολία» πρόσθεσε.

«Προέταξαν το στενό εθνικό συμφέρον»

Και συμπλήρωσε: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε από το 2008 και μετά. Αντί η ΕΕ να αναζητήσει κοινή πολιτική διαχείρισης της παγκόσμιας κρίσης, πολιτική που θα επέτρεπε την αμοιβαιοποίηση των κινδύνων μέσω κοινού δανεισμού αλλά και την άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων με την μεταφορά πόρων από τον πλεονασματικό Βορρά στον ελλειμματικό Νότο, έγινε ακριβώς το αντίθετο. Οι εύρωστες οικονομίες του βορρά, με προεξάρχουσα την Γερμανία επέβαλαν μια άκρως αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, προτάσσοντας το στενό άμεσο εθνικό συμφέρον έναντι του πραγματικού ορθολογισμού των κοινών ευρωπαϊκών συμφερόντων και αναγκών, εμπλέκοντας μάλιστα το ΔΝΤ στα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.

Με ειδική ενεργειακή σχέση με την Ρωσία, προνομιακή εμπορική σχέση με την Κίνα και ελάχιστες στρατιωτικές δαπάνες, η Γερμανία και οι συν αυτή εξυπηρέτησαν το συμφέρον τους, επωφελήθηκαν από την κρίση αλλά υπονόμευσαν την κοινή ευρωπαϊκή προοπτική.

Ας σημειωθεί ότι η Ελλάδα, λόγω της υπαρκτής εξ Ανατολών απειλής, έχει συχνά τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες στην Ευρώπη που ενίοτε προσεγγίζουν έως το 4% του ΑΕΠ! Και ας σημειωθεί επίσης ότι η εξ εθνικής ανάγκης αυτή ιδιαιτερότητα δεν ελήφθη ολωσδιόλου υπ΄ όψιν εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων στις μνημονιακές δημοσιονομικές αποτιμήσεις!

«Η χώρα μας στοχοποιήθηκε και συκοφαντήθηκε»

«Το τίμημα αυτών των επιλογών ήταν βαρύτερο από όλους για τη χώρα μας. Προφανώς και η χώρα είχε χρόνιες αδυναμίες και θα έπρεπε με ευθύνη όλων μας να έχει προχωρήσει στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και την ταχύτερη δημοσιονομική εξυγίανση. Είναι όμως γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι στοχοποιήθηκε, συκοφαντήθηκε συστηματικά, χρησιμοποιήθηκε προς παραδειγματισμό άλλων που λόγω μεγέθους ήταν λιγότερο ευάλωτοι, της επιβλήθηκαν προγράμματα κυρίως τιμωρητικού περιεχομένου. Και όλα αυτά με τεράστιο κοινωνικό κόστος και την απώλεια σχεδόν του 30% του ΑΕΠ, πράγμα που μόνο σε παρατεταμένο πόλεμο μπορεί να συμβεί. Διαφωτιστικό περί όλων αυτών το δηκτικό σχόλιο του Χαρβαλιά στο βιβλίο: «το χρεοστάσιο κηρύχθηκε από τις λεγόμενες «αγορές» που αποφάσισαν ότι το 2010 η Ελλάδα, με δημόσιο χρέος 120% επί του ΑΕΠ, δεν είναι σε θέση να εξυπηρετεί τα δάνεια της, αλλά μια δεκαετία αργότερα, όταν αυτό το χρέος είχε ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ, δάνειζαν τη «διασωθείσα» Ελλάδα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια!»

«Σύμμαχοι και εταίροι υποχωρούν στις απαιτήσεις της Τουρκίας»

Στην συνέχεια ο Κ. Καραμανλής, αναφέρθηκε εκτενώς στα Ελληνοτουρκικά

«Ορθώς καταδικάζουμε όλοι την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.είπε Το αυτό βέβαια ισχύει, και πρέπει να ισχύει, έναντι οιασδήποτε επιθετικής συμπεριφοράς η ακόμα και πρόθεσης αναθεώρησης των διεθνών Συνθηκών και παράβασης του Διεθνούς Δικαίου. Η Τουρκία έχει εδώ και μισό αιώνα εισβάλει και παρανόμως κατέχει σχεδόν το ήμισυ του εδάφους Ευρωπαϊκής χώρας. Ταυτόχρονα απειλεί με πόλεμο άλλη ευρωπαϊκή χώρα σε περίπτωση που η τελευταία ασκήσει τα από το Διεθνές Δίκαιο απορρέοντα δικαιώματά της. Και ακόμα αυξάνει διαρκώς τις αξιώσεις, μεταξύ άλλων και εδαφικές έναντι αυτής. Έχουμε δηλαδή κλασσικό παράδειγμα επιθετικής και αναθεωρητικής συμπεριφοράς».

«Συμπεριφορά που απορρέει όχι από τρέχουσες συγκυρίες ή τις εκκεντρικότητες της εκάστοτε ηγεσίας της, αλλά από την βαθιά ριζωμένη κοσμοαντίληψη του τουρκικού κράτους, συνέχισε ο πρώην πρωθυπουργός. Αποδεικνύεται αυτό, όχι μόνο από την στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου αλλά και από την πολυσχιδή ανάμειξή της, ενίοτε και στρατιωτική, στον Καύκασο, την Συρία, την Λιβύη, στον ευρύτερο ισλαμικό κόσμο και τα Βαλκάνια. Η επιδίωξή της δηλαδή δεν είναι η δια των διεθνώς παραδεκτών μέσων διευθέτηση τυχόν υπαρχουσών διαφορών με άλλες χώρες, αλλά η ριζική ανατροπή του status quo και η διασφάλιση ηγεμονικού ρόλου στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιανατολικής Ευρώπης, της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής».

«Σφάλλουν λοιπόν σύμμαχοι και εταίροι, ή ακόμα χειρότερα εν επιγνώσει τους υποκρίνονται, όταν στο όνομα της συγκράτησης της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, υποχωρούν στις απαιτήσεις της. Ειδικά μάλιστα όταν αυτό παίρνει την μορφή συστάσεων και πιέσεων προς την Ελλάδα και την Κύπρο να υποκύψουν στις αξιώσεις της. Ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού με την στάση τους αυτή βάναυσα παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο, το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και την αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

«Πλάνες και αυταπάτες στα εθνικά θέματα ούτε επιτρέπονται ούτε συγχωρούνται»

«Πλάνες και αυταπάτες στα εθνικά θέματα ούτε επιτρέπονται ούτε συγχωρούνται, τόνισε. Προς την Τουρκία, αλλά και όσους ευνοούν μια συμβιβαστική λύση – πακέτο επί όλων των θεμάτων που μονομερώς έχει αυτή εγείρει, οι καθαρές εξηγήσεις και η αποφασιστικότητα είναι η μόνη ενδεδειγμένη απάντηση. Μια και μοναδική είναι η διαφορά της Ελλάδας με την Τουρκία, η οριοθέτηση της ΑΟΖ και συνακόλουθα της υφαλοκρηπίδας, που επιλύεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και ειδικότερα το ισχύον Δίκαιο της Θάλασσας. Ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας, μονομερή δικαιώματα κυριαρχίας ερειδόμενα στο Διεθνές Δίκαιο και το αυτονόητο δικαίωμα αμυντικής θωράκισης των νησιών έναντι εμφανούς απειλής δεν είναι αντικείμενα διαπραγμάτευσης, συμβιβασμού ή υποχώρησης. Υποχωρήσεις σε ηγεμονικές βλέψεις και παροτρύνσεις τρίτων ή ασαφή μηνύματα που ενδέχεται να εκληφθούν ως διάθεση ενδοτικότητας, απλώς θαμπώνουν την πραγματικότητα και οδηγούν σε μεγαλύτερη ένταση ή και ανοιχτή κρίση. Ο κατευνασμός υπήρξε κατά κανόνα ο προθάλαμος των συγκρούσεων.

«Διακοπή των ισραηλινών εποικισμών -Στόχος η ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους»

Ο Κώστας Καραμανλής δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή.

«Αισθάνομαι την ανάγκη να αναφερθώ με λίγα λόγια και στην νέα μεγάλη κρίση στην Μέση Ανατολή, σημείωσε και συνέχισε. Προφανώς και όλοι καταδικάζουμε απερίφραστα τις τρομοκρατικές και βάναυσες πρακτικές της Hamas. Το δικαίωμα του Ισραήλ στην νόμιμη άμυνα έναντι τέτοιων ωμοτήτων και την υπεράσπιση της ακεραιότητας και των πολιτών του είναι αυτονόητο. Όπως βέβαια είναι αυτονόητο ότι κάθε πόλεμος έχει κανόνες που αφορούν τους ευάλωτους και αμάχους που πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Και βέβαια μην λησμονούμε, άλλο Hamas και άλλο Παλαιστινιακός λαός».

«Παράλληλα όμως η Ευρώπη και η Δύση συνολικά έρχονται ξανά αντιμέτωπες με το επιτακτικό και χρονίζον ζήτημα της ειρήνευσης και της σταθερότητας στην περιοχή. Δεν θα την φέρει η όποια επιχείρηση του Ισραήλ στην Γάζα. Το Παλαιστινιακό είναι για πάρα πολλά χρόνια μια χαίνουσα πληγή που κακοφορμίζει συνεχώς. Είναι ανάγκη όσο ποτέ το φλέγον ζήτημα της επίλυσης του Παλαιστινιακού να καταστεί άμεση προτεραιότητα. Πρώτο βήμα η διακοπή των ισραηλινών εποικισμών, κύριος στόχος η ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Δεν είναι απλό, αλλά επείγει, αν δεν θέλουμε να δούμε στην ευρύτερη γειτονιά της Ευρώπης και ένα δεύτερο γενικευμένο πόλεμο.

«Το παράδειγμα της άτακτης διάλυσης την πρώην Γουγκοσλαβίας»

«Αν μάλιστα ληφθεί υπ’ όψιν ότι και τα Δυτικά Βαλκάνια διολισθαίνουν σε κρίση, αφού και στο Κόσοβο και στην Βοσνία η εικόνα καθίσταται ιδιαίτερα ανησυχητική. Όσοι με ενθουσιασμό ενθάρρυναν την βεβιασμένη και άτακτη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την μεροληπτική στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή και την επιβολή τεχνητών λύσεων δεν έλυσαν το πρόβλημα. Το περιέπλεξαν και το μετέθεσαν στο μέλλον. Το μέλλον όμως ήρθε και μαζί του η επιτακτική ανάγκη, κυρίως η Ευρωπαϊκή Ένωση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να πάρει τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα οδηγήσουν στην άμβλυνση των εντάσεων και την σταδιακή ομαλοποίηση της περιοχής. Τώρα, πριν οι ελλοχεύοντες εθνικισμοί και αναθεωρητισμοί επιχειρήσουν να δοκιμάσουν την τύχη τους επί του πεδίου» κατέληξε ο πρώην πρωθυπουργός.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Κ. Μητσοτάκης στη Ν. Υόρκη ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης και του διεθνούς πλαισίου της 78ης Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ καθώς και στο κοινό Ανακοινωθέν Ελλάδας – Τουρκίας, δέχθηκε ένα μεγάλο ψέμα και μία πικρή αλήθεια, δηλαδή: 1. ότι υπάρχει θετικό κλίμα - εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, και 2. ότι συζητά για εδαφικά ζητήματα, για την ελληνική εδαφική κυριαρχία.

Σύμφωνα με δηλώσεις του ιδίου «θα πρέπει να οικοδομήσουμε πάνω στο θετικό momentum. Έχουμε ικανοποιητική πρόοδο τους τελευταίους μήνες όσον αφορά την εξομάλυνση των σχέσεων μας».

Οι παραπάνω δηλώσεις δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά γεγονότα των τελευταίων μηνών. Διότι η Τουρκία συνεχίζει διαρκώς την κρατική πολιτική προσβολής της ελληνικής και κυπριακής εδαφικής κυριαρχίας από την επομένη της ημερομηνίας των τουρκικών σεισμών.

Προς επίρρωση της θέσης αυτής σταχυολογούμε από τα γεγονότα των τελευταίων μηνών:
- τις τουρκικές παραβιάσεις συνόρων του εθνικού εναερίου χώρου με αεροπλάνα και drones,
- τις αυξημένες παραβιάσεις χερσαίων (Έβρος) και νησιωτικών συνόρων (Κάλυμνος, Σάμος, Λέσβος, Αμοργός) τον Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο 2023 από παράνομους μετανάστες που διακινούνται, μεταφέρονται από Τουρκία και συνοδεύονται από Τούρκους,
- τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων (17-5-2023) ότι τα νησιά Σάμος και Χίος παραβιάζουν καθεστώς αποστρατικοποίησης της Συνθ. Λωζάνης,
- τις δηλώσεις Ερντογάν και του Τούρκου ΥΠΕΞ (Ιούλιος 2023) ότι θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν «τον δίκαιο αγώνα των ομογενών μας που ηγήθηκε ο γιατρός Σαδίκ Αχμέτ» και ότι θα υπερασπίζονται όλα τα νόμιμα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη,
- τη σημειολογική επίσκεψη Ερντογάν στην κατεχόμενη Κύπρο στην επέτειο της εισβολής και τις σχετικές δηλώσεις του τον Ιούλιο 2023,
- την απαίτηση να μην επισκέπτονται εκπρόσωποι της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας τα νησιά του Αιγαίου κατά τις εορτές του Πάσχα,
- την απαίτηση να μην εκτελούνται ελληνικές στρατιωτικές ή ελληνοαμερικανικές ασκήσεις στο Αιγαίο, ενώ θα πρέπει αδιαμαρτύρητα να δεχόμαστε να εκτελούνται αντίστοιχες ασκήσεις από Τουρκία και από ΗΠΑ-Τουρκία (21-24/8/2023, τουρκική άσκηση KARARLILIK-2023 σε Μαύρη Θάλασσα και Αιγαίο Πέλαγος μεταξύ 18-22 Σεπτεμβρίου 2023),
- την έκδοση της Αγγελίας NAVTEX 0816/23 από τις τουρκικές Αρχές για τη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών με σκοπό τη χάραξη διαδρομής πόντισης καλωδίου από το ερευνητικό σκάφος ARCTIC από 12-20 Σεπτεμβρίου 2023 μέσα στην περιοχή της «τουρκικής υφαλοκρηπίδας», που ευρίσκεται στις περιοχές των μεσημβρινών των νησιών και νησίδων Ρόδου, Κάσου, Καρπάθου, Καλύμνου, συμπλέγματος Καστελλόριζου και Κρήτης, δηλαδή εντός περιοχών Τουρκολυβικού Μνημονίου και Ελληνο-Αιγυπτιακής μερικής οριοθέτησης,
- το Αίτημα Ερντογάν στη 78η ΓΣ/ΟΗΕ να αναγνωρισθεί ως ανεξάρτητο κράτος της διεθνούς κοινότητας η «ΤΔΒΚ», δηλαδή η κατάκτηση με τη χρήση βίας τμήματος εδάφους ανεξάρτητου κυρίαρχου κράτους, μέλους του ΟΗΕ από το 1960. Έτσι επιχειρεί τη νομιμοποίηση της κατοχής εδάφους με τη μεταβολή με ειρηνικά μέσα από τη διεθνή κοινωνία της κυριαρχίας του κυπριακού κράτους του 1960 αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ.

Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα «θετικό κλίμα» στις ελληνοτουρκικές διακρατικές σχέσεις, με δεδομένα τέτοια που να μπορούν «να οικοδομήσουν τη συνεργασία Ελλάδας - Τουρκίας».

Η ύπαρξη ή οικοδόμηση ή διατήρηση «καλού κλίματος» στις διακρατικές ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν μπορεί να θεμελιώνεται στις αυθαίρετες ενέργειες του φέροντος την ιδιότητα του Έλληνα πρωθυπουργού, όταν μάλιστα ο ίδιος έχει προσωπικά αποφασίσει:

1. Να μην ομολογεί ενώπιον της διεθνούς κοινότητας και της κοινής γνώμης τη συνεχιζόμενη επί του πεδίου τουρκική παραβίαση και διεκδίκηση της ελληνικής και κυπριακής εδαφικής κυριαρχίας. 2. Την μονομερή ελληνική κυβερνητική επιλογή επιβολής σε στρατιωτικούς και δικαστικούς φορείς, συμπεριφοράς «χαμηλών τόνων», δηλαδή έλλειψη διαμαρτυρίας ή παθητική συμπεριφορά ή άσκηση εξωτερικής αμυντικής πολιτικής ανοχής/σιωπής έναντι συνεχών πράξεων προσβολής εθνικών συμφερόντων ή εδαφικής κυριαρχίας από τρίτο κράτος, δηλαδή την Τουρκία, διότι κατά το διεθνές δίκαιο και τη διεθνή νομολογία, τέτοια συμπεριφορά αποτελεί τεκμήριο συναίνεσης.

Ο Πρωθυπουργός της χώρας και ο ΥΠΕΞ δεν νομιμοποιούνται στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής ανοχής/σιωπής, έναντι πράξεων προσβολής εθνικών συμφερόντων ή ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας από την Τουρκία, δηλαδή συστηματικής παραβίασης διατάξεων του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς δικαίου.

Αντίθετα είχαν νόμιμο δικαίωμα και υποχρέωση για καταγγελία της Τουρκίας στη 78η ΓΣ/ΟΗΕ και στην διεθνή κοινή γνώμη –που έχασαν κι αυτή την ευκαιρία μέσω του CNN- για παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ, διότι η Τουρκία συνεχίζει την κρατική πολιτική διαρκούς απειλής χρήσης βίας και προσβολής ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας με την εφαρμογή πολιτικής casus belli, της «Γαλάζιας Πατρίδας», του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου, της διαρκούς παραβίασης ελληνικών χερσαίων, θαλασσίων και εναέριων συνόρων, του Χάρτη Ερντογάν, τους Χάρτες Ακάρ κλπ. Επίσης όφειλαν να καταγγείλουν προσωπικά τον Ερντογάν για έγκλημα κατά της ειρήνης, για εξανδραποδισμό και ομηρία των παράνομων μεταναστών.

Ο κ. Μητσοτάκης θέλησε να καταγγείλει, επιλεκτικά, μόνο τη παραβίαση των συνόρων της Ουκρανίας και τη χρήση βίας κατά της Ουκρανίας από τη Ρωσία. Θα υπενθυμίσουμε στον κ. Μητσοτάκη ότι ο Χάρτης των ΗΕ και η διεθνής αρχή του απαραβίαστου των συνόρων, δεν ισχύει και δεν εφαρμόζεται μόνο για την Ουκρανία αλλά και για την Ελλάδα καθώς και για τη Κύπρο! Επίσης ότι θα προτιμούσαμε να είχε δηλώσει στην ΓΣ του ΟΗΕ ότι δε θα φύγουμε ποτέ από τη Κύπρο, όπως ακριβώς δήλωσε για την Ουκρανία όταν είπε: «Δεν θα φύγουμε ποτέ από την Ουκρανία, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι εγκαταλείπουμε τις ίδιες τις αρχές της ειρήνης, της δημοκρατίας και της τήρησης του Διεθνούς Δικαίου που τόσοι πολλοί σε αυτήν την αίθουσα θεωρούν πολύτιμες». Για τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, η Ουκρανία κρίνεται πολυτιμότερη από την Κύπρο!

Ο κ. Μητσοτάκης έχασε την ευκαιρία να καταγγείλει την Τουρκία αλλά και τον Ερντογάν, προσωπικά, για το οργανωμένο έγκλημα της παράνομης διακίνησης και παράνομης μεταφοράς με ανασφαλή μέσα παράνομων μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα, τη στιγμή που υφίσταται και ισχύει η Συμφωνία Ελλάδας - Τουρκίας περί συνεργασίας Υπουργείων Δημόσιας Τάξης των δύο χωρών για την καταπολέμηση του εγκλήματος, ιδιαίτερα τρομοκρατίας, οργανωμένου εγκλήματος, παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και λαθρομετανάστευσης που υπέγραψαν ΓΑΠ και Ισμαήλ Τζέμ (Ν.2926/2001 ΦΕΚ Α 139/2001).

Είναι πρόδηλο ότι η επιδίωξη του κ. Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη ήταν να νομιμοποιήσει την Τουρκία και τον Ερντογάν για τη συστηματική, διαχρονική και διαρκή αποφυγή κανόνων διεθνούς δικαίου, στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής του πλαστού και επιλεκτικού «καλού κλίματος» που ευνοεί μόνο την Τουρκία.

Έτσι χαρίζει διπλωματικό χρόνο στην γείτονα, προκειμένου να πείσει η Τουρκία τη διεθνή διπλωματία -κυρίως την αμερικανική και ευρωπαϊκή- όπως και την διεθνή κοινή γνώμη για τη «νομιμότητα» των πρόδηλα παράνομων μονομερών εδαφικών διεκδικήσεών της σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, που τα βαφτίζει «νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας και της Τουρκοκυπριακής Δημοκρατίας».

Επίσης είναι προφανές ότι μόνο με αυτή τη νομιμοποίηση που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης προσέφερε, δικαιολογείται κατά το διεθνές δίκαιο η ανάπτυξη συνεργασίας μεταξύ κρατών. Διότι εάν ομολογούσε την αλήθεια, ότι δηλαδή συνεχίζει να υπάρχει μέχρι της συνομιλίας στη Ν. Υόρκη διαρκής προσβολή ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας, δε θα νομιμοποιούνταν κατά το εθνικό και διεθνές δίκαιο να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις συνεργασίας με την Τουρκία.

Κατά τους κανόνες του διεθνούς δίκαιου, για να υπάρξει ή να οικοδομηθεί συνεργασία, φιλία, καλή γειτονία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προϋποτίθεται (α) ο σεβασμός της ελληνικής κυριαρχίας, ότι δηλαδή ασκεί εξουσία χωρίς περιορισμούς ή επεμβάσεις σε ζητήματα αποκλειστικής εσωτερικής δικαιοδοσίας όπως το ελληνικό εδαφικό καθεστώς στο Αιγαίο, (β) η μη προσβολή ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και (γ) η θέληση του κυρίαρχου ελληνικού λαού. Η ειρηνική συνύπαρξη Ελλάδας - Τουρκίας είναι έννοια του διεθνούς δικαίου με καθορισμένο περιεχόμενο από κανόνες -συμβατικούς και εθιμικούς- του διεθνούς δικαίου.

Η προσωπική προσέγγιση του πρωθυπουργού περί ύπαρξης θετικού μομέντουμ για ανάπτυξη ελληνοτουρκικής συνεργασίας, άσχετα μάλιστα από την εφαρμοζόμενη τουρκική επεκτατική πολιτική, είναι μία απολυταρχικού χαρακτήρα προσέγγιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων από τον Κυρ. Μητσοτάκη, που δεν ισχύει πλέον στις διεθνείς σχέσεις, διότι οι διακρατικές σχέσεις μεταπολεμικά διέπονται από διεθνείς κανόνες που περιλαμβάνουν τις προϋποθέσεις σύναψης φιλικών διακρατικών σχέσεων.

Σε αντίθεση με το βάρος, την ευθύνη και το ηθικό εκτόπισμα που θα έπρεπε να φέρει η ιδιότητα του Έλληνα πρωθυπουργού, ο κ. Μητσοτάκης έκανε το ατόπημα να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο συζήτησης για εδαφικά ζητήματα, ομολογώντας στη συνέντευξή του στο CNN ότι «Ακόμα και αν συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε σε συγκεκριμένα θέματα που έχουν να κάνουν με την εδαφική κυριαρχία μπορούμε να αφήσουμε την πόρτα ανοικτή»! Ακόμη χειρότερα, δέχθηκε (για άλλη μια φορά) ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, είναι ένα μόνο εκ των πολλών θεμάτων συζήτησης με την Τουρκία, λέγοντας κατά την προσφώνησή του από το βήμα της 78ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ότι «η βασική μας διαφορά είναι σχετικά με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο»!

Η επαναλαμβανόμενη αυτή επωδός, κάνει φανερό πλέον στον καθέναν ότι συζητά:
(α) Αποστρατικοποίηση νησιών του Αιγαίου, που συνιστά, κατά το διεθνές δίκαιο, περιορισμό ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας.
(β) Έκταση και οριοθέτηση ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης, που αποτελεί ελληνικό έδαφος και εφαρμόζεται αποκλειστικό μονομερές κυριαρχικό δικαίωμα επέκτασης και οριοθέτησης ελληνικού εδάφους. Στο πλαίσιο αυτό συζητά - διαπραγματεύεται πόσο θα περιορίσει το ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα των 12 ναυτικών μιλίων και από ποια νησιά, νησίδες και βράχους του Αιγαίου θα μετρήσει αυτή την έκταση. Διότι η Τουρκία αμφισβητεί τους ελληνικούς τίτλους κυριότητας εκατοντάδων ελληνικών νησιών, νησίδων και βράχων καθώς και έχει μεταγράψει στο τουρκικό κτηματολόγιο ελληνικές νησίδες όπως τα Λιμνιά!
(γ) Τα θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα, που αμφισβητεί η Τουρκία Νοτίως του Έβρου, στα Δωδεκάνησα και στο σύμπλεγμα Καστελλορίζου - ακτής Ανατολίας.
(δ) Την οριοθέτηση ελληνικής ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο για κοινό όριο. Η οριοθέτηση ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπως περιλαμβάνει η απόφαση του ΔΔΧ στην υπόθεση για την υφαλοκρηπίδα Αιγαίου (1976-1978), έχει σχέση με τον καθορισμό του ελληνικού εδαφικού καθεστώτος και τους τίτλους εδαφικής κυριαρχίας.
(ε) Διασπά παράνομα το αδιαίρετο ελληνικό έδαφος και την ενιαία ελληνική εδαφική κυριαρχία, διακρίνοντας την οριοθέτηση των ελληνικών θαλασσίων ζωνών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Τα θαλάσσια όρια της Ελλάδας αντιμετωπίζονται ενιαία από τον Έβρο έως το Καστελλόριζο και την Κρήτη. Τα Νησιά του Αιγαίου αποτελούν ενιαίο σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Η υιοθέτηση της τουρκικής διάκρισης σε «Νησιά Αιγαίου» και «Νησιά Α. Μεσογείου» (Κάσος, Κάρπαθος, Ρόδος, Σύμπλεγμα Καστελλορίζου, Κρήτη) είναι νομικά απαράδεκτη, αβάσιμη και διασπά παράνομα το αδιαίρετο ελληνικό έδαφος. Ενισχύει την ισχύουσα τουρκική αναθεωρητική πολιτική του διεθνούς εδαφικού καθεστώτος του Αιγαίου.

Απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ο φέρων σήμερα την ιδιότητα του Έλληνα πρωθυπουργού και ο ΥΠΕΞ του, δε νομιμοποιούνται στην άσκηση της παραπάνω εξαγγελθείσας εθνοκτόνου πολιτικής.

Όσο γρηγορότερα γίνει κατανοητό αυτό από τον ελληνικό λαό και τις δυνάμεις που μάχονται για μια κυρίαρχη και ανεξάρτητη Ελλάδα, τόσο πιο γρήγορα θα τεθεί σε κίνηση η αντίστροφη μέτρηση για το σταμάτημα της πορείας κατοχής, εκποίησης και διαμελισμού της χώρας.


Αθήνα, 25 Σεπτεμβρίου 2023
Τομέας Διεθνών Σχέσεων του ΕΠΑΜ




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η «ουκρανοποίηση» του Έβρου


Μανώλης Κοττάκης

Η κυβέρνηση και η κυρίαρχη ελίτ στην Αθήνα υποκρίνονται μέχρι στιγμής ότι δεν καταλαβαίνουν ποια είναι τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν ταυτόχρονα σε στρατηγικά σημεία όλης της επικράτειας. Και ας αποδεικνύεται από τις εκ των υστέρων αποφάσεις τους ότι γνωρίζουν. Εάν οι πυρκαγιές οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί μετέβη στον ακριτικό νομό Εβρου ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Κωνσταντίνος Φλώρος; Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής έπρεπε να πάει. Εάν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί, όπως και στη Ρόδο, ανατέθηκε σε κλιμάκια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να διερευνήσουν την πιθανότητα προβοκάτσιας;

Εάν οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, γιατί άριστα η δυναμική νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ζητά από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών Αλεξανδρουπόλεως να διερευνήσει την πιθανότητα για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης; Είναι η κλιματική αλλαγή «εγκληματική οργάνωση»; Κι όμως! Επειδή κάποιοι έχουν αμηχανία να παραδεχτούν δημοσίως αυτό που έχει καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας και το συζητά δυνατά στα καφενεία, στον δημόσιο λόγο μέχρι στιγμής επικρατεί η θεωρία της… κλιματικής αλλαγής. Και στο πλαίσιο αυτής της θεωρίας αναζητούνται και πολιτικά εξιλαστήρια θύματα υπουργοί, επειδή τάχα δεν είχε οργανωμένη παρουσία η Πολιτεία στις πυρκαγιές.

Πρόκειται για γεγονός αξιοθρήνητο. Να σου βάζουν φωτιές έξω απ’ το Στεφανοβίκειο, να σου ανατινάζουν αποθήκες πυρομαχικών στην 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο, να σου βάζουν φωτιές στους Αβαντες του Εβρου, όπου είναι στους παροικούντες γνωστό ότι βρίσκονται αποθήκες με πυρομαχικά των Ενόπλων Δυνάμεων, να σου βάζουν φωτιές στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα κι εσύ (όπως λέει και η νεολαία μας) να πετάς χαρταετό αναζητώντας ευθύνες στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και στην κλιματική αλλαγή! Τον κακό σου τον καιρό! Δυστυχώς, η αλήθεια είναι αγαθό προς εξαφάνιση στις ημέρες πολέμου που ζούμε και θα εξαφανιστεί ακόμα περισσότερο στο προσεχές μέλλον. Καθώς, όπως φαίνεται, η απόφαση της Δύσης να δώσει στον Ζελένσκι μαχητικά αεροσκάφη F-16 αποδεικνύει τη βούλησή της για πενταετή παράταση του πολέμου με επικίνδυνες παρενέργειες για την επικράτειά μας. Στον οποίο πόλεμο η Ελλάδα θα μπει πιο βαθιά, διακηρύσσοντας από του βήματος της Βουλής -βάζω στοίχημα γι’ αυτό- ότι «δεν εκβιάζεται και δεν τρομοκρατείται». (Μην ξεχάσετε να το διανθίσετε με… Καζαντζάκη, κύριοι της κυβέρνησης!)

Πολεμική ενέργεια

Αυτό που επισημαίναμε εμείς με ένταση για τις φωτιές από την αρχή της κρίσης έχει καταστεί πλέον συνείδηση και στον τελευταίο Ελληνα. Αυτό που επισημάναμε από τις 16 Οκτωβρίου 2022 για τους κινδύνους που διατρέχει η Αλεξανδρούπολη και ουδείς τόλμησε να το αναπαραγάγει (ήταν η εποχή που κάποιοι πανηγύριζαν για τα οφέλη της τοπικής οικονομίας από τους ναύτες που έβγαιναν εξόδου) τώρα γίνεται κοινή πεποίθηση.

Καιρός είναι να πούμε κάτι περισσότερο, όσο δύσκολο κι αν μας είναι αυτό: η πατρίδα μας είναι πλέον στόχος. Στόχος σταθερός, όχι θερινός. Στόχος λόγω της άκριτης εμπλοκής της στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Οι πυρκαγιές δεν ήταν προειδοποιήσεις απλώς. Ούτε έκφραση δυσαρέσκειας απλώς. Είναι προετοιμασία για το επόμενο στάδιο. Εγκυροι αναλυτές, οι οποίοι συνομιλούν με στρατιωτικές πηγές και έχουν άριστη εικόνα της μορφολογίας του εδάφους στο ακριτικό νόμο Εβρου, μας επισημαίνουν ότι, πρώτον, οι πυρκαγιές στον Εβρο όπως και στην Νέα Αγχίαλο ήταν πολεμική ενέργεια. Στόχος ήταν, μεταξύ άλλων, το αεροδρόμιο και αποθήκες πυρομαχικών.


Κλασικός αντιπερισπασμός

Δεύτερον, οι φωτιές που μπήκαν στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν κλασικός αντιπερισπασμός, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ρόδου και της Αγχιάλου, όταν ξέσπασαν πυρκαγιές σε άλλες κατοικημένες περιοχές (π.χ. Λαμία) προκειμένου να απασχοληθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία για την κατάσβεσή τους και να τους αφήσουν ανενόχλητα να επιτελέσουν το έργο τους.

Τρίτον, όταν θα σβήσουν οι φωτιές, θα καταστεί φανερό ότι μεγάλο κομμάτι του εδάφους του νομού Εβρου είναι πλέον φαλακρό. Εχει καταστεί στην ουσία πεδιάδα ορατή από τους δορυφόρους. Πεδιάδα στην οποία μπορεί να γίνονται ορατές ανά πάσα στιγμή στρατιωτικές κινήσεις της Δύσεως και να απαντώνται με αντίμετρα από μακριά. Ο βομβαρδισμός περιοχών με χρήση drone είναι ήδη μία διαδεδομένη τακτική στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η χρήση drone με πτήσεις πάνω από τα νησιά του Αιγαίου (για όσους θυμούνται τι μας έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα) χωρίς αυτά να καταρριφθούν είναι επίσης μια διαδεδομένη τακτική στο Αρχιπέλαγός μας. Η πτήση μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας από την Καβάλα έως τον Εβρο και η αεροφωτογράφιση της περιοχής στην κρίση του 2020 είναι επίσης μία τακτική. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, όχι μόνο σε αυτό.


Είναι ώρα να ειπωθεί ξεκάθαρα: Η γεωπολιτική αναβάθμιση του λιμένος, του αεροδρομίου και της σιδηροδρομικής γραμμής της Αλεξανδρουπόλεως συνεπάγεται και κινδύνους. Σε μία στρατιωτική κλιμάκωση η Αλεξανδρούπολη μπορεί να καταστεί στόχος. Δεν ζούμε κανονικές μέρες. Ζούμε σε περίοδο πολέμου. Στον οποίο δεν είμαστε ουδέτεροι. Ούτε καν μετριοπαθείς.

Ηλιθιωδώς μπροστά

Είμαστε οι ηρακλειδείς του στέμματος. Μπαίνουμε ηλιθιωδώς μπροστά. Η απόφαση της κυβέρνησης να εκπαιδεύσει Ουκρανούς πιλότους για να βομβαρδίζουν ρωσικά εδάφη εντάσσει την πατρίδα μας βαθιά στο κάδρο της σύρραξης που θα διαρκέσει. Στην πραγματικότητα, μιλούμε πλέον για την «ουκρανοποίηση του εδάφους της Θράκης» και ιδιαιτέρως του νομού Εβρου. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και με αυτό πρέπει να ασχοληθεί η γνωστού πολιτικού αναστήματος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ωραίες οι δηλώσεις για τη ρατσιστική βία και για τους παράνομους μετανάστες, αλλά εδώ φαίνεται ότι στο μέλλον θα κριθεί μία ολόκληρη περιοχή. Σε μια εποχή όπου ο γείτονας αθόρυβα κήρυξε στην τελευταία συνεδρίαση του συμβουλίου εθνικής ασφάλειάς του το τέλος της Συνθήκης της Λωζάννης και την αποχώρηση της χώρας του από αυτήν!

Αν δεν το έχουμε καταλάβει, η Αμερική πήρε ό,τι ήθελε να πάρει από τον πόλεμο αυτόν, καθώς διέλυσε τον άξονα Γερμανίας – Κίνας που θα αύξανε εντυπωσιακά την ισχύ του Πεκίνου, καθυστερεί κι άλλο την ήττα της και τώρα σταδιακά, όπως κάνει σε κάθε πόλεμο (Ιράκ, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν), αποσύρεται και αφήνει τη διεξαγωγή του στους υπεργολάβους κορόιδα. Στην Ευρώπη, στην οποία ανήκουμε μεταξύ άλλων κι εμείς.

Θεμιτό το ανθρωπιστικό ενδιαφέρον της κυρίας Προέδρου, λοιπόν, για 18 μετανάστες που έγιναν κάρβουνο στο Δάσος της Δαδιάς, αλλά εδώ γίνεται κάρβουνο ολόκληρη χώρα. Αξίζει ένα δάκρυ κι αυτή. Θα το γράψω όπως το νιώθω: Ξυπνάτε, κυρία μου! Είστε η αρχηγός του κράτους, αν δεν το έχετε καταλάβει. Ξυπνάτε γιατί εσείς, ο νέος Ελευθέριος Βενιζέλος και ο νέος Χατζηανέστης φέρετε στις πλάτες σας τεράστιο ιστορικό βάρος. Πιο πολύ απ’ όλους εσείς που κατάγεστε από τη Θράκη.


Υστερόγραφο: Για ψάξτε λίγο ποιοι αλλοδαποί κινούνται ελεύθερα στη χώρα έχοντας στην κατοχή τους διαβατήρια Σύρων προσφύγων με πλαστά ενδεχομένως στοιχεία αλλά και γνήσια αλβανικά διαβατήρια… Failed State γίναμε.


Πηγή: i-epikaira.blogspot.com



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 

Τελευταίως αυξάνονται τα περιστατικά, στα οποία η χώρα μας επιλέγει συμπεριφορά ολοένα και πιο υποτελή, πιο δουλική, πιο περιθωριακή και φευ πιο εξευτελιστική. Αυτή είναι η θέση μας οσάκις, αν και δεχόμαστε αήθεις επιθέσεις έξωθεν, δεν υποστηρίζουμε τα δίκαιά μας. 
Η πατρίδα μας παραμένει βουβή και φοβική στη γωνιά της επικράτειάς της. Καθώς αυτή η συμπεριφορά της έχει με τα χρόνια πλήρως παγιωθεί, και για τους έξωθεν εταίρους και εχθρούς θεωρείται πια δεδομένη, έχουν σηκώσει ανάστημα, εκτός των πλούσιων χωρών της Δύσης, και η μία μετά την άλλη, οι βαλκανικές χώρες εναντίον μας 

Όλοι, τελικά, μας εκλαμβάνουν ως δεδομένους και θεωρούν δικαίωμά τους να μας. προσβάλλουν και να επιδεικνύουν ασέβεια στους θεσμούς και στην εθνική μας κυριαρχία. 
Έτσι, έχουμε και την απόδειξη ότι χάθηκε, δια παντός η ευκαιρία της «βασίλισσας των Βαλκανίων», που μας είχε σιωπηρώς αναγνωριστεί αμέσως μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, καθώς υπήρξαμε η μοναδική χώρα της περιοχής που παρέμεινε στη Δύση εκτός Σοβιέτ, και που βρεθήκαμε, μετά την ανατροπή, με το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα και την καλύτερη ποιότητα ζωής στα Βαλκάνια. Δυστυχώς, εξαιτίας της σωρείας τραγικών μας λαθών, σε όλους τους τομείς και αβυσσαλέας υποτέλειας, καταντήσαμε από την κορυφή, να εκπέσουμε στο τελευταίο σκαλί τού κατά κεφαλήν εισοδήματος στην περιοχή μας (δεν είμαι σίγουρη αν ακόμη η Βουλγαρία παραμένει κάτω από εμάς). 

Έτσι, λοιπόν, τα πάντα επιτρέπονται στην κατακαημένη χώρα μας. Ουσιαστικά, σιωπήσαμε απέναντι στην όντως ανεκδιήγητη συμπεριφορά του κ. Ράμα, εναντίον στον εκλεγμένο δήμαρχο της ελληνικής μειονότητας τον Φρέντι Μπελέρη. 
Εκτός του χλευασμού και των ειρωνειών εναντίον του, ο κ. Ράμα τον κρατά παρανόμως φυλακισμένο. Και εφόσον οι δικοί μας αρμόδιοι, ουσιαστικά δεν αντιδρούν (ή και, ακόμη χειρότερα, αντιδρούν επιχειρώντας να δικαιολογήσουν τις παρανομίες του κ. Ράμα), η διαμόρφωση αυτού του τοπίου στην Ελλάδα είναι όντως, πολύ εξυπηρετική και για τους αρμόδιους της ΕΕ, προκειμένου να μη λάβουν θέση στην ελληνική αυτή περιπέτεια. 
Γιατί οι ξένοι να είναι «βασιλικότεροι του Βασιλέως»; 

Συνεπώς, ουδεμία έκπληξη δικαιολογείται και για την αμέσως επόμενη περιπέτεια της χώρας μας, που όχι μόνο προκλήθηκε αλλά, και που πέραν κάθε δεοντολογίας, δικαιολογείται από δεύτερη στη σειρά των προσβολών μας βαλκανική χώρα, την Κροατία. 

Και αυτή, αδίστακτα προσβάλλει την Ελλάδα, η οποία και παραμένει βουβή στη γωνία, ωσάν να είναι η ίδια ένοχη. Εισέβαλαν στη χώρα μας νεοναζιστές και εκτέλεσαν εν ψυχρώ νέο συμπατριώτη μας. 
Ωστόσο, όχι μόνο δεν σηκώσαμε κεφάλι, για να κατηγορήσουμε με όλη μας τη δύναμη, την εγκληματική αυτή ενέργεια των Χούλιγκαν Κροατών, αλλά επιπλέον δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις κατηγορίες του πρωθυπουργού τους, ότι «παρανόμως κρατάμε φυλακισμένους αιχμαλώτους πολέμου», καθώς και τις απειλές του ότι….θα μας αντιμετωπίσει με «βεντέτα». 

Και πάει κανείς πίσω, χωρίς να το θέλει. Και πως να μη σκεφτεί ότι Αλβανία και Κροατία είναι οι ηττημένοι στο Β’ Παγκόσμιο, ενώ εμείς οι νικητές! 

Υποτέλεια της υποτέλειας, ω υποτέλεια! 

Την ξεδιπλώνω, όπως αυτή έχει εισχωρήσει σε όλους τους τομείς, στο τελευταίο μου σύγγραμμα Για την Ελλάδα που ματώνει. 

Αν γινόταν ένα θαύμα, με την προσπάθεια όλων μας, να βγούμε από την καταπακτή, όπου φιμωμένοι παραμένουμε επί 200 χρόνια, όλα γύρω μας θα ξανα χαμογελούσαν.


18.08.2023 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη έδωσε χθες στον Αντ1 ο Πάνος Καμμένος, πρώην συνεταίρος του Τσίπρα στην "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση που έγραψε στα παλιά της υποδήματα το περήφανο 61,3% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.

Σ'αυτήν ξεδιπλώνει με προκλητική ειλικρίνεια τον τρόπο με τον οποίο παραδόθηκε η χώρα στους Αμερικάνους, παραχωρώντας αναίσχυντα και δουλικά διευκολύνσεις για αμερικανικές βάσεις στη Σούδα, λιμάνι Αλεξανδρούπολης, στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε Στεφανοβίκιο και για τα αμεριναμικά και Νατοϊκά UAV.

Από τα βιντεάκια που παραθέτουμε και περιέχει τις ομολογίες Καμμένου φανερώνονται πλέον οι ρόλοι που έπαιξαν οι Τσίπρας και Βαρουφάκης αλλά και ο ίδιος ο συντευξιαζόμενος. Γίνεται γνωστό ότι ο Βαρουφάκης ήταν έτοιμος για το GREXIT με τις ευλογίες και παραινέσεις Σόϊμπλε και Μέρκελ ενώ ο Τσίπρας με διαμεσολαβητή τον Καμμένο δίνει τα κλειδιά της χώρας στις ΗΠΑ μπαίνοντας με τις υποδείξεις και την βοήθειά τους στο τρίτο μνημόνιο, σε αντίθεση με την εντολή του ελληνικού λαού.

Δείτε τα σχετικά αποσπάσματα:
@chris.ivanovits #προδοσια #δημοψηφισμα #δημοψηφισμα2015 #τσιπρας #συριζα #ελλαδα🇬🇷 #ιστορια #fyp #foryoupage #tiktok #tsipras #syriza#CapCut ♬ πρωτότυπος ήχος - Χρήστος Ιβάνοβιτς



Η προδοτική συμφωνία των Πρεσπών

Ενδιαφέρον αποκτά και η αποκάλυψη πως το όνομα στους Σκοπιανούς παραδόθηκε από τον Σύριζα και Τσίπρα μετά από την υπόσχεση που έλαβε από τους Γερμανούς ότι θα λάμβανε το Νόμπελ Ειρήνης.
@chris.ivanovits #προδοσια #πρεσπες #τσιπρας #συριζα #ελλαδα🇬🇷 #σκοπια #tsipras #syriza #fyp #foryoupage #tiktok #hellas🇬🇷tiktok #prespes ♬ πρωτότυπος ήχος - Χρήστος Ιβάνοβιτς


Τί να πει κανείς πλέον για αυτούς τους Νενέκους.

ΑΙΣΧΟΣ!!! ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ !!! ΝΤΡΟΠΗ!!!

Θα κινηθεί διαδικασία εναντίον των πρωταγωνιστών της εθνικής μειοδοσίας για εσχάτη προδοσία;



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Δεν γνωρίζω αν έχει αντιληπτή από τους πολίτες της χώρας η κρισιμότητα των εκλογών της 21ης Μαΐου 2023.
Το εντολοδόχο και δουλοπρεπές πολιτικό προσωπικό της χώρας, όπως συγκροτείται από τα τρία κόμματα της διαπλοκής, δυστυχίας και ενδοτικότητας επιδίδεται, για άλλη μια φορά, σε εσκεμμένο παιχνίδι απόκρυψης των ουσιαστικών ζητημάτων της κοινωνίας και του έθνους, αφού επικεντρώνεται και πάλι σε ανόητους κι ανούσιους διαξιφισμούς για "σκανδαλούχα" περιστατικά ενοικίασης παραθεριστικών οικιών, αδήλωτης εργασίας προσωπικού στελεχών των μνημονιακών κομμάτων ή άλλα φαιδρά ήσσονος σημασίας.

Και όλα αυτά ενώ ξεδιάντροπα κορυφαία στελέχη του διπολισμού αποδέχονται διαφαινόμενες διαπραγματεύσεις με την Τουρκία καθ' υπόδειξη του Μπλίνκεν (με εντολές σε Μητσοτάκη, Τσίπρα κατά την πρόσφατη επίσκεψή του). Δικαιώνοντας τις παράλογες και προκλητικές διεκδικήσεις των Τούρκων, λέγοντας πως πρέπει να λάβουμε υπόψη τα χιλιόμετρα των τουρκικών ακτών στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και άλλα παρόμοια ευφυολογήματα (Μπακογιάννη - Φίλης).

Και έτσι διαμορφώνουν το ανάλογο κλίμα για την διαφαινόμενη νέα προδοσία, μετά τη συμφωνία των Πρεσπών, καθώς η πιθανολογούμενη, αν και απευκταία  (δι ή) τρικομματική, κυβέρνηση που μπορεί να προκύψει από τις εκλογές θα εφαρμόσει πρόθυμα τις αμερικάνικες οδηγίες για "ήρεμα" νερά στο Αιγαίο που να εξυπηρετούν τον επόμενο στόχο των Αμερικανονατοϊκών για κλιμάκωση του πολέμου με τη Ρωσία, χρησιμοποιώντας την ήδη παραχωρηθείσα Αλεξανδρούπολη.
Μας σερβίρουν λοιπόν ως θεάρεστη την αλλαγή στάση της γείτονος που ενώ σχεδίαζε να "έρθει μια νύχτα ξαφνικά" φέρεται να τείνει χείρα φιλία που φυσικά εξυπηρετεί για άλλη μια φορά και μόνο τα συμφέροντά της.

Στο παιχνίδι όμως αυτό των Αμερικανών που επιθυμούν μια θάλασσα ειρήνης για να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους στην ανατολική Μεσόγειο περιλαμβάνεται φυσικά  το ενεργειακό αλλά κυρίως ο στρατηγικός προσανατολισμός των στρατιωτικών δυνάμεων προς βορειοανατολικά. Χωρίς βέβαια να τους νοιάζει η όποια διευθέτηση των Αιγαίου, και γιατί άλλωστε;
Και φυσικά χωρίς να τους απασχολεί προς το παρόν ποιός θα βγει νικητής από της εκλογές αφού μαύρο κόκκινο κερδίζει η μπάνκα.
Και ως πρωτεύοντα ζητήματα για τους ιθαγενείς για άλλη μια φορά: 
  • το τεράστιο εθνικό χρέος που ξεπέρασε τα 400 δις επιβεβαιώνοντας ανεξάρτητα από τις προεκλογικές κορώνες την χρεωκοπία της χώρας που περιμένει τα δάνεια για να αποπληρώσει τόκους και χρέη,
  • την καταστροφική ακρίβεια που οδήγησε στην εξαθλίωση τεράστιο ποσοστό των πολιτών και καθημερινά συρρικνώνει την μεσαία τάξη,
  • την αποδυνάμωση της περίθαλψης με την απαξίωση του ΕΣΥ που σαλαμοποιείται και εκποιείται σε επιχειρηματικά συμφέροντα και οδηγεί σε απελπισία τους Έλληνες που αδυνατούν να έχουν στοιχειώδη υγειονομική φροντίδα, 
  • την απαξίωση της Παιδείας με Πανεπιστημιακές σχολές υποβαθμισμένες και αποφοίτους χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα,
και με κατοίκους που επαιτούν αναμένοντας καλάθια, ψευδή επιδόματα και διάφορα pass .....

Και φυσικά με νεκρούς συμπολίτες μας εξ αιτίας της πλήρους ανεπάρκειας κι αδιαφορίας τους τόσο στα Τέμπη αλλά και στο Μάτι και στη Μάντρα και ....

Κατάντια φίλοι μου, ας τους γκρεμίσουμε από τους θώκους τους, όσο είναι καιρός.



* Το σκίτσο είναι του Στάθη Σταυρόπουλου


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 

Από τα πρώτα μαθήματα στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης οι τότε καθηγητές μας μάς εφιστούσαν την προσοχή ότι οι δικαστικές αποφάσεις οφείλουν να γίνονται σεβαστές, και ότι γενικώς δεν νοείται να υφίστανται αυτές κριτική από οποιονδήποτε. Και η αντιμετώπισή τους αυτή είναι δικαιολογημένη, δεδομένου ότι σε διαφορετική περίπτωση θα είχε ενθαρρυνθεί η αυτοδικία.

Θέλω, ωστόσο, να πιστεύω ότι είναι επιτρεπτή η διατύπωση απορίας, για τυχόν αποφάσεις που αναφέρονται σε ανύπαρκτο περιστατικό, σε μη υφιστάμενο αντικείμενο, σε προσπάθεια δημιουργίας ad hoc και μέσω δικαστικής απόφασης, φανταστικής ύπαρξης.

Και, ακριβώς, αυτό συμβαίνει με την απόφαση αυτή του δικαστηρίου της Φλώρινας. Όπως είναι παγκοίνως γνωστό, αλλά και όπως δεν κουράζονται να το επαναλαμβάνουν οι Βούλγαροι για λόγους που τους αφορούν άμεσα, ότι δηλαδή η γλωσσα των Σκοπίων είναι παρακλάδι της βουλγαρικής, δηλαδή καθαρά σλαβική γλώσσα.

Συνεπώς, ο κάθε Έλληνας έχει, όχι απλώς το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να απαιτήσει από το δικαστήριο της Φλώρινας (που ενδεχομένως το έχει ήδη προσπαθήσει στις 50 σελίδες της απόφασής του, που δυστυχώς δεν την έχω μπροστά μου), να μας κατατοπίσει σε ποια, τελοσπάντων, γλώσσα αναφέρεται, που βέβαια ήταν και η γλώσσα του Μ. Αλεξάνδρου!

Όχι, δεν κάνω ουδεμία «κριτική» της απόφασης του πρωτοδικείου Φλώρινας. Απορίες εκφράζω, και μάλιστα εντονότατες, καθώς πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε κάτοικος της Ελλάδας, αλλά και σύσσωμη η ομογένεια, οφείλουν να απαιτήσουν εξηγήσεις/διευκρινίσεις, για το τι γλώσσα είναι τέλος πάντων αυτή η «μακεδονική», που θα «διδάσκεται» στη χώρα μας και «κυρίως στη Μακεδονία».

Και να προλάβω τυχόν επανάληψη των κατηγοριών εναντίον όσων αντέδρασαν στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, ότι (παρότι ήταν σύσσωμη η Ελλάδα), δήθεν ήταν όλοι ακροδεξιοί, αμόρφωτοι, φασίστες κλπ. Για να μη γελοιοποιούμε τα πάντα, εγώ αισθάνομαι απλώς ως Ελληνίδα, και δεν θέλω να είμαι ούτε αριστερή, ούτε δεξιά. Αλλά, και ουδόλως επιτρέπω στον εαυτό μου να δεχτεί ότι το θέμα των Πρεσπών και της «μακεδονικής γλώσσας», είναι τόσο απλοικό ώστε να εμφανίζεται ως πρόβλημα δεξιών ή αριστερών.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Για «ιστορική νίκη των Μακεδόνων στην Ελλάδα» και για «νίκη της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα» κάνουν λόγο τα μέσα ενημέρωσης της Βόρειας Μακεδονίας.

Το ελληνικό δικαστήριο του Λέριν (έτσι ονομάζουν τη Φλώρινα) ενέκρινε την ύπαρξη του «Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας» και απέρριψε τις αγωγές των συλλόγων που εναντιώθηκαν στο έργο του, αναφέρει το τηλεοπτικό κανάλι Sitel στη Βόρεια Μακεδονία (φωτογραφία αρχείου, επάνω, από AP).

«Αβάσιμες και απαράδεκτες»

«Μετά από αρκετούς μήνες αντιδικίας, τεταμένες ακροάσεις και μεγάλο αριθμό μαρτύρων, την Παρασκευή το δικαστήριο έκρινε ως αβάσιμες και απαράδεκτες τις δεκάδες μηνύσεις που υπέβαλαν σύλλογοι οι οποίοι εναντιώθηκαν στο έργο του Κέντρου», προσθέτει το Sitel, αναπαράγοντας ουσιαστικά την ανακοίνωση του «Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας» στην Ελλάδα.

Και συνεχίζει: «Παλέψαμε μέσα από τα δικαστήρια, με τα επιχειρήματά μας και τον αγώνα μας για να τα πάρουμε όλα αυτά ώστε να μην μας απαγορεύσουν, και για πρώτη φορά στην ιστορία του αγώνα μας το δικαστήριο στο Λέριν (Φλώρινα) αποφάσισε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε, να λειτουργούμε, να υπάρχουμε. Είναι ένα είδος αναγνώρισης της μακεδονικής γλώσσας, δήλωσε ο Δημήτρης Ιωάννου, από το Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας.

»Στην προσπάθεια απαγόρευσης του έργου του Κέντρου, η εισαγγελέας Πρωτοδικών στο Λέριν (Φλώρινα) άσκησε επίσης τη δική της ανακοπή. Μαζί με τους συλλόγους που αρνούνται τη μακεδονική ύπαρξη κατήγγειλαν στο δικαστήριο ότι βιώνουν αναταραχή, ενώ το Κέντρο τάραξε ακόμη και τον ύπνο τους.

»Ζήτησαν να σταματήσει η εργασία του Κέντρου γιατί δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα, γιατί με όλα αυτά προκαλέσαμε αναστάτωση στη ζωή τους, ανέφεραν μάλιστα ότι βλέπουν εφιάλτες όταν κοιμούνται γιατί μ’ αυτό το ψέμα που έχουμε παρουσιάσει απειλούμε την ασφάλειά τους στην ελληνική επικράτεια και παρουσιάζουμε πράγματα που στην ουσία δεν υπάρχουν, είπε ο Ιωάννου.

Είναι η αρχή του αγώνα μας

»Το Κέντρο αναφέρει ότι μετά την απόφαση του δικαστηρίου θα εργαστεί για το άνοιγμα γραφείων και σ’ άλλες περιοχές της Ελλάδας όπου ζουν «μακεδόνες».

»Τώρα και με τη σφραγίδα του δικαστηρίου ότι είμαστε νόμιμοι, σχεδιάζουμε ν’ ανοίξουμε κι άλλα τέτοια γραφεία για συναντήσεις Μακεδόνων και για την ανάπτυξη της μακεδονικής γλώσσας. Ουσιαστικά αυτό δεν είναι το τέλος του αγώνα μας, αλλά η αρχή του αγώνα μας, ένα μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίσουμε να διεκδικούμε αυτά που εγγυάται το Σύνταγμα, ξεκαθάρισε ο Ιωάννου.

»Τον Ιούλιο του περασμένου έτους, το Δικαστήριο του Λέριν (Φλώρινα) ενέκρινε το αίτημα εγγραφής του Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας, αλλά μετά από λίγες μόνο ημέρες, αρκετοί σύλλογοι κατέθεσαν μηνύσεις για το έργο του.

»Την Παρασκευή, το δικαστήριο αποφάσισε υπέρ του Κέντρου, αποστολή του οποίου είναι να μελετά τη μακεδονική γλώσσα μέσω Διαδικτύου και να την εισάγει ως προαιρετικό μάθημα σε σχολεία και πανεπιστήμια στο τμήμα της Μακεδονίας του Αιγαίου, στην Ελλάδα», καταλήγει το Sitel .

Το βασικό δικαστήριο της Φλώρινας, με δύο ξεχωριστές αποφάσεις, απέρριψε επίσημα αρκετές αιτήσεις/αγωγές γι’ ακύρωση της αρχικής απόφασης έγκρισης του αιτήματος εγγραφής του Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας στη Φλώρινα, γράφει η εφημερίδα Novamakedonija της Βόρειας Μακεδονίας (και εδώ η Φλώρινα αναφέρεται ως Λέριν).

Η ανακοίνωση του Κέντρου υπενθυμίζει ότι στις 27 Ιουλίου 2022 εγκρίθηκε από το ελληνικό δικαστήριο η αίτηση εγγραφής του ως μη κυβερνητικής οργάνωσης/συλλόγου, καθιστώντας το τον πρώτο οργανισμό που μεριμνά άμεσα για τη «μακεδονική γλώσσα», η οποία είναι καταχωρημένη και αναγνωρισμένη ως τέτοια από τις ελληνικές κρατικές αρχές, προσθέτει η εφημερίδα.

«Με τις ιστορικές αποφάσεις»

Και συνεχίζει: «Ωστόσο, αμέσως μετά την ανακοίνωση αυτής της απόφασης, αρκετές αιτήσεις/αγωγές από τρίτους ενδιαφερόμενους υποβλήθηκαν στο Δικαστήριο της Φλώρινας γι’ ακύρωσή της.

»Αρκετές ακροδεξιές οργανώσεις και πολιτικά κόμματα εμφανίστηκαν ως υποβάλλοντες τέτοιου είδους αιτήματα, ενώ ένα από αυτά υποβλήθηκε προσωπικά από την εισαγγελέα στη Φλώρινα.

»Με τις ιστορικές αποφάσεις της 16ης Μαρτίου 2023, το βασικό δικαστήριο της Φλώρινας απέρριψε τα αιτήματα και το Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας παραμένει νόμιμα εγγεγραμμένος μη κυβερνητικός οργανισμός στην Ελλάδα.

»Εκφράζει, μάλιστα, την απόλυτη ικανοποίησή του που μετά από αγώνα δεκαετιών, ο μακεδονόφωνος πληθυσμός στην Ελλάδα έλαβε θετική δικαστική έκβαση ως προς τα θεμιτά αιτήματά του.

»Το δικαίωμα στον ελεύθερο συνεταιρισμό είναι επιτέλους διαθέσιμο και σεβαστό σε σχέση μ’ έναν οργανισμό για την υποστήριξη της μακεδονικής γλώσσας.

»Το Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα θα συνεχίσει να εργάζεται για την επίτευξη των στόχων του, οι οποίοι περιλαμβάνουν:

– Μελέτη της μακεδονικής λογοτεχνικής γλώσσας από τους πολίτες της Ελλάδας, μέσω Διαδικτύου.

– Υποστήριξη προσπαθειών εισαγωγής της μακεδονικής γλώσσας ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) και πανεπιστήμια στην Ελλάδα, που βρίσκονται στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, της Κεντρικής Μακεδονίας, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.

– Υποστήριξη των προσπαθειών για μελλοντική συγκρότηση παιδαγωγικών σχολών/τμημάτων εντός των υφιστάμενων πανεπιστημίων στην Ελλάδα για την κατάρτιση εκπαιδευτικών στη μακεδονική γλώσσα, καθώς και για την ανάπτυξη προγραμμάτων σπουδών και διδακτικού υλικού.

Το Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα ενθαρρύνει τους ομιλούντες τη μακεδονική γλώσσα να συνεχίσουν τον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους».

Συνεχίζονται οι αντιδράσεις

To Μονομελές Πρωτοδικείο Φλώρινας στις 16 Μαρτίου 2023 με την υπ’ αριθ. 41/2023 απόφασή του, δικαίωσε το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» και ενέκρινε τη σύσταση του, απορρίπτοντας τόσο την ανακοπή της Εισαγγελίας Φλώρινας (στην πρώτη απόφαση έγκρισης του σωματείου από τον Ειρηνοδίκη Φλώρινας) που υποστηρίχθηκε από 4 πρόσθετες παρεμβάσεις (Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Φλώρινας ο Αριστοτέλης και Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού) όσο και την τριτανακοπή που ασκήθηκε από τη Παμμακεδονική Ενωση Μακεδονικού Αγώνα Ελλάδος – Αυστραλίας, όπως μεταδίδει το grtimes.gr.

Και προσθέτει πως η απόφαση του δικαστηρίου που ανάβει «πράσινο φως» στη λειτουργία του συλλόγου με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας», επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «Τα σωματεία που συστήνονται για σκοπούς όπως λ.χ. για την επιδίωξη διαφόρων κοινωνικών η οικονομικών σκοπών, την προστασία της πολιτιστικής η πνευματικής κληρονομιάς την αναζήτηση της εθνικής ταυτότητας η την επιβεβαίωση της μιας μειονοτικής συνείδησης, είναι σημαντικά για την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας».

Ωστόσο, οι αντιδράσεις συνεχίζονται για το καταστατικό τού υπό ίδρυση Κέντρου, ακόμα και για την επίσημη επωνυμία του «Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», η οποία – εκτός της ελληνικής – αποδίδεται στη «μακεδονική γλώσσα» και στην αγγλική γλώσσα (Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα, Центар за македонски јазик во Грција, Centre for the Macedonian Language in Greece), όπως διαπιστώνεται και από την επίσημη ιστοσελίδα του, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: makedonski.gr.

Οπως επισημαίνει ο δικηγόρος και μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Δρ. Τάσος Βαβούσκος «σύμφωνα με τον ν. 2725/1999 τα σωματεία που υπάγονται στο υπουργείο Πολιτισμού, όπως και το Κέντρο, οφείλουν να διατυπώνουν την επωνυμία τους στην ελληνική γλώσσα».

Θα δοθεί συνέχεια σε ανώτερο βαθμό

Ζήτημα προκύπτει από τους σκοπούς του Κέντρου, που σύμφωνα με το Καταστατικό του είναι δύο: Ο πρώτος αφορά στη «διατήρηση και καλλιέργεια της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα», και προκαλεί το ερώτημα πώς μπορεί ένα νομικό πρόσωπο, το οποίο εδρεύει στην Ελλάδα να έχει ως σκοπό του – και αυτός ο σκοπός να είναι και νόμιμος – τη διατήρηση εντός του κράτους μίας γλώσσας, η οποία κατά το ελληνικό δίκαιο δεν υπάρχει στην Ελλάδα και με βάση τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι η γλώσσα (η «μακεδονική») που ομιλείται από πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας εντός των γεωγραφικών ορίων της.

Ο δεύτερος σκοπός του Κέντρου είναι: «η υποστήριξη της εισαγωγής της μακεδονικής γλώσσας ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια στην Ελλάδα, ιδίως στις Περιφέρειες της Δυτικής Μακεδονίας, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης».

Από τη στιγμή όμως που «μακεδονική γλώσσα» δεν υπάρχει ή αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, πώς προτείνεται να διδαχθεί σε σχολεία ή σε δημόσια πανεπιστήμια; Και μάλιστα, όχι σε όλα γενικώς και αορίστως, αλλά μόνο σ’ αυτά που βρίσκονται σε συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας και ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα.

Στο σημείο αυτό ο κ. Βαβούσκος αναρωτιέται: «Δεν θα ήταν και ενέργεια αντισυνταγματική, αφού θα παραβίαζε την εκ του Συντάγματος κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας; Γιατί να στερηθούν του “προνομίου” αυτού οι φοιτητές π.χ. του Πανεπιστημίου Κρήτης; Για έναν και μοναδικό λόγο.

Γιατί ο σκοπός του “Κέντρου” δεν είναι αυτή καθαυτή η διδασκαλία της συγκεκριμένης γλώσσας αλλά η μέσω αυτής προβολή προς τα έξω της υπάρξεως δήθεν “μακεδονικής” μειονότητας, η απόδειξη υπάρξεως της οποίας οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα».

Και προσθέτει ότι αναμένεται να δοθεί συνέχεια σε ανώτερο βαθμό, στο Εφετείο Δυτικής Μακεδονίας, στην «εσφαλμένη» – όπως τη χαρακτηρίζει – κρίση του Πρωτοδικείου Φλώρινας.


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο ελληνικός λαός πληροφορείται μέσω του ελληνικού και του ξένου τύπου την έναρξη, στις 16-12-2022, της άσκησης μυστικής και προσωπικής διπλωματίας του Έλληνα πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Τούρκο Πρόεδρο διά της Άννας Μαρίας Μπούρα, προϊσταμένης του Διπλωματικού Γραφείου του πρωθυπουργού.

Η Άννα Μαρία Μπούρα είχε στις Βρυξέλλες από τις 16 Δεκεμβρίου 2022 αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον εκπρόσωπο της Τουρκικής Προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν, προσωπικό σύμβουλο του Τούρκου πρόεδρου Ρ.Τ. Ερντογάν. Οι συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν υπό την εποπτεία του συμβούλου Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της γερμανικής Καγκελαρίας, πρέσβη Γενς Πλέτνερ, δηλαδή του συμβούλου τού Όλαφ Σόλτς.

Η γερμανική Ντόιτσε Βέλε μας ενημέρωσε ότι “Έλληνες και Τούρκοι αξιωματούχοι διεξάγουν διπλωματία με μυστικές συναντήσεις με τη διαμεσολάβηση της Γερμανίας”.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Γερμανίας είπε ότι “το περιεχόμενο του διαλόγου είναι λογικό και απόρρητο. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Τούρκος πρόεδρος αντέδρασαν θετικά στην παρέμβαση της Γερμανίας διότι θα υπάρξει κάποιο όφελος”

Ερωτούμε εάν το “λογικό περιεχόμενο” είναι η επανειλημμένα και διαχρονικά διατυπωμένη Τουρκική και Γερμανική λογική “μισά-μισά στο Αιγαίο” και εάν το απόρρητο περιεχόμενο είναι απόρρητο μόνο για τον ελληνικό λαό!

Επίσης ερωτούμε εάν το “κάποιο όφελος” από την παρέμβαση της Γερμανίας θα αφορά τα γερμανοτουρκικά χρηματιστηριακά, εμπορικά και στρατηγικά συμφέροντα ελέγχου της ΝΑ Μεσογείου σε βάρος των ελληνικών νόμιμων συμφερόντων στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες.

Ο κ. Καλίν υποστήριξεδημόσια ότι «ελήφθησαν αποφάσεις» στις Βρυξέλλες!! Ξένοι δε διπλωμάτες γνωρίζουν τις λεπτομέρειες αυτών των ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων και αναφέρουν ότι περιλαμβάνει «σχέδιο συμφωνίας» ήάτυπο «προσύμφωνο» με συμφωνηθείσα διμερή διαδικασία «διαδοχικών σταδίων προσέγγισης» για όλα τα θέματα, που θα επιτυγχάνονται με κινήσεις της κάθε πλευράς.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Κ. Μητσοτάκης ασκεί τόσο προσωπική όσο και μυστική διπλωματία για τις διαχρονικές παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας.

Ο ελληνικός λαός και η ελληνική Βουλή δεν έχουν ενημερωθεί μέχρι σήμερα από τον πρωθυπουργό:

- Εάν η Τουρκία έχει άρει τα εμπόδια οποιουδήποτε διαλόγου μαζί της, που είναι η απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης του 1995 για τη χρήση βίας σε βάρος της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας και την κρατική επιθετική πολιτική περί Γαλάζιας πατρίδας καθώς και γαλάζιων τουρκικών νησιών στο Αιγαίο.

- Ποιες είναιοιπολιτικές ή νομικές κατευθυντήριες οδηγίες, που οπρωθυπουργός έχει δώσει στην κ. Μπούρα.

- Για ποιες απ' όλες ή για όλες τις παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις του ελληνικού νησιωτικού εδάφους και των αποκλειστικών ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης φυσικών πόρων των ελληνικών θαλασσίων ζωνών της χωρικής θάλασσας, της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας καθώς και των ελληνικών αποκλειστικών αρμοδιοτήτων μπορεί να διαπραγματευθεί η κ. Μπούρα με τον κ. Καλίν, και

- πού κατέληξαν ή τι συμφώνησαν η κ. Μπούρα με τον κ. Καλίν μετά τις συζητήσεις κατά τις παραπάνω συναντήσεις στις Βρυξέλλες.

Όμως, ο Κ. Μητσοτάκης δεν νομιμοποιείται, κατά τους διεθνείς και εθνικούς κανόνες, να ασκεί, σαν να είναι προπολεμικός ηγεμόνας – αυτοκράτορας - φεουδάρχης του ελληνικού εδάφους, μυστική διπλωματία διμερούς πολιτικής διαπραγμάτευσης, και ιδιαίτερα συνομολόγηση συμφωνίας για την ελληνική εδαφική κυριαρχία (ελληνικά χερσαία, θαλάσσια και εναέρια σύνορα και εκχώρησης αποκλειστικού χαρακτήρα ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσιών στις ελληνικές εναέριες και θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου).

Η άσκηση της διπλωματίας, ήδη από τη λήξη του πρώτου παγκοσμίου πόλεμου, και ιδιαίτερα μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έπαψε να είναι μυστική και προσωπική υπόθεση της αυτοκρατορικής ηγεσίας ή των κρατικών ηγεσιών.

Η κατάργηση της μυστικής διπλωματίας και η εφαρμογή της αρχής της αυτοδιάθεσης των λαών, διακηρύχθηκαν το 1918 από τον Αμερικανό Πρόεδρο Ουίλσων -”κήρυκα του ευαγγελίου του διεθνούς δικαίου”- ως απαραίτητοι όροι για την ειρήνευση του κόσμου μετά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο.

Οι τύχες των λαών δεν μπορούν να ρυθμίζονται “βάσει του κακόφημου παιγνίου της ισορροπίας των δυνάμεων. Όλες οι εδαφικές διαφορές πρέπει να ρυθμίζονται σύμφωνα με τα συμφέροντα και τη θέληση του λαού…”

Γι’ αυτό, όλα τα παραπάνω ενσωματώθηκαν στον Χάρτη της Κοινωνίας των Εθνών.

Μετά δε το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, κατά το διεθνές δίκαιο, η άσκηση μυστικής διπλωματίας αποτελεί τέλεση διεθνούς εγκλήματος κατά της ειρήνης. Το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης καταδίκασε τους Ναζί διπλωμάτες για την ένωση (Anschluss) της ναζιστικής Αυστρίας και της ναζιστικής Γερμανίας, παρότι οι Ναζί διπλωμάτες υπεστήριξαν ότι υπήρχε συναίνεση των ηγεσιών των δύο μερών.

Οι διατάξεις του Προοιμίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των διατάξεων της Σύμβασης για την δημιουργία της ΟΥΝΕΣΚΟ του 1945, υποχρεώνουν την κυβέρνηση να μην περιφρονήσει τη θέληση του ελληνικού λαού.
Η “θέληση του λαού είναι το θεμέλιο του κύρους των δημοσίων εξουσιών”, κατά τις διατάξεις του άρθρου 21 της ΟΔΔΑ/ ΗΕ. “Η ειρήνη επί μόνων των οικονομικών και πολιτικών συμφώνων των κυβερνήσεων δεν θα μπορούσε να επιφέρει την ομόρρυθμο διαρκή και ειλικρινή συναίνεση των λαών......”

Επίσης, ο πρωθυπουργός και η σύμβουλός του δεν νομιμοποιούνται να κάνουν διάλογο - διαπραγματεύσεις για τη συνομολόγηση διεθνούς συμφωνίας διότι δενείναι τα αρμόδια πολιτειακά όργανα. Κατά την διεθνή και εθνική νομοθεσία, ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών είναι το αρμόδιο πολιτειακό όργανο να δίδει ώθηση για διπλωματικές διαπραγματεύσεις και να δίδει σχετικές εντολές για την νόμιμη άσκηση των αρμοδιοτήτων των διεθνών σχέσεων από τους διπλωματικούς υπαλλήλους των αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΕΞ, που έχουν την ευθύνη της προάσπισης της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και των εθνικών συμφερόντων καθώς και την άσκηση διαπραγμάτευσης εν ονόματι της ελληνικής Πολιτείας.

Ερωτούμε εάν η κυρία Μπούρα ως προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού και η προϋπηρεσία της στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, που ο ρόλος της ήταν η αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, έχει τις παραπάνω απαιτούμενες νόμιμες προϋποθέσεις για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων.

Επίσης ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει νόμιμο δικαίωμα να συνομολογεί οποιαδήποτε συμφωνία υπό καθεστώς στρατιωτικής τουρκικής απειλής ή χρήσεως βίας καθώς και άλλης πολιτικής ή οικονομικής απειλής, χωρίς να εφαρμόζονται οι αρχές της αυτοδιαθέσεως των λαών, της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των λαών, της κυρίαρχης ισότητας και ανεξαρτησίας των κρατών, κατά την Διεθνή Σύμβαση της Βιέννης του 1969 για το Δίκαιο των Συνθηκών.

Η παρέμβαση δε της Γερμανίας - ακόμη και εάν συναινεί ο πρωθυπουργός - δεν είναι νόμιμη, διότι δεν θεμελιώνεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, στην ελεύθερη συναίνεση του ελληνικού λαού και αποκλείεται, κατά το διεθνές δίκαιο, εφόσον πρόκειται για ελληνικά ζητήματα εδαφικής κυριαρχίας, όπως η επέκταση και η οριοθέτηση των ελληνικών θαλασσίων ζωνών, η αποστρατικοποίηση των νησιών κλπ., που περιλαμβάνονται στην ελληνική αποκλειστική εσωτερική δικαιοδοσία των αρμόδιων ελληνικών πολιτειακών οργάνων.

Συνεπώς ο κ. Μητσοτάκης έχει διεθνή και εθνική ευθύνη να μην ασκεί μυστική διπλωματία περιφρονώντας τους διεθνείς και ελληνικούς κανόνες και αρχέςκαθώς και τον ελληνικό λαό για την νόμιμη άσκηση διπλωματίας με σκοπό την επίτευξη ειρήνης και την προάσπιση της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας. Η εδαφική ακεραιότητα είναι αξία του διεθνούς δικαίου και δεν αποτελεί αντικείμενο διαλόγου, διότι στην ιεράρχηση των αξιών που προστατεύει το διεθνές δίκαιο, προηγείται η εδαφική ακεραιότητα και η δυνατότητα εξασφαλίσεως της από κάθε κράτος.

Ο ελληνικός λαός δεν δεσμεύεται νομικά και πολιτικά από τη μυστική και προσωπική διπλωματία, είτε αφορά μυστικό διάλογο, είτε συνομολόγηση και κατάρτιση τελικών μυστικών συμφωνιών ή σχεδίου μυστικής συμφωνίας του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον Ερντογάν, ή της συμβούλου του Α. Μπούρα με τον Τούρκο σύμβουλο Καλίν, διότι είναι παράνομες διεθνείς πράξεις εκτός συμβατικών κανόνων του διεθνούς δικαίου και κανόνων του ελληνικού συντάγματος, καθώς και γενικά της ισχύουσας ελληνικής νομοθεσίας.

Το Ε.ΠΑ.Μ. καταγγέλλει την μυστική διπλωματία που ασκεί ο Πρωθυπουργός ως διεθνή εγκλήματα κατά της ειρήνης και τις τυχόν μυστικές συμφωνίες ως αξιόποινες πράξεις εσχάτης προδοσίας.

Αθήνα, 6 Φεβρουαρίου 2023
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Δείτε ποια είναι η αμερικανική έκθεση του Κογκρέσου που στηρίζει πλήρως τις θέσεις και επιδιώξεις της Τουρκίας στο Αιγαίο  και που παρ' ότι έχει δημοσιευθεί από τις 9 Ιανουαρίου του '23 εδώ στην Ελλάδα ούτε κάν έχει σχολιαστεί από την Ελληνική κυβέρνηση αλλά και από τα κόματα της αντιπολίτευσης.

Η αποκάλυψη έγινε από την δημοσιογράφο Κύρα Αδάμ στην εφημερίδα Δημοκρατία, ακολουθεί βίντεο με τα σημεία που θίγουν τα συμφέροντα αλλά κυρίως την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.


Η έκθεση της Διεύθυνσns Ερευνών του Κογκρέσου για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις το 2023 συνόδευσε το πιεστικό αίτημα του προέδρου Μπάιντεν προς το Κογκρέσο για την άμεση απελευθέρωση της αναβάθμισης και πώλησns νέων αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία.

Η παρούσα έκθεση της Διεύθυνσης Ερευνών του Κογκρέσου αποτελεί πυρηνική νομική και στρατιωτική βόμβα όχι μόνο στα θεμέλια της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο αλλά και την ηπειρωτική Ελλάδα και θέτει σε μέγιστο κίνδυνο την ύπαρξη του Ελληνισμού.

Παρά ταύτα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ούτε καν ξεφύλλισαν αυτή την αμερικανοτουρκική πυρηνική βόμβα εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας , ούτε καν διαμαρτυρήθηκαν και φυσικά δεν έχουν αντιδράσει πολιτικά,νομικά και διπλωματικά για την άμεση εξαφάνιση της αφήvovτας έτσι το πλεονέκτημα στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει επισήμως και όπως θέλει αυτή την ελεεινή έκθεση ως τεκμήριο σε βάρος της Ελλάδας σε οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο ή διαιτησία με μόνη χαμένη τη χώρα μας.


Αλλαγή πλεύσης

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που τα έχει δώσει όλα στις ΗΠΑ από εδώ και πέρα θα ατενίζει τις ΗΠΑ να τα παίρνουν όλα πίσω σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας. Και τούτο διότι όπως αποκαλύπτει η λεπτομερής έκθεση του Κογκρέσου η κυβέρνηση Μπάιντεν υιοθετεί πλήρως και προβάλλει εμφανώς όλες τις τουρκικές θέσεις, διεκδικήσεις και ισχυρισμούς σε βάρος της Ελλάδας χωρίς να κρατά ούτε τα πολιτικά νομικά και διπλωματικά προσχήματα ισορροπίας απέναντι στην Ελλάδα.

Αυτό αποδεικνύεται από μελέτη της έκθεσης σε έκταση και σε βάθος και από την κατωτέρω καταγραφή, ορισμένων μόνον σημείων της. επισημαίνονται ότι όλα τα σημεία της έκθεσης είναι υπέρ των επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας οε βάρος της Ελλάδας γεγονός που την καθιστά 100% ετεροβαρή υπέρ της Τουρκίας.

Η έκθεση αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «το 1974 η Ελλάδα ενίσχυσε τη στρατιωτική παρουσία της σε ορισμένα νησιά του Αγαίου. Η Τουρκία άρχισε να αντιδρά για την στρατιωτικοποίηση των νήσων, για τα 6-10 ν.μ ελληνικού ΕΕΧ για το FIR Αθηνών στο Αιγαίο. Τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη άρχισαν υπερπτήσεις στις διαφιλονικούμενες (disputed) περιοχές και μερικές φορές προκαλούνται από τα ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη».

Με ψευδή στοιχεία η έκθεση του Κογκρέσου υποστηρίζει τις παράνομες επεκτατικές βλέψεις της Toυρκίας σε βάρος της Ελλάδας ενώ σκόπιμα αποκρύπτει τα πραγματικά στοιχεία που καθιστούν την Τουρκία παράνομη στο σύνολο της διεθνούς νομιμότητας.



Πράγματι η Ελλάδα έθεσε σε ετοιμότητα τις στρατιωτικές δυνάμεις Λήμνου και Λέσβου λόγω της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και τον Μάιο του 1975 –όχι το 1974 που αναγράφει ψευδώς η έκθεση- ενίσχυσε τις στρατιωτικές δυνάμεις χωρίς να ξεπερνά ή να παραβιάζει τους περιορισμούς της Συνθήκης της Λωζάννης γεγονός που αποκρύπτει η έκθεση.

Tous λόγους όμως για τους onoious η Ελλάδα ενίσχυσε μέσα στα όρια των Συνθηκών τις δυνάμεις ms στα δύο αυτά νησιά τους αποκρύπτει η έκθεση για να υποστηρίξει τις παράνο μες βλέψεις και θέσεις της Toυρκίας σε βάρος της Ελλάδας και για να εξαπατήσει παραπλανήσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ ότι η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για όλα, προκειμένου αυτό να εγκρίνει την πώληση στην Τουρκία 40 F-16 και την αναβάθμιση άλλων 80.

Και τούτο διότι αποκρύπτει η έκθεση ότι στις 22.01.1975 δηλαδή πέντε μήνες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο ο Τούρκos υπουργός Εζεμπέλ δήλωσε ότι η Κύπρος αποτελεί το πρώτο βήμα npos το Αιγαίο και τον Απρίλιο 1975 η Αγκυρα συγκρότησε τη Στρατιά του Αιγαίου με στόχο την κατάληψη ελληνικών νήσων.

Η έκθεση είναι απολύτως ελεεινή και κατ εντολή πληρωμένη σε βάρος της Ελλάδας διότι χαρακτηρίζει ελληνικά νησιά του Αιγαίου,όχι ελληνικά αλλά διαφιλονικούμενα (disputed) με στόχο να εξαπατήσει το Κογκρέσο και τον Μενέντεζ ώστε να εγκρίνει τα F-16 στην Τουρκία υποστηρίζοντας ότι οι σημερινές τουρκικές υπερπτήσειβ δεν παραβιάζουν ελληνική κυριαρχία στα νησιά διότι αυτά δεν είναι ελληνικά αλλά διαφιλονικούμενα.

Παράλληλα η έκθεση υποστηρίζει ότι οι τουρκικές ενέργειες στο Αιγαίο είναι νόμιμες λόγω της ελληνικής παρανομίας των 6-10 ν.μ ελληνικού ΕΕΧ και λόγω του FIR Αθηνών για το οποίο η Αθήνα παράνομα απαιτεί σχέδια πτήσης.

Ομως αποκρύπτει και δεν αναγράφει ότι μέχρι το 1974 η Τουρκία αποδεχόταν πλήρως την ελληνικότητα των νήσων χωρίς καμία διαφιλονικία (dispute) εφάρμοζε τα σχέδια πτήσης και σεβόταν τα 10 ν.μ

Η αναφορά στην έκθεση ότι «μερικές φορές τα ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη παρενοχλούν τα τουρκικά» όταν αυτά κάνουν υπερπτήσεις στα νησιά είναι ψευδή και τούτο διότι το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα έχει καταστήσει τους Τούρκους πιλότους εναέριους λαγούς, διότι λόγω πανικού μπαίνουν μέχρι 7-10 ν.μ. στο Αιγαίο και μετά… την κοπανάνε.

Στην έκθεση αναγράφεται ότι από τη δεκαετία του 1970 «υπάρχουν διαφιλονικίες (disputes), δηλαδή διεκδίκηση από Τουρκία και Ελλάδα της κυριαρχίας των νήσων του Αιγαίου και της Μεσογείου, καθώς επίσης και των κυριαρχικών δικαιωμάτων αμφοτέρων».

Η αναφορά αυτή είναι ελεεινή και ψευδής διότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί την κυριαρχία των νήσων, αφού την έχει αποκτήσει με τις Συνθήκες Λωζάννης – Παρισίων -και όχι μόνον- και ειδικά τη Λήμνο την έχει αποκτήσει με ελληνικό αίμα.

Η Τουρκία αμφισβητεί παράνομα την ελληνική κυριαρχία διότι έχει βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας, οι οποίες σαφώς και αδιάντροπα υποστηρίζουν οι ΗΠΑ με την προσπάθεια παράκαμψα του Κογκρέσου, ώστε να μπορέσει η Τουρκία να πάρει τα F-16 για να τα χρησιμοποιήσει σε βάρος της Ελλάδας – και, μάλιστα, με την υποστήριξη της κυβέρνησηςΜπάιντεν.

Οι υπερπτήσεις

Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι θέσεις του Μενέντεζ για τις υπερπτήσεις είναι νομικά αβάσιμες (Oegally non-binding). Ουσιαστικά, νομικά και πρακτικά η έκθεση υποστηρίζει ότι οι υπερπτήσεις δεν γίνονται στα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που έχουν ελληνική κυριαρχία, και ταυτίζεται ακριβώς με τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας.

Μάλιστα, υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που κοντράρει ο Μενέντεζ την πώληση των F-16 στην Τουρκία θα γίνει προεδρικό διάταγμα ώστε να παρακάμψει το Κογκρέσο και να δώσει τα F-16 στην Τουρκία, όπως, δηλαδή έκανε και ο Τραμπ στη Σαουδική Αραβία.

 


 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου