Ο ίδιος ο τρόπος που τροχοδρομήθηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας από την δεκαετία του ’90 και την κυβέρνηση του Κ. Σημίτη, έχοντας στα κρίσιμα πόστα υπουργούς όπως ο Ν. Χριστοδουλάκης και ο Γ. Παπαντωνίου, στηρίχθηκε σε έναν θεμελιώδη διαχωρισμό ανάμεσα στις υποδομές ή τα δίκτυα από την μια, και στο παρεχόμενο έργο από την άλλη. Αυτός ο διχασμός, όπως εφαρμόστηκε από την ενέργεια μέχρι τον σιδηρόδρομο ήταν αναγκαίος μεν για να απαλλαγούν οι ιδιώτες από το κόστος συντήρησης των υποδομών, αλλά δημιούργησε τους όρους για μια μεγάλη αυταπάτη: ότι οι υποδομές είναι δημόσιες ή κρατικές και το παρεχόμενο έργο ιδιωτικό.
Στο πλαίσιο του παραπάνω απλοϊκού σχήματος δεν μπορεί να ερμηνευθεί ούτε η ιδιωτικοποίηση των δικτύων μεταφοράς και διανομής του ηλεκτρικού ρεύματος, ούτε ακόμη και το έγκλημα στα Τέμπη, για έναν λόγο: επειδή εξαφανίζει από την οπτική μας την διαπλοκή του ιδιωτικού τομέα με τον δημόσιο. Δύο μόνο σταγόνες από την θάλασσα της διαπλοκής:
Πρώτο, οι επιδοτήσεις στην Hellenic Train ύψους 750 εκ. ευρώ για 15 χρόνια ή 50 εκατ. ετησίως με την δικαιολογία της κάλυψης «άγονων γραμμών». Το γεγονός ότι βαφτίστηκε άγονη ακόμη και η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη, υποδηλώνει ότι οι ιδιώτες Ιταλοί επιβιώνουν χάρη στο κρατικό χρήμα. Μένει άγνωστο δε, αν το κρατικό χρήμα έπαιξε ρόλο λευκού ιππότη για να σώσει τους κερδοσκόπους της γείτονος από τις ζημιές λόγω του σπιράλ μείωσης επιβατικού έργου – συρρίκνωση εσόδων κι εξαφάνιση κερδών. Πίσω λοιπόν από τους ιδιώτες υπάρχει το κράτος που τους σιτίζει…
Δεύτερο, τα έργα και οι αναθέσεις του ΟΣΕ για να συντηρεί «το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό σύστημα στην Ευρώπη», σύμφωνα με τους New York Times ζέχνουν διαπλοκή από χιλιόμετρα. Δεν είναι μόνο ότι εξαϋλώθηκε, στην πιο πρόσφατη σύμβαση με τους Ιταλούς, η υποχρέωση του δημοσίου να επενδύσει σε σύγχρονα συστήματα ασφαλούς κυκλοφορίας μαζί με την υποχρέωση των Ιταλών να επενδύσουν 582,5 εκ. ευρώ, βάσει του ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών. Είναι και η υποχρέωση που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο να αγοράσει τα νέα τρένα ύψους 215 εκατ. ευρώ, τα οποία στη συνέχεια θα μισθώσει στους Ιταλούς. Πίσω λοιπόν από το δημόσιο υπάρχουν οι ιδιώτες που το αφαιμάζουν…
Τα παραπάνω γεγονότα δείχνουν ότι ο υποτιθέμενος ρυθμιστικός και ανεξάρτητος ρόλος του κράτους, που συχνά παρομοιάζεται με νυχτοφύλακα, υπάρχει μόνο στα εγχειρίδια. Κάθε ιδιωτικοποίηση όσο αυστηρά κι αν έχει οριοθετεί, αργά ή γρήγορα παρασέρνει και τις υποδομές, οδηγώντας στην υποβάθμιση του συνόλου των παρεχόμενων υπηρεσιών, με δραματικά αποτελέσματα. Οδηγεί επίσης τα κόστη στα ύψη: Είτε μέσω του εισιτηρίου που καλούμαστε να πληρώσουμε ως επιβάτες είτε μέσω της συνολικής επιβάρυνσης που περιλαμβάνει και τις κρατικές δαπάνες για τις υποδομές.
Σε αυτό το πλαίσιο όσες εξαγγελίες κι αν κάνει ο κάθε υπουργός Μεταφορών για το δίκτυο και τις υποδομές δεν πρόκειται να ακυρώσει τα αρνητικά αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης. Πολλώ δε μάλλον που δεν χρειάζεται να είμαστε και ειδικοί της θεωρίας συστημάτων για να αντιληφθούμε ότι είναι τόσο εντατική η συνεργασία των δύο μερών (υποδομών και εταιρειών διαχείρισης) ειδικά σε κρίσιμες στιγμές που ο διαχωρισμός τους, αν κάτι εξυπηρετεί είναι την δόλια απόσειση ευθυνών και την ανάληψη σκανδαλωδών κερδών.
Γι’ αυτό τίποτε λιγότερο από την ενοποίηση και πλήρη κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από μία κλωστή κρέμεται η ειρήνη στο ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο του Κοσόβου μετά τις αλλεπάλληλες προκλήσεις της Γερμανίας και των Αμερικανών που αμφισβητούν το μοναδικό διεθνώς αναγνωρισμένο και δεσμευτικό στάτους της περιοχής.
Το Κόσοβο, βάσει της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ του 1999 απολαμβάνει ουσιώδους αυτονομίας ενώ συνεχίζει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Επίσης, απόφαση της Διάσκεψης Κορυφής ΕΕ – Δυτικών Βαλκανίων στη Θεσσαλονίκη στις 21 Ιουνίου 2003 ανέφερε ότι «εμείς οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων υποστηρίζουμε την πλήρη εφαρμογή της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για το Κοσυφοπέδιο». Επίσης, στην μετέπειτα συμφωνία των Βρυξελλών του 2013 ρυθμίστηκαν εκκρεμότητες μεταξύ Σερβίας και Πρίστινας, χωρίς να αμφισβητείται η ισχύς της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Στην πράξη αντίθετα, τόσο το 1244 όσο και οι Συμφωνίες της Θεσσαλονίκης και των Βρυξελλών μοιάζουν με τις Συμφωνίες του Μινσκ, όπως δήλωσε η πρώην γερμανίδα καγκελάριος: Υπογράφτηκαν μόνο και μόνο για να κερδίσει χρόνο η Δύση και να προλάβει το Κόσοβο να εξοπλιστεί ώστε να υλοποιηθούν τα αμερικανο-γερμανικά σχέδια, παρά κι ενάντια στο διεθνές δίκαιο. Γι’ αυτό τον λόγο οι προβλέψεις που προστατεύουν τους Σέρβους δεν έχουν υλοποιηθεί με ευθύνη Γερμανίας και ΗΠΑ οι οποίες όχι μόνο προστατεύουν το Κόσοβο αλλά του επιτρέπουν να λειτουργεί κι ως παγκόσμιο κέντρο εμπορίας ναρκωτικών, σωματεμπορίας και κάθε είδους απάτης. Το έτος που φεύγει μια σειρά γεγονότων ωθεί στην επιτάχυνση της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου από την Σερβία, με κάθε μάλιστα κόστος.
Σημείο – σταθμός σε αυτή την πορεία η δήλωση ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου από την Σερβία τον Φεβρουάριο του 2008, που βρήκε θερμή υποστήριξη από τους Αμερικανούς δια στόματος Τζο Μπάιντεν μάλιστα όταν ήταν αντιπρόεδρος του Μπάρακ Ομπάμα. Δύο χρόνια μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο προέβη σε μια πρωτοφανή απόφαση καθώς έκρινε ότι η μονομερής ανακήρυξη δεν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ήταν μία απόφαση κόλαφος για την διεθνή νομιμότητα καθώς από την μια αμφισβητούσε το απαραβίαστο των συνόρων και από την άλλη προσέφερε την νομική κάλυψη σε οποιαδήποτε εθνότητα θα διεκδικούσε την απόσχισή της. Για την ακρίβεια όχι σε οποιαδήποτε εθνότητα, αλλά αυστηρά σε εκείνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοχλοί αποσταθεροποίησης και όργανα εξυπηρέτησης του ιμπεριαλισμού, βλέπε τα ναζιστικά μορφώματα των Βαλτικών Δημοκρατιών, κράτη – θραύσματα της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, κοκ.
Έκτοτε πάνω από 100 κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει το Κόσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση πέντε κράτη δεν το έχουν αναγνωρίσει ώστε να μην δημιουργηθεί προηγούμενο: Ισπανία, Κύπρος, Ελλάδα, Ρουμανία και Σλοβακία. Κατά συνέπεια η ΕΕ ως όλον δεν έχει αναγνωρίσει ακόμη το Κόσοβο κι ούτε πρόκειται να το κάνει αν δεν θέλει να δει την Καταλονία κι άλλες αμφισβητούμενες περιοχές που κατοικούνται από εθνικές μειονότητες να διεκδικούν ή να ανακηρύττουν την δική τους εθνική ανεξαρτησία επικαλούμενες το προηγούμενο του Κοσόβου.
Παρόλα αυτά, η Γερμανία χρησιμοποιώντας την ΕΕ σαν το μακρύ της χέρι και στολή παραλλαγής ώθησε τους κατσαπλιάδες του Κοσόβου να καταθέσουν επίσημο αίτημα ένταξης στην ΕΕ. Άμεσα δε να ζητήσουν απελευθέρωση της βίζας ώστε να επιτρέπονται ταξίδια και διαμονή από το ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο στις 27 χώρες της ΕΕ μέχρι και 90 ημέρες, χωρίς εκ των προτέρων έγκριση.
At the heart of Europe, in the beautiful city of Prague, we officially submitted to the Czech EU Presidency our application for EU membership.
This is a historic day for the people of Kosova, and a great day for democracy in Europe. pic.twitter.com/BD4VwrjODa
Το πράσινο φως για την κατάργηση της βίζας αναμένεται να δοθεί επίσημα στις αρχές του 2023 από το Ευρωκοινοβούλιο και από το Συμβούλιο της ΕΕ· με άλλα λόγια είναι θέμα πολύ λίγων εβδομάδων. Οργανισμοί δηλαδή που όταν θέλουν να αποφασίσουν κοινές προμήθειες ή την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου συζητούν και διαφωνούν επί έναν ολόκληρο χρόνο, τώρα για να δημιουργήσουν ένα ακόμη υποτελές τους κρατίδιο στην καρδιά των Βαλκανίων και να ακρωτηριάσουν την Σερβία θα συνεδριάσουν και θα αποφασίσουν με διαδικασίες φαστ τρακ…
Η έγκριση ωστόσο του κοσοβαρικού αιτήματος ένταξης εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα, που δεν επιτρέπεται να προσπεραστούν αδιάφορα. Η γερμανική εμμονή να ενταχθεί το προτεκτοράτο του Κοσόβου στην ΕΕ ισοδυναμεί με μια πανηγυρική και ντε φάκτο ακύρωση του βέτο στην (ούτε για αστείο ενιαία) ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Η Γερμανία δεν αφήνει ευκαιρία να πάει χαμένη που να μην θέσει το αίτημα της δημόσια. Υποστηρίζει μάλιστα, όπως έγραψε ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ότι το βέτο θα θυσιασθεί «για καλό σκοπό»: στον βωμό της Ευρωπαϊκής ισχύος. Απαξιώνει μάλιστα ως «εγωιστικά μπλοκαρίσματα» τα βέτο που έχουν τεθεί στο παρελθόν.
Τα γερμανικά συμφέροντα υπεράνω όλων
Το παράδειγμα του Κοσόβου ωστόσο άλλα δείχνει: Πρώτο, ότι το βέτο έχει ήδη καταργηθεί όταν τυπικά κυρίαρχα κράτη (όπως Ελλάδα, Ισπανία, Κύπρος, Ρουμανία και Σλοβακία) συναινούν να χορηγηθεί βίζα και να δοθεί προενταξιακό καθεστώς σε ένα κράτος που δεν αναγνωρίζουν! Σε ένα κράτος που επίσημα δεν υφίσταται! Πρόκειται για ακραία περίπτωση ακύρωσης εθνικών κρατών και ταπείνωσης! Δείχνει, δεύτερο, ότι η σημερινή ενιαία υποτίθεται Ευρώπη, είναι στην πραγματικότητα μια Γερμανική Ευρώπη! Το Βερολίνο χρησιμοποιεί την ΕΕ, τσαλαπατώντας όλες τις θεσμοθετημένες διαδικασίες λήψης αποφάσεων, για να επιβάλλει τα δικά του στενά οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, τα οποία μάλιστα καταπατούν το διεθνές δίκαιο, όπως το ψήφισμα 1244. Κατά συνέπεια το Βερολίνο έχει ήδη καταργήσει ντε φάκτο το βέτο για να εξυπηρετήσει την επιστροφή του γερμανικού αλυτρωτισμού για τρίτη φορά.
Οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων μηνών επιτάχυναν την διαδικασία οριστικής ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Συγκεκριμένα, η προσπάθεια απαγόρευσης στους 120.000 Σέρβους που κατοικούν στο βόρειο Κόσοβο να χρησιμοποιούν σερβικές πινακίδες κυκλοφορίας στα ΙΧ αυτοκίνητά τους, η προσπάθεια σύλληψης Σέρβου μειονοτικού αστυνομικού που κατηγορείται ότι πυροβόλησε αστυνομικούς του Κοσόβου, η μετέπειτα αποχώρηση όσων Σέρβων αστυνομικών και δικαστικών υπηρετούσαν στη δημόσια διοίκηση του Κοσόβου και κυρίως η δημιουργία οδοφραγμάτων στα εδαφικά όρια της σερβικής μειονότητας δημιούργησαν την εύφλεκτη ύλη που καθιστά θέμα χρόνου μια αναζωπύρωση.
Η πολυεθνική ΝΑΤΟϊκή δύναμη 4.000 στρατιωτών που στρατοπεδεύει μόνιμα στο Κόσοβο στο αποκορύφωμα των ταραχών ανήγγειλε στρατιωτική άσκηση, που δεν ήταν τίποτε άλλο από επίδειξη δύναμης απέναντι στην Σερβία, ώστε να αποθαρρύνει οποιαδήποτε κίνηση του σερβικού στρατού.
During the last days, the #NATO-led #KFOR mission conducted a series of exercises in northern #Kosovo to test its capabilities to continue ensuring a safe and secure environment and freedom of movement.
Ενδεικτικό στοιχείο για την εξόφθαλμη στράτευση των ΝΑΤΟϊκών στο πλευρό των Κοσοβάρων είναι η απάθεια που έδειξαν το 2004 στη διάρκεια ταραχών οι οποίες οδήγησαν στον θάνατο δεκάδων Σέρβων και στην βίαιη εκδίωξη χιλιάδων οικογενειών μειονοτικών που κατέφυγαν στην Σερβία για να γλυτώσουν το πογκρόμ και τις καθημερινές ταπεινώσεις. Η εθνοκάθαρση σε βάρος των Σέρβων διευκόλυνε το σχέδιο των Κοσοβάρων κατσαπλιάδων για ένα εθνικά ομοιογενές Κόσοβο. Έτσι, για να γίνουν ακόμη πιο έντονες οι αναλογίες, οι Σέρβοι του Κοσόβου υπέμεναν τα μαρτύρια των ρωσώφωνων στο Ντονμπάς από το 2014 που έγινε το πραξικόπημα του Μεϊντάν…
Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι στο ψήφισμα 1244 του ΟΗΕ (κατ’ εντολή του οποίου επιχειρεί η KFOR στο Κόσοβο) προβλέπεται η ανάπτυξη σερβικού στρατού στο Κόσοβο, στο πλαίσιο συγκεκριμένων αποστολών. Αντίθετα, αν κάτι δεν προβλέπεται είναι η απαγόρευση της εισόδου και δράσης του, όπως συνέβη όταν η Σερβία υπέβαλε τη σχετική αίτηση. Η βιασύνη μάλιστα της γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, να απορρίψει το αίτημα των Σέρβων προκάλεσε την άμεση αντίδραση του σέρβου προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς που εγκάλεσε την γερμανίδα υπουργό ως αναρμόδια να απαντήσει, ενώ της επέρριψε την ευθύνη για την απροθυμία της Πρίστινας να εφαρμόσει τις συμφωνίες που έχει ως τώρα υπογράψει και αφορούν τα δικαιώματα των Σέρβων του Κοσόβου.
Η Σερβία του 2022 δεν είναι η Σερβία της δεκαετίας του 2000. Έχει αναβαθμίσει τις στρατιωτικές της υποδομές κι έχει δηλώσει ότι δεν θα υποχωρήσει μπροστά στο χρέος της να υπερασπιστεί τους διωκόμενους Σέρβους του Κοσόβου. Το βράδυ της Δευτέρας 26 προς Τρίτη 27 Δεκεμβρίου ο πρόεδρος της χώρας έθεσε τον στρατό και την αστυνομία σε ύψιστη ετοιμότητα, αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά!
🇷🇺🇷🇸 On September 23, Sergey #Lavrov had a meeting with President of Serbia @avucic on the sidelines of the #UNGA77.
Russia and #Serbia hold identical positions on #Kosovo settlement based on international law and the pivotal UNSC Resolution 1244.
Η ένταση στο Κόσοβο, όσο θα έρχεται πιο κοντά η ένταξη του στην ΕΕ, θα οδηγήσει την Σερβία να παγώσει την δική της ενταξιακή πορεία, να έρθει σε σύγκρουση με Βρυξέλλες και Βερολίνο και ταυτόχρονα να πλησιάσει ακόμη περισσότερο την Μόσχα και την Κίνα. Ταυτόχρονα, η Γερμανία θα εκμεταλλευτεί την δημιουργία μιας χαίνουσας πληγής στο κέντρο των Βαλκανίων για να νομιμοποιήσει την αποστολή στρατού της εκτός συνόρων και την στρατιωτικοποίηση της ίδιας της ΕΕ…
Οι καιροσκόποι και εθνικολαϊκιστές, ο «πρωθυπουργός» και η «πρόεδρος» του Κοσσυφοπεδίου, Άλμπιν Κούρτι και Βιόσα Οσμάνι, προωθούν το μεγαλοεθνικιστκό σχέδιο της Μεγάλης Αλβανίας προσαρτίζοντας τμήματα της Σερβίας και της Ελλάδας. Ο λύκος κι αν εγέρασε δεν άλλαξ´ η προβιά του. pic.twitter.com/tmzxdo72uy
Η Ελλάδα μόνο χαμένη θα βγει από την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου κατά πολλούς τρόπους. Το ευρωπαϊκό «πλυντήριο» του Κοσόβου που κατοικείται από μουσουλμάνους θα απομακρύνει την Ελλάδα από την Σερβία ενώ θα δώσει νέα ώθηση στα αναθεωρητικά σχέδια της Μεγάλης Αλβανίας, που υποστηρίζονται επίμονα και παντοιοτρόπως από την Τουρκία…
«Ξεκάθαρα με τους κερδοσκόπους!», είναι η απάντηση που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο ερώτημα «με τους πολίτες;», που θα ωφεληθούν από ένα πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, «ή με τις αγορές», και δη το ολλανδικό χρηματιστήριο φυσικού αερίου που όπως κάθε αγορά θέλει να δρα ανεξέλεγκτα και στο όνομα της κερδοσκοπίας!
Η πρόταση που κατέθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι ευτυχώς απορρίφθηκε από τους υπουργούς Ενέργειας της ΕΕ ήταν πρόκληση και κοροϊδία. Η Επιτροπή αν κάτι ήθελε να δείξει ήταν ότι πράγματι λαβαίνει υπόψη της την οργή για τις εξωφρενικές αυξήσεις στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου κι επιβάλει πλαφόν στην τιμή του. Η τιμή ωστόσο που επέβαλε ήταν τόσο υψηλή και οι όροι που θα συνόδευαν την παρέμβαση της Επιτροπής στην αγορά τόσο εξωπραγματικοί που δεν θα υλοποιούνταν ποτέ. Και νόμιζε έτσι η Επιτροπή ότι θα ήταν όλοι ικανοποιημένοι: Και οι πολίτες που θα έβλεπαν στα πρωτοσέλιδα την λέξη «πλαφόν» και οι αεριτζήδες που έχουν πλουτίσει από το χρηματιστήριο φυσικού αερίου.
Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την ενεργοποίηση του «κόφτη» αν η τιμή του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο ενέργειας υπερέβαινε τα 275 ευρώ ανά μεγαβατώρα επί 15 συνεχιζόμενες ημέρες. Για να εξασφαλίσει μάλιστα η Επιτροπή ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να ενεργοποιηθεί το «ταβάνι» πρόσθεσε έναν ακόμη όρο: Ότι η εφαρμογή του θα υλοποιούταν αν επίσης, ταυτόχρονα δηλαδή με τον προηγούμενο όρο, η διαφορά της τιμής spot (τρέχουσα τιμή) του φυσικού αερίου στο ολλανδικό χρηματιστήριο TFF έναντι της τιμής spot του υγροποιημένου φυσικού αερίου επί 10 συνεχόμενες ημέρες υπερέβαινε τα 58 ευρώ! Η Επιτροπή επίσης, ήθελε να της αναγνωριστεί το δικαίωμα να μπορεί να αναστείλει τον μηχανισμό, αν και όποτε ενεργοποιούταν! Όπως ήταν αναμενόμενο η εσθονή Επίτροπος Ενέργειας, Κάντρι Σίμσον, που στο παρελθόν είχε εργαστεί ως ερευνήτρια στο ΝΑΤΟ, μετά την κατακραυγή απέσυρε την πρόταση…
Το θράσος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποδεικνύεται αν λάβουμε υπόψη μας ότι η τιμή του αερίου κυμαίνεται από 5 ως 35 ευρώ ανά μεγαβατώρα την τελευταία 10ετία, με την πιο φυσιολογική τιμή να κινείται στη ζώνη των μονοψήφιων αριθμών, κάτω δηλαδή από 10 ευρώ. Τις τελευταίες ημέρες πωλείται πάνω από 120 ευρώ (που ισοδυναμεί με μια αύξηση της τάξης του 1.200%), ενώ η τιμή ρεκόρ παρατηρήθηκε στο τέλος του Αυγούστου. Την ίδια ώρα το φυσικό αέριο στις ΗΠΑ εξακολουθεί να πουλιέται στις τιμές που ανέκαθεν πωλούταν, αποδεικνύοντας ότι η ενεργειακή κρίση είναι μια αμιγώς ευρωπαϊκή υπόθεση, όπως και οι επιπτώσεις στην οικονομία…
Οι διαμαρτυρίες στην ΕΕ για την ακριβή τιμή του φυσικού αερίου αγκαλιάζουν πλέον και τμήματα της ευρωπαϊκής ελίτ καθώς μέρα με την ημέρα γίνεται ολοένα και πιο εμφανής η αμερικανική κερδοσκοπία. Μάρτυρας οι τετραπλάσιες τιμές (!) με τις οποίες εισάγεται σταθερά στην Ευρώπη το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο της Cheniere, που το 2022 έστειλε στην από δω μεριά του Ατλαντικού το 70% των εξαγωγών της. Απέναντι σε αυτή την μαυραγορίτικη πρακτική αντέδρασε ακόμη κι ο Γάλλος πρόεδρος που δήλωσε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι παραγωγός φθηνού αερίου που το πουλάνε σε μας σε υψηλή τιμή. Δεν νομίζω ότι είναι φιλική πρακτική»…
Η πληρωμένη απάντηση ωστόσο απέναντι στον Μακρόν ήταν ότι τα συμβόλαια της Cheniere με την Ευρώπη τα έχουν υπογράψει ευρωπαϊκές πολυεθνικές όπως η γαλλική Totalenergies και η ισπανική Naturgy. Όπως το τανγκό έτσι και η κερδοσκοπία θέλουν δύο, που στην περίπτωση του φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι από την μια οι Αμερικάνοι εξαγωγείς κι από την άλλη οι Ευρωπαίοι εισαγωγείς…
Για να γίνει ακόμη πιο εμφανής η μεταφορά πλούτου που συντελείται από τους ευρωπαίους πολίτες προς την διεθνή κερδοσκοπία του συμπλέγματος ενεργειακών – χρηματιστηριακών εταιρειών, να αναφέρουμε ότι το ολλανδικό χρηματιστήριο, όπου πλέον πραγματοποιείται το 80% περίπου του εμπορίου φυσικού αερίου στην ΕΕ, δεν έχει φυσική υπόσταση, αλλά πρόκειται για έναν εικονικό χώρο συναλλαγών. Επίσης την διαχείρισή του έχει μια αμερικανική εταιρεία, η Intercontinental Exchange (ICE), η οποία από κοινού με την ένωση των διαπραγματευτών ενέργειας κίνησε ουρανό και γη για να μην προχωρήσει η «οροφή» στην τιμή του φυσικού αερίου, απειλώντας με χρεοκοπίες, τεράστιες αυξήσεις τιμών, διακοπή των διαπραγματεύσεων, αυξημένες προκαταβολές ακόμη και εκτροπή του αερίου σε άλλες αγορές και «στέγνωμα» της Ευρώπης. Με άλλα λόγια οι χρηματιστές έστειλαν τελεσίγραφο στους Ευρωπαίους λέγοντας πώς αν βάλουν πλαφόν, τότε θα σταματήσει ακόμη κι αυτή η υποδεέστερη της αναγκαίας, ποσότητα αερίου που φτάνει στην Ευρώπη. Το αίτημά τους εισακούστηκε και τα συμφέροντα τους έγιναν σεβαστά από την Γερμανία και την Ολλανδία που τα προώθησαν προς υλοποίηση…
Παρότι η Επιτροπή δεσμεύτηκε να φέρει μια βελτιωμένη πρόταση, μετά την απόρριψη της από τουλάχιστον 15 χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, είναι απολύτως σίγουρο ότι και η νέα πρόταση θα είναι εξ ίσου ανεφάρμοστη με την αρχική. Θα εξυπηρετεί δηλαδή και πάλι τους αεριτζήδες του χρηματιστηρίου και των ενεργειακών εταιρειών. Η ΕΕ, ακόμη κι αν ήθελε, πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με τους δαίμονες που απελευθέρωσε δημιουργώντας την φούσκα του χρηματιστηρίου φυσικού αερίου, μόνο και μόνο για να στήσει μια επιπλέον αγορά, ως μέσο περαιτέρω εμπορευματοποίησης της ενέργειας.
Υπέρ των ακριβών τιμών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Υπάρχουν ωστόσο τρεις ακόμη λόγοι που συνηγορούν στην απραξία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέναντι στο ράλι των τιμών φυσικού αερίου:
Ο πρώτος λόγος είναι ότι το ακριβό φυσικό αέριο συμβάλει στην υλοποίηση του στόχου της ΕΕ για μείωση της κατανάλωσης κατά 15%, ώστε να αποφευχθούν διακοπές στην παροχή τις ώρες αιχμής. Φαίνεται έτσι πεντακάθαρα το τίμημα της συνέχισης της τροφοδοσίας της ευρωπαϊκής αγοράς με φυσικό αέριο: τιμές του φυσικού αερίου στα ύψη που γενικεύουν την ενεργειακή φτώχεια. Και αυτό μάλιστα δεν είναι προσωρινό, όσο κι αν απέτρεψαν τα χειρότερα ως τώρα το ήπιο φθινόπωρο και το γέμισμα των δεξαμενών (99% η Γερμανία στις 22/11 και 95% η ΕΕ) για τον φετινό χειμώνα. Το γέμισμα των δεξαμενών για τον επόμενο χειμώνα θεωρείται σίγουρο ότι θα προκαλέσει ένα νέο ράλι τιμών στην ευρωπαϊκή αγορά αερίου την άνοιξη του 2023. Μένει να δούμε μέχρι ποιου σημείου…
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η ΕΕ και οι κυβερνήσεις επιλέγουν τις υψηλές τιμές σχετίζεται με την Πράσινη Μετάβαση. Τα υπερκέρδη των ενεργειακών εταιρειών σε ένα περιβάλλον έκτακτης ανάγκης επιτρέπουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ελπίζει ότι οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου θα χρηματοδοτήσουν τα έργα δυσθεώρητης αξίας που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί το κλείσιμο των ανθρακικών ή λιγνιτικών μονάδων. Υπάρχουν εκτιμήσεις που υπολογίζουν το κόστος της μετάβασης μέχρι το 2050 στα 5,3 τρισ. δολ!
Ως προς το παρόν πάντως οι ενεργειακές εταιρείες λυμαίνονται εκ τους ασφαλούς κρατικά κι ευρωπαϊκά κονδύλια όπως του Ταμείου Ανάκαμψης και Δίκαιης Μετάβασης, ενώ η ιστορία έχει αποδείξει ότι αν η απουσία κερδών εγγυούταν απουσία επενδύσεων, ποτέ η ύπαρξη κερδών δεν σήμαινε και επενδύσεις…
Europe’s energy crisis and rising climate ambition has renewed momentum among policymakers to diversify and decarbonize the energy system. Read more about Europe's path to clean energy in our European Energy Transition Outlook 2022: https://t.co/WYFBfPv2lp
Ο τρίτος λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βολεύεται με τις σημερινές τιμές φυσικού αερίου είναι επειδή έτσι οι πολίτες εθίζονται στις ακριβές τιμές και ξεχνούν τις τιμές της κιλοβατώρας προ «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας». Ξεχνούν επίσης και τις τιμές προ της Πράσινης Μετάβασης, γιατί το ράλι των τιμών στο φυσικό αέριο και την κιλοβατώρα δεν ξεκίνησε με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2021 όταν ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το πακέτο «προσαρμογή στο 55%» που προβλέπει ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους για την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου: από 40% σε 35% ως το 2030, σε σύγκριση με το 1990. Την επομένη των ανακοινώσεων τα δικαιώματα στο χρηματιστήριο ρύπων πήραν φωτιά από ρυπογόνες μονάδες που έσπευσαν να αγοράσουν και μαζί η τιμή της κιλοβατώρας, ενώ επιταχύνθηκε η στροφή στο φυσικό αέριο που πήρε κι η δική του τιμή φωτιά καθώς η ΕΕ δεν είχε φροντίσει να γεμίσει τις δεξαμενές ώστε να αποφευχθεί το σοκ στην τιμή… Τέτοια προνοητικότητα!
Για όλους λοιπόν τους παραπάνω λόγους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρόκειται να επιβάλει πλαφόν, θα συνεχίσει να λειτουργεί ως όργανο του χρηματιστηρίου και θα αφήσει την ενέργεια στην Ευρώπη να εξελίσσεται σε είδος πολυτελείας!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ό,τι δεν πέτυχε η χρηματοπιστωτική βιομηχανία, ό,τι δεν κατάφερε η φυγή κεφαλαίων κι επενδύσεων εκτός Ευρώπης σε αναζήτηση φθηνού εργατικού κόστους, το καταφέρνει η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση: Ένα συντριπτικό πλήγμα στην βαριά βιομηχανία της ίδιας της γηραιάς ηπείρου!
Μάρτυρας είναι δεκάδες βαριές βιομηχανίες που είτε μεταφέρονται εκτός ΕΕ ή δίνουν εντολή στις θυγατρικές τους εκτός Ευρώπης να αυξήσουν την παραγωγή, την ίδια στιγμή που οι μηχανές στην ΕΕ παγώνουν ή μπαίνουν στο ρελαντί.
Η αιτία δεν είναι άλλη από την εκτίναξη του κόστους της ενέργειας, όπως προκλήθηκε από τις κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον της Ρωσίας. Κυρώσεις που μέχρι στιγμής δεν πλήττουν την ρωσική οικονομία ενώ έχουν γονατίσει τους λαούς και την ευρωπαϊκή βιομηχανία!
Μεγάλος κερδισμένος για πολλοστή φορά είναι οι ΗΠΑ, που βλέπουν μία – μία τις ευρωπαϊκές ή και αμερικανικές βιομηχανίες να περνούν τον Ατλαντικό!
Τα παραδείγματα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος του φυσικού αερίου κι ευρύτερα της ενέργειας, είναι πάρα πολλά για να χαρακτηριστούν μεμονωμένα.
Σε Γαλλία και Γερμανία σβήνουν οι μηχανές
Στη Γαλλία, η δήλωση της πρωθυπουργού Ελίσαμπεθ Μπορν ότι «η δουλειά μας στοχεύει να βοηθήσουμε τις επιχειρήσεις να μείνουν ανοιχτές» ακούστηκε σαν πρόκληση εν μέσω ενός ορυμαγδού δραματικών ανακοινώσεων εκ μέρους εμβληματικών βιομηχανιών.
Η βιομηχανία παραγωγής γυαλιού Duralex διέκοψε την παραγωγή της για πέντε μήνες, βάσει δημοσιεύματος της γαλλικής Le Monde στις 22 Σεπτεμβρίου και οι 250 εργαζόμενοι της θα τεθούν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης και θα αμείβονται με το 95% του μισθού τους. Η βιομηχανία θα πληρώσει το 2022 για ενέργεια 12-13 εκ. ευρώ, όταν το 2021 πλήρωσε μόνο 2,5 εκ. Ως αποτέλεσμα το ενεργειακό κόστος θα κατατρώει στο εξής το 40% των εσόδων της, ξεπερνώντας ακόμη και το εργατικό, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Στο ίδιο αδιέξοδο έχει βρεθεί και η υαλουργία Arc France, που είναι παγκόσμιος ηγέτης του κλάδου. Το φυσικό αέριο συνήθιζε να αντιπροσωπεύει το 10% της τιμής ενός ποτηριού που κατασκευάζει η βιομηχανία. Τώρα αντιπροσωπεύει το 40%! Ο λογαριασμός της το 2022 αναμένεται να φτάσει τα 75 εκ. και θα είναι περίπου 4 φορές μεγαλύτερος από το 2021. Για να αντιμετωπίσει το αυξημένο κόστος που προκάλεσαν οι κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Arc France θα κλείσει τους 4 από τους 9 φούρνους της, ενώ στους 1.600 από τους 4.900 εργαζομένους της επέβαλε μερική απασχόληση και θα αμείβονται με το 84% του μισθού τους.
Η ArcelorMittal, δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο παραγωγής χάλυβα, μείωσε κάθετα την παραγωγή της στη Γαλλία, ενώ έκλεισε οριστικά το ένα από τα δύο εργοστάσια της στην Ευρώπη, στην Βρέμη της Γερμανίας, στο τέλος Σεπτεμβρίου. Η απόφασή της μάλιστα, αιτιολογήθηκε μόνο κατά το ήμισυ στη βάση του αυξημένου ενεργειακού κόστους. Εξ ίσου σημαντικά επέδρασε στην απόφασή της το αυξημένο κόστος για δικαιώματα αγοράς ρύπων που έχει επιβάλει στην Ευρώπη το πανίσχυρο λόμπι της Πράσινης Μετάβασης.
Την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, ανακοινώθηκε επίσης το κλείσιμο του ενός εργοστασίου του ομίλου Bronze Alloys με έδρα την ανατολική Γαλλία, που απασχολούσε 32 εργαζόμενους.
Η πανδημία των λουκέτων λόγω των κυρώσεων στη Ρωσία δεν αφορά μόνο κλάδους έντασης ενέργειας όπως βιομηχανίες γυαλιού και χάλυβα. Η ένωση ΜΕΤΙ που εκπροσωπεί τις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις στη Γαλλία, δήλωσε ότι πάνω από τις μισές μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων βιομηχανικές, κινδυνεύουν να αναγκαστούν να μειώσουν την δραστηριότητά τους αν οι τιμές στην ενέργεια δεν επιστρέψουν σε κανονικά επίπεδα, ενώ το 7% όπως δήλωσε θα αναγκαστεί να διακόψει την παραγωγή.
Ήδη, στην διυπουργική επιτροπή βιομηχανικών αναδιαρθρώσεων, που ως έργο έχει την εύρεση λύσεων σε βιομηχανίες που αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες, έχουν στοιβαχτεί περισσότεροι από 400 φάκελοι προερχόμενοι σχεδόν αποκλειστικά από βιομηχανίες έντασης ενέργειας, βάσει άλλου ρεπορτάζ της Le Monde στις 29 Οκτωβρίου.
Η έκρηξη των τιμών ενέργειας έχει προκαλέσει όχι μόνο αποβιομηχάνιση αλλά και δημοσιονομική αιμορραγία. Σε επίσκεψη που πραγματοποίησε ο γάλλος υπουργός Βιομηχανίας στο εργοστάσιο της Αλουμοβιομηχανίας της Δουνκέρκης, που καταναλώνει ενέργεια σε όρους ηλεκτρικού ίση με την πόλη της Μασσαλίας (!) κι είδε τον λογαριασμό της να αυξάνεται από 200 εκ. ευρώ σε 600 εκ., παρά την μείωση της παραγωγής της κατά 20%, της υποσχέθηκε οικονομική ενίσχυση από το κράτος 40-50 εκ. ευρώ. Ας μην ρωτήσουμε ποιος αργά ή γρήγορα θα κληθεί να πληρώσει τον λογαριασμό…
Στην Γερμανία, βάσει έρευνας που πραγματοποίησε η Ένωση Γερμανικών Επιμελητηρίων Βιομηχανίας κι Εμπορίου, 1 στις 6 βιομηχανικές επιχειρήσεις, από τις 3.500 που συμμετείχαν, δήλωσε αναγκασμένη να μειώσει την παραγωγή λόγω των υψηλών τιμών στην ενέργεια!
Η ανακοίνωση ωστόσο που πάγωσε όλη την Ευρώπη ήρθε από την Basf, η οποία είναι ο μεγαλύτερος όμιλος παραγωγής χημικών στον κόσμο, βάσει εσόδων. Η κορυφαία γερμανική χημική βιομηχανία ανακοίνωσε ότι συρρικνώνει οριστικά την δραστηριότητά της στην Ευρώπη, επειδή το υψηλό κόστος ενέργειας έχει κάνει την Ευρώπη μη ανταγωνιστική. Ενδεικτικά, ο λογαριασμός που πλήρωσε μόνο τους πρώτους 9 μήνες του έτους για τα εργοστάσια της στην Ευρώπη ήταν αυξημένος κατά 2,2 δισ. ευρώ!
Η Basf προχώρησε σε αυτές τις ανακοινώσεις μόλις έναν μήνα μετά το άνοιγμα μιας νέας μονάδας της στην Κίνα που στοίχισε 10 δισ. ευρώ! Δηλαδή, σχεδόν 5 φορές το επιπλέον κόστος των λογαριασμών ενέργειας που πλήρωσε στην Ευρώπη σε 9 μόλις μήνες. Ωστόσο, η αλλαγή πορείας της Basf, που την οδηγεί σε εξοικονομήσεις ύψους 1 δισ. ευρώ στα πεδία καινοτομίας και πληροφορικής, μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν ήταν. Ο διευθύνων σύμβουλος του κολοσσιαίου ομίλου, Μάρτιν Μπρουντερμύλερ, είχε προειδοποιήσει έγκαιρα, βάσει ρεπορτάζ των Financial Times στις 26 Οκτωβρίου, ότι ένα εμπάργκο στη Ρωσία θα βύθιζε την Γερμανία στην μεγαλύτερη κρίση της από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως κι έγινε…
Μετοχή Basf
Αξίζει να αναφερθεί ότι η τιμή της μετοχής της Basf, από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και των ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας μέχρι σήμερα, έχει χάσει το ένα τρίτο της αξίας της: από 69 σε 46 ευρώ. Για όσους αγαπάνε τη στατιστική, την ίδια περίοδο κατά το ίδιο περίπου ποσοστό αυξήθηκε η συναλλαγματική ισοτιμία του ρουβλιού έναντι του ευρώ: από 0,012 ευρώ σε 0,016 ευρώ! Εντελώς τυχαία φυσικά…
Συναλλαγματική ισοτιμία ρουβλιού έναντι ευρώ
Η συρρίκνωση της παραγωγής αλουμινίου κι άλλων μετάλλων δεν είναι αποκλειστικά και μόνο γαλλο-γερμανικό φαινόμενο.
Στην Ιταλία, η ηγεσία της πανίσχυρης Confindustria έχει σημάνει συναγερμό γιατί διαπιστώνει ότι η μείωση των εξαγωγών ισοδυναμεί με μακροχρόνιες απώλειες μεριδίων αγοράς που χτίστηκαν στο πέρασμα πολλών χρόνων. Επιπλέον, τα κόστη διώχνουν την παραγωγή και από την Ιταλία. Στέλεχος βιομηχανίας χάλυβα περιέγραφε ως εξής στους Financial Times στις 19 Οκτωβρίου την κατάσταση με την παραγωγή χάλυβα που πουλιέται 800 ευρώ ο τόνος: «Η τιμή του αερίου από 40 ευρώ ο τόνος έχει αυξηθεί στα 400 ευρώ. Αν προσθέσουμε και το φόρο άνθρακα, τότε το συνολικό κόστος ενέργειας φτάνει τα 600 ευρώ. Είναι πιο απλό για εμάς να μεταφέρουμε την παραγωγή στην Ασία» δήλωνε στην βρετανική εφημερίδα.
Το πρόβλημα για την Ιταλία δεν αφορά μόνον την βαριά λεγόμενη, βιομηχανία. Αφορά επίσης και την ελαφριά, την βιομηχανία μόδας, που είναι ίσως η σπουδαιότερη εθνική βιομηχανία της γειτονικής χώρας. Βάσει ρεπορτάζ της Wall Street Journal στις 18 Οκτωβρίου, το ενεργειακό κόστος στις κλωστοϋφαντουργίες από 5% εκτινάχθηκε στο 25%, συνθλίβοντας τα περιθώρια κέρδους. Βιομήχανος κλωστοϋφαντουργίας από τη Βόρεια Ιταλία που μιλάει στην αμερικανική εφημερίδα διαμαρτύρεται ότι ο λογαριασμός ρεύματος τον Ιούλιο του ήρθε 660.000 ευρώ όταν τον Ιούλιο του προηγούμενου χρόνου είχε έρθει 90.000 ευρώ. «Ορισμένες μάρκες ήδη μετακινούν την παραγωγή τους σε άλλες χώρες, περιλαμβανομένης της Τουρκίας, όπου τα κόστη παραγωγής είναι χαμηλότερα, αντί να απορροφήσουν το επιπλέον κόστος σε χώρες όπως η Ιταλία, σύμφωνα με προμηθευτές. Η Ρωσία συνεχίζει να προμηθεύει την Τουρκία με πετρέλαιο και αέριο. Ο Ενρίκο Γκάτι, παραγωγός μαλλιού, που προμηθεύει Zara, H&M κι άλλες μάρκες, δηλώνει ότι οι παραγγελίες έχουν μειωθεί φέτος κατά 50% γι’ αυτόν και άλλες κλωστοϋφαντουργίες στην Τοσκάνη, που αποτελεί έναν σημαντικό κλωστοϋφαντουργικό κόμβο», ανέφερε στο ρεπορτάζ της η αμερικανική εφημερίδα, περιγράφοντας την υποβάθμιση που έχει δεχτεί όλη η ιταλική βιομηχανία!
Η ιταλική βιομηχανία πλήττεται παρότι η Ρώμη έχει δαπανήσει ως σήμερα τεράστια ποσά για να διασώσει την οικονομία από την ενεργειακή κρίση, παρότι το δημόσιο χρέος της φτάνει το 150% του ΑΕΠ. Ως σήμερα έχει δαπανήσει 59 δισ. ευρώ ή 3,3% του ΑΕΠ της, όταν Γερμανία και Γαλλία έχουν δαπανήσει 100 και 72 δισ. ευρώ αντίστοιχα ή 2,85 και 2,9% του ΑΕΠ τους.
Πλήγμα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας
Η Ευρωπαϊκή Ένωση των μεταλλευτικών βιομηχανιών Eurométaux ανακοίνωσε ότι η παραγωγή αλουμινίου και ψευδαργύρου στην Ευρώπη μειώθηκε στο ήμισυ το πρώτο εξάμηνο του έτους. Το πρόβλημα επίσης είναι ότι αυτά ακριβώς τα υλικά τα χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ η Ευρώπη, επειδή χρησιμοποιούνται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που υποτίθεται θα υποκαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι κατάφερε να περιέλθει σε πλήρες αδιέξοδο: Με το εμπάργκο στην Ρωσία, δεν αποκόπηκε μόνο από τα ενεργειακά αγαθά της Ρωσίας, αλλά ταυτόχρονα ή εξαφάνισε από την Ευρώπη ή έκανε πανάκριβες τις πρώτες ύλες που θα εξασφάλιζαν την ενεργειακή της αυτονομία…
Η λίστα των παραδειγμάτων από βιομηχανίες και κλάδους της ΕΕ που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο ενεργειακό κόστος είναι χωρίς τέλος κι επιβεβαιώνουν ότι οι κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας συνέτριψαν την ευρωπαϊκή βιομηχανία! Βιομηχανίες από κλάδους αλουμινίου, γυαλιού, λιπασμάτων, χαρτιού, αυτοκινήτων κ.α. μείωσαν την παραγωγή ή την έστειλαν εκτός Ευρώπης προκαλώντας στην Ευρώπη ανεργία, φτωχοποίηση και δημοσιονομικά ελλείμματα!
Το πλήγμα στην Ευρώπη δεν θα ήταν τόσο βαρύ αν οι Ηνωμένες Πολιτείες ταυτόχρονα δεν μετέρχονταν όλων των μέσων που διαθέτουν ώστε να γίνουν πιο ελκυστικές στο ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Δύο ήταν τα εργαλεία που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον για να μετατρέψει την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης επίσης σε βιομηχανική.
Το πρώτο εργαλείο, που ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο, ήταν κίνητρα προς την πράσινη βιομηχανία για να επενδύσει σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και τεχνολογίες χαμηλών ή μηδενικών ρύπων. Ως αποτέλεσμα, η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen προκειμένου να ωφεληθεί των φοροαπαλλαγών ανακοίνωσε επένδυση 800 εκ. στο Τένεσι των ΗΠΑ όπου θα παράγει μαζικά το ηλεκτρικό μοντέλο ID.4
🗞 NEWS: Volkswagen Kicks Off Production Of The ID.4 In The USA
After months of pre-series production, Volkswagen has now built the first production model of the ID.4 for customer deliveries at its US plant in Chattanooga.
Εξ αιτίας των κινήτρων που εξήγγειλαν οι ΗΠΑ, η αμερικανική Tesla ματαίωσε την επένδυση στην Γερμανία για την παραγωγή μπαταριών. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε μια γιγαντιαία επένδυση από 5 ως 8 δισ. ευρώ, που τελικά παραπέμφθηκε για το απώτερο μέλλον… Το φονικό όπλο ωστόσο των ΗΠΑ είναι η άφθονη και φθηνή ενέργεια που διαθέτουν, την οποία κρατούν για την οικονομία τους …μόνον. Οι Αμερικανοί αφού ώθησαν τους Ευρωπαίους να κηρύξουν ανένδοτο πόλεμο κατά της Ρωσίας, εξαγγέλλοντας ως τώρα οκτώ κύματα κυρώσεων (επειδή βλέπετε δεν αρκούσε το πρώτο πακέτο για να πειστούν πόσο άσφαιρα κι αυτοκαταστροφικά είναι τα μέτρα), αντί για την αλληλεγγύη που υπόσχονταν ενάντια στην «αυτοκρατορία του κακού» άφησαν τους Ευρωπαίους μόνους τους.
Τιμή φυσικού αερίου
Στο διάγραμμα φαίνεται πώς αν από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και μετά η ενεργοβόρα παραγωγή στην Ευρώπη σε σύγκριση με τις ΗΠΑ ήταν απλώς καθαρή ζημιά, η παραγωγή στην Ευρώπη από το δεύτερο εξάμηνο του 2021 έγινε τιμωρία και από το 2022 μετατράπηκε σε μια ηρωική υπόθεση για εξ ορισμού χαμένους.
Η δε πτώση της τιμής του φυσικού αερίου τον τελευταίο μήνα, λόγω υψηλής για την εποχή θερμοκρασίας και της πλήρωσης των δεξαμενών, είναι κενό γράμμα για τρεις λόγους.
Αρχικά επειδή δεν πρόκειται να κρατήσει. Τα μελλοντικά συμβόλαια προβλέπουν ξανά άνοδο στην τιμή του φυσικού αερίου, ενώ όλες οι προβλέψεις συντείνουν ότι αυτές οι εξωφρενικές τιμές θα φτάσουν τουλάχιστον μέχρι το 2024.
Δεύτερο, επειδή ακόμη και στο σημερινό επίπεδο οι τιμές του αερίου είναι διπλάσιες από τις περυσινές.
Τρίτο, η πτώση της τιμής του φυσικού αερίου συχνά δεν σημαίνει τίποτε, επειδή όπως αποκάλυψε το Reuters στις ακτές της Ιβηρικής χερσονήσου περιμένουν στη σειρά πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) που απέπλευσαν από τις ΗΠΑ, περιμένοντας την άνοδο των τιμών! «Αν έστω κι ένα πλοίο που βρίσκεται αρόδο ξεφορτώσει το φορτίο του, τότε η τιμή αμέσως θα καταρρεύσει επηρεάζοντας τα άλλα πλοία στη σειρά κι αυτό το ντόμινο είναι πολύ επώδυνο με όρους κόστους ευκαιρίας», δήλωσε μια πηγή στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων! Αποκαλύφθηκε έτσι ότι δεν είναι η έλλειψη φυσικού αερίου που έχει προκαλέσει την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, οδηγώντας σε αποβιομηχάνιση, αλλά οι νόμοι του κέρδους, του αμερικανικού κέρδους.
Οι ίδιοι νόμοι οδήγησαν προ εβδομάδων το αμερικανικό φυσικό αέριο να πωλείται σε αρνητικές τιμές και συγκεκριμένα 2,25 δολ. ανά εκ. BTU, πλήρωναν δηλαδή οι παραγωγοί τους καταναλωτές χονδρικής να το αγοράσουν (!) την ίδια μέρα που στην Ευρώπη πουλιόταν 28 δολ.! «Βασικά έχεις υπερβολικά πολύ παραγωγή και δεν έχεις αρκετές λεωφόρους να το βγάλεις έξω», δήλωνε αναλυτής στη βρετανική εφημερίδα. Ξέρουμε ωστόσο ότι ακόμη κι όταν βρίσκονται οι ανοιχτές λεωφόροι προτιμούν να περιμένουν αρόδο, μέχρι να ανέβουν οι τιμές…
West Texas gas price falls below zero as pipeline outages trap supply https://t.co/rCqGLvCZQl
Το μαρτύριο της σταγόνας του υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρώπη υποβλήθηκε κατόπιν καθαρής κυβερνητικής εντολής από την Ουάσιγκτον, με το πρόσχημα των ενδιάμεσων εκλογών. Αν ωστόσο αυτή ήταν η αιτία, δηλαδή πράγματι η Ουάσιγκτον θέλει να στηρίξει την Ευρώπη αλλά έθεσε σε προτεραιότητα τη νίκη των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές και γι’ αυτό το λόγο πρόκρινε τα φθηνά καύσιμα για τους Αμερικανούς, τότε η σχετική εντολή «Πρώτα η Αμερική» παύει να ισχύει στις 9 Νοεμβρίου κι από εκείνη την ημέρα θα πλημμυρίσουμε με υγροποιημένο αέριο! Εδώ θα είμαστε και θα δούμε…
Αυτό που ωστόσο δεν επιδέχεται αμφισβήτησης είναι ότι το 2022 και ιδιαίτερα οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας εξελίχθηκε σε έτος σταθμός για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, η οποία δέχτηκε εξ οικείων μάλιστα τα πιο φαρμακερά βέλη. Κλάδοι αιχμής – παγκόσμιοι ηγέτες, φεύγουν άρον – άρον από την Ευρώπη προς την Ασία και τις ΗΠΑ για να αποφύγουν την χρεοκοπία. Και πίσω τους αφήνουν ανεργία ή ελαστικές σχέσεις εργασίας ή και τα δύο στο πιο εξειδικευμένο μάλιστα τμήμα της εργατικής τάξης, φτωχοποίηση και δημοσιονομικά ελλείματα.
Μόνο σαν χαριστική βολή απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να χαρακτηρισθεί η επιστολή που έστειλε η εικονιζόμενη υπουργός Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών στα αμερικανικά διυλιστήρια και τους εξαγωγείς ενεργειακών αγαθών ζητώντας τους να διακόψουν τις εξαγωγές ενεργειακών αγαθών στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
H αμερικανική εφημερίδα WallStreetJournal που αποκάλυψε την επιστολή ανέφερε ότι παράγοντες του κλάδου χαρακτήρισαν την επιστολή της Τζένιφερ Γκράνχολμ σαν «μια προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς»… Ο λόγος που η επιστολή την οποία αποκάλυψε η Wall Street Journal στις 24 Αυγούστου (σε εντιτόριαλ της μάλιστα) ισοδυναμεί με εντολή για την αμερικανική βιομηχανία ενέργειας είναι ότι στην περίπτωση που το αίτημα της Ουάσινγτον δεν γίνει δεκτό, τότε έρχονται νόμοι και αποφάσεις. Δεν έχουν περάσει άλλωστε παρά δύο μήνες από την εντολή του προέδρου Μπάιντεν στα διυλιστήρια να μειώσουν τις τιμές της βενζίνης, όπως κι έγινε. Κι έτσι από τα 5 δολάρια έπεσαν στα 3,88. Επίσημα το αμερικανικό κατεστημένο, ζητώντας με την επιστολή της αρμόδιας υπουργού από τα διυλιστήρια «να εστιάσουν μεσοπρόθεσμα στην δημιουργία αποθεμάτων στις ΗΠΑ, αντί να ξεπουλούν τα τρέχοντα αποθέματα και να αυξάνουν παραπέρα τις εξαγωγές», εμφανίζεται με το βλέμμα στραμμένο στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου. Στην πτώση των τιμών της βενζίνης κρέμεται η τελευταία ελπίδα των Δημοκρατικών να κερδίσουν τις εκλογές.
Στην ουσία όμως το ζητούμενο των Αμερικανών είναι η οικονομική εξόντωση της Ευρώπης! Γιατί, κανένας δεν έχει ελπίδες για την Ευρώπη όταν ο πληθωρισμός στη Γερμανία χτυπάει ρεκόρ 40ετίας! Η φτωχοποίηση θα μειώσει την καταναλωτική ζήτηση, χρεοκοπίες ενεργειακών εεταιρειών όπως της Uniper και της Wien Energie θα γίνουν καθημερινότητα και η ισοτιμία του ευρώ θα ακολουθήσει ελεύθερη πτώση.
Ας κρατήσουμε άλλωστε την συγκυρία, που επέλεξαν οι ΗΠΑ να «αδειάσουν» την Ευρώπη· χειρότερη δεν υπήρχε: Η επιστολή αποκαλύφθηκε μόλις μια εβδομάδα πριν η Ρωσία προχωρήσει στην διακοπή λειτουργίας του αγωγού Nord Stream 1 και την προσωρινή διακοπή τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο, μιας και βάσει ανακοίνωσης της Gazprom η λειτουργία θα επανέλθει το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου. Αυτές τις ημέρες λοιπόν η αγωνία της Ευρώπης βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, ενώ όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι το στρατηγικό λάθος της ΕΕ να αυτοκτονήσει ενεργειακά για να τιμωρήσει τη Ρωσία είναι αδύνατο να διορθωθεί, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα:
Ο Τζαστίν Τριντό αρνείται να αυξήσει την παραγωγή και τις εξαγωγές στην Ευρώπη, επικαλούμενος νόμους του Καναδά που περιορίζουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και άλλων βλαπτικών για το φαινόμενο του θερμοκηπίου αερίων.
Ο γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν επέστρεψε από την Αλγερία με άδεια χέρια και κατά την παραμονή του αποδοκιμάστηκε. Ο απολογισμός της επίσκεψής του έγινε με τον πιο παραστατικό (και χαιρέκακο) τρόπο από τους NewYorkTimes: «Σε έναν βαθμό η μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής έχει στρέψει το ενδιαφέρον της από την Γαλλία. Η Αλγερία πρόσφατα έχτισε ένα μνημειώδες Μεγάλο Τέμενος στο Αλγέρι με τη βοήθεια Κινέζων, διέταξε μια μεγάλης κλίμακας στροφή με την διδασκαλία στα σχολεία αγγλικών αντί γαλλικών, και σταθεροποίησε τις σχέσεις με τη Ρωσία του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν».
Το Κατάρ αρνείται να ικανοποιήσει το ευρωπαϊκό αίτημα εκτός κι αν η κάλυψη της ευρωπαϊκής αγοράς γίνει με μακροχρόνια συμβόλαια, κάτι που οι Ευρωπαίοι ακόμη και τώρα αρνούνται παραμένοντας εμμονικά προσκολλημένοι στο σχεδιασμένο να αποτύχει σχέδιο της πράσινης μετάβασης. Η επιλογή ωστόσο του Κατάρ να ιδρύσει ΟΠΕΚ του φυσικού αερίου από κοινού με την Ρωσία είναι μία από τις πολλές ενδείξεις ότι ποτέ δεν θα δρούσε ενάντια στην Μόσχα, όπως κάνει πχ το Ισραήλ.
Η Ρωσία ταυτόχρονα «κολυμπάει στο μετρητό» βάσει δήλωσης της επικεφαλής οικονομολόγου του Διεθνούς Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικής (IIF): Τα μηνιαία κέρδη της Ρωσίας από εξαγωγές το 2022 ανέρχονται σε 20 δισ. δολ., έναντι 14,6 δισ. το 2021. Η πτώση των εξαγωγών πετρελαίου ήταν οριακή, της τάξης του 5%, αλλά τα έσοδα έχουν αυξηθεί λόγω της αύξησης της τιμής του πετρελαίου σε σχέση με πέρυσι, ακόμη και τώρα μάλιστα που έχει υποχωρήσει γύρω στα 100 δολ. από τα επίπεδα της άνοιξης που ήταν γύρω στα 130. Βάσει τη Διεθνούς Επιτροπής Ενέργειας, οι εξαγωγές πετρελαίου τον Ιούλιο έφτασαν τα 7,4 εκ. βαρέλια καθημερινά, μειωμένα κατά 600.000 μόνο σε σχέση με τον Ιούλιο του 2021!
Ακόμη και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, λόγω των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, θα είναι πλεονασματικό κατά 265 δισ. δολ., μικρότερο μόνο από εκείνο της Κίνας, τονίζει το τελευταίο τεύχος του τεύχος του Economist, που αναρωτιέται αν αποδίδουν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ρητορικό προφανώς το ερώτημα…
Ο άθλος της Ρωσίας, να αυξήσει τα έσοδα της παρά τα αλλεπάλληλα κύματα κυρώσεων, δεν θα είχε επιτευχθεί αν δεν απορροφούσαν τις ρωσικές εξαγωγές χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία. Η τελευταία ειδικότερα από μηδενικές εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου το 2021 εισάγει πλέον σχεδόν 1 εκ. βαρέλια ημερησίως από τη Ρωσία! Η Μόσχα ωστόσο κατάφερε να βγει αλώβητη από τις απαράδεκτες κυρώσεις ΕΕ και ΗΠΑ λόγω της ενεργούς στήριξης της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Η στήριξη δεν σχετίζεται μόνο με την άρνηση του μονάρχη Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν να ικανοποιήσει το αίτημα του αμερικανού προέδρου για αύξηση της παραγωγής πετρελαίου. Η σημαντικότερη στήριξη της Σαουδαραβίας, έγκειται στην εισαγωγή ημιεπεξεργασμένου (fuel oil) πετρελαίου από την Ρωσία, την επεξεργασία του και την εξαγωγή του στη συνέχεια ως σουδαραβικό!
Φαίνεται έτσι ότι ο μοναδικός χαμένος των κυρώσεων στη Ρωσία είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που τις επέβαλε. Η αλήθεια είναι ότι η ΕΕ δεν θα είχε πάει τόσο μακριά, ανακοινώνοντας ως τώρα επτά πακέτα κυρώσεων, αν δεν είχε την δημόσια στήριξη των ΗΠΑ. Οι δηλώσεις του Μπάιντεν κατά την επίσκεψή του στην Ευρώπη στις 25 Μαρτίου για ενότητα, αλληλοϋποστήριξη και συνεργασία μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ ενάντια στην Ρωσία έπεισαν τους (έτοιμους από καιρό) ευρωπαίους πολιτικούς για τις προθέσεις των ΗΠΑ. Τα σχέδια των ΗΠΑ για οικονομική εξόντωση των ευρωπαίων ανταγωνιστών τους φάνηκε να παγώνουν μπροστά τον απώτερο στόχο, της ήττας της Ρωσίας…
The partnership has never been stronger and more resolute.
We are coordinating our efforts to support the Ukrainian people, impose severe costs on Russia.
And make our democracies, economies and societies more robust.@POTUS and I issued a joint statement tonight ↓— Ursula von der Leyen (@vonderleyen) March 24, 2022
Οι αληθινοί στόχοι των ΗΠΑ ωστόσο, να έχει δηλαδή η ΕΕ την τύχη της Ιαπωνίας που από υπερδύναμη κατάντησε κομπάρσος στην παγκόσμια σκηνή – σκιά του εαυτού της, αποκαλύφθηκαν με το απαγορευτικό στις εξαγωγές από την υπουργό Ενέργειας των ΗΠΑ: Αφού πρώτα οι Αμερικάνοι οδήγησαν τα πιόνια τους στην Ουκρανία να προκαλέσουν πόλεμο με την Ρωσία, μετά ώθησαν τους Ευρωπαίους να τραβήξουν τα σωληνάκια που τους αιμοδοτούσαν ενεργειακά επί δεκαετίες απρόσκοπτα και φθηνά υποσχόμενοι ταυτόχρονα την ασφαλή αναπλήρωσή τους, τώρα τους πετούν στα βράχια!
«Να κόψουν τον λαιμό τους οι Ευρωπαίοι» είναι η απάντηση των ΗΠΑ τη στιγμή που η Ευρώπη, λόγω των αποφάσεων της, αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη και πιο υπαρξιακή οικονομική της κρίση!
Η απόφαση που έλαβαν οι υπουργοί Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 29 Ιουνίου θα φτωχύνει εκατομμύρια πολίτες κατά δύο τρόπους. Επειδή μετά την 1/1/2035 θα είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα που είναι πιο ακριβά σε σχέση με τα συμβατικά κι επειδή σύντομα θα ακούσουμε μια ημερομηνία ακόμη, μεταγενέστερη, στην οποία τα πετρελαιοκίνητα ή βενζινοκίνητα αυτοκίνητα θα απαγορεύεται να κυκλοφορούν στους δρόμους της Ευρώπης. Κατά συνέπεια όσοι δαπάνησαν και θα δαπανήσουν για αγορά συμβατικών ΙΧ θα αποδειχθούν πεταμένα λεφτά!
Η συγκεκριμένη ρύθμιση ωστόσο δεν ισχύει για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Εξαιρούνται όσοι θέλουν, και κυρίως όσοι μπορούν, να αγοράζουν αυτοκίνητα υπερπολυτελείας όπως Φεράρι, Μαζεράτι, Λαμποργκίνι, Μπουγκάτι, κ.α. Είναι αυτοκίνητα που κοστίζουν ακόμη και 2 ή 3 εκ. ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση λοιπόν, με μια φωτογραφική διάταξη εξαίρεσε τους κατασκευαστές αυτοκινήτων που παράγουν και πουλάνε λιγότερα από 1.000 τεμάχια ετησίως από μια υποχρέωση που αφορά εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες, μεταξύ των οποίων και τους φτωχότερους, που αντί να στηριχθούν, φτωχοποιούνται ακόμη περισσότερο!
Διαφορετικά ειπωμένο: Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε ποιες κοινωνικές ομάδες έπρεπε να εξαιρεθούν και θα πρότεινε ο καθένας ή κάθε μία μας από μια απόφαση υποχρεωτικής μετάβασης από συμβατικό σε ηλεκτροκίνητο όχημα. Άλλοι θα απαντούσαν οι συνταξιούχοι, άλλοι θα απαντούσαν οι φτωχοί κάτοικοι της παραμεθόριου κι άλλοι όσοι έχουν εισόδημα κάτω ενός ορίου, πχ του ορίου φτώχειας. Ε, οι ευρωπαίοι ηγέτες, δείχνοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για τους χρηματοδότες τους, απάντησαν τους κατόχους Φεράρι και Μαζεράτι…
Η συγκεκριμένη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προκλητική και αποκαλυπτική. Δείχνει ότι η ευαισθησία της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή είναι υποκριτική. Η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις της άλλες φορές συνειδητά και σχεδιασμένα και άλλες φορές επειδή …απλά λόγω ταξικής θέσης δεν μπορούν να αντισταθούν στην γοητεία μιας …Μπουγκάτι, εκμεταλλεύονται την κλιματική αλλαγή για να πετύχουν μια αλλαγή των κοινωνικών συσχετισμών σε βάρος των φτωχότερων!
Το αποτέλεσμα είναι πώς η κλιματική αλλαγή θα συνεχίσει να προελαύνει, όπως προελαύνει χρόνο με τον χρόνο εδώ και δεκαετίες επειδή τα μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις είναι άσφαιρα. Και τα δάκρυά τους κροκοδείλια! Τα χύνουν δε μόνο όταν πρόκειται να επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα. Χαρακτηριστική περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση που, βασιλικότερη του βασιλέως, με τον κλιματικό νόμο που ψήφισε τον Μάιο επίσπευσε ακόμη περισσότερο, κατά πέντε χρόνια το 2030(!), την ημερομηνία απαγόρευσης αυτοκινήτων με μηχανή εσωτερικής καύσης. Προφανώς για να διευκολύνει τους εισαγωγείς αυτοκινήτων που θα δουν τις πωλήσεις τους να αυξάνονται…
Και σε ό,τι αφορά την ουσία, την στάση δηλαδή σε ένα καλόπιστο ερώτημα αν έστω κι αυτή η ημερομηνία μειώσει το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα οι στόλοι των ΙΧ, η απάντηση είναι πως το πρόβλημα της Ευρώπης δεν έγκειται στα αυτοκίνητα με μηχανές εσωτερικής καύσης. Το πρόβλημα έγκειται στα ίδια τα αυτοκίνητα. Αν οι ευρωπαίοι ηγέτες ενδιαφέρονταν πραγματικά για την μείωση των επικίνδυνων αερίων θα λάβαιναν μέτρα για την μείωση των αυτοκινήτων και για να μπει ένα τέρμα στην περιβαλλοντική υποβάθμιση που προκαλεί ο διαρκώς αυξανόμενος στόλος των ΙΧ από την μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη. Ενδεικτικά, στην ΕΕ τα επιβατηγά ΙΧ ανά 1.000 κατοίκους το 2016 ανέρχονταν σε 524, το 2017 σε 535, το 2018 σε 547, το 2019 σε 555 και το 2020 σε 560. Σε κάθε χώρα προφανώς η αναλογία είναι πολύ διαφορετική, με την Ελλάδα να υπολείπεται του μέσου όρου: από 475 το 2016, σε 480 το 2017, 481 το 2018, 489 το 2019 και 596 το 2020. Το κοινό χαρακτηριστικό ωστόσο σε όλες τις χώρες είναι η αύξηση των ΙΧ από χρόνο σε χρόνο.
Αυτοί οι αριθμοί που ισοδυναμούν με θρίαμβο για την γερμανική, γαλλική και ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία αποτελούν κόλαφο για την ποιότητα και το κόστος ζωής των Ευρωπαίων. Το κακό με τα ΙΧ στην Ευρώπη, ως αποτέλεσμα της συστηματικής και χρόνιας υποβάθμισης των δημόσιων συγκοινωνιών, έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ώστε οι Ευρωπαίοι ξεπέρασαν ακόμη και τους Αμερικανούς στην κατοχή επιβατηγών αυτοκινήτων.
Αν ήθελαν λοιπόν υπουργοί και Ευρωκοινοβούλιο θα ψήφιζαν την ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών και των μέσων σταθερής τροχιάς με γενναίες επενδύσεις και την μείωση του εισιτηρίου τους. Αντί αυτού ψήφισαν την εξαίρεση της Φεράρι… Άξιος ο μισθός τους!
Η απόφαση για την κατάργηση των συμβατικών ΙΧ δεν ήταν η μοναδική οικονομικά επιζήμια για την κοινωνική πλειοψηφία απόφαση που έλαβαν οι υπουργοί Περιβάλλοντος της ΕΕ. Στη συνεδρίαση που λόγω των σοβαρών διαφωνιών διήρκεσε 17 ώρες αποφασίστηκαν μέτρα εξειδίκευσης του στόχου μείωσης το 2030 των επικίνδυνων για το θερμοκήπιο αερίων στο 55% του επιπέδου του 1990 («fit for 55» ή «προσαρμογή στο 55%» επί το ελληνικότερο). Το συγκεκριμένο πακέτο μέτρων, που παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 14 Ιουλίου 2021 πυροδοτώντας την έκρηξη της τιμής του φυσικού αερίου στο χρηματιστήριο του Άμστερνταμ είναι ο ενδιάμεσος στόχος για την επίτευξη του απώτερου (όσο και αμφιλεγόμενου) στόχου της κλιματικής ουδετερότητας το 2050.
Η συνεδρίαση των υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ θα μας στοιχίσει πολύ ακριβά επειδή κατέληξε σε ένα σύνολο μέτρων που, πέραν του έτους απόσυρσης των αυτοκινήτων με μηχανή εσωτερικής καύσης, περιλαμβάνουν την μεταρρύθμιση της αγοράς άνθρακα της Ευρώπης και νέους εθνικούς στόχους για μείωση των εκπομπών. Το χειρότερο που αποφασίστηκε αφορά την δημιουργία ενός νέου χρηματιστηρίου ρύπων, ανάλογο του χρηματιστηρίου δικαιωμάτων ρύπων που ήδη λειτουργεί για την παραγωγή ενέργειας κι άλλων κλάδων, το οποίο θα αφορά τις μεταφορές και τα καύσιμα θέρμανσης. Ως έτος έναρξης ορίστηκε το 2017, ένας χρόνος αργότερα από τον αρχικό στόχο. Αυτό σημαίνει ότι την έκρηξη της τιμής που είδαμε στην λιγνιτική παραγωγή, σε σημείο ώστε να γίνει απαγορευτική για τους πολλούς, θα τη δούμε σε λίγα χρόνια να συμβαίνει στην μετακίνησή και την θέρμανσή μας!
Κανονικά, αν η ΕΕ δεν είχε τυφλωθεί από αυτό το ιδιότυπο κράμα φονταμενταλισμού της αγοράς και ταξικού κλιματικού φοντεμανταλισμού έπρεπε να ανακήρυττε το χρηματιστήριο ρύπων ως το πιο αποτυχημένο εγχείρημα που έχει υλοποιηθεί ποτέ. Μάρτυρας οι αλλεπάλληλες αποφάσεις επανενεργοποίησης των μονάδων άνθρακα σε όλη την Ευρώπη τους τελευταίους μήνες και ο τριπλασιασμός της τιμής των ρύπων σε ενάμισι χρόνο!
Αντί λοιπόν να καταργήσουν το χρηματιστήριο ρύπων επεκτείνουν το πεδίο δράσης του (συμπεριλαμβάνοντας στις διατάξεις ακόμη και κλάδους οι οποίοι εξαιρούνταν, που σημαίνει κι άλλες αυξήσεις) ενώ δημιουργούν κι άλλα χρηματιστήρια για να αυξήσουν την τιμή στα καύσιμα κίνησης και θέρμανσης. Το αποτέλεσμα φυσικά θα είναι κάθε είδους εισιτήριο (από αστικό και ακτοπλοϊκό μέχρι αεροπορικό) να εκτοξευθεί και μαζί τους το κόστος της θέρμανσης! Η ενεργειακή φτώχεια θα γνωρίσει νέες δόξες!
Για να χρυσώσουν το χάπι των αυξήσεων οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν την δημιουργία ενός Κοινωνικού Κλιματικού Ταμείου που θα χρηματοδοτείται (με μέρος των εσόδων) από το νέο χρηματιστήριο και θα καλύπτει μέρος του νέου επιπλέον κόστους. Το ύψος του θα ανέρχεται σε 59 δισ. ευρώ κι όχι 72 δισ. ευρώ όπως ήταν η αρχική πρόταση λόγω των αντιδράσεων χωρών όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και οι Σκανδιναβικές χώρες. Στην πράξη το Κλιματικό Ταμείο επισφραγίζει και μετριάζει για λίγα μόλις χρόνια και δεν αναιρεί την λεηλασία των πιο φτωχών στο όνομα της κλιματικής αλλαγής.
Υπήρξαν ωστόσο χώρες που πρόβαλαν αντίσταση απέναντι στα σχέδια της αυτοκινητοβιομηχανίας και του λόμπι των ΑΠΕ: Για παράδειγμα, Λιθουανία, Πολωνία και Λετονία ζήτησαν να αυξηθούν οι πόροι του ταμείου. Επίσης, Ιταλία και Σλοβακία ζήτησαν η απόσυρση των συμβατικών αυτοκινήτων να ολοκληρωθεί πέντε χρόνια αργότερα: το 2040. Εις μάτην φυσικά…
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εισηγείται και αποφασίζει ένα κοινωνικά απαράδεκτο σύνολο μέτρων, επειδή μέχρι στιγμής όσα αντιλαϊκά μέτρα έχει επιβάλλει επικαλούμενη την κλιματική αλλαγή δεν έχουν βρει την αντίσταση που έπρεπε: χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόωρο κλείσιμο των λιγνιτικών εργοστασίων στην Ελλάδα για χάρη των επιχειρηματικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στο φυσικό αέριο.
Δύο μόνο εξαιρέσεις υπάρχουν στον κανόνα της απάθειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο: Τα Κίτρινα Γιλέκα που αντέδρασαν μαχητικά στην φορολογία του Μακρόν προ τριετίας αποκαλύπτοντας τον ολοκληρωτισμό του ακραίου κέντρου και οι Ολλανδοί αγρότες που διαμαρτύρονται εξ ίσου μαχητικά εδώ και ημέρες καταγγέλλοντας τις επιπτώσεις στην παραγωγή τροφίμων από τους στόχους μείωσης των εκπομπών αζώτου στην Ολλανδία ως και 75%. Η αντίφαση στην Ολλανδία είναι τεράστια γιατί στη σημερινή συγκυρία η συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής θα υλοποιηθεί ενώ έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο σοβαρής αύξησης της τιμής των τροφίμων ακόμη κι επισιτιστικής κρίσης. Τα μέτρα που λαμβάνονται στο όνομα της κλιματικής αλλαγής θα επιδεινώσουν κρίση…
Κι αν τέλος πάντων κυβερνήσεις και ευρωπαϊκό ιερατείο κρίνουν ότι ανάλογες αναδιαρθρώσεις επιβάλλονται για το καλό του πλανήτη, ας καλύψουν και το αναλογούν κόστος μέχρι τελευταίου ευρώ. Διαφορετικά, δίνουν την εντύπωση ότι εκμεταλλεύονται την κλιματική αλλαγή για την αναδιάρθρωση και τη συγκέντρωση της γεωργίας στα χέρια των λίγων με τις Φεράρι…
Farmers currently blockading the Netherlands-Germany border with tractors to protest the World Economic Forum (WEF) climate change policies of their government pic.twitter.com/yPPKrGgKFr
Είναι επίσης και οι μισθοί που εξ ίσου σταθερά και το ίδιο αδικαιολόγητα εδώ και χρόνια κείτονται στα Τάρταρα. Συνδυάζοντας δε και τις δύο αυτές επιδόσεις της Ελλάδας κι επιχειρώντας μια πανευρωπαϊκή σύγκριση της θέσης μας, τότε κερδίζουμε επάξια την πέμπτη χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη στο εξής πολύ απλό ερώτημα: Πόσα λίτρα βενζίνης μπορούμε να αγοράσουμε με τον βασικό μισθό;
Κι η απάντηση είναιότι στην Ελλάδα με τον βασικό μισθό αγοράζουμε μόλις 321 λίτρα βενζίνης, όταν στο Λουξεμβούργο αγοράζουν 1.128 λίτρα, στη Σουηδία 965 λίτρα, στην Αυστρία 933 στην Γερμανία 828 λίτρα και στο Βέλγιο 801 λίτρα. Η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι καλύτερη μόνον από την αγοραστική δύναμη των Βούλγαρων, των Λετονών, των Ρουμάνων και των Εσθονών[1]. Δεν το λες και επιτυχία…
Η Ελλάδα έχει την τρίτη ακριβότερη τιμή βενζίνης στην Ευρώπη μετά την Φινλανδία και τη Δανία. Οι επιδόσεις των δύο σκανδιναβικών κρατών στην τιμή της βενζίνης είναι ελαφρώς ανώτερες της Ελλάδας, αλλά εντελώς αναντίστοιχες των διαφορών στο επίπεδο τιμών και μισθών. Η διαφορά από τα 2,41 ευρώ που στοιχίζει η βενζίνη στην Ελλάδα μέχρι τα 2,49 που στοιχίζει στην Δανία μόλις που υπερβαίνει το όριο του στατιστικού σφάλματος.
Ενδιαφέρον έχει αν παρατηρήσουμε ότι σε πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης, που ο βασικός μισθός είναι ακόμη και 3 φορές μεγαλύτερος από την Ελλάδα, πχ Λουξεμβούργο 2.257 ευρώ και Σουηδία: 2.153 ευρώ, η βενζίνη είναι φθηνότερη σε σχέση με την Ελλάδα: 2 και 2,23 ευρώ αντίστοιχα!
Η κατάταξη της Ελλάδας στις τελευταίες θέσεις του πίνακα με τα λίτρα βενζίνης που αγοράζει ο βασικός μισθός υπογραμμίζει ότι η σχετική αξία της βενζίνης κι ευρύτερα των καυσίμων στην Ελλάδα είναι ακόμη χειρότερη αν τη συγκρίνουμε με την αγοραστική ικανότητα των πολιτών σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Δεδομένου ότι οι ευρωπαϊκές χώρες είναι σε γενικές γραμμές εισαγωγείς ενεργειακών αγαθών, η αιτία των αυξήσεων πρέπει να αναζητηθεί σε δύο κατευθύνσεις: Πρώτο, στους φόρους που επιβαρύνουν τα καύσιμα και δεύτερο στις τιμές χονδρικής που πουλούν την βενζίνη τα διυλιστήρια.
Τα ασφαλέστερα συμπεράσματα για τις τιμές χονδρικής τα παρέχουν τα κέρδη των δύο διυλιστηρίων της Ελλάδας: της Μότορ Όιλ και των ΕΛΠΕ. Τα διυλιστήρια του ομίλου Βαρδινογιάννη, βάσει των καταστάσεων που δημοσίευσαν για το πρώτο τρίμηνο του 2022, σχεδόν τριπλασίασαν τα κέρδη τους: από 65 εκ. ευρώ το 2021 σε 197 εκ. το 2022! Θεαματική, αν και μικρότερη ποσοστιαία, αύξηση παρουσίασαν και τα κέρδη των ΕΛΠΕ του ομίλου Λάτση: Από 64 εκ. το πρώτο τρίμηνο του 2021 σε 99 εκ. το 2022. Αθροιστικά, και τα δύο διυλιστήρια υπερδιπλασίασαν τα κέρδη τους: Από 129 εκ. το πρώτο τρίμηνο του 2021 σε 296 εκ. το πρώτο τρίμηνο του 2022. Κατά συνέπεια, οι αυξημένες τιμές λιανικής δεν οφείλονται σε αυξημένες τιμές χονδρικής (ως προς το παρόν), ούτε στον …Πούτιν όπως έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης στο συνέδριο της ΝΔ, επιδιώκοντας να αποσείσει από την πολιτική του την ευθύνη της άγριας κερδοσκοπίας. Οι αυξημένες τιμές λιανικής οφείλονται στο ελεύθερο πεδίο που άφησε η κυβέρνηση στην κερδοσκοπία.
Δοθέντων όλων των παραπάνω, τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός υπό τον πλήρως …φιλικό προς τον χρήστη τίτλο «fuel pass 2» είναι σταγόνα στον ωκεανό της αισχροκέρδειας για τους καταναλωτές. Η επιδότηση ανέρχεται σε 65 ή 80 ευρώ (αναλόγως αν θα κατατεθεί σε τραπεζικό λογαριασμό ή σε ψηφιακή κάρτα) για την ηπειρωτική Ελλάδα και 85 ή 100 ευρώ για τη νησιώτικη. Για τις μοτοσυκλέτες είναι αντίστοιχα 60 ευρώ ή 45 για την ηπειρωτική Ελλάδα και 70 ευρώ ή 55 για τα νησιά. Αφορά δε τρίμηνη περίοδο, οπότε επιμερίζεται σε 27 ευρώ σχεδόν τον μήνα για τα αστικά κέντρα με χρήση ψηφιακής κάρτας, ενώ αποκλείονται όσοι έχουν δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα άνω των 30.000 ευρώ, το οποίο προσαυξάνεται με 3.000 ευρώ ανά παιδί.
Η κρατική επιδότηση των 27 ευρώ τον μήνα, για όσους την δικαιούνται, δεν καλύπτει ούτε τα μισά από τα επιπλέον χρήματα που ξοδεύει κάθε οικογένεια για καύσιμα! Κι ενώ η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη αφήνει ακάλυπτη την λαϊκή οικογένεια όχι απλά συγκαλύπτει αλλά χρηματοδοτεί την ληστεία των πετρελαιάδων!
Το χειρότερο για την κυβέρνηση που εμφανίζεται ως σωτήρας και …αμέτοχη του οικονομικού εγκλήματος είναι ότι διέθετε τα μέσα να ακυρώσει αυτή την τρομερή μεταφορά πλούτου από τα λαϊκά πορτοφόλια στις «αναξιοπαθούσες» οικογένειες Βαρδινογιάννη – Λάτση. Μπορούσε αρχικά να ελέγξει τις εισαγωγές καυσίμων στις δεξαμενές τους και την τιμολόγηση που επέβαλαν στην λιανική και να τους επιβάλλει ένα σταθερό ποσοστό κέρδους. Να τους απαγορεύσει με άλλα λόγια την αισχροκέρδεια. Το αστείο είναι ότι η κυβέρνηση εξήγγειλε την εφαρμογή αυτού του μέτρου πριν λίγους μήνες, με αναφορά όμως στα βενζινάδικα, τα τελικά σημεία πώλησης κι όχι τα διυλιστήρια, δηλαδή εκεί που διαμορφώνονται κι επιβάλλονται οι τιμές. Φραγμό στα κέρδη των βενζινάδικων έβαλε, στων πετρελαιάδων όμως όχι…
Ακόμη κι αν η κυβέρνηση δεν ήθελε να βάλει φραγμό στην αισχροκέρδεια Βαρδινογιάννη – Λάτση, για να μη χάσει την εύνοιά τους, μπορούσε κάλλιστα να μειώσει τους φόρους. Κατά την παρουσίαση των οικονομικών αποτελεσμάτων των ΕΛΠΕ ακούσαμε με έκπληξη την διοίκηση της εταιρείας να δηλώνει ότι η συνολική ζήτηση στο πρώτο τρίμηνο του 2022 αυξήθηκε σε ετήσια βάση για επίγεια καύσιμα κατά 16%, για καύσιμα κίνησης κατά 17%, για πετρέλαιο θέρμανσης κατά 15%, για ναυτιλιακά καύσιμα κατά 4% και για αεροπορικά καύσιμα κατά 160%! Η άνοδος στη ζήτηση οφείλεται στο χαμηλό σημείο εκκίνησης της σύγκρισης εξ αιτίας της πανδημίας το 2021. Οφείλεται επίσης στον ανελαστικό χαρακτήρα των μετακινήσεων που πλέον αφορούν κυρίως εργασία και υποχρεώσεις κι ελάχιστα, μόνο στον αναγκαίο βαθμό, ψυχαγωγία. Όπως και να έχει, οι αυξημένες πωλήσεις παρέχουν τη δυνατότητα και να μειωθούν οι φόροι και να μείνουν τα δημόσια έσοδα ως έχουν.
Η κυβέρνηση ωστόσο άλλα επέλεξε: Να αυξηθούν και τα κέρδη των ελληνικών ολιγαρχών και του ελληνικού δημοσίου. Με αποκλειστικό χρηματοδότη εμάς…
[1] Για να απαντήσουμε το ερώτημα χρησιμοποιούμε τα στοιχεία για τους βασικούς μισθούς στην Ευρώπη από την ετήσια έρευνα του Eurofound που αφορούν το 2022 κι η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 15 Ιουνίου. Οι μισθοί αφορούν την 1η Ιανουαρίου, που σημαίνει ότι για όλες τις χώρες του δείγματος (κι όχι μόνο για την Ελλάδα) τυχόν αυξήσεις που δόθηκαν έκτοτε δεν έχουν υπολογιστεί. Επίσης, στις χώρες με αστερίσκο (Δανία, Ιταλία, Φινλανδία, Αυστρία, Σουηδία και Κύπρος) δεν υπάρχουν βασικοί μισθοί που να ισχύουν οριζόντια σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις σε κάθε κλάδο ισχύουν ξεχωριστοί κατώτατοι μισθοί που συμφωνούνται ωστόσο στο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων. Στους πίνακες χρησιμοποιούνται για την κάθε χώρα οι μέσοι μισθοί των 10 πιο κακοπληρωμένων επαγγελμάτων. Για την Κύπρο χρησιμοποιούμε τον βασικό μισθό του θυρωρού χωρίς καμία προϋπηρεσία. Σε ό,τι αφορά την βενζίνη οι τιμές προέρχονται από το εβδομαδιαίο δελτίο που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα εκείνο της 13ης Ιουνίου 2022.
Δυσοίωνες προοπτικές για την ελληνική οικονομία από την άνοδο των επιτοκίων
Τουλάχιστον η ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική ελίτ μπορεί να επαίρεται ότι ασχολείται έστω με το «δέντρο» που είναι τα επιτόκια του ευρώ και το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η ομοβροντία πυρών που δέχεται η επικεφαλής του θεματοφύλακα του ενιαίου νομίσματος, Κριστίν Λαγκάρντ, φέρνει στην επιφάνεια μια αντιπαράθεση που αργά ή γρήγορα θα επηρεάσει την Ελλάδα με σφοδρότητα. Στο επίκεντρο της βρίσκεται η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ, με τους επικριτές της να καλούν σε μία εσπευσμένη αυστηροποίηση της. Ειδικότερα, η άνοδος του πληθωρισμού τον Μάρτιο του 2022 στο 7,5% και η αντίστοιχη αύξηση του σε πολλά κράτη με προεξάρχουσα την Γερμανία όπου κατέρριψε ρεκόρ 40ετίας, έδωσε νέα ώθηση σε εκείνες τις φωνές που ζητούν άμεσα να τελειώσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (που οδήγησε στην αγορά ομολόγων συνολικής αξίας 4,9 τρισ. ευρώ!) και αμέσως μετά να τερματιστεί η πολιτική των αρνητικών επιτοκίων που ξεκίνησε πριν οκτώ χρόνια· τον Δεκέμβριο του 2014!
Ως αποτέλεσμα, θεωρείται βέβαιο ότι στο τέλος του δευτέρου ή του τρίτου τριμήνου του 2022 η αγορά των ομολόγων θα τερματιστεί κι εντός του έτους θα ανακοινωθούν 2 ή 3 αυξήσεις επιτοκίων για να ακολουθήσουν άλλες 3 ή 4 το 2023. Στόχος είναι στο τέλος του επόμενου έτους τα επιτόκια να φτάσουν το 1,25%. Ακόμη κι αν αυτός ο προγραμματισμός αποδειχθεί σχέδιο επί χάρτου, το σίγουρο είναι πώς η ανοχή στις προβληματικές χώρες όπως είναι η Ιταλία και η Ελλάδα (που υπαγόρευε την παράταση της νομισματικής χαλαρότητας) τελειώνει.
Σε ό,τι αφορά τα καθ’ ημάς η αλλαγή της νομισματικής πολιτικής θα οδηγήσει τα επιτόκια δανεισμού σε άνοδο. Ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2021, όταν η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου ήταν 0,59%, κάθε μήνα παρατηρείται σταθερή αύξηση για να φτάσει τον Μάρτιο του 2022 στο 2,61%. Το γεγονός ότι η αξιολόγηση των ελληνικών ομολόγων παραμένει στο επίπεδο των σκουπιδιών μέχρι και σήμερα, μειώνει κάθετα τις πιθανότητες ο τερματισμός της χαλαρής νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ να βρει την Ελλάδα στην βαθμίδα των επιλέξιμων προς επένδυση. Με δημόσιο χρέος 217% του ΑΕΠ στις 31/12/2021 από 194% το 2019 μόνο οικονομικοί δολοφόνοι συστήνουν την αγορά των συγκεκριμένων ομολόγων…
Συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου
Πηγή: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
Περαιτέρω ώθηση στους υπέρμαχους της σφιχτής νομισματικής πολιτικής έδωσε η υποτίμηση του ευρώ, που στις 25/4/2022 έφτασε τα 1,07 δολ. Εντός του 2022 έχει χάσει 5,3% της αξίας του κι από τις 31/12/2020 σχεδόν 12,3%. Την δεινή θέση του ευρώ υπογραμμίζει η άνοδος του δολαρίου όχι μόνο έναντι του ευρώ, αλλά έναντι επίσης ενός καλαθιού έξι ανταγωνιστικών νομισμάτων και το ερώτημα των πολλών δισεκατομμυρίων που τίθεται είναι: Για την υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου ευθύνεται μόνο η απόφαση της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας να αυξήσει τα επιτόκια και η ολιγωρία της ΕΚΤ;
Μια σειρά λόγοι υποδεικνύουν το αντίθετο: Η άνοδος του πληθωρισμού στην Ευρώπη που ήρθε για να μείνει, η συρρίκνωση των ρυθμών μεγέθυνσης του ΑΕΠ, η σταθερή άνοδος του ευρωπαϊκού κόστους παραγωγής ως αποτέλεσμα της υποκατάστασης φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου από ακριβό αμερικανικό εξ αιτίας των κυρώσεων και η μερική αναίρεση της παγκοσμιοποίησης που θα οδηγήσει τα κόστη επίσης σε υψηλότερα επίπεδα υποδεικνύουν ότι η υποτίμηση του ευρώ συμβολίζει κάτι πολύ βαθύτερο: την υποβάθμιση της ευρωζώνης. Και με αυτό το «δέντρο» δεν ασχολείται κανείς ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη…
