Articles by "Αλέξανδρος"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλέξανδρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

του Αλέξανδρου Raskolnick

H χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, μας λέει αυτό το απίστευτο συνονθύλευμα α[x]ρίστων που θεωρούν ότι το κράτος είναι δικό τους αμπελοχώραφο, καταπατημένο απ’ τον προπάππου τους...

H χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, λένε κι οι άλλοι, οι ανερμάτιστοι, που θα έσκιζαν τα Μνημόνια, μα που απτόητοι συνέχισαν να σκίζουν, σελίδα-σελίδα, το ελληνικό Σύνταγμα.

H χώρα πρέπει να κυβερνηθεί, μας λένε όλοι τους, καλώντας μας να ξαναψηφίσουμε αυτούς που διαχειρίστηκαν με τον χειρότερο τρόπο την -εις τους αιώνες των αιώνων ανομολόγητη- πτώχευσή της.

Δεν είναι μυστικό! H χώρα θα κυβερνηθεί, είτε στρογγυλοκαθίσει στον πρωθυπουργικό θώκο κάποιος απ’ τους άθλιους μονομάχους είτε -αν τα κουκιά δεν βγουν- κάποιος αντ’ αυτού, τραπεζίτης.

Θα κυβερνηθεί όπως κυβερνάται τις δυο τελευταίες επταετίες, με δάκρυα για τους πολλούς και γέλια από τους λίγους. Πάντα, σύμφωνα με τις προβλέψεις των μνημονίων "σωτηρίας" απ’ τα οποία υποτίθεται ότι μας έβγαλαν όλοι αυτοί οι πολιτικοί απατεώνες, μα που οι εφαρμοστικοί τους νόμοι θα ισχύουν μέχρι να σβήσει ο ελληνικός ήλιος.

Δε βλάπτει, ωστόσο, να θυμόμαστε ότι στις 21 Μαΐου, δεν ψηφίζουμε μόνο για κυβέρνηση, αλλά και για αντιπολίτευση, που τόσο εκκωφαντική ήταν η σιωπή της, στη διάρκεια της τετραετίας που εκπνέει.

_______________
Γελοιογραφία: Ηλίας Μακρής-Δελλόγλου

πηγή OKTANA



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Alexandros Raskolnick

"Μ' ένα νόμο κι ένα άρθρο", ισχυρίζονται ότι θ' ανακαλέσουν αυτά που οι ίδιοι νομοθέτησαν, ας τους πιστέψουμε! Αλλά με τι πόρους, και πώς συνάδει αυτό το προεκλογικό αφήγημα μ' εκείνα που μας έλεγε ο ίδιος ο Τσίπρας προ ολίγων μόλις ημερών; https://bit.ly/3KbWMpn

(Και βέβαια να μην ξεχάσουμε και τον... έτερο Καππαδόκη: Στις 22 Ιουλίου 2015, όταν ο Τσίπρας και η παρέα του φέρανε στη Βουλή τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δηλαδή το εργαλείο με το οποίο σήμερα οι ύαινες των funds εφορμούν στις περιουσίες των ανθρώπων, ο Βαρουφάκης ψήφισε «Ναι». Επτά χρόνια αργότερα, μας παρουσιάζει ένα έωλο σχέδιο για τη λύση του προβλήματος που ο ίδιος συνδημιούργησε με την ψήφο του, αποκρύπτοντας πίσω από τη φλυαρία του, την ευθύνη που του αναλογεί. Κάτι θα πρέπει να μας λέει αυτό για την αξιοπιστία κι αυτού του ανδρός!!!)


Ένα ντροπιαστικό δίλεπτο για τον Αλέξη Τσίπρα – Πίσω Σελίδες 16/2


* Η φωτο από εξώφυλλο του ιταλικού περιοδικού PANORAMA

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


του Αλέξανδρου Raskolnick

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) εξέδωσε ένταλμα σύλληψης κατά του Ρώσου Προέδρου, κατηγορώντας τον για "παιδομάζωμα" την Ουκρανία.

Το ότι πρόκειται για παιδιά από τις ανατολικές επαρχίες που το ουκρανικό καθεστώς βομβάρδιζε ανενόχλητα από το 2014 και που η μετακίνησή τους, όπως ισχυρίζονται οι Ρώσοι και λέει η κοινή λογική, έγινε για την ασφάλειά τους, αποτελεί δευτερεύουσα λεπτομέρεια.

Το γεγονός ότι Έρικ Μόζε, πρόεδρος της Ανεξάρτητης Διεθνούς Επιτροπής Ερευνών του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UN HRC) για την Ουκρανία, δήλωσε [ https://bit.ly/3Jwg0FX ] κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, την προηγούμενη ακριβώς μέρα από την έκδοση της απόφασης του ΔΠΔ, ότι η έρευνα δεν βρήκε στοιχεία ότι η Ρωσία διέπραξε γενοκτονία στην Ουκρανία, αποτελεί τριτεύουσα λεπτομέρεια!

Είναι (;) απορίας άξιο: Γιατί οι ηγετικές δυνάμεις της Δύσης επιδιώκουν να σύρουν τον Πούτιν σε ένα δικαστήριο του οποίου, πρώτες και καλύτερες οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία;

Μήπως επειδή έτσι θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο τις ειρηνευτικές προσπάθειες που φημολογείται ότι σκοπεύει να αναλάβει η Κίνα, στην Ουκρανία; Ειρηνευτικές προσπάθειες που πρώτος είχε επιχειρήσει ο απελθών Πρωθυπουργός του Ισραήλ τον περασμένο Μάρτιο, προσπάθειες οι οποίες σύμφωνα με τη δική του μαρτυρία, υπονομεύθηκαν από αυτούς που βρίσκονται στη... σωστή πλευρά της Ιστορίας;

Ποιος αυριανός Ουκρανός ηγέτης θα μπορούσε να συνυπογράψει συνθήκη ειρήνης μ' έναν... εγκληματία πολέμου;

Προφανές είναι ότι με διωκόμενο τον Πρόεδρό της, η Ρωσία δεν μπορεί να υπογράψει καμιά συνθήκη ειρήνης, παρά μόνο αν η χώρα ηττηθεί στο πεδίο, πράγμα που αποκλείεται να συμβεί χωρίς προηγουμένως να έχει γίνει χρήση πυρηνικών όπλων...
____

Cartoon: Ron Cobb, for the Los Angeles Free Press, 1960s




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

"Είμαστε όλοι στο ίδιο το βαγόνι", διάβαζα προχθές που είχε γράψει κάποιος ρομαντικός ή αφελής διαδηλωτής σ’ ένα πλακάτ. Σκεφτόμουν ότι καθόλου δεν είμαστε στο ίδιο βαγόνι, όλοι! Άλλοι ταξιδεύουμε στην πρώτη, άλλοι στη δεύτερη θέση, και τους πιο πολλούς μας έχουν στοιβαγμένους στα βαγόνια μεταφοράς ζώων.
Με τη δήλωσή του, ο παρανοϊκός τηλε-βιβλιοπώλης κι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των α[x]ρίστων του #Μητσοτακιστάν, επιβεβαίωσε την τελευταία αράδα της παραπάνω σκέψης με τον κατηγορηματικότερο τρόπο: μας φορτώνουν και μας στοιβάζουν στα βαγόνια μεταφοράς ζώων, όπως πριν από ογδόντα χρόνια φόρτωναν οι φυσικοί κι οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι τους Γύφτους, τους ομοφυλόφιλους, τους κομμουνιστές, τους Εβραίους, με οριστικό προορισμό τα κρεματόρια του Άουσβιτς ή του Μαουτχάουζεν! Υπάρχει πιο τρανταχτή απόδειξη από την παραπάνω δήλωση;
#Raskolnick



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Alexandros Raskolnick

"Σκότωσα κι εγώ τα παιδιά...", γράφει ένας φίλος στον τοίχο του. "Όλοι μας", του απαντάνε κάμποσοι από κάτω...

Σκέφτομαι ότι δεν πρέπει ν' αφήσουμε να μας φάνε οι τύψεις για το "τραγικό ανθρώπινο λάθος" μας, μα να δούμε τι θα κάνουμε για να το διορθώσουμε. Οι αδικοχαμένοι, βέβαια, δεν γυρνούν πίσω, μα ας σκεφτούμε τους αγαπημένους μας που είναι ακόμα ζωντανοί...


Όταν τα «βήματα προς το μεγάλο άλμα» για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Δημόσιας Διοίκησης σκοντάφτουν στις σιδηροδρομικές ράγες, κάπου στα #Τέμπη, «όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος».

Το τραγικό ανθρώπινο λάθος έγινε την Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015, όταν με 222 «ναι», επικυρώθηκε το τρίτο μνημόνιο.

Το τραγικό ανθρώπινο λάθος το κάναμε όλοι εμείς που ανεχθήκαμε εκείνο το συνταγματικό πραξικόπημα, παρακολουθώντας άπραγοι το ξεπούλημα των τελευταίων ασημικών του ελληνικού κράτους.

Το τραγικό ανθρώπινο λάθος, ήταν που τους ξαναψηφίσαμε.

Το τραγικό ανθρώπινο λάθος μας είναι που τόσα χρόνια μετά, δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να βρούμε αναμεταξύ μας άξιους πολιτικούς εκπρόσωπους και που ετοιμαζόμαστε να ξαναστείλουμε όλους αυτούς τους αχρείους στα βουλευτικά έδρανα, να μας σκοτώνουν λίγους-λίγους, από λίγο-λίγο...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Πενήντα μικροϊστορίες των 121 λέξεων ακριβώς: ούτε μία λέξη παραπάνω ούτε μία παρακάτω ούτε μία παραδίπλα.

Πενήντα μικροϊστορίες περί ανέμων, υδάτων και ξωτικών. Κάποιες για αγρίους, που πάει να πει για τους ανθρώπους, τα πάθη και τα παθήματά τους. Μερικές με πολιτική χροιά κι ας μην τους φαίνεται, ίσως, εκ πρώτης ανάγνωσης -όλα είναι πολιτική, λένε κάποιοι εξυπνάκηδες, όπως ο Αλέξανδρος Ρασκόλνικ.

Η κάθε μια τους, εικονογραφημένη με το υπέροχο πενάκι και το άφταστο μεράκι του Στάθη.

Με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα:
«Είμαι ένας απ’ αυτούς τους περίεργους τύπους που δεν έχουν ανάγκη από ύπνο. Όταν ο καιρός είναι καλός, μόλις νυχτώνει βγαίνω και περιπατώ στο δάσος. 
Όποτε τύχει ν’ ανταμώσω καμιά νεράιδα, καθόμαστε και σιγοκουβεντιάζουμε ως το λυκαυγές, ξορκίζοντας τα κακά πνεύματα. 
Ύστερα, γυρνώ σπίτι μου να κοιμηθώ, όχι επειδή έχω χρεία, όπως προείπα· μόνο για να ονειρευτώ. 
Επιθυμώ, ξυπνώντας, να πιάσω χαρτί και καλαμάρι, να διηγηθώ τα όνειρά μου. Αλίμονο... 
Ο δυστυχής, δεν θυμούμαι τίποτα απ’ όσα συνταρακτικά μου συμβαίνουν στην αγκαλιά του Μορφέα. Ίσως να φταίει που ονειροβατώ στον ξύπνιο μου. Δεν ξέρω να πω με βεβαιότητα. 
Όπως και να’ χει, περνώ τις ώρες της μοναξιάς μου σκαρώνοντας ιστοριούλες των 121 λέξεων ακριβώς, που δημοσιεύονται με το λογοτεχνικό μου ψευδώνυμο.»

Κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Φερενίκη. Διαθέσιμες και στο ηλεκτρονικό κατάστημα του εκδοτικού οίκου, εδώ https://bit.ly/3YLIulF
#121λέξεις #flashfiction #μικρομυθοπλασία #Raskolnick




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



του Αλέξανδρου Rascolnick

Μετά που ο φτωχοδιάβολος φώναξε ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός, κάμποσοι καλοθελητές έπεσαν πάνω του, με λύσσα να τον φάνε. Ένας τον άρπαξε απ’ το λαιμό, άλλος τον λάκτιζε με μανία, κάποιος τρίτος με χέρι πλαδαρό, πισώπλατα του βούλωνε το στόμα, πνίγοντας τις κραυγές πόνου του αφελούς υπηκόου.

Ο ξεβράκωτος Άνακτας, που εκτός από ανόητος ήταν και κουφός, κοντοστάθηκε μπροστά στο αποτρόπαιο σύμπλεγμα, χωρίς να κατανοεί το μένος των αυλικών του. Στράφηκε προς τη Βασίλισσα, σαν να ζητούσε εξηγήσεις, μα εκείνη αμίλητη, μ’ ένα σαρδόνιο χαμόγελο στα λεπτά της χείλη, απολάμβανε εκστατική το θέαμα.

Την επόμενη μέρα, οι τελάληδες διέδωσαν ότι ο λαός, δικαίως αγανακτισμένος, είχε λιντσάρει έναν επικίνδυνο αναρχικό που, ευτυχώς ανεπιτυχώς, είχε επιχειρήσει να δολοφονήσει τον πολυχρονεμένο μας ηγέτη.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Οι ανερμάτιστοι φασουλήδες που κρατούν το τιμόνι της "συλλογικής" Δύσης πιθανότατα δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται.
Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία, γιατί περιτριγυρίζονται από συμβουλάτορες και παρασυμβουλάτορες που αποκλείεται να μην καταλαβαίνουν το προφανές: στριμώχνοντας όλο και περισσότερο το Ρώσο, αν αυτός μείνει χωρίς άλλες επιλογές, θα υποχρεωθεί να κάνει χρήση πυρηνικών. Το μπορεί, το έχει διακηρύξει και το εννοεί, γιατί η κατάσταση εξελίσσεται σε ζήτημα υπαρξιακό τόσο για το καθεστώς όσο και για το μέσο Ρώσο πολίτη που ακόμα δεν έχει συνέλθει ούτε έχει ξεχάσει το πλιάτσικο της εφιαλτικής εποχής Γιέλτσιν.

Ό,τι αστειότητες κι αν λένε οι διάφοροι παπαγάλοι από τις τηλεοράσεις μας και τ’ άλλα μέσα μαζικής εξαπάτησης, η συντριπτική πλειοψηφία των Ρώσων, που άλλωστε είναι συνηθισμένοι στις κακουχίες, δείχνουν να είναι συντεταγμένοι πίσω από την ηγεσία τους.

Πού στο διάολο το πάνε λοιπόν οι "δικοί" μας, και γιατί οι λαοί μας δεν αντιδρούν σ’ αυτόν τον παραλογισμό; Διαδηλώνουμε για τα δικαιώματα ισχνών μειονοτήτων ή για την προστασία της χελώνας καρέτα-καρέτα -και καλά κάνουμε! Διαδηλώνουν αλλού (για την Ελλάδα που καταθλιμένη και χαπακωμένη κοιμάται μεγάλο ύπνο ούτε συζήτηση) για την ακρίβεια -και κάλλιστα κάνουν! Μόνο για το ξεκλείδωμα της πόρτας του φρενοκομείου που συμβαίνει εδώ και τώρα δεν φαίνεται να ιδρώνει κανενός τ’ αυτί!

Μα είναι θέμα αρχής θα σου πούνε! Ο Ρώσος "δικτάτορας" εισέβαλε σε μια "άμοιρη" χώρα. Ας μην το συζητήσουμε αυτό, ο καθένας μας έχει την άποψή του για το ποιος είναι ο αμυνόμενος και ποιος ο επιτιθέμενος στο ουκρανικό μέτωπο -ούτε να ανατρέξουμε πάλι στον μακρύ κατάλογο των αιματηρών αμερικανικών παρεμβάσεων ανά τον κόσμο, γιατί ζαλίζει -ούτε ν’ αναφερθούμε στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας ή στη δημιουργία του προτεκτοράτου του Κοσσυφοπεδίου. Περασμένα, ξεχασμένα, όλα αυτά ας πούμε για την οικονομία της συζήτησης...

Ας μείνουμε στο σήμερα κι ας αναρωτηθούμε: κράτη όπως το Αζερμπαϊτζάν ή η Τουρκία, άσπονδοι "φίλοι" μας, δεν κάνουν αυτήν την ώρα κατακτητικούς πολέμους; Ας ρωτήσουμε τους Αρμένιους να μας πουν!

Είναι, τάχα, φιλελεύθερο το καθεστώς της άλλης "φίλης", της Σαουδικής Αραβίας; Κι όμως το δάχτυλο του Μεγάλου Αδελφού δείχνει προς το Ιράν. Μα, τουλάχιστον, οι μουλάδες του Ιράν δεν καταδικάζουν γειτονικούς του λαούς σε λιμοκτονία. Ας ρωτήσουμε τους Υεμένιους να μας πουν!

Πόση υποκρισία πια από τους άρχοντες και πόση ανοησία από τους αρχόμενους των πλαδαρών κοινωνιών μας;

#Raskolnick 
OKTANA

________
Art, Mauro Biani: Una democrazia matura si riconosce dalla dittatura che esprime (Mια ώριμη δημοκρατία αναγνωρίζεται απ' τη δικτατορία που εκφράζει)



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

H ώσμωση των τριών αδελφικών λαών, των Ρώσων, των Ουκρανών και των Λευκορώσων είναι αδιάληπτη και χάνεται στο βάθος των χρόνων. Η κίνηση της 24ης Φεβρουαρίου από την ρώσικη πλευρά να εισβάλει στην Ουκρανία, με εξέπληξε δυσάρεστα γιατί ήταν εκ πρώτης όψεως ασύμμετρη. Ήταν όμως και αδικαιολόγητη; Δεδομένο είναι ότι ο Ζελένσκι εκλέχθηκε στην Προεδρία με συντριπτικά ποσοστά, επειδή υποσχέθηκε στον ουκρανικό λαό ειρήνη. Αντίθετα, όμηρος των ακροδεξιών εξτρεμιστών που από το 2014 εξοπλίζονται και εκπαιδεύονται από τη «δημοκρατική» Δύση, ενέτεινε τις εχθροπραξίες στις ρωσόφρονες ανατολικές επαρχίες. Στις περισσότερες από 5.000 καταγγελίες και προσφυγές των αυτονομιστών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον σφαγιασμό αμάχων από τις νεοναζιστικές μονάδες της ουκρανικής πολιτοφυλακής, το Στρασβούργο και οι «φιλάνθρωποι» (συν)εταίροι του ευρω-ίερατίου κώφευαν για περισσότερα από επτά χρόνια. 
Δεν πιστεύω ότι λόγος της εισβολής ήταν ο πόνος της ρωσικής ελίτ για το ξεκλήρισμα των κατοίκων του Ντανιέτσκ και του Λουγκάνσκ. 

Είναι, όμως, κατανοητός λόγος η πρόθεση του ουκρανικού καθεστώτος να αναψηλαφήσει το Μνημόνιο της Βουδαπέστης, του 1994, οπότε η Ουκρανία είχε συμφωνήσει να καταστρέψει το πυρηνικό της οπλοστάσιο. Δυστυχώς, έχοντας και την τεχνογνωσία και τους πόρους, το ουκρανικό καθεστώς θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου. 

Παράλληλα, οι πρόσφατες αποκαλύψεις για ύπαρξη εργαστηρίων ανάπτυξης βιολογικών όπλων στην ουκρανική επικράτεια, με την αγαστή υποστήριξη των ΗΠΑ, δίνει άλλη μια εφιαλτική διάσταση της ουκρανορωσικής διένεξης. 

Ό,τι έγινε είναι άθλιο, αλλά δεν ξεγίνεται. Ωστόσο, η συμπεριφορά των ηγεσιών του Δυτικού κόσμου, συνεχίζει να είναι απαράδεκτη και εγκληματική. Αντί να επιβάλλουν στον Ουκρανό πρόεδρο, που αναμφίβολα είναι υποχείριο τους, να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, του στέλνουν όπλα και περισσότερα όπλα, για να σκοτωθούν άνθρωποι και περισσότεροι άνθρωποι στο πεδίο. 

Ταυτόχρονα σέρνουν την ανθρωπότητα στο χείλος του τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Σε ανύποπτο χρόνο ο Ρώσος Πρόεδρος είχε δηλώσει: «γιατί να θέλουμε να υπάρχει ο κόσμος, αν δεν θα υπάρχει η Ρωσία μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο;», και δεν είναι ένας άνθρωπος που μπορούμε να αψηφούμε τα λόγια του. 
Το έχει αποδείξει επανειλημμένα.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Αλέξανδρου Raskolnick
Δακρύσαμε με την ηρωική θυσία των αθυρόστομων υπερασπιστών της Λεύκης, οι οποίοι μετά θάνατον αναγορεύτηκαν από τον Ουκρανό, πρώτο στην τάξη γελωτοποιό, σε εθνικούς ήρωες, μεχρι που μάθαμε την αλήθεια: αναστήθηκαν, παραδόθηκαν στους Ρώσους «αδελφούς» τους κι επιβιβάστηκαν σε λεωφορεία για να πάνε στο καλό, να ξανασμίξουν με τις οικογένειές τους!

Συγκλονιστήκαμε με τις «απολογίες» των Ρώσων αυτόμολων, μέχρι που μάθαμε μιαν άλλη αλήθεια: ήταν στελέχη του Ουκρανικού στρατού!

Ταραχτήκαμε με το εχθρικό βομβαρδισμό βρεφοκομείου στη μαρτυρική Μαριούπολη, μέχρι που μας τα είπαν διαφορετικά: κάποιοι ισχυρίζονται ότι προ λίγου καιρού είχαν πεταχτεί έξω από το ίδρυμα τα βρέφη για να εγκατασταθούν εκεί μέσα οι νεοναζί της πόλης που βιάζουν, σκοτώνουν και λεηλατούν, χρησιμοποιώντας εν τω μεταξύ τους άμαχους ως ανθρώπινη ασπίδα, ακριβώς όπως έκαναν κάποτε οι γνήσιοι ναζί, οι πρόγονοί τους...

Θα μπορούσα να γράφω παρόμοια παραδείγματα μέχρι αύριο. Εκατοντάδες τα ελεγμένα περιστατικά ψεύτικης ενημέρωσης από τα δυτικά μέσα. Μέχρι και τα «αριστερά» φερέφωνα της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων υποχρεώθηκαν να αναφερθούν ... ακροθιγώς. (Δεν μπήκαν καν στον κόπο να μεταφράσουν στη ελληνική γλώσσα τη μεγάλη λίστα με τα προπαγανδιστικά αίσχη... Θα θεωρούν, φαίνεται, ότι όλοι οι αναγνώστες τους είναι σαν τον αφελή αρχηγό τους, τον μικρό τιμονιέρη Αλέξη, που παίζει τα εγγλέζικα στα δάχτυλα!)

Αλλά μήπως πηγαίνουν πίσω τα ρωσικά μέσα; Αναμφίβολα έχουν ανάλογες προθέσεις και στόχους, υποθέτει ο καθείς που δεν έχει χάσει τα λογικά του. Όπως, όμως, ομολογούν όσοι ειδήμονες κρατούν ακόμα την ψυχραιμία τους, οι Ρώσοι έχουν χάσει τη μάχη της παραπληροφόρησης που μαίνεται στα συμβατικά και τα κοινωνικά δίκτυα. Αλλά που να ξέρουμε, πώς να κρίνουμε εμείς οι ίδιοι, οι απλοί άνθρωποι, αφού είναι απαγορευμένη η ρωσική προπαγάνδα στους τόπους μας, τους τόπους της Δημοκρατίας και του σεβασμού της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα; Είναι, χωρίς άλλο, αναντίρρητη η προσήλωση των ηγετών μας στα σπουδαία αυτά ιδανικά -με εξαίρεση, ίσως, το Άρθρο 19 της Χάρτας που αναφέρει επί λέξει: «Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο». Ας είναι...

Μα βρισκόμαστε σε καιρό πολέμου, θα πεταχτούν να πουν κάποιοι: έκτακτα μέτρα δικαιολογούνται, αν δεν επιβάλλονται! Όμως, όχι! Δεν είναι όπως μας λένε οι παπαγάλοι της Τηλεδημοκρατίας μας κι οι χειροκροτητές τους! Τυπικά, δεν βρισκόμαστε σε καμία εμπόλεμη κατάσταση. Όχι ακόμα, τουλάχιστον, και μακάρι να σβήσει γρήγορα η φωτιά που μας ανάψανε... Μακάριοι θα είμαστε αν μείνουμε εδώ που είμαστε, μπάρε μου, και να μην πάμε παρακάτω -αφού δεν μπορούμε να γυρίσουμε στο χθες ή, ευτυχέστερα, πίσω απ' το προχθές.


Δημοκρατία να φαν' κι οι κότες είναι αυτή που ζούμε, να πούμε αντί κατακλείδας! Ή μάλλον, όχι! Έτσι μπορούνε να μιλάνε οι προνομιούχοι παπαγάλοι που μέσα από το γυαλί εισβάλλουν ολημερίς κι ολονυχτίς στα καθιστικά μας και τα σαλόνια μας για να μας πιλατεύουνε και να υποτιμούν κατάμουτρα τη νοημοσύνη μας. Αυτοί μπορούν να μιλάνε εκ του ασφαλούς και με το αζημίωτο! Γιατί για εμάς, τα υπόλοιπα πουλερικά, τις πολλές κότες (και κάποιους κόκορες), η Δημοκρατία όλο και λιγοστεύει -όπως και το ουκρανικό καλαμπόκι, άλλωστε...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Alexandros Raskolnick

Όλα τα όρνια έχουν πέσει να κατασπαράξουν έναν πρωταγωνιστή σκηνής επειδή τόλμησε να αντιταχθεί στο ιδιότυπο απαρτχάιντ της εποχής μας, με κύριο επιχείρημα ότι με τη στάση του βγάζει ολόκληρο τον θίασο στην ανεργία.

Το πρώτο που σκέφτομαι είναι ότι αν αυτό το επιχείρημα το ακούσουμε από τους ίδιους τους συναδέλφους του, πάει κι έρχεται. Να το ακούμε, όμως, από τους εθελοντές δολοφόνους χαρακτήρα, νομίζω ότι είναι απαράδεκτο.

Το δεύτερο που σκέφτομαι, είναι ότι όλες οι σοβαρές θεατρικές παραγωγές έχουν εφεδρικούς ηθοποιούς για όλους τους ρόλους και για κάθε ενδεχόμενο.

Προς τι, λοιπόν, κράζουν τα μαύρα κοράκια του #Μητσοτακιστάν; Επειδή ένας ηθοποιός δεν δέχτηκε να πουλήσει την αξιοπρέπειά του, έναντι αμοιβής;

Αυτός είναι που ποιεί ήθος, μαυροπούλια μου, όχι εσείς!


OKTANA

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Αλέξανδρου Raskolnick

Με το να "κόβονται" οι μαθητές που πάτωσαν στις εισαγωγικές εξετάσεις (οι οποίες, ειρήσθω εν παρόδω και όπως όλοι ξέρουμε, είναι ρώσικη ρουλέτα για τους συμμετέχοντες) θα γίνουν άραγε καλύτερα τα δημόσια πανεπιστήμια; Ρητορικό το κρίσιμο αυτό ερώτημα, διότι αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον γι' αυτά τα ιδρύματα, προηγουμένως του πετσοκόμματος που έγινε αυτές τις μέρες, πολλά θα μπορούσαν να γίνουν προκειμένου να βελτιωθεί, όπου μπορεί, το επίπεδο σπουδών.

Ο μύθος λέει ότι ο Αϊνστάιν στο γυμνάσιο ήταν απορριπτέος. Με τη λογική της αχαρακτήριστης Κεραμέως, θα είχε γίνει βιομηχανικός εργάτης. Μια σοβαρή κοινωνία θα προτιμούσε να ρεμπελέψουν 99.999 "αιώνιοι" φοιτητές για μερικά χρόνια -ειδικά όταν η εναλλακτική τους λύση είναι η ανεργία- παρά να χαθεί ένας Αϊνστάιν!

Οι απόφοιτοι των λυκείων χρειάζονται τον χρόνο τους για να αναπτύξουν τα ταλέντα τους και η φοιτητική ζωή βοηθάει να βρούνε τον δρόμο τους. Επειδή κάποιοι, ανοήτως, θεωρούν ότι με τον πέλεκυ που πήρε στα χέρια της η ανεκδιήγητη υπουργός γίνεται εξοικονόμηση πόρων, ας αναλογιστούν ότι το οριακό κόστος φοίτησης είναι αμελητέο σε σχέση με ό,τι μπορεί να προσφέρει ένα πανεπιστήμιο σ' έναν άνθρωπο.

Άλλο ζήτημα η αξιολόγηση (*) των δημόσιων αυτών ιδρυμάτων και η κατάργηση -όχι στο άρπα-κόλα αλλά έπειτα από σοβαρό σχεδιασμό- τμημάτων ή και ολόκληρων σχολών σε πόλεις και κωμοπόλεις όπου ιδρύθηκαν μόνο και μόνο επειδή τύχαινε οι τοπικοί πολιτευτές να έχουν "δόντι" και που δεν εξυπηρετούν κανέναν σκοπό, κι άλλο αυτό το χάλι που μας ξημερώνει, να λειτουργούν σχολές με ελάχιστους ή καθόλου πρωτοετείς φοιτητές όταν το προσωπικό και οι υποδομές είναι εκεί να κοστίζουν στον φορολογούμενο. Αν μη τι άλλο, αυτό είναι κατασπατάληση κοινωνικών πόρων.

Και να ήθελε κανείς να συμφωνήσει με τη λογική ότι στους "κακούς" μαθητές δεν αξίζει μια φοιτητική εμπειρία, δεν μπορεί, εξαιτίας της ύπαρξης όλων αυτών των "πανεπιστημίων" που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στις σκιές των πολυκατοικιών πέριξ της πλατείας Κάνιγγος και αλλού, ανεξέλεγκτα, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές και που μετά το φετινό μακελειό θα κερδίσουν μπόλικους επιπλέον πελάτες, πράγμα που σημαίνει μια πρόσθετη οικονομική αιμορραγία για όλους εκείνους τους γονείς που βάσιμα ή αβάσιμα ονειρεύονται να δουν τα παιδιά τους πτυχιούχους και επιστήμονες.

Τα κίνητρα των αβέλτερων της "αριστείας" παραμένουν το ζητούμενο.



(*) Αντίστοιχη αξιολόγηση, εννοείται, θα έπρεπε να γίνεται και στα ιδιωτικά μαγαζιά που εκμεταλλεύονται το πόθο του κάθε δύσμοιρου γονιού να δει το βλαστάρι του με ένα "χαρτί".

#Raskolnick @ https://raskolnick.medium.com/ | Via OKTANA



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Αλέξανδρου Raskolnick

Ο θρασύτατος συνεργάτης του Νέου Μωυσή, Άκης Σκέρτσος, επέλεξε να παρέμβει με δηλώσεις παρελκυστικού χαρακτήρα σχετικά με την επάρκεια της Πολιτικής Προστασίας της χώρας, την ώρα που τα πύρινα μέτωπα μαίνονται παντού ανεξέλεγκτα και που ο ρημαγμένος κοσμάκης πνίγεται από την αγανάκτηση, εξαιτίας των ελλιπών έως ανύπαρκτων μέσων πυροπροστασίας.

Σε έντονο ύφος, ο Χρήστος Σπίρτζης, ο έτερος Kαππαδόκης, της αξιωματικής “συμπολίτευσης”, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία αμφισβητεί τα στοιχεία του υφυπουργού της κυβέρνησης των Αχρήστων.

Κανένα από τα δύο αυτά κομματόσκυλα δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι η κατάντια του κρατικού μηχανισμού είναι αποτέλεσμα της υπερδεκαετούς υποταγής στις εντολές των συνδίκων της εισέτι ανομολόγητης πτώχευσης του ελληνικού κράτους.

Άλλωστε, μαζί ψήφισαν, οι αθλιότατοι, το τρίτο και μακρύτερο μνημόνιο, στις 14 Αυγούστου 2015...

#μητσοτάκη_παραιτήσου | #τι_ψηφισατε_ρε_μαλακες | #κυβερνηση_συμμορια | #κυβερνηση_τσιρκο | #Σκοιλ_Ελικικού | #Μωυσηκούλης | #Γεραπετριτης_στατς | #αντιπολίτευση_της_πλάκας | #121λέξεις | #flash_non_fiction | #μικροπραγματικότητα |#μικρο_εφιάλτης| #Άσκηση_Γραφής | 121 Words | #Raskolnick



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
From “The Klan” series, 1990, Andres Serrano Photography

Update (23–7–2021) για όσους είχατε την καλοσύνη να μου ευχηθείτε για τα γενέθλιά μου και βαριέστε να διαβάσετε παρακάτω:

Χθες δημοσίευσα αυτή τη γελοιογραφία
Πηγή: http://saktsak.blogspot.com/

Η αστυνομία του facebook (ηλιθίως, όπως όλες τις αστυνομίες του κόσμου), έπραξε τον ρόλο της ενημερώνοντάς με ότι παραβιάζω τους όρους της κοινότητας προτρέποντας σε αυτοκτονία. Επιπλέον, με ρώτησαν αν χρειάζομαι βοήθεια στο αυτοκαταστροφικό πρόβλημά μου -δεν περιγράφω άλλο! Το αποτέλεσμα είναι ότι για τις επόμενες 30 ημέρες δεν έχω δικαίωμα να σας απαντήσω δημοσίως.

Και τώρα που τελειώνουν οι ευχαριστίες μου, μπορείτε να παραλείψετε τα παρακάτω της αρχικής ανάρτησης. Και πάλι ευχαριστώ από 💖 καρδίας για τις ευχές σας!

Στις μέρες μας που έχει καταντήσει κάτι περισσότερο από απεχθές να ασχολείται κανείς με τα δημόσια πράγματα, και μετά από έναν εξαντλητικό μαραθώνιο 366 ιστοριών των 121 λέξεων ακριβώς -μία για κάθε μέρα του δίσεκτου 2020 που πήγε στον αγύριστο, ξεκουράζω το κεφάλι μου με το χόμπι μου. Λατρεύω τα γυμνά σπουδαίων φωτογράφων και μ’ αρέσει να σκαρώνω μ’ αυτά, τα κολάζ μου. Είναι γνωστό ότι έτσι και ξεμυτίσει καμιά γυναικεία θηλή στο μουτσουνοτέφτερο, πέφτει καρπαζιά. Ένα διήγημά πήγα να αναρτήσω με εξωτερικό σύνδεσμο που είχε ένα γυμνό και χραπ, πήρα την κίτρινη κάρτα.
Πειστήριο A: Εδώ το απαγορευμένο link το διηγήματος

Δεύτερο παράσημο, μια τριήμερη, άνευ ελαφρυντικών, στέρηση εξόδου για μια ανάρτηση στην ΟΚΤΑΝΑ σχετικά με τον Christian Coigny, έναν εξαιρετικό Γάλλο φωτογράφο. Φυσιολογικά, σκοταδιστικά πράγματα…

Ότι η «κόκκινη» κάρτα, υπό τη μορφή επταήμερου αποκλεισμού και υποχρεωτικής σιωπής από το κοινωνικό δίκτυο της καρδίας μου, θα ερχόταν συνοδευόμενη με κατηγορία περί “ρητορικής μίσους”, ε, αυτό δεν το περίμενα!

Πού και πού, ο διάβολος σ’ αφήνει να πετάξεις το καρφί σου, αλλά ο Απόστολος Μάρκος (ο Ζάκερμπεργκ), αγρυπνεί και τιμωρεί δεόντως!


Μην και δεν είναι ο… πούστης, χορταστικό λήμμα στα ελληνικά λεξικά και την καθομιλουμένη ή μήπως η έκφραση “πούστηδες στην ψυχή”, δεν περιγράφει επακριβώς τους κατά τα άλλα επίδοξους, πολιτικούς σωτήρες μας;

Καταλήγοντας, όπως πάντα με 121 λέξεις ακριβώς:
Πηγή, εμού του ιδίου: Αλέξανδρος Ρασκόλνικ, 121 λέξεις ακριβώς

Απαραίτητο συμπλήρωμα θα πρέπει να λογιστεί και η παρατήρηση ότι πλησιάζει η ώρα και η στιγμή του οριστικού φιμώματος όλων ημών των politically incorrect (sic) και αδέσποτων δημοσιολογούντων -και δεν πάει να πέφτει η βρόχα στρέiτ-θρου…

Extra Bonus (NSFW): #SOCIALMEDIAEVAL [I-III] @ OKTANA by Raskolnick




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Alexandros Raskolnick

Επειδή άλλα πρέπει να μας καίνε περισσότερο από το κυριαρχικό δικαίωμα ενός τρίτου κράτους να επιχειρεί τη σύλληψη ενός καταδικασμένου και καταζητούμενου υπηκόου του, ας έχουμε υπόψη μας δυο-τρία πράγματα:

Ο συντελεστής Τζίνι αναπτύχθηκε από τον Ιταλό στατιστικό και κοινωνιολόγο Corrado Gini και αφορά στη μέτρηση της κατανομής του εισοδήματος ή του πλούτου των κατοίκων ενός έθνους. Είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο μέτρο της κοινωνικής ανισότητας. Από τα στοιχεία του 2021, βλέπουμε ότι η χώρα με τις μεγαλύτερες ανισότητες είναι σήμερα η Νότια Αφρική (τιμή συντελεστή = 63) ενώ η Λευκορωσία με τιμή συντελεστή 25.2 κατατάσσεται στην τρίτη καλύτερη θέση παγκοσμίως, πίσω μόνο από τα Νησιά Φερόε και τη Σλοβενία. (Πηγή:
https://worldpopulationreview.com/.../gini-coefficient-by... )

Διαβάζουμε σήμερα στην “Καθημερινή” ( https://www.moneyreview.gr/.../sta-ypsi-oi-apodoseis-ton... ) ότι "η οικονομία της Λευκορωσίας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, εμφάνισε ύφεση μόλις 0,9% το 2020, καθώς σ’ αντίθεση με άλλες χώρες της Ευρώπης, δεν εφάρμοσε αυστηρά περιοριστικά μέρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας". Χρειάζεται όμως εδώ και η συμπληρωματική διευκρίνηση ότι η Λευκορωσία μέχρι χθες μετρούσε λόγω κορωναϊού 294 νεκρούς ανά εκατομμύριο όταν εμείς, στην Ελλάδα, έχουμε φτάσει τους 1139 και δυστυχώς, όλο ανεβαίνουμε! https://www.worldometers.info/coronavirus/

Βέβαια, δεν μπορούμε να αρνηθούμε το γεγονός ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Λευκορωσίας λιβανίζουν τον “δικτάτορα” Αλεξάντρ Λουκασένκο. (Πάντως “Νέο Μωυσή”, δεν τον έχουν αποκαλέσει, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω.)
#Lukashenko #Belarus #Protasevich #Ryanair #coronavirus

___________
Cartoon: Rainer Hachfeld (20 April 2020)
"Lukashenko: Vodka against corona", The Cartoon Movement @ https://cartoonmovement.com/.../lukashenko-vodka-against...



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Art by Raskolnick

Η πείνα τρέφεται από το φόβο. Ο φόβος από τη σιωπή, που ζαλίζει τους δρόμους. Ο φόβος απειλεί. 

Αν αγαπάτε, θα πάθετε AIDS. Αν καπνίζετε, θα πάθετε καρκίνο. Αν αναπνέετε, θα μολυνθείτε. Αν πίνετε, θα έχετε ατυχήματα. Αν τρώτε, θα πάθετε χοληστερίνη. Αν μιλάτε, θα μείνετε άνεργος. Αν περπατάτε, θα νιώσετε βία. Αν σκέφτεστε, θα νιώσετε αγωνία. Αν αμφιβάλλετε, θα τρελαθείτε. Αν νιώθετε, θα είστε μόνος. 

Αυτοί που δουλεύουν φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους. 

Αυτοί που δεν δουλεύουν, φοβούνται ότι ποτέ δεν θα βρουν δουλειά. Όποιος δεν φοβάται την πείνα, φοβάται το φαγητό. 

Οι αυτοκινητιστές φοβούνται να περπατήσουν και οι πεζοί φοβούνται μην τους πατήσουν. 

Η δημοκρατία φοβάται να θυμηθεί και η γλώσσα φοβάται να πει. 

Οι άμαχοι φοβούνται τους στρατιωτικούς. 

Οι στρατιωτικοί φοβούνται την έλλειψη όπλων. 

Τα όπλα φοβούνται την έλλειψη πολέμων. Είναι καιροί φόβου. 

Φόβο της γυναίκας στη βία του άντρα και φόβος του άντρα στη γυναίκα που δεν φοβάται. 

Φόβος στους κλέφτες και φόβος στην αστυνομία. 

Φόβο στην πόρτα χωρίς κλειδαριά. Στο χρόνο χωρίς ρολόγια. Στο παιδί χωρίς τηλεόραση. 

Φόβος στη νύχτα χωρίς υπνωτικά χάπια και στο πρωινό, χωρίς χάπια για το ξύπνημα. 

Φόβο στη μοναξιά και φόβο στο πλήθος. 

Φόβο σε ό,τι ήταν. 

Φόβο σε ό,τι θα είναι. 

Φόβο να πεθάνεις, φόβο να ζήσεις.



Εντουάρντο Γκαλεάνο / 1940- 2015 / «Γενικευμένη φοβία» από το «Ένας κόσμος ανάποδα».

Μετάφραση: Γεωργία Ζακοπούλου

πηγή: https://raskolnick.medium.com/


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Σας εύχομαι να ξυπνάτε υγιείς, απ’ τα τιτιβίσματα πουλιών κι όποτε δακρύζετε, να είναι από δάκρυα ευτυχίας και χαράς.

Σας εύχομαι να ζείτε κοντά στους αγαπημένους σας, με καλά μυαλά, με μάτια κι αυτιά ορθάνοιχτα, με ανοχή στη διαφορετικότητα του φύλου, της απόχρωσης του πετσιού, της θρησκείας, της δοξασίας, της μαλακίας του παραδιπλανού σας.

Σας εύχομαι καλές αντοχές στο τέλμα, στην αδιαφορία, στην αφόρητη ανοησία της εποχής μας· να ονειρεύεστε και ν’ αγωνίζεστε για τα όνειρά σας· να σηκώνεστε αλώβητοι όποτε πέφτετε· ποιος δεν πέφτει όταν συλλογάται όρθιος, περήφανος υπερασπιστής αυτού που είναι και πιστεύει!

Όσο για τη χρονιά που έρχεται, σας εύχομαι λιγότερες ώρες στο μουτσουνοτέφτερο, μικρότερο ενεργειακό αποτύπωμα και καλή λευτεριά σ’ όλον τον κόσμο απ’ την πολιτική αχρειότητα.

Aλέξανδρος Raskolnick για την OKTANA

του Αλέξανδρου

Δεν είναι κανένα... «κουμμούνι», αλλά ο πολύς, γνωστός και μη εξαιρετέος κύριος Πάσχος Μανδραβέλης, ο οποίος μας ενημερώνει από τις στήλες της έγκριτης εφημερίδας «Η Καθημερινη» για τις διαθέσιμες μελέτες σχετικά με το ημερήσιο κόστος χρήσης των ιδιωτικών μονάδων εντατικής θεραπείας: «Σε πανεπιστημιακή μελέτη για το νοσοκομείο Ιωαννίνων το μέσο συνολικό κόστος ανά ημέρα νοσηλείας ήταν 883,2 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου το κόστους μισθοδοσίας ιατρών και νοσηλευτών (ΕΑΠ, Οκτώβριος 2016). Στη διδακτορική της διατριβή η κ. Δήμητρα Γ. Καραμπάτσου για την πανεπιστημιακή ΜΕΘ του νοσοκομείου «Οι Αγιοι Ανάργυροι» το έτος 2011 βρήκε το κόστος λειτουργίας σε 573,18 ευρώ. Η έρευνα που έγινε στη μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ηρακλείου Κρήτης, για την τετραετία 2014-2017, έδειξε ότι το μέσο κόστος ήταν 464,84 ευρώ ανά ημέρα νοσηλείας (ΕΑΠ, Σεπτέμβριος 2019)» Πηγή: https://www.kathimerini.gr/.../poso-telikos-kostizoyn-oi.../

Σχετικά με το ζήτημα της επίταξης, γενικότερα, διαβάζουμε εμείς οι νομικά αδαείς ότι, αν και δεν απαιτείται αποζημίωση από το Σύνταγμα, η νομοθεσία (νόμος 4442 του 1929, όπως ισχύει) επιτρέπει αποζημίωση που καλύπτει όμως μόνο τη θετική ζημία. https://www.syntagmawatch.gr/trending-issues/peri-epitaxeos/

Για τους ακόμα περισσότερο αδαείς, να εξηγήσουμε ότι θετική ζημία είναι η μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του συμβαλλόμενου μέρους ενώ αποθετική ζημία (ή διαφυγόν κέρδος) είναι το κέρδος που κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα αποκτούσε το συμβαλλόμενο μέρος.

Με απλούστερα λόγια, η νόμιμη αποζημίωση που δικαιούται ο κάθε κλινικάρχης, είναι το πλήρες λειτουργικό κόστος του για τις υποδομές που θα διαθέσει, χωρίς να δικαιούται, πάντα σύμφωνα με τον προαναφερθέντα νόμο που ισχύει από το 1929, κανένα κέρδος.

Το απλούστερο και δικαιότερο θα ήταν, ο λογιστής της κάθε ιδιωτικής μονάδας υγείας, να πιστοποιήσει ενόρκως το λειτουργικό κόστος του πελάτη του, και βάσει αυτού να αποζημιωθεί, χωρίς κανένα «καπέλο». Ο λογιστικός έλεγχος αυτής της δήλωσης θα πρέπει να είναι αντικείμενο ελέγχου και οι ποινές ψευδών δηλώσεων εξοντωτικές.

Οποιοσδήποτε άλλος χειρισμός, δεν μπορεί παρά να μας φέρνει στο νου τους μαυραγορίτες της κατοχής.

Επιμύθιο (αντί της φριχτής μας υποψίας για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα): «Μην ρωτάς τι μπορείς να κάνεις για την πατρίδα σου. Να ρωτάς τι έχει για φαΐ.»~Όρσον Γουέλς




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σήμερα 22/09/2020 στις 9:30 π.μ. θα συζητηθεί ενώπιον του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, η Αναίρεση που άσκησε ο κ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κατά της Απόφασης του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, με την οποία αναγνωρίσθηκε στον καταδικασθέντα ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα η συνδρομή του ελαφρυντικού του «προτέρου συννόμου βίου». Η αναγνώριση του ανωτέρω ελαφρυντικού και η επιβολή ποινής κάθειρξης μόλις 13 ετών για την εν ψυχρώ (με άμεσο δόλο) δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου, αντί της πρωτοδίκως επιβληθείσης ισοβίου καθείρξεως, οδήγησε στην άμεση αποφυλάκιση του Επαμεινώνδα Κορκονέα και έδωσε, κατ’ ουσίαν, στην απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας περιεχόμενο επιβράβευσης στον καταδικασθέντα, που αποφυλακίσθηκε με πρωτοφανή ταχύτητα, ελάχιστες ημέρες μετά την έκδοση της αποφάσεως.

 

Όπως και τότε με μεγάλη έμφαση και ένταση δηλώσαμε, ζητώντας την άσκηση αναίρεσης εκ μέρους του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κατά της προκλητικής αυτής αποφάσεως, η προσβαλλόμενη απόφαση πλήττει καίρια το κύρος της Δικαιοσύνης, παραβιάζει τις βασικές αρχές του Κράτους Δικαίου και εν τοις πράγμασιν αμφισβητεί το δικαίωμα στη ζωή ενός αθώου 15χρονου παιδιού, ενθαρρύνοντας στην ουσία την επανάληψη παρόμοιων εγκλημάτων από αστυνομικούς.

 

Ως συνήγοροι πολιτικής αγωγής και υποστήριξης της κατηγορίας στο πλευρό της Οικογένειας του δολοφονημένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, της μητέρας και της αδελφής του, αύριο θα υποστηρίξουμε την Αναίρεση του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, ζητώντας εκείνα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα: Δικαιοσύνη, Πραγματική Τιμωρία και Σεβασμό στη Μνήμη του 15χρονου παιδιού. 

 

Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής και υποστήριξης της κατηγορίας

 

Νίκος Κωνσταντόπουλος

Ζωή Κωνσταντοπούλου




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Αλεξάντερ Βίννικ μέσα από το νοσοκομείο, όπου κρατείται φρουρούμενος και σε πλήρη απομόνωση, ενώ διανύει την 28η ημέρα απεργίας πείνας, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς δικαιώματα, κρατούμενος παράνομα 30 μήνες στην Ελλάδα, χωρίς να κατηγορούμαι για τίποτε.

Θέλουν να με εξοντώσουν για την τεχνογνωσία μου.

Θέλουν το κεφάλι μου επί πίνακι, μόνο και μόνο για τις γνώσεις και τις τεχνολογικές μου ικανότητες.

Υφίσταμαι βασανιστήρια και ψυχολογικό πόλεμο για να σπάσω. Δεν μου επιτρέπουν να πάρω καθαρό αέρα, η τελευταία φορά που προαυλίστηκα, για λίγα λεπτά, ήταν την παραμονή Πρωτοχρονιάς, 31 Δεκεμβρίου 2019.

Η δικηγόρος μου, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, μού είπε, «είναι η τελευταία σου βόλτα για την δεκαετία» και της απάντησα: «Ίσως είναι η τελευταία βόλτα της ζωής μου».

Είμαι στην 28η ημέρα απεργίας πείνας. Δεν ξέρω αν θα ξαναδώ τα παιδιά μου και τη σύζυγό μου.

Σήμερα εμπόδισαν για 2 ώρες να έρθει στο θάλαμό μου συμβολαιογράφος για να ασκήσω τα δικαιώματά μου και να υπογράψω, όπως ζήτησα, πληρεξούσια για την άσκηση των δικαιωμάτων μου.

Έμαθα ότι η Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετά από όσα έκανε στην υπόθεσή μου, προτάθηκε για Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδας.

Έδωσε το κεφάλι μου επί πίνακι και τώρα την προτείνουν για Αρχηγό του Ελληνικού Κράτους. Τι ελπίδα έχω απέναντι σε τέτοιες εξουσίες, απέναντι στις Κυβερνήσεις ΗΠΑ και Γαλλίας; Δυο κρατών στα οποία δεν έχω πατήσει το πόδι μου, αλλά με θέλουν στο έδαφός τους για να με χρησιμοποιήσουν ως ανθρώπινο πολεμοφόδιο έναντι της χώρας μου, της Ρωσίας…

Ζητώ τη βοήθεια κάθε ανθρώπου που έχει συνείδηση. Ζητώ να παρέμβουν όσοι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Σήμερα είμαι εγώ, αύριο θα είναι ένας από εσάς…

Μην τους αφήσετε

Αλεξάντερ Βίννικ

16/1/2020»



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου