Articles by "Διατροφή"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διατροφή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Είχαμε καιρό να βγούμε για φαγητό σε ένα όμορφο χώρο. Το "Κτήμα ΑΙΘΡΙΟΝ" δεν είναι νέος χώρος. Είναι, από παλιά, αγαπημένο μου εστιατόριο που εκτός από την υπέροχη κουζίνα με τα γευστικά, ξεχωριστά και πλούσια πιάτα που απολαμβάνει ο πελάτης, χαίρεται τις θαυμάσιες μουσικές επιλογές που επιμελείται ο πάντα φιλικός και φιλόξενος ιδιοκτήτης, ο κύριος Αργύρης. Και δεν ξέρω για εσάς, αλλά για μένα είναι βασικό να μην ενοχλούν τ' αυτιά μου ηχητικά σκουπίδια και γι' αυτό απολαμβάνω διπλά την φιλοξενία σε ένα περιβάλλον που έχει προσεγμένη μουσική υπόκρουση στην ιδανική ένταση, που σου επιτρέπει να συνομιλείς με τους συνδαιτημόνες σου χωρίς να φωνάζεις.


Και φυσικά εκτός από τα παραπάνω που σας αποκάλυψα θα πρέπει να μην ξεχάσω να σας εκθειάσω τον πανέμορφο ζεστό χώρο, διακοσμημένο με λεπτό γούστο, με τα δύο τζάκια και τα στολισμένα τραπέζια.


Προτιμήστε κάποιο από τα παρακάτω γευστικότατα πιάτα όπως φιλέτο με σάλτσα "Μαδέρα", ή ψαρονέφρι "Ουέλινγκτον", ή φιλέτο κοτόπουλο με σάλτσα καραμέλα, ή μανιτάρια σοτέ σος ουϊσκυ και πολλά άλλα ξεχωριστά της ελληνικής, γαλλικής και ιταλικής κουζίνας. Και απολαύστε ως επιδόρπιο τη ζεστή σουφλέ σοκολάτα.


Η εικόνα που σας έδωσα δεν περιλαμβάνει τον εξωτερικό χώρο, ιδιαίτερα προσεγμένος με όμορφα χρώματα κι απέρριτο φυσικό διάκοσμο ακόμα και για χειμώνα που απογειώνεται από την άνοιξη και μετά. Με κιόσκια, άφθονη βλάστηση και ανθοφόρα φυτά και βιολογικά καλλιεργημένα δένδρα.

Με δυο λόγια χωρίς δόση υπερβολής και διαφήμισης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, από έναν ψαγμένο πελάτη, ως το καλύτερο εστιατόριο στον Θερμαϊκό, που αξίζει να το επισκεφτεί, όπως το κάνουν άλλωστε οι τακτικοί πελάτες του, από την Θεσσαλονίκη.

Βρίσκεται στο 2ο χλμ από Ν.Μηχανιώνα προς Αγγελοχώρι. Λειτουργεί μόνο με τηλ. κράτηση. Τηλ. για reserve 2392057530, 6944512621, 2392111701

















Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Άθληση, γευσιγνωσία και γνωριμία με τις ομορφιές της περιοχής συνδυάζει η γιορτή μανιταριού στο Λιβάδι του δήμου Θέρμης η οποία πραγματοποιείται την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022 από τις 10:00 το πρωί έως αργά το απόγευμα στην Κεντρική πλατεία του χωριού «τα πλατάνια». Τη γιορτή διοργανώνουν ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λειβαδιωτών Θεσσαλονίκης και η κοινότητα Λιβαδίου. Το πρόγραμμα της φετινής γιορτής μανιταριού περιλαμβάνει:
  • Ενημέρωση για τις ποικιλίες και τη χρήση των μανιταριών.
  • Εξόρμηση – πεζοπορία στο περιαστικό δάσος Λιβαδίου προς αναζήτηση μανιταριών και τρούφας.
  • Ξενάγηση στον ιστορικό οικισμό του Λιβαδίου.
  • Προσφορά στους επισκέπτες δωρεάν παραδοσιακών τοπικών εδεσμάτων με μανιτάρια.
  • Παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια στην κεντρική πλατεία του χωριού.

«Η καθιερωμένη γιορτή μανιταριών δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να έρθει πιο κοντά στη φύση και μέσα από τα μανιτάρια να γνωρίσει καλύτερα τα δασικά οικοσυστήματα. Παράλληλα μαθαίνει για την διατροφική αξία του μανιταριού, καθώς το μανιτάρι είναι αναπόσπαστο μέρος της παραδοσιακής μαγειρικής και γνωρίζει την αξία των τοπικών προϊόντων», αναφέρει ο πρόεδρος της κοινότητας Λιβαδίου Δημήτριος Γουδήρας.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

JOHN CODY / remix.news

Η γερμανική βιομηχανία κρέατος έχει προειδοποιήσει για επικείμενες δυσχέρειες στον εφοδιασμό, ιδίως όσον αφορά το χοιρινό κρέας, και ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου επιρρίπτει τουλάχιστον μέρος της ευθύνης στην τρέχουσα αριστερή κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία είναι γνωστή για τις επιθέσεις της στο κρέας και τις προσπάθειές της να μεταβεί σε μια φυτική διατροφή.

"Σε τέσσερις, πέντε, έξι μήνες, δεν θα έχουμε τίποτα στα ράφια", προβλέπει ο Hubert Kelliger, επικεφαλής των ομαδικών πωλήσεων στο μεγάλο κρεοπωλείο Westfleisch και επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Βιομηχανιών Κρέατος (VDF), σύμφωνα με την Die Welt.

Ένας από τους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν την προσφορά κρέατος στη Γερμανία, σύμφωνα με τον Kelliger, είναι η μείωση των χοίρων πάχυνσης από τους κτηνοτρόφους. Άλλοι αγρότες έχουν απλώς εγκαταλείψει την παραγωγή και χρεοκοπούν.

"Αυτό αναπόφευκτα σημαίνει ότι θα υπάρχουν λιγότερα αποθέματα τους επόμενους μήνες", δήλωσε ο Kellinger, γεγονός που θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι καταναλωτές να δουν περισσότερα άδεια ράφια αλλά και σημαντική αύξηση των τιμών.

"Το αν αυτό θα είναι 20, 30 ή 40 τοις εκατό δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί σήμερα - αλλά θα αυξηθεί και πάλι σημαντικά", δήλωσε ο Kellinger. Μια τέτοια αύξηση θα ήταν ήδη σε συνδυασμό με τις ήδη σημαντικές αυξήσεις. Στη Γερμανία οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν συνολικά κατά 40% φέτος, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των πατατών κατά 73%. Περαιτέρω άλματα τιμών θα μπορούσαν να είναι καταστροφικά για τους Γερμανούς καταναλωτές.

Ωστόσο, η δραματική αύξηση των τιμών του κρέατος μπορεί να ταιριάζει στην πραγματικότητα με την ατζέντα της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία προωθεί ενεργά τη μετάβαση σε μια φυτική διατροφή. Ο Kellinger δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση για το θέμα αυτό.

"Η σημερινή ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα ήθελε να καταργήσει την κτηνοτροφία και να μετατρέψει τη διατροφή στη Γερμανία σε λαχανικά και βρώμη", είπε- προειδοποίησε ωστόσο ότι, παρά την ιδεολογία της κυβέρνησης, "είναι επίσης γεγονός ότι πάνω από το 90% των ανθρώπων στη Γερμανία εξακολουθούν να αγοράζουν και να τρώνε κρέας"
Για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του, αναφέρθηκε σε αναλύσεις των ερευνητών καταναλωτών της GfK. Επιπλέον, μια έρευνα του 2016 διαπίστωσε ότι το 83% των Γερμανών τρώει κρέας αρκετές φορές την εβδομάδα και πάνω από το ένα τέταρτο του γερμανικού πληθυσμού τρώει κρέας κάθε μέρα.

Ο Kelliger κατηγόρησε επίσης τον Ομοσπονδιακό Υπουργό Τροφίμων και Γεωργίας Cem Özdemir, από το Κόμμα των Πρασίνων, για την προώθηση ενός φόρου στο κρέας.

"Θα πρέπει να τρώμε συνολικά λιγότερο κρέας και να βεβαιωθούμε ότι προέρχεται από ζώα που εκτρέφονται με τρόπο που να ανταποκρίνεται στα είδη", δήλωσε ο Özdemir στο t-online. Συμβουλεύει "την προσαρμογή της κατανάλωσης κρέατος στα πλανητικά όρια και για χάρη της υγείας μας"

Ενώ οι πολιτικοί των Πρασίνων έχουν καταδικάσει την κρεατοφαγία, η κοινωνική πραγματικότητα είναι διαφορετική, καθώς σχεδόν το σύνολο του γερμανικού πληθυσμού καταναλώνει κρέας σε τακτική βάση. Ωστόσο, οι γεωργικές και πράσινες πολιτικές καταπνίγουν τη γερμανική παραγωγή κρέατος, καθιστώντας τη Γερμανία πλήρως εξαρτημένη από το κρέας ξένων χωρών- αυτό δημιουργεί μια νέα εξάρτηση παρόμοια με την εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο, η οποία αποδείχθηκε καταστροφικό λάθος.

"Η Γερμανία είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εισαγωγέας κρέατος στην Ευρώπη", λέει ο Gereon Schulze-Althoff, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του VDF και ανώτερος υπεύθυνος βιωσιμότητας και ποιότητας στο σφαγείο Tönnies. "Βρισκόμαστε πλέον σε ένα σημείο όπου μπορούμε να υπολογίσουμε πότε δεν θα είμαστε πλέον σε θέση να προμηθεύουμε τους εαυτούς μας με κρέας"



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ο οικιακός γρύλος εγκρίθηκε από την Κομισιόν ως τρόφιμο για την αγορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και πλέον θα μπορεί να πωλείται ολόκληρος, κατεψυγμένος, αποξηραμένος ή σε σκόνη.

Την εμπορία του οικιακού γρύλου (φωτογραφία, επάνω, από jrunique.com) ως συστατικού τροφίμων στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενέκρινε η Κομισιόν, σύμφωνα με ανακοίνωση.

Το τρίτο έντομο

Με την απόφαση αυτή ο οικιακός γρύλος (Acheta domesticus) γίνεται το τρίτο έντομο που εγκρίνεται για κατανάλωση ως τρόφιμο στην Ευρωπαϊκή Ενωση μετά την έγκριση τον περασμένο Ιούλιο για τον αποξηραμένο κίτρινο αλευρώδη και τον Νοέμβριο για τη μεταναστευτική ακρίδα.

Ο οικιακός γρύλος θα μπορεί να πωλείται ολόκληρος, είτε κατεψυγμένος, είτε αποξηραμένος είτε σε σκόνη.

Μετά από ενδελεχή αξιολόγηση, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων είχε καταλήξει πως η κατανάλωση του εν λόγω εντόμου είναι ασφαλής όσον αφορά τις χρήσεις για τις οποίες ζήτησε έγκριση η αιτούσα εταιρεία. Τα κράτη μέλη έδωσαν την έγκρισή τους με απόφαση στις 8 Δεκεμβρίου 2021.

Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Κομισιόν, τα προϊόντα που θα περιέχουν το νέο αυτό τρόφιμο θα φέρουν την κατάλληλη σήμανση, για πρόληψη τυχόν αλλεργικών αντιδράσεων.
Θρεπτικό και υγιεινό τρόφιμο

Η Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) έχει διαπιστώσει τα τελευταία χρόνια πως τα έντομα αποτελούν θρεπτικό και υγιεινό τρόφιμο, με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, πρωτεΐνες, βιταμίνες, φυτικές ίνες και ανόργανα άλατα.

Επίσης, προσθέτει η Κομισιόν, τα έντομα αποτελούν σημαντικό μέρος της καθημερινής διατροφής εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, και αναγνωρίζονται στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ «Από τη Φάρμα στο Πιάτο της ΕΕ» ως εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης που μπορεί να συνεισφέρει στη μετάβαση προς ένα πιο βιώσιμο σύστημα διατροφής.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Εκτροφή εντόμων: η γαλλική foodtech InnovaFeed συγκεντρώνει 250 εκατομμύρια ευρώ

Αυτά τα νέα χρήματα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή πρωτεϊνών μύγας του μαύρου στρατιώτη, στη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, από την εταιρεία που δημιουργήθηκε το 2016.

Του Laurence Girard/ lemonde.fr/


Η όρεξη των επενδυτών για εκτροφή εντόμων είναι αδιαμφισβήτητη. Το μαρτυρεί το InnovaFeed, με νέο έρανο 250 εκατομμυρίων ευρώ. Η επιχείρηση, που ανακοινώθηκε την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου, ανέρχεται σε 450 εκατομμύρια ευρώ το συνολικό ποσό που συγκεντρώθηκε από αυτή τη γαλλική τεχνολογία τροφίμων που δημιουργήθηκε το 2016. Η πρόκληση: να συνεχίσουμε να καθαρίζουμε μια νέα παιδική χαρά στον αγροτοβιομηχανικό κόσμο, αυτή της ανατροφής του μαύρου στρατιώτη μύγα, αλλιώς γνωστή ως Hermetia illucens .

Για να αναπτύξει τα φτερά της παραγωγής πρωτεϊνών εντόμων στη γαλλική επικράτεια, η InnovaFeed επέλεξε να εγκατασταθεί στο Nesle, στο Somme . Το εργοστάσιο εγκαινιάστηκε πριν από σχεδόν δύο χρόνια, το δεύτερο εξάμηνο του 2020. «Βρισκόμαστε στη φάση της ράμπας. Στόχος μας, που έχει τεθεί για το 2024, είναι να φτάσουμε σε παραγωγή 100.000 τόνων συστατικών, συμπεριλαμβανομένων 15.000 τόνων πρωτεΐνης. Έχουμε ήδη επενδύσει 50 εκατομμύρια ευρώ σε αυτόν τον ιστότοπο και πρόκειται να διπλασιάσουμε το στοίχημα» , εξηγεί ο Clément Ray, συνιδρυτής.

Στα εγκαίνια ανέφερε στόχο τζίρου μεταξύ 30 και 50 εκατομμυρίων ευρώ το 2022. « Είναι [σήμερα] κάτω από αυτό το εύρος» , αντιδρά ο κ. Ρέι, χωρίς άλλη ακρίβεια. Προτιμά να αναφέρει τα δισεκατομμύρια ευρώ σε συμβόλαια που διαπραγματεύτηκαν επί δέκα χρόνια με τους μεγάλους πελάτες του. Ακολουθώντας το παράδειγμα των Αμερικανών ADM και Cargill, που επιθυμούν να ενσωματώσουν αυτή την πρωτεΐνη εντόμου στις ζωοτροφές, είτε πρόκειται να ταΐσουν χοίρους, ψάρια είτε σκύλους και γάτες.

Ανθρώπινη τροφή

Ακριβώς, η ADM και η Cargill αποτελούν μέρος του νέου στρογγυλού τραπεζιού της foodtech, ακόμα κι αν η επένδυσή τους παραμένει περιορισμένη, και τα δύο μαζί ζυγίζουν λιγότερο από το 5% του κεφαλαίου. Εάν αυτή η νέα συγκέντρωση κεφαλαίων διεξήχθη από την QIA, το κρατικό ταμείο του Κατάρ, ενδιέφερε επίσης ιστορικούς επενδυτές της InnovaFeed, όπως το κρατικό ταμείο της Σιγκαπούρης, Temasek ή Creadev, την επενδυτική εταιρεία της οικογένειας Mulliez. Αυτά τα νέα χρήματα θα πρέπει να προωθήσουν την ανάπτυξη της παραγωγής στη Γαλλία, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η κατασκευή μιας τοποθεσίας θα ξεκινήσει στα τέλη του 2022, σε συνεργασία με την ADM.


«Πρέπει επίσης να επενδύσουμε σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογία. Στο εργατικό μας δυναμικό των 400 ατόμων, υπάρχουν πολλοί μηχανικοί και έχουμε καταθέσει περίπου είκοσι πατέντες », λέει ο κ. Ray. Οι ομάδες εργάζονται επί του παρόντος για την εισαγωγή πρωτεΐνης μύγας μαύρου στρατιώτη στα πιάτα των ευρωπαίων καταναλωτών. Στις αρχές του 2022, η εταιρεία υπέβαλε αίτηση για άδεια κυκλοφορίας για ανθρώπινα τρόφιμα στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων.

Οι προνύμφες του Tenebrio molitor, πιο γνωστές ως αλευροσκουλήκι, είχαν ήδη αποκτήσει το πολύτιμο σουσάμι ένα χρόνο νωρίτερα. Αρκετά για να δώσουν φτερά στη γαλλική εταιρεία Agronutris, πρωτοπόρο στην αγορά των εντόμων. Και στη γαλλική Ynsect, που πόνταρε τα πάντα στο αλευροσκουλήκι. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι αυτές οι δύο foodtechs προσελκύονται επίσης από επενδυτές, παρασυρόμενοι από προοπτικές που ελπίζουν ότι είναι ευκρινείς. Έτσι, η Ynsect συγκέντρωσε 360 εκατ. ευρώ και η Agronutris 100 εκατ. ευρώ. Η καθεμία χτίζει το εργοτάξιο παραγωγής της, το ένα στο Poulainville, στο Somme, το άλλο στο Rethel, στις Αρδέννες. Τα έργα αναπαραγωγής εντόμων αφθονούν στη Γαλλία…

Laurence Girard

 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

του Απόστολου Λυκεσά

Από αυτάρκεις εξαγωγείς το 2006, φτάσαμε να πληρώνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο σε εισαγωγές • Ούτε στρέμμα τεύτλο σε ολόκληρη τη Μακεδονία και Θράκη για πρώτη φορά από το 1960! • Η κυβέρνηση συνεχίζει την ενοικίαση των εργοστασίων σε ιδιώτη που είναι εισαγωγέας ζάχαρης • Στα δικαστήρια οι τευτλοπαραγωγοί

Ούτε ένα στρέμμα τεύτλων δεν σπάρθηκε φέτος στη Μακεδονία και τη Θράκη για πρώτη φορά από τη δεκαετία του ‘60, όταν κατασκευάστηκε το εργοστάσιο στο Πλατύ. Σε άλλες εποχές κάποιοι θα μιλούσαν για «εθνική καταστροφή» καθώς, όπως είναι λογικό, ούτε κόκκος ζάχαρης δεν πρόκειται να παραχθεί στη χώρα μας για πρώτη φορά τα τελευταία 60 χρόνια.

Την ώρα λοιπόν που παγκοσμίως έχουν τεθεί αγωνιώδη ερωτήματα σχετικά με τις πιθανότητες εκδήλωσης μιας επισιτιστικής κρίσης μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και κόντρα στις δηλώσεις της κυβέρνησης ότι και σχέδιο έχει και προβλέψεις κάνει, κανένας δεν λέει κουβέντα για το τι μέλλει γενέσθαι για ένα από τα θεωρούμενα βασικά καταναλωτικά αγαθά: τη ζάχαρη (Ρωσία και Ουκρανία έχουν απαγορεύσει ήδη τις εξαγωγές και ζάχαρης). Και όχι μόνο δεν λέει τίποτα η κυβέρνηση, αλλά, αντιθέτως, έπραξε κόντρα σε οποιοδήποτε σχέδιο για οποιαδήποτε πιθανότητα εγχώριας παραγωγής, αφού επέκτεινε -για άγνωστο λόγο- κατά 8 μήνες το συμβόλαιο με τον υπενοικιαστή (Χρήστος Καραθανάσης, «Royal Sugar») των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), ο οποίος εδώ και 28 μήνες στις εγκαταστάσεις σε Πλατύ και Σέρρες δεν παρήγαγε ούτε κόκκο ζάχαρης και χρησιμοποιεί απλώς τα συσκευαστήρια και τα σακουλάκια συσκευασίας της ΕΒΖ αλλά για να διαθέτει ζάχαρη εισαγωγής!

Οσα συνέβησαν μόλις τις τελευταίες μέρες του Μαρτίου είναι πολλαπλώς διδακτικά. Αξίζει λοιπόν να παρακολουθήσουμε χρονικά όσα συνέβησαν από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι της «εξαερωμένης» ΕΒΖ οι μισοί διορίστηκαν στο Δημόσιο και οι υπόλοιποι εντάχθηκαν σε προσυνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Οσοι διορίστηκαν στο Δημόσιο είχαν και έχουν διεκδικήσεις έναντι της ΕΒΖ για δεδουλευμένα που δεν πληρώθηκαν.

Η αργοπορία στην εξόφλησή τους οδήγησε σε αναζήτηση τρόπων εξαναγκασμού της κυβέρνησης προς ικανοποίηση των απαιτήσεών τους. Για παράδειγμα, πληροφορίες ήθελαν μέρος των εργαζομένων τον Ιούνιο του 2021 να επικοινωνεί με μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Βέροιας προκειμένου να καταθέσει μηνύσεις για «πλιάτσικο» (αν είναι δυνατόν!) στο εργοστάσιο Πλατέος.

Η απειλή της μήνυσης ως μέσο πίεσης εκπλήρωσης των απαιτήσεών τους απέδωσε και ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης στις 21.6.2021, με τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή, ενέκρινε πίστωση 1.441.477 ευρώ «στους δικαιούχους εργαζομένους για την κάλυψη υποχρεώσεων της εταιρείας προς το προσωπικό για το χρονικό διάστημα από 16.10.2019 έως 31.5.2021, κατά παρέκκλιση...». Υστερα από αυτό οι εργαζόμενοι σταμάτησαν κάθε νομική ενέργεια. Ομως από τις 21.6.2021 που ψηφίστηκε η τροπολογία έως και σήμερα οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί, ευρισκόμενοι σε μια κατάσταση ιδιότυπης ομηρίας, οπότε και προχώρησαν στο... plan B. Στις 30.6.2020 μέρος των διορισμένων στο Δημόσιο πρώην υπαλλήλων της ΕΒΖ κατέθεσε στο πολυμελές πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης τριτανακοπή κατά της απόφασης επικύρωσης του σχεδίου διάσωσης της ΕΒΖ που είχε καταθέσει η πιστώτρια της ΕΒΖ, Τράπεζα Πειραιώς.

Οπως αποδείχθηκε, και αυτή η κίνηση ήταν υπομόχλιο αφού στόχο δεν είχε την κατάπτωση του σχεδίου διάσωσης αλλά τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους. Η υπόθεση από τις 30.6.2020 πήρε πολλές αναβολές -μάλλον κοινή συναινέσει- αφού η εκκρεμότητα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του «επενδυτή»-ενοικιαστή να μην παραλαμβάνει τεύτλα ισχυριζόμενος ότι δεν μπορεί να επενδύσει σε ένα εργοστάσιο του οποίου το σχέδιο διάσωσης κινδυνεύει να καταπέσει.

Η ορισθείσα τελική εκδίκαση της τριτανακοπής για τις 31.3.2022 δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, αφού οι ενάγοντες εργαζόμενοι παραιτήθηκαν. Ο λόγος της παραίτησης πρέπει να αναζητηθεί στην τροπολογία που κατατέθηκε συμπτωματικά στις 21.3.2022 με την οποία ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης (ξανα)ενέκρινε την πίστωση του 1.441.477 ευρώ «απευθείας στους δικαιούχους εργαζομένους για την κάλυψη των υποχρεώσεων της επιχείρησης προς το προσωπικό της για το χρονικό διάστημα από 16.10.2019 έως 31.5.2021», όπως δηλαδή είχε γίνει πριν από 9 μήνες! Ολοι βγήκαν ικανοποιημένοι, προφανώς κυρίως η κυβέρνηση: διότι αν για κάποιο λόγο προσβαλλόταν η συμφωνία εξυγίανσης, πολύ δύσκολα θα βρισκόταν δικαστής -όπως καλή ώρα βρέθηκε στις 24.2.2020- που θα ενέκρινε ένα σχέδιο που είχε από μόνο του καεί από τις χρονικές εξελίξεις.

Το παράξενο –ακατανόητο για κάποιους και... πολύ κατανοητό για τους κακόπιστους– είναι ότι έπειτα από όλα αυτά η κυβέρνηση αποφάσισε να παρατείνει τον χρόνο ενοικίασης των εργοστασίων για άλλους 8 μήνες, παρά τις αντιδράσεις τις Συνεταιριστικής Τράπεζας Σερρών, που είναι ο βασικός ενοικιαστής των εργοστασίων, οι άνθρωποι της οποίας προφανώς συνειδητοποίησαν τα επικίνδυνα μονοπάτια από τα οποία διέρχονται. Ετσι φτάσαμε στο σημείο να ενοικιάζονται τα εργοστάσια στον ενοικιαστή που δεν τα θέλει επειδή επιμένει ο υπενοικιαστής τους!

Τι ακριβώς έχει στο μυαλό της η κυβέρνηση είναι άγνωστο, μπορεί να είναι και κρατικό μυστικό, αλλά ενώ το εμπόδιο της τριτανακοπής δεν υπάρχει κι ενώ ποτέ δεν απαντήθηκε το ερώτημα αν τα εργοστάσια βρέθηκαν ή αφέθηκαν να βρεθούν σε τεχνική ικανότητα παραγωγής ζάχαρης –επιμένουν σθεναρά πολλοί πλέον ότι τα εργοστάσια μεταβλήθηκαν σε «φαντάσματα» του εαυτού τους–, ήρθαν οι τευτλοπαραγωγοί που έδωσαν μία και μόνο αλλά αποστομωτική απάντηση: δεν έσπειραν φέτος ούτε ένα τεύτλο! Τέτοια επιτυχία είχε το κυβερνητικό σχέδιο ανόρθωσης της χώρας.

Το ερώτημα τι μέλλει γενέσθαι με ένα βασικό διατροφικό προϊόν τώρα που η Ρωσία απαγόρευσε τις εξαγωγές ζάχαρης, της οποίας ήδη η τιμή στο ράφι έχει ξεπεράσει το 1 ευρώ, τιμή που είχαμε να δούμε από το 2013, μοιάζει κυριολεκτικά... πολυτελείας.

Πώς φτάσαμε εδώ;


Ολα άρχισαν στις 24.2.2020, όταν βρέθηκε δικαστής που επικύρωσε το σχέδιο –της κατ’ επίφαση– διάσωσης της ΕΒΖ το οποίο υπεβλήθη από την Τράπεζα Πειραιώς και συζητήθηκε στη συνεδρίαση του πολυμελούς πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης στις 22.7.2019.

Σχέδιο βεβαίως που η ίδια η Τράπεζα Πειραιώς δεν υποστήριξε ήδη από τις 5.11.2019, όταν, σε πλήρη αντίθεση με αυτά που ανέγραφε στο δικό της σχέδιο διάσωσης, ενοικίασε τα δύο εργοστάσια Πλατέος και Σερρών για 28 μήνες σε έναν κατ’ επίφαση επενδυτή, εισαγωγέα ζάχαρης, ο οποίος εμφανίζεται στη σελίδα 16 του ίδιου σχεδίου διάσωσης να οφείλει στην ΕΒΖ 1.722.806 ευρώ από ζάχαρη που είχε αγοράσει δύο χρόνια πριν αλλά δεν είχε πληρώσει και έως και σήμερα βρίσκεται σε δικαστική διένεξη με την ΕΒΖ. Τι πιο σύνηθες και φυσικό, θα πρόσθετε κάποιος, μια εταιρεία να ενοικιάζει την περιουσία της σε κάποιον με τον οποίο βρίσκεται σε δικαστική διένεξη που σέρνεται επί 5 χρόνια!

Από τα τέλη του 2019 διαφάνηκαν οι πραγματικές προθέσεις του εκλεκτού επενδυτή του Αδ. Γεωργιάδη οι οποίες, όπως περίτρανα αποδείχθηκε, καμία σχέση δεν είχαν με την παραγωγή ζάχαρης. Η εφημερίδα μας από τις 22.2.2020 με εκτενέστατη αναφορά («ΕΒΖ: «τρύπιο» μισθωτήριο, παραβιάσεις και δυσοίωνο μέλλον») είχε προειδοποιήσει για σωρεία αθέμιτων πρακτικών του επενδυτή-ενοικιαστή, ο οποίος όχι μόνο δεν παρήγε κόκκο ζάχαρης, αλλά αντίθετα καταγγελλόταν ότι λειτουργούσε μόνο για δικό του όφελος ενώ η δημόσια περιουσία ρήμαζε.



Με βάση τα στοιχεία της εφημερίδας μας, στις 5.3.2020 ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε ερώτηση 12 σημείων στη Βουλή με θέμα «την παροχή διευκρινίσεων και εγγυήσεων σχετικά με τη λειτουργία του εργοστασίου της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας», ερώτηση βεβαίως η οποία ποτέ δεν απαντήθηκε κατά την πάγια τακτική της κυβέρνησης των... αρίστων (5.3.2020, «Ερώτηση βουλευτών για την παροχή διευκρινίσεων και εγγυήσεων σχετικά με τη λειτουργία του εργοστασίου της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας»).

Εκτοτε ο καιρός κύλησε «γλυκά» κι ανέμελα, έφτασε το πέρας του 28μηνης μίσθωσης και ήρθε ο ευλογημένος χρόνος που κατά το σχέδιο διάσωσης θα έπρεπε να διανέμεται σπόρος στους τευτλοπαραγωγούς και τα εργοστάσια θα ήταν έτοιμα να υποδεχτούν την παραγωγή 60.000 στρεμμάτων (!) για να παράξουν 46.800 τόνους ζάχαρη τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Ελα όμως που τα εργοστάσια όχι μόνο δεν είναι έτοιμα, αλλά μάλλον έχουν καταστεί «παράλυτα», ενώ συνεχίζονται οι καταγγελίες για «εξαέρωση» στα κινητά περιουσιακά στοιχεία της ΕΒΖ. Η ιστορία της αποδοχής τού παραπάνω σχεδίου διάσωσης είχε έναν ωφελημένο (ενοικιαστής-«επενδυτής») και πάρα πολλούς ζημιωμένους για τους οποίους έχουμε αναφερθεί αναλυτικά («Εφ.Συν.» 16.2.2022, «Η καταστροφή πέτυχε και γι’ αυτό επαναλαμβάνεται»).

Μεταχρονολογημένη αγροτική οργή




Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους ζημιωμένους κατέχουν αναμφισβήτητα και οι αγρότες, στο όνομα των οποίων –αλλά και με τους πανηγυρισμούς τους το 2019– έγινε η ενοικίαση των εργοστασίων, με το πρόσχημα της δήθεν απορρόφησης της παραγωγής του 2019. Παρ’ όλο που η σύμβαση ενοικίασης ανέφερε σαφώς ότι ο επενδυτής πρέπει να απορροφήσει και να πληρώσει την παραγωγή τους, αυτοί δεν προέβησαν σε καμία ενέργεια δικαστική ή δυναμική, όπως συνήθιζαν με μεγάλη ευκολία να προβαίνουν ενάντια στην πάλαι ποτέ ΕΒΖ.

Το 2019 πέρασε κι όλοι είχαν μείνει με την «απορία», το 2020 ελάχιστες ποσότητες τεύτλων απορροφήθηκαν από τον επενδυτή σε τιμές εξευτελιστικές, ενώ το έτος 2021 ο επενδυτής και πάλι δεν απορρόφησε καμία ποσότητα τεύτλων! Παρ’ όλα αυτά, οι αγρότες δεν προέβησαν σε καμία ενέργεια κατά του κύριου υπευθύνου. Τώρα τα πράγματα άλλαξαν και είναι χαρακτηριστική η δήλωση –ανάλογες σε λέξεις και ύφος μάς έκαναν και άλλοι αγρότες– του Παύλου Μπογιαννίδη: «Για όλο το κοροϊδιλίκι ξεκινάμε δικαστική διαδικασία, αναθέσαμε την υπόθεση σε δικηγόρο, θα μάθετε νέα σύντομα, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, εδώ υπάρχουν ευθύνες, το έγκλημα ήταν οργανωμένο, κανένας μας δεν φανταζόταν τι θα γίνει, δεν το χωράει ανθρώπου νους το κακό που έγινε και αναμένουμε παρέμβαση της Δικαιοσύνης. Ρωτάτε γιατί δεν βάλαμε τεύτλα, και τι να τα κάνουμε, να τα πάμε στη λαϊκή; Η χώρα να δούμε από πού θα βρει και πώς θα πληρώσει τη ζάχαρη».

Ταχύρρυθμο μάθημα



Η λέξη αυτάρκεια θα αποσυρθεί από το λεξιλόγιό μας σε ό,τι αφορά τη ζάχαρη. Με ετήσιες απαιτήσεις που αγγίζουν τους 320.000 τόνους η χώρα μας βασίζεται πλέον μόνο στις εισαγωγές και οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο κάνουν ήδη χρυσές δουλειές. Το 2009 η παραγωγή στη χώρα ήταν 157.383 τόνοι και είναι απλά συγκλονιστικό ότι το 2011 μειώθηκε κατά 75%, στους 38.265 τόνους. Τραγωδία, αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2006 καλύπταμε τις εσωτερικές ανάγκες και γλυκαίναμε και... τα Βαλκάνια. Τρία ζαχαρουργεία (Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες, Ορεστιάδα), ένα εργοστάσιο επεξεργασίας σπόρων, τρία κέντρα διανομής (Αθήνα, Λάρισα, Χανιά), δύο ζαχαρουργεία στη Σερβία και προετοιμασία για μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων.

Μέσα σε 12 χρόνια τα πάντα έγιναν ερείπια. Το κόστος εισαγωγής των απαιτούμενων ποσοτήτων έφτασε και ξεπέρασε τα 200.000.000 ευρώ το 2020. Οποιος θέλει μπορεί να υπολογίσει τι θα μας κοστίσει καθώς η εκτόξευση των τιμών είναι δεδομένη, το τελικό ύψος μάς λείπει. Εισάγουμε από Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Μαυρίκιο, μέχρι και από τη Γαλλική Πολυνησία. Κύριοι εισαγωγείς, οι Sugartia ΕΠΕ (της πολυεθνικής Pfeifer & Langen), Cristal Hellenic ΙΚΕ και Royal Sugar (από 10 εκατ. ευρώ τζίρο το 2015, το 2021 έφτασε τα 31,474 εκατομμύρια).

Το 2006 αξίζει να μνημονεύεται ως έναρξη της καταστροφής, αφού οι υπουργοί Γεωργίας της Ε.Ε. εγκρίνουν τη ριζική μεταρρύθμιση του τομέα ζάχαρης που κράτησε τρία χρόνια, με τη χώρα μας να αποποιείται μέχρι το 2008 το 50,01% της εθνικής ποσόστωσης και από τους 317.502 τόνους πέφτουμε στους 158.702 τόνους. Κι έτσι το 2014, ίδιο κόμμα (Ν.Δ.)-άλλη κυβέρνηση κλείνει τα 4 από τα 5 εργοστάσια. Σαν αποκλεισμένο κάστρο, μόνο το φουγάρο στο Πλατύ κάπνιζε, ζεσταίνοντας την ανάμνηση της παλαιάς δόξας (μπορούσε να φτάσει σε παραγωγή τους 100.000 τόνους!).

Λεηλατημένη από «φέσια»-πλιάτσικο 85 εκατομμύρια –σύμφωνα με τα ποινικά κατηγορητήρια που μούχλιασαν ήδη–, στραγγαλισμένη από χρέη 185.000.000 ευρώ στην Αγροτική Τράπεζα, που πέρασαν μέσα σε ένα βράδυ κοψοχρονιά στην Τράπεζα Πειραιώς, η ΕΒΖ έχασε, για να τα πούμε απλά, τη μοναδική ευκαιρία να ελπίζει με την απόρριψη του σχεδίου του Γιώργου Λάντζα, της πρώτης περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ, απόρριψη που είχε οδηγήσει σε παραίτηση όλο το διοικητικό συμβούλιο.

Οσες προσπάθειες έγιναν έκτοτε είχαν μηδενικό αποτέλεσμα και οι δημόσιες δηλώσεις των προέδρων της εταιρείας που παραιτούνταν διαδοχικά περιγράφουν εναργώς τι συνέβη. Οι αναγνώστες της «Εφ.Συν.» είναι ίσως οι μοναδικοί που έχουν παρακολουθήσει αναλυτικά και κριτικά τις μάχες που δόθηκαν για να σωθεί ό,τι ήταν δυνατό να σωθεί μέχρι το 2019. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδείχθηκε ριζικά... αποτελεσματική. «Σκότωσε» την εταιρεία και την ώρα που ο Αδωνις Γεωργιάδης παρουσίαζε τον κ. Καραθανάση όλοι χειροκροτούσαν, αφού θαρρούσαν ότι η πίστη τους στο «θαύμα» έφτανε για να αναστηθεί η βιομηχανία. Από το «θαύμα» έμεινε μόνο η συσκευασία, ένα κοριτσάκι που χαμογελάει στο χάρτινο σακουλάκι καθώς διόλου δεν φαντάζεται τι μέλλον τού επιφύλασσαν...






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στην Γερμανία οι τιμές στα τρόφιμα θα αυξηθούν από 20% έως 50% και όπως αναφέρουν έλληνες παράγοντες στην αγορά τροφίμων και την Ελλάδα και οι καταναλωτές θα πρέπει να προετοιμαστούν για έκρηξη τιμών και μεγάλο κύμα ακρίβειας

Σοκ και δέος… η Ευρώπη και ειδικά η ισχυρή οικονομικά Γερμανία περνάει μια μεγάλη κρίση… τιμών και τροφίμων.
Στην Γερμανία οι τιμές στα τρόφιμα θα αυξηθούν από 20% έως 50% και όπως αναφέρουν έλληνες παράγοντες στην αγορά τροφίμων νομοτελειακά το τσουνάμι των αυξήσεων θα χτυπήσει και την Ελλάδα και οι καταναλωτές θα πρέπει να προετοιμαστούν για έκρηξη τιμών και μεγάλο κύμα ακρίβειας.

Οι Γερμανοί λιανοπωλητές θα αυξήσουν τις τιμές των τροφίμων κατά 20%-50%

Λίγες ημέρες μετά που η Γερμανία ανέφερε τον υψηλότερο πληθωρισμό να εκτοξεύεται στο 7,6% και να καταρρίπτει όλες τις προσδοκίες… το κύμα των αυξήσεων έρχεται να πλήξει την μεσαία γερμανική οικογένεια.
Για ορισμένους η Γερμανία θα κάνει ένα βήμα προς τον υπερπληθωρισμός… της Βαϊμάρης, αφού με βάση την Γερμανική Ένωση Λιανικής (HDE), οι καταναλωτές θα πρέπει να προετοιμαστούν για ένα ακόμη κύμα αυξήσεων τιμών για καθημερινά είδη και είδη παντοπωλείου της τάξης του 20% με 50%.

Οι αρχικές αυξήσεις ήταν μόλις 5%....

Πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, οι τιμές είχαν αυξηθεί κατά περίπου 5% «σε όλη τη γκάμα προϊόντων» ως αποτέλεσμα των αυξημένων τιμών της ενέργειας, ανέφερε ο πρόεδρος του HDE Josef Sanktjohanser στην Neue Osnabrücker Zeitung.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν πληγεί οι αλυσίδες εφοδιασμού, ενώ νέες αυξήσεις έρχονται και θα είναι πολύ επώδυνες.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του εμπορικού συλλόγου, οι πρώτες αλυσίδες λιανικής έχουν ήδη αρχίσει να ανεβάζουν τις τιμές τους στη Γερμανία – και πιθανότατα θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες.
«Σύντομα θα μπορούμε να δούμε τον αντίκτυπο του πολέμου να αντικατοπτρίζεται στις τιμές σε όλα τα σούπερ μάρκετ».

Έρχονται αυξήσεις έως 50%

Πρόσφατα, δημοφιλείς αλυσίδες λιανικής όπως η Aldi, η Edeka και η Globus ανακοίνωσαν ότι θα αναγκαστούν να αυξήσουν τις τιμές τους.
Στην Aldi, το κρέας και το βούτυρο θα είναι «σημαντικά πιο ακριβά» από τις 4 Απριλίου 2022 λόγω των αυξήσεων των τιμών από τους προμηθευτές του.
Η Aldi, για παράδειγμα, αναμένει αυξήσεις από 20% έως 50% τις τιμές αγοράς π.χ. στο κρέας, τα λουκάνικα και το βούτυρο πρόκειται να γίνουν «σημαντικά πιο ακριβά».
«Από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, υπήρξαν άλματα στις τιμές αγοράς που δεν είχαμε ξαναζήσει», ανέφερε εκπρόσωπος της Aldi Nord.

Πριν από 15 ημέρες, η Aldi ανέβασε τις τιμές σε περίπου 160 είδη και μια εβδομάδα αργότερα άλλα 20 είδη έγιναν πιο ακριβά.
Τα περισσότερα super market ακολούθησαν σε αυξήσεις τιμών.

Τον Φεβρουάριο, το κόστος ζωής της Γερμανίας αυξήθηκε στο υψηλότερο επίπεδο από την επανένωση της Γερμανίας, με τα καθημερινά είδη να αυξάνονται κατά μέσο όρο κατά 7,3%.
Η ομοσπονδιακή στατιστική υπηρεσία Destatis επισήμανε ότι το άλμα του πληθωρισμού από το 5,1% του Ιανουαρίου 2022 στο 7,3% του Φεβρουαρίου αντανακλά τον αντίκτυπο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία εκτόξευσε την τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στα ύψη.

Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Ifo που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, σχεδόν όλες οι εταιρείες στον τομέα λιανικής πώλησης τροφίμων της Γερμανίας σχεδιάζουν αυξήσεις τιμών.

Αν και οι αυξήσεις των τιμών προκαλούν ανησυχία για τους ταλαιπωρημένους καταναλωτές της Γερμανίας, οι ειδικοί του κλάδου δεν αναμένουν ότι θα υπάρξει έλλειψη προϊόντων στα ράφια…
Κάτι που, φυσικά, είναι αναμενόμενο όταν οι τιμές αυξάνονται κατακόρυφα, πολύ λιγότεροι άνθρωποι μπορούν να αγοράσουν προϊόντα.

Σύμφωνα με τον Joachim Rukwied, πρόεδρο της αγροτικής ένωσης, η προμήθεια τροφίμων στη Γερμανία είναι εξασφαλισμένη για τουλάχιστον ένα χρόνο.
Με τις φήμες για ελλείψεις να φουντώνουν, οι ιδιοκτήτες super markets ανησυχούν μήπως προκύψουν φαινόμενα πανικού από τους καταναλωτές.
Τα γερμανικά super martkets άρχισαν να περιορίζουν τις αγορές μαγειρικών ελαίων και αλευριού, με στόχο να αποτρέψουν την τάση για αποθήκευση ειδών καθώς οι καταναλωτές πιστεύουν ότι μπορεί να εξαντληθούν.

Και τώρα που οι τιμές των τροφίμων πρόκειται να εκτιναχθούν έως και 50%, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιδράσει η Γερμανία απέναντι στο ΝΑΤΟ που υποκινεί τον πόλεμο στην Ουκρανία…
Η Γερμανία θα αλλάξει στάση;





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Zero Hedge,MAR 19, 2022 -
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού

Την Παρασκευή, ο Γιάκομπ Κερν, συντονιστής έκτακτης ανάγκης στο Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), προειδοποίησε ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων της Ουκρανίας καταρρέουν καθώς η Ρωσία βομβάρδισε βασικές υποδομές όπως δρόμους, γέφυρες και τρένα.

«Η αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων της χώρας καταρρέει. Οι μετακινήσεις αγαθών έχουν επιβραδυνθεί λόγω της ανασφάλειας και της απροθυμίας των οδηγών», δήλωσε ο Κερν σε συνέντευξη Τύπου από την Κρακοβία της Πολωνίας.

«Στο εσωτερικό της Ουκρανίας, η δουλειά μας είναι στην πραγματικότητα, να αντικαταστήσουμε τις διαλυμένες εμπορικές αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων», πρόσθεσε, χαρακτηρίζοντας το έργο ανοικοδόμησης "μαμούθ".

Τα κορυφαία εξαγώγιμα γεωργικά προϊόντα της Ουκρανίας είναι το καλαμπόκι και το σιτάρι. Πριν από την εισβολή, η Ουκρανία ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής σιτηρών για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές για αναδυόμενες αγορές στην Ασία και την Αφρική. Αναλύοντας τους αριθμούς, η Ουκρανία παρήγαγε το 49,6% του παγκόσμιου ηλιελαίου, το 10% του παγκόσμιου σιταριού, το 12,6% του παγκόσμιου κριθαριού και το 15,3% του παγκόσμιου αραβόσιτου.

Εκτιμήσεις μέσω της εταιρείας ερευνών SovEcon της Μαύρης Θάλασσας δείχνουν ότι η συγκομιδή καλαμποκιού της Ουκρανίας για το 2022 θα μπορούσε να βυθιστεί έως και 35% από 41,9 εκατομμύρια τόνους πέρυσι σε 27,7 εκατομμύρια τόνους φέτος λόγω όλων των διαταραχών. Οι αγρότες αναφέρουν ήδη ελλείψεις σε ντίζελ και λιπάσματα. Οι συγκομιδές σιταριού αναμένεται επίσης να μειωθούν. Μερικοί έχουν επισημάνει ακόμη και ότι η συνολική παραγωγή καλλιεργειών στη χώρα θα μπορούσε να μειωθεί στο μισό.

«Με τις παγκόσμιες τιμές των τροφίμων σε υψηλό επίπεδο όλων των εποχών, το WFP ανησυχεί επίσης για τον αντίκτυπο της κρίσης στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια ειδικά στα καυτά σημεία πείνας» ανέφερε, προειδοποιώντας για «παράπλευρη πείνα»σε άλλα μέρη όπως η Αίγυπτος, η Ινδονησία, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και η Τουρκία, τα οποία βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές της Ουκρανίας.

Όλα αυτά ώθησαν τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ να προειδοποιήσει ότι οι παγκόσμιες τιμές των τροφίμων θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 8-20% από τα σημερινά επίπεδα λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης στην Ουκρανία.

Ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στα τρόφιμα, Michael Fakhri, προειδοποίησε επίσης σήμερα ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μπορεί να προκαλέσει παγκόσμια αύξηση του υποσιτισμού και της πείνας.

«Τα τελευταία τρία χρόνια, τα παγκόσμια ποσοστά λιμού και πείνας έχουν αυξηθεί. Με τη ρωσική εισβολή, αντιμετωπίζουμε τώρα τον κίνδυνο επικείμενης πείνας και πείνας σε περισσότερα μέρη σε όλο τον κόσμο», ανέφερε ο Φακρί σε δήλωσή του. Υπάρχει ακόμη και ένας δευτερογενής κίνδυνος για τις ΗΠΑ (διαβάστε: "Τα μέσα ενημέρωσης δεν σας προειδοποιούν" Ότι οι ΗΠΑ φροντίζουν για την επισιτιστική κρίση



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η βουλγαρική κυβέρνηση θα αγοράσει σιτάρι, καλαμπόκι και ηλιόσπορους έναντι 550 εκατομμυρίων ευρώ για να εξασφαλίσει την επισιτιστική ασφάλεια της χώρας το επόμενο έτος.

Είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει επηρεάσει τον εφοδιασμό της Ευρώπης με σιτηρά, καθώς η Ρωσία και η Ουκρανία είναι οι μεγαλύτεροι προμηθευτές της ηπείρου.

Η Βουλγαρία θα αγοράσει τουλάχιστον 1,1 εκατ. τόνους σιταριού από Βούλγαρους παραγωγούς στο πλαίσιο του Χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων της Σόφιας. Η βαλκανική χώρα είναι ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς και εξαγωγείς σιτηρών στην Ευρώπη.

Οι βουλγαρικές αρχές αντιμετωπίζουν προβλήματα με την αύξηση των τιμών βασικών τροφίμων, ιδίως του ηλιέλαιου, που χρησιμοποιείται ευρέως στη φτωχότερη χώρα της ΕΕ.

Σχεδόν το 80% της ευρωπαϊκής παραγωγής ηλιέλαιου συγκεντρώνεται στη Ρωσία και την Ουκρανία και ορισμένοι Βούλγαροι έμποροι έχουν ήδη προβλέψει απότομη αύξηση της τιμής του στη βουλγαρική αγορά.

Η τιμή ενός λίτρου ηλιέλαιου στη χώρα έχει αυξηθεί σχεδόν τρεις φορές τον τελευταίο χρόνο, στα 3,5 ευρώ ανά λίτρο. Η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι θα καταπολεμήσει την κερδοσκοπία και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

«Η τιμή πάνω από 2,5 ευρώ ανά λίτρο ηλιέλαιου είναι κερδοσκοπία. Η τιμή παραγωγής είναι 1 ευρώ ανά λίτρο», σχολίασε η αναπληρώτρια πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομίας Κορνέλια Νίνοβα, η οποία έχει δηλώσει ότι η καταπολέμηση των υψηλών τιμών είναι η πρώτη της προτεραιότητα.

Η Νίνοβα σχολίασε ότι η Βουλγαρία διαθέτει πάνω από 1,5 εκατομμύριο τόνους ηλιόσπορων, από τους οποίους μπορεί να παραχθεί λάδι, το οποίο θα προμηθεύσει τη Βουλγαρία για πάνω από τέσσερα χρόνια.

«Οι ιδιοκτήτες των ηλιόσπορων διατηρούν ποσότητες προκειμένου να τις εξάγουν προς πώληση στο εξωτερικό. Δεν θα επιτρέψουμε σε λίγους να γίνουν εκατομμυριούχοι μέσα σε λίγες μέρες και νύχτες στις πλάτες του βουλγαρικού λαού», δήλωσε η Νίνοβα, η οποία είναι επίσης η επικεφαλής του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Η κυβέρνηση θα υποβάλει αίτημα στην Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού για να ελέγξει αν υπάρχει πρόβλημα στη βουλγαρική αγορά σιτηρών.

Την Τετάρτη (9 Μαρτίου), ο πρωθυπουργός Κίριλ Πέτκοφ δήλωσε ότι η κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει τον εφοδιασμό της Βουλγαρίας με τρόφιμα μέχρι το 2023.

«Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι ανεξάρτητα από οποιοδήποτε σενάριο, ο Βούλγαρος θα έχει ψωμί στο τραπέζι του», δήλωσε ο Πέτκοφ. Ωστόσο, η Εθνική Ένωση Παραγωγών Σιτηρών δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη με τις ενέργειες της κυβέρνησης, η οποία έχει μπλοκάρει προσωρινά ορισμένες εξαγωγές σιτηρών.

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η κυβέρνηση της Ουκρανίας εισήγαγε υποχρέωση για χορήγηση άδειας εξαγωγής βασικών τροφίμων, όπως σιτάρι, καλαμπόκι, κρέας πουλερικών και ηλιέλαιο, σύμφωνα με το ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax Ukraine, καθώς οι αγρότες της ΕΕ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επισιτιστική ασφάλεια σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Το κυβερνητικό ψήφισμα, το οποίο δημοσιεύθηκε την Κυριακή (6 Μαρτίου), διευκρινίζει ότι η απόφαση για τη θέσπιση μηδενικών ποσοστώσεων για εξαγωγές επεκτείνεται στο καλαμπόκι, τη βρώμη, το φαγόπυρο, το κεχρί, τη ζάχαρη και το αλάτι κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση, με την επιφύλαξη αδειοδότησης το 2022.

Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Denys Shmyhal δήλωσε την Κυριακή ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να περιορίσει την εξαγωγή ορισμένων κοινωνικά σημαντικών αγαθών και των πρώτων υλών από τις οποίες παράγονται, μετέδωσε το Interfax Ukraine.

Η Ουκρανία από μόνη της αντιπροσωπεύει το 19% των εισαγωγών σιταριού στην ΕΕ και το 13% των εισαγωγών ελαιούχων σπόρων. Μαζί με τη Ρωσία, οι δύο γεωργικές μονάδες παραγωγής ενέργειας παρέχουν πάνω από το ένα τρίτο του σιταριού και κριθαριού στον κόσμο, καθώς και 17% καλαμπόκι και πάνω από 50% ηλιέλαιο και σπόρους.

Ως εκ τούτου, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προκάλεσε σοκ σε δύο από τις βασικές αγορές σιτηρών στον κόσμο, με τις τιμές του σιταριού να εκτοξεύονται την περασμένη εβδομάδα στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 14 ετών.

Ορισμένα μέρη, όπως η Αλβανία, έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι αυτό θα μπορούσε να αφαιρέσει το ψωμί και άλλα βασικά προϊόντα με βάση τα σιτηρά από το μενού.

Αυτό πυροδότησε μια σειρά έκτακτων συνεδριάσεων σχετικά με τρόπους με τους οποίους η ΕΕ μπορεί να διασφαλίσει την επισιτιστική ασφάλεια.

Για παράδειγμα, η συμμετοχή στην ομάδα εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ετοιμότητας και αντιμετώπισης κρίσεων επισιτιστικής ασφάλειας (EFSCM), που περιγράφεται ως μέρος των στόχων της Πράσινης Συμφωνίας της Επιτροπής, έχει πλέον επιβεβαιωθεί και η πρώτη συνεδρίαση της ομάδας πρόκειται να πραγματοποιηθεί την Τετάρτη (9 Μαρτίου).

«Τροφική ασπίδα»

Εν τω μεταξύ, η ένωση αγροτών της ΕΕ COPA-COGECA εξέδωσε μια δήλωση την Κυριακή στην οποία τονίζει ότι η Ευρώπη πρέπει να εξοπλίσει τη γεωργία της με μια «διατροφική ασπίδα» για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ενός συνδυασμού του πολέμου μαζί με την επικείμενη πρόκληση της κλιματικής αλλαγής.

«Αυτός ο πόλεμος που επηρεάζει την Ευρώπη θα έχει παγκόσμιο αντίκτυπο για αρκετά χρόνια», προειδοποιεί η δήλωση, προσθέτοντας ότι «οι περισσότερες παραγωγές θα επηρεαστούν άμεσα ή έμμεσα».

Τονίζοντας ότι οι εξαιρετικές καταστάσεις απαιτούν έκτακτα μέτρα, η ένωση ζήτησε από την Επιτροπή «ολοκληρωτικά, στιβαρά, πρωτοφανή μέτρα» ώστε να ανταποκρίνονται στην κλίμακα της πρόκλησης που αντιμετωπίζει ο κλάδος, προσθέτοντας ότι η ταχύτητα είναι ουσιαστικής σημασίας πλέον.

Η ένωση φυτικών ελαίων της ΕΕ (FEDIOL) προειδοποίησε την Παρασκευή ότι η προμήθεια περίπου 200.000 τόνων μηνιαίως ηλιελαίου από την Ουκρανία έχει σταματήσει να αποστέλλεται στα ευρωπαϊκά λιμάνια.

Μεταξύ 35 και 45% του ηλιελαίου στην ΕΕ προέρχεται από την Ουκρανία και δεν υπάρχει άμεση λύση στην διακοπή εμπορίας του ηλιελαίου, καθώς δεν είναι σαφές εάν και πώς θα μπορέσει να ξαναρχίσει το εμπόριο, συνέχισε η ένωση.


Επισιτιστική ασφάλεια και βιωσιμότητα σε σύγκρουση;


Η εισβολή στην Ουκρανία έχει επαναφέρει παλιά ερωτήματα σχετικά με το εάν οι πολιτικές της Επιτροπής, οι οποίες αποκαλύφθηκαν πριν από δυόμισι χρόνια και στοχεύουν να καταστήσουν το ευρωπαϊκό σύστημα τροφίμων πιο βιώσιμο μέσω μιας σειράς αυστηρών στόχων, πρέπει να αναθεωρηθούν.

Μιλώντας μετά από ειδική συνάντηση με τους υπουργούς γεωργίας της ΕΕ-27 την Τετάρτη, ο Επίτροπος Γεωργίας Janusz Wojciechowski παραδέχτηκε ότι η ΕΕ «πρέπει να παρακολουθεί στενά τους στόχους αυτών των πολιτικών στο πλαίσιο της επισιτιστικής ασφάλειας».

«Δεν θέλουμε να παραμερίσουμε αυτές τις στρατηγικές, δεν θέλουμε να τις αμφισβητήσουμε», εξήγησε ο Επίτροπος. «Αλλά υπάρχουν και άλλα στοιχεία που πρέπει να εξεταστούν ξανά, δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης», συνέχισε.

Από την πλευρά της, η δεξαμενή σκέψης Farm Europe κάλεσε την Επιτροπή να «αναθεωρήσει θεμελιωδώς» τις προτάσεις της για την εμβληματική πολιτική της ΕΕ για τα τρόφιμα και τη γεωργία, τη στρατηγική Farm to Fork και τη στρατηγική της για τη βιοποικιλότητα, λέγοντας ότι έρχονται «σε αντίθεση με την επισιτιστική μας κυριαρχία και την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια».

Ωστόσο, για την Πρόεδρο του COPA, Christiane Lambert, η αντιπαράθεση αυτών των δύο διαστάσεων είναι «μη παραγωγική».

«Όπως και με την ενέργεια, εμείς [ο γεωργικός τομέας] πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι δυνατό να ενισχύσουμε τη στρατηγική μας αυτονομία, ενώ συνεχίζουμε να σημειώνουμε πρόοδο στη βιωσιμότητα», είπε.


Τούτου λεχθέντος, η ένωση αγροτών βλέπει την ανάγκη για μια «αλλαγή παραδείγματος» στον τρόπο που σκέφτονται οι Βρυξέλλες για τη γεωργία, ξεκινώντας από τους στόχους που ορίζονται στο Farm to Fork.

Συγκεκριμένα, ο οργανισμός ζητά να μπορέσει να καλλιεργήσει όλη τη διαθέσιμη γη το 2022 για να αντισταθμίσει το μπλοκάρισμα της ρωσικής και της ουκρανικής παραγωγής, σε αντίθεση με το να αφεθούν ορισμένα τμήματα της γης σε αγρανάπαυση ή να προορίζονται για βιοποικιλότητα, όπως ορίζεται στη στρατηγική.


Το θέμα θα συζητηθεί σε μια συνάντηση των υπουργών γεωργίας της ΕΕ-27 αργότερα αυτό τον μήνα (21 Μαρτίου), αλλά τα κράτη μέλη πρότειναν ήδη στην Επιτροπή την περασμένη εβδομάδα να παραχωρηθεί γεωργική γη που θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή πρωτεϊνούχων καλλιεργειών.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Γεωργίας της Ιρλανδίας Charlie McConalogue θα συγκαλέσει έκτακτη συνάντηση με γεωργικές ενώσεις την Τρίτη για να συζητήσει πιθανές ανησυχίες για την επισιτιστική ασφάλεια, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα συζητήσουν πιθανά μέτρα που θα ζητήσουν από όλους τους αγρότες να φυτέψουν καλλιέργειες σιτηρών στη γη τους.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Σύμφωνα με την παράδοση, πάνω-κάτω τις μισές ημέρες του χρόνου οι άνθρωποι οφείλουμε να απέχουμε από το κρέας. Υπολείμματα αυτής της αποχής από την κρεατοφαγία βρίσκουμε σήμερα σε μερικές ημέρες όπου πολλές και πολλοί συνεχίζουμε να νηστεύουμε, όπως είναι η Καθαρά Δευτέρα.

Δυστυχώς όμως, η παραδοσιακή νηστεία δεν συμπεριλαμβάνει τα «θαλασσινά». Ιδίως το χταπόδι, θεωρείται καθιερωμένος νηστίσιμος «μεζές».

Αλλά σήμερα ξέρουμε πως το χταπόδι (Octopus vulgaris) είναι ένα θαυμαστό, μοναδικό πλάσμα. Είναι τόσο έξυπνο που μπορεί να επιλύει προβλήματα και να χρησιμοποιεί εργαλεία. Διαθέτει νοημοσύνη ακόμα και στα πλοκάμια του, καθώς τα δύο τρίτα των νευρώνων του βρίσκονται εκεί, σαν σε ένα δεύτερο εγκέφαλο. Το χταπόδι διαθέτει τρεις καρδιές και μπλε αίμα. Η θηλυκιά αφιερώνεται σε τέτοιο βαθμό στην προστασία των απογόνων της, που πεθαίνει από ασιτία και εξάντληση. Το μαλάκιο δένεται συναισθηματικά, ακόμα και με τον άνθρωπο, όπως είδαμε όλες και όλοι στο ντοκιμαντέρ «ο δάσκαλός μου το χταπόδι».

 

Από εξελικτική άποψη είναι πολύ πιο πετυχημένο από εμάς. Εάν θεωρήσουμε πως τα χταπόδια βρίσκονται στον Πλανήτη για ένα εικοσιτετράωρο, ο Homo sapiens εμφανίστηκε μόλις πριν… ένα λεπτό! Διαθέτει ένα μοναδικό γονιδίωμα, με 43% περισσότερα γονίδια από εμάς. Όταν «αποκρυπτογραφήθηκε» το DNA του, το 2015, άφησε άφωνους τους επιστήμονες με την «εξωγήινη» δομή του.

Το να… τρώμε ένα τέτοιο πλάσμα, αποτελεί πρωτογονισμό και ασυγχώρητη βαναυσότητα. Είναι στοιχειώδες ξεμύτισμα από τη βαρβαρότητα να το βγάλουμε οριστικά από το πιάτο μας.

Έτσι, την επόμενη φορά που σας ρωτήσουν εάν στη νηστεία τρώτε χταπόδι, απαντήστε, μια για πάντα: «μα το χταπόδι δεν τρώγεται!»


* Με την ευκαιρία της Σαρακοστής, το Κόμμα για τα Ζώα μας θυμίζει μερικές θαυμαστές αλήθειες για ένα θαυμαστό συναισθανόμενο πλάσμα, που δεν χωράει στο πιάτο κανενός ευαίσθητου ανθρώπου!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Θεωρούμε αδιανόητη την καταγγελία όπως έγινε σήμερα στην σατυρική εκπομπή.
Όχι γιατί δεν μπορεί να είναι αληθινή, τουναντίον είμαστε της άποψης του "δεν ξέρουμε τι πραγματικά τρώμε" σε συσκευασμένα προϊόντα.
Αλλά γιατί θα έπρεπε να συνοδεύεται με την αποκάλυψη του προϊόντος, της εταιρείας παραγωγής του, όπως και της αλυσίδας που το διακινούσε.

Όπως καταγγέλθηκε από τον Αντώνη Κανάκη, συνεργάτης της εκπομπής μέσα σε συσκευασία που αγόρασε για να μαγειρέψει βρήκε το κεφάλι ενός ποντικού.
Όπως μάλιστα ενημέρωσε, ο "ευρών" πήγε στον ΕΦΕΤ και κατέθεσε την καταγγελία του.

Περιμένουμε την εξέλιξη της υπόθεσης. Την αποκάλυψη των υπευθύνων που για άλλη μια φορά παίζουν με την δημόσια υγεία των καταναλωτών.



Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Ο σχετικός στίχος του λαϊκού άσματος προσεγγίζει ιδιόμορφα την άτυπη κοινωνιολογική δομή που συνιστά η πατροπαράδοτη «Λαϊκή Αγορά». Καθότι ο ερωτευμένος και «υποψιασμένος» εραστής υποχρεώνεται να δεχθεί την αφοπλιστική στην ειλικρινή της πρόθεση αλλά συνάμα και καθησυχαστική επιβεβαίωση της «ωραίας», την οποία «πήρε 8 φορές και δεν την βρήκε εκεί», αλλά αυτό ήταν λογικό καθώς η καλή του «είχε πάει… Λαϊκή!..»

Σίγουρα είναι ανορθόδοξος φίλες/φίλοι αναγνώστες και για μερικούς ίσως και «απρεπής» για ένα πανεπιστημιακό δάσκαλο, ο τρόπος εισαγωγής στο θέμα μου αλλά η επιλογή μου υπαγορεύεται από μια πλειάδα παραγόντων ανάμεσα στους οποίους η «δικαιολογία» την οποία επικαλείται στο στίχο που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε η περιώνυμη κυρία του λαϊκού άσματος δεν είναι η λιγότερο σημαντική ούτε και ιεραρχικά η… τελευταία.

Οι Λαϊκές αγορές, ως κοινωνικός θεσμός, υπήρχαν και υπάρχουν σε κάθε ελληνική πόλη αλλά και σε άλλα Έθνη όπως προσωπικά έχω πολλές φορές διαπιστώσει στα ταξίδια μου και όπως θα το επιβεβαιώσουν εάν ρωτηθούν όλοι οι συμπατριώτες και συμπατριώτισσές μας που έχουν ταξιδέψει ή ζούνε μονίμως σε άλλες χώρες της Ευρώπης, στην Αμερική και τον Καναδά ακόμη και στην Αυστραλία και όχι μόνο.

Από το παζάρι της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, με κυμαινόμενες ιδιομορφίες που αντανακλούν ήθη, έθιμα, κοινωνιολογικές, ψυχολογικές και οικονομικές παραμέτρους της τρέχουσας ιστορικής πραγματικότητας, οι Λαϊκές αγορές αποτελούν τον πόλο έλξης και το σημείο αναφοράς για μεμονωμένα άτομα και για οικογένειες που άσχετα με το μέγεθος του «βαλαντίου» τους εδώ θα βρούνε το φρέσκο προϊόν του παραγωγού ή του μικροεμπόρου σετιμές προσιτές και σε ποικιλίες που δεν μπορεί να διαθέτει ο «λαχανοπώλης» της γειτονιάς ιδιαίτερα εκείνος που καθοδηγούμενος από το πνεύμα της εποχής του διεθνοποιημένου μάρκετινγκ φρόντισε να αναβαθμίσει το «μανάβικο-κατάστημά» του σε επίπεδο «μπουτίκ».

Στη Λαϊκή θα κατεβεί ο συνταξιούχος και η σύζυγός του, εδώ θα βολευτεί ο φοιτητής και η φοιτήτρια, στη λαϊκή θα βρει για τα παιδάκια της η νοικοκυρά σύζυγος του δημόσιου υπάλληλου ή του μικρό-εμπόρου τα φρούτα και τα λαχανικά που θα καταναλώσουν τα αγαπημένα της πρόσωπα.

Αυτή η δυναμική πρόσμιξη ηλικιών, προσωπικοτήτων και κοινωνικό-οικονομικών τάξεων στις λαϊκές μας αγορές έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο σοβαρών κοινωνιολογικών, ψυχολογικών και οικονομικών ερευνών καθώς εδώ αναπτύσσονται, όπως μπορεί ο καθένας και η καθεμιά μας να το επιβεβαιώσει από προσωπικές εμπειρίες, διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα σε πωλητή και πελάτη, εδώ γίνεται καλοπροαίρετο και συχνά καυστικό χιούμορ ανάμεσα στους ανταγωνιστές στην προσπάθεια του εμπειρικού μάρκετινγκ για επηρεασμό του πελάτη, εδώ αντιπαρατάσσονται ποδοσφαιρικές ιδεολογίες και πεποιθήσεις και, φυσικά, στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε, εδώ συγκρούονται παραμονές τοπικών ή εθνικών εκλογών και οι… πολιτικοί μας οι οποίοι, όπως με διαβεβαιώνουν οι γείτονές μου και τακτικοί επισκέπτες της Λαϊκής, μόνο τότε θυμούνται τις λαϊκές και μαζί τους τα… λαϊκά στρώματα, τουτέστιν το «λαουτζίκο» που τους δίνει το δικαίωμα να αποκατασταθούν ως Εθνοπατέρες και ΄Εθνομητέρες σε καλοπληρωμένους Νομοθέτες κατόχους πολυτελών αυτοκινήτων που οδηγούν συνήθως συνοδοί αστυνομικοί…

Συχνά οι πολιτικοί μας από τα τηλεοπτικά παράθυρα εκστομίζουν «μπαρούφες» απίστευτων μεγεθών καθώς ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ τις Λαϊκές, τους παραγωγούς και μικροεμπόρους ότι ευθύνονται για την άνοδο του πληθωρισμού και την αδυναμία της νοικοκυράς να γεμίσει το καλάθι της…

Μεγαλύτερη ανακρίβεια σίγουρα ΔΕΝ υπάρχει, αλλά η δικαιολογία «βόλεψε και βολεύει» τους αιρετούς άρχοντές μας με τον ίδιο τρόπο που βόλεψε και την «άφαντη» προφανώς για άλλους λόγους κυρία του λαϊκού μας άσματος…

Εκείνη, όμως, καθώς την οικονομική ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη υποχρεώνεται να αποκτήσει την συνήθεια του να επισκέπτεται τακτικότατα την λαϊκή μετουσιώνει ως σφόδρα πειστική την επίκληση της απουσίας της λόγω «επίσκεψης στην λαϊκή!..»

Οι πολιτικοί μας πότε θα πάνε «λαϊκή», όχι για να τους δούμε αλλά για να δούνε αυτοί τα γερόντια που ΠΕΦΤΟΥΝ με τα μούτρα στην άσφαλτο της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας και άλλων πόλεων για να μαζέψουν φρούτα, λαχανικά και σαρδέλες που οι μικροέμποροι της λαϊκής ρίχνουν στο οδόστρωμα μόλις τελειώνει η Λαϊκή;

Το καταθέτω «πιπεράτα» χωρίς φόβο και πάθος: οι πολιτικοί πότε θα συνειδητοποιήσουν το μεγάλο κοινωνικό-οικονομικό πρόβλημα που φαίνεται στις Λαϊκές Αγορές όταν στο τέλος της ημέρας πολλοί συμπολίτες μας χαμηλόμισθοι και ταλαιπωρημένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δέχονται ως «μάνα εξ ουρανού» και μαζεύουν σε πλαστικές σακούλες τα «απομεινάρια» πριν τα πετάξουν στους σκουπιδοτενεκέδες οι μικρό-έμποροι της Λαϊκής Αγοράς;

Υπουργοί, Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι Πηγαίνουν σε Λαϊκές Αγορές;

Βεβαίως πήγαιναν και συνεχίζουν να πηγαίνουν παραμονές Εθνικών, περιφερειακών και τοπικών εκλογών αλλά στη διάρκεια της υπόλοιπης τετραετίας…Απέχουν!

Καθώς στον ορίζοντα άγνωστο χέρι έγραψε τη λέξη «ΕΚΛΟΓΕΣ» με σινική μελάνη εξαιρετικής ποιότητας ίσως τους ξαναδούμε σε Λαϊκές Αγορές εάν κοπάσει η λαίλαπα της πανδημίας covid-19, εάν καταργηθεί η απαγόρευση της «ασφαλούς απόστασης» και οι υποχρεωτικές μάσκες και επιτραπούν ξανά οι χειραψίες…

Φοβάμαι, και καταθέτω το ρήμα χωρίς εισαγωγικά, ότι είμαστε ήδη στο ΔΩΔΕΚΑ και όχι στο «Δώδεκα παρά πέντε», σε θέματα που αφορούν την αβάσταχτη πλέον ακρίβεια, την απίστευτη ανέχεια εκατομμυρίων συμπατριωτών μας, τη μεταμόρφωση των πάγκων των λαϊκών αγορών σε «μπουτίκ πολυτελείας» και τη διογκούμενη λαϊκή δυσφορία που μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στη διάβρωση του κοινωνικού μας ιστού…

Εάν συμβεί αυτό το οποίο ΟΛΟΙ οι εχέφρονες Έλληνες, που ΔΕΝ καθόμαστε σε καλοπληρωμένους θώκους εξουσίας απευχόμαστε, τότε ας μην επικαλεστούν οι σημερινοί κάτοχοι εδρών στο Κοινοβούλιο ότι ΔΕΝ αντελήφθησαν την επερχόμενη κοινωνική αναταραχή τώρα που τελειώνει το Φθινόπωρο και αρχίζει ο χειμώνας καθότι «δεν ήταν εκεί», δηλαδή στα Κέντρα έγκαιρης λήψης αποφάσεων, επειδή «είχαν πάει… Λαϊκή!»

Δεν πρόκειται να τους πιστέψει κανείς και δεν πρόκειται να μας πείσουν αντίθετα με την προαναφερθείσα κυρία του λαϊκού άσματος που εύκολα έπεισε το ερωτευμένο «θύμα» της!…



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Άθληση, γευσιγνωσία και γνωριμία με τις ομορφιές της περιοχής συνδυάζει η 4η γιορτή μανιταριού στο Λιβάδι του δήμου Θέρμης την οποία διοργανώνουν την προσεχή Κυριακή 5 Δεκεμβρίου ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λειβαδιωτών Θεσσαλονίκης και η κοινότητα Λιβαδίου. Το πρόγραμμα της φετινής γιορτής μανιταριού περιλαμβάνει:

- 10:00: Ομιλία με θέμα: Τα μανιτάρια του νομού Θεσσαλονίκης. Εισηγητής: Δημήτρης Βολοβότσης. Υπαίθριος χώρος Κοινοτικού Καφενείου Λιβαδίου.

- 11:00: Εξόρμηση στο περιαστικό δάσος του Λιβαδίου προς αναγνώριση, αναζήτηση και συλλογή μανιταριών και τρούφας με τον ειδικό τρουφοκυνηγό Παναγιώτη Βαρυπάτη. Η εξόρμηση θα γίνει σε δύο ομάδες, σε μικρή και μεγάλη διαδρομή.

- 13:00: Έκθεση και αναγνώριση μανιταριών. Πλατεία του Λιβαδίου «Τα Πλατάνια».

- 14:00: Προσφορά μανιταροεδεσμάτων (σούπα και ριζότο μανιταριού) από την εταιρεία “μανιταροπροϊόντα Γρεβενών” και τον Φώτη Παρασκευαΐδη.

- 15:00: Ξενάγηση στον ιστορικό οικισμό με ξεναγό τον πρόεδρο της κοινότητας Δημήτρη Γουδήρα.

«Στο πλαίσιο της γιορτής, δεν ερχόμαστε μόνο πιο κοντά στη φύση, αλλά μέσα από τα μανιτάρια γνωρίζουμε καλύτερα την λειτουργία των δασικών οικοσυστημάτων, μαθαίνουμε για την διατροφική αξία του μανιταριού, καθώς το μανιτάρι είναι αναπόσπαστο μέρος της παραδοσιακής μαγειρικής, γνωρίζουμε την αξία των τοπικών μας προϊόντων», αναφέρει ο πρόεδρος της κοινότητας Λιβαδίου Δημήτρης Γουδήρας.

Σημειώνεται ότι στη διάρκεια της γιορτής θα τηρηθούν αυστηρά όλα τα προβλεπόμενα μέτρα κατά της πανδημίας. Η συμμετοχή στις εκδηλώσεις είναι δωρεάν.





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
© Φωτογραφία : Pixabay/Narupon Promvichai

Η γιατρός Έλενα Μαλίσεβα προειδοποίησε ότι ο μαϊντανός αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβων αίματος κατά 20 φορές.
Ποια τρόφιμα αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβωσης εξήγησε ο ανοσολόγος και καθηγητής Αντρέι Προντέους σε συνέντευξή του σε ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι.
Ο καθηγητής σημείωσε ότι η πιθανότητα θρόμβωσης αυξάνεται στους ηλικιωμένους, που πάσχουν από κιρσούς, καρδιαγγειακά νοσήματα και κάνουν καθιστική ζωή. Αυτά τα άτομα πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ, η οποία προκαλεί πήξη του αίματος και μπορεί να δημιουργήσει θρομβώσεις.

«Τα τρία προϊόντα με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ είναι ο μαϊντανός, το σπανάκι και ο βασιλικός. [...] Ο μαϊντανός όμως είναι ο απόλυτος πρωταθλητής: Τα 100 γραμμάρια μαϊντανού περιέχουν 20 ημερήσιες δόσεις βιταμίνης Κ. [...] Ο βασιλικός και το σπανάκι, με τη σειρά τους, περιέχουν επτά και έξι ημερήσιες δόσεις αντίστοιχα» εξήγησε ο Αντρέι Προντέους.

Ο κίνδυνος για θρόμβωση από τον μαϊντανό

Η γιατρός Έλενα Μαλίσεβα συμφωνώντας με τον καθηγητή, συμπλήρωσε ότι η πολλαπλάσια ποσότητα βιταμίνης Κ που περιέχει ο μαϊντανός αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία μας.

Δηλαδή, οι κίνδυνοι θρόμβων αίματος είναι 20 φορές υψηλότεροι.

Κλείνοντας, τόνισε, ότι όλοι οι νοσούντες με αθηροσκλήρωση, κιρσούς και οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα πρέπει να αποκλείσουν από τη διατροφή τους τον μαϊντανό, τον βασιλικό και το σπανάκι.



πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η μακρά διαδρομή του «ακαταμάχητου γητευτή» του καλοκαιριού στον χρόνο, και πώς εμπλέκεται σε αυτή το ελληνικό δαιμόνιο
Στην παιδική μνήμη τουλάχιστον δύο γενεών υπήρξε συνυφασμένο με το εύρος του θέρους. Το πρώτο παγωτό «άνοιγε» την εποχή της ξεγνοιασιάς και το τελευταίο σηματοδοτούσε την έναρξη μιας νέας μαθητικής σεζόν. Η παγωμένη λιχουδιά των διαφόρων γεύσεων, μαζί με τις βουτιές στη θάλασσα ήταν πεδίο παιχνιδιού για τα παιδιά που συναγωνίζονταν μεταξύ τους στο ποιο θα πετύχαινε τη μέγιστη απόδοση...

Τα μετρούσαν τότε οι πιτσιρικάδες τα παγωτά που κατανάλωναν το καλοκαίρι κι όταν συναντιόνταν στον αγιασμό του σχολείου, ανακοίνωναν περήφανοι ο ένας στον άλλο το σύνολο εκείνων που κατανάλωσαν, σε έναν αριθμό που ενίοτε άγγιζε ή και ξεπερνούσε τα τρία ψηφία. Από τη δεκαετία του ΄80 κι ύστερα, όταν εμφανίστηκαν και άρχισαν να πυκνώνουν τα ζαχαροπλαστεία που σέρβιραν παγωτό και τον χειμώνα, η λιχουδιά έχασε την… αίγλη της ως καλαντάρι των λιλιπούτειων μαθητών και μετατράπηκε σε απόλαυση παντός καιρού για όλες τις ηλικίες…

Από τον ουρανίσκο του Μεγαλέξανδρου και του Νέρωνα στην καρδιά των διαφωτιστών

Παγωτό. Η καταναλωτική συνήθεια, που προσφέρει το απολαυστικότερο μυρμήγκιασμα στον ουρανίσκο. Στην Ελλάδα φτάνει μόλις τη δεκαετία του ΄30, αλλά φαίνεται πως η ιστορία του χάνεται πολύ βαθιά στο παρελθόν. Λένε πως η πρώτη μορφή παγωτού καταγράφεται την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (336 - 323 π.Χ), καθώς ο καλοφαγάς Μακεδόνας στρατηλάτης απολαμβάνει παγωμένα (στο χιόνι) φρούτα περιχυμένα με μέλι. Μια αντίστοιχη λιχουδιά, γεύεται αιώνες μετά και ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρωνας (37-68 μ. Χ.), ο οποίος στέλνει τους σκλάβους του στα βουνά για να μαζέψουν φρέσκο χιόνι και να το φέρουν πίσω για να το απολαύσει μαζί με τα φρούτα του.


Παρασκευαστής της δυναστείας των Τανγκ στην Κίνα (618 έως το 907 μ. Χ.) βρίσκει τρόπο να φτιάχνει γευστικά μείγματα από πάγο και γάλα, ενώ για την εμφάνισή της στην Ευρώπη, η συγκεκριμένη λιχουδιά αποδίδεται στα… «λάφυρα» του ταξιδευτή Μάρκο Πόλο (13ος αι.).
Σ. Τζέικομπ Φάσελ

Κάπου στις αρχές του 17ου αι. ο Γάλλος σεφ του βασιλιά Καρόλου Α΄ (1600-1649) της Αγγλίας εντυπωσιάζει τους επίσημους συνδαιτυμόνες του με ένα επιδόρπιο που θυμίζει χιόνι, αλλά είναι γλυκό. Ο Κάρολος «κόβει» στον σεφ της Αυλής 500 λίρες ετησίως, ως «επίδομα σιωπής». Για να μην αποκαλύψει σε κανέναν τη συνταγή του δροσιστικού επιδόρπιου και να συνεχίσει να το φτιάχνει μόνο για τον ίδιο και τους επίσημους καλεσμένους του. Αλλά το μυστικό κάποτε διαρρέει. Άλλωστε, νωρίτερα, το 1533, όταν η Αικατερίνη των Μεδίκων παντρεύεται τον Ερρίκο Β', φέρνει στη νέα της πατρίδα ένα επιδόρπιο από γλυκιά κρέμα, που θυμίζει πολύ την κατοπινή συνταγή του Γάλλου σεφ και πιθανολογείται ότι αποτελεί τον πρόδρομό της.


Το θέμα είναι ότι, ως εμπορικό προϊόν πλέον, και το παγωτό της εποχής -όπως κάθε τι ιδιαίτερο- παρασκευάζεται και προορίζεται για τους πλουσίους. Δεδομένης, άλλωστε, της δυσκολίας να συντηρηθεί το κύριο συστατικό της συνταγής, ο πάγος, το είδος καθίσταται μάλλον λιγοστό, δυσεύρετο και απλησίαστο στους μη έχοντες… Πέραν τούτου, δαπανηρή και επίπονη είναι και η παρασκευή του, καθώς χρειάζονται δύο μεγάλοι κάδοι με μεγάλες ποσότητες πάγου και αλατιού και τουλάχιστον 40 λεπτά της ώρας συνεχές ανακάτεμα του μείγματος, ώστε ούτε να λιώσει, ούτε να παρουσιάσει κρυστάλλους.

Το πρώτο στέκι παγωτού στην Ευρώπη

Οι πρώτες συνταγές παγωτού πάντως εμφανίζονται στις αρχές του 18ου αι. και φιλοξενούνται σε γαλλικό βιβλίο υπό τον τίτλο «Η τέχνη τού να φτιάχνεις παγωτό». Ωστόσο, νωρίτερα, αρκετοί είναι οι ασχολούμενοι με την παρασκευή εδεσμάτων που διαγκωνίζονται ατύπως στη μάχη τού ποιος θα φτιάξει το τέλειο παγωτό. Η ιστορία, εντέλει, δικαιώνει τον Σικελό μάγειρα Φραντσέσκο Προκόπιο ντέι Κολτέλι (Francesco Procopio dei Coltelli), ο οποίος το 1686 ανοίγει στην καρδιά του Παρισιού το «Café Procope», το πρώτο καφενείο της γαλλικής πρωτεύουσας, κατά κάποιους και το πρώτο παγκοσμίως. Το κατάστημα σύντομα μετατρέπεται σε στέκι ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης. Από τα τραπέζια του περνούν όλοι οι αστέρες της Κομεντί Φρανσαίζ (Comedie francaise), αλλά και ο Ρακίνας, και ο Ρουσώ και ο Βολταίρος και ο Ντιτερό και ο Μπαλζάκ και ο Φρανκλίνος και πολλοί πολλοί άλλοι. Ένας από τους λόγους της επιτυχίας του καφενείου είναι το παγωτό, που σερβίρει. Αλλά πώς έχει ξεκινήσει να φτιάχνει παγωτό ένας Σικελός, γεννημένος στους πρόποδες της Αίτνας;


Cafe Le Procoppe

Ο Φραντσέσκο Προκόπιο είναι γόνος οικογένειας ψαράδων. Τόσο ο παππούς του όσο και ο πατέρας του συντηρούν τις οικογένειές τους ψαρεύοντας πότε στον κόλπο του Κάπο ντ΄ Ορλάντο και πότε στις θάλασσες της Ταορμίνας και της Κατάνιας. Το παγωτό αυτή την εποχή είναι μία έννοια άγνωστη, αλλά η ιταλική λέξη «σορμπέτο» (sorbetto) είναι γνωστή, εύγεστη και ιδιαιτέρως απολαυστική στο θερμό κλίμα της Σικελίας… Πρόκειται για το δροσιστικό επιδόρπιο, που αιώνες μετά, θα φτάσει στην Ελλάδα ως γρανίτα. Μία κατεψυγμένη υγρή νοστιμιά, που παρασκευάζεται από μελωμένο νερό και χυμούς φρούτων. Στην πραγματικότητα, το sorbetto είναι η ιταλική εκδοχή του περσικού «şerbet», ενός δροσιστικού γλυκού ροφήματος αναμεμειγμένου κυρίως με λεμόνια και χυμούς λουλουδιών, όπου όμως προστίθενται και στοιχεία γάλακτος. Οι Ιταλοί το έχουν φέρει στον τόπο τους έχοντας αφαιρέσει παντελώς το γάλα. Αλλά ο παππούς του Φραντσέσκο Προκόπιο, που τυχαία έχει δοκιμάσει από αυτό το αυθεντικό ανατολίτικο επιδόρπιο και έχει ενθουσιαστεί, όταν δεν ψαρεύει, σκέφτεται και πειραματίζεται. Προσπαθεί να κατασκευάσει το μηχάνημα, που χρησιμοποιούν οι Πέρσες για την παρασκευή του «şerbet», στο οποίο -εννοείται- θα περιέχεται και γάλα. Όταν τα καταφέρνει είναι πια πολύ μεγάλος για να αξιοποιήσει την εφεύρεσή του, αλλά την κληροδοτεί στον εγγονό του, ο οποίος στο μεταξύ δείχνει έφεση στη μαγειρική. Αναζητώντας την τύχη του και βαδίζοντας ήδη στην τρίτη δεκαετία της ζωής του, τα βήματα του Φραντσέσκο Προκόπιο του νεότερου, τον οδηγούν στο Παρίσι, όπου ανοίγει το «Le Procope» και καθώς, το παγωτό ταξιδεύει από τις ευρωπαϊκές βασιλικές αυλές ως νέο γαστρονομικό επίτευγμα, εκείνος αποφασίζει να το προσφέρει στην πελατεία του. Στην πραγματικότητα δεν έχει παρά να πειραματιστεί με τη μηχανή-κληροδότημα του παππού του. Το πείραμα στέφεται με απόλυτη επιτυχία και αριστοκράτες από κάθε γωνιά της Γαλλίας βρίσκονται στα καφενείο του Φραντσέσκο Προκόπιο να απολαμβάνουν τη νέα λιχουδιά, που ευφραίνει τον ουρανίσκο τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού… Στο μεταξύ, ο ίδιος έχει παντρευτεί και αποκτήσει ήδη τα πρώτα οκτώ παιδιά του… Άλλα πέντε θα έρθουν στη ζωή του από ακόμη δύο γάμους, που θα προλάβει να κάνει ως τα 76 του, οπότε θα αφήσει την τελευταία του πνοή. Η δυναστεία των dei Coltelli θα φροντίσει να διαιωνίσει και το κατάστημα και το παγωτό στην Ευρώπη, το οποίο ασφαλώς πιστώνεται στον Σικελό μάγειρα. Το «Le Procope» λειτουργεί αδιαλείπτως, ως ρεστοράν πλέον, στη 13 rue de l΄Ancienne Comedie της γαλλικής πρωτεύουσας, κλείνοντας φέτος αισίως 335 έτη ζωής (!). Εξακολουθεί να σερβίρει ένα από τα πιο εύγεστα παγωτά της γηραιάς ηπείρου και όχι μόνον…


Le Procope

Το παγωτό εξαπλώνεται με την ταχύτητα φήμης

Έχοντας «ξεφύγει» από τα βασιλικά σαλόνια κι έχοντας έκτοτε κερδίσει περίοπτη θέση στις γευστικές απολαύσεις των ευκατάστατων καταναλωτών (όσο η συντήρηση του πάγου παραμένει δύσκολη υπόθεση, τόσο το παγωτό θα αποτελεί λιχουδιά των πλουσίων) ανά την Ευρώπη, το παγωτό γίνεται πεδίο πειραματισμού στα εργαστήρια των ζαχαροπλαστών. Το λευκό παγωμένο γλυκό μετατρέπεται σε επιδόρπιο της καρδιάς. Μικρές αλλά αξιοσημείωτες νίκες πειραματιστών φέρνουν στην επιφάνεια καινούργιες γεύσεις παγωτού, από τις οποίες κάποιες ταξιδεύουν ιλιγγιωδώς στην αγορά και κάποιες… με τον αραμπά. Στο τέλος, βέβαια, βρίσκουν όλες τη θέση τους στην καρδιά των καταναλωτών.

Στην αμερικανική ήπειρο, πάντως, η λιχουδιά κάνει θορυβώδη εμφάνιση στα μέσα του 18ου αι. Εικάζεται πως στην πραγματικότητα, ο «εισαγωγέας» του είδους στις ΗΠΑ, είναι αξιωματούχος της κεντρικής διοίκησης, ο οποίος, σε επίσημο ταξίδι του στην Ευρώπη, δοκιμάζει το επιδόρπιο σε κάποιο γεύμα και ενθουσιάζεται. Το 1744, Σκωτσέζος άποικος που επισκέπτεται το σπίτι του κυβερνήτη του Maryland καταγράφει με ζέση το κέρασμα που δέχθηκε και δεν ήταν άλλο από παγωτό φράουλα. Είναι η ίδια χρονιά, που το λήμμα «ice cream» κάνει την παρθενική του εμφάνιση στο English Dictionary.

Τον Μάιο του 1777 οι αναγνώστες της «New-York Gazetta» και του «Weekly Mercury» διαβάζουν μία διαφήμιση εγκαινίων καταστήματος σε πλαίσιο: «Ο άρτι αφιχθείς εκ Λονδίνου Philip Lenzi θα προσφέρει στο κοινό του Μανχάταν ποικιλία από γλυκές λιχουδιές, όπως μαρμελάδες και ζελέ, δαμάσκηνα ζάχαρης, διακοσμητικά ζάχαρης, καραμέλες και - το πιο σημαντικό - παγωτό!». Γι αυτό το τελευταίο μάλιστα ο επιχειρηματίας υπόσχεται πως, στο κατάστημά του, θα διατίθεται «σχεδόν ημερησίως». Ήρθε η στιγμή, εκτός από την Ευρώπη, το παγωτό να αλώσει και την Αμερική.

Ο τρίτος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τόμας Τζέφερσον (1801-1809), πειραματιζόμενος στην κουζίνα της συζύγου του, φέρεται να σκαρώνει τη δική του συνταγή για παγωτό βανίλια, ενώ η επόμενη «πρώτη κυρία», η κυρία του Τζέιμς Μάντισον (1809-1817) σερβίρει παγωτό φράουλα στη δεξίωση για τη δεύτερη προεδρική θητεία του συζύγου της.

Το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής παγωτού στις ΗΠΑ ιδρύεται, το 1851, από έναν κουάκερο του Maryland. Πρόκειται για τον Τζέικομπ Φάσελ (C. Jacob Fussell), ο οποίος μοιραία βαφτίζεται «πατέρας της παγωτοβιομηχανίας». Είναι η χρονιά κατά την οποία ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει ετησίως ένα κουταλάκι του γλυκού παγωτό (!). Δύο αιώνες μετά, η ετήσια κατανάλωση παγωτού από έναν Αμερικανό πολίτη ξεπερνά τα 30 λίτρα (περίπου 27 κιλά)!


Προκόπιο ντε Κολτέλι

Έλληνας ο πατέρας του μαλακού παγωτού

Ο 20ος αι. τρέχει ανά τη Γη και το παγωτό, που έχει ταξιδέψει σχεδόν σε όλα τα μήκη και πλάτη της είναι πλέον καθημερινή συνήθεια του καλοκαιριού. Στις ζεστές ζώνες του πλανήτη μάλιστα είναι γεγονός η παραγωγή και κατανάλωση παγωτού και τον χειμώνα.

Τα πρώτα χρόνια του αιώνα, στην Ελλάδα το παγωτό είναι περισσότερο φήμη, παρά πραγματικότητα. Ιστορικές πηγές, βέβαια, αναφέρουν ότι τουλάχιστον οι εν Αθήναις αριστοκράτες γεύθηκαν για πρώτη φορά την παγωμένη λιχουδιά το 1835 σε μία από τις κοσμικές εκδηλώσεις του Βαυαρού πρωθυπουργού Άρμασπεργκ. Ένας Ιταλός, ονόματι Calvo, διευθυντής ξενοδοχείου στην πόλη, που σχεδίαζε να ανοίξει ζαχαροπλαστείο, σκέφτηκε να διαφημίσει το επιδόρπιο, που θα αποτελούσε τη ναυαρχίδα των προϊόντων του. Έτσι πρότεινε στην κόμισσα Άρμασπεργκ να παρασκευάσει παγωτά για τους προσκεκλημένους της. Εκείνη δέχθηκε με προθυμία. Το κέρασμα ενθουσίασε τους επισκέπτες και η οικοδέσποινα δεν σταματούσε να διαφημίζει το ζαχαροπλαστείο, που θα το διέθετε. Αλλά, σύντομα το κλίμα ενθουσιασμού χάλασε… Όσοι κατανάλωσαν τη λιχουδιά άρχισαν να ψάχνουν γωνιά για να την αποβάλουν… «Μετέβαλον το δάπεδον της αιθούσης εις δεινώς κυμαινόμενον σκάφος» αναφέρει χαρακτηριστικά χρονικογράφος της εποχής. Τι είχε συμβεί; Ο Calvo, προκειμένου να κάνει εντυπωσιακότερα τα παγωτά του και καθώς δεν υπήρχαν στην Αθήνα φυσικές χρωστικές ουσίες, χρησιμοποίησε χημικά χρώματα κι έτσι οι καλεσμένοι έπαθαν τροφική δηλητηρίαση. Ο χορός «σχόλασε» άδοξα. Την ώρα που όλοι αναζητούσαν γιατρό, ο επίδοξος ζαχαροπλάστης γινόταν… λαγός! Πέρασαν μήνες για να εμφανιστεί ξανά δημοσίως…

Ως εκ τούτου, οι πρώτες εντυπώσεις από τα παγωτά στην ελληνική πρωτεύουσα δεν ήταν και ιδιαίτερα ευχάριστες. Όχι πολύ αργότερα, όμως, το 1840, ο δραστήριος επιχειρηματίας Καρδαμάτης ανοίγει το πρώτο αμιγές ζαχαροπλαστείο της πόλης (ως τότε χρέη ζαχαροπλαστείου εκτελούν οι φούρνοι) στη συμβολή των οδών Αιόλου και Ευριπίδου προσφέροντας μεταξύ άλλων και παγωτό, και το μετατρέπει σε λαϊκή λιχουδιά, που απολαμβάνουν με πάθος οι Αθηναίοι. Ο επιχειρηματίας δεν έχει πολλά γλυκά στη… φαρέτρα του, αλλά -στην αρχή τουλάχιστον- δεν είναι και απαραίτητο. Το κατάστημά του διαθέτει παρισινή ατμόσφαιρα και παγωτό. Φαίνεται πως αυτά είναι αρκετά. Λέγεται ότι η ημερήσια είσπραξη του καταστήματος φτάνει τις 400 δραχμές, ενώ τις γιορτές ξεπερνά τις 1.000, ποσά αστρονομικά για την εποχή! Αυτό του επιτρέπει να ταξιδεύει τακτικά στην Ευρώπη και να φέρνει στην Αθήνα νέες συνταγές. Εικάζεται ότι είναι αυτός που έφερε και την πρώτη χειροκίνητη μηχανή παρασκευής σοκολάτας.

Ο ερχομός των προσφύγων της Μικράς Ασίας στην Ελλάδα δίνει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στην παρασκευή παγωτού. Μικρά παρασκευαστήρια ξεφυτρώνουν στις μεγάλες πόλεις και στους δρόμους κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι παγωτατζήδες με τα τροχήλατα παγο-ψυγεία. Οι Μικρασιάτες ζαχαροπλάστες φέρνουν την τέχνη τους και απογειώνουν την παγωμένη λιχουδιά, συστήνοντας στην Ελλάδα τον «ντοντουρμά». Στην πραγματικότητα, dondurma αποκαλείται στα τουρκικά το παγωτό. Αλλά εκεί, στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, η παρασκευή του βασίζεται στο παχύ βουβαλίσιο γάλα, που κάνει το παγωτό ακόμα πιο εύγεστο και κυρίως, μαστιχωτό. Έτσι, ο «ντοντουρμάς» καθιερώνεται ως το ανατολίτικο είδος παγωτού, που γίνεται δεκτό στην Ελλάδα μετά… βαΐων και κλάδων… Δεκαετίες αργότερα, οι παρασκευαστές, εμπνεόμενοι από την υφή και τη γεύση του ντοντουρμά, θα παρουσιάσουν στην αγορά το παγωτό καϊμάκι.


O Τομ Κάρβελ

Το 1934, η Ελλάδα αποκτά τη δική της μονάδα προϊόντων γάλακτος και παγωτού. Τα αδέλφια Σουραπά, από τα Βέρβενα της Αρκαδίας, μετανάστες στο Σικάγο, έχοντας αποκτήσει κάποια σχετική οικονομική επιφάνεια, επιστρέφουν στον τόπο τους, όπου η διακίνηση του φρέσκου γάλακτος είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των πλανόδιων πωλητών και των γαλακτοκομείων. Έτσι, αποφασίζουν να στήσουν την Εθνική Βιομηχανία Γάλακτος (ΕΒΓΑ) και μάλιστα στον Βοτανικό που σφύζει από βουστάσια, για βρίσκονται κοντά στην πρώτη ύλη.

Το 1936, η εταιρεία παρουσιάζει στους Έλληνες το παγωτό «ξυλάκι», το παγωτό σε κύπελλο και το χωνάκι με σοκολάτα και αμύγδαλο. Το «ξυλάκι» είναι αυτό που της χαρίζει την πρώτη της ευρεσιτεχνία. Το πρώτο τυποποιημένο παγωτό στην Ελλάδα και μάλιστα με την έγκριση του Γενικού Χημείου του Κράτους, που πιστοποιεί την ποιότητα. Την ίδια χρονιά το όνομα της εταιρείας αλλάζει από «Εθνική» σε «Ελληνική Βιομηχανία Γάλακτος», διατηρώντας το αρκτικόλεξο ΕΒΓΑ και καταφέρνοντας να καθιερώσει τα παγωτά της σε κάθε ελληνική γειτονιά, όπου «ξεπηδούν» τα πρατήριά της. Μόνο τη δεκαετία του 1950 στις ελληνικές μεγαλουπόλεις ανοίγουν 900 πρατήρια, υπό τον θρυλικό πλέον τίτλο «Η ΕΒΓΑ της γειτονιάς».

Το 1954, στον… τρελό χορό του παγωτού θα μπει και ο Γιώργος Τσινάβος, μικρο-ζαχαροπλάστης από τις Σέρρες, ο οποίος, στην επιχείρησή του υπό την επωνυμία «Κρι Κρι», παράγει και διαθέτει παγωτά και είδη ζαχαροπλαστικής. Οι πρώτες διανομές του παγωμένου προϊόντος του γίνονται με τους γνωστούς πλέον πλανόδιους πωλητές και τα ειδικά χειροκίνητα καροτσάκια που χρησιμοποιούν ως ψυκτικό μέσο τον πάγο και το αλάτι. Το παγωτό που πιστώνεται στον βορειοελλαδίτη και ταξιδεύει τη φήμη του αρκετά μακριά από τα όρια των Σερρών, είναι το «κασσάτο», που παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα.

Στα χρόνια που ακολουθούν και αυτή η επιχείρηση -όπως η ΕΒΓΑ και αργότερα η ΑΓΝΟ και η ΔΕΛΤΑ και αρκετές ακόμα με αιχμή το παγωτό- θα πορευτεί σε ένδοξους δρόμους και θα θεριέψει.

Κι όσο στην Ελλάδα η αγορά του παγωτού ανοίγει, στις ΗΠΑ ένας δαιμόνιος Έλληνας εφευρίσκει και καθιερώνει νέο είδος παγωμένης λιχουδιάς και ξετρελαίνει τους Αμερικανούς! Ο Αθανάσιος Θωμάς Καρβέλας (Tom Carvel) -γόνος μεταναστών, που έφτασαν στη Νέα Υόρκη, το 1910, όταν εκείνος ήταν μόλις 4 χρόνων- έχει ανακαλύψει το «παγωτό μηχανής» ή αλλιώς «μαλακό παγωτό» (soft ice cream) και κάνει χρυσές δουλειές.

Όλα ξεκίνησαν το 1932, όταν ο πολυτεχνίτης και πολυμήχανος Θωμάς, αναζητώντας την τύχη του, αγόρασε ένα μεταχειρισμένο φορτηγό, προκειμένου να πουλάει παγωτό από την καρότσα. Ο Τομ είναι παρών σε κάθε γιορτή και κάθε αργία. Τον τρώνε τα χιλιόμετρα, αλλά δεν τον νοιάζει. Το παγωτό είναι πλέον η αγαπημένη λιχουδιά των Αμερικανών και οι δουλειές πάνε καλά. Στις 30 Μαΐου του 1934, ξημερώνει για τις ΗΠΑ η Ημέρα Εθνικής Μνήμης κι εκείνος γεμίζει το ψυγείο του με προϊόν και ξεχύνεται στους δρόμους. Αλλά ένα λάστιχο ακινητοποιεί το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου. Η ώρα περνά χωρίς πηγή τροφοδοσίας ενέργειας, ώστε να λειτουργεί το ψυγείο, και ο νεαρός τρέχει με απόγνωση σε ένα κοντινό εργαστήρι κεραμικής, προκειμένου να βρει τρόπο να σώσει το εμπόρευμα, που έχει αρχίσει να λιώνει. Όταν επιστρέφει, βλέπει ενθουσιασμένους πελάτες γύρω από το φορτηγό του να γεύονται το παράξενο «μαλακό παγωτό». Ο δαιμόνιος νεαρός αισθάνεται ότι μόλις άνοιξαν οι ουρανοί και βρέχουν χρήμα… Εκείνη την ημέρα, ο Τομ ξεπουλά κάνοντας είσπραξη 3.500 δολαρίων! Αλλά είναι μόνο η αρχή.

Το 1936 αγοράζει το εργαστήρι κεραμικής από το οποίο προσπάθησε να προμηθευτεί ηλεκτρικό ρεύμα, το μετατρέπει σε σταθερό σημείο πώλησης παγωτού "Carvel" (το πρώτο της τεράστιας αλυσίδας, που ακολούθησε) και πραγματοποιεί και κατοχυρώνει την ιδέα του να δημιουργήσει τη μηχανή, που θα διατηρεί το παγωτό σε μαλακή υφή.

Οι δουλειές έχουν ανοίξει, η πελατεία σχηματίζει ουρές έξω από το κατάστημα του Τομ, αλλά για εκείνον αυτό δεν είναι αρκετό. Σκεπτόμενος πώς μπορεί να αυξήσει την τιμή του προϊόντος του χωρίς να προκαλέσει δυσφορία στους πελάτες του, αποφασίζει να εφαρμόσει μία καινοτόμα, αλλά κατοπινά δημοφιλή, εμπορική τακτική. Είναι το «1+1». «Αγοράζοντας ένα, κερδίζετε ένα ακόμη». Έτσι ο πελάτης έχει την ψευδαίσθηση ότι αγοράζει κάτι φθηνότερο και απολαμβάνει διπλά…

Μετά τον πόλεμο, η ανάπτυξη της επιχείρησης του Carvel είναι ραγδαία. Παράγει και πουλά τις μηχανές τού «soft ice cream» σε επίδοξους νέους επιχειρηματίες ανά την Αμερική, τους επισκέπτεται και τους εκπαιδεύει στο πώς θα τις λειτουργούν και εισπράττει ποσοστά από τις πωλήσεις. Ο δαιμόνιος επιχειρηματίας είναι ο εμπνευστής του «franchise»! Το 1974 κατοχυρώνει το brand name της αλυσίδας του και ιδρύει σχολή, στην οποία εκπαιδεύει νέους υπαλλήλους. Ένας κοφτερός νους, αυτή τη φορά με ελληνικό αίμα στις φλέβες του, αποδεικνύει στους Αμερικανούς την ακριβή ερμηνεία της δικής τους ρήσης… «Sky's the limit» (ο ουρανός είναι το όριο).

Στα τέλη πια του 20ου αι. το παγωτό είναι προϊόν για όλα τα βαλάντια, που προσφέρεται σε πάμπολλες μορφές και γεύσεις. Επάνω του έχουν στηθεί θηριώδεις βιομηχανίες και επενδυθεί τεράστια κεφάλαια ανά τον κόσμο, γιατί, όπως λίγες λιχουδιές στο παγκόσμιο τραπέζι, απολαμβάνει το προνόμιο να αγαπιέται και να καταναλώνεται με πάθος.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
το είδαμε εδώ

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου