Articles by "Παράδοση"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παράδοση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

της Δώρας Τουρλιτάκη

Χρονια πολλα απο την εορταζουσα κωμοπολη των Ν.Μουδανιων.
Να μας γνωρισουν και οι εκτος Χαλκιδικής παροικουντες .

Εορταστικη η ατμοσφαιρα σημερα για την κωμόπολη μας , χθες λιτανεία και σήμερα αργια .Μαζι με την ευρυτερη περιοχη τιμουμε την Παναγία Κορυφινή την εκ της νησου Καλολιμνου της Προποντιδας καταγομενη - διαβαζει ο ιερεας στην παρακληση - τροφό και προστάτη του χωριου μας δια χειρος ευαγγελιστη Λουκα ζωγράφισμενη .
Ταυτισμένη με τις παραδοσεις του τοπου μας η γιορτη από την στιγμή που στήθηκε ο οικισμός των Νέων Μουδανιών το 1923 ,καθως η Παναγία Κορυφινή ταξιδευσε μαζι με τους προσφυγες Καλολιμνιώτες από απέναντι, κατοίκους της νήσου Καλολίμνου της θαλασσας του Μαρμαρά ( σημερινο Ιμραλι οπου στεγαζονται φυλακές υψίστης ασφαλείας). Οι Καλολιμνιώτες, μαζί με τους Μουδανιώτες και τους Λιγουμιτες (εκ των Ελιγμων), υπήρξαν οι κτήτορες της νέας πατρίδας.


Στην Καλόλιμνο - Χρονια πολλα απο την εορταζουσα κωμοπολη των Ν.ΜοΧρονια πολλα απο την εορταζουσα κωμοπολη των Ν.Μουδανιων.
Για να μας γνωριζουν και οι εκτος Χαλκιδικής παροικουντες .
"

Εορταστικη η ατμοσφαιρα σημερα για την κωμόπολη μας , χθες λιτανεία και σήμερα αργια .Μαζι με την ευρυτερη περιοχη τιμουμε την Παναγία Κορυφινή την εκ της νησου Καλολιμνου της Προποντιδας καταγομενη - διαβαζει ο ιερεας στην παρακληση - τροφό και προστάτη του χωριου μας δια χειρος ευαγγελιστη Λουκα ζωγράφισμενη .
Ταυτισμένη με τις παραδοσεις του τοπου μας η γιορτη από την στιγμή που στήθηκε ο οικισμός των Νέων Μουδανιών το 1923 ,καθως η Παναγία Κορυφινή ταξιδευσε μαζι με τους προσφυγες Καλολιμνιώτες από απέναντι, κατοίκους της νήσου Καλολίμνου της θαλασσας του Μαρμαρά ( σημερινο Ιμραλι οπου στεγαζονται φυλακές υψίστης ασφαλείας). Οι Καλολιμνιώτες, μαζί με τους Μουδανιώτες και τους Λιγουμιτες (εκ των Ελιγμων), υπήρξαν οι κτήτορες της νέας πατρίδας.
Στην Καλόλιμνο - αρχαια Βεσβικος το ονομα του νησιου - η εικόνα είχε την στεγη της στην κορυφή του νησιού για αυτό και λεγόταν Κορυφινή. Στην κορυφή άλλωστε και της νέας πατρίδας εγκαταστάθηκε.
Ο Γιώργος Γιαγκάκης, νησιολόγος αναφέρει Στή μικρη μονογραφια του με τίτλο «Μνήμη Καλολίμνου Προποντίδος» για τον ναό στην Καλόλιμνο.
«…Μοναστήρι της Παναγίας Κοριφινής. Στον ομώνυμο λόφο, σε απόσταση μιάς ώρας τουλάχιστον από την πολίχνη. Ονομάζεται Κοριφινή(=Κορυφινή), επειδή ήταν στην κορυφή..... το εκκλησάκι ήταν μικρό, 5χ6 (μ) αλλά αρχαίο, όπως και η εικών .
Ο Απόστ. Τσακάλογου αναφέρει ότι, στο Μοναστήρι αυτό, το καλοκαίρι λειτουργούσαν κάθε βδομάδα τα κορίτσια που δούλευαν στην Πόλη, κοντινη η αποσταση και επεστρεφαν με το καικι, το Μονάστηρι είχε ένα εκκλησάκι με πολύ θαυματουργή εικόνα και ότι σ’ ένα μικρο κελλι έμενε ένας καλόγηρος και ¨νοιαζόταν ότι έπρεπε¨.
Εόρταζε πανηγυρικώς στα Γενέθλια της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου με την συμμετοχή των κατοίκων της Καλολίμνου αλλά και φιλέορτων από γειτονικά χωριά, οι οποίοι ήρχοντο με καΐκια. Την τιμούσαν ιδίως οι ναυτικοί.
Οι εγκατασταθεντες στα Ν.Μουδανια προσφυγες κατασκευασαν εκει επι λοφου προχειρο ναισκο στο ονομα της ο οποιος το 1940 βελτιωθηκε και επεκταθηκε κλπ….».
"Στηκετε και κρατειτε τας παραδοσεις " την μνημη ετσι αναζωογονουμε .

Με ριζες εκ Καλολιμνου κι εγω απο τους γονεις της μητερας μου ευχομαι Χρόνια μας πολλά...Και του χρονου!υδανιων.
Για να μας γνωριζουν και οι εκτος Χαλκιδικής παροικουντες .
"

Εορταστικη η ατμοσφαιρα σημερα για την κωμόπολη μας , χθες λιτανεία και σήμερα αργια .Μαζι με την ευρυτερη περιοχη τιμουμε την Παναγία Κορυφινή την εκ της νησου Καλολιμνου της Προποντιδας καταγομενη - διαβαζει ο ιερεας στην παρακληση - τροφό και προστάτη του χωριου μας δια χειρος ευαγγελιστη Λουκα ζωγράφισμενη .
Ταυτισμένη με τις παραδοσεις του τοπου μας η γιορτη από την στιγμή που στήθηκε ο οικισμός των Νέων Μουδανιών το 1923 ,καθως η Παναγία Κορυφινή ταξιδευσε μαζι με τους προσφυγες Καλολιμνιώτες από απέναντι, κατοίκους της νήσου Καλολίμνου της θαλασσας του Μαρμαρά ( σημερινο Ιμραλι οπου στεγαζονται φυλακές υψίστης ασφαλείας). Οι Καλολιμνιώτες, μαζί με τους Μουδανιώτες και τους Λιγουμιτες (εκ των Ελιγμων), υπήρξαν οι κτήτορες της νέας πατρίδας.
Στην Καλόλιμνο - αρχαια Βεσβικος το ονομα του νησιου - η εικόνα είχε την στεγη της στην κορυφή του νησιού για αυτό και λεγόταν Κορυφινή. Στην κορυφή άλλωστε και της νέας πατρίδας εγκαταστάθηκε.
Ο Γιώργος Γιαγκάκης, νησιολόγος αναφέρει στο μικρη μονογραφια του με τίτλο «Μνήμη Καλολίμνου Προποντίδος» για τον ναό στην Καλόλιμνο.
«…Μοναστήρι της Παναγίας Κοριφινής. Στον ομώνυμο λόφο, σε απόσταση μιάς ώρας τουλάχιστον από την πολίχνη. Ονομάζεται Κοριφινή(=Κορυφινή), επειδή ήταν στην κορυφή..... το εκκλησάκι ήταν μικρό, 5χ6 (μ) αλλά αρχαίο, όπως και η εικών .
Ο Απόστ. Τσακάλογου αναφέρει ότι, στο Μοναστήρι αυτό, το καλοκαίρι λειτουργούσαν κάθε βδομάδα τα κορίτσια που δούλευαν στην Πόλη, κοντινη η αποσταση και επεστρεφαν με το καικι, το Μονάστηρι είχε ένα εκκλησάκι με πολύ θαυματουργή εικόνα και ότι σ’ ένα μικρο κελλι έμενε ένας καλόγηρος και ¨νοιαζόταν ότι έπρεπε¨.
Εόρταζε πανηγυρικώς στα Γενέθλια της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου με την συμμετοχή των κατοίκων της Καλολίμνου αλλά και φιλέορτων από γειτονικά χωριά, οι οποίοι ήρχοντο με καΐκια. Την τιμούσαν ιδίως οι ναυτικοί.
Οι εγκατασταθεντες στα Ν.Μουδανια προσφυγες κατασκευασαν εκει επι λοφου προχειρο ναισκο στο ονομα της ο οποιος το 1940 βελτιωθηκε και επεκταθηκε κλπ….».
"Στηκετε και κρατειτε τας παραδοσεις " την μνημη ετσι αναζωογονουμε .


Με ριζες εκ Καλολιμνου κι εγω απο τους γονεις της μητερας μου ευχομαι Χρόνια μας πολλά...Και του χρονου! Βεσβικος το ονομα του νησιου - η εικόνα είχε την στεγη της στην κορυφή του νησιού για αυτό και λεγόταν Κορυφινή. Στην κορυφή άλλωστε και της νέας πατρίδας εγκαταστάθηκε.
Ο Γιώργος Γιαγκάκης, νησιολόγος αναφέρει στο μικρη μονογραφια του με τίτλο «Μνήμη Καλολίμνου Προποντίδος» για τον ναό στην Καλόλιμνο.
«…Μοναστήρι της Παναγίας Κοριφινής. Στον ομώνυμο λόφο, σε απόσταση μιάς ώρας τουλάχιστον από την πολίχνη. Ονομάζεται Κοριφινή(=Κορυφινή), επειδή ήταν στην κορυφή..... το εκκλησάκι ήταν μικρό, 5χ6 (μ) αλλά αρχαίο, όπως και η εικών .
Ο Απόστ. Τσακάλογου αναφέρει ότι, στο Μοναστήρι αυτό, το καλοκαίρι λειτουργούσαν κάθε βδομάδα τα κορίτσια που δούλευαν στην Πόλη, κοντινη η αποσταση και επεστρεφαν με το καικι, το Μονάστηρι είχε ένα εκκλησάκι με πολύ θαυματουργή εικόνα και ότι σ’ ένα μικρο κελλι έμενε ένας καλόγηρος και ¨νοιαζόταν ότι έπρεπε¨.
Εόρταζε πανηγυρικώς στα Γενέθλια της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου με την συμμετοχή των κατοίκων της Καλολίμνου αλλά και φιλέορτων από γειτονικά χωριά, οι οποίοι ήρχοντο με καΐκια. Την τιμούσαν ιδίως οι ναυτικοί.
Οι εγκατασταθεντες στα Ν.Μουδανια προσφυγες κατασκευασαν εκει επι λοφου προχειρο ναισκο στο ονομα της ο οποιος το 1940 βελτιωθηκε και επεκταθηκε κλπ….».

"Στηκετε και κρατειτε τας παραδοσεις " την μνημη ετσι αναζωογονουμε .

Με ριζες εκ Καλολιμνου κι εγω απο τους γονεις της μητερας μου ευχομαι Χρόνια μας πολλά...Και του χρονου!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος "ΝΕΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ" και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων διοργανώνουν, υπό την αιγίδα του ΔΗΠΠΑΚΥΘ Δήμου Θερμαϊκού και με τη στήριξη του Ιδρύματος Κεραμέως, το 2ο Πανελλήνιο Παιδικό Πανθρακικό Αντάμωμα.

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2023  19:00μμ ΠΑΡΑΛΙΑ Ν.ΕΠΙΒΑΤΩΝ

Οι πολιτιστικοί και λαογραφικοί θρακικοί σύλλογοι, θεματοφύλακες και συνεχιστές της θρακιώτικης κουλτούρας, θα σμίξουν δίπλα στη θάλασσα, δημιουργώντας ένα πολύχρωμο σύνολο από περίτεχνες φορεσιές με μελίσματα και τραγουδίσματα στη θρακιώτικη ντοπιολαλιά από το μουσικό σχήμα Θρακόμελο.

Το 2ο Πανελλήνιο Παιδικό Πανθρακικό Αντάμωμα, που θα πραγματοποιηθεί στους Νέους Επιβάτες του Δήμου Θερμαϊκού, δίπλα στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 17 Ιουνίου 2023, προσδοκούμε να αποτελέσει μια μεγάλη γιορτή της θρακικής παράδοσης για τα παιδιά και τους εφήβους.

Καλώς να ανταμώσουμε!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο Ιούνιος με τα κεράσια, με τα βελούδινα βερίκοκα και ροδάκινα, ο μήνας της θεάς Ήρας που στα λατινικά ονομαζόταν Juno.
Ο Θεριστής, που θερίζει ώριμα τα δημητριακά, ο Κερασάρης για τα Γρεβενά. Σχεδόν σε κάθε μέρος της Ελλάδας ο Ιούνιος έχει από μια ιδιαίτερη ονομασία. Ο Κερασινόν των Ποντίων, ο Ορνιαστής ή Ερινιαστής λόγω του «ερινασμού» ή «ορνιασμού» των σύκων για την Άνδρο. Αλυθτσεστής στην Κάλυμνο, Ρινιστής στην Πάρο και Απαρνιαστής για διάφορα άλλα μέρη. Ο μήνας με τη μεγαλύτερη μέρα, την 21η του... Λιοτρόπης, που απαντάται στη λαογραφία πολλών περιοχών της χώρας. Ο μήνας του Αϊ-Γιαννιού του Κλήδονα με το πανάρχαιο έθιμο της φωτιάς.


Όταν ήμουν παιδί θυμάμαι ότι τηρούσαμε το έθιμο. Περιμέναμε τις 23 Ιουνίου να μαζευτούμε όλοι απο τη γειτονιά για να ανάψουμε φωτιές να κάψουμε τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια που κρεμότουσαν στις εξώπορτες μέχρι εκείνη την ημέρα. Οι πιο τολμηροί περνούσαν πάνω από τη φωτιά. Εγω θυμάμαι πάντα να το τολμάω κρατώντας το χέρι της θείας μου σφιχτά και να περνάμε μαζί.


Σύμφωνα με το έθιμο, όταν άναβε η φωτιά εμφανιζόταν στις ελεύθερες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.
"...και φωτιές ανάβανε
στους απάνω δρόμους
τ' Άη Γιάννη θα 'τανε θαρρώ..."




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Το έθιμο της λαγάνας

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το παραδοσιακό έθιμο της λαγάνας παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος, που σημαίνει ότι παρασκευάζεται χωρίς προζύμι και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο, υπό την καθοδήγηση του Μωυσή. Έκτοτε, επιβαλλόταν από τον Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.

Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει «Λαγάνα πέττεται», ενώ ο Οράτιος στα κείμενά του, αναφέρει τη λαγάνα ως «Το γλύκισμα των φτωχών».

Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και να καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής.

Όσο για τον λόγο για τον οποίο η συγκεκριμένη Δευτέρα λέγεται «Καθαρά», αναφέρεται ότι η ονομασία προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως «ημέρα κάθαρσης». Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους, όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης, κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο, έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και -φυσικά- λαγάνα.

Ποιός είναι ο συμβολισμός του χαρταετού

Ο χαρταετός που πετάμε την Καθαρά Δευτέρα, δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, που ίπταται στον αέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Το πέταγμά του στα ύψη και ο χορός του με τον άνεμο, ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, υποδηλώνει την ανάταση, την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς. Μολονότι ο χαρταετός πρωταγωνιστεί στα δικά μας Κούλουμα, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι πατρίδα του είναι η μακρινή Ανατολή.

Η ιστορία του χαρταετού έχει βαθιές ρίζες στην αρχαία Κίνα ξεπερνώντας τα 2.400 χρόνια ζωής. Αρχικά, βέβαια, υλικό κατασκευής των χαρταετών δεν υπήρξε το χαρτί, αλλά το ξύλο. Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν τους χαρταετούς σε μαγικές τελετές, θρησκευτικές εκδηλώσεις και σε τελετουργίες για τον εξορκισμό του κακού. Πίστευαν ότι όσο ψηλότερα ανεβεί ο αετός τόσο πιο τυχεροί θα είναι.

Ο αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.

Μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές με χαρταετούς που ‘‘χορεύουν’’ στους αιθέρες πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία, για την υποδοχή της άνοιξης, με εντυπωσιακές τελετές που έχουν τις ρίζες τους στην ινδουιστική μυθολογία. Για τον ίδιο λόγο, στη Λαχώρη του Πακιστάν κάθε Φεβρουάριο γίνονται πανηγυρικές εκδηλώσεις, που επανα- φέρουν στη μνήμη παγανιστικές συνήθειες του παρελθόντος.

Αλλά και στην ελληνική αρχαιότητα, ο χαρταετός δεν ήταν άγνωστος. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντα -4ος αι. π. Χ.- χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό, ενώ υπάρχει και ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής με παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα (είδος αετού) με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

Πιθανότατα βέβαια, τα πειράματα ή τα παιχνίδια των Αρχαίων Ελλήνων με τους “αετούς” θα πρέπει να γίνονταν με πανί τουλάχιστον ως το Μεσαίωνα, καθώς η χώρα μας δεν διέθετε σε αφθονία το χαρτί.

Πολύ αργότερα ο Μάρκο Πόλο γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, όπου τον περιγράφει και για τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις του.

Τα νεότερα χρόνια, πολλές λεπτομέρειες για την παρουσία του χαρταετού στη Γηραιά Ήπειρο έχουμε το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας κληρικός αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι χρησιμοποιούσαν τον χαρταετό σαν παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα.

Ακολουθούν οι χρόνοι της επιστημονικής χρησιμοποίησης των χαρταετών (ή και υφασματαετών) ώσπου το 1752 στην Αμερική ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πείραμά του, διαπιστώνοντας με τεχνητό αετό τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και του κεραυνού, οπότε και κατασκεύασε το αλεξικέραυνο. Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε έναν τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.

Υπάρχει προφορική παράδοση που αγγίζει τα όρια του μύθου, ότι τη μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την άρχισαν, ρίχνοντας απέναντι με χαρταετό το πρώτο σχοινί.

Ο Χαρταετός έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει σπάγκο και χρωματιστό χαρτί. Η κατασκευή ενός χαρταετού σήμερα είναι σχετικά εύκολη υπόθεση καθώς υπάρχουν όλα τα τεχνικά μέσα.

Απαιτείται βέβαια κοφτερό μυαλό από τον κατασκευαστή, επιδέξια χέρια και φυσικά φαντασία! Ο χαρταετός στη μακραίωνη ιστορία του χρησιμοποιήθηκε με διάφορους τρόπους, για τη μέτρηση της θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, αλλά ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις.

Για το πέταγμα του χαρταετού πρέπει με προσοχή να επιλέγουμε ανοιχτούς χώρους χωρίς ηλεκτροφόρα καλώδια. Ακόμη να είναι μακριά από γκρεμούς και ποτέ σε ταράτσες, εξ αιτίας των δυστυχημάτων από τις πτώσεις. Πάντως, είτε ως άθυρμα ή συνήθεια του χθες, του σήμερα αλλά και του αύριο, έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει όλο τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό παιχνίδι, επίπονο και επίμονο, αγωνιώδες και πολύχρωμο, με επιτυχίες ή απογοητεύσεις, αλλά πάντοτε ένα πανηγύρι συγκινήσεων, συναγωνισμού και χαράς.
 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Υποσχέθηκα τη συνταγή και τον τρόπο παρασκευής των ψωμιού. Μας έπιασε όμως η Καθαρά Δευτέρα και σκέφτηκα να σας δώσω πρώτα τη συνταγή και τις οδηγίες για την λαγάνα του παραδοσιακού φούρνου της οικογένειας (που βέβαια από χρόνια δεν υπάρχει αλλά οι συνταγές όπως και οι μνήμες παραμένουν πάντα ζωντανές). Καλή επιτυχία και "Ψηλά τον αετό σας" και στις εκλογές που έρχονται!!!

Υλικά
  • 500 γρ. αλεύρι (προτιμώ ολικής - μαλακό και σκληρό)
  • 1,5 φακελάκι ξερή μαγιά ή 13 γρ. νωπή
  • ένα κουταλάκι γλυκού αλάτι
  • ενάμισο κουταλάκι γλυκού ζάχαρη
  • 330 ml νερό χλιαρό (όχι καυτό)
  • σουσάμι ή μαυροσούσαμο ή παπαρουνόσπορο
Τρόπος παρασκευής

Σε μια λεκανίτσα ρίχνουμε το νερό χλιαρό, το αλάτι, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθούν τα υλικά στο νερό που θα αλλάξει χρώμα (θα γίνει περίπου καφετί από τη μαγιά).

Προσθέτουμε το αλεύρι (κατά προτίμηση αλεύρι Πανομής ολικής, ανάμεικτο σκληρό και μαλακό) και συνεχίζουμε να γυρνάμε τα υλικά με ένα πηρούνι μέχρι να αρχίζει να χάνεται η υγρασία του μίγματος και να παίρνει μορφή το ζυμάρι μας. Τότε ζυμώνουμε με το χέρι για λίγα λεπτά μέχρι η ζύμη μας να γίνει ελαστική, λεία και μαλακή, που δεν θα κολλάει στα χέρια μας. Πιθανότατα θα χρειστεί να προσθέσουμε λίγο αλευράκι αν είναι υγρή ή λίγο χλιαρό νερό αν είναι σφιχτή.

Όταν έχουμε τη ζύμη μας έτοιμη κάνουμε μία ή δύο μπαλίτσες (αν θέλουμε μια μεγάλη ή δύο μικρότερες λαγάνες), τις σκεπάζουμε με πετσέτες και τις αφήνουμε για 5 -10 λεπτά να ξεκουραστούν.

Απλώνουμε λαδόκολα στο ταψί του φούρνου μας.

Βάζουμε στο ταψί τη μία ή τις δύο μπαλίτσες μας, πατάμε με την παλάμη μας να ανοίξουν και να απλωθούν στο ταψί και όταν τις ανοίξουμε τόσο ώστε το πάχος τους να είναι περίπου ένα εκατοστό τις πιέζουμε με τα δάχτυλά μας έτσι ώστε να πάρουν τη μορφή της λαγάνας. Δώστε ότι σχήμα θέλετε, οβάλ ή στρογγυλό.

Σκεπάζουμε τη λαγάνα με μια πετσέτα και περιμένουμε να φουσκώσει ελαφρά, αφού φροντίσουμε να είναι σε ζεστό μέρος για περίπου 30 λεπτά.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180° C.

Ξαναπιέζουμε με τα δάχτυλά μας τη λαγάνα (ή τις λαγάνες). Θα πρέπει να έχουν καταλάβει όλη σχεδόν την επιφάνεια του ταψιού.Σε ένα φλυτζανάκι έχουμε ήδη βάλει τρεις κουταλιές της σούπας χλιαρό νερό, ανακατεύουμε ένα κουταλάκι της σούπας αλεύρι και μισό κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη για να γίνει ένα ομοιόμορφο παχύρρευστο μείγμα (θυμάμαι πως το λέγαμε στον οικογενειακό φούρνο "μπουλαμάτσι" - δεν ξέρω την προέλευση της λέξης).

Την αλείφουμε με το μπουλαμάτσι, την πασπαλίζουμε με σουσάμι ή μαυροσούσαμο ή παπαρουνόσπορο. Βάζουμε το ταψί στη δεύτερη θέση του φούρνου, την ψήνουμε στον αέρα για περίπου 30-35 λεπτά, μέχρι να πάρει το ρόδινο χρώμα αλλά χωρίς να ξεροψηθεί.

Ελέγχουμε, ανασηκώνοντάς την απαλά, αν έχει ψηθεί καλά και από κάτω, αλλιώς την αφήνουμε για περίπου άλλα 5 λεπτά.

Βγάζουμε τη λαγάνα από τον φούρνο και την τοποθετούμε σε σχάρα ή σε πετσέτα ώστε να μην "ιδρώσει" από το κάτω μέρος της.


* Κροπάρισα την φωτο γιατί η μισή λαγάνα φαγώθηκε μόλις βγήκε ....


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Σύμφωνα με την παράδοση είναι 18.
Κανείς δεν μοιάζει με τον άλλο και έχει ο καθένας ένα χαρακτηριστικό και ένα κουσούρι.
Αρχηγός τους θεωρείται από πολλούς ο Μαντρακούκος που είναι κουτσός κι άγριος και ο πιο επικίνδυνος απ’ όλη την ομάδα. Του αρέσει να πειράζει τις γυναίκες στους δρόμους.
Δεξί του χέρι ο Μαγάρας, με την τεράστια κοιλιά του, ο οποίος μαγαρίζει όλα τα φαγητά και τα γλυκά.
Μετά ακολουθούν οι εξής:
Ο Μαλαγάνας ξεγελάει τα παιδιά με γλυκόλογα και έτσι καταφέρνει να τους παίρνει τα γλυκά.
Ο Τρικλοπόδης έχει χταποδίσιο χέρι που το χώνει παντού και σκουντουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι.
Ο Πλανήταρος από την άλλη κοροϊδεύει τους ανθρώπους γιατί μπορεί να μεταμορφώνεται σε ζώο ή σε κουβάρι.
Ένας από τους πιο «ζωηρούς» είναι ο Μαλαπέρδας ο οποίος θέλει να ουρεί μέσα στα φαγητά. Για αυτό και η παράδοση θέλει τις ημέρες του Δωδεκαημέρου οι μάγειρες και οι μαγείρισσες να κλείνουν οπωσδήποτε τις κατσαρόλες με τα φαγητά.
Ο Καταχανάς τρώει διαρκώς και τα πάντα. Ρεύεται και μυρίζει απαίσια. Αυτός κάνει παρέα με τον Περίδρομο ο οποίος είναι ο άλλος φαταούλας της παρέας.
Ο Κουλοχέρης είναι σαραβαλιασμένος, μ’ ένα χέρι κοντό κι ένα μακρύ, κι όλο μπερδεύεται και πέφτει κάτω.
Ο Παρωρίτης από την άλλη έχει μύτη σαν προβοσκίδα και κάνει εμφανίσεις λίγη ώρα πριν λαλήσει ο πετεινός και παίρνει τις φωνές των ανθρώπων.
Ο Γουρλός με τα τεράστια μάτια του παρακολουθεί τα πάντα ενώ ο κουτσός και καμπούρης Κοψομεσίτης τρελαίνεται για τηγανίτες.
Ένας από τους πιο περίεργους είναι ο Σταβολαίμης που γυρνάει σαν σβούρα ενώ ίσως ο πιο «αθυρόστομος» είναι ο Κοψαχείλης ο οποίος τα έχει βάλει με τους παπάδες.
Ο Κωλοβελόνης θεωρείται ο τρίτος στην ιεραρχία των καλικάντζαρων. Είναι μακρύς σαν μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα να περνάει από τις κλειδαρότρυπες κι από τις τρύπες του κόσκινου. Είναι ιδιαίτερα σβέλτος και γρήγορος στις κινήσεις του.
Ο Κατσικοπόδαρος είναι αυτό που λέει το όνομά του: Άσχημος, καμπούρης, ελεεινός και γρουσούζης. Όπου μπει το κακορίζικο ποδάρι του έρχεται η καταστροφή.

Οι τελευταίοι της ομάδας είναι ο τεράστιος και βατραχόμορφος, Βατρακούκος καθώς και ο Παγανός. Ο Παγανός είναι κουτσός. Λατρεύει τη στάχτη και γι’ αυτό τρυπώνει από τις καμινάδες. Φοβάται όμως πιο πολύ απ’ όλους τους Καλικάντζαρους τη φωτιά και γι’ αυτό οι νοικοκύρηδες φροντίζουν να μη σβήσει κατά τη διάρκεια του δωδεκαήμερου.



OKTANA
via Άρωμα πολιτισμού


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ποιά είναι τα ήθη και τα έθιμα του 12ημέρου;
Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε, ή έστω τα θυμόμαστε;

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος "ΝΕΟΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ" υπόσχεται να μας τα θυμίσοει σε μια εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί αύριο Τετάρτη στις 7 το απόγευμα στο ΚΑΠΠΑ.

Όσοι βρεθούν εκεί θα παρακολουθήσουν και μια ιδιαίτερη και κλασσική Χριστουγεννιάτικη ιστορία.
Πρόκειται για την θεατρική απόδοση της "Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας" του Ντίκενς.
Μια θεατρική παράσταση που θα μας χαρίσουν οι μαθητές του ΓΕΛ Ν. Μηχανιώνας.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Με άφθονα κάστανα, εδέσματα, κρασί, χορό και γλέντι, πραγματοποιείται φέτος στο Λιβάδι του δήμου Θέρμης, η γιορτή του κάστανου, μετά από δύο χρόνια, την οποία διοργανώνουν η Κοινότητα και ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λιβαδιωτών με τη συνεργασία του δήμου Θέρμης. 

Στο πλαίσιο της γιορτής θα πραγματοποιηθεί οδοιπορία από εθελοντές επισκέπτες στην κορυφή του «Καλογερικού» (ύψους 970 μ.), κατά τις ώρες 09:00- 12:00. 

Στη συνέχεια θα ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις στην κεντρική πλατεία του χωριού «τα Πλατάνια».





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1

Η «Παναγία Μηχανιώτισσα» μεταφέρθηκε από τους ευσεβείς Μηχανιώτες στο νέο τόπο εγκατάστασής της. Παρά τα βάσανα και τις στερήσεις τους δεν άργησαν να αναγείρουν,στην Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, ένα Ιερό Ναό.

H φήμη της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Φανερωμένης είναι πανελλήνια και έχει φτάσει και έξω από τα όρια της Ελλάδος. Η ετήσια πανήγυρις, με την οποία κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου γιορτάζονται τα εννιάμερα της Παναγίας, καθιερώθηκε στα 1927.

Για να τιμήσουν την Παναγία τη Μηχανιώτισσα, να την προσκυνήσουν και να ζητήσουν τη χάρη της, καταφθάνουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες. Eίναι οι χριστιανοί που προσέρχονται στη χάρη της, ταπεινοί προσκυνητές και ικέτες,από όλα τα μέρη της Μακεδονίας και μακρύτερα ακόμη, από όλες τις περιοχές της Ελλάδος.



Ιστορία της εικόνας

Ένα μεγάλο τμήμα των ξεριζωμένων από τις πατρογονικές εστίες Ελλήνων της χερσονήσου της Κυζίκου (1922-23) και ιδίως αυτοί που κατοικούσαν στην ιστορική Μηχανιώνα, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή όπου σήμερα ανθεί η Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης.

Φεύγοντας από εκεί, παρά την πίεση των πραγμάτων, τις δυσκολίες και την αγωνία τους, οι ευσεβείς Μηχανιώτες πρόσφυγες πήραν μαζί τους την προστάτιδα, χαριτόβρυτη και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης και την έφεραν στην Ελλάδα.

Στην χερσόνησο της Κυζίκου υπήρχαν δύο εικόνες με την προσωνυμία Φανερωμένη, που οι χριστιανοί τις αποκαλούσαν <αδελφές>. Η μία, της Κυζίκου, γνωστή απλώς ως <Φανερωμένη>, η άλλη <Παναγία η Μεγάλη> ανήκε στη Μηχανιώνα.

Όταν έγινε η μεγάλη Καταστροφή του Μικρασιατικού, του Ποντιακού και του Θρακικού Ελληνισμού, η μικρότερη εικόνα της Φανερωμένης Κυζίκου μεταφέρθηκε στην Πόλη. Παραδόθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και σήμερα βρίσκεται στο ναό του Αγίου Γεωργίου.Η <Μεγάλη Παναγία> μεταφέρθηκε από τους ευσεβείς Μηχανιώτες. Η χήρα Κατίγκω Μαουτσίδου, που ήταν καντηλανάφτρα της Εκκλησίας της Παναγίας Φανερωμένης, πήρε τον Κώστα Καματάκη και τον Γρηγόρη Μπογάκη που ήταν 15 ετών, και πήραν την Εικόνα μαζί τους μέσα σ΄ ένα πάπλωμα) στο νέο τόπο εγκατάστασής της. Παρά τα βάσανα και τις στερήσεις τους δεν άργησαν να αναγείρουν,στην Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, ένα μικρό Ιερό Ναό, ρυθμού βασιλικής. Στον οποίο τοποθέτησαν την <Φανερωμένη> Παναγία τους.Ενδόμυχος όμως πόθος τους ήταν να αξιωθούν μια μέρα να την ενθρονίσουν σε Nαό ανταξιό της.



Τα εννιάμερα της Παναγίας

15χρόνια μέτρησε η Παναγία, Αγία Μητέρα απανταχού των χριστιανών μετά την απώλεια έστω και υπό θεϊκή καθοδήγηση και υπόσταση του Υιού της Ιησού. Η Κοίμηση της ωστόσο υπενθύμισε τη θνητή της πλευρά που όμως καθαιρέθηκε σχεδόν αυτόματα εννέα μέρες μετά.

Γι' αυτό το λόγο η Εκκλησία γιορτάζει με ευλάβεια και μεγαλοπρέπεια τα λεγόμενα “Εννιάμερα της Παναγίας” που στην ουσία αποτελούν τη λήξη της εορτής της Κοιμήσεως. Τελευταίος γήινος προορισμός της Παναγίας αποτέλεσε το χωριό Γεσθημανή και στο οποίο οι περίοικοι Την αντιμετώπιζαν ως πνευματική καθοδηγήτρια. Εκεί η ίδια εκοιμήθη.

Οι γραμμές της Αγίας Γραφής αναφέρονται εξονυχιστικά στην μετά από λίγες ημέρες αποκάλυψη της αναλήψεως του σώματος Της στους ουρανούς καθώς και στον τρόπο που μεσολάβησε υπό τη Θεία Χάρη για να αποκαλυφθεί το μεγαλείο της αναστάσεως Της.

Ο λεγόμενος άπιστος Θωμάς αποδείχθηκε και ασυνεπής καθώς δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην τελετή ταφής της Παναγιάς αργώντας τρεις μέρες. Ωστόσο όταν κατέφθασε ζήτησε να του ανοίξουν τον τάφο για να προσκυνήσει το σώμα της Θεοτόκου. Μόλις όμως εγένετο έτσι οι παρευρισκόμενοι είδαν την Παναγία να ανεβαίνει στον Ουρανό αφού έλυσε πρώτα τη ζώνη Της δίνοντας την στον Απόστολο Θωμά.

Πρόκειται φυσικά για την Τίμια Ζώνη η παράδοση της οποίας γιορτάζεται στις 31 Αυγούστου. Μαζί με την Αγία Ζώνη διεσώθηκαν ο χιτώνας και το πέπλο του κεφαλιού Της γνωστό ως μαφόριο ή εσθήτα.

Η φήμη της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Φανερωμένης είναι πανελλήνια και έχει φτάσει και έξω από τα όρια της Ελλάδος. Γι’αυτό και χιλιάδες είναι οι χριστιανοί που προσέρχονται στη χάρη της, κατά την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου και την ημέρα της πανηγύρεως της (23 Αυγουστου).

πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Δεν ήταν καμιά τρομερή ανακάλυψη. Οι ιδιότητες και η θεραπευτική δύναμη του φυτού υπερικόν ήταν γνωστά από την αρχαία Ελλάδα. Το πρότειναν οι θεραπευτές της εποχής (Ιπποκράτης, Διοσκουρίδης, Πλίνιος, Γαληνός, Παράκελσος κ.α.) για την αντιμετώπιση πλήθους ασθενειών.
Η ονομασία σπαθόχορτο, που ανάγεται στην αρχαία Ελλάδα και αποτέλεσε το περίφημο ίαμα των αρχαίων Σπαρτιατών, προέρχεται από τις λέξεις σπαθί και χόρτο, γιατί με αυτό θεράπευαν τις πληγές  από τα σπαθιά και τις λόγχες στις μάχες, καθώς το χρησιμοποιούσαν ως επουλωτικό.

Εγώ όμως το πρωτοσυνάντησα σε ένα από τα πρώτα περιστατικά που κλήθηκα να βοηθήσω ως νέος φυσικοθεραπευτής. Ο ασθενής, μακροχρόνια κατακεκκλιμένος μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο με εγκατεστημένη ημιπληγία, είχε διάσπαρτες βαθιές κατακλίσεις. Ανοιχτές πληγές που ειδικά στην λεκάνη και στος πτέρνες είχαν φτάσει στο οστό. Τρόμαξα, ζήτησα την βοήθεια χειρουργού για τον επιβάλλοντα καθαρισμό.

Η σύζυγος όμως του ασθενή με μια ανεξήγητη για μένα ψυχραιμία με καθησύχασε δείχνοντάς μου ένα βαζάκι που περιείχε μια ανοιχτόχρωμη αλοιφή. Αλοιφή από σπαθόλαδο, βαλσαμοαλοιφή όπως μου είπε με σιγουριά θα επουλώσει τις βλάβες.

Ήταν μια έκπληξη για μένα, καθώς από τις επόμενες μέρες οι αλλαγές στάσης του αρρώστου σε συνδιασμό με την θαυματουργή αλοιφή οδήγησαν σε μια αποκατάσταση των κατακλίσεων. Και ο παππούς με ενδυνάμωση και κλείσιμο των πληγών του κατάφερε να σηκωθεί, να σταθεί και να περπατήσει με το ιδιότυπο βάδισμα του ημιπληγικού.

Από τότε δεν έλειψε ποτέ από το σπίτι μου το σπαθόλαδο ή βαλσαμέλαιο ή υπερικόν.


Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;


Για να σας παρακινήσω να βγείτε στα χωράφια, να μαζέψετε σπαθόχορτο - είναι η εποχή του - και να φτάξετε το θαυματουργό σας φάρμακο, που δεν έχει χρησιμότητα μόνο στην επούλωση επιφανειακών πληγών, δερματικών ερεθισμών, ηλιακών ή ελαφρών εγκαύματα αλλά βοηθάει στην αποκατάσταση ελκών στο στομάχι .
Δεν θα απαριθμήσουμε από εδώ την πληθώρα των  παθήσεων τις οποίες αναχαιτίζει ή δρα επικουρικά  (πχ σημαντική συνεισφορά στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης). Μπορείτε να ανατρέξετε στο διαδίκτυο και να βρείτε πλήθος χρήσεών του.


Πού το βρίσκουμε;

Οπουδήποτε, στις άκρες των αγροτικών δρόμων, στα χέρσα χωράφια, ανάμεσα σε καλλιεργημένα κτήματα.
Είναι μικρός θάμνος που μπορεί να φτάσει έως 70 ή 80 εκατοστά ύψος.
Ξεχωρίζει από τα χρυσοκίτρικα ανθάκια του που βρίσκονται στις άκρες των κλαδιών του που αποτελούνται από πρασινοκίτρινα φύλλα που φέρουν ημιδιαφανή στίγματα που δίνουν την εντύπωση ότι είναι διάτρητα (εξού και η άλλη ονομασία του, Υπερικόν το διάτρητον).
Το φυτό ανθίζει από τον Ιούνιο έως και τον Σεπτέμβριο, ανάλογα με το υψώμετρο που το συναντάμε και τα άνθη του συλλέγουμε κυρίως τον Ιούλιο και Αύγουστο.


Πως παρασκευάζουμε σπαθόλαδο;


Αφού συλλέξουμε ικανή ποσότητα ανθέων, κόβοντας τις κορυφές του φυτού (και χωρίς να το ξεριζώνουμε για να μπορέσει να πολλαπλασιαστεί) γεμίζουμε με αυτά ένα βάζο το οποίο συμπληρώνουμε με αγνό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Το κλείνουμε και το τοποθετούμε στον ήλιο για δύο έως τρεις ημέρες. Σ' αυτό το χρόνο το ελαιόλαδο θα αλλάζει χρώμα και θα γίνεται κοκκινωπό. Τότε το μεταφέρουμε σε σκιερό και δροσερό μέρος.
Το σπαθόλαδό μας θα είναι έτοιμο σε 30 έως 40 μέρες. Το σουρώνουμε με διπλό τούλι σε σκουρόχρωμο μπουκάλι και το διατηρούμε αποθηκευμένο σε σκιερό μέρος, σε ντουλάπι που δεν θα έχει υγρασία και πολλή ζέστη.



 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Μας ζήτησαν κάποιοι καλοί φίλοι την συνταγή για παραδοσιακά πασχαλινά τσουρέκια, του ακτιβιστή. Την ανεβάζουμε με την υποσημείωση πως μπορείτε να μειώσετε αν θέλετε λίγο την ποσότητα του βουτύρου και της μαργαρίνης κατά 25%. Πάντως μην φοβηθείτε αν δείτε ότι τα βούτυρα πλεονάζουν στη ζύμη. Με το ανέβασμά της θα το απορροφήσουν. Αν παραμείνει λίγο μπορείτε να το "μαζέψετε" με λίγο αλευράκι πριν το πλάσιμο.
Η συνταγή είναι πολλάκις δοκιμασμένη.
Καλή επιτυχία και Καλή Ανάσταση!!!

του ακτιβιστή

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα, μέρα να κάνουμε τσουρέκια, αύριο Μεγάλη Πέμπτη θα βάψουμε τ' αυγά.

Θυμάμαι, τί σου είναι η παιδική μνήμη, τότε που λέγαμε το τραγουδάκι για τη Μεγάλη Εβδομάδα (πόσοι το έλεγαν άραγε, και πόσοι το θυμούνται;): Μεγάλη Δευτέρα, ο Χριστός με τη μαχαίρα, Μεγάλη Τρίτη, ο Χριστός εκρίθη, Μεγάλη Τετάρτη, ο Χριστός εχάθη, Μεγάλη Πέμπτη, ο Χριστός ευρέθη, Μεγάλη Παρασκευή, ο Χριστός στο καρφί, Μεγάλο Σάββατο, ο Χριστός στο θάνατο, Μεγάλη Κυριακή μπουμ από δω μπουμ από κει !!!

Εισαγωγικά να πούμε πως είναι παραδοσιακή συνταγή από το φούρνο του πατέρα μου, χρόνια φούρναρης, αρχικά με ξυλόφουρνο και αργότερα από τους πρώτους που μπήκε στη νέα τεχνολογία τότε με τους εισαγώμενους γερμανικού τύπου φούρνους.

Ο χρόνος προετοιμασίας εξαρτάται από την επαφή που έχετε με το άθλημα , τη σβελτάδα αλλά και παράγοντες τύχης. Επειδή δεν κάνουμε αγώνες ταχύτητας και μας αρέσει η τήρηση του παραδοσιακού έθιμου, δεν μας αφορά ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο χρόνος. Σίγουρα πάντως κανα 2 με 3 ώρες τις θέλετε. Στα κενά πιείτε το καφεδάκι ή το τσαγάκι σας, ρίξτε μια ματιά στον "ακτιβιστή" για τα τελευταία νέα και ακούστε όμορφη μουσική.

Ο χρόνος ψησίματος εξαρτάται από το πόσα τσουρεκάκια θα κάνετε και πόσο βάρος θα έχει το καθένα. Να υπολογίσετε όμως 30' με 45' της ώρας. Εγώ συνήθως κάνω διπλάσια ή τετραπλάσια δόση από αυτή που σας δίνω παρακάτω. Έχουμε και φίλους και ιδιαίτερα κάποιους ηλικιωμένους που είναι σε ιδρύματα. Πιστέψτε αυτές τις μέρες χαίρονται πολύ περισσότερο ένα σπιτικό τσουρέκι από το ακριβότερο δώρο.

Υλικά που θα χρειαστείτε:

1 κιλό αλεύρι δυνατό
1 κουταλάκι αλάτι
100 γρ. μαγιά νωπή
125 γρ. βούτυρο φρέσκο
125 γρ. μαργαρίνη (βιτάμ)
2 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη
1 φακελάκι μαχλέπι
1 φακελάκι κακουλέ
λίγη μαστίχα
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
1 φλυτζάνι τσαγιού γάλα καυτό
7 αυγά
1 κροκάδι για το άλειμμα (το κρατάμε από τα 7 αυγά)
αμύγδαλα ή σουσάμι για το γαρνίρισμα (δεν αρέσουν στα παιδιά και τα αποφεύγω)

Κοσκινίστε το αλεύρι (ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να βρεις :-) και ανακατέψτε το με το αλάτι.

Διαλύετε τη μαγιά σε 8 κουταλιές νερό ζεστό - όχι καυτό γιατί μπορεί να αδρανοποιηθεί η μαγιά και να περιμένετε μάταια να "ανέβει" η ζύμη. Ρίξτε 3-4 κουταλιές αλεύρι και ανακατέψτε το ώστε να γίνει χυλός. Τον αφήνετε να σταθεί περίπου 10', ώσπου να κάνει φούσκες. Λιώστε τα βούτυρα σε ένα μπρίκι και ζεστάνετε τα πολύ καλά.

Σε μια λεκάνη ζυμώματος (όσο μεγάλη χρειάζεται ανάλογα με τη δόση σας) βάλτε τη ζάχαρη και τα μυρωδικά (το ξύσμα πορτοκαλιού, το μαχλέπι, το κακουλέ και τη μαστίχα, κάποιοι βάζουν και μαχλέπι και κακουλέ), ρίξτε το καυτό γάλα κι ανακατέψτε μ'ένα κουτάλι.

Ρίξτε κατόπιν τα αυγά και δουλέψτε το μίγμα με τα δάκτυλα σπάζοντας τ'αυγά.

Ρίξτε μέσα τη φουσκωμένη μαγιά κι αφού δουλέψετε λίγο ακόμη το μίγμα με τα δάκτυλα, χωρίς να το ζυμώνετε (απλώς το γυρίζετε - ή αλλιώς υγραίνετε το αλεύρι), ρίξτε το αλεύρι σε 3 - 4 δόσεις και γυρίστε το ελαφρά, να ενωθεί με τα υπόλοιπα υλικά.*

Ύστερα παίρνοντας το ζεστό Βούτυρο με τις χούφτες σας λίγο-λίγο, ρίξτε το επάνω στη ζύμη και διπλώστε την πολλές φορές, χωρίς να τη ζυμώνετε, ώσπου να τελειώσει όλο το βούτυρο. Δεν χρειάζεται να απορροφηθεί εντελώς. Το βούτυρο απορροφάται καθώς η ζύμη φουσκώνει.** Σκεπάστε την με καθαρή πετσέτα και κουβερτούλα (για να μην κρυολογήσει😏 ) κι αφήστε τη σε ζεστό και υγρό μέρος να διπλασιασθεί σε όγκο, 1 ώρα περίπου.



Τότε πατήστε τη, να ξεφουσκώσει. Πλάστε δύο ή τρεις ή τέσσερις πλεξούδες.

Μπορείτε να χωρίσετε τη ζύμη σε κομμάτια περίπου ίσα σε μέγεθος.



Αν κάνετε δύο ή τρία τσουρέκια χωρίσετε τη ζύμη σε 6 ή σε 9 ίσα κομμάτια και πλάστε - πλέξτε το κάθε τσουρέκι με τρία που θα τα πλάσετε προηγουμένως σε μακριά κορδόνια.



Αν θέλετε να κάνετε περισσότερα μικρά μπορείτε να χωρίσετε σε δύο κομματάκια ανά τσουρεκάκι και να πλέξετε με τον τρόπο του σταυρού.



Βάλτε τα τσουρέκια που πλάσατε στο ταψί αφού προηγουμένως απλώσετε λαδόκολα. Σκεπάστε τα με πετσέτες κι αφήστε τα, να διπλασιασθούν σε όγκο, για 30' περίπου (μπορεί και περισσότερο - για να είστε σίγουρος πατήστε με την άκρη του δείκτη σας, αν παραμείνει εντύπωμα τότε είναι έτοιμα για φούρνισμα).

Αλείψτε τα με κροκάδι αραιωμένο με λίγο νερό και στολίστε τες με τ'αμύγδαλα ή ρίξτε λίγο σουσάμι.

Ψήστε σε φούρνο 200°C 30'περίπου. Ελέγξτε αν ψήθηκαν με οδοντογλυφίδα ή ξυλάκι από σουβλάκι. Αν βγει στεγνό είναι έτοιμες, αν όχι αφήστε τες κι άλλο στο φούρνο. Το νου σας όμως μην τις κάνετε παξιμάδια.

Βγάλτε τα τσουρέκια από τη λαδόκολα αφού κρυώσουν ελαφρά και αναποδογυρίστε τα για να μην ιδρώσουν πάνω σε πετσέτες. Αφού κρυώσουν τελείως, πολλές ώρες μετά, σκεπάστε τα με πλαστική μεμβράνη, για να μη στεγνώσουν.



* Αν η ζύμη σας είναι πολύ μαλακή μπορείτε να προσθέσετε λίγο, αλεύρι σε μικρές δόσεις και αναδιπλώνοντας πάντα τη ζύμη.

** Αν δεν έχει απορροφηθεί όλο το βούτυρο προσθέσετε λίγο αλεύρι για να τραβήξει.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !!!

Ακτιβιστής


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η κυρά Σαρακοστή είναι έθιμο παλιό.Οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό.
Την φτιάχνουμε την Καθαρά Δευτέρα,και συμβολίζει τη διάρκεια της νηστείας μέχρι το Πάσχα.
Είναι μια ζύμη με αλεύρι, μπόλικο αλάτι, για να μη χαλάει και νερό. Πλάθουμε με αυτό το ζυμάρι μια γυναικεία φιγούρα, που τα απαραίτητα που πρέπει να έχει είναι:
ένας σταυρός στο κεφάλι και ένα σαν κολιέ.
Κάνουμε μάτια αλλά όχι στόμα γιατί νηστεύει.
Φοράει ποδιά γιατί καθαρίζει το σπίτι για το Πάσχα και έχει εφτά πόδια,όσες και οι εβδομάδες μέχρι την Ανάσταση.


Κάθε Σάββατο σπάμε ένα ποδαράκι και το Μεγάλο Σάββατο σπάμε το τελευταίο.
Μια παράδοση λέει οτι αυτό το τελευταίο ποδαράκι το έβαζαν οι νοικοκυρές μέσα σε κάποια πίτα που έφτιαχναν τη μέρα του Πάσχα και σε όποιον τύχαινε, θεωρούνταν ο τυχερός της χρονιάς.
Αυτές οι Κυρα Σαρακοστές που ανέβασα ειναι απο τα χεράκια της εγγονούλας μου Κυριακής.
Και του χρόνου.

Ευχαριστούμε Ρένα Νικολάου Σαριτζιώτη
Καλή Σαρακοστή !!!



Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επειδή πολλοί φίλοι, αλλά και μέλη της οικογένειάς μου είναι Vegans, αποπειράθηκα και έφτιαξα και μια vegan εκδοχή των πασχαλινών τσουρεκιών μας φέτος.
Την ποστάρω για όσους φίλους θέλουν να αποφύγουν τα ζωικής προέλευσης προϊόντα. Έτσι η συνταγή δεν περιέχει αυγά, βούτυρο φρέσκο. Και βέβαια είναι πιο ανάλαφρη αφού το γάλα αντικαταστάθηκε από γάλα αμυγδάλου και η ζάχαρη από καστανή, ακατέργαστη.
Γίνονται δύο μεγάλες πλεξουδίτσες.

Υλικά 

για το πιάσιμο μαγιάς

ένα φακελάκι ξηρή μαγιά
μία κουταλιά σούπας καστανή ζάχαρη
6 κουταλιές σούπας αλεύρι για τσουρέκια
150 γραμμάρια γάλα αμυγδάλου άγλυκο ελαφρά χλιαρό (20'' στα μικροκύματα)

Για την ζύμη

120 γραμμάρια ζάχαρη
700 γραμμάρια αλεύρι δυνατό για τσουρέκια
120 γραμμάρια γάλα αμυγδάλου
ένα φλυτζάνι φρεσκοστημένος χυμός πορτοκαλιού
130 γραμμάρια μαργαρίνη ή ηλιέλαιο
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
αλάτι στη μύτη κουταλιού του γλυκού
λίγη μαστίχα χτυπημένη στο γουδί με ένα κουταλάκι ζάχαρι
μαχλέπι
κακουλές

Για το άλλειμα

λίγο γάλα αμυγδάλου και
σουσάμι ή αμύγδαλο φιλέ
ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1) Σε ένα μικρό μπολ μάζουμε το αλεύρι, τη ζάχαρι, τη μαγιά, τα ανακατεύουμε με ένα πηρούνι και ρίχνουμε ανακατεύοντας το χλιαρό γάλα. Αφήνουμε τη μαγιά για 10 λεπτά ώστε να αναπτυχθεί και να ανεβάσει τις φουσκαλίτσες της.

2) Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε το γάλα αμυγδάλου, το χυμό πορτοκαλιού, το ηλιέλαιο (ή τη μαργαρίτη λιωμένη και ζεστή), το ξύσμα, τη ζάχαρη, τη μαστίχα χτυπημένη, το μαχλέπι τον κακουλέ και το αλάτι. Ρίχνουμε στο τέλος την μαγιά από το μικρό μπολ κι ανακατεύουμε.

3) Ρίχνουμε το αλεύρι σε τρεις ή τέσσερις δόσεις και γυρίζουμε με το πηρούνι ώστε να απορροφηθούν τα υγρά του μείγματος. Το τελικό ανακάυεμα το κάνουμε με το χέρι χωρίς να "βασανίσουμε" τη ζύμη μας. Πολύ ευγενικά φροντίζουμε να φτιάξουμε μια μπάλα ζύμης ούτε υγρή ούτε αλευρώδη.

4) Σκεπάζουμε με μια πετσέτα τη ζύμη και την αφήνουμε να διπλασιαστεί. Αυτό θα πάρει περίπου μια ώρα ή ίσως λίγο περισσότερο.

5) Όταν φουσκώσει και διπλασιαστεί η ζύμη την πατάμε να ξεφουσκώσει και την χωρίζουμε σε έξι ίσα το δυνατόν κομμάτια.
Πλάθουμε και με τις τρεις λωρίδες φτάχνουμε μια πλεξούδα.
Κάνουμε με τα άλλα τρία κομμάτια τη δεύτερη πλεξούδα και τις μεταφέρουμε σε ταξί αφού τοποθετήσουμε προηγουμένως λαδόκολα.
Σκεπάζουμε και πάλι με πετσέτα και αφήνουμε το ταψί κοντά σε ζεστό μέρος.

6) Μετά από 35' έως 45' θα έχουν φουσκώσει και θα είναι έτοιμα. Μην τα αφήσετε περισσότερο γιατί θα σας "περάσουν" δηλ θα "κάτσουν" (συρρικνωθούν) όπως λένε οι επαγγελματίες. Αλείψτε με γάλα αμυγδάλου και ρίξτε λίγα αμυγδαλάκια φιλέ ή λίγο σουσάμι αν σας αρέσει.


ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!! ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !!!
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1
του ακτιβιστή

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα, μέρα να κάνουμε τσουρέκια, αύριο Μεγάλη Πέμπτη θα βάψουμε τ' αυγά.

Θυμάμαι, τί σου είναι η παιδική μνήμη, τότε που λέγαμε το τραγουδάκι για τη Μεγάλη Εβδομάδα (πόσοι το έλεγαν άραγε, και πόσοι το θυμούνται;): Μεγάλη Δευτέρα, ο Χριστός με τη μαχαίρα, Μεγάλη Τρίτη, ο Χριστός εκρίθη, Μεγάλη Τετάρτη, ο Χριστός εχάθη, Μεγάλη Πέμπτη, ο Χριστός ευρέθη, Μεγάλη Παρασκευή, ο Χριστός στο καρφί, Μεγάλο Σάββατο, ο Χριστός στο θάνατο, Μεγάλη Κυριακή μπουμ από δω μπουμ από κει !!!

Εισαγωγικά να πούμε πως είναι παραδοσιακή συνταγή από το φούρνο του πατέρα μου, χρόνια φούρναρης, αρχικά με ξυλόφουρνο και αργότερα από τους πρώτους που μπήκε στη νέα τεχνολογία τότε με τους εισαγώμενους γερμανικού τύπου φούρνους.

Ο χρόνος προετοιμασίας εξαρτάται από την επαφή που έχετε με το άθλημα , τη σβελτάδα αλλά και παράγοντες τύχης. Επειδή δεν κάνουμε αγώνες ταχύτητας και μας αρέσει η τήρηση του παραδοσιακού έθιμου, δεν μας αφορά ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο χρόνος. Σίγουρα πάντως κανα 2 με 3 ώρες τις θέλετε. Στα κενά πιείτε το καφεδάκι ή το τσαγάκι σας, ρίξτε  μια ματιά στον "ακτιβιστή" για τα τελευταία νέα και ακούστε όμορφη μουσική.

Ο χρόνος ψησίματος εξαρτάται από το πόσα τσουρεκάκια θα κάνετε και πόσο βάρος θα έχει το καθένα. Να υπολογίσετε όμως 30' με 45' της ώρας. Εγώ συνήθως κάνω διπλάσια ή τετραπλάσια δόση από αυτή που σας δίνω παρακάτω. Έχουμε και φίλους και ιδιαίτερα κάποιους ηλικιωμένους που είναι σε ιδρύματα. Πιστέψτε αυτές τις μέρες χαίρονται πολύ περισσότερο ένα σπιτικό τσουρέκι από το ακριβότερο δώρο.

Υλικά που θα χρειαστείτε:

1 κιλό αλεύρι δυνατό
1 κουταλάκι αλάτι
100 γρ. μαγιά νωπή
125 γρ. βούτυρο φρέσκο
125 γρ. μαργαρίνη (βιτάμ)
2 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη
1 φακελάκι μαχλέπι
1 φακελάκι κακουλέ
λίγη μαστίχα
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
1 φλυτζάνι τσαγιού γάλα καυτό
7 αυγά
1 κροκάδι για το άλειμμα (το κρατάμε από τα 7 αυγά)
αμύγδαλα ή σουσάμι για το γαρνίρισμα (δεν αρέσουν στα παιδιά και τα αποφεύγω)

Κοσκινίστε το αλεύρι (ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να βρεις :-) και ανακατέψτε το με το αλάτι.

Διαλύετε τη μαγιά σε 8 κουταλιές νερό ζεστό - όχι καυτό γιατί μπορεί να αδρανοποιηθεί η μαγιά και να περιμένετε μάταια να "ανέβει" η ζύμη. Ρίξτε 3-4 κουταλιές αλεύρι και ανακατέψτε το ώστε να γίνει χυλός. Τον αφήνετε να σταθεί περίπου 10', ώσπου να κάνει φούσκες. Λιώστε τα βούτυρα σε ένα μπρίκι και ζεστάνετε τα πολύ καλά.

Σε μια λεκάνη ζυμώματος (όσο μεγάλη χρειάζεται ανάλογα με τη δόση σας) βάλτε τη ζάχαρη και τα μυρωδικά (το ξύσμα πορτοκαλιού, το μαχλέπι, το κακουλέ και τη μαστίχα, κάποιοι βάζουν και μαχλέπι και κακουλέ), ρίξτε το καυτό γάλα κι ανακατέψτε μ'ένα κουτάλι.

Ρίξτε κατόπιν τα αυγά και δουλέψτε το μίγμα με τα δάκτυλα σπάζοντας τ'αυγά.

Ρίξτε μέσα τη φουσκωμένη μαγιά κι αφού δουλέψετε λίγο ακόμη το μίγμα με τα δάκτυλα, χωρίς να το ζυμώνετε (απλώς το γυρίζετε - ή αλλιώς υγραίνετε το αλεύρι), ρίξτε το αλεύρι σε 3 - 4 δόσεις και γυρίστε το ελαφρά, να ενωθεί με τα υπόλοιπα υλικά.*

Ύστερα παίρνοντας το ζεστό Βούτυρο με τις χούφτες σας λίγο-λίγο, ρίξτε το επάνω στη ζύμη και διπλώστε την πολλές φορές, χωρίς να τη ζυμώνετε, ώσπου να τελειώσει όλο το βούτυρο. Δεν χρειάζεται να απορροφηθεί εντελώς. Το βούτυρο απορροφάται καθώς η ζύμη φουσκώνει.** Σκεπάστε την με καθαρή πετσέτα και κουβερτούλα (για να μην κρυολογήσει😏 ) κι αφήστε τη σε ζεστό και υγρό μέρος να διπλασιασθεί σε όγκο, 1 ώρα περίπου.



Τότε πατήστε τη, να ξεφουσκώσει. Πλάστε δύο ή τρεις ή τέσσερις πλεξούδες.

Μπορείτε να χωρίσετε τη ζύμη σε κομμάτια περίπου ίσα σε μέγεθος.



Αν κάνετε δύο ή τρία τσουρέκια χωρίσετε τη ζύμη σε 6 ή σε 9 ίσα κομμάτια και πλάστε - πλέξτε το κάθε τσουρέκι με τρία που θα τα πλάσετε προηγουμένως σε μακριά κορδόνια.



Αν θέλετε να κάνετε περισσότερα μικρά μπορείτε να χωρίσετε σε δύο κομματάκια ανά τσουρεκάκι και να πλέξετε με τον τρόπο του σταυρού.



Βάλτε τα τσουρέκια που πλάσατε στο ταψί αφού προηγουμένως απλώσετε λαδόκολα. Σκεπάστε τα με πετσέτες κι αφήστε τα, να διπλασιασθούν σε όγκο, για 30' περίπου (μπορεί και περισσότερο - για να είστε σίγουρος πατήστε με την άκρη του δείκτη σας, αν παραμείνει εντύπωμα τότε είναι έτοιμα για φούρνισμα).

Αλείψτε τα με κροκάδι αραιωμένο με λίγο νερό και στολίστε τες με τ'αμύγδαλα ή ρίξτε λίγο σουσάμι.

Ψήστε σε φούρνο 200°C 30'περίπου. Ελέγξτε αν ψήθηκαν με οδοντογλυφίδα ή ξυλάκι από σουβλάκι. Αν βγει στεγνό είναι έτοιμες, αν όχι αφήστε τες κι άλλο στο φούρνο. Το νου σας όμως μην τις κάνετε παξιμάδια.

Βγάλτε τα τσουρέκια από τη λαδόκολα αφού κρυώσουν ελαφρά και αναποδογυρίστε τα για να μην ιδρώσουν πάνω σε πετσέτες. Αφού κρυώσουν τελείως, πολλές ώρες μετά, σκεπάστε τα με πλαστική μεμβράνη, για να μη στεγνώσουν.



* Αν η ζύμη σας είναι πολύ μαλακή μπορείτε να προσθέσετε λίγο, αλεύρι σε μικρές δόσεις και αναδιπλώνοντας πάντα τη ζύμη.

** Αν δεν έχει απορροφηθεί όλο το βούτυρο προσθέσετε λίγο αλεύρι για να τραβήξει.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !!!

Ακτιβιστής
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ενα, εκ των τέσσερων παιδικών τμήματων του ΠΟΣΠ έλαβε μέρος στο Παιδικό & Εφηβικό Φεστιβάλ Ελληνικών Χορών «Σαραρίμ 2020» Βορεάδες Χορευτικός Όμιλος Καλαμαριάς!

Τα παιδιά μας το χάρηκαν ιδιαίτερα μιας και έλαβαν μάλιστα και την πρώτη θέση🥇💜 μεταξύ των συμμετεχόντων από την πρωτότυπη ψηφοφορία με κριτές τα παιδιά των υπολοιπών χορευτικών τμημάτων!!!

Ο Πολιτιστικός Οικολογικός Σύλλογος Περαίας, ένας ζωντανός οργανισμός εδώ και 28 χρόνια παρουσιάζει με πραγματική περηφάνεια εκτός από τα τμήματα ενηλίκων, ένα πλούσιοτατο παιδικό φυτώριο όλων των ηλικιών.
Δε σταματάμε όμως εδώ...
Συνεχίζουμε με ζήλο και αγάπη για αυτό που κάνουμε, υπεύθυνα και πάντα με σεβασμό στην παράδοση!

Θερμά συγχαρητήρια στον Χορευτικό Όμιλο Καλαμαριάς "Βορεάδες", το Διοικητικό Συμβούλιο και τον Χορόδιδασκάλο Κο Ανδρέα Παμπουκίδη για την ΑΨΟΓΗ διοργάνωση αλλά προπαντώς για την ζεστή τους φιλοξενία!!!

Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδάκια μας, σε όλους τους γονείς που είναι τόσα χρόνια ειναι δίπλα μας, την υπεύθυνη των χορευτικών τμημάτων κα Natalia Sougioultzi της οποίας το έργο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές εδώ και δύο δεκαετίες, τον νέο μας χορόδιδάσκαλο Κο Giorgos Melas που έγινε αμέσως μέλος της παρέας και ένιωσε τι σημαίνει ΠΟΣΠ καθώς και την κα Eleonora Koltsiaki που ήταν μαζί μας τα τελευταία χρόνια αλλά φέτος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων μας λείπει αλλά ξέρουμε ότι μας σκέφτεται πάντα με Αγάπη!

Και εις άλλα με υγεία!




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Eίναι σχεδόν 6.000 χιλιόμετρα από τον Βόρειο Πόλο, αλλά ο Αϊ- Βασίλης τα διανύει σε χρόνο-μηδέν, πάνω στο έλκηθρο που το σέρνουν ζωηρά ελάφια στον βραδινό ουρανό. Με την ίδια ευκολία και ταχύτητα ανεβοκατεβαίνει από καμινάδες για να μοιράσει δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου.

Στη δυτική παράδοση είναι ντυμένος στα κόκκινα, έχει πυκνή λευκή γενειάδα, είναι στρουμπουλός και γελάει με την καρδιά του. Αυτός είναι ο Σάντα Κλάους των Αγγλων και των Αμερικανών, ο Περ Νοέλ των Γάλλων, ο Βάιναχτσμαν των Γερμανών και πάει λέγοντας.

Αλλά ο θρύλος γεννήθηκε αλλού, κοντά στο Ντεμρέ της σημερινής Νότιας Τουρκίας. Η ιστορία ξεκινάει τον 4ο αιώνα, όταν η περιοχή ήταν γνωστή ως Μύρα της Λυκίας.

Αρχαία ερείπια μαρτυρούν τη σημασία της πόλης: ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο και λαξευτοί τάφοι στο βουνό, τόποι ταφής των πλούσιων κατοίκων. Εκεί λοιπόν έζησε ο Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων, γνωστός και αγαπητός για τις καλές του πράξεις.

Εγινε άγιος αμέσως μετά τον θάνατό του και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου δεσπόζει σήμερα στο κέντρο του Ντεμρέ. Πιστοί έρχονται από όλον τον κόσμο για να προσκηνύσουν στον εορτασμό της μνήμης του τον Δεκέμβριο.
Ιστορίες για την καλοσύνη του Νικολάου εξαπλώθηκαν μετά τον θάνατό του. Τόσο αγαπητός ήταν που τα οστά του εκλάπησαν από τα Μύρα το 1087 και μεταφέρθηκαν στην Ιταλία για να μην πέσουν στα χέρια των τούρκων εισβολέων. Στην ορθόδοξη παράδοση έγινε ο προστάτης άγιος των παιδιών και των ναυτικών. Αλλά χρειάστηκαν αιώνες για να μεταμορφωθεί η εικόνα του καλού επισκόπου στον Αϊ-Βασίλη με τα κόκκινα.

Η ιστορία του Αγίου Νικολάου ταξίδεψε και ρίζωσε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Αγιος Νικόλαος έγινε προστάτης της Μόσχας και της γεωργίας στη Ρωσία και του Ναυτικού στο Αμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου, παρά την απαγόρευση αναγνώρισης αγίων που επέβαλλε ο προτεσταντισμός, επέζησε με το όνομα Σίντερ Κλάας, ο οποίος την ημέρα της εορτής του, στις 6 Δεκεμβρίου, παριστάνεται με ιερατική στολή και επισκοπική ράβδο να μοιράζει δώρα στα παιδιά.

Αυτή είναι μάλλον η πιο καθαρή μορφή του Αγίου Νικολάου που απέμεινε σήμερα, αν και στην Ολλανδία παρουσιάζεται να έχει ως βοηθό του και ένα αγόρι από την Αιθιοπία, τον Μαύρο Πιτ, που η παράδοση θέλει να τον είχε απελευθερώσει ο Σίντερ Κλάας στα Μύρα και ο οποίος από ευγνωμοσύνη έμεινε για πάντα μαζί του ως βοηθός.
Ευρωπαίοι άποικοι, κυρίως Ολλανδοί, μετέφεραν μαζί τους τον μύθο στον Νέο Κόσμο.

Η συνέχεια γράφτηκε στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν οι Αμερικανοί άρχισαν να ψάχνουν τρόπους για να δημιουργήσουν νοσταλγικές παραδόσεις και στράφηκαν προς τον Αγιο Νικόλαο, ο οποίος γιορτάζεται λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα.

Το 1810, τη βραδιά της γιορτής του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου, παρουσιάστηκε από τον Ιστορικό Σύλλογο της Νέας Υόρκης η πρώτη αμερικανική εικόνα του Αγίου Νικολάου με έντονες τις αρχικές ορθόδοξες ρίζες της αλλά και με ένα τζάκι πλάι του με δώρα που υπονοεί την επίσκεψή του στα σπίτια. Αναγράφεται ρητά η εορτή του στις 6 Δεκεμβρίου και το πραγματικό ελληνικό όνομα του Αγίου Νικολάου.

Μερικά από τα πιο γνωστά δυτικά έθιμα των Χριστουγέννων, το έλατο και οι κάλτσες που κρεμιούνται στο τζάκι για να τις γεμίσει με δώρα ο Αϊ-Βασίλης, μεταφέρθηκαν από Γερμανούς στις ΗΠΑ, όπου εδραιώθηκαν σε συνδυασμό με τον Ολλανδό Sint-Nicolaas ή Sinter Klaas από όπου προέκυψε το Claus (Klaas και Claus από το Nicholas ή Nicholaus).

Η Coca-Cola άρχισε να χρησιμοποιεί την εικόνα του πρόσχαρου Σάντα Κλάους στις διαφημίσεις της από τη δεκαετία του 1930 εδραιώνοντας την εμφάνισή του στη λαϊκή κουλτούρα.

Η σημερινή μορφή του Αϊ-Βασίλη δεν είναι τίποτε άλλο από ένα συνονθύλευμα διαφορετικών μύθων από διαφορετικές εποχές και διαφορετικές περιοχές του κόσμου που εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε εποχής.
της Ειρήνης Μητροπούλου

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Απέδωσαν καρπούς οι χρόνιες συζητήσεις και η επίμονη προσπάθεια της ΠΟΘΣ με το Στρατιωτικό γραφείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας και ένα όνειρο των απανταχού Θρακιωτών έγινε πραγματικότητα :

‘Η Θρακιώτικη φορεσιά εντάχθηκε στο Αρχείο των Εθνικών παραδοσιακών ενδυμασιών της Προεδρικής φρουράς”.

Η ένταξη της Θρακιώτικης φορεσιάς έγινε σε μια πολύ σημαντική για τους Θρακιώτες χρονιά καθώς το 2020 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ενσωμάτωση της Απελευθερωμένης Θράκης με την Ελλάδα.

Με πολύ περηφάνεια ο Σύλλογος Μανδριτσιωτών Θρακιωτών Θέρμης συνέβαλε οικονομικά για να οπλίσει την Θρακιώτικη φορεσιά με ένα σετ Χειροποίητων μαχαιριών .

Η πολύ συγκινητική εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Τιμών του Στρατοπέδου Γεώργιου Τζαβέλλα την οποία τίμησε με την παρουσία του η Α.Ε. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Προκόπης Παυλόπουλος και σύσσωμη η θρησκευτική και Πολιτική ηγεσία της Θράκης καθώς και των Θρακιώτικων Ομοσπονδιών της Ελλάδος και του Εξωτερικού.

Τον σύλλογο Μανδριτσιωτών Θρακιωτών Θέρμης εκπροσώπησαν η Πρόεδρος κ.Μαρία Καμπουρίδου η Αντιπρόεδρος κ.Φλωρεντία Χατζοπούλου και η κ.Χρυσούλα Σερλέτη μέλος του ΔΣ.

Οι Εύζωνοι θα φορούν στο εξής την Θρακιώτικη φορεσιά με “επίσημη πρώτη ” την 14η Μαΐου 2020.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων και στους συλλόγους και όλα τα μέλη για την απίστευτα μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλαν τα τελευταία χρόνια, ώστε να πετύχουν το όνειρό τους.













Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Με χαρά σας προσκαλούμε στην εκδήλωση μας, που με μεράκι
ετοιμάσαμε και είναι αφιερωμένη στην Θράκη που θα
γνωρίσουμε μέσα από ήθη και έθιμα ,από χορούς και τραγούδια.
Θα διασκεδάσουμε και θα γλεντήσουμε με την αναπαράσταση του γάμου ανάμεσα σε νύφη Πολίτισσα και σε γαμπρό από τον Πόντο. Θα σεργιανίσουμε στις εποχές και θα ντυθούμε γιορτινά ,θα πούμε μαζί τα κάλαντα και θα ετοιμαστούμε να αποχαιρετήσουμε τον χρόνο τον παλιό .
 
Τα υπόλοιπα θα σας περιμένουμε να τα  ζήσουμε μαζί ....


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 1

Η γιορτή κάστανου στο Λιβάδι αποτελεί πλέον παράδοση για την περιοχή. Περιμένουμε κάθε χρόνο την αναγγελία των εκδηλώσεων για να ανεβούμε στο όμορφο ορεινό χωριό του Δημου Θέρμης για να συμμετάσχουμε στην όμορφη περιπατητική διαδρομή στο πανέμορφο περιαστικό δάσος αλλά και να γευτούμε τα νοστιμότατα κάστανα μετά - στο γλέντι - που προσφέρει ο φιλόξενος Σύλλογος Λειβαδιωτών (δείτε εδώ σχετικό ρεπορτάζ αρχείου).

Με άφθονα κάστανα, εδέσματα, κρασί, πολύ χορό και γλέντι, πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Λιβάδι του Δήμου Θέρμης , η γιορτή του κάστανου, μια θαυμάσια πρωτοβουλία την οποία διοργανώνει ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λειβαδιωτών «Ο Άγιος Αθανάσιος» με την συνεργασία του Δήμου Θέρμης της Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ και την Τοπική Κοινότητα Λειβαδίου.
Ας δούμε την φετινή πρόσκληση 
του συλλόγου:

Εδώ και χρόνια με το τέλος της συγκομιδής αυτού του πραγματικά υπέροχου και πολύ νόστιμου προϊόντος, του κάστανου, οι κάτοικοι έχουν καθιερώσει την γιορτή αυτή .

Η γιορτή χαρακτηρίζεται από τους διοργανωτές της, ως το εφαλτήριο για να μπορέσει η περιοχή να αναπτυχθεί σε συνδυασμό, τόσο με τη γιορτή, όσο και με άλλες δράσεις.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού την Κυριακή 20 Οκτωβρίου στις 11.00 σας περιμένουμε με χορευτικά συγκροτήματα και παραδοσιακή ορχήστρα .

Φυσικά κερνάμε τους επισκέπτες, κάστανα και κρασί.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

09:00-12:00. Ορεινή πεζοπορία στο «Καλογερικό» (Αηλιάς, 987μ. ύψος). Διαδρομή: Λειβάδι - Περιαστικό δάσος – «Ράχη» - «Αγκορτσούδες» «Καλογερικό». Επιστροφή: «Κερασώνας» - «Μονοπάτι Αγάπης» - «Ράχη» - Περιαστικό δάσος - Λειβάδι.

Οδηγός: Κλεάνθης Μπουλιώνης.

10:30-11:30. Συντονισμός ορχήστρας και χορευτικών τμημάτων

11:30. Προσέλευση και υποδοχή επισήμων.

11:50. Είσοδος χορευτικών τμημάτων.

12:00- 12:30. Χαιρετισμός του προέδρου του Συλλόγου,

Χαιρετισμοί εκπροσώπων των δημόσιων Αρχών και των κοινωνικών φορέων.

12:30 -16:00: Παραδοσιακοί χοροί και τραγούδια -

Παραδοσιακή ορχήστρα - Κλαρίνο Θάνος Κωνσταντινίδης - Τραγούδι Βασίλειος Τζιαρός.

12:30-14:00. Προγράμματα Χορευτικών τμημάτων |


Συμμετέχουν:

- Πολιτιστικός Σύλλογος Ζαγκλιβερίου

-Πολιτιστικός Σύλλογος Τριλόφου

-Καλλιτεχνικός Σύλλογος Ποντίων Θεσσαλονίκης

-Παγχαλκιδικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»

-Πολιτιστικός Σύλλογος Λακκιάς

-Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λειβαδιωτών.

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΩΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ιδρύθηκε το έτος 1925 στη Θεσσαλονίκη με την ονομασία: «Αλληλοβοηθητικός Σύλλογος Λειβαδιωτών Θεσσαλονίκης. Ο Άγιος Αθανάσιος, 1925» με σκοπό να υποστηρίζει τους Λειβαδιώτες που άρχισαν να εγκαθίστανται στη Θεσσαλονίκη μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και εκείνους που έμεναν στο χωριό διοργανώνοντας κοινωνικές, πολιτισμικές και μορφωτικές δραστηριότητες. Το 1980 μετονομάστηκε σε «Εκπολιτιστικό Σύλλογο Λειβαδιωτών Θεσσαλονίκης. Ο Άγιος Αθανάσιος, 1925». Ο Σύλλογος στη μακρά πορεία του έχει αναπτύξει σημαντικό έργο στη Θεσσαλονίκη και στο Λειβάδι. Διοργανώνει κάθε έτος εκδηλώσεις πολιτιστικού, μορφωτικού και κοινωνικού χαρακτήρα με την ευκαιρία τοπικών εορτών, όπως η γιορτή του Αγίου Ιωάννη του Κλήδονα (24 Ιουνίου), το πανηγύρι της Παναγίας στις 15 Αυγούστου, η γιορτή του καστάνου τον Οκτώβριο, καθώς και χοροεσπερίδες, διαλέξεις, αθλητικοί αγώνες, καλλιτεχνικοί διαγωνισμοί, εκδρομές κ.ά., ενώ υποστηρίζει με κάθε μέσο τους κατοίκους του χωριού που εντάσσονται στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Ο Σύλλογος διατηρεί δυο τμήματα παραδοσιακών χορών, ένα τμήμα ενηλίκων και ένα παιδιών και εφήβων, τα οποία έχουν λάβει μέρος σε πολλές εκδηλώσεις άλλων συλλόγων και οργανώσεων.

Πρόεδρος του Συλλόγου: Δημήτρης Β. Γουδήρας.

ΟΙ ΚΑΣΤΑΝΙΕΣ ΤΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΟΥ

Η καστανιά (Castanea) είναι αιωνόβιο δέντρο γνωστό στην Ελλάδα από τους προϊστορικούς χρόνους. Ανήκει στην οικογένεια των φηγοειδών (Fagaceae).

Ευδοκιμεί σε εύκρατο κλίμα σε υψόμετρο πάνω από 250 μέτρα και σε εύφορα εδάφη που δεν περιέχουν ασβεστώδη πετρώματα. Το ύψος της καστανιάς μπορεί νε φθάσει μέχρι και τα 35 μέτρα. Απαντάται ως αυτοφυές δένδρο, αλλά και σε καλλιέργειες.

Τα κάστανα βρίσκονται μέσα σε μια κάψα, τον αχινό, ο οποίος εξωτερικά φέρει πολλά και πυκνά αγκάθια. Μέσα σε αυτόν υπάρχουν δυο έως τρία κάστανα, τα οποία πέφτουν στο έδαφος, όταν ο αχινός ωριμάζει και ανοίγει. Τα κάστανα είναι τροφή πλούσια σε υδατάνθρακες και φυτικά έλαια. Το ξύλο της καστανιάς είναι πολύ σκληρό και ανθεκτικό στην υγρασία, για αυτό χρησιμοποιείται στις οικοδομές, στα ναυπηγεία και στην επιπλοποιία. Την εποχή του Μεσαίωνα τα κάστανα ήταν οι τροφή των φτωχών.

Σήμερα, η καλλιέργεια της καστανιάς είναι αποδοτική και συμφέρουσα για την εκμετάλλευση των καρπών και της ξυλείας της.

Οι καστανιές του Λειβαδίου ευδοκιμούν στη ΒΑ και τη ΒΔ περιοχή της γεωργικής και δασικής έκτασης της Κοινότητας. Άλλες είναι αυτοφυείς και καλύπτουν μεγάλες δασώδεις εκτάσεις και άλλες είναι ιδιόκτητες. Οι ποικιλίες που διασώθηκαν δίνουν γλυκά και νόστιμα κάστανα. Στο παρελθόν οι καστανιές φυλάγονταν τον Οκτώβριο μήνα από τα αιγοπρόβατα και τα άλλα ζώα. Όταν ωρίμαζαν τα κάστανα σε κάποια τοποθεσία, ο κλητήρας της Κοινότητας ανέβαινε το απόγευμα της Κυριακής στο μικρό μπαλκόνι του κοινοτικού καφενείου και φώναζε με όλη τη δύναμη της φωνής του – μικρόφωνα δεν χρησιμοποιούσαν τότε: «Ακούτε η Χώρα. Αύριο θα απολύκουμε τα κάστανα …..π.χ. στη Φτέρη».

Με το πρώτο φως της άλλης ημέρας οι κάτοικοι πήγαιναν κατά οικογένειες ή παρέες για να μαζέψουν κάστανα μόνο στη συγκεκριμένη τοποθεσία και σε καμιά άλλη.

Στις άλλες περιοχές απαγορευόταν αυστηρά η συλλογή των καστάνων.

Όσοι είχαν ιδιόκτητες καστανιές στην τοποθεσία αυτή μάζευαν τα δικά τους κάστανα.

Όσοι δεν είχαν εκεί ιδιοκτησίες, μάζευαν τα κάστανα των αυτοφυών καστανιών.

Η τοποθεσία εκείνη τη Δευτέρα και τις άλλες ημέρες της εβδομάδας αποκτούσε ιδιαίτερη ζωή και κίνηση. Όλη την ημέρα αντηχούσαν ο φωνές και τα τραγούδια των ανθρώπων που μάζευαν τα κάστανα. Η περιοχή έσφυζε από ζωή. Το απόγευμα οι κάτοικοι ανηφόριζαν φορτωμένοι με τα κάστανα και αποκαμωμένοι προς το χωριό κατά οικογένειες ή παρέες. Όταν οι παρέες συναντιόνταν στα σταυροδρόμια και στις γειτονιές του χωριού «παραβγάζονταν» μεταξύ τους για τις ποσότητες που είχαν μαζέψει στη διάρκεια της ημέρας συγκρίνοντας το ύψος των τσουβαλιών.

Κατόπιν «διάλεγαν» τα καλά κάστανα και τα αποθήκευαν στο ύπαιθρο, όπου τα σκέπαζαν με φτέρες για να διατηρούνται νωπά.

Τα κάστανα αποτελούσαν σημαντικό έσοδο για τις οικογένειες του χωριού.

Συνήθως τα αντάλλασαν με άλλα προϊόντα που έφερναν οι μικροπωλητές στο χωριό.

Στο μεταπρατικό αυτό εμπόριο πρωτοστατούσαν οι γυναίκες που αντάλλασσαν τα κάστανα με υφάσματα, νήματα και άλλα υλικά που χρειάζονταν για την ετοιμασία της «προίκας» των κοριτσιών. Οι άντρες διέθεταν τα κάστανα στη λαχαναγορά και στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης, όπου τα μετέφεραν με τα ζώα, αλλά και στα γειτονικά χωριά του κάμπου, το Ζαγκλιβέρι και τα Βασιλικά. Άλλοι πουλούσαν τα κάστανα στα χωριά του κάμπου της Καλαμαριάς (εκτείνεται από τη Μίκρα μέχρι τα Ν. Μουδανιά), ακόμη και στα χωριά της Κασσάνδρας, όπου τα αντάλλασσαν με ελιές, λάδι και κρασί.

Στην περίοδο της γερμανικής Κατοχής (1941-44), οι καστανιές έσωσαν από την πείνα τους κατοίκους και πολλούς ξένους που φιλοξενούνταν στο χωριό, ενώ στα χρόνια της Αντίστασης προστάτευσαν τους κατοίκους του χωριού από τις επιδρομές των Γερμανών, των Ιταλών και των Βουλγάρων .

Τότε, στις ονομαζόμενες «φευγάλες», οι καστανώνες αποτέλεσαν το κρησφύγετο των κυνηγημένων κατοίκων, οι οποίοι αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν το χωριό και να αφήσουν τα σπίτια τους έρμαια στη λεηλασία των κατακτητών.

Σήμερα, τα δάση των καστανιών του Λειβαδίου χρειάζονται συστηματική επιστημονική φροντίδα, ώστε να υλοτομηθούν τα γερασμένα δέντρα και να δώσουν νέους βλαστούς.

Η ευδοκίμηση της καστανιάς στο Λειβάδι θα μπορούσε να προσελκύσει νέους αγρότες να αναπτύξουν επιχειρήσεις συστηματικής καλλιέργειας, επεξεργασίας και εμπορίας του ξύλου και των καστάνων, καθόσον οι εδαφολογικές και οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής ευνοούν την ανάπτυξή της.

Οδοιπορία στο «Καλογερικό»


Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018 - Έναρξη 09:00. Πέρας 12:00
Οδηγός: Κλεάνθης Μπουλιώνης, ορειβάτης Κιν. 6934 341 256


Ι. Σύντομη περιγραφή της διαδρομής

Στο πλαίσιο της εορταστικής διοργάνωσης του Κάστανου θα πραγματοποιηθεί οδοιπορία στην κορυφή του «Καλογερικού» (ύψος 987 μ.) την Κυριακή 22-10-2018 στις ώρες 09:00- 12:00.

Οι εθελοντές οδοιπόροι θα συγκεντρωθούν, στις 09:00, στην κεντρική πλατεία του Λειβαδίου.

Η έναρξη της διαδρομής θα γίνει την ιστορική πηγή "Τηγανάκι". Εκεί θα δοθούν οδηγίες για την πορεία και την ασφάλεια των συμμετεχόντων. Από εκεί οι οδοιπόροι ακολουθώντας πορεία προς Νότο μέσα από τα «Τσαϊρια» θα βαδίσουν μέχρι τα «Πεύκα» στη θέση θέας προς τον Θερμαϊκό και τα Πιέρια όρη. Στη συνέχεια ακολουθώντας ανατολική πορεία μέσα από το δάσος των πεύκων θα έρθουν στο σημείο όπου η επαρχιακή οδός Λειβαδίου – Πετροκεράσων συναντά τον χωματόδρομο προς το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας. Σε αυτό το σημείο τερματίζει η πορεία στο "περιαστικό δάσος". Εκεί οι πεζοπόροι θα αξιολογήσουν τις δυνατότητές τους. Όσοι δεν θα συνεχίσουν την πεζοπορία, θα επιστρέψουν στο Λειβάδι από την ίδια διαδρομή. Όσοι κρίνουν πως διαθέτουν τις σωματικές δυνάμεις θα συνεχίσουν την πεζοπορία με ατομικής τους ευθύνη ακολουθώντας ανοδική πορεία προς την κορυφή του «Καλογερικού» μέσα από το παλαιό μονοπάτι στη δυτική πλευρά του βουνού, Το τέρμα της διαδρομής είναι στον «Σταυρό», στον καλογερικό Αηλιά. Εκεί θα γίνει η αναμνηστική φωτογράφηση και οι πεζοπόροι θα απολαύσουν τη πανοραμική θέα του Θερμαϊκού, του Ολύμπου, της Όσσας, της χερσονήσου της Χαλκιδικής κ.ά.. Η επιστροφή στο Λειβάδι από τον «Κερασώνα» και το παλαιό μονοπάτι της «Αγάπης» στην ανατολική πλευρά του «Καλογερικού». Άφιξη στο Λειβάδι στις 11:30 για τη συμμετοχή στις εορταστικές εκδηλώσεις.

Αναγκαίος εξοπλισμός: Κατάλληλα υποδήματα πεζοπορίας (κατά προτίμηση αδιάβροχα) – αδιάβροχο, επίσης, επανωφόρι (μπουφάν), πετσέτες, εφεδρικές φανέλες, σκούφος και γάντια, ένα λίτρο νερό και ελαφρύ πρόγευμα (σάντουιτς - σοκολάτα - καραμέλα ).

Επισημάνσεις:

1. Η συμμετοχή είναι δωρεάν. Η συμπεριφορά των συμμετασχόντων θα είναι απόλυτα "ομαδική".

2. Οι πεζοπόροι είναι προσωπικά υπεύθυνοι για την συμμετοχή τους και την πορεία που θα επιλέξουν, αξιολογώντας την φυσική τους κατάσταση. Μπορούν να συμμετάσχουν και παιδιά από 8 χρονών συνοδευόμενα από τους γονείς τους.

3. Στο μέσο της διαδρομής θα υπάρχει «Σταθμός Πρώτων Βοηθειών» με εθελοντή γιατρό της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Θέρμης.

4. Το μονοπάτι έχει καλή σήμανση με ειδικές πινακίδες, ενώ οι οδοιπόροι θα συνοδεύονται από κλιμάκιο της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Θέρμης, τον έμπειρο ορειβάτη-οδηγό Κλεάνθη Μπουλιώνη και εθελοντές συνοδούς μέλη του Συλλόγου που θα φέρουν ειδική διακριτική ενδυμασία.

5. Ο ορειβάτης Κλεάνθης Μπουλιώνης, μέλος της Ορειβατικής Αναρριχητικής Λέσχης Θεσσαλονίκης και γνώστης των μονοπατιών της περιοχής, θα υποστηρίζει εθελοντικά την πεζοπορική ομάδα στη διάρκεια της πορείας.

Συγκοινωνία: Περιαστική γραμμή 87 Ζ του ΟΑΣΘ. Δρομολόγια από τον σταθμό Ι.Κ.Ε.Α. 08:00. Από Λειβάδι 16:00 και 21:00. Απόσταση από το κέντρο της Θεσσαλονίκης: 40 χιλιομ.


Φορέας της διοργάνωσης: ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΩΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, σε συνεργασία με τον Δήμο Θέρμης, την Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ , την Τοπική Κοινότητα Λειβαδίου και την Πολιτική Προστασία Θέρμης. Πληροφορίες: Ιωάννης Τερζής 6976 870 079

Δ. Μυσιρλή 18, Τ.Κ. 54648, Χαριλάου Θεσσαλονίκης

Τηλ. 6977824393 / 2310-449065

E-mail: terzisgiannis@gmail.com



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)