Articles by "Κόσμος"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κόσμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ακτιβιστής στις 0

από το Δίκτυο Βολταίρος /  reseauinternational.net 

• Η σύνοδος κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της G20 πραγματοποιήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής στις 22 και 23 Νοεμβρίου. Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απουσίαζε και η αμερικανική αντιπροσωπεία δεν μίλησε.

Από την αρχή, οι ομιλητές τόνισαν τη σημασία του πολυμερούς διαλόγου και των χαμηλών δασμών.

Το θέμα της συνάντησης ήταν: «η προώθηση της αλληλεγγύης και η βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για την προσαρμογή τους στις καιρικές καταστροφές, τη μετάβαση σε καθαρή ενέργεια και τη μείωση του υπερβολικού κόστους χρέους τους»· μια άποψη που δεν συμμερίζεται πλέον η Ουάσινγκτον.

• Ο Κινέζος πρωθυπουργός Λι Τσιάνγκ δήλωσε: « Σήμερα, η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει για άλλη μια φορά σημαντικές προκλήσεις, που χαρακτηρίζονται από την άνοδο της μονομερούς προσέγγισης και του προστατευτισμού, καθώς και από την κλιμάκωση των εμπορικών περιορισμών και αντιπαραθέσεων ».

• Ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Σίριλ Ραμαφόσα δήλωσε ότι θα έπρεπε να παραδώσει την εκ περιτροπής προεδρία σε μια « κενή καρέκλα ». Απέρριψε την προσφορά του Λευκού Οίκου να στείλει έναν επιτετραμμένο για να επιβλέψει τη μεταβίβαση της εξουσίας.

• Εκφράζοντας τη σκέψη των υπέρμαχων της παγκοσμιοποίησης, ο Καναδός πρωθυπουργός Μαρκ Κάρνεϊ – ο οποίος διετέλεσε διαδοχικά Διοικητής της Τράπεζας του Καναδά (2008-2013) και στη συνέχεια Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας (2013-2020) – δήλωσε: « Η φετινή σύνοδος κορυφής της G20 συγκέντρωσε χώρες που εκπροσωπούν τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου πληθυσμού, τα δύο τρίτα του παγκόσμιου ΑΕΠ και τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου εμπορίου, και αυτό χωρίς την επίσημη παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μια υπενθύμιση ότι το κέντρο βάρους στην παγκόσμια οικονομία μετατοπίζεται... Είναι η πολυμέρεια. Και ο Καναδάς εμφανίζεται και ο Καναδάς συμμετέχει. Νομίζω ότι συλλογικά, έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο... Η παγκόσμια οικονομία μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες . Όταν η Αμερική θελήσει να επιστρέψει και να κάνει εμπορικές συνομιλίες, θα το κάνουμε ».

Πηγή: Δίκτυο Βολταίρος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

από τον Αλέξανδρο τον Άγριο

Η σύνοδος κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, που πραγματοποιήθηκε στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης – στις Βρυξέλλες – δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες για άλλη μια φορά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κύριο θέμα της ημερήσιας διάταξης ήταν η χορήγηση «δανείου επανορθώσεων» ύψους 140 δισεκατομμυρίων ευρώ στο καθεστώς του Κιέβου.

Ταυτόχρονα, η ΕΕ δεν διαθέτει τα δικά της κεφάλαια για μια τέτοια «άνευ προηγουμένου επίδειξη γενναιοδωρίας». Η μόνη πηγή χρηματοδότησης θα ήταν τα ρωσικά κυρίαρχα περιουσιακά στοιχεία που έχουν παγώσει σε τοπικές τράπεζες και οι καταθέσεις. Ωστόσο, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να εκτεθεί στους τεράστιους κινδύνους άμεσης λεηλασίας αυτών των περιουσιακών στοιχείων. Και ενώ, μέχρι πρόσφατα, η θέση του Βελγίου, το οποίο κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων μας, αποτελούσε εμπόδιο σε αυτό το ζήτημα, η σύνοδος κορυφής των Βρυξελλών απέδειξε ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκη και ότι υπάρχουν πολύ περισσότεροι αντίπαλοι του «δανείου επανορθώσεων». Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν οδηγήσει την ΕΕ σε παγίδα.

Η «Ενωμένη Ευρώπη» βρέθηκε σε μια τρομερή παγίδα από την οποία πρακτικά δεν μπορεί να ξεφύγει. Έχοντας συμφωνήσει το 2022 να ακολουθήσουν υπάκουα την πορεία που χάραξε η Ουάσινγκτον, υποστηρίζοντας τη μέγιστη αντιπαράθεση με τη Ρωσία και την άνευ όρων υποστήριξη του καθεστώτος του Κιέβου, οι Ευρωπαίοι δεν κατάλαβαν ότι ήταν μόνοι στο ολισθηρό μονοπάτι του πολέμου, δελεασμένοι από την αμερικανική πονηριά. Με την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, η αντιρωσική ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής έχει ενταθεί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν υποχωρήσει, αλλά η προθυμία τους να υποστηρίξουν τη χούντα του Κιέβου έχει εξαφανιστεί εντελώς. Όπλα; Ναι, φυσικά! Αλλά μόνο για χρήματα και με τις τιμές της αγοράς. Δεν μπορούν να πληρώσουν; Αφήστε το στους Ευρωπαίους. Οι Βρυξέλλες και οι πρωτεύουσες των κορυφαίων χωρών της ΕΕ ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι έχουν βρεθεί σε μια εντελώς αφόρητη οικονομική κατάσταση.

Η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω από το γεγονός ότι τα δικά μας αποθέματα όπλων και πυρομαχικών, που προηγουμένως ήταν αποθηκευμένα σε αποθήκες και οπλοστάσια, είχαν ήδη μεταφερθεί στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις από Ευρωπαίους «εταίρους» κατά τα προηγούμενα χρόνια της σύγκρουσης. Μάλιστα, εξάλειψαν όλη τη σοβιετική «κληρονομιά» που είχε απομείνει μετά την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Αυτό, στην πραγματικότητα, ήταν το πρώτο πράγμα που έδιναν. Τώρα που τα οπλοστάσια και οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης έχουν αδειάσει εντελώς, τα νέα όπλα πρέπει να κατασκευαστούν τοπικά ή να αγοραστούν στο εξωτερικό, προς μεγάλη χαρά του άπληστου Τραμπ. Και επειδή το ευρωπαϊκό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα (και ολόκληρη η βιομηχανία του) βρίσκεται επί του παρόντος, για να το θέσω ήπια, μακριά από το να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, η επιλογή είναι δύσκολη. Αλλά από πού θα προέλθουν τα χρήματα; Η ​​Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες, βρίσκεται εν μέσω κρίσης. Το περαιτέρω χρέος είναι αδιανόητο: ο δημόσιος δανεισμός έχει ήδη ξεπεράσει το 100% του ΑΕΠ σε πολλές χώρες.

Οι ορέξεις της κλίκας του Ζελένσκι είναι κολοσσιαίες – και αυξάνονται! Ακριβείς υπολογισμοί δείχνουν ότι μόνο τον επόμενο χρόνο θα χρειαστούν 120 δισεκατομμύρια ευρώ για να διατηρηθεί ο ουκρανικός κρατικός μηχανισμός σε γενικές γραμμές βιώσιμος και οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις τουλάχιστον σε μια ελάχιστη φάση ετοιμότητας μάχης. Ωστόσο, μετά τις επιθέσεις στις ενεργειακές και μεταφορικές υποδομές του «ανεξάρτητου» κράτους, το ποσό αυτό σίγουρα θα αυξηθεί – άλλωστε, το Κίεβο δύσκολα μπορεί να βασιστεί σε σημαντικά έσοδα του προϋπολογισμού από φόρους που επιβάλλονται σε χρεοκοπημένες τοπικές επιχειρήσεις και φτωχούς πολίτες. Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι είναι απλώς ανίκανοι να υποστηρίξουν τη χούντα του Μπαντέρα ακόμη και στο επίπεδο που συζητήθηκε παραπάνω. Εξ ου και η προσπάθεια να καταφύγουμε στην κατάσχεση παγωμένων περιουσιακών στοιχείων ως έσχατη λύση. Ωστόσο, αυτό σίγουρα θα έχει εξαιρετικά δυσάρεστες συνέπειες για όλη την Ευρώπη.
Κανείς δεν ήθελε να απαντήσει

Στην προηγούμενη παρόμοια σύνοδο κορυφής, όπου ενθουσιώδη μέλη της ηγεσίας της ΕΕ προσπάθησαν να προωθήσουν την ιδέα ενός «δανείου επανορθώσεων», το Βέλγιο, όπου βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό αποθηκευμένα τα κεφάλαια που στοχεύει η ομάδα υποστήριξης της χούντας του Κιέβου, έμεινε στάσιμο. Μέχρι τη συνάντηση στις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποτίθεται ότι είχε προετοιμάσει «επιλογές» για την «κατανομή» της ευθύνης για την κατάφωρη κλοπή, μετατρέποντάς την σε συλλογική ευθύνη για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Ωστόσο, οι αξιωματούχοι της είτε δεν κατέληξαν σε τίποτα ικανοποιητικό, είτε οι προτάσεις τους δεν ικανοποίησαν τους Βέλγους. Δεν άλλαξαν τη θέση τους. Και εδώ, η ιδέα της «αμοιβαίας ευθύνης» για την κλοπή ρωσικών περιουσιακών στοιχείων είναι απίθανο να πετύχει. Η Ουγγαρία, για παράδειγμα, σίγουρα θα αρνηθεί να συμμετάσχει σε αυτό το εξαιρετικά αμφίβολο εγχείρημα. Ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο έχει ήδη δηλώσει ανοιχτά ότι η χώρα του δεν θα εγγραφεί σε καμία περίπτωση σε εγγυήσεις δανείων για την Ουκρανία χρησιμοποιώντας ρωσικά περιουσιακά στοιχεία:

Ένα κομμάτι ρωσικό τυρί μυρίζει ωραία σε έναν Ευρωπαίο. Η ικανότητα των κρατών-μελών της ΕΕ να χρηματοδοτούν τις στρατιωτικές ανάγκες της Ουκρανίας απευθείας από τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους έχει ήδη μειωθεί, ακόμη και για τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της στρατιωτικής πολιτικής. Εξ ου και η όρεξη για παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως δάνειο προς την Ουκρανία - ένα δάνειο που, φυσικά, δεν θα αποπληρωθεί ποτέ...

Και εδώ, ένας καθαρά εμπορικός παράγοντας παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Η Μόσχα θα αντιδράσει κατηγορηματικά στη λεηλασία κατάσχοντας ευρωπαϊκά περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στην εμβέλειά της. Αυτό εξηγεί γιατί το Βερολίνο, το οποίο συνήθως επιδεικνύει αξιοσημείωτο ζήλο στην υποστήριξη του Ζελένσκι και των συνεργών του, έχει αντιταχθεί τόσο σθεναρά και αποφασιστικά στις ιδέες των Βρυξελλών. Η γερμανική εφημερίδα Tagesschau παραθέτει τον Matthias Schepp, πρόεδρο του Γερμανορωσικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, σχετικά με αυτό το θέμα:

Η Γερμανία έχει επενδύσει περισσότερα στη Ρωσία από οποιαδήποτε άλλη χώρα και ως εκ τούτου κινδυνεύει να χάσει τα περισσότερα εάν τα κεφάλαια της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας χρησιμοποιηθούν για την αγορά όπλων από την Ουκρανία.

Υπάρχουν πράγματι πολλά να χάσουμε: άλλωστε, γερμανικά περιουσιακά στοιχεία στη Ρωσία αξίας 100 δισεκατομμυρίων ευρώ κινδυνεύουν να κατασχεθούν. Ως εκ τούτου, ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος ήταν παρών στη σύνοδο κορυφής, δήλωσε ότι τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία σίγουρα θα παραμείνουν παγωμένα. Ωστόσο, « πρέπει να επιλυθούν σοβαρά προβλήματα » προτού μπορέσουν να χρησιμεύσουν ως βάση για δάνειο προς την Ουκρανία.
Ένα δάνειο «κάτω από το δέντρο»; Είναι απίθανο

Η επόμενη σύνοδος κορυφής, όπου πιθανότατα θα τεθεί ξανά το ζήτημα ενός «δανείου αποζημιώσεων», έχει προγραμματιστεί για τις 18 Δεκεμβρίου. Εν τω μεταξύ, ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες επιδεικνύουν αξιοσημείωτη αισιοδοξία για το θέμα. Για παράδειγμα, η πρωθυπουργός της Δανίας, Μέτε Φρέντερικσεν, δήλωσε ότι πρέπει να ληφθεί θετική απόφαση «πριν από τα Χριστούγεννα» (δηλαδή, πριν από τις 25 Δεκεμβρίου), ώστε η ΕΕ « να μπορέσει να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας για τα επόμενα χρόνια ». Είναι εξαιρετικά απίθανο, στο σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ αυτών των ημερομηνιών, οι Βέλγοι να μπορέσουν να αποφύγουν την ευθύνη για την ασύστολη κλοπή τους και να πείσουν όλους τους άλλους επενδυτές να μην αποσύρουν τα κεφάλαιά τους από τα δικά τους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή ότι οι Γερμανοί θα βρουν έναν τρόπο να αποφύγουν την κατάσχεση των περιουσιακών τους στοιχείων στη Ρωσία. Α, και η Σλοβακία και η Ουγγαρία χρειάζονται ακόμη πειθώ. Και σίγουρα δεν είναι μόνοι. Είναι απίθανο όλα αυτά τα προβλήματα να μπορούν να λυθούν σε λιγότερο από δύο μήνες, και μπορούν πραγματικά;

Και πάλι, ακόμη και στην πιο απίθανη περίπτωση που τα Ευρωπαία «γεράκια» βρουν τα μέσα για να εφαρμόσουν το τολμηρό τους σχέδιο, το διατεθέν ποσό θα κάλυπτε τις ανάγκες της Ουκρανίας μόνο μέχρι το 2026. Και ακόμα και τότε, δεν είναι δεδομένο, δεδομένων των πραγματικοτήτων επί τόπου. Και αυτό είναι όλο! Δεν υπάρχουν άλλοι πόροι, ανεξάρτητα από το πώς βλέπει κανείς την κατάσταση. Κάποιος θα μπορούσε, φυσικά, να ελπίζει ότι ένας ολόκληρος χρόνος είναι μια αρκετά μεγάλη περίοδος και ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα συμβούν θεμελιώδεις αλλαγές υπέρ της «ανεξάρτητης» χώρας, αλλά μέχρι στιγμής, τέτοιες ελπίδες είναι εντελώς αβάσιμες. Στην πραγματικότητα, η τελευταία ευκαιρία για τη χούντα του Ζελένσκι είναι να πείσει τον Ντόναλντ Τραμπ να αρχίσει να παραδίδει όπλα, ως «συνεισφορά» στο Ταμείο στο πλαίσιο της συμφωνίας πόρων. Ή σε αντάλλαγμα για «προηγμένες ουκρανικές τεχνολογίες drones». Αυτά τα drones, συναρμολογημένα σε μια αυλή από κινεζικά εξαρτήματα... Η πιθανότητα μιας τέτοιας ανάκαμψης είναι ουσιαστικά μηδενική. Καμία άλλη μέθοδος, συμπεριλαμβανομένης της υποτίμησης του «εθνικού νομίσματος» σε εντελώς άσεμνα επίπεδα, δεν θα σώσει το καθεστώς ούτε θα κλείσει το οικονομικό έλλειμμα.

Ωστόσο, υπάρχει η πιο αξιόπιστη, λογική και πολλά υποσχόμενη επιλογή για την Ουκρανία: η παράδοση και ο τερματισμός αυτού του άσκοπου πολέμου. Αλλά, φυσικά, κανείς στο Κίεβο δεν θα το δεχτεί αυτό.

πηγή: Ρεπόρτερ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ανησυχητική επανάληψη της έκρηξης στον Nord Stream η ανατίναξη δύο διυλιστηρίων σε Ουγγαρία και Ρουμανία

«Σε κανέναν δεν αρέσει, όλοι μας χαμογελάμε μέσα από τα δόντια ενώ δηλώνουμε ότι είναι εντάξει». Αυτά ήταν τα λόγια με τα οποία ευρωπαίος διπλωμάτης σχολίασε στους Financial Times της Τρίτης 21 Οκτωβρίου την αναμενόμενη συνάντηση Τραμπ και Πούτιν στην Βουδαπέστη.

Η συνάντηση είχε προαναγγελθεί μέρες πριν από τον Τραμπ, που επέλεξε να ακολουθήσει τη γνωστή τακτική του σκωτσέζικου ντους, ξεκινώντας με κατηγορίες προς τη Ρωσία ότι ευθύνεται για τη συνέχιση του πολέμου. Αμέσως μετά άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο αποστολής στην Ουκρανία πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Τόμαχωκ (που μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές) θέλοντας να δείξει ότι η υπομονή του απέναντι στη Ρωσία έχει εξαντληθεί και δεν διστάζει να κλιμακώσει. Το τηλεφώνημα στον Πούτιν μια ημέρα πριν την άφιξη του Ζελένσκυ στον Λευκό Οίκο και η παρότρυνση του Τραμπ στον ουκρανό ηγέτη να αποδεχτεί την ρωσική θέση για πάγωμα της γραμμής του μετώπου (θέση που στο παρελθόν είχε δεχτεί η Ουκρανία) σήμαναν μια ακόμη στροφή. Ο Τραμπ κατά τη συνάντησή του με τον Ζελένσκυ την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου τον πίεσε να δεχτεί τους όρους της Ρωσίας και να παραδώσει το Ντονμπάς, διαφορετικά τον προειδοποίησε ότι η Ρωσία θα τον καταστρέψει. Του μετέφερε τα λόγια του Πούτιν ότι η Ρωσία διεξήγαγε «ειδική επιχείρηση» κι ότι ακόμη και τώρα δεν κάνει πόλεμο με την Ουκρανία! Τόνιζε επίσης επανειλημμένα στον Ζελένσκυ ο Τραμπ (διαψεύδοντας δικές του δημόσιες δηλώσεις που βεβαίωναν το αντίθετο) ότι η ρωσική οικονομία τα πάει περίφημα, έχει συνεπώς τους πόρους να χρηματοδοτεί τον πόλεμο επ’ αόριστο. Η συζήτηση γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι καλυμμένο με χάρτες είχε τόσες πολλές εντάσεις ώστε οι φωνές του Τραμπ ακούγονταν στους διαδρόμους έγραφαν οι Financial Times τρεις μέρες μετά.

Η αναγγελία της συνάντησης στην Βουδαπέστη εξέθρεψε ελπίδες για τερματισμό του πολέμου. Έστω κι αν η Ρωσία διεκδικεί όλο τον Ντονμπάς, περισσότερα δηλαδή απ’ όσα έχει δεχτεί να παραχωρήσει ο Ζελένσκυ πριν τις «νουθεσίες» των Ευρωπαίων. Η Ρωσία είχε υποχωρήσει, δεχόμενη να παραχωρήσει ζώνες που ήλεγχε αν η Ουκρανία παρέδιδε όλο το Ντονμπάς. Μέχρι στιγμής η Ρωσία έχει καταλάβει περίπου το 78% της περιοχής, που αντιστοιχεί στο 20% της Ουκρανίας. Ειδικότερα, ελέγχει το 78% του Ντονέτσκ, το 99% του Λουγκάνσκ, μικρά κομμάτια από Χάρκοβο και Ντνιπροπετρόβσκ και 73% από Ζαπορίζια και Χερσόνα.

Στα όπλα η ευρωπαϊκή διπλωματία

Ενάντια στην προοπτική της συνάντησης Τραμπ – Πούτιν στην Βουδαπέστη τάχθηκε δημόσια και ο γερμανός υπουργός για θέματα ΕΕ, Γκούντερ Γκριχμπάουμ, δηλώνοντας ότι μια τέτοια συνάντηση χωρίς τη συμμετοχή του Ζελένσκι θα είναι αποτυχία. Αντέδρασε επίσης και η γνωστή για την …συγκράτηση και την …μετριοπάθειά της, επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάγια Κάλας επικαλούμενη ότι η Ουγγαρία είναι υποχρεωμένη να συλλάβει τον Βλ. Πούτιν εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις της απέναντι στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο! Την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας ωστόσο επισκέφτηκε πρόσφατα και ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, που είναι επίσης καταζητούμενος από το Δικαστήριο της Χάγης, αλλά η εσθονή πολιτικός δεν ζήτησε την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων της Ουγγαρίας με την σύλληψη του γενοκτόνου Νετανιάχου…

Τους τόνους σήκωσε και ο πολωνός υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας Ραντοσλάβ Σικόρσκι που δήλωσε ότι δεν αποκλείει πολωνικά αεροσκάφη να σηκωθούν και να αναγκάσουν το ρωσικό προεδρικό αεροπλάνο να προσγειωθεί στην Πολωνία για να συλλάβουν τον Πούτιν αν περάσει πάνω από τον εναέριο χώρο της Πολωνίας! Μετά τον πολωνό υδραυλικό ήρθε ο πολωνός Ράμπο…


Να θυμίσουμε ότι η Πολωνία που τώρα «κόβεται» για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου μόλις πριν λίγες ημέρες αρνήθηκε να παραδώσει στο Βερολίνο ουκρανό που κατηγορείται και διώκεται για συμμετοχή στην ανατίναξη του αγωγού Nord Stream. Μάλιστα, ο πολωνός πρόεδρος Τουσκ καλύπτοντας τον Ουκρανό είχε δηλώσει ότι σκάνδαλο δεν είναι η ανατίναξη του Nord Stream αλλά η κατασκευή του! Η Πολωνία είχε άμεσο και υλικό συμφέρον από την καταστροφή του Nord Stream επειδή λίγες ημέρες μετά το σαμποτάζ έθεσε σε λειτουργία υποθαλάσσιο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου από τη Νορβηγία. Μοναδική περίπτωση για να είναι κερδοφόρος ο πολωνικός αγωγός ήταν να τεθεί εκτός λειτουργίας ο Nord Stream…

Το «κόμμα του πολέμου» σε Ευρώπη και ΗΠΑ, υπονόμευσε τη συνάντηση στοχοποιώντας ακόμη και την Βουδαπέστη, ως τόπο φιλοξενίας της συνόδου κορυφής. Η Ουγγαρία από την έναρξη του πολέμου έχει αποστασιοποιηθεί από την γραμμή κλιμάκωσης που ακολουθούν οι Βρυξέλλες, διαφωνώντας με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας κι ενίοτε καταψηφίζοντάς τις ή απέχοντας από την ψηφοφορία. Άλλες φορές η Ουγγαρία υπερψήφισε τις κυρώσεις στη Ρωσία κατόπιν μαφιόζικων εκβιασμών του ευρω-ιερατείου. Η ΕΕ εξ αρχής ακολούθησε μια τιμωρητική τακτική περιθωριοποίησης και εξοβελισμού της Ουγγαρίας επειδή δεν στοιχιζόταν με το «κόμμα του πολέμου». Ωστόσο, αρνούμενη να χρηματοδοτεί και να εξοπλίζει την Ουκρανία πληρούσε τον όρο της ουδετερότητας που αποτελεί προϋπόθεση για την φιλοξενία μιας τέτοιας συνάντησης. Η ουδετερότητά της λοιπόν (όπως είχε συμβεί και με την Κωνσταντινούπολη το Μάρτιο του 2022) από κοινού με την ιδεολογική σύμπτωση Όρμπαν – Τραμπ συνέβαλαν στην επιλογή της μαγιάρικης πρωτεύουσας από Μόσχα – Ουάσιγκτον, έστω κι αν αυτή η επιλογή χαλούσε τα ευρωπαϊκά σχέδια.

Εν είδει παρενθέσεως αξίζει να αναγνωρίσουμε ότι οι Ευρωπαίοι διδάσκονται. Αντί να τρέχουν εκ των υστέρων να ακυρώνουν ό,τι συμφωνηθεί, όπως έκανε ο Μπόρις Τζόνσον μετά τη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης, σπεύδουν από τώρα να ακυρώσουν τη σύνοδο…

Η διαφωνία των Ευρωπαίων αφορούσε την ίδια την προοπτική της ειρήνης στο μέτωπο της Ουκρανίας και γι’ αυτό επιστράτευσαν όλα τα μέσα για να οδηγήσουν σε ναυάγιο τη συνάντηση. Κι ακολούθησαν ακριβώς την ίδια τακτική που εφάρμοσαν τον Αύγουστο μετά την συνάντηση Πούτιν – Τραμπ στην Αλάσκα (εδώ και εδώ) όταν και τότε αχνοφάνηκε στον ορίζοντα η προοπτική της ειρήνης. Όπως και τον Αύγουστο του 2025, οι Βρυξέλλες τώρα έβαλαν σφήνα στην ρωσο-αμερικανική σύγκλιση με ένα σχέδιο ειρήνης 12 σημείων, το οποίο αποκλείεται ποτέ να δεχτεί η Μόσχα, έστω και να συζητήσει. Όπως αποκάλυψε το Bloomberg το ευρωπαϊκό σχέδιο δεν περιλαμβάνει καμία εδαφική παραχώρηση εκ μέρους της Ουκρανίας, προτείνει ανακωχή στην τωρινή γραμμή επαφής των δύο στρατών, ανταλλαγή αιχμαλώτων, εγγυήσεις ασφάλειας, ένταξη στην ΕΕ της Ουκρανίας με κατεπείγουσες διαδικασίες κ.α. Για να είναι μάλιστα οι Ευρωπαίοι 100% σίγουροι ότι η Μόσχα θα απορρίψει ως απαράδεκτο το σχέδιο τους έχουν συμπεριλάβει τρεις ακόμη όρους που ο ένας είναι πιο απαράδεκτος από τον άλλον:Απόδοση στην Μόσχα των 300 εκατ. δολ. κατασχεμένων ρωσικών κεφαλαίων αν και μόνον αν δεχτεί να χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, δηλαδή η Μόσχα τα χάνει σε κάθε περίπτωση…
Διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για τον καθορισμό του καθεστώτος της διακυβέρνησης των ουκρανικών εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία, δηλαδή παραίτηση της Μόσχας απ’ όσα εδάφη κατέλαβε και επάνοδος του Τάγματος Αζόφ στο Ντονμπάς…
Μνημείο αφιερωμένο στα σκοτωμένα παιδιά στο Πάρκο Νίκης στο Ντονέτσκ. Οι ηλικίες τους όπως φαίνεται στην μαρμάρινη πλάκα είναι από 2 μηνών μέχρι 18 ετών.

Επιστροφή όλων των παιδιών που υποτίθεται ότι απήγαγε η Ρωσία από την Ουκρανία, κι ας έχει γεμίσει το Ντονέτσκ, το Λουγκάνσκ και άλλες πόλεις του Ντονμπάς με μνημεία από σκοτωμένα παιδιά που επιλεκτικά δολοφονούσαν οι φασίστες μέχρι το 2021, κι ενώ η ΕΕ χρηματοδοτούσε αθρόα το καθεστώς του Μεϊντάν…

Μνημείο «Αλέα των Αγγέλων», αφιερωμένο στο παιδιά που σκοτώθηκαν από τους φασίστες του Τάγματος Αζόφ την ώρα που έμπαιναν ή έβγαιναν από το σχολείο, Πάρκο Πολιτισμού και Αναψυχής Λενίνσκι Κομσομόλ, Ντονέτσκ.



Και οι δύο φωτογραφίες τραβήχτηκαν στη διάρκεια του ταξιδιού μου στο Ντονμπάς, τον Νοέμβριο του 2023.

Οι Ευρωπαίοι για να καλοπιάσουν τον Τραμπ και να τον πάρουν με το μέρος τους προτείνουν τον διορισμό ενός συμβουλίου που θα επιβλέπει την ειρήνη και θα έχει ως επικεφαλής τον ίδιο τον αμερικανό πρόεδρο. Με αυτή την πρόταση οι Ευρωπαίοι παραχωρούν στις ΗΠΑ τον πλήρη έλεγχο της Ουκρανίας και οι ίδιοι παραιτούνται από οποιαδήποτε αξίωση ή οικονομικό αντάλλαγμα για την συμμετοχή τους – όλο το κόστος θα μεταβιβαστεί στους λαούς της Ευρώπης. Αρκεί να συνεχιστεί ο πόλεμος…

Μάλιστα συγκρίνουν το σχέδιο τους με αυτό που επέβαλε ο Τραμπ στη Γάζα, θέλοντας να δείξουν πόσο κοντά είναι στον τρόπο σκέψης του αμερικανού προέδρου. Ωστόσο, το σχέδιο ειρήνης της Γάζας είναι πιο ρευστό κι από τα νερά της Μεσόγειου που βρέχουν τη μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του κόσμου, πιο αμφιλεγόμενο και από τις υποσχέσεις του Νετανιάχου για ειρήνη. Οι 100 μάλιστα Παλαστίνιοι νεκροί στη Γάζα μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές κι όσο διαρκεί η «εκεχειρία» του Τραμπ δείχνουν αυτό που επιδιώκουν οι Ευρωπαίοι στην Ουκρανία, δηλαδή την συνέχιση του πολέμου στο διηνεκές κι όχι τον οριστικό τερματισμό του. Κι αν, παρά τις καθόλου δημιουργικές ασάφειες του, το δέχτηκαν οι Παλαιστίνιοι για να σταματήσει η γενοκτονία και οι Ισραηλινοί για να κρυφτεί το φιάσκο τους, καθώς μετά από 2 χρόνια πολέμου ούτε τη Χαμάς κατάφεραν να εξαφανίσουν ούτε να πάρουν πίσω τους ομήρους της 7ης Οκτωβρίου, οι Ρώσοι που προελαύνουν σταθερά προς τη Δύση γιατί να το δεχτούν;

Οι Ρώσοι απορρίπτουν εξ αρχής ένα σχέδιο όπως το ευρωπαϊκό κι έχουν κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι δεν συζητούν τίποτε λιγότερο από μόνιμη ειρήνη, αποστρατιωτικοποίηση, διακοπή της επιστράτευσης, τερματισμό της πολεμικής βοήθειας στην Ουκρανία, κοκ.

Εμφανώς τα δύο αυτά σχέδια δεν συμπίπτουν πουθενά. Ακόμη πιο εμφανώς οι Ευρωπαίοι λειτουργούν σαν σφήνα μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ ώστε να εξασφαλίσουν την επ’ αόριστο συνέχιση του πολέμου γιατί τότε και μόνον τότε θα μπορούν να υλοποιηθούν τα σχέδια τους για επανεξοπλισμό της Ευρώπης και ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας. Αν σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία σήμερα κιόλας, όπως αποδεδειγμένα είναι δυνατόν, πώς θα μπορούν τα γεράκια του πολέμου στην Ευρώπη να εκθρέφουν την ρωσοφοβία και να δίνουν δισεκατομμύρια στην βιομηχανία του θανάτου;

Κατόπιν όλων των παραπάνω, και πολλών ακόμη φυσικά που δεν είναι ακόμη γνωστά, η Σύνοδος Ειρήνης ακυρώθηκε. Ρωσία και Ουγγαρία μέχρι και το πρωί της Τετάρτης 22 Οκτωβρίου άφηναν ανοικτό το ενδεχόμενο μετάθεσης της ημερομηνίας, εκφράζοντας έτσι την επιθυμία τους για την πραγματοποίησή της. Αντίθετα, ευρωπαϊκά και αμερικανικά Μέσα ενημέρωσης ανακοίνωναν (γεμάτα ικανοποίηση!) την επίσημη ακύρωση της.


Την Δευτέρα 20 Οκτωβρίου κι ενώ η ευρωπαϊκή διπλωματία οργίαζε για να ακυρώσει την Σύνοδο Ειρήνης στη Βουδαπέστη, οι υπουργοί Ενέργειας της ΕΕ υπερψήφισαν πρόταση της Επιτροπής για απαγόρευση ρωσικών ενεργειακών προϊόντων από την 1η Ιανουαρίου 2028. Εξαίρεση σε αυτή την απαγόρευση θα είναι η Ουγγαρία και η Σλοβακία, οι οποίες δεν έχουν πρόσβαση σε θάλασσα. Καίτοι Ουγγαρία και Σλοβακία εξαιρέθηκαν από την υποχρέωση διακοπής των ρωσικών ενεργειακών αγαθών καταψήφισαν την πρόταση για να δείξουν ότι είναι ενάντια στα συμφέροντα τους.

Εκρήξεις σε διυλιστήρια που χρησιμοποιούν ρωσικό πετρέλαιο!

Το βράδυ της ίδιας μέρας, στις 20 Οκτωβρίου, βάσει επιβεβαιωμένων πληροφοριών από διεθνή μέσα, όπως το Euronews, σημειώθηκαν δύο εκρήξεις σε διυλιστήρια σε δύο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Το ένα διυλιστήριο (MOL) βρίσκεται στην Ουγγαρία, χαρακτηρίζεται στρατηγική σημασίας και βρίσκεται μόλις 27 χιλιόμετρα μακριά από την Βουδαπέστη! Το διυλιστήριο που είναι το μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο της Ουγγαρίας χρησιμοποιεί αργό πετρέλαιο που μεταφέρεται μέσω του αγωγού Ντρούτζμπα από τη Ρωσία… Όπως μεταδίδουν ουγγρικά Μέσα το διυλιστήριο θα μείνει για πολύ καιρό κλειστό. Η δεύτερη έκρηξη στις 20 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε σε διυλιστήριο της Ρουμανίας, που κι αυτό (ω, τι σύμπτωση!) ελέγχεται από θυγατρική του ρωσικού κολοσσού Lukoil (Petrotel Lukoil)…

Οι εκρήξεις στα διυλιστήρια που χρησιμοποιούν ρωσικό πετρέλαιο την ίδια μέρα που η ΕΕ αποφάσισε να απαγορεύσει την εισαγωγή ρωσικού ενεργειακού προϊόντος επέβαλαν στην πράξη την βούληση της ΕΕ, δηλαδή να διακοπούν πάραυτα οι εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου. Στο γνωστό δηλαδή ερώτημα του ρωμαίου δικαστή cui bono; (ποιος ωφελήθηκε;) η απάντηση είναι ότι ωφελήθηκαν όσοι εμμονικά πασχίζουν εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια να πετάξουν έξω τη Ρωσία από την ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά, επιβάλλοντας κυρώσεις κ.α. Κατ’ αυτό τον τρόπο και τα δύο διυλιστήρια που μοιράζονταν ένα κοινό με τον αγωγό Nord Stream, τη χρήση ρωσικής πρώτης ύλης, μοιράστηκαν και την ίδια τύχη, να ανατιναχτούν από κάποιους «αγνώστους»…

Η Ουγγαρία ωστόσο τιμωρήθηκε τριπλά! Πρώτο, είναι αναγκασμένη να εφαρμόσει άμεσα την απόφαση των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ (ούτε καν την 1η/1/2028 όπως οι άλλες χώρες της ΕΕ) ανεξαρτήτως της εξαίρεσης που έγινε δεκτή. Δεύτερο, η ενεργειακή της τροφοδοσία και ασφάλεια είναι σε κίνδυνο μιας και αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσει στρατηγικά αποθέματα πριν μπει ο χειμώνας, και, τρίτο, πρέπει να πληρώσει αρκετά εκατομμύρια για να καλύψει το κόστος των ζημιών στο πιο σύγχρονο διυλιστήριό της, ώστε να επαναλειτουργήσει…

Αναγκαίο να τονιστεί ότι με την πράξη τους οι «άγνωστοι» σαμποτέρ έστειλαν μήνυμα και σε όσες άλλες χώρες της ΕΕ παρακάμπτουν την οδηγία των Βρυξελλών…

Όσο για την εύρεση των ενόχων, ας μην περιμένουμε πολλά. Η κάλυψη που προσέφερε η Πολωνία, αλλά και η Ιταλία σε Ουκρανούς κατηγορούμενους για την ανατίναξη του Nord Stream, αρνούμενες να τους παραδώσουν στην Γερμανία, είναι πέρα για πέρα ενδεικτικές της κάλυψης που απολαμβάνουν τα σαμποτάζ εναντίον ενεργειακών υποδομών που χρησιμοποιούν ρωσικά ενεργειακά αγαθά. Πιθανά τώρα να βγει ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος και να μας ενημερώσει ότι σκάνδαλο δεν είναι η ανατίναξη δύο διυλιστηρίων, αλλά η τροφοδοσία τους με ρωσικό πετρέλαιο…

Η ακύρωση της Συνόδου της Ειρήνης στην Βουδαπέστη και οι εκρήξεις στα διυλιστήρια της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας δείχνουν το πραγματικό και αποτρόπαιο πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που χρησιμοποιώντας κάθε, μα κάθε, διαθέσιμο μέσο συντηρεί τον πόλεμο στην Ουκρανία και τιμωρεί όποια κράτη δεν στοιχίζονται πίσω από τη γραμμή της κλιμάκωσης του πολέμου!

Όλα αυτά ωστόσο οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ένα μεγάλο και γενικευμένο πόλεμο στην Ευρώπη. Σε ένα πόλεμο με αποκλειστικό υπαίτιο την ΕΕ που από την μια στρέφεται στην πολεμική οικονομία, πιστεύοντας ότι θα καταφέρει να επιβληθεί και στα πεδία των μαχών, και από την άλλη προκαλεί διαρκώς τη Ρωσία για να δικαιολογεί την πολιτική της. Ωστόσο, αυτή η πορεία προς τον όλεθρο δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρο, κάποια στιγμή θα έχει ένα τέλος…


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

από τον Paul Derogis

Η σήραγγα της Μάγχης είναι εντελώς ξεπερασμένη και το ΝΑΤΟ θα έμενε άνεργο αν η σύνδεση μεταξύ Ρωσίας και Αλάσκας έβλεπε το φως της δημοσιότητας.

Η κατασκευή μιας σήραγγας κατά μήκος του Βερίγγειου Πορθμού που θα συνδέει τη Ρωσία και την Αλάσκα θα μπορούσε να διαρκέσει λιγότερο από οκτώ χρόνια και να κοστίσει όχι περισσότερο από 8 δισεκατομμύρια δολάρια, δήλωσε ο Κίριλ Ντμίτριεφ , ο προεδρικός απεσταλμένος για την εξωτερική οικονομική συνεργασία και διευθύνων σύμβουλος του Ρωσικού Ταμείου Άμεσων Επενδύσεων (RDIF).

Χάρη στις σύγχρονες τεχνολογίες της Boring Company1 , θα μπορούσε να γίνει η σήραγγα Πούτιν-Τραμπ, που θα συνδέει την Ευρασία με την Αμερική, με εκτιμώμενο κόστος λιγότερο από 8 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η κατασκευή θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από οκτώ χρόνια, πρόσθεσε ο Ντμίτριεφ.

Ενθουσιασμένος από την ιδέα, ο Έλον Μασκ έγραψε στο Twitter:

« Φανταστείτε να συνδέετε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, την Αμερική και την Αφρο-Ευρασία, μέσω της σήραγγας Πούτιν-Τραμπ – μιας σύνδεσης 110 χιλιομέτρων που συμβολίζει την ενότητα.»

Το παραδοσιακό κόστος ξεπερνά τα 65 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά η τεχνολογία της The Boring Company θα μπορούσε να το μειώσει στα 8 δισεκατομμύρια δολάρια.

Ας χτίσουμε ένα μέλλον μαζί !

Αισιόδοξος, ο Κύριλλος Ντμίτριεφ είπε:

« Έχει έρθει η ώρα να κάνουμε περισσότερα και να συνδέσουμε ηπείρους για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία.»

Ήρθε η ώρα να συνδέσουμε τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες .

Ας υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι το RDIF έχει ήδη επενδύσει και κατασκευάσει την πρώτη σιδηροδρομική γέφυρα Ρωσίας-Κίνας.

πηγή: Media-Press-Info


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0


από την Πατρίς Ζιμπερτί

Ο Ντόναλντ Τραμπ ταπεινώνει τον Μακρόν μπροστά σε όλο τον κόσμο ΖΩΝΤΑΝΑ. « Σε ευχαριστώ πολύ, Εμανουέλ! Φανταζόμουν τον Εμανουέλ να στέκεται κάπου πίσω μου. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υιοθετείς μια χαμηλών τόνων προσέγγιση σήμερα! » (Clash Report)

Το κοινό ξεσπάει σε γέλια.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0
Η σημερινή ηγεσία της «συλλογικής Δύσης» είναι η μεγαλύτερη απειλή για το ανθρώπινο είδος που εμφανίστηκε στην ιστορία του.


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου 1/10/2025

To παρακάτω άρθρο γράφτηκε λίγο πριν από την ανακοίνωση του σχεδίου Τραμπ για την Παλαιστίνη, δηλαδή της απαίτησης από τους Παλαιστινίους να παραδοθούν στο Ισραήλ. Όπως και την προηγούμενη φορά που εκτοξεύτηκαν απειλές κατά της Ρωσίας από τον Τραμπ, , οι ανακοινώσεις για την Παλαιστίνη (όπως και η διαβεβαίωση που «επετράπη» στον Ζελένσκι να κάνει ότι το Ισραήλ παρέδωσε στην Ουκρανία πυραύλους Patriot ) επιβεβαιώνουν ξανά την οργανική ενότητα των δύο «μετώπων» (Ουκρανία και Μέση Ανατολή) του πολέμου για τη διάσωση και την επιβεβαίωση με κάθε μέσο της παγκόσμιας κυριαρχίας της Δύσης στην πιο εξτρεμιστική εκδοχή της.

Το δίδυμο Νετανιάχου και Τραμπ απειλεί τη Ρωσία ώστε να του επιτραπεί η απρόσκοπτη κατάληψη όλης της Μέσης Ανατολής με την καταστροφή των Παλαιστινίων, της Χεζμπολάχ και του Ιράν και τη δημιουργία του Μείζονος Ισραήλ στην περιοχή αυτή. Ταυτόχρονα βέβαια οι ανακοινώσεις Τραμπ και Νετανιάχου αποσκοπούν να προκαλέσουν ρωγμή στην παγκόσμια εξέγερση κατά του Ισραήλ που κορυφώνεται με την προσέγγιση ενός στόλου από δεκάδες πλοία στη Γάζα αντιπαραθέτοντας την κοινή γνώμη με τις κυβερνήσεις των κρατών.

Ένας πόλεμος του Πούτιν κατά του ΝΑΤΟ, θα κοστίσει ενάμισι τρισεκατομμύριο δολάρια, διαβάζω στο Bloomberg. Αφήνω κατά μέρος το ότι, προς το παρόν, ο μόνος πόλεμος που πράγματι υπάρχει είναι αυτός του ΝΑΤΟ κατά του Πούτιν. Μα δεν καταλαβαίνει η σύνταξη του αμερικανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου ότι μια πλήρης σύγκρουση Ρωσίας και ΝΑΤΟ σημαίνει την οριστική εξαφάνιση της ανθρωπότητας, ότι απλώς δεν έχει νόημα να συζητάμε το κόστους μιας τέτοιας σύγκρουσης, ότι δεν θα υπάρχει ούτε ο κόσμος ούτε τα δολλάρια μετά από μια τέτοια σύγκρουση; Δεν γνωρίζει αυτό στο οποίο συμφώνησαν ο γενικός γραμματέας του ΚΚΣΕ Νικήτα Χρουστσόφ και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, ότι δηλαδή οι τυχόν επιζώντες από μια τέτοια σύγκρουση θα ζηλεύουν τους πεθαμένους;

Βλαμμένοι είναι οι συντάκτες του Bloomberg; Το βέβαιο είναι ότι οι συντάκτες αυτού του μέσου θέλουν να μην καταλαβαίνουν οι δυτικοί πολίτες τι συμβαίνει, ώστε να μην αγανακτήσουν με τις πολεμοχαρείς κυβερνήσεις τους.

Ειρήσθω εν παρόδω ότι ακόμα δεν έχουμε μάθει ποια δύναμη δολοφόνησε τον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Κένεντι, που, μαζί με τον επίσης δολοφονηθέντα μετέπειτα αδερφό του Ρόμπερτ, σταμάτησαν στο πάρα πέντε τον παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας. Προφανώς δεν το έχουμε μάθει γιατί η δύναμη που τους δολοφόνησε είναι πάντα παρούσα και παραμένει αρκετά ισχυρή για να επιβάλλει την απόκρυψη του ρόλου της.

Το πρόβλημα δεν είναι βέβαια τι πιστεύουν στο Bloomberg. Κατά τα φαινόμενα το μέλλον της ανθρωπότητας ουδόλως ενδιαφέρει τη σημερινή ηγέτιδα τάξη του παγκόσμιου καπιταλισμού, τους πολιτικούς και εκδοτικούς δημοσιογραφικούς εκπροσώπους της, τους επίσημους, όλο και λιγότερο σκεπτόμενους, «διανοουμένους» της. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η τσέπη και η εξουσία τους. Τόσο θαμπωμένοι είναι από την περιουσία και την εξουσία τους, τόσο πολύ φοβούνται μη τη χάσουν, τόσο βαριά ναρκισσιστικές ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις είναι (αψευδής μάρτυς η λίστα Έπσταϊν ή ο παράφρων πρόεδρος των ΗΠΑ), τόσο περιορισμένη είναι η μόρφωσή τους που δεν συνειδητοποιούν, ακριβέστερα δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν ότι εκεί που τραβάνε τα πράγματα δεν θα έχουν τελικά ούτε οι ίδιοι τσέπη και εξουσία.

Η σημερινή ηγεσία της «συλλογικής Δύσης» είναι, με ελάχιστες εξαιρέσεις και με δεδομένα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, η μεγαλύτερη απειλή για το ανθρώπινο είδος που εμφανίστηκε στην ιστορία του.

Ο καγκελάριος της Γερμανίας, με καταβολή από ναζιστική οικογένεια ο ίδιος, οπαδός της γενοκτονίας των Παλαιστινίων και υπάλληλος όλη του τη ζωή της χρηματοπιστωτικής υπερδύναμης Blackrock (το καμάρι της παγκόσμιας σιωνιστικής αυτοκρατορίας) θέλει λέει να μας ετοιμάσει για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλήθεια, αυτός ο άνθρωπος έχει ανοίξει μια φορά στη ζωή του ένα βιβλίο ιστορίας; Κι αν άνοιξε κατάλαβε τίποτα;

Υποστηρίζουν τώρα οι Δυτικοί, άνευ αποδείξεων, ότι ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη μπαίνουν στον εναέριο χώρο κρατών του ΝΑΤΟ, ο πρόεδρος μάλιστα των ΗΠΑ κάλεσε το ΝΑΤΟ να τα καταρρίπτει. Καταρχήν δεν φαίνεται πολύ πιθανό να συμβαίνει όντως αυτό. Γιατί να το κάνει η Ρωσία; Για να δώσει επιχειρήματα υπέρ του τερατώδους και εξωφρενικού σχεδίου επανεξοπλισμού της Ευρώπης ή των αντιπάλων κάθε σχεδίου ειρήνευσης;

Μπορεί βέβαια κάποιος να μου πει: Είσαι βέβαιος ότι οι Ρώσοι δεν έκαναν όντως τις παραβιάσεις; Η απάντηση είναι όχι, δεν έχω τον τρόπο να είμαι βέβαιος. Η λογική μου όμως υπαγορεύει ότι είναι πολύ απίθανο να τις έκαναν οι Ρώσοι!

Αυτό αντίθετα που δεν είναι απίθανο είναι, σε κάποια στιγμή μιας αενάως συνεχιζόμενης και κλιμακούμενης σύγκρουσης, εκτός από την πιθανότητα σύρραξης από λάθος, να εμφανιστεί και στη Ρωσία ένα εξτρεμιστικό «κόμμα του πολέμου» που να θεωρήσει ότι πρέπει να προτιμήσει μια φυγή «προς τα εμπρός», που, στην πράξη, θα είναι φυγή προς τον «συλλογικό γκρεμό». Έως τώρα ο Βλαντίμιρ Πούτιν πολιτεύτηκε μάλλον με εξαιρετική σύνεση. Όμως για πόσο ακόμα;

Και είναι εξαιρετικά θλιβερό ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων της αυτοκαλούμενης αριστεράς στην Ευρώπη, των συνδικάτων, των οικολόγων και των μαζικών κινημάτων πολιτών κάθε είδους δεν έχουν ξεσηκωθεί εναντίον αυτής της προοπτικής, της προοπτικής μιας πυρηνικής καταστροφής της Ευρώπης και της ανθρωπότητας, αλλά εξακολουθούν να στηρίζουν το ΝΑΤΟ και τον δυτικό Ιμπεριαλισμό στον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας, που συνεπάγεται μια κοινωνικοοικονομική κατασρτροφή για τους ευρωπαϊκούς λαούς, αφήνοντας και το πεδίο ελεύθερο στην άκρα Δεξιά να δημαγωγεί, ότι τάχα μου είναι ειρηνόφιλη.

Είδαμε πόσο ειρηνόφιλη είναι στην περίπτωση της θαυμάστριας του Μπενίτο Μουσολίνι, της Ιταλίδας πρωθυπουργού Μελόνι, όπως βέβαια και στην περίπτωση Τραμπ, που όχι μόνο μπήκε στον πόλεμο κατά του Ιράν, αλλά και στηρίζει παντοιοτρόπως τη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα, που, αν ολοκληρωθεί, θα αποτελέσει την ταφόπλακα του πολιτισμού μας, όσου έχουμε τέλος πάντων, και την είσοδο σε μια εποχή γενικευμένης Βαρβαρότητας και Χάους, που θα μας οδηγήσει στην καταστροφή και το τέλος. Πετώντας άλλωστε ολοκληρωτικά τη «φιλορωσική» και «φιλειρηνική» του μάσκα ο Τραμπ ενθαρρύνει τώρα ανοιχτά τον Ζελένσκι να συνεχίσει τον πόλεμο καταλαμβάνοντας τα κατοικούμενα από ρωσικούς και όχι ουκρανικούς πληθυσμούς εδάφη που έχει δήθεν «χάσει», αλλά και να συνεχίσει παραπέρα εισβάλλοντας στη Ρωσία. Aκόμα χειρότερα. Εξετάζει το ενδεχόμενο να παραχωρήσει αμερικανικούς πυραύλους Τόμαχοκ, μακρού βεληνεκούς, που μπορούν να πλήξουν τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη και να φέρουν πυρηνικές κεφαλές.

Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει λόγος να εξηγήσουμε ξανά γιατί αυτό σημαίνει πυρηνικό Ολοκαύτωμα. Ούτε είναι σοβαροί οι ισχυρισμοί των αμετανόητων «τραμπικών» που μας ζητάνε να δίνουμε σημασία μόνο στις μισές και όχι σε όλες τις δηλώσεις Τραμπ, ή να πιστέψουμε ότι ο Τραμπ έχει «αποσυρθεί» από το Ουκρανικό, και το έχει «αφήσει» στους Ευρωπαίους, κάτι που θα ήθελε ίσως και ο ίδιος να πιστέψουμε.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ο (επίσημος, γιατί ο πραγματικός είναι ο Νετανιάχου) αρχηγός της Δύσης και του ΝΑΤΟ. Αυτό που κάνει είναι να μεταφέρει το κόστος του πολέμου στην Ευρώπη. Κατά τα άλλα είναι «ανεύθυνος άρχων» στο ουκρανικό, όσο και ο Πόντιος Πιλάτος δεν είχε σχέση με τη σταύρωση του Χριστού! Αυτός είναι (και ο Νετανιάχου) που μπορεί να συνεχίσει, να σταματήσει ή να κλιμακώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Πρέπει επίσης να θεωρήσουμε πολύ πιθανό ότι οι προκλήσεις αυτές του Τραμπ κατά της Μόσχας εντάσσονται στην προετοιμασία νέας επίθεσης κατά του Ιράν, που οι περισσότεροι παρατηρητές πιστεύουν ότι είναι θέμα μερικών εβδομάδων ή μηνών. Το Ισραήλ επιθυμεί να μην βοηθήσει η Ρωσία την Τεχεράνη να αμυνθεί. Και ο Τραμπ είναι απολύτως ελεγχόμενος από τον Νετανιάχου, ο οποίος άλλωστε ουδόλως ενοχλείται από τους πολέμους, ακόμα και τους πυρηνικούς, αντίθετα τους λατρεύει (ιδρυτής και ιθύνων νους του νεοσυντηρητικού ρεύματος, λέγεται ότι ήταν ο ίδιος που έπεισε τον Αμερικανό Πρόεδρο το 2017, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, να απειλήσει με εξολόθρευση τη Βόρειο Κορέα). Ταυτόχρονα, το ΝΑΤΟ, αφού «κέρδισε» με νοθεία τις εκλογές στη Μολδαβία ετοιμάζει πιθανώς επίθεση στην Υπερδνειστερία κατά των ρωσικών δυνάμεων που σταθμεύουν εκεί.

Αλλά βέβαια είναι αδύνατο να συμβούν αυτά χωρίς να έχουμε ρωσική απάντηση. Που θα μπορούσε ενδεχομένως να περιλάβει επίθεση και κατάληψη της Οδησσού, άμεση απειλή κατά του κράτους του Ισραήλ, ακόμα και ρωσικά πλήγματα κατά ΝΑΤΟϊκών, ακόμα και αμερικανικών στόχων. Σημαντικά θα ενίσχυε εξάλλου τη σταθερότητα του ρωσικού καθεστώτος και θα βοηθούσε την αποτροπή των δυτικών επιβουλών εναντίον του, η λήψη μέτρων σοβαρού περιορισμού των κερδών της εγχώριας ρωσικής ολιγαρχίας, απαγόρευσης εξαγωγής τους στο εξωτερικό και διοχέτευσής τους στα λαϊκά στρώματα της Ρωσίας. Είδωμεν.

Δυστυχώς, ο αμερικανικός και οι ευρωπαϊκοί λαοί που θα μπορούσαν, εξεγειρόμενοι να αποτρέψουν τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο παραμένουν εξαιρετικά απαθείς και παραπλανημένοι από τη ΝΑΤΟϊκή προπαγάνδα. Κινδυνεύουν, όταν ξυπνήσουν, να είναι πάρα πολύ αργά.


Πηγή: kosmodromio.gr




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Η σύνοδος κορυφής μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν μικρότερη από ό,τι είχε προγραμματιστεί. Αλλά ήταν ως επί το πλείστον επιτυχημένη.

Ο Τραμπ χρειαζόταν επειγόντως τη συνάντηση. Είχε πιέσει για κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία. Είχε απειλήσει να επιβάλει δευτερεύουσες κυρώσεις κατά των αγοραστών ρωσικού πετρελαίου για να πιέσει τη Ρωσία προς αυτή την κατεύθυνση.

Αλλά η Ρωσία δεν υποχώρησε. Το συμφέρον της είναι να εξαλείψει την αιτία του πολέμου στην Ουκρανία - την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα σύνορα της Ρωσίας. Μια εκεχειρία θα είχε απλώς σταματήσει τον πόλεμο, αλλά δεν θα είχε λύσει το υποκείμενο πρόβλημα.

Για τον Τραμπ, η απειλή δευτερογενών κυρώσεων είχε γίνει παγίδα. Κάποια μάλλον ήπια προσθήκη δασμών κατά της Ινδίας είχε οδηγήσει σε έντονη αντίδραση . Η Ινδία δεν σταμάτησε να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο, αλλά απομακρύνθηκε από τις ΗΠΑ για να υποστηρίξει τις χώρες BRICS, τη Ρωσία και την Κίνα. Η επιβολή δευτερογενών κυρώσεων κατά της Κίνας θα είχε κλιμακωθεί σε εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, τον οποίο οι ΗΠΑ δεν έχουν κανέναν τρόπο να κερδίσουν.

Η σύνοδος κορυφής δημιούργησε μια νίκη για κάθε πλευρά.

Ο Τραμπ αναγνώρισε ότι μια εκεχειρία δεν ήταν δυνατή και ότι ο πόλεμος πρέπει να τερματιστεί με μια ολοκληρωμένη ειρηνευτική συμφωνία:

Ντόναλντ Τζ. Τραμπ @realDonaldTrump - 16 Αυγούστου 2025, 8:46 UTC

Μια υπέροχη και πολύ επιτυχημένη μέρα στην Αλάσκα! Η συνάντηση με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας πήγε πολύ καλά, όπως και μια τηλεφωνική κλήση αργά το βράδυ με τον Πρόεδρο Ζελένσκι της Ουκρανίας και διάφορους Ευρωπαίους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του ιδιαίτερα σεβαστού Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ. Όλοι αποφασίσαμε ότι ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί ο φρικτός πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι να καταλήξουμε απευθείας σε μια Συμφωνία Ειρήνης, η οποία θα τερματίσει τον πόλεμο, και όχι σε μια απλή Συμφωνία Κατάπαυσης του Πυρός , η οποία συχνά δεν αντέχει. Ο Πρόεδρος Ζελένσκι θα έρθει στην Ουάσινγκτον, στο Οβάλ Γραφείο, το απόγευμα της Δευτέρας. Αν όλα πάνε καλά, θα προγραμματίσουμε μια συνάντηση με τον Πρόεδρο Πούτιν. Δυνατότητα να σωθούν εκατομμύρια ζωές ανθρώπων. Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας σε αυτό το θέμα!

Αφού έδωσε στον Πούτιν αυτό το κομμάτι της τούρτας, ο Τραμπ πήρε το δικό του κομμάτι.

Σε μια συνέντευξη (βίντεο) με το Foxnews μετά τη σύνοδο κορυφής, ο Τραμπ ρωτήθηκε για την επιβολή κυρώσεων. Απάντησε: «Λοιπόν, επειδή η συνάντηση πήγε τόσο καλά, δεν χρειάζεται να το σκεφτόμαστε αυτό τώρα».

Δεν θα υπάρξει εκεχειρία για το πάγωμα της σύγκρουσης και δεν θα υπάρξουν κυρώσεις. Και οι δύο πλευρές μπορούν να το θεωρήσουν αυτό ως νίκη.

Το έργο του τερματισμού της σύγκρουσης ανατέθηκε στον Ζελένσκι και την Ευρώπη:
Χωρίς δισταγμό, ο Τραμπ είπε ότι η συμβουλή του στον Ζελένσκι μετά τη συνάντηση της Παρασκευής με τον Πούτιν θα ήταν «να κάνει μια συμφωνία».

Τη Δευτέρα θα ειπωθεί στον Ζελένσκι να παραιτηθεί και να κάνει ειρήνη με τη Ρωσία. Οι ευρωπαϊκές διαμαρτυρίες εναντίον αυτού θα αγνοηθούν.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Κώστας Καραΐσκος

Ἄν ὑπάρχουν δυό λαοί πραγματικά κοντινοί μας, μέ τούς ὁποίους ὡς Ἕλληνες μοιραστήκαμε πολλά ἐπί αἰῶνες, αὐτοί εἶναι οἱ Σέρβοι καί οἱ Ἀρμένιοι. Δυστυχῶς σήμερα ἡ μοίρα δείχνει σκοτεινή γιά ὅλους μας, γιά διαφορετικούς λόγους. Καταγράφω κατωτέρω κάποιες ἐξελίξεις στήν Ἀρμενία πού θυμίζουν ...ἑλληνικά χάλια.

Ἀπό τό 2018 πρωθυπουργός στό Ἐρεβάν εἶναι ὁ Νικόλ Πασινιάν, δημοσιογράφος καί ἐκδότης, πού ἀντιπροσώπευε στά μάτια τῆς ἀρμενικῆς κοινωνίας τήν ἀλλαγή σέ σχέση μέ τήν παλιά, διεφθαρμένη φρουρά. Ἀπό τήν πρώτη του θητεία ἔδειξε διάθεση ἀλλαγῆς τοῦ (ἀναγκαστικά) φιλορωσικοῦ προσανατολισμοῦ τῆς χώρας του, κάτι πού σήμερα εἶναι ξεκάθαρο. 

Κατάφερε νά χάσει πανηγυρικά τό Ἀρτσάχ/Ναγκόρνο Καραμπάχ ἀπό τούς Ἀζέρους πλήττοντας θανάσιμα τό ἀρμενικό ἐθνοσυναίσθημα ἀλλά καί νά ξανακερδίσει τίς ἐκλογές ἀμέσως μετά (μέ 54% τό 2021)! Σάν νά κατέβαινε σέ ἐκλογές ὁ Ἰωαννίδης μετά τήν ἀπώλεια τῆς Κύπρου καί νά ...κέρδιζε! 

Κι ἐνῶ ἦταν αὐτός πού συναίνεσε στήν εἰρηνευτική διευθέτηση μέ τό Μπακού, προσπάθησε νά ρίξει τό φταίξιμο στή Ρωσία πού δέν ἐπενέβη (ὡς μή ὄφειλε!) κατά τοῦ Ἀζερμπαϊτζάν. 

Ἔβγαλε τήν Ἀρμενία ἀπό τό παραδοσιακό της εὐρωασιατικό περιβάλλον (Συμφωνία Συλλογικῆς Ἀσφάλειας CSTO, Εὐρασιατική Οἰκονομική Ἕνωση EAEU), τσάκισε δικαστικά τήν ἀντιπολίτευση, φυλάκισε τόν ρωσοαρμένιο ἐπιχειρηματία Σαμουήλ Καραπετιάν (ἰδιοκτήτη τῆς ἑταιρείας ἠλεκτρισμοῦ ΕSΑ πού ἐπιδιώκεται ἡ ἐθνικοποίησή της) καί στράφηκε κατά τῆς ...Ἀρμενικῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, πού εἶναι θεματοφύλακας τοῦ ἀρμενικοῦ πολιτισμοῦ, συλλαμβάνοντας ἐν μέσῳ συμπλοκῶν τόν ἀρχιεπίσκοπο Μπαγκράτ Γαλσταριάν γιά ἀπόπειρα ἀνατροπῆς τῆς Κυβέρνησης! Ἡ κοινωνία ἔχει πλήρως ἀπαξιώσει ὅλο τό πολιτικό σύστημα καί αὐτό ἴσως κρατάει στή θέση της τήν Κυβέρνηση.

Τελευταῖο δεῖγμα τῆς ἀκολουθούμενης πολιτικῆς ἦταν ἡ ἐκχώρηση γιά 99 χρόνια τοῦ διαδρόμου Ζαγκεζούρ, ὁ ὁποῖος συνδέει τό Ἀζερμπαϊτζάν μέ τόν θύλακα τοῦ Ναχιτσεβάν, σέ ἰδιωτική ἑταιρεία τῶν ...ΗΠΑ. Ἡ κίνηση αὐτή, καρφί στό μάτι τοῦ Ἰράν καί τῆς Ρωσίας, ἀπειλεῖ τόν νεότευκτο διάδρομο τοῦ διμεροῦς ἐμπορίου ἀλλά καί τήν ἀσφάλεια τῶν δύο χωρῶν. Παράλληλα συνδέει τήν Τουρκία μέ τό "ἀδελφό" της ἀζέρικο κράτος καί τῆς ἀνοίγει τήν πόρτα γιά τήν Κεντρική Ἀσία.

Μπορεῖ νά μήν εἶναι πλήρης ἡ ἀνωτέρω εἰκόνα, ἀλλά ἡ κατάρρευση τῆς πρωθυπουργικῆς δημοφιλίας (στό 11%) δείχνει πώς μᾶλλον δέν ἀστοχεῖ. Καί τί ἀκριβῶς περιμένει ἀπό τήν καταρρέουσα Δύση ὁ Πασινιάν πού πάει στήν Οὐάσιγκτον; Μπορεῖ νά βασιστεῖ στίς ΗΠΑ τοῦ Τράμπ καί στόν ἰσραηλινό μαριονετίστα τους; Θά σωθεῖ μέ τά 270.000.000 τῆς ΕΕ πού πήγανε κατά τῆς "παραπληροφόρησης" ἤ μέ τίς κούφιες παρόλες τοῦ Μακρόν; Ἐκτός κι ἄν προσδοκᾶ κάτι καλό ἀπό τήν Τουρκία πού ἐπισκέφθηκε ἐπισήμως, πρῶτος Ἀρμένιος ΠΘ στήν ἱστορία!

Φαίνεται πώς στόν Καιάδα τῶν ἐθνῶν θά ἔχουμε οἰκεία παρέα.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Επιστήμονες που καταδύθηκαν σε εντυπωσιακά βάθη σε δύο ωκεάνιες τάφρους στον βορειοδυτικό Ειρηνικό ανακάλυψαν ακμάζουσες κοινότητες θαλάσσιων οργανισμών που δεν τρέφονται με οργανική ύλη όπως τα περισσότερα ζώα, αλλά αντλούν ενέργεια μετατρέποντας χημικές ενώσεις. Η μια τάφρος είναι αυτή στην οποία συνέβη ο χθεσινός σεισμός των 8,8 Ρίχτερ.

Αυτές οι κοινότητες βασισμένες στη χημειοσύνθεση αποτελούνται κυρίως από σωληνοσκώληκες και όστρακα. Εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια καταδύσεων με επανδρωμένο υποβρύχιο στον βυθό της Τάφρου Κουρίλων-Καμτσάτκα (που προκλήθηκε ο τρομερός σεισμός) και της Τάφρου των Αλεούτιων. Τα πλάσματα αυτά τρέφονται από ρευστά πλούσια σε υδρόθειο και μεθάνιο που αναβλύζουν από τον θαλάσσιο πυθμένα σε αυτόν τον σκοτεινό και παγωμένο κόσμο πολύ πέρα από την εμβέλεια του ηλιακού φωτός.

Αυτά τα οικοσυστήματα ανακαλύφθηκαν σε βάθη μεγαλύτερα από το ύψος του Έβερεστ, της ψηλότερης κορυφής της Γης. Το βαθύτερο εντοπίστηκε στα 9,533 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού στην Τάφρο Κουρίλων-Καμτσάτκα, σχεδόν 25% βαθύτερα από οποιαδήποτε προηγούμενη καταγραφή τέτοιων ζώων.

«Αυτό που κάνει την ανακάλυψή μας επαναστατική δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο βάθος, αλλά και η εντυπωσιακή αφθονία και ποικιλομορφία της χημειοσυνθετικής ζωής που παρατηρήσαμε», δήλωσε ο θαλάσσιος γεωχημικός Μενγκράν Ντου από το Ινστιτούτο Επιστημών και Τεχνολογιών Βυθού (IDSSE) της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει την ανακάλυψη στην επιθεώρηση «Nature».

«Σε αντίθεση με απομονωμένες ομάδες οργανισμών, αυτή η κοινότητα ευδοκιμεί σαν μια ζωντανή όαση στην απέραντη έρημο του βυθού» πρoσέθεσε ο Ντου. Ενώ ορισμένα θαλάσσια όντα έχουν εντοπιστεί σε ακόμη μεγαλύτερα βάθη σχεδόν 11,000 μέτρα στην Τάφρο Μαριάνα αυτά σύμφωνα με τους ερευνητές δεν ήταν χημειοτροφικά.

Η ανακάλυψη

Στη νέα αυτή έρευνα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το βαθυσκάφος τους, που ονομάζεται Fendouzhe, για να κατέβουν στη λεγόμενη αβυσσαία ζώνη τα βαθύτερα σημεία των ωκεανών, όπου μία από τις ηπειρωτικών διαστάσεων τεκτονικές πλάκες της Γης γλιστρά κάτω από μια γειτονική της, σε μια διαδικασία που ονομάζεται υποβύθιση.

Η αβυσσαία ζώνη είναι ένα βαθύ θαλάσσιο περιβάλλον που εκτείνεται από τα 3,000 έως τα 6,000 μέτρα βάθος, χαρακτηρίζεται από αιώνιο σκοτάδι, συντριπτική πίεση και χαμηλές θερμοκρασίες που φτάνουν τους μείον τέσσερις βαθμούς Κελσίου. Αυτή η ζώνη καταλαμβάνει τη μεγαλύτερη έκταση των ωκεανών, αποτελώντας το σπίτι για εξειδικευμένα είδη οργανισμών που έχουν προσαρμοστεί σε αυτές τις ακραίες συνθήκες, όπως ψάρια με μεγάλα σαγόνια, πιθανώς τυφλά μαλακόστρακα και ψάρια, και οργανισμούς που αναπαράγονται με βραδείς ρυθμούς για εξοικονόμηση ενέργειας

«Το περιβάλλον του ωκεανού εκεί κάτω χαρακτηρίζεται από ψύχος, απόλυτο σκοτάδι και έντονη τεκτονική δραστηριότητα» δήλωσε ο γεωλόγος θαλάσσιου περιβάλλοντος Ξιάτον Πένγκ του IDSSE, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Σύμφωνα με τον Πένγκ αυτή η ακραία ζώνη φιλοξενεί «τις βαθύτερες και εκτενέστερες χημοσυνθετικές κοινότητες που είναι γνωστό ότι υπάρχουν στον πλανήτη μας.»

Τα νέα οικοσυστήματα που παρατηρήθηκαν κυριαρχούνται από δύο είδη οργανισμών που τρέφονται με χημικά:Σωληνόμορφοι σκώληκες (κόκκινοι, γκρι ή λευκοί) μήκους 20–30 εκατ.
Λευκά όστρακα (αχιβάδες) μήκους έως 23 εκατ.

Κάποια από αυτά τα είδη, σύμφωνα με τον θαλάσσιο γεωχημικό Μενγκράν Ντου ενδέχεται να είναι εντελώς άγνωστα μέχρι σήμερα. «Παρόλο που ζουν στο πιο σκληρό περιβάλλον, αυτοί οι οργανισμοί κατάφεραν να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν» λέει ο Ντου.

Naftemporiki.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Ο νέος νόμος που εγκρίθηκε από το Ουκρανικό Κοινοβούλιο μεταφέρει τον έλεγχο του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς (NABU) στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα, το οποίο υπάγεται στον Ζελένσκι. Πολίτες έχουν διαδηλώσει κατά του νόμου στο Κίεβο, το Λβιβ και την Οδησσό, φωνάζοντας «Κάτω τα χέρια από τη NABU» και «Ζελένσκι, μην προδίδεις τη δημοκρατία». Οι πολίτες κατηγορούν ευθέως τον Ζελένσκι ότι είναι υπεύθυνος για την οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας στην Ουκρανία, και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζει ήδη το ενδεχόμενο να κηρύξει τον Ουκρανό δικτάτορα «ηττημένο».

Ζελένσκι, από κωμικός σε πρόεδρο. Το 2019, ένας κωμικός ονόματι Βολοντίμιρ, διάσημος για τις εμφανίσεις του σε τηλεοπτικές σειρές, εξελέγη πρόεδρος της Ουκρανίας. Αφού επέβαλε στρατιωτικό νόμο, έγινε αυταρχικός με στόχο να διαιωνίσει την εξουσία του.

Ο κωμικός Ζελένσκι προκάλεσε αίσθηση με την κωμική του σειρά " Υπηρέτης του Λαού" , στην οποία πρωταγωνιστούσε ένας απλός πολίτης (Βασίλι Γκολομπορόντκο) που έγινε πρόεδρος της Ουκρανίας.

Για πέντε χρόνια, οι θεατές ζούσαν δίπλα στον Γκολομπορόντκο και τον Ζελένσκι, κάτι που δημιούργησε ένα ψυχολογικό φαινόμενο «μυκτοφιλίας» κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2019, που συνίστατο στην ταύτιση του πρωταγωνιστή με τον ηθοποιό.

Δεδομένης της επιτυχίας της σειράς, η CIA αποφάσισε να τον στρατολογήσει για τον ρόλο της ζωής του: αυτόν του Προέδρου της Ουκρανίας. Στην πραγματικότητα, ήταν απλώς ένας κωμικός που έπαιζε έναν ρόλο που ελέγχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αποστολή του ήταν να αντιμετωπίσει τον Πούτιν και να χύσει μέχρι και την τελευταία σταγόνα αίματος από τον τελευταίο διαθέσιμο Ουκρανό. Σύμφωνα με ανεπίσημες εκτιμήσεις, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Ουκρανοί είχαν ήδη πεθάνει σε αυτόν τον αιματηρό πόλεμο.

Είναι ο Ζελένσκι δικτάτορας; Η προεδρική θητεία του Ζελένσκι έληξε στις 20 Μαΐου. Παρόλο που το ουκρανικό σύνταγμα προβλέπει αυτόματη παράταση της θητείας σε περίπτωση στρατιωτικού νόμου, ορισμένα μέλη της αντιπολίτευσης αμφισβητούν τη νομιμότητα μιας τέτοιας παράτασης, υποστηρίζοντας ότι η θέση θα πρέπει να δοθεί στον νυν πρόεδρο της Βουλής, Ρουσλάν Στεφάντσουκ, καθιστώντας τον Ζελένσκι έναν απλό δικτάτορα που προστατεύεται από την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου.

Ομοίως, όπως αναφέρει η Continental Observer , ο Ζελένσκι απέλυσε αξιωματούχους που συνδέονται με τις ΗΠΑ και ήταν πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν την ενδημική διαφθορά, συμπεριλαμβανομένου του Ολεξάντρ Κουμπράκοφ, του πρώην υπουργού υποδομών που είναι υπεύθυνος για την ανοικοδόμηση της χώρας. Η διαφθορά είναι ένα διαδεδομένο πρόβλημα στην Ουκρανία, με τον Δείκτη Διαφάνειας να βαθμολογείται με 32 στα 100. Σύμφωνα με τη ΜΚΟ Transparency International, το 2021, το 23% των χρηστών των δημόσιων υπηρεσιών κλήθηκε να πληρώσει δωροδοκία.

Ομοίως, έχουμε γίνει μάρτυρες της παραίτησης ή της απόλυσης του μισού μέλους της κυβέρνησης Ζελένσκι, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών Ντμίτρο Κουλέμπα. Αυτές οι παραιτήσεις υπογραμμίζουν την απομόνωση ενός Ζελένσκι που έχει κατακλυστεί από την αδυσώπητη προέλαση της Ρωσίας στο Ντονμπάς, την επιδεινούμενη ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε από τις ρωσικές επιθέσεις και την κόπωση της ουκρανικής κοινωνίας.

Ένα πραξικόπημα εναντίον του Ζελένσκι; Ο Ζελένσκι παραμένει αποφασισμένος να εμπλέξει το ΝΑΤΟ σε έναν ανοιχτό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, κάτι που θα είχε γίνει βάρος για τις Ηνωμένες Πολιτείες από το οποίο πρέπει να απαλλαγούν αμέσως. Με την ΕΕ να κατηγορεί άμεσα τον Ζελένσκι για την παρακμή της δημοκρατίας, η συνέχιση της ύπαρξής του στην εξουσία θα τεθεί σε κίνδυνο.

Συνεπώς, προετοιμάζεται πραξικόπημα εναντίον του κόμματος με επικεφαλής τον Αντιστράτηγο Βαλέρι Ζαλούζνι, τον οποίο εκδίωξε ο Ζελένσκι λόγω των τακτικών του διαφωνιών, και του πραγματικού ηγέτη του ουκρανικού στρατού. Αυτό το πραξικόπημα θα επωφεληθεί από την ευλογία του Τραμπ και, αφού κατηγορηθεί για διαφθορά, ο Ζελένσκι θα αναγκαστεί να εξοριστεί στη Μεγάλη Βρετανία και θα αντικατασταθεί από την τρόικα, η οποία θα αποτελείται από τον Αντιστράτηγο Βαλέρι Ζαλούζνι, τον πρώην Υπουργό Εξωτερικών Ντμίτρο Κουλέμπα και τον πρώην Υπουργό Υποδομών Ολεξάντρ Κουμπράκοφ. Οι βασικές τους αποστολές θα είναι η διαπραγμάτευση της ειρηνευτικής συμφωνίας με τη Ρωσία, η επακόλουθη ανοικοδόμηση της χώρας και, τέλος, ο σχεδιασμός του νέου χάρτη της Ουκρανίας.


25/07/2025
Germán Gorraiz López, πολιτικός αναλυτής
πηγή:  observateur-continental 



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

του Πέπε Εσκομπάρ / reseauinternational.net 

Παγκόσμια πλειοψηφία, να χαίρεσαι! Και ανέβα στο τρένο υψηλής ταχύτητας της αποδολαριοποίησης.

Το Trump's Tariff Tizzy (TTT) του δήμαρχου του τσίρκου Τραμπ, που ονομάζεται «Ημέρα της Απελευθέρωσης», ερμηνεύεται ευρέως σε όλο τον κόσμο – στον παγκόσμιο Βορρά και Νότο – ως Ημέρα Σφαγής.

Αυτή η στρατηγική της de facto ανεξέλεγκτης οικονομικής κατεδάφισης βασίζεται στην εσφαλμένη αντίληψη ότι η έναρξη δασμολογικού πολέμου κατά της Κίνας είναι μια λαμπρή ιδέα. Τόσο λαμπρή όσο η είσπραξη μερικών ακόμη τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε δασμούς με την υπόθεση ότι ο υπόλοιπος πλανήτης θα «ενθαρρυνθεί» κάπως να ξεπουλήσει στον Ηγεμόνα, ενώ ισχυρίζεται ότι αυτοί οι δασμοί θα οδηγήσουν στην εκβιομηχάνιση των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η τραγικοκωμική μάσκα ενός αυτόκλητου μαέστρου του τσίρκο του τουρμποκαπιταλισμού είναι ίσως τόσο αξιολύπητη όσο η οργή των Ευρωπαίων τσιουάουα που αναζητούν «εκδίκηση» μέσω του Rearmament, με κεφάλαια που σχεδιάζουν να κλέψουν από τους λογαριασμούς ταμιευτηρίου ανυποψίαστων πολιτών.

Ο ουσιαστικός Μάικλ Χάντσον έβαλε το δάχτυλό του στο πρόβλημα. Επιτρέψτε μου να κάνω μια μικρή διευκρίνιση: « Οι κυρώσεις και οι απειλές είναι το μόνο χαρτί που έχουν απομείνει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν μπορούν πλέον να προσφέρουν σε άλλες χώρες μια κατάσταση win-win και ο Τραμπ έχει πει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να είναι ο μεγάλος νικητής σε οποιαδήποτε διεθνή συμφωνία, είτε πρόκειται για οικονομική είτε εμπορική συμφωνία .

Ο καθηγητής Χάντσον περιγράφει ξεκάθαρα τη διαπραγματευτική τακτική του Τραμπ: « Όταν δεν έχεις πολλά να προσφέρεις οικονομικά, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσφερθείς να μην βλάψεις άλλες χώρες, να μην τις επιβάλεις κυρώσεις, να μην κάνεις κάτι που θα ήταν αντίθετο με τα συμφέροντά τους ». Ωστόσο, με το TTT, ο Τραμπ στην πραγματικότητα «προτείνει» να τους βλάψει όλους. Και σίγουρα θα επενδύσουν σε κάθε είδους αντι-τακτικές για να «ξεφύγουν» από αυτή τη «στρατηγική» της αμερικανικής «διπλωματίας».

Εμπορικός πόλεμος κατά της Ασίας

Το TTT επιτίθεται σε όλους, ειδικά στην ΕΕ («γεννήθηκε για να μας βλάψει», σύμφωνα με τον αρχηγό του τσίρκου. Λάθος, γιατί η ΕΕ επινοήθηκε από τους Αμερικανούς το 1957 για να κρατήσει την Ευρώπη υπό έλεγχο). Η ΕΕ εξάγει περίπου 503 δισ. ευρώ στις Ηνωμένες Πολιτείες ετησίως, ενώ εισάγει περίπου 347 δισ. ευρώ. Ο Τραμπ φωνάζει συνεχώς για αυτό το πλεόνασμα.

Μια βεντέτα αντιμέτρων θα είναι λοιπόν αναπόφευκτη, όπως έχει ήδη ανακοινώσει η τοξική Μέδουσα φον ντερ Λούγκεν στις Βρυξέλλες, η οποία είναι και ο χορηγός όλων των παραγωγών όπλων στην Ευρώπη.

Ωστόσο, το TTT είναι πάνω από όλα ένας εμπορικός πόλεμος ενάντια στην Ασία. «Αμοιβαίοι» – αλλά όχι πραγματικά αμοιβαίοι – δασμοί επιβλήθηκαν στην Κίνα (34%), το Βιετνάμ (46%), την Ινδία (26%), την Ινδονησία (32%), την Καμπότζη (49%), τη Μαλαισία (24%), τη Νότια Κορέα (25%), την Ταϊλάνδη (36%), τη σεισμόπληκτη Μιανμάρ (44%) και την Ιαπωνία (2%) (2%) και την Ταϊβάν (2%).

Λοιπόν, ακόμη και πριν από το TTT, επιτεύχθηκε το πρώτο: ο αρχηγός του τσίρκου πέτυχε μια μοναδική συναίνεση μεταξύ της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας για συντονισμό της απάντησής τους.

Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα θα εισάγουν πρώτες ύλες ημιαγωγών από την Κίνα, ενώ η Κίνα θα αγοράζει τσιπ από την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Μετάφραση: το TTT θα ενισχύσει τη «συνεργασία της εφοδιαστικής αλυσίδας» μεταξύ αυτής της τριάδας η οποία, μέχρι τώρα, δεν ήταν πραγματικά πολύ συνεργάσιμη.

Αυτό που πραγματικά θέλει ο αρχηγός του τσίρκου είναι ένας αλάνθαστος μηχανισμός –που ήδη αναπτύσσεται από την ομάδα του– που επιβάλλει μονομερώς όποιο επίπεδο δασμών μπορεί να φανταστεί ο Τραμπ, όποια και αν είναι η δικαιολογία: θα μπορούσε να είναι η παράκαμψη της «σημερινής χειραγώγησης», η αντιμετώπιση ενός φόρου προστιθέμενης αξίας, για «λόγους ασφαλείας», όποια κι αν είναι. Και στο διάολο το διεθνές δίκαιο. Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, ο Τραμπ θάβει τον ΠΟΕ.

Ακόμη και οι φορολογούμενοι πιγκουίνοι του Heard Island στον Νότιο Ειρηνικό γνωρίζουν ότι οι πιστοποιημένες επιπτώσεις του TTT θα περιλαμβάνουν αύξηση του πληθωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, σοβαρές δυσκολίες για τις υπεράκτιες εταιρείες τους και, κυρίως, την πλήρη κατάρρευση της αμερικανικής "αξιοπιστίας" ως αξιόπιστου και αξιόπιστου εμπορικού εταίρου, προσθέτοντας στην πιστοποιημένη φήμη του ως "δεν μπορεί να κάνει συμφωνία ο Νότος". > Ant: Μια ενοικιαζόμενη αυτοκρατορία FIRE (χρηματοδότηση, ασφάλιση, ακίνητη περιουσία), όπως αναλύθηκε αριστοτεχνικά από τον Michael Hudson), η οποία έχει αναθέσει σε εξωτερικούς συνεργάτες τις μεταποιητικές της βιομηχανίες και καταβροχθίστηκε από ένα σωρό υπερμοχλευμένων hedge funds, παράγωγα Wall Street και ολοκληρωτική επιτήρηση της Silicon Valley.

Ισχύει η ποιητική δικαιοσύνη. Κάψιμο του σπιτιού - από το εσωτερικό του σπιτιού. Όσο για την αναδυόμενη Κυρίαρχη Παγκόσμια Πλειοψηφία, χαρείτε: και ανεβείτε στο τρένο υψηλής ταχύτητας της αποδολαριοποίησης.

Πέπε Εσκομπάρ

πηγή: Strategic Culture Foundation

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

Γιώργος Ι. Αλλαμανής

Ο πρώην κωμικός που εξελέγη πρόεδρος της Ουκρανίας το 2019 και έμελλε να διαχειριστεί την τριετή ρωσική εισβολή στη χώρα του φαίνεται πως είναι «ξοφλημένος» μετά την εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ, εκτός κι αν η Ε.Ε. κάνει ακόμα ένα «all-in» για να στηρίξει πάση θυσία τον Ζελένσκι.


Μια αόρατη ταμπέλα βλέπουν πολλοί στην είσοδο του Παλατιού Μαριίνσκι στο Κίεβο, στη δεξιά όχθη του ποταμού Δνείπερου, όπου βρίσκεται η έδρα του προέδρου της Ουκρανίας. Γράφει -λένε- «Τελευταίες παραστάσεις».

Αφορά τον 47χρονο κωμικό ηθοποιό Βολοντίμιρ Ζελένσκι, εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας από τον Απρίλιο του 2019 με ποσοστό 73% στον δεύτερο γύρο έναντι του ρωσόφιλου αντιπάλου του. Ο «ρόλος της ζωής του» τελειώνει, επιμένουν όσοι βλέπουν να τρίζει εκ θεμελίων η μεταπολεμική συμμαχία ΗΠΑ-Ευρώπης πίσω από τον (μη) ξαφνικό έρωτα Τραμπ-Πούτιν.

Τρία χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την αποφράδα 24η Φεβρουαρίου 2022, το 20% του ουκρανικού εδάφους τελεί υπό ρωσική κατοχή, η οικονομία και οι υποδομές έχουν γίνει σμπαράλια και το ηθικό των Ουκρανών δοκιμάζεται.
Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού


Παιδί μικρομεσαίας ρωσόφωνης εβραϊκής οικογένειας, με πατέρα καθηγητή υπολογιστών στο πανεπιστήμιο και μητέρα μηχανικό, ο Ζελένσκι γεννήθηκε στην γκρίζα βιομηχανική πόλη Κρισί Ροχ, κέντρο της ουκρανικής χαλυβουργίας. Το 1995, 17χρονος μαθητής Λυκείου, έκανε δύο πράγματα. Πρώτον, έστησε ερασιτεχνική ομάδα κωμωδίας που ξεκίνησε πετυχημένες εμφανίσεις στην τηλεόραση. Και, δεύτερον, ερωτεύτηκε τη συμμαθήτριά του και νυν σύζυγό του, Ολένα Κιγιάσκα, η οποία συμμετείχε στη συγγραφή των κειμένων. Είναι η ίδια που πολλά χρόνια αργότερα σε lifestyle εκπομπή θυμήθηκε ότι ο Βολοντίμιρ γύρισε και της είπε μια μέρα: «Θα ασχοληθώ με την πολιτική. Ο Ρίγκαν πώς το έκανε και πέτυχε; Ο Σβαρτσενέγκερ; Θα πετύχω κι εγώ». Από την τηλεόραση πληροφορήθηκε η Ολένα ότι ο σύζυγος σοβαρολογούσε και θα κατέβαινε για πρόεδρος.

Τα ουκρανικά του ήταν σχετικά φτωχά, γι’ αυτό όταν μπήκε στην πολιτική προσέλαβε δάσκαλο προφοράς και λεξιλογίου. Είχε περάσει ένα φεγγάρι απ’ τη Νομική αλλά τον κέρδισε η κωμωδία. Οι τσέπες του γέμισαν, έστησε προσωπική εταιρεία παραγωγής και εξακοντίστηκε στη διασημότητα κατά την πενταετία 2015-2019 με το σίριαλ «Υπηρέτης του λαού», στον ρόλο ενός «συνηθισμένου» καθηγητή Ιστορίας σε σχολείο, ο οποίος μέσα από ένα σερί παρεξηγήσεων εκλέγεται πρόεδρος της Ουκρανίας και διορθώνει τα κακώς κείμενα.

Προεκλογικά ο Ζελένσκι οδήγησε ένα φορτηγό, που λέει ο λόγος, με φαντεζί κοινοτοπίες και υποσχέσεις του τύπου «Θα πατάξω τη διαφθορά και τους ολιγάρχες», «Θα φέρω ξένες επενδύσεις και θα εκσυγχρονίσω το κράτος» - ένα είδος «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Λίγα πράγματα κατάφερε, όπως ότι δρομολόγησε την ψηφιακή διακυβέρνηση.

Οταν όμως εισέβαλαν οι Ρώσοι επέδειξε αυταρχικότητα, στρίμωξε την αντιπολίτευση, φίμωσε τα ΜΜΕ, συνεργάστηκε με νεοναζιστικές ομάδες και άνοιξε τον δρόμο για ύποπτες μπίζνες με τη διεθνή βοήθεια, την ώρα που στα μέτωπα και στις βομβαρδισμένες πόλεις πέφταν κορμιά.

Ο Τραμπ τον έχει τον Ζελένσκι του κλότσου και του μπάτσου, υιοθετώντας την προπαγάνδα του Κρεμλίνου. Απαιτεί ξεδιάντροπα να εκμεταλλευτούν αμερικανικές εταιρείες τον φυσικό πλούτο της (εναπομείνασας) Ουκρανίας ως αμοιβή για να συνεχίσει να παίζει τον σερίφη στη χώρα. Το «τζάμπα» πέθανε κι ας πάει στον γερο-διάολο η γεωπολιτική ανάλυση...

Παραζαλισμένος ο Ζελένσκι ψέλλισε ότι είναι πρόθυμος για... απευθείας ντιλ με τον mr. president «για τις επενδύσεις και την ασφάλεια» παρακάμπτοντας Ε.Ε., ΝΑΤΟ, ΟΗΕ και άλλους άχρηστους ενδιάμεσους. Κίνηση απελπισίας με το πιστόλι στον κρόταφο.

Φυσικά γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ παραμένουν η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο και ότι η πάνοπλη Ρωσία κέρδισε, αργά και αιματηρά, την εισβολή και κατοχή ουκρανικών εδαφών, δηλαδή αυτό που χυδαία ο Πούτιν βάφτισε «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση».

Οι Ευρωπαίοι έχουν δώσει στην εμπόλεμη Ουκρανία περισσότερα χρήματα από τους Αμερικανούς κι ας τσαμπουνάει περί του αντιθέτου ο Τραμπ στο Truth Social. Αλλά η Ουάσινγκτον έχει όπλα και συστήματα αεράμυνας -όπως οι συστοιχίες πυραύλων Patriot που προστατεύουν το Κίεβο- που οι Βρυξέλλες απλά δεν μπορούν να παρέχουν.

Τώρα που τα κλισέ θέλουν τη ρώσικη αρκούδα να βρυχάται ικανοποιημένη και τον αμερικανικό αετό, υπό νέο management, να πετάει μακριά από τις (μετα)ψυχροπολεμικές βεβαιότητες, πολλοί θεωρούν τον Ζελένσκι τελειωμένο - ένα άθαφτο πτώμα. Μπορεί να ’ναι αλήθεια.

Μπορεί όμως και όχι. Αν η Γηραιά Ηπειρος αποφασίσει να στείλει ένα μήνυμα στον Τραμπ, το πιο ηχηρό θα ’ταν η υποστήριξή της στον «δικό της» Ουκρανό πρόεδρο.

Πώς; Με βαρύτατο κόστος. Με οδυνηρό de facto διαμελισμό της χώρας, χωρίς ουκρανικές υπογραφές, με «παγωμένα» σύνορα σαν τον 38ο παράλληλο στην Κορέα το 1953. Με ελαφρά οπλισμένη Βαβέλ ειρηνοφρουρών να κόβει βόλτες σε μη αναγνωρισμένη μεθόριο και με θολές υποσχέσεις -τζάμπα είναι- για μελλοντική ένταξη στην Ε.Ε.

Σε αυτό το σενάριο ο Ζελένσκι επιβιώνει πολιτικά ως ex war leader που λαβώθηκε αλλά δεν πρόδωσε. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η δημοφιλία του στο εσωτερικό της χώρας παραμένει ισχυρή, αποτέλεσμα του περιβόητου «συνδρόμου της σημαίας» (flag syndrome), της προσκόλλησης ενός δοκιμαζόμενου λαού στο πρόσωπο του ηγέτη.

Σε άλλη παραλλαγή, γίνεται μαύρο πρόβατο για την εθνική τραγωδία και οδηγείται στη σφαγή, ή, πιο πιθανό, αγκυροβολεί σε κάποιο απ’ τα πολυτελή ακίνητα που διαθέτει στο Λονδίνο όπως έδειξαν τα Pandora Papers τον Οκτώβριο του 2021. Παρεάκι με τους Ντεγκρές.

Αλλά πήγαμε πολύ μακριά.

Γιατί τoν επιλέξαμε


Διότι η τύχη του, μαζί και η τύχη της διχασμένης χώρας του, θα εξαρτηθεί από την απόφαση-«ζαριά» του Τραμπ να κάνει τα χατίρια του Πούτιν σε βάρος της Ευρώπης, ελπίζοντας ότι η Αμερική θα τορπιλίσει τη διεθνή σύμπλευση Μόσχας-Πεκίνου.


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading

Ακτιβιστής στις 0

από τον Thierry Meyssan

Η ειρήνη στην Ουκρανία μπορεί να μην λύσει τίποτα απολύτως. Αυτός ο πόλεμος δεν προκλήθηκε από μια επεκτατική βούληση της Ρωσίας, όπως μας διαβεβαιώνει η ατλαντική προπαγάνδα, αλλά από πραγματικά προβλήματα. Η απλή αναγνώριση μιας αλλαγής συνόρων δεν θα αντιμετωπίσει την ουσία του ζητήματος.

Αυτός ο πόλεμος είναι το αποτέλεσμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ σε πείσμα του λόγου του. μια επέκταση που απειλεί άμεσα την ασφάλεια της Ρωσίας, της οποίας τα σύνορα είναι πολύ μεγάλα για να τα υπερασπιστούμε. Για να επεκταθεί στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ υποστήριξε νεοναζιστικές ομάδες που τοποθέτησε στην εξουσία και που καθιέρωσαν τους νόμους τους σε αυτή τη χώρα. Σε αυτό προστέθηκε η αναζωπύρωση μιας υποτιθέμενης σύγκρουσης πολιτισμών μεταξύ ευρωπαϊκών και ασιατικών αξιών.

Δεν θα υπάρξει πραγματική ειρήνη έως ότου η Δύση κρατήσει τον δικό της λόγο.
Οι Πρόεδροι Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντιμίρ Πούτιν (φωτογραφία το 2018).

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκίνησαν επίσημα τις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Όποιες και αν είναι οι εδαφικές λύσεις, δεν θα επιλύσουν όλες τις διαφορές. Αυτό πιθανότατα θα επιμείνει πέρα ​​από την ειρήνη.

Τρία προβλήματα επικαλύπτονται:

1. Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς την Ανατολή και το Δόγμα Brzeziński

Όταν οι ίδιοι οι Ανατολικογερμανοί γκρέμισαν το Τείχος του Βερολίνου (9 Νοεμβρίου 1989), η Δύση, αιφνιδιασμένη, διαπραγματεύτηκε το τέλος των δύο Γερμανιών. Καθ' όλη τη διάρκεια του 1990 τέθηκε το ερώτημα εάν η επανένωση της Γερμανίας θα σήμαινε ότι η Ανατολική Γερμανία, με την ένταξη στη Δυτική Γερμανία, θα έμπαινε στο ΝΑΤΟ ή όχι.

Όταν υπογράφηκε η Συνθήκη Ατλαντικής Συμμαχίας το 1949, δεν προστάτευε ορισμένα εδάφη ορισμένων υπογραφόντων. Για παράδειγμα, τα γαλλικά εδάφη του Ειρηνικού (Ρεϋνιόν, Μαγιότ, Γουόλις και Φουτούνα, Πολυνησία και Νέα Καληδονία) δεν επηρεάζονται. Θα ήταν επομένως πιθανό σε μια ενοποιημένη Γερμανία να μην είχε επιτραπεί στο ΝΑΤΟ να αναπτυχθεί στην Ανατολική Γερμανία.

Αυτό το θέμα είναι πολύ σημαντικό για τα κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που δέχθηκαν επίθεση από τη Γερμανία κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα μάτια των πληθυσμών τους, το να βλέπουν εξελιγμένα όπλα να εγκαθίστανται στα σύνορά τους ήταν ανησυχητικό. Ακόμη περισσότερο για τη Ρωσία, της οποίας τα τεράστια σύνορα (6.600 χιλιόμετρα) είναι ανυπεράσπιστα.

Στη Σύνοδο Κορυφής της Μάλτας (2-3 Δεκεμβρίου 1989) μεταξύ των προέδρων των ΗΠΑ και της Ρωσίας, Τζορτζ Μπους (ο πατέρας) και Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν ότι δεν είχαν παρέμβει για να ρίξουν το Τείχος του Βερολίνου και ότι δεν είχαν πρόθεση να παρέμβουν κατά της ΕΣΣΔ εκείνη την εποχή.1

Ο υπουργός Εξωτερικών της Δυτικής Γερμανίας Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ είπε ότι οι αλλαγές στην Ανατολική Ευρώπη και η διαδικασία της γερμανικής ενοποίησης δεν πρέπει να οδηγήσουν σε « επίθεση στα σοβιετικά συμφέροντα ασφαλείας ». Ως εκ τούτου, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αποκλείσει «μια επέκταση του εδάφους του προς τα ανατολικά, δηλαδή μια κίνηση πιο κοντά στα σοβιετικά σύνορα ».

Οι τρεις κατοχικές δυνάμεις της Γερμανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, πολλαπλασίασαν λοιπόν τις δεσμεύσεις τους να μην επεκτείνουν το ΝΑΤΟ προς την Ανατολή. Η Συνθήκη της Μόσχας (12 Σεπτεμβρίου 1990) υπέθεσε ότι μια επανενωμένη Γερμανία δεν θα διεκδικούσε εδάφη από την Πολωνία (γραμμή Oder-Neisse) και ότι δεν θα υπήρχαν βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Γερμανία.2



Σε μια κοινή συνέντευξη Τύπου το 1995 στον Λευκό Οίκο,
ο Πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν χαρακτήρισε τη συνάντηση που μόλις είχαν «καταστροφική», προκαλώντας τα γέλια από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Είναι πράγματι καλύτερο να γελάς παρά να κλαίς.

Ωστόσο, οι Ρώσοι ενημερώθηκαν ότι ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ περιόδευε τις πρωτεύουσες για να προετοιμάσει τα πρώην κράτη του Συμφώνου της Βαρσοβίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Ως εκ τούτου, ο Πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν παρενοχλούσε τον ομόλογό του, Μπιλ Κλίντον, στη σύνοδο κορυφής της Βουδαπέστης (5 Δεκεμβρίου 1994) της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ). Είπε: « Η στάση μας απέναντι στα σχέδια διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, και ειδικότερα η πιθανότητα να προχωρήσει η υποδομή προς τα ανατολικά, παραμένει και θα παραμείνει πάντα αρνητική. Επιχειρήματα όπως: η διεύρυνση δεν στρέφεται εναντίον κανενός κράτους και είναι ένα βήμα προς τη δημιουργία μιας ενωμένης Ευρώπης, μην αντέχετε κριτική. Πρόκειται για μια απόφαση της οποίας οι συνέπειες θα καθορίσουν την ευρωπαϊκή διαμόρφωση για τα επόμενα χρόνια. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε διολίσθηση προς την επιδείνωση της εμπιστοσύνης μεταξύ της Ρωσίας και των δυτικών χωρών. (…) Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Σήμερα, όχι χωρίς δυσκολίες, αναζητά τη θέση της στη νέα Ευρώπη. Είναι σημαντικό αυτή η προσέγγιση να μην δημιουργεί δύο διαχωριστικές ζώνες, αλλά αντίθετα να εδραιώνει την ευρωπαϊκή ενότητα. Αυτός ο στόχος, για εμάς, είναι σε αντίθεση με τα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ. Γιατί να σπείρουμε τους σπόρους της δυσπιστίας; Τελικά, δεν είμαστε πλέον εχθροί. είμαστε όλοι συνεργάτες τώρα. Το έτος 1995 σηματοδοτεί την πενήντα επέτειο από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μισό αιώνα αργότερα, συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο την πραγματική σημασία της Μεγάλης Νίκης και την ανάγκη για ιστορική συμφιλίωση στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να υπάρχουν άλλοι αντίπαλοι, νικητές και ηττημένοι. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ήπειρός μας έχει μια πραγματική ευκαιρία να βρει ενότητα. Το να το χάνεις σημαίνει να ξεχνάς τα μαθήματα του παρελθόντος και να αμφισβητείς το ίδιο το μέλλον ». Ο Μπιλ Κλίντον απάντησε: « Το ΝΑΤΟ δεν θα αποκλείσει αυτόματα κανένα έθνος από την ένταξη. (…) Ταυτόχρονα, καμία εξωτερική χώρα δεν θα επιτραπεί να ασκήσει βέτο στην επέκταση .»3

Στη σύνοδο αυτή υπογράφηκαν τρία μνημόνια, μεταξύ των οποίων ένα με την ανεξάρτητη Ουκρανία. Σε αντάλλαγμα για την αποπυρηνικοποίησή της, η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να απόσχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας, η Γερμανία παρενέβη, ως μέλος του ΝΑΤΟ. Εκπαίδευσε τους Κοσοβάρους μαχητές στη βάση της Συμμαχίας Ιντσιρλίκ (Τουρκία) και στη συνέχεια ανέπτυξε τους άντρες της εκεί.

Ωστόσο, στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη (8 και 9 Ιουλίου 1997), οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Συμμαχίας ανακοίνωσαν ότι προετοιμάζονται για την ένταξη της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Επιπλέον, εξετάζουν επίσης τη Σλοβενία ​​και τη Ρουμανία.

Έχοντας επίγνωση ότι δεν μπορεί να εμποδίσει κυρίαρχα κράτη να συνάψουν συμμαχίες, αλλά ανησυχώντας για τις συνέπειες για τη δική της ασφάλεια από όσα προετοιμάζονται, η Ρωσία παρενέβη στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ) στη σύνοδο κορυφής της Κωνσταντινούπολης (18 και 19 Νοεμβρίου 1999). Ενέκρινε μια δήλωση που καθιερώνει την αρχή της ελεύθερης προσχώρησης οποιουδήποτε κυρίαρχου κράτους στη συμμαχία της επιλογής του και αυτή της μη λήψης μέτρων για την ασφάλειά του σε βάρος αυτής των γειτόνων του.

Ωστόσο, το 2014, οι Ηνωμένες Πολιτείες οργάνωσαν μια έγχρωμη επανάσταση στην Ουκρανία, ανατρέποντας τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο (που ήθελε να κρατήσει τη χώρα του στα μισά του δρόμου μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας) και εγκαθιστώντας ένα νεοναζιστικό καθεστώς που ήταν δημόσια επιθετικό κατά της Ρωσίας.

Το 2004, η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Σλοβενία ​​εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ. Το 2009 ήταν η Αλβανία και η Κροατία. Το 2017, Μαυροβούνιο. Το 2020 Βόρεια Μακεδονία. Το 2023 η Φινλανδία και το 2024 η Σουηδία. Όλες οι υποσχέσεις έχουν αθετηθεί.

Για να κατανοήσουμε πλήρως πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο, πρέπει επίσης να γνωρίζουμε τι σκέφτονταν οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 1997, ο πρώην σύμβουλος ασφαλείας του προέδρου Jimmy Carter, ο Πολωνοαμερικανός Zbigniew Brzeziński, δημοσίευσε τη Μεγάλη Σκακιέρα . Συζητά τη «γεωπολιτική» με την αρχική έννοια, δηλαδή όχι την επιρροή των γεωγραφικών δεδομένων στη διεθνή πολιτική, αλλά ένα σχέδιο παγκόσμιας κυριαρχίας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να παραμείνουν ηγετική δύναμη στον κόσμο συμμαχώντας με τους Ευρωπαίους και απομονώνοντας τη Ρωσία. Τώρα συνταξιούχος, αυτός ο δημοκράτης προσφέρει στους Στράους μια στρατηγική για να κρατήσουν τη Ρωσία υπό έλεγχο, χωρίς ωστόσο να τους αποδείξει ότι έχουν δίκιο. Υποστηρίζει μάλιστα τη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ οι Στράους, αντίθετα, επιθυμούν να επιβραδύνουν την ανάπτυξή της (δόγμα Γουλφόβιτς). Σε κάθε περίπτωση, ο Brzeziński θα γίνει σύμβουλος του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
Μνημείο στο Λβιβ προς τη δόξα του εγκληματία κατά
της ανθρωπότητας Στέπαν Μπαντέρα

2. Ναζισμός της Ουκρανίας

Κατά την έναρξη της ειδικής επιχείρησης του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε ότι ο πρώτος στόχος ήταν η αποναζοποίηση της χώρας. Η Δύση τότε προσποιήθηκε ότι αγνοούσε το πρόβλημα. Κατηγόρησαν τη Ρωσία ότι ανατίναξε ορισμένα περιθωριακά γεγονότα, παρόλο που είχαν παρατηρηθεί σε μεγάλη κλίμακα για μια δεκαετία.

Κι αυτό γιατί οι δύο αντίπαλοι γεωπολιτικοί των ΗΠΑ, ο Paul Wolfowitz και ο Zbigniew Brzeziński, είχαν συνάψει συμμαχία με τους «ολοκληρωμένους εθνικιστές» (δηλαδή με τους μαθητές του φιλοσόφου Dmytro Dontsov και του αρχηγού της πολιτοφυλακής Stepan Bandera).4 , σε ένα συνέδριο που διοργάνωσε ο τελευταίος στην Ουάσιγκτον το 2000. Σε αυτή τη συμμαχία είχε στοιχηματίσει το Υπουργείο Άμυνας, το 2001, όταν ανέθεσε την έρευνά του στον βιολογικό πόλεμο στην Ουκρανία, υπό την εξουσία του Antony Fauci, τότε συμβούλου υγείας του υπουργού Donald Rumsfeld. Ήταν ακόμη σε αυτή τη συμμαχία που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε στοιχηματίσει, το 2014, με την έγχρωμη επανάσταση του Euromaidan.

Και οι δύο Εβραίοι πρόεδροι της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο και Βολοντίμιρ Ζελένσκι, επέτρεψαν την κατασκευή μνημείων για τους συνεργάτες των Ναζί σε ολόκληρη τη χώρα τους, ιδιαίτερα στη Γαλικία. Επέτρεψαν στην ιδεολογία του Dmytro Dontsov να γίνει η ιστορική αναφορά. Για παράδειγμα, σήμερα ο ουκρανικός πληθυσμός αποδίδει τη μεγάλη πείνα του 1932-1933, που προκάλεσε μεταξύ 2,5 και 5 εκατομμύρια θανάτους, σε μια φανταστική επιθυμία της Ρωσίας να εξοντώσει τους Ουκρανούς. ένας ιδρυτικός μύθος που δεν αντέχει στην ιστορική ανάλυση5 , στην πραγματικότητα, αυτός ο λιμός επηρέασε πολλές άλλες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης. Επιπλέον, με βάση αυτό το ψέμα το Κίεβο κατάφερε να κάνει τον πληθυσμό του να πιστέψει ότι ο ρωσικός στρατός ήθελε να εισβάλει στην Ουκρανία. Σήμερα πολλές δεκάδες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας6 και Γερμανία7 , έχουν υιοθετήσει, με συντριπτική πλειοψηφία, νόμους ή ψηφίσματα για την επικύρωση αυτής της προπαγάνδας.

Ο ναζισμός είναι πιο περίπλοκος από ό,τι θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί: με την ανάμειξη του ΝΑΤΟ σε αυτόν τον πόλεμο πληρεξουσίων, το Τάγμα Centuria, δηλαδή η μυστική κοινωνία των Ουκρανών ολοκληρωτικών εθνικιστών, έχει διεισδύσει στις δυνάμεις της Συμμαχίας. Στη Γαλλία είναι ήδη παρών στη Χωροφυλακή (η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν δημοσιοποίησε ποτέ την έκθεσή της για τη σφαγή της Μπούτσα).

Η σύγχρονη Δύση αντιλαμβάνεται λανθασμένα τους Ναζί ως εγκληματίες που κατά κύριο λόγο έσφαξαν Εβραίους. Αυτό είναι απολύτως ψευδές. Οι κύριοι εχθροί τους ήταν οι Σλάβοι. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ναζί δολοφόνησαν πολλούς ανθρώπους, πρώτα με πυροβολισμούς και στη συνέχεια, από το 1942, σε στρατόπεδα. Τα σλάβοι πολίτες θύματα της ναζιστικής φυλετικής ιδεολογίας ήταν περισσότερα από τα εβραϊκά θύματα (περίπου 6 εκατομμύρια αν προσθέσουμε αυτούς που σκοτώθηκαν από σφαίρες και αυτούς που σκοτώθηκαν στα στρατόπεδα). Επιπλέον, ορισμένα θύματα είναι και Σλάβοι και Εβραίοι, περιλαμβάνονται σε καθεμία από τις δύο αναφορές. Μετά τις σφαγές του 1940 και του 1941, περίπου 18 εκατομμύρια άνθρωποι από κάθε υπόβαθρο φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκ των οποίων 11 εκατομμύρια δολοφονήθηκαν συνολικά (1.100.000 μόνο στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπίρκεναου).8

Η Σοβιετική Ένωση, η οποία διαλύθηκε κατά τη διάρκεια της Μπολσεβίκικης Επανάστασης, επανενώθηκε μέχρι το 1941, όταν ο Ιωσήφ Στάλιν συνήψε συμμαχία με την Ορθόδοξη Εκκλησία και τερμάτισε τις μαζικές δολοφονίες και τους πολιτικούς εγκλεισμούς (τα «γκούλαγκ») για να πολεμήσει τη ναζιστική εισβολή. Η νίκη επί της φυλετικής ιδεολογίας ίδρυσε τη σημερινή Ρωσία. Ο ρωσικός λαός βλέπει τον εαυτό του ως τους δολοφόνους του ρατσισμού.


3. Η απόρριψη της Ρωσίας από την Ευρώπη

Το τρίτο οστό της έριδος μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας προέκυψε όχι πριν, αλλά κατά τη διάρκεια του ουκρανικού πολέμου. Η Δύση έχει λάβει διάφορα μέτρα εναντίον αυτού που συμβόλιζε τη Ρωσία. Φυσικά, έχουν ληφθεί μονομερή καταναγκαστικά μέτρα (λανθασμένα αποκαλούμενα «κυρώσεις») σε επίπεδο κυβερνήσεων, αλλά και σε επίπεδο πολιτών έχουν ληφθεί μέτρα διάκρισης. Πολλά εστιατόρια έχουν απαγορευτεί για τους Ρώσους στις Ηνωμένες Πολιτείες ή ρωσικές παραστάσεις έχουν ακυρωθεί στην Ευρώπη.

Συμβολικά, έχουμε αποδεχθεί την ιδέα ότι η Ρωσία δεν είναι ευρωπαϊκή, αλλά ασιατική (που είναι επίσης εν μέρει). Έχουμε ξανασκεφτεί τη διχοτόμηση του Ψυχρού Πολέμου του ελεύθερου κόσμου (καπιταλιστικός και θρησκευτικός) έναντι του ολοκληρωτικού φάσματος (σοσιαλιστής και άθεος), σε μια αντίθεση μεταξύ των δυτικών αξιών (ατομικιστική) και εκείνων της Ασίας (κοινοτική).

Πίσω από αυτή τη στροφή, οι φυλετικές ιδεολογίες επανεμφανίζονται. Σημείωσα πριν από τρία χρόνια ότι το 1619 Project των New York Times και η ξύπνια ρητορική του Προέδρου Τζο Μπάιντεν ήταν στην πραγματικότητα, ίσως άθελά τους, μια αντίστροφη αναδιατύπωση του ρατσισμού.9 . Παρατηρώ ότι σήμερα ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μοιράζεται την ίδια ανάλυση με εμένα και έχει ανακαλέσει συστηματικά όλες τιςξύπνιεςτου προκατόχου του. Αλλά η ζημιά έχει γίνει: τον περασμένο μήνα, οι Δυτικοί αντέδρασαν στην εμφάνιση του κινεζικού DeepSeek αρνούμενοι ότι οι Ασιάτες θα μπορούσαν να εφεύρουν ή να έχουν αντιγράψει τέτοιο λογισμικό. Ορισμένες κρατικές υπηρεσίες το έχουν απαγορεύσει ακόμη και στους υπαλλήλους τους, κάτι που δεν είναι άλλο από μια καταγγελία του «κίτρινου κινδύνου».



Πρέπει να λογοκριθεί ο Λέων Τολστόι (1828-1910), ο συγγραφέας του «Πόλεμος και Ειρήνη», όπως
κάνει η Ουκρανία, όπου καίγονται τα βιβλία του επειδή ήταν Ρώσος;

4. Συμπέρασμα

Οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις επικεντρώνονται σε αυτό που είναι άμεσα χειροπιαστό από την κοινή γνώμη: τα σύνορα. Αλλά το πιο σημαντικό είναι αλλού. Για να ζήσουμε μαζί, χρειάζεται να μην απειλούμε την ασφάλεια των άλλων και να τους αναγνωρίζουμε ως ίσους μας. Είναι πολύ πιο δύσκολο και δεν αφορά μόνο τις κυβερνήσεις μας.

Από ρωσική σκοπιά, η πνευματική προέλευση των τριών προβλημάτων που εξετάστηκαν παραπάνω έγκειται στην αγγλοσαξονική απόρριψη του διεθνούς δικαίου.10 . Πράγματι, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Franklin D. Roosevelt και ο Βρετανός πρωθυπουργός Winston Churchill συμφώνησαν στη Σύνοδο Κορυφής του Ατλαντικού ότι μετά την κοινή τους νίκη, θα επέβαλαν τον νόμο τους στον υπόλοιπο κόσμο. Μόνο υπό την πίεση της ΕΣΣΔ και της Γαλλίας αποδέχθηκαν τα καταστατικά του ΟΗΕ, αλλά συνέχισαν να τα αψηφούν, αναγκάζοντας τη Ρωσία να μποϊκοτάρει την οργάνωση όταν αρνήθηκαν στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας το δικαίωμα να συμμετάσχει σε αυτήν. Το κραυγαλέο παράδειγμα της δυτικής διπροσωπίας δίνει το Κράτος του Ισραήλ, το οποίο καταπατά εκατό ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, της Γενικής Συνέλευσης και γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου. Γι' αυτό, στις 17 Δεκεμβρίου 2021, όταν ο πόλεμος στην Ουκρανία διαφαινόταν, η Μόσχα έκανε πρόταση γάμου στην Ουάσιγκτον11 για να το αποτρέψει υπογράφοντας διμερή συνθήκη που παρέχει εγγυήσεις για την ειρήνη.12

Η ιδέα αυτού του κειμένου ήταν, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκηρύσσουν τον «κόσμο που βασίζεται σε κανόνες» και ευθυγραμμίζονται με το διεθνές δίκαιο. Αυτό το δικαίωμα, που φαντάστηκαν οι Ρώσοι και οι Γάλλοι λίγο πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, συνίσταται αποκλειστικά στην τήρηση του λόγου του στα μάτια της κοινής γνώμης.

Τιερί Μεϊσάν

πηγή: Voltaire Network

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Continue reading
Εγγραφή σε: Σχόλια (Atom)