από το Moon of Alabama
Σε μια εκδήλωση στα μέσα ενημέρωσης χθες, ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιδόθηκε σε μια από τις συνηθισμένες του κουβέντες ( βίντεο , μεταγραφή ), πηδώντας από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς καμία σχέση μεταξύ τους. Μίλησε κυρίως για τα σχέδιά του για την επόμενη θητεία του. Υποσχέθηκε να μειώσει τους φόρους στους πλούσιους, να καταργήσει τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς και να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αλλά αυτό που τράβηξε την προσοχή των περισσότερων παρατηρητών ήταν οι ιδέες του για την εξωτερική πολιτική.
Ο Τραμπ αρνείται να προκαλέσει σύγκρουση με τους πιο προφανείς «εχθρούς»: τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν. Αντίθετα, εκτρέπει την προσοχή του κοινού προτείνοντας νέους στόχους: Καναδά, Γροιλανδία και Παναμά.
Ο Τραμπ είπε ότι κατανοεί τη θέση της Ρωσίας σχετικά με την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι σκοπεύει πραγματικά να βάλει τέλος σε αυτή τη σύγκρουση:
« Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε κάποια μεγάλα ζητήματα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της Ρωσίας, της Ουκρανίας – είναι μια καταστροφή. Κοιτάζω τους αριθμούς κάθε εβδομάδα. (…) Θα πρέπει επομένως να επιλύσουμε και αυτό το πρόβλημα. Είναι ένα δύσκολο πρόβλημα, πολύ πιο δύσκολο από ό,τι θα ήταν πριν ξεκινήσει, μπορώ να σας το πω αυτό ».
Και :
« Ξέρετε, ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι ότι η Ρωσία, για πολλά, πολλά χρόνια, πολύ πριν από τον Πούτιν, έλεγε ότι το ΝΑΤΟ δεν έπρεπε να ασχοληθεί με την Ουκρανία. Σήμερα, εξακολουθεί να το λέει - είναι σαν να είναι σκαλισμένο σε πέτρα. Και κάπου ο Μπάιντεν είπε όχι, η Ουκρανία θα πρέπει να μπορέσει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Σε αυτήν την περίπτωση, η Ρωσία έχει κάποιον στην πόρτα της και μπορώ να καταλάβω τα συναισθήματά τους σχετικά με αυτό το θέμα.
Όμως κατά τη διάρκεια αυτών των διαπραγματεύσεων έγιναν πολλά λάθη. Και όταν άκουσα τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματευόταν ο Μπάιντεν, σκέφτηκα ότι θα εμπλακείτε σε έναν πόλεμο και αποδείχτηκε ότι ήταν ένας πολύ κακός πόλεμος. Και θα μπορούσε να γίνει ακόμα χειρότερο. αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε να κλιμακωθεί και να είναι πολύ χειρότερος από ό,τι είναι σήμερα.
Κατά τη γνώμη μου, αυτό ήταν πάντα κατανοητό. Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι είχαν μια συμφωνία και ο Μπάιντεν την έσπασε. Είχαν μια συμφωνία που θα ήταν ικανοποιητική για την Ουκρανία και για όλους. Αλλά ο Μπάιντεν είπε: Όχι, πρέπει να μπορείς να ενταχθείς στο ΝΑΤΟ .
Συνεχίζει να πιέζει τις χώρες του ΝΑΤΟ να πληρώσουν περισσότερα χρήματα στην αμερικανική βιομηχανία όπλων. Αλλά δεν φαίνεται ότι θέλει να κάνει μια συμφωνία - περισσότερα χρήματα με αντάλλαγμα τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία. Είναι απλώς ο συνήθης τρόπος του να ασκεί πίεση στους συμμάχους του.
Τότε ο Τραμπ ρωτάται πότε θα συναντήσει τον Πούτιν:
« Δεν μπορώ να σας πω, αλλά ξέρω ότι ο Πούτιν θέλει μια συνάντηση. Δεν νομίζω ότι είναι σκόπιμο να τον συναντήσω πριν από τις 20, κάτι που το μισώ γιατί καθημερινά άνθρωποι είναι - πολλοί, πολλοί νέοι σκοτώνονται, στρατιώτες. Ξέρετε, το έδαφος είναι πολύ επίπεδο και οι εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες σε κάθε πλευρά - αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες σε κάθε πλευρά είναι νεκροί και είναι ξαπλωμένοι στα χωράφια παντού, κανείς να τους μαζέψει, υπάρχουν νάρκες ξηράς παντού, είναι μια καταστροφή.
Ελπίζω να γίνω… έξι μηνών. …Όχι, νομίζω – ελπίζω πολύ πριν από έξι μήνες. Κοιτάξτε, η Ρωσία χάνει πολλούς νέους και το ίδιο και η Ουκρανία, και αυτό δεν έπρεπε ποτέ να είχε ξεκινήσει. Αυτός είναι ένας πόλεμος που δεν έπρεπε να γίνει ποτέ. Σας εγγυώμαι ότι αν ήμουν πρόεδρος, αυτός ο πόλεμος δεν θα είχε συμβεί ποτέ ».
Η συνέχιση αυτού του πολέμου φαίνεται να είναι εκτός θέματος για τον Τραμπ, τουλάχιστον προς το παρόν. Η ανοιχτή του αναγνώριση του στρατηγικού ενδιαφέροντος της Ρωσίας – η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ – μου δίνει ελπίδα ότι θα βρει έναν τρόπο να επιλύσει τη σύγκρουση.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Τραμπ δεν ανέφερε καθόλου την Κίνα, ακόμη και ως κύριο ανταγωνιστή ή ακόμα και «εχθρό». Η Κίνα συζητήθηκε μόνο στο πλαίσιο της Διώρυγας του Παναμά (περισσότερα για αυτό παρακάτω).
Ο Τραμπ αρνήθηκε επίσης να μιλήσει για το Ιράν:
Ερ : Την τελευταία φορά που ήσασταν εδώ, σας ρωτήθηκε για την πιθανότητα μιας προληπτικής επίθεσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά του Ιράν. Είπες ότι δεν θα απαντούσες σε αυτήν την ερώτηση.
Τραμπ: Και είπα ότι δεν μιλάω για αυτό - αυτή είναι μια στρατιωτική στρατηγική. (…) Ακούστε, είναι μια στρατιωτική στρατηγική και δεν θα απαντήσω στις ερωτήσεις σας σχετικά με τη στρατιωτική στρατηγική. Άλλη μια ερώτηση. Μπράιαν, προχώρα. Μπράιαν ."
Ο Τραμπ απέρριψε έτσι τις τρεις πιθανές συγκρούσεις, με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, που έχουν γίνει εδώ και καιρό πρωτοσέλιδο. Πιθανότατα πιστεύει ότι δεν μπορεί να κερδίσει τίποτα από αυτές τις συγκρούσεις.
Αλλά δεδομένου ότι πρέπει να δώσει τροφή στα μέσα ενημέρωσης και τους υποστηρικτές του MAGA, φαντάζεται νέες συγκρούσεις που μπορεί να αποδειχθούν νικητές.
Γιατί να μην πάρετε τον Καναδά και να τον κάνετε μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών; Ας πάρουμε τη Γροιλανδία από τη Δανία για να τοποθετήσουμε καλύτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Αρκτική - ή ας πάρουμε πίσω τη Διώρυγα του Παναμά:
« Το κανάλι του Παναμά είναι ντροπή, αυτό που συνέβη με το κανάλι του Παναμά. Ο Τζίμι Κάρτερ τους το έδωσε για ένα δολάριο και υποτίθεται ότι μας φέρθηκαν σωστά. (…)
Το δώσαμε για ένα δολάριο, αλλά η συμφωνία ήταν ότι έπρεπε να μας συμπεριφέρονται δίκαια. Δεν το κάνουν. Χρεώνουν τα πλοία μας περισσότερο από πλοία από άλλες χώρες. Χρεώνουν το ναυτικό μας περισσότερο από τα ναυτικά άλλων χωρών.
Μας κοροϊδεύουν γιατί νομίζουν ότι είμαστε ηλίθιοι, αλλά δεν είμαστε πια. Έτσι, η Διώρυγα του Παναμά συζητείται μαζί τους αυτή τη στιγμή. Παραβίασαν κάθε πτυχή της συμφωνίας και την παραβίασαν και ηθικά. Θέλουν τη βοήθειά μας επειδή διαρρέει και δεν είναι σε καλή κατάσταση και θέλουν να τους δώσουμε 3 δισεκατομμύρια δολάρια για να το φτιάξουν. Είπα: Γιατί να μην ζητήσετε από την Κίνα τα χρήματα, γιατί η Κίνα τα παίρνει.
Η Κίνα βρίσκεται και στα δύο άκρα της διώρυγας του Παναμά. Η Κίνα διοικεί τη Διώρυγα του Παναμά και έρχονται να δουν αυτόν τον Μπάιντεν, αυτόν τον τύπο που δεν θα έπρεπε ποτέ να του επιτραπεί να είναι υποψήφιος πρόεδρος. Φυσικά, δεν έπρεπε να το κάνει, γιατί αυτό δεν έγινε ποτέ. Έπρεπε να χτυπήσω δύο άτομα, όχι έναν. Αλλά θέλουν 3 δισεκατομμύρια δολάρια για να φτιάξουν τη Διώρυγα του Παναμά, την οποία διαχειρίζεται η Κίνα και βγάζει πολλά χρήματα για την Κίνα.
Είναι μια από τις πιο κερδοφόρες κατασκευές που κατασκευάστηκαν ποτέ, επειδή τα πλοία παρατάσσονται μέχρι τη Φλόριντα, ειλικρινά, και απλώς συνεχίζουν να περνούν. Τα νούμερα είναι συγκλονιστικά: 0,5 έως 1 εκατομμύριο δολάρια ανά πλοίο. Και μας το πήραν, δηλαδή του το δώσαμε για ένα δολάριο, αλλά αυτό δεν θα γίνει. Αυτό που μας έκαναν είναι ότι μας έβαλαν να πληρώσουμε - υπερφορολόγησαν τα πλοία μας, υπερφορολόγησαν το ναυτικό μας και όταν χρειάζονται χρήματα για επισκευές, έρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ρωτήσουν και εμείς δεν παίρνουμε τίποτα ».
Οι περισσότεροι ισχυρισμοί του Τραμπ είναι ψευδείς. Τα τέλη διέλευσης του καναλιού εξαρτώνται από το μέγεθος του σκάφους και όχι από την εθνικότητα του. Η Κίνα δεν διαχειρίζεται το κανάλι, αλλά έχει μισθώσει λιμενικό χώρο και στις δύο πλευρές . Το κύριο πρόβλημα με το κανάλι είναι η έλλειψη γλυκού νερού που χρειάζεται για τη λειτουργία του. Αυτό περιορίζει τον αριθμό των πλοίων που μπορούν να περάσουν από αυτό.
Ανεξάρτητα, όπως και οι έτοιμες συγκρούσεις για τον Καναδά και τη Γροιλανδία, αυτό είναι ένα ιδανικό θέμα για να αποσπάσει την προσοχή από άλλες συγκρούσεις.
Αυτό θυμίζει τον Ronald Reagan που δημιούργησε μικρές συγκρούσεις, όπως στη Γρενάδα, για να είναι ελεύθερος να κάνει συμφωνίες με τη Σοβιετική Ένωση, την «αυτοκρατορία του κακού».
Όπως σημειώνει ο Gilbert Doctorow :
" Η λογική που βλέπω είναι ότι μια πολεμική στάση σε συγκρούσεις που μπορούν να επιλυθούν με μικρό κόστος για την Ουάσιγκτον, η παροιμιώδης κλωτσιά που άσκησε ο Ρόναλντ Ρίγκαν με μεγάλο αποτέλεσμα, έχει σκοπό να καλύψει αυτό που "αλλιώς θα έμοιαζε με ταπεινωτικό ήττα για την Ουάσιγκτον, εάν διέκοψε τη στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο και παρέμενε δίπλα ενώ το Κρεμλίνο επέβαλε τη συνθηκολόγηση στο καθεστώς Ζελένσκι ».
Ο Dean Baker κάνει μια παρόμοια, αλλά ευρύτερη άποψη:
Ο Τραμπ είναι αρκετά έξυπνος, αποφάσισε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει φαινομενικούς εχθρούς των Ηνωμένων Πολιτειών όπως η Ρωσία, η Κίνα ή η Βόρεια Κορέα, έτσι αποφάσισε να αντιμετωπίσει συμμάχους όπως η Δανία και ο Καναδάς. Είναι πολύ MAGA!
Ο Τραμπ θέλει να αποφύγει τις μεγαλύτερες πιθανές συγκρούσεις γιατί είναι πολύ δύσκολο να τις διαχειριστείς και να τις κερδίσεις. Αντίθετα, δημιουργεί τις δικές του μικρές συγκρούσεις ακριβώς στην αυλή της Αμερικής. Είναι ένα ωραίο δόλο που θα μπορούσε ακόμη και να στεφθεί με επιτυχία.
Ο Παναμάς πιθανότατα θα συμφωνήσει με εκπτώσεις στα κανάλια ή προτεραιότητα για τα πλοία των ΗΠΑ. Ο Καναδάς θα μπορούσε να υποχωρήσει σε εμπορικά ζητήματα. Και η ΕΕ, η οποία δεν διαμαρτυρήθηκε καν όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ανατίναξαν την κύρια πηγή ενέργειας της, θα μπορούσε κάλλιστα να παραχωρήσει τη Γροιλανδία χωρίς καν να κάνει κάτι μεγάλο.
Αυτές οι τρεις πιθανές νίκες θα ήταν ευπρόσδεκτες για τη MAGA.
πηγή: Moon of Alabama via Le Saker Francophone
