Articles by "Πολιτική"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κρίνοντας από τον εαυτό του, ο Τσακαλώτος νομίζει πως όλοι διακατέχονται από τον δικό του τυχοδιωκτισμό.

Του Βασίλη Γαλούπη – εφημερίδα «δημοκρατία»

«Βλέπει» ακόμα τον εαυτό του το 2011 να τρέχει για να καβαλήσει το κύμα της πλατείας, πιστεύοντας πως όλοι θα πουλούσαν το ίδιο παραμύθι για να κερδίσουν μια θέση εξουσίας. Τότε υποδυόμενος τον «επαναστάτη» σε εκείνο το τραπέζι της συμφοράς στο Σύνταγμα, δίπλα στον Βαρουφάκη και τον Κατρούγκαλο, έταζε αντιμνημόνιο στον απελπισμένο κόσμο.

Σήμερα ο Τσακαλώτος έχει ξεβραστεί πια. Εχει γίνει αντιληπτό σε όλους εδώ και καιρό πως πάντα παίζει, ως ο ορισμός του συστημικού, όποια τακτική βολεύει κάθε φορά τον Μητσοτάκη. Ειδικά μετά την ύπουλη αναφορά του προχθές στην Καρυστιανού μοιάζει εγγυημένο πως αυτή είναι η τελευταία θητεία του στη Βουλή. Δεν είναι μόνο ο πιο αποτυχημένος υπουργός Οικονομικών μεταπολιτευτικά, αλλά και ένας «τελειωμένος» για την πολιτική σκηνή του τόπου.

Προχθές ο Τσακαλώτος αποφάσισε να κρίνει ως… πολιτικό μια χαροκαμένη μάνα που παλεύει με τους άλλους συγγενείς απέναντι στο κράτος και το παρακράτος επί δύο χρόνια. Επειδή η Καρυστιανού μάζεψε 1,5 εκατ. υπογραφές για την υπουργική ασυλία και όλοι μαζί οι συγγενείς των Τεμπών έβγαλαν 2 εκατ. στον δρόμο, ο Τσακαλώτος «κατάλαβε», έτσι συμφεροντολογικά όπως σκέφτεται, πως οι συγγενείς των νεκρών παιδιών θα γίνουν πολιτικοί. Κι άρχισε να τους σκάβει τον λάκκο.

«Η κυρία Καρυστιανού μπορεί να παίξει έναν ρόλο, να ενοποιήσει κάποια αιτήματα με λαϊκό τρόπο. Για να πετύχει αυτό, πρέπει να είναι στο τέλος μιας διαδικασίας. Αν δεν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις, αν δεν μπορείς να αναλύσεις ποια είναι τα προβλήματα, πού είμαστε και πού θέλουμε να πάμε, φοβάμαι πως όσο χαρισματική κι αν είναι μια γυναίκα, που είναι χαρισματική και δυναμική, αν δεν απαντήσει στα σοβαρά ζητήματα, μπορεί πολύ σύντομα να ξεφουσκώσει ή να μην είναι πολύ επιτυχημένη μια τέτοια κυβέρνηση».

Μετά την κατακραυγή για όσα ακατάληπτα και ψεύτικα είπε, έσπευσε να τα «γυρίσει», αλλά είναι γνωστό πως ο Τσακαλώτος έχει αδυναμία να συντάξει μια κατανοητή πρόταση. Είναι επαγγελματίας, όμως, να βγάζει χολή και να χτίζει εμπόδια. Μέχρι και αντιπολίτευση στην «κυβέρνηση Καρυστιανού» θέλησε να κάνει.

Το πρώτο ερώτημα είναι σαν τι κρίνει ο φαντασιόπληκτος Τσακαλώτος την Καρυστιανού; Ως επιτυχημένος πολιτικός; O Τσακαλώτος είναι ο άνθρωπος που χαντάκωσε τη μεσαία τάξη ως υπουργός Οικονομικών. Που προσκύνησε όσο κανείς άλλος τον Σόιμπλε. Που έκανε σε βάρος του ελληνικού λαού παραπάνω απ’ όσα ζητούσε η Μέρκελ. Που στην πλατεία έταζε σε όλα «όχι», ενώ στην τρόικα και στις τράπεζες έλεγε σε όλα «ναι». Που χαντάκωσε οριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ με το περιβόητο «μαξιλάρι» αφαίμαξης. Που έκανε ανελέητο πόλεμο στον Τσίπρα όταν μονομαχούσε με τον Μητσοτάκη. Και που, εν τέλει, κατάντησε να προδώσει την ψήφο που του έδωσαν οι ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει βουλευτής άλλου κόμματος.

Ο Τσακαλώτος είναι αυτός που εμφανιζόταν να έχει επενδύσει στην Black Rock των σκανδάλων χειραγώγησης. Που παρουσίαζε παχυλό «πόθεν έσχες» και διαφήμιζε την «αστική του ευγένεια». Και που τώρα αποφάσισε να διασπείρει ψέματα για να τα βάλει με την… πολιτικό Καρυστιανού, ενώ δεν του έχει δώσει κανένα τέτοιο δικαίωμα η μητέρα της Μάρθης, ένα σύμβολο αξιοπρέπειας.

Ομως, ο Τσακαλώτος συνηθίζει να φυτεύει μικρές «βόμβες» με σκοπό να υπονομεύσουν τον ίδιο τον χώρο που υποτίθεται ότι υπηρετεί ή οποιονδήποτε βρίσκεται απέναντι στον Μητσοτάκη. Αλλωστε, έχει πολλές φορές ναρκοθετήσει ενεργά την αντιπολίτευση. Στο παρελθόν έβαζε «δηλητήρια» κόντρα στο κόμμα του αλλά υπέρ των τραπεζών.

Τώρα που ο κυβερνητικός μηχανισμός Μητσοτάκη παραπαίει, ο Τσακαλώτος έσπευσε να προσφέρει υπηρεσία στον πρωθυπουργό παρουσιάζοντας τη Μαρία Καρυστιανού με πολιτικές βλέψεις, που μάλιστα, επειδή δεν έχει απαντήσεις για «τα μεγάλα προβλήματα», «σύντομα θα ξεφουσκώσει ή δεν θα είναι τόσο επιτυχημένη»!

Το μείγμα που αποτελεί τον πολιτικό Τσακαλώτο ανακατεύει πολλά αντιθετικά υλικά, γι’ αυτό και η γνώμη του δεν έχει καμία βαρύτητα πλέον. Αριστερός στα λόγια, μεγαλοαστός στο «πόθεν έσχες» και κουτοπόνηρος όταν προσπαθεί να παραστήσει τον συστημικό υπηρέτη, ο Τσακαλώτος απέτυχε και στη θητεία του ως ΥΠΟΙΚ και στις αρχηγικές φιλοδοξίες του.

Σήμερα, σε μια οξεία κρίση ταυτότητας, αντί να βάζει απέναντί του τον Μητσοτάκη, βάζει την… Καρυστιανού. Και την κατηγορεί για… ελλιπές πολιτικό πρόγραμμα. Μετά τις δηλώσεις του ο Τσακαλώτος επανήλθε διευκρινίζοντας ότι απάντησε σε ερώτηση που του τέθηκε για το «πώς βλέπω το ενδεχόμενο η κυρία Καρυστιανού να κάνει πολιτικό κόμμα». Μόνο που ο Τσακαλώτος παραποιεί την αλήθεια και διαστρέφει τα γεγονότα. Η πραγματικότητα είναι ότι η Καρυστιανού δεν έχει κάνει κανένα πολιτικό κόμμα για να νομιμοποιείται ο Τσακαλώτος να απαντά σε τέτοιο ερώτημα δημοσίως.

Μέχρι χθες είχαμε το σύστημα Μητσοτάκη να προσπαθεί μανιωδώς να χειραγωγήσει την κοινωνική αντιπολίτευση υπονομεύοντας, με τις πιο χυδαίες διαρροές, την Καρυστιανού. Τώρα προστέθηκε και ο Τσακαλώτος στη φρουρά τρολ και bots του Κυριάκου. Νομίζει πως έτσι θα «ροκανίσει» την αντίδραση της κοινωνίας, εξυπηρετώντας τον Μητσοτάκη. Μόνο που η κοινωνία στηρίζει τους συγγενείς, όχι τον ετοιμόρροπο Κυριάκο των Τεμπών, ούτε τον Ευκλείδη του Σόιμπλε.



ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

Βουλευτής Νέας Αριστεράς, πρώην ΥΠΟΙΚ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1960 στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας και μεγάλωσε στο Λονδίνο. Σπούδασε Οικονομικά και Πολιτικές Επιστήμες στην Οξφόρδη και δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Κεντ. Το 2004 ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Πρέβεζα, αλλά δεν εξελέγη. Πρώτη φορά μπήκε στη Βουλή στις εκλογές του 2012. Στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015 διορίστηκε αρχικά αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και στη συνέχεια υπουργός Οικονομικών. Υπήρξε μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Στις 14 Ιουλίου 2023 έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, όμως απέτυχε να περάσει στον β’ γύρο. Αποχώρησε από το κόμμα στις 12 Νοεμβρίου 2023 και στις 4 Δεκεμβρίου 2023, μαζί με ακόμη 10 βουλευτές προερχόμενους από τον ΣΥΡΙΖΑ, συγκρότησαν Κοινοβουλευτική Ομάδα με το όνομα Νέα Αριστερά.



πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αυτό που διακρίνει σήμερα την κοινωνική και πολιτική ζωή είναι η απουσία διαλόγου. Ενώ τα προβλήματα είναι τεράστια και οι κίνδυνοι πολλαπλοί, ακούγονται μόνο κραυγές, φωνές εκτοξεύονται από παντού, λόγια χωρίς επεξεργασία. Φωνές που εκπορεύονται κυρίως από την επικαιρότητα και τα λάθη της κυβέρνησης∙ και όχι από τις αδυναμίες του ίδιου του συστήματος. Βουλή, κόμματα, αυτοδιοίκηση, θεσμικοί και συνδικαλιστικοί φορείς σε μια άγονη αντιπαράθεση. Το σκηνικό συμπληρώνει ο αρνητικός ρόλος των κατευθυνόμενων Μέσων Ενημέρωσης. Με αποτέλεσμα οι όποιες φωνές να χαρακτηρίζονται ως λαϊκίστικες και κατευθυνόμενες για πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη. Και το πιο σημαντικό, ενισχύονται οι ακροδεξιές αντιλήψεις και πολιτικές.

Θα μπορούσε με βάση την διαλεκτική διαδικασία «θέση - αντίθεση – σύνθεση» και τον διάλογο, να αναλυθούν οι συγκρούσεις, να προβλεφθούν οι εξελίξεις και να διαμορφωθούν λύσεις σε μια νέα πραγματικότητα. 
Προβλήματα όπως: 
√ οι εργασιακές σχέσεις και η τηλεργασία [θα μπορούσαν, για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι να προσαρμοστούν βρίσκοντας νέες ισορροπίες μεταξύ ευελιξίας και παραγωγικότητας], √ η κλιματική αλλαγή και η «πράσινη ανάπτυξη» [ο κόσμος προσαρμόζεται με μετασχηματισμό των οικονομικών μοντέλων και πολιτικών], 
√ η Τεχνητή Νοημοσύνη και η αγορά εργασίας [η αγορά εργασίας μετασχηματίζεται, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις], 
√ η πολιτική πραγματικότητα και η πόλωση της κοινωνίας [η κοινωνία μπορεί να ξεπεράσει τον διχασμό -το σημαντικό- με νέες μορφές πολιτικής εκπροσώπησης], θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν στη βάση των διαδικασιών κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου.

Όμως η άνοδος της πολιτικής πόλωσης, των social media, των fake news και της αποιδεολογικοποίησης, διαλύει τον ουσιαστικό διάλογο. Για να ξεπεραστεί αυτό το αδιέξοδο, χρειάζεται ένα νέο μοντέλο διαλόγου με δημόσιες συζητήσεις, με συμμετοχικές διαδικασίες τοπικών συνελεύσεων και ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, με έλεγχο της παραπληροφόρησης και ενίσχυση της πολιτικής παιδείας. Ένας νέος πολιτικός διάλογος βασισμένος σε ουσιαστικές προτάσεις και όχι σε άγονες συγκρούσεις.

Και τέλος είναι από όλους αποδεκτό ότι το υπάρχον κοινωνικό σύστημα δημιουργεί «πλούτο» και λεγόμενη «ανάπτυξη», αλλά με άνιση κατανομή. με μεγάλη ψαλίδα και τεράστιες αντιθέσεις. Η ανισότητα μεγαλώνει, οι εργαζόμενοι πιέζονται, οι νέοι δυσκολεύονται να βρουν ευκαιρίες∙ κι αυτό οδηγεί σε κοινωνικές εντάσεις, απογοήτευση και κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Σπρώχνει τους πολίτες στην ακροδεξιά. Αντικειμενικά υπάρχει ουσιαστική ανάγκη για νέες πολιτικές και κοινωνικές δομές, που να προάγουν την δικαιότερη κατανομή του πλούτου, τη συνεργασία κράτους και ιδιωτικού τομέα για δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας και την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών σε κάθε φάση των αποφάσεων με τοπικές πρωτοβουλίες. Τα κοινωνικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με καταστολή ή φτηνές υποσχέσεις, αλλά με δομικές πολιτικές αλλαγές, που μπορούν να αντιμετωπίσουν τις αιτίες της ανισότητας.

Τα κοινωνικά προβλήματα και η έλλειψη ουσιαστικού πολιτικού διαλόγου είναι μέρος μιας δυναμικής διαδικασίας σύγκρουσης και αλλαγής. Αντί να βλέπουμε την κοινωνία ως ένα αδιέξοδο, μπορούμε να προωθήσουμε λύσεις που προκύπτουν από τη σύνθεση αντίθετων απόψεων και κοινωνικών δυνάμεων. Άρα, ουσιαστικός διάλογος + Συμμετοχή των πολιτών = πραγματική κοινωνική αλλαγή!

18.2.2025

Στέφανος Σταμέλλος






Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ανάρτηση από
ΘΩΜΑΣ ΝΟΥΣΙΑΣ


– «Σας χρωστάω πολλά», είπα κάποτε στον Κωστή Στεφανόπουλο, που είχα την τύχη να τον γνωρίζω προσωπικά από νεαρός. «Χάρη σ’ εσάς απέβαλα φανατισμούς και παρωπίδες, είδα τα πράγματα πιο καθαρά, έκανα και… στροφή προς τα αριστερά!».

Η απάντησή του με ξάφνιασε:
– «Μα, το ίδιο συνέβη και σ’ εμένα! Όσο ήμουν στη Νέα Δημοκρατία, τα έβλεπα μονόπλευρα. Όλα τα καλά από ‘δω, όλα τα άσχημα στους απέναντι. Όταν αποχώρησα, κατάλαβα ότι δεν είναι έτσι. Κι εγώ δεν ξαναψήφισα συντηρητική παράταξη μετά το 1985».
Δεν δίσταζε να παραδεχτεί λάθη, να αναθεωρήσει απόψεις, να γίνει «κόκκινο πανί» για πρώην ομοϊδεάτες. Όπως ακριβώς ο μέντορας και συντοπίτης του, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος.

Λένε ότι ο Στεφανόπουλος ήταν η επιτομή της εντιμότητας και ο καλύτερος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μήπως τον αδικούν; Μήπως ήταν κάτι πολύ περισσότερο; Τι σημαίνει ηγέτης; Το λέει η λέξη: Αυτός που προ-ηγείται, που ανοίγει δρόμους, που δείχνει τον δρόμο στον λαό. Όχι αυτός που έπεται, που ακολουθεί, που άγεται και φέρεται.

Ο Στεφανόπουλος πήγαινε κόντρα στο ρεύμα, κόντρα και στο δικό του προσωπικό και κομματικό συμφέρον. Επέλεγε να είναι χρήσιμος, όχι ευχάριστος. Ανήκε στις σπάνιες εξαιρέσεις του κανόνα, στους πρωτοπόρους και ανιδιοτελείς ευπατρίδες.
Έφτασε στο σημείο να επιστρέψει στο δημόσιο επιχορήγηση που νόμιμα είχε δοθεί στο κόμμα του για τις εκλογές, κάποια εκατομμύρια, την εποχή που για να ανταποκριθεί στις εκλογικές ανάγκες εκποιούσε την προσωπική του περιουσία!

Το 1985 το συμφέρον του ήταν να παραμείνει στη σιγουριά τής Ν.Δ. και να περιμένει τη σειρά του για αρχηγός και πρωθυπουργός, καταπίνοντας πικρίες και προσβολές. Προτίμησε να ιδρύσει τη Δημοκρατική Ανανέωση και να αρθρώσει έναν νηφάλιο πολιτικό λόγο, την εποχή ακριβώς που ο δικομματισμός και ο φανατισμός «χτυπούσαν κόκκινο» και κάθε διαφορετική άποψη ήταν καταδικασμένη.

Το 1989 ήταν ο μόνος πολιτικός αρχηγός που αντιτάχτηκε στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου. Επισήμανε ως άριστος ποινικολόγος ότι δεν υπήρχαν ούτε καν ενδείξεις ενοχής. Και δικαιώθηκε.

Μόνον αυτός κατήγγειλε ως σκανδαλώδη, αντιδημοκρατική, αντισυνταγματική και αποτέλεσμα διαπλοκής την απόφαση οι τηλεοπτικές άδειες να δοθούν στο τραστ των μεγαλοεκδοτών. Εδώ κι αν δικαιώθηκε! Και φυσικά το πλήρωσε ακριβά. Οι εκδότες-καναλάρχες τον «έθαψαν» και δεν ξαναβγήκε ούτε βουλευτής.

Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας αδιαφόρησε για τους τύπους και έδωσε στον θεσμό άλλη υπόσταση. Οι δημόσιες παρεμβάσεις του αφορούσαν καυτά ζητήματα της επικαιρότητας όπως η διαφθορά. Δεν ήταν γενικόλογα και ανούσια ευχολόγια.

Οποιοσδήποτε πολίτης ήθελε να του μιλήσει, έκλεινε ραντεβού και γινόταν δεκτός στο Προεδρικό Μέγαρο. Μεγάλο μέρος του μισθού του, της προεδρικής αποζημίωσης, το διέθετε με απόλυτη μυστικότητα σε άτομα που χρειάζονταν βοήθεια. Τα οποία δεν έμαθαν ποτέ ποιος έστελνε τα χρήματα.

Με τη μνημειώδη ομιλία του ενώπιον τού Κλίντον έκανε περήφανους όλους τους Έλληνες. Είπε όσα δεν είχε τολμήσει ποτέ Έλληνας ηγέτης να πει σε Αμερικανό πρόεδρο.

Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα τον Πρόεδρο Κωστή Στεφανόπουλο στο λιτό γραφείο του, λίγα χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, με εξέπληξε το ενδιαφέρον του για τους φίλους του και τα Γιάννινα. Με ρώτησε αν ζει ο πατέρας του Γιάννη, αν έχουν δουλειά τα παιδιά τού Νίκου και σε ποιο σημείο ήταν το στρατιωτικό νοσοκομείο Ιωαννίνων, όπου είχε νοσηλευθεί το 1950 ως φαντάρος. Με αποχαιρέτησε λέγοντας:
– «Θέλω να ξανάρθω, να σας δω όλους, να ανέβω στην Κόνιτσα και να περπατήσω ως την Αγία Βαρβάρα όπως έκανα νεαρός, αλλά γέρασα και με κουράζουν τα ταξίδια».

Σήμερα, επέτειο του θανάτου του, ήρθε στο νου μου μια απάντηση που έδωσε αποχωρώντας από την Προεδρία. Ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για πόσο καιρό πιστεύει ότι θα τον θυμούνται οι Έλληνες.
– «Για μια μέρα!», είπε αμέσως.
Και δεν έπεσε έξω. Θα παθαίναμε άραγε όσα παθαίνουμε αν δεν είχαμε τόσο κοντή μνήμη;

Οι εξαιρέσεις σαν τον Κωστή Στεφανόπουλο, ωστόσο, γίνεται να μην αφήνουν τίποτα πίσω τους; Είναι δυνατόν να μη προσθέτουν ένα λιθαράκι για να αλλάξει κάποτε κάτι σ’ αυτόν τον τόπο;



*Kείμενό μου γραμμένο πριν πέντε χρόνια σαν σήμερα. Μου το θύμισε το Facebook.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Κεραυνοί του Κώστα Καραμανλή για την πολιτική στο ουκρανικό, για το Κόσοβο, για τις συκοφαντίες κατά των Ελλήνων (ψεκασμένοι κλπ), για τα μνημόνια και ξεκάθαρη άρνηση για την Προεδρία της Δημοκρατίας

Τα βασικά στοιχεία από την Ομιλία του πρώην Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Χαρβαλιά «ΓΙΑΒΟΛ!» στην Πάτρα.

Προφανώς η γερμανική κατοχή προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία της χώρας μας. Ενδεχομένως η Ελλάδα θα ήταν σε καλύτερη μοίρα σήμερα, εάν δεν είχε υποστεί την αφαίμαξη που υπέστη τότε, σε οικονομικούς πόρους, υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό. Η Ελλάδα, μαζί με την Πολωνία, επλήγησαν περισσότερο, στα χρόνια της κατοχής. Και γι αυτό η Ελλάδα δικαιούνταν και ακόμη δικαιούται να αποζημιωθεί για την άδικη ζημία που υπέστη, τα αποτελέσματα της οποίας επηρέασαν τη σύγχρονη εξέλιξή της.


Για τα μνημόνια

Η πολιτική των Μνημονίων ήταν εξόχως αποκαλυπτική. Αφού και σε επίπεδο αποτελεσματικότητας απέτυχε, ενώ και στην σύλληψή της είχε κατά βάση την έννοια της τιμωρίας και του παραδειγματισμού. Κυρίως όμως διότι έδειξε ότι, αντιμέτωπη με μια μεγάλη πρόκληση, η ηγεσία της Ευρώπης διάλεξε την κοντόφθαλμη και μίζερη προσέγγιση. Αντί μεταφοράς πόρων από τον πλουσιότερο Βορρά στον φτωχότερο Νότο, αντί αμοιβαιοποίησης του χρέους με την έκδοση Ευρωομολόγου, επιστρατεύτηκαν ιδεολογήματα και συμπεριφορές υποτίμησης, κατασυκοφάντησης και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας έναντι ολόκληρων λαών. Οι Έλληνες χάσαμε το 30% του εθνικού μας εισοδήματος και σχεδόν το 50% του βιοτικού μας επιπέδου, η Ευρώπη όμως ολόκληρη απεκαλύφθη ρηχή, άτολμη και παρηκμασμένη. Οι οικονομικές ανισότητες διευρύνθηκαν, μεγάλα τμήματα των λαών περιθωριοποιήθηκαν.

Για την Woke ατζέντα

Όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες αμφισβητούν το ισχύον οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Αν σε αυτά προστεθεί και ο άκρατος δικαιωματισμός που θίγει πατροπαράδοτες αξίες, τις ίδιες τις ρίζες της Ευρωπαϊκής ταυτότητας, το μείγμα τείνει να καταστεί εκρηκτικό. Η ενόχληση, η δυσαρέσκεια γίνονται αγανάκτηση και θυμός. Και ρίχνουν λάδι στη φωτιά όσοι από καθ΄ έδρας κουνούν περιφρονητικά το δάχτυλο στους πολίτες. Η αποστροφή προς τις αλαζονικές ελίτ κινδυνεύει να μετασχηματιστεί σε απονομιμοποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος στα μάτια των πολιτών, με τους μεγάλους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται. Δεν πρόκειται για σενάρια του απώτερου μέλλοντος. Η κρίση είναι ήδη εδώ. Το πιστοποιούν τα εκλογικά αποτελέσματα στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, το επιβεβαίωσε με τρόπο εκκωφαντικό η πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ.

Κεραυνοί για Ουκρανία, μέση Ανατολή και Κόσοβο

Η ευθύνη της Ρωσίας και συνακόλουθα η απερίφραστη καταδίκη της για την εισβολή στην Ουκρανία είναι δεδομένη. Η παράταση όμως της σύγκρουσης μόνο κινδύνους ενέχει. Η πιθανότητα διάχυσής της σε γειτονικές περιοχές, κυρίως μάλιστα της κλιμάκωσής της σε όλο και πιο απειλητικά επίπεδα είναι ορατή. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και οι υλικές καταστροφές ανυπολόγιστες. Η εικόνα επί του πεδίου δυσμενής με την προοπτική περαιτέρω επιδείνωσής της εμφανή. Είναι επιβεβλημένη μια σοβαρή προσπάθεια κατάπαυσης του πυρός. Οι διαπραγματεύσεις για την οριστική διευθέτηση του ζητήματος προφανώς θα είναι δύσκολες, περίπλοκες και χρονοβόρες. Ασφαλέστερη βάση εκκίνησής τους είναι οι συμφωνίες του Μίνσκ, για το ναυάγιο των οποίων οι υπεύθυνοι είναι περισσότεροι του ενός.

Παρ όλα αυτά βλέπουμε και εδώ κάποιους να επιμένουν στην περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα αργότερα πιθανότατα να είναι πολύ χειρότερα και για την Ουκρανία, και για την ειρήνη αλλά και για την Δύση που κινδυνεύει πλέον να χρεωθεί μια πολιτική ήττα μεγάλων διαστάσεων.

Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμιστεί και ένα αλγεινό φαινόμενο που παρατηρήθηκε στα χρόνια αυτού του πολέμου. Οι όποιες επιφυλάξεις, η άλλη άποψη για τους χειρισμούς της Δύσης, αντιμετωπίστηκαν από διάφορες δυτικές ελίτ με μια ενορχηστρωμένη επίθεση ισοπεδωτικής απαξίωσης και συκοφάντησης, στα όρια της νοσηρότητας. Για όσους επί δεκαετίες αγωνιστήκαμε για την πολιτική, ποιοτική και ηθική υπεροχή των ιδεών της Δύσης, το φαινόμενο αυτό μόνο οδύνη και απαισιοδοξία για το μέλλον γεννά.

Στην Μέση Ανατολή, αναντίρρητα το Ισραήλ έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να υπερασπίζεται την ασφάλεια, την ακεραιότητά του και τους πολίτες του. Όμως η υπέρμετρη χρήση βίας πέραν του ότι οδηγεί στην απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος, δεν βγάζει πουθενά. Είναι αναγκαίο να πεισθεί ότι, αν δεν συναινέσει με ειλικρίνεια στην ίδρυση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, το αδιέξοδο θα παραμένει. Η στρατιωτική υπεροχή δεν αρκεί για να εξασφαλίσει την σταθερότητα, την ασφάλεια, την ειρηνική συνύπαρξη. Όποιος ιστορικά πίστεψε ότι μπορεί στο διηνεκές να εξαλείψει βιαίως όλους τους αντιπάλους του, ακόμα και τους δυνητικούς, διαψεύστηκε οικτρά. Ορθώς καταδικάζονται οι τρομοκρατικές οργανώσεις και οι πρακτικές τους, η βία όμως από μόνη της δεν εξαλείφει τα βαθύτερα αίτια που τις εκτρέφουν.

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να επαναλάβω για μια ακόμα φορά ότι η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια είναι ανησυχητική. Η εκ του προχείρου εσπευσμένη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η μονοσήμαντη ενοχοποίηση της Σερβίας για όλα τα δεινά, η ενθάρρυνση εκ μέρους της Δύσης συγκεκριμένων εθνικισμών έναντι άλλων είναι τα γενεσιουργά αίτια για την αναβίωση μιας κρίσης που έχει βέβαια βεβαρυμμένο ιστορικό παρελθόν. Οι συμφωνίες του Dayton και το τεχνητό ομόσπονδο κράτος της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης κρατούνται, τρόπος του λέγειν, εν ζωή με τεχνική υποστήριξη.

Στο Κόσοβο, η κρίση βαθαίνει, η ανοιχτή σύγκρουση υποβόσκει. Οι μεγαλοιδεατισμοί από κάποιες πλευρές δεν κρύβονται όπως και η διάθεση Μεγάλων Δυνάμεων να τους αξιοποιούν κατά τα συμφέροντά τους. Αν δεν εκπονηθεί τάχιστα ένα συνολικό σχέδιο για την περιοχή, με ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές και συνάμα την προοπτική ένταξης στην ΕΕ για όλες τις χώρες, με σεβασμό πάντα στα κριτήρια της ΕΕ, τα πράγματα θα διολισθαίνουν στο χειρότερο. Δεν έχει λογική, παρά μόνο προκατάληψη και ιστορική εμπάθεια, το να έπεται η Σερβία, έναντι άλλων κρατών, στο χρονοδιάγραμμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Για τα Ελληνοτουρκικά και την άρνηση του για την Προεδρία της Δημοκρατίας

Είναι σε αυτόν τον πολύ δύσκολο και απρόβλεπτο κόσμο που η χώρα μας πρέπει να δώσει τις μάχες της και να διεκδικήσει τα δίκαιά της. Να συμβάλλει στην αφύπνιση της Ευρώπης, για να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της. Να πρωταγωνιστήσει στην σταθεροποίηση και την προοπτική ομαλότητας στα Βαλκάνια. Με αυστηρά μηνύματα προς απροκάλυπτους ή και υποκρυπτόμενους μεγαλοϊδεατισμούς. Να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την επιθετικότητα και τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας. Με ξεκάθαρες θέσεις για την μία και μόνη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία, την οριοθέτηση δηλαδή της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Τα θέματα που εκ του πονηρού και αυθαίρετα επιχειρεί η Τουρκία να βάλει στην ημερησία διάταξη είναι ανυπόστατα. Είτε πρόκειται για εθνική κυριαρχία είτε για κυριαρχικά δικαιώματα στερεά θεμελιωμένα στο Διεθνές Δίκαιο είτε για την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων. Αυτά ας τα ξεχάσουν και η Τουρκία αλλά και όσοι διεθνείς παράγοντες τα ενθαρρύνουν ή τα ανέχονται. Να συνεχίσει η Ελλάδα να στηρίζει την πολύπαθη Κύπρο, επί μισό αιώνα θύμα παράνομης εισβολής και κατοχής, στον αγώνα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, στον αγώνα για την επιβίωση του Κυπριακού ελληνισμού.

Η ιδιαίτερα απαιτητική αυτή ατζέντα επιβάλλει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, αξιόπιστη αποτρεπτική ικανότητα, ενεργό πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, καθαρά μηνύματα προς όλους, πάνω από όλα εθνική ενότητα και συνεννόηση.

Θέλω να επαναλάβω ότι η άλλη γνώμη, η διαφορετική ανάγνωση ακόμα και η έντονη κριτική δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται. Και πάντως δεν αντιμετωπίζονται με πειθαρχικά μέτρα, καθιστώντας μάλιστα δυσχερέστερη την απαραίτητη εθνική ομοψυχία για την στήριξη της εθνικής γραμμής.

Μια τελευταία λέξη για τα περί Προεδρίας της Δημοκρατίας. Με τιμά η σκέψη ειδικά μάλιστα όταν προέρχεται από έναν πρώην Πρωθυπουργό. Θέλω όμως να ξεκαθαρίσω ότι το θέμα ούτε με αφορά ούτε με ενδιαφέρει.




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Αφού η Δικαιοσύνη έκανε το καθήκον της με τη Novartis, με τα σκάνδαλα των εξοπλιστικών και όλες τις υποθέσεις διαφθοράς, ήρθε και η ώρα του Γιάννου Παπαντωνίου. Απαλλάχθηκε λόγω αμφιβολιών. Μπράβο του.

Προκύπτει όμως ένα σοβαρό θέμα για την ελληνική Δικαιοσύνη τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια. Όλες οι μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς που ερευνήθηκαν από δεκάδες εισαγγελείς και ανακριτές, όλες οι μεγάλες δικογραφίες που στοίχειωσαν τα κτίρια της Ευελπίδων, οι δεκάδες χιλιάδες ώρες έρευνας που σπαταλήθηκαν για να στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες, ήταν άχρηστα. Ή μάλλον ενεργοποιήθηκαν για να κατηγορηθούν αθώοι. Αυτό δεν είναι το συμπέρασμα;

Οι κατηγορούμενοι της Siemens, οι κατηγορούμενοι των εξοπλιστικών όπως ο Λιακουνάκος, οι κατηγορούμενοι της Novartis, οι κατηγορούμενοι στην Energa , οι κατηγορούμενοι σε κάθε υπόθεση διαφθοράς μετά μίζας που απασχόλησε την κοινή γνώμη, είναι εκεί έξω και έχουν κάθε δικαίωμα να κοκορεύονται ή να ζητούν τα ρέστα. Αυτοί τους οποίους η Δικαιοσύνη οδήγησε στο σκαμνί με τόσα υποτιθέμενα αποδεικτικά στοιχεία, το άλλο κομμάτι της Δικαιοσύνης τους απαλλάσσει. Δεν μπορεί όμως και τα δύο κομμάτια της Δικαιοσύνης, να έχουν δίκιο. Το ένα από αυτά δεν έκανε τη δουλειά του και είναι μέχρι το λαιμό στη διαφθορά. Ή αυτό που τους ενοχοποίησε ή αυτό που τους απάλλαξε.

Υπάρχει βέβαια το επιχείρημα, ότι η Δικαιοσύνη απαγγέλει κατηγορίες και οδηγεί σε δίκη ακόμη και με αποχρώσες ενδείξεις. Ας αφήσουμε όμως στην άκρη τους νομικισμούς που προσβάλουν και τη λογική και κάθε έντιμο άνθρωπο της Δικαιοσύνης. Δεν είναι δυνατόν σε όλες τις υποθέσεις πρώτης γραμμής, όπου μάλιστα οι εισαγγελικές προτάσεις ήταν καταπέλτης και πριν τη δίκη και κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, οι ποινικές διώξεις να στηρίχθηκαν σε αποχρώσες ενδείξεις και μόνο. Ποιος Εισαγγελέας και ποιος Ανακριτής τόλμησε να οδηγήσει όλους αυτούς τους πανίσχυρους και μεγαλόσχημους σε δίκη, μόνο βασιζόμενος σε αποχρώσες ενδείξεις; Και τι σύμπτωση είναι αυτή, ώστε να συμβαίνει με όλα αυτά τα μεγάλα κατηγορητήρια το ίδιο πράγμα;

Ο Γιάννος Παπαντωνίου, όταν κατηγορήθηκε για τις μίζες και το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος ήταν νέος και μέχρι να δικαστεί πέρασε στην τρίτη ηλικία. Δικάστηκε δηλαδή χρόνια αφότου η κοινή γνώμη είχε συγκλονιστεί με όσα αποκαλύφθηκαν και αφότου είχε ξεχάσει κιόλας. Έχει κι αυτό τη σημασία και την σκοπιμότητά του. Ποιος νοιάζεται για τον Γιάννο είκοσι χρόνια μετά;

Σήμερα βγήκε από το δικαστήριο ελεύθερος, έστω χάρη στις αμφιβολίες που είχαν οι δικαστές. Η υπερασπιστική γραμμή του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, ήταν ότι τα 2,5 εκατομμύρια που βρέθηκαν στους λογαριασμούς, δεν προέρχονταν από μίζες, αλλά από μια θεία από την Νιγηρία. Άγνωστη η θεία, αγνώστου διαμονής κάπου στην αφρικανική σαβάνα ίσως, αλλά πλουσία και μεγαλόψυχη. Ένα ποσό δε, προκειμένου να συμπληρωθούν τα 2,5 εκατομμύρια, είπε ότι προερχόταν από την πρώην σύζυγό του που έχει πεθάνει.


Το επιχείρημα του Γιάννου Παπαντωνίου δεν άφησε ασχολίαστο ο Εισαγγελέας του δικαστηρίου , ο οποίος του είπε χωρίς προσχήματα: «τώρα κοροϊδευόμαστε»; Παρ όλα αυτά, η άγνωστη θεία, είτε υπήρχε είτε δεν υπήρχε, ήταν ικανή για να δημιουργήσει ευεργετικές αμφιβολίες. Στους δικαστές τουλάχιστον, γιατί οι πολίτες πλέον δεν περίμεναν ούτε ετυμηγορία, ούτε αμφιβολίες. Ήταν σίγουροι πως η ελληνική Δικαιοσύνη θα ακολουθήσει ανυποχώρητη τον δρόμο της.

Αν ζούσε η θεία του Γιάννου Παπαντωνίου, προφανώς θα είχε να πει πολλές ιστορίες με ιθαγενείς που κατά καιρούς τους ξεγελούσαν με καθρεφτάκια στην Αφρική. Και για τη Δικαιοσύνη στη Νιγηρία η οποία είναι μία από τις πιο διεφθαρμένες χώρες. Η Ελλάδα φυσικά δεν πάει πίσω. Η Νιγηρία έχει κατάταξη στη διαφθορά παγκοσμίως 145 και η Ελλάδα 59, δηλαδή πιο κάτω και από κάποιες αφρικανικές Δημοκρατίες. Που θα πάει, θα τους φτάσουμε.

ΥΓ: Μετά την πεθερά του Δημήτρη Αβραμόπουλου που του έβαζε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (σε 500ευρα παρακαλώ) και γι αυτό αρχειοθετήθηκε η υπόθεση Novartis , τώρα και η θεία από τη Νιγηρία του Γιαννου Παπαντωνίου συνδράμει την Ελληνική Δικαιοσύνη στο έργο της


πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


61 από τους 156 υπουργοποιήθηκαν ποσοστό 23καικάτιτακατο
Έφυγαν κάποιοι εντελώς ανύπαρκτοι
Ήρθαν κάποιοι τελείως ανύπαρκτοι
Μετακινήθηκαν ή μάλλον ανακυκλώθηκαν και ορισμένοι αποτυχημένοι.
Το σκίτσο περιγράφει με σαφήνεια και ακρίβεια την κατάσταση!!!

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Δημήτρης Κανελλόπουλος

Θα βγει αναβαπτισμένος στην κοινωνία παίρνοντας, ωστόσο, όχι απαλλαγή αλλά περίοδο χάριτος.
Αφού δεν μπορεί να κάνει πρόταση μομφής στον εαυτό του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ώστε να βγει μετά «τροπαιούχος» με 158 θετικές ψήφους στη Βουλή, την κάνει ο Νίκος Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ. Σαν αυτοφωράκιας.

Έτσι, το ΠΑΣΟΚ θα καταθέσει αύριο Τρίτη στη Βουλή πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης και, όπως διαβάζουμε στα ρεπορτάζ, συμφωνούν ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, ΚΚΕ και Ελληνική Λύση.

Η εξέλιξη και το αποτέλεσμα είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένα. Θα έχουμε συζήτηση στη Βουλή, βουλευτές και υπουργοί θα ανταλλάζουν κορώνες, ο κ. Μητσοτάκης θα κάνει μία ομιλία από τις γνωστές που θα λέει (ανεβάζοντας τους τόνους μία φορά ανά 7-8 λεπτά) αναπόδεικτα πράγματα και ψέματα δίχως αντίλογο και, στο τέλος, θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Θα βγει αναβαπτισμένος στην κοινωνία παίρνοντας, ωστόσο, όχι απαλλαγή αλλά περίοδο χάριτος. Τα Τέμπη έχουν πάρα πολύ δρόμο ακόμα.

Τι λένε οι υποστηρικτές της ότι θα πετύχει η πρόταση μομφής; Θα σύρει τον πρωθυπουργό στη Βουλή, τον κ. Μητσοτάκη που προσπαθεί να μένει εκτός κάδρου Τεμπών. Μα αυτό ακριβώς είναι που κάνει ακόμα πιο έξαλλο τον κόσμο: η απουσία Μητσοτάκη. Το γεγονός ότι το παίζει εξαφανισμένος.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι στα σχοινιά. Ακόμα και ο κενός χώρος με τα ονόματα των νεκρών σήμερα στην στρατιωτική παρέλαση μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη (η εξέδρα των επισήμων χωρίστηκε για πρώτη φορά στα δύο, με κενό ανάμεσα) αποτελεί καρφί για την κυβέρνηση που παραπαίει. Γιατί να της δώσει τώρα η αντιπολίτευση ευκαιρία να ανασυνταχθεί μέσω μίας κοινοβουλευτικής διαδικασίας που, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, δεν οδηγεί πουθενά;

Καλοδεχούμενη η πρόταση μομφής απάντησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και είναι η πρώτη φορά τις τελευταίες ημέρες που είπε κάτι και το εννοούσε πραγματικά. Η πρώτη φορά που είπε κάτι ανακουφισμένος. Η πρώτη φορά που είπε κάτι χωρίς να είναι καταϊδρωμένος.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΕΛΙΑΣ


Ήταν κάποτε ένα κόμμα της Αριστεράς. Ήταν μικρό, αλλά είχε αρχηγούς με προσωπικότητα: Δρακόπουλος, Μπανιάς, Κύρκος, Δαμανάκη, Κωνσταντόπουλος, Αλαβάνος. Έγινε μεγάλο και κυβέρνησε: Τσίπρας.

Στις τελευταίες εκλογές ηττήθηκε συντριπτικά. Και τα απελπισμένα μέλη του, η πλειοψηφία τους, έκαναν το απονενοημένο διάβημα. Εξέλεξαν αρχηγό έναν ουρανοκατέβατο, παντελώς άσχετο με την Αριστερά: Κασσελάκης.

Έκτοτε παρακολουθούμε ένα κόμμα σε αφασία να παρακολουθεί τη σουργελοποίησή του: ο αρχηγός στο γυμναστήριο, ο αρχηγός στην καφετέρια, ο αρχηγός παντρεύεται, ο αρχηγός δανείζει το κόμμα του, ο αρχηγός πάει διακοπές, ο αρχηγός πάει για κούρεμα. Και λίγο πριν καταταγεί στο στρατό πάει σε τηλεοπτικό στούντιο και δείχνει τις αστακοκοσμημένες κάλτσες του. Η χαρά του Λιάγκα. Η επόμενη επίσκεψη μπορεί να είναι στην Αννίτα Πάνια. Ο αρχηγός δεν έχει ενδοιασμούς. Ο υπερχειλίζων μπιζιμποντισμός του καλύπτει κάθε πτυχή της ασόβαρης πολιτικής.


Ένα κόμμα που κάποτε ήταν αριστερό παρακολουθεί τη σταδιακή αποσύνθεσή του. Τα στελέχη του έχουν συμβιβαστεί με τις καθημερινές παραστάσεις ενός αρχηγού – σόουμαν, που είναι φορέας ενός (κακέκτυπου) τραμπισμού ή μπερλουσκονισμού, πασπαλισμένου με “αριστερές” ατάκες μέσα από επιμελημένα βιντεάκια. Τα στελέχη του δεν ενοχλούνται από δηλώσεις και πράξεις που κάποτε ήταν αδιανόητες για κόμμα και δη της Αριστεράς. Δεν τους απασχολεί ο διαρκής (εξ)ευτελισμός της κομματικής λειτουργίας και της πολιτικής πράξης. Συμπεριφέρονται δουλικά απέναντι στον αρχηγό που τους αγνοεί και τους ανακοινώνει τις αποφάσεις του από το ΤikTok.

Σε άλλες εποχές στελέχη ενός (κάποτε) αριστερού κόμματος θα μπορούσαν να καταλάβουν τι σημαίνει ο στίχος “μέχρι ο εξευτελισμός (τους) να γίνει τέλειος“…



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η ξεφτίλα του πολιτικού συστήματος συνεχίζεται αμείωτη.

Ιστορικά την κωλοτούμπα δίδαξαν προγενέστεροι ....

Μητσοτάκης πατήρ, ο αποστάτης

Τσίπρας Αλέξης, ο ΟΧΙΝΑΙς των μνημονίων

Γεωργιάδης Άδωνις, χωρίς περαιτέρω σχολιασμό .... άπαιχτος

Ακολουθούν και άλλα διαμάντια του καθεστώτος ..... Βενιζέλοι, Λοβέρδοι και των ων ουκ έστι αριθμός.

Αιτία η έλλειψη συνείδησης, η απώλεια αξιών ή η υποταγή στις εντολές και η ταύτιση με την πολιτική των μνημονίων;

ΝΤΡΟΠΗ ΡΕΕΕΕΕΕΕ !!!!
@chris.ivanovits #κωλοτουμπα #πολιτικη #νεαδημοκρατια #πασοκ #ακτιβιστης #τικτοκ #ελλας #tiktok #hellas #fyp #foryoupage #pasok #neadimokratia #CapCut ♬ πρωτότυπος ήχος - Χρήστος Ιβάνοβιτς


 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σε ομιλία του στην Αλεξανδρούπολη, σε εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη με τίτλο «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή», ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα ελληνουτουρκικά, δηλώνοντας ότι «δεν χωρούν εκπτώσεις σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας».

Παράλληλα, αναφερόμενος - χωρίς να το διευκρινίσει - στην πρόσφατη Διακήρυξη των Αθηνών που συνυπέγραψαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ταγίπ Ερντογάν, ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε για «γκρίζες ρυθμίσεις», οι οποίες, όπως είπε, «έχουν ως στόχο, με αυθαίρετη ερμηνεία των συνομιλητών μας, να παγώσουν ή να αναστείλουν την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, εκεί που κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές».

Στην ομιλία του, ο Κώστας Καραμανλής είπε, μεταξύ άλλων:

«Η ειρήνη δεν εξαγοράζεται με παραχώρηση κυριαρχίας. Ούτε με ασαφείς διατυπώσεις που επιδέχονται ποικίλες ερμηνείες, ικανές να ενθαρρύνουν την Τουρκία – ή οποιονδήποτε σύμμαχο, εταίρο ή τρίτο – να νομίσει ότι, με αντίτιμο την μείωση της έντασης, είμαστε πρόθυμοι να ενδώσουμε σε αξιώσεις ή πιέσεις εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ούτε, βέβαια, του αυτονόητου δικαιώματος άμυνας και αποτροπής για κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους.

Δεν χωρά καμιά έκπτωση σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Γκρίζες ρυθμίσεις,οι οποίες έχουν ως στόχο, με αυθαίρετη ερμηνεία των συνομιλητών μας, να παγώσουν ή να αναστείλουν την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο, εκεί που κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Πολύ δε περισσότερο εάν ο στόχος τρίτων είναι η συνδιαχείρισητου αρχιπελάγους του Αιγαίου. Εμείς οι Έλληνες επιζητούμε την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας με όλους τους γείτονές μας, αλλά πάντοτε είμαστε σε επιφυλακή για να διακρίνουμε τυχόν κινδύνους που ελλοχεύουν εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.Είναι χρέος όλων μας να ορθώσουμε ενιαίο εθνικό μέτωπο για να αποκρούσουμε τυχόν απαιτήσεις που θα οδηγήσουν στην διχοτόμηση του Αιγαίου και στην εγκατάλειψη της Κύπρου».


πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

«Tο σύνθημα της Πλεύσης Ελευθερίας ήταν και είναι:

Δεν κοιτάμε ούτε Αριστερά, ούτε Δεξιά, κοιτάμε ΜΠΡΟΣΤA

Με αυτό μπήκαμε στη Βουλή, με αυτό αναμετρηθήκαμε σε όλες τις εκλογικές μάχες, με αυτό μας ψήφισε ο κόσμος στις εκλογές και μπήκαμε στη Βουλή, με αυτό συνεχίζουμε...

Κοιτάμε μπροστά!

Kάποιοι αυτές τις μέρες και με όλα αυτά που συμβαίνουν, θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά, πού θέλουν να κοιτάνε! Πόσο “λοξά” θα προσεγγίσουν τους πολίτες».

Με αυτήν την παρέμβαση, και δημοσιοποιώντας τα βίντεο από τις προεκλογικές καμπάνιες του 2019 και του 2023, η Πλεύση Ελευθερίας θυμίζει ότι η αυθεντική φωνή των πολιτών εκφράστηκε αυθεντικά και καθαρά, μέσα από το σύνθημα «Κοιτάμε Μπροστά» και γίνεται πράξη κοινοβουλευτικά πια, όσο κάποιοι προσπαθούν να το οικειοποιηθούν σύμφωνα με τις διαρροές στα ΜΜΕ.

Αυτή τη συνήθη πρακτική του συνόλου των πολιτικών αντιπάλων τα τελευταία χρόνια, που οικειοποιούνται με τα επικοινωνιακά τους όπλα κάθε προσέγγισή μας προς τους πολίτες, καλούμε συγκεκριμένα πια να την ξανασκεφτούν.

Εμείς συνεχίζουμε να κοιτάμε μόνο ΜΠΡΟΣΤΑ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αν σου έλεγε κάποιος ότι τον 19ο αιώνα υπήρξε ένας Έλληνας που:
- Πήρε τρία διδακτορικά διπλώματα στην Ιταλία!
- Έφτιαξε το Σύνταγμα της τότε Επτανησιακής Πολιτείας (και έγινε κυβερνήτης της σε ηλικία 26 χρονών!)
- Έφτιαξε το επιτυχημένο Ελβετικό Σύνταγμα (που ισχύει μέχρι σήμερα)
- Έσωσε από διαμελισμό και από πτώχευση την ηττημένη το 1815 Γαλλία.
- Έγινε Υπουργός Εξωτερικών (1816) της μεγαλύτερης (τότε) Ευρωπαϊκής δύναμης (της Ρωσίας)
- Έσωσε την Ελληνική επανάσταση.
Ομολογώ ότι κατά καιρούς άκουγα για κάποιον Καποδίστρια με τόσα απίθανα κατορθώματα που μου φαινόντουσαν το λιγότερο, υπερβολές!
Τέτοια κατορθώματα είμαστε συνηθισμένοι μόνο στα μυθικά χρονιά. Ποιός να ήταν αυτός ο Έλληνας του 19ου αιώνα που, τουλάχιστον σε πολιτικούς άθλους, φάνηκε αντάξιος του Ηρακλή; Είναι όλα αυτά αλήθεια;
Το όνομα του: Ιωάννης Καποδίστριας.
Στην αποκαλυπτική του ομιλία ο κ. Κορνιλάκης παρουσιάζει τον «Άγιο της πολιτικής», την σπουδαία βιογραφία του σε όλη την Ευρώπη, τα επιτεύγματά του, τις θυσίες του για την Ελλάδα μέχρι και την ύστατη θυσία του να προσφέρει την ίδια του την ζωή για την ενότητα της πατρίδας μας.
Ιωάννης Καποδίστριας:
• Γενετικές Ρίζες: από Κέρκυρα (πατέρας) και Κύπρο (μητέρα)
• Σπουδές: Ιατρική , Νομική και Φιλοσοφία (Ιταλία)
• Ιονική Επτανησιακή Πολιτεία: Δημιουργός του Συντάγματός της και Κυβερνήτης (σε ηλικία 26 χρονών)
• Δημιουργός του Ελβετικού πολιτειακού συστήματος: Στην Ελβετία (όταν υπάλληλος στην Ρωσική πρεσβεία) ανέλαβε και έφτιαξε ένα νέο πολιτειακό ομοσπονδιακό σύστημα που ένωσε με επιτυχία τα διάφορα καντόνια. Έφτιαξε το Ελβετικό Σύνταγμα πάνω στις αρχές της άμεσης Αρχαιο - Ελληνικής Δημοκρατίας (η χρησιμοποίηση δημοψηφισμάτων για αποδοχή των Νόμων). Θεωρείται ακόμη ο «πρώτος επίτιμος πολίτης της Ελβετίας».
• Ελληνική νεολαία: Με δικά του λεφτά σπούδαζε 300 Ελληνόπουλα στην Ευρώπη (Ο ένας από τους δυο δολοφόνους του είχε σπουδάσει με τα λεφτά του.)
• Σώζει την Γαλλία το 1815: Μετά το Βατερλώ, επηρέασε τον Τσάρο για να μην διαμελισθεί η Γαλλία (σαν ηττημένη χώρα) και οι πολεμικές αποζημιώσεις μειώθηκαν κατά 99%! (με το επιχείρημα ότι «ο λαός της δεν ευθυνόταν»)
• Υπ. Εξωτερικών της Ρωσίας: Το 1816 ο Ρώσσος Τσάρος του ζήτησε (λόγω ικανότητας και προσωπικότητας) να γίνει Υπ. Εξωτερικών της Ρωσίας!
Ο Καποδίστριας δέχτηκε, αλλά επειδή ήθελε να μείνει Έλληνας με διακαή Ελληνική πιστότητα, είπε στον Τσάρο:
- «Μεγαλειότατε δέχομαι, με τον όρο να μην γίνω υπήκοος αλλά να είμαι υπάλληλός σας».
Το 1821 παραιτήθηκε από την Ρωσική κυβέρνηση και πήγε στην Ελβετία (1821- 1827). Έδωσε τα πάντα για την Πατρίδα.
Η επανάσταση δεν θα πετύχαινε χωρίς την συμβολή του Καποδίστρια.
Έδωσε πολιτική μάχη με Ευρωπαίους δικτάτορες φιλικά προσκείμενους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (π.χ. Μέττερνιχ). Ξεσήκωσε το φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη.
Έστελνε λεφτά, οπλισμό και τόνους παξιμάδι στην Ελλάδα.
Το 1827, στην συνεδρίαση της Τριζίνας, ο Κολοκοτρώνης προτείνει τον Καποδίστρια σαν τον «Ηγέτη του Έθνους».
• Οργάνωσε το Πολεμικό ναυτικό και γενικά την ναυτιλία (οικονομικό θέμα)
• Ακολούθησε τον δρόμο της θυσίας για το Έθνος. Δεν δέχτηκε αμοιβή σαν Κυβερνήτης: «Όταν βεβαιωθώ ότι ουδέν Ελληνόπουλο πεινά, τότε ίσως θα δεχτώ έναν οβολό».
• Έβαλε υποθήκη τα χτήματα του στην Κέρκυρα σε Έλληνα εφοπλιστή προκειμένου να φέρει δυο καραβιές τροφή για τον πεινασμένο λαό.
• Το 1831 δολοφονήθηκε από «ελληνικά» χέρια στα σκαλοπάτια του Αγίου Σπυρίδωνα (Κυπριακής καταγωγής Άγιος) στο Ναύπλιο.
Ο Κολοκοτρώνης τον ονόμασε «Πατέρα του Έθνους».
(Από τότε δεν έχουμε καθορίσει στον Κυβερνήτη Καποδίστρια αυτήν την τιμή).
Ο Κανάρης σε γράμμα του μίλησε για Πατροκτονία.
• Ο Καποδίστριας ήταν μια οικουμενική προσωπικότητα. Ακόμη τον τιμούν στην Ρωσία, στην Γαλλία, στην Ελβετία, στην Σλοβενία. Στην Ελλάδα μάλλον συνεχίζουμε να τον αγνοούμε..
Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας 192 χρόνια μετά εξακολουθεί να δολοφονείται η Ελευθερία και όχι μόνο.
"Ως ψάρι εις το δίχτυ σπαράζει εις πολλούς κινδύνους ακόμη η ελληνική ελευθερία. Μου εδώσατε τους χαλινούς του κράτους. Τίνος κράτους; Μετρούμε εις τα δάκτυλα την επικράτειάν μας"
(σε συνομιλία με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη, λίγο μετά τον ερχομό του)
Είχε πει ακόμα...
"Εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν"
(αρνούμενος τον μισθό του Κυβερνήτου)
Εβ. Δασκαλάκη
Γεώργιος Γούμενος - Georgios Goumenos

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Διαβάστε το άρθρο του Νίκου Κωνσταντόπουλου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, που καταγράφει με αξιοθαύμαστη πολιτική ακρίβεια τη δίκαιη αποτίμηση του σήμερα, αλλά και της διαδρομής που οδήγησε από το 2015 στο σήμερα….
«Η πολιτική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και οι αμοραλιστικές επιλογές στο κόμμα, τη διακυβέρνηση και την αντιπολίτευση ανέδειξαν ένα αρχηγικό μόρφωμα επιζήμιο, που το είδωλό του, σήμερα, στον σπασμένο καθρέπτη, ασχημίζει την πολιτική καθημερινότητα»…

Ολόκληρο το άρθρο:

Τα του ΣΥΡΙΖΑ – Η ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΑΙΣΧΥΝΗ

του Νίκου Α. Κωνσταντόπουλου
νομικού, πρώην Προέδρου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

1. Όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι συνηθισμένη ή καινοφανής εσωκομματική κρίση. Ούτε απλή διαμάχη για κομματική εξουσία, ομάδων και τάσεων, που ως συνήθως φραξιονίζουν. Δεν αφορούν αποκλειστικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε προέκυψαν ουρανοκατέβατα. Αφορούν όλο το δημόσιο βίο, συνολικά την πολιτική λειτουργία δημοκρατίας και κοινωνίας. Η πολιτική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και οι αμοραλιστικές επιλογές στο κόμμα, τη διακυβέρνηση και την αντιπολίτευση, ανέδειξαν ένα αρχηγικό μόρφωμα επιζήμιο, που το είδωλό του, σήμερα, στον σπασμένο καθρέπτη, ασχημίζει την πολιτική καθημερινότητα. Όλα αυτά δρουν πέρα από την ευτράπελη θεατροποίηση της πολιτικής και την γελοιογράφηση της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς. Την ιστορική στιγμή που κινήματα και συλλογικότητες στην κοινωνία αναζητούν ριζοσπαστικοποίηση και επαναπροσδιορισμό της πολιτικής και της Δημοκρατίας.

2. Ο τρόπος που εκδηλώνεται εντός του ΣΥΡΙΖΑ η διαλυτική αντιπαράθεση, καθημερινά, εξουθενώνει αξίες ευθύνης και ηθικής, ορθολογισμού, ύφους και ήθους, συλλογικότητας, ιστορικής και οραματικής πλαισίωσης των πραγμάτων. Τα γεγονότα αποκαλύπτουν μικρά πολιτικά μεγέθη, εμπαθείς μεθοδεύσεις, ασύδοτους παραγοντισμούς, έρπουσες πρακτικές έξω από ιδέες, αξίες, αγώνες και θυσίες της αριστεράς, που για να υπάρχει, πρέπει να είναι σύγχρονη και δημοκρατική, ανανεωτική και ριζοσπαστική. Έχει και στο παρελθόν πληρώσει η ελληνική πολιτική ζωή και κοινωνία, η δημοκρατία και η αριστερά, τον ιδεολογισμό και τον κομματικό συγκεντρωτισμό, τον τυχοδιωκτισμό και την ασημαντότητα μιας «καθοδήγησης» της κακιάς ώρας, που φαντασιώνεται ότι πρέπει να ηγεμονεύει των πάντων, με παρατρεχάμενους «συγκατανευσιφάγους» και «μιαροφαγήσαντες» της αρχηγικής παρεοκρατίας.

3. Τα εντός του ΣΥΡΙΖΑ, προστιθέμενα στα συμπτώματα του δημοσίου βίου, που αποδιοργανώνεται από τους μηχανισμούς της επικοινωνιακής διαφημιστικής αγοράς, τεκμηριώνουν την παραθεσμική και παραπολιτική λειτουργία του. Όλα τα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, που αυτοπροσδιορίζονται ως κόμματα εξουσίας, έχουν κυβερνήσει με τα ίδια εργαλεία του καθεστωτικού κομματικού κυβερνητισμού. Και βρίσκονται αντιμέτωπα με την τάση αποστασιοποίησης από την πολιτική, με πλειοψηφικά ποσοστά αποχής, ιδιαίτερα στις νέες ηλικίες, που αναζητούν άλλους τρόπους άσκησης πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης.

4. Ακόμα και με ελαχιστοποιημένα κριτήρια αυτοεκτίμησης και υπευθυνότητας, ανοηταίνουν πολιτικά όσοι αντιμετωπίζουν με εσωκομματικές γραφειοκρατίες αυτά τα αλλοπρόσαλλα και χλευαστικά, για την ιστορική και πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, άλλοτε πεδίο αναζήτησης ιδεών και προγραμματικών προτάσεων, τώρα χώρος αυτογελοιοποίησης, αποϊδεολογικοποίησης και αποπολιτικοποίησης. Ο έτσι μεθερμηνευόμενο ιστορικός και πολιτισμικός ξεπεσμός. Όλα αυτά δεν είναι ούτε ριζοσπαστική πολιτική αρχών, ούτε ανανεωτική αριστερά, για την εναλλακτική προοπτική διακυβέρνησης.

Αθήνα, 25-10-2023
Νίκος Α. Κωνσταντόπουλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με ένα μίγμα της ιδεολογίας της Αριστεράς, αλλά και αντιμεταναστευτικής ρητορικής, το εξέχον στέλεχος του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς, Σάρα Βάγκενκνεχτ, ανακοίνωσε ότι δημιουργεί τον δικό της πολιτικό οργανισμό.

Τον ονόμασε «Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ — για λογική και δικαιοσύνη» και φιλοδοξεί να προσελκύσει τις ψήφους των αριστερών πολιτών, αλλά και των υποστηρικτών της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία, εν όψει ευρωεκλογών, αλλά και των εκλογών σε τρία κρατίδια στην άλλοτε Αν. Γερμανία το φθινόπωρο του 2024.

Πώς προσπαθεί να το πετύχει αυτό; Παρουσιάζει έναν συνδυασμό αριστερής οικονομικής πολιτικής, μιλώντας για υψηλούς μισθούς και γενναιόδωρα επιδόματα, αλλά παράλληλα υπερασπίζεται τον περιορισμό της μετανάστευσης και αμφισβητεί τα σχέδια για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Παράλληλα, αντιτίθεται στις κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας, που κάποτε ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου της Γερμανίας, αλλά και στις προμήθειες όπλων προς την Ουκρανία.

Η Σάρα Βάγκενκνεχτ ξεκινά αυτό το πολιτικό εγχείρημα σε μια εποχή που ο τρικομματικός συνασπισμός υπό τον Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι προηγούνται οι συντηρητικοί Χριστιανοδημοκράτες, ενώ η Εναλλακτική για τη Γερμανία έρχεται στη δεύτερη θέση με περίπου 20%.

«Πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν πια τι πρέπει να ψηφίσουν ή να ψηφίσουν τη δεξιά από θυμό και απόγνωση», δήλωσε η 54χρονη Σάχρα Βάγκενκνεχτ, που μεγάλωσε στην Ανατολική Γερμανία και εντάχθηκε στο κυβερνών κομμουνιστικό κόμμα το 1989.

Ήταν εξέχουσα προσωπικότητα της σκληροπυρηνικής αριστερής πτέρυγας του Κόμματος της Αριστεράς (Die Linke).

Το κόμμα της μπορεί να απειλήσει ευθέως το Die Linke, που δυσκολεύτηκε πολύ να εισέλθει στο κοινοβούλιο το 2021. Η Βάγκενκνεχτ ήταν συναρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος από το 2015 έως το 2019, αλλά αποχώρησε από το κόμμα τη Δευτέρα μαζί με την Αμίρα Μοχάμεντ Άλι, συναρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας και τώρα πρόεδρος της Συμμαχίας του Βάγκενκνεχτ, μαζί με οκτώ ακόμη βουλευτές.
Μένει χωρίς Κοινοβουλευτική Ομάδα το Die Linke

Ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Die Linke, Ντίτμαρ Μπαρτς, επιβεβαίωσε ότι 10 από τους 38 βουλευτές του αποχώρησαν από το κόμμα. Οι 10 πολιτικοί θα παραμείνουν προς το παρόν μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας της Die Linke στην Μπούντεσταγκ, το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο, δήλωσε ο Μπαρτς.

«Η κοινοβουλευτική ομάδα μας θα αποφασίσει γι' αυτό με κυρίαρχο και ήρεμο τρόπο», δήλωσε ο Μπαρτς, που χαρακτήρισε την απόφαση των μελών να αποχωρήσουν «ανεύθυνη και απαράδεκτη».

Αν περισσότερα από δύο από τα 38 μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας της Die Linke αποχωρήσουν ή διαγραφούν, οι εναπομείναντες βουλευτές χάνουν το καθεστώς της κοινοβουλευτικής ομάδας


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η δήλωση του Στέφανου Τζουμάκα για το αποτέλεσμα εκλογών για την Προεδρία ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που περιγράφει "ενεργούμενα" πρόσωπα και υποκινούμενες έξωθεν πολιτικές και διαβλέπει συνεχιζόμενη κρίση και πιθανή διάσπαση.

Θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που παρά τη ματαίωση από την πρόσφατη μεγάλη εκλογική ήττα, συμμετείχαν ενεργά στις προεκλογικές συζητήσεις και στις εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου.

Θα ήθελα να σημειώσω πώς εκτός από τον αντικυβερνητικό χαρακτήρα που είχε η μεγάλη προσέλευση πολιτών στις κάλπες, πανελλαδικό είναι το μήνυμα της αγωνίας για την κρίση ταυτότητας και προσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Θα ήθελα ιδιαιτέρως, να ευχαριστήσω τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που έμπρακτα με στήριξαν και με τη ψήφο τους. Δεν κράτησαν απλώς αρχές και αξίες, δε στήριξαν μόνο μια πολιτική υποψηφιότητα που θέτει θέματα αξιοπιστίας, αυτονομίας και δημοκρατίας, θέματα για ένα ανοιχτό, λαϊκό κόμμα του 80% των πολιτών, θέματα δημιουργίας νέας Πολιτικής και Κοινωνικής Πλειοψηφίας με δυνατότητες Εναλλακτικής Προοδευτικής Λύσης για τη χώρα.

Γνωρίζω ότι η επιλογή σας αυτή ήθελε σθένος, όχι μόνο πολιτικό. Ήταν και είναι γνωστή η επιδίωξη ορισμένων κύκλων και μηχανισμών που διήλθαν αθέμιτες μεθοδεύσεις εναντίον μου και για λόγους συμφερόντων που έχουν εγκατασταθεί στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ καθώς και για λόγους πρακτικών ιδιοκτησίας της παράταξης από μειοψηφικά δίκτυα και πρόσωπα με επιδιώξεις χωρίς αρχές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα συνεχίζει να έχει κρίση ηγεσίας, κρίση πολιτικών επιδιώξεων και κρίση πολιτικής ενότητας και αξιοπιστίας καθότι πέραν των άλλων ανέκαμψε σήμερα και ένα βαθιά συντηρητικό ρεύμα τιμωρητισμού με αφελείς προσδοκίες καθώς και χειραγωγούμενες φαντασιώσεις για εκκαθάριση εσωτερικών αντιθέσεων, ως συνέχεια του ευτελισμού και της παρακμής στο προοδευτικό κίνημα.

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω φίλους, στελέχη και συντρόφους μέσα αλλά και πέραν του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που αναγνωρίζουν την πολιτική σημασία της υποψηφιότητας μου. Ως άνθρωπος πάντα μαχόμενος στον προοδευτικό χώρο, με τιμούν ιδιαιτέρως.

Για το αποτέλεσμα θα υπάρξουν αντιθετικές εκτιμήσεις και για λόγους που σχετίζονται με τη πολυδιάσπαση, ιδεολογική και πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αλλά και σε επίπεδο αρχών και αξιών.

Ωστόσο, το χθεσινό αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει αυτό που αποτελεί την εξέλιξη της κρίσης ηγεσίας και πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Η κύρια αντίθεση σήμερα στο Προοδευτικό χώρο είναι ανάμεσα αφενός στη πρωτοφανή, συνδυασμένη και καλά οργανωμένη παρέμβαση από εγχώριους και εξεχώριους επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους και πρόσωπα σε μια κοινωνία που αναζητά εναγωνίως εναλλακτική λύση στα αδιέξοδα και τη κρίση που βιώνει από το 2010 και αφετέρου στη πολιτικά αδύναμη, ηττημένη και σε υποχώρηση Προοδευτική Παράταξη, σε κρίση ηγεσίας και πολιτικής, ως έκφραση της συνεχούς καθοδικής πορείας των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και στην ΕΕ.

Εμείς έχουμε μακρά πορεία κατά της ενσωμάτωσης στο σύστημα. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Ωστόσο, έχουμε ενεργούμενα πρόσωπα και ομάδες πέριξ αυτών μέσα και έξω από τη χώρα με σκοπό την ιδιοτελή διάλυση και των προοδευτικών δυνάμεων και τη περαιτέρω εξάρτηση της χώρας. Παράλληλα έχουμε και ενσωματωμένες δυνάμεις στο σύστημα και ως εκφραστές της κρίσης.

Όμως δεν μπορούμε να εξισώνουμε τα «ενεργούμενα» που επιδιώκουν να αξιοποιήσουν τη κρίση ιδιοτελώς, με τους εκφραστές της κρίσης.

Η κρίση αυτή επηρεάζει και τις επιλογές των μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Πάντα ήμουν και είμαι σταθερά υπέρ του αυτοπροσδιορισμού στην πολιτική είτε ως πρόσωπα, είτε ως συλλογικότητες. Αναφέρομαι δε, δημόσια σε κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη. Και οι πολίτες έχουν διαφοροποιημένες εκτιμήσεις, ανάλογη γνώση και κρίση και λαμβάνουν τελικά αποφάσεις.

Υστερόγραφα:
1. Το παρόν κείμενο αποτελεί μια κατ’ αρχήν προσέγγιση στη νέα εκδοχή της παρακμής που πλασάρεται ως Πρόοδος. Πρέπει να θεσπισθεί δίπλωμα απονομής «πολιτικής ευρεσιτεχνίας» σε δήθεν Αριστερούς που διακρίθηκαν στη χειραγωγούμενη υιοθέτηση του δεξιού φαινομένου του τιμωρητισμού, ως δήθεν προοδευτική επιλογή με «αριστερό» περιτύλιγμα.

2.Ορισμένοι καλόπιστοι ήδη άρχισαν να μας συγχαίρουν για την όρθια στάση μας και να ψάχνονται για το πως οι επιτήδειοι εμφανίζουν τη διάλυση ενός προοδευτικού κόμματος, ως δήθεν νέα εποχή. Που θεώρησαν ότι η διαίρεση επιλογών «των μεν και των δε» θα οδηγούσε σε διέξοδο ενώ αποτελούσε προσχεδιασμένο πλαίσιο για ρεβάνς απέναντι σε αγωνιστές.

3. Ήδη ευσυνείδητοι άνθρωποι άρχισαν να ενημερώνουν για δίκτυα που τους προέτρεπαν σε επιλογές υποψηφίων, με μεθόδευση κύκλων και προσώπων που μισούν, φθονούν και χλευάζουν για το δήθεν επίτευγμα τους.

4.Δύο δρόμοι, δύο στρατηγικές.
Ο προοδευτικός δρόμος των αρχών και των αξιών για όσους τις ασκούν έμπρακτα. Και ο εκφυλισμός του «σκοπού που αγιάζει κάθε μέσο» και κάθε μεθόδευση σε βάρος κάθε δημοκρατικής εξέλιξης. Στη Λατινική Αμερική υπάρχουν ακόμα αυτές οι πρακτικές. Μπορούν να καταφύγουν σε αυτές, έχουν και τις «πλάτες» και τις προσόδους.

Στην Ελλάδα, 50 χρόνια μετα την Εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973, θα το καταλάβουν σύντομα ότι αποτελούν ήδη πολιτικά «Personae non gratae».

Στέφανος Τζουμάκας





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Ρώτα τη Ζωή!
Εσείς ετοιμάσατε τις ερωτήσεις σας για το δικό μας #debate; Το debate της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της Πλεύση Ελευθερίας, του μοναδικού κινήματος με επικεφαλής γυναίκα!
Δευτέρα 15 Μαΐου στις 18.00 η Ζωή Κωνσταντοπούλου περιμένει τις ερωτήσεις σας! Χωρίς να τις γνωστοποιήσετε, χωρίς περιορισμό χρόνου και χωρίς να προετοιμάσει τις απαντήσεις!
Στα παρακάτω links μπορείτε να παρακολουθήσετε το #debate και να κάνετε τις δικές σας ερωτήσεις!

Με δημόσια παρέμβασή της η Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου μιλά για «ασκήσεις υποκρισίας και οπορτουνισμού από Πολάκη-Τσίπρα, στην πλάτη των πολιτών και της Αριστεράς», με αφορμή όσα απασχολούν την δημοσιότητα από το βράδυ της Κυριακής.

Υπενθυμίζει τα έργα και της ημέρες Πολάκη επί Κυβέρνησης Τσίπρα και την αμέριστη υποστήριξη Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε αξιόποινη και ηθικά και αξιακά ελεγκτέα πράξη του Πολλάκη, μιλά για τους όψιμους «φεισμπουκικούς παλληκαρισμούς Πολλάκη και νταηλίκια Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ, μέσω «κύκλων της Κουμουνδούρου» και ανώνυμων ανακοινώσεων», που επιβεβαιώνουν «εκείνο που πριν μια εβδομάδα είπα: ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν σχέση με την Αριστερά» και καταλήγει:

«Για τους πολίτες που άναυδοι παρακολουθούν κι ίσως μπερδεύονται, ας είναι όλες αυτές οι κωλοτούμπες ένα μάθημα: οι άνθρωποι αυτοί δεν θα σας υπερασπισθούν, δεν θα υπερασπισθούν κανέναν απλό άνθρωπο, γιατί το μόνο που τους νοιάζει είναι το συμφέρον τους.

Προσωπικά, αισθάνομαι επιβεβαιωμένη για όλα όσα έχω επιλέξει και πράξει, από την περίοδο που ήμουν Πρόεδρος της Βουλής.
Η Πλεύση Ελευθερίας υπάρχει για να δίνει μια πραγματική επιλογή στους πολίτες, που ζητούν υπεράσπιση της ύπαρξης, της ζωής, της περιουσίας, της αξιοπρέπειάς τους, αλλά και πραγματική θεσμική υπεράσπιση της δημοκρατίας.»



Ακολουθεί ολόκληρη η παρέμβαση της Ζωής Κωνσταντοπούλου:

Ασκήσεις υποκρισίας και οπορτουνισμού από Πολάκη-Τσίπρα, στην πλάτη των πολιτών και της Αριστεράς

Πριν από μία εβδομάδα έγραψα ότι δεν είναι Αριστεροί ο Τσίπρας και η παρέα του, που ξεπούλησαν αξίες και αρχές κι ολόκληρη τη χώρα και αποτελείωσαν ό,τι είχαν ξεκινήσει οι προηγούμενοι. Δεν είναι Αριστεροί πράγματι ο Τσίπρας κι η παρέα του, στην οποία πρωτοκλασάτη θέση έχει όλα αυτά τα χρόνια ο Πολάκης. Αυτός ο τύπος που παριστάνει τον φοβερό αριστερό κι αρχιερέα της κάθαρσης, αλλά όλοι θυμόμαστε το ρόλο που έπαιξε από το 2015 ως το 2019 το δεξί χέρι του Τσίπρα, ο αχώριστος συνδαιτυμόνας του και πρωταγωνιστής σε βόλτες με σκάφη και τσιμπούσια, ο Υπουργός που επιφύλαξε προνόμια ασυλίας και δανειοδότησης για τον εαυτό του, από θέση εξουσίας. Ο Υπουργός που προσπάθησε να καλύψει την πλαστογραφία βιογραφικού του διορισμένου εκλεκτού του, Δ. Μπούτου. Ο Υπουργός που κάθισε δίπλα στον Τσίπρα τα μεσάνυχτα της 23 Ιουλίου 2018, όταν είχαν καεί ζωντανοί και πεθάνει δεκάδες στο Μάτι κι άλλοι χαροπάλευαν αβοήθητοι, και παρίστανε, με δηλώσεις, ότι δεν γνωρίζει τίποτε για τους νεκρούς και ότι υπάρχουν «κάποιοι τραυματίες που τους μετέφερε το λιμενικό». Ο Υπουργός που δήλωνε ότι η Κυβέρνηση «σπρώχνει τη Δικαιοσύνη», κι ότι «πρέπει να τη σπρώξει ακόμη περισσότερο, κι ας είναι επικίνδυνο». Ομολογούσε δηλαδή κατάχρηση εξουσίας, παράβαση καθήκοντος και άλλα αδικήματα. Ο Υπουργός που, λίγους μήνες πριν τις εκλογές του 2019, ζήτησε και πήρε «προσωπικό καταναλωτικό δάνειο 100.000 ευρώ» από την Attica Bank, που ήλεγχε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην οποία συμμετείχε, την ώρα που οι τράπεζες έπαιρναν τα σπίτια απλών ανθρώπων με ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, για πολύ μικρότερες οφειλές, με νόμο Τσίπρα! Ο Υπουργός που, για να καλύψει τα δικά του, θέλησε να αποπροσανατολίσει δίνοντας στη δημοσιότητα παράνομα ηχογραφημένες συνομιλίες του με τον Στουρνάρα, σε συνεργασία με τον Βαξεβάνη. Και που μετά καλύφθηκε πίσω από την ασυλία!

Σε όλα αυτά είχε πάντοτε την πλήρη κάλυψη Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζονταν σε αυτήν την γκροτέσκα επίδειξη, στο πεδίο της αξιόποινης και πάντως ηθικά και αξιακά ελεγκτέας συμπεριφοράς, που δεν έχει καμμία σχέση με τις αρχές και τα ιδανικά της Αριστεράς.

Όσα συμβαίνουν από χθες το βράδυ, με τους φεισμπουκικούς παλληκαρισμούς Πολάκη και τα νταηλίκια Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ, μέσω «κύκλων της Κουμουνδούρου» και ανώνυμων ανακοινώσεων επιβεβαιώνουν εκείνο που πριν μια εβδομάδα είπα: ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν σχέση με την Αριστερά. Αλλά και αποκαλύπτουν την ακραία υποκρισία και τον οπορτουνισμό όλων τους: Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ παριστάνουν ότι τους ενοχλεί ξαφνικά ο Πολλάκης, γιατί… προσβάλλει τον Αρχηγό και τις «συλλογικές διαδικασίες». Κι ας είναι γνωστό ότι στον ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 οι Συλλογικές Διαδικασίες δεν υπάρχουν, αφού καταργήθηκαν από τον Αρχηγό, που κατάργησε ακόμα και το Δημοψήφισμα. Η πραγματικότητα είναι απλή: ο Τσίπρας, με τη συνέντευξή του στο ΘΕΜΑ, αποφάσισε να ρίξει ευθέως γέφυρες προς πάσα κατεύθυνση: προς Καραμανλή, Γιώργο Παπανδρέου, ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη, επιχειρηματίες της ενημέρωσης, Στουρνάρα. Είναι άλλος ένας ελιγμός πολιτικής επιβίωσης του ανθρώπου που δεν δίστασε να επικαλεσθεί τα παιδιά του για να δικαιολογήσει τις διακοπές του στη θαλαμηγό, μετά το Μάτι. Ο Τσίπρας είναι βέβαιο ότι, εάν το απαιτήσει το συμφέρον του, θα συνεργαστεί και με τον Μητσοτάκη. Και ο Πολλάκης είναι βέβαιο ότι, εάν έχει την κάλυψη Τσίπρα, θα το στηρίξει και αυτό. Όπως στήριξε πρόθυμα πρώτος-πρώτος το 3ο Μνημόνιο το 2015, και ημείφθη με τη θέση του Υπουργού. Για τους πολίτες που άναυδοι παρακολουθούν κι ίσως μπερδεύονται, ας είναι όλες αυτές οι κωλοτούμπες ένα μάθημα: οι άνθρωποι αυτοί δεν θα σας υπερασπισθούν, δεν θα υπερασπισθούν κανέναν απλό άνθρωπο, γιατί το μόνο που τους νοιάζει είναι το συμφέρον τους.

Προσωπικά, αισθάνομαι επιβεβαιωμένη για όλα όσα έχω επιλέξει και πράξει, από την περίοδο που ήμουν Πρόεδρος της Βουλής.

Η Πλεύση Ελευθερίας υπάρχει για να δίνει μια πραγματική επιλογή στους πολίτες, που ζητούν υπεράσπιση της ύπαρξης, της ζωής, της περιουσίας, της αξιοπρέπειάς τους, αλλά και πραγματική θεσμική υπεράσπιση της δημοκρατίας.


Ζωή Κωνσταντοπούλου, Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Πρώην Πρόεδρος της Βουλής 



Ολόκληρη η ανάρτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον ακόλουθο σύνδεσμο:

https://www.facebook.com/







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Είμαι ο τελευταίος που θα ήταν διατεθειμένος να υπερασπιστεί βουλευτή του ξεφτιλισμένου μνημονιακού μπλοκ, είτε της ΝΔ, είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Αλλά η βιασύνη με την οποία αντέδρασε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποβάλλοντας τον Παύλο Πολάκη από τα ψηφοδέλτια του κόμματος αλλά και η πρωτοφανής ταχύτατη αντίδραση της εισαγγελίας πρωτοδικών που ήλθαν ως απάντηση στην ατυχέστατη πράγματι ανάρτηση του ιδιόρρυθμου βουλευτή (που εμπεριέχει πολλά σημεία στα οποία θα μπορούσα να συμφωνήσω) νομίζω πως μάλλον αποτελούν το πρώτο σκαλοπάτι για την κοινή διακυβέρνηση των διαπλεκόμενων μνημονιακών κομάτων την επόμενη των προσεχών εκλογών.

Δεν με εκπλήσει πλέον τίποτα.Αφού είδαμε την βίαια μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ την επομένη του ιστορικού δημοψηφίσματος και την εξοργιστική αλλοίωση της ψήφου του ελληνικού λαού (προφανώς καθ'υπόδειξη) γιατί να μην υποθέσω πως η απομάκρυνση του Πολάκη να είναι (ακόντος ή εκόντος του ιδίου) ένας απειροελάχιστος όρος για μια μετέπειτα συγκυβέρνηση των δύο ή και τριών μνημονιακών κομμάτων;

Ας δούμε τί είπε στην ανάρτησή του ο Χανιώτης βουλευτής που εξόργισαν Δεξιούς, Πασόκους, Δικαστές και Δημοσιοκάφρους και οδήγησαν στην απόφαση για απένταξή του από την εκλογική υποψηφιότητα και ίσως προσεχώς  την απώλεια της ομόσταυλης ιδιότητας του συριζαίου με ανακοίνωση διαγραφής του.


ΤΟ «ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ»…..(φωτο 1-2-3-4)
Αν δεν καθαρίσουμε από αυτούς ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ!!
Νομιζω κατάλαβαν οι περισσότεροι πλέον αυτά που φωνάζω από το 2016 …..
-Επαναφορά όλων των ρυθμίσεων του Νόμου Παππα που κατάργησε η ΝΔ.Τέρμα στις Λίστες ΠΕΤΣΑ,τα λεφτά πίσω!!
-Εθελουσία στους δικαστές άνω των 60 ,δεύτερη σχολή δικαστων με παραγωγή 500 δικαστών το χρόνο για τα πρώτα 4 χρόνια ,ενοποίηση προανάκρισης με κυρια ανάκριση για υποθέσεις διασπάθισης δημοσίου χρήματος ,όπως και μέγιστη αναβολή ενός μηνός σε κάθε βαθμό εκδίκασης για αυτές τις υποθέσεις.
-Κατάργηση ΑΑΔΕ από ανεξάρτητη αρχή ,ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΙΤΣΙΛΗ και επαναφορά της είσπραξης των φόρων στο Υπουργείο Οικονομικων και στις εφορείες!
-ΥΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ τουλάχιστον μια από τις 4 συστημικές Τραπεζες ,με καταργηση του ΤΧΣ και πέρασμα των μετοχών του στο Υπουργείο Οικονομικων !
Καταργηση πτωχευτικού Μητσοτακη,νέος νόμος Κατσέλη με προστασία της πρώτης κατοικίας και ρύθμιση εξόφλησης με δόσεις που αντέχουν οι δανειολήπτες ,με μετατροπή των κόκκινων δανείων σε ΧΡΕΩΛΥΤΙΚΑ
Όχι στις διαγραφές των δανείων των μεγαλομπαταχτσηδων και μεγαλοοφειλετων (εφοπλιστές δάνεια ΜΜΕ οπως πρώτο Φλεμα κλπλκλπ)
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ/ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ!!
ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ!!

Η ανώνυμη και άτυπη θέση του Σύριζα

«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόγραμμα και πολιτική που έχουν εγκριθεί από το συνέδριό του. Έχει, επίσης, αρχές λειτουργίας που χαρακτηρίζονται από δημοκρατία, συλλογικότητα και προβλέπουν την υπεράσπιση και όχι την υπονόμευση της πολιτικής του από τα μέλη του και πολύ περισσότερο τα στελέχη της ηγεσίας.

Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να χαράζει δική του πολιτική, να διαμορφώνει ψηφοδέλτια και να επιβάλλει την ιδιωτική ατζέντα που ο ίδιος προκρίνει, με συνεχείς δημοσιεύσεις και αγνοώντας τις αρχές και την πολιτική του κόμματος, έχει προφανώς συνειδητά αποφασίσει να θέσει εαυτόν εκτός εκλογικής μάχης».

Η εσπευσμένη παρέμβαση της Εισαγγελίας

Aυτεπάγγελτη παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών προκάλεσαν αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανάμεσα στις οποίες και του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παύλου Πολάκη, για ανώτατους δικαστικούς που μετείχαν στη σύνθεση του Ειδικού Δικαστηρίου που καταδίκασε τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά και τον επιχειρηματία Χρήστο Καλογρίτσα. Η παρέμβαση έγινε από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας, Αντώνη Ελευθεριάνο, ο οποίος έδωσε εντολή στην προϊσταμένη της Ποινικής Δίωξης Ελένη Τριανταφύλλου για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για δύο τουλάχιστον αδικήματα, αυτό της διέγερσης πολιτών στη διάπραξη εγκλημάτων και της βίας κατά δικαστικών λειτουργών, σύμφωνα με την «Καθημερινή». Η εισαγγελική παρέμβαση καταλαμβάνει σειρά αναρτήσεων στο διαδίκτυο και όχι μόνον η προαναφερθείσα ανάρτηση Πολάκη, για τον οποίο η Εισαγγελία λόγω της βουλευτικής του ιδιότητας θα αποστείλει την υπόθεση, όπως προβλέπεται, στη Βουλή για τα περαιτέρω. Στις αναρτήσεις πέραν των ανώτατων δικαστικών, υπήρξαν αναφορές και σε δικαστικούς που μετέχουν στη σύνθεση του άλλου Ειδικού Δικαστηρίου, όπου δικάζεται ο πρώην υπουργός Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, ενώ στην ανάρτησή του ο βουλευτής αναφερόταν ονομαστικά και σε δημοσιογράφους και άλλους παράγοντες του δημοσίου βίου.


Απάντηση Πολάκη μετά τις  ανώνυμες "απειλές" του Σύριζα

Θα τα πούμε ΟΛΑ στην πολιτική γραμματεια και στην Κεντρική Επιτροπή .
Με «πηγές» δεν θα ανοίξω διάλογο ….
Προφανώς υπάρχουν και διαδικασίες και όργανα στα οποία και συμμετείχα και εκλέχθηκα και μάλιστα με υψηλότατα ποσοστά.
Εκει θα μιλήσουμε και θα διευκρινίσουμε ποιος έχει δίκιο !



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αυτοί που θα πρέπει να το βουλώνουν και να ζητούν συγνώμη για την δουλοπρεπέστατη συμπεριφορά τους επί χρόνια ΔΥΣΤΥΧΩΣ μιλούν και φανφαρίζουν για άλλη μια φορά ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΑ.

Διαβάζουμε στις εφημερίδες για την επίσκεψη στο σπίτι της Ιωάννας Κολοβού για "συμπαράσταση" του χωρίς ΤΣΙΠΑ ΤΣΙΠΡΑ και όσα ανενδοίαστα δήλωσε στους "λωτοφάγους" Έλληνες:
Την συνταξιούχο δημοσιογράφο Ιωάννα Κολοβού επισκέφτηκε στο σπίτι της σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας μία ημέρα μετά την επιχείρηση έξωσής της για αρχικό χρέος 15.000 ευρώ σε πιστωτικές κάρτες.

Ο κ. Τσίπρας συζήτησε με την κυρία Κολοβού για την τραγική εμπειρία της. «Κρατάς γερή άμυνα» της είπε χαρακτηριστικά και τόνισε ότι «η πιο καλή πόρτα ασφαλείας είναι η αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εξέφρασε το φόβο του ότι «την ιστορία αυτή θα τη βλέπουμε πλέον διαρκώς εξαιτίας του πτωχευτικού νόμου της κυβέρνησης Μητσοτάκη»

ΔΥΣΤΥΧΩΣ για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε πως ζούμε σε μια χώρα του ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ.

Μιλούν κατά κανόνα όσοι θα έπρεπε να το βουλώνουν και να μπαίνουν στις τρύπες τους. Αντ' αυτού διεκδικούν από τους αφελείς την επανεκλογή τους απέναντι στην αθλιότητα των κυβερνώντων του Μητσοτακέϊκου.



Ας θυμηθούμε όμως αυτούς που από το '15 ήδη και μέχρι σήμερα μάχονται κινηματικά και νομικά τους πλειστηριασμούς , όταν η κυβέρνηση Τσίπρα ψήφισε , κατ' εντολή της τρόϊκας τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς που οδήγησαν στις κατασχέσεις:



Ζωή Κωνσταντοπούλου (17/4/18)

"Οι πλειστηριασμοί, σύμφωνα με το Δίκαιό μας και με το Σύνταγμά μας, διενεργούνται με βάση ένα εγγυητικό πλαίσιο. Αυτό υπήρχε για δεκαετίες, το κατήργησε η Κυβέρνηση Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015 με τα κατάπτυστα δεύτερα προαπαιτούμενα, που είχα αντιλέξει να εισαχθούν στη Βουλή και τα είχα καταψηφίσει στις 22 Ιουλίου 2015".

"Επιτρέπεται αυτή τη στιγμή να σας πάρουν το σπίτι με το πάτημα ενός κουμπιού, χωρίς να το ξέρετε", εξήγησε, τονίζοντας πως "όλον αυτόν τον καιρό -από τον Νοέμβρη μέχρι σήμερα- οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί διεξάγονται χωρίς να υπάρχει καν σύμβαση διενέργειάς τους, είναι στον αέρα και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα με την υπογραφή της σύμβασης πριν από λίγες μέρες".

Παρατήρησε, δε, ότι "η πραγματικότητα είναι ότι οι πιο προστατευμένες είναι οι βίλες κι εκείνα τα οποία είναι απροστάτευτα είναι τα σπίτια, οι μικρές ιδιοκτησίες, οι μικρές περιουσίες των απλώς πολιτών".



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου