Διαβάστε το άρθρο του Νίκου Κωνσταντόπουλου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, που καταγράφει με αξιοθαύμαστη πολιτική ακρίβεια τη δίκαιη αποτίμηση του σήμερα, αλλά και της διαδρομής που οδήγησε από το 2015 στο σήμερα….
«Η πολιτική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και οι αμοραλιστικές επιλογές στο κόμμα, τη διακυβέρνηση και την αντιπολίτευση ανέδειξαν ένα αρχηγικό μόρφωμα επιζήμιο, που το είδωλό του, σήμερα, στον σπασμένο καθρέπτη, ασχημίζει την πολιτική καθημερινότητα»…
Ολόκληρο το άρθρο:
Τα του ΣΥΡΙΖΑ – Η ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΑΙΣΧΥΝΗ
του Νίκου Α. Κωνσταντόπουλου
νομικού, πρώην Προέδρου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
1. Όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι συνηθισμένη ή καινοφανής εσωκομματική κρίση. Ούτε απλή διαμάχη για κομματική εξουσία, ομάδων και τάσεων, που ως συνήθως φραξιονίζουν. Δεν αφορούν αποκλειστικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε προέκυψαν ουρανοκατέβατα. Αφορούν όλο το δημόσιο βίο, συνολικά την πολιτική λειτουργία δημοκρατίας και κοινωνίας. Η πολιτική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και οι αμοραλιστικές επιλογές στο κόμμα, τη διακυβέρνηση και την αντιπολίτευση, ανέδειξαν ένα αρχηγικό μόρφωμα επιζήμιο, που το είδωλό του, σήμερα, στον σπασμένο καθρέπτη, ασχημίζει την πολιτική καθημερινότητα. Όλα αυτά δρουν πέρα από την ευτράπελη θεατροποίηση της πολιτικής και την γελοιογράφηση της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς. Την ιστορική στιγμή που κινήματα και συλλογικότητες στην κοινωνία αναζητούν ριζοσπαστικοποίηση και επαναπροσδιορισμό της πολιτικής και της Δημοκρατίας.
2. Ο τρόπος που εκδηλώνεται εντός του ΣΥΡΙΖΑ η διαλυτική αντιπαράθεση, καθημερινά, εξουθενώνει αξίες ευθύνης και ηθικής, ορθολογισμού, ύφους και ήθους, συλλογικότητας, ιστορικής και οραματικής πλαισίωσης των πραγμάτων. Τα γεγονότα αποκαλύπτουν μικρά πολιτικά μεγέθη, εμπαθείς μεθοδεύσεις, ασύδοτους παραγοντισμούς, έρπουσες πρακτικές έξω από ιδέες, αξίες, αγώνες και θυσίες της αριστεράς, που για να υπάρχει, πρέπει να είναι σύγχρονη και δημοκρατική, ανανεωτική και ριζοσπαστική. Έχει και στο παρελθόν πληρώσει η ελληνική πολιτική ζωή και κοινωνία, η δημοκρατία και η αριστερά, τον ιδεολογισμό και τον κομματικό συγκεντρωτισμό, τον τυχοδιωκτισμό και την ασημαντότητα μιας «καθοδήγησης» της κακιάς ώρας, που φαντασιώνεται ότι πρέπει να ηγεμονεύει των πάντων, με παρατρεχάμενους «συγκατανευσιφάγους» και «μιαροφαγήσαντες» της αρχηγικής παρεοκρατίας.
3. Τα εντός του ΣΥΡΙΖΑ, προστιθέμενα στα συμπτώματα του δημοσίου βίου, που αποδιοργανώνεται από τους μηχανισμούς της επικοινωνιακής διαφημιστικής αγοράς, τεκμηριώνουν την παραθεσμική και παραπολιτική λειτουργία του. Όλα τα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, που αυτοπροσδιορίζονται ως κόμματα εξουσίας, έχουν κυβερνήσει με τα ίδια εργαλεία του καθεστωτικού κομματικού κυβερνητισμού. Και βρίσκονται αντιμέτωπα με την τάση αποστασιοποίησης από την πολιτική, με πλειοψηφικά ποσοστά αποχής, ιδιαίτερα στις νέες ηλικίες, που αναζητούν άλλους τρόπους άσκησης πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης.
4. Ακόμα και με ελαχιστοποιημένα κριτήρια αυτοεκτίμησης και υπευθυνότητας, ανοηταίνουν πολιτικά όσοι αντιμετωπίζουν με εσωκομματικές γραφειοκρατίες αυτά τα αλλοπρόσαλλα και χλευαστικά, για την ιστορική και πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, άλλοτε πεδίο αναζήτησης ιδεών και προγραμματικών προτάσεων, τώρα χώρος αυτογελοιοποίησης, αποϊδεολογικοποίησης και αποπολιτικοποίησης. Ο έτσι μεθερμηνευόμενο ιστορικός και πολιτισμικός ξεπεσμός. Όλα αυτά δεν είναι ούτε ριζοσπαστική πολιτική αρχών, ούτε ανανεωτική αριστερά, για την εναλλακτική προοπτική διακυβέρνησης.
Αθήνα, 25-10-2023
Νίκος Α. ΚωνσταντόπουλοςΟι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.