Articles by "Περιβάλλον"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Περιβάλλον. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η απόφαση της Κίνας το 2017 να σταματήσει την εισαγωγή ανακυκλώσιμων αποβλήτων έχει φέρει στην επιφάνεια τις αδυναμίες του παγκόσμιου συστήματος διαχείρισης απορριμμάτων. Οι χώρες, ιδιαίτερα εκείνες που βασίζονταν στην εξαγωγή των αποβλήτων τους, αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Χωρίς όμως σαφή στρατηγική και επαρκείς υποδομές, η βιώσιμη διαχείριση παραμένει ζητούμενο. Αυτό επιβάλλει την ανάγκη για επενδύσεις στην κυκλική οικονομία και την ανάπτυξη τοπικών μονάδων ανάκτησης, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τρίτες χώρες.

Στη χώρα μας στον τομέα αυτό, της ανάκτησης/αξιοποίησης των ανακυκλώσιμων στερεών αποβλήτων, φαίνεται ότι δεν έχει παρθεί κανένα μέτρο. Έχω την εντύπωση ότι όλοι οι αρμόδιοι με έναν τρόπο προσπαθούν να κρύψουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Το ζήτημα γίνεται ιδιαίτερα σοβαρό, με τις πυρκαγιές σε αποθήκες ανακυκλώσιμων υλικών να έχουν γίνει σχεδόν… "κανονικότητα". Κάνοντας μια αναζήτηση στο διαδίκτυο, τον τελευταίο χρόνο καταγράφονται επτά (7) τέτοιες φωτιές: Στις 7.5.2024 στο ΚΑΛΟΧΩΡΙ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ, στις 14.8.2024 στη ΛΑΡΙΣΑ, στις 6.9.2024 στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, στις 2.10.2024 ξανά στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, στις 6.11.2024 στη ΒΙΠΕ ΒΟΛΟΥ, στις 25.11.2024 στο ΚΟΡΩΠΙ και στις 16.1.2025 στον ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ. Στις 3.10.2020 δημοσίευμα της εφημερίδας ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ αναφέρεται σε «13 ακόμα πυρκαγιές που έχουν σημειωθεί τους τελευταίους 20 μήνες σε Αττική, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις» https://www.rizospastis.gr/story.do?id=10954163 Διαβάζουμε επίσης στις 3.9.2023 στο https://sikam.wordpress.com/2023/09/03/τα-ανακυκλωσιμα-υλικα-ομορφα-καιγοντ/ «Τα ανακυκλώσιμα υλικά όμορφα καίγονται τα βράδια (και όχι μόνο)» και αναφέρεται σε μια σειρά περιπτώσεις πρόσφατων πυρκαγιών.

Οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές:

- Ανεπαρκείς υποδομές και έλεγχος: Πολλές εγκαταστάσεις λειτουργούν χωρίς επαρκή μέτρα ασφαλείας, με αποτέλεσμα οι πυρκαγιές να εκδηλώνονται εύκολα και να εξαπλώνονται ραγδαία.

- Σκοπιμότητα και "ατύχημα" με όφελος: Δεν λείπουν οι υποψίες για εμπρησμούς με στόχο την απαλλαγή από υλικά που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ή δεν συμφέρει η επεξεργασία τους. Οι ασφαλιστικές αποζημιώσεις ή η αποφυγή κόστους διαχείρισης είναι κίνητρα που έχουν ακουστεί πολλές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις.

- Παραοικονομία στα ανακυκλώσιμα: Υπάρχει ένα ολόκληρο "παρασύστημα" στη διαχείριση αποβλήτων, όπου σκραπατζήδες, εταιρείες ανακύκλωσης και ενδιάμεσοι παίκτες λειτουργούν χωρίς διαφάνεια.

- Ελλιπής κρατική εποπτεία: Οι έλεγχοι είναι σπάνιοι και οι κυρώσεις αμελητέες. Οι περισσότερες εγκαταστάσεις λειτουργούν με τον δικό τους τρόπο, χωρίς να υπάρχει πραγματική πίεση για τήρηση προδιαγραφών ασφαλείας και περιβαλλοντικών όρων.

Το φαινόμενο των πυρκαγιών στις αποθήκες ανακυκλώσιμων είναι, λοιπόν, συνδυασμός προβληματικής διαχείρισης, έλλειψης ελέγχων και –σε κάποιες περιπτώσεις– πιθανής σκοπιμότητας. Αντί για ένα βιώσιμο μοντέλο κυκλικής οικονομίας, η χώρα μας εξακολουθεί να λειτουργεί με ημίμετρα και αποσπασματικές λύσεις, με αποτέλεσμα τα προβλήματα να συσσωρεύονται (ή… να καίγονται). Η λύση απαιτεί σοβαρό έλεγχο, διαφάνεια και μια πραγματική στρατηγική.

Λαμία, 7.4.2025

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

γράφει ο Στέφανος Σταμέλλος

Το νέο «Σχέδιο για επανεξοπλισμό της Ευρώπης» και η «Λευκή Βίβλος» των 800 δις ευρώ σημαίνει μια σειρά από οικονομικές, πολιτικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις και προκλήσεις. Πολλές είναι οι αναφορές -και τεκμηριωμένες- από ειδικούς αναλυτές. Ας μην το ταλαιπωρήσουμε με ερασιτεχνικές προσεγγίσεις. Ως «οικολογών» όμως πιο πολύ θέλω, και με ενδιαφέρει, να υπογραμμίσω τα ζητήματα της ειρήνης, που συνδέονται με το συγκεκριμένο θέμα, αλλά και τις συνέπειες ενός τέτοιου εξοπλιστικού προγράμματος σ’ αυτό που ονομάζουμε «Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα».

Όλοι λένε ότι η Συμφωνία του Παρισιού αποτελεί ορόσημο στην παγκόσμια δράση για το Κλίμα, θέτοντας σαφείς στόχους και δεσμεύσεις για όλες τις χώρες. Η ΕΕ έχει δεσμευτεί να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030 και να επιτύχει κλιματική ουδετερότητα έως το 2050. Η δική μου λογική, πιστεύω και η δική σας, λέει ότι, αντικειμενικά, η στρατιωτική βιομηχανία και οι πόλεμοι έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Η δε μείωση των στρατιωτικών δαπανών και ο αφοπλισμός μπορούν να συμβάλουν όχι μόνο στην ειρήνη, αλλά και στην προστασία του πλανήτη. Αυτό που προβληματίζει είναι ότι σε όλες τις Διασκέψεις αποσιωπώνται οι επιπτώσεις των στρατιωτικών δαπανών και του πολέμου στις κλιματικές παραμέτρους. Ας δούμε ποιες μπορεί να είναι οι βασικές αυτές επιπτώσεις στην κλιματική αλλαγή:

- Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε τεράστιες ποσότητες από τις ένοπλες δυνάμεις: Ο στρατός των ΗΠΑ, για παράδειγμα, είναι ένας από τους μεγαλύτερους καταναλωτές καυσίμων στον κόσμο. Σύμφωνα με μελέτες, αν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις ήταν χώρα, θα ήταν ανάμεσα στους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τεράστιες ποσότητες ορυκτών καυσίμων για αεροπλάνα, πλοία, τανκς και στρατιωτικές βάσεις. Η καύση αυτών των καυσίμων εκπέμπει CO₂ και άλλους ρύπους. Το ΝΑΤΟ και άλλοι στρατιωτικοί συνασπισμοί έχουν τεράστιο αποτύπωμα άνθρακα, το οποίο δεν περιλαμβάνεται στις διεθνείς αναφορές για τις εκπομπές.

- Η άμεση καταστροφή του περιβάλλοντος από τις πολεμικές συγκρούσεις: Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις προκαλούν αποψίλωση δασών, καταστροφή οικοσυστημάτων και ρύπανση υδάτων. Παραδείγματα; Ο αποψιλωτικός πόλεμος στο Βιετνάμ, όπου ο στρατός των ΗΠΑ χρησιμοποίησε τον «Πορτοκαλί Παράγοντα», καταστρέφοντας δάση και γεωργικές εκτάσεις. Η καύση των πετρελαιοπηγών στο Κουβέιτ κατά τον Πόλεμο του Κόλπου, που απελευθέρωσε τεράστιες ποσότητες ρύπων στην ατμόσφαιρα. Οι ραδιενεργές επιπτώσεις από τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου σε όπλα, που μολύνουν το έδαφος και τα υπόγεια ύδατα. Ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας κλπ κλπ…

- Η κατανάλωση πόρων από τη βιομηχανία όπλων: Η παραγωγή όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού απαιτεί τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών και ενέργειας. Τα στρατιωτικά εργοστάσια και οι αμυντικές βιομηχανίες συμβάλλουν σημαντικά στις εκπομπές CO₂.

Εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι έχουμε μια υποκρισία στις διεθνείς δεσμεύσεις: Οι στρατιωτικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου εξαιρούνται συχνά, ή γίνονται προαιρετικά, από τις διεθνείς κλιματικές συμφωνίες, όπως η Συμφωνία του Παρισιού, λόγω πολιτικών πιέσεων από ισχυρές χώρες. «No war, no warming» (όχι πόλεμος, όχι υπερθέρμανση) γράφουν πολλά πλακάτ στις Παγκόσμιες Διασκέψεις για το Κλίμα (COP). Υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο, που η δραστηριότητα του δεν καταγράφεται. Είναι ο μιλιταρισμός. Οι πόλεμοι παράγουν περισσότερες εκπομπές άνθρακα από ό,τι παράγουν πολλές χώρες, ενώ ο στρατός των ΗΠΑ είναι η μοναδική μεγαλύτερη θεσμική πηγή εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, σύμφωνα με το Costs of War Project του Πανεπιστημίου Brown. Οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Γάζα είχαν ως αποτέλεσμα όχι μόνο το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων, αλλά προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές στο περιβάλλον και άνοιξαν το δρόμο για εκατοντάδες εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Το 2024 οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας ανήλθαν σε 7,5 δισ. ευρώ (7,77 δισ. δολάρια). Σε παγκόσμια κλίμακα, το 2024 οι αμυντικές δαπάνες ανήλθαν σε 2,46 τρις δολάρια φτάνοντας σε νέο ιστορικό υψηλό. Οι ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 11,7% σε πραγματικούς όρους φτάνοντας τα 457 δισ. δολάρια, με το 2024 να σηματοδοτεί τη δέκατη συνεχή χρονιά ανάπτυξης. https://www.insider.gr/oikonomia/353922/oi-dapanes-tis-elladas-gia-nato-apo-2008. Αυτή η συνεχής αύξηση, πού λέτε εσείς μπορεί να οδηγήσει; Και τι προϊδεάζει;

Η Ευρώπη δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι μάχεται για το κλίμα, ενώ επενδύει δισεκατομμύρια στην πολεμική της μηχανή. Η υποκρισία αυτή δεν είναι απλώς ηθικό ζήτημα∙ είναι μια επικίνδυνη αντίφαση με καταστροφικές συνέπειες.

Λαμία, 22.3.2025




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

ΤΕΛΗ ΤΑΦΗΣ και ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων: Ήμουνα νιος και γέρασα. Έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια από τότε που κοιμόμασταν και ξυπνούσαμε με τις προσδοκίες και τις υποσχέσεις, με τα ευρωπαϊκά προγράμματα και τις ειδικές χρηματοδοτήσεις και δεσμεύσεις, τα Εθνικά, Περιφερειακά και Δημοτικά Σχέδια, την Ανακύκλωση, τους σύγχρονους ΧΥΤΑ και τις Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων – ΜΕΑ. Η κακοδιαχείριση των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και των ειδικών χρηματοδοτήσεων δεν επέτρεψε την υλοποίηση των Σχεδίων και την κατασκευή των υποδομών. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.

Οι ευθύνες υπάρχουν και είναι πολιτικές. Ευθύνες των συγκεκριμένων κυβερνήσεων και του συστήματος, που άφησαν να τους κατευθύνουν και να τους οδηγήσουν οι Εταιρείες και τα συμφέροντα. Ευθύνες έχει και η αυτοδιοίκηση, που βολεύτηκε στο να μεταθέτει τις ευθύνες διαρκώς: «με τα σκουπίδια θα ασχολούμαστε τώρα μπρρρρρ… μακριά από μας». Καμιά διεκδίκηση. Είδατε κάποια δημοτική αρχή να καταγγείλει ποτέ την κυβέρνηση για τις καθυστερήσεις και τις διαρκείς ανατροπές και αναθεωρήσεις των Εθνικών Σχεδίων - ΕΣΔΑ; Ένας δήμαρχος, να βγει στα κεραμίδια και να φωνάξει;… Στο μεταξύ τα ευρωπαϊκά πρόστιμα τα τρώγαμε σωρηδόν… Μήπως είναι μόνο για τα σκουπίδια που τρώγαμε τα πρόστιμα; θα μου πείτε. Ναι, έτσι κι αλλιώς τελευταίοι στην Ευρώπη είμαστε σε όλους τους δείκτες και τομείς…

Και τώρα, πάλι με απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το μπαλάκι έρχεται στους δημότες, που καλούνται να πληρώσουν τη νύφη∙ κι αυτό το λένε ΤΕΛΗ ΤΑΦΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ. Πώς αλλιώς θα χρηματοδοτηθεί η κατασκευή των υποδομών, τη στιγμή που έκλεισε η ευρωπαϊκή κάνουλα;

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ περίπτωση να αποφύγουν τα τέλη ταφής. Αυτό το ξέρουν καλά οι δήμαρχοι, οι ΠΕΔ και η ΚΕΔΕ. Το ξέρουν οι ΦΟΔΣΑ. Οι αντιδράσεις τους είναι για τα μάτια! Και ξέρετε τι τους λέει η κυβέρνηση; «μαζί τα κάναμε…» παραφράζοντας το γνωστό. Μήπως χρειάζεται να αναφερθώ και να περιγράψω την ιστορική διαδρομή των Μελετών, των Προγραμμάτων κατασκευής των υποδομών της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Λαμία και στη Φθιώτιδα; Όλοι κρύβουν το θέμα κάτω από το ΒΡΩΜΙΚΟ χαλί… Καληνύχτα!

Λαμία, 11.1.2025


Στέφανος Σταμέλλος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στέφανος Σταμέλλος

Το χρηματοπιστωτικό νεοφιλελεύθερο σύστημα έχει δημιουργήσει/διαμορφώσει ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ τέτοια καταναλωτικά πρότυπα, τα οποία απαιτούν όλο και μεγαλύτερη χρήση ενέργειας. Και αυτό σιγά σιγά επεκτείνεται και στις αναπτυσσόμενες χώρες, γεγονός που νομοτελειακά θα οδηγήσει σε νέες οικολογικές και κοινωνικές κρίσεις και εκρήξεις. Αναμφισβήτητα είμαστε σ’ έναν φαύλο κύκλο, βαδίζουμε σε τεντωμένο σχοινί, με αποτέλεσμα τις βίαιες πολεμικές συγκρούσεις για την παγκόσμια ανακατανομή/αναδιανομή του πλούτου με εργαλείο την ενέργεια, εδώ και χρόνια.

Το γεγονός αυτό δημιουργεί ένα ηθικό και πολιτικό ζήτημα που αφορά την ίδια την ιδέα της αξιοβίωτης ανάπτυξης -ή της απο-ανάπτυξης- την αλλαγή του τρόπου ζωής, του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης, την δίκαιη κατανομή του πλούτου. Αυτό δεν είναι απλά μια οικονομική πρόταση και ιδέα, αλλά συνδέεται άμεσα με την ηθική και την πανανθρώπινη δικαιοσύνη.

Στον μικρόκοσμό μας: Απέναντι μας είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τη φύση ως πόρο εκμετάλλευσης∙ και κάθε μη οικονομική πτυχή επαφής με την φύση την παραβλέπουν, αφού όλα πρέπει να αποτιμώνται σε χρήμα. Τους μιλάμε για την ήπια αξιοβίωτη ανάπτυξη της ορεινής Ελλάδας με σεβασμό στα οικοσυστήματα, την παράδοση, τον πολιτισμό, για το φυσικό απόθεμα των βουνών και αυτοί κοιτάζουν αλλού. Κυβερνώντες και φερόμενοι «επενδυτές» χέρι χέρι. Προσπαθούν να δουν μόνο πού φυσάει άνεμος και σε ποιο ρέμα κυλάει νερό! Και αυτό που επαναλαμβάνουν είναι: «πηγαίνετε στο Συμβούλιο Επικρατείας -να αποδείξετε το αυτονόητο- να βρείτε το δίκιο σας». Τόσο απλά.

Θα περίμενε κανείς η πολιτεία, το κράτος, η κυβέρνηση να αντισταθούν στις όποιες πιέσεις και να κρατήσουν υπό την προστασία τους το περιβάλλον και την ενέργεια, όπως και όλα τα δημόσια αγαθά. Άλλωστε, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος αποβαίνει εις βάρος όλων, πλούσιων και φτωχών. Επομένως η προστασία του είναι ένα γενικεύσιμο, διαταξικό συμφέρον της κοινωνίας.

Στο μεταξύ, άκουγα στο ραδιόφωνο ότι πάνω από το ένα τρίτο (1/3) των επενδύσεων στην χώρα μας σήμερα αφορούν στην οικοδομική δραστηριότητα και το real estate, κυρίως στον τουρισμό. Αντιλαμβανόμαστε όλοι τι σημαίνει αυτό για την πολύπαθη φύση, τις παράκτιες περιοχές, τα νησιά, τις τουριστικές περιοχές και όχι μόνο. Κατά κύριο λόγο μιλάμε για το τσιμέντο και τα παράγωγά του.

Μόνο μια μικρή επισήμανση να κάνω μαζί με όλα τα άλλα, για να το συνδέσουμε με την εισαγωγή αυτής της θεωρητικής παρέμβασης. Το τσιμέντο είναι το τρίτο πιο πολυχρησιμοποιημένο υλικό στον κόσμο, μετά τον αέρα και το νερό και αποτελεί «κλειδί» για τον κατασκευαστικό κλάδο. Σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας είναι υπαίτιο για το 8% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2)∙ και μιλάμε μόνο για τις τσιμεντοβιομηχανίες. Ακούει κανείς;





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αναμφισβήτητα τα ρέματα στις οικιστικές περιοχές προκαλούν πολλά προβλήματα και ενέχουν σοβαρούς κινδύνους πλημμύρας. Τα προβλήματα που προκαλούν αντιμετωπίζονται κατά βάση με την οριοθέτηση και την διευθέτησή τους. Παράλληλα λαμβάνονται μέτρα για την προστασία των πρανών κοντά σε σπίτια και επιχειρήσεις, μέτρα για έργα ορεινής υδρονομίας και μικρά φράγματα για τη μείωση της ταχύτητας του νερού, καθαρισμό και διαμόρφωση της κοίτης, για μεγαλύτερο άνοιγμα στα γεφύρια κ.λπ. Ο Ξηριάς, ο χείμαρρος στο ανατολικό τμήμα της Λαμίας, περνάει μέσα από τον οικιστικό ιστό της πόλης.

Αν πούμε να ασχοληθούμε με τον Ξηριά, πρέπει να πούμε πολλά. Πολλά για όσα έγιναν και για όσα ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ. Δεν είναι όμως του παρόντος. Άλλωστε τα έχουμε πει και γράψει τόσες φορές. Ποια όμως ή ποιες και πόσες υπηρεσίες είναι υπεύθυνες για τη μελέτη οριοθέτησης του ρέματος και τη διευθέτησή του; Και πόσα χρόνια χρειάζονται για να γίνουν αυτά;

Η οριοθέτηση είναι μια διοικητική πράξη, με στόχο την εξασφάλιση της απρόσκοπτης απορροής των επιφανειακών νερών και την περιβαλλοντική προστασία του υδατορέματος. Η διευθέτηση είναι η επέμβαση στο υδατόρεμα, με την εκτέλεση των αναγκαίων έργων με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών ροής, τη μείωση των κινδύνων από πλημμύρες και τον έλεγχο των διαβρώσεων και των αποθέσεων φερτών υλικών.

Η Δημοτική Αρχή ουδέποτε ασχολήθηκε με το θέμα αυτό. Και νομίζω δεν ξέρει αν έγινε και σε ποιο στάδιο βρίσκεται η σχετική μελέτη διευθέτησης του ρέματος. Άλλωστε η άγνοια αλλά και η αδιαφορία της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής προκύπτει και από την έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στα προγράμματα των υποψηφίων Δημάρχων, σε όλες τις δημοτικές εκλογές, για τα ρέματα της περιοχής∙ και όχι μόνο για τον Ξηριά.

Προφανώς η Δημοτική Αρχή δεν έχει αρμοδιότητα για τη μελέτη και την εφαρμογή της. Υπεύθυνη για την μελέτη της οριοθέτησης και διευθέτησης των ρεμάτων φαίνεται ότι είναι η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Στερεάς. Θα μπορούσε όμως και πρέπει να πιέσει τις αρμόδιες υπηρεσίες να επισπεύσουν ένα έργο, από την υλοποίηση του οποίου θα ωφεληθούν οι δημότες της και θα αποφευχθούν ενδεχόμενες πλημμύρες. Η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων πρέπει να κάνει την μελέτη και να υλοποιήσει τα προτεινόμενα έργα από τη μελέτη, αφού όμως μεσολαβήσουν και πολλές άλλες αρμόδιες υπηρεσίες.

Οπτικές ίνες βάλαμε, υπογειοποιήσαμε χιλιόμετρα καλωδίων και αγωγών φυσικού αερίου στην πόλη, αλλά και η Moody’s, αργά ή γρήγορα, θα μας δώσει καινούργια υψηλότερη επενδυτική βαθμίδα και η τεχνητή νοημοσύνη μπαίνει στη ζωή μας. Εμείς θα παραμένουμε στον κίνδυνο της πλημμύρας του Ξηριά, μέχρις ότου εφαρμοστεί η μελέτη οριοθέτησης και διευθέτησης του ρέματος. Και μετά βλέπουμε…

Λαμία, 19.11.2024

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η εξπρές ιδιωτικοποίηση και τσιμεντοποίηση των υδάτινων οικοσυστημάτων της Θεσσαλίας είναι συνταγή για συνεχείς κλιματικές καταστροφές.
Ενώ μεγάλο μέρος του θεσσαλικού κάμπου ακόμα υποφέρει από τις δραματικές επιπτώσεις της καταιγίδας Ντάνιελ, η κυβέρνηση θεωρεί σαν μόνη ενδεδειγμένη λύση την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων και την επιβάρυνση των οικοσυστημάτων με βαρύτατου οικολογικού αποτυπώματος επεμβάσεις.

Στηριζόμενη σε ένα εξαιρετικά κακής ποιότητας σχέδιο (master plan), μιας αμφιβόλου εγκυρότητας εμπορικής εταιρείας, συνεχίζει να αγνοεί επιδεικτικά τα εργαλεία που προσφέρει η ΕΕ για αποτελεσματική κλιματική θωράκιση, βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων και προστασία από τις πλημμύρες. Μία τακτική που μόλις τον περασμένο μήνα οδήγησε στην παραπομπή της χώρας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παραβιάσεις οδηγιών για τα ύδατα (2000/60/ΕΚ) και τις πλημμύρες (2007/60/ΕΚ).

ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ

Ενώ το σχέδιο της εμπορικής εταιρείας HVA βρισκόταν σε υποτυπώδη διαβούλευση στο opengov.gr μέχρι τις 19 Απριλίου και έχοντας πάρει ήδη δύο παρατάσεις (κάτι που δεν έχει συμβεί για πολύ πιο σημαντικές και απαραίτητες νομοθετικές πρωτοβουλίες στο παρελθόν), ένα βασικό του μέρος, το οποίο αφορά στην ίδρυση ιδιωτικού οργανισμού διαχείρισης των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας, διαμορφώθηκε σε νομοσχέδιο και τέθηκε σε παράλληλη διαβούλευση μόλις οκτώ ημερών (7 – 15 Απριλίου). Δυο μέρες αφότου έληξε η διαβούλευση επί του νομοσχεδίου ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) καταθέτει στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ίδρυση της ανώνυμης εταιρείας με επωνυμία «Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας Α.Ε.» (ΟΔΥΘ ΑΕ).

Για να το πούμε απλά: Όσο το master plan ήταν ακόμα ανοιχτό σε δημόσια συζήτηση, ένα μέρος του βγαίνει σε παράλληλη διαβούλευση, για να γίνει νόμος τους κράτους! Πόσο μεγαλύτερη περιφρόνηση μπορεί άραγε να σημειωθεί εις βάρος της θεμελιώδους για κάθε Δημοκρατία διαδικασίας της διαβούλευσης και κοινωνικής συμμετοχής;

Οι οργανώσεις εκφράζουν έντονη αγωνία για το μέλλον της Θεσσαλίας


ΕΝΑ ΔΥΣΤΟΠΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Οι τέσσερις (4) συνυπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν ήδη καταθέσει λεπτομερή σχόλια στις υποτυπώδεις, όπως εξελίσσονται, διαβουλεύσεις, τιμώντας αυτόν τον σημαντικό θεσμό που το ΥΠΕΝ υποβαθμίζει τόσο βάναυσα. Από τη λεπτομερή ανάγνωση τόσο του νομοσχεδίου που τέθηκε σε πολύ μικρής διάρκειας διαβούλευση και λίγες ώρες μετά τη λήξη της κατατέθηκε στη Βουλή, όσο και του σχεδίου της εταιρείας HVA, οι οργανώσεις εκφράζουν έντονη αγωνία για το μέλλον της Θεσσαλίας για τους εξής λόγους:

  • Ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της Θεσσαλίας: Ο Ο.Δ.Υ.Θ. Α.Ε., όπως ζητάει η εμπορική εταιρεία HVA, προβλέπεται ότι θα λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Είναι εξαιρετικά απογοητευτική η πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις πρωτοφανείς κλιματικές καταστροφές που έπληξαν τα τελευταία χρόνια τη Θεσσαλία, προβάλλοντας ως εμβληματική πρωτοβουλία της την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των υδάτινων οικοσυστημάτων και γενικότερα του νερού στη Θεσσαλία.

Μια από τις εξουσίες με τις οποίες προικοδοτείται ο νέος οργανισμός, είναι η διαμόρφωση τιμολογιακής πολιτικής, δηλαδή τιμολόγησης του νερού. Όπως ρητά προβλέπει, η παραπάνω διάταξη, ο ΟΔΥΘ θα εμπορεύεται το νερό. Ακόμα,σημαντικότερο είναι ότι η τιμολογιακή του πολιτική θα πρέπει να καλύπτει τις λειτουργικές δαπάνες του οργανισμού. To master plan της HVA προβλέπει υψηλότατη μισθολογική πολιτική για τα ανώτερα διοικητικά στελέχη του Water Management Organisation (για 10 διευθυντές και έναν δικηγόρο από την ελεύθερη αγορά ζητάει ετησίως 3 εκατομμύρια ευρώ). Παράλληλα, το νομοσχέδιο προβλέπει (άρθρο δέκατο του καταστατικού) αμοιβές για τα 13 μέλη του ΔΣ του ΟΔΥΘ, εκ των οποίων οι Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Διευθύνων Σύμβουλος και Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος, προσεγγίζουν τις ετήσιες αποδοχές του ανώτατου δικαστικού λειτουργού της χώρας, δηλαδή του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Από αυτές τις διατάξεις γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι τους υπέρογκους μισθούς θα τους πληρώνουν οι Θεσσαλοί αγρότες και καταναλωτές του νερού. Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης (άρθρο πέμπτο του καταστατικού) ότι ο ΟΔΥΘ θα επιβάλει και πρόστιμα, τα οποία θα εισπράττει για να καλύπτει τους υπέρογκους μισθούς, ενώ έσοδα θα μπορεί να εισπράττει και από «την εκμετάλλευση της περιουσίας του», η οποία πιθανότατα θα είναι τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα τα οποία προτείνει η HVA στο master plan της και, βεβαίως, τα υδάτινα οικοσυστήματα της Θεσσαλίας.

  • Καταστροφικές, παρωχημένης λογικής επεμβάσεις: Ο νέος ιδιωτικός οργανισμός θα “μεριμνά για την εκπόνηση Στρατηγικού Σχεδίου Έργων Αντιπλημμυρικής Προστασίας (Master Plan)”. Πρόκειται προφανώς για το master plan που έχει ήδη εκπονηθεί από την ιδιωτική εμπορική εταιρεία και προβλέπει εντελώς παρωχημένης λογικής καταστροφικές επεμβάσεις που αποδεδειγμένα δημιουργούν μεγαλύτερους κινδύνους.
  • Αγνοείται το δίκαιο της ΕΕ για τα ύδατα: Με εξαίρεση την ανάθεση στον ΟΔΥΘ της ευθύνης εκπόνησης των σχεδίων που προβλέπονται από τις οδηγίες 2000/60/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο για τα νερά) και 2007/60/ΕΚ (οδηγία για τις πλημμύρες), επί της ουσίας απουσιάζει εντελώς από το νομοσχέδιο οποιαδήποτε σχέση με τις απαιτήσεις εφαρμογής τους. Επίσης, δεδομένου ότι προβλέπει το πλαίσιο για τη μελλοντική εκπόνηση μεγάλων έργων, η έκθεση θα έπρεπε να έχει πρώτα υποβληθεί σε στρατηγική εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλιώς σαφέστατα παραβιάζει την οδηγία 2001/42/ΕΚ (οδηγία στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης).
  • Αγνόηση της κλιματικής κρίσης και προφανών λύσεων: Το master plan που προβλέπεται από το νομοσχέδιο και έχει ήδη εκπονήσει η εμπορική εταιρεία που επιλέχθηκε με απευθείας ανάθεση από την κυβέρνηση, αγνοεί ότι προφανής λύση προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, για τη φύση αλλά και τις κοινωνίες, είναι η ανασυγκρότηση και θωράκιση της αγροτικής παραγωγής με βάση τα νέα κλιματικά δεδομένα και με επίκεντρο τις εξής δύο επείγουσες και απολύτως επίκαιρες προτεραιότητες: (α) Ενίσχυση της ανθεκτικότητας των αγροσυστημάτων και (β) Προστασία της βιοποικιλότητας που αποτελεί κλειδί για τις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει ένα οικοσύστημα. Όταν όλη η Ευρώπη στρέφεται προς την αξιοποίηση των οικοσυστημικών υπηρεσιών κλιματικής θωράκισης και προστασίας των υδάτινων πόρων (Nature-based Solutions), η Ελλάδα παραμένει προσκολλημένη σε μεγάλης κλίμακας κατασκευαστικές επεμβάσεις και εκτροπές ποταμών.
  • Απορίες σχετικά με την επιλογή της εταιρείας: Πουθενά δεν υπάρχει αιτιολόγηση της επιλογής της συγκεκριμένης εταιρείας, στην οποία ανατέθηκε το τιτάνιο έργο του σχεδιασμού της κλιματικής θωράκισης της αγροτικής πρωτεύουσας της Ελλάδας. Σημειώνεται πως η εμπορική εταιρεία Handelsvereniging Amsterdam-HVA (μτφ. Εμπορική Εταιρεία του Άμστερνταμ) ιστορικά εξειδικεύεται στην εκμετάλλευση μεγάλων γεωργικών εκτάσεων σε πρώην ολλανδικές αποικίες και στο εμπόριο των προϊόντων τους. Ως εκ τούτου, η επιλογή αυτής της εταιρείας προκαλεί ερωτηματικά σχετικά με την επιστημονική επάρκεια και την απαραίτητη εξειδίκευση στα κρίσιμα ζητήματα της θωράκισης από πλημμύρες και από τις κλιματικές καταστροφές, που πλέον συμβαίνουν ολοένα και συχνότερα και τείνουν δυστυχώς να γίνουν νέα κανονικότητα.
Το master plan που προβλέπεται από το νομοσχέδιο αγνοεί ότι προφανής λύση προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, για τη φύση αλλά και τις κοινωνίες, είναι η ανασυγκρότηση και θωράκιση της αγροτικής παραγωγής


Οι συνυπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν από τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων την απόσυρση των προβληματικών διατάξεων του νομοσχεδίου σχετικά με τη σύσταση του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας Α.Ε.

Οι συνυπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις:

Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
Greenpeace
WWF Ελλάς


πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Πενήντα κάτοικοι και φορείς της περιοχής των Δημοτικών Ενοτήτων Φουρνά, Κτημενίων, Ρεντίνας και Μενελαίδας κατέθεσαν στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών Αίτηση Ακύρωσης της Άδειας Παραγωγής, που έχει εκδώσει η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) στην εταιρεία WPD ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ 3 ΜΙΚΕ για την εγκατάσταση Αιολικού Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) 25 ανεμογεννητριών στη θέση «Λυκομνήματα – Ρέλια – Ταμπούρια».

Η θέση είναι στην κορυφογραμμή από τον Αη-Λιά Βελουχίου (Αγίας Τριάδας – Νεοχωρίου) έως το Ζαχαράκι, στα σύνορα Ευρυτανίας, Φθιώτιδας και Καρδίτσας. Η αρχική Αίτηση Ακύρωσης απορρίφθηκε σιωπηρά από την ΡΑΑΕΥ.

Είναι γνωστό πως αναφερόμαστε σε ένα συνολικό σχέδιο εγκατάστασης 83 ανεμογεννητριών, σε πρώτη φάση, στο πανέμορφο ελατόδασος του Φουρνά από τις παρυφές του Βελουχίου έως τον Κόμπολο, την Βουλγάρα και το Καπροβούνι. Η εμπειρία και από άλλες περιοχές λέει πως, αν ξεκινήσουν, δεν θα σταματήσουν. Προβλέπεται επίσης όλες αυτές να συγκεντρωθούν και να συνδεθούν με τις άλλες εκατό περίπου ανεμογεννήτριες, που μεθοδεύεται να εγκατασταθούν από το Πικροβούνι του Βελουχιού έως τα Βορειοδυτικά Βαρδούσια και την Οξιά. Έχουν κοινή διαδρομή μεταφοράς, από τον Ε65 - Λουτρά Σμοκόβου – Ρεντίνα – Βρύση Ζαχαράκη – Σερμιντζέλι – Αηλιάς κλπ κσι ανοίγοντας τεράστιους δρόμους θα μοιράζουν ανεμογεννήτριες δεξιά και αριστερά ισοπεδώνοντας την κορυφογραμμή και το ελατόδασος.

Η εγκατάσταση αυτών των αιολικών σταθμών με τις εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, προβλέπεται να αλλάξει εντελώς τον χαρακτήρα όλης της περιοχής, καθιστώντας την βιομηχανική περιοχή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.


Καλούμε τους κατοίκους, τις κοινότητες, τους Πολιτιστικούς Συλλόγους και τους Συλλόγους των Απανταχού των χωριών να πάρουν θέση και να συζητήσουν το θέμα στις Συνελεύσεις των Κατοίκων του καλοκαιριού. Να ακουστεί η φωνή της λογικής και της ήπιας βιώσιμης προοπτικής της περιοχής. Και να μην ξεχνάμε ότι η Ευρυτανία έχει χαρακτηριστεί στο Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο (ΠΧΠ) Στερεάς ως "Περιφερειακό Πάρκο Ορεινής Αμιγούς Φύσης και Ορεινής Μεσογειακής Παραδοσιακής Κληρονομιάς"!

16.5.2024



Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΣΤΙΣ ΔΕ ΦΟΥΡΝΑ ΚΑΙ ΚΤΗΜΕΝΙΩΝ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Διαβάζουμε: «Την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε σήμερα η Κομισιόν καθώς δεν ολοκλήρωσε την αναθεώρηση των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, όπως απαιτείται βάσει της οδηγίας-πλαίσιο για τα ύδατα (οδηγία 2000/60/ΕΚ) και των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, όπως απαιτείται από την οδηγία για τις πλημμύρες (οδηγία 2007/60/ΕΚ).»

Στο μεταξύ άκουγα τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων Πέτρο Βαρελίδη να λέει για τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, ότι εδώ και τρεις μήνες έχει πέσει το σύστημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και δεν μπορέσαμε να καταθέσουμε τους χάρτες… Να τον πιστέψουμε; Λέω να στείλω επιστολή στην Κομισιόν και αν ισχύει, να απαιτήσουμε την παραπομπή της αρμόδιας Διεύθυνσης για άδικη συκοφάντηση της χώρας μας…

Για δε τα σχέδια διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, μέχρι να καθαρογραφτεί το πόρισμα της παραπομπής, θα τα έχουμε υποβάλει λέει ο κ Βαρελίδης. Οπότε, θα γλυτώσουμε τα πρόστιμα… Δεν είπε τίποτα βέβαια για τους λόγους της καθυστέρησης, ούτε για το ότι η Κομισιόν έστειλε προειδοποιητική επιστολή στην Ελλάδα από τον Φεβρουάριο του 2023. Όμως, όταν επικαλείσαι τα σχέδια διαχείρισης για τα ΜΥΗΕ στα ρέματα και στα ποτάμια ακόμα και στα δικαστήρια, σου λένε: «ποια σχέδια;»

Από την άλλη λέω, πώς συμβαίνει αλήθεια η χώρα μας να τρώει πρόστιμα και να παραπέμπεται κάθε τρεις και λίγο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για όλα τα περιβαλλοντικά θέματα; Αυτό οφείλεται, λέει ο Γενικός Γραμματέας, γενικά στην έλλειψη υποδομών. Ε, ναι, και ποιος φταίει; Ποιος φταίει για την έλλειψη Βιολογικών Καθαρισμών και τη κακή διαχείριση των υγρών αποβλήτων, την μη επαρκή προστασία των φυσικών οικοτόπων και των ειδών, την μη θέσπιση μέτρων διατήρησης στις περιοχές του δικτύου Natura 2000, για τους χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων μέσα σε περιοχές Natura, για τις ανεξέλεγκτες χωματερές (ΧΑΔΑ), την μη συμμόρφωση με την οδηγία για τους οικοτόπους 92/43/ΕΟΚ κατά τον σχεδιασμό αιολικών σταθμών, τις καθυστερήσεις στην ανακύκλωση, την μη επικαιροποίηση του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ, την ατμοσφαιρική ρύπανση των πόλεων, την υποβάθμιση του ρόλου και της λειτουργίας των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος - μερικά από αυτά που μου έρχονται πρόχειρα στον νου.

Όπως προκύπτει από τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα είναι δεύτερη σε συνολικό αριθμό ανοιχτών υποθέσεων παράβασης και πρώτη σε συνεχόμενες παραβιάσεις αποφάσεων του Δικαστηρίου της ΕΕ.

«We will survive», όμως λένε. «Πάμε κι όπου βγει» δηλαδή… Τι δεν καταλαβαίνετε;;


Λαμία, Μάρτης 2024

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Ο ανελέητος βασανισμός των δέντρων στην Λαμία συνεχίζεται. Γράφουν πολλοί πως το ίδιο συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα. Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα. Παρατηρήστε απλά τα δέντρα σε έναν δρόμο, σε οποιονδήποτε δρόμο της πόλης. Χρόνια τώρα, τι κάνουν; Φυτεύουν ένα δέντρο τσιμεντώνοντας ολόγυρα το έδαφος έτσι που να μην ποτίζεται, να μην λιπαίνεται και να μην έχει ζωτικό χώρο∙ και να υποφέρει αντικειμενικά. Όταν μεγαλώσει, αν μεγαλώσει, αρχίζουν τα επόμενα βασανιστήρια. Ανελέητα κλαδέματα χωρίς καμιά επιστημονική φροντίδα και εφαρμογή των κανονισμών, τραυματισμοί στον κορμό και στις ρίζες, έτσι ώστε να είναι πάντα εξασθενημένο και εκτεθειμένο να προσβληθεί εύκολα από τους μύκητες, τα βακτήρια και τα έντομα. Κάποια στιγμή υποκύπτει στα βασανιστήρια και σαπίζει. Τότε το αποτελειώνουν, το κόβουν για να μην πέσει σε κανένα κεφάλι ή στα αυτοκίνητα. Κομμένο είναι πιο χρήσιμο ως καύσιμη ύλη.

Να θυμίσουμε μια φορά ακόμα -και επιγραμματικά- τα οφέλη που αποκομίζονται από τα δέντρα και το αστικό πράσινο γενικά. Είναι: η εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας, η μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, η βελτίωση της ποιότητας του αέρα, η μείωση της απορροής των νερών της βροχής, ο έλεγχος του θορύβου κατά αρκετά decibel, αλλά και αισθητικά, κοινωνικά και άλλα οικονομικά οφέλη. Θα μου πείτε ποιος ασχολείται μ’ αυτά τώρα…

Όσα και να γράψουμε, όσα και να τους πούμε, στου κουφού την πόρτα. Στο μεταξύ κάθε χρόνο εγκρίνονται σημαντικές δαπάνες για το κλάδεμα και την κοπή των δέντρων. Ούτε ένα ευρώ όμως δεν έχει δαπανηθεί για την βελτίωση της ζωής τους. Και όταν λέω βελτίωση της ζωής, εννοώ την απελευθέρωση του ριζικού τους συστήματος με την δημιουργία ζωτικού χώρου γύρω από τον κορμό, το πότισμα, την λίπανση και το καθάρισμα από τα ζιζάνια και τα λαίμαργα. Αυτό δηλαδή που κάνει ο καθένας μας στον κήπο του.

Αν το κάνει ένας από μας, αυθαίρετα και εθελοντικά, θα του πουν δεν έχεις άδεια να σπάσεις το τσιμέντο και τις πλάκες. Λες και πας να ελευθερώσεις παράνομο από την φυλακή. Αλλά έτσι τελικά είναι. Τα δέντρα στην πόλη είναι κάτι χειρότερο από φυλακισμένα, γιατί και οι φυλακισμένοι έχουν δικαιώματα. Τα δέντρα βασανίζονται ανηλεώς μέχρι και για να πεθάνουν!

Τι δεν καταλαβαίνετε;

Λαμία, Μάρτης 2024

Στέφανος Σταμέλλος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αντιδράσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων για την παραχώρηση της παραλίας «Σαχάρα» σε ιδιώτη


Ανοιχτή επιστολή προς τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας σε σχέση με την διάσωση της παραλίας «Σαχάρα» στη Χαλκιδική απευθύνουν οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις Καλλιστώ και Δράση για την Άγρια Ζωή και καλούν τον Δήμο Νέας Προποντίδας να ακυρώσει την παράδοση της για 50 χρόνια σε ιδιώτη.

Πιο συγκεκριμένα η επιστολή των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων ζητά από τους καθ’ ύλην αρμόδιους φορείς την επιτάχυνση και ολοκλήρωση της διαδικασίας οριστικής υπαγωγής του υγρότοπου σε καθεστώς προστασίας και την ορθολογική ανάδειξη του υγρότοπου, με βάση τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες και χρήσεις που θα ορίζει το νομικό πλαίσιο προστασίας.

Στο πλαίσιο αυτό θεωρείται επιβεβλημένη η συμμόρφωση του Δήμου Ν. Προποντίδας στο υφιστάμενο νομικό καθεστώς του υγρότοπου και συνεπακόλουθα η ακύρωση της από 21/02/2024 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του εν λόγω Δήμου για την εκμίσθωση του υγρότοπου σε ιδιώτη επιχειρηματία για 50 έτη.

Επίσης ζητείται η ενεργοποίηση του αρθ. (16) παρ. 2 του ν. 3937/11 περί βιοποικιλότητας, για την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, για τη θεσμοθέτηση οικονομικών κινήτρων για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, στα οποία περιλαμβάνεται, ενδεχομένως, και σύστημα ανταποδοτικών οφελών ως κίνητρο σε ιδιώτες ή τοπικές κοινωνίες για τη διατήρησή τους, με στόχο την αναγνώριση της αξίας των υπηρεσιών και των λειτουργιών που προσφέρουν τα οικοσυστήματα, ειδικότερα όταν διατηρούνται σε ικανοποιητική κατάσταση.

Η παραλία «Σαχάρα» αποτελεί ένα παράκτιο υγροτοπικό και αμμοθινικό οικοσύστημα που προστατεύεται από το νόμο «Περί διατήρησης της βιοποικιλότητας» (3937/2011) και αποτελεί ιδιοκτησία των δημοτικών κοινοτήτων Ν. Ηράκλειας και Ν. Καλλικράτειας.

Το 2013 παραχωρήθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ τμήμα του υγροτόπου και στη συνέχεια πωλήθηκε σε ιδιώτη επιχειρηματία που κατασκεύασε εκεί μεγάλο κέντρο εστίασης και διασκέδασης.

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, «από το 2014 μέχρι και σήμερα, περιβαλλοντικοί φορείς, τοπικοί σύλλογοι και πολίτες αγωνίζονται για την διάσωση του εναπομείναντος τμήματος του υγρότοπου, ο οποίος κάθε χρόνο συρρικνώνεται από ανθρώπινες επεμβάσεις (διανοίξεις οδών για πρόσβαση στον αιγιαλό των beach bar, καταστροφή αμμόλοφων για την εγκατάσταση των beach bar, δημιουργία πίστας moto cross, κ.α.)».







Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Πολλοί είναι αυτοί, αν όχι όλοι, που αναφέρονται με έμφαση στην ανατροπή της κλιματικής «κανονικότητας», όπως η ανθρωπότητα τη γνώριζε και την αντιλαμβανόταν έως πρόσφατα. Ανεξάρτητα από τις αιτίες που προκαλούν αυτή την εξέλιξη, αν είναι ανθρωπογενείς ή όχι, και επειδή το φαινόμενο εντείνεται και διογκώνεται, οι επιστήμονες το περιγράφουν πια ως «κλιματική κρίση». Στα πλαίσια αυτά η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης αποκτά πολλαπλασιαστική σημασία και αξία.

Δεν μπορούμε όμως να μιλάμε για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής χωρίς να προστατεύουμε τα φυσικά οικοσυστήματα. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν μπορούμε να έχουμε μια βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση, που να αγνοεί την φύση. Η προστασία του κλίματος και της φύσης πρέπει να αντιμετωπίζονται παράλληλα, εάν θέλουμε να μιλάμε για βιώσιμο μέλλον για τον πλανήτη και για τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Μιλάνε κάποιοι για κλιματική δικαιοσύνη… ναι, αλλά με ποιους πρωταγωνιστές; Η κλιματική δικαιοσύνη είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να γίνει αναφορά στην κλιματική αλλαγή ως ένα πρόβλημα ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό και όχι μόνο περιβαλλοντικό. Η κλιματική αλλαγή και η βιωσιμότητα απαιτούν διαφάνεια και συμμετοχή της κοινωνίας, διότι η βιωσιμότητα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Σήμερα η διαδικασία αυτής της διαχείρισης -και η αντιμετώπιση- έχει εκχωρηθεί και παραδοθεί, σε ένα μεγάλο βαθμό, στα χέρια των ιδιωτικών συμφερόντων, των μεγάλων εταιρειών του χρηματιστηριακού κεφαλαίου ως ευκαιρία για κερδοφορία, με την κοινωνία απούσα, ΓΙΑΤΙ ΤΑΧΑ ΑΥΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ!. Είναι έτσι; Όχι!

Αυτές ΝΑΙ μπορούν να αυξήσουν τα κέρδη τους, να ανεβάσουν τις μετοχές των φερόμενων ιδιοκτητών και να ανταγωνιστούν, στις πλάτες των καταναλωτών, τους ανταγωνιστές τους, με επιτυχία πιθανόν. Δεν μπορούν και δεν γίνεται να δώσουν λύσεις, που να είναι αντίθετες με τα δικά τους συμφέροντα. Δεν είναι δυνατόν, και δεν θα το κάνουν, για παράδειγμα, να δεχτούν μια νέα τεχνολογία στην παραγωγή ενέργειας, που θα τους πετάει εκτός και θα εξανεμίζει τη δική τους μετοχή∙ που θα απαξιώνει την δική τους τεχνολογία χωρίς να έχουν κάνει απόσβεση των επενδύσεών τους.

Διαβάζουμε: «Ο Ρέι Ντάλιο, ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Bridgewater Associates, υπενθύμισε στους αντιπροσώπους της συνόδου κορυφής για το κλίμα COP28 στο Ντουμπάι ότι το ιδιωτικό κεφάλαιο μπορεί ρεαλιστικά να εμπλακεί στη χρηματοδότηση λύσεων για το κλίμα μόνο εάν οι αποδόσεις έχουν νόημα». Και λέγοντας «νόημα» καταλαβαίνουμε τι εννοεί το χρηματιστηριακό κεφάλαιο… https://www.esgstories.gr/quotes/hrimatodotisi-lyseon-gia-klima-ean-oi-apodoseis-ehoyn-noima

Ουσιαστικά κινούμαστε διαρκώς σε έναν φαύλο κύκλο αναποτελεσματικότητας -μου φαίνεται αδιανόητο να μην το καταλαβαίνουμε αυτό- την στιγμή που δεν αναθεωρούμε τον τρόπο ζωής και επιμένουμε στην συνεχή μεγέθυνση των δεικτών της οικονομίας. Θεωρώ ότι αντικειμενικά το οικολογικό κίνημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβάζεται με μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων.

Λαμία, Μάρτης 2024

Στέφανος Σταμέλλος




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στις πυρόπληκτες περιοχές της Εύβοιας δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Εκτός από τη φύση, περιουσίες και δουλειές έχουν χαθεί για πάντα, αλλά οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων, που φέρουν τεράστια ευθύνη για ακραία καιρικά φαινόμενα και άλλες συνέπειες της κλιματικής κρίσης, συνεχίζουν να πλουτίζουν παρά τις καταστροφές που προκαλούν. Όσο ήμασταν στην Εύβοια, εκείνες ανακοίνωναν για άλλη μια χρονιά κέρδη δισεκατομμυρίων.

Για άλλη μια φορά, βλέπουμε ότι τα κέρδη των εταιρειών είναι οι δικές μας απώλειες, και γι’ αυτό οφείλουμε να συνεχίσουμε τη δράση μας μέχρι να τους σταματήσουμε.




 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Άκουγα πριν λίγες μέρες στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, σε μια συζήτηση για τις επιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή οικονομία από την κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα, ότι η Ευρώπη εισάγει το 98% δεκαεφτά (17) πρώτων υλών από την Κίνα, μεταξύ αυτών βέβαια και σπάνιες γαίες. Στο νου ήρθαν δύο σημαντικές έννοιες στην διαχείριση των πόρων και των στερεών αποβλήτων: η Κυκλική Οικονομία και η Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού. Έννοιες που λίγο πολύ έχουν ξεχαστεί και έχουν διαγραφεί από τις καθημερινές συζητήσεις και αποφάσεις, που παίρνονται από τους αρμόδιους φορείς.

Πριν 4-5 χρόνια στις πέντε λέξεις που άκουγες από τα επίσημα χείλη, η μία ήταν Κυκλική Οικονομία, όπως σήμερα ακούμε «κλιματική κρίση» ή «πράσινη ανάπτυξη». Και τι λέγαμε Κυκλική Οικονομία - δεν ξέρω αν λέμε και σήμερα το ίδιο: Την προσπάθεια να έρθει η διαχείριση των στερεών αποβλήτων πιο κοντά στη διαχείριση των πόρων. Την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ανακυκλωθούν, να ανακτηθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν όσο γίνεται περισσότερα από τα υλικά που χρησιμοποιούμε, για να μειωθεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές. Την προσπάθεια να ξανασχεδιαστεί η βιομηχανική παραγωγή, με στόχο να επιτευχθεί μεγαλύτερη βιωσιμότητα και η σταδιακή μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανάγει την Κυκλική Οικονομία σε βασικό πυλώνα για τη χάραξη των πολιτικών της. Και δεν το κάνει για ηθικούς λόγους. Αυτή τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο ένα μικρό ποσοστό, γύρω στο 12%, των δευτερογενών υλικών ξαναγυρίζει στην οικονομία. Αυτό είναι ένα χαμηλό ποσοστό και θεωρείται άκρως αναγκαία η αύξηση του βαθμού επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και ανάκτησης των υλικών. Και αν δεν γίνει αυτό, γεωπολιτικά το μέλλον της Ευρώπης με την Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Και είναι ίσως ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστούν τα δισεκατομμύρια των τόνων των μετάλλων, νικέλιο, κοβάλτιο και πάρα πολλά άλλα, τόσο απαραίτητα σήμερα στις αλυσίδες παραγωγής.

Με την Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού θεωρείται ότι όποιος παράγει υλικά συσκευασιών, πρέπει να έχει μια ευθύνη και για το τι γίνονται αυτά τα υλικά αφού χρησιμοποιηθούν. Η ευθύνη της διαχείρισης αυτών των υλικών δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά του καταναλωτή. Στην χώρα μας υποτίθεται ότι λειτουργούν τα λεγόμενα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης, όπως για τις συσκευασίες, τις μπαταρίες, τον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό κλπ με την εποπτεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) και με τα τέλη που καταβάλουν οι εταιρείες που παράγουν συσκευασίες και ανακυκλώσιμα υλικά.

Το ερώτημα είναι: εφαρμόζουν οι παραγωγοί, οι εισαγωγείς προϊόντων, το νομικό πλαίσιο; έχουν την επίγνωση που χρειάζεται και τη στοχοθεσία να προσαρμοστούν στην Κυκλική Οικονομία; ή θα συνεχίσουμε να ‘χουμε, όπως γίνεται σήμερα, Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού απλώς που θα μαζεύει φύρδην μίγδην στον μπλε κάδο προϊόντα χωρίς να ‘μαστε σίγουροι τι γίνεται μετά. Διότι το μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό σήμερα. Δεν είμαστε καθόλου σίγουροι πόσα απ’ όλα αυτά που τέλος πάντων ανακυκλώνονται, πράγματι ξαναγυρίζουν στην παραγωγή ή απλώς στοκάρονται ή κατά καιρούς καίγονται.

Η Κυκλική Οικονομία και η Διευρυμένη Ευθύνη Παραγωγού -υποβαθμισμένες έννοιες έχω την εντύπωση- δεν πρέπει να είναι απλά ένα λεκτικό συμπλήρωμα στις πολιτικές για την ανακύκλωση και την διαχείριση των στερεών αποβλήτων.

Λαμία, Φλεβάρης 2024



Πηγή: e-ecology.gr

Στέφανος Σταμέλλος

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στέφανος Σταμέλλος

Αναμφισβήτητα ο Γοργοπόταμος αποτελεί για την Λαμία ένα σημαντικό συγκριτικό της πλεονέκτημα, δώρο της φύσης, όπως είναι τα ιαματικά της, είναι η Οίτη και ο Σπερχειός. Ο Γοργοπόταμος είναι η Γέφυρα και το σύμβολο της Εθνικής μας Αντίστασης, είναι το άφθονο νερό που πίνουμε γνωστό σε όλη την Ελλάδα, της άρδευσης των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, είναι το φαράγγι, είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ, είναι η ομορφιά του άγριου τοπίου, είναι το ΤΟΠΟΣΗΜΟ. Θα περίμενε κανείς περισσότερο ενδιαφέρον και προστασία, από αυτό που παρατηρείται σήμερα. Θα περίμενε κανείς μια ολοκληρωμένη μελέτη ανάδειξης και προστασίας και όχι αποσπασματικά μόνο έργα, όπως η μικρή έστω ανάπλαση και η ανακαίνιση του κτιρίου του παλιού υδροηλεκτρικού. Αντί γι’ αυτό, έχουμε την πληθώρα των αιτήσεων για πέντε μέχρι στιγμής Μικρά Υδροηλεκτρικά Εργοστάσια πάνω και κάτω από την ιστορική γέφυρα, σε όλο σχεδόν το μήκος του ποταμού. Και συγκεκριμένα:

Α. Η εταιρεία ΒΑΣΕΡΚΡΑΦΤ ΑΕ και ΣΙΑ ΟΕ στο τέλος της δεκαετίας του ’90 κατέθεσε αίτηση και πήρε Άδεια Παραγωγής στη θέση «ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΣΜΟΣ/ΠΟΔΙ» για να κατασκευάσει ΜΥΗΕ ισχύος 3,15 MW. Το 2000 εκδόθηκε η τότε ΑΕΠΟ, για την οποία ο Δήμος Γοργοποτάμου, με την υποστήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, του Δήμου Λαμίας και αγροτικών φορέων της περιοχής, έκανε Αίτηση Ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το ΣτΕ με απόφασή του στις 27/6/2002 ακύρωσε την ΑΕΠΟ. Από τότε η εταιρεία επιμένει στην κατασκευή του έργου καραδοκώντας και καταθέτοντας απανωτές τροποποιήσεις της Άδειας Παραγωγής για να διατηρεί τα φερόμενα «δικαιώματα» της, όπως το 2006, το 2009, το 2010 αλλάζοντας τα δεδομένα της υδροληψίας και της ισχύος. Το 2011 είχαμε σοβαρές αντιδράσεις από τον Δήμο Λαμίας και σήμερα η αίτηση εμφανίζεται με Άδεια Παραγωγής 0,775 MW από τα 3,15 MW, που ξεκίνησε.

Β. Στις 10 Οκτ 2023 η εταιρεία ΔΑΝΑΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΚΕ κατέθεσε τρεις αιτήσεις για ΜΥΗΕ 0,5 MW η κάθε μια, στη θέση ΧΑΡΑΔΡΑ (σε συνέχεια αυτής της ΒΑΣΕΡΚΡΑΦΤ προς το φαράγγι), στη θέση ΑΓΩΓΟΣ (μετά την ΒΑΣΕΡΚΡΑΦΤ σε απόσταση 300μ από την ιστορική Γέφυρα) και στη θέση ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ (180μ από την γέφυρα του δρόμου κάτω από τον Τεμπέλη, προς τον Σπερχειό). Οι αιτήσεις αυτές είναι στο πρώτο στάδιο της αξιολόγησης, που αντικειμενικά, αν δεν υπάρξουν αντιδράσεις, που δεν έχουν υπάρξει μέχρι στιγμής, θα πάρουν Βεβαίωση Παραγωγού όπου να ’ναι, γιατί τις βγάζει αυτόματα το σύστημα.

Γ. Η εταιρεία «LICHAS ΕΤΕΡΟΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» κατέθεσε αίτηση για ΜΥΗΕ 0,95 MW στο «Ρέμα Βαλόρρεμα», για την οποία πήρε Άδεια Παραγωγής από 31/8/2018. Το Βαλόρρεμα είναι το ρέμα που κατεβαίνει από τις Λιβαδειές και την Αλύκαινα στον Γοργοπόταμο και ουσιαστικά φαίνεται ότι το έργο είναι στα όρια του Πυρήνα του Εθνικού Δρυμού και εντός της Περιφερειακής Ζώνης, όπου είναι ο κατεξοχήν βιότοπος του αγριόγιδου της Οιτης.



Ο καθένας αντιλαμβάνεται την απειλή που δέχεται ο Γοργοπόταμος, την υποβάθμιση και την ανατροπή, την αλλοίωση του χαρακτήρα του ως Ιστορικό Μνημείο σύμβολο της Εθνικής μας Αντίστασης, ως Προστατευόμενη Περιοχή, ως υδάτινο οικοσύστημα και νερομάνα, ως χώρος αναψυχής για τους κατοίκους της Λαμίας, τους επισκέπτες και τους καταρριχητές canyoners. Επιγραμματικά να αναφέρουμε ότι το «Φαράγγι Γοργοποτάμου» είναι Περιοχή NATURA με κωδικό GR 2440003.

Είχαμε προτείνει από το 2008 την ανακήρυξη της ιστορικής Γέφυρας του Γοργοποτάμου ως στοιχείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, διότι η ανατίναξή της συνέβαλε τα μέγιστα στον τερματισμό του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Την πρόταση την είχαν αποδεχτεί και ο τότε δήμαρχος, και η κα Μπαντζελή και ο κ Σταικούρας, χωρίς καμιά περαιτέρω ενέργεια.

Κλείνοντας και σε αναμονή των αντιδράσεων της αυτοδιοίκησης και της τοπικής κοινωνίας, να κρατήσουμε ότι η πραγματική αντίθεση στο συγκεκριμένο δεν είναι: παραγωγή ενέργειας από υδατόπτωση, από τη μια, και φυσικό περιβάλλον από την άλλη, όπως Θα ισχυριστούν κάποιοι. Η πραγματική αντίθεση είναι: Υδροηλεκτρικά Εργοστάσια στις πηγές του Γοργοποτάμου από τη μια, και νερό, φύση, περιβάλλον, οικοτουρισμός, απασχόληση, παράδοση, ιστορία από την άλλη.

Λαμία, 22/1/2024


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Ο δήμος Θέρμης συμμετέχει και φέτος στη δράση «Κανένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο σε ΧΥΤΑ», μια πρωτοβουλία η οποία υλοποιείται σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τον Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) Κεντρικής Μακεδονίας και τους δήμους της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης. Στόχος είναι κανένα φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο να μην καταλήξει στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης.

Στο πλαίσιο αυτό, η Διεύθυνση Καθαριότητας και Ανακύκλωσης του δήμου Θέρμης καλεί και φέτος τους πολίτες οι οποίοι έχουν προμηθευτεί για τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο, οποιουδήποτε μεγέθους και πρόκειται να το πετάξουν, από τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024, να το αποθέτουν δίπλα και όχι εντός των κάδων απορριμμάτων, προκειμένου να γίνει η συλλογή των δέντρων από τις υπηρεσίες του δήμου.

Η συλλογή θα γίνεται κατά τις μέρες Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή και για τις επόμενες δύο εβδομάδες, από τις 8 έως τις 19 Ιανουαρίου. Παρακαλούνται οι πολίτες να αποθέτουν τα φυσικά χριστουγεννιάτικα δέντρα τους μόνον αυτές τις ημέρες. Για οποιαδήποτε πληροφορία οι πολίτες μπορούν να απευθύνονται στο τηλέφωνο 2310 467110 της Διεύθυνσης Καθαριότητας και Ανακύκλωσης.

Ο δήμος Θέρμης συμμετέχει ενεργά στην ορθή διαχείριση κάθε λογής απορριμμάτων και αποβλήτων, συμβάλλοντας παράλληλα στην ευαισθητοποίηση των πολιτών και στην καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης.

Η ανακύκλωση των φυσικών χριστουγεννιάτικων δέντρων αποφέρει σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη, καθώς τα χρησιμοποιημένα χριστουγεννιάτικα δέντρα δεν καταλήγουν στους χώρους υγειονομικής ταφής. Αντ’ αυτού μεταφέρονται στο χώρο λειτουργίας του κλαδοτεμαχιστή του δήμου Θέρμης, όπου ειδικό συνεργείο τα τεμαχίζει και τα θρυμματισμένα υπολείμματα που παράγονται, χρησιμοποιούνται ως εδαφοβελτιωτικά.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) προσέφυγαν πενήντα κάτοικοι και φορείς των ΔΕ Φουρνά, Κτημενίων, Ρεντίνας και Μενελαίδας καταθέτοντας Αίτηση Ακύρωσης της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), που αφορά στο συγκρότημα των τεσσάρων Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) εγκατεστημένης ισχύος 103,5 MW της εταιρείας «GREENTOP ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε.». Πρόκειται για 21 ανεμογεννήτριες ύψους 200μ στις θέσεις: «Γάβραινα» (3 α/γ), «Σπανός – Κόμπολος» (8 α/γ), «Τρία Σύνορα» (6 α/γ) και «Κόκκαλα – Τρίκορφο» (4 α/γ) στις ΔΕ Φουρνά και Κτημενίων του Δήμου Καρπενησίου και με διέλευση από Ε65, Λίμνη Σμοκόβου, Σμόκοβο, Αηδονοχώρι, Ρεντίνα, Βρύση Ζαχαράκη, Σερμιντζέλι των Δήμων Σοφάδων και Μακρακώμης.

Οι κάτοικοι και οι φορείς της περιοχής για μια φορά ακόμη εναντιώνονται στην άναρχη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στον τόπο τους, που η κατασκευή τους, αλλά κυρίως η κατασκευή των δεκάδων χιλιομέτρων νέων δρόμων και των άλλων συνοδών έργων, θα προκαλέσει την καταστροφή του ελατοδάσους του Δασαρχείου Φουρνά. Εναντιώνονται στην μετατροπή των νοτιοανατολικών Αγράφων σε Βιομηχανική Ενεργειακή Περιοχή και στην απαξίωση όλης της περιοχής και των περιουσιακών τους στοιχείων. Εναντιώνονται στις σωρευτικές επιπτώσεις, που θα επιφέρουν οι 100 και πλέον ανεμογεννήτριες/βιομηχανικές εγκαταστάσεις, που σχεδιάζονται συνολικά να τοποθετηθούν στην περιοχή, στο ανυπολόγιστης αξίας οικοσύστημα, στο δάσος, στο τοπίο και στην οικονομία του τόπου τους.

Υποστηρίζουν με παρρησία ότι το αποτέλεσμα αυτών των εγκαταστάσεων με τα συνοδά τους έργα σ’ αυτά τα υψόμετρα και στο δάσος (δρόμοι πρόσβασης, κτίρια, πυλώνες, κόψιμο δέντρων, σκυρόδεμα, ανεμογεννήτριες κλπ) είναι λιγότερο «πράσινο» από το αντιστάθμισμα της παραγόμενης «καθαρής ενέργειας».

Για τον ίδιο λόγο Αιτήσεις Ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας της ΑΕΠΟ κατέθεσαν και οι δύο Δήμοι Καρπενησίου και Μακρακώμης καθώς και 25 κάτοικοι και φορείς της Δυτικής Φθιώτιδας.





Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ

ΣΤΙΣ ΔΕ ΦΟΥΡΝΑ ΚΑΙ ΚΤΗΜΕΝΙΩΝ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σε μια ερώτηση για τις θέσεις της Ελλάδας στη Διεθνή Διάσκεψη για το κλίμα COP28, που πραγματοποιήθηκε από τις 30/11/23 ως τις 12/12/23 στο Ντουμπάι, προχώρησε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Πλεύσης Ελευθερίας Αλέξανδρος Καζαμίας, στη συζήτηση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2024 που διεξάγεται στη Βουλή.

Συγκεκριμένα ο κ. Καζαμίας ζήτησε από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Θ. Σκυλακάκη, που μαζί με τον Πρωθυπουργό εκπροσώπησαν την Ελλάδα στη Διεθνή Διάσκεψη, να ενημερώσει το Σώμα για όσα ειπώθηκαν στη σπουδαία αυτή διάσκεψη, για τις θέσεις της Ελλάδας και τόνισε ότι αυτό συνδέεται άμεσα με τον προϋπολογισμό, καθώς υπάρχουν επανειλημμένες εκθέσεις από την Τράπεζα της Ελλάδος και από άλλους οργανισμούς, οι οποίες υπολογίζουν τις δυσμενέστατες επιπτώσεις που μπορεί να φέρει στην οικονομία η κλιματική αλλαγή. Ενδεικτικά ο κ. Καζαμίας ανέφερε ότι οι υπολογισμοί για τις οικονομικές επιπτώσεις που προέκυψαν από τις φετινές πυρκαγιές και πλημμύρες που είχαμε στην πατρίδα μας, δείχνουν ότι το ΑΕΠ, δηλαδή η οικονομία της χώρας θα ζημιωθεί κατά 1%.

Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν εκπόνησε έκθεση που υπολογίζει πως, αν δεν αλλάξει η κατάσταση αναφορικά με την κλιματική αλλαγή, ενδέχεται να έχουμε μειώσεις του ΑΕΠ ετησίως από σήμερα μέχρι και το 2100 της τάξης του 6% κάτι που συνεπάγεται οικονομική καταστροφή.

Ο κ. Καζαμίας, προχωρώντας στην παρέμβασή του, αναφέρθηκε στα οξύμωρα που αναδείχθηκαν από την φετινή Διεθνή Διάσκεψη και είναι αποκαλυπτικά για τις προθέσεις των διοργανωτών απέναντι στο περιβάλλον, καθώς Προεδρεύων της διάσκεψης ήταν ο Υπουργός Ενέργειας των Εμιράτων, ο οποίος τυγχάνει να είναι και ο Διευθυντής του Διοικητικού Συμβουλίου της 12ης μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής πετρελαίου στον κόσμο.

Τη διφορούμενη αυτή επιλογή Προεδρεύοντος ο ίδιος ο πρώην Αντιπρόεδρος των Η.Π.Α, Αλ Γκορ απεκάλεσε «γελοία».

«Ποια ήταν η στάση της Ελλάδας σε όλα αυτά, στον διορισμό δηλαδή ενός τέτοιου προσώπου ως προεδρεύοντος της κορυφαίας αυτής διεθνούς διάσκεψης για το κλίμα;» διερωτήθηκε ο κ. Καζαμίας.

Έτι περαιτέρω, συνέχισε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Πλεύσης Ελευθερίας, που οι αποφάσεις της διάσκεψης, όσον αφορά τους στόχους για τη μείωση των ορυκτών καυσίμων, ήταν απογοητευτικές. Η απόφαση στο ανακοινωθέν λέει ότι μέχρι το 2050 θα γίνουν «προσπάθειες μετάβασης» προς την απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα, την ίδια στιγμή που όλοι οι επιστήμονες λένε πως αν δεν γίνει «άμεση μετάβαση» προς την ολική κατάργηση των ορυκτών καυσίμων, δεν θα μπορέσει ο πλανήτης να πετύχει τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού, που είναι να κρατήσει την υπερθέρμανση κάτω από το 1,5% και θα έχουμε φοβερές καταστροφές.

Δεδομένου πως η Ελλάδα βρίσκεται στην κόκκινη ζώνη της κλιματικής αλλαγής, ποια η θέση της χώρας μας στην απόφαση αυτή;

Τελειώνοντας, ο Βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας ρώτησε την Κυβέρνηση πώς τοποθετείται απέναντι στο γεγονός ότι του χρόνου η ίδια Διεθνής Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα θα γίνει στο Μπακού, που είναι πρωτεύουσα μιας χώρας από τις μεγαλύτερες στην παραγωγή πετρελαίου. Παρόλο που η Κυβέρνηση είναι λαλίστατη, τόνισε ο κ. Καζαμίας, όταν είναι να αποσείσει τις ευθύνες της για τις καταστροφές από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες και τα ρίχνει όλα στην κλιματική αλλαγή εντούτοις φαίνεται πως όταν της δίνεται η ευκαιρία να κάνει κάτι για την προστασία του περιβάλλοντος χάνει τη μιλιά της και σιωπά.


Δείτε την τοποθέτηση του Αλέξανδρου Καζαμία στον παρακάτω σύνδεσμο: www.youtube.com





Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Εγώ, ως οικολογών…- μετά και την COP28 στο Dubai: Πάντως χωρίς υπερβολή, ζούμε σε μια εποχή που, πλέον, σχεδόν όλοι ομνύουν στο όνομα την οικολογίας. «Μόνο που οι πραγματικές αρχές της -της οικολογίας-και ο λόγος της -που είχε αρχίσει να κυριαρχεί σε ορισμένα πεδία τις προηγούμενες δύο δεκαετίες- έχουν πάει αρκετά πίσω» μου γράφει ο φίλος μου ο Pol Pap. Για να συμπληρώσει: «Η επανάκαμψη των πυρηνικών, οι αναβολές με τους υδρογονάνθρακες ταυτόχρονα με νέες εξορύξεις, η συνεχιζόμενη υπερ-χρήση των πλαστικών, τα χημικά παντού, η υπερ-αστικοποίηση (ειδικά στην Ελλάδα που έχουμε βαλθεί να ανεγείρουμε 8όροφες πολυκατοικίες σε κάθε ελεύθερο οικόπεδο, μονοκατοικία έως και τριπλο-κατοικία, αρκεί να είναι σε λίγο καλά σημεία των πόλεων, κι άσε την δόμηση στα τουριστικά μέρη) αποτελούν μερικά από τα παραδείγματα της πραγματικής κατάστασης, που επικαλύπτεται από μια γενικόλογη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή.»…

…Την κλιματική αλλαγή, το κυρίαρχο ζήτημα της εποχής μας, που, αντί «να την κοιτάξουν κατάματα», την κάνουν εργαλείο ανακατανομής του πλούτου και ευκαιρία για πλουτισμό και κερδοφορία. Κλιματική αλλαγή δεν σημαίνει μόνο ΕΝΕΡΓΕΙΑ και μάλιστα ηλεκτροπαραγωγή. Μόνο το ένα τέταρτο των εκπομπών αερίων ρύπων οφείλονται στην ηλεκτροπαραγωγή. Όμως οι τροφές… ενώ ένα 15-20% της ενέργειας περιστρέφεται γύρω από τις τροφές, το 40% των τροφίμων, που παράγονται και διακινούνται, πετάγονται. Οι μεταφορές… το θέμα των μεταφορών δεν απασχολεί. Το αεροπλάνο είναι η πιο ενεργοβόρα μορφή μεταφοράς. Σήμερα υπολογίζεται ότι τα αεροπλάνα διανύουν 6 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα ετησίως και πολύ σύντομα αυτά θα πολλαπλασιαστούν. Δεν απασχολούν τα μεγάλα πλοία, τα βαρέα οχήματα, η αυτοκινητοβιομηχανία γενικά. Δεν τους απασχολεί ο ενεργοβόρος πολυτελής τουρισμός. Τα τσιμέντα… Δεν είδαμε να νοιάζονται για την μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών και την ειρήνη. Τόσο απαραίτητοι είναι οι εξοπλισμοί και οι στρατιωτικές δαπάνες για την βιωσιμότητα και την σωτηρία του πλανήτη; Αντικειμενικά το πιο σημαντικό ζήτημα αναφορικά με την ενέργεια είναι η εξοικονόμηση, είναι η σπατάλη και η άσκοπη κατανάλωση∙ και έχουμε τεράστιο δρόμο να διανύσουμε στον τομέα της εξοικονόμησης…

Να όμως που με την εργαλειοποίηση -και στο όνομα- της κλιματικής απειλής, η πυρηνική ενέργεια επανέρχεται και χαρακτηρίζεται μάλιστα πράσινη. Το ίδιο και με τα περιβόητα “μεταλλαγμένα”, μέρος των οποίων δεν υποχρεούνται πλέον καν να περιγράφονται στις συσκευασίες ως γενετικά τροποποιημένα. Η γνωστή MONSANTO, που κάποτε ήταν ταυτισμένη με το απόλυτο κακό, αποκτά οικολογικό πρόσημο παράγοντας μεταλλαγμένους σπόρους -άκουσον, άκουσον- που οδηγούν σε μειωμένες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Περιβαλλοντικές οργανώσεις κάνουν στραβά μάτια για να επιτρέπεται στις εταιρείες να καταστρέφουν τα δάση και τα ποτάμια με την άναρχη ανάπτυξη των ΑΠΕ

Ζούμε σε μια εποχή που πολλά πράγματα γύρω από την οικολογία έχουν χάσει την αξία τους. Τι κι αν οι Πράσινοι μετέχουν σήμερα στις κυβερνήσεις επτά ευρωπαϊκών χωρών, όπως γράφουν στα δελτία τους οι εδώ Πράσινοι… Το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο.


Λαμία, Δεκέμβρης 2023

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Η Οίτη ξανά αντιμέτωπη με τον παραλογισμό και την εύκολη κερδοφορία. Το Περιφερειακό Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΠΕΣΠΑ), με μια άκρως ελεγχόμενη ως προς την νομιμότητα απόφαση, ενέκρινε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκδίδοντας Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) για τον Αιολικό Σταθμό Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ), τεσσάρων ανεμογεννητριών 15,6 MW, στη θέση «ΞΕΡΟΒΟΥΝΙ» της Οίτης.

Το ΠΕΣΠΑ, με 3 ψήφους υπέρ και 2 κατά, χωρίς καμιά τεκμηρίωση και αιτιολόγηση, αγνόησε τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις του ΟΦΥΠΕΚΑ ακυρώνοντας ουσιαστικά τον καθ’ ύλην αρμόδιο φορέα, αγνόησε την αρνητική γνωμοδότηση του Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς, επέλεξε να μην απαντήσει στις εμπεριστατωμένες επιστημονικά αντιρρήσεις της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και τις αιτιάσεις των δεκάδων πολιτών, που κατατέθηκαν στο Ηλεκτρονικό Περιβαλλοντικό Μητρώο.

Και αναφερόμαστε στην Οίτη! Αναφερόμαστε σε έναν Αιολικό Σταθμό που μεθοδεύεται να κατασκευαστεί στα όρια του Εθνικού Δρυμού και της Περιοχής Natura, μέσα στον βιότοπο του αγριόγιδου και στην Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά, με έργα οδοποιίας για την πρόσβαση στις θέσεις εγκατάστασης των Α/Γ συνολικού μήκους 15 χλμ, με υπόγειο εσωτερικό δίκτυο μέσης τάσης μήκους 4,6χλμ και εξωτερικό δίκτυο μέσης τάσης μήκους 19,2 χλμ για τη μεταφορά της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στον Υ/Σ στο Κουμαρίτσι.

Ξέρουμε ότι το ζήτημα της προστασίας της Οίτης είναι κυρίως πολιτικό και έχει να κάνει με τις ευθύνες της πολιτείας: την κυβέρνηση, τους βουλευτές και τα κόμματα, την αυτοδιοίκηση, τους θεσμικούς και παραγωγικούς φορείς. Για τον ίδιο λόγο λέμε σε όλους: Ακυρώστε αυτά τα σχέδια! Πάρτε θέση, τι θέλετε τελικά για την Οίτη.

Η Κίνηση Πολιτών για την Προστασία της Οίτης καλεί τους συνδημότες μας και όλους τους φίλους της Οίτης σε εγρήγορση και αποφασιστική συσπείρωση. Θεωρούμε απαραίτητη και κρίσιμη την προσβολή της επίμαχης ΑΕΠΟ στο Συμβούλιο της Επικρατείας, πράγμα που πιστεύουμε θα κάνουν οι Δήμοι Λαμίας και Δελφών και οι πολίτες.

Εμείς συνεχίζουμε, δυναμώνουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα μας. Μας γεμίζει αισιοδοξία το δίκιο του αγώνα μας, οι αντιδράσεις του κόσμου και οι ομόφωνες αποφάσεις της αυτοδιοίκησης. Είμαστε σίγουροι ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό για την Οίτη.


Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η δημοτική κίνηση «Ενεργοί Πολίτες Βόλου» καλεί όλους τους Βολιώτες και τις Βολιώτισσες στην πρώτη συνέλευση μετά από τις Δημοτικές Εκλογές του Οκτώβρη τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023 στις 20:30 στο ισόγειο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (κτήριο Παπαστράτου). Παρά το γεγονός της μεγάλης επιτυχίας εκλογής δύο δημοτικών συμβούλων και ενός τοπικού συμβούλου από τους Ενεργούς Πολίτες με τη Συμμαχία για τον Βόλο, η πόλη δυστυχώς συνεχίζει να παραπαίει. Η πλειοψηφία των εκλογέων επέλεξε μία δημοτική αρχή που αδιαφορεί και τις περισσότερες φορές συναινεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος της πόλης.

Τα μεγάλα προβλήματα, όπως η ποιότητα του νερού, η καύση των σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ, η έλλειψη πρασίνου και άλλα πολλά μπήκαν σε δεύτερη μοίρα μάλλον από πολλούς εκλογείς. Όλα αυτά τα προβλήματα και κυρίως η εγκατάσταση υγροποιημένου φυσικού αερίου (L.N.G.) στην Κριθαριά θα τεθούν σε συζήτηση και θα δημιουργηθούν ομάδες εργασίας για την επίλυσή τους. Υπάρχει ανάγκη συστράτευσης του λαού του Βόλου, των κινημάτων και των συλλογικοτήτων. Ως Ενεργοί Πολίτες θα συμβάλουμε στη διοργάνωση μεγάλου συλλαλητηρίου κατά της εγκατάστασης LNG στον Παγασητικό σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία Πολιτών και άλλους φορείς και συλλογικότητες. Ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά.


πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου